အခစကောင့ရငသနခငး
နငးတေဝေတဲ့သီတငးကတ လကိုရောကခဲ့ပီမနကဖနသီတငး ကတမီးထနးပဲတောလုပကတော့ မညမည။ဟိုနေရာကကတစီ ကတစီနင့အသံကားရသည။မနောရဲ့ ဗိုလအောင၊စပယပနးလေးခစသူစ သည့သီခငးသံမားကိုလေအသင့ မာကားရတဲ့ အတက မခငလေးသိမ့ တစယောကဒေါသစိတ၊ဝမးနညး စိတတို့ဖစလာသည။အိပရာကလူး လထလိုကပေမယ့ထ၍မရပေ။ အားယူပီးထထိုငလိုကရပေမယ့ လမးထလောကနိုငသည့ဘဝမ ဟုတပေ။တစခားတစယောကကထူမပေးမသာလမးလောက နိုင သည့ဘဝ။ဝမးနညးစိတကောင့အလိုလိုနေရငးမကရညမားကလာ သည။ဆီးကလညးသားခငလာပန သည။ထို့ကောင့ ပင “ကတ ကတ ညီမလေး နငးနငးရေ “ “ရင မမသမီးလာပီ” ညီမလေးနငးနငးကိုလမးခေါလိုက ရသည၊ နငးနငးမာအမဖစ သူမခငလေးသိမ့ အားကူညီရနရောကလာပီးအမ ဖစသူ၏မကနာကိုကည့ကာစိတ မကောငးဖစရသည။
“မမရယ စိတမကောငးတာတေမ တေးပါနဲ့လား” “အငးငါမတေးခငပါဘူးနငးနငး၊ ဒါပေမယ့ဒီအခိနဒီရာသီရောကရင ငါရဲ့ ဒဏရာဟောငးကပနပေါလာ တယ၊ငါဒီလူ့ကိုအရမးစိတနာတယ” “ကဲပါမမရယ၊လူဆိုတာကဖစခိန တနလို့ဖစရမာမဟုတ လား” “အေးလေ ဒါပေမယ့ငါဒီလိုဖစရင ငါကိုတော့လာကည့သင့တယမ ဟုတလား၊စားပီးနားမလညလုပ တာမိုး၊ခစတယ ဆိုပီးဒုကိတဖစ တော့စန့ပစသားတဲ့လူမိုးကလူ့ လောကမာရိသင့လားနငးနငး” “သူလညးသူ့အကောငးနဲ့သူရိပါ လိမ့မယ” သူ့အမစိတဆငးရဲမာစိုး၍နငးနငး ပေရာပေကောငးပောလိုကပီး ပူတငးတံခါးထဖင့ရာလေအတိုက မာစံပါယပနးရနံ့တို့ရရိ လာသည။ “စပယတေပင့နေတာလားညီမလေး””ဟုတတယမမ ဖေဖေကမမစပါယ ပနးကိုကမနးသိတော့အရကတေ ခေပီး မေဩဇာကေးတော့စော စောလေးပင့နေတာပေါ့မမရဲ့” “အေးပါ ငါရူးပေါကဦးမယ” “ဟုတကဲ့မမ” နငးနငးအမဖစသူကို ကူညီပီးတဲ ခေါကာမမအခနးရိဗိုထိုငအိမသာကိုတဲခေါပို့လိုကသည။
အိမသာတကပီးနောကမကနာသစ ရနနငးနငးကိုခေါရပနသည။ “ညီမလေးလာပါဦးကယ” “လာပီမမ” ဝီးခဲကိုတံခါးဝနား ထားပီးနငးနငးလာခေါသည။ထို့ကောင့ခငလေး ကဝီးခဲပေါထိုငလိုကပီး၊ပူတငး တံခါးဝနားကိုဘီးကိုလည့ပီးသား ရနလုပ တော့“မမ နငးနငးတနးပေးမယ” “အငးပါကယ” နငးနငးကပူတငးပေါကနားကို တနးပေးပီး “မမအတကမနကစာယူခဲ့မယ” ဆိုပီးထကသားလေသည။ခငလေး မာပူတငးပေါကကနေစပါယရုံကို လမးကည့လိုကသည။စပါယပနး လေးမားပင့လကရိ သည။ရနံ့လေး မားကလညးသငးပံ့လကရိသည့ အတကစိတတော့နညးနညးပေ သားရသည။နငးနငးပနရောကလာ တော့ စားစရာနင့ကောဖီရောကလာကာခငလေးနားသို့စားပဲရေ့ပီးနေ ရာခပေးသည။ “မမ သမီးမေ့မေ့ကိုဝိုငးကူလိုကဦး မယ၊မမ စိတညစစရာတေတေးမနေ နဲ့ဦး” “အေးပါညီမလေးရယ” နငးနငးထကသားတော့ကောဖီနင့ မုန့ကိုစားနေစဉအသံခဲ့စက၊နင့ ဆောငးဘောကမားမသီခငးသံ ထကလာပနသည။သီတငးကတ တငဘုရားမားလည့ပီးအလူခံက လိမ့မည။မီးရောငစုံတေ ထနးညိပီးဘုရားမားပူဇောခံကလိမ့မညဟု တေးရငယခငနစကသီတငးကတ ကာလကိုသတိရလာခဲ့သည။
“ခငလေး” “ဟငကိုကို” “ကိုကိုတို့ကောငးပီးရငလေ” “အငး” “ကိုကို့မေမေရဲ့ပဲရုံအလုပမာတစ နစလောကကူညီပီးရငခငလေး နင့လကထပဖို့မေမေ့ကိုပောမယ” “ကိုကို့မေမေကသဘောတူပါ့မလား” “ဒီလိုခေးမအခောအလလေးကို သဘောမတူပဲဘယရိ မလဲ” “ဘာခေးမအခောအလလဲ၊ပိုငစိုး ပိုငနငးနင့ ဟနး” “ဟနးးမေမေ့ခေးမအခောအလ၊ ကိုကိုမိနးမအခောအလ” “ဟန့ကို ကိုနော” ကိုကိုကခငလေးကိုလာနမးသည။ တနးဖယခငးမပုတော့ပေ။စခစ သညကလကထပဖို့အထိရညမနး ခဲ့ကသည့ ခစသူတေ၊ကိုကိုကတစဦးတညးသောသား၊အမေမုဆိုးမ ကီးကအလိုလိုကခစထားရသူ။ ၊ထို့ကောင့လားမသိတစခါတစခါ တော့ကိုကိုမငးမောငကဇတတရတနိုငသည။ ခစလနးတော့လညးခငလေးကိုကို့ ကိုအလိုလိုကမိသည။ခငလေးတို့ ကခစသူ ဘဝတော့မကတော့ခေ လကမထပပဲနေသောခစသူမား ဖစနေကပီလေ။စဖစပုံဒီလို။ ကိုကိုနဲ့ခငလေးကဒဂုံတကသိုလမာ ကောငးတကခဲ့ကပီးဆုံကတာက နေခစသူတေဖစခဲ့ကတယ။တ ကယတော့ခငလေးရောကိုကိုပါရနကုနကမဟုတခဲ့ဘူး။နစ ယောကလုံးကနယက၊ခငလေးကအဆောငနေ ပီးကိုကိုကသူ့မေမေငားပေးထားတဲ့ တိုကခနးမာနေပီးကောငးတက ကတာ။
သောကာနေ့ကမောင ကောငးမလာဘူး၊နေမကောငးဘူးလို့အဆောငကိုဖုနးဆကတယ။ “ဟလို ခငလေး” “ရင ကိုကို” “ကိုကို ဒီနေ့ကောငးမလာတော့ဘူး” “ဟငဘာလို့လဲကိုကို” “သိပနေမကောငးလို့၊ဗိုကကရစနေ တာ” “ဟငဘာတေစားမိလို့” “မသိ တော့ဘူး၊စားတာတော့စုံနေတာပဲ” “တစယောကတညးအဆငပေမ လားကိုကို” “ပေပါတယခငလေးရဲ့” “အဲဒါဆိုကောငး ပိတတဲ့နေ့ခငလေး လာခဲ့မယ” “လာခဲ့လေခငလေး” ခငလေးကိုကို့ကိုစိတပူတယ။တစ ယောကတညးဘယလိုနေလဲမသိ။ ဖစ နိုငရငသားပီးစောင့ပေးခငတာခငလေးစဉးစားလိုကတယ။ညနေ ကောငးဆငးတော့အဆောငကိုပန ပီးအဆောငမူးအနတီကို ပောရ တယ။ “အနတီ သမီးအိမကိုခနပနခငလို့” “ပနလေသမီး” “အဲဒါတနငာနေ့မသမီးပနလာခဲ့ မယ” “အေးကယ အေး..အေး” အဝတအစားတေယူပီးကားငား ကာကိုကိုနေသောတိုကခနးကိုသား လိုကသည။တိုကခနးပေါတကသား ပီးတံခါး ခေါကလိုကသည။ “ဒေါက..ဒေါက” “ကီ” တံခါးလာဖင့ပီးကိုကိုအံ့ဩသင့ သားရသည။ “ဟင ခငလေး၊ကိုကို့ဆီလိုကလာတယ” “လိုကလာရတာပေါ့၊တစယောကတညးနေမကောငးဖစနေတာစိတ ပူတာပေါ့” “ခငလေးလာတော့ရောဂါတဝက ပောကသား ပီ”
“သားအပိုတေ” “တကယပောတာဗ” “သိပတတတယ” “အာဘားပေးလိုကနောကတဝက ပောကပီ” “အဲဒါဆိုဆေးခနးသားစရာမလို တော့ဘူးလား” “မလိုဘူး အာဘားသာပေးလိုက” “အာဘား” ခငလေးကိုကို့ကိုအာဘားပေးလိုက သည၊ “ဟားးး ပောကပီကာ” “လုပမနေနဲ့ ဓာတဆားပါတယ၊ သောကရမယ” “ဆေးတေရောဓာတဆားရော သောကထားလို့သကသာနေပါ ပီ”“တကယလားတကယပေါ့” “ဒီနေ့ညနေဘာစားမလဲ” “မေမေပို့ထားတဲ့ကကသားကော ရိတယခငလေး” “ဒါဆိုခငလေး ထမငးအိုးတညလိုက မယ၊ပူပူနေးနေးလေးစားလိုက” “ရကဆား” “ဟနးနောတောတောအူမူးနေ တယ” “ဒီလိုသာခငလေးပုစု ပေးမယဆို ရငကိုကသလောကနေမကောငး ဖစပါစေ” “မလုပပါနင့ကိုကို၊နစယောကလုံး ကောငးပကနေမယ” “ဟုတပါပီ ဗာ” ခငလေးထမငးအိုးတညရနအိမ နောကကိုသားလိုကသည။တစ ယောကတညးသမားနေခငသလို နေသောတိုကခနးကို ထမငးအိုး တညပီးမရငးလငးရနစဉးစား လိုကသည။ ဆနရေဆေးကာထမငးအိုးတည လိုကသည။ဆနဆေးတော့လညး အ ငိမမနေရပါကိုကိုကနောကက နေဖကထားသည။
“ဟာကာ လတကိုကို” ခငလေးမနေတတပေ၊လူကသာနေ မကောငးဘူးပောနေပီးကိုကို့ဟာ ကီးကခငလေးဖငကားလာ ထောကနေသည။လညဂုတပေါကလာ သောကိုကိုအသကရူထုတသည့ လေကောင့ကကသီးနေးဖုလေး မားထလာရသည။ “ကိုကိုနေမကောငးတာကိုကာ၊ သားပီးနားနေစမးပါ” “ခငလေးအနားပဲနေခငတာ” “ထမငးအိုးတညပီးရငလာခဲ့မယ သား တော့” “ပီးရငလာခဲ့ရမာနော” “ဟုတကဲ့ပါ..ရင့” ခငလေးထမငးအိုးတညပီးအခနး သန့ရငးရေးလုပလိုကသည။ “ခငလေး လာတော့ကာ” “ဟာတကိုယလုံးညစပတနေတာ လာလို့မဖစဘူး” “ရေခိုးတော့လေ ခငလေး” “ဟုတကဲ့ပါရင့” ခငလေး ရေခိုးခနးဝငပီးရေခိုးရနပငတော့ရေခိုးခနးထဲရေဇလားမာကိုကိုရဲ့အဝတအစားတစစုံ ရေစိမထားတာကိုတေ့ရပနတယ။ ထို့ကောင့အဝတအစားတေကိုရေ လောလိုကပီးခငလေးရေခိုးလိုက ရသည။ “ဒေါက ဒေါက” “ဘာလဲကိုကို” “ရေခိုးတာ ကာနေပီအအေးပတ မယ” “မကာပါဘူးကိုကို၊ကိုကိုအဝတ တေလောဖတနေလို့ပါ” “ဟာကိုကိုလောမာပေါ့” “ရတယတ လကစတညးလော လိုကတာ” ခငလေးရေခိုးပီးသဘကကို ရငဘတပေါဖုံးပီးထကခဲ့လိုက သည။လုံခညရငလားပီးကိုကို ရေ့မထကဝံ့ပေ။အဝတအစားကိုအမနလဲလိုကပီးမီးဖိုခနးထဲပနဝငကာ ထမငးအိုးသားကည့ရာထမငးက ကကနေပီ ဖစသည။ထို့ကောင့ထမငးခူးခပပီးနောက “ကိုကိုထမငးလာစားတော့” “အငးလာပီ မိနးမရေ” မိနးမဟုခေါခံလိုကရပီးခင လေး ရကသားရပနသည။အိမမု့ကိစပု လုပ၊ထမငးဟငးခက၊အဝတ လော၊သူ့ကိုထမငးခူးခပကေးရ တော့အိမရငမတစ ယောကလိုဖစ နေသညကိုတေးမိသည။ရယလညး ရယခငသည။
ကိုကိုထမငးလာစားတော့ခငလေး လညးထမငးစားလိုကသည။ “နာသေးလားကိုကိုဗိုကက” “မနာတော့ဘူးခငလေး” “ထမငး ပူပူလေးဆိုတော့အဆငပေ တယကိုကို” ထမငးစားပီးတော့လုပစရာမရိ တော့ပေ၊ညရစနာရီခန့ရိလေပီ။ “ခငလေးအိပ ရအောင” “ဟင” ခငလေးထိုအခိနမစဉးစားမိသည။ အိပမည့နေရာ၊ “ခငလေးအပငမာအိပမယကိုကို” “မအိပရပါဘူးဗာ၊ ကိုကိုနဲ့အတူအိပရမာ” “အာမဖစဘူး” “ဘာလို့မဖစရမာလဲ” “လကမထပပဲအတူနေလို့မဖစဘူး” “ကိုကို့ကိုမယုံလို့လားခင လေး၊ကောငးပီးရငလကထပဖို့ပောခဲ့ ကတယလေ” “ကိုကိုကလဲလကထပပီးမအတူနေ မယက့ာ” “လာပါခငလေးရာ၊နောက လဲလက ထပမယ့ဟာ” ခငလေးကိုအိပခနးထဲသို့ဆဲခေါပီး ကုတငပေါခေါသားပီးတနးလဲကာ ကိုကိုကကစကစပါအောငဖက ထားတော့သည။အခနးတခနး တညးခစသူစုံတဲဖစနေတော့ ခငလေးမာစိတတော့တမိုးဖစရ သည။
“လတပါကိုကို ခငလေးအသကရူ ကပတယ” ပောမအနညးငယဖေလော့ပေး ပီးခငလေးကိုသူ့ဖကလည့ကာနမး သည။နဖူး မပါးပင၊ပါးပငမခင လေးနုတခမးလာဆီသို့ကို့ကိုနုတ ခမးကရောကလာသည။ယခငနမးဖူးသောလညးယခုကဲ့သို့မဟုတပေ။စိတ ထဲမောပနးပီးအသကရူမန လာသည။ကိုကိုဟာကီးကခငလေးပေါငကားလာထောကနေသည။ ခငလေးကောကလ သည။ ခငလေးစိတတို့ယိုငနဲ့လာသည။ကို ကိုကနမးရငးပငခငလေးဘရာခိတကိုလာဖုတသည။ကိုကိုကထပမံ ပီးအဆင့တိုး လာမညကိုကောက ပီးကိုကို့ကိုပနဖကကာကိုကို့နုတ ခမးကိုပဲပနနမးနေလိုကသည။ ကိုကိုကရပမနေပဲခငလေးလုံခညကို မ၍သူ့ဟာကီးကိုပေါငကားထဲထိုးထည့သည၊ “ကိုကိုတောပီကာ” ခငလေးပောလိုကရာကိုကိုက အောကသို့လောခပီးခင လေးနို့ကိုစို့ရနအကx{1039}x{1004}x{1039}x{1004}ီကိုတနးတငပနသည။ ခငလေးနို့လုံးဝိုငးဝိုငးတေပေါလာ တော့သည။
“ပတ ပတ” “အာ့ကိုကိုကာ၊တောပီလို့” ကိုကိုအားပောမရပေ၊ကိုကိုကနို့ကို မညသို့မညပုံစို့သညကိုမပောတတ ပေ။ခငလေး စိတကတမိုးကီးဆိုမ တမိုးကီးခံစားရသည။လေထဲလင့ နေသမိုးခံစားရသည။အပိုရိုငး လေးခငလေးမာကာမဆိုသော အရာ ကီးကိုစတငခံစားရတော့သည။ သည။အနမးနေးနေးကတမိုးဖစ လာသည။ပနနမးလိုကသည။ ပီးမစိတထဲတမိုးကီး ဆိုမတမိုး ကီး “တောပီကာကိုကိုထငလေးကာကတယ” တကယလညးကောကသည။ ကိုကိုစိတကဘယလိုနေလဲမသိ ခင လေးစိတကိုတောငမယုံခင ကာလငစိတပါသားနိုငသညမ ဟုတလား။ လိငဆကဆံမု့ကိုလကတေ့ကကမလုပဖူးပေမယ့ ကားဖူးနားဝရိပီးသားယခုလိုကိုကိုနင့နီးနီးကပ နေဖူးသောအခါစိတထဲသာယာသလိုဖစလာသည။ ကိုကိုကရပမပစဘဲခငလေး လည ပငးကိုစုပလိုကရာ “ကိုကိုခငလေးကောကတယ” “ခငလေးကဘာကိုကောကတာလဲ၊ မတောတဆ ဗိုကကီးသားရင ဘယ လိုလုပမလဲ” “လုပတိုငးဗိုကမကီးပါဘူးခငလေး” “အာ အကာအကယလဲမပါဘူးနော” “စိတမပူနဲ့ခငလေးရာမပါလဲဘာ မ မဖစပါဘူး” ခငလေးတကယကိုကောကတယ။
ကိုကို့လီးကီးကခငလေးပေါငကားကိုလာထောကနေတယ။ပူနေးနေး မာတောင့တောင့ကီး စိတထဲတမိုးကီးဆိုမတမိုးကီး။ ကောကပေမယ့ခငလေးအဝာကစိုခငနေပီ။ “ကိုကိုခိုခိုစို့ဦးမယ” “အာ ကိုကိုနော” ကိုကိုကခငလေး အဝတကိုမတငလိုက တော့ဘရာ ပေါလာတယ၊ဘရာကိုမတငပန ပီးခငလေးနို့ကိုလာဖားလေးနင့ထိတေ့လိုကတော့ခငလေးနို့သီးခေါငးလေးကခန လာသလိုနို့တအုံလုံး ကကသီးဖုတေထသားရပနတယ။ကငတကတကခံစားမု့နင့အတူအထိအတေ့ရဲ့ခံစားမု့ရသတမိုးကိုခံစား လိုကရပနတယ။အလိုလို ညညးမိတယ။ “ပတ ပတ ပတ” “အာ့ အငးးဟငးးဟငးးး” “ကိုကိုခငလေး မနေတတဘူး၊တောပီ” ကိုကိုနို့သီးခေါငးဖားလေးကိုလာ နင့ထိုးမေပီး ယကလိုကနို့အုံတစခုလုံးကိုစို့လိုက နဲ့လုပလိုကတဲ့အခါမာတော့ခငလေးတစာက အောညညးသံမား ထက၍ပငလာသည။ကိုကို့ရဲ့လကကထငလေးပိပိအပေါ ကနေအုပကာပတပေးလေတော့ ခငလေးတန့ကနဲ့ ဖစသားပီးပိပိတအုံလုံးစိုသားသလိုခံစားလိုကရပီး ရငထဲသိမ့သိမ့တုနသားရသည။
အပေါမပတရုံမကအကဲကောငးတ လောကတဖေးဖေးပတပေးရာပိပိ တအုံလုံးကတကလာလေသလား ထငမတရအောင ဖောငးကလာခဲ့ သည။အကဲကောငးအလောကစုံ ဆနလုပရားပီးနောကမာအကဲ ကောငးအပေါနားအစေ့နာရာနား ကို လကခလယဖင့ဖေးဖေးခငး ပတလေရာ “အာ့!အငး ဟငးးဟငးးး” မိမိတခါမမလုပဖူးသောလညး ယခုမူအထိအတေ့ကောင့ စိတ တို့ခကခငးထကလာသည။မကလုံးစုံမိတအောညညးမိသည။ ထိုစဉမာပငကိုကိုကသညခငလေး နုတခမးအားစုပနမး လေရာခငလေးလညးစိတမထိနးနိုငပဲပနလညစုပနမးလိုကတော့သည။ ကိုကိုဤမလုပတတလိမ့မညဟုမထငခဲ့ပေ။ခင လေး၏ကာမစိတကိုတဖေးဖေးထကလာအောငလုပ ဆောငပေးခငးကောင့ကာမစိတတို့အထဋအထိပသို့ရောကရိလုနီး နီး ဖစလာသည။ ထိုသို့ဖစနေစဉမာပငကိုကိုကရပ ပစလိုကသည။ ခငလေးမကလုံးဖင့ကည့လိုကစဉ ကိုကိုကအဝတတေကို ခတပစ လိုကသညကိုတေ့လိုကသည။မကလုံးကအလိုအလောကပငကိုကို၏ပေါငကားနေရာကိုကည့စဉမာ ၍ထောငမတနေ သောလီးကီးအားတေ့လိုကရသည။ အပငတငဤမကီးမညဟုထင မတမထားသောလီးသညငါးမတ လုံးမမကနိုငပေ။အရည သညလညးခောကလကမစနးစနးရိ လောကသည။
“ကိုကို” “ပောလေခငလေး” “ခငလေးအရမးကောကတယ” “မကောကနဲ့သူကလိမာတယ၊ ခငလေးကိုမနာစေရဘူး” “အာ ကိုကိုမညစပတနဲ့” စကားပောရငးခငလေးလုံခညကိုဆဲခတပနသည။ခငဘေးလကနဲ့လမးဆဲသောလညးမရပေ။လုံခညကတ ပီးခငလေးအဖုတဖောငးက ကလေးပေါလာသည။ “ခငလေးဟာကိုနမးပေးအုံးမယ” “အာ မလုပနဲ့ကိုကိုခငလေးငရဲကီးမယ” “ခငလေးကိုကသားမာပါ” “အာ” ခငလေးရကသားရပနသည။အမန တော့နမးပေးမညဆိုသောအခါရငတုနမိသည။ခငလေး ဟာနမးမညဆိုသညကိုခငလေးနားလညသည။ မလုပစေရနတားမစဖို့ကိုးစားပေ မယ့ ကိုကိုကခငလေးပေါငကားကိုဝငကာ မကနာအပတော့ “မလုပနဲ့ကိုကို ခငလေးကိုငရဲမပေးပါနင့” တားမစသောလညးကိုကိုက ပေါငကိုမတငပီးစိုရဲနေသောခင လေးပိပိအားလာနင့အပားလိုက ယကလိုကသောအခါ “အားးး! “အားးး လူကတုနယငသားသည၊ပူနေးစို စတသောလာက အကဲကောငးတ လောကထိထိမိမိယကသားခေ သည။ထိုနောကလာဖားကအကဲ ကောငးတလောကတိုးဝငလာပီး နုတခမးသားမားအားပတဆဲသား ပနသည။
“အားးးအီးးဟီးးဟီးးး” ခါးကလေပေါကသားသည။ပိပိတို့ မော့ဖောငးလာသည။လကကအိပ ရာခငးကိုသာတငးတငးဆုပကိုင မိတော့သည၊ “အာ့! အငးးဟငးးးဟငးးးရီးးရီးး” တရီးရီးနဲ့အရမးကောငးနေသည။ အစေ့ကိုလာနင့ထိုးမေပီးတပတ ပတစုပပနသည။ “ပတ ပတ ပတ” “အာ့အိုးးရီးးရီးးးအိုးးအားး” “အားကိုကို အားးရီးးရီးးးတောပီ အားး” အရညတို့စိုရဲနေသဖင့ကိုကို အားဤသို့မလုပစေခငပေ။ခေါငးကို တနးသောလညးမရပေ။ သူလုပစရာရိတာကိုသာဆကလုပသည။ခငလေးစိတမာတားဆီး ထားသောတံတိုငးတို့ပိုလဲသားခဲ့ရပီ။ ကိုကိုကခငလေးပေါငကားနေရာ ဝငယူပီးလီးတဲ့ကာတဖေးဖေးနင့ဖိသငးလိုကသည “ဗစ ဗစ ဗစ” “အာ့ကိုကို ဖေးဖေးနညးနညးနာတယ” တဝကတောငမဝငသေးပေ၊ နာတယပောပီးပေါငတငးသားမားကိုခင လေးကညစထားသည။ “စိတလော့ထားခငလေး” “မလုပပါနဲ့လားကိုကို၊ခငလေးအရမးနာလို့ပါ” မညသို့မပောစေကာမူကိုကို ကရ တော့မည့ပုံစံမိုးမဟုတပေ။တဖေး ဖေးနဲ့အထဲထိရောကအောငသငး လာသည။
လီးကတငးကပကပဆို့ဆို့ကီးဝင လာပီးပိပိအတငးသားမားကနာ ကငနေတာမို့ကိုကို့ကိုပောလိုက သည။ ဗစ ဗစ ဗိ” “အာ့! ကိုကို နာတယ.ဖေးဖေးလုပပါ” လီးကိုတဆုံးအထိသငးပီးခငလေးရဲ့ခါးကိုလမးဆဲပီးတဖနးဖနးမည အောငလိုးလိုကတော့ တယ။ခငလေးရဲ့လုံးကစကစခါးလေးကိုကိုငပီးလိုးတာမို့ကိုကို့စိတတေထနနေလို့လားမသိဘူးမနမနလေး ဆောင့လိုးတော့ခင လေးမာနာလနးလသဖင့မကစိကိုသာစုံမိတထားလိုကရသည၊ကပကပတညး တညးပိပိလေးကိုကိုရဲ့လီးကထိုးခဲ ပီးဝငလာ တယ။ “ဗစ ဗစဗစ ဖစ ဖောက” “အာ့အိုးးရီးးရီးးး အား” နာလနးလသဖင့အဖုတနံရဲတို့ စုတပဲသားပီဟုတေးမိလိုကသည။ “ဖတ ဖနးးဖနးးဖနးး” “အာ့ရီးးရီးးးအိုးး နာတယကိုကို” ကိုကိုကလဲထငလေးပိပိကိုအပီ အပငလိုးရတာကောင့ကပ ထုပနေ တာမို့ခော့လိုးတယဆိုပေ မယ့ပီးခငသလိုဖစနေ တာကောင့ “ပီးတော့မယ ပီးတော့မယခငလေး” ကိုကိုမကစိကိုစုံမိတပီး တရူးရူးအသံထကကာဆကလုပသည။ဝင သားပီးမထူးတော့ဘူးဖစ၍ ခငလေးအောင့အညးသညးခံရ တော့သည။
“ဖတ ဖနး ဖနးးဘတ ဘတ ဖနး” “ဟားးအားးရီးးအငးးဟငးးးကိုကို” “အာ့ရီးးရီးးးအားပီးတော့မယအိုးး” ခငလေးလညးကာမ ဆကဆံဖူးတာပထမဆုံးအကိမထဲဆိုဆိုသ လောကအရသာထူးထူးဆနးဆနးကိုခံစားလိုကရသည။ခငလေး လဲမောပနးသလိုဖစ ပီးအားကုန သားသလိုခံစားလိုကရပီးခနမိနးနေပေမယ့ကိုကိုကတော့အမောဖေပီးခငလေးကို ဖကထားလို့နေတော့တယ။ “ခင လေး ကောငးရဲ့လား” ထငလေးကောငးတယလို့တော့နုတမမဖေရဲပါဘူး။နောကတကိမထပ လုပမာလဲစိုးရိမတယ။ပိပိလေးက ကိမးစပနာကငနေတာကောင့ “အရမးနာတယကိုကို၊ကိမးစပနေတာပဲခငလေးဟာလေးတော့ကဲပဲသားပီလားမသိတော့ဘူး” “မကဲပါဘူးခငလေးရယ၊အပိုစစ စစလေးမို့ပထမအကိမကဒီလိုပဲတဲ့၊နောကအကိမဆိုရငနာတာပောက ပီးဖီးလတေရိတော့ မာ” “နောကတကိမမလုပရဲတော့ဘူးကိုကိုခုတောငအရမးနာနေပီ” “အငး ခုနောကထပမလုပတော့ဘူး လေ၊နောကရကမလုပ မာ” “တောပီ၊ကိုကိုအခုတောငသေးတေ ထကနေတယ”
“အမေးပါးလေးပေါကသားတာပါ” “ခငလေးဗိုကကီးရငဘယလိုလုပ မာလဲ၊ပသနာတေကီးမယိကိုကို” “ဗိုကကီးရငခငလေးကို ယူမာပေါ့” “ယူလို့မမရသေးတာကိုကိုရယ” “ဟုတပါပီခငလေး၊ခငလေးဗိုက မကီးရအောငကိုကိုဆေးသားဝယ လိုကပါ့မယ။ ဆေးဝယရနကိုကိုထကသားသည။ ခငလေးရေထဆေးပီးအိပရာပေါ ပနလဲရသည။အဖုတတစခုလုံး ကိနးစပ၍နေပေသည။ ကိုကိုပန ရောကလာပီးဆေးပေးသည။ “ကိုကိုဒီဆေးကဘာပသနာမမရိ ဘူးနော” “မရိဘူးမ၊ဒါပေမယ့အမဲတော့ သောကမရ ဘူးပောတယ:” “ဟုတလားကိုကို၊ဘယလိုသောကရမလဲ” “တစလုံးနင့တစလုံးကားဆယ့နစ နာရီခာပီးသောကရမယတဲ့ခင လေး “ဟုတကိုကို” “ခငလေးသောကဖို့ကိုကိုရေခပပေး မယ” “ဟုတကဲ့ကိုကို” ကိုကိုခပပေးသောရေနင့ဆေးတစ လုံးသောကခလိုကသည။ “မနကကရငလညးသောကဖို့မမေ့နင့ဦး” “ဟုတကဲ့ပါကိုကိုရဲ့” နောကရကတငအထိမခံနိုငအောင နာကငသညမို့ကိုကိုနဲ့ဆကဆံမု့မ လုပတော့ပေ။အဆောငပနရမည့ရကရောကလာတော့ “ကိုကိုလိုကပို့ပေးမယလေ” “မပို့နင့ ကိုကိုအတူတူမသားရဲဘူး၊တောကာခငလေးပောကသားတာ ရိပမိနေမယ”
“ဒါဆိုလဲလမးထိပအထိလိုကပို့မယ”” ခငလေးအဆောငကိုပနလာ လိုကတယ။လမးမာလညး စိုးရိမပူပနမု့တေနင့ပေါ့ ၊တခိန လုံးလညးကိုကိုနင့ ဖစပကသမပဲမငယောငနေ တယ၊လုပတာကိုငတာတေ ကလညးအလဲလဲအမားမားပေါ့၊ လုပရငးနင့ငေးငိုင နေလို့ အတူနေအမကီးကေ တာငပောနေသေးတယ။ နောကတနေ့မနကကတော့ဓမတာလာတယနညးနညးပေါ့။ခငလေး ကောကလိုကတာရင၊ လာရကမဟုတပဲလာတယလေ။ နောကတရကကိုကိုနင့ တေ့ရမာခငလေးရကနေတာ၊ ကိုကိုကတော့ အေးအေးဆေးဆေး “ခငလေး..ဘာထူးခားလဲ” “အဝာလာတယကိုကို၊ကိုယဝနမားရသားတာလားမသိဘူး” “ဟင……ေဩာ ဟုတလား၊ဘာမ မဖစဘူး၊ကိုကိုပောဖို့မေ့သားတာ ခငလေး” “ဘာကိုလဲဟင” “စာထဲမာရေးထားတယ၊လာတတတယလို့၊အဲဒါ ဆိုမစိုးရိမတော့နင့” “အငး..မစိုးရိမတော့ဘူး” နောကတပတတနငနေ ကိုကိုခိနးပနတယ၊ခငလေးလဲ လညးမနာကငတော့ ဘူးဆိုတော့ သားလိုကတယ၊ခငလေးသိပ မကောကတော့ဘူး၊ပထမတကိမ ပီးပီလေ၊၊နောကပီးကာမအရသာကိုလညးသိ သားပီ။နေ့လညထမငးစားပီးကိုကို့ဆီကိုသားလိုကတယ။ကိုကိုကအခနးဝကစောင့နေပီး ခေါတယ။ခငလေးအဝတအစားအပို ထည့သားတာ၊အခနးထဲရောက တော့ “ကိုကိုခဏနော.ခငလေးအဝတ အစားတေလဲလိုကပါ့မယ” “သားလေ..ခငလေး” ခင လေးလညးရေခိုး ခနးဝငသန့ရငးရေးလုပပီး အဝတအစားလဲထကခဲ့တယ” “လာလေ.ခငလေး”
“ကိုကိုကလညးကာ.စကားလေးဘာလေးပောပါရစေအုံး” “အာ.ခငလေးကလညး.အိပရာ ထဲမာပောရအောငနော” “ဟငးပီး ရငလုပအုံးမာမသိတာကနေတာပဲ” “ဟငးးးးဟငးးးးးး” “ခငလေး.ဟိုတနေ့ကသားရလာရ အဆငပေလား” “ပေတယ၊” “ကိုကိုကပောရငးဆိုရငးပုဆိုး ကိုခတခလိုကတယ၊ သူ့လီးကကီးကထောငနေပနပီ “ခငလေး.ကိုငကည့ပါလား” “မကိုငရဲပါ ဘူး” “ကိုငကည့ပါခငလေးရဲ့” “လူဆိုးလေးကာ၊သူ့ဟာကီးကို ကိုငခိုငးနေတယ” ခငလေးလညးသူ့ဟာကီးကိုပဲ ကိုငကည့ခင နေတာမို့ကိုငပေးလိုကတယ၊၊အဲဒါကီးကိုငလိုက တာနင့စိတကတစမိုးဖစလာပီး ဂငးပါထုလိုကသေးတယ။ “ကိုကိုကခင လေးကိုနမးပီးနူတခမး ကိုပါစုပလိုကတော့၊စိတထဲမာ လုပခငတဲ့ဆနကတဖေးဖေးနိုး ထလာတာပေါ့။ကိုကိုကနမးနေရငးနို့ကို ပါပတသပပေးတော့အလိုးခံ ခငတဲ့စိတကပိုပီးထကလာ တာပေါ့ရင။ခငလေးကလညး အဝတစားလဲကတညးကအတငး ခံ တေခတထားခဲ့တာလေ။
“ခငလေး .””ဟင..” “ကိုကို့ကိုမုတပေးပါလား” “ကိုကိုကပူလို့လားယပခပပေး မယလေ” “အာ.ခငလေးကကလညးကိုကိုလီး ကိုပောတာ” “အော အငးအငးမုတပေးမယ” “ဖူး..ဖူး..ဖူး” “အာ..ခငလေး..နော” “ခစ….ခစ..ခစ” ခငလေးသိရဲ့သားနင့ကိုကို့ ကိုနောကနေတာလေ။ကိုကို့ကိုခစလနးတော့လညးကိုကို့လီးကိုစုပ ပေးခငတယ။ကိုကို့လီးကို ငုံစုပလိုကတယ “ပတ..ပတ” “အားး..ခငလေး..ရယကောငးလိုကတာ” ကိုကိုကကောငးတယဆိုတော့ ပိုကောငးအောငလို့ခငလေးသူ့ဒစ ကလေးကိုလာဖား နင့ယကလိုကတယ “ပလပ..ပလပ” “အားး..ရီး..ရီးးး.ကောငး လိုကတာဗာ။” ခငလေးအားတကလာပီးလီးကို ပါးစပထဲသငး ပီးရေ့တိုး နောကဆုတမနမနလေးလုပ ပစလိုကတော့တယ “ပတ..ပတ..ပတ” “အားးးအာ့..အဟငးးဟငး ကောငးလိုက တာ.ခငလေး..ရယ” သူ့လီးစုပရငးကမပိပိထဲက အရညတေထကလာတော့တယ။
“ခငလေး..တောပီ..တောကာကိုကို မလုပလိုကရပဲနေမယ” “ရပီပေါ့၊ကေနပသားပီလား” “အငးး” “ခကလေး..အိပလိုကပါ လား” ခငလေးလညးအိပလိုကတယ။ ခငလေးအိပတော့ကိုကိုကနို့စို့ပေး တော့ခငလေးက.ကာမဆိပ တကနေပီလေ၊ညညးမိ တာပေါ့ ၊ကိုကိုကနို့ဝနးဘေးသားတေကို လညးလာနင့ယကတယ ၊နို့တေကိုလညးစို့တယ။ ခငလေးနို့သီးခေါငးလေးတေ ထောငထတဲ့အထိကိုကိုက ခငလေးနို့ကိုစို့လိုကတယ၊ ခငလေးပိပိတစခုလုံးလညးရဲနေပီ ၊ကိုကိုကနို့စို့ရငးပိပိကိုပါနိုက နေ သေးတယ၊အစေ့လေးကို ပတပေးတော့..ခငလေးမာ တဆတဆတတုနသားရတယ။ ကိုကိုကကမပိပိကိုရတကနဲ နမးလိုက တယ” “အာ..ကိုကိုဘုနးနိမ့မယမလုပနင့”””လုပမာပဲ.လကစားခေတာ” “မလုပပါနင့ကိုကိုရယ” “ပတ..ပလပ””အာ့..အိုး………” တားနေတဲ့ကားကိုကိုက ခငလေးပိပိကိုလာနင့အပားလိုက ယကပေးတယ။
“အာ့..ကိုကိုတောပါတော့နော” “ပလပပလပ” “အာ့..အငးးဟငးးးးးးး” တားနေသည့ကားထဲကခငလေး ပိပိထဲသူ့လာထိုးပီးမေ လိုကတာ ၊ဒီအရသာကတစမိုးပါ။စိတတေဆူဝေလာသလိုခံစားရတယလေ။ “အားလားးလားးကိုကိုရယ” “ပလပ..ပလပ..ပ လောက” “အာ့..အငး..ဟငးးးးဟငးးးးးး” ခငလေးအရမးကိုစိတလုပရားသား ပီးညညးလိုကမိတယ။ကိုကို ကခငလေးဖီးစေ့ကို လာနင့ဖိသိပလိုကကလောလိုကနင့မို့လို့ခငလေး လညးအရမးကိုစိတကကတက လာတော့တယ။ခါးကလညး အိပရာပေါက ကတကနေတာပေါ့ “ပတ..ပတ..ပတ” “အား..အီး..အိုး..ကတ…..ကတ…အားးအငးးးးဟငးးးး” လူတစကိုယလုံးတုနတက သား တော့တယ။ “အားးတောပီကိုကို” “ဘုနး” အိပရာခငးပေါခငလေခါးပနက လာတာလေ၊တကိုယလုံးတုန သားပီးလတ ထကသားသလို ကာမစိတကအရမးပငးပလာ တယ၊ “အားကိုကိုရယမလုပပါတော့ လားကိုကိုရယ” “အဲဒါဆိုကိုကိုလုပတော့ မယနော” “လုပတော့” ကိုကိုကခငလေးပေါငနစခောငးကို ပူးကပပီးခငလေးရငဘတနင့ထိ လုနီးပါးကေးတငတယ။
ခငလေးထငတယ။အဲလိုပုံဆိုရင ခငလေးပိပိနောကမာပူးထက နေလောကတယ။ကိုကိုက အပေါကခလာပီးခငလေးပိပိထဲ လီး ထိုးထည့တယ “ပတ.ပလတ.” “အာ့ကိုကိုကပတယ” “ကပမာပေါ့ခငလေးကပေါင ကိုစေ့ပီးပူးထားတာကိုး” “ဗစ..ဗစ..ဗစ” “အာ့..အင့ဟင့..ဟင့.ကိုကို” “ဇိ..ဗိ..ဘတ..ဖတ..ဖတ…ဘတ” “အင့..ဟင့..ဟင့.အင့” သူ့လီးကကပသပပီးဝငလေ. ခငလေး မာပိုပီးအရသာရိလေ၊ လီးကလညးတဇိ..တဖတ.ဖတ၊ တဘတဘတဝငနေတာငါးမိနစလောကမာခငလေး အရသာတေအပည့ ရပီးတုနတကလာတယ “အာ့ရီးးရီး..ကိုကို.မနမန..ခငလေ. ပီးတော့မယ” “ဇိ..ဗိ..ဘတ..ဖတ..ဖတ…ဘတ” “အာ့ရီးး ရီးး.အား.ပီးပီကိုကို.အား”“”ဘတ..ဖနး.ဖနးးဖနးးဖနးးးး” “အူး..အားးကိုကိုလဲပီးတော့မယ” “ကိုကိုအထဲမာမပီးနင့ဆေးထပ မ သောကခငဘူး” ခငလေးကဟိုတရကကဆေး သောကပီးဓမတာလာတာရကက မမနတော့တဲ့အတကဆေး မသောကခငဘူး လေ ကိုကိုကပီးခါနီးအပငကိုထုတပီး ပနးလိုကသညကိုမငလိုကရသည။
“ဟငး အားမရဘူးခငလေးရယ” “ဟငဘာလို့လဲကိုကို” “ကိုကိုကအဲဒီအထဲမပီး ရရငအာသာမပေဘူး..ခငလေး” “ခငလေးအဲဒီ ဆေးတေကိုတာရညမ သောကခငဘူးကိုကို” “ကိုကို..ကားဖူးတာရိတယ..” “ပောပလေကိုကို” “တစခို့မိနးကလေးတေက ဗိုက မကီးအောငလို့.အဖုတကိုအ လိုးမခံကဘူးတဲ့” “ဟင..ဟုတလား” “ဟုတတယ..ခငလေးသူတို့ကဖငပဲ အလုပခံတာတဲ့” “ဟုတပါ့မလားကိုကိုရယအဲဒါ ဆိုနာမာပေါ့” “အဝမာပဲနာတာတဲ့အထဲရောက ရငမနာတော့ဘူးတဲ့” “လောကပောနေတာ၊ ဝမးခူရငတောငနာတာ၊ အဲဒါကသေးသေးလေး၊ကိုကို့ ဟာကအကီးကီး” “နောကပီးအစသာနာတာ တဲ့နောကကရငမနာ တော့ဘူးတဲ့” “ကိုကိုရယ..ကနဒနသာဝယပါကာ၊ဖငတော့မလုပစေခငဘူး” “ခငလေး..ကလညး..အလာပါးပေမယ့.တဘဝခား သလိုခံစားရတယတဲ့၊အဲဒါကောင့ကနဒနမသုံးခငဘူး”ခကတာပဲကိုကိုရယ”
“အခုလုပခငတာတစခါလောက တော့ခင့ပုပါလား.ခငလေးရယ””” “ဟငး.သိပပီးအဆနးလုပခင တာပဲ၊ပီးရငအစရိ တနောငနောငနင့.ဒါပဲလုပနေရငမခကဘူးလား၊ မသိတာကလို့” “လုပပါထငလေးရယ” “နာမာကောကလို့ပါကိုကို” “မ ကောကနင့မနာအောငလုပ ပါ့မယ” “မဆိုးပါနဲ့ကိုကိုရယနောလို့” “လုပပါ.တစခါတညးပါခငလေး ရယ” “ကဲအဲလောကလုပ ခငလညး လုပ..လုပ” “ဟေး..ဒါမခငလေးက၊ခစလိုက တာ” “ပတ..ပတ” လိုခငတာရတော့ကလေးလိုပဲ၊ ခငလေးပါးကို တခတခတနမးတယ။ကမလညးကိုကိုကိုအဲလိုမငရ တာပောတယ” ခငလေးကကိုကို့ကိုအရမးခစတော့ ခင့ပုလိုကမိသည။ “ကိုကို့လီးစုပပေးပါအုံး” “ဟန့..လုပပနပီကာ” ခငလေး.ကိုကို့ကို မကစောငးထိုးလိုကပီးသူ့လီးကို စုပရပနတယ” “ပတ… ပတ” “အဲဒါတေကောင့ခငလေးကိုအရမး ခစနေတာ။ကိုကိုတို့လကထပရငလညးအဲလိုပဲအမဲအလိုလိုကနော” “ဟင့အငးဒီ ဟာတော့ဒီတစခါပဲ၊ နောကဆိုရငလကထပပီးမပေးမာ၊ ဒါတောငတခါတလေမပေးမာ” “အိုကေလေ.ခု.ကုနးပေးဦး” ခငလေး လညးကုနးပေးလိုကတယကိုကိုကခငလေးဖငကိုခေါငးလိမး ဆီတေသုတနေတာ၊ဖငကိုကိုင ခံရတော့ယားကိကိနင့ခံရတယ လကထဲဆီသုတပီးဖငထဲကို ထည့တယ “ပလတ” “အာ့” ဖငထဲမီးပူစထိုးလိုကသလိုပဲ။တမိုး ကီးမတမိုးအောင့ပီးနာတယ။
ကိုကိုကလကကိုပနထုတသားတယ၊ ဖငထဲကိုဆီထပသုတတယ။ပီး တော့ပနသငးတယ “ပလတ” “အာ့” အခုအခေါကပိုပီး လကကအထဲဝငလာတယ။ဒီတစခါ ကိုကိုလကကိုအဆုံးထိမနုတပဲတ ဝကလောကထားပီးဆီကို အပေါကလောငးခတယ၊ ဆီ ကရဲရဲစိုနေတာပဲရင။ ဆီလောငးခပီးတာနင့ လကကိုရေ့တိုးနောကဆုတ ကိုသကသကကလေးလုပတယ။ ခငလေးခံနိုငပီ။မ နာတော့ဘူး ၊ဒီအခိနမာကိုကိုကလကနစခောငးထပထည့တယ” “ကိုကို…နာတယ” ကိုကိုလေလကနစခောငးကို ကားလိုကပီး ခငလေးဖငကိုဖဲတာ ၊နောကတော့လကနစခောငး ကားကဆီတေဝငလာတယ ။တောတောမလယတဲ့ကိုကိုပါ၊ သူလုပခငတာကို မရမကအတငးလုပယူတယလေ။ဆီထပထည့ပီးလကနစခောငးကိုအသငးအထုတလုပပနတယ။ဖငကိုရုံထားရငနာလို့ထင လေးမာရသလောကလော့ထားရတယ။လကအသငးအထုတလုပတာမနာတော့ပဲကောငးလာ တယရင့။ပိပိထဲကလညးရစိရစိ ဖစနေတာပေါ့။နောကတော့ကိုကိုက လကနစခောငးလုံးဆဲထုတ သားပီးခဏနေတော့ခငလေး တငသားနစခမးဖဲပီးလီး ကို ထိုးထည့တယ
“အာ့ဖေးဖေးနောကိုကို” “ဟုတ..ခငလေး” “ပတ…ဗစ..ဗစ…” “အာ့..အင့..ဟငးးးးးးး” လီးကလကထကရညတော့အောင့လာ တယ။ကိုကိုကတဝကကောကောလောကထည့ပီးရေ့တိုး နောကဆုတလုပတာ၊တဖေးဖေး နင့ဖငကခံလာနိုငလာတော့ခငလေး လညးညညးမိတယ”“ဗစ..ဗစ..ဘတ..ဖတ..ဖတ”” “အိုး…အာ..အာ့အငးဟငးးးဟငးးး” တဖေးဖေးလိုးရငးကိုကို့ဆီးခုံကီးကခင လေးတငပါးမာလာထိတော့ ကိုကိုလီးအဆုံးဝငသားပီဆို တာခငလေးသိလိုကတယ။အောင့တာမတမိုးကီးပါ။ “”ဗစ..ဘတ..ဖတ..ဖတ..” “”အာ့..အင့..ဟငးးဟငးးအာ့.. ရီးး..ရီးး” “အာ့.ကိုကို..မပီးသေးဘူးလား” :”ဇိ..ဗစ..ဗစ…ဇပ ဖတ..ဖနးဖနး. ဖနး” “အာ့..အားးးပီးပီ.ပီးပီခငလေး အား” ကိုကိုလညးပီးတော့ခငလေးလညး အိမသာသားရသလိုကိုကိုလညး ပဲရေခိုးခနးဝငပီးသန့ရငးရေး လုပရတော့တယ။ဒီလိုနင့ခငလေး နင့ကိုကိုရဲ့ခစသကတမး ကခောကလကောခဲ့တယ။ ဒီလိုနဲ့ သီတငးကတနီးလာသလို စာမေးပဲကီးလဲနီးလာတယ။စာမေး ပဲပီးရငကောငးပိတပီ။ခငလေးတို့ ကောငးပီးပီလေ၊မောငနင့ခဲ ရ တော့မယ။
“ခငလေး” “ကိုကိုပောလေ” “ခငလေးကောငးပီးရငပနမာလား” “ပနရမာပေါ့ကိုကို” “သီတငးကတပီးတဲ့အထိရနကုန မာနေ ပါလား”“ဟင မနေခငပါဘူး၊လူရုပတယ၊ ကိုယ့မို့ပဲနေခငတာ” “ခငလေးကလဲကိုယ့မို့ကိုယရာမာ အမဲသီတငးကတနေဖူးတာ ပဲ” “အငးလေ ခငလေးမို့မာဆိုရင၊ မုန့တေလုပတယ၊လူကတယ၊ည ဘကဆိုဘုရားမီးပူဇောခံကတယ၊ ဆေမိုးတေကို ကနတော့ရတယလေ” “ခငလေးရယ၊ကိုကိုကစာမေးပဲပီး ရငခငလေးနဲ့ခဲရတော့မာတစယောကတမို့စီဖစနေတော့ခနခနလာမ နေနိုငဘူးလေ၊ခုပိတရကလေးတ ရကနစရကမာကိုကိုနဲ့ခနနေပေးပါ လား” “ကိုကိုရယ အိမကပောလိမ့မယ” “ရနကုနမာတစခါ လောကပဲသီတငး ကတဖူးကတာပဲလေ၊ရနကုနက ရေကောကစညတယ” “ကားဖူးတယကိုကို’ “နစရကလောကပဲနေပေးလား ကာ” ခငလေးစိတမကောငးတော့ရနကုန မာနေဖို့သဘောတူလိုကရသည။
အိမကိုလညးသတငးကတပီးမပန လာမညဟုပောလိုကရသည။ သီတငးကတနေ့လညကတော့ ကိုကိုနဲ့အတူနေလိုကသည။ ကိုကို စိတတိုငးကနေပေးလိုကပီးည နေရောကတော့လူကမူးသလိုလိုဖစနေပီ။စာမေးပဲတငးစာကကခဲ့ ရသည့အတကအား ပတရသည့အထဲကိုကိုနင့ကာမဆကဆံသညမာ နစကိမပီးသားခဲ့ရသည။လူလညး မောပီးမူးသလိုဖစရသည။ ညရောကတော့ ရေမိုးခိုးပီးအဝတ အစားလဲလယကာကိုကိုနဲ့ရေကော ဈေးဘကသားခဲ့သည။မီးရောငစုံ နင့ရဟတမားကိုကည့ပီးခေါငးမူးရ သည။လူတေမားလနးသဖင့စိတ ညစမိသည။ဟိုလူကတိုးလိုကတနး လိုကနဲ့မို့ခေါငးမူးနေသညနင့ “ကိုကိုပနမယကာ” “ခနနေ ပါဦးခငလေး” “ဟာကာခေါငးအရမးမူးနေပီ” “ခနလေးပါခငလေးရယ၊ဟိုဘကကို ခနလောကရအောင” “တောပါပီကာ” “ခန လေးပါခငလေးရဲ့” “ကိုကိုခငလေးစိတတိုလာပီနော” “ခငလေးကလဲကာ၊ခနလေးကို” “မရဘူး၊အခုပနမယ” “ဟိုအနားကဆိုငမာ သူငယခငး တေရောကနေတယ”
“ကိုကိုနေခဲ့ခငရငနေခဲ့၊ခငလေး ကတော့ပနမယ” စိမရညစာနင့ခငလေးပဲဈေးထဲကမနမနပေးထကလိုကပီးလမး မပေါတက ရာ “ကီ..ကီ ဒုနး” “ဟာ ကားတိုကပီဟေ့” ခငလေးဘာမမသိတော့ပေ။ ခငလေးသတိရလာတော့ရနကုန ဆေးရုံကီးပေါဝယ။ “သမီးခငလေးသတိရလာပီလား” ဖေဖေနင့မေမေ၏စိုးရိမတကီး မကနာနဲ့ပောနေသည။ “ဟုတကဲ့မေမေ” “သမီးသတိမေ့ နေတာနစရကရိပီ” “ဟငဟုတလား” ခငလေးအိပရာကထရနပငသည။ ထ၍မရပေ။ခငလေးလိုကရာလိုကသညကခငလေးခစ သောကိုကို။ မတေ့မိပါ။ဝမးနညးစိတတိုလံ ထကလာသည။ဝမးနညးစိတဖင့ မကရညကရသည။ “သမီးဘာမမဖစပါဘူး သမီးရယ၊ အားမငယနဲ့ဖေဖေရောမေမေပါရိတယ၊မငိုနဲ့တိတနော” မေ့မေ့အားပေးစကားသာကားရ သည။ကိုကိုအားပေးစကား ကား ခငသည။သို့သောကိုကိုမလာပေ။ အိပရာကထမရသဖင့စစဆေးက ရပနသည။အပစရာမတေ့ပါ။ ဆရာဝနပောသည မာတော့ထိတ လန့စိတကောင့ဖစရပီးလေ့ကင့ ခနးမပောကကငးနိုငသညဟုပော ပလာသည။ ဆေးရုံတငတစပတခန့ နေသည။ထိုတပတအတငးကိုကိုမလာပေ။ခင လေးကိုကို့ကိုစိတနာသည။ခငလေး မာလမးမလောကနိုငသညမအပ ကနသည့ ဒဏရာမားပောကကငး ၍ဆေးရုံကဆငးပီးမိမိမို့သို့ပနခဲ့ ရသည။ကိုကိုအားတအားမုနးမိသ သည။မိမိ၏အပိုစငဘဝကိုယူခဲ့ ယုံ မကဒုကိတဘဝရောကနေစဉပစ ပယထားသောယောကားမပီသ ည့သူအားအရမးမုနးသည။ယခုလညးအနာဟောငးတို့ပန ထလာ သည။ရငခငတစခုလုံးဟာတာတာ နင့ခံစားရသည။အမုနးမီးတို့ပား ရလေသည။ညနေစောငးခဲ့ပီ။ ခငလေးတို့မို့ရဲ့ထုံးစံ အတိုငးမို့ကိုလည့ပီးဘုရားမီးပူဇောခံသည။
လူတို့အသံအသံခကစကမား ဆောငးဘောကမားနင့လည့လည ကသည။ညကိုးနာရီထိုးခါနီးမခင လေးတို့အိမဖကကိုဘုရား ပူဇောခံအဖဲ့ရောကလာသည။ “မမ အပငထကပါဦး” “နေပါစေ ညီမလေးရယ” “မမကလဲအိမထဲပဲနေနေတာ၊အပင လေးဘာ လေးထကပီး၊ပိုကဆံလေး ဘာလေးလူလေ” “အငးပါကယ” ညီမလေးအလိုကအပငထကရန ပငရသည၊ဝီးခဲပေါထိုင၍ညီမ လေးကတနးသည။အိမအပငကို ရောကသည။ခံအပငထိထကပီး အလူခံမားကိုလူသည။အားလုံး ပီးသည့အထိစောင့ကည့ ပီးပနဝငရနကံကတော့ “ညီမလေးမမအိမထဲမဝငခငသေး ဘူး” “မမကဘယသားခငလို့လဲ” “စပါယရုံနားပို့ပေးပါညီမလေး” “ဟုတကဲ့မမ” ညီမလေးကစပါယရုံနားတနးပေး သည။လရောငလငးလကစပါယရနံ့တို့သငးပံ့နေသည။ခေါငးကညသားသလို ခံစားလိုကရသည။ ထိုစဉမိမိမကလုံးကိုလကဖင့အုပ သည။အစကတော့ညီမလေးလို့ ထငခဲ့သည။ညီမလေး၏လကမ ဟုတ။အရမးထိတလန့သားသည။ ရရိသောကိုယသငးနံ့မာကိုကိုသုံးစဲ လေ့ရိသောရေမေးနံ့ဖစသည။
“လတ လတ ဘယသူလဲ” မကလုံးကိုအုပထားသညကိုလတ လိုကပီးမကနာခငးဆုံ၍ပောသူ က “ကိုကိုပါ” “ဟင လူယုတမာကီး” ဒေါသမားထကလနး၍ထိုငရာမထ ၍ရနတေ့တော့သည။ “ရငထကသားစမး၊မထကရငကမ အောလိုကမာ” “မထကနိုငပါဘူးခငလေး” ဒေါသကီးသောခငလေးစိတတို၍ “ဖေဖေရေ လာပါဦး၊လူယုတမာ ကိုမောငးထုတလိုကပါ” အိမထဲ မလူမားထကလာပီး “သမီးကီး ၊သမီးကီး” မေ့မေဆီလမးပီးမေ့မေ့ရငခငထဲ ဝငကာငိုလိုကသည။ “သမီးကီး လမးလောက နိုငပီ” ဟိုလူအားမောငးမထုတပဲသမီးလမးလောကနိုငပီဆိုမသတိရသည။ မိမိမတတပရပသည့အပငလမး တောငလောက လိုကသေးသည။ ထိုအခါမလဲကမလိုဖစရာကိုကိုမလမးထိနးပီးဝီးခဲပေါပနတငပေး သာ။ခငလေးမာဝီးခဲပေါငိုကေးနေ သောလညးမိသားစုမားကဝမးသာ နေကသည။
“ဖေဖေ ဟိုလူကိုမောငးထုတလိုကလေ” “သမီး ဖေဖေရငးပမယနောသမီး၊ စိတအေးအေးထားပီးနားထောင” “ဖေဖေကဘာ ရငးပမလို့လဲ” “ကိုကိုမငးမောငအကောငးလေ” “နငဘာသိလို့လဲနငးနငး” “မမကိုတောငးရမးဖို့ရောကလာတဲ့ ကိုကိုမငးမောင အကောငး” “ဘာ ဒီလိုငါဒုကိတဖစမထကပေး တဲ့လူမိုးကိုငါလကမထပဘူး” “မဟုတဘူးသမီး၊ကိုကိုမငးမောငလဲ သူ့အဖစနဲ့ သူပါသမီး” “အဲဒါဆိုအစကတညးကလာရငးပလေ၊ခုကမ ဟီးးဟီးးး” “သမီးကားတိုကတဲ့နေ့မာ သူပဲဆေး ရုံကိုပို့တယ၊အိမကို ဖုနးဆကဖို့ အဆောငကိုပောတယ၊အဆောငကဖေဖေတို့ဆီဆကတော့ဖေဖေတို့ လာတယ၊သူကသမီးကိုသမီးသူငယ ခငးဆီ အပပီးသူ့မို့ကိုပနသား တာ” “သမီးဒီလောကဖစနေတာလေ၊သူ မပနပဲနေရမာပေါ့” “ဟုတတယ ခငလေး၊အဲဒီနေ့ပဲမေမေ လေဖတသားလို့ကိုကိုပနရတယ၊မေမေ သကသာတော့ခငလေးအဆောငကို ဆကတာ၊ခငလေးသူငယခငးကအ ဆောငမာမရိ တော့ဘူး၊အဆကအ သယပတသားတယ။မေမေက လမးမလောကနိူငတော့သူ့ကိုပုစုရငးသူ့အလုပတေကောင့အပငကိုထက ဖို့အခင့မသာဘူး။မေမေနေကောငးမမေမေကိုဖင့ပောလိုက တယ။မေမေကသဘောတူတယ။
ဒီတော့တောငးရမးလကထပလို့ ရအောငအဆကအသယပနရာ တော့ခငလေးသူငယခငးနင့လနခဲ့တဲ့တပတကအဆကအသယ ရပီး ဖုနးနံပါတရတယ။အနကယနဲ့ မေမေစကားပောပီးတော့ခငလေးတို့မို့ကိုလာခဲ့တာပါ။ခငလေးကို ကိုကိုလကထပပါရစေ” ခငလေးဖေဖေကိုကည့တော့ပုံးနေ သည။ “ဒီအထိတော့ဖေဖေတို့စီစဉတာပါကယ၊ကနတာတော့သမီးလေး သဘောပါ ကယ” ပောပီးအိမထဲဝငသားကလေ သည။ “ခငလေးကိုကို့ကိုလကထပမယ မဟုတလား” “ခငလေးဒုကိတဖစနေရငကော ကိုကိုလကထပမာလား” “ခငလေးဒုကိတဖစလဲလကထပမလို့ကိုကိုလာခဲ့တာ၊ကိုကို့အခစနင့ မေတာကဖူစငတာကောင့ခင လေးလမးလောကနိုငပါပီ” “ကိုယ့ဟာကိုယတောငမယုံနိုငပါ ဘူးကိုကို” “မယုံဘူးဆိုရငကိုကိုကိုကိုပမယ လာမတတပရပ လိုက” ကိုကို့ကိုအားပုရငးခငလေးမတ တပရပလိုကသည။မတတပရပ သညအထိအဆငပေသည။ ကိုကိုကငါးလမးမခာ၍ “လာလေခငလေး ကိုကိုတို့ရေ့ဆက ရမယ့ဘဝအတကကိုးစားလိုကရ အောင” ခငလေးကိုးစားပီးလမးရလေပီ။ “တစလမး” “နစလမး” “သုံးလမး” “မရတော့ဘူးကိုကို” “ကိုးစားစမးပါခငလေးအားမ လော့နဲ့ခငလေးအနားမာကိုကို စောင့ရောကဖို့အမဲရိနေမာ” ခငလေးကိုးစားပီးလောကလမး လိုကသည၊
“လေးလမး” “ငါးလမး” “အောငမငပီက ဟားးးဟားးး” ကိုကိုကဖက၍ခငလေးပါးပငကို နမးလေသည။ခငလေးမာဝမးသာ လနး၍မကရညမားပငစီးကလာ တော့သည။အိမထဲသို့ရောက လငမိသားစုအားလုံးပုံးပော လကရိသောမကနာနင့ကိုက သည။ ထိုညကတော့ခငလေးအိပမပော နိုငတော့ပေ။ခငလေးခစတဲ့ကိုကို ခငလေးအနားရောကရိနေပီလေ။
Zawgyi
အခစ္ေၾကာင့ငနင္း
x{1014}x{103D}င္းေတေဝတဲ့သီတင္းကၽတ္ လကိုေရာကဲ့ၿပီမနကနီတင္း ကၽတီးထန္းပဲေတာုပ္ၾကေတာ့ မညည္။ဟိုေနရာကကၽတီ ကၽတီx{1014}x{103D}င့သံၾကားရသည္။မေနာရဲx{1037} ဗိုလ္ေအာင္၊စပယန္းေလးခစူစ သည့ီခင္းသံမားကိုေလအသင့္ မာၾကားရတဲ့ အတက္ မခင္ေလးသိမ့္ တစ္ေယာက္ေဒါသစိတ္၊ဝမ္းနည္း စိတိုx{1037}ဖစာသည္။အိပာကလူး လထလိုက္ေပမယ့၍မရေပ။ အားယူၿပီးထထိုငိုကေပမယ့္ လမ္းထေလာက္x{1014}x{103D}ိုငည့ဝမ ဟုတ္ေပ။တစားတစ္ေယာကထူမေပးမသာလမ္းေလာက္ x{1014}x{103D}ိုင္ သည့ဝ။ဝမ္းနည္းစိတ္ေၾကာင့လိုလိုေနရင္းမကညားကလာ သည္။ဆီးကလည္းသားခငာပန္ သည္။ထိုx{1037}ေၾကာင့္ ပင္ “ကၽတ္ ကၽတ္ ညီမေလး x{1014}x{103D}င္းx{1014}x{103D}င္းေရ “ “ရင္ မမသမီးလာၿပီ” ညီမေလးx{1014}x{103D}င္းx{1014}x{103D}င္းကိုလမ္းေခၚလိုက္ ရသည္၊ x{1014}x{103D}င္းx{1014}x{103D}င္းမာအမဖစ္ သူမခင္ေလးသိမ့္ အားကူညီရန္ေရာကာၿပီးအမ ဖစူ၏မက္x{1014}x{103D}ာကိုၾကည့ာစိတ္ မေကာင္းဖစသည္။
“မမရယ္ စိတေကာင္းတာေတမ ေတးပါနဲx{1037}လား” “အင္းငါမေတးခငါဘူးx{1014}x{103D}င္းx{1014}x{103D}င္း၊ ဒါေပမယ့ီအခိနီရာသီေရာကင္ ငါရဲx{1037} ဒဏာေဟာင္းကပန္ေပၚလာ တယ္၊ငါဒီလူx{1037}ကိုအရမ္းစိတာတယ္” “ကဲပါမမရယ္၊လူဆိုတာကဖစိန္ တနိုx{1037}ဖစမာမဟုတ္ လား” “ေအးေလ ဒါေပမယ့ါဒီလိုဖစင္ ငါကိုေတာ့လာၾကည့င့ယ ဟုတား၊စားၿပီးနားမလညုပ္ တာမိဳး၊ခစယ္ ဆိုၿပီးဒုကx{1039}x{1001}ိတဖစ္ ေတာ့စနx{1037}စားတဲ့လူမိဳးကလူx{1037} ေလာကမာရိသင့ားx{1014}x{103D}င္းx{1014}x{103D}င္း” “သူလည္းသူx{1037}အေၾကာင္းနဲx{1037}သူရိပါ လိမ့ယ္” သူx{1037}အမစိတင္းရဲမာစိုး၍x{1014}x{103D}င္းx{1014}x{103D}င္း ေပရာေပေၾကာင္းေပာလိုက္ၿပီး ပဴတင္းတံခါးထဖင့ာေလအတိုက္ မာစံပါယန္းရနံx{1037}တိုx{1037}ရရိ လာသည္။ “စပယ္ေတပင့္ေနတာလားညီမေလး””ဟုတယမ ေဖေဖကမမစပါယ္ ပန္းx{1039}x{101C}ကိဳကန္းသိေတာ့အx{101B}က္ေတ ေခၽၿပီး ေမဩဇာေကၽးေတာ့ေစာ ေစာေလးပင့္ေနတာေပါ့မမရဲx{1037}” “ေအးပါ ငါရx{103D}းေပါက္ဦးမယ္” “ဟုတဲ့မမ” x{1014}x{103D}င္းx{1014}x{103D}င္းအမဖစူကို ကူညီၿပီးတဲ ေခၚကာမမအခန္းရိဗိုထိုငိမာကိုတဲေခၚပိုx{1037}လိုကည္။
အိမာတက္ၿပီးေနာကက္x{1014}x{103D}ာသစ္ ရန္x{1014}x{103D}င္းx{1014}x{103D}င္းကိုေခၚရပနည္။ “ညီမေလးလာပါဦးကယ္” “လာၿပီမမ” ဝီးခဲကိုတံခါးဝနား ထားၿပီးx{1014}x{103D}င္းx{1014}x{103D}င္းလာေခၚသည္။ထိုx{1037}ေၾကာင့င္ေလး ကဝီးခဲေပၚထိုငိုက္ၿပီး၊ပဴတင္း တံခါးဝနားကိုဘီးကိုလည့္ၿပီးသား ရနုပ္ ေတာ့“မမ x{1014}x{103D}င္းx{1014}x{103D}င္းတန္းေပးမယ္” “အင္းပါကယ္” x{1014}x{103D}င္းx{1014}x{103D}င္းကပဴတင္းေပါကားကို တန္းေပးၿပီး “မမအတကနကာယူခဲ့မယ္” ဆိုၿပီးထကားေလသည္။ခင္ေလး မာပဴတင္းေပါကေနစပါယ္x{101B}ုံကို လမ္းၾကည့ိုကည္။စပါယန္း ေလးမားပင့ကိ သည္။ရနံx{1037}ေလး မားကလည္းသင္းပံx{1037}လကိသည့္ အတကိတ္ေတာ့နည္းနည္းေပ သားရသည္။x{1014}x{103D}င္းx{1014}x{103D}င္းပန္ေရာကာ ေတာ့ စားစရာx{1014}x{103D}င့္ေကာီေရာကာကာခင္ေလးနားသိုx{1037}စားပဲေx{101B}x{103E}x{1037}ၿပီးေန ရာခေပးသည္။ “မမ သမီးေမ့ေမ့ကိုဝိုင္းကူလိုက္ဦး မယ္၊မမ စိတစရာေတေတးမေန နဲx{1037}ဦး” “ေအးပါညီမေလးရယ္” x{1014}x{103D}င္းx{1014}x{103D}င္းထကားေတာ့ေကာီx{1014}x{103D}င့္ မုနx{1037}ိုစားေနစဥသံခဲx{1037}စက္၊x{1014}x{103D}င့္ ေဆာင္းေဘာကားမသီခင္းသံ ထကာပနည္။သီတင္းကၽတ္ တငုရားမားလည့္ၿပီးအလx{103D}ခံၾက လိမ့ည္။မီးေရာငုံေတ ထန္းညx{103B}ိၿပီးဘုရားမားပူေဇာံၾကလိမ့ညု ေတးရငခင္x{1014}x{103D}စသီတင္းကၽတ္ ကာလကိုသတိရလာခဲ့သည္။
“ခင္ေလး” “ဟငိုကို” “ကိုကိုတိုx{1037}ေကာင္းၿပီးရင္ေလ” “အင္း” “ကိုကိုx{1037}ေမေမရဲx{1037}ပဲx{101B}ုံအလုပာတစ္ x{1014}x{103D}စ္ေလာကူညီၿပီးရငင္ေလး x{1014}x{103D}င့ကပိုx{1037}ေမေမ့ကိုေပာမယ္” “ကိုကိုx{1037}ေမေမကသေဘာတူပါ့မလား” “ဒီလိုေခၽးမအေခာအလေလးကို သေဘာမတူပဲဘယိ မလဲ” “ဘာေခၽးမအေခာအလလဲ၊ပိုငိုး ပိုငင္းx{1014}x{103D}င့္ ဟန္း” “ဟန္းးေမေမ့ေခၽးမအေခာအလ၊ ကိုကိုမိန္းမအေခာအလ” “ဟနx{1037}ို ကိုေx{1014}x{103D}ာ္” ကိုကိုကခင္ေလးကိုလာနမ္းသည္။ တန္းဖယင္းမပဳေတာ့ေပ။စခစ္ သညလကပိုx{1037}အထိရညန္း ခဲ့ၾကသည့္ ခစူေတ၊ကိုကိုကတစ္ဦးတည္းေသာသား၊အေမမုဆိုးမ x{1039}x{101C}ကီးကအလိုလိုကစားရသူ။ ၊ထိုx{1037}ေၾကာင့ားမသိတစါတစါ ေတာ့ကိုကိုမင္းေမာငဇတx{101B}တ္x{1014}x{103D}ိုငည္။ ခစန္းေတာ့လည္းခင္ေလးကိုကိုx{1037} ကိုအလိုလိုကိသည္။ခင္ေလးတိုx{1037} ကခစူ ဘဝေတာ့မကေတာ့ေခ လကထပဲေနေသာခစူမား ဖစ္ေနၾကၿပီေလ။စဖစုံဒီလို။ ကိုကိုနဲx{1037}ခင္ေလးကဒဂုံတကx{1039}x{1000}သိုလာ ေကာင္းတကဲ့ၾကၿပီးဆုံၾကတာက ေနခစူေတဖစဲ့ၾကတယ္။တ ကယ္ေတာ့ခင္ေလးေရာကိုကိုပါရနုနမဟုတဲ့ဘူး။x{1014}x{103D}စ္ ေယာကုံးကနယ၊ခင္ေလးကအေဆာင္ေန ၿပီးကိုကိုကသူx{1037}ေမေမငားေပးထားတဲ့ တိုကန္းမာေနၿပီးေကာင္းတက္ ၾကတာ။
ေသာၾကာေနx{1037}ကေမာင္ ေကာင္းမလာဘူး၊ေနမေကာင္းဘူးလိုx{1037}အေဆာငိုဖုန္းဆကယ္။ “ဟလို ခင္ေလး” “ရင္ ကိုကို” “ကိုကို ဒီေနx{1037}ေကာင္းမလာေတာ့ဘူး” “ဟငာလိုx{1037}လဲကိုကို” “သိပ္ေနမေကာင္းလိုx{1037}၊ဗိုကရစ္ေန တာ” “ဟငာေတစားမိလိုx{1037}” “မသိ ေတာ့ဘူး၊စားတာေတာ့စုံေနတာပဲ” “တစ္ေယာကည္းအဆင္ေပမ လားကိုကို” “ေပပါတယင္ေလးရဲx{1037}” “အဲဒါဆိုေကာင္း ပိတဲ့ေနx{1037}ခင္ေလး လာခဲ့မယ္” “လာခဲ့ေလခင္ေလး” ခင္ေလးကိုကိုx{1037}ကိုစိတူတယ္။တစ္ ေယာကည္းဘယိုေနလဲမသိ။ ဖစ္ x{1014}x{103D}ိုငငားၿပီးေစာင့္ေပးခငာခင္ေလးစဥ္းစားလိုကယ္။ညေန ေကာင္းဆင္းေတာ့အေဆာငိုပန္ ၿပီးအေဆာငx{103D}းအနီကို ေပာရ တယ္။ “အနီ သမီးအိမိုခနပနငိုx{1037}” “ပန္ေလသမီး” “အဲဒါတနလx{1039}x{1004}ာေနx{1037}မသမီးပနာခဲ့ မယ္” “ေအးကယ္ ေအး..ေအး” အဝတစားေတယူၿပီးကားငား ကာကိုကိုေနေသာတိုကန္းကိုသား လိုကည္။တိုကန္းေပၚတကား ၿပီးတံခါး ေခါကိုကည္။ “ေဒါက္..ေဒါက္” “ကၽီ” တံခါးလာဖင့္ၿပီးကိုကိုအံ့ဩသင့္ သားရသည္။ “ဟင္ ခင္ေလး၊ကိုကိုx{1037}ဆီလိုကာတယ္” “လိုကာရတာေပါ့၊တစ္ေယာကည္းေနမေကာင္းဖစ္ေနတာစိတ္ ပူတာေပါ့” “ခင္ေလးလာေတာ့ေရာဂါတဝက္ ေပာကား ၿပီ”
“သားအပိုေတ” “တကယ္ေပာတာဗ” “သိပတယ္” “အာဘားေပးလိုက္ေနာကဝက္ ေပာက္ၿပီ” “အဲဒါဆိုေဆးခန္းသားစရာမလို ေတာ့ဘူးလား” “မလိုဘူး အာဘားသာေပးလိုက္” “အာဘား” ခင္ေလးကိုကိုx{1037}ကိုအာဘားေပးလိုက္ သည္၊ “ဟားးး ေပာက္ၿပီကာ” “လုပေနနဲx{1037} ဓာတားပါတယ္၊ ေသာကမယ္” “ေဆးေတေရာဓာတားေရာ ေသာကားလိုx{1037}သကာေနပါ ၿပီ”“တကယားတကယ္ေပါ့” “ဒီေနx{1037}ညေနဘာစားမလဲ” “ေမေမပိုx{1037}ထားတဲ့ၾကကားေၾကာ္ ရိတယင္ေလး” “ဒါဆိုခင္ေလး ထမင္းအိုးတညိုက္ မယ္၊ပူပူေx{1014}x{103D}းေx{1014}x{103D}းေလးစားလိုက္” “ရကား” “ဟန္းေx{1014}x{103D}ာ္ေတာ္ေတာူမဴးေန တယ္” “ဒီလိုသာခင္ေလးပဳစု ေပးမယို ရင္x{1039}x{101C}ကိဳကေလာက္ေနမေကာင္း ဖစါေစ” “မလုပါx{1014}x{103D}င့ိုကို၊x{1014}x{103D}စ္ေယာကုံး ေကာင္းပက္ေနမယ္” “ဟုတါၿပီ ဗာ” ခင္ေလးထမင္းအိုးတညနိမ္ ေနာကိုသားလိုကည္။တစ္ ေယာကည္းသမားေနခငလို ေနေသာတိုကန္းကို ထမင္းအိုး တည္ၿပီးမရင္းလင္းရနဥ္းစား လိုကည္။ ဆန္ေရေဆးကာထမင္းအိုးတည္ လိုကည္။ဆန္ေဆးေတာ့လည္း အ ၿငိမေနရပါကိုကိုကေနာက ေနဖကားသည္။
“ဟာကာ လx{103E}တိုကို” ခင္ေလးမေနတတ္ေပ၊လူကသာေန မေကာင္းဘူးေပာေနၿပီးကိုကိုx{1037}ဟာ x{1039}x{101C}ကီးကခင္ေလးဖင္ၾကားလာ ေထာက္ေနသည္။လညုတ္ေပၚကလာ ေသာကိုကိုအသကx{103D}ထုတည့္ ေလေၾကာင့္ၾကကီးေx{1014}x{103D}းဖုေလး မားထလာရသည္။ “ကိုကိုေနမေကာင္းတာကိုကာ၊ သားၿပီးနားေနစမ္းပါ” “ခင္ေလးအနားပဲေနခငာ” “ထမင္းအိုးတည္ၿပီးရငာခဲ့မယ္ သား ေတာ့” “ၿပီးရငာခဲ့ရမာေx{1014}x{103D}ာ္” “ဟုတဲ့ပါ..ရင့္” ခင္ေလးထမင္းအိုးတည္ၿပီးအခန္း သနx{1037}င္းေရးလုပိုကည္။ “ခင္ေလး လာေတာ့ကာ” “ဟာတကိုယုံးညစတ္ေနတာ လာလိုx{1037}မဖစူး” “ေရခိဳးေတာ့ေလ ခင္ေလး” “ဟုတဲ့ပါရင့္” ခင္ေလး ေရခိဳးခန္းဝင္ၿပီးေရခိဳးရနင္ေတာ့ေရခိဳးခန္းထဲေရဇလားမာကိုကိုရဲx{1037}အဝတစားတစုံ ေရစိမားတာကိုေတx{1037}ရပနယ္။ ထိုx{1037}ေၾကာင့ဝတစားေတကိုေရ ေလာိုက္ၿပီးခင္ေလးေရခိဳးလိုက္ ရသည္။ “ေဒါက္ ေဒါက္” “ဘာလဲကိုကို” “ေရခိဳးတာ ၾကာေနၿပီအေအးပတ္ မယ္” “မၾကာပါဘူးကိုကို၊ကိုကိုအဝတ္ ေတေလာတ္ေနလိုx{1037}ပါ” “ဟာကိုကိုေလာာေပါ့” “ရတယ လကတည္းေလာ္ လိုကာ” ခင္ေလးေရခိဳးၿပီးသဘကို ရငတ္ေပၚဖုံးၿပီးထကဲ့လိုက္ သည္။လုံခညငားၿပီးကိုကို ေရx{1037}မထကံ့ေပ။အဝတစားကိုအမနဲလိုက္ၿပီးမီးဖိုခန္းထဲပနငာ ထမင္းအိုးသားၾကည့ာထမင္းက ကက္ေနၿပီ ဖစည္။ထိုx{1037}ေၾကာင့မင္းခူးခပ္ၿပီးေနာက္ “ကိုကိုထမင္းလာစားေတာ့” “အင္းလာၿပီ မိန္းမေရ” မိန္းမဟုေခၚခံလိုကၿပီးခင္ ေလး ရကားရပနည္။အိမx{103C}x{1037}ကိစx{1039}x{1005}ပဳ လုပ္၊ထမင္းဟင္းခက္၊အဝတ္ ေလာ္၊သူx{1037}ကိုထမင္းခူးခပ္ေကၽးရ ေတာ့အိမငတစ္ ေယာကိုဖစ္ ေနသညိုေတးမိသည္။ရယည္း ရယငည္။
ကိုကိုထမင္းလာစားေတာ့ခင္ေလး လည္းထမင္းစားလိုကည္။ “နာေသးလားကိုကိုဗိုက” “မနာေတာ့ဘူးခင္ေလး” “ထမင္း ပူပူေလးဆိုေတာ့အဆင္ေပ တယိုကို” ထမင္းစားၿပီးေတာ့လုပရာမရိ ေတာ့ေပ၊ညရစာရီခနx{1037}ိေလၿပီ။ “ခင္ေလးအိပ္ ရေအာင္” “ဟင္” ခင္ေလးထိုအခိနစဥ္းစားမိသည္။ အိပည့္ေနရာ၊ “ခင္ေလးအပငာအိပယိုကို” “မအိပပါဘူးဗာ၊ ကိုကိုနဲx{1037}အတူအိပမာ” “အာမဖစူး” “ဘာလိုx{1037}မဖစမာလဲ” “လကထပဲအတူေနလိုx{1037}မဖစူး” “ကိုကိုx{1037}ကိုမယုံလိုx{1037}လားခင္ ေလး၊ေကာင္းၿပီးရငကပိုx{1037}ေပာခဲ့ ၾကတယ္ေလ” “ကိုကိုကလဲလကပ္ၿပီးမအတူေန မယ့ာ” “လာပါခင္ေလးရာ၊ေနာက္ လဲလက္ ထပယ့ာ” ခင္ေလးကိုအိပန္းထဲသိုx{1037}ဆဲေခၚၿပီး ကုတင္ေပၚေခၚသားၿပီးတန္းလဲကာ ကိုကိုကကစစါေအာငက္ ထားေတာ့သည္။အခန္းတခန္း တည္းခစူစုံတဲဖစ္ေနေတာ့ ခင္ေလးမာစိတ္ေတာ့တမိဳးဖစ သည္။
“လတါကိုကို ခင္ေလးအသကx{103D} ၾကပယ္” ေပာမအနည္းငယ္ေဖေလာ့ေပး ၿပီးခင္ေလးကိုသူx{1037}ဖကည့ာနမ္း သည္။နဖူး မပါးပင္၊ပါးပငခင္ ေလးx{1014}x{103D}x{103C}တမ္းလx{103E}ာဆီသိုx{1037}ကိုx{1037}ကိုx{1014}x{103D}x{103C}တ္ ခမ္းကေရာကာသည္။ယခငမ္းဖူးေသာည္းယခုကဲ့သိုx{1037}မဟုတ္ေပ။စိတ္ ထဲေမာပန္းၿပီးအသကx{103D}မန္ လာသည္။ကိုကိုဟာx{1039}x{101C}ကီးကခင္ေလးေပါင္ၾကားလာေထာက္ေနသည္။ ခင္ေလးေၾကာက သည္။ ခင္ေလးစိတိုx{1037}ယိုငဲx{1037}လာသည္။ကို ကိုကနမ္းရင္းပငင္ေလးဘရာခိတိုလာဖဳတည္။ကိုကိုကထပံ ၿပီးအဆင့ိုး လာမညိုေၾကာက္ ၿပီးကိုကိုx{1037}ကိုပနကာကိုကိုx{1037}x{1014}x{103D}x{103C}တ္ ခမ္းကိုပဲပနမ္းေနလိုကည္။ ကိုကိုကရပေနပဲခင္ေလးလုံခညို မ၍သူx{1037}ဟာx{1039}x{101C}ကီးကိုေပါင္ၾကားထဲထိုးထည့ည္၊ “ကိုကိုေတာ္ၿပီကာ” ခင္ေလးေပာလိုကာကိုကိုက ေအာကိုx{1037}ေလာခၿပီးခင္ ေလးx{1014}x{103D}ိုx{1037}ကိုစိုx{1037}ရနကx{1039}x{1004}x{1039}x{1004}ီကိုတန္းတငနည္။ ခင္ေလးx{1014}x{103D}ိုx{1037}လုံးဝိုင္းဝိုင္းေတေပၚလာ ေတာ့သည္။
“x{1039}x{101D}ပတ္ x{1039}x{101D}ပတ္” “အာ့ကိုကိုကာ၊ေတာ္ၿပီလိုx{1037}” ကိုကိုအားေပာမရေပ၊ကိုကိုကx{1014}x{103D}ိုx{1037}ကို မညိုx{1037}မညုံစိုx{1037}သညိုမေပာတတ္ ေပ။ခင္ေလး စိတတမိဳးx{1039}x{101C}ကီးဆိုမ တမိဳးx{1039}x{101C}ကီးခံစားရသည္။ေလထဲလင့္ ေနသမိဳးခံစားရသည္။အပိဳx{101B}ိုင္း ေလးခင္ေလးမာကာမဆိုေသာ အရာ x{1039}x{101C}ကီးကိုစတငံစားရေတာ့သည္။ သည္။အနမ္းေx{1014}x{103D}းေx{1014}x{103D}းကတမိဳးဖစ္ လာသည္။ပနမ္းလိုကည္။ ၿပီးမစိတဲတမိဳးx{1039}x{101C}ကီး ဆိုမတမိဳး x{1039}x{101C}ကီး “ေတာ္ၿပီကာကိုကိုထင္ေလးၾကာကယ္” တကယည္းေၾကာကည္။ ကိုကိုစိတဘယိုေနလဲမသိ ခင္ ေလးစိတိုေတာငယုံခင္ ၾကာလငိတါသားx{1014}x{103D}ိုငည ဟုတား။ လိငကံမx{103C}x{1037}ကိုလက္ေတx{1037}ကကမလုပူးေပမယ့္ ၾကားဖူးနားဝရိၿပီးသားယခုလိုကိုကိုx{1014}x{103D}င့ီးနီးကပ္ ေနဖူးေသာအခါစိတဲသာယာသလိုဖစာသည္။ ကိုကိုကရပပစဲခင္ေလး လည္ ပင္းကိုစုပိုကာ “ကိုကိုခင္ေလးေၾကာကယ္” “ခင္ေလးကဘာကိုေၾကာကာလဲ၊ မေတာဆ ဗိုက္x{1039}x{101C}ကီးသားရင္ ဘယ္ လိုလုပလဲ” “လုပိုင္းဗိုကx{1039}x{101C}ကီးပါဘူးခင္ေလး” “အာ အကာအကယဲမပါဘူးေx{1014}x{103D}ာ္” “စိတပူနဲx{1037}ခင္ေလးရာမပါလဲဘာ မ မဖစါဘူး” ခင္ေလးတကယိုေၾကာကယ္။
ကိုကိုx{1037}လီးx{1039}x{101C}ကီးကခင္ေလးေပါင္ၾကားကိုလာေထာက္ေနတယ္။ပူေx{1014}x{103D}းေx{1014}x{103D}း မာေတာင့္ေတာင့္x{1039}x{101C}ကီး စိတဲတမိဳးx{1039}x{101C}ကီးဆိုမတမိဳးx{1039}x{101C}ကီး။ ေၾကာက္ေပမယ့င္ေလးအဝာကစိုခင္ေနၿပီ။ “ကိုကိုခိဳခိဳစိုx{1037}ဦးမယ္” “အာ ကိုကိုေx{1014}x{103D}ာ္” ကိုကိုကခင္ေလး အဝတိုမတငိုက္ ေတာ့ဘရာ ေပၚလာတယ္၊ဘရာကိုမတငန္ ၿပီးခင္ေလးx{1014}x{103D}ိုx{1037}ကိုလာဖားေလးx{1014}x{103D}င့ိေတx{1037}လိုက္ေတာ့ခင္ေလးx{1014}x{103D}ိုx{1037}သီးေခါင္းေလးကခၽန္ လာသလိုx{1014}x{103D}ိုx{1037}တအုံလုံး ၾကကီးဖုေတထသားရပနယ္။ကငကကံစားမx{103C}x{1037}x{1014}x{103D}င့တူအထိအေတx{1037}ရဲx{1037}ခံစားမx{103C}x{1037}ရသတမိဳးကိုခံစား လိုကပနယ္။အလိုလို ညည္းမိတယ္။ “x{1039}x{101D}ပတ္ x{1039}x{101D}ပတ္ x{1039}x{101D}ပတ္” “အာ့ အင္းးဟင္းးဟင္းးး” “ကိုကိုခင္ေလး မေနတတူး၊ေတာ္ၿပီ” ကိုကိုx{1014}x{103D}ိုx{1037}သီးေခါင္းဖားေလးကိုလာ x{1014}x{103D}င့ိုးေမx{103E}ၿပီး ယကိုက္x{1014}x{103D}ိုx{1037}အုံတစုလုံးကိုစိုx{1037}လိုက္ နဲx{1037}လုပိုကဲ့အခါမာေတာ့ခင္ေလးတစ္ာက္ ေအာည္းသံမား ထက္၍ပငာသည္။ကိုကိုx{1037}ရဲx{1037}လကထင္ေလးပိပိအေပၚ ကေနအုပာပတ္ေပးေလေတာ့ ခင္ေလးတနx{1037}နဲx{1037} ဖစားၿပီးပိပိတအုံလုံးစိုသားသလိုခံစားလိုကၿပီး ရငဲသိမ့ိမ့ုနားရသည္။
အေပၚမပတ္x{101B}ုံမကအကဲေၾကာင္းတ ေလာကေဖးေဖးပတ္ေပးရာပိပိ တအုံလုံးx{1039}x{101E}ကတကာေလသလား ထငတေအာင္ ေဖာင္းx{1039}x{101E}ကလာခဲ့ သည္။အကဲေၾကာင္းအေလာကုံ ဆနx{103C}ပားၿပီးေနာကာအကဲ ေၾကာင္းအေပၚနားအေစ့နာရာနား ကို လကလယင့္ေဖးေဖးခင္း ပတ္ေလရာ “အာ့!အင္း ဟင္းးဟင္းးး” မိမိတခါမမလုပူးေသာည္း ယခုမူအထိအေတx{1037}ေၾကာင့္ စိတ္ တိုx{1037}ခကင္းထx{1039}x{101E}ကလာသည္။မကုံးစုံမိတ္ေအာည္းမိသည္။ ထိုစဥာပငိုကိုကသညင္ေလး x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းအားစုပမ္း ေလရာခင္ေလးလည္းစိတထိန္းx{1014}x{103D}ိုငဲပနညုပမ္းလိုက္ေတာ့သည္။ ကိုကိုဤမလုပတိမ့ညုမထငဲ့ေပ။ခင္ ေလး၏ကာမစိတိုတေဖးေဖးထx{1039}x{101E}ကလာေအာငုပ္ ေဆာင္ေပးခင္းေၾကာင့ာမစိတိုx{1037}အထဋထိပိုx{1037}ေရာကိလုနီး နီး ဖစာသည္။ ထိုသိုx{1037}ဖစ္ေနစဥာပငိုကိုကရပ္ ပစိုကည္။ ခင္ေလးမကုံးဖင့္ၾကည့ိုကဥ္ ကိုကိုကအဝတ္ေတကို ခၽတစ္ လိုကညိုေတx{1037}လိုကည္။မကုံးကအလိုအေလာကငိုကို၏ေပါင္ၾကားေနရာကိုၾကည့ဥာ ၍ေထာငတ္ေန ေသာလီးx{1039}x{101C}ကီးအားေတx{1037}လိုကသည္။ အပငင္ဤမx{1039}x{101C}ကီးမညုထင္ မတထားေသာလီးသညါးမတ္ လုံးမမကx{1014}x{103D}ိုင္ေပ။အရည္ သညည္းေခာကကစန္းစန္းရိ ေလာကည္။
“ကိုကို” “ေပာေလခင္ေလး” “ခင္ေလးအရမ္းေၾကာကယ္” “မေၾကာကဲx{1037}သူကလိမၼာတယ္၊ ခင္ေလးကိုမနာေစရဘူး” “အာ ကိုကိုမညစတဲx{1037}” စကားေပာရင္းခင္ေလးလုံခညိုဆဲခၽတနည္။ခင္ေဘးလကဲx{1037}လမ္းဆဲေသာည္းမရေပ။လုံခညၽတ္ ၿပီးခင္ေလးအဖုတ္ေဖာင္းx{1039}x{101E}က x{1039}x{101E}ကေလးေပၚလာသည္။ “ခင္ေလးဟာကိုနမ္းေပးအုံးမယ္” “အာ မလုပဲx{1037}ကိုကိုခင္ေလးငရဲx{1039}x{101C}ကီးမယ္” “ခင္ေလးx{1039}x{101C}ကိဳကားမာပါ” “အာ” ခင္ေလးရကားရပနည္။အမန္ ေတာ့နမ္းေပးမညိုေသာအခါရငုနိသည္။ခင္ေလး ဟာနမ္းမညိုသညိုခင္ေလးနားလညည္။ မလုပ္ေစရနားမစိုx{1037}x{1039}x{101C}ကိဳးစားေပ မယ့္ ကိုကိုကခင္ေလးေပါင္ၾကားကိုဝငာ မက္x{1014}x{103D}ာအပ္ေတာ့ “မလုပဲx{1037}ကိုကို ခင္ေလးကိုငရဲမေပးပါx{1014}x{103D}င့္” တားမစ္ေသာည္းကိုကိုက ေပါငိုမတင္ၿပီးစိုx{101B}x{103E}ဲေနေသာခင္ ေလးပိပိအားလာx{1014}x{103D}င့ပားလိုက္ ယကိုက္ေသာအခါ “အားးး! “အားးး လူကတုနငားသည္၊ပူေx{1014}x{103D}းစို စတ္ေသာလာက အကဲေၾကာင္းတ ေလာကိထိမိမိယကားေခ သည္။ထိုေနာကာဖားကအကဲ ေၾကာင္းတေလာကိုးဝငာၿပီး x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းသားမားအားပတဲသား ပနည္။
“အားးးအီးးဟီးးဟီးးး” ခါးကေလေပၚx{1039}x{101E}ကသားသည္။ပိပိတိုx{1037} ေမာ့ေဖာင္းလာသည္။လကအိပ္ ရာခင္းကိုသာတင္းတင္းဆုပိုင္ မိေတာ့သည္၊ “အာ့! အင္းးဟင္းးးဟင္းးးရီးးရီးး” တရီးရီးနဲx{1037}အရမ္းေကာင္းေနသည္။ အေစ့ကိုလာx{1014}x{103D}င့ိုးေမx{103E}ၿပီးတx{1039}x{101D}ပတ္ x{1039}x{101D}ပတုပနည္။ “x{1039}x{101D}ပတ္ x{1039}x{101D}ပတ္ x{1039}x{101D}ပတ္” “အာ့အိုးးရီးးရီးးးအိုးးအားး” “အားကိုကို အားးရီးးရီးးးေတာ္ၿပီ အားး” အရညိုx{1037}စိုx{101B}x{103E}ဲေနသဖင့ိုကို အားဤသိုx{1037}မလုပ္ေစခင္ေပ။ေခါင္းကို တန္းေသာည္းမရေပ။ သူလုပရာရိတာကိုသာဆကုပည္။ခင္ေလးစိတာတားဆီး ထားေသာတံတိုင္းတိုx{1037}ၿပိဳလဲသားခဲ့ရၿပီ။ ကိုကိုကခင္ေလးေပါင္ၾကားေနရာ ဝငူၿပီးလီးတဲ့ကာတေဖးေဖးx{1014}x{103D}င့ိသင္းလိုကည္ “ဗစ္ ဗစ္ ဗစ္” “အာ့ကိုကို ေဖးေဖးနည္းနည္းနာတယ္” တဝက္ေတာငဝင္ေသးေပ၊ နာတယ္ေပာၿပီးေပါငင္းသားမားကိုခင္ ေလးကညx{103B}စားသည္။ “စိတ္ေလာ့ထားခင္ေလး” “မလုပါနဲx{1037}လားကိုကို၊ခင္ေလးအရမ္းနာလိုx{1037}ပါ” မညိုx{1037}မေပာေစကာမူကိုကို ကရ ေတာ့မည့ုံစံမိဳးမဟုတ္ေပ။တေဖး ေဖးနဲx{1037}အထဲထိေရာက္ေအာငင္း လာသည္။
လီးကတင္းၾကပ္ၾကပိုx{1037}ဆိုx{1037}x{1039}x{101C}ကီးဝင္ လာၿပီးပိပိအတင္းသားမားကနာ ကင္ေနတာမိုx{1037}ကိုကိုx{1037}ကိုေပာလိုက္ သည္။ ဗစ္ ဗစ္ ဗိ” “အာ့! ကိုကို နာတယ္.ေဖးေဖးလုပါ” လီးကိုတဆုံးအထိသင္းၿပီးခင္ေလးရဲx{1037}ခါးကိုလမ္းဆဲၿပီးတဖန္းဖန္းမည္ ေအာငိုးလိုက္ေတာ့ တယ္။ခင္ေလးရဲx{1037}လုံးကစစါးေလးကိုကိုင္ၿပီးလိုးတာမိုx{1037}ကိုကိုx{1037}စိတ္ေတထန္ေနလိုx{1037}လားမသိဘူးမနန္ေလး ေဆာင့ိုးေတာ့ခင္ ေလးမာနာလန္းလသဖင့ကိကိုသာစုံမိတားလိုကသည္၊ကပပည္း တည္းပိပိေလးကိုကိုရဲx{1037}လီးကထိုးခဲ ၿပီးဝငာ တယ္။ “ဗစ္ ဗစစ္ ဖစ္ ေဖာက္” “အာ့အိုးးရီးးရီးးး အား” နာလန္းလသဖင့ဖုတံရဲတိုx{1037} စုတ္ၿပဲသားၿပီဟုေတးမိလိုကည္။ “ဖတ္ ဖန္းးဖန္းးဖန္းး” “အာ့ရီးးရီးးးအိုးး နာတယိုကို” ကိုကိုကလဲထင္ေလးပိပိကိုအပီ အပငိုးရတာေၾကာင့္ၾကပ္ ထုပ္ေန တာမိုx{1037}ေခာ့လိုးတယိုေပ မယ့္ၿပီးခငလိုဖစ္ေန တာေၾကာင့္ “ၿပီးေတာ့မယ္ ၿပီးေတာ့မယင္ေလး” ကိုကိုမကိကိုစုံမိတ္ၿပီး တရx{103D}းရx{103D}းအသံထကာဆကုပည္။ဝင္ သားၿပီးမထူးေတာ့ဘူးဖစ္၍ ခင္ေလးေအာင့ည္းသည္းခံရ ေတာ့သည္။
“ဖတ္ ဖန္း ဖန္းးဘတ္ ဘတ္ ဖန္း” “ဟားးအားးရီးးအင္းးဟင္းးးကိုကို” “အာ့ရီးးရီးးးအားၿပီးေတာ့မယိုးး” ခင္ေလးလည္းကာမ ဆကံဖူးတာပထမဆုံးအx{1039}x{101C}ကိမဲဆိုဆိုသ ေလာကရသာထူးထူးဆန္းဆန္းကိုခံစားလိုကသည္။ခင္ေလး လဲေမာပန္းသလိုဖစ္ ၿပီးအားကုန္ သားသလိုခံစားလိုကၿပီးခနမိန္းေနေပမယ့ိုကိုကေတာ့အေမာေဖၿပီးခင္ေလးကို ဖကားလိုx{1037}ေနေတာ့တယ္။ “ခင္ ေလး ေကာင္းရဲx{1037}လား” ထင္ေလးေကာင္းတယိုx{1037}ေတာ့x{1014}x{103D}x{103C}တမေဖရဲပါဘူး။ေနာကx{1039}x{101C}ကိမပ္ လုပာလဲစိုးရိမယ္။ပိပိေလးက x{1039}x{101C}ကိမ္းစပာကင္ေနတာေၾကာင့္ “အရမ္းနာတယိုကို၊x{1039}x{101C}ကိမ္းစပ္ေနတာပဲခင္ေလးဟာေလးေတာ့ကဲၿပဲသားၿပီလားမသိေတာ့ဘူး” “မကဲပါဘူးခင္ေလးရယ္၊အပိဳစစ္ စစ္ေလးမိုx{1037}ပထမအx{1039}x{101C}ကိမဒီလိုပဲတဲ့၊ေနာကx{1039}x{101C}ကိမိုရငာတာေပာက္ ၿပီးဖီးလ္ေတရိေတာ့ မာ” “ေနာကx{1039}x{101C}ကိမလုပဲေတာ့ဘူးကိုကိုခုေတာငရမ္းနာေနၿပီ” “အင္း ခုေနာကပလုပ္ေတာ့ဘူး ေလ၊ေနာကကလုပ္ မာ” “ေတာ္ၿပီ၊ကိုကိုအခုေတာင္ေသးေတ ထက္ေနတယ္”
“အေမးပါးေလးေပါကားတာပါ” “ခင္ေလးဗိုက္x{1039}x{101C}ကီးရငယိုလုပ္ မာလဲ၊ပသနာေတx{1039}x{101C}ကီးမယိကိုကို” “ဗိုက္x{1039}x{101C}ကီးရငင္ေလးကို ယူမာေပါ့” “ယူလိုx{1037}မမရေသးတာကိုကိုရယ္” “ဟုတါၿပီခင္ေလး၊ခင္ေလးဗိုက္ မx{1039}x{101C}ကီးရေအာငိုကိုေဆးသားဝယ္ လိုကါ့မယ္။ ေဆးဝယနိုကိုထကားသည္။ ခင္ေလးေရထေဆးၿပီးအိပာေပၚ ပနဲရသည္။အဖုတစုလုံး ကိန္းစပ္၍ေနေပသည္။ ကိုကိုပန္ ေရာကာၿပီးေဆးေပးသည္။ “ကိုကိုဒီေဆးကဘာပသနာမမရိ ဘူးေx{1014}x{103D}ာ္” “မရိဘူးမ၊ဒါေပမယ့ၿမဲေတာ့ ေသာကရ ဘူးေပာတယ္:” “ဟုတားကိုကို၊ဘယိုေသာကမလဲ” “တစုံးx{1014}x{103D}င့စုံးၾကားဆယ့္x{1014}x{103D}စ္ နာရီခာၿပီးေသာကမယဲ့ခင္ ေလး “ဟုတိုကို” “ခင္ေလးေသာကိုx{1037}ကိုကိုေရခပ္ေပး မယ္” “ဟုတဲ့ကိုကို” ကိုကိုခပ္ေပးေသာေရx{1014}x{103D}င့္ေဆးတစ္ လုံးေသာကလိုကည္။ “မနကရငည္းေသာကိုx{1037}မေမ့x{1014}x{103D}င့္ဦး” “ဟုတဲ့ပါကိုကိုရဲx{1037}” ေနာကကငထိမခံx{1014}x{103D}ိုင္ေအာင္ နာကငညိုx{1037}ကိုကိုနဲx{1037}ဆကံမx{103C}x{1037}မ လုပ္ေတာ့ေပ။အေဆာငနမည့က္ေရာကာေတာ့ “ကိုကိုလိုကိုx{1037}ေပးမယ္ေလ” “မပိုx{1037}x{1014}x{103D}င့္ ကိုကိုအတူတူမသားရဲဘူး၊ေတာ္ၾကာခင္ေလးေပာကားတာ ရိပိေနမယ္”
“ဒါဆိုလဲလမ္းထိပထိလိုကိုx{1037}မယ္”” ခင္ေလးအေဆာငိုပနာ လိုကယ္။လမ္းမာလည္း စိုးရိမူပနx{103C}x{1037}ေတx{1014}x{103D}င့္ေပါ့ ၊တခိန္ လုံးလည္းကိုကိုx{1014}x{103D}င့္ ဖစကမပဲမင္ေယာင္ေန တယ္၊လုပာကိုငာေတ ကလည္းအလဲလဲအမားမားေပါ့၊ လုပင္းx{1014}x{103D}င့္ေငးငိုင္ ေနလိုx{1037} အတူေနအမx{1039}x{101C}ကီးေက တာင္ေပာေနေသးတယ္။ ေနာကေနx{1037}မနကေတာ့ဓမၼတာလာတယည္းနည္းေပါ့။ခင္ေလး ေၾကာကိုကာရင္၊ လာရကဟုတဲလာတယ္ေလ။ ေနာကရကိုကိုx{1014}x{103D}င့္ ေတx{1037}ရမာခင္ေလးရက္ေနတာ၊ ကိုကိုကေတာ့ ေအးေအးေဆးေဆး “ခင္ေလး..ဘာထူးခားလဲ” “အဝာလာတယိုကို၊ကိုယနားရသားတာလားမသိဘူး” “ဟင္……ေဩာ္ ဟုတား၊ဘာမ မဖစူး၊ကိုကိုေပာဖိုx{1037}ေမ့သားတာ ခင္ေလး” “ဘာကိုလဲဟင္” “စာထဲမာေရးထားတယ္၊လာတတယိုx{1037}၊အဲဒါ ဆိုမစိုးရိမ္ေတာ့x{1014}x{103D}င့္” “အင္း..မစိုးရိမ္ေတာ့ဘူး” ေနာကပတနဂx{1039}x{1004}ေx{1014}x{103D} ကိုကိုခိန္းပနယ္၊ခင္ေလးလဲ လည္းမနာကင္ေတာ့ ဘူးဆိုေတာ့ သားလိုကယ္၊ခင္ေလးသိပ္ မေၾကာက္ေတာ့ဘူး၊ပထမတx{1039}x{101C}ကိမ္ ၿပီးၿပီေလ၊၊ေနာက္ၿပီးကာမအရသာကိုလည္းသိ သားၿပီ။ေနx{1037}လညမင္းစားၿပီးကိုကိုx{1037}ဆီကိုသားလိုကယ္။ကိုကိုကအခန္းဝကေစာင့္ေနၿပီး ေခၚတယ္။ခင္ေလးအဝတစားအပို ထည့ားတာ၊အခန္းထဲေရာက္ ေတာ့ “ကိုကိုခဏေx{1014}x{103D}ာ္.ခင္ေလးအဝတ္ အစားေတလဲလိုကါ့မယ္” “သားေလ..ခင္ေလး” ခင္ ေလးလည္းေရခိဳး ခန္းဝငနx{1037}င္းေရးလုပ္ၿပီး အဝတစားလဲထကဲ့တယ္” “လာေလ.ခင္ေလး”
“ကိုကိုကလည္းကာ.စကားေလးဘာေလးေပာပါရေစအုံး” “အာ.ခင္ေလးကလည္း.အိပာ ထဲမာေပာရေအာင္ေx{1014}x{103D}ာ္” “ဟင္းၿပီး ရငုပုံးမာမသိတာကေနတာပဲ” “ဟင္းးးးဟင္းးးးးး” “ခင္ေလး.ဟိုတေနx{1037}ကသားရလာရ အဆင္ေပလား” “ေပတယ္၊” “ကိုကိုကေပာရင္းဆိုရင္းပုဆိုး ကိုခၽတလိုကယ္၊ သူx{1037}လီးကx{1039}x{101C}ကီးကေထာင္ေနပန္ၿပီ “ခင္ေလး.ကိုင္ၾကည့ါလား” “မကိုငဲပါ ဘူး” “ကိုင္ၾကည့ါခင္ေလးရဲx{1037}” “လူဆိုးေလးကာ၊သူx{1037}ဟာx{1039}x{101C}ကီးကို ကိုငိုင္းေနတယ္” ခင္ေလးလည္းသူx{1037}ဟာx{1039}x{101C}ကီးကိုပဲ ကိုင္ၾကည့င္ ေနတာမိုx{1037}ကိုင္ေပးလိုကယ္၊၊အဲဒါx{1039}x{101C}ကီးကိုငိုက္ တာx{1014}x{103D}င့ိတတစိဳးဖစာၿပီး ဂင္းပါထုလိုက္ေသးတယ္။ “ကိုကိုကခင္ ေလးကိုနမ္းၿပီးx{1014}x{103D}x{103D}တမ္း ကိုပါစုပိုက္ေတာ့၊စိတဲမာ လုပငဲ့ဆx{1014}x{103D}x{1039}x{1015}ကတေဖးေဖးx{1014}x{103D}ိုး ထလာတာေပါ့။ကိုကိုကနမ္းေနရင္းx{1014}x{103D}ိုx{1037}ကို ပါပတပ္ေပးေတာ့အလိုးခံ ခငဲ့စိတပိုၿပီးထx{1039}x{101E}ကလာ တာေပါ့ရင္။ခင္ေလးကလည္း အဝတားလဲကတည္းကအတင္း ခံ ေတခၽတားခဲ့တာေလ။
“ခင္ေလး .””ဟင္..” “ကိုကိုx{1037}ကိုမx{103C}တ္ေပးပါလား” “ကိုကိုကပူလိုx{1037}လားယပပ္ေပး မယ္ေလ” “အာ.ခင္ေလးကကလည္းကိုကိုလီး ကိုေပာတာ” “ေအာ္ အင္းအင္းမx{103C}တ္ေပးမယ္” “ဖူး..ဖူး..ဖူး” “အာ..ခင္ေလး..ေနာ္” “ခစ္….ခစ္..ခစ္” ခင္ေလးသိရဲx{1037}သားx{1014}x{103D}င့ိုကိုx{1037} ကိုေနာက္ေနတာေလ။ကိုကိုx{1037}ကိုခစန္းေတာ့လည္းကိုကိုx{1037}လီးကိုစုပ္ ေပးခငယ္။ကိုကိုx{1037}လီးကို ငုံစုပိုကယ္ “x{1039}x{101D}ပတ္..x{1039}x{101D}ပတ္” “အားး..ခင္ေလး..ရယ္ေကာင္းလိုကာ” ကိုကိုကေကာင္းတယိုေတာ့ ပိုေကာင္းေအာငိုx{1037}ခင္ေလးသူx{1037}ဒစ္ ကေလးကိုလာဖား x{1014}x{103D}င့ကိုကယ္ “ပလပ္..ပလပ္” “အားး..ရီး..ရီးးး.ေကာင္း လိုကာဗာ။” ခင္ေလးအားတကာၿပီးလီးကို ပါးစပဲသင္း ၿပီးေရx{1037}တိုး ေနာကုတနန္ေလးလုပ္ ပစိုက္ေတာ့တယ္ “x{1039}x{101D}ပတ္..x{1039}x{101D}ပတ္..x{1039}x{101D}ပတ္” “အားးးအာ့..အဟင္းးဟင္း ေကာင္းလိုက္ တာ.ခင္ေလး..ရယ္” သူx{1037}လီးစုပင္းကမပိပိထဲက အရည္ေတထကာေတာ့တယ္။
“ခင္ေလး..ေတာ္ၿပီ..ေတာ္ၾကာကိုကို မလုပိုကပဲေနမယ္” “ရၿပီေပါ့၊ေကနပားၿပီလား” “အင္းး” “ခက္ေလး..အိပိုကါ လား” ခင္ေလးလည္းအိပိုကယ္။ ခင္ေလးအိပ္ေတာ့ကိုကိုကx{1014}x{103D}ိုx{1037}စိုx{1037}ေပး ေတာ့ခင္ေလးက.ကာမဆိပ္ တက္ေနၿပီေလ၊ညည္းမိ တာေပါ့ ၊ကိုကိုကx{1014}x{103D}ိုx{1037}ဝန္းေဘးသားေတကို လည္းလာx{1014}x{103D}င့ကယ္ ၊x{1014}x{103D}ိုx{1037}ေတကိုလည္းစိုx{1037}တယ္။ ခင္ေလးx{1014}x{103D}ိုx{1037}သီးေခါင္းေလးေတ ေထာငတဲ့အထိကိုကိုက ခင္ေလးx{1014}x{103D}ိုx{1037}ကိုစိုx{1037}လိုကယ္၊ ခင္ေလးပိပိတစုလုံးလည္းx{101B}x{103E}ဲေနၿပီ ၊ကိုကိုကx{1014}x{103D}ိုx{1037}စိုx{1037}ရင္းပိပိကိုပါx{1014}x{103D}x{103C}ိက္ ေန ေသးတယ္၊အေစ့ေလးကို ပတ္ေပးေတာ့..ခင္ေလးမာ တဆတတုနားရတယ္။ ကိုကိုကကမပိပိကိုx{101B}x{103E}တနဲ နမ္းလိုက္ တယ္” “အာ..ကိုကိုဘုန္းနိမ့ယလုပ္x{1014}x{103D}င့္”””လုပာပဲ.လကားေခတာ” “မလုပါx{1014}x{103D}င့ိုကိုရယ္” “x{1039}x{101D}ပတ္..ပလပ္””အာ့..အိုး………” တားေနတဲ့ၾကားကိုကိုက ခင္ေလးပိပိကိုလာx{1014}x{103D}င့ပားလိုက္ ယက္ေပးတယ္။
“အာ့..ကိုကိုေတာါေတာ့ေx{1014}x{103D}ာ္” “ပလပလပ္” “အာ့..အင္းးဟင္းးးးးးး” တားေနသည့္ၾကားထဲကခင္ေလး ပိပိထဲသူx{1037}လာထိုးၿပီးေမx{103E} လိုကာ ၊ဒီအရသာကတစိဳးပါ။စိတ္ေတဆူေဝလာသလိုခံစားရတယ္ေလ။ “အားလားးလားးကိုကိုရယ္” “ပလပ္..ပလပ္..ပ ေလာက္” “အာ့..အင္း..ဟင္းးးးဟင္းးးးးး” ခင္ေလးအရမ္းကိုစိတx{103C}ပားသား ၿပီးညည္းလိုကိတယ္။ကိုကို ကခင္ေလးဖီးေစ့ကို လာx{1014}x{103D}င့ိသိပိုကေလာိုက္x{1014}x{103D}င့ိုx{1037}လိုx{1037}ခင္ေလး လည္းအရမ္းကိုစိတx{1039}x{101E}ကတက္ လာေတာ့တယ္။ခါးကလည္း အိပာေပၚက x{1039}x{101E}ကတက္ေနတာေပါ့ “x{1039}x{101D}ပတ္..x{1039}x{101D}ပတ္..x{1039}x{101D}ပတ္” “အား..အီး..အိုး..ကၽတ္…..ကၽတ္…အားးအင္းးးးဟင္းးးး” လူတစိုယုံးတုနက္ သား ေတာ့တယ္။ “အားးေတာ္ၿပီကိုကို” “ဘုန္း” အိပာခင္းေပၚခင္ေလခါးပန လာတာေလ၊တကိုယုံးတုန္ သားၿပီးလတ္ ထကားသလို ကာမစိတအရမ္းပင္းပလာ တယ္၊ “အားကိုကိုရယလုပါေတာ့ လားကိုကိုရယ္” “အဲဒါဆိုကိုကိုလုပ္ေတာ့ မယ္ေx{1014}x{103D}ာ္” “လုပ္ေတာ့” ကိုကိုကခင္ေလးေပါင္x{1014}x{103D}စ္ေခာင္းကို ပူးကပ္ၿပီးခင္ေလးရငတ္x{1014}x{103D}င့ိ လုနီးပါးေကးတငယ္။
ခင္ေလးထငယ္။အဲလိုပုံဆိုရင္ ခင္ေလးပိပိေနာကာပဴးထက္ ေနေလာကယ္။ကိုကိုက အေပၚကခလာၿပီးခင္ေလးပိပိထဲ လီး ထိုးထည့ယ္ “x{1039}x{101D}ပတ္.ပလတ္.” “အာ့ကိုကိုကပယ္” “ကပာေပါ့ခင္ေလးကေပါင္ ကိုေစ့ၿပီးပူးထားတာကိုး” “ဗစ္..ဗစ္..ဗစ္” “အာ့..အင့င့္..ဟင့္.ကိုကို” “ဇိ..ဗိ..ဘတ္..ဖတ္..ဖတ္…ဘတ္” “အင့္..ဟင့္..ဟင့္.အင့္” သူx{1037}လီးကကပပ္ၿပီးဝင္ေလ. ခင္ေလး မာပိုၿပီးအရသာရိေလ၊ လီးကလည္းတဇိ..တဖတ္.ဖတ္၊ တဘတတင္ေနတာငါးမိနစ္ေလာကာခင္ေလး အရသာေတအပည့္ ရၿပီးတုနကာတယ္ “အာ့ရီးးရီး..ကိုကို.မနန္..ခင္ေလ. ၿပီးေတာ့မယ္” “ဇိ..ဗိ..ဘတ္..ဖတ္..ဖတ္…ဘတ္” “အာ့ရီးး ရီးး.အား.ၿပီးၿပီကိုကို.အား”“”ဘတ္..ဖန္း.ဖန္းးဖန္းးဖန္းးးး” “အူး..အားးကိုကိုလဲၿပီးေတာ့မယ္” “ကိုကိုအထဲမာမၿပီးx{1014}x{103D}င့္ေဆးထပ္ မ ေသာကငူး” ခင္ေလးကဟိုတရကေဆး ေသာက္ၿပီးဓမၼတာလာတာရက မမန္ေတာ့တဲ့အတက္ေဆး မေသာကငူး ေလ ကိုကိုကၿပီးခါနီးအပငိုထုတ္ၿပီး ပန္းလိုကညိုမငိုကသည္။
“ဟင္း အားမရဘူးခင္ေလးရယ္” “ဟငာလိုx{1037}လဲကိုကို” “ကိုကိုကအဲဒီအထဲမၿပီး ရရငာသာမေပဘူး..ခင္ေလး” “ခင္ေလးအဲဒီ ေဆးေတကိုတာရည ေသာကငူးကိုကို” “ကိုကို..ၾကားဖူးတာရိတယ္..” “ေပာပေလကိုကို” “တစိဳx{1037}မိန္းကေလးေတက ဗိုက္ မx{1039}x{101C}ကီးေအာငိုx{1037}.အဖုတိုအ လိုးမခံၾကဘူးတဲ့” “ဟင္..ဟုတား” “ဟုတယ္..ခင္ေလးသူတိုx{1037}ကဖငဲ အလုပံတာတဲ့” “ဟုတါ့မလားကိုကိုရယဲဒါ ဆိုနာမာေပါ့” “အဝမာပဲနာတာတဲ့အထဲေရာက္ ရငနာေတာ့ဘူးတဲ့” “ေလာက္ေပာေနတာ၊ ဝမ္းခဴရင္ေတာငာတာ၊ အဲဒါကေသးေသးေလး၊ကိုကိုx{1037} ဟာကအx{1039}x{101C}ကီးx{1039}x{101C}ကီး” “ေနာက္ၿပီးအစသာနာတာ တဲ့ေနာကရငနာ ေတာ့ဘူးတဲ့” “ကိုကိုရယ္..ကနနာဝယါကာ၊ဖင္ေတာ့မလုပ္ေစခငူး” “ခင္ေလး..ကလည္း..အလx{103E}ာပါးေပမယ့္.တဘဝခား သလိုခံစားရတယဲ့၊အဲဒါေၾကာင့နနသုံးခငူး”ခကာပဲကိုကိုရယ္”
“အခုလုပငာတစါေလာက္ ေတာ့ခင့ဳပါလား.ခင္ေလးရယ္””” “ဟင္း.သိပ္ၿပီးအဆန္းလုပင္ တာပဲ၊ၿပီးရငစရိ တေနာင္ေနာင္x{1014}x{103D}င့္.ဒါပဲလုပ္ေနရငခကူးလား၊ မသိတာကလိုx{1037}” “လုပါထင္ေလးရယ္” “နာမာေၾကာကိုx{1037}ပါကိုကို” “မ ေၾကာက္x{1014}x{103D}င့နာေအာငုပ္ ပါ့မယ္” “မဆိုးပါနဲx{1037}ကိုကိုရယ္ေx{1014}x{103D}ာိုx{1037}” “လုပါ.တစါတည္းပါခင္ေလး ရယ္” “ကဲအဲေလာကုပ္ ခငည္း လုပ္..လုပ္” “ေဟး..ဒါမခင္ေလးက၊ခစိုက္ တာ” “x{1039}x{101D}ပတ္..x{1039}x{101D}ပတ္” လိုခငာရေတာ့ကေလးလိုပဲ၊ ခင္ေလးပါးကို တခၽတၽတမ္းတယ္။ကမလည္းကိုကိုကိုအဲလိုမင တာေပာယ္” ခင္ေလးကကိုကိုx{1037}ကိုအရမ္းခစ္ေတာ့ ခင့ဳလိုကိသည္။ “ကိုကိုx{1037}လီးစုပ္ေပးပါအုံး” “ဟနx{1037}္..လုပန္ၿပီကာ” ခင္ေလး.ကိုကိုx{1037}ကို မက္ေစာင္းထိုးလိုက္ၿပီးသူx{1037}လီးကို စုပပနယ္” “x{1039}x{101D}ပတ္… x{1039}x{101D}ပတ္” “အဲဒါေတေၾကာင့င္ေလးကိုအရမ္း ခစ္ေနတာ။ကိုကိုတိုx{1037}လကပငည္းအဲလိုပဲအၿမဲအလိုလိုက္ေx{1014}x{103D}ာ္” “ဟင့င္းဒီ ဟာေတာ့ဒီတစါပဲ၊ ေနာကိုရငကပ္ၿပီးမေပးမာ၊ ဒါေတာငခါတေလမေပးမာ” “အိုေကေလ.ခု.ကုန္းေပးဦး” ခင္ေလး လည္းကုန္းေပးလိုကယိုကိုကခင္ေလးဖငိုေခါင္းလိမ္း ဆီေတသုတ္ေနတာ၊ဖငိုကိုင္ ခံရေတာ့ယားကိကိx{1014}x{103D}င့ံရတယ္ လကဲဆီသုတ္ၿပီးဖငဲကို ထည့ယ္ “ပလတ္” “အာ့” ဖငဲမီးပူစထိုးလိုကလိုပဲ။တမိဳး x{1039}x{101C}ကီးမတမိဳးေအာင့္ၿပီးနာတယ္။
ကိုကိုကလကိုပနုတားတယ္၊ ဖငဲကိုဆီထပုတယ္။ၿပီး ေတာ့ပနင္းတယ္ “ပလတ္” “အာ့” အခုအေခါကိုၿပီး လကအထဲဝငာတယ္။ဒီတစါ ကိုကိုလကိုအဆုံးထိမx{1014}x{103D}x{103C}တဲတ ဝက္ေလာကားၿပီးဆီကို အေပၚကေလာင္းခတယ္၊ ဆီ ကx{101B}x{103E}ဲx{101B}x{103E}ဲစိုေနတာပဲရင္။ ဆီေလာင္းခၿပီးတာx{1014}x{103D}င့္ လကိုေရx{1037}တိုးေနာကုတ္ ကိုသကကေလးလုပယ္။ ခင္ေလးခံx{1014}x{103D}ိုင္ၿပီ။မ နာေတာ့ဘူး ၊ဒီအခိနာကိုကိုကလက္x{1014}x{103D}စ္ေခာင္းထပည့ယ္” “ကိုကို…နာတယ္” ကိုကိုေလလက္x{1014}x{103D}စ္ေခာင္းကို ကားလိုက္ၿပီး ခင္ေလးဖငိုၿဖဲတာ ၊ေနာက္ေတာ့လက္x{1014}x{103D}စ္ေခာင္း ၾကားကဆီေတဝငာတယ္ ။ေတာ္ေတာလယဲ့ကိုကိုပါ၊ သူလုပငာကို မရမကအတင္းလုပူတယ္ေလ။ဆီထပည့္ၿပီးလက္x{1014}x{103D}စ္ေခာင္းကိုအသင္းအထုတုပနယ္။ဖငိုရx{103C}ံထားရငာလိုx{1037}ထင္ ေလးမာရသေလာက္ေလာ့ထားရတယ္။လကသင္းအထုတုပာမနာေတာ့ပဲေကာင္းလာ တယင့္။ပိပိထဲကလည္းx{101B}စိx{101B}စိ ဖစ္ေနတာေပါ့။ေနာက္ေတာ့ကိုကိုက လက္x{1014}x{103D}စ္ေခာင္းလုံးဆဲထုတ္ သားၿပီးခဏေနေတာ့ခင္ေလး တငားx{1014}x{103D}စမ္းၿဖဲၿပီးလီး ကို ထိုးထည့ယ္
“အာ့ေဖးေဖးေx{1014}x{103D}ာိုကို” “ဟုတ္..ခင္ေလး” “x{1039}x{101D}ပတ္…ဗစ္..ဗစ္…” “အာ့..အင့္..ဟင္းးးးးးး” လီးကလကကည္ေတာ့ေအာင့ာ တယ္။ကိုကိုကတဝက္ေကာ္ေကာ္ေလာကည့္ၿပီးေရx{1037}တိုး ေနာကုတုပာ၊တေဖးေဖး x{1014}x{103D}င့ငခံလာx{1014}x{103D}ိုငာေတာ့ခင္ေလး လည္းညည္းမိတယ္”“ဗစ္..ဗစ္..ဘတ္..ဖတ္..ဖတ္”” “အိုး…အာ..အာ့အင္းဟင္းးးဟင္းးး” တေဖးေဖးလိုးရင္းကိုကိုx{1037}ဆီးခုံx{1039}x{101C}ကီးကခင္ ေလးတငါးမာလာထိေတာ့ ကိုကိုလီးအဆုံးဝငားၿပီဆို တာခင္ေလးသိလိုကယ္။ေအာင့ာမတမိဳးx{1039}x{101C}ကီးပါ။ “”ဗစ္..ဘတ္..ဖတ္..ဖတ္..” “”အာ့..အင့္..ဟင္းးဟင္းးအာ့.. ရီးး..ရီးး” “အာ့.ကိုကို..မၿပီးေသးဘူးလား” :”ဇိ..ဗစ္..ဗစ္…ဇပ္ ဖတ္..ဖန္းဖန္း. ဖန္း” “အာ့..အားးးၿပီးၿပီ.ၿပီးၿပီခင္ေလး အား” ကိုကိုလည္းၿပီးေတာ့ခင္ေလးလည္း အိမာသားရသလိုကိုကိုလည္း ပဲေရခိဳးခန္းဝင္ၿပီးသနx{1037}င္းေရး လုပေတာ့တယ္။ဒီလိုx{1014}x{103D}င့င္ေလး x{1014}x{103D}င့ိုကိုရဲx{1037}ခစကမ္း ကေခာကေကာဲ့တယ္။ ဒီလိုနဲx{1037} သီတင္းကၽတီးလာသလို စာေမးပဲx{1039}x{101C}ကီးလဲနီးလာတယ္။စာေမး ပဲၿပီးရင္ေကာင္းပိတ္ၿပီ။ခင္ေလးတိုx{1037} ေကာင္းၿပီးၿပီေလ၊ေမာင္x{1014}x{103D}င့ဲ ရ ေတာ့မယ္။
“ခင္ေလး” “ကိုကိုေပာေလ” “ခင္ေလးေကာင္းၿပီးရငနာလား” “ပနမာေပါ့ကိုကို” “သီတင္းကၽတ္ၿပီးတဲ့အထိရနုန္ မာေန ပါလား”“ဟင္ မေနခငါဘူး၊လူရx{103C}ပယ္၊ ကိုယ့္ၿမိဳx{1037}ပဲေနခငာ” “ခင္ေလးကလဲကိုယ့္ၿမိဳx{1037}ကိုယ္x{101B}ာမာ အၿမဲသီတင္းကၽတ္ေနဖူးတာ ပဲ” “အင္းေလ ခင္ေလးၿမိဳx{1037}မာဆိုရင္၊ မုနx{1037}္ေတလုပယ္၊လx{103D}ၾကတယ္၊ည ဘကိုဘုရားမီးပူေဇာံၾကတယ္၊ ေဆမိဳးေတကို ကန္ေတာ့ရတယ္ေလ” “ခင္ေလးရယ္၊ကိုကိုကစာေမးပဲၿပီး ရငင္ေလးနဲx{1037}ခဲရေတာ့မာတစ္ေယာကၿမိဳx{1037}စီဖစ္ေနေတာ့ခနခနလာမ ေနx{1014}x{103D}ိုငူးေလ၊ခုပိတက္ေလးတ ရက္x{1014}x{103D}စကာကိုကိုနဲx{1037}ခနေနေပးပါ လား” “ကိုကိုရယ္ အိမေပာလိမ့ယ္” “ရနုနာတစါ ေလာကဲသီတင္း ကၽတူးၾကတာပဲေလ၊ရနုန ေရေကာစညယ္” “ၾကားဖူးတယိုကို’ “x{1014}x{103D}စက္ေလာကဲေနေပးလား ကာ” ခင္ေလးစိတေကာင္းေတာ့ရနုန္ မာေနဖိုx{1037}သေဘာတူလိုကသည္။
အိမိုလည္းသတင္းကၽတ္ၿပီးမပန္ လာမညုေပာလိုကသည္။ သီတင္းကၽတ္ေနx{1037}လညေတာ့ ကိုကိုနဲx{1037}အတူေနလိုကည္။ ကိုကို စိတိုင္းကေနေပးလိုက္ၿပီးည ေနေရာက္ေတာ့လူကမူးသလိုလိုဖစ္ေနၿပီ။စာေမးပဲတင္းစာကကဲ့ ရသည့တကား ပတသည့ထဲကိုကိုx{1014}x{103D}င့ာမဆကံသညာ x{1014}x{103D}စ္x{1039}x{101C}ကိမ္ၿပီးသားခဲ့ရသည္။လူလည္း ေမာၿပီးမူးသလိုဖစသည္။ ညေရာက္ေတာ့ ေရမိုးခိဳးၿပီးအဝတ္ အစားလဲလယာကိုကိုနဲx{1037}ေရေကာ္ ေဈးဘကားခဲ့သည္။မီးေရာငုံ x{1014}x{103D}င့ဟတားကိုၾကည့္ၿပီးေခါင္းမူးရ သည္။လူေတမားလန္းသဖင့ိတ္ ညစိသည္။ဟိုလူကတိုးလိုကန္း လိုကဲx{1037}မိုx{1037}ေခါင္းမူးေနသည္x{1014}x{103D}င့္ “ကိုကိုပနယာ” “ခနေန ပါဦးခင္ေလး” “ဟာကာေခါင္းအရမ္းမူးေနၿပီ” “ခနေလးပါခင္ေလးရယ္၊ဟိုဘကို ခနေလာကေအာင္” “ေတာါၿပီကာ” “ခန ေလးပါခင္ေလးရဲx{1037}” “ကိုကိုခင္ေလးစိတိုလာၿပီေx{1014}x{103D}ာ္” “ခင္ေလးကလဲကာ၊ခနေလးကို” “မရဘူး၊အခုပနယ္” “ဟိုအနားကဆိုငာ သူငယင္း ေတေရာက္ေနတယ္”
“ကိုကိုေနခဲ့ခငင္ေနခဲ့၊ခင္ေလး ကေတာ့ပနယ္” စိမရညာx{1014}x{103D}င့င္ေလးပဲေဈးထဲကမနန္ေပးထကိုက္ၿပီးလမ္း မေပၚတက္ ရာ “ကၽီ..ကၽီ ဒုန္း” “ဟာ ကားတိုက္ၿပီေဟ့” ခင္ေလးဘာမမသိေတာ့ေပ။ ခင္ေလးသတိရလာေတာ့ရနုန္ ေဆးx{101B}ုံx{1039}x{101C}ကီးေပၚဝယ္။ “သမီးခင္ေလးသတိရလာၿပီလား” ေဖေဖx{1014}x{103D}င့္ေမေမ၏စိုးရိမx{1039}x{101C}ကီး မက္x{1014}x{103D}ာနဲx{1037}ေပာေနသည္။ “ဟုတဲ့ေမေမ” “သမီးသတိေမ့ ေနတာx{1014}x{103D}စကိၿပီ” “ဟငုတား” ခင္ေလးအိပာကထရနငည္။ ထ၍မရေပ။ခင္ေလးလိုကာလိုကညခင္ေလးခစ္ ေသာကိုကို။ မေတx{1037}မိပါ။ဝမ္းနည္းစိတိုလံ ထကာသည္။ဝမ္းနည္းစိတင့္ မကညရသည္။ “သမီးဘာမမဖစါဘူး သမီးရယ္၊ အားမငယဲx{1037}ေဖေဖေရာေမေမပါရိတယ္၊မငိုနဲx{1037}တိတ္ေx{1014}x{103D}ာ္” ေမ့ေမ့အားေပးစကားသာၾကားရ သည္။ကိုကိုအားေပးစကား ၾကား ခငည္။သိုx{1037}ေသာိုကိုမလာေပ။ အိပာကထမရသဖင့စ္ေဆးၾက ရပနည္။အပစာမေတx{1037}ပါ။ ဆရာဝန္ေပာသည္ မာေတာ့ထိတ္ လနx{1037}ိတ္ေၾကာင့စၿပီးေလ့ကင့္ ခန္းမေပာကင္းx{1014}x{103D}ိုငညုေပာ ပလာသည္။ ေဆးx{101B}ုံတငစတနx{1037}္ ေနသည္။ထိုတပတတင္းကိုကိုမလာေပ။ခင္ ေလးကိုကိုx{1037}ကိုစိတာသည္။ခင္ေလး မာလမ္းမေလာက္x{1014}x{103D}ိုငညအပ ကနည့္ ဒဏာမားေပာကင္း ၍ေဆးx{101B}ုံကဆင္းၿပီးမိမိၿမိဳx{1037}သိုx{1037}ပနဲ့ ရသည္။ကိုကိုအားတအားမုန္းမိသ သည္။မိမိ၏အပိဳစငဝကိုယူခဲ့ ယုံ မကဒုကx{1039}x{1001}ိတဘဝေရာက္ေနစဥစ္ ပယားေသာေယာက္ားမပီသ ည့ူအားအရမ္းမုန္းသည္။ယခုလည္းအနာေဟာင္းတိုx{1037}ပန္ ထလာ သည္။ရငငစုလုံးဟာတာတာ x{1014}x{103D}င့ံစားရသည္။အမုန္းမီးတိုx{1037}ပား ရေလသည္။ညေနေစာင္းခဲ့ၿပီ။ ခင္ေလးတိုx{1037}ၿမိဳx{1037}ရဲx{1037}ထုံးစံ အတိုင္းၿမိဳx{1037}ကိုလည့္ၿပီးဘုရားမီးပူေဇာံသည္။
လူတိုx{1037}အသံအသံခကကား ေဆာင္းေဘာကားx{1014}x{103D}င့ည့ည္ ၾကသည္။ညကိုးနာရီထိုးခါနီးမခင္ ေလးတိုx{1037}အိမကိုဘုရား ပူေဇာံအဖဲx{1037}ေရာကာသည္။ “မမ အပငကါဦး” “ေနပါေစ ညီမေလးရယ္” “မမကလဲအိမဲပဲေနေနတာ၊အပင္ ေလးဘာ ေလးထက္ၿပီး၊ပိုကံေလး ဘာေလးလx{103D}ေလ” “အင္းပါကယ္” ညီမေလးအလိုကအပငကန္ ပငသည္၊ဝီးခဲေပၚထိုင္၍ညီမ ေလးကတန္းသည္။အိမပငို ေရာကည္။ၿခံအပငိထက္ၿပီး အလx{103D}ခံမားကိုလx{103D}သည္။အားလုံး ၿပီးသည့ထိေစာင့္ၾကည့္ ၿပီးပနငန္x{1039}x{101C}ကံၾကေတာ့ “ညီမေလးမမအိမဲမဝငင္ေသး ဘူး” “မမကဘယားခငိုx{1037}လဲ” “စပါယ္x{101B}ုံနားပိုx{1037}ေပးပါညီမေလး” “ဟုတဲ့မမ” ညီမေလးကစပါယ္x{101B}ုံနားတန္းေပး သည္။လေရာငင္းလကပါယနံx{1037}တိုx{1037}သင္းပံx{1037}ေနသည္။ေခါင္းၾကညားသလို ခံစားလိုကသည္။ ထိုစဥိမိမကုံးကိုလကင့ုပ္ သည္။အစကေတာ့ညီမေလးလိုx{1037} ထငဲ့သည္။ညီမေလး၏လက ဟုတ္။အရမ္းထိတနx{1037}ားသည္။ ရရိေသာကိုယင္းနံx{1037}မာကိုကိုသုံးစဲ ေလ့ရိေသာေရေမx{103E}းနံx{1037}ဖစည္။
“လx{103E}တ္ လတ္ ဘယူလဲ” မကုံးကိုအုပားသညိုလx{103E}တ္ လိုက္ၿပီးမက္x{1014}x{103D}ာခင္းဆုံ၍ေပာသူ က “ကိုကိုပါ” “ဟင္ လူယုတာx{1039}x{101C}ကီး” ေဒါသမားထကန္း၍ထိုငာမထ ၍ရန္ေတx{1037}ေတာ့သည္။ “ရငကားစမ္း၊မထကငမ ေအာိုကာ” “မထက္x{1014}x{103D}ိုငါဘူးခင္ေလး” ေဒါသx{1039}x{101C}ကီးေသာခင္ေလးစိတို၍ “ေဖေဖေရ လာပါဦး၊လူယုတာ ကိုေမာင္းထုတိုကါ” အိမဲ မလူမားထကာၿပီး “သမီးx{1039}x{101C}ကီး ၊သမီးx{1039}x{101C}ကီး” ေမ့ေမဆီလမ္းၿပီးေမ့ေမ့ရငငဲ ဝငာငိုလိုကည္။ “သမီးx{1039}x{101C}ကီး လမ္းေလာက္ x{1014}x{103D}ိုင္ၿပီ” ဟိုလူအားေမာင္းမထုတဲသမီးလမ္းေလာက္x{1014}x{103D}ိုင္ၿပီဆိုမသတိရသည္။ မိမိမတပပည့ပငမ္း ေတာင္ေလာက္ လိုက္ေသးသည္။ ထိုအခါမလဲကမလိုဖစာကိုကိုမလမ္းထိန္းၿပီးဝီးခဲေပၚပနင္ေပး သာ္။ခင္ေလးမာဝီးခဲေပၚငိုေx{1039}x{101E}ကးေန ေသာည္းမိသားစုမားကဝမ္းသာ ေနၾကသည္။
“ေဖေဖ ဟိုလူကိုေမာင္းထုတိုက္ေလ” “သမီး ေဖေဖရင္းပမယ္ေx{1014}x{103D}ာမီး၊ စိတ္ေအးေအးထားၿပီးနားေထာင္” “ေဖေဖကဘာ ရင္းပမလိုx{1037}လဲ” “ကိုကိုမင္းေမာငေၾကာင္းေလ” “နငာသိလိုx{1037}လဲx{1014}x{103D}င္းx{1014}x{103D}င္း” “မမကိုေတာင္းရမ္းဖိုx{1037}ေရာကာတဲ့ ကိုကိုမင္းေမာင္ အေၾကာင္း” “ဘာ ဒီလိုငါဒုကx{1039}x{1001}ိတဖစထက္ေပး တဲ့လူမိဳးကိုငါလကထပူး” “မဟုတူးသမီး၊ကိုကိုမင္းေမာငဲ သူx{1037}အဖစဲx{1037} သူပါသမီး” “အဲဒါဆိုအစကတည္းကလာရင္းပေလ၊ခုကမ ဟီးးဟီးးး” “သမီးကားတိုကဲ့ေနx{1037}မာ သူပဲေဆး x{101B}ုံကိုပိုx{1037}တယ္၊အိမို ဖုန္းဆကိုx{1037} အေဆာငိုေပာတယ္၊အေဆာငေဖေဖတိုx{1037}ဆီဆက္ေတာ့ေဖေဖတိုx{1037} လာတယ္၊သူကသမီးကိုသမီးသူငယ္ ခင္းဆီ အပ္ၿပီးသူx{1037}ၿမိဳx{1037}ကိုပနား တာ” “သမီးဒီေလာကစ္ေနတာေလ၊သူ မပနဲေနရမာေပါ့” “ဟုတယ္ ခင္ေလး၊အဲဒီေနx{1037}ပဲေမေမ ေလဖတားလိုx{1037}ကိုကိုပနတယ္၊ေမေမ သကာေတာ့ခင္ေလးအေဆာငို ဆကာ၊ခင္ေလးသူငယင္းကအ ေဆာငာမရိ ေတာ့ဘူး၊အဆက သယတားတယ္။ေမေမက လမ္းမေလာက္x{1014}x{103D}ိူင္ေတာ့သူx{1037}ကိုပဳစုရင္းသူx{1037}အလုပ္ေတေၾကာင့ပငိုထက္ ဖိုx{1037}အခင့သာဘူး။ေမေမေနေကာင္းမေမေမကိုဖင့္ေပာလိုက္ တယ္။ေမေမကသေဘာတူတယ္။
ဒီေတာ့ေတာင္းရမ္းလကပိုx{1037} ရေအာငဆကသယနာ ေတာ့ခင္ေလးသူငယင္းx{1014}x{103D}င့နဲ့တဲ့တပတအဆကသယ္ ရၿပီး ဖုန္းနံပါတတယ္။အနယဲx{1037} ေမေမစကားေပာၿပီးေတာ့ခင္ေလးတိုx{1037}ၿမိဳx{1037}ကိုလာခဲ့တာပါ။ခင္ေလးကို ကိုကိုလကပါရေစ” ခင္ေလးေဖေဖကိုၾကည့္ေတာ့ၿပဳံးေန သည္။ “ဒီအထိေတာ့ေဖေဖတိုx{1037}စီစဥာပါကယ္၊ကနာေတာ့သမီးေလး သေဘာပါ ကယ္” ေပာၿပီးအိမဲဝငားၾကေလ သည္။ “ခင္ေလးကိုကိုx{1037}ကိုလကပယ္ မဟုတား” “ခင္ေလးဒုကx{1039}x{1001}ိတဖစ္ေနရင္ေကာ ကိုကိုလကပာလား” “ခင္ေလးဒုကx{1039}x{1001}ိတဖစဲလကပလိုx{1037}ကိုကိုလာခဲ့တာ၊ကိုကိုx{1037}အခစ္x{1014}x{103D}င့္ ေမတx{1039}x{1011}ာကဖဴစငာေၾကာင့င္ ေလးလမ္းေလာက္x{1014}x{103D}ိုငါၿပီ” “ကိုယ့ာကိုယ္ေတာငယုံx{1014}x{103D}ိုငါ ဘူးကိုကို” “မယုံဘူးဆိုရငိုကိုကိုကိုပမယ္ လာမတပပ္ လိုက္” ကိုကိုx{1037}ကိုအားပဳရင္းခင္ေလးမတ္ တပပိုကည္။မတပပ္ သညထိအဆင္ေပသည္။ ကိုကိုကငါးလမ္းမခာ၍ “လာေလခင္ေလး ကိုကိုတိုx{1037}ေရx{1037}ဆက္ ရမယ့ဝအတက္x{1039}x{101C}ကိဳးစားလိုက ေအာင္” ခင္ေလးx{1039}x{101C}ကိဳးစားၿပီးလမ္းရေလၿပီ။ “တစမ္း” “x{1014}x{103D}စမ္း” “သုံးလမ္း” “မရေတာ့ဘူးကိုကို” “x{1039}x{101C}ကိဳးစားစမ္းပါခင္ေလးအားမ ေလာ့နဲx{1037}ခင္ေလးအနားမာကိုကို ေစာင့္ေရာကိုx{1037}အၿမဲရိေနမာ” ခင္ေလးx{1039}x{101C}ကိဳးစားၿပီးေလာကမ္း လိုကည္၊
“ေလးလမ္း” “ငါးလမ္း” “ေအာငင္ၿပီက ဟားးးဟားးး” ကိုကိုကဖက္၍ခင္ေလးပါးပငို နမ္းေလသည္။ခင္ေလးမာဝမ္းသာ လန္း၍မကညားပငီးကလာ ေတာ့သည္။အိမဲသိုx{1037}ေရာက္ လငိသားစုအားလုံးၿပဳံးေပာ္ လကိေသာမက္x{1014}x{103D}ာx{1014}x{103D}င့္x{1039}x{101C}ကိဳၾက သည္။ ထိုညကေတာ့ခင္ေလးအိပေပာ္ x{1014}x{103D}ိုင္ေတာ့ေပ။ခင္ေလးခစဲ့ကိုကို ခင္ေလးအနားေရာကိေနၿပီေလ။
