မမုန်းနိုင်ခဲ့သူတစ်ဦး

မမုနးနိုငခဲ့သူတစဦး

သီတာတစယောကဈေးဆိုငလေးကိုတိုးခဲ့ရငးတစစုံတစဦးကိုသတိရ လိုကတယ။သတိရမိသူကတခိနကပတသကခဲ့ဖူးတဲ့သူ။ဆရာ့နာမညကဦးနေလ။ဆ ရာ့ကိုရနကုနမာတေ့ပီးသီတာ့ဘဝကိုခုလို ဖစအောငလုပပေးခဲ့သူ။တေးမိပီး အရငကအကောငးတေကိုပနသတိရလာမိသည။တကယတော့ ဒီလိုဖစခဲ့ ရတဲ့အကောငးကတော့ သီတာတစယောကဆရာ့ဆီကအ လုပထကပီးမအထညခုပတစခု မာအလုပဝငလုပလုပခဲ့ပီးမအမေ့ကနးမာရေးကခို့ယငး လာခဲ့တယ။အမေ့ကိုပုစုနေရ လို့အလုပပကရကမားလာတဲ့အခါ အလုပကထကလိုကရတယ။အ လုပကလဲမရိသလိုအမေ့ဆေးဘိုး၊ အိမငားခ၊ စားစရိတတေကောင့ လကထဲငေမရိတဲ့အခါမာတော့ခေး ငားသုံးစဲရတယ။ပေါငစရာမရိ တော့အလတခေးရတဲ့အခါအတိုး ကမားလနးတဲ့အတက သီတာတစ ယောကကံရာမရဖစခဲ့ရတယ။

နောကဆုံးတော့ရိတဲ့မာနကိုခဝါခ ပီးအရငအလုပရငဖစသူဆရာနေလဆီကိုပဲအကူအညီတောငးရတော့တယ။ “ဆရာသမီးကိုကူညီပါဦး” “ဘာလဲသီတာ  ဘာဖစလို့လဲ” “သမီးငေ နညးနညးလိုနေလို့” “ဟမ ဘယလိုဖစတာလဲ” “သမီးအမေနေမကောငးလို့ပါဆရာ” “အငးပါသီတာ နငငါ့ဆီကအလုပ ထကပီးအထညခုပမာလုပနေတယမဟုတလား” “ဟုတပါတယဆရာ” “အဲဒီကပိုကဆံပိုရလို့ပောငးသား ပီးအခုဘာလို့ပိုကဆံလိုတာလဲ” “သမီးအမေနေမကောငးတော့သမီး အလုပကနားလိုကရတယ။ရိတဲ့ ပိုကဆံလဲကုနပီဆရာ၊အကူအညီ တောငးစရာဆိုလို့ဆရာပဲရိတာမို့ သမီးအကူအညီတောငးရတာပါ” “အေးလေ ဘယလောကလိုလဲ” “တစသိနးလောကပါဆရာ” “အေး ယူသားလိုက၊ဒါနင့ဘယ တော့ပနဆပမလဲ” “သမီးအလုပပနလုပလို့ရတဲ့နေ့ပန
ဆပပါ့မယ” “အေးပါ ယူသား၊ယူသား၊ရော့” မိုးသီတာတစယောကဆရာ့ကိုမက နာပူစာနင့အကူအညီတောငးလိုက ရတယ။ဆရာကသဘောကောငးပါ တယ။အပောကတော့ဆိုးတယ။ ယောကားလေးတေကိုပေါကက ရပောပေမယမိနးကလေးတေက ရငတော့မပောဘူး၊အလုပမာစ ကားမားနေရငတော့အဆဲခံရပီ၊ ပေးတာကမးတာကေးမေးတာ တော့အမဲလုပတယ။ပငပနးတဲ့နေ့တေဆိုရငအမဲကေးမေးတတ တယ။၊မိုးသီတာဧရာဝတီတိုငးက
နေရနကုနကိုရောကလာခဲ့တယ။

မိုးသီတာမာအမေပဲရိပီးစကနညး  နညးပါးခုပတတတယ။ဒါပေမယ့ နယမာစီးပားရာရတာကမလယတာ မို့ရနကုနကိုလာခဲ့တာပါ။မိုးသီတာတို့ရဲ့ဆေမိုးတောစပတဲ့ဦးလေးကရနကုနမာဆရာ့အလုပမာလုပနေ ပီးဆရာကနေစရာပေးထားတဲ့အတကဆရာ့ကိုအကိုးအကောငး ပောပပီးခေါတော့ရနကုနကိုရောကလာခဲ့တယ။အလုပရာရငးဆရာ့ အလုပမာအလုပကမးသမားအဖစ လုပခဲ့တယ။အဲဒီမာနစလလောက ကာတော့ဆရာ့နဲ့ရငးနီးလာခဲ့တယ။
ဆရာဆိုပေမယ့အသကအရမးကီး တဲ့လူမဟုတဘူး။အသကသုံးဆယ့ ငါးလောကရိနေပီ၊မိုးသီတာက တော့အသကနစဆယ့နစထဲရောကနေပီ။အသား ဖူတယ။ရုပရည လေးကလဲမဆိုးပါဘူး။ခနာကိုယအ ခိုးအစားကတော့သူ့နေရာနင့သူရိ တာပဲ။ဆရာ့အလုပမာလုပတုနးက တော့အဝတအစားအဟောငးတေ နင့ဖိုသီဖတသီပေါ့။ဒါပေမယ့မိုးသီ တာရဲ့အလကိုတော့မဖုံးလမးခဲ့ပါ ဘူး။ဦးလေးရိလို့သာမိုးသီတာကိုမစနောကရဲကပါဘူး။အမေနေမ ကောငးတော့မိုးသီတာဦးလေးဆီက ပိုကဆံခေးမလို့လာခဲ့ပေမယ့ ဦးလေးကနယကိုရောကနေတယ။

ဦးလေးမိနးမဆီကတော့မခေးရဲဘူး။ဆရာ့ကိုတေ့တော့ရေ့မကနာ နောကထားပီးမိမိအခကအခဲပေ လညအောငခးရတော့တယ။မ တတသာတဲ့အဆုံးခေးရတော့တယ။မတတနိူငဘူးလေ။အခေခံလူ တနးစားတို့ဘဝမာလကလုပမပါး စပလုပရတာမဟုတလား။ဆရာ့ဆီကရတဲ့ပိုကဆံကိုအမေ့ကိုဆေးခနး
ပ၊စားသောကတာနင့တပတကာ တော့ကုနပနတယ။အရေးထဲအရာပေါဆိုတာတကယပါပဲ၊ပိုကဆံကမရိ၊အမေကနေမကောငးရတဲ့အထဲအိမလခတောငးတော့မိုးသီတာစိတညစပနတယ။ နောကဆုံးတော့လဲဆရာ့ဆီအကူအညီတောငးရပနတယ။ “ဆရာရယသမီးကိုကူညီပါဦးဆရာ” “နင့အမေနေမကောငးသေးဘူးလား” “မကောငးသေးပါဘူးဆရာရယ” “အောအေးပါဘယလောကယူမလဲ” “သုံးသိနးလောကပါဆရာ” “မားလခညလား” “အိမလခပါပေးစရာရိလို့ဆရာ” “အေးပါဒါနဲ့ဆိုလေးသိနးရိပီ၊မတ ထားဦး” “ဟုတကဲ့ဆရာ” အိမလခပေး၊အမေ့ဆေးခနးပ၊အ မေ့ရောဂါကတရောငရောငနဲ့၊အား ရိမယ့ဓာတစာလေးတေဝယတာနင့ နစသိနးနီးနီးပုတပနတယ။ကန တဲ့တစသိနးကောကိုခေတာစားပေ မယ့သုံးပတကောသာခံတယ။

အမေ့ရောဂါကမပောကဘူး။ ဒီတော့လဲဆရာ့ဆီလာရပနတယ။ “ဘာလဲဟေ့သီတာ၊ငေလိုပနပီလား” “ဟုတတယဆရာ” “နင့အမေကမပောကသေးဘူးလား” “မပောကသေးဘူးဆရာ” “ဆေးသေသေခာခာစစပီးကုလေ ဟ၊ကာလေလူနာကအားနညးပီး ရောဂါကုရခကလေဖစမာ” “ဆရာရယဆေးစစဖို့ဆိုတာအထူးကု ဆေးခနးမာပမဖစမာ၊လော လောဆယငေမရိတော့သမီးမပနိူငဘူးလေ” “နင့ဟာကအခိနကုန၊ငေကုနလူ ပမးဖစနေပီ၊အထူးကုမာသာပ” “ဟုတကဲ့ဆရာ” “ခုဘယလောကယူမလဲ” “ဖစနိုငရငလေးသိနးလောက ထပပေးပါဆရာ” “အေးနင့ကိုအရငပေးတဲ့ပိုကဆံ လေးသိနးရိပီးပီဘယတော့ပနရမလဲ”  “ဆရာရယခနလောကစောင့ပေးပါ”  “ငါလဲအဆငသိပပေတာမဟုတဘူး ငါ့အလုပတေကအရစခံနေရာနဲ့ငေ ကထကမလာလို့ဟ” “ကားပါတယဆရာ၊အားလဲနာပါ တယ၊သမီးလဲမတတသာလို့ဆရာ့ဆီကိုအကူအညီတောငးရတာပါ ဆရာ” “အေးငါပောမယဒီတစခါထပကူညီမယ။နောကလကုနရငပနပေး ရ မယ” “ဟုတကဲ့ဆရာ” ဘာပဲဖစဖစလောလောဆယမာ ပိုကဆံရဖို့ကအရေးကီးတယ။

အမေကအရေးကီးတော့ဂတိတစခု မနမနပေးလိုကတယ။ဆရာကငေ လေးသိနးထပပေးတယ၊ငေယူပီး အမေ့ကိုဆေးခနးပရပနတယ။အမေ့ကိုဆေး စစ၊ဆေးကု၊ဆေးဝယ၊ အိမလခပေးနင့သုံးပတပဲနေရတယ ကုနပနပီ၊လကုနတော့ဆရာ့ဆီက ဖုနးလာတယ။ဘာမအထေအထူးမမပောပေမယ့သီတာ့မာငေလိုခိန ဖစနေတော့အရမးဝမးသာသား ကာဆရာ့ဆီသားလိုကတယ။ “သီတာဘယလိုလဲလကုနလို့ အကေးပနဆပမလို့လား” “ပနပေးဖို့နေနေသာသာဆရာရယ ခုတောငငေထပလိုလို့ဆရာဆီထပလာခဲ့တာ” “အဲဒါကောင့ပောတာဖစမယ၊ ဆငးရဲရငကတိမတညဘူးဆိုတာ” “အဲလိုမဟုတရပါဘူး ဆရာ၊မရိလို့ မပေးနိုငတာပါဆရာ” “အေးလေ ငါကလဲ မရိလို့မပေးနိုငတဲ့အခါကတိမတညနိုငတာကိုပောတာပါ” “ဟုတပါတယဆရာ၊သမီးဘယလို
နညးနဲ့ဖစဖစပနဆပပါရစေ” “အငးအဲလိုပောရငတော့၊ငါပဲမ ကောငးဖစဦးမယ” “ရငဆရာဘာကိုပောတာလဲ” “အငး ငါပောလိုကရ’ “အာဆရာကလဲ”
သီတာရကသားမိသည။ဆရာပော တာကိုသီတာနားလညသည။အရငကဆရာရတနောကနောကပောသံ ကားဖူးသညသည။

“ဟုတတယမဟုတလား၊သိမးထား တဲ့အမေပေးတဲ့လယတကကကို ထုတရောငးတာနဲ့ရပီ” “ဆရာကလဲဗိုကနာဈေးကမရဘူး ဆရာ၊အဲဒါလုပလို့လဲတနေ့ဘယ လောကရမလဲ၊ဆရာ့ငေကိုအဲဒီ လောကနဲ့ခနအတငးပနမရနိုငဘူး” “ငါကတော့အဲဒီပိုကဆံကိုဘယလို ပနရမလဲစဉးစားနေတာ” “ဆရာရယအခုအခိနကတော့သမီး အသားပဲလီးယူမရတော့မယခစ ခစ” “နင့အသားကိုငါလုပလို့ရမလဲဟ၊ လုပလို့ရတာဆိုရငတော့တမိုးပေါ့” “ဆရာသာကမအကေး တေကို လောပစမယဆိုရငဆရာ့စိတတိုငး ကသာခိုငးပါဆရာ” “ကဲနငတကယလုပပေးမာလား” “ခုသမီးမာရေးခယစရာသိပမရိဘူး ဆရာ” “ဒါဖင့လဲပီးရော၊ခုသားမယ” “ဟုတကဲ့ဆရာ” သီတာ့မာရေးခယစရာမရိပါဘူး၊ဒီအတကလဲဆရာ့ကိုစိတမဆိုးမိဘူး။ အကေးနဲ့လူကိုပေးဆပရတယလို့လဲမတေးမိဘူး။ကိုယ့ဝမးနာကိုယ သာသိတယ။ပေးဆပရပေမယ့ကေ နပတယ။

လောလောဆယအမေ့ဆေးဘိုးရယ စားဝတနေရေးအဆငပေဖို့ရယပဲ တေးမိတယ။ဘာပဲဖစဖစလော လောဆယအဆငပေဖို့လိုအပ တယမဟုတ လား။ဆရာ့နောကကို လိုကခဲ့တယ။ဆရာလဲလောကီသား ပဲ၊သူလိုအပတာကိုဖည့ပေးနိုငရင သီတာဒုကတခို့တဝကပေလည ပီ။အပိုစငဘဝကိုနမော ပေမယ့အမေ့အတကပိုအရေးကီးတာမို့သီ တာအပိုစငပနးဦးကိုစန့လတ လိုကတော့မယ။မိမိဒုကရောကစဉမာမိမိရဲ့အခကအခဲကိုကူညီပေး သောဆရာ့အတကမိမိတတနိုငတဲ့အရာကိုပနလညပေးဆပဖို့အတကပဲစဉးစားပီးဆရာခေါရာနောက ကိုလိုကခဲ့ရပီ။ဆရာကဆေးဆိုငတဆိုငကိုဝငပီးမဟိုတယကိုသားခဲ့ တယ။ဆရာကသီတာ့ကိုကားပေါ ထားခဲ့ပီးအခနးငားပီးမ သီတာကိုလာခေါတယ “သီတာရပီလိုကခဲ့” သီတာကားပေါကဆငးပီးလိုက သားရတယ။ရငထဲမာတော့တမိုး ကီးခံစားနေရပီးရငထိတသလိုလိုစိုးရိမသလိုလိုဖစနေတယ။အခနးထဲရောကတော့ တံခါးပနပိတလိုကပီး “သီတာရေခိုးလိုကလေ” “ဟုတကဲ့ဆရာ” လိုငးကားစီးလာရသူဖစတဲ့အတက ခေးထကခဲ့တယ။ဆရာ့ကားစီး တော့မခေးကတိတတယ။

ဒါပေ မယ့ခေးနံကတော့ရိနေပနတယ။ ရေခိုးဖို့ရေခိူးခနးထဲဝငလိုကပီး ရေခိုးခနးရောကတော့သကပငး လေးခလိုကကာအဝတတေခတ ပီးနောကရေပနးဖင့ပီးရေခိုး လိုကတယ။တကိုယလုံးဆပပာ တိုကပီးအဖုတကိုပါရေဆေးခ လိုကတယ။ရေခိုးပီးသဘကပတကာအပငကိုထကလာတော့ ဆရာက “ငါလဲရေဝငခိုးလိုကဦးမယ” သီတာထိုငခုံမာထိုငပီးရေဆာသလို လိုသေးပေါကခငသလိုလိုဖစနေ တယ။ဆရာရေခိုးခနးကထကလာ တော့သီတာရေခိုးခနးထဲပနဝငပီး ဘိုထိုငပေါထိုငကာသေးပေါကခင သလိုဖစနေတာကိုညစပေါကပေ မယ့ထကမလာတော့အဖုတကိုရေ ပနဆေးပီးထကခဲ့တယ။ဆရာက ကုတငပေါမာပကလကလနပီး စောင့နေတယ။ဆရာ့တကိုယလုံး အဝတတေမရိတော့ဘူး၊ဆရာ့ပေါင ကားကိုသာမကလုံးဝေ့ပီးကည့
လိုကတော့လီးကီးကထောငနေ တယ။ရငဘတကိုအသာဖိပီးတံ  တေးကိုမိုခလိုကမိတယ။တကယ တမးအရယရောကကတညးကဒီ ကိစမိုးကိုသိပေမယ့လကတေ့မ ကုံဖူးသေးပါဘူး။နဖူးတေ့ဒူးတေ့ မငရတဲ့အခါရငတထိတထိတဖစ ရတော့တယ။

“သီတာကောကနေတာလား” “ဟုတတယဆရာ” “ဘာကိုကောကတာလဲ” “မသိတော့ပါဘူးဆရာရယ” “မကုံဖူးလို့လား” “ဟင့အငးဆရာ” “ဆရာကကုံဖူးလို့လား” “လူပိုဝငကတညးကစမးဖူးတယ” “ကုံဖူးတယဆိုတော့ဆရာကလူပို မစစဖူးပေါ့” “ဘယကစစမာလဲ၊ခုခေတကမိနးက လေးယောကား လေးလူပို၊အပို စစတယဆိုတာတောတောရားသား ပီ” “ဆရာကလဲရိပါသေးတယ” “ဒါဆိုသီတာအပိုစစစစလေးပဲရိသေးတာပေါ့” “ဟုတတယဆရာ” ဆရာကသီတာ့ပတထားတဲ့သဘကကိုလမးဆဲယူပီးခတခလိုကတော့သီတာလကနစဘကကိုရငဘတ ပေါကိုယကပီးအုပလိုကမိတယ။ ရငသားကိုကာလိုကပေမယ့မလုံပေ။သိပမကီးပေမယ့ဝိုငးစကလပတဲ့နို့တေကလကကားကမငနေနိူငတယ။သဘကမရိပေမယ့သီတာ့အ ဖုတကိုတော့ဆရာမမငနိုင ပေ။ဒူးကိုပူးစေ့ပီးဒူးထောကထိုငထားတဲ့အတကမမငရတာပါ။ဆရာကသူ့လကကိုဆဲယူပီးသူ့လီးပေါကိုတင ပေးတယ။သီတာလဲဘူမသိကိုးမသိ ယောငနနနင့ကိုငပေးထားလိုက တယ။အစကတော့ရကတယလေ။

“သီတာကငးတိုကပေးလေဟာ” “ဘယလိုလုပရမာလဲဆရာ” “ဒီလိုလုပ” “ဟုတကဲ့ဆရာ” ဆရာပတဲ့အတိုငးလုပပေးတော့ ဆရာ့လီးထိပကအရညကည ကည လေးတေထကလာသလို၊လီးကီးက လညးအကောတပိုငးပိုငးထကာ အရမးကိုကီးပီးမာလာတယ။ ဆရာ့လီးထိပကပဲအရညထကတာ မဟုတဘူး၊ဆရာ့လီးကိုကိုငရငးသီ တာအဖုတကလညးစိုစိစိဖစလာ တယ။  “အိပလိုကလေသီတာ” “ဟုတကဲ့ဆရာ” သီတာအိပရာပေါလဲခလိုကတယ။ သီတာစိတထဲမာတော့ဆရာကလုပတော့မယထငခဲ့တာ။မကလုံးမိတ ပီးပေါငကားပေးလိုကတယ။ဒီ လောကတော့သီတာကားဖူးနားဝရိ တယ။တကယတမးကတော့အဲဒီလိုမဟုတဘူး၊ဆရာကမလုပပဲ သီတာ့နို့ကိုလာစို့တယ။ သီတာရကသားရတယ။ဆရာကသီတာ့နို့ကိုလာဖားလေးနင့ထိတေ့ လိုက တော့သီတာနို့သီးခေါငးလေးကခန လာသလိုနို့တအုံလုံးကကသီးဖု တေထသားရပနတယ။ကငတက တကခံစားမု့နင့အတူအထိအတေ့ ရဲ့ခံစားမု့ရသတမိုးကို ခံစားလိုကရ ပနတယ။အလိုလိုညညးမိတယ။ “ပတ ပတ ပတ” “အာ့ အငးးဟငးးဟငးးး” “အာ့ဆရာသမီးမနေတတဘူး” ဆရာကနို့သီးခေါငးဖားလေးကို လာနင့ထိုးမေပီးယကလိုကနို့အုံ တစခုလုံးကိုစို့လိုကနဲ့လုပလိုကတဲ့အခါမာတော့သီတာတစယောက အောညညးသံမားထက၍ပငလာသည။ ဆရာရဲ့လကကသီတာရဲ့ အဖုတအပေါကနေအုပကာပတ ပေးလေတော့သီတာတန့ကနဲ့ဖစ သားပီးအဖုတတအုံလုံးစိုသားသလိုခံစားလိုကရပီးရငထဲ မ့သိမ့တုန
သားရသည။

အပေါမပတရုံမကအကဲကောငးတ လောကတဖေးဖေးပတပေးရာအ ဖုတတအုံလုံးကတကလာလေသလားဟုပငထငမတရအောငဖောငး ကလာခဲ့ သည။အကဲကောငးတ လောကစုံဆနလုပရားပီးနောကမာအကဲကောငးအပေါနားအစေ့နေရာနားကိုလကခလယဖင့ဖေးဖေး ခငးပတပေးပနရာစိတ တို့ထက ပီးညညးလိုကသည။ “အာ့!အငး ဟငးးဟငးးး” မိမိလုပဖူးသောလညး ယခုအထိအတေ့နင့မတူပေ၊စိတ တို့ခကခငးထကလာသည။မကလုံးစုံ မိတ၍သီတာအောညညးမိ သည။ ထိုစဉမာပငဆရာကသီတာ့နုတခမးအားစုပနမးလေရာသီတာလညး စိတမထိနးနိုငပဲပနလညစုပနမး လိုကတော့သည။ သီတာရကသားရတယ။သူကသီ တာ့နို့ကိုလာဖားလေးနင့ထိတေ့ လိုကတော့သီတာ့နို့သီးခေါငးလေးကခနလာသလိုနို့တအုံလုံးကက သီးဖုတေထသားရပနတယ။ကငတကတကခံစားမု့နင့အတူအထိအတေ့ရဲ့ခံစားမု့ရသတမိုးကိုခံစားလိုကရပနတယ။အလိုလိုညညးမိတယ။

“ပတ ပတ ပတ” “အာ့ အငးးဟငးးဟငး” “ပတ ပတ ပတ” “အာ့!အငး ဟငးးဟငးးး” ညညးသံတေထကပီးအဖုတတစခုလုံးစိုရဲသားမနးသီတာသိ လိုက တယ  “သီတာ” “ရင” “ငါ့စုပပေးပါလား” “ဟုတကဲ့” အပိုမဆိုတော့ပေ။လုပပေးရမည မနးသိပီးနေတော့အိပရာကထပီး ဆရာ့လီးကိုတတသမ မတသမ တပတပတစုပပေး လိုကသည။ဒစကီးကိုငုံ၍စုပရ သညကိုလညးအားရသည။လာ ဖားနင့ထိုးမေပေးလိုကသည။ “ပတ ပတ ပတ” “အားးရီးးးရီးးးကောငးလိုကတာသီတာရယ” တရီးရီးတအားအားညညးနေသ ဖင့ဆရာအရမးကိုကသညဟုထင လိုကသည။ပိုအားရပီးစုပပေး လိုကသည။ လဥကလေးကိုဆုပ  ကိုငညစရသညကိုလညးအရသာ တေ့သလိုခံစားရသည။ “သီတာရေကောငးလိုကတာဟာ၊ နတစညးစိမခံစားနေရသလိုပဲ” “ဆရာ ကလဲသမီးအဲလောကမလုပ တတသေးပါဘူး” “တောပီဆကလုပနေရငပီးသား လိမ့မယ။လိုးရအောငသီတာ” လိုးရအောငဟုပောသောအခါသီ တာစိတကိုတမိုးတဖုံဖစရစေ သည။သီတာကပေါငကိုကားပေး လိုကရာဆရာကဒူးထောကထိုငပီး သီတာ့အဖုတအဝကိုတေ့ ပီးအသာဖိထည့တော့

“ဗစ ဗစဗိ” “အာ့! နာတယဆရာ” အလိုးခံရပီဆိုတဲ့အသိကရငထဲ လိုကကနဲဝငလာပီးအပိုရညပက ပီဆိုပီးစိတထဲခံစားရပီးဗိုကကီး မာလဲစိုးရိမသား ရသည။သို့သော ဆရာကသီတာ့ရဲ့နုတခမးကိုစုပနမး ပနတယ။စိတထဲဘယလိုဖစရ သညကိုနားမလညနိုငပေ။ စိုးရိမစိတတို့လော့ပါးလာပီးကာမ စိတတို့ပနသကရောကလာကာ ပနပီးစုပနမးမိတော့တယ။နာကငခငးဝေဒနာကအဖုတထဲမသက ရောကတော့ပဲစိတလုပရားမု့နဲ့အတူအဖုတအတငးသား စုပယူသလိုလုပရားလာတော့သီတာလဲအံ့ဩမိတယ။ဆရာကတော့သီတာ နုတခမးကိုစုပနမးပီးနောကမာ ဆတကနဲ့လုပရားပီးဖိသငးလိုကတယ “ဗစ ဗစ ဖောက ဗိ” “အာ့! အိုး အငးကတ ကတ” တိုးဝငလာတဲ့လီးကောင့အပိုမေး ဖောကသားတာကိုသိလိုကပီးသီ တာမာစပဖငးဖငးဝေဒနာကိုခံ စားလိုကရသလိုထူးဆနးတဲ့အရ သာတမိုးကိုပါပူးတဲသိလိုကရ တယ။ဆကပီးလိုးးမာကိုလဲ ကောကနေတယ။ဆရာကတော့ ဆကပီးမလုပရားပဲလီးကို အဆုံးထိသငးထားပီးသီတာ့နုတခမးကိုစုပ နမးနေပနတယ တငးကပကပတစဆို့ဆို့အရသာ နင့အတူအထုတအတငးသားလုပ ရားလာပီးအရညတေပို ထကသလိုခံစားရလာတယ။တဖေးဖေးနင့ စိတထဲဘယလိုဖစတာမနးမသိ တော့ပါဘူးဆကပီးလိုးတဲ့အရသာကိုလိုခငလာပနတယ။

လီးကအဆုံးထိဝငသားတော့သီတာလဲခံနိုငပါပီသို့သောဆရာကဆကမလုပရားပဲသီတာရဲ့နို့တေကိုပါပတ သပပေးတဲ့အခါအလိုလိုညညး သံပေးမိတယ။ ညညးသံထကမ ဆရာကလီးကိုတဖေးဖေးနင့နုတ ယူပီးဖေးဖေးခငးအသငးအထုတ လုပတော့တယ။အစေ့ကိုလဲထိသလိုအတငးနုတခမးသားမားကို ပတ ဆဲသားတဲ့ဆရာ့လီးကောင့အဖုတကအရသာတမိုးကိုပါခံစားလိုကရ သည။ “ဖတ!ဖတ..ဖတ..ဖတ” ဆီးခုံခငးတဖတဖတရိုကမိနေသလို  လီးကတဇိ ဇိ တဗိဗိ ဝငနေတယ။ဆရာ့ရဲ့ဂေးဥကလညးသီတာ့ဖငကီးကိုတဖတဖတရိုက ခတနေပနတော့မကလုံးကိုစုံမိတ ပီးညညးမိရပနတော့တယ။ နညးနညးမနလေအရသာ တေ့လေပိုပီးညညးမိပနတယ။ “ဗစ! ဘတ !ဖတ! ဖတ ဖနးဖနးးး” “အင့! အိုးးအငးးဟငးးဟငးး” ဘယလိုသဘောကောင့ရယမသိ  တော့ဆရာ့ခါးကိုသာအတငး ဖကထားပီး နေခငတော့တယ။ ခါးကိုလမးဖကတော့လိုးတဲ့အရိန နေးခိနမာတော့အားမရသလိုခံစား လာရပနတယ။။ခါးကိုလတလိုက ပီးမနမနဆောင့စေဖို့သာခါးကို လမးဆဲပနတနးတဲ့အမု့ကိုမသိ စိတထဲကလုပပေးနေမိပီးဆရာ ကမနလာသညနင့အမအရမးကို ကောငးတဲ့အထိအတေ့ကိုခံစားမိရတော့တယ။

“ဖတ ဖတ ဗိ ..ဗစဖနးးးဖနးဖနး” “အာ့!ရီးးရီးးး အိုးးအားအငးဟငးး” ကားဖူးနေသောပီးတယဆိုဒီလိုမိုး ပောတာဖစမယဟုတေးမိလိုက ပီးသီတာပီး ခါနီးသို့ရောကနေပီဆိုတာသိလိုကရတော့တယ။ “ဘတ ဖတ ဖတ ဖနး ဖနးးဖနး” “အားရီးးရီးးအိုးးး” အဖုတအတငးလုပရားမု့မားနင့အတူသီတာမာ အရညတေစီးဆငး သားသလိုခံစားလိုကတယ။ ဆကပီးမညညးနိုငတော့လောက အောငအားအငကုနခမးသလိုဖစသားပီးငိမသားရတယ။ဆရာ ကတော့မကလုံးစုံမိတပီး ဆကလုပရာသီတာမာငိမပီးနေပေးလိုကရတော့တယ။တခါမအလိုးမခံဖူးသေးပဲတစခါဆိုတစခါအလောကဆရာ့အလိုးကိုခံရ တဲ့အခါသီတာ မာကာမအရသာကောငးကောငးကို ခံစားလိုကရတယ။ ငါးမိနစခန့ကာသောအခါမာတော့ဆရာ့ဆီက “အငးးအားးး ရီးးးရီး ဟားးး”  တနာသံထကလာပီးအတငးလိုး တော့တယ။မကာပါဘူး၊အဖုတထဲ ပူနေးနေးသုတတေဝငလာပီး ဆရာ့ကလီးကိုအဆုံးထိသငးပီးဆီးခုံထိကပထားကာ ကော့ပီးပနးထည့လိုကတော့အဖုတထဲသုတရညတို့ ပည့လံသားတော့တယ။သီတာထိုအခါမစိုးရိမစိတဝငသားပီးဆေး ဘယလိုဝယရမလဲတေးနေစဉ မာ ဆရာကသီတာနံဘေးဝငအိပကာ “သီတာ နာလား” “အရမးတော့မနာပါဘူးဆရာ” “ကောငးရောကောငးရဲ့လား” “သမီးဒီတံခါပဲလုပဖူးတယဆရာ”  “အေးပါ” “ဆရာသမီးဗိုကကီးလို့မဖစဘူး  ဆရာ”“အေးပါငါနင့အတကဆေးဝယလာတယ” “ဟုတကဲ့ဆရာ” သီတာထိုအခါမစိတအေးရတော့ သည။

အဖုတထဲသုတရညမားစေး ကပနေသဖင့သီတာမနေတတပေ။ထို့ကောင့ရေခိုးခနးထဲဝငပီးရေ သားဆေးပီးပနထကလာတော့ “သီတာနင့အမေ ဆေးခနးပတာ အခေအနေဘယလိုရိလဲ” “သကသာလာပါတယဆရာ” “အေးလေ၊ငါကိုယခငးစာပါတယ။ နောကငေလိုရငပောပေါ့” “ဟုတကဲ့ဆရာ” သီတာမာယနေ့ဆရာကောင့အပို စငဘဝကိုစန့လတလိုကရပီဆိုပေ မယ့ဆရာ့ကိုဗေမယူခဲ့ပါဘူး။ ငေရေးကေးရေးနဲ့ယခုလိုအလုပ မိုးသီတာမလုပခင ပါ။ပည့တန ဆာလုံးလုံးဖစသားလိမ့မညဟု တေးမိသည။အမေနေကောငးလင မိမိလုပနေသောအထညခုပအ လုပကိုအလုပသစရာမညဟုတေး ထားလိုကသည။ဒီနေ့တော့မတတ သာသည့အဆုံးဆရာစိတတိုငးက စေရနသာရညမနးထားလိုကသည။ ဆရာကအမောပေသားပီးဖစ၍ သီတာနို့ကို ကိုင၍ကလိပနသည။ သီတာမာယားသလိုလိုစိတလာသ လိုလိုဖစရပနသည။ထို့နောကဆ ရာကနို့ကိုတပတပတစို့ပနရာ သီတာမာစိတပနထလာပီး ဆရာနဲ့ထပနေခငသောဆနဖစလာရပနသည။ဆရာ့လီးကလညးပနလညမာလာသလိုဖစသဖင့ဆရာ့ကိုမေး လိုကသည။

“ဆရာထပလုပဦးမလို့လား”  “အငးလုပဦးမာသီတာ” “ဒါဆိုသမီးစုပပေးမယ” “အငး” သီတာဒီတစခါတော့ကိုယကိုတိုငက လိုလိုခငခငစုပပေးလိုက သည။ လီးကသုတနံ့မားရသေးရာသီတာကတစရူးစယူကာသုပပစပီးဆရာ့  လီးကိုတပတပတစုပလိုကတော့ သည။ဆရာလီးကသီတာအာခံတငး  အတငးပနတောငကာမာကောလာ ပနသည၊စုပရသညကိုလညးတ မိူးခံစားရပီး ကိုကခငသလိုဖစ လာသည။လီးထိပအပေါကဝလေး ကိုလာနင့ထိုး မေပီးစုပပေးလိုက သည။ “ပတ ..ပတ ပတ” “အိုးးရီးးရီးးးကောငးလိုကတာသီ တာရေ” လီကခကခငးပငအကောတပိုငး ပိုငးထ၍ကီးလာ ပနသည။

“ကုနးပေးပါလားသီတာ “ဟုတဆရာ”” ကုနး၍ခံသညသီတာကိုကားဖူး သည။ကောကတော့ကောကသည အောင့သညဟုလညးကားဖူးသည၊ထိုအခိန တငအောင့ရငလညး အောင့စေတော့ဟုသဘောထား လိုကသည၊ဆရာခိုငးသောပုံစံ မိုးကိုမနး၍ကုနးလိုကသည။ ဆရာကသီတာခါးကိုဖိ၍ခက ခိုငးသည၊ထိုသို့ခါးခကလငပိပိနုတ ခမးသားတို့နောကပစထကမညကို သိသည၊လီးကပိပိနုတခမးကားတရစရစနဲ့တိုးဝငလာသည။အဆုံးထိမရောကခင ပငနညးနညးအောင့ သည။အဆုံးထိဝငသားမနးဆရာ့ ဆီးခုံကသီတာဖငကိုကပနေတော့သိလိုကရသည။ဆရာကသူ့လီး ကိုပနဆဲထုတပီးဖေးဖေးခငး  သငးထုတလုပသည။တဖေးဖေး နင့သီတာအရသာတေ့လာသည။ “ဘတ ဖတ ဖတ…ဖတ ဖတ” “အာ့ အငးးဟငးးးဟငး” ခါးကိုကိုငဆဲပီးတခကခငး ဆောင့ လာသည။တငသားမားကိုပတပေး ပီးဆုပကိုငကာဆောင့လိုးလာသည။ပုံစံမတူသောအရသာကိုရရိုပန သည။လီးကပိုဝငသလိုခံစားရသည တဖတဖတတဖတဖတနင့အသံ ထကသလိုသီတာညညးမိရပန သည။

“ဖတဘတ ဖနး ဖနးးဖနးး” “အငးးဟငးးးဟငးးးအာ့..ရီးးအား” ဆရာဒီတခါအလနကာသည။ ဆောင့ခကတို့ပိုမနလာပီးနောက သီတာမာကောငးလနး သဖင့ တအာ့အာ့တရီးးရီး အောပီးဒုတိယအကိမပီးသားရ တော့သည။ သီတာကာမအရသာကိုပည့ပည့ဝဝခံစားဖူးလိုကသည။ထို့နေ့ကတော့ ဆရာနင့ နစကိမလုပဖစခဲ့ပီးဆရာ  ကသီတာ့ကိုဆေးတိုကပီးအိမအ ပနလိုကပို့ခဲ့သည။ပိုကဆံသုံးသိနး လဲပေးခဲ့သည။အခကအခဲမား ကိုဖေရငးရပနတယ။ဒီ လိုနင့အမေ သကသာလာတော့သီတာအလုပရာ ရတယ။အလုပရလာတော့ပထမ ဆုံးအမေ့ကိုပောခဲ့ပီးဆရာ့ကိုဖုနး ဆကလိုကတယ “ဆရာ သမီး လုပရပီသိလား” “ဟုတလား” “သမီးအခုအလုပကလခလဲကောငး တယဆရာ” “အငးလခကောငးတော့ကိုအဆင ပေတာပေါ့” “ဆရာ့ကိုအရမးကေးဇူးတငတယ၊ ဆရာ” “ငါကလဲကေးဇူးတငပါတယဟာ” “ဆရာအခုဘယမာလဲ” “အလုပထဲသားနေတာ” “သမီးတို့လမးဘကခနလာခဲ့လိုက လေ၊သမီးလဲဆရာနင့တေ့ခငနေ တာ” “အေးလာခဲ့မယလေ” ဆရာ့အလာကိုသီတာမောနေမိ တယ။ဆရာနင့တေ့ပီးလုပဖူးက တညးကသီတာဘာဖစမနးမသိဘူး ဆရာ့ကိုသတိရနေတယ။ဆရာ့နင့ လုပခဲ့စဉကအရာတေကိုလဲသတိရ  တယ။သတိရတိုငးလဲအဖုတထဲစိုလာတယ။ခုတော့ဆရာနင့တေ့ရရငဆိုတဲ့အတေးကသီတာ့ရငထဲ တမိုးဖစနေတယ။သီတာအဝတအစာယတေလဲပီးဆရာ့ကိုမောနေ စဉဆရာ့ဆီကဖုနးလာလို့လမးထိပ ကိုထကခဲ့တယ။ဆရာ့ကားကိုမင
တော့ကားပေါတကရငး “ဆရာဘယသားခငလဲ၊သမီးလိုက မယ” “တနေ့ကဟိုတယကိုသားရင ကောငးမလားလို့” “ဆရာကိုကတဲ့နေရာကိုသားပါ”

ဒီတစခါတော့သီတာပောနေပီ။သီတာဆရာ့ဆီယူပီးလိုကကုနးနေ သညမဟုတမိမိဆနအလောကသာ ဆရာ့ကိုပေးဆပခငးဖစသည။ ဒီလိုနင့ခောကလလောကအထိပိတရကတိုငးဆရာနင့တေ့သည။ သံယောဇဉဖစလာသည။ဆရာ့ စိတအလိုကနေပေးရငးတခါတခါလညးဒီလိုလုပနေသညကမားမနးသိ သောလညးရုနးထကမရခေ။ဆရာခေါလငသီတာသားလိုကသည။ယခုတလောဆရာစိတရုပထေးနေပုံပေါကသဖင့မေးမနးလိုကသည။ “ဆရာမရငမ လနးနဲ့သီတာ့ကိုမား စိတကုနနေတာလား” “မဟုတရပါဘူးသီတာရယ၊အလုပ ကောင့လေ၊လုပထားတဲ့အလုပ တေကငေပနမရသေးဘူး”

“အရစခံနေရတာလားဆရာ” “အေးလေ” “ပိုကဆံပေးလို့မရဘူးလား” “သူကပိုကဆံရိတယ၊သူနဲ့အဆင  ပေဖို့ကသူ့အကိုကလိုကမရမာ” “သူကဘာ ကိုကလို့လဲ” “မိနးမလေ” “ဟင “ “အဲလူကမိနးမမရိဘူးလား” “ခုမိနးမနဲ့ကဲနေတာ၊လတခငတိုငးလတနေတော့ပိုဆိုးနေတာ” “ဟင မိနးမရိလကသားနဲ့”  “ဟုတတယသီတာလူဆိုတာကအ ကိုကတမိုးစီလေ” “အဲဒါဆိုလညးရာပေးလိုကတော့” “လယတာကနေတာပဲ” “ဆရာ့အလုပအဆငပေဖို့အရေး ကီးတာပဲ” “သူကိုကမလုပမယဆိုတဲ့လူမိုး” “သောကဂီးကပလိုကသေး” “ဟုတတယ၊အဲဒါကောင့ပောတာ” “သီတာ့အဲလူကီးကိုမငဖူးခငတယဆရာ” “တောကာအဲလူကကိုကသားမ ကိုယကမဖနတီးပေးနိုငတဲ့အခါ သောကပသနာရာမယ့လူ” “သီတာ့ကိုပကည့ဆရာ” “အေးဒီလိုလုပ၊ညနေငါတို့အပင မာတစခုခုစားမယ။သူထိုငတဲ့ဆိုင မာပေါ့” “ဟုတကဲ့ဆရာ” ဆရာနင့တနေ့ခငးလုံးနေပီးတော့ ညနေစောငးတဲ့အခါဘီယာဆိုငိတစ ခုသားလိုကတယ။

ဆရာက “သီတာ ဒီမာခနထိုငဦး၊အဲလူကိုနုတ ဆကလိုကဦးမယ” “ဟုတကဲ့ဆရာ” ဆရာကထကသားပီးတဖကစားပဲ ဝိုငးကိုသားပီးရယရယမောမော နဲ့ စကားပောနေတယ။ဟိုလူကီးက သီတာဘကကိုခနခနလမးကည့ပီး ပောတယ။ဆရာကသီတာကိုလမး ကည့ပီးငငးနေသလိုပါပဲ။ပီးတော့ ရယရယမောမောနဲ့သီတာ့ဆီပန လာတယ။ “သီတာရေ ပသနာပဲ:” “ဘာလို့လဲဆရာ” “နားမငတိုငးလကညိုးထိုးတတသူ ကီးလေ” “ခစ ခစ ဘာပောလို့လဲ ဆရာ” “သီတာကိုသဘောကလို့တဲ့၊ကနော့ တပည့မလေးပါဆရာလို့ခပတည တညနဲ့ငငးခဲ့တယ” “မလယဘူးနောဆရာ” “အေးလေအဲဒါကောင့ပော တာ၊သူကအလုပတေပေးနိုငတာလေ၊အဲဒါကောင့ငါတို့မာမခစသောလညး အောင့ကာနမးနေရတာပေါ့” “ဆရာအရမးခကခဲနေရင၊ဆရာ့အလုပတေ အဆငပေအောင သမီးကူညီပေးပါ့မယ” “နငအရမးနစနာမာပေါ့ဟ”” “မထူးပါဘူးဆရာ၊စို့စို့ပို့ပို့လေးရ အောငသာလုပဆရာ၊ဆရာသာ သီတာကိုပစမ ထားနဲ့”  “ပစမထားပါဘူးဟာ၊တကယလို့နငလုပပေးမယဆိုရငငါနစဆယ ပေးမယ။ကနတာသူ့ဆီကညစ” “လုပလိုကလေဆရာ” ဒီအလုပကိုစိတကမ လုပသင့ဘူးလို့တေးပေမယ့ဆရာ့ကောင့တော့လုပ ဖစတော့မညဟုထငသည။ သိနးနစဆယဆိုတာလဲသီတာတို့လိုလကလုပလကစားဘဝမာ လယတ ကူရဖို့မလယလောကဘူးလေ။

ဒီဘဝကိုမကိုကသောလညးဆရာ့ ကောင့ဖစရတယလို့မထငမိပေ။ဆရာကအတငးအကပတိုကတနး ခငးမရိ၊မိမိသာလငသိနးနစဆယ ကို လိုခင၍ဖစရသညမဟုတလား။ ဒီလိုနဲ့ဆရာဆီကသီတာ့ကိုသိနးနစ ဆယထုတပေးတယ။ပီးတော့အ ဝတအစားနင့မိတကပတေရေမေး တေဝယပေး သေးတယ။ဝယပေးတဲ့ပစညးတေကသီတာမငတောင မမငဖူးတဲ့အကောငးစားတေ တပတလောကကာတော့ဆရာ့ဆီကဖုနးလာတယ။ “သီတာရေ နငငါအလုပထဲကစောင့ ရုံးခနးထဲမာထိုငနေ၊ငါဟိုလူကိုခေါ ပီးလာခဲ့မယ၊နငကငါ့ဆီကဝနထမး လို့ပောထားတယနော” “ဟုတကဲ့ဆရာ” သီတာလဲဆရာ့ရုံး ကိုသားပီးရုံးခနး ထဲထိုငနေတယ။ဆရာနင့ဟိုလူ ရောကလာပီးရုံးခနးထဲဝငလာ တယ။

“သီတာ ဒီဆရာ့အတကအအေးလုပ ပါဦး” “ဟုတကဲ့ဆရာ” သီတာအအေးဘူးတေနင့အသီးတေ တညခငးဧည့ခံပေးလိုကတယ။ “ဘောစိ တပည့ကတော လခည လား” “ဆရာကလဲဗာ၊ဘောစိမဟုတရပါဘူးဗာ” “ခငမားကလညးကနောပောထားလကနဲ့ဗာ၊ဆရာမခေါပါနဲ့ဆို၊အခု ခငမားအလုပတေကိုစစ ပီးပီ၊ ကနောအားတဲ့တနေ့လကမတထိုး ပေးပါ့မယ” “ဟုတကဲ့ပါအကို” “ကနောပောထားတဲ့ကိစရောအ ဆငပေမလား” “ကနောကိုးစားနေပါတယ အကို” “ခငမားဘကကအိုကေရငကနော့ ဘကကလညးအိုကေပါတယ” “ဟုတကဲ့နားလညပါတယအကို” “ဒါနင့သူကဘယသူ” “သီတာပါဆရာသမား” “အငး ၊သီတာငါ့နာမညလဲမတထား ရနနိုငထနးတဲ့” “ဟုတကဲ့ပါဆရာ” “ငါ့ကိုဆရာလို့မခေါနင့ဟ၊ဆရာလို့ ခေါရငဆရာဂုဏနဲ့ညီအောငနေရ တယ၊ငါ အခေါမခံနိုငသေးဘူး” “ဟုတဟုတကဲ့ကိုကီး” “”ခငမားတပည့ကောငးရထားတယဗာ၊သီတာကအရမးတောတယ” “ဟုတကဲ့ကေးဇူးပါရင့” ထို့နောက ဆရာနငရနနိုငထနး ဆိုသောလူကီးထကသားကသည။

ညရောကတော့ “သီတာရေ ဟိုဘဲကမရမကဖစနေပီ” “ဟုတလားဆရာ” “ဆရာကိုသူကဘာတေပောနေလဲ”  “ရအောငလုပပေးပါတဲ့၊သူကသီတာ့ဘဝ အဆငပေအောငလုပပေးနိုငတယတဲ့” “ခစ ခစ သမီးကိုသူကစပနဆာမား ပေးခငနေလားမသိဘူး” “အငးငါကပောထားတယ၊နင့ကိုငါ့အလုပအဆငပေ အောငသာ အားနာနာနဲ့စညးရုံးကည့ရတာလို့၊နငကဒါမိုးမလုပဘူးလို့၊အခုနင့မာ အမေနေမကောငးလို့စားဝတနေ ရေးခကခဲလို့လုပရတာလို့၊လိုငးပေါဟာ မဟုတဘူးလို့” “ဟုတကဲ့ဆရာ” “သီတာအဆငပေရငတပတ လောကခာခိနးလိုကမယ” “ဟုတကဲ့ဆရာ” ဒီလိုနဲ့နောကတပတရောကလာ တော့သီတာ့ကို ဆရာလာခေါသည။

“သီတာဒီဘဲကိုစဲလနးနေအောငလုပပေးတော့” “ဆရာသမီးဘယလိုလုပရမာလဲ” “အဓိကတောကီပဲ” “ဟုတကဲ့ဆရာ” တပတလောကကာတော့ဆရာရောကလာပီးဟိုတယမာသီတာ့ကိုထား ခဲ့တယ။နောကထပနာရီဝကလောကကာတော့ကိုရနနိုငထနးဆိုတဲ့လူ ကီးရောကလာတယ၊ “သီတာရောကတာ ကာပီလား” “ဟုတကဲ့ကာပီအကို” “နငနင့ဆရာဆီကဘယလောကရ လိုကလဲ” “အဲဒါပောဖို့လိုလို့လား၊သီတာက ခုအရမးခကခဲနေလို့လုပရတာ” “ငါသိပါတယဟာ” “သီတာကခုအလုပလုပပီးရငဆရာ့ အလုပကထကမရတော့မာ” “ဟငဘာဖစလို့လဲ” “ဆရာရေ့ဘယလိုမကနာနဲ့သီတာနေရဲမလဲ” “အဲဒါဆို သီတာအလုပထကရတော့ မာပေါ့” “မတတနိုငဘူးအကိုရယ၊သီတာ့အမေနေမကောငးလို့သာလောလောဆယအဆငပေအောငလုပရတာ၊  ဆေးကုပီးရငရာပနမယ” “မပနပါနဲ့သီတာ၊ငါနငအဆငပေ  အောငစီစဉပေးပါ့မယ” “အကိုကသီတာအဆငပေအောင ဘယလိုစီစဉပေးမာလဲ” “ငါတလကိုငါးသိနးပေးမယဟာ”

“တလငါးသိနးနဲ့နေ့တိုငးအကိုနဲ့နေ ရမယဆိုမတနပါဘူး”  “မဟုတဘူးလေ၊တပတကိုတရက လောကပေါ့” “အငးအဲဒါဆိုမဆိုးဘူးပေါ့” “အကိုသီတာ ဝမးသာအောငလုပပီး ခုကိစပီးတာနဲ့သီတာ့မေ့သားမယ့ အရာတေပါ” “ငါတကယပောတာပါ” “ကတိနောအကို” “ကတိ” ထိုစဉမာပငရနနိုငထနးက အဝတအ  စားတေခတနေပါပီ “အကိုသီတာကူခတပေးမယလေ” သီတာသူ့အဝတအစားတေကိုကူ ခတပေးလိုကသည။သားကီး တဖီးဖီးနဲ့ကေနပနေသည။ “သီတာလဲအဝတတေတလာခငး ဖေးဖေးခငးခတကာ” “ဟငဘယလိုကီးလဲအကို” “သီတာ့အလကိုတဖေးဖေးခံစား မလို့ပါသီတာ” “ကဗာ ဆနတာလားအကိုသီတာ ရကတယ” “ရကပါနဲ့သီတာရယ” သီတာတလာခငးခတပေးလိုက တယ။ “ဟာအရမးလလိုကတာသီတာရယ” သီတာနို့ကို ကည့ပီးကိုရနနိုငထနးကဆိုတယ၊သီတာရကပုံးလေးပုံး ရငး  “ဟာအကိုကလဲသီတာရကပါတယ ဆိုမကာ” သီတာအနားကိုကပပီးသီတာအား ဖကထားလေသည။သီတာကရက သလိုလုပရငးပနဖကသည။

“လာကာသီတာ၊အကို့လီးကိုစုပပေး” “ဟင့သီတာမလုပရဲဘူးအကိုရယ၊ သီတာ့ကိုသနားရငမလုပပါရစေနင့” “သီတာကလညးကာဒါလုပတာဘာ ခကတာမတလို့” “သီတာက ဟိုဟာပဲလုပရမယထင လို့လကခံမိတာအကို” “သီတာကလဲကာ၊သီတာကောငး အောငလဲအကိုပနလုပပေးပါ့မယ” သီတာသိလိုကပီဒီလူဒါကိုအရူးအ မူးဖစမနးကိုပါ။ “သီတာမလုပရဲလို့နောအကို” “အကိုအရငလုပပေးရငသီတာပန လုပပေးမလား” “အဲလိုသာဆိုသီတာပနလုပပေး ပါ့မယ” ကိုရနနိုငထနးကတဏာကီးမနးသိ တော့သီတာကတမငပငပောလိုက သည။

“လာအဲဒါဆိုသီတာပကလကလေး အိပလိုက၊အကိုအရငပုစုပေးမယ” သီတာအိပရာပေါပကလကလန၍လဲခလိုကသည။ကိုရနနိုငထနးကကုတငပေါဝ မးလားမောကပီးသီတာ့ပေါငကားထဲဝငကာသီတာ့အ ဖုတအားလာအပားလိုကယက လေသည။အကဲကောငးတလေကစုံဆနယကပီးသီတာပေါငကို မ တငကာသီတာ့အဖုတအကဲကောငးထဲအားအားလာကိုစုခနပီးထိုးမေသည “ပလပ ပလပ” “အားးး! “အားးး သီတာမာလူကတုနယငသားသည၊ပူနေး စိုစတသောလာကအကဲ ကောငးတလောကထိထိမိမိယကသားခေသည။ထိုနောကလာဖားကပူးကပနေသောနတခမးနစလာအကဲကောငးတလောက တိုးဝင လာပီးနုတခမးသားမားအားပတဆဲသားပနသည။စောကစေ့ကိုစုပဆဲပနသည။

“ပတ ပတ ပတ” “အားးးအီးးဟီးးဟီးးး” ခါးကလေပေါကသားသည။အဖုတကမော့ဖောငးလာသည။လကက အိပရာခငးကိုသာတငးတငးဆုပ ကိုငမိတော့သည။ပေါငကိုမောကတငပီးအဖုတသာမကဖငကိုပါ ယကပနသည။ “ပလပ ပလပ “ “အာ့! အငးးဟငးးးဟငးးးရီးးရီးး” တရီးရီးနဲ့အရမးကောငး နေသည။ အစေ့ကိုလာနင့ထိုးမေပီးတပတ ပတစုပပနသည။ “ပတ ပတ ပတ” “အာ့အိုးးရီးးရီးးးအိုးးအားး” “အား အားးရီးးရီးးးအားအကို အိုးအကို အားရီးးရီးးး အားး” တကယပါဒီလိုပီးသောအရာသာ မိုးမတေ့ဖူးသေးသောသီတာ့အဖို့ စိတထဲကသဘောကမိတော့သည၊ “သီတာ နင့အလည့ရောက ပီ” သီတာအိပရာကထပီး သူ့လီးကို တပတပတစုပသည။ထုံးစံအတိုငး လာဖားနင့ရစပတမေပေးလိုက သည။ဂငးတိုကပေးပီးစုပပေး လိုကသည။ ပါးစပထဲရောကလာ သောအရညမားကိုလီးထိပပေါ ထေးခပီးကငးတိုကရငးစုပပေး လိုကရာကိုရနနိုငထနးလီးကလဲ တောတောတောငလာသည။သူ့လီး ကဆရာလီးလောကမကီးပေ။

တောတောလေးမာလာသောအခါ “အကိုသီတာအာညောငးပီ” “အေးရပီသီတာ” “အကိုလုပရငကနဒုံးလေးသုံးပေး လား” “ငါကကနဒုံးသုံးရငအားမရဘူး၊ သီ တာ” “သမီးကောကလို့” “ကောကမနေနဲ့၊ငါကလုပမတော့ အားရအောငလုပမယ”  မသီတာပောသောလညးမရပေ၊ မညသည့အကာအကယမမလုပ  မယ့ပုံမိုးမပေါပေ။ “ပကလကလနလိုကလေသီတာ” “ဟုတအကိုဖေးဖေးလုပနော” “အငးပါသီတာ” ကိုရနနိုငထနးကသီတာ့ပေါငကား ဝငပီးပိပိ အဝကိုလီးတည့ကာ တဖေးဖေးနင့ဖိသငးလိုက သည “ဗစ ဗစ ဗစ” “အာ့ ဖေးဖေး၊နာတယအကိုဟာကအ ကီးကီး၊သူမားဟာကဲသားပီလားမသိဘူး” နာတယပောပီးသီတာကညစထား သည။ ကိုရနနိုငထနးကကလညးသီတာနို့ကိုစို့ပီးအဆုံးထိထဲကိုဖိထည့လိုကရာလီးကတငးကပကပဆို့ဆို့ ကီးဝင သားရသည၊

“အားသေပါပီအကိုရယ” မနာသောလညးဟနလုပ၍ရနနိူင ထနးသဘောကရနပောလိုကသည “ဗစ ဗစ ဗိ” “အာ့! နာတယအကိုစူးပီးအောင့နေ တာ ပဲ.ဖေးဖေးလုပပါ” လီးကိုတဆုံးအထိသငးပီးသီတာ့ ခါးကိုမဆဲ၍အားထည့ပီးဆောင့ သည။ “ဗစ..ဗစ..ဗိ ဗစ” “အာ့!အီးး အားးး” သီတာ အသညးအသနအောညညးလိုကရတော့သည။အဖုတတခုလုံးမီးစနင့ထိုးသလိုပငခံစားလိုကရ သည။သို့သောအတေ့အကုံတစခုအနေနဲ့ကမးကမးတမး တမးဆက ဆံခငးကလညးတမိုးတဖုံကောငးနေသည။ ယခုကိစမာငေကောင့ဖစ သောငားလညးကာမစိတမားဖစ ပေါနေသညကိုသီတာထူးဆနးစာ  သိလိုကသည။ခနတာမသာနာပီး ကောငးလာသည။စိတတို့မတရားထနလာသည။ကိုရနနိုငထနးကတ ဖတဖတနင့လိုးပီးမသီတာ့ခါးကို လတခလိုက သည။ပုခုံးသားကို လမးဆဲပီးအသားကုနလိုးသည။ သီတာရဲ့စိတတို့ထနပီးအဖုတထဲမပိပိနံရံတို့လုပရားကာညစသကဲ့သို့ ဖစလာသည။လီးဝငသံကတဇိ တဗိဗိမညလာသည။ပေါငခငးထိ ကပသံတဖနးဖနးကားလာရသည။ သို့သောမကာမီပငကိုရနနိုငထနး လီးမသုတမားပနးထကသားသညကိုသိလိုက သည။သီတာမာ ပီးမောကခငးမရိပေ။

“အကိုပီးသားပီလားဟင” “ဟုတတယသီတာ၊မလုပရတာကာ ပီမို့လားမသိဘူး၊အရမးမနနေသလိုပဲ” “ဟင အကိုကလဲအကာကီးပဲကို၊သီတာ ဖင့သေပီမတနေတာ” “ဟားးဟားးး၊ကိုယလိုးတာကောငး လား” “သားမသိဘူး ဘာတေလာမေးမနး ဒီမာတော့သေလုမောပါးပဲ” “ဟားးဟားး” ရနနိုငထနး သဘောကစာဖင့ရယ မောနေတော့သည။ကိုရနနိုငထနး ခနနားသောလညးလီးကပန၍မာ လာခငးမရိပေ။သို့သောဇိမယူခငသဖင့ “သီတာ အကို့လီးကို ပနစုပပေး ပါဦးကာ” သီတာရနနိုငထနးသဘောကစေ  ရနစုပပေးလိုကသည။ကိုရနနိုင ထနးလကကလညးအငိမမနေပေ။ သီတာ့စောကဖုတကိုလကနဲ့ နိုက ရငးကလိနေသည။ ထိုသို့လုပနေစဉဖုနးဝငလာသဖင့ သီတာ့ကိုလကကာပပီးရပရန ပောသည။ဖုနးပောပီး သီတာကထပမံစုပပေးသောလညးလီး ကတောငလာခငးမရိသဖင့ကိုရနနိုငထနးလကလော့ပီး “သီတာ၊နင့ဆရာကိုခေါလိုကတော့ ငါသားမရတော့မယ” “ဟနးအပိုပောတုနးကတော့မိုးကီးလေကီးနဲ့တလကိုငါးသိနးပေးမယ  ဘာမယနဲ့ဆရာကသာသိနးနစဆယ ပေးပီးသီတာ့ကိုအားနာနာနဲ့လုပ ခိုငးရတာ၊အခုတော့အကိုကပေးပီ”  “မဟုတရ ဘူးသီတာရယတကယ ကိစရိလို့သာပါ”

“အဲဒါဆိုနောကမတေ့တော့ဘူးမ ဟုတလား” “တေ့မာပေါ့သီတာ” “တေ့မယဆိုသီတာကသီတာ့ဆရာ့ဆီဘယလိုတောငးရမာလဲ” “အကိုပေးခဲ့ပါ့မယ” “တကယပေးမာလားအကို” “တကယပေါ့သီတာ” “အကိုပေးမအကိုနဲ့တေ့တဲ့အခါသီ တာကောငးကောငးမနမနဝတစား ပီးလာလို့ရမာ” “အေးပါရော့”  ငါး ထောငတနတစအုပကိုပေးသ ဖင့သီတာလမးယူလိုကပီး “သီတာရောအခုအကိုနဲ့ပနလိုကခဲ့ရ မလား” “မလိုကနဲ့သီတာနင့ဆရာကိုနေလကိုခေါခိုငးလိုကမယ” “ဟုတကဲ့အကို” ကိုရနနိုငထနးဆရာ့ဆီကိုဖုနးဆက ၍ခေါသည။ပီးလငအဝတအစား မားဝတပီးအခနးထဲမထကသား သည။သီတာမာ အခနးထဲကနနေ ခဲ့ရတော့သည။မိနစနစဆယခန့ ကာသောအခါဆရာရောကလာပီး “သီတာအဆငပေလား” “ပေပါတယဆရာ” “ကေးဇူးတငပါတယ သီတာ ၊ငါ့အခကအခဲတေကိုကူညီပေးလို့” သီတာကငါးထောငတနအုပကို  လကကပရငး “ဆရာ့ကိုပိုကေးဇူးတငတယ၊ သီတာပိုကဆံတေစုမိရငရာပန မယ ဈေးဆိုငလေးနဲ့စကဆိုငတဲလုပမယ အခုအမေလဲနေကောငးပီဆိုတော့ ငေစုလို့ရပီ” “အော အေးကောငးတာပေါ့သီတာ ငါဝမးသာတယ၊နငပနတော့မယ  ဆိုရငပောပေါ့၊ငါလညးနင့အတက တခုခုစီစဉပေးပါ့မယ” “အာ ရပါတယဆရာ” “နငပနတော့မလား” “သမီးကအခိနရပါတယ၊ဆရာသာ မအားရငပန၊နေခငသေးတယဆို ရငတော့နေလေဆရာ”

“ခနနေကသေးတာပေါ့” “ဟုတကဲ့ဆရာ” သီတာနားလညသဘောပေါကပါသည။ဆရာ့အဝတအစားတေကိုကူ ခတပေးပီးနောက “ဆရာ သမီးရေဆေး လိုကဦးမယ” “အေးပါသီတာ” သီတာနင့ဆရာအတူနေလိုကပီး သီတာ့ရဲ့မပီးဆုံးခဲ့သောကာမဆန ကိုဆရာကပီးဆုံးသည့တိုငအောင လုပပေးလိုက သည။သီတာထို့ ကောင့ပငဆရာနဲ့နေခငသည။ ဆရာကသူ့ဆနထကသီတာ့ဆနကို အရငဖည့ပေးပီးမသူလိုရာကိုအ ရောကသားသည။ထို့ကောင့ဆရာ့  ခေါလငသီတာသားလိုကသည မဟုတလား။ ဒီလိုနဲ့ကိုရနနိုငထနးနင့ခောကလ ခန့တပတလငတန့တာမနေပေးခဲ့ ပီးတစလငါးသိနးသာမကမုန့ဘိုး လညးရသဖင့သီတာမာငေသိနး ခောကဆယခန့ရခဲ့သည။သီတာ ပနခါနီးငါးသိနးထပပေးသည။ ဆရာဆီသားပီး “ဆရာသမီးပနတော့မယ” “အောအေး  ပနမယဆိုတော့လဲ ရော့မုန့ဖိုး” ငေငါးသိနးထပပေးသည။

“ဆရာ့ကိုကနတော့ခဲ့မယဆရာ” “မကနတော့နဲ့သီတာ၊ငါကနငနဲ့ပတသကပီးကနတော့ခံနိုငတဲ့လူမိုးမမဟုတတာ” “ဟာဆရာကလညးဆရာ့ကေးဇူး သီ တာ့မာအမားကီးရိပါတယ” “နင့ခနာကိုယ၊နင့သေးသားနဲ့ရငးနီး ခဲ့ရတာတေအမားကီးပါသီတာ၊ ငါကိုယတိုငလညးတာဝနမကငး ဘူးလေ” “ဆရာ့ အတကသမီးကညဖူပီး သားဆရာ” “အေးပါမကနတော့နဲ့အစစအရာရာ အဆငပေပါစေဟာ” “ဆရာဒီနေ့မအားဘူးလား” “အားပါတယ” “သမီးဒီနေ့ နောကဆုံးအနေနဲ့တ့ခငပါတယဆရာ” “ကောငးပီလေသားကတာပေါ့” ဆရာနင့နောကဆုံးတေ့ဆုံခငးဖစ လေတော့သီတာကပဲအစစအရာရာ ကို ဦးဆောငလိုကတယ။စုပပေးတာ ရောလိုးတာရောဦးဆောငပီးနစ ကိမပီးတဲ့အထိနေလိုကပီးညနေ စောငးမသီတာအိမပနတယ။ နောကတနေ့နံနကရာကိုခရီးထကခဲ့ ပါတယ။ရာမာဆိုငလေးတညရငး ဈေးရောငးစကခုပနေခဲ့တာ ခောကလလောကမာရာကကိုသကနောငကလကထပခင့တောငး တော့တယ။အမေကလညးသူအ သကကီးပီဖစတဲ့အတကအိမ ထောငပုစေခငနေပီလေ။

“သမီးကညာအခါမလင့စေနဲ့တဲ့၊ မောငသကနောငကရိုးသားကိုး စားတဲ့သူတယောကမို့အမေကသ ဘောတူတယ၊မနမနသာလကထပလိုကပါ၊အမေလညးသမီးကိုစိတခခငနေပီ” “ဟုတကဲ့အမေ” ကိုသကနောငကိုအမေကသဘောတူကောငးပောတော့လကထပဖို့ ရာကိုးစားကတော့တယ။မငလာ  ဆောငခါနီးဆရာဆီဖုနးဆကပီးအ ကောငးကားလိုကတယ။ မငလာဆောငကိုလကဖဲ့တေအ မားကီးနဲ့ရောကလာပေးတယ။ သီတာကဆရာ့ကိုဒီ အကိမမာတော့ ကနတော့ခင့ရလိုကတယ။ “ကဲဒီလငဒီမယားအိုအောငမငး အောငပေါငးနိုငကပါစေဗာ” “ပေးတဲ့ဆုနဲ့ပည့ပါစေဆရာ” ဆရာပေးတဲ့ ဆုတောငးရဲ့အဓိပါယ ကိုသီတာသိလိုကတယ။သီတာပုံး နေလိုကတယ။ဘာလို့လဲဆိုတော့ သီတာတို့ကလကမထပခငက တညးကအတူနေပီးပီလေ၊ ဘာပနာမမရိပါဘူး၊ကိုသကနောငက ရိုးသားပါတယ။ကိုသကနောငကို ပောပပီးသားရနကုနမာရညးစား ရိခဲ့ဖူးတယလို့ပေါ့။ကိုသကနောငက ခင့လတပါတယ။ဒီတော့လညးဘာ ပနာမပေါလာစရာအကောငးမရိပါဘူးလေ။

 

Zawgyi

 

မမုန္းx{1014}x{103D}ိုငဲ့သူတစ္ဦး

သီတာတစ္ေယာက္ေဈးဆိုင္ေလးကိုတိုးခဲx{1037}ရင္းတစုံတစ္ဦးကိုသတိရ လိုကယ္။သတိရမိသူကတခိနပတကဲ့ဖူးတဲ့သူ။ဆရာ့နာမညဦးေနလ။ဆ ရာ့ကိုရနုနာေတx{1037}ၿပီးသီတာ့ဘဝကိုခုလို ဖစ္ေအာငုပ္ေပးခဲ့သူ။ေတးမိၿပီး အရငအေၾကာင္းေတကိုပနတိရလာမိသည္။တကယ္ေတာ့ ဒီလိုဖစဲ့ ရတဲ့အေၾကာင္းကေတာ့ သီတာတစ္ေယာကရာ့ဆီကအ လုပက္ၿပီးမအထညဳပစု မာအလုပငုပုပဲ့ၿပီးမအေမ့ကန္းမာေရးကခိဳx{1037}ယင္း လာခဲ့တယ္။အေမ့ကိုပဳစုေနရ လိုx{1037}အလုပကကားလာတဲ့အခါ အလုပထကိုကတယ္။အ လုပလဲမရိသလိုအေမ့ေဆးဘိုး၊ အိမားခ၊ စားစရိတ္ေတေၾကာင့္ လကဲေငမရိတဲ့အခါမာေတာ့ေခး ငားသုံးစဲရတယ္။ေပါငရာမရိ ေတာ့အလတ္ေခးရတဲ့အခါအတိုး ကမားလန္းတဲ့အတက္ သီတာတစ္ ေယာက္x{1039}x{101C}ကံရာမရဖစဲ့ရတယ္။

ေနာကုံးေတာ့ရိတဲ့မာနကိုခဝါခ ၿပီးအရငလုပငစူဆရာေနလဆီကိုပဲအကူအညီေတာင္းရေတာ့တယ္။ “ဆရာသမီးကိုကူညီပါဦး” “ဘာလဲသီတာ  ဘာဖစိုx{1037}လဲ” “သမီးေင နည္းနည္းလိုေနလိုx{1037}” “ဟမ္ ဘယိုဖစာလဲ” “သမီးအေမေနမေကာင္းလိုx{1037}ပါဆရာ” “အင္းပါသီတာ နငါ့ဆီကအလုပ္ ထက္ၿပီးအထညဳပာလုပ္ေနတယဟုတား” “ဟုတါတယရာ” “အဲဒီကပိုကံပိုရလိုx{1037}ေပာင္းသား ၿပီးအခုဘာလိုx{1037}ပိုကံလိုတာလဲ” “သမီးအေမေနမေကာင္းေတာ့သမီး အလုပနားလိုကတယ္။ရိတဲ့ ပိုကံလဲကုန္ၿပီဆရာ၊အကူအညီ ေတာင္းစရာဆိုလိုx{1037}ဆရာပဲရိတာမိုx{1037} သမီးအကူအညီေတာင္းရတာပါ” “ေအးေလ ဘယ္ေလာကိုလဲ” “တစိန္းေလာကါဆရာ” “ေအး ယူသားလိုက္၊ဒါx{1014}x{103D}င့ယ္ ေတာ့ပနပလဲ” “သမီးအလုပနုပိုx{1037}ရတဲ့ေနx{1037}ပန္
ဆပါ့မယ္” “ေအးပါ ယူသား၊ယူသား၊ေရာ့” မိုးသီတာတစ္ေယာကရာ့ကိုမက္ x{1014}x{103D}ာပူစာx{1014}x{103D}င့ကူအညီေတာင္းလိုက္ ရတယ္။ဆရာကသေဘာေကာင္းပါ တယ္။အေပာကေတာ့ဆိုးတယ္။ ေယာက္ားေလးေတကိုေပါက ရေပာေပမယိန္းကေလးေတက ရင္ေတာ့မေပာဘူး၊အလုပာစ ကားမားေနရင္ေတာ့အဆဲခံရၿပီ၊ ေပးတာကမ္းတာေကၽးေမးတာ ေတာ့အၿမဲလုပယ္။ပငန္းတဲ့ေနx{1037}ေတဆိုရငၿမဲေကၽးေမးတတ္ တယ္။၊မိုးသီတာဧရာဝတီတိုင္းက
ေနရနုနိုေရာကာခဲ့တယ္။

မိုးသီတာမာအေမပဲရိၿပီးစကည္း  နည္းပါးခဳပတယ္။ဒါေပမယ့္ နယာစီးပားရာရတာကမလယာ မိုx{1037}ရနုနိုလာခဲ့တာပါ။မိုးသီတာတိုx{1037}ရဲx{1037}ေဆမိဳးေတာပဲ့ဦးေလးကရနုနာဆရာ့အလုပာလုပ္ေန ၿပီးဆရာကေနစရာေပးထားတဲ့အတကရာ့ကိုအကိဳးအေၾကာင္း ေပာပၿပီးေခၚေတာ့ရနုနိုေရာကာခဲ့တယ္။အလုပာရင္းဆရာ့ အလုပာအလုပ္ၾကမ္းသမားအဖစ္ လုပဲ့တယ္။အဲဒီမာx{1014}x{103D}စေလာက္ ၾကာေတာ့ဆရာ့နဲx{1037}ရင္းနီးလာခဲ့တယ္။
ဆရာဆိုေပမယ့သကရမ္းx{1039}x{101C}ကီး တဲ့လူမဟုတူး။အသကုံးဆယ့္ ငါးေလာကိေနၿပီ၊မိုးသီတာက ေတာ့အသက္x{1014}x{103D}စယ့္x{1014}x{103D}စဲေရာက္ေနၿပီ။အသား ဖဴတယ္။x{101B}ုပည္ ေလးကလဲမဆိုးပါဘူး။ခx{1014}x{103D}x{1039}x{1016}ာကိုယ ခိဳးအစားကေတာ့သူx{1037}ေနရာx{1014}x{103D}င့ူရိ တာပဲ။ဆရာ့အလုပာလုပုန္းက ေတာ့အဝတစားအေဟာင္းေတ x{1014}x{103D}င့ိုသီဖတီေပါ့။ဒါေပမယ့ိုးသီ တာရဲx{1037}အလကိုေတာ့မဖုံးလx{103E}မ္းခဲ့ပါ ဘူး။ဦးေလးရိလိုx{1037}သာမိုးသီတာကိုမစေနာကဲၾကပါဘူး။အေမေနမ ေကာင္းေတာ့မိုးသီတာဦးေလးဆီက ပိုကံေခးမလိုx{1037}လာခဲ့ေပမယ့္ ဦးေလးကနယိုေရာက္ေနတယ္။

ဦးေလးမိန္းမဆီကေတာ့မေခးရဲဘူး။ဆရာ့ကိုေတx{1037}ေတာ့ေရx{1037}မက္x{1014}x{103D}ာ ေနာကားၿပီးမိမိအခကခဲေပ လည္ေအာငးရေတာ့တယ္။မ တတာတဲ့အဆုံးေခးရေတာ့တယ္။မတတ္x{1014}x{103D}ိူငူးေလ။အေခခံလူ တန္းစားတိုx{1037}ဘဝမာလကုပပါး စပx{103C}ပတာမဟုတား။ဆရာ့ဆီကရတဲ့ပိုကံကိုအေမ့ကိုေဆးခန္း
ပ၊စားေသာကာx{1014}x{103D}င့ပတ္ၾကာ ေတာ့ကုနနယ္။အေရးထဲအရာေပၚဆိုတာတကယါပဲ၊ပိုကံကမရိ၊အေမကေနမေကာင္းရတဲ့အထဲအိမခေတာင္းေတာ့မိုးသီတာစိတစနယ္။ ေနာကုံးေတာ့လဲဆရာ့ဆီအကူအညီေတာင္းရပနယ္။ “ဆရာရယမီးကိုကူညီပါဦးဆရာ” “နင့ေမေနမေကာင္းေသးဘူးလား” “မေကာင္းေသးပါဘူးဆရာရယ္” “ေအာ္ေအးပါဘယ္ေလာကူမလဲ” “သုံးသိန္းေလာကါဆရာ” “မားလခညား” “အိမခပါေပးစရာရိလိုx{1037}ဆရာ” “ေအးပါဒါနဲx{1037}ဆိုေလးသိန္းရိၿပီ၊မတ္ ထားဦး” “ဟုတဲ့ဆရာ” အိမခေပး၊အေမ့ေဆးခန္းပ၊အ ေမ့ေရာဂါကတေရာင္ေရာငဲx{1037}၊အား ရိမယ့ာတာေလးေတဝယာx{1014}x{103D}င့္ x{1014}x{103D}စိန္းနီးနီးပဳတနယ္။ကန္ တဲ့တစိန္းေကာိုေခၽတာစားေပ မယ့ုံးပတ္ေကာာခံတယ္။

အေမ့ေရာဂါကမေပာကူး။ ဒီေတာ့လဲဆရာ့ဆီလာရပနယ္။ “ဘာလဲေဟ့သီတာ၊ေငလိုပန္ၿပီလား” “ဟုတယရာ” “နင့ေမကမေပာက္ေသးဘူးလား” “မေပာက္ေသးဘူးဆရာ” “ေဆးေသေသခာခာစစ္ၿပီးကုေလ ဟ၊ၾကာေလလူနာကအားနည္းၿပီး ေရာဂါကုရခက္ေလဖစာ” “ဆရာရယ္ေဆးစစိုx{1037}ဆိုတာအထူးကု ေဆးခန္းမာပမဖစာ၊ေလာ ေလာဆယ္ေငမရိေတာ့သမီးမပx{1014}x{103D}ိူငူးေလ” “နင့ာကအခိနုန္၊ေငကုနူ ပမ္းဖစ္ေနၿပီ၊အထူးကုမာသာပ” “ဟုတဲ့ဆရာ” “ခုဘယ္ေလာကူမလဲ” “ဖစ္x{1014}x{103D}ိုငင္ေလးသိန္းေလာက္ ထပ္ေပးပါဆရာ” “ေအးနင့ိုအရင္ေပးတဲ့ပိုကံ ေလးသိန္းရိၿပီးၿပီဘယ္ေတာ့ပနမလဲ”  “ဆရာရယနေလာက္ေစာင့္ေပးပါ”  “ငါလဲအဆငိပ္ေပတာမဟုတူး ငါ့အလုပ္ေတကအရစံေနရာနဲx{1037}ေင ကထကလာလိုx{1037}ဟ” “ၾကားပါတယရာ၊အားလဲနာပါ တယ္၊သမီးလဲမတတာလိုx{1037}ဆရာ့ဆီကိုအကူအညီေတာင္းရတာပါ ဆရာ” “ေအးငါေပာမယီတစါထပူညီမယ္။ေနာကကုနငန္ေပး ရ မယ္” “ဟုတဲ့ဆရာ” ဘာပဲဖစစ္ေလာေလာဆယာ ပိုကံရဖိုx{1037}ကအေရးx{1039}x{101C}ကီးတယ္။

အေမကအေရးx{1039}x{101C}ကီးေတာ့ဂတိတစု မနန္ေပးလိုကယ္။ဆရာကေင ေလးသိန္းထပ္ေပးတယ္၊ေငယူၿပီး အေမ့ကိုေဆးခန္းပရပနယ္။အေမ့ကိုေဆး စစ္၊ေဆးကု၊ေဆးဝယ္၊ အိမခေပးx{1014}x{103D}င့ုံးပတဲေနရတယ္ ကုနန္ၿပီ၊လကုန္ေတာ့ဆရာ့ဆီက ဖုန္းလာတယ္။ဘာမအေထအထူးမမေပာေပမယ့ီတာ့မာေငလိုခိန္ ဖစ္ေနေတာ့အရမ္းဝမ္းသာသား ကာဆရာ့ဆီသားလိုကယ္။ “သီတာဘယိုလဲလကုနိုx{1037} အေx{1039}x{101E}ကးပနပလိုx{1037}လား” “ပန္ေပးဖိုx{1037}ေနေနသာသာဆရာရယ္ ခုေတာင္ေငထပိုလိုx{1037}ဆရာဆီထပာခဲ့တာ” “အဲဒါေၾကာင့္ေပာတာဖစယ္၊ ဆင္းရဲရငတိမတညူးဆိုတာ” “အဲလိုမဟုတပါဘူး ဆရာ၊မရိလိုx{1037} မေပးx{1014}x{103D}ိုငာပါဆရာ” “ေအးေလ ငါကလဲ မရိလိုx{1037}မေပးx{1014}x{103D}ိုငဲ့အခါကတိမတည္x{1014}x{103D}ိုငာကိုေပာတာပါ” “ဟုတါတယရာ၊သမီးဘယို
နည္းနဲx{1037}ဖစစနပါရေစ” “အင္းအဲလိုေပာရင္ေတာ့၊ငါပဲမ ေကာင္းဖစ္ဦးမယ္” “ရငရာဘာကိုေပာတာလဲ” “အင္း ငါေပာလိုက’ “အာဆရာကလဲ”
သီတာရကားမိသည္။ဆရာေပာ တာကိုသီတာနားလညည္။အရငဆရာx{101B}x{103E}တ္ေနာက္ေနာက္ေပာသံ ၾကားဖူးသညည္။

“ဟုတယဟုတား၊သိမ္းထား တဲ့အေမေပးတဲ့လယကကို ထုတ္ေရာင္းတာနဲx{1037}ရၿပီ” “ဆရာကလဲဗိုကာေဈးကမရဘူး ဆရာ၊အဲဒါလုပိုx{1037}လဲတေနx{1037}ဘယ္ ေလာကမလဲ၊ဆရာ့ေငကိုအဲဒီ ေလာကဲx{1037}ခနအတင္းပနရx{1014}x{103D}ိုငူး” “ငါကေတာ့အဲဒီပိုကံကိုဘယို ပနမလဲစဥ္းစားေနတာ” “ဆရာရယခုအခိနေတာ့သမီး အသားပဲလီးယူမရေတာ့မယစ္ ခစ္” “နင့သားကိုငါလုပိုx{1037}ရမလဲဟ၊ လုပိုx{1037}ရတာဆိုရင္ေတာ့တမိဳးေပါ့” “ဆရာသာကမအေx{1039}x{101E}ကး ေတကို ေလာစယိုရငရာ့စိတိုင္း ကသာခိုင္းပါဆရာ” “ကဲနငကယုပ္ေပးမာလား” “ခုသမီးမာေx{101B}းခယရာသိပရိဘူး ဆရာ” “ဒါဖင့ဲၿပီးေရာ၊ခုသားမယ္” “ဟုတဲ့ဆရာ” သီတာ့မာေx{101B}းခယရာမရိပါဘူး၊ဒီအတကဲဆရာ့ကိုစိတဆိုးမိဘူး။ အေx{1039}x{101E}ကးနဲx{1037}လူကိုေပးဆပတယိုx{1037}လဲမေတးမိဘူး။ကိုယ့မ္းနာကိုယ္ သာသိတယ္။ေပးဆပေပမယ့္ေက နပယ္။

ေလာေလာဆယေမ့ေဆးဘိုးရယ္ စားဝတ္ေနေရးအဆင္ေပဖိုx{1037}ရယဲ ေတးမိတယ္။ဘာပဲဖစစ္ေလာ ေလာဆယဆင္ေပဖိုx{1037}လိုအပ္ တယဟုတ္ လား။ဆရာ့ေနာကို လိုကဲ့တယ္။ဆရာလဲေလာကီသား ပဲ၊သူလိုအပာကိုဖည့္ေပးx{1014}x{103D}ိုငင္ သီတာဒုကx{1039}x{1001}တခိဳx{1037}တဝက္ေပလည္ ၿပီ။အပိဳစငဝကိုx{1014}x{103D}ေမာ ေပမယ့ေမ့အတကိုအေရးx{1039}x{101C}ကီးတာမိုx{1037}သီ တာအပိဳစငန္းဦးကိုစနx{1037}x{103E}တ္ လိုက္ေတာ့မယ္။မိမိဒုကx{1039}x{1001}ေရာကဥာမိမိရဲx{1037}အခကခဲကိုကူညီေပး ေသာဆရာ့အတကိမိတတ္x{1014}x{103D}ိုငဲ့အရာကိုပနည္ေပးဆပိုx{1037}အတကဲစဥ္းစားၿပီးဆရာေခၚရာေနာက္ ကိုလိုကဲ့ရၿပီ။ဆရာကေဆးဆိုငဆိုငိုဝင္ၿပီးမဟိုတယိုသားခဲ့ တယ္။ဆရာကသီတာ့ကိုကားေပၚ ထားခဲ့ၿပီးအခန္းငားၿပီးမ သီတာကိုလာေခၚတယ္ “သီတာရၿပီလိုကဲ့” သီတာကားေပၚကဆင္းၿပီးလိုက္ သားရတယ္။ရငဲမာေတာ့တမိဳး x{1039}x{101C}ကီးခံစားေနရၿပီးရငိတလိုလိုစိုးရိမလိုလိုဖစ္ေနတယ္။အခန္းထဲေရာက္ေတာ့ တံခါးပနိတိုက္ၿပီး “သီတာေရခိဳးလိုက္ေလ” “ဟုတဲ့ဆရာ” လိုင္းကားစီးလာရသူဖစဲ့အတက္ ေခၽးထကဲ့တယ္။ဆရာ့ကားစီး ေတာ့မေခၽးကတိတယ္။

ဒါေပ မယ့္ေခၽးနံကေတာ့ရိေနပနယ္။ ေရခိဳးဖိုx{1037}ေရခိဴးခန္းထဲဝငိုက္ၿပီး ေရခိဳးခန္းေရာက္ေတာ့သကင္း ေလးခလိုကာအဝတ္ေတခၽတ္ ၿပီးေနာက္ေရပန္းဖင့္ၿပီးေရခိဳး လိုကယ္။တကိုယုံးဆပာ တိုက္ၿပီးအဖုတိုပါေရေဆးခ လိုကယ္။ေရခိဳးၿပီးသဘကတာအပငိုထကာေတာ့ ဆရာက “ငါလဲေရဝငိဳးလိုက္ဦးမယ္” သီတာထိုငုံမာထိုင္ၿပီးေရဆာသလို လိုေသးေပါကငလိုလိုဖစ္ေန တယ္။ဆရာေရခိဳးခန္းကထကာ ေတာ့သီတာေရခိဳးခန္းထဲပနင္ၿပီး ဘိုထိုင္ေပၚထိုငာေသးေပါကင္ သလိုဖစ္ေနတာကိုညx{103B}စ္ေပါက္ေပ မယ့ကလာေတာ့အဖုတိုေရ ပန္ေဆးၿပီးထကဲ့တယ္။ဆရာက ကုတင္ေပၚမာပကကန္ၿပီး ေစာင့္ေနတယ္။ဆရာ့တကိုယုံး အဝတ္ေတမရိေတာ့ဘူး၊ဆရာ့ေပါင္ ၾကားကိုသာမကုံးေဝ့ၿပီးၾကည့္
လိုက္ေတာ့လီးx{1039}x{101C}ကီးကေထာင္ေန တယ္။ရငတိုအသာဖိၿပီးတံ  ေတးကိုၿမိဳခလိုကိတယ္။တကယ္ တမ္းအx{101B}ယ္ေရာကတည္းကဒီ ကိစx{1039}x{1005}မိဳးကိုသိေပမယ့က္ေတx{1037}မ x{1039}x{101C}ကဳံဖူးေသးပါဘူး။နဖူးေတx{1037}ဒူးေတx{1037} မငတဲ့အခါရငထိတိတစ္ ရေတာ့တယ္။

“သီတာေၾကာက္ေနတာလား” “ဟုတယရာ” “ဘာကိုေၾကာကာလဲ” “မသိေတာ့ပါဘူးဆရာရယ္” “မx{1039}x{101C}ကဳံဖူးလိုx{1037}လား” “ဟင့င္းဆရာ” “ဆရာကx{1039}x{101C}ကဳံဖူးလိုx{1037}လား” “လူပိဳဝငတည္းကစမ္းဖူးတယ္” “x{1039}x{101C}ကဳံဖူးတယိုေတာ့ဆရာကလူပိဳ မစစူးေပါ့” “ဘယစစာလဲ၊ခုေခတမိန္းက ေလးေယာက္ား ေလးလူပိဳ၊အပိဳ စစယိုတာေတာ္ေတာားသား ၿပီ” “ဆရာကလဲရိပါေသးတယ္” “ဒါဆိုသီတာအပိဳစစစ္ေလးပဲရိေသးတာေပါ့” “ဟုတယရာ” ဆရာကသီတာ့ပတားတဲ့သဘကိုလမ္းဆဲယူၿပီးခၽတလိုက္ေတာ့သီတာလက္x{1014}x{103D}စကိုရငတ္ ေပၚကိုယက္ၿပီးအုပိုကိတယ္။ ရငားကိုကာလိုက္ေပမယ့လုံေပ။သိပx{1039}x{101C}ကီးေပမယ့ိုင္းစကပတဲ့x{1014}x{103D}ိုx{1037}ေတကလက္ၾကားကမင္ေနx{1014}x{103D}ိူငယ္။သဘကရိေပမယ့ီတာ့အ ဖုတိုေတာ့ဆရာမမင္x{1014}x{103D}ိုင္ ေပ။ဒူးကိုပူးေစ့ၿပီးဒူးေထာကိုငားတဲ့အတကမငတာပါ။ဆရာကသူx{1037}လကိုဆဲယူၿပီးသူx{1037}လီးေပၚကိုတင္ ေပးတယ္။သီတာလဲဘူမသိကိုးမသိ ေယာငနx{1014}x{103D}င့ိုင္ေပးထားလိုက္ တယ္။အစကေတာ့ရကယ္ေလ။

“သီတာကင္းတိုက္ေပးေလဟာ” “ဘယိုလုပမာလဲဆရာ” “ဒီလိုလုပ္” “ဟုတဲ့ဆရာ” ဆရာပတဲ့အတိုင္းလုပ္ေပးေတာ့ ဆရာ့လီးထိပအရည္ၾကည္ ၾကည္ ေလးေတထကာသလို၊လီးx{1039}x{101C}ကီးက လည္းအေၾကာတပိဳင္းပိဳင္းထကာ အရမ္းကိုx{1039}x{101C}ကီးၿပီးမာလာတယ္။ ဆရာ့လီးထိပပဲအရညကာ မဟုတူး၊ဆရာ့လီးကိုကိုငင္းသီ တာအဖုတလည္းစိုစိစိဖစာ တယ္။  “အိပိုက္ေလသီတာ” “ဟုတဲ့ဆရာ” သီတာအိပာေပၚလဲခလိုကယ္။ သီတာစိတဲမာေတာ့ဆရာကလုပ္ေတာ့မယငဲ့တာ။မကုံးမိတ္ ၿပီးေပါငားေပးလိုကယ္။ဒီ ေလာက္ေတာ့သီတာၾကားဖူးနားဝရိ တယ္။တကယမ္းကေတာ့အဲဒီလိုမဟုတူး၊ဆရာကမလုပဲ သီတာ့x{1014}x{103D}ိုx{1037}ကိုလာစိုx{1037}တယ္။ သီတာရကားရတယ္။ဆရာကသီတာ့x{1014}x{103D}ိုx{1037}ကိုလာဖားေလးx{1014}x{103D}င့ိေတx{1037} လိုက္ ေတာ့သီတာx{1014}x{103D}ိုx{1037}သီးေခါင္းေလးကခၽန္ လာသလိုx{1014}x{103D}ိုx{1037}တအုံလုံးၾကကီးဖု ေတထသားရပနယ္။ကငက္ တကံစားမx{103C}x{1037}x{1014}x{103D}င့တူအထိအေတx{1037} ရဲx{1037}ခံစားမx{103C}x{1037}ရသတမိဳးကို ခံစားလိုက ပနယ္။အလိုလိုညည္းမိတယ္။ “x{1039}x{101D}ပတ္ x{1039}x{101D}ပတ္ x{1039}x{101D}ပတ္” “အာ့ အင္းးဟင္းးဟင္းးး” “အာ့ဆရာသမီးမေနတတူး” ဆရာကx{1014}x{103D}ိုx{1037}သီးေခါင္းဖားေလးကို လာx{1014}x{103D}င့ိုးေမx{103E}ၿပီးယကိုက္x{1014}x{103D}ိုx{1037}အုံ တစုလုံးကိုစိုx{1037}လိုကဲx{1037}လုပိုကဲ့အခါမာေတာ့သီတာတစ္ေယာက္ ေအာည္းသံမားထက္၍ပငာသည္။ ဆရာရဲx{1037}လကသီတာရဲx{1037} အဖုတေပၚကေနအုပာပတ္ ေပးေလေတာ့သီတာတနx{1037}နဲx{1037}ဖစ္ သားၿပီးအဖုတအုံလုံးစိုသားသလိုခံစားလိုကၿပီးရငဲ မ့ိမ့ုန္
သားရသည္။

အေပၚမပတ္x{101B}ုံမကအကဲေၾကာင္းတ ေလာကေဖးေဖးပတ္ေပးရာအ ဖုတအုံလုံးx{1039}x{101E}ကတကာေလသလားဟုပငငတေအာင္ေဖာင္း x{1039}x{101E}ကလာခဲ့ သည္။အကဲေၾကာင္းတ ေလာကုံဆနx{103C}ပားၿပီးေနာကာအကဲေၾကာင္းအေပၚနားအေစ့ေနရာနားကိုလကလယင့္ေဖးေဖး ခင္းပတ္ေပးပနာစိတ္ တိုx{1037}ထx{1039}x{101E}က ၿပီးညည္းလိုကည္။ “အာ့!အင္း ဟင္းးဟင္းးး” မိမိလုပူးေသာည္း ယခုအထိအေတx{1037}x{1014}x{103D}င့တူေပ၊စိတ္ တိုx{1037}ခကင္းထx{1039}x{101E}ကလာသည္။မကုံးစုံ မိတ္၍သီတာေအာည္းမိ သည္။ ထိုစဥာပငရာကသီတာ့x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းအားစုပမ္းေလရာသီတာလည္း စိတထိန္းx{1014}x{103D}ိုငဲပနညုပမ္း လိုက္ေတာ့သည္။ သီတာရကားရတယ္။သူကသီ တာ့x{1014}x{103D}ိုx{1037}ကိုလာဖားေလးx{1014}x{103D}င့ိေတx{1037} လိုက္ေတာ့သီတာ့x{1014}x{103D}ိုx{1037}သီးေခါင္းေလးကခၽနာသလိုx{1014}x{103D}ိုx{1037}တအုံလုံးၾကက္ သီးဖုေတထသားရပနယ္။ကငကကံစားမx{103C}x{1037}x{1014}x{103D}င့တူအထိအေတx{1037}ရဲx{1037}ခံစားမx{103C}x{1037}ရသတမိဳးကိုခံစားလိုကပနယ္။အလိုလိုညည္းမိတယ္။

“x{1039}x{101D}ပတ္ x{1039}x{101D}ပတ္ x{1039}x{101D}ပတ္” “အာ့ အင္းးဟင္းးဟင္း” “x{1039}x{101D}ပတ္ x{1039}x{101D}ပတ္ x{1039}x{101D}ပတ္” “အာ့!အင္း ဟင္းးဟင္းးး” ညည္းသံေတထက္ၿပီးအဖုတစုလုံးစိုx{101B}x{103E}ဲသားမန္းသီတာသိ လိုက္ တယ္  “သီတာ” “ရင္” “ငါ့စုပ္ေပးပါလား” “ဟုတဲ့” အပိုမဆိုေတာ့ေပ။လုပ္ေပးရမည္ မန္းသိၿပီးေနေတာ့အိပာကထၿပီး ဆရာ့လီးကိုတတမ မတမ တx{1039}x{101D}ပတ္x{1039}x{101D}ပတုပ္ေပး လိုကည္။ဒစ္x{1039}x{101C}ကီးကိုငုံ၍စုပ သညိုလည္းအားရသည္။လာ ဖားx{1014}x{103D}င့ိုးေမx{103E}ေပးလိုကည္။ “x{1039}x{101D}ပတ္ x{1039}x{101D}ပတ္ x{1039}x{101D}ပတ္” “အားးရီးးးရီးးးေကာင္းလိုကာသီတာရယ္” တရီးရီးတအားအားညည္းေနသ ဖင့ရာအရမ္းx{1039}x{101C}ကိဳကညုထင္ လိုကည္။ပိုအားရၿပီးစုပ္ေပး လိုကည္။ လဥကေလးကိုဆုပ္  ကိုငx{103B}စသညိုလည္းအရသာ ေတx{1037}သလိုခံစားရသည္။ “သီတာေရေကာင္းလိုကာဟာ၊ နတည္းစိမံစားေနရသလိုပဲ” “ဆရာ ကလဲသမီးအဲေလာကလုပ္ တတ္ေသးပါဘူး” “ေတာ္ၿပီဆကုပ္ေနရင္ၿပီးသား လိမ့ယ္။လိုးရေအာငီတာ” လိုးရေအာငုေပာေသာအခါသီ တာစိတိုတမိဳးတဖုံဖစေစ သည္။သီတာကေပါငိုကားေပး လိုကာဆရာကဒူးေထာကိုင္ၿပီး သီတာ့အဖုတဝကိုေတ့ ၿပီးအသာဖိထည့္ေတာ့

“ဗစ္ ဗစ္ၿဗိ” “အာ့! နာတယရာ” အလိုးခံရၿပီဆိုတဲ့အသိကရငဲ လx{103C}ိကနဲဝငာၿပီးအပိဳရညက္ ၿပီဆိုၿပီးစိတဲခံစားရၿပီးဗိုက္x{1039}x{101C}ကီး မာလဲစိုးရိမား ရသည္။သိုx{1037}ေသာ္ ဆရာကသီတာ့ရဲx{1037}x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းကိုစုပမ္း ပနယ္။စိတဲဘယိုဖစ သညိုနားမလည္x{1014}x{103D}ိုင္ေပ။ စိုးရိမိတိုx{1037}ေလာ့ပါးလာၿပီးကာမ စိတိုx{1037}ပနက္ေရာကာကာ ပန္ၿပီးစုပမ္းမိေတာ့တယ္။နာကငင္းေဝဒနာကအဖုတဲမသက္ ေရာက္ေတာ့ပဲစိတx{103C}ပားမx{103C}x{1037}နဲx{1037}အတူအဖုတတင္းသား စုပူသလိုလx{103C}ပားလာေတာ့သီတာလဲအံ့ဩမိတယ္။ဆရာကေတာ့သီတာ x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းကိုစုပမ္းၿပီးေနာကာ ဆတနဲx{1037}လx{103C}ပားၿပီးဖိသင္းလိုကယ္ “ဗစ္ ဗစ္ ေဖာက္ ဗိ” “အာ့! အိုး အင္းကၽတ္ ကၽတ္” တိုးဝငာတဲ့လီးေၾကာင့ပိဳေမး ေဖာကားတာကိုသိလိုက္ၿပီးသီ တာမာစပင္းဖင္းေဝဒနာကိုခံ စားလိုကသလိုထူးဆန္းတဲ့အရ သာတမိဳးကိုပါပူးတဲသိလိုက တယ္။ဆက္ၿပီးလိုးးမာကိုလဲ ေၾကာက္ေနတယ္။ဆရာကေတာ့ ဆက္ၿပီးမလx{103C}ပားပဲလီးကို အဆုံးထိသင္းထားၿပီးသီတာ့x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းကိုစုပ္ နမ္းေနပနယ္ တင္းကပပစိုx{1037}ဆိုx{1037}အရသာ x{1014}x{103D}င့တူအထုတတင္းသားလx{103C}ပ္ ရားလာၿပီးအရည္ေတပို ထကလိုခံစားရလာတယ္။တေဖးေဖးx{1014}x{103D}င့္ စိတဲဘယိုဖစာမန္းမသိ ေတာ့ပါဘူးဆက္ၿပီးလိုးတဲ့အရသာကိုလိုခငာပနယ္။

လီးကအဆုံးထိဝငားေတာ့သီတာလဲခံx{1014}x{103D}ိုငါၿပီသိုx{1037}ေသာရာကဆကလx{103C}ပားပဲသီတာရဲx{1037}x{1014}x{103D}ိုx{1037}ေတကိုပါပတ္ သပ္ေပးတဲ့အခါအလိုလိုညည္း သံေပးမိတယ္။ ညည္းသံထက ဆရာကလီးကိုတေဖးေဖးx{1014}x{103D}င့္x{1014}x{103D}x{103C}တ္ ယူၿပီးေဖးေဖးခင္းအသင္းအထုတ္ လုပ္ေတာ့တယ္။အေစ့ကိုလဲထိသလိုအတင္းx{1014}x{103D}x{103C}တမ္းသားမားကို ပတ္ ဆဲသားတဲ့ဆရာ့လီးေၾကာင့ဖုတအရသာတမိဳးကိုပါခံစားလိုက သည္။ “ဖတ္!ဖတ္..ဖတ္..ဖတ္” ဆီးခုံခင္းတဖတတ္x{101B}ိုကိေနသလို  လီးကတဇိ ဇိ တဗိဗိ ဝင္ေနတယ္။ဆရာ့ရဲx{1037}ေဂးဥကလည္းသီတာ့ဖင္x{1039}x{101C}ကီးကိုတဖတတ္x{101B}ိုက္ ခတ္ေနပန္ေတာ့မကုံးကိုစုံမိတ္ ၿပီးညည္းမိရပန္ေတာ့တယ္။ နည္းနည္းမန္ေလအရသာ ေတx{1037}ေလပိုၿပီးညည္းမိပနယ္။ “ဗစ္! ဘတ္ !ဖတ္! ဖတ္ ဖန္းဖန္းးး” “အင့္! အိုးးအင္းးဟင္းးဟင္းး” ဘယိုသေဘာေၾကာင့ယသိ  ေတာ့ဆရာ့ခါးကိုသာအတင္း ဖကားၿပီး ေနခင္ေတာ့တယ္။ ခါးကိုလမ္းဖက္ေတာ့လိုးတဲ့အရိန္ ေx{1014}x{103D}းခိနာေတာ့အားမရသလိုခံစား လာရပနယ္။။ခါးကိုလx{103E}တိုက္ ၿပီးမနန္ေဆာင့္ေစဖိုx{1037}သာခါးကို လမ္းဆဲပနန္းတဲ့အမx{103C}x{1037}ကိုမသိ စိတဲကလုပ္ေပးေနမိၿပီးဆရာ ကမနာသည္x{1014}x{103D}င့မအရမ္းကို ေကာင္းတဲ့အထိအေတx{1037}ကိုခံစားမိရေတာ့တယ္။

“ဖတ္ ဖတ္ ဗိ ..ဗစန္းးးဖန္းဖန္း” “အာ့!ရီးးရီးးး အိုးးအားအင္းဟင္းး” ၾကားဖူးေနေသာၿပီးတယိုဒီလိုမိဳး ေပာတာဖစယုေတးမိလိုက္ ၿပီးသီတာၿပီး ခါနီးသိုx{1037}ေရာက္ေနၿပီဆိုတာသိလိုကေတာ့တယ္။ “ဘတ္ ဖတ္ ဖတ္ ဖန္း ဖန္းးဖန္း” “အားရီးးရီးးအိုးးး” အဖုတတင္းလx{103C}ပားမx{103C}x{1037}မားx{1014}x{103D}င့တူသီတာမာ အရည္ေတစီးဆင္း သားသလိုခံစားလိုကယ္။ ဆက္ၿပီးမညည္းx{1014}x{103D}ိုင္ေတာ့ေလာက္ ေအာငားအငုနမ္းသလိုဖစားၿပီးၿငိမားရတယ္။ဆရာ ကေတာ့မကုံးစုံမိတ္ၿပီး ဆကုပာသီတာမာၿငိမ္ၿပီးေနေပးလိုကေတာ့တယ္။တခါမအလိုးမခံဖူးေသးပဲတစါဆိုတစါအေလာကရာ့အလိုးကိုခံရ တဲ့အခါသီတာ မာကာမအရသာေကာင္းေကာင္းကို ခံစားလိုကတယ္။ ငါးမိနစနx{1037}္ၾကာေသာအခါမာေတာ့ဆရာ့ဆီက “အင္းးအားးး ရီးးးရီး ဟားးး”  တx{1014}x{103D}ာသံထကာၿပီးအတင္းလိုး ေတာ့တယ္။မၾကာပါဘူး၊အဖုတဲ ပူေx{1014}x{103D}းေx{1014}x{103D}းသုတ္ေတဝငာၿပီး ဆရာ့ကလီးကိုအဆုံးထိသင္းၿပီးဆီးခုံထိကပားကာ ေကာ့ၿပီးပန္းထည့ိုက္ေတာ့အဖုတဲသုတညိုx{1037} ပည့ံသားေတာ့တယ္။သီတာထိုအခါမစိုးရိမိတငားၿပီးေဆး ဘယိုဝယမလဲေတးေနစဥ္ မာ ဆရာကသီတာနံေဘးဝငိပာ “သီတာ နာလား” “အရမ္းေတာ့မနာပါဘူးဆရာ” “ေကာင္းေရာေကာင္းရဲx{1037}လား” “သမီးဒီတံခါပဲလုပူးတယရာ”  “ေအးပါ” “ဆရာသမီးဗိုက္x{1039}x{101C}ကီးလိုx{1037}မဖစူး  ဆရာ”“ေအးပါငါနင့တက္ေဆးဝယာတယ္” “ဟုတဲ့ဆရာ” သီတာထိုအခါမစိတ္ေအးရေတာ့ သည္။

အဖုတဲသုတညားေစး ကပ္ေနသဖင့ီတာမေနတတ္ေပ။ထိုx{1037}ေၾကာင့္ေရခိဳးခန္းထဲဝင္ၿပီးေရ သားေဆးၿပီးပနကာေတာ့ “သီတာနင့ေမ ေဆးခန္းပတာ အေခအေနဘယိုရိလဲ” “သကာလာပါတယရာ” “ေအးေလ၊ငါကိုယင္းစာပါတယ္။ ေနာက္ေငလိုရင္ေပာေပါ့” “ဟုတဲ့ဆရာ” သီတာမာယေနx{1037}ဆရာေၾကာင့ပိဳ စငဝကိုစနx{1037}x{103E}တိုကၿပီဆိုေပ မယ့ရာ့ကိုေဗမယူခဲ့ပါဘူး။ ေငေရးေၾကးေရးနဲx{1037}ယခုလိုအလုပ္ မိဳးသီတာမလုပင္ ပါ။ပည့န္ ဆာလုံးလုံးဖစားလိမ့ညု ေတးမိသည္။အေမေနေကာင္းလင္ မိမိလုပ္ေနေသာအထညဳပ လုပိုအလုပစာမညုေတး ထားလိုကည္။ဒီေနx{1037}ေတာ့မတတ္ သာသည့ဆုံးဆရာစိတိုင္းက ေစရနာရညန္းထားလိုကည္။ ဆရာကအေမာေပသားၿပီးဖစ္၍ သီတာx{1014}x{103D}ိုx{1037}ကို ကိုင္၍ကလိပနည္။ သီတာမာယားသလိုလိုစိတာသ လိုလိုဖစပနည္။ထိုx{1037}ေနာက ရာကx{1014}x{103D}ိုx{1037}ကိုတx{1039}x{101D}ပတ္x{1039}x{101D}ပတိုx{1037}ပနာ သီတာမာစိတနလာၿပီး ဆရာနဲx{1037}ထပ္ေနခင္ေသာဆx{1014}x{103D}x{1039}x{1015}ဖစာရပနည္။ဆရာ့လီးကလည္းပနညာလာသလိုဖစဖင့ရာ့ကိုေမး လိုကည္။

“ဆရာထပုပ္ဦးမလိုx{1037}လား”  “အင္းလုပ္ဦးမာသီတာ” “ဒါဆိုသမီးစုပ္ေပးမယ္” “အင္း” သီတာဒီတစါေတာ့ကိုယိုတိုင လိုလိုခငငုပ္ေပးလိုက္ သည္။ လီးကသုတံx{1037}မားရေသးရာသီတာကတစx{103D}းစယူကာသုပစ္ၿပီးဆရာ့  လီးကိုတx{1039}x{101D}ပတ္x{1039}x{101D}ပတုပိုက္ေတာ့ သည္။ဆရာလီးကသီတာအာခံတင္း  အတင္းပန္ေတာငာမာေကာလာ ပနည္၊စုပသညိုလည္းတ မိဴးခံစားရၿပီး x{1039}x{101C}ကိဳကငလိုဖစ္ လာသည္။လီးထိပေပါကေလး ကိုလာx{1014}x{103D}င့ိုး ေမx{103E}ၿပီးစုပ္ေပးလိုက္ သည္။ “x{1039}x{101D}ပတ္ ..x{1039}x{101D}ပတ္ x{1039}x{101D}ပတ္” “အိုးးရီးးရီးးးေကာင္းလိုကာသီ တာေရ” လီကခကင္းပငေၾကာတပိဳင္း ပိဳင္းထ၍x{1039}x{101C}ကီးလာ ပနည္။

“ကုန္းေပးပါလားသီတာ “ဟုတရာ”” ကုန္း၍ခံသညီတာကိုၾကားဖူး သည္။ေၾကာက္ေတာ့ေၾကာကည္ ေအာင့ညုလည္းၾကားဖူးသည္၊ထိုအခိန္ တင္ေအာင့ငည္း ေအာင့္ေစေတာ့ဟုသေဘာထား လိုကည္၊ဆရာခိုင္းေသာပုံစံ မိဳးကိုမန္း၍ကုန္းလိုကည္။ ဆရာကသီတာခါးကိုဖိ၍ခက္ ခိုင္းသည္၊ထိုသိုx{1037}ခါးခကငိပိx{1014}x{103D}x{103C}တ္ ခမ္းသားတိုx{1037}ေနာကစကညို သိသည္၊လီးကပိပိx{1014}x{103D}x{103C}တမ္းၾကားတရစစဲx{1037}တိုးဝငာသည္။အဆုံးထိမေရာကင္ ပငည္းနည္းေအာင့္ သည္။အဆုံးထိဝငားမန္းဆရာ့ ဆီးခုံကသီတာဖငိုကပ္ေနေတာ့သိလိုကသည္။ဆရာကသူx{1037}လီး ကိုပနဲထုတ္ၿပီးေဖးေဖးခင္း  သင္းထုတုပည္။တေဖးေဖး x{1014}x{103D}င့ီတာအရသာေတx{1037}လာသည္။ “ဘတ္ ဖတ္ ဖတ္…ဖတ္ ဖတ္” “အာ့ အင္းးဟင္းးးဟင္း” ခါးကိုကိုငဲၿပီးတခကင္း ေဆာင့္ လာသည္။တငားမားကိုပတ္ေပး ၿပီးဆုပိုငာေဆာင့ိုးလာသည္။ပုံစံမတူေသာအရသာကိုရရx{103C}ိပန္ သည္။လီးကပိုဝငလိုခံစားရသည္ တဖတတဖတတ္x{1014}x{103D}င့သံ ထကလိုသီတာညည္းမိရပန္ သည္။

“ဖတတ္ ဖန္း ဖန္းးဖန္းး” “အင္းးဟင္းးးဟင္းးးအာ့..ရီးးအား” ဆရာဒီတခါအလန္ၾကာသည္။ ေဆာင့ကိုx{1037}ပိုမနာၿပီးေနာက္ သီတာမာေကာင္းလန္း သဖင့္ တအာ့အာ့တရီးးရီး ေအာ္ၿပီးဒုတိယအx{1039}x{101C}ကိမ္ၿပီးသားရ ေတာ့သည္။ သီတာကာမအရသာကိုပည့ည့ဝခံစားဖူးလိုကည္။ထိုx{1037}ေနx{1037}ကေတာ့ ဆရာx{1014}x{103D}င့္ x{1014}x{103D}စ္x{1039}x{101C}ကိမုပစဲ့ၿပီးဆရာ  ကသီတာ့ကိုေဆးတိုက္ၿပီးအိမ ပနိုကိုx{1037}ခဲ့သည္။ပိုကံသုံးသိန္း လဲေပးခဲ့သည္။အခကခဲမား ကိုေဖရင္းရပနယ္။ဒီ လိုx{1014}x{103D}င့ေမ သကာလာေတာ့သီတာအလုပာ ရတယ္။အလုပလာေတာ့ပထမ ဆုံးအေမ့ကိုေပာခဲ့ၿပီးဆရာ့ကိုဖုန္း ဆကိုကယ္ “ဆရာ သမီး လုပၿပီသိလား” “ဟုတား” “သမီးအခုအလုပလခလဲေကာင္း တယရာ” “အင္းလခေကာင္းေတာ့ကိုအဆင္ ေပတာေပါ့” “ဆရာ့ကိုအရမ္းေကးဇူးတငယ္၊ ဆရာ” “ငါကလဲေကးဇူးတငါတယာ” “ဆရာအခုဘယာလဲ” “အလုပဲသားေနတာ” “သမီးတိုx{1037}လမ္းဘကနလာခဲ့လိုက္ ေလ၊သမီးလဲဆရာx{1014}x{103D}င့္ေတx{1037}ခင္ေန တာ” “ေအးလာခဲ့မယ္ေလ” ဆရာ့အလာကိုသီတာေမာ္ေနမိ တယ္။ဆရာx{1014}x{103D}င့္ေတx{1037}ၿပီးလုပူးက တည္းကသီတာဘာဖစန္းမသိဘူး ဆရာ့ကိုသတိရေနတယ္။ဆရာ့x{1014}x{103D}င့္ လုပဲ့စဥအရာေတကိုလဲသတိရ  တယ္။သတိရတိုင္းလဲအဖုတဲစိုလာတယ္။ခုေတာ့ဆရာx{1014}x{103D}င့္ေတx{1037}ရရငိုတဲ့အေတးကသီတာ့ရငဲ တမိဳးဖစ္ေနတယ္။သီတာအဝတစာယေတလဲၿပီးဆရာ့ကိုေမာ္ေန စဥရာ့ဆီကဖုန္းလာလိုx{1037}လမ္းထိပ္ ကိုထကဲ့တယ္။ဆရာ့ကားကိုမင္
ေတာ့ကားေပၚတကင္း “ဆရာဘယားခငဲ၊သမီးလိုက္ မယ္” “တေနx{1037}ကဟိုတယိုသားရင္ ေကာင္းမလားလိုx{1037}” “ဆရာx{1039}x{101C}ကိဳကဲ့ေနရာကိုသားပါ”

ဒီတစါေတာ့သီတာေပာ္ေနၿပီ။သီတာဆရာ့ဆီယူၿပီးလိုကုန္းေန သညဟုတိမိဆx{1014}x{103D}x{1039}x{1015}အေလာကာ ဆရာ့ကိုေပးဆပင္းဖစည္။ ဒီလိုx{1014}x{103D}င့္ေခာကေလာကထိပိတကိုင္းဆရာx{1014}x{103D}င့္ေတx{1037}သည္။ သံေယာဇဥစာသည္။ဆရာ့ စိတလိုကေနေပးရင္းတခါတခါလည္းဒီလိုလုပ္ေနသညမားမန္းသိ ေသာည္းx{101B}ုန္းထကရေခ။ဆရာေခၚလငီတာသားလိုကည္။ယခုတေလာဆရာစိတx{103C}ပ္ေထးေနပုံေပါကဖင့္ေမးမန္းလိုကည္။ “ဆရာမx{101B}x{103E}င လန္းနဲx{1037}သီတာ့ကိုမား စိတုန္ေနတာလား” “မဟုတပါဘူးသီတာရယ္၊အလုပ္ ေၾကာင့္ေလ၊လုပားတဲ့အလုပ္ ေတကေငပနရေသးဘူး”

“အရစံေနရတာလားဆရာ” “ေအးေလ” “ပိုကံေပးလိုx{1037}မရဘူးလား” “သူကပိုကံရိတယ္၊သူနဲx{1037}အဆင္  ေပဖိုx{1037}ကသူx{1037}အx{1039}x{101C}ကိဳကိုကရမာ” “သူကဘာ x{1039}x{101C}ကိဳကိုx{1037}လဲ” “မိန္းမေလ” “ဟင္ “ “အဲလူကမိန္းမမရိဘူးလား” “ခုမိန္းမနဲx{1037}ကဲေနတာ၊လတငိုင္းလတ္ေနေတာ့ပိုဆိုးေနတာ” “ဟင္ မိန္းမရိလကားနဲx{1037}”  “ဟုတယီတာလူဆိုတာကအ x{1039}x{101C}ကိဳကမိဳးစီေလ” “အဲဒါဆိုလည္းရာေပးလိုက္ေတာ့” “လယာကေနတာပဲ” “ဆရာ့အလုပဆင္ေပဖိုx{1037}အေရး x{1039}x{101C}ကီးတာပဲ” “သူx{1039}x{101C}ကိဳကလုပယိုတဲ့လူမိဳး” “ေသာကီးကပလိုက္ေသး” “ဟုတယ္၊အဲဒါေၾကာင့္ေပာတာ” “သီတာ့အဲလူx{1039}x{101C}ကီးကိုမငူးခငယရာ” “ေတာ္ၾကာအဲလူကx{1039}x{101C}ကိဳကားမ ကိုယမဖနီးေပးx{1014}x{103D}ိုငဲ့အခါ ေသာကသနာရာမယ့ူ” “သီတာ့ကိုပၾကည့ရာ” “ေအးဒီလိုလုပ္၊ညေနငါတိုx{1037}အပင္ မာတစုခုစားမယ္။သူထိုငဲ့ဆိုင္ မာေပါ့” “ဟုတဲ့ဆရာ” ဆရာx{1014}x{103D}င့ေနx{1037}ခင္းလုံးေနၿပီးေတာ့ ညေနေစာင္းတဲ့အခါဘီယာဆိုငိတစ္ ခုသားလိုကယ္။

ဆရာက “သီတာ ဒီမာခနထိုင္ဦး၊အဲလူကိုx{1014}x{103D}x{103C}တ္ ဆကိုက္ဦးမယ္” “ဟုတဲ့ဆရာ” ဆရာကထကားၿပီးတဖကားပဲ ဝိုင္းကိုသားၿပီးရယယ္ေမာေမာ နဲx{1037} စကားေပာေနတယ္။ဟိုလူx{1039}x{101C}ကီးက သီတာဘကိုခနခနလမ္းၾကည့္ၿပီး ေပာတယ္။ဆရာကသီတာကိုလမ္း ၾကည့္ၿပီးငင္းေနသလိုပါပဲ။ၿပီးေတာ့ ရယယ္ေမာေမာနဲx{1037}သီတာ့ဆီပန္ လာတယ္။ “သီတာေရ ပသနာပဲ:” “ဘာလိုx{1037}လဲဆရာ” “x{1014}x{103D}ားမငိုင္းလကx{103B}ိဳးထိုးတတူ x{1039}x{101C}ကီးေလ” “ခစ္ ခစ္ ဘာေပာလိုx{1037}လဲ ဆရာ” “သီတာကိုသေဘာကလိုx{1037}တဲ့၊ကေနာ့္ တပည့ေလးပါဆရာလိုx{1037}ခပည္ တညဲx{1037}ငင္းခဲ့တယ္” “မလယူးေx{1014}x{103D}ာရာ” “ေအးေလအဲဒါေၾကာင့္ေပာ တာ၊သူကအလုပ္ေတေပးx{1014}x{103D}ိုငာေလ၊အဲဒါေၾကာင့ါတိုx{1037}မာမခစ္ေသာည္း ေအာင့ာနမ္းေနရတာေပါ့” “ဆရာအရမ္းခကဲေနရင္၊ဆရာ့အလုပ္ေတ အဆင္ေပေအာင္ သမီးကူညီေပးပါ့မယ္” “နငရမ္းနစာမာေပါ့ဟ”” “မထူးပါဘူးဆရာ၊စိုx{1037}စိုx{1037}ပိုx{1037}ပိုx{1037}ေလးရ ေအာငာလုပရာ၊ဆရာသာ သီတာကိုပစ ထားနဲx{1037}”  “ပစထားပါဘူးဟာ၊တကယိုx{1037}နငုပ္ေပးမယိုရငါx{1014}x{103D}စယ္ ေပးမယ္။ကနာသူx{1037}ဆီကညx{103B}စ္” “လုပိုက္ေလဆရာ” ဒီအလုပိုစိတမ လုပင့ူးလိုx{1037}ေတးေပမယ့ရာ့ေၾကာင့္ေတာ့လုပ္ ဖစ္ေတာ့မညုထငည္။ သိန္းx{1014}x{103D}စယိုတာလဲသီတာတိုx{1037}လိုလကုပကားဘဝမာ လယ ကူရဖိုx{1037}မလယ္ေလာကူးေလ။

ဒီဘဝကိုမx{1039}x{101C}ကိဳက္ေသာည္းဆရာ့ ေၾကာင့စတယိုx{1037}မထငိေပ။ဆရာကအတင္းအၾကပိုကန္း ခင္းမရိ၊မိမိသာလငိန္းx{1014}x{103D}စယ္ ကို လိုခင္၍ဖစသညဟုတား။ ဒီလိုနဲx{1037}ဆရာဆီကသီတာ့ကိုသိန္းx{1014}x{103D}စ္ ဆယုတ္ေပးတယ္။ၿပီးေတာ့အ ဝတစားx{1014}x{103D}င့ိတပ္ေတေရေမx{103E}း ေတဝယ္ေပး ေသးတယ္။ဝယ္ေပးတဲ့ပစx{1039}x{1005}ည္းေတကသီတာမင္ေတာင္ မမငူးတဲ့အေကာင္းစားေတ တပတ္ေလာက္ၾကာေတာ့ဆရာ့ဆီကဖုန္းလာတယ္။ “သီတာေရ နငါအလုပဲကေစာင့္ x{101B}ုံးခန္းထဲမာထိုင္ေန၊ငါဟိုလူကိုေခၚ ၿပီးလာခဲ့မယ္၊နငငါ့ဆီကဝနမ္း လိုx{1037}ေပာထားတယ္ေx{1014}x{103D}ာ္” “ဟုတဲ့ဆရာ” သီတာလဲဆရာ့x{101B}ုံး ကိုသားၿပီးx{101B}ုံးခန္း ထဲထိုင္ေနတယ္။ဆရာx{1014}x{103D}င့ိုလူ ေရာကာၿပီးx{101B}ုံးခန္းထဲဝငာ တယ္။

“သီတာ ဒီဆရာ့အတကေအးလုပ္ ပါဦး” “ဟုတဲ့ဆရာ” သီတာအေအးဘူးေတx{1014}x{103D}င့သီးေတ တညင္းဧည့ံေပးလိုကယ္။ “ေဘာစိ တပည့ေတာ္ လခည္ လား” “ဆရာကလဲဗာ၊ေဘာစိမဟုတပါဘူးဗာ” “ခငားကလည္းကေနာ္ေပာထားလကဲx{1037}ဗာ၊ဆရာမေခၚပါနဲx{1037}ဆို၊အခု ခငားအလုပ္ေတကိုစစ္ ၿပီးၿပီ၊ ကေနာားတဲ့တေနx{1037}လကတိုး ေပးပါ့မယ္” “ဟုတဲ့ပါအကို” “ကေနာ္ေပာထားတဲ့ကိစx{1039}x{1005}ေရာအ ဆင္ေပမလား” “ကေနာ္x{1039}x{101C}ကိဳးစားေနပါတယ္ အကို” “ခငားဘကအိုေကရငေနာ့္ ဘကလည္းအိုေကပါတယ္” “ဟုတဲ့နားလညါတယကို” “ဒါx{1014}x{103D}င့ူကဘယူ” “သီတာပါဆရာသမား” “အင္း ၊သီတာငါ့နာမညဲမတား ရန္x{1014}x{103D}ိုငန္းတဲ့” “ဟုတဲ့ပါဆရာ” “ငါ့ကိုဆရာလိုx{1037}မေခၚx{1014}x{103D}င့၊ဆရာလိုx{1037} ေခၚရငရာဂုဏဲx{1037}ညီေအာင္ေနရ တယ္၊ငါ အေခၚမခံx{1014}x{103D}ိုင္ေသးဘူး” “ဟုတုတဲ့ကိုx{1039}x{101C}ကီး” “”ခငားတပည့္ေကာင္းရထားတယာ၊သီတာကအရမ္းေတာယ္” “ဟုတဲ့ေကးဇူးပါရင့္” ထိုx{1037}ေနာက္ ဆရာx{1014}x{103D}ငန္x{1014}x{103D}ိုငန္း ဆိုေသာလူx{1039}x{101C}ကီးထကားၾကသည္။

ညေရာက္ေတာ့ “သီတာေရ ဟိုဘဲကမရမကဖစ္ေနၿပီ” “ဟုတားဆရာ” “ဆရာကိုသူကဘာေတေပာေနလဲ”  “ရေအာငုပ္ေပးပါတဲ့၊သူကသီတာ့ဘဝ အဆင္ေပေအာငုပ္ေပးx{1014}x{103D}ိုငယဲ့” “ခစ္ ခစ္ သမီးကိုသူကစပနာမား ေပးခင္ေနလားမသိဘူး” “အင္းငါကေပာထားတယ္၊နင့ိုငါ့အလုပဆင္ေပ ေအာငာ အားနာနာနဲx{1037}စည္းx{101B}ုံးၾကည့တာလိုx{1037}၊နငဒါမိဳးမလုပူးလိုx{1037}၊အခုနင့ာ အေမေနမေကာင္းလိုx{1037}စားဝတ္ေန ေရးခကဲလိုx{1037}လုပတာလိုx{1037}၊လိုင္းေပၚဟာ မဟုတူးလိုx{1037}” “ဟုတဲ့ဆရာ” “သီတာအဆင္ေပရငပတ္ ေလာကာခိန္းလိုကယ္” “ဟုတဲ့ဆရာ” ဒီလိုနဲx{1037}ေနာကပတ္ေရာကာ ေတာ့သီတာ့ကို ဆရာလာေခၚသည္။

“သီတာဒီဘဲကိုစဲလန္းေနေအာငုပ္ေပးေတာ့” “ဆရာသမီးဘယိုလုပမာလဲ” “အဓိကေတာီပဲ” “ဟုတဲ့ဆရာ” တပတ္ေလာက္ၾကာေတာ့ဆရာေရာကာၿပီးဟိုတယာသီတာ့ကိုထား ခဲ့တယ္။ေနာကပာရီဝက္ေလာက္ၾကာေတာ့ကိုရန္x{1014}x{103D}ိုငန္းဆိုတဲ့လူ x{1039}x{101C}ကီးေရာကာတယ္၊ “သီတာေရာကာ ၾကာၿပီလား” “ဟုတဲ့ၾကာၿပီအကို” “နငင့ရာဆီကဘယ္ေလာက လိုကဲ” “အဲဒါေပာဖိုx{1037}လိုလိုx{1037}လား၊သီတာက ခုအရမ္းခကဲေနလိုx{1037}လုပတာ” “ငါသိပါတယာ” “သီတာကခုအလုပုပ္ၿပီးရငရာ့ အလုပထကရေတာ့မာ” “ဟငာဖစိုx{1037}လဲ” “ဆရာေရx{1037}ဘယိုမက္x{1014}x{103D}ာနဲx{1037}သီတာေနရဲမလဲ” “အဲဒါဆို သီတာအလုပကေတာ့ မာေပါ့” “မတတ္x{1014}x{103D}ိုငူးအကိုရယ္၊သီတာ့အေမေနမေကာင္းလိုx{1037}သာေလာေလာဆယဆင္ေပေအာငုပတာ၊  ေဆးကုၿပီးရင္x{101B}ာပနယ္” “မပနါနဲx{1037}သီတာ၊ငါနငဆင္ေပ  ေအာငီစဥ္ေပးပါ့မယ္” “အကိုကသီတာအဆင္ေပေအာင္ ဘယိုစီစဥ္ေပးမာလဲ” “ငါတလကိုငါးသိန္းေပးမယာ”

“တလငါးသိန္းနဲx{1037}ေနx{1037}တိုင္းအကိုနဲx{1037}ေန ရမယိုမတနါဘူး”  “မဟုတူးေလ၊တပတိုတရက္ ေလာက္ေပါ့” “အင္းအဲဒါဆိုမဆိုးဘူးေပါ့” “အကိုသီတာ ဝမ္းသာေအာငုပ္ၿပီး ခုကိစx{1039}x{1005}ၿပီးတာနဲx{1037}သီတာ့ေမ့သားမယ့္ အရာေတပါ” “ငါတကယ္ေပာတာပါ” “ကတိေx{1014}x{103D}ာကို” “ကတိ” ထိုစဥာပငန္x{1014}x{103D}ိုငန္းက အဝတ  စားေတခၽတ္ေနပါၿပီ “အကိုသီတာကူခၽတ္ေပးမယ္ေလ” သီတာသူx{1037}အဝတစားေတကိုကူ ခၽတ္ေပးလိုကည္။သားx{1039}x{101C}ကီး တၿဖီးၿဖီးနဲx{1037}ေကနပ္ေနသည္။ “သီတာလဲအဝတ္ေတတလx{103E}ာခင္း ေဖးေဖးခင္းခၽတာ” “ဟငယိုx{1039}x{101C}ကီးလဲအကို” “သီတာ့အလကိုတေဖးေဖးခံစား မလိုx{1037}ပါသီတာ” “ကဗာ ဆနာလားအကိုသီတာ ရကယ္” “ရကါနဲx{1037}သီတာရယ္” သီတာတလx{103E}ာခင္းခၽတ္ေပးလိုက္ တယ္။ “ဟာအရမ္းလလိုကာသီတာရယ္” သီတာx{1014}x{103D}ိုx{1037}ကို ၾကည့္ၿပီးကိုရန္x{1014}x{103D}ိုငန္းကဆိုတယ္၊သီတာရက္ၿပဳံးေလးၿပဳံး ရင္း  “ဟာအကိုကလဲသီတာရကါတယ္ ဆိုမၾကာ” သီတာအနားကိုကပ္ၿပီးသီတာအား ဖကားေလသည္။သီတာကရက္ သလိုလုပင္းပနကည္။

“လာကာသီတာ၊အကိုx{1037}လီးကိုစုပ္ေပး” “ဟင့ီတာမလုပဲဘူးအကိုရယ္၊ သီတာ့ကိုသနားရငလုပါရေစx{1014}x{103D}င့္” “သီတာကလည္းကာဒါလုပာဘာ ခကာမတိုx{1037}” “သီတာက ဟိုဟာပဲလုပမယင္ လိုx{1037}လကံမိတာအကို” “သီတာကလဲကာ၊သီတာေကာင္း ေအာငဲအကိုပနုပ္ေပးပါ့မယ္” သီတာသိလိုက္ၿပီဒီလူဒါကိုအx{101B}ူးအ မူးဖစန္းကိုပါ။ “သီတာမလုပဲလိုx{1037}ေx{1014}x{103D}ာကို” “အကိုအရငုပ္ေပးရငီတာပန္ လုပ္ေပးမလား” “အဲလိုသာဆိုသီတာပနုပ္ေပး ပါ့မယ္” ကိုရန္x{1014}x{103D}ိုငန္းကတဏာx{1039}x{101C}ကီးမန္းသိ ေတာ့သီတာကတမငင္ေပာလိုက္ သည္။

“လာအဲဒါဆိုသီတာပကက္ေလး အိပိုက္၊အကိုအရငဳစုေပးမယ္” သီတာအိပာေပၚပကကန္၍လဲခလိုကည္။ကိုရန္x{1014}x{103D}ိုငန္းကကုတင္ေပၚဝ မ္းလားေမာက္ၿပီးသီတာ့ေပါင္ၾကားထဲဝငာသီတာ့အ ဖုတားလာအပားလိုကက္ ေလသည္။အကဲေၾကာင္းတေလကုံဆနက္ၿပီးသီတာေပါငို မ တငာသီတာ့အဖုတကဲေၾကာင္းထဲအားအားလာကိုစုခၽန္ၿပီးထိုးေမx{103E}သည္ “ပလပ္ ပလပ္” “အားးး! “အားးး သီတာမာလူကတုနငားသည္၊ပူေx{1014}x{103D}း စိုစတ္ေသာလာကအကဲ ေၾကာင္းတေလာကိထိမိမိယကားေခသည္။ထိုေနာကာဖားကပူးကပ္ေနေသာx{1014}x{103D}တမ္းx{1014}x{103D}စx{103E}ာအကဲေၾကာင္းတေလာက္ တိုးဝင္ လာၿပီးx{1014}x{103D}x{103C}တမ္းသားမားအားပတဲသားပနည္။ေစာက္ေစ့ကိုစုပဲပနည္။

“x{1039}x{101D}ပတ္ x{1039}x{101D}ပတ္ x{1039}x{101D}ပတ္” “အားးးအီးးဟီးးဟီးးး” ခါးကေလေပၚx{1039}x{101E}ကသားသည္။အဖုတေမာ့ေဖာင္းလာသည္။လက အိပာခင္းကိုသာတင္းတင္းဆုပ္ ကိုငိေတာ့သည္။ေပါငိုေမx{103B}ာကင္ၿပီးအဖုတာမကဖငိုပါ ယကနည္။ “ပလပ္ ပလပ္ “ “အာ့! အင္းးဟင္းးးဟင္းးးရီးးရီးး” တရီးရီးနဲx{1037}အရမ္းေကာင္း ေနသည္။ အေစ့ကိုလာx{1014}x{103D}င့ိုးေမx{103E}ၿပီးတx{1039}x{101D}ပတ္ x{1039}x{101D}ပတုပနည္။ “x{1039}x{101D}ပတ္ x{1039}x{101D}ပတ္ x{1039}x{101D}ပတ္” “အာ့အိုးးရီးးရီးးးအိုးးအားး” “အား အားးရီးးရီးးးအားအကို အိုးအကို အားရီးးရီးးး အားး” တကယါဒီလိုၿပီးေသာအရာသာ မိဳးမေတx{1037}ဖူးေသးေသာသီတာ့အဖိုx{1037} စိတဲကသေဘာကမိေတာ့သည္၊ “သီတာ နင့လည့္ေရာက္ ၿပီ” သီတာအိပာကထၿပီး သူx{1037}လီးကို တx{1039}x{101D}ပတ္x{1039}x{101D}ပတုပည္။ထုံးစံအတိုင္း လာဖားx{1014}x{103D}င့စတ္ေမx{103E}ေပးလိုက္ သည္။ဂင္းတိုက္ေပးၿပီးစုပ္ေပး လိုကည္။ ပါးစပဲေရာကာ ေသာအရညားကိုလီးထိပ္ေပၚ ေထးခၿပီးကင္းတိုကင္းစုပ္ေပး လိုကာကိုရန္x{1014}x{103D}ိုငန္းလီးကလဲ ေတာ္ေတာ္ေတာငာသည္။သူx{1037}လီး ကဆရာလီးေလာကx{1039}x{101C}ကီးေပ။

ေတာ္ေတာ္ေလးမာလာေသာအခါ “အကိုသီတာအာေညာင္းၿပီ” “ေအးရၿပီသီတာ” “အကိုလုပငနုံးေလးသုံးေပး လား” “ငါကကနုံးသုံးရငားမရဘူး၊ သီ တာ” “သမီးေၾကာကိုx{1037}” “ေၾကာကေနနဲx{1037}၊ငါကလုပေတာ့ အားရေအာငုပယ္”  မသီတာေပာေသာည္းမရေပ၊ မညည့ကာအကယမလုပ္  မယ့ုံမိဳးမေပၚေပ။ “ပကကနိုက္ေလသီတာ” “ဟုတကိုေဖးေဖးလုပ္ေx{1014}x{103D}ာ္” “အင္းပါသီတာ” ကိုရန္x{1014}x{103D}ိုငန္းကသီတာ့ေပါင္ၾကား ဝင္ၿပီးပိပိ အဝကိုလီးတည့ာ တေဖးေဖးx{1014}x{103D}င့ိသင္းလိုက္ သည္ “ဗစ္ ဗစ္ ဗစ္” “အာ့ ေဖးေဖး၊နာတယကိုဟာကအ x{1039}x{101C}ကီးx{1039}x{101C}ကီး၊သူမားဟာကဲသားၿပီလားမသိဘူး” နာတယ္ေပာၿပီးသီတာကညx{103B}စား သည္။ ကိုရန္x{1014}x{103D}ိုငန္းကကလည္းသီတာx{1014}x{103D}ိုx{1037}ကိုစိုx{1037}ၿပီးအဆုံးထိထဲကိုဖိထည့ိုကာလီးကတင္းၾကပ္ၾကပိုx{1037}ဆိုx{1037} x{1039}x{101C}ကီးဝင္ သားရသည္၊

“အားေသပါၿပီအကိုရယ္” မနာေသာည္းဟနုပ္၍ရန္x{1014}x{103D}ိူင္ ထန္းသေဘာကရန္ေပာလိုကည္ “ဗစ္ ဗစ္ ဗိ” “အာ့! နာတယကိုစူးၿပီးေအာင့္ေန တာ ပဲ.ေဖးေဖးလုပါ” လီးကိုတဆုံးအထိသင္းၿပီးသီတာ့ ခါးကိုမဆဲ၍အားထည့္ၿပီးေဆာင့္ သည္။ “ဗစ္..ဗစ္..ၿဗိ ဗစ္” “အာ့!အီးး အားးး” သီတာ အသည္းအသန္ေအာည္းလိုကေတာ့သည္။အဖုတခုလုံးမီးစx{1014}x{103D}င့ိုးသလိုပငံစားလိုက သည္။သိုx{1037}ေသာေတx{1037}အx{1039}x{101C}ကဳံတစုအေနနဲx{1037}ၾကမ္းၾကမ္းတမ္း တမ္းဆက္ ဆံခင္းကလည္းတမိဳးတဖုံေကာင္းေနသည္။ ယခုကိစx{1039}x{1005}မာေငေၾကာင့စ္ ေသာားလည္းကာမစိတားဖစ္ ေပၚေနသညိုသီတာထူးဆန္းစာ  သိလိုကည္။ခနတာမသာနာၿပီး ေကာင္းလာသည္။စိတိုx{1037}မတရားထနာသည္။ကိုရန္x{1014}x{103D}ိုငန္းကတ ဖတတ္x{1014}x{103D}င့ိုးၿပီးမသီတာ့ခါးကို လx{103E}တလိုက္ သည္။ပုခုံးသားကို လမ္းဆဲၿပီးအသားကုနိုးသည္။ သီတာရဲx{1037}စိတိုx{1037}ထန္ၿပီးအဖုတဲမပိပိနံရံတိုx{1037}လx{103C}ပားကာညx{103B}စကဲ့သိုx{1037} ဖစာသည္။လီးဝငံကတဇိ တၿဗိၿဗိမညာသည္။ေပါငင္းထိ ကပံတဖန္းဖန္းၾကားလာရသည္။ သိုx{1037}ေသာၾကာမီပငိုရန္x{1014}x{103D}ိုငန္း လီးမသုတားပန္းထကားသညိုသိလိုက္ သည္။သီတာမာ ၿပီးေမာကင္းမရိေပ။

“အကိုၿပီးသားၿပီလားဟင္” “ဟုတယီတာ၊မလုပတာၾကာ ၿပီမိုx{1037}လားမသိဘူး၊အရမ္းမန္ေနသလိုပဲ” “ဟင္ အကိုကလဲအၾကာx{1039}x{101C}ကီးပဲကို၊သီတာ ဖင့္ေသပီမတ္ေနတာ” “ဟားးဟားးး၊ကိုယိုးတာေကာင္း လား” “သားမသိဘူး ဘာေတလာေမးမန္း ဒီမာေတာ့ေသလုေမာပါးပဲ” “ဟားးဟားး” ရန္x{1014}x{103D}ိုငန္း သေဘာကစာဖင့ယ္ ေမာေနေတာ့သည္။ကိုရန္x{1014}x{103D}ိုငန္း ခနနားေသာည္းလီးကပန္၍မာ လာခင္းမရိေပ။သိုx{1037}ေသာိမူခငဖင့္ “သီတာ အကိုx{1037}လီးကို ပနုပ္ေပး ပါဦးကာ” သီတာရန္x{1014}x{103D}ိုငန္းသေဘာကေစ  ရနုပ္ေပးလိုကည္။ကိုရန္x{1014}x{103D}ိုင္ ထန္းလကလည္းအၿငိမေနေပ။ သီတာ့ေစာကုတိုလကဲx{1037} x{1014}x{103D}x{103C}ိက္ ရင္းကလိေနသည္။ ထိုသိုx{1037}လုပ္ေနစဥုန္းဝငာသဖင့္ သီတာ့ကိုလကာပၿပီးရပန္ ေပာသည္။ဖုန္းေပာၿပီး သီတာကထပံစုပ္ေပးေသာည္းလီး ကေတာငာခင္းမရိသဖင့ိုရန္x{1014}x{103D}ိုငန္းလက္ေလာ့ၿပီး “သီတာ၊နင့ရာကိုေခၚလိုက္ေတာ့ ငါသားမရေတာ့မယ္” “ဟန္းအပိုေပာတုန္းကေတာ့မိုးx{1039}x{101C}ကီးေလx{1039}x{101C}ကီးနဲx{1037}တလကိုငါးသိန္းေပးမယ္  ဘာမယဲx{1037}ဆရာကသာသိန္းx{1014}x{103D}စယ္ ေပးၿပီးသီတာ့ကိုအားနာနာနဲx{1037}လုပ္ ခိုင္းရတာ၊အခုေတာ့အကိုကေပးၿပီ”  “မဟုတ ဘူးသီတာရယကယ္ ကိစx{1039}x{1005}ရိလိုx{1037}သာပါ”

“အဲဒါဆိုေနာကေတx{1037}ေတာ့ဘူးမ ဟုတား” “ေတx{1037}မာေပါ့သီတာ” “ေတx{1037}မယိုသီတာကသီတာ့ဆရာ့ဆီဘယိုေတာင္းရမာလဲ” “အကိုေပးခဲ့ပါ့မယ္” “တကယ္ေပးမာလားအကို” “တကယ္ေပါ့သီတာ” “အကိုေပးမအကိုနဲx{1037}ေတx{1037}တဲ့အခါသီ တာေကာင္းေကာင္းမနနတား ၿပီးလာလိုx{1037}ရမာ” “ေအးပါေရာ့”  ငါး ေထာငနစုပိုေပးသ ဖင့ီတာလမ္းယူလိုက္ၿပီး “သီတာေရာအခုအကိုနဲx{1037}ပနိုကဲ့ရ မလား” “မလိုကဲx{1037}သီတာနင့ရာကိုေနလကိုေခၚခိုင္းလိုကယ္” “ဟုတဲ့အကို” ကိုရန္x{1014}x{103D}ိုငန္းဆရာ့ဆီကိုဖုန္းဆက္ ၍ေခၚသည္။ၿပီးလငဝတစား မားဝတ္ၿပီးအခန္းထဲမထကား သည္။သီတာမာ အခန္းထဲကန္ေန ခဲ့ရေတာ့သည္။မိနစ္x{1014}x{103D}စယနx{1037}္ ၾကာေသာအခါဆရာေရာကာၿပီး “သီတာအဆင္ေပလား” “ေပပါတယရာ” “ေကးဇူးတငါတယ္ သီတာ ၊ငါ့အခကခဲေတကိုကူညီေပးလိုx{1037}” သီတာကငါးေထာငနုပို  လကပရင္း “ဆရာ့ကိုပိုေကးဇူးတငယ္၊ သီတာပိုကံေတစုမိရင္x{101B}ာပန္ မယ္ ေဈးဆိုင္ေလးနဲx{1037}စကိုငဲလုပယ္ အခုအေမလဲေနေကာင္းၿပီဆိုေတာ့ ေငစုလိုx{1037}ရၿပီ” “ေအာ ေအးေကာင္းတာေပါ့သီတာ ငါဝမ္းသာတယ္၊နငန္ေတာ့မယ္  ဆိုရင္ေပာေပါ့၊ငါလည္းနင့တက္ တခုခုစီစဥ္ေပးပါ့မယ္” “အာ ရပါတယရာ” “နငန္ေတာ့မလား” “သမီးကအခိနပါတယ္၊ဆရာသာ မအားရငန္၊ေနခင္ေသးတယို ရင္ေတာ့ေနေလဆရာ”

“ခနေနၾကေသးတာေပါ့” “ဟုတဲ့ဆရာ” သီတာနားလညေဘာေပါကါသည္။ဆရာ့အဝတစားေတကိုကူ ခၽတ္ေပးၿပီးေနာက္ “ဆရာ သမီးေရေဆး လိုက္ဦးမယ္” “ေအးပါသီတာ” သီတာx{1014}x{103D}င့ရာအတူေနလိုက္ၿပီး သီတာ့ရဲx{1037}မၿပီးဆုံးခဲ့ေသာကာမဆx{1014}x{103D}x{1039}x{1015} ကိုဆရာကၿပီးဆုံးသည့ိုင္ေအာင္ လုပ္ေပးလိုက္ သည္။သီတာထိုx{1037} ေၾကာင့ငရာနဲx{1037}ေနခငည္။ ဆရာကသူx{1037}ဆx{1014}x{103D}x{1039}x{1015}ထကီတာ့ဆx{1014}x{103D}x{1039}x{1015}ကို အရငည့္ေပးၿပီးမသူလိုရာကိုအ ေရာကားသည္။ထိုx{1037}ေၾကာင့ရာ့  ေခၚလငီတာသားလိုကည္ မဟုတား။ ဒီလိုနဲx{1037}ကိုရန္x{1014}x{103D}ိုငန္းx{1014}x{103D}င့္ေခာက ခနx{1037}ပတငနx{1037}တာမေနေပးခဲ့ ၿပီးတစငါးသိန္းသာမကမုနx{1037}ိုး လည္းရသဖင့ီတာမာေငသိန္း ေခာကယနx{1037}ခဲ့သည္။သီတာ ပနါနီးငါးသိန္းထပ္ေပးသည္။ ဆရာဆီသားၿပီး “ဆရာသမီးပန္ေတာ့မယ္” “ေအာ္ေအး  ပနယိုေတာ့လဲ ေရာ့မုနx{1037}ိုး” ေငငါးသိန္းထပ္ေပးသည္။

“ဆရာ့ကိုကန္ေတာ့ခဲ့မယရာ” “မကန္ေတာ့နဲx{1037}သီတာ၊ငါကနငဲx{1037}ပတက္ၿပီးကန္ေတာ့ခံx{1014}x{103D}ိုငဲ့လူမိဳးမမဟုတာ” “ဟာဆရာကလည္းဆရာ့ေကးဇူး သီ တာ့မာအမားx{1039}x{101C}ကီးရိပါတယ္” “နင့x{1014}x{103D}x{1039}x{1016}ာကိုယ္၊နင့္ေသးသားနဲx{1037}ရင္းနီး ခဲ့ရတာေတအမားx{1039}x{101C}ကီးပါသီတာ၊ ငါကိုယိုငည္းတာဝနကင္း ဘူးေလ” “ဆရာ့ အတကမီးၾကညဴၿပီး သားဆရာ” “ေအးပါမကန္ေတာ့နဲx{1037}အစစအရာရာ အဆင္ေပပါေစဟာ” “ဆရာဒီေနx{1037}မအားဘူးလား” “အားပါတယ္” “သမီးဒီေနx{1037} ေနာကုံးအေနနဲx{1037}တx{1037}ခငါတယရာ” “ေကာင္းၿပီေလသားၾကတာေပါ့” ဆရာx{1014}x{103D}င့္ေနာကုံးေတx{1037}ဆုံခင္းဖစ္ ေလေတာ့သီတာကပဲအစစအရာရာ ကို ဦးေဆာငိုကယ္။စုပ္ေပးတာ ေရာလိုးတာေရာဦးေဆာင္ၿပီးx{1014}x{103D}စ္ x{1039}x{101C}ကိမ္ၿပီးတဲ့အထိေနလိုက္ၿပီးညေန ေစာင္းမသီတာအိမနယ္။ ေနာကေနx{1037}နံနက္x{101B}ာကိုခရီးထကဲ့ ပါတယ္။x{101B}ာမာဆိုင္ေလးတညင္း ေဈးေရာင္းစကဳပ္ေနခဲ့တာ ေခာကေလာကာx{101B}ာကကိုသက္ေနာငလကပင့္ေတာင္း ေတာ့တယ္။အေမကလည္းသူအ သက္x{1039}x{101C}ကီးၿပီဖစဲ့အတကိမ္ ေထာငဳေစခင္ေနၿပီေလ။

“သမီးကညာအခါမလင့္ေစနဲx{1037}တဲ့၊ ေမာငက္ေနာငx{101B}ိုးသားx{1039}x{101C}ကိဳး စားတဲ့သူတေယာကိုx{1037}အေမကသ ေဘာတူတယ္၊မနနာလကပိုကါ၊အေမလည္းသမီးကိုစိတခင္ေနၿပီ” “ဟုတဲ့အေမ” ကိုသက္ေနာငိုအေမကသေဘာတူေၾကာင္းေပာေတာ့လကပိုx{1037} ရာx{1039}x{101C}ကိဳးစားၾကေတာ့တယ္။မဂx{1039}x{1004}လာ  ေဆာငါနီးဆရာဆီဖုန္းဆက္ၿပီးအ ေၾကာင္းၾကားလိုကယ္။ မဂx{1039}x{1004}လာေဆာငိုလကဲx{1037}ေတအ မားx{1039}x{101C}ကီးနဲx{1037}ေရာကာေပးတယ္။ သီတာကဆရာ့ကိုဒီ အx{1039}x{101C}ကိမာေတာ့ ကန္ေတာ့ခင့လိုကယ္။ “ကဲဒီလငီမယားအိုေအာငင္း ေအာင္ေပါင္းx{1014}x{103D}ိုင္ၾကပါေစဗာ” “ေပးတဲ့ဆုနဲx{1037}ပည့ါေစဆရာ” ဆရာေပးတဲ့ ဆုေတာင္းရဲx{1037}အဓိပx{1039}x{1018}ါယ္ ကိုသီတာသိလိုကယ္။သီတာၿပဳံး ေနလိုကယ္။ဘာလိုx{1037}လဲဆိုေတာ့ သီတာတိုx{1037}ကလကထပင တည္းကအတူေနၿပီးၿပီေလ၊ ဘာပx{103F}နာမမရိပါဘူး၊ကိုသက္ေနာင x{101B}ိုးသားပါတယ္။ကိုသက္ေနာငို ေပာပၿပီးသားရနုနာရည္းစား ရိခဲ့ဖူးတယိုx{1037}ေပါ့။ကိုသက္ေနာင ခင့x{103E}တါတယ္။ဒီေတာ့လည္းဘာ ပx{103F}နာမေပၚလာစရာအေၾကာင္းမရိပါဘူးေလ။