×
ပငလယကမးစပမာ ရေစိုနေသော ဂငးဘောငဘီတို အပာလေးနင့ ဖူဖူဖေးဖေး ပေါငတံလေးနစဖကက … မငသူတိုငး ငေးရကစရာ…. ရေတေ ရဲနေသော အဖူရောင ရပအငီလကရည အပါးလေးအောကက ရငသားကီးနစဖကမာ ဖောငးကား တငးရငးလက….လလိုကတာ ယမငးရယ.မနေ့တနေ့က facebook ပေါ တငထားသော ခေးမနဲ့ သားဖစသူ ရဲ့ Honeymoon photo ဓာတပုံမားကို ဦးမောင အငမးမရကည့ရငး စိတထဲမာ ခေးမလေးကို အကိမကိမ ပစမားနေမိတော့သည။ ခေးမလေး ယမငးကို ဦးမောင စိတနဲ့ပစမားနေမိသညမာ အခုခိနက ပထမဆုံးမဟုတပါ။
သားဖစသူ မိုးသိနးက ယမငးကို ယခု တိုကခနးသို့ စတငခေါဆောငကာ ဖခငဖစသူ ဦးမောငနင့ စတင မိတဆကပေးသည့ နေ့ကတညးကဟု ဆိုရမည။ အဲဒီတုနးက ယမငးက စကပတိုလေး၊ အကီလကပတတိုလေး ဝတလာသည။ ဖေးဥနေသော သူမ၏ ပေါငတံလေးမားနင့ သေးကောစိမးလေးမား သနးနေသော လကမောငးဖူဖူဥလေးကို ကည့ရငး ဦးမောင၏ လီးကီးမာ ပုဆိုးကားမ ပူးထကလာခဲ့သေးသည။ ဦးမောငလညး အဲဒီတုနးက ယမငးနင့ ကမနးကတမး စကားဖတကာ အိပခနးထဲ အမနပေးခဲ့ရသေးသည မဟုတပါလား။
ဦးမောငမာ လနခဲ့တဲ့ လေးနစကတညးက မိနးမဖစသူ ဆုံးပါးသားသဖင့ တစဦးတညးသော သားနင့ နစယောကတညး ဤတိုကခနးလေးထဲမာ နေလာကရသည။ အခုတော့ ခေးမငယလေး ရောကလာသဖင့ သုံးယောကပေါ့လေ။သုံးယောကသာ ဆိုသောလညး သငောသားဖစသူ သားငယမာ နောကတစရကနစရကဆို သဘောတက လိုကသားလင သူနင့ လတလတဆတဆတ ခေးမလေးသာ နစယောကတညး တိုကခနးလေးထဲမာ ကနရစရတော့မည။
အသားအရညမာ ဖူဖေး အိစကလသော လတလတဆတဆတ ခေးမခောကီးမာ အသကက ခုမ ၉ သာရိသေး သည။ မန ကရငစပသူဖစသည။ ကောငးက နောကဆုံးနစဖေပီးကာစသာ။ သားဖစသူ မိုးသိနးက ၂၂နစ။ သားဖစသူက သူသဘောပေါမတကခင ယောကားသားမား ဝိုငးဝိုငးလညနေသော အလပဂေး ယမငးလေးကို စိတမခသောကောင့ အခုလို စောစောစီးစီး လကထပခဲ့ကခငးဖစသည။
အသကက ၉ နစဆိုသညနင့အညီ ပိုမစလတဆတမုကအပည့….တငသားမားကတောင့တောင့ တငးတငးပည့ဖောငးလက ၊ ရငသားနစဖကကီးက ဆူဆူဖိုးဖိုး လုံးလုံးအိအိနင့ ရေ့ကပဲကည့ကည့ နောကကပဲ ငမးငမး မကစိက မခာနိုငအောင လရကလနးသူဟုဆိုရမည။ ဒါကောင့လညး တကသိုလကောငးတုနးက မေဂာqueen အဖစသုံးနစဆက ရေးခံရရုံမက တကောငးလုံး၏အလဆုံး University Queen အဖစပါ နစနစ ဆကရေးခံရသညအထိ ကိုယလုံးအလအပရော၊ မကနာအလအပရော အပစဆိုဖယရာမရိသည့ ခေးမလေးပင။
“အဖေ၊ ညလညးနကလပီ။ အိပတော့လေ။ သမီးလညး အခုမ ရေခိုးပီးတာ။ သမီးတို့ အိပတော့ မယနော….” သူ့ရေ့မာ ကိုယပတ တဘကလေးပတပီး ပောနေသော ခေးမလေး ယမငး…..။ ဦးမောငလညး ယမငးအကောငးတေးနေရာမ ရုတတရက လန့သားသည။“ အော…အေး…အေး သမီးလေး။ အဖေ လညး အိပတော့မယ။ ဒါနဲ့ သားရော?” “ အဖေ့သားက အိပယာထဲမာ စောင့နေတယ အဖေရဲ့” ဟု ပနးနုရောငသနးနေသော နုတခမးပါးလေးကို စူတူတူလုပရငး ခာကနဲ လည့ထကသားတော့သည။
ကိုယလုံးပေါကို အဖူရောင တဘကစညးထားသော ခေးမလေး၏ ဖူးဖေးအိစကနေသော နောကကောအလ၊ ဆံပငကို ထုံးကာပင့တငထား၍ မငနေရသော ပခုံးနစဖက အလ၊ ပည့တငး ဖောငးကားနေသော တငပါးအလ၊ ရေစကတေ စီးနေတဲ့ ခောမတနေသော ခေသလုံးအလ၊ အခနးဝမာ သမငလညပနလေးနဲ့ မခို့တရို့ကည့သားတဲ့ ပါးဖောငးဖောငးလေးနင့ ခစစရာကောငးလိုကတဲ့ ခေးမ။
ခေးမလေးမာ သားငယနင့ မငလာမဆောငခင သညတိုကခနးကို လေးငါးခေါကမက လာလညဖူးသည။ အဲဒီတုနးကတညးက ဦးမောငမာ ခေးမလောငးလေးကို မသိမသာ ခိုးငမးခဲ့ဖူးသည။ သူ့ကို ယောကားတိုငး ငမးလညးငမးခငစရာပဲလေ။ဒူးပေါ စကပတိုလေးဝတလာလိုက ၊ လကပတ ကိုးတိုငးလေးတေ ဝတလာလိုကနင့ လခငတိုငးလနေတတသည။ ဖေးဥပီး အစိမးနုရောငလေးတေ သနးနေတတသော ခေသလုံးက အထငသား ၊ ပင့ခီထားတတသော ဆံနယစတေ အောကက အမေးနုနုလေးတေ လုပခါနေတဲ့ ဖူဝါရောင လညသားနဲ့ ကုပသားအလ…၊ ဖူဖူဖေးဖေး လကနစဖကမာလညး အားပါးတရ နမးရိုကပစခငစရာ။
ခေးမလောငးလေးနင့ စကားပောတိုငး လုပရားနေသောစိတကို မနညးထိနးရငး အသံငိမအောင ပောယူရတဲ့ အထိ ဦးမောငသည ယမငးလေးအပေါ ကေခဲ့ရသည။ ယမငး တိုကခနးကနေ အလညပနသားတိုငး ဦးမောငခငဗာ အိပခနးထဲဝငပီး ဂငးတိုကကာ လရညတေ ထုတယူရတဲ့ အထိကို ယမငးကို မကမောခဲ့ရသည။
သူ့အခနးနင့ သူ့သားအခနးက ကပလက၊ သုံးထပသားလေးသာခားသည။ သုံးထပသားကလညး အပေါက အပေါကတေက အမားကီး။ သားငယ မငလာမဆောငခငကပဲ ကည့ကောငးအောင စကူတေနဲ့ ကပဖာထားရသည။ ဒီတော့ စကူကို မကစိတစပေါကစာလောက ဖောကလိုကရငပဲ ဦးမောငတစယောက တဖကခနးကို လမးမငနိုငသည။ တမနနေ့ကပဲ သားအခနးထဲကို ညအိပမီး ဆငပေးထားသေးသည။ တကယတော့ ညအိပမီးက ဦးမောင ခောငးကည့ရင သားနင့ခေးမကို ကောငးကောငးမငနိုငဖို့ ဦးမောငဉာဏမားခငးပင။
သူ့သားကိုမငတာ မမငတာ အရေးမကီး။ လတလတဆတဆတ ခေးမလေးရဲ့ အလတရားကို ပကပကထငးထငးကီး ကည့ရမငရ ငမးရဖို့သာအဓိက…. ပီးတော့ ကောငးခနးမားတေ့လင ဖုနးနင့ ဗီဒီယို ရိုကထားလိုကရုံ။ဒါမလညး သူ့သားနင့ ခေးမလိုးနေသောvideo file ကို ပနကည့ရငး ဦးမောင တစယောက မကာမကာ ဂငးထုကာ အာသာဖေလို့ရပေမည မဟုတလား…ဦးမောင အိပခနးထဲ ရောကတာနင့ သူ့အခနးမီးကို ပိတလိုကသည။ ဖုနး ဗီဒီယို ကငမရာကို အသင့ဖင့ထားလိုကသည။ တုနရီနေသော လကမားဖင့ စကူပေါကကို ဖောကကာ ခောငးမောငးရေးနင့ ရိုကကူးရေး အလုပကို စလုပတော့သည။
သားငယအခနးထဲမာတော့ ညအိပမီးထနးထားသည။ သားငယက အိပယာပေါ လဲလက သူ့ဇနီးလေးကို စူးစူးစိုကစိုကကည့နေသည။ခေးမလေးက သူမ ပတထားသော တဘကဖူကီးကို ရုတတရက ဆဲခလိုကလေသည။ တငပါးနစဖကအလတရားမာ အံ့မခနးပင… ကံ့ခိုငတောင့တငးလနးသည…. ဆူဖိုးမောကနေသော တငပါးနင့ ပေါငတံတလောကကို အငမးမရ မကတောငမခတ ဦးမောငကည့နေမိသည။ ဗီဒီယို ကငမရာကို လညး အလတမပေး။
အသက၉ နစအရယရဲ့ ပိုမစဆဲ၊ လတဆတဆဲ၊ လနးဆနးဆဲ ၊ တောင့တငးဆဲ၊ အနံ့သငးဆဲ၊ကကရရ….အလတရားပါတကား….။ အော… ခေးမလေးရယ…လလိုကတာ….. …နုတခမပါးပါးလေး…ပါးဖောငးဖောငးလေး….. အိုးကားကားလေး..နို့တငးတငးလေး…….ယမငးဆိုတဲ့ သမီး..အလိမာ…ခေးမေခောလေး…….လခငတိုငးလနေလိုကတာ……. သမီးလေးရယ….။ ဒီညတော့ သားငယနင့ ဦးမောင နေရာခငး လဲလို့ရရင လဲလိုကခငသည။
ယမငးလေးရဲ့ အသားမားက တငးရငး ဖေးဥနေသည။ ၉နစဟူသော အရယကောငး၏ အလတရားနင့ ပည့စုံလသည။ လုံးအိ ဖိုးမောကနေသော ရငသားဖေးဖေးကီးနစလုံးမာ ဆုပနယပီး စို့ပစခငစရာ ကောငးလသည။ သားဖစသူလညး မနေနိုငတော့။ အိပယာမ ထပီး ယမငးလေးကို လကမောငးမ ဆဲကာ အိပယာပေါလဲခ ခိုငးလိုကသည။ယမငးလေးကိုယပေါကနေ နို့သီးစိမးစိမးလေးအား အားရပါးရ စုပရငး လကတစဖကမာလညး အခားရငသား တစဖကကို စိတတိုငးက ဆုပခေ နယပေးနေသည။ မိုးသိနးက သူ့ညအိပဝတဘောငးဘီကို နို့ဆို့ရငး တနးလနးပင ခတပစလိုကသည။ နို့စို့နေသော တပတပတ အသံမာ အတိုငးသားကားနေရသည။
“ကိုရေ…. ဖညးဖညး စို့ပါလို့ ဆို…. ဟိုဖကမာ အဖေကားသားမဖင့ အားနားစရာကီး” မိုးသိနးကတော့ အရိနမလော့ တပတပတမညအောငကို ဆကစို့နေသည။ ဖခငကီး ဦးမောငကားအောငပင တမင အသံမညအောင လုပနေသလား ထငရသည။ခောငးကည့နေသော ဦးမောငး၏ ငယပါမာ အစမးကုန ထောငမတလာသည။မိုးသိနးက “ယမငးရေ….. ကိုယ့ကို မငးနုတခမးလေးနဲ့ စုပပေးပါဦး…”မိုးသိနးက ပောပောဆိုဆို ကုတငပေါ ပနလဲနေလိုကသည။
အလိုကသိသော ယမငးးလေးက မိုးသိနး၏ ထောငမတနေသော လပတကီးကို အားပါးတရ စုပပေးနေရာသည။ မိုးသိနးလညး တဟငးဟငးနဲ့ သကပငးတေ အကိမကိမ ခနေသည။ ယမငးလေးမာ ဖငနစဖက ထောငပီး လီး စုပပေးနေတာကောင့ သူ၏ တငပါးအလကို ဦးမောင အမိအရ ကငမရာ ဖမးထားနိုငလိုကသည။“ ကိုရေ…မောပီကာ…ကိုယ့အလည့နော….” အလိုကတသင့ ကောလဲရငး ဒူးထောင ပေါငကားပေးထားတဲ့ ခေးမလေး။ မိုးသိနးက ထောငမတနေတဲ့ သူ့လီးကီးကို ယမငး ပေါငကားထဲ ဆောင့ထည့လိုကသည။
“ အငးးးးးး” “ ကောငးလား…..ခစရေ….” “ အငး….ကောငးတယ….ကိုရော…” “ အငး…..” တရပစပ ဖေးဖေးခငး ရေ့တိုးနောကငငလုပနေသော မိုးသိနးကို မငနေရသည။ သူ့ခေုးမလေးမာ ပကလကအနေအထားမာတောင သူ့ရဲ့ ရငသားကီးမားမာ အထငးသားကီး ပူးထကနေသညကို တေ့နေရသည။ အတောကို ကီးတာပဲ။အရညမား တစကစကကနေသော လပတကီးကို ဆဲထုတလိုကရငး “ကို…ပီးပီ ခစရေ…..” “မနလိုကတာနော…..အငးပါ…. ကိုလညး ပငပနးရောပေါ့… ကိုလညးနားတော့နော….အိပပီကိုရေ…”စိတသာလော့လိုကရတာ… ယမငးခငဗာ…အာသာမပေပါ။
နောကတစနေ့…..ထုံးစံအတိုငး ခေးမလေးမာ ဆံနယတေကို အနောကဖကစုကာ အကုနပင့တငထားသည။ ပငလယကမးခေပုံ အပာနုရောင ဂါဝန ဝမးဆကရညကို ဝတထားသည။ အသားလေးက ဖူဖူ ဂါဝနပါးပါးလေးက အပာရောငဆိုတော့ အိမနေဝတပေမယ့ ကည့ကောငးလနးသည။
ဂါဝနက ပါးပီး ခနာကိုယနင့ fit size ကကတိ ကိုယ ကပလိုဖစနေတော့ မနေ့ညက မငခဲ့ရသော နို့သီးခေါငးလေးမာ အထငးသားမငနေရသည။ အိမနေရငး ဆိုတော့ ဘောလီလညး မခံထားပေ။ ရငက နညးနညးတော့ဟိုကသည။ ရငသားမား၏ အပေါယံ အိစကနေသော အစိတအပိုငး အခို့ကိုပင လမးမငနေရသည။ ငမးနေရငး ဦးမောင ရငတေ တဒိတဒိတ ခုနလာသည။
“အဖေ….အဖေ…အဖေ”“ ဟေ…ဘာတုနး သားရဲ့” သားဖစသူက သူ့နောကကောဖကမ လမးခေါနေသောကောင့ ဦးမောငလညး အလန့တကားဖစကာ မကလာလေးခပီး ခုနနေသော နလုံးတေကို ငိမသားအောင အသကပငးပငး ရူသငးလုပလိုကရသည။“ အဖေ ခဏနေ အဖေ့ကို နိပပေးမလို့လေ”“အေး…ကောငးသားပဲ….သားရဲ့…”“ ယမငးရေ……. ပနးကနဆေးပီးရင အဖေ့ကို နငးပေး နိပပေးကရအောငလေ..အရငကတော့ ကို မကာမကာ အဖေ့ကို နိပပေးနေကလေ…ယမငးပါ နောကဆို နိပပေးဖစအောငပါ…”
“ ရတယလေ…ကို…အဖေ့ကို လုပပေးကတာပေါ့”ဒီလိုနင့ ဦးမောငတစယောက သူ့အိပရာထဲ အသာလေး မောကလကလဲနေတုနး သားက နောကကောကို ထုနိပပေးသည။ ခေးမလေးက ပေါငတေကို သူ့ ဒူးတောင နင့ ဖိနိပပေးသည။“ ယမငးရေ….နောကဆို အဖေ့ကို ကိုမရိလညး လာလာနိပပေးရမယနော…. အရငကတော့ ကိုပဲ လုပပေးနေတာလေ။ ကိုမရိရင ခစပဲ အဖေ့ကို ပုစုရမာနော…”“အေးပါ ကိုရဲ့။ စိတခပါ” ခေးမလေးက မကစောငးလေးထိုးရငး နုတခမးဆူပသည။
“ အဖေရော…သမီး နိပပေးတာ သဘောကရဲ့လားဟင”“ ဟာ…ကောငးပါ့သမီးရေ… နောကဆို ငါ့သမီးပဲ အားကိုးရတော့မာ”“ကို… ရေသားခိုးနင့ ဦးမယနော…။ အဖေ့ကို ဆကနိပထားပေးဦးနော..ရေခိုးပီး ပနလာခဲ့မယ”“ဟုတပီ….ကိုရေ….”အလိုကသိလိုကတဲ့ သား။ မေးရကိုး နပပါပေ့ကာ။ အစောကတညးက အိမထောငခပေးထားရမာ ဟုဦးမောင တေးရငး ကညနူးနေမိသည။ သားအခနးပငထကသားတော့ ဦးမောငလညး မောကလကလဲနေရာမ ပကလကလနလိုကသည။
“ သမီး ဒီရေ့ပေါငသားတေကို နိပပေးပါဦး သမီးလကလေးနဲ့… အမလေး…. ညောငးလနးလို့။ ဒူးထောငနဲ့ မထုနဲ့နော …လကလေးနဲ့ပဲ သမီးအားရိသလောကလေး ဆုပပေး….အေး…ဟုတပီ သမီး….အမလေးလေး…ကောငးလိုကတာ…ယမငးလေးရယ…”ဦးမောငမာ စောစောက ဂိုငးပတ ဂါဝနပာလေးနဲ့ လခငတိုငး လနေသော ခေးမလေး။ ခေးမလေးကို အခုလို ကုတငပေါမာ လဲရငး သူ့ အလတရားကို ရုစား ရမယလို့ပင စိတမကူးခဲ့။ ပေါငတံလေးမာ ဦးမောငနင့လက တစကမးပငမရိ။ ခေးမလေးကသာ သူ့ပေါငကို နိပနယပေးနေရာသည။ ဦးမောငလညး အပနအလန သူ့ခေးမလေးပေါငတံကို နိပပေးခငလသည။
ပေါငကို နိပပေးနေတုနး မပောမဆိုနင့ ရုတတရက ခေသလုံးသို့ ရေ့ပောငးနိပနေသဖင့ ဦးမောငက လမးကည့မိလိုကသည။ အမယလေးးး…. သောကရကတေတော့ ကဲပါပီ။ သူ့ဂေးတံကီးမာ လကတစထာလောက မောကတကလာသောကောင့ ခေးမလေးက မကနာလဲကာ ခေသလုံးဖက ပောငးပီး နိပပေးနေခငးပင။ဦးမောငလညး ကဗာကယာ ခေါငးရငးဘေးက ခေါငးအုံးအပို တစလုံးကို သူ့လီးတံကီးကို ဖုံးထားလိုကရသည။ ခေးမလေးမာ ဖောငးအိနေသော ပါးဖောငးလေးနစဖကမာ ရကလနး၍ လားမသိ….ပနးနုရောငပင သနးနေတော့သည။ ဦးမောငလညး မကနာပူလသည။
“အေး…သမီး …အဖေ့ ခေဖဝါးလေးရော နိပပေးပါဦးနော”နူးညံ့ပော့ပောငးလသော လကဖဝါးနု၏ တိုကရိုက အထိအတေ့ကောင့ ဦးမောငမာ လိုးခငစိတကို မနညးထိနးထားရသည။ သေးသယသော လကခောငးလေမားက ခေဖမိုးနင့ ခေဖဝါး တလောက အသာအယာလေး ပေးလားနေသညကို ဦးမောင အသာအယာကီး သာယာနေခဲ့သည။
နောကတစနေ့…..“ အဖေ ထတော့ ၊ မနကစာတောင လုပပီးနေပီ”ခေးမလေးက အခနးထဲ ဝငလာနိုးကာမပဲ မနေ့က သူ ဘယအခိနအိပပောသားသည မသိပေ။“ အေး…သမီး၊ ထပီနော”သူ့လိငတံကီးကို စမးမိမပဲ စိုစိုစိစိ ဖစနေသညကို သိလိုကသည။ မနေ့ညက အိပမကထဲမာ သူ့ခေးမလေးကို ဦးမောင စိတရိလကရိ ပေါငဖဲ လိုးရသညဟု အိမမကပင မကခဲ့သေးသည။
အခုဒီမနကရောကတော့ ဝတထားတဲ့ ပုဆိုးမာ လရညကကတေ စနးနေသညကို တေ့လိုကရသည။ ငါ့ကို စဲဆောငနိုငလခညလား ခေးမလေးရယ…ဟု တိုးတိုးလေး ရေရတလိုကမိသည။မနကစာစားပီး အိပရာထဲ လာလဲရငး ဖုနးတစလုံးနင့ ဖေ့စဘတပတနေစဉ တံမကစညး တစခောငးကိုငကာ ခေးမလေးက ဝငလာပနသည။ “ အဖေ၊ အခနးတံမကစညး လဲပေးမလို့ပါ၊ အဖေ ဖုနမရူခငရင ဧည့ခနးထဲ ခဏသားနေပါလား”
“ အော….ရပါတယ သမီးရဲ့။ အဖေဒီမာပဲ လဲနေမယ၊ သမီးလုပစရာရိသာ တာလုပသားနော”ပေါငတဝကပေါ အနကရောင ဂငးဘောငးဘီတို အကပလေးဝတထားပုံလေးက ဦးမောငကို ခါတိုငးနေ့မားနင့ မတူ တစမိုးဆဲဆောငနေသည။ ဦးမောငဖကကို တခါတခါ ကုနးကုနးပီး တံမကစညးလညးပနေသညကလား အသညးယားစရာကောငးလသည။ ဦးမောငက ဖုနးပေါ အာရုံမရိတော့။ ခေးမလေး၏ တငသား၊ ပေါငသား အလတေကနေ မကစိက မခာနိုင ဖစသားသည။
သေးကော စိမးလေးမား ထငးနေသော ပေါငတံ ဖူလေးမားနင့ အိထကနေသော တငသားလေးမားမာ ဆဲဆုပပီး ပတနယလိုကခငစရာ ကောငးနေတော့သည။ အကီလေးက ကိုယကပ စပို့ရပ လကတို အနီရောငလေးနဲ့။ အိမနေရငးမို့ ဘောလီဝတမထားတာကို ဦးမောငသိသည။ရုတတရက ဦးမောင၏ ခါးပိုငး ဂေးစိ ရိရာ နေရာကို ယမငးလေး၏ အကည့က ရောကသားသည။
ယမငးမာ မကလုံး အဝိုငးသားနင့ ရပ ကည့နေသည။ ဒီအခိနမ ဦးမောငလညး သူ့ဟာသူ ပနငုံ့ကည့မပဲ လီးတံကီးက ထောငမတနေသညကို မငလိုကရသည။ ပုဆိုး ဝတထားလို့သာ တောတော့သည။ ဦးမောငလညး ကဗာကယာထပီး ဧည့ခနးထဲ အမနပေးရတော့သည။ ဧည့ခနးထဲရောကကာမ ဦးမောင စိတကို မနညးထိနးရငး သကပငးကီးခလိုကမိသည။
ယောကထီးကီး ဦးမောင သူ့အပေါမရိုးသားသညကို ယမငးသိနေသည။ စတေ့တဲ့ နေ့ကတညးက ယောကထီး ဦးမောင၏ အကည့တေကို သူမကိုက။ ရေ့တည့တည့ကစကားပောရင သူ့ရငသားတေကိုသာ အငမးမရ လမးလမးကည့နေတတသည။ နောကကောပေးနေရငလညး သူ့တငပါးကို ကည့နေတတသညကို စိတထဲကနေ ရိပမိနေသည။ သို့သော ယမငး၏ ခစလစာသော ကိုမိုးသိနး၏ ခစဖခငဖစနေတော့ သူ အတတနိုငဆုံး အဆငပေအောင ဆကဆံခငသည။
တခိနကရင ဦးမောငလညး သူ့ကို ကည့ရငး ရိုးသားမာပါ ဟုသာ စိတထဲက တကထားခဲ့သည။ မနေ့ကလညး အခနးထဲ နိပပေးနေတုနး သူ့ လီးကီး ထောငမတလာသညမာ ကောကစရာ။ အခုလညး သူကောပေးတံမကစညး လညးနေရငး စိတထဲ တစမိုးကီး မလုံမလဲ ခံစားရလာ၍ လည့ကည့လိုကတော့ ဂေးထောငနေသော ယောကထီး၏ အကည့ရိုငးမားကို မငခဲ့ရပနသည။
ကိုမိုး ရိလို့သာ တောသေးသည ဟုတေးမိသည။ မနကဖန ယောကားဖစသူ ကိုမိုး သငောတကသားလင သူ့ယောကမနင့ နစယောကတညး ဘယလို ရေ့ဆကရမလဲ မသိတော့။ အမေ့အိမလညး မပနခင။ အမေနင့ အဖေက အစကတညးက ကိုမိုးနင့ သဘောမတူခဲ့။ သူက ခေါငးမာမာနင့ လကထပခဲ့တာမို့ အဖေနင့ အမေကလညး ယမငးကို အမငမကည ဖစနေကဆဲပင။ အခုလို လကထပပီးကာမ တပတပငမရိသေးဘဲ အိမပနသားလို့ကတော့ ငါတို့ ပောတယမလား ဆိုတဲ့ အကည့တေကို သူရငမဆိုငခင။
သူ့အဖေ ဘယလောကဏာကီးလဲဆိုတာကို… သားဖစသူ မိုးသိနး အသိဆုံးပင ။ ဦးမောငသည သားဖစသူ မိုးသိနးရေ့မာပင မရောင အပာကားမားကည့ပီး မိနးမမား၏ အခိုးအစားတို့ကို ဝေဖနတတသူ မဟုတပါလား။ တခါတလေ သားဖစသူကိုပင သူနင့ အတူကည့ဖို့ အပါခေါတတသေးသူပင။
အမေ မရိတော့တဲ့ လေးနစအတငး ဖခငမာ အပာကားလေးကည့လိုက ဂငးတိုကလိုကနင့ နေခဲ့သညကို မိုးသိနး အသိဆုံးပင။ ဖငခငဖစသူကို မိုးသိနး သနားသည။ တခါတခါ သူ့ဖခငဂငးတိုကနေသညကို သုံးထပသား နံရံပေါကကနေ ခောငးကည့ရငး တေ့မိတတသည။
အဖေ့ဘဝနင့ ဆာလောငတပမကနေမုကို သားဖစသူအနေနင့ ကရုဏာသကမိသည။ သူ့အဖေ စိတဝငစားသော မိနးမမားမာလညး ငယငယရယရယ တောင့တောင့တငးတငးမားသာ ဖစနေတတသည။ အခုလညး သူ့ဇနီးအပေါ ကည့သော အဖေ့မကလုံးမားမာ သမီးတစယောကကို ကည့သောမကလုံးမဟုတ။
အဖေ ယမငးအား ခိုးငမးနေတာကို မကာကာ မငခဲ့သည။ သားတစယောကအနေနဲ့ အနစနစ အလလ ဆာလောငနေသော ဖခငရဲ့ ဆနကို တတနိုငသလောကဖည့ဆညးပေးခငသည၊ ဒီလို ဖိုမကိစကလညး အဖေနင့သားကားမာ ထငထငပေါပေါကီး လမးကောငးခငးထားတာက မကောငး။ မသိမသာလေး လမးခငးထားပေးရုံသာ မိုးသိနးလညး တတနိုငပေမည။ မိုးသိနးလညး ရကပိုငးအတငးမာပဲ သငောစတကတော့မယ ဆိုတော့ကာ အဖေတောင့တ ဆာလောငနေသော အရာကို လတလတဆတဆတ ဇနီးလေးက ဖည့ဆညးပေးနိုငတော့မလား ဆိုတာတော့ မသေခာပေ။
မညသို့ပငဆိုစေ သူလညးမနကဖန သငောတကရတော့မည….ယမငးနင့ ဖခင ဦးမောငတို့ကို ဖညးဖညးခငး ပေပေလညလညပိုဖစလာမညဟု သူမောလင့ပါသည။နောကတစနေ့…….“အဖေ…သားသားပီနော….ယမငးရေ…အဖေ့ကို ကိုမရိတုနး ကို့အစား ဂရုစိုကပေးပါကာ…။ ညတိုငး အဖေ့ကို နိပပေးလိုကဦးနော….”မိုးသိနး ဇနီးနင့ဖခငကို နုတဆကကာ တိုကခနးထဲမ ထကခာသားတော့သည။
ထမငးစားပီး အခိုပဲတညးနေတုနး ခေးမလေးက ဘေစငမာ ပနးကနတေ သားဆေးနေသည။ခေးလေးမားစို့နေသော ဂါဝနအပာနုနုလေး အောကက နောကကောအလနင့ ဆံပငတေ ပင့တငထားသော ကုပသားနုနုလေးပေါက ခေးစလေးမားကို လာဖင့ သပပေးလိုကခငသည။ သူစားနေသော အခိုပဲနင့ ယမငး၏ ကုပသားပေါက ခေးစလေးမား လဲလို့ရရင လဲလိုကခငတော့သည။
တငသားနစဖကကား ညပနေသော ဂါဝနပာနုနုလေးကလညး အသညးယားခငစရာကောငးနေလေသည။ ပနးကနတေ အားရပါးရပတတိုငး မသိမသာ ယိမးထိုးနေသော တငပါးကီးနစဖက ပေါက ပငလာပာ ရေလိုငးမားမာ လိုငးမား ထနေသလားပင မငယောငမိသည။ လိုးခငလိုကတာ ခေးမလေးရယ…..။အမနပောရင ဦးမောငလညး သူ့ခေးမ ယမငးကို လိုးပစခငနေတာ စမငကတညးက ပငမဟုတပါလား။
အကယလို့မား သူ့ခေးမသာ ရေလာမောငးပေးဖစဖစ အထာလေးဖစဖစ ပေးလာရင သူ့ဖကက လုပဖစဖစအောင လုပမညဟုလညး အကိမကိမတေးနေခဲ့တာ မားလပီ။ယမငးလညး ပနးကနမားဆေးကောပီးနောက ဧည့ခနးဆိုဖာပေါ လဲနေလိုကသည။ မကစိလေးမေးကာ လငဖစသူ ကိုမိုးကို လမးနေမိသည။ အိပခနးထဲလညး မဝငခင.. အခနးထဲဝငမိလင ကိုမိုးကို လမးကာငိုမိမာ သေခာသည။
အခိနက ညနေ ရး ၄။ အသံတကေ လမးမပေါက ကားသံ အခို့သာ ကားနရေသည။“သမီးရေ…အဖေ့ကို လာနိပပေးပါဦးကာ…ခဏပေါ့”ယောကထီး ဦးမောင၏ အသံကို ကားလိုကရသည။အခုတော့ ဦးမောငနင့ ယမငး ခုတငပေါမာ နစယောကတညးပင။အစာပတနေသော ကားလောငအိမထဲ သမငတစကောင ဝငလာပါက ဒီအတိုငးတော့ လတပေးရိုး ထုံးစံဆိုတာမရိဘူး မဟုတလား။ ဒီအခိန အကမးဖကပီး အတငး ဝငလုံးပါက လိုးဖစသားမညမာ သေခာသလောကပင။ ဦးမောင ခေဖား လကဖားတေ အေးစကလာသည။ ရငတေ တဒိနးဒိနး မညဟီးလာသည။
“ ဟင……အမလေးတော့။ အဖေ၊ သမီးသားတော့မယ….”“ဘာလို့လဲ သမီး” အသံတေ ကတုနကယငနင့ ဦးမောင မေးလိုကမိသည။ဟိုကရားပါး… သူ့လီးကီးမာ ထောငမတနေသညကို သူကိုယတိုင အလန့တကားဖစသားမိသည။ ဒါကောင့ ခေးမလေးက ကုတငပေါမ ဆငးရနပငနေသည။ အရကတော့ကဲပီ။။။ အရကကဲလကစနဲ့ မထူးတော့ တခါတညးသာ ခေးမလေးကို ကုံးထည့တော့မည။ ဒီလိုမမဟုတရင ခေးမလေးက သူ့ကိုမငတိုငး အနေကပနေမာ ဖစသလို သူလညး မကနာပူလသည။
ဦးမောငသည ဖေးဥနေသော ယမငး၏ လကမောငးတစဖကကို အတငးဆဲထားလိုကသည။ “ အို… ဘာလုပတာလဲ၊ လတနော၊ ကိုနဲ့တိုငပောမာ”ကဲ…. မထူးတော့ပေ။ ယမငး၏ လကမောငးနစဖကလုံးကိုပါ အတငး ခူပထားပီး အိပရာပေါ တနးဖိထားလိုကသည။ ယမငး၏ ဗိုကပေါကိုလညး တကခထား လိုကသည။ ခေးမလေး၏ ပင့ခညထားသော ဆံနယမားမာ ပေလော့ကကာ အိပရာပေါမာ ဖန့ကဲနေတော့သည။
ထိုအခါမ ခေးမလေးက မကရညဝိုငး လေးနင့ “မလုပပါနဲ့နော၊ တောငးပနပါတယ” တဲ့လေ။ ခစစဖယကလေးတစယောကလို သူတောငးပနပုံကောင့ ဦးမောငမာ လပတကီး ပိုထောငမတလာသည။အတငးရုံးနေသောကောင့ ဂါဝနမ ပခုံးဆဲ ကိုးစလေးမာ သူ့ ဘယဖကလကမောငးထိအောင လော့ကလာသည။ ထိုအခါ ဖေးဥနေသော ဘယဖကရငသားမ နို့သီးခေါငး စိမးစိမးလေးကို ပါမငလိုကရသည။ ဦးမောင အလတမပေးနိုငပါ။ မငကတညးက စို့ခငနေသော ရငသားကီးမာ သူရေ့မောကရောကလို့လာပီ။
ဦးမောင အငမးမရ စို့ပစလိုကသည။ “ အ…မလုပပါနဲ့…. တောငးပနပါတယ ….အဖေ..အ….အ”ပနးနုရောငသနးနေသော နုတခမးမားကို ဆဲစုပနမးပစလိုကသည။ ယမငးကတော့ ခေါငးကို ခါရမးနေသည။ အမေးရေးရေးလေးပေါနေသော လညပငးဖေးလေးကို ပါ လာနင့သပပစလိုကသည။လီးကလညး အတော ထောငမတပီး လရညမားမာလညး တစိမ့စိမ့ထကနေသညကို ဦးမောင သတိထားမိလိုကသည။ ကဲ…..ကာတယ…။ သူ့ ပေါငနစဖကကို ဆဲထောငရငး အတငးခံကို ဆဲခတပစလိုကသည။ အတငးကီးပေါငကို စေ့ထားသည။
ဦးမောင စားပဲပေါက မုတဆိတညပ ကပကေး အသေးလေးကို လမးတေ့လိုကသဖင့ ကုတငပေါကနေပဲ လမးယူလိုကသည။ “ ငိမငိမနေ၊ မငးလညးပငတေကို ဖောကပစလိုကမယ၊ နားလညလား။ ငါ အခု မငးကို အရမးဆာလောငနေတာ။ အသာလေးငိမပေး။ မဟုတလို့ကတော့ မငးလညးသေ၊ ငါလညး ထောငထဲနေရမယ။ ကောမကောငးကားမကောငးတေ ဖစကုနမယ။ ငိမငိမနေပါ၊ မငးအသားတေ ပဲ့မသားစေရပါဘူး၊ မနာကငစေရဘူး”
ခေးမလေးမာ မကရညမား နားထငသို့ စီးကကုနသည။ ပါးဖောငဖောငးလေး နစဖကမာလညး နီရဲလို့နေသည။ ဦးမောင ကပကေးလေး လမးယူပီး ခိမးခောကလိုကတာ အလုပဖစသားသညဟု ဆိုရမည။ ဦးမောင အသာအယာပဲ သူ့ဒူးနစဖကကို ထောငပီး ပေါငကို အနေတောလောက ခဲ့ပစလိုကသည။အဖုတလေး၏ နုတခမးသားမာ နီကငကငအရောင။ ဦးမောင ညာဖကလကခောငး နစခောငးကို အဆုံးထိ ထိုးထည့ပီး မေပစလိုကသည။
“ဟငးးးး…..အငးးးးးး…..အ…..အ…အငးး….ဟငးးးးး…အာ….အငး.းး”ခေးမလေးမာ အခုမပဲ မကလုံးလေးမားမေးကာ ငိမကသားတော့သည။ သူ့အပေါ နုတခမးလေးမားကို လာဖားလေး ထုတပီး အရသာခံ သပနေသည။ လာဖားလေး ထကလာသညကို ကည့ရငး ဦးမောင မနညနိုငတော့။ ယမငး၏ လာနင့ ဦးမောငလာတို့ အထိအတေ့ခငး ဖလယကသည။ စောစောက ဘယပနညာပနယိမးထိုး ငငးဆနနေသော ယမငး၏ နုတခမးမားမာ ဦးမောင လာဖား၏ ခညနောငမုအောကကို အသာအယာ ဝပစငးခတားကကုနပီ။
ခေးမလေး၏ သာယာမုအရိနကောငးလာနေပီ ဖစသည။ ဦးမောင၏ စေစားမု ဦးဆောငမုအောကသို့ တကောကကောကပါအောင မောပါနေမိသည။ စောကဖုတထဲမ အရညမား တဖညးဖညး စိမ့ထကလာသည။ ဦးမောင၏ လကခောငးမား ရဲရဲစိုနေပီ။အားလုံး အသင့အနေထားကို ရောကနေလေပီ။ ဖေးဥနေသော ပေါငနစပေါငကားက အဖုတလေးကို လိုးရမာကိုပင အားနာသလို ဖစမိသားသည။ ဦးမောင ပုဆိုးပင ခတစရာမလိုတော့။ ဘယအခိနကတညးက ကတနေမနးမသိ။ ပုဆိုးကငးက ဒူးရောကနေပီ။
ခေးမလေးကလညး အနေတော ဒူးထောငပီး ကားထားဆဲပင။ ဖူအိနေသော ပေါငအတငးပိုငး နစဖကပေါမာ သေးကောစိမးလေးမားထငးနေသညမာ အသညးယားစရာကောငးလသည။ မညးခိတ နေသော သူ့ လပတကီးကို ခေးမလေး အဖုတထဲသို့ ထည့ရမာကိုပင အားနာမိသလို ဖစမိသည။ အဖုတပေါကဝကို လပတထိပဖားလေးနင့ နညးနညး တေ့ထားကာ အခိနဆ ယူလိုကသည။ ဦးမောင ရငတေ လုပရားပီး မနထူနေသည။
လေးလကမခဲလောကရိသော လပတကို ခေးမခောလေး၏ စောကဖုတထဲသို့ ဆောင့သငးခလိုကသည။“ အား……. အငးးးး” ခေးမလေးမာ မကလုံးမားကို မိတပီး သူ၏ ပနးနုရောင အောကနုတခမးလေးကို သားတကပါသော သားလေးနင့ ကိုကရငး ငီးနေပုံမာ ခစစရာကောငးလနးနေသည။ လီးတဝကကို ဆဲထုတလိုက အဆုံးထိ ဆောင့ခလိုကနင့ လတလတဆတဆတ ခေးမလေးကို ဖညးဖညးခငး အသာအယာ ဆဲခေါသားတော့သည။
ခေးမလေး၏ အဖုတအတငးပိုငးက ကဉးနေသေးသည။ လပတဝငတဲ့ အကိမရေ နညးသေးတာကို သကသေပနေခငးပင။ ခေးမလေး၏ အဖုတမာ လတဆတနေဆဲဟု ဆိုရမည။ ဦးမောင၏ လပတတစခုလုံးလညး ယမငး၏ စောကစိရညမားဖင့ ရဲနစကုနတော့သည။ ခေးမလေး၏ စောကစိရညမားကောင့ ဦးမောင၏ လပတကီးမာလညး ပူပူနေးနေး ခိုမိနလတဆတသော အရသာ အထိအတေ့ကို အပည့အဝခံစားလိုကရသည။ လပတကီးက အရညလံနေသော စောကဖုတလေးကို နာနာလေး ထောငးပေးနေတာကောင့ အသံမားက တပတပတ မညနေတော့သည။
လပတမဝငခငကတော့ အတငးရုနးကနနေသည…အခုတော့လညး သူပဲ မဟုတသလိုလိုနင့….မကလုံးလေး မိနးရငး…တိုးတိုးလေး ငီးတားရငး….သာယာခငတိုငး သာယာနေလိုကတဲ့ ခေးမလေး… …..။ ရမကစိတမားနင့ သာယာမု အထပထိတကို တကလမးနေသော ခေးမလေး၏ မကနာလေးကို ကည့ရငး လိုးရငးနင့ ဦးမောင၏ လီးကီးမာ ပိုပို တောင့တငးမာတောငလာတော့သည။ ယမငး၏ သေးသယသော နာခေါငးဖားထိပ၌ ခေးစကလေးမား နေရာယူလာကသည။
နာဖူးလေးမာလညး ခေးဆီမား ကပငိလာနေသည။ ဦးမောင၏ ကောပငတစခုလုံးနင့ ရငဘတကီးတစခုလုံးလညး ခေးစေးမားဖင့ တဝငးဝငး ဖစလာသည။ ယမငးခငဗာ ရုနးမထကနိုငတော့….။ သူ့ အဖုတထဲမ အရညတေလညး တစိမ့စိမ့ ဆကတိုကဆိုသလို ထကလာသညကို ယမငးကိုယတိုင သိနေပါသည။ ဒီအရသာကို ယမငး မကမောပါသညဟု မရကတမး ဝနခံလိုကခငသည။ သူ၏ စောကစိရညမားမာ အဖုတတငးမ လံ၍ သူ့တငပါးဆီသို့ စီးနေသညကိုပါ ခံစားနေရသည။
“ အငးးးး အငးးးး “ “ ကောငးလား….သမီးရေ…” ခေးမလေးက မဖေ။ဦးမောင၏ မေးသံကို ကားသောလညး သူမဖေခင…. ခုခိနမာ ဦးမောင၏ လပတကီး သူ့ အဖုတထဲမ ပနနုတသားမာကိုလညး ယမငး မလိုလားပေ။ ယောကထီးကို သူသာယာတပမကနေကောငးလညး ပောပခငနေသည။ မိနးမတို့ မာယာဆိုတဲ့ အတိုငး… ဦးမောငကို သယဝိုကကာ အခကပလိုကသည။
ယမငးက သူ၏စောကစိ အတငးကကသားမားနင့ ဦးမောင၏ လီးတံကီးကို ဆဲညစထားလိုကသည။ အတငးကကသားမားနင့ ယောကထီး၏ လီးကီးကို ညစပေးလိုက ဖညပေးလိုက ကစားပလိုကသည။“အားးး… ကောငးလိုကတာ သမီးလေးရယ……. ခစဖို့ကောငးလိုကတဲ့ သမီး…အငးးး…..ကတ ကတ”ယောကထီး၏ လီးကီးမာ ကိုမိုးထက ပိုရညသညဟု ခံစားမိသည။ ဒါကောင့လားမသိ….သူ့ စောကဖုတ အတငးပိုငးထိကို ယောကထီးက လီးရညကီးဖင့ ထိထိမိမိကို ဝငမေပေးနိုငသည။
အမနအတိုငး ဝနခံရလင ကိုမိုးနင့တုနးက တစခါမ ဒီလောက စောကရညတေ စိမ့မထကဘူးသလို သာယာမုလညး အခုလောက မရခဲ့ပဲ။ ယောကထီးက သူ့ လီးရညကီးဖင့ ယမငး၏ ရမကစိတကို အဆုံးထိ ဆပေးနိုငခဲ့သည။ စောကစိရညမားလညး အဖုတထဲမာ ရဲရဲစိုကာ လံကာ ထကကုနကပီ။ ကိုမိုးနဲ့ဆို ယမငးလေးမာ တစကိမတောင မပီးသညက ခပမားမားပင။
ကာမဆကဆံတဲ့ အရသာဆိုတာကို ယောကထီး၏ လပတရညကီးကောင့ ယမငး ကောငးကောငး သိခင့ စားသုံး ခင့ရလိုကသည။ ခုခိန အလိုးခံနေတုနး တနးလနးမာပင သုံးကိမပီးသားပီလေ…..။ နောက စတုတအကိမ ကာမ အထပထိပ ရောကဖို့ကို ယောကမနင့ ကာမ ခရီးတိုလေးကို ဆကသားခငသေးသည။
အခု ယောကမကီးက ပေးနိုငစမးရိတဲ့ ဒီလို အရသာမိုးကို နောကမားမာလညး ထပလိုခငမိနေ၏။ ယမငးလညး သူ့ယောကထီးကီးကို သူဒီထကပို ဆာလောငတောင့တသေးကောငးနင့ ကိစမပီးခငသေးကောငး အခကထပပလိုကသည။ဝမးဗိုကသားနင့ စောကဖုတကို အလိုကတသင့လေး ကော့ကော့ပေးလိုကသည။ ယောကထီးကီးက အဆောင့ ခေးမလေးက အကော့….ဟနခက ညီညီ လုပရားနေကသည။
နညးနညးမောလာတာကောင့ ကော့ပေးနေတာတေကို ရပပီး ထောငထားတဲ့ ဒူးနစဖကကို ဖုတပီး ယောကထီး၏ မညးပောငပောင တငပါးကီးကို ခေသလုံးနစဖကဖင့ ဆဲခိတထားလိုကသည။ လုပရားနေသော ယောကထီး၏ တငပါးမညးကီးမာ ယမငးလေး၏ လုံးသယသော ခေသလုံးဖူဖူလေးမား အောကမာ စုနခည ဆနခည ပေးလားနေတော့သည။
“ အိုးးး… ကောငးလိုကတာ….ကောငးလိုကတာ…. အရမးကိုကတယ”ယမငးလေးမာ ခစစရာ အသံတိုးတိုးလေးနင့ နုတမ လတခနဲ ရေရတလိုကမိသည။အတောလညး ထနတဲ့ ခေးမခောလေးပဲဟု လိုးနေရငး ဦးမောငတေးနေမိသည။ ရဲစိုပီး ညပအားကောငးတဲ့ စောကဖုတကလေးပိုငရင ခေးမလေးကို ဘာနင့မ မလဲပစနိုငတော့ပါ။
“ အားးး… ပီးတော့မယ … အရညတေ လတလိုကတော့မယနော…သမီး…။ အဆငပေလားသမီး….. အဆငပေပါတယနော…. “ပောရမယဆို ယမငး မတောခငသေးပါ….ထပပီး လပတရညကီး သူ့ အဖုတထဲ စိမထားတဲ့ အရသာကီးကို ခံခငသေးသည။ မကလုံးနစဖကကို ခပမေးမေးလေးနင့ ယောကထီးကီးကို လမးကည့မိလိုကသည။ ယောကထီးကီးမာ ဇောခေးတေက သူ့မကနာမညးကီး တစခုလုံး ဝငးနေသည။ မောဟိုကနေသော ယောကထီးကို လမးကည့ရငး အားနာမိသည။
“အငး….ပေတယ…အဖေ.. အရညတေ လတလိုကနော….အဖေ…အ….အ”ပောရငးဆိုရငးနင့ ယမငး၏ အကင့လေးအတိုငး အောကနုတခမးပါးလေးကို ကလေးလေးသဖယ ကိုကဖိထားလိုကသည။ ဦးမောငလညး ခပမနမနလေး အရိနဖင့ တရပစပ မညာတမး ဆောင့ထိုးတော့သည။ စောကရညမားမာ လီးတံရညကီးက ခပပငးပငး ဆောင့ထိုးနေတာမို့ တပတပတ အသံတေ ထကလာပနသည။
“အ…အ…အ….ဟငးးးး..အ..ကောငးလိုကတာ…အဖေရယ….အားး…ဟငးးးးး.”ယမငးလေးလညး အခုမပဲ ကာမ အထတထိပကို ရောကကာ စတုတအကိမ ပီးသားခဲ့ပနသည။ ဦးမောင၏ သုတရညမားလညး လပတဝဆီသို့ အရိနပငးစာဖင့ စီးလာကုနကပီ။ဦးမောင တစကိုယလုံး တုံခါသားတော့သည။ လပတတံထဲကနေ သုတရညမား ထကသားသော အရသာထူးကီးကို အားပါးတရ ထိတေ့ခံစားလိုကသည။ သူ့လီးတစခုလုံးမာ ခေးမလေး၏ စောကရညမားရော၊ သူ့ သုတရညမားပါ အပတလိုက အခဲလိုက ကပကုနတော့သည။
အဖုတတငးသို့ နေးထေးသော သုတရညလေးမား အရိနပငးစာဖင့ အငနင့အားနင့ ဝငလာနေတာကို နငးဖေးလေး ခံစားလိုကမိသည။ သုတရညလေးမား အဖုတတငးထဲထိ စီးဝငသားသော အရသာမာလညး တစမိုးတစမည ခိုမိနလသည။ အခုလို သုတရညအမားအပား သူ့ အဖုတထဲဝငသားသညကို ယမငး တစခါမ မခံစားဖူးပါ။ ယောကထီးကီးကောင့သာ ဒီလို အရသာထူးတေ ကုံခင့ ခံစားခင့ ရခဲ့သည မဟုတပါလား…..
ဦးမောငလညး မိနးမဆုံးပီးကတညးက အငတငတ အပတဖစခဲ့ရသော ဆာလောင မတသိပမုကို အသားဖူဖူ တငတောင့တောင့ နို့ကီးကီး ခေးမလေးကောင့သာ အာသာပေခင့ရခဲ့သည။လပတကီးလညး ၂ လကမလောကထိ ပနကုံ့သားတော့သည။ သို့သောသုတရညမားမာ လပတထိပမ တစကစကကကောငးတုနး ရိသေးသည။ အိပယာမာလညး ယောကထီး၏ သုတရညမားကောင့ ဟိုတစကက ဒီတစကက ပေကနကုန၏။ ခေးမလေး၏ အဖုတတငးမ သုတရညမားမာလညး ပနလံထကကာ အိပယာခငး၌ အိုငကကငယလေး ဖစနေလေပီ။
“ အဖေ အိပတော့မယ သမီးရေ”ယမငးလညး ကုနးရုနးထကာ ဒူးထထောကလိုကသည။ သူ့ပေါငအတငးခမး နစဖကလုံး သုတရညမား ခောငးစီးကုနက၏။ ဒူးထောကရငး နုတခမးလေးမား ဆူထားပုံမာ ခစစရာကောငးလနးသလို နို့ဖေးဖေးကီးမား တငးတငးရငးရငး တဲနေတာလေးက ရုမငီးပုံရိပပင။
ဗိုကသားတဝိုကမာ လုံးကာ လိမ့နေသော ဂါဝနပါးလေး၏ ပခုံးကိုးသိုငးနစဖကကို ဆဲတငလိုကပီး လကဝဲဘကအစနနားသို့ လေးဖကထောက သားကာ ယောကထီးဖကကောပေးရငး လဲအိပနေလိုကသည။ ဂါဝနပာလေး၏ အောကစမားက ပေါငတဝကလောကသာ ဖုံးထားသဖင့ ဖူနုနေသော အနောကပိုငး ပေါငသားလေးနင့ သယလသော ခေသလုံးတို့မာ ရငဖိုစရာ။
ဦးမောငလညး သားဖစသူ အိပခဲ့သော နေရာမာပဲ ကောဆန့ရငး ခေးမလေး၏ နောကပိုငးအလကို ရငတလပလပနင့ ကည့ကာ အိပပောသားတော့သည။“ဟင့….ဟင့…ဟင့…ရလတ”ငိုသံတေ နားထဲကားနေရသဖင့ ဦးမောင အိပယာမနိုးလာသည။ နာရီလမးကည့လိုကတော့ မနက ၇နာရီ မိနစပင ရိနေပီ။ တစညလုံး အိပကောငးကောငးဖင့ အိပလိုကရာ ငိုသံတေ ကားမပဲ ဦးမောင နိုးလာတော့သည။ ခေးမလေး ယမငး ငိုနေခငးဖစသည။
ဖေးဥနေသော လကဖံ သေးသေးသယလေးကို ထောငထားသော ဒူးနစဖကပေါ တင၍ ယူကုံးမရတဲ့ ခံစားခကတို့ဖင့ မကနာအပကာ ငိုနေမိသည။ အိမမကသာ ဖစခင့ရပါက အိမမကသာ ဖစလိုကခငသည။ ရကလညးရကမိသည။ ဘယသူ့ကို အပစတငလို့ တငရမနး မသိ။“ သမီး….အဖေ တောငးပနပါတယကာ…။ သမီးရဲ့ အလတေအောကက အဖေ မရုနးထကနိုငခဲ့တာပါ သမီးရယ…။ အိုးခငးထား အိုးခငးထိ၊ ကိုးခငးထား ကိုးခငးငိ စကားလညး ရိတယလေ….သမီးရဲ့။ အဲဒီစကားအတိုငး သမီးနဲ့ အခုလို ဖစသားခဲ့တာပါ သမီး…။”
ဦးမောင ခေးမလေး အနီးတိုးရငး ခေါငးကို အသာ ပတသပပေးနေသည။ ယမငးလေး၏ နူးအိနေသော ဆံနယလေးမားကို အသာအယာ စုပီး ဘယဖကတစခမးသို့ ပို့ပေးလိုကမိသည။ မေးညငးနုလေးမား ဖေးဥနေသော ဂုတသားလေးပေါတင ဝဲပံနေကသည။ ဦးမောင စိတရိုငးတေ ပနဝငလာပနသည။“ ဟင့….ဟင့…အဖေ့သား ကိုမိုးကို ဘယလို မကနာပရမလဲတောင မသိတော့ဘူး….ဟင့….ဟင့ သေတာ သေလိုကခငတယ…”
ခေးမလေးက မကနာလေးမော့ကာ တရုတရုတ ငိုညဉးပနေသည။ ခေးမလေး၏ မကနာ ဖေးဖေးနုနုလေးပေါမာ ပနးရောငသနးနေပုံကို ကည့ပီး ဦးမောင လီးမာ တဖညးဖညး ထောငလာတော့သည။ခေးမလေး၏ အိစကနေသော မကနာလေးကို သူ့လကနစဖကဖင့ အသာလေး ဖမးဆုပပီး သူ့မကနာဖကကို ဖညးဖညးခငး လည့လိုကသည။ ခေးမလေးက မကည့ရဲ၊ မကလာကို အောကစိုကထားသည။
“ သမီး…..…သမီးကို ခစတယ….အရမးခစတယ။ သမီးကို အခစဆုံးပဲ။ သမီးနဲ့ တသကလုံး အတူတူ ပောပောရငရင နေသားလို့ရတယ…သမီး။ ဘာမတေးပူမနေနဲ့။ အဖေတို့နစယောကက ဘာမ မပောဘဲနေရင ဘယသူမလညး သိမာမဟုတဘူး။ တိုကခနးထဲမာလညး တို့နစယောကတညးရိတာ….”ယောကထီးကီး ပောတာလညး ဟုတသလိုတော့ရိသည။ ဒီအိမမာက ယောကထီးနဲ့ နစယောကတညးရယ…။ ကိုမိုးကလညး အနညးဆုံး ၆လတောငကာမည။ ယောကထီးဆီမာ တိုကခနးအပိုင၊ Taxi တစစီးအပိုင၊ ဘဏမာ စုထားတာကလညး ရိတယဆိုတော့ ပူစရာသိပမရိ။ ယမငးလေးလညး တေးရငး နညးနညးတော့ စိတပူလော့သားသလို ဖစသားသည။
နုတခမးလေးဆူကာ ပါးလေးကို ဖောငးဖောငးလေးလုပပီး ယောကထီးကီးကို မကတောငလေး အသာပင့ကာ တခကလမးကည့လိုကသည။ခစစရာကောငးလိုကတဲ့ ခေးမလေး…..ခေးမလေး၏ အကည့တစခကကောင့ ဦးမောငမာ စိတတေ လုပရားလာရသည။ ခေးမလေး၏ လညဟိုကနေသော ရငအုံအပေါပိုငးကို ကည့ပီး ဦးမောင ရမကစိတမား ထကသောငးကနလာပနသည။ လီးခောငးကီးမာ ပိုပီး ထောငမတလာရသည။
ဦးမောင မကနာကိုရေ့တိုးကာ ခေးမလေး၏ ဆူနေသော နုတခမးပါးလေးကို ဆဲနမးပစလိုကသည။ ခေးမလေးကလညး အလိုကတသိ နုတခမးတေကို ဟပေးလိုက၏။ လာခငးလာ ကူးလူးဆကဆံကတော့သည။ခေးမလေး၏ အသကရူသံမား အခနးထဲမာ ပံ့နံ့သားသည။ ခေးမလေး၏ သားရညစလေးမား ဘေးနုတခမးစနးတစဖကမ နညးနညးစီးကလာသည။ နစယောကလုံး ရမကစိတပငးလာကသည။ နစယောကသား အပေးအယူ မစာဖင့ ဟနခကညီညီ လာခငးလာ မေနောက ကစားနေကသည။
ယမငး၏လကတဖကမာ ဦးမောင၏ လီးခောငးကီးကို အသာအယာ ညစ ပေးနေသည။ နစယောကသားဆီမ သကပငးသံမားလညး တိုးငီးစာ ထကပေါနေသည။ယမငးလညး ယောကထီး၏ လီးအားစုပခငစိတမား တဖားဖားပေါလာမိသည။ သူ့ကို သူလညးဘာဖစမနး ယမငးမသိတော့ပါ။ သိလညးမသိခငတော့ပါ။ သူ့ စောကရညမား စို့တကလာသညကို ယမငးခံစားလိုကမိသည။
ယောကထီးကို ပကလကလနအနေအထားဖစအောင တနးလဲ လိုကရငး ယောကထီး၏ လီးတံရညကီးကို သူ့ဖငနစဖကကုံးကာ မိနရေယကရေ လကပေးလိုက စုပပေးလိုက လုပပေးနေမိတော့သည။“ အား…ကောငးလိုကတာ….သမီးရယ…..အ…အား”ဒီလိုနင့ သူတို့ နစဦးသား ခစရမကစခနးကို တစရကပီးတစရက ဖင့လစခဲ့ကလေသည….
ပီးပါပီ။
