ငတ်ကြီးကျတဲ့ ဘကြီးလှ

ငတကီးကတဲ့ ဘကီးလ

လနခဲ့သော ၂ နစခန့က ဦးသာလမိနးမ မအုံးရင သားအိမကငဆာရောဂါ နင့ ကယလနခဲ့သည။မအုံးရင မကယလနခငကပင ဦးသာလတို့နင့တဆကတညး ရိနေသော မေကကကိုဝယယူ၍ ၂ ခနး ၃ ခနး မေစိုကအိမတစလုံးဆောကပေးကာ မရငမေ ကိုနေထိုငစေသည။ခံက ပေတစရာပတလညကယဝနး သဖင့ ထိုခံထဲတင သနပခါးပငမား စိုကပိုးထား၏။မရငမေက စိုကပိုးရေးဝါသနာပါသည။ဆယတနး အောငပီးလညးဖစ၏။မေထုနနို့စားနားမ သုံး ကောငလညးရိသည။  ထို့ကောင့ သူတို့ တူဝရီးမာ ဤရာတင စီးပားရေးခောငလညသူမားဖစက၏။အမောအမင ရိသူမား ဖစက၍ အဝီစိတငးတူး ကာ စိုကပိုးရေးကို တိုးခဲ့ကာလုပကိုငကသည။ အနစ ၂ ကောကာပီဖစ၍ မရငမေသည ဤရာသူလုံးလုံးဖစနေပါပီ…. ရာ၏သာရေး နာရေးလုမုရေး ကိစရပမားတင ရေ့တနးမပါဝင၍ တကတကကက လုပဆောငသည။မရငမေက ဦးဆောင၍ အမိုးသမီးဝတအသငးဖဲ့ကာ အဖိတ ဥပုသထကနေ့တိုငး  ရာလညဓမာရုံတင ဝတတကက၏။စုစုပေါငး အမိုးသမီးကီးငယ ၅ ကောခန့ရိ၏။

“….အမ….ပနရောကပီလား…” “…..အေး…..ရောကနေတာကာပလား…” “….ဟုတကဲ့….” ဘကညက ရေနေးကမးသောကရငး ခရမးခဉသီးမား အပည့အမောကထည့ထား သော ထနးခေါကတောငးတစလုံးကို ခေါငးပေါရက၍ ဝငလာသော မရငမေကိုနုတ ဆကလိုကရာ မရငမေကလညး  အလိုကသင့ ပနနုတဆကလိုက၏။ မရငမေက လေကားတကခုံပေါတင ခရမးခဉသီးတောငးကို ခမည့ဟနဖင့ ဒူးနင့ခါးကိုညတ၍ လကနစဖကဖင့ပင့ မပီး အောကသို့ခလိုက သည။ထမီတိုတိုဝတထားသဖင့ တငးရငးစိုပေသော ခေသလုံးသားမား၏ သနစမးမု မို့မောကသောရငသားအစုံ ဝိုကကားသော ပုံသဏာနရိသည့ ကားကား စင့စင့ ငါးငါးဖင့ဖင့ရိလနးလသည့ ပည့ဖိုးတငးအိသော တငသားဆိုငထားထားမား ထိုသို့ ထိုသို့သော အလနအခိုးစားကန သည့ ဣတိယအငါရပမားကို အရောငလကသောမကလုံးတို့ဖင့ ဖတကနဲကည့လိုကမိ၏။မရငမေက ဆံထုံးကို ဖညခရငး ခေါငးခုပုဆိုးဖင့ ယပခတ သလိုလုပကာ အမောဖေနေသည။

ပည့ဖိုးတုတခိုငသော ပေါငတံကီးတေက ထမီကို ထငးဖေါက၍ အလပနေသည့နယ ပေါပေါလငလငရိလသည။ ဘကညမိနးမ တငအိလညးလ ပါသည။အဖုအထစအမို့အမောက အငါရပမားနင့ပည့စုံပီး စဲမကစရာကောငးလပါသည။တငအိ က မရငမေလောက တော့ ဒေါငမကောငး…. သည တော့ ရေဘိုမငးကိုကလုံးကီးပေါကလစတိုငတော့ မဟုတ။ အဲ တငအိက မရငမေထကသာတာက အရယဂုဏ…ငယဂုဏ… တငအိ အသကက အခုမ  ၃ ထဲ ဝငရုံရိသေး၏။ ခကသညက ကားဆိုသောသတဝါသည ကိုယ့မိနးမမညမ ခောမောလပပီး စဲမကစရာ အငါရပတေနင့ပည့စုံပါစေ နေ့ရိသရေ့  ညရိသရေ့ နစပေါငးမားစာ ပေါငးသငးဆကဆံလာသည့အခါ ရိုးအီသားတတပါသည။ အတငးသိ အစငးသိ ကာကာပေါငးလာသောအခါ တစခိနက  ခစခငနစသကစဲမက စရာဟု ထငခဲ့သောအရာတေက အပစအသငဆောငလာပီး အငတငတင ညီးတီးတီးဖစလာတတ၏။ ထို့ကောင့ အာရုံကို အပောငးအလဲဖစစေရန ယခုလို တောင့တောင့ ဖောင့ဖောင့ လုံးကီးပေါကလ မိနးမမားကို ကိလေသာရမကလမးသော အကည့တို့ဖင့ ငမးငမးတက ကည့မိခငးဖစပါသည။ စောစောက အဘဦးသာလပောခဲ့သော ကာမရောဂါဝမးတငးနာက ဘကညကို စဲကပလိုကတော့၏။

လီးရိပလီးငေ့မသမးသော အဖုတကီးကို စိတဖင့ မနးဆကာ ရာဂစိတနယပယကို ကယသလောကကယအောင ဖန့ကကလို ကသည။လပတပက  အကဲခတရုံဖင့ ဦးသာလက ဘကည၏မနောနင့ သဘောကိုရိပမိလိုကသည။ဘကညလိုလူစားသည ကိလေသာအာရုံနင့ ဖမးစားခငးခံရလင  ပတဝနးကငကို မေ့တတပီး အသိတရားဖင့ ပနလညထိနးခုပ နိုငစမးမရိခငးဟု ဦးသာလစိတထဲက မတသားလိုက၏။ မရငမေက အမောဖေပီး  ထမငးဟငးခကပုတရန မီးဖိုခနးပေါ တကသား၏။လုပလီ လုပလဲ့ နိမ့ခီမင့ခီ အဆီခဲတေစုခဲထားသည့ တငဆုံထားထား ကီးက သူ့စိတကို မူဆယ ကလိသားသညဟု ထငမတလိုကမိ၏။ သညတော့မ သူ့လာရငးကိစကို သတိရတော့၏။ဦးသာလက ပုံးတုံ့တုံ့ မကနာထားနင့…………….. “………… အေး…….. ငါ့တူမ အပိုကီးကလညး ကာမရောဂါကို ထကတိုးပားစေတဲ့ ဗိုငးရပစပိုးကီးနော…. အဟဲ…. ဟဲ….ဟဲ…” ဦးသာလ စကားကောင့ ဘကည မကနာမာ အနညးငယရကရိပသမးသားပီး တဟီးဟီးနင့ ရယပလိုကသည။ “…..အဘ….ကုပ….ဟို…ဟို…” ဘကညစကားမဆုံးသေးခငမာပင ဦးသာ လ လကကာပလိုကရငး ……….. “…နေနေ….မောငဘကည… အဘ…သိတယ…” “….မငးငေ…..လိုခငလို့မဟုတလား…” “…..ဟုတကဲ့……..အဘ…”  ဘကညစိတထဲ အံ့သသားတာအမန။သူ့အကံကို ဦးသာလဘယလိုသိနေသလဲ.. ဘကည၏စိတအခေအနေကို ဦးသာလက ရိပမိလိုကသဖင့……….  “…..မအံ့သနဲ့မောင…..မငးရောကလာတဲ့အခိနကို ငါက အငဝိဇာနညးနဲ့တကကည့ လို့သိပီးသား…..မငးမာငေလိုနေတယ…ဒီတစခေါက  အရောငးအဝယကိစမာ မငး အရုံးကီးရုံးခဲ့တယ……တခားနေရာမာ ရစရာမမငတော့ င့ါဆီရောကလာတယ… ကဲ… ဟုတတယ…မဟုတလား….” ဘ ကညတစယောက ဟုတကဲ့ ဟုပငမပောနိုငတော့ဘဲ ပါးစပဟောငးလောငး ကီးဖင့ ဦးသာလကိုပူးပူးကီးကည့လက ကောငအမးအမးကီးဖစသား သည။ ပီးတော့မ ခေါငးကို ခပသကသကငိမ့ကာ “…..ဟုတ….ဟုတကဲ့…အဘ….” ဘကည ဦးသာလကို ယခငကထကပို၍ အထငကီးလေးစားသား၏။

ဓာတတေ ပရမတတေကိုလညး လူပိနးလူနတေနားလညအောင ရငးပတတ…. လောကီဂမီရပညာရပတေကလညးတတ…..အလန အံ့သစရာကောငးတဲ့ ဦးသာလ ပါတကား……… ဦးသာလကို အထငကီးလေးစားစိတဖင့ကည့နေစဉမာပင ဦးသာလ တစယောက သူ့တစထပတိုကပုလေးထဲသို့ ဝငရောကပောကကယသားပါ တော့သည။မရငမေတယောက ထကမားလာလေမလားဟု မီးဖိုခနးဘကဆီ အကည့ရောကသားသည။ “….ရော့…မောငရင လိုခငတာ ၂ သိနးခဲမဟုတလား…” မီးဖိုခနးဘကဆီငေးနေစဉ နောကကောဘကဆီက ပေါလာသော ဦးသာလ စကားသံနင့အတူနစသိနးခဲထောငတနအထုပက သူ့ပေါငပေါဖုတကနဲကလာ၏။ “……အော…ငေပမာဏပါသိနေတဲ့ ဦးသာလပါလား…” ဘကည ကပပစပေါက ဆငးလိုကပီး ဦးသာလခေရငးတငဆောင့ကောင့ထိုငကာ ဦးသုံးကိမကနတော့လိုကတော့၏။ “…အေး…အေး….ဒီတခေါကအဆငပေပါစေကာ…” ဘကည ငေထုပကိုကောကကိုငလိုကပီး ဦးသာလကိုနုတဆကကာ ထကလာခဲ့သည။ အကယ၍သာ ဘကညတစယောက ဤကိစရပတေကို အငဝိဇာ ဗေဒငနညးဖင့ သိရသညမဟုတဘဲ သူ့မိနးမ တငအိကိုယတိုင ဖင့ပောထား၍ သိနေသည ဆိုလင………. အဖိတနေ့ည ဝတတကစဉက တငအိတစယောကဝတအဖဲ့ထဲ မပါဘဲ ဦးသာလထံရောကနေခဲ့သညဆိုလင……………… ထိုနေ့ည သေးသားဆနနီးနောဖလယပဲကီးအဆငပေခောမေ့စာ ပီးဆုံးသားပီးနောက ဦးသာလရငခငထဲမာ ဦးသာလ၏အပေ့အဖကကို ခံယူထားစဉ ငေကေးကိစပောခဲ့သညဆိုလင…………….. ထိုနေ့ည ပနခါနီးတင ဦးသာလက…… “………၂ သိနးခဲဟုတလား…. အေး..အေး….သနဘကခါ ညီးယောကားကို ငါ့ဆီ လတလိုက….” ဟု မာကားလိုကသညဆိုလင……ဘကညတစယောက ဦးသာလထံမ အလယတကူ ငေ ၂ သိနးခဲခေးယူရရိခဲ့သည့အတက အခုလို ပောရငနိုငမညလော………. ဦးသာလကိုလညး အထငကီးလေးစားနိုငပါအုံးမညလော…. သို့သော နစယောကလုံးပုံးနေက၏။ သို့သော……….အဓိပါယခငးကာ မတူပါလေ…….။

အဖိတနေ့ည…………။ ထိုအဖိတနေ့ညကို ဦးသာလမမေ့ပါ……ဒီနေ့ည တငအိလာမည…. ရငမေက အကိုးအကောငးအစုံအလငကို ဦးသာလအား ပောပထားပီးဖစ၏။မရငမေနင့ တငအိတို့ ညိနိုငးကသောစကားထဲတင ငေ ၂ သိနးခဲရမည… ဦးသာလ၏သေးသား ဆနကို လိုကလောဖည့ဆညးပေးရမည။အမားသူငါမရိပမိစေရန ယောကားကို ငေယူလတရမည။မညသူမမရိပမိနိုငသည့ အဖိတနေ့ညကို ရေးရမည။အတိုးငေ ၅ ကပဆိုလင ကပနုနးခံစားခင့ပေးမည။ သို့သော ယောကားကို ငေပို့ခိုငးစဉ ၅ ကပနုနးနင့ပေးအပခိုငးရမည။ ကပနုနးခံစားခင့ကို ဝတတကသည့ညမ ကိုယတိုငသားယူရမည။မရငမေ ဘကက တငပသော အခကအလကမားကို တငအိကိုယတိုငက ကေနပပီးဖစ၍ ထိုအဖိတနေ့ညက တငအိတစယောက ဝတတကဓမာရုံတငရောကရိကောငး လကမတထိုး၍ အသာလစထကခဲ့သည။။ဝတတကခေါငးဆောငက မရငမေမို့ ပဲပီးမီးသေအငိမဖစ၏။ ဝတတကခိန တစနာရီ အသစသငကားပို့ခသညက ၂ နာရီခဲ…. ဤအခိနအတငး ()မိနစစော၍ပနရောကစေရမညဟု မရငမေက အသေအခာ မာ လိုကပီးဖစ၏။တပါတရစ….. ယောဂီထမီအကx{103E}လေးနင့ တငအိတယောက တသေးတမေးလလို့နေပါသည။ အခုတပါတ ကုနရုံးလာသည့အတက ယောကားက စိတညစသညဟု ဆိုကာ အရကခည့တနးသောကနေ၏။မရငမေဆီကရအောင ပောကည့ပါမညဟု ခေးသိပရငး အရကကိုလော့သောကခိုငးထားရ၏။

ဒါတောင ဝတတကလာခါနီး ရမအကီးတစလုံးဝယပေးခဲ့ရသေးသည။တငအိကလညး သူ့အကံနင့သူမို့ ကေနပစာပင အကေးဝယပေးခဲ့ပါသည။ မရငမေ အစီအစဉအတိုငး တိုကနောကဖေးပေါကက ဝငရမညဖစသည။ “….ဒေါက…ဒေါက….ဒေါက..ဒေါက….” မရငမေသငပထားသည့အတိုငး တံခါးခေါကအခကပေးလိုကသည။ မကာခငတံခါးပင့လာ၏။တံခါးဝတင ဦးသာလက ဘောငးဘီပပ…စပကယအကီx{1039}x{1004} လကပတနင့ မားမားကီးရပနေလေသည။ဦးသာလ၏တောင့တငးကံ့ခိုငသော ကိုယနေဟနထားကိုကည့၍ တငအိ ရငတေလိုကဖိုလုပခတသား၏။ လူကီးက အသက ၅ ကော ၆ အတငးဆိုသောလညး ကနးမာ သနစမးလသည။ရငအုပကားကား လကမောငးကကသားကီးတေက ထစဖုတုတ ခိုငလသည။ထို့အတူ ပေါငတံ ခေသလုံးကကသားကီးတေက တငးရငးဖုထစ သနမာလသည။ ဦးသာလက တငအိ ဝငသာအောင ဘေးသို့ဖယပေးလိုကပီး….. “….ဝင…ဝင…..တူမကီး….အထဲကို…” တငအိက ကိုယကိုရို့၍ အတငးသို့ဝငလိုက၏။ဦးသာလက တံခါးမငးတုနး ခကကို ထိုးပိတလိုကသည။အခုသူတို့ရောကနေသောအခနးမာ ထမငးစားခနး ဖစ၏။ ၂ ခနး ပတလညကယဝနးပီး မတတပရပခကပုတရသော မီးဖို စားစရာ မားကို သိုလောငထားသည့ ကောငအိမ ၃ လုံးရိ၏။ ထမငးစားစရာနေရာမာ ၂ ပေခဲကောကောခန့မင့ပီး သစမာရာထိုးသား မားခငးထားသည။

ထိုအပေါတင စားပဲခုံဝိုငးတစလုံးခထားပီး ဝီစကီအကီးတစလုံး …ကကကော….ဝကအူခောငးကော…ငကပောသီးဖီးကမးတစဖီး… ဝီစကီပုလငး ကအပည့မဟုတတော့….ထိုအထဲတင ကာမစမးအားကို တိုးပားစေသော ဖံသိုစိမထား၏။ “….ကဲ…အပေါတကလေ…တူမကီးရဲ့….အေးအေးဆေးဆေးပေါ့နော..သား…. ဟိုမာ စားစရာတေရိတယ…..စားနင့…” တငအိက မတတပကီးရပနေ၍ ဦးသာလက ပောလိုကသည။ လာကထဲက ကိုယ့ဆုံးဖတခကနင့ကိုယမို့ အရကတေသိကာတေ ကင့ဝတတေ အကုနခဝါ ခထားခဲ့ပီးဖစသည။ ကိုယ့မေဓာရိလင….သူ့မေဓာလညးရိရမညပင………………. ပီးတော့ ကိုယရခငတဲ့ငေက နညးနညးနောနော မဟုတ…. ဖာထကခံလငတောင ရမညမဟုတ……ပီးတော့ ကိုယကအပိုမမဟုတဘဲ….ကလေးနစယောကအမေ …အအို….ပီးတော့ စောကဖုတကလဲ ဖတဖတကေအောင လီးအလိုးခံထားရတဲ့ စောကဖုတ… ဒီတော့ ဘာဆနးတာမတလို့…ပီးတော့ တငအိက ခောသည… လသည….တောသူဆိုပေမင့ ရေးအတိတကုသိုလကောငးပုံရ၏။…. ဒီတော့ ခပရဲရဲ ခပဟော့ဟော့ပင ဆကဆံလိုကသည။အပေးကောငး အပုအစုကောငးခဲ့ရင ၂ သိနးခဲငေ အလကားတောင ရခငရနေအုံးမည……။ “…..အဟစ…အစ…ခစ…အဟင့…ဟင့….ယား…ယား…တယလို့…” အနေရအထိုငရခကလောကအောငယားသည့အတက တငအိတစကိုယလုံး ကော့တကသားရာသည။သညတော့ နို့အုံကီးက ပိုမို၍စူတငးထကလာသည။

ဦးသာလက နို့တစလုံးကို တပတပတစုပပေးလကကပင တငအိ ဘောငးဘီကို ဆဲခတသည။ပေါငတံကီးတေက…ထား…တငဆုံကီးတေက ဖံ့ထား စင့ကားလနးနေသည့အတက ဘောငးဘီက တောတောနင့ မကတဘဲဖစနေသည။ “….ဟနး…..ခိုးခငတာလဲပာလို့…လကနေးတာလဲ ခာလို့…” ဦးသာလတစယောက အရယနင့မလိုကအောင တဏာရမကတေ မနထူနေပုံကို အမငကပကပရိလစာ ဆူဆူဆောင့ဆောင့လေးမညတနရငး…. ကူခတပေးလိုက ၏။တငအိ အပုအမူလေးက ဦးသာလကို ကညနူးစဲမကသားစေ၏။ ဘောငးဘီတိုကတသားသောအခါ ဖူဝငးထားအိနေတဲ့ ပေါငတံနစသယ ကားက တငအိ စောကဖုတဖေါငးဖေါငးကီးကို ဘားကနဲမငလိုကရ၏။ တငအိက ပိုမငရအောင ပေါငနစခမးကို မသိမသာဖဲပေးလိုကသည။စောကဖုတကီးက ပေါငအဟတင သိသိသာသာပဲဟသားပီး အတငးသားနီနီနုနုတေကိုပါ မငလိုကရ၏။ စောကဖုတနုတခမးသားတေက အညိုရောငသမးနေပီး ထူထူပပဖစ နေ၏။သူ့အရောငနင့သူ ပိုငးခားထားသော စောကဖုတကီးမာ အလန့အလနကည့ ကောငးနေ၏။ဝငးဝါမို့မောကနေသော ဆီးခုံ။နကပောငမဲမောငနေသည့ စောကမေး အညိုရောငသမးနေသည့ စောကဖုတနုတခမးသား… ပဲဟနေသော အတငးသား နီနီ…ကည့ရငးကည့ရငးက……ဦးသာလလီးကီးမာ ထားသထကထား… တောငသထကတောင….မာသထကမာ…. ထနသထကထနလာပါ၏။ ဘောငးဘီတိုကားမ တိုးတိုးထကနေသော လီးကီးကို တငအိက လကဖဝါးလေးနင့ ခပဖဖပုတရငး………….. “….ဟန့….ကဲ…..ကဲ….လနးတယ…” နာခေါငးလလလေးတန့ရုံ့ရငး ပော၏။

တငအိက ဦးသာလနင့ မကနာခငးဆိုင ဆောင့ကောင့ထိုငလိုကပီး…………… “….ကဲ….အသေအခာ….ထိုငစမးပါ….တကထဲ….” ဦးသာလတစယောက လကရိအသကထက ၅ ပုံ ပုံခန့ငယသားသလားထငရ အောင နုပိုသား၏။စိတထဲမာလဲ ပောရငမူးကသားသည။တငအိ မလာခငကပင သောကထားနင့သော အရကအရိနကလညး တကနေပီဖစ၏။ ထို့ကောင့ ကမးပေါ ဖငခထိုငပီး ခေဆငးလက ပေါငကို နဲနဲကားထား လိုကသည။ “…….ကဲ…..ဘောငးဘီခတ……” တငအိက ဘောငးဘီတိုကို ကိုယတိုငခတပေး၏။ဆောင့ကောင့ထိုင အနေအထားမို့ ခနာကိုယအလည့အပောငးလုပရားလိုကတိုငး စောကဖုတကီးက ပုံစံအမိုးမိုးဖင့ ဦးသာလကို မူဆယလကရိနေပါသည။ ဦးသာလက ဘောငးဘီအခတရလယအောင သူ့လကနစဖကကို ကမးပေါထောကပီး ကိုယကိုကမောကပေးလိုကသည။ဖုထစမို့မောကသော ရငအုပလကမောငးကကသားကီးတေက တငးအစကတကလာသည။ ဘောငးဘီကတထကသားသညနင့ ဦးသာလလီးတနကီးမာ မတကနဲ ထောငတကသား၏။အညိုရောငသမးနေသော လီးကီးကို ဘားကနဲ မငလိုကရသောအခါ တငအိ အံ့သမငသကသား၏။မအံ့သလို့လညးမဖစ…. သူ့လီးတနကီးက မငးလီးတနကီးလောကနီးနီးရိသည။သူ့စောကဖုတကိုပင… လကနင့ယောငရမး၍ အုပမိလိုကသည။အရညရစလကမ ကောကောခန့ရိသော လီးတုတကီးမာ အကောတေပိုငးပိုငးထလက အရေပားတေက ကကပေါငကငး တုတတုတတေ အထပထပစပထားသလို အရစအရစထနေသည။ တစသကနင့တကိုယ မတေ့ဖူးမမငဖူးသေးသော လီးကီးဖစသည။

တငအိလညးခေသူတော့ မဟုတပါ။ဘကညနင့မညားခငကပင ယခငရညးစား ဟောငး နစယောက၏အလိုးကိုခံခဲ့ဖူးသည။ထိုလီးမိုးသည ယောကားလူစဉမီရုံသာ ရိသည။ခံလို့လညး ကောငးခဲ့ပါသည။အခု ဦးသာလလီးကီးက သူမတခါမ မမငဖူးသေးသော ကောကခမနးလိလိ လီးကီးဖစနေပါတော့သည။ ဒစဖူးကီးက တငးပောငနေသော ခရမးခဉသီးကီးပမာ နီညိုရောင သမးနေသည။ဦးသာလက သူ့လီးကီးကိုကည့၍ ကောငတကတကဖစနေသော တငအိလကကိုဆဲယူ၍ သူ့လီးကီးကို ကိုငစေလိုကသည။ တငအိက မေတကောငကိုကိုငရသလို မဝံ့မရဲလေးကိုငကည့လိုကသည။ သံမဏိခောငးကဲ့သို့ မာတငးသောအတေ့ကို နေးနေးရိနးရိနးကီး ခံစားလိုကရ၏။ တငအိအနေဖင့ ယခုသေးသားဆနဖလယပဲတင လုံးဝအညံ့ခံ၍ မဖစပါ။ဦးသာလကေနပလင ကေနပသလောက သူ့အဖို့အခင့အရေးတေ ရလာနိုင၏။ဦးသာလသဘောကနစခိုကစေမည့ အလုပမိုးကို ကားဖူးသလောက လုပနိုငသလောက အစမးကုနလုပပေးမညဟု ဆုံးဖတထားပီးဖစ၏။သူမခေးရမည့ ငေတေက နညးနညးနောနောမဟုတ။ကုနက အကီးအကယရုံးခဲ့သည့အတါက ရငးရမည့ငေတေက မရငးနိုငလင သူ့ယောကားထောငကပီး ဘဝပါပကမည။ ဘဝပကမည့အရေးနင့ယဉလိုကလင သူ့စောကဖုတကို ဦးသာလထံ ထိုးအပရသည့အလုပက ဘာမမပာပလောကသည့ အလုပမဟုတ။ သညကားထဲ အပုအစုကောငးလင ဦးသာလ၏ပေးကမးရကရောမည့ အခင့အရေးတေက တသီကီး။မရငမေက ပောပထား၍ အတငးရေးကို သိထားနင့ ပီးဖစ၏။

တကယအားဖင့ မရငမေသညပင တူမ၊မေးစားသမီးဆိုသောလညး ဦးသာလ၏လူမသိသူမသိမယားသာဖစနေ၏။သို့သော…. အဖိုးကီးက ပီမ… ပိုငမ သူသဘောကမ သားကောငကို ကိုငလေ့ရိသည။ပနာကီးငယ မပေါပေါကစေ ရန လုံခုံစိတခရအောင အကကခစီစဉပီးမ သူ့ဆနကို အကောငအထညဖေါခငး ဖစသည။ ပထမဆုံးတကကကအဖစ တငအိက ဦးသာလ၏ပေါငကားအတငးသို့ ဒူးတုတထိုငခလိုကပီး လေးဖကထောကကုနးကာ လီးကီးကို ခပတငးတငးဆုတ ကိုငလက ပါးစပဖင့ ငုံခဲစုပယူလိုကသည။လီးကီးက တုတလနးသဖင့ အကုနလုံး သိမးကုံးမငုံနိုငဘဲ တဝကတပကသာ ငုံခဲထားနိုငသည။ပူနေးစိုစတသော အာငေ့နင့ကမးရသောလာအတေ့က အရေးပါသောကာမအကောအစုံကို စုပယူမိ လိုကသောအခါ ဦးသာလတစယောက ကော့တကသားပီး အီးကနဲ ကောငးကောငး ညီးညီးလိုကသည။ ဦးသာလတစယောက တငအိအပေါအမတတေ ပေးလိုကသည။ တငအိအပုအမူက သူသဘောကနစခိုကသော အပုအမူတေဖစနေ၏။ ကလေးနစယောကထကပီးသား စောကဖုတမို့ သူ့လီးဒဏကို ကောငးကောငးကီး ခံနိုငမညဟုလညး ယုံကညလိုကသည။ “….ကဲ….ကဲ….တူမကီး ခဏရပလိုကအုံး….လေးလေး….မငးကို သဘောကသားပီး…အေး..အေး….ဆေး..ဆေးပေါ့နော….” ဦးသာလစကားကောင့ တငအိတစယောက ဦးသာလလီးကီးကို လာဖင့ဝိုကပတ ၍ လကပေးနေရာမ ခေတရပလိုကပီး ဒူးတုတလက ကနဲ့ကလ ထိုငနေသည။ ဦးသာလက တငအိကိုယကာယအလမားကို တဝကီးကည့ရုခံစားရငး ဝီစကီတပနးကနငဲ့သောကလိုကသည။ပုဂံပနအခ တငအိက အဆငသင့ပင ဝကအူခောငးနစခောငးပါးစပထဲခံ့ပေးလိုက၏။ဦးသာလ တစယောက အကေနပကီးကေနပနေစဉ ငကပောသီးတစလုံးကို အခံနာ၍ ပါးစပနားထိုးပေး လာသည။ဦးသာလက တဝကကောကောကို ကိုကယူစားလိုကသည။

ဤမဆိုလင တငအိသဘောထားကို အတောအတနရိပမိသားပီ။တငအိနင့ လကတဲလို့ ကောငးကောငးကီးရနိုငကောငး သဘောပေါကလိုကသည။ “…ကဲ…တူမကီး…ဦးလေးရဲ့ ပစညးကီးကို ကေနပရဲ့လား…” “…အဟငး..ဟငး…ကကသီးတောငထတယ…” “…ကဲ..ထ….အပေါက ခထိုငပီး…ကိုယ့ဖာသာကို အဆုံးထိဝငအောငသငးကည့ … ဦးက မဆငမခင လုပမိရင နာသားမာစိုးလို့….” တငအိ စိတထဲ ဦးသာလကို လေးစားသားသည။အမနအားဖင့ တငအိသည ယခုအခိနတင သူ့လကခုပထဲကရေသာဖစ၏။ကိုကသလိုလုပခင့ရိ၏။ သို့သော ဦးသာလက မလုပပါ……..သူ့ကောငးကိုယကောငး ကာမကိစတင အပေးအယူမ တစာ ပုမူလိုကပါ၏။ တငအိက မတတပရပလိုကပီး ဦးသာလပုခုံးကိုကိုငကာ တဖညးဖညး ထိုငလိုကသည။လီးကီးနင့စောကဖုတအဝ တေ့ထောကမိသောအခါ ဦးသာလက တငအိ ဖငဆုံထားထားကီးကို သူ့လကနစဖကဖင့ ပင့မပေးထားလိုက၏။တငအိက ခထိုငလကကပင ဦးသာလလီးတံတုတတုတကီးကို သူ့လကနင့အကအန ဆုတကိုင သူ့အဖုတဝနင့ အသေအခာ ခိနလိုကသည။ထို့နောက တဖညးဖညး ဖိသငးလိုက၏။ “…..ဖိ…ဖိ…ဖစ…ပတ….ဗစ….ဖတ….ဖိဖိ……ဖစ….ပတ…” လီးတံကီးက တဖညးဖညးခငးစောကခေါငးလမးကောငးအတငးသို့ နစနစ ဝငလာသည။ကလေးမေးဖူးသောမိနးမမို့ ထိနးခုပခိနဆရမည့အထာကို မနးဆ တတသူပီပီ ထိနးလိုကသငးလိုက ဖိလိုကနင့ ကမးကငစာ ပုလုပနေသည။

သူ့သဘောနင့သူ စိတတိုငးကပုလုပနေသညမို့ ပငးပငးထနထန မနာကငဘဲ တငးပည့ကပပည့ကာမအရသာထူးကီးကို လီးကီးကတဆင့ ခံစားနေရသည။ ပါးစပကလေးဟလိုက……….မကနာလေးရုံ့မဲ့လိုကနင့အမိုးမိုး အဖုံဖုံဖစနေရာသော တငအိကိုကည့၍ ဦးသာလသဘောကနေပါတော့သည။ ငါးမိနစခန့ကာသောအခါ လီးကီးက အဆုံးထိနစဝငရန လကနစလုံးလောကသာ လိုတော့သည။နာကငမာစိုး၍ ထိနးသငးနေသည့ကားက ခံခငစိတနင့အားမလို အားမရစိတရောထေးသားကာ တငအိ ကဆတကနဲ ထိုငခလိုကသည။ “…..ဖရစ…ဗစ….ဖစ….ဒုတ…..ပတ….” “….အမေ့…အင့….အ….အီး…အား…အ….” လီးထိပကီးနင့ သားအိမဝမာ တငးကနဲ ဒုတကနဲပစဆောင့သားရာ နာကောငးအီဆိမ့သော ကာမအရသာကီးကို ပိုငတူခံစားလိုကရသည။ ခေတမ ငိမနေပီးနောက တငအိက ဦးသာလပုခုံးကို အားယူဖိထားရငး ကိုယကိုမောကက လိုကပနသည။ဖိသငးစဉကနင့မတူဘဲ အကတင အနညးငယမနဆန၏။တဖန စောစောကလို တဖညးဖညးပနဖိသငးသည။စောကရညကညတေက စိုရဲအိုငထနး နေပီမို့ ပို၍ ပို၍ အဆငပေခောမေ့လာတော့သည။ ဤနညးအားဖင့ အခက ၂ ကောခန့ပုလုပပီးသောအခါ တငအိ ရမကစိတတေက အပငးအထနထကလာပါတော့သည။ မောကက ပနဖိခဆောင့ခကတေက စိပစိပလာသည။မနမနလာ သည။ထနထနလာသည။သနသနလာသည။

“…..ပတ….ဖတ….ဖတ….ဘပ….” “…..ပတ….ဖတ….ဖတ….ဘပ…” “….ပတ….ဖတ….ဖတ….ဘပ…” “….အမေ့…အား…အင့….အင့….အမေ့…..အီး…အင့…ကတ…ကတ… အင့… အ…အီး…ရီး…ကတ…ကတ…အမေ့…အား…” တငအိတစယောက ကာမဇောတေအထတအထိပရောကအောင တကက ပငးထနလာသည။အထကသို့ ကပီးဆောင့တိုငးဆောင့တိုငး နို့အုံအိအိကီးတေက ထကအောက လုပရားနေတော့သည။ ဦးသာလကမူ အထေအထူးအားအငမစိုကရဘဲ တငအိ ပုမူသမကိုသာ ဇိမကစာ ခံယူနေပါသည။သူ့ကိုယကို အနညးငယမတလိုကပီး ရမးခါနေသော တငအိနို့အုံကီးနစလုံးကို သူ့လကအစုံဖင့ တငးတငးဆုတခေပတဆ ပေးလိုကသည။ လို့ဝကဆနးကယသော ကာမဓာတသတိက နို့ကီးနစလုံးကို ဆုတခေ ပတဆပေးလိုကသညနင့ တပိုငနက…………….. “…..ဟီး…အီး…အမေ့….အမယလေး…” ခောကခားဖယရာ အသံနကကီးကို မညတမးရငး တငအိတကိုယလုံးလပစစ လိုကသလို တန့လိမကော့တကသားသည။တဆကတညးပင ကာမပနးတိုငသို့ ရောကရိကောငး သငေတအဖစ စောကရေပူတေကို ဗငးကနဲ ဗငးကနဲ ပနးထုတ လိုကတော့ တငအိတကိုယလုံး ပော့ခေညတကသားပီး ဦးသာလ ဘယဘကပုခုံး ပေါ မကနာမောကကသားတော့သည။ဦးသာလက တငအိခါးသယလေးကို လမးဖကလိုကရငး ကေနပအားရစာ မေးနေလိုကသည။ တငအိအမောအပနးပေသညအထိ ခေတစောင့ဆိုငးနေပီး ဦးသာလ လကအစုံက ခောမတပည့တငးသော တငသားဆိုငထားထားအိအိကီးကို စုံခီဆနခီပတလက ရိပါတော့သည။

အမောပေ၍ထငသည တငအိက ဦးသာလပုခုံးပေါတငမောကအပ ထားသော မကနာကို ခာလိုကပီး ကိုယကိုမတလိုက၏။သူမမကနာလေးက နမးနယနေဟနရိသောလညး ကေနပသော ပီတိရိပတေက ထငဟပနေသည။ ကိုယအလုပတင စောကဖုတအတငး နင့ကနဲ လိုကကနဲ ထူပူသား၏။ “……အမလေးတော့…..ဘုရား…..ဘုရား….” တငအိစိတထဲ တကယပင အမလေးတမိလိုကသည။မတလို့ဖစရိုးလား….. ကိုယတောဘုရား၏လီးတံကီးက သံမဏိတိုငကီးစိုကထားသလို ခိုငခိုငမတမတ ကီး ရိနေသေး၏။တငအိသဘောထားကို ဦးသာလကရိပမိလိုက၍….. “…..ဘာလဲ….အိလေးက…သဘောကနေတာလား…” “….ဟင့….အငး….ဝေးသေး…” ဦးသာလနုတဖားက အလိုလိုအခေါအဝေါတေ ပောငးလဲသား၏။တငအိကို အိလေးတဲ့…………………… “….ဒါဆို…တောပီပေါ့…” “…..ဟင့အငး…” “….ဒါဆို….သဘောကတယပေါ့….” “….ဟင့….အငး…” ဦးသာလက တငအိအမူအယာကောင့ အူယားပီး စိတမရညဖစကာ တငအိခါးလေးကို ကုံး၍ဆဲဖကပစလိုကသည။ “….အမေ့…..ရီး….ကတ…ကတ….” တငးကပတောငမတစာ မုပဝငနေသောလီးတနတုတတုတကီးက ဦးသာလခါးကို ဆဲဖကလိုကသည့အတက စောကဖုတကီးကို ကန့လန့ဖတ ဆဲနဲ့လိုကသလို ဖစကာ ပူကနဲ ဖငးကနဲ ဖစသားသောကောင့ တငအိနုတက လတကနဲ အောလိုကမိသည။ “…..အဟင့…ဟင့…ဟင့….ဟောဒီအကိုကီးကို……သိပကမးတာပဲ…..ကဲ…. ကမးအုံး………..ကမးအုံး….” တငအိက ငိုသံနဲ့န့ဲလေးဖင့ ဦးသာလပုခုံးကို ခပဖဖလေးထုပစလိုကသည။ အခစဓာတ၏ ရစပတနောငဖဲ့မူကောင့ တငအိနုတကလညး အလိုလို အခေါအဝေါပောငးသား၏။

ကိုယ့အဖေအရယလောက အသကကီးသူကို အကိုကီးတဲ့…..အော…ကာမ….ကာမ….လူကိုရူးသပစေပါလား……. “…….အိလေး….ကိုကီးပုခုံးကို မဲမဲဖကထားနော…” “…..အငးပါ….” အငးပါဟုသာပောလိုကရသည။ဦးသာလဘာလုပမညမသိ၍ ရငတဖိုဖိုနင့ မောလင့ နေရ၏။အတောထူးဆနးလသည့ လူဆနးကီး ဦးသာလပင….. ဦးသာလက ခေဆငးထိုငနေရာမ ဒူးနစခောငးကို ကေးပီး သူ့ဖကဆဲယူ လိုကသည။တငအိကလညး အနေအထားကနရန သူ့ခနာကိုယကို ပုပငပေး၏။ ဦးသာလဘယလကက ကမးကိုအားနင့ ဖိထောကရငး ညာလကက တငအိခါးသယလေးကို ခပတငးတငးဖကကာ… “…..အသေအခာ…ဖကထားနော…” “….ဟုတကဲ့ရင့….ကမလင…” တငအိနုတက ထကသားသော စကားလုံးမာ မားမားစားစားမဟုတ…. ရေတကကည့လင ၆ လုံးမသာဖစ၏။သို့သော ထို စိတဇသဒ ခေါ ကာမရာဂ အားကောငးလစာသော ထိုအသံ ၆ လုံးက ဦးသာလကို အပိုငခီတုတထားလိုကပါပီ ဦးသာလကောရိုးတလောက စိမ့သားသညအထိ ထိုအပော ထိုအသံ ထိုဟနပနလေးက တငအိမ တငအိဟု စဲစဲလနးလနးဖစသားစေပါသည။ နုပိုသနစမးသော အငအားသစတေ ဝငရောကလာ၏။ထို့ကောင့ ရငလနးတကကစာ အားမာနသငးလက “…ဟိတ…” ဟူသော အသံနင့အတူ ဖပကနဲ မတတပထရပလိုကသည။ အားမာနပါသော ထိုရငခေါငးသံကီးက တငအိကိုပါ လန့ဖန့သားစေ ပါသည။ပီးမ ပုံးမိ၏။ တငအိတစယောက စောကဖုတကီးပါပုံးဖီးလာသည့အလား တသိမ့သိမ့တငိမ့ငိမ့ဝေဒနာလိုငးတေရိုကခတသားသည။ ဦးသာလက မတတပရပပီးသညနင့ တငအိဒူးကောကကေးအတငးသို့ လကနစဖကလိုသငးကာ ဖငဆုံကီးအောကမ ပင့မထားလိုကသည။

အလားတူ တငအိလကနစဖကကလညး ဦးသာလ၏လညပငကီးကို ခိတဖကထားလိုက၏။ သူ့ယောကား ဘကညသညပင ဦးသာလလို လုပနိုငမညမဟုတ။ ဤအခကက ဦးသာလ၏အားအငဗလသတိမာ အရယနင့မမအောင ကီးမားသနစမးကောငး ပသနေ၏။ တခီတမောငး ကောငးကောငးကီးပီးဆုံးသားသောလညး သေးသား ဆူဖိုး ကာမဓာတအားတေ အဆကမပတတိုးပားလကရိနေသော တငအိမာ ကိလေသာ ရာဂစိတတေ တဖနနိုးကလာပန၏။ စောကဖုတကီးတစခုလုံး စူဖေါငးကတကလာပီး ရစိထိုးကာ တလုပလုပ တရရနင့ဖစလာ၏။ခံခငစိတတေက ဒီရေအလား တိုးပားလာပနသည။ သူ၏သနစမးမုကို ပသခင၍ စောကဖုတအတငးကကသားတေဖင့ ဦးသာလလီးတနကီးကို ညစ၍ ညစ၍ပလိုကသည။ထိုအတေ့က ဦးသာလလီးထိပ ကီးတခုလုံး ကငထုံအီဆိမ့တကသားစေသည။ဤကဲ့သို့ လေးငါးခောကခါမ အားထဲ့၍ညစပေးရာ လီးခောငးတံကီးတခုလုံး ယားကလာသည။လလေရတေ ထကလုနီးနီးထိ ကောငးလာသည။ သညအတိုငးငိမခံနေလင သေခာပေါကသုတတေထကကုနတော့မည။ ထို့ကောင့ ဦးသာလက တနပနစစထိုးသည့အနေဖင့ သူ့လီးကီးကို အားထဲ့၍ တငးခံလိုကသည။ညစအားနင့ ကနအားအရိနကီးမားစာ တိုကဆိုငသားသဖင့ နစယောကလုံး တုနခါသားကသည။ ဦးသာလက တငအိကို ပေ့မလကကပင ကမးပငပေါက ဆငးလိုက၏။ ထို့နောက တိုကအတငးခနးထဲသို့ ဝငသည။

ထို့နောက သူ့အိပခနးတငးသို့ ဝငသည။ထမငးစားခနးထဲမ အိပခနးဆီထိလာရာ ခရီးတလောကတင တငအိ တစယောက ရငတေတသိမ့သိမ့ခုံကာ တငိမ့ငိမ့နင့ လိုကပါလာရငး လီးအရသာ ကို ခံစားလာ၏။ တခါတခါ ဖငဆုံကီးကို ကုံ့၍ကုံ့၍ ပတပတဆောင့လိုကသည။ တသကနင့တကိုယ ဤမထူးဆနးအံ့သဖယကောငးလသော ဖစရပမိုးကို အိပမကထဲမာပင မကုံဖူးခဲ့ပါ။ ထိုခရီးစဉအတငး တငအိတခီတမောငး ကောငးကောငးကီးပီးခဲ့ပန၏။တငအိ နစခီတိုငတိုငကာမဆနပီးဆုံးခဲ့သည့တိုငအောင လူထူးလူဆနး လူ့အံ့မခနးကီး ဖစသော ဦးသာလမာ တခီမ မပီးသေးပါ။ အိပခနးထဲရောကသောအခါ အလနသားနားလပသော မေ့ယာကီး အထကသို့ တငအိခနာကိုယကို ညငသာစာ ပကလကခလိုကသည။ လကနစဖကကို ဘေးတဖကဆီသို့ပစခလက မကလုံးစုံမိတရငး တငအိ တစယောက မနးနေရာသည။သူ့ခေထောကနစခောငးကမူ ဦးသာလခါးကို ခိတထားလကရိသည။ အတောအတနအမောပေသားသောအခါ တငအိခေထောကနစခောငး ကိုဆဲမလိုကပီး ပေါငနစခောငးကို ရငဘတဆီဖိတနးထားလိုကသည။ သေခာအောင ထပဖိကည့လိုကသေး၏။ထို့နောက သူ့လီးကီးကို ဒစအရငးလောက ရောကသညအထိ ဆဲနုတသည။ပီးတော့ ခပကမးကမး ပနသငးသည။

“…..ဖစ….ဖစ….ဗစ….ဗစ….ဖစ….ဘတ…..ဖတ….” အဆုံးထိဝငရန လကနစလုံးအလို စောစောက အတိုငးပနနုတသည။ စောကရေတေကလညး အိုငရဲဗကထနေသလို စောကဖုတကီးကလညး လီးတံကီး ၏ဒဏကို ကောငးကောငးကီးခံနိုငနေပီမို့ စီးစီးပိုငပိုငတငးတငးကပကပကီး အသငးအနုတလုပလို့ရနေ၏။ ဦးသာလက တငအိရဲ့ ပေါငတံဖေးဖေးတုတတုတကီးအပေါ အသေအခာဖိထောက၍ ခပပငးပငးခပသကသက ဆောင့ဆောင့လိုးပါတော့သည “……ဖစ…ဖတ…ဖပ….အမေ့….အင့….” “…..ဖစ….ဖတ….ဖပ….အား….အီး….အင့….” “….ပတ…ဒုတ…ဒုတ…ဗစ….ဖတ…ပတ….ဖစ…ဖတ….” “….ရီး….ကတ….ကတ….အ…အီး…အင့….အမေ့….ကတ…ကတ…အမယလေး… အီး….အား…..အင့….” တငအိတယောက ညီးညူလူးလန့ရငး ဖငကီးကို ကော့ကောခံသည။ ဦးသာလ၏ ဆောင့ခကတေက ဂကအငဂငလို အရိနမပတဒလစပမနဆနလာ၏။

တငအိ စောကဖုတအတငးသားတေက ဦးသာလ၏လီးတနကီးကို ညစညစဆဲသည။သူတို့သခင ဘုရငမကို အပငးအထနတိုကခိုကနေသော ရနသူကို ပနလနရနတုံ့သကဲ့သို့ အငနင့အားနင့ ဆဲဆဲညစက၏။ ညစအားဒဏကောင့ ဦးသာလဒစထိပကီးတစခုလုံး ထူပူကငထုံလာ၏။ အထူးသဖင့ ဒစအညာရငးရိ အကောမငကီးမာ ပတလုမတတ တငးတောင့ လာသည။ကဉသော…….ယားသော….ဆိမ့သော…. အီသော ဝေဒနာအပူလိုငးတေ က လခောငးတံကီးတလောက လည့ပတမေနောကနေ၏။ အခကပေါငးတစရာအရောကတင တငအိနုတဖားက “အီးကနဲ” အသံနကကီးမညဟီးလက ကော့ထိုးတကသား၏။ဦးသာလလညး အလားတူ ဝေဒနာမိုးကီးခံစားကာ သုတရေပူတေကို ပိုငတူပနးထုတလိုကကသတညး။  တငအိက ဘကညကို အသေအခာ မာလိုက၏။ “….တော….ဦးသာလကို ……လေးလေးစားစား…ဆကဆံနော…” “…..အေးပါ..ဟ…” ကီးသူကို ရိုသေသောကောင့လားမသိ ငေ ၂ သိနးခဲကို ဦးသာလထံမ ရောရော ရူရူရလာခဲ့သည။ဘကညမကနာပုံးလက………အလားတူ ဦးသာလ မကနာမာ လညး………………………………..။ ပီးပါပီ။

 

Zawgyi

 

ငတ္x{1039}x{101C}ကီးကတဲ့ ဘx{1039}x{101C}ကီးလ

လနဲ့ေသာ ၂ x{1014}x{103D}စနx{1037} ဦးသာလမိန္းမ မအုံးရင္ သားအိမငာေရာဂါ x{1014}x{103D}င့္ ကယနဲ့သည္။မအုံးရင္ မကယနငပင္ ဦးသာလတိုx{1037}x{1014}x{103D}င့ဆကည္း ရိေနေသာ ေမကကိုဝယူ၍ ၂ ခန္း ၃ ခန္း ေမစိုကိမစုံးေဆာက္ေပးကာ မရင္ေမ ကိုေနထိုင္ေစသည္။ၿခံက ေပတစာပတညယန္း သဖင့္ ထိုၿခံထဲတင္ သနပါးပငား စိုကိဳးထား၏။မရင္ေမက စိုကိဳးေရးဝါသနာပါသည္။ဆယန္း ေအာင္ၿပီးလည္းဖစ္၏။ေမထုန္x{1014}x{103D}ိုx{1037}စားx{1014}x{103D}ားမ သုံး ေကာငည္းရိသည္။  ထိုx{1037}ေၾကာင့္ သူတိုx{1037} တူဝရီးမာ ဤx{101B}ာတင္ စီးပားေရးေခာငညူမားဖစ္ၾက၏။အေမာမင္ ရိသူမား ဖစ္ၾက၍ အဝီစိတင္းတူး ကာ စိုကိဳးေရးကို တိုးခဲx{1037}ကာလုပိုင္ၾကသည္။ အx{1014}x{103D}စ္ ၂ ေကာ္ၾကာၿပီဖစ္၍ မရင္ေမသည္ ဤx{101B}ာသူလုံးလုံးဖစ္ေနပါၿပီ…. x{101B}ာ၏သာေရး နာေရးလx{103C}မx{103C}ေရး ကိစx{1039}x{1005}ရပားတင္ ေရx{1037}တန္းမပါဝင္၍ တကက္x{1039}x{101E}ကx{1039}x{101E}က လုပ္ေဆာငည္။မရင္ေမက ဦးေဆာင္၍ အမိဳးသမီးဝတသင္းဖဲx{1037}ကာ အဖိတ္ ဥပုသက္ေနx{1037}တိုင္း  x{101B}ာလညမၼာx{101B}ုံတင္ ဝတက္ၾက၏။စုစုေပါင္း အမိဳးသမီးx{1039}x{101C}ကီးငယ္ ၅ ေကာနx{1037}ိ၏။

“….အမ….ပန္ေရာက္ၿပီလား…” “…..ေအး…..ေရာက္ေနတာၾကာပလား…” “….ဟုတဲ့….” ဘၾကည ေရေx{1014}x{103D}းၾကမ္းေသာကင္း ခရမ္းခဦးမား အပည့ေမာကည့ား ေသာ ထန္းေခါက္ေတာင္းတစုံးကို ေခါင္းေပၚx{101B}က္၍ ဝငာေသာ မရင္ေမကိုx{1014}x{103D}x{103C}တ္ ဆကိုကာ မရင္ေမကလည္း  အလိုကင့္ ပန္x{1014}x{103D}x{103C}တကိုက္၏။ မရင္ေမက ေလကားတကုံေပၚတင္ ခရမ္းခဦးေတာင္းကို ခမည့နင့္ ဒူးx{1014}x{103D}င့ါးကိုx{1039}x{100B}တ္၍ လက္x{1014}x{103D}စကင့င့္ မၿပီး ေအာကိုx{1037}ခလိုက္ သည္။ထမီတိုတိုဝတားသဖင့္ တင္းရင္းစိုေပေသာ ေခသလုံးသားမား၏ သနမ္းမx{103C} မိုx{1037}ေမာက္ေသာရငားအစုံ ဝိုကားေသာ ပုံသx{100F}x{1039}x{100D}ာနိသည့္ ကားကား စင့င့္ ငါးငါးဖင့င့ိလန္းလသည့္ ပည့္ၿဖိဳးတင္းအိေသာ တငားဆိုငားထားမား ထိုသိုx{1037} ထိုသိုx{1037}ေသာ အလနခိဳးစားကန သည့္ ဣတx{1039}x{1013}ိယအဂx{1039}x{1004}ါရပားကို အေရာငက္ေသာမကုံးတိုx{1037}ဖင့္ ဖတနဲၾကည့ိုကိ၏။မရင္ေမက ဆံထုံးကို ဖညရင္း ေခါင္းခုပုဆိုးဖင့္ ယပတ္ သလိုလုပာ အေမာေဖေနသည္။

ပည့္ၿဖိဳးတုတိုင္ေသာ ေပါငံx{1039}x{101C}ကီးေတက ထမီကို ထင္းေဖါက္၍ အလပေနသည့္x{1014}x{103D}ယ္ ေပၚေပၚလငငိလသည္။ ဘၾကညိန္းမ တငိလည္းလ ပါသည္။အဖုအထစမိုx{1037}အေမာက္ အဂx{1039}x{1004}ါရပားx{1014}x{103D}င့ည့ုံၿပီး စဲမကရာေကာင္းလပါသည္။တငိ က မရင္ေမေလာက္ ေတာ့ ေဒါငေကာင္း…. သည္ ေတာ့ ေx{101B}x{103E}ဘိုမင္းx{1039}x{101C}ကိဳကုံးx{1039}x{101C}ကီးေပါကစတိုင္ေတာ့ မဟုတ္။ အဲ တငိက မရင္ေမထကာတာက အx{101B}ယုဏ္…ငယုဏ္… တငိ အသက အခုမ  ၃ ထဲ ဝင္x{101B}ုံရိေသး၏။ ခကည ကားဆိုေသာသတx{1039}x{1011}ဝါသည္ ကိုယ့ိန္းမမည ေခာေမာလပၿပီး စဲမကရာ အဂx{1039}x{1004}ါရပ္ေတx{1014}x{103D}င့ည့ုံပါေစ ေနx{1037}ရိသေx{101B}x{1037}  ညရိသေx{101B}x{1037} x{1014}x{103D}စ္ေပါင္းမားစာ ေပါင္းသင္းဆကံလာသည့ခါ x{101B}ိုးအီသားတတါသည္။ အတင္းသိ အစင္းသိ ၾကာၾကာေပါင္းလာေသာအခါ တစိန  ခစင္x{1014}x{103D}စကဲမက္ စရာဟု ထငဲ့ေသာအရာေတက အပစသင္ေဆာငာၿပီး အငငင္ ညီးတီးတီးဖစာတတ္၏။ ထိုx{1037}ေၾကာင့္ အာx{101B}ုံကို အေပာင္းအလဲဖစ္ေစရန္ ယခုလို ေတာင့္ေတာင့္ ေဖာင့္ေဖာင့္ လုံးx{1039}x{101C}ကီးေပါက မိန္းမမားကို ကိေလသာရမၼကx{103E}မ္းေသာ အၾကည့ိုx{1037}ဖင့္ ငမ္းငမ္းတက္ ၾကည့ိခင္းဖစါသည္။ ေစာေစာက အဘဦးသာလေပာခဲ့ေသာ ကာမေရာဂါဝမ္းတင္းနာက ဘၾကညို စဲကပိုက္ေတာ့၏။

လီးရိပီးေငx{1037}မသမ္းေသာ အဖုတ္x{1039}x{101C}ကီးကို စိတင့္ မန္းဆကာ ရာဂစိတယယို ကယေလာကယ္ေအာင္ ဖနx{1037}ကို ကည္။လပပက္  အကဲခတ္x{101B}ုံဖင့္ ဦးသာလက ဘၾကည္၏မေနာx{1014}x{103D}င့္ သေဘာကိုရိပိလိုကည္။ဘၾကညိုလူစားသည္ ကိေလသာအာx{101B}ုံx{1014}x{103D}င့္ ဖမ္းစားခင္းခံရလင္  ပတန္းကငို ေမ့တတ္ၿပီး အသိတရားဖင့္ ပနညိန္းခဳပ္ x{1014}x{103D}ိုငမ္းမရိခင္းဟု ဦးသာလစိတဲက မတားလိုက္၏။ မရင္ေမက အေမာေဖၿပီး  ထမင္းဟင္းခကဳတန္ မီးဖိုခန္းေပၚ တကား၏။လx{103C}ပီ လx{103C}ပဲ့ နိမ့ီမင့ီ အဆီခဲေတစုခဲထားသည့္ တငုံထားထား x{1039}x{101C}ကီးက သူx{1037}စိတို မဴဆယ္ ကလိသားသညု ထငတိုကိ၏။ သည္ေတာ့မ သူx{1037}လာရင္းကိစx{1039}x{1005}ကို သတိရေတာ့၏။ဦးသာလက ၿပဳံးတုံx{1037}တုံx{1037} မက္x{1014}x{103D}ာထားx{1014}x{103D}င့္…………….. “………… ေအး…….. ငါ့တူမ အပိဳx{1039}x{101C}ကီးကလည္း ကာမေရာဂါကို ထx{1039}x{101E}ကတိုးပားေစတဲ့ ဗိုင္းရပိုးx{1039}x{101C}ကီးေနာ္…. အဟဲ…. ဟဲ….ဟဲ…” ဦးသာလ စကားေၾကာင့္ ဘၾကည္ မက္x{1014}x{103D}ာမာ အနည္းငယကိပမ္းသားၿပီး တဟီးဟီးx{1014}x{103D}င့္ ရယလိုကည္။ “…..အဘ….ကဳပ္….ဟို…ဟို…” ဘၾကညကားမဆုံးေသးခငာပင္ ဦးသာ လ လကာပလိုကင္း ……….. “…ေနေန….ေမာငၾကည္… အဘ…သိတယ္…” “….မင္းေင…..လိုခငိုx{1037}မဟုတား…” “…..ဟုတဲ့……..အဘ…”  ဘၾကညိတဲ အံ့ၾသသားတာအမန္။သူx{1037}အx{1039}x{101C}ကံကို ဦးသာလဘယိုသိေနသလဲ.. ဘၾကည္၏စိတေခအေနကို ဦးသာလက ရိပိလိုကဖင့္……….  “…..မအံ့ၾသနဲx{1037}ေမာင္…..မင္းေရာကာတဲ့အခိနို ငါက အဂx{1039}x{1004}ဝိဇx{1039}x{1008}ာနည္းနဲx{1037}တက္ၾကည့္ လိုx{1037}သိၿပီးသား…..မင္းမာေငလိုေနတယ္…ဒီတစ္ေခါက္  အေရာင္းအဝယိစx{1039}x{1005}မာ မင္း အရx{103C}ံးx{1039}x{101C}ကီးရx{103C}ံးခဲ့တယ္……တခားေနရာမာ ရစရာမမင္ေတာ့ င့ါဆီေရာကာတယ္… ကဲ… ဟုတယ္…မဟုတား….” ဘ ၾကညစ္ေယာက္ ဟုတဲ့ ဟုပငေပာx{1014}x{103D}ိုင္ေတာ့ဘဲ ပါးစပ္ေဟာင္းေလာင္း x{1039}x{101C}ကီးဖင့္ ဦးသာလကိုပဴးပဴးx{1039}x{101C}ကီးၾကည့က္ ေၾကာငမ္းအမ္းx{1039}x{101C}ကီးဖစား သည္။ ၿပီးေတာ့မ ေခါင္းကို ခပကက္ၿငိမ့ာ “…..ဟုတ္….ဟုတဲ့…အဘ….” ဘၾကည္ ဦးသာလကို ယခငထကို၍ အထင္x{1039}x{101C}ကီးေလးစားသား၏။

ဓာတ္ေတ ပရမတ္ေတကိုလည္း လူၿပိန္းလူနေတနားလည္ေအာင္ ရင္းပတတ္…. ေလာကီဂမၻီရပညာရပ္ေတကလည္းတတ္…..အလန္ အံ့ၾသစရာေကာင္းတဲ့ ဦးသာလ ပါတကား……… ဦးသာလကို အထင္x{1039}x{101C}ကီးေလးစားစိတင့္ၾကည့္ေနစဥာပင္ ဦးသာလ တစ္ေယာက္ သူx{1037}တစပိုကုေလးထဲသိုx{1037} ဝင္ေရာက္ေပာကယားပါ ေတာ့သည္။မရင္ေမတေယာက္ ထကားလာေလမလားဟု မီးဖိုခန္းဘကီ အၾကည့္ေရာကားသည္။ “….ေရာ့…ေမာငင္ လိုခငာ ၂ သိန္းခဲမဟုတား…” မီးဖိုခန္းဘကီေငးေနစဥ္ ေနာက္ေၾကာဘကီက ေပၚလာေသာ ဦးသာလ စကားသံx{1014}x{103D}င့တူx{1014}x{103D}စိန္းခဲေထာငနထုပ သူx{1037}ေပါင္ေပၚဖုတနဲကလာ၏။ “……ေအာ…ေငပမာဏပါသိေနတဲ့ ဦးသာလပါလား…” ဘၾကည္ ကပစ္ေပၚက ဆင္းလိုက္ၿပီး ဦးသာလေခရင္းတင္ေဆာင့္ေၾကာင့ိုငာ ဦးသုံးx{1039}x{101C}ကိမန္ေတာ့လိုက္ေတာ့၏။ “…ေအး…ေအး….ဒီတေခါကဆင္ေပပါေစကာ…” ဘၾကည္ ေငထုပိုေကာကိုငိုက္ၿပီး ဦးသာလကိုx{1014}x{103D}x{103C}တကာ ထကာခဲ့သည္။ အကယ္၍သာ ဘၾကညစ္ေယာက္ ဤကိစx{1039}x{1005}ရပ္ေတကို အဂx{1039}x{1004}ဝိဇx{1039}x{1008}ာ ေဗဒငည္းဖင့္ သိရသညဟုတဲ သူx{1037}မိန္းမ တငိကိုယိုင္ ဖင့္ေပာထား၍ သိေနသည္ ဆိုလင္………. အဖိတ္ေနx{1037}ည ဝတကဥ တငိတစ္ေယာကတဖဲx{1037}ထဲ မပါဘဲ ဦးသာလထံေရာက္ေနခဲ့သညိုလင္……………… ထိုေနx{1037}ည ေသးသားဆx{1014}x{103D}x{1039}x{1015}x{1014}x{103D}ီးေx{1014}x{103D}ာဖလယဲx{1039}x{101C}ကီးအဆင္ေပေခာေမx{1037}စာ ၿပီးဆုံးသားၿပီးေနာက္ ဦးသာလရငငဲမာ ဦးသာလ၏အေပx{1037}အဖကို ခံယူထားစဥ္ ေငေၾကးကိစx{1039}x{1005}ေပာခဲ့သညိုလင္…………….. ထိုေနx{1037}ည ပနါနီးတင္ ဦးသာလက…… “………၂ သိန္းခဲဟုတား…. ေအး..ေအး….သနကါ ညီးေယာကာ္းကို ငါ့ဆီ လx{103E}တိုက္….” ဟု မာၾကားလိုကညိုလင္……ဘၾကညစ္ေယာက္ ဦးသာလထံမ အလယကူ ေင ၂ သိန္းခဲေခးယူရရိခဲ့သည့တက္ အခုလို ေပာ္x{101B}x{103E}င္x{1014}x{103D}ိုငည္ေလာ………. ဦးသာလကိုလည္း အထင္x{1039}x{101C}ကီးေလးစားx{1014}x{103D}ိုငါအုံးမည္ေလာ…. သိုx{1037}ေသာ္ x{1014}x{103D}စ္ေယာကုံးၿပဳံးေနၾက၏။ သိုx{1037}ေသာ္……….အဓိပx{1039}x{1018}ါယင္းကာ မတူပါေလ…….။

အဖိတ္ေနx{1037}ည…………။ ထိုအဖိတ္ေနx{1037}ညကို ဦးသာလမေမ့ပါ……ဒီေနx{1037}ည တငိလာမည္…. ရင္ေမက အကိဳးအေၾကာင္းအစုံအလငို ဦးသာလအား ေပာပထားၿပီးဖစ္၏။မရင္ေမx{1014}x{103D}င့္ တငိတိုx{1037} ညx{103B}ိx{1014}x{103D}x{103C}ိင္းၾကေသာစကားထဲတင္ ေင ၂ သိန္းခဲရမည္… ဦးသာလ၏ေသးသား ဆx{1014}x{103D}x{1039}x{1015}ကို လိုက္ေလာဖည့ည္းေပးရမည္။အမားသူငါမရိပိေစရန္ ေယာကာ္းကို ေငယူလx{103E}တမည္။မညူမမရိပိx{1014}x{103D}ိုငည့္ အဖိတ္ေနx{1037}ညကို ေx{101B}းရမည္။အတိုးေင ၅ ကပိုလင္ ကပ္x{1014}x{103D}x{103C}န္းခံစားခင့္ေပးမည္။ သိုx{1037}ေသာ္ ေယာကာ္းကို ေငပိုx{1037}ခိုင္းစဥ္ ၅ ကပ္x{1014}x{103D}x{103C}န္းx{1014}x{103D}င့္ေပးအပိုင္းရမည္။ ကပ္x{1014}x{103D}x{103C}န္းခံစားခင့ို ဝတကည့မ ကိုယိုငားယူရမည္။မရင္ေမ ဘက တငေသာ အခကလကားကို တငိကိုယိုင ေကနပ္ၿပီးဖစ္၍ ထိုအဖိတ္ေနx{1037}ညက တငိတစ္ေယာက္ ဝတကမၼာx{101B}ုံတင္ေရာကိေၾကာင္း လကတိုး၍ အသာလစကဲ့သည္။။ဝတက္ေခါင္းေဆာင မရင္ေမမိုx{1037} ပဲၿပီးမီးေသအၿငိမစ္၏။ ဝတကိန္ တစာရီ အသစင္ၾကားပိုx{1037}ခသည ၂ နာရီခဲ…. ဤအခိနတင္း ()မိနစ္ေစာ၍ပန္ေရာက္ေစရမညု မရင္ေမက အေသအခာ မာ လိုက္ၿပီးဖစ္၏။တပါတစ္….. ေယာဂီထမီအကx{103E}ေလးx{1014}x{103D}င့္ တငိတေယာက္ တေသးတေမးလလိုx{1037}ေနပါသည္။ အခုတပါတ္ ကုနx{103C}ံးလာသည့တက္ ေယာက္ားက စိတစညု ဆိုကာ အရကည့န္းေသာက္ေန၏။မရင္ေမဆီကရေအာင္ ေပာၾကည့ါမညု ေခၽးသိပင္း အရကိုေလာ့ေသာကိုင္းထားရ၏။

ဒါေတာင္ ဝတကာခါနီး ရမx{1039}x{101C}ကီးတစုံးဝယ္ေပးခဲ့ရေသးသည္။တငိကလည္း သူx{1037}အx{1039}x{101C}ကံx{1014}x{103D}င့ူမိုx{1037} ေကနပာပင္ အေx{1039}x{101E}ကးဝယ္ေပးခဲ့ပါသည္။ မရင္ေမ အစီအစဥတိုင္း တိုက္ေနာက္ေဖးေပါက ဝငမညစည္။ “….ေဒါက္…ေဒါက္….ေဒါက္..ေဒါက္….” မရင္ေမသငထားသည့တိုင္း တံခါးေခါကခက္ေပးလိုကည္။ မၾကာခငံခါးပင့ာ၏။တံခါးဝတင္ ဦးသာလက ေဘာင္းဘီပပ…စပယကီx{1039}x{1004} လကတ္x{1014}x{103D}င့္ မားမားx{1039}x{101C}ကီးရပ္ေနေလသည္။ဦးသာလ၏ေတာင့င္းx{1039}x{101C}ကံ့ခိုင္ေသာ ကိုယ္ေနဟနားကိုၾကည့္၍ တငိ ရင္ေတလx{103C}ိကိုလx{103C}ပတား၏။ လူx{1039}x{101C}ကီးက အသက္ ၅ ေကာ္ ၆ အတင္းဆိုေသာည္း ကန္းမာ သနမ္းလသည္။ရငုပားကား လက္ေမာင္းx{1039}x{101E}ကကားx{1039}x{101C}ကီးေတက ထစုတုတ္ ခိုငသည္။ထိုx{1037}အတူ ေပါငံ ေခသလုံးx{1039}x{101E}ကကားx{1039}x{101C}ကီးေတက တင္းရင္းဖုထစ္ သနာလသည္။ ဦးသာလက တငိ ဝငာေအာင္ ေဘးသိုx{1037}ဖယ္ေပးလိုက္ၿပီး….. “….ဝင္…ဝင္…..တူမx{1039}x{101C}ကီး….အထဲကို…” တငိက ကိုယိုx{101B}ိုx{1037}၍ အတင္းသိုx{1037}ဝငိုက္၏။ဦးသာလက တံခါးမင္းတုန္း ခကို ထိုးပိတိုကည္။အခုသူတိုx{1037}ေရာက္ေနေသာအခန္းမာ ထမင္းစားခန္း ဖစ္၏။ ၂ ခန္း ပတညယန္းၿပီး မတပပကဳတေသာ မီးဖို စားစရာ မားကို သိုေလာငားသည့္ ေၾကာငိမ္ ၃ လုံးရိ၏။ ထမင္းစားစရာေနရာမာ ၂ ေပခဲေကာ္ေကာနx{1037}င့္ၿပီး သစာရာထိုးသား မားခင္းထားသည္။

ထိုအေပၚတင္ စားပဲခုံဝိုင္းတစုံးခထားၿပီး ဝီစကီအx{1039}x{101C}ကီးတစုံး …ၾကက္ေၾကာ္….ဝကူေခာင္းေၾကာ္…ငက္ေပာီးဖီးၾကမ္းတစီး… ဝီစကီပုလင္း ကအပည့ဟုတ္ေတာ့….ထိုအထဲတင္ ကာမစမ္းအားကို တိုးပားေစေသာ ဖံသိုစိမား၏။ “….ကဲ…အေပၚတက္ေလ…တူမx{1039}x{101C}ကီးရဲx{1037}….ေအးေအးေဆးေဆးေပါ့ေနာ္..သား…. ဟိုမာ စားစရာေတရိတယ္…..စားx{1014}x{103D}င့္…” တငိက မတပ္x{1039}x{101C}ကီးရပ္ေန၍ ဦးသာလက ေပာလိုကည္။ လာကထဲက ကိုယ့ုံးဖတက္x{1014}x{103D}င့ိုယိုx{1037} အရက္ေတသိကx{1039}x{1001}ာေတ ကင့တ္ေတ အကုနဝါ ခထားခဲ့ၿပီးဖစည္။ ကိုယ့္ေမဓာရိလင္….သူx{1037}ေမဓာလည္းရိရမညင္………………. ၿပီးေတာ့ ကိုယခငဲ့ေငက နည္းနည္းေနာေနာ မဟုတ္…. ဖာထကံလင္ေတာင္ ရမညဟုတ္……ၿပီးေတာ့ ကိုယအပိဳမမဟုတဲ….ကေလးx{1014}x{103D}စ္ေယာကေမ …အအို….ၿပီးေတာ့ ေစာကုတလဲ ဖတတ္ေကေအာင္ လီးအလိုးခံထားရတဲ့ ေစာကုတ္… ဒီေတာ့ ဘာဆန္းတာမတိုx{1037}…ၿပီးေတာ့ တငိက ေခာသည္… လသည္….ေတာသူဆိုေပမင့္ ေရးအတိတုသိုလ္ေကာင္းပုံရ၏။…. ဒီေတာ့ ခပဲရဲ ခပ္ေဟာ့ေဟာ့ပင္ ဆကံလိုကည္။အေပးေကာင္း အပဳအစုေကာင္းခဲ့ရင္ ၂ သိန္းခဲေင အလကားေတာင္ ရခငေနအုံးမည္……။ “…..အဟစ္…အစ္…ခစ္…အဟင့္…ဟင့္….ယား…ယား…တယိုx{1037}…” အေနရအထိုငခက္ေလာက္ေအာငားသည့တက္ တငိတစိုယုံး ေကာ့တကားရာသည္။သည္ေတာ့ x{1014}x{103D}ိုx{1037}အုံx{1039}x{101C}ကီးက ပိုမို၍စူတင္းထကာသည္။

ဦးသာလက x{1014}x{103D}ိုx{1037}တစုံးကို တx{1039}x{101D}ပတ္x{1039}x{101D}ပတုပ္ေပးလကပင္ တငိ ေဘာင္းဘီကို ဆဲခၽတည္။ေပါငံx{1039}x{101C}ကီးေတက…ထား…တငုံx{1039}x{101C}ကီးေတက ဖံx{1037}ထား စင့ားလန္းေနသည့တက္ ေဘာင္းဘီက ေတာ္ေတာ္x{1014}x{103D}င့္ မကၽတဲဖစ္ေနသည္။ “….ဟန္း…..ခိုးခငာလဲပာလိုx{1037}…လက္ေx{1014}x{103D}းတာလဲ ခာလိုx{1037}…” ဦးသာလတစ္ေယာက္ အx{101B}ယ္x{1014}x{103D}င့လိုက္ေအာင္ တဏာရမၼက္ေတ မx{103E}နူေနပုံကို အမငပပိလစာ ဆူဆူေဆာင့္ေဆာင့္ေလးမညနင္း…. ကူခၽတ္ေပးလိုက္ ၏။တငိ အပဳအမူေလးက ဦးသာလကို ၾကည္x{1014}x{103D}ူးစဲမကားေစ၏။ ေဘာင္းဘီတိုကၽတားေသာအခါ ဖဴဝင္းထားအိေနတဲ့ ေပါငံx{1014}x{103D}စယ္ ၾကားက တငိ ေစာကုတ္ေဖါင္းေဖါင္းx{1039}x{101C}ကီးကို ဘားကနဲမငိုက၏။ တငိက ပိုမငေအာင္ ေပါင္x{1014}x{103D}စမ္းကို မသိမသာၿဖဲေပးလိုကည္။ေစာကုတ္x{1039}x{101C}ကီးက ေပါငဟတင္ သိသိသာသာၿပဲဟသားၿပီး အတင္းသားနီနီx{1014}x{103D}ုx{1014}x{103D}ုေတကိုပါ မငိုက၏။ ေစာကုတ္x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းသားေတက အညိဳေရာငမ္းေနၿပီး ထူထူပပဖစ္ ေန၏။သူx{1037}အေရာင္x{1014}x{103D}င့ူ ပိုင္းခားထားေသာ ေစာကုတ္x{1039}x{101C}ကီးမာ အလနx{1037}လန္ၾကည့္ ေကာင္းေန၏။ဝင္းဝါမိုx{1037}ေမာက္ေနေသာ ဆီးခုံ။နက္ေပာငဲေမာင္ေနသည့္ ေစာက္ေမx{103E}း အညိဳေရာငမ္းေနသည့္ ေစာကုတ္x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းသား… ၿပဲဟေနေသာ အတင္းသား နီနီ…ၾကည့င္းၾကည့င္းက……ဦးသာလလီးx{1039}x{101C}ကီးမာ ထားသထကား… ေတာငထက္ေတာင္….မာသထကာ…. ထနထကနာပါ၏။ ေဘာင္းဘီတိုၾကားမ တိုးတိုးထက္ေနေသာ လီးx{1039}x{101C}ကီးကို တငိက လကဝါးေလးx{1014}x{103D}င့္ ခပဖပုတင္း………….. “….ဟနx{1037}္….ကဲ…..ကဲ….လန္းတယ္…” x{1014}x{103D}ာေခါင္းလလေလးတနx{1037}x{103C}ံx{1037}ရင္း ေပာ၏။

တငိက ဦးသာလx{1014}x{103D}င့္ မက္x{1014}x{103D}ာခင္းဆိုင္ ေဆာင့္ေၾကာင့ိုငိုက္ၿပီး…………… “….ကဲ….အေသအခာ….ထိုငမ္းပါ….တကထဲ….” ဦးသာလတစ္ေယာက္ လကိအသကက္ ၅ ပုံ ပုံခနx{1037}ယားသလားထင ေအာင္ x{1014}x{103D}ုပိဳသား၏။စိတဲမာလဲ ေပာ္x{101B}x{103E}ငဴးx{1039}x{101E}ကသားသည္။တငိ မလာခငပင္ ေသာကားx{1014}x{103D}င့္ေသာ အရကရိနလည္း တက္ေနၿပီဖစ္၏။ ထိုx{1037}ေၾကာင့္ ၾကမ္းေပၚ ဖငထိုင္ၿပီး ေခဆင္းလက္ ေပါငို နဲနဲကားထား လိုကည္။ “…….ကဲ…..ေဘာင္းဘီခၽတ္……” တငိက ေဘာင္းဘီတိုကို ကိုယိုငၽတ္ေပး၏။ေဆာင့္ေၾကာင့ိုင္ အေနအထားမိုx{1037} ခx{1014}x{103D}x{1039}x{1016}ာကိုယလည့ေပာင္းလx{103C}ပားလိုကိုင္း ေစာကုတ္x{1039}x{101C}ကီးက ပုံစံအမိဳးမိဳးဖင့္ ဦးသာလကို မဴဆယကိေနပါသည္။ ဦးသာလက ေဘာင္းဘီအခၽတလယ္ေအာင္ သူx{1037}လက္x{1014}x{103D}စကို ၾကမ္းေပၚေထာက္ၿပီး ကိုယိုx{1039}x{101E}ကေမx{103B}ာက္ေပးလိုကည္။ဖုထစိုx{1037}ေမာက္ေသာ ရငုပက္ေမာင္းx{1039}x{101E}ကကားx{1039}x{101C}ကီးေတက တင္းအစ္x{1039}x{101E}ကတကာသည္။ ေဘာင္းဘီကၽတကားသည္x{1014}x{103D}င့္ ဦးသာလလီးတန္x{1039}x{101C}ကီးမာ မတနဲ ေထာငကား၏။အညိဳေရာငမ္းေနေသာ လီးx{1039}x{101C}ကီးကို ဘားကနဲ မငိုကေသာအခါ တငိ အံ့ၾသမငကား၏။မအံ့ၾသလိုx{1037}လည္းမဖစ္…. သူx{1037}လီးတန္x{1039}x{101C}ကီးက မင္းလီးတန္x{1039}x{101C}ကီးေလာကီးနီးရိသည္။သူx{1037}ေစာကုတိုပင္… လက္x{1014}x{103D}င့္ေယာငမ္း၍ အုပိလိုကည္။အရညစက ေကာ္ေကာနx{1037}ိေသာ လီးတုတ္x{1039}x{101C}ကီးမာ အေၾကာေတၿပိဳင္းၿပိဳင္းထလက္ အေရပားေတက ၾကက္ေပါငင္း တုတုတ္ေတ အထပပပားသလို အရစရစေနသည္။ တစက္x{1014}x{103D}င့ကိုယ္ မေတx{1037}ဖူးမမငူးေသးေသာ လီးx{1039}x{101C}ကီးဖစည္။

တငိလည္းေခသူေတာ့ မဟုတါ။ဘၾကည္x{1014}x{103D}င့ညားခငပင္ ယခငည္းစား ေဟာင္း x{1014}x{103D}စ္ေယာက္၏အလိုးကိုခံခဲ့ဖူးသည္။ထိုလီးမိဳးသည္ ေယာကာ္းလူစဦx{101B}ုံသာ ရိသည္။ခံလိုx{1037}လည္း ေကာင္းခဲ့ပါသည္။အခု ဦးသာလလီးx{1039}x{101C}ကီးက သူမတခါမ မမငူးေသးေသာ ေၾကာကမန္းလိလိ လီးx{1039}x{101C}ကီးဖစ္ေနပါေတာ့သည္။ ဒစူးx{1039}x{101C}ကီးက တင္းေပာင္ေနေသာ ခရမ္းခဦးx{1039}x{101C}ကီးပမာ နီညိဳေရာင္ သမ္းေနသည္။ဦးသာလက သူx{1037}လီးx{1039}x{101C}ကီးကိုၾကည့္၍ ေၾကာငကကစ္ေနေသာ တငိလကိုဆဲယူ၍ သူx{1037}လီးx{1039}x{101C}ကီးကို ကိုင္ေစလိုကည္။ တငိက ေx{1039}x{101D}မတေကာငိုကိုငသလို မဝံ့မရဲေလးကိုင္ၾကည့ိုကည္။ သံမဏိေခာင္းကဲ့သိုx{1037} မာတင္းေသာအေတx{1037}ကို ေx{1014}x{103D}းေx{1014}x{103D}းရိန္းရိန္းx{1039}x{101C}ကီး ခံစားလိုက၏။ တငိအေနဖင့္ ယခုေသးသားဆx{1014}x{103D}x{1039}x{1015}ဖလယဲတင္ လုံးဝအညံ့ခံ၍ မဖစါ။ဦးသာလေကနပင္ ေကနပေလာက္ သူx{1037}အဖိုx{1037}အခင့ေရးေတ ရလာx{1014}x{103D}ိုင္၏။ဦးသာလသေဘာကx{1014}x{103D}စ္ၿခိဳက္ေစမည့္ အလုပိဳးကို ၾကားဖူးသေလာက္ လုပ္x{1014}x{103D}ိုငေလာက္ အစမ္းကုနုပ္ေပးမညု ဆုံးဖတားၿပီးဖစ္၏။သူမေခးရမည့္ ေငေတက နည္းနည္းေနာေနာမဟုတ္။ကုန အx{1039}x{101C}ကီးအကယx{103C}ံးခဲ့သည့တါက္ ရင္းရမည့္ေငေတက မရင္းx{1014}x{103D}ိုငင္ သူx{1037}ေယာကာ္းေထာငၿပီး ဘဝပါပကည္။ ဘဝပကည့ေရးx{1014}x{103D}င့ဥိုကင္ သူx{1037}ေစာကုတို ဦးသာလထံ ထိုးအပသည့လုပ ဘာမမပာပေလာကည့္ အလုပဟုတ္။ သည္ၾကားထဲ အပဳအစုေကာင္းလင္ ဦးသာလ၏ေပးကမ္းရက္ေရာမည့္ အခင့ေရးေတက တသီx{1039}x{101C}ကီး။မရင္ေမက ေပာပထား၍ အတင္းေရးကို သိထားx{1014}x{103D}င့္ ၿပီးဖစ္၏။

တကယားဖင့္ မရင္ေမသညင္ တူမ၊ေမးစားသမီးဆိုေသာည္း ဦးသာလ၏လူမသိသူမသိမယားသာဖစ္ေန၏။သိုx{1037}ေသာ္…. အဖိုးx{1039}x{101C}ကီးက ပီမ… ပိုင သူသေဘာကမ သားေကာငို ကိုင္ေလ့ရိသည္။ပx{103F}နာx{1039}x{101C}ကီးငယ္ မေပၚေပါက္ေစ ရန္ လုံၿခဳံစိတရေအာင္ အကကစီစဥ္ၿပီးမ သူx{1037}ဆx{1014}x{103D}x{1039}x{1015}ကို အေကာငထည္ေဖၚခင္း ဖစည္။ ပထမဆုံးတကကဖစ္ တငိက ဦးသာလ၏ေပါင္ၾကားအတင္းသိုx{1037} ဒူးတုတိုငလိုက္ၿပီး ေလးဖက္ေထာကုန္းကာ လီးx{1039}x{101C}ကီးကို ခပင္းတင္းဆုတ္ ကိုငက္ ပါးစပင့္ ငုံခဲစုပူလိုကည္။လီးx{1039}x{101C}ကီးက တုတန္းသဖင့္ အကုနုံး သိမ္းx{1039}x{101C}ကဳံးမငုံx{1014}x{103D}ိုငဲ တဝကပကာ ငုံခဲထားx{1014}x{103D}ိုငည္။ပူေx{1014}x{103D}းစိုစတ္ေသာ အာေငx{1037}x{1014}x{103D}င့္ၾကမ္းရေသာလာအေတx{1037}က အေရးပါေသာကာမအေၾကာအစုံကို စုပူမိ လိုက္ေသာအခါ ဦးသာလတစ္ေယာက္ ေကာ့တကားၿပီး အီးကနဲ ေကာင္းေကာင္း ညီးညီးလိုကည္။ ဦးသာလတစ္ေယာက္ တငိအေပၚအမတ္ေတ ေပးလိုကည္။ တငိအပဳအမူက သူသေဘာကx{1014}x{103D}စ္ၿခိဳက္ေသာ အပဳအမူေတဖစ္ေန၏။ ကေလးx{1014}x{103D}စ္ေယာကက္ၿပီးသား ေစာကုတိုx{1037} သူx{1037}လီးဒဏို ေကာင္းေကာင္းx{1039}x{101C}ကီး ခံx{1014}x{103D}ိုငညုလည္း ယုံၾကညိုကည္။ “….ကဲ….ကဲ….တူမx{1039}x{101C}ကီး ခဏရပိုကုံး….ေလးေလး….မင္းကို သေဘာကသားၿပီး…ေအး..ေအး….ေဆး..ေဆးေပါ့ေနာ္….” ဦးသာလစကားေၾကာင့္ တငိတစ္ေယာက္ ဦးသာလလီးx{1039}x{101C}ကီးကို လာဖင့ိုကတ္ ၍ လက္ေပးေနရာမ ေခတx{1039}x{1011}ရပိုက္ၿပီး ဒူးတုတက္ ကx{1014}x{103D}ဲx{1037}ကလ ထိုင္ေနသည္။ ဦးသာလက တငိကိုယာယအလမားကို တဝx{1039}x{101C}ကီးၾကည့x{103C}ခံစားရင္း ဝီစကီတပန္းကနဲx{1037}ေသာကိုကည္။ပုဂံပနခ တငိက အဆငင့င္ ဝကူေခာင္းx{1014}x{103D}စ္ေခာင္းပါးစပဲခံx{1037}ေပးလိုက္၏။ဦးသာလ တစ္ေယာက္ အေကနပ္x{1039}x{101C}ကီးေကနပ္ေနစဥ္ ငက္ေပာသီးတစုံးကို အခံx{1014}x{103D}ာ၍ ပါးစပားထိုးေပး လာသည္။ဦးသာလက တဝက္ေကာ္ေကာို ကိုကူစားလိုကည္။

ဤမဆိုလင္ တငိသေဘာထားကို အေတာတနိပိသားၿပီ။တငိx{1014}x{103D}င့္ လကဲလိုx{1037} ေကာင္းေကာင္းx{1039}x{101C}ကီးရx{1014}x{103D}ိုင္ေၾကာင္း သေဘာေပါကိုကည္။ “…ကဲ…တူမx{1039}x{101C}ကီး…ဦးေလးရဲx{1037} ပစx{1039}x{1005}ည္းx{1039}x{101C}ကီးကို ေကနပဲx{1037}လား…” “…အဟင္း..ဟင္း…ၾကကီးေတာငတယ္…” “…ကဲ..ထ….အေပၚက ခထိုင္ၿပီး…ကိုယ့ာသာကို အဆုံးထိဝင္ေအာငင္းၾကည့္ … ဦးက မဆငခင္ လုပိရင္ နာသားမာစိုးလိုx{1037}….” တငိ စိတဲ ဦးသာလကို ေလးစားသားသည္။အမနားဖင့္ တငိသည္ ယခုအခိနင္ သူx{1037}လကုပဲကေရသာဖစ္၏။x{1039}x{101C}ကိဳကလိုလုပင့ိ၏။ သိုx{1037}ေသာ္ ဦးသာလက မလုပါ……..သူx{1037}ေကာင္းကိုယ္ေကာင္း ကာမကိစx{1039}x{1005}တင္ အေပးအယူမ တစာ ပဳမူလိုကါ၏။ တငိက မတပပိုက္ၿပီး ဦးသာလပုခုံးကိုကိုငာ တဖည္းဖည္း ထိုငိုကည္။လီးx{1039}x{101C}ကီးx{1014}x{103D}င့္ေစာကုတဝ ေတ့ေထာကိေသာအခါ ဦးသာလက တငိ ဖငုံထားထားx{1039}x{101C}ကီးကို သူx{1037}လက္x{1014}x{103D}စကင့္ ပင့ေပးထားလိုက္၏။တငိက ခထိုငကပင္ ဦးသာလလီးတံတုတုတ္x{1039}x{101C}ကီးကို သူx{1037}လက္x{1014}x{103D}င့ကအန ဆုတိုင္ သူx{1037}အဖုတx{1014}x{103D}င့္ အေသအခာ ခိနိုကည္။ထိုx{1037}ေနာက္ တဖည္းဖည္း ဖိသင္းလိုက္၏။ “…..ဖိ…ဖိ…ဖစ္…x{1039}x{101D}ပတ္….ဗစ္….ဖတ္….ဖိဖိ……ဖစ္….x{1039}x{101D}ပတ္…” လီးတံx{1039}x{101C}ကီးက တဖည္းဖည္းခင္းေစာက္ေခါင္းလမ္းေၾကာင္းအတင္းသိုx{1037} နစစ္ ဝငာသည္။ကေလးေမးဖူးေသာမိန္းမမိုx{1037} ထိန္းခဳပိနရမည့ထာကို မန္းဆ တတူပီပီ ထိန္းလိုကင္းလိုက္ ဖိလိုက္x{1014}x{103D}င့္ ကၽမ္းကငာ ပဳလုပ္ေနသည္။

သူx{1037}သေဘာx{1014}x{103D}င့ူ စိတိုင္းကပဳလုပ္ေနသညိုx{1037} ပင္းပင္းထနန္ မနာကငဲ တင္းပည့ပည့ာမအရသာထူးx{1039}x{101C}ကီးကို လီးx{1039}x{101C}ကီးကတဆင့္ ခံစားေနရသည္။ ပါးစပေလးဟလိုက္……….မက္x{1014}x{103D}ာေလးရx{103C}ံx{1037}မဲ့လိုက္x{1014}x{103D}င့မိဳးမိဳး အဖုံဖုံဖစ္ေနရာေသာ တငိကိုၾကည့္၍ ဦးသာလသေဘာကေနပါေတာ့သည္။ ငါးမိနစနx{1037}္ၾကာေသာအခါ လီးx{1039}x{101C}ကီးက အဆုံးထိနစငန္ လက္x{1014}x{103D}စုံးေလာကာ လိုေတာ့သည္။နာကငာစိုး၍ ထိန္းသင္းေနသည့္ၾကားက ခံခငိတ္x{1014}x{103D}င့ားမလို အားမရစိတ္ေရာေထးသားကာ တငိ ကဆတနဲ ထိုငလိုကည္။ “…..ဖရစ္…ဗစ္….ဖစ္….ဒုတ္…..x{1039}x{101D}ပတ္….” “….အေမ့…အင့္….အ….အီး…အား…အ….” လီးထိပ္x{1039}x{101C}ကီးx{1014}x{103D}င့္ သားအိမမာ တင္းကနဲ ဒုတနဲပစ္ေဆာင့ားရာ နာေကာင္းအီဆိမ့္ေသာ ကာမအရသာx{1039}x{101C}ကီးကို ၿပိဳငူခံစားလိုကသည္။ ေခတx{1039}x{1011}မ ၿငိမ္ေနၿပီးေနာက္ တငိက ဦးသာလပုခုံးကို အားယူဖိထားရင္း ကိုယိုေမx{103B}ာက္x{1039}x{101E}က လိုကနည္။ဖိသင္းစဥx{1014}x{103D}င့တူဘဲ အx{1039}x{101E}ကတင္ အနည္းငယနန္၏။တဖန္ ေစာေစာကလို တဖည္းဖည္းပနိသင္းသည္။ေစာကည္ၾကည္ေတက စိုx{101B}x{103E}ဲအိုငန္း ေနၿပီမိုx{1037} ပို၍ ပို၍ အဆင္ေပေခာေမx{1037}လာေတာ့သည္။ ဤနည္းအားဖင့္ အခက္ ၂ ေကာနx{1037}ဳလုပ္ၿပီးေသာအခါ တငိ ရမၼကိတ္ေတက အပင္းအထနx{1039}x{101E}ကလာပါေတာ့သည္။ ေမx{103B}ာက္x{1039}x{101E}က ပနိခေဆာင့က္ေတက စိပိပာသည္။မနနာ သည္။ထနနာသည္။သနနာသည္။

“…..x{1039}x{101D}ပတ္….ဖတ္….ဖတ္….ဘပ္….” “…..x{1039}x{101D}ပတ္….ဖတ္….ဖတ္….ဘပ္…” “….x{1039}x{101D}ပတ္….ဖတ္….ဖတ္….ဘပ္…” “….အေမ့…အား…အင့္….အင့္….အေမ့…..အီး…အင့္…ကၽတ္…ကၽတ္… အင့္… အ…အီး…ရီး…ကၽတ္…ကၽတ္…အေမ့…အား…” တငိတစ္ေယာက္ ကာမေဇာေတအထတထိပ္ေရာက္ေအာင္ တက္x{1039}x{101E}က ပင္းထနာသည္။အထကိုx{1037} x{1039}x{101E}ကၿပီးေဆာင့ိုင္းေဆာင့ိုင္း x{1014}x{103D}ိုx{1037}အုံအိအိx{1039}x{101C}ကီးေတက ထက္ေအာက္ လx{103C}ပားေနေတာ့သည္။ ဦးသာလကမူ အေထအထူးအားအငစိုကဘဲ တငိ ပဳမူသမကိုသာ ဇိမစာ ခံယူေနပါသည္။သူx{1037}ကိုယို အနည္းငယတိုက္ၿပီး ရမ္းခါေနေသာ တငိx{1014}x{103D}ိုx{1037}အုံx{1039}x{101C}ကီးx{1014}x{103D}စုံးကို သူx{1037}လကစုံဖင့္ တင္းတင္းဆုတ္ေခပတ ေပးလိုကည္။ လိဳx{1037}ဝကန္းကယ္ေသာ ကာမဓာတတx{1039}x{1011}ိက x{1014}x{103D}ိုx{1037}x{1039}x{101C}ကီးx{1014}x{103D}စုံးကို ဆုတ္ေခ ပတေပးလိုကည္x{1014}x{103D}င့္ တၿပိဳငက္…………….. “…..ဟီး…အီး…အေမ့….အမယ္ေလး…” ေခာကားဖယာ အသံနက္x{1039}x{101C}ကီးကို မညမ္းရင္း တငိတကိုယုံးလပစ္ လိုကလို တနx{1037}ိမ္ေကာ့တကားသည္။တဆကည္းပင္ ကာမပန္းတိုငိုx{1037} ေရာကိေၾကာင္း သေကx{1039}x{1004}တအဖစ္ ေစာက္ေရပူေတကို ဗင္းကနဲ ဗင္းကနဲ ပန္းထုတ္ လိုက္ေတာ့ တငိတကိုယုံး ေပာ့ေခx{1039}x{100B}x{103E}တ္ၾကသားၿပီး ဦးသာလ ဘယကုခုံး ေပၚ မက္x{1014}x{103D}ာေမာကသားေတာ့သည္။ဦးသာလက တငိခါးသယ္ေလးကို လမ္းဖကိုကင္း ေကနပားရစာ ေမးေနလိုကည္။ တငိအေမာအပန္းေပသညထိ ေခတx{1039}x{1011}ေစာင့ိုင္းေနၿပီး ဦးသာလ လကစုံက ေခာမတည့င္းေသာ တငားဆိုငားထားအိအိx{1039}x{101C}ကီးကို စုံခီဆနီပတက္ ရိပါေတာ့သည္။

အေမာေပ၍ထငည္ တငိက ဦးသာလပုခုံးေပၚတင္ေမာကပ္ ထားေသာ မက္x{1014}x{103D}ာကို ခာလိုက္ၿပီး ကိုယိုမတိုက္၏။သူမမက္x{1014}x{103D}ာေလးက x{1014}x{103D}မ္းနယ္ေနဟနိေသာည္း ေကနပ္ေသာ ပီတိရိပ္ေတက ထငပ္ေနသည္။ ကိုယလx{103C}ပင္ ေစာကုတတင္း နင့နဲ လx{103C}ိကနဲ ထူပူသား၏။ “……အမေလးေတာ့…..ဘုရား…..ဘုရား….” တငိစိတဲ တကယင္ အမေလးတမိလိုကည္။မတလိုx{1037}ဖစ္x{101B}ိုးလား….. ကိုယ္ေတာုရား၏လီးတံx{1039}x{101C}ကီးက သံမဏိတိုင္x{1039}x{101C}ကီးစိုကားသလို ခိုငိုငတတ္ x{1039}x{101C}ကီး ရိေနေသး၏။တငိသေဘာထားကို ဦးသာလကရိပိလိုက္၍….. “…..ဘာလဲ….အိေလးက…သေဘာကေနတာလား…” “….ဟင့္….အင္း….ေဝးေသး…” ဦးသာလx{1014}x{103D}x{103C}တားက အလိုလိုအေခၚအေဝၚေတ ေပာင္းလဲသား၏။တငိကို အိေလးတဲ့…………………… “….ဒါဆို…ေတာ္ၿပီေပါ့…” “…..ဟင့င္း…” “….ဒါဆို….သေဘာကတယ္ေပါ့….” “….ဟင့္….အင္း…” ဦးသာလက တငိအမူအယာေၾကာင့္ အူယားၿပီး စိတရညစာ တငိခါးေလးကို x{1039}x{101C}ကဳံး၍ဆဲဖကစိုကည္။ “….အေမ့…..ရီး….ကၽတ္…ကၽတ္….” တင္းကပ္ေတာငတာ မဳပင္ေနေသာလီးတနုတုတ္x{1039}x{101C}ကီးက ဦးသာလခါးကို ဆဲဖကိုကည့တက္ ေစာကုတ္x{1039}x{101C}ကီးကို ကနx{1037}နx{1037}တ္ ဆဲx{1014}x{103D}ဲx{1037}လိုကလို ဖစာ ပူကနဲ ဖင္းကနဲ ဖစားေသာေၾကာင့္ တငိx{1014}x{103D}x{103C}တ လx{103E}တနဲ ေအာိုကိသည္။ “…..အဟင့္…ဟင့္…ဟင့္….ေဟာဒီအကိုx{1039}x{101C}ကီးကို……သိပ္ၾကမ္းတာပဲ…..ကဲ…. ၾကမ္းအုံး………..ၾကမ္းအုံး….” တငိက ငိုသံx{1014}x{103D}ဲx{1037}x{1014}x{103D}x{1037}ဲေလးဖင့္ ဦးသာလပုခုံးကို ခပဖေလးထုပစိုကည္။ အခစာတ္၏ ရစတ္ေx{1014}x{103D}ာငဲx{1037}မူေၾကာင့္ တငိx{1014}x{103D}x{103C}တလည္း အလိုလို အေခၚအေဝၚေပာင္းသား၏။

ကိုယ့ေဖအx{101B}ယ္ေလာက္ အသက္x{1039}x{101C}ကီးသူကို အကိုx{1039}x{101C}ကီးတဲ့…..ေအာ္…ကာမ….ကာမ….လူကိုx{101B}ူးသပ္ေစပါလား……. “…….အိေလး….ကိုx{1039}x{101C}ကီးပုခုံးကို ၿမဲၿမဲဖကားေနာ္…” “…..အင္းပါ….” အင္းပါဟုသာေပာလိုကသည္။ဦးသာလဘာလုပညသိ၍ ရငဖိုဖိုx{1014}x{103D}င့္ ေမာင့္ ေနရ၏။အေတာူးဆန္းလသည့္ လူဆန္းx{1039}x{101C}ကီး ဦးသာလပင္….. ဦးသာလက ေခဆင္းထိုင္ေနရာမ ဒူးx{1014}x{103D}စ္ေခာင္းကို ေကးၿပီး သူx{1037}ဖကဲယူ လိုကည္။တငိကလည္း အေနအထားကနရန္ သူx{1037}ခx{1014}x{103D}x{1039}x{1016}ာကိုယို ပဳပင္ေပး၏။ ဦးသာလဘယက ၾကမ္းကိုအားx{1014}x{103D}င့္ ဖိေထာကင္း ညာလက တငိခါးသယ္ေလးကို ခပင္းတင္းဖကာ… “…..အေသအခာ…ဖကားေနာ္…” “….ဟုတဲ့ရင့္….ကမလင္…” တငိx{1014}x{103D}x{103C}တ ထကားေသာ စကားလုံးမာ မားမားစားစားမဟုတ္…. ေရတက္ၾကည့င္ ၆ လုံးမသာဖစ္၏။သိုx{1037}ေသာ္ ထို စိတx{1039}x{1011}ဇသဒx{1039}x{1015} ေခၚ ကာမရာဂ အားေကာင္းလစာေသာ ထိုအသံ ၆ လုံးက ဦးသာလကို အပိုငီတုတားလိုကါၿပီ ဦးသာလေကာx{101B}ိုးတေလာက္ စိမ့ားသညထိ ထိုအေပာ ထိုအသံ ထိုဟနန္ေလးက တငိမ တငိဟု စဲစဲလန္းလန္းဖစားေစပါသည္။ x{1014}x{103D}ုပိဳသနမ္းေသာ အငားသစ္ေတ ဝင္ေရာကာ၏။ထိုx{1037}ေၾကာင့္ x{101B}x{103E}ငန္းတက္x{1039}x{101E}ကစာ အားမာနင္းလက္ “…ဟိတ္…” ဟူေသာ အသံx{1014}x{103D}င့တူ ဖပနဲ မတပရပိုကည္။ အားမာနါေသာ ထိုရင္ေခါင္းသံx{1039}x{101C}ကီးက တငိကိုပါ လနx{1037}နx{1037}ားေစ ပါသည္။ၿပီးမ ၿပဳံးမိ၏။ တငိတစ္ေယာက္ ေစာကုတ္x{1039}x{101C}ကီးပါၿပဳံးၿဖီးလာသည့လား တသိမ့ိမ့ၿငိမ့္ၿငိမ့္ေဝဒနာလx{103C}ိင္းေတx{101B}ိုကတားသည္။ ဦးသာလက မတပပ္ၿပီးသည္x{1014}x{103D}င့္ တငိဒူးေကာက္ေကးအတင္းသိုx{1037} လက္x{1014}x{103D}စကိဳသင္းကာ ဖငုံx{1039}x{101C}ကီးေအာက ပင့ထားလိုကည္။

အလားတူ တငိလက္x{1014}x{103D}စကလည္း ဦးသာလ၏လညင္x{1039}x{101C}ကီးကို ခိတကားလိုက္၏။ သူx{1037}ေယာကာ္း ဘၾကညညင္ ဦးသာလလို လုပ္x{1014}x{103D}ိုငညဟုတ္။ ဤအခက ဦးသာလ၏အားအငလသတx{1039}x{1011}ိမာ အx{101B}ယ္x{1014}x{103D}င့မေအာင္ x{1039}x{101C}ကီးမားသနမ္းေၾကာင္း ပသေန၏။ တခီတေမာင္း ေကာင္းေကာင္းx{1039}x{101C}ကီးၿပီးဆုံးသားေသာည္း ေသးသား ဆူၿဖိဳး ကာမဓာတားေတ အဆကပတိုးပားလကိေနေသာ တငိမာ ကိေလသာ ရာဂစိတ္ေတ တဖန္x{1014}x{103D}ိုးx{1039}x{101E}ကလာပန္၏။ ေစာကုတ္x{1039}x{101C}ကီးတစုလုံး စူေဖါင္းx{1039}x{101E}ကတကာၿပီး x{101B}စိထိုးကာ တလx{103C}ပx{103C}ပ္ တx{101B}x{101B}x{1014}x{103D}င့စာ၏။ခံခငိတ္ေတက ဒီေရအလား တိုးပားလာပနည္။ သူ၏သနမ္းမx{103C}ကို ပသခင္၍ ေစာကုတတင္းx{1039}x{101E}ကကားေတဖင့္ ဦးသာလလီးတန္x{1039}x{101C}ကီးကို ညx{103B}စ္၍ ညx{103B}စ္၍ပလိုကည္။ထိုအေတx{1037}က ဦးသာလလီးထိပ္ x{1039}x{101C}ကီးတခုလုံး ကငုံအီဆိမ့ကားေစသည္။ဤကဲ့သိုx{1037} ေလးငါးေခာကါမ အားထဲ့၍ညx{103B}စ္ေပးရာ လီးေခာင္းတံx{1039}x{101C}ကီးတခုလုံး ယားx{1039}x{101E}ကလာသည္။လေလရေတ ထကုနီးနီးထိ ေကာင္းလာသည္။ သညတိုင္းၿငိမံေနလင္ ေသခာေပါကုတ္ေတထကုန္ေတာ့မည္။ ထိုx{1037}ေၾကာင့္ ဦးသာလက တနနစိုးသည့ေနဖင့္ သူx{1037}လီးx{1039}x{101C}ကီးကို အားထဲ့၍ တင္းခံလိုကည္။ညx{103B}စားx{1014}x{103D}င့္ ကနားအရိန္x{1039}x{101C}ကီးမားစာ တိုကိုငားသဖင့္ x{1014}x{103D}စ္ေယာကုံး တုနါသားၾကသည္။ ဦးသာလက တငိကို ေပx{1037}မလကပင္ ၾကမ္းပင္ေပၚက ဆင္းလိုက္၏။ ထိုx{1037}ေနာက္ တိုကတင္းခန္းထဲသိုx{1037} ဝငည္။

ထိုx{1037}ေနာက္ သူx{1037}အိပန္းတင္းသိုx{1037} ဝငည္။ထမင္းစားခန္းထဲမ အိပန္းဆီထိလာရာ ခရီးတေလာကင္ တငိ တစ္ေယာက္ ရင္ေတတသိမ့ိမ့ုံကာ တၿငိမ့္ၿငိမ့္x{1014}x{103D}င့္ လိုကါလာရင္း လီးအရသာ ကို ခံစားလာ၏။ တခါတခါ ဖငုံx{1039}x{101C}ကီးကို ကဳံx{1037}၍ကဳံx{1037}၍ ပတတ္ေဆာင့ိုကည္။ တသက္x{1014}x{103D}င့ကိုယ္ ဤမထူးဆန္းအံ့ၾသဖယ္ေကာင္းလေသာ ဖစပိဳးကို အိပကဲမာပင္ မx{1039}x{101C}ကဳံဖူးခဲ့ပါ။ ထိုခရီးစဥတင္း တငိတခီတေမာင္း ေကာင္းေကာင္းx{1039}x{101C}ကီးၿပီးခဲ့ပန္၏။တငိ x{1014}x{103D}စီတိုငိုငာမဆx{1014}x{103D}x{1039}x{1015}ၿပီးဆုံးခဲ့သည့ိုင္ေအာင္ လူထူးလူဆန္း လူx{1037}အံ့မခန္းx{1039}x{101C}ကီး ဖစ္ေသာ ဦးသာလမာ တခီမ မၿပီးေသးပါ။ အိပန္းထဲေရာက္ေသာအခါ အလနားနားလပေသာ ေမx{1037}ယာx{1039}x{101C}ကီး အထကိုx{1037} တငိခx{1014}x{103D}x{1039}x{1016}ာကိုယို ညငာစာ ပကကလိုကည္။ လက္x{1014}x{103D}စကို ေဘးတဖကီသိုx{1037}ပစလက္ မကုံးစုံမိတင္း တငိ တစ္ေယာက္ မန္းေနရာသည္။သူx{1037}ေခေထာက္x{1014}x{103D}စ္ေခာင္းကမူ ဦးသာလခါးကို ခိတားလကိသည္။ အေတာတနေမာေပသားေသာအခါ တငိေခေထာက္x{1014}x{103D}စ္ေခာင္း ကိုဆဲမလိုက္ၿပီး ေပါင္x{1014}x{103D}စ္ေခာင္းကို ရငတီဖိတန္းထားလိုကည္။ ေသခာေအာင္ ထပိၾကည့ိုက္ေသး၏။ထိုx{1037}ေနာက္ သူx{1037}လီးx{1039}x{101C}ကီးကို ဒစရင္းေလာက္ ေရာကညထိ ဆဲx{1014}x{103D}x{103C}တည္။ၿပီးေတာ့ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ပနင္းသည္။

“…..ဖစ္….ဖစ္….ဗစ္….ဗစ္….ဖစ္….ဘတ္…..ဖတ္….” အဆုံးထိဝငန္ လက္x{1014}x{103D}စုံးအလို ေစာေစာက အတိုင္းပန္x{1014}x{103D}x{103C}တည္။ ေစာက္ေရေတကလည္း အိုင္x{101B}x{103E}ဲဗကေနသလို ေစာကုတ္x{1039}x{101C}ကီးကလည္း လီးတံx{1039}x{101C}ကီး ၏ဒဏို ေကာင္းေကာင္းx{1039}x{101C}ကီးခံx{1014}x{103D}ိုင္ေနၿပီမိုx{1037} စီးစီးပိုငိုငင္းတင္းကပပ္x{1039}x{101C}ကီး အသင္းအx{1014}x{103D}x{103C}တုပိုx{1037}ရေန၏။ ဦးသာလက တငိရဲx{1037} ေပါငံေဖးေဖးတုတုတ္x{1039}x{101C}ကီးအေပၚ အေသအခာဖိေထာက္၍ ခပင္းပင္းခပကက္ ေဆာင့္ေဆာင့ိုးပါေတာ့သည္ “……ဖစ္…ဖတ္…ဖပ္….အေမ့….အင့္….” “…..ဖစ္….ဖတ္….ဖပ္….အား….အီး….အင့္….” “….x{1039}x{101D}ပတ္…ဒုတ္…ဒုတ္…ဗစ္….ဖတ္…x{1039}x{101D}ပတ္….ဖစ္…ဖတ္….” “….ရီး….ကၽတ္….ကၽတ္….အ…အီး…အင့္….အေမ့….ကၽတ္…ကၽတ္…အမယ္ေလး… အီး….အား…..အင့္….” တငိတေယာက္ ညီးညဴလူးလနx{1037}င္း ဖင္x{1039}x{101C}ကီးကို ေကာ့ေကာခံသည္။ ဦးသာလ၏ ေဆာင့က္ေတက ဂကငငို အရိနပတလစပနနာ၏။

တငိ ေစာကုတတင္းသားေတက ဦးသာလ၏လီးတန္x{1039}x{101C}ကီးကို ညx{103B}စx{103B}စဲသည္။သူတိုx{1037}သခင္ ဘုရငကို အပင္းအထနိုကိုက္ေနေသာ ရနူကို ပနနနုံx{1037}သကဲ့သိုx{1037} အင္x{1014}x{103D}င့ားx{1014}x{103D}င့္ ဆဲဆဲညx{103B}စ္ၾက၏။ ညx{103B}စားဒဏ္ေၾကာင့္ ဦးသာလဒစိပ္x{1039}x{101C}ကီးတစုလုံး ထူပူကငုံလာ၏။ အထူးသဖင့္ ဒစညx{103B}ာရင္းရိ အေၾကာမx{103B}င္x{1039}x{101C}ကီးမာ ပတုမတတ္ တင္းေတာင့္ လာသည္။ကဥ္ေသာ…….ယားေသာ….ဆိမ့္ေသာ…. အီေသာ ေဝဒနာအပူလx{103C}ိင္းေတ က လေခာင္းတံx{1039}x{101C}ကီးတေလာက္ လည့တ္ေမx{103E}ေx{1014}x{103D}ာက္ေန၏။ အခက္ေပါင္းတစာအေရာကင္ တငိx{1014}x{103D}x{103C}တားက “အီးကနဲ” အသံနက္x{1039}x{101C}ကီးမညီးလက္ ေကာ့ထိုးတကား၏။ဦးသာလလည္း အလားတူ ေဝဒနာမိဳးx{1039}x{101C}ကီးခံစားကာ သုတ္ေရပူေတကို ၿပိဳငူပန္းထုတိုက္ၾကသတည္း။  တငိက ဘၾကညို အေသအခာ မာလိုက္၏။ “….ေတာ္….ဦးသာလကို ……ေလးေလးစားစား…ဆကံေနာ္…” “…..ေအးပါ..ဟ…” x{1039}x{101C}ကီးသူကို x{101B}ိုေသေသာေၾကာင့ားမသိ ေင ၂ သိန္းခဲကို ဦးသာလထံမ ေရာေရာ ရx{103D}ရx{103D}ရလာခဲ့သည္။ဘၾကညက္x{1014}x{103D}ာၿပဳံးလက္………အလားတူ ဦးသာလ မက္x{1014}x{103D}ာမာ လည္း………………………………..။ ၿပီးပါၿပီ။