ဟငး .. ထီ .. ဒီနားကလဲ နံလိုကတာ .. ဟယတော့ … ခေးခီး ” ပထဝီဆရာမ အေးအေး ထငးရူးပငခေရငး၌ ဝငထိုငရငး အလန.တကားအောရငး ထိုငရာမပနထကာ ထမီကိုငုံ.ကည့နေခိုက သူတို.သုံးဦးလစထကခဲ့ကလေသည။ သညကိစ ဤကိစ … ရေဆုံးရေဖား အငယ့အား ပောပရန ကိုအောငစိုးဝနလေးနေမိသည။ “အငယ… ငိုခငတယ …အကိုစိုးရယ ” “ငိုလေ.. ငိုလိုက .. ခလေးတေတော့ငိုရင အားရိတယတဲ့ ” “အကိုစိုးက မကငနာတတဖူး ” “အကငနာဆိုတာ ဆယတနးအောငမ ပောရငပိုကောငးမလားဆိုပီး .. ငါဘယသူ.မမပောခဲ့ဖူးဘူး … အငယ” “ဘာလဲ … ဆယတနးမအောငခငပောတော့ရော ” “စိတကူးယဉအိပမကပကပယရင လူတေမာခံစားရလေ့ရိတဲ့ ကေကဲမုမိုးကို .. ငါမခုံမငတတသေးဘူး ” “အစကိုစိုးမ မခစတတသေးတာ ” “နင ပကထရစကို ဘာကိုခစတာလဲ ”
“ဘယသိမလဲ …ခစတာပဲသိတာ ” အငယက ရကရံ.နီရဲသားသောမကနာလေးငုံ.သားကာ တိုးတိုးလေးပောသည။ ရငဖိုလိုကမော လေသံလေးပါသည။“နင့အရယက ငယသေးတယ အငယ … စိတလုပရားတတတဲ့အရယလေး .. ကိုယ့ကိုခစတယလို.ပောလာသူတိုငးကို ရငခုနတဲ့အခစလို.ပဲ နငတို.နားလညသေးတာ ” “အစကိုစိုးစကားကို အငယလိုကမမီပါဘူး ” “အဲ့ဒါ အလကားနငပောလိုကတာ . ငါသိတယ နားလညတယ … သိပနားလညတယ … ခစတယဆိုတာ ဖိုမတေအတက မလဲမသေ ကုံလာရမဲ့ကိစပါ … ငါအပစမပောဘူး … ဒါပေမဲ့ ပညာသငနေတုနးမာ အနောကအယကမဖစစေခငဘူး … အေး ဘဲ.ရပီးရင စဉးစားတော့ ” “အိုးး မဟုတတာ … အခစကိုသော့ပိတထားလို.ရလား” “မတောကတခေါက ဝတုထဲကစကားလုံးတေ ငါ့ရေ.မာမသုံးခငစမးပါနဲ. အငယ.. နင့ထက ငါစာဖတသနတယ ” ကိုအောငစိုးစကားပောရငး ကောငးဝငးအပငသို.လမးထကခဲ့သည။
အငယက မမီမကနးလေးလိုကလာသည။ “အစကိုစိုး .. မညာနဲ. .. သူနဲ.တေ.ခဲ့တယမို.လား ..ဟင …ပီးတော့ … ကရငမနဲ.ဖစနေပီလို့ ပောတယမို. လား … အစကိုစိုးတောငထိုးသေးတယ … ဝေလငးဆဲလို.တဲ့ ” “ဟင နင့ကို ဘယသူပောလဲ … အငယ ” အငယက ကေကေကဲကဲလေး လုပရယရယပသည။ “ဟငး ..ဟငး.. အစကိုစိုးရယ … အငယ့မာလဲ အပေါငးအသငးတေနဲ.ပါ .. ပောပကတာပေါ့ နော ” “အေး .. နငသိရငပီးတာပဲ . နောကတစခါ ပနာဖစရင ငါဝငမရငးခငဘူး … ဒါပဲ ” “မဖစစေရပါဘူး အစကိုစိုး ” … “အောငစိုးရေ .. တစရာ့ငါးဆယ အရငခိုးခဲ့ဟေ့ ” “ဟုတကဲ့ လေးလေး ” ဦးလေးဖစသူမာ စိုကပိုးရေးဖင့အသကမေးဝမးကောငးပုနေသူ … စစပနတစဦးဖစပီး စညးစနစကန တငးကပသည။ပနးမားတပေ.တပိုကနင့အောငစိုးအိမဆီပနလာသည။
“ကိုအောငစိုးက ဒီနစဆယတနးလား ” ပနးဖောကသည မလေး မခငထေးကနုတဆကမေး မေး၏။ “ကိုးတနး ပါ … ကနောက ကောငး .. ကောငးနေ နောကကတယလေ ” “အော .. ဟင ပနးတခို.ကပိုးတေနဲ.တော့ ” “ဗာ … ပိုးတေ.တယ ” အောငစိုးလန.သားသည။ ဂနမာခငးကို ပိုးစိမးကလင ဖောကသညမားမကိုကတတခေ။ မမငရသောလညး အငုံပင့မားထဲ၌ ဘသားခောတို.ကခိုနေတတပီး ပင့အာလာသောသေးမငသည့ ပင့ခပမားကို အရုပဆိုးစာ ကိုကဖတတတကသောကောင့ဖစသည။ “ပေး .. ကနော လဲပေးမယ ” “ရပါတယ .. ဟို .. ပိုးတေ.တဲ့အကောငးပောတာ ” အောငစိုးလမးယူလိုကသော လကက ခငထေးရငနစမာကို အိကနဲ .. ထေးကနဲ .. နိပလိုကဖိလိုကသည။ ခငထေး အံ့အားသင့ပီးနောကသို.တန.သားလေသည။
မခငထေးမာ အသက ၂၃ နစခန့ရိပီး လုံးကီး ပေါကလကီး ညိုစိမ့စာ ခောမောသူဖစသည။မကနာလေးကအဆင့အတနးမင့မင့လသည။ ခောသည။ သယတနးထူထဲသော မကခုံးလေးမားက နကမောငနေပီး မကဝနးအစုံကပာလဲ့နေသည။ ထငးထငးလေး ပေါနေသောနာတနလေးက စငးနေသည။ သေးကေးသော နုတခမးဖူးဖူး ပည့ပည့လေးက အမဲလို ဆေးမဆိုးပဲ ရနးစိုနေတတသည။ အောကနုတခမးလေးက ပိုမိုထူထဲပီး အလယ၌ခိုင့ဝငနေသယောင…။ တငးတငးရငးရငး ရငနစမာက ပေါကစီနစလုံးနယ အိအိထေးထေး ကိုငမိရာ … ဖိနးကနဲ … ရိနးကနဲ တုနသား၏။
အနီပင့ အနကခံထမီလေးကို တငးနေအောငစညးနောငထားသော ခါးအောကမ တငပါး ကစကစလေးမားက လုံးကမောကတကနေပီး .. အိပဲ့ပဲ့ကီးမဟုတဘဲတငးတငးရငးရငးဖင့ ရငမောဖယ ကစလစလပနေကသည။ထမီတိုတိုဝတထားသဖင့ ပော့ပောငးရညလားသော ခေသလုံးမေးပါးပါးတို့က နငးရေတို.ဖင့စိုပီးကပနေသညမာအတေးခဲ.စိတကူးယဉစရာကောငးလ၏။ “သား… အရမးပဲ ” မခငထေး ပနးမားကို ပနးခငးထဲသို.ထောငပီး စီထည့ကာအတောလေးရကသားဟနနင့သညတစခနး ပောသည။ကိုအောငစိုး နားရကကီးမားနီပီး .. လဒကီးလို ငေါငစငးစငးလုပရင .. မေကီးကို ကည့နေသည။ “သားမယ … တောငးပင့ပေး ” ခငထေးက အောငစိုးကိုမကည့ပဲ ဘုဆတဆနပောသည။
အောငစိုးက သံပတအရုပကီးလိုပင … ခငထေးအမိန.အတိုငး တောငးကိုပင့ပေးလိုကသည။ မကနာနစခုက တစပေခန.အကာ၌ ဆုံမိကသည။ တဒငလေးရယပါ။ ရီလဲ့ ခိုရငနေသော ခငထေးမကဝနးလဲ့ပာပာကို အောငစိုး သေသေခာခာ တေ့လိုက ရသည။နုတခမးက စူထားသောလညး ထောင့ကေးလေး၌ အပုံးရိပလေးမားခိုတယနေသညကိုတေ.လိုက ရသည။ ” ခေးကည့ ဦး ” ခငထေးအသံက ဘုဆတဆတ ထကလာပန၏ ။ အောငစိုး စကရုပကီးဖစနေရာသည။ ရနလုံကီး၏ လညပငးကို အရေပားမဆဲကိုငထားလိုကသည။ခငထေး ဘောကဆတ ဘောကဆတဖင့ ခံဝသို. ခပသုတသုတထကသားသည။ တငပါးသားလေးမား နိမ့ခည မင့ခညဖင့ အောငစိုးကို ပကရယ ပုသားကသည။အောငစိုး ရငတေခုနနေသည။ ရယခငသလိုလို .. ဟေး ကနဲ တအားအောပစလိုကခင သလိုလို … ဘယလိုကီးမနးမသိပဲ အီလညလညကီး ခံစားလိုကရ၏။ ” ဟူးး မလယပါလား ခငထေးရယ ” . ရေမေးနံ.အကောငးစားလေး နာခေါငးထဲဝငလာသည။ ပီးတော့ .. စံပယ … စံပယနံ.မေးမေးကူကူလေး ..။
” အစကိုစိုး .. မုန.စားမဆငးဘူးလား ” ” အော .. အေး .. စာရေးစရာရိလို. ” ” ရညးစားစာလားဟင ” ” ရညးစား စာမဟုတဖူးဟေ့ .. ကဗာ ဗ ..ကဗာ ” ” အံမယ .. ကီးကယလိုကတာ .. ပပါဦး ” ” သားစမးပါဟာ .. ပီးမဖတ .. မဆုံးသေးဘူး ” ” ပီးသလောကပဲကည့မယလေ .. လနပစမးပါ ” ” ဟာ .. ဒီကောငမလေး .. ဇတပဲ .. ဖယစမးပါ ” အောငစိုး လကဝါးနင့အုပထားသော ဗလာစာအုပကို အတငးဆဲဖယပီး ရေးလကစ ကဗာကိုဖတသည။ ” အပင့သေးသေး … မမေးရကဖူး .. သူမားခူးလဲ .. ရငမူးစာလင .. ငါမမငခင .. ငါ့ရငခငမာ … ကဗာက တို.လို.တဲလောငးကီးဖစသည။ မဆုံးသေး … ” ငါ့ရငခငမာ ဘာဖစလဲအစကိုစိုး … ဆကရေးလေ ”
” နေစမးပါဦးဟာ .. ကာရနရာမရ ရတဲ့အထဲ ” တငလကီးနင့ ဝေလငးကောငးစာသငခနးထဲဝငလာသည။ ” အလဲ့ .. ကဗာရေးနေသလား.. အငး .. ဘာတဲ့ ” ကဗာကို ပိုငတူဖတသည။ ပုံးကသည ။ ဝေလငးက ” ငါဆကရေးမယ … ကည့ ” ဟုဆိုကာ … ငါ့ရငခငမာ… အီအီးပါလင … ငါပငဆေးကောရလိမ့မည… ” ဟာ .. သားပါပီ .. ပကပါပီကာ ” အောငစိုး ထအောသည။ အငယက ခကထိုးခကလနလေး လကခုပလကဝါးတီးကာ အူနိပပီးရယသည။ ဝေလငးကဘောပငပစခပီး ထကပေးသည။ တငလကီးက ကဗာစာရကကို ယူကာထကသားသည။ ” ဟေ့ကောင .. ဘယယူသားဦးမာလဲ ” ” နံရံကပစာစောင ဘောမာသားကပပေးမယလေ … ဟား ဟား ” ပောပောဆိုဆို တငလကီးကထကပေးသည။
” နငလာရုပလို. .. သား .. နင သာသနာဖက ” ” ဟင အငယ သာသနာဖက .. ဟုတလားဟင အစကိုစိုး ” ” ဟုတတယ .. နင ” အောငစိုးစကာမားတန.သားရပသားကရသည။ မောလင့မထားပဲ အငယမကရညမား ပိုးပိုးပေါကပေါကကီးကလာသည။စာရေးခုံကိုထောကထားသောလကကလေးအစုံက တသိမ့သိမ့ လုပရမးကာ အသံမထကပဲငိုလေသည။ ” ဟောဗာ … ဒါလေးပောတာ … နငကဘာဖစရတာလဲ ” ” သူမားပောတာ အငယခံနိုငတယ … အစကိုပောတာအငယခံလို.မရဘူး … သိလား … အစကိုပနးနဲ.ပေါကလဲ အငယနာမာပဲ …သိရဲ.လား ” စောကကိုးနဲ … စကားကီးတေ အငယပောရဲနေပီ။ မကရညအပည့ မကလုံးကီးမားဖင့ စူးရဲရဲ ကည့ကာ ပောနေပုံက စိတထိခိုကမုကို ဖောပနေကလေသည။ ” ကဲ .. ဒါဆိုလဲ … နောကကို အစကိုမပောတော့ဘူး .. နော .. တိတပါ ညီမရယ … ကောငးသားတေမငကုနရငပောစရာတေဖစကဦးမယ .. တိတတော့ နော ” ” ခုမ လာမခော့ပါနဲ့ .. သူမားကို သာသနာဖကလို.ပောပီးမ .. ဟနး ” ကိုငး … မရေငယ .. ခာကနဲ လည့သားပနတော့ မစစို.ပေါကကီးလိုဖံ.ထားဝိုငးဝနးတဲ့တငပါးကီးနစလုံး က ခငထေးကဲ့သို.ပင အောငစိုးက သရောသားပနပါပီ။ ရာသီတေထဲ၌ အောငစိုး ဆောငးကိုခစသည။
ဆောငးခစသော မိနးကလေးမားနယ ဆောငမာပင့သော ပနးမားကိုလညးအောငစိုးယုယ မတနိုးတတသည။လေးလေး စညးကမးတကခိုငးစေမုကောင့ နံနက မိုးမလငးမီ အောငစိုးကနးမာရေးလေ့ကင့ရသည။ပီးမ ပနးခိုးရသည။ ဂနမာခငထဲမ အေးစက စိမ့ကင နေသော နငးစကမားက ဆယတာအငီအဖားပိုငးကို စိုစတကသည။ဝေ့ဝေ့ ဝဲဲကနေသော နငးတို့က နံနက ၈ နာရီခဲအထိ မကဲမစင …အတောအတနမင့နေပီဖစသော နေလုံးကို နငးတေကား၌ ရေးရေး မငရတတ၏။ ခံ အလညကောနင့ လကဝဲဘကထောင့၌ ဘတကူးထားသော နငးဆီတနးကီးမား ရိသည။ ခံနောကဖက၌ ဒူးဆစသာသာစံပယတနးကီးမားဖေးဖေးလုပပင့နေက၏။ ဘာမနးလဲမသိ … စံပယနံ.ရလင အငယ့ကိုသတိရသည။ ဂနမာနံ.ရလင ခငထေးကိုသတိရသည။ခေးခေးနံ.နံလင ဝေလငးကိုသတိရတတသည။ အတေးမားမရေမရာနင့ ပနးညပကပကေးဖင့ နငးဆီမားကို ညပရငး တစဆုပပီး တစဆုပ မေမာ ပုံ၍ ခထားခဲ့သည။
” လတ … လတပါ .. ဦးလေးရယ … လတပါ ” မငကငးကကညလငနေပါသည။ နငးမဖုံးပါ။ ခငထေးနင့လေးလေး အပေါစီးမ ခငထေးကို ခထားသည။ တဲလောငးကီးကနေသောလိငတနမဲမဲကီးက အကညးတနရကစကမည့ဟနကို ဆောငနေ၏။ အောငစိုး ကောကရုပကီးနယ ငိမသကသား၏။ ထာဝစဉတညတန.ခဲ့သော အိနေသိကာ ပည့ဝခဲ့သောလေးလေး အဘယကောင့မဖယမရာအမုကို ပုလေဘိသနညး။ ခငထေးခေနစခောငးကို ကေးကောကရုနးကန ရာသည။ထမီလေးက တစခါတစရံ ဟောငးလောငးလေးဖစသားပီး .. ပေါငတံညိုညိုကီးမားကားမ မရေမရာ မသဲမကဲမဲကနဲ .. မဲကနဲ မငနေရသည။ ” ငိမငိမနေစမးပါ ခငထေးရယ … နင့ကိုငါယူမာ ပါ ” ” ဟင့အငး ဟင့အငး … ခငထေးကောကတယ .. ဟင့အငး ” ” နင ငါ့ကိုယူရင .. ဒီခံလဲ နငပိုငမာ … သိရဲ.လား ” ခပပေါပေါ ခပသပသပ စညးရုံးရေးစကားကီးကို လေးလေးပောနေသညမ ဟုတပါလေစဟု စိတ၌တေးမိ၏။ ကသုတကယကမငကငးက အောငစိုးရငကို တဒိနးဒိနးခုနစေသည။ ဆောငးနံနကခငး၏ ထုံသငး မေးကိုငသော ပနးရနံ.တို့သည လင့ပကပယသားကသည။
အေးခမးငိမသကခငး ခံစားမုအစား အကညးတန အဓမဆနသော မငကငးက အစားထိုးဝငရောကလာသည။အောငစိုးလကထဲမ ပနးညပ ကပကေးလေးကို တခပခပ ညပနေမိသည။ စိတတေလုပရားလနးလသည။သနားစဖယ ရုနးကနအောဟစ နေရာသော ခငထေးကို ပသို. ကူညီရပါမညလညးဟု စိတအစဉက အပေးအလား စဉးစားလကရိသည။ လေးလေးက သနမာထားကိုငးသမ စစပနပီပီ လညး စိတမနကိုယမနရိသူဖစသည။ လေးလေး … အား. ခငဗား မတရားမလုပနဲ. …ဘာညာဆိုပီး ဝငရောကလူစာလုပဖို.ဆိုသညက အောငစိုးအိပမက တောင မမကရဲသော ကိစတစရပဖစသည။ ခငထေး ကားခံတငးဝ၌ သေးသံရဲရဲဖင့ လူးလန.နေရာသော သားကောငလေးပမာ သနားစရာ ကောငးနေသည။
စစစပကယ ဂိုငးပတကိုသာ ဝတထားသော လေးလေး၏ လကမောငးကကသား ကီးမားက အမောငးလိုက ဖုထစကရနေသည။ကီးမားတုတခိုငသမ အလေ့အကင့ အပည့အဝရရိ ထားသော ပေါငလုံးကီးမားကလညး မာကောကစလစလသည။ခငထေး၏ ဖူနုဖေးလသောလကဖဝါးလေး အစုံက လေးလေး၏ ပေါငကီးမားကို ကိုငထား၏။ မကနာဝိုငးဝိုငးလေးကို ဘယညာ အဆကမပတ ရမးခါရငး အားအငအစမးကုနဖင့ ရုနးကနနေသည။သနမာထားကိုငးလသော လေးလေးလကခောငး ကီးမားက ခငထေး၏ လုံးဝနးပည့တငးသော ပုခုံးလေးနစဖကကိုကစကစပါအောငဆုပထားသည။
လိငတနမဲမဲကီးကို ခငထေး မကည့ရဲ … တစခါတစခါ မငကငးထဲ၌ ကကသရေမဲ့စာမငလိုကရတိုငး ခငထေးတစကိုယလုံး သေးမားပကပကဆူကုနသည။ ” ရင .. ခေးကင့ခေးကံ မကံနဲ… လူယုတမာ ” ခငထေး အသက ၂၃ နစဝနးကင့၌ လူတကာနင့ တန.တညခိုငကညစာ နေလာခဲ့သူလေးဖစသည။ မထိတထိ ရိတိတိ လုပလာလငလညး ပါးဆဲရိုကရဲသော သတိက အပည့ရိသည။ ယခုဟာက … စံပယခငးသားကည့ရအောငဟု လိမလညခေါယူလာပီးမ ယခုကဲ့သို. အဓမပုကင့ ခငးဖစသည။ လေးလေးအသက ၄ ကောပီ။ စိတထားမနမနဖင့ ခငထေးတို.ပနးဖောကသညမားကို ဆကဆံ လာခဲ့သညမာလညးလေး ငါးခောကနစ လောကရိနေပီ။
လေးလေးသညနယ ယုတမာပကစကလိမ့မညဟု ခငထေး ထငမထားခဲ့ခေ။ကားသတဝါကို သားဖဲကည့မိသော ခငထေးတို့လို မိနးကလေးမား အယုံလယမု ရလဒက နောကဆုံး သညသို.သာဖစတတသညကို ခငထေးမသိခဲ့ပေ။ ခငထေးရငတေ လိုက၍ လိုက၍ မောလာသည။ မကလုံးတေ၏ အကညမငစမးအားမားလညးေဝါးလာသည။ပါးနစဖက နဖူးနင့ ပေါငသားမားက နငးစကတို.၏ အေးမခငး အထိအတေ.ကို ရယူခံစားနေရမနးခငထေးသိသည။ သို.သော ခေးစီးမား စို.ထကလာနေသည။ ဒေါသစိတ ရကစိတမားဖင့ ရုနးကနတနးထိုးရငး လူမဆန လနးသော လေးလေး၏ လီးကီးကို ခငထေးမငနေရ၏။ ထိပက ပင့အာပဲလနနေပီး ဒစအထကကို အလိပလိုကကီး တမငဖဲထားသလိုရဲရဲနီနေသည။
လီးအရငးအုံ၌ မဲနကလိမကောကနေသော အမေးကမး ကီးမားက နကမောငပစခဲနေ၏။ အတောကီး တဲလောငကနေသာ ဂေးဥ ကီးဝယ အမေးရညကီးမားက ထိုးထိုးထောငထောင ပေါကနေသေး၏။ ပုဆိုးကို ဂငးလုံးခတထားသဖင့ ဖငကီးနစခမးကားမ မဲမောင သော ဖငမေးကီးမားကိုလညးရံရာဖယတေ.နေရသည။ ဆီးခုံမ မဲမဲမောငမောင ပေါကရောကနေသော အမေးမားက ဗိုကသားအထက ခကအထိ ကမးထောစာနေရာယူထား၏။ ရင့မာကမးတမးသော အသက ၄ ကော လေးလေး၏ လီးကီးက အသက ၂ ကောခငထေး၏ စောကပကလေးကို လိုးရနအာသီသတေ ပငးထနနေပုံရသည။ တငးတငးမာမာကီးက ခငထေးစိတမားကစင့ကလားပိုကဲစေရန ခိမးခောက နေသညနင့တူလသည။
လေးလေး၏ လကမားက ခငထေး ထမီ အထကဆငစလေးကို ဆတကနဲ.ဆဲဖုတ သည။ ထမီ အောကစမ ဝုနးကနဲဆဲခတသည။ခငထေး ကာကယဟန.တားရန အခိနလုံလောကစာမရ လိုကမီ ကလေးမာပင ခငထေးထမီကတခဲ့ရလေသည။ သားကောငရနံ.ကိုရသော ကားရဲကီးအလား လေးလေးမကလုံးကီးမား ဝငးလကတောကပလာသညကို ခငထေးတေ.ရသည။လေးလေးနုတမ တဟငးဟငးညညးတားသံကီးကိုလဲ တောလညးသံ မေပိုသံ အလား ကောကမကဖယ ကားလာရ၏။လေးလေးနာခေါငးမ မုတထုတလိုကသော လေပငးပူပူကီးမားက ခငထေးမကနာကို နံစောစာ ရိုကခတမိသည။ခငထေး မကရညမားအလိုလိုလိမ့ဆငးကလာသည။
ကောငးရောငးကောငးဝယ ပနးရောငးစားရငး မိမိအပိုစင ဘဝလေးကို သိုသိပကစလစစာထိနးသိမးခဲ့သော ခငထေးအတက ရမကပငးသော လေးလေးလက၌ ခေမခငး ခံရပီ။အားနညးလာသည။ ငိမသကနေသော ခံကီးက အားပေးအားမောကပုသလို နငးတေပိတကလာပန၏။ တစခကတစခက နေးကနဲ ပူကနဲ ခငထေး ဗိုကသားနုနုလေးမား ပေါငရငးမားကို လီးထိပကီးနင့ ထောကမိလေတိုငးကမာပကသည့ အလား ခငထေး အာခေါငခစပီးအောပါသည။ သို.သော လူသူဝေးသောခံကယကီး အတငး ကယတငမည့ သူရဲကောငးသည ဘားကနဲပေါမလာ။ ” အား … လတ လတ… ခေးကီး .. လူယုတမာ … အား ” ခါးကိုလိမစောငးရငးရမးခါ ပစသည။ လကနစဖကက ခငထေးပုခုံးကို ခုပကိုငထားရသဖင့ လီးကလိုရာ မရောက ။ပေါငမား ဆီးခုံမား ဗိုကမား ကိုသာထိုးမိနေသည။
လေးလေးအံကိတရငးလိမညပထားသော ခငထေးပေါငကားမအပိုစင ပါကငပေါကလေးကို သူ.လီးကီး ထိုးထည့ရန အစမးကုနကိုးစားနေသည။ ဒေါသကောင့ကိုငထားသောလကကမးကီးမားက ပို၍နာကငလာသည။ ဒကဖနီ အမိုးအစား နငးဆီခငးမ လင့ပံဝေ့ဲလာသော နငးဆီ ရနံ.လေးက မောကလေနင့အတူ ခငထေးနာဝသို.သငးသငးမေး၏။ ရုတခညးအငအားလေးမားသစလာသည။ ခေါငးမားကညလငလာပီး ခနအားမားပည့ဝသလိုလညး ခံစားလိုကရ၏။ ” ကဲ … ဟယ ” ” အားးး ” ခငထေး ခေနစခောငးကို ကေးယူပီး လေးလေးဂေးဥကီးကိုစုံကနထည့လိုကရာ လေးလေးမကလုံးကီးပူးပီး အားကနဲ အောကာဂေးစီကို လကနစဖကနင့အုပရငး လဲကသားသည။
စကန.ဝကလေးသညလညး ထိုအခိန၌ခငထေးအတက ရေတပိာမ တနဖိုးရိနေသည။ လငမနစာ လူးလဲထပီး ထမီကို ကောကယူပီး ထပေးသည။ တဒိတဒိတဆောင့ထိုးနေ သော နလုံးသေးမား၏ ပငးထနစာလုပရားမုကောင့ အောငစိုးရငမာ ကဲမတကမောနေသည။ ကေးယူမောကလိုကသော ခငထေးပေါငနစလုံးကားမ ကာဖူးလေးအလား ပည့ဖောငးစူမို.နေသော စောကပကလေးကို ထငထငရားရားကီးမငလိုကရသည။ ကုနးထသော တဒင ကတတအခေအနေ လုပရားမု အစိတအပိုငးတကဒစီကို မကဝနးထဲ၌ ဓာတပုံမားအလား စဲထငကနရစသည။ မိမိအသကသေးကို အူယားဖားယားကာကယ လုပရားပေးထကသားသောခငထေးကမူ အောငစိုးအားမငမသားပါ။ ပေ ၂ ခန.သာ ဝေးသောစံပယခငးအလယမ အဖစအပကကို အောငစိုး မကဝါးထငထငတေ.လိုကရခငးဖစသည။ဂေးတငနေသော လေးလေးကိုလညးစိတခဉခဉနင့ ကူညီဖေးမ မနေတော့ဘဲ အောငစိုးလည့ပနခဲ့သည။
ယနေ.ကောငးတကရသညမာ တစမိုးကီးဖစနေသည။တငလကီးနင့ ဝေလငးတို.က ဘောဂဗေဒ တကနေက၏။ဆရာမ မလာသဖင့ အတနးတငး၌ ကကစီ ကကစီ လေးခပတိုးတိုးတတထိုးနေကသည။ အောငစိုး ဘာစာအုပမနးမသိသော စာအုပတစအုုပကို စားပဲပေါဖင့ထားကာ မမငရဘဲ ငုံ.ကည့နေပီး ငိမသကနေမိ၏။ ” မောနီတာ .. မပောတော့ဘူးလား ” ခပစာစာ အမာစိနအသံက စူးကနဲ ထကလာသဖင့ ခေါငးကိုမော့ကည့လိုကသည။ အတနးတငး၌ ခပကဲကဲ စိနကုလားတစယောက ပို.စ အမိုးမိုးနင့ စတိတပေါ၌ ကနေသည။ ” စိနကုလား .. ငိမငိမနေစမးကာ .. ဟိုဘကအတနးကပောဦးမယ … မငးကလဲ ” ” ပောပောပေါ့ဟ .. ဆရာမ မလာလို.ကစားတာပဲ ”
” ဘာက .. မငးအရယက ကမငးရမဲ့ အရယလား ” ရုတခညး ရနပဲအသေးစားလေးဖစရနတာစူသားသည။ ” အစကိုစိုး … ဖကဖစမနေနဲ. ” ဘယအခိနက အနားရောကလာမနးမသိသော အငယက အောငစိုးလကမောငးကိုဆဲရငးတိုးတိုးလေး သတိပေး၏။ ” ဟဲဟဲ .. လူဆိုတာ နိုငတဲ့လူတော့ရိတာပဲ နော ” စိနကုလားက ပောငစပစပဖင့ ကလိလိုကသည။ ဝေလငး ခုံမ ရုနးကနထသားသည။ ” ဟေ့ကောင စိနကုလား … မငးမကနာခေးခီးအသုတခံခငလို.လား ” ” အာ ဟာ .. ဝေလငးရယ … တစတနးထဲသားတေပါကာ .. မရကစကပါနဲ. ” စိနကုလားကပာကယာနေရာ၌ ပနထိုငပသည။
” အေး .. မောနီတာ စကားကိုနားမထောငတဲ့ကောငတေ နောငကိုမကနာကို ခေးခီးနဲ. သုတမယ … မတထား ” ဝေလငးက ကိမးဝါးပသည။ အခို.က မခိုမခဉ မကနာဖင့ဝေလငးကိုကည့ကသည။ ” မလုပနဲ. .. သူက ခေးခီးတကယကိုငရဲတာ ” ဝေလငး၏ ခေးခီးလကနကကောင့တစတနးလုံးငိမသား၏။ စိနကုလား တစယောကသာ မကေမနပမကနာဖင့အငယ့ထံသလို.တစလည့ … အောငစိုးကိုတစလည့ကည့နေခဲ့သည။. ” ဟေ့ကောင … ကာကူလီ ” စိနကုလားအသံ .. သူ.ဘေးမာက လူမိုကဂိုကဖင့စီးကရကတစလိပကို နုတခမးထောင၌ ခဲလက မထီတထီ ကည့နေသောပကထရစ …အငယ့ မကဝနးလေးစူးရ တောကပသားသည။ ” နငဘာစကားပောတာလဲ စိနကုလား ‘ ” ဟဲဟဲ … နငနဲ.အောငစိုးအခေအနေ နငတို.အသိဆုံးပါ ” စိနကုလားက ခပဟားဟားလေးပောရငးမဲ့ပသည။
” ဘာဖစဖစပါကာ … စောကကောငးမဟုတပါဘူး .. ငါက မလိုခငလို. စန.ထားတဲ့စောပဲဟာ .. ဟဲဟဲ ” ” ဟင … ပကထရစ .. ခေးသား ” အောငစိုးသည တစကိမ ခေဖင့တိုကခိုကလိုကသည။ လုံးဝမောလင့မထားသော ကနခကကမင့သည ပငးသည ။ပကထရစပါးစပဖားမ စီးကရကလမးဘေးရောကသားသည။ ဖာကနဲ ကဲဆငးလာသောသေးတို.က မေးစေ့သို. စီးက၏။ပကထရစ နောကသို.သုံးလေးလမးယိုငဆုတသားသည။ ” အားလား … ပငးသားပဲ .. ဟငဟငး ” အလေ့အကင့ပည့ဝသော ပကထရစလကသီး တံတောငနင့ဒူးမားက အောငစိုးခနာကိုယအနံ.အပားသို. တစခကကလေးမမတိမးမခောပဲ တိုကရိုကခညးထိသည။ အောငစိုး ပုံလကသားငိမသားသည။
စိနကုလားက လကနစဖကကို ပတသပနေသည။ ” ဖတ … အာပလာပဲ … ငါတောင တစခကမမဝငလိုကရဘူး ” စိနကုလားနင့ ပကထရစအောငမငစာထကခာသားကသည။ အောငစိုး မကခုံးကဲသည။ မေးစေ့ ယောငသည။နုတခမးကီးဖူးပီး ထောနေသည။ မကကငးတစဖကညိုသည။ ” တောက… မအေလိုးတေ” ဝေလငးနင့ တငလကီးရောကတော့ ပဲကပီးနေပီ .. ဝေလငးအိမကနီးသဖင့အောငစိုးကို ဝေလငးအိမသို. တဲခေါခဲ့ကသည။
အငယသည ငိုသည .. ရိုက၍ငိုသည။ ကောငးက ညနေ ၅ နာရီလတသည။ ရနပဲအပီး ဝေလငးအိမအထိရောကတော့၆ နာရီထိုးပီးနေပီ။ ဆေးလိမး .. ကပပူတိုကနင့ ၇ နာရီနီးပါး ဖစသားသည။အငယ အောငစိုးအနားမ တဖဝါးမမခာ… ” နင .. သိပမိုးခုပနေပီ …အငယ ” ဝေလငးက သတိပေးသည။ တငလကီး က ဝေလငး အမေနင့ဈေးလိုကသိမးပေသည။ “အစကိုမ သတိမရသေးလာ ဝေလငးရယ .. ငါမပနခငသေးဘူး .. ငါ့ကောင့ဖစရတာဟ ” ” အေးလေ … နင့အိမက တလဲထငကုနမာ ” ” ထငခငရာထငပစေတော့ဟာ ” အောငစိုးသတိရလာတော့ ည ၈ နာရီထိုးပီးသားခဲ့ပီ ။ ” အစကို … သတိရပီလားဟင ” ” ဟင .. အငယ .. အိမမပနသေးဘူးလား … မိုးခုပနေပီပဲ ” ” ရပါတယ … အငယအိမကို ရငးပနိုငပါတယ .. အစကို ” ဝေလငး .. တငလကီးနင့ ဝေလငးအမေတို.ဈေးဆိုငသိမးရနလမးထိပသို.သားနေကသည။
ကဉးမောငးသော ဝေလငးအိပခနးလေးထဲ၌ အငယနင့အောငစိုးတို.နစဦးသာရိ၏။ မုနပပ မီးအိမလေးက အိမရေ.ခနးတင လေတဝူးဝူးကား၌ မိနသားလိုက … လငးလာလိုက ….။ ” အငယ … ပနတော့နော ” ” ဟင့အငး .. အစကို. ကိုပဲပုစုနေခငတယကယ” ” ခကလိုကတာ ကလေးရယ ” ပကလကအိပနေသော အောငစိုးရငဘတပေါသို. အငယက ပါးလေးအပပီး မောကအိပလိုကသည။ ပငးပစာလုပရားနေသော အောငစိုးရငခုနသံကို အငယကားနေရသည။ အငယ့စိတမား လုပရားလနးလသည။ အငယ့ လကကလေးတစဖကက အစကို.ရငဘတကို တယုတယလေးပတသပပေးနေသည။ ထိုမ ဆငးလောကလာကာ ဆီးစပရိ အမေးမားကို ပုဆိုးပေါမ ပတသပ၏။ ” အငယ … အစကို ရဟန မဟုတဖူးနော ” ” အငယလဲ အုတနီခဲမဟုတဖူးလေ အစကို ” အသံလေးမားက လိုငးထပုတခါနေကသည။ အောငစိုးလကအစုံက နေးထေးအိစကနေသော အငယ့ကိုယလုံးလေးကို ရစသိုငးဖကပေ.လိုကသည။ အငယ့ရငထဲ လေအပင့ခံရသော ရကဝါလေးနယ လိုကကနဲလင့မောသားသလို ခံစားလိုကရသည။ အစကို.လကတစဖကက အငယ့တငပါးလုံးလုံးလေးကို အုပကိုငပတသပပေးရငး ဆုပနယသည။
” ခစတယ … အငယ ” အစကို.အသံက အစတစတစ .. တစဆို.ဆို. .. ဝေေဝါးဝါး … ” အငယလဲ အစကို.ကို ခစတယ သိလား ” အမောငသည သာ၍နကရိုငး မုနရီလာသည ။ အစကို.ရငဘတပေါသို. အငယလိမ့တကလိုကသည။ တစယောကမကနာကိုတစယောကစေ့စေ့မကည့ရဲက။ မကနာနစခုက အံလဲလေး လိမယကထား၏။ ခေါငးအုံးမ မိုနံ.ကို အငယရူရိုကမိသည။ အစကို ပေါငနစဖကကို ဘေးသို.ကားလိုကသည။ မာတောငသော အခောငးတစခုက အငယ့စောကပတလေးကို ထောကမိသားသည။ အငယက တဆတဆတ တုနရီလာသည။ ” အစကို ” ” ဘာလဲ .. အငယ ” ” အငယ .. ရကတယကယ ” အငယက အစကို.နားဝ၌ တိုးတိတညငသာစာလေးဆိုသည။ အစကို.လကမားက တရရလုပရားလာသည။
အငယ့ထမီအောကစလေးလနတကသားသည။ ” အစကို .. အငယရကတယ .. ဆို ” အစကို.ထံမ တုံ.ပနစကားသံထကမလာ .. အငယ့ ဒူးလေးနစဖကက ကမးပငကိုခပကားကားလေးထောကမိထားရာ ပေါငလေးနစဖက အလိုအလောကကားထားသည့နယ အနေတော အနေအထားကိုရောကနေသည။ အစကို.အသကရူသံက အထစထစ အငေါ့ငေါ့ ပငးထနလာ၏။ အလားတူ အငယနာဝမ မုတထုတရူရိုကနေသော လေသံမားကလညး မူမမနတော့ .. ဖားဖိုနစလုံး အပိုငထိုးနေသည့နယ လေပူလေးမား မုတထုတနေကသည။ အစကိုက အငယနင့ အစကိုတို.နစဦး၏ ဗိုကသားနစခုကားသို.လကကိုလိုသငးပီး အငယ့စောကဖုတလေးကိုစမး၏။
” အား… အဟင့ … မကိုငနဲ.ကာ ” အငယက ယားတတသဖင့တန.လိမသားလေသည။ အစကိုလီးက တငးကစမာကောစာမတထောငနေသည။ လီးကို ခါးလယမ ကိုငပီး အငယ့စောကပတလေးထဲသို.တေ့သငး ၏။ လီးနင့စောကပတအတေ.အထိက ပူနေးစိုစတနေ၏။ နူးညံ့အိစကခငး.သေးပကပကဆူကာ ဆောကတညရာမရခငး ခံစားမု တစပေါငးတညးကို နစဥx{1039}x{1004}းလုံးခံစားကရ၏။ ” ပတ .. ပစ .. အာ.. အဟင့ .. အဟင့ .. မဝငဘူး ” အစကို.လီးက ဘေးသို.ခောထိုးသည။ အငယကလတကနဲပော၏။ ” မဝငသေးဘူးလား .. အငယ .. ဟင ” ” ဟင့အငး ” အငယက အသကအောင့ပီးဖေသည။
အစကို.မကနာကို လုံးဝမကည့ရဲ။ အသားမားလညး ဇိုးဇိုးဇကဇက တုနလို.နေသည။ အလဲလဲအခောခောနင့တောတောဖင့မဝင … ” ကိုငသငးပေးပါလား.. ဟင ” ” ဟာ .. ဒုကပါပဲ .. မကိုငရဲဘူး … အဟင့ ” ခနာကိုယနစခုကမေနစကောငအရေလိုကသလို ပူးကပတန.လိမနေကသဖင့ လိုရာမရောကပဲ နောင့နေးနေ၏။ အပင၌ ဆောငးလေအေးအေးက ခပညငးညငး တိုကနေ၏။ ” ဝေလငးတို.ပနလာရင ဒုကအစကိုရဲ. ” အငယက မနမနကိစပီးခငသော အသံလေးနင့ပော၏။ ” အငယ .. ပကလကအိပပေးပါလား ဟင ” ” ဟင့အငး … အစကို.မကနာကို အငယမကည့ရဲဘူး ” အငယက တငးတငးကပကပလေးဖကထားရငးမ ငငးဆနနေပနသည။ အောငစိုး ထိုးကိတခံထားရသော ဒဏရာမားကိုမေ့ပောကနေသည။ ဝေဒနာမားကလညး ပောကလင့နေသညမာ တကယ့ကို အံ့သစရာကောငးလသည။
အောငစိုးကအငယကို ဖာပေါသို.လိမ့ခလိုကသည။ ထိုအခါ ပင့တငထားသော ထမီလေးကို အငယက အတငးအဓမ ဆဲဖုံးပစလိုကပနသည။ အောငစိုးက အငယ့ပါးပငနုနုလေးကို ဖဖလေးနမးသည။ လညတိုငဖေးဖေးလေးကိုလညးညငသာစာ ပတသပနမးရုံ.လိုက၏။ အငယ့ထံမ ဟငးဟငး ဟူသောငီးတားသံလေးပေါလာပီး ငိမကသားလေသည။ အောငစိုးက မေးရာပါကီးကို အငယ့ပစညးလေးထဲသို. အသာအယာလေး ဖိသငးခလိုကလေတော့သည။ ” ပတ ..အ. … အမေ့ … အမလေး … အစကိုရယ ” သညတစခီ လီးက စောကပတထဲသို. တငးတငးကပကပကီး ဝငရောကသားသည။ နစဦးးလုံး ငလငလုပသလို တုနခါလုပရမးသားကသည။
တဒငလေးမ သောအထိအတေ.က ရာသကပနမေ့မရနိုငလောကသော ခံစားမုကို ပေးစမးလိုကလေသညတကား…။ ” ပတ … ပတ .. စတ .. ပတ .. စတ ” လူပိုရိုငးလေ၏ အညောင့ .. အပိုရိုငးလေး၏ အကော့အလူးဗောငးဆနအောင ထိတေ.ပတတိုကမိက၏။ သံ သံ ခငးသာဆိုလင မီးထတောကလောကသော ပတတိုကမုမိုးပင ဖစခေသည။ ယခုတော့ မီးတောကအစား စိုစတ ပစခဲသော အရေမားက အငါနစခုကား၌ သဘာဝက ထုတလတပေးလိုကသောအခါ ပတဟူ၍ လညးကောငး စတ ဟူ၍လညးကောငး အသံအားဖင့ လင့စငပေါကကဲထကလာသည။
လပနုနယသော အငယ့ကိုယခနာလေးမာ ဘယလူးညာလိမ့ဖင့ အကိတအနယ ခုခံကာကယနေရသော ကာမတိုကပဲ ကိုဆငနဲနေသည။ အောငစိုး၏ ဖငကီးကလဲ မေကီးထဲသို.နကရိုငးစာရိုကသငးနေသော ပိုင ကီးကဲ့သို. မနမနကီးဆောင့သငးနေတော့၏။ ” ပတ.. ဖတ .. ပတ .. ပတ .. စတ .. စတ.. ပတ ” အမေးပါးပါးလေးအုပလမးနေသော အငယ့စောကပတကို အောငစိုးခိုးကည့သည။ မဲမောငနေသော လီးမေးကီးမားက ဖူလ နုညံ့နေသော အငယ့ဆီးခုံကို ပတသပမိလေတိုငး အငယ့ခမာ ကော့ပံလူးလနသားရာသညကိုလညး အောငစိုးသတိထားမိလာသည။
လီးကီးကို ဆဲနုတလိုကတိုငး ရဲကနဲ .. ရဲကနဲ အပငသို.ပူထကလာတတသော စောကခေါငးအတငးသားလေးမားမာ နူးအိ ညံ့သကလကောငးလဲ အောငစိုးစတင သတိထားမိသည။ မိနးမစောကပတကို ပထမဆုံးအောငစိုးအနီးကပလေ့လာဖူးခငးဟုလညး မိမိကိုယကို သိလိုကသည။ အငယ၏လကခောငးလေးမား ကေးခညဆန.ခညဖစလက ဘာကိုငရမနးမသိဖစနေရာသည။ အောငစိုးက ဖငကီးကို ပုံမနလေးဆောင့လိုးပေးနေရငးလကတစဖကက ပေါကစီလေးမားနယ အိအိထေးထေး လုံးလုံးကစကစ နို.လေးနစလုံးကို ဆုပကိုငနယဖတပေးလိုကရာ အငယ့ခမာ ဆားအလူးခံရသော ဖားပံမလေးအလား ကော့ .. ကော့ တကသားရာလေတော့သည။
” အ .. အစကို ..အိ ..အင့ … အင့ … အင့ .. အ … အား ” ” ပတ .. ပတ .. ဖတ .. စတ .. ပတ .. ဖတ .. ဖတ ” လိငအငါ နစခုကားမ ယိုစိမ့ကလာသော အရေခဲခဲမားက ဘေးသို.လံကလာသည။ အသံမားလညးပိုမိုကယလောငလာသည။ ” ရီး .. အား .. တစမိုးကီးပဲနော .. အင့ .. အ ” ” နာရငပောနော အငယ့ .. အ… အ ” ” အငး .. အငး … နာတာလဲမုတဖူး အစကိုရယ .. တစမိုးကီးရယ … အငယမပောတတဖူး ” အယုအယ သမုဒယနယမ ကာမမီးလောငပငဝယ စိမပေနပေ တူယဉတဲလောကနေမိကသော အငယနင့ အောငစိုးတို.နစယောက ဝေလငးတို.ပနလာသံကားမ ကမမးကတမး လူခငးခဲကာ အိနေ ရရ ပနထိုငနေလိုကကသည။ သို.သော .. သို.သော … အခနးထဲ ဝငလာသောဝေလငးက နာခေါငးကို ရုံ.ပ ရုံ.ပ လုပသည။
” ဟင .. ရူး .. ဟငး .. ရူ .. ဘာအနံ.လဲ … စိမးရေရေကီးနဲ့ .. အား .. ဟုတပီ .. ဒါ .. ဒါ .. မိုနံ့ က .. ဟဲ ဟဲ … မိုတေပေါကပီ ထငတယ ” အငယ ခေါငးမဖောဝံ့တော့ .. အောငစိုးက မကရိပမကကဲဖင့ ဝေလငးကိုပနထကခိုငး၇သည။ ” ဟေး .. အလဲ့ မငးတို.ကိစပီးသားကပီကိုး ” ” ဟယ .. ဝေလငးကလဲ .. ဘာတေပောမနးမသိဘူး ” ” ရကမနေပါနဲ. .. ဒါဓမတာပဲ .. ယူလိုကကတော့ ” ” အစကိုက ရယနေ .. ဘာမလဲဝငမပောဘူး ” ” ဝေလငးပောတာ ဟုတနေတာပဲ အငယရဲ. ဟားဟား ” ” သား .. သား … အစကို မကောငးဘူး .. သား ” ဝေစီသော ရနတေ.သံလေးနင့ အတူ ခစသောအငယ၏ လကသီးဆုပ နုနု လေးမား အောငစိုးရငဘတကို တဖုံးဖုံး ကရောကလာလေတော့သည။
ဆောငးသည .. ရကစကလနးလသည။ အထီးကန အပစမဲ့ ဘဝကိုမ ရေးပီး နိပစက ကလူပုရကလနးသည။ ဆောငးနငးတို.ကို ခငထေးခစသည။ ပနးခံသို. ခငထေးမသားဘဲ အပငမ ဖောကသည ယူရောငးခဲ့သညမာကာခဲ့ပီ ။ လေးလေးကလဲ ခငထေးကိုလိုကမရာ .. မတေ.ဘဲနေခဲ့သညမို. ခငထေး နေသာဖေသာခဲ့သည။ ယခုတော့ ဆောငးကတမောင့ .. အေးလနး စိမ့လနး ခမးအေး လနးလဘိသည။ ခစသူရငခငနေးနေးကို ခုံမငဖယ တယမီခငစရာ ကောငးသော ဆောငးကာလက ဆိုကဆိုကမိုကမိုကကီး ခငထေးတစဦးတညးထံသို.လာသလို ခံစားရမိသည။ ရကစကလိုကတာ … ဆောငးရယ … ။
” ခငထေး .. ပနကစို.လေ ” ဈေးရောငးဘက မမက သတိပေးမ ပနးတောငးလေးကို ခါးစောငးကောကတငပီး ပနးဖောကသညယူရန ထကခဲ့ကလေသည။ ကတရာလမးမ ဖယထကကာ မေနီလမးကလေးအတိုငး ဆငးလာသော ခငထေးနင့ မမတို.နစယောက နငးမုနတေထဲ၌ ဝေေဝါးဝါး မငနေရသည။ ” စောကနငးတေကလဲ ကလိုကတာတော .. ရေ.ကို မမငရတော့ဘူး .. ဟငး ” မမက သူ.ဗီဇ အတိုငး စောက တစလုံး အပိုထည့၍ တတတတတ ပောရငး သားနေသည။
လမးဘေးဝဲယာနစဖကမ ခုံနယမားထကသို.လညး ကိုရေနငးတို.က သဲသဲမဲမဲ ကဲပကနေကသည။ နငးက မကနာမရေး .. အေးမစေတာပါ။ ဆောငးရဲ. စေတနာကို ခငထေးမခံယူတတတာပါ … အဲလေ .. လေးလေးက ဆောငးဖစမလား … ” ဟဲ့ .. ခငထေး … ငါမေးနေတာကားလား ” ” ဘာလဲ … အစမမရဲ. ” ” အောငစိုးတို.ခံက ဂနမာဝငယူဦးမလားလို. ” ” ဟင့အငး .. အစမမ ဝငယူခငယူလေ … ကနမ ဒီသစတိုပငကီးနားကပဲ စောင့နေမယ ” ” နေပါဦး .. ညညးနဲ. အောငစိုးဘာဖစလို.လဲ ” ” အိုး … အောငစိုးနဲ. ဘာမမဖစပါူဘး .. ဘယသူနဲ.မလဲ ဘာမမဖစဖူး .. ပနးတေကပိုးမားလို. ”
” ဟဲ့ .. ခုတလော စနိုးဘော ရဲလိုး ဘော .. ဂနမာနစမိုးလုံး ပိုးကငးပါ့တော … ကုပပဲယူနေတာဟာကို ” မမကို ခနးတုန.ပနခငးမပုဘဲ ပနးခငးကို သစတိုပငခေရငး၌ ခရငး အနေးထည အပါးစားလေးကို ရငစေ့ပီး လကပိုကထားလိုကသည။ မမကဘာတေမနးမသိ ပောတော့ပောသားသည။ ဗစတောကဗစတောကနင့ ပနးခံဆီသို. ဦးတညထကခာသားလေသည။ ဆောငးရယ … နငးတေသိမးပေးပါလားကယ … ခငထေးရငမ တမးတမးတတလေးပောနေမိသည။ ခန.ညားသောသငပငနင့ လေးလေးရုပကိုလညး တစခါတစရံ မကစေ့ထဲ ထငယောငလာသည။
နုပိုထားကိုငးသော အောငစိုးမကလုံးဝငးဝငးလကလကမားကိုလဲ မငနေ၏။ ခငထေး သကပငးခသည။ မလိုလားသူ၏ ခံမေ၌ လိုလားသူရိနေခငးက ခငထေးအတက အထီးကနဘဝကို တနးပို.ပေးခဲ့ခငးပင ဖစမညထငသည။ အကယစငစစ အောငစိုးမကဝနးတို.မ အာသာဆနကို ခငထေးဖတယူနိုငခဲ့သညကို မူ မိမိဖာသာသိသည။ ” အောငစိုး ငါ့ကို ကည့တဲ့ အကည့တေကတစမိုးရယ ” ခငထေး အတေးစလေးမား လေဝယလင့လူးစပုသည။ သိပသိပသညးသညး ဆောငးနငးတို.က နံနကခငးနေခည၏ ထိုးစစကို ခံစစဖင့ ဆုတခာစပုလာသည။ နေးထေးသော နေခညနုလေးပူစ ထကစ ” အောငစိုး မိနးမရနေပီတော့ … သူဟာမလေးက ဖူဖူလုံးလုံးလေး ခစစရာလေး … သိလား … ငယလေးတဲ့ …. အမလေး .. သူ.မိနးမလေးကသူ.ကို အစကို တောငမဟုတဖူးတောရေ. .. ကို တဲ့ တစလုံးထဲ ” ကို တဲ့ တစလုံးထဲ … အောငစိုး မိနးမ၇နေပီ … ဖူဖူလုံးလုံးလေး … ခငထေးဦးနောကတစခုလုံး ခာလညပတလညဖစသား၏။
မနလိုကတာ အောငစိုးရယ … ရငမာ အောင့သည့ အခက မကဝနးမား ထုတဖောပသပီးမ အောငစိုး အဘယသို. သေဖီရကလေသညကိုတော့ ခငထေးမမနးဆတတတော့ … ခငထေး အံကလေးတငးတငးကိတသည။ မမကလညး အောငစိုးမိနးမခောကောငး ငယကောငး သူ.ယောကားကို ကငနာကောငး တောငစဉရေမ၇တေပော၏။ ခငထေး နားကကားတခက မကားတခက တဖကသတ အခစနယမ လင့စငကဲကေသားသော နလုံးသား အပိုငးအစလေးမားကို နလုံးသားကောငး တစခုဖစရန ဆကစပ စုစညး၍ရကောငးသေးသညဟု ခငထေး ကဗာ ဆနဆနတေးသည။ မုနရီသော ဝနးကငဝယ စူးရဝငးလကသော နေရောငပူနေးနေးက စိုးမိုး လမးခုံလာသည။
” အောင .. အောငစိုးရယ … နငက သညပဲမာ ငါ့ကို သကသက ခလုတတိုကခဲ့တာပေါ့လေ … ဟုတလား .. အေး … နငတို.ယောကားလေးတေ ခလုတတိုကသလို ဒို.မိနးကလေးတေလဲ အရဲ.တိုကတတတယ အောငစိုး … နငသိလား .. အဲ့ဒါနငသိလား … ဟင ” . ” လာ .. ခငထေး … လေးလေးကိုခင့လတပါကယ … တကယတော့လေးလေးဟာ ယုတမာ စုတပဲ့တဲ့ လူကီးလူကောငးတစယောကပါပဲ ” လေးလေးအသံတေက နောငတမားနင့ ရောနောနေသည။ ခငထေးခေါငးကို ငုံ.ထားသည။ လေးလေးခေထောကမ ကတီပါ ကိုးအနကနင့ လေယာဉပံဖိနပကို အဓိပါယမဲ့ကငးစာ ငေးမိနေသည။ ” အရငလိုပဲ ပနးယူပါ … အရငလိုပဲ ဝငပါထကပါ …
အရငလိုပဲ ခေါပါပောပါ နုတဆကပါ ခငထေးရယ ” အသက ၄ ကောတေနလုံးသားစကားပောတာ ရယစရာကောငးသလားမသိဘူး … ကဘောကတိကဘောကခာ လိုလိုကီး … တစခိနက ခငထေးက လေးလေးရဲ.သားကောငဖစခဲ့ဖူးသညလေ … ကားဘုရင တစကကမား၍သာ သားသမငအခကပားရာမ လတခဲ့ရဖူးသည။ ဖစခဲ့တာတေပညဖုံးကားခကစတမးဆိုလငလညး ခငထေး ကလူပုံအလယ၌ လကမတရေးထိုးလိုလသည။ အမေက မမာမကနး … မောငလေးတစကောငးက ကောငးနစဝကနင့ ထကရသညမာလိုလို … စီးပားရေးက သညခံကပနးယူနေစဉကထကမားစာနိမ့ပါးခဲ့သည။ ယငးအခကအခဲမားနင့ သူ.အပေါ အနိုငနင့ပိုငးသားခဲ့သညဟု ယူဆရသော အောငစိုးထံသို. ပငးထနသော တနပနဒုံးကညတစစငး ပနလတရေးအစီအစဉမားမာ ဤခံထဲသို. ပနလညခေခရခငး၏ အဓိကကသော အခကအလကမားသာ ဖစသည။ လေးလေးက ယခငကထက အနေပိုတညသည။
ယခငကထကလညး ပနးမိုးစုံပေးသည။ တောတည့မနကနသော သမာသမတ မေတာလမးပေါ၌ လေးလေးလောကနိုငရန ကိုးစားနေမနး ခငထေးအတတသိနေသည။ သို.သော မိနးကလေးဆိုသညက ကမာဦးကတညးက ခံစစ … အစမရိဘဲ အဆုံးသတမရတတခေ။ ခငထေးတစယောက ယခငကလို အိနေမပက ဝငထကသားလာနေပနတော့ အရာရာသည ယခငကလိုပင ငိမးခမးအေးမနေပန၏။ ” ဒီနေ. ဒကဖနီတေ အရမးလတယ ခငထေး ” ” အငး .. ဟင့အငး .. ကနမ ရိုးနဲ. ရေမေးပဲယူမယ ” အရာရာ လေးလေးက စေတနာနင့ လမးကောငးသမ ကိုလဲ ခငထေးက တမငဖဲကဉ ရောငခာခငးအမုကိုပုသည။ သညသောအခါ လေးလေးမကနာ နမးရိညိုးခုံးသားရုံမ တပါး အခားစကားမဆိုတော့ဘဲ လည့ထကသားလေ့ရိသည။
” အစမ .. မနေ.က ပနးဖိုး ကနသေးလားဟင ” အငယက စာရငးစာအုပလေးကိုငရငး ခငထေးလေး၌ ညငသာစာထိုငခရငးမေးသည။ ” ဟင့အငး .. ကနမ ကေးယူလေ့ယူထ မရိပါဘူး ” ” စိတမရိနဲ.နော အစမ .. အငယက တစခါမ လုပဖူးတာမဟုတဖူး .. လူတေလဲစုံအောငမသိတော့ မားတယ .. ကို ကလဲ မအားဘူး အစမရဲ. … အစာတိုက ဆေးဖနးနဲ. . ဒါတောင ရေလောငးသမားတေ ငားထားသေးလို. ” အငယက ပကတိ ရိုးစငးစာပောနေငားလညး ခငထေးစိတ၌ အသားလတ ကားနေသညဟုမငလာသည။
” ဒီခံမာ ညီမမရောကခငကတညးက အစမရောကခဲ့တာပါကယ … ခံအလုပကတော့ အားဘယ ဘယရိပါ့မလဲ ” တစလုံးလေးပဲ ဖစဖစ .. ခငထေးက ကောပစခငမိသည။ အတ၏ ပငးထနသော ရိုကခကလေးမား ခငထေးရငကို စူးစူး အောင့အောင့လေး နိုးဆ ရိုကခတမိကသည။ ” ခငထေး .. တကယပောတာလား ဟင .. တကယပောတာလား ” လေးလေးက ထီပေါကသလို ထခုနပီး ခငထေး ကိုယလုံးလေးကို ရဲရဲတငးတငးလေးဖကထားလိုကသည။ ခငထေး တစကိုယလုံး နတကသလို တုနရီသားသည။ မခံခငစိတဖင့ လေးလေးကိုလကခံမိလိုကသောလညး သညနယ အထိအတေ.ကီးက ခငထေးကို ခောကခားစေသည။ လူကီးစုံလငစာနင့ ခငထေးတို. လကထပဖစကသည။ ဆောငးရယ … ညလဲ ညမို. … သိပရကစကတယကယ .. ခငထေး အမတတနိုး သိမးဆညးထားတဲ့ နလုံးသား ပနးပင့လေးကို ခေမ ဆုတခေပစဖို. ဆောငးကအားပေးပနတယ … ” ခငထေး .. ဒီဘကလည့လေ ” ဆိုးလိုကတဲ့အ ဖစ … သည သားရဲကငးကို အသကလုပေးထက ရုနးခာခဲ့ပီးမ မိမိဖာသာ ပနဝငရလေခငး … မငလာဦးည … လူသားတေ စိတဝငစားတဲ့ညလေ …။
ကားနဲ.မ ပထမဆုံး ကာမစပယကကမဲ့ညဆိုတော့ လူတေက မငလာဦးည ဆိုတာကီးကို သိပအာတေ.ကတယ … ခငထေး ဇောခေးတေပနနေရတယ … မီးပူတိုကထားတဲ့ အိပယာခငးတေ ကေမကတော့မယ … ဖူစင တဲ့စောငတေ … ခငထောငတေ .. သေးစနးထငးကတော့မယလေ … ပောကတယ မို.လား …။ ခငထေး နို.နစလုံးကို ပထမဆုံးလေးလေးစကိုငကတညးက ခငထေးတစကိုယလုံးကို လော့ခပီးသားပါ … သူ.မယားဖစနေပီပဲ … ယောကားတေ မိနးမယူတယဆိုတာ အဓိက ကဒါလုပခငကလို.ပဲ ။ မိုးစပခငကတာ … ဘဝကငဖောဘာညာ အလကား စောကပိုတေ ။ ဟို .. အစမတစယောကလုံး ယူထားပီးတာတောငမ ခယမသေးသေးလေးကို ဗောငလိုးနေတဲ့ ကုလား ခငမောငထေးလို ကောငတေက ဒုနဲ.ဒေး ဥစာ … ဘဝကငဖောဖစဖစ ဘဝဖငဆောခငလို.ပဲဖစဖစ မိနးမနဲ.ယောကား အိပယာထဲရောကရငတော့ လိုးဖစသားတာပဲ …
အခုလဲ ခငထေးဘာလုပစရာလိုသေးလဲ …။ ရုနးဖို.ကနဖို.ဆိုတာ ခငထေးမာ ဇနီးမယားတစယောကအနေနဲ. လုပပိုငခင့ဆုံးသားပီလေ … ဒီတော့ သူ ထမီလနတာလဲ မကစေ့မိတပီး ငိမခံနေရတာပဲ … စောကဖုတကို တရရ ပတပီး ကစားစရာ အသစလေးရသလို ကိုငကည့နေတာလဲ ခံနေရတော့တာပဲလေ ။ ခငထေး ပေါငနစလုံးကိုဆဲထောငလိုကတယ ။ လောငးလောငး ဟငးလငးလေး အာပဲနေတဲ့ စောကခေါငးလေး အဝဟာ ဟပဲနေမယဆိုတာ ခငထေးသိတယ … မဲမဲကီး တုနခိုငတဲ့ လေးလေးလီးကို ခငထေးမကည့ခငဘူး ..။ ဟိုလေ … ရံသလိုလို ကောကသလိုလို ပီးတော့ … ဒီလီးဆိုတာကီးကို ကည့ရမာ မကစေ့ရကတာ …။ ” လိုးကမယနော … ခငထေး ” မုဆိုးဖို တစခုလပဆိုတော့ ပါးစပရဲတာပေါ့ … ဒါပေမဲ့ ခငထေးနားထဲ ပူပူရိနးရိနး ကီး … မကားခငသလိုပဲ ..။ ” နဲနဲနာမယ ထငတယ … ခငထေးဟာလေးက နဲနဲသေးတယ … ခဏလေးပါ … အောင့ခံနော …မိနးမ ” တောက … အတောစကားအပိုပောတတသောလူပဲဟု ခငထေးဒေါကနခငလာသည။
တရုတနံ.ရေမေးနံ.တေသငးနေတဲ့ မငလာအိပယာခငးထကမာ ပထမဆုံးအသားပုတနံ.လိုလို အနံ.ကို ခငထေးခံစားရတယ ။ လေးလေးရဲ. အိုဗာဟောငးပစညးကီးက ထကလာတဲ့ အနံ.အသကဆိုတာလဲ ခငထေးသိနေတယ ။ စိတထဲမာ အဟောငးနဲ.အသစဆိုတဲ့ ရုပပိုငးခနာ ကာဟမုကောင့ အလိုမကသလိုခံစားရသညကတော့ အမနပဲဖစသည။ ပူကနဲ ကိုယ့စောကခေါငးထဲကို အညစအကေး ဗလပနဲ. လေးလေးပစညးကီး လိုးဝငသားတာကို ခံစားလိုကရတယ ….။ မငလာဦးညမို. မိမိအငါစပလေးကို ဆပပာမေးနဲ. ရေဆေးသန.စငလာပါလက … သူကနံစောနေသော သူ.လီးကို လုံးဝဆေးကော သုတသငခငးမပုဘဲ လိုးထည့လိုကခဲ့ခငး ကိစမာ ခငထေးဘက တစခက မကေမနပဖစရခငးပင …။
သို.သော ပစပစနစနစပယပယနယနယကီး အလိုးခံရပီဆိုသော အသိက အရာရာကို ေဝါးမေးမိန ပစလိုကလေသည။ စောကခေါငးထဲသို. ပည့ကပစာ တငးတငးကီး ဝငလာသော လီးကီး အရသာက တစကိုယလုံးကို ဖငးကနဲဖင့ လမးခုံ ရစသိုငးလိုကသည။ ခငထေးလကဖားက လေးလေးကောပငကို အလိုအလောက ဖကတယမိကသည။ ဒ ဖငလေးကို ကော့ထားရငး တငးခံထားရသဖင့ ဆီးခုံလေးက ယောကားတေအကိုက ခုံးမို. ဖောငးကားနေ၏။ ခငထေးက အပိုဖောဝငကတညးက အမေးသနသည။
စောကမေးမဲမဲလေးမားက နကမောငနေသည။ ဝငထားသော လီးကိုယထညကီးအဆုံးဝငလာသညနင့ စောကစိနီနီလေးက မမီမကမး လမးထောကသည။ ထောကဖိထားသော စောကစိလေးပားကသားအောငလညး လေးလေးက ဖိဆောင့၍ လိုးထည့လိုကသည။ ဤ သို.နယ လေးလေးကခပပငးပငးလေး ဖိဆောင့လေ ခငထေး မကရညဝဲအောငခံစားရလေဖစရသည။ စောကခေါငးထဲ၌ တစကိမမအလိုးမခံဖူးသေးသော အသားမငမားက ပတကိတနာကငကဟနရိသည။ သို.သော အရိနရလာသောအခါ စောကခေါငးနံရံမ အဆိုပါ အသားမငမားက လီးကီးကို ဖကတယထားက၏။ စုတယူထားကာ ပနထကသားမာကို စိုးရိမလာက၏။ ” ဗတ .. ဗတ .. စတ .. စတ ..ဖတ ..ဖတ .. ပတ ..”
” အငး .. အငး .. အငး .. အငး .. အမလေး လေး ..အား ” ခငထေး ဆံပငတေပေကကုနသည။ ဟာလာဟငးလငးဖစနေသော နို.ကီးနစလုံးက အထိနးအကပမဲ့စာ ရေ.နောက ဘယညာလုပရမးနေကသည။ ခငထေး မခံနိုငအောင ကငတကစိမ့အီလာတော့၏။ သကသာလို သကသာညားဖငကို လူးလိမ့၏ ။ စကောဝိုငး၏ ။ ကော့ ကော့ဆောင့ပေး၏။ မန၏။ ဤ အပုအမူက ခငထေးကို အငမတနကောငးမနပည့ဝသော အလိုးခံခငးကာမအရသာကို အပည့အဝပေး၏။
” အီး ..အား .. အမေ့ .. အ .. ရူး ..အ အား ” ခငထေး စောကခေါငးထဲမ ပကကနဲ အရေမားပနးထုတလိုကသည။ လေးလေးကမူ အရိနကောငးဆဲ … ” ပတ .. စတ .. ဘတ .. ပတ .. ဖတ .. ဖတ .. ပတ ” ဆကတိုကကီး ဆောင့လိုးနေသော လေးလေးဖငကီးကို ခငထေး တအားဖိခတတလာသည။ ဖငလေးကော့ပီးလဲ ခံတတလာသည။ ခငထေး ခေါငးထဲ လောလောဆယတစခုပဲရိသည။ အလိုးခံခငးဆိုသည ကောငးလေစ လေးလေးကိုခငထေး မခစဖူးဆိုသညကတော့သေခာ၏။ မိမိကိုယကို လညး သညသို.ပင နားလညထားသည။ ဘဝပေးအခေအနေနင့ နလုံးသား တစောကကနးဆနလေး တေကောင့ ခငထေး လေးလေးကို ယူခဲ့မိခငးဟုလညး သိထား၏။
သို.စဉလက .. ဤနယ ဖိုမဆကဆံရေးအ ခိနကာလတင လငမယားဆနသော ခငထေး နလုံးသား တုန.ပနမုတို.က ဆနးကယလနးသည။ လေးလေးကို လကနစဖကနင့ တအားဖကထားခငသည။ လေးလေးခာသားမာကို စိုးရိမသည။ လေးလေး၏ ပါးပငကမးကမးကီးကိုလညး နမးရုံ.မိပနသည။ လေးလေးက နသိုးကိုးပတ တရူးရူး တရဲရဲ ညောင့လေ ခငထေးလေးလေးကို တိုး၍တိုး၍ ဖကထားမိလေပင။ လေးလေး ၏ တနဆာက ခငထေးစောကခေါငးထဲ၌ ပည့ဝသောကာမအရသာကို ပေးနေသည။ ကီးမားရင့ထောနေသော လေးလေးပစညးကီးကို ခငထေးခစသည။ ဖစနိုငလင ပါးမို.မို.လေးနင့ အသာအယာလေး ဖိကပပတသပပေးခငသည။
ဤအရသာ အထိအတေ.ကို ခငထေး အခိနမရေးရယူခံစားနိုငခင့ရိနေပီမို. .. ခငထေးအတက အရာရာ ပည့စုံသော ခံစားမုသည ဝမးသာခငး ဒီရေလိုငးအသငသို. ကူးပောငးလာသည။ တခစခစ ရယမောခငလာသည။ လီးထိပမ နေးကနဲ အထိအတေ.က စောကခေါငးထဲသို.သာမက ဗိုကတစပငလုံး ထဲအထိ ထိုးဝငစိမ့စီးသားပီး တအိအိ ရယမောခငသလိုလညးခငထေးခံစားရပါသည။ လေးလေးကို မခစမိခဲ့သညမာတော့ သေခာပါသည။ ရယတူတနးတူ အောငစိုး၏ တောကပသော မကလုံးအကည့မားကို ခငထေးစိတလုပရားမိခဲ့သညမဟုတလား …။ ” ပတ .. စတ .. ပတ .. ပတ .. စတ .. ဖတ .. ဖတ ..ဖတ ” လေးလေး က အသက ၄ ကောဆိုပေမဲ့ အသက ၂ ဝနးကငခငထေးအား မနားတမး ဆောင့လိုးပေးနိုငသည။ခငထေး နို.ကီးနစလုံးကို ပယပယနယနယ ဆုပကိုငခေမနေသော လေးလေးလကဖဝါးကမးကမးကီးတေကပင ကီးမားသော ကာမဆနစမးအငမား ထုတလုပပေးရာ ဗဟိုဌာနကီးလိုဖစနေသည။
နို.သီးခေါငးနီနီလေးမားကို လကညိုးလကမကား၌ ဖေးညငးစာ လိမ့ပတ ကိတခေ ပေးတတသည။ ထိုအခါမိုး၌ ခငထေးတစကိုယလုံး အသေးအသားမား ဗလောငဆူကာ စောကခေါငးထဲ ၌ ငိမသက မာတောငနေသော လေးလေး၏ တနဆာကီးကို လုပရားစေခငသည။ ကမးတမးစာ ထိုးနက စူးနစစေခငသည။ ထိုသောအခါ ဖငကီးမား အလိုလိုလိမ့လူးလာ၏။ ဘေးတစဖကကိုစောငးပီး သားအိမနံရံကို လီးထိပကီး ဒုတ ကနဲ ဆောင့ထိုးမိသည အထိ ခနာကိုယကို ဘေးသို.ရေ.လားပီး လေးလေးဖငကီးကို ဆဲခမိ၏။ အလုံးအရငးနင့ မာတောငကီးမားသော လီးကီးက အရိနပငးစာ ဝငသားပနသောအခါ မနာပါပဲ ခငထေးလညခောငးမ အီး ကနဲ ညညးညူ သံက အလိုအလောကကနထကသားတတကပနသည။ ” လေးလေး လိုးပေးတာ ကောငးရဲ.လားဟင ခငထေး ” ” အင့ … အင့ …အ .. မသိဘူး .. မသိဘူး .. ” ပီးပါပီ ။
