အမှောင်ထဲကအမှိုက် ( စ ဆုံး )

ကမနာမညက ဆိုငးနောင…။ အိမမာတော့ နောငနောငလို့ ခေါကတယ…။ မေမေ့နာမညက နနးကငမူတဲ့…။ ကမအောက တစနစငယတဲ့ မောငလေး စိုငးလုံးကောကရိတယ…။ သူ့ကိုတော့ စိုငးလို့ခေါတယ…။ ကမအသက ခုနစနစ အရယမာ ကမတို့ အဖေ အရငး ကယလနသားခဲ့တယ…။ ကမအသက —နစအရယကတော့ မေမေဟာ ကိုဘမောငဆိုတဲ့ အညာသားတစယောကနဲ့ နောကအိမထောင ပုခဲ့တယ…။ ကမတို့လညး လားရိုးကနေ မနးလေးကို ပောငးလာခဲ့ကတယ…။ အဲဒီမာ မနးလေးအိမကို ရေ့ပီး နေကတဲ့ အခိနကစလို့ ကမရဲ့ ဘဝ အပောငးအလဲ တေ စတငခဲ့တော့တာပါပဲ…..ရင….။

တစညမာ….မေမေနဲ့ ကမတို့ရဲ့ ပထေး ကိုဘမောင တို့နစယောက ကာမစပယကတာကို ကမ ခောငးကည့နေစဉမာပဲ မောငလေး စိုငးလုံးကောက ကမဘေးနားကို ရောကလာခဲ့တယ..။ ကမတို့မောငနမ နစယောက အတူတူ ဆကပီး ခောငးကည့ကရငး နဲ့ ကမတို့ နစယောက မားယငးခဲ့မိကရပါတယ ရင…။
စိုငးက အသက –နစသာ ရိသေးတာမို့ သူရဲ့ လီးက ကိုဘမောငလောကတော့ မကီးဘူးပေါ့…။ ဒါပေမယ့ သေးသေးငယငယလေးလညး မဟုတပါဘူး.။ အရည ခောကလကမကော ၊ လုံးပတက သုံးမတလုံးလောက ရိတယ..။ မာတာကတော့ သံခောငးလိုပဲ..။ ဒါပေမယ့ အထိအတေ့ကတော့ သံခောငးလို အေးစကစက မာကောကော မဟုတဘူး..။ အသေးအသားမို့ နူးညံ့ပါတယ.။
စိုငးက ကမ နို့အုံတေကို ဆုပကိုငတယ..။ အရိုငးသာသာမို့ နို့ကိုင ဘယကမးမာလညး ရင..။ ကမကလညး အတေ့အကုံ မရိဖူးသေးတော့ သူ့ကို ဘယလိုကိုငရတယ..၊ ဘယလိုပတရတယ ဘာညာနဲ့ မသငပတတဘူး..။ ဒါပေမယ့ နို့ကို မကိုငတတ ကိုငတတ ဆုပနယနေတာကိုကပဲ ကမကို အရသာ တေ့စေပါတယ..။ ရငခုနစိတလုပရားစေပါတယ…။
မေမေ့ကို ပထေးက ကိုငတယစုပနမးပေးတာလိုမိုး ကမကို လုပပေးပါစေလို့ပဲ ကမစိတထဲက ကိတဆုတောငးနေရတယ..။ ဟော….လုပလာပပီ …ရင…။
စိုငးက ကမကို မကခငးပေါ ပကလကလဲခပစလိုကပါတယ..။ ပီးတော့ ကမရဲ့ နုတခမးပေါ သူ့နုတခမးတေ ဖိကပလာတယ..။ ကမက အလိုကသင့ပဲ ပါးစပလေးကို မဟတဟလုပပေးထားမိတယ..။ စိုငးက ကမနုတခမးတေကိုသာ စုတနမးတယ..။ ဟပေးထားတဲ့ ပါးစပထဲကို လာထိုးမထည့ဘူး..။ အငးလေ…သူက ဒါမိုး ဘယတတမာလညး..။ ဒီတော့ ကမကပဲ ပိုးပေးရတော့တာပေါ့…။ ကမကလညး ရညစားမထားဘူးသေးတော့ တတလတယလို့ မဟုတပါဘူး..။ သူမားပောတာ ကားဖူးထားတာ..။ အခုမ လကတေ့လုပကည့ရမာ…။
ကမက လာကို ထိုးထုတလိုကတယ..။ စိုငးကပါးစပ စေ့ထားတာကောင့ သူ့သားတေကို ပဲ လာနဲ့ ထိမိတယ..။

“ပါးစပဟထား…မောငလေး….“

ကမက ပါးစပခငး အသာခာပီး ပောလိုကရတယ..။ ပီးတာနဲ့ နုတခမးခငး ပနတေ့တယ..။ စိုငးက ကမပောသလို ပါးစပဟပေးထားတာကောင့ ကမက သူ့ပါးစပထဲ လာထိုးသငးပီး သူ့လာကို ကလိပေးလိုကတယ..။
အို…… တောတောကောငးတာပါလားရင..။ ကမ ရငထဲကို အေးခနဲ ဖစသားရတာပဲ..။ ဒါကောင့လညး လာကို ခပကမးကမး လည့ပတပေးနေတယ..။ စိုငးကလညး အထားပေါကသားပီး သူ့လာကို ပနကစားပေးတယ..။ ကမ ပါးစပထဲကို သူ့လာ ထိုသငးကလိပေးတယ..။
အဲဒီအခိနမာပဲ စိုငးရဲ့လကက ကမပေါငကားထဲက စောကပတပေါကို ရောကလာတယ..။ စောကဖုတကို အုပကိုငပီး ပတပေးတယ..။
အဖုတကို ကလိခငနေတဲ့ ကမအတက ဟနကသားတာပေါ့..။ ပီးတော့ စိုငး အခုလို ပတပေးတာဟာ ကိုယ့လကနဲ့ ကိုယကလိတာထက အမားကီးသာတယ..။ ဘာမ မဆိုငဘူး..။ ပိုငိမ့တယ..။ ပိုမိုကတယ..။ ဒါကောင့ ကမလညး ပေါငတနနစခုကို ကားနိုငသမ ကားပေးထားလိုကတယ..။
စိုငးက ကမရဲ့ ပါးစပခငး တေ့ကပထားပီး လာခငးကလိနဲ့ စုပနမးပေးနေရာကနေ သူ့ပါးစပကို ခာပီး ကမရဲ့ ညာဘက နို့သီးကို ကုနးစို့တယ..။

“အားပါးပါး….ဟငး ဟငး….“

ရငသိမ့တုနအောင ကောငးလနးလို့ ကမပါးစပက အသံလေးတေတောင ထကသားတယ..။ ၇ငကလညး ကော့တကသားတယ..။
စိုငးက နို့သီးကို အပတကို စို့တယ..။ လာနဲ့လညး ရကပေးသေးတယ..။ ကမနို့သီးဟာဆိုရင ဆတဆတကို တုနခါနေသလိုပဲ..။ ရငထဲ ဖိုခနဲ အေးခနဲ ဖစ ဖစသားတာတော့ ပောမနေပါနဲ့တော့ ..ရင…။

ညာဖက နို့သီးပီးတော့ ဘယဖကနို့သီးကို ပောငးစို့ပေးပနပါသေးတယ..။ အခုခိနထိတော့ စိုငးဟာ မေမေ့ကို ပထေး လုပပေးတဲ့ အတိုငး တစဆင့ပီး တစဆင့ လုပပေးနေပါတယ..။ မေမေ့အဖုတကို ပထေးက ကုနးရကပေးသလိုမား ရကပေးအုနးမာလားလို့ ကမတေးပီး ရငဖိုမိတယ..။ ဟောရင…. စိုငးက ကမနို့သီးတေကို စို့ပေးနေရာက သူ့ပါးစပကို ကမရဲ့ ရငညန့ ဝမးဗိုက တလောက အသာစုပနမးပေးရငး အောကဘကဆီ တဖညးဖညး ရေ့သားနေပါပီ..။ သူ ဦးတညနေတာကတော့ ကမပေါငကားဆီကိုပါပဲ..။ သူတကယပဲ စောကဖုတရကတော့မာလား….။ တေးရငးနဲ့ကို ကမမာ ရငထဲ တလပလပ ဖစနေရပါတယ..။
ပါးစပနဲ့ စုပ ၊ လာလေးနဲ့ ဟိုဟိုသညသည ရကပေးရငး အောကဘကကို ရေ့ဆငးသားတာကောင့ စိုငးရဲ့ တံတေးလေးတေ ပေကန တငနေခဲ့ကတယ..။ ကမက အဒီ တံတေးလေးတေကို လကနဲ့ အသာလိုကပတနေရတာ တစမိုး ရမကတိုးစရာပါပဲ..။
နောကဆုံးတော့ စိုငးရဲ့ ခေါငဟာ ကမပေါငကားကို ရောကလို့သားပါတော့တယ..။ ပထေးလုပသလို အတိုငးပါပဲ..။ ကမစောကပတကို လကခောငးတေနဲ့ ကကနန ဖဲတယ..။ ပဲအာထကလာအောငဖဲပီးမ လာနဲ့ ကုနးရကပေးတယ..ရင..။

“ပပ္..ပပ္….ပလပ္…ပပ္…..“

“အား..ဟင့ ဟင့ အို…..စိုငးရယ…..ဟငးဟငး…..“

စိုငးဟာ စောကဖုတရဲ့ ဘယနေရာမာ အထိမိဆုံးဆိုတာကိုတော့ သိပုံမရဘူး..။ လာကို ထုတပီးတော့ ကုနးပီးတော့သာ ရကနေတာ..။ ဒါကောင့ စောကဖုတနုတခမးသားတေကိုပဲ ရကမိတာကမားတယ..။ အရသာ အထိမိဆုံးဖစတဲ့ စောကစေ့ကိုတော့ တစခကတစခကမပဲ လာနဲ့ ထိမိတာ..။ အို….အဲဒီလို ထိမိသားတဲ့ အခါမိုးမာဆိုရင ကမဟာ တစကိုယလုံး တုနရငကော့တကသားရအောငကို အရသာတေ့တယရင..။ ဒါကောင့ ကမက စောကစေ့ကို ရကမိရအောင ဖငကို ကော့ကော့ပေးတယ..။ ဒါပေမယ့ စိုငးက အထာမပေါကဘူးရင…။ ရမးသနးပီး တအားပဲ ဆကရကနေတာ..။ စောကဖုတတင ဘယဟုတမလဲ …. ပေါငခံနေရာတေ ဘာတေကိုပါ လောကရကမိကုနရော…။

“ဟင့ ဟင့……အစေ့ကိုရကဟာ….ဟငးဟငး….ထောငနေတဲ့ အစေ့ကို ရကပေး…..အား..အား ဟုတပီ…..အဲ့နားလေး……..“

မတတနိုငတော့ပါဘူး….။ ပါးစပက ထုတပောယူရတော့တာပါပဲ..။ ဒီလိုပောတော့လညး စိုငးက ကမခိုငးသလို ခကခငးပဲ လိုကလုပပေးရာပါတယ..။ ကမစောကစေ့ကို အပတရကနေပါပီ….။
အို….ဘာပောကောငးမလဲ…။ ကမ အရမးကို ရထလာတော့တာပေါ့…။ တငကီးကို ကကပီး စောကဖုတကို ကော့ ကော့တငပေးတယ..။ ခါးနဲ့ပီး ဖငတယမးယမး လုပပေးနေတော့ သူ့မကနာကို အဖုတနဲ့ ကပပတသလိုမိုးတောင ဖစတယ..။ အထူးသဖင့ သူ့ပါးစပတဝိုကမာဆိုရင ကမရဲ့ စောကရညကညတေနဲ့ ပေကံကုနပီ…။
ခဏကာတော့ ကမက လကဆန့ထုတပီး စိုငးရဲ့ လီးကို ဆုတကိုငလိုကတယ..။ သိပမကီးလပေမယ့ ကိုငရတာ မာမာစီးစီး ရိတယ..။

“စိုငး…..ငါ့မကနာပေါ တကခလိုက..၊ နင့လီးကို ငါ စုပပေးမယ..“

ကမကိုယ ကမ အံ့တောင အံ့သမိပါရဲ့ ရင…။ ဘယလိုလုပပီး ဒီလိုရင့ရင့သီးသီး ညစညစပတပတ စကားတေကို ပါးစပက ပောထကသားတယ မသိဘူး..။ အဲ…..ဒီလိုတစတစခခ ပောလိုကရတာကိုလညး အရသာတစမိုးတော့ အရိသား….ရင့..။
စိုငးကလညး ကမစောကဖုတကို ကုနးရကနေရငးက ကိုယကို တစပတလည့ပီး ကမ မကနာပေါတကခတယ..။ ဒီအခါ သူ့လီး ငေါကတောကက ကမပါးစပနားမာ အတနးသားပေါ့…။

ကမက အစပိုးတဲ့အနေနဲ့ လာလေး တစလစထုတပီး သူ့လီးတနလုံးပတတလောက အသာရကပေးလိုကတယ..။ ပီးမ လီးထိပဖူးပိုငးကို ပါးစပနဲ့ လမးငုံယူတယ..။
စောကဖုတကုနးရကပေးနေတဲ့ စိုငးရဲ့ ပါးစပက အိအိ အုအု ရေရတမညတမးသံလေးတေ ထကပေါလာတာကို ကမ ကားရတယ..။ ငိမ့သားလို့ အသံမညလာတာပေါ့..။ ပါးစပနဲ့ ငုံမိတဲ့ သူ့လီးခောငးကီး တငေါ့ငေါ့ လုပလာတာကို ကမ သတိပုမိလိုကတယ..။
ပထေးရဲ့ လီးကို မေမေစုပပေးခဲ့ပုံကို ပနမငယောင အတုယူပီး ကမကခေါငးကို ကလိုက နိမ့လိုက လုပရငး စိုငးကို လီးစုပပေးနေတယ..။ ခေါငးအက အနိမ့နဲ့ အညီ လီးခောငးဟာ ကမပါးစပထဲ တိုးဝငပနထက ဖစနေတာ ပေါ့…။ ဒီလို လီးစုပပေးရငးက အမေးလေးတေပေါကနေတဲ့ ဂေးဥလုံးလုံးလေးတေကိုလညး လကနဲ့ အသာ ဆုပကိုငပတပေးလိုကသေးတယ..။
မိနစအနညးငယကာအောင ၆၉ ပုံစံနဲ့ တစယောကကို တစယောက စုပပေးကပီးတော့ အဲဒီ အဆင့ကို တစစခနး ရပလိုကတယ..။
ပထေးနဲ့ မေမေတို့ လုပကတာကို ဒီအဆင့ထိပဲ ခောငးကည့ တေ့မငခဲ့တာမို့ စိုငးဟာ ရေ့ဘာဆကလုပရမယဆိုတာကို ရေရေရာရာ မသိရာဘူး..။ ရေ့တစဆင့ တကစရာ ရိမနးကိုတော့ သူအလိုလို နားလညနေပုံပါပဲ..။
သူ့လီးကလညး တောငနေတုနးကိုး..။ သုတရညမ မထကသေးတာ..။

“ငါတို့ ဘာဆကလုပရမလဲ…နောငနောင…၊ နင့ကို ငါ လိုးရမာလား….“

စိုငးက ကမကို ကကကည့ ကကကည့ လုပပီး မေးတယ..။

“နငက လိုးတတနေလို့လား….“

“ဟာ….မလိုးတတသေးပါဘူး..၊ ဒီလိုပဲ သူငယခငးတေ ပောတာ ကားဖူးတာပဲ ရိတယ..။ လိုးတာကို သေခာ သိရအောင မေမေတို့ကို သားခောငးကည့ကအုနးစို့လား…။ ခုလောကဆို ဦးမောငကီးက မေမေ့ကို လိုးနေလောကပီ….“

“အံမာလေး….သားကည့စရာ မလိုပါဘူး…ဟ… ၊ ငါသိပါတယ…“

“ဘာလဲ….နင အလိုးခံဖူးၿပီးလိုx{1037}…လား….“

“ဟယ….ကောငစုတ…ပေါကပေါကရာရာ..၊ ဘယက အလိုးခံဖူးရမာလညး….၊ မနေ့ညတုနးက မေမေတို့ လိုးကတာကို ငါခောငးကည့ထားလို့ သိရတာ…“

“ဒါဆို ဟနကပီပေါ့…. ဘယလိုလဲဆိုတာ သာပော….ပပေတော့…..“

“လာ….ငါx{1037}အေပၚ တကလိုက္…“

ကမက ပကလကပနအိပပေးပီး ပောတယ..။ စိုငးကလညး တကခတယ..။ ဒါပေမယ့ ခပုံက စောစောတုနးက လို ကမ ခေရငးဘက ခေါငးပေးပီး ပောငးပနတကခတာ…။

“ဟာ…..သားကာ..၊ အဲ့လိုမိုး ခခိုငးတာ မဟုတဘူး..ဟ…“

“ဘယလိုခရမာလဲ….၊ နငကလဲ…ရငးအောငပောမပေါ့….“

“ဒီဘကလည့ပီး ပေါငကားပေါ တကခခိုငးတာဟဲ့….“

ဒီတော့မ စိုငးက တကခတာ အထာကသားတယ..။ သူ ကမပေါငခကားပေါ တကခမိတော့ ကမက သူရဲ့ လီးကီးကို အသာ လကနဲ့ဆုပကိုငဆဲယူပီး ကမရဲ့ ပါကငပိတ စောကဖုတလေးရဲ့ အဝမာ တေ့ပေးလိုကတယ..။
လီးနဲ့ စောကပတ ကပမိကတဲ့ အခိနမာ ကမတို့ မောငနမနစယောကစလုံး ဆတခနဲ တုနခါသားကတယ..။ ဖိုဓါတနဲ့ မဓါတထိတေ့မိလို့ မီးပင့သားတာဖစမာပါပဲ….။

“အဲ…..နင့အခောငးကို ငါ့ဟာထဲ ဝငအောငထိုးသငးလိုကပေတော့….“

ကမရဲ့ အသံဟာ သိသိသာသာကို တုနရငနေပါတယ…။ စိုငးဟာလညး တစကိုယလုံး တုနတုနရီရီ ဖစလို့…။ ဒါပေမယ့ စိုငးက ကမခိုငးသလို လုပတယ..။ သူ့ဖငကစကစလေးကို အသာလုပပီး အဖုတထဲကို လီးဖိထိုးသငးပေးတယ..။
စထိုးထိုးသငးသငးခငး လီးထိပဒစပိုငး စောကခေါငးထဲ ဝငတယ…။

“ေဟာ…..ငားၿပီ….“

စိုငးရဲ့ ပါးစပက အသံထကလာတယ..။
စိုငးရဲ့ ပါးစပက အသံထကလာတယ..။

“အား….ကတကတ ကတ….“

ကမမာတော့ အဖုတဝ တငးခနဲ ပဲအာသားတာကောင့ စပဖငးဖငး အောင့တောင့တောင့ ဖစသားတာမို့ စုတသပညညးလိုကမိတယ..။ ထိုးသငးလိုကတဲ့သူ့လီးဟာ တစဝကသာသာလောကတော့ ဝငနေပီ…။ လီးထိပက ကမစောကခေါငးထဲက အပိုအမေးပါးကို ထိမိနေတယ..။

“နောငနောင….နာလို့လားဟင….“

စိုငးက လီးကို ဆကမသငးသေးပဲ ကမရဲ့ နဖူးက ဆံပငစလေးတေကို အသာသပတငပေးရငး ပောတယ…။ အလိုးခံနေရတာကောင့ အရသာတေ့တဲ့အပင မောငငယရဲ့ ဒီကငနာမုလေးကောင့လညး စိတထဲမာ ကညနူးမုပီတိလေး ဖစရပါတယ..။

“နညးနညးအောင့သားလို့ပါ…၊ ကဲ…မောငလေး….အားစိုကပီး တစခောငးလုံးဝငအောင ဖိထိုးသငးလိုက….နော……“

ကမက အားပေးလိုကရပါတယ…..။ ဆကဖိထိုးသငးရင ကမစောကခေါငးမာ ဖုံးကာနေတဲ့ အပိုအမေးပါး စုပပတသားတော့မာပါ…။ တစခကတညးနဲ့ အပီးထိုးဖောကသားတာကို လိုခငလို့ ဒီလိုမိုး ပောလိုကရတာပါ…။ တတိတတိနဲ့ ထိုးဖောကနေရင နာတာက ရညမယမဟုတလား…ရင..။ တစခါတညး ထိုးဖောက ဖိဆောင့သငးလိုကရင တစခကပဲ နာမယလေ..။ အပိုမေး ပေါကရင နာတယလို့ ပောသံကားဖူးထားတာကောင့ အခုလို တကဆပီး အလုပခိုငးလိုကရတာပါ..။

စိုငးကလညး ကနနေသေးတဲ့ သူလီးတစဝကကို ကမပောသလိုပဲ ခပပငးပငးထိုးဆောင့သငးလိုကတယ..။ သူ့လီးတစခောငးလုံးဟာ ကမရဲ့ အပိုစစစစ စောကဖုတလေးကို ပါကငဖင့ပီး အဆုံးတိုင ဝငအောငးလို့သားပါပီ…။

“အား……ဟင့ဟင့….“

ကမ ခပသာသာလေး ညညးလိုကမိတယ…။ နာတော့နာပါတယ…။ ဒါပေမယ့ ကမထငထားသလောကတော့ မနာပါဘူး..။ စစခနဲ အောင့ပီး နာသလိုလိုဖစတာလေးလောကပဲ…။ ပီးတော့ ခဏလောက အနေရခကသလိုလို ၊ အဖုတထဲ တစဆို့ဆို့ဖစနေသလိုလိုလညး ခံစားနေရတယ..။ မကာပါဘူး ….ရင…။ ဒါတေအားလုံးကို ထူးခားလတဲ့ ကာမအရသာ စညးစိမခမးသာက လမးမိုးသားတာကိုး…။
ဟုတတယလေ..။ လီးအဆုံးဝငအောင ထိုးသငးပီးတာနဲ့ စိုငးကသူ့ဖငပောင လုံးလုံးကစကစလေးကို လုပရားပီး စလိုးပေးနေတော့ကိုး….။
စိုငးက ဒီလိုကာမမုတေမာ အရိုငးလေးပဲရိသေးတာဆိုတော့ ဘယလိုလုပပီး ဆောင့တတ ညောင့တတအုံးမာလဲ..ရင..။ သူ့အလိုလို ခါးတလုပလုပ ၊ ဖငတကကနဲ့ လုပနေတာ…။ လီးက စောကဖုတထဲ တိုးဝင ပနထကတော့ ဖစနေတာပေါ့..။
အခုမစပီး လီးနဲ့ တေ့ထိ အလိုးခံရတဲ့ ကမအဖို့လညး အရသာ ရိသင့သလောကတော့ ရိတာပေါ့…။ ဒါပေမယ့ ဆောင့တာလိုးတာ နညးလမးမကတော့ အောကကနေ ခံရတာကလညး ကသိကအောက ဖစနေတယ…၊ အထာမကသေးဘူးပေါ့…ရင…။
ကမတို့ မောငနမနစယောကဟာ အခုမ စလိုးဖူးတဲ့ လူတေခညးမို့ ဒီအလုပမာ မကမးကငကသေးပါဘူး..။ ဒါပေမယ့ သူငယခငးမတေဆီက ကားဖူးသင့သလောက ကားဖူးထားပီး မေမေတို့ လိုးကတာကို တပအပကည့ဖူး မငဖူးခဲ့တဲ့ ကမက စိုငးထကစာရင ဗဟုသုတ နညးနညးပိုရိနေတယ..လေ….။
ဒါကောင့ စိုငးကို ပောဆိုသငပပေးရတယ..။ မသိတဲ့လူကို မတတတဲ့လူက ဆရာလုပတယလို့ပဲ ဆိုခင ဆိုကပေတော့…။

“ကိုယကီးကို အရမး ရေ့ကို ကိုငးမထားရဘူး..စိုငးရဲ့…။ ခါးကိုလညး သိပမကော့ရဘူး…။ လကနစဖကကိုဆန့ထောကပီး ဒိုကဗငထိုးသလိုမိုးနေရတယ..။ ပီးမ ခါးကို လုပရုံလေး ထကအောကပုပီး ဆောင့ပေးရတယ…..သိလား….။

ကမ အမေကို ပထေးကိုဘမောငကီး ဆောင့လိုးတာမငခဲ့ရတဲ့အတိုငးပဲ….၊ စိုငးကို ပောဆို နညးပေလမးပ လုပလိုကရပါတယ..။ စိုငးကလညး ကမသငပပေးသလိုမိုး လုပပီး ဆောင့လိုးပေးပါတယ..။ သိပတော့ အထာမကသေးဘူးပေါ့ ..ရင….။ ဒါပေမယ့ စောစောက အရမးကာရော ဖစသလို လိုးညောင့နေတာထကစာရင အမားကီးတော့ ဟုတလာတာပေါ့…။
စောကဖုတထဲ လီးဝငလီးထက ပိုပီး ခောမေ့ညကညောလာတယ..။ အောကကနေ အလိုးခံနေရတဲ့ ကမအတကလညး နေရထိုငရတာ ကသိကအောကမဖစတော့ပဲ ကောငးလာတယ…။ အရသာလညး ပိုရိပီး ငိမ့လာပါတယ…။
ကမကလညး အောကကနေပီး ငကပောတုနးကီးလို ငိမမနေပါဘူး..။ ဖငကီးကို ကော့လိုက ၊ ဝေ့ဝိုကလိုက နဲ့ လုပရားပေးတယ..။ ပေါငကီးတေကို မောကထောငပီး စိုငးရဲ့ ခါးမာ ခေထောကနစဖက ကကခေခတမောက ခိတတာမိုးလညး လုပတယ..။ ကမကည့ဖူးခဲ့တဲ့ အပာဓါတပုံစာအုပတေထဲက အထာတေကို အတုခိုးပီး လိုကလုပကည့တာလေ….။ ဟုတတော့ ဟုတသားရင့..။ အရသာက ပိုကောငးလာတယ…။

“ဘပဖတ…အင့ ဟင့…ဘပ ဘပ…..“

“နောငနောင…..ကောငးရဲ့လား….“

“ဘပ….အင့….ကောငးတယ…နငကော….ဟင…“

“ဘပဘပ….ဟာ သိပကောငးတာပေါ့….“

“ဘပဘပ..ဖုတ ဖတ….ဘပ…..“

ဆောင့နညးမနသားလို့လားတော့ မသိဘူး…။ လီးဝငသံ ထကသံတေ မိုငမိုငဆိုငဆိုင ပေါလာသလို ၊ အရသာကလညး ပိုပီး ကောငးသထက ကောငးလာပါတယ..။
အရသာကို မိနးခံနေတုနး …၊ အို…..ကမတစကိုယလုံး ရုတတရက ဓါတလိုကခံရသလိုပဲ ဖိုးဖိုးဖနးဖနး ဖစလာတော့တယ…။ တစကိုယလုံးမာ ရိတဲ့ အကောအခငတေ ကုတကေးပီး လုပလာတယ..။ အထူးသဖင့ စောကဖုတထဲက ကကသားတေ အပတလုပရားတယ..။ အထေအထူးလုပပေးရတာမဟုတပဲ..၊ ကမရဲ့ စောကဖုတဟာ ဆောင့လိုးနေတဲ့ သူ့လီးကို ညစညစပီး ဆဲယူနေတယ..။ စစခငးတော့ ကမကိုယ ကမ ဘယလိုတေဖစလာတယဆိုတာ မသိရိုး အမနပါ ….ရင..။
ဒါပေမယ့ ခကခငးဆိုသလိုပါပဲ…။ ကမ ပီးလုနေတာကောင့ တစကိုယလုံး ကရထလာကမနး ရိပမိတယ…။ ဟုတတယ…။ သိပကာတော့မယ မထငပါဘူး..။ ကမ ပီး ရတော့မယ…။

“အား ဟင့ဟင့….ဆောင့….ဆောင့….ဆောင့စမးပါ စိုငးရဲ့….၊ တအားကုန ဆောင့လိုးစမးပါ…..အား…အာ့…..အီး…..ငါပီးတော့မယ….၊ ဆောင့ ဆောင့….နို့တေကို ဆဲပီး တအားဆောင့လိုးခလိုကပါလား…ဟာ………အို…..ဟင့ဟင့…..“

ကမက စိုငးကို တအားဆောင့လိုးခိုငးမိပါတယ…။ မေမေ ပီးခါနီးမာ ဘာကောင့ ပထေးကိုဘမောငကို အရမးဆောင့လိုးဖို့ အငမးမရပောခဲ့သလဲ ဆိုတာကို အခုမ ကမ ကောငးကောငး အထာပေါကပီးနားလညလာရပါတယ..။ ဒီလို ပီးလုလု အခိနမာ ဆောင့လိုးခံရတာဟာ အရမးအရမးကို အရသာရိတာပဲကိုး……။ တစခကဆို တစခက နင့ခနဲနေအောငကို ကောငးတာ ရင့….။
စိုငးကလညး ကမရဲ့ နို့အုံနစခုကို လကနစဖကနဲ့ စုံကိုငဆဲပီး တအားဆောင့လိုးတော့တာပဲ…။ လီးဝငသံတေ တဘပဘပနဲ့ အတူ စိုငးရဲ့ အသကရူသံတေလညး ရူးရူး ရဲရဲ နဲ့..။
ဆယခကလောက တအားဆောင့လိုးတာကိုလညး ခံပီးရော ကမဟာ ကော့ပံတကသားပီး စောကဖုတထဲက အရညကညတေဟာ တာကိုးကတဲ့ ရေတေလို ဒလဟော ယိုစီးထကကုနတော့တာပဲ…။ ပီး သားခဲ့ရပါပီ….ရင…။ အဲဒီအခိနမာပဲ စိုငးက အဆောင့ရပသားတယ..။ ကမစောကပတက ရစပတဆဲညစထားလို့ သူ့လီးပနဆဲထုတမရတာကောင့ အဆောင့ရပသားသလားလို့ ကမထငလိုကမိသေးတယ..။ ဒါပေမယ့ မဟုတဘူးရင့…။ စောကဖုတထဲ အဆုံးထိ ကပထိုးသငးထားလိုကတဲ့ သူ့လီးခောငးဟာ ငေါ့ခနဲ ငေါ့ခနဲ လုပရားနေပီး ထိပဖားက အရညတေ ပစခနဲ ပစခနဲ ပနးထကလာတယ..။ အရညတေက ပူပူနေးနေးကီး….ရင့…။ အဲဒီ ပူနေးတဲ့ အရညတေ စောကခေါငးထဲ ပည့လံအောင ထကလာတဲ့အခါ ကမဟာ ရငဖိုလိုကမောပီး တစကိုယလုံး တုနတခိုကခိုက ဖစသားရပါတယ…ရင..။ သိပပီးတော့ကို အံံ့သပီး စဲမကဖို့ကောငးလတဲ့ အရသာထူးပါပဲ…..ရင…။

ဒီနောကတော့ ကမဟာ ခေပစလကပစကို ဖစသားရပါတော့တယ…။ စိုငးကလညး ကမကိုယပေါမာ ထပရကသားကီးနဲ့ မိနးပီး ငိမကသားပါတယ…။
စောစောက မာထောငပီး သောငးကမးခငတိုငး သောငးကမးခဲ့တဲ့ စိုငးရဲ့ လီးကီးဟာလညး တဖညးဖညး ပော့သေးပီး ကမအဖုတထဲက ဖလတဆို ပုတထကသားတယ…။
ကမတို့ မောငနမနစယောကဟာ တစယောကကို တစယောကဖကပီး ခဏလောက အမောဖေနေကတယ..။ အမော အတောပေပီး အသကရူတေ ပနမနလာတော့မ အဝတအစားတေ ကောကဝတကပီး အိမထဲ ပနဝငလာခဲ့ကတယ..။ အဲဒီနောက ကမတို့လညး မောမောနဲ့ အိပရာဝငခဲ့ကပါတယ…။
———————-×————————-×———————————–

အဲဒီလိုဖစပီးတဲ့ နောကပိုငးကတော့ မေမေနဲ့ ပထေး သူတို့ အိပခနးထဲ ဝငပီး လိုးကဆောကတဲ့ အခါတေမာ ကမတို့ မောငနမနစယောကဟာလညး ကမရဲ့ အိပခနးထဲမာ ကောငးကောငး အလုပဖစနေကပါတော့တယ..။
ဒီလိုဟာမိုးက သိလယတတလယတာမိုးလားတော့ မပောတတပါဘူး…ရင..။ စိုငးဟာ ကာလေ အလိုးကောငးလေ ဖစလာပါတယ….။ ပီးတော့ ကမအတက ပိုအားရကေနပစရာကောငးတာက စိုငးရဲ့ လီးဟာ တစနေ့ထက တစနေ့ ပိုပီး ကီး ကီးလာတာပါပဲ…။ သူက ကိုယကာယ ဖံ့ဖိုးတိုးတကမု အရမးအားကောငးနေတဲ့ အခိနမာ ကမကို ကောငးကောငးလိုးပေးပီး လိုအပတဲ့ မ ဓါတတေကို ကောငးကောငးထိတေ့စေလို့လားတော့ မပောတတဘူး…။ မယုံနိုငလောကအောငကို နေ့ခငးညခငးပဲ လီးကကီးလာနေတာ..ရင့…။
ကမကကော…။ အတူတူပါပဲ…။ ကမရဲ့ နို့တေ ဖငတေဟာလညး ကားယားထားကိုငး ၊ တစရစလာပါတယ..။ ကာယလေ့ကင့ခနးကိုလညး မနမန ယူနေတာမို့ ကမရဲ့ အသားဆိုင အသားခဲတေဟာ ကစလစတငးရငးနေပါတယ..။ အိတာတဲတာမိုး လုံးဝ မရိပါဘူး…။
ဒီလိုနဲ့ တစညမာတော့ ကိုယတုံးလုံးခတ ၊ ပတသပ စုပပေး ယကပေး ပဏာမတေပိုးပီး ရမကဇောထက ရလာလို့ လိုးကတော့မယ့အခိနမာ စိုငးက အဆနးထငဖို့ ပောလာတယ…ရင့…။
“ဟေ့…နောငနောင ..၊ ငါတို့ တစမိုးစမးလုပကည့ကရအောငလား…..“

“နငက ဘယလိုလုပခငလို့လဲ….၊ ပောလေ…..“

စိုငးက ခကခငး မပောဘူး…။ ပုံးဖဲဖဲ လုပနေတယ..။

“ပောလေဟာ…ဘာစပဖဲဖဲ လုပနေတာလဲ…၊ ဘာလဲ နငက ဖငပေါကထဲ လုပကည့ခငလို့လား..“

တကယတော့ ကမက သူပုံးဖဲဖဲ လုပနေတာကို အမငကပလို့ တမငရဲ့ပီး ပောလိုကတာပါ..။ ဒါပေမယ့ ဘသားခောက ခေါငးတဆတဆတ ငိမ့ပီး…..

“အေး….ဟုတတယ..၊ ဟုတတယ…၊ ဖငလိုးရအောငလို့ ပောမလို့ …နငက သိနေသားကိုး….“

အဲတော့….။ သူတကယပဲ ကမကိ ဖငလိုးဖို့ ကံထားတာကိုး…။ ကမကည့ဖူးတဲ့ အပာဓါတပုံတေထဲမာ စအိုပေါကထဲကို လီးခောငးကီး ထိုးသငးပီး ဖငလိုးပထားတဲ့ ပုံ တစပုံတစလေတော့ မငဖူးပါတယ..။ ဖငလိုးရင ဘယလိုနေမလဲလို့လညး ကမတေးမိတဲ့အခါ ရိပါရဲ့..။ ဒါပေမယ့ လကတေ့စမးကည့ဖို့တော့ စိတမကူးမိဘူး..။
ပီးတော့ ဒီလိုဖငထဲသငးပထားတာဟာ ဓါတပုံအနေနဲ့ ဖနတီးရိုကပထားတာလို့ပဲ ထငနေခဲ့တယလေ…။ တကယဖငလိုးလို့ ရမရတော့ သေသေခာခာ မသိဘူးလေ…။

“ဖငလိုးလို့ ရနိုငပါ့မလား….စိုငးရ…“

“ရပါတယ္……နငလဲ….“

“ရတယိုတာ..နငဘယိုလုပိလဲ….“

“ငါ့သူငယခငး အာမကက ပောပတာ….“

အာမကဆိုတာ စိုငးရဲ့ သူငယခငး…၊ ပသီကုလား..လေးပါ..။ စိုငးထက အသကတစနစလောကကီးလိမ့မယ..။ အတနးကတော့ အတူတူပဲ…။

“အံမယ….အဲဒီ ကုလားကကော ဘယလိုလုပ သိနေတာလဲ…..“

“ဟ…သိရုံတငမကဘူး…၊ သူကိုယတိုငတောင ဖငလိုးပေးခဲ့ရတာ..“

“နင့သူငယခငး အာမကက ဘယသူ့ကိုမား ဖငလိုးပေးနေတာလဲ…..“

စိုငးက ခကခငးမဖေ..။ ခပအငအင….ခပဆိုငးဆိုငး လုပနေတယ…။ ကမ မိနးခလေးတေ ထုံးစံ သူကအဲ့လို ခပအငအငလုပလေ ကမက ပိုသိခငလေပေါ့…ရင..။

“ပောစမးပါဟ….စိုငးရဲ့…“

“နင….ဘယသူ့မ လောကမပောရဘူး…နော….“

“အံမယလေး…ငါကဘယသူ့လောကပောနေရမာလဲ..။ အားအားယားယား…၊ ကဲပါ…ပောမာသာပောစမးပါ…အာမကက ဘယသူ့ကို ဖငလိုးနေတာလဲ..“

“ဒေါခငစိနကိုပေါ့……“

“ဘယက ဒေါခငစိနလဲ…..နငကလညး…ရငးရငး ပောစမးပါ.ဟယ…..“

“နငကလဲ…သူ့အဒေါ တစဝမးကဲဟာလေ…..“

ကမတကယ မသိပါဘူး…။ အာမကကိုသာ စိုငးရဲ့ သူငယခငးမို့ သိနေတာ…။ အာမကအဒေါ တစဝမးကဲတေ ဘာတေ ဘယလိုလုပသိနိုငမာလဲ…။ ဒါပေမယ့ အဲဒီ ဒေါခငစိနက ဘယသူဘယဝါဆိုတာ သိဖို့က သိပအရေးမကီးပါဘူး..။ ဖငလိုးလို့ တကယဖစမဖစ သိနိုငဖို့ကသာ အဓိကလေ….။

“အေးလေ…ထားပါတော့..၊ အဲဒီ ဒေါခငစိနဆိုတာကို အာမကက ဖငလိုးရတယဆိုတာ တကယပဲလား…သေကောသေခာလို့လား…၊ ကုလားက နင့ကို ရီးတာမားလား……“

“အံမယ…သူရီးတိုငး ငါက ယုံရမာလား..၊ ငါကိုယတိုင မကမင…သိရဲ့လား….“

“ဘယလို…..ကုလားအာမကက သူ့အဒေါဝမးကဲကို နငတို့မကစေ့ရေ့မောကမာ ဖငလိုးပတယလား….“

“ဟာ….နငကလဲ….တုံးလိုကတာ…။ အဲဒီလို ပေါတငကီးတော့ လိုးပမလား..ဟ..“

“ဒါနဲ့ နငက မကမငဆို….“

“မေမေနဲ့ ဦးမောငကီး လိုးကတာကို နငကော ငါကော မကမင မဟုတလား…၊ သူတို့က ငါတို့ကည့ရအောင ပေါတငကီး လိုးပတာလား…..“

“သော….အေး အေး…ဟုတပီ….နငကခောငးကည့ခဲ့တာပေါ့….ဒါဆို….“

“အေး….အဲ့လို အထာပေါကစမးပါ…..“

“သူတို့ ဘယလိုလုပကတာလဲ….၊ ပီးတော့ အာမကက ဘယလိုခငဝငပီး သူ့အဒေါကို ပနဖိုကနေရတာလဲ…“

“နင္…သိခငား…..“

“အငး ပေါ့……..“

“ဒါဆို….ရင ဖငခံ….၊ နင့ကို ဖငလိုးပီးရင ငါပောပမယ….“

“ဟင့အငး……ဟင့အငး အရငပောပ..။ ပီးမ ငါ ဖငလိုးခံမယ…“

“နောငနောင..နငဒီလိုမကပနဲ့ဟာ…၊ အရငဖငလိုးခံစမးပါ..။ နင့ကို ဖငခပီးရင ငါသေသေခာခာကို ပောပပါ့မယ…ပောရမာက ဇာတလမးရညတယဟ…..“

“နငပောပမာက အာဖနတီးကီးဆိုရင ဘယ့နယလုပမလဲ….“

“ဟာ….နငကလဲ…နင့ကို ငါ လိမပါ့မလား..ဟ..“

“ဖငထဲသငးပီး လိုးလို့ရတာ သေခာတယနော……“

“သေခာပါတယဟာ..၊ သူ့အဒေါဖငပေါကထဲ အာမကက သူ့လီးကီးကို ထိုးသငးပီးလိုးတာ…ငါကိုယတိုင သေသေခာခာ မငရတာပါ ဟ….“

“အာမကလီးက နင့လီးလောကကီးလား…..“

“သူက ငါ့လောကတောင မဟုတဘူး…၊ ငါ့ထကတောင ကီးသေးတယ….“

“ဒါဆို သူ့လီးက ဘယလောကရိလဲ….“

“အဲဒါတော့ ငါ တိုငးမကည့ဖူးလို့ အတိအက မပောနိုငဘူး….“

“ခန့မနးခေလောက ပောပေါ့ ဟ….“

“ဟုိ….ဟို….“

“ဦးမောငလောက ရိလား…..“

“သူ့လောကတော့ မကီးဘူး….၊ သူ့ထကနညးနညးလေး ငယတယ….“

“ဒါဆို အရည ရစလကမလောကတော့ ရိမာပေါ့…“

“အငး….ရိလိမ့မယ…“

“လုံးပတကကော…ငါးမူးလုံးလောက ရိလား….“

“မကလောကဘူး….၊ ကပလုံးလောကတော့ ရိလိမ့မယ…“

“သူဖငလိုးတဲ့ ဒေါခငစိနဆိုတာက လေးလုံးခောကဖကကီးလား….“

“ဘယကလာ….စလငးဘောဒီ..၊ ခါးနဲ့နဲ့ ၊ တငပါးလုံးကစကစ နဲ့ ရငသားကလညး မို့ရုံလေးပဲ…ရိတာ.။ အဲ…အရပမင့ပီး ပေါငတနတော့ ရညတယ..“

“ဖငလိုးတော့ ဘယလိုမိုးလိုးတာလဲ…“

“ဟေ့ တောတော့…၊ နငမေးတာတေ ဖေနေရ ရင ဆုံးမာ မဟုတတော့ဘူး..၊ ဇာတကောငးစုံအောင ပောပမာ ပီးတော့မာ..။ အဲ့လိုမိုး မညစနဲ့ ၊ ဖငအရငကုနး…ပီးမ ဆကမေးစရာ ရိတာမေး..ဟုတပီလား…“

ကမက ဟိုမေးဒီမေးနဲ့ ရောကအစအောကကည့နေတာ…။ စိုငးက ရိပမိသားတာကောင့ ရယကဲကဲလေး လုပနေလိုကရတယ…။

“စကားစပမိလို့ မေးနေတာပါ ဟဲ့…။ နငကလဲ….၊ ကဲ..ပော..ငါ ဘယလိုနေပေးရမာလဲ….“

“ဖင ပူးထောငး ထောငပီး ကုနးလိုက….“

“မခငစိနကို အာမကဖငဆောတာ အဲ့လို ပုံစံမိုးလား…“

“အဲဒါတေ မေးမနေပါနဲ့..အခိနတနရင ငါပောပမာပေါ့…၊ ကဲ…..ကုနးမာသာ ကုနးစမးပါဟာ….“

စောစောက စိုငးကို ဟိုမေးဒီမေးလုပရငးနဲ့ စိုငးပနဖေတာကို ကားရတော့ ကမ ဖငဝလေးက ယားသလိုလို ဖစလာရပါတယ…။ ဘာပဲဖစဖစ စမးပီးခံကည့မယလို့ စဉးစားပီး ဒူးတုပ ၊ ဖငပူးထောငး ထောငပေးလိုကပါတယ..။
စိုငးက ခတခထားတဲ့ သူ့ဂငးဘောငးဘီအိတထဲ လကနိုကပီး တစခုခုကို ထုတယူလိုကတာ ကမတေ့လိုကတယ..။ ဖငပူးထောငးထောငပီး ကုနးပေးထားရာက ကမလမးကည့လိုကတော့ သားတိုကဆေးဗူးလိုလို ဗူးပော့တောင့လေးတစခုကို တေ့ရတယ..။

“အဲဒါ ဘာလဲ….“

“ဖငလိုးရင သုတလိမးပေးရတဲ့ ဆီတစမိုးလေ….၊ ကေဝိုငဂယလီလို့ ခေါတယ…“

“ဆီမဆတဲ ဖငိုးပစယ္….“

ဘာညာနဲ့ ပောကတဲ့ စကားကို ကမ သတိရမိတယ…။ ဖငလိုးရင ဆီဆတပီးမ လိုးရတာကိုး…။ ဒါပေမယ့ ဒီ ကေဝိုငဂယလီဆိုတာကို ကမ မငဖူးဖို့ ဆိုတာ ဝေးရော…။ နာမညတောင မကားဖူးခဲ့ဘူး….။

“နင အဲဒီဗူးကို ဘယက ရလာခဲ့တာလဲ….“

“ဒီလိုပေါ့ဟ…..“

“အာမကဆီက ယူလာတာ မဟုတလား…“

“ဆိုပါတော့….“

“ဘယလိုပောပီး တောငးလာခဲ့လဲ….“

“ဒီလိုပေါ့…၊ ငါဖငလိုးတဲ့အခါ သုံးရအောငဆိုပီး ဆဲလာခဲ့တာပေါ့….“

“ဘယူx{1037}ကို ခမယိုx{1037} ေပာခဲx{1037}တာလဲ…“

“ငါ အကံအဖနလုပထားတဲ့ ဆောတစပေကို ဖငလိုးမလို့ ပောခဲ့တယ….“

“အံမယ….နငက ငါ့ကို အကံအဖနဆောလို့ ပောရသလား….ဟင ကောငစုတ….“

“နောငနောငရာ….နငက လငမလိုနဲ့ တယပိနးတာပါလား… နင့ကို ခဖို့လို့ ငါက ပေါတငကီး ပောလို့ ဖစမလား…..ဟ…“

စိုငးပောတာက ဟုတနေတာကောင့ ကမသူ့ကို ပသနာ မလုပတော့ပါဘူး…။ သိခငတာသာ ဆကမေးလိုကတယ…။

“အဲဒီ ကေဝိုငဂယလီက ဘယနေရာမာ သုတပေးရတာလဲ….“

“အေး ….နင ခုသိလိမ့မယ…“

စကားဆုံးတယဆိုတာနဲ့ စိုငးက ကမရဲ့ ဖငသားကီးနစခမးကို ဆဲဖဲတယ…။ ပီးတော့ ဟပဲလေးဖစသားတဲ့ ကမရဲ့ စအိုဝလေး တည့တည့ပေါကို ကေဝိုငဂယလီတေ ညစခတယ..။ လကညိုးနဲ့ ကကနနထိုးပီး ဖငဝကို ဆီဆတသလို လုပပေးတယ..။ မေးတေးတေး ရနံ့ရိတဲ့ ကေဝိုငဂယလီဟာ ခပခဲခဲလေးပါ..။ ပီးတော့ အဲဒီအထဲမာ ရဆေးကဆေးလိုဟာမိုးတေမား ပါသလားမသိဘူး..။ ကေဝိုငဂယလီ သုတလိမးခံရပီးတာနဲ့ ကမဖငဝဟာ ယားကိကိနဲ့….။
စူပစူပ ဖစလာတယ..။ စိုငးဟာ သူ့ရဲ့ လီးခောငးကိုလညး ကေဝိုငဂယလီတေ စေ့စေ့စပစပ သုတလိမးလိုကသေးတယ…။ ဆီလိမးထားသလို လကလကပောငနေတဲ့ သူ့အတနကီးကို ကည့ရတာကိုက အသညးယားစရာပါ..။ အဲ….ကမအဖို့တော့ ဖငပိုယားလာရတာပေါ့…ရင…။
ကမနဲ့ စဖစတုနးက ခောကလကမကောကောသာရညပီး ငါးမူးလုံးလောကသာ တုတတဲ့ စိုငးရဲ့ လီးဟာ အခုဆိုရင ရစလကမလောကနီးနီး ရညပီး လုံးပတကတော့ သုံးမတလုံးပိုပိုလောကတုတတဲ့အထိ ကီးထားလို့ လာနေပါပီ…။ ဒစလညးပုတနေပီမို့ အရေပားကို ဆဲလနခလိုကတာနဲ့ ဒစကီးပဲအာပေါလာတော့တာပဲ…။
လီးဒစမာ ဆီကို အမားဆုံး သုတထားတာမို့ ၊ နီရဲလကပောငလို့နေပါတယ..။

“ကဲ..ကဲ..ဖငဆောတော့မယ….“

စိုငးက သူ့လီးကို ဆီသုတပီးတော့ ပောလိုကတာကောင့….၊ ကမလညး ဖငပူးထောငး ထောငလက ဖစနေရအောင အနေအထားကို ပငသင့တာ ပငပေးလိုကရတယ….။
ကမဟာ လေးဘကထောကလကသားရိနေပေမယ့ စိုငးနဲ့ အာလူးပေး ၊ ဖငဆီဆတတာခံ ၊ သူ့လီးမာ ဆီသုတတာကည့နဲ့ ဆိုတော့ ဖငပူးထောငး ထောငထားပေးတဲ့ အနေအထားက ပကနေပီလေ…။ ဒါကောင့ ပနပီး ကုနးပေးလိုကရတာ…။
စိုငးက ထောငကုနးပေးထားတဲ့ ကမရဲ့ ဖငဆုံကီးနောကဘကမာ နေရာယူတယ..။ ကမရဲ့ ဖငသားကီးတေကို ဆဲဖဲပီး ဆီသုတထားလို့ ခဲကိလကပောငနေမာဖစတဲ့ ကမရဲ့ စအိုဝလေးမာ သူ့လီးကို တေ့လိုကတယ..။
သူ့လီးကလညး ဆီသုတထားတာမဟုတလား..။ ခဲကိကိ ဖစနေတယ..။ လီးနဲ့ ဖငဝက အထိအတေ့က တစမိုးပဲ စိတလုပရားစရာကီး….ရင့…။

“နင့ဖငထဲ ငါ့လီး ထိုးသငးတဲ့အခါ ဖငကို ကော့တငပီး စအိုဝကို ဖင့ပေးထားဖို့ မမေ့နဲ့နော..။ အဲဒီလိုမိုး လုပပေးမ ဖငထဲ လီးအဝငခောပီး နာလညး သိပမနာမာလို့ အာမကက သေခာ မာထားတယ…“

စိုငးက ပောတယ..။ အငး..သူရော ကမရော တစယောကမ ဖငလိုးဖငခံ မလုပဖူးကပေမယ့ သူက မကမငဗဟုသုတ နဲ့ အသိအကား အတေ့အကုံ သာတာဆိုတော့ ဖငဆောတဲ့ နေရာမာ သူမဆရာပေါ့…။ သူသငပတာကို ကမက လိုကလုပပေးရမာပေါ့…..ရင..ဟုတဖူးလား…..။
တစခါမ လီးမဝငဖူးသေးတဲ့ ဖငပေါကကလေးထဲ အခု လီးထိုးသငးပီး လိုးတော့မယဆိုတော့ ကမအဖို့ ဖငပေါက ပါကင လညး အဖင့ခံရတော့မာပါလားလို့ ကမ ကံဖန တေးလိုကမိတယ..။ ဖင အပိုရည ပကရတော့မာပေါ့…ရင..။

“ကဲ….သငးပီ……“

စကားဆုံးတာနဲ့ ဖငဝမာ ကကနန တေ့ထားတဲ့ လီးတနထိပဖူးကီးက ဖိထောကလာတယ.။ ဖိအားပိုပငးလာတဲ့ နောက….

“ဘပ္…..ဘု..“

ဖငပေါကလေးထဲ လီးကီးတိုးဝငသားသံ ပေါလာတယ..။

“အား……….ကၽတၽတ္…..အ…..“

ဖငဝဟာ ကိနးစပနာကငပီး ကပကပသိပသိပကီးလညး ခံစားရတာကောင့ ၊ ကမဟာ မကနာရုံ့မဲ့ သားပီး စုပသပညညးလိုကမိတယ…။

သူ့လီးဒစကီး ဖငထဲမုပဝငသားပီလို့ ကမ မနးဆသိလိုကရပါတယ…။ ကမဟာ စောစောက စိုငးပောဆိုသငပပေးထားသလိုပဲ ၊ တငပါးကီး ကော့ပင့ပေးပီး လီးသငးစမာ နာလတာကောင့ ရုံ့ထားလိုကမိတဲ့ ဖငပေါကကိုလညး ပနဖေလော့ ဖင့ပေးလိုကပါတယ..။
နာတာကတော့ နာတုနးပါပဲ…။ ဒါပေမယ့ ကပကပဆို့ဆို့ကီးတော့ ဖစမနေတော့ဘူး..။ ပီးတော့ ထူးဆနးတာက အဲဒီလို နာနာကငကင ဖစနေရတာကိုပဲ သဘောကနေမိပနတယ….ရင့….။
ကမက ဒီလို ဖငကီးကို ကော့ပင့ပီး စအိုဝကိုလညး ဖေလော့ပေးလိုကတယ ဆိုရငပဲ စိုငးကလညး သူ့လီးကို ဖငထဲ ထပပီးဝငအောင ဆကဖိသငးပါတယ…။
စိုငးဟာ ဖငပေါကထဲ လီးထိုးသငးတဲ့ အထာကို ကကနန ကည့ရုမတသားပီး သငယူထားပုံ ရပါတယ..။ လီးကို အရမးကာရော ဆောင့ထိုးမသငးဘူး..။ တရစခငး အသာလည့ လည့ပီး သငးနေတာ..။
ဒီလို သူ့လီးကို ထိုးသငးနေတုနး ကမရဲ့ ခါးကငကငသိမသိမလေးကို လကနစဖကနဲ့ အသာညပကိုငထားသေးတယ…။ ခါးကို ကိုငထားယူတဲ့ သဘောအပင ကမကို ခါးကော့ ဖငကနေရလေအောင ကိုငထိနးပေးထားတာလဲ ဖစတယ..ရင့…။

“ဗစ ဗစ…..ဘု ဘပ….“

“အား….အ…..ယာ…..၊ ကတ ကတ…အငး…..“

“ဘပ ဘု….အမလေးလေး….နာတယ…နာတယ….“

“နာရင ငါရပထားရမလား….နောငနောင…“

“ရတယ….ဆကသာသငး….၊ နာတာတော့ နာတပဲ…ဟ..“

“ကောငးလညး ကောငးနေတယ မဟုတလား…“

“အငး…အငး………..“

ဟုတလညးဟုတပါတယ ရင ။ နာကောငးကီး ဆိုတာ ဒါကို ပောတာထငပါရဲ့….။ နာခကကတော့ ကမးကုနအောငပဲ….။ အဲ…ကောငးတာကလညး ….ပောမပတတအောငပဲ…ရင့…။ ဒီလိုနာတာမိုး ရော ။ ဒီလို ကောငးတာမိုးရော ကမတစသကမာ တစခါမ မကုံဖူးသေးဘူး….။
စောကဖုတကို အလိုးခံရတာ ကောငးလခည မတနေတာ ။ ဟော ..ခု ဖငလိုးခံရတာက ပိုပီးတော့ အရသာ ထူးခားနေပီ လေ….။
စောကဖုတကို လိုးတာက ကောငးတဲ့ အရသာခညးပဲ မားတယ..။ ဖငလိုးတာကတော့ နာတာကလညး ရောစက နေသေးတယ..။ ငရုပသီး စပစပ ခကထားတဲ့ ကကသား ကာလသားဟငးကို ဆောငးတငး မနကစောစော ခမးခမးစီးစီးမာ စားရသလိုပဲ….ရင..။
ဒီလိုနဲ့ တရစခငး ခော့သငးလိုကတာ…။ နောကဆုံးတော့ စိုငးရဲ့ လီးတစခောငးလုံး ကမ ဖငပေါကကဉးကဉးလေးထဲကို အကပအသိပ ဝငသားတော့တာပဲ….။
အစကတော့ ဒီဖငပေါကကဉးကဉးလေးထဲကို လီးတနကီး သငးလို့ ဝငမ ဝငပါ့မလားလို့တောင ကမ သံသယ ဖစခဲ့မိသေးတာ..။ ဟော….အခုလကတေ့ ထိုးသငးလိုကတော့လညး အဝငသားပဲ….။
တငးတငးကပကပ နာနာကငကငကီးနဲ့ အရသာကလညး ကောငးမ ကောငးပဲ…။
လီးအဆုံးသငးပီးတဲ့ အခါ မာ စိုငးက ဆောင့လိုးပေးတာမိုး မလုပသေးပါဘူး…။ သူ့လီးကီးကို ကမရဲ့ ဖငပေါကထဲ အဆုံးထိ ကပထိုးသငးပီး အသာစိမထားသေးတယ..။
ဖငထဲ လီးထိုးသငးတဲ့ ဒဏကို ကမ နာကငစာ ခံခဲ့ရတာကောင့ အသာအနားပေးပီး ဖငခေါငးပေါကနဲ့ လီးတန ယဉပါး အထာကသားအောင လုပပေးတဲ့ သဘောပါပဲ..။ ဒါပေမယ့ …..နာကငမု ရောစကပါဝငနေတဲ့ ဖငလိုးခံ အရသာကို ခံစားနစခိုကနေပီ ဖစတဲ့ ကမဟာ ဖငပေါကထဲမာ လီးကို စိမပီး ငိမပေးထားတာကို အားမရနိုငတော့ဘူး…ရင့…။
ဖငကို ခပကမးကမး ဆောင့လိုးပေးတာခံခငလာပီလေ….။

“အား…..ဟင့ဟင့…စိုငး….ဆောင့လေကာ…၊ ငါ့ဖငကို ကမးကမးလေး..အားပငးပငးနဲ့ အပီ ဆောင့လိုးပေးစမးပါ……“

ကမက ပောလညးပော ဖငကီးကိုလညး ကော့ပင့တငပီး ဆောင့တနးပေးလိုကတယ..။
ဖငခံနေတဲ့ ကမက ဒီလို အစပိုး ပောဆိုလုပဆောငပေးတယဆိုတော့ စိုငးကလညး ဘယနေနိုငတော့မာလညး…။ သူ့ကည့ရတာ ကမ နာကငတာကို သကညာတဲ့ အနေနဲ့ လီးကို အသာစိမထားပီး ငိမနေပုံရတယ….။
ကမရဲ့ အာသာငမးငမး ပောလိုကမုနဲ့ တငဆုံကီး ကော့တနးပေးလိုကမုတို့က သူ့အတက မီးစိမးပလိုကသလိုပါပဲ…။ ကမစကားဆုံးတယဆိုရငပဲ စိုငးက သူ့လီးတနကီးကို ကမဖငပေါကထဲက ဆဲထုတယူပီး ဒစအရငးပိုငး တစထကသားတာနဲ့ ဆတကနဲ ပနဆောင့သငးလိုကတယ….။

“ဘပ္…ဗစ္…….“

“အမလေး…စိုငးရဲ့….“

“သိပနာလို့လား….နောငနောင…“

“ရတယ….ရတယ….နာခငသလောက နာပစေ…ဆောင့သာ ဆောင့……“

“ဘပပ္….ဘုဘု…ဗစ္…..ဘု…ဗိ….“

“အားလာ..လား…..ေသပါၿပီ…ဘပပ္…အား…..“

“ဘပ္…ဘပ္…ဗစ္…..ဘု ဘု…..ဘပ္….ဘပပ္…ဗစ္..ဘု ဘု……“

“ဆောင့….ဆောင့ တအားဆောင့…..ငါ့ကို မညာနဲ့….ဆောင့……ဆောင့….“

“ဘပဘပ….အမလေး…သေပါပီ…..အား ဘပ…ဘု….ဖငကဲသားပေစေ…..ဆောင့သာဆောင့….လိုးပစ…..“

နာလိုကတာ အရမးပဲ…၊ ကောငးလိုကတာကလညး အသကုနပဲ…။ ကမလေ အရမးကို ဟော့နေပီ… ဒီလိုမိုး အငမးမရ နာပိုးတေ ထလာတာမိုး အရငတုနးက တောင မဖစခဲ့ဖူးပါဘူး…။ ဟိုအရငတုနးက ဖီးလငတကလနးလပီ ထငတာ အခုဟာနဲ့ စာရင အရငဟာတေက ဖဲ တေပဲ…။
စိုငးဟာ အလိုးအဆောင့ အထာကမးနေပီဆိုတော့ သူ့ဆောင့လိုးခကတေက အားပါပီး အပတထိမိတယ…။ ကေဝိုငဂယလီတေ သုတလိမးထားတဲ့ ကေးဇူးကောင့ တငးကပနေပေမယ့ လီးခောငးကီးက လောခနဲ လောခနဲ ဝငထကလုပရားနေတယ..။ စအိုဝကတော့ ပဲလနထကသားလိုက ၊ ဖငခေါငးထဲ ရုံ့ဝငသားလိုကနဲ့ လီးအဝငအထက အခေအနေပေါ မူတညပီး လုပရားပောငးလဲနေတယ..။
လီးဝငလီးထက တငးတငးကပကပ ထိတေ့ပတတိုကမိနေတာကောင့ စအိုဝက ကိနးစပနေတယ..။ ကီးမားတုတခိုငတဲ့ လီးခောငးကီး တရိနထိုး ဆောင့ဆောင့ဝငလာမုကောင့ ဖငခေါငးထဲ အောင့အောင့သားတယ..။
အဲ…. အရသာကတော့ ဘယနေရာက ပေါနေတယဆိုတာ တိတိကက ပောလို့ကို မရနိုငဘူး..။ ဒါဟာလညး စောကဖုတအလိုးခံရတာနဲ့ မတူတဲ့ အရသာခံစားမု ပုံစံတစမိုးပဲလေ….။
စောကဖုတကို လိုးရင အလိုးခံနေရတဲ့ စောကဖုတက အမားဆုံး အရသာတေ့တယ…။ အရသာဟာ စောကပတကနေတဆင့ တစကိုယလုံးကို ပန့နံ့သားရတာ..။
အခု ဖငလိုးခံရတဲ့အခါကတော့ ၊ လီးထိုးသငးပီး ရကရကရောရော အလိုးခံနေရတဲ့ ဖငပေါကက နာကငကိနးစပနေတယ..။ တစကိုယလုံးမာတော့ အရသာရိနေတယ..။ ဘယနေရာက ဘယလိုအရသာတေ ပေါပေါကခံစားရတယဆိုတာကိုတော့ မသိရဘူး…။
လီးက ဖငထဲ ထိုးသငးလိုးနေပေမယ့ အဖုတကလညး ရစိရစိ ထိုးအောင လုပရားပီး စောကရညကညတေ စိုလို့ရဲလို့နေပါလား..။ စောကစေ့ဟာလညး ကော့ထောငလို့….။
ကမလေ စိုငးဖငလိုးတာကို တအိအိခံရငး လကတစဖကကို အောကလိုပီး စောကဖုတကို လမးကိုငကည့မိတယ..။ အစပိုငးမာတော့ ကော့ထောငနေတဲ့ စောကစေ့လေးကို စမးကည့မိတာပါ..။ နောကတော့ အဲဒီ စောကစေ့ကို လကညိုးထိပနဲ့ ထိုးထိုးပီး ကလိလိုက ပတပေးလိုက လုပမိတယ..ရင့..။ အို….အဖုတက တအားကို ဖောငးက ရတကနေတာပါလား….ရင..။ စောကရညကညတေဆိုတာလညး…ဆီခကမောကကထားသလိုပဲ…ရဲနစယိုစီးကနေတာ..ရင့…။ စောကပတကို လိုးနေတာ မဟုတလို့ အဖုတမာ လီးက အဆို့အပိတလိုတားဆီးထားတာမိုးလညး ရိမနေဘူးလေ…။ အဲ….ဖငကိုဆောင့လိုးနေတဲ့ သူ့လီးအောကဘကက ဂေးဥက တစခါတစလေ စောကပတကို တဖတဖတ လာလာရိုကမိတာမိုးတော့ ရိတယ..။
ဒါကောင့ တိုးလိုပေါက ပင့ဟနေတဲ့ စောကပတထဲက စောကရညကညတေဟာ အောကဘကက မေ့ယာခငးပေါကို တောကတောက တောကတောကနဲ့ ယိုစီးကနေကတယ..။
ကမက ရမးတရုတသေး တဝကလောကပါတဲ့ ကပားမမို့ အသားဖူတယ..။ ဒီတော့ စောကရညလညး ရမးတယပေါ့..ရင..။ ယိုစီးအံထကလာတဲ့ စောကရညတခို့တလေလညး စောကစေ့ကလိပတနေတဲ့ ကမလကပေါကို ကမိတာမိုးလညး ရိတာပေါ့ရင…။
ကမတစကိုယလုံးက အကောတေ သေးသားတေ ဆူပကလုပရားနေကပီ..။ ကမပီးတော့မယ…။ ကာမအရသာ အထတအထိပကို တကလမးရောကရိတော့မယ…။

“အား ဟင့ဟင့….ဆောင့စမးပါ…. ဆောင့စမးပါ….ငါ့ဖငကို ကဲထကသားအောင ကို ဆောင့လိုးစမးပါ…၊ နင့လီးကီးကို ငါ့ဖငပေါကထဲ ပည့သိပနေအောင တအားဆောင့သငးစမးပါ…စိုငးရဲ့…အမလေးနော…ဆောင့..ဆောင့…ကောငးလခညလား…..ဟယ…..“

စိုငးဟာလညး ကမဖငကီးနောကမာ အရမးကို ဖစနေပါပီ…။ ရိသမ အားတေ အကုနထုတသုံးနေပီ ထငပါရဲ့..။ သူ့ဆောင့ခကတေက အားပငးသလို သိပလညး မနလာကတယ..။
မကာပါဘူး..ရင..။ ကမစောကဖုတထဲက အရညတေ အမားကီး ယိုစီးထကကလာတယ..။ ကမ ပီးသားရပီလေ…။ အဲဒီလို ကမ ပီးသားတဲ့ အခိနမာပဲ စိုငးဟာလညး ကမဖငပေါကထဲမာ သုတရညတေ တပစပစ ပနးထုတပီး တစခီကောငး ပီးသားပါလေတော့တယ..။ ကမတို့ မောငနမ လိုးနေကဖစနေက ထုံးစံအတိုငးပဲ… ပိုငတူပဲ ပီးကတာ…။ နစယောကသား မောမောနဲ့ ခဏမိနးပီး နားနေကပါသေးတယ…။

“ဦးမောငကီး ကည့ရတာ နင့ကို ဖနခငနေပုံ ရတယ…..“

မိနးပီး အမောဖေနေရငး ဘာစိတကူးပေါကတယ မပောတတပါဘူး..။ စိုငးက ကောကခါငငခါ ပောတယ.။

“ခေါကစမးပါဟာ…။ တောငတောငအီအီတေ လောကတေးမနေပါနဲ့…၊ ကဲ…နငပောမယဆိုတဲ့ အာမကနဲ့ သူ့အဒေါဝမးကဲ အကောငးကိုသာ ပော…..“

စိုငးကို ပိတပောပီး စကားလမးကောငး သာလဲလိုကရတယ.။ သူပောတာ ဟုတတုတတုတ ဖစနေတာကို ကမ ဝနခံရပါလိမ့မယ…။
ပထေးရဲ့ စိတထဲမာ ကမအပေါ မရိုးသားတော့ဘူး ဆိုတာ ကမ ရိပမိနေတာ ကာလပီပဲ…။ ပထေးက လစပီထငရင ကမကို တဏာမကလုံးနဲ့ ခိုးခိုးကည့နေတာ ကာလပါပကော…။
အငး….သူကည့မယဆိုရငလညး ကည့ခငစရာပါပဲ…။ စိုငးနဲ့ ဖစကပီးတဲ့နောက ကမရဲ့ ကိုယလုံးကိုယထညဟာ နေ့ခငးညခငးကို ကီးထားဖံ့ဖိုးလာတာ…။ မေမေ့ဘောဒီလောကနီးနီးကို ရိနေပီကိုး…။ ပီးတော့ ကမက ငယရယသူမို့ မေမေ့ထက တောင ပို တငးတငးရငးရငး ရိတယ..။
ကမဟာ ခပဟော့ဟော့ စတိုငလတေ ဝတစားနေထိုငတတတာမို့ အိမထဲမာ နေရငးဆိုရင ဘရာစီယာ ခပလော့လော့စညးနောငပီး အကx{103E}ပါးပါး ရော့ပငတိုတိုတေ ဝတလေ့ရိတယ..။ မကာခဏဆိုသလို ဘရာစီယာ တောင မစညးပဲ ဘလောကစ တစထပတညးတောငနေတာ..။ ( ဒါကလညး စိုငးနဲ့ လုပကတဲ့အခါ ခတရဝတရ လယအောငပါ..။ တစခါတစလေဆိုရင စိုငးနဲ့ လိုးပီး ပနအလာမာ အတငးခံ ဘောငးဘီတောင ပနမဝတနိုငပဲ ထမီတစထပ ၊ အပေါအကx{103E} တစထပတညး ဝတလကသား ရိတဲ့ အခါမိုးတောင ရိတယ..) ။ ကမနို့သီးကလညး တောတောကို ရညနေပီ…။ မေမေ့လောကနီးနီးကို ရိနေတာ…။ ဒီတော့ ဘရာစီယာ စညးထားရငတောင စိတလုပရားနေတဲ့အခါ ( ကမဟာ စိတငိမနေတဲ့ အခိနနဲ့ စာရင စိတလုပရားကရနေတဲ့ အခိနက ပိုမားနေတတပါတယ..) နို့သီးခေါငးလေးတေ ကော့ထောငစူကနေတာကို ထငသာမငသာ ပါတယ…။ ပထေးက အဲဒါမိုးကို ခိုးကည့တာလေ…။
ကမ မနတဲ့ အတိုငး ပောပါ့မယ..။ ကမဟာ ကိုယ့ပထေးကို ကိုယပနပီး မူဆယတဲ့ သဘောမိုးတော့ မလုပခဲ့ရိုး အမနပါ…။ အဲ…..နောကပိုငးမာ ကမနဲ့ ပထေး လညး ဖစကရပေမယ့ သူ့ဘကကစပီး အကကဆင ဖနတီးတာကို ကမကလညး မရောငနိုငတာကောင့ ပထေးနဲ့ မယားပါသမီး ဇာတလမး ဖစခဲ့ကရတာပါ…ရင..။

စိုငးက ကမအပေါ ပထေး မရိုးသားသလိုရိတဲ့ အကောငး စကားစတဲ့ အဲဒီအခိနတုနးကတော့ ကမဟာ ပထေးနဲ့ နောကမကာခင ဖစကရတော့မယ ဆိုတာကို လညး ကိုတင တေးမထငထားခဲ့တဲ့ အတက စကားပိတပောပီး လမးကောငး ပောငး ခဲ့မိတာပါပဲ…။
ကမက ပထေးရဲ့ ကမအပေါ မရိုးသားတော့မုနဲ့ ပတသကပီး စကားအခီအခ ပောမနေခငတာကောင့ လမးပောငးပီး မေးလိုကတဲ့အခါ စိုငးကလညး အာမကနဲ့ သူ့အဒေါဝမးကဲ တို့အကောငး ကို ပောပပါတော့တယ..။

“မခငစိနက အသက အစိတလောကပဲ ရိသေးတာ…၊ တစခုလပမ…။ လငနဲ့ ကဲခဲ့တာ တစနစကောလောကတော့ ရိပီ..။ ဒီလို အရယကောငးမာ လငနဲ့ ကဲခဲ့ရတာဆိုတော့ နင စဉးစားသာကည့…။ မခငစိန ဘယလောက ဆာနေမယဆိုတာ ..၊ ပီးတော့ သူတို့ထုံးစံက လငနဲ့ ကဲထားပီးသား မိနးမဆိုရင ဘယယောကားကမ မယူတော့ဘူး ဆိုပဲ…။ ဒီတော့ မခငစိနမာ နောကထပလငတစယောကထပရဖို့ကလညး သိပကို ခကနေပီလေ…။ အားကိုးရာမဲ့လို ဖစနေတဲ့ မခငစိနဟာ သူ့အစမဝမးကဲတောတဲ့ အာမကတို့ အမေဆီမာ လာနေရတယ…။ အိမမုကိစ တေလညး ဝိုငးကူညီပေးတယ..။ အာမကက မခငစိနကို ခငတယ..။ မခငစိနကို ကူညီပေးတယ..။ တိုတိုပောရရင မခငစိနကို ကိတပီးတော့ သဘောကနေတယ ဆိုပါတော့…“

“မခငစိနဟာ သေးသားဆနတေ ပေါလာရင တစကိုယတညး ဖေဖောကဖို့ လီးအတု တစခု ကံဖနထားတာရိတယ…။ ရာဘာနဲ့ လုပထားတဲ့ လီးအတုလို့ ပောတာပဲ…။ ငါတော့ မမငဖူးဘူး…..“

အဲဒီ လီးအတုဆိုတာရဲ့ ဓါတပုံကိုတော့ ကမအပာဓါတပုံ စာအုပတစခုထဲမာ တေ့ဖူးပါတယ…။ မိနးမအဖုတထဲ လီးကိုယစားထိုးထည့လိုးပေးလို့ရတဲ့ အတံကီးပါ…။ လီးနဲ့လညး သိပကို တူတယ..ရင့..။

“တစနေ့ မခငစိန အဲဒီ လီးအတုကီးနဲ့ သူ့အဖုတကို ထိုးကလိ ဖီလငယူနေတုနး အာမကက လကပူးလကကပ မိသားတယ…။ အာမကက နို့ကိုငပီး သူလိုးတာ ခံရမယ.. သူ့ကို လိုးနညးလညး သငပေးရမယ ၊ မဟုတရင အကုနသိအောင လောကပောပစမယ ဘာညာလုပတော့တာပဲ..၊ မခငစိနဟာလညး လီးဆာနေတာဆိုပေမယ့ ဗိုကကီးပီး အရကကဲကုနမာ လညး ကောကတာမို့ အာမကကို တောငးတောငးပနပနနဲ့ ပဲ ဖငကို ပဲ လိုးဖို့ ပောရရာတယ..။ မခငစိနနဲ့ ကဲသားတဲ့ သူ့ယောကားက သဘောငားလေ…။ သူ့မယားကို ဖငလညးဆောတာမို့ မခငစိနဟာ ဖငဇိမခံနေတတတာ…၊ သူက အာမကကို ဖငလိုးနညး သငပေးတယ…။ ပီးတော့ အာမကနဲ့ သူဖငလိုးဖငခံနေကတာပဲ…“

စိုငးက အာမကနဲ့ မခငစိနတို့ ဖငလိုးကတာ သူခောငးကည့တေ့မငခဲ့ရပုံကိုလညး ဆကပောတယ..။ သူမငခဲ့ရတာတေကတော့ စောစောက ကမကို ဖငလိုးခဲ့တဲ့ သဘောအတိုငးပါပဲ…။ ဘာမ သိပမကဲပားပါဘူး..။ အဲဒါကို ပနပောရငး စိတတေထလာလို့ ကမတို့ မောငနမနစယောက နောကထပ တစခီ ထပလိုးကပါသေးတယရင….။

ပထေးနဲ့ မေမေတို့ လိုးကတာကို ခောငးကည့မိခဲ့ရာက ၊ သေးသားစိတဆနတေ လုပရားပီး ကမတို့ မောငနမ မားယငးခဲ့မိကတယ..။ ကာမနံထဲက ရုနးမထကနိုငတော့ပဲ အစရိ အနောငနောင ဆိုသလို ဆကတိုကပဲ ဆကပီး လိုးနေဆောနေမိကတယ..။
ဒီလို အလိုးခံနေရတာကောင့ ကမရဲ့ ကိုယလုံးကိုယထညက အရမးကီး ဖံ့ထားလာတယ..။ မေမေနဲ့ တနးတူ ရင ၃၅ ၊ ခါး ၂၃ ၊ တင ၃၆ အခိုးအစားမိုး ဖစလာတယ..။ ကမက ငယရယသူဆိုတော့ မေမေ့ထကတောင တငးတငးရငးရငး ရိသေးတယ..။
အဲဒီလို ကိုယလုံးကိုယပေါက ဖံ့ထားတောင့တငးလာတော့ ပထေးက ကမကို ရမကအကည့တေနဲ့ ခိုးခိုးကည့လာတယ…။ ကမကလညး ခပဟော့ဟော့ ဝတစားပီး လတလတလပလပ သားလာနေထိုငမိတာကိုး…။ ကမဟာ ပထေးကို မူခငတဲ့ ဆနတော့ မရိရိုး အမနပါ..။
ပထေးက ကမကို မရိုးသားတဲ့ ရမကမကလုံးတေနဲ့ ခိုးခိုးကည့နေတာကို ရိပမိပေမယ့ ၊ ကမဟာ မသိကိုးကငပုပီး ကိုယ့ဖာသာ ကိုယပဲ မနမနနေခဲ့ပါတယ..။ စိုငးနဲ့ကတော့ တစညခား တစခါလောက စခနးသားနေခဲ့ကတယ..။
နောကပိုငးမာ ပထေး ကိုဘမောငဟာ နညးနညးကဲလာတယ..။ ကမကို သေးတိုးစမး ကုံးသငးယူလာနေတာလားတော့ မပောတတဘူး..ရင့..။ ကမကို ထိကပါး ရိကပါး လုပတယ..။ မတောတဆလိုလို ဘာလိုလိုနဲ့ တငပါးထိတာတို့ နို့ကို စမးတာတို့ အထိပုလာတယ..။ မထိတထိလေး ကိုငတာတယတာ ဖစပေမယ့ အဲဒီ အထိအတေ့ဟာ ကမကို လုပရားစေတာကတော့ အမနပါပဲ..။ ဒါပေမယ့ ကမမာက မောငလေးက ရိနေတယလေ…။ စိတထလာတယဆို စိုငးနဲ့ အပတလိုးပစဆောပစလိုကတာပဲ…။
ဒီလိုနဲ့ မမောလင့တဲ့ အဖစတေ ပေါလာမယ့အခိနကို ရောကလာခဲ့ပါတယ..။ ဒါကတော့ မေမေ ရနကုနကို အရောငးအဝယကိစနဲ့ ဆငးသားရတာပါပဲ..။ မေမေဟာ ကိုဘမောငနဲ့ ယူပီးတော့ ၊ သူ့အရောငးအဝယအလုပကို ဆကလုပနေပါသေးတယ..။ ဒါကောင့ အပငထကလေ့ရိတယ..။ ဟိုအရငတုနးကလောက အကိမမမားတော့ပေမယ့ တစလတစခါလောကတော့ သားတတပါတယ..။ မေမေခရီးထကရင ကမတို့မောငနမ ပထေးနဲ့ အတူူတူနေခဲ့ကတာပဲ..။ ဘာမ ပနာမရိခဲ့ဘူး..။ အေးဆေးပဲ..။
ဟော…အခုတစခေါက မေမေ ရနကုနသားမာကတော့ ရကကာတယ..။ တစပတတောင..။ ပီးတော့ ဒီတစခေါက မေမေခရီးသားတဲ့အခါ ပထေးက ခါတိုငးလို သူ့ဖာသာ မနေတော့ဘူး..။ ကမကို အကံအဖနလုပပါလေရော…။
ဖစာရပုံက ဒီလိုရယါ..။
ပထေးက အကံအဖနလုပတာဖစပေမယ့ စိတကိုမထိနးနိုငပဲ ပါသားမိတာမို့ ကမအပစလညး မကငးပါဘူးလေ…။
————–×——————-×————-

မေမေ့ကို ကမတို့ သုံးယောကလုံး ဘူတာရုံ လိုကပို့ပေးကတယ..။ မေမေ့ကို ပို့ပီးလို့ အိမပနရောကကတာ နစနာရီလောကတောင မကာခငသေးဘူး..။ ပထေးက ကမကို စပီး ပရောပရီလုပတော့တာပါပဲ..။
ကမရေဆာသလိုရိတာနဲ့ ပကပစီတစပုလငးလောက သောကဖို့ ရေခဲသေတာကို ဖင့လိုကတဲ့အခိနမာပဲ ပထေးကိုဘမောင ရောကလာတော့တာပါပဲ..။

“ပကပစီ သောကမလို့လား…နောငနောင ရဲ့..“

“သော…ဟုတကဲ့….“

“နောငနောငက တယလလာတာကိုး….“

ပောရငး သူ့လကတစဖကက ကမတငပါးကို အသာကိုငလာတယ..။ မကောငးတတတာမို့ အစတော့ ကမငိမနေမိတယ..။ ဒီတော့ သူက ကဲလာတယ..။ မသိမသာ မထိသလို ထိသလို လုပနေရာကနေ ၊ သိသိသာသာကီး ကိုငတယ..။ ကိုငတာမ ဖငသားတစခမးကို လကခောငးတေ နစဝငသားအောငကို ဖစညစတာ ရင့…။ ကမမာ ရငတုနပနးတုနတောင ဖစသားရတယ..။

“မောကမနေပါနဲ့…ဦးမောင ရဲ့….“

ကမက အလိုကအထိုကပနပောပီး သူ့အနားက ခာထကလာခဲ့တယ..။
အဲဒီတစညနေခငးလုံး ပထေးဟာ ကမအနားမာ ရစသီရစသီ မယောငမလည လိုကလုပနေတယ…။ အခင့သာရင ကိုငဖို့ကိုးစားတယ..။ ဒါပေမယ့ ကမက ပါးနပစာပဲ ရောငတိမးနေနိုငခဲ့တယ…။ အကိုငအတယ မခံရအောင ရောငနိုငပေမယ့ သူ့အကည့ကိုတော့ ဘယလိုမ ရောငလို့မရပါဘူး..။ ကိုဘမောငဟာ ကမကို စူးစူးစိုကစိုကကီးကို လိုကကည့နေတာ..။
ဖစခငတော့ မေမေ့ကို ဘူတာပို့ပီး အပနမာ အိုကစပစပကလညး ရိနေတာကောင့ အဝတအစားလဲတဲ့အခါ ကမဟာ ဘရာစီယာတောင မစညးနောငပဲ ၊ တီရပတစထပတညး ဝတထားမိရဲ့သား ဖစနေတယ..။

ကမဝတထားတဲ့ တီရပက ဖားဖားလားလား ရိပေမယ့ အသားက သိပမထူဘူး..။ ပီးတော့ ပော့အိတယ..။ ကမရဲ့ ရငသားဆိုငတေကို ထငသာမငသာစေတယ..။ ပထေးကတော့ အပတကို စူးစိုကပီး လိုကကည့နေတာ..ရင့..။
ကမမာ အိပခနးထဲ ဝငပီး နညးနညးလုံလုံခုံခုံ ဖစအောင အဝတလဲဖို့ကလဲ အခက..။ မတော..ပထေးပါ ဝငလိုကလာပီး ဇတကံရင မခကပါလား..။ ဒီလို ဘရာစီယာမပါ ၊ တီရပတစထပတညးနဲ့ အိမပင ထကသားဖို့ကလညး မသင့..။ အိမထဲမာပဲ ဧည့ခနးမာ ဝငထိုငလိုက ထမငးစားခနးထဲ ဝငပီး ဟိုလိုလို သညလိုလို လုပလိုက ၊ နောကဖေး မီးဖိုခောငထဲ လည့ဝငသားလိုကနဲ့ လုပနေရတယ..။
ပီးတော့ ပထေးရဲ့ စူးစူးရဲရဲ ခေါတောကည့ ကည့နေတာတေက ကမကို တစမိုးတစဖုံ ရငခုန စိတလုပရားစေတယ..။ ကမဟာ ပထန ၊ ရမးတရုတ သေးတေ နောနေတာမို့ သေးဆူပီး ရာဂကယပါတယ..။ သေးသားဆူဖိုး စအရယမာ ကာမစပယကမု ကောငးကောငးပုလုပနေသူမို့လညး မထိလိုကနဲ့ ၊ ထိလိုကရင မီးပင့သားမယ ဆိုရလောကအောင ရမကဇော အထမနတတပါတယ..။
ပထေးရဲ့ စူးရဲတဲ့ ခေါတောကည့တေကို သိပမကညလပေမယ့ ဒီလို စူးစူးစိုကစိုကကီး အကည့ခံရတာကောင့ ကမစိတတေလုပရားလာတာကတော့ အမနပဲ..ရင့..။ နို့သီးခေါငးလေးတေတောင စူက ထောငတကနေကပီ..။ ကိုဘမောငကလညး အဲဒါကို သတိပုမိမာပါပဲ..။ ဒီလိုတေးမိတဲ့အခါ ကမရဲ့ စိတတေ ပိုပီး လုပရားလာပါတယ..။ နို့သီးခေါငးလေးတေ ကော့ထောငနေရုံတင မကတော့ပါဘူး..။ အဖုတဟာလညး ဖောငးကပီး အရညတေ စိုစပုနေပါပီ..။ တကယလို့ စိုငးဟာ အိမမာ ရိနေရင ကမ အကကဖနပီး စိုငးနဲ့ လိုးပစလိုကမိမာ အမနပဲ..။ ဟော…အခုတော့ စိုငးက သူ့သူငယခငးတေနဲ့ နနးရေ့ကို ထကသားကတယ..။ မိုးခုပလောကမ ပနရောကကမာ..။ စိတကလညး ပိုလို့လုပရားလာနေတာကောင့ ကမဟာ ဂဏာမငိမနိုငလောကအောငကို ဖစနေပါပီ..။ အမူအရာ မပကရအောင ကို မနညးကီး ကိုးစားပီး ထိနးနေရတယ..။
ပထေးကလညး ကမအနားကို ကပကပလာတယ..။ အဲ….တစခါမာတော့ ကမ ထမငးစားခနးထဲ ဝငပီး စီထားပီးသား ပနးကနတေကို ပနယူ စီနေတုနး ပထေးက ကမနောကဘက ရောကလာပီး ဘာမပော ညာမပော နဲ့ ဆတဆို ခိုငးအောကက လကလိုပီး ကမနို့အုံတေကို ဆုပကိုငလိုကတယ..။
ကိုငတာမ လကနစဖကလုံးကို ဘယညာခိုငးအောကက လိုပီး နို့အုံတစစုံလုံးကို စုံကိုငလိုကတာ..။ နောကကနေကပပီး ဆဲကိုငလိုကတာဆိုတော့… သူ့ရဲ့ ဆီးစပကလညး ကမ တငပါးကို ကပမိတာပေါ့..။ သူ့လီးကီးကလညး ကမဖငကားမာ ထောကတေ့မိသားပီ…။ ပထေးရော ကမပါ ထမီတေ ပုဆိုးတေ အခုအခံတေ ရိပေမယ့ လီးရဲ့ အထိအတေ့ကိုတော့ အပီ ခံစားရတယ.။ ကမတစကိုယလုံး ကကသီးတေ ဖိုးခနဲ ဖငးခနဲ ထသားတာပဲ..။ မီးပင့ကုနကပီလေ…။ ဒူးတေတောင မခိုငခငတော့သလိုလို ခေညတလို့..။ ရုနးထကဖို့ ဆိုတာကို သတိတောင မရတော့ဘူး..။
ပထေးက နို့အုံတေကို ဆုပကိုငရငးက နို့သီးခေါငးတေကို ပတဆဲပေးပနတယ..။ တီရပတစထပတညး ဝတထားတဲ့ အပေါက ဆုပကိုငနေတာမို့ ပကတိ နို့အုံအသားကို ထိကိုငနေတာနဲ့ မခားပါဘူး.။
ကမရဲ့ စိတတေကို ကမ ဘယလိုမ မထိနးနိုငတော့ပဲ..ရမကတာရိုး ကိုးတော့မဲ့ ဆဲဆဲ အခိနမာ အိမရေ့ကို ဝူးခနဲ မောငးဝငလာတဲ့ ကားသံနဲ့အတူ စီစီညံညံ အောခေါသံတေ ရုတတရက ပေါလာတယ…။

“ဟေး….ဟေ့လူကီး ကိုဘမောင ….၊ ပပေါကဗို့…ပပေါက….“

ကိုဘမောငရဲ့ ဧည့သညတေ ရောကလာကတာကိုး..။
ကမပထေးဟာ ဘယလိုမ မတတသာတော့ဘူး..။ သူပိုငဆိုငရလုလု ဖစနေလေတဲ့ ကမကို ထမငးစားခနးထဲမာ ထားခဲ့ပီး အိမရေ့ဧည့ခနးဘကကို ခပသုတသုတ လောကလမးထကသားရပါလေရော..။
ကမ ဘယလိုဖစပီး ကနနေခဲ့မယဆိုတာကို စဉးစားသာ ကည့ကပါတော့..ရင..။ စိတတေ အရမးကို ထနေပီ…ရင..။ မထိနးနိုငတော့ဘူး..။ ကမကို လိုးပေးမယ့ စိုငးကလညး မရိဘူးဆိုတော့ ကမမာ ကိုယ့လကကိုပဲ အားကိုးပီး တစကိုယတညး စိတဖေဖောကရတော့မာပေါ့…ရင..။ ဒါကောင့ ကမဟာ အိပခနးလေးထဲကို အပေးတပိုငးပဲ ဝငလာခဲ့မိတယ..။ ကာမဆနတေ အရမးထကပီး စိတသိပလုပရားနေတာမို့ ၊ အိပခနးတံခါးကိုတောင သေသေခာခာ ခကခပီး မစိမိဘူး..။ ဆဲစေ့ရုံသာ စေ့လိုကမိတယ…။ တကကနေတဲ့ ကာမရမကမီးကို အတတနိုငဆုံး ငိမးအောင ဖေသိမ့နိုငဖို့ကိုပဲ စိတစောနေမိတာကိုး…။

အိပခနးထဲ ရောကတာနဲ့ တီရပ ထမီ ၊ အတငးခံပငတီ ၊ တစခုမကန အမနဆုံး ခတခာပစလိုကတယ..။ ပီးတော့ ခုတငပေါ ကိုယတုံးလုံးကီး ပကလကလနလဲအိပ ၊ ဒူးထောငပေါငကားလုပ ၊ ကိုယ့စောကဖုတကို ကိုယ့လကနဲ့ပတ ၊ စောကခေါငးထဲကို လကညိုးလကခလယ နစခောငးပူးထိုးထည့ မေနဲ့ အရမးကို ဖစနေတော့တာပါပဲ..။
စိတထထနဲ့ အပတ ထိုးကလိ ပတပေးလိုကတာ ၊ ခဏအတငးမာပဲ တစခီ ပီးသားရတယ..။ ပီးတယ ဆိုပေမယ့ လီးနဲ့ အလိုးခံရလို့ ပီးတာမဟုတပဲ ကိုယ့လကခောငးနဲ့ ထိုးကလိလို့ ပီးသားတာဆိုတော့ အာသာက ဘယပေနိုငမာလညး..။ တစခီပီးရုံနဲ့ မတငးတိမနိုငသေးဘူး…။
အဲဒီအခိနမာ ကမဟာ ညာဘကလကညိုးနဲ့ လကခလယနစခောငးပူးပီး စောကဖုတထဲ ထိုးကလိရငး ဘယလကနဲ့ နို့အုံကီးတစခုကို ဆုပနယနေတဲ့ အခိနလညး ဖစနေတယ..။ ဖီလငတေ အပတတကပီး အရမးဟော့နေတဲ့ အခိနလို့ဆိုရလေမလားပဲ…ရင့..။

“နောငနောင့ကို ပိုပီး ငိမ့သားအောင ဦးမောင လုပပေးမာပေါ့..က….“

ပထေး ကိုဘမောငက အဝတမပါ ဗလာကိုယလုံးတီးနဲ့ မတောတရော ဖစခငတိုငး ဖစနေတဲ့ ကမတစကိုယလုံးကို သိမးကုံး ကည့ပီး ခပတိုးတိုး ပောလိုကတယ..။ ကမ ဘာမ မပောနိုငခငမာပဲ ပထေးဟာ ကမခုတငပေါ ဖတခနဲ တကလာတယ..။ ကမကို ဆဲပေ့ပီး နုတခမးခငး ထိကပစုတယူလိုကတယ..။
ကမလေ မကလုံးတေကို ပာဝေသားရတာပဲ..။ ရုနးကနဖယရားဖို့ ဆိုတာကိုတော့ လုံးလုံးတောင စိတမကူးမိတော့ဘူး..။ ကမရဲ့ လကနစဖကဟာလညး ကိုဘမောငရဲ့ ကောကုနးကို အလိုလို သိုငးဖကလိုကမိတယ..။
အငး….ကာမရမက စိတဆနဇောဟာ တယကောကစရာ ကောငးတာပါလားနော…။ သူဖမးစားထားရင ဘာကိုမ မဆငခငနိုငတော့ဘူး..။ အရကအကောကဆိုတာလညး မရိတော့ဘူး..။ ဇောထနရင ဇောထနတဲ့ အလောက အတေ့နောကကို ကောကကောကပါအောင လိုကသားကရတော့တာခညးပဲ..။
ကမဟာ မေမေ့ယောကား ၊ ကမပထေးနဲ့ ဖစကရဖို့ လုံးဝ မမောလင့ထားခဲ့ပါဘူး..။ ဟော…. အခု ကမ ကာမရမကဇောတေ ထနပငးနေတဲ့ အခိနကို အခင့ကောငးယူပီး ပထေးက အပိုငကိုငလိုကတော့ ကမ ဘာတတနိုငအုံးမာလညး …ရင..။ ကိုယတုံးလုံးကီးနဲ့ သူ့ရငခငထဲ လုံးလုံးလားလားကီးကို ရောကလို့နေရပီ….ရင့…။ သူစုပနမး ကိုငတယတာတေကို လညး တလူးလူးတလန့လန့နဲ့ ခံနေရပီလေ…။ သူလိုးမယဆိုရငလညး လိုခငတပမကစာနဲ့ပဲ…ကုနးရအုံးမယ…။
ပထေး ကိုဘမောငဟာ ကမကို ပါးစပခငးတေ့စုပနမးရငး ပေါငကားကို လကထိုးနိုကလိုကတယ..။ အဖုတကို ကလိနေတဲ့ ကမလကကို အသာဆဲဖယပစပီး သူ့လကနဲ့ အဖုတကို ကိုငတယ ပတသပပေးတယ..။ သူ့လာကတော့ ကမရဲ့ ပါးစပထဲမာ လည့ပတမေနောက အစမးပနေပီး ၊ ကမကလညး ဘယအညံ့ ခံမာလဲ…နော..။ လာခငး ပနထိုးကလိပေးလိုကတာပေါ့…။
ကမဟာ အပိုရည ပကပီး ပယပယနယနယလညး အလိုးခံခဲ့ရပီးပီ ဆိုပေမယ့ ကမရဲ့ မောငလေး စိုငးလုံးကောကနဲ့ပဲ လိုးခဲ့ဖူးကတာပါ..။
စိုငးက ငယသေးတာရယ ၊ အတေ့အကုံလညး နုနယသေးတာမို့ လုပရငးကိုငရင တတသိနားလညလာတယဆိုပေမဲ့ ဘယ သိပကမးကငအုံးပါ့မလဲ..။
ကမရဲ့ ပထေး ကိုဘမောငက တကယ့ ယောကားကီး..။ အသက ၃ ကော အားကောငးမောငးသန ၊ နောကပီး ကောကကောငးတေကို အဓိက ကိုငတဲ့ ပဲစား ၊ မိနးမမုရေးရာတေမာလညး ကောကကိုငကမးသလို ကောငးကောငး ကမးကငတယ..။ ဒီတော့ စိုငးနဲ့ယဉမယဆိုရင အပတအသတပေါ့…။
ပါးစပခငး စုတနမးတာ ၊ လာခငးပတကလိတာတေကအစ စိုငးထက ကမးတယ..။ ကမရဲ့ စိတတေ အရမးကို ဘလောငဆူကုနအောင ပုစားတတနိုငလနးတယ..။ အဖုတကို ကိုငပီးပတပေးနေတာကလညး သိပမိုကတယ..။ ခပရရ ခပဖဖလေး ပတပေးတာဖစပေမယ့ ကမမာတော့ တန့လိမကော့ပံလို့ လူတစကိုယလုံး တိမတေထဲ ရောကနေသလားတောင ထငရတယ..။
အဖုတကို အပေါကနေ လကဝါးနဲ့ အသာအုပပီး ဖညးဖညး ပတပေးရာက ၊ စောကခေါငးပေါကထဲကို လကညိုးထိုးသငးတယ..။ ထိုးသငးတာမာ လကညိုးကို ဖောင့ဖောင့ကီး ထိုးသငးတာ မဟုတဘူးရင့..။ ကမဖာသာ အဖုတကို ကလိတဲ့ အခါ ဒါမ မဟုတ စိုငးက ကမစောကဖုတထဲကို လကခောငးထိုးထိုး နိုးဆပေးတဲ့ အခါတေမာ ကမတို့ လကခောငးတေကို ဖောင့ဖောင့တနးတနး လုပပီး ထိုးကလိခဲ့ကတာပါ..။
ကမရဲ့ ပထေး ကိုဘမောငလုပပုံကတော့ အဲ့လိုမိုး မဟုတဘူး ရင့..။ လကခောငးကို ကေးပီး ထိုးသငးပနထုတ ကလိတာ..။ ဒီလို လကခောငးကိုကေးထားတာကောင့ အသငးမာရော ၊ အထုတမာပါ စောကစေ့ကို လကခောငးအသားက အစအဆုံးနဲ့ ကကနနထိတေ့ပတတိုကမိပါတယ..။ စောကစေ့ဆိုတာက အထိရောကဆုံး ကာမခလုတ မဟုတလား.။ ကမမာ ကကသီးတေကို တဖနးဖနးထလို့….။
ဆီးစပကိုလညး လကဖနောင့နဲ့ အသာဖိဖိပေးသေးတယ…။ ဘယလိုအကောငးကောင့လဲတော့ မသိပါဘူး..။ ဒီလို ဆီးစပကို လကဖနောင့နဲ့ ထိမိလိုကတဲ့အခါမာ ကမစောကဖုတအတငးဘကပိုငးက သိမ့ခနဲ သိမ့ခနဲ လုပရားလို့သားရပါတယ..။ ကောငးလိုကတာကတော့ ပောမနေပါနဲ့တော့…။
ကမရဲ့ လကခလယနဲ့ လကညိုးနစခောငးပူးပိး ခပကမးကမး ထိုးကလိခဲ့တုနးက ခံစားခဲ့ရတဲ့ အရသာထက အခု ကိုဘမောငက လကညိုးတစခောငးထဲ ကို ကေးပီး ခပဖညးဖညး ကလိပေးလို့ ပေါလာတဲ့ အရသာက အပတသာတယ..။ အရမးကောငးတယ..။ သိပသိပပီး မိုကတယ…ရငတို့ရယ…။
အဖုတကို ထိထိမိမိ ကိုငတယ ကလိပေးရငး..၊ နုတခမးတေကို ကမပါးစပပေါက ခာသားပီး နို့သီးတေပေါ နေရာပောငးတယ..။ နို့သီးကို စို့တာ တစခုခငးတောင မဟုတဘူး ရင့..။
ကမရဲ့ နို့အုံကီး နစခုကို ဘေးတစဘကတစခကဆီကနေ လကနဲ့ ဖိတနး ၊ နို့သီးခေါငးနစခု နီးနိုငသမ နီးကပမိအောငလုပယူပီးမ နို့သီးနစခုကို တစခိနတညး တစပိုငတညး ပါးစပနဲ့ ငုံစို့ပေးတာ..။

“အား…ဟင့ဟင့….ဦးမောငရယ….အိုအို…..“

ကမလေ ဘယလိုမ ငိမမနေနိုငတော့ဘူး….ရင့…။

ဒီလိုနို့သီးခေါငးနစခုကို ပါးစပတစပေါကထဲ ကကနန မိမိရရ ငုံစို့ပေးတာကိုလညး ဒီတစခါ ပထမဆုံး ခံရတာဆိုတော့ အပတကိုခိုကပီး ပါးစပက ရေရတမညတမးလိုကမိတယ…။ အခားဘာကိုမလညး မဆငခင မစဉးစားနိုငတော့ပါဘူး..။ ပထေးနဲ့ မယားပါသမီး မသင့လောတာတို့ ဘာတို့ အားလုံး ခေါကထားလိုက ။ အခုခိနမာ ကမရဲ့ နို့သီးခေါငးနစခုကို ပူးကပပီး ပိုငတူစို့ပေးနေတာကောင့ ဖစပေါလာတဲ့ ရငသိမ့တုနအောင အရသာထိတေ့မုကိုပဲ အပတအာရုံစူးစိုကရောကရိနေပါတော့တယ…။
ကမဘကကလညး ဣနေတာရိုး အားလုံး ကိုးပေါကလို့သားခဲ့ရပါပီ..။ ရမကမီးလံတေလညး တညီးညီး တောကလောငလို့နေပါပီ…ရင..။
ကမလေ ဘယလောကမား ရမကဇောထနပီး စိတတေ နိုးကနေသလိုဆိုရင ပထေးရဲ့ ပေါငကားက မတထောငနေတဲ့ လီးတနကီးကို လကနဲ့ လမးဆုတကိုငပီး အသာပတသပပေးလိုကမိတယ.။ ကိုငရတာလညး တစဆုပတစခဲနဲ့ အားရစရာကီးပါပဲ….ရင…။

“အေး….ဟုတပီ….ဒီလိုမပေါ့…နောငနောငရ..။ ဦးမောငရဲ့ လီးကီးကို ကောငးကောငးလေး ပတပေးစမးပါ..။ ဒါကီးက နောငနောင့ကိုလညး အရသာအတေ့ကီးတေ့အောင လုပပေးမယ့ဟာပါ..ကယ့…“

ပထေး ကိုဘမောငက ကမရဲ့ နို့သီးနစခုပူးကို စို့ပေးနေရာက ပါးစပခာပီး ပောလိုကတယ..။ ပထေးရဲ့ ဒီတိုကတနးခက စကားတေက ကမရဲ့ ရမကဆန မီးပုံထဲကို ဓါတဆီထပလောငးဖည့ထည့ပေးလိုကသလိုပါပဲ…။ ကမ စိတတေ ပိုထလာတယ..။ သူ့လီးကို ပိုပီး တငးတငးကပကပ ဆုပမိတယ..။ ပီးတော့ ထကအောက လုပရားပေးနေတာ ဂငးတိုကပေးသလိုမိုးတောင ဖစနေပီ…။
ကိုဘမောငက သူ့မကနာကို ကမရငဘတပေါ ပနအပတယ..။ နို့သီးနစခုပူးပီး စောစောကလို စို့ပေးအုနးမလို့လား ထငမိတာ…။ သူက အဲ့လိုမိုး မလုပတော့ဘူး ရင့..။
နို့အုံနစခုကားက အညာကို ကုနးနမးတယ..။ ပီးတော့ ရငညန့ကနေ အောကဘကကို တဖညးဖညး ရေ့သားတယ..။ ဘယညာနို့အုံကီးနစခု ရဲ့ အောကခေတစဝိုက ကို လာလေးနဲ့ လည့ပတယကပေးတယ..။ ပါးစပနဲ့လညး စုပပေးတယ..။ လုံးလုံးအိအိ နို့အုံသားတေကို နာခေါငးနဲ့ လမးထိုး ကလော ထိုးထိလိုကသေးတယ..။
ဟော….ကိုဘမောငက အောကဘကကို ရေ့သညထက ရေ့သားပီး မေမေ့ကို သူဘယလိုမိုး လုပပေးခဲ့တယဆိုတာ ကမ မကစေ့ထဲ ပနမငယောငလာတယ..။ ဗေဒင မေးနေစရာ မလိုပါဘူး..။ ပထေးက ကမရဲ့ စောကဖုတကို ဦးတညပစမတထားတာက အသေအခာပါပဲ…။ သူလေ…..သူ….။ ကမပထေး ကိုဘမောင ရယလေ…။ ကမစောကဖုတကို ယကပေးတော့မယ..။ သိရဲ့လား….။ အိုး…..သူက ဒီကိစတေမာ သိပကို အထာကမးလနးနေတာဆိုတော့ သူအခု ယကပေးတာ ဘယလိုအရသာ ရိမယဆိုတာကို တေးပီး ကမမာ ပီးခငခင တောင ဖစလာရပါတယ..။

“အိုး…………ဟင့.ဟင့…ဦးမောငရယ….။ အို…..အမေ့….ယားတယ ရင့…..အို အို……………“`

ကမရဲ့ ပါးစပကလညး သံစုံမညတမးနေမိပါတယ..။

ကမရဲ့ စောကဖုတပေါ သူ့ပါးစပထိကပရောကလာမဲ့ အခိန သူ့လာစိုစိစိရညလားလားကီးနဲ့ စောကပတကို အားရပါးရ ယကပေးတော့မယ့ အခိနကို ကမအသညးတအေးအေးနဲ့ စောင့လင့လို့ နေမိတယဆိုရင ကမကို နာကီးလနးတယ ၊ ရမကထနလနးတယလို့ အပစဆိုကမာလား….။
အပစတင မစောကပါနဲ့ ရငတို့ရယ…။ ကမမ သာမဟုတပါဘူး..။ ကမလို အသကငယငယရယရယ သေးသားဆူဖိုးတဲ့ အခားဘယမိနးကလေးမဆို ကမလို အခေအနေမိုးကုံရရင ကမလိုပဲ ဖစကမာ အသေအခာပါပဲ..။ ကမထကတောင ပိုကဲခင ကဲကအုံးမာ …ရင့..။
အောကဘကကို တရေ့ရေ့ ဆငးသားတဲ့ ကိုဘမောငရဲ့ ပါးစပဟာ ကမရဲ့ ခကနေရာကို ရောကနေပါပီ..။ ခကနကနကလေးထဲကို လာထိုးပီး ယကပေးနေပါတယ..။ သူ့လကတေကတော့ ကမရဲ့ ပေါငလုံးတုတတုတဖိုးဖိုးကီးတေကို ပတသပလိုက ၊ ဖငဆုံကီးကို ကိုငညစလိုက ၊ နို့အုံတေကို လမးဆဲလိုကနဲ့ အပတကို အလုပရုပနေတယ…။
ခကကို ယကပေးနေရာကနေ အဆင့ကောပီး ရုတတရက ပေါငခကားဆီကို တစခါတညး နေရာပောငးတယ..။ စောကဖုတကို အပတယကပေးတယ..။ စောကဖုတတင မဟုတပါဘူး..။ စောကဖုတကို ယကရငးက အောကဖကကိုပါ လာလည့ကစားပီး စအိုဝ ဖငပေါကလေးကိုပါ လမးယကပေးလိုကသေးတယ…။
ကမဟာ ဖငလိုးခံဖူးပီး ဖငဇိမခံတတနေတဲ့ မိနးကလေးတစယောကဆိုတော့ ကမရဲ့ စအိုဝဟာလညး မထိလိုကနဲ့ ၊ ထိလိုကရင မီးပင့သားမယဆိုတဲ့ နေရာမိုး ဖစနေတယ..။ အဲဒီစအိုဝလေးကိုမ ကိုမောငက လာနဲ့ ယကပေးလိုကတာဆိုတော့ အို…..ပောကို မပောခငတော့ပါဘူး ..ရင…။

“အမလေးလေး…..ဦးမောငရဲ့….ဘယလိုလုပနေတာလဲ..ရင့…. ယားတယ….ယားတယ…သိပယားတာပဲ….အား ရီး….“

တစကိုယလုံး တုနတုနခိုကခိုက ဖစသားရအောငပဲ ကာမဇောရမက ထနပငးလာတာကောင့ ကမ ပါးစပကလညး အောဟစမညတမးသံတေ အတောမသတအောင ထကပေါသားခဲ့ရတယ…။ အိမထဲမာ ပထေးနဲ့ ကမ နစယောကတညးသာ ရိနေလို့ တောတော့တာပေါ့ရင…..။ တကယလို့ မေမေသာရိနေပီး ပထေးနဲ့ ကမကလညး ခိုးစားနေမိကတာဆိုရင ဒီလိုအောပုံမိုးနဲ့ဆို ကမအသံတေကို မေမေကောငကောငးကားရပီး ပထေးနဲ့ မယားပါသမီး အနေနီးပီး ဖစခငတိုငး ဖစနေကတာကို ကိခနဲ နေအောင ဖမးမိသားမာ အမနပဲ…။
ပထေးဟာ ကမရဲ့ စအိုဝကို မရံမရာ ယကပေးနေရငး စောကခေါငးပေါကထဲကို လကညိုးနဲ့ လကခလယနစခောငးပူး ထိုးထည့ပီး ကလိပေးသေးတယ..။ သူကလိပေးတယဆိုတာက လကခောငးနစခောငးပူးကို ခပကေးကေးလုပပီး စောကဖုတထဲ ထိုးသငးပနထုတ ခပသကသက ခပမနမန လုပပေးတာလေ..။ အဖုတကို လကခောငးနဲ့ လိုးပေးနေတဲ့သဘောမိုးပေါ့..။
လကခောငးနစခောငးကို ကေးပီး ထိုးသငးပနထုတ လုပနေတာမို့ ထိုးသငးတဲ့အခါမာရော ပနထုတတဲ့အခါမာရော စောကစေ့ကို ကကနန ထိုးမိ ပတမိကလိမိနေလေရဲ့…။
ကမတော့ တကယပဲ ပီးလု ပီးခင ဖစလာပီ….ရင့..။

“အားပါးပါး….အိုအို…..အား အီး….ဦးမောင…ထိုးစမးပါ….လကခောငးတေ အပတထိုး ….အမလေး….နော…ယက…ယကပေး….အား ဟုတပီ……ကောငးလိုကတာ…နော…..အား…..အား…….“

ပထေးက စောကဖုတထဲ ထိုးကလိနေတဲ့ လကခောငးတေကို ဆတခနဲ ဆဲထုတတယ..။ ပီးတော့ လကညိုးနဲ့ လကခလယကို ခပကားကားလုပပီး လကညိုးကို စောကခေါငးထဲ ထိုးကလိတယ..။ လကခလယကိုတော့ ဖငပေါကထဲကို ဆတခနဲ ထိုးထည့လိုကတယ…ရင..။

“အား……အား…….အိ…အီး…..ဦးမောင…ရာ….အို..အို့….အိုး……“

ကမဆိုတာ ကော့ပံမောကကတကသားတာပဲ…။ ဒီလို အဖုတကို လကညိုး ၊ ဖငပေါကကို လကခလယ လကခောငးနစခောငး နစနေရာခဲပီး ထိုးကလိပေးရငးက စောကစေ့နဲ့ စောကဖုတနုတခမးသားတေကို လာနဲ့ ကုနးယကပေးနေပနပါတယ…။ သူ့လကညိုးနဲ့ ထိုးကလိနေတဲ့ စောကဖုတက တရရ လုပရားလို့လာနေပီ..။

“အိုအို…..ဦးမောင….ခပမနမနလေး…..အို..အို….ဟုတပီ….ခပမနမနလေး…..အားပါး….ရီး….ယကစမးပါ……အမေ့….အိုး….အမလေးနော……ထိုး …ထိုး….ထိုးပေးပါ…အား…လာပီ……လာပီ…..အား အီး…အီး..ထကကုနပီ….ထကကုနပီ….ရင့….အ…အား……ကောငးလိုကတာ….ဦး…မောင…ရယ…..“

ကမ ပီးသားခဲ့ပါပီ…..။ အကမးပတမးကို ပီးသားခဲ့ရတာ..။ စိုငးနဲ့ လိုးရလို့ ပီးတာမိုးနဲ့လညး မတူဘူး…။ ပိုလေးပငပီး…ပိုအရသာရိတယ…ရင့…။ ကမ အလိုးခံခဲ့ရတဲ့ သကတမးတလောကမာ ပီးခဲ့ရသမ ထဲမာ အကောငးဆုံးပါပဲ…ရင…။

စောကရညကညတေ ယိုစီးထကကကုနတာကတော့ မားမမားပဲ..။ ကိုမောငကလညး တကယကို နာထနတဲ့လူပါလား..။ ကမပီးသားပီး စောကရညကညတေ ထိနးမနိုငသိမးမရတော့အောင ဒလဟော ယိုစီးထကကလာတယဆိုတာနဲ့ ကမရဲ့ ဖငနဲ့ အဖုတ အပေါကနစပေါကလုံးကို ထိုးကလိပေးနေတဲ့ လကခောငးနစခောငးကို ဆတခနဲ ဆဲထုတယူဖယပစလိုကတယ..။ ပီးတော့ သူဘာလုပတယထငသလဲ ရင့..။ ကမ စောကဖုတထဲက ဗူးဆို့ပင့သားလို့ ပုလငးထဲက ရေတေထကကသလို ဒလဟော စီးထကကလာတဲ့ စောကရညတေကို သူ့ပါးစပနဲ့ ကုနးစုပယူပီး အားပါးတရကို သောကမိုခတယ….ရင..။
ဒီလိုနဲ့တင အားမရသေးဘူး..။ စောကဖုတကို ပယပယနယနယဖဲပီး လာကီးနဲ့ စောကရညကညတေကို တပပပပ ယကယူနေသေးတာ…။ ဆာလောငနေတဲ့ ခေးက ခေးစားခကကို ပောငစငသားအောင ယကပစလိုကတာနဲ့ ဘာမမခားဘူး.။ ကိုဘမောငတို့ နာထနခကကတော့ ကမးကုနအောငပါပဲလို့တောင ပောရလိမ့မယ ထငပါရဲ့..။ ကမစောကရညတေကို အားရပါးရ သောကမိုယကယူပေးပီးတဲ့နောက ကိုဘမောငဟာ ခုတငပေါမာ ပကလကလနပီး အိပခပစလိုကတယ..။ သူ့လီးကီးကတော့ မတမတကီး တောငလို့ပေါ့…ရငရယ..။
ကမဘာလုပပေးရမယဆိုတာ ကိုဘမောငက ပောဆိုလမးညနပေးနေစရာတောင မလိုတော့ပါဘူး..။ ကမအလည့ရောကလာပီဆိုတာ ကမ သိပါတယ..။ ပီးတော့ ရေ့မကနာနောကထားပီး မရကတမးဝနခံရရင ကမဟာ အဲဒီအခိနတုနးက တစခီ ထိထိမိမိ ကီး ပီးခဲ့ရတာကို မတငးတိမနိုငသေးဘူး..။ ကာမစိတကလညး နညးနညးလေးသာ ဒီဂရီလော့ကသားတာ..။ ထနနေတုနးပဲကိုး…။ သူမားကိုသာ ပောရတာပါ..။ ကမကကော ဘာထူးလို့လဲ..။ အဲဒီတုနးကလေ…။ နာထနခကကတော့ ကမးကုနနေခဲ့တာပဲလေ….။ ကမဟာ ပကလကလနလကသားရိနေရာက အသာနေရာပောငးလိုကပီး သူ့ပေါငရငးဘက မကနာမူလို့ ဝမးလားထိုးအိပခလိုကတယ..။
မတတောငနေတဲ့ လီးခောငးကီးကို လကနဲ့ ဆုပကိုငတယ..။ အထကအောက အသာ သုံးလေးခကလောက ပတတိုကပေးလိုကတယ..။ ပီးတာနဲ့ လာလေးကိုထုတပီး အဖားပိုငးကနေ အရငးပိုငးဘက ၊ အရငးပိုငးကနေ အဖားဘက ထကအောက အပနအလန အသာလေးယကပေးတယ..။ ပထေးဟာ တောတော အရသာတေ့သားပုံရတယ..။ အသကရူပငးလာတယ…။ သူကိုယဟာလညး ဆတခနဲ ဆတခနဲ လုပလုပသားတယ..။ မကာပါဘူး ..။ ပထေးရဲ့ လီးခောငးကီးတစခုလုံးမာ ကမရဲ့ တံတေးတေစိုပီး ပောငလကလာပါတယ..။
ပထေးက အညာသား..။ အသားကလညး မညးလိုကတာ ကုလားကတောင အရုံးပေးရမလောကပဲ..။ သူ့လီးကီးကလညး မညးမညးနကနကကီး..။ တံတေးတေ စိုရဲနေတော့ ပိုပီး အသကဝငလာသလိုပဲ..။ လီးတနကီးရဲ့ လုံးပတဘေးနားက အကောကီးတေ တစရစလုံးထနေတာကိုတော့ အပီအပင မငရတယ..။ အလို…အဲဒီအကောဖုဖုကီးတေကလညး တလုပလုပနဲ့ပါလား..။
ဖီလငတေ အရမးတကနေလို့လီးဘေးက အကောတေမာ သေးတိုးမနနေတယနဲ့ တူပါရဲ့..။ ကမ အထငပောတာပါ..ရင..။ တကယဟုတမဟုတဆိုတာတော့ သေခာ ဘယသိနိုငပါ့မလဲ..။
ဒီတော့မ ကမဟာ ပါးစပကို ဟနိုငသမ ဟဖင့ပီး သူ့လီးကီးကို ငုံစုပလိုကတယ..။ သူ့လီးက အလုံးလဲတုတ ၊ ရညကလညး ရညနဲ့ ။ နညးတာကီးမ မဟုတတာ…။ ဒါကောင့ ဒီလီးကီးကို စုပနိုငဖို့ ပါးစပကို ကယနိုငသမ အကယဆုံး ဟရတယ…ရင့..။
သူ့လီးကို ငုံစုပပေးလိုကတယဆို့ရငပဲ…။ ပထေးတော့ ဘယလိုနေမယ မသိဘူး..။ ကမမာဖင့ ရငတေဒိနးဒိနးခုနပီး စိတတေ လုပရားလာရပါတော့တယ..။ စောစောက သူ့လကခောငးတေနဲ့ ထိုးကလိ ၊ ပါးစပနဲ့ ယကပေးတာကောင့ တစခီပီးခဲ့လို့ နညးနညးလေး ငိမသလိုဖစသားတဲ့ စိတကလညး အခုတော့ စကရိနပနမင့လိုကတဲ့ မီးရထားခေါငးတဲကီးလို ပနပီး အဟုနပငးလာပါပီ..။
ဒါကောင့ ပါးစပထဲရောကနေပီဖစတဲ့ လီးခောငးကီးကို အရမးအရမးကို စုပပေးလိုကတယ..။ ကမ စုပပေးနေကဖစတဲ့ စိုငးရဲ့ လီးထကပိုလညးကီး ၊ ပိုလညး တုတပီး အရောငအသေးကလညး မညးနကနေတာမို့ တစမိုးဆနးတာကောင့ စုတလို့ကလညး အားရလိုကတာ ရင..။ ဒါကီးနဲ့ လိုးတာကို မခံရသေးပေမယ့ ကမဟာ ဒီလီးခောငးကီးကိုတော့ အပတကို စဲမကသားရပါပီ…။ စုပပေးရတာတောင ဒီလောကအားရပီး အရသာကောငးနေရင ဒါကီးနဲ့ အလိုးခံရရငတော့ ဘယလောကကောငးမယဆိုတာ တေးကည့နေမိတယ..။

“ ဘယနယလဲ…နောငနောင…၊ လီးစုပရတာ ကောငးတယ မို့လား…”

ကိုဘမောငက ကမလီးစုပပေးတာကို မိနးခံနေရာကနေ မေးလိုကတယ…။

“ အိ….အိ……”

ကမက အငးအငးလို့ပနဖေလိုကတယ…။ ဒါပေမယ့ ပါးစပထဲမာ လီးခောငးကီး ကပည့သိပနေတာဆိုတော့ စကားသံက မပီမသပဲ ဖစနေတယ..။

“ အေး….ဟုတပီ…၊ ဒါဆိုရင ကောငးကောငးစုပပေး..၊ နောငနောငက လီးအစုပတောသားပဲ…၊ အားရပါးရ စုပစမးပါကယ့….၊ ဟုတပီ…ဟုတပီ….အားပါးပါး….တယဇိမရိတာကိုး…..က…”

ကိုဘမောငက ကမလီးစုပပေးတာကို ကောငးတယဆိုတာမိုးတေ ပါတဲ့ စကားတေကို ပါးစပက တတတတတ ပောနေပါတယ…။ ကမစုပပေးနေတဲ့ သူ့လီးခောငးကီး ငေါ့ခနဲ ငေါ့ခနဲ လုပရားလာတာကိုလညး ကမ သတိပုမိပါရဲ့…။
ပထေးက လီးကုနးစုပပေးနေတဲ့ ကမရဲ့ တငပါးသားကီးတေကို လမးကိုငပီး ပတတယ…။ သူ့လကနဲ့ ကမဖင သိပအလမးမမီ ဖစနေလို့ ကမက သူလကလမးမီမီ ဆုပကိုငနိုငအောင ဖငကီးကို အသာရေ့တိုးပေးလိုကရတယ…။

“ သမီးက သိပလိမာတာကိုး..က….၊ တောက….ဖငကီးကလညး ကားအိတငးရငးနေတာပဲကိုး….”

ကမဖငကီးကို အားရပါးရ ကိုငတယ ဖစညစပစနေရငး ပောတယ…။ ပတရုံကိုငရုံ ဖစညစပစရုံတင မကဘူး…၊ လကဝါးကီးနဲ့လညး ခပဆတဆတ ရိုကသေးတယ…ရင့…။
နို့အုံတေကိုလညး အအားမပေးဘူး….။ အသာဆုပကိုငတယ…။ နို့သီးတေကို ပတပေးဆဲပေးတယ…။ တစခါတစခါ ဆိတတောင ဆိတဆဲလိုကသေးတယ…။ ကမကလညး ဘယနေမာလဲ….၊ သူ့လီးကီးကို အားရပါးရ စုပပေးတဲ့အပင သူ့ဂေးဥတေကိုလညး လကနဲ့ ကိုငပတလိုက ၊ ဖစညစလိုက ၊ ဆုပနယလိုက လုပပေးနေတာပေါ့…။ သူ့ကို သုတရညတေ လတထုတပေးစေခငနေပါပီ…ရင…။ အသားမညးမညးနဲ့ အညာသား ပထေးရဲ့ သုတရေတေဟာ ဘယလိုအရသာရိမယဆိုတာ သိခငနေတယ…။ ကမပါးစပထဲမာ သူ့သုတရေတေ ပူနေး ပည့လံသားအောင ပနးထုတပေးတာ ခံစားခငနေပီ….။
ကိုဘမောငမာ ဘယလိုအကံ ရိတယဆိုတာကိုတော့ ကမလညး မမနးဆတတပါဘူး…ရင..။ လီးစုပခံရငးပဲ ပါးစပထဲမာ သုတရေပနးထည့ပေးမာလား…။ ဒါမ မဟုတ သုတလတတဲ့အထိ လီးအစုပမခိုငးပဲ လီးကိုထုတယူသားပီး ကမကို လိုးအုံးမာလား…။
ကိုဘမောငက ကမကို လိုးခငမာကတော့ သေခာပါတယ…။ ကမကလညး သူလိုးရင ခံဖို့အသင့ပါ…။ ဒါပေမယ့ သူ့သုတရေတေကို သောကမိုခကည့ခငနေတာမို့ အခုတစခီတော့ တကယလို့မား သူက သုတလတမပေးပဲ လီးဆဲထုတမယဆိုရင ကမပါးစပထဲမာ ပနးထုတပေးဖို့ တောငးပနရမာပဲ…။
ဟောရင….ကမ ဒီလိုအတေးပေါကနေတုနးမာပဲ ကိုဘမောငက ကမပါးစပထဲက သူ့လီးကီးကို ထုတယူလိုကတယ…။ လီးစုပလို့ကလညး ကောငးနေတာဆိုတော့ ကမလညး ထုတယူသားတဲ့ သူ့လီးကို ပါးစပနဲ့ အတငးလိုကဟပနေမိတယ…။
လီးဆကစုပခငနေသေးတာကိုး…ရင့…။ ဒါပေမယ့ ကိုဘမောငက ကမ နဖူးကို ဆီးတနးပီး သူ့ကိုယလညး နောကရို့လိုကတာကောင့ ကမ ပါးစပက သူ့လီးကို မဟပနိုငတော့ပါဘူး…။

“ တောပီလေ….နောငနောငရဲ့….၊ အခု နောငနောင့ကို လိုးပေးတော့မလို့..၊ အလိုးကော ခံခငတယ မို့လား…”

“ အငး…အငး….ဒါပေမယ့ ဟို..ဆကစုပခငသေးတယ…၊ ပီးတော့ ဦးမောငရဲ့ လရညတေ နောငနောင့ပါးစပထဲမာ ပနးထည့ပေးပါလား နော…..ပီးမ ဦးမောင လိုးခင ဆကလိုးလေ…နော…”

ကမက ရကကောကမနေတော့ပဲ ပင့ပင့လငးလငးပဲ ပောလိုကပါတော့တယ…။ သူက ကမစောကဖုတကို ယကပေးပီး ကမကလညး သူ့လီးကို အငမးမရ စုပပေးတဲ့အထိ ဦးမောငနဲ့ ကမ ရငးနီးခဲ့ကပီးပီပဲ…။ ရကကောကနေစရာလညး မလိုတော့ပါဘူးလေ….။ ပီးတော့ သူနဲ့ ကမ နစယောကတညး ဆိတကယရာမာ ရောကနေကတာ မဟုတလား..ရင…။

ကမ ဒီလောက ရဲတငး ပင့လငးပီး နာထနလိမ့မယ မထငလို့လား မသိဘူး..။ ကိုဘမောငဟာ အံ့အားသင့သလို တစခက ဖစသားတယ..။ ပီးတော့ အသာ တေစဉးစားတယ..။ နောက အကံကောငး ရသားဟနနဲ့ သူ့မကနာ ပုံးပုံးကီး ဖစလာတယ..။

“ နောငနောင့ ပါးစပထဲ လရညပနးထည့ပေးရင နောငနောငက ဦးမောငရဲ့ လရညတေကို မိုခမာလား….”

“ အငး…ပေါ့……အငး……မိုခမယလေ….မိုခမယ…..”

သူ့သုတရေတေကို သောကမိုကည့ခငနေတဲ့ ကမ ၊ မဆိုငးမတပဲ အားတကသရော ပနဖေလိုကတယ..။ ကိုယစားခငတဲ့ မုန့ စားမလားလို့ အမေးခံရတဲ့ ကလေးတစယောကလိုပါပဲ…။

“ ဟုတပီ…ဒါဆို ညကမ နောငနောင့ကို လာလိုးမယ…၊ အလိုးခံမယ မဟုတလား….”

“ အငး …အငး…..”

“ ကဲ….လာ…စုပပေတော့….”

ကိုဘမောငရဲ့ စကားဆုံးတာနဲ့ ကမလညး သူ့လီးတနကီးကို ပါးစပနဲ့ ငုံပီး အားရပါးရပဲ ဆကစုပပေးလိုကပါတော့တယ…။ ခဏပတသားပီးမ ပနစုပရတာကောင့လား မသိဘူး..။ လီးစုပပေးရတာ ပိုကောငးလာတယ..။ သူ့လီးကို စုပပေးရငး ကမရဲ့ သေးသားတေဟာလညး ဆူဝေလာတယ..။ ကမ ပီးလုနီးလာပနပါပီ..။ အလိုးမခံရပဲ လီးစုပပေးတာနဲ့ ပီး ရမယ့ အတေ့အကုံ ဆနးတစခုပါပဲ..။ ကမ ရငခုနသံ အရမးမနလာနေပီ..။ စောကဖုတထဲမာ ဆိုတာဟာ ရစိထိုးအောငကို လုပရားနေတာပါပဲ..။ ငါးရဲ့ခေါငးတို တစကောင တိုးဝငမေနေတဲ့ အတိုငးပါပဲ…။
အရမးကို ဖစလာတာမို့ ကမဟာ သူ့လီးကို ပါးစပနဲ့ စုပပေးရငး အရငးပိုငးကို လကခောငးတေနဲ့ တငးတငးဆုပကိုငပီး ဂငးတိုကသလို အထကအောက ခပကမးကမး ခပမနမန လုပပေးလိုကတယ..။ ကိုဘမောငရဲ့ လီးကီးက ဆယလကမ နီးနီး ကို ရညလာတာပါလား..။ အပေါဘကပိုငး တစဝကလောကကို ပါးစပနဲ့ စုပ ၊ ကနတဲ့ အောကဘကပိုငးတစဝကကို လကနဲ့ ကိုငပတသပ ဂငးတိုကပေး…။ ဟနကို ကလို့..။ လီးတို လီးသေးတဲ့ ယောကားမိုး ဆိုရင ဒီလို လုပလို့ ဘယရနိုငမာလဲ…နော့….။
သူ့လီးထိပက သုတရေတေ ပနးထကလာစေခငတဲ့ ဆနဟာ ကမရငထဲမာ သိပကို ပငးပထကသနစာ ဖစပေါ နေပါတယ…။ ကမပါးစပနဲ့ စုပပေးမုကောင့ သူ သုတရေတေ လတထုပတော့မယဆိုတဲ့ အသိကလညး ကမကို ပိုပီး ရမကသညးထနစေပါတယ..။ အရမးစုပ ၊ အရမး ဂငးတိုက လုပပေးလိုကတာ….၊ ဟော….ပထေးဟာ လုပလုပရားရား ဖစလာပီ..။ အသကရူသံတေကလညး ပငးမ ပငး..။ ပါးစပထဲက လီးကီးဟာလညး ပူနေးပီး လုပခါလာသလိုပါပဲ…။
သုတထကခါနီးလာပီဆိုတာ ရိပမိတာကောင့ ကမလညး တအားကုနကို စုပပေးလိုကတယ..။ လီးကီးကို လညး ပါးစပထဲ တိုးဝငနိုငသလောက ဝငအောင ထိုးသငးယူတယ..။ လီးဒစဖားကီးဟာ ကမ အာခေါငထဲကို ရောကနေတဲ့ အထိပါပဲ…။ ဟော…..လာပါပီ….ရင..။
လီးထိပက ပထမဆုံး ပနးထကလာတဲ့ သုတရညစကတေဟာ ကမ အာခေါငကို ပတနဲ့ ထိုးပကလိုကသလို လာထိမနတယ…။ ပူနေးနေး ထိတေ့မုကို ရငဖိုမောအောင ဖစရတယ…။ ကမလညး မဆိုငးမတပဲ ဂလုခနဲ နေအောင မိုခလိုကတယ..။
ကိုဘမောငက သုတထက တောတောကမးတယ…ရင့..။ သူ့လီးတနထိပကနေ နောကထပ သုတရေတေ ပစခနဲ ပစခနဲ ပနးထကလာနေတာ အမားကီးပဲ…။ ကမ ပါးစပထဲမာကို ပည့သားတာပဲ..။ ပါးစပထဲ ပည့လံသားတဲ့ သုတရညတေကို ငုံထားရတာကောင့ ကမပါးနစဖကဟာ ဖောငးပီးတော့တောင လာတယ..။
ပနးထကတဲ့ သုတရညတေက မားလနးပီး အထကကလညး ကမး ၊ မနကလညး မနမို့ ကမဟာ နိုငအောင မိုမခနိုငဘူး..။ အိုး……ပါးစပထဲမာတောငမ အကုန ငုံပီး မထားနိုငဘူး..။ ကမ ကိုးစားပီး သောကမိုခနေတဲ့ ကားထဲကပဲ သုတရညအခို့ဟာ ကမရဲ့ နုတခမးထောင့စနးကနေ အပငဘကကို ယိုစီးကသားတယ..။

“ မိုခလေ…နောငနောင…၊ ငါ့လရညတေကို အားရပါးရ မိုခစမး…ရော့..ရော့…..ရော့….နငမိုခဖို့ လရညတေ နင့ပါးစပထဲ ပနးထည့ပေးလိုကပီ…..ရော့….ရော့….ရော့……..”

ကိုဘမောငက အံကိတပီး ပောတယ…။ အဲဒီလို ပောနေရငး သူ့ခါးကို ကော့ကော့ပီး လုပထိုးနေတယ…။ ကမလညး သုတရေတေကို အပတမိုခရငး သူ့လီးကိုလညး စုပစုပပေးနေတယ..။

သုတရေပနးထုတပေးတာ…၊ ရပသားပီးတဲ့ တိုင ဆကစုပပေးနေမိတုနးပဲ…။ ခဏအကာမာတော့ သုတလတပီးရင ဖစတတတဲ့ သဘာဝအတိုငး ကိုဘမောငရဲ့ လီးတနကီးဟာလညး ပော့ကသားပါလေတော့တယ…။ အဲဒီတော့မပဲ ကမလညး သူ့လီးကို ကမပါးစပထဲကနေ ထုတပေးလိုကပါတယ…။
အဲဒီအခါမာ ကိုဘမောငဟာ ကမကို ဆတခနဲ သိုငးဖက ၊ အားရပါးရ ဖစညစပေ့ပီး ကမရဲ့ ပါးစပကို သူ့ပါးစပနဲ့ ထိကပလို့ တအားခပကမးကမး စုပနမးပါလေရော…။ စုပနမးရငး ဖငတေ နို့တေကိုလညး ခပကမးကမး ကိုငတယပတသပတယ..။ နာတော့ နာတယ…။ ဒါပေမယ့ ကမက မကန့ကကပါဘူး..။ သူ့စိတကိုက သဘောရိ ကိုငတယဖစညစခင့ ပုပေးထားလိုကတယ…။
ဒီလို ကိုငတယ ပတသပနမးစုပရငး သူ့စိတတေ ပနနိုးကထကသနလာပီး ကမကို လိုးခငရင ဆကလိုးနိုငအောငပေါ့…။ ကိုဘမောငရဲ့ သုတရေတေကို သောကမိုခရငး ကမ တစခါ ထပပီး ခဲ့ပါပီ…။ ဒါပေမယ့ ကမက နာကီးပီး ရမကအာသာ ထနပငးတဲ့ မိနးကလေး မဟုတလား..။ အားမရနိုငသေးဘူး…။ ကိုဘမောင လိုးနိုငမယဆိုရင ခံဖို့ အသင့ပဲ…။
ဒါပေမယ့ ပထေးက ကမကို မလိုးတော့ဘူး..။ ခုတငပေါက ဆငးပီး ခုတငအောက ကမးပငပေါမာ ခတစုပုံထားတဲ့ သူ့အဝတအစားတေကို ကောကဝတတယ…။
ကမကတော့ ဒီအတိုငး ကိုယတုံးလုံးကီးပဲ…။ ခုတငပေါမာ ပကလကအိပနေပီး ကိုဘမောငကို လမးကည့နေမိတယ…။

“ နောငနောင…ဒီနေ့ည ဗီဒီယိုတေ တီဗီတေ ကည့မနေနဲ့တော့…။ စောစော အိပရာဝင…။ ဆယနာရီကရင ဦးမောငလာခဲ့မယ…။ ပီးတော့ ကောငးကောငးလိုးကတာပေါ့…။ ကိုကရဲ့လား….ဒီအစီအစဉ…..”

ကမက ပုံးပီး ခေါငးငိမ့ပလိုကတယ…။

“ စိုငးကိုလညး စောစောအိပရာဝငဖို့ လည့ပတပီး ပောထားအုနး…”

“ ဟုတ္………”

“ ဦးမောင အပငသားအုနးမယ…၊ အရောငးအဝယ တစခု ပဲသတဖို့ ရိလို့….၊ ကိုးနာရီလောက ဆကဆက ပနရောကမယ…။ ည ဆယနာရီ လာခဲ့မယနော…..မေ့မနေနဲ့….“

“ အို……ဦးမောငကလဲ….မမေ့ပါဘူး….”

ပထေးဟာ ကမရဲ့ ညာဖက ပါးလေးကို အသာလိမဆဲ နုတဆကပီး အိပခနးထဲက ထကသားပါလေတော့တယ…။
ကမကတော့ ခုတငပေါမာ ဆကမေးစငး လဲလောငးနေရငး စောစောက ကုံတေ့ဖစပကခဲ့တာတေကို ပနစားမုံ့ပန စဉးစား အရသာခံနေမိပါတော့တယ….။

————————–x————————x—————————

ည ၇ နာရီကောကောလောကကမ စိုငး အိမကို ပနရောကလာပါတယ..။

“ နောငနောငရေ…၊ ဟိုဖကလမးထိပက ဘိုကပားမ အယလငနာကို ငါဖနနေတာ..အတော ပေလညနေပီဟ..။ မကာတော့ပါဘူး…။ သူ့ကို ဒီအခနး ခေါလာပီး အပတဖိုကပမယ..။ နင ကောငးကောငးကည့ဖို့သာ ပငထားပေတော့…”

အိမပနရောကလာတာနဲ့ စိုငးက အားပါးတရ ပောတယ..။ ကမတို့ မောငနမဟာ မေမေနဲ့ ပထေး လိုးကတာဆောကတာကို ခောငးကည့ခဲ့ရာမ ကာမမု နံထဲ တိုးဝငမိခဲ့ကတာ ဆိုတော့ ကိုယတိုငလုပရကိုငရတာကို အရသာခံတတသလို သူမားတေ လုပကကိုငကတာကို ကည့ပီးလညး ဖီလငယူခငကတယ..။
ဒါကောင့ စိုငးဖစဖစ ၊ ကမ ဖစဖစ အတဲရအောင ရာပီး ဖိုကကတာကို ကနတစယောကက ခောငးကည့ဖို့ မကာခဏ ပောဆို တိုငပင ဖစကတယ..။
ကမက မိနးခလေးတစယောက ဖစနေတဲ့ အပင ၊ အပငလူနဲ့ လညး တဲခငစိတ သိပမရိတာကောင့ စိုငးကိုပဲ ဆောကညအောင လုပပီး ဖနဖို့ တိုကတနးနေရတာ..။ မိနးခလေးတေရဲ့ အထာတေကိုလညး ကမက ပောပထားတယလေ..။ အခု စိုငးဖနနေတဲ့ ဆောတစပေ ကညတော့မာမို့ စိုငးက ကမကို အားရပါးရ လာပောနေတာ..။

“ နငက ..ဘယတော့လောကမ အလုပဖစမာလဲ….”

ကမဘကက အကကသာလေး တစခကရနေတာမို့ ကမက မကနာ မခိုမခဉလုပပီး မေးလိုကတယ..။

“ သိပ မကာတော့ပါဘူးဟာ….၊ အလနဆုံး တစလပေါ့…“

“ အေး….အဲဒါက စောင့နေရအုံးမာ…၊ ငါက အခုညပဲ အကံအဖန ဖစပီ…”

“ ဟေ….ဟုတလား နောငနောင..ဘယသူနဲ့လဲဟ…ငါ့ကို ပောစမးပါအုံး……”

“ ဘယသူရမာလဲ……ဦးမောင ပေါ့…”

“ အလို…..နငက ကိုယ့ပထေးကိုယ ပနပီး ဖနရသလား……”

“ အံမယ…ငါက ဖနတာ မဟုတပါဘူး…နော…၊ သူက စပီး ခဉးကပ အကံအဖနလုပတာ……”

“ ဘယတုနးက ဘယလိုဖစသားရတာလဲ…..”

“ ညနေတုနးကပဲ…သူက ငါ့ကို ဟိုကိုင သညကိုင လုပတယ..၊ ငါ့ဖငကိုတောင နောကကနေ ထောကသေးတယ…..”

“ ငါမပောလား….ဒီဘဲကီး နင့ကို ခိနနေပါပီ….လို့..”

“ အစတော့ ငါ က သိပမကညပါဘူး…၊ ကည့ရောငနေရသေးတယ..။ နငကလဲ လိမ့နေလို့ အိမမာ ငါတစယောကတညး ရိပီး ခကနေတာ…၊ အဲ…..သူ့ပဲစားဧည့သညတေ ရောကလာလို့ ငါလညး ဟငးခပီး ငါ့အခနးထဲ ဝငအောငး နေလိုကတယ..။ ပီးတော့ သူကိုငထား ထောကထားတာကောင့ ငါလညး စိတတေ ထနေတာမို့ ကိုယတုံးလုံးခတပီး ကိုယဖာသာကိုယ ပနကလိ စိတဖေနေတုနး ဗုံးဆို ငနဲသားကီးက ကိုယတုံးလုံးခတကီးနဲ့ ငါ့အခနးထဲ ဝငလာတော့တာပဲ…၊ အဲဒီမာတင…”

ပထေးနဲ့ ကမ ဖစပကခဲ့ကရပုံတေကို ကမက သေသေခာခာ အသေးစိတ ပောပလိုကတယ..။ ဒီလိုပောရတာကလညး အကောငးမဲ့ မဟုတဘူး…။ စိုငးက ကမကို ပထေးနဲ့ ဖစစေခငတာ မဟုတဘူး..။ ဒါကောင့ သူ့စိတလုပရားပီး ကမကို လညး နားလည ခင့လတနိုငအောင ဖစပကပုံတေကို သေသေခာခာ တစတစခခ ပောပလိုကတာ…။
စိုငးဟာ ကမရဲ့ မောင အရငးပဲ..။ ကမလို ရာဂကယ နာထနတယလေ..။ ဒီတော့ ကမက သေသေခာခာ ဇာတကောငး ပနပောပတာကို နားထောငရငး သူ့ရဲ့ ရမကစိတတေ နိုးကလာကတယ..။ ဒီအခါ ကမနဲ့ ပထေး ဖစပကခဲ့တာတေအပေါ သူ အပစမမငနိုငတော့ဘူးပေါ့..။ မကညစရာလညး အကောငးမရိတော့ဘူး..။

“ အဲဒါ..၊ ဒီနေ့ည ဦးမောငက ငါ့ကို လာလုပလိမ့မယ…၊ နငကိုကသလိုသာ ခောငးကည့ပေတော့…၊ ဘယလိုလဲ…ခောငးကည့မယ မဟုတလား……”

ဇာတကောငးပနပောပပီး ကမကလညး ဒီလိုမေးလိုကတဲ့အခါ စိုငးက မဆိုငးမတပဲ….

“ လုပလိုကလေ….ကာသလားလို့…..”

“ ဟုတပီ….ဒီလိုမပေါ့….”

“ ငါက ဘယနားကနေ ခောငးရမာလဲ….ဟ…”

“အံမယလေး…ခောငးစရာမား နေရာရားလို့…၊ ဟောဟို ဘီဒိုထဲ ဝငပုနးပီး ခောငးကည့ပေါ့……..”

“ ကောငးတယ…ကောငးတယ..၊ ငါသေသေခာခာ မငနိုငအောငလဲ လုပပနော…၊ ကယနေတာမိုး မဖစစေနဲ့……”

“ ငါနားလညါတယ္…..ဟဲx{1037}…..”

“ ဟေ့…နောငနောင…၊ ငါ အကံ တစခု ရတယ….”

“ ေပာ…..”

“ ဦးမောငနဲ့ နငနဲ့ အလုပဖစပီး အရမးဟော့နေကတဲ့ အခိနကရင…ငါ ပုနးနေရာက ထကလာမယ..။ ပီးတော့ ငါပါဝငပီး…ပောမယ…မကောငးဘူးလား…..”

“ ဖစပါ့မလား…ဟ….ပနာ တကနေပါဦးမယ…..”

“ ဖစပါတယ… ငါပောတဲ့ခငသာ ဝငအောငခ…၊ ပိုငစေရမယ…သိလား……”

“ အေးပါ…ဒါဆို…အိုကေပဲ…”

ကမတို့ မောငနမ နစယောက ၊ လုပကမယ့ အစီအစဉတေကို ဆကတိုငပငကပါတယ..။ ယောကားနစယောကနဲ့ ( အဲဒီ ယောကားနစယောကကလညး ပထေးနဲ့ မောငလေးရယ ) အတူတူ ပောပါးစပယကရမာကို တေးကည့တိုငး ကမ ရငတေဖိုနေရတယ…ရင…။ အဲဒီ အခိန မနမနရောကပါစေလို့ပဲ..ကိတပီး ဆုတောငးနေမိပါတော့တယ..။

———————–x———————–x——————–

ညရစနာရီခဲလောကမာပဲ ပထေး အိမကို ပနရောကလာတယ..။ စိုငးက သူ့သူငယခငးတစယောကအိမမာ ဆမးကေးရိလို့ သားအိပမယပောတော့ ပထေးက ရောရောရူရူပဲ ခင့ပုတယ..။ စိုငးက ခကခငးပဲ အိမပငကို ထကသားပါလေရော..။ သူက ဘယသူငယခငးအိမကိုမ သားမာ မဟုတပါဘူး..။ အိမကို ဘေးကပတပီး ၊ အိမနောကဖေး တံခါးကနေ ပနဝငလာပါလိမ့မယ..။ ကမ အိပခနးထဲက ဘီဒိုထဲမာ အသာ ဝငပုနးပီး အသင့ စောင့နေမာပါ..။
စိုငး သိပကာကာ မစောင့ရပါဘူး..။ စိုငး အပငထကသားတယ ဆိုတာနဲ့ ပထေးကလညး သူခိနးထားတဲ့ ဆယနာရီ ထိအောငတောင မစောင့တော့ပါဘူး..။
“ ကဲ…လိုးကစို့ ” ဆိုတဲ့ အကည့နဲ့ ကမကို ကည့ပီး မကစိတစဖက မိတပတယ..။ ကမကလညး ခေါငးညိမ့ပပီး ကမရဲ့ အိပခနးဘကကို ဦးတညလမးလိုကတယ..။

“ ဒီဘက အိပခနးကီးထဲ ဝငကရအောငလား…၊ အဲဒီမာက ပို ကယကယဝနးဝနး ရိတာပေါ့…”

ပထေးက သူနဲ့ မေမေတို့ အိပကတဲ့ အိပခနးကီးဘက မေးငေါ့ပပီး ပောတယ..။ ကမကလညး ခုတင ကောငးကောငး မေ့ယာကောငးကောငးပေါမာ

တငအလိုးခံခငတာပေါ့..။ ဒါပေမယ့ စိုငးက ကမ အိပခနးထဲမာ ရိနေတာမို့ ၊ မူယာမာယာ လုပရပါတယ..။ နောကနေ့တေ အခိနရသေးတယ မဟုတလား…..။

“ ဟန့…အဲဒါ မေမေ့ကို လုပတဲ့ နေရာကီး…၊ အဲဒီထဲတော့ မလိုကခငပေါင…..”

ကမက အဲဒီလို ခပမူမူ ခပနဲ့နဲ့လေး ပောပီး ၊ အိပခနးလေးဆီကို ခေလမးသကသကနဲ့ တငပါးဆုံကီး သိမ့သိမ့တုနနေအောင ခါရမးပီး လောကလာခဲ့လိုကတယ..။
ဖငကီးကို တမင ရမးခါပီး လောကလမးသားတဲ့ ကမအလိုကို ပထေးက ဘယလနဆနနိုငမာလညး..။ ဖငကီးလုပတာကို ကည့ပီးတော့တင သူ့စိတတေ ထလာနေမာ..။ ဟော…ကမနောကက ကောကကောကပါအောင လိုကလာပီး ဖငကို လမးပုတလိုကသေးတယ..။

“ အို…..ဦးမောငကလဲ…ကည့ပါလားလို့……”

ကမက ဖငပုတတာကို မထိအောင ခါးနဲ့ ဖငရမး ရောငတိမးပီး အိပခနးထဲ ပေးဝငလာခဲ့တယ..။ သူလိုးတာကိုတောင ခံတော့မယ့ဟာ..။ ဖငပုတတာလောကကို တန့တိုနေစရာ မလိုတော့ပါဘူးလေ…။ ငနဲသားကီးကို စိတပိုကလာအောင ဆပေးလိုကတာ…။ ကည့လေ..ပထေးဆိုတာ ကမနောကက အပေးကို လိုကလာတော့တာပါပဲ….။
ကမရယ ပထေး ကိုဘမောငရယ ၊ ရေ့ဆင့ နောကဆင့ဆိုသလိုပဲ အိပခနးထဲ ရောကလာကပါတယ..။ ကမက အဝတဗီဒိုကို တစခက လမးအကဲခတကည့လိုကတယ..။ အဝတဗီဒို တံခါးက စေ့စေ့စပစပ ပိတမနေဘူး..။ မဟတဟလေး ဖစလို့..။ အထဲမာ စိုငးရောကပီး ခောငးကည့ဖို့ အသင့ စောင့နေတာ သေခာနေပါပီ..။
အဝတဗီဒိုက လူတစရပကောကောမင့တာလေ..။ အဝတအစားအခို့ကိုလညး ကမက ကိုတငပီး အပငကို ထုတပေးထားခဲ့တာမို့..၊ စိုငးတစယောက ကောငးကောငးကီး ဝငပုနးနေနိုငပါတယ..။
ပထေးနဲ့ ကမ လိုးကခံကမာကို အငမးမရ ခောငးကည့နေမယ့ ပရိတသတ တစယောကရိနေတာကလညး ကမကို တစမိုး စိတလုပရားစေမု ဖစစေပါတယ..။
ပထေး ကိုဘမောငကတော့ သူ့မယားပါသမီးနုနုထတထတ ငယငယရယရယလေးကို လိုးရတော့မာမို့ ဇော အတောထနနေပါတယ..။ ဒါကောင့လညး ဗီဒို တံခါး မဟတဟ ဖစနေတာကို မငမိပုံ မရပါဘူး..။
သူ့စိတအာရုံက ကမ အပေါမာအပီအပင ကရောကနေတာကိုး..။ မရောကပဲလညး နေနိုငရိုးလား ရင..။ ကမက တကယ့ကို ဟော့ရော့တေ ဝတထားတာကိုး…။ အပေါပိုငးမာ စပကယလကပတ အနကရောင ဝတထားတယ..။ ဘရာစီယာတောင မစညးထားဘူး..။ အဲဒီ စပကယအပေါကတော့ ရပလကတို တစထညကို ဝတထားတယ..။ ဒါပေမယ့ ရပလကတိုရဲ့ ရငဘတကို ကယသီး တစလုံးမ မတပထားဘူး..။ အကx{103E}ရငဘတကို ဖင့ပီး ဟပဲလုပ ဝတထားတာ..။
အောကပိုငးမာတော့ ဒူးဆစအထိသာ ရညတဲ့ အေရိုးဘစဘောငးဘီ အသားကပလေး ဝတထားတယ..။ အတငးခံပငတီ ခံဝတပီး ပငတီ အနားသားကို တစရစနေအောင ဆဲလိပ အနားဖောထားတယ..။
အဲဒီ ဒီဇိုငး မိုကမိုကတေက ပထေးကို အပတ နာဗူး ကစေတာပေါ့..။ ပထေးရဲ့ မကလုံးအကည့တေက ကမရဲ့ ရငတေ ၊ တငတေ ၊ ပီးတော့ ပေါငခကား..။ အဲဒီနေရာတေပေါကကို မခာဘူး..။ အိပခနးတံခါး ဂကခပိတပစပီးတာနဲ့..၊ ပထေးက သူဝတထားတဲ့ အဝတတေကို ခတတယ..။

“ ကဲ…နောငနောင…အဝတတေ ခတပစလိုကလေ…”

ကမကိုလညး အဝတတေ ခတခိုငးတယ..။ နဂိုကလညး ကိုယလုံးတီးအလကို ဖောလစပခငနေတဲ့ ကမ ၊ နစခါ မတိုကတနးရပါဘူး..။ ကယသီးတောင မတတထားတဲ့ အပေါဝတ အကx{103E}လေးကို အသာလေးဆဲခတလိုကတယ..။ စပကယလကပတရဲ့ ပါးလပပော့အိတဲ့ အသားအောကက တငးရငးမို့အိ ပေါလငနေတဲ့ ရငသားစိုငတေ ၊ ပိုပေါသားအောငလို့ ၊ ရငကိုကော့ ၊ လကနစဖက နောကပစပီးမ အကx{103E}ကို ခတပစလိုကတာ…။
ပထေးရဲ့ မကလုံးကီးတေ ဆိုတာ ပုဇနမကလုံးတေလို ပူးကယထကလာတာပဲ..။ ကမ ရငဘတကို စူးစိုကကည့နေလိုကတာ…။သူ့အဝတသူ ခတနေတဲ့ အလုပတောင ခဏ ရပသားတယ..။

“ ဟန္x{1037}….ဘာၾကည္x{1037}တာလဲ…….”

ကမက ပထေးကို မကစလေးခီလို့ ခပညုညုလေး ပောလိုကပီး အေရိုးဘစ ဘောငးဘီ အသားကပလေးကို ဆကခတတယ..။ အငး ခတတယဆိုတာထက လိပခပစရတယလို့ ပောရင ပိုမနလိမ့မယ..။
လိပခတဲ့ နေရာမာလညး တဖညးဖညးခငး လိပခတာ..။ စစခငး ပထေးဘကကို မကနာမူထားတာ…။ ပီးမ တစဖကကို အသာလည့ ပထေးဘက ဖငပေးပီး ဆကခတတာ…။ ခေကငးဝတ အထိ လိပတနးခပီးမ ခတပစရတာဆိုတော့ ပထေးကို ဖငကုနးပထားသလိုလညး ဖစနေတာပေါ့…။
ပီးတော့မ ပထေးကို ကောပေးလကပဲ စပကယလကပတကို ခတတယ..။ နောက အတငးခံဘောငးဘီကို ဆကခတတယ..။ ပထေးရေ့မောကမာ ကိုယလုံးတီးဖစသားအောင အဝတတေ ခတပစနေတဲ့ ကမဟာ တကယတော့ ပထေးတစယောကတညး ကည့ဖို့သာ မဟုတပဲ..ဗီဒိုထဲက မောငလေး စိုငးကိုလညး ပနေတာပေါ့လေ..။
ပထေးရော မောငလေးရော ကမရဲ့ ကိုယလုံးတီး အလအပတေကို ကည့ရပီး စိတတေ လုပရားနေကမာ အမနပါဘဲ….ရင….။

————————————————————

သူတို့နစယောကကို ဒီလိုစိတလုပရားအောင လုပပရတာကလညး ကနမအတက အရသာပါ..။ ယောကားသားတေ ၊တစနညးနညး စိတလုပရားအောင လုပနိုငရင ကနမတို့ မိနးမသားတေက သဘောကတတကတာပဲ မဟုတလား။ အတငးခံဘောငးဘီ ခတခပီးလို့ ၊ ပထေးဘကပနလည့လိုကတဲ့အခါ ၊ ပထေးကိုဘမောငဟာလညး အဝတတေ အကုနကတကာလို့ ဗလာကိုယလုံးတီးဖစနေတာကို မငရတော့တာပါပဲ ၊ ကနမက သူ့နားတိုးကပသားပီး သူ့ပေါငကားက လီးတနကီးကို ညာဘကလကနဲ့ အသာဆုပကိုငလိုကတယ ။ကာမစညးစိမ ခံစားတတနေပီး၊ လီးရဲ့ အရသာကိုလညး ကောငးကောငးသိနေတဲ့ ကနမအဖို့ ဘာမ ရကရံ နောကတန့နေစရာ မရိတော့ပါဘူး အတောကို ရဲတငးလို့နေပါပီ ၊ မတောင့တတောငအနေအထားမာ မပော့တပော့ဖစနေလေတဲ့ ပထေးရဲ့ လီးဟာ ကနမလကနဲ့ ဆုပကိုငပီး တစခကနစခက ပတသပပေးလိုကတာနဲ့ ခကခငး အသကဝငပီး မတတောငလာပါတော့တယ ။ ပထေးကတော့ ကနမရဲ့နို့အုံကီးနစခုကို လကနစဘကနဲ့ စုံကိုငပီးဆုတနယပတသပနေတယ….
“လီးစုပပေးရအုနးမလား…”
ကနမက ပထေးရဲ့ မကနာကို ခပညုတုတုလေး မကလုံးမေးစငးကည့ပီး မေးလိုကတယ ။ မေးလိုကတဲ့ အခိန မာ လကထဲမဆုပကိုငရကသားရိနေတဲ့ လီးတနကီးရဲ့ ထိပဖားပိုငးကို လကမနဲ့ လမးဖိပတပေးလိုကတယ…။
“ အငး …အငး ….စုပပေးစမးပါ မနမန …”
ပထေးက ခေါငးတဆတဆတညိမ့ရငး ပောတယ ။ ပီးတော့ ကနမပခုနးကို လကနစဘကနဲ့ ဆုပကိုငပီး အောကဘကဖိခတယ ။ ဒီအခါမာ ကနမကလညး အလိုကသင့ ဒူးကေးခလိုကတော့ ပထေးရဲ့ ခေရငးမာ ဒူးထောကရကသားလေး ဖစသားတော့တာပေါ့…၊ ဒီလို ဒူးထောကထိုငခလိုကပီးမ ခကခငး သတိရပီး ဘေးဘကကို အသာရေ့နေရာ ပောငးလိုကရတယ..။ စောစောက အတိုငးဆိုရင ၊ ကနမ လီးစုပပေးတာကို စိုငးခောငးကည့တဲ့ နေရာကနေပီး အပီအပင မမငနိုငဘူး ၊ ဒါကောင့ မသိမသာလေး နေရာရေ့ပေးလိုကရတာပေါ့..။ အခုနေရာသစမာဆိုရင ပထေးလီးကို စုပပေးတာဟာ စိုငးခောငးကည့နေတဲ့ နေရာကနေ တနးတနးမတမတ နဲ့ အပီကိုမငရမာ ။
ပထေးရဲ့လီးကီး ဘယလိုကီးပီး မတတောငနေတယ ကနမက ဘယလိုစုပပေးတယ ၊ ကနမစုပပေးတဲ့အခါ လီးဘယလိုဖစသားတယ ဆိုတာတေကို စိုငးပည့ပည့စုံစုံ ကောငးကောငးမနမန မငစေခငတယလေ …။ ကနမက ပထေးရဲ့လီးကီးကို ညနေပိုငးတုနးကလို အကာကီး ခပကမးကမးမစုပတော့ဘူး ။ အခုအခါမာ လီးစုပတာက အဓိကအခနးမဟုတတော့ဘူးလေ ။ ညနေပိုငးတုနးက အားရအောငစုပပီး ၊ လရညတေကိုပါ သောကမိုခခဲ့ပီးပီ မဟုတလား ။ အခု ပထေးကိုဘမောငနဲ့ ကနမ လိုးကဖို့က ပဓါနဖစနေပီကိုး ။ ဒါကောင့ ပထေးရဲ့လီးကို မာနအပည့နဲ့ ရာနုနးပည့ မတတောငမာကောနေရုံပဲ ၊ လေး ငါး ဆယခကလောက ပါးစပနဲ့ စုပ၊ လာလေးနဲ့ လကလုပပေးလိုကပါတယ ။ အဲ လီးထိပက အရေပားကို လနခပီးတော့လညး “ဒစဖေါ.” ပေးလိုကပါသေးတယ ….၊
“နောငနောငက တယအထာကမးနေပီကိုး…၊ ဒါတေ ဘယလို လုပတတနေတာလဲက.ဟင…”
ကနမက လီးကို ရာနုနးပည့ မတတောင ၊ မာနကနေရုံ စုပပေး လကပေး ဒစဖေါပေးလုပပီးတဲ့ အခါ ကိုဘမောငကမေးတယ
“အိုး…ဒီလိုပဲတတတာ ပေါ့လို့…”
“ကောငမလေး ၊ ရညးစားထားပီး …ရညးစားနဲ့ ခိနးတေ့နေပုံရတယ..ဟုတလား…”
“ခစ ခစ ခစ…..ဟုတခင ဟုတမာပေါ့…”
ကနမက အလိုကသင့ပနရောလိုက ပါတယ ။
“နင ဘယသူနဲ့မား ဖစနေတာလဲ နောငနောငရ ၊ ပောပစမးပါအုနး…”
“နောကတော့ သိလိမ့မယ ။ အခု ဦးမောငက အာလူးပေးမာလား….လုပမာလား….”
“လုပမာပေါ့က ၊ အေး…လူလညးလုပ ၊ အားလူးလညး ပေးပေါ့ ၊ဟုတဘူးလား….ဟား..ဟား..ဟား..”
ကိုဘမောငဟာ သူ့စကားသူ အတောသဘောက သားပုံရပါတယ ။ တဟား ဟား ရယမောပီး ကနမကို ခုတငပေါ ပေ့တငပါလေရော ၊ ခုတငပေါ ရောကတော့ ပထေးနဲ့ ကနမဟာ တစယောကကို တစယောကပေ့ ဖကပီး ပါးစပခငး တေ့ကပစုပနမးကပါတော့တယ ။ သူနမးတာက တောတောရမကပငးတယရင့ ၊ ကနမရဲ့ နုတခမးပါးကလေးတေကို စုပယူလိုကတာ ပတထကမတတပါဘဲ…၊

ပါးစပထဲကို လာထိုးထည့ပီးတော့ အဲ့ လည့ပတကလိပေးတယ ။ မတတောငနေလေတဲ့ သူ့လီးခောငးကီးကတော့ ကနမပေါငကားမာ ဟိုထိုးမိ ၊ သညထောကမိနဲ့ပေါ့ ။ ပူနေးနေး မာတောငတောင လီးတနကီးရဲ့ အထိအတေ့ဟာ ကနမကို အသညးအေးကနဲ ဖစသားစေပါတယ ။ မကာမီမာ ဒီလီးခောငးကီး ကနမ စောကဖုတထဲ တိုးဝငပီး အပတသောငးကနးတော့မာပဲလို့ တေးမိလေ ကနမဟာ အဖုတထဲက ယားကိကိလေးတောင ဖစလာရတယ ။
ပေ့ဖက စုပနမးပီးတော့ ကိုဘမောငဟာ ထုံးစံအတိုငးပဲပေါ့ ။ ကနမ နို့သီးခေါငးတေကို ကုနးစို့ပနတယ ။ ပီးတော့ အောကဘကကို တဖညးဖညးလောဆငး လာပါလေရော ။ အဖုတကို ရောကတဲ့အထိ လကပေးသားမယ့ သဘောပေါ့..။ ကနမမာတော့ မစောင့နိုငတော့ဘူး ၊ စောကပတ ယားလပီ ။ အရမးကို အလိုးခံခငနေတာ…။
“ဟင့ ဟင့…ဦးမောငရယ…အို…စောကပတကို လကမနေပါနဲ့တော့ရင…အငး ဟငး..ကနမ အရမး စိတထနေပီ တကသာလိုးပါတော့ ၊ ကနမကို လိုးပါတော့…”
သူတစဆင့ဆင့နိုးဆပေးနေမာကို ဆကမစောင့နိုငတော့တာကောင့ ကနမက အာသာငမးငမးနဲ့ကို ထုတဖေါ ပောလိုကမိပါတယ ။ သိပထနတဲ့ ကောငမလေးရယလို့လညး ထငခင ထငပါစေတော့…။
“နောင နောင က ဦးမောငရဲ့ လီးကီးနဲ့ လိုးတာကို သိပခံခငနေပီပေါ့ ဟုတလား…”
အဲဒီလို မေးရငးက ကနမရဲ့ မို့မို့ကီး ဖေါငးကနေလေပီဖစတဲ့ စောကဖုတကီးကို လကဝါးနဲ့ အုပပီး ခပဆတဆတ ရိုကပေးလိုကပါတယ ။
“ဖေါငး…”
မတိုးမကယ အသံလေးမညလာတယ ။ ကနမဆိုတာ ရငတေတုနပီး ကော့ပံမောကက တောငတကသားတယ ။ ကာမယမးအိုးလညး ထိနးမနိုင သိမးမရတော့အောင ပေါကကဲလို့ သားပါပီ ။
“ဟုတတယ ဦမောငရဲ့…၊ ဟုတပါတယ…၊ ကနမကို လိုးပါတော့…၊ အခုပဲ လိုးပါတော့…အမလေးလေး ကနမ လုံးဝမနေနိုငတော့ဘူး….၊ သိပအလိုးခံခငနေပီ ၊ လိုးပါ ဦးမောငရယ… လိုးစမးပါ..၊ ဦးမောငရဲ့ လီးကီးကို ကနမ စောကဖုတထဲ တအားထိုးသငးပီး ကိုကသလို လိုးလိုကစမးပါ… အား..အား..”
ကနမကိုယ ကနမတောင အံ့သမိပါရဲ့ရင ။ ဒီလို ညစညမး ပကစကတဲ့ စကားတေ ကနမပါးစပက ဘယလိုမားထကသားကပါလိမ့…။ ကာမဆိပ ရမကဇောအဟုနရဲ့ လမးမိုးတိုကတနး မုကောင့ပါပဲ ၊ ကနမဟာ သိပကိုရဲတငးလနးနေပါတယ..။ အခုဆိုရင ကနမအဖို့ ကာမအရသာ တစခုတညးကိုပဲ အာသာငမးငမး တမးတမးတတ ဖစနေပါတယ ။ မကုံစဖူး ထူးထူးကဲကဲကီးကို ဏာထနနေတာပါပဲ ။
ကနမ မေမေရဲ့ယောကား ၊ ကနမကို မေးထုတပေးလိုကတဲ့ စောကဖုတကို လိုးနေတဲ့ လီးနဲ့ အလိုးခံရမာကောင့လား ၊ ကနမရဲ့ မောငအရငးခေါကခေါက ခောငးကည့နေတဲ့ ရေ့မာ အလိုးခံရမာမို့လား မပောတတပါဘူး..။
ကည့လေ..ကနမက ဖငဆုံကီးကို ပနခလိုကတဲ့အခါ ကိုဘမောငက အပေါက အလိုကသင့ ဖိခပီး လိုကလာတယ ။ ဒါကောင့ ကနမ စောကဖုတထဲ တိုးဝငနေတဲ့ လီထိပပိုငး သုံးလကမ သာသာလောကဟာ ပနကတထက မသားတဲ့အပင သူ့ရဲ့ ဖိခလိုကတဲ့အားကောင့ နောကထပ နစလကမလောကတောင ကနမ စောကဖုတထဲ ထပပီး တစဝင လာပါတယ ။
“အမလေး…ဦးမောငရဲ့ … နာတယ….နာတယ….”
ကနမဟာ မကနာရုံမဲ့ ညညရငး သူ့ရငဘတကီးကို လမးတနးထားရတယ..။ အဖုတထဲမာကတော့ တငးကပပည့သိပနေတာပဲ ။
“စောကဖုတထဲ လီးဝငသားရဲ့လား…နောင နောင..”
ကိုဘမောငက မေးရငး ကနမရဲ့ ရငသားတစဘကကို အသာစမးတယ ၊ နို့သီးလေးကို ခပရရ ပတတယ ။
“ဟာ…ဝငနေလိုကတာမ အကပအသိပပဲ..၊ နာတယ ဦးမောငရာ ၊ အောင့လညး အောင့တယ…၊ ကတ ကတ…ကတ…”
“ဒါတောင လီးတစဝကပဲ ဝငသေးတာက…” ဦးမောငက သူ့ဖငပောငကို အသာကတငတယ ၊ အဖုတထဲဝငနေတဲ့ လီး တစ တစပီး ပနထကတယ ၊ စောကဖုတနုတခမးသားတေဟာ လီးနဲ့ ကပပီး ပဲလနပါသားတယ..၊ ကနမစိတထဲ ကနမအဖုတ တစခုလုံး စုတပတပါသားလေမလားလို့ တောင တေးပူမိတယ..၊ ကမက နာတယပောလို့ လီးပနဆဲထုတတာပဲ လို့ ကနမတေးမိတယ ။ ဒါကောင့ သူ့လီးခောငးကီးဆဲထုတရ လယစေရန ထောကကူပေးတဲ့ အနေနဲ့ ပေါငကီးတေကို ကားပီး ခါးကိုလညး ခပကော့ကော့ လုပပေးလိုကတယ ။ တစဘကကလညး သူဆကမလိုးတော့မာ တေးပူမိသေးတယ ။ နာလပေမယ့ ရမကစိတကတော့ နိုးကနေဆဲမို့ ကနမဟာ လီးကတထကသားမာကိုလညး မလိုလား သလိုလို ဖစမိတယ ။ လိုးတာကိုတော့ ခံခငတယ ။ ဒါပေမယ့ လီးကကီးမားတုတခိုငလနး လတာကောင့ နာမာကိုလညး ကောကနေတယ ။ ခကပဲ ခကရ ခညရဲ့ရင ၊ သူ့လီး ကတထက မသားရလေအောင ပေါငကိုလိမပီး ညပယူထားရ ကောငးလေမလားလို့ တေးမိလိုကသေးတယ ။

အဲဒီ အခိနမာပဲ ကိုဘမောငဟာ ဆဲထုတသားတဲ့ လီးကို စောကဖုတထဲ ပနထိုးသငးတယ ။ ထုတတုနးက ဖညးဖညးခငး ဆဲးထုတတာဖစပေမယ့ ပနသငးတော့ ခါးအားနဲ့ ပေါငလုံးအားတေပါထည့သုံးပီး ဆတကနဲ့ ဖိထိုးခလိုကတာ ။
“ဘပ္…ဗစ္…”
ကနမနားထဲမာ မတိုးမကယသံလေးကားလိုကရတယ ။ ပီးတော့ စောကဖုတထဲ စူးနစကငသားအောငကို လီးကီးတိုးဝငလာတာကိုလညး ခံစားသိလိုကရတယ ။
“အား… ဦးမောငရဲ့ ဖညးဖညးရင့… နာတယ..”
ကနမ အောလိုကရပနပီ ။ လီးက နောကထပ ပိုတစပီး ခောကလကမ သာသာလောကကို ဝငလာတာ ။ ဒီတစခါတော့ ကနမဟာ ဦးမောငရဲ့ ရငဘတကို လကနဲ့ ဆီးမတနးမိတော့ဘူး ၊ ပါးစပက နာတယ ရေရတ ညညးတားရငး ၊ ဦးမောငရဲ့ ကောပငကီးကို လကနဲ့ သိုငးဖကထားလိုကမိတယ ။ ဦးမောင ကလီးကိုပနဆဲထုတတယ ၊ ကတထကလုလုမာ ထပပီး ဖိထောငး ပနသငးတယ ။ လီက နောကထပ တစလကမပိုပီး ခုနစလကမကောအထိ ဝငလာပနရော..။
“အား… သေပီ ဦးမောငရယ … မဖစဘူးထငတယ .. သငးလို့ မရတော့ဘူး.. အား.. အား..”
ကနမ အောလိုကရပနတယ ။
“ပေါငကို ကားထားပေးလေ နောငနောင ရဲ့ …”
“ကားပေးထားတာပဲရင့ ၊ ပေါငကို ပဲတော့မယ …၊ အို.. အမေ့…”
လီးကိုတော့ပေးလိုကလို့ ကနမ ယောငညညးမိ ပနတယ ။ ဦးမောငက အဲဒီလိုပဲ လီးကို ဆဲထုတိလိုက ၊ အားစိုကပီး ပနဖိသငးလိုက ၊ ကနမက အောလိုက ၊ လီးပိုဝငလာလိုကနဲ့ သငးနေလိုကတာ နောကဆုံးတော့ ကနမစောကပတထဲမာ ဦးမောငရဲ့ ဆယလကမကောရညပီး အလုံး လုံးပတ ပက( စ )စီ ပုလငးဖငပိုငးလောက တုတတဲ့ လီးခောငးကီး တစခောငးလုံး အဆုံးတိုငအောင ဝငသားတဲ့ အထိပါပဲရင ။ ဒီလောကကီတဲ့ လီကီး အဆုံးထိုးသငးတာ ခံရရင အဖုတကဲပဲသားမလား ၊ မကဲမပဲဘူးဆိုရငတောငမ မခံ မရပနိုငအောင သိပကိုနာနေမလားလို့ ကနမတေးပူပီး ကောကနေမိတယ ။
လီးထိုးသငးနေတုနးက အသညးခိုကအောငကို ပငးပငးပပ နာကငလပေမယ့ ကီးမားတုတခိုငလတဲ့ လီးတနထားထားကီး စောကဖုတထဲ အဆုံးဝငသားတဲ့အခါကတော့ ထငသလေက မနာတော့ပါဘူး ။ အဖုတဟာ လီးသငးထားတဲ့ ဒဏကောင့ ကိနးနေတာလောကပဲ ရိတော့တယ ။ အဲ.. စောကဖုတထဲမာတော့ လေဟာနယ မရိတော့လောကအောင ကပသိပလို့ပေါ့ ။ လီးဒစက သားအိမကို ထောကမိနေတာကတော့ အတောအနေရ ခကတယရင့ ။ အောင့တောင့တောင့ တစဆို့ဆို့ကီး ။
“ငါ့ လီးကီး နင့စောကဖုတထဲကို အဆုံးဝငသားပီ…”
“ဟုတ .. ဟုတကဲ့.. ဟငးဟငး …”
“ဘယလိုနေလဲ ..အရသာတေ့တယ မဟုတလား …”
“ဟငး .. ကပပည့သိပနေတာပဲ … ဦးမောင ..ရယ.. ဟငး.. ဟငး ..”
“ငါ့ လီးက ကီးလညးကီး ၊ အလုံးလညး တုတတာကိုး …ကပသိပနေမာပေါ့.. ၊ ကဲ .. ဆောင့လိုးမယ ..၊ နညးနညး တော့ အောင့ခံ .. ဟုတလား ..”
“ဟုတ …ဟုတကဲ့ … သိပမကမးနဲ့ နော ..”
“ ဘပ …ဘပ ..”
“ အား ..ပါး ..ပါး ..ရီး …”
ကနမ စကားမဆုံးသေးဘူး ။ ဦးမောငက ခပသကသက တစခက ကော့ထိုးဆောင့လိုကတာ အောင့ပီးနာသားတာမို့ ကနမ အောဟစညညးတားလိုက မိပါတယ ။ ကနမ အောနေပေမယ့ ဦးမောငကတော့ ဆကပီး လိုးနေ ပါတယ ။ ဆောင့နေပါတယ ။ သိပကမးကမး ၊ သိပမနမန သကသကကီးတော့ မဟုတသေဘူး ။ ခပမနမန တစခကခငး ဆောင့လိုးနေတာ ၊ အောင့ သလိုလိုဖစနေသေးပေမယ့ နာကငမုကတော့ သိသိသာသာ တော့ကလို့သားပါပီ ။ ဒါဟာ အလိုးခံရမုရဲ့ သဘာဝပါပဲလေ ၊ လီးသငးစမာ နာမယ ၊ အရိနရလာတာနဲ့ အမ ၊ အရညကညတေလညး စိုလာတာကောင့ အဝငခောလာမယ ။ နာတာကငတာတေ ပောကမယ ။ ကပသိပတငးကပမုကတော့ ဆကရိပီး ကာမအရသာ ကောငးကောငးတေ့လာမယ ။ ကနမလညး ဒီလိုမိုးပါပဲ ။ လေးငါး ဆယခကလောက ခပမနမန အဆောင့ခံရပီးတာနဲ့ ဖီလငတေ တကလို့လာပါတော့တယ ။ နာတာတေ ပောကပီး ကောငးလို့ ခညးလာတယ ။
“ဘပ ..ဘပ .. ဖုတ ..ဘပ ..”
“အား ..ဟင့ … ဦးမောငရယ ၊ ဦမောငရဲ့ လီးကီးက ..အတေ့ကောငးလခည လားရင့ …”
“ဘပ …ဘပ …ဘပ …ဘပ …ဘု ….”
“အို ..အို ..ကောငးလိုကတာ …ဆောင့ပါ …အဲဒီလီးကီးနဲ့ ..ကနမကို တအား ဆောင့လိုးပါတော့ …”
“ဘပ ..ဖတ …ဖုတ ….ဘပ ..ဖတ ..ဖုတ …”
“အို ဟင့ …ဆောင့ပါလို့ ဆိုနေမပဲ … ဦးမောင ..ကလဲ ..”
ကနမက ပိုးထပီး မရိုးမရဖစလာပေမယ့ ဦးမောငကတော့ တစခကခငး ခပမနမနပဲ ဆကဆောင့လိုးနေတယ ။ အဲ ခေါငးကို ကိုငးပီး ကနမနို့သီးတေကို ကုနးစို့ တာတို့ ဘာတို့တော့ လုပလာတာပေါ့ ..။
“နို့ သီးနစခု ပူးပေးစမး …နောင…နောင ..”
ဘယ ၊ ညာက နို့သီးတေကို တစလည့စီ ကုနးစို့နေရာကနေ အားမရဟနနဲ့ ပောတယ ။

ကနမလညး ဘယဘကနို့အုံလေးကို ဘယဘကလကနဲ့ ညာဘကနို့အုံလေးကို ညာလကနဲ့ ဖိတနးပီး နို့သီးခေါငးနစခုကို ပူးကပပေးလိုကပါတယ ။ ပထေးပူကပယူတုနးကလောကတော့ နို့သီးခေါငးနစခု ထိလုနီးပါး ကပမသားကပါဘူး ။ လကမဝက သာသာလောက အလမးကာနေတယ ။
ပထေးကလညး နို့သီးနစခုပူးကို သိပစို့ခငနေပုံ ရပါတယ ။ ဒီလို လကမဝကလောက ကာနေတာကိုပဲ ၊ ပါးစပဟပီး ငုံစို့ပေးတယ ။ သူ့ပါးစပရဲ့ ဘယဘကထောင့နဲ့ ညာဘကထောင့တေထဲမာ နို့သီးနစခုဝငသားပေလို့ တောသေးတာပေါ့ရင …။ အဲဒီလို နို့သီးနစခုပူးကို စို့ပေးလိုကရတာကောင့ ကာမစိတတေ ပငးပလာလေသလားတော့ မသိဘူး ။ ပထေးရဲ့ ဆောင့လိုးခကတေက ပိုမနလာတယ ။ ပိုကမးလာတယ ။ ပိုလညးအားပည့လာတယ ။ ကနမ အဖို့လညး အလိုးခံရတာ ပိုပီးတော့ ကောငးလာတာပေါ့ရင …။
“ဘပ ..ဘပ ..ဘပ ..ဖတ ..ဖုတ.. ဘပ ..ဘပ ..”
“အား..ဟင့ .. ဘပ …ဘပ …”
“ကောငးလိုကတာ ဦးမောငရယ ၊…စို့ ..နို့သီးတေကို စို့ပီး တအားဆောင့ လိုးပေးစမးပါရင …အမလေးနော …ကောငးလိုကတာ …ဟငး …ဟငး …”
အဲဒီလိုမိုး အနေအထားနဲ့ အခကနစဆယလောက ခပကမးကမး ဆောင့လိုးပေးပီတဲ့နောက ၊ ပထေးကိုဘမောငက နို့သီးနစခုပူးကို ကုနးစို့နေရာကနေ လတပေးပီး ခေါငးထောငထလိုကတယ ။
“ပုံစံ တစမိုးပောငးပီး လိုးရအောင ဟုတလား …နောင နောင ..”
“လုပလေ ၊ ကနမဘယလိုနေပေးရမလဲ ၊ ဦးမောငကဘယလိုမိုး ပောငးလုပခငလို့လဲ …”
အရသာတေ့နေလေပီမို့ ကနမကလညး မဆိုငးမတပဲ ပနပောလိုကတယ ။
“ဖငထောငပီး နို့ဆဲ လိုးခငတယကာ ၊ ဖစလား …”
“အိုး ဖစတာပေါ့ …ကဲ ..ဖယလေ …” ဖငထောငလိုးခငတယ ပောနေပေမယ့ သူက ကနမကိုယပေါ တကခထားပီး လီးကလညး စောကဖုတထဲမာ ထိုးသငးထားတုနးမို့ ကနမက ဖယခိုငးလိုကရပါတယ ဟုတတယလေ ..လီးဖုတပီးဖယပေးမ ကနမက ကုနးပေးနိုငမာပေါ့ မဟုတရင ဘယလိုလုပ ဖငထောငကုနးပေးနိုငမာလဲ …။
“ဟာ …ဟုတားပဲ …ဟီး ဟီး ဟီး …”
ငနဲသားကီးက ရယကဲကဲပောရငး ကနမကိုယပေါက ဖယဆငးတယ ။ လီးကီးကိုလညး စောကဖုတထဲက ဆဲထုတတယ ။ ကနမ စောကခေါငးကဉးကဉးလေးထဲမာ အကပအသိပဝငနေတဲ့ လီးခောငကီးကို ဆဲထုတလိုကတဲ့ အခါ ကပသိပနေတဲ့ ပုလငးဖေါ့ဘူးဆို့ကို တအားဆဲထုတယူလိုကတဲ့အခါ ပေါလာတတတဲ့ အသံမိုး “ဖေါင ..” ဆိုမညတယ ။ ကနမ စောကဖုတနုတခမးသားတေဟာလညး သူ့လီးတနကီးနဲ့အတူ ပဲလနပါသားပီး စောကဖုတက လီးကတအထကမာ မူလနေရာကို ဖတ ဆိုပနရောကလာတာမို့ ကနမမာ ကိနးစပစပ ဖိနးရိနးရိနး ခံစားမုတစမိုးခံစားလိုကရပါတယ ။
ပယပယနယနယ လိုးနေရငးတနးလနး ဆဲထုတယူသား တာကောင့ လီးကီးက အရိနမသေသေးပဲ တငေါ့ငေါ့ လုပနေတာကို မငမိပါရဲ့ ။ စောကရညကညတေ စိုရဲ ပောငလကပီး အပတကို မာနထနေလေတဲ့ လီးကီးကိုမငရတာ ကလညး တစမိုးအရသာပါ ။ အငး ..အဖုတ ယားစရာလညး ဖစနေတယပေါ့ ။ ဒါကီးနဲ့ အလိုးခံရတာ သိပကောငးနေတာမို့ အရိနကိုလညး အပတမခံခငတော့ဘူး ။ ဆကလိုးမာကိုလညး သိပကိုလိုလား တောငးတ နေမိပီ .. ၊
ဒါကောင့ ကနမလညး တုံဆိုငးမနေတော့ပဲ ၊ သူက လီးဆဲထုတ ဖယခာပေးလိုကတာနဲ့ ပကလကလန အိပနေရာကနေ ခကခငး ကုနးထတယ ။ ဒူးတုတပီး ဖငပူးတောငး ထောငပေးလိုကပါတယ ။ ရေ့ပိုငးမာ တတောငကိုသာ အားပုထောကပီး ၊ ဖငကီးကို ထောငပေးထားတာမို့ ကနမ တငပါကီးဟာ ကားခငတိုငး ကားပီး ထိနလငးအောင ထနးထားတဲ့ မီးရောငအောကမာ အိစကပောငဝငးနေမာ ပါပဲ ။
“တောက ..ဆုံကီးကာ ..၊ အယနေတာပဲ ..”
ထောငပေးထားတဲ့ ကနမဖငကီးကို ကည့ပီး ကိုဘမောငဟာ စိတထဲမာ မရိုးမရဖစ လာဟနတူပါရဲ့ ။ အံကိတပီးပောရငး ကနမ တငပါးတစဘကကို လကဝါးနဲ့ ရိုကခလိုကတယ ။ ခပ ဆတဆတ ရိုကလိုကတာကောင့ “ဖနး ..” ကနဲတောင အသံမညတယ ။ ကနမရဲ့ ညာဘကတငပါးသားကီး ဟာတုနသားတာပဲ ။ အရိုကခံရတဲ့ နေရာမာ စပဖငးဖငး လညးဖစတယ ။

“ဟင့ကယ ….ဦးမောငကလဲ …”
ကနမက ဖငကီး တစခကခါယမးပီး ခပညုညုလေး ပောလိုကတယ ။
“လီးသငးတော့လေ ….၊ သူမား ဆပတငံငံ ကီးဖစနေပီ …သိရဲ့လား ….”
တကအလိုးခံခငနေတဲ့ ကနမဟာ ဖငထောငကုနးပေး ထားတာတောင လီးသငးမလာသေးတဲ့အတက ညုတုတု လေး ဆကပောလိုကတယ ။
“သငးမာပေါ့ကာ …၊ နောင နောင့ ရဲ့ ဖငကီးက ကားပီး စအိုဝလေး စူနေတာ ကည့ကောငးလို့ ကည့နေတာ …၊ တောက ….ဟငး ..ဖငတောငခခငလာပီ ….”
ပောပောဆိုဆို ကနမဖငပေါကကို တံတေးထီကနဲ့ ထေးခတယ ။ တံတေး အထေးခံရလို့ ဖငဝမာ အေးစိမ့သားတဲ့အပင ဖငမားလိုးလေမလား ဆိုတဲ့ အတေးကောင့ ကကသီးလညး ထသားရတယ ။ ကနမဟာ ဖငလိုးခံဖူးတာမို့ အရသာလညးသိနေတယလေ ။ ဒါပေမယ့ ကိုဘမောငရဲ့ လီးက အပတကို ကီးတာမို့ အဲဒီလီးကီးနဲ့ ဖငလိုးရင အရမးနာမာကို လညးကောကနေမိသေးတယ ။ အဲ တံတေးအဆတခံထား ရတဲ့ ဖငပေါကလေးကတော့ ယားကိကိဖစလို့ ။

ဟူးတောပါသေးရဲ့ ၊ ကိုဘမောငက ကနမ စအိုဝကို တံတေးထေးခလိုကပေမယ့ သူ့လီးကိုတော့ ကနမ စောကဖုတဝမာပဲ တေ့ထောကလိုကတယ ။ တေ့ပီးတာနဲ့ ကနမခါးကို ဆဲယူပီး ဖိထိုးသငးလိုကတာ သူ့လီးကီးဟာ စောကဖုတထဲကို တအိအိ တိုးဝငလာပါရော …။
“အား ..ကတ ကတ ….ဦးမောငရယ ။ နာတယ ….နာတယ … သိပမကမးပါနဲ့ ဖညးဖညးသငးပါရင့ …အား …အား …”
လီးဝငကတော့ တကယမိတယရင့ ဖငထောငကုနးပေးထားရတာမို့ အဖုတကလညး ပေါငကားကနေ နောကကို ပူးပူးကီး ထကနေတာကိုး ။ ဝငလမးဖောင့တာပေါ့ ။ လီးဝငနကတာပေါ့ ။ ပီး စောကဖုတနုတခမးသား နစခုနဲ့ရော ၊ စောကခေါငး အတငးသားတေနဲ့ရော အပတကို ထိပတတိုက ထိတေ့မိကတယ ။
ကိုဘမောငဟာလညး အတောကို စိတထနေတာကောင့ သိပဖညးဖညး ဆေးဆေး မလုပတော့ဘူး ။ လီးကို ဖိဖိပီးသငးနေတယ ။ ကနမ အဖို့ကလညး လီးဝငလာတာနဲ့အမ နာကငတာနဲ့အတူ အရသာကလညး တိုးတိုးကောငး လာတာကောင့ ပါးစပက စုပသပညညးညူနေပေမယ့ ဖငကီးကိုတော့ အနေအထားမပက ရလေအောင ကော့ထောငပေးမဲ ပေးထားပါတယ ။ လီတနကီး တရစ ရစ တိုးဝငလာတာကို ကိတမိတခံ နေတယ ။
လီးအဆုံး ဝငပီးလို့ကတော့ ဆောင့လိုးရင စောစောကထကတောင ပိုကာမစညးစိမတေ့ မာကိုလညး ကိုသိနေတာကိုး …။
“ဘပ ..ဘပ …ဗစ …ဘပ ဘု …”
“အား ..ကတ ကတ ကတ …”
“ဘပ ဘုဘု ….ဖညးဖညး ဦးမောင ….ဖညးဖညး ….”
“ဘပ …အား နာတယ ဦးမောငရဲ့ ….”
“ဘပ ဘု ….. အမလေးလေး နာလိုကတာ … အား …”
နောကဆုံးတော့ လီတစခောငးလုံး စောကဖုတထဲ အဆုံးဝငသားပါလေရော …။ ကနမရဲ့ ဖငဆုံကီးဟာလညး ကော့ ကော့ ကီးကို ထောငလို့တကနေပီ ။
အဲဒီအခါမ ကနမရဲ့ ပထေးဟာ ခိုငးအောကက လကလိုပီး ၊ ကနမ နို့အုံကီးနစခုကို လကနစဘကနဲ့ စုံကိုငဆဲလာတယ ။ အဲဒီနောကမာတော့ နို့အုံကီးနစခုကို အားမနာတမး တအားဆဲနယပီး ကနမကို ဝကဝကကဲအောငကို ဆောင့လိုးတော့တာ ပါပဲ ။
“ဘပ ဘပ ဘပ ….ပလတ ဘပ ဘပ …”
“အား …ကတ ကတ …. ဦးမောငရယ ..အ …ဟင့ …”
“ဘပ ဘပ ဘပ ….”
“အမလေးလေး …..”
“ဘပ ….အား ….ဘပ …အိ အိ ….အ …”
ဆောင့ခကတေကလညး ကမးလိုကတာရင ။ စောစော ကလိုမိုး ခပမနမန တောငမဟုတတော့ဘူး ။ အဆောင့ကမးလာသလို ကနမ အဖို့လညး တစကိုယလုံး တုနနေအောင အရသာတေ့နေ ရပါတယ ။ ဆောင့လိုးရငး နို့အုံတေကို ဆဲနေတာကလညး ပတထကသားမတတ ပါပဲ ။ နို့သီးခေါငးလေးတေကို ဆိတဆိတပီး ဆဲယူနေလေသေးတယ ။

အံ့သစရာ ကောငးတာက ဒီလောက အကမးပတမး ဆောင့လိုး ခံနေရတာတောင ကနမဟာ တခကလေးမတောင နာရကငမနး မသိတော့ဘူး ။ မနာတော့တာလား ။ ကာမ အရသာက ကောငးလနးလို့ နာတာကငတာ အောင့တာ ၊ ကိနးတာတေကို သတိမမူနိုငတော့ တာလား မပောတတပါဘူး ။
ကနမရဲ့ ပထေးရော ကနမရော အပတဖီလငတေ တကပီး ရကရက ရောရော လိုးနေ ခံနေကတဲ့ အခိနကောငး အခါကောငးမာပဲ ။ “ဝုန ..” ဆို အဝတဗီဒိုတံခါး ပင့လာပီး စိုငးတစယောက ခုနပေါက ထကလာတော့ တာပါပဲ ။ ဒီကောငက ဘယတုနးကမား ခတပစလိုကတယ မသိပါဘူး ။ ဒါမ မဟုတ အစကတညးက အဝတတေခတပီး ဗီဒိုထဲဝငပုနးနေခဲ့တာလညး ဖစခငဖစနိုငတယ ။ ဘာအဝတ အစားမမရိတော့ဘူး ။ တစကိုယလုံး ပောငရငးလို့ ၊ အဲတော့ သူ့လီးကလညး တောငလို့ မတလို့ပါလား …။
ကနမဟာ ပထေးလိုးတာကို ဖငပူးတောငးထောငပီး ခံရတာ အရသာတေ့လနးတာကောင့ ၊ စိုငး ခောငးကည့ နေတယဆိုတာကိုတောင မေ့တေ့တေ့ ဖစနေတယ ။ သူခုနထကလာတာကို ဗုံးစားကီးမငလိုကရတော့ အံ့တောင အံ့သမိသေးတယ ။ နောကမ စိုငးနဲ့ ကနမ အခိနးအခက လုပစီစဉထားခဲ့ကတာတေကို ပနသတိရပီး အံ့သစိတ ပောကသားတာ ။ ရမကဇောတေကလညး ပငးပ သထက ပငးပ လာရပါတယ ။
ကနမတောင အမတတမဲ့နဲ့ အံ့အားသင့သားရတာ အကိုးအကောငး ရေရေ လညလည မသိသေးတဲ ပထေးဆိုရင ပိုဆိုးတာပေါ့ ။ အံ့အားသင့ရုံတင ဘယဟုတမာလညး ။ အကီးအကယတောင လန့ဖန့သားတာ ။ ကနမကို တရစပ ဆောင့လိုးနေတာ ခကခငးရပသားတယ ။ လီတောင ပော့ကသား ခငနေပီ ။ မာမနေ တော့ဘူး ။

“မကောကပါနဲ့ ဦးမောငရဲ့ ၊ ကနမနဲ့ စိုငးနဲ့ ကလညး ဖစနေကတာပါ ။ သူနဲ့ ဖစနေလို့ ကနမဒါမိုးတေ အတော နားလညနေတာပေါ့ ။ ဦးမောင သိခငတဲ့ ကနမ ရညးစားဆိုတာ စိုငးပဲ ။ ကနမမာ ဒီအပငလူ မရိသေးဘူး ။ စိုငးနဲ့ ကတော့ ကောငးကောငးလိုးနေကတာပဲ ။ အခုလညး သူပါ ဝငပါခငတယဆိုလို့ စောင့ကည့ခိုငထားတာ ၊ သိရဲ့လား …”
ပထေးကိုဘမောင လန့ဖန့ပီး ထငရာလောကလုပလို့ ကိုငတကကုန မာစိုးရတဲ့ အတက ကနမက ဖငပူးတောငးထောင ကုနးပေးထားရာကနေ ခေါငးကို နောကလည့ပီး အမနဆုံး ရငးပရတယ ။ မတောငတတောငနဲ့ ပော့ကခငခငဖစနေတဲ့ သူ့လီးကတထကမသားရလေအောင လညး စောကပတနုတခမးသားတေကို အတငးရုံပီ ညပဆဲယူပေး ထားရတယ ။
ကိုဘမောငက “ခက ” ဆို နားခကက မီးတောကတဲ့ ဖံတစကောငပဲ ။ ကနမရငးပတာကို ကားတာနဲ့ အထာပေါကသားတယ ။ အံ့သ ထိတလန့ နေတာတေလညး ပောကသားတယ ။
ဒီအခါ သူ့ရဲ့လီးက တမဟုတခငးပဲ ပနပီး မာတကလာတယ ။ အဲ ..လီးမာတောငလာပီ ဆိုတာနဲ့ ဘာပောကောငးမလဲ ကနမကိုဆကပီး တအားဆောင့လိုးတော့တာ ပဲပေါ့ ။ သူ့ဆောင့ခကတေက စောစောကထက တစဆတိုးပီး ပငးထနအားပည့လာသလိုပဲ ။ မနလညး အရမးမန လာပီ …။
အငး … မောငအရငးခေါကခေါကရဲ့ မကစိရေ့မောကမာ အစမဖစသူကို စိတကိုက ဆောင့လိုးရတာ ဟာ ကိုဘမောငအဖို့ အခုမကုံရတဲ့ အတေ့အကံုသစ ဖစနေမာပါ ။ ဒီအတေ့ အကံုသစကောင့လညး သူ့စိတတေ အပတထနပီး အရမးဆောင့လိုးနေတာပေါ့ …။ သူ အဆောင့ကမးသမ ကနမ အတကကလညး ကောငးဖို့ခညဖစနေတာမို့ ၊ ကနမ ကလညးဖငထောငပေးထားတဲ့ ဖငဆုံကီးကို ဝေ့ဝိုကယမးခါ လုပရားပီး ကောငးကောငးကီး တုံ့ပနပေးလိုကတာပေါ့ ။
ဟော .. စိုငးကလညး ဝငလာပါပီ ။ ဖငပူးတောငးထောငပီး အလိုးခံနေတဲ့ ကနမရဲ့ မကနာရေ့တည့တည့မာလာပီး ဖငခထိုငတယ ။ ပေါငတေကို ကားပီး မတတောငနေတဲ့ သူ့လိငတနကို ကနမ မကနာနား ကော့ထိုးပေးလာတယ ။
ကနမ ကလညး ဘယနေမာလဲ ။ ပါးစပဟတဲ့ပီး စိုငးရဲ့ လီးကို အပတစုပပေးလိုကတာပေါ့ ။ ပထေးက ကနမကို ဖငထောငခိုငပီး နို့ဆဲလိုးနေတာ ခပကောငးကောငးပေါ့ ။ စိုငးရဲ့ လီးကိုစုပပေးဖို့ သိပအဆငပေသားတယလေ ။ စိုငးနဲ့ ကနမဟာ အခေ အနေ ပေးတိုငး လိုးနေကတဲ့ မောငနမတေပဲ ။ သူ့လီးကို စုပပေးခဲ့တာလညး အကိမပေါငး မနညးတော့ပါဘူး ။ ဒါပေမယ့ ဒီတစခါတော့ ခါတိုငးနဲ့မတူ တစမူထူးတယ ဆိုရမာပေါ့ ။ ကနမ မေမေရဲ့ ယောကား ၊ ကနမ ပထေးက ၊ ကနမ စောကဖုတထဲ သူ့လီးကီး တအားကုန ဆောင့သငးလိုးပေးနေ ခိနမာ ကနမမောငလေးရဲ့ လီးကို ပါးစပနဲ့ ငုံစုပပေးနေရတာကိုး ။
အဖစက တစမူထူးသလို ၊ ရမကဇောကလညး တစမိုးထန နေတာကောင့ ကနမဟာ ပါးစပနဲ့ ငုံမိထားတဲ့ စိုငးရဲ့လီးကို အရူးအမူးနဲ့ ရကရက ရောရော မကမက မောမောကီးကို စုပပေးလိုကပါတော့ တယ ။ လီးစုပပေးနေရာကနေ မကလာပင့ပီး မောကည့လိုကတော့ စိုငးရဲ့မကနာပေါမာ ရမကဇောထနတဲ့ အမူအရာ အသငအပငတေ မကုံစဖူး ဖစပေါပည့လံနေတာကို မငရပါတယ ။ ကနမ မောငလေးလညး ကနမလိုပဲ ကာမဆိပတေ ထူးထူး ခားခား နိုးကထနပငးနေတာကိုး ။
ဖငပူးတောငးထောငပီး အလိုးခံနေရတာကောင့ ကနမရဲ့ ဖငကီးနောကဖကကနေ လိုးနေတဲ့ ပထေးရဲ့ မကနာအသငအပငကိုတော့ ကနမ မမငနိုငပါဘူး ။ စိုငးရဲ့ လီးကို စုပပေးနေရတာမို့ ၊ ကနမဟာ နောကဘကကို ခေါငးငဲ့ပီးလညး လည့မကည့နိုငဘူးလေ ။ လီးကို ပါးစပက ထုတပီး နောကပနလည့ရငတော့ ပထေးကိုဘမောငရဲ့ ဏာထနနေပုံ မကနာအမူအရာကို မငနိုငမာပေါ့ ။
ဒါပေမယ့ လီးစုပလို့ကလညး သိပကိုမိုကနေတာဆိုတော့ ဘယလိုလုပပီး ပါးစပထဲက လီးထုတထားလိုကခငမာလဲ …။ ဒါကောင့ ဖငကီးနောကဘကကို ခေါငးငဲ့ပီး လည့မကည့နိုငခဲ့ဘူး ။ နောကလည့ မကည့ပေမယ့ အသကပငးပငးရူသံတေ ၊ ကမးသထကကမး ၊ ပငးသထကပငး ၊ မနသထက မနလာတဲ့ ဆောင့လိုးခကတေက ကနမရဲ့ ပထေလညး အရမးကို ဖီလငတေတကပီး သိပကိုဟော့နေပီ ဆိုတာ ထငရား သိနိုငစေပါတယ ။

ကနမတို့ သုံးယောကလုံး အပတကို ငိမ့နေကပီပေါ့ ။ အရမး အရမးကို ရမကဇောတေ ထနနေကပီပေါ့ ။ ကနမက စိုငးရဲ့ လီးကီးကို တအားစုပပေးနေသလို ကိုဘမောငကလညး ကနမရဲ့ စောကပတထဲကို သူ့လီကီး ကော့ဆောင့လိုးသငးပီး ပယပယနယနယ လိုးပေးနေတယ ။ စိုငးကလညး ဖငကက ခါးတလုပလုပနဲ့ ..။
သုံးယောကလုံး အရမးဟော့ပီး အပီလုပပစနေကတာကောင့ သိပကာကာတော့ ထိနးမထားနိုငကတော့ ဘူး ။ အသကအငယဆုံးလညးဖစ ၊ အတေ့အကုံအနညးဆုံးလညးဖစတဲ့ စိုငးဟာ အရငဆုံး “ပီး ” ခငလာတယ ။ အငိမ မနေနိုငပဲ လုပလုပရရ ဖစလာတာကို ကည့ပီး ဒီကောငလေး သုတလတတော့မယ ဆိုတာ ကနမ အထာပေါကတယ ။ ကနမက စိုငးကို လီးစုပပေးနေကဆိုတော့ ဒီကောငလေး သုတလတကာနီရင ဘယလိုမိုးတေ ဖစလာတတတယဆိုတာကို သိနေတယလေ ။ စိတကူးတစမိုးရတာကောင့ စုပပေးနေတဲ့ သူ့လီးကို ကနမပါးစပထဲကနေ ထုတပစလိုကတယ ။ ဒါပေမယ့ ပါးစပကိုတော့ သူ့လီးရေ့နားမာ အပတဟ ထားတယ ။ ပီးတော့ သူ့လီးကို လကနဲ့ ဆုပကိုငပီး အပတဂငးတိုက ပေးလိုကတယ ။
ပါးစပထဲးက လီးထုတပစလိုကတဲ့ အခါမာ စိုငးက တစခုခုပောမယ ပငသေးတယ ။ ဒါပေမယ့ ဟထားတဲ့ ပါးစပ တည့တည့မာ သူ့လီးကိုထားပီး ဂငးထုပေးတာကို မငတော့ ကနမ ဘာအကံရိတယဆိုတာ အထာ ပေါကသားဟန တူရဲ့ ၊ ဘာမပောမနေတော့ဘူ ။ သူ့လီးနဲ့ ကနမရဲ့ပါးစပ တို့ကို အပေါဘကကနေပီး မကလုံး ကီးအပူးသားနဲ့ ကည့လို့နေပါတယ ။
နောကကနေ တအားကုံးဆောင့လိုးနေတဲ့ ကိုဘမောငလညး စိုငးလိုပဲ ကည့နေမာ ကနမသိပါတယ ။ ဒါကောင့ ကနမဟာ ခပမနမန ခပသကသက ဂငးထုပေးလိုကတာ နဂိုကလညး ထကခငခငဖစနေတဲ့ စိုငးရဲ့ သုတရညတေဟာ လီးတနထိပဘကကနေ ပနးပနးပီး ထကလာပါ လေရော …။ ပထမဆုံး ထကလာတဲ့ သုတရညအစကတေက ကနမရဲ့ နဖူးနဲ့ ညာဘကပါးပငးပေါကို ကတယ ။ နောကထပဆကပီး ထကလာကတဲ့ သုတရညတေကတော့ အဆငသင့ ဟ ပေးထားတဲ့ပါးစပထဲကို ဝငတယ ။ လာပေါကို အမားဆုံးကတယ ။ ညီတီတီ အနံလေးကို ရူမိသလို ၊ ငံကိကိ အရသာလေးကိုလညး ခံစားရတယ ။ ကနမဟာ စိုငးရဲ့ သုတရညပနးထုတမု ကုနတဲ့အထိ ပါးစပကို ဟပီး ခံထားပေးတယ ။ နောကဆုံး ထကတဲ့ သုတရညတေကတော့ ကနမရဲ့မေးစေ့ပေါကို ကတယ ။ မေးစေ့ကနေ အောကကို လောပီး မေ့ရာပေါ ပေါကကနဲ့ကတယ ။ စေးကပတဲ့ သုတရညမို့ ၊ အမငတနးပီးတော့ ကနနေခဲ့သေးတယ ။
ဒီတော့မ ကနမဟာ ဟပေးထားတဲ့ ပါးစပကိုပိတပီး သုတရညတေကို မိုခလိုကတာ ဂတကနဲ ဂတကနဲ တောင အသံမညသားလေ သလား မပောတတဘူး ။
အဲဒီအခိနမာပဲ ကနမကို နောကဘကကနေပီး အပီဆောင့လိုးနေတဲ့ ကိုဘမောငကလညး သုတရညတေ ပနးထုတပေးလိုကပနပါတော့တယ ။ ကိုဘမောင က ဖံဆိုတော့ သုတရညပနးထုတ ပေးပုံကလညး ပညာပည့တယ ။
သုတလတတဲ့ အခါမာ အဖုတထဲကို လီးဒစကီးကိုပဲ မုပပေးထားပီး ပနးထုတပေးတာ ။ အဲဒီလို သုတရည ပနးထုတတယ ဆိုတာနဲ့ လီကို တိုးဝငအောင ထိုးထည့ပေးလိုကရော …။ လီးကလညး ထိပဖာဘကမာ သုတရညတေ ပနးထုတရငး တရိနထိုး တိုးဝငသားပါလေရော ..။ သုတအလတမာ လီးကိုလညး ဆောင့ထိုးသငးခလိုကတာကိုး ပနးထကတဲ့ သုတရညရဲ့ ထိတေ့မုရော ၊ အရိနနဲ့တိုးဝငလာတဲ့ လီးတနကီးဆောင့သငးခကကိုရော ၊ တစပိုငတညး ခံရစေတဲ့နညးပေါ့လေ …. ။
အပတမိုကတယရင့ …။
အဲဒီ သုတလတဆောင့လိုးခကဟာ ကနမကိုလညး “ပီး ”သားစေအောင ခလုတဖုတပစလိုကသလိုပဲ ..။ ကိုဘမောင သုတရညပနးထည့ပေးပီး မရေ့ မနောငးမာပဲ ၊ ကနမလညး “ပီး ”သားရတယ ။ ကနမရဲ့ စောကရညကညတေက အဖုတခေါငးထဲးမာ သုတရညတေနဲ့ ရောနောသားတယ ။ ပည့လံ ပူနေးလို့ နေတော့တာပါပဲ ။
ဒီလို “ပီး ” သားရတဲ့ အခိနမာပဲ ကနမဟာ စိုငးရဲ့ ( သုတလတပီးကာစ ) လီးတနကီးကို ပါးစပနဲ့ လမးငုံပီး အငမးမရ စုပပေးလိုကပနပါတယ ။ စုပရုံတင မဟုတပါဘူး လာကိုလညး သုံးပေးတယ ။ လီးတနလုံး ပတလညတစလောက အထူးသဖင့ လီးဒစတစဝိုကကို လကပေးတယ ။
“ အားပါး … နောငနောင … အားအား ”
စိုငးဟာ ခေါငးတမော့မော့ အံတ ကိတကိတ ဖစလာတယ ။ ဒီကောငလေး ကာမအားသနတာ ကနမ သိတာပေါ့ ။ သူက ငယလညးငယတာမို့ ၊ သုတလတပီး ခကခငးလိုလို လီးပနတောငခင တောငတတတာ ။ အဲဒီလို ပနတောငလာလို တောငလာညား ဆိုပီး ၊ ကနမက စိုငးကိုလီးစုပ ပေးနေတာလေ ။ သူ့လီးတောငလာရင ကနမတို့ ဆကလိုးက မယပေါ့ ။ ကိုဘမောငကီးလညး လီးတောငလို့ ဝငပါခငပါ ။ လီးမတောငနိုငရငလညး ဘေးကနေ ထိုငပီး ပဲ ကည့သူလုပပေါ့ ။ ဟုတဘူးလား …။

ဟောကည့ … စုပပေးရကိုးတော့ နပပါတယ ။ စိုငးရဲ့ လီးကပနအားဝငပီး တောငစပုနေပီ ။ အားတက လာတာမို့ ကနမက ပိုပီးစုပပေးတယ ။ စိုငးရဲ့ ဂေးဥတေပါ ဆုပကိုင ပတသပ ဆော့ကစားပေးတယ .. ။ စုပပေးရငး ပတပေးရငးနဲ့ ကနမပါးစပထဲမာပဲ စိုငးရဲ့လိနတနက မာနကတောငပီးလာပါလေရော ။
အဲ .. နောကဘကက ပထေးကိုဘမောငရဲ့ လီးကတော့ သုတလတပီး မကာမီမာပဲ မာနကပီး တဖညးဖညး ပော့သားတယ ။ စိုငးရဲ့ လီးတနကီး မတတောငလာတဲ့ အခိနမာပဲ ပထေးရဲ့ လီးကပော့ခေပီး ကနမရဲ့ စောကဖုတထဲကနေ ပုတထကသားတယ ။
ပထေးကိုဘမောငလညး မေ့ရာပေါ ထိုငရကသား လဲကသားတယ ။ ဟောဟဲ … ဟောဟဲ .. နဲ့ မောဟိုကနေသံကိုလညး အတိုငးသားကားနေရတယ ။ ကိုဘမောငဟာ သူကိတပီး ကံစညပစမားနေတဲ့ မယားပါသမီးနုနုထတထတလေး ကနမကို အပိုငရပီ ဆိုပီး မီးကုနယမးကုန ရိသမအားတေ အကုနသုံးပီး ဖိုကပစလိုကတာ ( လူကလညး အသကကီးနေပီဆိုတော့ ) မောဟိုက ပငပနးပီး ဖလကပသားဟနတူပါရဲ့ … ။
ကနမကတော့ အသက ၆ ၊ ၇ နစ သေးသားတေ အရမး ဆူဖိုးတဲ့ အရယဆိုတော့ တစခီကောငးကောငးကီး ပီးသားပေမဲ့ နညးနညးမောကသား ရုံပဲရိတယ ။ ဖလကတော့ မပပါဘူး ။ ဆကပီး လိုးခင ၊ ခံခငသေးတယ ၊ ဟော … ကနမလိုပဲ ငယရယ သနစမးတဲ့ စိုငးဟာလညး လီးပနတောငနေပီ ။ ကနမကို တကလိုးဖို့ အသင့ဖစနေပီ ။ ဒီတော့ ဘာစဉးစားစရာ လိုသေလဲ ။
“ဟေ့ . စိုငး ..ဖိုကက အုနးစို့ကာ ..”
“ငါက . အဆငသင့ပဲ …ဖငထောငပီးပဲ ခရမာလား ..”
ကနမက ဖငပူးတောငးထောင မကတက ခပကုနးကုနးလေး ရိနေဆဲမို့ ၊ စိုငးက ဒီလို ပောလိုကတာပါ စောစောက ကိုဘမောငရဲ့ ပငးထနကမးတမးလတဲ့ ဆောင့လိုးခကတေကို တောင့ခံထားခဲ့ရတာကောင့ ကနမဒူးတေက အားပော့ပီး ညတခငသလိုလို ဖစနေတယ ။ နောက တစခီတော့ တောင့ခံနိုငဖို့ မလယတော့ဘူး ။
“ပကကဲ လုပာ x{1039}x{101C}ကိဳကား …”
ကနမက ပောပော ဆိုဆို ပကလကလနပေး လိုကတယ ။
“နင ကလဲဟာ ..” စိုငးက သိပမကေနပတဲ့ပုံပဲ ။ ပထေကိုတော့ ဖငထောငကုနးပေးခဲ့ပီး သူ့က ကုနးမပေးတာကောင့ မကညတဲ့ သဘောပါ ။ ဒီတော့ ကနမက ခော့ခော့ မော့မော့ ပောရတာပေါ့ ။
“ငါ့ဒူးတေ သိပမခိုငခငတော့လို့ပါဟ ။ အခု တစခီတော့ ပကလကပဲ တကလိုးအုနးကာနော ။ နောက ကရငတော့ ငါဖငပူးတောငးထောငပေးမယလေ …၊ နင ဖငခခငလညး ခပေါ့ …”
စိုငးက ဖငခတာကို အတောဝါသနာပါတယ ။ ဒါကောင့ သူ့အကိုကလိုကပီးပောလိုကရတာ ။ ဒီတော့မ စိုငးမကနာ ကညလာတယ ။
“ေအး ..ေအး …”
အဲဒီအခိနမာ ကိုဘမောင လမးမေးလိုကတဲ့ အသံပေါလာတယ
“စိုငးနဲ့ နောင နောငတို့က ဖငလိုးနေကလား …”
“ဒါပေါ့ ကနတောက ..နောင နောငကို ဖငပါလိုးတာ …” စိုငးကခပကားကားပနဖေတယ ။
“ဒါဆို .. ဟနၿပီက …”
“ဘာ ..ဟနတာလဲ ..”
“ဟ ..နောင နောင့ကို စိုငးနဲ့ ဦးမောင နစယောက ညပခကတာပေါ့ ၊ စိုငးက ဖငကိုခ ၊ ဦးမောငက စောကဖုတကိုလိုးမယ လေ မကောငးဘူလား …”
“ဟင … အဲဒီလိုကီး လုပလို့ ဖစပါ့ မလား…၊ ဦးမောငရဲ့ လီးကီးတစခောငးထဲးတောငမ ကနမ မနညး အောင့ခံလိုကရတာ ၊ အဲလိုကီး နစယေကပိုငလုပလို့ ….”
ကိုဘမောငရဲ့ စကားအဆုံးမာ ကနမက အလန့တကား မေးလိုကရပါတယ ။ ဟုတတယလေ ကနမမာ သူ့လီးကီးတစခောငးနဲ့တောင မနညး အားတငးပီး ခံလိုကရတာ ။ အဲ့ စိုငးရဲ့ လီးနဲ့ဖငဆောတာ ခံဘူးတယ ဆိုပေမယ့ သကသက သာသာ မဟုတဘူး အရမးခံလို့ကောငးသလို ၊ အရမးလညး နာပီးအီဆိမ့နေအောင ခံရတာ ။ ပီးတော့ ကနမ ကိုယတိုငလညး အတေ့အကုံမရိသေးတဲ့ ပုံစံသစဆိုတော့ နဲနဲ ကောကမိတာလညး ပါတာပေါ့ ။ ဒါပေမယ့ သူတို့နစယောက ဇတ အတငးလုပလာရင ကနမ လနဆနလို့မရမနးလညး သိပါတယ ၊ သကသာလို သကသာငားပောကည့တာပါပဲ…..။
“ရပါတယ ..နောငနောငရဲ့ ၊ ဦးမောငတို့ အဆငပေအောင လုပပေးမာပေါ့ ၊ မဟုတဘူလား စိုငး ၊..နောကဆို ..အဲဒီလို ညပခတာ မခံရရင နောငနောင အားရမာတောင မဟုတဘူး …”
“ဦးမောင ရဲ့လီးကမ မတောငတော့ပဲဟာ ။ လုပလို့ရပါမလား …”
စိုငးက ခပပုံးပံုးနဲ့ ပော့ခေနေတဲ့ ကိုဘမောငရဲ့ လီးကိုမေးငေါ့ပပီး ပောလိုကတော့ ကိုဘမောငမကနာ စပဖဲဖဲ ဖစလာတယ ။
“ဒါက သုတလတပီကာစ မို့ပါ ။ စုပပေးလိုကရင တောငလာပါလိမ့မယ ။ ကဲ နောင နောင ရေ ….”
ကိုဘမောငက ကနမပါးစပနား သူ့လီးကီး တေ့လာပေးတယ ။ ကနမကလညး အလိုကတသိပဲ သူ့လီးကို ငုံပီးစုပပေးလိုကပါတယ ။ စိုငးကလညး စိတပါနေပီ ဆိုတော့ ကနမက ငငးလိုကလို့ ဘယကောငးတော့မာလဲ ၊ အဲ. မဝံမရဲနဲ့ အတေ့အကုံသစကို စမးကည့ခငတာလညး ပါတာပေါ့ ။
“စိုငး ကေဝိုင ဂယလီ ရိတယ မလား …၊ ယူခဲ့ကာ ..ဒီမာ နောင နောင ဖငနဲ့ မငးလီးကို ရဲအောငသုတ ထားလိုကအုနး …”
ပထေးက ကနမ လီးစုပ ပေးတာခံရငးက ကိုပီး လုပစရာရိတာ လုပနေတယ ။ ကနမလညး ဒူးထောကထိုငရက လီးစုပပေးနေရငးက ဖငဝကို ဂယလီနဲ့ပတပီး ကလိပေးတာ ခံနေရတော့ ဖီလးတစမိုးတက နေတာပေါ့ ၊ အဲ လီးကတောတောနဲ့ ကို တောငမလာဘူး ( ကိုဘမောငကပဲ အသကကီးပီး အားကုနသုံးလိုကလို့လားတော့ မသိပါဘူး ) ။ ၂ မိနစ ၊ ၃ မိနစ ကောကော လောကကို စုပပေးလိုကရတယ ၊ ဒစလုံးကီးတဝိုကကို လာနဲ့လည့ပတပီး လကလိုက ၊ ဒစကီးထိတက အပေါကလေးကို လာဖားလေးနဲ့ ထိုးထိုးပီး ကလိပေးလိုက နဲ့ ။ လကတေကလညး သူ့ဂေးဥတေကို ပတလိုက သပလိုက ၊ ရရလေး ခေလိုကနဲ့ ပညာအကုနကို သုံးလိုကမ … ပနအားပည့ပီး တောငမတလာတယ …။

“ကိုငး … ဒီလိုလုပကမယ .. ၊ စိုငးက မေ့ရာပေါမာ ပကလက အိပလိုက …”
လီးတောငလာတဲ့ အခါ ကိုဘမောငက စီစဉညနကားတယ ။ မိနးမတစယောကကို ယောကားနစယောက ဝိုငးညပ လိုးကတဲ့ ကိစမာ ကိုဘမောငကပဲ အတေ့အကုံဗဟုသုတ ရိတာဆိုတော့ သူက ဆရာကီပေါ့ ။ သူညနကားတဲ့ အတိုငး ကနမတို့ မောငနမ လိုကလုပကရပါတယ ။ စိုငးက ခံတငပေါမာ ပကလကအိပပီး သူ့လီးကို ထောငထားပေးတယ ။ ကနမက စိုငးမကနာဘက ကောပေးပီး စိုငးကိုယပေါတကခ ထိုငရတယ ။ မတမတကီး တောငနေတဲ့ လီးခောငးကို အသာဖငဝမာ ဆဲယူတေ့ပေးပီး တငပါးကီးကို အောကဖိခ ပေးရတယ ။
ကနမဟာ စိုငးနဲ့ ဖငဆောဖူးပီးပီ ဖစပေမယ့ ၊ ကနမက ကုနးပေးထားရပီး စိုငးက နောကကနေ တကခဆောတဲ့ အနေအထားမိုးပဲ ဖစပါတယ ။ အခုလို အပေါက တကခပီး ကိုယ့ဖငပေါကထဲ လီးသငးယူရတာက အတေ့အကုံဆနး တစမိုးပေါ့လေ ။ သူ့လီးမာရော ကနမ ဖငဝမာပါ ကေဝိုင ဂယလီတေ ရဲနေအောငသုတ ထားပေမယ့ လီးဝငလာတာနဲ့ အမ နာတာတော့ နာ လပါတယ ။ ဒါပေမယ့ ကနမက စိုငးရဲ့ လီးတစခောငးလုံး ဖငထဲဝငအောင သငးယူပေးလိုကပါတယ ။
အဲ ဖငပေါကထဲ လီးအဆုံးဝငသားတဲ့ အခါကတော့ ပထေးက စကားနဲ့တောငပောမနေတော့ဘူး ၊ ကနမကို ဒူးနစဘကကေး ၊ ပေါငကို ခပကားကား လုပ ၊ လကနစဘကနောကကို ပစထောကပီး ခပကော့ကော့ အနေခိုငးတယ ။ ဒီအခါမာ အဖုတက ရေ့ကို ခုနးမောက ထကလာတယ ။ ကနမ ငုံကည့နေတုနးမာပဲ ပထေးက ပေါငကားထဲ ဆောင့ကောင့ ဝငထိုငပီး သူ့လီးနဲ့ အကဲ ကောငး အတိုငး ပတဆဲရငး အဖုတဝလေးမာ တေ့လိုကတာမို့
“ဦး .. ဦးမောင ..၊ ဖစ ..ဖစပါ မလာ ..ဟင ..၊ ဦးမောင ..လီးက အကီးကီးပဲ …”
စာကလေး အမောကနဲ့ ခိနသလို ဖစနေတဲ့ သူ့ လီးကီနဲ့ ကနမ စောကဖုတလေးကို ကညရငး အထိတထိတ အလန့လန့နဲ့ ပောလိုကမိတယ ၊ ပထမ တခေါက တုနးက ကာမဇောတေ စတတကနေပီး သေခာလညး မကည့မိခဲ့တာဆိုတော့ အခုမ ၊ သေခာကည့ရငး လန့ နေမိတယ ။ ဖငထဲမာလညး စိုငးရဲ့လီးက အပည့အသိပ ဝငနေတာကိုး ။
“မကောကပါနဲ့ နောင နောင ရဲ့ ..အရမးနာအောင မလုပပါဘူး ..၊ အခုနကတင တခီးလိုးပီးသား ပီပဲဟာ …”
ဟုတတော့ ဟုတပါတယလေ အခုနလေးတင ဒီလီးကီးနဲ့ အလိုးခံပီး တစခီကောငးကောငးကီး ပီသားတာ ဘာကာသေတာမတလို့ ..၊ ကိုယ့ကိုကိုယ အားတငးထားလိုကတော့ ..၊ ပထေးက သူ့လီးကီး စောကဖုတထဲကို လိုးသငးလိုကတယ .. လောကနဲ တဝကကောကောလောက ဝငသားပေမယလို့ ကနမ စောကဖုတထဲမာ ပူဆငးသားတာပဲ …၊
“အ ..အား .. ဦးမောငရယ … အ ..ဖညးဖညး ..ဖညး…ဖညး ..အမလေး ..ကနမ စောကဖုတထဲမာ ..ပူဆငး သားတာပဲ ..အ ..ဖညးဖညး ..ပဲ လိုးပါဦးမောငရဲ့ …. အ ..အ ..”
နာလို့ အောလိုကမိတော့ ကနမနဲ့ မကနာခငးဆိုင ရငခငး မအပတအပရိနေတဲ့ ကိုဘမောငက ဝငလကစ သူ့လီးကို ဖညးဖညးပဲ ဆကသငးပီး အနာသကသာအောင ကနမနို့တေကို ကုနးစို့ ၊ ပါးစပခငး ဖိကပစုပနမးရုံတင မကပါဘူး ၊ ကနမ တငတေကိုလညး လမးလမးကိုငပေးလိုကသေးတယ ၊ အဲ သူ့လီးလညး အဆုံးဝငသား တဲ့အခါမာတော့ စိုငးက အောကကနေ လီးကို ကော့ပင့ထိုးပီး ကနမ ဖငကို လိုးသလို ၊ ပထေးက အရေ့ဘကကနေပီး လီးကို ဆောင့ဆောင့ သငးပီး စောကဖုတကို လိုးတယ ။ ဖငနဲ့ စောကဖုတ အပေါကနစပေါကလုံးမာ လီးတစခောငစီ ထိုးသငးပီး လိုးပေးနေတာကို တစခိနတညး တစပိုငတညး ခံနေရတာမို့ ကနမအဖို့ အတောလေး ကောငးပါတယ ။
ဒါပေမယ့ ယောကားနစကား ညပနေပီး ပကလကကီး ကော့ကလနကီး ဖစနေတာမို့ ဆယမိနစလောက ကာလာတော့ ကနမခါးတေ နာလာတယ ။ ကနမ တခုခုပောမလို့ ပငနေတုနးမာပဲ…
“စိုငးရေ .. နေရာ ပောငးကအုနးစို့ ကာ … တောကာ ပုံစံစုံအောငး မလုပရပဲ သုတတေထကကုနလိမ့မယ …”
တောတော ပါးတဲ့ လူကီး ကနမကို ဖငလိုးလို့ရအောင အကကဖနတာ ။ မသိဘူး မတလို့ ၊ အဲဒီတုနးကတော့ ကနမတို့ မောငနမလညး ဘယနားလညအုနးမာလညး ။ ပထေးကို ဆရာတငထားရတာကိုး ၊ ဒီတော့ သူပောသမ လိုကလုပရတာပေါ့ ။ စိုငးကတော့ ဖငလိုးရတာ အရိနတကခါစမို့ သိပကေနပဟနမတူဘူး ။ ဒါပေမယ့ ပထေးက ကနမ အဖုတထဲက သူ့လီးဖုတပီး ဖယဆငးသားပီ ဆိုတော့ စိုငးလညး ဘာတတနိုငမာလဲ ကနမကလညး အသာထပစလိုကတာ ဆိုတော့ ကနမရဲ့ ဖငထဲက သူ့လီးကတထကသား ပီကိုး …။

စိုငးနဲ့ ပထေးနေရာခငး ပောငးကရတော့ မာပေါ့ ။ ဒါပေမယ့ ပထေးက အကကတစမိုးဖနတယ ။ ကနမကို လေးဘကထောက ကုနးခိုငးပီး ကနမ ဖငဝနဲ့ သူ့လီးကို ဂယလီတေ ရဲနေအောင ထပသုတတယ ။ ပီတော့ သူ့လီးကီးကို တေ့ပီး တအိအိ ထိုးသငးတယ ။
“ငါလီးက အရမးကီးတာ ဆိုတော့ ၊ အပေါကနေ ဖိခပီး နောင နောင ဘာသာ သငးယူရင ဖငထဲ အဝငဖောင့မာ မဟုတဘူး ။ နောငနောင လညး အရမးနာလိမ့မယ ။ ဒါကောင့ ဒီလိုကုနးခိုငးပီး ဖငထဲကို လီးအရသငးပေးရတာ ။ နောငနောင့ ဖငထဲ လီးဝငပီး အထာက သားမပဲ စိုငးက… နောငနောင့ စောကဖုတကို လိုးပေါ့ ..ဟုတလား …”
ပထေးက ဒီလိုပောဆို အကောငးပတာကောင့ ကနမလညး ဟုတနိုးနိုးနဲ့ ကုနးပေးလိုကရတာ ပေါ့ ။ အမနက ကနမဖငကို သူတစယောကတညး ( နညးနညး ပါးပါး လောက ဖစဖစ )၊ စိတကိုကလိုးခင့ ရအောငဖနတာပါ ။ ကုနးပေးထားတဲ့ ဖငပေါကထဲးကို လီထိုးသငးတော့ ကနမဟာ ထန့ထန့ လူးပီး အား …အား … အီး … အီး … အောဟစရပါသေးတယ ။ နာလိုကတာလညး ဖငကဲမတတပါပဲ ။ အဲ လီးအဆုံးဝငပီးတော့ အထာကအောင လုပပေးတယဆိုပီး ပထေးက အခက ငါးဆယလောက မနမန တမိုး ၊ ခပသကသက တစဖုံ ၊ နညးနညး ကမးကမးလေး တစနညး ဖငလိုးလိုကသေးတယ ။
“ဦးမောင …၊ မပီးတော့ဘူလာဗာ …၊ ကနတောလညး နောင နောင့ ကို လိုးခငနေပီ …”
ပထေးက သူတစယောကထဲ ကနမဖငကို လိုးနေတာ နဲနဲ ကာသားတော့ စိုငးက စိတမရညတော့ ဘူ ..
“ဟေ … အေး …၊ အဲဒါဆို ..စိုငးက နောင နောင ရေ့မာ ပကလက အိပလိုက …”
ပထေးက ဘယလိုအကကသစတေ ဖနနေပနလညးတော့ မသိပါဘူး ၊ စိုငးကတော့ လေးဘကထောကပီး ဖငလိုးခံနေတဲ့ ကနမရေ့မာ ပကလက စငးစငးကီး လာအိပတယ
“ကဲ ..နောငနောင ရေ ဒီပုံစံ အတိုငးပဲ လေးဘကထောက သားပီး စိုငးအပေါ တကခလိုက …၊ ဖငထဲက လီးလညး ကတထက မသားစေနဲ့ အုနး …”
ကနမလညး ကိုဘမောင ပောသလို လေးဘကထောကရကက ရေ့ကို တရေ့ရေ့တိုးသားလိုကတော့ ကနမ ဖငထဲက သူ့လီးကီး အပငကို တဖညးဖညး ထကလာတယ ၊ အဲ့ ..ဒစပေါလုနီးနီးမာ ပထေးက ကနမ ဖငဆုံကီးကို လကနဲ့စုံကိုငထိနးထားလိုကတော့ ကနမက ရေ့ဆကတိုးလို့ မရတော့ဘူး ၊ အဲဒီတော့မ ပထေးက ရေ့ကို ဆကကနဲ့ တိုးလာတယ .. သူ့လီးလညး ကနမဖငထဲ အဆုံးထိ ဆောင့ဝငလာတာပေါ့ ။ ပထေးကတော့ စံပဲ ကနမဖငကို ဘယလေကတောင လိုးခငနေလညး မသိပါဘူး .. လေးဘကထောက တားသားရငးနဲ့တောင ရသလောကနဲ့ ကနမဖငကို ဆောနေသေးတယ ၊ ဒီလိုနဲ့ ကနမဟာ ရေ့နဲနဲတိုးလိုက ပထေးကိုဘမောငက နောကကနေ ဖငဆောရငးလိုကလာ လိုကနဲ့ နောကဆုံးတော့ ကနမက ပကလကအိပနေတဲ့ စိုငးအပေါ တကခမိပီး စောကဖုတဟာလညး ထောငထားတဲ့ သူ့လီးနဲ့ တည့တည့ ရောကလို့လာပါတော့တယ ။
“နောင နောင ရေ ..၊ ညညးဖငကီးကို အောကဖိခပီး ..စိုငရဲ့လီးကို စောကဖုတထဲ သငးယူလိုကကာ ….”
အဲ့ … ပသနာက အဲဒီမာ စတေ့တာပဲ ကနမက ဖငကီးကို အောကဖိခမယ လုပတာ ပထေးက သူ့လီးကီးကို ကနမဖငထဲ အဆုံးသငးထားတာဆိုတော့ ဖငထဲမာ ကန့လန့ထိုး ခံထား သလို ဖစပီး ဘယလိုမ အောကကို ဖိခပေးလို့မရဘူး ..၊ အားစိုကပီး နဲနဲ ကိုးစားကည့တယ ..မထူးဘူး
“ဦးမောင …၊ ဦးမောင လီးကီးကို နဲနဲပနထုတပေးပါအုနး ၊ ဒီမာ ကနမ ဖငကို အောကဖိခလို့ မရတော့ဘူး …၊ ဦးမောငလီးက ကနမဖငထဲမာ ကန့လန့ ထိုးထားသလိုပဲ …”
ဆိုမ ပထေးက သူ့လီးကို ဒစပေါရုံလေး ကနမဖငထဲက ပနထုတပေးတော့မ ကနမမာ ဖငကီးတေကို အောကဖိခပီး စိုငးရဲ့လီးကို စောကဖုတထဲးသငး ယူလိုကရပါတော့တယ … ။ စောစောတုနးကလို နစယောကကားညပပီး ပကလကကော့ကလနကီး ညပအလိုးခံရတာထကစာရင ဒီပုံစံကတော့ ကနမအတက ပိုလို့ အဆငပေပါတယ ကနမက လေးဘကထောက ဖငကုနးပေးထားရပီး စိုငးက အောကကနေ သူ့လီးကို ကော့ပင့ထိုးကာ စောကဖုတလိုးပေးနေ သလို ၊ ပထေးက လညး အနောကဘကနေပီး ကနမဖငကို စိတရိ လကရိ ဆောင့လိုးပေးနေတယ ….။ တဲလဲကနေတဲ့ ကနမနို့အုံကီးတေကိုလညး စိုငးက စို့ပေးလိုက ၊ ပထေးကိုဘမောငက လကလိပီး စုံကိုင ဖစညစလိုက နဲ့ ကောငးလိုကတာတော့ မပောပတတအောင ပါပဲရင ။
အဲဒီ ညကတော့ ကနမတို့ သုံးယောကဟာ ဝကဝကကဲအောငကို လိုးက ဆောကတော့ တာပါပဲ ။ လိုးနညး ပုံစံတေကလညး စုံသလား မပောနဲ့ ၊ ကုနးလိုက ၊ မောကလိုက ၊ တစောငးကေးလိုက ၊ အိုး … ကနမထငတယ ..။ လိုးနညးပုံစံတေ ရိသမ အကုနသုံးပီးကို လိုးခဲ့ကပုံ ပါပဲ ။ ပထေးကိုဘမောငကပဲ နညးပရေ့ဆောငတာပေါ့ ။ ဒီတော့ သူကပဲ ကနမကို အကောငးဆုံးနဲ့ အမားဆုံး လိုးခဲ့ရတယ ..။ အခုပဲကည့လေ ပုံစံနစမိုးပောငးပီး ကနမကို ညပဆောကတာတောင သူက အပေါကခညပဲ နေပီး ကနမ ကို သူ့စိတကိုက လိုးခဲ့တာပဲ မဟုတလား …၊ လိုးလိုကကတာ မိုးစငစငလငးတဲ့ အထိပါပဲ ။ နောကဆုံး ကနမတို့ သုံးယောကစလုံး ဖလကပကုနကတော့မပဲ ၊ လိုးခနးတေ တစခနး ရပနားသားပါတော့တယ ။
အကာလ အမောငထဲမာ ကာမ အမောငဆိုတာ ၊ အမောင တကာ့ အမောငဆုံး မဟုတပါလာရင ။ အဲဒီ အမောငဆုံး ထဲမာမ ကနမတို့လို့ အမိုကဖုံးနေတဲ့ ဇာတလမးတေဟာ အဆုံးသတသင့ ပီးလားလို့ …..

ေရးသူ – အမညသိ ။
စာရိုကပေးသူ – komaungko90 ။
ဝနခံခက – မူရငးဇာတလမးက အဖားရူးပီး တမိုးကီးဖစနေသလားလို့ ။ ဒါနဲ့ပဲ မူလ ဇာတရငးရဲ့ အရသာလညး မပောကအောင ကောရိုးယူပီး နဲနဲလေးတော့
ထည့သငးဖည့စက ပေးထားပါတယ ။ အဓိက ကတော့ ပိုပီးဖတလိုကောငးသားအောငပါ ။ နားလညပေးနိုင မယလို့လညး ယူဆပါတယ ။