မှိန်းလုပ်တာ မကြိုက်ဘူး

မိနးလုပတာ မကိုကဘူး

လီးကီးက ထိပဖူးကီးနီရဲပောငတငးကာ အရညကညမားပေကံနေသဖင့ စိုစတခောမေ ့နေသည။ ထိုကောင့ သယသယ၏  စောကပတနုတခမးသားနစခုကားသို့ အလယတကူ ‘ ပစ ’ ကနဲ ထိုးဝငသားသည။ သယသယ၏ ဖငကားကားကီးက တစခက တန့ကနဲဖစသားရငး စောကဖုတကီးက တငးကနဲ ခုံ းထလာသည။ သယသယ ခေါငးလေး တစခကခါယမးလိုကသည။    “  ပတ…စပ….စပ….”  “ အ….အား….”  “ သိပနာနေလား….”  “ အငး….ဟငး…”  မနေ့ညကမစပီးခံဖူးသည့ စောကပတက အခု ဒုတိယညရောကလာပေမယ့ လိုးပီးရငး လိုးရငးလုပနေတာေ   ကာင့ နာကငကိနးစပနေသည။   “ ဒါဆို မနကမဆကလုပမယ လေ….”  “ ဟင့အငး….ဝငနေပီပဲကာ….ဖေးဖေးလုပ….နောကမကမးခငကမးပေါ့….”  အားအငခိနဲ့သော သယသယ၏  လေသံလေးက အိမထောငဦး ဒုတိယည၏ ဂီတသံစဉလေး ဖစနေသည။ အထဲ ကို  တစခောငးလုံးဝငနေပီ။ အရညကညတေက  ရဲကနဲ ရဲကနဲ ထကလာနေသည။ စောကဖုတအုံတစခုလုံး၏ အပ  ငဖက ရော အတငးဖကမာပါရိသည့ ကကသားတေ  အသားစိုငတေက တဖေးဖေး မာကစကာ ဖောငးထလာကပ  ီ။ ဒီအခေအနေ တင ဘယလိုလုပပီး ရပလိုကလို့ဖစမလဲ။ သယ သယမာ ဒီအခိနတင အလိုးရပလို ကမည့ဒဏကို မခံနိုငပါ။

“ သယ သိပနာနေမာစိုးလို့ပါ….” “ လုပမာလုပကာ စကားပောမနေနဲ့….”   စောကခေါငးထဲတင ငိမ၍စိမထားသော လီးခောငး ပူပူမာမာကီးကို အမနဆုံးပန၍ လုပရားစေခ  ငနေသည။ တငး နေသော ဖငကီးမာ ဝငး၍ဖေးနေသည။ ထိုဖငကီးနစခမးကား မ ပူးပီးထကနေသေ ာ စောကဖုတကီးမာ ယောကားလက ခုပတစခုစာမ ဖူးထကနေသည။ ခါးလေးကို စုံကိုင၍ လီးကို  တစ ခကခငး ဆဲဆဲနုတကာ လိုးပေးသည။  “ ပတ….ပတ…ဖတ….ပတ….”  “ အင့….အငး…..ဟငး…..အ….အ….အငး…..”  “  သယသယ နာသေးလား….”  “ တဖေးဖေးပောကလာပီ….လုပ….အကို့ သဘောကသာလုပတော့….”  “ ဗတ….ပတ… စပ….ဖတ….”  “ အင့….အမလေး….လေး…အကိုရယ….”  သယသယ၏ ဖငကီးရေ့တိုးနောကငငနင့ လုပပေးလာသည။ အရည ကညလေးတေက ပထမခောခတခောေ  မာ နေရာမ အထဲတင တဖေးဖေးစေးထနးလာသည။ နစယောကစလုံး အကေနပ ကီး ကေနပမိနေကသည။   * လငမယားညားတာမ ခောကလမပည့သေး။ သိနးအေးက အလုပဖင့ န ယသို့ဆငးသားသည။  သိနးအေး အလုပ က အဆောကအဦး ဆေးသုတသည့ ကနထရိုက။ သူငယခငးတစယောကန င့ အတူတဲလုပသည။ နယတင  တိုကသုံးလုံး လကခံထားသည။ အဆောကအဦးအပငဘနးသာမက အတငးဖကနံရ ံကမးခငး၊ အခနးစီး မကနာကကတေပါ  တစတိုက လုံး လကခံထားတော့ အနညးဆုံး ခောကလလောကကာ မည။ ဒီတော့ သယသယ တစယောကထဲ အိမတငနေ၍ မ ဖစ တော့။ အမဖစသူတို့ အိမသို့ပောငး၍နေခဲ့ ရသည။ သယသယ၏ အမ နယနယက သာကေတ (၇) ရပကကထဲတငနေသည။

သူ့ယောကား ကိုစိုးက လိုငးကားဒ ရိုကဘာ။ သားသမီးမရိတော့ ဆယပေအိမလေး တစလုံးကို အပိုငဝယ၍နေနိုငခဲ့သည။ အရင က သယသယမ ာ အမဖစသူနင့ အတူနေခဲ့ရာမ သိနးအေးနင့ အိမထောငကပီး အိမခဲဆငးသားတာဖစသည။ ဒီတော့ ပတဝနး ကငးက သယသယအဖို့ စိမးမနေပါ။ မိတဆေအပေါငးအသငး အိမနီးခငးတေနဲ့ သယသယ နေပောပါ သည။ ဒါပေမယ့ အိပယာ ဝငခိနတငတော့ လငဖစသူကို သတိရလသည။ ဟိုတုနးက အကောငးေ တကို ပနတေးပီး သတိရနေတတသည။ သယသယ  စိတကူးယဉတေးတောမိနေတာက မဆုံးသေး။ အခနးထဲမ အမ ဖစသူတို့လငမယား၏ အသံက သဲ့သဲ့ထက၍လာသည။ “  ပတ….ပတ….စပ….စပ….ဘပ….ပစ….” “ အင့….အင့….အင့….အင့…” အိမလေးက ငိမ့ကနဲ သိမ့ကနဲခါယမး၍ တကီကီမည နေသည။ “ ဖေးဖေးပါဆို ကိုစိုးကလဲ….”

“ ဖေးဖေးလုပရတာ အားမရဘူးဟ….” “ အပငဖကမာ သယသယရိတယ….” “ သူလညး အိမထောငကနေပီပဲကာ….သူအပို တုနးက ငါအသံမမညအောင ကိတလုပခဲ့တာပဲ….ခုေ တာ့ မတားပါနဲ့ကာ….” “ ပတ….ပတ….စပ….စပ….ပတ….ပတ….” “  အင့….အင့….အင့….” နယနယနင့ ကိုစိုးတို့ အသံက ခပအုပအုပပောနေသောလညး သယသယမာ သူတို့အသံတေကို သဲ သဲကဲ ကဲကား နေရသည။ သယသယ သကပငးလေးတစခကခ၍ ထဘီလေးကို ဆဲလနကာ လကကလေးတစဖကက အရည လေး တေ စိမ့ထကနေသော စောကဖုတလေးကို ရရလေး ပတပေးနေမိသည။ စိတထဲတင ဝမးနညးသလိုလညး ခံစားနေရသည။ “  ပတ….ပတ….ဖတ…ဖတ….” “ အငး….ဟငး….အင့…ဟငး….ဟငး….ကောငးလိုကတာ ကိုစိုးရယ….ဟငး….ဟငး….” မအောင့ နိုင မအီးနိုငဘဲ ညီးတားလိုကသော အမဖစသူ နယနယ၏ ညီးတားသံ နောကဆုံးစကားရပက သယသယ ကို အိပယာထဲမ ငေါက ကနဲ ထထိုငသားစေသည။ တဆကထဲ သယသယ ခငထောငကို မ၍ ထကလို ကသည။ အိမက ဆယပေအိမဖစပီး အိမရေ့ခနး နင့ အတငးဖကကို ဝါးထရံခား၍ကာထားသလို နောကဖေ းမီးဖိုခောငနင့လညး ဝါးထရံခား ၍ ကာထားသည။

သယသယ အိပ တာက မီးဖိုခောငခေါငးရငးပိုင းဖကတငဖစသည။ ခေရငးဖကတင ဝငပေါကထက ပေါကတစခုရိ၍ ထိုဝငပေါက ထကပေါက၏ အပငဖက တင ငါးပေပတလညခန့ အဖီလေးထိုး၍ မီးဖိုရိသည။ ခငထောငထဲမ ထကလာပီးသညနင့ သယသယ မ ာ မီးဖိုခောငနင့အတငးဖက ပိုငးခားကာထားသော ထရံနားသို့ ကပ၍ တစဖကသို့ ခောငးကည့လို ကသည။ အိမရေ့ခနးတင ထနးထားသော နစပေမီးခောငး၏ အလငးရောငက သူမ၏အမ နယနယတို့ အိပ ခနးထဲသို့ လငးလငးခငးခငး ဝငရောကလကရိ သည။ မငလိုကရသူ သယသယသည သေးသားတေ သောင းကနးနေသည့အကားကပင မကစိရကသားသည။ ကိုစိုးရော  နယနယပါ နစယောကစလုံးတင အဝတအစာ းမရိကပေ။ နယနယက အိပယာပေါတင ခနာကိုယအပေါပိုငးကို ပားနေအောင ဝပ၍ ဖငပူးတောငးထောငပေးထား ပီး ကိုစိုးက နောကမနေ၍ သူမ၏ ဖငသားကီးနစခုကို လကနစဖကဖင့ ပိုငပိုငနိုငနိုငဆုပ က ိုငကာ ဆောင့ဆောင့လိုးနေသည။

နောက သို့စူထကနေသော စောကဖုတဖောငးဖောငးကီးထဲသို့ လီးကီ းအရညတရဲရဲဖင့  ဝငလိုကထကလိုကဖစနေသောနေရာ ကို အသေအခာကည့လိုကမိရငး သယသယ အသကေ အာင့လိုကမိကာ တစကိုယလုံး  ကကသီးဖနးကနဲထသားမိသည။ အိမ  ထောငသညဘဝရောကလို့ ကိုယကိုယ တိုင အလိုးခံခဲ့ရပေမယ့ ဒီလိုယောကားနင့ မိနးမ  ပယပယနယနယလိုးနေကတာမိုး ကို  သယသယ တစခါမ မမငဘူးခဲ့ပေ။ အမငဆနးသလောက ကာမမီးရိနကလညး ငယထိပထိရောကလာသည။ ဒူး ထောက၍ ထ ို ငလိုကကာ သယသယသည ပေါငနစလုံးကို ခဲလိုကပီး ထဘီကို လနတငကာ သူမ၏ လကကလေးက စောက ပတပေါသို့ ပန၍ရောကသားပနသည။ “ ပတ….ဖတ….စပ….စပ….ဖတ….ဆောင့စမးပါ…..လုပစမးပါ….ကိုစိုးရယ… .နာနာ လေး….အငး….ဟငး…ဟငး …အငး….” စောစောက ဖေးဖေးလုပပါဆိုခဲ့သော နယနယမာ အခုပဲကမးလာပီ။ ကိုစိုးကလညး   အကိုကတေ့သ ားသည။ တငသားကီးနစဖကကိုကိုငထားသော သူ၏ လကနစဖကက နယနယ၏ ခါးပေါရောကသားပီး  ခါးေ လးကို သေသေခာခာ လကနစဖကဖင့ ညပကိုငကာ သူ၏လီးခောငးကီးကို တဆုံးနီးပါး ထုတထုတပီး အားရပါးရ   ဆောင့တော့သည။ “ ပတ….ဖတ….စပ….စပ….ဖတ….ပတ….” “ အငး….ဟငး….ကောငးလိုကတာ ကိုစိုးရယ….ဟငး….ဟ

ငး….ဘယလိုကောငးမနးမသိဘူး.. ..ဟငး….ဟငး….. ဟငး….” တမိုကလောကရိသော လီးတနတုတတုတမဲမဲကီးက အလိုးခံနေ သော အမဖစသူ နယနယ၏ စောကဖုတထဲသု ိ့ အားရပါးရလိုးဆောင့ရငး သူမ၏ သေးသားတေကိုသာ ထိုးဆနေတာမဟုတ။  ကည့နေသော သယသယ၏ တစကိ ုယလုံးရိ သေးသားတေကိုလညး အပငးအထန ထိုးဆနေလေသည။ အရညကညတေ  ဆကတိုကထကနေသော စောက ခေါငးဝသို့ သယသယ၏ လကခောငးလေးထိုးသငးမညပုပီးမ သယသယ၏ အကည့က  မီးဖိုခောငခေ ရငးဖကသို့ ရောကသားသည။ ညနေဈေးမ သူမကိုယတိုငဝယခဲ့သည့ ခရမးသီးမားကို တေ့လိုကရသည။ သယ သယ တစဖကခနးသို့ တစခကခောငး ကည့လိုကပီးမ ခရမးသီးမားရိရာအနီးသို့ လောက လာပီး ဆောင့ကောင့ထိုငခ လိုကကာ အရညတစထာကောကော လောကနင့ လုံးပတတစကပခဲလုံးေ လာကရိသော ခရမးသီးတစလုံးကို ကောကကိုင လိုကပီး နောကမနံရံသို့ ကောမီ၍ ခပ လောလောေ လးထိုငကာ ပေါငနစခောငးကို ထောင၍ကားလိုကပီး ထဘီလေးကို လန တငလိုကပနသည။ ပီးတော့ အ မေး လေးတေ ခပစိပစိပပေါကနေသော စောကဖုတလေးကို လကဖဝါးဖင့ သုံးလေးခါလောက  ပတတိုကပီ းမ စောကဖုတနုတ ခမးသားနစဖကကို အသာဖဲ၍ ခရမးသီးကို တေ့လိုကသည။ “ အင….ဟင့….ဟင့….”  ခရမးသီးထိပနင့ စောကစေ့လေးကို ထိုးမေရငး သယသယ တစကိုယလုံး ဆတဆတတုနသားသည။ ပီးတော့မ မကလုံးစုံမိတ ကာ ခရမးသီးကို စောကခေါငးထဲသို့ တဖေးဖေးနဲ့၍ သငးယူရငး သယ သယ၏ ပါးစပလေးက ဟ၍ ဟ၍ လာ သည။

သယ သယလကထဲမ ခရမးသီးကို စောကခေါငးထဲသို့ ဝငနိုငသလောက ဝငအောင သငးသည။ “ ကတ….ကတ….ကတ….အ ဟငး….ဟငး….” သားအိမဝသို့ ခရမးသီးထိပနင့ထိ၍ ကငကနဲ ဖစသားတော့မ အသငးရပလိုကသည။ တထာသာသာရိ သော  ခရမး သီးက အပငဖကတင လကသုံးလုံးခန့သာ ကနတော့သည။ ခရမးသီးကို စောကခေါငးထဲမ တဝက လောက ပနထုတလိုက နင့ လုပသည။ ခရမးသီးကို ရိုးရိုးသငးတာထုတတာမဟုတဘဲ လကဖင့ကိုင ထားရငးက ခရမးသီးကို လည့၍ လည့၍  စောကခေါငးထဲတင မေမေပီး သငးလိုကထုတလိုကလုပနေတ ာဖစသည။ ဒီအခိနတင သယသယအား တေ့မငရသူ  မညသူမဆို သယသယမာ တဏာကီးကောငး ကောက ခကခမညမာ မလဲဧကနဖစလေသည။ “ စပ…စပ….စပ…..အငး… အငး….ဟငး….ဟငး…..” အရညတေက ရဲသထကရဲရဲပီး ထကလာသလို သငးလိုကထုတလိုကလုပနေသော ခရမးသီးကီးက လညး အဝ င အထက သကလကလငမန၍လာသည။ “ စပ….ပတ….စပ….စပ…..အငး….ဟငး….ဟငး… အငး…..အငး….ကတ….က တ….” သယသယမာ အားမလိုအားမရဖင့ လာလေးကိုထုတ၍ သူမ၏ နုတခမးလေးကို ယက လိုကပီး ခရမးသီး ကို သက သကကီး အထုတအသငးလုပနေသည။ ခဏမအကာတငတော့ သယသယမာ မေးကောလေးတေ  ထောငထ လာအောင အံကိုကိတလိုကပီး ခရမးသီးကို လကဖင့အသေအခာဆုပကိုင၍ ခပပငးပငးလေးငါးခကေ လာက  စောကခေါငးထဲသို့ ထိုး စိုကကာ….“ အ….အ…အငး….အီး….” ဟူသော မသဲမကဲညီးသံလေးန င့အတူ တစကိုယလုံး ပော့ကသား လေတော့သည။ “ လူပိုကီး….ခုမအိပယာထလာသလား….”

အသံကားရုံနင့ မသနးရီမနး ဖေတင သိလိုကသည။ လကတစဖက က သားပတတံကိုငရငး အိမရေ ့ရေစညဘေး သို့ မကနာသစရနဆငးလာသော ဖေတင ခေါငးရငးအိမဖကသို့ လည့ကည့လိုက သည။ “ ဟုတတယ မသနးရီရေ….အလုပပိတရကမို့ နေမင့အောင အိပလိုကတာ….ဟဲ….ဟဲ….” မသနးရီစကားရညတတမနး သိ၍ မပောခငဘဲနင့ ဖေတင သေသေခာခာ ရငးပလိုကသည။ ပီးတေ ာ့ ဖေတငက သူမကိုလညး စူးစူးရဲရဲကည့လိုက မိသည။ ကလေးတစယောကအမေ အသက(၃၅)နစလောကရိပီဖစ သော မသနးရီက ပါတိတတပတနမးဝမးဆကလေးနင့ လ ခငတိုငးလနေသည။ လုံးကီးပေါကလလို့ဆိုရေ လာကအောင ခနာကိုယက တလုံး တခဲကီးမဟုတသောလညး စဲမကစရာ ကောငးလောကအောငတော့ အခိုးက ဖ့ ံထားလုံးတစစင့ကား၍နေသည။ သူ့ကို ဖေတင စူးစူးရဲရဲကည့နေမနးသိ၍ မသနးရီ  မကနာရဲသားသည ။ “ သိပါဘူးတော….လူပိုကီးတေ ညဖကဘာတေ အလုပရုပနေမနးမ မသိတာ….ဟငး….ဟငး….” “ သနး ရီကလညးဟာ စောစောစီးစီး လုပပီ….” ဖေတင သူမထံမ အကည့ကိုလဲလိုကပီး ရေစညပေါမ ရေဖလားကို လမး၍ကိုငလိုက သည။ “ အမသနးရီကလညး ကမဦးလေးက ရိုးပါတယ….အဲ့လိုမပောပါနဲ့….ဟငး…ဟငး….” အဲ လာပနပီတစယောက။ ဖေတင  ခေရငးအိမဖကသို့ လည့ကည့လိုကသည။ တီရပအဖူရောငလေးန င့ ထဘီအနက လေးနင့ ရယကဲကဲလုပကာ ရပနေသော သယသယကို တေ့လိုကရသည။ “ အေး….ဟုတသားပဲဟာ….ညီးပဲ သနးရီကို ကည့ပောပါတော့….”

မိသယ….ညီးဘာသိလို့လဲ….ဒီလူပိုကီးအကောငးကို နောကမငါပောပမယလာ….သားကမယ ….” “ အမ…ဈေးခငးတောငးမ ပါဘူးလား….” “ ညီးကရော…” “ ဟငး….ဟငး…အမ ခငးတောငးထဲ ကပထည့မလို့ ဝကသားတစမိုးထဲဝယမာ….” “  ကောငမလေးနော….အခောငတောတောလိုက….ဟငး….ဟငး….ညီးလညး မလယဘူး….” “ လာပါ အမရာ….ကတကတအိတ ဝယပီး ထည့ကတာပေါ့….” သူတို့နစယောက လမးမပေါရောကသားကလင ဖေတငက မသိမသာခိုး၍ကည့လိုကသည။ သယ သယရဲ့ အ လုံး အထညကလညး မသေးလပါလား။ သနးရီလောကကို ရိနေသည။ ဖေတင၏ အတေးက မဆုံးသေး။ သူ့ထံသို့  သမင လည ပနလည့ကည့လိုကသော မသနးရီ၏ မကလုံးမားနင့ ဆုံမိလိုကသည။ ဖေတင သူမတို့ကို ခို းကည့နေတာတေ့ တော့ မသနးရီ မကနာပုံးဖီးဖီးဖစပီး ပနလည့သားသည။ မသနးရီ ယောကားအောငခစက သငောကငးတင အလုပလုပ သည။ သူတို့တင သမီးတစယောကရိပီး ဒီနစ ဆယတနးဖေရမညဖစသည။ သားသမီးမရိသော အောငခစ၏ အမက  အကုနအကခံကာ ဘောဒါထားပေးထားသည ။

အောငခစ အလုပက တစပတမ နစရကခန့သာ အိမပနနားရသည။ တစ ယောကထဲဖစနေသော မသနးရီမာ မိနးမခငး အဖောမားနင့ သူမ၏အိမတင တရုံးရုံးဖစလကရိသည။ မသနးရီတို့ ဒီအိမတငနေ  လာတာ သူတို့၏ သမီးလေးတစသကပင ကာခဲ့ပီဖစတော့ ဖေတငနင့က ငယပေါငးကီးဖောတေလို ပောမန ာဆိုမနာဖစ နေသည။ သယသယဆိုသော ကောငမလေးကတော့ နပခေးတဲလောငးကတညးက ဖေတငတို့ ထိနးလာတာဖစသည။ ဖေတင့  အမေ ဒေါအေးရိတုနးကဆိုလင သယသယက ဒေါအေး၏ လကကတုံးတောငမေး။ အိမမာလာပီး စားလိုက၊ အိပလိုက လုပနေ ရုံမက ဒေါအေးဘယသားသား အဖောအဖစ သယသယကပါတတသည။ အခု ဖေတင့အမေ ဒေါအေ းဆုံးသားတာ ခောကနစ ကောပီ။ သယသယပငလင အပိုကီးဖားဖားဖစ၍ အိမထောငပငကသားပ ီဖစသည။ ဖေတငတို့က သားအမိ နစယောကထဲ နေတာဖစသည။ အခု မိခငဖစသူက မရိတော့သည့အခါ ဖေတင တစယောကထဲ နေထိုငခဲ့တာဖစလေသည။ ဖေတင အလုပက  ဝပရော့ဆရာဖစသည။ အလုပဆငးသည့ရကတင သူ ဌေးက ထမငးကေးသည။ အလုပပိတရကဆိုလင လမးထိပက  ထမငးဆိုငမာ စားသည။ ဒါက တစခါတစရံမု ိးမသာ စားဖစတာဖစသည။ မားသောအားဖင့ ခေါငးရငးအိမမ မသနးရီနင့  ခေရငးအိမမ နယန ယနင့ သယသယတို့ အိမမလညး အလုပပိတရကဆိုလင ထမငးဟငးမား သူ့တစယောက စာ လာပို့တ တ သည။

ဆယလေးငါးနစအတူတူနေလာကတာဆိုတော့ ခငမငရငးနီးမုက ဆေမိုးတေလို ဖစနေကလေ သည။ ဖေတင အိမပေါ သို့ပနရောက၍ မကနာသုတပီး ဘေးပတငးပေါကကို ဖင့လိုကတော့ သယသယတိ ု့ အိမကို တေ့ လိုကရသည။ ဖေတင မ သနးရီပောသားသော “ ညက ဘာတေအလုပရုပနေမနးမ မသိတာ…” ဆိုသော စကားကို အမတ ရလိုကသည။ သူတို့အိမတေက  ()ပေအိမလေးတေဖစပီး တစအိမနင့တစအိ မက သုံးပေမသာ ကာခား၍ ညလူခေ တိတခိနတင တစဖကမ ကိုစိုးနင့ နယ နယတို့ ကဲကသည့အ သံတေက အတိုငးသားကားနေရသည။ ထိုအခါမိုးတင ဖေတင မနေနိုင။ အိမနစလုံးကားသို့ဝင၍ ခော ငး တတသည။ ဝါးထရံကာအိမဆိုတော့ ဖေတငအဖို့ အခေကည့ရသည ထကပိုပီး ရငးရငးလငးလငးရိလ သည။ ညတုနးကတော့  ဖေတင ကံဇာတာ တကလာသည။ နယနယတို့ လငမယား ကာမစပယကနေတာတငမက သယသယတ စယောက စိတတေထ ပီး ဖစခငတိုငးဖစနေပုံကိုပါ တေ့မငခဲ့ရလေသည။ အိမနင့ (၇)ဈေး မိနးမခေလမး (၅) မိနစခန့သာ လောကရသည။ မသနး ရီနင့ သယသယတို့ က ားမစီးတော့ဘဲ ခပဖေးဖေးပဲ လောကလာကသည။ “ အမသနးရီ…..ဦးလေး ဖေတငအကောငး ပောမ လို့ဆို….” “ အော အေး….” “ ပောလေအမ…”

“ ညီးကလညးအေ…လောလိုကတာ….ဘယကစပောရမလဲလို့ စဉးစားနေ တာ….အငး….ဒီလိုအေ့…အကိုဖေ တင က လူပိုကီးဆိုတော့ မိနးမမရိဘူး….” “ ဟနး….ဒါမား အဆနးလုပလို့….” “ နားထောင စမးပါအုံးအေ….ညီးကလဲ….” “ ဆကပောလေ….နားထောငနေတယ….” “ ဟိုတစနေ့က သူအလုပကပနလာပီး ခဏနေတော့  ဒိုဘီကလာပို့ထားတဲ့ သူ့အဝတတေ ငါသားပို့တယ… .အဲဒါ သူဘာလုပနေတယမတလဲ….” “ ဘယသိမာလဲ….” “ နိုငငံခားကလာ တဲ့ ဝတလစစလစပိုစတာကီးကိုခိတပီး အဲဒီရေ့မာရပပီး ဂငးထုနေတယ… .” “ အယ….သူကလညး မနေနိုင ဝယစားလိုကရငရ တာပဲဟာ….” “ မိနးမမရိတော့ သနားစရာပေါ့ဟာ….” “ ဟီ…ဟိ….အမကလညး ပါးစပက သနားနေတယ….ထဘီခတပီး ဝင သားလိုကရငပီးရော….” “ သေနာမလေး….လငရမ ပါးစပက ကမးလာတယ….ညီးသာဝငသား….” “ ကမကတော့ ဒါမိုးမကုံ သေးပါဘူး….” “ နေပါအုံးအေ….ငါ့စကား ဘယရောကသားလဲမသိဘူး….ငါပောခငတာက အဲ့ဒါမဟုတဘူး….ငါတေ့လိ ုကရတဲ့  သူ့ပစညးကီး….”

“ ပောစမး….ပောစမး….အမ ဘယလိုဟာကီးလဲ….” ပာပာသလဲမေးလိုကသော သယသယအား မသနးရီက  လည့၍မကစောငးထိုးလိုကသည။ “ ပောမာပေါ့အေ…..ညီးကလဲဖစနေလိုကတာ….သူ့ဟာကီးက သစသားငုပကညပေ့ကီး လား မတရတ ယအေ…. နဲတာကီးမဟုတဘူး….ငါဖင့ အဲဒါကီး မငလိုကရပီး (၂)ရကလောက အိပမပောဘူး…. ” “ ဟိ ဟိ….အမကလညး ဖစရတယ…..ဟိဟိ….” “ ဟဲ့ မသနးရီတို့ ဒီမာ ငါးကငးခုတသားတေရိတယနော….” ဈေးဝရောက၍  ဈေးသညတစယောကက ဆီးကိုအောပောလိုကသံကောင့ သူမတို့နစယောက စကားစပတသ ား ကလေသည။ * ဟငး ပနးကနလေးကိုင၍ သယသယ သူမ၏ အိမပေါမ ဆငးလိုကသညကို ဖေတင တေ့လိုကသည။ သူ့ဆီသို့ သယသယလာတော့ မည။ အပေါက ဝတထားသော တီရပအဖူလေးက ဈေး  သားတုနးက တီရပလေးဖစပေမယ့ အထဲက ဘောလီကိုတော့ ခတ ထားပုံရသည။ အိမပေါမအဆငး နို့နစ   လုံးက ဗရမးဗတာခါရမးသားသညကို တေ့မငလိုကရသည။ အောကဖကကဝတထား တာတော့ ဈေးသားတုနးက ထဘီ  အနကလေးမဟုတဘဲ အရောငလင့ပယစပင့ရိုကထဘီ အနီ ရောငလေးကို ဝတထားသည။

ဖေတင မသနးရီကိုတော့ တိုကစစဆငပီးပီ။ သယသယကိုလညး တိုကစစဆငရဦးမည။ ဖေတင ငေါက ကနဲထ၍ အတငးခနး ဖကသို့ ဝငလာလိုကသည။ ပီးလင အခနးထဲတင ခိတဆဲထားသော ဝတလစစလစပုံ ရေ့တင ရပလိုကပီး သူ့ ပုဆိုးကို ကငးလုံး ခတခလိုကသည။ ဖေတငက ညကသယသယတစယောက ဖ   စခငတိုငးဖစနေတာကိုတေ့မငခဲ့ရပီး နောက သယသယကို အ တောလိုးခငနေတာဖစသည။ သယသ   ယကို အခုတေ့လိုကရတော့ သူ့လီးကီးက ထောငးကနဲ ထောငးကနဲ ထ၍လာသည။  ပုဆိုးခတခလိုကပီးသည  နင့ ဖေတငက အိမရေ့ခနးနင့ အတငးခနး ဝငပေါကထကပေါကဖကကို တစောငးပေး၍ သူ့လီးကီးကိ   ု လကတစဖကဖင့ ဆုပကိုငလိုကသည။  သယသယအိမပေါသို့ လမးတကလိုကတော့ ကိုဖေတငကို မတေ့ရ။ အသံပုမည ကံလိုကပီးတော့မ မနက က မသနးရီပောသားသညကို သတိရလိုကပီး လကထဲက ဝကသားဟငးပနးကနလေးကို အိမရေ့စားပဲ ပေါတငလ  ိုကပီး ခေသံမကားအောင အတငးသို့ဝငသည့အပေါကနားကပ၍လာပီး အထဲသို့ ကည့လိုကသည။

“ အာ….ဟာ….”  အမသနးရီပောသည့အတိုငးပင။ ဦးလေးဖေတင၏ ပစညးကီးက ငုပကညပေ့ကီးလား အောကမေ့ရသည။    ဦးလေးဖေတငက သူ့ရေ့က ဝတလစစလစပုံကိုကည့ကာ သူ့လီးကီးကို လကတစဖကဖင့ ဆုပကိုငပီး  တစခကခငး ဂငး  တိုကနေသည။ လီးကီးသာ ဧရာမဖစတာမဟုတ။ အောကက ဂေးအုမဲမဲကီးတေကလညး ဖေ  ာငးတငးလုံးတစပီး နဲတာကီး  မဟုတ။ ပုဆိုးကို ကငးလုံးခတခထားသဖင့ သူ၏ တုတခိုငတောင   ့တငးလသော ပေါငတံကီးတေကလညး ကကသားအ  မောငးမောငးထ၍ နေသည။ သယသယ၏စိတတေ ထိနးမရေ   အာငထ၍လာသည။ သယသယ မကစေ့ကိုမိတကာ အခနး  တံခါးကိုမီပီး ထဘီကိုမ၍ လကလိုသငးပီး ေ  စာကဖုတလေးကို ဖဖလေးပတ၍ပေးနေမိသည။ သူမ၏ ရငတစခုလုံး ဘ လောငဆူစေကာ ရာဂစိတမား ထကလောင   မိုကလာသည။ အလိုးခံခငစိတတေကလညး ထိနးမရအောင ထ၍လာသည။

ဖေတင ပုံးလိုကသည။ သယသယက မသနးရီထကပိုပီး ထနသည။ မသနးရီတုနးက ဒီလိုမိုးမဟုတ   သူလုပပတာကို တဝ ကည့ပီး တုနတုနယငယငဆငးပနပေးသားသည။ အခုတော့ သယသယက သူ့ကိုပင ဂ  ရုမထားတော့လောကအောင စိတတေ ထနေပီ။  သယသယ၏ ပါးပငလေး နေးကနဲတစခက ခံစားလိုကရသည။   “ ဟင….ဦးလေး….”  “ လာ….ကုတငပေါကို….”   “  ဟင့အငး….”  “ လာပါဆို…..အခိနကာတယ…..ခရမးသီးထက ပိုကောငးတယဟ….သိလား…..”  သယသယ ရကစိတတေက  ရာဂစိတနင့အပိုငဖာသားသည။ သယသယငိုင၍အသား ဖေတငက သူမကို  ပေ့၍ ကုတငပေါတငလိုကသည။ ဖေတင၏ လီး ကီးက တရမးရမးဖစနေသည။ သယသယ မကလုံးစုံမိတထာ  းလိုကသည။ ဖေတငက သူမ၏ ထဘီကိုလငမနစာ ဆဲခတ ပစလိုကသည။ ရိတထားပုံရပီး ပနပေါကကာစ  အမေးငုတတိုလေးမားဖင့ စောကဖုတအထကဆီးခုံဝငးဝငးလေးကို လီးထိပ လုံးလုံးကီးဖင့ ပတသ  ပပေးလိုကသည။

“ အ….အ….”  သယသယ တန့ကနဲ တန့ကနဲဖစသားသည။ အကဲကောငးလေးကားသို့ လီးထိပကို ခပဖိဖိလေးစိုက   ပီး အထက  အောကစုံခီဆနခီ ဆဲပေးလိုကသည။ သယသယ၏ ပေါငနစလုံး ကားခနဲဖစသားသည။ လီ  းတနကီးကို ခါးလညမကိုင ပီး စောကပတအောကဖကနားရိ အလိုးခံသည့အပေါကသို့ နစသငးဖိခလိ   ုကသည။ သယသယထံမ ‘ အူး ’ ကနဲ အသံတစ  ခကထကလာပီး ကော့တကသားသည။ ဖေတငက သယသယ၏ တီ  ရပလေးကို အပေါသို့လနတငလိုကသည။ ငေါကကနဲ  ငေါကကနဲ ကစလစမာတငးသော နို့ကီးနစလုံး ထ  ကပူ၍လာသည။ ဖူဝငးသောနို့အုံကီးမားတင အကောစိမးကီးမားက  ယကသနးနေသညကို တေ့လိုကရ  သည။ နို့ကီးနစလုံးကို စုံကိုငကာ ဖဖခေပေးရငး မသိမသာလေးဆဲကာ လီးကို ဖေးဖေးခငးစို က  ခလိုကသည။ “ အိ….အိ….အ…..အ…..အီး…..”   လီးတနကီးက အရငးထိဝငသားကာ ဂေးအုကီးမားက သယသယ၏ ဖင ဝကို ဖိကပမိနေသည။ အမေးကမး  ကီး မား၏ ယားကိကိအထိအတေ့နင့ စောကခေါငးထဲသို့ ဇိကနဲစိုကဆငးလာသော လီး တနကီး၏ အတေ့အ  ရသာမားကောင့ သယသယ လောကကီးကို မေ့သားကာ မကတောငမားစငးပီး တဟငးဟငးဖစလာ သည။ ဖေ  တင သူ့ကိုယပေါမ စပ ကယခိုငးပတကို ခေါငးမဆဲ၍ခတလိုကသည။ ဖေတင ကိုယလုံးတီးဖ   စသားပီ။  ထို့နောက လီးကို တဆုံးသငးကာ ဖိကပ စိမထားပီး နို့ကီးနစလုံးကို ငုံ့၍စို့သည ။

“ ဟငး….ဟငး….ဟငး…..အငး….လုပ…..လုပတော့လေ…..”  စောကခေါငးထဲက လီးက ခဏကာအောင ငိမနေတော့ သယ သယ မနေတတတော့။ အဖားကိုအခေါငး ဝသို့အတ  ငးထိုးထည့ခိုငးလေသည။ ပီးပါပီ

 

Zawgyi

 

မိန္းလုပာ မx{1039}x{101C}ကိဳကူး

လီးx{1039}x{101C}ကီးက ထိပူးx{1039}x{101C}ကီးနီရဲေပာငင္းကာ အရည္ၾကညားေပကံေနသဖင့္ စိုစတ္ေခာေမ ့ေနသည္။ ထိုေၾကာင့္ သယယ္၏  ေစာကတ္x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းသားx{1014}x{103D}စုၾကားသိုx{1037} အလယကူ ‘ ပစ္ ’ ကနဲ ထိုးဝငားသည္။ သယယ္၏ ဖငားကားx{1039}x{101C}ကီးက တစက္ တနx{1037}နဲဖစားရင္း ေစာကုတ္x{1039}x{101C}ကီးက တင္းကနဲ ခုံ းထလာသည္။ သယယ္ ေခါင္းေလး တစကါယမ္းလိုကည္။    “  x{1039}x{101D}ပတ္…စပ္….စပ္….”  “ အ….အား….”  “ သိပာေနလား….”  “ အင္း….ဟင္း…”  မေနx{1037}ညကမစၿပီးခံဖူးသည့္ ေစာကတ အခု ဒုတိယညေရာကာေပမယ့္ လိုးၿပီးရင္း လိုးရင္းလုပ္ေနၾတာေ   ကာင့္ နာကငိန္းစပ္ေနသည္။   “ ဒါဆို မနကဆကုပယ္ ေလ….”  “ ဟင့င္း….ဝင္ေနၿပီပဲကာ….ေဖးေဖးလုပ္….ေနာကၾကမ္းခင္ၾကမ္းေပါ့….”  အားအငိနဲx{1037}ေသာ သယယ္၏  ေလသံေလးက အိမ္ေထာင္ဦး ဒုတိယည၏ ဂီတသံစဥ္ေလး ဖစ္ေနသည္။ အထဲ ကို  တစ္ေခာင္းလုံးဝင္ေနၿပီ။ အရည္ၾကည္ေတက  x{101B}x{103E}ဲကနဲ x{101B}x{103E}ဲကနဲ ထကာေနသည္။ ေစာကုတုံတစုလုံး၏ အပ  ငက္ ေရာ အတင္းဖကာပါရိသည့္ x{1039}x{101E}ကကားေတ  အသားစိုင္ေတက တေဖးေဖး မာကစာ ေဖာင္းထလာၾကပ  ီ။ ဒီအေခအေန တင္ ဘယိုလုပ္ၿပီး ရပိုကိုx{1037}ဖစလဲ။ သယ္ သယာ ဒီအခိနင္ အလိုးရပို ကည့ဏို မခံx{1014}x{103D}ိုငါ။

“ သယ္ သိပာေနမာစိုးလိုx{1037}ပါ….” “ လုပာလုပာ စကားေပာမေနနဲx{1037}….”   ေစာက္ေခါင္းထဲတင္ ၿငိမ္၍စိမားေသာ လီးေခာင္း ပူပူမာမာx{1039}x{101C}ကီးကို အမနုံးပန္၍ လx{103C}ပားေစခ  င္ေနသည္။ တင္း ေနေသာ ဖင္x{1039}x{101C}ကီးမာ ဝင္း၍ေဖးေနသည္။ ထိုဖင္x{1039}x{101C}ကီးx{1014}x{103D}စမ္းၾကား မ ပဴးၿပီးထက္ေနေသ ာ ေစာကုတ္x{1039}x{101C}ကီးမာ ေယာက္ားလက္ ခုပစုစာမ ဖူးထက္ေနသည္။ ခါးေလးကို စုံကိုင္၍ လီးကို  တစ္ ခကင္း ဆဲဆဲx{1014}x{103D}x{103C}တာ လိုးေပးသည္။  “ x{1039}x{101D}ပတ္….x{1039}x{101D}ပတ္…ဖတ္….x{1039}x{101D}ပတ္….”  “ အင့္….အင္း…..ဟင္း…..အ….အ….အင္း…..”  “  သယယ္ နာေသးလား….”  “ တေဖးေဖးေပာကာၿပီ….လုပ္….အကိုx{1037} သေဘာကသာလုပ္ေတာ့….”  “ x{1039}x{101D}ဗတ္….x{1039}x{101D}ပတ္… စပ္….ဖတ္….”  “ အင့္….အမေလး….ေလး…အကိုရယ္….”  သယယ္၏ ဖင္x{1039}x{101C}ကီးေရx{1037}တိုးေနာကင္x{1014}x{103D}င့္ လုပ္ေပးလာသည္။ အရည္ ၾကည္ေလးေတက ပထမေခာၽတ္ေခာေ  မာ ေနရာမ အထဲတင္ တေဖးေဖးေစးထန္းလာသည္။ x{1014}x{103D}စ္ေယာကလုံး အေကနပ္ x{1039}x{101C}ကီး ေကနပိေနၾကသည္။   * လငယားညားတာမ ေခာကမပည့္ေသး။ သိန္းေအးက အလုပင့္ န ယိုx{1037}ဆင္းသားသည္။  သိန္းေအး အလုပ္ က အေဆာကဦး ေဆးသုတည့္ ကနx{101B}ိုက္။ သူငယင္းတစ္ေယာက္x{1014}x{103D} င့္ အတူတဲလုပည္။ နယင္  တိုကုံးလုံး လကံထားသည္။ အေဆာကဦးအပငန္းသာမက အတင္းဖကံရ ံၾကမ္းခင္း၊ အခန္းစီး မက္x{1014}x{103D}ာကက္ေတပါ  တစိုက္ လုံး လကံထားေတာ့ အနည္းဆုံး ေခာကေလာက္ၾကာ မည္။ ဒီေတာ့ သယယ္ တစ္ေယာကဲ အိမင္ေန၍ မ ဖစ္ ေတာ့။ အမဖစူတိုx{1037} အိမိုx{1037}ေပာင္း၍ေနခဲ့ ရသည္။ သယယ္၏ အမ x{1014}x{103D}ယ္x{1014}x{103D}ယ သာေကတ (၇) ရပကဲတင္ေနသည္။

သူx{1037}ေယာက္ား ကိုစိုးက လိုင္းကားဒ x{101B}ိုကာ။ သားသမီးမရိေတာ့ ဆယ္ေပအိမ္ေလး တစုံးကို အပိုငယ္၍ေနx{1014}x{103D}ိုငဲ့သည္။ အရင္ က သယယ ာ အမဖစူx{1014}x{103D}င့္ အတူေနခဲ့ရာမ သိန္းေအးx{1014}x{103D}င့္ အိမ္ေထာငၿပီး အိမဲဆင္းသားတာဖစည္။ ဒီေတာ့ ပတန္း ကင္းက သယယဖိုx{1037} စိမ္းမေနပါ။ မိတ္ေဆအေပါင္းအသင္း အိမီးခင္းေတနဲx{1037} သယယ္ ေနေပာါ သည္။ ဒါေပမယ့္ အိပာ ဝငိနင္ေတာ့ လငစူကို သတိရလသည္။ ဟိုတုန္းက အေၾကာင္းေ တကို ပန္ေတးၿပီး သတိရေနတတည္။ သယယ္  စိတူးယဥ္ေတးေတာမိေနတာက မဆုံးေသး။ အခန္းထဲမ အမ ဖစူတိုx{1037}လငယား၏ အသံက သဲ့သဲ့ထက္၍လာသည္။ “  x{1039}x{101D}ပတ္….x{1039}x{101D}ပတ္….စပ္….စပ္….ဘပ္….ပစ္….” “ အင့္….အင့္….အင့္….အင့္…” အိမ္ေလးက ၿငိမ့နဲ သိမ့နဲခါယမ္း၍ တကၽီကၽီမည္ ေနသည္။ “ ေဖးေဖးပါဆို ကိုစိုးကလဲ….”

“ ေဖးေဖးလုပတာ အားမရဘူးဟ….” “ အပငကာ သယယိတယ္….” “ သူလည္း အိမ္ေထာငေနၿပီပဲကာ….သူအပိဳ တုန္းက ငါအသံမမည္ေအာင္ x{1039}x{101C}ကိတုပဲ့တာပဲ….ခုေ တာ့ မတားပါနဲx{1037}ကာ….” “ x{1039}x{101D}ပတ္….x{1039}x{101D}ပတ္….စပ္….စပ္….x{1039}x{101D}ပတ္….x{1039}x{101D}ပတ္….” “  အင့္….အင့္….အင့္….” x{1014}x{103D}ယ္x{1014}x{103D}ယ္x{1014}x{103D}င့္ ကိုစိုးတိုx{1037} အသံက ခပုပုပ္ေပာေနေသာည္း သယယာ သူတိုx{1037}အသံေတကို သဲ သဲကဲ ကဲၾကား ေနရသည္။ သယယ္ သကင္းေလးတစက၍ ထဘီေလးကို ဆဲလနာ လကေလးတစက အရည ္ေလး ေတ စိမ့က္ေနေသာ ေစာကုတ္ေလးကို x{101B}x{101B}ေလး ပတ္ေပးေနမိသည္။ စိတဲတင္ ဝမ္းနည္းသလိုလည္း ခံစားေနရသည္။ “  x{1039}x{101D}ပတ္….x{1039}x{101D}ပတ္….ဖတ္…ဖတ္….” “ အင္း….ဟင္း….အင့္…ဟင္း….ဟင္း….ေကာင္းလိုကာ ကိုစိုးရယ္….ဟင္း….ဟင္း….” မေအာင့္ x{1014}x{103D}ိုင္ မအီးx{1014}x{103D}ိုငဲ ညီးတားလိုက္ေသာ အမဖစူ x{1014}x{103D}ယ္x{1014}x{103D}ယ္၏ ညီးတားသံ ေနာကုံးစကားရပ သယယ္ ကို အိပာထဲမ ေငါက္ ကနဲ ထထိုငားေစသည္။ တဆကဲ သယယ္ ခင္ေထာငို မ၍ ထကို ကည္။ အိမ ဆယ္ေပအိမစ္ၿပီး အိမ္ေရx{1037}ခန္း x{1014}x{103D}င့္ အတင္းဖကို ဝါးထရံခား၍ကာထားသလို ေနာက္ေဖ းမီးဖိုေခာင္x{1014}x{103D}င့ည္း ဝါးထရံခား ၍ ကာထားသည္။

သယယ္ အိပ္ တာက မီးဖိုေခာင္ေခါင္းရင္းပိုင္ းဖကငစည္။ ေခရင္းဖကင္ ဝင္ေပါကက္ ေပါကစုရိ၍ ထိုဝင္ေပါက္ ထက္ေပါက္၏ အပငက္ တင္ ငါးေပပတညနx{1037}္ အဖီေလးထိုး၍ မီးဖိုရိသည္။ ခင္ေထာငဲမ ထကာၿပီးသည္x{1014}x{103D}င့္ သယယ္ မ ာ မီးဖိုေခာင္x{1014}x{103D}င့တင္းဖက္ ပိုင္းခားကာထားေသာ ထရံနားသိုx{1037} ကပ္၍ တစကိုx{1037} ေခာင္းၾကည့ို ကည္။ အိမ္ေရx{1037}ခန္းတင္ ထန္းထားေသာ x{1014}x{103D}စ္ေပမီးေခာင္း၏ အလင္းေရာင သူမ၏အမ x{1014}x{103D}ယ္x{1014}x{103D}ယိုx{1037} အိပ္ ခန္းထဲသိုx{1037} လင္းလင္းခင္းခင္း ဝင္ေရာကကိ သည္။ မငိုကသူ သယယည္ ေသးသားေတ ေသာင ္းကန္းေနသည့ၾကားကပင္ မကိရကားသည္။ ကိုစိုးေရာ  x{1014}x{103D}ယ္x{1014}x{103D}ယါ x{1014}x{103D}စ္ေယာကလုံးတင္ အဝတစာ းမရိၾကေပ။ x{1014}x{103D}ယ္x{1014}x{103D}ယ အိပာေပၚတင္ ခx{1014}x{103D}x{1039}x{1016}ာကိုယေပၚပိုင္းကို ပားေနေအာင္ ဝပ္၍ ဖငူးေတာင္းေထာင္ေပးထား ပီး ကိုစိုးက ေနာကေန၍ သူမ၏ ဖငားx{1039}x{101C}ကီးx{1014}x{103D}စုကို လက္x{1014}x{103D}စကင့္ ပိုငိုင္x{1014}x{103D}ိုင္x{1014}x{103D}ိုငုပ္ က ိုငာ ေဆာင့္ေဆာင့ိုးေနသည္။

ေနာက္ သိုx{1037}စူထက္ေနေသာ ေစာကုတ္ေဖာင္းေဖာင္းx{1039}x{101C}ကီးထဲသိုx{1037} လီးx{1039}x{101C}ကီ းအရညx{101B}x{103E}ဲx{101B}x{103E}ဲဖင့္  ဝငိုကကိုကစ္ေနေသာေနရာ ကို အေသအခာၾကည့ိုကိရင္း သယယ္ အသက္ေ အာင့ိုကိကာ တစိုယုံး  ၾကကီးဖန္းကနဲထသားမိသည္။ အိမ္  ေထာငညဝေရာကိုx{1037} ကိုယိုယ္ တိုင္ အလိုးခံခဲ့ရေပမယ့္ ဒီလိုေယာက္ားx{1014}x{103D}င့္ မိန္းမ  ပယယယယိုးေနၾကတာမိဳး ကို  သယယ္ တစါမ မမငူးခဲ့ေပ။ အမငန္းသေလာက္ ကာမမီးရိနလည္း ငယိပိေရာကာသည္။ ဒူး ေထာက္၍ ထ ို ငိုကာ သယယည္ ေပါင္x{1014}x{103D}စုံးကို ခဲလိုက္ၿပီး ထဘီကို လနငာ သူမ၏ လကေလးက ေစာက္ ပတ္ေပၚသိုx{1037} ပန္၍ေရာကားပနည္။ “ x{1039}x{101D}ပတ္….ဖတ္….စပ္….စပ္….ဖတ္….ေဆာင့မ္းပါ…..လုပမ္းပါ….ကိုစိုးရယ္… .နာနာ ေလး….အင္း….ဟင္း…ဟင္း …အင္း….” ေစာေစာက ေဖးေဖးလုပါဆိုခဲ့ေသာ x{1014}x{103D}ယ္x{1014}x{103D}ယာ အခုပဲၾကမ္းလာၿပီ။ ကိုစိုးကလည္း   အx{1039}x{101C}ကိဳက္ေတx{1037}သ ားသည္။ တငားx{1039}x{101C}ကီးx{1014}x{103D}စကိုကိုငားေသာ သူ၏ လက္x{1014}x{103D}စက x{1014}x{103D}ယ္x{1014}x{103D}ယ္၏ ခါးေပၚေရာကားၿပီး  ခါးေ လးကို ေသေသခာခာ လက္x{1014}x{103D}စကင့္ ညx{103B}ပိုငာ သူ၏လီးေခာင္းx{1039}x{101C}ကီးကို တဆုံးနီးပါး ထုတုတ္ၿပီး အားရပါးရ   ေဆာင့္ေတာ့သည္။ “ x{1039}x{101D}ပတ္….ဖတ္….စပ္….စပ္….ဖတ္….x{1039}x{101D}ပတ္….” “ အင္း….ဟင္း….ေကာင္းလိုကာ ကိုစိုးရယ္….ဟင္း….ဟ

င္း….ဘယိုေကာင္းမန္းမသိဘူး.. ..ဟင္း….ဟင္း….. ဟင္း….” တမိုက္ေလာကိေသာ လီးတနုတုတဲမဲx{1039}x{101C}ကီးက အလိုးခံေန ေသာ အမဖစူ x{1014}x{103D}ယ္x{1014}x{103D}ယ္၏ ေစာကုတဲသု ိ့ အားရပါးရလိုးေဆာင့င္း သူမ၏ ေသးသားေတကိုသာ ထိုးဆေနတာမဟုတ္။  ၾကည့္ေနေသာ သယယ္၏ တစိ ုယုံးရိ ေသးသားေတကိုလည္း အပင္းအထန္ ထိုးဆေနေလသည္။ အရည္ၾကည္ေတ  ဆကိုကက္ေနေသာ ေစာက္ ေခါင္းဝသိုx{1037} သယယ္၏ လက္ေခာင္းေလးထိုးသင္းမညဳၿပီးမ သယယ္၏ အၾကည့  မီးဖိုေခာင္ေခ ရင္းဖကိုx{1037} ေရာကားသည္။ ညေနေဈးမ သူမကိုယိုငယဲ့သည့္ ခရမ္းသီးမားကို ေတx{1037}လိုကသည္။ သယ္ သယ္ တစကန္းသိုx{1037} တစက္ေခာင္း ၾကည့ိုက္ၿပီးမ ခရမ္းသီးမားရိရာအနီးသိုx{1037} ေလာက္ လာၿပီး ေဆာင့္ေၾကာင့ိုင လိုကာ အရညစာေကာ္ေကာ္ ေလာက္x{1014}x{103D}င့္ လုံးပတစပဲလုံးေ လာကိေသာ ခရမ္းသီးတစုံးကို ေကာကိုင္ လိုက္ၿပီး ေနာကနံရံသိုx{1037} ေကာမီ၍ ခပ္ ေလာေလာေ လးထိုငာ ေပါင္x{1014}x{103D}စ္ေခာင္းကို ေထာင္၍ကားလိုက္ၿပီး ထဘီေလးကို လန္ တငိုကနည္။ ၿပီးေတာ့ အ ေမx{103E}း ေလးေတ ခပိပိပ္ေပါက္ေနေသာ ေစာကုတ္ေလးကို လကဝါးဖင့္ သုံးေလးခါေလာက္  ပတိုက္ၿပီ းမ ေစာကုတ္x{1014}x{103D}x{103C}တ္ ခမ္းသားx{1014}x{103D}စကို အသာၿဖဲ၍ ခရမ္းသီးကို ေတ့လိုကည္။ “ အင္….ဟင့္….ဟင့္….”  ခရမ္းသီးထိပ္x{1014}x{103D}င့္ ေစာက္ေစ့ေလးကို ထိုးေမx{103E}ရင္း သယယ္ တစိုယုံး ဆတတုနားသည္။ ပီးေတာ့မ မကုံးစုံမိတ္ ကာ ခရမ္းသီးကို ေစာက္ေခါင္းထဲသိုx{1037} တေဖးေဖးx{1014}x{103D}ဲx{1037}၍ သင္းယူရင္း သယ္ သယ္၏ ပါးစပ္ေလးက ဟ၍ ဟ၍ လာ သည္။

သယ္ သယကဲမ ခရမ္းသီးကို ေစာက္ေခါင္းထဲသိုx{1037} ဝင္x{1014}x{103D}ိုငေလာက င္ေအာင္ သင္းသည္။ “ ကၽတ္….ကၽတ္….ကၽတ္….အ ဟင္း….ဟင္း….” သားအိမသိုx{1037} ခရမ္းသီးထိပ္x{1014}x{103D}င့ိ၍ ကငနဲ ဖစားေတာ့မ အသင္းရပိုကည္။ တထာသာသာရိ ေသာ  ခရမ္း သီးက အပငကင္ လကုံးလုံးခနx{1037}ာ ကန္ေတာ့သည္။ ခရမ္းသီးကို ေစာက္ေခါင္းထဲမ တဝက ္ေလာက္ ပနုတိုက္ x{1014}x{103D}င့္ လုပည္။ ခရမ္းသီးကို x{101B}ိုးx{101B}ိုးသင္းတာထုတာမဟုတဲ လကင့ိုင္ ထားရင္းက ခရမ္းသီးကို လည့္၍ လည့္၍  ေစာက္ေခါင္းထဲတင္ ေမx{103E}ေမx{103E}ၿပီး သင္းလိုကုတိုကုပ္ေနတ ာဖစည္။ ဒီအခိနင္ သယယား ေတx{1037}မငသူ  မညူမဆို သယယာ တဏာx{1039}x{101C}ကီးေၾကာင္း ေကာက္ ခကမညာ မလဲဧကနစ္ေလသည္။ “ စပ္…စပ္….စပ္…..အင္း… အင္း….ဟင္း….ဟင္း…..” အရည္ေတက x{101B}x{103E}ဲသထက္x{101B}x{103E}ဲx{101B}x{103E}ဲၿပီး ထကာသလို သင္းလိုကုတိုကုပ္ေနေသာ ခရမ္းသီးx{1039}x{101C}ကီးက လည္း အဝ င္ အထက္ သကကငန္၍လာသည္။ “ စပ္….x{1039}x{101D}ပတ္….စပ္….စပ္…..အင္း….ဟင္း….ဟင္း… အင္း…..အင္း….ကၽတ္….က တ္….” သယယာ အားမလိုအားမရဖင့္ လာေလးကိုထုတ္၍ သူမ၏ x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းေလးကို ယက္ လိုက္ၿပီး ခရမ္းသီး ကို သက္ သက္x{1039}x{101C}ကီး အထုတသင္းလုပ္ေနသည္။ ခဏမအၾကာတင္ေတာ့ သယယာ ေမးေၾကာေလးေတ  ေထာင လာေအာင္ အံကိုx{1039}x{101C}ကိတိုက္ၿပီး ခရမ္းသီးကို လကင့ေသအခာဆုပိုင္၍ ခပင္းပင္းေလးငါးခက္ေ လာက္  ေစာက္ေခါင္းထဲသိုx{1037} ထိုး စိုကာ….“ အ….အ…အင္း….အီး….” ဟူေသာ မသဲမကဲညီးသံေလးx{1014}x{103D} င့တူ တစိုယုံး ေပာ့ကသား ေလေတာ့သည္။ “ လူပိဳx{1039}x{101C}ကီး….ခုမအိပာထလာသလား….”

အသံၾကားx{101B}ုံx{1014}x{103D}င့္ မသန္းရီမန္း ေဖတင္ သိလိုကည္။ လကစက္ က သားပတံကိုငင္း အိမ္ေရ x{1037}ေရစည္ေဘး သိုx{1037} မက္x{1014}x{103D}ာသစနင္းလာေသာ ေဖတင္ ေခါင္းရင္းအိမကိုx{1037} လည့္ၾကည့ိုက္ သည္။ “ ဟုတယ္ မသန္းရီေရ….အလုပိတကိုx{1037} ေနမင့္ေအာင္ အိပိုကာ….ဟဲ….ဟဲ….” မသန္းရီစကားရညတန္း သိ၍ မေပာခငဲx{1014}x{103D}င့္ ေဖတင္ ေသေသခာခာ ရင္းပလိုကည္။ ၿပီးေတ ာ့ ေဖတင သူမကိုလည္း စူးစူးရဲရဲၾကည့ိုက္ မိသည္။ ကေလးတစ္ေယာကေမ အသက္(၃၅)x{1014}x{103D}စ္ေလာကိၿပီဖစ ္ေသာ မသန္းရီက ပါတိတပတ္x{1014}x{103D}မ္းဝမ္းဆက္ေလးx{1014}x{103D}င့္ လ ခငိုင္းလေနသည္။ လုံးx{1039}x{101C}ကီးေပါကလိုx{1037}ဆိုေရ လာက္ေအာင္ ခx{1014}x{103D}x{1039}x{1016}ာကိုယ တလုံး တခဲx{1039}x{101C}ကီးမဟုတ္ေသာည္း စဲမကရာ ေကာင္းေလာက္ေအာင္ေတာ့ အခိဳးက ဖx{1037} ံထားလုံးတစင့ား၍ေနသည္။ သူx{1037}ကို ေဖတင္ စူးစူးရဲရဲၾကည့္ေနမန္းသိ၍ မသန္းရီ  မက္x{1014}x{103D}ာရဲသားသည ္။ “ သိပါဘူးေတာ္….လူပိဳx{1039}x{101C}ကီးေတ ညဖကာေတ အလုပx{103C}ပ္ေနမန္းမ မသိတာ….ဟင္း….ဟင္း….” “ သန္း ရီကလည္းဟာ ေစာေစာစီးစီး လုပ္ၿပီ….” ေဖတင္ သူမထံမ အၾကည့ိုလx{103E}ဲလိုက္ၿပီး ေရစည္ေပၚမ ေရဖလားကို လမ္း၍ကိုငိုက္ သည္။ “ အမသန္းရီကလည္း ကမဦးေလးက x{101B}ိုးပါတယ္….အဲ့လိုမေပာပါနဲx{1037}….ဟင္း…ဟင္း….” အဲ လာပန္ၿပီတစ္ေယာက္။ ေဖတင္  ေခရင္းအိမကိုx{1037} လည့္ၾကည့ိုကည္။ တီရပဖဴေရာင္ေလးx{1014}x{103D} င့္ ထဘီအနက္ ေလးx{1014}x{103D}င့္ ရယ္x{1039}x{101C}ကဲx{1039}x{101C}ကဲလုပာ ရပ္ေနေသာ သယယို ေတx{1037}လိုကသည္။ “ ေအး….ဟုတားပဲဟာ….ညီးပဲ သန္းရီကို ၾကည့္ေပာပါေတာ့….”

မိသယ္….ညီးဘာသိလိုx{1037}လဲ….ဒီလူပိဳx{1039}x{101C}ကီးအေၾကာင္းကို ေနာကငါေပာပမယာ….သားၾကမယ္ ….” “ အမ…ေဈးခင္းေတာင္းမ ပါဘူးလား….” “ ညီးကေရာ…” “ ဟင္း….ဟင္း…အမ ခင္းေတာင္းထဲ ကပည့လိုx{1037} ဝကားတစိဳးထဲဝယာ….” “  ေကာငေလးေနာ္….အေခာင္ေတာ္ေတာိုက္….ဟင္း….ဟင္း….ညီးလည္း မလယူး….” “ လာပါ အမရာ….ကၽတၽတိတ္ ဝယ္ၿပီး ထည့္ၾကတာေပါ့….” သူတိုx{1037}x{1014}x{103D}စ္ေယာက္ လမ္းမေပၚေရာကားၾကလင္ ေဖတင မသိမသာခိုး၍ၾကည့ိုကည္။ သယ္ သယဲx{1037} အ လုံး အထညလည္း မေသးလပါလား။ သန္းရီေလာကို ရိေနသည္။ ေဖတင္၏ အေတးက မဆုံးေသး။ သူx{1037}ထံသိုx{1037}  သမင ည္ ပနည့္ၾကည့ိုက္ေသာ မသန္းရီ၏ မကုံးမားx{1014}x{103D}င့္ ဆုံမိလိုကည္။ ေဖတင္ သူမတိုx{1037}ကို ခို းၾကည့္ေနတာေတx{1037} ေတာ့ မသန္းရီ မက္x{1014}x{103D}ာၿပဳံးၿဖီးၿဖီးဖစ္ၿပီး ပနည့ားသည္။ မသန္းရီ ေယာက္ားေအာငစ သေဘx{1039}x{1004}ာကင္းတင္ အလုပုပ္ သည္။ သူတိုx{1037}တင္ သမီးတစ္ေယာကိၿပီး ဒီx{1014}x{103D}စ္ ဆယန္းေဖရမညစည္။ သားသမီးမရိေသာ ေအာငစ္၏ အမက  အကုနကခံကာ ေဘာါထားေပးထားသည ္။

ေအာငစ္ အလုပ တစတ x{1014}x{103D}စကနx{1037}ာ အိမနားရသည္။ တစ္ ေယာကဲဖစ္ေနေသာ မသန္းရီမာ မိန္းမခင္း အေဖာားx{1014}x{103D}င့္ သူမ၏အိမင္ တx{101B}ုံးx{101B}ုံးဖစကိသည္။ မသန္းရီတိုx{1037} ဒီအိမင္ေန  လာတာ သူတိုx{1037}၏ သမီးေလးတစကင္ ၾကာခဲ့ၿပီဖစ္ေတာ့ ေဖတင္x{1014}x{103D}င့ ငယ္ေပါင္းx{1039}x{101C}ကီးေဖာ္ေတလို ေပာမန ာဆိုမနာဖစ္ ေနသည္။ သယယိုေသာ ေကာငေလးကေတာ့ x{1014}x{103D}ပ္ေခးတဲေလာင္းကတည္းက ေဖတငိုx{1037} ထိန္းလာတာဖစည္။ ေဖတင့္  အေမ ေဒၚေအးရိတုန္းကဆိုလင္ သယယ ေဒၚေအး၏ လကတုံးေတာင္ေမx{103E}း။ အိမာလာၿပီး စားလိုက္၊ အိပိုက္ လုပ္ေန x{101B}ုံမက ေဒၚေအးဘယားသား အေဖာဖစ္ သယယပါတတည္။ အခု ေဖတင့ေမ ေဒၚေအ းဆုံးသားတာ ေခာက္x{1014}x{103D}စ္ ေကာ္ၿပီ။ သယယငင္ အပိဳx{1039}x{101C}ကီးဖားဖားဖစ္၍ အိမ္ေထာငငသားပ ီဖစည္။ ေဖတငိုx{1037}က သားအမိ x{1014}x{103D}စ္ေယာကဲ ေနတာဖစည္။ အခု မိခငစူက မရိေတာ့သည့ခါ ေဖတင္ တစ္ေယာကဲ ေနထိုငဲ့တာဖစ္ေလသည္။ ေဖတင္ အလုပ  ဝပ္ေရာ့ဆရာဖစည္။ အလုပင္းသည့ကင္ သူ ေဌးက ထမင္းေကၽးသည္။ အလုပိတကိုလင္ လမ္းထိပ  ထမင္းဆိုငာ စားသည္။ ဒါက တစါတစံမဳ ိးမသာ စားဖစာဖစည္။ မားေသာအားဖင့္ ေခါင္းရင္းအိမ မသန္းရီx{1014}x{103D}င့္  ေခရင္းအိမ x{1014}x{103D}ယ ယ္x{1014}x{103D}င့္ သယယိုx{1037} အိမလည္း အလုပိတကိုလင္ ထမင္းဟင္းမား သူx{1037}တစ္ေယာက္ စာ လာပိုx{1037}တ တ္ သည္။

ဆယ္ေလးငါးx{1014}x{103D}စတူတူေနလာၾကတာဆိုေတာ့ ခငငင္းx{1014}x{103D}ီးမx{103C}က ေဆမိဳးေတလို ဖစ္ေနၾကေလ သည္။ ေဖတင္ အိမ္ေပၚ သိုx{1037}ပန္ေရာက္၍ မက္x{1014}x{103D}ာသုတ္ၿပီး ေဘးပတင္းေပါကို ဖင့ိုက္ေတာ့ သယယိ ုx{1037} အိမို ေတx{1037} လိုကသည္။ ေဖတင္ မ သန္းရီေပာသားေသာ “ ညက ဘာေတအလုပx{103C}ပ္ေနမန္းမ မသိတာ…” ဆိုေသာ စကားကို အမတ္ ရလိုကည္။ သူတိုx{1037}အိမ္ေတက  ()ေပအိမ္ေလးေတဖစ္ၿပီး တစိမ္x{1014}x{103D}င့စိ မ သုံးေပမသာ ကာခား၍ ညလူေခ တိတိနင္ တစက ကိုစိုးx{1014}x{103D}င့္ x{1014}x{103D}ယ္ x{1014}x{103D}ယိုx{1037} ကဲၾကသည့ သံေတက အတိုင္းသားၾကားေနရသည္။ ထိုအခါမိဳးတင္ ေဖတင္ မေနx{1014}x{103D}ိုင္။ အိမ္x{1014}x{103D}စုံးၾကားသိုx{1037}ဝင္၍ ေခာ င္း တတည္။ ဝါးထရံကာအိမိုေတာ့ ေဖတငဖိုx{1037} အေခၾကည့သည္ ထကိုၿပီး ရင္းရင္းလင္းလင္းရိလ သည္။ ညတုန္းကေတာ့  ေဖတင္ ကံဇာတာ တကာသည္။ x{1014}x{103D}ယ္x{1014}x{103D}ယိုx{1037} လငယား ကာမစပက္ေနတာတငက သယယ စ္ေယာက္ စိတ္ေတထ ၿပီး ဖစငိုင္းဖစ္ေနပုံကိုပါ ေတx{1037}မငဲ့ရေလသည္။ အိမ္x{1014}x{103D}င့္ (၇)ေဈး မိန္းမေခလမ္း (၅) မိနစနx{1037}ာ ေလာကသည္။ မသန္း ရီx{1014}x{103D}င့္ သယယိုx{1037} က ားမစီးေတာ့ဘဲ ခပ္ေဖးေဖးပဲ ေလာကာၾကသည္။ “ အမသန္းရီ…..ဦးေလး ေဖတငေၾကာင္း ေပာမ လိုx{1037}ဆို….” “ ေအာ္ ေအး….” “ ေပာေလအမ…”

“ ညီးကလည္းေအ…ေလာလိုကာ….ဘယစေပာရမလဲလိုx{1037} စဥ္းစားေန တာ….အင္း….ဒီလိုေအ့…အကိုေဖ တင္ က လူပိဳx{1039}x{101C}ကီးဆိုေတာ့ မိန္းမမရိဘူး….” “ ဟန္း….ဒါမား အဆန္းလုပိုx{1037}….” “ နားေထာင္ စမ္းပါအုံးေအ….ညီးကလဲ….” “ ဆက္ေပာေလ….နားေထာင္ေနတယ္….” “ ဟိုတစ္ေနx{1037}က သူအလုပပနာၿပီး ခဏေနေတာ့  ဒိုဘီကလာပိုx{1037}ထားတဲ့ သူx{1037}အဝတ္ေတ ငါသားပိုx{1037}တယ္… .အဲဒါ သူဘာလုပ္ေနတယတဲ….” “ ဘယိမာလဲ….” “ x{1014}x{103D}ိုငံခားကလာ တဲ့ ဝတစလစိုစတာx{1039}x{101C}ကီးကိုခိတ္ၿပီး အဲဒီေရx{1037}မာရပ္ၿပီး ဂင္းထုေနတယ္… .” “ အယ္….သူကလည္း မေနx{1014}x{103D}ိုင္ ဝယားလိုကင တာပဲဟာ….” “ မိန္းမမရိေတာ့ သနားစရာေပါ့ဟာ….” “ ဟီ…ဟိ….အမကလည္း ပါးစပ သနားေနတယ္….ထဘီခၽတ္ၿပီး ဝင္ သားလိုကင္ၿပီးေရာ….” “ ေသနာမေလး….လငမ ပါးစပ ၾကမ္းလာတယ္….ညီးသာဝငား….” “ ကမကေတာ့ ဒါမိဳးမx{1039}x{101C}ကဳံ ေသးပါဘူး….” “ ေနပါအုံးေအ….ငါ့စကား ဘယ္ေရာကားလဲမသိဘူး….ငါေပာခငာက အဲ့ဒါမဟုတူး….ငါေတx{1037}လိ ုကတဲ့  သူx{1037}ပစx{1039}x{1005}ည္းx{1039}x{101C}ကီး….”

“ ေပာစမ္း….ေပာစမ္း….အမ ဘယိုဟာx{1039}x{101C}ကီးလဲ….” ပာပာသလဲေမးလိုက္ေသာ သယယား မသန္းရီက  လည့္၍မက္ေစာင္းထိုးလိုကည္။ “ ေပာမာေပါ့ေအ…..ညီးကလဲဖစ္ေနလိုကာ….သူx{1037}ဟာx{1039}x{101C}ကီးက သစားငဳပည္ေပx{1037}x{1039}x{101C}ကီး လား မတတ ယ္ေအ…. နဲတာx{1039}x{101C}ကီးမဟုတူး….ငါဖင့္ အဲဒါx{1039}x{101C}ကီး မငိုကၿပီး (၂)ရက္ေလာက္ အိပေပာူး…. ” “ ဟိ ဟိ….အမကလည္း ဖစတယ္…..ဟိဟိ….” “ ဟဲ့ မသန္းရီတိုx{1037} ဒီမာ ငါးၾကင္းခုတားေတရိတယ္ေနာ္….” ေဈးဝေရာက္၍  ေဈးသညစ္ေယာက ဆီးx{1039}x{101C}ကိဳေအာ္ေပာလိုကံေၾကာင့္ သူမတိုx{1037}x{1014}x{103D}စ္ေယာက္ စကားစပတ ား ၾကေလသည္။ * ဟင္း ပန္းကန္ေလးကိုင္၍ သယယ္ သူမ၏ အိမ္ေပၚမ ဆင္းလိုကညို ေဖတင္ ေတx{1037}လိုကည္။ သူx{1037}ဆီသိုx{1037} သယယာေတာ့ မည္။ အေပၚက ဝတားေသာ တီရပဖဴေလးက ေဈး  သားတုန္းက တီရပ္ေလးဖစ္ေပမယ့္ အထဲက ေဘာီကိုေတာ့ ခၽတ္ ထားပုံရသည္။ အိမ္ေပၚမအဆင္း x{1014}x{103D}ိုx{1037}x{1014}x{103D}စ္   လုံးက ဗရမ္းဗတာခါရမ္းသားသညို ေတx{1037}မငိုကသည္။ ေအာကကဝတား တာေတာ့ ေဈးသားတုန္းက ထဘီ  အနက္ေလးမဟုတဲ အေရာငင့ယပင့္x{101B}ိုကဘီ အနီ ေရာင္ေလးကို ဝတားသည္။

ေဖတင္ မသန္းရီကိုေတာ့ တိုကစင္ၿပီးၿပီ။ သယယိုလည္း တိုကစငဦးမည္။ ေဖတင္ ေငါက နဲထ၍ အတင္းခန္း ဖကိုx{1037} ဝငာလိုကည္။ ၿပီးလင္ အခန္းထဲတင္ ခိတဲထားေသာ ဝတစလစုံ ေရx{1037}တင္ ရပိုက္ၿပီး သူx{1037} ပုဆိုးကို ကင္းလုံး ခၽတလိုကည္။ ေဖတင ညကသယယစ္ေယာက္ ဖ   စငိုင္းဖစ္ေနတာကိုေတx{1037}မငဲ့ရၿပီး ေနာက္ သယယို အ ေတာိုးခင္ေနတာဖစည္။ သယ   ယို အခုေတx{1037}လိုကေတာ့ သူx{1037}လီးx{1039}x{101C}ကီးက ေထာင္းကနဲ ေထာင္းကနဲ ထ၍လာသည္။  ပုဆိုးခၽတလိုက္ၿပီးသည္  x{1014}x{103D}င့္ ေဖတင အိမ္ေရx{1037}ခန္းx{1014}x{103D}င့္ အတင္းခန္း ဝင္ေပါကက္ေပါကကို တေစာင္းေပး၍ သူx{1037}လီးx{1039}x{101C}ကီးကိ   ု လကစကင့္ ဆုပိုငိုကည္။  သယယိမ္ေပၚသိုx{1037} လမ္းတကိုက္ေတာ့ ကိုေဖတငို မေတx{1037}ရ။ အသံပဳမည္ x{1039}x{101C}ကံလိုက္ၿပီးေတာ့မ မနက္ က မသန္းရီေပာသားသညို သတိရလိုက္ၿပီး လကဲက ဝကားဟင္းပန္းကန္ေလးကို အိမ္ေရx{1037}စားပဲ ေပၚတင  ိုက္ၿပီး ေခသံမၾကားေအာင္ အတင္းသိုx{1037}ဝငည့ေပါကားကပ္၍လာၿပီး အထဲသိုx{1037} ၾကည့ိုကည္။

“ အာ….ဟာ….”  အမသန္းရီေပာသည့တိုင္းပင္။ ဦးေလးေဖတင္၏ ပစx{1039}x{1005}ည္းx{1039}x{101C}ကီးက ငဳပည္ေပx{1037}x{1039}x{101C}ကီးလား ေအာက္ေမ့ရသည္။    ဦးေလးေဖတင သူx{1037}ေရx{1037}က ဝတစလစုံကိုၾကည့ာ သူx{1037}လီးx{1039}x{101C}ကီးကို လကစကင့္ ဆုပိုင္ၿပီး  တစကင္း ဂင္း  တိုက္ေနသည္။ လီးx{1039}x{101C}ကီးသာ ဧရာမဖစာမဟုတ္။ ေအာက ေဂးအုမဲမဲx{1039}x{101C}ကီးေတကလည္း ေဖ  ာင္းတင္းလုံးတစ္ၿပီး နဲတာx{1039}x{101C}ကီး  မဟုတ္။ ပုဆိုးကို ကင္းလုံးခၽတထားသဖင့္ သူ၏ တုတိုင္ေတာင္   ့တင္းလေသာ ေပါငံx{1039}x{101C}ကီးေတကလည္း x{1039}x{101E}ကကားအ  ေမာင္းေမာင္းထ၍ ေနသည္။ သယယ္၏စိတ္ေတ ထိန္းမေရ   အာင၍လာသည္။ သယယ္ မက္ေစ့ကိုမိတာ အခန္း  တံခါးကိုမီၿပီး ထဘီကိုမ၍ လကိဳသင္းၿပီး ေ  စာကုတ္ေလးကို ဖဖေလးပတ္၍ေပးေနမိသည္။ သူမ၏ ရငစုလုံး ဘ ေလာငူေစကာ ရာဂစိတား ထx{1039}x{101E}ကေလာင   ္ၿမိဳကာသည္။ အလိုးခံခငိတ္ေတကလည္း ထိန္းမရေအာင္ ထ၍လာသည္။

ေဖတင္ ၿပဳံးလိုကည္။ သယယ မသန္းရီထကိုၿပီး ထနည္။ မသန္းရီတုန္းက ဒီလိုမိဳးမဟုတ္   သူလုပတာကို တဝ ၾကည့္ၿပီး တုနုနငငင္းပန္ေပးသားသည္။ အခုေတာ့ သယယ သူx{1037}ကိုပင္ ဂ  x{101B}ုမထားေတာ့ေလာက္ေအာင္ စိတ္ေတ ထေနၿပီ။  သယယ္၏ ပါးပင္ေလး ေx{1014}x{103D}းကနဲတစက္ ခံစားလိုကသည္။   “ ဟင္….ဦးေလး….”  “ လာ….ကုတင္ေပၚကို….”   “  ဟင့င္း….”  “ လာပါဆို…..အခိန္ၾကာတယ္…..ခရမ္းသီးထက္ ပိုေကာင္းတယ….သိလား…..”  သယယ္ ရကိတ္ေတက  ရာဂစိတ္x{1014}x{103D}င့ၿပိဳငာသားသည္။ သယယိုင္၍အသား ေဖတင သူမကို  ေပx{1037}၍ ကုတင္ေပၚတငိုကည္။ ေဖတင္၏ လီး x{1039}x{101C}ကီးက တရမ္းရမ္းဖစ္ေနသည္။ သယယ္ မကုံးစုံမိတာ  းလိုကည္။ ေဖတင သူမ၏ ထဘီကိုလငနာ ဆဲခၽတ္ ပစိုကည္။ ရိတားပုံရၿပီး ပန္ေပါကာစ  အေမx{103E}းငုတိုေလးမားဖင့္ ေစာကုတထကီးခုံဝင္းဝင္းေလးကို လီးထိပ္ လုံးလုံးx{1039}x{101C}ကီးဖင့္ ပတ  ပ္ေပးလိုကည္။

“ အ….အ….”  သယယ္ တနx{1037}နဲ တနx{1037}နဲဖစားသည္။ အကဲေၾကာင္းေလးၾကားသိုx{1037} လီးထိပို ခပိဖိေလးစိုက   ္ၿပီး အထက္  ေအာကုံခီဆနီ ဆဲေပးလိုကည္။ သယယ္၏ ေပါင္x{1014}x{103D}စုံး ကားခနဲဖစားသည္။ လီ  းတန္x{1039}x{101C}ကီးကို ခါးလညကိုင္ ၿပီး ေစာကတ္ေအာကကားရိ အလိုးခံသည့ေပါကိုx{1037} x{1014}x{103D}စင္းဖိခလိ   ုကည္။ သယယံမ ‘ အူး ’ ကနဲ အသံတစ္  ခကကာၿပီး ေကာ့တကားသည္။ ေဖတင သယယ္၏ တီ  ရပ္ေလးကို အေပၚသိုx{1037}လနငိုကည္။ ေငါကနဲ  ေငါကနဲ ကစစာတင္းေသာ x{1014}x{103D}ိုx{1037}x{1039}x{101C}ကီးx{1014}x{103D}စုံး ထ  ကဴ၍လာသည္။ ဖဴဝင္းေသာx{1014}x{103D}ိုx{1037}အုံx{1039}x{101C}ကီးမားတင္ အေၾကာစိမ္းx{1039}x{101C}ကီးမားက  ယကန္းေနသညို ေတx{1037}လိုက  သည္။ x{1014}x{103D}ိုx{1037}x{1039}x{101C}ကီးx{1014}x{103D}စုံးကို စုံကိုငာ ဖဖေခေပးရင္း မသိမသာေလးဆဲကာ လီးကို ေဖးေဖးခင္းစို က  လိုကည္။ “ အိ….အိ….အ…..အ…..အီး…..”   လီးတန္x{1039}x{101C}ကီးက အရင္းထိဝငားကာ ေဂးအုx{1039}x{101C}ကီးမားက သယယ္၏ ဖင္ ဝကို ဖိကပိေနသည္။ အေမx{103E}းၾကမ္း  x{1039}x{101C}ကီး မား၏ ယားကိကိအထိအေတx{1037}x{1014}x{103D}င့္ ေစာက္ေခါင္းထဲသိုx{1037} ဇိကနဲစိုကင္းလာေသာ လီး တန္x{1039}x{101C}ကီး၏ အေတx{1037}အ  ရသာမားေၾကာင့္ သယယ္ ေလာကx{1039}x{101C}ကီးကို ေမ့သားကာ မက္ေတာငားစင္းၿပီး တဟင္းဟင္းဖစာ သည္။ ေဖ  တင္ သူx{1037}ကိုယ္ေပၚမ စပ္ ကယိဳင္းပတို ေခါင္းမဆဲ၍ခၽတိုကည္။ ေဖတင္ ကိုယုံးတီးဖ   စားၿပီ။  ထိုx{1037}ေနာက္ လီးကို တဆုံးသင္းကာ ဖိကပ္ စိမားၿပီး x{1014}x{103D}ိုx{1037}x{1039}x{101C}ကီးx{1014}x{103D}စုံးကို ငုံx{1037}၍စိုx{1037}သည ္။

“ ဟင္း….ဟင္း….ဟင္း…..အင္း….လုပ္…..လုပ္ေတာ့ေလ…..”  ေစာက္ေခါင္းထဲက လီးက ခဏၾကာေအာင္ ၿငိမ္ေနေတာ့ သယ္ သယ္ မေနတတ္ေတာ့။ အဖားကိုအေခါင္း ဝသိုx{1037}အတ  င္းထိုးထည့ိုင္းေလသည္။ ၿပီးပါၿပီ