အပျိုကြီးနောင်တ

အပိုကီးနောငတ

ညိုမီသညအသက ၂၇ နစရိပီဖစသဖင့အပိုကီးစာရငးသို့ဝငစပု လေပီ။အရပ ၅ပေ ၄လကမကစလစတောင့တငးသောကိုယလုံး ကိုယပေါကရိပီး မဖူမညိုခပလတလတအသားဖင့ အလကီးမဟုတ သောလညးရကကမးရေခိုထကသာသောရုပရညရိပါသည။ဆံပငမာ ခါးလယခန့ရိပီးထူထဲသယတနးသောမကခုံးမဲမဲကလေးနင့အတူဝိုငး စကတောကပသောမကလုံးအစုံရိပါသည။ဖောင့စငးသောနာတနက လေးနင့ညီညာဖူဖေးသောသားတနးကလေးကောင့ပုံးရီလိုကလင ပို၍ခစစရာကောငးပါသည။နုတခမးလေးကမူအနညးငယထူသလိုရိ သောလညး ထိုနခမးထူလေးမားကောင့ပငတနညးတဖုံစဲဆောငမုရိ သောမကနာလေးကိုပိုငဆိုငထားပါသည။ အသက ၂၇ နစရိပီဖစသောလညးနုနယပိုမစသောမကနာလေး ကောင့ ၂ ကောခါစအပိုကလေးလိုဖစပါသည။ညိုမီသညအပိုကီး ဖစလာသောလညးတကသိုလတကစဉက။ပထမနစတငရညးစား တယောကနင့နောကဆုံးနစတငရညးစားတယောကထားခဲ့ဘူးပါသည ပထမနစတုနးက အထကတနးကောငးကတညးကသူငယခငးဖစသူ ကောငလေးတယောကနင့ခစသူဖစခဲ့ဘူးပါသည။ထိုကောငလေးမာ ညိုမီနင့သကတူရယတူဖစခါ အရပမင့မင့အသားဖူဖူကံ့ခိုငသော ကိုယလုံးကိုယပေါကနင့လူခောကလေးဖစသဖင့ညိုမီနင့ ရေ့သား နောကလိုကညီပါသည။ ပီးတော့သူတို့နစယောကတယောကကိုတယောကအတောခစခဲ့ကပါ သည။မကာခဏခိနးတေ့ပီးခစရညလူးခဲ့ကဘူးသောလညးအလန အကံအဆငိ့သို့အရောကမခံပါ။အလနဆုံး သရီးဒီ ရုပရငသားကည့ ကပီးရုပရငရုံထဲတငနခမးစုပနမးခငးနင့ဟိုကိုငသညပတ သာလုပခဲ့ ကဘူးလေသည။သို့သောကောငလေးမာမကနာမားသူဖစပီးရညး စားတေမိုလိုပေါကထားသညကိုလကပူးလကကပသိရိသဖင့ညိုမီဘကကအဆကဖတလိုကသဖင့ရညးစားသကတမးတနစတောငမပည့လိုကပါ။

ရညးစားနင့အဆကဖတခါစက လမးသလိုလိုဆေးသလိုလိုဖစပီး ဂဏာမငိမသလိုခံစားရသောလညးခဏသာဖစပါသည။ဤသို့ဖင့ အေးဆေးတညငိမစာ ၂ နစတိုငတယောကတညးနေလာခဲ့ပီးနောက ဆုံးနစကမတကသိုလမဆရာပေါကစလေးတဦး၏အခစကိုလကခံ လိုကခငးဖစပါသည။သို့သောထိုဆရာမာညိုမီ့အပေါအခစထကတဏာမားသညဟုညိုမီခံစားမိလေသည။ခိနးတေ့တိုငးရသမအခင့အရေး ယူတတပါသည။ညိုမီလညးသေးနင့ကိုယ သားနင့ကိုယဖစသဖင့ သာယာမိသောလညးဒါကိုခညးစိတအားသနနေသောသူ့ကိုညိုမီ စိတပကလာခဲ့သည။သို့ဖင့သီးသန့ခနးကလေးမားပါသောကောဖီဆိုငအတငးညိုမီကိုတစတစအတငးကမးလာပီးကာမကိုဇတယူရယူရန ကိုးစားသဖင့အခိုသပရောငတိမးကာ နောကပိုငးအဆကဖတလိုက လေသည။ ကောငးပီးနောက ညိုမီတငအခကအခဲမရိပါ။ညိုမီ့မိဘမားတညထောင ထားသောကုမဏီတငအလုပဝငလုပလိုကရုံသာဖစလေသည။ညိုမီတို့ မာညီအမနစယောကသာရိပီးအမကီးကတော့ဗိုလမူးတယောကနင့အိမထောငက၍ယောကကားတာဝနကရာကိုငးတုံသို့လိုကသားရ သဖင့ညိုမီတယောကသာကုမဏီကိုဝငရောကလုပကိုငဘို့ဖစလာရလေသည။ထို့ကောင့ဘဲ့ရပီးနောကကုမဏီတငအလုပဝငလုပရငး စာရငးကိုငသငတနး ၂ နစတကခါကုမဏီ၏စာရငးမားကိုကိုငရသဖင့ အခုဆိုလငညိုမီမာကုမဏီတငအရေးပါသူတယောကဖစနေလေပီ။ ကုမဏီမာညိုမီ၏မိဘမားတဦးတညးပိုငမဟုတဘဲရယယာတဝကသာ ထည့ဝငပိုငဆိုငထားခငးဖစလေသည။ကနရယယာတဝကကိုအခား တဘကမဦးလေးအရယလူကီးတယောကနင့သူ့အမအပါမောငနမ နစယောကကပိုငဆိုငထားခငးဖစလေသည။သို့ရာတငထိုကုမဏီကို ညိုမီမေးခါစကပငစပတူ တညထောငလာကခငးဖစပီးအခငးခငး ညီညတသင့တင့သဖင့တစတစအောငမငလာကာအခုဆိုလငဝနထမး တစရာခန့ရိသောကုမဏီကီးတခုဖစနေပေပီ။

အခားတဘကမကုမဏီရယယာတဝကပိုငဆိုငသူမောငနမနစယောက အနကအမကီးဖစသူရောသူမ၏ခငပနးဖစသူပါဖေဖေတို့နင့ငယသူ ငယခငးမားဖစပီးအသကမာလညးဖေဖေနင့ရယတူ ၄၈ နစခန့ရိက လေပီ။သူမ၏မောငဖစသူ ဦးလေးမင့ကတော့အသက ၄၂ သာရိသေး ပီးသားတယောကနင့မုဆိုးဘိုဖစလေသည။ ဦးလေးမင့၏ဇနီးမာသူ၏ အမနင့သူငယခငးဖစပီးဦးလေးမင့ထက ၆ နစခန့ကီးကာရငသား ကငဆာဖင့ကယလနသားသညမာသုံးနစခန့ရိလေပီ။ ဦးလေးမင့၏သားမာအသက ၈ ၉ ခန့ရိပီးသားသမီးမရိသောဦးလေးမင့၏ အမကီးလငမယားကခေါယူမေးစားကာကောငးထားပေးသဖင့ ဆေးတကသိုလ ၂ တငဒုတိယနစပငရောကနေလေပီ။ ကုမဏီတငအဓိကဒိုငးခံလုပနေသူမာဦးလေးမင့ပငဖစပီးသူ့ကို MD အဖစယုံကညစိတခစာလဲအပလုပကိုငစေသလိုဦးလေးမင့ ကလညးကိုးကိုးစားစားလုပကိုငရာပါသည။သူ့မာကုမဏီရုံးလေးထပ တိုကကီး၏အပေါဆုံးထပတငတကိုယတညးနေထိုငရရာပီး ကုမဏီ အလုပမားကိုနေ့နေ့ညည တာဝနယူလုပကိုငရလေသည။ထမငးကို တော့ကုံသလို သူ့အမအိမသားစားလိုက ညိုမီတို့အိမလာစားလိုက ဝယစားလိုက ဖေရငးနေရရာလေသည။ဦးလေးမင့ကညနေပိုငး တငနညးနညးပါးပါးသောကတတစားတတသဖင့ အပငတငသာညစာ စားသညကမားပါသည။ညိုမီကုမဏီသို့အလုပဝငအပီးမာတော့မေမေ ကဦးလေးမင့အတကမနကစာကိုညိုမီနင့တပါးတညးထမငးခိုင့ထည့ ပေးလေသည။ညိုမီကတော့နေ့တိုငးလိုလိုပငဦးလေးမင့၏မနကစာကို ခိုင့ထဲမပနးကနပား ပနးကနလုံးမားထဲသို့ထည့၍ပငဆငကေးမေးရ တော့သည။ ထို့အပငတင ကုမဏီတင ၂၄ နာရီရိနေသော MD ဖစသူဦးလေးမင့ နင့ ကုမဏီတခုလုံး၏ငေစာရငးမားကိုကိုငထားသူညိုမီတို့မာနေ့စဉ လကပနးတတီးလုပကိုငနေရတော့သည။တကယတော့ညိုမီအဖို့ဦးလေးမင့မာလူစိမးတယောကမဟုတပါ။

ညိုမီကလေးဘဝကပငဦးလေးအရငးတယောကလိုသိရိကမးဝငနေသူတယောကသာဖစလေသည။ သို့သော တနေ့တငမေမေက သူတို့အိပခနးရိရာအပေါထပမဆငးလာပီးဧည့ ခနးနင့ကပရကစာကည့ခနးအတငးသို့ခေါယူစကားပောလေသည။ ညိုမီ့စိတထဲတငဤသို့သီးသန့ကီးမပောဘူးသဖင့စိတထဲတငအနညး ငယထူးဆနးကာစာကည့ခနးအတငးဝငသားလေသည။ စာကည့ခနးထဲကကုလားထိုငမားပေါသားအမိနစယောကမကနာခငး ဆိုငထိုငမိကတော့မေမေကအိမဖောကောငမလေးကိုကောဖီနစ ခကယူလာခိုငးလိုကသည။ ထို့နောက “သမီးကိုမေမေတခုမေးခငလို့ပါ” “ဟုတပောပါမေမေ” “အငး သမီးမာခစသူရညးစားမားရိနေပီလား” “ဟုတ မေမေ အခုတော့မရိတော့ပါဘူး။အရငကတော့ရိခဲ့ဘူးပါတယ ဒါပေမဲ့အခုတော့သူတို့လညးအိမထောငကကုနပါပီ” “ဒါဆိုလညးသမီးစိတထဲမာရညစူးစဉးစားထားတဲ့သူရောမရိဘူး လား”။အာ မေမေကလဲ မရိပါဘူး တေ့လညးမတေ့သေးဘူး” “ဒါဆိုလငမေမေတို့စဉးစားထားတာတခုရိတယ” “ဟုတ ပောပါမေမေ ” “ကုမဏီရဲ့ရေရညအကိုးစီးပားကိုမောကည့လိုကလင မေမေတို့ အနေနဲ့ကည့လိုကရငသမီးတယောကဘဲဆကလုပမယ့သူရိတယ။ သမီးအမကလညးသူ့အိမထောငနဲ့သူ လုပနိုငမာမဟုတဘူး” “ဟုတကဲ့ပါ မေမေ” “အဲဒါ တကယလို့သမီးအိမထောငကသားရင သမီးကလိုကသားရမယ့လူမိုးဆိုအဆငမပေဘူး” “ဟုတ” “တခါသူ့ကိူကုမဏီထဲထည့မယဆိုပနလငလညး ဟိုဘကကရယယာ ရငတေသဘောကရိသေးတယ” “ဟုတကဲ့” “တခါဟိုဘကမာလညးမောငမင့က အသက၄၂ နစဆိုတော့ အရယရိ သေးတယ။ နောကအိမထောငထူမာဘဲ။အို အေ ထူကိုထူမာပါ” ညိုမီ့မာတစုံတခုကိုရိပစားမိသလိုလိုဖစလာသည။ “အဲဒါ ဟိုနေ့က မသငး(ဦးလေးမင့အမကီး)တို့လငမယားနဲ့ ညီးအဖေရော အမေတို့တိုငပငဖစကတယ”။

ညိုမီခမာမကနာလေးသိသိသာသာငယသားရာသည။မေမေကဆက၍ “အဲဒါ မေမေတို့သမီးကိုမောငမင့နဲ့လကထပပေးခငတယ။ဒါဆိုကုမဏီမာနောကထပလူစိမးဝငမလာတော့ဘူး အရညအတကလညး စိတခရမယ မောငမင့ကမုဆိုးဘိုဆိုပေမယ့ သိပအကီးကီးမဟုတ သေးပါဘူး ညနေနညးနညးပါးပါးသောကတတတယဆိုပေမဲ့ ဟော့ ဟော့ရမးရမးလညးမဟုတပါဘူး သူ့ခမာအထီးကနနေရာလို့ အပငးပေလုပတာနဲ့တူပါတယ ဒါလညးနောကပိုငးသမီး ထိနးသား လို့ရပါတယ။ မေမေအလေးအနကထားပောခငတာကအခုကုမဏီ အောငမငလာတာမောငမင့ကောင့ဘဲ သူ့လကသူ့ခေလုပနေတာ ဘဲ အပငပနးလညးခံတယ ရိုးလညးရိုးပါတယ ဟယ” “မေမေရယ သူကသမီးအဖေအရယဖစနေပီ” “ဟဲ့ အဲဒါမား ယောကကားမောငပဉငး မိနးမ ပုခကတငး တဲ့ ယောကကားကပဉငးခံတဲ့အရယရောကနေဦး မိနးမကပုခကထဲမေး ကငးစအရယလောကအသကကာရငတောငအိမထောငပုနိုငပါတယ ကယ”။ဟုတ ဟုတ ဟို ဟို သမီးစဉးစားပါရစေဦး မေမေ” မေမေသညသိသိသာသာမကစိမကနာပကနေရာသောညိုမီ၏ငိုမဲ့မဲ့ မကနာလေးကိုကည့လက “အေးပါ သမီးရယ စဉးစားပါ သမီးဖေဖေကလညးပောပါတယ သမီးသဘောမတူဘဲဇတမလုပပါနဲ့တဲ့ စဉးစားပါသမီးရယ ဒါပေမဲ့ ဖစသင့တာကိုလညးထည့စဉးစားပေးပါ သမီးလညးလူကီး ဖစနေပီဘဲ မေမေတို့ဇတမလုပပါဘူး” “ကဲ သား နားတော့သမီး” ညိုမီသညအိပခနးထဲရောကတော့ ဦးလေးအရငးသဖယနေထိုငလာခဲ့ သောဦးလေးမင့ကိုပနမငယောငစဉးစားမိလေသည။ ဦးလေးမင့ကားအသားညိုညိုထောငထောငမောငမောငးရုပကခပကမး ကမးကီးဖစလေသည။ပီးတော့နဖူးကလညးပောငလိုကသေး။ ဗိုကကလညးဘီယာသောကတာမားတော့နညးနညးပူနေပီ။ဒါတောင အရပကမင့နေလို့နညးနညးတောသေးတယ။ဟငး ညိုမီခမာထိုညကတောတောနင့အိပမပောပါ။

သူမစဉးစားထားသောသူမ၏ခငပနးလောငးသညဒီလိုပုံမဟုတပါ။ဒီလောကကီးလညးအ သကမကာပါ။သူမစဉးစားထားတာက သူမခငပနးလောငးသညအရပ မင့မင့ အသားဖူဖူ အခောကီးမဟုတတောင ဒီလိုရုပကမးရုပဆိုး ကီးတော့မဟုတ။စိတကူးယဉကည့လို့ပငမရ။ ညိုမီစိတကူးထဲတင ဦးလေးမင့ကိုကိုးစားခစကည့သညမရပါ။ ပီးတော့ညိုမီသညယခုခေတ၏သမီးပိုကလေးဖစသည။ယောကကား နစယောကနင့လညးအပေါယံထိတေ့ဘူးသည။ဗိဒိယို မားလိင ဇတလမးမားဖတ၍နားလညးသည။ အသက ၂၇ ၂၈ ရောက လာပီဖစသောမိနးမပိုတယောကအနေဖင့တကိုယရညအာသာဖေ ခငးမိုးမကငးပါ။အနညးဆုံးတပါတတကိမတော့ပတသပနိုးဆအာသာ ဖေသည။သို့သောစိတကူးထဲတငသူမကိုတကလိုးပေးသောယောက ကားသညဦးလေးမင့လိုပုံမိုးမဟုတ။ဟငး ဒုကပါဘဲ။ နောကတနေ့ကုမဏီရုံးခနးရောကတော့ဦးလေးမင့ကိုရငဆိုငရမာဝန လေးနေသေည။နေ့လယဘကမေမေထည့ပေးလိုကသောထမငးခိုင့ ကိုဦလေးမင့အတကပငပေးရငးခါတိုငးလိုတခါတညးမစားဖစတော့။ ရငခံနေသညဟုအကောငးပကာဦးလေးမင့၏ MD ရုံးခနးအပငဘကထကခါကိုယ့စားပဲကိုယထိုငနေမိသည။ဦးလေးမင့စားပီးလောကတော့မပနးကနမာသားသိမးသည။ဦးလေးမင့ကိုအသာခိုးအကဲ ခပလိုကတော့ခပတညတည။ ဟငး သူလညးဒီကိစကိုသိပီးသားဖစနေမာပါ။မသိခငယောငဆောင ပီးရုပတညကီးနဲ့ ။ ဟန့ မုနးစရာ ကည့ရငနဲ့ဦးလေးမင့၏နုတခမး မေးမားနင့မုတဆိတမေးငုတတိုမားကိုသတိထားမိသားသည။ ဟငး ကိုယ့အမေးတောငကိုယပောငအောငမရိပဘူး။ရုပဆိုးရတဲ့ကား ထဲ။ဟန့ ခေါငးလညးသေခာဖီးမထားဘူး ဆံပငကလညးဘုတသိုက နဲ့ ။ ထိုနေ့ကညိုမီသညဦးလေးမင့ကိုအသေအခာလိုကကည့လကအပစ တေသာမငနေမိသည။တကယတော့ ဦးလေးမင့သညခါတိုငးလညး ဒီပုံစံပါဘဲ။

ကနေ့ကမညိုမီကိုယတိုငကထိုငအကဲခပနေမိသညိဖစ၏ ဟိုကတော့ခပတညတည။ညိုမီကိုပုံမနအတိုငးခိုငးစရာရိလငခိုငး သည။မေးစရာရိလငမေးသည။ ဒါကိုညိုမီအတငးစိတကမကေနပ။သူကဒါကိုသိပီးသားဆိုရငငါ့ကို အရေးထားရမာပေါ့။နညးနညးတော့ဂရုစိုကသင့ပါတယ။ဟငး ထိုနေ့ကရုံးဆငး၍ကားမောငးပနလာတော့မညိုမီ ကိုယ့ဘာသာပန၍ ဂရုစိုကမိသားသည။ ဟာ ငါ တနေကုနဒီလူကီးအကောငးဘဲစဉးစားမိနေပါလား။ငါဘာ ဖစနေတာလဲ။စဉးစားမိတော့ရငသညတဒိတိဒိတိခုနလာသည။ ကိုယ့ဘာသာကိုယလညး ရကသားသည။စိတိလုပရားလနးသဖင့ ကားကိုလမးဘေးတငခေတရပထားရသည။ ညကတော့ ထမငးစားပီးသားအမိသားအဖသုံးယောကတီဗိ ကည့ ရငးဖေဖေက တီဗိ အသံနိမ့ကာဟိုနေ့ကမေမေပောသောကိစကို ထပပောသည။ “သမီးသဘောမတူလငဇတမလုပပါဘူး”ဟုစကားပိတသည။ “သမီးသူ့ကိုမခစဘူးဖေဖေ။ဒါပေမဲ့ ဖေဖေတို့မေမေတို့ပောတာနား လညပါတယ။သမီးမာလညးဘယသူမမရိသေးလို့လကခံရမာပါ။ သူ့ကိုတော့မခစဘူး ဒါပေမဲ့သူကတော့သမီးကိုခစရမယ” ညိုမီသည ပောပီးတာနင့ မကလာလေးခ၍နခမးကိုကိုကထားလိုက လေသည။မေမေက “အေးပါ သမီးလေးရယ သမီးလညးနောကတော့သူ့ကိုခစလာမာပါ။ မောငမင့ကအခုကိစကိုမသိသေးဘူးသမီးရဲ့ သမီးသဘောကိုမေးပီး မသူ့ကိုပောပမယလို့မသငးကပောလို့ပါ။” “ဟင မေမေတို့ကလညး သူကဘာမမပောသေးဘဲနဲ့သမီးကလကခံ လိုကတယဆိုတော့ သမီးအောကတာပေါ့ မိနးကလေးဖစပီး – “သမီး ရယ သမီးအောကမကပါဘူး။မသငးကိုသမီးလေးကမိဘစကားနားထောငပီးခေါငးညိမ့ရတာပါလို့ိုပောပါ့မယ။ပီးတော့ သမီးလေးသဘောတူတယဆိုတာမပောပါနဲ့အုံးလို့ပိတထားလိုကပါ့ မယ။ဒီလိုစီစဉထားတယလို့တော့ ပောခိုငးလိုကမယ နော” “ဟုတကဲ့ ဒါပေမယ့ ဦးလေးမင့ကိုတော့ပောပလိုက။

သူကသမီးကို ခစခငစုံမငလို့လကထပခငပါတယလို့အရငဆုံးခင့တောငးရမယ ဒါပီးမဆကစီစဉပါမေမေ သမီးအိပတော့မယ” ထိုနေ့မတရကအကောတငဦးလေးမင့သိသိသာသာပုံစံပောငးသား သည။ညိုမီကိုခိုးခိုးကည့သည။ပီးတော့ ညိုမီနင့စကားပောတိုငးပော တိုငးလညးခဏခဏမားသည။ပီးတော့သပသပရပရပဝတစားလားသည။မုတဆိတကငစယမားကိုပောငစငအောငရိပ၍ခေါငးကိုလညး ကော့နေအောငဖီးလာသည။ဦးလေးမင့အနားကပလိုကလငသငးပံ့ သောရေမေးနံပငရလာသည။ အဟိ ဘာပောပောညိုမီအနညးငယကေနပသားသည။ဒီလိုကတော့ လညးဦးလေးမင့ကရုပအဆိုးကီးမဟုတပါဘူး။ညိုမီကိုဂရုစိုကအရေး ပေးခငးခံရသဖင့ သဘောကလာသည။သို့သောအပငပနးတငညိုမီ သူ့ကိုယခငကထကပို၍ခပတညတညဆကဆံသည။မကနာကောကို အစမးကုနတငးထားသည။ ဦးလေးမင့ခမာပာရိပာယာမကနာခိုသေး နေတာမငရတော့စိတထဲကကိတ၍ကေနပနေမိသည။ဦးလေးမင့လကထပခင့တောငးသောနေ့ကိုတော့ညိုမီမတမတရရဖစ နေသည။ ထိုနေ့ကသူ့ရုံးခနးအတငးညိုမီ့ကိုခေါတော့နညးနညးရိပမိနေသည။ ဦးလေးမင့သညဟနမဆောငတတ။သူ့မကနာကတခုခုကိုထိတလန့ နေသလိုဖစနေသည။မကစိပကမကနာပက။ ညိုမီထိုငလိုကတော့သူ့စားပဲကထလာပီးညိုမီအနားလာရပသည။ ပီးနော့ထစထစငေါ့ငေါ့ဖင့ “ညိုမီ ဟိုဟာ ဦးလေ ညိုမီကိုခစပါတယ ခစတယ အဲ အဲဒါ ဦးကိုလကထပခင့ပေးပါနော” ထို့နောကညိုမီဘေးကမးပေါတငဒူထောကလိုကပီးသူ့လကထဲကဘူး ကလေးကိုကမးပေးသည။ညိုမီသိပါသည လကစပဖစမာပေါ့ လငထပလကစပပေါ့။အောငမငသောကုမဏီတခု၏ MD ဖစသဖင့ လကစပကလဲတနဘိုးကီးမာပါ။ “ဒီမာ ဦးလေးမင့ ညိုမီ့ကိုတကယခစတာလား” “အေး အေးပါတကယခစတာပါ” “တသကလုံးဒီလိုခစသားမာလား” “အေး အေးပါ တသကလုံးခစသားပါ့မယ” “ဘယလောကကာကာခစပေးရမယ”။
အငး အငးပါကလေးရယ” “ညိုမီ ဦးလေးကိုရငးရငးပောထားမယ။ညိုမီဦးလေးကိုမခစဘူး။”

ဦးလေးမင့မကဝနးမားသညညို့ခနဲဖစသားသည။မကနာလေးကလညးငယကသားသည။ “ဒါပေမယ့ဖေဖေနဲ့မေမေစိတခမးသာအောငညိုမီဦးလေးမင့ကိုလက ထပပါ့မယ။ပီးေ့တာ့ကုမဏီရေရညတညတန့ရေးအတကပေါ့ ညိုမီ ဦးလေးမင့ကိုမခစဘဲလကထပရတဲ့အတကဦးလေးမင့ကညိုမီ သဘောကအတိုငးနေပေးရမယ အိမထောငရေးနဲ့ပတသကလို့ညိုမီ သဘောမတူဘဲဘာမလုပခင့မရိဘူး။ဟုတပီလား။ ညိုမီဘကကလညးဦးလေးမင့ကိုသကဆုံးတိုငမဖောကပနဘဲပေါငး သငးသားပါ့မယလို့ကတိပေးပါတယ” “အေးပါ ကလေးရယ တသကလုံးကလေးသဘောအတိုငးဖစစေရပါ့ မယကယ” ဦးလေးမင့မကနာမာအီလယလယဖင့ငို၍ရယ၍မရသောမကနာပုံ ဖစနေလေသည။ညိုမီအတငးစိတအတငးမသနားမိသလိုလိုဖစလာ သောလညးပနတငး၍။ဒီမယ ဦးလေးမင့ လကစပဘူးကိုဖောကပီးညိုမီဘာသာဝတရမာ မဟုတဘူး ဦးလေးမင့ကညိုမီ့လကမာစပပေးရမာ” “အော အေးပါ ကလေးရယ” ဦးလေးမင့သညတုနရီသောလကဖင့လကစပဘူးကိုဖင့၍အဖိုးတန စိနလကစပကလေးကို ညိုမီလကသူကယတငစပပေးလိုကလေသည။ လကစပဝတပီးသောလညးညိုမီ့လကဖမိုးလေးကိုအုပ၍ကိုငထား လေသည။ “အို လတပါ” ညိုမီသညပော့ကသားသောစိတကိုတငး၍ ဟငး မိနးမရဘူးပီးသား လူအိုကီးကမားအခုမဘာ အ,ခငယောငဆောငနေတာလဲဟုတမငတေးပစလိုကသည။ ထိုအဖစအပကမားနောကပိုငး နစလအကာ၌ – ညိုမီတို့လကထပပဲကိုအကီးအကယမလုပပဲသင့တင့စာသာပုလုပ လိုကကလေသည။ဦးမင့ကညိုမီတို့အိမသို့လိုကနေရလေသည။အိမ အောကထပရိအစကတညးကကယဝနးသောညိုမီ၏အပိုခနး ကုလငမယားအိပခနးအဖစပငဆငပောငးလဲလိုကသည။ဖေဖေနင့ မေမေတို့ကအပေါထပတငနေသဖင့လတလပပါသည။

ထိုနေ့ မငလာဦးညတငတော့မငလာပဲညနေတငကုမဏီဝနထမးအားလုံးနင့ရငးနီသောမိတဆေမား နင့ဆေမိုးမားကို ဟောတယတခုတင ဒငနာ ကေးသည။ရစ ယောကတဝိုငးလငဘလကလေဘယတလုံးစီခပေးထားသည။မိနး ကလေးမားအတကဝိုငနင့အခိုရညမားပေးသည။တနေကုနကပ ကပထုတထုတမနမာသတို့သမီးဝတစုံဝတထားခဲ့ရသဖင့ ယခု ညပဲ မာတော့အပေါအောကတဆကတညးဂါဝနလေးဝတလာခဲ့သည။ အခိနမရသည့အထဲဆံထုံးကိုဖေခနေရတာကာသဖင့ ရေခိုးခိနမရခဲ့။ အတငးခံမားကိုတော့လဲလယဝတဆငလာခဲ့သည။ ညစာစားပဲတငသီခငးဆိုသူဆို ကသူကဖင့အတောညနကသားသည။ ဦးလေးမင့ကညိုမီမကစောငးထိုးနေသည့ကားကအရကအတော သောကလိုကသညထငသည။တကယကညိုမီကိုပဲမားမတပါးအရငလို နေ့တိုငးမသောကဖို့ကတိပေးပီးသား။ကနေ့ပဲမာနောကရကမားမ သောကရတော့မညဖစသဖင့အတိုးခသောကနေသညလား။ညစာစားပဲအပီးအိမပနတော့ဦးလေးမင့နင့ညိုမီကကားတစီး။ဦးလေး မင့ကတောတောသောကထားပေမယ့ခပတညတည။အိနေရရ။မူး သည့အရိပအယောငမတေ့ရ။အရကဂိုးကီးနေမာပါဟုညိုမီစိတထဲမ ခပခဉခဉတေးပစလိုကသည။အိမရောကတော့ညိုမီအခနးထဲတနးဝင သားသည။ပငပနးလပီ။ရေမိုးခိုးပီးအိပတော့မည။အပိုကီး၏မငလာဦး ညဖစသောလညးဒီညတော့နားခငသည။ဦးလေးမင့ကတော့ဧည့ခနးထဲတငဖေဖေနင့ အလုပကိစထိုငစကားပောနေသည။နကဖနမနကညိုမီတို့ပငဦးလငသို့ဟနနီးမနးသားမည။အခိနတော့ကာကာမရ။ နစညလောကအိပပီးပနလာကမာဖစသည။ ကုမဏီအလုပတေကရိ သေးသည။ ဦးလေးမင့အိပခနးတံခါးဖင့ဝငလာတော့ညိုမီပငမေးခနဲဖစသားပီ။

တသကလုံးအသကဆယနစကတညးကစ၍တယောကတညးအိပ လာခဲ့သောအပိုကီးသညယနေ့ညတော့တစိမးယောကကားကီး တယောကနင့တကုတငတညးအိပရတော့မည။ညိုမီရငသညတဒိနဒိနး မခုနသောလညးငိမ့ငိမ့လေးတုနခါနေသည။သို့သောကောကတော့ မကောက။တသကလုံးဦးလေးအရငးလိုဆကဆံခဲ့ရသောကောင့ ဖစပေမည။ဦးလေးမင့ကအဝတအစားမားခတ၍သဘကကီးတထည ကိုခါးပတလကရေခိုးခနးထဲဝငမညလုပတော့ “ဟာ ဦးလေးမင့ ဒီအခိနကီးရေခိုးမလို့လား။ ကိုယ့အသကအရယကို ကည့ဦး ပီးတော့အရကတေကသောကထားသေးတာ” “အေး အေး ဒါဆိုရေမခိုးတော့ပါဘူး။ ရေပတတိုက မကနာသစလိုက ဦးမယ” ဦးလေးမင့ရေခိုးခနးအတငးဝငသားတော့ ညိုမီ ဦးလေးမင့အိပမည့ ဘကကိုကောပေးပီးလဲနေလိုကသည။အဲယားကနးဖင့ထားသဖင့ စောငလေးကိူခါးအထကထိဆဲခုံထားလိုကသည။ညိုမီသညခါတိုငး လိုပငညဝတအငးကီ ဘောငးဘီပော့ပော့အောကမားတငအတငးခံ မပါ။ခဏအကာဦးလေးမင့ရေခိုးခနးထဲမထကလာပီး ညဝတမားဝတ ရငး “ညိုမီ သမီး အိပပီလား ဒို့စကားနညးနညးပောခငလို့”။အငးပါ မနမနပော ညိုမီအိပခငနေပီ” “ဟိုဟာပါ ဒို့အခုလကထပပီးသားကပီလေ အဲဒါ” “လကထပပီးလညးဒီညတော့မရဘူး ညိုမီအရမးပငပနးနေပီ” “ဟာ အဲဒါမဟုတပါဘူး ဟို လကထပပီးသားပီဆိုတော့ ဒို့ကိုဦး လေးလို့မခေါပါနဲ့တော့ ဟို အကိုကီး လို့ခေါပါ့လား” “ဟန့ အကိုကီးအရယမမဟုတတာ ခေါနိုငပါဘူး။ “ဟာ” ထို့နောကဦးလေးမင့အသံတိတသားသဖင့မကခံအသာလနကည့ လိုကတော့ကုတငစောငးတငငူငူကီးထိုငနေသညကိုတေ့ရသဖင့ သနားသားကာ “ဒါပေမဲ့ ဦးလေးမင့လို့မခေါတော့ပါဘူး။ဦး လို့ခေါမယ။ပီးတော့ ညိုမီကိုလညးညိုမီလို့ဘဲခေါပါ သမီးလို့မခေါပါနဲ့ သမီးသမီး လို့ခေါပီး နောကကတော့ ဟနး” “နောကကတော့ ဘာဖစလဲ ဟငညိုမီ” “မသိဘူး ဟင့ ညိုမီအိပတော့မယ” ညိုမီတဘကသို့စောငးနေရာမနောကကောဘကမ ဦးကုတငပေါတကလာသညကိုသိလိုကသည။

နောကဦးကိုယကီးကသူ့အပေါကိုငးမိုးထား ပီးမကနာခငးကပခါသူမပါးကလေးကိုခပဖဖနမးလိုကသညကိုခံစား သိရိလိုကသည။ ညိုမီရငတဒိနးဒိနးခုနသားလေပီ။ဦးထံမအရကနဲ့နင့ ရောပမးသော ဘာရယဟုမသိနိုငသောယောကကားကိုယနံ့ကိုရလိုက သည။ဦးကဘာမမလုပရသေးမီပငပါးကလေးနမးတာနင့ ညိုမီတကိုယလုံးပော့ကသားလေပီ။ညိုမီစိတထဲတငတစုံတခုကိုတောင့တလာ သည။တဘကသို့စောငးလည့နေရာမပကလကလနလိုကခငစိတကို တအားထိနခုပထားရသည။ဦးနမးတာကလညးကာလိုကတာ။ဦးက ညိုမီ့ပါးပငနုနုလေးကိုသူ့နာခေါငးကီးကပလကအကာကီးရိုကနမးနေ သည။ညိုမီတကိုယလုံးကသေးမားအပငးအထနစီးဆငးနေသလိုခံစား နေမိသည။သူမပါးကိုရိုကနမးနေသောဦးနာခေါငးကီးခါသားမာကို အပငးအထနစိုးရိမနေမိသည။ပီးတော့ညိုမီ့ဟာကလေးကစိုတိုတိုဖစ လာသည။ဦးကသူ့နာခေါငးကိုခါလိုကရငးညို့မီပခုံးလေးကိုအသာ ကိုငလိုကသည။ဦးကပခုံးကိုကိုငလိုကသညနင့ညိုမီတကိုယလုံးဓာတ လိုကသလိုဖစသားသည။တုနယငနေသောညိုမီ့ကိုယကလေးသည ဦးကဆဲလနလိုကခငးမရိပါဘဲပကလကလနလိုကသည။ ” ဟင့ ဦးနော” သူ့ဘာသာပကလကလနရငး ရကစနိုးဖစသားသောညိုမီသညသူမမက နာလေးကိုဦးရငခငထဲတိုးဝကထားလိုကသည။ ဟငး ဦးကလူလညကီးဘဲ ညိုမီ့မကနာလေးကိုမေးစေ့မကိုင၍ဆဲမော့လိုကသည။ရကနေသောညို မီသညမကလုံးကိုအတငးမိတိထားပီး ဦးကနခမးကိုနမးသောမညထင သောကောင့ခပဟဟလေးလုပပေးထားလိုကသည။သို့သောသူမထင သလိုဦးကနခမးကိုမနမး။အပိုကီးမမညိုမီ၏လညတိုငကလေးကိုတိုက စစဆငလာသည။ပူနေးစတစိုနေသောဦးနခမးအစုံကညိုမီ့လညတိုင လေးကိုဖိကပစုပယူလိုကသည။ “အို ဦးရယ” အပိုကီးခမာတော့ တဆင့ပီးတဆင့ဆတခါနေရပီ။ဦးစုပယူနေသော လညတိုငလေးကိုစငးပေးထားပီးခေါငးလေးမော့ကာပကလကကလေး ပနဖစသားသည။

ပီးတော့ဦးခေါငးကိုပေ့ဖက၍ဦးဆံပငပယောငး ယောငးတေကိုသပပေးနေမိသည။ဦးကသိပလညတာဘဲ။ဦးလက တဖကသညအခုခံမပါသောညိုမီညဝတအငးကီလေးအောကမရိုသငး ၍ညိုမီ၏ခပရပသောဗိုကသားလေးကိုအသာအယာပတပေးနေသည။ ညိုမီ့တကိုယလုံးတန့လိနသားသည။ခါကလေးပငကော့လာသည။ ” အင့ အဟစ အဟစ” ညိုမီအောကကပိပိလေးကတော့အခစရညမားရဲနေလေပီ။ဦးကိုငံ့လင့ နေပေပီ။ ဦးဟာလေ။အရငဆုံးအပေါပိုငးကိုမကိုငဘဲမော့ကိုးတပညိုမီ့ညဝတ ဘောငးဘီလေးထဲလကထည့၍ညိုမီ့ဟာလေးကိုတနးပတသပလိုက သည။စိုနေသောညိုမီ့စောကမေးလေးမားကိုအသာအယာပတသပ ဆော့ကစားပေးနေသည။ညိုမီ့မာရကစိတဖင့ဦးလကကိုအတငးဆဲ ဖယမိသည။ညိုမီဟာလေးကိုဦးလာကိုငတာကိုရကသညမဟုတ။ ညိုမီ့ပိပိလေးအခစရညမားဖင့စိုရဲနေသညကိုဦးသိသားသဖင့ရကမိခငးဖစသည။သို့သောညိုမီမာအားအငမားယုတလော့နေပေပီ။ ပော့ခေသားကာဦးအလိုကအလိုကသင့နေပေးလိုစိတမားသာရိတော့ သည။ဦးကညိုမီ့စောကဖုတအုံလေးကိုလကဝါးဖင့အုပမိုးပတသပရငးတခကတခကအစိငုတကလေးကိုတို့ထိကစားနေသည။ ညိုမီအနေဖင့ရညးစားနစယောကထားခဲ့ဘူးသဖင့လနကူးကူးမဖစ ခဲ့သည့တုငအပေါယံအပရိကထိတေ့မုမားကိုကုံခဲ့ဘူးပီဖစသည။ ဆန့ကငဘကလိငဖိုဓာတဖင့ထိဆေ့ရသည့တိုငထိုစဉကစိတလတ လပမုမရိ။အလနအကံဖစသားမညကိုသတိထားထိနးခုပနေရသဖင့ ကညနူးသင့သလောကကညနူးမုမရိ။ပီးတော့ထိုနိုးဆမုမားသညအဆုံး စနထိခင့ပုရနမဖစနိုငကောငးအသိကောင့တကိုယလုံးတောင့တငး နေခဲ့ရသည။အခုတော့ညိုမီနင့ဦးသညတရားဝငလငမယားဖစသား ပီ။ဦးစိတတိုငးကခော့မူပီးလို့ညိုမီရောဦးရောအဆငသင့ဖစသားပီ ဆိုရငနစယောကအတူတူအဆုံးစနထိတကလမးကမယနော။ညိုမီသညအောကကသာယာမုမားကိုခံစားရငးရောကတတရာရာတေး တောနေရာမသတိထားမိတော့ ညိုမီ့အောကပိုငးကညဝတဘောငးဘီ လေးကိုဦးကခတပီးလေပီ။ညိုမီမာအမတတမဲ့ဖင့ဦးဘောငးဘီခတတာကိုကူညီပေးခဲ့မိလေပီ။

အခုတော့ညိုမီ့မာဖငတုံးလုံးလေးဖစသား လေပီ။အဟင့။တခါအပေါပိုငးကလညးညဝတအငးကီအပကိုအပေါ သို့လိပတငထားသဖင့ တငးရငးမာတငးသောညိုမီ့နို့ကလေးမား လညးဟာလာဟငးလငဖစနေပေပီ။ ပနးနုရောငနို့သီးခေါငးကလေးမား သညလညးခစစိတဖင့တငးမာတောငထနေလေပီ။ ပိုဆိုးတာကဦးကိုယလုံးကီးကညိုမီ့ပေါငနစလုံးကားရောကနေပီး ညိုမီအပေါဖိကပထားမိလေပီ။ဟင့အငး။မလေးပါဘူး။ဦးကိုယလုံး ကီးသညညိုမီ၏ခစစိတကောင့မလေးပါ။ပေါ့ပေါ့လေးပါ။ညိုမီသည ပငးထနသောလိငစိတ ဖင့ဦးကောကီးကိုသိုငးဖကထားရငး ပေါငနစဘကကိုအပေါမောက၍ကားပေးလိုကသည။ဦးဟာကီး ကထောငထလကညိုမီ့ဆီးစပနင့စောကပတနခမးသားမားကိုဟိုထိုး သညထိုး ထိုးမိနေသည။ အင့ ဟင့ ဟင့။ ညိုမီသညသူမ၏ကိုယလုံးလေးကိုဦးပုပငပေးသည့အတိုငးအလိုကသင့့လုပရားရငးသူမနို့ကီးကိုစုပယူနေသောဦးခေါငးကိုပတသပပေးနေမိပနသည။ဦးသညသူ့ခါးကိုအသာလေးမပီးတဆတဆတတောငထ နေသောသူ၏လီးကီးကို ညိုမီစောကပတအဝလေးသို့တေ့လိုကသည။ ဟငး သူကကမးလိုကတာ။လကနဲ့မကိုငဘဲလာတေ့မိအောငခိနတတ တယ။အမနမာညိုမီမာတိုးဝငလာသောလီးကီးအဆငပေသားအောင ဖငကလေးယမး၍လုပရားပေးသောကောင့လညးဖစသည။တေ့မိသား သညနင့အရညမားရဲနေသဖင့စောကခေါငးအတငးဒစကီးစပခနဲဝင သားသည။ “ပတ စပ အိ အဟင့ ဟင့ ဦးနော” ညိုမီ့မာတခါမမကုံဘူးသေးသောယောကကားတယောက၏လီးပူပူ နေးနေးကီးသူမစောကခေါငးထဲဝငသားသညနင့လိုကခနဲဖစကာလေ ထဲသို့လင့ပါသားသလိုခံစားရလေသည။

ထို့ပင ညိုမီ့ဘာသာပငမသိ လိုကဘဲဖငကီးကိုကော့ပေးလိုကမိသဖင့လီးကီးကစောကခေါငးအတငးတဝကမကဝငသားလေသည။ “ပတ ပလပ စပ အိုး နာတယဦးရဲ့ အဟင့ဟင့” တကယတော့ရိတယဆိုရုံမသာကနတော့သောညိုမီ့အပိုမေးအပေါက ကိုလီးထိပတေ့မိခငးမသာဖစလေသည။စောကပတထဲကစစခနဲဖစ သားသောလညးညိုမီမနာပါ။ ဦးကိုခဲခငသောစိတဖင့သာညီးတား လိုကခငးဖစလေသည။ဦးသညညိုမီံနခမးလေးမားကိုပောငး၍စုပ ယူရငးညိုမီနို့ကီးနစလုံးကိုဆုပကိုငကာလီးကိုတဆုံးလိုးသငး လိုကလေတော့သည။ ” ပတ ဖတ စပ ဒုတ” ဦးလီးထိပကညိုမီ့သားအိမခေါငးကိုဆောင့မိသောလညးထိနးလိုးပေး ထားသဖင့ညိုမီ့မာသိပမအောင့လိုကပါ။အောင့သကသကစဲမကဖယ အရသာ ကိုသာဖစပေါစေလေသည။ ” ပတ ဖတ စပ စပ ဖတ ဖတ အီး အား ဦးရယ” ထို့နောကဦးသညညိုမီစောကဖုတလေးကိုစညးခကမနမနဖင့လိုးပေး လေတော့သည။ညိုမီကလညးအောကမခါးလေးကော့ခါကော့ခါဖင ကလေးကပီးလီးအဝငအထကနင့အကိုကအပေးအယူမတစာအလိုး ခံလေတော့သည။ထို့အပငသူမခေထောကနစဖကဖင့ဦးခါးကိုအတငး ဆဲခိတထားလေသည။ညိုမီ့စိတထဲမာသူမစောကပတထဲမဦးလီးကီး ဆဲခတသားမညကိုစိုးရိမသောကောင့ဖစလေသညညိုမီ့စိတအတငး တငလောလောဆယအစိုးရိမဆုံးမာသူမစောကခေါငးလေးထဲမဦးလီး ကီးပနထကသားမညကိုပငဖစလေသည။ ဦးကခပပငးပငးဆောင့လိုးလိုက ခပခော့ခော့လော့လိုးလိုက တခီတခီတငလီးကိုညိုမီ့စောကခေါငးအတငးတဆုံးသငးလကဆီးခုံ ခငးဖိကပခ့စိမထားလိုကလုပပေးနေလေသည။ညိုမီမာအသညးတ ယားယားရငတဖိုဖိုဖင့စောကခေါငးကကသားမားဖင့ရစပတစုပယူ ပေးမိလေသည။

ညိုမီသညကာမအရိနမားအမင့ဆုံးနီးပါးတကလာပီး သူမ၏လိငဆကဆံဖောဦးကိုသူမကဲ့သို့လိငအရသာပည့ပညဝဝခံစား စေလိုသောစေတနာမားပိုနေလေပီ။ထို့ကောင့လညးသူမကိုလိုးပေး နေသာဦးလီးခောငးကီးကိုသူမစောကခေါငးအတငးကကသားမားဖင့ ဖငကလေးရုံ့ကာရုံ့ကာဖစညစပေးရငးအတတနိုငဆုံးပုစုပေးလေသည။ညိုမီသညဦးကဆောင့လိုးလိုကတိုငးဦး၏တဲလဲကနေသော ဂေးစိကီးနစလုံးကသူမဖငစအိုဝလေးကိုတဖတဖတရိုကပေးနေသဖင့ ထူးကဲအီစိမ့သောအရသာထူးကိုစောကဖုတရောဖငပါခံစားရရိနေလေ သည။ ညိုမီသညကမးကငပိုငနိုငသောဦး၏လိငဆကဆံမုကိုသတိလစခမနး အပည့အဝခံစားရငး-ဟငး ဦးကသူ့အရငမိနးမကီးကိုလညးဒီလို လိုး ပေးခဲ့တာဘဲ-ဟုအတေးဝငကာမနာလိုသဝနတိုစိတိကလေးဝငလာမိ ပနလေသည။ထို့ကောင့သူ့အပေါအုပမိုး၍ပော့တခီပငးတလည့ ဆောင့လိုးပေးနေသောဦး၏ရငအုံကီးကိုခေါငးကလေးထောငလက ခပနာနာကိုကမိလိုကလေသည။ ” အား နာလိုကတာ ညိုမီ ဘာလို့လာကိုကတာလဲ ဟငး” “ဟန့ မုနးလို့ ဦးကိုမုနးလို့” ညိုမီကနခမးလေးစူ၍ခပစာစာပောလိုကသောလညးအောကပိုငးကမူ လိုးဆောင့ခကနင့အညီဖငကီးကိုကော့ပေးလိုကလေသည။ညိုမီ့ရငထဲတငပငးထနသောလိငစိတနင့အတူ သူမကိုအရသာကောငး မနပည့ဝစာလိုးပေးနေသောဦးကိုကငနာသနားစိတ ခစခငမတနိုးစိတ မားတစတစသကဝငလာလေပီ။

သို့ဖင့ညိုမီ့မာဦး၏အပုအစုယုယမုအောကတင နစခီဆကတိုကပည့ ပည့ဝဝပီးသားပီးတခီပီးတိုငးဦးအပေါမတနိုးတယတာခစစိတမား တိုးသထကတိုးလာလေသည။ နောကဆုံးဦးကသူ၏ပူနေးသောလီးရညမားကိုညိုမီ့စောကခေါငးအတငးပနးထည့လိုကသောအခါညိုမီ့မာမကလုံးမားပာဝေသားသည့ တိုငအောငစောကပတကလေးပစိပစိဖင့ အပီးကီးပီးသားလေတော့ သည။ ထို့နောကသူမကိုယသူမပငဂရုမစိုကနိုငဘဲခေးမားစိုရဲနေသောဦး ကိုယလုံးကိုသဘကဖင့သုတပေးရငး အဆီပနနေသောဦးမကနာကီး ကိုတရုံ့ရုံ့နမးမိလေတော့သည။ ထို့နောက ပငဦးလငသို့ဟနးနီးမနးသားရငးညိုမီတို့လငမယားနစ ယောကမကတငးမားကအောငအားရပါးရလိငဆကဆံခဲ့ကသလို ညိုမီ၏အခစမားဦးအပေါတငအပည့အမောကသနးဖိုးထားလေပီ။ နောကပိုငးရကမားတငတော့ညိုမီ၏မေမေ အမငကပလောကအောင ဦးအိမသာဝငတာကာလငပငစိတမဖောင့နိုငဘဲအပငမတံခါးသား ခေါကသညအထိ အပိုကီးမရေညိုမီတယောကကဲကဲလုပခဲ့သညမာ ကလေးသုံးယောကရသညအထိဖစလေတော့သတညး…..ပီးပါပီ။

 

Zawgyi

 

အပိဳx{1039}x{101C}ကီးေနာင

ညိဳမီသညသက္ ၂၇ x{1014}x{103D}စိၿပီဖစဖင့ပိဳx{1039}x{101C}ကီးစာရင္းသိုx{1037}ဝငပဳ ေလၿပီ။အရပ္ ၅ေပ ၄လကကစစ္ေတာင့င္းေသာကိုယုံး ကိုယ္ေပါကိၿပီး မဖဴမညိဳခပတတသားဖင့္ အလx{1039}x{101C}ကီးမဟုတ္ ေသာည္းx{101B}က္ၾကမ္းေရခိဳထကာေသာx{101B}ုပညိပါသည္။ဆံပငာ ခါးလယနx{1037}ိၿပီးထူထဲသယန္းေသာမကုံးမဲမဲကေလးx{1014}x{103D}င့တူဝိုင္း စက္ေတာကေသာမကုံးအစုံရိပါသည္။ေဖာင့င္းေသာx{1014}x{103D}ာတန ေလးx{1014}x{103D}င့ီညာဖဴေဖးေသာသားတန္းကေလးေၾကာင့္ၿပဳံးရီလိုကင္ ပို၍ခစရာေကာင္းပါသည္။x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းေလးကမူအနည္းငယူသလိုရိ ေသာည္း ထိုနခမ္းထူေလးမားေၾကာင့ငနည္းတဖုံစဲေဆာငx{103C}ရိ ေသာမက္x{1014}x{103D}ာေလးကိုပိုငိုငားပါသည္။ အသက္ ၂၇ x{1014}x{103D}စိၿပီဖစ္ေသာည္းx{1014}x{103D}ုနယိဳမစ္ေသာမက္x{1014}x{103D}ာေလး ေၾကာင့္ ၂ ေကာါစအပိဳကေလးလိုဖစါသည္။ညိဳမီသညပိဳx{1039}x{101C}ကီး ဖစာေသာည္းတကx{1039}x{1000}သိုလကဥ။ပထမx{1014}x{103D}စငည္းစား တေယာက္x{1014}x{103D}င့္ေနာကုံးx{1014}x{103D}စငည္းစားတေယာကားခဲ့ဘူးပါသည္ ပထမx{1014}x{103D}စုန္းက အထကန္းေကာင္းကတည္းကသူငယင္းဖစူ ေကာင္ေလးတေယာက္x{1014}x{103D}င့စူဖစဲ့ဘူးပါသည္။ထိုေကာင္ေလးမာ ညိဳမီx{1014}x{103D}င့ကူx{101B}ယူဖစါ အရပင့င့သားဖဴဖဴx{1039}x{101C}ကံ့ခိုင္ေသာ ကိုယုံးကိုယ္ေပါက္x{1014}x{103D}င့ူေခာကေလးဖစဖင့ိဳမီx{1014}x{103D}င့္ ေရx{1037}သား ေနာကိုကီပါသည္။ ၿပီးေတာ့သူတိုx{1037}x{1014}x{103D}စ္ေယာကေယာကိုတေယာကေတာစဲ့ၾကပါ သည္။မၾကာခဏခိန္းေတx{1037}ၿပီးခစညူးခဲ့ၾကဘူးေသာည္းအလန္ အကၽံအဆငိ့သိုx{1037}အေရာကခံပါ။အလနုံး သရီးဒီ x{101B}ုပငားၾကည့္ ၾကၿပီးx{101B}ုပင္x{101B}ုံထဲတငခမ္းစုပမ္းခင္းx{1014}x{103D}င့ိုကိုငညတ္ သာလုပဲ့ ၾကဘူးေလသည္။သိုx{1037}ေသာ္ေကာင္ေလးမာမက္x{1014}x{103D}ာမားသူဖစ္ၿပီးရည္း စားေတမx{103C}ိလိုေပါကားသညိုလကူးလက္ၾကပိရိသဖင့ိဳမီဘကအဆကတိုကဖင့ည္းစားသကမ္းတx{1014}x{103D}စ္ေတာငပည့ိုကါ။

ရည္းစားx{1014}x{103D}င့ဆကတါစက လမ္းသလိုလိုေဆးသလိုလိုဖစ္ၿပီး ဂဏာမၿငိမလိုခံစားရေသာည္းခဏသာဖစါသည္။ဤသိုx{1037}ဖင့္ ေအးေဆးတည္ၿငိမာ ၂ x{1014}x{103D}စိုငေယာကည္းေနလာခဲ့ၿပီးေနာက္ ဆုံးx{1014}x{103D}စမတကx{1039}x{1000}သိုလဆရာေပါကေလးတဦး၏အခစိုလကံ လိုကင္းဖစါသည္။သိုx{1037}ေသာထိုဆရာမာညိဳမီ့အေပၚအခစကဏာမားသညုညိဳမီခံစားမိေလသည္။ခိန္းေတx{1037}တိုင္းရသမအခင့ေရး ယူတတါသည္။ညိဳမီလည္းေသးx{1014}x{103D}င့ိုယ္ သားx{1014}x{103D}င့ိုယစဖင့္ သာယာမိေသာည္းဒါကိုခည္းစိတားသန္ေနေသာသူx{1037}ကိုညိဳမီ စိတကာခဲ့သည္။သိုx{1037}ဖင့ီးသနx{1037}န္းကေလးမားပါေသာေကာီဆိုငတင္းညိဳမီကိုတစတစအတင္းၾကမ္းလာၿပီးကာမကိုဇတူရယူရန္ x{1039}x{101C}ကိဳးစားသဖင့ခိဳသပ္ေရာငိမ္းကာ ေနာကိုင္းအဆကတိုက္ ေလသည္။ ေကာင္းၿပီးေနာက္ ညိဳမီတငခကခဲမရိပါ။ညိဳမီ့မိဘမားတည္ေထာင္ ထားေသာကုမx{1039}x{1018}ဏီတငလုပငုပိုက္x{101B}ုံသာဖစ္ေလသည္။ညိဳမီတိုx{1037} မာညီအမx{1014}x{103D}စ္ေယာကာရိၿပီးအမx{1039}x{101C}ကီးကေတာ့ဗိုလx{103D}းတေယာက္x{1014}x{103D}င့ိမ္ေထာင၍ေယာကားတာဝနရာကိဳင္းတုံသိုx{1037}လိုကားရ သဖင့ိဳမီတေယာကာကုမx{1039}x{1018}ဏီကိုဝင္ေရာကုပိုငိုx{1037}ဖစာရေလသည္။ထိုx{1037}ေၾကာင့ဲx{1037}ရၿပီးေနာကုမx{1039}x{1018}ဏီတငလုပငုပင္း စာရင္းကိုငငန္း ၂ x{1014}x{103D}စကါကုမx{1039}x{1018}ဏီ၏စာရင္းမားကိုကိုငသဖင့္ အခုဆိုလငိဳမီမာကုမx{1039}x{1018}ဏီတငေရးပါသူတေယာကစ္ေနေလၿပီ။ ကုမx{1039}x{1018}ဏီမာညိဳမီ၏မိဘမားတဦးတည္းပိုငဟုတဲရယာတဝကာ ထည့ငိုငိုငားခင္းဖစ္ေလသည္။ကနယာတဝကိုအခား တဘကဦးေလးအx{101B}ယူx{1039}x{101C}ကီးတေယာက္x{1014}x{103D}င့ူx{1037}အမအပါေမာင္x{1014}x{103D}မ x{1014}x{103D}စ္ေယာကပိုငိုငားခင္းဖစ္ေလသည္။သိုx{1037}ရာတငိုကုမx{1039}x{1018}ဏီကို ညိဳမီေမးခါစကပငပူ တည္ေထာငာၾကခင္းဖစ္ၿပီးအခင္းခင္း ညီx{1039}x{100B}တင့င့ဖင့စတစေအာငငာကာအခုဆိုလငနမ္း တစာခနx{1037}ိေသာကုမx{1039}x{1018}ဏီx{1039}x{101C}ကီးတခုဖစ္ေနေပၿပီ။

အခားတဘကကုမx{1039}x{1018}ဏီရယာတဝကိုငိုငူေမာင္x{1014}x{103D}မx{1014}x{103D}စ္ေယာက္ အနကမx{1039}x{101C}ကီးဖစူေရာသူမ၏ခငန္းဖစူပါေဖေဖတိုx{1037}x{1014}x{103D}င့ယူ ငယင္းမားဖစ္ၿပီးအသကာလည္းေဖေဖx{1014}x{103D}င့္x{101B}ယူ ၄၈ x{1014}x{103D}စနx{1037}ိၾက ေလၿပီ။သူမ၏ေမာငစူ ဦးေလးမင့ေတာ့အသက္ ၄၂ သာရိေသး ၿပီးသားတေယာက္x{1014}x{103D}င့ုဆိုးဘိုဖစ္ေလသည္။ ဦးေလးမင့္၏ဇနီးမာသူ၏ အမx{1014}x{103D}င့ူငယင္းဖစ္ၿပီးဦးေလးမင့က္ ၆ x{1014}x{103D}စနx{1037}္x{1039}x{101C}ကီးကာရငား ကငာဖင့ယနားသညာသုံးx{1014}x{103D}စနx{1037}ိေလၿပီ။ ဦးေလးမင့္၏သားမာအသက္ ၈ ၉ ခနx{1037}ိၿပီးသားသမီးမရိေသာဦးေလးမင့္၏ အမx{1039}x{101C}ကီးလငယားကေခၚယူေမးစားကာေကာင္းထားေပးသဖင့္ ေဆးတကx{1039}x{1000}သိုလ္ ၂ တငုတိယx{1014}x{103D}စင္ေရာက္ေနေလၿပီ။ ကုမx{1039}x{1018}ဏီတငဓိကဒိုင္းခံလုပ္ေနသူမာဦးေလးမင့ငစ္ၿပီးသူx{1037}ကို MD အဖစုံၾကညိတစာလx{103E}ဲအပုပိုင္ေစသလိုဦးေလးမင့္ ကလည္းx{1039}x{101C}ကိဳးx{1039}x{101C}ကိဳးစားစားလုပိုငာပါသည္။သူx{1037}မာကုမx{1039}x{1018}ဏီx{101B}ုံးေလးထပ္ တိုက္x{1039}x{101C}ကီး၏အေပၚဆုံးထပငကိုယည္းေနထိုငရာၿပီး ကုမx{1039}x{1018}ဏီ အလုပားကိုေနx{1037}ေနx{1037}ညည တာဝနူလုပိုငေလသည္။ထမင္းကို ေတာ့x{1039}x{101C}ကဳံသလို သူx{1037}အမအိမားစားလိုက္ ညိဳမီတိုx{1037}အိမာစားလိုက္ ဝယားလိုက္ ေဖရင္းေနရရာေလသည္။ဦးေလးမင့ညေနပိုင္း တငည္းနည္းပါးပါးေသာကတားတတဖင့္ အပငငာညစာ စားသညမားပါသည္။ညိဳမီကုမx{1039}x{1018}ဏီသိုx{1037}အလုပငၿပီးမာေတာ့ေမေမ ကဦးေလးမင့တကနကာကိုညိဳမီx{1014}x{103D}င့ပါးတည္းထမင္းခိဳင့ည့္ ေပးေလသည္။ညိဳမီကေတာ့ေနx{1037}တိုင္းလိုလိုပင္ဦးေလးမင့္၏မနကာကို ခိဳင့ဲမပန္းကနား ပန္းကနုံးမားထဲသိုx{1037}ထည့္၍ပငင္ေကၽးေမးရ ေတာ့သည္။ ထိုx{1037}အပငင္ ကုမx{1039}x{1018}ဏီတင္ ၂၄ နာရီရိေနေသာ MD ဖစူဦးေလးမင့္ x{1014}x{103D}င့္ ကုမx{1039}x{1018}ဏီတခုလုံး၏ေငစာရင္းမားကိုကိုငားသူညိဳမီတိုx{1037}မာေနx{1037}စဥ္ လကန္းတတီးလုပိုင္ေနရေတာ့သည္။တကယ္ေတာ့ညိဳမီအဖိုx{1037}ဦးေလးမင့ာလူစိမ္းတေယာကဟုတါ။

ညိဳမီကေလးဘဝကပင္ဦးေလးအရင္းတေယာကိုသိရိကၽမ္းဝင္ေနသူတေယာကာဖစ္ေလသည္။ သိုx{1037}ေသာ္ တေနx{1037}တင္ေမေမက သူတိုx{1037}အိပန္းရိရာအေပၚထပဆင္းလာၿပီးဧည့္ ခန္းx{1014}x{103D}င့ပကာၾကည့န္းအတင္းသိုx{1037}ေခၚယူစကားေပာေလသည္။ ညိဳမီ့စိတဲတင္ဤသိုx{1037}သီးသနx{1037}္x{1039}x{101C}ကီးမေပာဘူးသဖင့ိတဲတငနည္း ငယူးဆန္းကာစာၾကည့န္းအတင္းဝငားေလသည္။ စာၾကည့န္းထဲကကုလားထိုငားေပၚသားအမိx{1014}x{103D}စ္ေယာကက္x{1014}x{103D}ာခင္း ဆိုငိုငိၾကေတာ့ေမေမကအိမ္ေဖာ္ေကာငေလးကိုေကာီx{1014}x{103D}စ္ ခကူလာခိုင္းလိုကည္။ ထိုx{1037}ေနာက္ “သမီးကိုေမေမတခုေမးခငိုx{1037}ပါ” “ဟုတ္ေပာပါေမေမ” “အင္း သမီးမာခစူရည္းစားမားရိေနၿပီလား” “ဟုတ္ ေမေမ အခုေတာ့မရိေတာ့ပါဘူး။အရငေတာ့ရိခဲ့ဘူးပါတယ္ ဒါေပမဲ့အခုေတာ့သူတိုx{1037}လည္းအိမ္ေထာငကုနါၿပီ” “ဒါဆိုလည္းသမီးစိတဲမာရညူးစဥ္းစားထားတဲ့သူေရာမရိဘူး လား”။အာ ေမေမကလဲ မရိပါဘူး ေတx{1037}လည္းမေတx{1037}ေသးဘူး” “ဒါဆိုလင္ေမေမတိုx{1037}စဥ္းစားထားတာတခုရိတယ္” “ဟုတ္ ေပာပါေမေမ ” “ကုမx{1039}x{1018}ဏီရဲx{1037}ေရရညကိဳးစီးပားကိုေမာ္ၾကည့ိုကင္ ေမေမတိုx{1037} အေနနဲx{1037}ၾကည့ိုကငမီးတေယာကဲဆကုပယ့ူရိတယ္။ သမီးအမကလည္းသူx{1037}အိမ္ေထာငဲx{1037}သူ လုပ္x{1014}x{103D}ိုငာမဟုတူး” “ဟုတဲ့ပါ ေမေမ” “အဲဒါ တကယိုx{1037}သမီးအိမ္ေထာငသားရင္ သမီးကလိုကားရမယ့ူမိဳးဆိုအဆငေပဘူး” “ဟုတ္” “တခါသူx{1037}ကိူကုမx{1039}x{1018}ဏီထဲထည့ယိုပနငည္း ဟိုဘကရယာ ရင္ေတသေဘာကရိေသးတယ္” “ဟုတဲ့” “တခါဟိုဘကာလည္းေမာငင့ အသက္၄၂ x{1014}x{103D}စိုေတာ့ အx{101B}ယိ ေသးတယ္။ ေနာကိမ္ေထာငူမာဘဲ။အို ေအ ထူကိုထူမာပါ” ညိဳမီ့မာတစုံတခုကိုရိပားမိသလိုလိုဖစာသည္။ “အဲဒါ ဟိုေနx{1037}က မသင္း(ဦးေလးမင့မx{1039}x{101C}ကီး)တိုx{1037}လငယားနဲx{1037} ညီးအေဖေရာ အေမတိုx{1037}တိုငငစ္ၾကတယ္”။

ညိဳမီခမာမက္x{1014}x{103D}ာေလးသိသိသာသာငယားရာသည္။ေမေမကဆက္၍ “အဲဒါ ေမေမတိုx{1037}သမီးကိုေမာငင့ဲx{1037}လကပ္ေပးခငယ္။ဒါဆိုကုမx{1039}x{1018}ဏီမာေနာကပူစိမ္းဝငလာေတာ့ဘူး အရညတကည္း စိတရမယ္ ေမာငင့မုဆိုးဘိုဆိုေပမယ့္ သိပx{1039}x{101C}ကီးx{1039}x{101C}ကီးမဟုတ္ ေသးပါဘူး ညေနနည္းနည္းပါးပါးေသာကတယိုေပမဲ့ ေဟာ့ ေဟာ့ရမ္းရမ္းလည္းမဟုတါဘူး သူx{1037}ခမာအထီးကန္ေနရာလိုx{1037} အပင္းေပလုပာနဲx{1037}တူပါတယ္ ဒါလည္းေနာကိုင္းသမီး ထိန္းသား လိုx{1037}ရပါတယ္။ ေမေမအေလးအနကားေပာခငာကအခုကုမx{1039}x{1018}ဏီ ေအာငငာတာေမာငင့္ေၾကာင့ဲ သူx{1037}လကူx{1037}ေခလုပ္ေနတာ ဘဲ အပငန္းလည္းခံတယ္ x{101B}ိုးလည္းx{101B}ိုးပါတယ္ ဟယ္” “ေမေမရယ္ သူကသမီးအေဖအx{101B}ယစ္ေနၿပီ” “ဟဲ့ အဲဒါမား ေယာကားေမာငx{1039}x{100A}x{1039}x{1008}င္း မိန္းမ ပုခကင္း တဲ့ ေယာကားကပx{1039}x{100A}x{1039}x{1008}င္းခံတဲ့အx{101B}ယ္ေရာက္ေနဦး မိန္းမကပုခကဲေမး ကင္းစအx{101B}ယ္ေလာကသကာရင္ေတာငိမ္ေထာငဳx{1014}x{103D}ိုငါတယ္ ကယ္”။ဟုတ္ ဟုတ္ ဟို ဟို သမီးစဥ္းစားပါရေစဦး ေမေမ” ေမေမသညိသိသာသာမကိမက္x{1014}x{103D}ာပက္ေနရာေသာညိဳမီ၏ငိုမဲ့မဲ့ မက္x{1014}x{103D}ာေလးကိုၾကည့က္ “ေအးပါ သမီးရယ္ စဥ္းစားပါ သမီးေဖေဖကလည္းေပာပါတယ္ သမီးသေဘာမတူဘဲဇတလုပါနဲx{1037}တဲ့ စဥ္းစားပါသမီးရယ္ ဒါေပမဲ့ ဖစင့ာကိုလည္းထည့ဥ္းစားေပးပါ သမီးလည္းလူx{1039}x{101C}ကီး ဖစ္ေနၿပီဘဲ ေမေမတိုx{1037}ဇတလုပါဘူး” “ကဲ သား နားေတာ့သမီး” ညိဳမီသညိပန္းထဲေရာက္ေတာ့ ဦးေလးအရင္းသဖယ္ေနထိုငာခဲ့ ေသာဦးေလးမင့ိုပနင္ေယာငဥ္းစားမိေလသည္။ ဦးေလးမင့ားအသားညိဳညိဳေထာင္ေထာင္ေမာင္ေမာင္းx{101B}ုပခပ္ၾကမ္း ၾကမ္းx{1039}x{101C}ကီးဖစ္ေလသည္။ၿပီးေတာ့နဖူးကလည္းေပာငိုက္ေသး။ ဗိုကလည္းဘီယာေသာကာမားေတာ့နည္းနည္းပူေနၿပီ။ဒါေတာင္ အရပမင့္ေနလိုx{1037}နည္းနည္းေတာ္ေသးတယ္။ဟင္း ညိဳမီခမာထိုညကေတာ္ေတာ္x{1014}x{103D}င့ိပေပာါ။

သူမစဥ္းစားထားေသာသူမ၏ခငန္းေလာင္းသညီလိုပုံမဟုတါ။ဒီေလာက္x{1039}x{101C}ကီးလည္းအ သကကာပါ။သူမစဥ္းစားထားတာက သူမခငန္းေလာင္းသညရပ္ မင့င့္ အသားဖဴဖဴ အေခာx{1039}x{101C}ကီးမဟုတ္ေတာင္ ဒီလိုx{101B}ုပ္ၾကမ္းx{101B}ုပိုး x{1039}x{101C}ကီးေတာ့မဟုတ္။စိတူးယဥ္ၾကည့ိုx{1037}ပငရ။ ညိဳမီစိတူးထဲတင္ ဦးေလးမင့ိုx{1039}x{101C}ကိဳးစားခစ္ၾကည့ညရပါ။ ၿပီးေတာ့ညိဳမီသညခုေခတ္၏သမီးပိဳကေလးဖစည္။ေယာကား x{1014}x{103D}စ္ေယာက္x{1014}x{103D}င့ည္းအေပၚယံထိေတx{1037}ဘူးသည္။ဗိဒိယို မားလိင္ ဇတမ္းမားဖတ္၍နားလည္းသည္။ အသက္ ၂၇ ၂၈ ေရာက္ လာၿပီဖစ္ေသာမိန္းမပိဳတေယာကေနဖင့ကိုယညာသာေဖ ခင္းမိဳးမကင္းပါ။အနည္းဆုံးတပါတx{1039}x{101C}ကိမ္ေတာ့ပတပ္x{1014}x{103D}x{103C}ိးဆအာသာ ေဖသည္။သိုx{1037}ေသာိတူးထဲတငူမကိုတကိုးေပးေသာေယာက္ ကားသည္ဦးေလးမင့ိုပုံမိဳးမဟုတ္။ဟင္း ဒုကx{1039}x{1001}ပါဘဲ။ ေနာကေနx{1037}ကုမx{1039}x{1018}ဏီx{101B}ုံးခန္းေရာက္ေတာ့ဦးေလးမင့ိုရငိုငမာဝန္ ေလးေနေသည္။ေနx{1037}လယက္ေမေမထည့္ေပးလိုက္ေသာထမင္းခိဳင့္ ကိုဦေလးမင့တကင္ေပးရင္းခါတိုင္းလိုတခါတည္းမစားဖစ္ေတာ့။ ရငံေနသညုအေၾကာင္းပကာဦးေလးမင့္၏ MD x{101B}ုံးခန္းအပငကကါကိုယ့ားပဲကိုယိုင္ေနမိသည္။ဦးေလးမင့ားၿပီးေလာက္ေတာ့မပန္းကနာသားသိမ္းသည္။ဦးေလးမင့ိုအသာခိုးအကဲ ခပိုက္ေတာ့ခပညည္။ ဟင္း သူလည္းဒီကိစx{1039}x{1005}ကိုသိၿပီးသားဖစ္ေနမာပါ။မသိခင္ေယာင္ေဆာင္ ၿပီးx{101B}ုပည္x{1039}x{101C}ကီးနဲx{1037} ။ ဟနx{1037}္ မုန္းစရာ ၾကည့ငဲx{1037}ဦးေလးမင့္၏x{1014}x{103D}x{103C}တမ္း ေမx{103E}းမားx{1014}x{103D}င့ုတိတ္ေမx{103E}းငုတိုမားကိုသတိထားမိသားသည္။ ဟင္း ကိုယ့ေမx{103E}းေတာငိုယ္ေပာင္ေအာငရိပူး။x{101B}ုပိုးရတဲ့ၾကား ထဲ။ဟနx{1037}္ ေခါင္းလည္းေသခာဖီးမထားဘူး ဆံပငလည္းဘုတိုက္ နဲx{1037} ။ ထိုေနx{1037}ကညိဳမီသည္ဦးေလးမင့ိုအေသအခာလိုက္ၾကည့ကပစ္ ေတသာမင္ေနမိသည္။တကယ္ေတာ့ ဦးေလးမင့ညါတိုင္းလည္း ဒီပုံစံပါဘဲ။

ကေနx{1037}ကမညိဳမီကိုယိုငထိုငကဲခပ္ေနမိသညိဖစ္၏ ဟိုကေတာ့ခပညည္။ညိဳမီကိုပုံမနတိုင္းခိုင္းစရာရိလငိုင္း သည္။ေမးစရာရိလင္ေမးသည္။ ဒါကိုညိဳမီအတင္းစိတမေကနပ္။သူကဒါကိုသိၿပီးသားဆိုရငါ့ကို အေရးထားရမာေပါ့။နည္းနည္းေတာ့ဂx{101B}ုစိုကင့ါတယ္။ဟင္း ထိုေနx{1037}ကx{101B}ုံးဆင္း၍ကားေမာင္းပနာေတာ့မညိဳမီ ကိုယ့ာသာပန္၍ ဂx{101B}ုစိုကိသားသည္။ ဟာ ငါ တေနကုနီလူx{1039}x{101C}ကီးအေၾကာင္းဘဲစဥ္းစားမိေနပါလား။ငါဘာ ဖစ္ေနတာလဲ။စဥ္းစားမိေတာ့ရငညဒိတိဒိတိခုနာသည္။ ကိုယ့ာသာကိုယည္း ရကားသည္။စိတိလx{103C}ပားလန္းသဖင့္ ကားကိုလမ္းေဘးတင္ေခတx{1039}x{1011}ရပားရသည္။ ညကေတာ့ ထမင္းစားၿပီးသားအမိသားအဖသုံးေယာကီဗိ ၾကည့္ ရင္းေဖေဖက တီဗိ အသံx{1014}x{103D}ိမ့ာဟိုေနx{1037}ကေမေမေပာေသာကိစx{1039}x{1005}ကို ထပ္ေပာသည္။ “သမီးသေဘာမတူလငတလုပါဘူး”ဟုစကားပိတည္။ “သမီးသူx{1037}ကိုမခစူးေဖေဖ။ဒါေပမဲ့ ေဖေဖတိုx{1037}ေမေမတိုx{1037}ေပာတာနား လညါတယ္။သမီးမာလည္းဘယူမမရိေသးလိုx{1037}လကံရမာပါ။ သူx{1037}ကိုေတာ့မခစူး ဒါေပမဲ့သူကေတာ့သမီးကိုခစမယ္” ညိဳမီသည္ ေပာၿပီးတာx{1014}x{103D}င့္ မကx{103E}ာေလးခ၍နခမ္းကိုကိုကားလိုက္ ေလသည္။ေမေမက “ေအးပါ သမီးေလးရယ္ သမီးလည္းေနာက္ေတာ့သူx{1037}ကိုခစာမာပါ။ ေမာငင့အခုကိစx{1039}x{1005}ကိုမသိေသးဘူးသမီးရဲx{1037} သမီးသေဘာကိုေမးၿပီး မသူx{1037}ကိုေပာပမယိုx{1037}မသင္းကေပာလိုx{1037}ပါ။” “ဟင္ ေမေမတိုx{1037}ကလည္း သူကဘာမမေပာေသးဘဲနဲx{1037}သမီးကလကံ လိုကယိုေတာ့ သမီးေအာကာေပါ့ မိန္းကေလးဖစ္ၿပီး – “သမီး ရယ္ သမီးေအာကကပါဘူး။မသင္းကိုသမီးေလးကမိဘစကားနားေထာင္ၿပီးေခါင္းညိမ့တာပါလိုx{1037}ိုေပာပါ့မယ္။ၿပီးေတာ့ သမီးေလးသေဘာတူတယိုတာမေပာပါနဲx{1037}အုံးလိုx{1037}ပိတားလိုကါ့ မယ္။ဒီလိုစီစဥားတယိုx{1037}ေတာ့ ေပာခိုင္းလိုကယ္ ေနာ္” “ဟုတဲ့ ဒါေပမယ့္ ဦးေလးမင့ိုေတာ့ေပာပလိုက္။

သူကသမီးကို ခစငုံမငိုx{1037}လကပငါတယိုx{1037}အရငုံးခင့္ေတာင္းရမယ္ ဒါၿပီးမဆကီစဥါေမေမ သမီးအိပ္ေတာ့မယ္” ထိုေနx{1037}မတရကေကာင္ဦးေလးမင့ိသိသာသာပုံစံေပာင္းသား သည္။ညိဳမီကိုခိုးခိုးၾကည့ည္။ၿပီးေတာ့ ညိဳမီx{1014}x{103D}င့ကားေပာတိုင္းေပာ တိုင္းလည္းခဏခဏမားသည္။ၿပီးေတာ့သပပပပတားလားသည္။မုတိတငယားကိုေပာငင္ေအာငိပ္၍ေခါင္းကိုလည္း ေကာ့ေနေအာငီးလာသည္။ဦးေလးမင့နားကပိုကငင္းပံx{1037} ေသာေရေမx{103E}းနံပငလာသည္။ အဟိ ဘာေပာေပာညိဳမီအနည္းငယ္ေကနပားသည္။ဒီလိုကေတာ့ လည္းဦးေလးမင့x{101B}ုပဆိုးx{1039}x{101C}ကီးမဟုတါဘူး။ညိဳမီကိုဂx{101B}ုစိုကေရး ေပးခင္းခံရသဖင့္ သေဘာကလာသည္။သိုx{1037}ေသာပငန္းတငိဳမီ သူx{1037}ကိုယခငထကို၍ခပညညကံသည္။မက္x{1014}x{103D}ာေကာကို အစမ္းကုနင္းထားသည္။ ဦးေလးမင့မာပာရိပာယာမက္x{1014}x{103D}ာခိဳေသး ေနတာမငေတာ့စိတဲကx{1039}x{101C}ကိတ္၍ေကနပ္ေနမိသည္။ဦးေလးမင့ကပင့္ေတာင္းေသာေနx{1037}ကိုေတာ့ညိဳမီမတတရဖစ္ ေနသည္။ ထိုေနx{1037}ကသူx{1037}x{101B}ုံးခန္းအတင္းညိဳမီ့ကိုေခၚေတာ့နည္းနည္းရိပိေနသည္။ ဦးေလးမင့ညနေဆာငတ္။သူx{1037}မက္x{1014}x{103D}ာကတခုခုကိုထိတနx{1037}္ ေနသလိုဖစ္ေနသည္။မကိပကက္x{1014}x{103D}ာပက္။ ညိဳမီထိုငိုက္ေတာ့သူx{1037}စားပဲကထလာၿပီးညိဳမီအနားလာရပည္။ ၿပီးေနာ့ထစစ္ေငါ့ေငါ့ဖင့္ “ညိဳမီ ဟိုဟာ ဦးေလ ညိဳမီကိုခစါတယ္ ခစယ္ အဲ အဲဒါ ဦးကိုလကပင့္ေပးပါေနာ္” ထိုx{1037}ေနာကိဳမီေဘးၾကမ္းေပၚတငူေထာကိုက္ၿပီးသူx{1037}လကဲကဘူး ကေလးကိုကမ္းေပးသည္။ညိဳမီသိပါသည္ လကပစာေပါ့ လငပကပ္ေပါ့။ေအာငင္ေသာကုမx{1039}x{1018}ဏီတခု၏ MD ဖစဖင့္ လကပလဲတနိုးx{1039}x{101C}ကီးမာပါ။ “ဒီမာ ဦးေလးမင့္ ညိဳမီ့ကိုတကယစာလား” “ေအး ေအးပါတကယစာပါ” “တသကုံးဒီလိုခစားမာလား” “ေအး ေအးပါ တသကုံးခစားပါ့မယ္” “ဘယ္ေလာက္ၾကာၾကာခစ္ေပးရမယ္”။
အင္း အင္းပါကေလးရယ္” “ညိဳမီ ဦးေလးကိုရင္းရင္းေပာထားမယ္။ညိဳမီဦးေလးကိုမခစူး။”

ဦးေလးမင့ကန္းမားသညိဳx{1037}ခနဲဖစားသည္။မက္x{1014}x{103D}ာေလးကလည္းငယသားသည္။ “ဒါေပမယ့္ေဖေဖနဲx{1037}ေမေမစိတမ္းသာေအာငိဳမီဦးေလးမင့ိုလက္ ထပါ့မယ္။ၿပီးေ့တာ့ကုမx{1039}x{1018}ဏီေရရညညနx{1037}္ေရးအတက္ေပါ့ ညိဳမီ ဦးေလးမင့ိုမခစဲလကပတဲ့အတက္ဦးေလးမင့ညိဳမီ သေဘာကအတိုင္းေနေပးရမယ္ အိမ္ေထာင္ေရးနဲx{1037}ပတကိုx{1037}ညိဳမီ သေဘာမတူဘဲဘာမလုပင့ရိဘူး။ဟုတ္ၿပီလား။ ညိဳမီဘကလည္းဦးေလးမင့ိုသကုံးတိုငေဖာကနဲေပါင္း သင္းသားပါ့မယိုx{1037}ကတိေပးပါတယ္” “ေအးပါ ကေလးရယ္ တသကုံးကေလးသေဘာအတိုင္းဖစ္ေစရပါ့ မယယ္” ဦးေလးမင့က္x{1014}x{103D}ာမာအီလယယင့ို၍ရယ္၍မရေသာမက္x{1014}x{103D}ာပုံ ဖစ္ေနေလသည္။ညိဳမီအတင္းစိတတင္းမသနားမိသလိုလိုဖစာ ေသာည္းပနင္း၍။ဒီမယ္ ဦးေလးမင့္ လကပူးကိုေဖာက္ၿပီးညိဳမီဘာသာဝတမာ မဟုတူး ဦးေလးမင့ညိဳမီ့လကာစပ္ေပးရမာ” “ေအာ္ ေအးပါ ကေလးရယ္” ဦးေလးမင့ညုနီေသာလကင့ကပူးကိုဖင့္၍အဖိုးတန္ စိနကပေလးကို ညိဳမီလကူx{1039}x{101E}ကယငပ္ေပးလိုက္ေလသည္။ လကပတ္ၿပီးေသာည္းညိဳမီ့လကမိုးေလးကိုအုပ္၍ကိုငား ေလသည္။ “အို လx{103E}တါ” ညိဳမီသည္ေပာ့ကသားေသာစိတိုတင္း၍ ဟင္း မိန္းမရဘူးၿပီးသား လူအိုx{1039}x{101C}ကီးကမားအခုမဘာ အ,ခင္ေယာင္ေဆာင္ေနတာလဲဟုတမင္ေတးပစိုကည္။ ထိုအဖစပကားေနာကိုင္း x{1014}x{103D}စအၾကာ၌ – ညိဳမီတိုx{1037}လကပဲကိုအx{1039}x{101C}ကီးအကယလုပဲသင့င့ာသာပဳလုပ္ လိုက္ၾကေလသည္။ဦးမင့ညိဳမီတိုx{1037}အိမိုx{1037}လိုက္ေနရေလသည္။အိမ္ ေအာကပိအစကတည္းကကယန္းေသာညိဳမီ၏အပိဳခန္း က္ုလငယားအိပန္းအဖစငင္ေပာင္းလဲလိုကည္။ေဖေဖx{1014}x{103D}င့္ ေမေမတိုx{1037}ကအေပၚထပင္ေနသဖင့တပါသည္။

ထိုေနx{1037} မဂx{1039}x{1004}လာဦးညတင္ေတာ့မဂx{1039}x{1004}လာပဲညေနတငုမx{1039}x{1018}ဏီဝနမ္းအားလုံးx{1014}x{103D}င့င္းx{1014}x{103D}ီေသာမိတ္ေဆမား x{1014}x{103D}င့္ေဆမိဳးမားကို ေဟာယခုတင္ ဒငာ ေကၽးသည္။ရစ္ ေယာကဝိုင္းလငလက္ေလဘယလုံးစီခေပးထားသည္။မိန္း ကေလးမားအတကိုင္x{1014}x{103D}င့ခိဳရညားေပးသည္။တေနကုန္ၾကပ္ ၾကပုတုတနာသတိုx{1037}သမီးဝတုံဝတားခဲ့ရသဖင့္ ယခု ညပဲ မာေတာ့အေပၚေအာကဆကည္းဂါဝန္ေလးဝတာခဲ့သည္။ အခိနရသည့ထဲဆံထုံးကိုေဖခေနရတာၾကာသဖင့္ ေရခိဳးခိနရခဲ့။ အတင္းခံမားကိုေတာ့လဲလယတငာခဲ့သည္။ ညစာစားပဲတငီခင္းဆိုသူဆို ကသူကဖင့ေတာနကားသည္။ ဦးေလးမင့ညိဳမီမက္ေစာင္းထိုးေနသည့္ၾကားကအရကေတာ္ ေသာကိုကညငည္။တကယညိဳမီကိုပဲမားမတပါးအရငို ေနx{1037}တိုင္းမေသာကိုx{1037}ကတိေပးၿပီးသား။ကေနx{1037}ပဲမာေနာကကားမ ေသာကေတာ့မညစဖင့တိုးခေသာက္ေနသညား။ညစာစားပဲအၿပီးအိမန္ေတာ့ဦးေလးမင့္x{1014}x{103D}င့ိဳမီကကားတစီး။ဦးေလး မင့ေတာ္ေတာ္ေသာကားေပမယ့ပညည္။အိေx{1014}x{103D}x{1039}x{1015}ရရ။မူး သည့ရိပေယာငေတx{1037}ရ။အရကိဳးx{1039}x{101C}ကီးေနမာပါဟုညိဳမီစိတဲမ ခပဥဥ္ေတးပစိုကည္။အိမ္ေရာက္ေတာ့ညိဳမီအခန္းထဲတန္းဝင္ သားသည္။ပငန္းလၿပီ။ေရမိုးခိဳးၿပီးအိပ္ေတာ့မည္။အပိဳx{1039}x{101C}ကီး၏မဂx{1039}x{1004}လာဦး ညဖစ္ေသာည္းဒီညေတာ့နားခငည္။ဦးေလးမင့ေတာ့ဧည့န္းထဲတင္ေဖေဖx{1014}x{103D}င့္ အလုပိစx{1039}x{1005}ထိုငကားေပာေနသည္။နကနနကိဳမီတိုx{1037}ပင္ဦးလငိုx{1037}ဟနီးမန္းသားမည္။အခိန္ေတာ့ၾကာၾကာမရ။ x{1014}x{103D}စေလာကိပ္ၿပီးပနာၾကမာဖစည္။ ကုမx{1039}x{1018}ဏီအလုပ္ေတကရိ ေသးသည္။ ဦးေလးမင့ိပန္းတံခါးဖင့ငာေတာ့ညိဳမီပင္ေမးခနဲဖစားၿပီ။

တသကုံးအသကယ္x{1014}x{103D}စတည္းကစ၍တေယာကည္းအိပ္ လာခဲ့ေသာအပိဳx{1039}x{101C}ကီးသညေနx{1037}ညေတာ့တစိမ္းေယာကားx{1039}x{101C}ကီး တေယာက္x{1014}x{103D}င့ကုတငည္းအိပေတာ့မည္။ညိဳမီရငညဒိနိန္း မခုန္ေသာလည္းၿငိမ့္ၿငိမ့္ေလးတုနါေနသည္။သိုx{1037}ေသာ္ေၾကာက္ေတာ့ မေၾကာက္။တသကုံးဦးေလးအရင္းလိုဆကံခဲ့ရေသာေၾကာင့္ ဖစ္ေပမည္။ဦးေလးမင့အဝတစားမားခၽတ္၍သဘက္x{1039}x{101C}ကီးတထည္ ကိုခါးပတက္ေရခိဳးခန္းထဲဝငညုပ္ေတာ့ “ဟာ ဦးေလးမင့္ ဒီအခိန္x{1039}x{101C}ကီးေရခိဳးမလိုx{1037}လား။ ကိုယ့သကx{101B}ယို ၾကည့္ဦး ၿပီးေတာ့အရက္ေတကေသာကားေသးတာ” “ေအး ေအး ဒါဆိုေရမခိဳးေတာ့ပါဘူး။ ေရပတိုက္ မက္x{1014}x{103D}ာသစိုက္ ဦးမယ္” ဦးေလးမင့္ေရခိဳးခန္းအတင္းဝငားေတာ့ ညိဳမီ ဦးေလးမင့ိပည့္ ဘကိုေကာေပးၿပီးလဲေနလိုကည္။အဲယားကန္းဖင့ားသဖင့္ ေစာင္ေလးကိူခါးအထကိဆဲၿခဳံထားလိုကည္။ညိဳမီသညါတိုင္း လိုပငဝတင္းကီ ေဘာင္းဘီေပာ့ေပာ့ေအာကားတငတင္းခံ မပါ။ခဏအၾကာဦးေလးမင့္ေရခိဳးခန္းထဲမထကာၿပီး ညဝတားဝတ္ ရင္း “ညိဳမီ သမီး အိပ္ၿပီလား ဒိုx{1037}စကားနည္းနည္းေပာခငိုx{1037}”။အင္းပါ မနန္ေပာ ညိဳမီအိပင္ေနၿပီ” “ဟိုဟာပါ ဒိုx{1037}အခုလကပ္ၿပီးသားၾကၿပီေလ အဲဒါ” “လကပ္ၿပီးလည္းဒီညေတာ့မရဘူး ညိဳမီအရမ္းပငန္းေနၿပီ” “ဟာ အဲဒါမဟုတါဘူး ဟို လကပ္ၿပီးသားၿပီဆိုေတာ့ ဒိုx{1037}ကိုဦး ေလးလိုx{1037}မေခၚပါနဲx{1037}ေတာ့ ဟို အကိုx{1039}x{101C}ကီး လိုx{1037}ေခၚပါ့လား” “ဟနx{1037}္ အကိုx{1039}x{101C}ကီးအx{101B}ယမဟုတာ ေခၚx{1014}x{103D}ိုငါဘူး။ “ဟာ” ထိုx{1037}ေနာက္ဦးေလးမင့သံတိတားသဖင့ကံအသာလန္ၾကည့္ လိုက္ေတာ့ကုတင္ေစာင္းတငူငူx{1039}x{101C}ကီးထိုင္ေနသညိုေတx{1037}ရသဖင့္ သနားသားကာ “ဒါေပမဲ့ ဦးေလးမင့ိုx{1037}မေခၚေတာ့ပါဘူး။ဦး လိုx{1037}ေခၚမယ္။ၿပီးေတာ့ ညိဳမီကိုလည္းညိဳမီလိုx{1037}ဘဲေခၚပါ သမီးလိုx{1037}မေခၚပါနဲx{1037} သမီးသမီး လိုx{1037}ေခၚၿပီး ေနာကေတာ့ ဟန္း” “ေနာကေတာ့ ဘာဖစဲ ဟငိဳမီ” “မသိဘူး ဟင့္ ညိဳမီအိပ္ေတာ့မယ္” ညိဳမီတဘကိုx{1037}ေစာင္းေနရာမေနာက္ေကာဘက ဦးကုတင္ေပၚတကာသညိုသိလိုကည္။

ေနာက္ဦးကိုယ္x{1039}x{101C}ကီးကသူx{1037}အေပၚကိုင္းမိုးထား ၿပီးမက္x{1014}x{103D}ာခင္းကပါသူမပါးကေလးကိုခပဖနမ္းလိုကညိုခံစား သိရိလိုကည္။ ညိဳမီရငဒိန္းဒိန္းခုနားေလၿပီ။ဦးထံမအရကဲx{1037}x{1014}x{103D}င့္ ေရာx{1039}x{101D}ပမ္းေသာ ဘာရယုမသိx{1014}x{103D}ိုင္ေသာေယာကားကိုယံx{1037}ကိုရလိုက္ သည္။ဦးကဘာမမလုပေသးမီပငါးကေလးနမ္းတာx{1014}x{103D}င့္ ညိဳမီတကိုယုံးေပာ့ကသားေလၿပီ။ညိဳမီစိတဲတငစုံတခုကိုေတာင့လာ သည္။တဘကိုx{1037}ေစာင္းလည့္ေနရာမပကကနိုကငိတို တအားထိနဳပားရသည္။ဦးနမ္းတာကလည္းၾကာလိုကာ။ဦးက ညိဳမီ့ပါးပင္x{1014}x{103D}ုx{1014}x{103D}ုေလးကိုသူx{1037}x{1014}x{103D}ာေခါင္းx{1039}x{101C}ကီးကပကၾကာx{1039}x{101C}ကီးရx{103C}ိကမ္းေန သည္။ညိဳမီတကိုယုံးကေသးမားအပင္းအထနီးဆင္းေနသလိုခံစား ေနမိသည္။သူမပါးကိုရx{103C}ိကမ္းေနေသာဦးx{1014}x{103D}ာေခါင္းx{1039}x{101C}ကီးခါသားမာကို အပင္းအထနိုးရိမ္ေနမိသည္။ၿပီးေတာ့ညိဳမီ့ဟာကေလးကစိုတိုတိုဖစ္ လာသည္။ဦးကသူx{1037}x{1014}x{103D}ာေခါင္းကိုခါလိုကင္းညိဳx{1037}မီပခုံးေလးကိုအသာ ကိုငိုကည္။ဦးကပခုံးကိုကိုငိုကည္x{1014}x{103D}င့ိဳမီတကိုယုံးဓာတ္ လိုကလိုဖစားသည္။တုနင္ေနေသာညိဳမီ့ကိုယေလးသည္ ဦးကဆဲလနိုကင္းမရိပါဘဲပကကနိုကည္။ ” ဟင့္ ဦးေနာ္” သူx{1037}ဘာသာပကကနင္း ရကx{1014}x{103D}ိုးဖစားေသာညိဳမီသညူမမက္ x{1014}x{103D}ာေလးကိုဦးရငငဲတိုးဝကားလိုကည္။ ဟင္း ဦးကလူလည္x{1039}x{101C}ကီးဘဲ ညိဳမီ့မက္x{1014}x{103D}ာေလးကိုေမးေစ့မကိုင္၍ဆဲေမာ့လိုကည္။ရက္ေနေသာညိဳ မီသညကုံးကိုအတင္းမိတိထားၿပီး ဦးကနခမ္းကိုနမ္းေသာမညင္ ေသာေၾကာင့ပဟေလးလုပ္ေပးထားလိုကည္။သိုx{1037}ေသာူမထင္ သလိုဦးကနခမ္းကိုမနမ္း။အပိဳx{1039}x{101C}ကီးမမညိဳမီ၏လညိုငေလးကိုတိုက္ စစငာသည္။ပူေx{1014}x{103D}းစတိုေနေသာဦးနခမ္းအစုံကညိဳမီ့လညိုင္ ေလးကိုဖိကပုပူလိုကည္။ “အို ဦးရယ္” အပိဳx{1039}x{101C}ကီးခမာေတာ့ တဆင့္ၿပီးတဆင့တါေနရၿပီ။ဦးစုပူေနေသာ လညိုင္ေလးကိုစင္းေပးထားၿပီးေခါင္းေလးေမာ့ကာပကကေလး ပနစားသည္။

ၿပီးေတာ့ဦးေခါင္းကိုေပx{1037}ဖက္၍ဦးဆံပငေယာင္း ေယာင္းေတကိုသပ္ေပးေနမိသည္။ဦးကသိပညာဘဲ။ဦးလက္ တဖကညခုခံမပါေသာညိဳမီညဝတင္းကီေလးေအာကရx{103C}ိသင္း ၍ညိဳမီ၏ခပပ္ေသာဗိုကားေလးကိုအသာအယာပတ္ေပးေနသည္။ ညိဳမီ့တကိုယုံးတနx{1037}ိနားသည္။ခါကေလးပင္ေကာ့လာသည္။ ” အင့္ အဟစ္ အဟစ္” ညိဳမီေအာကပိပိေလးကေတာ့အခစညားx{101B}x{103E}ဲေနေလၿပီ။ဦးကိုငံ့လင့္ ေနေပၿပီ။ ဦးဟာေလ။အရငုံးအေပၚပိုင္းကိုမကိုငဲေမာ့x{1039}x{101C}ကိဳးတပိဳမီ့ညဝတ္ ေဘာင္းဘီေလးထဲလကည့္၍ညိဳမီ့ဟာေလးကိုတန္းပတပိုက္ သည္။စိုေနေသာညိဳမီ့ေစာက္ေမx{103E}းေလးမားကိုအသာအယာပတပ္ ေဆာ့ကစားေပးေနသည္။ညိဳမီ့မာရကိတင့္ဦးလကိုအတင္းဆဲ ဖယိသည္။ညိဳမီဟာေလးကိုဦးလာကိုငာကိုရကညဟုတ္။ ညိဳမီ့ပိပိေလးအခစညားဖင့ိုx{101B}x{103E}ဲေနသညိုဦးသိသားသဖင့ကိခင္းဖစည္။သိုx{1037}ေသာိဳမီမာအားအငားယုတ္ေလာ့ေနေပၿပီ။ ေပာ့ေခသားကာဦးအလိုကအလိုကင့္ေနေပးလိုစိတားသာရိေတာ့ သည္။ဦးကညိဳမီ့ေစာကုတုံေလးကိုလကါးဖင့ုပိုးပတပင္းတခကခကစိငုတေလးကိုတိုx{1037}ထိကစားေနသည္။ ညိဳမီအေနဖင့ည္းစားx{1014}x{103D}စ္ေယာကားခဲ့ဘူးသဖင့နဴးကဴးမဖစ္ ခဲ့သည့္ုငေပၚယံအပရိကထိေတx{1037}မx{103C}မားကိုx{1039}x{101C}ကဳံခဲ့ဘူးၿပီဖစည္။ ဆနx{1037}ငကိငိုဓာတင့ိေဆx{1037}ရသည့ိုငိုစဥစိတတ္ လပx{103C}မရိ။အလနကၽံဖစားမညိုသတိထားထိန္းခဳပ္ေနရသဖင့္ ၾကည္x{1014}x{103D}ူးသင့ေလာက္ၾကည္x{1014}x{103D}ူးမx{103C}မရိ။ၿပီးေတာ့ထိုx{1014}x{103D}x{103C}ိးဆမx{103C}မားသညဆုံး စနိခင့ဳရနဖစ္x{1014}x{103D}ိုင္ေၾကာင္းအသိေၾကာင့ကိုယုံးေတာင့င္း ေနခဲ့ရသည္။အခုေတာ့ညိဳမီx{1014}x{103D}င့္ဦးသညရားဝငငယားဖစား ၿပီ။ဦးစိတိုင္းကေခာ့မx{103B}ဴၿပီးလိုx{1037}ညိဳမီေရာဦးေရာအဆငင့စားၿပီ ဆိုရင္x{1014}x{103D}စ္ေယာကတူတူအဆုံးစနိတကမ္းၾကမယ္ေနာ္။ညိဳမီသည္ေအာကသာယာမx{103C}မားကိုခံစားရင္းေရာကတာရာေတး ေတာေနရာမသတိထားမိေတာ့ ညိဳမီ့ေအာကိုင္းကညဝတ္ေဘာင္းဘီ ေလးကိုဦးကခၽတ္ၿပီးေလၿပီ။ညိဳမီမာအမတမဲ့ဖင့္ဦးေဘာင္းဘီခၽတာကိုကူညီေပးခဲ့မိေလၿပီ။

အခုေတာ့ညိဳမီ့မာဖငုံးလုံးေလးဖစား ေလၿပီ။အဟင့္။တခါအေပၚပိုင္းကလည္းညဝတင္းကီအပကိုအေပၚ သိုx{1037}လိပငားသဖင့္ တင္းရင္းမာတင္းေသာညိဳမီ့x{1014}x{103D}ိုx{1037}ကေလးမား လည္းဟာလာဟင္းလငစ္ေနေပၿပီ။ ပန္းx{1014}x{103D}ုေရာင္x{1014}x{103D}ိုx{1037}သီးေခါင္းကေလးမား သညည္းခစိတင့င္းမာေတာငေနေလၿပီ။ ပိုဆိုးတာကဦးကိုယုံးx{1039}x{101C}ကီးကညိဳမီ့ေပါင္x{1014}x{103D}စုံးၾကားေရာက္ေနၿပီး ညိဳမီအေပၚဖိကပားမိေလၿပီ။ဟင့င္း။မေလးပါဘူး။ဦးကိုယုံး x{1039}x{101C}ကီးသညိဳမီ၏ခစိတ္ေၾကာင့ေလးပါ။ေပါ့ေပါ့ေလးပါ။ညိဳမီသည္ ပင္းထန္ေသာလိငိတ္ ဖင့္ဦးေကာx{1039}x{101C}ကီးကိုသိုင္းဖကားရင္း ေပါင္x{1014}x{103D}စကိုအေပၚေမx{103B}ာက္၍ကားေပးလိုကည္။ဦးဟာx{1039}x{101C}ကီး ကေထာငလကိဳမီ့ဆီးစပ္x{1014}x{103D}င့္ေစာကတခမ္းသားမားကိုဟိုထိုး သညိုး ထိုးမိေနသည္။ အင့္ ဟင့္ ဟင့္။ ညိဳမီသညူမ၏ကိုယုံးေလးကိုဦးပဳပင္ေပးသည့တိုင္းအလိုကင့့္လx{103C}ပားရင္းသူမx{1014}x{103D}ိုx{1037}x{1039}x{101C}ကီးကိုစုပူေနေသာဦးေခါင္းကိုပတပ္ေပးေနမိပနည္။ဦးသညူx{1037}ခါးကိုအသာေလးမၿပီးတဆတတ္ေတာင ေနေသာသူ၏လီးx{1039}x{101C}ကီးကို ညိဳမီေစာကတဝေလးသိုx{1037}ေတ့လိုကည္။ ဟင္း သူကကၽမ္းလိုကာ။လကဲx{1037}မကိုငဲလာေတ့မိေအာငိနတ္ တယ္။အမနာညိဳမီမာတိုးဝငာေသာလီးx{1039}x{101C}ကီးအဆင္ေပသားေအာင္ ဖငေလးယမ္း၍လx{103C}ပားေပးေသာေၾကာင့ည္းဖစည္။ေတ့မိသား သည္x{1014}x{103D}င့ရညားx{101B}x{103E}ဲေနသဖင့္ေစာက္ေခါင္းအတင္းဒစ္x{1039}x{101C}ကီးစပနဲဝင္ သားသည္။ “x{1039}x{101D}ပတ္ စပ္ အိ အဟင့္ ဟင့္ ဦးေနာ္” ညိဳမီ့မာတခါမမx{1039}x{101C}ကဳံဘူးေသးေသာေယာကားတေယာက္၏လီးပူပူ ေx{1014}x{103D}းေx{1014}x{103D}းx{1039}x{101C}ကီးသူမေစာက္ေခါင္းထဲဝငားသည္x{1014}x{103D}င့x{103C}ိကနဲဖစာေလ ထဲသိုx{1037}လင့ါသားသလိုခံစားရေလသည္။

ထိုx{1037}ပင္ ညိဳမီ့ဘာသာပငသိ လိုကဲဖင္x{1039}x{101C}ကီးကိုေကာ့ေပးလိုကိသဖင့ီးx{1039}x{101C}ကီးကေစာက္ေခါင္းအတင္းတဝကကဝငားေလသည္။ “x{1039}x{101D}ပတ္ ပလပ္ စပ္ အိုး နာတယ္ဦးရဲx{1037} အဟင့င့္” တကယ္ေတာ့ရိတယိုx{101B}ုံမသာကန္ေတာ့ေသာညိဳမီ့အပိဳေမးအေပါက္ ကိုလီးထိပ္ေတ့မိခင္းမသာဖစ္ေလသည္။ေစာကတဲကစစနဲဖစ္ သားေသာည္းညိဳမီမနာပါ။ ဦးကိုခၽဲခင္ေသာစိတင့ာညီးတား လိုကင္းဖစ္ေလသည္။ဦးသညိဳမီံနခမ္းေလးမားကိုေပာင္း၍စုပ္ ယူရင္းညိဳမီx{1014}x{103D}ိုx{1037}x{1039}x{101C}ကီးx{1014}x{103D}စုံးကိုဆုပိုငာလီးကိုတဆုံးလိုးသင္း လိုက္ေလေတာ့သည္။ ” x{1039}x{101D}ပတ္ ဖတ္ စပ္ ဒုတ္” ဦးလီးထိပညိဳမီ့သားအိမ္ေခါင္းကိုေဆာင့ိေသာည္းထိန္းလိုးေပး ထားသဖင့ိဳမီ့မာသိပေအာင့ိုကါ။ေအာင့ကကဲမကယ္ အရသာ ကိုသာဖစ္ေပၚေစေလသည္။ ” x{1039}x{101D}ပတ္ ဖတ္ စပ္ စပ္ ဖတ္ ဖတ္ အီး အား ဦးရယ္” ထိုx{1037}ေနာက္ဦးသညိဳမီေစာကုတ္ေလးကိုစည္းခကနနင့ိုးေပး ေလေတာ့သည္။ညိဳမီကလည္းေအာကခါးေလးေကာ့ခါေကာ့ခါဖင္ ကေလးx{1039}x{101E}ကၿပီးလီးအဝငထက္x{1014}x{103D}င့ကိုကေပးအယူမတစာအလိုး ခံေလေတာ့သည္။ထိုx{1037}အပငူမေခေထာက္x{1014}x{103D}စကင့္ဦးခါးကိုအတင္း ဆဲခိတားေလသည္။ညိဳမီ့စိတဲမာသူမေစာကတဲမဦးလီးx{1039}x{101C}ကီး ဆဲခၽတားမညိုစိုးရိမ္ေသာေၾကာင့စ္ေလသညိဳမီ့စိတတင္း တင္ေလာေလာဆယစိုးရိမုံးမာသူမေစာက္ေခါင္းေလးထဲမဦးလီး x{1039}x{101C}ကီးပနကားမညိုပငစ္ေလသည္။ ဦးကခပင္းပင္းေဆာင့ိုးလိုက္ ခပ္ေခာ့ေခာ့ေလာ့လိုးလိုက္ တခီတခီတငီးကိုညိဳမီ့ေစာက္ေခါင္းအတင္းတဆုံးသင္းလကီးခုံ ခင္းဖိကပ့စိမားလိုကုပ္ေပးေနေလသည္။ညိဳမီမာအသည္းတ ယားယားရငဖိုဖိုဖင့္ေစာက္ေခါင္းx{1039}x{101E}ကကားမားဖင့စတုပူ ေပးမိေလသည္။

ညိဳမီသညာမအရိနားအမင့ုံးနီးပါးတကာၿပီး သူမ၏လိငကံေဖာ္ဦးကိုသူမကဲ့သိုx{1037}လိငရသာပည့ညဝခံစား ေစလိုေသာေစတနာမားပိုေနေလၿပီ။ထိုx{1037}ေၾကာင့ည္းသူမကိုလိုးေပး ေနသာဦးလီးေခာင္းx{1039}x{101C}ကီးကိုသူမေစာက္ေခါင္းအတင္းx{1039}x{101E}ကကားမားဖင့္ ဖငေလးရx{103C}ံx{1037}ကာရx{103C}ံx{1037}ကာဖစx{103B}စ္ေပးရင္းအတတ္x{1014}x{103D}ိုငုံးပဳစုေပးေလသည္။ညိဳမီသည္ဦးကေဆာင့ိုးလိုကိုင္းဦး၏တဲလဲကေနေသာ ေဂးစိx{1039}x{101C}ကီးx{1014}x{103D}စုံးကသူမဖငအိုဝေလးကိုတဖတတ္x{101B}ိုက္ေပးေနသဖင့္ ထူးကဲအီစိမ့္ေသာအရသာထူးကိုေစာကုတ္ေရာဖငါခံစားရရိေနေလ သည္။ ညိဳမီသညၽမ္းကငိုင္x{1014}x{103D}ိုင္ေသာဦး၏လိငကံမx{103C}ကိုသတိလစမန္း အပည့ဝခံစားရင္း-ဟင္း ဦးကသူx{1037}အရငိန္းမx{1039}x{101C}ကီးကိုလည္းဒီလို လိုး ေပးခဲ့တာဘဲ-ဟုအေတးဝငာမနာလိုသဝနိုစိတိကေလးဝငာမိ ပန္ေလသည္။ထိုx{1037}ေၾကာင့ူx{1037}အေပၚအုပိုး၍ေပာ့တခီပင္းတလည့္ ေဆာင့ိုးေပးေနေသာဦး၏ရငုံx{1039}x{101C}ကီးကိုေခါင္းကေလးေထာငက္ ခပာနာကိုကိလိုက္ေလသည္။ ” အား နာလိုကာ ညိဳမီ ဘာလိုx{1037}လာကိုကာလဲ ဟင္း” “ဟနx{1037}္ မုန္းလိုx{1037} ဦးကိုမုန္းလိုx{1037}” ညိဳမီကနခမ္းေလးစူ၍ခပာစာေပာလိုက္ေသာည္းေအာကိုင္းကမူ လိုးေဆာင့က္x{1014}x{103D}င့ညီဖင္x{1039}x{101C}ကီးကိုေကာ့ေပးလိုက္ေလသည္။ညိဳမီ့ရငဲတငင္းထန္ေသာလိငိတ္x{1014}x{103D}င့တူ သူမကိုအရသာေကာင္း မနည့စာလိုးေပးေနေသာဦးကိုၾကငာသနားစိတ္ ခစငတ္x{1014}x{103D}ိုးစိတ္ မားတစတစသကငာေလၿပီ။

သိုx{1037}ဖင့ိဳမီ့မာဦး၏အပဳအစုယုယမx{103C}ေအာကင္ x{1014}x{103D}စီဆကိုကည့္ ပည့ဝၿပီးသားၿပီးတခီၿပီးတိုင္းဦးအေပၚမတ္x{1014}x{103D}ိုးတယာခစိတား တိုးသထကိုးလာေလသည္။ ေနာကုံးဦးကသူ၏ပူေx{1014}x{103D}းေသာလီးရညားကိုညိဳမီ့ေစာကေခါင္းအတင္းပန္းထည့ိုက္ေသာအခါညိဳမီ့မာမကုံးမားပာေဝသားသည့္ တိုင္ေအာင္ေစာကတေလးပစိပစိဖင့္ အၿပီးx{1039}x{101C}ကီးၿပီးသားေလေတာ့ သည္။ ထိုx{1037}ေနာကူမကိုယူမပငx{101B}ုမစိုက္x{1014}x{103D}ိုငဲေခၽးမားစိုx{101B}x{103E}ဲေနေသာဦး ကိုယုံးကိုသဘကင့ုတ္ေပးရင္း အဆီပန္ေနေသာဦးမက္x{1014}x{103D}ာx{1039}x{101C}ကီး ကိုတရx{103C}ံx{1037}ရx{103C}ံx{1037}နမ္းမိေလေတာ့သည္။ ထိုx{1037}ေနာက္ ပင္ဦးလငိုx{1037}ဟန္းနီးမန္းသားရင္းညိဳမီတိုx{1037}လငယားx{1014}x{103D}စ္ ေယာကကင္းမားကေအာငားရပါးရလိငကံခဲ့ၾကသလို ညိဳမီ၏အခစားဦးအေပၚတငပည့ေမာကန္းၿဖိဳးထားေလၿပီ။ ေနာကိုင္းရကားတင္ေတာ့ညိဳမီ၏ေမေမ အမငပ္ေလာက္ေအာင္ ဦးအိမာဝငာၾကာလငငိတေဖာင့္x{1014}x{103D}ိုငဲအပငတံခါးသား ေခါကညထိ အပိဳx{1039}x{101C}ကီးမေx{101B}x{103E}ညိဳမီတေယာကဲကဲလx{103C}ပဲ့သညာ ကေလးသုံးေယာကသညထိဖစ္ေလေတာ့သတည္း…..ၿပီးပါၿပီ။