တစ်ကြိမ်ထက်ပိုသည်

တစကိမထကပိုသည

” အ …… အားးး ……… အီးးး ……… အ အ “ ” လိုငးတေလိုငးတေ … မူးရိပရိပ နဲ့ “  ” အားးး … ရီးးးး “  ” ဟင “  ” ငါဘာဖစနေတာလဲ … ငါဘယရောက နေတာလဲ “  တခါမ မခံစားဖူးတဲ့ အရသာလေးမို့ မကလုံး အသာလေး ဖင့ကည့မိတော့ မူးနောကနောကနင့ အာရုံတေ လုံးဝ စုစညးမရ။  ” အိုရ “    သူမ  ခနာကိုယမာ အဝတစား မရိတော့။ နာမညက ခစမူးအိမစည အသက ၂၅နစ ( 36-27-40 ) ပုရိသအပေါငအား ဖမးစားနိုငသူ တယောကပင။ ခစသူ ထူး ဝေသောနင့ မကာခင လကထပတော့မညမို့ သူငယခငး မားနင့ အကိုပဲလေး အပောစားပဲသောကပဲ ကငးပနေ၏။ အနညးငယ မူးလာသဖင့  သူငယခငး ဖစသူ ရိုငးထကဇောမ အိမလိုကပို့ရငး အိပပော သားခဲ့ရာမ ဖစပကခဲ့သည။  ” ဟင …… ဇော …… နင … နင … ဘာလုပနေတာလဲ … ငါ့ …  ငါ့ကို သနားပါဟာ … အဟင့ ဟင့ “  ခစမူးအိမစည စကားအဆုံး သူမ စောကပတလေး အငမးမရ ယကပေးနေသော ရိုငးထကဇော မာ ပေါငနလုံးကား  ခေါငးလေး မော့လာတော့၏။ ခင့လတပါ ဟုသော မကဝနးမားနင့ ကည့ကာ စကားသံမထကပဲ အပိုစင တစယောက၏ ညီစို့စို့ အရညကည လေးမား အား တစပတပတ စုတယူနေသည။ လာထိပလေးမာ အကကဲ ကောငးထဲ ထိုးခဲလိုက အစိလေး ဆဲစုပပေးလိုကမို့ သူမ တစကိုယလုံး လေဟာနယထဲ  လင့မော သားသလို ခံစားနေရ၏။  ” အင့ …… အ အ ……… အားး … ရီးးးးး “   ဝငသက ထကသကမား ထိနးခုပနေရငး ခနာကိုယ အောကပိုငး နေးကနဲ့  တငိမ့ငိမ့။   ” ခင့လတပါ … မူး … ရယ “  ခဏအကာ စကားသံနင့အတူ အဖုတလေးထဲ လီးကီး တိုးဝင လာတော့သည။ အာရုံတေဝေဝါးပီး အိပရာခငး ကိုသာ လကနင့ ကစနေအောင ဆဲထားမိ၏။

” အငးး …… ဟငးးး … အအ “  ဦးနောကအား အထိအတေ့မ အနိုငပိုငးကာ ရမကဆနနောက ပေါငတံမား မသိမသာ ဖဲပေးရငး တခကတခက ကော့ ပေး နေတော့သည။  ” အင့ … အငးးးး “   လကခောငးလေးမား နို့သီးခေါငး ၂ဖကအား ခပတငးတငး ဆုပနယပေးခိန ရိုငးထကဇော ခေါငးအား  အလိုအလောက ဆဲခရငး မတသိပစာ အနမးတို့ ခေနေမိ၏။ အသကရုနုနး မနလာပီး ဆောင့ခကတေနဲ့ အညီ တုန့ပန တတလာသည။ ခစသူ ခငပနး လောငး မဟုတသော သူစိမး တစယောက၏ လိုးခကမားအား သာယာမိနေ၏။ အိပမကလား တကယ ဖစနေတာလား မတေးခငတော့။ ခုခိန နောငတ ဆိုသော အရာထက အထိအတေ့အောက ရရိနေသော ကာမအရသာအား မလနဆန နိုငတော့ပေ။  ” အားးးး ရီးးးး …… မူးရယ …… ခစတယကာ …… အင့  …… အငး … ဇော ……… ပီးပီ ……… အ အ ………… ရီးးးးး “   အဖုတထဲ နေးကနဲ့ ခံစားမိသညနင့ မိနးမ သဘာဝအရ လီးတံအား ပနညစပေးရငး  သုတရည ပူပူမားကောင့ ခစမူးအိမစည မာ ဒုတိယအကိမ အထဋအထိပသို့ ရောကရိ သားတော့သည။  တစကယတော့ ရိုငးထကဇော နင့ ခစမူးအိမ စည တို့မာ ခံခငးကပလက နေထိုငသော ငယသူငယခငး မားပင။ နစအိမတစအိမ နေထိုငခဲ့သောလညး အခစက ဆနးကယလနးသညမို့ ငယ သူငယခငး သံယောစဉကို ကောပီး ရိုငးထကဇော၏ သူငယခငး ထူးဝေသောအား ခစမူးအိမစညမ ပနခစခဲ့သည။  ထူးဝေသောမာ မိဘတေလုပငနး မား ဦးစညးပီး အထညလုပငနး လုပကိုငနေသူ တယောကပင။  အသက ၂၆နစခန့ ရိပီး အသားညိုညို အရပမောငး မနိမ့မမင့ဖင့ ရုပရည ကည့ ကောငး၏။ ရိုငးထကဇော အိမသို့ ဝငထကရငး “မူး” ဆိုသော အလ နတသမီးလေး၏ အခစအား ပိုငဆိုငခဲ့သည။  ရိုငးထကဇောမာ ဘိုးစဉဘောငဆက  ရတနာလုပငနး လုပကိုငလာသော သူေဋးမိုးရိုးမို့ သူငယခငး သံယောစဉဖင့ အခိနတနလင ခစမူးအိမစညအား ပိုငဆိုငမယ ထငပီး လော့တကခဲ့မိရ င့း ခုတော့ အသဲ ကဲနေရတော့၏။  သူငယခငးမားနင့ အပောလနရမ အိမပနပို့ပေးရငး  ခစမူးအိမစည၏ ပနးဦးအား မရ ရအောင ခူးခေပစသည။  နောက တစပတထဲ သူငယခငး ဖစသူ ထူးဝေသောနင့ ခစမူးအိမစညတို့ မငလာ ဆောငကတော့မညမို့ သူ့တကက နောကဆုံး အခိနတေပင။   အိပယာ နိုးသညနင့ ထူးဝေမော ဖုနးဆကရာ မငလာဆောင ဝတစုံသားရေးမညမို့ ရေခိုး အလပငရငး စောင့နေမိသည။ မိခငနင့ ဖခငလညး ဘုရား သားနေသည မို့ အိမတင တယောကထဲ ရိနေ၏။

” မူး ရေ … မူး “   “ဟင … ဇော … ဘာလာလုပတာပါလိမ့ “  ဧည့ခနးထဲ ထိုငနေစဉ ရိုငးထကဇော အသံကောင့ စိတလုပရား သားမိသည။ အရငရကမ  အဖစပက မားကောင့ မကနာခငး မဆိုငခငတော့။  ” ဟူးးးးး “   ” မူး တံခါးဖင့ပါဟာ … နောကဆို … နင့ကို မတေ့ရတော့ပါဘူး … ခဏလေးပါ မူးရယ  “  ခစသူ လညးခဏနေ လာခေါမာမို့ မနမနပော မနမနပန ပီးတာပဲ တေးကာ အိမတံခါး ဖင့ပေး လိုကမိ၏။ သို့သော သူမထငသလို ဖစမလာခဲ့ပေ။ ရို ငးထကဇောမာ အိမထဲရောကသညနင့ မကနာခငးဆိုင ဆဲနမးရာ အနမးကမးကမးမားအား လကခံမိပနသည။ တဆကထဲ စင့ကားနေသော တငသား စိုင ၂ဖကအား ခပတငးတငး ဆုပနယ ပေးသည ကိုလညး မငငးမိတော့။ ပုဆိုးကား ထောငမတနေသော လီးတံမာ ဆီးခုံးလေးပေါ ထောကမိခိန ကာမ စိတ၏ စေ့ဆောမု့ကောင့ အဖုတလေးဆီမ ဆစကနဲ့ ဆစကနဲ့ သေးသားမား ဆူပကလာရ၏။ မိနးမောနေရငး ထမိနနင့ အတငးခံ ဘောငးဘီအား ခတရာ  အလိုကသင့ ခေထောကမား ကကာ မသိမသာ ကူညီပေးမိသည။ ရင တဒိတဒိတနင့ ခုခိန ခစသူ ရောကမလာစေရန ဆုတောငး နေမိ၏။  ” ရီးးးး  ကတ …… ဟာကာ “  အကx{103E}လိပတငပီး ဘရာစီယာ အပငမ နို့အုံလေး ဆုပနယပေးစဉ နို့သီးခေါငးလေးမား မာထငလာသည။ ရုတတရက ရိုငးထက ဇောမာ ခစမူးအိမစည၏ ကိုယလုံးအား ဆဲလည့ကာ နောကကောဘက ဒူးထောက ထိုငခပစ၏။  ” မူး … ခါးနဲနဲ ညတလိုက “  ခစမူးအိမစည ခါးညတ ပေးသညနင့ ရိုငးထကဇောမာ မကနာရေ့ ဖေးဥနေသော ဖငသားစိုင ၂ခမးအောက ဖေါငးထကနေသော အဖုတလေးအား ဖဲယကရငး ဖငဝလေးကိုပါ  လာထိပလေးဖင့ ထိုးစလိုကသည။  ” အားးး ရီးးးး …… ကတကတ …… အငးဟငးးး … ဟငးးး “  ဘာနဲ့မမတူညီသော စညးစိမလေးမို့ ခစမူးအိမစည  အသိစိတ ပောကလုလုနင့ ပေါငတံ၂ဖကအား ကားပေးမိ၏။ ရိုငးထကဇော၏ ခေါငးအား လကနောကပန ကိုငပီး အဖုတနင့ ဆဲကပရငး စောကရညမား  ပနးထကခဲ့ရသည။

” အားးး …… ဟူးးး …… ကောငးလိုကတာ …… ဇော ရယ “   အရညမား ညစထုတရငး ထိုငခပစရာ သူမရေ့ ရိုငးထကဇော လာရပနေ၏။   ” ဟင …  ဇော”  သူမမကနာရေ့ ရိုငးထကဇော ပုဆိုးကားထဲ လီးတံ ထောငထကနေသညကို မငလိုကရသည။   ” မူး … ငါ့လီး စုပပေးပါ့လား … ခဏလေးပဲ စုပ ပေးပါဟာ … ဒါနောကဆုံးမို့ပါ “  ရိုငးထကဇောမာ ပောပောဆိုဆို မတတပရပလက အနေထားဖင့ ပုဆိုးခတခလိုကရာ ခစမူးအိမစည မကနာရည့  နီညိုရောင လီးတံကီးမာ အကောပိုငးပိုငး ထလက ခါရမးနေ၏။ လီးအား စိုကကည့ရငး အဖုတရော ဖငရော ယကပေးခဲ့သော ရိုငးထကဇော၏ အပု စု အယုယလေးအား ပနလည ပေးဆပသည့ အနေဖင့ လီးတံအား ဖမးကိုငကာ ဖညးဖညးခငး ငုံပေး လိုကသည။ ရုတတရက နာခေါငးဝ တိုးဝငလာ သော လီးနံ့ကောင့ ပို့တကလာပန၏။ ခစသူ၏ လီးကိုပင စုပမပေးဘူးခဲ့ ပုဆိုးအပငကသာ ဂငးထု ပေးခဲ့ဘူးသည။ ထိုခိန ရိုငးထကဇောမာ အားမရ ဟနနင့ သူမခါငးအား လကနဲ့ထိနးကိုငကာ ပါးစပအား ဆဲလိုးပစတော့၏။  ” အားးး အားးး …… ကောငးလိုကတာ …… မူးရယ “  ခစမူးအိမစည တ ယောက နူတခမး ဖူးဖူးလေးအား အလိုးခံရငး ခစသူအား တိတတခိုး တောငးပနနေမိသည။  ” ခင့လတပါ … မောငရယ … မောင မတမတနိုးနိုး … နမး နေတဲ့ … မူး နုတခမးလေးထဲ … သူစိမးယောကား တစယောကရဲ့ လီးက … နေရာယူနေပီ မောငရယ “  ” တီတီ တီတီ “  ခစသူအား စိတထဲ တောငးပန နေခိန ခံရေ့မ ထကပေါ လာသော ကားဟနးသံအား နစယောကသား ကားလိုက ရသည။ ရိုငးထကဇောမာ လီးအား ခစမူးအိမစည၏ ပါးစပမ ထုတကာ  အဝတစားမား အမနပနဝတ ခိုငးလိုကသည။  ” မူး … ထူးဝေ လာပီ … ထမိနအမန ပနဝတ “   ” အငး … ဇော …… နင နောကပီးမပနနော …… ငါ အရငထကမယ … မောင တေ့သားရင …… မကောငးဘူး “  ရိုငးထကဇောအား ပောရငး တငးခံဘောငးဘီနင့ ထမိနအား အမနပနဝတကာ ခံဝတံခါးနား  ထကလာပီး ကားလေးပေါ ဝငထိုငရငး မငလာဆောင ဝတမည့ အဝတစားမား ရေးရန ထကခဲ့ လိုကတော့သည။လမးတင ထူးဝေသောမ ကားခဏ ရပပီး နုတခမးခငး တေ့နမးလာသဖင့ အလိမာသုံးကာ ငငးနေမိ၏။   ” အိုရ … လူတေနဲ့မောငရယ … အိမပနရောကမနော “   အမနတော့ ခစမူးအိမ စညမာ ရိုငးထကဇော၏ လီးအား စုပပေး ထားသညမို့ ခစသူအပေါ အားနာမိနေသည။ သို့သော ထူးဝေသောမာ သူမလကအား ဆဲပီး ပေါငကားထဲက အ မောငးလိုက ထနေသော လီးပေါ တငပေးကာ နူတခမးခငး ဆဲစုပလိုကတော့၏။

အော လရောငကငးတဲ့ ပငလယအပိုမ တစကောင   ရငထဲ စိုးတစထိတထိတနဲ့  ညညးတားလို့ နေလက  ခနးမထဲမာ ပန့ကဲနေသော ထူးဝေသောနင့ ခစ မူးအိမစညတို့ ဇနီးမောငနံ၏ အပုံးမား။ ဆေမိုး မိတသငဟ တို့၏ အပုံးမား အရာအားလုံး ပောရငခငး အတိဖင့ မငလာပဲလေး ကငးပနေသည။  ဧည့သည အားလုံး ဧည့ခံပေးရငး မူးနောကနောကနဲ့မို့ ထူးဝေသော အား ပောပရငး ခနးမ အတငးဖက စတိုခနးထဲ ခဏနားပီး ပနထကလာခဲ့၏။ ခနးမ ထဲ ပနအထက ထူးဝေသောနင့ ရိုငးထကဇောတို့ စကားပောနေသညကို ကည့ရငး စိတလုပရား လာမိသည။ တစယောကက မိမိလကထပတဲ့သူ ဖစပီး  တစယောကကမိမိ အပိုစင ဘဝအား ပိုငဆိုငထားသူဖစ၏။ သူငယခငးနစယောက စကားပောနေသည့ နားလေး ဖညးဖညးခငး လောကသား လိုက သည။ ” မူး … သကသာရဲ့လား … ဧည့သညတေလညး … နညးသားပါပီ “   ” ဟုတ … မောင “  အနား ရောကသညနင့ ဆီးပောနေသော ထူးဝေသောအား  ပနဖေရငး ရိုငးထကဇောအား ခိုးကည့မိ၏။ ထိုနောက မငလာပဲပီးဆုံးရာ ၂ဖကမိဘမား လကဖဲ့သော တိုကခနး အသစကို သူငယခငးမားမ လိုကပို့က သည။ တိုကခနး ရောကသညနင့ သူငယခငးမားမာ ထူးဝေသော၏ လူပိုနောကဆုံးညမို့ ယာမကာမားနင့ ဧည့ခံရန ဘီယာဆိုငသို့ ဇတခေါနေက၏။

”   ဟောင့ … ဖိုးဇော … မငးသားဝယကာ “ ထူးဝေသောမာ ခစမူးအိမစည တစယောကထဲ ကနခဲ့မညမို့ အိမမာပဲ ဝယသောကဖို့ ပောရငး ရိုငးထကဇော အား ဝယခိုငးလိုကသည။ နာရီဝကခန့ အကာ ရိုငးထကဇောမာ ဘီယာပုလငးမား ရမ၂တောင့ ငါးမုတကော အာလူးကောမားနဲ့ ပနရောကလာ၏။  သူငယခငးမား စားသောကနေစဉ ခစမူးအိမစညမာ တနေကုန ပငပနးနေသဖင့ အားလုံးနူတဆကကာ သူမတို့၏ မငလာဦး အိပခနးလေးထဲ ဝငလာ ခဲ့ တော့သည။ နောကထပ ၂နာရီခန့အကာ ခပပငးပငး အရကနံမားနဲ့အတူ ထူးဝေသော ဝငလာခဲ့၏။ ” မူး …… အိပပောနေလား … အိ့ ……    မောငလာပီ လေ … အေ့ ဂေ့ “   မူးမူးရူးရူးနင့ အဝတစားပင မလဲမိသော ခစမူးအိမစည၏ ခိတထမိန လေးအား လနပီး လိုးနေရာ ခဏအကာ စောကဖုတလေးထဲ လ ရညမား ပနးထုတ ပစတော့သည။ခစမူးအိမစည တယောက ကာမအရသာလေး ဇပတငမ့ငမ့ဖင့ ကနနေရစ၏။ ကိတမိတ အိပတော့လညး မရတော့  ရေခိူးခနးဘက အဖုတအား ဆေးရန ထကလာစဉ ဧည့ခနးထဲမ ညညးသံ သဲ့သဲ့ ကားလိုကရသည။   ” ဘယသူပါလိမ့ “   ရေခိုးခနးဘက ဆကမ လောကပဲ ဧည့ခနးဘက ဝငကည့ရာ မူးပီး အိမမပနနိုငပဲ ဧည့ခနးထဲ ခုံပေါတင ခေနစခောငး အောကတဲလောငး ခလက ညညးနေသည့ ရိုငးထက ဇောအား တေ့လိုကရ၏။

” ဟင … ဇော “  ” မူးရယ … အင့ အင့ …… ခစတယမူးရယ “   အနားတိုးကပလာရာ ရိုငးထကဇောမာ သူမနာမည  တတတတတ ရတရငး ပုဆိုးလနပီး လီးအား အထကအောက ပတသပနေသညကို အနီးကပ မငလိုက ရပနသည။ ရိုငးထကဇောကောင့ ထူးဝေသော နင့ အာသာမပေသော ကာမစိတမား ပနလည နိုးကလာရာ အသိစိတမား လင့ပောကခဲ့ရ၏။ တငးမာလာသော နို့အုံနစဖကအား လကဖင့ခေရငး ရိုငး ထကဇော၏ ပေါငကားထဲ ဒူးထောက ထိုငလိုကမိသည။ လီးထိပ အပေါကမ စီးကနေသော အရညကည ဥလေးမားအား ကည့ရငး နုတခမးလေးမ လီး ထိပအား အလိုအလောက ငုံမိသား၏။ ထို့နောက ရိုငးထကဇော၏ လကအား ဖယကာ သူမ လကလေးဖင့ လီးအရငးမ ဆုပကိုငရငး အငမးမရ စုပပေး  လိုကတော့သည။

” ပတ …… အန့ …… ပလပ ပလပ …… ပတ ပတ … အု …… ပတ “  လီးအား တပတပတ မနားတမးစုပရငး လတနေသော လကတဖကဖင့ ပေါင ကား ပတမိရာ အဖုတထဲမ စောကရညမားနဲ့ ထူးဝေသော လရညမား စီးက လာရသည။ ထိုစဉ လီးအရညပား တလောက လာ၏ ပူနေးပတတိုက မု့ ကောင့ ရိုငးထကဇော မကလုံး ဖင့ကည့လိုက၏။ ” ဟင …… မူးပါလား …… အားးး ရီးးးး “   လီးအား လကတဖကဖင့ ကိုငပီး ဒူးထောကရငး  အားရပါးရ စုပနေသော ခစမူးအိမစညအား တေ့လိုကရသည။ ဘယအခိနထဲက စုပနေမနးမသိ လီးထိပလေး ကငလာပီး ပီးခငသလိုမို့ ပါစပထဲမ လီး အား ဆဲထုတကာ နူတခမးခငး ငုံ့စုပပေးမိသည။ ပါးစပမ လီးနံ့လေးကောင့ ရိုငးထကဇော စိတထဲ တမိုးလေး ခံစားနေရ၏။ ခဏအကာ ခစမူးအိမစည မာ မတတပထရပကာ ခိတထမိနလေးအား ခေရငးပုံပီး အောကခံဘောငးဘီ မခတနိုငတော့ပဲ ရိုငးထကဇော မကနာအား နေရာအနံ အဖုတလေးဖင့  ပတနေ တော့သည။ အားရအောင ပတပီးမ အတငးခံဘောငးဘီ ခတကာ ပေါငကားရငး ရိုငးထကဇော မကနာရေ့ အဖုတလေး ကော့ပေးလိုက၏။  အရညရဲနေသော အဖုတအား ရိုငးထကဇော ပင့ယကရငး အဖုတဝလေး တေ့စုပရာ ထူးဝေသော ထည့ထားသော လကကန လရညမားပါ ပါးစပထဲ  ဝငကုနတော့သည။ ရံမိသောလညး ခစမူးအိမစည အရိနမပကအောင မိုခပစလိုက၏။ ” အ ……… အားးး ရီးးးး ……… ကောငးလိုကတာ …… ဇောရယ  …… နာနာလေး … ဖိဖိယက …… အားးး အ “   ရမကသံပငးပငးနင့ ခစမူးအိမစည၏ တောငးဆိုသံ လေးမား ဧည့ခနးလေးထဲ ထကပေါလာသည။ အဖုတဝလေး စုပပီး ဘေးနုတခမးသား ၂ဖကအား ယကရငး အစိလေးအား ဖိကိုကပေးရာ ခစမူးအိမစည တယောက အသံမိုးစုံ သညးတားရငး ရိုင ထကဇော မကနာပေါ စောကရညမား ဒလဟော ပနးထုတ လိုကတော့သည။

” အားးးး အားးးးး …… ဇောရယ …… အားးး ရီးးးး …… ဟင့ …… အ …… ထက …… ထကပီ …… အားဟား …… “   စောကရညမား ကုနသညအထိ  ညစထုတပီးမ ကမးပငပေါ ထိုငခလိုကသည။  ” ဇော … နငလိုးခငရင လိုးဟာ “   ပောပီးပီးခငး ကမးပငပေါ ပကလကလနရငး ဒူးထောငပေါငကား  အနေထားဖင့ အဖုတလေး ဖဲပေးထားလိုက၏။ ခုံပေါထိုငနေသော ရိုငးထကဇောမာ ထရပရငး ခစမူးအိမစည ပေါငကား ဒူး  ထောက နေရာယူကာ ဖညးဖညးခငး လိုးပေးနေသည။  ” အငး …… အငးဟငး …… အရမးအလိုးခံလို့ ကောငးတာပဲ …… ဇောရယ “   လီးအရယအစား  မကာသောလညး အပုစု အယုယ ကောငးသော ရိုငးထကဇော၏ လီးဖင့ အလိုးခံရ သညမာ အရသာ ထူးကဲနေသလို ခံစားနေရ၏။ မာထငနေသော လီး အား ညစပေးရငးအဖုတလေး ထပကော့ ပေးလိုက ပနသည။ ကော့ပေးလာတဲ့ ခစမူးအိမစည အဖုတ လေးအား ရိုငထကဇောမ မနားတမး ဆောင့လိုး  ပေးနေ၏။  ” အားးး …… အားးးး ရီးးးး ……… ကောငးလိုကတာ ……  ကောငးလိုကတာ … ဇောရယ …… နာနာလေးလိုး …… အားးး … အ ………… ရီးးးးး  ……… ဟူးးးးးးး “   အဖုတလေး အစမးကုန ကော့ပေးရငး ခစမူးအိမစည တယောက ကာမစညးစိမလေး အားရပါးရ ခံစား နေတော့သည။ ရိုငးထကဇော  မာလညး လိုးနေရငး အဖုတလေး ငုံ့ကည့ရာ လီးအဝငအထကတင အဖုတနုတခမးသား နီတာရဲလေးမား လိပဝငသားလိုက အပငပနပါလိုက ဖစ နေသညကို တေ့လိုကရ၏။ လိုးရငးတနးလနး ပီးခငလာသဖင့ စောကဖုတထဲမ လီးအား အမနထုတကာ ခစမူးအိမသည၏ မကနာပေါ ဂငးထုရငး လ ရညမား ပနးထုတလိုကသည။ ခစမူး အိမစညမာ မကနာပေါမ စောကရညနံ့ လရညနံ့ ထကနေသော လီးအား ပောငစငအောင စုပပေးပီးမ ရေခိုးခနး ဝငကာ ခနာကိုယအား ဆေးကော လိုကတော့၏။

မနက အိပယာ နိုးသညနင့ မငလာကုတငကီးပေါ နစနစခိုကခိုက အိပပောနေသော ထူးဝေသောအား   ကည့ရငး နဖူးလေးအား တရိုကမကမက နမး ပစ လိုကသည။ ထူးဝေသော မကလုံးလေး ဖတကနဲ့ ပင့လာသည။  ” မိနးမ … နိုးနေပီလားက “   ရနးလက တောကပနေသော ထူးဝေသော မကလုံးအား  ခစမူးအိမစည ရဲရဲ မကည့ရဲတော့ပေ။ ညပိုငး လငဖစသူ အိပပောသားခိန ဧည့ခနးထဲ ရိုငးထကဇောနင့ ခစပဲဝငခဲ့သညမို့ စိတမလုံတလုံ ဖစနေရ၏။  ထိုခိန ထူးဝေသောမာ သူမ ခေါငးလေး ဆဲယူကာ နုတခမး ဖူးဖူးလေးအား နမးပေးနေသည။   ” အနမး … အနမးတဲ့လား … အတေ့ထိသကသက …   ရမကဆနလနးတဲ့ အရာ … ဒါပေမယ့ …   မောင့ … အနမးတေက … ရငးနီး နေးထေးစေဖို့ … ရငခုနကညနူးစေဖို့ … လပကူးနညး တစခုအဖစ … မ ပောငးလဲနိုငဘူးနော … တကယပါ မောငရယ ခစမေတာတေ … တစယောကရငထဲ တစယောက … နကရိုငး တိုးဝငလာအောင မူးကိုးစားမာပါ “   ခစ  မူးအိမစည စိတထဲမ ပောရငး ထူးဝေသော မကနာအား စိုကကည့နေလိုက၏။ ” မူး “  ” ရင “   ” မောင့ မိနးမ … ဖစသားပီနော “  ” အငးလေ … မောငရဲ့  “  ” မောင … အရမးခစတယ “  ” ခစပါရင “  ရငထဲက လာတဲ့ အသံလေးမို့ ခစမူးအိမစည စိတထဲ- နေးကနဲ့ ဖစသားရသည။ လငဖစသူ စကားလုံး အား အားရ ကညနုးမိရငး တဆကထဲ ရိုငးထကဇော၏ ရမကသေး ပည့လံနေသော စကားလုံး ကမးကမးမား ကားယောင လာပန၏။   ” ခစတယ မူး ရယ …… ရီးးး …… လိုးလို့ ကောငးလိုကတာကာ …… အီးးး …… အအ “  ” ဟူးးးးး … အိုရကယ …… မောငရယ … ကေးဇူးပုပီး ……မူးရဲ့ အခစတေရော  … ရမကဆနတေရော … သိမးယူပေးပါ … လိုကလိုကလဲလဲ … တောငးဆိုတာပါ … မောငရယ “  စိတထဲ ကိတဆုတောငး နေစဉ ထူးဝေသော၏ အနမး မားမာ ခစမူးအိမစည၏ နုတခမးလေးမ တဆင့ လညတိုငလေး လညတိုငလေးမ တဆင့ နိုအုံလေးပေါ ကရောကလာသည။

” သိပခစတတတဲ့ … မိနးမတစယောကပါ … မောငရယ   အထိအတေ့အောက … ရမကစိတတေ … မတနးလန နိုငခဲ့တာပါ … သကရောကမု့က …  ဘယလိုပဲဖစဖစ … ထပကိုးစားပေး … အငးးး … ဟုတပီ “  စိတကူးဖင့ တမးတရငး ထူးဝေသော၏ နူတခမးလေးမာ နို့အုံ အထကပိုငးအား စုပရငး  လကတဖကမာ အဖုတအား ပတပေးနေသည။ ခကခငး ခစမူးအိမစည ၏ လကတစဖကမာ ထူးဝေသော လီးအား ပုဆိုးပေါမ ခပတငးတငး ဆုပကိုင  ထားလိုကသည။  ” အ “  ထူးဝေသော ညညးသံ ခပတိုးတိုးလေး ထကပေါလာကာ ထမိနအား ဆဲဖညနေ၏။ ခစမူးအိမစည မာ အလိုကတသိဖင့ မတ တပထရပပီး အောကခံ ဘောငးဘီလေးပါ ခတပေး လိုကပနသည။  ” ဟူးးးး “   ဒီလိုအနေထားဆို ရိုငးထကဇောမာ ခကခငးကုနးထပီး စောကဖုတ လေး အားရပါးရ ယကပေးတတ၏။ လငဖစသူ ထူးဝေသောမာ အကx{103E} ကယသီးမား ဖုတနေသဖင့ အကx{103E}ခတမပီးခင ပနထိုငကာ ပေါငသားမား အား နမးပေးလိုကပနသည။  ” မိနးမ လိုးကစို့ကာ … မောင … အရမး လိုးခငနေပီ “  လငတောမောင့ အပုမူကောင့ ပကလကလဲကာ  ဒူးထောငပေါငကား ပငပေးရငး မကစိလေး မိတနေလိုက၏။ အဖုတထဲ လီးဝငလာသည အထိ ခံစားမု့မာ အေးစကစက ဖစနေရသည။ ခဏ အကာ အဖုတလေးထဲ နေးကနဲ့မို့ လငဖစသူ ပီးသားသညမနး ခံစားသိရိလိုက၏။  နစတေ အလီလီပောငးကာ မေးလာသော သားလေး ဝေယံပင သူငယတနး စ တကနေသောလညး ခစမူးအိမစည အတက ကုတငပေါမ ပဇတတေမာ အေးတိအေးစကပင။ နေ့ရကတေ ဖတသနးရငး ရမကတေ ဆနတေ ဖကတယ မိတဲ့ စိတတေ ခိုးနိမရငး အထီးကနရပဝနးမာ စိတကူး ကောငးသလောက နေထိုငပီး ဇနီးကောငးတစယောက ဖစလာခဲ့ရ၏။ရိုငးထကဇော ဆီမ ဖုနး ဆက ဇတအတငး ပူဆာခဲ့သမ ခကခကခဲခဲ ငငးဆနရငး မိသားစု အတက ကားလိပ ခထားလိုကသညကို ကေနပနေမိသည။ ဒုတိယ အိမမကအတက  ပထမ ကောငးကငကို ခစမူးအိမစည မစန့လတခဲ့ပေ။

သို့သော ခစမူးအိမစည တယောက သမုဒယ ယဇပုလငထက ဒီတစသက ဝေးစေဆိုတဲ့ စီရငခက ခခံလိုကရသည့ ရကလေး ရောကရိလာခဲ့သည။ အတောကာအောင အဆကသယ ပတနေသော ရိုငးထကဇော ဆီမ သူအိမထောငပုတော့မည ဖစကောငး နိုငငံခား အပီးထကသားမာမို့ နောကဆုံး  အနေနဲ့ တေ့ခငကောငး တောငးဆိုနေ၏။   ” မူးရယ … ဂောငထိုးခံရတဲ့ … တမကစညးရဲ့ … သေးကောထဲ မာတောင … ခံစားခကဆိုတာ … ရိနေပါ တယ … ဇော့ ကို … သနားပါဦးကာ … မူးစကားကို … နားထောငပါတယ … မတေ့နဲ့ဆိုလို့ … နစခီပီး မတေ့ခဲ့ပေမယ့ … တနေ့မ မေ့မရသူပါ “    ထကပေါက မနသမ ပိတဆို့ထားနိုငသော ရိုငးထကဇော့၏ သံယောစဉ အပိုငးအစတေကောင့ ခစမူးအိမစည တယောက ရမက နဲ့ သိတခါ ဒနတဲရငး မ လူးသာ မလန့သာ ကာမ ဝဲဂရကထဲ လေငယလေး လောဖို့ ဆုံးဖတမိတော့သည။ ဒီနေ့ တနငနေ အလုပနားရကမို့ လငဖစသူနင အတူ အိမမာ ရိနေ သောလညး မကနာ ရဲရဲ မကည့ရဲတော့ပေ။ နကဖနဆို သားလေးလဲ ကောငးသား လငတောမောငလညး အလုပသားမာမို့ ရိုငးထကဇော အား အိမခေါ ထားလိုကသည။  မနကလငးတော့ လငဖစသူနင့ သားလေး ထကသားသညနင့ ရငထဲ တလပလပ ခံစားနေရ၏။ခဏအကာ ရိုငးထကဇော ရောကလို့ လာရာ အနညးငယ ဝလာသညမလဲ၍ ကနတာ မပောငးလဲပေ။ အိပခနးထဲ မငလာဦး လကဖဲ့ ကုတငပေါ ရိုငးထကဇော၏ လကလေးမား လုပရား နေသည။

” ဟင့ …… ဟုတတယ …… မူး လိုခငတာ …… အာကာ …… ကတကတ “   နို့အုံ၂ဖကအား ခပကမးကမး ခေပစရာ ခစမူးအိမစည ညညးသံလေး  ထကလာပီး တဖိနးဖိနး တရိနးရိနးနင့ နို့သီးခေါငးလေး တဖက ငုံခံရခိန ရငဘတလေး ကော့တကလာရ၏။ ရိုငးထကဇောမာ နို့သီးခေါငးလေး ဖဖကိုက လိုက စို့လိုကနင အဖုတလေး မထိပဲ ပေါငအတငးသား ၂ဖကအား ပတသပ ဆုပခေနေသည။   ” အားးး …… ရီးးးး ……… ဟင့ …… အ … ဟူးးးးး “   ခစမူး အိမစည မနေနိုငတော့ စောကစိလေးအား သူမ လကတဖကဖင့ ဖိပတ နေရတော့သည။ မငကငးကောင့ ရိုငးထကဇော ရမကစိတ မားလညး ပငးထန လာရ၏။ ထိုခိန ခစမူးအိမစည၏ လကတဖကမာ ရိုငးထကဇော လီးအား ပတသတပေးရာ လီးကီး မာထောင လာတော့သည။ ရိုငးထကဇော ကုတင ပေါမဆငးပီး ဒူထောကထိုငလိုကရာ ခစမူးအိမစညမာ ကုတငးစောငး ခေတဲလောငးခလက ရိုငးထကဇော မကနာ တည့တည့ ပေါငလေး ကား ပေးလိုက၏။ အဖုတလေးအား လာဖင့ ကလိလိုက လကခလယဖင့ ထိုးမေပေးလိုကနင့ ခစမူးအိမစည အဖုတ အတငးသားမားပါ ယားတကလာပီး ရို ငးထကဇော ခေါငးအား ဖမးကိုငရငး ခါးလေးကော့ကာ ဆဲကပထားမိသည။ ခဏအကာ ရိုငးထကဇော တယောက အဖုတလေးဆီမ မကနာခာကာ  ကမးပငပေါ ဒူးထောကလက အနေထားဖင့ ခစမူးအိမစည၏ ပေါင၂ခောငး မပီး စောကရညမား ရဲကာ ဖောငးကားနေသော အဖုတလေးထဲ လီးကီး အား ပစသငး လိုကတော့၏။

” အားးး … အမလေးးး …… အ အ … ကောငးလိုကတာ ဇောရယ …… လိုး လိုးးးး … အားးး … အီးးး “   ” အင့ …… ဘတ …… ဘတ ဘတ “   ” ဟင့ ……  အ …… ဟုတတယ …… ဆောင့လိုး … ဇော …… မူးလေ …… ဒါမိုး မခံရကာပီ … ဆောင့လိုးပေး …… လိုးပါ ဇောရဲ့ …… အားးး ရီးးးးး …… အားးးးးး “    ရို ငးထကဇောမာ ခေမလေးမားအား စုပ၍ ခပကမးကမး ပစပစဆောင့ရာ ခစမူးအိမစည ကောပံကာ စောကရညမား ပနးထုတနေရသည။ လီးတ ခောငးလုံး နေးကနဲ့ ခံစားမိကာ ရိုငးထကဇောပါ ပီးခငလာ၏။  ” မူး “  ” ဟင “   ” မူး … ပါးစပကို လိုးရငး … ပီးခငတယကာ “   ” အငးးး … ဇော … အဲ တိုငးနေ “   ပောပီးပီးခငး ခစမူးအိမစညမာ ပကလက အနေထားဖင့ ကိုယလုံး တပတလည့ကာ   ကုတငစောငးတင ဇကတငကာ ဦးခေါငးအား လနခ ပေးလိုကသည။ တဆကထဲ ရိုငးထကဇော ပေါငကားတည့တည့ နူတခမးလေး ဟပေးလိုကရာ ရိုငးထကဇောမာ သူမခါငးလေး ထိနးပီး ပါးစပထဲ လီး အရငးထိ ဖိလိုးလိုကသည။  ” အု အု …… ဘလတ …… ဗိ … ဘတ “ နူတခမး ဖူးဖူးလေးထဲ လီးကီး ဝငထကနေတော့၏။   ” အားးးး ရီးးး …ကောငးလိုက တာ … မူးရယ …… အီးးး ဟားးးး …… အ အားးးး …… ထကပီကာ …… ရီးးးး …… အားးးးးး “  ၂ယောကသား ကာမစညးစိမလေး ခံစားနေခိန အိမပနလာ သော ထူးဝေသောအား သတိမထားပေ။ ထူးဝေသော မာ သားဖစသူ ဝေယံတို့ ကောငးမ ရီပိုကဒ ပါမလာသဖင့ ဖုနးဆကသောကောင့ အလုပမ  တိုကခနးသို့ ပနလာယူ၏။ တိုကခနးရေ့ ကားတစစီး ရပထားသညကို မင၍ ဧည့သည ရောကနေကောငး တေးမိလိုကသည။ တံခါးဖင့ပီး အိမအတငး ဖက ဝငလာရာ မိမိတို့ အိပခနးထဲမ ညညးသံမား ကားလိုကရတော့၏။

” အားးးး ရီးးး …… ကောငးလိုကတာ မူးရယ …… အားးဟားးး …… ရီးးးးး “  ” ဟင “   လငမယား အိပခနးဆီမ ယောကား တယောက ညညးသံကောင့  မကမောငကုံ့ကာ ခေဖဖ နငးလောကရငး အိပခနးတံခါး အသာလေးဖင့ ကည့လိုက၏။  ” ဟာ “  ” ဟင “  အိပခနးထဲမ မငကငးကောင့ ထူးဝေသော  ခေါငးထဲ မိုကကနဲ့ ဖစသားရသည။ ကုတငပေါ ပကလကကလေး ခေါငး အောကခလနထားသော ဇနီးလေးမာ မိမိ မတမတနိုးနိုး နမးရိုကနေသော  နုတခမးလေး ဟကာ ပါးစပအား အလိုးခံနေသည။  ” တောက ……………… ဒုနး … ဝုနးးးး “  အိပခနးတံခါးအား အတငးထိ စောင့တနးပစလိုက၏။  ” မောင “  ” ဟာကာ …… ဒုနးးး … ဝုနးး ……ဝုနးး ခမးးး … ခလမးးး “  တစခဏခငး အဖစပကတို့မာ မနဆနလနးသည။ ထူးဝေသော၏ ယူကိုးမရ ခံစား ခကမားမာ ဒေါသတရား အသင ကူးပောငးခိန အခနးထဲမ မနတငခုံမား ကုလားထိုငမား ပကစီး ပန့ကဲသားတော့၏။  ” ဟင့ …… အဟင့ ဟင့ …… မောင ရယ “  ရုတတရက ခစမူးအိမစည ဘယပောရမနး မသိ။ ဝမးနညးခငး ရကရံ့ခငး အားနာခငး ကောကရံ့ခငးမား ရငထဲ စို့တကလာသည။ မည သည့အသံမ မထကတော့ ခုခိန ခစမူးအိမစည၏ အဖစခငဆုံးဆနမာ အခိုးငေ့မားအဖစ အိပခနးထဲမ ပောကကယ သားခငမိသည။ အဝတအစာမား  ကုတငဘေး ပန့ကဲနေသဖင့ ကိုယလုံးတီး ဖစနေသော ခနာကိုယအား အိပယာခငးလေးဖင့ ပတထားရငး ရိုကငိုနေ၏။

” အဟင့ …… ဟင့ဟင့ “ မာယာ ပခုပ ရမက အတုပအနောငတေထဲ တိုးဝငငိတယခဲ့သော ရလဒအား ခံယူနေရသည။  ” ငါ …… ငါတောငးပနပါတယ  … ထူးဝေ … သူငယခငးရာ … မငးကိုကသလိုလုပပါ …… မူးမာ အပစမရိပါဘူး … ငါ့အပစတေပါကာ “  အဖစပက မားထဲ ရိုငးထကဇောမာ  အဝတအစားပင ပနမဝတနိုငသေးပဲ လီးတနးလနးဖင့ ထူးဝေသောအား တောငးပနနေသည။  ” တောက …… မငး …… မငးတို့ …… ငါ့အပေါ …… လုပ   ရက က တယ ကာ …… “ ထူးဝေသောမာ အိပမကဆိုးမ ပနလည လတမောက လာသည့ အသံမိုးဖင့ ပောရငး ရငထုမနာ ခံစားနေရ၏။  ” ဟငးးး  …… မငးတို့ ၂ယောကလုံး …… ဒီနေရာက ……ထက … ထက သား ပါတော့ “ မောလင့မထားသော အဖစပကမားကောင့  ရေးခယခင့မရိတဲ့ နံရံတေမ   ထူးဝေသောနင့ ခစမူးအိမစည ကားထဲ တံတိုငးခားသား ခဲ့တော့သည။ ” ဟူးးးးး …… အဟင့ ဟင့ “  ” ဗောက ဗောက …… ခတ … ဖုတ …… ဖောက  …… ဗောကဗောက … “ နုရနေတဲ့ ပင့ခကလေးမားပေါ တဲခိုနေသော ရေစကလေးမားအား ကည့ရငး အရာအားလုံး ထုနဲ့ထညနဲ့ မုနဝါးစေခဲ့ရသည။ ခစ မူးအိမစည ခငပနးနင့ သားလေးဝေယံအား မတေ့ရသညမာ ၆လ ကော ရိနေ၏။ ခငပနးဖစသူ ထူးဝေသော တစယောက ၂လလောကသာ အရက သောက စိတလေခဲ့သောလညး ပညာတတပီပီ စိတကို ပနလညထိနးခုပရငး အလုပ ပနလုပနေပီး သားလေးနင့ ပောနေသညကို ကားသိခဲ့ရသည။

မောင ရယ နေရလား ကေရမလား   နေမယဆို … မောင့ခေတောရငး  ကေမယဆိုလဲ … မောင့ခေတောရငး  မောင့နုတဖား စီရငခကကို   လကခံနေ ရငး  ရမကရဲ့ကေးကန အမိုကမ ကို  ပနဆုံခင့လေး ပေးသနားပါနော   နစဖကမိဘ မားမာလညး အဖစမန သိရိသားခိန  ပနပေါငးထုပရန ဘယဘက ကမ အစမပုတော့ပေ။ ဒဏရာမားနင့ ငရဲညမား ဖတသနးရငး ရာသီ အလီလီ လညပတနေတော့သည။ ထူးဝေသော တစယောက စိတရုပနေသဖင့  အရကသောကမိနေ၏။ သားဖစသူ ဝေယံ၏ သူငယခငးမားမ မအေမရိသူ ဘာညာနင့ ဝိုငးစသဖင့ ငိုယိုနေသည့ မငကငးကောင့ သောက ရောကနေရ သည။  အပစမရိသော သားဖစသူအား စိတခမးသာ  စေခင၏။ ဇနီးဖစသူ၏ ဖေါကပနမု့ကိုလညး  စိတထဲ မေ့ပောကမရ။ နောကဆုံး ဆုံးဖတ   ခက တစခု ခိုငခိုငမာမာ ခလိုကရသည။ ရင  ထဲ သောကဒဏရာ အပည့နင့ သကပငး  တောမာ အခါခါနစနေရငး နောကဆုံး လစ  ဟာနေတဲ့ သားလေး အမေ နေရာအတက မနကဖနကို ပောပဖို့ ယနေ့ ကိုယဖစခဲ့ရပီဘဝက သိပတော့မလခဲ့ပေ။   ပီးပါပီ….။

 

Zawgyi

 

တစ္x{1039}x{101C}ကိမကိုသည္

” အ …… အားးး ……… အီးးး ……… အ အ “ ” လx{103C}ိင္းေတလx{103C}ိင္းေတ … မူးရိပိပ္ နဲx{1037} “  ” အားးး … ရီးးးး “  ” ဟင္ “  ” ငါဘာဖစ္ေနတာလဲ … ငါဘယ္ေရာက္ ေနတာလဲ “  တခါမ မခံစားဖူးတဲ့ အရသာေလးမိုx{1037} မကုံး အသာေလး ဖင့္ၾကည့ိေတာ့ မူးေနာက္ေနာက္x{1014}x{103D}င့္ အာx{101B}ုံေတ လုံးဝ စုစည္းမရ။  ” အိုရ္ “    သူမ  ခx{1014}x{103D}x{1039}x{1016}ာကိုယာ အဝတား မရိေတာ့။ နာမည ခစx{103D}းအိမည္ အသက္ ၂၅x{1014}x{103D}စ္ ( 36-27-40 ) ပုရိသအေပါငား ဖမ္းစားx{1014}x{103D}ိုငူ တေယာကင္။ ခစူ ထူး ေဝေသာ္x{1014}x{103D}င့္ မၾကာခင္ လကပ္ေတာ့မညိုx{1037} သူငယင္း မားx{1014}x{103D}င့္ အx{1039}x{101C}ကိဳပဲေလး အေပာားပဲေသာကဲ ကင္းပေန၏။ အနည္းငယ္ မူးလာသဖင့္  သူငယင္း ဖစူ ရx{103C}ိင္းထက္ေဇာ အိမိုကိုx{1037}ရင္း အိပ္ေပာ္ သားခဲ့ရာမ ဖစကဲ့သည္။  ” ဟင္ …… ေဇာ္ …… နင္ … နင္ … ဘာလုပ္ေနတာလဲ … ငါ့ …  ငါ့ကို သနားပါဟာ … အဟင့္ ဟင့္ “  ခစx{103D}းအိမည္ စကားအဆုံး သူမ ေစာကတ္ေလး အငမ္းမရ ယက္ေပးေနေသာ ရx{103C}ိင္းထက္ေဇာ္ မာ ေပါင္x{1014}x{103D}လုံးၾကား  ေခါင္းေလး ေမာ့လာေတာ့၏။ ခင့တါ ဟုေသာ မကန္းမားx{1014}x{103D}င့္ ၾကည့ာ စကားသံမထကဲ အပိဳစင္ တစ္ေယာက္၏ ညx{103B}ီစိုx{1037}စိုx{1037} အရည္ၾကည္ ေလးမား အား တစ္x{1039}x{101D}ပတ္x{1039}x{101D}ပတ္ စုတူေနသည္။ လာထိပ္ေလးမာ အကဲ ေၾကာင္းထဲ ထိုးခဲလိုက္ အစိေလး ဆဲစုပ္ေပးလိုကိုx{1037} သူမ တစိုယုံး ေလဟာနယဲ  လင့္ေမာ သားသလို ခံစားေနရ၏။  ” အင့္ …… အ အ ……… အားး … ရီးးးးး “   ဝငက္ ထကကား ထိန္းခဳပ္ေနရင္း ခx{1014}x{103D}x{1039}x{1016}ာကိုယ္ ေအာကိုင္း ေx{1014}x{103D}းကနဲx{1037}  တၿငိမ့္ၿငိမ့္။   ” ခင့တါ … မx{103D}း … ရယ္ “  ခဏအၾကာ စကားသံx{1014}x{103D}င့တူ အဖုတ္ေလးထဲ လီးx{1039}x{101C}ကီး တိုးဝင္ လာေတာ့သည္။ အာx{101B}ုံေတေဝဝါးၿပီး အိပာခင္း ကိုသာ လက္x{1014}x{103D}င့္ ကစ္ေနေအာင္ ဆဲထားမိ၏။

” အင္းး …… ဟင္းးး … အအ “  ဦးေx{1014}x{103D}ာကား အထိအေတx{1037}မ အx{1014}x{103D}ိုငိုင္းကာ ရမၼကx{1014}x{103D}x{1039}x{1015}ေနာက္ ေပါငံမား မသိမသာ ၿဖဲေပးရင္း တခကခက္ ေကာ့ ေပး ေနေတာ့သည္။  ” အင့္ … အင္းးးး “   လက္ေခာင္းေလးမား x{1014}x{103D}ိုx{1037}သီးေခါင္း ၂ဖကား ခပင္းတင္း ဆုပယ္ေပးခိန္ ရx{103C}ိင္းထက္ေဇာ္ ေခါင္းအား  အလိုအေလာက္ ဆဲခရင္း မတိပာ အနမ္းတိုx{1037} ေx{1039}x{101D}ခေနမိ၏။ အသကx{103C}x{1014}x{103D}ုန္း မနာၿပီး ေဆာင့က္ေတနဲx{1037} အညီ တုနx{1037}န္ တတာသည္။ ခစူ ခငန္း ေလာင္း မဟုတ္ေသာ သူစိမ္း တစ္ေယာက္၏ လိုးခကားအား သာယာမိေန၏။ အိပကား တကယ္ ဖစ္ေနတာလား မေတးခင္ေတာ့။ ခုခိန္ ေနာင ဆိုေသာ အရာထက္ အထိအေတx{1037}ေအာက္ ရရိေနေသာ ကာမအရသာအား မလနန္ x{1014}x{103D}ိုင္ေတာ့ေပ။  ” အားးးး ရီးးးး …… မx{103D}းရယ္ …… ခစယာ …… အင့္  …… အင္း … ေဇာ္ ……… ၿပီးၿပီ ……… အ အ ………… ရီးးးးး “   အဖုတဲ ေx{1014}x{103D}းကနဲx{1037} ခံစားမိသည္x{1014}x{103D}င့္ မိန္းမ သဘာဝအရ လီးတံအား ပနစ္ေပးရင္း  သုတည္ ပူပူမားေၾကာင့္ ခစx{103D}းအိမည္ မာ ဒုတိယအx{1039}x{101C}ကိမ္ အထဋထိပိုx{1037} ေရာကိ သားေတာ့သည္။  တစယ္ေတာ့ ရx{103C}ိင္းထက္ေဇာ္ x{1014}x{103D}င့္ ခစx{103D}းအိမ္ စည္ တိုx{1037}မာ ၿခံခင္းကပက္ ေနထိုင္ေသာ ငယူငယင္း မားပင္။ x{1014}x{103D}စိမစိမ္ ေနထိုငဲ့ေသာည္း အခစ ဆန္းၾကယန္းသညိုx{1037} ငယ္ သူငယင္း သံေယာစဥို ေကာ္ၿပီး ရx{103C}ိင္းထက္ေဇာ္၏ သူငယင္း ထူးေဝေသာား ခစx{103D}းအိမည ပနစဲ့သည္။  ထူးေဝေသာာ မိဘေတလုပန္း မား ဦးစည္းၿပီး အထညုပန္း လုပိုင္ေနသူ တေယာကင္။  အသက္ ၂၆x{1014}x{103D}စနx{1037}္ ရိၿပီး အသားညိဳညိဳ အရပ္ေမာင္း မနိမ့မင့င့္ x{101B}ုပည္ ၾကည့္ ေကာင္း၏။ ရx{103C}ိင္းထက္ေဇာ္ အိမိုx{1037} ဝငကင္း “မx{103D}း” ဆိုေသာ အလ နတမီးေလး၏ အခစား ပိုငိုငဲ့သည္။  ရx{103C}ိင္းထက္ေဇာာ ဘိုးစဥ္ေဘာငက္  ရတနာလုပန္း လုပိုငာေသာ သူေx{100F}x{1039}x{100C}းမိဳးx{101B}ိုးမိုx{1037} သူငယင္း သံေယာစဥင့္ အခိနနင္ ခစx{103D}းအိမညား ပိုငိုငယ္ ထင္ၿပီး ေလာ့တကဲ့မိရ င့္း ခုေတာ့ အသဲ ကဲေနရေတာ့၏။  သူငယင္းမားx{1014}x{103D}င့္ အေပာနမ အိမနိုx{1037}ေပးရင္း  ခစx{103D}းအိမည္၏ ပန္းဦးအား မရ ရေအာင္ ခူးေx{1039}x{101D}ခပစည္။  ေနာက္ တစတဲ သူငယင္း ဖစူ ထူးေဝေသာ္x{1014}x{103D}င့္ ခစx{103D}းအိမညိုx{1037} မဂx{1039}x{1004}လာ ေဆာင္ၾကေတာ့မညိုx{1037} သူx{1037}တက ေနာကုံး အခိန္ေတပင္။   အိပာ x{1014}x{103D}ိုးသည္x{1014}x{103D}င့္ ထူးေဝေမာ္ ဖုန္းဆကာ မဂx{1039}x{1004}လာေဆာင္ ဝတုံသားေx{101B}းမညိုx{1037} ေရခိဳး အလပငင္း ေစာင့္ေနမိသည္။ မိခင္x{1014}x{103D}င့္ ဖခငည္း ဘုရား သားေနသည္ မိုx{1037} အိမင္ တေယာကဲ ရိေန၏။

” မx{103D}း ေရ … မx{103D}း “   “ဟင္ … ေဇာ္ … ဘာလာလုပာပါလိမ့္ “  ဧည့န္းထဲ ထိုင္ေနစဥ္ ရx{103C}ိင္းထက္ေဇာ္ အသံေၾကာင့္ စိတx{103C}ပား သားမိသည္။ အရငက  အဖစက္ မားေၾကာင့္ မက္x{1014}x{103D}ာခင္း မဆိုငင္ေတာ့။  ” ဟူးးးးး “   ” မx{103D}း တံခါးဖင့ါဟာ … ေနာကို … နင့ို မေတx{1037}ရေတာ့ပါဘူး … ခဏေလးပါ မx{103D}းရယ္  “  ခစူ လည္းခဏေန လာေခၚမာမိုx{1037} မနန္ေပာ မနနန္ ၿပီးတာပဲ ေတးကာ အိမံခါး ဖင့္ေပး လိုကိ၏။ သိုx{1037}ေသာ္ သူမထငလို ဖစလာခဲ့ေပ။ ရx{103C}ိ င္းထက္ေဇာာ အိမဲေရာကည္x{1014}x{103D}င့္ မက္x{1014}x{103D}ာခင္းဆိုင္ ဆဲနမ္းရာ အနမ္းၾကမ္းၾကမ္းမားအား လကံမိပနည္။ တဆကဲ စင့ားေနေသာ တငား စိုင္ ၂ဖကား ခပင္းတင္း ဆုပယ္ ေပးသည္ ကိုလည္း မငင္းမိေတာ့။ ပုဆိုးၾကား ေထာငတ္ေနေသာ လီးတံမာ ဆီးခုံးေလးေပၚ ေထာကိခိန္ ကာမ စိတ္၏ ေစ့ေဆာx{103C}x{1037}ေၾကာင့္ အဖုတ္ေလးဆီမ ဆစနဲx{1037} ဆစနဲx{1037} ေသးသားမား ဆူပကာရ၏။ မိန္းေမာေနရင္း ထမိန္x{1014}x{103D}င့္ အတင္းခံ ေဘာင္းဘီအား ခၽတာ  အလိုကင့္ ေခေထာကား x{1039}x{101E}ကကာ မသိမသာ ကူညီေပးမိသည္။ ရင္ တဒိတိတ္x{1014}x{103D}င့္ ခုခိန္ ခစူ ေရာကလာေစရန္ ဆုေတာင္း ေနမိ၏။  ” ရီးးးး  ကၽတ္ …… ဟာကာ “  အကx{103E}လိပငီး ဘရာစီယာ အပင x{1014}x{103D}ိုx{1037}အုံေလး ဆုပယ္ေပးစဥ္ x{1014}x{103D}ိုx{1037}သီးေခါင္းေလးမား မာထငာသည္။ x{101B}ုတရက္ ရx{103C}ိင္းထက္ ေဇာာ ခစx{103D}းအိမည္၏ ကိုယုံးအား ဆဲလည့ာ ေနာက္ေကာဘက္ ဒူးေထာက္ ထိုငပစ္၏။  ” မx{103D}း … ခါးနဲနဲ x{1039}x{100B}တိုက္ “  ခစx{103D}းအိမည္ ခါးx{1039}x{100B}တ္ ေပးသည္x{1014}x{103D}င့္ ရx{103C}ိင္းထက္ေဇာာ မက္x{1014}x{103D}ာေရx{1037} ေဖးဥေနေသာ ဖငားစိုင္ ၂ခမ္းေအာက္ ေဖါင္းထက္ေနေသာ အဖုတ္ေလးအား ၿဖဲယကင္း ဖငေလးကိုပါ  လာထိပ္ေလးဖင့္ ထိုးစလိုကည္။  ” အားးး ရီးးးး …… ကၽတၽတ္ …… အင္းဟင္းးး … ဟင္းးး “  ဘာနဲx{1037}မမတူညီေသာ စည္းစိမ္ေလးမိုx{1037} ခစx{103D}းအိမည္  အသိစိတ္ ေပာကုလုx{1014}x{103D}င့္ ေပါငံ၂ဖကား ကားေပးမိ၏။ ရx{103C}ိင္းထက္ေဇာ္၏ ေခါင္းအား လက္ေနာကန္ ကိုင္ၿပီး အဖုတ္x{1014}x{103D}င့္ ဆဲကပင္း ေစာကညား  ပန္းထကဲ့ရသည္။

” အားးး …… ဟူးးး …… ေကာင္းလိုကာ …… ေဇာ္ ရယ္ “   အရညား ညx{103B}စုတင္း ထိုငပစာ သူမေရx{1037} ရx{103C}ိင္းထက္ေဇာ္ လာရပ္ေန၏။   ” ဟင္ …  ေဇာ္”  သူမမက္x{1014}x{103D}ာေရx{1037} ရx{103C}ိင္းထက္ေဇာ္ ပုဆိုးၾကားထဲ လီးတံ ေထာငက္ေနသညို မငိုကသည္။   ” မx{103D}း … ငါ့လီး စုပ္ေပးပါ့လား … ခဏေလးပဲ စုပ္ ေပးပါဟာ … ဒါေနာကုံးမိုx{1037}ပါ “  ရx{103C}ိင္းထက္ေဇာာ ေပာေပာဆိုဆို မတပပက္ အေနထားဖင့္ ပုဆိုးခၽတလိုကာ ခစx{103D}းအိမည္ မကာရည့္  နီညိဳေရာင္ လီးတံx{1039}x{101C}ကီးမာ အေၾကာၿပိဳင္းၿပိဳင္း ထလက္ ခါရမ္းေန၏။ လီးအား စိုက္ၾကည့င္း အဖုတ္ေရာ ဖင္ေရာ ယက္ေပးခဲ့ေသာ ရx{103C}ိင္းထက္ေဇာ္၏ အပဳ စု အယုယေလးအား ပနည္ ေပးဆပည့္ အေနဖင့္ လီးတံအား ဖမ္းကိုငာ ဖည္းဖည္းခင္း ငုံေပး လိုကည္။ x{101B}ုတရက္ x{1014}x{103D}ာေခါင္းဝ တိုးဝငာ ေသာ လီးနံx{1037}ေၾကာင့္ ပိဳx{1037}တကာပန္၏။ ခစူ၏ လီးကိုပင္ စုပေပးဘူးခဲ့ ပုဆိုးအပငသာ ဂင္းထု ေပးခဲ့ဘူးသည္။ ထိုခိန္ ရx{103C}ိင္းထက္ေဇာာ အားမရ ဟန္x{1014}x{103D}င့္ သူမခါင္းအား လကဲx{1037}ထိန္းကိုငာ ပါးစပား ဆဲလိုးပစ္ေတာ့၏။  ” အားးး အားးး …… ေကာင္းလိုကာ …… မx{103D}းရယ္ “  ခစx{103D}းအိမည္ တ ေယာက္ x{1014}x{103D}ူတမ္း ဖူးဖူးေလးအား အလိုးခံရင္း ခစူအား တိတခိုး ေတာင္းပန္ေနမိသည္။  ” ခင့တါ … ေမာငယ္ … ေမာင္ မတတ္x{1014}x{103D}ိုးx{1014}x{103D}ိုး … နမ္း ေနတဲ့ … မx{103D}း x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းေလးထဲ … သူစိမ္းေယာက္ား တစ္ေယာကဲx{1037} လီးက … ေနရာယူေနၿပီ ေမာငယ္ “  ” တီတီ တီတီ “  ခစူအား စိတဲ ေတာင္းပန္ ေနခိန္ ၿခံေရx{1037}မ ထက္ေပၚ လာေသာ ကားဟန္းသံအား x{1014}x{103D}စ္ေယာကား ၾကားလိုက္ ရသည္။ ရx{103C}ိင္းထက္ေဇာာ လီးအား ခစx{103D}းအိမည္၏ ပါးစပ ထုတာ  အဝတားမား အမနနတ္ ခိုင္းလိုကည္။  ” မx{103D}း … ထူးေဝ လာၿပီ … ထမိနမန္ ပနတ္ “   ” အင္း … ေဇာ္ …… နင္ ေနာကီးမပန္ေနာ္ …… ငါ အရငကယ္ … ေမာင္ ေတx{1037}သားရင္ …… မေကာင္းဘူး “  ရx{103C}ိင္းထက္ေဇာား ေပာရင္း တင္းခံေဘာင္းဘီx{1014}x{103D}င့္ ထမိနား အမနနတာ ၿခံဝတံခါးနား  ထကာၿပီး ကားေလးေပၚ ဝငိုငင္း မဂx{1039}x{1004}လာေဆာင္ ဝတည့္ အဝတားမား ေx{101B}းရန္ ထကဲ့ လိုက္ေတာ့သည္။လမ္းတင္ ထူးေဝေသာ ကားခဏ ရပ္ၿပီး x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းခင္း ေတ့နမ္းလာသဖင့္ အလိမၼာသုံးကာ ငင္းေနမိ၏။   ” အိုရ္ … လူေတနဲx{1037}ေမာငယ္ … အိမန္ေရာကေနာ္ “   အမန္ေတာ့ ခစx{103D}းအိမ္ စညာ ရx{103C}ိင္းထက္ေဇာ္၏ လီးအား စုပ္ေပး ထားသညိုx{1037} ခစူအေပၚ အားနာမိေနသည္။ သိုx{1037}ေသာ္ ထူးေဝေသာာ သူမလကား ဆဲၿပီး ေပါင္ၾကားထဲက အ ေမx{103B}ာင္းလိုက္ ထေနေသာ လီးေပၚ တင္ေပးကာ x{1014}x{103D}ူတမ္းခင္း ဆဲစုပိုက္ေတာ့၏။

ေအာ္ လေရာငင္းတဲ့ ပငယပိဳမ တစ္ေကာင္   ရငဲ စိုးတစိတိတဲx{1037}  ညည္းတားလိုx{1037} ေနလက္  ခန္းမထဲမာ ပနx{1037}ဲေနေသာ ထူးေဝေသာ္x{1014}x{103D}င့္ ခစ္ မx{103D}းအိမညိုx{1037} ဇနီးေမာင္x{1014}x{103D}ံ၏ အၿပဳံးမား။ ေဆမိဳး မိတဂx{1039}x{1004}ဟ တိုx{1037}၏ အၿပဳံးမား အရာအားလုံး ေပာ္x{101B}x{103E}ငင္း အတိဖင့္ မဂx{1039}x{1004}လာပဲေလး ကင္းပေနသည္။  ဧည့ည္ အားလုံး ဧည့ံေပးရင္း မူးေနာက္ေနာကဲx{1037}မိုx{1037} ထူးေဝေသာ္ အား ေပာပရင္း ခန္းမ အတင္းဖက္ စတိုခန္းထဲ ခဏနားၿပီး ပနကာခဲ့၏။ ခန္းမ ထဲ ပနထက္ ထူးေဝေသာ္x{1014}x{103D}င့္ ရx{103C}ိင္းထက္ေဇာိုx{1037} စကားေပာေနသညို ၾကည့င္း စိတx{103C}ပား လာမိသည္။ တစ္ေယာက မိမိလကပဲ့သူ ဖစ္ၿပီး  တစ္ေယာကမိမိ အပိဳစင္ ဘဝအား ပိုငိုငားသူဖစ္၏။ သူငယင္းx{1014}x{103D}စ္ေယာက္ စကားေပာေနသည့္ နားေလး ဖည္းဖည္းခင္း ေလာကား လိုက္ သည္။ ” မx{103D}း … သကာရဲx{1037}လား … ဧည့ည္ေတလည္း … နည္းသားပါၿပီ “   ” ဟုတ္ … ေမာင္ “  အနား ေရာကည္x{1014}x{103D}င့္ ဆီးေပာေနေသာ ထူးေဝေသာား  ပန္ေဖရင္း ရx{103C}ိင္းထက္ေဇာား ခိုးၾကည့ိ၏။ ထိုေနာက္ မဂx{1039}x{1004}လာပဲၿပီးဆုံးရာ ၂ဖကိဘမား လကဲx{1037}ေသာ တိုကန္း အသစို သူငယင္းမားမ လိုကိုx{1037}ၾက သည္။ တိုကန္း ေရာကည္x{1014}x{103D}င့္ သူငယင္းမားမာ ထူးေဝေသာ္၏ လူပိဳေနာကုံးညမိုx{1037} ယာမကာမားx{1014}x{103D}င့္ ဧည့ံရန္ ဘီယာဆိုငိုx{1037} ဇတ္ေခၚေနၾက၏။

”   ေဟာင့္ … ဖိုးေဇာ္ … မင္းသားဝယာ “ ထူးေဝေသာာ ခစx{103D}းအိမည္ တစ္ေယာကဲ ကနဲ့မညိုx{1037} အိမာပဲ ဝယ္ေသာကိုx{1037} ေပာရင္း ရx{103C}ိင္းထက္ေဇာ္ အား ဝယိုင္းလိုကည္။ နာရီဝကနx{1037}္ အၾကာ ရx{103C}ိင္းထက္ေဇာာ ဘီယာပုလင္းမား x{101B}မ္၂ေတာင့္ ငါးမx{103C}တ္ေၾကာ္ အာလူးေၾကာားနဲx{1037} ပန္ေရာကာ၏။  သူငယင္းမား စားေသာက္ေနစဥ္ ခစx{103D}းအိမညာ တေနကုန္ ပငန္းေနသဖင့္ အားလုံးx{1014}x{103D}ူတကာ သူမတိုx{1037}၏ မဂx{1039}x{1004}လာဦး အိပန္းေလးထဲ ဝငာ ခဲ့ ေတာ့သည္။ ေနာကပ္ ၂နာရီခနx{1037}ၾကာ ခပင္းပင္း အရကံမားနဲx{1037}အတူ ထူးေဝေသာ္ ဝငာခဲ့၏။ ” မx{103D}း …… အိပ္ေပာ္ေနလား … အိx{1037} ……    ေမာငာပီ ေလ … ေအ့ ေဂ့ “   မူးမူးx{101B}ူးx{101B}ူးx{1014}x{103D}င့္ အဝတားပင္ မလဲမိေသာ ခစx{103D}းအိမည္၏ ခိတမိန္ ေလးအား လန္ၿပီး လိုးေနရာ ခဏအၾကာ ေစာကုတ္ေလးထဲ လ ရညား ပန္းထုတ္ ပစ္ေတာ့သည္။ခစx{103D}းအိမည္ တေယာက္ ကာမအရသာေလး ဇပငမ့မ့င့္ ကန္ေနရစ္၏။ x{1039}x{101C}ကိတိတ္ အိပ္ေတာ့လည္း မရေတာ့  ေရခိဴးခန္းဘက္ အဖုတား ေဆးရန္ ထကာစဥ္ ဧည့န္းထဲမ ညည္းသံ သဲ့သဲ့ ၾကားလိုကသည္။   ” ဘယူပါလိမ့္ “   ေရခိဳးခန္းဘက္ ဆက ေလာကဲ ဧည့န္းဘက္ ဝင္ၾကည့ာ မူးၿပီး အိမပန္x{1014}x{103D}ိုငဲ ဧည့န္းထဲ ခုံေပၚတင္ ေခx{1014}x{103D}စ္ေခာင္း ေအာကဲေလာင္း ခလက္ ညည္းေနသည့္ ရx{103C}ိင္းထက္ ေဇာား ေတx{1037}လိုက၏။

” ဟင္ … ေဇာ္ “  ” မx{103D}းရယ္ … အင့္ အင့္ …… ခစယx{103D}းရယ္ “   အနားတိုးကပာရာ ရx{103C}ိင္းထက္ေဇာာ သူမနာမည္  တတတတ္ x{101B}တင္း ပုဆိုးလန္ၿပီး လီးအား အထက္ေအာက္ ပတပ္ေနသညို အနီးကပ္ မငိုက္ ရပနည္။ ရx{103C}ိင္းထက္ေဇာ္ေၾကာင့္ ထူးေဝေသာ္ x{1014}x{103D}င့္ အာသာမေပေသာ ကာမစိတား ပနည္ x{1014}x{103D}ိုးx{1039}x{101E}ကလာရာ အသိစိတား လင့္ေပာကဲ့ရ၏။ တင္းမာလာေသာ x{1014}x{103D}ိုx{1037}အုံx{1014}x{103D}စကား လကင့္ေခရင္း ရx{103C}ိင္း ထက္ေဇာ္၏ ေပါင္ၾကားထဲ ဒူးေထာက္ ထိုငိုကိသည္။ လီးထိပ္ အေပါက စီးကေနေသာ အရည္ၾကည္ ဥေလးမားအား ၾကည့င္း x{1014}x{103D}ုတမ္းေလးမ လီး ထိပား အလိုအေလာက္ ငုံမိသား၏။ ထိုx{1037}ေနာက္ ရx{103C}ိင္းထက္ေဇာ္၏ လကား ဖယာ သူမ လက္ေလးဖင့္ လီးအရင္းမ ဆုပိုငင္း အငမ္းမရ စုပ္ေပး  လိုက္ေတာ့သည္။

” x{1039}x{101D}ပတ္ …… အနx{1037}္ …… ပလပ္ ပလပ္ …… x{1039}x{101D}ပတ္ x{1039}x{101D}ပတ္ … အု …… x{1039}x{101D}ပတ္ “  လီးအား တx{1039}x{101D}ပတ္x{1039}x{101D}ပတ္ မနားတမ္းစုပင္း လတ္ေနေသာ လကဖကင့္ ေပါင္ ၾကား ပတိရာ အဖုတဲမ ေစာကညားနဲx{1037} ထူးေဝေသာ္ လရညား စီးက လာရသည္။ ထိုစဥ္ လီးအရညား တေလာက္ လာ၏ ပူေx{1014}x{103D}းပတိုက္ မx{103C}x{1037} ေၾကာင့္ ရx{103C}ိင္းထက္ေဇာ္ မကုံး ဖင့္ၾကည့ိုက္၏။ ” ဟင္ …… မx{103D}းပါလား …… အားးး ရီးးးး “   လီးအား လကဖကင့္ ကိုင္ၿပီး ဒူးေထာကင္း  အားရပါးရ စုပ္ေနေသာ ခစx{103D}းအိမညား ေတx{1037}လိုကသည္။ ဘယခိနဲက စုပ္ေနမန္းမသိ လီးထိပ္ေလး ကငာၿပီး ၿပီးခငလိုမိုx{1037} ပါစပဲမ လီး အား ဆဲထုတာ x{1014}x{103D}ူတမ္းခင္း ငုံx{1037}စုပ္ေပးမိသည္။ ပါးစပ လီးနံx{1037}ေလးေၾကာင့္ ရx{103C}ိင္းထက္ေဇာ္ စိတဲ တမိဳးေလး ခံစားေနရ၏။ ခဏအၾကာ ခစx{103D}းအိမည္ မာ မတပရပာ ခိတမိန္ေလးအား ေခရင္းပုံၿပီး ေအာကံေဘာင္းဘီ မခၽတ္x{1014}x{103D}ိုင္ေတာ့ပဲ ရx{103C}ိင္းထက္ေဇာ္ မက္x{1014}x{103D}ာအား ေနရာအx{1014}x{103D}ံ အဖုတ္ေလးဖင့္  ပတ္ေန ေတာ့သည္။ အားရေအာင္ ပတ္ၿပီးမ အတင္းခံေဘာင္းဘီ ခၽတာ ေပါငားရင္း ရx{103C}ိင္းထက္ေဇာ္ မက္x{1014}x{103D}ာေရx{1037} အဖုတ္ေလး ေကာ့ေပးလိုက္၏။  အရည္x{101B}x{103E}ဲေနေသာ အဖုတား ရx{103C}ိင္းထက္ေဇာ္ ပင့ကင္း အဖုတေလး ေတ့စုပာ ထူးေဝေသာ္ ထည့ားေသာ လကန္ လရညားပါ ပါးစပဲ  ဝငုန္ေတာ့သည္။ x{101B}ံမိေသာည္း ခစx{103D}းအိမည္ အရိနပက္ေအာင္ မိဳခပစိုက္၏။ ” အ ……… အားးး ရီးးးး ……… ေကာင္းလိုကာ …… ေဇာယ္  …… နာနာေလး … ဖိဖိယက္ …… အားးး အ “   ရမၼကံပင္းပင္းx{1014}x{103D}င့္ ခစx{103D}းအိမည္၏ ေတာင္းဆိုသံ ေလးမား ဧည့န္းေလးထဲ ထက္ေပၚလာသည္။ အဖုတေလး စုပ္ၿပီး ေဘးx{1014}x{103D}ုတမ္းသား ၂ဖကား ယကင္း အစိေလးအား ဖိကိုက္ေပးရာ ခစx{103D}းအိမည္ တေယာက္ အသံမိဳးစုံ သည္းတားရင္း ရx{103C}ိင္ ထက္ေဇာ္ မကာေပၚ ေစာကညား ဒလေဟာ ပန္းထုတ္ လိုက္ေတာ့သည္။

” အားးးး အားးးးး …… ေဇာယ္ …… အားးး ရီးးးး …… ဟင့္ …… အ …… ထက္ …… ထက္ၿပီ …… အားဟား …… “   ေစာကညား ကုနညထိ  ညx{103B}စုတ္ၿပီးမ ၾကမ္းပင္ေပၚ ထိုငလိုကည္။  ” ေဇာ္ … နငိုးခငင္ လိုးဟာ “   ေပာၿပီးၿပီးခင္း ၾကမ္းပင္ေပၚ ပကကနင္း ဒူးေထာင္ေပါငား  အေနထားဖင့္ အဖုတ္ေလး ၿဖဲေပးထားလိုက္၏။ ခုံေပၚထိုင္ေနေသာ ရx{103C}ိင္းထက္ေဇာာ ထရပင္း ခစx{103D}းအိမည္ ေပါင္ၾကား ဒူး  ေထာက္ ေနရာယူကာ ဖည္းဖည္းခင္း လိုးေပးေနသည္။  ” အင္း …… အင္းဟင္း …… အရမ္းအလိုးခံလိုx{1037} ေကာင္းတာပဲ …… ေဇာယ္ “   လီးအx{101B}ယစား  မကာေသာည္း အပဳစု အယုယ ေကာင္းေသာ ရx{103C}ိင္းထက္ေဇာ္၏ လီးဖင့္ အလိုးခံရ သညာ အရသာ ထူးကဲေနသလို ခံစားေနရ၏။ မာထင္ေနေသာ လီး အား ညx{103B}စ္ေပးရင္းအဖုတ္ေလး ထပ္ေကာ့ ေပးလိုက္ ပနည္။ ေကာ့ေပးလာတဲ့ ခစx{103D}းအိမည္ အဖုတ္ ေလးအား ရx{103C}ိငက္ေဇာ မနားတမ္း ေဆာင့ိုး  ေပးေန၏။  ” အားးး …… အားးးး ရီးးးး ……… ေကာင္းလိုကာ ……  ေကာင္းလိုကာ … ေဇာယ္ …… နာနာေလးလိုး …… အားးး … အ ………… ရီးးးးး  ……… ဟူးးးးးးး “   အဖုတ္ေလး အစမ္းကုန္ ေကာ့ေပးရင္း ခစx{103D}းအိမည္ တေယာက္ ကာမစည္းစိမ္ေလး အားရပါးရ ခံစား ေနေတာ့သည္။ ရx{103C}ိင္းထက္ေဇာ္  မာလည္း လိုးေနရင္း အဖုတ္ေလး ငုံx{1037}ၾကည့ာ လီးအဝငထကင္ အဖုတ္x{1014}x{103D}ုတမ္းသား နီတာရဲေလးမား လိပငားလိုက္ အပငနါလိုက္ ဖစ္ ေနသညို ေတx{1037}လိုက၏။ လိုးရင္းတန္းလန္း ၿပီးခငာသဖင့္ ေစာကုတဲမ လီးအား အမနုတာ ခစx{103D}းအိမည္၏ မက္x{1014}x{103D}ာေပၚ ဂင္းထုရင္း လ ရညား ပန္းထုတိုကည္။ ခစx{103D}း အိမညာ မက္x{1014}x{103D}ာေပၚမ ေစာကညံx{1037} လရညံx{1037} ထက္ေနေသာ လီးအား ေပာငင္ေအာင္ စုပ္ေပးၿပီးမ ေရခိဳးခန္း ဝငာ ခx{1014}x{103D}x{1039}x{1016}ာကိုယား ေဆးေၾကာ လိုက္ေတာ့၏။

မနက္ အိပာ x{1014}x{103D}ိုးသည္x{1014}x{103D}င့္ မဂx{1039}x{1004}လာကုတင္x{1039}x{101C}ကီးေပၚ x{1014}x{103D}စ္x{1014}x{103D}စ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္ အိပ္ေပာ္ေနေသာ ထူးေဝေသာား   ၾကည့င္း နဖူးေလးအား တရx{103C}ိကကက္ နမ္း ပစ္ လိုကည္။ ထူးေဝေသာ္ မကုံးေလး ဖတနဲx{1037} ပင့ာသည္။  ” မိန္းမ … x{1014}x{103D}ိုးေနပီလားက “   x{101B}x{103E}န္းလက္ ေတာကေနေသာ ထူးေဝေသာ္ မကုံးအား  ခစx{103D}းအိမည္ ရဲရဲ မၾကည့ဲေတာ့ေပ။ ညပိုင္း လငစူ အိပ္ေပာားခိန္ ဧည့န္းထဲ ရx{103C}ိင္းထက္ေဇာ္x{1014}x{103D}င့္ ခစဲဝငဲ့သညိုx{1037} စိတလုံတလုံ ဖစ္ေနရ၏။  ထိုခိန္ ထူးေဝေသာာ သူမ ေခါင္းေလး ဆဲယူကာ x{1014}x{103D}x{103C}တမ္း ဖူးဖူးေလးအား နမ္းေပးေနသည္။   ” အနမ္း … အနမ္းတဲ့လား … အေတx{1037}ထိသကက္ …   ရမကနန္းတဲ့ အရာ … ဒါေပမယ့္ …   ေမာင့္ … အနမ္းေတက … ရင္းx{1014}x{103D}ီး ေx{1014}x{103D}းေထးေစဖိုx{1037} … ရငုန္ၾကည္x{1014}x{103D}ူးေစဖိုx{1037} … လပူးနည္း တစုအဖစ္ … မ ေပာင္းလဲx{1014}x{103D}ိုငူးေနာ္ … တကယါ ေမာငယ္ ခစ္ေမတx{1039}x{1011}ာေတ … တစ္ေယာကငဲ တစ္ေယာက္ … နကx{103C}ိင္း တိုးဝငာေအာင္ မx{103D}းx{1039}x{101C}ကိဳးစားမာပါ “   ခစ္  မx{103D}းအိမည္ စိတဲမ ေပာရင္း ထူးေဝေသာ္ မက္x{1014}x{103D}ာအား စိုက္ၾကည့္ေနလိုက္၏။ ” မx{103D}း “  ” ရင္ “   ” ေမာင့္ မိန္းမ … ဖစားၿပီေနာ္ “  ” အင္းေလ … ေမာငဲx{1037}  “  ” ေမာင္ … အရမ္းခစယ္ “  ” ခစါရင္ “  ရငဲက လာတဲ့ အသံေလးမိုx{1037} ခစx{103D}းအိမည္ စိတဲ- ေx{1014}x{103D}းကနဲx{1037} ဖစားရသည္။ လငစူ စကားလုံး အား အားရ ၾကည္x{1014}x{103D}ုးမိရင္း တဆကဲ ရx{103C}ိင္းထက္ေဇာ္၏ ရမၼက္ေသး ပည့ံေနေသာ စကားလုံး ၾကမ္းၾကမ္းမား ၾကားေယာင္ လာပန္၏။   ” ခစယ္ မx{103D}း ရယ္ …… ရီးးး …… လိုးလိုx{1037} ေကာင္းလိုကာကာ …… အီးးး …… အအ “  ” ဟူးးးးး … အိုရယ္ …… ေမာငယ္ … ေကးဇူးပဳၿပီး ……မx{103D}းရဲx{1037} အခစ္ေတေရာ  … ရမၼကx{1014}x{103D}x{1039}x{1015}ေတေရာ … သိမ္းယူေပးပါ … လx{103C}ိကx{103C}ိကဲလဲ … ေတာင္းဆိုတာပါ … ေမာငယ္ “  စိတဲ x{1039}x{101C}ကိတုေတာင္း ေနစဥ္ ထူးေဝေသာ္၏ အနမ္း မားမာ ခစx{103D}းအိမည္၏ x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းေလးမ တဆင့္ လညိုင္ေလး လညိုင္ေလးမ တဆင့္ x{1014}x{103D}ိုအုံေလးေပၚ ကေရာကာသည္။

” သိပစတဲ့ … မိန္းမတစ္ေယာကါ … ေမာငယ္   အထိအေတx{1037}ေအာက္ … ရမၼကိတ္ေတ … မတန္းလန္ x{1014}x{103D}ိုငဲ့တာပါ … သက္ေရာကx{103C}x{1037}က …  ဘယိုပဲဖစစ္ … ထပ္x{1039}x{101C}ကိဳးစားေပး … အင္းးး … ဟုတ္ၿပီ “  စိတူးဖင့္ တမ္းတရင္း ထူးေဝေသာ္၏ x{1014}x{103D}ူတမ္းေလးမာ x{1014}x{103D}ိုx{1037}အုံ အထကိုင္းအား စုပင္း  လကဖကာ အဖုတား ပတ္ေပးေနသည္။ ခကင္း ခစx{103D}းအိမည္ ၏ လကစကာ ထူးေဝေသာ္ လီးအား ပုဆိုးေပၚမ ခပင္းတင္း ဆုပိုင္  ထားလိုကည္။  ” အ “  ထူးေဝေသာ္ ညည္းသံ ခပိုးတိုးေလး ထက္ေပၚလာကာ ထမိနား ဆဲဖည္ေန၏။ ခစx{103D}းအိမည္ မာ အလိုကသိဖင့္ မတ္ တပရပ္ၿပီး ေအာကံ ေဘာင္းဘီေလးပါ ခၽတ္ေပး လိုကနည္။  ” ဟူးးးး “   ဒီလိုအေနထားဆို ရx{103C}ိင္းထက္ေဇာာ ခကင္းကုန္းထၿပီး ေစာကုတ္ ေလး အားရပါးရ ယက္ေပးတတ္၏။ လငစူ ထူးေဝေသာာ အကx{103E} ၾကယီးမား ဖဳတ္ေနသဖင့္ အကx{103E}ခၽတၿပီးခင္ ပနိုငာ ေပါငားမား အား နမ္းေပးလိုကနည္။  ” မိန္းမ လိုးၾကစိုx{1037}ကာ … ေမာင္ … အရမ္း လိုးခင္ေနၿပီ “  လင္ေတာ္ေမာင့္ အပဳမူေၾကာင့္ ပကကဲကာ  ဒူးေထာင္ေပါငား ပင္ေပးရင္း မကိေလး မိတ္ေနလိုက္၏။ အဖုတဲ လီးဝငာသည္ အထိ ခံစားမx{103C}x{1037}မာ ေအးစကက္ ဖစ္ေနရသည္။ ခဏ အၾကာ အဖုတ္ေလးထဲ ေx{1014}x{103D}းကနဲx{1037}မိုx{1037} လငစူ ၿပီးသားသညန္း ခံစားသိရိလိုက္၏။  x{1014}x{103D}စ္ေတ အလီလီေပာင္းကာ ေမးလာေသာ သားေလး ေဝယံပင္ သူငယန္း စ တက္ေနေသာည္း ခစx{103D}းအိမည္ အတက္ ကုတင္ေပၚမ ပဇတ္ေတမာ ေအးတိေအးစကင္။ ေနx{1037}ရက္ေတ ဖတန္းရင္း ရမၼက္ေတ ဆx{1014}x{103D}x{1039}x{1015}ေတ ဖကယ္ မိတဲ့ စိတ္ေတ ခိဳးနိမင္း အထီးကနပန္းမာ စိတူး ေကာင္းသေလာက္ ေနထိုင္ၿပီး ဇနီးေကာင္းတစ္ေယာက္ ဖစာခဲ့ရ၏။ရx{103C}ိင္းထက္ေဇာ္ ဆီမ ဖုန္း ဆက္ ဇတတင္း ပူဆာခဲ့သမ ခကကဲခဲ ငင္းဆနင္း မိသားစု အတက္ ကားလိပ္ ခထားလိုကညို ေကနပ္ေနမိသည္။ ဒုတိယ အိမကတက္  ပထမ ေကာင္းကငို ခစx{103D}းအိမည္ မစနx{1037}တဲ့ေပ။

သိုx{1037}ေသာ္ ခစx{103D}းအိမည္ တေယာက္ သမုဒယ ယဇုလx{1039}x{1021}ငက္ ဒီတစက္ ေဝးေစဆိုတဲ့ စီရငက္ ခခံလိုကသည့္ ရက္ေလး ေရာကိလာခဲ့သည္။ အေတာ္ၾကာေအာင္ အဆကယ္ ပတ္ေနေသာ ရx{103C}ိင္းထက္ေဇာ္ ဆီမ သူအိမ္ေထာငဳေတာ့မည္ ဖစ္ေၾကာင္း x{1014}x{103D}ိုငံခား အၿပီးထကားမာမိုx{1037} ေနာကုံး  အေနနဲx{1037} ေတx{1037}ခင္ေၾကာင္း ေတာင္းဆိုေန၏။   ” မx{103D}းရယ္ … ေဂာငိုးခံရတဲ့ … တမကည္းရဲx{1037} … ေသးေၾကာထဲ မာေတာင္ … ခံစားခကိုတာ … ရိေနပါ တယ္ … ေဇာ့္ ကို … သနားပါဦးကာ … မx{103D}းစကားကို … နားေထာငါတယ္ … မေတx{1037}နဲx{1037}ဆိုလိုx{1037} … x{1014}x{103D}စီၿပီး မေတx{1037}ခဲ့ေပမယ့္ … တေနx{1037}မ ေမ့မရသူပါ “    ထက္ေပါက္ မနမ ပိတိုx{1037}ထားx{1014}x{103D}ိုင္ေသာ ရx{103C}ိင္းထက္ေဇာ့္၏ သံေယာစဥ္ အပိုင္းအစေတေၾကာင့္ ခစx{103D}းအိမည္ တေယာက္ ရမၼက္ နဲx{1037} သိတါ ဒနဲရင္း မ လူးသာ မလနx{1037}ာ ကာမ ဝဲဂရကဲ ေလငယ္ေလး ေလာိုx{1037} ဆုံးဖတိေတာ့သည္။ ဒီေနx{1037} တနဂx{1039}x{1004}ေx{1014}x{103D} အလုပားရကိုx{1037} လငစူx{1014}x{103D}င္ အတူ အိမာ ရိေန ေသာည္း မက္x{1014}x{103D}ာ ရဲရဲ မၾကည့ဲေတာ့ေပ။ နကနို သားေလးလဲ ေကာင္းသား လင္ေတာ္ေမာငည္း အလုပားမာမိုx{1037} ရx{103C}ိင္းထက္ေဇာ္ အား အိမ္ေခၚ ထားလိုကည္။  မနကင္းေတာ့ လငစူx{1014}x{103D}င့္ သားေလး ထကားသည္x{1014}x{103D}င့္ ရငဲ တလပပ္ ခံစားေနရ၏။ခဏအၾကာ ရx{103C}ိင္းထက္ေဇာ္ ေရာကိုx{1037} လာရာ အနည္းငယ္ ဝလာသညလဲ၍ ကနာ မေပာင္းလဲေပ။ အိပန္းထဲ မဂx{1039}x{1004}လာဦး လကဲx{1037} ကုတင္ေပၚ ရx{103C}ိင္းထက္ေဇာ္၏ လက္ေလးမား လx{103C}ပား ေနသည္။

” ဟင့္ …… ဟုတယ္ …… မx{103D}း လိုခငာ …… အာကာ …… ကၽတၽတ္ “   x{1014}x{103D}ိုx{1037}အုံ၂ဖကား ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ေခပစာ ခစx{103D}းအိမည္ ညည္းသံေလး  ထကာၿပီး တဖိန္းဖိန္း တရိန္းရိန္းx{1014}x{103D}င့္ x{1014}x{103D}ိုx{1037}သီးေခါင္းေလး တဖက္ ငုံခံရခိန္ ရငတ္ေလး ေကာ့တကာရ၏။ ရx{103C}ိင္းထက္ေဇာာ x{1014}x{103D}ိုx{1037}သီးေခါင္းေလး ဖဖကိုက္ လိုက္ စိုx{1037}လိုက္x{1014}x{103D}င္ အဖုတ္ေလး မထိပဲ ေပါငတင္းသား ၂ဖကား ပတပ္ ဆုပ္ေခေနသည္။   ” အားးး …… ရီးးးး ……… ဟငx{1037} …… အ … ဟူးးးးး “   ခစx{103D}း အိမည္ မေနx{1014}x{103D}ိုင္ေတာ့ ေစာကိေလးအား သူမ လကဖကင့္ ဖိပတ္ ေနရေတာ့သည္။ မငင္းေၾကာင့္ ရx{103C}ိင္းထက္ေဇာ္ ရမၼကိတ္ မားလည္း ပင္းထန္ လာရ၏။ ထိုခိန္ ခစx{103D}းအိမည္၏ လကဖကာ ရx{103C}ိင္းထက္ေဇာ္ လီးအား ပတတ္ေပးရာ လီးx{1039}x{101C}ကီး မာေထာင္ လာေတာ့သည္။ ရx{103C}ိင္းထက္ေဇာ္ ကုတင္ ေပၚမဆင္းၿပီး ဒူေထာကိုငိုကာ ခစx{103D}းအိမညာ ကုတင္းေစာင္း ေခတဲေလာင္းခလက္ ရx{103C}ိင္းထက္ေဇာ္ မက္x{1014}x{103D}ာ တည့ည့္ ေပါင္ေလး ကား ေပးလိုက္၏။ အဖုတ္ေလးအား လာဖင့္ ကလိလိုက္ လကလယင့္ ထိုးေမx{103E}ေပးလိုက္x{1014}x{103D}င့္ ခစx{103D}းအိမည္ အဖုတ္ အတင္းသားမားပါ ယားတကာၿပီး ရx{103C}ိ င္းထက္ေဇာ္ ေခါင္းအား ဖမ္းကိုငင္း ခါးေလးေကာ့ကာ ဆဲကပားမိသည္။ ခဏအၾကာ ရx{103C}ိင္းထက္ေဇာ္ တေယာက္ အဖုတ္ေလးဆီမ မကာခာကာ  ၾကမ္းပင္ေပၚ ဒူးေထာကက္ အေနထားဖင့္ ခစx{103D}းအိမည္၏ ေပါင္၂ေခာင္း မၿပီး ေစာကညား x{101B}x{103E}ဲကာ ေဖာင္းကားေနေသာ အဖုတ္ေလးထဲ လီးx{1039}x{101C}ကီး အား ပစင္း လိုက္ေတာ့၏။

” အားးး … အမေလးးး …… အ အ … ေကာင္းလိုကာ ေဇာယ္ …… လိုး လိုးးးး … အားးး … အီးးး “   ” အင့္ …… ဘတ္ …… ဘတ္ ဘတ္ “   ” ဟင့္ ……  အ …… ဟုတယ္ …… ေဆာင့ိုး … ေဇာ္ …… မx{103D}းေလ …… ဒါမိဳး မခံရၾကာၿပီ … ေဆာင့ိုးေပး …… လိုးပါ ေဇာဲx{1037} …… အားးး ရီးးးးး …… အားးးးးး “    ရx{103C}ိ င္းထက္ေဇာာ ေခမေလးမားအား စုပ္၍ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ပစစ္ေဆာင့ာ ခစx{103D}းအိမည္ ေကာပံကာ ေစာကညား ပန္းထုတ္ေနရသည္။ လီးတ ေခာင္းလုံး ေx{1014}x{103D}းကနဲx{1037} ခံစားမိကာ ရx{103C}ိင္းထက္ေဇာါ ၿပီးခငာ၏။  ” မx{103D}း “  ” ဟင္ “   ” မx{103D}း … ပါးစပို လိုးရင္း … ၿပီးခငယာ “   ” အင္းးး … ေဇာ္ … အဲ တိုင္းေန “   ေပာၿပီးၿပီးခင္း ခစx{103D}းအိမညာ ပကက္ အေနထားဖင့္ ကိုယုံး တပတည့ာ   ကုတင္ေစာင္းတင္ ဇကငာ ဦးေခါင္းအား လန ေပးလိုကည္။ တဆကဲ ရx{103C}ိင္းထက္ေဇာ္ ေပါင္ၾကားတည့ည့္ x{1014}x{103D}ူတမ္းေလး ဟေပးလိုကာ ရx{103C}ိင္းထက္ေဇာာ သူမခါင္းေလး ထိန္းၿပီး ပါးစပဲ လီး အရင္းထိ ဖိလိုးလိုကည္။  ” အု အု …… ဘလတ္ …… ဗိ … ဘတ္ “ x{1014}x{103D}ူတမ္း ဖူးဖူးေလးထဲ လီးx{1039}x{101C}ကီး ဝငက္ေနေတာ့၏။   ” အားးးး ရီးးး …ေကာင္းလိုက္ တာ … မx{103D}းရယ္ …… အီးးး ဟားးးး …… အ အားးးး …… ထကပီကာ …… ရီးးးး …… အားးးးးး “  ၂ေယာကား ကာမစည္းစိမ္ေလး ခံစားေနခိန္ အိမနာ ေသာ ထူးေဝေသာား သတိမထားေပ။ ထူးေဝေသာ္ မာ သားဖစူ ေဝယံတိုx{1037} ေကာင္းမ ရီပိုကဒ္ ပါမလာသဖင့္ ဖုန္းဆက္ေသာေၾကာင့္ အလုပ  တိုကန္းသိုx{1037} ပနာယူ၏။ တိုကန္းေရx{1037} ကားတစီး ရပားသညို မင္၍ ဧည့ည္ ေရာက္ေနေၾကာင္း ေတးမိလိုကည္။ တံခါးဖင့္ၿပီး အိမတင္း ဖက္ ဝငာရာ မိမိတိုx{1037} အိပန္းထဲမ ညည္းသံမား ၾကားလိုကေတာ့၏။

” အားးးး ရီးးး …… ေကာင္းလိုကာ မx{103D}းရယ္ …… အားးဟားးး …… ရီးးးးး “  ” ဟင္ “   လငယား အိပန္းဆီမ ေယာက္ား တေယာက္ ညည္းသံေၾကာင့္  မက္ေမာငဳံx{1037}ကာ ေခဖဖ နင္းေလာကင္း အိပန္းတံခါး အသာေလးဖင့္ ၾကည့ိုက္၏။  ” ဟာ “  ” ဟင္ “  အိပန္းထဲမ မငင္းေၾကာင့္ ထူးေဝေသာ္  ေခါင္းထဲ မိုကနဲx{1037} ဖစားရသည္။ ကုတင္ေပၚ ပကကေလး ေခါင္း ေအာကလနားေသာ ဇနီးေလးမာ မိမိ မတတ္x{1014}x{103D}ိုးx{1014}x{103D}ိုး နမ္းရx{103C}ိက္ေနေသာ  x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းေလး ဟကာ ပါးစပား အလိုးခံေနသည္။  ” ေတာက္ ……………… ဒုန္း … ဝုန္းးးး “  အိပန္းတံခါးအား အတင္းထိ ေစာင့န္းပစိုက္၏္။  ” ေမာင္ “  ” ဟာကာ …… ဒုန္းးး … ဝုန္းး ……ဝုန္းး ခမ္းးး … ခလမ္းးး “  တစဏခင္း အဖစကိုx{1037}မာ မနနန္းသည္။ ထူးေဝေသာ္၏ ယူကိဳးမရ ခံစား ခကားမာ ေဒါသတရား အသင္ ကူးေပာင္းခိန္ အခန္းထဲမ မနငုံမား ကုလားထိုငား ပကီး ပနx{1037}္x{1039}x{101C}ကဲသားေတာ့၏။  ” ဟင့္ …… အဟင့္ ဟင့္ …… ေမာင္ ရယ္ “  x{101B}ုတရက္ ခစx{103D}းအိမည္ ဘယ္ေပာရမန္း မသိ။ ဝမ္းနည္းခင္း ရက္x{101B}ံx{1037}ခင္း အားနာခင္း ေၾကာက္x{101B}ံx{1037}ခင္းမား ရငဲ စိုx{1037}တကာသည္။ မည္ သည့သံမ မထက္ေတာ့ ခုခိန္ ခစx{103D}းအိမည္၏ အဖစငုံးဆx{1014}x{103D}x{1039}x{1015}မာ အခိုးေငx{1037}မားအဖစ္ အိပန္းထဲမ ေပာကယ္ သားခငိသည္။ အဝတစာမား  ကုတင္ေဘး ပနx{1037}္x{1039}x{101C}ကဲေနသဖင့္ ကိုယုံးတီး ဖစ္ေနေသာ ခx{1014}x{103D}x{1039}x{1016}ာကိုယား အိပာခင္းေလးဖင့္ ပတားရင္း ရx{103C}ိကိုေန၏။

” အဟင့္ …… ဟင့င့္ “ မာယာ ပခဳပ္ ရမၼက္ အတုပေx{1014}x{103D}ာင္ေတထဲ တိုးဝင္ၿငိတယဲ့ေသာ ရလဒား ခံယူေနရသည္။  ” ငါ …… ငါေတာင္းပနါတယ္  … ထူးေဝ … သူငယင္းရာ … မင္းx{1039}x{101C}ကိဳကလိုလုပါ …… မx{103D}းမာ အပစရိပါဘူး … ငါ့အပစ္ေတပါကာ “  အဖစက္ မားထဲ ရx{103C}ိင္းထက္ေဇာာ  အဝတစားပင္ ပနဝတ္x{1014}x{103D}ိုင္ေသးပဲ လီးတန္းလန္းဖင့္ ထူးေဝေသာား ေတာင္းပန္ေနသည္။  ” ေတာက္ …… မင္း …… မင္းတိုx{1037} …… ငါ့အေပၚ …… လုပ္   ရက္ ၾက တယ္ ကာ …… “ ထူးေဝေသာာ အိပကိုးမ ပနည္ လတ္ေမာက္ လာသည့္ အသံမိဳးဖင့္ ေပာရင္း ရငုမနာ ခံစားေနရ၏။  ” ဟင္းးး  …… မင္းတိုx{1037} ၂ေယာကုံး …… ဒီေနရာက ……ထက္ … ထက္ သား ပါေတာ့ “ ေမာင့ထားေသာ အဖစကားေၾကာင့္  ေx{101B}းခယင့ရိတဲ့ နံရံေတမ   ထူးေဝေသာ္x{1014}x{103D}င့္ ခစx{103D}းအိမည္ ၾကားထဲ တံတိုင္းခားသား ခဲ့ေတာ့သည္။ ” ဟူးးးးး …… အဟင့္ ဟင့္ “  ” ေဗာက္ ေဗာက္ …… ခၽတ္ … ဖဳတ္ …… ေဖာက္  …… ေဗာက္ေဗာက္ … “ x{1014}x{103D}ုx{101B}ေနတဲ့ ပင့က္ေလးမားေပၚ တဲခိုေနေသာ ေရစက္ေလးမားအား ၾကည့င္း အရာအားလုံး ထုနဲx{1037}ထညဲx{1037} မx{103C}နါးေစခဲ့ရသည္။ ခစ္ မx{103D}းအိမည္ ခငန္းx{1014}x{103D}င့္ သားေလးေဝယံအား မေတx{1037}ရသညာ ၆လ ေကာ္ ရိေန၏။ ခငန္းဖစူ ထူးေဝေသာ္ တစ္ေယာက္ ၂လေလာကာ အရက္ ေသာက္ စိတ္ေလခဲ့ေသာည္း ပညာတတီပီ စိတို ပနညိန္းခဳပင္း အလုပ္ ပနုပ္ေနၿပီး သားေလးx{1014}x{103D}င့္ ေပာ္ေနသညို ၾကားသိခဲ့ရသည္။

ေမာင္ ရယ္ ေနရလား ေx{1039}x{101E}ကရမလား   ေနမယို … ေမာင့္ေခေတာင္း  ေx{1039}x{101E}ကမယိုလဲ … ေမာင့္ေခေတာင္း  ေမာင့္x{1014}x{103D}ုတား စီရငကို   လကံေန ရင္း  ရမၼကဲx{1037}ေကးကၽန္ အမိုက ကို  ပနုံခင့္ေလး ေပးသနားပါေနာ္   x{1014}x{103D}စကိဘ မားမာလည္း အဖစန္ သိရိသားခိန္  ပန္ေပါင္းထုပန္ ဘယက္ ကမ အစမပဳေတာ့ေပ။ ဒဏာမားx{1014}x{103D}င့္ ငရဲညမား ဖတန္းရင္း ရာသီ အလီလီ လညတ္ေနေတာ့သည္။ ထူးေဝေသာ္ တစ္ေယာက္ စိတx{103C}ပ္ေနသဖင့္  အရက္ေသာကိေန၏။ သားဖစူ ေဝယံ၏ သူငယင္းမားမ မေအမရိသူ ဘာညာx{1014}x{103D}င့္ ဝိုင္းစသဖင့္ ငိုယိုေနသည့္ မငင္းေၾကာင့္ ေသာက ေရာက္ေနရ သည္။  အပစရိေသာ သားဖစူအား စိတမ္းသာ  ေစခင္၏။ ဇနီးဖစူ၏ ေဖါကနx{103C}x{1037}ကိုလည္း  စိတဲ ေမ့ေပာကရ။ ေနာကုံး ဆုံးဖတ္   ခက္ တစု ခိုငိုငာမာ ခလိုကသည္။ ရင္  ထဲ ေသာကဒဏာ အပည့္x{1014}x{103D}င့္ သကင္း  ေတာမာ အခါခါx{1014}x{103D}စ္ေနရင္း ေနာကုံး လစ္  ဟာေနတဲ့ သားေလး အေမ ေနရာအတက္ မနကနို ေပာပဖိုx{1037} ယေနx{1037} ကိုယစဲ့ရၿပီဘဝက သိပ္ေတာ့မလခဲ့ေပ။   ၿပီးပါၿပီ….။