စွမ်းသမျှ ခြွေ ကျွမ်းသမျှ ကြွေ

စမးသမ ခေ ကမးသမ ကေ

( မောငခိမ့ ) သတိလကလတဖင့ မကနာခငးဆိုင နူတခမးခငး စုပနေရာ ပည့စုံအောင ပေါငကားမ ခုံးထနေသော လီးကီက ဒေါမိုးမိုးစံ ပေါငကားထဲ  အမောငးလိုက ဖိကပနေတော့၏။    ” ပလပ … ပတ ပတ …… မ ဖစ သင့ တော့ဘူး … သားရယ … အဟင့ ဟင့ “   နူတခမးခငး နမးနေရာမ ဒေါမိုးမိုး စံက လူခငးခာကာ နံရံအား ကောကပ ထားလိုကသည။သူမ အနေဖင့ ပည့စုံအောင လူပိုဘဝတင စိတအလို လိုကခဲ့သောလညး သမီးဖစသူနင့  လကထပပီးသည့နောကပိုငး ခကခကခဲခဲ ဆငခငနေထိုငခဲ့ရ၏။  ” ဘာလို့ … ဟနဆောငနေတာလညး … အနတီမိုးရယ … ဖူးလေး ကောငးသားခိန …  အိပခနးထဲ သား လီးကို ခိုးပီး လာလာ ကည့တာ … သားသိပါတယဗာ “   ” အိုရ …… အဟင့ ဟင့ ဟင့ … အဲ အဲ အဲဒါ …… အနတီမိုး မနေနိုငလို့ပါ ……  သားရယ … ဝနခံပါတယ …… ဒါပေမယ့ …… အနတီမိုးနဲ့ သားနဲ့က မဖစသင့တော့ဘူးလေ … နော … သားလေး အပငထကပါတော့ “   ” မထကဘူးဗာ  … ဖူးလေးလညး အိပနေတုနးပါ … အိပယာမနိုးသေးဘူး “   ပည့စုံအောငမာ စကားပောရငး နံရံကောမီထားသော ဒေါမိုးမိုးစံ၏ ပေါငကားရေ့ ဒူး ထောကထိုငကာ ရေဆေးပီးကာစ စောကဖုတအုံပေါ မကနာ အပလိုကတော့သည။

” ပတ … အ …… ပလပ ပလပ …… အဟင့ ဟင့ …… မယကပါနဲ့ …… အဟင့ သား ရယ “ ဒေါမိုးမိုးစံ တစယောက သူမစောကပတအား ဒူးထောက ယကနေသော ပည့စုံအောင ခေါငးအား တနးကာ ပေါငတနနစဖကအား စိထားလိုကပန၏။သို့သော ပည့စုံအောင၏ သနမာသော လကနစဖကက  ပေါကတနမားအား ပနဖဲကာ စောကဖုတအား အမိအရ ယကနေတော့သည။ဒုတိအကိမတင ဒေါမိုးမိုးစံ တစယောက ငငးဆနသည့ အားမား  လော့နညးလာသည။မဖစသင့မနး သိလကနင့ ရရိလာသော ကာမစညးစိမနောက လိုကပါခဲ့မိ၏။ ပေါငတနတုတတုတကီးနစဖကအား အနညးငယ ကားရငး စောကဖုတအား မသိမသာ ကော့ပေးထားမိသည။  ” ဟာ …… ကိုကို …… မာမီ …… ဒါ ဘယ လို ဖစ ……အိုရ …… အဟင့ ဟင့ “    ” ဟင … ဖူး လေး “   ” သမီးလေး … အဟင့ ဟင့ “  လငဖစသူပည့စုံအောငမာ ဒူးထောကလက အနေထားဖင့ စောကဖုတအာ ယကပေးနေရာ မိခငဖစသူ ဒေါမိုး မိုးစံမ ကော့ပေးထားသညကို မငလိုကရသဖင့ ဝတရညဖူးတစယောက အသားမား တဆကဆကတုနကာ မကရညမား စီးကလာတော့သည။ပည့စုံ အောင ထရပစဉ ဒေါမိုးမိုးစံမာ တဘကယူကာ သူမ ကိုယလုံးအား ပတထားလိုက၏။ ပည့စုံအောင ပုဆိုးပနဝတခိန ဝတရညဖူး တစယောက ရေခိုး ခနး အပေါကဝမ ထကပေးကာ အိပခနးထဲ ကားသော့ ယူပီး တရိနထိုး မောငးထကသားတော့သည။

ဒေါမိုးမိုးစံ တစယောက မကရညနဲ့မကခက ဖစကာ တနေကုန ငိုနေသလို ပည့စုံအောငမာလညး တမို့လုံး အနံ့လိုကရာနေရ၏။ဝတရညဖူးမာ ည မိုးခုပမ အိမပနလာပီး ပည့စုံအောငနင့ ဒေါမိုးမိုးစံအား စကားမပောတော့ပေ။သူမ တစယောကထဲ သီးသန့နေကာ ၂ပတအကာတင မနကပိုငး  အစားစားပီး တဝေါဝေါ အမနေတော့သည။ထိုငအမနေရငး ထရပရာ မကစိရေ့ မငသမ အရာအားလုံး ခာခာလညကာ လဲကသား၏။   ” ဟဲ့ … သား  ပည့စုံ … မနမနပေ့ပီး … အိတခနးထဲ ခေါသား … အနတီမိုး အသိ ဆရာဝန ဖုနးဆကလိုကမယ “   ခဏအကာ ဒေါမိုးမိုးစံ၏ အသိဆရာဝန ရောကရိ လာကာ အဖစအပကအား မေးပီး သေးပေါငခိနကည့နေ၏။ဆေးတစလုံး ထိုးပီး ဝတရညဖူးတစယောက သတိပနရလာသည။   ” နိုးပီလား သမီး …  အနကယက ဒေါကတာ ထနးကိုပါ “  ” ဟုတ … ဒေါကတာ … သမီး ဘာဖစတာလညး ဟင “  ” သေးနဲနဲ … တိုးတာပါ ကနတာ ဘာမ မဖစပါဘူး ခု  ဘယလို ခံစားရလညး သမီး “   ” ရငဘတထဲ တစမိုးကီး အနကယ … အနခငနေသေးတယ “  ” ခခ ခခ … အနကယ စိတထင မငလာပဲ … သမီးရေ …  နကဖန ဆီးသားစစလိုက … ခု သောကဆေး ပေးထားခဲ့မယ … ဒီနေ့ အိပလိုက စားလိုကပဲ လုပနေ “   ” ရင … ဟို ဟို … အနကယ ဆိုလိုတာ “   ” ဟုတပါ တယ သမီးရဲ့ … ကိုယဝနရိတဲ့ လကဏာပါ … ကနဂရက ကူလေးရငးပါ … ကဲ … ဒေါမိုးမိုးစံ ရေ ခငဗား မေးခီဖို့ ပငထားပေတော့ … ကနော ပနမယ  “  ” နေပါဦး … ဒေါကတာရယ … အအေးလေး ဘာလေး သုံးဆောငပါဦး “  ” အခိန နဲနေလို့ပါဗာ … ဆေးရုံ ဂူတီ ဝငရဦးမယ … ခင့ပုပါဦး “  ဒေါကတာ  ထနးကို ပနသားသညနင့ ဝတရညဖူး ဆီမ တောကခေါကသံ ထကလာရာ ကုတငဘေး ထိုငနေသော ပည့စုံအောငနင့ ဒေါမိုးမိုးစံ တို့နစယောက  ခနာကိုယမား ဆကကနဲ့ တုနသားတော့၏။

” တောက … လူယုတမာ ကလေး … ငါ မေးရတော့မာပါလား … ဘုံးးး ဘုံးးး … အဟင့ ဟင့ “   အိပယာပငအား တဘုံးဘုံး ထုကာ ရိုကသံ သဲ့သဲ့လေး  ထကပေါလာသည။  ” ဝုနးးးး ဒုနးးးးး …… ခလမ လမ …… “  ” ဘာ … ဘာလို့လညး … ဖူးလေးရယ “  ” ဒီဟငးတေ … အနံ့ မခံနိုငဘူး … နောကတခါ လာ မခနဲ့ … ပီးတော့ ရင့ မကနာလညး မမငခငဘူး … ကမနဲ့ … ဝေးဝေး နေပါ “  ပည့စုံအောငမာ ကိုယ့အမားနင့ကိုယမို့ ဟငးပနးကန အကဲမားအား  စုသိမးကာ ဝတရညဖူး အနားမ ထကလာခဲ့ရ၏။နောကရက ဒေါမိုးမိုးစံမာ ခကခငး အိမဖေါတစယောကရာကာ သမီးဖစသူအတက စီစဉပေးလိုကရ တော့သည။ပည့စုံအောငတစယောက အိပခနးခဲအိပရသဖင့ ညအိပရာ ဝငတိုငး မယားဖစသူ ဝတရညဖူးအား သတိရနေပန၏။ ဝတရညဖူး စိတဆိုး ပေကာ ဗိုကထဲမ ရငသေးလေးအား အနီးကပ စောင့ရောကရငး မိသားစုဘဝလေး ထူထောငရန စိတကူးယဉနေမိသည။နေ့တိုငး စိတကူးယဉနေသော  မိသားစုကမာလေး ဒေါကတာမငးသူ ရောကရိလာခိန မေးမိနခဲ့ရတော့၏။ဒေါကတာမငးသူမာ အသားဖူဖူ အရပမောငးကောငးကာ မကနာက လူခော  စာရငးဝငသည။ဝတရညဖူး၏ ကိုယဝနအပထားသော ဆရာဝနတစယောက အနေဖင့ အိမသို့ အဝငအထက မားလာခဲ့၏။ တဖညးဖညး မယား ဖစသူ ဝတရညဖူးနင့ ဒေါကတာမငးသူတို့ ဆကဆံရေးမာ လိုတာထက ပိုလာသောလညး ပည့စုံအောငမာ ကိုယ့အမားနဲ့ကိုယမို့ မပောသာပဲ  လကပိုကကည့နေရသည။ပကသနာ စဖစကတညးက အခနးအောငး နေတတသော ဝတရညဖူးမာ ဒေါကတာမငးသူ ရောကရိလာသည့ နောကပိုငး  အပငထက လညတတလာ၏။အပငထကတိုငး အလပငကာ ကော့ကော့မော့မော့ ထကကာ ပနလာတိုငး မကနာလေးက နမးလ လာတတသည။မိခင ဖစသူ ဒေါမိုးမိုးစံကလညး အမားလုပထားသူမို့ သမီးဖစသူအား အလိုကထိုကလေး ဆကဆံနေရ၏။

ရကမား တရေ့ရေ့ ကုနဆုံးလာရာ မနကပိုငး မိုးတအားရာပီး မနကစာ စားအပီး မိုးတိတသားခိန ဒေါကတာမငးသူ ရောကရိလာသည။ဧည့ခနးထဲ ထိုင နေသော ပည့စုံအောငအား တခကကည့ကာ ဝတရညဖူး အိပခနးထဲ တနးဝငသားတော့၏။ဝတရညဖူးကလညး အကောငးကီးငယရိ၍ ပည့စုံအောင  တံခါးခေါကလင တဒုနးဒုနး တဒိုငးဒိုငးနင့ တုံ့ပနတတပီး ဒေါကတာမငးသူ အသံကားလင ခကခငး အိပခနး တံခါး ဖင့ပေး တတသည။ဒေါကတာမငး သူ ဝငသားသညနင့ ခဏအကာ ပည့စုံအောငမာ ဧည့ခနးမ ထလာပီး ဝတရညဖူး အိပခနးနား မယောငမလညနင့ သားရပ လိုက၏။   ” ဧည့ခနးထဲ … ဖူး လေး ယောကx{1039}x{1004}ားရိတယနော … ဖစပါ့မလား “  ” ဖစပါတယ … ဆရာရယ … စိတပူမနေနဲ့ … သူမငသားလညး … ဖူးလေးက … ဂရုမစိုကပါဘူး “    အိပခနးထဲ ခပတိုးတိုးပောနေပေမယ့ အခနးတံခါးဝအပင ရောကရိနေသော ပည့စုံအောငမာ ရငးရငးလငးလငး ကားလိုကရသည။အိပခနးတံခါးအား  အသာလေး တနးဖင့ရာ အထဲမ လော့ခထားသဖင့ ဖငမရတော့ပေ။အရငရကမားတင အခနးတံခါး ဟထားရာ ဒီနေ့ပိတထားသဖင့ မယားဖစသူနင့  ဒေါကတာမငးသူတို့ ဆကဆံရေးအား သိခငစိတ ပငးပလာခဲ့သည။အခနးဝမ ပနခာကာ အိမပင ထကခဲ့ပီး အိမပငရောကမ နောကဖေးမ ပနပတကာ  ဝတရညဖူး အိပခနးပတငးပေါကနား ခေသံလုံအောငနငးကာ တိုးကပလာ၏။  ပတငးပေါက ထောင့ကေးလေးမ အခနးထဲ ခောငးကည့ရာ မနခပမား  ကားမ အတငးဘကအား ရငးရငးလငးလငး မငနေရသည။ဝတရညဖူးမာ လကတကိုငး အကx{103E}ကိုယကပလေးနင့ ညဝတဂါဝနအပါးလေး ဝတကာ ကု တငပေါ ပကလကလဲနေပီး ဒေါကတာမငးသူမာ အပေါကုတအကx{103E}ခတကာ ကုတငခေါငးရငးဘက ပစတငရငး ကုတငဘေး မတတပရပနေ၏။

” ကဲ … ဒါဆိုလညး … လူနာ ကည့ပေးတော့မယနော “   ” ကည့လေ … ဆရာ “  ဒေါကတာမငးသူမာ စကားပောပီး ဝတရညဖူးခါးမ ဂါဝနလေးအား ဆဲ ခတပစသည။ဝတရညဖူးမာ ဂါဝနခတစဉ သူမဖငကီးအား ကပေးလိုက၏။ဂါဝနကတသားသညနင့ ပေါငတနဖေးဖေးလေးကားမ အမေးပါးပါးလေး  ဖုံးအုပထားသော စောကပတနီတာရဲလေး ပေါထကလာသည။ဒေါကတာမငးသူတစယောက ဝတရညဖူး ပေါငကားမ စောကပတလေးအား ကည့ကာ  မကလုံးမား အရောငတောကလာတော့၏။လကတဖကက မောကတကလာပီး ဝတရညဖူး ဒူးခေါငး အတငးဘကမ ပေါငခံလေးအား ပတသပကာ ပေါ ငဂနားလေး အရောက ရပတန့လိုကသည။ ” လကတေ ကားပေးဦး … ဖူးလေး “   ဝတရညဖူးမာ ဒေါကတာမငးသူ စကားအဆုံး လကနစဖက ကားထုတ ကာ လကမောငးအား ခေါငးဘက ကေးထားပစ၏။ဒေါကတာမငးသူက ဝတရညဖူး ခိုငးကားအား လာအပားလိုကပင့ ယကရငး ပေါငဂနား ရပတန့ ထားသော လကခောငးလေးမားမာ စောကပတနီတာရဲလေးပေါ အုပကိုငလိုကတော့သည။   ” အ … ရီးးးး းးးးးးး …… အားးးး အားးးးး “   ” ဘယလို  ခံစားရလညး … ပောပါဦး “  ” အငးဟငး …… ရီးးးး းးးး ယားတယ … ဆရာ “   ” ဘယနေရာက … ယားတာလဲ … ပလပ ပလပ ပတ “   ” အားးးး ……  အမေ့ …… ခိုငးကားရော … အောကကဟာရောပါ “  ” အောကက ဘယဟာလဲ … ဒါကီးလား “  ” ကတကတ … အမလေးးးး …… ဟုတ ဟုတ ဟုတ တယ ဆရာ … ဖူးလေး စောကပတရော ယားနေတာပါ “  ဒေါကတာမငးသူမာ ခိုငးကားယကရငး စောကပတအကကဲကောငးထဲ လကခလယဖင့ ဖိဆဲ ကာ စောကစိလေးအား ကောလိုကသဖင့ ဝတရညဖူး ဖငကီး မောကတကလာ၏။

မယားဖစသူနင့ ဒေါကတာမငးသူတို့ စကားပောရငး ပုမုနေပုံကို ကည့ကာ ပည့စုံအောငတစယောက အံအောမငသကနေမိသည။ ဒေါကတာမငးသူမာ  ဝတရညဖူး ခိုငးကားအား ယကရင စောကပတလေးအား ပတပေးနေသဖင့ စိတထဲ တခုခု ဆုံးရုံးသားသလို ခံစားလိုကရတော့၏။ပိုဆိုးသညက မယား ဖစသူ ဝတရညဖူးမာ စောကဖုတ အနိုကခံရငး လကတဖကက ကုတငဘေး မတတပရပနေသော ဒေါကတာမငးသူ ဘောငးဘီကားအား ပတသပကာ  လီးစုပခငကောငး ပောနေသဖင့ ဝမးနညး သားရသည။  ” ဆရာ … ဘောငးဘီ ဇစဖင့လေ … ဖူးလေး လီးစုပ ခငလပီ “  ” စုပရမာပါ … ဖူးလေးရဲ့ …  ဆရာလညး ဖူးလေး စောကပတလေး ယကခငနေတာ “ ” ဟင့အင … ခု ဇစဖင့ပေးတော့ နော “   ဝတရညဖူးတစယောက လီးစုပရန ကလေးမုန့တောငး သလို တောငးနေသဖင့ ဒေါကတာမငးသူမာ စောကပတအုံလေး ပတခေပေးနေရငး လတနေသော လကတဖကဖင့ ဇစဖင့ပေးလိုကရ၏။ဘောငးဘီဇစ ပင့သညနင့ ဝတရညဖူးမာ သူမ လကလေးတဖကနင့ လီးအား ဘောငးဘီအတငးမ ဆဲထုတကာ ဆာလောငမတသိပ ဟနဖင့ ဒစဖူးအား ဆဲစုပ  ာ့သည။ ဒေါကတာမငးသူမာ အသားဖူသူမို့ လီးအရညပားတလောက အကောစိမးမား မငနေရ၏။ဝတရညဖူး ပါးစပထဲ ကားထကနေသော ဒစဖူးမာ နီရဲနေပီး  ဒစဖူးနောကနား လီးအရညပားပေါမ ဂေါလီကီးက ဖုထကနေတော့သည။

” ပတ ပတ … အ အားးးး … ကောငးလိုကတာ ဖူးလေးရယ … ဟူးးးး ရီးးးး “    ဝတရညဖူးမာ ဒစဖူးအား ပါးစပထဲ ငုံရငး လီးထိပအပေါကလေးအား လာဖားဖင့ ထိုးစပစရငး ဒစဖူးအောကဖက မေးသိုငးကိုးလေးအား လာအပား လိုက ဘေးတိုကယကပေးရာ ဒေါကတာမငးသူတစယောက မအောင့အီးနိုငပဲ အသံထက ညညးလိုကရသည။ဒေါကတာမငးသူ၏ လီးအရညပား အပေါ မ ဂေါလီကီးက ဝတရညဖူး စောကခေါငး အတငးသားမားအား ခိတဆဲကာ အထဋအထိပသို အကိမကိမ ပို့ပေးထားခဲ့၏။  ဝတရညဖူးတစယောက  လငဖစသူ ပည့စုံအောငအား စိတနာက ကိုယဝနဖကခဖို့ ကိတစီစဉနေရာ သူငယခငးတစယောက အဆကသယနင့ ဒေါကတာမငးသူအား သိခဲ့ရ သည။နောကပိုငး ကိုယဝန မဖကတော့ပဲ ဒေါကတာမငးသူ၏ အပုစု အယုယမားအား အောက တိုးဝငမိတော့၏။ယောကx{1039}x{1004}ားဖစသူအား ရဲ့ခငစိတဖင့  ဒေါကတာမငးသူအား အထူးကုဆေးခနးတင အကိမကိမ အလိုးခံလိုကသည။ဒေါကတာမငးသူ လီးမာ ပည့စုံအောငလီးနင့ မကာသောလညး လီး ထိပမ ဂေါလီက ဝတရညဖူးအား ခံစားမု့ အသစမားပေးကာ အထဋအထိပသို့ ခဏတိုငးပို့ပေးနိုင၏။  ဝတရညဖူးမာ လငဖစသူအား ရဲ့ပီး အလိုးခံရာမ  ဒေါကတာမငးသူ လီးအား နစခိုကလာခဲ့သည။ဒီနေ့မနကလညး မိုးတိတသညနင့ အိမမာပင အလိုးခံဖို့ ဖုနးဆကခေါလိုကတော့သည။   ကုတငပေါ  ကိုယတုံးလုံး အနေထားဖင့ ခေါငးလေးစောငးကာ ဒေါကတာမငးသူ လီးအား မကမကမောမော စုပပေးနေသော မယားဖစသူ ဝတရညဖူးမာ မကလုံး လေး စငးပီး လကတဖကက လီးအရငး အောကဖကရိ လဥမားအား ညစခေပေးနေပန၏။

” ရီးးးးး းးးးး …… အ …… လိုးကစို့နော ဖူးလေး “ ” လိုး လေ “   ဝတရညဖူးမာ ကိုယလုံးအားလည့ရငး ကုတငစောငးပေါ ဖငကီးတငကာ ပေါငနစဖက  မောကထားလိုကသည။ဒေါကတာမငးသူမာ ဝတရညဖူး ပေါငတနနစဖကအား ကုတငဘေး မတတပရပလကအနေထားဖင့ ပုခုံးပေါထမးတငလိုက သည။ဒေါကတာမငးသူ လီးကီးရေ့ သူမစောကပတလေးမာ ဖေါငးကနေကာ အရညကညလေးမား စို့နေပန၏။ကုတငးစောငး အိကားနေသော ဖငသား စိုငနစခမးအား လကဝါးနစဖကဖင့ အုပကိုငဖဲကာ စောကခေါငးပေါကထဲ လီးမုပကာ ဖိလိုးလိုကသည။ တခကခငး လိုးရငး ဖငဝနား ရောကနေသော  လကခလယ ထိပလေးဖင့ ဖငပေါကအား ထိုးစပေးပန၏။ လီးကီးပနထကလာတိုငး လီးထိပရိ ဂေါလီမ စောငခေါငး အတငးသားမားအား ခိတဆဲလာ ရာ စောကရညမားပါ လံကလာရသည။လီးအား ပနထုတလိုက ပနသငးလိုကနင့ ဖငပေါကထဲ လကခလယထိပအား လကတဆစခန့ ထိုးသငးပစ၏။ စောကခေါငးထဲမ စောကရညမား လံထကလာရာ   ဖငကားထဲမ ဖတ၍ အာကသို့ စီးကသားတော့သည။ စီးကလာသော စောကရညမား လကခလယ ဖင့ ပင့သုတကာ ဖငဝထဲ ထိုးကလိပေးပန၏။   ဝတရညဖူးမာ စောကပတအလိုးခံရငး ဖငပေါကလေး ကလိခံရသဖင့ ကာမအရသာ ၂မိုးအား တပိုင ထဲ ခံယူနေတော့သည။စောကပတလေးထဲ ဝငထကနေသော ဂေါလီကောင့ အီစိမ့နေရာ ဖငပေါကထဲ လကခောငးလေးက မေပေးနေသဖင့ စိတထဲ မ ယိုးမယ ခံစားလာရ၏။ စောကပတ အလိုးခံရငး ဖငခံခငသော စိတမားတဖားဖား ဖစပေါလာပနသည။ဒေါကတာမငးသူမာ လီးတဝကခန့ အပငထုတ စဉ ဝတရညါဖူး ဖငပေါကထဲ ညာလကခလယအား အဆုံးထိ ဆတကနဲသငးပစ၏။လီးပနသငးခိန လကခလယအား ထိပပိုငးလေး ခနကာ အပငပန ထုတပေးလိုကသည။    ” အားဟား ……… ရီးးးး ရီးးးး ကောငးလိုကတာ ဆရာရယ “   ဝတရညဖူးမာ ဖငခံဘူးသဖင့ လကခလယလောကနင့ အာသာမ ပေတော့ပေ။ဒေါကတာမငးသူ လီးကီးအား ဖငထဲ လိုးပေးစေခငသည့ စိတမား ထကလာရ၏။   လီးဝငဖူးပီးသား ဖငမို့ လကခလယ အသငးအထုတ  လုပရာတင လောကနဲ့ လောကနဲ့ ဝငဝင သားတော့သည။အရိနရလာသညနင့ စောကခေါငးပေါကနင့ ဖငပေါကအား တပိုငထဲ လိုးပေးလိုကပန၏။  စောကပတအား လီးဖင့လိုးကာ ဖငပေါကအား လကခလယဖင့ လိုးနေသဖင့  ဝတရညဖူး တစယောက အသဲခိုကအောင ကောငးနေရာသည။

” ဗစ  …… အ …… ဘတ ဗိဗိ …… ရီးးးး ကတကတ …… ကောငး ကောငး ကောငးတယ ဆရာရယ … … ရီးးး ရီးးးးးး “   ဝတရညဖူးတယောက ကာမ စိတ ပငးထနလာကာ သူမနို့အုံနစဖကအား သူမလကဖင့ ညစခေကာ တအီးအီး ညညးနေရ၏။ထိုစဉ ဒေါကတာမငးသူမာ စောကခေါငးထဲမ လီးအား  ထုတကာ ဖငပေါကထဲ ပောငးလိုးတော့သည။ဝတရညဖူး တစယောက ဖငထဲ လီးဝငသညနင့ မကလုံးမား စငးကလာ၏။ ဖငခံရသညအရသာက  စောကပတအလိုးခံရသညထက ပိုကောငးနေသလို ခံစားမိနေသည။ခေါငးလေးမော့ကာ အိကနဲ့ အိကနဲ့ ရိုကရငး နူတခမးလေးမား တဆကဆက တုနခါ လာတော့၏။  ဒေါကတာမငးသူကလညး မကနာအမူယာ ပောငးသားသော ဝတရညဖူး ခံစားမု့ကို ကည့ရငး စိတလုပရား ဖငဝလေးအား တရစပ ဆဲလိုး ပစသည။   ဝတရညဖူးတယောက ဖငသားစိုငမား မလုပပဲ ခါးလေးနဲ့ကာ ယိမးကာဖင့ ဖငအလိုးခံရငး လီးအရသာ ယူနေလိုကပနသည။ဖငထဲ လီးကီး  ဝငထကနေပေမယ့ စောကခေါငးပေါကထဲမ စောကရညမား အိုငနေရ၏။   ” လိုး လိုး ဆရာ …… ဆောင့ လိုး ပေး ပါ နော …… အ အ …… ဟုတတယ  ဆောင့ဆောင့ …… မညာနဲ့ “  ဝတရညဖူး တယောက ရမကစိတ တောကလောငကာ မရကမကောက ခပပငးပငး လိုးပေးရန တောငးဆိုနေပနသည။

” အားးးးးး ရီးးးးး းးးးး …… အဟင့ ဟင့ …… လိုးပါ ဆရာရယ …… ကောငးလနးလို့ပါ ရင …… အမလေးးး အားးး အားးးး …… ထက ထက ထကတော့ မယ “    စကားသံ ဆုံးသညနင့ စောကခေါငးထဲမ စောကရညမား ထောငပနးရာ ဒေါကတာမငးသူ ခကနား ပနးမိတော့သည။စောကရညမား ခက အောက စီးကနေရာ ဖငဝနားလေး အရောက လီးအရညပားနင့ ထိကာ ဖငပေါကထဲ တဇိဇိ တဗိ့ဗိ့ဖင့ လီးဝငလီးထကသံမား ဆူညံနေ၏။ဒေါကတာ မငးသူမာလညး ဝတရညဖူး ပေါနစဖကထမးကာ ဆောင့လိုးရငး ဖငပေါကထဲ လရညမား ပနးထည့လိုကတော့သည။   ” အားဟား … ဖူးလေးရယ ……  ရီးးးးးး းးးးး အ အားးးးး အားးးးးး “   အံကိတပောရငး ခေါငးတရမးရမးဖင့ လရညပနးထကနေသော လီးအား ဝတရညဖူး ဖငပေါကလေးထဲ အရငးထိ  ဖိကပထားလိုက၏။ ဝတရညဖူးမာ နို့အုံအား သူမလကနစဖကနင့ ညစခေရငး လကကနစောကရညမား ပနးထုတကာ ဖငအတငးကကသားမားဖင့  ဒေါကတာမငးသူ လီးကီးအား ညစပေးနေသည။  ” တအားကောငးတာပဲ … ဆရာရယ နောကတခါလညး … ဖငလိုးပေးရမယ သိလား “   ဒေါကတာမငး သူ ပုခုံးပေါတငထားသော ခေထောကနစဖကအား အားယူကာ ကော့ထိုးရငးသုတ ပါစပက တဖဖပောနေတော့၏။  ” အငးပါ ဖူးလေးရယ … ကိုယဝနနဲ့မို့  ထိနးလိုးနေရတာ … ဖူးလေး ဖငကို လီးတဆုံးထည့ပီး ဆောင့လိုးခငတာ “  နစယောကသား ကုတငပေါ ဘေးခငးယဉ မေးကာ အနားယူ စကားပော ရငး မိနးနေကသည။လူတေကမိနးနေကသောလညး ဒေါကတာမငးသူ လကတဖကမ ဝတရညဖူး စောငဖုတအား ပတသပနေသလို ဝတရညဖူးကလညး  ဖငလိုးပေးထားသော လီးကီးအား သူမ လကတဖကဖင့ ပတသပနေ၏။အတောကာမ ဒေါကတာမငးသူကကုတငပေါမ အောကသို့ လိမ့ဆငး လိုကသည။ မာနမကသေးသော လီးမာ ပေါငကားထဲ ဆကကနဲ့ တုနသားပန၏။

” ပနတော့မယနော … ဖူးလေး “   ” နေဦးလေ …… ဆရာ …… ခေကကလေး ပေးဦးမယ … ခခ “   စကားပောရငး ခနာကိုယအား ဒေါကတာမငးသူ  ပေါငကားသို့ ဘေးတစစောငးလဲကာ လီးတစခောငးလုံး ပောငစငနေအောင စုပပေးလိုကတော့သည။လီးအရညပား တလောက ပောငစင သား သညနင့ ဒေါကတာမငးသူမာ ဝတရညဖူး ပါးစပထဲမ လီးအား ဆဲထုတကာ အဝတစားမား ပနဝတနေ၏။  ” ကဲ … နကဖန … နေ့လညပိုငး တခေါကလာ မယနော “  ဝတရညဖူး ပါးပငအား တခကနမးကာ ဒေါကတာမငးသူ အခနးတံခါးပေါကဘက လောကလာတော့သည။ဘေးပတငးပေါကမ  ခောငးကည့နေသော ပည့စုံအောငမာ ကုတငပေါ ခေခေလေး မေးနေသော မယားဖစသူ ကိုယလုံးတီးအလအား တခကကည့ကာ နောကဖေးပေါကမ  ပတထကရငး အိမရေ့ဧည့ခနးဘက လောကလာခဲ့၏။အိမရေ့ ရောကစဉ ဒေါကတာမငးသူကားလေး ခံဝနးထဲမ မောငးထကသားသညကို မငလိုကရ သည။ ဒေါကတာမငးသူ ပနသားပီး ခဏအကာ ဝတရညဖူးမာ ထထိုငရငး စောကဖုတနင့ ဖငဝအား အဝတဟောငး တခုဖင့ သုတကာ အိပခနးထဲမ  ထကလာခဲ့၏။ဧညခနးထဲ အရောက လငဖစသူ ပည့စုံအောငအား တေ့လိုကရာ မသိမသာလေး ပုံးမိနေသည။ပည့စုံအောငမာ မိနးမဖစသူအား  မငသညနင့ ဒေါကတာမငးသူ ပေါငနစဖကထမးလိုးသည့ ပုံမား ပနမငယောငကာ မကနာငိုးကသားတော့၏။  ” အီး …… အူဝဲ အူငဲ …… အူဝဲ “     ပီးခဲ့ တဲ့ အဖစပကမားအား ပနတေးရငး ကလေးငိုသံကောင့ အိပခနးထဲ ဝငကာ နို့ဗူးလေး ပါးစပ တပပေးရငး ပေ့ခီထားလိုကသည။ကလေး ၃လ ကော လာသညအထိ ဝတရညဖူးမာ ပည့စုံအောငအား အရဲ့တိုကကာ အိမသိပမကပပဲ လမးသလား နေပနသည။ပောလိုကသညနင့ လငမယား လမးခဲရနသာ  ဝတရညဖူး ဘကမ တုံ့ပနလေ့ရိ၏။နောကဆုံး ပည့စုံအောင တစယောက မယားဖစသူအား အောကကို့တောငးပနကာ ကတိ အထပထပ ပေးလိုက ရ၏။

ထိုကတိမာ လမးမခဲလင ဝတရညဖူး ဆနမနသမ ပည့စုံအောငဘကက လိုကလော ပေးရမညဖစသည။ကလေး မကနာနင့ ပည့စုံအောငမာ အကုန  လိုကလော ပေးခဲ့ရသည။   ” တူတူ … တူတူ … တူ…… “   ” ဟဲလို … ဖူးလေးလား “     ” ဟဲလို မနေနဲ့ … အမနလာ ကတိပေးပီးသားနော “   ” အငးပါ …   မောငလာပီနော “ ဝတရညဖူး ပေးသော လိပစာအတိုငး ဆိတငိမရပကကတခု၏ လူတစရပကော အုတနံရံ အစိမးကီး ကာရံထားတဲ့ ခံဝငးကီးထဲ  မောငးဝငခဲ့လိုကသည။ခံထဲရောကတော့ ကား၅စီးလောက တနးစီ ရပထားသညကို တေ့လိုကရပန၏။  ” မနမန … လူတောင စုံနေပီ “   လေးထပ တိုကကီး၏ ဧည့ခနးထဲ ရောကသညနင့ ဝတရညဖူး စကားသံ ပေါလာသည။ပည့စုံအောင တစယောက စကားတခနးမ မပောပဲ မယားဖစသူ နောကမ  ကပလိုကခဲ့တော့သည။လကပကအကx{103E} အနကလေးနဲ့ ဒူးဖုံးစကပ အကပလေး ဝတထားသော မယားဖစသူမာ ရငသားစိုငထားထား လကမောငးအိုး ဖေးဖေးလေးနဲ့ ခါးအောက ဖငသားစိုငတေက လမးလောကတိုငး ရမးခါနေပန၏။ အိပခနးတခနးထဲ ဦးတညနေသဖင့ ပည့စုံအောငမာ ရငခုနနေရ သည။စိတဆိုးပေကာ အလိုးခံတော့မညလားဟု တေးရငး အိပခနးထဲ ရောကတော့ အထငနင့ အမင လဲသားရ၏။ဝတရညဖူးမာ ပလကစတစ အကညနဲ့  ထုတထားတဲ့ အထုပတထုပ မနကောငတာထဲမ ယူပီး ပည့စုံအောငအား ပေးလိုကသည။ပည့စုံအောင ဖင့ကည့ရာ အနကရောင ဝတစုံတေနင့ ဖနစီ မကနာဖုံး တခုတေ့လိုကရ၏။ ” အဝတစားတေ ခတလိုက … အဲ့တာတေ ဝတ …… အပငထကပေးမယ … မိနစပဲ “    ” ဟမ “   ဝတရညဖူးမာ ပည့စုံ အောင အာမေဋိတသံအား ဂရုတောငမစိုကပဲ အိပခနးထဲမ ထကသားခဲ့သည။ပည့စုံအောငမာ ဘာနေနေ လုပပေးဖို့ ကတိပေးပီးသားမို့အထုပထဲက  ဝတစုံကို ထုတဝတပီး ကိုယ့ကိုကိုယ မနထဲ ပနကည့သည။BAD MAM လိုလို ဘာလိုလို နဲ့ ကိုယကပ အဝတစားတေမို့ ရယခငစိတလေး ဖစပေါ နေ၏။အတငးခံ ပါမလာသဖင့ ပေါငကားမ လီးက အမောငးလိုကကီး ဝတစုံအပော့သားအောက ထငးနေတော့သည။

မိနစ ပည့သညနင့ ဝတရညဖူး ပနဝငလာပီး လငဖစသူ ပည့စုံအောငအား သေခာကည့လိုက၏။ တကိုယလုံး လည့ကည့ပီးမ အားရကေနပတဲ့  အသံနင့ အခနးထဲက ခုံတစလုံးပေါ ထိုငခိုငးလိုကပနသည။   အဝတစားမားအား သေခာ ဆဲဆန့ပီး ပည့စုံအောင မကနာအား နာခေါငးထိ ဖုံးသော  မကနာဖုံး တပပေးနေသည။ပည့စုံအောငမာ ဘာလုပမလညး တေးရငး ရငခုနနေရပန၏။ပီးသညနင့ မယားဖစသူ ခေါသည့နောက လိုကလာခဲ့သည။ အိမအပေါထပတကရငး ပထမထပ ကောကာ ဆကတကလာခဲ့ရပန၏။ ဒုတိယထပ ကမ တီးလုံးသံ စကားပောသံ ခပတိုးတိုး ကားလိုကရသည။အိမ အရေ့ဘကခမး ဟောခနးရဲ့ အစနဆုံး အခနးတံခါးရေ့ရောကတော့ ဝတရညဖူးမ တံခါးအား ဆဲဖင့တော့၏။မငလိုကရသည့ မငကငးကောင့ ပည့စုံ အောငမာ အံအောနေရသည။   ပည့စုံအောင ဝတထားသော ဝတစုံပုံစံမားနင့ ယောကx{1039}x{1004}ားရငမကီးမား လညပငးအား စတီးကိုးလလလေးတေပတ ကာ လေးဘကထောက အနေထားနဲ့ ခေးတေလို မိနးမတေသားတဲ့နောက လိုကနေကသညကို တေ့မငလိုက၏။  မယားဖစသူအားဝ ကည့တော့ မဲ့ပုံး လေး ပုံးကာ အခနးထဲ ဝငသားသဖင့ နောကမ ကပလိုကသားခဲ့ပနသည။အခနးထဲတင ဝတရညဖူးလို ခပခောခော မိနးမ ယောကထက မနဲ ဆကစီ  အဝတစားမားနင့ ဝိုငသောကတဲ့ သူကသောက ဘီယာသောကတဲ့သူကသောက စကားပော ရယမောသံမား ဆူညံနေ၏။ယောကx{1039}x{1004}ား အားလုံး  မကနာဖုံး မား တပဆငထားရငး အမိန့ပေးသမ အကုနလုပပေးနေ ရ၏။ အံအောထိတလန့ နေတုနး မယားဖစသူဆီက စကားသံ ထကပေါလာရာ ကက သေသေသားမိသည။  ” ဒီလာစမး … ငါ့ ကနလေး လညပတ ပတပေးမလို့ ……လေးဖကထောကလိုက “   ရုတတရက စိတထဲ ဖငးကနဲ့ ခံစားမိကာ မက မောငကုံ့လိုကမိ၏။သို့သော ကတိပေးထားမိသဖင့ အံကိတကာ ဆိုဖာခုံပေါ ထိုငနေသော မယားဖစသူ ခေသလုံးရေ့ လေးဖကထောကလိုကရသည။

” ကဲ … ဒီ ကိုးတေ ထဲက … ကနလေး ကိုကတာရေး … ခခ ခခ “   လညပနမော့ကည့ရာ ဝတရညဖူးပေါငပေါ ခေတငထားသော စတီးကိုးလလလေး  ၃ခေအား တေ့မငရ၏။ ပည့စုံအောငမာ စတီးကိုးမားအား စိတမဝငစားပေ ဝတထားသော ဝတစုံနင့ ခေးလို လေးဖကထောက နေရသော အနေအထာ အား ဘယသူတေ ကည့နေမလဲ တေးရငး စိတခောကခားလာရသည။မကနာဖုံး တတထားသောလညး အရကတရားမား ကီးစိုးနေ၏။ဝတရညဖူးမာ  ပည့စုံအောင ဖစပကနေသသညကို အရသာခံ ကည့နေလိုက၏။  ” ဘယလိုလဲ … ယောကမကို … မိနးမ မသိအောင … ခိုးလိုးတုနးက … မရကဘူးလား  … ဖနး …… အ “   ရုတတရက ပါးရိုကခံလိုကရ၍ ပည့စုံအောင တစယောက ဆကစီ မိနးမခောတေကားထဲ ရကရံ့လာကာ မကရညမား ဝဲလာ တော့သည။ထိုအခိန ဘေးမ မိနးမခောမားက မယားဖစသူ နာမညအား ရေရတကာ လကခုပ ဝိုငးတီး ပေးက၏။ဝတရညဖူးမာ ခနဲ့ပုံး ပုံးရငး ပည့စုံ အောင လညပငအား ခေးလညပတ စတီးကိုးတခု တပဆငလိုကရာ လကခုပသံမား ပိုပီး ဆူညံလာတော့သည။   ” အနေအထား … သဘောကရဲ့လား …  မကိုကရင ကတိဖကပီး ပနတော့ “  ” ငါ … ငါ …… “   ” ဘာ ငါလညး … ! တောက ! “   ” အ … နာလိုကတာ ဟာ “   ဝတရညဖူးမာ လညပငးကိုး အား စောင့ဆဲလိုကသဖင့ ပည့စုံအောင တစယောက ညညးတား လိုကမိသည။   ” နင … ငါ့ မကနာကို တည့တည့ကည့ပီး ဖေစမး … ရကနေပေမဲ့ …  ကေနပတယ မလား “   ” ကေ ကေ … ကေနပပါတယ “  ” ခခ ခခ … ဟား ဟားးးးး “   ဝတရညဖူး လောငရယသံကောင့ ပည့စုံအောင တစယောက  မကနာတပငလုံး ရဲတကသားကာ သိမငယစိတမား ဝငရောကလာတော့သည။ ” ခုခိနကစပီး နငက ငါ့ရဲ့ ကနပဲ ငါခိုငးတာ အကုနလုပ စောတက မ တကနဲ့ … တလ ၄ကိမ … နင့ကို အပစပေးမာ ကားလား “   ” ကား ကား … ကားပါတယ ဟာ “  ” အေး … နင ငငးဆနတဲ့ နေ့က … ငါနဲ့ လငမယား ပတ ဆဲတဲ့ နေ့ပဲ “ ” ဟိတ … သားလေး … မငးတို့ လငမယား ပနအဆငပေနေ ပီးလား “ ” ဒီလိုပါပဲ …… အနတီမိုး ရယ “  ဧည့ခနးထဲ မနကစာ အတူစားရငး ယောကမ ဖစသူအား ပည့စုံအောင တယောက ပနဖေ နေ၏။

” ဒီနေ့ အလုပနားရက … မလား … ဘယသားကမလို့တုနး “   ” သူသားခငတဲ့ဆီ … လိုကပို့ပေးရမာ … ကလေး ဂရုစိုကဦးနော … အနတီမိုး “   ” အေးပါ  …… မငးတို့ လငမယား အဆငပေတာ မငရတော့ … ဝမးသာပါတယကာ “  ခဏအကာတင ပည့စုံအောငတို့ လငမယား ကားလေးဖင့ အိမမ ထကလာ ခဲ့သည။ဝတရညဖူး မောငးလာသည့ကားလေးမာ အမနလမးမကီး အတိုငး မို့စနသို့ ဦးတညနေ၏။  ” တူတူ …… တူ ……… “   ဖုနးသံ မဆုံးခင ဝတရည ဖူးမာ ကားမောငးရငး လကတဖကဖင့ ယူဖင့လိုကသည။ ” ဟဲလို …… ဝတရည …… လာပီလား … ဘယရောကပီလညး “  ” လာနေပါပီ … ဦးနိုငရယ  … ရောကတော့မယ … ပစညးတေ အဆငသင့ပဲလား “   ” အဆငသင့ လုပထားပါတယ … စိတတိုငး ကစေရမယ “  ” Ok လေ … ဒါပဲနော …… ရောက တော့မယ “  တဖကက ဖုနးခသားသညနင့ ကားလေးမာ အရိနမင့မောငးနေ၏။တဖညးဖညး လယကငးမား ကောလနလာကာ လမးမကီး အနောက ဖက တည့တည့ ခိုးမောငး လိုကပနသည။သရကပငကီးမား တနးစီနေကာ ခဏအကာ ခံကီး တခံ တေ့လိုကရ၏။ ခံကယကီးထဲ သရကပငမား  မာလကာပငမား တနးစီစိုကထားရာ တခံလုံး သစပငရိပမားဖင့ အေးမနေသည။ခံထဲ အရောက ရေမောငးတံတားအား ကောကာ လောကလာရငး နစ ထပတိုက အဖူလေး တစလုံး တေ့မငလိုကရပန၏။   ” ကန လေး “  ” ခငဗာ “ လ ၄ကိမ ကနလုပပေးရမညဟု ကတိခံထားရသဖင့ ပည့စုံအောင မာ မရညရယပဲ လေးလေးစားစား ပနထူးမိသည။ ဝတရညဖူးမာ တခကရယမောရငး ကားပေါကအဆငး ပည့စုံအောငအား လေးဖကထောက လိုငလာ ရန အမိန့ပေးလိုကတော့သည။ပည့စုံအောငမာ မယားဖစသူ စိတတိုငးက ကားပေါမ လေးဖကထောက ဆငးလိုကရ၏။မို့စန ခံဝငးထဲ လူသားလူလာ  မရိ၍သာ ပည့စုံအောင အရကမရပေ။ ဝတရညဖူးမာ ဒူးဖုံးစကပလေးဖင့ နစထပတိုကအိမသို့ လောကသားရာ လေးဘကထောက၍လိုကခဲ့ရသည။

” ကီ … ကိ “   တိုကရေ့အရောက သူမပါသာ တံခါးဆဲဖင့ကာ ဧည့ခနး တောငဘကရိ အခနးတခနးဆီသို့ ဝငခသား၏။ပည့စုံအောင လေးဖကထောက   ဝငလိုကသညနင့ ဖနစားပဲခုံတစလုံး၏ အနောကဖက လူ၄ဦး ထိုငရသော ဆိုဖာ သရေခုံရညကီးပေါ အသက ၅ခန့ လူကီးတစဦး ထိုငနေသညကို မင  လိုကရသည။ပည့စုံအောင ရကစိတ အနညးငယ ဝငလာသောလညး လူစိမး တစယောကထဲမို့ အားတငး ထားလိုကရ၏။ထိုလူကီး ရေ့ရိ ဖနစားပဲခုံပေါ တင ဘီယာပုလငးမား ဝိုငပုလငးမား စားသောကဖယရာမား ပငဆငထားသည။ ” ကနလေး … ဟို မနကောငတာလေးထဲ ကည့စမး … မငလား “     မယားဖစသူ ဝတရညဖူးစကားကောင့ လကညိုးထိုးသော နေရာအား လမးကည့ရာ ပထမခေါကက ဝတရသော ဝတစုံပုံစံမားနင့ အခနအတကပါ သော လညပတမား သံကိုးမား ကာပတမား တေ့ရိလိုကရသည။မနကောငတာအား ငေးကည့နေစဉ ဝတရညဖူး ဆီမ အသံထကပေါလာပနသည။    ”  အဲဒီ … ဝတစုံနဲ့ … ပစညးတေ … ပါးစပနဲ့ ကိုကပီး …… ငါ့ဆီ ယူလာခဲ့ “  ပောပီးသညနင့ ဝတရညဖူးမာ ထိုငခုံပေါ ထိုငနေသော လူကီး ဘေးနား ဝင ထိုငလိုက၏။ ပည့စုံအောငမာ ကိုယ့ကိုကိုယ အားပေးရငး ခေးလို လေးဖကထောကသားပီး ကောငတာထဲမ ဝတစုံနင့ ပစညးမားအား ပါးစပဖင့ ကိုက ကာ ဝတရညဖူး ခေရငးနား တခုခငး ခပေးရတော့သည။   ” ကဲ … အဝတတေ ခတလိုက … ဒါတေ ဝတ “   ” ဟို ဟို …… “   ပည့စုံအောငမာ လငမယား ခငး တုံးလုံးခတ လိုးဖူးသဖင့ မရကသောလညး ခုံပေါထိုငနေသော လူကီးကောင့ အခကတေ့နေ၏။   ” ဘာ …… တဟိုဟို လုပနေတာလဲ … ခု မတ တကရပ …… အကုနခတစမး “   ပည့စုံအောင တယောက မကနာလေး ရဲကာ အဝတစာမား ခတခပစတော့၏။ အဝတစား ကိုယကပ အတိုလေးမား  ဝတပီးခိန ဝတရညဖူးမာ သရေလညပတ အနကတခု ပည့စုံအောင လညပငးအား ပတပေးလိုကသည။

” နင အခုကစပီး … ငါ့ရဲ့ခေးကန … ဖစသားပီ ကားလား “ ဝတရညဖူး စကားအဆုံး ပည့စုံအောင တယောက သိမငယစိတမား ဝငလာကာ စိတခနအား မား ကဆငးသလို ခံစားနေရတော့၏။   ” ငါ့ကို သခငမလို့ ခေါရမယ … သေခာမတနော …… ဒါက နင့ရဲ့ သခင …… သူ့ကိုလညး သခငလို့ ခေါ ကားတယ နော “   ” ကား ကား … ကားပါတယ …… သခငမလေး “  အသံတုနရီစာဖင့ ပောလိုကသော ပည့စုံအောင အသံကောင့ ဝတရညဖူး တစယောက  အားရကေနပနေသည။ ထို့နောက လကကောကဝတနစဖကနင့ ခေကငးဝတနစဖကအား သရေကငးအပားမား ပတပေးကာ ထိုသရေကငး အပား  လေးခုအား စတီးကိုး ခိတမားဖင့ ခိတထားလိုကတော့၏။ခေနစဖက လကနစဖကအား စတီးကိုးခံ၍ ပေါငးပီး သော့ခတပနသည။  ” ပီးရင … ထိုင ခိုငးလိုကတော့ … ဝတရည … ဦးနိုင တငးနေပီက “   တခိနလုံး ဘာတခနးမ မပောပဲ ထိုငကည့ရငး ဘီယာသောကနေသော လူကီးထံမ စကားသံ ထက ပေါလာ၏။ပည့စုံအောင မော့ကည့လိုကရာ မကနာလေးထောင့ စပစပ နာခေါငးပပနင့ နူတခမးထူထူ လူကီးအား အနီးကပ တေ့မငလိုကရသည။ မယားဖစသူ ပုခုံးသားလေးအား ဘယလကဖင့ သိုငးဖကရငး ညာလကက ဒူးဖုံးစကပ အပော့သားလေးအား ဒူးအထကနားမ ပေါငရငးထိ အသားအပန  ပတသပပေနေ၏။ပည့စုံအောင မကနာတခက ပကသားရသည။ ကတိပေးရာတင သူစိမးယောကx{1039}x{1004}ာအား အလိုးမခံတော့ကောငး ဝတရညဖူးဘက က ထုတပောခဲ့၏။

စကားပောရန ပငလိုကစဉ ဝတရညဖူးမာ ခေါငးပေါမ ဂေါကသီးအရယ ရာဘာ အလုံးလေးပါသော သရေကိုးပော့လေးအား စပခလိုကပနသည။ ပါးစပဟလိုကခိန ပါးစပပေါကထဲ ရာဘာအလုံးလေး ဖိထည့ပစ၏။ ” အု … ဝူးးးး ဝု ဖလု “   ပည့စုံအောင စကားပောရာ တဝူးဝူး ဖင့သာ ဗလုံးဗထေး  အသံမား ထကပေါလာတော့သည။လကနစဖကမာလညး ခေခငးဝတဖင့ တဲပီး သော့ခတထားသဖင့ ပါးစပမ သရေကိုးအား ဆဲဖုတမရတော့ပေ။     မယားဖစသူ ဝတရညဖူး၏ ဖူစငဝငးပတဲ့ အသားရညကောင့ အကx{103E}ကိုယကပလေး အောကက ရငသားစိုငအပေါခမးလေး ခပရေးရေး မငတေ့ နေ၏။ ဦးနိုငဆိုသော လူကီး၏ ဘယလကမာ သိုငးဖကရငး အကx{103E}ကိုယကပလေးထဲ လကသငးပီး ဘရာစီယာ ကိုးကိုငးလေးအား ပုခုံးဘေး ဆဲခနေ ပနသည။ညာလကက စကပအပော့သား အောကနားစမ အပေါပင့နိူကရာ ဝတရညဖူး၏ ပေါငသားဖေးဖေး တုတတုတလေး မငနေရ၏။    ပည့စုံ အောငမာ မယားဖစသူ ခေနစခောငးရေ ဒူးကေးစုကာ ဖငခထိုငနေရသဖင့ မယားဖစသူ ပေါငဂထဲ သူစိမးယောကx{1039}x{1004}ားလကတဖက တိုးဝငးနေရာ    ကည့ရငး အာဂေါငမား ခောကကပလာတော့သည။ထိုစဉ ဆံနယမား စုခညကာ နောကကောဘက ပို့ထားသော ဝတရညဖူး၏ နူတခမးဖူးဖူး ရဲရဲလေး အား ဦးနိုငမ သူုနူတခမး အထူကီးဖင့ ဆဲစုပနေပန၏။ဝတရညဖူး တယောက နူတခမးလေးအား အစုပခံရစဉ ဦးနိုငဘယလကက သိုငးဖကထားရငး ဘ လာစီယာလေးထဲမ နို့အုံလေးအား ညစခေပေးနေသည။

ဝတရညဖူး ရငဘတလေး ကော့တကလာကာ ပေါငတနနစဖကအား မသိမသာလေး ဖဲပေးလိုက၏။  ဦးနိုင ဘယလကက တဖညးဖညးဘလာစီယာ  အောကရောကလာပီး နို့သီးခေါငးလေးတေ ပတခေရငး ညာလကက ပေါငခံထဲမ စောကပတအုံလေးအား အတငးခံ ဘောငဘီပေါမ ပတသပပေးနေ ပနသည။ဝတရညဖူးမာ မငငးဆနသည့အပင ဦးနိုင ပေါငကားအား ဘောငးဘီအပေါမ အုပကိုငပတသပရငး နူတခမးထူထူကီးအား ပနလညဆဲစုပ ပေး၏။  ပည့စုံအောငမာ မယားခောလေး ဝတရညဖူး၏ အပုအမုကောင့ ဝမးနညးစိတတဝက ဘာဆကဖစမလဲ သိခငစိတ တဝကဖင့ စိတထဲ  ဒိဟဖစနေရသည။   မကနာရေ့ မယားဖစသူ စကပအောကနားစလေး ပေါငရငးကပနေရာ ဦးနိုင၏ လကဖင့ ပတခေပေးမု့ကောင့ အတငးခံဘောငဘီး လေးမာ စောကရညမား ရဲနေသညကို မငနေရပန၏။ ထိုခိန ဦးနိုငမာ ဝတရညဖူး ပေါငကားမ ညာဘကလကအား ပနထုတကာ သူ့ဘောငးဘီ ဇစဖင့ လိုကတော့သည။ဇစပင့သညနင့ အတငးထဲ အမောငးလိုကကပနေသော လီးအား ဝတရညဖူးမ သူမလကလေးဖင့ ဆဲထုတကာ ဂငးထုပေးပန၏။   ခဏအကာ ဦးနိုငညာလကမာ ဝတရညဖူးပေါငကားထဲ ပနရောကလာပီး အတငးခံဘောငဘီဂလေးအား လကညိုးလေးဖင့ ဘေးခိတဆဲကာ  လကခလယအား စောကခေါငးပေါကထဲ ထိုးသငးလိုကသည။စောငခေါငးထဲ လကခောငးလေး ဝငလာသညနင့ ဝတရညဖူးမာ သူမလကထဲ ဒစဖူးမ အရညကည စို့ကာ မာလာသော လီးကီးအား ခပတငးတငး ဆုပကိုငထားမိ၏။ဦးနိုငကလညး ဝတရညဖူး ခံစားမု့မင့တကလာသညကို ကည့ရငး တ ဆင့တကကာ စောကပတလေးထဲ လကခလယရော လကသကယပါ ၂ခောငးပူး သငး၍ ခပသကသကလေး အထုတအသငး လုပပေးလိုကတော့သည။  ” အ အားးးး …… အဟင့ ဟင့ …… ရီးးးးး အ အ …… မ ရ တော့ ဘူးးး …… ရီးးး အမလေးးး “  ဝတရညဖူး တယောက ပေါငတနမား တဆကဆကတုနကာ  ခေါငးလေး မော့တကရငး ဦးနိုင လကကောကဝတအား သူမ လတနေသော လကတဖကဖင့ ဖမးထိနးကာ စောကရညမား ပနးထုတတော့၏။

” ကောငလား … ဝတရည “  ” အငး “   ” ဦးနိုငကိုလညး … ကောငးအောင လုပပေးလေ … ရော့ လီးစုပပေး “   ဦးနိုင စကားကောင့ ဝတရညဖူး မကနာ လေး အမးတနးတနး ဖစကာ သူမခေထောကရေ့ ကမးပငပေါ ထိုငနေသော လငဖစသူ ပည့စုံအောင မကနာအား ခိုးကည့လိုကပနသည။ပည့စုံ အောင၏ ဝေခဲမရသော မကနာအား တခကကည့ကာ ဦးနိုင ဒစကီးအား ဆဲစုပလိုက၏။ထို့နောက ဒစဖူးအား လာဖင့ လိပဆဲကာ  လီးတနတလောက  လာဖင့ အထကအောက ယကကာ မကမကမောမော စုပနေတော့သည။လီးထိပအား နူတခမးလေးဖင့ တေ့စုပရငး ဘောငဘီအတငးထဲ လကနိုကကာ  လီးအရငး အောကဖက လဥမားအား ညစခေပေးရာ ဦးနိုငတယောက တရီးရီးဖင့ ဖငကလာရ၏။  ” အားးးး အ … ကောငးလိုကတာ ဝတရညလေးရာ …  နာနာလေး ဆဲစုပ ဟုတတယ …… အီးးးး ရီးးးး လာနဲ့ ဒစကို … ပတယကပေးဦး … အားလားလား …… ဟူးးး ရီးးးးး ‘  ညညးသံမား ပေါထကလာပီး ဦး နိုငလကတဖကမာ ဝတရညဖူးခေါငးအား ဖိခလိုကတော့သည။လီးကီးမ လညခောငးထဲ တိုးဝငလာရငး ဒစဖူးမ အာခေါငလာထောကသဖင့ ဝတရညဖူး  တယောက တဟတဟတ သီးနေပန၏။လညပငးကောလေးမား ထောငလာကာ ပါးလေးနစဖကဖေါငးလာစဉ လရညမား ပနးထည့ခံရလိုကသည။ ဆကကနဲ့ ခေါငးကလိုကပေမယ့ ဦးနိုငမ သူမခေါငးအား လကဖင့ဖိထားသဖင့ လညခောငးထဲ ဝငလာသမ လရညမားအား တဂတဂတဖင့ မိုခလိုက ရ တော့၏။

” အားဟား … တအား ကောငးလနးလို့ မထိနးနိုငဘူး ဖစသားရတယ … ဦးနိုငကို စိတဆိုးသားလား ကာ “  ” ဟန့ … သား … မပောမဆိုနဲ့ လုပပီးမ “     ပည့စုံအောငမာ မယားဖစသူ ပါးစပထဲ လရညမား ပနးထည့ခံရသဖင့ မကနာပကနေရာသည။သို့သော ပါးစပထဲ ရာဘာလုံးလေး ထည့ထားခံရသဖင့  နူတမ ထုတပောလို့ မရတော့ပေ။   ” ဝတရညလေးက … လီးစုပ တအားတောတာကိုးက … ခိခိ … ကဲ အဝတတေ ခတပဦးနော “   စကားဆုံးသညနင့ ဦး နိုငလကနစဖက မနားတမးအလုပရုပကာ ဝတရညဖူး အဝတစားမားအား ဆဲခတတော့သည။အပေါအကx{103E}ခတပီးသညနင့  ဘရာစီယာလေးအား  ခိတဖုတပစရာ နို့အုံဖေးဖေးလေး နစခု ထကပေါလာပီး နို့သီးခေါငး နီတာရဲလေးနစခုက ခနထကနေ၏။ အတငးခံ ဘောငဘီးလေး ဆဲခတရာ ဝတရည ဖူးမာ လငဖစသူ ပည့စုံအောငအား ခိုးကည့ရငး ဖငကီး ကပေးလိုကပနသည။ ပေါငခံအလယမ အမေးပါးပါးလေး ဖုံးအုပထားသော စောကပတလေး မာ ပူထကလာတော့၏။  ” လလိုကတာ … ဝတရည စောကဖုတလေးက … ဝါးစားပစခငတာ … ဟငးဟငး “  ” အဲတာတော့ … မဖစဘူးနော “    ” ပတ  ပတ … ပလပ ပလပ … ပတစ “  ဦးနိုငမာ နို့သီးခေါငးလေး ကော့လာအောင စုပရငး လာဖင့ ပတယကပေးနေပနသည။ဝတရညဖူးတစယောက  ရမကစိတမား ပနကလာကာ  စောကပတလေးထဲ တဆစဆစနဲ့ ခံစားနေရရာ၏။နို့စို့ရငး ဝတရညဖူး ဘယခေထောကအား ခုံပေါဆဲတငကာ  မကနာခငးဆိုငအနေထားဖင့ စောကပတအုံလေးထဲ လီးထိပအား တိုးကပလိုကသည။  ” အ … အဲတာတော့ …… ကမ ခင့မပုဘူးနော ……ဦးနိုင “  ”  အငးပါ … အထဲ မထည့ပါဘူး … ဝတရညရယ ……လီးထိပနဲ့ စောကပတအုံလေး …… ပတရုံလေးပါ ကာ “   လီးကီး အဖုတအကကဲကောငးထဲ ဖိခဲလိုက တိုငး ဝတရညဖူးခေါငးလေး မော့တကသားရ တော့သည။ပည့စုံအောငမာလညး မယားဖစသူ စောကဖုတထဲ ဒစကီး အထကအောက ပတဆဲတိုငး  စောကခေါငးပေါကထဲ ဝငသားလေမလားဟု ရငတထိပထိပနင့ ကည့နေရ၏။ဝတရညဖူးတစယောက အောကနူတခမးလေး ကိုကကာ လီးထိပကီး ခောဝငပါစေဟု စိတထဲမ ကိတဆုတောငး နေရာသည။လငဖစသူအား ဘယသူစိမး ယောကx{1039}x{1004}ားသားကိုမ အလိုးမခံတော့ကောငး ကတိပေးထားသည မို့ အခကတေ့နေရ၏။ ပည့စုံအောငမာ ဒစကီး အဖုတအကကဲကောငးထဲ တငသာ အထကအောကရေ့နေသဖင့ မယားဖစသူမ အလိုးမခံကောငး သိ ရသဖင့ စိတအေးနေစဉ ဝတရညဖူးမာ ညာခေထောကအား ခုံပေါတငရငး ဦးနိုင ခါးအား ခိတလိုကတော့သည။ထိုအခါ ဝတရညဖူး စောကပတအား  ပည့စုံအောင မမငရတော့ပေ ဘေးတိုကအနေထားနင့ ပေါငလုံးကီးမာ စောကဖုတအား ကယသားရ၏။

” ရီးးးး းးးး … အားဟား …… ဖိပတ ဦးနိုင … အငး အငး …… ဟုတတယ “   လီးထိပဖားနင့ စောကပတအကဲကောငးလေးထဲ ထိုးခဲကာ စောကစိလေး  ကလောမိသဖင့ ပေါငတနမား တုနကာ ဖငကီး မောကတကလာပနသည။ပည့စုံအောငမာ ကည့ရငး မကနာပကလာတော့၏။မယားဖစသူ ဖငကီး  ကတကလာကာ ခေါငးလေးမော့တကသားသဖင့ အဖုတထဲ လီးဝငသားမနး ရိပမိလိုကသည။သို့သော မမငရသဖင့ စိတထဲ မရိုးမယ ခံစားနေရ၏။ ဝတရညဖူးမာလညး ဦးနိုငအား မကနာခငးဆိုင အနေထားနင့ ခါးပေါခေနစဖက ညပခိတကာ လကနောကပနထောကရငး ဖငကီး ကလိုက ပနခ လိုကဖင့ တအီးအီး ညညးနေတော့သည။  တဇိဇိ တဗိဗိဖင့ အသံမားထကပေါလာရငး ဝတရညဖူး လကနစဖကက ထိုငခုံကတီဘာ အခငးကို ကစနေ  အောင ဆုပပီး ဖငသားစိုငကီး တဇပဇပ တုနပီး ခဏအကာမ ငိမကသား၏။ ” ဦးနိုငက … တနးလနးကီး … ဝတရညရယ … အပေါကနေ … ပတပေး ပါ့လား “   ” ဟူးးးး ရီးးးးး ……… အငး … ကမးပငပေါ ပကလကလနပေးလေ “  ဦးနိုငမာ ပည့စုံအောင ဘေးနား ပကလကလနရာ လီးကီးမာ စောကရည မားနင့ တငးပောငနေကာ ထောငထကနေသည။ပည့စုံအောင တယောက ဦးနိုငပေါငကားမ လီးကီးအား အနီးကပ သေခာစိုကကည့ လိုကပန၏။ စောကရညမားမ လီးထိပတငသာ မက လီးအရငးဘက လမေးမားပေါထိ ရဲနေရာ ပည့စုံအောင စိတထဲ မတငမက ခံစားနေရသည။စောကပတထဲ လီး မဝငပဲ လီးအရငးထိ စောကရညမား ရဲနေသညမာ သဘာဝ မကလပေ။   စဉးစားနေစဉ မယားဖစသူ ဝတရညဖူးမာ ဦးနိုင လီးပေါခထိုငပီး လီးထိပအား  ဖမးကိုငရငး လကဖဝါးဖင့ အုပကာ ခကပေါလနဖိလိုက၏။အမောငးလိုက လနထားသော လီးတနအား စောကပတအကကဲကောငး အတငး ထည့ကာ  ဖိထိုငလိုကတော့သည။ခါးကော့ကာ လကနောကပနထောကရငး ခါးအားဖင့ ဖငသားစိုငကီး ရေ့တိုးနောကဆုတ လုပကာ လီးအား ပတဆဲပေး၏။

” အား …… အ … ဖိပတ … အငး အငး ကောငးတယ အရမးကောငးပဲ … ဝတရညရယ … အားပါးပါး ရီးးး းးး “ ” ကောငးရင ငိမငိမနေနော … ဦးနိုင …  ထိပကို အောကထဲ ထိ … မရောကပေ့စေနဲ့ “ ” ဟူးးးး အငးးး အင့အင့ …… အောကကနေ ပနပီး ဖငကို ဖိကိတပီး ပတပါ ကာ …… အားဟား “    ” ခါး ကော့ပီး ဖိပတပေးနေတာပဲ … ဦးနိုငကလညး မမငဘူးလား “  ” အငးပါ … ညောငးရငပော … ဦးနိုင အပေါက ပတပီး လရညထုတပစမာပါ “   ”  နေပါစေ ရတယ … မညောငးပါဘူး “  ဝတရညဖူးမာ လငဖစသူ ဘေးထားပီး ဦးနိုငအား ပတခိုငးလင မတောတဆ စောကပတထဲ လီးဝငရင အခကတေ့ နေရမည။လငဖစသူအား နာကီးစိတနင့ ပညာပေးနေစဉ သူမ ဘကမ ကတိတညလိုကခင၏။လီးတနကီးမာ ဝတရညးဖူး စောကပတ အကကဲကောငး ထဲ ဝငလိုကထကလိုကဖင့ ဒစဖူးက စောကစိလေးအား ထိုးမိနေပနသည။  စောကပတ အသားနုလေးမားနင့ လီးအရညပားအား လောတိုကပတဆဲရငး  ကာမစိတမား ထိနးမရအောင ထကနေရတော့သည။ လီးကီးအား ဖိလိုကပတလိုက ဖင့ စောကရညမား ဒုတိယ အကိမ စို့လာခဲ့၏။  ” ပီးတော့ မယ … ဝတရည … အားဟား … မနမနလေး လုပကာ … ရီးးးး းးးး အငး “  ဦးနိုငစကားကောင့ ဝတရညဖူး ရမကစိတလေး တရိနးရိနး တကလာကာ  စောကရညမား ပကကနဲ့ ကလာရငး ဒစဖူးကောသညအထိ ပတခလိုကမိသည။နောကပန လကထောကလက အနေထားဖင့ ခါးကော့ထားသညမို့ ဖင ကီးနောကပနအဆဲတင အရိနလနလာသော စောကခေါငးပေါကထဲ ဒစကီးခိတပါလာကာ လီးတခောငးလုံး ဘတကနဲ့ ဝငသားတော့၏။ ရုတတရကမို့  ဘာလုပရမနးမသိပဲ စောကခေါငးထဲ တိုးဝငလာသော လီးအား ညစပေးနေမိပနသည။လီးအရညပား တလောက တဒုတဒုတနင့ သေးတိုးလာကာ  စောကခေါငးအတငးသားထဲ တငးကနဲ့ တငးကနဲ့ ခံစားလာရတော့၏။ခံစားမု့ မင့တကလာရာ ဘေးနား လငဖစသူ ရိနေသညကို မေ့လော့သားသည။

စောကပတအုံလေးထဲ လီးဝငသားသဖင့ အောကက ပကလကလနနေသော ဦးနိုင တယောက   စောကခေါငးအတငးသား မား၏ နုညံ့မူ့ကို ခံစားရငး တ ရီးရီး ညညးတားနေပနသည။   ” အု ဝူးးး …… အု ဝု … ဝူး ဝု “   ပည့စုံအောငမာ ဘေးနားမ ကည့ရငး တဝူးဝူးဖင့ အောဟစကာ မကေနပသော  အရိပအရောင ပနေရာ၏။   ” သေခာ လုပတာ … မဟုတဖူးးး … အဟင့ ဟင့ …… အ အားးးး … တကယပါ သေ ခာ … မ လုပ …… အားးးး အမလေးးး  ကတကတ “  ဝတရညးဖူး တယောက လငဖစသူ ပည့စုံအောင၏ အပုအမုကောင့ စောကဖုတထဲ လီးဝငရန သူမ သေခာလုပတာ မဟုတကောငး  ရတဆိုကာ စုပသပနေတော့သည။ထိုအခိန ဦးနိုငမာ အခင့အရေးအား မိမိရရ အသုံးခလိုကပန၏။ဝတရညဖူး ခါးလေးအား လကနစဖကဖင့ ဆဲက  အောကမ ၅ခကခန့ ဆကတိုက ပင့လိုးပစသည။ ” ဗစ … အ …… ဘတ ဘတ ဘတ ဘတ “  အားကနဲ့ အောသံနင့အတူ ဝတရညဖူး တယောက ကော့ပံ ကာ ဖငကီး မောကတကသားရ၏။  အောကနုတခမးအား ဖိကိုကရငး ကုနးထကာ ရရိနေသော ကာမစညးစိမလေး ပောကကယမာ စိုးသညအလား ဦး နိုငရငဘတပေါ လကနစဖက ထောကရငး ဖငကီးအား ဝေ့ကာဝိုကကာဖင့ စကောဝိုငးဝိုငးသလို ကိတလည့ပစတော့သည။ ဖငသားစိုငကီးအား ကော့ လိုက ဖိခလိုကဖင့ မနားတမး ဆောင့လိုးရာ အခက ၃ကောကောတင စောကခေါငးထဲ နေးကနဲ့ ခံစားလိုကရ၏။ဦးနိုငရငအုပကကသားမားအား  ကုတခစကာ တဘတဘတ ထပဆောင့ရငး စောကရညမား ပနးထုတရာ လီးအရငးမ လဥကားထဲ စီးကာ ကမးပငပေါ စောကရညမား အိုငသား တော့သည။

” အဟင့ ဟင့ … သေခာ လုပတာ မဟုတပါဘူး … အမလေး … အင့အင့ … ကောငး ကောငး ကောငးလိုကတာရင … အား အားးး ရီးးးး းးးးးးးးးးးးး “       ဝတရညဖူး တယောက တတတတတ ညညးတားရငး ဖငကီးကကာ ဘေးသို့ လိမ့ခ ပစလိုက၏။ဝတရညဖူး ဘေးနား အနားယူနေစဉ ဦးနိုငမာ ပည့စုံ အောင ပါးစပစီးထားသော သရေကိုးလေး ဖုတပေးလိုကရာ ပါးစပထဲမ အလုံးလေး ကတထကသားသညနင့ ဒေါသအိုး ပေါကကဲစာ ပောဆိုနေ တော့သည။  ” ခေးမ … နင နင … ပေးပီးသာ ကတိ ဖကတာ … ငါ မကေနပဖူး မကေနပဖူး “  ” ဖနး ဖနး … ဟေ့ကောင မငး ပါးစပ ပိတထားစမး …  မငးက အရင ဖေါကပနတာလေ “  ဦးနိုငမာ လကရော ခေထောကရော သံကိုးခတခံထားရသော ပည့စုံအောင ပါးအား နစခက ဆင့ရိုက ပစ၏။    ”  ဘာဗ … ကုပတို့ လငမယား ကိစ … ခငဗားနဲ့ ဘာဆိုငလဲ … ထီ … သတိရိရင ကိုးဖုတပေးစမး “  ” ဟားဟား … မငးက ခုမ … မငး မယား နမောနေ  တာလား … အေး ကည့ထားကာ … ဝစ ဖေါငး … အားးးး အမလေး “ ဦးနိုငမာ ကမးပငပေါ ထိုငနေသော ပည့စုံအောင မကနာအား ခေထောကဖင့  စောင့ကနရာ ထိုငလကအနေထားဖင့ နောကသို့ လဲကသားတော့သည။  ” ဝတရည … ဦးနိုင လီး စုပစမး ဒီကောင မငအောင စုပ … လာခဲ့ “     ဖငပန   ခေါငးပန မကနာခငးဆိုင ခနာကိုယ တစောငးအနေထားနဲ့ ဝတရညဖူး ပါးစပနား လီးထိပ တေ့ပေးလိုက၏။လီးကီး ငုံပီး စုပတဲ့ခိန ဦးနိုငမာလညး  ဝတရညဖူး ပေါငကား ခေါငးတိုးကာ စောကဖုတအား လာဖင့ ထိုးယကတော့သည။စောကစိလေးစုပလိုက စောကခေါငးထဲ လာထိုးသငးကာ မေလိုက နင့ နစဦးသား တပတပတ တပတပတနင့ ယကစုပနေက၏။ ခဏအကာ ဦးနိုငတယောက ဝတရညဖူးအား သရေထိုငခုံပေါ ပေ့တငကာ ပည့စုံ အောကဘက ဘေးတိုကအနေထားဖစအောင လည့ပလိုကပနသည။

ပေါင၂ခောငးကို ပုခုံးပေါထမးကာ မီးပင့မတတ ဆောင့လိုးပနေ၏။ အားရပါးရ မနားတမးလိုးရာ ဝတရညဖူးမာ တအားအား အောရငး ကိတခံနေရ တော့သည။အတောကာကာ ဆောင့လိုးပီးမ ကမးပငပေါ ဒူးထောကခိုငးကာ ခုံပေါလကတငခိုငးပီး ဖငကီးအား နောကဆဲကော့ခိုငးလိုက၏။ပည့စုံ အောင မကနာဖက ဝတရညဖူး ဖငကားမ အရညရဲနေသော စောကပတအုံလေးမာ ဖေါငးကားထကလာပနသည။ပည့စုံအောင ငေးကည့နေစဉ မယား ဖစသူ စောကပတလေးထဲ ဦးနိုငလီးကီး ဝငသားကာ ခါးလေးကိုငရငး တဒိုငးဒိုငး ဆဲလိုးနေသညကို မငလိုကရတော့၏။  အားပါသော ဆောင့ခကမား ကောင့ တဇိဇိ တဘတဘတဖင့ စောကဖုတထဲ လီးဝငလီးထကသံမား ဆူညံလာသည။ ဝတရညဖူးမာ ဦးနိုင လိုးခကမားအား တောင့ခံရငး ဖငကီး  နောကပစကာ ရသလောက ကော့ပေးနေပန၏။ဦးနိုငတစယောက ပည့စုံအောငအား ကည့လိုက ဝတရညဖူး ဖငအား ဆဲလိုးလိုကနင့ အသကရုသံမား  မနလာတော့သည။ခါးလေးအား ကိုငထားရာမ နို့နစလုံးအား စုံကိုငပီး လီးအရငးထိ ဆောင့လိုးရာ မောသံ ရိုကသံ ညညးသံမား ထကလာရငး ဦးနိုင လည ပငကောမား ထောငထကလာ၏။  ” အားးးး … ထက ထက ထကတော့မယ …… ဝတရည “  ” ခဏထိနးထားနော … ဦးနိုင … ဝတရည စောကပတလေး ပေါ လရညဖနးပေး “ ဝတရညဖူးမာ လေးဘကကုနး ဒူးထောကလက အနေထားဖင့ ဖငရမးကာ လီးအား စောကဖုတထဲမ ခတထုတပစပီး ကမးပင ပေါ ပငလကလဲခကာ ပေါငဖဲ ပေးလိုက၏။

” ရီးးးးး …… ကတ …… ထက ထက …… ထကပီ ဝတရည …………… အားးး အားးးးးးး အားးးးးးးး “  အံကိတသံနင့အတူ ဦးနိုင လီးထိပမ လရညမား  ဝတရညဖူး စောကပတလေးပေါ ဖေးကနဲ့ အပစလိုက ကလာတော့သည။ဝတရညဖူး မာ လရညမား ကုနစငသညအထိ လီးထိပအား စိုကကည့နေ၏။ လရညအထက ရပသညနင့ လငဖစသူ ပည့စုံအောင ဘက မကစ ပစပလိုကသည။ဦးနိုငမာ ခေါငးညိတပရငး ပည့စုံအောင ပုခုံးမ မကာ ဝတရညဖူး   ပေါငကားထဲ မကနာအပပေးနေ၏။ ” ဟင …… ဒါ ဒါ …… ဘာ လုပ တာလဲ “  ” ဘာလုပတာလဲ …… ဆိုတော့ …… ခု ငါ့စောကပတ ပေါက …… လရည တေ နင့လာနဲ့ ယကပီး မိုခ …… ခခ ခခ “   ” ဘာက … နင နင … အောကတနး ကလာခညလား ဟမ “  ” ဟား ဟားးး ဟားးး ဟားးးးး … စကားမမားနဲ့  …… ငါ ခိုငး တဲ့ အတိုငး လုပစမး …… ကာပါတယ ဦးနိုငရာ … သူ့ ပါးစပနဲ့ ဝတရည စောကဖုတ ကပထားပေးလိုက “  ” ဟာ ဟာ … မလုပနဲ့ နော … နင တို့ … ငါ ငါ … မလုပနိုငဘူး “   ” ငါ့ လရညတေက … မငး မိနးမ စောကပတ လိုးထားတဲ့ … လရညတေပါကာ … ယကပီး မိုခစမး … ဟားးး ဟားးးး “    ဦးနိုငမာ ပည့စုံအောငခေါငးအား လကနစဖကဖင့ ကိုငကာ ဝတရညဖူး စောကပတအုံနင့ ပါးစပတေ့ကာ ဖိခလိုကတော့သည။   ” ဟာ … မလုပနဲ့ …… ငါ  မယကဖူး … ဝီးးးးး ဒုနးးးး … အတ … အမလေး “  ပည့စုံအောင တယောက အိပမက မကရငး ကုတငပေါမ ပုတက လာတော့၏။တကိုယလုံး ခေး မား ရဲနစနေရာ ရေခဲသေတာ ထဲမ ရေတဗူး ဖေါကသောကရငး ခဏ အမောဖေနေလိုကသည။အိပခနးတံခါး ဖင့ကာ မယားဖစသူ အိပခနးဘက ခေဖဖ  လောကရငး တံခါးသော့ပေါကလေးမ ခောငးကည့ရာ ကလေးနင့အတူ နစခိုကစာ အိပပောနေသော ဝတရညဖူးအား မငလိုကမ သကပငးရည ခ လိုကရသည။   အိပခနးထဲ ပနလာရငး ကုတငပေါ ကိုးစား ပနအိပလိုကရ၏။အိပမောကသားရငး အိပခနးထဲ အလငးရောင စူးစူး ကရောကလာသဖင့   မကလုံးဖင့ကည့ရာ မနကခငး အလငးရောငနင့ အတူ ကေးငကလေးမား အောမညသံပါ ကားလိုကရပနသည။အိပယာ ထရငး ရေခိုး အဝတ စားမား လဲပီး မနကစာ စားရန ဧည့ခနးဖက ထကလာခဲ့၏။အဆငသင့ ပငထားသော မုန့စားပီး ကောဖီ သောကနေစဉ နောငကောဘကမ စကားသံ  ပေါထကလာသည။

” ဟော … နစယောကသား ရေခိုး အဝတလဲထားကတာ … ပန အဆငပေသားပီ ထငတယ “    ” ဗာ …… ဟုတ ဟုတ … အနတီမိုး “   ယောကမ ဖစ သူ စကားကားမ ဒီနေ့ မယားဖစသူ ဝတရညဖူးအား ကနအဖစ ဆကဆံပေးရမည့ ရကမနး သတိရလိုကမိ၏။ခဏ အကာ ဝတရညဖူး ထကလာရာ  လကတကိုငး အကx{103E} အစိမးလေးဖင့ အောကက ထမိနစကပလေး ဖစနေရာ အိပမကထဲက လို အဝတစားမဟုတသဖင့ စိတအေးသားရပနသည။ ဝတရညဖူး မနကစာ စားပီးသညနင့ လငမယားနစယောက ခံထဲမ ကားလေးဖင့ ထကလာရာ ပည့စုံအောင တစယောက ဝတရညဖူး ပောပသော  လိပစာ အတိုငးသားရန အမနလမးမကီးပေါ မေးတငလိုကတော့သည။  မနက အစောပိုငး လူသားလူလာ ရငးနေသဖင့ မို့စနဘက ထကရန မီးပိုငစုံသို့  ခဏလေးဖင့ ရောကရိလာ၏။မီးနီ နေသဖင့ ခဏစောင့ကာ မီးစိမးပမ လမးမကီး အတိုငး မောငးလာခဲ့လိုကသည။လေးတဟူးဟူးဖင့ လမးဘေးဝဲ ယာ သစပငကီးမား တရိပရိပ ကနနေရစ၏။ပုံမနလေး မောငးနေရာ ဝတရညဖူး ပိုကဆံအိတထဲမ ဖုနသံမညလာတော့သည။  ” တူတူ … တူ …… “    ဝတရညဖူးတစယောက နဖူးပေါဝဲကလာသော ဆံနယမားအား ဘေးသို့ ခေါငးတခက ရမးတငကာ ဖုနးဖင့လိုက၏။   ” ဟဲလို …… ဝတရညလား “    ”   ဟုတ … ဦးနိုင … အိမက ထကလာပါပီရင … ခခ ခခ “ ” ဘာာာ ……… ကိ …… ကီ ကီ ………… ကိ “   ပည့စုံအောင တယောက မယားဖစသူ ပါးစပမ  ဦးနိုငဆိုသည့ အသံကားသညနင့ ညက အိပမကအား သတိရကာ တကိုယလုံး တုနလာရငး ကားလေးအား လမးဘေး ထိုးဆငးကာ ဘရိတအုပလိုက တော့သည။  ပီးပါပီ။

 

Zawgyi

 

စမ္းသမ ေx{1039}x{101D}ခ ကၽမ္းသမ ေx{1039}x{101E}က

( ေမာင္ၿခိမ့္ ) သတိလကတင့္ မက္x{1014}x{103D}ာခင္းဆိုင္ x{1014}x{103D}ူတမ္းခင္း စုပ္ေနရာ ပည့ုံေအာင္ ေပါင္ၾကားမ ခုံးထေနေသာ လီးx{1039}x{101C}ကီက ေဒၚမိုးမိုးစံ ေပါင္ၾကားထဲ  အေမx{103B}ာင္းလိုက္ ဖိကပ္ေနေတာ့၏။    ” ပလပ္ … x{1039}x{101D}ပတ္ x{1039}x{101D}ပတ္ …… မ ဖစ္ သင့္ ေတာ့ဘူး … သားရယ္ … အဟင့္ ဟင့္ “   x{1014}x{103D}ူတမ္းခင္း နမ္းေနရာမ ေဒၚမိုးမိုး စံက လူခင္းခာကာ နံရံအား ေကာကပ္ ထားလိုကည္။သူမ အေနဖင့္ ပည့ုံေအာင္ လူပိဳဘဝတင္ စိတလို လိုကဲ့ေသာလည္း သမီးဖစူx{1014}x{103D}င့္  လကပ္ၿပီးသည့္ေနာကိုင္း ခကကဲခဲ ဆငင္ေနထိုငဲ့ရ၏။  ” ဘာလိုx{1037} … ဟန္ေဆာင္ေနတာလည္း … အနီမိုးရယ္ … ဖူးေလး ေကာင္းသားခိန္ …  အိပန္းထဲ သား လီးကို ခိုးၿပီး လာလာ ၾကည့ာ … သားသိပါတယာ “   ” အိုရ္ …… အဟင့္ ဟင့္ ဟင့္ … အဲ အဲ အဲဒါ …… အနီမိုး မေနx{1014}x{103D}ိုငိုx{1037}ပါ ……  သားရယ္ … ဝနံပါတယ္ …… ဒါေပမယ့္ …… အနီမိုးနဲx{1037} သားနဲx{1037}က မဖစင့္ေတာ့ဘူးေလ … ေနာ္ … သားေလး အပငကါေတာ့ “   ” မထကူးဗာ  … ဖူးေလးလည္း အိပ္ေနတုန္းပါ … အိပာမx{1014}x{103D}ိုးေသးဘူး “   ပည့ုံေအာငာ စကားေပာရင္း နံရံေကာမီထားေသာ ေဒၚမိုးမိုးစံ၏ ေပါင္ၾကားေရx{1037} ဒူး ေထာကိုငာ ေရေဆးၿပီးကာစ ေစာကုတုံေပၚ မက္x{1014}x{103D}ာ အပိုက္ေတာ့သည္။

” x{1039}x{101D}ပတ္ … အ …… ပလပ္ ပလပ္ …… အဟင့္ ဟင့္ …… မယကါနဲx{1037} …… အဟင့္ သား ရယ္ “ ေဒၚမိုးမိုးစံ တစ္ေယာက္ သူမေစာကတား ဒူးေထာက္ ယက္ေနေသာ ပည့ုံေအာင္ ေခါင္းအား တန္းကာ ေပါငန္x{1014}x{103D}စကား စိထားလိုကန္၏။သိုx{1037}ေသာ္ ပည့ုံေအာင္၏ သနာေသာ လက္x{1014}x{103D}စက  ေပါကနားအား ပန္ၿဖဲကာ ေစာကုတား အမိအရ ယက္ေနေတာ့သည္။ဒုတိအx{1039}x{101C}ကိမင္ ေဒၚမိုးမိုးစံ တစ္ေယာက္ ငင္းဆနည့္ အားမား  ေလာ့နည္းလာသည္။မဖစင့န္း သိလက္x{1014}x{103D}င့္ ရရိလာေသာ ကာမစည္းစိမ္ေနာက္ လိုကါခဲ့မိ၏။ ေပါငနုတုတ္x{1039}x{101C}ကီးx{1014}x{103D}စကား အနည္းငယ္ ကားရင္း ေစာကုတား မသိမသာ ေကာ့ေပးထားမိသည္။  ” ဟာ …… ကိုကို …… မာမီ …… ဒါ ဘယ္ လို ဖစ္ ……အိုရ္ …… အဟင့္ ဟင့္ “    ” ဟင္ … ဖူး ေလး “   ” သမီးေလး … အဟင့္ ဟင့္ “  လငစူပည့ုံေအာငာ ဒူးေထာကက္ အေနထားဖင့္ ေစာကုတာ ယက္ေပးေနရာ မိခငစူ ေဒၚမိုး မိုးစံမ ေကာ့ေပးထားသညို မငိုကသဖင့္ ဝတညူးတစ္ေယာက္ အသားမား တဆကကုနာ မကညား စီးကလာေတာ့သည္။ပည့ုံ ေအာင္ ထရပဥ္ ေဒၚမိုးမိုးစံမာ တဘကူကာ သူမ ကိုယုံးအား ပတားလိုက္၏။ ပည့ုံေအာင္ ပုဆိုးပနတိန္ ဝတညူး တစ္ေယာက္ ေရခိဳး ခန္း အေပါကမ ထက္ေပးကာ အိပန္းထဲ ကားေသာ့ ယူၿပီး တရိနိုး ေမာင္းထကားေတာ့သည္။

ေဒၚမိုးမိုးစံ တစ္ေယာက္ မကညဲx{1037}မကက္ ဖစာ တေနကုန္ ငိုေနသလို ပည့ုံေအာငာလည္း တၿမိဳx{1037}လုံး အx{1014}x{103D}ံx{1037}လိုကာေနရ၏။ဝတညူးမာ ည မိုးခဳပ အိမနာၿပီး ပည့ုံေအာင္x{1014}x{103D}င့္ ေဒၚမိုးမိုးစံအား စကားမေပာေတာ့ေပ။သူမ တစ္ေယာကဲ သီးသနx{1037}္ေနကာ ၂ပတၾကာတင္ မနကိုင္း  အစားစားၿပီး တေဝါေဝါ အမ္ေနေတာ့သည္။ထိုငမ္ေနရင္း ထရပာ မကိေရx{1037} မငမ အရာအားလုံး ခာခာလညာ လဲကသား၏။   ” ဟဲ့ … သား  ပည့ုံ … မနန္ေပx{1037}ၿပီး … အိတန္းထဲ ေခၚသား … အနီမိုး အသိ ဆရာဝန္ ဖုန္းဆကိုကယ္ “   ခဏအၾကာ ေဒၚမိုးမိုးစံ၏ အသိဆရာဝန္ ေရာကိ လာကာ အဖစပကား ေမးၿပီး ေသးေပါငိန္ၾကည့္ေန၏။ေဆးတစုံး ထိုးၿပီး ဝတညူးတစ္ေယာက္ သတိပနလာသည္။   ” x{1014}x{103D}ိုးၿပီလား သမီး …  အနယ ေဒါကာ ထန္းကိုပါ “  ” ဟုတ္ … ေဒါကာ … သမီး ဘာဖစာလည္း ဟင္ “  ” ေသးနဲနဲ … တိုးတာပါ ကနာ ဘာမ မဖစါဘူး ခု  ဘယို ခံစားရလည္း သမီး “   ” ရငတဲ တစိဳးx{1039}x{101C}ကီး အနယ္ … အနင္ေနေသးတယ္ “  ” ခ္ ခ္ … အနယ္ စိတင္ မဂx{1039}x{1004}လာပဲ … သမီးေရ …  နကန္ ဆီးသားစစိုက္ … ခု ေသာက္ေဆး ေပးထားခဲ့မယ္ … ဒီေနx{1037} အိပိုက္ စားလိုကဲ လုပ္ေန “   ” ရင္ … ဟို ဟို … အနယ္ ဆိုလိုတာ “   ” ဟုတါ တယ္ သမီးရဲx{1037} … ကိုယနိတဲ့ လကx{1039}x{1001}ဏာပါ … ကနရက္ ကဴေလးရင္းပါ … ကဲ … ေဒၚမိုးမိုးစံ ေရ ခငား ေမးခီဖိုx{1037} ပငားေပေတာ့ … ကေနာ္ ပနယ္  “  ” ေနပါဦး … ေဒါကာရယ္ … အေအးေလး ဘာေလး သုံးေဆာငါဦး “  ” အခိန္ နဲေနလိုx{1037}ပါဗာ … ေဆးx{101B}ုံ ဂဴတီ ဝငဦးမယ္ … ခင့ဳပါဦး “  ေဒါကာ  ထန္းကို ပနားသည္x{1014}x{103D}င့္ ဝတညူး ဆီမ ေတာက္ေခါကံ ထကာရာ ကုတင္ေဘး ထိုင္ေနေသာ ပည့ုံေအာင္x{1014}x{103D}င့္ ေဒၚမိုးမိုးစံ တိုx{1037}x{1014}x{103D}စ္ေယာက္  ခx{1014}x{103D}x{1039}x{1016}ာကိုယား ဆကနဲx{1037} တုနားေတာ့၏။

” ေတာက္ … လူယုတာ ကေလး … ငါ ေမးရေတာ့မာပါလား … ဘုံးးး ဘုံးးး … အဟင့္ ဟင့္ “   အိပာပငား တဘုံးဘုံး ထုကာ ရx{103C}ိကံ သဲ့သဲ့ေလး  ထက္ေပၚလာသည္။  ” ဝုန္းးးး ဒုန္းးးးး …… ခလမ္ လမ္ …… “  ” ဘာ … ဘာလိုx{1037}လည္း … ဖူးေလးရယ္ “  ” ဒီဟင္းေတ … အနံx{1037} မခံx{1014}x{103D}ိုငူး … ေနာကခါ လာ မခနဲx{1037} … ၿပီးေတာ့ ရင့္ မက္x{1014}x{103D}ာလည္း မမငငူး … ကမနဲx{1037} … ေဝးေဝး ေနပါ “  ပည့ုံေအာငာ ကိုယ့မားx{1014}x{103D}င့ိုယိုx{1037} ဟင္းပန္းကန္ အကဲမားအား  စုသိမ္းကာ ဝတညူး အနားမ ထကာခဲ့ရ၏။ေနာကက္ ေဒၚမိုးမိုးစံမာ ခကင္း အိမ္ေဖၚတစ္ေယာကာကာ သမီးဖစူအတက္ စီစဥ္ေပးလိုက ေတာ့သည္။ပည့ုံေအာငစ္ေယာက္ အိပန္းခဲအိပသဖင့္ ညအိပာ ဝငိုင္း မယားဖစူ ဝတညူးအား သတိရေနပန္၏။ ဝတညူး စိတိုး ေပကာ ဗိုကဲမ ရင္ေသးေလးအား အနီးကပ္ ေစာင့္ေရာကင္း မိသားစုဘဝေလး ထူေထာငန္ စိတူးယဥ္ေနမိသည္။ေနx{1037}တိုင္း စိတူးယဥ္ေနေသာ  မိသားစုကမာၻေလး ေဒါကာမင္းသူ ေရာကိလာခိန္ ေမးမိနဲ့ရေတာ့၏။ေဒါကာမင္းသူမာ အသားဖဴဖဴ အရပ္ေမာင္းေကာင္းကာ မက္x{1014}x{103D}ာက လူေခာ  စာရင္းဝငည္။ဝတညူး၏ ကိုယနပားေသာ ဆရာဝနစ္ေယာက္ အေနဖင့္ အိမိုx{1037} အဝငထက္ မားလာခဲ့၏။ တဖည္းဖည္း မယား ဖစူ ဝတညူးx{1014}x{103D}င့္ ေဒါကာမင္းသူတိုx{1037} ဆကံေရးမာ လိုတာထက္ ပိုလာေသာည္း ပည့ုံေအာငာ ကိုယ့မားနဲx{1037}ကိုယိုx{1037} မေပာသာပဲ  လကိုက္ၾကည့္ေနရသည္။ပကနာ စဖစတည္းက အခန္းေအာင္း ေနတတ္ေသာ ဝတညူးမာ ေဒါကာမင္းသူ ေရာကိလာသည့္ ေနာကိုင္း  အပငက္ လညတာ၏။အပငကိုင္း အလပငာ ေကာ့ေကာ့ေမာ့ေမာ့ ထကာ ပနာတိုင္း မက္x{1014}x{103D}ာေလးက x{1014}x{103D}မ္းလ လာတတည္။မိခင္ ဖစူ ေဒၚမိုးမိုးစံကလည္း အမားလုပားသူမိုx{1037} သမီးဖစူအား အလိုကိုက္ေလး ဆကံေနရ၏။

ရကား တေx{101B}x{1037}ေx{101B}x{1037} ကုနုံးလာရာ မနကိုင္း မိုးတအားx{101B}ာၿပီး မနကာ စားအၿပီး မိုးတိတားခိန္ ေဒါကာမင္းသူ ေရာကိလာသည္။ဧည့န္းထဲ ထိုင္ ေနေသာ ပည့ုံေအာငား တခက္ၾကည့ာ ဝတညူး အိပန္းထဲ တန္းဝငားေတာ့၏။ဝတညူးကလည္း အေၾကာင္းx{1039}x{101C}ကီးငယိ၍ ပည့ုံေအာင္  တံခါးေခါကင္ တဒုန္းဒုန္း တဒိုင္းဒိုင္းx{1014}x{103D}င့္ တုံx{1037}ပနတ္ၿပီး ေဒါကာမင္းသူ အသံၾကားလင္ ခကင္း အိပန္း တံခါး ဖင့္ေပး တတည္။ေဒါကာမင္း သူ ဝငားသည္x{1014}x{103D}င့္ ခဏအၾကာ ပည့ုံေအာငာ ဧည့န္းမ ထလာၿပီး ဝတညူး အိပန္းနား မေယာငလည္x{1014}x{103D}င့္ သားရပ္ လိုက္၏။   ” ဧည့န္းထဲ … ဖူး ေလး ေယာကx{1039}x{1004}ားရိတယ္ေနာ္ … ဖစါ့မလား “  ” ဖစါတယ္ … ဆရာရယ္ … စိတူမေနနဲx{1037} … သူမငားလည္း … ဖူးေလးက … ဂx{101B}ုမစိုကါဘူး “    အိပန္းထဲ ခပိုးတိုးေပာေနေပမယ့္ အခန္းတံခါးဝအပင္ ေရာကိေနေသာ ပည့ုံေအာငာ ရင္းရင္းလင္းလင္း ၾကားလိုကသည္။အိပန္းတံခါးအား  အသာေလး တန္းဖင့ာ အထဲမ ေလာ့ခထားသဖင့္ ဖငရေတာ့ေပ။အရငကားတင္ အခန္းတံခါး ဟထားရာ ဒီေနx{1037}ပိတားသဖင့္ မယားဖစူx{1014}x{103D}င့္  ေဒါကာမင္းသူတိုx{1037} ဆကံေရးအား သိခငိတ္ ပင္းပလာခဲ့သည္။အခန္းဝမ ပနာကာ အိမင္ ထကဲ့ၿပီး အိမင္ေရာက ေနာက္ေဖးမ ပနတာ  ဝတညူး အိပန္းပတင္းေပါကား ေခသံလုံေအာငင္းကာ တိုးကပာ၏။  ပတင္းေပါက္ ေထာင့္ေကးေလးမ အခန္းထဲ ေခာင္းၾကည့ာ မနပား  ၾကားမ အတင္းဘကား ရင္းရင္းလင္းလင္း မင္ေနရသည္။ဝတညူးမာ လကကိုင္း အကx{103E}ကိုယပ္ေလးx{1014}x{103D}င့္ ညဝတါဝနပါးေလး ဝတာ ကု တင္ေပၚ ပကကဲေနၿပီး ေဒါကာမင္းသူမာ အေပၚကုတကx{103E}ခၽတာ ကုတင္ေခါင္းရင္းဘက္ ပစငင္း ကုတင္ေဘး မတပပ္ေန၏။

” ကဲ … ဒါဆိုလည္း … လူနာ ၾကည့္ေပးေတာ့မယ္ေနာ္ “   ” ၾကည့္ေလ … ဆရာ “  ေဒါကာမင္းသူမာ စကားေပာၿပီး ဝတညူးခါးမ ဂါဝန္ေလးအား ဆဲ ခၽတစည္။ဝတညူးမာ ဂါဝနၽတဥ္ သူမဖင္x{1039}x{101C}ကီးအား x{1039}x{101E}ကေပးလိုက္၏။ဂါဝနၽတားသည္x{1014}x{103D}င့္ ေပါငန္ေဖးေဖးေလးၾကားမ အေမx{103E}းပါးပါးေလး  ဖုံးအုပားေသာ ေစာကတီတာရဲေလး ေပၚထကာသည္။ေဒါကာမင္းသူတစ္ေယာက္ ဝတညူး ေပါင္ၾကားမ ေစာကတ္ေလးအား ၾကည့ာ  မကုံးမား အေရာင္ေတာကာေတာ့၏။လကဖက ေမx{103B}ာကကာၿပီး ဝတညူး ဒူးေခါင္း အတင္းဘက ေပါင္ၿခံေလးအား ပတပာ ေပါ ငနားေလး အေရာက္ ရပနx{1037}ိုကည္။ ” လက္ေတ ကားေပးဦး … ဖူးေလး “   ဝတညူးမာ ေဒါကာမင္းသူ စကားအဆုံး လက္x{1014}x{103D}စက္ ကားထုတ္ ကာ လက္ေမာင္းအား ေခါင္းဘက္ ေကးထားပစ္၏။ေဒါကာမင္းသူက ဝတညူး ခိဳင္းၾကားအား လာအပားလိုကင့္ ယကင္း ေပါငနား ရပနx{1037}္ ထားေသာ လက္ေခာင္းေလးမားမာ ေစာကတီတာရဲေလးေပၚ အုပိုငိုက္ေတာ့သည္။   ” အ … ရီးးးး းးးးးးး …… အားးးး အားးးးး “   ” ဘယို  ခံစားရလည္း … ေပာပါဦး “  ” အင္းဟင္း …… ရီးးးး းးးး ယားတယ္ … ဆရာ “   ” ဘယ္ေနရာက … ယားတာလဲ … ပလပ္ ပလပ္ x{1039}x{101D}ပတ္ “   ” အားးးး ……  အေမ့ …… ခိဳင္းၾကားေရာ … ေအာကဟာေရာပါ “  ” ေအာက ဘယာလဲ … ဒါx{1039}x{101C}ကီးလား “  ” ကၽတၽတ္ … အမေလးးးး …… ဟုတ္ ဟုတ္ ဟုတ္ တယ္ ဆရာ … ဖူးေလး ေစာကတ္ေရာ ယားေနတာပါ “  ေဒါကာမင္းသူမာ ခိဳင္းၾကားယကင္း ေစာကတကဲေၾကာင္းထဲ လကလယင့္ ဖိဆဲ ကာ ေစာကိေလးအား ေကာိုကဖင့္ ဝတညူး ဖင္x{1039}x{101C}ကီး ေမx{103B}ာကကာ၏။

မယားဖစူx{1014}x{103D}င့္ ေဒါကာမင္းသူတိုx{1037} စကားေပာရင္း ပဳမx{103C}ေနပုံကို ၾကည့ာ ပည့ုံေအာငစ္ေယာက္ အံေအာမငက္ေနမိသည္။ ေဒါကာမင္းသူမာ  ဝတညူး ခိဳင္းၾကားအား ယကင္ ေစာကတ္ေလးအား ပတ္ေပးေနသဖင့္ စိတဲ တခုခု ဆုံးရx{103C}ံးသားသလို ခံစားလိုကေတာ့၏။ပိုဆိုးသည မယား ဖစူ ဝတညူးမာ ေစာကုတ္ အx{1014}x{103D}ိုကံရင္း လကဖက ကုတင္ေဘး မတပပ္ေနေသာ ေဒါကာမင္းသူ ေဘာင္းဘီၾကားအား ပတပာ  လီးစုပင္ေၾကာင္း ေပာေနသဖင့္ ဝမ္းနည္း သားရသည္။  ” ဆရာ … ေဘာင္းဘီ ဇစင့္ေလ … ဖူးေလး လီးစုပ္ ခငၿပီ “  ” စုပမာပါ … ဖူးေလးရဲx{1037} …  ဆရာလည္း ဖူးေလး ေစာကတ္ေလး ယကင္ေနတာ “ ” ဟင့င္ … ခု ဇစင့္ေပးေတာ့ ေနာ္ “   ဝတညူးတစ္ေယာက္ လီးစုပန္ ကေလးမုနx{1037}္ေတာင္း သလို ေတာင္းေနသဖင့္ ေဒါကာမင္းသူမာ ေစာကတုံေလး ပတ္ေခေပးေနရင္း လတ္ေနေသာ လကဖကင့္ ဇစင့္ေပးလိုက၏။ေဘာင္းဘီဇစ္ ပင့ည္x{1014}x{103D}င့္ ဝတညူးမာ သူမ လက္ေလးတဖက္x{1014}x{103D}င့္ လီးအား ေဘာင္းဘီအတင္းမ ဆဲထုတာ ဆာေလာငတိပ္ ဟနင့္ ဒစူးအား ဆဲစုပ္  ာ့သည္။ ေဒါကာမင္းသူမာ အသားဖဴသူမိုx{1037} လီးအရညားတေလာက္ အေၾကာစိမ္းမား မင္ေနရ၏။ဝတညူး ပါးစပဲ ကားထက္ေနေသာ ဒစူးမာ နီရဲေနၿပီး  ဒစူးေနာကား လီးအရညားေပၚမ ေဂၚလီx{1039}x{101C}ကီးက ဖုထက္ေနေတာ့သည္။

” x{1039}x{101D}ပတ္ x{1039}x{101D}ပတ္ … အ အားးးး … ေကာင္းလိုကာ ဖူးေလးရယ္ … ဟူးးးး ရီးးးး “    ဝတညူးမာ ဒစူးအား ပါးစပဲ ငုံရင္း လီးထိပေပါက္ေလးအား လာဖားဖင့္ ထိုးစပစင္း ဒစူးေအာကက္ ေမးသိုင္းx{1039}x{101C}ကိဳးေလးအား လာအပား လိုက္ ေဘးတိုကက္ေပးရာ ေဒါကာမင္းသူတစ္ေယာက္ မေအာင့ီးx{1014}x{103D}ိုငဲ အသံထက္ ညည္းလိုကသည္။ေဒါကာမင္းသူ၏ လီးအရညား အေပၚ မ ေဂၚလီx{1039}x{101C}ကီးက ဝတညူး ေစာက္ေခါင္း အတင္းသားမားအား ခိတဲကာ အထဋထိပို အx{1039}x{101C}ကိမ္x{1039}x{101C}ကိမ္ ပိုx{1037}ေပးထားခဲ့၏။  ဝတညူးတစ္ေယာက္  လငစူ ပည့ုံေအာငား စိတာက ကိုယနကဖိုx{1037} x{1039}x{101C}ကိတီစဥ္ေနရာ သူငယင္းတစ္ေယာက္ အဆကယ္x{1014}x{103D}င့္ ေဒါကာမင္းသူအား သိခဲ့ရ သည္။ေနာကိုင္း ကိုယန္ မဖက္ေတာ့ပဲ ေဒါကာမင္းသူ၏ အပဳစု အယုယမားအား ေအာက္ တိုးဝငိေတာ့၏။ေယာကx{1039}x{1004}ားဖစူအား x{101B}ဲx{1037}ခငိတင့္  ေဒါကာမင္းသူအား အထူးကုေဆးခန္းတင္ အx{1039}x{101C}ကိမ္x{1039}x{101C}ကိမ္ အလိုးခံလိုကည္။ေဒါကာမင္းသူ လီးမာ ပည့ုံေအာငီးx{1014}x{103D}င့္ မကာေသာည္း လီး ထိပ ေဂၚလီက ဝတညူးအား ခံစားမx{103C}x{1037} အသစားေပးကာ အထဋထိပိုx{1037} ခဏတိုင္းပိုx{1037}ေပးx{1014}x{103D}ိုင္၏။  ဝတညူးမာ လငစူအား x{101B}ဲx{1037}ၿပီး အလိုးခံရာမ  ေဒါကာမင္းသူ လီးအား x{1014}x{103D}စိဳကာခဲ့သည္။ဒီေနx{1037}မနကည္း မိုးတိတည္x{1014}x{103D}င့္ အိမာပင္ အလိုးခံဖိုx{1037} ဖုန္းဆက္ေခၚလိုက္ေတာ့သည္။   ကုတင္ေပၚ  ကိုယုံးလုံး အေနထားဖင့္ ေခါင္းေလးေစာင္းကာ ေဒါကာမင္းသူ လီးအား မကက္ေမာေမာ စုပ္ေပးေနေသာ မယားဖစူ ဝတညူးမာ မကုံး ေလး စင္းၿပီး လကဖက လီးအရင္း ေအာကကိ လဥမားအား ညx{103B}စ္ေခေပးေနပန္၏။

” ရီးးးးး းးးးး …… အ …… လိုးၾကစိုx{1037}ေနာ္ ဖူးေလး “ ” လိုး ေလ “   ဝတညူးမာ ကိုယုံးအားလည့င္း ကုတင္ေစာင္းေပၚ ဖင္x{1039}x{101C}ကီးတငာ ေပါင္x{1014}x{103D}စက္  ေမာကားလိုကည္။ေဒါကာမင္းသူမာ ဝတညူး ေပါငန္x{1014}x{103D}စကား ကုတင္ေဘး မတပပကေနထားဖင့္ ပုခုံးေပၚထမ္းတငိုက္ သည္။ေဒါကာမင္းသူ လီးx{1039}x{101C}ကီးေရx{1037} သူမေစာကတ္ေလးမာ ေဖါင္းx{1039}x{101E}ကေနကာ အရည္ၾကည္ေလးမား စိုx{1037}ေနပန္၏။ကုတင္းေစာင္း အိကားေနေသာ ဖငား စိုင္x{1014}x{103D}စမ္းအား လကါးx{1014}x{103D}စကင့္ အုပိုင္ၿဖဲကာ ေစာက္ေခါင္းေပါကဲ လီးမဳပာ ဖိလိုးလိုကည္။ တခကင္း လိုးရင္း ဖငနား ေရာက္ေနေသာ  လကလယ္ ထိပ္ေလးဖင့္ ဖင္ေပါကား ထိုးစေပးပန္၏။ လီးx{1039}x{101C}ကီးပနကာတိုင္း လီးထိပိ ေဂၚလီမ ေစာင္ေခါင္း အတင္းသားမားအား ခိတဲလာ ရာ ေစာကညားပါ လံကလာရသည္။လီးအား ပနုတိုက္ ပနင္းလိုက္x{1014}x{103D}င့္ ဖင္ေပါကဲ လကလယိပား လကဆစနx{1037}္ ထိုးသင္းပစ္၏။ ေစာက္ေခါင္းထဲမ ေစာကညား လံထကာရာ   ဖင္ၾကားထဲမ ဖတ္၍ အာကိုx{1037} စီးကသားေတာ့သည္။ စီးကလာေသာ ေစာကညား လကလယ္ ဖင့္ ပင့ုတာ ဖငထဲ ထိုးကလိေပးပန္၏။   ဝတညူးမာ ေစာကတလိုးခံရင္း ဖင္ေပါက္ေလး ကလိခံရသဖင့္ ကာမအရသာ ၂မိဳးအား တၿပိဳင္ ထဲ ခံယူေနေတာ့သည္။ေစာကတ္ေလးထဲ ဝငက္ေနေသာ ေဂၚလီေၾကာင့္ အီစိမ့္ေနရာ ဖင္ေပါကဲ လက္ေခာင္းေလးက ေမx{103E}ေပးေနသဖင့္ စိတဲ မ ယိုးမယ ခံစားလာရ၏။ ေစာကတ္ အလိုးခံရင္း ဖငံခင္ေသာ စိတားတဖားဖား ဖစ္ေပၚလာပနည္။ေဒါကာမင္းသူမာ လီးတဝကနx{1037}္ အပငုတ္ စဥ္ ဝတညါဖူး ဖင္ေပါကဲ ညာလကလယား အဆုံးထိ ဆတနဲသင္းပစ္၏။လီးပနင္းခိန္ လကလယား ထိပိုင္းေလး ခနာ အပငန္ ထုတ္ေပးလိုကည္။    ” အားဟား ……… ရီးးးး ရီးးးး ေကာင္းလိုကာ ဆရာရယ္ “   ဝတညူးမာ ဖငံဘူးသဖင့္ လကလယ္ေလာက္x{1014}x{103D}င့္ အာသာမ ေပေတာ့ေပ။ေဒါကာမင္းသူ လီးx{1039}x{101C}ကီးအား ဖငဲ လိုးေပးေစခငည့္ စိတား ထx{1039}x{101E}ကလာရ၏။   လီးဝငူးၿပီးသား ဖငိုx{1037} လကလယ္ အသင္းအထုတ္  လုပာတင္ ေလာကနဲx{1037} ေလာကနဲx{1037} ဝငင္ သားေတာ့သည္။အရိနလာသည္x{1014}x{103D}င့္ ေစာက္ေခါင္းေပါက္x{1014}x{103D}င့္ ဖင္ေပါကား တၿပိဳငဲ လိုးေပးလိုကန္၏။  ေစာကတား လီးဖင့ိုးကာ ဖင္ေပါကား လကလယင့္ လိုးေနသဖင့္  ဝတညူး တစ္ေယာက္ အသဲခိုက္ေအာင္ ေကာင္းေနရာသည္။

” ဗစ္  …… အ …… ဘတ္ ၿဗိၿဗိ …… ရီးးးး ကၽတၽတ္ …… ေကာင္း ေကာင္း ေကာင္းတယ္ ဆရာရယ္ … … ရီးးး ရီးးးးးး “   ဝတညူးတေယာက္ ကာမ စိတ္ ပင္းထနာကာ သူမx{1014}x{103D}ိုx{1037}အုံx{1014}x{103D}စကား သူမလကင့္ ညx{103B}စ္ေခကာ တအီးအီး ညည္းေနရ၏။ထိုစဥ္ ေဒါကာမင္းသူမာ ေစာက္ေခါင္းထဲမ လီးအား  ထုတာ ဖင္ေပါကဲ ေပာင္းလိုးေတာ့သည္။ဝတညူး တစ္ေယာက္ ဖငဲ လီးဝငည္x{1014}x{103D}င့္ မကုံးမား စင္းကလာ၏။ ဖငံရသညရသာက  ေစာကတလိုးခံရသညက္ ပိုေကာင္းေနသလို ခံစားမိေနသည္။ေခါင္းေလးေမာ့ကာ အိကနဲx{1037} အိကနဲx{1037} ရx{103C}ိကင္း x{1014}x{103D}ူတမ္းေလးမား တဆကက္ တုနါ လာေတာ့၏။  ေဒါကာမင္းသူကလည္း မက္x{1014}x{103D}ာအမူယာ ေပာင္းသားေသာ ဝတညူး ခံစားမx{103C}x{1037}ကို ၾကည့င္း စိတx{103C}ပား ဖငေလးအား တရစပ္ ဆဲလိုး ပစည္။   ဝတညူးတေယာက္ ဖငားစိုငား မလx{103C}ပဲ ခါးေလးx{1014}x{103D}ဲx{1037}ကာ ယိမ္းကာဖင့္ ဖငလိုးခံရင္း လီးအရသာ ယူေနလိုကနည္။ဖငဲ လီးx{1039}x{101C}ကီး  ဝငက္ေနေပမယ့္ ေစာက္ေခါင္းေပါကဲမ ေစာကညား အိုင္ေနရ၏။   ” လိုး လိုး ဆရာ …… ေဆာင့္ လိုး ေပး ပါ ေနာ္ …… အ အ …… ဟုတယ္  ေဆာင့္ေဆာင့္ …… မညx{103B}ာနဲx{1037} “  ဝတညူး တေယာက္ ရမၼကိတ္ ေတာက္ေလာငာ မရကေၾကာက္ ခပင္းပင္း လိုးေပးရန္ ေတာင္းဆိုေနပနည္။

” အားးးးးး ရီးးးးး းးးးး …… အဟင့္ ဟင့္ …… လိုးပါ ဆရာရယ္ …… ေကာင္းလန္းလိုx{1037}ပါ ရင္ …… အမေလးးး အားးး အားးးး …… ထက္ ထက္ ထက္ေတာ့ မယ္ “    စကားသံ ဆုံးသည္x{1014}x{103D}င့္ ေစာက္ေခါင္းထဲမ ေစာကညား ေထာငန္းရာ ေဒါကာမင္းသူ ခကား ပန္းမိေတာ့သည္။ေစာကညား ခက္ ေအာက္ စီးကေနရာ ဖငနားေလး အေရာက္ လီးအရညားx{1014}x{103D}င့္ ထိကာ ဖင္ေပါကဲ တဇိဇိ တဗိx{1037}ဗိx{1037}ဖင့္ လီးဝငီးထကံမား ဆူညံေန၏။ေဒါကာ မင္းသူမာလည္း ဝတညူး ေပၚx{1014}x{103D}စကမ္းကာ ေဆာင့ိုးရင္း ဖင္ေပါကဲ လရညား ပန္းထည့ိုက္ေတာ့သည္။   ” အားဟား … ဖူးေလးရၾယ ……  ရီးးးးးး းးးးး အ အားးးးး အားးးးးး “   အံx{1039}x{101C}ကိတ္ေပာရင္း ေခါင္းတရမ္းရမ္းဖင့္ လရညန္းထက္ေနေသာ လီးအား ဝတညူး ဖင္ေပါက္ေလးထဲ အရင္းထိ  ဖိကပားလိုက္၏။ ဝတညူးမာ x{1014}x{103D}ိုx{1037}အုံအား သူမလက္x{1014}x{103D}စက္x{1014}x{103D}င့္ ညx{103B}စ္ေခရင္း လကန္ေစာကညား ပန္းထုတာ ဖငတင္းx{1039}x{101E}ကကားမားဖင့္  ေဒါကာမင္းသူ လီးx{1039}x{101C}ကီးအား ညx{103B}စ္ေပးေနသည္။  ” တအားေကာင္းတာပဲ … ဆရာရယ္ ေနာကခါလည္း … ဖငိုးေပးရမယ္ သိလား “   ေဒါကာမင္း သူ ပုခုံးေပၚတငားေသာ ေခေထာက္x{1014}x{103D}စကား အားယူကာ ေကာ့ထိုးရင္းသုတ္ ပါစပ တဖဖေပာေနေတာ့၏။  ” အင္းပါ ဖူးေလးရယ္ … ကိုယနဲx{1037}မိုx{1037}  ထိန္းလိုးေနရတာ … ဖူးေလး ဖငို လီးတဆုံးထည့္ၿပီး ေဆာင့ိုးခငာ “  x{1014}x{103D}စ္ေယာကား ကုတင္ေပၚ ေဘးခင္းယဥ္ ေမးကာ အနားယူ စကားေပာ ရင္း မိန္းေနၾကသည္။လူေတကမိန္းေနၾကေသာည္း ေဒါကာမင္းသူ လကဖက ဝတညူး ေစာငုတား ပတပ္ေနသလို ဝတညူးကလည္း  ဖငိုးေပးထားေသာ လီးx{1039}x{101C}ကီးအား သူမ လကဖကင့္ ပတပ္ေန၏။အေတာ္ၾကာမ ေဒါကာမင္းသူကကုတင္ေပၚမ ေအာကိုx{1037} လိမ့င္း လိုကည္။ မာနကေသးေသာ လီးမာ ေပါင္ၾကားထဲ ဆကနဲx{1037} တုနားပန္၏။

” ပန္ေတာ့မယ္ေနာ္ … ဖူးေလး “   ” ေနဦးေလ …… ဆရာ …… ေခx{1039}x{101E}ကကေလး ေပးဦးမယ္ … ခ္ “   စကားေပာရင္း ခx{1014}x{103D}x{1039}x{1016}ာကိုယား ေဒါကာမင္းသူ  ေပါင္ၾကားသိုx{1037} ေဘးတစ္ေစာင္းလဲကာ လီးတစ္ေခာင္းလုံး ေပာငင္ေနေအာင္ စုပ္ေပးလိုက္ေတာ့သည္။လီးအရညား တေလာက္ ေပာငင္ သား သည္x{1014}x{103D}င့္ ေဒါကာမင္းသူမာ ဝတညူး ပါးစပဲမ လီးအား ဆဲထုတာ အဝတားမား ပနတ္ေန၏။  ” ကဲ … နကန္ … ေနx{1037}လညိုင္း တေခါကာ မယ္ေနာ္ “  ဝတညူး ပါးပငား တခကမ္းကာ ေဒါကာမင္းသူ အခန္းတံခါးေပါကက္ ေလာကာေတာ့သည္။ေဘးပတင္းေပါက  ေခာင္းၾကည့္ေနေသာ ပည့ုံေအာငာ ကုတင္ေပၚ ေခေခေလး ေမးေနေသာ မယားဖစူ ကိုယုံးတီးအလအား တခက္ၾကည့ာ ေနာက္ေဖးေပါက  ပတကင္း အိမ္ေရx{1037}ဧည့န္းဘက္ ေလာကာခဲ့၏။အိမ္ေရx{1037} ေရာကဥ္ ေဒါကာမင္းသူကားေလး ၿခံဝန္းထဲမ ေမာင္းထကားသညို မငိုက သည္။ ေဒါကာမင္းသူ ပနားၿပီး ခဏအၾကာ ဝတညူးမာ ထထိုငင္း ေစာကုတ္x{1014}x{103D}င့္ ဖငအား အဝတ္ေဟာင္း တခုဖင့္ သုတာ အိပန္းထဲမ  ထကာခဲ့၏။ဧညန္းထဲ အေရာက္ လငစူ ပည့ုံေအာငား ေတx{1037}လိုကာ မသိမသာေလး ၿပဳံးမိေနသည္။ပည့ုံေအာငာ မိန္းမဖစူအား  မငည္x{1014}x{103D}င့္ ေဒါကာမင္းသူ ေပါင္x{1014}x{103D}စကမ္းလိုးသည့္ ပုံမား ပနင္ေယာငာ မက္x{1014}x{103D}ာၿငိဳးကသားေတာ့၏။  ” အီး …… အူဝဲ အူငဲ …… အူဝဲ “     ၿပီးခဲ့ တဲ့ အဖစကားအား ပန္ေတးရင္း ကေလးငိုသံေၾကာင့္ အိပန္းထဲ ဝငာ x{1014}x{103D}ိုx{1037}ဗူးေလး ပါးစပ္ တပ္ေပးရင္း ေပx{1037}ခီထားလိုကည္။ကေလး ၃လ ေကာ္ လာသညထိ ဝတညူးမာ ပည့ုံေအာငား အx{101B}ဲx{1037}တိုကာ အိမိပကပဲ လမ္းသလား ေနပနည္။ေပာလိုကည္x{1014}x{103D}င့္ လငယား လမ္းခဲရနာ  ဝတညူး ဘက တုံx{1037}ပန္ေလ့ရိ၏။ေနာကုံး ပည့ုံေအာင္ တစ္ေယာက္ မယားဖစူအား ေအာက္x{1039}x{101C}ကိဳx{1037}ေတာင္းပနာ ကတိ အထပပ္ ေပးလိုက္ ရ၏။

ထိုကတိမာ လမ္းမခဲလင္ ဝတညူး ဆx{1014}x{103D}x{1039}x{1015}မနမ ပည့ုံေအာငက လိုက္ေလာ ေပးရမညစည္။ကေလး မက္x{1014}x{103D}ာx{1014}x{103D}င့္ ပည့ုံေအာငာ အကုန္  လိုက္ေလာ ေပးခဲ့ရသည္။   ” တူတူ … တူတူ … တူ…… “   ” ဟဲလို … ဖူးေလးလား “     ” ဟဲလို မေနနဲx{1037} … အမနာ ကတိေပးၿပီးသားေနာ္ “   ” အင္းပါ …   ေမာငာၿပီေနာ္ “ ဝတညူး ေပးေသာ လိပာအတိုင္း ဆိတ္ၿငိမပကခု၏ လူတစပ္ေကာ္ အုတံရံ အစိမ္းx{1039}x{101C}ကီး ကာရံထားတဲ့ ၿခံဝင္းx{1039}x{101C}ကီးထဲ  ေမာင္းဝငဲ့လိုကည္။ၿခံထဲေရာက္ေတာ့ ကား၅စီးေလာက္ တန္းစီ ရပားသညို ေတx{1037}လိုကပန္၏။  ” မနန္ … လူေတာင္ စုံေနၿပီ “   ေလးထပ္ တိုက္x{1039}x{101C}ကီး၏ ဧည့န္းထဲ ေရာကည္x{1014}x{103D}င့္ ဝတညူး စကားသံ ေပၚလာသည္။ပည့ုံေအာင္ တစ္ေယာက္ စကားတခန္းမ မေပာပဲ မယားဖစူ ေနာက  ကပိုကဲ့ေတာ့သည္။လကကကx{103E} အနက္ေလးနဲx{1037} ဒူးဖုံးစကပ္ အကပ္ေလး ဝတားေသာ မယားဖစူမာ ရငားစိုငားထား လက္ေမာင္းအိုး ေဖးေဖးေလးနဲx{1037} ခါးေအာက္ ဖငားစိုင္ေတက လမ္းေလာကိုင္း ရမ္းခါေနပန္၏။ အိပန္းတခန္းထဲ ဦးတည္ေနသဖင့္ ပည့ုံေအာငာ ရငုန္ေနရ သည္။စိတိုးေပကာ အလိုးခံေတာ့မညားဟု ေတးရင္း အိပန္းထဲ ေရာက္ေတာ့ အထင္x{1014}x{103D}င့္ အမင္ လဲသားရ၏။ဝတညူးမာ ပလကတစ္ အၾကညဲx{1037}  ထုတားတဲ့ အထုပထုပ္ မန္ေကာငာထဲမ ယူၿပီး ပည့ုံေအာငား ေပးလိုကည္။ပည့ုံေအာင္ ဖင့္ၾကည့ာ အနက္ေရာင္ ဝတုံေတx{1014}x{103D}င့္ ဖနီ မက္x{1014}x{103D}ာဖုံး တခုေတx{1037}လိုက၏။ ” အဝတားေတ ခၽတိုက္ … အဲ့တာေတ ဝတ္ …… အပငက္ေပးမယ္ … မိနစဲ “    ” ဟမ္ “   ဝတညူးမာ ပည့ုံ ေအာင္ အာေမဋိတံအား ဂx{101B}ုေတာငစိုကဲ အိပန္းထဲမ ထကားခဲ့သည္။ပည့ုံေအာငာ ဘာေနေန လုပ္ေပးဖိုx{1037} ကတိေပးၿပီးသားမိုx{1037}အထုပဲက  ဝတုံကို ထုတတ္ၿပီး ကိုယ့ိုကိုယ္ မနဲ ပန္ၾကည့ည္။BAD MAM လိုလို ဘာလိုလို နဲx{1037} ကိုယပ္ အဝတားေတမိုx{1037} ရယငိတ္ေလး ဖစ္ေပၚ ေန၏။အတင္းခံ ပါမလာသဖင့္ ေပါင္ၾကားမ လီးက အေမx{103B}ာင္းလိုက္x{1039}x{101C}ကီး ဝတုံအေပာ့သားေအာက္ ထင္းေနေတာ့သည္။

မိနစ္ ပည့ည္x{1014}x{103D}င့္ ဝတညူး ပနငာၿပီး လငစူ ပည့ုံေအာငား ေသခာၾကည့ိုက္၏။ တကိုယုံး လည့္ၾကည့္ၿပီးမ အားရေကနပဲ့  အသံx{1014}x{103D}င့္ အခန္းထဲက ခုံတစုံးေပၚ ထိုငိုင္းလိုကနည္။   အဝတားမားအား ေသခာ ဆဲဆနx{1037}္ၿပီး ပည့ုံေအာင္ မက္x{1014}x{103D}ာအား x{1014}x{103D}ာေခါင္းထိ ဖုံးေသာ  မက္x{1014}x{103D}ာဖုံး တပ္ေပးေနသည္။ပည့ုံေအာငာ ဘာလုပလည္း ေတးရင္း ရငုန္ေနရပန္၏။ၿပီးသည္x{1014}x{103D}င့္ မယားဖစူ ေခၚသည့္ေနာက္ လိုကာခဲ့သည္။ အိမေပၚထပကင္း ပထမထပ္ ေကာာ ဆကကာခဲ့ရပန္၏။ ဒုတိယထပ္ ကမ တီးလုံးသံ စကားေပာသံ ခပိုးတိုး ၾကားလိုကသည္။အိမ္ အေရx{1037}ဘကမ္း ေဟာခန္းရဲx{1037} အစနုံး အခန္းတံခါးေရx{1037}ေရာက္ေတာ့ ဝတညူးမ တံခါးအား ဆဲဖင့္ေတာ့၏။မငိုကသည့္ မငင္းေၾကာင့္ ပည့ုံ ေအာငာ အံေအာေနရသည္။   ပည့ုံေအာင္ ဝတားေသာ ဝတုံပုံစံမားx{1014}x{103D}င့္ ေယာကx{1039}x{1004}ားရငx{1039}x{101C}ကီးမား လညင္းအား စတီးx{1039}x{101C}ကိဳးလလေလးေတပတ္ ကာ ေလးဘက္ေထာက္ အေနထားနဲx{1037} ေခးေတလို မိန္းမေတသားတဲ့ေနာက္ လိုက္ေနၾကသညို ေတx{1037}မငိုက္၏။  မယားဖစူအားဝ ၾကည့္ေတာ့ မဲ့ၿပဳံး ေလး ၿပဳံးကာ အခန္းထဲ ဝငားသဖင့္ ေနာက ကပိုကားခဲ့ပနည္။အခန္းထဲတင္ ဝတညူးလို ခပ္ေခာေခာ မိန္းမ ေယာကက္ မနဲ ဆကီ  အဝတားမားx{1014}x{103D}င့္ ဝိုင္ေသာကဲ့ သူကေသာက္ ဘီယာေသာကဲ့သူကေသာက္ စကားေပာ ရယ္ေမာသံမား ဆူညံေန၏။ေယာကx{1039}x{1004}ား အားလုံး  မက္x{1014}x{103D}ာဖုံး မား တပငားရင္း အမိနx{1037}္ေပးသမ အကုနုပ္ေပးေန ရ၏။ အံေအာထိတနx{1037}္ ေနတုန္း မယားဖစူဆီက စကားသံ ထက္ေပၚလာရာ ကက္ ေသေသသားမိသည္။  ” ဒီလာစမ္း … ငါ့ ကၽန္ေလး လညတ္ ပတ္ေပးမလိုx{1037} ……ေလးဖက္ေထာကိုက္ “   x{101B}ုတရက္ စိတဲ ဖင္းကနဲx{1037} ခံစားမိကာ မက္ ေမာင္x{1039}x{101C}ကဳံx{1037}လိုကိ၏။သိုx{1037}ေသာ္ ကတိေပးထားမိသဖင့္ အံx{1039}x{101C}ကိတာ ဆိုဖာခုံေပၚ ထိုင္ေနေသာ မယားဖစူ ေခသလုံးေရx{1037} ေလးဖက္ေထာကိုကသည္။

” ကဲ … ဒီ x{1039}x{101C}ကိဳးေတ ထဲက … ကၽန္ေလး x{1039}x{101C}ကိဳကာေx{101B}း … ခ္ ခ္ “   လညန္ေမာ့ၾကည့ာ ဝတညူးေပါင္ေပၚ ေခတငားေသာ စတီးx{1039}x{101C}ကိဳးလလေလး  ၃ေခအား ေတx{1037}မင၏။ ပည့ုံေအာငာ စတီးx{1039}x{101C}ကိဳးမားအား စိတဝငားေပ ဝတားေသာ ဝတုံx{1014}x{103D}င့္ ေခးလို ေလးဖက္ေထာက္ ေနရေသာ အေနအထာ အား ဘယူေတ ၾကည့္ေနမလဲ ေတးရင္း စိတ္ေခာကားလာရသည္။မက္x{1014}x{103D}ာဖုံး တတားေသာည္း အရကရားမား x{1039}x{101C}ကီးစိုးေန၏။ဝတညူးမာ  ပည့ုံေအာင္ ဖစက္ေနသသညို အရသာခံ ၾကည့္ေနလိုက္၏။  ” ဘယိုလဲ … ေယာကx{1039}x{1001}မကို … မိန္းမ မသိေအာင္ … ခိုးလိုးတုန္းက … မရကူးလား  … ဖန္း …… အ “   x{101B}ုတရက္ ပါးx{101B}ိုကံလိုက၍ ပည့ုံေအာင္ တစ္ေယာက္ ဆကီ မိန္းမေခာေတၾကားထဲ ရက္x{101B}ံx{1037}လာကာ မကညား ဝဲလာ ေတာ့သည္။ထိုအခိန္ ေဘးမ မိန္းမေခာမားက မယားဖစူ နာမညား ေရx{101B}တာ လကုပ္ ဝိုင္းတီး ေပးၾက၏။ဝတညူးမာ ခနဲx{1037}ၿပဳံး ၿပဳံးရင္း ပည့ုံ ေအာင္ လညငား ေခးလညတ္ စတီးx{1039}x{101C}ကိဳးတခု တပငိုကာ လကုပံမား ပိုၿပီး ဆူညံလာေတာ့သည္။   ” အေနအထား … သေဘာကရဲx{1037}လား …  မx{1039}x{101C}ကိဳကင္ ကတိဖက္ၿပီး ပန္ေတာ့ “  ” ငါ … ငါ …… “   ” ဘာ ငါလည္း … ! ေတာက္ ! “   ” အ … နာလိုကာ ဟာ “   ဝတညူးမာ လညင္းx{1039}x{101C}ကိဳး အား ေစာင့ဲလိုကဖင့္ ပည့ုံေအာင္ တစ္ေယာက္ ညည္းတား လိုကိသည္။   ” နင္ … ငါ့ မက္x{1014}x{103D}ာကို တည့ည့္ၾကည့္ၿပီး ေဖစမ္း … ရက္ေနေပမဲ့ …  ေကနပယ္ မလား “   ” ေက ေက … ေကနပါတယ္ “  ” ခခ ခခ … ဟား ဟားးးးး “   ဝတညူး ေလာငယံေၾကာင့္ ပည့ုံေအာင္ တစ္ေယာက္  မက္x{1014}x{103D}ာတပငုံး ရဲတကားကာ သိမယိတား ဝင္ေရာကာေတာ့သည္။ ” ခုခိနစၿပီး နင ငါ့ရဲx{1037} ကၽနဲ ငါခိုင္းတာ အကုနုပ္ ေစာတက မ တကဲx{1037} … တလ ၄x{1039}x{101C}ကိမ္ … နင့ို အပစ္ေပးမာ ၾကားလား “   ” ၾကား ၾကား … ၾကားပါတယ္ ဟာ “  ” ေအး … နင္ ငင္းဆနဲ့ ေနx{1037}က … ငါနဲx{1037} လငယား ပတ္ ဆဲတဲ့ ေနx{1037}ပဲ “ ” ဟိတ္ … သားေလး … မင္းတိုx{1037} လငယား ပနဆင္ေပေန ၿပီးလား “ ” ဒီလိုပါပဲ …… အနီမိုး ရယ္ “  ဧည့န္းထဲ မနကာ အတူစားရင္း ေယာကx{1039}x{1001}မ ဖစူအား ပည့ုံေအာင္ တေယာက္ ပန္ေဖ ေန၏။

” ဒီေနx{1037} အလုပားရက္ … မလား … ဘယားၾကမလိုx{1037}တုန္း “   ” သူသားခငဲ့ဆီ … လိုကိုx{1037}ေပးရမာ … ကေလး ဂx{101B}ုစိုက္ဦးေနာ္ … အနီမိုး “   ” ေအးပါ  …… မင္းတိုx{1037} လငယား အဆင္ေပတာ မငေတာ့ … ဝမ္းသာပါတယာ “  ခဏအၾကာတင္ ပည့ုံေအာငိုx{1037} လငယား ကားေလးဖင့္ အိမ ထကာ ခဲ့သည္။ဝတညူး ေမာင္းလာသည့ားေလးမာ အမနမ္းမx{1039}x{101C}ကီး အတိုင္း ၿမိဳx{1037}စနိုx{1037} ဦးတည္ေန၏။  ” တူတူ …… တူ ……… “   ဖုန္းသံ မဆုံးခင္ ဝတည္ ဖူးမာ ကားေမာင္းရင္း လကဖကင့္ ယူဖင့ိုကည္။ ” ဟဲလို …… ဝတည္ …… လာၿပီလား … ဘယ္ေရာက္ၿပီလည္း “  ” လာေနပါၿပီ … ဦးx{1014}x{103D}ိုငယ္  … ေရာက္ေတာ့မယ္ … ပစx{1039}x{1005}ည္းေတ အဆငင့ဲလား “   ” အဆငင့္ လုပားပါတယ္ … စိတိုင္း ကေစရမယ္ “  ” Ok ေလ … ဒါပဲေနာ္ …… ေရာက္ ေတာ့မယ္ “  တဖက ဖုန္းခသားသည္x{1014}x{103D}င့္ ကားေလးမာ အရိနင့္ေမာင္းေန၏။တဖည္းဖည္း လယင္းမား ေကာနာကာ လမ္းမx{1039}x{101C}ကီး အေနာက္ ဖက္ တည့ည့္ ခိဳးေမာင္း လိုကနည္။သရကင္x{1039}x{101C}ကီးမား တန္းစီေနကာ ခဏအၾကာ ၿခံx{1039}x{101C}ကီး တၿခံ ေတx{1037}လိုက၏။ ၿခံကယ္x{1039}x{101C}ကီးထဲ သရကငား  မာလကာပငား တန္းစီစိုကားရာ တၿခံလုံး သစငိပားဖင့္ ေအးမေနသည္။ၿခံထဲ အေရာက္ ေရေမx{103B}ာင္းတံတားအား ေကာာ ေလာကာရင္း x{1014}x{103D}စ္ ထပိုက္ အဖဴေလး တစုံး ေတx{1037}မငိုကပန္၏။   ” ကၽန္ ေလး “  ” ခငာ “ လ ၄x{1039}x{101C}ကိမ္ ကၽနုပ္ေပးရမညု ကတိခံထားရသဖင့္ ပည့ုံေအာင္ မာ မရည္x{101B}ယဲ ေလးေလးစားစား ပနူးမိသည္။ ဝတညူးမာ တခကယ္ေမာရင္း ကားေပၚကအဆင္း ပည့ုံေအာငား ေလးဖက္ေထာက္ လိုငာ ရန္ အမိနx{1037}္ေပးလိုက္ေတာ့သည္။ပည့ုံေအာငာ မယားဖစူ စိတိုင္းက ကားေပၚမ ေလးဖက္ေထာက္ ဆင္းလိုက၏။ၿမိဳx{1037}စန္ ၿခံဝင္းထဲ လူသားလူလာ  မရိ၍သာ ပည့ုံေအာင္ အရကရေပ။ ဝတညူးမာ ဒူးဖုံးစကပ္ေလးဖင့္ x{1014}x{103D}စပိုကိမိုx{1037} ေလာကားရာ ေလးဘက္ေထာက္၍လိုကဲ့ရသည္။

” က္ီ … က္ိ “   တိုက္ေရx{1037}အေရာက္ သူမပါသာ တံခါးဆဲဖင့ာ ဧည့န္း ေတာငကိ အခန္းတခန္းဆီသိုx{1037} ဝငသား၏။ပည့ုံေအာင္ ေလးဖက္ေထာက္   ဝငိုကည္x{1014}x{103D}င့္ ဖနားပဲခုံတစုံး၏ အေနာကက္ လူ၄ဦး ထိုငေသာ ဆိုဖာ သေရခုံရည္x{1039}x{101C}ကီးေပၚ အသက္ ၅ခနx{1037}္ လူx{1039}x{101C}ကီးတစ္ဦး ထိုင္ေနသညို မင္  လိုကသည္။ပည့ုံေအာင္ ရကိတ္ အနည္းငယ္ ဝငာေသာည္း လူစိမ္း တစ္ေယာကဲမိုx{1037} အားတင္း ထားလိုက၏။ထိုလူx{1039}x{101C}ကီး ေရx{1037}ရိ ဖနားပဲခုံေပၚ တင္ ဘီယာပုလင္းမား ဝိုငုလင္းမား စားေသာကယာမား ပငငားသည္။ ” ကၽန္ေလး … ဟို မန္ေကာငာေလးထဲ ၾကည့မ္း … မငား “     မယားဖစူ ဝတညူးစကားေၾကာင့္ လကိဳးထိုးေသာ ေနရာအား လမ္းၾကည့ာ ပထမေခါက ဝတေသာ ဝတုံပုံစံမားx{1014}x{103D}င့္ အခၽနတကါ ေသာ လညတား သံx{1039}x{101C}ကိဳးမား ၾကာပတား ေတx{1037}ရိလိုကသည္။မန္ေကာငာအား ေငးၾကည့္ေနစဥ္ ဝတညူး ဆီမ အသံထက္ေပၚလာပနည္။    ”  အဲဒီ … ဝတုံနဲx{1037} … ပစx{1039}x{1005}ည္းေတ … ပါးစပဲx{1037} ကိုက္ၿပီး …… ငါ့ဆီ ယူလာခဲ့ “  ေပာၿပီးသည္x{1014}x{103D}င့္ ဝတညူးမာ ထိုငုံေပၚ ထိုင္ေနေသာ လူx{1039}x{101C}ကီး ေဘးနား ဝင္ ထိုငိုက္၏။ ပည့ုံေအာငာ ကိုယ့ိုကိုယ္ အားေပးရင္း ေခးလို ေလးဖက္ေထာကားၿပီး ေကာငာထဲမ ဝတုံx{1014}x{103D}င့္ ပစx{1039}x{1005}ည္းမားအား ပါးစပင့္ ကိုက္ ကာ ဝတညူး ေခရင္းနား တခုခင္း ခေပးရေတာ့သည္။   ” ကဲ … အဝတ္ေတ ခၽတိုက္ … ဒါေတ ဝတ္ “   ” ဟို ဟို …… “   ပည့ုံေအာငာ လငယား ခင္း တုံးလုံးခၽတ္ လိုးဖူးသဖင့္ မရက္ေသာည္း ခုံေပၚထိုင္ေနေသာ လူx{1039}x{101C}ကီးေၾကာင့္ အခက္ေတx{1037}ေန၏။   ” ဘာ …… တဟိုဟို လုပ္ေနတာလဲ … ခု မတ္ တကပ္ …… အကုနၽတမ္း “   ပည့ုံေအာင္ တေယာက္ မက္x{1014}x{103D}ာေလး ရဲကာ အဝတာမား ခၽတပစ္ေတာ့၏။ အဝတား ကိုယ္ၾကပ္ အတိုေလးမား  ဝတ္ၿပီးခိန္ ဝတညူးမာ သေရလညတ္ အနကခု ပည့ုံေအာင္ လညင္းအား ပတ္ေပးလိုကည္။

” နင္ အခုကစၿပီး … ငါ့ရဲx{1037}ေခးကၽန္ … ဖစားၿပီ ၾကားလား “ ဝတညူး စကားအဆုံး ပည့ုံေအာင္ တေယာက္ သိမယိတား ဝငာကာ စိတနား မား ကဆင္းသလို ခံစားေနရေတာ့၏။   ” ငါ့ကို သခငလိုx{1037} ေခၚရမယ္ … ေသခာမတ္ေနာ္ …… ဒါက နင့ဲx{1037} သခင္ …… သူx{1037}ကိုလည္း သခငိုx{1037} ေခၚ ၾကားတယ္ ေနာ္ “   ” ၾကား ၾကား … ၾကားပါတယ္ …… သခငေလး “  အသံတုနီစာဖင့္ ေပာလိုက္ေသာ ပည့ုံေအာင္ အသံေၾကာင့္ ဝတညူး တစ္ေယာက္  အားရေကနပ္ေနသည္။ ထိုx{1037}ေနာက္ လက္ေကာကတ္x{1014}x{103D}စက္x{1014}x{103D}င့္ ေခကင္းဝတ္x{1014}x{103D}စကား သေရကင္းအပားမား ပတ္ေပးကာ ထိုသေရကင္း အပား  ေလးခုအား စတီးx{1039}x{101C}ကိဳး ခိတားဖင့္ ခိတားလိုက္ေတာ့၏။ေခx{1014}x{103D}စက္ လက္x{1014}x{103D}စကား စတီးx{1039}x{101C}ကိဳးခံ၍ ေပါင္းၿပီး ေသာ့ခတနည္။  ” ၿပီးရင္ … ထိုင္ ခိုင္းလိုက္ေတာ့ … ဝတည္ … ဦးx{1014}x{103D}ိုင္ တင္းေနၿပီက “   တခိနုံး ဘာတခန္းမ မေပာပဲ ထိုင္ၾကည့င္း ဘီယာေသာက္ေနေသာ လူx{1039}x{101C}ကီးထံမ စကားသံ ထက္ ေပၚလာ၏။ပည့ုံေအာင္ ေမာ့ၾကည့ိုကာ မက္x{1014}x{103D}ာေလးေထာင့္ စပပ္ x{1014}x{103D}ာေခါင္းပပx{1014}x{103D}င့္ x{1014}x{103D}ူတမ္းထူထူ လူx{1039}x{101C}ကီးအား အနီးကပ္ ေတx{1037}မငိုကသည္။ မယားဖစူ ပုခုံးသားေလးအား ဘယကင့္ သိုင္းဖကင္း ညာလက ဒူးဖုံးစကပ္ အေပာ့သားေလးအား ဒူးအထကားမ ေပါငင္းထိ အသားအပန္  ပတပ္ေပေန၏။ပည့ုံေအာင္ မက္x{1014}x{103D}ာတခက္ ပကားရသည္။ ကတိေပးရာတင္ သူစိမ္းေယာကx{1039}x{1004}ာအား အလိုးမခံေတာ့ေၾကာင္း ဝတညူးဘက္ က ထုတ္ေပာခဲ့၏။

စကားေပာရန္ ပငိုကဥ္ ဝတညူးမာ ေခါင္းေပၚမ ေဂါကီးအx{101B}ယ္ ရာဘာ အလုံးေလးပါေသာ သေရx{1039}x{101C}ကိဳးေပာ့ေလးအား စပလိုကနည္။ ပါးစပလိုကိန္ ပါးစပ္ေပါကဲ ရာဘာအလုံးေလး ဖိထည့စ္၏။ ” အု … ဝူးးးး ဝု ဖလု “   ပည့ုံေအာင္ စကားေပာရာ တဝူးဝူး ဖင့ာ ဗလုံးဗေထး  အသံမား ထက္ေပၚလာေတာ့သည္။လက္x{1014}x{103D}စကာလည္း ေခခင္းဝတင့္ တဲၿပီး ေသာ့ခတားသဖင့္ ပါးစပ သေရx{1039}x{101C}ကိဳးအား ဆဲဖဳတရေတာ့ေပ။     မယားဖစူ ဝတညူး၏ ဖဴစငင္းပတဲ့ အသားရည္ေၾကာင့္ အကx{103E}ကိုယ္ၾကပ္ေလး ေအာက ရငားစိုငေပၚခမ္းေလး ခပ္ေရးေရး မင္ေတx{1037} ေန၏။ ဦးx{1014}x{103D}ိုငိုေသာ လူx{1039}x{101C}ကီး၏ ဘယကာ သိုင္းဖကင္း အကx{103E}ကိုယ္ၾကပ္ေလးထဲ လကင္းၿပီး ဘရာစီယာ x{1039}x{101C}ကိဳးကိုင္းေလးအား ပုခုံးေဘး ဆဲခေန ပနည္။ညာလက စကပေပာ့သား ေအာကားစမ အေပၚပင့္x{1014}x{103D}ိူကာ ဝတညူး၏ ေပါငားေဖးေဖး တုတုတ္ေလး မင္ေနရ၏။    ပည့ုံ ေအာငာ မယားဖစူ ေခx{1014}x{103D}စ္ေခာင္းေရ ဒူးေကးစုကာ ဖငထိုင္ေနရသဖင့္ မယားဖစူ ေပါငထဲ သူစိမ္းေယာကx{1039}x{1004}ားလကဖက္ တိုးဝင္းေနရာ    ၾကည့င္း အာေဂါငား ေခာကပာေတာ့သည္။ထိုစဥ္ ဆံx{1014}x{103D}ယား စုခညာ ေနာက္ေကာဘက္ ပိုx{1037}ထားေသာ ဝတညူး၏ x{1014}x{103D}ူတမ္းဖူးဖူး ရဲရဲေလး အား ဦးx{1014}x{103D}ိုင သူုx{1014}x{103D}ူတမ္း အထူx{1039}x{101C}ကီးဖင့္ ဆဲစုပ္ေနပန္၏။ဝတညူး တေယာက္ x{1014}x{103D}ူတမ္းေလးအား အစုပံရစဥ္ ဦးx{1014}x{103D}ိုငယက သိုင္းဖကားရင္း ဘ လာစီယာေလးထဲမ x{1014}x{103D}ိုx{1037}အုံေလးအား ညx{103B}စ္ေခေပးေနသည္။

ဝတညူး ရငတ္ေလး ေကာ့တကာကာ ေပါငန္x{1014}x{103D}စကား မသိမသာေလး ၿဖဲေပးလိုက္၏။  ဦးx{1014}x{103D}ိုင္ ဘယက တဖည္းဖည္းဘလာစီယာ  ေအာက္ေရာကာၿပီး x{1014}x{103D}ိုx{1037}သီးေခါင္းေလးေတ ပတ္ေခရင္း ညာလက ေပါင္ၿခံထဲမ ေစာကတုံေလးအား အတင္းခံ ေဘာငီေပၚမ ပတပ္ေပးေန ပနည္။ဝတညူးမာ မငင္းဆနည့ပင္ ဦးx{1014}x{103D}ိုင္ ေပါင္ၾကားအား ေဘာင္းဘီအေပၚမ အုပိုငတပင္း x{1014}x{103D}ူတမ္းထူထူx{1039}x{101C}ကီးအား ပနညဲစုပ္ ေပး၏။  ပည့ုံေအာငာ မယားေခာေလး ဝတညူး၏ အပဳအမx{103C}ေၾကာင့္ ဝမ္းနည္းစိတဝက္ ဘာဆကစလဲ သိခငိတ္ တဝကင့္ စိတဲ  ဒိဟဖစ္ေနရသည္။   မက္x{1014}x{103D}ာေရx{1037} မယားဖစူ စကပ္ေအာကားစေလး ေပါငင္းကပ္ေနရာ ဦးx{1014}x{103D}ိုင္၏ လကင့္ ပတ္ေခေပးမx{103C}x{1037}ေၾကာင့္ အတင္းခံေဘာငီး ေလးမာ ေစာကညား x{101B}x{103E}ဲေနသညို မင္ေနရပန္၏။ ထိုခိန္ ဦးx{1014}x{103D}ိုငာ ဝတညူး ေပါင္ၾကားမ ညာဘကကား ပနုတာ သူx{1037}ေဘာင္းဘီ ဇစင့္ လိုက္ေတာ့သည္။ဇစင့ည္x{1014}x{103D}င့္ အတင္းထဲ အေမx{103B}ာင္းလိုကပ္ေနေသာ လီးအား ဝတညူးမ သူမလက္ေလးဖင့္ ဆဲထုတာ ဂင္းထုေပးပန္၏။   ခဏအၾကာ ဦးx{1014}x{103D}ိုငာလကာ ဝတညူးေပါင္ၾကားထဲ ပန္ေရာကာၿပီး အတင္းခံေဘာငီဂေလးအား လကိဳးေလးဖင့္ ေဘးခိတဲကာ  လကလယား ေစာက္ေခါင္းေပါကဲ ထိုးသင္းလိုကည္။ေစာင္ေခါင္းထဲ လက္ေခာင္းေလး ဝငာသည္x{1014}x{103D}င့္ ဝတညူးမာ သူမလကဲ ဒစူးမ အရည္ၾကည္ စိုx{1037}ကာ မာလာေသာ လီးx{1039}x{101C}ကီးအား ခပင္းတင္း ဆုပိုငားမိ၏။ဦးx{1014}x{103D}ိုငလည္း ဝတညူး ခံစားမx{103C}x{1037}မင့ကာသညို ၾကည့င္း တ ဆင့ကာ ေစာကတ္ေလးထဲ လကလယ္ေရာ လကx{1039}x{101E}ကယါ ၂ေခာင္းပူး သင္း၍ ခပကက္ေလး အထုတသင္း လုပ္ေပးလိုက္ေတာ့သည္။  ” အ အားးးး …… အဟင့္ ဟင့္ …… ရီးးးးး အ အ …… မ ရ ေတာ့ ဘူးးး …… ရီးးး အမေလးးး “  ဝတညူး တေယာက္ ေပါငနား တဆကကုနာ  ေခါင္းေလး ေမာ့တကင္း ဦးx{1014}x{103D}ိုင္ လက္ေကာကတား သူမ လတ္ေနေသာ လကဖကင့္ ဖမ္းထိန္းကာ ေစာကညား ပန္းထုတ္ေတာ့၏။

” ေကာငား … ဝတည္ “  ” အင္း “   ” ဦးx{1014}x{103D}ိုငိုလည္း … ေကာင္းေအာင္ လုပ္ေပးေလ … ေရာ့ လီးစုပ္ေပး “   ဦးx{1014}x{103D}ိုင္ စကားေၾကာင့္ ဝတညူး မက္x{1014}x{103D}ာ ေလး အမ္းတန္းတန္း ဖစာ သူမေခေထာက္ေရx{1037} ၾကမ္းပင္ေပၚ ထိုင္ေနေသာ လငစူ ပည့ုံေအာင္ မက္x{1014}x{103D}ာအား ခိုးၾကည့ိုကနည္။ပည့ုံ ေအာင္၏ ေဝခဲမရေသာ မက္x{1014}x{103D}ာအား တခက္ၾကည့ာ ဦးx{1014}x{103D}ိုင္ ဒစ္x{1039}x{101C}ကီးအား ဆဲစုပိုက္၏။ထိုx{1037}ေနာက္ ဒစူးအား လာဖင့္ လိပဲကာ  လီးတနေလာက္  လာဖင့္ အထက္ေအာက္ ယကာ မကက္ေမာေမာ စုပ္ေနေတာ့သည္။လီးထိပား x{1014}x{103D}ူတမ္းေလးဖင့္ ေတ့စုပင္း ေဘာငီအတင္းထဲ လက္x{1014}x{103D}ိုကာ  လီးအရင္း ေအာကက္ လဥမားအား ညx{103B}စ္ေခေပးရာ ဦးx{1014}x{103D}ိုငေယာက္ တရီးရီးဖင့္ ဖင္x{1039}x{101E}ကလာရ၏။  ” အားးးး အ … ေကာင္းလိုကာ ဝတည္ေလးရာ …  နာနာေလး ဆဲစုပ္ ဟုတယ္ …… အီးးးး ရီးးးး လာနဲx{1037} ဒစို … ပတက္ေပးဦး … အားလားလား …… ဟူးးး ရီးးးးး ‘  ညည္းသံမား ေပၚထကာၿပီး ဦး x{1014}x{103D}ိုငကဖကာ ဝတညူးေခါင္းအား ဖိခလိုက္ေတာ့သည္။လီးx{1039}x{101C}ကီးမ လည္ေခာင္းထဲ တိုးဝငာရင္း ဒစူးမ အာေခါငာေထာကဖင့္ ဝတညူး  တေယာက္ တဟတတ္ သီးေနပန္၏။လညင္းေၾကာေလးမား ေထာငာကာ ပါးေလးx{1014}x{103D}စက္ေဖါင္းလာစဥ္ လရညား ပန္းထည့ံရလိုကည္။ ဆကနဲx{1037} ေခါင္းx{1039}x{101E}ကလိုက္ေပမယ့္ ဦးx{1014}x{103D}ိုင သူမေခါင္းအား လကင့ိထားသဖင့္ လည္ေခာင္းထဲ ဝငာသမ လရညားအား တဂတတင့္ မိဳခလိုက္ ရ ေတာ့၏။

” အားဟား … တအား ေကာင္းလန္းလိုx{1037} မထိန္းx{1014}x{103D}ိုငူး ဖစားရတယ္ … ဦးx{1014}x{103D}ိုငို စိတိုးသားလား ကာ “  ” ဟနx{1037}္ … သား … မေပာမဆိုနဲx{1037} လုပ္ၿပီးမ “     ပည့ုံေအာငာ မယားဖစူ ပါးစပဲ လရညား ပန္းထည့ံရသဖင့္ မက္x{1014}x{103D}ာပက္ေနရာသည္။သိုx{1037}ေသာ္ ပါးစပဲ ရာဘာလုံးေလး ထည့ားခံရသဖင့္  x{1014}x{103D}ူတ ထုတ္ေပာလိုx{1037} မရေတာ့ေပ။   ” ဝတည္ေလးက … လီးစုပ္ တအားေတာာကိုးက … ခိခိ … ကဲ အဝတ္ေတ ခၽတဦးေနာ္ “   စကားဆုံးသည္x{1014}x{103D}င့္ ဦး x{1014}x{103D}ိုငက္x{1014}x{103D}စက္ မနားတမ္းအလုပx{103C}ပာ ဝတညူး အဝတားမားအား ဆဲခၽတ္ေတာ့သည္။အေပၚအကx{103E}ခၽတ္ၿပီးသည္x{1014}x{103D}င့္  ဘရာစီယာေလးအား  ခိတဳတစာ x{1014}x{103D}ိုx{1037}အုံေဖးေဖးေလး x{1014}x{103D}စု ထက္ေပၚလာၿပီး x{1014}x{103D}ိုx{1037}သီးေခါင္း နီတာရဲေလးx{1014}x{103D}စုက ခၽနက္ေန၏။ အတင္းခံ ေဘာငီးေလး ဆဲခၽတာ ဝတည္ ဖူးမာ လငစူ ပည့ုံေအာငား ခိုးၾကည့င္း ဖင္x{1039}x{101C}ကီး x{1039}x{101E}ကေပးလိုကနည္။ ေပါင္ၿခံအလယ အေမx{103E}းပါးပါးေလး ဖုံးအုပားေသာ ေစာကတ္ေလး မာ ပဴထကာေတာ့၏။  ” လလိုကာ … ဝတည္ ေစာကုတ္ေလးက … ဝါးစားပစငာ … ဟင္းဟင္း “  ” အဲတာေတာ့ … မဖစူးေနာ္ “    ” x{1039}x{101D}ပတ္  x{1039}x{101D}ပတ္ … ပလပ္ ပလပ္ … x{1039}x{101D}ပတ္ “  ဦးx{1014}x{103D}ိုငာ x{1014}x{103D}ိုx{1037}သီးေခါင္းေလး ေကာ့လာေအာင္ စုပင္း လာဖင့္ ပတက္ေပးေနပနည္။ဝတညူးတစ္ေယာက္  ရမၼကိတား ပန္x{1039}x{101E}ကလာကာ  ေစာကတ္ေလးထဲ တဆစစဲx{1037} ခံစားေနရရာ၏။x{1014}x{103D}ိုx{1037}စိုx{1037}ရင္း ဝတညူး ဘယ္ေခေထာကား ခုံေပၚဆဲတငာ  မက္x{1014}x{103D}ာခင္းဆိုငေနထားဖင့္ ေစာကတုံေလးထဲ လီးထိပား တိုးကပိုကည္။  ” အ … အဲတာေတာ့ …… ကမ ခင့ပဳဘူးေနာ္ ……ဦးx{1014}x{103D}ိုင္ “  ”  အင္းပါ … အထဲ မထည့ါဘူး … ဝတညယ္ ……လီးထိပဲx{1037} ေစာကတုံေလး …… ပတ္x{101B}ုံေလးပါ ကာ “   လီးx{1039}x{101C}ကီး အဖုတကဲေၾကာင္းထဲ ဖိခဲလိုက္ တိုင္း ဝတညူးေခါင္းေလး ေမာ့တကားရ ေတာ့သည္။ပည့ုံေအာငာလည္း မယားဖစူ ေစာကုတဲ ဒစ္x{1039}x{101C}ကီး အထက္ေအာက္ ပတဲတိုင္း  ေစာက္ေခါင္းေပါကဲ ဝငားေလမလားဟု ရငထိပိပ္x{1014}x{103D}င့္ ၾကည့္ေနရ၏။ဝတညူးတစ္ေယာက္ ေအာက္x{1014}x{103D}ူတမ္းေလး ကိုကာ လီးထိပ္x{1039}x{101C}ကီး ေခာငါေစဟု စိတဲမ x{1039}x{101C}ကိတုေတာင္း ေနရာသည္။လငစူအား ဘယူစိမ္း ေယာကx{1039}x{1004}ားသားကိုမ အလိုးမခံေတာ့ေၾကာင္း ကတိေပးထားသည္ မိုx{1037} အခက္ေတx{1037}ေနရ၏။ ပည့ုံေအာငာ ဒစ္x{1039}x{101C}ကီး အဖုတကဲေၾကာင္းထဲ တငာ အထက္ေအာက္ေx{101B}x{1037}ေနသဖင့္ မယားဖစူမ အလိုးမခံေၾကာင္း သိ ရသဖင့္ စိတ္ေအးေနစဥ္ ဝတညူးမာ ညာေခေထာကား ခုံေပၚတငင္း ဦးx{1014}x{103D}ိုင္ ခါးအား ခိတိုက္ေတာ့သည္။ထိုအခါ ဝတညူး ေစာကတား  ပည့ုံေအာင္ မမငေတာ့ေပ ေဘးတိုကေနထားx{1014}x{103D}င့္ ေပါငုံးx{1039}x{101C}ကီးမာ ေစာကုတား ကယားရ၏။

” ရီးးးး းးးး … အားဟား …… ဖိပတ္ ဦးx{1014}x{103D}ိုင္ … အင္း အင္း …… ဟုတယ္ “   လီးထိပားx{1014}x{103D}င့္ ေစာကတကဲေၾကာင္းေလးထဲ ထိုးခဲကာ ေစာကိေလး  ကေလာိသဖင့္ ေပါငနား တုနာ ဖင္x{1039}x{101C}ကီး ေမx{103B}ာကကာပနည္။ပည့ုံေအာငာ ၾကည့င္း မက္x{1014}x{103D}ာပကာေတာ့၏။မယားဖစူ ဖင္x{1039}x{101C}ကီး  x{1039}x{101E}ကတကာကာ ေခါင္းေလးေမာ့တကားသဖင့္ အဖုတဲ လီးဝငားမန္း ရိပိလိုကည္။သိုx{1037}ေသာ္ မမငသဖင့္ စိတဲ မx{101B}ိုးမယ ခံစားေနရ၏။ ဝတညူးမာလည္း ဦးx{1014}x{103D}ိုငား မက္x{1014}x{103D}ာခင္းဆိုင္ အေနထားx{1014}x{103D}င့္ ခါးေပၚေခx{1014}x{103D}စက္ ညx{103B}ပိတာ လက္ေနာကန္ေထာကင္း ဖင္x{1039}x{101C}ကီး x{1039}x{101E}ကလိုက္ ပန လိုကင့္ တအီးအီး ညည္းေနေတာ့သည္။  တဇိဇိ တဗိဗိဖင့္ အသံမားထက္ေပၚလာရင္း ဝတညူး လက္x{1014}x{103D}စက ထိုငုံကတီဘာ အခင္းကို ကစ္ေန  ေအာင္ ဆုပ္ၿပီး ဖငားစိုင္x{1039}x{101C}ကီး တဇပပ္ တုန္ၿပီး ခဏအၾကာမ ၿငိမသား၏။ ” ဦးx{1014}x{103D}ိုင … တန္းလန္းx{1039}x{101C}ကီး … ဝတညယ္ … အေပၚကေန … ပတ္ေပး ပါ့လား “   ” ဟူးးးး ရီးးးးး ……… အင္း … ၾကမ္းပင္ေပၚ ပကကန္ေပးေလ “  ဦးx{1014}x{103D}ိုငာ ပည့ုံေအာင္ ေဘးနား ပကကနာ လီးx{1039}x{101C}ကီးမာ ေစာကည္ မားx{1014}x{103D}င့္ တင္းေပာင္ေနကာ ေထာငက္ေနသည္။ပည့ုံေအာင္ တေယာက္ ဦးx{1014}x{103D}ိုင္ေပါင္ၾကားမ လီးx{1039}x{101C}ကီးအား အနီးကပ္ ေသခာစိုက္ၾကည့္ လိုကန္၏။ ေစာကညားမ လီးထိပငာ မက လီးအရင္းဘက္ လေမx{103E}းမားေပၚထိ x{101B}x{103E}ဲေနရာ ပည့ုံေအာင္ စိတဲ မတငက ခံစားေနရသည္။ေစာကတဲ လီး မဝငဲ လီးအရင္းထိ ေစာကညား x{101B}x{103E}ဲေနသညာ သဘာဝ မကလေပ။   စဥ္းစားေနစဥ္ မယားဖစူ ဝတညူးမာ ဦးx{1014}x{103D}ိုင္ လီးေပၚခထိုင္ၿပီး လီးထိပား  ဖမ္းကိုငင္း လကဝါးဖင့္ အုပာ ခက္ေပၚလနိလိုက္၏။အေမx{103B}ာင္းလိုက္ လနားေသာ လီးတနား ေစာကတကဲေၾကာင္း အတင္း ထည့ာ  ဖိထိုငိုက္ေတာ့သည္။ခါးေကာ့ကာ လက္ေနာကန္ေထာကင္း ခါးအားဖင့္ ဖငားစိုင္x{1039}x{101C}ကီး ေရx{1037}တိုးေနာကုတ္ လုပာ လီးအား ပတဲေပး၏။

” အား …… အ … ဖိပတ္ … အင္း အင္း ေကာင္းတယ္ အရမ္းေကာင္းပဲ … ဝတညယ္ … အားပါးပါး ရီးးး းးး “ ” ေကာင္းရင္ ၿငိမ္ၿငိမ္ေနေနာ္ … ဦးx{1014}x{103D}ိုင္ …  ထိပို ေအာကဲ ထိ … မေရာက္ေပ့ေစနဲx{1037} “ ” ဟူးးးး အင္းးး အင့င့္ …… ေအာကေန ပန္ၿပီး ဖငို ဖိx{1039}x{101C}ကိတ္ၿပီး ပတါ ကာ …… အားဟား “    ” ခါး ေကာ့ၿပီး ဖိပတ္ေပးေနတာပဲ … ဦးx{1014}x{103D}ိုငလည္း မမငူးလား “  ” အင္းပါ … ေညာင္းရင္ေပာ … ဦးx{1014}x{103D}ိုင္ အေပၚက ပတ္ၿပီး လရညုတစာပါ “   ”  ေနပါေစ ရတယ္ … မေညာင္းပါဘူး “  ဝတညူးမာ လငစူ ေဘးထားၿပီး ဦးx{1014}x{103D}ိုငား ပတိုင္းလင္ မေတာဆ ေစာကတဲ လီးဝငင္ အခက္ေတx{1037} ေနရမည္။လငစူအား နာx{1039}x{101C}ကီးစိတ္x{1014}x{103D}င့္ ပညာေပးေနစဥ္ သူမ ဘက ကတိတညိုကင္၏။လီးတန္x{1039}x{101C}ကီးမာ ဝတည္းဖူး ေစာကတ္ အကဲေၾကာင္း ထဲ ဝငိုကကိုကင့္ ဒစူးက ေစာကိေလးအား ထိုးမိေနပနည္။  ေစာကတ္ အသားx{1014}x{103D}ုေလးမားx{1014}x{103D}င့္ လီးအရညားအား ေလာတိုကတဲရင္း  ကာမစိတား ထိန္းမရေအာင္ ထx{1039}x{101E}ကေနရေတာ့သည္။ လီးx{1039}x{101C}ကီးအား ဖိလိုကတိုက္ ဖင့္ ေစာကညား ဒုတိယ အx{1039}x{101C}ကိမ္ စိုx{1037}လာခဲ့၏။  ” ၿပီးေတာ့ မယ္ … ဝတည္ … အားဟား … မနန္ေလး လုပာ … ရီးးးး းးးး အင္း “  ဦးx{1014}x{103D}ိုငကားေၾကာင့္ ဝတညူး ရမၼကိတ္ေလး တရိန္းရိန္း တကာကာ  ေစာကညား ပကနဲx{1037} ကလာရင္း ဒစူးေကာညထိ ပတလိုကိသည္။ေနာကန္ လက္ေထာကက္ အေနထားဖင့္ ခါးေကာ့ထားသညိုx{1037} ဖင္ x{1039}x{101C}ကီးေနာကနဆဲတင္ အရိနနာေသာ ေစာက္ေခါင္းေပါကဲ ဒစ္x{1039}x{101C}ကီးခိတါလာကာ လီးတေခာင္းလုံး ဘတနဲx{1037} ဝငားေတာ့၏။ x{101B}ုတရကိုx{1037}  ဘာလုပမန္းမသိပဲ ေစာက္ေခါင္းထဲ တိုးဝငာေသာ လီးအား ညx{103B}စ္ေပးေနမိပနည္။လီးအရညား တေလာက္ တဒုတုတ္x{1014}x{103D}င့္ ေသးတိုးလာကာ  ေစာက္ေခါင္းအတင္းသားထဲ တင္းကနဲx{1037} တင္းကနဲx{1037} ခံစားလာရေတာ့၏။ခံစားမx{103C}x{1037} မင့ကာရာ ေဘးနား လငစူ ရိေနသညို ေမ့ေလာ့သားသည္။

ေစာကတုံေလးထဲ လီးဝငားသဖင့္ ေအာက ပကကန္ေနေသာ ဦးx{1014}x{103D}ိုင္ တေယာက္   ေစာက္ေခါင္းအတင္းသား မား၏ x{1014}x{103D}ုညံ့မူx{1037}ကို ခံစားရင္း တ ရီးရီး ညည္းတားေနပနည္။   ” အု ဝူးးး …… အု ဝု … ဝူး ဝု “   ပည့ုံေအာငာ ေဘးနားမ ၾကည့င္း တဝူးဝူးဖင့္ ေအာစာ မေကနပ္ေသာ  အရိပေရာင္ ပေနရာ၏။   ” ေသခာ လုပာ … မဟုတူးးး … အဟင့္ ဟင့္ …… အ အားးးး … တကယါ ေသ ခာ … မ လုပ္ …… အားးးး အမေလးးး  ကၽတၽတ္ “  ဝတည္းဖူး တေယာက္ လငစူ ပည့ုံေအာင္၏ အပဳအမx{103C}ေၾကာင့္ ေစာကုတဲ လီးဝငန္ သူမ ေသခာလုပာ မဟုတ္ေၾကာင္း  x{101B}တိုကာ စုပပ္ေနေတာ့သည္။ထိုအခိန္ ဦးx{1014}x{103D}ိုငာ အခင့ေရးအား မိမိရရ အသုံးခလိုကန္၏။ဝတညူး ခါးေလးအား လက္x{1014}x{103D}စကင့္ ဆဲက  ေအာက ၅ခကနx{1037}္ ဆကိုက္ ပင့ိုးပစည္။ ” ဗစ္ … အ …… ဘတ္ ဘတ္ ဘတ္ ဘတ္ “  အားကနဲx{1037} ေအာံx{1014}x{103D}င့တူ ဝတညူး တေယာက္ ေကာ့ပံ ကာ ဖင္x{1039}x{101C}ကီး ေမx{103B}ာကကားရ၏။  ေအာက္x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းအား ဖိကိုကင္း ကုန္းထကာ ရရိေနေသာ ကာမစည္းစိမ္ေလး ေပာကယာ စိုးသညလား ဦး x{1014}x{103D}ိုငငတ္ေပၚ လက္x{1014}x{103D}စက္ ေထာကင္း ဖင္x{1039}x{101C}ကီးအား ေဝ့ကာဝိုကာဖင့္ စေကာဝိုင္းဝိုင္းသလို x{1039}x{101C}ကိတည့စ္ေတာ့သည္။ ဖငားစိုင္x{1039}x{101C}ကီးအား ေကာ့ လိုက္ ဖိခလိုကင့္ မနားတမ္း ေဆာင့ိုးရာ အခက္ ၃ေကာ္ေကာင္ ေစာက္ေခါင္းထဲ ေx{1014}x{103D}းကနဲx{1037} ခံစားလိုက၏။ဦးx{1014}x{103D}ိုငငုပ္x{1039}x{101E}ကကားမားအား  ကုတစာ တဘတတ္ ထပ္ေဆာင့င္း ေစာကညား ပန္းထုတာ လီးအရင္းမ လဥၾကားထဲ စီးကာ ၾကမ္းပင္ေပၚ ေစာကညား အိုငား ေတာ့သည္။

” အဟင့္ ဟင့္ … ေသခာ လုပာ မဟုတါဘူး … အမေလး … အင့င့္ … ေကာင္း ေကာင္း ေကာင္းလိုကာရင္ … အား အားးး ရီးးးး းးးးးးးးးးးးး “       ဝတညူး တေယာက္ တတတတ္ ညည္းတားရင္း ဖင္x{1039}x{101C}ကီးx{1039}x{101E}ကကာ ေဘးသိုx{1037} လိမ့ ပစိုက္၏။ဝတညူး ေဘးနား အနားယူေနစဥ္ ဦးx{1014}x{103D}ိုငာ ပည့ုံ ေအာင္ ပါးစပီးထားေသာ သေရx{1039}x{101C}ကိဳးေလး ဖဳတ္ေပးလိုကာ ပါးစပဲမ အလုံးေလး ကၽတကားသည္x{1014}x{103D}င့္ ေဒါသအိုး ေပါကဲစာ ေပာဆိုေန ေတာ့သည္။  ” ေခးမ … နင္ နင္ … ေပးၿပီးသာ ကတိ ဖကာ … ငါ မေကနပူး မေကနပူး “  ” ဖန္း ဖန္း … ေဟ့ေကာင္ မင္း ပါးစပ္ ပိတားစမ္း …  မင္းက အရင္ ေဖါကနာေလ “  ဦးx{1014}x{103D}ိုငာ လက္ေရာ ေခေထာက္ေရာ သံx{1039}x{101C}ကိဳးခတံထားရေသာ ပည့ုံေအာင္ ပါးအား x{1014}x{103D}စက္ ဆင့္x{101B}ိုက္ ပစ္၏။    ”  ဘာဗ … ကဳပိုx{1037} လငယား ကိစx{1039}x{1005} … ခငားနဲx{1037} ဘာဆိုငဲ … ထီ … သတx{1039}x{1011}ိရိရင္ x{1039}x{101C}ကိဳးဖဳတ္ေပးစမ္း “  ” ဟားဟား … မင္းက ခုမ … မင္း မယား x{1014}x{103D}ေမာေန  တာလား … ေအး ၾကည့ားကာ … ဝစ္ ေဖါင္း … အားးးး အမေလး “ ဦးx{1014}x{103D}ိုငာ ၾကမ္းပင္ေပၚ ထိုင္ေနေသာ ပည့ုံေအာင္ မက္x{1014}x{103D}ာအား ေခေထာကင့္  ေစာင့နာ ထိုငကေနထားဖင့္ ေနာကိုx{1037} လဲၾကသားေတာ့သည္။  ” ဝတည္ … ဦးx{1014}x{103D}ိုင္ လီး စုပမ္း ဒီေကာင္ မင္ေအာင္ စုပ္ … လာခဲ့ “     ဖငန္   ေခါင္းပန္ မက္x{1014}x{103D}ာခင္းဆိုင္ ခx{1014}x{103D}x{1039}x{1016}ာကိုယ္ တေစာင္းအေနထားနဲx{1037} ဝတညူး ပါးစပား လီးထိပ္ ေတ့ေပးလိုက္၏။လီးx{1039}x{101C}ကီး ငုံၿပီး စုပဲ့ခိန္ ဦးx{1014}x{103D}ိုငာလည္း  ဝတညူး ေပါင္ၾကား ေခါင္းတိုးကာ ေစာကုတား လာဖင့္ ထိုးယက္ေတာ့သည္။ေစာကိေလးစုပိုက္ ေစာက္ေခါင္းထဲ လာထိုးသင္းကာ ေမx{103E}လိုက္ x{1014}x{103D}င့္ x{1014}x{103D}စ္ဦးသား တx{1039}x{101D}ပတ္x{1039}x{101D}ပတ္ တပတတ္x{1014}x{103D}င့္ ယကုပ္ေနၾက၏။ ခဏအၾကာ ဦးx{1014}x{103D}ိုငေယာက္ ဝတညူးအား သေရထိုငုံေပၚ ေပx{1037}တငာ ပည့ုံ ေအာကက္ ေဘးတိုကေနထားဖစ္ေအာင္ လည့လိုကနည္။

ေပါင္၂ေခာင္းကို ပုခုံးေပၚထမ္းကာ မီးပင့တတ္ ေဆာင့ိုးပေန၏။ အားရပါးရ မနားတမ္းလိုးရာ ဝတညူးမာ တအားအား ေအာင္း x{1039}x{101C}ကိတံေနရ ေတာ့သည္။အေတာ္ၾကာၾကာ ေဆာင့ိုးၿပီးမ ၾကမ္းပင္ေပၚ ဒူးေထာကိုင္းကာ ခုံေပၚလကငိုင္းၿပီး ဖင္x{1039}x{101C}ကီးအား ေနာကဲေကာ့ခိုင္းလိုက္၏။ပည့ုံ ေအာင္ မက္x{1014}x{103D}ာဖက္ ဝတညူး ဖင္ၾကားမ အရည္x{101B}x{103E}ဲေနေသာ ေစာကတုံေလးမာ ေဖါင္းကားထကာပနည္။ပည့ုံေအာင္ ေငးၾကည့္ေနစဥ္ မယား ဖစူ ေစာကတ္ေလးထဲ ဦးx{1014}x{103D}ိုငီးx{1039}x{101C}ကီး ဝငားကာ ခါးေလးကိုငင္း တဒိုင္းဒိုင္း ဆဲလိုးေနသညို မငိုကေတာ့၏။  အားပါေသာ ေဆာင့ကား ေၾကာင့္ တဇိဇိ တဘတတင့္ ေစာကုတဲ လီးဝငီးထကံမား ဆူညံလာသည္။ ဝတညူးမာ ဦးx{1014}x{103D}ိုင္ လိုးခကားအား ေတာင့ံရင္း ဖင္x{1039}x{101C}ကီး  ေနာကစာ ရသေလာက္ ေကာ့ေပးေနပန္၏။ဦးx{1014}x{103D}ိုငစ္ေယာက္ ပည့ုံေအာငား ၾကည့ိုက္ ဝတညူး ဖငား ဆဲလိုးလိုက္x{1014}x{103D}င့္ အသကx{103C}သံမား  မနာေတာ့သည္။ခါးေလးအား ကိုငားရာမ x{1014}x{103D}ိုx{1037}x{1014}x{103D}စုံးအား စုံကိုင္ၿပီး လီးအရင္းထိ ေဆာင့ိုးရာ ေမာသံ ရx{103C}ိကံ ညည္းသံမား ထကာရင္း ဦးx{1014}x{103D}ိုင္ လည္ ပင္ေၾကာမား ေထာငကာ၏။  ” အားးးး … ထက္ ထက္ ထက္ေတာ့မယ္ …… ဝတည္ “  ” ခဏထိန္းထားေနာ္ … ဦးx{1014}x{103D}ိုင္ … ဝတည္ ေစာကတ္ေလး ေပၚ လရညန္းေပး “ ဝတညူးမာ ေလးဘကုန္း ဒူးေထာကက္ အေနထားဖင့္ ဖငမ္းကာ လီးအား ေစာကုတဲမ ခၽတုတစ္ၿပီး ၾကမ္းပင္ ေပၚ ပငကဲခကာ ေပါင္ၿဖဲ ေပးလိုက္၏။

” ရီးးးးး …… ကၽတ္ …… ထက္ ထက္ …… ထက္ၿပီ ဝတည္ …………… အားးး အားးးးးးး အားးးးးးးး “  အံx{1039}x{101C}ကိတံx{1014}x{103D}င့တူ ဦးx{1014}x{103D}ိုင္ လီးထိပ လရညား  ဝတညူး ေစာကတ္ေလးေပၚ ေဖးကနဲx{1037} အပစိုက္ ကလာေတာ့သည္။ဝတညူး မာ လရညား ကုနငညထိ လီးထိပား စိုက္ၾကည့္ေန၏။ လရညထက္ ရပည္x{1014}x{103D}င့္ လငစူ ပည့ုံေအာင္ ဘက္ မက ပစလိုကည္။ဦးx{1014}x{103D}ိုငာ ေခါင္းညိတရင္း ပည့ုံေအာင္ ပုခုံးမ မကာ ဝတညူး   ေပါင္ၾကားထဲ မက္x{1014}x{103D}ာအပ္ေပးေန၏။ ” ဟင္ …… ဒါ ဒါ …… ဘာ လုပ္ တာလဲ “  ” ဘာလုပာလဲ …… ဆိုေတာ့ …… ခု ငါ့ေစာကတ္ ေပၚက …… လရည္ ေတ နင့ာနဲx{1037} ယက္ၿပီး မိဳခ …… ခ္ ခ္ “   ” ဘာက … နင္ နင္ … ေအာကန္း ကလာခညား ဟမ္ “  ” ဟား ဟားးး ဟားးး ဟားးးးး … စကားမမားနဲx{1037}  …… ငါ ခိုင္း တဲ့ အတိုင္း လုပမ္း …… ၾကာပါတယ္ ဦးx{1014}x{103D}ိုငာ … သူx{1037} ပါးစပဲx{1037} ဝတည္ ေစာကုတ္ ကပားေပးလိုက္ “  ” ဟာ ဟာ … မလုပဲx{1037} ေနာ္ … နင္ တိုx{1037} … ငါ ငါ … မလုပ္x{1014}x{103D}ိုငူး “   ” ငါ့ လရည္ေတက … မင္း မိန္းမ ေစာကတ္ လိုးထားတဲ့ … လရည္ေတပါကာ … ယက္ၿပီး မိဳခစမ္း … ဟားးး ဟားးးး “    ဦးx{1014}x{103D}ိုငာ ပည့ုံေအာင္ေခါင္းအား လက္x{1014}x{103D}စကင့္ ကိုငာ ဝတညူး ေစာကတုံx{1014}x{103D}င့္ ပါးစပ္ေတ့ကာ ဖိခလိုက္ေတာ့သည္။   ” ဟာ … မလုပဲx{1037} …… ငါ  မယကူး … ဝီးးးးး ဒုန္းးးး … အတ္ … အမေလး “  ပည့ုံေအာင္ တေယာက္ အိပက္ မကင္း ကုတင္ေပၚမ ပဳတ လာေတာ့၏။တကိုယုံး ေခၽး မား x{101B}x{103E}ဲx{1014}x{103D}စ္ေနရာ ေရခဲေသတx{1039}x{1011}ာ ထဲမ ေရတဗူး ေဖါက္ေသာကင္း ခဏ အေမာေဖေနလိုကည္။အိပန္းတံခါး ဖင့ာ မယားဖစူ အိပန္းဘက္ ေခဖဖ  ေလာကင္း တံခါးေသာ့ေပါက္ေလးမ ေခာင္းၾကည့ာ ကေလးx{1014}x{103D}င့တူ x{1014}x{103D}စိဳကာ အိပ္ေပာ္ေနေသာ ဝတညူးအား မငိုက သကင္းရည္ ခ လိုကသည္။   အိပန္းထဲ ပနာရင္း ကုတင္ေပၚ x{1039}x{101C}ကိဳးစား ပနိပိုက၏။အိပ္ေမာကသားရင္း အိပန္းထဲ အလင္းေရာင္ စူးစူး ကေရာကာသဖင့္   မကုံးဖင့္ၾကည့ာ မနကင္း အလင္းေရာင္x{1014}x{103D}င့္ အတူ ေကးငက္ေလးမား ေအာညံပါ ၾကားလိုကပနည္။အိပာ ထရင္း ေရခိဳး အဝတ္ စားမား လဲၿပီး မနကာ စားရန္ ဧည့န္းဖက္ ထကာခဲ့၏။အဆငင့္ ပငားေသာ မုနx{1037}ားၿပီး ေကာီ ေသာက္ေနစဥ္ ေနာင္ေကာက စကားသံ  ေပၚထကာသည္။

” ေဟာ … x{1014}x{103D}စ္ေယာကား ေရခိဳး အဝတဲထားၾကတာ … ပန္ အဆင္ေပသားၿပီ ထငယ္ “    ” ဗာ …… ဟုတ္ ဟုတ္ … အနီမိုး “   ေယာကx{1039}x{1001}မ ဖစ္ သူ စကားၾကားမ ဒီေနx{1037} မယားဖစူ ဝတညူးအား ကၽနဖစ္ ဆကံေပးရမည့္ ရကန္း သတိရလိုကိ၏။ခဏ အၾကာ ဝတညူး ထကာရာ  လကကိုင္း အကx{103E} အစိမ္းေလးဖင့္ ေအာက ထမိနကပ္ေလး ဖစ္ေနရာ အိပကဲက လို အဝတားမဟုတဖင့္ စိတ္ေအးသားရပနည္။ ဝတညူး မနကာ စားၿပီးသည္x{1014}x{103D}င့္ လငယားx{1014}x{103D}စ္ေယာက္ ၿခံထဲမ ကားေလးဖင့္ ထကာရာ ပည့ုံေအာင္ တစ္ေယာက္ ဝတညူး ေပာပေသာ  လိပာ အတိုင္းသားရန္ အမနမ္းမx{1039}x{101C}ကီးေပၚ ေမးတငိုက္ေတာ့သည္။  မနက္ အေစာပိုင္း လူသားလူလာ ရင္းေနသဖင့္ ၿမိဳx{1037}စနက္ ထကန္ မီးပိဳငုံသိုx{1037}  ခဏေလးဖင့္ ေရာကိလာ၏။မီးနီ ေနသဖင့္ ခဏေစာင့ာ မီးစိမ္းပမ လမ္းမx{1039}x{101C}ကီး အတိုင္း ေမာင္းလာခဲ့လိုကည္။ေလးတဟူးဟူးဖင့္ လမ္းေဘးဝဲ ယာ သစင္x{1039}x{101C}ကီးမား တရိပိပ္ ကန္ေနရစ္၏။ပုံမန္ေလး ေမာင္းေနရာ ဝတညူး ပိုကံအိတဲမ ဖုနံမညာေတာ့သည္။  ” တူတူ … တူ …… “    ဝတညူးတစ္ေယာက္ နဖူးေပၚဝဲကလာေသာ ဆံx{1014}x{103D}ယားအား ေဘးသိုx{1037} ေခါင္းတခက္ ရမ္းတငာ ဖုန္းဖင့ိုက္၏။   ” ဟဲလို …… ဝတညား “    ”   ဟုတ္ … ဦးx{1014}x{103D}ိုင္ … အိမ ထကာပါၿပီရင္ … ခ္ ခ္ “ ” ဘာာာ ……… က္ိ …… က္ီ က္ီ ………… က္ိ “   ပည့ုံေအာင္ တေယာက္ မယားဖစူ ပါးစပ  ဦးx{1014}x{103D}ိုငိုသည့္ အသံၾကားသည္x{1014}x{103D}င့္ ညက အိပကား သတိရကာ တကိုယုံး တုနာရင္း ကားေလးအား လမ္းေဘး ထိုးဆင္းကာ ဘရိတုပိုက္ ေတာ့သည္။  ၿပီးပါၿပီ။