ဆရာမဒေါ်တင်တင်အောင်

ဆရာမဒေါတငတငအောင

ဆရာမဒေါတငတငအောငမာအသက ၄အတိဖစသည။  ကိုယလုံးကိုယပေါကမာလဲ ရေဆေးငါးကီးဖစပီးတော့ကာ သေး ကဉးသောခါးနင့ စင့ကားသောတငသားမားနင့မို့မောက  သော ရငသားမားကို ပိုငဆိုငသောကောင့ အတော့ပငကညကောငး   လပေသည။   လမးလောကလငပင စန့ကားနေသောတငသားနင့   ကီးမာလသောဖငတုနကီးကို ရမးခါလောကသလိုဖစနေ တတသဖင့  အတော့ပငခောမောလပပေသည။  ဆရာမဒေါတငတငအောငကို သူ့အိမနောကကောဖကမ နေဇော တစယောက  တိတတခိုးစဲလမးနေမိပေပီ။ ဆရာမနင့နောက အိမဝိုငးခငးကပနေသဖင့ ဆရာမနောကဖေးထကအလာမာ ဖငတုန   ကီးတေ ကို ကပပေါကကားက ခောငးကည့ခဲ့ပီး မနးထုခဲ့ရသညမာ  အခိနကာလေပီ။ အိမနီးနားခငးမို့ မကာခဏ အလညသား ဖစသည။  တစနေ့မာ နေဇော အကောငအထညဖောလေပီ။ ဆရာမ  အိမနင့ကပလကရိရာ ဆရာမဆီသို့မယောငမလညနင့  ယခငကလိုပဲ အလညသားလေတော့သည။ ဆရာမအိမထဲသို့ဝငသညနင့   ” ဟယ မောငနေဇော…အလညလာတာလားကယ့… လာထိုငအုံး”  “ဆရာမ ကောဖီဖောလိုကအုံးမယ……”ဧည့ခနးမာ ခဏစောင့နော”

” ဟုတဆရာမ”  မီးဖိုထဲသို့ကောဖီဖောရနဝငသားသော ဆရာမတငတငအောင၏   ဖငတုနကီးမားမာ ရမးခါလက နေဇော့ ရငဘတထဲစဲကနခဲ့လေသည။  ဒေါတငတငအောင၏ ဖငကီးကိုကည့ရင့ နေဇောတစယောင လီးက တောငလာသညဖစရာ  အသာပဲ ဆုပကိုငထားလိုကမိ၏။ ခဏကာသော ဆရာမတငတငအောငတစယောက ကောဖီခကလေးကိုငခါ   ထကလာပီး……    “မောငနေဇော အေးဆေးထိုငကယ့ ကောဖီလဲသောကအုံးနော “ဆရာမရေခိုးလိုကအုံးမယ……”   ” ဟုတ…ဆရာမ “    ထို့နောကဆရာမတငတငအောင အခနးထဲသို့ဝငသားပီး ထဘီရငလားနင့ ပနထကလာခါ ရေခိုးကနဆီသို့သားလေပီ။   ဆရာမ၏ ထဘီရငလားကို မငလိုကသညနင့ နေဇော့လီးမာလဲ    ပို၍ပငတောငလာခဲ့ပေပီ။ ဆရာမ ရေခိုးသည့နားသို့ မယောငမလည နင့ သားကာ ရေခိုးကနနားတစဝိုကစိုကထားသော နငးဆီမားကိုကည့လေယောငဆောငကာ ရေစို၍ထငးနေ သော ဒေါတငတငအောင၏တငသားမားကို မကစိစူးမတတခိုးကည့ရငး   …လိုးခငနေမိသည။

ဆရာမဒေါတငတငအောငကလဲ နေဇောကို ရေခိုးရငး အကဲခတနေမိသည။ဒေါတငတငအောငမာလဲ ခံခငသလိုလို မိမိစောက ဖုတထဲက ရေခိုးရငး ယားကိကိဖစနေမိသည။   “အငး…ဒီကောငလေးငါ့ဖငသားကီးတေကို ခောငးကည့နေတာ ငါသိတယ။  “ငါ ဒီကောငလေးနဲ့သာ အိမခနးထဲက ခုတငပေါမာ အလိုးခံလိုကရငတော့ နတပညတကသလိုဖစမာသေခာတယ”……   ရေခိုး ပီးတော့ ဆရာမအိမထဲသို့ အဝတအစားဝတရန  ပနဝငသားလေ၏ နေဇောလဲ မယောငမလညနင့အိမထဲသို့လိုကဝင   ပီး  ဧည့ခနးမာထိုငရငးအခေအနေကိုအကဲခတနေသည။  ဆရာမတငတငအောင၏ အဝတလဲသည့ အခနးမာ နေဇောထိုငနေသည့ နေရာနင့ပေသာသာကာသည။  အခနးတခါးမာ မလုံပဲ ဟ နေသညမို့ နေဇော ခောငးကည့နေမိသည။  နေဇော မနေနိူငတော့ ပေ ဆရာမအဝတလဲသည့အခနးကို  အပေးလေးခေဖော့သားခါ အခနးတံခါးကို လပလိုကပီး ဆရာမကို  နောကမ အတငးပဲ  သိုငးဖကလိုကပီး  “ခစတယဆရာမရယ “  “ဟင အို အို မောငနေဇော ဆရာမကိုလတကာ”   “မလတဘူး ဆရာမရယ”” ပော စရာရိလို့ပါနော မနေနိူငတော့လို့ပါ။

“အခုမ ဒေါတငတငအောငတစယောက ကိတပောနေမိပေပီ  “ဘာပောမာလဲ မောငနေဇော ပောလေ”    “ဆရာမကို  ကနတော……လိုးခငတယဆရာမရယ……”  “ဟငး……သိသားပဲ ကောငစုတကလေး စောစောကတညးက ရေခိုးကနနားလာပီး  သူမားကိုခောငးကည့နေတာ…သိပါ့။”  နေဇောတစယောက နောကမသိုငးဖကရငး ဒေါတငတငအောင၏ ကီးမားစံ့ကားလ သော ဖငသားကီးအား လီးနင့ထောကမိပီး ရငဘတထဲတစဒိုငးဒိုငးနင့ကိတပောနေ လေပေပီ။  “မောငနေဇော ခဏနေအုံးကာ  ဆရာမ ခနာကိုယမေးသားအောင  ကာနေရငးလေးလိမးလိုကအုံးမယနော မောငနေဇော……။”   ဆရာမတငတငအောငတစ ယောက ကာနေရငးလေး လိမးလိုကပီးနောက???……

ဆရာကိုဖကလကသားနင့ဒေါတငတငအောငတစယောက  သူအိပနေက အိပခနးထဲသို့အတူသားပီး…ဝယထားသညမာ ၃ရက လောကသာရိသေးသော ဒန့လော စပရိနမေ့ယာပေါသို့  နစိဦးအတူ လဲလိုကလေပေပီ။  ဒေါတငတငအောငလဲ ခံခငလပီဖစရာ  အခိနမဆဲပဲ  ထဘီကိုခတလိုကပီးနောက ဘောလီကိုလဲ ခတလိုကလေ၏။  နေဇော့မာလဲ ပုဆိုးနင့အိကီ ငို အမနဆဲခတလိုက ပီးတော့ ဒေါတငတငအောင၏ စံ့ကားဖေးဖူပီး နူးညံ့လသော တငသားကီးမား ကို အားရပါရဆုပနယကာ ကီးမားဖေးဥပီး  တငးလုံးကာနေသော နိူ့အုံကီးနစလုံးကို လကဖင့အားရပါးရ ဆုပနိပနယပေးလိုကကာ  ပါးစပဖင့ အစမးကုနစို့ပေးလိုကလေ တော့သည။  နိူ့စို့ရငးနင့ဖငတုနကီးမားကို လကနစဖကဖင့ အားရပါးရ   ဆုပနယပေးကာ လီးကီးနင့လဲ ဖငတုနကီးမားကို ထိုး ပေးဆပေးပီး  အားရပါးရ ခစမိနေလေတော့သည။ ထို့ပင ဆရာမဒေါတငတငအောင၏ နုတခမးညိုရစရစလေးအား ပတထက    လုမတတ စုပနမးပေးလိုကသည့အခါ ဆရာမတစယောက   စောကဖုတထိပဝ စောကစိအောကမ ကာမအရညကညလေးမား  စပီး ထကလို့လာကာ မကလုံးမားလဲ မဖင့ခငတော့အောင ခံစားနေရ   ပေပီ။

ထို့နောက ဆရာမဒေါတငတငအောငကို မေ့ရာပေါသို့အသာ ပေ့လဲလိုကပီး ဒေါတငတငအောင၏ ထုထပညိုရစသော နုတခမး တစစုံကိုပတထကလုမတတ ထပမံပီး အားရပါးရ ပါးစပခငး စုပနမးလေတော့သည။နေဇောမ စုပနမးသညကို အားမရတော့ သည့   ဒေါတငတငအောငတစယောက နေဇောနုတခမးကိုလဲ အားရပါးရ  လာကီးနင့ထုတကာ ပနလကပေးရသည့မာလဲ  အမောပါပေ။   ” ပတစ…ရလတစ…အင့…အား…အာ့ ပတစ ရလတစ……”   ထို့နောက ဆရာမ၏တငသားကီးနစလုံးကို ကိုငခါ ဆဲယူလိုကပီး  ဆရာမတငတငအောင၏ပေါငနစဖကကို ဆဲကားလိုကပီး  စောကဖုတထိပနား သပေသီးမည့ရောငစောကစိကီး ပူးထကနေသော နေရာကို ကီးမားတုတခိုငသော သပေသီးမည့ရောင လီးထိပ ဒစကားကားကီးဖင့ ဖိပီးပတဆဲပေးနေလေ တော့သည။ အခိန၅မိနစ  ကာကာလောက မလိုးသေးပဲ ဒေါတငတငအောင၏ ဇီးစေ့သာသာ  နီညိုရောင စောကစိအား အသား ကုန ဒစဖူးဖင့ ဆပေးလိုကသည့အခါ ဒေါတငတငအောငတစယောက ယောငပီးနုတခမးမားကိုကခါ ဖငတုံကီးကတကသားပါ တော့သည။

ထိုသို့စောကစိကီးကို လီးထိပနင့ထိုးဆပီးတော့ ခဏ ၅မိနစအကာမဇာတော့ ဆရာမဒေါတငတငအောင၏ မို့မောက ပီး  စောကရညမားရဲစိုနေသည့ စောကဖုတဖောငးဖောငးလလကီး၏ စောကခေါငး အပေါကဝလေးအား နေဇော၏ကီးမားလပီး   တုတညိုနေသောသပေသီးမည့ရောင လီးဒစထိပကီးနင့ အားရပါးရ  အသာကုနစတငဆောင့လိုး ထည့လိုကလေသည့အခါမာ တော့  “အား…အားးး အဟင့ ဟင့ ကတစ…ကတစ…မောင မောငနေဇော…” အမလေး အင့ ဟင့ အငး ဟငး ဟငး အိုး အာ့ အား    “ဆရာမ နာတယကာ အင့ ဟင့ ဟင့……”  နေဇော၏နီညိုရောင ဒစကီးမာဒေါတငတငအောင၏ စောကဖုတ   အတငးသားစိုင မားဆီသို့ ထိုးခဲဝငရောငသားသညနင့ နာကငစာ ဒေါတငတငအောင့မာ နေဇော့ကို အတငးဖကထားမိပနသည။  နေဇော မရ တော့ပေ အမဲတမး အိမနောကဖေးမာကတညးက ခဏခဏခောငးကည့ရငး မနးထုခဲ့ရသညမိူ့ အခုလိုကုံတုနးကို အားရပါးရ  တရကစပ ဆကတိုက ဆောင့လိုးနေမိသည  ” ဖတ ဖတ ဖတ ပတကိ ဖတ ပတစ ပတ ဘတ ဖတ……  အား အ……အာ အာ့  မောင……မောငနေဇော ဆ ဆရာမ အရမးကောငးလာပီကာ အင့ ဟင့ ဟင့ အာ့……အ  အ အမလေး ရီးစ အို အိုကာ “   မောငနေ ဇော မငး မငး အရမးဆိုးတယကာ အဟင့ ဟင့…”  “အဟင့ ဟင့ ဟင့ အာ့……အာ”   “အင့ အား အား……ဟင့ ဟင့………။

၅မိနစခန့ကာသောနေဇော၏မနားတမး တရပစပ ဆောင့လိုးခကတေအောကမာ ဒေါတငတငအောင အားမလိုအားမရဖစခါ  ဖငသားကီးမားကို ပနကော့ပေးခါ တတသမ မတသမ နစဦးနစဖက ဆောင့ပီးလိုးကောငးစေရနပနလညလုပပေးရ သညမာ လဲ အမောနိူငပါပေ……။  ထိုနောက ပုံစံပောငးခါ ဒေါတငတငအောငတစယောက  နေဇောအပေါမ ပကလကလနတက ဆောင့ အလိုးခံလိုကလေသည။  ထိုစဉ နေဇောမ ပကလကအနေအထားဖင့ ပစဆောင့လိုးရငး ဒေါတငတငအောင၏ပူးထကနေသော  စောကစိကီးကို နေဇော၏ လကမနင့ဖိခေပေးလိုကသောအခါ ဒေါတငတငအောငတစယောက နတပူးသကဲ့သို့ ဆတဆတတုန ကာ တဟငးဟငးနင့ ကော့တကသားပီး နတပညရောကသကဲ့သို့  ဖစသားကာ စောကစိအောကမ စောကရညမား ဗစကနဲ ပနး ထကသားလေတော့သည။  “အားး အားးးးး အမလေး မောငနေဇောရယ ဘယလိုတေမား လုပတတပါလိမ့ အဟင့ဟင့” “ဆရာမ  အဖုတထဲ ဆိမ့အိမ့နေအောင တအားကောငးလိုကတာမောငနေဇောရယ” အား အာ အဟင့ ဟင့ ဟင့ အ။   ထို့နောက နေဇော တစယောက “ဆ..ဆရာမ ကနတောတို့ ထပပီးပုံပောငးလိုးကမယနော ခဏ”

“အငး မောငလေး ပောငးလေ ဆရာမဘယလို လုပပေးရမာလဲ မောငနေဇော”……  ” ဟုတဆရာမ ဒါဆို ကနတော့အပေါက တကဆောင့ပေးနော  “အငး ဆောင့ပေးမာပေါ့ ကယ…”  ဆရာမဒေါတငတငအောင နေဇော့အပေါမနေ၍ မီးကုနယမးကုန တကဆောင့ အလိုးခံပေးလိုကတော့သည…  “ဆရာမ  “ဆရာမပနပီးတော့ အပေါကနေ ဆောင့လိုးခံပေးပါအုံး…  ” နစယောကလုံး အတူတူဆောင့လိုးကတာပေါ့……။”  “ဒါမ  ကနတောရော ဆရာမရောပါ လိုးရတာ အီဆိမ့အိမ့နေမာဗာ”  ပကလကအနေအထားဆောင့လိုးနေသော နေဇော့အပေါမ ဒေါ တငတငအောငတစယောကတကဆောင့လိုးခံနေရငး  နစဦးနစဖက ဆောင့လိုးရတာကောငးစေရန ဒေါတငတငအောငတစ ယောက သူမ၏ဖငသားကီးမားကို  နောကသို့ကောကထား ပေးလိုကလေသည  ထိုသို့ဖငသားကီးမားကောကပေးလိုက သောအခါ  နေဇောနင့ဒေါတငတငအောင၏အိုးကီးမာ ထိထိမိမိဖစကာ မီးကုနယမးကုန ပိုဆောင့လိုးကောငးနေပေတော့သည။

နေဇော့မာ  ဆေးအစမးကောင့ တစနာရီခန့မရပမနား ဆကတိုကဆောင့လိုးလိုက  သည့အတက ဒေါတငတငအောငမာလဲ မိမိ စောကဖုတအတငးသား မားမာ ဆိမ့အိမ့နေကာ အသဲထဲထိ ခိုကနေတော့သည။  ထိုအပင ဒေါတငတငအောငတစယောက ခံရ တာကာလာပီး  နေဇော၏ လီးကီးအား မိမိစောကဖုတအတငးသားမားနင့ ဖငကိုရုံ့ခါ  ဆဲညစလိုကလေတော့သည။ ထိုအခိနမာ တော့ နေဇောတစယောက  “အား အ အား ဆရာမ ကနတောမခံစားနိူငတော့ဘူး ဆရာမညစတာ အရမးကောငးလာပီ  “တ အားကောငးတယ အာ့ အ အား အား အင့…”  ” ဖတပတ ပလတ………ပတစ အင့ ဟင့………အို အ အား”  “အဟင့ အို အင့  အင့……” “အား အ အာ ဟင့ ဟင့အင့” “အဟင့ဟင့…”ဖတ ပတ ဖတ ဖတ…”  “အ အ ဆ ဆရာမ ကနတော ပီးတော့မယဗ။ အ  အား အ အ ဟင မောင မောငနေဇာ” တို့……တို့…လဲပီးတော့မယ မောငနေဇော…”

“အ အာ့ အား အို အို အဟင့ ဟင့ အင့   အာ့  အာ့ ဟင့ အဟင့ အင့ အဟင့ အမလေး ဗစ ဗစ!!  အ အားးးးအဟင့ !  “ဆောင့ ဆောင့ မောငနေဇော ” ” ဆရာမရဲ့စောကဖုတကို  “မီးကုနယမးကုန ဆောင့လိုးလိုကတော့”………  ဖတ ဖတ အား ဟာ အာ့ အင့ အဟင့ဟင့ အား အား  ထို့နောက နေဇောလဲ လီး ထိပတစလောက ကဉတကလာပီး  ဆရာမဒေါတငတငအောငလဲ စောကခေါငးထဲမ စောကစိထိ တစလောကလုံးပင ဆိမ့အိမ့ ကဉတကလာခါ.…………… “အား အကနတော့သုတရေတေ ဆရာမစောကဖုတထဲ   ထကသားပီ။ အင့ ဟင့ တို့လဲထကတော့ မယ ပီးပီး ပီးပီ “အားးးး အင့ အမလေး အဟင့ ဟင့ ဟင့……။”   ထို့နောက နေဇောနင့ဆရာမတငတငအောငတို့ ကာမပနးတိုင သို့ အတူအရောကလမးလိုကကပီး တစဦးကိုတစဦး  မလတတမး တငးကပစာဖကရငး အိပပောသားကလေတော့သည…  ………………………။

 

Zawgyi

 

ဆရာမေဒၚတငင္ေအာင္

ဆရာမေဒၚတငင္ေအာငာအသက္ ၄အတိဖစည္။  ကိုယုံးကိုယ္ေပါကာလဲ ေရေဆးငါးx{1039}x{101C}ကီးဖစ္ၿပီးေတာ့ကာ ေသး ကဥ္းေသာခါးx{1014}x{103D}င့္ စင့ားေသာတငားမားx{1014}x{103D}င့ိုx{1037}ေမာက္  ေသာ ရငားမားကို ပိုငိုင္ေသာေၾကာင့္ အေတာ့င္ၾကည္ေကာင္း   လေပသည္။   လမ္းေလာကငင္ စနx{1037}ားေနေသာတငားx{1014}x{103D}င့္   x{1039}x{101C}ကီးမာလေသာဖငုန္x{1039}x{101C}ကီးကို ရမ္းခါေလာကလိုဖစ္ေန တတဖင့္  အေတာ့င္ေခာေမာလပေပသည္။  ဆရာမေဒၚတငင္ေအာငို သူx{1037}အိမ္ေနာက္ေကာဖက ေနေဇာ္ တစ္ေယာက္  တိတခိုးစဲလမ္းေနမိေပၿပီ။ ဆရာမx{1014}x{103D}င့္ေနာက္ အိမိုင္းခင္းကပ္ေနသဖင့္ ဆရာမေနာက္ေဖးထကလာမာ ဖငုန္   x{1039}x{101C}ကီးေတ ကို ကပ္ေပါက္ၾကားက ေခာင္းၾကည့ဲ့ၿပီး မန္းထုခဲ့ရသညာ  အခိန္ၾကာေလၿပီ။ အိမီးနားခင္းမိုx{1037} မၾကာခဏ အလညား ဖစည္။  တစ္ေနx{1037}မာ ေနေဇာ္ အေကာငထည္ေဖာ္ေလၿပီ။ ဆရာမ  အိမ္x{1014}x{103D}င့ပကိရာ ဆရာမဆီသိုx{1037}မေယာငလည္x{1014}x{103D}င့္  ယခငလိုပဲ အလညားေလေတာ့သည္။ ဆရာမအိမဲသိုx{1037}ဝငည္x{1014}x{103D}င့္   ” ဟယ္ ေမာင္ေနေဇာ္…အလညာတာလားကယ့္… လာထိုငုံး”  “ဆရာမ ေကာီေဖာိုကုံးမယ္……”ဧည့န္းမာ ခဏေစာင့္ေနာ္”

” ဟုတရာမ”  မီးဖိုထဲသိုx{1037}ေကာီေဖာနငားေသာ ဆရာမတငင္ေအာင္၏   ဖငုန္x{1039}x{101C}ကီးမားမာ ရမ္းခါလက္ ေနေဇာ့္ ရငတဲစဲကနဲ့ေလသည္။  ေဒၚတငင္ေအာင္၏ ဖင္x{1039}x{101C}ကီးကိုၾကည့င့္ ေနေဇာစ္ေယာင္ လီးက ေတာငာသညစာ  အသာပဲ ဆုပိုငားလိုကိ၏။ ခဏၾကာေသာ္ ဆရာမတငင္ေအာငစ္ေယာက္ ေကာီခက္ေလးကိုငါ   ထကာၿပီး……    “ေမာင္ေနေဇာ္ ေအးေဆးထိုငယ့္ ေကာီလဲေသာကုံးေနာ္ “ဆရာမေရခိဳးလိုကုံးမယ္……”   ” ဟုတ္…ဆရာမ “    ထိုx{1037}ေနာကရာမတငင္ေအာင္ အခန္းထဲသိုx{1037}ဝငားၿပီး ထဘီရငားx{1014}x{103D}င့္ ပနကာခါ ေရခိဳးကနီသိုx{1037}သားေလၿပီ။   ဆရာမ၏ ထဘီရငားကို မငိုကည္x{1014}x{103D}င့္ ေနေဇာ့ီးမာလဲ    ပို၍ပင္ေတာငာခဲ့ေပၿပီ။ ဆရာမ ေရခိဳးသည့ားသိုx{1037} မေယာငလည္ x{1014}x{103D}င့္ သားကာ ေရခိဳးကနားတစိုကိုကားေသာ x{1014}x{103D}င္းဆီမားကိုၾကည့္ေလေယာင္ေဆာငာ ေရစို၍ထင္းေန ေသာ ေဒၚတငင္ေအာင္၏တငားမားကို မကိစူးမတတိုးၾကည့င္း   …လိုးခင္ေနမိသည္။

ဆရာမေဒၚတငင္ေအာငလဲ ေနေဇာို ေရခိဳးရင္း အကဲခတ္ေနမိသည္။ေဒၚတငင္ေအာငာလဲ ခံခငလိုလို မိမိေစာက္ ဖုတဲက ေရခိဳးရင္း ယားကိကိဖစ္ေနမိသည္။   “အင္း…ဒီေကာင္ေလးငါ့ဖငားx{1039}x{101C}ကီးေတကို ေခာင္းၾကည့္ေနတာ ငါသိတယ္။  “ငါ ဒီေကာင္ေလးနဲx{1037}သာ အိမန္းထဲက ခုတင္ေပၚမာ အလိုးခံလိုကင္ေတာ့ နတညကလိုဖစာေသခာတယ္”……   ေရခိဳး ၿပီးေတာ့ ဆရာမအိမဲသိုx{1037} အဝတစားဝတန္  ပနငားေလ၏ ေနေဇာဲ မေယာငလည္x{1014}x{103D}င့ိမဲသိုx{1037}လိုကင္   ၿပီး  ဧည့န္းမာထိုငင္းအေခအေနကိုအကဲခတ္ေနသည္။  ဆရာမတငင္ေအာင္၏ အဝတဲသည့္ အခန္းမာ ေနေဇာိုင္ေနသည့္ ေနရာx{1014}x{103D}င့္ေပသာသာကာသည္။  အခန္းတခါးမာ မလုံပဲ ဟ ေနသညိုx{1037} ေနေဇာ္ ေခာင္းၾကည့္ေနမိသည္။  ေနေဇာ္ မေနx{1014}x{103D}ိူင္ေတာ့ ေပ ဆရာမအဝတဲသည့ခန္းကို  အေပးေလးေခေဖာ့သားခါ အခန္းတံခါးကို လပိုက္ၿပီး ဆရာမကို  ေနာက အတင္းပဲ  သိုင္းဖကိုက္ၿပီး  “ခစယရာမရယ္ “  “ဟင္ အို အို ေမာင္ေနေဇာ္ ဆရာမကိုလx{103E}တာ”   “မလx{103E}တူး ဆရာမရယ္”” ေပာ စရာရိလိုx{1037}ပါေနာ္ မေနx{1014}x{103D}ိူင္ေတာ့လိုx{1037}ပါ။

“အခုမ ေဒၚတငင္ေအာငစ္ေယာက္ x{1039}x{101C}ကိတ္ေပာ္ေနမိေပၿပီ  “ဘာေပာမာလဲ ေမာင္ေနေဇာ္ ေပာေလ”    “ဆရာမကို  ကၽန္ေတာ္……လိုးခငယရာမရယ္……”  “ဟင္း……သိသားပဲ ေကာငုတေလး ေစာေစာကတည္းက ေရခိဳးကနားလာၿပီး  သူမားကိုေခာင္းၾကည့္ေနတာ…သိပါ့။”  ေနေဇာစ္ေယာက္ ေနာကသိုင္းဖကင္း ေဒၚတငင္ေအာင္၏ x{1039}x{101C}ကီးမားစံx{1037}ကားလ ေသာ ဖငားx{1039}x{101C}ကီးအား လီးx{1014}x{103D}င့္ေထာကိၿပီး ရငတဲတစိုင္းဒိုင္းx{1014}x{103D}င့္x{1039}x{101C}ကိတ္ေပာ္ေန ေလေပၿပီ။  “ေမာင္ေနေဇာ္ ခဏေနအုံးကာ  ဆရာမ ခx{1014}x{103D}x{1039}x{1016}ာကိုယ္ေမx{103E}းသားေအာင္  ကာေနရင္းေလးလိမ္းလိုကုံးမယ္ေနာ္ ေမာင္ေနေဇာ္……။”   ဆရာမတငင္ေအာငစ္ ေယာက္ ကာေနရင္းေလး လိမ္းလိုက္ၿပီးေနာက္???……

ဆရာကိုဖကကားx{1014}x{103D}င့္ေဒၚတငင္ေအာငစ္ေယာက္  သူအိပ္ေနက အိပန္းထဲသိုx{1037}အတူသားၿပီး…ဝယားသညာ ၃ရက္ ေလာကာရိေသးေသာ ဒနx{1037}္ေလာ စပရိန္ေမx{103E}x{1037}ယာေပၚသိုx{1037}  x{1014}x{103D}စိဦးအတူ လဲလိုက္ေလေပၿပီ။  ေဒၚတငင္ေအာငဲ ခံခငၿပီဖစာ  အခိနဆဲပဲ  ထဘီကိုခၽတိုက္ၿပီးေနာက္ ေဘာီကိုလဲ ခၽတိုက္ေလ၏။  ေနေဇာ့ာလဲ ပုဆိုးx{1014}x{103D}င့ိကီ ကx{103E}ု အမနဲခၽတိုက္ ၿပီးေတာ့ ေဒၚတငင္ေအာင္၏ စံx{1037}ကားေဖးဖဴၿပီး x{1014}x{103D}ူးညံ့လေသာ တငားx{1039}x{101C}ကီးမား ကို အားရပါရဆုပ္x{1014}x{103D}ယာ x{1039}x{101C}ကီးမားေဖးဥၿပီး  တင္းလုံးကာေနေသာ x{1014}x{103D}ိူx{1037}အုံx{1039}x{101C}ကီးx{1014}x{103D}စုံးကို လကင့ားရပါးရ ဆုပ္x{1014}x{103D}ိပ္x{1014}x{103D}ယ္ေပးလိုကာ  ပါးစပင့္ အစမ္းကုနိုx{1037}ေပးလိုက္ေလ ေတာ့သည္။  x{1014}x{103D}ိူx{1037}စိုx{1037}ရင္းx{1014}x{103D}င့ငုန္x{1039}x{101C}ကီးမားကို လက္x{1014}x{103D}စကင့္ အားရပါးရ   ဆုပ္x{1014}x{103D}ယ္ေပးကာ လီးx{1039}x{101C}ကီးx{1014}x{103D}င့ဲ ဖငုန္x{1039}x{101C}ကီးမားကို ထိုး ေပးဆေပးၿပီး  အားရပါးရ ခစိေနေလေတာ့သည္။ ထိုx{1037}ပင္ ဆရာမေဒၚတငင္ေအာင္၏ x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းညိဳရစစ္ေလးအား ပတက္    လုမတတ္ စုပမ္းေပးလိုကည့ခါ ဆရာမတစ္ေယာက္   ေစာကုတိပ ေစာကိေအာက ကာမအရည္ၾကည္ေလးမား  စၿပီး ထကိုx{1037}လာကာ မကုံးမားလဲ မဖင့င္ေတာ့ေအာင္ ခံစားေနရ   ေပၿပီ။

ထိုx{1037}ေနာက္ ဆရာမေဒၚတငင္ေအာငို ေမx{1037}ရာေပၚသိုx{1037}အသာ ေပx{1037}လဲလိုက္ၿပီး ေဒၚတငင္ေအာင္၏ ထုထပိဳရစ္ေသာ x{1014}x{103D}x{103C}တမ္း တစုံကိုပတကုမတတ္ ထပံၿပီး အားရပါးရ ပါးစပင္း စုပမ္းေလေတာ့သည္။ေနေဇာ စုပမ္းသညို အားမရေတာ့ သည့္   ေဒၚတငင္ေအာငစ္ေယာက္ ေနေဇာ္x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းကိုလဲ အားရပါးရ  လာx{1039}x{101C}ကီးx{1014}x{103D}င့ုတာ ပနက္ေပးရသည့ာလဲ  အေမာပါေပ။   ” ပတ္…ရလတ္…အင့္…အား…အာ့ ပတ္ ရလတ္……”   ထိုx{1037}ေနာက္ ဆရာမ၏တငားx{1039}x{101C}ကီးx{1014}x{103D}စုံးကို ကိုငါ ဆဲယူလိုက္ၿပီး  ဆရာမတငင္ေအာင္၏ေပါင္x{1014}x{103D}စကို ဆဲကားလိုက္ၿပီး  ေစာကုတိပား သေပသီးမည့္ေရာင္ေစာကိx{1039}x{101C}ကီး ပဴးထက္ေနေသာ ေနရာကို x{1039}x{101C}ကီးမားတုတိုင္ေသာ သေပသီးမည့္ေရာင္ လီးထိပ္ ဒစားကားx{1039}x{101C}ကီးဖင့္ ဖိၿပီးပတဲေပးေနေလ ေတာ့သည္။ အခိန္၅မိနစ္  ၾကာၾကာေလာက္ မလိုးေသးပဲ ေဒၚတငင္ေအာင္၏ ဇီးေစ့သာသာ  နီညိဳေရာင္ ေစာကိအား အသား ကုန္ ဒစူးဖင့္ ဆေပးလိုကည့ခါ ေဒၚတငင္ေအာငစ္ေယာက္ ေယာင္ၿပီးx{1014}x{103D}x{103C}တမ္းမားကိုကါ ဖငုံx{1039}x{101C}ကီးx{1039}x{101E}ကတကားပါ ေတာ့သည္။

ထိုသိုx{1037}ေစာကိx{1039}x{101C}ကီးကို လီးထိပ္x{1014}x{103D}င့ိုးဆၿပီးေတာ့ ခဏ ၅မိနစၾကာမဇာေတာ့ ဆရာမေဒၚတငင္ေအာင္၏ မိုx{1037}ေမာက္ ၿပီး  ေစာကညားx{101B}x{103E}ဲစိုေနသည့္ ေစာကုတ္ေဖာင္းေဖာင္းလလx{1039}x{101C}ကီး၏ ေစာက္ေခါင္း အေပါကေလးအား ေနေဇာ္၏x{1039}x{101C}ကီးမားလၿပီး   တုတိဳေနေသာသေပသီးမည့္ေရာင္ လီးဒစိပ္x{1039}x{101C}ကီးx{1014}x{103D}င့္ အားရပါးရ  အသာကုနတင္ေဆာင့ိုး ထည့ိုက္ေလသည့ခါမာ ေတာ့  “အား…အားးး အဟင့္ ဟင့္ ကၽတ္…ကၽတ္…ေမာင္ ေမာင္ေနေဇာ္…” အမေလး အင့္ ဟင့္ အင္း ဟင္း ဟင္း အိုး အာ့ အား    “ဆရာမ နာတယာ အင့္ ဟင့္ ဟင့္……”  ေနေဇာ္၏နီညိဳေရာင္ ဒစ္x{1039}x{101C}ကီးမာေဒၚတငင္ေအာင္၏ ေစာကုတ္   အတင္းသားစိုင္ မားဆီသိုx{1037} ထိုးခဲဝင္ေရာငားသည္x{1014}x{103D}င့္ နာကငာ ေဒၚတငင္ေအာင့ာ ေနေဇာ့ို အတင္းဖကားမိပနည္။  ေနေဇာ္ မရ ေတာ့ေပ အၿမဲတမ္း အိမ္ေနာက္ေဖးမာကတည္းက ခဏခဏေခာင္းၾကည့င္း မန္းထုခဲ့ရသညိူx{1037} အခုလိုx{1039}x{101C}ကဳံတုန္းကို အားရပါးရ  တရကပ္ ဆကိုက္ ေဆာင့ိုးေနမိသည္  ” ဖတ္ ဖတ္ ဖတ္ ပတိ ဖတ္ ပတ္ x{1039}x{101D}ပတ္ ဘတ္ ဖတ္……  အား အ……အာ အာ့  ေမာင္……ေမာင္ေနေဇာ္ ဆ ဆရာမ အရမ္းေကာင္းလာၿပီကာ အင့္ ဟင့္ ဟင့္ အာ့……အ  အ အမေလး ရီးစ္ အို အိုကာ “   ေမာင္ေန ေဇာ္ မင္း မင္း အရမ္းဆိုးတယာ အဟင့္ ဟင့္…”  “အဟင့္ ဟင့္ ဟင့္ အာ့……အာ”   “အင့္ အား အား……ဟင့္ ဟင့္………။

၅မိနစနx{1037}္ၾကာေသာ္ေနေဇာ္၏မနားတမ္း တရပပ္ ေဆာင့ိုးခက္ေတေအာကာ ေဒၚတငင္ေအာင္ အားမလိုအားမရဖစါ  ဖငားx{1039}x{101C}ကီးမားကို ပန္ေကာ့ေပးခါ တတမ မတမ x{1014}x{103D}စ္ဦးx{1014}x{103D}စက္ ေဆာင့္ၿပီးလိုးေကာင္းေစရနနညုပ္ေပးရ သညာ လဲ အေမာx{1014}x{103D}ိူငါေပ……။  ထိုေနာက္ ပုံစံေပာင္းခါ ေဒၚတငင္ေအာငစ္ေယာက္  ေနေဇာေပၚမ ပကကနက္ ေဆာင့္ အလိုးခံလိုက္ေလသည္။  ထိုစဥ္ ေနေဇာ ပကကေနအထားဖင့္ ပစ္ေဆာင့ိုးရင္း ေဒၚတငင္ေအာင္၏ပဴးထက္ေနေသာ  ေစာကိx{1039}x{101C}ကီးကို ေနေဇာ္၏ လကx{1014}x{103D}င့ိေခေပးလိုက္ေသာအခါ ေဒၚတငင္ေအာငစ္ေယာက္ နတူးသကဲ့သိုx{1037} ဆတတုန္ ကာ တဟင္းဟင္းx{1014}x{103D}င့္ ေကာ့တကားၿပီး နတည္ေရာကကဲ့သိုx{1037}  ဖစားကာ ေစာကိေအာက ေစာကညား ဗစနဲ ပန္း ထကားေလေတာ့သည္။  “အားး အားးးးး အမေလး ေမာင္ေနေဇာယ္ ဘယိုေတမား လုပတါလိမ့္ အဟင့င့္” “ဆရာမ  အဖုတဲ ဆိမ့ိမ့္ေနေအာင္ တအားေကာင္းလိုကာေမာင္ေနေဇာယ္” အား အာ အဟင့္ ဟင့္ ဟင့္ အ။   ထိုx{1037}ေနာက္ ေနေဇာ္ တစ္ေယာက္ “ဆ..ဆရာမ ကၽန္ေတာိုx{1037} ထပ္ၿပီးပုံေပာင္းလိုးၾကမယ္ေနာ္ ခဏ”

“အင္း ေမာင္ေလး ေပာင္းေလ ဆရာမဘယို လုပ္ေပးရမာလဲ ေမာင္ေနေဇာ္”……  ” ဟုတရာမ ဒါဆို ကၽန္ေတာ့ေပၚက တက္ေဆာင့္ေပးေနာ္  “အင္း ေဆာင့္ေပးမာေပါ့ ကယ္…”  ဆရာမေဒၚတငင္ေအာင္ ေနေဇာ့ေပၚမေန၍ မီးကုနမ္းကုန္ တက္ေဆာင့္ အလိုးခံေပးလိုက္ေတာ့သည္…  “ဆရာမ  “ဆရာမပနီးေတာ့ အေပၚကေန ေဆာင့ိုးခံေပးပါအုံး…  ” x{1014}x{103D}စ္ေယာကုံး အတူတူေဆာင့ိုးၾကတာေပါ့……။”  “ဒါမ  ကၽန္ေတာ္ေရာ ဆရာမေရာပါ လိုးရတာ အီဆိမ့ိမ့္ေနမာဗာ”  ပကကေနအထားေဆာင့ိုးေနေသာ ေနေဇာ့ေပၚမ ေဒၚ တငင္ေအာငစ္ေယာကက္ေဆာင့ိုးခံေနရင္း  x{1014}x{103D}စ္ဦးx{1014}x{103D}စက္ ေဆာင့ိုးရတာေကာင္းေစရန္ ေဒၚတငင္ေအာငစ္ ေယာက္ သူမ၏ဖငားx{1039}x{101C}ကီးမားကို  ေနာကိုx{1037}ေကာကား ေပးလိုက္ေလသည္  ထိုသိုx{1037}ဖငားx{1039}x{101C}ကီးမားေကာက္ေပးလိုက္ ေသာအခါ  ေနေဇာ္x{1014}x{103D}င့္ေဒၚတငင္ေအာင္၏အိုးx{1039}x{101C}ကီးမာ ထိထိမိမိဖစာ မီးကုနမ္းကုန္ ပိုေဆာင့ိုးေကာင္းေနေပေတာ့သည္။

ေနေဇာ့ာ  ေဆးအစမ္းေၾကာင့္ တစာရီခနx{1037}ရပနား ဆကိုက္ေဆာင့ိုးလိုက္  သည့တက္ ေဒၚတငင္ေအာငာလဲ မိမိ ေစာကုတတင္းသား မားမာ ဆိမ့ိမ့္ေနကာ အသဲထဲထိ ခိုက္ေနေတာ့သည္။  ထိုအပင္ ေဒၚတငင္ေအာငစ္ေယာက္ ခံရ တာၾကာလာၿပီး  ေနေဇာ္၏ လီးx{1039}x{101C}ကီးအား မိမိေစာကုတတင္းသားမားx{1014}x{103D}င့္ ဖငိုရx{103C}ံx{1037}ခါ  ဆဲညx{103B}စိုက္ေလေတာ့သည္။ ထိုအခိနာ ေတာ့ ေနေဇာစ္ေယာက္  “အား အ အား ဆရာမ ကၽန္ေတာခံစားx{1014}x{103D}ိူင္ေတာ့ဘူး ဆရာမညx{103B}စာ အရမ္းေကာင္းလာၿပီ  “တ အားေကာင္းတယ္ အာ့ အ အား အား အင့္…”  ” ဖတတ္ ပလတ္………ပတ္ အင့္ ဟင့္………အို အ အား”  “အဟင့္ အို အင့္  အင့္……” “အား အ အာ ဟင့္ ဟင့င့္” “အဟင့င့္…”ဖတ္ ပတ္ ဖတ္ ဖတ္…”  “အ အ ဆ ဆရာမ ကၽန္ေတာ္ ၿပီးေတာ့မယ။ အ  အား အ အ ဟင္ ေမာင္ ေမာင္ေနဇာ္” တိုx{1037}……တိုx{1037}…လဲၿပီးေတာ့မယ္ ေမာင္ေနေဇာ္…”

“အ အာ့ အား အို အို အဟင့္ ဟင့္ အင့္   အာ့  အာ့ ဟင့္ အဟင့္ အင့္ အဟင့္ အမေလး ဗစ္ ဗစ္!!  အ အားးးးအဟငx{1037} !  “ေဆာင့္ ေဆာင့္ ေမာင္ေနေဇာ္ ” ” ဆရာမရဲx{1037}ေစာကုတို  “မီးကုနမ္းကုန္ ေဆာင့ိုးလိုက္ေတာ့”………  ဖတ္ ဖတ္ အား ဟာ အာ့ အင့္ အဟင့င့္ အား အား  ထိုx{1037}ေနာက္ ေနေဇာဲ လီး ထိပစ္ေလာက္ ကဥကာၿပီး  ဆရာမေဒၚတငင္ေအာငဲ ေစာက္ေခါင္းထဲမ ေစာကိထိ တစ္ေလာကုံးပင္ ဆိမ့ိမ့္ ကဥကာခါ.…………… “အား အကၽန္ေတာ့ုတ္ေရေတ ဆရာမေစာကုတဲ   ထကားၿပီ။ အင့္ ဟင့္ တိုx{1037}လဲထက္ေတာ့ မယ္ ၿပီးၿပီး ၿပီးၿပီ “အားးးး အင့္ အမေလး အဟင့္ ဟင့္ ဟင့္……။”   ထိုx{1037}ေနာက္ ေနေဇာ္x{1014}x{103D}င့ရာမတငင္ေအာငိုx{1037} ကာမပန္းတိုင္ သိုx{1037} အတူအေရာကမ္းလိုက္ၾကၿပီး တစ္ဦးကိုတစ္ဦး  မလတမ္း တင္းကပာဖကင္း အိပ္ေပာားၾကေလေတာ့သည္…  ………………………။