ကာမရမ္မက်ကွန်ယက်

ကာမရမကကနယက

” အ …… အားးး ……… အီးးး ……… အ အ “  ” လိုငးတေလိုငးတေ … မူးရိပရိပ နဲ့ “   ” အားးး … ရီးးးး “   ” ဟင “   ” ငါဘာဖစနေ တာလဲ … ငါဘယရောကနေတာလဲ “  တခါမ မခံစားဖူးတဲ့ အရသာလေးမို့ မကလုံး အသာလေး ဖင့ကည့မိတော့ မူးနောကနောက နင့ အာရုံတေ လုံးဝ စုစညးမရ။  ” အိုရ “   သူမ ခနာကိုယမာ အဝတစား မရိတော့။ နာမညက ခစမူးအိမစည အသက ၂၅နစ ( 36- 27-40 ) ပုရိသအပေါငအား ဖမးစားနိုငသူ တယောကပင။ ခစသူ ထူးဝေသောနင့ မကာခင လကထပတော့မညမို့ သူငယခငး  မားနင့ အကိုပဲလေး အပောစားပဲသောကပဲ ကငးပနေ၏။ အနညးငယ မူးလာသဖင့ သူငယခငး ဖစသူ ရိုငးထကဇောမ အိမ လိုကပို့ရငး အိပပော သားခဲ့ရာမ ဖစပကခဲ့သည။  ” ဟင …… ဇော …… နင … နင … ဘာလုပနေတာလဲ … ငါ့ … ငါ့ကို သနားပါ ဟာ … အဟင့ ဟင့ “  ခစမူးအိမစည စကားအဆုံး သူမ စောကပတလေး အငမးမရ ယကပေးနေသော ရိုငးထကဇော မာ ပေါင နလုံးကား ခေါငးလေး မော့လာတော့၏။ ခင့လတပါ ဟုသော မကဝနးမားနင့ ကည့ကာ စကားသံမထကပဲ အပိုစင တစ ယောက၏ ညီစို့စို့ အရညကည လေးမားအား တစပတပတ စုတယူနေသည။ လာထိပလေးမာ အကကဲ ကောငးထဲ ထိုးခဲလိုက  အစိလေး ဆဲစုပပေးလိုကမို့ သူမ တစကိုယလုံး လေဟာနယထဲ လင့မော သားသလို ခံစားနေရ၏။

” အင့ …… အ အ ……… အားး … ရီးးးးး “  ဝငသက ထကသကမား ထိနးခုပနေရငး ခနာကိုယ အောကပိုငး နေးကနဲ့ တငိမ့ငိမ့။   ” ခင့လတပါ … မူး … ရယ “   ခဏအကာ စကားသံနင့အတူ အဖုတလေးထဲ လီးကီး တိုးဝင လာတော့သည။ အာရုံတေဝေဝါးပီး  အိပရာခငးကိုသာ လကနင့ ကစနေအောင ဆဲထားမိ၏။  ” အငးး …… ဟငးးး … အအ “   ဦးနောကအား အထိအတေ့မ အနိုငပိုငး ကာ ရမကဆနနောက ပေါငတံမား မသိမသာ ဖဲပေးရငး တခကတခက ကော့ပေး နေတော့သည။  ” အင့ … အငးးးး “  လကခောငးလေးမား နို့သီးခေါငး ၂ဖကအား ခပတငးတငး ဆုပနယပေးခိန ရိုငးထကဇော ခေါငးအား အလိုအလောက ဆဲခရငး  မတသိပစာ အနမးတို့ ခေနေမိ၏။ အသကရုနုနး မနလာပီး ဆောင့ခကတေနဲ့ အညီ တုန့ပန တတလာသည။ ခစသူ ခငပနး လောငး မဟုတသော သူစိမး တစယောက၏ လိုးခကမားအား သာယာမိနေ၏။ အိပမကလား တကယ ဖစနေတာလား မတေး ခငတော့။ ခုခိန နောငတဆိုသော အရာထက အထိအတေ့အောက ရရိနေသော ကာမအရသာအား မလနဆန နိုငတော့ပေ။

” အားးးး ရီးးးး …… မူးရယ …… ခစတယကာ …… အင့ …… အငး … ဇော ……… ပီးပီ ……… အ အ ………… ရီးးးးး “   အဖုတထဲ  နေးကနဲ့ ခံစားမိသညနင့ မိနးမ သဘာဝအရ လီးတံအား ပနညစပေးရငး သုတရည ပူပူမားကောင့ ခစမူးအိမစည မာ ဒုတိယ  အကိမ အထဋအထိပသို့ ရောကရိ သားတော့သည။ တစကယတော့ ရိုငးထကဇော နင့ ခစမူးအိမစည တို့မာ ခံခငးကပ လက နေထိုငသော ငယသူငယခငး မားပင။ နစအိမတစအိမ နေထိုငခဲ့သောလညး အခစက ဆနးကယလနးသညမို့ ငယ သူငယခငး သံယောစဉကို ကောပီး ရိုငးထကဇော၏ သူငယခငး ထူးဝေသောအား ခစမူးအိမစညမ ပနခစခဲ့သည။  ထူးဝေ သောမာ မိဘတေလုပငနးမား ဦးစညးပီး အထညလုပငနး လုပကိုငနေသူ တယောကပင။  အသက ၂၆နစခန့ ရိပီး အသားညိုညို  အရပမောငး မနိမ့မမင့ဖင့ ရုပရည ကည့ကောငး၏။ ရိုငးထကဇော အိမသို့ ဝငထကရငး “မူး” ဆိုသော အလ နတသမီးလေး၏  အခစအား ပိုငဆိုငခဲ့သည။

ရိုငးထကဇောမာ ဘိုးစဉဘောငဆက ရတနာလုပငနး လုပကိုငလာသော သူေဋးမိုးရိုးမို့ သူငယခငး သံယောစဉဖင့ အခိနတန လင ခစမူးအိမစညအား ပိုငဆိုငမယ ထငပီး လော့တကခဲ့မိရင့း ခုတော့ အသဲ ကဲနေရတော့၏။  သူငယခငးမားနင့ အပောလန ရမ အိမပနပို့ပေးရငး   ခစမူးအိမစည၏ ပနးဦးအား မရ ရအောင ခူးခေပစသည။ နောက တစပတထဲ သူငယခငး ဖစသူ ထူးဝေ သောနင့ ခစမူးအိမစညတို့ မငလာ ဆောငကတော့မညမို့ သူ့တကက နောကဆုံး အခိနတေပင။  အိပယာနိုးသညနင့ ထူးဝေမော  ဖုနးဆကရာ မငလာဆောင ဝတစုံသားရေးမညမို့ ရေခိုး အလပငရငး စောင့နေမိသည။ မိခငနင့ ဖခငလညး ဘုရား သားနေသည မို့ အိမတင တယောကထဲ ရိနေ၏။

” မူး ရေ … မူး “  “ဟင … ဇော … ဘာလာလုပတာပါလိမ့ “  ဧည့ခနးထဲ ထိုငနေစဉ ရိုငးထကဇော အသံကောင့ စိတလုပရား သား မိသည။ အရငရကမ အဖစပက မားကောင့ မကနာခငး မဆိုငခငတော့။   ” ဟူးးးးး “   ” မူး တံခါးဖင့ပါဟာ … နောကဆို … နင့ ကို မတေ့ရတော့ပါဘူး … ခဏလေးပါ မူးရယ “  ခစသူ လညးခဏနေ လာခေါမာမို့ မနမနပော မနမနပန ပီးတာပဲ တေးကာ  အိမတံခါး ဖင့ပေး လိုကမိ၏။ သို့သော သူမထငသလို ဖစမလာခဲ့ပေ။ ရိုငးထကဇောမာ အိမထဲရောကသညနင့ မကနာခငးဆိုင  ဆဲနမးရာ အနမးကမးကမးမားအား လကခံမိပနသည။ တဆကထဲ စင့ကားနေသော တငသားစိုင ၂ဖကအား ခပတငးတငး   ဆုပနယ ပေးသည ကိုလညး မငငးမိတော့။ ပုဆိုးကား ထောငမတနေသော လီးတံမာ ဆီးခုံးလေးပေါ ထောကမိခိန ကာမစိတ၏  စေ့ဆောမု့ကောင့ အဖုတလေးဆီမ ဆစကနဲ့ ဆစကနဲ့ သေးသားမား ဆူပကလာရ၏။ မိနးမောနေရငး ထမိနနင့   အတငးခံ ဘောငးဘီအား ခတရာ အလိုကသင့ ခေထောကမား ကကာ မသိမသာ ကူညီပေးမိသည။ ရင တဒိတဒိတနင့ ခုခိန  ခစသူ ရောကမလာစေရန ဆုတောငး နေမိ၏။

” ရီးးးး ကတ …… ဟာကာ “  အကx{103E}လိပတငပီး ဘရာစီယာ အပငမ နို့အုံလေး ဆုပနယပေးစဉ နို့သီးခေါငးလေးမား မာထငလာ သည။ ရုတတရက ရိုငးထကဇောမာ ခစမူးအိမစည၏ ကိုယလုံးအား ဆဲလည့ကာ နောကကောဘက ဒူးထောက ထိုငခပစ၏။   ”   မူး … ခါးနဲနဲ ညတလိုက “ ခစမူးအိမစည ခါးညတပေးသညနင့ ရိုငးထကဇောမာ မကနာရေ့ ဖေးဥနေသော ဖငသားစိုင ၂ခမး အောက ဖေါငးထကနေသော အဖုတလေးအား ဖဲယကရငး ဖငဝလေးကိုပါ လာထိပလေးဖင့ ထိုးစလိုကသည။  ” အားးး ရီးးးး  …… ကတကတ …… အငးဟငးးး … ဟငးးး “   ဘာနဲ့မမတူညီသော စညးစိမလေးမို့ ခစမူးအိမစည အသိစိတ ပောကလုလုနင့  ပေါငတံ၂ဖကအား ကားပေးမိ၏။ ရိုငးထကဇော၏ ခေါငးအား လကနောကပန ကိုငပီး အဖုတနင့ ဆဲကပရငး စောကရညမား  ပနးထကခဲ့ရသည။   ” အားးး …… ဟူးးး …… ကောငးလိုကတာ …… ဇော ရယ “  အရညမား ညစထုတရငး ထိုငခပစရာ သူမရေ့  ရိုငးထကဇော လာရပနေ၏။

” ဟင … ဇော”  သူမမကနာရေ့ ရိုငးထကဇော ပုဆိုးကားထဲ လီးတံ ထောငထကနေသညကို မငလိုကရသည။   ” မူး … ငါ့လီး စုပ ပေးပါ့လား … ခဏလေးပဲ စုပပေးပါဟာ … ဒါနောကဆုံးမို့ပါ “  ရိုငးထကဇောမာ ပောပောဆိုဆို မတတပရပလက အနေထား ဖင့ ပုဆိုးခတခလိုကရာ ခစမူးအိမစည မကနာရည့ နီညိုရောင လီးတံကီးမာ အကောပိုငးပိုငး ထလက ခါရမးနေ၏။ လီး အား စိုကကည့ရငး အဖုတရော ဖငရော ယကပေးခဲ့သော ရိုငးထကဇော၏ အပုစု အယုယလေးအား ပနလည ပေးဆပသည့  အနေဖင့ လီးတံအား ဖမးကိုငကာ ဖညးဖညးခငး ငုံပေး လိုကသည။ ရုတတရက နာခေါငးဝ တိုးဝငလာသော လီးနံ့ကောင့ ပို့ တကလာပန၏။ ခစသူ၏ လီးကိုပင စုပမပေးဘူးခဲ့ ပုဆိုးအပငကသာ ဂငးထု ပေးခဲ့ဘူးသည။ ထိုခိန ရိုငးထကဇောမာ အားမရ ဟနနင့ သူမခါငးအား လကနဲ့ထိနးကိုငကာ ပါးစပအား ဆဲလိုးပစတော့၏။

” အားးး အားးး …… ကောငးလိုကတာ …… မူးရယ “ ခစမူးအိမစည တယောက နူတခမး ဖူးဖူးလေးအား အလိုးခံရငး ခစသူအား  တိတတခိုး တောငးပနနေမိသည။   ” ခင့လတပါ … မောငရယ … မောင မတမတနိုးနိုး … နမးနေတဲ့ … မူး နုတခမးလေးထဲ …  သူစိမးယောကား တစယောကရဲ့ လီးက … နေရာယူနေပီ မောငရယ “   ” တီတီ တီတီ “   ခစသူအား စိတထဲ တောငးပနနေခိန ခံ ရေ့မ ထကပေါ လာသော ကားဟနးသံအား နစယောကသား ကားလိုက ရသည။ ရိုငးထကဇောမာ လီးအား ခစမူးအိမစည၏  ပါးစပမ ထုတကာ အဝတစားမား အမနပနဝတ ခိုငးလိုကသည။  ” မူး … ထူးဝေ လာပီ … ထမိနအမန ပနဝတ “   ” အငး …  ဇော …… နင နောကပီးမပနနော …… ငါအရငထကမယ … မောင တေ့သားရင …… မကောငးဘူး “  ရိုငးထကဇောအား ပောရငး  တငးခံဘောငးဘီနင့ ထမိနအား အမနပနဝတကာ ခံဝတံခါးနား ထကလာပီး ကားလေးပေါ ဝငထိုငရငး မငလာဆောင ဝတမည့  အဝတစားမား ရေးရန ထကခဲ့ လိုကတော့သည။လမးတင ထူးဝေသောမ ကားခဏရပပီး နုတခမးခငး တေ့နမးလာသဖင့  အလိမာသုံးကာ ငငးနေမိ၏။

” အိုရ … လူတေနဲ့မောငရယ … အိမပနရောကမနော “  အမနတော့ ခစမူးအိမစညမာ ရိုငးထကဇော၏ လီးအား စုပပေး  ထားသညမို့ ခစသူအပေါ အားနာမိနေသည။ သို့သော ထူးဝေသောမာ သူမလကအား ဆဲပီး ပေါငကားထဲက အမောငးလိုက ထ နေသော လီးပေါ တငပေးကာ နူတခမးခငး ဆဲစုပလိုကတော့၏။  အော လရောငကငးတဲ့   ပငလယအပိုမ တစကောင   ရငထဲ  စိုးတစထိတထိတနဲ့   ညညးတားလို့ နေလက  ခနးမထဲမာ ပန့ကဲနေသော ထူးဝေသောနင့ ခစမူးအိမစညတို့ ဇနီးမောငနံ၏ အပုံး မား။ ဆေမိုး မိတသငဟ တို့၏ အပုံးမား အရာအားလုံး ပောရငခငး အတိဖင့ မငလာပဲလေး ကငးပနေသည။ ဧည့သည  အားလုံး ဧည့ခံပေးရငး မူးနောကနောကနဲ့မို့ ထူးဝေသော အား ပောပရငး ခနးမ အတငးဖက စတိုခနးထဲ ခဏနားပီး ပနထကလာ ခဲ့၏။ ခနးမထဲ ပနအထက ထူးဝေသောနင့ ရိုငးထကဇောတို့ စကားပောနေသညကို ကည့ရငး စိတလုပရား လာမိသည။ တစ ယောကက မိမိလကထပတဲ့သူ ဖစပီး တစယောကကမိမိ အပိုစင ဘဝအား ပိုငဆိုငထားသူဖစ၏။ သူငယခငးနစယောက  စကားပောနေသည့ နားလေး ဖညးဖညးခငး လောကသား လိုကသည။

” မူး … သကသာရဲ့လား … ဧည့သညတေလညး … နညးသားပါပီ “  ” ဟုတ … မောင “   အနား ရောကသညနင့ ဆီးပောနေသော  ထူးဝေသောအား ပနဖေရငး ရိုငးထကဇောအား ခိုးကည့မိ၏။ ထိုနောက မငလာပဲပီးဆုံးရာ ၂ဖကမိဘမား လကဖဲ့သော  တိုကခနး အသစကို သူငယခငးမားမ လိုကပို့ကသည။ တိုကခနး ရောကသညနင့ သူငယခငးမားမာ ထူးဝေသော၏ လူပို နောကဆုံးညမို့ ယာမကာမားနင့ ဧည့ခံရန ဘီယာဆိုငသို့ ဇတခေါနေက၏။  ” ဟောင့ … ဖိုးဇော … မငးသားဝယကာ “   ထူးဝေ သောမာ ခစမူးအိမစည တစယောကထဲ ကနခဲ့မညမို့ အိမမာပဲ ဝယသောကဖို့ ပောရငး ရိုငးထကဇောအား ဝယခိုငးလိုကသည။  နာရီဝကခန့ အကာ ရိုငးထကဇောမာ ဘီယာပုလငးမား ရမ၂တောင့ ငါးမုတကော အာလူးကောမားနဲ့ ပနရောကလာ၏။  သူငယခငးမား စားသောကနေစဉ ခစမူးအိမစညမာ တနေကုန ပငပနးနေသဖင့ အားလုံးနူတဆကကာ သူမတို့၏ မငလာဦး  အိပခနးလေးထဲ ဝငလာ ခဲ့တော့သည။ နောကထပ ၂နာရီခန့အကာ ခပပငးပငး အရကနံမားနဲ့အတူ ထူးဝေသော ဝငလာခဲ့၏။

” မူး …… အိပပောနေလား … အိ့ ……  မောငလာပီလေ … အေ့ ဂေ့ “  မူးမူးရူးရူးနင့ အဝတစားပင မလဲမိသော ခစမူးအိမစည၏  ခိတထမိန လေးအား လနပီး လိုးနေရာ ခဏအကာ စောကဖုတလေးထဲ လရညမား ပနးထုတ ပစတော့သည။ခစမူးအိမစည တ ယောက ကာမအရသာလေး ဇပတငမ့ငမ့ဖင့ ကနနေရစ၏။ ကိတမိတ အိပတော့လညး မရတော့ ရေခိူးခနးဘက အဖုတအား  ဆေးရန ထကလာစဉ ဧည့ခနးထဲမ ညညးသံ သဲ့သဲ့ ကားလိုကရသည။  ” ဘယသူပါလိမ့ “   ရေခိုးခနးဘက ဆကမလောကပဲ  ဧည့ခနးဘက ဝငကည့ရာ မူးပီး အိမမပနနိုငပဲ ဧည့ခနးထဲ ခုံပေါတင ခေနစခောငး အောကတဲလောငး ခလက ညညးနေသည့  ရိုငးထကဇောအား တေ့လိုကရ၏။  ” ဟင … ဇော “   ” မူးရယ … အင့ အင့ …… ခစတယမူးရယ “   အနားတိုးကပလာရာ ရိုငး ထကဇောမာ သူမနာမည တတတတတ ရတရငး ပုဆိုးလနပီး လီးအား အထကအောက ပတသပနေသညကို အနီးကပ မငလိုက  ရပနသည။ ရိုငးထကဇောကောင့ ထူးဝေသောနင့ အာသာမပေသော ကာမစိတမား ပနလည နိုးကလာရာ  အသိစိတမား လင့ ပောကခဲ့ရ၏။ တငးမာလာသော နို့အုံနစဖကအား လကဖင့ခေရငး ရိုငးထကဇော၏ ပေါငကားထဲ ဒူးထောက ထိုငလိုကမိသည။  လီးထိပ အပေါကမ စီးကနေသော အရညကည ဥလေးမားအား ကည့ရငး နုတခမးလေးမ လီးထိပအား အလိုအလောက ငုံမိ သား၏။ ထို့နောက ရိုငးထကဇော၏ လကအား ဖယကာ သူမ လကလေးဖင့ လီးအရငးမ ဆုပကိုငရငး အငမးမရ စုပပေး လိုက တော့သည။

” ပတ …… အန့ …… ပလပ ပလပ …… ပတ ပတ … အု …… ပတ “  လီးအား တပတပတ မနားတမးစုပရငး လတနေသော  လကတဖကဖင့ ပေါငကား ပတမိရာ အဖုတထဲမ စောကရညမားနဲ့ ထူးဝေသော လရညမား စီးက လာရသည။ ထိုစဉ လီး အရညပား တလောက လာ၏ ပူနေးပတတိုက မု့ကောင့ ရိုငးထကဇော မကလုံး ဖင့ကည့လိုက၏။   ” ဟင …… မူးပါလား ……  အားးး ရီးးးး “   လီးအား လကတဖကဖင့ ကိုငပီး ဒူးထောကရငး အားရပါးရ စုပနေသော ခစမူးအိမစညအား တေ့လိုကရသည။  ဘယအခိနထဲက စုပနေမနးမသိ လီးထိပလေး ကငလာပီး ပီးခငသလိုမို့ ပါစပထဲမ လီးအား ဆဲထုတကာ နူတခမးခငး ငုံ့စုပပေး မိသည။ ပါးစပမ လီးနံ့လေးကောင့ ရိုငးထကဇော စိတထဲ တမိုးလေး ခံစားနေရ၏။ ခဏအကာ ခစမူးအိမစညမာ မတတပထ ရပကာ ခိတထမိနလေးအား ခေရငးပုံပီး အောကခံဘောငးဘီ မခတနိုငတော့ပဲ ရိုငးထကဇော မကနာအား နေရာအနံ အဖုတ လေးဖင့ ပတနေ တော့သည။ အားရအောင ပတပီးမ အတငးခံဘောငးဘီ ခတကာ ပေါငကားရငး ရိုငးထကဇော မကနာရေ့  အဖုတလေး ကော့ပေးလိုက၏။ အရညရဲနေသော အဖုတအား ရိုငးထကဇော ပင့ယကရငး အဖုတဝလေး တေ့စုပရာ ထူးဝေသော  ထည့ထားသော လကကန လရညမားပါ ပါးစပထဲ ဝငကုနတော့သည။ ရံမိသောလညး ခစမူးအိမစည အရိနမပကအောင  မိုခပစလိုက၏။

” အ ……… အားးး ရီးးးး ……… ကောငးလိုကတာ …… ဇောရယ …… နာနာလေး … ဖိဖိယက …… အားးး အ “   ရမကသံပငးပငး နင့ ခစမူးအိမစည၏ တောငးဆိုသံ လေးမား ဧည့ခနးလေးထဲ ထကပေါလာသည။အဖုတဝလေး စုပပီး ဘေးနုတခမးသား ၂ဖက အား ယကရငး အစိလေးအား ဖိကိုကပေးရာ ခစမူးအိမစည တယောက အသံမိုးစုံ သညးတားရငး ရိုငထကဇော မကနာပေါ  စောကရညမား ဒလဟော ပနးထုတ လိုကတော့သည။  ” အားးးး အားးးးး …… ဇောရယ …… အားးး ရီးးးး …… ဟင့ …… အ ……  ထက …… ထကပီ …… အားဟား …… “  စောကရညမား ကုနသညအထိ ညစထုတပီးမ ကမးပငပေါ ထိုငခလိုကသည။    ”  ဇော … နငလိုးခငရင လိုးဟာ “  ပောပီးပီးခငး ကမးပငပေါ ပကလကလနရငး ဒူးထောငပေါငကား အနေထားဖင့ အဖုတလေး  ဖဲပေးထားလိုက၏။ ခုံပေါထိုငနေသော ရိုငးထကဇောမာ ထရပရငး ခစမူးအိမစည ပေါငကား ဒူးထောက နေရာယူကာ  ဖညးဖညးခငး လိုးပေးနေသည။  ” အငး …… အငးဟငး …… အရမးအလိုးခံလို့ ကောငးတာပဲ …… ဇောရယ “   လီးအရယအစား  မကာသောလညး အပုစု အယုယ ကောငးသော ရိုငးထကဇော၏ လီးဖင့ အလိုးခံရ သညမာ အရသာ ထူးကဲနေ သလို ခံစားနေရ၏။ မာထငနေသော လီးအား ညစပေးရငးအဖုတလေး ထပကော့ ပေးလိုက ပနသည။ ကော့ပေးလာတဲ့ ခစမူး အိမစည အဖုတ လေးအား ရိုငထကဇောမ မနားတမး ဆောင့လိုး ပေးနေ၏။

” အားးး …… အားးးး ရီးးးး ……… ကောငးလိုကတာ ……   ကောငးလိုကတာ … ဇောရယ …… နာနာလေးလိုး …… အားးး … အ  ………… ရီးးးးး ……… ဟူးးးးးးး “   အဖုတလေး အစမးကုန ကော့ပေးရငး ခစမူးအိမစည တယောက ကာမစညးစိမလေး  အားရပါးရ ခံစား နေတော့သည။ ရိုငးထကဇော မာလညး လိုးနေရငး အဖုတလေး ငုံ့ကည့ရာ လီးအဝငအထကတင အဖုတနုတ ခမးသား နီတာရဲလေးမား လိပဝငသားလိုက အပငပနပါလိုက ဖစနေသညကို တေ့လိုကရ၏။ လိုးရငးတနးလနး ပီးခငလာ သဖင့ စောကဖုတထဲမ လီးအား အမနထုတကာ ခစမူးအိမသည၏ မကနာပေါ ဂငးထုရငး လရညမား ပနးထုတလိုကသည။  ခစမူး အိမစညမာ မကနာပေါမ စောကရညနံ့ လရညနံ့ ထကနေသော လီးအား ပောငစငအောင စုပပေးပီးမ ရေခိုးခနးဝငကာ  ခနာကိုယအား ဆေးကော လိုကတော့၏။

မနက အိပယာ နိုးသညနင့ မငလာကုတငကီးပေါ  နစနစခိုကခိုက အိပပောနေသော ထူးဝေသောအား    ကည့ရငး နဖူးလေး အား တရိုကမကမက နမးပစ လိုကသည။ ထူးဝေသော မကလုံးလေး ဖတကနဲ့ ပင့လာသည။   ” မိနးမ … နိုးနေပီလားက “   ရနး လက တောကပနေသော ထူးဝေသော မကလုံးအား ခစမူးအိမစည ရဲရဲ မကည့ရဲတော့ပေ။ ညပိုငး လငဖစသူ အိပပောသားခိန  ဧည့ခနးထဲ ရိုငးထကဇောနင့ ခစပဲဝငခဲ့သညမို့ စိတမလုံတလုံ ဖစနေရ၏။ ထိုခိန ထူးဝေသောမာ သူမ ခေါငးလေး ဆဲယူကာ  နုတခမး ဖူးဖူးလေးအား နမးပေးနေသည။   ” အနမး … အနမးတဲ့လား … အတေ့ထိသကသက …  ရမကဆနလနးတဲ့ အရာ … ဒါ ပေမယ့ …  မောင့ … အနမးတေက … ရငးနီး နေးထေးစေဖို့ … ရငခုနကညနူးစေဖို့ … လပကူးနညး တစခုအဖစ … မပောငးလဲ နိုငဘူးနော … တကယပါ မောငရယ ခစမေတာတေ … တစယောကရငထဲ တစယောက … နကရိုငး တိုးဝငလာအောင မူးကိုးစား မာပါ “  ခစမူးအိမစည စိတထဲမ ပောရငး ထူးဝေသော မကနာအား စိုကကည့နေလိုက၏။

” မူး “   ” ရင “ ” မောင့ မိနးမ … ဖစသားပီနော “   ” အငးလေ … မောငရဲ့ “   ” မောင … အရမးခစတယ “   ” ခစပါရင “   ရငထဲ က လာတဲ့ အသံလေးမို့ ခစမူးအိမစည စိတထဲ- နေးကနဲ့ ဖစသားရသည။ လငဖစသူ စကားလုံးအား အားရ ကညနုးမိရငး တ ဆကထဲ ရိုငးထကဇော၏ ရမကသေး ပည့လံနေသော စကားလုံး ကမးကမးမား ကားယောင လာပန၏။  ” ခစတယ မူးရယ  …… ရီးးး …… လိုးလို့ ကောငးလိုကတာကာ …… အီးးး …… အအ “  ” ဟူးးးးး … အိုရကယ …… မောငရယ … ကေးဇူးပုပီး …… မူးရဲ့ အခစတေရော … ရမကဆနတေရော … သိမးယူပေးပါ … လိုကလိုကလဲလဲ … တောငးဆိုတာပါ … မောငရယ “  စိတထဲ  ကိတဆုတောငး နေစဉ ထူးဝေသော၏ အနမးမားမာ ခစမူးအိမစည၏ နုတခမးလေးမ တဆင့ လညတိုငလေး လညတိုငလေးမ  တဆင့ နိုအုံလေးပေါ ကရောကလာသည။  ” သိပခစတတတဲ့ … မိနးမတစယောကပါ … မောငရယ   အထိအတေ့အောက …  ရမကစိတတေ … မတနးလန နိုငခဲ့တာပါ … သကရောကမု့က … ဘယလိုပဲဖစဖစ … ထပကိုးစားပေး … အငးးး … ဟုတပီ “    စိတကူးဖင့ တမးတရငး ထူးဝေသော၏ နူတခမးလေးမာ နို့အုံ အထကပိုငးအား စုပရငး လကတဖကမာ အဖုတအား ပတပေး နေသည။ ခကခငး ခစမူးအိမစည ၏ လကတစဖကမာ ထူးဝေသော လီးအား ပုဆိုးပေါမ ခပတငးတငး ဆုပကိုင ထားလိုက သည။

” အ “  ထူးဝေသော ညညးသံ ခပတိုးတိုးလေး ထကပေါလာကာ ထမိနအား ဆဲဖညနေ၏။ ခစမူးအိမစည မာ အလိုကတသိဖင့  မတတပထရပပီး အောကခံ ဘောငးဘီလေးပါ ခတပေး လိုကပနသည။  ” ဟူးးးး “   ဒီလိုအနေထားဆို ရိုငးထကဇောမာ  ခကခငးကုနးထပီး စောကဖုတလေး အားရပါးရ ယကပေးတတ၏။ လငဖစသူ ထူးဝေသောမာ အကx{103E} ကယသီးမား ဖုတနေ သဖင့ အကx{103E}ခတမပီးခင ပနထိုငကာ ပေါငသားမားအား နမးပေးလိုကပနသည။  ” မိနးမ လိုးကစို့ကာ … မောင … အရမး လိုး ခငနေပီ “  လငတောမောင့ အပုမူကောင့ ပကလကလဲကာ ဒူးထောငပေါငကား ပငပေးရငး မကစိလေး မိတနေလိုက၏။  အဖုတထဲ လီးဝငလာသည အထိ ခံစားမု့မာ အေးစကစက ဖစနေရသည။ ခဏ အကာ အဖုတလေးထဲ နေးကနဲ့မို့ လငဖစသူ ပီး သားသညမနး ခံစားသိရိလိုက၏။

နစတေ အလီလီပောငးကာ မေးလာသော သားလေး ဝေယံပင သူငယတနး စတကနေသောလညး ခစမူးအိမစည အတက ကု တငပေါမ ပဇတတေမာ အေးတိအေးစကပင။ နေ့ရကတေ ဖတသနးရငး ရမကတေ ဆနတေ ဖကတယမိတဲ့ စိတတေ ခိုးနိမ ရငး အထီးကနရပဝနးမာ စိတကူး ကောငးသလောက နေထိုငပီး ဇနီးကောငးတစယောက ဖစလာခဲ့ရ၏။ရိုငးထကဇော ဆီမ  ဖုနးဆက ဇတအတငး ပူဆာခဲ့သမ ခကခကခဲခဲ ငငးဆနရငး မိသားစု အတက ကားလိပ ခထားလိုကသညကို ကေနပနေမိသည။  ဒုတိယ အိမမကအတက ပထမ ကောငးကငကို ခစမူးအိမစည မစန့လတခဲ့ပေ။  သို့သော ခစမူးအိမစည တယောက သမုဒယ  ယဇပုလငထက ဒီတစသက ဝေးစေဆိုတဲ့ စီရငခက ခခံလိုကရသည့ ရကလေး ရောကရိလာခဲ့သည။အတောကာအောင  အဆကသယ ပတနေသော ရိုငးထကဇော ဆီမ သူအိမထောငပုတော့မည ဖစကောငး နိုငငံခား အပီးထကသားမာမို့  နောကဆုံး အနေနဲ့ တေ့ခငကောငး တောငးဆိုနေ၏။

” မူးရယ … ဂောငထိုးခံရတဲ့ … တမကစညးရဲ့ … သေးကောထဲ မာတောင … ခံစားခကဆိုတာ … ရိနေပါတယ … ဇော့ ကို …  သနားပါဦးကာ … မူးစကားကို … နားထောငပါတယ … မတေ့နဲ့ဆိုလို့ … နစခီပီး မတေ့ခဲ့ပေမယ့ … တနေ့မ မေ့မရသူပါ “     ထကပေါက မနသမ ပိတဆို့ထားနိုငသော ရိုငးထကဇော့၏ သံယောစဉ အပိုငးအစတေကောင့ ခစမူးအိမစည တယောက  ရမက နဲ့ သိတခါ ဒနတဲရငး မလူးသာ မလန့သာ ကာမ ဝဲဂရကထဲ လေငယလေး လောဖို့ ဆုံးဖတမိတော့သည။ ဒီနေ့ တနငနေ  အလုပနားရကမို့ လငဖစသူနင အတူ အိမမာ ရိနေသောလညး မကနာ ရဲရဲ မကည့ရဲတော့ပေ။ နကဖနဆို သားလေးလဲ ကောငး သား လငတောမောငလညး အလုပသားမာမို့ ရိုငးထကဇော အား အိမခေါထားလိုကသည။

မနကလငးတော့ လငဖစသူနင့ သားလေး ထကသားသညနင့ ရငထဲ တလပလပ ခံစားနေရ၏။ခဏအကာ ရိုငးထကဇော ရောက  လို့လာရာ အနညးငယ ဝလာသညမလဲ၍ ကနတာ မပောငးလဲပေ။ အိပခနးထဲ မငလာဦး လကဖဲ့ ကုတငပေါ ရိုငးထကဇော၏   လကလေးမား လုပရားနေသည။ ” ဟင့ …… ဟုတတယ …… မူး လိုခငတာ …… အာကာ …… ကတကတ “   နို့အုံ၂ဖကအား ခပ ကမးကမး ခေပစရာ ခစမူးအိမစည ညညးသံလေး ထကလာပီး တဖိနးဖိနး တရိနးရိနးနင့ နို့သီးခေါငးလေး တဖက ငုံခံရခိန  ရငဘတလေး ကော့တကလာရ၏။ ရိုငးထကဇောမာ နို့သီးခေါငးလေး ဖဖကိုကလိုက စို့လိုကနင အဖုတလေး မထိပဲ ပေါင အတငးသား ၂ဖကအား ပတသပ ဆုပခေနေသည။  ” အားးး …… ရီးးးး ……… ဟင့ …… အ … ဟူးးးးး “   ခစမူးအိမစည မနေနိုင တော့ စောကစိလေးအား သူမ လကတဖကဖင့ ဖိပတ နေရတော့သည။ မငကငးကောင့ ရိုငးထကဇော ရမကစိတ မားလညး  ပငးထနလာရ၏။ ထိုခိန ခစမူးအိမစည၏ လကတဖကမာ ရိုငးထကဇော လီးအား ပတသတပေးရာ လီးကီး မာထောင လာ တော့သည။ ရိုငးထကဇော ကုတငပေါမဆငးပီး ဒူထောကထိုငလိုကရာ ခစမူးအိမစညမာ ကုတငးစောငး ခေတဲလောငးခလက  ရိုငးထကဇော မကနာ တည့တည့ ပေါငလေး ကားပေးလိုက၏။ အဖုတလေးအား လာဖင့ ကလိလိုက လကခလယဖင့ ထိုးမေ ပေးလိုကနင့ ခစမူးအိမစည အဖုတ အတငးသားမားပါ ယားတကလာပီး ရိုငးထကဇော ခေါငးအား ဖမးကိုငရငး ခါးလေးကော့ ကာ ဆဲကပထားမိသည။ ခဏအကာ ရိုငးထကဇော တယောက အဖုတလေးဆီမ မကနာခာကာ ကမးပငပေါ ဒူးထောကလက  အနေထားဖင့ ခစမူးအိမစည၏ ပေါင၂ခောငး မပီး စောကရညမား ရဲကာ ဖောငးကားနေသော အဖုတလေးထဲ လီးကီးအား ပစ သငး လိုကတော့၏။

” အားးး … အမလေးးး …… အ အ … ကောငးလိုကတာ ဇောရယ …… လိုး လိုးးးး … အားးး … အီးးး “   ” အင့ …… ဘတ ……  ဘတ ဘတ “  ” ဟင့ …… အ …… ဟုတတယ …… ဆောင့လိုး … ဇော …… မူးလေ …… ဒါမိုး မခံရကာပီ … ဆောင့လိုးပေး ……  လိုးပါ ဇောရဲ့ …… အားးး ရီးးးးး …… အားးးးးး “  ရိုငးထကဇောမာ ခေမလေးမားအား စုပ၍ ခပကမးကမး ပစပစဆောင့ရာ ခစ မူးအိမစည ကောပံကာ စောကရညမား ပနးထုတနေရသည။ လီးတခောငးလုံး နေးကနဲ့ ခံစားမိကာ ရိုငးထကဇောပါ ပီးခင လာ၏။  ” မူး “  ” ဟင “   ” မူး … ပါးစပကို လိုးရငး … ပီးခငတယကာ “   ” အငးးး … ဇော … အဲတိုငးနေ “   ပောပီးပီးခငး ခစ မူးအိမစညမာ ပကလက အနေထားဖင့ ကိုယလုံး တပတလည့ကာ  ကုတငစောငးတင ဇကတငကာ ဦးခေါငးအား လနခ ပေးလိုကသည။ တဆကထဲ ရိုငးထကဇော ပေါငကားတည့တည့ နူတခမးလေး ဟပေးလိုကရာ ရိုငးထကဇောမာ သူမခါငးလေး  ထိနးပီး ပါးစပထဲ လီးအရငးထိ ဖိလိုးလိုကသည။  ” အု အု …… ဘလတ …… ဗိ … ဘတ “   နူတခမး ဖူးဖူးလေးထဲ လီးကီး ဝင ထကနေတော့၏။  ” အားးးး ရီးးး …ကောငးလိုကတာ … မူးရယ …… အီးးး  ဟားးးး …… အ အားးးး …… ထကပီကာ …… ရီးးးး  …… အားးးးးး “  ၂ယောကသား ကာမစညးစိမလေး ခံစားနေခိန အိမပနလာသော ထူးဝေသောအား သတိမထားပေ။ ထူးဝေသော  မာ သားဖစသူ ဝေယံတို့ ကောငးမ ရီပိုကဒ ပါမလာသဖင့ ဖုနးဆကသောကောင့ အလုပမ တိုကခနးသို့ ပနလာယူ၏။ တိုကခနး ရေ့ ကားတစစီး ရပထားသညကို မင၍ ဧည့သည ရောကနေကောငး တေးမိလိုကသည။ တံခါးဖင့ပီး အိမအတငးဖက ဝငလာရာ  မိမိတို့ အိပခနးထဲမ ညညးသံမား ကားလိုကရတော့၏။

” အားးးး ရီးးး …… ကောငးလိုကတာ မူးရယ …… အားးဟားးး …… ရီးးးးး “   ” ဟင “  လငမယား အိပခနးဆီမ ယောကား တ ယောက ညညးသံကောင့ မကမောငကုံ့ကာ ခေဖဖ နငးလောကရငး အိပခနးတံခါး အသာလေးဖင့ ကည့လိုက၏။  ” ဟာ “    ”  ဟင “  အိပခနးထဲမ မငကငးကောင့ ထူးဝေသော ခေါငးထဲ မိုကကနဲ့ ဖစသားရသည။ ကုတငပေါ ပကလကကလေး ခေါငး  အောကခလနထားသော ဇနီးလေးမာ မိမိ မတမတနိုးနိုး နမးရိုကနေသော နုတခမးလေး ဟကာ ပါးစပအား အလိုးခံနေသည။  ”  တောက ……………… ဒုနး … ဝုနးးးး “   အိပခနးတံခါးအား အတငးထိ စောင့တနးပစလိုက၏။   ” မောင “   ” ဟာကာ …… ဒုနးးး  … ဝုနးး ……ဝုနးး ခမးးး … ခလမးးး “  တစခဏခငး အဖစပကတို့မာ မနဆနလနးသည။ ထူးဝေသော၏ ယူကိုးမရ ခံစား ခကမားမာ ဒေါသတရား အသင ကူးပောငးခိန အခနးထဲမ မနတငခုံမား ကုလားထိုငမား ပကစီး ပန့ကဲသားတော့၏။   ” ဟင့  …… အဟင့ ဟင့ ……မောင ရယ “  ရုတတရက ခစမူးအိမစည ဘယပောရမနး မသိ။ ဝမးနညးခငး ရကရံ့ခငး အားနာခငး  ကောကရံ့ခငးမား ရငထဲ စို့တကလာသည။ မညသည့အသံမ မထကတော့ ခုခိန ခစမူးအိမစည၏ အဖစခငဆုံးဆနမာ အခိုး ငေ့မားအဖစ အိပခနးထဲမ ပောကကယ သားခငမိသည။ အဝတအစာမား ကုတငဘေး ပန့ကဲနေသဖင့ ကိုယလုံးတီး ဖစနေ သော ခနာကိုယအား အိပယာခငးလေးဖင့ ပတထားရငး ရိုကငိုနေ၏။

” အဟင့ …… ဟင့ဟင့ “   မာယာ ပခုပ ရမက အတုပအနောငတေထဲ တိုးဝငငိတယခဲ့သော ရလဒအား ခံယူနေရသည။  ” ငါ  …… ငါတောငးပနပါတယ … ထူးဝေ … သူငယခငးရာ … မငးကိုကသလိုလုပပါ …… မူးမာ အပစမရိပါဘူး … ငါ့အပစတေပါကာ      အဖစပက မားထဲ ရိုငးထကဇောမာ အဝတအစားပင ပနမဝတနိုငသေးပဲ လီးတနးလနးဖင့ ထူးဝေသောအား တောငးပန နေသည။  ” တောက …… မငး …… မငးတို့ …… ငါ့အပေါ …… လုပ ရက က တယ ကာ …… “  ထူးဝေသောမာ အိပမကဆိုးမ  ပနလည လတမောက လာသည့ အသံမိုးဖင့ ပောရငး ရငထုမနာ ခံစားနေရ၏။   ” ဟငးးး …… မငးတို့ ၂ယောကလုံး …… ဒီ နေရာက ……ထက … ထက သား ပါတော့ “  မောလင့မထားသော အဖစပကမားကောင့  ရေးခယခင့မရိတဲ့ နံရံတေမ ထူးဝေ  သောနင့ ခစမူးအိမစည ကားထဲ တံတိုငးခားသား ခဲ့တော့သည။

” ဟူးးးးး …… အဟင့ ဟင့ “  ” ဗောက ဗောက …… ခတ … ဖုတ …… ဖောက …… ဗောကဗောက … “  နုရနေတဲ့ ပင့ခကလေး မားပေါ တဲခိုနေသော ရေစကလေးမားအား ကည့ရငး အရာအားလုံး ထုနဲ့ထညနဲ့ မုနဝါးစေခဲ့ရသည။ ခစမူးအိမစည ခငပနးနင့  သားလေးဝေယံအား မတေ့ရသညမာ ၆လ ကော ရိနေ၏။ ခငပနးဖစသူ ထူးဝေသော တစယောက ၂လလောကသာ အရက သောက စိတလေခဲ့သောလညး ပညာတတပီပီ စိတကို ပနလညထိနးခုပရငး အလုပ ပနလုပနေပီး သားလေးနင့ ပောနေသည ကို ကားသိခဲ့ရသည။

မောင ရယ  နေရလား ကေရမလား  နေမယဆို … မောင့ခေတောရငး   ကေမယဆိုလဲ … မောင့ခေတောရငး   မောင့နုတဖား  စီရငခကကို  လကခံနေရငး  ရမကရဲ့ကေးကန အမိုကမ ကို   ပနဆုံခင့လေး ပေးသနားပါနော   နစဖကမိဘ မားမာလညး အဖစ မန သိရိသားခိန  ပနပေါငးထုပရန ဘယဘကကမ အစမပုတော့ပေ။ ဒဏရာမားနင့ ငရဲညမား ဖတသနးရငး ရာသီ အလီလီ  လညပတနေတော့သည။ ထူးဝေသော တစယောက စိတရုပနေသဖင့ အရကသောကမိနေ၏။ သားဖစသူ ဝေယံ၏ သူငယခငးမားမ မအေမရိသူ ဘာညာနင့ ဝိုငးစသဖင့ ငိုယိုနေသည့ မငကငးကောင့ သောက ရောကနေရသည။  အပစမရိသော သားဖစသူ အား စိတခမးသာစေခင၏။ ဇနီးဖစသူ၏ ဖေါကပနမု့ကိုလညး စိတထဲ မေ့ပောကမရ။ နောကဆုံး ဆုံးဖတခကတစခု ခိုငခိုငမာ မာ ခလိုကရသည။ ရငထဲ သောကဒဏရာ အပည့နင့ သကပငးတောမာ အခါခါနစနေရငး နောကဆုံး လစဟာနေတဲ့ သားလေး  အမေနေရာအတက  မနကဖနကို ပောပဖို့ ယနေ့ ကိုယဖစခဲ့ရပီ ဘဝက သိပတော့မလခဲ့ပေ။

 

Zawgyi

 

ကာမရမၼကနက္

” အ …… အားးး ……… အီးးး ……… အ အ “  ” လx{103C}ိင္းေတလx{103C}ိင္းေတ … မူးရိပိပ္ နဲx{1037} “   ” အားးး … ရီးးးး “   ” ဟင္ “   ” ငါဘာဖစ္ေန တာလဲ … ငါဘယ္ေရာက္ေနတာလဲ “  တခါမ မခံစားဖူးတဲ့ အရသာေလးမိုx{1037} မကုံး အသာေလး ဖင့္ၾကည့ိေတာ့ မူးေနာက္ေနာက္ x{1014}x{103D}င့္ အာx{101B}ုံေတ လုံးဝ စုစည္းမရ။  ” အိုရ္ “   သူမ ခx{1014}x{103D}x{1039}x{1016}ာကိုယာ အဝတား မရိေတာ့။ နာမည ခစx{103D}းအိမည္ အသက္ ၂၅x{1014}x{103D}စ္ ( 36- 27-40 ) ပုရိသအေပါငား ဖမ္းစားx{1014}x{103D}ိုငူ တေယာကင္။ ခစူ ထူးေဝေသာ္x{1014}x{103D}င့္ မၾကာခင္ လကပ္ေတာ့မညိုx{1037} သူငယင္း  မားx{1014}x{103D}င့္ အx{1039}x{101C}ကိဳပဲေလး အေပာားပဲေသာကဲ ကင္းပေန၏။ အနည္းငယ္ မူးလာသဖင့္ သူငယင္း ဖစူ ရx{103C}ိင္းထက္ေဇာ အိမ္ လိုကိုx{1037}ရင္း အိပ္ေပာ္ သားခဲ့ရာမ ဖစကဲ့သည္။  ” ဟင္ …… ေဇာ္ …… နင္ … နင္ … ဘာလုပ္ေနတာလဲ … ငါ့ … ငါ့ကို သနားပါ ဟာ … အဟင့္ ဟင့္ “  ခစx{103D}းအိမည္ စကားအဆုံး သူမ ေစာကတ္ေလး အငမ္းမရ ယက္ေပးေနေသာ ရx{103C}ိင္းထက္ေဇာ္ မာ ေပါင္ x{1014}x{103D}လုံးၾကား ေခါင္းေလး ေမာ့လာေတာ့၏။ ခင့တါ ဟုေသာ မကန္းမားx{1014}x{103D}င့္ ၾကည့ာ စကားသံမထကဲ အပိဳစင္ တစ္ ေယာက္၏ ညx{103B}ီစိုx{1037}စိုx{1037} အရည္ၾကည္ ေလးမားအား တစ္x{1039}x{101D}ပတ္x{1039}x{101D}ပတ္ စုတူေနသည္။ လာထိပ္ေလးမာ အကဲ ေၾကာင္းထဲ ထိုးခဲလိုက္  အစိေလး ဆဲစုပ္ေပးလိုကိုx{1037} သူမ တစိုယုံး ေလဟာနယဲ လင့္ေမာ သားသလို ခံစားေနရ၏။

” အင့္ …… အ အ ……… အားး … ရီးးးးး “  ဝငက္ ထကကား ထိန္းခဳပ္ေနရင္း ခx{1014}x{103D}x{1039}x{1016}ာကိုယ္ ေအာကိုင္း ေx{1014}x{103D}းကနဲx{1037} တၿငိမ့္ၿငိမ့္။   ” ခင့တါ … မx{103D}း … ရယ္ “   ခဏအၾကာ စကားသံx{1014}x{103D}င့တူ အဖုတ္ေလးထဲ လီးx{1039}x{101C}ကီး တိုးဝင္ လာေတာ့သည္။ အာx{101B}ုံေတေဝဝါးၿပီး  အိပာခင္းကိုသာ လက္x{1014}x{103D}င့္ ကစ္ေနေအာင္ ဆဲထားမိ၏။  ” အင္းး …… ဟင္းးး … အအ “   ဦးေx{1014}x{103D}ာကား အထိအေတx{1037}မ အx{1014}x{103D}ိုငိုင္း ကာ ရမၼကx{1014}x{103D}x{1039}x{1015}ေနာက္ ေပါငံမား မသိမသာ ၿဖဲေပးရင္း တခကခက္ ေကာ့ေပး ေနေတာ့သည္။  ” အင့္ … အင္းးးး “  လက္ေခာင္းေလးမား x{1014}x{103D}ိုx{1037}သီးေခါင္း ၂ဖကား ခပင္းတင္း ဆုပယ္ေပးခိန္ ရx{103C}ိင္းထက္ေဇာ္ ေခါင္းအား အလိုအေလာက္ ဆဲခရင္း  မတိပာ အနမ္းတိုx{1037} ေx{1039}x{101D}ခေနမိ၏။ အသကx{103C}x{1014}x{103D}ုန္း မနာၿပီး ေဆာင့က္ေတနဲx{1037} အညီ တုနx{1037}န္ တတာသည္။ ခစူ ခငန္း ေလာင္း မဟုတ္ေသာ သူစိမ္း တစ္ေယာက္၏ လိုးခကားအား သာယာမိေန၏။ အိပကား တကယ္ ဖစ္ေနတာလား မေတး ခင္ေတာ့။ ခုခိန္ ေနာငဆိုေသာ အရာထက္ အထိအေတx{1037}ေအာက္ ရရိေနေသာ ကာမအရသာအား မလနန္ x{1014}x{103D}ိုင္ေတာ့ေပ။

” အားးးး ရီးးးး …… မx{103D}းရယ္ …… ခစယာ …… အင့္ …… အင္း … ေဇာ္ ……… ၿပီးၿပီ ……… အ အ ………… ရီးးးးး “   အဖုတဲ  ေx{1014}x{103D}းကနဲx{1037} ခံစားမိသည္x{1014}x{103D}င့္ မိန္းမ သဘာဝအရ လီးတံအား ပနစ္ေပးရင္း သုတည္ ပူပူမားေၾကာင့္ ခစx{103D}းအိမည္ မာ ဒုတိယ  အx{1039}x{101C}ကိမ္ အထဋထိပိုx{1037} ေရာကိ သားေတာ့သည္။ တစယ္ေတာ့ ရx{103C}ိင္းထက္ေဇာ္ x{1014}x{103D}င့္ ခစx{103D}းအိမည္ တိုx{1037}မာ ၿခံခင္းကပ္ လက္ ေနထိုင္ေသာ ငယူငယင္း မားပင္။ x{1014}x{103D}စိမစိမ္ ေနထိုငဲ့ေသာည္း အခစ ဆန္းၾကယန္းသညိုx{1037} ငယ္ သူငယင္း သံေယာစဥို ေကာ္ၿပီး ရx{103C}ိင္းထက္ေဇာ္၏ သူငယင္း ထူးေဝေသာား ခစx{103D}းအိမည ပနစဲ့သည္။  ထူးေဝ ေသာာ မိဘေတလုပန္းမား ဦးစည္းၿပီး အထညုပန္း လုပိုင္ေနသူ တေယာကင္။  အသက္ ၂၆x{1014}x{103D}စနx{1037}္ ရိၿပီး အသားညိဳညိဳ  အရပ္ေမာင္း မနိမ့မင့င့္ x{101B}ုပည္ ၾကည့္ေကာင္း၏။ ရx{103C}ိင္းထက္ေဇာ္ အိမိုx{1037} ဝငကင္း “မx{103D}း” ဆိုေသာ အလ နတမီးေလး၏  အခစား ပိုငိုငဲ့သည္။

ရx{103C}ိင္းထက္ေဇာာ ဘိုးစဥ္ေဘာငက္ ရတနာလုပန္း လုပိုငာေသာ သူေx{100F}x{1039}x{100C}းမိဳးx{101B}ိုးမိုx{1037} သူငယင္း သံေယာစဥင့္ အခိနန္ လင္ ခစx{103D}းအိမညား ပိုငိုငယ္ ထင္ၿပီး ေလာ့တကဲ့မိရင့္း ခုေတာ့ အသဲ ကဲေနရေတာ့၏။  သူငယင္းမားx{1014}x{103D}င့္ အေပာန္ ရမ အိမနိုx{1037}ေပးရင္း   ခစx{103D}းအိမည္၏ ပန္းဦးအား မရ ရေအာင္ ခူးေx{1039}x{101D}ခပစည္။ ေနာက္ တစတဲ သူငယင္း ဖစူ ထူးေဝ ေသာ္x{1014}x{103D}င့္ ခစx{103D}းအိမညိုx{1037} မဂx{1039}x{1004}လာ ေဆာင္ၾကေတာ့မညိုx{1037} သူx{1037}တက ေနာကုံး အခိန္ေတပင္။  အိပာx{1014}x{103D}ိုးသည္x{1014}x{103D}င့္ ထူးေဝေမာ္  ဖုန္းဆကာ မဂx{1039}x{1004}လာေဆာင္ ဝတုံသားေx{101B}းမညိုx{1037} ေရခိဳး အလပငင္း ေစာင့္ေနမိသည္။ မိခင္x{1014}x{103D}င့္ ဖခငည္း ဘုရား သားေနသည္ မိုx{1037} အိမင္ တေယာကဲ ရိေန၏။

” မx{103D}း ေရ … မx{103D}း “  “ဟင္ … ေဇာ္ … ဘာလာလုပာပါလိမ့္ “  ဧည့န္းထဲ ထိုင္ေနစဥ္ ရx{103C}ိင္းထက္ေဇာ္ အသံေၾကာင့္ စိတx{103C}ပား သား မိသည္။ အရငက အဖစက္ မားေၾကာင့္ မက္x{1014}x{103D}ာခင္း မဆိုငင္ေတာ့။   ” ဟူးးးးး “   ” မx{103D}း တံခါးဖင့ါဟာ … ေနာကို … နင့္ ကို မေတx{1037}ရေတာ့ပါဘူး … ခဏေလးပါ မx{103D}းရယ္ “  ခစူ လည္းခဏေန လာေခၚမာမိုx{1037} မနန္ေပာ မနနန္ ၿပီးတာပဲ ေတးကာ  အိမံခါး ဖင့္ေပး လိုကိ၏။ သိုx{1037}ေသာ္ သူမထငလို ဖစလာခဲ့ေပ။ ရx{103C}ိင္းထက္ေဇာာ အိမဲေရာကည္x{1014}x{103D}င့္ မက္x{1014}x{103D}ာခင္းဆိုင္  ဆဲနမ္းရာ အနမ္းၾကမ္းၾကမ္းမားအား လကံမိပနည္။ တဆကဲ စင့ားေနေသာ တငားစိုင္ ၂ဖကား ခပင္းတင္း   ဆုပယ္ ေပးသည္ ကိုလည္း မငင္းမိေတာ့။ ပုဆိုးၾကား ေထာငတ္ေနေသာ လီးတံမာ ဆီးခုံးေလးေပၚ ေထာကိခိန္ ကာမစိတ္၏  ေစ့ေဆာx{103C}x{1037}ေၾကာင့္ အဖုတ္ေလးဆီမ ဆစနဲx{1037} ဆစနဲx{1037} ေသးသားမား ဆူပကာရ၏။ မိန္းေမာေနရင္း ထမိန္x{1014}x{103D}င့္   အတင္းခံ ေဘာင္းဘီအား ခၽတာ အလိုကင့္ ေခေထာကား x{1039}x{101E}ကကာ မသိမသာ ကူညီေပးမိသည္။ ရင္ တဒိတိတ္x{1014}x{103D}င့္ ခုခိန္  ခစူ ေရာကလာေစရန္ ဆုေတာင္း ေနမိ၏။

” ရီးးးး ကၽတ္ …… ဟာကာ “  အကx{103E}လိပငီး ဘရာစီယာ အပင x{1014}x{103D}ိုx{1037}အုံေလး ဆုပယ္ေပးစဥ္ x{1014}x{103D}ိုx{1037}သီးေခါင္းေလးမား မာထငာ သည္။ x{101B}ုတရက္ ရx{103C}ိင္းထက္ေဇာာ ခစx{103D}းအိမည္၏ ကိုယုံးအား ဆဲလည့ာ ေနာက္ေကာဘက္ ဒူးေထာက္ ထိုငပစ္၏။   ”   မx{103D}း … ခါးနဲနဲ x{1039}x{100B}တိုက္ “ ခစx{103D}းအိမည္ ခါးx{1039}x{100B}တ္ေပးသည္x{1014}x{103D}င့္ ရx{103C}ိင္းထက္ေဇာာ မက္x{1014}x{103D}ာေရx{1037} ေဖးဥေနေသာ ဖငားစိုင္ ၂ခမ္း ေအာက္ ေဖါင္းထက္ေနေသာ အဖုတ္ေလးအား ၿဖဲယကင္း ဖငေလးကိုပါ လာထိပ္ေလးဖင့္ ထိုးစလိုကည္။  ” အားးး ရီးးးး  …… ကၽတၽတ္ …… အင္းဟင္းးး … ဟင္းးး “   ဘာနဲx{1037}မမတူညီေသာ စည္းစိမ္ေလးမိုx{1037} ခစx{103D}းအိမည္ အသိစိတ္ ေပာကုလုx{1014}x{103D}င့္  ေပါငံ၂ဖကား ကားေပးမိ၏။ ရx{103C}ိင္းထက္ေဇာ္၏ ေခါင္းအား လက္ေနာကန္ ကိုင္ၿပီး အဖုတ္x{1014}x{103D}င့္ ဆဲကပင္း ေစာကညား  ပန္းထကဲ့ရသည္။   ” အားးး …… ဟူးးး …… ေကာင္းလိုကာ …… ေဇာ္ ရယ္ “  အရညား ညx{103B}စုတင္း ထိုငပစာ သူမေရx{1037}  ရx{103C}ိင္းထက္ေဇာ္ လာရပ္ေန၏။

” ဟင္ … ေဇာ္”  သူမမက္x{1014}x{103D}ာေရx{1037} ရx{103C}ိင္းထက္ေဇာ္ ပုဆိုးၾကားထဲ လီးတံ ေထာငက္ေနသညို မငိုကသည္။   ” မx{103D}း … ငါ့လီး စုပ္ ေပးပါ့လား … ခဏေလးပဲ စုပ္ေပးပါဟာ … ဒါေနာကုံးမိုx{1037}ပါ “  ရx{103C}ိင္းထက္ေဇာာ ေပာေပာဆိုဆို မတပပက္ အေနထား ဖင့္ ပုဆိုးခၽတလိုကာ ခစx{103D}းအိမည္ မကာရည့္ နီညိဳေရာင္ လီးတံx{1039}x{101C}ကီးမာ အေၾကာၿပိဳင္းၿပိဳင္း ထလက္ ခါရမ္းေန၏။ လီး အား စိုက္ၾကည့င္း အဖုတ္ေရာ ဖင္ေရာ ယက္ေပးခဲ့ေသာ ရx{103C}ိင္းထက္ေဇာ္၏ အပဳစု အယုယေလးအား ပနည္ ေပးဆပည့္  အေနဖင့္ လီးတံအား ဖမ္းကိုငာ ဖည္းဖည္းခင္း ငုံေပး လိုကည္။ x{101B}ုတရက္ x{1014}x{103D}ာေခါင္းဝ တိုးဝငာေသာ လီးနံx{1037}ေၾကာင့္ ပိဳx{1037} တကာပန္၏။ ခစူ၏ လီးကိုပင္ စုပေပးဘူးခဲ့ ပုဆိုးအပငသာ ဂင္းထု ေပးခဲ့ဘူးသည္။ ထိုခိန္ ရx{103C}ိင္းထက္ေဇာာ အားမရ ဟန္x{1014}x{103D}င့္ သူမခါင္းအား လကဲx{1037}ထိန္းကိုငာ ပါးစပား ဆဲလိုးပစ္ေတာ့၏။

” အားးး အားးး …… ေကာင္းလိုကာ …… မx{103D}းရယ္ “ ခစx{103D}းအိမည္ တေယာက္ x{1014}x{103D}ူတမ္း ဖူးဖူးေလးအား အလိုးခံရင္း ခစူအား  တိတခိုး ေတာင္းပန္ေနမိသည္။   ” ခင့တါ … ေမာငယ္ … ေမာင္ မတတ္x{1014}x{103D}ိုးx{1014}x{103D}ိုး … နမ္းေနတဲ့ … မx{103D}း x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းေလးထဲ …  သူစိမ္းေယာက္ား တစ္ေယာကဲx{1037} လီးက … ေနရာယူေနၿပီ ေမာငယ္ “   ” တီတီ တီတီ “   ခစူအား စိတဲ ေတာင္းပန္ေနခိန္ ၿခံ ေရx{1037}မ ထက္ေပၚ လာေသာ ကားဟန္းသံအား x{1014}x{103D}စ္ေယာကား ၾကားလိုက္ ရသည္။ ရx{103C}ိင္းထက္ေဇာာ လီးအား ခစx{103D}းအိမည္၏  ပါးစပ ထုတာ အဝတားမား အမနနတ္ ခိုင္းလိုကည္။  ” မx{103D}း … ထူးေဝ လာၿပီ … ထမိနမန္ ပနတ္ “   ” အင္း …  ေဇာ္ …… နင္ ေနာကီးမပန္ေနာ္ …… ငါအရငကယ္ … ေမာင္ ေတx{1037}သားရင္ …… မေကာင္းဘူး “  ရx{103C}ိင္းထက္ေဇာား ေပာရင္း  တင္းခံေဘာင္းဘီx{1014}x{103D}င့္ ထမိနား အမနနတာ ၿခံဝတံခါးနား ထကာၿပီး ကားေလးေပၚ ဝငိုငင္း မဂx{1039}x{1004}လာေဆာင္ ဝတည့္  အဝတားမား ေx{101B}းရန္ ထကဲ့ လိုက္ေတာ့သည္။လမ္းတင္ ထူးေဝေသာ ကားခဏရပ္ၿပီး x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းခင္း ေတ့နမ္းလာသဖင့္  အလိမၼာသုံးကာ ငင္းေနမိ၏။

” အိုရ္ … လူေတနဲx{1037}ေမာငယ္ … အိမန္ေရာကေနာ္ “  အမန္ေတာ့ ခစx{103D}းအိမညာ ရx{103C}ိင္းထက္ေဇာ္၏ လီးအား စုပ္ေပး  ထားသညိုx{1037} ခစူအေပၚ အားနာမိေနသည္။ သိုx{1037}ေသာ္ ထူးေဝေသာာ သူမလကား ဆဲၿပီး ေပါင္ၾကားထဲက အေမx{103B}ာင္းလိုက္ ထ ေနေသာ လီးေပၚ တင္ေပးကာ x{1014}x{103D}ူတမ္းခင္း ဆဲစုပိုက္ေတာ့၏။  ေအာ္ လေရာငင္းတဲ့   ပငယပိဳမ တစ္ေကာင္   ရငဲ  စိုးတစိတိတဲx{1037}   ညည္းတားလိုx{1037} ေနလက္  ခန္းမထဲမာ ပနx{1037}ဲေနေသာ ထူးေဝေသာ္x{1014}x{103D}င့္ ခစx{103D}းအိမညိုx{1037} ဇနီးေမာင္x{1014}x{103D}ံ၏ အၿပဳံး မား။ ေဆမိဳး မိတဂx{1039}x{1004}ဟ တိုx{1037}၏ အၿပဳံးမား အရာအားလုံး ေပာ္x{101B}x{103E}ငင္း အတိဖင့္ မဂx{1039}x{1004}လာပဲေလး ကင္းပေနသည္။ ဧည့ည္  အားလုံး ဧည့ံေပးရင္း မူးေနာက္ေနာကဲx{1037}မိုx{1037} ထူးေဝေသာ္ အား ေပာပရင္း ခန္းမ အတင္းဖက္ စတိုခန္းထဲ ခဏနားၿပီး ပနကာ ခဲ့၏။ ခန္းမထဲ ပနထက္ ထူးေဝေသာ္x{1014}x{103D}င့္ ရx{103C}ိင္းထက္ေဇာိုx{1037} စကားေပာေနသညို ၾကည့င္း စိတx{103C}ပား လာမိသည္။ တစ္ ေယာက မိမိလကပဲ့သူ ဖစ္ၿပီး တစ္ေယာကမိမိ အပိဳစင္ ဘဝအား ပိုငိုငားသူဖစ္၏။ သူငယင္းx{1014}x{103D}စ္ေယာက္  စကားေပာေနသည့္ နားေလး ဖည္းဖည္းခင္း ေလာကား လိုကည္။

” မx{103D}း … သကာရဲx{1037}လား … ဧည့ည္ေတလည္း … နည္းသားပါၿပီ “  ” ဟုတ္ … ေမာင္ “   အနား ေရာကည္x{1014}x{103D}င့္ ဆီးေပာေနေသာ  ထူးေဝေသာား ပန္ေဖရင္း ရx{103C}ိင္းထက္ေဇာား ခိုးၾကည့ိ၏။ ထိုေနာက္ မဂx{1039}x{1004}လာပဲၿပီးဆုံးရာ ၂ဖကိဘမား လကဲx{1037}ေသာ  တိုကန္း အသစို သူငယင္းမားမ လိုကိုx{1037}ၾကသည္။ တိုကန္း ေရာကည္x{1014}x{103D}င့္ သူငယင္းမားမာ ထူးေဝေသာ္၏ လူပိဳ ေနာကုံးညမိုx{1037} ယာမကာမားx{1014}x{103D}င့္ ဧည့ံရန္ ဘီယာဆိုငိုx{1037} ဇတ္ေခၚေနၾက၏။  ” ေဟာင့္ … ဖိုးေဇာ္ … မင္းသားဝယာ “   ထူးေဝ ေသာာ ခစx{103D}းအိမည္ တစ္ေယာကဲ ကနဲ့မညိုx{1037} အိမာပဲ ဝယ္ေသာကိုx{1037} ေပာရင္း ရx{103C}ိင္းထက္ေဇာား ဝယိုင္းလိုကည္။  နာရီဝကနx{1037}္ အၾကာ ရx{103C}ိင္းထက္ေဇာာ ဘီယာပုလင္းမား x{101B}မ္၂ေတာင့္ ငါးမx{103C}တ္ေၾကာ္ အာလူးေၾကာားနဲx{1037} ပန္ေရာကာ၏။  သူငယင္းမား စားေသာက္ေနစဥ္ ခစx{103D}းအိမညာ တေနကုန္ ပငန္းေနသဖင့္ အားလုံးx{1014}x{103D}ူတကာ သူမတိုx{1037}၏ မဂx{1039}x{1004}လာဦး  အိပန္းေလးထဲ ဝငာ ခဲ့ေတာ့သည္။ ေနာကပ္ ၂နာရီခနx{1037}ၾကာ ခပင္းပင္း အရကံမားနဲx{1037}အတူ ထူးေဝေသာ္ ဝငာခဲ့၏။

” မx{103D}း …… အိပ္ေပာ္ေနလား … အိx{1037} ……  ေမာငာပီေလ … ေအ့ ေဂ့ “  မူးမူးx{101B}ူးx{101B}ူးx{1014}x{103D}င့္ အဝတားပင္ မလဲမိေသာ ခစx{103D}းအိမည္၏  ခိတမိန္ ေလးအား လန္ၿပီး လိုးေနရာ ခဏအၾကာ ေစာကုတ္ေလးထဲ လရညား ပန္းထုတ္ ပစ္ေတာ့သည္။ခစx{103D}းအိမည္ တ ေယာက္ ကာမအရသာေလး ဇပငမ့မ့င့္ ကန္ေနရစ္၏။ x{1039}x{101C}ကိတိတ္ အိပ္ေတာ့လည္း မရေတာ့ ေရခိဴးခန္းဘက္ အဖုတား  ေဆးရန္ ထကာစဥ္ ဧည့န္းထဲမ ညည္းသံ သဲ့သဲ့ ၾကားလိုကသည္။  ” ဘယူပါလိမ့္ “   ေရခိဳးခန္းဘက္ ဆကေလာကဲ  ဧည့န္းဘက္ ဝင္ၾကည့ာ မူးၿပီး အိမပန္x{1014}x{103D}ိုငဲ ဧည့န္းထဲ ခုံေပၚတင္ ေခx{1014}x{103D}စ္ေခာင္း ေအာကဲေလာင္း ခလက္ ညည္းေနသည့္  ရx{103C}ိင္းထက္ေဇာား ေတx{1037}လိုက၏။  ” ဟင္ … ေဇာ္ “   ” မx{103D}းရယ္ … အင့္ အင့္ …… ခစယx{103D}းရယ္ “   အနားတိုးကပာရာ ရx{103C}ိင္း ထက္ေဇာာ သူမနာမည္ တတတတ္ x{101B}တင္း ပုဆိုးလန္ၿပီး လီးအား အထက္ေအာက္ ပတပ္ေနသညို အနီးကပ္ မငိုက္  ရပနည္။ ရx{103C}ိင္းထက္ေဇာ္ေၾကာင့္ ထူးေဝေသာ္x{1014}x{103D}င့္ အာသာမေပေသာ ကာမစိတား ပနည္ x{1014}x{103D}ိုးx{1039}x{101E}ကလာရာ  အသိစိတား လင့္ ေပာကဲ့ရ၏။ တင္းမာလာေသာ x{1014}x{103D}ိုx{1037}အုံx{1014}x{103D}စကား လကင့္ေခရင္း ရx{103C}ိင္းထက္ေဇာ္၏ ေပါင္ၾကားထဲ ဒူးေထာက္ ထိုငိုကိသည္။  လီးထိပ္ အေပါက စီးကေနေသာ အရည္ၾကည္ ဥေလးမားအား ၾကည့င္း x{1014}x{103D}ုတမ္းေလးမ လီးထိပား အလိုအေလာက္ ငုံမိ သား၏။ ထိုx{1037}ေနာက္ ရx{103C}ိင္းထက္ေဇာ္၏ လကား ဖယာ သူမ လက္ေလးဖင့္ လီးအရင္းမ ဆုပိုငင္း အငမ္းမရ စုပ္ေပး လိုက္ ေတာ့သည္။

” x{1039}x{101D}ပတ္ …… အနx{1037}္ …… ပလပ္ ပလပ္ …… x{1039}x{101D}ပတ္ x{1039}x{101D}ပတ္ … အု …… x{1039}x{101D}ပတ္ “  လီးအား တx{1039}x{101D}ပတ္x{1039}x{101D}ပတ္ မနားတမ္းစုပင္း လတ္ေနေသာ  လကဖကင့္ ေပါင္ၾကား ပတိရာ အဖုတဲမ ေစာကညားနဲx{1037} ထူးေဝေသာ္ လရညား စီးက လာရသည္။ ထိုစဥ္ လီး အရညား တေလာက္ လာ၏ ပူေx{1014}x{103D}းပတိုက္ မx{103C}x{1037}ေၾကာင့္ ရx{103C}ိင္းထက္ေဇာ္ မကုံး ဖင့္ၾကည့ိုက္၏။   ” ဟင္ …… မx{103D}းပါလား ……  အားးး ရီးးးး “   လီးအား လကဖကင့္ ကိုင္ၿပီး ဒူးေထာကင္း အားရပါးရ စုပ္ေနေသာ ခစx{103D}းအိမညား ေတx{1037}လိုကသည္။  ဘယခိနဲက စုပ္ေနမန္းမသိ လီးထိပ္ေလး ကငာၿပီး ၿပီးခငလိုမိုx{1037} ပါစပဲမ လီးအား ဆဲထုတာ x{1014}x{103D}ူတမ္းခင္း ငုံx{1037}စုပ္ေပး မိသည္။ ပါးစပ လီးနံx{1037}ေလးေၾကာင့္ ရx{103C}ိင္းထက္ေဇာ္ စိတဲ တမိဳးေလး ခံစားေနရ၏။ ခဏအၾကာ ခစx{103D}းအိမညာ မတပ ရပာ ခိတမိန္ေလးအား ေခရင္းပုံၿပီး ေအာကံေဘာင္းဘီ မခၽတ္x{1014}x{103D}ိုင္ေတာ့ပဲ ရx{103C}ိင္းထက္ေဇာ္ မက္x{1014}x{103D}ာအား ေနရာအx{1014}x{103D}ံ အဖုတ္ ေလးဖင့္ ပတ္ေန ေတာ့သည္။ အားရေအာင္ ပတ္ၿပီးမ အတင္းခံေဘာင္းဘီ ခၽတာ ေပါငားရင္း ရx{103C}ိင္းထက္ေဇာ္ မက္x{1014}x{103D}ာေရx{1037}  အဖုတ္ေလး ေကာ့ေပးလိုက္၏။ အရည္x{101B}x{103E}ဲေနေသာ အဖုတား ရx{103C}ိင္းထက္ေဇာ္ ပင့ကင္း အဖုတေလး ေတ့စုပာ ထူးေဝေသာ္  ထည့ားေသာ လကန္ လရညားပါ ပါးစပဲ ဝငုန္ေတာ့သည္။ x{101B}ံမိေသာည္း ခစx{103D}းအိမည္ အရိနပက္ေအာင္  မိဳခပစိုက္၏။

” အ ……… အားးး ရီးးးး ……… ေကာင္းလိုကာ …… ေဇာယ္ …… နာနာေလး … ဖိဖိယက္ …… အားးး အ “   ရမၼကံပင္းပင္း x{1014}x{103D}င့္ ခစx{103D}းအိမည္၏ ေတာင္းဆိုသံ ေလးမား ဧည့န္းေလးထဲ ထက္ေပၚလာသည္။အဖုတေလး စုပ္ၿပီး ေဘးx{1014}x{103D}ုတမ္းသား ၂ဖက္ အား ယကင္း အစိေလးအား ဖိကိုက္ေပးရာ ခစx{103D}းအိမည္ တေယာက္ အသံမိဳးစုံ သည္းတားရင္း ရx{103C}ိငက္ေဇာ္ မကာေပၚ  ေစာကညား ဒလေဟာ ပန္းထုတ္ လိုက္ေတာ့သည္။  ” အားးးး အားးးးး …… ေဇာယ္ …… အားးး ရီးးးး …… ဟင့္ …… အ ……  ထက္ …… ထက္ၿပီ …… အားဟား …… “  ေစာကညား ကုနညထိ ညx{103B}စုတ္ၿပီးမ ၾကမ္းပင္ေပၚ ထိုငလိုကည္။    ”  ေဇာ္ … နငိုးခငင္ လိုးဟာ “  ေပာၿပီးၿပီးခင္း ၾကမ္းပင္ေပၚ ပကကနင္း ဒူးေထာင္ေပါငား အေနထားဖင့္ အဖုတ္ေလး  ၿဖဲေပးထားလိုက္၏။ ခုံေပၚထိုင္ေနေသာ ရx{103C}ိင္းထက္ေဇာာ ထရပင္း ခစx{103D}းအိမည္ ေပါင္ၾကား ဒူးေထာက္ ေနရာယူကာ  ဖည္းဖည္းခင္း လိုးေပးေနသည္။  ” အင္း …… အင္းဟင္း …… အရမ္းအလိုးခံလိုx{1037} ေကာင္းတာပဲ …… ေဇာယ္ “   လီးအx{101B}ယစား  မကာေသာည္း အပဳစု အယုယ ေကာင္းေသာ ရx{103C}ိင္းထက္ေဇာ္၏ လီးဖင့္ အလိုးခံရ သညာ အရသာ ထူးကဲေန သလို ခံစားေနရ၏။ မာထင္ေနေသာ လီးအား ညx{103B}စ္ေပးရင္းအဖုတ္ေလး ထပ္ေကာ့ ေပးလိုက္ ပနည္။ ေကာ့ေပးလာတဲ့ ခစx{103D}း အိမည္ အဖုတ္ ေလးအား ရx{103C}ိငက္ေဇာ မနားတမ္း ေဆာင့ိုး ေပးေန၏။

” အားးး …… အားးးး ရီးးးး ……… ေကာင္းလိုကာ ……   ေကာင္းလိုကာ … ေဇာယ္ …… နာနာေလးလိုး …… အားးး … အ  ………… ရီးးးးး ……… ဟူးးးးးးး “   အဖုတ္ေလး အစမ္းကုန္ ေကာ့ေပးရင္း ခစx{103D}းအိမည္ တေယာက္ ကာမစည္းစိမ္ေလး  အားရပါးရ ခံစား ေနေတာ့သည္။ ရx{103C}ိင္းထက္ေဇာ္ မာလည္း လိုးေနရင္း အဖုတ္ေလး ငုံx{1037}ၾကည့ာ လီးအဝငထကင္ အဖုတ္x{1014}x{103D}ုတ္ ခမ္းသား နီတာရဲေလးမား လိပငားလိုက္ အပငနါလိုက္ ဖစ္ေနသညို ေတx{1037}လိုက၏။ လိုးရင္းတန္းလန္း ၿပီးခငာ သဖင့္ ေစာကုတဲမ လီးအား အမနုတာ ခစx{103D}းအိမည္၏ မက္x{1014}x{103D}ာေပၚ ဂင္းထုရင္း လရညား ပန္းထုတိုကည္။  ခစx{103D}း အိမညာ မက္x{1014}x{103D}ာေပၚမ ေစာကညံx{1037} လရညံx{1037} ထက္ေနေသာ လီးအား ေပာငင္ေအာင္ စုပ္ေပးၿပီးမ ေရခိဳးခန္းဝငာ  ခx{1014}x{103D}x{1039}x{1016}ာကိုယား ေဆးေၾကာ လိုက္ေတာ့၏။

မနက္ အိပာ x{1014}x{103D}ိုးသည္x{1014}x{103D}င့္ မဂx{1039}x{1004}လာကုတင္x{1039}x{101C}ကီးေပၚ  x{1014}x{103D}စ္x{1014}x{103D}စ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္ အိပ္ေပာ္ေနေသာ ထူးေဝေသာား    ၾကည့င္း နဖူးေလး အား တရx{103C}ိကကက္ နမ္းပစ္ လိုကည္။ ထူးေဝေသာ္ မကုံးေလး ဖတနဲx{1037} ပင့ာသည္။   ” မိန္းမ … x{1014}x{103D}ိုးေနပီလားက “   x{101B}x{103E}န္း လက္ ေတာကေနေသာ ထူးေဝေသာ္ မကုံးအား ခစx{103D}းအိမည္ ရဲရဲ မၾကည့ဲေတာ့ေပ။ ညပိုင္း လငစူ အိပ္ေပာားခိန္  ဧည့န္းထဲ ရx{103C}ိင္းထက္ေဇာ္x{1014}x{103D}င့္ ခစဲဝငဲ့သညိုx{1037} စိတလုံတလုံ ဖစ္ေနရ၏။ ထိုခိန္ ထူးေဝေသာာ သူမ ေခါင္းေလး ဆဲယူကာ  x{1014}x{103D}x{103C}တမ္း ဖူးဖူးေလးအား နမ္းေပးေနသည္။   ” အနမ္း … အနမ္းတဲ့လား … အေတx{1037}ထိသကက္ …  ရမကနန္းတဲ့ အရာ … ဒါ ေပမယ့္ …  ေမာင့္ … အနမ္းေတက … ရင္းx{1014}x{103D}ီး ေx{1014}x{103D}းေထးေစဖိုx{1037} … ရငုန္ၾကည္x{1014}x{103D}ူးေစဖိုx{1037} … လပူးနည္း တစုအဖစ္ … မေပာင္းလဲ x{1014}x{103D}ိုငူးေနာ္ … တကယါ ေမာငယ္ ခစ္ေမတx{1039}x{1011}ာေတ … တစ္ေယာကငဲ တစ္ေယာက္ … နကx{103C}ိင္း တိုးဝငာေအာင္ မx{103D}းx{1039}x{101C}ကိဳးစား မာပါ “  ခစx{103D}းအိမည္ စိတဲမ ေပာရင္း ထူးေဝေသာ္ မက္x{1014}x{103D}ာအား စိုက္ၾကည့္ေနလိုက္၏။

” မx{103D}း “   ” ရင္ “ ” ေမာင့္ မိန္းမ … ဖစားၿပီေနာ္ “   ” အင္းေလ … ေမာငဲx{1037} “   ” ေမာင္ … အရမ္းခစယ္ “   ” ခစါရင္ “   ရငဲ က လာတဲ့ အသံေလးမိုx{1037} ခစx{103D}းအိမည္ စိတဲ- ေx{1014}x{103D}းကနဲx{1037} ဖစားရသည္။ လငစူ စကားလုံးအား အားရ ၾကည္x{1014}x{103D}ုးမိရင္း တ ဆကဲ ရx{103C}ိင္းထက္ေဇာ္၏ ရမၼက္ေသး ပည့ံေနေသာ စကားလုံး ၾကမ္းၾကမ္းမား ၾကားေယာင္ လာပန္၏။  ” ခစယ္ မx{103D}းရယ္  …… ရီးးး …… လိုးလိုx{1037} ေကာင္းလိုကာကာ …… အီးးး …… အအ “  ” ဟူးးးးး … အိုရယ္ …… ေမာငယ္ … ေကးဇူးပဳၿပီး …… မx{103D}းရဲx{1037} အခစ္ေတေရာ … ရမၼကx{1014}x{103D}x{1039}x{1015}ေတေရာ … သိမ္းယူေပးပါ … လx{103C}ိကx{103C}ိကဲလဲ … ေတာင္းဆိုတာပါ … ေမာငယ္ “  စိတဲ  x{1039}x{101C}ကိတုေတာင္း ေနစဥ္ ထူးေဝေသာ္၏ အနမ္းမားမာ ခစx{103D}းအိမည္၏ x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းေလးမ တဆင့္ လညိုင္ေလး လညိုင္ေလးမ  တဆင့္ x{1014}x{103D}ိုအုံေလးေပၚ ကေရာကာသည္။  ” သိပစတဲ့ … မိန္းမတစ္ေယာကါ … ေမာငယ္   အထိအေတx{1037}ေအာက္ …  ရမၼကိတ္ေတ … မတန္းလန္ x{1014}x{103D}ိုငဲ့တာပါ … သက္ေရာကx{103C}x{1037}က … ဘယိုပဲဖစစ္ … ထပ္x{1039}x{101C}ကိဳးစားေပး … အင္းးး … ဟုတ္ၿပီ “    စိတူးဖင့္ တမ္းတရင္း ထူးေဝေသာ္၏ x{1014}x{103D}ူတမ္းေလးမာ x{1014}x{103D}ိုx{1037}အုံ အထကိုင္းအား စုပင္း လကဖကာ အဖုတား ပတ္ေပး ေနသည္။ ခကင္း ခစx{103D}းအိမည္ ၏ လကစကာ ထူးေဝေသာ္ လီးအား ပုဆိုးေပၚမ ခပင္းတင္း ဆုပိုင္ ထားလိုက္ သည္။

” အ “  ထူးေဝေသာ္ ညည္းသံ ခပိုးတိုးေလး ထက္ေပၚလာကာ ထမိနား ဆဲဖည္ေန၏။ ခစx{103D}းအိမည္ မာ အလိုကသိဖင့္  မတပရပ္ၿပီး ေအာကံ ေဘာင္းဘီေလးပါ ခၽတ္ေပး လိုကနည္။  ” ဟူးးးး “   ဒီလိုအေနထားဆို ရx{103C}ိင္းထက္ေဇာာ  ခကင္းကုန္းထၿပီး ေစာကုတ္ေလး အားရပါးရ ယက္ေပးတတ္၏။ လငစူ ထူးေဝေသာာ အကx{103E} ၾကယီးမား ဖဳတ္ေန သဖင့္ အကx{103E}ခၽတၿပီးခင္ ပနိုငာ ေပါငားမားအား နမ္းေပးလိုကနည္။  ” မိန္းမ လိုးၾကစိုx{1037}ကာ … ေမာင္ … အရမ္း လိုး ခင္ေနၿပီ “  လင္ေတာ္ေမာင့္ အပဳမူေၾကာင့္ ပကကဲကာ ဒူးေထာင္ေပါငား ပင္ေပးရင္း မကိေလး မိတ္ေနလိုက္၏။  အဖုတဲ လီးဝငာသည္ အထိ ခံစားမx{103C}x{1037}မာ ေအးစကက္ ဖစ္ေနရသည္။ ခဏ အၾကာ အဖုတ္ေလးထဲ ေx{1014}x{103D}းကနဲx{1037}မိုx{1037} လငစူ ၿပီး သားသညန္း ခံစားသိရိလိုက္၏။

x{1014}x{103D}စ္ေတ အလီလီေပာင္းကာ ေမးလာေသာ သားေလး ေဝယံပင္ သူငယန္း စတက္ေနေသာည္း ခစx{103D}းအိမည္ အတက္ ကု တင္ေပၚမ ပဇတ္ေတမာ ေအးတိေအးစကင္။ ေနx{1037}ရက္ေတ ဖတန္းရင္း ရမၼက္ေတ ဆx{1014}x{103D}x{1039}x{1015}ေတ ဖကယိတဲ့ စိတ္ေတ ခိဳးနိမ္ ရင္း အထီးကနပန္းမာ စိတူး ေကာင္းသေလာက္ ေနထိုင္ၿပီး ဇနီးေကာင္းတစ္ေယာက္ ဖစာခဲ့ရ၏။ရx{103C}ိင္းထက္ေဇာ္ ဆီမ  ဖုန္းဆက္ ဇတတင္း ပူဆာခဲ့သမ ခကကဲခဲ ငင္းဆနင္း မိသားစု အတက္ ကားလိပ္ ခထားလိုကညို ေကနပ္ေနမိသည္။  ဒုတိယ အိမကတက္ ပထမ ေကာင္းကငို ခစx{103D}းအိမည္ မစနx{1037}တဲ့ေပ။  သိုx{1037}ေသာ္ ခစx{103D}းအိမည္ တေယာက္ သမုဒယ  ယဇုလx{1039}x{1021}ငက္ ဒီတစက္ ေဝးေစဆိုတဲ့ စီရငက္ ခခံလိုကသည့္ ရက္ေလး ေရာကိလာခဲ့သည္။အေတာ္ၾကာေအာင္  အဆကယ္ ပတ္ေနေသာ ရx{103C}ိင္းထက္ေဇာ္ ဆီမ သူအိမ္ေထာငဳေတာ့မည္ ဖစ္ေၾကာင္း x{1014}x{103D}ိုငံခား အၿပီးထကားမာမိုx{1037}  ေနာကုံး အေနနဲx{1037} ေတx{1037}ခင္ေၾကာင္း ေတာင္းဆိုေန၏။

” မx{103D}းရယ္ … ေဂာငိုးခံရတဲ့ … တမကည္းရဲx{1037} … ေသးေၾကာထဲ မာေတာင္ … ခံစားခကိုတာ … ရိေနပါတယ္ … ေဇာ့္ ကို …  သနားပါဦးကာ … မx{103D}းစကားကို … နားေထာငါတယ္ … မေတx{1037}နဲx{1037}ဆိုလိုx{1037} … x{1014}x{103D}စီၿပီး မေတx{1037}ခဲ့ေပမယ့္ … တေနx{1037}မ ေမ့မရသူပါ “     ထက္ေပါက္ မနမ ပိတိုx{1037}ထားx{1014}x{103D}ိုင္ေသာ ရx{103C}ိင္းထက္ေဇာ့္၏ သံေယာစဥ္ အပိုင္းအစေတေၾကာင့္ ခစx{103D}းအိမည္ တေယာက္  ရမၼက္ နဲx{1037} သိတါ ဒနဲရင္း မလူးသာ မလနx{1037}ာ ကာမ ဝဲဂရကဲ ေလငယ္ေလး ေလာိုx{1037} ဆုံးဖတိေတာ့သည္။ ဒီေနx{1037} တနဂx{1039}x{1004}ေx{1014}x{103D}  အလုပားရကိုx{1037} လငစူx{1014}x{103D}င္ အတူ အိမာ ရိေနေသာည္း မက္x{1014}x{103D}ာ ရဲရဲ မၾကည့ဲေတာ့ေပ။ နကနို သားေလးလဲ ေကာင္း သား လင္ေတာ္ေမာငည္း အလုပားမာမိုx{1037} ရx{103C}ိင္းထက္ေဇာ္ အား အိမ္ေခၚထားလိုကည္။

မနကင္းေတာ့ လငစူx{1014}x{103D}င့္ သားေလး ထကားသည္x{1014}x{103D}င့္ ရငဲ တလပပ္ ခံစားေနရ၏။ခဏအၾကာ ရx{103C}ိင္းထက္ေဇာ္ ေရာက္  လိုx{1037}လာရာ အနည္းငယ္ ဝလာသညလဲ၍ ကနာ မေပာင္းလဲေပ။ အိပန္းထဲ မဂx{1039}x{1004}လာဦး လကဲx{1037} ကုတင္ေပၚ ရx{103C}ိင္းထက္ေဇာ္၏   လက္ေလးမား လx{103C}ပားေနသည္။ ” ဟင့္ …… ဟုတယ္ …… မx{103D}း လိုခငာ …… အာကာ …… ကၽတၽတ္ “   x{1014}x{103D}ိုx{1037}အုံ၂ဖကား ခပ္ ၾကမ္းၾကမ္း ေခပစာ ခစx{103D}းအိမည္ ညည္းသံေလး ထကာၿပီး တဖိန္းဖိန္း တရိန္းရိန္းx{1014}x{103D}င့္ x{1014}x{103D}ိုx{1037}သီးေခါင္းေလး တဖက္ ငုံခံရခိန္  ရငတ္ေလး ေကာ့တကာရ၏။ ရx{103C}ိင္းထက္ေဇာာ x{1014}x{103D}ိုx{1037}သီးေခါင္းေလး ဖဖကိုကိုက္ စိုx{1037}လိုက္x{1014}x{103D}င္ အဖုတ္ေလး မထိပဲ ေပါင္ အတင္းသား ၂ဖကား ပတပ္ ဆုပ္ေခေနသည္။  ” အားးး …… ရီးးးး ……… ဟငx{1037} …… အ … ဟူးးးးး “   ခစx{103D}းအိမည္ မေနx{1014}x{103D}ိုင္ ေတာ့ ေစာကိေလးအား သူမ လကဖကင့္ ဖိပတ္ ေနရေတာ့သည္။ မငင္းေၾကာင့္ ရx{103C}ိင္းထက္ေဇာ္ ရမၼကိတ္ မားလည္း  ပင္းထနာရ၏။ ထိုခိန္ ခစx{103D}းအိမည္၏ လကဖကာ ရx{103C}ိင္းထက္ေဇာ္ လီးအား ပတတ္ေပးရာ လီးx{1039}x{101C}ကီး မာေထာင္ လာ ေတာ့သည္။ ရx{103C}ိင္းထက္ေဇာ္ ကုတင္ေပၚမဆင္းၿပီး ဒူေထာကိုငိုကာ ခစx{103D}းအိမညာ ကုတင္းေစာင္း ေခတဲေလာင္းခလက္  ရx{103C}ိင္းထက္ေဇာ္ မက္x{1014}x{103D}ာ တည့ည့္ ေပါင္ေလး ကားေပးလိုက္၏။ အဖုတ္ေလးအား လာဖင့္ ကလိလိုက္ လကလယင့္ ထိုးေမx{103E} ေပးလိုက္x{1014}x{103D}င့္ ခစx{103D}းအိမည္ အဖုတ္ အတင္းသားမားပါ ယားတကာၿပီး ရx{103C}ိင္းထက္ေဇာ္ ေခါင္းအား ဖမ္းကိုငင္း ခါးေလးေကာ့ ကာ ဆဲကပားမိသည္။ ခဏအၾကာ ရx{103C}ိင္းထက္ေဇာ္ တေယာက္ အဖုတ္ေလးဆီမ မကာခာကာ ၾကမ္းပင္ေပၚ ဒူးေထာကက္  အေနထားဖင့္ ခစx{103D}းအိမည္၏ ေပါင္၂ေခာင္း မၿပီး ေစာကညား x{101B}x{103E}ဲကာ ေဖာင္းကားေနေသာ အဖုတ္ေလးထဲ လီးx{1039}x{101C}ကီးအား ပစ္ သင္း လိုက္ေတာ့၏။

” အားးး … အမေလးးး …… အ အ … ေကာင္းလိုကာ ေဇာယ္ …… လိုး လိုးးးး … အားးး … အီးးး “   ” အင့္ …… ဘတ္ ……  ဘတ္ ဘတ္ “  ” ဟင့္ …… အ …… ဟုတယ္ …… ေဆာင့ိုး … ေဇာ္ …… မx{103D}းေလ …… ဒါမိဳး မခံရၾကာၿပီ … ေဆာင့ိုးေပး ……  လိုးပါ ေဇာဲx{1037} …… အားးး ရီးးးးး …… အားးးးးး “  ရx{103C}ိင္းထက္ေဇာာ ေခမေလးမားအား စုပ္၍ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ပစစ္ေဆာင့ာ ခစ္ မx{103D}းအိမည္ ေကာပံကာ ေစာကညား ပန္းထုတ္ေနရသည္။ လီးတေခာင္းလုံး ေx{1014}x{103D}းကနဲx{1037} ခံစားမိကာ ရx{103C}ိင္းထက္ေဇာါ ၿပီးခင္ လာ၏။  ” မx{103D}း “  ” ဟင္ “   ” မx{103D}း … ပါးစပို လိုးရင္း … ၿပီးခငယာ “   ” အင္းးး … ေဇာ္ … အဲတိုင္းေန “   ေပာၿပီးၿပီးခင္း ခစ္ မx{103D}းအိမညာ ပကက္ အေနထားဖင့္ ကိုယုံး တပတည့ာ  ကုတင္ေစာင္းတင္ ဇကငာ ဦးေခါင္းအား လန ေပးလိုကည္။ တဆကဲ ရx{103C}ိင္းထက္ေဇာ္ ေပါင္ၾကားတည့ည့္ x{1014}x{103D}ူတမ္းေလး ဟေပးလိုကာ ရx{103C}ိင္းထက္ေဇာာ သူမခါင္းေလး  ထိန္းၿပီး ပါးစပဲ လီးအရင္းထိ ဖိလိုးလိုကည္။  ” အု အု …… ဘလတ္ …… ဗိ … ဘတ္ “   x{1014}x{103D}ူတမ္း ဖူးဖူးေလးထဲ လီးx{1039}x{101C}ကီး ဝင္ ထက္ေနေတာ့၏။  ” အားးးး ရီးးး …ေကာင္းလိုကာ … မx{103D}းရယ္ …… အီးးး  ဟားးးး …… အ အားးးး …… ထကပီကာ …… ရီးးးး  …… အားးးးးး “  ၂ေယာကား ကာမစည္းစိမ္ေလး ခံစားေနခိန္ အိမနာေသာ ထူးေဝေသာား သတိမထားေပ။ ထူးေဝေသာ္  မာ သားဖစူ ေဝယံတိုx{1037} ေကာင္းမ ရီပိုကဒ္ ပါမလာသဖင့္ ဖုန္းဆက္ေသာေၾကာင့္ အလုပ တိုကန္းသိုx{1037} ပနာယူ၏။ တိုကန္း ေရx{1037} ကားတစီး ရပားသညို မင္၍ ဧည့ည္ ေရာက္ေနေၾကာင္း ေတးမိလိုကည္။ တံခါးဖင့္ၿပီး အိမတင္းဖက္ ဝငာရာ  မိမိတိုx{1037} အိပန္းထဲမ ညည္းသံမား ၾကားလိုကေတာ့၏။

” အားးးး ရီးးး …… ေကာင္းလိုကာ မx{103D}းရယ္ …… အားးဟားးး …… ရီးးးးး “   ” ဟင္ “  လငယား အိပန္းဆီမ ေယာက္ား တ ေယာက္ ညည္းသံေၾကာင့္ မက္ေမာငဳံx{1037}ကာ ေခဖဖ နင္းေလာကင္း အိပန္းတံခါး အသာေလးဖင့္ ၾကည့ိုက္၏။  ” ဟာ “    ”  ဟင္ “  အိပန္းထဲမ မငင္းေၾကာင့္ ထူးေဝေသာ္ ေခါင္းထဲ မိုကနဲx{1037} ဖစားရသည္။ ကုတင္ေပၚ ပကကေလး ေခါင္း  ေအာကလနားေသာ ဇနီးေလးမာ မိမိ မတတ္x{1014}x{103D}ိုးx{1014}x{103D}ိုး နမ္းရx{103C}ိက္ေနေသာ x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းေလး ဟကာ ပါးစပား အလိုးခံေနသည္။  ”  ေတာက္ ……………… ဒုန္း … ဝုန္းးးး “   အိပန္းတံခါးအား အတင္းထိ ေစာင့န္းပစိုက္၏္။   ” ေမာင္ “   ” ဟာကာ …… ဒုန္းးး  … ဝုန္းး ……ဝုန္းး ခမ္းးး … ခလမ္းးး “  တစဏခင္း အဖစကိုx{1037}မာ မနနန္းသည္။ ထူးေဝေသာ္၏ ယူကိဳးမရ ခံစား ခကားမာ ေဒါသတရား အသင္ ကူးေပာင္းခိန္ အခန္းထဲမ မနငုံမား ကုလားထိုငား ပကီး ပနx{1037}္x{1039}x{101C}ကဲသားေတာ့၏။   ” ဟင့္  …… အဟင့္ ဟင့္ ……ေမာင္ ရယ္ “  x{101B}ုတရက္ ခစx{103D}းအိမည္ ဘယ္ေပာရမန္း မသိ။ ဝမ္းနည္းခင္း ရက္x{101B}ံx{1037}ခင္း အားနာခင္း  ေၾကာက္x{101B}ံx{1037}ခင္းမား ရငဲ စိုx{1037}တကာသည္။ မညည့သံမ မထက္ေတာ့ ခုခိန္ ခစx{103D}းအိမည္၏ အဖစငုံးဆx{1014}x{103D}x{1039}x{1015}မာ အခိုး ေငx{1037}မားအဖစ္ အိပန္းထဲမ ေပာကယ္ သားခငိသည္။ အဝတစာမား ကုတင္ေဘး ပနx{1037}္x{1039}x{101C}ကဲေနသဖင့္ ကိုယုံးတီး ဖစ္ေန ေသာ ခx{1014}x{103D}x{1039}x{1016}ာကိုယား အိပာခင္းေလးဖင့္ ပတားရင္း ရx{103C}ိကိုေန၏။

” အဟင့္ …… ဟင့င့္ “   မာယာ ပခဳပ္ ရမၼက္ အတုပေx{1014}x{103D}ာင္ေတထဲ တိုးဝင္ၿငိတယဲ့ေသာ ရလဒား ခံယူေနရသည္။  ” ငါ  …… ငါေတာင္းပနါတယ္ … ထူးေဝ … သူငယင္းရာ … မင္းx{1039}x{101C}ကိဳကလိုလုပါ …… မx{103D}းမာ အပစရိပါဘူး … ငါ့အပစ္ေတပါကာ      အဖစက္ မားထဲ ရx{103C}ိင္းထက္ေဇာာ အဝတစားပင္ ပနဝတ္x{1014}x{103D}ိုင္ေသးပဲ လီးတန္းလန္းဖင့္ ထူးေဝေသာား ေတာင္းပန္ ေနသည္။  ” ေတာက္ …… မင္း …… မင္းတိုx{1037} …… ငါ့အေပၚ …… လုပ္ ရက္ ၾက တယ္ ကာ …… “  ထူးေဝေသာာ အိပကိုးမ  ပနည္ လတ္ေမာက္ လာသည့္ အသံမိဳးဖင့္ ေပာရင္း ရငုမနာ ခံစားေနရ၏။   ” ဟင္းးး …… မင္းတိုx{1037} ၂ေယာကုံး …… ဒီ ေနရာက ……ထက္ … ထက္ သား ပါေတာ့ “  ေမာင့ထားေသာ အဖစကားေၾကာင့္  ေx{101B}းခယင့ရိတဲ့ နံရံေတမ ထူးေဝ  ေသာ္x{1014}x{103D}င့္ ခစx{103D}းအိမည္ ၾကားထဲ တံတိုင္းခားသား ခဲ့ေတာ့သည္။

” ဟူးးးးး …… အဟင့္ ဟင့္ “  ” ေဗာက္ ေဗာက္ …… ခၽတ္ … ဖဳတ္ …… ေဖာက္ …… ေဗာက္ေဗာက္ … “  x{1014}x{103D}ုx{101B}ေနတဲ့ ပင့က္ေလး မားေပၚ တဲခိုေနေသာ ေရစက္ေလးမားအား ၾကည့င္း အရာအားလုံး ထုနဲx{1037}ထညဲx{1037} မx{103C}နါးေစခဲ့ရသည္။ ခစx{103D}းအိမည္ ခငန္းx{1014}x{103D}င့္  သားေလးေဝယံအား မေတx{1037}ရသညာ ၆လ ေကာ္ ရိေန၏။ ခငန္းဖစူ ထူးေဝေသာ္ တစ္ေယာက္ ၂လေလာကာ အရက္ ေသာက္ စိတ္ေလခဲ့ေသာည္း ပညာတတီပီ စိတို ပနညိန္းခဳပင္း အလုပ္ ပနုပ္ေနၿပီး သားေလးx{1014}x{103D}င့္ ေပာ္ေနသည္ ကို ၾကားသိခဲ့ရသည္။

ေမာင္ ရယ္  ေနရလား ေx{1039}x{101E}ကရမလား  ေနမယို … ေမာင့္ေခေတာင္း   ေx{1039}x{101E}ကမယိုလဲ … ေမာင့္ေခေတာင္း   ေမာင့္x{1014}x{103D}ုတား  စီရငကို  လကံေနရင္း  ရမၼကဲx{1037}ေကးကၽန္ အမိုက ကို   ပနုံခင့္ေလး ေပးသနားပါေနာ္   x{1014}x{103D}စကိဘ မားမာလည္း အဖစ္ မန္ သိရိသားခိန္  ပန္ေပါင္းထုပန္ ဘယကမ အစမပဳေတာ့ေပ။ ဒဏာမားx{1014}x{103D}င့္ ငရဲညမား ဖတန္းရင္း ရာသီ အလီလီ  လညတ္ေနေတာ့သည္။ ထူးေဝေသာ္ တစ္ေယာက္ စိတx{103C}ပ္ေနသဖင့္ အရက္ေသာကိေန၏။ သားဖစူ ေဝယံ၏ သူငယင္းမားမ မေအမရိသူ ဘာညာx{1014}x{103D}င့္ ဝိုင္းစသဖင့္ ငိုယိုေနသည့္ မငင္းေၾကာင့္ ေသာက ေရာက္ေနရသည္။  အပစရိေသာ သားဖစူ အား စိတမ္းသာေစခင္၏။ ဇနီးဖစူ၏ ေဖါကနx{103C}x{1037}ကိုလည္း စိတဲ ေမ့ေပာကရ။ ေနာကုံး ဆုံးဖတကစု ခိုငိုငာ မာ ခလိုကသည္။ ရငဲ ေသာကဒဏာ အပည့္x{1014}x{103D}င့္ သကင္းေတာမာ အခါခါx{1014}x{103D}စ္ေနရင္း ေနာကုံး လစာေနတဲ့ သားေလး  အေမေနရာအတက္  မနကနို ေပာပဖိုx{1037} ယေနx{1037} ကိုယစဲ့ရၿပီ ဘဝက သိပ္ေတာ့မလခဲ့ေပ။