အထန်မလေးမချို

အထနမလေးမခို

နေ့လညဖကမို့လားမသိ လူက ရငးနေလေ သည။ဧည့ခနးဆိုဖာဆကတီတင ဧည့သည အမိုးသမီး တစယောက ထိုငနေသည။ အသကက ၃ ကောလောက အသားဖူဖူနင့ ထိုငနေတာတောင သူမ၏ ကိုယလုံးအလက ပေါလငလသည။   ထိုဧည့သည  အမိုးသမီး သညလကထဲမအမိုးသမီးမဂဇငးကိုဖတရငး တစခကတစခက အလပငခနး ဖကကို လမး၍ကည့သည။   အလပငခနးထဲတငတော့ တစယောကမ အလပငနေခငးမရိပါ။ သို့သောငားလညး လမးလမးကည့နေသော အမိုးသမီးက  တစယောကယောကကိုလမး မောနေပုံရသည။  သူမ၏ရေ့တငစားပဲပေါ၌ အခိုရညသံဗူးတစဘူးနင့ဖနခကတစခကရိ သည။  ဖနခကထဲမအခိုရညကဖငကပမသာကနတော့သည။  အမိုးသမီးသည လကထဲမ မဂဇငး စာအုပကို စားပဲပေါသို့တငလိုကပီး  အလပင မနခနးဖကသို့လမးကည့လိုကသည။ “အငး…တနာရီတောငကောလာပီ”    တိုးတိုးလေးငီးလိုကပီးသကပငးခလိုက  သည။ပီးမ မကနာကပုံးယောငသနးသားပီး ရေ့စားပဲပေါမစာအုပကိုလမးယူလိုကသည။ မကာလိုကပါခေ။စကားပောသံ ကား၍အမိုးသမီးသည စာအုပမမကနာလဲကာ လမးကည့လိုကသည။   အသက ၄ ခန့ ခပအမိုးသမီးတစယောက  အလပင မနလုံခနး၏အတငးဖကရိတံခါးမဝငလာ၍ အလပငခနးကိုဖတလောကလာသညကိုတေ့မငလိုကရသည။

ဧည့ခနးထဲတငထိုငနေသောအမိုးသမီးသည လကထဲမစာအုပကိုခလိုကသည။ အလပငခနးကိုဖတလောကလာသောအမိုးသမီးကီးသည အလပငခနး ဝငပေါကသို့ ရောကလာသောအခါ ကောငတာတငထိုငနေသော ခပဖောင့ဖောင့အမိုးသမီးက မတတတထ၍ နူတဆကလိုကသည။ “အဆငပေရဲ့လား…မမ” “ပေပါတယညီမရယ…ဒါကောင့လဲညီမတို့ဆီကို မမက တ ပတတစခေါကတော့ ရောကအောငလာတာပေါ့” ပောလိုကရငးလောကလာသောအမိုးသမီးကီးသည စောင့နေသော အမိုးသမီး၏ဘေး ဆိုဖာပေါတငဝင၍ထိုငခလိုကသည။  “လူကို နုံးသားတာပဲ…ဟငးဟငးဟငး”  “မမစနး ကလဲ”“ဟုတတယ… မခိုရ..ကောငလေးတေက ဝနဆောငမုတအားကောငးတာ…ညီမလဲဝငလိုကပါလား” “ဟာ…မမစနးကလဲ” စောစောကထိုငစောင့ နေသောမခိုဆိုသည့အမိုးသမီးမကနာတစခုလုံးရဲသားလေသည။  ကောငတာမ အမိုးသမီး က အအေး အခိုရညသံဗူးနင့ ဖနခကကို လငဗနးဖင့တင၍ကိုငကာအနားရောကလာသည။

“ကဲ…မခို…မူလကီလုပမနေနဲ့…ထ.ထ…  ဒီရောကမတော့တစခါလောကဝငကည့  လိုကစမးပါအေ..”   “အဲဒီ မမစနးကလဲ…”  “ဘာလဲ…ဒီက အမလေးလညး ဝငဦးမလို့လား…လာလေ…” ကောငတာမ အမိုးသမီးက အအေးဗနးကို စားပဲပေါသို့တငလိုကပီး  မခို ဆိုသော အမိုးသမီး၏လကကိုလမး၍ကိုငလိုကသည။  “ကဲပါ…ထပါအေ…မခိုကလဲ…ရောကမတော့မထူးပါဘူး” မမစနး  ဆိုသောအမိုးသမီးကီးကလညး မခိုဆိုသောအမိုးသမိး၏လကတဘကကိုကိုငကာ ဆဲထူလိုကသည။ “အာ…မမစနးကလဲ ကာ…လုပပီ..” မခို ရကကိုးရကကနးဖင့ထ၍ မတတပထရပလိုကသည။ “ကဲ…ညီမရေ…ဒီကမခိုကိုလညး မမလိုပဲ သဘောထားပီးအဆငပေအောငလုပ  ပေးလိုကပါကာ” မမစနးဆိုသောအမိုးသမီးကီးက ပောလညးပော စလငးဘကထဲမ ငေ တစသောငးငါးထောငကိုလညး ထုတယူ၍ပေးလိုကသည။ပီးတော့မမစနးကပောလိုကသေးသည။ “စကရငပဲနော” “ဟုတကဲ့… မမ” ကောငတာမအမိုးသမီး ခေါရာနောကသို့ မခိုရကကိုးရကကနးဖင့ပါသားသည။မမစနးဆိုသောအမိုးသမီးကီး၏အမညက  ဒေါစနးစနးနယမင့ဖစသည။  မခိုဆိုသောအမိုးသမီး၏အမညက ဒေါခိုခိုမိုးသူ ဖစသည။ နစယောကစလုံးကငေကေး သုံးဖုနးနိုငသော လုပငနးရငတေဖစကသည။ မမစနးကအသက ၄၂ နစရိပီဖစပီး ခငပနးသညက ကယလနသားခဲ့ပီဖစကာ  မုဆိုးမဖစသည။  မခိုက အသက ၃၈ နစရိပီဖစပီး ခငပနးသညဖစသူက အမေရိကားတငသားရောက အလုပလုပနေသညမာ  ၃ နစခန့ရိပီဖစသည။

ဒီတော့နစဦးစလုံး လိုအပခကတူညီနေသူတေဖစသည။ မမစနးကဒီနေရာကိုမကာခဏလာတတပီး မခိုကို ရောကဖူးအောင လိုကခဲ့ပါလားဟုခေါဲခဲ့ခငးဖစသည။  ကောငတာမအမိုးသမီးလကဆဲခေါဆောငရာသို့လိုကပါလာသောမခိုသည အလပငခနး အတငးဖတလောကလာပီး တဖကရိ အလပငခနး တံခါးပေါကအနီးသို့ ရောကရိလာသည။  ထိုနေရာတင ဆိုဖာထိုငခုံရည နစခု ဖင့ကောငလေးတေထိုငနေကသည။ ထိုနေရာသို့အရောက ကောငတာမ အမိုးသမီးက ရပ၍မခိုလညးရပလိုကသည။  “ကဲ… မမ…ဒီမာအားလုံး ၈ ယောကရိတယ…မမ အကိုကရေးပေတော့..”  ရဲကနဲဖစသားသောမကနာလေးဖင့ မခိုကကောငလေး တေကိုကည့သည။  အားလုံးကိုယလုံးတောင့တောင့နင့ရုပခော ခောလေးတေ။ အားလုံး၏သနစမးမုကလညးအတူတူလောက  ပငဖစနိုင၍ မခိုဘယသူ့ကိုရေးရမနးမသိဖစနေသည။  “ဒီဖကကနစယောကကတော့ တပတမတခါပဲလာတဲ့ အခိနပိုငးတေ လေ…ဟိုဖကက ၆ ယောကကတော့ ဒီကပငတိုငတေပေါ့” မခို တခါတလေမလာသညဆိုသောကောငလေး နစယောကကိုကည့  လိုကသည။မခို၏စိတထဲတင ပငတိုင ၆ ယောကက နောငလညးအခိနမရေးတေ့နိုငသည။တခါတ လေမလာသောနစယောက က ကုံတေ့ရ ခဲ၍ထိုနစယောကထဲမ ရေးရနကံစည လိုကသည။   တစယောကကအသားလတလတ၊ တယောကက အသားဖူ ဖူ ၊ နစယောကစလုံး လုံးတူဒေါကတူ မို့ ဒေါခိုခိုမိုးသူ၏မကလုံးက ထိုကောငလေးနစယောက၏ခေမမားဆီသို့ ရောကသား သည။

“သူနဲ့ပဲသားမယ” အသားလတလတကောငလေးက မခိုကိုပုံး၍ကည့ရငးမတတပထရပလိုကသည။  “ကာစနမာ စိတခမးသာ ဖို့ကအဓိကနော” “ဟုတကဲ့မမ” ကောငတာမအမိုးသမီး၏သတိပေးစကားကို ကောငလေးက ခေါငးညိတ၍တုံ့ပနလိုကသည။ ကောငတာမ အမိုးသမီးက နံရံအပေါဖကတငကပထားသော မနဘီရိုလေး၏ တံခါးကိုလမး၍ ဆဲဖင့လိုကသည။ပီးတော့ နံပါတပားခိတဆဲထားသောသော့ တစခောငးကိုဖုတကာ ကောငလေးလကထဲသို့ထည့ပေးလိုကသည။  “အခနး ၇ ကိုသားတော့  ”  ကောငလေးကရေ့က မခိုကနောကက။ အလပငဆိုငမနလုံခနး၏ နောကဖကတံခါးမနေ၍ အထဲသို့ ဝငလာခဲ့သည။ ကောငတာမအမိုးသမီးကတော့ နေခဲ့သည။  အထဲတငတညးခိုခနးမားကဲ့သို့ နံပါတတပထားသောအခနးပား အစီသရီရိနေသည။  နံပါတ ၇ တပထားသော အခနးကို ကောငလေးက သော့ဖင့လိုကသည။  “ဝငလေ…မမ”  မခိုကရေ့က ကောငလေးက နောကမ  အခနးထဲသို့ဝငလိုကပီး ကောငလေးကအခနးတံခါးကိုသော့ခတ၍ ပိတလိုကသည။  အခနးက ၅ ပေပကလညလောကရိမည ထငသည။ အလယတင တစယောကအိပလညးမက နစယောကအိပလညးမကသော ဇက ကုတင တစလုံးပေါတင မေ့ယာထူ ကီးတစလုံး နင့အိပယာကို ခမးခမးနားနား ပငဆငထားသည။

ဒေါခိုခိုမိုးသူက ကုတငစောငးတငဝငထိုငလိုကသည။ ကောငလေးက သူ့အကီကိုခတ၍ နံရံမခိတတငခိတလိုကသည။   ပီး တော့မခိုဘေး ကုတငစောငးတငဝငထိုင လိုကသည။  အခနးထဲရောကကထဲက ကောငလေးကိုငေး၍ကည့နေသောမခိုက  ကောငလေးကိုဖက၍ ပါးနစဖကကိုအားရပါးရနမးလိုကသည။ ကောငလေးက လကတစဖကဖင့မခို၏ခါးကိုဖကထားရငး  တငသားတစဖကကိုဆုပနယပေးနေသည။  “မငးနာမယ ဘယလိုခေါလဲ”  “ဇောဇော လို့ပဲခေါပါ မမ”  “အငးလေ နာမယရငးကို တော့ဘယပောပါ့မလဲ…မမ နံမယက နံမယအမနနော…မခိုလို့ခေါတယ”  “ဟုတကဲ့…မမ…ကနတောအဝတတေခတပေးမယ နော…”  “ဇော့…သဘောပဲ…”  ဇောဖော က မခိုကိုအားဖင့ညစ၍ဖကကာ ပါးနစဖကကိုနမးလိုကသည။

ပီးတော့မခို၏အကီကိုဖေးဖေးခငးခတပေးရငး ထကပေါလာသောအသားစိုငလေးမား ပခုံးသားလေးတေ က အစ နုတခမးနင့  ဖိ၍ဖိ၍ စုပကာနမးပေးသည။ နမးရငးခတရငးဖင့ နောကဆုံး အောကခံဘရာစီယာပါကတသားသောအခါ တငတော့  လုံးဝနးသောနို့အုံနစလုံးက အိတဲတဲ လေးထကပေါလာသည။  နို့အုံသားလေးတေကိုနုတခမးဖင့ဖိလိုက ညပလိုက စုပလိုကဖင့  နမးပေးရငး နို့သီးခေါငးလေးတေကိုစို့ပေးလိုကသည။ထိုသို့ နို့သီးလေးတေကိုစုပပေးနေသောအခိနတင နို့အုံကိုလညး လကဖင့  အသာဆုပကိုငပီးခေပေးနေသည။မခိုရငကို ကော့ပီးမကနာကိုမော့ကာ မကလုံးတေက စငးပီးမိတနေသည။ ပီးတော့ သူမ၏လကတစဖကကလညးဇောဇော၏လညပငးကိုဖကကာ သူမ၏ ရငပတတေကို အတငးကပ၍ပေးနေသည။နို့နစလုံးကို  စေ့ငအောငစို့ပေးပီးတဲ့အခါမာတော့ ဇောဇော က မခို၏ခါးကိုပေ့ကာ ပကလကလနပေးရငး အနညးငယမစူထကစပုနေပီဖစ သောဗိုကသားမားကိုနမးရငး ထဘီကိုအောကသို့ ဆဲခတ လိုကသည။ ထဘီက ခကအောက ရောကသားတော့ အောကခံ ဘောငးဘီကိုးကပေါလာသည။

ဇောဇောကထဘီကိုခေဖားဘကမနေ၍ကငးလုံးခတပစလိုကပီး မခို၏ ကိုးတပခထောကပါ ဘောငးဘီကိုပါခတပစလိုက၏။
အဝတတေအားလုံးကတသားသောအခါ အမေးထူထူဖင့ စောကဖုတကီးက ခုံးခုံးကီး ထကပေါ၍ လာလေသည။ ဆီးခုံမအမေးစပလေးမားအထိ နုတခမးဖင့ ဖိကပနမးစုတပီး ပေါငလုံးကီးတေကိုပါ နမးသည။  လကတစဖကက စောကဖုတကီးပေါအုပ၍  အမေးတေကို ထိုးဖရငး ဖဖလေး ပတပေးနေ သည။ စောကပတနုတခမးသား နစခုကားမ စောကရညကညကလေးမားစိမ့ပီး ထကပေါလာတာကိုတေ့လိုကရသည။  “မမ…ကနတောမုတပေးရမလား…”  “အငး” “မုန့ဖိုးပေးရမယနော” “ပေးမာပေါ့…ပီး အောငတော့မမုတနဲ့နော” “ဟုတကဲ့ပါ”  ဇောဇော က မခို၏ပေါငနစလုံးကိုကား၍ထောငကာ ပေါငကားသို့မကနာအပလိုက သည။ပီးတော့လာကိုအပားလိုကထုတ၍ စောကပတနုတခမးသားနစခုကို အောကမနေ၍အပေါသို့ပင့ကာသုံးလေးကိမမယက တငလိုကသည။  “အ…အ…ဟငး…ဇောဇောရယ…မောငလေး ရယ…” မခို အသံထကအောငပငငီးလိုကရည။ ပူးထကနေ သောစောကစိကလာဖင့ဒရတ တိုကပတတိုကသည့ဒဏကိုမခံနိုငပေ။ ဇောဇော ကစောကပတနုတခမးသားနစခုကို လကမနစ ဖကဖင့အသာဖိဖဲလိုကသည။  အမနက စောကစိကို ဆက၍စုပပေးရနဖစသောလညး ဒါက မုတတာနင့ပီးခငသူမား အတက သာဖစသည။အခု မမ က ပီးအောငမလုပပေးရန မာထားသညကို သတိရသော ကောင့ စောကစိကို ဆကမစုပပေးတော့ပဲ ဖဲ ထား၍ ပဲနေသော စောကပတနုတခမးသား နစခုကားသို့လာကိုထိုးသငးကာ ပတလည လည့ယကပေးလိုကသည။

လာကိုနကသထကနကအောငအထဲသို့ထိုး သငးခငးမိုးမဟုတပဲ စောကပတတငး အတငးနားလေးကိုသာယကပေးခငး ဖစသည။   အံကိတ၍ဝမးခေါငးသံဖင့ တ အငး အငး ငီးရငး မခို၏ပေါငကီးတေက ပေါငကားမ ဇောဇော၏ ခေါငးကိုညပ လိုကခာလိုကဖစနေကသည။  တခဏအတငးမာပင စောကပတထဲမ တဖေး ဖေးစိမ့ထကလာသော အရညကည့မားမာ ပစ လာသညကို လာဖားမတဆင့ သိရိလိုက ရသည။  ဇောဇော က စောကခေါငးထဲမ လာကို ဆဲထုတ လိုကပီး စောကပတ နုတခမးသားနစခုကို ခပဖဖလေး ယကပေးကာ သူ၏ ခေါငးကို ကလိုကသည။  “အငးဟငးဟငး…မောငလေးရယ…မော  လိုက တာကယ” “နားဦးမလား…မမ”  “ခဏနားပါရစေဦးမောငလေးရယ…နိုမို့ဆို ထည့လညးထည့ပီးလညးပီး ဖစသားမာစိုးလို့ပါ… နော” ဇောဇော ကုတငပေါမဆငးကာ အခနးထောင့ရိရေခဲသေတာလေးထဲမ ရေသန့ဘူးကိုဖောက၍ ဖနခကထဲထည့ကာယူလာ ပေးသည။  “မမ…သောကလိုကပါဦး”  “အငး…မငးလဲသောကဦးလေ”  ဇောဇောဆိုသောကောငလေးကခေါငးညိတပသည။   မ ခိုကရေသောကပီးတော့ဖနခကကိုပနယူသားပီး သူလညး ဖနခကတစဝကလောကရေထည့သောကသည။ အဝတအစားကငး မဲ့၍ဝတလစစလစဖစနေသူက ဒေါခိုခိုမိုးသူ။ သူမ၏ဖူဖေးတောင့တငးလပသည့ ခနာကိုယအား ဇောဇော့မကလုံးမားက  သာမနအကည့ဖင့သာကည့သောလညး မခိုကမူ ယခုအခိနအထိ ပုဆိုးဝတထားဆဲ ဖစသော ဇောဇောဆိုသောကောငလေးကို  မပတကည့နေမိသည။

“မမ…လုပရတော့မလား…” “အငး လေ” “မမ က ဘယလိုပုံစံမိုးကိုအကိုကဆုံးလဲ…  “နေဦး…မငးဟာကိုကည့ခငသေးတယ”   ဇောဇော က ခါးမပုဆိုးကိုခတ၍ ကုတငခေရငးဖကရိ ကုတငတိုငပေါသို့ပစတငလိုကသည။ ရုတတရကပေါထကလာသော လီး ကီး က အရယနင့တောငမမဟုပောရမလောက ပငဖစသည။ အရည က ၆ လကမအောကကမည့ပုံ မရိပေ။ လုံးပတ က လက တစကိုငပည့ပည့ခန့။ လီးကီး က တောငနေပီဖစသောလညးသိပပီးတော့ မာသေးပုံမရ။   “မမ…ကိုငခငရငကိုငလေ” ဇော ဖော က ပောရငး ကုတငဘေးသို့ကပပေးသည။  မခိုလညး အိပယာပေါပကလကအနေအထားမ ဇောဇောရိယာဖကသို့ စောငး ပီး လကတစဖကဖင့ လီးကီးကိုလမးဆုပလိုကလေသည။  လီး၏နေးထေးသောအပူငေ့ကသူမလကဖဝါးသို့စီးဝငသားခိုက  စောကပတဝမ စစကနဲခံစားလိုကရသဖင့ မခိုပေါငနစလုံးကိုလိမထားလိုကရလေသည။ ခပဖညးဖညး ဂငးတိုကပေးနေရာမ  လီးကစံခိနတငအောငမာတငးလာပီးအကော ကီးတေကအပိုငးပိုငးခုံး၍ထလာသည။

“လာ…မောငလေးရယ…မမ ကိုဒီကုတငစောငးမာပဲလုပပေးပါ” မခိုက လီးကိုကိုငရငးစိတမထိနးနိုင၍အလုပစရနပောလိုကပီး  လီးကိုလကမလတပေးလိုကသည။ပီးနောက ခနာကိုယအား ကုတငပေါကန့လန့ဖတအိပရငး တငသားကီးမားကို ကုတငစောငး တငတငကာ ပေါငကား၍ခေနစခောငးကိုကုတငအောကသို့ခလိုက၏။  ဇောဇောက သူမပေါငနစလုံးကားသို့ဝငရပလိုကရငး  စောစောကရေသောကစဉ နံရံတငခိတထားသောအကီအိတထဲမ ယူလာပုံရသော ကနဒုံးကိုဖောက၍ လီးတငစပလိုကသည။    ပီးတော့ရေ့သို့တိုးကပလိုကပီး လီးတနတစခုလုံးကို မခို၏အမေးထူထူဖင့ခုံးထနေသော စောကဖုတကီးပေါသို့ အလားလိုက တငကာ ရေ့တိုးနောကငငဖင့ အမေးတေကား ထိုးသငးပတပေးလိုကသည။  “ဟငး…ဟငး…ဟငး…ယားတယ…ဟငး…”  စောကဖုတအုံပေါမလီးတနကီးကို လောကနဲနောကသို့ဆုတလိုကပီး စောကစေ့ပူးပူးကီးကို လီးထိပဖင့နစခကမထိုးကာ  စောကစေ့ပေါသို့ လီးထိပဖားကိုတင၍ ပတသပထိုးဆနေသည တဟငးဟငးငီးငူမညတမးရငးမခိုတစယောက ဖငကီးတေ ကော့ကော့တကလာသည။လီးထိပ ကိုစောကစေ့အောကသို့ဆဲခလိုကပီး စောကခေါငးဝသို့တေ့ကာ တဖညးဖညးခငးဖိ၍ညင ညငသာသာဆကတိုကသငးလိုကသည။ မခို၏မေးဖားလေးမော့တကသားပီး နုတခမးနစလာမာ ဟ၍သားသည။

အလိုးမခံရသညမာ ၃ နစကာခဲ့ပီဖစသောကောင့ သူမစောကခေါငးကစေးကပကဉးမောငးနေသည။   စောကဖုတကီးထဲသို့  လီးကီးက တဖညးဖညး ထိုးခဲဝငရောကလာသောအခါ လီးကိုငံ့လင့နေသညမာကာပီဖစသော စောကပတအတငးသား ကကသားမငမားက အလုအယကဝိုငးဝနးဆဲယူကသည။ အရညကညမားကလညး ဆကတိုကစိမ့ထကလာကသည။အလိုလို နေ ရငးမခိုမောနေလေသည။  ဇောဇောက လီးကိုတဝကသာသာ လောကသာ ထုတ၍လေးငါးကိမမ ခပဆတဆတလေး ဆော င့လိုး ပီးမ နို့တစဖကကိုလကဖင့လမး၍နယရငး လီးကိုတဆုံးတဆုံး ထုတ၍ ဆောင့လိုးပေး လိုကသည။ မကလုံးနစလုံးကို အတငးမိတရငး ခို၏ဦးခေါငးမာရမးခါနေသည။ဇောဇော လိုးတာက ပညာသားပါသည။ လီးကိုစောကခေါငးထဲသို့သမားရိုးကပုံ မနအ တိုငလိုးသငးနေခငးမိုးမဟုတပဲ ခါးကို အသုံးခ ကာ လီးကို ဘေး ဘယညာ စောငး၍တမိုး၊ အပေါသို့ကော့၍တဖ၊ုံ  အောကသို့စိုက၍တခါ လေးဘကလေးတနပည့စုံအောင တဆုံးတဆုံးထုတ၍ု ခပနာနာဆောင့လိုး ပေးနေခငးဖစသည။  ဒေါခို ခိုမိုးသူမာ ရငဘတကော့တကလာလိုက ကုတငစောငးမ ဖငကီးတေကတကလာလိုကဖင့ တကိုယလုံးယောကယကခပလက  တခါဘူးမမကုံဖူးသည့အရသာကို ဖတဖတလူး ခံစားနေရသည။  “ဖတ…ဇတ…ပလတ…ကတ…ကတ…ကတ…ဟငး…ဟငး ဟင..ကတကတ”  ဇောဇော၏လကက နို့နစလုံးကို အလတမပေး မနားတမးညစလက လီး ကလညး အားပါပါဖင့ ခပသကသက မနားတမးဆောင့လက ဒရစပလိုးလိုက ခပဖေးဖေးလေး မေးဆောင့လိုက ဖင့သူ၏စိတကိုထိနးကာ ပညာသား ပါပါလိုးပေးလကရိသည။

မခံရတာကာပီဖစသော ဒေါခိုခိုမိုးသူမာ ခပစောစောကလညး ဇောဇောဘာဂာမုတထားသောအရိန ဖင့ ပီးခငစိတမာ ပငးပ၍လာသည။တကိုယလုံးလဲဆိမ့တကလာလေသည။နောကတစခီကမလေးဖကကုနး၍ အခိနကာကာလေး အားရိပါးရိခံ တော့မညဟု မခိုတေးလိုကသည။  “ဇော… ဇော…မမပေါမောက…မောကခလိုက..” ဇောဇောတို့ကကမးပီးသားပါအမိုးသမီး ပီးတော့မည။  သူမအပေါသို့မောကခလိုကတော့အမိုးသမီးက အတငးကုံး၍ဖကထားသည။  ဇောဇောက မခို၏ဘယဖကနို့ကို ငုံ့၍ အားဖင့စုပကာ စို့ပေးရငး သူ၏အားပါသောဆောင့ခကမားကိုအမင့ဆုံး အရိနသို့တငကာ အပငးထနဆုံးဆောင့လိုး ပေးလိုကသည။  “အီး…အ…အမလေး…အား…ကတကတ… ကတ…ဟငး…” မခို၏ဝတလစစလစကိုယလုံးမာ တောင့ကနဲ ကော့တကသားပီးဆတဆတခါသားသည။ပီးဟငးခနဲသကပငးခကာငိမကသားတော့မ ဇောဇောက သူ့ဆောင့အားကိုလော့ ကာ လီးကိုတစဝကလောကသာထုတ၍ ခပဖေးဖေးတစခကခငး ဆောင့ပေးသည။  မခိုတစယောက ကေးစားထံမ ရသော  ကာမအရသာကို ခုံမငစဲလမးသားပေပီ။ပီးတော့ အလိုးကောငးသောဇောဇောဆိုသောကောင လေးကိုလညး ခငတယသား  မိသည။ “တောပီဇော…ရပီ” သူမစကားအဆုံး ဇောဇော က လီးကိုနောကသို့တဖညးဖညးခငးဆဲထုတကာ သေခာနမး ပေးသည။

“တို့ခဏနားပီးတစခီထပလုပကတာပေါ့” “ဟုတကဲ့…မမ”ဇောဇော ကပောပီးသညနင့တပိုငနကအိပခနးနင့ဆကလကရိသော ရေခိုးခနးထဲသို့ဝငသားသည။ မခိုကတော့ နောကပီးတော့မပဲ ရေဆေးတော့မညဟုတေးလက အိပယာထကတင လဲ၍ကနနေ ခဲ့လေသည။  ဒေါခိုခိုမိုးသူတယောက ထိုနေရာ ထိုဌာနသို့ တပတလင တခါရောကဖစခဲ့သည။ သူမရောကတိုငး ဇောဇောကို  တေ့ရသညမဟုတ။ ရိတဲ့သူနဲ့ဘဲသားခဲ့သည။ ဇောဇောနင့တော့ နောကထပ နစကိမလောကသားဖစခဲ့ပီး နောကပိုငးတင ဇော ဇောကို မတေ့ရတော့ပေ။ မေးမနးကည့တော့ ကုမဏီတခုတင အလုပဝငသားပီ ဖစကောငးသိလိုကရ၏။ ဒါပေမဲ့ ဒေါခိုခိုမိုး သူ၏ စိတထဲတငတော့ ဇောဇောဆိုသော ကောငလေးကို မကာခဏတမးတ နေမိခဲ့တာတော့ အမနပငဖစတော့သည။  ရေစက ရေမားမား တဖားဖားလင့တကအောင လကနစဖကကို အားနင့မာနဖင့ လုပရားကူးခတရင ဖေးဖူသော ခေထောကလေးနစ ဖကက ဘယညာခဲ၍ ထားကာ လုပရားနေသည။ အပာရောငသနးနေသော ရေတင အဖူရောငပနးပင့လေး လူးလိမ့နေသည့ သဖယ ဖစနေသည။ ဖားကနဲ တကသားသော ရေစကရေမာမားနင့အတူ အဖူရောငပနးပင့လေးက ကနဘောငသို့တကသော  လေခါးလကရမးကို ကိုငကာ တဖေးဖေး လေခါးထစမားကို နငးရငး ရေကူးကနဘောငပေါသို့ တကလာသည။ပိုမစနုနယသော  မိနးခလေးတယောက ဝတထားသော ရေကူးဝတစုံက ကညပာရောငလေး သူမ၏ ဝငးဝါသော အသားအရေနင့   လိုကဖတလသည။

တကိုယလုံးတင တငကနနေသော ရေစကရေပေါကလေးမားက နံနကခငးနေရောငခညအောကတင သူမ၏ ဝါရေသော အသား အရညလေးနင့ လိုကဖကစာ တနဆာဆငနေကသည။   ရေကူးကနဘောငပေါသို့ ရောကလာသော မိနးခလေးက သူမ၏ ကိုယ ပေါမ ရေစကရေပေါကမားကို လကဖင့ သပခနေသည။ ဒရငးဘတပေါတင ထိုင၍ မဂဇငးဖတနေသော ဒေါခိုခိုမိုးသူက လက ထဲတင စာအုပကိုပိတ၍ ဘေးရိစားပဲလေးပေါတငလိုကပီး သမီးဖစသူ မိုးသနာမင့ကို လမး၍ ကည့လိုကသည။  သမီးလေး  အတောထားပီးလလာတာဘဲ။ အငး လေ သူ အသက ၂ ပည့ပီးပီဘဲ။ ငါတောငမ အသက ၄ ထဲဝငနေပီ။ သမီးကိုယလုံးက ငါ ငယငယတုံးကလိုဘဲ အခိုးကပီး လတာဘဲ။ မကနာက သူအဖေနဲက ဆငတော့ နာခေါငးက ပိုလတာပေ့ါ… အတေးအဆုံး  သူမ၏ရေ့ဖကသို့ ဖစ၍လောကလာသော သမီးဖစသူက လည့ကည့ပီးပုံးပသည။  ”မာမီ ဘာကည့……” ”သမီးလေးကို လလို့ ကည့နေတာ…” ”ဟုတပါဘူးနော သမီးက မာမီလောကမလပါဘူး” ”သမီးက ပိုလပါတယကယ .. ကဲကဲ..အဝတလဲခည…  အအေးမိအုံးမယ…” သမီးဖစသူ လောကသားသောနောကသို့ ဒေါခိုခိုမိုးသူတယောက မဂဇငးစာအုပကို ကောကယူ၍ လိုက လာခဲ့မိသည။

ရေကူးကနဘေးနားတင့ လုပထားသော အဝတအစားလဲသည့ နေရာအဆောကအဦးလေးကို တံခါးမပိတဘဲ မိုးသနာမင့  အဝတအစားလဲနေသည။ ရေကူးကနက ကိုယ့ခံထဲ ကိုယအိမရေ့က ကန၊ ပီးတော့ ဒီမာက မာမီနင့ သူ နစယောကထဲ။ ဒီတော့  တံခါးကို မပိတတော့ပေ။  သမီး အဝတအစားလဲနေသညကို တံခါးဝမရပ၍ ကည့နေမိသည။  ”လလိုကတဲ့…သမီးလေးရယ”  ”ဟင…..” ဒေါခိုခိုမိုးသူ ခေါငးနပမးကီးသားသည။ တကိုယလုံးခတ၍ အဝတအစားလဲနေသာသမီး၏ ကိုယပေါမ လုံးလုံး ကစကစလကသီးဆုပမ နို့လေးနစလုံး ထိုနို့လေးမားထိပမ နို့သီးလေးမား ရိသင့သညထက ပို၍ ကီးနေသည။ သူမသမီးကို  နေ့စဉလို သတိထားကည့မိသည့ကားက သညနို့သီးလေးနစလုံးက မကစိရေ့တင တဖေးဖေးကီးလာသည။  သူ့ဘာသာဘဲ ကိုင လို့လား…ဒါမမဟုတ ယောကားလေးတယောကယောကနဲ့ဘဲ…. ”အငးလေ ဘာဘဲဖစဖစ သမီးက ငယတော့တာမာ မဟုတဘဲ…  ဘဲ့ရလို့ အလုပတောငဝငနေပီဘဲ။ ဒါပေမဲ့ မမားတနတာ မမားရအောင တနေ့လောကတော့ ပောထားအုံးမဘဲ” ဟု တေးရင သူမ တို့နစထပတိုကကီးရိရာသို့ ဒေါခိုခိုမိုးသူ တယောက ဆက၍ လောကလာခဲ့လေတော့သည။

ကုနးထားသော ဖငကီးနစလုံးက သာမနအနေအထားမဟုတဘဲ ကော့တငးထားသဖင့ ပို၍ စဲမကစရာ ကောငးနေသည။  နောကသို့ ပူးထကနေသော စောကပတနုတခမးသားနစခုကားတင တိုးဝငညပနေသော လီးတနးကီးက ဆက၍သငးလငရပါ လကဖင့ မသငးဘဲ ဒစသာသာလကတလုံးမဖင့ စောကခေါငးဝတငနဲ့နေပီး လကနစဖကဖင့ ကုနးထား၍ အောကသို့ ငိုက  ကနေသော နို့နစလုံးကို လမးဆဲကာ နို့သီးလေးတေကို လကညိုး၊ လကမတို့ဖင့ ပတနေသည။ “အောင…လုပမာဖင့လုပကာ.. မ နေတတတော့ဘူး….’’ စိတမရညစာပောလိုကသောလညး အသံလေးက တုနတုနယငယငလေးဖစနေသည။   စောကခေါငးဝတ ငနဲ့နေသည့ လီးဒစကီး၏ဒါဏနင့ အခေခံနေရသော နို့သီးနစလုံး၏ ရသတို့ပါပေါငးစပလက တကိုယလုံးမ အသေးအသားတို့က  မခံမရပနီုငစာ လုပရားခံစားလက စောကရညကညတို့ကို အတငးညစထုတပေးနေသည။  စောကခေါငးဝတင စိုသထက စိုလာ သညကို ဒစကီးက သိနေသည။  “မိုး ကလဲကာ… အောငက မိုးကို ကောငးအောင လုပပေးနေတာ… စိတရညမပေါ့…”  “ကတ..လုပမာဖင့ လုပတော့ကာ…ကဲကဲ…” မိုးသနာမင့ စိတမရညနိုငတော့ဘဲ ကုနး၍ကော့တငထားသော သူမ၏ဖငကီးကို  နောကသို့ပစပစပီး ဆောင့ပစလိုကသည။  နောကကနေ ဆောင့သငးသလောကတော့ လီးကမဝင။ တဝကသာသာလောကထိ တော့ လီးကီးက စောကခေါငးထဲဝငသားသဖင့ မိုးသနာမင့ နဲနဲတော့ ကေနပသားသည။  ကောငမလေး ဒီလိုဖစ ဒီလိုလုပအောင  တမငလုပနေသော အောငကိုမငးကလညး စိတထဲကေနပသားပီး သူ့လကတဖကကို နို့အုံမ ဖယကာ ခါးသေးသေး ကလေးကို လကတဖကဖင့ ထိနးကိုငရငး လီးကိုဖိ၍ သငးလိုကသည။

“ပလတ.. ဗစ..အာ..ဟာ…”  မိုးသနာမင့ ခေါငးလေးကော့တတသားသည။  “မရပ…မရပနဲ့တော့….ဆကတိုကလုပ…” စောက ခေါငးကဉးကဉးလေးထဲ မဆန့မပဲဝငနေသော အောငကိုမငး၏ လီးကီးက သကသကကီးဝငလိုကထကလိုက ဖစနေသည။  လီးက ဖောင့ဖောင့တနးတနးလိုးဝငခငးမဟုတ။  လီးထိပကီးက စောကခေါငးပတလည အရပလေးမကနာကို တလည့စီထိုး ဆောင့ လိုးဝငနေသည။မိုးသနာမင့ မကစိနစလုံးကို စုံမိတကာ ထိတေ့မုအာရုံကိုသာ ခံစားလက ခံစားခကပငးထနရမုကောင့  မခိတငကဲဖင့ နုတခမးနစခုကို တငးတငးစေ့ကာ မာနတငးထားရသည။  ဆောင့လိုးလိုကတိုငး တလုပလုပခါဆငးသားသော  တငသားလုံးလုံးကီးတေကို ကည့ရငး မခင့မရဲဖင့ အောငကိုမငးက တငသားကီးတေကို လကဖင့ ခပဆတဆတရိုကပုတဖစ ညစဆုတနယလိုကသေးသည။ ရေ့မ နို့နစလုံးကိုလညး အလတမပေး။ ပီးတော့ သူ့လကဖဝါးဖင့ ပန့ပူးပည့တငးသော ကော သားဖေးဖေးလေးကို စုံဆနကာ ပတပေးလိုကသေးသည။ မိုးသနာမင့ ရေ့တငထောကထားသော လကနစဖကက ညတ၍ကလာ ပီး တံတောငဆစကို အားပု၍ ထောကလိုကရသည။  သညအခါမာတော့ ခနာကိုယအပေါပိုငးက နိမ့ဆငးသားခငးကောင့ ဖင ကီးကပို၍ ကားစင့မောကတကသားသဖင့ အားပိုတကကာ ဆောင့အားက ပိုကောငးလာသည။  မတရားထကလာသော စောက ရညမားကောင့ လီးဝငလီးထက အပတပတမညသံနင့အတူ နုတခမးနစခု တငးတငးစေ့ထားသော မိုးသနာမင့၏ လညးခောငး ထဲမထကလာသော တအငးအငးဖင့ ကိတညီးသံတို့က လမးမိုး၍နေသည။ ဆောင့ခကတေက ပငးထနလသလို မိုးသနာမင့က လညး သူမ၏ဖငကီးကို တောင့တောင့ပီးခံသည။

အောငကိုမငးနင့ မိုးသနာမင့တို့က တကသိုလမာထဲက ခစသူတေ။ အခုသူတို့ကောငးပီးလို့ နစယောကစလုံးအလုပဝငနေကပီ။ခုလိုမိုးဆုံကတာကတော့ ဒီတခါနင့မ ၄ကိမဘဲ ရိသေးသည။ နေရာကတော့ အောငကိုမငး၏ သူငယခငးအိမတင ဖစသည။  “ဗစ..ဖတ..ပလတ..အငး..ဟငး.အာ..ဟား…လုပ…လုပ..ဆောင့.အ..”   မိုးသနာမင့၏ ကိုယလုံးလေးတခုလုံး တုံတုံရငရင ဖစလာခေပီ။ အောငကိုမငး၏ လီးကီးမာလညး ဆိမ့တကလာပီး ဆောင့ခကမားက အနညးငယမအားပော့သားသည။  ကောငမလေးပီးခငနေပီ။ အောငကိုမငးအံကိုကိတ၍ ဆောင့အားကိုမင့ကာ အကမးဆုံးလိုးဆောင့ပစလိုကသည။  “အ..အီး… အီး…ဟငး….”  ကိတ၍ညီးရငး ဖငကီးတဆတဆတခါယမး၍ ရေ့သို့မောကကသားသဖင့ အောငကိုမငးက သူမ၏ခါးကို  အတငးဆဲကာ လေးငါးခကမ အားကုနဆောင့ပစလိုကပီး သုတရညတို့ကို ပနးထုတပစရငး သူမခါးကို ဆဲထိမးထားသောလက ကိုဖယကာ ကိုယလုံးကို အသာလမး၍ ဖကလိုကရင ဝမးလားမောကကသားသော မိုးသနာမင့၏ ကောပေါတင မောက ရကသားပါသားလေတော့သည။

“မာမီကိုသမီးတခု ပောခငလို့”  “ပောလေ သမီးရာ…အမလေး…စကားတေဘာတေ ခံနေရသေးတယ။”  “ဟို…လေ..  သမီး..လကထပခငပီ…”  “ဘာ..ဘာရယ…လက..လကထပမယ.. ဟုတလား” ဒေါခိုခိုမိုးသူ အလန့တကား အံ့သသားသည။  “သမီးစကားပောလောသားလို့ပါ….   သမီးမာ ကောငးတုံးထဲက ခစသူရိတယမာမီ…ခုဆို ၄ နစလောကရိပီပေ့ါ… အဲဒါ သူက  လကထပခင့တောငးလို့… မာမီကိုဖင့ပောပီး ခင့တောငးတာပါ…”  မိုးသနာမင့ ခုလိုရငးပလိုကမာ ဒေါခိုခိုမိုးသူ  ဇာတရညလညသားသည။  “သူက ဘယသူလဲသမီး… မိဘတေက ဘယသူလညး…ဘာလုပလဲ..”  “သူ့နာမညက အောငကိုမငး တဲ့… သူက စီးပားရေးမဟာဘဲ့ကိုရထားတာ…အခုဌာနမာ လုပရငး ပီအိတဒီ တကဖို့လုပနေတယ…မိဘတေကတော့ သူငယငယ တုံးထဲက မရိတော့ဘူ…..” “အို….ဖစရလေ…” “သူက ကိုယ့ဒူးကိုယခနပီး ဒီအခေအနေရောကအောင သူ့ခေထောကပေါသူရပ ခဲ့တာဘဲ…”

“လူတောလေးတယောကလို့ ဆိုရမာပေါ့…အငးလေ…သူနဲ့မာမီကို တေ့ပေးပါအုံး…စကားစမညပောရငး အကဲခတကည့အုံး မယ….” “ဟုတကဲ့မာမီ…မနကဖန သမီးခေါခဲ့ပါ့မယ….” “မနကဖနဆိုတော့ ကုမဏီရုံးပိတတာဘဲ… မာမီအားတယ…အိမကိုခေါ လာခဲ့ပေ့ါ…”  “ဟုတကဲ့…မာမီ” မိုးသနာမင့၏ မကနာလေး ဝငးပသားတော့သည။  အိမရေ့မ ကားရပသံကားလိုကရကထဲက  သမီးဖစသူ မိုးသနာမင့ ပနလာပီဆိုတာ သိလိုကရသည့နညးတူ သမီး၏ခစသူ အောငကိုမငးဆိုသောကောငလေးလညး ပါလာ ပီဆိုတာ အတတသိလိုကသည။  ဒေါခိုခိုမိုးသူတယောက အပေါထပရိစာကည့ခနးထဲတငရောကနေသည။ အောကထပသို့   ဆငးမညပုပီးမ မဆငးတော့ဘဲနေလိုကသည။ သမီးတငသော့ပိုရိသည။ ဖင့၍ သူတို့ဝငလာကလိမ့မည။ မကာလိုက သမီးဖစ သူ မိုးသနာမင့ သူမရေ့သို့ ရောကလာသည။  “မာမီ…သူပါလာပီ… အောကထပဧည့ခနးထဲမာ ထိုငခိုငးထားတယ…”   “ဒီကိုသာ ခေါခဲ့တော့သမီး…”  “ဟုတကဲ့…” မိုးသနာမင့ ထကသားပီး ခဏကာ အခနးဝသို့ လူရိပကလာသဖင့ ဒေါခိုခိုမိုးသူ လမးကည့ လိုကသည။

“ဟင…” ဒေါခိုခိုမိုးသူ သူ၏ ဦးခေါငးတခုလုံး ခားရဟတလို လညပတသားရသည။ သမီးနင့အတူပါလာသော ကောငလေး ဇော ဇောမ ဇောဇောအစစ။ ဒေါခိုခိုမိုးသူကို တေ့လိုကရသော အောငကိုမငးကလညး ခေလမးတုံ့၍ ရပသားသည။ သူတို့နစယောက  တယောကကို တယောက ကောင၍ ကည့နေမိသည။  “လာကလေကယ…” ပကနေသော မကနာကိုပင အသံကို ထိမးပီး ပောလိုကသည။ စားပဲရေ့မ ကုလားထိုငတငဝင၍ ထိုငလိုကကသည။ အောငကိုမငး ခေါငးကိုငုံ့ထားသည။  “သမီး…  မာမီ သူနဲ့ နစယောကခငး စကားပောခငတယ..သမီးအောကထပမာ ခဏဆငးနေ..မာမီဘဲလနဲ့ခေါလိုကမ တကလာခဲ့…” မိုး သနာမင့ ခေါငးငိမ့ပ၍ ထကသားသည။   လေခါးကိုဆငးသားသော ခေသံကားလိုကတော့မ ဒေါခိုခိုမိုးသူ ထိုငရာမထာကာ  စာကည့ခနးတံခါးကို အတငးမ လော့ခပီး ပိတလိုကသည။ ပီးတော့ ခေါငးငုံ့၍ ထိုငနေသော အောငကိုမငး၏ ဘေးသို့ရပလိုက သည။

“ဇောဇော” သူမအသံက တုနခိုကနေသည။ လကတဖကက ကောငလေး၏ ပုခုံးကိုဖကလိုကသည။ သူမအား အောငကိုမငး  မော့ကည့လာတော့ နဖူးကိုငုံ့၍ နမးလိုကသည။   “ဇောကို..မမမောနေတာကာပီကယ…”  “ကန…ကနတောနဲ့ မိုးတို့ရဲ့ခစခငး ကို….”ဒေါခိုခိုမိုးသူ၏ လကက ကောငလေး၏ပါးစပကို လမးပိတလိုကသည။  “စိတခပါ…ဇောရယ..မမ မကန့ကကပါ ဘူး..ဒါပေမဲ့ ဇောက မမကိုလညး အလည့ပေးပေ့ါ…”ထိုငနေသော အောငကိုမငးက သူ၏ဘေးတင ရပနေသော ဒေါခိုခိုမိုး သူ၏ခါးကို ဖကလိုကသည။  “ထ..ဇော…မမ မနေနိုငတော့ဘူး…တခီလောက မနမနလေးလုပစမးကယ….”  နောကသို့လည့၍  အောငကိုမငးကို ကောပေးကာ ထဘီကိုခါးအထိ မလိုကပီး ကုလားထိုငပေါသို့ လကထောကကာ ကုနးလိုက၏။ ပူးထကလာ သော စောကပတကီးက အရညကညလေးတေပင စိမ့၍ထကနေပီ။

ခံဘူးသောသူကိုတေ့၍ ခံခငစိတဖင့ စိတထလာရသလို လိုးခဲ့ဖူးသော သူကို တေ့ရ၍ စိတထလာရသော အောငကိုမငး၏ လီးက လညး စောစောထဲက တောငနေခေပီ။ သူမ၏ နောကသို့ ပုဆိုးကိုခတကာ တိုးကပလိုကပီး လီးကို အရညကညတို့ခိုနေရာ  စောကပတသို့တေ့၍ သူမ၏ ပုခုံးကို လမးဆဲကာ တခကတညး ဆောင့သငးလိုကလေတော့သည။…(ပီးပါပီ)

 

Zawgyi

 

အထနေလးမခိဳ

ေနx{1037}လညကိုx{1037}လားမသိ လူက ရင္းေနေလ သည္။ဧည့န္းဆိုဖာဆကီတင္ ဧည့ည္ အမိဳးသမီး တစ္ေယာက္ ထိုင္ေနသည္။ အသက ၃ ေကာ္ေလာက္ အသားဖဴဖဴx{1014}x{103D}င့္ ထိုင္ေနတာေတာင္ သူမ၏ ကိုယုံးအလက ေပၚလငသည္။   ထိုဧည့ည္  အမိဳးသမီး သညကဲမအမိဳးသမီးမဂx{1039}x{1002}ဇင္းကိုဖတင္း တစကစက္ အလပငန္း ဖကို လမ္း၍ၾကည့ည္။   အလပငန္းထဲတင္ေတာ့ တစ္ေယာက အလပင္ေနခင္းမရိပါ။ သိုx{1037}ေသာားလည္း လမ္းလမ္းၾကည့္ေနေသာ အမိဳးသမီးက  တစ္ေယာက္ေယာကိုလမ္း ေမာ္ေနပုံရသည္။  သူမ၏ေရx{1037}တငားပဲေပၚ၌ အခိဳရညံဗူးတစူးx{1014}x{103D}င့နကစကိ သည္။  ဖနကဲမအခိဳရညဖငပသာကန္ေတာ့သည္။  အမိဳးသမီးသည္ လကဲမ မဂx{1039}x{1002}ဇင္း စာအုပို စားပဲေပၚသိုx{1037}တငိုက္ၿပီး  အလပင္ မနန္းဖကိုx{1037}လမ္းၾကည့ိုကည္။ “အင္း…တနာရီေတာင္ေကာာၿပီ”    တိုးတိုးေလးၿငီးလိုက္ၿပီးသကင္းခလိုက္  သည္။ၿပီးမ မက္x{1014}x{103D}ာကၿပဳံးေယာငန္းသားၿပီး ေရx{1037}စားပဲေပၚမစာအုပိုလမ္းယူလိုကည္။ မၾကာလိုကါေခ။စကားေပာသံ ၾကား၍အမိဳးသမီးသည္ စာအုပမက္x{1014}x{103D}ာလx{103E}ဲကာ လမ္းၾကည့ိုကည္။   အသက္ ၄ ခနx{1037}္ ခပမိဳးသမီးတစ္ေယာက္  အလပင္ မနုံခန္း၏အတင္းဖကိတံခါးမဝငာ၍ အလပငန္းကိုဖတ္ေလာကာသညိုေတx{1037}မငိုကသည္။

ဧည့န္းထဲတငိုင္ေနေသာအမိဳးသမီးသည္ လကဲမစာအုပိုခလိုကည္။ အလပငန္းကိုဖတ္ေလာကာေသာအမိဳးသမီးx{1039}x{101C}ကီးသည္ အလပငန္း ဝင္ေပါကိုx{1037} ေရာကာေသာအခါ ေကာငာတငိုင္ေနေသာ ခပ္ေဖာင့္ေဖာင့မိဳးသမီးက မတတ၍ x{1014}x{103D}ူတကိုကည္။ “အဆင္ေပရဲx{1037}လား…မမ” “ေပပါတယီမရယ္…ဒါေၾကာင့ဲညီမတိုx{1037}ဆီကို မမက တ ပတစ္ေခါက္ေတာ့ ေရာက္ေအာငာတာေပါ့” ေပာလိုကင္းေလာကာေသာအမိဳးသမီးx{1039}x{101C}ကီးသည္ ေစာင့္ေနေသာ အမိဳးသမီး၏ေဘး ဆိုဖာေပၚတငင္၍ထိုငလိုကည္။  “လူကို x{1014}x{103D}ုံးသားတာပဲ…ဟင္းဟင္းဟင္း”  “မမစန္း ကလဲ”“ဟုတယ္… မခိဳရ..ေကာင္ေလးေတက ဝန္ေဆာငx{103C}တအားေကာင္းတာ…ညီမလဲဝငိုကါလား” “ဟာ…မမစန္းကလဲ” ေစာေစာကထိုင္ေစာင့္ ေနေသာမခိဳဆိုသည့မိဳးသမီးမက္x{1014}x{103D}ာတစုလုံးရဲသားေလသည္။  ေကာငာမ အမိဳးသမီး က အေအး အခိဳရညံဗူးx{1014}x{103D}င့္ ဖနကို လငန္းဖင့င္၍ကိုငာအနားေရာကာသည္။

“ကဲ…မခိဳ…မူလကီလုပေနနဲx{1037}…ထ.ထ…  ဒီေရာကေတာ့တစါေလာကင္ၾကည့္  လိုကမ္းပါေအ..”   “အဲဒီ မမစန္းကလဲ…”  “ဘာလဲ…ဒီက အမေလးလည္း ဝင္ဦးမလိုx{1037}လား…လာေလ…” ေကာငာမ အမိဳးသမီးက အေအးဗန္းကို စားပဲေပၚသိုx{1037}တငိုက္ၿပီး  မခိဳ ဆိုေသာ အမိဳးသမီး၏လကိုလမ္း၍ကိုငိုကည္။  “ကဲပါ…ထပါေအ…မခိဳကလဲ…ေရာကေတာ့မထူးပါဘူး” မမစန္း  ဆိုေသာအမိဳးသမီးx{1039}x{101C}ကီးကလည္း မခိဳဆိုေသာအမိဳးသမိး၏လကဘကိုကိုငာ ဆဲထူလိုကည္။ “အာ…မမစန္းကလဲ ကာ…လုပ္ၿပီ..” မခိဳ ရကိုးရကန္းဖင့၍ မတပရပိုကည္။ “ကဲ…ညီမေရ…ဒီကမခိဳကိုလည္း မမလိုပဲ သေဘာထားၿပီးအဆင္ေပေအာငုပ္  ေပးလိုကါကာ” မမစန္းဆိုေသာအမိဳးသမီးx{1039}x{101C}ကီးက ေပာလည္းေပာ စလင္းဘကဲမ ေင တစ္ေသာင္းငါးေထာငိုလည္း ထုတူ၍ေပးလိုကည္။ၿပီးေတာ့မမစန္းကေပာလိုက္ေသးသည္။ “စကငဲေနာ္” “ဟုတဲ့… မမ” ေကာငာမအမိဳးသမီး ေခၚရာေနာကိုx{1037} မခိဳရကိုးရကန္းဖင့ါသားသည္။မမစန္းဆိုေသာအမိဳးသမီးx{1039}x{101C}ကီး၏အမည  ေဒၚစန္းစန္းx{1014}x{103D}ယင့စည္။  မခိဳဆိုေသာအမိဳးသမီး၏အမည ေဒၚခိဳခိဳမိုးသူ ဖစည္။ x{1014}x{103D}စ္ေယာကလုံးကေငေၾကး သုံးဖဳန္းx{1014}x{103D}ိုင္ေသာ လုပန္းရင္ေတဖစ္ၾကသည္။ မမစန္းကအသက္ ၄၂ x{1014}x{103D}စိၿပီဖစ္ၿပီး ခငန္းသည ကယနားခဲ့ၿပီဖစာ  မုဆိုးမဖစည္။  မခိဳက အသက္ ၃၈ x{1014}x{103D}စိၿပီဖစ္ၿပီး ခငန္းသညစူက အေမရိကားတငားေရာက္ အလုပုပ္ေနသညာ  ၃ x{1014}x{103D}စနx{1037}ိၿပီဖစည္။

ဒီေတာ့x{1014}x{103D}စ္ဦးစလုံး လိုအပကူညီေနသူေတဖစည္။ မမစန္းကဒီေနရာကိုမၾကာခဏလာတတ္ၿပီး မခိဳကို ေရာကူးေအာင္ လိုကဲ့ပါလားဟုေခၚဲခဲ့ခင္းဖစည္။  ေကာငာမအမိဳးသမီးလကဲေခၚေဆာငာသိုx{1037}လိုကါလာေသာမခိဳသည္ အလပငန္း အတင္းဖတ္ေလာကာၿပီး တဖကိ အလပငန္း တံခါးေပါကနီးသိုx{1037} ေရာကိလာသည္။  ထိုေနရာတင္ ဆိုဖာထိုငုံရည္ x{1014}x{103D}စု ဖင့္ေကာင္ေလးေတထိုင္ေနၾကသည္။ ထိုေနရာသိုx{1037}အေရာက္ ေကာငာမ အမိဳးသမီးက ရပ္၍မခိဳလည္းရပိုကည္။  “ကဲ… မမ…ဒီမာအားလုံး ၈ ေယာကိတယ္…မမ အx{1039}x{101C}ကိဳက္ေx{101B}းေပေတာ့..”  ရဲကနဲဖစားေသာမက္x{1014}x{103D}ာေလးဖင့္ မခိဳကေကာင္ေလး ေတကိုၾကည့ည္။  အားလုံးကိုယုံးေတာင့္ေတာင့္x{1014}x{103D}င့္x{101B}ုပ္ေခာ ေခာေလးေတ။ အားလုံး၏သနမ္းမx{103C}ကလည္းအတူတူေလာက္  ပငစ္x{1014}x{103D}ိုင္၍ မခိဳဘယူx{1037}ကိုေx{101B}းရမန္းမသိဖစ္ေနသည္။  “ဒီဖကx{1014}x{103D}စ္ေယာကေတာ့ တပတတခါပဲလာတဲ့ အခိနိုင္းေတ ေလ…ဟိုဖက ၆ ေယာကေတာ့ ဒီကပငိုင္ေတေပါ့” မခိဳ တခါတေလမလာသညိုေသာေကာင္ေလး x{1014}x{103D}စ္ေယာကိုၾကည့္  လိုကည္။မခိဳ၏စိတဲတင္ ပငိုင္ ၆ ေယာက ေနာငည္းအခိနေx{101B}းေတx{1037}x{1014}x{103D}ိုငည္။တခါတ ေလမလာေသာx{1014}x{103D}စ္ေယာက္ က x{1039}x{101C}ကဳံေတx{1037}ရ ခဲ၍ထိုx{1014}x{103D}စ္ေယာကဲမ ေx{101B}းရန္x{1039}x{101C}ကံစည္ လိုကည္။   တစ္ေယာကအသားလတတ္၊ တေယာက အသားဖဴ ဖဴ ၊ x{1014}x{103D}စ္ေယာကလုံး လုံးတူေဒါကူ မိုx{1037} ေဒၚခိဳခိဳမိုးသူ၏မကုံးက ထိုေကာင္ေလးx{1014}x{103D}စ္ေယာက္၏ေခမမားဆီသိုx{1037} ေရာကား သည္။

“သူနဲx{1037}ပဲသားမယ္” အသားလတတ္ေကာင္ေလးက မခိဳကိုၿပဳံး၍ၾကည့င္းမတပရပိုကည္။  “ကာစနာ စိတမ္းသာ ဖိုx{1037}ကအဓိကေနာ္” “ဟုတဲ့မမ” ေကာငာမအမိဳးသမီး၏သတိေပးစကားကို ေကာင္ေလးက ေခါင္းညိတ္၍တုံx{1037}ပနိုကည္။ ေကာငာမ အမိဳးသမီးက နံရံအေပၚဖကငပားေသာ မနီx{101B}ိုေလး၏ တံခါးကိုလမ္း၍ ဆဲဖင့ိုကည္။ၿပီးေတာ့ နံပါတားခိတဲထားေသာေသာ့ တစ္ေခာင္းကိုဖဳတာ ေကာင္ေလးလကဲသိုx{1037}ထည့္ေပးလိုကည္။  “အခန္း ၇ ကိုသားေတာ့  ”  ေကာင္ေလးကေရx{1037}က မခိဳကေနာက။ အလပငိုငနုံခန္း၏ ေနာကကံခါးမေန၍ အထဲသိုx{1037} ဝငာခဲ့သည္။ ေကာငာမအမိဳးသမီးကေတာ့ ေနခဲ့သည္။  အထဲတငည္းခိုခန္းမားကဲ့သိုx{1037} နံပါတပားေသာအခန္းပား အစီသရီရိေနသည္။  နံပါတ္ ၇ တပားေသာ အခန္းကို ေကာင္ေလးက ေသာ့ဖင့ိုကည္။  “ဝင္ေလ…မမ”  မခိဳကေရx{1037}က ေကာင္ေလးက ေနာက  အခန္းထဲသိုx{1037}ဝငိုက္ၿပီး ေကာင္ေလးကအခန္းတံခါးကိုေသာ့ခတ္၍ ပိတိုကည္။  အခန္းက ၅ ေပပကည္ေလာကိမည္ ထငည္။ အလယင္ တစ္ေယာကိပည္းမက x{1014}x{103D}စ္ေယာကိပည္းမကေသာ ဇက ကုတင္ တစုံးေပၚတင္ ေမx{1037}ယာထူ x{1039}x{101C}ကီးတစုံး x{1014}x{103D}င့ိပာကို ခမ္းခမ္းနားနား ပငငားသည္။

ေဒၚခိဳခိဳမိုးသူက ကုတင္ေစာင္းတငငိုငိုကည္။ ေကာင္ေလးက သူx{1037}အကီကိုခၽတ္၍ နံရံမခိတငိတိုကည္။   ၿပီး ေတာ့မခိဳေဘး ကုတင္ေစာင္းတငငိုင္ လိုကည္။  အခန္းထဲေရာကထဲက ေကာင္ေလးကိုေငး၍ၾကည့္ေနေသာမခိဳက  ေကာင္ေလးကိုဖက္၍ ပါးx{1014}x{103D}စကိုအားရပါးရနမ္းလိုကည္။ ေကာင္ေလးက လကစကင့ခိဳ၏ခါးကိုဖကားရင္း  တငားတစကိုဆုပယ္ေပးေနသည္။  “မင္းနာမယ္ ဘယိုေခၚလဲ”  “ေဇာ္ေဇာ္ လိုx{1037}ပဲေခၚပါ မမ”  “အင္းေလ နာမယင္းကို ေတာ့ဘယ္ေပာပါ့မလဲ…မမ နံမယ နံမယမန္ေနာ္…မခိဳလိုx{1037}ေခၚတယ္”  “ဟုတဲ့…မမ…ကၽန္ေတာဝတ္ေတခၽတ္ေပးမယ္ ေနာ္…”  “ေဇာ့္…သေဘာပဲ…”  ေဇာ္ေဖာ္ က မခိဳကိုအားဖင့x{103B}စ္၍ဖကာ ပါးx{1014}x{103D}စကိုနမ္းလိုကည္။

ၿပီးေတာ့မခိဳ၏အကီကိုေဖးေဖးခင္းခၽတ္ေပးရင္း ထက္ေပၚလာေသာအသားစိုင္ေလးမား ပခုံးသားေလးေတ က အစ x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းx{1014}x{103D}င့္  ဖိ၍ဖိ၍ စုပာနမ္းေပးသည္။ နမ္းရင္းခၽတင္းဖင့္ ေနာကုံး ေအာကံဘရာစီယာပါကၽတားေသာအခါ တင္ေတာ့  လုံးဝန္းေသာx{1014}x{103D}ိုx{1037}အုံx{1014}x{103D}စုံးက အိတဲတဲ ေလးထက္ေပၚလာသည္။  x{1014}x{103D}ိုx{1037}အုံသားေလးေတကိုx{1014}x{103D}x{103C}တမ္းဖင့ိလိုက္ ညx{103B}ပိုက္ စုပိုကင့္  နမ္းေပးရင္း x{1014}x{103D}ိုx{1037}သီးေခါင္းေလးေတကိုစိုx{1037}ေပးလိုကည္။ထိုသိုx{1037} x{1014}x{103D}ိုx{1037}သီးေလးေတကိုစုပ္ေပးေနေသာအခိနင္ x{1014}x{103D}ိုx{1037}အုံကိုလည္း လကင့္  အသာဆုပိုင္ၿပီးေခေပးေနသည္။မခိဳရငို ေကာ့ၿပီးမက္x{1014}x{103D}ာကိုေမာ့ကာ မကုံးေတက စင္းၿပီးမိတ္ေနသည္။ ၿပီးေတာ့ သူမ၏လကစကလည္းေဇာ္ေဇာ္၏လညင္းကိုဖကာ သူမ၏ ရငတ္ေတကို အတင္းကပ္၍ေပးေနသည္။x{1014}x{103D}ိုx{1037}x{1014}x{103D}စုံးကို  ေစ့ငေအာငိုx{1037}ေပးၿပီးတဲ့အခါမာေတာ့ ေဇာ္ေဇာ္ က မခိဳ၏ခါးကိုေပx{1037}ကာ ပကကန္ေပးရင္း အနည္းငယစူထကပဳေနၿပီဖစ္ ေသာဗိုကားမားကိုနမ္းရင္း ထဘီကိုေအာကိုx{1037} ဆဲခၽတ္ လိုကည္။ ထဘီက ခက္ေအာက္ ေရာကားေတာ့ ေအာကံ ေဘာင္းဘီx{1039}x{101C}ကိဳးကေပၚလာသည္။

ေဇာ္ေဇာထဘီကိုေခဖားဘကေန၍ကင္းလုံးခၽတစိုက္ၿပီး မခိဳ၏ x{1039}x{101C}ကိဳးတပေထာကါ ေဘာင္းဘီကိုပါခၽတစိုက္၏။
အဝတ္ေတအားလုံးကၽတားေသာအခါ အေမx{103E}းထူထူဖင့္ ေစာကုတ္x{1039}x{101C}ကီးက ခုံးခုံးx{1039}x{101C}ကီး ထက္ေပၚ၍ လာေလသည္။ ဆီးခုံမအေမx{103E}းစပ္ေလးမားအထိ x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းဖင့္ ဖိကပမ္းစုတ္ၿပီး ေပါငုံးx{1039}x{101C}ကီးေတကိုပါ နမ္းသည္။  လကစက ေစာကုတ္x{1039}x{101C}ကီးေပၚအုပ္၍  အေမx{103E}းေတကို ထိုးဖရင္း ဖဖေလး ပတ္ေပးေန သည္။ ေစာကတ္x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းသား x{1014}x{103D}စုၾကားမ ေစာကည္ၾကညေလးမားစိမ့္ၿပီး ထက္ေပၚလာတာကိုေတx{1037}လိုကသည္။  “မမ…ကၽန္ေတာx{103C}တ္ေပးရမလား…”  “အင္း” “မုနx{1037}ိုးေပးရမယ္ေနာ္” “ေပးမာေပါ့…ၿပီး ေအာင္ေတာ့မမx{103C}တဲx{1037}ေနာ္” “ဟုတဲ့ပါ”  ေဇာ္ေဇာ္ က မခိဳ၏ေပါင္x{1014}x{103D}စုံးကိုကား၍ေထာငာ ေပါင္ၾကားသိုx{1037}မက္x{1014}x{103D}ာအပိုက္ သည္။ၿပီးေတာ့လာကိုအပားလိုကုတ္၍ ေစာကတ္x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းသားx{1014}x{103D}စုကို ေအာကေန၍အေပၚသိုx{1037}ပင့ာသုံးေလးx{1039}x{101C}ကိမယက္ တငိုကည္။  “အ…အ…ဟင္း…ေဇာ္ေဇာယ္…ေမာင္ေလး ရယ္…” မခိဳ အသံထက္ေအာငင္ၿငီးလိုကည္။ ပဴးထက္ေန ေသာေစာကိကလာဖင့x{101B}တ္ တိုကတိုကည့ဏိုမခံx{1014}x{103D}ိုင္ေပ။ ေဇာ္ေဇာ္ ကေစာကတ္x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းသားx{1014}x{103D}စုကို လကx{1014}x{103D}စ္ ဖကင့သာဖိၿဖဲလိုကည္။  အမန ေစာကိကို ဆက္၍စုပ္ေပးရနစ္ေသာည္း ဒါက မx{103C}တာx{1014}x{103D}င့္ၿပီးခငူမား အတက္ သာဖစည္။အခု မမ က ၿပီးေအာငလုပ္ေပးရန္ မာထားသညို သတိရေသာ ေၾကာင့္ ေစာကိကို ဆကစုပ္ေပးေတာ့ပဲ ၿဖဲ ထား၍ ၿပဲေနေသာ ေစာကတ္x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းသား x{1014}x{103D}စုၾကားသိုx{1037}လာကိုထိုးသင္းကာ ပတည္ လည့က္ေပးလိုကည္။

လာကိုနကထကက္ေအာငထဲသိုx{1037}ထိုး သင္းခင္းမိဳးမဟုတဲ ေစာကတင္း အတင္းနားေလးကိုသာယက္ေပးခင္း ဖစည္။   အံx{1039}x{101C}ကိတ္၍ဝမ္းေခါင္းသံဖင့္ တ အင္း အင္း ၿငီးရင္း မခိဳ၏ေပါင္x{1039}x{101C}ကီးေတက ေပါင္ၾကားမ ေဇာ္ေဇာ္၏ ေခါင္းကိုညx{103B}ပ္ လိုကာလိုကစ္ေနၾကသည္။  တခဏအတင္းမာပင္ ေစာကတဲမ တေဖး ေဖးစိမ့ကာေသာ အရည္ၾကည့ားမာ ပစ္ လာသညို လာဖားမတဆင့္ သိရိလိုက္ ရသည္။  ေဇာ္ေဇာ္ က ေစာက္ေခါင္းထဲမ လာကို ဆဲထုတ္ လိုက္ၿပီး ေစာကတ္ x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းသားx{1014}x{103D}စုကို ခပဖေလး ယက္ေပးကာ သူ၏ ေခါင္းကို x{1039}x{101E}ကလိုကည္။  “အင္းဟင္းဟင္း…ေမာင္ေလးရယ္…ေမာ  လိုက္ တာကယ္” “နားဦးမလား…မမ”  “ခဏနားပါရေစဦးေမာင္ေလးရယ္…x{1014}x{103D}ိုမိုx{1037}ဆို ထည့ည္းထည့္ၿပီးလည္းၿပီး ဖစားမာစိုးလိုx{1037}ပါ… ေနာ္” ေဇာ္ေဇာ္ ကုတင္ေပၚမဆင္းကာ အခန္းေထာင့ိေရခဲေသတx{1039}x{1011}ာေလးထဲမ ေရသနx{1037}ူးကိုေဖာက္၍ ဖနကဲထည့ာယူလာ ေပးသည္။  “မမ…ေသာကိုကါဦး”  “အင္း…မင္းလဲေသာက္ဦးေလ”  ေဇာ္ေဇာိုေသာေကာင္ေလးကေခါင္းညိတသည္။   မ ခိဳကေရေသာက္ၿပီးေတာ့ဖနကိုပနူသားၿပီး သူလည္း ဖနကစက္ေလာက္ေရထည့္ေသာကည္။ အဝတစားကင္း မဲ့၍ဝတစလစစ္ေနသူက ေဒၚခိဳခိဳမိုးသူ။ သူမ၏ဖဴေဖးေတာင့င္းလပသည့္ ခx{1014}x{103D}x{1039}x{1016}ာကိုယား ေဇာ္ေဇာ့ကုံးမားက  သာမနၾကည့င့ာၾကည့္ေသာည္း မခိဳကမူ ယခုအခိနထိ ပုဆိုးဝတားဆဲ ဖစ္ေသာ ေဇာ္ေဇာိုေသာေကာင္ေလးကို  မပတ္ၾကည့္ေနမိသည္။

“မမ…လုပေတာ့မလား…” “အင္း ေလ” “မမ က ဘယိုပုံစံမိဳးကိုအx{1039}x{101C}ကိဳကုံးလဲ…  “ေနဦး…မင္းဟာကိုၾကည့င္ေသးတယ္”   ေဇာ္ေဇာ္ က ခါးမပုဆိုးကိုခၽတ္၍ ကုတင္ေခရင္းဖကိ ကုတငိုင္ေပၚသိုx{1037}ပစငိုကည္။ x{101B}ုတရက္ေပၚထကာေသာ လီး x{1039}x{101C}ကီး က အx{101B}ယ္x{1014}x{103D}င့္ေတာငမဟုေပာရမေလာက္ ပငစည္။ အရည္ က ၆ လကေအာကမည့ုံ မရိေပ။ လုံးပတ္ က လက္ တစိုငည့ည့နx{1037}္။ လီးx{1039}x{101C}ကီး က ေတာင္ေနၿပီဖစ္ေသာည္းသိပ္ၿပီးေတာ့ မာေသးပုံမရ။   “မမ…ကိုငငငိုင္ေလ” ေဇာ္ ေဖာ္ က ေပာရင္း ကုတင္ေဘးသိုx{1037}ကပ္ေပးသည္။  မခိဳလည္း အိပာေပၚပကကေနအထားမ ေဇာ္ေဇာိယာဖကိုx{1037} ေစာင္း ၿပီး လကစကင့္ လီးx{1039}x{101C}ကီးကိုလမ္းဆုပိုက္ေလသည္။  လီး၏ေx{1014}x{103D}းေထးေသာအပူေငx{1037}ကသူမလကဝါးသိုx{1037}စီးဝငားခိုက္  ေစာကတမ စစနဲခံစားလိုကသဖင့္ မခိဳေပါင္x{1014}x{103D}စုံးကိုလိမားလိုကေလသည္။ ခပည္းဖည္း ဂင္းတိုက္ေပးေနရာမ  လီးကစံခိနင္ေအာငာတင္းလာၿပီးအေၾကာ x{1039}x{101C}ကီးေတကအၿပိဳင္းၿပိဳင္းခုံး၍ထလာသည္။

“လာ…ေမာင္ေလးရယ္…မမ ကိုဒီကုတင္ေစာင္းမာပဲလုပ္ေပးပါ” မခိဳက လီးကိုကိုငင္းစိတထိန္းx{1014}x{103D}ိုင္၍အလုပရန္ေပာလိုက္ၿပီး  လီးကိုလကလx{103E}တ္ေပးလိုကည္။ၿပီးေနာက္ ခx{1014}x{103D}x{1039}x{1016}ာကိုယား ကုတင္ေပၚကနx{1037}နx{1037}တိပင္း တငားx{1039}x{101C}ကီးမားကို ကုတင္ေစာင္း တငငာ ေပါငား၍ေခx{1014}x{103D}စ္ေခာင္းကိုကုတင္ေအာကိုx{1037}ခလိုက္၏။  ေဇာ္ေဇာ သူမေပါင္x{1014}x{103D}စုံးၾကားသိုx{1037}ဝငပိုကင္း  ေစာေစာကေရေသာကဥ္ နံရံတငိတားေသာအကီအိတဲမ ယူလာပုံရေသာ ကနုံးကိုေဖာက္၍ လီးတငပိုကည္။    ၿပီးေတာ့ေရx{1037}သိုx{1037}တိုးကပိုက္ၿပီး လီးတနစုလုံးကို မခိဳ၏အေမx{103E}းထူထူဖင့ုံးထေနေသာ ေစာကုတ္x{1039}x{101C}ကီးေပၚသိုx{1037} အလားလိုက္ တငာ ေရx{1037}တိုးေနာကငင့္ အေမx{103E}းေတၾကား ထိုးသင္းပတ္ေပးလိုကည္။  “ဟင္း…ဟင္း…ဟင္း…ယားတယ္…ဟင္း…”  ေစာကုတုံေပၚမလီးတန္x{1039}x{101C}ကီးကို ေလာကနဲေနာကိုx{1037}ဆုတိုက္ၿပီး ေစာက္ေစ့ပဴးပဴးx{1039}x{101C}ကီးကို လီးထိပင့္x{1014}x{103D}စကထိုးကာ  ေစာက္ေစ့ေပၚသိုx{1037} လီးထိပားကိုတင္၍ ပတပိုးဆေနသည္ တဟင္းဟင္းၿငီးငဴမညမ္းရင္းမခိဳတစ္ေယာက္ ဖင္x{1039}x{101C}ကီးေတ ေကာ့ေကာ့တကာသည္။လီးထိပ္ ကိုေစာက္ေစ့ေအာကိုx{1037}ဆဲခလိုက္ၿပီး ေစာက္ေခါင္းဝသိုx{1037}ေတ့ကာ တဖည္းဖည္းခင္းဖိ၍ညင္ ညငာသာဆကိုကင္းလိုကည္။ မခိဳ၏ေမးဖားေလးေမာ့တကားၿပီး x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းx{1014}x{103D}စx{103E}ာမာ ဟ၍သားသည္။

အလိုးမခံရသညာ ၃ x{1014}x{103D}စ္ၾကာခဲ့ၿပီဖစ္ေသာေၾကာင့္ သူမေစာက္ေခါင္းကေစးကပဥ္းေမာင္းေနသည္။   ေစာကုတ္x{1039}x{101C}ကီးထဲသိုx{1037}  လီးx{1039}x{101C}ကီးက တဖည္းဖည္း ထိုးခဲဝင္ေရာကာေသာအခါ လီးကိုငံ့လင့္ေနသညာၾကာၿပီဖစ္ေသာ ေစာကတတင္းသား x{1039}x{101E}ကကားမငားက အလုအယကိုင္းဝန္းဆဲယူၾကသည္။ အရည္ၾကညားကလည္း ဆကိုကိမ့ကာၾကသည္။အလိုလို ေန ရင္းမခိဳေမာေနေလသည္။  ေဇာ္ေဇာ လီးကိုတဝကာသာ ေလာကာ ထုတ္၍ေလးငါးx{1039}x{101C}ကိမ ခပတတ္ေလး ေဆာ င့ိုး ၿပီးမ x{1014}x{103D}ိုx{1037}တစကိုလကင့မ္း၍နယင္း လီးကိုတဆုံးတဆုံး ထုတ္၍ ေဆာင့ိုးေပး လိုကည္။ မကုံးx{1014}x{103D}စုံးကို အတင္းမိတင္း ခိဳ၏ဦးေခါင္းမာရမ္းခါေနသည္။ေဇာ္ေဇာ္ လိုးတာက ပညာသားပါသည္။ လီးကိုေစာက္ေခါင္းထဲသိုx{1037}သမားx{101B}ိုးကပုံ မန တိုငိုးသင္းေနခင္းမိဳးမဟုတဲ ခါးကို အသုံးခ ကာ လီးကို ေဘး ဘယာ ေစာင္း၍တမိဳး၊ အေပၚသိုx{1037}ေကာ့၍တဖ၊ုံ  ေအာကိုx{1037}စိုက္၍တခါ ေလးဘက္ေလးတနည့ုံေအာင္ တဆုံးတဆုံးထုတ္၍ု ခပာနာေဆာင့ိုး ေပးေနခင္းဖစည္။  ေဒၚခိဳ ခိဳမိုးသူမာ ရငတ္ေကာ့တကာလိုက္ ကုတင္ေစာင္းမ ဖင္x{1039}x{101C}ကီးေတx{1039}x{101E}ကတကာလိုကင့္ တကိုယုံးေယာကကပက္  တခါဘူးမမx{1039}x{101C}ကဳံဖူးသည့ရသာကို ဖတတူး ခံစားေနရသည္။  “ဖတ္…ဇတ္…ပလတ္…ကၽတ္…ကၽတ္…ကၽတ္…ဟင္း…ဟင္း ဟင္..ကၽတၽတ္”  ေဇာ္ေဇာ္၏လက x{1014}x{103D}ိုx{1037}x{1014}x{103D}စုံးကို အလတေပး မနားတမ္းညx{103B}စက္ လီး ကလည္း အားပါပါဖင့္ ခပကက္ မနားတမ္းေဆာင့က္ ဒရစပိုးလိုက္ ခပ္ေဖးေဖးေလး ေမးေဆာင့ိုက္ ဖင့ူ၏စိတိုထိန္းကာ ပညာသား ပါပါလိုးေပးလကိသည္။

မခံရတာၾကာၿပီဖစ္ေသာ ေဒၚခိဳခိဳမိုးသူမာ ခပ္ေစာေစာကလည္း ေဇာ္ေဇာာဂာမx{103C}တားေသာအရိန္ ဖင့္ ၿပီးခငိတာ ပင္းပ၍လာသည္။တကိုယုံးလဲဆိမ့ကာေလသည္။ေနာကစီကမေလးဖကုန္း၍ အခိန္ၾကာၾကာေလး အားရိပါးရိခံ ေတာ့မညု မခိဳေတးလိုကည္။  “ေဇာ္… ေဇာ္…မမေပၚေမာက္…ေမာကလိုက္..” ေဇာ္ေဇာိုx{1037}ကကၽမ္းၿပီးသားပါအမိဳးသမီး ၿပီးေတာ့မည္။  သူမအေပၚသိုx{1037}ေမာကလိုက္ေတာ့အမိဳးသမီးက အတင္းx{1039}x{101C}ကဳံး၍ဖကားသည္။  ေဇာ္ေဇာ မခိဳ၏ဘယက္x{1014}x{103D}ိုx{1037}ကို ငုံx{1037}၍ အားဖင့ုပာ စိုx{1037}ေပးရင္း သူ၏အားပါေသာေဆာင့ကားကိုအမင့ုံး အရိနိုx{1037}တငာ အပင္းထနုံးေဆာင့ိုး ေပးလိုကည္။  “အီး…အ…အမေလး…အား…ကၽတၽတ္… ကၽတ္…ဟင္း…” မခိဳ၏ဝတစလစိုယုံးမာ ေတာင့နဲ ေကာ့တကားၿပီးဆတတါသားသည္။ၿပီးဟင္းခနဲသကင္းခကာၿငိမသားေတာ့မ ေဇာ္ေဇာ သူx{1037}ေဆာင့ားကိုေလာ့ ကာ လီးကိုတစက္ေလာကာထုတ္၍ ခပ္ေဖးေဖးတစကင္း ေဆာင့္ေပးသည္။  မခိဳတစ္ေယာက္ ေၾကးစားထံမ ရေသာ  ကာမအရသာကို ခုံမငဲလမ္းသားေပၿပီ။ၿပီးေတာ့ အလိုးေကာင္းေသာေဇာ္ေဇာိုေသာေကာင္ ေလးကိုလည္း ခငယား  မိသည္။ “ေတာ္ၿပီေဇာ္…ရၿပီ” သူမစကားအဆုံး ေဇာ္ေဇာ္ က လီးကိုေနာကိုx{1037}တဖည္းဖည္းခင္းဆဲထုတာ ေသခာနမ္း ေပးသည္။

“တိုx{1037}ခဏနားၿပီးတစီထပုပ္ၾကတာေပါ့” “ဟုတဲ့…မမ”ေဇာ္ေဇာ္ ကေပာၿပီးသည္x{1014}x{103D}င့ၿပိဳငကိပန္းx{1014}x{103D}င့ကကိေသာ ေရခိဳးခန္းထဲသိုx{1037}ဝငားသည္။ မခိဳကေတာ့ ေနာက္ၿပီးေတာ့မပဲ ေရေဆးေတာ့မညုေတးလက္ အိပာထကင္ လဲ၍ကန္ေန ခဲ့ေလသည္။  ေဒၚခိဳခိဳမိုးသူတေယာက္ ထိုေနရာ ထိုဌာနသိုx{1037} တပတင္ တခါေရာကစဲ့သည္။ သူမေရာကိုင္း ေဇာ္ေဇာို  ေတx{1037}ရသညဟုတ္။ ရိတဲ့သူနဲx{1037}ဘဲသားခဲ့သည္။ ေဇာ္ေဇာ္x{1014}x{103D}င့္ေတာ့ ေနာကပ္ x{1014}x{103D}စ္x{1039}x{101C}ကိမ္ေလာကားဖစဲ့ၿပီး ေနာကိုင္းတင္ ေဇာ္ ေဇာို မေတx{1037}ရေတာ့ေပ။ ေမးမန္းၾကည့္ေတာ့ ကုမx{1039}x{1018}ဏီတခုတင္ အလုပငားၿပီ ဖစ္ေၾကာင္းသိလိုက၏။ ဒါေပမဲ့ ေဒၚခိဳခိဳမိုး သူ၏ စိတဲတင္ေတာ့ ေဇာ္ေဇာိုေသာ ေကာင္ေလးကို မၾကာခဏတမ္းတ ေနမိခဲ့တာေတာ့ အမနငစ္ေတာ့သည္။  ေရစက္ ေရမx{103E}ားမား တဖားဖားလx{103E}င့က္ေအာင္ လက္x{1014}x{103D}စကို အားx{1014}x{103D}င့ာနင့္ လx{103C}ပားကူးခတင္ ေဖးဖဴေသာ ေခေထာက္ေလးx{1014}x{103D}စ္ ဖက ဘယာခဲ၍ ထားကာ လx{103C}ပားေနသည္။ အပာေရာငန္းေနေသာ ေရတင္ အဖဴေရာငန္းပင့္ေလး လူးလိမ့္ေနသည့္ သဖယ္ ဖစ္ေနသည္။ ဖားကနဲ တကားေသာ ေရစက္ေရမx{103E}ာမားx{1014}x{103D}င့တူ အဖဴေရာငန္းပင့္ေလးက ကန္ေဘာငိုx{1037}တက္ေသာ  ေလခါးလကမ္းကို ကိုငာ တေဖးေဖး ေလခါးထစားကို နင္းရင္း ေရကူးကန္ေဘာင္ေပၚသိုx{1037} တကာသည္။ပိဳမစ္x{1014}x{103D}ုနယ္ေသာ  မိန္းခေလးတေယာက္ ဝတားေသာ ေရကူးဝတုံက ၾကညာေရာင္ေလး သူမ၏ ဝင္းဝါေသာ အသားအေရx{1014}x{103D}င့္   လိုကတသည္။

တကိုယုံးတင္ တငန္ေနေသာ ေရစက္ေရေပါက္ေလးမားက နံနကင္းေနေရာငည္ေအာကင္ သူမ၏ ဝါေx{101B}x{103E}ေသာ အသား အရည္ေလးx{1014}x{103D}င့္ လိုကကာ တနာဆင္ေနၾကသည္။   ေရကူးကန္ေဘာင္ေပၚသိုx{1037} ေရာကာေသာ မိန္းခေလးက သူမ၏ ကိုယ္ ေပၚမ ေရစက္ေရေပါကားကို လကင့္ သပေနသည္။ ဒရင္းဘတ္ေပၚတင္ ထိုင္၍ မဂx{1039}x{1002}ဇင္းဖတ္ေနေသာ ေဒၚခိဳခိဳမိုးသူက လက္ ထဲတင္ စာအုပိုပိတ္၍ ေဘးရိစားပဲေလးေပၚတငိုက္ၿပီး သမီးဖစူ မိုးသx{1014}x{103D}x{1039}x{1012}ာမင့ို လမ္း၍ ၾကည့ိုကည္။  သမီးေလး  အေတာားၿပီးလလာတာဘဲ။ အင္း ေလ သူ အသက္ ၂ ပည့္ၿပီးၿပီဘဲ။ ငါေတာင အသက္ ၄ ထဲဝင္ေနၿပီ။ သမီးကိုယုံးက ငါ ငယယုံးကလိုဘဲ အခိဳးကၿပီး လတာဘဲ။ မက္x{1014}x{103D}ာက သူအေဖနဲက ဆင္ေတာ့ x{1014}x{103D}ာေခါင္းက ပိုလတာေပ့ါ… အေတးအဆုံး  သူမ၏ေရx{1037}ဖကိုx{1037} ဖစ္၍ေလာကာေသာ သမီးဖစူက လည့္ၾကည့္ၿပီးၿပဳံးပသည္။  ”မာမီ ဘာၾကည့္……” ”သမီးေလးကို လလိုx{1037} ၾကည့္ေနတာ…” ”ဟုတါဘူးေနာ္ သမီးက မာမီေလာကလပါဘူး” ”သမီးက ပိုလပါတယယ္ .. ကဲကဲ..အဝတဲခည္…  အေအးမိအုံးမယ္…” သမီးဖစူ ေလာကားေသာေနာကိုx{1037} ေဒၚခိဳခိဳမိုးသူတေယာက္ မဂx{1039}x{1002}ဇင္းစာအုပို ေကာကူ၍ လိုက္ လာခဲ့မိသည္။

ေရကူးကန္ေဘးနားတင့္ လုပားေသာ အဝတစားလဲသည့္ ေနရာအေဆာကဦးေလးကို တံခါးမပိတဲ မိုးသx{1014}x{103D}x{1039}x{1012}ာမင့္  အဝတစားလဲေနသည္။ ေရကူးကန ကိုယ့္ၿခံထဲ ကိုယိမ္ေရx{1037}က ကန္၊ ၿပီးေတာ့ ဒီမာက မာမီx{1014}x{103D}င့္ သူ x{1014}x{103D}စ္ေယာကဲ။ ဒီေတာ့  တံခါးကို မပိတ္ေတာ့ေပ။  သမီး အဝတစားလဲေနသညို တံခါးဝမရပ္၍ ၾကည့္ေနမိသည္။  ”လလိုကဲ့…သမီးေလးရယ္”  ”ဟင္…..” ေဒၚခိဳခိဳမိုးသူ ေခါင္းနပမ္းx{1039}x{101C}ကီးသားသည္။ တကိုယုံးခၽတ္၍ အဝတစားလဲေနသာသမီး၏ ကိုယ္ေပၚမ လုံးလုံး ကစစကီးဆုပ x{1014}x{103D}ိုx{1037}ေလးx{1014}x{103D}စုံး ထိုx{1014}x{103D}ိုx{1037}ေလးမားထိပ x{1014}x{103D}ိုx{1037}သီးေလးမား ရိသင့ညက္ ပို၍ x{1039}x{101C}ကီးေနသည္။ သူမသမီးကို  ေနx{1037}စဥို သတိထားၾကည့ိသည့္ၾကားက သည္x{1014}x{103D}ိုx{1037}သီးေလးx{1014}x{103D}စုံးက မကိေရx{1037}တင္ တေဖးေဖးx{1039}x{101C}ကီးလာသည္။  သူx{1037}ဘာသာဘဲ ကိုင္ လိုx{1037}လား…ဒါမမဟုတ္ ေယာက္ားေလးတေယာက္ေယာကဲx{1037}ဘဲ…. ”အင္းေလ ဘာဘဲဖစစ္ သမီးက ငယ္ေတာ့တာမာ မဟုတဲ…  ဘဲx{1037}ရလိုx{1037} အလုပ္ေတာငင္ေနၿပီဘဲ။ ဒါေပမဲ့ မမားတနာ မမားရေအာင္ တေနx{1037}ေလာက္ေတာ့ ေပာထားအုံးမဘဲ” ဟု ေတးရင္ သူမ တိုx{1037}x{1014}x{103D}စပိုက္x{1039}x{101C}ကီးရိရာသိုx{1037} ေဒၚခိဳခိဳမိုးသူ တေယာက္ ဆက္၍ ေလာကာခဲ့ေလေတာ့သည္။

ကုန္းထားေသာ ဖင္x{1039}x{101C}ကီးx{1014}x{103D}စုံးက သာမနေနအထားမဟုတဲ ေကာ့တင္းထားသဖင့္ ပို၍ စဲမကရာ ေကာင္းေနသည္။  ေနာကိုx{1037} ပဴးထက္ေနေသာ ေစာကတ္x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းသားx{1014}x{103D}စုၾကားတင္ တိုးဝငx{103B}ပ္ေနေသာ လီးတန္းx{1039}x{101C}ကီးက ဆက္၍သင္းလငပါ လကင့္ မသင္းဘဲ ဒစာသာလကလုံးမဖင့္ ေစာက္ေခါင္းဝတငဲx{1037}ေနၿပီး လက္x{1014}x{103D}စကင့္ ကုန္းထား၍ ေအာကိုx{1037} ငိုက္  ကေနေသာ x{1014}x{103D}ိုx{1037}x{1014}x{103D}စုံးကို လမ္းဆဲကာ x{1014}x{103D}ိုx{1037}သီးေလးေတကို လကx{103B}ိဳး၊ လကတိုx{1037}ဖင့္ ပတ္ေနသည္။ “ေအာင္…လုပာဖင့ုပာ.. မ ေနတတ္ေတာ့ဘူး….’’ စိတရညာေပာလိုက္ေသာည္း အသံေလးက တုနုနငင္ေလးဖစ္ေနသည္။   ေစာက္ေခါင္းဝတ င္x{1014}x{103D}ဲx{1037}ေနသည့္ လီးဒစ္x{1039}x{101C}ကီး၏ဒါဏ္x{1014}x{103D}င့္ အေခခံေနရေသာ x{1014}x{103D}ိုx{1037}သီးx{1014}x{103D}စုံး၏ ရသတိုx{1037}ပါေပါင္းစပက္ တကိုယုံးမ အေသးအသားတိုx{1037}က  မခံမရပ္x{1014}x{103D}ီုငာ လx{103C}ပားခံစားလက္ ေစာကည္ၾကညိုx{1037}ကို အတင္းညx{103B}စုတ္ေပးေနသည္။  ေစာက္ေခါင္းဝတင္ စိုသထက္ စိုလာ သညို ဒစ္x{1039}x{101C}ကီးက သိေနသည္။  “မိုး ကလဲကာ… ေအာင မိုးကို ေကာင္းေအာင္ လုပ္ေပးေနတာ… စိတညေပါ့…”  “ကၽတ္..လုပာဖင့္ လုပ္ေတာ့ကာ…ကဲကဲ…” မိုးသx{1014}x{103D}x{1039}x{1012}ာမင့္ စိတရည္x{1014}x{103D}ိုင္ေတာ့ဘဲ ကုန္း၍ေကာ့တငားေသာ သူမ၏ဖင္x{1039}x{101C}ကီးကို  ေနာကိုx{1037}ပစစ္ၿပီး ေဆာင့စိုကည္။  ေနာကေန ေဆာင့င္းသေလာက္ေတာ့ လီးကမဝင္။ တဝကာသာေလာကိ ေတာ့ လီးx{1039}x{101C}ကီးက ေစာက္ေခါင္းထဲဝငားသဖင့္ မိုးသx{1014}x{103D}x{1039}x{1012}ာမင့္ နဲနဲေတာ့ ေကနပားသည္။  ေကာငေလး ဒီလိုဖစ္ ဒီလိုလုပ္ေအာင္  တမငုပ္ေနေသာ ေအာငိုမင္းကလည္း စိတဲေကနပားၿပီး သူx{1037}လကဖကို x{1014}x{103D}ိုx{1037}အုံမ ဖယာ ခါးေသးေသး ကေလးကို လကဖကင့္ ထိန္းကိုငင္း လီးကိုဖိ၍ သင္းလိုကည္။

“ပလတ္.. ဗစ္..အာ..ဟာ…”  မိုးသx{1014}x{103D}x{1039}x{1012}ာမင့္ ေခါင္းေလးေကာ့တတားသည္။  “မရပ္…မရပဲx{1037}ေတာ့….ဆကိုကုပ္…” ေစာက္ ေခါင္းကဥ္းကဥ္းေလးထဲ မဆနx{1037}ၿပဲဝင္ေနေသာ ေအာငိုမင္း၏ လီးx{1039}x{101C}ကီးက သကက္x{1039}x{101C}ကီးဝငိုကကိုက္ ဖစ္ေနသည္။  လီးက ေဖာင့္ေဖာင့န္းတန္းလိုးဝငင္းမဟုတ္။  လီးထိပ္x{1039}x{101C}ကီးက ေစာက္ေခါင္းပတည္ အရပ္ေလးမက္x{1014}x{103D}ာကို တလည့ီထိုး ေဆာင့္ လိုးဝင္ေနသည္။မိုးသx{1014}x{103D}x{1039}x{1012}ာမင့္ မကိx{1014}x{103D}စုံးကို စုံမိတာ ထိေတx{1037}မx{103C}အာx{101B}ုံကိုသာ ခံစားလက္ ခံစားခကင္းထနမx{103C}ေၾကာင့္  မခိတငဲဖင့္ x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းx{1014}x{103D}စုကို တင္းတင္းေစ့ကာ မာနင္းထားရသည္။  ေဆာင့ိုးလိုကိုင္း တလx{103C}ပx{103C}ပါဆင္းသားေသာ  တငားလုံးလုံးx{1039}x{101C}ကီးေတကို ၾကည့င္း မခင့ရဲဖင့္ ေအာငိုမင္းက တငားx{1039}x{101C}ကီးေတကို လကင့္ ခပတတ္x{101B}ိုကုတစ္ ညx{103B}စုတယိုက္ေသးသည္။ ေရx{1037}မ x{1014}x{103D}ိုx{1037}x{1014}x{103D}စုံးကိုလည္း အလတေပး။ ၿပီးေတာ့ သူx{1037}လကဝါးဖင့္ ပနx{1037}ဴးပည့င္းေသာ ေကာ သားေဖးေဖးေလးကို စုံဆနာ ပတ္ေပးလိုက္ေသးသည္။ မိုးသx{1014}x{103D}x{1039}x{1012}ာမင့္ ေရx{1037}တင္ေထာကားေသာ လက္x{1014}x{103D}စက x{1039}x{100B}တ္၍ကလာ ၿပီး တံေတာငစို အားပဳ၍ ေထာကိုကသည္။  သညခါမာေတာ့ ခx{1014}x{103D}x{1039}x{1016}ာကိုယေပၚပိုင္းက နိမ့င္းသားခင္းေၾကာင့္ ဖင္ x{1039}x{101C}ကီးကပို၍ ကားစင့္ေမx{103B}ာကကားသဖင့္ အားပိုတကာ ေဆာင့ားက ပိုေကာင္းလာသည္။  မတရားထကာေသာ ေစာက္ ရညားေၾကာင့္ လီးဝငီးထက္ အx{1039}x{101D}ပတ္x{1039}x{101D}ပတညံx{1014}x{103D}င့တူ x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းx{1014}x{103D}စု တင္းတင္းေစ့ထားေသာ မိုးသx{1014}x{103D}x{1039}x{1012}ာမင့္၏ လည္းေခာင္း ထဲမထကာေသာ တအင္းအင္းဖင့္ x{1039}x{101C}ကိတီးသံတိုx{1037}က လx{103E}မ္းမိုး၍ေနသည္။ ေဆာင့က္ေတက ပင္းထနသလို မိုးသx{1014}x{103D}x{1039}x{1012}ာမင့ လည္း သူမ၏ဖင္x{1039}x{101C}ကီးကို ေတာင့္ေတာင့္ၿပီးခံသည္။

ေအာငိုမင္းx{1014}x{103D}င့္ မိုးသx{1014}x{103D}x{1039}x{1012}ာမင့ိုx{1037}က တကx{1039}x{1000}သိုလာထဲက ခစူေတ။ အခုသူတိုx{1037}ေကာင္းၿပီးလိုx{1037} x{1014}x{103D}စ္ေယာကလုံးအလုပင္ေနၾကၿပီ။ခုလိုမိဳးဆုံၾကတာကေတာ့ ဒီတခါx{1014}x{103D}င့ ၄x{1039}x{101C}ကိမဲ ရိေသးသည္။ ေနရာကေတာ့ ေအာငိုမင္း၏ သူငယင္းအိမင္ ဖစည္။  “ဗစ္..ဖတ္..ပလတ္..အင္း..ဟင္း.အာ..ဟား…လုပ္…လုပ္..ေဆာင့္.အ..”   မိုးသx{1014}x{103D}x{1039}x{1012}ာမင့္၏ ကိုယုံးေလးတခုလုံး တုံတုံရငင္ ဖစာေခၿပီ။ ေအာငိုမင္း၏ လီးx{1039}x{101C}ကီးမာလည္း ဆိမ့ကာၿပီး ေဆာင့ကားက အနည္းငယအားေပာ့သားသည္။  ေကာငေလးၿပီးခင္ေနၿပီ။ ေအာငိုမင္းအံကိုx{1039}x{101C}ကိတ္၍ ေဆာင့ားကိုမင့ာ အၾကမ္းဆုံးလိုးေဆာင့စိုကည္။  “အ..အီး… အီး…ဟင္း….”  x{1039}x{101C}ကိတ္၍ညီးရင္း ဖင္x{1039}x{101C}ကီးတဆတတါယမ္း၍ ေရx{1037}သိုx{1037}ေမာကသားသဖင့္ ေအာငိုမင္းက သူမ၏ခါးကို  အတင္းဆဲကာ ေလးငါးခက အားကုန္ေဆာင့စိုက္ၿပီး သုတညိုx{1037}ကို ပန္းထုတစင္း သူမခါးကို ဆဲထိမ္းထားေသာလက္ ကိုဖယာ ကိုယုံးကို အသာလမ္း၍ ဖကိုကင္ ဝမ္းလားေမာကသားေသာ မိုးသx{1014}x{103D}x{1039}x{1012}ာမင့္၏ ေကာေပၚတင္ ေမာက္ ရကားပါသားေလေတာ့သည္။

“မာမီကိုသမီးတခု ေပာခငိုx{1037}”  “ေပာေလ သမီးရာ…အမေလး…စကားေတဘာေတ ခံေနရေသးတယ္။”  “ဟို…ေလ..  သမီး..လကပင္ၿပီ…”  “ဘာ..ဘာရယ္…လက္..လကပယ္.. ဟုတား” ေဒၚခိဳခိဳမိုးသူ အလနx{1037}ၾကား အံ့ၾသသားသည္။  “သမီးစကားေပာေလာသားလိုx{1037}ပါ….   သမီးမာ ေကာင္းတုံးထဲက ခစူရိတယာမီ…ခုဆို ၄ x{1014}x{103D}စ္ေလာကိၿပီေပ့ါ… အဲဒါ သူက  လကပင့္ေတာင္းလိုx{1037}… မာမီကိုဖင့္ေပာၿပီး ခင့္ေတာင္းတာပါ…”  မိုးသx{1014}x{103D}x{1039}x{1012}ာမင့္ ခုလိုရင္းပလိုကာ ေဒၚခိဳခိဳမိုးသူ  ဇာတညညားသည္။  “သူက ဘယူလဲသမီး… မိဘေတက ဘယူလည္း…ဘာလုပဲ..”  “သူx{1037}နာမည ေအာငိုမင္း တဲ့… သူက စီးပားေရးမဟာဘဲx{1037}ကိုရထားတာ…အခုဌာနမာ လုပင္း ပီအိတီ တကိုx{1037}လုပ္ေနတယ္…မိဘေတကေတာ့ သူငယယ္ တုံးထဲက မရိေတာ့ဘူ…..” “အို….ဖစေလ…” “သူက ကိုယ့ူးကိုယၽန္ၿပီး ဒီအေခအေနေရာက္ေအာင္ သူx{1037}ေခေထာက္ေပၚသူရပ္ ခဲ့တာဘဲ…”

“လူေတာ္ေလးတေယာကိုx{1037} ဆိုရမာေပါ့…အင္းေလ…သူနဲx{1037}မာမီကို ေတx{1037}ေပးပါအုံး…စကားစမည္ေပာရင္း အကဲခတ္ၾကည့ုံး မယ္….” “ဟုတဲ့မာမီ…မနကန္ သမီးေခၚခဲ့ပါ့မယ္….” “မနကနိုေတာ့ ကုမx{1039}x{1018}ဏီx{101B}ုံးပိတာဘဲ… မာမီအားတယ္…အိမိုေခၚ လာခဲ့ေပ့ါ…”  “ဟုတဲ့…မာမီ” မိုးသx{1014}x{103D}x{1039}x{1012}ာမင့္၏ မက္x{1014}x{103D}ာေလး ဝင္းပသားေတာ့သည္။  အိမ္ေရx{1037}မ ကားရပံၾကားလိုကကထဲက  သမီးဖစူ မိုးသx{1014}x{103D}x{1039}x{1012}ာမင့္ ပနာၿပီဆိုတာ သိလိုကသည့ည္းတူ သမီး၏ခစူ ေအာငိုမင္းဆိုေသာေကာင္ေလးလည္း ပါလာ ၿပီဆိုတာ အတတိလိုကည္။  ေဒၚခိဳခိဳမိုးသူတေယာက္ အေပၚထပိစာၾကည့န္းထဲတင္ေရာက္ေနသည္။ ေအာကပိုx{1037}   ဆင္းမညဳၿပီးမ မဆင္းေတာ့ဘဲေနလိုကည္။ သမီးတင္ေသာ့ပိုရိသည္။ ဖင့္၍ သူတိုx{1037}ဝငာၾကလိမ့ည္။ မၾကာလိုက္ သမီးဖစ္ သူ မိုးသx{1014}x{103D}x{1039}x{1012}ာမင့္ သူမေရx{1037}သိုx{1037} ေရာကာသည္။  “မာမီ…သူပါလာၿပီ… ေအာကပ္ဧည့န္းထဲမာ ထိုငိုင္းထားတယ္…”   “ဒီကိုသာ ေခၚခဲ့ေတာ့သမီး…”  “ဟုတဲ့…” မိုးသx{1014}x{103D}x{1039}x{1012}ာမင့္ ထကားၿပီး ခဏၾကာ အခန္းဝသိုx{1037} လူရိပလာသဖင့္ ေဒၚခိဳခိဳမိုးသူ လမ္းၾကည့္ လိုကည္။

“ဟင္…” ေဒၚခိဳခိဳမိုးသူ သူ၏ ဦးေခါင္းတခုလုံး ခားရဟတို လညတားရသည္။ သမီးx{1014}x{103D}င့တူပါလာေသာ ေကာင္ေလး ေဇာ္ ေဇာ ေဇာ္ေဇာစစ္။ ေဒၚခိဳခိဳမိုးသူကို ေတx{1037}လိုကေသာ ေအာငိုမင္းကလည္း ေခလမ္းတုံx{1037}၍ ရပားသည္။ သူတိုx{1037}x{1014}x{103D}စ္ေယာက္  တေယာကို တေယာက္ ေၾကာင္၍ ၾကည့္ေနမိသည္။  “လာၾကေလကယ္…” ပက္ေနေသာ မက္x{1014}x{103D}ာကိုပင္ အသံကို ထိမ္းၿပီး ေပာလိုကည္။ စားပဲေရx{1037}မ ကုလားထိုငငင္၍ ထိုငိုက္ၾကသည္။ ေအာငိုမင္း ေခါင္းကိုငုံx{1037}ထားသည္။  “သမီး…  မာမီ သူနဲx{1037} x{1014}x{103D}စ္ေယာကင္း စကားေပာခငယ္..သမီးေအာကပာ ခဏဆင္းေန..မာမီဘဲလဲx{1037}ေခၚလိုက တကာခဲ့…” မိုး သx{1014}x{103D}x{1039}x{1012}ာမင့္ ေခါင္းၿငိမ့၍ ထကားသည္။   ေလခါးကိုဆင္းသားေသာ ေခသံၾကားလိုက္ေတာ့မ ေဒၚခိဳခိဳမိုးသူ ထိုငာမထာကာ  စာၾကည့န္းတံခါးကို အတင္းမ ေလာ့ခၿပီး ပိတိုကည္။ ၿပီးေတာ့ ေခါင္းငုံx{1037}၍ ထိုင္ေနေသာ ေအာငိုမင္း၏ ေဘးသိုx{1037}ရပိုက္ သည္။

“ေဇာ္ေဇာ္” သူမအသံက တုနိုက္ေနသည္။ လကဖက ေကာင္ေလး၏ ပုခုံးကိုဖကိုကည္။ သူမအား ေအာငိုမင္း  ေမာ့ၾကည့ာေတာ့ နဖူးကိုငုံx{1037}၍ နမ္းလိုကည္။   “ေဇာို..မမေမာ္ေနတာၾကာၿပီကယ္…”  “ကၽန္…ကၽန္ေတာဲx{1037} မိုးတိုx{1037}ရဲx{1037}ခစင္း ကို….”ေဒၚခိဳခိဳမိုးသူ၏ လက ေကာင္ေလး၏ပါးစပို လမ္းပိတိုကည္။  “စိတပါ…ေဇာယ္..မမ မကနx{1037}ကါ ဘူး..ဒါေပမဲ့ ေဇာ မမကိုလည္း အလည့္ေပးေပ့ါ…”ထိုင္ေနေသာ ေအာငိုမင္းက သူ၏ေဘးတင္ ရပ္ေနေသာ ေဒၚခိဳခိဳမိုး သူ၏ခါးကို ဖကိုကည္။  “ထ..ေဇာ္…မမ မေနx{1014}x{103D}ိုင္ေတာ့ဘူး…တခီေလာက္ မနန္ေလးလုပမ္းကယ္….”  ေနာကိုx{1037}လည့္၍  ေအာငိုမင္းကို ေကာေပးကာ ထဘီကိုခါးအထိ မလိုက္ၿပီး ကုလားထိုင္ေပၚသိုx{1037} လက္ေထာကာ ကုန္းလိုက္၏။ ပဴးထကာ ေသာ ေစာကတ္x{1039}x{101C}ကီးက အရည္ၾကည္ေလးေတပင္ စိမ့္၍ထက္ေနၿပီ။

ခံဘူးေသာသူကိုေတx{1037}၍ ခံခငိတင့္ စိတလာရသလို လိုးခဲ့ဖူးေသာ သူကို ေတx{1037}ရ၍ စိတလာရေသာ ေအာငိုမင္း၏ လီးက လည္း ေစာေစာထဲက ေတာင္ေနေခၿပီ။ သူမ၏ ေနာကိုx{1037} ပုဆိုးကိုခၽတာ တိုးကပိုက္ၿပီး လီးကို အရည္ၾကညိုx{1037}ခိုေနရာ  ေစာကတိုx{1037}ေတ့၍ သူမ၏ ပုခုံးကို လမ္းဆဲကာ တခကည္း ေဆာင့င္းလိုက္ေလေတာ့သည္။…(ၿပီးပါၿပီ)