အပြာစာအုပ်များ
အနတီအိဖူ ( စ / ဆုံး ) အနတီအိဖူရဲ့ စောကဖုတကီးက စောကရညတေနဲ့ ခဲကိစိုရဲနေပီး ပူနေးအိစကနေတော့ သူ့လီးကီး တစခကတစခက ထိုးဆောင့သငးလိုကတိုငး အသဲခိုကအောင လိုးလို့ကောငးတယ။ သူ့လိုးခက ဆောင့ခကတိုငးကို တစအင့အင့နဲ့ လညခောငးသံပေးပီး ကော့ခံရငးလီးကို ပနပနဆဲစုပခံနေရတာကလညး သိပအရသာရိလနးနေတော့ လီးရညတေက လီးတနသုတပနထဲမာ ပည့လာပီး ပနးထကဖို့ အရိနယူနေပီ။ စိတက စောကဖုတကီးရဲ့အရသာကို မကမောလနးလို့ မပီးလိုကခငပေမယ့ အတေ့အကုံနုသေးတဲ့ လူပိုဆိုတော့ သူ့လီးက ဒဏ မခံနိုငသေးဘူး။ အဲဒါနဲ့ အနတီအိဖူရဲ့ စောကခေါငးထဲနစနေတဲ့လီးကီးကို…
သူဌေးမကီးမာမာနယ မာမာနယကုတငပေါတင ခေါငးအုံးကို ကောမီထိုငကာပေါငနစခောငးကိုခပကားကားလုပထားစဉ သူမထမီအောကမ ခေါငးတစခုကို အသာပတပေးနေပီး ဆေးလိပတစလိပကို အရသာခံသောက နေ၏။ဆေးလိပငေ့ကို အဆုတထဲသို့ရိုကသငးလိုကပီး တစ ခကအဖုတထဲမ ကငခနဲဖစသားသဖင့မကနာတစခကရုံ့လိုကသည။တုတခိုငသော ပေါငနစခောငးကို အတငးညပထားလိုက ပီး ခေါငးကိုအတငးပတသပနေလိုကသည။နောကမ ဘေးရိစားပဲပေါမ ဆေးလိပပာခကထဲ ဆေးလိပကို ထိုးထည့လိုကပီး ထမီ အောကစကို ဆဲလနလိုကသောအခါ သူမပေါငကားမ နုနယလနးသော မကနာပေါကနင့ အသားအရေဖူဖေးနေသော ခပခော ခောကောငလေးတစယောကမာ မကနာတစခုလုံးရဲနစလက ခေါငးမော့လာလေ၏။ “ကောငလေး..နင့ကိုဘယသူကရပခိုငးလို့ရပလိုကတာလညး..” သူမအမေးကောင့ ထိုခာတိတမာ ထိတလန့စာဖင့ “ဟို…မနယ ပီးသားလို့..တောပီထငလို့ပါ..ကနတောထပလကပေးပါ့မယ..”ကောငလေးက အလန့တကား…
စိတစေစားရာ (စ/ဆုံး) မောငနဲ့ကမ ညားခဲ့တာ ၃နစတငးတငး ပည့ခဲ့ပေမယ့ ခုထိကလေးမရသေးဘူး။ မောငက ကလေးအရမးလိုခငလို့ ဆေးပေါငးစုံ နညးပေါငးစုံသုံးခဲ့ပေမယ့ မအောငမငခဲ့ပါဘူး။ ကလေးမရလို့ စိတမကောငးဖစမိပေမယ့ ခငးခကက မောင့ဘကကဖစနေ တော့ ကမလညးဘယတတနိုငပါ့မလဲလေ။ မောငအရမးတောငးတတဲ့ မိသားစုဘဝလေးက ကမတို့အတက အိပမကတစခုသာ ဖစနေပါ တော့တယ။ မောငကတော့ လကမလော့သေးပါဘူး ခုလညး သူ့မိတဆေ ဆရာဝနတစယောကနဲ့တေ့လို့ ဆရာဝနက နညးလမးတစခု အကံပေးခဲ့တယတဲ့။ ဖနဖနသနေသားနဲ့လုပရငလညး မောငရဲ့သုတရညက မအောငတော့ အလုပဖစမာ မဟုတဘူးတဲ့။ အဲဒေါ့…. တစခားယောကားတစယောကရဲ့ သုတရညကို …
အမုနးနေ (အစ/အဆုံး) နေတစယောက နယပနပါမယဆိုကာမ ကားလကမတက ဘယလိုမဝယမရ၊သငနရုံးပိတရကထကနောကကပီးမပိတသော companyကိုသာ စိတထဲမ ကိတကာ မေတာပို့မိတော့သည။ လောကရာရတာလညး အဝေးပေးဝငးမာ ကိုယ့နယပနမဲ့ဂိတတေ စုံသလောက ရိနေပီမို့ စိတညစညစနဲ့ စီးနေကကားဂိတဆီကိုသာပနလာခဲ့လိုကတော့သည။ အခနးထဲမာလညး ကားစောင့နေသူတေ အမားကီးမို့ `ဟူး´ကနဲလေပူတစခကမုတထုတရငးက ကားလကမတအရောငးဌာနအနီးသာ ကပထိုငလိုကတော့သည၊ခရီးသည နားနေခနးထဲက လူငယအခို့က ကကကည့ ကကကည့နဲ့ ဆိုတော့ မတတပလညးဆကရပနေဖို့ မသင့တောတာမို့ ထိုငလိုကမ အဆငနညးနညးပေသားသည။ထိုစဉ ဘေးနားမ နေ့ထကနညးနညးတော့ အသကကီးပုံရသည့ လူငယတစယောကကဖုနးဆကနေသံကား အသာပဲလိုကနားစင့နေမိသည။ ဟောင့ သကကို မငးလာမာလား…
အနတီလိုခငနေပီကယ ကနောအမေက ကနော ၆ တနးနစမာဆုံးသားတယ၊ တစဦးတညးသောသား အဖေနဲ့ပဲ ပငးရိငီးငေ့စာနဲ့ပဲ ဘဝကို ဖတသနးခဲ့ရတာပေါ့၊ ကနော ၉ တနးရောကတော့ အဖေက ညဖက အိမပနလာရင အရကတေသောကပီး ပနလာတတလာပီ၊ အဖေအရကတေ မူးနေရငတော့ ဘာမမပောတတပဲ အိပခနးထဲ ဝငပီး တနးအိပတော့တာ၊ အဖေက သနတုနးမနတုနးဆိုတော့ အသက ၄ ဝနးကင၊ ကနော တနးရောကတော့ နောကမိနးမတစယောက ယူလိုကတယ၊ သူထက ၅ နစလောကငယပီး အသားက နဲနဲညိုတယ၊ ကိုယလုံးကတော့ လုံးလုံးကစကစပဲ၊…
မမုနးနိုငခဲ့သူတစဦး သီတာတစယောကဈေးဆိုငလေးကိုတိုးခဲ့ရငးတစစုံတစဦးကိုသတိရ လိုကတယ။သတိရမိသူကတခိနကပတသကခဲ့ဖူးတဲ့သူ။ဆရာ့နာမညကဦးနေလ။ဆ ရာ့ကိုရနကုနမာတေ့ပီးသီတာ့ဘဝကိုခုလို ဖစအောငလုပပေးခဲ့သူ။တေးမိပီး အရငကအကောငးတေကိုပနသတိရလာမိသည။တကယတော့ ဒီလိုဖစခဲ့ ရတဲ့အကောငးကတော့ သီတာတစယောကဆရာ့ဆီကအ လုပထကပီးမအထညခုပတစခု မာအလုပဝငလုပလုပခဲ့ပီးမအမေ့ကနးမာရေးကခို့ယငး လာခဲ့တယ။အမေ့ကိုပုစုနေရ လို့အလုပပကရကမားလာတဲ့အခါ အလုပကထကလိုကရတယ။အ လုပကလဲမရိသလိုအမေ့ဆေးဘိုး၊ အိမငားခ၊ စားစရိတတေကောင့ လကထဲငေမရိတဲ့အခါမာတော့ခေး ငားသုံးစဲရတယ။ပေါငစရာမရိ တော့အလတခေးရတဲ့အခါအတိုး ကမားလနးတဲ့အတက သီတာတစ ယောကကံရာမရဖစခဲ့ရတယ။ နောကဆုံးတော့ရိတဲ့မာနကိုခဝါခ ပီးအရငအလုပရငဖစသူဆရာနေလဆီကိုပဲအကူအညီတောငးရတော့တယ။ “ဆရာသမီးကိုကူညီပါဦး” “ဘာလဲသီတာ ဘာဖစလို့လဲ” “သမီးငေ နညးနညးလိုနေလို့” “ဟမ ဘယလိုဖစတာလဲ” “သမီးအမေနေမကောငးလို့ပါဆရာ” “အငးပါသီတာ နငငါ့ဆီကအလုပ ထကပီးအထညခုပမာလုပနေတယမဟုတလား” “ဟုတပါတယဆရာ” “အဲဒီကပိုကဆံပိုရလို့ပောငးသား ပီးအခုဘာလို့ပိုကဆံလိုတာလဲ” “သမီးအမေနေမကောငးတော့သမီး…
ကိုယ့စိတကို ထိမးနိုငမဖတပါ ကမနာမည ခငမိုးမင့ မိုး လို့ပဲအတိုခေါကခေါကတယ။ သထုံဈေးမာ အထညဆိုငါဖင့တယ။ အသကက ၂၄ ထဲမာပေါ့.. အိမထောငကတာ ၃ နစလောကရိပါပီ။ ယောကကားက ကိုဆနးထူးတဲ့။ ကားပဲစားလုပတဲ့သူပါပဲ။ ဆကမပောခင ကမရဲ့ ခနာ ကိုယအစိတအပိုငးတေအကောငး အကမးဖဉးပောပမယ။ ကမက အသားအရမးမဖူပေမဲ့ ဝငးတဲ့အထဲမာပါတယ။ ခေသလုံး တေ ပေါငတနတေနဲ့ တခားအတငးသားတေက တရုတမတေလို မဖူပေမဲ့ဝငးဝါပီး ဆဲဆောငအားကောငးတဲ့အထဲမာပါတယ။ နောက ကမရဲ့နို့လေးတေက အိမထောငမကခငက အတောပားပီးသေးတဲ့အထဲမာပါပေမဲ့နောကပိုငး ကိုဆနးထူးက လိုးကာနီး တိုငး နို့တေကို…
စိတ်ကြိုက်ဆောင့်စမ်းပါ ခင်သက်ထားသည်စိတ်စောနေသဖြင့် ဖာသည်မဆန်ဆန် ဦးဘ၏ပြော့ခွေနေသောလီးကြီးကို သူ၏လက်ချောင်းသွယ်သွယ်လေးများဖြင့်ဆွပေးနေရာ မကြာမီမာကြောတောင့်တင်းလာ၏။ မတောင်မီက ကြက်တက်လေးလောက်ရှိသော်လည်း တောင်လာသောအခါ ခရမ်းသီးအလတ်စားနီးနီးကြီးထွားလာပြီးလျှင် အရှည်ငါးလက်မခွဲခန့်ရှိလေသည်။ ခင်သက်ထားခြင်ထောင်သံပါပါညု၍ တိုးတိုးလေးပြောလိုက်သည်။ ‘‘ ဟီဟိ ဘဘကြီး ခလေးမွေးအောင်လုပ်နိုင်လို့လား ’’ ‘‘ ညားတော့သိရမှာပေါ့ကွာ ’’ ‘‘ သိနေတာပဲ ဘဘကြီးဟာက ထလဲမထ သေးလဲသေးနဲ့ မြန်မြန်လုပ်ပါ ဟိုမှာ လူမမာတယောက်လုံးပစ်ထားခဲ့ရတာ ဘဘကြီးရဲ့ ’’ လုံးပတ်ကြီးပေမဲ့ ဟာမက်၊ လီလျောင်တန်၊ ကျော်မိုးတို့လောက်တော့မရှည်။ တိုလျှင်တုတ် သေးလျှင်ရှည်ပါစေဟု မိန်းမတို့ဆုတောင်းပြည့် လီးပိုင်ရှင်ဖြစ်ပါ၏။ ‘‘…
အပြာစာအုပ် နာမည်ကြီး မော်ဒယ် (စ/ဆုံး) ကြီးမုန်းသည် သူ့ညီဇော်ဇော် နဲ့ သူ့ကွယ်ရာမှာ တိတ်တဆိတ် ကမြင်းတဲ့ ဟံသာစိုးထွဋ် ကို ဆုံးမ မှ ဖြစ်မည် ဆိုပြီး ဟံသာစိုးထွဋ်ကို သူတို့ တခါတရံ ချိန်းတွေ့တတ်တဲ့ လှည်းကူးက သူ့ခြံထဲကို ခေါ်သွားသည် ..။ ဟံသာစိုးထွဋ်ကတော့ ကြီးမုန်း သူ့ကို မကျေနပ်ဖြစ်နေတာကို မသိ ..။ မရိပ်မိ …။ ကြီးမုန်း ရဲ့ အကြံအစည်က နံမည်ကြီးနေပြီ ဖြစ်တဲ့ ဟံသာစိုးထွဋ်ကို အရှက်ခွဲပစ်ဖို့ ..။…
့နာမည်က သဇင်။ကျွန်တော် ပထမဆုံး လိုးခဲ့ဖူးတဲ့မိန်းမတစ်ယောက်ပေါ့။ သူက ကျွန်တော်၈ တန်း နှစ်တုန်းက သင်္ချာကျူရှင် ဆရာမလေ။ အဲဒီတုန်းက နေ့တစ်နေ့ကို ခုထိပြန်သတိရနေတုန်းပဲဗျာ။စနေနေ့တွေဆိုရင် မသဇင်ကကျွန်တော်ကို မနက် ၉ နာရီကနေ ၁၁ နာရီထိ လာသင်တယ်။ အဲဒီစနေနေ့ကတော့ အဖေနဲ့ အမေက အလှူတစ်ခုကိုသွားနေတော့ အိမ်မှာ ဘယ်သူမှ မရှိဘူး။ ကျွန်တော်လည်း မသဇင် မလာခင် ငှားထားတဲ့ သြကားကို ဖွင့်ကြည့်နေမိတယ်။သြကားကြည့်နေရင်း မသဇင်ကိုမှန်းပြီး လက်ကလည်း ဂွင်းတိုက်နေမိတယ်။ မှန်းဆိုသြကားထဲက မင်းသမီးက သူနဲ့ တော်တော်ကို…
