မှန်သားပေါ်က အက်ကြောင်းများ -ထူးခြား ရေးသည်။

အခနး ။

“အ….အုအု…”

“ဖတ..ဖလတ…ဖတ…ဖတ..”

“အိုးးးးးးးးးးးးးးးးး”

တိုကခနးလေး တခု ၏ အလာတလာမ အိပခနးလေးတခုထဲမာ ငီးသံ ငူသံ အားစိုကသံ၊ လိုးသံ တဖတဖတ တဖုံးဖုံး ဖင့ ဆူညံနေလေသည။ သူတို့ အလာလေး မာ သူတို့ လငမယား နစယောကထဲမို့ အသံလညး ဘယသူမ ကားမာ မပူရတာမို့ စိတလတကိုယလတကို လိုးနေကသည။ မယားဖစသူ မသီတာ က ဖငဘူးတောငးထောငပေးထားသဖင့ ကားစင့နေသည့ ဖငလုံးကီးမား က တအားဆောင့လိုးပါဟု စိမခေါနေသလိုမို့ လငဖစသူ ကိုမင့အောင ကလညး အားရပါးရကို ဆောင့လိုးနေသည။ အခနးထဲ အဲယားကနး ဖင့ထားတာတောငမ ခေးက စို့ခငလာသည။ အခုတောင လုံးစင့နေသည့ ဖငကီးကို ထောငပေးထားသဖင့ ပေါငတုတတုတ နစလုံးကားမ ပူးထကနေသည့ စောကဖုတကိးကို အားရပါးရဆောင့လိုးနေတာ ဆယမိနစခန့ကာပီမို့ သူ့လီးကလညး ဖောငးကားတငးမာလာပီးလရညတေ တဖတဖတထကကာ ပီးသားသဖင့ ကိုမင့အောင က သူ့မိနးမ ကို အနောကမ ထပရက ဖကရငးက ဇိမယူနေလိုကသည။ မသီတာလညး ပီးသားတာမို့ အိပယာပေါ မောကခလိုကသည။နောကတော့ တစောငးလေး ကေးကေးလဲကာ လငမယားနစယောကငိမနေကသည။ ကိုမင့အောင လီးကီးမာ မသီတာ စောကဖုတထဲ တတရကသား က ဆဲမထုတသေးပဲ စိမထားရငး မသီတာကို အနောကက နေဖကထားလိုကသည။

ခနကာတော့မ ကိုမင့အောင က ထကာ ရေခိုးခနးသား သေးပေါက ရေဆေးကာ အိပခနးထဲ ပနဝငလာသည။ မသီတာ ကမူ ပကလကလန၍ ပေါငလုံးကီးတေကို မကနာကကပေါမောကကာ ထောငထားလေသည။ ကိုမင့အောငက သူ့မိနးမ ကို ပုံးကည့ရငး၊

“လကမလော့သေးဘူးလား ခစလေး ရဲ့ ကို တို့ ဆရာဝနဆီ သားကမယလေ”

“အငးပါ ကိုကို ရဲ့ သားဖို့က ခစလေး အပိုင့မန့ ယူပီးပီလေ နောကအပတထဲသားကမယ။ ဒါပေမဲ့ လိုရမယရ ကိုယ့ဖာသာ လညးကိုးစားရမာပေါ့လို့”

“အေးပါ ခစလေးက ပိုသိမာပေါ့ ”

ကိုမင့အောင ပောသညမာလညး အဓိပါယရိ၏။ မသီတာမာ နပစမ တယောကမဟုတလား။ ကိုမင့အောင နင့ မသီတာတို့ အိမထောငကခဲ့သညမာ လေးနစခန့ ရိနေလေပီ။ မသီတာမာ အသက ၂၅ နစ ကိုမငအောင အသက ၂၆ နစ။ သူတို့ နစယောကစလုံး က ခလေး ခစကပီး ခလေးလိုခငခဲ့ကသည။ နစယောကစလုံးက အထကအညာ ကဖစပီး ကိုမင့အောင က အသားညိုသညမာ အနညးငယနကသည့ဖကတောင ရောကသည။ မသီတာက တော့ ညိုဝငးလေး ဖစသည။ ကိုယလုံးလေး တုတတုတ ခါးလေးက မသိမသောလညး ဖငလုံးလုံး ကောကကောကလေးမို့ ဘောဒီက ယောကား အမား မကစေ့မာ ဏာကစရာဖစသည။ ရကကမးရေခို ရုပကလေးဖစသောလညး ထူထူထဲထဲ နူတခမး ၊ မကနာဝိုငးဝိုငး နင့ အမဲတမး အပုံးခို လို့ မသီတာက လူခစလူခငမားလသည။ သူတို့ နစယောကစလုံး အညာမ နေပီး ရနကုနမာ ဆငးကာ ပညာသငကတော့ ဒေသ တခုထညးမ လာသူခငးမို့ တယောကကို တယောက အကူအညီပေး ပံ့ပိုးကသည။ ကောငးပိတရကတင အတူတူ အိမပနကတော့ သံယောဇဉ ဖစလာကသည။ ရုပမခောသောလညး ယောကားပီသပီး ဒေါငကောငးကောငး ညိုမဲမဲ ကိုမင့အောင ကို မသီတာ က အားကိုးမိသလို ကိုမင့အောငကလညး မသီတာကို ရပဆေ ရပမိုးမို့ ညီမလေး လို ဂရုစိုကခဲ့သည။ ကိုမင့အောငလညး ဘဲ့ရ မသီတာလညး သူနာပု သငတနးဆငးတော့ ကိုမင့အောင က အရဲစန့ကာ ခစရေးဆိုသည။ မသီတာက လကခံသည။ နစဦး နစဖကမိဘတေကလညး သဘောတူတော့ လကထပလိုကကသည။ မသီတာက ဆေးရုံတခု မာ သူနာပု ဆရာမ လုပနေပီး ကိုမင့အောငက ကုမဏီ တခုမာ အဝယတော လိုမိုး တာဝနခံ အလုပ လုပနေသည။ လူနေ စညကားသော ရပကကလေး တခုမာ အလာလေး တလာ ကို နစဘကသော မိဘ တေက ပေါငးပီး မငလာလကဖဲ့ ဆိုကာ ဝယပေးထားသဖင့ သူတို့ အတက နေရေးမာ အဆငပေပီး လစာ ငေပိုငေလံလေးကို စု ထားနိုငခဲ့ကသည။ သူတို့မာ လိုအပတာ ဆိုလို့ သားသမီး မထနးကားသေးခငးပင။ သူတို့ နစယောက အိမထောငပုတော့ အသကတေက ၂၄ – ၂၅ အရယတေမို့ လိုးတာကလညး တဖုံးဖုံး တဒိုငးဒိုငး ပင။ သို့သောလညး မားသောအားဖင့ကတော့ လေကီးထိုး ရိုးရိုးသာ၊ ကိုမင့အောင က လညးအတတမဆနး၊ မသီတာ နပစမ မို့ ပိုပီး အမငပင့လငးသောလညး ကိုမင့အောငကို အားနာ လို့ ဘာမ အဆနးမထငခိုငး၊ လိုးတာက လညးအားသန တာမို့ တာဝနကေသည။ ဒါကောင့လညး တနေ့တော့ သူ ကိုယဝနရမာပဲဟု တေးထားသည။ မသီတာလညး ယခုတော့ အသက ၂၉ ပငဝငလာပီ သုံးဆယနား နီးပီ ဆိုတော့ စိုးရိမလာသည။ ထို့ကောင့ ကလေးရဖို့ နညးလမးတေ ရာကံပီးစာအုပထဲ ဖတ၊ အနလိုငးထဲ ကည့လုပလေသည။ သို့သောလညး မအောငမငသောကောင့ နောကဆုံး နစယောကစလုံးကို ဆရာဝနဖင့ ဆေးစစကဖို့ ဆုံးဖတက ခငးဖစလေသည။

……………….

နောကအပတ ဆရာဝနဆီသား၊ ဓါတခဲခနး သား၊ လိုအပတာတေ စစဆေးတော့ အဖေထကလာသညက ကိုမင့အောင သုတသေး မာ သုုတပိုးအရညအတက နညးသည။ သနေတညဖို့ ခကသညဟု အဖေထကလာသည။ မသီတာ အနေနဲ့က ဘာမ ပနာ မရိဟု ဆိုသည။ ဖနပန သနေသား ဖင့ ကိုယဝနတည၍ ရနိုငသညဟု ဆိုသည။ သို့သောလညး ကိုမင့အောင က သဘောမက။ ပထမ အခကက ပိုကဆံ အမားကီးကုနမည။ နောကတခုက ဘယသူမနးမသိ သည့လူတယောက၏ သုတသေးဖင့ သူ့မိနးမ သနေတညပီး မိုးရိုးဗီဇ မကောငးသည့ ခလေး မေးလာရင ဘယလိုလုပမလဲ။ ထို့ကောင့လညး သူတို့ နစယောက စိတမသကမသာ ဖစကရသည။

မေးစားဖို့ ဆိုတာကို လညး မသီတာက သဘောမတူ၊ သူ့ရငသေး လေး ဖစစေခငသည။ သူတို့ အရငက ဘာမ မသိခငက မ တောသေးသည။ ယခုတော့ ကိုမင့အောင က သူ့အပစဆိုတာ စိတမကောငးကီး ဖစနေရသည။ တမိုငမိုင တတေတေ၊ ခလေးလိုခငနေသော မသီတာကို သနားနေမိသည။ မသီတာက လညး ကိုမင့အောင အဲလို စိတဓါတကနေတာကို မကည့ရက စိတမကောငး၊ ထို့ကောင့လညး ကိုမင့အောင ကို ပိုတိုးပီး ဂရုစိုကသည။ စိတတေက သိပမပောရငကသဖင့ လငမယားခငး လိငဆကဆနတာတောင မလုပဖစကတော့။ နဂိုကတညးက မသီတာမာ ညဂူတီက ခိန ဆို သူတို့ မနမနမလိုးဖစ၊ နေ့ဂူတီကသည့ လပိုငးတေမာသာ ညဖကလိုးဖစကသည။ တခါတရံ နေ့ဂူတီ ကသည့ လပိုငး ကိုမင့အောင က ကုမဏီအတက ပစညး ဝယထက နညဘကသားသည့အခိနဆို မလုပဖစက။ အခုလို ဆိုတော့ ပိုဆိုးနေကလေသည။

တနေ့တော့ မသီတာ နေ့ဘကဂူတီကသည့ အခိန ကိုမင့အောငလညး ရနကုနမာ ရိကာ အလုပပါးခိနမို့ ညဖက လငမယား နစယောက တီဗီကည့ရငး စကားစမီပောကလေသည။ မသီတာက ကိုမင့အောင မကနာ တမိုးဖစနေသညမို့ ဘာဖစနေတာလဲဟု အတငးမေးလေသည။ ညားလာတာက လေးနစလောကရိပီမို့ မကနာရိပအကဲက သိနေလေပီ။ ကိုမင့အောငက၊

“ခစလေး ကို ပောစရာ တခုရိလို့”

“ပောလေ ကိုကို ကလညး အဆနးလုပနေပနပါပီ လငမယားခငးကို”

“ခစလေး ကိုကို ပောတာကို အစအဆုံး နားထောင၊ ပီးရင ကိုကို့ကို စိတမဆိုးရဘူး၊ နောကပီးတော့ သဘောတူတယမတူဘူး ဆိုတာကိုပဲ အဖေပေး”

မသီတာ စိတထဲ ထိပလန့သားသည။ ကိုမင့အောင မပောစဖူး အပောထူးတော့ ဘာမားလညး သိခငနေသည။ သူမား နောကမိနးမ တယောက တေ့နေပီလား၊ အာ့ဆိုရငတော့ သူမစိတဆိုးမာပဲ သူက စိတမဆိုးရဘူး ဆိုပီး ကိုပိတထားတာ က ဘာသဘောလဲ၊ ဒါပဲ ဖစမာပဲ စသဖင့ တေးနေရငး၊

“ကိုကို က ဘာပောမယမနးမသိပဲ နဲ့ စိတမဆိုးရဘူး ဆိုတော့ ခစလေး ဂတိမပေးခငဘူး၊ ဘာအကောငးအရာလညး ဆိုတာ သိမ ပဲ ဂတိပေးမယ”

ဟု ဆိုလေသည။ ကိုမင့အောင က တဆင့လောလိုကပီး ၊

“အိုကေ ကာ အာ့တာဆိုရင လညး ကိုကို တို့ သားသမီး အကောငး ပောမလို့”

ဆိုလိုကသဖင့ မသီတာက ကိုကို မား ငါ့ကို ကလေးမေးစားဖို့ အတငးတနးတော့မလားဟု တေးလိုကမိသည။ အဲဒါက တော့ စိတဆိုးစရာမ မရိတာ၊ ငါ သဘောမတူရင မတူဘူးပောလိုကရုံပဲလေဟု တေးရငး၊

“အငး အာ့တာဆိုလညးပောလေ ခစလေး စိတမဆိုးပါဘူး”

ကိုမင့အောင က မသီတာ မကနာကို စူးစူးစိုကစိုကကည့ရငး အတေးတေထဲ ခနနစနေသေးသည။ မသီတာ က မနေနိုငပဲ ကိုမင့အောင လကကို ဆဲယူကာ ဆုပကိုငထားရငးက၊

“ပောလေ ကိုကို ဘာလဲလို့ ခစလေး သိခငနေပီ”

“အငး ဒီလိုကာ ခစလေးက ကလေးလညး မမေးစားခငဘူး၊ တကကူစဘေဘီလညး ဘယသူမနးမသိလို့ ကိုယဝနမဆောငခငဘူး၊ အဲဒါကောင့ ကိုကို့ ခေါငးထဲ မာ ပေါလာတာ၊ ခစလေး အမိုးသား တယောကနဲ့ တခါလောကပဲ အိပလိုက၊ ခစလေးက ဘာမ ပနာမ မရိတာ တခါထဲနဲ့ ကိုယဝနရ ရငရသားမာပေါ့”

“ဟာ ကိုကို ကလညး ပေါကကရ ခစလေးက တစိမး ယောကား တယောကနဲ့ မအိပနိုငပါဘူး မဖစနိုငတာတေ”

“တစိမးယောကား မဟုတပါဘူးကာ အဲဒါက”

“ဟင တစိမးမဟုတရင ဘယသူလညး ကိုကို ၊ တောပါ ကိုကို ပေါကကရတေ မဖစနိုငတာတေ လာပောမနေနဲ့ကာ ခစလေးကို ဘယလို မိနးမ မတလို့လဲ”

“ခစလေး ကို ဘယလို မိနးမလဲ ကိုကို သိတာပေါ့ကာ ၊ အဲဒါကောင့လညး တသကလုံး ပေါငးဖို့ လကထပယူထားခဲ့တာလေ၊ ခု ဟာက ကိုကို တို့ ကလေး ပနာ ကို ဖေရငးဖို့ပါ”

“ဟင့အငးကာ မသိဘူး၊ ဒါနဲ့ နေပါအုံး တစိမးမဟုတဘူးဆိုတော့ ကိုကို က ဘာကို ဆိုလိုတာလဲ”

“အငး ကိုကို က စဉးစားနေတာက သန့ဇောလငးလေ”

“ဘာ ဇောဇော ဟာ ကိုကို ကလညး မဟုတတာကီးကို ပေါကကရတေ”

သန့ဇောလငး ဆိုတာက ကိုမင့အောင ၏ ညီငယ၊ ယခု မ ဘဲ့ရကာစ အလုပ စလုပတာ၊ အခေတကမရိသေး၊ အလုပတခုပီးတခု ဟိုပောငးဒီပောငး။ အခု လောလောဆညမာ သူ့ကောငးက သူငယခငးတေနဲ့ လညးတနး က အပငဆောငလို မိုးတခုမာ စုပီး ငားနေနေတုနး။

“ဟုတပါတယကာ၊ အာ့တာကောင့ ခစလေး ကိုကို့စကား ကို ဆုံးအောင နားထောငအုံးလို့ ပောတာ၊ ဒီကောငနဲ့ ဆိုရင တကယလို့ ခစလေး ကလေး ရရငလညး ကိုကို တို့က ညီအကို ဆိုတော့ ရုပက လညး ကိုကိုနဲ့ တူမာပဲ၊ နောကပီး မိသားစုတငးကိစ ဆိုတော့သူလညးပေါကကားခငမာ မဟုတဘူး ၊ ကိုကို့ မကနာ ခစလေး မကနာ သူထောကထားရမာပဲ”

ကိုမင့အောင ပောပနေတာကို နားထောငရငး မသီတာတေဝေသားခဲ့ရသည။ ကိုမင့အောင ပောတာတော့ အဓိပါယ ရိသား၊ ဒါပေမဲ့ သူစိမးယောကား တယောက အလိုးခံရမညဆိုတာ၊ အထူးသဖင့ သူမ ရဲ့ မတကလေး အလိုးခံရမညဆိုတာ ကို ဘယလိုမ ခေါငးထဲ စဉးစားလို့ မရ။

“ဟာ ကိုကို ပောတာ သဘာဝ ကပေမဲ့ လညး ခစလေး က မကနာလညး မထားတတပါဘူး တခားယောကား တယောကနဲ့ အိပယာထဲ အတူလဲရမာတောင စိတကူးလို့ မရတာကီးကို၊ ကိုကို ပီးတော့ ကိုကို ဇောဇော့ကို သားပောထားသေးလား”

“မပောရသေးပါဘူးကာ ခစလေးကို ပဲ အရငမေးကည့တာပါ။ ခစလေး က မကနာပူစရာထငရင ကိုကို က သူ့ကို မကနာဖုံးစပခိုငး ခစလေးကို လညး မကနာဖုံး စပခိုငးထားမယလေ၊ သူ့ကို တော့ သူငယခငးတယောက ရဲ့ အမိုးသမီးလို့ ပောမာပေါ့၊ အဲဒါလညး ကိုကို စဉးစားထားတာ တခုပေါ့”

ကိုမင့အောင ပောပနေတာကို တေးရငး မသီတာတယောက နညးနညးလေး စိတထဲမာ ဟုတတော့ဟုတသားဟု ဖစလာခဲ့သည။ သူမ မတကလေး အလိုးခံရမာကို တေးပီး နညးနညးတောင တုံရီရီ ဖစသားရသည။ သို့သောလညး လကခံရမာ ရကနေသေးသဖင့၊

“ဟာ ကိုကို ရာ အေးအေး ဆေးဆေးစဉးစားကတာပေါ့၊ အရမးကီးမလောပါနဲ့အုံးနော”

“အငးပါ ခစလေးရာ ကိုကို ကလညး ခစလေး ကို အရင တိုငပငကည့တာပါ ပီးမ ဒီတေးစဉးစားမယဆိုပီးတော့”

ထို့နောက ညလညး နကလာပီမို့ နစယောကသား တီဗီပိတလိုကပီးအိပခနးထဲ ဝငလာခဲ့ကတော့သည။

အခနး ၂။

ကိုမင့အောင နင့ မသီတာ တို့ နစယောက ထိုနေ့ညက စကားစထားသောလညး တယောက နင့ တယောက မကနာပူသလို ဖစနေကသဖင့ ထိုကိစကို မသိခငယောင ဆောငထားကလေသည။ စနေတနငနေ ပိတရကတေ သန့ဇောလငး လာလညသည့ အခိနမာတော့ မကနာတေ မထားတတ ကသောလညး အမူအယာ မပက ပင ပောဆို ဆကဆံ ကလေသည။

သန့ဇောလငးက လညး အကငးပါးသူ ပီပီ တခုခုတော့ ဖစနေသည ဆိုတာကို ရိပမိလေသည။ သူ့အကိုကီးကို နောကမ မသီတာ အလစ မေးကည့အုံးမညဟု တေးလိုကသည။

သူ့ကိုကီး ကိုမင့အောင မသီတာ နင့ အိမထောငကတော့ သူက ကောငးတကနေတုနး ဖစသည။ သူက မနလေး ရတနာပုံ တကသိုလမာ ဖစသည။ ကိုမင့အောင နင့ သူမာ အသကက လေးနစခန့ကာသည။ သူတို့ မိဘ မားမာ အညာမို့လေး တမို့မာ နေပီး သူတို့ ကို ကည့ရု စောင့ရောက ပညာသငပေးနေသညမာ သူတို့ အဖေညီမ ဖစသူ ဒေါလေး ဝငးဝငးသော ဖစလေသည။ ဒေါလေးဝငးဝငးသော နင့ သူ့ယောကား ဦးသာဦးမော တို့မာ ဈေးခို တင ရေဆိုင ဖင့ထား ပီး ခောငခောငလညလည ရိကသည။ အောငပငလယ မို့သစမာ ကိုယပိုင နစထပတိုကကလေးဖင့ ဝငးနင့ ခံနင့ နေနိုငကသူဖစပီး သားသမီး မထနးကားကပေ။ ထို့ကောင့လညး တူတောမောင မားကို ခေါပီး ပညာသငပေးကာ သားသမီးကဲ့သို့ မေးစားလာခဲ့ကသည။ သန့ဇောလငး ဆယတနးအောငပီး တကသိုလတကတော့ သူ့အကိုကီးကိုမင့အောငက ရနကုနရောကနေလေပီ။ နောကတော့ အကိုကီး နင့ မသီတာတို့ မငလာဆောငတော့ သူတို့ မို့ မာ တခါ မနလေးမာ တခါ ဧည့ခံပဲလုပလေသည။ မသီတာ မာ သူတို့ နင့ တနယထညးမို့ ငယစဉကတညးက ရငးနီးခဲ့ သူူမား ဖစလေသည။ သို့သောလညး ရနကုနမာ အနေမားသဖင့ တေ့ဆုံ ရသညမာ သိပမားမားစားစား မရိ။ မငလာဧည့ခံပဲ ကမ ကိုယ့မရီးကိုယ ကောငးကောငးသတိထားမိလေသည။ မငလာသူတို့ သမီး အဝတအစား ဖင့ ကိုယလုံး တုတတုတထညထည ကားစင့နေသော တငပါးကီးတေ၊ ထိုငမသိမးပုံ ဝတထားသဖင့ မို့မောကနေသော ရငညန့သား တေကို သတိထားမိပီး လီးတောင ခဲ့ဖူးသည။ သို့သောလညး ကိုယ့အကို ဇနီးလောငးဆိုသော အသိဖင့ စိတကို ခိုးနိမပီး ထိုစိတတေ မပေါအောင ထိနးထားခဲ့သည။ သူ့မာလညး စိတဖေ ဖို့ ကလညး ရိနေပီ ဆိုတော့ အဲလောကတော့ မခကခဲလပါ။

သူ့အကို တို့ မနလေး မာ မငလာ ဧည့ခံပဲပီးသည့ညက ဟောတယတခုမာ ဟနးနီးမနးခနး ငားပီး အိပကသည။ သူတို့ မိသားစု သာ ဒေါလေးဝငးဝငးသော တို့ အိမပနလာခဲ့ကသည။ သန့ဇောလငး အဖေ နင့ အမေ က အောကထပက ဧည့သညခနးမာ အိပကသည။ သန့ဇောလငး အခနးက အပေါမာမို့၊ ဒေါလေးဝငးဝငးသော ယောကား ဦးသာဦးမောကို တဲပီး အပေါထပက သူတို့ လငမယား အိပသော အခနးသို့ လိုကပို့လေသည။ ဦးသာဦးမော မာ အရက သိပသောကလေ့ရိသူ မဟုတတော့ ဧည့ခံပဲမာ သူမား ဟိုနညးနညး ဒီနညးနညး တိုကတာ အားနာနာ ဖင့ သောကပီး မူးလာရာ အိမအပနလမး ကားပေါမာပင အိပပောလာခဲ့ခငးဖစ လေသည။ အိမရောကတော့ လညးမူးနေသဖင့ သန့ဇောလငး က တဲပီး လိုကပို့ရခငးဖစသည။

သူတို့ လငမယားအခနးထဲ ရောကတော့ နစယောကအိပကုတငကီးပေါမာ တငပေးရငး ဒေါလေးဝငးဝငးသော ခိုငးသဖင့ ဦးသာဦးမော အဝတအစားမားကို လဲပေးဖို့ ကူရလေသည။ ရပအငီကို စတကယဖင့ လဲပေးပီး ရိုးရိုးလုံခညဖင့ လဲရန ဘနကောကပုဆိုးကို ဆဲခတလိုကသည။ အောကမာ အတငးခံ ဘောငးဘီပပကီး ရိနေသေးသဖင့ အဲဒါရော ခတရ အုံးမလား ဟု မေးရာ အငး ဟု ဆိုသဖင့ ဆဲခတလိုကလေသည။ ဦးသာဦးမော ၏ လီးမာ ပော့ခေပီး လကသုံးလုံးခန့သာ အရညရိလေရာ လမေး အဖူအမဲ မားကားတင ခေါငးပေါရုံကလေးသာ ရိလေသည။ သန့ဇောလငးက ခိ ကနဲ ရီလိုကသဖင့ ဒေါဝငးဝငးသောက သန့ဇောလငး လကမောငးကို ဆိတဆဲလိုကလေသည။

“ဟဲ့ ဘာရီတာလဲ၊ စိတမထ ရင အဲလိုပဲ နငလညး အတူတူပဲလေ ဟန့”

“စိတထ ရင ဘယလိုလဲ သိခငလို့လေ တီဝငးကလညး ဟားဟား”

သန့ဇောလငး က ရီမောလိုကပီး အိမနေရငးဝတလုံခညတထညကို ခေထောကမ စတကာ ခါးထိ ဆဲတငပီး ပတပေးလိုကလေသည။ ဒေါဝငးဝငးသောက သန့ဇောလငး ပုခုံးကို လကဖဝါးဖင့လမး ရိုကလိုကလေသည။ သန့ဇောလငး က ခါးကို ကိုငးရငး ဦးသာဦးမော ခါးတင ပုဆိုးကို ဖစသလို လေး လုံးထေး ခညပေးလိုကပီး မ ကိုယပနဆန့ရပလိုကပီး၊ သူ့ဘေးမ ထကသားဖို့ ပငနေသော ဒေါဝငးဝငးသော လကကလေးကို လမးဆဲလိုကသည။ ဒေါဝငးဝငးသော မာ ရုတတရကမို့ ယိုငသားပီး သန့ဇောလငး ရငခငထဲသို့ ရောကလာလေသည။

“ဟဲ့ ကောငလေး နင့ဦးရေ့မာလေ”

” ဦးက အခု ဆငအောလို့တောင မနိုးတော့ပါဘူး တီဝငးကလညး”

ဟုပောရငး ဒေါဝငးဝငးသောကို ထေးပေ့ရငး ပါးပငလေးကို ရတကနဲ နမးလိုကလေသည။ ဒေါဝငးဝငးသော က သန့ဇောလငး ရငဘတကို သူမ လကကလေးမားဖင့ တနးရငးက၊

“အို မတောတဆ နိုးလာရင ငါးပါးမောကကုနလိမ့မယ ဟဲ့၊ နောကပီး ဒီအဝတအစားတေ နဲ့ မနေတတပါဘူး ခတရအုံးမယ ခနနေအုံး”

ဟု အသံတိုးတိုး ဖင့ ပောရာလေသည။ သန့ဇောလငး က မလတသေးပဲ တငးတငးကီးပေ့ထားပီး မကလုံးခငးတေ့တေ့ဆိုငဆိုင ကည့ရငးက၊

“မိနးမ က ဒီယောကား လို ရင နေရာမရေး ပေးပါ့မယလို့ ပောထားတယမဟုတလား၊ ယောကား က အခု လိုမိုး ပဲနေပဲထိုင အဝတအစားတေနဲ့ ကို မခတပဲ လိုးခငနေတာ၊ အခု အခိနကောငးပဲလေ”

ဒေါဝငးဝငးသော ကတော့ ယခုထိ ဦးသာဦးမော နိုးသားမာ စိုးနေသေးဖင့ အသံတိုးတိုးဖင့၊

“အငးပါ ယောကား ရယ၊ ဒါဆိုလညး ကုတငဟိုဖကခမးသားရအောငနော ဒီမာ က သူ့မကနာရေ့တည့တည့ကီးမာမို့ပါ”

သန့ဇောလငး က ထိုအရာ ကိုတော့ သဘောတူလိုကပီး ဒေါဝငးဝငးသော လကကို ဆဲကာ ကုတငခေရငးဘကမ ပတကာ ကုတင၏ တခားဖကသို့ ခေါသားလိုကသည။ ယခုတော့ သူတို့ နစယောက ဦးသာဦးမော ကောပေးအိပနေသော ဘကကုတငစောငးသို့ ရောကသားလေပီ။ သန့ဇောလငး က မိတကပ တေလိမးထားသဖင့ နဂို အသားထကဖေးနေသော ဒေါဝငးဝငးသောမကနာလေးကို မေးစေ့မ ကိုငကာ မော့စေပီး နူတခမးနီရဲရဲ ဆိုးထားသော နူတခမးထူထူကို သူ့နူတခမးအစုံဖင့ ဖိကပကာ နမးလိုကသည။ ဒေါဝငးဝငးသောက သန့ဇောလငး ပုခုံးကို သူမ လကကလေးမား ဖင့ ပနသိုငးဖကထားပီး အနမးကို ပနတုန့ပနလေသည။ သနဇောလငးက သူမ ခါးကလေးကို လကနစဖကက ကိုငကာ သူ့ကိုယဖင့ ဆဲကပထားသဖင့ ပုဆိုးအောက မ ထောငထ နေသော သူ့လီးကီးက ဒေါဝငးဝငးသော ဘိုကကလေးကို ထောကမိနေလေသည။ သူတို့ နစယောက တယောက လာကို တယောက အတနကာအောင စုပနေကပီးမ သန့ဇောလငးက သူ့ပုဆိုးကို ကငးလုံး ခတခပီး၊ ဇာရငဖုံးလကရည အဝါရောင ဝတထားသော ဒေါဝငးဝငးသော ပုခုံးလေးကို ဖိခပီး သူ့ရေ့ကမးပငမာ ထိုငခိုငးလိုကလေသည။ တယောကအကောငးတယောက သိပီးကသူမား ပီပီ ဒေါဝငးဝငးသော က သန့ဇောလငး ရေ့ကမးပငပေါ ဒူးထောကထိုငလိုကပီး သန့ဇောလငး အတငးခံ ဘောငးဘီကို ဆဲခတခလိုကလေသည။ သန့ဇောလငး ၏ မာတောင တောင့တငးနေသော လီးကီးမာ ဖောငးကနဲ ကနထကလာရငး သူမ မကနာကို လံတနကီးကဲ့သို့ တည့တည့ ခိနနေလေသည။ ဒေါဝငးဝငးသောက ထို လီးတနကီးကို သူမ နူတခမးမား ဖင့ ငုံစုပလိုကသည။ သန့ဇောလငး က သူ့လီးကီး ကို နေးထေး နူးညံ့စိုစတသည့ အာခံတငးက ငုံစုပပေးလိုကသည့ အရသာကို ခံစားလိုကရသလို အောကကို ငုံ့ကည့တော့ ကကသရညရိရိ နနးဆနဆနလသော သူ့အဒေါလေး ၏ မကနာ၊ အလပငဆိုငမာ တနေ့ကုနနီးပါး ပငထားခဲ့ရသည့ ဆံထုံးကီး၊ နင့ ခုထိ မခတရသေးသော လကဝတရတနာမား၊ ထို အရာမားက လညး သူ့အတက ဆနးသစ ပီး စိတလုပရားမု တမိုးကို ခံစားနေရလေသည။ သူ့ဒေါလေး ၏ ပုလေ မုတပေးနေသော အရသာကို ခံစားရငး ထိုဆံထုံး ကီးကို ဖဖလေး ကိုငကည့နေမိလေသည။ သို့သောလညး ထိုနေ့ မနကပိုငးက မရီးလောငး မသီတာကို ကည့ရငး တငးနေရသော လီးကီးက ပေါကကဲမတတ တငးမာနေပီ ဖစရကား မနေနိငတော့ သူ့ဒေါလေးကို ပုခုံးမ ကိုငကာ ရပခိုငးလိုကရသည။ နောကတော့ ဂိုငးမ ဆဲမ ကာ ရပခိုငးလိုကပီး ကုတငဘကမကနာလည့ သူ့ကို ကောပေးရပခိုငးကာ ပုခုံးလေးကို အသာတနးလိုကသည။ သူဘာလို ခငသလဲ ဆိုတာကို သိနေသည့ ဒေါဝငးဝငးသောက လညး ကုတငပေါ အသာကုနးကာ လကနစဖကကို ထောကကာ သူမ ဖငကီးတေကို ကော့ပေးလိုကလေသည။ သန့ဇောလငးက ဒေါဝငးဝငးသော ၏ ကိုးကီးခိတတမိန အဝါ ရောငကို ခါးပေါသို့ ရောကသညအထိလနတငလိုက ပီး အောကမ ပိုးသား ပငတီ အနကရောငလေးကို ဆဲခတခလိုကလေသည။ ကုတငစောငးမာ ကုနးပီး ဖငကိုကော့ ပေးထားသဖင့ လုံးစံ့နေသော အိုးကီး ညိုဝငးမတနေသော ပေါငလုံးတုတတုတ နစလုံး ဆုံရာ ကားမ ပူထကနေသော စောကဖုတကီးမာ အရည စိုရဲ နေလေပီ။

သန့ဇောလငးက ဒေါဝငးဝငးသော စုတပေးထားသဖင့ သားရညမားဖင့ ရဲပောငနေသော လီးကီးကို သူမ စောကဖုတဝတင တေ့ ကာ ဖိသငးခလိုကလေသည။

“အိ..”

ဒေါဝငးဝငးသော က သူ့ယောကား နိုးသားမာ စိုးပီး နူတခမးအစုံကို အသာကိုကပီးပါးစပကို စေ့ထားသောလညး လီးကီးက ရုတတရက သူမ အဖုတလေးထဲ ကမးတမးစာ တိုးဝငလာတာမို့ လညခောငးမ အသံလေး ပင ထကသားလိုကမိသည။ သူမ စောကဖုတအတငးနံရံတေက မာကောတောင့တငးနေသော လီးကီးကို ပည့ကပစာခံစား နေရပီး နောက ပနဆဲထုတသားတော့ ရငထဲမာ ဟာကနဲ ဖစသားခဲ့ရသည။ လီးကီး သူမ စောကဖုတထဲက ကတသားမာ စိုးသဖင့ သူမ ဖငကီးတေကို ကော့ကာ လိုကသားမိသောလညး လီးကီးက စောကဖုတထဲမ မကတခဲ့ ပနဆောင့တိုး ဝငလာခဲ့ပနပါသည။

“အု..”

နောကတော့ အရိနဟုန ကောငးကောငး အားပငးပငး ဖင့ ဆောင့လိုးနေတာကို အရသာ ကောငးလနးလသဖင့ မကလုံးလေး မေးခံရငး ဖငကီးကိုလညး ခါယမး ကော့ကော့ ပေးနေမိလေသည။ သန့ဇာလငး ကလညး ဒေါဝငးဝငးသော ခါးကို လကနစဖကဖင့ ဆုပကိုငကာ အနောကမ အားရပါးရ ဆောင့လိုးနေလေသည။ စိတထဲကတော့ သူ့အကို ၏ လတလတဆတဆတ မယားလေး မသီတာ ဖငကီးကို မနးပီး မသီတာကို လိုးနေသညဟု တေးရငးက ဒေါဝငးဝငးသောကို လိုးနေမိသည။ ဒေါဝငးဝငးသော ၏ အဝတအစား တောကတောကပောငပောငမား၊ သူလိုး ဆောင့သည့ အရိနကောငး ဒေါဝငးဝငးသော ၏ လကကောကတေ အခငးခငး တခမးခမးတိုကမညသံ၊ ဒေါဝငးဝငးသောလညပငးမ တနးလနးက ကာ လုပယမးနေသော လညဆဲ ရတနာမားကလညး သူ့ကို မကုံဖူးသည့ မငကငးပေးနေသညမို့ မကာခငကာလအတငးမာ ပင သူ့လီးကီးမ လရညမား ဒေါဝငးဝငးသော စောကဖုတထဲ ပနးထုတကာ ကာမစညးဇိမအဆုံးစနကို ရောကသားရလေသည။

ဒေါဝငးဝငးသော လညး ပီးသားတာမို့ အိပယာခငးကို လကနစဖကဖင့တငးတငးလေး ဆုပကိုင ပီး သူမ စောကဖုတ အတငးသားလေး မားကို သန့ဇငလငး လိငခောငးကီးပေါမာ ပစေ့ပစေ့ ဖင့ ဆုပနယသလို လုပပေးနေလေသည။ နောကတော့ သန့ဇငလငး လငး လီးကို မဆဲထုတခင။

“ဟေး ခနလေး၊ ထမိနတေပေါ စနးသားအုံးမယ ခနလေး တီဝငး အတငးခံလေး ကောကပေး”

သန့ဇောလငးက သူ့လီးကီးကို ဆဲမထုတသေးပဲ ဒေါဝငးဝငးသော အဖုတထဲ စိမထားရငးက သူ့ခေမ ခေညိုးတို့ဖင့ ညပကာ အတငးခံအမဲလေးကို ကောကရငး ဒေါဝငးဝငးသောကို လမးပေးလိုကလေသည။ ဒေါဝငးဝငးသောက သန့ဇောလငး လီးတနအရငးမာ ပငတီကို ဖိကပရငး လီးကို ဆဲထုပစေပီး အရညမားကို သုတယူကာ ထိုပငတီလေးဖင့ပင သူမ စောကဖုတဝကို ပိတပီး ပေါငကားညပလိုကသည။ နောကတော့ သူမ အခိတထမိနကို ခတခကာခပလမးလမးသို့ လမးပစလိုကလေသည။ သန့ဇောလငး က ဒေါဝငးဝငးသော လုပသမကို ပုံးကည့နေရငးက သူ့လကတေဖင့ ဒေါဝငးဝငးသော ရငဖုံး အကx{103E} ကို ကယသီးမား ဖုတပေးကာ ရအောင ခတနေပနသည။ ဒေါဝငးဝငးသောက လညး ခတလို့ လယရနသူမလကတေကို ဆန့တနးပေးရုး နောက ထမိနပစထားရာသို့ လမးပစလိုကလေသည။ သန့ဇောလငးက ဘရာဇီရာ ဂိတကို ပါ ဖုတပီး ပစလိုကပနသည။ ယခုတော့ ဒေါဝငးဝငးသော တယောက တကိုယလုံးမာ ဆံထုံးကီး နင့ လကဝတရတနာ မားသာ ကိုယပေါမာ ကနခဲ့လေသည။ သူမ ပေါငကားမာတော့ ရဲရဲစိုနေသည့ ပငတီအနကကလေး။ သန့ဇောလငးက ဒေါဝငးဝငးသော နို့ကီး တေကို ငုံ့ကာ တပတပတ စို့လိုကပီး သူ့ရငခငထဲ ဆဲထည့လိုကသည။ ဒေါဝငးဝငးသောက သန့ဇောလငးကို အသာတနးရငး၊

“ယောကား ရာ မိနးမ နညးနညးမောတယ ခနထိုငရအောင”

“အငး လာ ဒီမာ ခနထိုငရအောင”

သူတို့ နစယောက ဦးသာဦးမော အိပနေသည့ဖကနင့ ဆန့ကငဖက ကုတငဘေး ကမးပေါမာ ပူးပူးကပကပ ထိုငရငး ဖင့ အမောဖေနေကလေသည။ ဒေါဝငးဝငးသော က၊

” သူ ဘယလို ဖစရတာလညး တခါထညး မစားဘူးတာ ကနေ တာပဲ ငမးငမးတက၊ မနမနပောစမး ဘာက စိတကလာတာလဲ”

“ဘာမ မဟုတပါဘူးကာ ကိုယ့တိတတိတပုနး မယားလေး ကို အဲလို ပဲနေ ပဲထိုင အဝတအစားနဲ့ လိုးခငလို့ပါ”

“အံမယ မသိဘူးမားထငလို့လား ဒါမိုးတေ အရငက ဝတတာလဲ တေ့ဖူးတာပဲ ခုဟာက ခါတိုငးနဲ့ မတူပါဘူး ဟန့ ဘာလဲ ကိုယ့ မရီး ကို လိုးခင စိတပေါလာတဲ့နဲ့ အဲဒီစိတတေကို သူမား ဆီမာ လာလော့တာ မဟုတလား”

“ဟီးဟီး”

ဒေါဝငးဝငးသော ပောသညမာလညး မနနေတာမို့ ဘာမ ပနမပောတော့ပဲ အူသလို အသလိုဖင့ ပုံးဖီးဖီးလုပနေလိုကသော သန့ဇောလငးကို ဒေါဝငးဝငးသောက ဘိုကခေါကလိမဆဲ လိုကပါသည။
သန့ဇောလငး လညး ဒေါဝငးဝငးသော နင့ သူတို့ စပီး ဖစခဲ့ရသည့ အဖစအပကမားဆီသို့ စိတကူး အတေးလင့သားရတော့သည
အခနး ၃။

သန့ဇောလငး မနလေး ကို ဆယတနး မာ ရောကလာခဲ့သည။ ရောက ရောကခငး မာ ကတညးက သူ့ကို အဖေအမေ က ဘာလို့ စောစောစီးစီး မပို့သလဲ ဟု ပင စိတထဲ ဖစမိသည။ မနးလေး သူတေ ရဲ့ အဝတအစား ရောငစုံ၊ အလမိုးစုံ တေကို ကောငးကောငးကီး ရုစား ရတော့ လူပိုပေါကကလေး အားတေ ကုနရသညပေါ့။ သို့သောလညး ဆယတနးကို အမတကောငးကောငးနဲ့ မ မအောငရင ကိုယ့မို့ ကိုယပနလာပီး မိဘ အလုပဆကလုပ ရမညဆိုလို့ တဏာစိတတေ အသာ ဖုံးဖိရငး စာ ကို အသေ ကိုးစားခဲ့ရသည။ တကယက တော့ ဘယလို ပဲ အောငအောင တကသိုလ ဆကထားမညသာ ဖစသောလညး မို့ရောကပီး မလေလင့သားအောင သားကို ခိမး ခောကလိုကကခငးပါ။

အကောငးအမိုးမိုး တို့ကောင့ စာကို သာ အပတတကုတ ကိုးစားရာသော သန့ဇောလငး ကို အဒေါနင့ ဦးလေး တို့ကလညး ဂရုစိုကကသည။ အိမ က အလုပတေကို တောင အကူမခံ၊ စာကိုသာ ကိုးစားစေသည။ နောက ဆယတနးအောငပိး တကသိုလ ရောကတော့ မို့ရေလညစ ပုလာသော သန့ဇောလငး တယောက ဦးလေး နင့ အဒေါအလုပကိုလညး ကူရငး ကောငးတက ရသည။ အဲဒီမာ သူနဲ့ တဲဖစတဲ့ ကောငက ဇောဇောမိုး၊ ဆိုတော့ ဇော နစဇော တဲမိကသညဆိုပါတော့။ အဲဒီ ဇောဇောမိုး ဆိုတာကလညး အဖေက သငောသား အမေ က ကုမဏီ တခုမာ လုပနေသညဆိုတော့ ငေကေးခောငလညသည။ အကဉး ဆိုရ လင ဘာအပူအပငမ မရိ။ သူနဲ့ ပေါငးမိရသည့ အကောငးရငးက သူတို့ နစယောကစလုံး က လိုငးသန့သည။ နာဘူးလိုငး၊ အရကမသောက၊ ဆေးမခ၊ ဆေးလိပမသောက။ ထို့ကောင့လညး ရုပကလေးတေက သနားကမားနင့ သန့ကသည။

ဇောဇောမိုး က အကိတကီး တေ ကိုကသူ၊ အနလိုငးပေါမ ခပတောင့တောင့ထားထားကီးတေ ၏ ဓါတပုံတေကို စုထားသည။ သူ့ဖုံးမာ အဲလို စောတေ ပုံတေကီးပဲ ဖစသည။ အဝတအစား မပါသညဖစစေ ပါသညဖစစေ ကိတသည ဆိုတာနင့ သူ့ ဂယလာရီထဲ ထည့ထားလိုကသည။ သန့ဇောလငး က လညး အကိုကတူတော့ ပိုပောဖစကသည။ အထူးသဖင့ ကောငးက ဆရာမ တေ။ ကိတသည့ ဆရာမ တေ အခိန ဆို မပကမကက တကသည။ ပီးတော့ လဘကရညဆိုငမာ ထို အကောငးတေ အာသည။

တနေ့တော့ ဇောဇောမိုး နင့ သန့ဇောလငး လို့ နစယောက ကောငး အဝင နား လဘကရညဆိုငထိုငနေစဉ၊ ကား နစစီး အကစီးဒန့ ဖစကသည။ ကားပေါမ ကောငးသား တယောက နင့ သူ့ကို လိုကပို့ဟနတူသော အမိုးသမီးကီး တယောက ဆငးလာကပီး တဖကက ကားသမား နင့ စကား ပောဆိုနေသညကို တေ့လိုကရသည။ ထို အမိုးသမီးကီးမာ အဝတအစား သားသားနားနား ဝတဆငထားပီး၊ အိုးကီးမာ တငးရငး နေကာ တကယ့ခါးသေးရငခီ ဘောဒီမိုး မို့ နစယောကစလုံး စိတဝငတစား ကည့နေမိကသည။ ဇောဇောမိုး က။

“အဲ့စောကီးက ဟိုကောင့ အမေလားမသိဘူး၊ ကာနော တောင့လိုကတာ အဟီး ဖို မကုနဘောဒီပဲ၊ ရုပကလညး ခတမိုကမိုက အပံစားပဲနော”

“အငး လေ အဲလို စောကီး မိုး ရဲ့ သား ဖစရတာလညး မလယဘူးနော အဟီး”

တကယက သန့ဇောလငး ဆိုလိုသညက ထိုအမိုးသမီး၏ သား ဖစရသဖင့ ကိုယ့သူငယခငးမားက ကိုယ့အမေ ကို ဝိုငး မနး နေတာ ခံနေရမာ သေခာသည ဆိုတာကို တေးမိ၍ ပောလိုကခငး ဖစသည။ သို့သောလညး ဇောဇောမိုး က တမိုး တေးမိသညမာ၊ ကိုယ့အမေ က အဲလောက တောင့ပီး လနေတော့ သားဖစတဲ့ သူက အိမနေရငး လညး ကည့ပီး ပစမား နေမိမာပဲ ဟု ပောသလားဟု တေးလိုကမိသည။ တကယတော့ ဇောဇောမိုး က သူ့အိမ က အဒေါ အပိုကီး ကို မနး ပီး ထုနေရုံ သာ မက ရရင လိုးမညဟု ကံနေသူတယောက ဖစသည။ ထိုကိစကို သန့ဇောလငးကိုတော့ ထုတမပောပ၊ သူ့ကို တဏာအရမးရူးနေတယဟု ထငသားမာလညး စိုးသောကောင့ ဖစလေသည။ ယခု သန့ဇောလငး မတခကကို ကားလိုကရတော့ ဒီကောငလညး ငါ့လို စိတရိတာပဲလားဟု တေးလိုကကာ ဝမးသာ သားလေသည။ ရငဖင့ဖေါတော့ တယောကရပီဟုလညး တေးလိုကမိသည။

” အေး က၊ ကိုယ့အိမထဲမာ ပဲ အမဲ မငတေ့နေရ ပီး တငးနေရ ရငတော့ နေတိုငး အားကုနနေမာ ပဲ တနေ့တော့ ပေါကကဲကုနလိမ့မယ”

“ဟင မငး ကလညး ကိုယ့အမေ တော့ ကိုယပန မနးပါ့မလားကာ ငရဲကီးကုနမာပေါ့”

“တခို့ တေ က မနးရုံ တငမက ဘူး ဖစတောင ဖစနေကတယလို့ ငါကားဖူးတယက၊ နိုငငံခားတေမာတော့ ပေါတငမို့ သတငးပေါကကားပေမဲ့ ဗမာပညမာက အိမတငးရေး ဖုံးဖိထားတာ ဘယသူသိမာလဲက”

“ဟာ ငါတော့ မထငပါဘူး အဲလို စိတတေ ဖစပါ့မလားလို့၊ ဒါပေမဲ့ အဲလို ခပတောင့တောင့ အမေ တေရဲ့ သားတေ နေရာကနေပီးတော့ တော့ စဉးစားမိသေးတယ ခိခိ။ သူတို့ ကိုယထဲ ကိုုယက အစားဝငပီး သူတို့ အမေ ကို ဖုတဖို့ ဟားဟား”

“အငး အမေ ကိုတော့ ငါလညး မပောတတပေမဲ့ အဒေါလောကကတော့ စိတကစားကမာပါကာ”

“အငးပေါ့ ဖစနိုငပါတယ”

ဇောဇောမိုး မာ ပောရငး စိတတကကလာတာမို့ ၊ သန့ဇောလငး ကို အကဲစမး ကည့မညဟု စိတကူးရငး။

“ဟေး မငး ပါးစပလုံ နော မငးကို ငါ တခု ပမယ”

“အေးပါဟ မငးကလဲ”

ဇောဇောမိုး က သူ့ဖုံး ထဲမာ ကိုယတိုင ရိုကထားသည့ ဓါတပုံမားကို ပလေသည။ ခပထားထား တောင့တောင့ အမိုးသမီးကီး တဦး၊ ထမိန ရငလား နင့ ပုံ၊ ရေစို ထမိနနင့ပုံ၊ နောက ကုတငပေါမာ အိပပောနေတာ၊ အနောကဖကမ ရိုကထားသည။ တစောငးအိပနေတော့ ဖငကီးကားတကနေတာ။ နောက ကုတငခေရငးမ နေပီး အောကစ လတနေတာမား၊ ခေသလုံးသား ဝငးဝငး နင့ ပေါငသား ဝငးဝငးတို့ကို မငရသည။ နောက တော့ ပဲနေပဲထိုင အဝတအစား အပည့အစုံဖင့ ရေ့တည့တည့မ ရိုကထားသည ဖောငးကနေသော နို့ကီးတေက အကx{103E}အောကမ ကုံးထနေသလို၊ ထိုအမိုးသမီးကီး မကနာကို တေ့လိုကရတော့ သန့ဇောလငး အံ့အားသင့သားသည။

“ဟိုက အာ့တာ အနတီ နီလာ ပါလား၊ ”

“အေး လေ အာ့တာ အနတီနီလာ ပဲ အာ့ကောင့ မငးကို ပါးစပလုံဖို့ ပောတာပေါ့”

“ဟင မငး အဒေါ အရငးကီး ကို၊ မငး ခိုးရိုကထားတာလား”

“အငး ပေါ့၊ နောကပီး ငါ သူ့ကို လိုးဖို့ လညး ကိုးစားနေတယ”

“ဟေ”

သန့ဇောလငး လီးတောင မာတငးလာရသည။ အနတီနီလာ ကို သူလညးသိသည။ ဇောဇောမိုး ၏ အဒေါအပို ကီး ဖစသည။ အလုပမလုပ သန့ဇောလငး တို့ နင့ အတူနေသည။ သန့ဇောလငး မိဘတေက အလုပမားတော့ အိမ ကို သူပဲ ထိနးသိမး စောကရောက ကပကဲ နေသည။ ငယစဉက ကောငးဆရာမ ဝငလုပဖူးသောလညး အရယရလာတော့ လစာ ကလညး မကလောကစရာ မရိ မိဘ အမေ နင့ နေနိုငသညမို့ သူ့အမ အိမမာ အတူလာနေ နေခငးပင ဖစတော့သည။ ဇောဇောမိုး ငယစဉ က အတူတူ အိပခဲ့ သောလညး လူပို ဖစလာတော့ အိပယာ ခဲအိပခဲ့ကသည။ ဇောဇောမိုး အိမသားလညတိုငး သူ အနတီနီလာ့ အိုးကီးကိုမသိမသာ ခိုးကည့ရငး ပစမားခဲ့ဖူးသည။

“မငး က ဖစနိုငပါ့မလားက”

“အခေအနေတော့ အတောနီးစပနေပါပီက”

ထိုသို့ ပောဆို ပီး တော့ နောက စနေ တနငနေ ပိတသားသည။ နောက တပတကောငးတကတော့ ဇောဇောမိုးကို မတေ့ရ ဖုံး ခေါလို့လညး မကိုင၊ နောကတရကကမ ဖုံးပနဆကသည။ မနကဖနကောငးပနလာမညဟု ဆိုသည။ ပောစာတေ ရိသညဟု လညးပောသည။

နောကနေ့ ကတော့ ထိုငနေက လဘကရညဆိုငမာ တေ့ကသည။ ဇောဇောမိုး မကနာ က ပုံးဖီးဖီး ကီးနင့။ သူ့ဖုံး ကို သန့ဇောလငး အား ပေးပီး ကည့လိုကအုံး ဟု ဆိုသည။ ပုံတေကို ကည့လိုကရာ သန့ဇောလငး ပင ဖုံသားသည။ ပုံတေ က အနတီနီလာပုံတေ၊ ဒီတခါ ကတော့ အဝတအစား တေ ဖရို ဖရဲ ၊ တေလညးပါသည။ နောကပိုငးက တော့ ကိုယလုံးတီး တေပါလာသည။ အနတီနီလာ လီးစုပနေတာကိုလညးအနီးကပရိုကထားသေးသည၊ ဇောဇောမိုး ကိုယတိုင ရိုကထားတာပဲ ဖစသည။ နောက စောကဖုတထဲ က လရည အဖူတေ တစနးတစ ထကကနေတာတေပင ရိုကထားသေးသည။

“ဟာ မငး အလုပဖစသားပီပေါ့၊ မနလခေလား ဟ”

“ခိခိ ဘယက မနရမာလညး ငါကိုးစားနေတာ ကာလပေါ့။ မငး ကို ငါပောပတဲ့ နေ့က အဆုံးစန ရောကကာနီးပီ။ အဲဒီ နောကနေ့ပဲ ငါ့ အမေ အလုပကိစ နဲ့ ခရီးထကသားတော့ ကိစတုံး ပစလိုကတာ၊ အလုပဖစသားတာပေါ့။ မနေ့ည က ငါ့အမေ ပနရောကလာလို့ ငါ ကောငးလာတကတာ ဟားဟား ငါ့အမေသာ မပနလာသေးလို့ကတော့ ကောငးတကမာ မဟုတသေးဘူး အဟီး”

ဇောဇောမိုး ပောပတာကတော့ သူက တခါတလေ တယောကထဲ အိပရတာ ပငးတယဆိုပီး အနတီနီလာ့ အခနးမာ သားသားအိပတတသညတဲ့။ ငယငယထဲက လညးအတူအိပနေကဆိုတော့ အနတီနီလာကလညး မငငး။ အထူးသဖင့ သူ့မိဘတေ မသိအောင သားအိပတတသလို အနတီနီလာ ကလညး သူ့မိဘတေကို ဇောဇောမိုး သူမ အခနးလာအိပတာကို အသိမပေး ဖုံးထားသည ဆိုတော့သူ့အတက အခေအနေကောငးသညဆိုတာ ဇောဇောမိုးက သိသည။ အိပတိုငးလညး အနတီနီလာ ကို အနောကမ ခခ ပီးအိပလေ့ရိသည။ သူ့လီးဖင့ အနတီနီလာ့ ဖငကားထောကထောကပီး အိပနေသညမာ နစယောကစလုံး အသားက နေလေပီ။ မထူးဆနးတော့ ။ ထိုမ တဆင့ ဇောဇောမိုး က မသိမသာ အနတီနီလာ့ ထမိနကို လနလနတငပီး လီးကီး နင့ အနတီနီလာ့ ဖငသားကီးတေကို ထိထိ ထားသည့ အဆင့သို့ တိုးလာခဲ့သည။ နောကမ သူသိရသညမာ အနတီနီလာကလညး သိရက နင့ မပောခဲ့ဟု ဆိုသည။ သူ့လီးနေးနေး ကီး သူမ ပေါငကား ဖငကား လာကပနေတော့ သူမမာ ရငဖို ခဲ့ရသညဟု ဆိုသည။ အိပပောရငး ဖကအိပသလို ဖင့ သူ့လကတေကို အနတီနီလာ့ နို့ကီးတေပေါ ကိုငကိုင ထားပီး မသိမသာ လညး ဆုပနယပေးသည။ အနတီနီလာက လညး နောကပိုငး ဘရာဇီယာ မဝတပဲ အပေါမ တီရပ တထညသာ ဝတအိပတာတေ ရိလာသည။ ဘရာဇီယာ မဝတထားသည့ အခိန နို့သီးခေါငးလေး တေ ထောငနေတာကို ဇောဇောမိုး လကဖဝါး မာ လာထောကနေလို့ သိနေရသည။ နောကတော့ ဇောဇောမိုးက မသိမသာ သူ့လကကလေးဖင့ အနတီနီလာ့ ပေါငကား လိုပီး စမးကည့တော့ စောကဖုတကီးမာ အရညတေ ရဲနေသညကို တေ့ရသည။ နောကတော့ သူ့လီး ထိပကလေး ကို တေ့ကာ ဒစဝငရုံလောက အဝငအထကလုပပီး လိုးလိုးပေးနေသညဟု ဆိုသည။ ထိုအခိနထိ အနတီနီလာက အိပခငယောငဆောငတုံး ပင။ ဇောဇောမိုး အမေ အလုပကိစဖင့ ခရီးသားသည့ ည က ဇောဇောမိုးက လီးကီး အဆုံးအထိ ထည့လိုးဖို့ ဆုံးဖတလိုကသည။ ထို့ကောင့လညး ကားဖူးနားဝ ဖင့ ထိုည က အိပယာဘေးက အနတီနီလာ့ အုံးဆီပုလငးမ အုနးဆီမားဖင့ သူ့လီးကီးကို ရဲနေအောင သုပပီးမ အနတီနီလာ စောကဖုတဝကို ဒစဝငရုံ ထုံးစံအတိုငး ဆပေးနေရငးက စောကရညကညတေ ရဲလာတာနင့ ဆောင့ထိုးခလိုကတော့သည။ အုနးဆီ အရိနကောင့ စတကနဲ အဆုံးထိ ဝငသားသည။ အနတီနီလာ နာလို့ အောလိုကသညမာ ကယလောငလသည။သူ့အမေ မရိသဖင့ကံကောငးသားသည။ အနတီနီလာ အပိုမေးပေါကသားလို့ဖစသည။ အိပပောခငယောငဆောငမရသဖင့ သူ့ကို တနးဖယဖို့ ကိုးစားသောလညး မနနေပီ ဖစသည့ ဇောဇောမိုးက လီးကီးကို အဆုံးထိ သငးထားရငးက အတငးဖကထား လိုကသည။ နောကတော့ ငိမကသားသော အနတီနီလာကို ဖညးဖညးခငး လိုးပေးလိုကသည။ ပီးကာနီး အနတီနီလာ ကော့ကကတကလာပီး သူ့ကို အတငးသိမးကူံး ဖကလာတော့သည။ ထိုမ စပီး သူတို့ နစယောကကားဟနဆောငမု အလာကာကသားခဲ့ ရတော့သည။ ထိုည မာပင သုံးခီလောက လိုးပစလိုကသည။ နောကနေ့ အနတီနီလာ က နာသညဟု ဆိုတာ တနေ့လုံး အထိမခံခဲ့၊ ဖကရမး နမးရုံ့ နို့စို့ စသညဖင့ တနေ့ခငးလုံး နူးခဲ့ရသညဆိုသည။ ညဘကကတော့ သူမ အခနးလိုကအိပမညဆိုတာကို မငငး၊ ထိုည မာတော့ ဇောဇောမိုး အလောမကီးတော့ ဖညးဖညးခငး ဆပေးရငးစောကဖုတကို ကုံးရကတော့ အပိုကီး မခံနိုင လူးလန့ပီး သူ့ဆံပငတေကို ပငဆောင့ဆဲပီး လုပခငတာ လုပခင့ ပေးလာခဲ့သဖင့ ထိုညက လေးခီလောက လိုးပစလိုကသညတဲ့။ အနတီနီလာလညး အရသာ ခံတတပီမို့ ကောငးမနးသိလာရသညတဲ့။ နောကနေ့ တော့ အိပယာနိုး မနကစာ စားပီးသညနင့ သမီးရီးစားတေလို ဖကယမးနမးရုံ့ရငး လီးစုပပေးဖို့ စညးရုံးတာ အောငမငသားသညတဲ့။ နောကတော့ နေ့ခငးဘကကီး လိုးဖို့ လုပတော့ ပုံစံမိုးစုံ စမးဖို့ ဇောမိုးက ကိုးစားသည။ သို့သောလညး အနတီနီလာ့ကုတငက တယောကအိပမို့ လုပရတာ အနေအထား က လိုသလို မရသဖင့ သူ့မိဘမား အိပသော အခနးထဲ က နစယောကအိပကုတငပေါမာ သားလိုးကသညတဲ့။ သူ့မိဘတေ အိပယာခငးမစနး မကကရအောင၊ အိပယာခငး အဟောငးတခုကို အပေါမ ထပခငးပီး လုပကသညတဲ့။ ဇောဇောမိုး ကလညး နာထနထန၊ အပိုကီးကလညး ခု မ အရူးအမဲသားကေးမိသလို ဖစ ဆိုတော့ သူတို့ နစယောက စားခိန သောကခိန မ လဲလင လိုးဖို့ ပဲ စိတကူးနေကသညတဲ့။

သူ့အမေ အလုပကိစ ခရီးသားရာက ပနမလာမခငး ညားကာစ လငမယား ဟနးနီးမနးထကသလို အိမမာ ကောငးကောငးကဲ ကသည။

ဇောဇောမိုး ဇာတလမးပီးသားတော့ သန့ဇေလငး ဘောပါ အောင့ခငလာသည။ လဘကရညဆိုင အိမသာထဲ ဝငပီး ဂေလိမ့လိုကရသည။ ထိုနောကပိုငးမာ သူကိုယတိုငလညး ဒေါဝငးဝငးသော ခေါ သူ့တီဝငးအပေါ စိတကစားလာခဲ့တော့သည။
အခနး ၄။

ဒေါဝငးဝငးသော က အနတီနီလာလို အပို ကီးမဟုတ၊ အသကကတော့ မတိမးမယိမး ၃၆နစလောက ဖစကသည။ ဦးသာဦးမော က လေးဆယကောကော၊ သူတို့ အိမထောငကသညမာ ဆယနစလောကရိပီး သားသမီး မထနးကားက။ အနတီနီလာ နင့ တီဝငး တို့မာ ဘောဒီခငး သိပမကာက ဟု ပော၍ရသောလညး သန့ဇောလငး အမငမာတော့ တီဝငး ဘောဒီက အခိုးအဆစပိုကသည။ အနတီနီလာက နညးနညးလေး ဝသည့ဘကသို့ ရောကသညဟု သူထငမိသည မကနာကတော့ တီဝငး က အပတအသတခောသညဟု ထငသည။ ကိုယ့အမိုး မို့ ပိုကည့ကောငးနေတာလားတော့မသိ။ တီဝငးမာ အဝတအစား ကို ခေတမီမီ ဝတတတ သောလညး တညငိမ အိနေ ရိသော အမိုးသမီးကီး ဖစလေသည။

သန့ဇောလငး တကသိုလတကတော့ သူ့ကို အိမက ကားသုံးခင့ပေးထားလေသည။ မနကပိုငး သူ့ဦးလေး လငမယားကို ဈေးသို့ ကားမောငးပို့ပေးပီး ရင ကောငးဖင့ရက စောစောသားဖို့ လိုသည့အခိနမား မာ ကောငးကို သား အပနမာ ဆိုငဝင ဆိုငသိမးခိန ကူသိမးပီး အိမသို့ ပနလာက၊ ကောငးပိတရကတေမာတော့ ဆိုငမာ တနေကုနနီးပါး ထိုငပေး။ ထိုသို့ဖင့ လညပတနေပေသည။ ဆိုငထိုငသည ဆိုသောလညး ဦးလေးသာဦးမော ရိသည့ ရကတေတင အခိနပည့နေစရာမလို သူ့ဘာသာ ဟိုသားဒီသား ကားကလေးဖင့ သားလို့ ရသည။ ဦးသာဦးမော အလုပကိစ ခရီးထကခိနမား မာသာ ဒေါဝငးဝငးသော ကို ကူစောင့ပေးရသည။ ထို အခါမားတင ဆိုငခနးလေး မာလညး သိပ အကယကီးမဟုတတော့ တူဝရီး နစယောက နီးနီးကပကပ နေနေခဲ့ကရသည။ အရငတုနးက သန့ဖောလငး ဘယလို စိတမ မပေါတုနးက ဘာမ မထူးခားပေမဲ့ ဇောဇောမိုး တယောက သူ့အဒေါ အနတီနီလာကို လိုးနေရသည ဆိုသော အသိက သန့ဇောလငးကိုလညး စိတအမိုးမိုး ကစားစေလေသည။

အထူးသဖင့ စနေ၊ တနငနေ ကောငးပိတရကမိုး ဆို သူက ဆိုငမာ တနေကုန တီဝငး နင့ နေနေစဉ၊ ခေါငးထဲမာတော့ ဇောဇောမိုး အိမမာ အနတီနီလာကို တနေကုနလိုး နေမာ မငယောငနေမိပီး လီးက အမဲမာနေရသည။ ဇောဇောမိုး ကသူ့အမေ အိမမာ ရိရကဖင့ ပင နေ့လည နေ့ခငး တရေးတမောအိပခိန၊ အနတီနီလာ အခနးထဲ ခိုးဝငကာ လိုးတတကောငးကို လညး ပောပထားသဖင့ စိတထဲ မရိုးမရ ပိုဖစရလေသည။

တခါတလေ သူကောငးစောဆငးပီး ဆိုငသိမးဖို့လညး အခိနစောသေးလင အိမသို့ အရင ခနဝငလေသည။ ထိုအခါမားတင တီဝငး တို့အခနးကို ဝငပီး လောမည့ အဝတခငး ထဲမ တီဝငး ပငတီ တို့ ဘရာဇီယာတို့ကို ရာဖေပီး အနံ့ရုခငး၊ တီဝငးတို့ လငမယား အိပယာပေါတကပကလကလနကာ ပငတီ ဘရာဇီယာ တို့ကို သူ့လီးကီးဖင့ ပတပီး ဖီးခံနေလေသည။ စိတထဲမာလညး တီဝငး စောကဖုတကို ပတနေသည။ တီဝငး နို့ကီးတေကို ပတနေသညဟု တေးနေလိုကသည။ သို့သောလညး ထို အဝတအစားတေထဲ သုတမလတရဲပေ၊အိမမာ က ယောကားလေး ဆို၍ သူနင့ ဦးသာဦးမောင သာ ရိသည။ဦးသာဦးမောင ကတော့ အဲလို လုပစရာ အကောငးမရိ၊သူမနးသာ ခကခငး သိလိမ့မည။ထိုအခါကမ အိမပေါမ ခေါငးနဲ့ ဆငးပေးရ၊ အရကတကဲ အကိုးနညးပီး အဖေ ကလညး သူ့ကို လိုက သတမာ ဖစသည။

ထိုအခိနက တီဝငးမာ ၃၆-၃ရ လောကသာ ရိသေးရာ အရယအလနကောငးခိနဖစလေသည။နောကပိုငး ညဘက အိပယာဝငခိနမာ တခါတလေ အိပမပောလင တီဝငးတို့ လငမယားမား လိုးနေကမလားဟု အိပခနးတံခါးနားကို အသာသား နားထောငလေ့ရိသည။ မားသော အားဖင့ ဘာမ မကားရသာမားသည။ တည ထိုကဲ့သို့ သူ သားကည့တော့ တံခါးက သေခာမစေ့ပဲဟနေ တာတေ့သဖင့ တံခါးကားမ ခောငးကည့ မိသည။ ဇာခငထောငပါးပါး ထဲမာ လုပလုပရားရား တေ့ရသဖင့ သန့ဇောလငး တယောက ရငခုံသားသည။ အခနးအပငဘကက မီးမောင နေပီး အခနးတငးက ကုတငခေါငးရငးမ မီးလုံးကလေးကောင့ ဇာခငထောငထဲ မ လုပရားမုကို မငနေရသည။ ဦးသာဦးမောင က တီဝငး ထမိနကို ဘိုကပေါထိတနးလနပီး ပေါငနစလုံးကား ဝငလိုကသည။ ဟိုက အခုမ ဇာတလမးစမာပါလား၊ ထီပေါကတာလောကကို ကံကောငးတာပဲဟု တေးမိလိုကသည။ တီဝငး ပေါငလုံးကီး နစလုံးက ကားကားကီး ဖစနေသည။ ဦးသာဦမောင ဖငကီး ကုံးကာ ကုံးးကာ လုပရားနေတာ တေ့ရသည။ သန့ဇောဦး စိတထင လေးငါး ဆယခါလောကပဲ ထငသည။ ဦးသာဦးမောင တီဝငး ကိုယပေါ မောကရက ကသားသည။ နောကတော့ အိပယာပေါက သူ့ဘကအခမးကို လိမ့ခလိုကသည။ တီဝငးမာ ပေါငနစလုံး ကားကား ကီး နင့ ကနခဲ့သည။ ထမိနကို တော့ ပနမဖုံးခသေးခေ။ ပေါငခဆုံမာ ပေါတငကီး မကစေ့တည့တည့ ဖစနေသောလညး မီးရောင က မုံဝါးမု ၊ ဇာခငထောငလေးခံနေမုတို့ကောင့ စောကဖုတကို တော့ ရငးရငးလငးလငး မမငရခေ။ သန့ဇောလငး ဆကကည့နေစဉမာပင တီဝငး က ဒူး နစခောငးကို ထောငလိုကသည။ သူမ လကတေက ပေါငကားမာ တလုပလုပနင့ လုပရားနေတာ တေ့ရသည။ သန့ဇောလငး သဘောပေါကလိုကသည။ တီဝငး မပီးလိုကလို့ သူ့ဘာသာ ပတပီး အာသာ ဖေနေပီဟု။ သန့ဇောလငးလညး ပုဆိုးအောကမ လကလိုပီး သူ့လီးကီးကို သူဆုပကိုငကာ တီဝငး နင့ အပိုင ထုနေမိတော့သည။ တီဝငး ဆီမ ဟင့ ကနဲ အသံသဲ့သဲ့ ဖင့ ငိမသားခိနမာ သူ့လီးကီးက လရေတေလညး လုံခညထဲ တဖစဖစ ပနးထကသားလေသည။

နောကပိုငး တီဝငး တယောက အလိုမပည့ဘူး ဆိုတာကို သိရတော့ သန့ဇငလငး မာ ပိုပီးတော့ လိုးခငစိတတေ ကလာရတော့သည။ တီဝငး ကို ဂရု စိုက ပီး ခိုးခိုး ကည့နေမိသောကောင့လညး တီးဝငး ၏ အမတမထင အဖစအပကမားကို သူ မငတေ့လာခဲ့ရတော့သည။ တခါတုနးက သူက ဆိုငမာ ထိုငနေတုနး တီဝငးက သူမ အသိ ဆိုငတဆိုငသို့ သားမညဟု ခနထကသားရာ၊ ဈေးထဲ လည့လာသော ပဲတခု နင့ ကုံသဖင့ ထိုလူတနးမားကို ခနရပစောင့နေရလေသည။ ထို ပဲမ ဒိုးပတ နင့ အကအခုနတို့ မာလညး တိုကတိုကဆိုငဆိုင ထိုနားကမ ရပကာ ကခုနတီးမုတနေကသဖင့ လူအမား စုပုံ ပီး ရပကည့နေကသလို တီဝငးလညး ရပကည့နေတာကို တေ့လိုကရသည။ ထိုအခိနမာ သူ့အရယ ကောငလေး တယောကက တီဝငး အနောက အရမးကပနေသညကို တေ့လိုကရသဖင့ သန့ဇောလငးက ဆိုငဒေါင့လေး အကယမ မသိမသာ ခောငးကည့နေမိသည။ တီဝငးမာ ရုတတရက ကောငလေးဖကကို လည့ကည့တော့ ကောငလေးက ကပဲကို ငေးကည့နေသလို လုပနေသည။ နောကတော့ ဆိုငဘကကို လမးကည့လိုကတော့ သန့ဇငလငးက သူ့ကို မမငအောင ပုနးနေလိုကသည။ နောကပနခောငးလိုကတော့ တီဝငးကိုယက နညးနညးလေး ဘေးရေ့သားတာ တေ့လိုကရပီး လကတဖကက တီဝငး ဖငကီးကို ကိုငထားတာ တေ့လိုကရသည။ သန့ဇောလငး ရင ထဲ ဒိုငးကနဲ ခုံ သားပီး သေခာစူးစိုကကည့လိုကတော့ ခုနကောငလေး လကဖစနေသည။ ထိုလကက အငိမမနေ တီဝငးဖငကီးကို ဆုပနယနေတာကို တေ့လိုကရသည။ သန့ဇောလငးက တီဝငးတော့ ကောငလေးဘကလည့ပီး ပါးပိတရိုကတော့မည ထငနေသောလညး တီဝငးမာ ကပဲကို သာ အာရုံစိုကနေတာ တေ့လိုကရသည။ နောကတော့ ထို ဒိုးပတဝိုငးက ရေ့ကို ဆကလောကသားတော့ လူအုပလညးကဲသားသည။ ကောငလေး ကိုလညးမတေ့ရတော့ တီဝငးလညး သူသားမည့နေရာသို့ တယောကထဲ လောကသားတာ တေ့လိုကရသည။

နောကအဖစအပကက တော့ သူတို့ ဆိုငတေနားက တိုလီမုတစ ခိုငးသည့ ကောငလေး တယောက ဖစသည။ ထိုကောငလေးက တီဝငး တို့ မိတဆေ ဆိုငတဆိုငမ ခိုငးဖို့ ခေါထားသည့ ကောငလေး တယောက ဖစသောလညး ထို အနားတဝိုကမ သူ့ကို လကတိုလကတောငးအကုနခိုငး၍ ရသူ ဖစလေသည။ လဘကရညဝယခိုငး မုန့ဝယခိုငး ၊ ဆိုငထဲမာ ပစညး ဟိုရေ့ဒီရေ့ စသညတို့လညး လုပသည။ တနေ့ သန့ဇောလငး ဈေးအိမသာ မ ပနလာစဉ ဆိုငခနးတငး ထိုကောငလေးကို အပေါထပစငတခုမ ပစညးမား ခခိုငးနေတာတေ့ရပီး ဈေးဝယသူတယောကက တီဝငးအား ပစညးတခု ပခိုငးရာ ထို ဘီဒိုလေးမာ ကောငလေး ရပနေရာနားမို့ တီဝငးက ကုံးပီးသော့ဖင့ကာ ပစညးယူနေလေသည။ ထိုနေရာလေးမာ ကဉးပီးထောင့ကလေး ဖစနေသဖင့ သူတို့ နစယောက ကိုယလုံးခငးပူးနေသလို ဖစနေကသည။ သန့ဇောလငး က စိတထဲ တမိုးဖစသားသဖင့ ဆိုငဆီ မသားသေးပဲ တိုငလေးတခုကို အသာကယကာ မသိမသာ စောင့ကည့နေလိုကသည။ တီဝငးမာ ပစညးကို တောတောနင့ ထုတမလာ လကက ဟိုဟာလိုလို ဒီဟာလိုလို လုပနေသည ကောငလးက လညးမလုပမရား ရပနေသည။ သူတို့ ကိုယနစခု က ထိကပနေသည။ နောက တော့ ဝယသူက တခုလမးပောသဖင့ တီဝငးက ထို ခောငလေးမ ထကလာခဲ့လေသည။ သူမ မကနာလေး မာ အနညးငယ နီမနး နေသညဟု သန့ဇောလငးထငမိသည။ ကောငလေး ကို ကည့လိုကတော့ ပုဆိုးအောကမာ ထိုးထိုးထောငထောင ဖစနေတာကို တေ့လိုကရသည။ ဟိုက ဟိုကောငလး တီဝငးကို အနောကကနေ ထောကနေတာကိုး ပေါတငကီး တီဝငးကလညး ဘာမ မပော ပါလား ဟု တေးလိုကမိပီး လီးက တောငလာရသည။

ထိုကဲ့သို့ အလားတူ အဖစမိုး သုံးလေးငါးခါ ကုံခဲ့ရတော့ သန့ဇောလငး စိတထဲမာ တီဝငးတယောက အလို ရိနေပီ ဆိုတာကို သဘောပေါကသားသည။ သို့သော သူ့လို တူအရငးကို ကတော့ စိတလာပါ့မလားဟု တေးရငး မသိမသာ စမးရန ဆုံးဖတလိုကသည။

နောကပိုငး တီဝငးကို ဘယလို ခောလကောငး မားကို သူမားတေ နင့ ယဉပီး ပောဆို ကည့လေသည။ နောကပီး ပူးပူးကပကပလညး တတနိုငသလောကနေပေးသည။ သူ့လုံခညအောကမာလညး အတငးခံမဝတပဲ နေလေ့ရိသည ကုံရင ကုံသလို မသိမသာလေးတော့ အရိပအယောငပလေ့ရိသည။ ကနတော့မာလညး လီးနဲ့ပါ တီဝငးရယဟု စိတထဲက တော့ ငီးတားနေမိသည။ တကယတော့ သန့ဇောလငး ဘကကသာ မသိတာ တီဝငး စိတတေကလညး ထေပားနေလေပီ။ အခိနတောတောမားမား မာ နစယောကထဲ ပူးပူးကပကပနေကရသည့ ဆန့ကငဘကလိင ခငး မာ ဖိုမ ဓါတသဘာဝ အရ ကာမ ဆနတေက ဆူကလာတတလေသည။ ထိုစိတတေကို ဖေဖောကပစဖို့ ကလညး ယောကား က မစမး၊ သူက တပတမာ တခါတောင မနညးလုပရပီး လုပပနရငလညး လေးငါးဆယခကဆောင့လိုးပီး ပီးသားတတသည။ ထို့ကောင့ တီဝငးခမာ ကိုယ့လက နင့ ကိုယ စိတဖေခဲ့ရသညမာ ကာခဲ့ပီ။ ကိုယ့အိုးကီးကလညး ကောငးတော့ ဈေးထညးသားရင ဟိုတိုကဒီတိုက၊ ဈေးဆိုငလမးကားတေက ကဉးတော့ လမးလောကလို့ တယောကနဲ့ တယောကရောငရင တမငထိတာလား အရသာခံပတတာလားမသိ ခနခနခံရသည။ လူအုပထူထူ ထဲ အမတမထင ရောကလင ဖငကီးကို အားရပါးရ ဆုပနယတာ ခံရသည။ လီးမာမာတေနဲ့ ထောကတာ ခံရသည။ ဟို ဆိုငနားမာ တောကတိုမယရ ခိုငးတဲ့ မဲလုံးလေး ဆို လူကသာ ငယသာ လီးက အမဲထောငနေသလားမသိ။ ဆိုငထဲ ခေါခိုငးရင သူ့လီးကီးနဲ့ ခနခန ထိမိ ပတမိသည။ ကိုယက မသိခငယောငဆောငနေတော့ ကောငလေးက နညးနညးရဲလာသလိုပဲဟု ဒေါဝငးဝငးသော ထငမိသည။ သို့သောလညး သူမကို ကောကသည့အတက လကတော့ မပါရဲ၊ အမတမထငလို မိုးဖင့ သူ့လီးကီးဖင့ ပတတာမိုးလောကပဲ ရိသည။ နောကတော့ တူလေး သန့ဇောလငး ကို သတိထားမိလာသည။ သူ့မကလုံးအကည့တေက အဒေါကို ကည့တာနင့ မတူဟု တခါတလေ တေးမိသည။ နစယောကထဲ နေလင သူ့ပုဆိုးမာ ထိုးထိုးထောငထောင မသိမသာ မငမိသည။ငါ့မား ဒီကောငလေး လုပခငနေသလား တေးမိသညနင့ကို ကကသညးထ မိသည။ အဲလို အားကောငးမောငးသနလေး မိုး ဆိုလင ဘယလိုမားနေမလဲ ဆိုသည့အတေးက တခါတလေပေါမိသည။ ဒေါဝငးဝငးသော မာ အိမမ ပေးစားလိုကသဖင့ ကိုယ့ထက အသကအရယ ငါးနစခောကနစ ကီးသော ဦးသာဦးမောင ကို ယူခဲ့ရပီး ယောကား ဆိုတာလညး သူ့ကို သာ ကုံဖူးသဖင့ ယောကားတေက အဲလိုပဲဟုသာ ထငမိသည။ မိနးမ တေ ကိုယ့ဘာသာ ကိုယစိတဖေသညကို သူမ တယောကထဲ လုပနေသညဟုသာ ထငမိသည။ တခားမိနးမ တေက ငါ့လို တဏာကီးမာ မဟုတပါဘူးလေဟု တေးကာ တရားထိုင ပုတီးစိတလညး လုပကည့သည။ သူမ ရဲ့ ကာမစိတတေကတော့ မထူးခား ဒီရေလိုသာ တိုးနေသည။ သန့ဇောလငး နင့ ပူးပူးကပကပ နေရတာ ထိတေ့နေရတာကို သာယာစပုလာသည။ ငါတို့ လိုးနေတာမ မဟုတတာလေ ဟုလညး ကိုယ့စိတကို ဖေသိမ့နေလေသည။ သန့ဇောလငးကို ကိုယ့ပစညးလေးမားကို မသိမသာ ပခငစိတပေါမိသည။ အဲလို ပလိုကပီး ညဖက ကိုယ့ဖာသာ ပတရငး အာသာဖေသည့အခါ အရသာ အလနရိလေသည။

နောကပိုငး ဦးသာဦးမောင ခရီးထကသားခိန တင သူတို့ တူဝရီး နစယောကထဲ အိမမာ ရိခိန မနက ရေခိုးပီးခိန မာ ဘရာဇီယာ နောကကောဂိတ ခိတခိုငးမိ ရာက ဇာတလမးစတော့သည။

တမနက တီဝငး အခနးမ လမးခေါတော့ သန့ဇောလငး အမနဝငသားမိတော့ ရုတတက အံအားသင့သားသည။ တီဝငးတယောက ထမိနရငလား နင့ ဘရာဇီယာကို အပေါမ စတထားပီး နောကကောမ ဂိတကို တတဖို့ မမီမကမး ဖစနေ၍ တတခိုငးခငး ဖစသည။ ထမိန အသားပော့ပော့ အောကက တုံခါ နေသော ဖငလုံးကီးမားကို ဂလုရငး လကတေ တုံတုံရီရီဖင့ တတပေးလိုကရသည။

ပထမပိုငးတော့ ထမိနရငလားပေါက ၊ နောကတော့ တီဝငးက ထမိနက ခါးမာ ဘရာကို ရေ့ရငသားတေပေါ အုပကိုငခိုငးပီး တော့ ဂိတခိတခိုငးသည။ ဝငးမတနေသော ကောပငကို ဂလုကာ ခိတပေးခဲ့ရသည။ နောကတော့ တီဝငး ဘရာ ပုံစံ တေ အရောငတေကို သူက ခီးမနး သည။ တီဝငးက လညး သူ့ကို ဘယအရောငက တီဝငးနဲ့ လိုကသလဲ အကံတောငးလာသည။ သူက တီဝငး က ပနးနုရောငကလေးတေနဲ့လညး လိုကသည။ အမဲနဲ့ ဆိုရငရော တခါမ မမငဖူးဘူး ဟု ပောလိုကသည။ နောကတပတ တီဝငး အမဲရောင ဝယလာပီး သူ့ကို ဂိတခိတခိုငးသည။ မနရေ့မာမို့ အမဲရောင ဘရာဇီယာအောကမ ဖောငးကနေသော တီဝငး ရငသားတေကို မနထဲမ မငနေရသည။ အရမးလတာပဲ ဟု ခီးမနးမိသည။ လော့ရိ လော့ရဲ ထမိန ကားမ ပငတီအမဲ လေးကို တစနးတစမငရသည။ သန့ဇောလငး လီး မတရားတောငလာခဲ့ရသည။ ထိုအခိနတေက ဦးသာဦးမောင ခရီးသားပီး အိမမာ မရိစဉက စခဲ့သောလညး နောကပိုငး ဦးသာဦးမောင ရိရက နင့ပင သန့ဇောလငး အခနးသို့ လာပီး ဂိတတတခိုငးတာ ရိသည။

တနေ့တော့ ဘရာ အနီရဲရဲ ဆိုရင တီဝငးနဲ့ ဘယလို နေမလဲ ပောလိုကရာ ပုံးစစ ဖင့ နငက မငခငလို့လား ဆိုတော့ အငးဟု ခေါငးငိမ့မိသည။ နောကတပတ ဦးသာဦးမောင ခရီးထကသားတော့ မနကပိုငး တီဝငးလမးခေါတော့ သန့ဇောလငး သူတို့ အခနးထဲ ဝငသားလိုကသည။ တီဝငးတယောက ရငလားဖင့ ကိုယလုံးပေါမနရေ့မာ ရပနေသည။ ပုံးပရငး သူမ လကထဲက ဘရာဇီယာ အနီရဲရဲလေးကို သန့ဇောလငး အား လမးပေးသည။ ပိုးသားမို့ အသားလေးက ခောမေ့နေသည။ ခါတိုငး ဆိုလင ပုခုံးသိုငးစတပီး ရငသားပေါ အုပကိုင ပီးမ သူ့ကို ခိတတတစေသည။ အခုတော့ ဘရာဇီယာ တခုလုံး သူ့လကထဲ ထည့လိုကတာ့ သန့ဇောလငး ကောငသားသည။ သူ့ကို ကောပေးထားရကက တီဝငးက ထမိနကို ခါးသို့ လောခဝတလိုကကာ၊

“ကဲ ဝတပေးလေ ဇောလေး၊ နငစမးကည့ခငတယ ဆိုတဲ့ အနီရောငလေ”

သူ့ကို ကောပေးထားသောလညး မနထဲမာ တီဝငးရဲ့ လုံးဝနးလပ တဲ့ ရငသား အစုံကို တည့မငနေရတယလေ။ နို့သီးခေါငး ညိုညို လေးတေက ထောငထ ပီးမာတငးနေသည။ သန့ဇောလငး အသကရုမားသား ရသည။ လလိုကတာ တီဝငးရယ။ သူ့လီးကီးကလညး ပေါကကဲထကတော့မလို မာတငးလာခဲ့ပီး အနောကသို့ သိသိသာသာ ကောကထကနေသည့ တီဝငး ဖငကားကို သားထောကမိသည။ ဦးနောကထဲ သုပသေး ရောကသားလေပီ။လကထိပ တေ ငရဲတေ ခေါငးထဲမာ မရိတော့။ ဘရာဇီယာလကထဲက ကမးပေါ ဘယလို ကသားမနးတောင မသိ၊ သူ့လကတေက တီဝငးကို အနောကက သိုငးဖကပီး လကဖဝါးတေက တီဝငး နို့ကီးတေ အပေါရောကသားပီး အုပကိုငမိလိုကသည။ မနထဲမာ သူတို့ခငး မကလုံးခငးဆုံမိကသည။သူ့ပါးစပက၊

“လလိုကတာ တီဝငးရယ၊ ကနတော သိပခစမိပီဗာ”

ဟု ထကသားသည။ တီဝငး မကနာလေးက လညးနီမနးပီး တမိုးဖစနေသည။သူ့ကို အတငးတနးမလတ၊သူ့လကတေကို အပေါမ အုပကိုငရငးက။

“ဇောလေး တို့ ကတူအရီးတေလေကာ”

ဟု အသံတိုးတိုးလေးဖင့ ပောရာလေသည။

အခနး ၅။

“မသိတော့ဘူး တီဝငးရယ သားတော့ ခစတာပဲ သိတော့တယ”

သန့ဇောလငးက ဒေါဝငးဝငးသောကို သူ့ဘက ဆဲလည့လိုကရငးက နူတခမးခငး ဖိကာ စုပနမးလိုကသည။ ဒေါဝငးဝငးသော နို့ကီးတေက သူ့ရငဘတကို အိကနဲလာဖိမိလေသည။ ဒေါဝငးဝငးသော ကလညး သူ့လညပငးကို ပနလညဖကတယပီး သူ့အနမးတေကို တုန့ပနလာတော့ သူ့လကတေက ဒေါဝငးဝငးသော ခါးမ ထမိနကို ဖညခလိုကလေသည။ သူ့လကတေက သူတခိနလုံး စိတကူးယဉ ခဲ့ရသော တီဝငး ဖငလုံးကီးတေကို ပတသတရငး ဆုပနယနေမိပီ။ နောကသူ့လကတဖကဖင့ သူ့ပုဆိုးကို ဖညခလိုကတော့ မာကော တောင့တငးနေသည့ လီးကီးက တီဝငး ဘိုကကို ထောကမိ လေသည။ တီဝငး နူတခမးတေကို စုပနမးနေရငးမ တီဝငးကို ငုံ့ကည့တော့ မကလုံးလေးတေ ပိတထားတာတေ့လိုကရသည။ ကည့ရတာ တီဝငး ရကနေပုံရသည။ သို့သောလညး သူဂရု မစိုကနိုငတော့ အရမးလိုခငနေပီ မဟုတလား။

တီဝငးကိုယလေးကို သိုငးဖကရငးက တီဝငးတို့ကုတငရိရာကို အသာတနးသားလိုကသည။ ကုတငစောငးနင့ တီဝငး ပေါငတေ တိုကမိတော့ တီဝငး ကုတငပေါ ဖငထိုငရက ကသားသည။ တီဝငး ကားပေးလိုကသော ပေါငနစလုံး ကားမာ သူဝငရပ လိုကပီး မာတောငနေသော သူ့လီးကီးကို လကဖင့ ကိုငရငး တီဝငး စောကဖုတအဝကို တေ့လိုကသည။ တီဝငးစောကဖုတကီးက အမေးနကနက မားဖင့ ဖုံးနေသောလညး နူတခမးသား ညိုညို တေမာ အရညတေ စိုရဲနေသဖင့ ထို အကဲကောငးလေးကို သူ့လီးထိပဖင့ အသာပတလိုကသည။ တီဝငး အသကကို ဟားကနဲ့ ရူရငး သူ့ကို အတငးတယဖကလာသည။ သူ့လီးကီး တီဝငး စောကဖုတထဲ တိုးဝငသားလေပီ။ နေးထေး အိစကနေသော တီဝငး စောကဖုတအတငးသားတေက သူ့လီးကီးကို ထေးပေ့ လာသည။ စောကရညမား စိုရဲနေသဖင့ သိပကီး မကပလသောလညး စေးစေးလေး တိုးဝငသားတော့သည။ တီဝငး လကသညးတေက သူ့ကောကို ကုတခစလာခဲံသည။ တီဝငး က သူ့လီးကီး စောကဖုတထဲမ ကတသားမာ စိုးသည့အလား၊ ပေါငတေကို မောကပီး သူ့ခါးကို ညပကာ သူ့ဖငအနောကမာ ခေကငးဝတခငး ခိတလိုကသည။ သူက ကိုယကို ကိုငးပီး မေ့ယာပေါ လကနစဖကထောကကာ သူ့လီးကီးကို စပီး အသငးအထုတ လုပတော့သည။ သူ အားရပါးရ ဆောင့လိုကတိုငး တီဝငးဆီမ အင့ကနဲ အင့ကနဲ အသံထကလာသည။ အခကနစဆယလောကဆောင့ပီးခိနတင သူပီးခငနေပီ။ ဒီလောက စိတကူးယဉပီး တအားလိုးခငနေသည့ တီဝငးကို လိုးနေရသညဆိုသည့ အသိက သူ့ ကာမဆနကို အဆုံးထိ ရောကဖို့ တနးပို့နေသည။ သူ့ကိုယသူ စိတတငးပီး ထိနးထားကာ မနမနဆောင့နေသည။ တီဝငးဆီက တိုးတိုးလေး ငီးသံထကလာသည။

“အားးး ဇောလေး ရယ အိုး တီဝငးးးးး တီဝငးးးးး မရတော့ဘူး အားးးးးးး”

တီဝငး သူ့ကို အတငး ဖစညစပီး သူမ ပေါငတေကလညး သူ့ခါးကို ညပကာ သူမ ခေထောကတေဖင့ သူ့ဖငကို ခိတဆဲကပထားလိုကသဖင့ သူ့လီးကီး ကို စောကဖုတထဲက ပင ဆဲထုတမရ သူ့ဆီးခုံ နင့ တီဝငး စောကဖုတအုံကီးတို့ ဖိကပမိနေပီး သူ့လီးကီးက လညး တီဝငး စောကဖုတထဲ တဆတဆတတုံနေ လေသည။ တီဝငး မာ ကုတကပ ပီး ကိုယလုံးလညးတောင့တငးနေကာ သူမ စောကဖုတထဲမ အတငးသားတေက သူ့လီးတနကီးကို ရစေ့ရစေ့ဖင့ ဆုပနယပေးသလို လုပရားနေရကား သူမထိနးနိုငတော့ခေ။ သူ့လီးကီးမ လီးရညမားကို တီဝငး စောကခေါငးထဲသို့ ပစကနဲ ပစကန ညစထုတပေးနေလိုကမိတော့သည။

“အား ကောငးလိုကတာ တီဝငးရယ၊ ပတစ ”

“အငး”

လီးကီးကို တီဝငး စောကဖုတထဲ စိမထားရငး မ တီဝငးကိုယပေါ မောကရကထပလဲနေရငးက တီဝငး နူတခမးလေးကို စုပနမးကာ ပောလိုကခငးဖစသည။ တီဝငးက မကလုံးလေးမိတထားရငး ပါးစပက အငးဟု သာ ပနဖေ သဖင့ သန့ဇောလငးတယောက သိပမကေနပပေ။ တီဝငး မကနာကို ကည့ရငး မ တီဝငး နို့ကီးတေကို ကုံးဖစ တဖကတခကစီ ပတကနဲ ခပကမးကမးလေး စို့ပေးလိုကရာ တီဝငး ကော့တကသားရသည။

“အ..”

“ဟင့ တီဝငးက ဘာမ လညး မပောဘူး သားလုပပေးတာ မကောငးလို့လားလို့”

“ဟာကာ ဘာတေ မေးနေတာလဲကာ ဇောလေး ကလညး ရကစရာကီးကို”

“တီဝငး ကလညး တီဝငး စောကဖုတ ကီးထဲ သား လီးကီး နဲ့ လိုးပီး အခု အထဲ မာ စိမထားတဲ့ အဆင့ ရောကနေပီ ရကနေတုံးလား”

“ဟယ ဒီကောငလေး ပါးစပက ကမးတမးလိုကတာ”

တီဝငး မကနာလေး နီမနးသားပီးသူ့လကမောငးကို ဖတကနဲ ရိုကလိုကသည။ သို့သောလညး မကလုံးတေက ပင့လာပီး သူ့ကို ခစရညရမးသော အကည့ တေဖင့ ကည့နေလေသည။

“ကဲပါ အာ့တာ ဆိုပောပါအုံး သားလုပပေးတာ ကောငးလားဆိုတာ”

“သိဘူးကာ၊ ဒါပေမဲ့ တီဝငး အဲလို မိုး တခါမ မခံစားခဲ့ဖူးဘူး”

“အငး အဲဒါ ဆိုရင ကောငးတယလို့ ပဲ ဆိုပါတော့ တီဝငးရယ”

“အငးပါကာ၊ ဒါပေမဲ့ မကောငးဘူးနော ကိုယ့တူအရငးနဲ့ ဖစရတာ”

“အရယရောကပီး လူသား နစယောကရဲ့ အခစပဲလေ တီဝငးရယ၊ လူတေက ဟနဆောငနေကတာကို”

“အငးပါ ဒါပေမဲ့ ဘယသူမ တော့သိလို့ မဖစဘူးနော သား”

“ဟုတကဲ့ပါ တီဝငးရယ”

…..

“ဟေ့ ညီလေး ကိုကီး ခေါနေတာတောင မကားဘူး ဘာတေ တေးနေတာလဲက”

သန့ဇောလငး ရုတတရက အတေးအိပမက မ လန့နိုးလာခဲ့ရသည။ သူ့ကို စူးစိုကကည့နေသော ကိုမင့အောင ကို တေ့လိုကရလေသည။ အိမနောကဖေးဘက သို့ ထကသားသော မသီတာ အိုးကီး ကို ကည့လိုကမိရငး က သူ နင့ တီဝငး တို့ နစယောက ကိုကီး နင့ မသီတာ မငလာဆောငနေ့က တီဝငး မငလာဆောင အခနးအနားသားသည့ အဝတအစားတေ ကို မခတပဲ လိုးဖစကတာ၊ နောကတော့ တီဝငး နင့ သူ ပထမဦးဆုံး ဘယလို လိုးဖစခဲ့ကတာ စသည့ အဖစအပကမား သို့ စိတပံလင့သားသော သန့ဇောလငး တယောက ရကသားမိသည။

“အော ပော ကိုကီး ညီတခားဟာ တခုတေးနေလို့ပါ၊”

“အငး ညီလေး အခု အရယလညး မငယတော့ဘူး လေ အလုပကလညး အခေအနေ ကောငးနေပီ ဆိုတော့ အိမထောငလေးဘာလေး ပုဖို့ စိတမကူးသေးဘူးလားလို့”

“အာ အကိုကီး ကလညး ညီ က အိမထောငပု ဖို့ နေနေသာသာ ရီးစားတောငမ မရိသေးတာ”

သန့ဇောလငး နောကဆုံး စကားကို မီးဖိုခနးမ ဧည့ခနးရိရာသို့ ပနဝငလာသော မသီတာက ကားလိုကရသဖင့၊

“ဟဲ့ အဲဒါကောင့ ပောတာပေါ့ ငါ့အလုပထဲက ကောငမလေး တေ ထဲက ဘယသူ့ စိတဝငစားလဲ လို့ ငါတနးပေးပါ့မယဆိုတာကို”

ဟု ဝငပောလိုကသည။ ကိုမင့အောင က သူ့ညီကို ပုံးကည့ရငး၊

“အေးလေ ညီ ဟို တရုပမလေး ကို သဘောကတယ မဟုတလား တခါတုနးက အလုုမာ ဆုံခဲ့တာလေ မငး မကလုံးကီးကတကတော့မတတ ငမးနေတာ”

“ဟာ ကိုကီး ကလညး သူလညး ဒီအရယရောကနေပီး ဒီလောကခောတာ ဘဲ မရိပဲ နေမလားဗ”

“ဘယသူ့ကို ပောနေတာလဲ ကိုကို၊ ခစလေး အလုပထဲကလား၊ တရုပမလေး ဆိုတော့၊ မာခိုဝငးလား”

“အငးလေ အဲတုနးက အစိမးရောင ဝမးဆကနဲ့ ပါးခိုင့လေးနဲ့ ခစလေး နားတောင လာပီး တိုးတိုး တိုးတိုး နဲ့ ရီနေကတာ”

“အငးလေ အဲဒါ မာခို လေ။ ခစလေး နဲ့ အရမးခငတာ ညီအမ လိုပဲ၊ ဘဲမရိသေးဘူး၊ နင စိတဝငစားလား ဇောဇော ငါ မိတဆကပေးမယ၊ နောက ငါလောပေးလို့ရတယ၊ သူက အရမး သဘောကောငးတာ”

“ဟာ မသီတာ ကလညး ဗာ၊ ရကစရာကီး”

“အောငမယ ရကတဲ့ မကနာကီးကလညး စပဖဲဖဲနဲ့”

……………………….

(စာဖတသူမား ပငးပီး ကောဖတစရာ မလိုရန သန့ဇောလငး နင့ မာခိုဝငး တို့ နစယောက ဘယလို သမီးရီးစား ဖစသားကပုံ အသေးစိပ ကို ရေးမပတော့ပါ၊ သန့ဇောလငး နင့ မာခိုဝငးတို့ နစယောက သမီးရီးစား ဖစသားကပီး လကထပကဖို့ အဆင့ထိ ကို ရောကသားကပီဟု သာ အကဉးခူပ မတသားကပါတော့ ခငဗာ။)

……………………..

တနေ့ ကိုမင့အောင နင့ မသီတာ တို့ နစယောက ညအိပယာဝင ကာမ ဆကဆံပီး တယောကနင့ တယောက ထေးပေ့ထားရငး ကိုမင့အောငက မသီတာကို မေးလေသည။

“ခစလေး ရယဒီ ဖစပလား ကိုကို ညီလေး ကို မေးကည့လိုကတော့မယလေ”

“မသိဘူး ကိုကို ရယ ခစလေး မကနာလညးပူ တယ ကောကလညးကောကတယ။ နောကပီးတော့ ကိုကို ကရော ခစလေးကို တကယ သဒီပါ့အုံးမလား”

“အို ခစလေးကလညး ညီလေး က ကိုကို့ ညီလေး ပဲဟာ ၊ တခားတစိမးမ မဟုတတာ၊ နောကပီးတော့ ကိုကို တို့ သားသမီး ရဖို့ က ခစလေး အတက ဒီနညးပဲ ရိတော့တာလေ၊ ကိုကို ခစလေးကို ရငးပခဲ့သလိုပဲ၊ တခားအမိုးသမီးတယောကပါ ဆိုရငလညး ညီလေးက ယုံမလား အဲဒီကိစကီးက ပေါ့သေးသေးမ မဟုတတာ၊ နောကပီးတော့ သူ့ရငသေးကိုလညး ဘယသူမနးမသိတဲံ တစိမးတေ လကထဲ မာ ထားခဲ့ခငမလား၊ အနညးဆုံး ကိုကို တို့ ဆိုရင သူလညး သူ့ကလေးကို တူ ဒါမ မဟုတ တူမလေး ဆိုပီး မကစေ့အောကမာ တေ့နေရမာလေ”

” ခစလေးသိပါတယ။ နောကပီး ကိုကို က ကိုကို့ ညီလေး အရူးအမဲသားကေးမိသလို မဖစအောင သူ့ကို လညး ရီးစားရာပေးပီး လကထပဖို့ အထိ တောင လိုကတနးပေးတာ ခစလေး ရိပမိပါတယ၊ ဟန့”

“အဟီး ခစလေးကလညးကာ၊ အဲဒါက လိုရမယရပါ။ ကိုယ့ညီလေး က ကိုယ့အကို ပေါကိုတော့ အဲလို သစာ ဖေါကမာ မဟုတဘူး ဆိုတာ သိပေမဲ့ ပိုပီး စိတခရအောငပါ”

“အငး ခစလေးလညး အခိနတော့ သိပမရိတော့ဘူး တောကာ အသကက ကီးလာတော့မယ၊တကယလုပရမယဆိုတော့၊ ဇောဇော့ကို မကနာပူတာတခုပဲ”

“ခစလေး မကနာဖုံးစပထားမယလို့ ပောမယကာ အနညးဆုံး မကစေ့ကို စီးထားလိုကမယ၊ ခစလေး မမငရတော့ ခစလေး လညး မရကရတော့ဘူးပေါ့၊ သူ့ကို လညး မကစေ့စီးခိုငးလိုက ရမလား ကိုကို ဘေးကနေ အနေအထားလုပပေးမယလေ”

“ဟာ ကိုကို ရိနေရင ရကစရာကီးပါ။ သူ့ကို လညး မကစေ့စီးခိုငးလိုက ၊ ခစလေးလညး မကစေ့စီးထားမယ၊ အာ့တာဆို တယောကနဲ့ တယောက မမငရဘူး၊ အငး ဒါပေမဲ့ မတောတဆပေကသားရင ဘယလိုလုပမလဲ”

“ကဲပါကာ ဒီလိုလုပ ညဘက မာ အခနးမာ မောငခထားလိုကမယ ကဲ။ အခနးစီးလညးပိတထားမယ ဘာမ ဘယသူမ မမငရတော့ဘူး ၊ ကိုကိုလညး အိမမာမနေဘူး တခားရောငပေးမယ ဘယလိုလဲ”

“အငး အာ့တာ ဆိုရငတော့ မဆိုးပါဘူး၊ ကိုကို ဘကက သေခာတယနော”

“အငး သေခာတယ ခစလေး သဘောတူရင ကိုကို ညီလေးကို ပောလိုကတော့မယ၊ အဆငပေခဲ့ရင၊ အခု လာမဲ့ သီတငးကတပိတရကတေနဲ့ ဆို အတောပဲ”
အခနး ၆။

သန့ဇောလငး မာ အိပယာပေါ ပကလကလနလဲ ရငး ဒီနေ့ ညနေ က သူ့အကိုကီး နင့ သူ ဘီယာဆိုငတင ထိုငရငး သူ့အကိုကီး သူ့ကို ပောပအကူညီတောငးခဲ့သည့ ကိစကို ပနတေးနေမိသည။ တိုကဆိုငလိုကတာ ဟု လညး စဉးစားမိသည။ သူ့အကိုကီး မသိခဲ့သည့ သူ နင့ တီဝငးတို့ အကောငးပငဖစတော့သည။

ဒေါဝငးဝငးသောနင့ သန့ဇောလငးတို့၊ စဖစလိုကကပီးတာနင့၊ သောကလို့ မပေတဲ့ ဆားငံရည ဖစကာ အခစနယတေ တအားကံ ခဲ့ကသည။ ဦးသာဦးမော အိမမာ မရိသည့ အခိနတေမာ ဆိုလင သန့ဇောလငး က ဒေါဝငးဝငးသော တို့ လငမယား အိပသော ကုတငမာ လာအိပသည။ ဆိုငထဲမာ နစယောကထဲ ဆိုလင ဘေးပတဝနးကင မ မသိအောင တယောကနင့ တယောက ကိုငခငး နိူကခငး မာစတာဘိတပေးခငးတို့ လုပကသည။ ဦးသာဦးမော အိမမာ ရိသည့ အခိနမာပင တခါတရံ ဒေါဝငးဝငးသော တယောက သန့ဇောလငး အခနးသို့ တခါတရံ ဆောငတောကူးလာလေ့ရိသည။ ဒေါဝငးဝငးသော ယခုမ ပင ကာမ အရသာ ဆိုတာကို ဘာလဲ ပည့ပည့ဝဝ သိရိကာ ခံစားနေရတော့သည။

သန့ဇောလငး ကလညး တကသိုလကောငးသား ပီပီ အငတာနကမ ပုံစံမိုးစုံ ကို စမးသပ သလို ဒေါဝငးဝငးသော ကလညး လိုကလောလေသည။ နောကပိုငး ဒေါဝငးဝငးသော မာ လီးကို ကမးကမးကငကင စုပတတ လာသလို၊ ရံဖနရံခါ သန့ဇောလငး ဖငလိုးသညကို လညး ခံရတတလေသည။ ဒေါဝငးဝငးသော အတကက တော့ သန့ဇောလငး က သူ့ယောကား ဦးသာဦးမော ထကပင သူနင့ ပိုပီး အိပသည့ အခိန ပိုမား နေရသဖင့ တရားမဝငယောကား ဟု တခါတလေ စလေ့ရိသည။ သူတို့ နစယောက တခါတရံ ရမက အရမးထနလာလင တယောကကို တယောကလညး ယောကား ရေ၊ မိနးမရေ စသညဖင့ ခေါတတကလေသည။ သန့ဇောလငးမာ သူလညး တကယခစရ တောင့လညးတောင့တငးသော ဒေါဝငးဝငးသော ကို လိုးနေရသဖင့ ရီးစားသနာ ထားဖို့ တောင စိတမကူးမိတော့ခေ။

သို့ ဖင့ ထိုသို့ နေလာကပီး တနစခန့ အကာတင ဒေါဝငးဝငးသော တယောက ခလေးလိုခငလာခဲ့မိသည။ ပထမ တော့ သန့ဇောလငး နင့ လတလတလပလပ ခစပဲဝင၍ ရအောင ကိုယဝနတားဆေး ကို ထိုးထားလေသည။ သို့သောလညး ထိုသို့ သားသမီးလိုခငစိတပေါကလာတော့ သန့ဇောလငးကို ဖင့ပော တိုငပငလေသည။ သန့ဇောလငးက အငတာနကတင လောကဖတထားသော ဗဟုသုတ မားအရ၊ ဆေမိုး အရမး ရငးသူခငး ကလေးမယူသင့ကောငး သူ့ တီဝငးကို ဖောငးဖလေသည။ ထိုသို့ သေးသား တအားနီးစပသူခငး ကာမဆကဆံ ပီး မေးလာသည့ ခလေးမားမာ ကနးမာရေး ခို့တဲ့ခငး၊ ဦးနောက မမနခငး စသည့ ဆိုးကိုး တို့ ပါလာတတကောငး၊ တီဝငး တကယ ခလေးလိုခင လင သူ ကံဖနပေးမည ဖစကောငး ရငးပလေသည။

နောကဆုံးတော့ သူ့သူငယခငး ဇောဇောမိုး နင့ ဆကဆံဖို့ ကို စီစဉလေသည။ တီဝငးက ပထမတော့ လကမခံခငသောလညး သန့ဇောလငး ပောပ မုကောင့ ဇောဇောမိုး တယောကလညး သူ့အနတီနီလာကို လိုးနေကောငးသိရတော့ နညးနညးစိတဝငစားလာခဲ့ရသည။ နောကတော့ တီဝငး၏ သဘောတူခကအရ ဦးသာဦးမော မရိသည့ ရကတင ဇောဇောမိုး ကို သူတို့ အိမသို့ ခေါလာပီး တော့ တီဝငး နင့ကာမ ဆကဆံစေလေသည။ ထိုပထမဆုံး အကိမ က အဖစအပက ကို သူမမေ့နိုငသေးပေ။

ထိုနေ့က တီဝငး မာ ရေမိုးခိုး ပီး အောကခံ ဘာမ မဝတထားပဲ ထမိနအသားပော့ပော့ နင့ ရငဖုံး အကx{103E} ကို ဝတထားလေသည။

“ယောကား ၊ မိနးမ အနားမာပဲ တခိနလုံးနေနော၊ မိနးမ ကို ဇောဇောမိုး နဲ့ နစယောကထဲ မထားရဘူး”

“အငး ပါ မိနးမ ရယ၊ ယောကကား ဂတိပေးပါတယ။ မိနးမ သားသမီး ရဖို့ ကိုပဲ လုပခိုငးမာပါ တခားဘာမ မထိ မကိုငခိုငးဘူး၊ ယောကား ဒီလောက သဝနတိုတာ မိနးမ လညးသိရဲ့သားနဲ့”

ထိုသို့ ဖင့ ဇောဇောမိုး ရောကလာတော့ သူငယခငး နစယောက တီဝငး နင့ အိပခနးထဲ ဝငခဲ့ကလေသည။ အိပယာပေါတင တီဝငးကို ပကလကလနစေပီး သန့ဇောလငးက ခေါငးရငးမာ တီဝငးလကကလေးကို ဆုပကိုငထားရငး တီဝငး နူတခမးတေကို နမးစုပလိုကသည။ ဇောဇောမိုး က ကုတငခေရငးမ တကလာပီး တီဝငး ထမိနကို ခါးအထိ လနတငလိုကလေသည။ တီဝငးမာ မကနာလေး နီမနးနေပီး သန့ဇောလငး လကကို အတငးဆုပကိုငထားလေသည။ သန့ဇောလငးက သူ့ကို လမးကည့နေသည့ ဇောဇောမိုး ကို ခေါငးငိမ့ ပပီး ဆကလုပဖို့ အခကပေးလိုကသည။ ဇောဇောမိုးက ဘေးမ ခေါငးအုံးတလုံးကို ယူကာ တီဝငး ဖငအောကကို ခုလိုကသည။ တီဝငး ခေထောကမားကိုလညး ဒူးထောင ပေါငကား လုပစေလိုကသည။ ဇောဇောမိုးက တီဝငး ပေါငခဆုံ ကား ကို ငုံ့ကည့လိုကပီး၊ သန့ဇောလငးတို့ကို လမးကည့လိုကသည။ တီဝငး မကလုံး အစုံ မိတထားပီး သူ့ကို ကည့မနေကောငး တေ့ရသဖင့ သန့ဇောလငး ကို လကမ ထောငပပီး စပဖီးဖီးဖင့ သူ့လာကီးဖင့ သူ့နူတခမးမား ကို သုပပပီး နောကပောငလေသည။ သူတို့ သူငယခငးခငး အထာ သိသဖင့ သန့ဇောဦးက မကမောငကုပပကာ ပါးစပမ မသံမထကပဲ နုတခမး အမူအယာဖင့ လီးပဲ ဟု လမးဆဲလိုကလေသည။ ဇောဇောမိုး မာလညး တောင့တောင့ဖေးဖေး စောကီးကို လိုးရတော့မညဆိုတော့ နာစိတက တအားကနေသဖင့ လုံခညဆဲခတလိုကတော့ လီးကီးမာ ဖောငးကနဲ ထကပေါလာလေသည။ ဇောဇောမိုး လီးကီးမာ သူနင့ လုံးပတအရည သိပမကာလသညမို့ တီဝငး အတကတော့ အခကအခဲ မရိဟုု သူတေးလိုကမိသည။တီဝငးမာ လညး မကုံစဖူး အဖစအပကထူးကောင့ စိတတေထ နေရသည၊ သူမတူလေး သိသားမာလညး ရကရံ့စိုရိမနေလေသည။ သူမ စောကဖုတကီးက တော့ လိမမရ၊ ဖောငးမို့ ကတကကာ အရညတေ စိုရဲ နေလေပီ။

ဇောဇောမိုး ကတီဝငး ပေါငလုံး တုတတုတကီး နစလုံးကို ဖဲကာ စောကဖုတအဝသို့ သူ့လီးကီးတေ့ကာ ဖိသငးခလိုကတော့ တီဝငး ပါးစပမ အီး ကနဲ ငီးသံလေး ထကပေါလာခဲ့ရလေသည။ မကစေ့ကို တငးတငးလေး မိတရငးက သန့ဇောလငး လကတေကို ဆုပကိုငထားရာလေသည။ နောကပိုငး ဇောဇောမိုး ၏ ဆောင့ခကတေကောင့ သူမ ကိုယကလေး ခေါငးရငးဘကသို့ ရေ့ရေ့သားရသညသာ မရ အံကလေးကို ကိတရငး က သူမ ဖငကီးတေကို မသိမသာ ကော့ကော့ပေးနေမိလေသည။ သန့ဇောလငး မာ ဇောဇောမိုး သူ့တီဝငးကို အားရပါးရ လိုးနေသညကို မငနေရသညကတကောငး၊ တီဝငးတယောက အံကလေး ကိတကာ ဖငကီးကို ကော့ကော့ပေးရငး ဖီးတကလာသညကို မငနေရသညက တကောငးကောင့၊ မနာလိုစိတရော၊ တဏာစိတရော ပငးပထလာကာ လီးကီးမာ ပေါကကဲလုမတတ တငးမာလာရလေသည။

ထို့ကောင့ သူ့ပုဆိုးကို ဆဲခတလိုကပီး တီဝငး နူတခမးဝကို တေ့ပေးလိုကလသေည။ တီဝငးမာ သူမ နူတခမးဝကို တေ့လာသော ပူပူနေးနေး ကီးကောင့ မကလုံးဖင့ကည့တော့ သန့ဇောလငး ၏ လီးကီး ဖစနသေညကို တေ့လိုကရသဖင့ သူမ လကကလေးဖင့ ဆုပကိုငရငးက ပါးစပလေးကို ဟကာ လီးထိပဖူး ကို ငုံစုပပေးလိုကလသေည။ ဇောဇောမိုး ကလညး တီဝငးတယောက သူ့အလိုးခံနရေငးက သူမတူ လီးကိုလညး စုပပေးနသေညကို တေ့လိုကရတော့ ပိုပီး အရိနပငးပငးနင့ ဆောင့ပေးလသေည။ ခနကာတော့ ဖောဇောမိုးက ဆောင့ရာက ခနနားလိုကပီး သန့ဇောလငးကို သူညောငးသဖင့ ပုံစံပောငးကဖို့ ပောလသေည။ ဇောဇောမိုး က အတေ့အကုံ ရိသူ ဖစသဖင့ တီဝငး ပေါငနစလုံးကို ကိုငရငိး တပတလိမ့ လိုကရာ တီဝငးမာ မောကရက ဖစသားလသေည။ နောကတော့ တီဝငး ခါးလေးကို ဆဲမ လိုကတော့ တီဝငးခမာ ဖငဘူးတောငထောငဖစသားသည။ သန့ဇောလငးက ကုတငခေါငးရငးကို မီထိုငကာ သူ့ပေေါငပေါ တီဝငး မကနာကို ဆဲယူလိုကသည။ အခုတော့ တီဝငးတယောက လေးဘကထောက အနအေထားဖစနလေပေီ။ သူမ မကနာရေ့တည့တည့မာ က သန့ဇောလငး၊ သူမ ဖငအနောကဖကမာ က ဇောဇောမိုး။ ဇောဇောမိုးက လေးဘကထောက ဖငကော့ပေးထားသဖင့ ကားစံ့လုံးထကနသေော တီဝငး ဖငလုံးကီး နစလုံးကား ပေါငခဆုံမ ပူထကနသေော စောကဖုတဖောငးဖောငးကီး အကဲကားမာ သူ့လီးကို တေ့ကာ အသာဖိထိုးလိုကသည။ အ ကနဲ အသံထကကာ ဟ သားသည့ တီဝငး နူတခမးအစုံ ကားသို့ သန့ဇောလငးက သူ့လီးကီး တေ့ပေးလိုကသည။ အခုတော့ ဇောဇောမိုး ဆောင့လိုးလိုကတိုငး သန့ဇောလငး လီးကီးက တီဝငး လညခောငးထဲ ဝငဝငသားရလသေည။ တီဝငးမာ တခါမ ပင အိပမက မမကဖူးသော တူးအငဝမး ဆဲနရေသည့ အရသာကို ခံစားနရေသောကောင့၊ ယောကားလေး မား မပီးခင သူ က တခီပီးနင့ နခေဲ့ပီ။ ဇော နစဇောမာ လညး အတေ့အကုံသမားတမေို့ ကောငးကောငးထိနးထားနိုငပီး တီဝငးကို ကာမ အရသာ အကောငးဆုံး ခံစားနိုငအောင ပေးဆောငနိုငကလသေည။ သူတို့ နစယောကအတကက လညး တူးအငဝမး မိနးမ တယောကကို နစယောက တပိုငထဲ လုပရတာ ပထမဆုံး အကိမမို့ အတေ့အကုံ အသစဖစနလေသေည။ အခကပေါငး လေးငါးဆယခန့ ဆောင့လိုးပီး တော့ ဇောဇောမိုးတယောက အသံထကကာ ငီးငူရငး သူ့ပေါငခံကို တီဝငးဖငကီးတမော ကပထားလိုကတာ တေ့ရသဖင့ ပီးသားပီ ဆိုတာကို သိလိုကရသည။ သန့ဇောလငးက ဇောဇောမိုး လရညတေ တီဝငး စောကခေါငးထဲကို ဝငနပေီ ဆိုသော အသိဖင့ စိတလုပရားသားကာ သူ့လရညမားကိုလညး တီဝငး လညခောငးထဲ ပနးထုတထည့လိုကမိလတေော့သည။

ထိုကဲ့ သို့ ပထမ တကိမလုပပီး တလခန့ အကာတင တီဝငးမာ ရာသီပနလာသဖင့ နောကတကိမ ပနခိနးပီး တူးအငဝမး လုပကပနလေသည။ ထိုအခါတငတော့ သေခာအောင ဆိုကာ တနေ့လုံး အခိနယူကာ ဇောဇောမိုး တယောက တီဝငး စောကခေါငးထဲ လရည သုံးခါလောက ပနးထည့ ပေးလိုကရလေသည။ ထိုကားထဲတင ဇောဇောမိုး လီးပနတောငလာရအောင တီဝငးက ဇောဇောမိုး လီးကို လညး စုပေးလိုကရသေးသည။

ထိုဒုတိယ အကိမ သူတို့ တေ့ဆုံပဲ အပီး တလ အကာတငတော့ တီဝငးမာ ရာသီမလာတော့ သဖင့ ဆီးစစကည့ရာ ကိုယဝနရိနေပီ ဖစကောငးသိလိုကရလေသည။ ထို အတောအတငးတငလညး ဦးသာဦးမောငကို ဆရာဝနက သုတအားကောငးဆေး ပေးသညဟုဆိုတာ ဆေးမား သောကခိုငးထားသဖင့ ဦးသာဦးမောင တယောကကလညး ကိုယဝနရိပီ ဆိုတော့ သူ့လကခကဟု ထငကာ ဝမးသာ အားရဖစမိလေသည။ ဒေါဝငးဝငးသောမာ အနေအထိုင တညကညပီး ဘာဇာတလမးမ မရိ၊ ဘယလို နာမညပကမ မရိ ပေရာ ဥိးသာဦးမောင အဖို့ သံသယလညး ဝငစရာ မရိခေ။ တကယက သားသမီး လိုခငနေသော ဦးသာဦးမောင အဖို့ကလညး ဘယလိုပဲ ရရ၊ ဒေါဝငးဝငးသောက သူ့ကို အိမထောငဦးစီးအနေဖင့ လေးစားတုနး ခစနေတုနး ဆိုလင သူ့အတက က အဆငပေသညသာ။

သန့ဇောလငး မာ တီဝငး ကိုယဝနသုံးလလောကအထိ တော့ ကိုယဝနမထိခိုကစေရန အလိုး ရောငလေသည။ တီဝငးက သနားသဖင့ ပုလေ လာလာ မုတပေးလေသည။ တခါတလေ ဖငကို အလိုးခံလေသည။ နောကပိုငး ကိုယဝနသုံးလေးလကောပီး ရင့မာလာတော့ အလိုးခံလေသည။သန့ဇောလငးမာ ကိုယဝနဆောငကို လိုးဖူးသားတော့သည။ ကိုယဝနရိနေသည့ အမိုးသမီးတို့ ၏ စောကဖုတမာ ပဖောငးနေပီး အရမးလညး နူးညံ့နေလေရာ လိုးသူရော အလိုးခံရသူပါ အလနအရသာ ရိလပေသည။ တီဝငး တယောက ကနးမာ သနစမးသော သမီးလေးတယောက မေး ဖားခဲ့ရလေတော့သည။

တီဝငး ကိုယဝနဆောငခိန နင့ ကလေး မေးပီးစ တင သန့ဇောလငးမာ ငတတလည့ ပတတလည့ ဖစနေ တော့ ဇောဇောမိုးကို သူ့အနတီနီလာ နင့ ရယမလားဟု တောငးဆိုကည့လေသည။ ဇောဇောမိုးက စိတဝငစားသောလညး မပောရဲ ၊ သူ တဖညးဖညးခငးကူံးသငးကည့မညဟု ပောလေသည။ သို့သောလညး တီဝငးက သူ့သမီးလေးကို မေးပေးလိုကတော့ ဇောဇောမိုးတယောက အရမးပောပီး သန့ဇောလငးကိုလညး ကေးဇူးတငသည့ အနေဖင့ သူ့အနတီနီလာကို တူးအငဝမး ကိစ အသေအခာ စညးရုံးလေတော့သည။ နောကတော့ အနတီနီလာ ကို သူတို့ သူငယခငးနစယောက ကောငးကောငး ဝိုငးတယကလေတော့သည။ အနတီနီလာကတော့ ယောကား မယူတော့မည့ အပိုကီးမို့ ကလေး မရအောင ဆေးထိုးထားသည။ သူတို့ နစယောက တူအငဝမးကို ပုံစံမိုးစုံ စမးသပ လိုးကလေတော့သည။

သန့ဇောလငး က ဇောဇောမိုး နင့ သူ အမိုးသမီးကီး နစဦးကို တူးအငဝမး ဆောခဲ့ကသောလညး ယခု မသီတာ ကိစတငတော့ သူနင့ သူ့အကိုကီးတို့ အဲလို ဖစလာမညမဟုတသညကို သူသိနေသည။ ယခု သူ့အကိုကီးတောငးဆိုသည့ ကိစမာ ရမကဆနလုံးဝ မပါ၊ အလုပကိစသကသကသာ သဘောထားရမည ဖစကောငးသူသိနေသည။ သူကိုယတိုငက လညး ယခု လကရိမာ စောရိရက နင့ ငတပတနေသော ကာလ ဖစသဖင့ မသီတာကို သူ့စိတထဲက ပစမားမိနေကောငးတော့ အကိုကီးမရိပမိအောင နေနေရလေသည။

သူနင့ မကာခငယူတော့မည့ မာခိုဝငးမာ လညး တရုပကပားမလေး ဖစပီး ခောမောလပ တောင့တငး ဆကဆီကသူလေး ဖစသည။ အသား ဖူဖေးပီး၊ အရပရညရည ခပသယသယ ပေါငတနဖောင့ဖောင့ ဖငလုံးလုံးလေး ဖင့ ကစကစလစလစ လပသူလေး ဖစသည။ မသီတာတို့လိုတော့ အကိတကီး မိုး မဟုတခေ။ မာခိုဝငး က သန့ဇောလငး သူမ ကို လကထပခင့တောငးတော့ သူမ မာ တခါမားယငးခဲ့ဘူးကောငး အပို စင မဟုတကောငး ဖင့ပောသည။ သူမ ကို နောကဆုတခင ဆုတနိုငကောငး နပစမ ပီပီ ပင့ပင့လငးလငးပငပောပလေသည။ သူ့ကို အတိတအကောငးတေ မမေးဖို့ကိုလညး တောငးပနသည။ သန့ဇောလငး ကလညး ဒီခေတကီးထဲမာ အပိုစငကို မမောလင့ကောငး သူနင့ ယူပီးသူ့ပေါသစာရိလင ရပီဟု ဆိုကာ အတိတကိုလညး မသိခငကောငးပောသဖင့ သူတို့ လကထပကဖို့က သေခာသားရသည။ ထိုသို့ လကမထပခင စပကားမာ တော့ အခိနတိုလေးကို စောင့ကရအောငဟု မာခိုဝငးက ပောသဖင့ သန့ဇောလငးက သိပတော့ မကေနပခင၊ သို့သောလညး မာခိုဝငး ကို ခစသော ကောင့ လကလော့ထားလေသည။ မာခိုဝငး နင့ မယူခင စပကား မာ အပေါယံ အပရိက မားသာ လုပ၍ ရလေသည။ ထို့ကောင့လညး တခါတရံ သူ မနလေး အလညပနပီး တီဝငးကို လိုးခငစိတပင ပေါပေါလာရသည။ သို့သောလညး အလုပ က ခင့မရနိုင အခုမ အစမို့ နေရာရဖို့ သူ့အထကလူကီးတေ မကနာ ရဖို့ ကိုးစားနေရတုနးဖစသည။ ဇောဇောမိုး နင့ တခါတလေ ဖုံးဆကလင ဇောဇောမိုးက မပူပါနဲ့ ငါ့သမီးလေး အမေ ကို ငါ ကည့ရု့စောင့ရောကပေးထားပါမယဟု ပောလင မအေလိုး ခေးမသား ဟု ပစပစနစနစ ဆဲပစလိုကမိသောလညး ၊ သူ မ မရိတာ တီဝငးလညး လိုနေမာပေါ့လေ ဟု တေးမိတတသည။ တခား မဟုတတရုတ ဈေးထဲက မဲလုံးလို ကောငလေးတေနဲ့ စာရင တော့ ဇောဇောမိုး က တောပါသေးသညဟုလညး တေးမိသည။ တကယလညး ဒေါဝငးဝငးသော က ဇောဇောမိုး ကို အရငကသာ ကလေး ရဖို့ ဆိုပီး အလိုးသာ ခံလိုကသည။ သူမ နို့တေကို ပငပေးကိုငတာ မဟုတ၊ သူမ နို့နင့ ပါးစပကို သန့ဇောလငးက တာဝနယူစောင့ရောကထားသညမဟုတလား၊ နောကပိုငး သန့ဇောလငးလညး မရိတော့ သမီးလေးကို လညး ခစသဖင့ သမီး အဖေ ဖစသူ ဇောဇောမိုး အပေါ သဒါလနခဲ့တော့သည။ ဖောဇောမိုး ကလညး လိုးသာ လိုးခဲ့ ရပီး တခားနေရာ ထိခင့မရသော အကိတခောကီး တီဝငးကို သန့ဇောလငးမရိတော့ အကငနာတေ ပိုကာ ရအောင ခဉးကပပီးတော့ တဏာတေ ကံ ခဲ့ရသဖင့ အခုတော့ သူတို့ နစယောကမာ တိတတိတပုနးခိုးစားနေကလေပီ။ တီဝငးအတကကတော့ သူမ သမီးရဲ့ အဖေ မာ သူမ ၏ တတိယ ယောကား ဖစနေရသည မဟုတပါလား၊ ထိုနောကပိုငးကိစတေကို သန့ဇောလငးက ရိပသာ ရိပမိသည အသေအခာမသိပါ။ တီဝငး ၏ လတလပခင့မို့ မေးလညး မမေးတော့ပါ။

ယခုတော့ သူ့အကိုကီး ကမးလမးလာသည့ အရာက သူ့အတက နတတို့ ဖနတော့ ရေကနအသင့ ကာအသင့လို့ ဆိုရမလား၊ သူ လညး မိနးမ လိုးခငနေတာက တပိုငးသေနေခိန၊ သူတခိနလုံး စိတထဲကနေ ပစမားပီး လိုးမိနေသည့ မရီးဖစသူ အကိတကီးကို သူ့အကိုကီး လညးဖစ သူမ ယောကားလညး ဖစသူကိုယတိုငက သဘောတူညီခကဖင့ လိုးရမည ဆိုတော့၊ အငး သီတငးကတပိတရက ရောကဖို့ အခိနတေကလညး ကုနခဲလိုကတာဟု တေးနေမိတော့သည။

အခနး ၇။

သီတငးကတ က စနေ၊တနငနေ ဆကနေတော့ ပိတရက ရညရညရကသည။ ထို့ကောင့ လညး မာခိုဝငး က တနေရာ ခရီးသားရအောင ဟု ဆိုသည။ အကိုကီး နင့ ဟိုကိစ ကို အစီအစဉဆဲထားတော့ သန့ဇောလငး အနေဖင့ သားလို့ မဖစနိုင၊ သို့သောလညး ဘာအကောငးပရမနးမသိ။ အကိုကီးကို ပောပတော့ အကိုကီးက ပောသည။ အဒေါနေမကောငးလို့ မနလေး တကရမယလို့ ပောထားလိုကပါလားဟု အကံပေးသည။ အဲလို မလုပပါက သူလညး ပိတရကရညမို့ မငးနား တကပကပ လိုကနေလိမ့မညဟု ဆိုသည။ ကိုကီး ပောသညမာလညး မနသညမို့ အဲလိုပောဖို့ ဆုံးဖတလိုကသည။ အဲဒါကို ပောပလိုကတော့ မာခိုဝငး နညးနညးတော့ စိတပကသားသည။ သို့သောလညး ထငသလောကကီးတော့ မဆိုးလ၊ အငးလေ အဒေါကေးဇူးတေ ရိတာပဲ သားလိုကပါဟု သာ တိုကတနးသည။ ။နောကတော့ မသီတာ က သူမခင့ရကလိုခငလို့ သူမနဲ့ ဂူတီခိနးပေးပါလား ဆိုတော့ မာခိုဝငး ကိုယတိုငကလညး သန့ဇောလငး မရိတော့ တယောကထညး ဖစနေမည့အတူတူ ဂူတီလဲ ပေးရန သဘောတူလိုကသည။

ထိုညက အကိုကီးတို့ တိုကခနးရိရာကို ထကလာတော့ ရငတေတအားခုံပီး စိတတေ လုပရားနေရသည။ လမးမပေါက မီးရောငစုံတေကောင့ စိတတေက ပောမူးနေသလို ၊ကလေးငယတေ ရဲ့ ဗောကအိုးဖေါကသံ နဲ့ အတူ သူ့ရငတေကလညး တဒိုငးဒိုငး ခုံနေရသည။

ကိုကီးက သူ့ကို အိမရေ့ တံခါးမကီးသော့ ပေးထားသည။ ညဘက မောငတဲ့ အခိန ခောကနာရီ ခုနစနာရီ လောက လာခဲ့ရနပောသည။ သူအပငကို သားနေမညဟု ဆိုသည။ သူက မငး ညနက သားရပနရ ခကနေမယ၊ ကိစပီးရင ငါတို့ အခနးပိုလေးထဲမာ အိပနေလိုက မနကကမ စောစော ထပနတော့ ၊ နို့မို့ ဆိုရငတော့ မပနခိုငးပါဘူး၊ မငးအမ မကနာပူနေမာ စိုးလို့ပါ၊ ဟု ပောထားသည။ ငါ သူငယခငးတယောကအိမ သားအိပမယ မနကကမ ပနလာမယ ဟုလညးပောထားသည။ အခိနက ညနေခောကနာရီခဲ လောကရိပီ။ စိတကစောနေတော့ ညက တောတောနဲ့ မမောငနိုငဟု ထငနေမိသည။ ကိုကီးတို့ အိမ လမးထိပ က လဘကရညဆိုငမာ ထိုငပီး ခလေးတေ မီရုးမီးပနးတို့ ဖင့ ကစားနေတာကို ကည့ရငး နာရီ တကည့ကည့ဖင့ စောင့နေမိသည။

ခုနစနာရီခဲလောကကတော့ အပငမာလညး အတောလေးမောငနေပီ ဖစသောလညး သီတငးကတမီးရောငမားကောင့ လမးထဲမာကတော့ လငးနေသည။ အိမထဲမာ တံခါးတေ ပိတထားမာပဲလေ မောငနေ လောကပါပီ ဆိုပီး လဘကရညဖိုး ရငးကာ ထထကခဲ့သည။ ကိုကီး တို့ အိမရောကတော့ ကိုကီးပောထားသည့အတိုငးပင အိမတံခါးမ ကို သော့ဖင့ ဝငလာခဲ့သည။ အိမထဲမာကတော့ အတောကို မောငပိနးနေသည။လူသံလညး လုံးဝမကားရ တိတဆိတနေသည။ ကိုကီး နင့ သူ သဘောတူထားပီးသား၊ မသီတာ နင့ သူ လုံးဝ စကားမပောပါ၊ လုပစရာရိတာကို လုပ၊ မသီတာ ကလညး အိပပောခငယောငဆောငနေမည။ ပီးရငသာ တခားအခနးသားအိပတော့၊ အဲဒါမ သူတို့ ခငး နောကပနတေ့တဲ့အခါ မကနာ မပူမာဟု ဆိုသည။ သူကတော့ ကိုကီး စီစဉတဲ့ အတိုငး ညီ လိုကလုပပေးပါ့မည ဟု ဂတိပေးခဲ့သည။ သူကလညး ဒီထကပိုလုပဖို့ စိတမကူးပါ။ စိတထဲကသာ ဖေါကပနပီး မသီတာကို အရမးလိုးခငခဲ့ပေမဲ့ အပင လကတေ့ဘဝမာတော့ ကိုယ့အမ အရငးကဲ့သို့သာ ဆကဆနခဲ့သည။ ကိုယ့အကိုကီးကို သစာဖေါကဖို့လညး စိတမကူး၊ အခုဟာက ကိုကီးခင့ပုခကနင့မဟုတလား။ ကိုကီး စီစဉပေးသလိုသာ လုပဖို့ ဆုံးဖတထားလိုကသည။

ကိုကီးတို့ အခနးကို သူမကာခန ရောကနေတာ ဆိုတော့ အခနးဖဲ့စညးပုံတေက သူ အလတရပီးသား။ မကစေ့မိတပီးတောင သားလို့ ရသည။ အခု မီးတေ မောငနေသဖင့ပိနးပိတအောင မောငနေသောလညး ကိုကီးတို့ အခနးကို သူတနးတနးမတမတရောကသားသည။ အခနးထဲ ဝငပီးတော့ အိမထဲမာ သူနင့ မသီတာ တို့ နစယောက ထဲသာ ရိမညဆိုတာကို သိနေသောလညး လကက အလိုလို တံခါးကို ပနပိတပီး ဂလန့ အသာလေး ပနထိုးထားလိုကသည။ ကုတငရိမည့နေရာသို့ မနးပီး ခေဖားထောကကာ လကနစဖက ရေ့ဆန့တနးပီး လောကသားလိုကတော့ မကာခင ဇာခငထောင အသားကို စမးမိလိုကသည။ လကဖင့ ဇာခငထောငကို စုကိုငမရငး ခေါငးလိုဝငကာ ကုတငပေါ ဖငခထိုငလိုကသည။

မသီတာ က သန့ဇောလငး ဝငလာတာကို သိသည။ အသကရုမနနေပီး သူမ အသကရုသံ က တခနးလုံးမာ ဆူညံနေသညဟု ပငထငမိသဖင့ အသကကို အောင့ထားလိုကမိသည။ ကိုကို က ညနေ ငါးနာရီလောကကတညးက လိုရမယရ ဆိုကာ စောထကသားသည။ ညီလေး သူနဲ့ လမးမာ ဆုံနေရင မကနာပူနေမာ စိုးလို့ ဟု ဆိုသည။ မသီတာကို စိတအသာလော့ထားဖို့ ပောသည။ ဘာမ စိတထဲမာ မထားနင့၊ အိပမကမကနေသညဟု သာ သဘောထားလိုကဖို့ ပောသည။ ဇောဇော့ကိုလညး စကားမပောဖို့ မာထားသည၊ ခစလေးလညး စကားပောစရာ မလို၊ အိပပောနေဟနသာ ဆောငနေလိုကဟု ပောသည။ အာတာ့ဆိုရင နောကနေ့ တေ ဇောဇောနဲ့ တေ့ကရငလညး မကနာ ပူစရာ မလိုတော့ဟု ပောသည။ ကိုကို က အစစ အရာရာ အကုန တကခကထားသည။ ဒီရကကို ရေးတာကတော့ သူမ ကိုယတိုငဖစသည။ သူမ က နပစ ဆိုတော့ မ မိုးဥ ကေ မဲ့ အခိန ကို တကထားသည။ ဒီသီတငးကတပိတရက နင့ သူမ အခိန နဲ့ တိုကဆိုငနေတော့ ကိုကို့ကို အမန စီစဉခိုငးလိုကရသည။ ကိုကို ကလဲရင ဘယယောကားလေး နဲ့ မ အတေ့အကုံ မရိဘူးတော့ စိတထဲမာတော့ အတောလုပရားနေသည။ မောငမဲ နေသော အခနးထဲမာ အိပနေတာတောင ရကနေသညမို့ အခနးဝ ဘကကောပေးကာ နံရံကို မကနာလည့ အိပနေလိုကမိသည။
ကုတင အိကနဲ ဖစသားသည။ သန့ဇောလငး ကုတငပေါ ရောကနေလေပီ။

သန့ဖောလငး ခငထောငတငးရောကတော့ မသီတာ ဆီမ သင့ပံပံ သနပခါး အနံ့ကလေး ရနေသည။ အခနးက လညး အလံပိတထားလို့ အိုကစပစပ ဖစနေသညမို့ ခငထောငထဲမာက သနပခါး နံ့နင့ ခေးနံ့လေး ရော နေသည။ မသီတာ က အိမနေရငး ဆို သနပခါး ထူထူကီး မကနာမာ ပါးကကကား နင့ လိမးတတတာ သူမငဖူးသည။ သန့ဇောလငး လကဖင့ မောငထဲ ရမးပီးစမးလိုကတော့ အိကနဲ တငးတငးအသားဆိုငကီးကို စမးမိလိုကသည။ မသီတာဖငကီး ဆိုတာ သိလိုကတော့ လီးက ခကခငးမာလာသည။ သူဝတလာသည့ လုံခညနင့ ရပအကx{103E}ကို ခတကာ ခငထောငမပီး အပငဘက လတခလိုကသည။ နောကတော့ ခုန စမးမိသည့ မသီတာ ဖငကီးဆီ လကပနထားလိုကသည။ မသီတာ ဖငကီးမာ အေးစကနေသည။ ခုနလေးက မ ရေခိုးထားသဖင့ လညးဖစသည။ သန့ဇောလငး လကဖဝါးကီးဖင့ မသီတာ ဖငလုံးကီးကို ပတသပရငးကမ တခကတခက ဆုပညစပေးလိုကသေးသည။ မသီတာ စိတထဲကတော့ ဒီကောငလေး ဘာတေ လောကလုပနေတာလဲ ဟိုကိစ တခါတညးတနး လုပလိုကတာ မဟုတဘူးဟုတေးနေသည။ သူမ စိတထဲမာ ဟိုကိစ ကို မနမနပီး မနမနအေး ဖစစေခငလပီ။ အလုပသဘော ပဲ၊ ဘာမ စိတခံစားမု မပါစေရ၊ အာရုံမခံစားဘူး ဟု တေးထားသော လညး မိမိ မတကလေး နင့ နစယောကထဲ ကုတငပေါမာ ဆိုသည့ အသိက ပင မသီတာ စောကဖုတကီးကို အရညကညတို့ စိုလာစေလေပီ။

သန့ဇောလငးက မသီတာထမိနခါး လော့ရဲရဲ ဖစနေသညကို စမးမိသဖင့ ခေသလုံးနား ထမိနအနားတေကို စုကာ အောကသို့ ဆဲခတခလိုကသည။ ရုတတရကမို့ မသီတာ အငိုကမိသားသည။ သူမ ထမိနစကို လိုကဖမးတောလညးမမီတော့။ သူမ ထငတာက ကိုမင့အောင လုပသလိုပင ထမိနလနပီးတော့ လုပလိမ့မညဟု မောလင့ထားခဲ့သည။ အဲလိုကီး လုံးလုံး ကိုယပေါမရိတော့မနေတတတော့။ သို့ပေမဲ့ ကိုမင့အောင ပောထားသလို ပင အသံမထကပဲ ငိမနေလိုကရသည။ သန့ဇောလငး လကဖဝါးတေက သူမပေါငလုံး ကီးတေပေါ ပတသတလာတော့ မသီတာ ကကသညးမေးညငးမား ပငထောငထခငလာ သည။ ဘယဘကသို့ စောငးအပနေသော မသီတာ၏ ညာဖကပေါငလုံးကို ကိုငကာ ဆဲလည့လိုကတော့ မသီတာတယောက ပကလကကလေး ဖစလာခဲ့ရသည။ သူမ ပေါငနစလုံးကို အသာကား၍ ထိုကားသို့ သန့ဇောလငး ဝငထိုငလိုကတာ သိရတော့ မသီတာ က ဇာတလမးစတော့မညဟု တကထားလိုကပီး အသကကို အောင့ထားလိုကမိသည။ လီးကီး သူမ စောကဖုတထဲ ဝငလာမည့အခိနကို စောင့နေလေသည။

သန့ဇောလငး က သူတခိနလုံး မသိမသာ ခိုးကည့ရငး မနးခဲ့ရသည့ မသီတာ ဖငကီးကို ထမိနအသား ပါးပါး ပေါမ အားရပါးရ ကနေပအောင ကိုငတယပီးမ ထမိနကို ဆဲခတခလိုကကာ ခငထောင အပငဘက ပစခလိုကသည။ မသီတာ ပေါငကီး နစလုံးကားမာ ဝငပီး ဒူးထောကလိုကာ ပေါငအတငးသားလေးမားကို ကိုငရငး ပေါငနစဖကကို ထပဖဲလိုကသည။ မသီတာ အသားလေး တေ တုံရီနတောကို သူ့လကတကေ ခံစားသိနရေသည။ သူ့မကနာကို မသီတာ ပေါငခဆုံ နားသို့ မနးပီးငုံ့လာလိုကရာ အနားရောကတော့ သနပခါးနံ့၊ ခေးနံ့ ၊ စောကဖုတနံ့ တို့က ညို့တို့တို့ကလေး ရလာသည။ မသီတာ က ရမေိုးခိုးပီး သနပခါးကို ခဆေုံးခေါငးဆုံး လိမးထားလို့လဲ ဖစသည။ နောကတော့ မောငထဲမာ သူ့မေးစေ့က ဖောငးဖောငးအိအိ စိုတိုတိုလေး ကို သားထိမိရာ မသီတာစောကဖုတမနးသိလိုကရသည။ ထို့ကောင့ မကနာကို အသာအောကလောလိုကတော့ သူ့ပါးစပနင့ မသီတာ စောကဖုတက ကကတိ ဖစသားတော့သည။ မသီတာ ဆီက အိကနဲ အသံထကလာခဲ့ပီး အသကရုသံပငးပငး ထကလာတော့သည။ အသကကို အောာင့ထားသညမာ ကာခဲ့သည့ အပင စောကဖုတတည့တည့ကို စိုစိုစတစတ နူးနူးညံ့ညံ့ပူပူနေးနေး အရာတခု လာထိသဖင့ မခံနိုငတော့ပဲ အသကကို အတငး မဝတဝ ထရူလိုကရ၍ ဖစသည။ သန့ဇောလငး လာကီး သူမ စောကဖုတနူတခမးတကေို သိမးရက ရငးမ စောကဖုတအတငးသားလေး မားထိသညထိ ထိုးသငးလာတော့ မသီတာ ခမာ အသံမထကမိအောင အောကနူတခမးကို ကိုကထားရငး့ လကတကေ အိပယာခငးတကေို ဆဲဆုပကိုငထားမိလသေည။ မသီတာ စိတထဲ မ လညး ဒါတေ မပါဘူးလေ၊ ကလေးရဖို့ ဟာပဲ ဟိုဟာကို တိုကရိုကလုပတော့လဟေု ပောနမေိသည။ သို့သော ကိုမင့အောငက စကားမပောနင့ ဆို၍ စိတကို ထိနးခူပကာ သန့ဇောလငး ပုသမကို တငးခံနလေသေည။

သန့ဖောလငးက မသီတာ ဖငကီးအောကသို့ သူ့လကဖဝါးမားကို ထိုးထည့ကာ မသီတာ စောကဖုတကီးကို သူ့ပါးစပနားဆဲကပရငး လာကို ရညနိုငသမ အရညထုတကာ စောကခေါငးအသားလေးမားကို ထိုးရကနေပနသည။ မသီတာ စောကဖုတကီးမာ အမေးအမင မရိပောငခောနေသဖင့ ရိပပီးကာစ လား ဖယောငးနဲ့ ပဲ ထရိမန့ လုပထားသလား သူမသိပေမဲ့ ရကလို့ တော့ အလနကောငးနေပေသည။ သန့ဇောလငး ၏ အတေ့အကုံ မားလသော လာထိပက မသီတာ စောကစေ့လေးကို ထိုးမ လိုကတော့ မသီတာ ခမာ တအိအိ ဖင့ ဖငကီးကို ကော့ကော့ပေးကာ လူးလန့ နေရာလေသည။ စိတထဲမာတော့ ငါ့နယ ရကလိုကတာ ဒီလောက လူးလန့ နေမတော့ ဇောဇော က ငါနိုးနေတာ သိတော့မာပေါ့။ ဟု အစကတညးက မဖစနိုငသည့ ကိုမင့အောင အိုငဒီယာကို တေးတောနေမိလေသည။

မသီတာ စောကဖုတပေါမာ ပါးစပအပ၍ ကောငးကောငး လာကေးနေရငးမ သန့ဇောလငး လကတေက မသီတာ ကိုယအထကပိုငးကို နယခဲ့ကာ မသီတာ အကx{103E}ကို မောငထဲ စမးရငးခတနေလေသည။ ကယသီးတေ ပုတသားတော့ ဘရာဇီယာ မဝတထားသည့ မသီတာ နို့ကီးမား မာ သန့ဇောလငး လကဖဝါး နစဖကအောက တဖကတလုံးစီ ရောကရိကာ ပတသတ ဆုပနယပေးသည့ဒဏကို အကီးအကယခံနေရ ရာလေသည။ သူ့ မတကလေး ၏ သူမ စောကပတကို ရကကာ သူမ နို့တေကို ဆုပနယပေးခငး ခံနေရသူ မသီတာ အဖို့တော့ လောလောဆယ ကိုမင့အောင မာကားထားခဲ့တာတေ ခေါငးထဲက ဘယကို လင့စငသားပီလညး မသိတော့ခေ။ သူမ လကတေက အလိုလို သန့ဇောလငး ခေါငးက ဆံပငတေကို ဆုပကို ဆဲရင သူမ စောကဖုတဖင့ သန့ဇောလငး ပါးစပကို အတငးဖိပတပေးနေမိတော့သည။

မသီတာ စောကဖုတကီးကို ရကရတာ အားရသားမ သန့ဇောလငးက မကနာကို ကလိုကကာ မသီတာ ကိုယပေါကို တားတားတကလာတော့သည။ မသီတာ နံဘေး တဖကတခကမာ တတောငထောကပီး မကနာနေရာကို မနးကာ နမးဖို့ ကိုးစားလေသည။ မသီတာက လညး သန့ဇောလငး သူမ ကိုယပေါ တားတားတကလာသညကို သိသည။ သူမ နို့ကီးတေ နင့ သန့ဇောလငး ရငဘတတို့ ဖိပတမိသားပီး သူမ မကနာနားတင သူမ စောကဖုတနံသငးသငးကို ရလိုကသည။ သန့ဇောလငး သူမ ကို ကစဆငပေးဖို့ ကီးစား လာသညထငသဖင့ ရကကာ မကနာကို ဘေးဖကလည့လိုကသည။ သန့ဇောလငး နာခေါငးကီးက သူမ ပါးပငပေါကို တိုကရိုကကလာကာ ရတကနဲ နမးလိုကတာ ခံလိုကရသည။ သန့ဇောလငးမာ မသီတာ ပါးပငမ သနပခါးနံ့ မေးမေးလေးကို ရုူလိုကရသဖင့ အမောပေသားသလို ဖစသားသည။ ယခု သူ့နာခေါငးကီးက မသီတာ ပါးပငကို ဖိကပမိနေပီမို့ မသီတာ ပါးစပ ဘယနားမာ ရိနေပီ ဆိုတာကိုညးသူသိပီ။ ညာဘကတတောငကို အိပယာပေါတင ထောကရငးက သူ့ ဘယဖကလကဖင့ မသီတာ မေးစေ့လေးကို ကိုငဆဲလိုကရငး မသီတာ နူတခမးကို သူ့နူတခမးအစုံဖင့ ဖိကပလိုကလေသည။ မသီတာက သားမားကို စေ့ကာ နူတခမးမားကိုလညး တငးတငးပေးစေ့ထားလေသည။ သန့ဇောလငးက မသီတာ ၏ စေ့ထားသော နူတခမးဖူးဖူးလေး ကို ငုံခဲကာ သကားလုံး စုပသလို အရငစုပလိုကသည။ ပီးမ သူ့လာကီးကို မသီတာ နူတခမးနစလာကားထဲ ရအောင ထိုးထည့လေသည။ သူ့လာက မသီတာ နူတခမးကားမ ဝငသားသောလညး မသီတာ က သားတေကို စေ့ထားသဖင့ သူ့လာထိပကလေးဖင့ မသီတာ သား မား သားဖုံးလေးမားကို လောကတို့ ကစားနေလေသည။ နောက ရုတတရက သူ့လကခောငးထိပကလေး နစဖကဖင့ မသီတာ နာခေါငးကို အသာညစပေးလိုကရာ နဂိုထဲက အသကရူမဝတဝ ဖစနေသော မသီတာ တယောက ရုတတရက ပါးစပဟ ကာ အသကရုမိတော့သည။ ထိုအခိန သူမ ပါးစပထဲသို့ သန့ဇောလငး လာကီး တိုးဝငလာတော့သည။ မသီတာမာ အခုမ သားစေ့လိုကလင သန့ဇောလငး လာကို ကိုကမိမညစိုး သဖင့ ပါးစပလေးကို အသာဟပေးထားရတော့သည။ သန့ဇောလငး လာက အငိမမနေ သူမ လာကလေးကို လာပီး ထိုးဆ နေပနရာ မသီတာက သူမ လာကလေးဖင့ ပနတနးထုတလေသည။ ထိုအခါ သန့ဇောလငးက သူမ လာကလေးကို ဖမး စုပလိုကရာ မသီတာ ခမာ ကကသညး ကလေးမားပငထ သားရသည။ ကိုမင့အောင နင့ သူမ တို့ နူတခမးခငး စုပနမးဖူးသောလညး ထိုကဲ့သို့တော့ လာခငး ပတသတစုပယူခငး မခံရဘူးသေးခေ။ ကာမ ဆနမား လညး တကနေခိနမို့ သူမ သတိမထားမိ ခငမာပင သန့ဇောလငး နင့ သူမ တို့ လာခငးပတ ကာ သူ့လာ ကိုယ့လာ အငမးမရ စုပနေမးနေကလေပီ။

သန့ဇောလငးက ပါးစပက စုပနမးနေစဉမာ ပင သူ့ကိုယလုံးကို အနေအထားပငပီးသူ၏ မာတောငနေသော လီးကီးကို မသီတာ ပေါငခဆုံကားသို့ မနးကာ စမးထိုးကည့လိုကသည။ မသီတာ စောကဖုတကီးမာ အမေးအမင မရိ ပောငခောနေကာ စောကရညမား လညးရဲ၊ သန့ဇောလငး သားရညမားနင့ ပူးပေါငးကာ ခောခတနေသဖင့ လီးထိပဖူးက စောကဖုတအကဲခောငးတလောက ရော သားပီး စောကစေ့ ကို ဖိထိုးမိလေသည။

‘အန့”

မသီတာ ပါးစပမ အသံထကသားရသည။ သန့ဇောလငးက ဖငကို အသာကကာ လီးကီးကို အနအေထားပင၍ ဖိထိုးလိုကရာ မသီတာ စောကဖုတထဲသို့ ဆိုကဆိုကမိုကမိုက တိုးဝငသားတော့သည။ မိမိယောကား ကလဲပီး တခား ယောကား အတေ့အကုံ မရိရာသော မသီတာ အဖို့ သန့ဇောလငး လီးကီး သူမ စောကဖုတထဲ တိုးဝငလာသညမာ ကကသညး တဖငးဖငး ထအောငပင ခံစားလိုကရလသေည။ သူမ လကသညး တကေ သန့ဇောလငး ကောပငကို ကုတခစတယဖကလာရလသေည။ သန့ဇောလငးက သူ့လီးကီးကို ဖညးဖညးခငး ဇိမဆဲကာ တရစခငး တရစခငး မသီတာ စောကဖုတထဲကို ထိုးသငးလာရာ မကာခင အဆုံးထိ သို့ ရောကသားပီး သူ့ဆီးခုံ နင့ မသီတာ စောကဖုတတို့ ဖိကပမိသားလတေော့သည။ မသီတာ စောကဖုတ အတငးသားမား မာ နေးပီး စေးစေးလေး နသေဖင့ လီးပေါမ အကောပေါငး မားစာ စိမ့နအေောင ကောငးနလေသေည။ လီးကီးကို အဆုံးထိ သငးထည့ကာ စိမထားပီးမ ဖညးဖညးခငး ပနဆဲထုတလာရာ ကတလတပုတထကာနီး တင မသီတာမာ ရငထဲ ဟာကနဲ ဖစသားပီး သန့ဇောလငး လီးကီး ကတသားမည စိုးသဖင့ သူမဖငကီးကိုလညး ကပေးကာ သန့ဇောလငးကို လညး အတငး ဆဲဖကထားလသေည။ သန့ဇောလငးက လညး မသီတာ စောကဖုတထဲ မ လီးကီးကို ကတထကကာနီးအထိ ဆဲထုတပီး မ အားပငးပငးဖင့ ပနဆောင့ လိုးခလိုကလသေည။ မသီတာတယောက။ အားး ကနဲ အသံထက ငီး မိလသေည။

နောကတော့ သန့ဇောလငးက မသီတာ ဂိုငးအောကကို သူ့လကနစဖကကို လိုကာ မသီတာ ပုခုံး နစဖကကို ဆဲကာ အားကုန ဆောင့ကာ ဆောင့ကာ လိုးတော့သည။ မသီတာလညး ကောငးလနးလသဖင့ သန့ဇောလငးကို ဖကတယကာ သူမ ဖငကီး ကို ကော့ကာ ကော့ကာ အလိုးခံလေတော့သည။

“ဖတ…ဖတ……စတ…ဖတ..”

“အ…အိ…..အီးးး…”

“ဖတ ဖတ.. ဖတ..ဖတ..”

သန့ ဇောလငး မာ တီဝငး ၊ အနတီနီလာ တို့ နင့ အတေ့အကုံတေ အမားကီး ရီလာခဲ့သူမို့ မသီတာ ကို ကိုငထိနးကာ ပုံမနလေး ဆောင့လိုးပေးရငး တတနိုငသလောက မပီးအောင၊ ထိနး လိုးနေလေသည။ မသီတာ ကတော့ မိမိ မတကလေးက ပညာသားပါပါ လိုးနေတာကို ခံကောငးရငး စိတက လညး တအားထနလာတာမို့ မကာခငမာပင ကိုယလုံးလေး တောင့တငးကာ သန့ဇောလငးကို ဖက၍ တခီ ပီးရရာသည။ ပါးစပမ လညး အသံထကကာ ငီးငူနေရာသည။ မသီတာ ကိုယလုံး တောင့တငးပီး သူ့ကို လညး အတငးဖကတယထားခငး ကောင့ သန့ဇောလငး မာ သူ့လီးကီးကို မသီတာ စောကဖုတထဲ စိမထားရငး ခနနားနေလိုကသည။
မသီတာ ၏ စောကဖုတထဲမ အသား နုလေးမားက သူ့လီးကီးကို ဖဖ ဆုပပေးသလို ညစနေတာကို ခံစားနေပီး မသီတာ ငိမကသားမ၊ မသီတာ နားရကလေးကို အသာ ဖဖလေး ကိုကရငး တိုးတိုးလေး၊

“မမ ပီးသားတာလား”

ဟုမေးလိုကသည။ မသီတာမာ စကားမပောရဲသေးသဖင့ ခေါငးလေးကိုသာ ငိမ့ပလိုကပီး နောကမ မောငထဲမာ သူမငရမာ မဟုတဘူးလေဟု တေးမိပီး တိုးတိုးလေး၊

“အငး”

ဟု ဖေလိုကသည။ သန့ဇောလငးက၊

“မမ ပုံစံပောငးရအောင မောကပီး ဖငထောငပေးပါလား”

မသီတာ ရကသလို ဖစသားပီး၊

“အိုကာ ဇောဇော ကလညး ဟိုဟာ ဖစအောင လုပရတာပဲ ဒီတိုငးပဲ လုပလေကာ ၊ ဇောဇော မပီးသေးဘူး မဟုတလား”

“ဟုတပါတယ မမ ရယ ဟိုဟာ ဖစအောင လုပရတာပါပဲ၊ ဒါပေမဲ့ ကနတော ညောငးလို့လေ အာ့တာကောင့ပါ”

အခနး ၈။

မသီတာမာ မငငးဆနနိုငတော့ အဓိက က သန့ဇောလငး သုတရညတေ သူမ သားအိမထဲ ရောကဖို့ ပငမဟုတပါလား၊ အခုတော့ သူမ ကသာ ကာမ အရသာ ကို အဆုံးစန ရောက အရသာ ခံစားလိုက ရပီး သန့ဇောလငးက မပီးသေး၊ သန့ဇောလငး သုတမထကသေး ဆိုတော့ သူတို့ ကိစ က မပတသေးဘူး ဆိုတသဘောပေါကသည။

မသီတာက မောငထဲမာ ပဲ ကိုယလုံးလေးကို လိမ့ကာ မောကလိုကပီးမ ဖငဘူးတောငး ထောငလိုကလေသည။ သန့ဇောလငးက သူမ ဖငအနောကဖကကို သားကာ လကဖင့ ပေါငနစလုံးကားကို စမးလေသည။ စောကရညတေ ဖင့ ပေပနေသော သူမ စောကဖုတကီးကို သူ့လကဖဝါးဖင့ အုပကိုငကာ ပတခေလိုကရာ မသီတာ ခမာ အီးကနဲ ငီးမိလေသည။ သူမ စောကဖုတကီးက ခုနလေးကမ ပီးပီးကာစ မို့ စနးစနးတင့ ဖစနေသညမဟုတလား။ စိတထဲကလညး ဒီကောငလေး မရံမရာ အရညတေနဲ့ ပေပနေတဲ့ဟာကို ဟု တေးနေမိသည။ အို ကောငကလေး အစေ့ကို လာဆနေပနပါပီ ဒုကပါပဲ။ မသီတာ ဖငကီး တရမးရမး ဖစလာရသည။ ကာမ ဆနတေက ပနထခငခင ဖစလာရသည။

သန့ဇောလငးက မသီတာ ပေါငနစလုံးကားမ လကလိုကာ စောကစေ့လေးကို လကထိပဖင့ ဖိပတကစား ပေးနေရငးက မသီတာ ခါး နင့ ကောရိုးလေး တလောကကို သူ့နူတခမးလေးဖင့ နမးလိုက လာဖင့ ရကလိုက လုပပေးနေရာ မသီတာ မာ တန့လိမ တန့လိမဖစနေရလေသည။ မသီတာ စောကဖုတကီးကလညး ပစေ့ပစေ့ဖင့ စောကရညလေးတေ စိမ့နေရပီလေ။

သန့ဇောလငး ကိုယကို ပနမတလိုကပီး လကတဖကက မသီတာ စောကဖုတကို စမးကာ နောကတဖကက သူလီးကို ဆုပကိုငပီး စောကဖုတဝတငတေ့သငးလိုကသည။ ဖငဘူးတောငးထောငနေသော မသီတာ တယောက သူမ စောကဖုတထဲ တနးထိုး ဝငလာသော လီးကီးကောင့ အ ကနဲ ဖစသားရသည။ လီးကီးက သူမ စောကခေါငး နံရံတေကို ပတတနးသားလိုကတာ သူမ ကို အရသာ ကောငကောငးပေးနေလေသည။ သန့ဇောလငး မာ လကတဖကကခါးမ သိုငးဖကကာ ပေါငအရေ့မနေ၍ မသီတာ စောကစေ့လေးကို ပတသတပေးနေရငးက လီးကီးကို စပီး အဝငအထကလုပလေသည။ မသီတာမာ အရသာ နစခုကို တပိုငထဲ ခံစားနေရတော့ မခံနိုငခေ။ ပါးစပမ တအီးအီးအသံထက ငီးရငး ဖငကီးကို ခါရမး ပနကော့ ပေးနေလေသည။ မသီတာ ဖငကီး စကဝိုငးပုံ ရမးနေမုကောင့ သန့ဇောလငး လီးကီးကလညး စောကခေါငးနံရံထဲ ဟိုထိုး ဒီထိုး ဖင့ ဒစဖူး ကို အရသာကောငးမား ပေးနေလေသည။

သန့ဇောလငးမာ လီးကီးကို အဝငအထက ပုံမနလုပနေရာက အရိနရလာတော့ စောကစေ့ပတနေသော လကကို လတကာ မသီတာ၏ ပေါငအရငး တေကို ဆုပကိုငရငး အားရပါးရ ဆောင့လိုးနေပေတော့ရာ မသီတာ ဖငကီး မားနင့ သူ့ပေါငခံ ရိုကခတသည့ တဖတဖတ အသံ က ကယလောငစာ ထကပေါနေတော့သည။ မသီတာ မာလညး ကောငးလနး လ သည့ အလိုးအဆောင့မားကောင့ သူမ ကိုယသူမ ဘာလုပနေမနးကို မေ့နေပီး ဖငကီးကို ကော့ကာကော့ကာ အလိုးခံနေတော့သည။

“အား မမ ကနတောပီးတော့မယ”

“အငးအငး ပီးးးပီးးးးလိုကလေ…..”

မသီတာ အသံတို့မာ လညး ဗလုံးဗဖေး ဖစနေလေပီ။

“ဖတ…ဖတ…ဖတ…ဖတ…ဖုတ…ဖုတ…ဖုတ…”

“အားးးးးးးး”

သန့ဇောလငး လီးထိပ ပူကနဲ ဖင့ သုတရညမား မသီတာ စောကခေါငးထဲသို့ နေးကနဲ နေးကနဲ ခံစားမိလောကအောငပင ပနးထကလာကတော့သည။ မသီတာ မာလညး တပိုငထဲ လိုလို ပီးသားတာကောင့ သူမ စောကခေါငး အတငးသားတေ က ရုံ့ကာ ပကာ ဖင့ သုတရညမားကို စုပယူနေသလို အလိုလို ဖစနေလေတော့သည။

သန့ဇောလငးမာ သူ့လီးကီး မသီတာ စောကဖုတထဲ အဆုံးထိ သငးထားလကက ဆဲမထုတသေးပဲ စိမထားကာ မသီတာ ကောပေါတင မောကရကနားနေလေသည။ မသီတာက သန့ဇောလငး လီးကီး သုတပနးလတတာ ရပသားမ၊

“ဇောဇော ခနဖယအုံး”

ဟုပောသဖင့ သန့ဇောလငးက သူ့လီးကီးကို ဆဲထုတပီး မသီတာဘေးတင ပကလကလဲခလိုကကာ အမောဖေနေတော့သည။ မသီတာက ပကလကပနလနပီး ခေါငးအုံးတလုံးကို ဆဲကာ သူမ ဖငအောကကို ခုလိုကသည။ စောကဖုတထဲမ သန့ဇောလငး သုတရညမား ပနထကမကပဲ သူမ သားအိမထဲသို့ စီးဝငနိုငအောငဖစလေသည။ သန့ဇောလငးက၊

“မမ ကနတော သေးသားပေါကအုံးမယ”

“အေးအေး”

သန့ဇောလငး က အိပခနးတခါးဖင့ကာ မောငထဲ စမးတဝါးဝါးဖင့ နောကဖေးဘကသားလေသည။ တကယတော့လညး အခနးအပငဘကမာက အဲလောကမမောငပေ။ ဝရံတာ အပငဘကထကသည့ တံခါးကို ပိတထားသောလညး အပေါပိုငးမ မနခပမား ရိသဖင့ လမးမ သီတငးကတမီးရောငမားမာ ထိုမနမားမ တဆင့ တိုးဝငလာသဖင့ မုံဝါးဝါးတော့ မငနေရသေးသည။

သန့ဇောလငး သေးပေါက၊ လီးကို ရေဆေး သန့ရငးရေးလုပပီးတော့ ဘိုကဆာလာသည။ မီးဖိုထဲ ဟိုလနဒီလော ဖင့ စားစရာရာလေသည။ ထမငးအိုးထဲမာ ထမငး တဝကလောကကနတာကလဲလို့ တခား ဘာမ စားစရာ မရိခေ။ သို့ဖင့ မီးဖို မီးမားပနပိတပီး မသီတာ ရိရာ အိပခနးဖကသို့ ပနလာခဲ့လေသည။ ကုတငပေါသို့တကကာ မသီတာ ဘေး တကလဲလိုကရငးက၊

“မမ တို့ မာ ဘာမ စားစရာ မကနတော့ဘူးလား၊ ကနတော ဘိုကဆာလာလို့”

ဟု ပောလိုကလေသည။ မသီတာက ၊

“အငး ငါထငသားပဲ မီးဖိုထဲက အိုးခကလနသံကားပါတယလို့၊ အငး ခနလေး ငါလုပပေးမယ”

ဟု ပောလိုကကာ ကုတငပေါမ ဆငးလိုကလေသည။ နောကမ သူမ အောကပိုငးမာ ထမိနမရိတာ သတိရပီး ကမးပေါမာလညး အဝတစလိုလို တကနငးမိသဖင့ စမးလိုကရာ ထမိနဖစနေရာ ကောကယူဝတလိုကလေသည။ သူမ စိတထဲမာ လောလောဆယတော့ ဘာမ မရိတော့၊ ခါတိုငးလညး ဇောဇောက အိမလာပီး ဆာတယဟု ပောလင တခုခု လုပပေးနေကမို့ အမကီး စိတပဲ ရိသည။ နောကဖေးဘက မီးဖိုခောငဖကဝငလိုကကာ မီးမား ဖင့လိုကသည။နောကတော့ ကကဥ သုံးလုံးလောက ကော၊ ငါးခောကဖုတကလေး ထုတ ဆီဆမးလိုကသည။ နောကတော့ ငံပာရည ခကလေးတခုထဲထည့ သခားသီးလေး လီးလိုကသည။ ထိုစဉမာပင ကကဥကောအနံ့ သငးပံ့လသဖင့ မီးဖိုထဲသို့ သန့ဇောလငးတယောက ရောကလာလေသည။

“ဟား မေးလိုကတာ ဘိုကက မနေနိုငတော့ ဘူး ဗာ စားတော့မယ”

“စားပါတော နငစားဖို့ပဲ ငါလုပပေးထားတာ”

“ဟေး အာ့တာကောင့ ငါ့မရီးကို ခစရတာ ပတစပတစ”

သန့ဇောလငး က မသီတာ ကို ဖကကာ ပါးပငကို နမးလိုကသည။ မသီတာမာ ယခု မ သူမ နင့ သန့ဇောလငးတို့ အမောငခနးထဲ လိုးခဲ့ကတာ ပနသတိရပီး မကနာတခုလုံး နီမနးသားသည။

“အို ကာ စားမာ စားစမးပါ”

“သန့ဇောလငးအတက တပနးကန သူမ အတက တပနးကနပငထားသညမို့ နစယောက အတူထိုငစားလိုကကသည။ သန့ဇောလငး မာ စားရငး သောကရငး မသီတာကို တခကတခက အကဲခပသလို ကည့မိသည။ မသီတာကတော့ ခေါငးကို ငုံ့ကာ စားသောကနေလေသည။

စားသောကပီးတော့ မသီတာက ပုဂံမားကို ယူပီး ဆေးကော ကာ သိမးဆညး နေတာကို သန့ဇောလငး တယောက ထိုငကည့နေမိသည။ အတငးခံ တေ ဘာမ မဝတထားလို့ ထမိနအသားပါးပါး အောကမာ ဖငကီးက တုနတုန၊ ဘရာဇီယာ မဝတထားလို့ နို့ကီးတေက ခုနခုန။ ခုန တုနးက ဖငဘူးတောငးထောငတီး လိုကရတာ အဲဒီဖငကီးက ငါ့ပေါငခံ မာ အိနေတာပဲ ဟု တေးရငး လီးက မာလာပနသည။

မသီတာ က သိမးဆညးပီးသားလို့ စိတမလုံသလို ဖစလာလို့ နောကလည့ကည့လိုကတော့ သူ့တကိုယလုံးကို ရမကခိုးဝေဝေ နဲ့ ကည့နေသည့ သန့ဇောလငးကို တေ့ရတော့ ရကသားသည။

“ဟဲ့ ကောငလေး ဘာကည့နေတာ လဲ နာဘူးလေး”

“ဟာ မမ က ကနတော့ကို ကကဥ လာကေးတာကိုးဗ”

ဟု သန့ဇောလငး က ပနနောကလိုကရာ၊ မသီတာ က သန့ဇောလငး နားကို လောကလာပီး ခေါငးကို လမးခေါကလိုကသည။ သန့ဇောလငး က မသီတာ လကကို လမးဆဲ လိုကရာ မသီတာ မာ သန့ဇောလငး ရငခငထဲ သို့ ယိုငကလာလေသည။ သန့ဇောလငး လကတဖကက မသီတာ ခါးလေးကို ဖကထားရငးက နောကတဖကက မသီတာ နို့ တလုံးကို အကx{103E}ပေါ မ ပင အုပကိုငပီး ညစလိုကရာ မသီတာက ထိုလကကို ဖမးဆုပထားပီး၊

“လတကာ ဇောဇော မလုပနဲ့”

ဟု ပောပီး မော့ကည့လိုကရာ သူမ ကို ငုံ့ကည့နေသော သန့ဇောလငးက သူမ နူတခမးလေးကို ငုံစုပကာ နမးလိုကလေသည။ အခနးထဲက မောငထဲမာ တယောကမကနာ တယောက မမငရပဲ နမးစုပခဲ့ဘူးတာမို့ ရုတတရက မေ့ကာ ပနစုပ မိလိုကတာ မသီတာ ၏ အမားပင။ ခုတော့ နောကက သားလေပီ။ သန့ဇောလငး ၏ ကမးကငသော အနမး တေ အောကမာ မသီတာ တယောက နစမောပါသားရလေပီ။ ခနနေလို့ သန့ဇောလငး က နူတခမးခငးခာ လိုကတော့မ မသီတာ တယောက သန့ဇောလငး ရငခငမာ မီကာသူ့လညပငးကို ခိုတဲရငး အသကဝအောင ရူနေရတော့သည။ သန့ဇောလငး လကတေက တော့ မသီတာ နို့ကီးတေကို ဆုပနယ နေပေးနေလေသည။

“ဇောဇောရယ မကောငးဘူးထငတယနော၊ မမ တို့ မောငထဲမာ ပဲ နေကရမာလေ”

“မမ ကလညး အာလိုပဲ ပောကတာပေါ့။ ကနတာကတော့ မမ နဲ့ ကနတောနဲ့ ပရိုကဗိတလေ။ စီးခရကပေါ့”

သန့ဇောလငးက ပောနေရငးက မသီတာ ပေါငခဆုံ ကို လကဖဝါးဖင့ ပင့ကိုငကာ စောကဖုတကီးကို ထမိနပေါမ ပင ပတပေးနေပနရာ မသီတာ တယောက ဒူးတေပင ညတခေခငလောကအောင အားအင ကုနခမးသလို ဖစနေရလေသည။သူမ ရမကဆနတေက လညး ထကလာရပနပါပီ။ သူမ ကိုမငအောင နင့ အိမထောငကကာစ တုနးကလို ပနလညခံစားနေရသည။ အလိုးခံပီးရငး အလိုးခံခငနေတော့တာပဲ။ မသီတာ အသံတိုးတိုးလေးဖင့။

“အခနးထဲ ပနသားရအောင ဇောဇော ရယ”

ဟုအားတငးကာ ပောလိုကရာသည။ သန့ဇောလငးက မသီတာကို ခါးကလေးဖကရငးဖင့ သူမတို့ အိပခနးရိရာသို့ ခေါလာခဲ့ရငး လမးမာ မီးဖိုမီးကို ပိတခဲ့လိုကသည။ နောကတော့ အလငးရောင ဝိုးတဝါး အမောငထဲမာ လမးလောကလာရငး အခနးထဲသို့ ရောကလေသည။ ကုတငရိရာသို့ စမးသားကရငးက မောငထဲမာပင ကုတငပေါသို့ ခငထောငလနရငး တကကသည။ နောကတော့ တယောကနင့ တယောက ရမကထနသော အနမးတေ ဖင့ နူတခမးခငး နမးစုပ လာခငး ပတသတပေးရငးက တယောက အဝတအစား မားကို တယောက ခတပေးကာ ကုတငအောကသို့ ပစခလိုကကလေသည။ မသီတာ နို့ကီးမား က သန့ဇောလငး ရငဘတကို ဖိကပနေပီး မာတောငနေသော နို့သိးခေါငးလေးတေက သန့ဇောလငး ရငဘတကို ပတတိုကနေရာ သန့ဇောလငးမာ ကကသညးတောငထမိလေသည။ သူ့လီးကီးက လညး မသီတာ ပေါငသားမား ကို ပတတိုကရငးက မသီတာ ပေါငခဆုံမ စိုတိုတို စောကဖုတ နူတခမးကို ထိုးမိလေသည။

သန့ဇောလငး ၏လီးမာမာ နေးနေးကီးက သူမ ပေါငတငးသားတေကို ပတနေပီး လီးထိပက သူမ စောကပတ အကဲကောငးကို လာထိုးခဲတော့ မသီတာ ပါးစပမ အိ ကနဲ အသံထကမိလေသည။ သန့ဇောလငး လိုး၍လယအောင သူမ ပေါငနစလုံး ကို ကားပေးလိုကပီး သန့ဇောလငး ပေါငတေကို သူမ ဖနောင့ ဖင့ ပနခိနတယထားလိုကလေသည။ သန့ဇောလငး လီးကီးက မသီတာ စောကဖုတထဲ ဖညးဖညးခငး တိုးဝငသားရာ နစယောကစလုံး အကောတေ စိမ့နေအောင ခံစားလိုကရလေသည။

“မမ ကောငးလားဟင”

သန့ဇောလငး ကလီးကီးကို မသီတာ အဖုတထဲ အဆုံးထိ သငးစိမထားရငးက မသီတာ နား နားကပကာ တိုးတိုးလေးမေးလိုကသည။ မသီတာက သန့ဇောလငး လကမောငးကို ဆဲဆိပလိုကရငး၊

“ဟေး တို့ တေ တယောကနဲ့ တယောက စကားမပောရဘူးလို့ နင့ကိုကီး ပောထားတယလေ၊ ဘယလို ဖစနေတာတုနး”

“ဟာ မမ ကလညး ကနတောတို့ နစယောကထဲ သိတဲ့ ကိစကို ဘယသူ့ သားပောမာ မို့လို့လဲ”

“အိုကာ မမ က ကိုကို့ ကို သစာဖေါကသလို ခံစားနေရတယက၊ ကိုကို ကမမ ကို ခစလနးလို့ သူ့ခမာ ကံ ရတာပါ၊ မမ တို့ လညး ဒီည က နောကဆုံးပါပဲ နောကလုပစာ မလိုတော့ဘူးလေ”

“မမ ကလညး ဒီတခေါကနဲ့ ဘိုကမကီးရင နောကတခါလညး အဲလိုပဲ ခိနးလိုးရအုံးမာပေါ့ဗ”

“ဟယ ပါးစပကမးလိုကတာ တောပီ သား ကိုကို နဲ့ တိုငပောမယ နင စညးကမးဖေါကတယလို့၊ ငါ ဒီတခါ ကိုယဝန မရရငလညး ဒိပငလူ နဲ့ ခိနးပေးလို့ ကိုကို့ ညီနဲ့ မလုပတော့ဘူးလို့ ပောလိုကမယ ဟန့”

မသီတာ တကယပောမယ မဟုတမနး သန့ဇောလငး သိပါသည။ သို့သောလညး သူ့အကံ နင့ သူမို့၊ မသီတာ ကို စပီး ဖညးဖညးခငး လိုးပေးရငးက၊

“မလုပပါနဲ့ မမ ရယ ကိုကို့ ကို မပောပါနဲ့၊ နောကတခါလညး ကနတော့ကို ပဲ ခေါပါ”

ဟု ပောလေရာ မသီတာက၊

“အာ့ဆို စကားရညမနေနဲ့တော့ ခလေးရအောငပဲ မနမနလုပပေးတော့”

ဟု ပောလေသည။ သန့ဇောလငးက မသီတာကို အရိနပငးပငးလေး ဖင့ အခက ၂ဝခန့ ဆောင့အပီးတင မသီတာမာ တဟငးဟငး ငီးငူရငး အရိနတကလာလေသည။ သန့ဇောလငး က လီးကို အောကကနေ ပင့ကောလိုးသည့ ပုံစံဆောင့လိုးနေခငးကောင့ မသီတာ မာ ကုတငခေါငးရငး နံရံ နင့ခေါငးထိကပသညအထိ ရောကသားရသည။ သန့ဇောလငးက သူလကတဖကဖင့ မောငထဲမာ စမးရငး ကုတငခေါငးရငး တနးလနးကနေသည့ မီးခလုပကို နိပဖင့လိုကရာ အခနးမ နစပေမီးခောငးလေး အလငးရောငက ဖာကနဲ လငးထိနသားလေသည။ မသီတာက၊

“အို ဇောဇော ဘာလုပတာလဲ ကာ မီးဘာလို့ ဖင့ရတာလဲ”

ဟုပောရငး သူမ လကတေဖင့ အိပယာပေါမ စောငဘာညာ တေ့မလားလိုကစမးလေသည။

“ကနတော့တတောငမာ ဘာကီးခုနေတာလဲလို့ပါ မမ ကလညး ဒီအခေအနေရောကနေမ တော့ တယောကနဲ့ တယောက ရကစရာလိုသေးလို့လား၊”

“ဟင့အငး မသိဘူးကာ ရကတာက တော့ ရကတာပဲ”

သန့ဇောလငးက တော့ သဘောကနေသည။ မသီတာ ၏ ကိုယလုံးတီးအလကို ကောငးကောငးမငနေရရုံမက သူ့လီးကီးကလညး စောကဖုတထဲ အဆုံးထိ ဝငနေပီ မဟုတလား၊ ခတတညတညဖင့ မီးကို ပနမပိတတော့ပဲ၊ သူ့လီးကီးကို ဆဲထုတကာ ပနဆောင့ခလိုကရငးက အရိနယူကာ ဆောင့လိုးနေလေတော့သည။ မသီတာလညး ရကသညက ပိုပီးကာမ စိတကို ကစေသညလားမသိ၊ အံကလေး ကိတကာ အောကက ပနကော့ပေးနေရငး သူမ ပေါငလုံးကီးမားဖင့ သန့ဇောလငးကို တယ ညပထားလေရာ မသီတာ ပီးတော့မယမနးသိသော သန့ဇောလငးက ဆောင့လိုးသည့အရိနကို မင့တငလိုကလေသည။3

အခနး ၉။

“အ အားးးးး အီး…”

မသီတာ ပီးသားပီ။ စောကဖုတထဲ မာ ကငတကသားပီး တကိုယလုံး အကောဆဲသလိုပင တန့ကနဲ တန့ကနဲ ဖစကာ သန့ဇောလငးကိုလညး အတငးဖကထားပီး သူမ စောကခေါငးထဲမာ လီးကီးကို အတငး ဖစညစထားမိလေသည။ သန့ဇောလငး က တခကနစခကဆောင့ပေးလိုကပီး အလိုကသသိ လီးကီးကို အဖုတထဲ စိမကာ မသီတာကို ဖကပေးထားလေသည။ မသီတာ နို့ကီးမားမာ သူ့ရငဘတတင ဖိကပနေပီး သူ့လကဖဝါးတေက မသီတာ ကောလေးကို ပတသတပေးနေလေသည။

ခနနေတော့ မသီတာ ကိုယလေး ပော့ခေသား သည။ မသီတာ နဖူးလေးကို အသာနမးလိုကပီးတော့၊ သန့ဇောလငးက၊

“ကောငးလား မမ”

ဟု မေးလိုကသည။ မသီတာ က ဒီတခါတော့ ခေါငးကလေး ငိမ့ပလိုကသည။ ဒီအခေ အနေ ရောကမ တော့ လိမနေစရာလိုတော့မလား၊ ပီးကာနီးတုနးက သူမ ကိုယတိုင မပီဝိုးဝါး အသံတေထကပီး သန့ဇောလငးကို တယဖက ကုတခစ ခဲ့သည မဟုတဘူးလား။ ဒီည အဖို သူမ သုံးခီ တောငပီး ပီးသားပီမို့ အားလညးရ စိတလညးကေနပ ခဲ့ရပီ။ ထို့ကောင့လညး သူမ ခေါငးကို သန့ဇောလငး ရငခငထဲ တိုးဝင မီထားရငး သနဇောဝငး ခါးကို ဖကထားလိုကလေသည။ သို့သောလညး သန့ဇောလငး လီးကီးမာ သူမ စောကဖုတလေးထဲ မာမာ ကီးဖင့ အဆုံးထိ နစဝငနေသညမို့ သန့ဇောလငးကို၊

“ဇောဇော မပီးသေးဘူး မဟုတလား၊ ပီးအောငလုပလိုကလေ၊ နို့မို့ ဘလူးဘော ဖစနေအုံးမယ”

“အငး မမ ဒီပုံ အတိုငး ဆိုရငတော့ ပီးဖို့ မလယဘူးထငတယ မမ ကူမ ရမယ”

“ဟင ဘယလို ကူရမာလဲ”

“မမ စုပပေးပါလား ဟင၊ အဲလိုမ ပဲ ပီးမယထငတယ”

မသီတာ ခန တော့ တေသားသည။ အငး ဒီအဆင့ရောကနေမတော့လညး ဘာထူးတော့မာလဲဟုတေးရငးက ၊

“အငး ဒါဆိုရင လညး ရေသားဆေးလိုက မမ လုပပေးမယ”

“မမ ကဘာလုပပေးမာလဲလို့”

“ဟယ စုပပေးမယလို့ ပောတာဟေ့၊ အဲလောကတောင ကားခငနေအုံး သားသား ငါ စိတမပောငးသားခင”

………………………………..

ကိုမင့အောင မနကအိမပနရောကတော့ သန့ဇောလငး မရိတော့ခေ။ မသီတာ မာအဝတအစား အပည့အစုံ နင့ အိပမောကလကရိလေသည။ ကိုမင့အောငက မသီတာ ကောငးကောငးအိပပောပီး အိပရေးဝစေရန အိမထဲမာ ခေဖားထောက သား၊ ပီး အသံကို လုံနိုငသလောက လုံအောင လုပရားလေသည။ ရေမိုးခိုးပီး ညက လညး ကောငကောငး အိပမပောခဲ့သဖင့ သန့ဇောလငး အတက အိပဖို့ လုပပေးထားသည့အ ခနးပိုလေးထဲ ဝငလဲရအောင ဝငလာခဲ့လေသည။ သန့ဇောလငး အိပယာပေါမာ ပနေသည့ စောငလေးကို အသာဖန့ခုံလိုကရငး လဲလောငးလိုကရာ အိပပောသားလေသည။

“ကိုကို ..ကိုကို..”

မသီတာ အသံကောင့ ကိုမင့အောင နိုးလာလေသည။ သူ့ကို ငုံ့ကည့နေသော မသီတာ ၏ သနပခါး ပါးကကကားနင့ မကနာလေးကို တေ့လိုကရလေသည။ သူ့နဖူးလေးကို နေကောငးရဲ့လားဟု လာစမးလိုကသော လကဖဝါးလေးက အေးစကနေသဖင့ ခုလေးတင ရေခိုးထားကောငး သိလိုကရသည။

“အော ခစလေး နိုးပီလား”

“အငးလေ ရေတောငခိုးပီးသားပီ။ ကိုကိုရောကနေမနးမ မသိတာ၊ ခု ဒီအခနးက အိပယာသိမးမလို့ ဝငလာတော့ ကိုကို အိပနေတာ တေ့ရတာ၊ ဘယအခိနက ပနရောကနေတာလဲ”

“မနကကလေ၊ ကိုကို ပနရောကတော့ ခစလေး ကောငးကောငး အိပမောကနေတာ တေ့လို့ အိပရေးဝဝ အိပပါစေလေဆိုပီး ကိုကို ဒီမာ လာလဲလိုကတာ အိပပောသားတယ တုံးကနဲပဲ”

“အငး ကောငးတယ၊ ညက ကိုကို ကောငးကောငးမအိပရဘူးနဲ့တူတယ”

“အငး အိပယာအပောငးအလဲမို့ပါ။ဒါနဲ့ ခစလေး ကိစရော အဆငပေလား”

“အငး ပေတယ ကိုကို ၊ ဒါပေမဲ့ အသေးစိတမမေးနဲ့တော့ ခစလေး ရကတယ။ ကိုကို့ကိုလညး မကနာပူတယ၊ မပောကေးနော ကိုကို မမ”

“အငးပါ ခစလေး ရယ၊ ခစလေး သဘောပါပဲ၊ ဒါပေမဲ့ ကိုကို့ ညီလေးကိုလညးကည့ပါအုံး”

မသီတာ မကနာက ဘာဆိုလိုတာလဲတေး နေပုံကို ရိပမိသဖင့ ကိုမင့အောင က ရီလိုကပီး သူ့ပုဆိုးကို ဆဲခတပလိုကကာ။

“ဒီညီလေးကို ပောတာ လေ ခစလေး”

ဟုပောလိုကသည။ ကိုမင့အောင လီးကီးမာ အလံတိုငကီးအလား တနးဖောင့ကာ မတထောငနေလေသည။ မသီတာက ခစကနဲ ရီလိုကရငး၊

“အော သနားပါတယ၊ အို့အို့ ကောငလေး ၊ ခစလေး ပုစုပေးရမာပေါ့”

ဟု ပောရငး လီးကီးကို သူမ လကဖဝါးလေးဖင့ ဆုပကိုငရငး က နူတခမးလေးဖင့ ငုံ့နမးလိုကလေသည။ နောကတော့ နူတခမးလေး ဟကာ ဒစဖူးကီးကို ငုံစုပလိုကသည။ ကိုမင့အောင မာ တညလုံး အောငးထားရသည့ ကာမ ရမကမားကောင့ အီးကနဲ အောငီးမိလောကအောင အရသာတေ့သားရသည။ မသီတာ ၏ နေးထေး စိုစတသော လာကလေးနင့ စုပအားတို့ ကောင့ ခနလေး ဖင့ ပီးခင သားရသဖင့ မသီတာ ခေါငးကို လကနစဖကဖင့ အသာ ထိနးကိုငကာ ရပခိုငးလိုကပီး၊

“အိုး နေအုံး ခစလေး ကိုကို ပီးခငနေပီ ခစလေးပါးစပထဲ မပီးခငသေးဘူးလာ ကိုကို့ ပေါတကစီးပေး”

မသီတာလညး ထမိနကို ကငးလုံးခတခလိုကပီး ကိုမင့အောင ကိုယပေါသို့ ခတကလိုကလေသည။ ကိုမင့အောင ၏ မတတတထောငနေသော လီးကီးကို သူမ စောကဖုတဝတင တေ့ကာ ဖညးဖညးခငး ထိုငခလိုကသည။

“အီးးးးးးးးးးးးးး ”

ဒီတခါ အီး ဖစရသူကတော့ မသီတာ။ ညတုနး က မတတောမောင လူပိုကီး သန့ဇောလငး ဖဲကောငးကောငး နဲ့ လိုးသားလိုကတာ ဘယနစခီမနးကို မသိ သူမ ပီးခဲ့ရတာ။ ဒါတောင လီးလညး စုပပေးလိုကရသေးသည။ သူမ နင့ သန့ဇောလငးလို့ နစယောကစလုံး မလုပရားနိုငလောကအောင ပငပနးသားတော့ မနက အာရုံတကနေပီ။ နင့အကို ပနလာတော့မယ သားတော့ ဆိုမ ဟုတကဲ့ မမ ဟုဆိုသည။ နင ငါ့ ကို တခါပဲ လုပပီး ဟိုအခနးလေး ထဲ သားအိပနေတယလို့ ပောနော ဆိုတော့ ဟုတကဲ့ပါ မမ ကလညး ဆိုကာ မသားခင ကစပေးပီး မ ထကသားတာ။ သန့ဇောလငး ထကသား ပီး အိမရေ့ တံခါးလိုကပိတပီး ပနဝငလာမ သတိရပီး သန့ဇောလငး အိပဖို့ ပေးထားတဲ့ အခနးထဲဝငပီး အိပယာခငးကို နညးနညးဖထားလိုကရသည။ ပီးတော့ သူမ ကိုယတိုငပင မဟနနိုငတော့ အိပယာပေါ ခေါငးခလိုကတာ နင့ တုနးကနဲ အိပပောသားတာ ဖစသည။ အခု တော့ အိပရေးဝဝ အိပလိုကရလို့ အားလေး ပနပည့လာသည။ သူ့ယောကား လီးကီးတောင နေတော့ သနားသားပီး ကုံးစုပပေးမိသည။ စုပနေရငးနင့ အတေးထဲမာ ငါ ဒီတနေ့ထဲ မာ ညီအကို နစယောကလီးကို စုပဘူးသားတာပါလားဟု တေးမိကာ စောကရညလေး စို လာခဲ့သည။ သို့သောလညး တကယတနး လီးကီးဝငလာတော့ တညလုံး ဟိုကောငလေး အားကုန ဆောင့လိုးထားသဖင့ စောကဖုတက အရမးကို စနးစနးတင့နေသည။ လီးကီးဝငလာတော့ ကငကနဲ တောငဖစသားရသည။ ထို့ကောင့ အသံထကကာ ငီးမိရငး က အသကအောင့ပီး ဖညးဖညးခငး ထိုငခလိုကရသည။

လီးကီး သူမ စောကဖုတထဲ အဆုံးထိ အောင ဝငသားမ စောကဖုတထဲ အသားကသားအောင အသာငိမနေလိုကရသည။ နောကနညးနညးလေး ခံနိုငရညရိမ အသာကကာ ကကာ နစလကမ သုံးလကမ လောက ကက ပီး ပနထိုငခပေးသည။ ကိုမင့အောငလညး ဘယလောကတောင ညက အောင့ထားရသည မသိ ဆယခါ ဆယ့ငါးခါလောက အဝငအထကလုပပီးတာနင့ လရညတေ စောကဖုတထဲ ပနးထုတလိုကတော့သည။ မသီတာ စောကဖုတထဲ လရညတေ နေးကနဲ ပနးဝငလာတော့ မသီတာလညး နာကငတာလေး တေ သကသာ သားတော့သည။ သူမ ကိုယကို ကိုမင့အောင ကိုယပေါမာ မောကခလိုကရငး နားနေလိုကတော့သည။

“ခစလေး ဟိုကိစ အောငမငမယထငသလား”

ကိုမင့အောငက တယောကအိပကုတငကဉးကဉးကလေးထဲ သူရငခငမာ တိုးဝငပီး နားနေသော မသီတာကို ပေ့ဖကထားရငးက ကငကငနာနာ မေးလိုကသည။ မသီတာကလညး သူမ ပါးကို ကိုမင့အောင ရငဘတပေါအပကာ လကကလေးတေဖင့ ကိုမင့အောင ကို ဖကတယထားရငးက၊

“ထငတာပဲ ကိုကို၊ အခု ရကပိုငးက ခစလေး မမိုးဥကေတဲ့ ရကပိုငးဆိုတော့ အဆငပေမယထငတာပဲ၊ လာမဲ့ ရာသီပေါခိန မလာခဲ့ရငတော့ ဆီးစစကည့ရမာပေါ့”

“ခစလေး ကို စပစုတာ မဟုတဘူးနော၊ နောကပီး ဇောဇော ကလညး တခားတစိမးလူ မဟုတပါဘူး။ ကိုကို တို့ ကလေး ကိစပဲ အောငမငစေခငလို့ပါ”

“အငးပါ သိပါတယ ကိုကို ရဲ့ ဘာမေးခငလို့လဲ”

ကိုမင့အောငမာ မကနာကို ပုံမနဖစအောင ထိနးထားသောလညး လညခောငးကပသားသဖင့ တခက ခောငးဟန့ လိုကရသေးသည။

“အ ဟင့ အတ..အငး ဟိုလေ ညတုနး က ဇောဇော က ဘယနစခါ လာလဲ ခစလေးဆီကို”

“တခါပဲ လေ ကိုကို ပီးတော့ သူလညး သူ့အခနးသူပနအိပတာပဲ၊ ခစလေး လဲ ဖငအောက ခေါငးအုံးခု ထားလိုကတယ”

မသီတာ စိတထဲမာတော့ လိမလိုကရသညကို စိတမကောငးသောလညး ကိုကို နညးနညးသိလေ သူ့အတက စိတခံစားမု သကသာ လေဖစမာပါဟု ဖေသိမ့လိုကရလေသည။ကိုမင့အောငကတော့၊

“ဟာ ခစလေး ကလညး ကာ လုပမ တော့ ထိထိ ရောကရောကလုပမ ပေါ့ ကာ တောကာ တလလောကစောင့ရပီးမ အဆငမပေဘူးဆို နောကတခါ ထပပောရအုံးမယ၊ ညီလေး ကလညး မကာခင မငလာဆောငတော့မာလေ၊ ခုလို အလုပအားတဲ့ အခိန နဲ့ မမိုးဥ ကေခိနနဲ့ ကိုကတုံးလေး အောငမငသားအောင လုပလိုကတာ မဟုတဘူး”

“ဖစမာ ပါ ကိုကို ရဲ့ စိတထဲ သိပမထားပါနဲ့ အဆငပေသားမယလို့ ခစလေးထငတာပဲ”

“ဒီလို လုပကာ ခစလေး ခုမ စနေပဲ ရိသေးတာ ဒီည ပါ ထပလာခိုငးလိုကမယ၊ ညီလေး အဆငပေလားလို့ မေးကည့လိုကမယ၊”

“ကိုကို ကလညး ကာ ဖောဇော့ကို အားနာစရာကီး၊ လူပို လေး တယောကသူ့ဘာသာ လတလတလပလပ သီတငးကတလညပါစေလား၊ အဆငပေသာမာပါ ခစလေးကိစက”

“အာ ခစလေးက လညး လုပမဲ့ လုပမ တော့ မစတမပတ မလုပပါနဲ့ကာ တောကာ တလတခါ ပနပန ခိနးနေရမယ၊သူ့မာလညး မငလာဆောငရတော့မာ၊ နောကပီးတော့ ပောရအုံးမယ၊ ခစလေးလို ခောခောတောင့တောင့ ကီး နဲ့ အိပရမယ ဆိုလို့ကတော့ ဘယကောငက ငငးမာလဲလို့ ခိခိ”

“ဟယ ကိုကိုနော ဘာလဲ ကိုကို့ ကိုရော အဲလို အိပခိုငးရင အိပမာလား ကဲပောစမး”

“ဟာ ကိုကို ကမ မိုးမအောငတာ ဘယသူက အိပခိုငးမာလညး ခစလေးက လညး”

“မိုး အောငရငတော့ အိပမယပေါ့လေ ဟုတလား၊ ဟငး ယောကားတေမားတကယပါပဲ”

“နောကတာပါကာ ခစလေးကလညး၊ ကိုကို က ခစလေးက လဲရင ဖဲနဲ့စကဲပဲ”

“ဘာလုပမလို့ လဲ ဖဲနဲ့ စကဲက ဆနပုတပုတသောကမလို့လား ဟန့”

ကိုမင့အောငမာ သူ့အမု နင့ သူပတနေလေပီ။ တကယတော့ ကိုမင့အောငမာ လူရိုးတယောကဖစလေရာ စိတထဲ ရိတာကို ပောတတ သဖင့ မိနးမ မား၏ မာယာကို သိပနားမလညပေ၊ ထို့ကောင့လညး မသီတာ စိတကောကသားပီ ထငပီး လိုကခော့နေခငးဖစလေသည။ မသီတာက လညး ကိုမင့အောင စိတဖောင့မနးသိ သဖင့ နောကတော့ သနားသားပီး ပနလော့ခလိုကလေသည။

“အငး ပါ ကိုကို ခစလေး က စတာပါ၊ ကိုကို့ အကောငးသိပီးသားပါ။ ကိုကို ကောငးမယ ထငသလိုသာ စီစဉပါတော့”

နေ့ခငးလောကကတော့ ကိုမင့အောင က သန့ဇောလငးကို ဖုံးခေါပီး အကိုးအကောငး ပောလေသည။ သန့ဇောလငးမာ မနက သူ့အခနးပနရောကကတညးက အိပလိုကသညမာ ကိုမင့အောင ဖုံးခေါမ နိုးသဖင့ အား က အတောပင ပည့နေပီ ဖစရာ ညတုနးက မသီတာ နင့ ပဲကမးခဲ့ကတာကို သတိရပီး လီးတောငလာခဲ့ ရသည။ ကိုမင့အောငက ဒီည လညးထပလာဖို့ ပောတော့ အရမးကို ဝမးသာ သားလေသည။ သို့သောလညး မသီတာ ရော အဆငပေလားသူမ ရော သဘောတူရဲ့ လားဘာညာ အာကာ သလကာ လုပမေးလိုကရသေးသည။ ကိုမင့အောင က အဆငပေတယ သူပောထားပီးပီ ဟု ဆိုသဖင့ အာ့ဆိုလညး ကိုကီး အစီအစဉအတိုငးပါပဲ ဟု ပောလိုကလေသည။
အခနး ။

သန့ဇောလငး ဒီတခါတော့ ညနေခောကနာရီလောကထဲ က ရောကနေပီ။ ကိုမင့အောင ထကသားပီ ဆိုတာကို မသီတာ က ဖုံးဆကပောလိုကသညနင့ သူ့ အိမက ထကလာခဲ့သည။ ကိုမင့အောငမား အိမ မလမးမကမး က ကည့နေမလားဟု စိုးရမကာ အိမ ခနးအပငဘကကို အမောငခထားသောလညး အိပခနးထဲမာတော့ မီးဖင့ထားလေသည။

မသီတာ လညးအိပရေးဝထားပီး မနေ့က အစပိုငး ရကတကတကမို့ သေခာ မခံစားလိုကရပဲ နောကပိုငးမ ပင့လငးသားခဲ့ကသညမို့၊ နေ့ခငးဘကက ပနတေးလိုကတိုငး ကကသညးလေးတေ ထပီး စောကရညလေးတေ စိုခဲ့ရသည။ သန့ဇောလငး ရဲ့ ကိုမင့အောင နင့ မတူသော ဆကဆံမု တေ၊ တခါတရံ ကမးကမးတမးတမး လေး ကိုငတယမုလေးတေက မသီတာ အတက အရသာ အသစအဆနးမို့ လညး ဒီတခါ ပနတေ့ ရင အားရပါးရ ခံခငစိတတေက တဖားဖား ထနေခဲ့ရသည။ ကိုမင့အောင ရေ့တင အရမး စိတလုပရားရတာ မပေါလငအောင သာ မကနာကို ခပတညတည ထားနေရသည။

သန့ဇောလငး က ရောကတာ နင့ မသီတာ ရိရာ အခနးထဲ သို့ ဝငလာပီး ညအိပမီး ပာပာလေးသာ ထနးထားသညကို မီးခောငးပောငးထနးပီး လငးထိနစေလေသည။ မသီတာ ကို နူတခမးခငးစုပနမး နူတဆကလိုကပီး၊

“ဒီညတော့ မမ အလကို တဝကီး ကည့ခံစားပီးတော့ လိုးမယဗာ”

ဟု ပောလိုကသည။ မသီတာ မာ အစပိုငး နညးနညးရကသလို ဖစမိသောလညး သန့ဇောလငး ၏ ပင့လငးသော စကားအသုံးအနုံး က သူမ ကို လညး စိတလုပရားစေလေသည။ သန့ဇောလငးက သူမ အဝတအစားတေကို တစမကနခတပစတော့ အိုကာ ဘာညာ ငငးဆန ရငး နောကဆုံးတော့ လိုကလောရလေသည။ မသီတာ ၏ အနညးငယတုတသောလညး ဖောငးစငးနေသည့ ပေါငလုံးကီးမား ကဲကောသီးလုံးနီးပါးလောက ဖံ့ထား သည့ နို့ကီးမားက သန့ဇောလငး လီးကီးကို ဖောငးကနဲ ခကခငးကို မာတောငလာစေခဲ့သည။ သန့ဖောလငး လညး သူ့အဝတအစားတေကို အကုနခတပစပီး ကုတငခေါငးရငးကို ကောမီလက ခေဆငးထိုငကာ မသီတာကို အရငလီးစုပခိုငးလေသည။ မသီတာကလညး တတသမ မတသမ ဖင့ သူ့လီးကီးကို ငုံစုပပေးရာသည။ မသီတာ အဖို့ သူမယောကား မ လဲပီး ဘယယောကား နဲ့ မ မဖေါကပနဘူး၊ အရငကလညး ရီးစားမထားဘူးတော့ သူမ အတကက အထူးအဆနး ရငဖို ဘယရာ ဖစနေလေတော့သည။ သန့ဇောလငးက တော့ မိမိ ခေထောကတေပေါမ ခ လေးဘကကုနးရငး မိမိ လီးကို စုပပေးနေသည့ မရီးဖစသူကို ငုံ့ကည့ရငး က သူမ ဆံပငအုပကီးကို သူ့လကခောငးတေ ဖင့ ထိုးဖ ဆော့ကစားနေလေသည။

မသီတာ မာ မစားကောငးသည့ အသီးကို ယောကား ခင့ပုခကဖင့ စားရသညမို့ စိတလတကိုယလတအားရပါးရ ကို အာရုံခံစားနေလေတော့သည။ သန့ဇောလငး လီးကီးကို ရေခဲခောငးစုပသလို အားရပါးရ စုပပေးရငး သူမ လာကလေး ဖင့လညး ဒစကီးကို ထိုးလိုက ရစပတရကလိုကလုပပေးနေ စဉ သန့ဇောလငး က သူမ လကမောငးတေကို ဆဲယူလိုကပီး သူ့ပေါငပေါမာ ခထိုငစေရငး က မငးစီးခိုငးတော့သည။ အဖုတမာ အရမးရ နေပီး စောကရညတေ ရဲနေသည့ မသီတာမာ ခနလေး ဖင့ ပီးသားတော့သည။ သန့ဇောလငးက မသီတာကို လေးဘကထောကခိုငးပီး ဒေါ့ကီ ဆဲရငးမ သူယူလာသည့ ခောဆီဖင့ မသီတာ ဖငပေါကဝကို လကခောငးမားဖင့ ထိုးထည့ရငး ကစားပေးနေလေသည။ မသီတာ မာ ပထမတော့ ငငးဆနသေးသောလညး သန့ဇောလငး မရမက တောငးဆိုမုကောင့ခင့ပေးလိုကလေသည။ နောကတော့ လကခောငးနစခောငးလောက ဝငထကရတော့မ သန့ဇောလငးက သူ့လီးကို ကနဒနစတကာ ဖငလိုးဖို့ ပငတော့သည။

“ဇောဇောရယ ငါတခါမ အလိုးမခံဖူးဘူး ဖစပါ့မလားဟယ”

“ဖစပါတယ မမ ရဲ့ ခံကည့စမးပါ၊ နောကဆိုရင ကိုမင့အောင ကိုတောင ဖငလိုးဖို့ မမ တောငးအုံးမာ”

နောကဆုံး ပောမရသဖင့ ခင့ပုလိုကလေသည။ သန့ဇောလငးက မသီတာ ဖငလုံးကီး နစလုံးကို ဖဲကာ ခရေပင့ညိုညိုလေးထဲသို့ သူ့လီးကီးကို တဖညးဖညးခငး စိမသားလေရာ မသီတာ မာ အံကိတခံရာလေသည သန့ဇောလငး ခောဆီဖင့ ကလိုငးထားသဖင့ နညးနညးတော့ လော့နေပီမို့ စအိုပေါကလေးက သန့ဇောလငး လီးကီးကို စေးစေးလေးဖင့ အဝငခံလေသည။ နောကတော့ သန့ဇောလငး က မသီတာ ဖငပေါကကို အဝငအထကခပကမးကမလေး ဖင့ဆောင့လေရာ မသီတာ မာ အောရငး ငီးရငးဖင့ အရသာ တေ့လာရတော့သည။

သူတို့ နစယောက ဒီညလညး တညလုံး အစမးကုန လိုးက မုတက စုပကသညမာ မိုးလငးကာနီးအထိ ပငဖစတော့သည။ မသီတာ ကတော့ အတောလိုးနိုငပီး နညးပေါငးစုံ တတသည့ သန့ဇောလငးကို စဲသားလေပီ။ သန့ဇောလငးက နောက ပိုငး သူလိုးခငလင ပေးမလားဆိုတော့ အငးဟု ပောရာလာသည။ မမ အလိုးခံခငလို့ခေါရငလညး မငးလာလိုးပေးရမယဟု ပောလေသည။ သန့ဇောလငးက လညး အိုကေ ဟု ဆိုလိုကလေသည။ နောကတော့ သန့ဇောလငး က ထုံးစံအတိုငး ကစစ ပေး နူတဆကကာ ထကသားလေသည။

သို့သောလညး ထိုည က သူတို့ မသိလိုကသည့ အခကမာ ကိုမင့အောင က အပငသားမညဟု အထာပေးပီး အိမတငး တနေရာ မာ ပုံးနေကာ သူတို့ နစယောက ဆကဆံတာကို ခောငးနေကာငး သူတို့ နစယောက မသိလိုကကခေ။ အိမထဲ မာ နစယောကထညး လတလတလပလပ ဆိုကာ အခနးတံခါးပငမပိတ ပဲ ကဲ နေကသညမို့ အိမတငးတနေရာမာ ပုံးနေသော ကိုမင့ အောငမာ သူတို့ နစယောက လုပနေကတာ ပောနေကတာကို အကုနမငတေ့ ကားနေရလေသည။ ကိုမင့အောင မာ သူတို့ နစယောက ပုလေ ဘာဂာ ပေးခငးမား မာ ကိုယဝနရဖို့ နင့ ဘာမ မဆိုင ပဲ သူတို့ အရသာ အတက သူတို့ လုပနေကသညကို သဘောပေါကသောလညး အဲလောကကတော့ မဆကဆနခင လုပကမာပဲလေဟု တေးရငးခင့လတမိသည။ နောကတော့ သူတောင တခါမ မလုပဖူးသည့ မသီတာ ဖင ကို လိုးသည့အခါကတော့ ဟာ ဒါတော့လနပီဟု တေးမိလေသည။ သူ ကိုယတိုင ခင့ပေးခဲ့သည့ သူ့ညီအရငးဆိုတော့ သူ့အပစပဲလေဟု သာ တေးလိုကမိသည။ နောက သူတို့ နစယောက သူ့ကယရာတင လုပဖို့ ကို ဂတိပေးကတော့ အော မိနးမ နဲ့ ယောကား အတေ့အထိ ဆိုတာ ဘယလိုမ မလနဆနနိုငတဲ့ အရာတေပါလားဟု သဘောပေါကမိလေသည။ တခိနထဲမာပင၊ သူ့ညီ နင့ သူ့မိနးမ တို့ ရမက ပငးပငးဖင့ လိုးနေကတာတေကို ခောငးရငး သူလညး အရမးဖီးတကကာ လီးတောငလာသဖင့ မာစတာဘိတလုပပစလိုကရလေသည။ သူ တခါမ မကုံဖူးသော အရသာ ဖီလငတမိုးကို လညးခံစားလာရလေသည။ အကယ၍ သူ့ညီမဟုတပဲ တခားတစိမးတယောကဆိုရငကော ဆိုတာကို တေးလိုကတာနင့ပင သူ့လီးကီးမာ ခကခငးပနမာလာရလေသည။ သူ့ကိုယသူပင ငါ့ဟာက ဟုတသေးရဲ့လားဟု တေးနေမိသည။

မသီတာ နင့ ညီလေးကိစကို သူ တခိန ကရငတော့ သူတို့ နစယောကစလုံးကို ရငဆိုငပီး ဖင့ပောလိုကရငကောငးမလားဟု တေးနေသည။ လောလောဆယတော့ သူမပောခငသေး၊ သူကိုယတိုငက ရောငပေးမယ ဆိုပီး ခိုးခောငးမိသည ကို အပစရိသလို ခံစားနေရ၍လညးဖစသည။

ထိုနေ့က သူ မသီတာ ကို တအားလုပခငနေသောလညး သူမ တညလုံး သူ့ညီလေး လိုးသမ ဖတဖတကေအောင ခံထားရသညကို သူမငတေ့ခဲ့ရသဖင့သနားကာ မလုပတော့ပဲ၊ နောကတနေ့ ကမ အတိုးကကာ လိုးမိတော့သည။

………….

မသီတာ မာ သန့ဇောလငး နင့ ဒုတိယ ည ဆုံပီးသည့ အခိနမာတော့ သန့ဇောလငး အလိုးအမုတ မားကို စဲသား လေသည။ နောကနေ့ ကိုမင့အောင နင့ လိုးကတော့ ကိုမင့အောင မာ စိတအရမးထ နေပီး သူမ ကို ခပကမးကမးလေး ဆကဆံ သဖင့ အရသာ ကောငးကောငးတေ့ရပနသည။ သို့သောလညး ကိုမင့အောင သူမ ကို ဆကဆံပုံမာ တမိုး ဖစနေသညမို့ စိတထဲတငတော့ သံသယ ဖစမိရပနသည။ သူမ တို့ နပစ လောက တက ဆကခ ကိစကို အားရပါးရ ပောတတ သော ဝါရင့ နပစမ ကီး မား ပောလေ့ရိသည့ ကပကိုး ဆိုသည့ လူစားမားလား ဟု ကိုမင့အောငကို သံသယ ရိလာလေသည။ သူမ ကိုယဝနဆောငဖို့ ဆိုသည့ အကောငးပခက နဲ့မား ကိုမင့အောင က သူ့ညီနင့ လတပေးတာလား၊ သူစိမး ဆိုလင စိတမခရမာ စိုးသဖင့ သူမ ကို သူ့ညီ နင့ အရငလတပေးပီး စမးတာလားဟု သံသယ ဝငလာခဲ့လေသည။

မသီတာ မာ ဒီတခါ ရာသီလာ နောကက ခဲ့သဖင့ ဆီးစစလိုကရာ ကိုယဝနရိနေကောငးသိရသဖင့ လငမယား နစယောကစလုံး ဝမးသာ သားခဲ့ကရသည။ မသီတာ နင့ သန့ဇောလငးမာ အခေအနေ အကောငးကောငး ကောင့ နောကထပ ပနဆုံ ဖို့ အခင့အရေးလညး မရတော့ခေ။ သန့ဇောလငးမာလညး မငဆောငဖို့ ကိစ စိုငးပငးနေသဖင့ အလုပရုတနေတာလညး ပါသည။ မသီတာ ကိုယဝန ရိပီ ဆိုတာ ကားလိုကရတော့ ဝမးနညးဝမးသာဖစရသည။ ဝမးသာတာက မငလာတောင မဆောငရသေး ခလေး အဖေ ဖစပီ ဆိုသည့အသိ။ ဝမးနညးတာက မရီးဖစသူကို တရားဝင ဆောဖို့ လမးဆုံးသားတာကောင့ပင။ မသီတာ ကို သူ တရားမဝင ဆောလို့ ရမညဆိုတာကတော့ သူသိပီးသားပါ။ နောကပီးတော့ တီဝငးတုံးက ဘိုကကီး နင့ လိုးရတာ အရသာ ရိမနး သူသိပီး ဖစသဖင့ မသီတာ ကို ဘိုကနင့ တခါလောက တော့ လိုးခငမိသေးသည။

သန့ဇောလငး အိမထောငပုတော့မညဆိုသဖင့ သူ့မိဘ မားနင့ ဒေါဝငးဝငးသော တို့က မငလာ လကဖဲ့ဆိုတာ ငေကေး လိုတာ စိုကပေးမည တိုကခနးတခု ဝယဆိုသဖင့ ကိုမင့အောငတို့ အပေါထပအလာလေး တခုလညး ရောငးဖို့ ရိနေသဖင့ ဝယလိုကလေသည။ သန့ဇောလငး မငလာ ဆောငအတက လိုအပသမတို့ကို ကိုမင့အောငတို့ လငမယားကပဲ အဖေအမေကဲ့သို့ ကူညီ လုပပေးနေရလေသည။

တနေ့ တော့ မသီတာ အလုပနားရက တင ကိုမင့အောငလညး အလုပသား၊သန့ဇောဦးလညး သူ့အခနးမာရိနေတာကောင့ မသီတာ က သန့ဇောဦးတို့ အခနးလာကာ မငလာ ကုတင အိပယာ တို့ ပငဆငထားသညကို လာကည့လေသည။ တကယက ကုတင နင့ မေ့ယာ က အဆငသင့ ဖစနေပီး အခငး ခငထောင စသညတို့ မာ အောဒါမာထားတုံးဖစသည။ မသီတာ က သန့ဇောဦး တို့ မေ့ယာပေါ တကထိုငပီး တော့ ၊

“အဟိ မာခိုဝငး လေးတော့ နာပီသာ မတတော့ ဒီမေ့ယာကီးနဲ့ကတော့”

ဟု စလေသည။ သန့ဇောဦးလညး မသီတာ ကို ဘိုကနဲ့ ဆောခငနေတုနးမို့၊

“အာ မာခို က မမ လို မ မကိတတာ မေ့ယာထူမ ဖစမာ ဗ။ မမ ဆို မေ့ယာတောင မလိုဘူး အိနေတာ အဟီး”

“သား သေနာလေး ပေါကကရတေ”

“မမ ကနတော့ ကို မငလာမဆောငခငလေး တခါလောကပေးလိုးပါလား”

“ဟယ ဒီမာ ဘိုကကီး တတောငလောကထကနတောကို သူမို့ လုပခငတယိ၊ ကိုကို က တော့ သူ့ကလေး တခုခု ဖစမာစိုးလို့ တဲ့ ထိတောငမထိတော့ဘူး၊ အိပရငတောင ညဘကအိပပောပီး ခထေောကတေ တတောငတနေဲ့ ထိုးမိမာစိုးလို့တဲ့ အောကဆငးအိပတယ”

“အဲဒါတော့ အဲဒါပေါ့ မမ ရဲ့ အခု ဟာက အိပတာမ မဟုတတာ လိုးတာပဲဟာ၊ မမ လညးအရသာရိမာ လောငးရဲတယ”

တကယတော့ မသီတာ မာလညး တဏာစိတတေက ထနေတာဖစသည။ ကိုမင့အောင က ကလေးထိခိုကမာစိုးလို့ မလုပ၊ သူက လညး လုပပေးဖို့ မပောခင၊ သို့အတကကောင့ လကဖင့တောင တခါတလေ ပတပီးအာသာဖေမိသည။ ယခု သန့ဇောလငး တောငးဆိုလာတာက ရေကနအသင့ကာအသင့၊ ဒါပေမဲ့ မိနးမ တို့ မာယာ လေ နညးနညးတော့ မူရအုံးမာပေါ့”

“အို မကောငးပါဘူးကာ တခုခု ဖစသားပါမယ”

“ဘာမ မဖစဘူးမမ၊ မမ သာ ဟိုဟာထဲက တအားမညစနဲ့ အရမးကို ကောငးတာ ခုအခိနက”

“ဟဲ့ လကက ငိမငိမနေပါဟဲ့ ငါ့နို့သီးခေါငးတေက အခုဖောငးတငးနေတာ မခံနိုငဘူး စနးစနးတင့နေတယ”

မသီတာက သူမ နို့တေကို လာအုပကိုငလာတဲ့ သန့ဇောလငး လကတေကို ရိုကထုတလိုကတယ။ သို့ပေမဲ့ သန့ဇောလငးက သူမ ကိုယကို ဖကပီး နူတခမးကို ကစဆငပေးလာတော့ သူမ မငငးမိတော့၊

“အာ့ ဖညးဖညး ကာ ရီုးးးးးးးးးးးးးးး”

မသီတာ ကို ကုတငပေါမာ ကန့လန့ဖတ ဖငကို ကုတငစောငးမာ ထားကာ ပကလကအိပခိုငးပီး ဒူးထောငပေါငကားခိုငးရငးက ကုတငပေးက နေ ရပပီး သန့ဇောဦး လိုးနေလေပီ၊ ဒီတခါ ကိုယဝနဆောင အမိုးသမီးကို လိုးရသညမာ ဒုတိယ အမိုးသမီးပင။ ယခငက တီဝငး၊ ဒါပေမဲ့ ဘိုကက သူမားဘိုက၊ အခုက ကိုယ့မရီး၊ ဘိုကကလညး ကိုယ့ဘိုက၊ ကိုယ့ရငသေးလေး ဆိုတော့ ညာတော့ ညာလိုးသည။ သို့သောလညး စောကဖုတကီးမာ ဖေါငးတငးနေပီး နူးညံ့နေသဖင့ အလနအရသာ ရိလသဖင့ ဆောင့မလိုးမိအောင စိတကို ထိနးထားနေရသည။ ဇိမဖင့ ဖညးဖညးခငး လိုးပေးနေရငးက မသီတာ ပီးသားတာ သိလိုကသဖင့ သူ့ လရညတေကို ပါ ပနးထည့ပီး ပီးပေးလိုကတော့သည။

“ဇောဇော နငတောတောဆိုးတယကာ ဘိုကကီးသညတောင မရောငဘူး၊ မာခို အတကတောင ရငလေးမိသေးတယ အဟငး”

တကယက တော့ မသီတာလညး အရမးကို ခံလို့ကောငးတာပါ။ မာခိုဝငး ကိုတောင စိတထဲက နညးနညးမနာလိုသလို ဖစသားရသည။ ဇောဇောနဲ့ ညတိုငး ဒီကောငမလေး အလိုးခံရတော့မာပါလားဟု စိတထဲ တေးလိုကမိတော့သည။