စပွန်စာဦး

အထကတနးကောငးကီးရဲ့ တစစငးထဲသော လမငးလေး သောတာ ဟုသတမတခငးခံထားရသည့ ကောငမလေးရဲ့ ဘဝမာ ပနးကလေးမားကဲ့သို့ မလပရာပေ။ အမေမုဆိုးမကီးနဲ့ ညီမငယတစယောက တို့နဲ့ အတူ ခို့တဲ့ဆငးရဲစာ နေရရာ၏။ အမေမုဆိုးမကီးက အကောရောငး ၊ရပကကထဲအဝတတေလိုကလောနဲ့သမီးနစယောက အကူအညီယူကာဘဝကိုရုနးကနနေရသည။ ထို့ကောင့ အကီးဆုံးသမီးဖစနေသည့ သောတာမာငါးတနး ၊ ခောကတနးကောငးသူအရယ ကတညးက မိခငမုဆိုးမကီး နဲ့ အတူ အဝတတေ လိုကလော ၊ ရပကကတေပတပီးအကောလိုကရောငးခဲ့ရသည။ ဆငးရဲသည့ ဒဏကိုကောငးစာခံစားရသည့အတက သောတာမာ အလနပင ခမးသာခငသည။

ကောငးခနးထဲက ရယတူကောငမလေး တေဝတသည သောတာဝတဖူးခငသည။့ ဂါဝနလလလေးတေမိုး ဒီလိုဆငးရဲနမးပါးသည့ကားကပင သောတာ တစနစတစတနးမနမနအောငခဲ့သည။ ခို့တဲ့ မုကောင့ ကောငးကိုနောကကမတကခဲ့ရ သဖင့ သူမအသက ၆နစတင ရစတနးသို့သာရောကခဲ့ရသည။ သကတူရယတူတေက တနး ၊ တနးအောငအရယဖစသောလညး သောတာမာ ၈တနးကောငးသူသာဖစခဲ့သည။ဒါပေမဲ့ သူမက ၈တနးအကောငးသူအရယမာ အပိုဖစနေပီမို့ ဖံ့ထား နုပိုလပတဲ့ အလအပတေပိုငဆိုငလာခဲ့သည။ ရစတနးကောငးသူ ပေမဲ့ သူမကအပိုအရယလေးတစယောကနင့ မလိုကအောငပင အလုပမားလုပခဲ့ရသည။

အထူးသဖင့ မနကစောစောကောငးမသားခင အကောဗနးကိုခေါငးမာရကပီး တစမို့လုံးလည့ကာအကောရောငးရသည။ တဖညးဖညးနင့ သောတာတစယောက မို့အနံ့လည့လညကာအကောရောငးရခငးကို ရကရံ့စပုလာသည။ ထို့ကောင့ပင မိခငကီးနင့အတိုကခံပုပီး အကောရောငးသည့ တာဝနကို ညီမငယဖစသူထံ လဲအပလိုကသည။ ထို့နောကပိုငးတင သောတာအတောပောငးလဲလာခဲ့သည။ သူမအတကလိုအပမုတေကလညးမားပားလာသည။ သူမားနညးတူဝတစားလိုခငးနင့ ပိုမိုလပလိုခငးပငဖစသည။ ထိုရစတနးနစမာပင သောတာရညးစားထားတတလာသည။ ကိုယ့ကိုကိုယလညးလပအောင ခယမုနးပငဆငတတလာသည။

ယောကားလေးတေရေ့မာ ဘယလိုပုံစံလေးနဲ့နေပီးသူတို့တေကို ဘယလိုဆဲဆောငရမလဲဆိုတာကို ခယရီတတကမးလာသည။ ခယရီ့အလကိုပိုမိုတောကပအောင ပံ့ပိုးပေးသည့အရာတစခုလညးရိသေးသည။ ထိုအရာက ခယရီ့ရဲ့ ခေခေလိပလိပပုံစံလေး လို လိုငးတန့ဆံပငရညမားပင့ဖစသည။ ငယစဉက ဆံပငညပလငပိုကဆံကုနသောကောင့ မိခငဖစသူက ဆံပငမညပခိုငးခဲ့ပေ။ ထို့ကောင့ ဆံပငရညထားဖစခဲ့ခငး၏ အကိုးကေးဇူးက သောတာ အပိုဖစလာသောအခါ သူမအတကအထောကအကူ ပုစေခငးဖစသည။ သောတာ့ဆံပငရညတေကောင့လညး ယောကားလေးတေက သောတာ့က နူးညံ့သိမမေ့ပီးမနမာဆနဆနလသညဟု သတမတထားကသညမဟုတလား။

ထို့ကောင့ သူမက ယောကားလေးတေရေ့တင မခုတတတတဲ့ကောငလေးလို စကားပောတာကအစ တိုးတိုးညငညငသာသာ ၊ ရယလိုကလငလညး သားမပေါအောငလကကလေးအုပကာ ရယတတသည။ သနပခါးပါးပါးလေးကိုလညး မကနာပေါမာအမဲတငထားခဲ့သည။ခေတပေါမိတကပအလပငပစညးတေ မသုံးနိုငသဖင့ သနပခါးကိုသာ အလပငမိတကပပစညးလို အသုံးပုနေခငး ကလညးသောတာ့အတက မနမာဆနဆန သနပခါးလေးနဲ့ ကောငမလေးဟူ၍ အလကကသရေ တိုးစေပါသည။ သောတာက မိနးကလေး သိပပီသတာပဲနောဟု ခီးကူးစကားဆိုလာလင ကိတကာကေနပနေရသည။ ကောငလေးတေပေးသော ပိုးကေးပနးကေးပစညးတေက သောတာမာ တစစထကတစစမားပားလို့လာခဲ့၏။

ရညးစားကိုလညးနစယောကတစပိုငတညးထားတတလာသည။ ဒါပေမဲ့သောတာ ကအနေအထိုငအသားအလာပိရိသည။ ထို့ကောင့ကောငလေးတေက မရိပမိပေ။ အကယ၍ သံသယဝငကာမေးမနးလာလငလညးဟနဆောငကောငးသော သောတာက မကရညလေးဝဲကာတို့ကိုဒီလိုထငရကတယနော။တို့မာခစသူတစယောကကိုတောင မနညးသတိမေးပီး ခစရတာပါ.. လိုစကားလေးတေသုံးပီး အသံကို ငိုသံပါလေးနဲ့ပောရင မေးမိတဲ့သူက သောတာ့ ကို ပငပနတောငးပနသားကသညပဲဖစသည။

ထိုသို့သော မာယာ၊ ပညာတေနဲ့ သောတာ မာ တနးရောကလာတော့ ပညာပိုစုံလာသည။ မာယာတေပိုမားလာတဲ့သောတာက ကိုကသမအားလုံးလိုလို သူဌေးသားတေခညးပငဖစသည။ ပိုကဆံရိသူဌေးသားတေကို သောတာကအပိုငခုပထားသည။ နောကပီးသောတာကအပေးအကေးလဲရကရောသည။ ဒါကတော့ သူမဆယတနးနစရောကမ ဖစလာခငးဖစသည။ ”အဟင့ … ရင့ကို ခစလနးလို့ လိုကလောတာနော။ ” ”အေးပါကာ… သောတာကလညးကိုယ့ဘဝပါ။” ဒီလိုအဖစအပကမိုးတေနဲ့ ပတသကသည့လူက သောတာမာ သုံးလေးယောကလောကရိပီဖစသည။ သူတို့အကိုကလိုကလောပီးသူမလိုခငတာတေကိုတောငးဆိုတတသည့အကင့လေးကလညး သောတာ့မာဖစပေါလာခဲ့သည။

သူမလိုခငသည့အရာကိုလညးရအောင တောငးဆိုပိုငဆိုငနိုငသညအထိ သောတာတစယောကကမးကငလာခဲ့ပီဖစသည။ ပိုကဆံရိသူဌေးသားတေကလညး သောတာ ရဲ့ အလ၊ အညု ၊ အခဲတေကို စဲလနးမကမောပီး သောတာလိုသမဖည့ဆညးပေးခဲ့ကသည။ သောတာရဲ့ မို့မောကသည့ ရေရငအစုံကိုနယရစို့ရရုံနဲ့သူတို့မာလူဖစရကိုးနပပီဟုအတေးတေဝငခဲ့ကသည။ သောတာကမားသူတို့ရဲ့ ဒစပုတစလီးကိုကိုငပီး ဂငးတိုကပေးလိုကရငနတပညနတနနးရောကနေရသည ဟုထငကသညအထိသောတာ့မာယာတေအလတေမာနစမောခဲ့က၏။

ဒီ့အတက သောတာ့မာအဝတအစား၊ ရေမေး၊အလပငပစညးတေသုံးလို့မကုနနိုငအောင ပေါမားလာခဲ့၏။ ဒါပေမဲ့ သောတာက ဒီလိုပိုငဆိုငမုလေးမိုး ၊ ဒီလိုဘဝအခေအနေလေးနဲ့ နညးနညးလေးမပင မတငးတိမနိုငခဲ့။ ဒီ့ထက ပိုပီးပည့စုံ ကယဝမုကို မောလင့တောင့တနေဆဲပင။ သူမကအရမးကိုခမးသာခငသညလေ……………။ သောတာ တို့ဆယတနးစာမေးပဲတေဖေခါနီး အခိနလောက၌ သောတာ့ ရဲ့ အိပမကတေအကောငအထညဖောဖို့လမးစတစခုကို စတငတေ့ရိခဲ့သည။ ကားအကောငးစားကီးန ဲ့ သူမတို့ကောငးရေ့လမးမ ဖတသားတတသည့ သူဌေးကီးတစဦးကို သောတာအမဲငေးမိနေက။ မသိမသာစုံစမးကည့တော့ မိုးကုတမသူဌေးဟုသိရပနသည့အခါ သောတာတစယောကအရဲစန့ပီး ထိုကားအကောငးစားကီးအလာတင ရေ့ကဖတပီး လမးကူးပစလိုကတော့၏။

”က ီ …….” ”အ… အမေ” ကားဘရိတအုပသံနင့အတူ သောတာကလညးလဲအက အံကိုကပင။ ကားပေါမ လူကီးတစဦးအပေးအလားဆငးလာသည။ ”ကလေးမ…. ဘာဖစသားသေးလဲ…” ”ဟို… သမီး….” ”မငး… ကုပကားနဲ့တိုကမိသားတာမဟုတပါဘူးနော။” ”မဟုတပါဘူး။ သမီးဘာသာလန့ပီးလဲသားတာပါဦး။” အသားညိုညို ထောငထောငမောငးမောငးနင့ အသကလေးဆယကောအရယလူကီးကို သောတာက ”ဦး” ဟုခေါပစလိုကသည။ သောတာက သူမခေထောကလေးကို ပတကာ မကရညလေးဝဲပလိုကပနသည။ သူမရဲ့လကနကတစမိုးဖစသည့ ဆံပငရညကီးမားကလညး ပခုံးပေါ၌ကပိုကယိုဝဲကာကနေ၏။

ကားပေါမ လူကီးက သောတာ့ကို စူးစိုကကည့လိုကသည။ ကောငမလေးက နုနုဖူဖူလုံးလုံးတစတစလေးနဲ့ သနားကမားရုပကလေး။ ဆံပငရညတန့တန့လေးတေနဲ့ ခစစရာရုပသငလေးမို့ ကားရေ့ခောလဲဟနပပီး အလောတောငးတတသည့ လူမိုးမဟုတဟုကောကခကခလိုကသည။ ”ပစမးပါအုံးကယ…။ မငးခေထောကဘာဖစသားသေးလဲ။” ”အို….” သောတာ့ထဘီလေးက ဒူးအထကနားသို့လနတကနေခငးကောင့ ခေသလုံးသားဖူဖူလေးကို တေ့လိုကရသောလူကီးက သောတာ့ဒဏရာကိုကည့ဖို့ မေ့ကာမငသကနေ၏။ သောတာမထိုလူကီး၏အကည့ကောင့ မကနာလေးနီကာရကသားရပီး ခေါငးလေးကိုငုံ့ပစလိုကလေသည။ ခေထောကအကောတငသားတာထငတယ… ကဲလာ… မငးကိုဆေးခနးလိုကပို့ပေးမယ။

ထိုလူကီးက ပောပောဆိုဆို သောတာ့ကိုယလုံးလေးကို ပေ့ကာကောကခီပီး ကားပေါသို့တငပေးလိုကသည။ သူမကလညး ကိုယလုံးလေးကို ထိုလူကီး၏ရငခငထဲသို့ အစမးကုနအပထားလိုကသည။ သညတော့သောတာ့ရဲ့နူးညံ့အိစကသော ရငသားစိုငလေးတေက ထိုလူကီး၏ရငခငကယကီးနင့ ပတထိမိနေခငးက ထိုလူကီးရငကိုလိုကမောစေသညပေါ့။ ဦးလမိုငဟုခေါသည့ ထိုလူကီးနင့ သောတာတို့ရငးနီးသားကသည။ ဦးလမိုငက နောကတစနေ့ ညနေတငသောတာ့ကိုလာခေါပီးဆေးခနးလိုကပပေးပန၏

ဆေးခနးကပနထကတော့လညး စားစရာတေတစပုံတစပင ဝယပေးလိုကပနသည။ သောတာ့ ဘဝမာမစီးဖူးသောကားကိုစီးရခငး၊ မစားဖူးသောအစားအစာတေကိုစားသောကရနဲ့ ပောရငကညနူးကေနပနေလေ၏။ ဒါပေမဲ့ သောတာတို့က ဣနေ မပကအောငနေသည။ သူမရဲ့စန့စားမုတေက အရာထငစပုလာပီမဟုတလား။ ဦးလမိုငကားရေ့ခောလဲလိုကခငးက သောတာ့ရဲ့ စန့စားမုအစပငဖစသည။ သူမက ထိုအခေအနေမနေ၍ သူမဘဝအတက အမားကီးမောမနးထားသညပငဖစ၏။ တတိယမောကတေ့ဆုံမုညနေခငး၌ ထုံးစံအတိုငးဦးလမိုငပေါကခလာပန၏။ သောတာကို ဆေးခနးလိုကပပေးရနဖစသည။ အမနမာသောတာ့ခေထောကကကောငးနေပေပီ။ ဘာဆိုဘာမမဖစတော့ ၊ ဒါပေမဲ့ ဟနဆောငကောငးသောသောတာက ဒီနေ့မပိုနာလာသညဟုအကောငးပပီး လမးမလောကနိုငဟုဆိုသည။

အဲဒီမာ သောတာ့ကိုယလုံးလေးကို သိပပီး ခီခင၊ ပေ့ခင ၊ ထေးပိုကခငနေတဲ့ ဦးလမိုငကလညး အဆငသင့ပငဖစကာ အကိုကတေ့ပေပီပေါ့။ ”အို… ဦး” စေ့ကနဲပေ့ခီလိုကသောကောင့ ဦးလမိုငရငခငထဲသို့ သောတာ့ကိုယလုံးလေးက အလိုကသင့။ အိမမာအကောထကရောငးနေသည့ အမေနင့ ညီမတို့မရိ၍ သောတာ့မာယာတေက ပင့လငးလသည။ ဦးလမိုင၏ ရငဘတကီးကို သောတာ့ နို့အုံလုံးလုံးကစကစလေးနဲ့ အတငးဖိကပပီး ဦးလမိုငခါးကို ကောကလန့တကားပုံစံလေးနဲ့ ခပတငးတငးလေးဖကပစလိုကလေသည။ သကကားအိုကီး ဦးလမိုငမာ ဆန့ကငဘကလိင အပိုပေါကမလေးရဲ့ အတေ့မာ မိနးမူးသားရတော့သည။

ထို့နောက………..။ ထိုနေ့က သောတာဆေးခနးသို့မရောကဖစခဲ့။ ဦးလမိုငတညးခိုသော အိမလေးသို့ ဦးလမိုငနဲ့အတူ သောတာရောကရိခဲ့သည။ ဦးလမိုငရဲ့ စူးစူးရဲရဲအကည့တေနဲ့ သောတာရဲ့ မကလုံးတောကတောကလေးတေက အကည့ခငးဆုံကာ အဓိပာယတစရပကို ဖင့ဆိုဖစခဲ့ကလေတော့၏။ ဦးလမိုငက မုဆိုးဖို၊ ကာမမုမာ အတေ့အကုံရင့ကကခဲ့သူ။ သောတာကလညး ခေစမးပဲတေအမားကီးကနဖူးတဲ့ အသငးတစသငးလို တကကနိုးကာနေတဲ့ ရမကစိတတေနဲ့ အားကမခံပေ။ ငါးကောကပကပရရလေး န ဲ့ အစာပတငတနေသည့ကောငကီး။ အတဲအဖကညီစာဖင့ ကာမတောသို့ ခရီးထကခ ဲ့ မိကလေတော့သည။ ”အငး… ဟငး… ဦးရယ” ”ကလေးရယ .. အရမးခစဖို့ကောငးတာပဲကယ။

” ဦးလမိုငက သူ့ရငခငထဲတင နုံးခေဟနလေးဖင့ တိုးဝေ့ဝငနေတဲ့ သောတာ့ကိုယလုံးလေးကို ကစကစပါအောငဖကပီး သောတာ့နို့သီးခေါငးလေးတေကို ဖစညစကစားလို့နေသည။တစခကတစခက နို့သီးခေါငးလေးကို မခင့မရဲဖင့ ညစလိုကမုကောင့ သောတာမာ တန့ခနဲဖစဖစသားပီး ဦးလမိုငကို ညုခဲလေး ခဲပလိုကသည။ ဦးလမိုငကလညး သောတာ့ကိုယလုံးလေးကို မလတတမးဖကထားရငး နကမောငရညလားသည့ သောတာ့ဆံပငလေးတေကိုနမးရငး ခစမဝနိုငပတပိုးကို ဖဲ့ပနေခငးပငဖစသည။ ”ကလေး… အရမးမောနေပီလားဟင” ”ရပါတယဦးရယ… ဦးရဲ့ ကငနာယုယမုတေက သောတာ့ရဲ့ ဘဝအမောတေလောကတော့မမောပါဘူး။

သောတာက ဦးလမိုင သူမရဲ့ဆငးရဲနမးပါးမုကို ပိုပီးဂရုပုမိစေရနသနားအောငပောလိုကသည။ ဦးလမိုငမာတော့ နုဖတဖေးဥခောမောလပနေသည့ ရုပရညလေးနဲ့ မလိုကဖကသည့ သောတာ့ဘဝခရီးကမးကို သိမငပီးဖစရာ သနားစိတဖင့ အကငနာတေပိုတိုးလာပီဖစ၏။ သောတာ၏ မာယာတောမာ မောနေရခငးပငဖစပေတော့၏။ ”ဦး ကလေးကို ခစခငသေးတယကယ..” ”ဦး သဘောပါပဲ ဦးရယ” အပေးအကေးရကရောသော သောတာက နောကတစကိမလိုးဖို့တောငးဆိုလာသည့ ဦးလမိုငကို မငငး။ ပီးတော့ သောတာက အလိုးမခံဖူးသည့ အပိုစငလေးလညးမဟုတ၊ ()တနးကောငးသူ ဘဝရောကသညမစ၍အပိုရညပကခဲ့ရပီးပီဖစသည။ ဒါပေမဲ့ သူမထားခဲ့သည့ ရညးစားတေရဲ့လီးန ဲ့ ဦးလမိုငလီးတနကီးကို နိုငးယဉခံစားအလိုးခံကည့မပင ကာမအရသာဆိုတာကိုသေခာခံစားမိခဲ့ရသည။

ထို့ကောင့ ဦးလမိုငကို ကာမဆကဆံသည့ တဒငစဲလမးမိစိတဖင့ ဦးလမိုငလိုက လိုကလောနေမိခငးပငဖစ၏။ ”ဦးကို ကလေးက ဖငကုနးပေးပါလား… ဦးနောကကနေ လိုးပေးခငလို့” ”အို.. ဦးကလညး” ဒီတစခါတော့ သောတာရကသားရသည။ ယခငသူမ ရညးစားမားနဲ့ ဆုံတေ့ဆကဆံခဲ့စဉက သမရိုးကဆကဆံခငးဖင့သာ အလိုးခံခဲ့ဖူးသည။ ဒါ့အပင သူမစောကဖုတထဲ လီးဝငအလိုးခံပီး ဆနတေပည့ဝသားကပီဆိုလင နောကတစကိမဆိုတာကို သောတာခင့မပုတော့။ တစခါဆုံတေ့လင တစကိမသာအလိုးခံခဲ့သူ။ အတငးဂစတိုကနေလင ဂငးထုပေးခငးဖင့သာဖေသိမ့ပေးခဲ့သူ။ ခုတော့ ဦးလမိုငနဲ့ ကမ သောတာပေးဆပရတာမားနေခငးဖစသည။ ဦးလမိုငက ဂိုငးကီးကီးနဲ့ ဆိုတော့ သောတာ့ဘကကလညး အရငးအနီးကီးနေရခငးဖစပေသည။

”လုပပါ ကလေးရယ… ဦးက ကလေးက ဖငကုနးပေးထားရင ကလေးရဲ့ စောကဖုတက နောကကိုပူးထကနေမာ…. ဦးက ဒီလီးကီးနဲ့ ကလေးစောကဖုတ ဖောငးဖောငးဖေးဖေးကီးကို နောကကနေလိုးဆောင့ပေးမာ…. ကလေးရယ…. ဖငလေးကုနးလိုကနော…” ဦးလမိုငက သောတာ့ကို သငပသေးဆောငခငးမားဖင့ ရမကဆနတေတကကလာအောင စကားလုံးတေ ခပကမးကမးသုံးကာ ရမကစိတကို ဆပေးနေခငးဖစသည။ ဒါမသောတာ စိတတေပနထလာပီး သူ့အလိုကို လိုကလောစေဖို့ဖစ၏။ ထို့အပင ပနလညထောငမတနေပီဖစသော သူ၏လီးတနညိုညိုတုတတုတကီးကိုလညး သောတာ့ လကကလေးဖင့ ကိုငစေလိုကသည။ ဦးလမိုငရဲ့ စကားတေက သောတာ့ကို အမနပငရမကသေးတေကစေရသည။

ဒါ့အပင သူမလကထဲမလီးတနကီးကောင့လညး သူမစိတထဲ ဖငကုနးအလိုးခံခငသောစိတမား အလိုအလောကဖစပေါနေရပီဖစသည။ ဦးလမိုငလီးတနကီးက သူမလကကလေးနင့ တစကိုငပငမပည့ပေ။ ထိုလီးတနကီးဆီမ တဒုတဒုတဖင့ သေးခုနနေသလို အထိအတေ့က သူမလကကလေးမတစဆင့ အသေးအသားတေ တစကိုယလုံးကို ရမကသေးအရိနလမးခုံနေသလိုခံစားလာရသည။ စောကဖုတထဲမလညး စစကနဲ စစကနဲဖစကာ အရညတေ ထပမံစိမ့ထကလာရပနသည။ ”ကဲ…. ထ… ကလေးလေး။ အငး… ဟုတပီ။ ခါးကိုခကထား။ ဖငကိုနောကကို ကော့ပစထားလိုက….။ ဟုတပီ…။ လကတေကို တောင့ခံမထားနဲ့…။ တံတောငနဲ့ပဲထောကထား..။ နဲနဲထပပီးကုနးလိုကဦး…။ ဟုတပီ…။

အဲဒီအတိုငးကလေးကို ဦးလိုးပေးမယနော..။” သောတာတစယောကဦးလမိုငခိုငးစေနေရာခထားပေးသည့အတိုငး ဖငကုနးပေးလိုကရတော့သည။ ဦးလမိုငက သောတာ့ဖငကီးတေနောကမာ နေရာဝငယူလိုကပီး သူ့လီးတနညိုတုတတုတကီးကို လကဖင့ထိနးကိုငကာ သောတာ့ အဖုတလေးရဲ့ အဝမာတေ့ပီးထောကလိုကသည။ အဖုတဝကို ထိပနဲ့တေ့ထောကခငးခံလိုကရသညနင့ သောတာ့ ဖငဆုံကီးက တန့ကနဲတုနသားသည။ နောကမအသကကိုရုကာ ဖငကိုတောင့ခံပီး လီးအဝငကို ငဲ့လင့နေလိုကတော့သည။

ဒစထိပဖင့ တေ့ထောကခငးခံထားသော သောတာ့အဖုတနီနီလေးက နုအိပီးဝငးလကနေသည။ အမေးလေးတေက နုနုလေးပငရိသေးပီး အစိလေးအထကဆီးစပနားမာ အခေလေးတေဖစလို့နေသည။ ဦးလမိုငက သောတာ့အဖုတလေးကို သူရဲ့ကနလကတစဖကဖင့ ဆီးစပအထကနားမ လကလိုနိုကစမးပီး အစေ့လေးကို အသာပငပတခေပေးလိုကသည။ ”အင့… ဟင့.. ဦးရယ… လုပမာဖင့လုပပါတော့။ သောတာမနေတတတော့ဘူး။” အဖုတထဲ လီးဝငလာဖို့ စောင့မောငဲ့လင့နေတဲ့ သောတာခမာ အစိကိုပတခေခငးခံလိုကရသဖင့ ဖငကီးခါယမးသားပီး သူမဖငကီးကို အနောကဖကသို့ ကော့ကော့ဆောင့ကာ အနေအထိုငခကလို့နေရတော့သည။

ဦးလမိုငကလညး အစိကိုပတခေနေလကမပင သူရဲ့ အတနကီးကို သောတာ့အဖုတလေးထဲသို့ ဖိနစဆောင့သငးလိုကလေတော့၏။ ”ဘတ.. ဖတ…. ဖတ… ပစ…. ဒုတ ….” ပထမတစခီလုပပီးသား အဖုတထဲသို့ ဦးလမိုငအတနကီးက လေအနသံနဲ့အတူ ထိုးခဲဝငရောကသားပနသည။ သောတာကတော့ မသကမသာပင ခံစားလိုကရရာသည။ ” အ … အီး… အမေ့… နာလိုကတာ… ဦးရယ” ခါးလေးခက ဖငကုနးပေးထားသော သောတာတစယောက အဖုတထဲသို့ လတလတကတကတကီး ဝငလာတဲ့ အတနကီးကောင့ ခါးလေးခုံးထသားရသည။

ဒါပေမဲ့ လီးအဝငက ထိထိမိမိရိလတာကောင့ ခကခငးပင အရသာတေ့သားရတော့၏။ လီးကီးက အဖုတသေးသေးလေးထဲ နင့နင့နဲနဲပည့ပည့ကပကာ ဝငနေခငးကောင့ အဝငအထကခောမေ့စေရန လကကိုနောကသို့ပနပီး သူမဖငသားကီးကို သူမဘာသာလမးဆဲပီးဖဲပေးမိကာ အလိုးခံနေတော့၏။ သောတာ့ပုံစံလေးမာ အလိုးခံမုကို မကမကမောမောခံစားရငး ကာမအရသာထူးကို ခံစားလို့နေပေ၏။ ဦးလမိုငမာ အသားဖူဖူ ၊ ဖငအိုးကောငးကောငးနဲ့ ငယငယခောခောကောငမလေးတစယောကကိုဖငကုနးခိုငးပီး လိုးဆောနေရခငးကောင့ သူ၏အသေးအသားတို့က ပူနေးတကကလို့နေသည။

ဒါ့အပင ဆောင့ဆောင့လိုးလိုကတိုငး ရေ့တိုးနောကငင ခါခါဆငးသားသော ခနာကိုယနဲ့အတူ ဝေဝိုကာကနေသော သောတာ့ဆံပငရညမားကောင့ သောတာအလိုးခံနေသည့ ပုံစံလေးက ဦးလမိုငအတက ကာမအမငဖီလငကိုခံစားလို့ နေရပနသေး၏။ အား…. ကောငးလိုကတာ ဦးရယ..။ အစပထမ၌ အလိုးခံနေရသော သောတာ့ရဲ့ပုံစံလေးက ရမကသေးကစရာဖစနေသောလညး နောကပိုငး၌ သောတာကိုယတိုငကပင အလိုးခံရငး ဦးလမိုင စိတတေပိုထနအောင အောကမ အညု ၊ အခရာလေးမားပောပေးခငး၊ ဦးလမိုငရဲ့ ဆောင့ခကတေကို တိုးပားအောင အားပေးအားမောကပုပေးသည့ စကားသံလေးမားကို ပောတတဆိုတတလာလေတော့၏။ ”အား… ကောငးတယ ဦးရယ… ဆောင့.. နာနာလေးဆောင့ပါ..။” သောတာ့ရဲ့ အညုအခဲတေကောင့ ရမကထနလာပီဖစသော ဦးလမိုငမာ သောတာ့ကို နငးကနပီး ဆောင့လိုးနေလေတော့သည။ ဦးလမိုငတစကိုယလုံး ခေးမားဖင့ ရဲနစနေသလို သောတာ၏ဖူဖူဖေးဖေး အသားလေးတေမာလညး ခေးစကကလေးမားသီးနေသည။ ဖူဖေးသော ကိုယလုံးကလေးမာ တောကပောငပီးကေရုပကလေးလိုဖစနေသည။ သောတာမာ သူမဖငသားကီးကို နောကသို့ပစပစဆောင့ကာ အလိုးခံပေးနေရ၏။

သူမရဲ့ ပစဆောင့ကော့တငအလိုးခံမုနဲ့ ဦးလမိုငရဲ့ဆောင့ခကတေကောင့ သောတာ့ဆံပငရညလေးတေမာလညး ေဲခါယမးလို့နေသည။ သောတာတစယောက ဖငကုနးပီးအလိုးခံနေရတာအရမးကို အရသာတေ့နေပီး အဖုတထဲမာ ပူထူကငဆိမ့ကာ ပီးခငလာတော့၏။ ထို့ကောင့ ဦးလမိုငလီးကီးကို သူမအဖုတအတငးသားနုနုလေးမားဖင့ ရိသမအငအားလေးသုံးကာ ဆဲဆဲညစပေးနေမိသည။ ဦးလမိုငမာတော့ သောတာ့ရဲ့ အပေးကောငးမု၊ အဖုတလေးထဲမ တရစရစဆဲညစမုမားကောင့ လိငတနကီးတစခုလုံး ပူထူကငဆိမ့ကာ သုကရညတို့က သုကကောတစလောက တငးရငးကာနေတော့သည။ ဦးလမိုငလိုးအားကို မင့တငပီး ဆောင့ရငး သောတာ့ကို ပကပငစကစကမညာမတာပင ခပကမးကမးဆောင့လိုးပစလိုကတော့သည။

”အား…. ထကကုနပီ ဦးရေ….။” ဦးလမိုင သောတာ့ကို နငးကနဆောင့လိုး၍ သုကရညတေထကသားခိနနင့ အံကိုကပင သောတာ့အဖုတထဲမ အရညမားလညးထကကာ အပီးခငးဆုံစညးသားတော့သည။ ဦးလမိုငတစယောက သောတာ့ကို အစဲကီးစဲမကလို့သားရပီဖစသည။ ”ဦးတော့ သောတာ့ကို အရမးခစမိသားပီကာ..။” ”တကယပဲလားဦးရယ။ သောတာကသာ ဦးကို အားကိုးခစစိတတေနဲ့ ခစမိလို့ အခုလိုတေဖစခဲ့ရတာ၊ ဦးမာသာ အိမထောငတေဘာတေရိ…..။” သောတာက မကရညလေးဝဲကာ ငဲ့ကာဖင့ ဦးလမိုငကို မာယာထောငခောကနဲ့ အပိုငခုပသည။

ဦးလမိုငမာ သောတာ၏သနားစဖယ ဟနပနလေးကောင့ ပာပာသလဲဖစကာ သောတာ့ရဲ့ နဖူးလေးကို ခပဖဖနမးလိုကရငး … ”ဦးမာ အိမထောငမရိတော့ပါဘူး သောတာလေးရယ။ ဦးက မုဆိုးဖိုပါ။ ဦး သောတာလေးကို လကထပယူမာပါကာ….။” ဦးလမိုငထက အသကထကဝကကောငယပေမဲ့ သောတာက ယောကားတေကို ကစားလည့စား မာယာမားတဲ့ အတတပညာတင အတေ့အကုံမနညးတော့။ ထို့ကောင့ ဦးလမိုငလို သူဌေးတစယောကကို အပီခုပနိုငခဲ့သည။ ဦးလမိုငက သောတာ့မိဘတေဆီမာ လိုကတောငးပါ့မယဆိုတာတောင မိခငဖစသူကန့ကကမာစိုးရိမတဲ့ သောတာကသူမသဘောဆနနဲ့ သူမ ဦးလမိုငနောကလိုကခဲ့မညဟုဆိုခဲ့သည။

အိမကိုတော့ ခစသူနောကခိုးရာလိုကပေးသားပီဟု စာရေးထားခဲ့ကာ ဦးလမိုငဆီမ ပိုကဆံငါးသိနးယူပီး ပေးထားခဲ့သည။ သောတာက ဆငးရဲတငးမ လတမောကရပီဟု ယုံကညစိတဖင့ မိသာစုကို လစလူရုကာ ခဲထားနိုငခဲ့သည။ မိသားစုရေ့ရေးတေဘာတေ သူမ မသိတော့။ ဦးလမိုငနောကသို့ လိုကသားလင သူမဘ လုံခုံမုအပည့ရိမညဆိုသည့ အတေးသာ သူမတေးနေခဲ့သည။ ဦးလမိုငနင့အတူ မိုးကုတသို့ သောတာလိုကပါလာခဲ့သည။ ဦးလမိုင၏အဆောငအယောငတေက သူမတစသက အိပမကတောငမမကခဲ့ဖူးသည့ အရာတေဖစနေ၏။

တိုက ၊ ကား၊ အသုံးအဆောငပစညးတေအားလုံးက သောတာ့ကို မကမောတပမကစိတဖစစေရသည။ မိုးကုတကို ရောကကတညးက သောတာတစယောက တိုကပေါက မေပေါမဆငးတော့။ ဦးလမိုငဆငသည့ အဝတအစား၊ လကဝတရတနာမိုးစုံတို့ဖင့ အိပမကကမာလေးထဲရောကရိနေရသလို ပောရငမူးတူးနေတော့လေသည။ ဦးလမိုငကလညး သောတာ့လို မယားငယငယခောခောလလ ဆယကောသကလေးကို ရထားသညမို့ သောတာဘာပဲလုပလုပ တပုံးပုံးနဲ့ပင။ အခိနမနမန ကာမဆကဆံနေရလငကေနပနေသည။ သောတာကလညး အိစကညကညောသော ဖဲမေ့ယာကီးပေါမာ ဦးလမိုငကို ရမကဆေးတေတိုကကေးပီး လောကကီးကို ပောပောရငရငနဲ့မေ့လို့နေတော့သည။

တစလလောကကာတော့ ဦးလမိုငက သောတာ့ကို အရေးဆိုလာသည။ ”သောတာလေး.. ဦးတို့ လကထပကမယလေ” ”ဟင..” ထိုအခါမ သောတာမ လကရိဘဝကို သတိရမိသည။ တကယတော့ ဦးလမိုငကိုသောတာမခစ။ ထို့ကောင့ တစဘဝလုံးစာအတက လကမထပခင။ သူမခစတာ ဦးလမိုငရဲ့ ပိုငဆိုငမု၊ အဆောငအယောငတေပင။ သူမ ဦးလမိုငနောကလိုကခဲ့ခငးကလညး ခမးသာခင၍သာဖစသည။ ဦးလမိုငကိုခစ၍ လကထပပေါငးသငးရနလိုကပါခဲ့ခငး မဟုတခဲ့။ ”ဘယလိုလဲ သောတာ.. ဝမးမသာဘူးလား။” ”ဟုတ… ဟုတကဲ့ … ဝမးသာပါတယ ဦးရယ၊ ဒါပေမဲ့ လကထပဖို့ ကိစကို အလငမလိုပါနဲ့အုံးလား။” ”ဘာဖစလို့လဲ သောတာလေးရဲ့။

ဟိုလေ.. သောတာ ဆယတနးစာမေးပဲဖေခငသေးတယ။” ”ဟင.. ဘယလို..။” သူနဲ့ လကထပဖို့ လိုကလာခဲ့ပီးမ စာမေးပဲဖေမညဆိုတာကို ဦးလမိုငသဘောမပေါက။ ဘဝငမက။ ဒါပေမဲ့ သောတာက ဦးလမိုငကိုယလုံးကီးကိုဆဲဖကပီး ဆယတနးအောငခငတဲ့အကောငး၊ တကသိုလတကခငတဲ့အကောငးတေ ခဲ့နဲ့ပီး ပောပလိုကတော့ ဦးလမိုငတစယောကခေါငးညိမ့လိုကရတော့သည။ ”ဒါဆို ပတဝနးကငကိုဘယလိုပောထားမလဲ သောတာလေးရဲ့။” ”ဦးကလဲ ဦးတူမလို့ ပောပထားလိုကပေါ့လို့။” သောတာက ဦးလမိုငရဲ့ပါးကိုရတခနဲ နမးလိုကပနသည။ဒီလိုအပုအမူတေနဲ့အတူ ဦးလမိုငလီးတနကီးပော့ကခဲ့ရပနသည။ နောကဆုံးတော့ သောတာ့အလိုက ဦးလမိုင လိုကလောခဲ့ရတော့သည။

ဆယတနးအောငစာရငးထကပနတော့ ဦးလမိုငက တစစခနးထကာ လကထပဖို့ပောတာပန၏။ ”အို… ဦးကလဲ သောတာဖင့ စာမေးပဲအောငလို့ ပောပီး ဦးရငခငထဲမာနေနလို့မဝသေးပါဘူး။ လကထပဖို့နေပါအုံးနော ဦး…၊ နောလို့…။” သောတာအစမးကုန ကပခဲပေမဲ့ ဒီတစခါတော့ ဦးလမိုငဘကက တငးခံထားခဲ့သည။ သူနဲ့လိုကပါပီး တစနစအတငး အစားအသောကကောငးကောငး ၊ အနေအထိုငကောငးကောငးတေနဲ့ တစသေးတစမေးလလာသော သောတာ့ကို လကလတသားမာ စိုးရိမမိသည။ သောတာတစယောကအရမးကိုလလာပီး ခနာကိုယအခိုးအစားတေကလညး မကမောစရာအတိဖစနေပီဆိုတော့ ဦးလမိုငဘကက သောတာ့ကို လကလတသားမာ စိုးရိမနေမိသညမာ အလနတော့မဟုတပါ။

ဒီတော့ ဦးလမိုငရသလောကတော့ တငးခံထားမိသည။ နောကဆုံးတော့ တကသိုလအရမးတကခငနေသည့ သောတာမာ ဦးလမိုငနင့ လကထပခဲ့ရတော့သည။ ဒါပေမဲ့ သောတာက မငလာဧည့ခံပဲတေဘာတေမလုပဖို့နဲ့ တကသိုလတကနေစဉတင သူမကို ဦးလမိုင၏ တူမအဖစသာ လူသိခံဖို့တောငးဆိုခဲ့သည။ အကောငးပခကက အိမထောငသညဘဝန ဲ့ တကသိုလတကရမာ ရကလို့ဟူ၍ဖစသည။ တူမအရယမယားခောလေးကို အပိုငရနေပီမို့ ဦးလမိုငကသောတာ့ ဆနကို အလော့ပေးခင့ပုခဲ့သည။ထိုခင့ပုခကရတော့ သောတာက သူမအသေးအသားတေနဲ့ ဦးလမိုငကို အခစကီးခစပလိုကပနသည။ မာယာတေနဲ့ အထပထပရစပတပစလိုကခငးဖစသည။ တကသိုလတကရမည့ရကနီးလာတော့ သောတာအပောကီးပောနေသည။

မိုးကုတကနေ မနလေးထိသားပီးကောငးတကရမာမို့ သောတာကလတလပပီဟု စိတတငတေးကာပောရငနေသည။ ”သောတာနေဖို့ မို့ထဲမာ ဦးတိုကခနးရိတယ။ အဲဒီတိုကခနးမာပဲနေပီးကောငးတကလေ။ ဦးလဲမကာမကာလာပီး သောတာလေးနဲ့ ခစလို့ရတာပေါ့။” ”ဟင့အငး .. ဟင့အငး.. ဦးကလဲ … သောတာက တကသိုလကောငးသူဘဝကို ပီပီပငပငခံစားခငသေးတာ… အဆောငကပဲတကမယဦး…။” ”ဟင… ဒါဆို ဦးလာရငဘယလိုလုပမလဲ။” ”သော.. ဦးကလညး အဲဒီတော့ ဦးတိုကခနးမာ သောတာလိုကနေမာပေါ့လို့။” ”ကဲ သောတာ့ သဘောပါပဲကာ။” ”ဟေး.. အဲဒါကောင့……” ”ဘာလဲ။ အဲဒါကောင့ ဦးကိုခစတာလို့ ပောဦးမယမဟုတလား။” ”ဟနး.. ဦးနော..။

သောတာ့ကို ရကအောငလုပတယ။ ကဲ… ကဲ….” သောတာ ဦးလမိုငရငဘတကီးကို လကသီးဆုတကလေးဖင့ မနာအောငထုလိုကသည။ ဦးလမိုငကလညး သောတာ့လကကလေးကိုဖမးဆဲကာ သောတာနဲ့အတူ ကုတငပေါသို့ လဲခပစလိုကတော့၏။ ”အငး… ဟငး… ဦးရယ…” အပုအစု အခဲ့အနဲ့ကောငးသော သောတာ့ကို ဦးလမိုငတစယောက အသညးစဲခစနေခငးက လနသညဟုမပောနိုငပေ။ သောတာက မာယာဆိုတဲ့အဆိပတေပငးလသညကိုး………..။ ”ဟေ့ကောင… ငါပောတာ အဲဒီ့ကောငမလေးပေါ့။ မိုးကုတကသူဌေးတူမတဲ့ ၊ ဝတတာစားတာ၊ သုံးတာစဲတာတော့ အလံပဲ….။” တကသိုလက ယောကားလေးတေရဲ့ ပါးစပဖားမာ သောတာတစယောကနာမညအတောလေးကီးလာခဲ့သည။

သောတာ့ကို မိနးကလေးတိုငးကအထငကီးအားကကသည။ သောတာ့ဘဝက အစစအရာရာပည့စုံကာ မိုးပေါကလမငးလိုစံမနးနေရသညပဲ။ အဲဒါပဲတငလားဆိုတော့ မဟုတသေးပါ။ သောတာရဲ့ နကမောငသနစမးသောဆံပငရညကီးတေက တငပါးထားထားအိအိနားထိရောကသည။ လုံးကစမို့မောကသော ရေရငအစုံကို ပေါလငအောင ခါးတိုအကx{1039}x{1004} ီလေးတေဝတပီး ထဘီကိုတငးနေအောင ခပခပရပရပ ဝတတတသည့သောတာ့အလကို မနမာဆနဆနလသညဟုဆိုကာ ကငးဘဲ့ပငအပနငးခဲ့ကသည။ မေဂာကငးတေထကပိုလသညဟု ပငသတမတကပီး တကသိုလတစခုလုံးရဲ့ အလဘုရငမဘဲ့ကို အပနငးကပန၏။

သောတာမာ ဦးလမိုင၏ကောငးမုကောင့ ရေမင့လို့ကာတင့ခဲ့ရသည။ ဒါပေမဲ့ နလုံးသားကို ညာနေခဲ့ပီး စညးစိမခမးသာကို မကမောနေခဲ့သော သောတာ့ဘဝထဲသို့ လူတစယောကဝငရောကလာခဲ့သည။ ဆေးကောငးသား၊ သူဌေးသား၊ လူခောလို့ဆိုတဲ့ ဂုဏပုဒတေနဲ့ မိုးမင့။ နယပယအသီးသီးက အလဘုရငမတေ၊ အပိုခောလေးတေ တိတတခိုးစဲလမးနစသကကရသည့ မိုးမင့က သောတာ့ကို မကစိကကာ အနားသို့ ခဉးကပလာခဲ့သည။ သောတာမာ အဖေအရယ၊ ဦးလေးအရယ သကကားအိုကီးကိုလငလုပနေရသည့ အခေအနေတင ပိုတိုငးကိုကတဲ့ နငးဆီခိုငလေးက ခူးခင့ပေးနေတော့ ရငခုနသံတေမနဆနခဲ့ရသည။

နလုံးသားက လုပရားခဲ့ရသည။ နောကဆုံးတော့ မိုးမင့လိုသကတူရယတူ နုပိုခောမောပီး ခမးသာကယဝကာဆရာဝနဖစမည့သူကို ရငခုနလုပရားခစစိတဖင့တစဖက ၊ ဘဝအတက အာမခံခကတေအပည့အဝပေးနိုငသည့ အခေအနေရိနေသညကတစဖက၊ နစဖကစလုံးက သူမအတက အဆငပေနေခငးကောင့ မိုးမင့ကို ခစသူအဖစ လကခံလိုကပါတော့သည။ မိုးမင့ကလညး သောတာ့ကို အလဘုရငမလေး မနမာဆနဆနလသူလေးမို့ အသဲစဲအောငခစမိခဲ့သည။ သောတာ့ကို တစဘဝလုံးစာအတက ခစသညဟူ၍ပငကေးကောနေခဲ့သည။ ဒါပေမဲ့ မိုးမင့ရဲ့ အိပမကတေ ပကစီးရဖို့ အကောငးဖနလာခဲ့သည။

”မိုးမင့ …. မငး သောတာဆိုတဲ့ မိုးကုတကကောငမလေးကို တဲနေတာ အတညဆို…” ”အေး..။ ဟုတတယ ဇောကီးရ …. မငးဘယကကားလာရတာတုနး” မိုးမင့ သူငယခငး ဇောကီးက မိုးကုတသား။ ငယသူငယခငးတေမို့ မိုးမင့ကိစကားတာနဲ့ ဇောကီးပေါကခလာခငးဖစသည။ ”ငါမငးကို ပင့ပင့လငးလငးပဲပောမယ မိုးမင့… အဲဒီ စောကို မငးဖုတရုံဖုတပီးခေါကထားမယဆိုရင ငါဒီအထိလိုကမလာဘူး။ အခုမငးက အတညကံနေတယဆိုလို့ ငါ လိုကလာရတာ။” ”ဟာ… ငါ သောတာ့ကိုတကယခစတာ ဇောကီးရ ဘာဖစလို့လဲ။” ”အေး… အဲဒီသောတာဆိုတဲ့ ကောငမလေးက တို့မို့က ကောကတငးသူဌေး ဦးလမိုငရဲ့နောကမိနးမတဲ့။” ”ဘာ…” မိုးမင့ ဆံ့အသားသည။

ဒီစကားကို လာပောတဲ့သူက သာမာနရငးနီးတဲ့လူဆို မိုးမင့လောငပစလိုကမာ အသေအခာ။ သောတာ့ကိုလိုကမရလို့ မလိုမုနးထားပီး အပုပခပောနေသညဟုသတမတလိုကမိမာပဲဖစသည။ ဒါပေမဲ့ အခုက ငယသူငယခငးတစယောကဖစနေသည့အပင၊ မိုးကုတသားစစစစ။ သောတာနေထိုငသည့နေရာက ငယသူငယခငးက အတိအကပောနေခငးကောင့ မိုးမင့မယုံလို့မရတော့။ မိုးမင့စိတတေပေါကကဲလာရပီဖစသည။ သောတာ့ကို သူခစသလောက သောတာကလညးပနခစခဲ့သညဟု ထငမိခဲ့တဲ့စိတတေက သောတာ့အပေါ အမငစောငးခဲ့ရလေပီ။

အသကကီးကီးလငကိုယူထားပီး လငငယနေခငသည့ကောငမဟု သတမတလိုကမိတော့သည။ သောတာ့ကို သူ့ဘကမ အခစစစအခစမနနဲ့ ခစခဲ့ခငးကောင့ ယခငကိုကခဲ့ဖူးသည့ မိနးကလေးမားလို အသေးအသားကိုဝါးမိုလိုသည့စိတကိုပင ထိနးခုပထားခဲ့သည။ သောတာနဲ့ အတူနေခင့ရတာတောင သူ့ဘကကစညးစောင့ပေးခဲ့သည။ အခုတော့….။ ”တောက … တေ့ကသေးတာပေါ့ သောတာရယ…။” မိုးမင့အကီးအကယကုံးဝါးပီး သောတာနေထိုငရာ အဆောငသို့ထကလာခဲ့သည။ ဒါပေမဲ့ သောတာကရိမနေခဲ့ပေ။ အဆောငနေမိနးကလေးတစယောကကို မေးကည့လိုကမိမပင မိုးမင့စိတကို ပိုမိုထိခိုကစေသော သတငးစကားတစခုကို ကားခဲ့ရပနသည။ ထိုစကားကမိုးမင့စိတကို အရမးပေါကကဲစေပနသည။

”မိုးကုတက သူ့ဦးလေးလာလို့ မို့ထဲကတိုကခနးမာ လိုကအိပတယ။ ကနမတို့သိသလောကတော့ သောတာနဲ့ အဲ့ဒီလူကီးက ဦးလေးနဲ့ တူမ မဟုတဘူး။” နောက နစရကသုံးရကလောကကာတော့ သောတာ အဆောငပနရောကလာပီဟု သတငးကားတာနဲ့ သောတာ့ဆီကို မိုးမင့ထကလာခဲ့သည။ ”ဟယ… ကို… ဒီအခိနကီး မလာစဖူးပါလား..။” ”သောတာအားရင ကို နဲ့ ခဏလိုကခဲ့ပါလား။” ”ဟုတကဲ့ ကို” သောတာ့မာတော့ မိုးမင့ဘာဖစနေသညကိုမသိ။ သူမ ခစရသူကလာခေါတော့ ကောကခါငငခါပငလိုကပါလာခဲ့သည။ လနခဲ့သောရကက ဦးလမိုငရောကလာခဲ့သဖင့ မို့ထဲတိုကခနးတင အတူလိုကပါအိပစကခဲ့ရသည့ အခိနမား၌ သောတာမာ မိုးမင့ကိုပင သတိရနေခဲ့သည။

ယခငက ဦးလမိုင၏ အနမး၊ အယုအယမားအပေါ သာယာမိနးမူးခဲ့သောလညး မိုးမင့နင့ ခစသူဖစခဲ့သည့ အခိနနောကပိုငးတင ဦးလမိုငနင့အတူနေရသညကို ငရဲကနေသလိုခံစားနေခဲ့ရသည။မိုးမင့နင့ စညးမကောခဲ့ဖူးသောလညး မိုးမင့ကိုခစသည့ စိတကောင့ အခုလိုဖစနေခဲ့ရခငးပငဖစသည။ မိုးမင့က ယခငကောငမလေးတေကို ခေါလာနေကတိုကခနးသို့ သောတာ့ကို ခေါဆောငလာသည။ မိုးမင့ပုံစံက အေးတိအေးစကနိုငလနးလသည။ သောတာ့ကို ယခငကလိုဧည့ခနး၌ပငစကားမပောတော့ဘဲ အိပခနးထဲသို့ တနးခေါလာခဲ့သည။ ”ကို … ဘာဖစနေတာလဲ။ ဒီနေ့ သောတာ့ကို ဆကဆံတာတစမိုးကီးပဲ။” ”ကို … မငးနဲ့ အတူနေခငတယ သောတာ… ကိုယ့ကို ခင့ပုမလား။” ”အို… ကိုကလညး။

” သောတာရကသေးဖာသားရသည။ သူမဘကမ လိုကလောခဲ့တာတောငမ စညးစောင့ခဲ့သည့ ခစသူက ယခုကောကကာငငကာ တောငးဆိုလာတော့ မငငးရကပဲ ခေါငးလေးအသာငုံ့ကာ ငိမပီးရပနေလိုကမိသည။ သူမဘဝမာ ဘယယောကားလေးအပေါမ မခံစားဖူးခဲ့သည့ ရငခုနမုဖင့ မိုးမင့ကိုခစရသညမို့ မိုးမင့တောငးဆိုလာလင သူမဘကမ အရာရာပေးဆပဖို့ အသင့ဖစနေခဲ့သည။ မိုးမင့က သောတာ့ရေ့တည့တည့တငရပကာ သူ၏ဘောငးဘီကိုခတခပစလိုကသည။ ခေါငးငုံ့ကာရပနေသော သောတာမာ ရေ့မလုပရားမုကောင့ ခေါငးကိုအသာအယာမော့အကည့တင မကလုံးလေးဝိုငးသားရသည။

ထိုမမကသေး သောတာတစယောကအာခေါငတေပငခောကလို့သားရတော့သည။ သူမမကစိရေ့၌ မိုးမင့က အတနကီးတရမးရမးနဲ့ အသင့ဖစနေပီကိုး။ အောကပိုငးဗလာကငးနင့ရပနေသော မိုးမင့ ပေါငကားထဲမ အတနကီးက သောတာ့ကို တနးမတစာခိနရယထားသကဲ့သို့ တောငမတစာရိနေ၏။ ”မငး အဝတတေကို ခတလိုကလေ သောတာ” မိုးမင့က သောတာ့ကို အမိန့သံဆနဆန လေသံဖင့စေခိုငးလိုကသည။ သောတာက မိုးမင့စကားကို တသေမတိမးလိုကနာရာသည။ သူမကိုယပေါမ အဝတအစားမားကို တစလာခငးခတခပစလိုကသည။

သောတာ့ရဲ့ ဖူဖေးနူးညံ့ပီး တဲမကသေးတဲ့ရငသားထားထားကပေါထကလာသည။ ရငသားထားထားအောကက အဆီပိုမရိပဲ ခပရပနေသော ဗိုကသားလေး၊ အဲဒီအောကမာတော့ အမေးအမငပောငစငအောငရိတထားတဲ့ အဖုတဖောငးဖောငးလေးက မငရသူ မိုးမင့အဖို့ ရမကသေးတို့ ဆူဝေဖယရာအတိပင။ သူမရငထဲတင စဲလနးခစခငရသည့ မိုးမင့ကို ခစသည့စိတကောင့ အနမးပနးဖစနေရသည့ သူမမ မိုးမင့အလိုက အစမးကုန လိုကလောဖည့ဆညးပေးမညဟု ဆုံးဖတထားသည။ထို့ကောင့ သောတာဆိုတဲ့ မိနးမခောလေးခမာ မိုးမင့ခိုငးတဲ့အတိုငး မကန့ကကပဲ မိုးမင့တောငးဆိုသမ လိုကလုပပေးနေခငးပငဖစသည။

မိုးမင့တစယောက လီးအတောငသားနင့ ကုတငစောငးမာ ခေခထိုငလိုကပီး ဝတလစစလစကလေးဖင့ ထိရကကိုငရကစရာမရိပဲ လလနးနေသော သောတာ့အလကို ဝမးနညး ကေကဲရိပသနးသောမကဝနးအစုံဖင့ ခပဆေးဆေးလေးတစခကစိုကကည့လိုကမိ၏။ ဒါပေမဲ့ ခကခငးပင မိုးမင့ရဲ့ မကလုံးမားက ဒေါသစကသော အကည့မားအဖစသို့ ကူးပောငးလို့သားတော့သည။ မိုးမင့ရငထဲမာ သောတာရဲ့ သစာဖောကဖကလိမညာလည့စားထားမုမားကို ပနလညတေးတောမိပီး စိတတေခကထနသားရခငးဖစသည။ ”ကိုယ့ကို ခစသေးလား သောတာ” မိုးမင့က သူ့ရေ့မာ ရကရံ့ဟနလေးဖင့ ရပနေသော သောတာ့ကို စူးစိုကကည့လိုကပီး လေသံမနမနဖင့ပငမေးလိုကသည။ ”ကို့ကိုသော့တာအရမးခစပါတယ ကိုရယ။ ကို့ကိုခစလနးလို့ ကို့ဆနတေဖည့ဆညးပေးဖို့ သောတာအခုလိုလိုကလာခဲ့ရတာပါ။ ကို သောတာ့ကို အထငမသေးပါနဲ့နော….။” ယောကားတေကို အမဲလည့ပတလိမညာမာယာမားလေ့ရိသည့ သောတာက သူမဝသီအတိုငး ကိုယ့ကိုယကို သိကာဆညသည့အနေဖင့ ပောလိုကသေး၏။

ထိုစကားသံတေက မိုးမင့၏ရငဘတကို ပိုမိုထိခိုကနာကငစေမနး သောတာမသိခဲ့ပေ။ ဒါကို ကိုယ့လီးကို လာစုပပေးကာ။ သောတာ လီးစုပပေးတာကို ကိုယအရမးခံစားကည့ခငတယ။ မိုးမင့က သောတာ့အကင့စရိုကကို အထငသေးစာဖင့ အပောမယတစယောကကိုဆကဆံသလို ခပရင့ရင့ပငစေခိုငးလိုက၏။ မိုးမင့စကားကောင့ သောတာ့ကိုယလေး တန့ကနဲပငဖစသားသည။ သူမနင့ ပတသကဖူးခဲ့သည့ ဘယယောကားကိုမ သောတာ ပုလေမပေးဖူးခဲ့ပါ။ ယုတစအဆုံးသူမရဲ့ကေးဇူးရငလို့တောင ပောလို့ရသည့ ဦးလမိုငကိုတောင သောတာစုပပေးခဲ့သညမဟုတပေ။

ဒါပေမဲ့ မိုးမင့က သူမလကထပမည့ ယောကား၊ သူမခစရသည့ ခစသူဟူသောအတေးဖင့ သောတာ့စိတထဲမာနတငးကာ ခစသူအလိုက လိငတနကိုငုံစုပပေးဖို့ ကုတငစောငးတငထိုငနေသော မိုးမင့ပေါငနစလုံးကားထဲသို့ ဒူးလေးထောကကာ ထိုငလိုကတော့သည။ မိုးမင့၏ တောငမတနေသော လိငတနကီးကို သောတာ လကဖဝါးနုနုလေးဖင့ ခပတငးတငးဆုပကိုငကာ တငးပောငဖူးထကနေသည့ ထိပဖူးကို သူမနုတခမးပါးလေးမားဖင့ စတငတို့ထိကာ စုပငုံလိုကတော့သည။

သောတာ့ ပါးစပမ အားကိုးမာနတက စုပသံတပတပတက အခနးထဲမာ ခပမနမနပငထကလို့နေသည။ သောတာ့ခမာ မစုပတတစုပတတနင့ မိုးမင့ရဲ့ လိငတနထားထားကို ခေါငးကလေး နိမ့လိုကမင့လိုကနင့ အားကိုးမာနတကစုပပေးနေရာသည။ မိုးမင့က ကုတငကို လကထောကကာ ဖငကိုကပီး သောတာ့ပါးစပလေးထဲ သူ့လိငတနကို အားမလိုအားမရဖင့ ကော့ကော့ထိုးနေလိုကသေးသည။ ပုလေပေးတာမကမးကငသည့ သောတာမာ မိုးမင့ရဲ့ ကော့တငဆောင့ထိုးလိုကသော လိငတနထိပဖူးက အာခေါငသို့ လာလာထိုးခငးကို ခံစားရသည။ သောတာ့ ပါးစပတစခုလုံးပည့နေသော လိငတနကီးကောင့ လညခောငးထဲ၌ပို့အင့သားပီး မကရညလေးမားပငစို့ထကလာသည။

ဒါပေမဲ့ မိုးမင့ကာ သောတာ့အပေါ သနားညာတာစိတမရိတော့ပေ။ သောတာရဲ့ ဆံပငရညရညမားကို လကတစဖကဖင့ ဆဲစုကိုငကာ ကနလကတစဖကဖင့ သောတာ့ ဂုတသားဝငးဝငးလေးကို ထိနးကိုငရငး သောတာ့ပါးစပထဲကို အဖုတထဲလိုးသလို ဆောင့ဆောင့ထိုးနေမိတော့သည။ မိုးမင့စိတထဲမာ နာကညးခကထနနေသော စိတအစဉနင့အတူ ရမကစိတက ပငးထနလာသည။ ခစခဲ့ဖူးသူ၏ သနားစရာမကနာလလလေးနင့ နေးထေးနူးညံ့လနးသော သောတာ့ အာခံတငး၏အထိအတေ့တေကောင့ မိုးမင့တစယောကဘယလိုမ မထိနးနိုငတော့ပဲ သုကရညမား ပတခနဲထကကာ သောတာ့အာခေါငထဲထိရောကအောင ပနးထုတလိုကတော့သည။ မိုးမင့ လိငတနကိုသောတာ့ပါးစပလေးထဲမ ဆဲထုတပီး သောတာ့ခေါငးလေးကိုဆဲမော့လိုကသည။ သောတာ့မကလုံးလေးမားမာ မကရညဥလေးမားက တဲလဲခိုနေသည။ ခစရသူ၏ရကစကစာ ဆကဆံမုကောင့ ဝမးနညးပီးထကလာသော မကရညမားလား၊ အာခေါငကိုထိုးမိသောကောင့ ထကလာသောမကရညမားလားဆိုတာကတော့ သောတာမလဲ၍မညသူမသိနိုငမညမဟုတပေ…………ပီးပါပီ။