ဝိဉာဉဖမးသော ပဇာတ
ရနကုနနေဟာ အညိုးနဲ့မားပူနေရော့သလားပဲ။ ကပဆတမာကောသော သစကိုငးခောကမားသည ညိုးရိနမးပါးလာသည့ သစ ရကအိုမားကို ထိနးမထားနိုငတော့။တလင့လင့ ဆငးသကလာသည့ သစရကခောကကလေးအား “ဖတ”ခနဲ ဖမးပီး ကလေး တစယောကလိုမူးတူးခုနပေါကနေသည့ ခစရသူ။ နစလိုဖယရာအပုံးနင့ ပါးခိုင့ကလေး တစုသာရိသည့ ခစသူ့မကနာက အပစကငးစငလပသည။ ဟနမငးထက၏ နဖူးမ ခေးစီးမားပငဆို့နေသည။ရိုးရိုးယဉယဉ၊ ပေါတောတောနင့ကေလးသာသာ နေ သော အိသငဇာကိုခစသူအဖစတောထားရတာ ပောရသလိုတခါတခါ ဂတီးဂကနိုငလနးသည။အခုလညးကည့ ခစခငကညနူး ဖို့ လူပတတဲ့နေရာလေးခေါပါတယဆိုမ သစရကကေဖမးမယဆိုလို့ ကိုယကထိုငနေရတယ။ ခကတော့လညးခကသည။ သူ ကစားလို့မောသားတေ့ာ ရေဘူးပေးဆိုပီး ရေဘူးကို ဂလတဂလတနဲ့ မော့သောက၊ပီးတော့လညး ဟနမငးထကပေါငပေါ ကေလး ပေါကစလို လဲအိပနေသည။ ဒီလိုအပစကငးစငတဲ့ ခာတိတမလေးကို တခားစိတတေဝငပေမယ့ မထိရကမကိုငရက ဖစနေရ တာကာပေါ့။. ခစသူရဲ့ ခေးစလေးတေနဲ့ ရေမေးနုနုပေါငးစပပီး ထကာတဲ့ ကိုယသငးနံ့ဟာ ဟနမငးထကနာခေါငးထဲ တိုးဝငလာတာပဲ။
ခေခေလေးလဲအိပနေတဲ့ ခစသူရဲ့ တငပါးလေးခပလုံးလုံးကို မငတော့ တံတေးမိုခရငးအောကက ဖားဘကတောက တငးခနဲဖစ သားတာပေါ့။အတငးခံဘောငးဘီ ဝတထားလို့ အရမးမဆိုးပေမယ့အဲ့နေရာကီးဖောငးထလာတော့ ခေါငးအုံးအိပနေတဲ့ အိသငဇာ က သိတာပါပဲ။ ဒီမာပဲမပောမဆိုနဲ့ ငေါကခနဲ ထ ထိုငရငး “. .ထ…ကိုကီး ထ…ပနကမယ..” တဲ့။ ရုတတရကကီးဆိုတော့ ကောငသားတာပေါ့။ “ခနေနဦး နေပူတယ ငါးမိနစလောက နားကမယလေကာ” ဟနမငးက ပောပောဆိုဆို သူ့ငပဲသူ လယအိတနဲ့ဖုံးရငး ရုပတညနဲပောသည။ “မရဘူး..မရဘူး..ကိုကီးမလိုကခငနေခဲ့။ ူသမီးကေတ့ာ ပနမာပဲ” ဆိုပီး ရစပါလေ ရော။ရစရုံနဲ့မကေနပနိုငဘူး နုတခမးကီးထောပီးစိတကောကနေလို့ တလမးလုံး ခော့ရသေး။ အောကက ညီတောမောင ကတော့ ဘယအခိန ပေသားတယမသိပါဘူး။ ခစသူကလညး ရေခဲမုန့ဝယကေးမယဆိုတော့ခကခငးစိတကောကပေသား ရော။အဲ့လိုပါဆို ဂတီးဂကလေး။ အပနကတော့ သမိုငးလမးဆုံ အထိပဲလမးကတူတယ။အိသငဇာကလညးအဲ့အထိပဲလိုကပို့ ခိုငးတယ။ သူနေတဲ့လိုငသာယာကိုလိုကမပို့ခိုငးဘူး။ ဟနမငးထကကတော့ဆယမိုငဖကကို ကားစီးပနတာပေါ့အိသငဇာတစ ယောက ဘတစကားစောင့နေတုနး “ညီမေလး…အကို့မတမိလား။ဘယသူမားလဲလို့ကည့နေတာ၊ သောတာလေးကို။ဘယသားမ လို့လဲ။” တကစီသမားရဲ့ ဖောဖောရေရေနုတဆကသံကအိရဲ့ နားထဲကိုသံရညပူလောငးခလိုကသလိုပဲ။အတတနိုငဆုံးပုံးပီး “ဟုတ…ကိုကီးအိမပနမလို့” “ကိုကီးလိုကပို့ရမလား…ပနးလိုငနားမာမလား။တကတက…” “အာ..ရပါတယ။ သမီးမလိုကတော့ ပါဘူး။”
“ဒီလူနဲ့ဒီလူကိုကာ..အားမနာနဲ့တက၊ ဒီအခိနကလူလညးရတာမဟုတဘူး။လာလာ..” အတငးတံခါးဖင့ပေးတော့ အားနာတာရယ ဘေးလူတေသတိထားမိလို့ မကနာပူတာရယနဲ့တကလိုကမိသည။ “ခုနက သောတာ့ ကောငလေးလား.။ ခောခောသန့သန့လေး ပဲ။ သောတာတို့မားကံတောငးတာနော။” “အဟီး..” “သောတာ..အလုပလုပသေးလား။အကိုလညးညဖကမဆဲဖစတာကာပီ။ လိုငသာယာဖကကညဖကဆိုအနရာယမားတယလေ။ ဒီရကပိုငးမိနးမ မီးဖားဖို့ရိတာနဲ့ ညဖကပနဆဲမလားလို့။ ဟာ…ငါလိုးမ သားကလညး လူလိုမမောငးဘူး။” တကစီသမားက စကားပောရငး ဘေးကနေအရိနနဲ့မောငးတကသားသော အောကဆိုဒကား ကို ဆဲပါလေသည။ “အဲ့ အောကဆိုဒကားတေ အရမးလူပါးဝတာ။တရားဝငမဟုတတော့လုပခငတိုငးလုပနေတာ။ရဲတေလညးမ ဖမးဘူးဆိုတော့ခကတာပါပဲ။ အဲ ခုနကမေးတာလညးဖေပါဦး။ သောတာအလုပလုပသေးလား။” “မလုပဖစတာကာပီ….တစ နစတော့ကောပီ။အိမမာက အမေကဆေးရုံကလညးဆငးလို့သကသာနေပီလေ။ အရိုးအကောဆိုတော့အတောကုလိုကရတယ။ သမီးတို့ညီအမသာ မကိုးစားရင မလယပါဘူး အကိုရယ။ ခုတော့အလုပအိုဗာတိုငဆငးရငး အကေးလေးတေဖဲ့ဆပနေရတယ။ ပနလုပဖို့စဉးစားမိပါသေးတယ။ ကောငလေးကိုလညးအားနာလို့ ပီးတော့အဲ့ငေတေလဲ သုံးရမာစိတမသန့ဘူး။” အိပောပသည ကို ဂရုတစိုကနားထောငရငး “ဟုတတာလညးဟုတတယ သောတာရေ။အကိုတို့လညး ဒီငေတေယူရတာစိတတော့မသန့ဘူး။ဒါ ပေမယ့လညးကာ တခုမဟုတတခုတော့ရငးရတာပဲမလား။ သငောတကရငအသကရငးရတယ။ မိသားစုနဲ့ပစပီးနေရတယ။
ကီးပားခငတော့ ငေကုနကေးကခံပီးလုပကတာပဲမလား။ သောတာလေးမပောပါနဲ့ အကိုတိုတေ့ာင လူတေက လိုတုနးသာ မလို ရင စောကပစပောစောကတငးတုတကတာက၊ဒါတောင သောတာတို့ဆီက ဖတမစားဘူးနော။ သောတာတို့က ခနာကိုယနဲ့ သိကာနဲ့ရငးရသလို အကိုတို့လညး နာမညတေ သိကာတေရငးရတာပါပဲကာ။ စိတဓာတတော့မကနဲ့။စိတလညးမညစနဲ့ ကိုယတို့ မာက ရငးစရာဆိုတော့ ဒါတေပဲရိတာမလား။ သူမားတေလိုသိနးတစရာ တစထောငမမရငးနိုငတာ။ အို..ဆယသိနးတောင ကိုငမ သုံးဖူးပါကာ။ဒီဆငးရဲတငးထဲက ထကဖို့နေနေသာအသကရငဖို့ကိုတောင မနညးရုနးကနနေရတာ။…ဟူး…” တကကစီသမားက တရစပ မရပမနား စကားအရညကီးပောရငးသကပငးရညကီးခတော့ အိလညး ဟူးခနဲ့ သကပငးခကာစဉးစားမိနေသည။ သူ ပောတာလညးဟုတတယ။ အကေးတေ၊အိမခ ရေဖိုးမီးဖိုး၊ အမေသာတခုခုထပဖစရငပေါငစရာနံစရာမရိတော့ဘူး။ အခုစကရုံ ကလညး ထမငးနပမနရုံသာသာပဲ။စုထားဆောငးထားတာ ရိဖို့နေနေသာ အေမ အရငဆေးရုံတကတုနးကအကေးတောငမကေ သေး။ သိနးသုံးဆယကော ကနသေးသည။ ညီအမနစယောက ဟိုဆဲဒီဆဲနဲ့ ဆဲထားကတာ။ ဒါတောင နစယောကသား ရရာနညးနဲ့ ပိုကဆံရာကလို့ မဟုတရင အမေသေတာကို ထိုငကည့နေခဲ့ရမည့ ဘဝ။ “သောတာရေ..ရောကပီ အကိုအိမယာရေ့မာပဲခ ပေးမယနော။ ကားလမးက ပငနေတော့ အောကဖကလမးကပတတကရမာ။ အလုပပနလုပလညးပော အကို့ဖုနးက အရငဖုနး ပဲ။ အေးဆေးစဉးစားကာ။ အကိုလညး အတငးမတိုကတနးပါဘူး။ ငါ့ညီမတို့က ရိုးရိုးသားသားတေမို့ခငနေတာ။ မငးအမ စနာကို လညးမေးလိုကဦး ကိုကီးကနုတဆကတယလို့။.” ပောပောဆိုဆို တံခါးဖင့ပေးရငး နုတဆကမအိသငဇာလညး အသိပနဝငလာ သည။ဟူး….ခကလိုကတာကယ။ အပနလမးကမ နေက ပိုပူနေသညထငရတာပဲ။ ခေလမးတေနေးကေးလေးလံပီး ပစလဲခင စိတကိုအားတငးအိမကိုအမနလောကလာခဲ့မိသည။ ။
လောကဘုံမ လမးဆုံမား ဆိုငကယသံတေ၊အောဟစဆဲဆို ရယမောနောကပောငသံတေ ကားဟနးသံတေကို နောကခံတေးလို ဖင့ဆိုပီး နေမငးကီးက တရုတပိုင စကရုံကီးတေနောကမာ ခပရံ့ရံ့လေး ပုနးခိုနေလေပီ။ အေးမနောကကိသော တငးရေကို ဂရုတစိုက ဖညးဖညးခငးလောငးခိုးရငး ဈေးပေါပေါ ကိုယတိုကဆပပာကို ထဘီရငရားပေါမ သေခာတိုက၊ လမးသားလမး လာကို ဂရုမစိုကအားပဲ ခပမနမန ခပသကသက အရကို ဖကနဲ့ထုပရငး ရေခိုးရသည။ ငေတိုးခေစားသော အိမရငအဒေါ ကီး ဒီအခိနဆို ပိုကဆံထုတကီးပိုကလို့ တစလောကလုံးမသိခငယောငဆောငကာ စညပိုငးကီးလိမ့သလိုလို လုံးလုံးကားကားကီး ခီတကလာပီ။အပိုငလူမိုကရဲ့မိနးမဖစတဲ့အပင နုတကမးအာကမး မိနးမကမးကီးဆိုတေ့ာ သူ့ကို ပသနာရာဖို့နေနေသာ သူ့ အကေးနဲ့ ကငးတဲ့သူက ဒီရပကကထဲ ခပရားရား။ ရပကကဆိုပေမယ့ အကုနုံးက ကူးကော၊ အိမတေကလညး သူ့အပိုငလေး ငါးဆယလုံး။ “ဗီရိုပေါက ပိုကဆံအိတထဲက ငေနစသောငး ထုတပါဦး အေမရ။ ဒေါမင့ကီးလာနေပီ။” အိသငဇာ ရေခိုးရငး လမးအောပောသညကို “အေး..အေး” ဟုပောရငး အမေက ပိုကံထုတာ အိမရေ့ထိုငစောင့နေသည။ ဒေါမင့ကီးအိမရေ့ ရောကရောကခငး အမေကအိမပေါကဆငးကာ ပေးတော့ ပုံးခိုသောမကနာဖင့ “အို အမရယ ခါကသကသာသေးတာလညး မဟုတပဲ ။ ကလေးတေခိုငးရောပေါ့။”
“ရပါတယအေ။ ပောမနေပါနဲ့ သကသာနေပါပီ” “ဒါဖင့ ကမသားတော့မယနော အမ။ သတိထားဦး ထပဖစနေဦးမယ။ န လငကောလေး သေးလူးနော။ “ ငေရတော့ ပုံးပုံးကီးနဲ့ နုတဆကကာထကသားသည။ ငေသာမပေးနိုငလို့ကတော့ မိုခိုးမစခိုး ခံရခကအောင ပိုးစိုးပကစကပောမာ သားအမိနစယောကလုံးသိသညမို့ သူ့၏လောကတစကားတေက ဟိုဘက နားဝင ဒီဘကနားကထကပါပဲ။ ဒေါမင့ကီးကို အိမလခအပင အကေးက သုံးသိနးပေးဖို့ရိသေးသည။ အိမလခပုံမနပေးနိုငပေ မယ့ အကေးကတော့ ငါးရကခားတစခါ နစသောငးနစသောငးနဲ့ ခဲဆပနေရတာပေါ့။အတိုးကလညးဆယ့နစကပတိုး။ လတငး ခငး ငါးသိနးဆပနိုငပေမယ့ သုံးသိနးကတော့ ဒီလိုဖဲ့ဆပနေရတာပဲ။ ရေမိုးခိုးပီးတော့ သနပခါးလေးလူးညစာခကဖို့ ဆနလေး ပေးဝယ၊ ထမငးအိုးတည အမေကေတာ့ အိမနောကဖေးမာ ငရုတသီးထောငးနေတယ။ အိမမာကလညး ငရုတသီးအလော တောင့တေကို အထုတလိုက ဝယပီး ထောငးရောငးသညလေ။သူဌေးမဖစပေမယ့ ကမးဖိုးဆေးဖိုးလေးတော့ ရောငးရတာပဲ။
ညရစနာရီထိုးပီ အမကပနမလာသေး။ဖုနးဆကကည့တော့ အလုပမာပဲအိပတော့မယတဲ့။ ဒီလောကဆို အိသငဇာသိသည။ အမအလုပပနလုပနေပီ။ အမေတာ့ သမီးကို စိတပူတဲ့စိတနဲ့ ထမငးတစပနးကနတောင အကုနမစားနိုငဘူး။ အမအတက ဖယထားတဲ့ ကကဥကောလေးက အေးစကမာကောနေပီ။ လမငးကီးကသာယာနေသလောက လမးမကီးက လူမပတ။ ည ကိုးနာရီဆိုတာ ဒီရကကကထဲ ဆိုငကယတခို့ လူတခို့ ဖတသားဖတလာရိတုနး။ အိတအမညးတေ ကိုယစီနဲ့ အရကပုလငး တေဝယကတာ ပုရိသတို့ကတော့ မနကဖနအတက အားဆေး၊ မိနးမတေကလညး ဒီအခိနဆို အိမရေ့ကို ပလတစတစခုံလေး ခ ထေရာလေးပါးစကားပော အတငးတုတပေါ့။ အကငရောငးသူကရောငး ကမးယာဆိုငတခို့ လူစညနေဆဲ။ အမေကတာ့ အိမ ရေ့မာ ခုံလေးခ ခငဘတတံ တဖတဖတနဲ့ ပနမလာတဲ့ သမီးကို မောရငး အတေးနယခဲ့။ အိမပေါက အိသငဇာကလညး ဖုနး ထဲက တကစီသမားရဲ့ နံပါတကိုကည့ရငး ဝေခဲရခက ဆုံးဖတနေဆဲ။ လောကကီးက ဆူညံသလောက သားအမိနစယောကရဲ့ ရငထဲမာတော့ ကောကဖို့ကောငးလောကအောင တိတဆိတနေတော့တာပဲ။
“ဆယနာရီထိုးတော့မယ အေမရ။ အိပကမယလေ။ “ “အေးပါဟယ အပငမာက အေးလို့ပါ။” “အေးလို့ပောတာပေါ့အမေရယ အမေကမာတာလညးမဟုတပဲ။” “ငါအေမပါဟ သိပါတယ။ နငတို့ဟာလေ ဆရာကိုလုပတယ။” ဇောငဇောင့နဲ့တကလာပီး ဝါး ထားသော ကမးကို ပလုပကငးပီး အိမတံခါးကိုပိတ။ ခငထောငထဲ ခငဘတတံတရမးရမးလုပရငး ဘုရားရိခိုးလို့ တတတ တတနဲ့ဆုတောငးနေတာ သမီးဖစသူအတကဆိုတာ ကမးတပေးထဲ အိပနေသော အိသငဇာ ကားနေရတော့ သကပငးမောကီး ခကာ အိပရပါတော့သည။ “ဆငးရဲခငးက တံခါးခေါကသောအခါ ဝတလစစလစနင့ အိပခနးထဲမ အရကတရားသည နောကဖေးပေါကမ ဆငးပေးသည” ပေါကလတပဲစား စာရေးဆရာ ဒုန့လပဗမီ (ခေါ)မခစရ ဆိုတဲ့သူရဲ့ စကားက အိရဲ့ နားထဲမာ ပဲ့တငထပနေသည။ ဆိုးတာက အိပမကဆိုးတေက ခုထိမကနေတုနး။ နားထားတာ တစနစကောတာတောင သူ့ကို ဆကံခဲ့ တဲ့ထဲကမ ဆိုးရားတဲ့ အတေ့အကုံတေကို ခုထိ မမေ့နိုငသေး။ အိကိုယတိုငကညနူးခဲ့ရတဲ့အခါတေ တပမကခဲ့ရတာတေလညး သတိရမိသည။. ပနတေးလိုကတိုငး အဖုတေလးမာ စိုစိစိဖစလာတာပဲ။ မကစိမိတလိုကရင လိငတံတေ …..လိငတံတေ၊ မကနာနားဝဲနေတဲ့ လိငတံတေ၊ ပါးစပထဲဝငလာတဲ့လိငတံတေ၊ မိနးမကိုယထဲ မညာမတာ တရစပဝငဆောင့နေသော လိငတံ၊ အဆီတဝငးဝငးမကနာတေ ခေးစီးကနေသော မကနာတေ၊ သိသိကီးနဲ့ ကိုယတိုငကလညး စိတလိုလကရ တငပါးဆုံ ကော ကော့ပီး အငမးမရဖစခဲ့ပုံတေ၊ အမေးတေနဲ့ လဥကီးနစလုံးကို အတငးအကပစေခိုငးမုကောင့ စုပပေးရခဲ့တာတေ၊ ဖစ အပကတေက တစခုခငး တစခုခငး ၊ ရုပရငကည့နေရသလိုအိပခါနီးတိုငး ပေါလာသည။ ပေါလာတိုငးလဲ မကရညဝဲသလို မိမိ၏မိနးမကိုယမလညး စိုရဲလာတတ၏။ နောကဆုံးမာတော့ ဆုံးဖတခကကို ခိုငခိုငမာမာ ခလိုကမိသည။
ဖုနးကိုထုတကာ ဟနမငးထကဆီ မကဆေ့ပို့လိုကသည။ “ကိုကီး သမီးတို့ အဆကအသယမလုပပဲ နေကရအောင။” ပီးတော့ ဖုနးကိုပိတကာ အိပလိုကပါတော့သည။ အိပမက မကတော့ အထူးအဆနး၊ ဟနမငးထကက လမးမကီးပေါမာ သူ့ကို လိုကရာ နေသညတဲ့။ သူကတော့ ဟိုတယတိုကပေါကနေ လေးဖကထောကကုနးလို့ အနောကမ ဝဝတုတတုတ အသားမညးမညး လူကီး၏ မညာမတာ လိုးဆောင့နေမုကို ခံနေရသညတဲ့။ ဟနမငးထကကတော့ ဖုနိးတေခေါနေသည။ အိတစယောကဖုနးကိုငဖို့ ပင အားမရိ၊ တအားအား အောကာ ငရဲအလားခံနေရသညတဲ့။ အိပမကကနိုးတော့ မနက လေးနာရီ။ အရညကညတေစိမ့ကာ ထဘီလေးလဲကက၊ အဖုတကလညးတငးမာဖောငးကနေသညပေါ့။ ဖုနးလေးကို ဖင့တော့ အမေကအိပနေတုနး။ ဖုနးမီးလေး ကို အသုံးပုကာ ခေသံဖဖနငးရငး နောကဖေးတံခါးဖင့လို့ ဝါးအိမသာလေးပေါ ကားယားခထိုငရငး အစိလေးကို လကသုံး ခောငးနဲ့ ပတနေမိသည။ လူခေတိတခိနဆိုတော့ အိမသာတံခါးခကမခထားမိ။ တဖတဖတနဲ့ပတနေတဲ့အသံက ဘေးအိမက ကားခငကားမာ။
ဒါတေကို ဂရုမစိုကမိ၊ အိစိတထဲ အရမးတောကလောငနေတဲ့ ကာမမီး ငိမးဖို့သာ လောနေမိသည။ ကံဆိုးခငတော့ ဘေးအိမက ကိုဝငးထနး တရေးနိုး တာနဲ့သားကုံတာပဲ။ ခံတေက ခံစညးရိုးလညးမရိဘူး။ အိမသာဆိုတာကလညး မစကိုကောပေး တညထားတာလေ။ဟိုဖကဒီဖကက ခေလမးကဲကဲသုံးလမးဆိုရောကနေတာ။ အရုဏဦးအလငးရောငအောကမာ ဖုနးလေးကို ဘယလကနဲ့ကိုငရငး မကစိလေးစငးပီးညာလက အားပါးတရ ပတနေတဲ့ အိသငဇာကို ဟနေတဲ့တံခါးကားက တေ့ရတော့ မုတိ တားစဲသလို ဖစတာပဲ။ တံခါးဖင့ပီး တကလိုးခငပေမယ့ အိမနီးခငးလဲဖစ အသံတစခုခုထကရင ကလေးသုံးယောကအဖေဆို တော့ ကနတဲ့သူ မသတခင သူ့မိနးမကအရငသတမာလေ။ ဒီတော့ သူ့ဖုနးကိုထုတပိး ခေသံလုံလုံနငးရငး ဟနေတဲ့တံခါးကား နေ ဖုနးကငမရာနဲ့ ဗီဒီယိုခိုးရိုကတာပေါ့။ ဆောင့ကောင့ထိုင ဖဲကားပီး ဇိမယူနေတဲ့ အိလညး ကာကာမခံဘူး။ ဖငကီးကော့ ကော့ပီး အ..အ..အနဲ့ ပီးသားတယ။ ဗီဒီယိုကလညး အဲ့အထိပါ ရိုကလိုကရတယ။ ပီးတာနဲ့သူလဲ လစတာပေါ့၊ အိကေတာ့မသိ ပါဘူး။ အမနရေဆေး အိမပေါမာခဏလဲပီး ဆုံးဖတခကခလိုကတယ။ ဒီအလုပပနလုပတော့မယပေါ့။ ။ စာအုပဟောငးရဲ့ စာရကသစ ကကသေးရောင ကောငးကငမာ စကရုံဆငးတေရဲ့ အရိပသာဟပမယဆို ကောငးကငယံမာ ရစခေါပဏီစစတပ ကီး ခီလာတယထငရလောကတယ။လူတေ၊လူတေ အမားကီးမ တကယ့အမားကီး။ အဲ့ထဲကမ ခေးစေးကမုကောင့ နညး နညးသာကနတဲ့ ပါးကကကားလေးနဲ့ အိသငဇာအပါအဝငပဲ။
အလုပကဆငးဆငးခငးမာပဲ လာကိုဖို့ တကစီကိုကီးကိုဖုနးခေါထားတယ။ ဟောတေ့ပါပီ။ကမးယာဆိုငကနေ အိကို လက ကလေးလမးပပီး နုတဆကတယ။အသာအယာ ခပသုတသုတကလေး သားရငးကားပေါရောကတော့ ကားသမားကလညး မောငးသားသည။“ဒီနေ့ညတော့၇ခဲလောကပနမယနောကိုကီးအိမရစနာရီပနရမာ အမေတစယောကတညး။နောကကမယ ပောထားပေမယ့မောနေမာ” “အေးပါ…ငါသိပါတယ။ ဈေးကကော အရငဈေးပဲလား။” “ဟုတကိုကီး။ တစာရီ နစသောငးခဲ။” “အဲ့တာပောမလို့၊ အဲ့ဈေးမရတော့ဘူး။ ညီမလေးကိုနိမတာမဟုတဘူးနော။ ခုခေတက တစာရီ ငါးထောငဆိုပိး အသညးသန တေ လုပကတာ့ ခေတပကနေပီ။ ဖောကသညဟောငးတေကိုတော့ပောထားပါတယ။ ဒီနေ့တော့ ကိုကီးစိုကပေးမယ။ နောကနေ့အတက အေးဆေးစဉးစားနော” “အာ..ကိုကီးကလညး..မဟုတာ။ ငါးထောငိတော့ မလုပပါဘူး။ပီးတော့ ကိုကီးစိုက ပေးစရာလညးမလိုပါဘူး။” “မဟုတဘူးလေးကာ။ တစသောငးခဲလောကတောငးခိုငးတာ။ ငါ့ညီမလေးက ငါးထောငအစားမ မဟုတတာ။ပီးတော့ ကိုကိးကလညးအလကားမပေးပါဘူး။ ဒီညတော့အသစကလေးကို ကိုကီးသုံးခငလို့ပါ ဟဲဟဲ။” “အမေ လး…ငါ့ကိုကီးကတော့လေ။ သဘော သဘော။ နစသောငးခဲမပေးနဲ့ နစသောငးပဲပေး။” “တကယလား။”
“တကယ တကယ။ ကိုယ့ကေးဇူးရငပဲကို” “ဒါဆို ပောပီလေ..ဟားဟား” တညးခိုခနးရောကတော့ ခောကနာရီထိုးနေပီ။ အခနးထဲ ရောကတော့ နစယောကသား ကိုယလကသန့စငတာနဲ့ ခောကခဲပေါ့။. အကီတေခတပီး သေခာခေါကထားရငး တံဘတလေးပတလို့ စောင့နေတာပေါ့။ သူကေတာ့ ရေခိုးခနးထဲမာ စိမပေနပေရေခိုးပီး ထကာတာ အဝတတောငမကပဘူး။ ရောကရောကခငး အိကို တံဘတခတခိုငးတယ။ အိလညးခတပေးပီး လဲမယအလုပ မလဲနဲ့ဦးတဲ့ ဒီတိုငးလေးထိုငတဲ့။ဖငပောင လေး ကုံ့ကုံ့လေး ကုတငပေါထိုငနေတာကို သူက ရေသုတနေရငးအရသာခံကည့နေတာ။ တဖညးဖညးသူ့ လီးက တောငလာတယ။ ပီးတော့ သူက “သောတာ…ကလေး..ကိုကီးကိုလီးစုပပေးကာ” ဆိုလို့ ကမးပငပေါဒူးထောကပီး လီးခောငးကီးကို တတသမ အကုနသုံးပီး စုပပေးလိုကတယ။လီးကီးကမာတောငပီး ရဲတကာတာပဲ။ လာနဲ့ကလိတယ အာခေါငထိ ထိုးထည့ပေးတယ။ အို..လဥပါစုပပေးတယ။ ဒါလညးသူကမပီးဘူး။ ဆယမိနစလောကစုပပေးပီတော့ လီးက တံတေးတေနဲ့စိုရဲနေပီ။ ဒီတော့မ ပောတယ။
“သောတာလေး ကုတငပေါ ကောခငးလိုက။” အိ…ကုတငပေါကောခငးပီး ခေထောကနစခောငးခထားတာပေါ့။ အိရဲ့တံတေး တေနဲ့ စိုရဲနေတဲ့ လီးကီးကို မနိုးမဆရသေးတဲ့.စောကဖုတလေးထဲ မညာမတာထိုးထညိ့တာပါပဲ။ အပောခိုသလောကအလုပက ကမးတာ။ အိ ကို အနညးဆုံးတော့ ပတပေးမယထငတာ ဘာမတောင မကလိဘူး။ နို့တောငမစိ့ုဘူး။ အိမာ စိတထလို့ အရည ကညနဲနဲထကရုံပဲရိတာ။ အဖုတမဖောငးသေးဘူး။ နာတာပေါ့။ တံတေးကောင့သာ ခောပီးဝငပေမယ့ ့အထဲရောကလေနာလေ ပဲ။အံကိတခံပေမယ့ …တဝကအရောကမာတင မရတော့လို့ “အား…ကိုကီး အရမးနာတယ….ခန..ခန..” ဆိုပီးအောကာမ သူက အိခါးကိုကိုငပီး ဆောင့ခလိုကတာ ဗစခနဲ မညပီး ဝငခသားတယ။ ခေါငးထဲ မိုကနဲ ဖစပီး မကရညတေပါကတယ။ နာ လနးလို့။ ခနလောက ဆံ့အသားပီး ပီးမ တအီးအီးနဲ့ငိုမိတာပါပဲ။ အိငိုနေတာကို သူမငတော့ ဆကမလိုးဘူး။လီးကိုဒီတိုငး ထည့ ထားတယ။အဆုံးထိပဲ…။သု့လီးကီးကလညး အိငိုနေမ ပိုကီးလာတာလား။ အိအဖုတပဲ ကုံ့လာတာလား။ မသိတော့ဘူး။ဒါကိုသူ က “မငိုနဲ့ သောတာလေး တိတတိတ..အသကဝဝရု လိုးတော့မယနော” ဆိုပီး အဆုံးထိဝငနေတဲ့လီးကီးကို မထုတပဲ စကော ဝိုငးလည့နေတယ။ ပဲနေတဲ့နေရာတေကိုထိရင တန့ခနဲ ဖစပီးစပလိုကနာလိုကတာ။ ရုနးလညးမရပါဘူး။ သူကခါးကိုကိုငထား တာ။ လူကောငလညးကည့ပါဦး။ သူ့အရပက ခောကပေနားရိတယ။ အိက ငါးပေတိတိ။ ဖငလုံးကီးပေမယ့ ရငသားကသိပမ ကီး။မကနာခောတာလေးပဲရိတာ။
အိအခုလို ငိုကီးရိုကငငဖစနေတာကို သူက အရသာခံကည့နေတာ။ပီးတော့ နယနေတာ လီးကီးနဲ့။ အဖုတကလေးဟာ ကာ ကာမခောကနိုငပါဘူး။ဖောငးကစိုရဲလာတယ။ဒါကိုသူက ဘာပောလဲဆို “ကည့ပါလားကယ့သောတာလေးက မုဒိမးအကင့ခံရ တာကို ဖီလးတာတကယပဲ။ ကိုယဖင့ ကားကာစကမယုံဘူး။ တကယတနတယကာ။” တဲ့။ သူပောကာမ ကိုယလဲ ပိုထနလာမိ တယ။ အဖုတထဲအရမးယားနေပီ အရညလညးအတောထကနေပီ။ ဖငကလညး သူမေသလို လိုကမေနေမိတယ။ ပါးစပကလိုး ပေးပါမပောရုံတမယပဲ။ ဒါကို ဆကပောသေးတယ။ “သောတာလေးက ငေလိုလို့ ဖာခံတာမမဟုတာ။ ဖငယားနေလို့ ပတခံနေ တာပဲ။”တဲ့။ အမေလး ရကလိုကတာ။ ရကလို့လား ကောငးလို့လားနာလို့လားမသိ မကရညတေစီးနေသလောက အဖုတကလညး အရမးယားနေပီ။အခုခိန သူ့လီးကီးဆဲမနုတသားအောင အတငးဖိကပပီး ဖစညစထားမိတယ။အိအခေအနေကိုရိပမိတဲ့သူက လညး လီးကိုခကခငးဆဲထုတလိုကတယ။.. ရငဘတထဲ ဟာခနဲ ဖစသားတာ။..တကယ။ ဖငကီးတကကနဲ့ပါသားတာ။ ပီးတာ နဲ့သူက အိကို “ဖငဖဲထား..ကိုကီးဂငးထုခငလို့”တဲ့ ကည့ပါဦးပောပုံက အိကို အရမးထနနေအောင လုပပီးကာမ လိုးမေပးပဲ ထုမယတဲ့။
“မရဘူး လိုးပေးကာ။” ..ဘယကဘယလိုထကလာတယမသိဘူး။နုတက ထကာတဲ့စကား။ဒါကိုသူက ပုံးပုံးကီးကည့ရငး ဘယကိုလိုးကမာလဲ ဆိုပိးမေးတယ။ စိတမရညတာနဲ့ “ဟောဒီစောကပတကို လိုး..လိုး”ဆိုပီး လကနဲ့ဖဲပမိတယ။ ဒီတော့မ သူကလညး လီးကီးထည့ရငး အားပါးတရဆောင့ပေးတော့တာပဲ။ ကောငးလိုကတာ ကောငးလိုကတာ.. မိနစနစဆယအတငး နစခီပိးသားတယ။ သူကမပီးသေးဘူး ဆကဆောင့နေတယ။ နာရီဝက…မပီးသေးဘူး။ လေးဆယ့ငါးမိနစကာလာတယ မပီး သေး။ အဖုတ ပူနေပီ။ အထဲကနာနေစပနေပီ။ မပီးသေးဘူး။ သူကမညာဘူး။ ဆကလိုးနေတုနး မောရငအရိနလော့တယ။ ပီး ရငဆကလိုးတယ။ အိစောကဖုတထဲ အတောခံရခကတယ။ ပူပူကီးနဲ့ နာနေတာပဲရိတယ။ သူကလညး တစနာရီကောပီ မပီး ဘူး။လိုးနေရငးအိငါးမိနစတိတိ သတိပါမေ့တယ။ သူကလိုးနေတုနး။ ည ၇ခဲတော့မ လီးကိုဆဲခတပီး အိမကနာခ ဂငးထုတာ လ ရညတေ အိရဲ့သနပခါး ကိုးတို့ကဲတဲ့ ပါးပငမာ ပေကုနတာပေါ့။ အိလညး မလုပနိုငတော့ဘူး။
ဒါကိုသူက အတငး အကီပနဝတခိုငးတယ။ အိလညး ဝတရတာပဲ။ နောကကနေပီလေ။ လမးထိပကနေ အိမို ပနရတာ ဒူးတေ မခိုငခငဘူး။ခေထောကခပကဲကဲ လမးလိုကတိုငး နာနေတာ တောတောဆိုး။ အိမရောကတော့ စောင့နေတဲ့အမေကိုတေ့တယ။ အေမက ဘာမတော့မပောဘူး။ထမငးစားဦးတဲ့။ ခူးထားတယတဲ့ အမရဲ့ကကဥကောအေးအေး သတိရတာနဲ့ မစားခငပေမယ့ အ မေစိတခမးသာအောင စားပေးရတာပဲ။ စားနေတဲ့အခိန စောကဖုတထဲကတော့ မီးစကီးထိုးသလို တခါတခါပူစပနေတုနး။ ပိုကဆံအိတထဲမာတော့ ငေငါးသောငးနဲ့။ မနကဖနဈေးဖိုးနဲ့ သဘကခါ အကေးတော့ပေးနိုငပီလေ..။ ။ သမုဒယ ပစယာ ဒုက “အတငးတင ဘာမမရိသော သစအယသီးပင အခဲခံရသော “ခက” ဟူ၍ အသံပုတတသေးရာ အသိဉာဏရိသော ခံစား တတလသော လူသားမားအဖို့ မိမိတို့၏ သေဆုံးရခငးအပေါ လနစာအလေးဂရုအပုခံလိုကသည။”ဤကား နီရေး၏အဆိုအမိန့ ပငတညး။ သူရိနနေမငးသည အနောကအရပ၏ မိုးကုပစကဝိုငးနောကတင ပူတစ ပူတစလုပ၍ နေးထေး လငးသန့သော ရောငခညဝါမားဖင့ အလုပဆငးလာသော အလုပသမားတို့ကို လနးဆနးစေသည။ ကားဟနးသံ၊ ဆိုငကယကို လီဗာ ခပပငး ပငးဆဲသံ၊ လောငးကစားဝိုငးမား၊ ပီတီတီမကနာမား ၊ ဒီနေ့၏ အလုံးကီးကပီး မနကဖနအတက အလုံးကီးဆို့နေသော သူမား၊ ကာလသုံးပါးကို ဂရုမစိုကပဲ အရကဆိုငထဲ ဟငးခိုတခကနင့ အမူးသောကနေသော ယောကားရင့မာကီးမား၊ ဇာတလမးတေ၊ ဝတုတေ၊မို့ပပုံပငတေ ကိုယစီနင့ လညပတနေသော လိုငသာယာမို့တောကီး၏ ညနေခငးသည စိတဝငစား စရာအပည့။
ထောငသောငးခီသော လူအုပထဲမ တီရပအဖူ ထဘီအပာနင့ တစယောကတညး ကဲထကနေသည့ ခစသူကိုမငရတော့ ဟန မငး အပေးသားကာ အရေ့ကပိတရပမိသည။ “အိ… ဘာလို့ဖုနးမကိုငတာလဲ။ ကိုကီးဖုနးကို ဘာလို့ ဘေလာ့ထားတာလဲ။ အဲ့လို ဖတလို့ မရဘူးလေ။ “ မထငမတထားသောအခိနမာ မမောလင့ထားသောသူကိုတေ့ရသောကောင့ ဆဲခငးလေးပင ပုတက မတတဖစသားရသောလညး အိတစယောက မာနကိုတငးကာ “အဆကအသယဖတထားခငလို့ပါ။ကိုကီးနဲ့ သမီးဆကမတဲခင တော့ဘူး။” “အဲ့လိုတော့မလုပနဲ့လေကာ၊ အကောငးအရငး အကိုးအကောငးတေ့ာပောဦး။” “ဟင့အငး၊ အိတို့ဒီမာပဲရပကရင ကောငးမယ။ ဆကမလိုကခဲ့ပါနဲ့ သားတော့မယ။” အနီးနားက တကစီကိုတားကာ ထကသားသော အိသငဇာကိုကည့ရငး နာကညးစိတ ဒေါသစိတတို့ကို ဟနမငးထကမိုခကာ ကားဂိတသို့သာ လည့ပနခဲ့တော့သည။ ကောငလေးကို ရောငခငစိတဖင့ သာ ဟိုလူ့ တကစီပေါတကလာရတာမနေ့က ဒဏရာ အနာမကကသေး။ “အလုပလုပဦးမာလား ကေလးမ။” ခရီးရောကမဆိုက မေးလိုကသံကောင့ မကရညထိနးထားရသော အိတစယောက ငိုခခငလာသည။ မဖစသေးဘူးလေ။
“ဟုတတယ ကိုကီး၊ ဒီည အိမမပနခငတော့ဘူး။ အမေ့ကိုဖုနးဆကလိုကဦးမယ။” အေမ့ကို ဒီနေ့ ညဆိုငးပါထပဆငးမာ ဖစကောငး ပောတော့ အေမက ဆူပါတော့သည။ အမေဆူသညကို မသိခငယောငဆောငပီး မစိုးရိမမပူပနဖို့ပောကာ ဖုနးပိတ တော့ ကားက တညးခိုခနးနားတောငရောကနေပီ။ တညးခိုခနးထောင့လေးက အရိပလေးမာ ကားအကောငးစားကီးရပထား ပီး အသင့စောင့နေပုံရတဲ့ ရပအကီအဖူနဲ့ ဗိုကပူပူလူကီးကို တကကစီဆရာက ဆငးပီး စကားတေပောနေပုံရသည။မကာ ခငမာပဲပနလာပီး အိကိုအကိုးအကောငး ပောပသည။ “သောတာရေ..နိုကကို တစသိနးခဲနဲ့ ညိပေးခဲ့တယ။ မကောကနဲ့နော။ အေးဆေး။” ထမငးခိုင့လေးကိုငပီး ကားပေါကဆငးရငး သူ့ဆီသားတော့ အဘိုးကီးက သူ့ကားပေါမာ ပစညိးတေထားခဲ့ဖို့ ပောသည။ထမငးခိုင့ရော ဆဲခငးရောထားပီး ပိုကဆံအိတနဲ့ ဖုနးလေးသာ ပါလာသညပေါ့။ တညးခိုခနးထဲရောကတော့ ဘိုး တောက အခိနမဆဲဘူး။ အိပရာပေါပစလဲလို့ သူ့ရဲ့ စတိုငပငကို ဆဲခတခပီး လီးစုပပေး ဆိုပီးပောသည။
အိလညး မငငးဆန နိုင။ အကီမခတရသေးပဲ လီးအရငစုပရတာဆိုတော့ ရငထဲတော့တမိုးကီး။ အဘိုးကီးက အသက၆ဝ လောကတော့ရိမယထင တယ။လိငတံက တောရုံမာမလာဘူး။ အိစုပပေးရတာ အာခေါငတေပါခောကလာတယ။သူ့လီးက မာမလာဘူး။ မိနစနစဆယ လောကစုပပီးတော့ နညးနညးမာလာတုနး- ” ပါးစပကိုလိုးမယနော သမီး” ဆိုပီး အိရဲ့ ဆံပငဂုတဝဲလေးအောကက ဂုတသား ဖေးဖေးလေးကို ဆဲကိုငလို့ လကနောကတစဖကက အိရဲ့ခေါငးကို ကိုင၊ တဖညးဖညးခငး ဖငကိုလိုးသလို ပါးစပို လိုးတာပေါ့။ အိပါးစပထဲ လီးကီးဝငထကနေတာ စိတထဲ လုံးဝမသန့ဘူး။ ခါတိုငးစုပပေးယကပေးဖူးပေမယ့ ပါးစပကိုလိုးတာကတော့ ပထမ ဆုံးအကိမပဲ။ အဲ့တော့ ပို့တကလာတယ။ ဗိုကထဲ အစာမရိတော့ ပိုမောသလိုပဲ။ အဘိုးကီးပေါငကားခေါငးတိုးဝငရငး ပါးစပကို ဖငလိုးသလိုအလိုးခံနေရတဲ့အခိန အိရဲ့ကောငလေး ဟနမငးထကကတော့ အဲ့တညးခိုခနးနားက ဘီယာဆိုငမာ တခကပီးတခက သောကနေတာ…အငမးမရ။ ိုးကီးက အိပါးစပကိုလိုးလို့ဝတော့ စောကဖုတလေးထဲ လီးကိုထိုးထည့သည။ မညာမတာပါပဲ။ နုိးဆပေးခငးမရိ၊ အစိလေးကိုတောင မပတပေး။
အိခမာ မကနာကီး ရုံ့မဲ့အောင နာကငခံစားနေရသည။ ဒါကို သူက အလနသဘောတေ့သားပုံရသည။ အဘိုးကီး၏ မုဒိမးကင့မုကောင့ နာကငနေသောလညး စိတထဲတငတော့ ကေနပနေသလို၊ အိကိုသူ စိတတိုငးက ပုံစံမိုးစုံလုပပီးတော့ ညရစနာရီထိုးနေပီ။ထိုစဉ တီတီတီ နင့ သူ့လကကိုငဖုနးလေးမ ဖုနးဝငလာ သောကောင့ လိုးလကစကီးကို ဆကမလုပပဲ လီးကိုစိမားကာ ဖုနးပောနေသည။ “အိုကေ အိုကေ၊ အကိုခုလာခဲ့မယ။” …. “အ ကို့ စကရုံတစခု မီးလန့လို့တဲ့ ။ ခဏသားကည့ဦးမယ။ ညဆယနာရိလောကပနလာခဲ့မယ။ရော့ တစသိနး။ မနကမ တစသိနးထပ ယူ။” ပောပောဆိုဆို လီးကီးဆဲထုတပီး အကီဝတကာ အပငထကသားသောသူ့ကို ကုတငပေါမ ပကကေလး ကည့နေရငး အိ အရမးစိတညစနေမိသည။
ဗိုကဆာလာတာနဲ့ အတငးခံတောငိမဝတပဲ အဝတလေးတေ ဝတပီး အခနးသော့အပလို့ နီးစပရာဆိုငရာတော့ တရုတ စားသောကဆိုင တစဆိုငကိုတေ့ရတယ။ ခေါကဆဲကောလေး စားဦးမဆိုပီး မာနေတုနး ဟနမငးထကနဲ့တိုး. “အိ…..” “ဟင… ကိုကီး” “ခေါကဆဲကောလာဝယတာလား။” “အငး..” “ဘယမာနေတာလဲ” “ဒီနားပါပဲ။အိသားတာ့မယ။” ခေါကဆဲကောယူပီး မပေးရုံတမယ တညးခိုခနးထဲဝငလာခဲ့သည။ အခနးထဲရောကလို့ ဗိုကထဲ ခေါကဆဲတပဲဝငသားတော့ နညးနညး မေးခင လာသည။ ထိုစဉတောငခနဲ မကဆေ့ ဝငလာလို့ကည့တော့..ဟနမငးထက. “အဆငပေရဲ့လား…” ဖုနးကိုပိတရငး အိပလိုကာ အတောကာတယထငရတယ။ အခနးတံခါးလာခေါကမ လန့နိုးသည။တံခါးထဖင့ပေးတော့ ဟိုလူကီး။ အခိနက ည ဆယ့နစနာရီထိုးနေပီ။ “တောသေးတယ မီးမကူးဘူး။ အခိနမီသားလို့။” “. ..” “ကဲ… ရေခိုးလိုကဦးမယ။ သမီးလညးမခိုးရ သေးဘူးမလား။ လာလာ တူတူခိုးကတာပေါ့။” “. ….” အပနအလန တိုကခတဆေးကောရငး ရေနေးနဲ့ သေခာခိုးရတော့ ပထမ ရကသလိုလို ဖစပေမယ့ အကောအခဉတေပေ လနးဆနးလာပီး စိတလညးနညးနညးကလာမိသည။ အိက စိတက တုနးရိသေး သူ့ရဲ့ ပစညးကီးက အတောမာတငးနေပီ။ ဆပပာရညကို လကဝါးပေါတငပီး လိငတံကို သေခာ တိုကခတပေး ရငး ဂငးထုပေးတော့ မကစိကီးမိတကာ ဇိမယူနေသညလေ။ ကာကာဇိမမယူ…အိကို ရေခိုးဇလုံထဲပလကလနခိုငးပီး ဆပပာ တေနဲ့ အမုပထနေတဲ့ လီးတံကီးကို ကိုငရငး သေခာကည့ကာ ဂငးထိုငထုနေပါတော့သည။ ခောမောပေပစသော အိသငဇာရဲ့ မကနာလေး၊ ဖူဝငးသောအသားအရည၊
ရကရံ့နီရဲနေသော ပါးအို့အို့လေး၊ ဝတလစစလစဖစနေသော ခနာကိုယ၊ အားလုံးကို အရသာခံရငးသေခာဂငးထုနေတဲ့အသံ တဖ တတ ရေခိုးခနးထဲ ပဲတငထကနေသညပေါ့။ အိလညး စိတပါလာပီး အဖုတို ပတပနေမိသည။ လကခလယထိုးထည့ပတော့ သူအတော ကေနပသားသညထငရဲ့ အရိနမနလာ၏။သူမနလာသလို အိလညးမနလာတာပေါ့။ အိရေဇလုံထဲက ရေတေက ဘောငဘငခတနေပီ မတတပရပနေသော သူကလညး တဖညးဖညး အိမကနာနား လီးတံကီးတိုးလာ၏။ အိရဲ့ ပါးနုနုလေးကို လီးနဲ့ဖိထိုးတော့ အိလညး အ…အ….အ. နဲ့ ပီးသားမိသည။ အိပီးတာမငတော့သူ့လရညတေကို မကနာတစခုလုံး ပေ သား အောင ပနးထုတခလိုကပါတော့သည။ ဟနမငးထကကတော့ မကဆေ့ပို့လို့ကောငးတုနး။ မနကခငးရဲ့နေရောငခညက လိုကကာတေကို တိုးမဝငနိုငပေမယ့အခနးလေးကို ပပကလေး လငးစေ၏။ နိုးနိုးခငးသတိရမိတော့ ကိုယ့မာ အဝတအစားမ ပါ၊ ညက ဘယလောကတောင ပဲ ကမးခဲ့ကလညး ပငမမတမိတော့၊ ရေခိုးပီးပီးခငး ဘီယာတူတူထိုငသောကကတာပဲမတမိ တယ။စိတညစညစနဲ့ဘယလောကသောကလိုကတယမသိဘူး၊ ဘာမမမတမိ။ အတောပဲ ကမးခဲ့တာတော့ အေသအခာ။ ခေါငးအုံးတေကလညး ကမးပငမာ စောငကလညး တူတူပဲ။ အဘိုးကီးကတော့ အိကို ဖကထားတယ။ အိတကိုယလုံး ကိုငရိုက ထားသလိုနာကငကိုကခဲလို့။
အဖုတကလေးထဲကလညး စပဖငးဖငးနဲ့ တဆစဆစနာနေဆဲ။ အဝတအစားတေကလညး တောငတစခု မောကတစခု။ ကနဒုံး အဟောငး လေငါးခုတောငတေ့ရသည။ မောမောနဲ့ ပနအိပမယအလုပမာပဲ ဘိုးတောကနိုးလာပီး အိကို တယုတယနမး၏။ “သိပ ခစ ဖို့ကောငးတဲ့ကလေးမ၊ ငါးသောငးမုန့ဖိုးပိုပေးခဲ့မယ။ တစသိနးယူ။နောကလညး ဆကသယမယ။” အဘိုးကီးက နမးပီးပီးခငးပောပောဆိုဆို အကီ ကောကဝတလို့ ပိုကဆံတစသိနးထုတ ပစကာ။ “လိုကမပို့တော့ဘူးနော။ တကစီနဲ့ပဲ ပန လိုကတော့။ ဒီနေ့တစရကစာပါ ရငးပေးခဲ့တယ။ အိပခငအိပဦး။” သူ့ပစညးတေသူယူကာ ပနသားတော့ အိခမာ ထဖို့တောငိ အနိုငနိုင။ သန့စငခနးထဲသားပီး အပေါ့သားဖို့တောငလမးမလောကနိုငဘူး။ ကတကတနဲ့။ ခနေနေတာ့ အဝတအစားလေးတေ ပနဝတပီး ဟောကစကိပငးခေါရငးခိုငးတယ။ ကိုယ မလုပနိုင ဆိုဖာပေါထိုငနေရတုနး။ ဟောကစကိပငးကောငလေးက ကနဒုံး တေသိမး တံပတတေ အဝတတေ ခါ။ လောငဒရီထဲ ထည့ရမာတေ သိမး။ အကုနပီးတော့ ငိုငနေတဲ့ အိကိုကည့ရငး ပုံးခိုစာ ပောသည။ “အမ.ပနခင.ပနလို့ရပီနော။ အောကမာ ထမငးခိုင့ ယူသားဦး။” “. ..ခနေ့လး..တကစီငါးပေးဦးနော” “ဟုတကဲ့ အမ။” တကစီပေါရောကတော့ ခေပစလကပစပဲ ကောမီလဲရငးနဲ့ အနားယူနေရငး အသကို ဖညးဖညးခငးရူနေမိတယ။
ဖုနးကအဲ့ကမ မကဆေ့ထပဝငတယ။ “တေ့ရအောင..”တဲ့။ ပို့ထားတဲ့စာတေကလညးအမားကီး။ မောလိုကတာကယ။ “သမီး တို့ပတပီမလား မဆကသယပါနဲ့တော့။” စာပနပို့ရငး ဖုနကိုပါဝါပိတလို့ ပိုကဆံအိတထဲက နစသိနးအုပကို ကိုငနေမိတယ။ ရပကကထဲရောကရောကခငး ဒေါမင့ကီးတို့အိမကိုပဲသားလို့ ကနတဲ့ နစသိနးခောကသောငးမာ နစသိနးဆပလိုကတယ။ ဒေါ မင့ကီးပီးရင ပေးစရာသိပမကနတော့ဘူး။ အမက တခားသူတေကို အကေးဆပဖို့ တာဝနယူထားတယ။ ကိုယက နောကထပ တစယောကပဲဆပရတော့မယ။တစသိနးပဲလေ။ လစာထုတရင ဆပနိုငပါပီ။ဒီအလုပကိုလဲ နားရမလား…မနားရဘူး လား။ အပနလမးမာ စဉးစားနေမိတာပဲ။ စုမိဆောငးမိမရိသေးတော့လဲ…. “ကိုကီး…သောတာ.ပါ…..။.. ဟုတ..ဟုတ.. အဆငပေတယ။ သမီးတစရကလောကနားမလို့။ သဘကခါမခိနးပေးနော။ ဟုတကဲ့…ပေပါတယ။ ဟုတ။သမိုငးမာပဲ လာကို ပေးနော။ ဟုတ..ရုံးပိတရကလေ။ တစနေကုနလား..ဟုတကဲ့..ရုံးဆငးခိနပနဖို့ ပောပေးထားပေါ့။ ဟုတ…တစဲပါပဲ။ မနက၉ ည၄ပေါ့။ ဟုတ..ကေးဇူးကိုကီး။ ဒါပဲနော။” ဖုနးကိုခရငး အိမနားရောကတော့ ခပတညတညလမးလောကလာတာပဲ။ အေမကေ တာ့ အိမရေ့မာ ဆေးပေါ့လိပကီးဖာရငး သမီးကို မငတော့ စိတထဲကအလုံးကီး ကသားပုံပါပဲ။
“ထမငးကောထားတယ။ စားဦး မပူခငလေး” “ဟုတ..အေမ။” “နေ့ဆိုငးပဲဆငးပါအေ။ အိုဗာတိုငမဆငးစမးနဲ့။” “ဟုတ..အေမ။ ဒီလပါပဲ ပီးရင အကေးကေပီ။” “အေးပါ…စားဦး ပီးမ ရေမိုးခိုးပိးနားတော့။ ငါလညး ကုနစိမးလေးသားရောငးဦးမယ။ လမးသားလမးလာလေးရိတုနး။ အိမတံခါးလေးပိတထားကားလား။” “ဟုတ..အေမ..” အေမဖစသူ ကုနစိမးဗနးကို ရကပီး တ ရေ့ ရေ့ ထကသားတယ။ ထမငးကောပူပူလေး စားပီးတော့ အိမမုကိစလုပ၊ ရေမိုးခိုးလို့ တေရးတမော အိပတာပေါ့။ မေ့ဖစ အောငမေ့တာက အိမတံခါးကို ပိတပါရဲ့ အရေ့တံခါးပဲ ပိတခဲ့တယ။ အေနာကံခါးက ဖင့ရကသားကီး….။ ။
Zawgyi
ဝိဉာဥမ္းေသာ ပဇာတ္
ရနုန္ေနဟာ အညိဳးနဲx{1037}မားပူေနေရာ့သလားပဲ။ x{1039}x{101E}ကပတာေၾကာေသာ သစိုင္းေခာကားသည္ ညိဳးရိx{1014}x{103D}မ္းပါးလာသည့္ သစ္ x{101B}ကိုမားကို ထိန္းမထားx{1014}x{103D}ိုင္ေတာ့။တလင့င့္ ဆင္းသကာသည့္ သစ္x{101B}က္ေခာကေလးအား “ဖတ္”ခနဲ ဖမ္းၿပီး ကေလး တစ္ေယာကိုမဴးတူးခုန္ေပါက္ေနသည့္ ခစသူ။ x{1014}x{103D}စိုဖယာအၿပဳံးx{1014}x{103D}င့္ ပါးခိဳင့ေလး တစx{1039}x{1001}ဳသာရိသည့္ ခစူx{1037}မက္x{1014}x{103D}ာက အပစင္းစငပသည္။ ဟနင္းထက္၏ နဖူးမ ေခၽးစီးမားပငိုx{1037}ေနသည္။x{101B}ိုးx{101B}ိုးယဥဥ္၊ ေပါေတာေတာx{1014}x{103D}င့္ေကလးသာသာ ေန ေသာ အိသငာကိုခစူအဖစ္ေတာားရတာ ေပာသလိုတခါတခါ ဂတီးဂကx{1014}x{103D}ိုငန္းသည္။အခုလည္းၾကည့္ ခစင္ၾကည္x{1014}x{103D}ူး ဖိုx{1037} လူပတဲ့ေနရာေလးေခၚပါတယိုမ သစ္x{101B}က္ေx{1039}x{101E}ကဖမ္းမယိုလိုx{1037} ကိုယထိုင္ေနရတယ္။ ခက္ေတာ့လည္းခကည္။ သူ ကစားလိုx{1037}ေမာသားေတ့ာ ေရဘူးေပးဆိုၿပီး ေရဘူးကို ဂလတလတဲx{1037} ေမာ့ေသာက္၊ၿပီးေတာ့လည္း ဟနင္းထက္ေပါင္ေပၚ ေကလး ေပါကလို လဲအိပ္ေနသည္။ ဒီလိုအပစင္းစငဲ့ ခာတိတေလးကို တခားစိတ္ေတဝင္ေပမယ့္ မထိရကကိုငက္ ဖစ္ေနရ တာၾကာေပါ့။. ခစူရဲx{1037} ေခၽးစေလးေတနဲx{1037} ေရေမx{103E}းx{1014}x{103D}ုx{1014}x{103D}ုေပါင္းစပ္ၿပီး ၾထကx{1039}x{1021}ာတဲ့ ကိုယင္းနံx{1037}ဟာ ဟနင္းထက္x{1014}x{103D}ာေခါင္းထဲ တိုးဝငာတာပဲ။
ေခေခေလးလဲအိပ္ေနတဲ့ ခစူရဲx{1037} တငါးေလးခပုံးလုံးကို မင္ေတာ့ တံေတးၿမိဳခရင္းေအာက ဖားဘက္ေတာ တင္းခနဲဖစ္ သားတာေပါ့။အတင္းခံေဘာင္းဘီ ဝတားလိုx{1037} အရမ္းမဆိုးေပမယ့ဲ့ေနရာx{1039}x{101C}ကီးေဖာင္းထလာေတာ့ ေခါင္းအုံးအိပ္ေနတဲ့ အိသငာ က သိတာပါပဲ။ ဒီမာပဲမေပာမဆိုနဲx{1037} ေငါကနဲ ထ ထိုငင္း “. .ထ…ကိုx{1039}x{101C}ကီး ထ…ပန္ၾကမယ္..” တဲ့။ x{101B}ုတရက္x{1039}x{101C}ကီးဆိုေတာ့ ေၾကာငားတာေပါ့။ “ခေနနဦး ေနပူတယ္ ငါးမိနစ္ေလာက္ နားၾကမယ္ေလကာ” ဟနင္းက ေပာေပာဆိုဆို သူx{1037}ငပဲသူ လယိတဲx{1037}ဖုံးရင္း x{101B}ုပညဲေပာသည္။ “မရဘူး..မရဘူး..ကိုx{1039}x{101C}ကီးမလိုကင္ေနခဲ့။ ူသမီးေကတ့ာ ပနာပဲ” ဆိုၿပီး ရစါေလ ေရာ။ရစ္x{101B}ုံနဲx{1037}မေကနပ္x{1014}x{103D}ိုငူး x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းx{1039}x{101C}ကီးေထာ္ၿပီးစိတ္ေကာက္ေနလိုx{1037} တလမ္းလုံး ေခာ့ရေသး။ ေအာက ညီေတာ္ေမာင္ ကေတာ့ ဘယခိန္ ေပသားတယသိပါဘူး။ ခစူကလည္း ေရခဲမုနx{1037}ယ္ေကၽးမယိုေတာ့ခကင္းစိတ္ေကာက္ေပသား ေရာ။အဲ့လိုပါဆို ဂတီးဂကေလး။ အပနေတာ့ သမိုင္းလမ္းဆုံ အထိပဲလမ္းကတူတယ္။အိသငာကလည္းအဲ့အထိပဲလိုကိုx{1037} ခိုင္းတယ္။ သူေနတဲ့လx{103C}ိငာယာကိုလိုကပိုx{1037}ခိုင္းဘူး။ ဟနင္းထကေတာ့ဆယိုငကို ကားစီးပနာေပါ့အိသငာတစ္ ေယာက္ ဘတားေစာင့္ေနတုန္း “ညီေမလး…အကိုx{1037}မတိလား။ဘယူမားလဲလိုx{1037}ၾကည့္ေနတာ၊ ေသာာေလးကို။ဘယားမ လိုx{1037}လဲ။” တကx{1039}x{1000}စီသမားရဲx{1037} ေဖာ္ေဖာ္ေx{101B}ေx{101B}x{1014}x{103D}x{103C}တကံကအိရဲx{1037} နားထဲကိုသံရညူေလာင္းခလိုကလိုပဲ။အတတ္x{1014}x{103D}ိုငုံးၿပဳံးၿပီး “ဟုတ္…ကိုx{1039}x{101C}ကီးအိမနလိုx{1037}” “ကိုx{1039}x{101C}ကီးလိုကိုx{1037}ရမလား…ပန္းလx{103C}ိငားမာမလား။တကက္…” “အာ..ရပါတယ္။ သမီးမလိုက္ေတာ့ ပါဘူး။”
“ဒီလူနဲx{1037}ဒီလူကိုကာ..အားမနာနဲx{1037}တက္၊ ဒီအခိနလူလည္းရတာမဟုတူး။လာလာ..” အတင္းတံခါးဖင့္ေပးေတာ့ အားနာတာရယ္ ေဘးလူေတသတိထားမိလိုx{1037} မက္x{1014}x{103D}ာပူတာရယဲx{1037}တကိုကိသည္။ “ခုနက ေသာာ့ ေကာင္ေလးလား.။ ေခာေခာသနx{1037}နx{1037}္ေလး ပဲ။ ေသာာတိုx{1037}မားကံေတာင္းတာေနာ္။” “အဟီး..” “ေသာာ..အလုပုပ္ေသးလား။အကိုလည္းညဖကဆဲဖစာၾကာၿပီ။ လx{103C}ိငာယာဖကညဖကိုအx{1014}x{103D}x{1039}x{1012}ရာယားတယ္ေလ။ ဒီရကိုင္းမိန္းမ မီးဖားဖိုx{1037}ရိတာနဲx{1037} ညဖကနဲမလားလိုx{1037}။ ဟာ…ငါလိုးမ သားကလည္း လူလိုမေမာင္းဘူး။” တကx{1039}x{1000}စီသမားက စကားေပာရင္း ေဘးကေနအရိနဲx{1037}ေမာင္းတကားေသာ ေအာကိုဒား ကို ဆဲပါေလသည္။ “အဲ့ ေအာကိုဒားေတ အရမ္းလူပါးဝတာ။တရားဝငဟုတ္ေတာ့လုပငိုင္းလုပ္ေနတာ။ရဲေတလည္းမ ဖမ္းဘူးဆိုေတာ့ခကာပါပဲ။ အဲ ခုနကေမးတာလည္းေဖပါဦး။ ေသာာအလုပုပ္ေသးလား။” “မလုပစာၾကာၿပီ….တစ္ x{1014}x{103D}စ္ေတာ့ေကာ္ၿပီ။အိမာက အေမကေဆးx{101B}ုံကလည္းဆင္းလိုx{1037}သကာေနၿပီေလ။ အx{101B}ိုးအေၾကာဆိုေတာ့အေတာုလိုကတယ္။ သမီးတိုx{1037}ညီအမသာ မx{1039}x{101C}ကိဳးစားရင္ မလယါဘူး အကိုရယ္။ ခုေတာ့အလုပိုဗာတိုငင္းရင္း အေx{1039}x{101E}ကးေလးေတဖဲ့ဆပ္ေနရတယ္။ ပနုပိုx{1037}စဥ္းစားမိပါေသးတယ္။ ေကာင္ေလးကိုလည္းအားနာလိုx{1037} ၿပီးေတာ့အဲ့ေငေတလဲ သုံးရမာစိတသနx{1037}ူး။” အိေပာပသည္ ကို ဂx{101B}ုတစိုကားေထာငင္း “ဟုတာလည္းဟုတယ္ ေသာာေရ။အကိုတိုx{1037}လည္း ဒီေငေတယူရတာစိတ္ေတာ့မသနx{1037}ူး။ဒါ ေပမယ့ည္းကာ တခုမဟုတခုေတာ့ရင္းရတာပဲမလား။ သေင္ၻာတကငသကင္းရတယ္။ မိသားစုနဲx{1037}ပစ္ၿပီးေနရတယ္။
x{1039}x{101C}ကီးပားခင္ေတာ့ ေငကုန္ေၾကးကခံၿပီးလုပ္ၾကတာပဲမလား။ ေသာာေလးမေပာပါနဲx{1037} အကိုတိုေတ့ာင္ လူေတက လိုတုန္းသာ မလို ရင္ ေစာကစ္ေပာေစာကင္းတုတ္ၾကတာက၊ဒါေတာင္ ေသာာတိုx{1037}ဆီက ဖတစားဘူးေနာ္။ ေသာာတိုx{1037}က ခx{1014}x{103D}x{1039}x{1016}ာကိုယဲx{1037} သိကx{1039}x{1001}ာနဲx{1037}ရင္းရသလို အကိုတိုx{1037}လည္း နာမည္ေတ သိကx{1039}x{1001}ာေတရင္းရတာပါပဲကာ။ စိတာတ္ေတာ့မကနဲx{1037}။စိတည္းမညစဲx{1037} ကိုယိုx{1037} မာက ရင္းစရာဆိုေတာ့ ဒါေတပဲရိတာမလား။ သူမားေတလိုသိန္းတစာ တစ္ေထာငမရင္းx{1014}x{103D}ိုငာ။ အို..ဆယိန္းေတာင္ ကိုင သုံးဖူးပါကာ။ဒီဆင္းရဲတင္းထဲက ထကိုx{1037}ေနေနသာအသကငိုx{1037}ကိုေတာင္ မနည္းx{101B}ုန္းကန္ေနရတာ။…ဟူး…” တကစီသမားက တရစပ္ မရပနား စကားအရည္x{1039}x{101C}ကီးေပာရင္းသကင္းရည္x{1039}x{101C}ကီးခေတာ့ အိလည္း ဟူးခနဲx{1037} သကင္းခကာစဥ္းစားမိေနသည္။ သူ ေပာတာလည္းဟုတယ္။ အေx{1039}x{101E}ကးေတ၊အိမx{1039}x{1021}ခ ေရဖိုးမီးဖိုး၊ အေမသာတခုခုထပစင္ေပါငရာx{1014}x{103D}ံစရာမရိေတာ့ဘူး။ အခုစက္x{101B}ုံ ကလည္း ထမင္းနပန္x{101B}ုံသာသာပဲ။စုထားေဆာင္းထားတာ ရိဖိုx{1037}ေနေနသာ ေအမ အရင္ေဆးx{101B}ုံတကုန္းကအေx{1039}x{101E}ကးေတာငေၾက ေသး။ သိန္းသုံးဆယ္ေကာ္ ကန္ေသးသည္။ ညီအမx{1014}x{103D}စ္ေယာက္ ဟိုဆဲဒီဆဲနဲx{1037} ဆဲထားၾကတာ။ ဒါေတာင္ x{1014}x{103D}စ္ေယာကား ရရာနည္းနဲx{1037} ပိုကံရာၾကလိုx{1037} မဟုတင္ အေမေသတာကို ထိုင္ၾကည့္ေနခဲ့ရမည့္ ဘဝ။ “ေသာာေရ..ေရာက္ၿပီ အကိုအိမာေရx{1037}မာပဲခ ေပးမယ္ေနာ္။ ကားလမ္းက ပင္ေနေတာ့ ေအာကကမ္းကပတကမာ။ အလုပနုပည္းေပာ အကိုx{1037}ဖုန္းက အရငုန္း ပဲ။ ေအးေဆးစဥ္းစားကာ။ အကိုလည္း အတင္းမတိုကန္းပါဘူး။ ငါ့ညီမတိုx{1037}က x{101B}ိုးx{101B}ိုးသားသားေတမိုx{1037}ခင္ေနတာ။ မင္းအမ စx{1014}x{103D}x{1039}x{1015}ာကို လည္းေမးလိုက္ဦး ကိုx{1039}x{101C}ကီးကx{1014}x{103D}x{103C}တကယိုx{1037}။.” ေပာေပာဆိုဆို တံခါးဖင့္ေပးရင္း x{1014}x{103D}x{103C}တကအိသငာလည္း အသိပနငာ သည္။ဟူး….ခကိုကာကယ္။ အပနမ္းကမ ေနက ပိုပူေနသညငတာပဲ။ ေခလမ္းေတေx{1014}x{103D}းေကးေလးလံၿပီး ပစဲခင္ စိတိုအားတင္းအိမိုအမန္ေလာကာခဲ့မိသည္။ ။
ေလာကဘုံမ လမ္းဆုံမား ဆိုငယံေတ၊ေအာစဲဆို ရယ္ေမာေနာက္ေပာငံေတ ကားဟန္းသံေတကို ေနာကံေတးလို ဖင့ိုၿပီး ေနမင္းx{1039}x{101C}ကီးက တx{101B}ုတိုင္ စက္x{101B}ုံx{1039}x{101C}ကီးေတေနာကာ ခပ္x{101B}ံx{1037}x{101B}ံx{1037}ေလး ပုန္းခိုေနေလၿပီ။ ေအးမေနာကိေသာ တင္းေရကို ဂx{101B}ုတစိုက္ ဖည္းဖည္းခင္းေလာင္းခိဳးရင္း ေဈးေပါေပါ ကိုယိုကပာကို ထဘီရငားေပၚမ ေသခာတိုက္၊ လမ္းသားလမ္း လာကို ဂx{101B}ုမစိုကားပဲ ခပနန္ ခပကက္ အx{101B}ကx{1039}x{1000}ိဳ ဖကဲx{1037}ထုပင္း ေရခိဳးရသည္။ ေငတိုးေခစားေသာ အိမငေဒၚ x{1039}x{101C}ကီး ဒီအခိနို ပိုကံထုတ္x{1039}x{101C}ကီးပိုကိုx{1037} တစ္ေလာကလုံးမသိခင္ေယာင္ေဆာငာ စညိုင္းx{1039}x{101C}ကီးလိမ့လိုလို လုံးလုံးကားကားx{1039}x{101C}ကီး ခီတကာၿပီ။အပိုငူမိုကဲx{1037}မိန္းမဖစဲ့အပင္ x{1014}x{103D}x{103C}တ္ၾကမ္းအာၾကမ္း မိန္းမၾကမ္းx{1039}x{101C}ကီးဆိုေတ့ာ သူx{1037}ကို ပသနာရာဖိုx{1037}ေနေနသာ သူx{1037} အေx{1039}x{101E}ကးနဲx{1037} ကင္းတဲ့သူက ဒီရပကဲ ခပားရား။ ရပကိုေပမယ့္ အကုx{1014}x{103D}x{1039}x{1021}ဳံးက ကဴးေကာ္၊ အိမ္ေတကလည္း သူx{1037}အပိုင္ေလး ငါးဆယုံး။ “ဗီx{101B}ိုေပၚက ပိုကံအိတဲက ေငx{1014}x{103D}စ္ေသာင္း ထုတါဦး ေအမရ။ ေဒၚမင့္x{1039}x{101C}ကီးလာေနၿပီ။” အိသငာ ေရခိဳးရင္း လမ္းေအာ္ေပာသညို “ေအး..ေအး” ဟုေပာရင္း အေမက ပိုကx{1039}x{1006}ံထုတx{1039}x{1000}ာ အိမ္ေရx{1037}ထိုင္ေစာင့္ေနသည္။ ေဒၚမင့္x{1039}x{101C}ကီးအိမ္ေရx{1037} ေရာက္ေရာကင္း အေမကအိမ္ေပၚကဆင္းကာ ေပးေတာ့ ၿပဳံးခိဳေသာမက္x{1014}x{103D}ာဖင့္ “အို အမရယ္ ခါကသကာေသးတာလည္း မဟုတဲ ။ ကေလးေတခိုင္းေရာေပါ့။”
“ရပါတယ္ေအ။ ေပာမေနပါနဲx{1037} သကာေနပါၿပီ” “ဒါဖင့္ ကမသားေတာ့မယ္ေနာ္ အမ။ သတိထားဦး ထပစ္ေနဦးမယ္။ န လင္ေကာ္ေလး ေသးလူးေနာ္။ “ ေငရေတာ့ ၿပဳံးၿပဳံးx{1039}x{101C}ကီးနဲx{1037} x{1014}x{103D}x{103C}တကာထကားသည္။ ေငသာမေပးx{1014}x{103D}ိုငိုx{1037}ကေတာ့ မx{103C}ိခိဳးမစိဳး ခံရခက္ေအာင္ ပိုးစိုးပကက္ေပာမာ သားအမိx{1014}x{103D}စ္ေယာကုံးသိသညိုx{1037} သူx{1037}၏ေလာကတကားေတက ဟိုဘက္ နားဝင္ ဒီဘကားကထကါပဲ။ ေဒၚမင့္x{1039}x{101C}ကီးကို အိမခအပင္ အေx{1039}x{101E}ကးက သုံးသိန္းေပးဖိုx{1037}ရိေသးသည္။ အိမခပုံမန္ေပးx{1014}x{103D}ိုင္ေပ မယ့္ အေx{1039}x{101E}ကးကေတာ့ ငါးရကားတစါ x{1014}x{103D}စ္ေသာင္းx{1014}x{103D}စ္ေသာင္းနဲx{1037} ခဲဆပ္ေနရတာေပါ့။အတိုးကလည္းဆယ့္x{1014}x{103D}စပိုး။ လတင္း ခင္း ငါးသိန္းဆပ္x{1014}x{103D}ိုင္ေပမယ့္ သုံးသိန္းကေတာ့ ဒီလိုဖဲ့ဆပ္ေနရတာပဲ။ ေရမိုးခိဳးၿပီးေတာ့ သနပါးေလးလူးညစာခကိုx{1037} ဆန္ေလး ေပးဝယ္၊ ထမင္းအိုးတည္ အေမေကတာ့ အိမ္ေနာက္ေဖးမာ ငx{101B}ုတီးေထာင္းေနတယ္။ အိမာကလည္း ငx{101B}ုတီးအေလာ္ ေတာင့္ေတကို အထုတိုက္ ဝယ္ၿပီး ေထာင္းေရာင္းသည္ေလ။သူေဌးမဖစ္ေပမယ့္ ကမ္းဖိုးေဆးဖိုးေလးေတာ့ ေရာင္းရတာပဲ။
ညရစာရီထိုးၿပီ အမကပနလာေသး။ဖုန္းဆက္ၾကည့္ေတာ့ အလုပာပဲအိပ္ေတာ့မယဲ့။ ဒီေလာကို အိသငာသိသည္။ အမအလုပနုပ္ေနၿပီ။ အေမတာ့ သမီးကို စိတူတဲ့စိတဲx{1037} ထမင္းတစန္းကန္ေတာင္ အကုနမစားx{1014}x{103D}ိုငဘူး။ အမအတက္ ဖယားတဲ့ ၾကက္ဥေၾကာ္ေလးက ေအးစကာေၾကာေနၿပီ။ လမင္းx{1039}x{101C}ကီးကသာယာေနသေလာက္ လမ္းမx{1039}x{101C}ကီးက လူမပတ္။ ည ကိုးနာရီဆိုတာ ဒီရကကဲ ဆိုငယခိဳx{1037} လူတခိဳx{1037} ဖတားဖတာရိတုန္း။ အိတမည္းေတ ကိုယီနဲx{1037} အရကုလင္း ေတဝယ္ၾကတာ ပုရိသတိုx{1037}ကေတာ့ မနကနတက္ အားေဆး၊ မိန္းမေတကလည္း ဒီအခိနို အိမ္ေရx{1037}ကို ပလတတစုံေလး ခ ေထရာေလးပါးစကားေပာ အတင္းတုတ္ေပါ့။ အကင္ေရာင္းသူကေရာင္း ကမ္းယာဆိုငခိဳx{1037} လူစည္ေနဆဲ။ အေမကတာ့ အိမ္ ေရx{1037}မာ ခုံေလးခ ခငတံ တဖတတဲx{1037} ပနလာတဲ့ သမီးကို ေမာင္း အေတးနယဲx{1037}။ အိမ္ေပၚက အိသငာကလည္း ဖုန္း ထဲက တကx{1039}x{1000}စီသမားရဲx{1037} နံပါတိုၾကည့င္း ေဝခဲရခက္ ဆုံးဖတ္ေနဆဲ။ ေလာကx{1039}x{101C}ကီးက ဆူညံသေလာက္ သားအမိx{1014}x{103D}စ္ေယာကဲx{1037} ရငဲမာေတာ့ ေၾကာကိုx{1037}ေကာင္းေလာက္ေအာင္ တိတိတ္ေနေတာ့တာပဲ။
“ဆယာရီထိုးေတာ့မယ္ ေအမရ။ အိပ္ၾကမယ္ေလ။ “ “ေအးပါဟယ္ အပငာက ေအးလိုx{1037}ပါ။” “ေအးလိုx{1037}ေပာတာေပါ့အေမရယ္ အေမကမာတာလည္းမဟုတဲ။” “ငါေအမပါဟ သိပါတယ္။ နငိုx{1037}ဟာေလ ဆရာကိုလုပယ္။” ေဇာင္ေဇာင့ဲx{1037}တကာၿပီး ဝါး ထားေသာ ကမ္းကို ပလုပင္းၿပီး အိမံခါးကိုပိတ္။ ခင္ေထာငဲ ခငတံတရမ္းရမ္းလုပင္း ဘုရားရိခိုးလိုx{1037} တတတ္ တတဲx{1037}ဆုေတာင္းေနတာ သမီးဖစူအတကိုတာ ၾကမ္းတေပးထဲ အိပ္ေနေသာ အိသငာ ၾကားေနရေတာ့ သကင္းေမာx{1039}x{101C}ကီး ခကာ အိပပါေတာ့သည္။ “ဆင္းရဲခင္းက တံခါးေခါက္ေသာအခါ ဝတစလစ္x{1014}x{103D}င့္ အိပန္းထဲမ အရကရားသည္ ေနာက္ေဖးေပါက ဆင္းေပးသည္” ေပါကx{103E}တဲစား စာေရးဆရာ ဒုနx{1037}ပီ (ေခၚ)မခစ ဆိုတဲ့သူရဲx{1037} စကားက အိရဲx{1037} နားထဲမာ ပဲ့တငပ္ေနသည္။ ဆိုးတာက အိပကိုးေတက ခုထိမက္ေနတုန္း။ နားထားတာ တစ္x{1014}x{103D}စ္ေကာာေတာင္ သူx{1037}ကို ဆကx{1039}x{1006}ံခဲ့ တဲ့ထဲကမ ဆိုးx{101B}ားတဲ့ အေတx{1037}အx{1039}x{101C}ကဳံေတကို ခုထိ မေမ့x{1014}x{103D}ိုင္ေသး။ အိကိုယိုင္ၾကည္x{1014}x{103D}ူးခဲ့ရတဲ့အခါေတ တပကဲ့ရတာေတလည္း သတိရမိသည္။. ပန္ေတးလိုကိုင္း အဖုေတx{1039}x{1000}လးမာ စိုစိစိဖစာတာပဲ။ မကိမိတိုကင္ လိငံေတ …..လိငံေတ၊ မက္x{1014}x{103D}ာနားဝဲေနတဲ့ လိငံေတ၊ ပါးစပဲဝငာတဲ့လိငံေတ၊ မိန္းမကိုယဲ မညx{103B}ာမတာ တရစပင္ေဆာင့္ေနေသာ လိငံ၊ အဆီတဝင္းဝင္းမက္x{1014}x{103D}ာေတ ေခၽးစီးကေနေသာ မက္x{1014}x{103D}ာေတ၊ သိသိx{1039}x{101C}ကီးနဲx{1037} ကိုယိုငလည္း စိတိုလက တငါးဆုံ ေကာ ေကာ့ၿပီး အငမ္းမရဖစဲ့ပုံေတ၊ အေမx{103E}းေတနဲx{1037} လဥx{1039}x{101C}ကီးx{1014}x{103D}စုံးကို အတင္းအၾကပ္ေစခိုင္းမx{103C}ေၾကာင့္ စုပ္ေပးရခဲ့တာေတ၊ ဖစ္ အပက္ေတက တစုခင္း တစုခင္း ၊ x{101B}ုပင္ၾကည့္ေနရသလိုအိပါနီးတိုင္း ေပၚလာသည္။ ေပၚလာတိုင္းလဲ မကညဲသလို မိမိ၏မိန္းမကိုယလည္း စိုx{101B}x{103E}ဲလာတတ္၏။ ေနာကုံးမာေတာ့ ဆုံးဖတကို ခိုငိုငာမာ ခလိုကိသည္။
ဖုန္းကိုထုတာ ဟနင္းထကီ မက္ေဆ့ပိုx{1037}လိုကည္။ “ကိုx{1039}x{101C}ကီး သမီးတိုx{1037} အဆကသယလုပဲ ေနၾကရေအာင္။” ၿပီးေတာ့ ဖုန္းကိုပိတာ အိပိုကါေတာ့သည္။ အိပက္ မက္ေတာ့ အထူးအဆန္း၊ ဟနင္းထက လမ္းမx{1039}x{101C}ကီးေပၚမာ သူx{1037}ကို လိုကာ ေနသညဲ့။ သူကေတာ့ ဟိုတယိုက္ေပၚကေန ေလးဖက္ေထာကုန္းလိုx{1037} အေနာက ဝဝတုတုတ္ အသားမည္းမည္း လူx{1039}x{101C}ကီး၏ မညx{103B}ာမတာ လိုးေဆာင့္ေနမx{103C}ကို ခံေနရသညဲ့။ ဟနင္းထကေတာ့ ဖုနိးေတေခၚေနသည္။ အိတစ္ေယာကုန္းကိုငိုx{1037} ပင္ အားမရိ၊ တအားအား ေအာာ ငရဲအလားခံေနရသညဲ့။ အိပကx{1014}x{103D}ိုးေတာ့ မနက္ ေလးနာရီ။ အရည္ၾကည္ေတစိမ့ာ ထဘီေလးလဲကက္၊ အဖုတလည္းတင္းမာေဖာင္းx{1039}x{101E}ကေနသည္ေပါ့။ ဖုန္းေလးကို ဖင့္ေတာ့ အေမကအိပ္ေနတုန္း။ ဖုန္းမီးေလး ကို အသုံးပဳကာ ေခသံဖဖနင္းရင္း ေနာက္ေဖးတံခါးဖင့ိုx{1037} ဝါးအိမာေလးေပၚ ကားယားခထိုငင္း အစိေလးကို လကုံး ေခာင္းနဲx{1037} ပတ္ေနမိသည္။ လူေခတိတိနိုေတာ့ အိမာတံခါးခကခထားမိ။ တx{1039}x{101D}ဖတ္x{1039}x{101D}ဖတဲx{1037}ပတ္ေနတဲ့အသံက ေဘးအိမ ၾကားခင္ၾကားမာ။
ဒါေတကို ဂx{101B}ုမစိုကိ၊ အိစိတဲ အရမ္းေတာက္ေလာင္ေနတဲ့ ကာမမီး ၿငိမ္းဖိုx{1037}သာ ေလာေနမိသည္။ ကံဆိုးခင္ေတာ့ ေဘးအိမ ကိုဝင္းထန္း တေရးx{1014}x{103D}ိုး တာနဲx{1037}သားx{1039}x{101C}ကဳံတာပဲ။ ၿခံေတက ၿခံစည္းx{101B}ိုးလည္းမရိဘူး။ အိမာဆိုတာကလည္း မစိုေကာေပး တညားတာေလ။ဟိုဖကီဖက ေခလမ္းကဲကဲသုံးလမ္းဆိုေရာက္ေနတာ။ အx{101B}ုဏ္ဦးအလင္းေရာင္ေအာကာ ဖုန္းေလးကို ဘယကဲx{1037}ကိုငင္း မကိေလးစင္းၿပီးညာလကx{1039}x{1000} အားပါးတရ ပတ္ေနတဲ့ အိသငာကို ဟေနတဲ့တံခါးၾကားက ေတx{1037}ရေတာ့ မုတx{1039}x{1006}ိ တx{1039}x{1018}္ားၿစဲသလို ဖစာပဲ။ တံခါးဖင့္ၿပီး တကိုးခင္ေပမယ့္ အိမီးခင္းလဲဖစ္ အသံတစုခုထကင္ ကေလးသုံးေယာကေဖဆို ေတာ့ ကနဲ့သူ မသတင္ သူx{1037}မိန္းမကအရငတာေလ။ ဒီေတာ့ သူx{1037}ဖုန္းကိုထုတ္ၿပိး ေခသံလုံလုံနင္းရင္း ဟေနတဲ့တံခါးၾကား ေန ဖုန္းကငရာနဲx{1037} ဗီဒီယိုခိုးx{101B}ိုကာေပါ့။ ေဆာင့္ေၾကာင့ိုင္ ၿဖဲကားၿပီး ဇိမူေနတဲ့ အိလည္း ၾကာၾကာမခံဘူး။ ဖင္x{1039}x{101C}ကီးေကာ့ ေကာ့ၿပီး အ..အ..အနဲx{1037} ၿပီးသားတယ္။ ဗီဒီယိုကလည္း အဲ့အထိပါ x{101B}ိုကိုကတယ္။ ၿပီးတာနဲx{1037}သူလဲ လစာေပါ့၊ အိေကတာ့မသိ ပါဘူး။ အမန္ေရေဆး အိမ္ေပၚမာခဏလဲၿပီး ဆုံးဖတကလိုကယ္။ ဒီအလုပနုပ္ေတာ့မယ္ေပါ့။ ။ စာအုပ္ေဟာင္းရဲx{1037} စာx{101B}ကစ္ ၾကက္ေသးေရာင္ ေကာင္းကငာ စက္x{101B}ုံဆင္းေတရဲx{1037} အရိပာဟပယို ေကာင္းကငံမာ ရစ္ေခါပဏီစစပ္ x{1039}x{101C}ကီး ခီလာတယငေလာကယ္။လူေတ၊လူေတ အမားx{1039}x{101C}ကီးမ တကယ့မားx{1039}x{101C}ကီး။ အဲ့ထဲကမ ေခၽးေစးကမx{103C}ေၾကာင့္ နည္း နည္းသာကနဲ့ ပါးကက္ၾကားေလးနဲx{1037} အိသငာအပါအဝငဲ။
အလုပဆင္းဆင္းခင္းမာပဲ လာx{1039}x{101C}ကိဳဖိုx{1037} တကx{1039}x{1000}စီကိုx{1039}x{101C}ကီးကိုဖုန္းေခၚထားတယ္။ ေဟာေတx{1037}ပါၿပီ။ကမ္းယာဆိုငေန အိကို လက္ ကေလးလမ္းပၿပီး x{1014}x{103D}x{103C}တကယ္။အသာအယာ ခပုတုတေလး သားရင္းကားေပၚေရာက္ေတာ့ ကားသမားကလည္း ေမာင္းသားသည္။“ဒီေနx{1037}ညေတာ့၇ခဲေလာကနယ္ေနာိုx{1039}x{101C}ကီးအိမစာရီပနမာ အေမတစ္ေယာကည္း။ေနာကမယ္ ေပာထားေပမယ့္ေမာ္ေနမာ” “ေအးပါ…ငါသိပါတယ္။ ေဈးကေကာ အရင္ေဈးပဲလား။” “ဟုတိုx{1039}x{101C}ကီး။ တစx{1039}x{1017}ာရီ x{1014}x{103D}စ္ေသာင္းခဲ။” “အဲ့တာေပာမလိုx{1037}၊ အဲ့ေဈးမရေတာ့ဘူး။ ညီမေလးကိုx{1014}x{103D}ိမာမဟုတူးေနာ္။ ခုေခတ တစx{1039}x{1017}ာရီ ငါးေထာငိုၿပိး အသည္းသန္ ေတ လုပ္ၾကတာ့ ေခတက္ေနၿပီ။ ေဖာကည္ေဟာင္းေတကိုေတာ့ေပာထားပါတယ္။ ဒီေနx{1037}ေတာ့ ကိုx{1039}x{101C}ကီးစိုက္ေပးမယ္။ ေနာက္ေနx{1037}အတက္ ေအးေဆးစဥ္းစားေနာ္” “အာ..ကိုx{1039}x{101C}ကီးကလည္း..မဟုတx{1039}x{1011}ာ။ ငါးေထာငိေတာ့ မလုပါဘူး။ၿပီးေတာ့ ကိုx{1039}x{101C}ကီးစိုက္ ေပးစရာလည္းမလိုပါဘူး။” “မဟုတူးေလးကာ။ တစ္ေသာင္းခဲေလာက္ေတာင္းခိုင္းတာ။ ငါ့ညီမေလးက ငါးေထာငစားမ မဟုတာ။ၿပီးေတာ့ ကိုx{1039}x{101C}ကိးကလည္းအလကားမေပးပါဘူး။ ဒီညေတာ့အသစေလးကို ကိုx{1039}x{101C}ကီးသုံးခငိုx{1037}ပါ ဟဲဟဲ။” “အေမ လး…ငါ့ကိုx{1039}x{101C}ကီးကေတာ့ေလ။ သေဘာ သေဘာ။ x{1014}x{103D}စ္ေသာင္းခဲမေပးနဲx{1037} x{1014}x{103D}စ္ေသာင္းပဲေပး။” “တကယား။”
“တကယ္ တကယ္။ ကိုယ့္ေကးဇူးရငဲကို” “ဒါဆို ေပာ္ၿပီေလ..ဟားဟား” တည္းခိုခန္းေရာက္ေတာ့ ေခာကာရီထိုးေနၿပီ။ အခန္းထဲ ေရာက္ေတာ့ x{1014}x{103D}စ္ေယာကား ကိုယကနx{1037}ငာနဲx{1037} ေခာကဲေပါ့။. အကီေတခၽတ္ၿပီး ေသခာေခါကားရင္း တံဘတ္ေလးပတိုx{1037} ေစာင့္ေနတာေပါ့။ သူေကတာ့ ေရခိဳးခန္းထဲမာ စိမ္ေပနေပေရခိဳးၿပီး ၾထကx{1039}x{1021}ာတာ အဝတ္ေတာငကပူး။ ေရာက္ေရာကင္း အိကို တံဘတၽတိုင္းတယ္။ အိလည္းခၽတ္ေပးၿပီး လဲမယလုပ္ မလဲနဲx{1037}ဦးတဲ့ ဒီတိုင္းေလးထိုငဲ့။ဖင္ေပာင္ ေလး ကဳံx{1037}ကဳံx{1037}ေလး ကုတင္ေပၚထိုင္ေနတာကို သူက ေရသုတ္ေနရင္းအရသာခံၾကည့္ေနတာ။ တဖည္းဖည္းသူx{1037} လီးက ေတာငာတယ္။ ၿပီးေတာ့ သူက “ေသာာ…ကေလး..ကိုx{1039}x{101C}ကီးကိုလီးစုပ္ေပးကာ” ဆိုလိုx{1037} ၾကမ္းပင္ေပၚဒူးေထာက္ၿပီး လီးေခာင္းx{1039}x{101C}ကီးကို တတမ္ အကုနုံးၿပီး စုပ္ေပးလိုကယ္။လီးx{1039}x{101C}ကီးကမာေတာင္ၿပီး ရဲတကx{1039}x{1021}ာတာပဲ။ လာနဲx{1037}ကလိတယ္ အာေခါငိ ထိုးထည့္ေပးတယ္။ အို..လဥပါစုပ္ေပးတယ္။ ဒါလည္းသူကမၿပီးဘူး။ ဆယိနစ္ေလာကုပ္ေပးၿပီေတာ့ လီးက တံေတးေတနဲx{1037}စိုx{101B}x{103E}ဲေနၿပီ။ ဒီေတာ့မ ေပာတယ္။
“ေသာာေလး ကုတင္ေပၚ ေကာခင္းလိုက္။” အိ…ကုတင္ေပၚေကာခင္းပီး ေခေထာက္x{1014}x{103D}စ္ေခာင္းခထားတာေပါ့။ အိရဲx{1037}တံေတး ေတနဲx{1037} စိုx{101B}x{103E}ဲေနတဲ့ လီးx{1039}x{101C}ကီးကို မx{1014}x{103D}x{103C}ိးမဆရေသးတဲ့.ေစာကုတ္ေလးထဲ မညx{103B}ာမတာထိုးထညိ့တာပါပဲ။ အေပာခိဳသေလာကလုပ ၾကမ္းတာ။ အိ ကို အနည္းဆုံးေတာ့ ပတ္ေပးမယငာ ဘာမေတာင္ မကလိဘူး။ x{1014}x{103D}ိုx{1037}ေတာငစိ့ုဘူး။ အိမာ စိတလိုx{1037} အရည္ ၾကညဲနဲထက္x{101B}ုံပဲရိတာ။ အဖုတေဖာင္းေသးဘူး။ နာတာေပါ့။ တံေတးေၾကာင့ာ ေခာၿပီးဝင္ေပမယ့္ ့အထဲေရာက္ေလနာေလ ပဲ။အံx{1039}x{101C}ကိတံေပမယ့္ …တဝကေရာကာတင္ မရေတာ့လိုx{1037} “အား…ကိုx{1039}x{101C}ကီး အရမ္းနာတယ္….ခန..ခန..” ဆိုၿပီးေအာာမ သူက အိခါးကိုကိုင္ၿပီး ေဆာင့လိုကာ ဗစနဲ မည္ၿပီး ဝငသားတယ္။ ေခါင္းထဲ မိုကx{1039}x{1001}နဲ ဖစ္ၿပီး မကည္ေတပါကတယ္။ နာ လန္းလိုx{1037}။ ခနေလာက္ ဆံx{1037}အသားၿပီး ၿပီးမ တအီးအီးနဲx{1037}ငိုမိတာပါပဲ။ အိငိုေနတာကို သူမင္ေတာ့ ဆကလိုးဘူး။လီးကိုဒီတိုင္း ထည့္ ထားတယ္။အဆုံးထိပဲ…။သုx{1037}လီးx{1039}x{101C}ကီးကလည္း အိငိုေနမ ပိုx{1039}x{101C}ကီးလာတာလား။ အိအဖုတx{1039}x{1000}ပဲ ကဳံx{1037}လာတာလား။ မသိေတာ့ဘူး။ဒါကိုသူ က “မငိုနဲx{1037} ေသာာေလး တိတိတ္..အသကဝရx{103C} လိုးေတာ့မယ္ေနာ္” ဆိုၿပီး အဆုံးထိဝင္ေနတဲ့လီးx{1039}x{101C}ကီးကို မထုတဲ စေကာ ဝိုင္းလည့္ေနတယ္။ ၿပဲေနတဲ့ေနရာေတကိုထိရင္ တနx{1037}နဲ ဖစ္ၿပီးစပိုကာလိုကာ။ x{101B}ုန္းလည္းမရပါဘူး။ သူကခါးကိုကိုငား တာ။ လူေကာငည္းၾကည့ါဦး။ သူx{1037}အရပ ေခာက္ေပနားရိတယ္။ အိက ငါးေပတိတိ။ ဖငုံးx{1039}x{101C}ကီးေပမယ့္ ရငားကသိပ x{1039}x{101C}ကီး။မက္x{1014}x{103D}ာေခာတာေလးပဲရိတာ။
အိအခုလို ငိုx{1039}x{101C}ကီးရx{103C}ိကငစ္ေနတာကို သူက အရသာခံၾကည့္ေနတာ။ၿပီးေတာ့ x{1014}x{103D}ယ္ေနတာ လီးကီးနဲx{1037}။ အဖုတေလးဟာ ၾကာ ၾကာမေခာက္x{1014}x{103D}ိုငါဘူး။ေဖာင္းx{1039}x{101E}ကစိုx{101B}x{103E}ဲလာတယ္။ဒါကိုသူက ဘာေပာလဲဆို “ၾကည့ါလားကယ့္ေသာာေလးက မုဒိမ္းအကင့ံရ တာကို ဖီလ္းတာတကယဲ။ ကိုယင့္ ကားကာစကမယုံဘူး။ တကယနယာ။” တဲ့။ သူေပာကာမ ကိုယဲ ပိုထနာမိ တယ္။ အဖုတဲအရမ္းယားေနၿပီ အရညည္းအေတာက္ေနၿပီ။ ဖငလည္း သူေမx{103E}သလို လိုက္ေမx{103E}ေနမိတယ္။ ပါးစပလိုး ေပးပါမေပာx{101B}ုံတမယဲ။ ဒါကို ဆက္ေပာေသးတယ္။ “ေသာာေလးက ေငလိုလိုx{1037} ဖာခံတာမမဟုတx{1039}x{1011}ာ။ ဖငားေနလိုx{1037} ပတံေန တာပဲ။”တဲ့။ အေမလး ရကိုကာ။ ရကိုx{1037}လား ေကာင္းလိုx{1037}လားနာလိုx{1037}လားမသိ မကည္ေတစီးေနသေလာက္ အဖုတလည္း အရမ္းယားေနၿပီ။အခုခိန္ သူx{1037}လီးx{1039}x{101C}ကီးဆဲမx{1014}x{103D}x{103C}တားေအာင္ အတင္းဖိကပ္ၿပီး ဖစx{103B}စားမိတယ္။အိအေခအေနကိုရိပိတဲ့သူက လည္း လီးကိုခကင္းဆဲထုတိုကယ္။.. ရငတဲ ဟာခနဲ ဖစားတာ။..တကယ္။ ဖင္x{1039}x{101C}ကီးတx{1039}x{101E}ကx{1039}x{101E}ကနဲx{1037}ပါသားတာ။ ၿပီးတာ နဲx{1037}သူက အိကို “ဖင္ၿဖဲထား..ကိုx{1039}x{101C}ကီးဂင္းထုခငိုx{1037}”တဲ့ ၾကည့ါဦးေပာပုံက အိကို အရမ္းထန္ေနေအာင္ လုပ္ၿပီးကာမ လိုးေမပးပဲ ထုမယဲ့။
“မရဘူး လိုးေပးကာ။” ..ဘယဘယိုထကာတယသိဘူး။x{1014}x{103D}x{103C}တ ၾထကx{1039}x{1021}ာတဲ့စကား။ဒါကိုသူက ၿပဳံးၿပဳံးx{1039}x{101C}ကီးၾကည့င္း ဘယိုလိုးကမာလဲ ဆိုၿပိးေမးတယ္။ စိတရညာနဲx{1037} “ေဟာဒီေစာကတို လိုး..လိုး”ဆိုၿပီး လကဲx{1037}ၿဖဲပမိတယ္။ ဒီေတာ့မ သူကလည္း လီးx{1039}x{101C}ကီးထည့င္း အားပါးတရေဆာင့္ေပးေတာ့တာပဲ။ ေကာင္းလိုကာ ေကာင္းလိုကာ.. မိနစ္x{1014}x{103D}စယတင္း x{1014}x{103D}စီၿပိးသားတယ္။ သူကမၿပီးေသးဘူး ဆက္ေဆာင့္ေနတယ္။ နာရီဝက္…မၿပီးေသးဘူး။ ေလးဆယ့ါးမိနစ္ၾကာလာတယ္ မၿပီး ေသး။ အဖုတx{1039}x{1000} ပူေနၿပီ။ အထဲကနာေနစပ္ေနၿပီ။ မၿပီးေသးဘူး။ သူကမညx{103B}ာဘူး။ ဆကိုးေနတုန္း ေမာရငရိန္ေလာ့တယ္။ ၿပီး ရငကိုးတယ္။ အိေစာကုတဲ အေတာံရခကယ္။ ပူပူx{1039}x{101C}ကီးနဲx{1037} နာေနတာပဲရိတယ္။ သူကလည္း တစာရီေကာ္ၿပီ မၿပီး ဘူး။လိုးေနရင္းအိငါးမိနစိတိ သတိပါေမ့တယ္။ သူကလိုးေနတုန္း။ ည ၇ခဲေတာ့မ လီးကိုဆဲခၽတ္ၿပီး အိမက္x{1014}x{103D}ာခ ဂင္းထုတာ လ ရည္ေတ အိရဲx{1037}သနပါး ကိဳးတိုx{1037}ကဲတဲ့ ပါးပငာ ေပကုနာေပါ့။ အိလည္း မလx{103C}ပ္x{1014}x{103D}ိုင္ေတာ့ဘူး။
ဒါကိုသူက အတင္း အကီပနတိုင္းတယ္။ အိလည္း ဝတတာပဲ။ ေနာကေနၿပီေလ။ လမ္းထိပေန အိမx{1039}x{1000}ိဳ ပနတာ ဒူးေတ မခိုငငူး။ေခေထာကပ္x{1039}x{101C}ကဲx{1039}x{101C}ကဲ လမ္းလိုကိုင္း နာေနတာ ေတာ္ေတာိုး။ အိမ္ေရာက္ေတာ့ ေစာင့္ေနတဲ့အေမကိုေတx{1037}တယ္။ ေအမက ဘာမေတာ့မေပာဘူး။ထမင္းစားဦးတဲ့။ ခူးထားတယဲ့ အမရဲx{1037}ၾကက္ဥေၾကာ္ေအးေအး သတိရတာနဲx{1037} မစားခင္ေပမယ့္ အ ေမစိတမ္းသာေအာင္ စားေပးရတာပဲ။ စားေနတဲ့အခိန္ ေစာကုတဲကေတာ့ မီးစx{1039}x{101C}ကီးထိုးသလို တခါတခါပူစပ္ေနတုန္း။ ပိုကံအိတဲမာေတာ့ ေငငါးေသာင္းနဲx{1037}။ မနကန္ေဈးဖိုးနဲx{1037} သဘကါ အေx{1039}x{101E}ကးေတာ့ေပးx{1014}x{103D}ိုင္ၿပီေလ..။ ။ သမုဒယ ပစx{1039}x{1005}ယာ ဒုကx{1039}x{1001} “အတင္းတင္ ဘာမမရိေသာ သစယီးပင္ အခဲခံရေသာ္ “ခက္” ဟူ၍ အသံပဳတတ္ေသးရာ အသိဉာဏိေသာ ခံစား တတေသာ လူသားမားအဖိုx{1037} မိမိတိုx{1037}၏ ေသဆုံးရခင္းအေပၚ လနာအေလးဂx{101B}ုအပဳခံလိုၾကသည္။”ဤကား နီေရး၏အဆိုအမိနx{1037}္ ပငည္း။ သူရိန္ေနမင္းသည္ အေနာကရပ္၏ မိုးကုပကိုင္းေနာကင္ ပဴတစ္ ပဴတစုပ္၍ ေx{1014}x{103D}းေထး လင္းသနx{1037}္ေသာ ေရာငညါမားဖင့္ အလုပင္းလာေသာ အလုပမားတိုx{1037}ကို လန္းဆန္းေစသည္။ ကားဟန္းသံ၊ ဆိုငယို လီဗာ ခပင္း ပင္းဆဲသံ၊ ေလာင္းကစားဝိုင္းမား၊ ၿပီတီတီမက္x{1014}x{103D}ာမား ၊ ဒီေနx{1037}၏ အလုံးx{1039}x{101C}ကီးကၿပီး မနကနတက္ အလုံးx{1039}x{101C}ကီးဆိုx{1037}ေနေသာ သူမား၊ ကာလသုံးပါးကို ဂx{101B}ုမစိုကဲ အရကိုငဲ ဟင္းခိဳတခက္x{1014}x{103D}င့္ အမူးေသာက္ေနေသာ ေယာကာ္းရင့ာx{1039}x{101C}ကီးမား၊ ဇာတမ္းေတ၊ ဝတx{1039}x{1011}ဳေတ၊ၿမိဳx{1037}ပပုံပင္ေတ ကိုယီx{1014}x{103D}င့္ လညတ္ေနေသာ လx{103C}ိငာယာၿမိဳx{1037}ေတာ္x{1039}x{101C}ကီး၏ ညေနခင္းသည္ စိတငား စရာအပည့္။
ေထာင္ေသာင္းခီေသာ လူအုပဲမ တီရပဖဴ ထဘီအပာx{1014}x{103D}င့္ တစ္ေယာကည္း ကဲထက္ေနသည့္ ခစူကိုမငေတာ့ ဟန္ မင္း အေပးသားကာ အေရx{1037}ကပိတပိသည္။ “အိ… ဘာလိုx{1037}ဖုန္းမကိုငာလဲ။ ကိုx{1039}x{101C}ကီးဖုန္းကို ဘာလိုx{1037} ေဘလာ့ထားတာလဲ။ အဲ့လို ဖတိုx{1037} မရဘူးေလ။ “ မထငတားေသာအခိနာ မေမာင့ားေသာသူကိုေတx{1037}ရေသာေၾကာင့္ ဆဲခင္းေလးပင္ ပဳတ မတတစားရေသာည္း အိတစ္ေယာက္ မာနိုတင္းကာ “အဆကသယတားခငိုx{1037}ပါ။ကိုx{1039}x{101C}ကီးနဲx{1037} သမီးဆကတဲခင္ ေတာ့ဘူး။” “အဲ့လိုေတာ့မလုပဲx{1037}ေလကာ၊ အေၾကာင္းအရင္း အကိဳးအေၾကာင္းေတ့ာေပာဦး။” “ဟင့င္း၊ အိတိုx{1037}ဒီမာပဲရပ္ၾကရင္ ေကာင္းမယ္။ ဆကလိုကဲ့ပါနဲx{1037} သားေတာ့မယ္။” အနီးနားက တကx{1039}x{1000}စီကိုတားကာ ထကားေသာ အိသငာကိုၾကည့င္း နာၾကည္းစိတ္ ေဒါသစိတိုx{1037}ကို ဟနင္းထက္ၿမိဳခကာ ကားဂိတိုx{1037}သာ လည့နဲ့ေတာ့သည္။ ေကာင္ေလးကို ေရာငငိတင့္ သာ ဟိုလူx{1037} တကx{1039}x{1000}စီေပၚတကာရတာမေနx{1037}က ဒဏာ အနာမကက္ေသး။ “အလုပုပ္ဦးမာလား ေကလးမ။” ခရီးေရာကဆိုက္ ေမးလိုကံေၾကာင့္ မကညိန္းထားရေသာ အိတစ္ေယာက္ ငိုခခငာသည္။ မဖစ္ေသးဘူးေလ။
“ဟုတယ္ ကိုx{1039}x{101C}ကီး၊ ဒီည အိမပနင္ေတာ့ဘူး။ အေမ့ကိုဖုန္းဆကိုက္ဦးမယ္။” ေအမ့ကို ဒီေနx{1037} ညဆိုင္းပါထပင္းမာ ဖစ္ေၾကာင္း ေပာေတာ့ ေအမက ဆူပါေတာ့သည္။ အေမဆူသညို မသိခင္ေယာင္ေဆာင္ၿပီး မစိုးရိမပူပနိုx{1037}ေပာကာ ဖုန္းပိတ္ ေတာ့ ကားက တည္းခိုခန္းနားေတာင္ေရာက္ေနၿပီ။ တည္းခိုခန္းေထာင့္ေလးက အရိပ္ေလးမာ ကားအေကာင္းစားx{1039}x{101C}ကီးရပား ၿပီး အသင့္ေစာင့္ေနပုံရတဲ့ ရပကီအဖဴနဲx{1037} ဗိုကူပူလူx{1039}x{101C}ကီးကို တကစီဆရာက ဆင္းၿပီး စကားေတေပာေနပုံရသည္။မၾကာ ခငာပဲပနာၿပီး အိကိုအကိဳးအေၾကာင္း ေပာပသည္။ “ေသာာေရ..x{1014}x{103D}ိုကို တစိန္းခဲနဲx{1037} ညx{103B}ိေပးခဲ့တယ္။ မေၾကာကဲx{1037}ေနာ္။ ေအးေဆး။” ထမင္းခိဳင့္ေလးကိုင္ၿပီး ကားေပၚကဆင္းရင္း သူx{1037}ဆီသားေတာ့ အဘိုးx{1039}x{101C}ကီးက သူx{1037}ကားေပၚမာ ပစx{1039}x{1005}ညိးေတထားခဲ့ဖိုx{1037} ေပာသည္။ထမင္းခိဳင့္ေရာ ဆဲခင္းေရာထားၿပီး ပိုကံအိတဲx{1037} ဖုန္းေလးသာ ပါလာသည္ေပါ့။ တည္းခိုခန္းထဲေရာက္ေတာ့ ဘိုး ေတာ အခိနဆဲဘူး။ အိပာေပၚပစဲလိုx{1037} သူx{1037}ရဲx{1037} စတိုငငို ဆဲခၽတၿပီး လီးစုပ္ေပး ဆိုၿပီးေပာသည္။
အိလည္း မငင္းဆန္ x{1014}x{103D}ိုင္။ အကီမခၽတေသးပဲ လီးအရငုပတာဆိုေတာ့ ရငဲေတာ့တမိဳးx{1039}x{101C}ကီး။ အဘိုးx{1039}x{101C}ကီးက အသက္၆ဝ ေလာက္ေတာ့ရိမယင္ တယ္။လိငံက ေတာ္x{101B}ုံမာမလာဘူး။ အိစုပ္ေပးရတာ အာေခါင္ေတပါေခာကာတယ္။သူx{1037}လီးက မာမလာဘူး။ မိနစ္x{1014}x{103D}စယ္ ေလာကုပ္ၿပီးေတာ့ နည္းနည္းမာလာတုန္း- ” ပါးစပိုလိုးမယ္ေနာ္ သမီး” ဆိုၿပီး အိရဲx{1037} ဆံပငုတဲေလးေအာက ဂုတား ေဖးေဖးေလးကို ဆဲကိုငိုx{1037} လက္ေနာကစက အိရဲx{1037}ေခါင္းကို ကိုင္၊ တဖည္းဖည္းခင္း ဖငိုလိုးသလို ပါးစပx{1039}x{1000}ိဳ လိုးတာေပါ့။ အိပါးစပဲ လီးx{1039}x{101C}ကီးဝငက္ေနတာ စိတဲ လုံးဝမသနx{1037}ူး။ ခါတိုင္းစုပ္ေပးယက္ေပးဖူးေပမယ့္ ပါးစပိုလိုးတာကေတာ့ ပထမ ဆုံးအx{1039}x{101C}ကိမဲ။ အဲ့ေတာ့ ပိဳx{1037}တကာတယ္။ ဗိုကဲ အစာမရိေတာ့ ပိုေမာသလိုပဲ။ အဘိုးx{1039}x{101C}ကီးေပါင္ၾကားေခါင္းတိုးဝငင္း ပါးစပို ဖငိုးသလိုအလိုးခံေနရတဲ့အခိန္ အိရဲx{1037}ေကာင္ေလး ဟနင္းထကေတာ့ အဲ့တည္းခိုခန္းနားက ဘီယာဆိုငာ တခက္ၿပီးတခက္ ေသာက္ေနတာ…အငမ္းမရ။ ိုးx{1039}x{101C}ကီးက အိပါးစပိုလိုးလိုx{1037}ဝေတာ့ ေစာကုတ္ေလးထဲ လီးကိုထိုးထည့ည္။ မညx{103B}ာမတာပါပဲ။ x{1014}x{103D}x{103C}ိးဆေပးခငးမရိ၊ အစိေလးကိုေတာင္ မပတ္ေပး။
အိခမ္ာ မက္x{1014}x{103D}ာx{1039}x{101C}ကီး ရx{103C}ံx{1037}မဲ့ေအာင္ နာကငံစားေနရသည္။ ဒါကို သူက အလနေဘာေတx{1037}သားပုံရသည္။ အဘိုးx{1039}x{101C}ကီး၏ မုဒိမ္းကင့x{103C}ေၾကာင့္ နာကင္ေနေသာည္း စိတဲတင္ေတာ့ ေကနပ္ေနသလို၊ အိကိုသူ စိတိုင္းက ပုံစံမိဳးစုံလုပ္ၿပီးေတာ့ ညရစာရီထိုးေနၿပီ။ထိုစဥ္ တီတီတီ x{1014}x{103D}င့္ သူx{1037}လကိုငုန္းေလးမ ဖုန္းဝငာ ေသာေၾကာင့္ လိုးလကx{1039}x{101C}ကီးကို ဆကလုပဲ လီးကိုစိမx{1039}x{1013}ားကာ ဖုန္းေပာေနသည္။ “အိုေက အိုေက၊ အကိုခုလာခဲ့မယ္။” …. “အ ကိုx{1037} စက္x{101B}ုံတစု မီးလနx{1037}ိုx{1037}တဲ့ ။ ခဏသားၾကည့္ဦးမယ္။ ညဆယာရိေလာကနာခဲ့မယ္။ေရာ့ တစိန္း။ မနကx{1039}x{1000} တစိန္းထပ္ ယူ။” ေပာေပာဆိုဆို လီးx{1039}x{101C}ကီးဆဲထုတ္ၿပီး အကီဝတာ အပငကားေသာသူx{1037}ကို ကုတင္ေပၚမ ပကx{1039}x{1021}ေကx{1039}x{1000}လး ၾကည့္ေနရင္း အိ အရမ္းစိတစ္ေနမိသည္။
ဗိုကာလာတာနဲx{1037} အတင္းခံေတာငိမဝတဲ အဝတ္ေလးေတ ဝတပီး အခန္းေသာ့အပိုx{1037} နီးစပာဆိုငာေတာ့ တx{101B}ုတ္ စားေသာကိုင္ တစိုငိုေတx{1037}ရတယ္။ ေခါကဲေၾကာ္ေလး စားဦးမဆိုၿပီး မာေနတုန္း ဟနင္းထကဲx{1037}တိုး. “အိ…..” “ဟင္… ကိုx{1039}x{101C}ကီး” “ေခါကဲေၾကာာဝယာလား။” “အင္း..” “ဘယာေနတာလဲ” “ဒီနားပါပဲ။အိသားတာ့မယ္။” ေခါကဲေၾကာူၿပီး မေပးx{101B}ုံတမယ္ တည္းခိုခန္းထဲဝငာခဲ့သည္။ အခန္းထဲေရာကိုx{1037} ဗိုကဲ ေခါကဲတပဲဝငားေတာ့ နည္းနည္း ေမးခင္ လာသည္။ ထိုစဥ္ေတာငနဲ မက္ေဆ့ ဝငာလိုx{1037}ၾကည့္ေတာ့..ဟနင္းထက္. “အဆင္ေပရဲx{1037}လား…” ဖုန္းကိုပိတင္း အိပx{1039}x{1001}ိုကx{1039}x{1011}ာ အေတာ္ၾကာတယငတယ္။ အခန္းတံခါးလာေခါက လနx{1037}္x{1014}x{103D}ိုးသည္။တံခါးထဖင့္ေပးေတာ့ ဟိုလူx{1039}x{101C}ကီး။ အခိန ည ဆယ့္x{1014}x{103D}စာရီထိုးေနၿပီ။ “ေတ္ာေသးတယ္ မီးမကူးဘူး။ အခိနီသားလိုx{1037}။” “. ..” “ကဲ… ေရခိဳးလိုက္ဦးမယ္။ သမီးလည္းမခိဳးရ ေသးဘူးမလား။ လာလာ တူတူခိဳးၾကတာေပါ့။” “. ….” အပနလန္ တိုကၽတ္ေဆးေၾကာရင္း ေရေx{1014}x{103D}းနဲx{1037} ေသခာခိဳးရေတာ့ ပထမ ရကလိုလို ဖစ္ေပမယ့္ အေၾကာအခဥ္ေတေပ လန္းဆန္းလာၿပီး စိတည္းနည္းနည္းx{1039}x{101E}ကလာမိသည္။ အိက စိတ္x{1039}x{101E}က တုန္းရိေသး သူx{1037}ရဲx{1037} ပစx{1039}x{1005}ည္းx{1039}x{101C}ကီးက အေတာာတင္းေနၿပီ။ ဆပာရညို လကါးေပၚတင္ၿပီး လိငံကို ေသခာ တိုကၽတ္ေပး ရင္း ဂင္းထုေပးေတာ့ မကိx{1039}x{101C}ကီးမိတာ ဇိမူေနသည္ေလ။ ၾကာၾကာဇိမယူ…အိကို ေရခိဳးဇလုံထဲပလကနိုင္းၿပီး ဆပာ ေတနဲx{1037} အမဳပေနတဲ့ လီးတံx{1039}x{101C}ကီးကို ကိုငင္း ေသခာၾကည့ာ ဂင္းထိုငုေနပါေတာ့သည္။ ေခာေမာေပပစ္ေသာ အိသငာရဲx{1037} မက္x{1014}x{103D}ာေလး၊ ဖဴဝင္းေသာအသားအရည္၊
ရက္x{101B}ံx{1037}နီရဲေနေသာ ပါးအိုx{1037}အိုx{1037}ေလး၊ ဝတစလစစ္ေနေသာ ခx{1014}x{103D}x{1039}x{1016}ာကိုယ္၊ အားလုံးကို အရသာခံရင္းေသခာဂင္းထုေနတဲ့အသံ တဖ တx{1039}x{1019}တx{1039}x{1000} ေရခိဳးခန္းထဲ ပဲတငက္ေနသည္ေပါ့။ အိလည္း စိတါလာၿပီး အဖုတx{1039}x{1000}ိဳ ပတေနမိသည္။ လကလယိုးထည့ေတာ့ သူအေတာ္ ေကနပားသညငဲx{1037} အရိနနာ၏။သူမနာသလို အိလည္းမနာတာေပါ့။ အိေရဇလုံထဲက ေရေတက ေဘာငငတ္ေနၿပီ မတပပ္ေနေသာ သူကလည္း တဖည္းဖည္း အိမက္x{1014}x{103D}ာနား လီးတံကီးတိုးလာ၏။ အိရဲx{1037} ပါးx{1014}x{103D}ုx{1014}x{103D}ုေလးကို လီးနဲx{1037}ဖိထိုးေတာ့ အိလည္း အ…အ….အ. နဲx{1037} ၿပီးသားမိသည္။ အိၿပီးတာမင္ေတာ့သူx{1037}လရည္ေတကို မက္x{1014}x{103D}ာတစုလုံး ေပ သား ေအာင္ ပန္းထုတလိုကါေတာ့သည္။ ဟနင္းထကေတာ့ မက္ေဆ့ပိုx{1037}လိုx{1037}ေကာင္းတုန္း။ မနကင္းရဲx{1037}ေနေရာငည လိုကာေတကို တိုးမဝင္x{1014}x{103D}ိုင္ေပမယ့ခန္းေလးကို ပပကေလး လင္းေစ၏။ x{1014}x{103D}ိုးx{1014}x{103D}ိုးခင္းသတိရမိေတာ့ ကိုယ့ာ အဝတစားမ ပါ၊ ညက ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ၿပဲ ၾကမ္းခဲ့ၾကလည္း ပငမတိေတာ့၊ ေရခိဳးပီးပီးခင္း ဘီယာတူတူထိုင္ေသာက္ၾကတာပဲမတိ တယ္။စိတစစဲx{1037}ဘယ္ေလာက္ေသာကိုကယသိဘူး၊ ဘာမမမတိ။ အေတာဲ ၾကမ္းခဲ့တာေတာ့ ေအသအခ္ာ။ ေခါင္းအုံးေတကလည္း ၾကမ္းပငာ ေစာငလည္း တူတူပဲ။ အဘိုးx{1039}x{101C}ကီးကေတာ့ အိကို ဖကားတယ္။ အိတကိုယုံး ကိုင္x{101B}ိုက္ ထားသလိုနာကငိုကဲလိုx{1037}။
အဖုတေလးထဲကလည္း စပင္းဖင္းနဲx{1037} တဆစစာေနဆဲ။ အဝတစားေတကလည္း ေတာငစု ေမာကစု။ ကနုံး အေဟာင္း ေလငါးခုေတာင္ေတx{1037}ရသည္။ ေမာေမာနဲx{1037} ပနိပယလုပာပဲ ဘိုးေတာx{1014}x{103D}ိုးလာၿပီး အိကို တယုတယနမ္း၏။ “သိပ္ ခစ္ ဖိုx{1037}ေကာင္းတဲ့ကေလးမ၊ ငါးေသာင္းမုနx{1037}ိုးပိုေပးခဲ့မယ္။ တစိန္းယူ။ေနာကည္း ဆကယယ္။” အဘိုးx{1039}x{101C}ကီးက နမ္းၿပီးၿပီးခင္းေပာေပာဆိုဆို အကီ ေကာကတိုx{1037} ပိုကံတစိန္းထုတ္ ပစx{1039}x{1001}ာ။ “လိုကပိုx{1037}ေတာ့ဘူးေနာ္။ တကx{1039}x{1000}စီနဲx{1037}ပဲ ပန္ လိုက္ေတာ့။ ဒီေနx{1037}တစကာပါ ရင္းေပးခဲ့တယ္။ အိပငိပ္ဦး။” သူx{1037}ပစx{1039}x{1005}ည္းေတသူယူကာ ပနားေတာ့ အိခမ္ာ ထဖိုx{1037}ေတာငိ အx{1014}x{103D}ိုင္x{1014}x{103D}ိုင္။ သနx{1037}ငန္းထဲသားၿပီး အေပါ့သားဖိုx{1037}ေတာငမ္းမေလာက္x{1014}x{103D}ိုငူး။ ကတကတနဲx{1037}။ ခေနေနတာ့ အဝတစားေလးေတ ပနတ္ၿပီး ေဟာကိပင္းေခၚရင္းခိုင္းတယ္။ ကိုယx{1039}x{1000} မလx{103C}ပ္x{1014}x{103D}x{103C}ိင္ ဆိုဖာေပၚထိုင္ေနရတုန္း။ ေဟာကိပင္းေကာင္ေလးက ကနုံး ေတသိမ္း တံပတ္ေတ အဝတ္ေတ ခါ။ ေလာငရီထဲ ထည့မာေတ သိမ္း။ အကုန္ၿပီးေတာ့ ငိုင္ေနတဲ့ အိကိုၾကည့င္း ၿပဳံးခိဳစာ ေပာသည္။ “အမ.ပနင္.ပနိုx{1037}ရၿပီေနာ္။ ေအာကာ ထမင္းခိဳင့္ ယူသားဦး။” “. ..ခေနx{1037}လး..တကx{1039}x{1000}စီငါးေပးဦးေနာ္” “ဟုတဲ့ အမ။” တကx{1039}x{1000}စီေပၚေရာက္ေတာ့ ေခပစကစဲ ေကာမီလဲရင္းနဲx{1037} အနားယူေနရင္း အသကx{1039}x{1000}ိဳ ဖည္းဖည္းခင္းရx{103D}ေနမိတယ္။
ဖုန္းကအဲ့ကမ မက္ေဆ့ထပငယ္။ “ေတx{1037}ရေအာင္..”တဲ့။ ပိုx{1037}ထားတဲ့စာေတကလည္းအမားx{1039}x{101C}ကီး။ ေမာလိုကာကယ္။ “သမီး တိုx{1037}ပတ္ၿပီမလား မဆကယါနဲx{1037}ေတာ့။” စာပနိုx{1037}ရင္း ဖုနိုပါဝါပိတိုx{1037} ပိုကံအိတဲက x{1014}x{103D}စိန္းအုပို ကိုင္ေနမိတယ္။ ရပကဲေရာက္ေရာကင္း ေဒၚမင့္x{1039}x{101C}ကီးတိုx{1037}အိမိုပဲသားလိုx{1037} ကနဲ့ x{1014}x{103D}စိန္းေခာက္ေသာင္းမာ x{1014}x{103D}စိန္းဆပိုကယ္။ ေဒၚ မင့္x{1039}x{101C}ကီးၿပီးရင္ ေပးစရာသိပကန္ေတာ့ဘူး။ အမက တခားသူေတကို အေx{1039}x{101E}ကးဆပိုx{1037} တာဝနူထားတယ္။ ကိုယ ေနာကပ္ တစ္ေယာကဲဆပေတာ့မယ္။တစိန္းပဲေလ။ လစာထုတင္ ဆပ္x{1014}x{103D}ိုငါၿပီ။ဒီအလုပိုလဲ နားရမလား…မနားရဘူး လား။ အပနမ္းမာ စဥ္းစားေနမိတာပဲ။ စုမိေဆာင္းမိမရိေသးေတာ့လဲ…. “ကိုx{1039}x{101C}ကီး…ေသ္ာတာ.ပါ…..။.. ဟုတ္..ဟုတ္.. အဆင္ေပတယ္။ သမီးတစက္ေလာကားမလိုx{1037}။ သဘကါမခိန္းေပးေနာ္။ ဟုတဲ့…ေပပါတယ္။ ဟုတ္။သမိုင္းမာပဲ လာx{1039}x{101C}ကိဳ ေပးေနာ္။ ဟုတ္..x{101B}ုံးပိတက္ေလ။ တစ္ေနကုနား..ဟုတဲ့..x{101B}ုံးဆင္းခိနနိုx{1037} ေပာေပးထားေပါ့။ ဟုတ္…တစx{1039}x{1001}ဲပါပဲ။ မနက္၉ ည၄ေပါ့။ ဟုတ္..ေကးဇူးကိုx{1039}x{101C}ကီး။ ဒါပဲေနာ္။” ဖုန္းကိုခရင္း အိမားေရာက္ေတာ့ ခပညညမ္းေလာကာတာပဲ။ ေအမေက တာ့ အိမ္ေရx{1037}မာ ေဆးေပါ့လိပ္x{1039}x{101C}ကီးဖာရင္း သမီးကို မင္ေတာ့ စိတဲကအလုံးx{1039}x{101C}ကီး ကသားပုံပါပဲ။
“ထမင္းေၾကာားတယ္။ စားဦး မပူခင္ေလး” “ဟုတ္..ေအမ။” “ေနx{1037}ဆိုင္းပဲဆင္းပါေအ။ အိုဗာတိုငဆင္းစမ္းနဲx{1037}။” “ဟုတ္..ေအမ။ ဒီလပါပဲ ၿပီးရင္ အေx{1039}x{101E}ကးေၾကၿပီ။” “ေအးပါ…စားဦး ၿပီးမ ေရမိုးခိဳးၿပိးနားေတာ့။ ငါလည္း ကုနိမ္းေလးသားေရာင္းဦးမယ္။ လမ္းသားလမ္းလာေလးရိတုန္း။ အိမံခါးေလးပိတားၾကားလား။” “ဟုတ္..ေအမ..” ေအမဖစူ ကုနိမ္းဗန္းကို ရကပီး တ ေx{101B}x{1037} ေx{101B}x{1037} ထကားတယ္။ ထမင္းေၾကာူပူေလး စားၿပီးေတာ့ အိမx{103C}ကိစx{1039}x{1005}လုပ္၊ ေရမိုးခိဳးလိုx{1037} ေတရးတေမာ အိပာေပါ့။ ေမ့ဖစ္ ေအာင္ေမ့တာက အိမံခါးကို ပိတါရဲx{1037} အေရx{1037}တံခါးပဲ ပိတဲ့တယ္။ ေအနာကx{1039}x{1011}ံခါးက ဖင့ကားx{1039}x{101C}ကီး….။ ။