အမားတခကရယကောင့(စ/ဆုံး)
ခငခငလေးတစယောကသူနာပုသငတနး ဆငးပီးတောရာလေးတစရာမတာဝနကတယ။ အသကကငယငယရုပရညလေးကရိ တော့အဖူနင့အနီလေးတဲဝတထားရငကကသရေရိလုံးဝနးပီးတောင့တငးတဲ့တငသားလေးက အိခောပိုထကသာတယ။အနး တငပဲရိတယ ထငလားရငလဲရိတယ။မနမာဝတစုံလေးနင့ဆိုမငသူတိုငးခစကတယ။ဒါပေမယ့ခငခငလေးမာရားစားသနာမရိခဲ့ ဘူး။ကိုကတဲ့သူတေရိပေမယ့လညးခငခငလေးစိတမဝငစားရဲဘူး ဘာလို့လဲဆိုတော့ခငခငလေးမိဘကဆငးရဲတယ။မိဘက ပညာသငပေးနေတဲ့အရယမာ ရညးစားသနာမားထားခဲ့ရငမိဘကပောဆိုပီးပညာဆကသငခင့ရမာမဟုတလို့ပဲ။
“ကဲညီမ ညီမလေးကိုဒီရာကလူတေနင့မိတဆကပေးမယ” “ဟုတကဲ့ရင့ဆရာ” “ဒီနေ့ ခငမားတို့ရာကိုအသစရောကလာတဲ့ သားဖားဆရာမလေးပါ၊သူ့နာမညကခငခငလေးတဲ့၊ဝနထမးအသစတေခပေးတဲ့အတက အဆငမပေတာလေးတေရိရငဒီရာက ရပမိရပဖတေကကူညီစောင့ရောကပေးစေခငတယ” “ဟုတကဲ့ပါဆရာကီး၊ကနောတို့စောင့ရောကပေးပါမယ၊အခုတော့ဆေး ပေးခနးကဆောကနေဆဲကာလဆိုတော့ကာဆရာမလေးကို ကနောတို့ရာကသင့တောတဲ့အိမတစအိမမာနေရာမာစီစဉပေးပါ့ မယ” “ဒီကိစက ဥကဌကီးတို့ကိုအားကိုးရမာပဲ” “ရပါတယဆရာကီး၊ကနောတို့ရာရဲ့ကနးမာရေးနိမ့ကတဲ့အခေအနေတေ တိုးတကလာပေါငကေးရာဆေးပေးခနးနင့ဝနထမးခပေးတဲ့အတကဆရာကီးတို့ကိုအထူးကေးဇူးတငပါတယ” “ကဲဒီလိုဆိုက နောဥကဌကီးတို့နဲ့ကနော့ဝနထမးကိုစိတခထားခဲ့ပါမယ” မို့နယဆရာဝနကီးပနသားပီးနောကမာတော့ “ဆရာမလေး ဘာမ အားမငယနဲ့” “ဟုတကဲ့ရင့” “ဆရာမလေးကို ဒေါထားတို့အိမမာနေရာခပေးပါ့မယ။ဒေါထားတို့အိမကကယလဲကယတယ ရေတငးနင့လညးနီးတယ။” “ဟုတကဲ့ဦးသင့တောအောငစီစဉပေးပါ”
“ဒေါထားရေ ကနောခငမားကိုတာဝနပေးလိုကပီ” “အမလေးကိုရငရယ ကမကဒီလိုသမီးခောခောလေးအိမလာနေတာကိုပဲ အရမးဝမးသာလပါပီ” “လာသမီးလေး အဒေါတို့အိမကိုလာလိုကခဲ့” “မငးမငးအောငရေနင ငါ့သမီးလေးအထုတတေသယခဲ့ တော့” ခငခငလေး ကကိုကိုမငးမငးအောငကိုလမးကည့လိုကတယ။တောသားဆိုပေမယ့အသားကမမဲဘူး ရုပရညခပသန့သန့ လေးနင့ကနးမာသနစမးတဲ့သူမိုး၊လို့တေးနေတုနး “သမီးလေး လိုအပတာရိရငမငးမငးကိုခိုငး အဲဒါ အဒေါ့တူပဲ” “ဟုတကဲ့ အဒေါ” ရာစပလေးမာ ဒေါထားရဲ့အိမကိုလိုကခဲ့တယ အိမခံဝငးမာရေတငးလေးနင့အိမရေ့မာလမးဘေးမာလယကငးတေ သန့ရငးတဲ့လေကိုရူလို့ရတာပဲဆိုပီခငခငလေးသဘောကသားတယ “လာသမီးလေးသမီးလေးနေမယ့အခနးပမယ”
“ဟုတကဲ့အဒေါ” “မငးမငးရေ သမီးလေးနေမယ့အခနးရငးပေးစမးပါအုံးကယ” “ဟုတကဲ့ဒေါလေး” မငးမငးတစယောကဖင ပေါ့စာအခနးကိုရငးလငးပေးလိုကတယ။အဒေါ့အိမနင့မငးမငးတို့အိမကခံဝငးတဝငးထဲ။ဆရာမလေးကလဲ အရမးလတော့မငး မငးရငခုနနေပီ။ “ဆရာမလေးရေ ပီးပီဗ” “အာ ကိုမငးမငးကလညးဆရာမလို့မခေါပါနင့ရင ခငလေးလို့ပဲခေါပါ” “ဟုတကဲ့ခင လေး” ခငလေး အခနးကိုနေရာလေးခလိုကတယ။ အခနးနောကဘကမာပူတငးပေါကကလေးနင့မို့အလငးရောငလေးရတယ။ ပါလာတဲ့အလပငပစညးကိုနေရာလေးခ၊အိပရာလေးခငးပီးလဲခလိုကပီးနားလိုကတော့အိပပောသားတော့တယ။ “ခငလေး ခင လေး” “ဟင “ “အိပပောနေတာလား” “ဟုတကဲ့ကိုမငးမငး” “ခငလေးရေခိုးဖို့ကနောရေဖည့ထားတယ” “အားနာစရာကို မငးရယ”“အားမနာနင့ဗ၊ရေတငးနားမာရေအိုးရိတယ အဲဒီမာခိုးရမယ” ခငလေးရေတငးနားလမးကည့တော့ခောကလုံးဝငစဥ့ အိုးလေးနင့သစသားပားကီးတပားခငးထားတဲ့နေရာလေး၊ဟငးလငးပငကီးမာ ခငလေးရကသားတယ။အဆောငမာနေတုနးက ရေခိုးရငတကိုယလုံးခတပီးရေခိုးခဲ့တာ အခုတော့ဟငးလငးပငကီး “အငးလေ သူဓလေ့နင့သူပဲလေ”
“ခငလေး ရေခိုးရတာအဆငမပေလို့လား” “ဟုတတယကိုမငးမငး” “အငးလေ ခငလေးကအပိုလေးဆိုတော့ရကနေမာပဲ” :”အဲဒီလိုမိုးတော့မဟုတဘူးကိုမငးမငး၊ခိုးနေကနေရာမဟုတလို့ပါ၊ကမတို့အနေနင့ရကတာတေကိုခာခပီးအလုပလုပရတာမ လား” “အငးဟုတတယဗ။မမငဝံ့ဆေးဆရာတဲ့၊ ခငလေးတို့အနေနင့ကကတောတို့မမငဖူးတဲ့အရာတေလညးမငဖူးနေမာပဲ” “အငးအဲတာလညးဟုတတယ၊သိတဲ့အတိုငးလေ၊ခငလေးကသားဖားဆရာမဆိုတော့လညးမမငဝံ့တာမရိဘူးပေါ့” “ဟုတပါပီ။ သူမားဟာတေမငဖူးပီးကိုယ့အလည့ကရငကောကမနေနင့တော့” “ဟော့တော ကိုမငးမငး” “ဟားးစတာပါဗာ။ကနောရောင ပေးပါ့မယ”မငးမငးနင့တေ့ပီးခငလေးပောလာတယ။ရာမာတာဝနကရငပငးနေမာလို့ထငခဲ့ပေမယ့ အခုတော့မပငးရတော့ဘူး လေ ခငလေးရေခိုးပီးရငဘတပေါသဘကလမး ပီးအိမပေါတကခဲ့တယ။အခနးထဲဝငပီးသနပခါးရေကဲလေးလိမးကာ အဝတလဲပီးထကခဲ့တယ။
“သမီးရေ စားလို့ရပီကဲ့” “ဟုတကဲ့အဒေါ”“မငးမငးနငလဲတစခါတညးစားလိုကလေ” “ဟုတကဲ့ဒေါလေး” မငးမငး၊နင့ဒေါလေး တို့စားဝိုငးကိုခငလေးဝငစားလိုကတယ။ “စားကောငးရဲ့လား သမီး” “ကောငးတယ အဒေါ” “ထမငးစားပီးတော့လာသမီး လကဖကလေးစားပီးစကားလေးပောကတာပေါ့ကယ” “ဟုတကဲ့အဒေါ” “ရေနေးကမးဝိုငးလေးမာ ခငလေးတို့စကားပောနေ ကတယ။ရစနာရီခဲအခိနရောကတော့ “သမီးလေးစကားပောခငသေးရငပော၊အဒေါတော့အိပခငပီ” တောဓလေ့ကလူတေ အစောကီးအိပအစောကီးထရတော့ဒေါထားအိပရာဝငသားပီ။
“ခငလေးအိပရငအိပတော့လေ” “နေ့လညကအိပထားတော့ခငလေးမအိပခငသေးပါဘူး” “အငး ကိုမငးလဲမအိပခငသေးပါဘူး၊ ခငလေးမအိပခငသေးဘူးဆိုရငဆကစကားပောကမယ” “ဟုတကဲ့ ကိုမငး” သငတနးတုနးကအတေ့အကုံတေကို ဟာသပော ဖစကတယ၊ဒီလိုနဲ့စကားပောရငးရငနီးသထကရငးနီးလာကတယ။တဖေးဖေးနင့ခလေးမေးတာကိုပောပဖစလာတဲ့အဆင့ ရောကခဲ့တယ။ညနကလာတော့“အငး ခငလေးနင့စကားသာပောနေရရငတညလုံးပောဖစမယ” “ဟော့တော့ ကိုမငး အိပရေးပကမယလေ”“ကနောကရပါတယဗ၊ခငလေးအတကပဲ စိတပူတာ” “ရငဘာဖစလို့ ကိုမငး” “ဒီလိုဗာ မီးထနးပီး စကားပောနေရငလမးသားလမးလာတေကခငလေးအပေါတမိုးမငမာစိုးလို့ပါ” “ဘယလိုမငကမာလဲကိုမငး” “အခုမ ရောကလာတဲ့ဆရာမလေးကို မငးမငးတို့ကခိုငနေပီလို့လေ” “ခစ ခစ ခစ” “တကယပါကနောတို့တောရာတေကအမင မကယ သေးတော့ပောကသေးတယလေ” “အငးဒါနင့ ရာတေမာသမီးရညးစားတေကစကားဘယလိုပောကလဲ”“ညဘကပောခငရင အခိနးအဆကလုပရတာပေါ့” “ဘယသားပောကလဲ” “အဝေးကီးမသားဘူးလေ၊အဆငပေရငအိမနီးအနားမာပဲပောကတာ”
“အငး” “အဲဒါထကအဆငပေရငကောငမလေးဆီမာပဲပောဖစတာပေါ့” “ခစ ခစ အခနးထဲခေါပောတာလား” “အငးကနောတို့ လဲကငးစောင့လုပဖူးတယ” “ဟော့တော ကိုမငးမငး” “မနကဖနဘာလုပစရာရိလဲခငလေး” “အငး မနကဖန ရာနီးစပကရာတေ ကိုသားခငတရ။သူတို့တေသိအောငလညးပောပခငတယ” “ကနောလိုကပို့ပေးမယ” “ကေးဇူးပါကိုမငးမငး” “ဟငးးဟငး အခုတော့မသားဖူးသေးဘဲနင့ကေးဇူးတငနေတာသားကည့မကနော့ကိုအပစမပောနဲ့” “ဟငဘာလို့ကိုမငးမငး” “ကနောတို့ရာ တေကိုသားရငလညးလမးကောငးကနေဆိုငကယမောငးရတာလေ၊အရမးလမးဆိုးတယ” “အယ တကယလား” “မနကဖနက ရငသိရပီပေါ့” “ဟုတကိုမငးမငး၊စကားပောကောငးနေတာ ညတောတောနကပီ၊ကိုမငးမငးလဲအိပတော့” “ခငလေးရောအိပ တော့မလား” “အငးအိပမယလေ မနကကရငစောစောသားလို့ရအောင” “ဟုတပါပီဗာ” ခငလေးစောစောအိပလိုကတယ။ကို မငးမငးရိလို့ရာနီးစပတေကိုသားလို့ရတယဆိုပီးတေးကာမငးမငးကိုကေးဇူးတငမိတယ။
မနကအိပရာကနိုးလာတော့ “သမီးလေး နိုးလာပီလား” “ဟုတကဲ့အဒေါ” “ဒီမာကောကညငးပေါငးရိတယ။ရေနေးလဲရိတယ၊ ကောဖီသောကခငရင ကောဖီမစရိတယ။မငးမငးလာပို့သားတာ” “ဟုတကဲ့အဒေါ” ခငလေးမကနာသစ ပီးကောကညငးပေါငး နင့ကောဖီသောကလိုကတယ။ပီးမသနပခါးလိမးကာ အဝတအစားလဲပီးအိမရေ့ကစောင့တယ။မငးမငးကဆိုငကယနင့ ရောကလာပီး“ခငလေးသားလို့ရပီလား” “ရပီလေကိုမငး” “ဟေ့ မငးမငးဖေးဖေးမောငးအုံး” “ဟုတကဲ့ဒေါလေး” “လာခင လေးသားကရအောင” ခငလေးကိုယမငးဆိုငကယနောကကထိုငလိုကတယ။ရာပငရောကလာတော့ “ခငလေးပုတကမယ နော” “ဟုတကိုမငး” “အားမနာနဲ့ကနော့ခါးဖကထား” “အမယ ကိုမငးနော” “တကယပောတာလမးကမးတယ” ခငလေး မဝံ့မရဲဖစကာကိုမငးခါးကိုဖကလိုကတယ။လမးကလညးအရမးဆိုးတော့ကိုမငးခါးကိုတငးတငးလေးဖကလိုကတော့နို့တေကကို မငးကောကိုထိကပနေတယ။အခုလိုမိုး ဆိုငကယစီးရတော့ခငလေးစိတထဲတမိုးကီးဖစနေတယ။ရငလဲခုနတယ။မငးမငးမာ မိမိကောကိုခငလေးရငဘတနင့ကပပီးဖကထားတော့စိတထဲတမိုးဖစလာကာလီးကတောငလာတယ။သာရာတဲ့အထိအတေ့က ဖစလာတယ။စိတထဲမာလညးခငးလေးကိုလိုးရရင အရမးကောငးမာပဲလို့တေးနေပီး လိုးလို့ရအောငငံစညဖို့ဆုံးဖတလိုကတော့ တယ။
“ရရဲ့လား ခငလေး” “အငး ရတယ ကိုမငး” မေးသူနင့ဖေသူအသံတေကမူမမနတော့ပေ။နစယောကသားစိတတေဂယောကက ယကနင့ဖစနေပီ။နစဦးသားလညးရိပမိနေတယ။ရာငါးရာကိုသားပီးနောက ခငလေးတို့ပနလာကတယ။ “ခငလေး အဆငပေရဲ့ လား” “အငးလူလဲညောငးကိုကနေပီ’ “ခငလေးတော့မသိဘူး၊ကနောတောငဖငကိမးနေပီ” “ခစ ခစ ခစ၊ကိုမငးကလဲ” “ခင လေးကရော အတူတူပဲလေ” “ဟားးးးဟားးးး” ညနေအိမရောကတော့ “ကဲခငလေးရေနားလိုကအုံး၊ကနောညနေ မပနလာတော့ မယ” “ဟုတကိုမငး” ခငလေးလဲ ပငပနးတာမို့နားရငးအိပလိုကတယ။ညနေစောငးမနိုးကာရေခိုးလိုကတယ။လနးဆနးသား သလိုခံစားရပေမယ့တကိုယလုံးကိုငရိုကထားသလိုနာကငနေတယ။“သမီးရေ အဒေါမာကိစပေါလာလို့ဟိုဘကရာသားရမယ၊မငး မငးကို ခေါသားလိုကဦးမယ” “ဟုတကဲ့အဒေါ” “တကယလို့ အရေးကီးကိစကောင့ပနမလာနိုငရင မငးမငးအမေခေါအိပလိုက နော” “ရပါတယအဒေါ” “အေးကယမသားမဖစလို့သာသားရမာသမီးလေးကိုအားနာလိုကတာ” “သားပါအဒေါရယ ဘာမနောက ဆံတငးမနေနင့” ”အေးကယ” ကိုမငးမငးနင့အဒေါဆိုငကယစီးပီးထကသားတယ။ခငလေးလဲထမငးခူးခပစားလိုကပီး ညခုနစ နာရီလောကကာတော့မငးမငးရောကလာတယ”
“ခငလေးထမငးစားပီးပီလား” “ဟုတကိုမငး” “နေရတာအဆငပေရဲ့လား” “နာနေတာပေါ့၊ကောတေခါးတေလဲအောင့နေတာပဲ” “အငးလေ စီးနေမကတော့ဒီလိုပဲဖစမာ” “အငးပေါ့ ကိုမငးကမဖစဘူးလား “မဖစပါဘူး” “အငး အဒေါရိရင အဒေါကိုခနနိပ ခိုငးရငရမာ” “အာ ကိုမငးကလညးလူကီးကိုအားနာစရာ” “ကနော့အဒေါက သဘောကောငးပါတယ” “ဒါပေမယ့” “ဟငးးးက နော့အစားနိပပေးတယလို့သဘောထားခိုငးလိုကမယ”“အမ ဘယလိုဘယလို” “ဒီလိုခငလေး ခါတိုငးအဒေါနေမကောငးရငက နောနိပပေးနေကလေ” “အခုခငလေးနေလို့မကောငးတော့ကနော့အတကအစားထိုးပေးနိပခိုငးပေးတာပောတာပါ” “ခစ ခစရပါ တယကိုမငးရယ” အဒေါမရိတော့စကားပောရတာပိုလတလပတယ။ပောရငးနင့sလိငကိစနညးနညးပါတယ။ဒီတော့စိတထဲတ မိုးလေးဖစပီးအရသာရိတယ။မငးမငးသေးတိုးစမးပီးရသလောက ထည့ပောတယ။သားဖားဆရာမလေးဆိုတော့ဒီကိစက ပောပလောကအောငမထူးခားဘူးလေ။ဒါပေမယ့နစယောကတညးပောရတော့ခငလေးစိတတေလညးတမိုးဖစနေပီ။ စကားပောရငးစိတပါလာတယ။ပောရငးညနကလာပီ။
“ခငလေး တစယောကတညးအိပရဲလား” “နညးနညးတော့ကောကတာပေါ့” “အကိုလာအိပပေးရမလား” “အာ ကိုမငးကလညး” “ဒီလိုလုပပါလား ၊ကနောတံခါးပိတလိုကမယ။ညဘကကီးဆရာမလေးတစယောကတညးကနောရိနေတာလူမငရငမကောငး ဘူး” “အငးဟုတတယကိုမငး” “မငးမငးတံခါးထပိတလိုကတယ” ဖယောငးတိုငမိနပပအောကမာနစယောကသားရငတေခုန နေပီ။ခငလေးပောရငးကောကအောင့လာလို့တခကဆန့လိုကတယ။ “ကောတေအောင့နေတာလားခငလေး” “အငးတကိုယ လုံးအောင့နေတာ” “ကနောနိပပေးမယ” “ဟင့ရတယမနိပနဲ့ကိုမငး၊ဆေးသောကထားတယ” “အားနာစရာမလိုဘူး” “ခနလေး နိပရမာ” မငးမငးမရမကပောလိုကပီးခငလေးအနားကပလိုကတယ။ခငလေးမာလညးနိပလိုကရငသကသာသားမယအထငနင့ မို့ “အငးကိုမငး” “ခငလေးမောကအိပလိုက” “အငး” “ခနလေးစောငလေးနင့ခေါငးအုံးလေးယူလိုကမယ”
ကိုမငးအဒေါ့အခနး ထဲကခေါငးအုံးနင့စောငယူကာကမးပေါစောငခငးပီး “ရပီခငလေးမောကအိပလိုက” ခငလေးခေါငးအုံးပေါမောကခလိုက တယ။မငးမငးလညးဒီအခေအနေဆိုရငမဆိုးဘူးဆိုပီးခငလေးအနားကပပီးဒူးထောကကာကောပငကိုစမးပီးလကမနင့ခါး ကောကိုဖေးဖေးခငးနိပလိုကတယ။အထိအတေ့ကအိစကညကညောလနးလို့လီးကဆတကနဲတောငလာပီ။လကမနင့ခါးကော လေးကိုခညပကာဖေးဖေးခငးအပေါအောကဆဲပေးလိုကတယ။”အာ့ အငးးးအငးးး” “နာလို့လားခငလေး နညးနညးလေးကိုမငး” “အငးကနော့မာဆေးရိတယ” “အပူဆိုရင မခံနိုငဘူးကိုမငး” “အအေးဆေးရိတယ ခငလေး” “အငးကိုမငး” ကိုမငးဆေးဘူး ကိုလမးယူပီညစထုတကာ ခငလေးအကx{103E} ကိုမပီးကောပငကိုပတလိုကတယ။ပီးမတဖေးဖေးလကမလေးနင့နိပပေးလိုကပီး “ခငလေးရတယမလား” “အငး” ကိုမငးလုံခညကိုဖေလော့ပီးတငသားနားအထိဆေးလိမးကာပတပေးလိုကတယ။ ခငလေး စိတတေဝေခဲမရဘူး၊တဖေးဖေးနယကံလာတဲ့ ကိုမငးလကတေက ခငလေးလုံးခညကိုဖေခနေပီ။အိမနေရငးအတငးခံကမ ဝတထားတော့ရငထဲတမိုးဖစလာကာတငသားနစဘကအားတငးပီးညစထားလိုကတယ။
ကိုမငးလညး တငသားတေကိုမထိတထိလုပပီးခငလေးစိတပါအောငဆလာတယ။တငသားနစဘကကိုပါလကနင့ဖိနိပပေးပီးဘေးနစဖကဆဲခတယ။အမနကဖငကားအထိမငရအောငလုပဆောငနေတာပါ။ ခငလေးမာရေ့တိုးရကောငးမလားနောကဆုတ ရကောငးမလားတေးနေတုနးမာပငကိုမငးကခငလေးအပေါကခပီးထိုငလိုကတယ။ “အာ ကိုမငးအဲလိုမလုပနဲ့လေ” “မဟုတ ဘူးခငလေးအကောကိုအားညီအောငနိပခငလို့ပါ” “အငးပါ” ကိုမငးတဖေးဖေးနင့တဆင့တကကာကောအေပါဆေးလိမးရန အတကဘရာကိုအပေါတနးတငလိုကတယ။ပီးမကောတပငလုံးဆေးလိမးပီးသကညာစာနိပပေးတယ။ဒါပေမယ့အပေါတနး တငတဲ့ဘရာကအောကကိုပနကလာတယ။ကိုမငးကဘရာဂိတကိုဖုတလုကတယ။ “အာ ကိုမငး” တဖေးဖေးကိုမငးကအပေါ ထိရောကလာသလိုခငလေးဖငကားကိုမငးလီးကထောကလာတယ။
“လီးကီးကခငလေးဖငကိုထောကနေတာ ခငလေးသိပေ မယ့မပောရဲဘူး” ခငလေးစိတတေထလာပီးပိပိကအရညစိုလာပီလေ။ “ရပီကိုမငး” “အငးအပေါကတော့ရပီ ပေါငတေနာနေ မာပဲလေ” “ရပါပီ ကိုမငးကလညး” ထိုစဉမာပငဖယောငးတိုငမီးလေးငိမးသားရတယ။ “ဟော့တော့မီးငိမးသားပီ” “အငး ခငလေး ကိုမငးဒီမာပဲအိပတော့မယ” “ကိုမငးကလညးမဖစပါဘူးဆို” “ဘာဖစလို့လဲ” “အငးပောတတဘူး” “အငးလေ မ ပောနဲ့တော့ခငလေး” ကိုမငးခငလေးကိုဖကလိုကပီး နမးလိုကကာ “ကနောအရမးခစနေပီခငလေး” “အို..ကိုမငးနော” ခင လေးလဲစိတတေဂယောငခောကခားသားပီး ကိုမငးကိုပနဖကထားလိုကတယ။အထိအတေ့မာခငလေးတစယောက ဆငခငတုံတရားတေပောကခဲ့ပီးခငလေးလညးတဏာရေစီးနောကလိုကမိခဲ့ပီလေ။ကိုမငးမာခငလေးကိုဖကရငးတငသားတေ ကိုပတပေးလိုကတယ။ခငလေးနို့ရိရာကိုအောကသို့လောခပီးခငလေးနို့ကိုဖေးညငးစာစို့လိုကတယ။
“ပတ ပတ ပတ” “အာ့ အငးဟငးးးဟငးးးး” တကိုယလုံးကကသီးနေးတေတဖနးဖနးထပီးခငလေးအရမးကိုစိတတေထလာ တယ။ နို့စို့ရငးတငပါးကားလကသငးပီးအဖုတထဲကိုလကနင့နိုကရာလကထဲမာစောကရညအခို့ကပပါလာခဲ့တယ။ “ခငလေး စိတတေထနစပုနေပီမနး ကိုမငး တေးမိပီးခငလေးနို့ကိုပုံစံအမိုးမိုးနင့ဖီးလတကအောငစို့လိုကပီး ခငလေးကိုပကလကလန ကာအပေါကနေလိုကတယ။ပီးမနို့မတဆင့အောကသို့ဆငးကာစောကဖုတနေရာလေးကို လာအပားလိုကနမးလိုကတယ “ရတ..ပလပ” “အာ့ အိုးးးအငးးးဟငးးးးး” တကိုယလုံးတုနတကသားကာအဖုတထဲကအရညတေစိမ့ဆငးသားပီးတခါမမခံစား ဖူးသောအရသာထူးကိုခံစားမိကာခငလေးမာ အဖုတထဲလာဝငလာအောငပေါငကိုကားပီး မောကပေးမိပနတယ။ “အငးဟငးး ဟငးးးး အားးရီးးရီးးး” မငးမငးလဲတတစမးသမကိုခငလေးတစယောကဖီးတကလာစေဖို့ကိုးစားပီးလုပပေးလိုကရာ ခငလေးခ မာမကုံဖူးသေးတဲ့ကာမရေစီးမာမောပါသားတော့တယ။ ခငလေးတစယောကစိတပါလာလို့ အောညညးမိသလိုကာမစိတကအ ထဋအထိပရောကလို့တကိမပီးသားခဲ့တယ။ မငးမငးလညးလီးက အရမးတောငနေပီလီးထိပမာလညးအရညကညတေစိုနေပီ။ လီးကိုတခကနစခကဂငးတိုကလိုကပီးခငလေးအဖုတကိုတေ့လိုကတယ။ခငလေးမာကာမစိတတေဖစပီး အလိုးခံခငနေပီမို့မ တားမစနိုငဖစနေပီ။လီးတေ့ပီး ဖိခလာတာကောင့အဖုတထဲလီးကတငးကပပီး “ဗစ ဖစ ဗိ ဗိ”
“အာ့ ကိုမငး ဖေးဖေး” လီးတရစခငးတိုးဝငလာတယ။အဖုတထဲပူကနဲဖစသားတဲ့အတကခငလေးကိုမငးကိုပောလိုကတယ။ ကိုမငးလညးခငလေးနို့ကိုကုနးစို့ပီးခနလေးလီးထည့ထားရငးငိမပေးလိုကတယ။ခငလေးစောကဖုတကညစသလိုခံစားရပီးခင လေးလညးညညးလာတော့မထပပီးသငးလိုကတယ။ “ဗစ ဗစ ဘတ ဘတ ဖတ” “အာ့အငးးဟငးးးအာ့ရီးးး” အဖုတယကခံရ တဲ့ခံစားမု့မိုးမဟုတဘဲလီးဝငလာတဲ့ခံစားခကကတမူထူးခားတယ။အဖုတထဲဝငလာတဲ့လီးကအဖုတအတငးသားတေကိုပတဆဲ သားတော့ခငလေးမာအရမးကိုကာမစိတတကလာစေပီးဖီးတကနေတော့မကလုံးမိတကာနုတခမးကိုကပီး ညညးတားမိလိုက တော့တယ။ခငလေးညညးတားသံကကိုမငးကိုတဏာစိတပိုကလာစေပီးလိုးခကတေမနလာတယ။ “ဘတ ဖတ .ဖနးးဖနးးးးဖ နးးး” “အာ့ရီးးရီးးးကိုမငးးအာ့ရီးးးရီးး” “ဗစ ဘတ ဖတ ဖနးးဖနးးးးး” ခငလေးမာငါးမိနစခန့သာအလိုးခံရပီးနောကပီးခငလာ ပနတယ။
“ဖတ ဘတဖပ ဖပ ဖနးးးးဖနးး” “အာ့ရီးးရီးးး အားးးး” “ခငလေးပီးတော့မလားးး” “အငးးးကိုမငးးအာ့ရီးးးရီးး” ကို မငးလညးခငလေးပီးတော့မယဆိုတော့အရိနနညးနညးတငလိုကကာထပလိုးလိုကတယ။စောကဖုတကစေးပိုငတငးကပကာ ညစထားမု့ကောင့ကိုမငးလဲပီးခငနေပီ။တဖတတဘတဘတနင့လိုးခကပငးပငးကိုအကိမသုံးရာနီးပါးဆကလိုးလိုကရာ “ဘတ ဖတဖနးးဖနးးးးဖနးး” “အာ့ပီးပီ အားးးရီးးရီးးး” ကိုမငးလညးသုတတေပနးထကကာပိုငတူပီးသားရတော့တယ။ မောပနးသားတဲ့ကိုမငး ခငလေးအနားကပအိပကာဖကပီးအနမးတေ ခေလိုကတယ။ခငလေးလညးကိုမငးကိုဖကပီးအမောဖေ နေရာကနစယောကသား အိပပောသားကပီးမနကလေးနာရီလောကမခငလေးနိုးလာခဲ့တယ
“ကိုမငး” “ဟင” “ထတော့လေ သားတော့လူတေမငကုနမယ” “အငး သားမယခငလေး” ကိုမငးလဲလူးလဲထကာခငလေးပါးကို နမးပီး သူ့မိဘအိမဘကကိုသားတော့တယ။ ခငလေးလဲညကအဖစအပကတေးကာ တခုခုမားသလိုခံစားမိလိုကတယ။ပီးမဖစ သားပီးပီဆိုတော့ပငမမရတော့တာဟုတေးကာ အိပရာကထပီးအိမသာကိုသားလိုကပါသေးတယ။ရူးပေါကပီးစပဖဉးဖဉး ဖစတော့ စောကဖုတကိုရေဆေးပီးဆေးပုံးထဲမသနေတားဆေးယူကာသောကလိုကရငးအိပရာပေါပနအိပလိုကတော့တယ။ နောကတရကနေ့လညရောကတော့အဒေါပနရောကလာတယ။ခငလေးလညးဆေးခနးရိရာကိုသားပီးလုပစရာရိတာတေလုပ နေလိုကတယ။ကိုမငးလညးမယောငမလညနင့ ရောကလာကာ “ခငလေးအလုပတေမားနေလား” “အငးကိုမငး” “ကိုမငးရော အလုပမရိဘူးလား” “အလုပက အဝေးကီးမာမမဟုတတာ၊အခုကပဲခငးတေစိုကထားပီးနားနေတဲ့အခိနလေ” “ဟုတကိုမငး”
“ခငလေး ညကရင ခငလေးဆီလာအိပမလို့” “မဖစဘူး ဒေါလေးရိတယ” “ခငလေးကလဲအဒေါကအိပရငသိုးနေတာ” “သိ သားမာစိုးလို့ပါကိုမငးရယ” “ကိုယ့အဒေါအကောငးကို ကိုမငးအသိဆုံးပါခငလေး” “မဖစဘူးသိသားရငခငလေးပဲအရကကဲရ မာ”အငး ဒီနေ့သူပနရောကလာပီလေ၊သူပငပနပမးလို့ညကနိပပေးဖို့ခေါထားတယ” “ဟုတလားခငလေးရိတာကို” “ခငလေး ကိုအားနာလို့ဖစမယ” “အငးအဲဒါဖစနိုငတယ” “ဒီလိုလုပလေ ခငလေးဒေါလေးကိုညကရငကိုမငး လာနိပပေးမယ၊ခငလေးက လဲဒေါလေးကို ဆေးတိုကလိုကအိပဆေးပါထည့တိုကလိုက” “ဟနးဒါမိုးဆိုတောတောဉာဏကောငးနေတယ” “ဟီး ခငလေးက လဲ မနေ့ကခငလေးခရီးပနး နေလို့ကိုမငးအလော့ပေးခဲ့တာ” “ဟနး..တောပါကိုမငးရာအလော့မပေးရင ခငလေးသေသားမလား မသိဘူး” “မသေစေရဘူးခငလေး” “ဒီနေ့တော့မလာနင့အုံးလေ နောကရကတေမပေါ့နောကိုမငး” “ဟုတပါပီ ခငလေးရာ”
ခငလေးမာကိုမငးနင့ဖစပီးတော့နောကဆုတလို့ရတော့မယ့အခေအနေမရိတော့ပေ။ခငလေးလညးမထူးတော့ဘူးဆိုပီးကိုမငး လိုခငတာပေးမလို့ဆုံးဖတလိုကတယ။ဒါပေမယ့အဒေါအိမမာတော့လုပလို့ဖစမယမထငဘူးလေ။လုပလို့သိသားရငအရကက ကဲအုံးမာခငလေးကဘယမာအေးအေးဆေးဆေးတေ့လို့ရမလဲသာစဉးစားလိုကတယ။ ဆေးခနးကဆောကလို့ပီးတော့မယ။ လိုအပတဲ့ကနးမာရေးနင့ပတသကတဲ့စာရတစာတနးတေပိုစတာတေ၊ကောငာတေနင့ဆေးတေလိုအပသေးတယ။ဒီတော့မို့နယ ကကနးမာရေးဦးစီးဌာနခဲကိုဖုနးဆကတော့လာထုတပါတဲ့။မို့ကိုတကပီးပစညးထုတဖို့ရာကိုမငးကိုအကူအညီတောငးရတော့ တယ။ “ကိုမငး ခငလေးမို့တကပီးပစညးထုတရမယ” “သားလေခငလေးဘယအခိနသားမလဲ”
“မနကဖနမနကစောစောသားမယ” “အငးသားကတာပေါ့’” နောကမနေ့မနကငါးနာရီလောကထိုးတော့ကိုမငးကလာခေါတယ “ခငလေးနိူးပီလား” “နိုးပီလေ၊အဆငသင့ပဲ” ခငလေး အပငကိုထကပီးကိုမငးဆိုငကယနောကလိုကခဲ့တယ။ကိုမငးလဲမို့ဘက မောငးခဲ့ပီး ကနးမာရေးရုံးဖကလိုကပို့လိုကတယ။ကိုးနာရီခဲလောကရောကတာမို့အဆငပေတယ။ရုံးကထုတပေးတာတေကိုခင လေးယူလာပီး :”ကိုမငးတစခုခုစားရအောင” “အငးစားမယလေ၊ဒါပေမယ့ဆိုကမာမစားခငဘူး” “အငးအဲဒါဆိုလဲပါဆယဝယ လိုက” ကိုမငးခေါကဆဲကောနင့ထမငးကောနစပဲဝယကာမို့ကအဆင့မင့တညးခိုခနးကိုမောငးခဲ့လိုကတယ “အယ ကိုမငး ဘယကိုမောငးလာတာလဲ” “ခငလေးကလဲ၊ဟိုမာကတော့လညးမတေ့ရ ဘူးလေ၊အာ့ကောင့ဒီမာအေးအေးဆေးဆေး နေမလို့” “ဟနး ကိုမငးနော” ကိုမငးတညးခိုခနးဘကမောငးလာတော့ခငလေးသိလိုကပီ။လုပဖူးထားတော့ခငလေးစိတကမထူးတော့ဘူး ဆိုတဲ့စိတကလမးမိုးနေတယ။ရာမာလူသိမာစိုးရိမရပေမယ့မို့မာဆိုတော့လူတေမသိဘူးဆိုတဲ့အတေးကဝငလာတယ။ကိုမငးနင့ အတူတညးခိုခနးထဲဝငလိုကတယ။
“ခငလေးအဝတအစားအပိုပါလား” “မပါဘူးကိုမငး” ကိုမငးခငလေးကိုဖကပီးနမးလိုကတယ။ ခငလေးလညး “ကိုမငးအဝတ တေကေကုနပါ့မယ” “ကိုမငးခတပေးမာပေါ့” “ဟငး..ဒါပဲအမဲလာခောငးနေတာ” ကိုမငးခငလေးအဝတတေခတပေးလိုက တယ။အခုလိုမိုးထငထငရားရားမငရမအရမးကိုလတဲ့ဘောဒီ။နို့တေလညးဝိုငးစကလပလနးတယပနးရောငပေးနေတဲ့နို့လေး တေကလဲမငသူငေးလောကတယ။ခါးသေးရငခီတဲ့အလအပမိုးလေးပေါ့။ခါးသေးပီးတငကီးတဲ့မိနးမသားအလဆိုတာရားပါး တယလေ။ “ခငလေးရေခိုးခနးဝငလိုကအုံးမယကိုမငး” ခငလေးတမနကလုံးလုပရားနေတော့ညစပတနေလောကပီ။ကိုမငးက တနေ့ကလိုမိုးအဖုတကိုနမးပေးရငအနံ့ထကမာစိုးရိမမိတယလေ။ဒီတော့ရေခိုးခနးထဲဝငပီးအဖုတလေးမေးအောငဆပပာမေး ခဲလေးနင့ဆေးကောလိုကတယ။
ကိုမငးမာခငလေးရဲ့ဝတလစစလစအလတေ့ပီးရငခုနပီးလီးကအရမးတောငလာတယ။အမတတရဖစအောငခငလေးမသိစေဘဲ ဗီဒီယိုရိုကဖို့လုပပီးဖုနးကငမရာကိုကုတငဖကခိတပီးဖင့ထားလိုကတယ။ ခငလေးမာအဖုတနင့ဖငကိုရေဆေးပီးအိပခနးထဲ ပနဝငခဲ့တယ။ “လာ ခငလေး ကိုမငးအရမးလုပခငနေပီ” “ဟင့ ကိုမငးကလဲ” ခငလေးနို့တေကိုဆုပကိုငပီး ခငလေး နုတခမးတေနမးလိုကတယ။ခငလေးလဲ တုန့ပနကာနမးတယ။နစယောကလုံးအနမးတေက အရမးကိုထနလနးနေတယ။ကိုမငး ကနမးရငးနင့ ခငလေးဖငကီးတေကိုညစသလိုခငလေးကလညးကိုမငးကောပငကိုတငးကပစာဖကထားတယ။ကိုမငးရဲ့လီးက ခငလေးပေါငကားအဖုတနေရာကိုလာပီးထောကနေတယ။ကိုမငးလီးကအရညတေကစိမ့ဆငးနေတာကောင့ပေါငကားမာခော ပီးအဖုတအောကကိုထိုးမိနေပီလေ။ကိုမငး ခငလေးကိုဖကထားရငးအိပရာပေါလခလိုကကာခငလေးနို့တေကိုရမကထနထနနင့ တပတပတစို့လိုကတယ
“ပတ ပတ ပတ”. “အာ့ အငးးဟငးးဟငးးးး” တခါအလိုးခံထားတ ဲ့ခငလေး အရသာကိုသိနေပီတိုးတိတတိတညညးရငး ကို မငးခေါငးကဆံပငတေကိုဖဖလေးဆဲနေမိတယ။ကိုမငးလညး အဖုတရိရာကိုလောခရငးခငလေးပေါငကိုကားကာအဖုတကို ယကလိုကတော့တယ “ပလပ ပလပ ပလပ” “အာ့ရီးးရီးးအိုးးးကိုမငးးးဟားးးးးအားး” ခငလေးအသံမထကစေဖို့ထိနးခုပပေ မယ့ ကိုမငးရဲ့လာအစမးကောင့အလော့ပေးကာအသံထကညညးလိုကတယ “ပလပ ပလပ ပတ ပတ” အဖုတယကပီးအစေ့ကိုတပတပတစုပလိုကတယ။စိတထနမု့ကောင့မာနေတဲ့ခငလေးအစေ့ကနီတာရဲလေးဖစနေပီလေ။
“အာ့ကတ ကတ အိုးးအားးရီးးရီးးး” ခငလေးခါးမောကပီးအောညညးလိုကသလိုကိုမငး ခေါငးကိုလညးဖိခမိတယ။ အထာပေါကတဲ့ကိုမငး အဖုတထဲလာဝငနိုငသမဝငအောငထိုးမေပေးလိုကိတဲ့အခါ ခငလေးမာစိတထနပီး အဖုတထဲကအရည ထကပီးပီးသားရတော့တယ။ “ပလပ ပလပ ပလပ” “အားးရီးးရီးးးအားးးးးးအိုးးးအားးး” ညညးသံဆုံးသားတဲ့နောကမာတော့ခင လေးခါးကအောကကိုပုတကသားပီးအသကရူသံလေးပငးပကာမောဟိုကသားတော့တယ “ခငလေးမောသားပီလား” “အငး မော သားပီ” “ကိုမငး ဟာလေး နမးပေးဦးလေ” “အငး နမးပေးမယလေ” ခငလေးကအိပရာကလူးလဲထလိုကသလို ကို မငးကအိပရာပေါပကလကအိပလိုကတယ။မိုးပေါထောငနေတဲ့ကိုမငးလီးကိုခငလေးကငုံကာစုပပေးလိုကတော့တယ။
“ပတ ပတ ပတ” “အားးရီးးးကောငးလိုကတာ အိုးး” ခငလေးရဲ့လီးစုပပေးမု့ကောင့ ကိုမငးမာခေဖဝါးကောတေထောငထသလို ဖစသားရပီး လီးကအဆမတနတောငလာတော့တယ။ ခငလေးလဲ ကားဖူးနားဝရိသလို လီးဒစတေကိုလာနင့ရစပတဆဲလိုက တော့ “အားးရီးးးရီးးးကောငးလိုကတာ ခငလေးရာ” “တောပီ မလိုးရဘဲပီးသားလိမ့မယ” ကိုမငး ပောတာကောင့ ခငလေးလီးစုပ တာရပလိုကတော့တယ။ “ခငလေးကုနးပေးပါလား” “အငးကုနးပေးမယလေ” ခငလေးကကုနးပေးလိုကတယ။ကိုမငးလညး ခငလေးနောကကနေပီးအဖုတကားလီးတေ့ကာထိုးသငးလိုကတယ။လီးကတအိအိနင့ဝငသားပီးအဆုံးထိရောကသားတော့ တယ။ “ဗစ ဗစ ဗိ ဗိဗစ” “အာ့ကိုမငးဖေးဖေးအောင့တယ” “အငးဖေးဖေးလေးလုပကည့မယ” ကိုမငးလီးကိုဖေးဖေးခငး အသငးအထုတလုပလိုကတယ။ခနကာတော့ခငလေးဆီကထကတဲ့အရညကောင့ခငလေးမာအောင့တာသကသာလာသလို ဖေးဖေးခငးအသငးအထုတလုပတာလဲ အားမလိုအားမရဖစလာတယ။ဒါပေမယ့ခငလေးမနမနလုပပေးဖို့ပောမထကပေ။ကို မငးလညးအားမရဖစလာကာ “ခငလေး မနလို့ရပီလား” “အငးမနတော့ကိုမငး ခငလေးခံနိုငပီ” ကိုမငးအရိနလေးတငကာလိုး လိုကတော့လီးကအဖုတထဲတဇိဇိတဗိဗိ ဝငကာဖီးတကလာတော့တယ။
“ဇိ ဗိ ဗစ ဘတ ဘတ ဖနးဖနးးး” “အာ့ အင့ ဟင့ အင့ “ “ဗစ ဘတ ဖတ..ဖနး..ဖနးးး” “အိုး အင့! ဟင့! အင့! အင့ အာ့ရီးရီးး” လိုးရတာစေးပိုငနေသလိုအရမးလညးကောငးနေတယ။ကိုမငးလိုးရငး ခငလေးဆံပငတေကိုစုစညးကာနောကကိုလနဆဲလိုကပီး တခကခငးဆောင့လိုကတယ။ကငမရာမာခငလေးရဲ့ဖီးလတကနေတဲ့မကနာလေးပေါလငစေသလိုခါးလေးကော့ပီးဖငလေး ထောငနေနာကောင့ကိုမငးလညးအရသာရိရိလိုးရတော့ အရမးကောငးလနးသလိုခငလေးလညးကာမစညးစိမကိုပည့ပည့ဝဝ ရရိနေလို့လိုးသံတေနင့ခငလေးညညးသံတေကအခနးတငးဆူညံလို့နေတယ။ဆယ့ငါးမိနစလောကလိုးပီးခိနမာတော့နစ ယောကလုံးအထဋအထိပရောကကာပီးခငလာခဲ့တယ “ဘတ ဖတ ဖနးးဖနးးးးး” “အာ့ရီးးရီးးးအားးးးအငးးး” “ခငလေးပီး တော့မလား” “အငးးပီး…ပီးတော့မယ အားးရီးးးရီးး” ကိုမငးလညးခငလေးပီးသားတာသိလိုကပီး သုတတေပနးထည့လိုက တော့တယ။
“ကိုမငးပီးပီလားး” “အငးးပီးပီခငလေး” “ဒါဆိုပနကမယ၊နောကကလို့မကောငးဘူး” “အငးပါနောကအခေါကကရငကာ ကာလေး လုပခငတယ” “အငးပါကိုမငး၊ခငလေးရေဆေးလိုကအုံးမယ” “ဆေးလေခငလေး” ခငလေးရေခိုးခနးထဲဝငသား တော့ ကိုမငးလညးဖုနးကိုယူကာပိတလိုကတယ။ပီးမခငလေးနောကကိုလိုကပီးရေဆေးလိုကတော့တယ။ဒီလိုနဲ့မို့တကတဲ့ အခိနတိုငးကိုမငးနင့ခငလေးအမဲတနးလိုလို လိုးဖစတော့တယ။ ခောကလလောကတာဝနထမးဆောငးရငးခငလေးမာကိုမငးရဲ့ စရိုကကိုသိလာတယ။ကိုမငးက တကယဆိုရငစန့စားပီးအလုပလုပကိုငရမာအခုတော့ဆယတနးထိပဲကောငးတကဖူးပီး အလုပ မယမယရရမရိ။မိဘအလုပကိုသာလုပရငးရာမာအေးဆေးစာနေထိုငတယ။အားရငခငလေးဆီလာတယ။အိပစားကာမအဆင့ သာရိတယလို့ဘဝနဲ့တေးပီးခငလေးက မငလာတယ။ခငလေးတို့ရဲ့ဆေးခနးလညးပီးစီးလို့ခငလေးအိမပောငးလိုကတယ။ ဒါ ကောင့မို့ခငလေးလညးကိုမငးကိုတဖေးဖေးနင့ဝေးလာတော့တယ။ဆေးခနးမာလညးနောကထပတစယောကရောကလာတဲ့ အခါခငလေးမာအဖောရိလာတော့ကိုမငးကိုလညး ရောငနေမိတယ။ဒီလိုနင့တနေ့ကတော့ရာမာအလူတစခုကခငလေးကိုဖိတ တယ။ခငလေးနင့အဖောအလူကိုသားကတယ။အလူကလဲရာကမကနာဖုံးဆိုတော့လူလညးစညတယ
“ဟေ့..မောငလေး ဆရာမလေးတေလာတယ” “ဟုတမမကီး” “ဆရာမလေးတေလာဗ။ထိုငကပါ” “မောငလေးရေ ဆရာမ လေးတေကိုဧည့ခံလိုကဦး၊မမလာခဲ့မယ”ခငလေးကလာပီးဧည့ခံတဲ့လူကိုကည့လိုကတော့ခငလေးထကသုံးနစလောကကီးမယ့ လူ ပါ။အသားညိုညိုနင့ကိုယခနာတောင့တငးတဲ့လူငယတစယောကပေါ့” “ဆရာမလေးတို့စားကပါ” “မမလညးလာနေပီ” “ဆရာမလေး စားနောအားမနာနင့၊ဒါကမ မောငလေးအငယဆုံး” “ဟုတမမ ၊အရငကမတေ့မိဘူးနောရာမာ” “အခုမနိုငငံခား ကပနလာတာကယ၊မသားနဲ့အိမကအလုပတေလုပပါဆိုတာမရဘူး၊သုံးနစလောကစငကာပူမာလုပပီးပနလာတာ” “ကဲမောင လေး၊သူကမခငခငလေးတဲ့” “ဟုတကဲ့ ကနောကကောကောထနးပါ” “ဟုတကဲ့ရင့တေ့ရတာဝမးသာပါတယ” “ကနောလညး ဝမးသာပါတယ” ကောကောထနးဆရာမလေးခငခငလေးကို သဘောကသားတယ။အရမးလလို့စိတဝငစားမိတယ။ခနခန ဆရာမလေးကိုခောငးကည့မိတယ။ခငလေးမာကိုကောကောထနးနင့အကည့ဆုံပီးရငထဲတမိုးဖစသားတယ။
“ခငလေး ကနောတို့အိမကိုလာလညနိုငပါတယဗ” “ဟုတ ကဲ့ကိုကောကောထနး ကမတို့ဆေးခနးဖကလဲလာလညနိုငပါတယ” “လိုတာရိရငပောပါ။ကနောစမးသလောက ကူညီပါ့မယ” “ဟုတကဲ့ရင့” ခငလေးမာကိုကောကောထနးရဲ့ပင့လငးတဲ့အပော နင့အပုံးကိုသဘောကသားတယ အကည့စူးစူးတေကောင့ရငခုနသလိုဖစလာတယ။ကိုမငးနဲ့တေ့တဲ့ခံစားမု့မိုးမဟုတဘဲ ထူးဆနးတဲ့ခံစားမု့မိုးကိုကုံရတယ“အငး ငါဘာလို့ဒီလိုတေဖစမိတာလဲမသိဘူး” စားသောကပီး တော့ “ကိုကောကောထနး ကမတို့ပနတော့မယ ဆေးခနးမာလူမရိလို့” “ဟုတကဲ့ပါဗ” “မမ ညီမလေးတို့ပနတော့မယ” “အေးကယ ဆရာမလေး” “မောငလေးရေ အသီးအနံတေထည့ပေးလိုကပါကယ” “မမရေ မယူတော့ဘူးလေ၊အလူကီးမာ” “အေးကယ ညနေကမမောင လေးကိုလိုကပို့ခိုငးတော့မယ’”
“ရပါတယမမရဲ့” “အမလေးကယ အားနာစရာကနေတာပဲ၊ကဲ ပနပန နောကကနေမယ” ခငလေးအလူအိမကပနလာလိုက တယ။အပနလမးတစလောကကိုကောကောထနးရဲ့မကနာပဲမငယောငမိပီးပုံးမိတယ။ “အမယခငလေးဘာတေပုံးနေတာ” “ဟုတပါဘူး အမရယ” “ဟငးဟငးးးငါသိပါတယအေ ၊ကိုကောကောထနးကောင့မလား” “အို အမကလဲ” “အငး ခငလေးခင လေး ငရံ့နစကောငကောင့ဘယအကောငဖမးရမလဲစဉးစားရခကနေပီထငတယ” “အာအမရယ အဲဒီလိုမဟုတပါဘူး” ခငလေး ဘယလိုပငငငးပါစေ ခငလေးဘာသာအသိဆုံးပါပဲ။ခငလေးကိုကောကောထနးတို့ရဲ့မိသားစုအမူအကင့ကိုသိတယ။အကယ၍ အိမထောငဖကအဖစရေးခယရငငငးရကစရာ လူမိုးမဟုတဘူးလေ။ဒါပေမယ့အခုတော့ခငလေးမာ ကိုမငးကရိနေပီ။ကိုမငး လိုလူမိုးနင့တော့အိမကသဘောမတူဘူးလို့အရိပအမတပောထားပီးပီ။ခငလေးတေးရငပုံးလိုကတယ “မုန့ဆီကောကဘယနေ မနးမသိဘူး၊နုတခမးနာနင့တည့ပါ့မလားဆိုပီးတော့လေ” ညနေရောကတော့ကိုကောကောထနးရောကလာတယ။
“ခငလေး ၊ ဟိုမာကိုကောကောထနး” “အယ ကိုကောကောထနးအားနာစရာရင” “အားနာစရာမလိုပါဘူးဗာ၊ကနောကိုယတိုင ကလာခငနေတာ”“ဟော့တော့” “မအံ့ဩနဲ့လေ ကနော ကခငလေးမငပီးကတညးကလာခငနေတာ” “အောကိုကောကောထနး ရယ” “ရော့ အမပေးလိုကတဲ့အသီးအနံတေ လတ ဆတတယဗ” “ကေးဇူးပါရင” “လုပပနပီ၊ကနောတို့ရာကိုကနးမာရေး စောင့ရောကမု့တေလုပပေးတဲ့ခငလေးကိုကနောတို့ကကေးဇူးတငရမာပါ” “အမယကိုကောကောထနးအပောကောငးတယ” “မကောငးပါဘူးဗာ” “ကမဘာကေးရမလဲ၊အပောကောငးလနးလို့” “မလိုပါဘူးဗာ၊ဒါပေမယ့ဒီကိုခဏခဏတော့လာခင့ပေးပါ” “ရင ဘာလုပမို့လဲရင့” “ကနော့ရငထဲခံစားခကတေဖင့ပမလို့” “အမ ကိုကောကောထနးနော” “ဘာလဲခငလေးက မယုံလို့လား၊ လူကီးစုံရာနင့လာတောငးပမယလေ” “ဟော့တော ဒုကပါပဲ” “ဘာမဒုကမရောကစေရဘူး၊တောသားဆိုပေမယ့အရညအခငးရိ ပါတယ။ခငလေးကိုဝမးဝရုံမကစိတခမးသာအောငထားနိုငတယ”
“ဟော့တော ကိုကောကောထနးကီးနော” “ဟုတတယခငလေးမငမငခငးခစတယဆိုတာ ရူးတဲ့လူတေလို့ထငခဲ့တာအခုက နောအရူးဖစနေပီ” “ခစ ခစ ခစ” “ရယပါဗာ၊ရယပါ။ခငလေးတစသကလုံး စိတခမးခမးသာသာနင့ရယနိုငအောငခငလေးကို လကထပခငပါတယ” “ခငလေးစဉးစားပါရစေ ကိုကောကောထနး” ခငလေးမာတကယတမးအခစဆိုတာကိုတေ့လိုကရတဲ့ အခိနကူးလနခဲ့တဲ့အမားတစ ခုကောင့ခငလေးစိတညစမိတယ။တခိနကမတေးမိဘဲကိုမငးနင့သာယာခဲ့တာအမားတစခုလို ထငနေရပီလေ။ဆေးခနးကထကသားတဲ့ ကိုကောကောထနးကောပငလေးကိုကည့ပီးခငလေးသကပငးခလိုကတယ“ဟူးး… ကိုကောကောထနးရယ၊အစကသာတေ့ခဲ့ရင ခငလေးရငမောရမာမဟုတဘူး” ကိုကောကောထနးဆေးခနးကထကသားပီး နောကကိုမငးရောကလာကာ “ကောကောထနးဘာလာလုပတာလဲခငလေး” “အသီးအနံတေလာပို့တာ” “အော .”တခကသာ အသံထကလိုကပီးကိုမငး စဉးစားလိုကတယ။ပီးမ “ဘာတေပောသားတာလဲ” ူး”ဘာမမပောဘူး” ဒီကိစမိုးဆိုတာမေမေ ခငးခေမငတယ။ ဒီကောငလိုလူမိုးကစိတထဲကမပါဘဲဒီလိုဆေးခနးလာစရာမရိဘူး၊။ငယကတညးကသိပီးသားလေ။ကော ကောထနးလိုလူမိုးက ဘယမိနးကလေးမစိတဝငစားခဲ့တာမဟုတဘူး။စီးပားရေးပေလညပေမယ့ကိုယ့ခေထောကပေါရပတည မယဆိုပီး စငကာပူကိုထကသားတာ။အခုဆေးခနးကိုလာတယဆိုတော့ခငလေးကိုဒီကောငကိုကလို့ဖစမယ
“ခငလေးညနေဘာစားမလဲ” “အားလုံးစီစဉပီးပီ” “ဒီညလာတေ့လို့ရမလား” “မရဘူးဆို” “ခငလေးရယ ကိုမငးအရမးတေ့ခငနေ တာ” “ကိုမငးရယခငလေးဘကလဲကည့အုံးလေ” “ဟငးးး ခငလေးရယ၊ကိုမငးစိတမခဘူးကာ” “အမ ကိုမငးနော ပနတော့ခင လေးလုပစရာရိသေးတယ” ကိုမငးအနငခံရတော့စိတခုသားတယ။ အမနကခါတိုငးလဲဒီလိုပါဘဲ။ဒါပေမယ့ကောကောထနးလာ ပီးကတညးက ကိုမငးစိတတေတိုနေမိတယ။ဆကပောရငစိတတိုရမာမို့ကိုမငးအိမပနလိုကတယ။ခငလေးလ ဲကိုမငး ပနသား တော့သကပငးလေးခလိုကမိတယ။ ဖုနးမညသံကားလို့ ခငလေးထကိုငလိုကတော့ကနးမာရေးရုံးက “ဆရာမ ခငလေး” “ဟုတကဲ့ရင့” “ဆရာမလေးမို့ကိုပောငးရမယ” “ရင” “ဟုတတယဗ၊အောဒါထကနေပီ” “ဟုတကဲ့ရင့” ခငလေးထကပေါက တစခုရသလိုခံစားရပီး ပောသားတယ။မနကမိုးလငးတော့ရာကလူတေကိုနုတဆကတယ။အားလုံးကမို့ပေါပောငးရတော့စိတ မကောငးကပေမယ့တေ့လို့ရနေတာမို့အဆငပေသေးတယဆိုပီးလိုကပို့ကတယ။ကိုမငးကိုယတိုငလိုကပို့ပါတယ။မို့ရောက တော့ကိုကောကောထနးဖုနးဆကတယ
“ခငလေး” “ရင ကိုကောကောထနး” “ကနောမာခငလေးနဲ့တေ့လို့ပောရုံပဲရိသေးတယခငလေးကပောငးရပီဆိုတော့ကနော့ ရာ မာမပောဘူးဗာ” “အောကိုကောကောထနးရယ” “ကနောခငလေးကိုခစတယဗာ” “ခငလေးသိပါတယ” “ခငလေး ကနောကို လကထပပါလားဗာ” “ဟငး ကိုကောကောထနးရယ” ” ကမ..မိဘတေကိုပောရအုံးမယ၊ သူတို့သဘောတူမဖစမာပါ” “ဟာဒီ လိုဆို ခငလေးကနော့မမကိုအဲဒီလတပီးအကိုးအကောငးပောပခိုငးလိုကမယဗာ” “ဟုတကဲ့ကိုကောကောထနး” “ကနော အရမးပောသားပီဗာ၊မနကဖနခငလေးဆီလာခဲ့မယ”“ဟုတ ကဲ့” ကောကောထနးကသူ့အမကီးကိုပောတော့ “ငါ့မောင မမ ကီးကမိနးကလေးခငး ကိုယခငးစာလို့သိပမပောခငဘူး” “ဘာဖစလို့လဲမမ” “ဘာဖစရမလဲ မငးမငးနဲ့သူသမီးရညးစား ဖစ နေတယလို့သတငးကားတယ’ “မမကလညးဗာ၊ခုခေတမာသမီးရညးစားတေဘာတေကအရေးမကီးဘူးလေ” “ငါ့မောင… အိမထောငပု၊ဘုရားတည၊ဆေးမငရညစုတထိုး၊ခကမပိုငပငရခကသည့အမိုးတဲ့။မောငလေးသတိထားရမာနော နောငပေါလာ မယ့ပသနာအတကမောငလေးစဉးစားအုံး”
“မမရယ လူတိုငးကခောကပစကငးသဲလဲစငဆိုတာမရိဘူး၊ဘာပဲဖစဖစ ကနောခစလို့လကထပမာပါ” “အေးပါ မမသတငးမေး မနးကည့ပါမယ” မောငကိုခစသည့အမမို့မောငပောသလိုပဲ ခငလေးတို့ရာကိုခရီးထကသားတယ။ ကိုမငးတို့ရာဆိုတာတစဦး ကတစခုခုလုပရင တဦးကသိနေတော့ ကိုမငးစိတထဲမနေနိုငမထိုငနိုငဖစရပီ။ရညးစားလူလုအူနုကဲခတဆိုသလိုပါပဲ။ကော ကောထနးဆီသားလိုကပီး“ကောကော” “ဘာလဲမငးမငး” “အေး ငါနင့ခငလေးကသမီးရညးစားဖစခဲ့တယနော” “အေးဖစလဲ ဘာဖစလဲကာ၊ငါလကထကမဖစရငပီးတာပဲ” “မငးစဉးစားလေ ငါထကသာတဲ့မငးနင့တေ့တော့ငါ့ကိုပစပီးမငးနောကလိုက တာ။ဘယမာလဲသစာ” “အငး..လေ သူလဲသူ့အကောငးတရားနင့သူမို့လို့လေ” “အေးမငးကို ငါမပောမရိနင့။တစရာတညးသားမို့ ပောပတာ” “အေးငါသိပီးပီ” “ငါနင့ဘယအဆင့ထိရောကခဲ့လဲမငးသိလား” “ဒါတေငါသိစရာမလိုဘူး၊ငါနင့လကထပပီး ငါ ကညဖူရငပီးတာပဲ” “အေးပါကာ၊မငးသိအောငငါလာပောတာပါ” “အေးပါကေးဇူးပဲ” ကိုမငး ကောကောထနးကိုအံ့ဩသင့ သားတယ။ဒီလောကထိရူးလိမ့မယလို့ မထငမတခဲ့ဘူး။သူ့ထိုကနင့သူ့ကံလို့ပဲတေးလိုကတော့တယ။ ကောကောထနး ခငလေး ပိတရကမို့ဆီသားလိုကတယ။
“လာလေ ကိုကောကော” “အငး ခငလေးနင့အေးအေးဆေးဆေးစကားပောခငတယ” “ပောလေ ကိုကော” “ကိုကော့ သူငယခငးအိမကိုသားမယ”“အငး လိုကခဲ့မယကိုကော” ကောကောထနးခငလေးနင့စကားကိုလတလပစာပောဖို့ရာသူငယခငး အိမခေါခဲ့တယ “ဟေ့ကောငကောကီးအခုမလာတယ” “အေးကာ ဒါ ငါယူမယ့မိနးကလေးခငလေးတဲ့” “အော မခငလေးဘာမ အားမနာနင့ဒီကောငနဲ့ကငယသူငယခငးတေ၊အခုကဒီအိမမာကနောတစယောကတညးအေးဆေးနေ” “ဟေ့ကောငကောကီးငါ အပငလစမယ၊မငးပနခါနီးမဖုနးဆကတော့” “အိုကေ သူငယခငး” ကောကောထနးသူငယခငးအပငရောငထကသားမ “ခင လေး ကိုမေးစရာရိတယ” “မေးလေ ကိုကော” “ခငလေးကိုယ့ကိုခစလား” “ဘာလို့ဒီစကားမေးတာလဲကိုကော” “အကောငးရိ လို့”“အငးဘယလိုပောရမလဲဆိုရင၊ခငလေးကို ကောနင့လကထပဖို့အထိတေးထားတာ၊ကိုကော့ကိုခစမိလို့ပဲ” “ခငလေးကိုက နောခစတယ” “ဟုတကဲ့” “ခငလေးခစတယလို့ဖေပေးလေ” “ဟုတပါပီရင ကမလဲရင့ကိုခစပါတယ” “ခငလေးကို ပောစရာရိ တာကခငလေးဘာတေပဲဖစခဲ့ဖစခဲ့ ကနောကညဖူတယ” “အငး ကိုကော ခငလေးကိုမေးခငတာတေ ရိတယမလား” “အငး ” “ခငလေးသိပါတယ” “အငးပောပလို့ရမလား” “ခငလေး ကိုမငးမငးနင့ညိစနးခဲ့တယ” “အငး ရပီခငလေးရပီ”
“ကိုကော့အခစကို ယုံတယမလား” “အငးယုံတယလေ” “အငးကိုယလေးခငလေးကိုလညးယုံပါတယ” “ဟုတကိုကော” “ခင လေးအရမးခစတယကာ” ကိုကော ခငလေးကိုဖကပီးနမးလိုကတော့။ခငလေးလဲပနနမးလိုကတယ။ခငလေး မာကောကော ထနးအနမးတေတုန့ပနရငး ကေနပမိတယ။တဘဝစာအားကိုးရမယ့လူ မိမိခစရတဲ့သူ၊မိမိအပေါနားလညခင့လတပီးခစရမယ့ သူဆိုတာမို့ခငလေးအရမးပဲကေနပမိတယ။ကောကောထနးခငလေးကိုအရမးခစတယ။တူနစကိုယသစာပိုငဆိုလိုကခငသေး တယ။မငးမငးကခငလေးအနားကပမရတော့အောင ခငလေးကိုအနိုငယူခဲ့ခငတာကောင့ခစလေးကို လိုးဖို့ဆုံးဖတလိုကတယ ခငလေးအကx{103E}ကိုအသာအယာလေးခတလိုကပီးခငလေးဘရာကိုပါခတယူခလိုကပီးဝိုငးစကပီးအလနလတဲ့ခငလေးရဲ့နို့တေ ကိုတပတပတစို့ လိုကတယ။”ပတ ပတ ပတ” “အာ့ရီး ကိုကို အငး..ဟငးးဟငးးး” ခငလေးစိတတေထကနေပီ။ဒီတစခါ ကို ကိုလိုးရမယ့အရေးကစိတခလုံခုံသလိုခံစားနေရတယ။စိတလဲရဲမိတယ။နို့ခိုခိုတေကိုစို့နေတဲ့ကိုကိုကောင့ စိတထိနးမထားပဲ ညညးတားမိလိုကတယ။ကိုကောလညး ခငလေးရဲနို့ထားထားတေကို စို့ရငးလကကစောကဖုတမေးတေကိုဖဖလေး ဆဲလိုက တယ။
“အာ့ ကို ကို အငးးးဟငးးး”နာကငမူ့လေးနင့အတူကာမစိတတေတအားတိုးပီးကိုကို့လညးပငးကိုခငလေးဆဲဖကလိုကသလိုပိပိ ထဲအရညတေစီးဆငးသားရပနတယ။ကောကောထနးလညးခငလေးစောကဖုတအကဲကောငးထဲအရညကိုလကနင့ကလောကာ အစေ့ကလေးကိုပတပေးလိုကတယ “အာ့ရီးးးရီး အိုး ကိုကိုရယ ” တစတစတိုးပားနေတဲ့ကာမစိတကောင့ခငလေးညညးသံပို ထကလာတယ။အစေ့ကိုပတခံရတဲ့ခငလေးနေမထိထိုငမသာဖစနေပီးပီးထငစိတတေဖစနေပီ။အလိုးခဲခငနေပီ။ ကော ကောထနးခငလေးစောကဖုတကိုအားရပါးရနမးရိုကလိုကပီးစောကဖုတအကဲကောငးတလောကလာကိုအပားလိုကလုပကာ ယကလိုကတယ။ “ပလပ ပလပ ပလပ” “အားးရီးးးအိုး ကိုကို မလုပနဲ့ အားး”ကိုကပေမယ့ဟနဆောငပီးတားလိုကတယ။ ကောကောထနးကတော့ခငလေးအပေါမာမငးမငးထကငါပိုစမးဆောငနိုငတယဆိုတာသကသေပရအောင ကိုးစားပီး တတကမးသမကာမပညာကိုအသုံးခကာလာကိုစုခနပီးထိုးမေလိုကတယ။ပီးမအစေ့ကလေးကိုတပတပတစုပတယ “ပတ ပတ ပတ” “အာ့ရီးးရီးးးရီးးအိုးး ကိုကိုအိုးးးးးအားးရီးး” အစေ့ကလေးစုပရငးစောကဖတကိုလကခလယနင့အဝငအထက ကမးကမးလုပလိုကတယ။ခငလေးလညးကာမစိတတေအရမးကလာကာခါးလေးကိုလေပေါမောကပီးအရသာယူလိုကတယ။ ကိုကိုရဲ့စုပပေးယကပေးမု့ကောင့ခငလေးကာကာမထိနးနိုငတော့ပဲခငလေးမာ ပီးသားရတော့တယ။ “ခငလေးကိုကိုလိုးခငနေ ပီ”
“ကိုကို့သဘောပါ ကိုကို” “ကိုကို့သဘောဆိုရငကိုကိုလီးစုပခိုငးလို့ရမလားဟငခငလေး ကိုကိုလဲလီးစုပခံခငတယ” “ကိုကိုလုပ ပေးပါဆိုရငခငလေးအသင့ပါပဲကိုကို” “အငးဒါဆို ကိုကိုလီးစုပပေး” ကောကောထနးမတတပရပကလေးနင့နေပေးတော့ခင လေးကိုကိုနားဒူးထောကလိုကကာကိုကိုလီးကိုစုပလိုကတယ “ပတ ပတ ပတ” “အားးးးးရီးးးအိုးးကောငးလိုကတာခငလေးရာ” အတေ့အကုံရိးပီးသားမို့ခငလေးအတကမခကခဲလဘူး။လီးကိုအဆုံးထိဝငနိုငသမဝငအောငသဒါပိုစာလုပပေးလိုကတယ။ ခငလေးလီးစုပခကကောင့စိတပါနေတဲ့ကောကောထနးပီးမသားရအောငစိတအာရုံကိုတနေရာပို့လိုကရတယ။လီးထိပဝလေး တေကိုလာဖားလေးနင့ထိုးဆပေးတော့ ကောကောထနး ရငတေတသိန့သိမ့တုနစေတယ။လီးဒစကီးကိုလာဖားနင့ရစပတဆဲ ရုံမက လီးအရငးကိုပါလာနင့ယကလိုကသေးတယ။ဂေးဥလေးကိုပါမနာမကငစေပဲလပနင့ညစပေးပီးစုပဆဲလိုကရာ “အားးရီးးး ရီးးးအိုးးခငလေးကိုကို မရတော့ဘူးပီးသားမယ”
“ဟုတကိုကို” “ခငလေးကိုလိုးခငနေပီ” ”ကိုကိုသေဘာပါကိုကို” “လာခငလေးကုတငပေါပကလကလနလိုကကိုကိုအောကက နေမတတပလိုးမယ” ခငလေးကိုကိုပောသလိုကုတငပေါထိုငနေရာကကုတငအောကခေဆငးလိုကပီးပကလကလနခလိုက တယ။ကောကောထနးလဲကုတငအောကကနေပီးခငလေးပေါငကိုတနးတငကာစောကဖုတထဲလီးတေ့ပီးလိုးလိုကကာ ခငလေး ပေါငနစခောငးကိုပုခုံးပေါတငပီး တဖတဖတလိုးလိုကရာလီးကလညးအတားအဆီးမရိပေမယ့ကပတညးပီးတဇိဇိ တဖတဖတ ဝငသားတော့တယ “ဗစ ဘတ ဖတ ဖတ ဖတ ဖတ” ‘”အာ့ရီးးအိုးးအငးးဟငးးးဟငးး” “ဘတ ဖတ ဖနးးဖနးးဖနးးးဖနးးး” “အာ့ အိုးးအားးးရီးးရီးးးးအိုးး” ကိုမငးနင့လိုးရတာနင့မတူသောအရာတမိုးကိုခံစားလိုကရတယ။ဂေးဥကတဖတဖတနင့ခငလေး ဖငကိုရိုကမိနေတယ။ခံစားရတဲ့အထိအတေ့ကောင့ခငလေးလညးအရမးအရသာရိနေတယ။ကောကောထနးလညးခငလေး စောကဖုတလိုးရသဖင့စိတတေအရမးကကာနညးနညးကမးပီးလိုးလိုကတယ။ထိနးထားတဲ့စိတတေကိုလတလိုကမိသဖင့ ဆယမိနစလောကလိုးလိုကတဲ့အခါမာ “အားးရီးးရိးးးအိုးးးအားးး” ခငလေးစောကဖုတရဲ့ညစအားကိုခံစားလာရပီးခငလေးပီး တော့မယဆိုတာကိုသိလိုကရတဲ့အတကကောကောထနးလဲသုတမထိနးပဲလိုးလိုကရာနစယောကသားပိုငတူပီးသားတော့ တယ။ခငလေးစောကဖုတထဲလီးရညနေးနေးတေဝငရောကသားတော့ကိုကိုပီးသားမနး ခငလေးသိလိုကတယ။
“ကိုကို ပီးသားပီလား” “အငး ခငလေး” “ခငလေးအိပထဲကတစရူးလေးပေးပါကိုကို” ကောကောထနးလဲခငလေးအိပထဲက တစရူး စကူလေးယူပေးလိုကတယ။ခငလေးကတစရူးစယူပီးစောကဖုတကိုသုတတယပီးမ “ကိုကိုလာလေ ညစပတနေပီ ခငလေးသုတ ပေးမယ”ကောကောထနးလဲခငလေးအနားကပပေးလိုကတော့ခငလေးကလီးကိုယုယစာသန့ရငးပေးလိုကတယ။ “ပီးပီ ကိုကို” ခငလေးကမော့ပီးပောတော့ကောကောထနးလဲခငလေးနဖူးလေးအားနမးလိုကပီးဖကထားလိုကတယ “ကိုကို တောပီကာ၊ကိုကိုသူငယခငးအားနာစရာ” “အငးပါခငလေးရာ၊အိမသာသားမလား” “အငးကိုကို” ခငလေးကိုအိမသာဖကခေါ ပီးသားခိုငးလိုကတယ။ခငလေးလဲစောကဖုတနင့ဖငကိုရေဆေးပီးသန့ရငးရေးလုပကာထကခဲ့တယ။ အဝတအစားတေပနဝတ ပီးကောကောထနးသူငယခငးကိုဖုနးဆကတော့သူငယခငးက ဆိုငမာဝငပေးပါဆိုလို့သော့ဝငပေးပီးခငလေးကိုလိုကပို့လိုက တယ။ ခငလေးတို့ဘဝရေ့ဆကလောကဖို့ရာအဆငပေနေပီ။ခငလေးမိဘကိုသားပောတဲ့မမကီးက ခငလေးကိုတငတောငးဖို့ရာ လယဧကသုံးဆယ၊ထနစကနစစီး၊ခငလေးအတကရေတဆငစာအပငသိနးတစရာလကဖဲ့ဖို့ပောကားတော့ခငလေးမိဘက ခကခငးသဘောတူလိုကပီးရကကောငးရေးခဲ့တယ။ခငလေးနင့ကောကောထနးမာအရမးဝမးသာပီးမငလာဆောငရနအတက ကိုတငပငဆငရတော့တယ။
မငလာဖိတစာတေရိုကပီး၊ဝေငတော့မ မငးမငး ဒေါသထကတော့တယ။ “တောက ကာ ငါဒီလောကပောထားရကနဲ့” ကော ကောထနးအပေါမာလညးဒေါသထကသလို ခငလေးအပေါလညးနာကညးမိတယ။ခငလေးရိရာမို့ပေါသားတော့ ခငလေးခင့ယူ ပီးမို့ပနသားတယ။ဓလေ့ထုံးစံအရခငလေးအိမမာမငလာဆောငပီး သတို့သားကရာကနေသတို့သမီးအိမကိုသားရောကရမာ ဖစတဲ့အတကခငလေးကကိုပီး ခင့ယူသားခဲ့တာ။ခငလေးကိုဖုနးဆကတော့လညးခငလေးကမကိုငတော့ပါ။မငလာရကနီးလေ ကောကောထနးတို့အိမကလူစညလေ မငးမငးစိတထဲမခံခိမခံသာဖစလေနင့မို့ မငးမငးကနစယောကလုံးအရကရစေဖို့ကံစည လိုကတော့တယ။ မငလာအခါပေးအသံခဲ့စကတေကားပေါတငပီးခငလေးတို့မို့ဘကကို ကားတေတသီတသနးကီးထကတော့မ မငးမငးပုံးလိုကကာ “သောကရကမရိတဲ့ကောငနင့ငေမကတဲ့မိနးမ နငတို့သောကရကကဲပီ”ဆိုပီး fbပေါမာခငလေးနင့မငးမ ငးလိုးခဲ့ကတဲ့မူဗီဖိုငကိုတငလိုကတယ။
မငလာပဲကရာရဲ့မကနာဖုံးဆိုတော့လူစညတယ။fbပေါမာ ပုံတငရနအတကဓာတပုံတေရိုကကlive လင့ကရငးနငး မငးမငးရဲ့ postနင့မူဗီကတကလာတယ။တစယောကနင့တစယောကပောရငးကကောကောထနးအမကီးသိသားတဲ့အခါ “မောငလေး ကောကော” “ဗာ မမ ဘယလိုလုပမလဲမောငလေး” “ကနော ဘာပောရမလဲမမရယ” “မောငလေး မမကသိပီးသားပါ၊ဒါပေ မယ့ သိသာသိစေ လူမမငစေနင့တဲ့၊အခုတော့မမ လေ မောငလေးနင့ခငလေးကိုသဘောမတူ တော့ဘူး” “ဟုတကဲ့မမ ကနော သိပါတယ။ကနောတို့ရဲ့ဂုဏသိကာအရ၊ခငလေးကိုကနောခစပေမယ့စန့လတလိုကမယမမ” “အငးဟုတပီ၊ဒီတော့မောငလေး ပနတော့ ကနတာမမစီစဉလိုကပါ့မယ” “ဟုတကဲ့မမ” “အားလုံးပနလည့တော့” “ဟုတကဲ့” အားလုံးကစိတမကောငးသလို မငးမငးအပေါလညးဒေါသထကကတယ။ခငလေးကိုလဲ မုနးကတယ။ကောကောထနးကိုအားပေးရငးရာကိုပနလည့ကာသား ကတယ။ကောကောထနးအမက ခငလေးဆီဖုနးဆကလိုကတယ “ဟလို ” “ဟုတကဲ့မမ ခငလေးပါ”
“ခငလေး မမပောမယ၊ခငလေးခဏနားထောင” “ဟုတကဲ့မမ” “အခုမငလာပဲပကပီခငလေး” “ရင! မမ၊ဘာ ဘာ ဖစလို့လဲ မမ” “ခငလေး မငးမငးက ခငလေးနင့ဖစခဲ့တာတေကိုအငတာနကပေါတငလိုကပီခငလေး၊မမက သိပေမယ့မောငလေးကိုစိတ ခမးသာစေခငလို့မသိခငယောငဆောငပီးခငလေးနင့လကထပပေးခငခဲ့တာ၊အခုလိုတနိုငငံလုံးသိပီးတော့ ကိုယ့မောငလေးနား ကခံနေရမယ့အဖစကိုမမမခံနိုငဘူး၊ဒီတော့ခငလေးမမကိုနားလညပေးပါ၊ခငလေးနင့မမတို့ရေစကကဟီလောကပဲပါတယ မတ လိုကတော့”“ခငလေးသဘောပေါကလိုကပီ အစစအရာရာကိုသတိမထားပဲကာမအလိုလိုကကာ မငးမငးကိုခင့ပုခဲ့လို့ ခငလေး ဘဝအမညးစကတေနင့မိဘတေလညးသူမားတံတေးခကပကလကမောရတော့မယ။ခငလေးအရမးရကတယ။မငလာဝတစုံ ပေါခငလေးမကရညစကတေတစကစကကလာတယ။ခငလေးဆုံးဖတခကတစခုခလိုကတယ။အဲဒါကတော့လူ့လောကကို စန့လတဖို့ပါပဲ
Zawgyi
အမားတခကယ္ေၾကာင့္(စ/ဆုံး)
ခငင္ေလးတစ္ေယာကူနာပဳသငန္း ဆင္းၿပီးေတာx{101B}ာေလးတစ္x{101B}ာမတာဝနတယ္။ အသကငယယ္x{101B}ုပည္ေလးကရိ ေတာ့အဖဴx{1014}x{103D}င့နီေလးတဲဝတားရငကေရရိလုံးဝန္းၿပီးေတာင့င္းတဲ့တငားေလးက အိေခာပိုထကာတယ္။အန္း တငဲရိတယ္ ထငားရငဲရိတယ္။မနာဝတုံေလးx{1014}x{103D}င့ိုမငူတိုင္းခစ္ၾကတယ္။ဒါေပမယ့ငင္ေလးမာရာ္းစားသနာမရိခဲ့ ဘူး။x{1039}x{101C}ကိဳကဲ့သူေတရိေပမယ့ည္းခငင္ေလးစိတဝငားရဲဘူး ဘာလိုx{1037}လဲဆိုေတာ့ခငင္ေလးမိဘကဆင္းရဲတယ္။မိဘက ပညာသင္ေပးေနတဲ့အx{101B}ယာ ရည္းစားသနာမားထားခဲ့ရငိဘကေပာဆိုၿပီးပညာဆကငင့မာမဟုတိုx{1037}ပဲ။
“ကဲညီမ ညီမေလးကိုဒီx{101B}ာကလူေတx{1014}x{103D}င့ိတက္ေပးမယ္” “ဟုတဲ့ရင့ရာ” “ဒီေနx{1037} ခငားတိုx{1037}x{101B}ာကိုအသစ္ေရာကာတဲ့ သားဖားဆရာမေလးပါ၊သူx{1037}နာမညခငင္ေလးတဲ့၊ဝနမ္းအသစ္ေတခေပးတဲ့အတက္ အဆငေပတာေလးေတရိရငီx{101B}ာက ရပိရပေတကကူညီေစာင့္ေရာက္ေပးေစခငယ္” “ဟုတဲ့ပါဆရာx{1039}x{101C}ကီး၊ကေနာိုx{1037}ေစာင့္ေရာက္ေပးပါမယ္၊အခုေတာ့ေဆး ေပးခန္းကေဆာက္ေနဆဲကာလဆိုေတာ့ကာဆရာမေလးကို ကေနာိုx{1037}x{101B}ာကသင့္ေတာဲ့အိမစိမာေနရာမာစီစဥ္ေပးပါ့ မယ္” “ဒီကိစx{1039}x{1005}က ဥကx{1039}x{1000}ဌx{1039}x{101C}ကီးတိုx{1037}ကိုအားကိုးရမာပဲ” “ရပါတယရာx{1039}x{101C}ကီး၊ကေနာိုx{1037}x{101B}ာရဲx{1037}ကန္းမာေရးနိမ့တဲ့အေခအေနေတ တိုးတကာေပါင္ေကးx{101B}ာေဆးေပးခန္းx{1014}x{103D}င့နမ္းခေပးတဲ့အတကရာx{1039}x{101C}ကီးတိုx{1037}ကိုအထူးေကးဇူးတငါတယ္” “ကဲဒီလိုဆိုက ေနာ္ဥကx{1039}x{1000}ဌx{1039}x{101C}ကီးတိုx{1037}နဲx{1037}ကေနာ့နမ္းကိုစိတထားခဲ့ပါမယ္” ၿမိဳx{1037}နယရာဝန္x{1039}x{101C}ကီးပနားၿပီးေနာကာေတာ့ “ဆရာမေလး ဘာမ အားမငယဲx{1037}” “ဟုတဲ့ရင့္” “ဆရာမေလးကို ေဒၚထားတိုx{1037}အိမာေနရာခေပးပါ့မယ္။ေဒၚထားတိုx{1037}အိမကယဲကယယ္ ေရတင္းx{1014}x{103D}င့ည္းနီးတယ္။” “ဟုတဲ့ဦးသင့္ေတာ္ေအာငီစဥ္ေပးပါ”
“ေဒၚထားေရ ကေနာငားကိုတာဝန္ေပးလိုက္ၿပီ” “အမေလးကိုရငယ္ ကမကဒီလိုသမီးေခာေခာေလးအိမာေနတာကိုပဲ အရမ္းဝမ္းသာလပါၿပီ” “လာသမီးေလး အေဒၚတိုx{1037}အိမိုလာလိုကဲ့” “မင္းမင္းေအာင္ေရနင္ ငါ့သမီးေလးအထုတ္ေတသယဲ့ ေတာ့” ခငင္ေလး ကကိုကိုမင္းမင္းေအာငိုလမ္းၾကည့ိုကယ္။ေတာသားဆိုေပမယ့သားကမမဲဘူး x{101B}ုပညပနx{1037}နx{1037}္ ေလးx{1014}x{103D}င့န္းမာသနမ္းတဲ့သူမိဳး၊လိုx{1037}ေတးေနတုန္း “သမီးေလး လိုအပာရိရငင္းမင္းကိုခိုင္း အဲဒါ အေဒၚ့တူပဲ” “ဟုတဲ့ အေဒၚ” x{101B}ာစပ္ေလးမာ ေဒၚထားရဲx{1037}အိမိုလိုကဲ့တယ္ အိမ္ၿခံဝင္းမာေရတင္းေလးx{1014}x{103D}င့ိမ္ေရx{1037}မာလမ္းေဘးမာလယင္းေတ သနx{1037}င္းတဲ့ေလကိုx{101B}ူလိုx{1037}ရတာပဲဆိုၿပီခငင္ေလးသေဘာကသားတယ္ “လာသမီးေလးသမီးေလးေနမယ့ခန္းပမယ္”
“ဟုတဲ့အေဒၚ” “မင္းမင္းေရ သမီးေလးေနမယ့ခန္းရင္းေပးစမ္းပါအုံးကယ္” “ဟုတဲ့ေဒၚေလး” မင္းမင္းတစ္ေယာကင္ ေပါ့စာအခန္းကိုရင္းလင္းေပးလိုကယ္။အေဒၚ့အိမ္x{1014}x{103D}င့င္းမင္းတိုx{1037}အိမၿခံဝင္းတဝင္းထဲ။ဆရာမေလးကလဲ အရမ္းလေတာ့မင္း မင္းရငုန္ေနၿပီ။ “ဆရာမေလးေရ ၿပီးၿပီဗ” “အာ ကိုမင္းမင္းကလည္းဆရာမလိုx{1037}မေခၚပါx{1014}x{103D}င့င္ ခင္ေလးလိုx{1037}ပဲေခၚပါ” “ဟုတဲ့ခင္ ေလး” ခင္ေလး အခန္းကိုေနရာေလးခလိုကယ္။ အခန္းေနာကကာပဴတင္းေပါကေလးx{1014}x{103D}င့ိုx{1037}အလင္းေရာင္ေလးရတယ္။ ပါလာတဲ့အလပငစx{1039}x{1005}ည္းကိုေနရာေလးခ၊အိပာေလးခင္းၿပီးလဲခလိုက္ၿပီးနားလိုက္ေတာ့အိပ္ေပာားေတာ့တယ္။ “ခင္ေလး ခင္ ေလး” “ဟင္ “ “အိပ္ေပာ္ေနတာလား” “ဟုတဲ့ကိုမင္းမင္း” “ခင္ေလးေရခိဳးဖိုx{1037}ကေနာ္ေရဖည့ားတယ္” “အားနာစရာကို မင္းရယ္”“အားမနာx{1014}x{103D}င့၊ေရတင္းနားမာေရအိုးရိတယ္ အဲဒီမာခိဳးရမယ္” ခင္ေလးေရတင္းနားလမ္းၾကည့္ေတာ့ေခာကုံးဝငဥ့္ အိုးေလးx{1014}x{103D}င့စားပားx{1039}x{101C}ကီးတပားခင္းထားတဲ့ေနရာေလး၊ဟင္းလင္းပင္x{1039}x{101C}ကီးမာ ခင္ေလးရကားတယ္။အေဆာငာေနတုန္းက ေရခိဳးရငကိုယုံးခၽတ္ၿပီးေရခိဳးခဲ့တာ အခုေတာ့ဟင္းလင္းပင္x{1039}x{101C}ကီး “အင္းေလ သူဓေလ့x{1014}x{103D}င့ူပဲေလ”
“ခင္ေလး ေရခိဳးရတာအဆငေပလိုx{1037}လား” “ဟုတယိုမင္းမင္း” “အင္းေလ ခင္ေလးကအပိဳေလးဆိုေတာ့ရက္ေနမာပဲ” :”အဲဒီလိုမိဳးေတာ့မဟုတူးကိုမင္းမင္း၊ခိဳးေနၾကေနရာမဟုတိုx{1037}ပါ၊ကမတိုx{1037}အေနx{1014}x{103D}င့ကာေတကိုခာခၿပီးအလုပုပတာမ လား” “အင္းဟုတယ။မမငံ့ေဆးဆရာတဲ့၊ ခင္ေလးတိုx{1037}အေနx{1014}x{103D}င့ကေတာိုx{1037}မမငူးတဲ့အရာေတလည္းမငူးေနမာပဲ” “အင္းအဲတာလည္းဟုတယ္၊သိတဲ့အတိုင္းေလ၊ခင္ေလးကသားဖားဆရာမဆိုေတာ့လည္းမမငံ့တာမရိဘူးေပါ့” “ဟုတါၿပီ။ သူမားဟာေတမငူးၿပီးကိုယ့လည့ရင္ေၾကာကေနx{1014}x{103D}င့္ေတာ့” “ေဟာ့ေတာ္ ကိုမင္းမင္း” “ဟားးစတာပါဗာ။ကေနာ္ေရာင္ ေပးပါ့မယ္”မင္းမင္းx{1014}x{103D}င့္ေတx{1037}ၿပီးခင္ေလးေပာာတယ္။x{101B}ာမာတာဝနရငင္းေနမာလိုx{1037}ထငဲ့ေပမယ့္ အခုေတာ့မပင္းရေတာ့ဘူး ေလ ခင္ေလးေရခိဳးၿပီးရငတ္ေပၚသဘကx{103E}မ္း ၿပီးအိမ္ေပၚတကဲ့တယ္။အခန္းထဲဝင္ၿပီးသနပါးေရx{1039}x{101C}ကဲေလးလိမ္းကာ အဝတဲၿပီးထကဲ့တယ္။
“သမီးေရ စားလိုx{1037}ရၿပီကဲx{1037}” “ဟုတဲ့အေဒၚ”“မင္းမင္းနငဲတစါတည္းစားလိုက္ေလ” “ဟုတဲ့ေဒၚေလး” မင္းမင္း၊x{1014}x{103D}င့္ေဒၚေလး တိုx{1037}စားဝိုင္းကိုခင္ေလးဝငားလိုကယ္။ “စားေကာင္းရဲx{1037}လား သမီး” “ေကာင္းတယ္ အေဒၚ” “ထမင္းစားၿပီးေတာ့လာသမီး လကက္ေလးစားၿပီးစကားေလးေပာၾကတာေပါ့ကယ္” “ဟုတဲ့အေဒၚ” “ေရေx{1014}x{103D}းၾကမ္းဝိုင္းေလးမာ ခင္ေလးတိုx{1037}စကားေပာေန ၾကတယ္။ရစာရီခဲအခိန္ေရာက္ေတာ့ “သမီးေလးစကားေပာခင္ေသးရင္ေပာ၊အေဒၚေတာ့အိပင္ၿပီ” ေတာဓေလ့ကလူေတ အေစာx{1039}x{101C}ကီးအိပေစာx{1039}x{101C}ကီးထရေတာ့ေဒၚထားအိပာဝငားၿပီ။
“ခင္ေလးအိပငိပ္ေတာ့ေလ” “ေနx{1037}လညအိပားေတာ့ခင္ေလးမအိပင္ေသးပါဘူး” “အင္း ကိုမင္းလဲမအိပင္ေသးပါဘူး၊ ခင္ေလးမအိပင္ေသးဘူးဆိုရငကကားေပာၾကမယ္” “ဟုတဲ့ ကိုမင္း” သငန္းတုန္းကအေတx{1037}အx{1039}x{101C}ကဳံေတကို ဟာသေပာ ဖစ္ၾကတယ္၊ဒီလိုနဲx{1037}စကားေပာရင္းရငီးသထကင္းနီးလာၾကတယ္။တေဖးေဖးx{1014}x{103D}င့ေလးေမးတာကိုေပာပဖစာတဲ့အဆင့္ ေရာကဲ့တယ္။ညနကာေတာ့“အင္း ခင္ေလးx{1014}x{103D}င့ကားသာေပာေနရရငညလုံးေပာဖစယ္” “ေဟာ့ေတာ့ ကိုမင္း အိပ္ေရးပကယ္ေလ”“ကေနာရပါတယ၊ခင္ေလးအတကဲ စိတူတာ” “ရငာဖစိုx{1037} ကိုမင္း” “ဒီလိုဗာ မီးထန္းၿပီး စကားေပာေနရငမ္းသားလမ္းလာေတကခင္ေလးအေပၚတမိဳးမငာစိုးလိုx{1037}ပါ” “ဘယိုမင္ၾကမာလဲကိုမင္း” “အခုမ ေရာကာတဲ့ဆရာမေလးကို မင္းမင္းတိုx{1037}ကခိဳင္ေနၿပီလိုx{1037}ေလ” “ခစ္ ခစ္ ခစ္” “တကယါကေနာိုx{1037}ေတာx{101B}ာေတကအမင္ မကယ္ ေသးေတာ့ေပာၾကေသးတယ္ေလ” “အင္းဒါx{1014}x{103D}င့္ x{101B}ာေတမာသမီးရည္းစားေတကစကားဘယိုေပာၾကလဲ”“ညဘက္ေပာခငင္ အခိန္းအဆကုပတာေပါ့” “ဘယားေပာၾကလဲ” “အေဝးx{1039}x{101C}ကီးမသားဘူးေလ၊အဆင္ေပရငိမီးအနားမာပဲေပာၾကတာ”
“အင္း” “အဲဒါထကဆင္ေပရင္ေကာငေလးဆီမာပဲေပာဖစာေပါ့” “ခစ္ ခစ္ အခန္းထဲေခၚေပာတာလား” “အင္းကေနာိုx{1037} လဲကင္းေစာင့ုပူးတယ္” “ေဟာ့ေတာ္ ကိုမင္းမင္း” “မနကနာလုပရာရိလဲခင္ေလး” “အင္း မနကန္ x{101B}ာနီးစပx{101B}ာေတ ကိုသားခငရ္။သူတိုx{1037}ေတသိေအာငည္းေပာပခငယ္” “ကေနာိုကိုx{1037}ေပးမယ္” “ေကးဇူးပါကိုမင္းမင္း” “ဟင္းးဟင္း အခုေတာ့မသားဖူးေသးဘဲx{1014}x{103D}င့္ေကးဇူးတင္ေနတာသားၾကည့ကေနာ့ိုအပစေပာနဲx{1037}” “ဟငာလိုx{1037}ကိုမင္းမင္း” “ကေနာိုx{1037}x{101B}ာ ေတကိုသားရငည္းလမ္းေၾကာင္းကေနဆိုငယ္ေမာင္းရတာေလ၊အရမ္းလမ္းဆိုးတယ္” “အယ္ တကယား” “မနကန ရငိရၿပီေပါ့” “ဟုတိုမင္းမင္း၊စကားေပာေကာင္းေနတာ ညေတာ္ေတာက္ၿပီ၊ကိုမင္းမင္းလဲအိပ္ေတာ့” “ခင္ေလးေရာအိပ္ ေတာ့မလား” “အင္းအိပယ္ေလ မနကရင္ေစာေစာသားလိုx{1037}ရေအာင္” “ဟုတါၿပီဗာ” ခင္ေလးေစာေစာအိပိုကယ္။ကို မင္းမင္းရိလိုx{1037}x{101B}ာနီးစပ္ေတကိုသားလိုx{1037}ရတယိုၿပီးေတးကာမင္းမင္းကိုေကးဇူးတငိတယ္။
နကိပာကx{1014}x{103D}ိုးလာေတာ့ “သမီးေလး x{1014}x{103D}ိုးလာၿပီလား” “ဟုတဲ့အေဒၚ” “ဒီမာေကာကင္းေပါင္းရိတယ္။ေရေx{1014}x{103D}းလဲရိတယ္၊ ေကာီေသာကငင္ ေကာီမစိတယ္။မင္းမင္းလာပိုx{1037}သားတာ” “ဟုတဲ့အေဒၚ” ခင္ေလးမက္x{1014}x{103D}ာသစ္ ၿပီးေကာကင္းေပါင္း x{1014}x{103D}င့္ေကာီေသာကိုကယ္။ၿပီးမသနပါးလိမ္းကာ အဝတစားလဲၿပီးအိမ္ေရx{1037}ကေစာင့ယ္။မင္းမင္းကဆိုငယ္x{1014}x{103D}င့္ ေရာကာၿပီး“ခင္ေလးသားလိုx{1037}ရၿပီလား” “ရၿပီေလကိုမင္း” “ေဟ့ မင္းမင္းေဖးေဖးေမာင္းအုံး” “ဟုတဲ့ေဒၚေလး” “လာခင္ ေလးသားၾကရေအာင္” ခင္ေလးကိုယင္းဆိုငယ္ေနာကထိုငိုကယ္။x{101B}ာပင္ေရာကာေတာ့ “ခင္ေလးပဳတ္ၾကမယ္ ေx{1014}x{103D}ာ္” “ဟုတိုမင္း” “အားမနာနဲx{1037}ကေနာ့ါးဖကား” “အမယ္ ကိုမင္းေx{1014}x{103D}ာ္” “တကယ္ေပာတာလမ္းၾကမ္းတယ္” ခင္ေလး မဝံ့မရဲဖစာကိုမင္းခါးကိုဖကိုကယ္။လမ္းကလည္းအရမ္းဆိုးေတာ့ကိုမင္းခါးကိုတင္းတင္းေလးဖကိုက္ေတာ့x{1014}x{103D}ိုx{1037}ေတကကို မင္းေကာကိုထိကပ္ေနတယ္။အခုလိုမိဳး ဆိုငယီးရေတာ့ခင္ေလးစိတဲတမိဳးx{1039}x{101C}ကီးဖစ္ေနတယ္။ရငဲခုနယ္။မင္းမင္းမာ မိမိေကာကိုခင္ေလးရငတ္x{1014}x{103D}င့ပ္ၿပီးဖကားေတာ့စိတဲတမိဳးဖစာကာလီးကေတာငာတယ္။သာရာတဲ့အထိအေတx{1037}က ဖစာတယ္။စိတဲမာလည္းခင္းေလးကိုလိုးရရင္ အရမ္းေကာင္းမာပဲလိုx{1037}ေတးေနၿပီး လိုးလိုx{1037}ရေအာင္ၿငံစညိုx{1037}ဆုံးဖတိုက္ေတာ့ တယ္။
“ရရဲx{1037}လား ခင္ေလး” “အင္း ရတယ္ ကိုမင္း” ေမးသူx{1014}x{103D}င့္ေဖသူအသံေတကမူမမန္ေတာ့ေပ။x{1014}x{103D}စ္ေယာကားစိတ္ေတဂေယာက ယက္x{1014}x{103D}င့စ္ေနၿပီ။x{1014}x{103D}စ္ဦးသားလည္းရိပိေနတယ္။x{101B}ာငါးx{101B}ာကိုသားၿပီးေနာက္ ခင္ေလးတိုx{1037}ပနာၾကတယ္။ “ခင္ေလး အဆင္ေပရဲx{1037} လား” “အင္းလူလဲေညာင္းကိုက္ေနၿပီ’ “ခင္ေလးေတာ့မသိဘူး၊ကေနာ္ေတာငငိမ္းေနၿပီ” “ခစ္ ခစ္ ခစ္၊ကိုမင္းကလဲ” “ခင္ ေလးကေရာ အတူတူပဲေလ” “ဟားးးးဟားးးး” ညေနအိမ္ေရာက္ေတာ့ “ကဲခင္ေလးေရနားလိုကုံး၊ကေနာေန မပနာေတာ့ မယ္” “ဟုတိုမင္း” ခင္ေလးလဲ ပငန္းတာမိုx{1037}နားရင္းအိပိုကယ္။ညေနေစာင္းမx{1014}x{103D}ိုးကာေရခိဳးလိုကယ္။လန္းဆန္းသား သလိုခံစားရေပမယ့ကိုယုံးကိုင္x{101B}ိုကားသလိုနာကင္ေနတယ္။“သမီးေရ အေဒၚမာကိစx{1039}x{1005}ေပၚလာလိုx{1037}ဟိုဘက္x{101B}ာသားရမယ္၊မင္း မင္းကို ေခၚသားလိုက္ဦးမယ္” “ဟုတဲ့အေဒၚ” “တကယိုx{1037} အေရးx{1039}x{101C}ကီးကိစx{1039}x{1005}ေၾကာင့နလာx{1014}x{103D}ိုငင္ မင္းမင္းအေမေခၚအိပိုက္ ေx{1014}x{103D}ာ္” “ရပါတယေဒၚ” “ေအးကယသားမဖစိုx{1037}သာသားရမာသမီးေလးကိုအားနာလိုကာ” “သားပါအေဒၚရယ္ ဘာမေနာက္ ဆံတင္းမေနx{1014}x{103D}င့္” ”ေအးကယ္” ိုမင္းမင္းx{1014}x{103D}င့ေဒၚဆိုငယီးၿပီးထကားတယ္။ခင္ေလးလဲထမင္းခူးခပားလိုက္ၿပီး ညခုx{1014}x{103D}စ္ နာရီေလာက္ၾကာေတာ့မင္းမင္းေရာကာတယ္”
“ခင္ေလးထမင္းစားၿပီးၿပီလား” “ဟုတိုမင္း” “ေနရတာအဆင္ေပရဲx{1037}လား” “နာေနတာေပါ့၊ေကာေတခါးေတလဲေအာင့္ေနတာပဲ” “အင္းေလ စီးေနမကေတာ့ဒီလိုပဲဖစာ” “အင္းေပါ့ ကိုမင္းကမဖစူးလား “မဖစါဘူး” “အင္း အေဒၚရိရင္ အေဒၚကိုခနx{1014}x{103D}ိပ္ ခိုင္းရငမာ” “အာ ကိုမင္းကလည္းလူx{1039}x{101C}ကီးကိုအားနာစရာ” “ကေနာ့ေဒၚက သေဘာေကာင္းပါတယ္” “ဒါေပမယ့္” “ဟင္းးးက ေနာ့စားx{1014}x{103D}ိပ္ေပးတယိုx{1037}သေဘာထားခိုင္းလိုကယ္”“အမ္ ဘယိုဘယို” “ဒီလိုခင္ေလး ခါတိုင္းအေဒၚေနမေကာင္းရင ေနာ္x{1014}x{103D}ိပ္ေပးေနၾကေလ” “အခုခင္ေလးေနလိုx{1037}မေကာင္းေတာ့ကေနာ့တကစားထိုးေပးx{1014}x{103D}ိပိုင္းေပးတာေပာတာပါ” “ခစ္ ခစပါ တယိုမင္းရယ္” အေဒၚမရိေတာ့စကားေပာရတာပိုလတပယ္။ေပာရင္းx{1014}x{103D}င့္sလိငိစx{1039}x{1005}နည္းနည္းပါတယ္။ဒီေတာ့စိတဲတ မိဳးေလးဖစ္ၿပီးအရသာရိတယ္။မင္းမင္းေသးတိုးစမ္းၿပီးရသေလာက္ ထည့္ေပာတယ္။သားဖားဆရာမေလးဆိုေတာ့ဒီကိစx{1039}x{1005}က ေပာပေလာက္ေအာငထူးခားဘူးေလ။ဒါေပမယ့္x{1014}x{103D}စ္ေယာကည္းေပာရေတာ့ခင္ေလးစိတ္ေတလည္းတမိဳးဖစ္ေနၿပီ။ စကားေပာရင္းစိတါလာတယ္။ေပာရင္းညနကာၿပီ။
“ခင္ေလး တစ္ေယာကည္းအိပဲလား” “နည္းနည္းေတာ့ေၾကာကာေပါ့” “အကိုလာအိပ္ေပးရမလား” “အာ ကိုမင္းကလည္း” “ဒီလိုလုပါလား ၊ကေနာံခါးပိတိုကယ္။ညဘက္x{1039}x{101C}ကီးဆရာမေလးတစ္ေယာကည္းကေနာိေနတာလူမငငေကာင္း ဘူး” “အင္းဟုတယိုမင္း” “မင္းမင္းတံခါးထပိတိုကယ္” ဖေယာင္းတိုငိနပေအာကာx{1014}x{103D}စ္ေယာကားရင္ေတခုန္ ေနၿပီ။ခင္ေလးေပာရင္းေကာကေအာင့ာလိုx{1037}တခကနx{1037}ိုကယ္။ “ေကာေတေအာင့္ေနတာလားခင္ေလး” “အင္းတကိုယ္ လုံးေအာင့္ေနတာ” “ကေနာ္x{1014}x{103D}ိပ္ေပးမယ္” “ဟင့တယx{1014}x{103D}ိပဲx{1037}ကိုမင္း၊ေဆးေသာကားတယ္” “အားနာစရာမလိုဘူး” “ခနေလး x{1014}x{103D}ိပမာ” မင္းမင္းမရမကေပာလိုက္ၿပီးခင္ေလးအနားကပိုကယ္။ခင္ေလးမာလည္းx{1014}x{103D}ိပိုကငကာသားမယထင္x{1014}x{103D}င့္ မိုx{1037} “အင္းကိုမင္း” “ခင္ေလးေမာကိပိုက္” “အင္း” “ခနေလးေစာင္ေလးx{1014}x{103D}င့္ေခါင္းအုံးေလးယူလိုကယ္”
ကိုမင္းအေဒၚ့အခန္း ထဲကေခါင္းအုံးx{1014}x{103D}င့္ေစာငူကာၾကမ္းေပၚေစာငင္းၿပီး “ရၿပီခင္ေလးေမာကိပိုက္” ခင္ေလးေခါင္းအုံးေပၚေမာကလိုက္ တယ္။မင္းမင္းလည္းဒီအေခအေနဆိုရငဆိုးဘူးဆိုၿပီးခင္ေလးအနားကပ္ၿပီးဒူးေထာကာေကာပငိုစမ္းၿပီးလကx{1014}x{103D}င့ါး ေၾကာကိုေဖးေဖးခင္းx{1014}x{103D}ိပိုကယ္။အထိအေတx{1037}ကအိစကက္ေညာလန္းလိုx{1037}လီးကဆတနဲေတာငာၿပီ။လကx{1014}x{103D}င့ါးေၾကာ ေလးကိုခညx{103B}ပာေဖးေဖးခင္းအေပၚေအာကဲေပးလိုကယ္။”အာ့ အင္းးးအင္းးး” “နာလိုx{1037}လားခင္ေလး နည္းနည္းေလးကိုမင္း” “အင္းကေနာ့ာေဆးရိတယ္” “အပူဆိုရင္ မခံx{1014}x{103D}ိုငူးကိုမင္း” “အေအးေဆးရိတယ္ ခင္ေလး” “အင္းကိုမင္း” ကိုမင္းေဆးဘူး ကိုလမ္းယူၿပီညx{103B}စုတာ ခင္ေလးအကx{103E} ကိုမၿပီးေကာပငိုပတိုကယ္။ၿပီးမတေဖးေဖးလကေလးx{1014}x{103D}င့္x{1014}x{103D}ိပ္ေပးလိုက္ၿပီး “ခင္ေလးရတယလား” “အင္း” ကိုမင္းလုံခညိုေဖေလာ့ၿပီးတငားနားအထိေဆးလိမ္းကာပတ္ေပးလိုကယ္။ ခင္ေလး စိတ္ေတေဝခဲမရဘူး၊တေဖးေဖးနယၽံလာတဲ့ ကိုမင္းလက္ေတက ခင္ေလးလုံးခညိုေဖခေနၿပီ။အိမ္ေနရင္းအတင္းခံကမ ဝတားေတာ့ရငဲတမိဳးဖစာကာတငားx{1014}x{103D}စကားတင္းၿပီးညစားလိုကယ္။
ကိုမင္းလည္း တငားေတကိုမထိတထိလုပ္ၿပီးခင္ေလးစိတါေအာငလာတယ္။တငားx{1014}x{103D}စကိုပါလက္x{1014}x{103D}င့ိx{1014}x{103D}ိပ္ေပးၿပီးေဘးx{1014}x{103D}စကဲခတယ္။အမနဖင္ၾကားအထိမငေအာငုပ္ေဆာင္ေနတာပါ။ ခင္ေလးမာေရx{1037}တိုးရေကာင္းမလားေနာကုတ္ ရေကာင္းမလားေတးေနတုန္းမာပငိုမင္းကခင္ေလးအေပၚကခၿပီးထိုငိုကယ္။ “အာ ကိုမင္းအဲလိုမလုပဲx{1037}ေလ” “မဟုတ္ ဘူးခင္ေလးအေၾကာကိုအားညီေအာင္x{1014}x{103D}ိပငိုx{1037}ပါ” “အင္းပါ” ကိုမင္းတေဖးေဖးx{1014}x{103D}င့ဆင့ကာေကာ္ေအပ္ါေဆးလိမ္းရန္ အတကရာကိုအေပၚတန္းတငိုကယ္။ၿပီးမေကာတပငုံးေဆးလိမ္းၿပီးသကx{103B}ာစာx{1014}x{103D}ိပ္ေပးတယ္။ဒါေပမယ့ေပၚတန္း တငဲ့ဘရာကေအာကိုပနလာတယ္။ကိုမင္းကဘရာဂိတိုဖဳတ္ုကယ္။ “အာ ကိုမင္း” တေဖးေဖးကိုမင္းကအေပၚ ထိေရာကာသလိုခင္ေလးဖင္ၾကားကိုမင္းလီးကေထာကာတယ္။
“လီးx{1039}x{101C}ကီးကခင္ေလးဖငိုေထာက္ေနတာ ခင္ေလးသိေပ မယ့ေပာရဲဘူး” ခင္ေလးစိတ္ေတထလာၿပီးပိပိကအရညိုလာၿပီေလ။ “ရၿပီကိုမင္း” “အင္းအေပၚကေတာ့ရၿပီ ေပါင္ေတနာေန မာပဲေလ” “ရပါၿပီ ကိုမင္းကလည္း” ထိုစဥာပငေယာင္းတိုငီးေလးၿငိမ္းသားရတယ္။ “ေဟာ့ေတာ့မီးၿငိမ္းသားၿပီ” “အင္း ခင္ေလး ကိုမင္းဒီမာပဲအိပ္ေတာ့မယ္” “ကိုမင္းကလည္းမဖစါဘူးဆို” “ဘာဖစိုx{1037}လဲ” “အင္းေပာတတူး” “အင္းေလ မ ေပာနဲx{1037}ေတာ့ခင္ေလး” ကိုမင္းခင္ေလးကိုဖကိုက္ၿပီး နမ္းလိုကာ “ကေနာရမ္းခစ္ေနၿပီခင္ေလး” “အို..ကိုမင္းေx{1014}x{103D}ာ္” ခင္ ေလးလဲစိတ္ေတဂေယာင္ေခာကားသားၿပီး ကိုမင္းကိုပနကားလိုကယ္။အထိအေတx{1037}မာခင္ေလးတစ္ေယာက္ ဆငငုံတရားေတေပာကဲ့ၿပီးခင္ေလးလည္းတဏာေရစီးေနာကိုကိခဲ့ၿပီေလ။ကိုမင္းမာခင္ေလးကိုဖကင္းတငားေတ ကိုပတ္ေပးလိုကယ္။ခင္ေလးx{1014}x{103D}ိုx{1037}ရိရာကိုေအာကိုx{1037}ေလာခၿပီးခင္ေလးx{1014}x{103D}ိုx{1037}ကိုေဖးညx{103B}င္းစာစိုx{1037}လိုကယ္။
“x{1039}x{101D}ပတ္ x{1039}x{101D}ပတ္ x{1039}x{101D}ပတ္” “အာ့ အင္းဟင္းးးဟင္းးးး” တကိုယုံးၾကကီးေx{1014}x{103D}းေတတဖန္းဖန္းထၿပီးခင္ေလးအရမ္းကိုစိတ္ေတထလာ တယ္။ x{1014}x{103D}ိုx{1037}စိုx{1037}ရင္းတငါးၾကားလကင္းၿပီးအဖုတဲကိုလက္x{1014}x{103D}င့္x{1014}x{103D}x{103C}ိကာလကဲမာေစာကညခိဳx{1037}ကပါလာခဲ့တယ္။ “ခင္ေလး စိတ္ေတထနပဳေနၿပီမန္း ကိုမင္း ေတးမိၿပီးခင္ေလးx{1014}x{103D}ိုx{1037}ကိုပုံစံအမိဳးမိဳးx{1014}x{103D}င့ီးလက္ေအာငိုx{1037}လိုက္ၿပီး ခင္ေလးကိုပကကန္ ကာအေပၚကေနလိုကယ္။ၿပီးမx{1014}x{103D}ိုx{1037}မတဆင့္ေအာကိုx{1037}ဆင္းကာေစာကုတ္ေနရာေလးကို လာအပားလိုကမ္းလိုကယ္ “x{101B}တ္..ပလပ္” “အာ့ အိုးးးအင္းးးဟင္းးးးး” တကိုယုံးတုနကားကာအဖုတဲကအရည္ေတစိမ့င္းသားၿပီးတခါမမခံစား ဖူးေသာအရသာထူးကိုခံစားမိကာခင္ေလးမာ အဖုတဲလာဝငာေအာင္ေပါငိုကားၿပီး ေမx{103B}ာက္ေပးမိပနယ္။ “အင္းဟင္းး ဟင္းးးး အားးရီးးရီးးး” မင္းမင္းလဲတတမ္းသမကိုခင္ေလးတစ္ေယာကီးတကာေစဖိုx{1037}x{1039}x{101C}ကိဳးစားၿပီးလုပ္ေပးလိုကာ ခင္ေလးခ မာမx{1039}x{101C}ကဳံဖူးေသးတဲ့ကာမေရစီးမာေမာပါသားေတာ့တယ္။ ခင္ေလးတစ္ေယာကိတါလာလိုx{1037} ေအာည္းမိသလိုကာမစိတအ ထဋထိပ္ေရာကိုx{1037}တx{1039}x{101C}ကိမ္ၿပီးသားခဲ့တယ္။ မင္းမင္းလည္းလီးက အရမ္းေတာင္ေနၿပီလီးထိပာလည္းအရည္ၾကည္ေတစိုေနၿပီ။ လီးကိုတခက္x{1014}x{103D}စကင္းတိုကိုက္ၿပီးခင္ေလးအဖုတိုေတ့လိုကယ္။ခင္ေလးမာကာမစိတ္ေတဖစ္ၿပီး အလိုးခံခင္ေနၿပီမိုx{1037}မ တားမစ္x{1014}x{103D}ိုငစ္ေနၿပီ။လီးေတ့ၿပီး ဖိခလာတာေၾကာင့ဖုတဲလီးကတင္းၾကပ္ၿပီး “ဗစ္ ဖစ္ ဗိ ဗိ”
“အာ့ ကိုမင္း ေဖးေဖး” လီးတရစင္းတိုးဝငာတယ္။အဖုတဲပူကနဲဖစားတဲ့အတကင္ေလးကိုမင္းကိုေပာလိုကယ္။ ကိုမင္းလည္းခင္ေလးx{1014}x{103D}ိုx{1037}ကိုကုန္းစိုx{1037}ၿပီးခနေလးလီးထည့ားရင္းၿငိမ္ေပးလိုကယ္။ခင္ေလးေစာကုတညx{103B}စလိုခံစားရၿပီးခင္ ေလးလည္းညည္းလာေတာ့မထပ္ၿပီးသင္းလိုကယ္။ “ဗစ္ ဗစ္ ဘတ္ ဘတ္ ဖတ္” “အာ့အင္းးဟင္းးးအာ့ရီးးး” အဖုတကံရ တဲ့ခံစားမx{103C}x{1037}မိဳးမဟုတဲလီးဝငာတဲ့ခံစားခကတမူထူးခားတယ္။အဖုတဲဝငာတဲ့လီးကအဖုတတင္းသားေတကိုပတဲ သားေတာ့ခင္ေလးမာအရမ္းကိုကာမစိတကာေစၿပီးဖီးတက္ေနေတာ့မကုံးမိတာx{1014}x{103D}x{103C}တမ္းကိုက္ၿပီး ညည္းတားမိလိုက္ ေတာ့တယ္။ခင္ေလးညည္းတားသံကကိုမင္းကိုတဏာစိတိုx{1039}x{101E}ကလာေစၿပီးလိုးခက္ေတမနာတယ္။ “ဘတ္ ဖတ္ .ဖန္းးဖန္းးးးဖ န္းးး” “အာ့ရီးးရီးးးကိုမင္းးအာ့ရီးးးရီးး” “ဗစ္ ဘတ္ ဖတ္ ဖန္းးဖန္းးးးး” ခင္ေလးမာငါးမိနစနx{1037}ာအလိုးခံရၿပီးေနာက္ၿပီးခငာ ပနယ္။
“ဖတ္ ဘတပ္ ဖပ္ ဖန္းးးးဖန္းး” “အာ့ရီးးရီးးး အားးးး” “ခင္ေလးၿပီးေတာ့မလားးး” “အင္းးးကိုမင္းးအာ့ရီးးးရီးး” ကို မင္းလည္းခင္ေလးၿပီးေတာ့မယိုေတာ့အရိနည္းနည္းတငိုကာထပိုးလိုကယ္။ေစာကုတေစးပိုငင္းၾကပာ ညx{103B}စားမx{103C}x{1037}ေၾကာင့ိုမင္းလဲၿပီးခင္ေနၿပီ။တဖတဘတတ္x{1014}x{103D}င့ိုးခကင္းပင္းကိုအx{1039}x{101C}ကိမုံးရာနီးပါးဆကိုးလိုကာ “ဘတ္ ဖတန္းးဖန္းးးးဖန္းး” “အာ့ၿပီးၿပီ အားးးရီးးရီးးး” ကိုမင္းလည္းသုတ္ေတပန္းထကာၿပိဳငူၿပီးသားရေတာ့တယ္။ ေမာပန္းသားတဲ့ကိုမင္း ခင္ေလးအနားကပိပာဖက္ၿပီးအနမ္းေတ ေx{1039}x{101D}ခလိုကယ္။ခင္ေလးလည္းကိုမင္းကိုဖက္ၿပီးအေမာေဖ ေနရာကx{1014}x{103D}စ္ေယာကား အိပ္ေပာားၾကၿပီးမနက္ေလးနာရီေလာကခင္ေလးx{1014}x{103D}ိုးလာခဲ့တယ္
“ကိုမင္း” “ဟင္” “ထေတာ့ေလ သားေတာ့လူေတမငုနယ္” “အင္း သားမယင္ေလး” ကိုမင္းလဲလူးလဲထကာခင္ေလးပါးကို နမ္းၿပီး သူx{1037}မိဘအိမကိုသားေတာ့တယ္။ ခင္ေလးလဲညကအဖစပက္ေတးကာ တခုခုမားသလိုခံစားမိလိုကယ္။ၿပီးမဖစ္ သားၿပီးၿပီဆိုေတာ့ပငမရေတာ့တာဟုေတးကာ အိပာကထၿပီးအိမာကိုသားလိုကါေသးတယ္။ရx{103D}းေပါက္ၿပီးစပဥ္းဖဥ္း ဖစ္ေတာ့ ေစာကုတိုေရေဆးၿပီးေဆးပုံးထဲမသေx{1014}x{103D}x{1039}x{1016}တားေဆးယူကာေသာကိုကင္းအိပာေပၚပနိပိုက္ေတာ့တယ္။ ေနာကရက္ေနx{1037}လည္ေရာက္ေတာ့အေဒၚပန္ေရာကာတယ္။ခင္ေလးလည္းေဆးခန္းရိရာကိုသားၿပီးလုပရာရိတာေတလုပ္ ေနလိုကယ္။ကိုမင္းလည္းမေယာငလည္x{1014}x{103D}င့္ ေရာကာကာ “ခင္ေလးအလုပ္ေတမားေနလား” “အင္းကိုမင္း” “ကိုမင္းေရာ အလုပရိဘူးလား” “အလုပ အေဝးx{1039}x{101C}ကီးမာမမဟုတာ၊အခုကပဲခင္းေတစိုကားၿပီးနားေနတဲ့အခိန္ေလ” “ဟုတိုမင္း”
“ခင္ေလး ညကရင္ ခင္ေလးဆီလာအိပလိုx{1037}” “မဖစူး ေဒၚေလးရိတယ္” “ခင္ေလးကလဲအေဒၚကအိပငိုးေနတာ” “သိ သားမာစိုးလိုx{1037}ပါကိုမင္းရယ္” “ကိုယ့ေဒၚအေၾကာင္းကို ကိုမင္းအသိဆုံးပါခင္ေလး” “မဖစူးသိသားရငင္ေလးပဲအရကဲရ မာ”အင္း ဒီေနx{1037}သူပန္ေရာကာၿပီေလ၊သူပငနမ္းလိုx{1037}ညကx{1014}x{103D}ိပ္ေပးဖိုx{1037}ေခၚထားတယ္” “ဟုတားခင္ေလးရိတာကို” “ခင္ေလး ကိုအားနာလိုx{1037}ဖစယ္” “အင္းအဲဒါဖစ္x{1014}x{103D}ိုငယ္” “ဒီလိုလုပ္ေလ ခင္ေလးေဒၚေလးကိုညကရငိုမင္း လာx{1014}x{103D}ိပ္ေပးမယ္၊ခင္ေလးက လဲေဒၚေလးကို ေဆးတိုကိုကိပ္ေဆးပါထည့ိုကိုက္” “ဟန္းဒါမိဳးဆိုေတာ္ေတာာဏ္ေကာင္းေနတယ္” “ဟီး ခင္ေလးက လဲ မေနx{1037}ကခင္ေလးခရီးပန္း ေနလိုx{1037}ကိုမင္းအေလာ့ေပးခဲ့တာ” “ဟန္း..ေတာါကိုမင္းရာအေလာ့မေပးရင္ ခင္ေလးေသသားမလား မသိဘူး” “မေသေစရဘူးခင္ေလး” “ဒီေနx{1037}ေတာ့မလာx{1014}x{103D}င့ုံးေလ ေနာကက္ေတမေပါ့ေx{1014}x{103D}ာိုမင္း” “ဟုတါၿပီ ခင္ေလးရာ”
ခင္ေလးမာကိုမင္းx{1014}x{103D}င့စ္ၿပီးေတာ့ေနာကုတိုx{1037}ရေတာ့မယ့ေခအေနမရိေတာ့ေပ။ခင္ေလးလည္းမထူးေတာ့ဘူးဆိုၿပီးကိုမင္း လိုခငာေပးမလိုx{1037}ဆုံးဖတိုကယ္။ဒါေပမယ့ေဒၚအိမာေတာ့လုပိုx{1037}ဖစယထငူးေလ။လုပိုx{1037}သိသားရငရက ကဲအုံးမာခင္ေလးကဘယာေအးေအးေဆးေဆးေတx{1037}လိုx{1037}ရမလဲသာစဥ္းစားလိုကယ္။ ေဆးခန္းကေဆာကိုx{1037}ၿပီးေတာ့မယ္။ လိုအပဲ့ကန္းမာေရးx{1014}x{103D}င့တကဲ့စာx{101B}တာတန္းေတပိုစတာေတ၊ေၾကာာေတx{1014}x{103D}င့္ေဆးေတလိုအပ္ေသးတယ္။ဒီေတာ့ၿမိဳx{1037}နယ္ ကကန္းမာေရးဦးစီးဌာနခဲကိုဖုန္းဆက္ေတာ့လာထုတါတဲ့။ၿမိဳx{1037}ကိုတက္ၿပီးပစx{1039}x{1005}ည္းထုတိုx{1037}ရာကိုမင္းကိုအကူအညီေတာင္းရေတာ့ တယ္။ “ကိုမင္း ခင္ေလးၿမိဳx{1037}တက္ၿပီးပစx{1039}x{1005}ည္းထုတမယ္” “သားေလခင္ေလးဘယခိနားမလဲ”
“မနကနနက္ေစာေစာသားမယ္” “အင္းသားၾကတာေပါ့’” ေနာကေနx{1037}မနကါးနာရီေလာကိုးေတာ့ကိုမင္းကလာေခၚတယ္ “ခင္ေလးx{1014}x{103D}ိူးၿပီလား” “x{1014}x{103D}ိုးၿပီေလ၊အဆငင့ဲ” ခင္ေလး အပငိုထက္ၿပီးကိုမင္းဆိုငယ္ေနာကိုကဲ့တယ္။ကိုမင္းလဲၿမိဳx{1037}ဘက္ ေမာင္းခဲ့ၿပီး ကန္းမာေရးx{101B}ုံးဖကိုကိုx{1037}လိုကယ္။ကိုးနာရီခဲေလာက္ေရာကာမိုx{1037}အဆင္ေပတယ္။x{101B}ုံးကထုတ္ေပးတာေတကိုခင္ ေလးယူလာၿပီး :”ကိုမင္းတစုခုစားရေအာင္” “အင္းစားမယ္ေလ၊ဒါေပမယ့ိုကာမစားခငူး” “အင္းအဲဒါဆိုလဲပါဆယယ္ လိုက္” ကိုမင္းေခါကဲေၾကာ္x{1014}x{103D}င့မင္းေၾကာ္x{1014}x{103D}စဲဝယာၿမိဳx{1037}ကအဆင့င့ည္းခိုခန္းကိုေမာင္းခဲ့လိုကယ္ “အယ္ ကိုမင္း ဘယိုေမာင္းလာတာလဲ” “ခင္ေလးကလဲ၊ဟိုမာကေတာ့လည္းမေတx{1037}ရ ဘူးေလ၊အာ့ေၾကာင့ီမာေအးေအးေဆးေဆး ေနမလိုx{1037}” “ဟန္း ကိုမင္းေx{1014}x{103D}ာ္” ကိုမင္းတည္းခိုခန္းဘက္ေမာင္းလာေတာ့ခင္ေလးသိလိုက္ၿပီ။လုပူးထားေတာ့ခင္ေလးစိတမထူးေတာ့ဘူး ဆိုတဲ့စိတလx{103E}မ္းမိုးေနတယ္။x{101B}ာမာလူသိမာစိုးရိမေပမယ့္ၿမိဳx{1037}မာဆိုေတာ့လူေတမသိဘူးဆိုတဲ့အေတးကဝငာတယ္။ကိုမင္းx{1014}x{103D}င့္ အတူတည္းခိုခန္းထဲဝငိုကယ္။
“ခင္ေလးအဝတစားအပိုပါလား” “မပါဘူးကိုမင္း” ကိုမင္းခင္ေလးကိုဖက္ၿပီးနမ္းလိုကယ္။ ခင္ေလးလည္း “ကိုမင္းအဝတ္ ေတေၾကကုနါ့မယ္” “ကိုမင္းခၽတ္ေပးမာေပါ့” “ဟင္း..ဒါပဲအၿမဲလာေခာင္းေနတာ” ကိုမင္းခင္ေလးအဝတ္ေတခၽတ္ေပးလိုက္ တယ္။အခုလိုမိဳးထငငားရားမငမအရမ္းကိုလတဲ့ေဘာီ။x{1014}x{103D}ိုx{1037}ေတလည္းဝိုင္းစကပလန္းတယန္းေရာင္ေပးေနတဲ့x{1014}x{103D}ိုx{1037}ေလး ေတကလဲမငူေငးေလာကယ္။ခါးေသးရငီတဲ့အလအပမိဳးေလးေပါ့။ခါးေသးၿပီးတင္x{1039}x{101C}ကီးတဲ့မိန္းမသားအလဆိုတာရားပါး တယ္ေလ။ “ခင္ေလးေရခိဳးခန္းဝငိုကုံးမယိုမင္း” ခင္ေလးတမနကုံးလx{103C}ပားေနေတာ့ညစတ္ေနေလာက္ၿပီ။ကိုမင္းက တေနx{1037}ကလိုမိဳးအဖုတိုနမ္းေပးရငနံx{1037}ထကာစိုးရိမိတယ္ေလ။ဒီေတာ့ေရခိဳးခန္းထဲဝင္ၿပီးအဖုတ္ေလးေမx{103E}းေအာငပာေမx{103E}း ခဲေလးx{1014}x{103D}င့္ေဆးေၾကာလိုကယ္။
ကိုမင္းမာခင္ေလးရဲx{1037}ဝတစလစလေတx{1037}ၿပီးရငုန္ၿပီးလီးကအရမ္းေတာငာတယ္။အမတရဖစ္ေအာငင္ေလးမသိေစဘဲ ဗီဒီယိုx{101B}ိုကိုx{1037}လုပ္ၿပီးဖုန္းကငရာကိုကုတငကိတ္ၿပီးဖင့ားလိုကယ္။ ခင္ေလးမာအဖုတ္x{1014}x{103D}င့ငိုေရေဆးၿပီးအိပန္းထဲ ပနငဲ့တယ္။ “လာ ခင္ေလး ကိုမင္းအရမ္းလုပင္ေနၿပီ” “ဟင့္ ကိုမင္းကလဲ” ခင္ေလးx{1014}x{103D}ိုx{1037}ေတကိုဆုပိုင္ၿပီး ခင္ေလး x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းေတနမ္းလိုကယ္။ခင္ေလးလဲ တုနx{1037}နာနမ္းတယ္။x{1014}x{103D}စ္ေယာကုံးအနမ္းေတက အရမ္းကိုထနန္းေနတယ္။ကိုမင္း ကနမ္းရင္းx{1014}x{103D}င့္ ခင္ေလးဖင္x{1039}x{101C}ကီးေတကိုညx{103B}စလိုခင္ေလးကလည္းကိုမင္းေကာပငိုတင္းၾကပာဖကားတယ္။ကိုမင္းရဲx{1037}လီးက ခင္ေလးေပါင္ၾကားအဖုတ္ေနရာကိုလာၿပီးေထာက္ေနတယ္။ကိုမင္းလီးကအရည္ေတကစိမ့င္းေနတာေၾကာင့္ေပါင္ၾကားမာေခာ ၿပီးအဖုတ္ေအာကိုထိုးမိေနၿပီေလ။ကိုမင္း ခင္ေလးကိုဖကားရင္းအိပာေပၚလခလိုကာခင္ေလးx{1014}x{103D}ိုx{1037}ေတကိုရမကနန္x{1014}x{103D}င့္ တx{1039}x{101D}ပတ္x{1039}x{101D}ပတိုx{1037}လိုကယ္
“x{1039}x{101D}ပတ္ x{1039}x{101D}ပတ္ x{1039}x{101D}ပတ္”. “အာ့ အင္းးဟင္းးဟင္းးးး” တခါအလိုးခံထားတ ဲ့ခင္ေလး အရသာကိုသိေနၿပီတိုးတိတိတည္းရင္း ကို မင္းေခါင္းကဆံပင္ေတကိုဖဖေလးဆဲေနမိတယ္။ကိုမင္းလည္း အဖုတိရာကိုေလာခရင္းခင္ေလးေပါငိုကားကာအဖုတို ယကိုက္ေတာ့တယ္ “ပလပ္ ပလပ္ ပလပ္” “အာ့ရီးးရီးးအိုးးးကိုမင္းးးဟားးးးးအားး” ခင္ေလးအသံမထက္ေစဖိုx{1037}ထိန္းခဳပ္ေပ မယ့္ ကိုမင္းရဲx{1037}လာအစမ္းေၾကာင့ေလာ့ေပးကာအသံထကည္းလိုကယ္ “ပလပ္ ပလပ္ x{1039}x{101D}ပတ္ x{1039}x{101D}ပတ္” အဖုတက္ၿပီးအေစ့ကိုတx{1039}x{101D}ပတ္x{1039}x{101D}ပတုပိုကယ္။စိတနx{103C}x{1037}ေၾကာင့ာေနတဲ့ခင္ေလးအေစ့ကနီတာရဲေလးဖစ္ေနၿပီေလ။
“အာ့ကၽတ္ ကၽတ္ အိုးးအားးရီးးရီးးး” ခင္ေလးခါးေမx{103B}ာက္ၿပီးေအာည္းလိုကလိုကိုမင္း ေခါင္းကိုလည္းဖိခမိတယ္။ အထာေပါကဲ့ကိုမင္း အဖုတဲလာဝင္x{1014}x{103D}ိုငမဝင္ေအာငိုးေမx{103E}ေပးလိုကိတဲ့အခါ ခင္ေလးမာစိတန္ၿပီး အဖုတဲကအရည္ ထက္ၿပီးၿပီးသားရေတာ့တယ္။ “ပလပ္ ပလပ္ ပလပ္” “အားးရီးးရီးးးအားးးးးးအိုးးးအားးး” ညည္းသံဆုံးသားတဲ့ေနာကာေတာ့ခင္ ေလးခါးကေအာကိုပဳတသားၿပီးအသကx{103D}သံေလးပင္းပကာေမာဟိုကားေတာ့တယ္ “ခင္ေလးေမာသားၿပီလား” “အင္း ေမာ သားၿပီ” “ကိုမင္း ဟာေလး နမ္းေပးဦးေလ” “အင္း နမ္းေပးမယ္ေလ” ခင္ေလးကအိပာကလူးလဲထလိုကလို ကို မင္းကအိပာေပၚပကကိပိုကယ္။မိုးေပၚေထာင္ေနတဲ့ကိုမင္းလီးကိုခင္ေလးကငုံကာစုပ္ေပးလိုက္ေတာ့တယ္။
“x{1039}x{101D}ပတ္ x{1039}x{101D}ပတ္ x{1039}x{101D}ပတ္” “အားးရီးးးေကာင္းလိုကာ အိုးး” ခင္ေလးရဲx{1037}လီးစုပ္ေပးမx{103C}x{1037}ေၾကာင့္ ကိုမင္းမာေခဖဝါးေၾကာေတေထာငသလို ဖစားရၿပီး လီးကအဆမတန္ေတာငာေတာ့တယ္။ ခင္ေလးလဲ ၾကားဖူးနားဝရိသလို လီးဒစ္ေတကိုလာx{1014}x{103D}င့စတဲလိုက္ ေတာ့ “အားးရီးးးရီးးးေကာင္းလိုကာ ခင္ေလးရာ” “ေတာီ မလိုးရဘဲၿပီးသားလိမ့ယ္” ကိုမင္း ေပာတာေၾကာင့္ ခင္ေလးလီးစုပ္ တာရပိုက္ေတာ့တယ္။ “ခင္ေလးကုန္းေပးပါလား” “အင္းကုန္းေပးမယ္ေလ” ခင္ေလးကကုန္းေပးလိုကယ္။ကိုမင္းလည္း ခင္ေလးေနာကေနၿပီးအဖုတ္ၾကားလီးေတ့ကာထိုးသင္းလိုကယ္။လီးကတအိအိx{1014}x{103D}င့ငားၿပီးအဆုံးထိေရာကားေတာ့ တယ္။ “ဗစ္ ဗစ္ ၿဗိ ၿဗိဗစ္” “အာ့ကိုမင္းေဖးေဖးေအာင့ယ္” “အင္းေဖးေဖးေလးလုပ္ၾကည့ယ္” ကိုမင္းလီးကိုေဖးေဖးခင္း အသင္းအထုတုပိုကယ္။ခနၾကာေတာ့ခင္ေလးဆီကထကဲ့အရည္ေၾကာင့င္ေလးမာေအာင့ာသကာလာသလို ေဖးေဖးခင္းအသင္းအထုတုပာလဲ အားမလိုအားမရဖစာတယ္။ဒါေပမယ့င္ေလးမနနုပ္ေပးဖိုx{1037}ေပာမထက္ေပ။ကို မင္းလည္းအားမရဖစာကာ “ခင္ေလး မနိုx{1037}ရၿပီလား” “အင္းမန္ေတာ့ကိုမင္း ခင္ေလးခံx{1014}x{103D}ိုင္ၿပီ” ကိုမင္းအရိန္ေလးတငာလိုး လိုက္ေတာ့လီးကအဖုတဲတဇိဇိတဗိဗိ ဝငာဖီးတကာေတာ့တယ္။
“ဇိ ဗိ ဗစ္ ဘတ္ ဘတ္ ဖန္းဖန္းးး” “အာ့ အင့္ ဟင့္ အင့္ “ “ဗစ္ ဘတ္ ဖတ္..ဖန္း..ဖန္းးး” “အိုး အင့္! ဟင့္! အင့္! အင့္ အာ့ရီးရီးး” လိုးရတာေစးပိုင္ေနသလိုအရမ္းလည္းေကာင္းေနတယ္။ကိုမင္းလိုးရင္း ခင္ေလးဆံပင္ေတကိုစုစည္းကာေနာကိုလနဲလိုက္ၿပီး တခကင္းေဆာင့ိုကယ္။ကငရာမာခင္ေလးရဲx{1037}ဖီးလက္ေနတဲ့မက္x{1014}x{103D}ာေလးေပၚလx{103E}င္ေစသလိုခါးေလးေကာ့ၿပီးဖင္ေလး ေထာင္ေနနာေၾကာင့ိုမင္းလည္းအရသာရိရိလိုးရေတာ့ အရမ္းေကာင္းလန္းသလိုခင္ေလးလည္းကာမစည္းစိမိုပည့ည့ဝ ရရိေနလိုx{1037}လိုးသံေတx{1014}x{103D}င့င္ေလးညည္းသံေတကအခန္းတင္းဆူညံလိုx{1037}ေနတယ္။ဆယ့ါးမိနစ္ေလာကိုးၿပီးခိနာေတာ့x{1014}x{103D}စ္ ေယာကုံးအထဋထိပ္ေရာကာၿပီးခငာခဲ့တယ္ “ဘတ္ ဖတ္ ဖန္းးဖန္းးးးး” “အာ့ရီးးရီးးးအားးးးအင္းးး” “ခင္ေလးၿပီး ေတာ့မလား” “အင္းးၿပီး…ၿပီးေတာ့မယ္ အားးရီးးးရီးး” ကိုမင္းလည္းခင္ေလးၿပီးသားတာသိလိုက္ၿပီး သုတ္ေတပန္းထည့ိုက္ ေတာ့တယ္။
“ကိုမင္းၿပီးၿပီလားး” “အင္းးၿပီးၿပီခင္ေလး” “ဒါဆိုပန္ၾကမယ္၊ေနာကလိုx{1037}မေကာင္းဘူး” “အင္းပါေနာကေခါကရင္ၾကာ ၾကာေလး လုပငယ္” “အင္းပါကိုမင္း၊ခင္ေလးေရေဆးလိုကုံးမယ္” “ေဆးေလခင္ေလး” ခင္ေလးေရခိဳးခန္းထဲဝငား ေတာ့ ကိုမင္းလည္းဖုန္းကိုယူကာပိတိုကယ္။ၿပီးမခင္ေလးေနာကိုလိုက္ၿပီးေရေဆးလိုက္ေတာ့တယ္။ဒီလိုနဲx{1037}ၿမိဳx{1037}တကဲ့ အခိနိုင္းကိုမင္းx{1014}x{103D}င့င္ေလးအၿမဲတန္းလိုလို လိုးဖစ္ေတာ့တယ္။ ေခာကေလာကာဝနမ္းေဆာင္းရင္းခင္ေလးမာကိုမင္းရဲx{1037} စx{101B}ိုကိုသိလာတယ္။ကိုမင္းက တကယိုရငနx{1037}ားၿပီးအလုပုပိုငမာအခုေတာ့ဆယန္းထိပဲေကာင္းတကူးၿပီး အလုပ္ မယယရမရိ။မိဘအလုပိုသာလုပင္းx{101B}ာမာေအးေဆးစာေနထိုငယ္။အားရငင္ေလးဆီလာတယ္။အိပားကာမအဆင့္ သာရိတယိုx{1037}ဘဝနဲx{1037}ေတးၿပီးခင္ေလးက မငာတယ္။ခင္ေလးတိုx{1037}ရဲx{1037}ေဆးခန္းလည္းၿပီးစီးလိုx{1037}ခင္ေလးအိမ္ေပာင္းလိုကယ္။ ဒါ ေၾကာင့ိုx{1037}ခင္ေလးလည္းကိုမင္းကိုတေဖးေဖးx{1014}x{103D}င့္ေဝးလာေတာ့တယ္။ေဆးခန္းမာလည္းေနာကပစ္ေယာက္ေရာကာတဲ့ အခါခင္ေလးမာအေဖာိလာေတာ့ကိုမင္းကိုလည္း ေရာင္ေနမိတယ္။ဒီလိုx{1014}x{103D}င့ေနx{1037}ၾကေတာ့x{101B}ာမာအလx{103D}တစုကခင္ေလးကိုဖိတ္ တယ္။ခင္ေလးx{1014}x{103D}င့ေဖာလx{103D}ကိုသားၾကတယ္။အလx{103D}ကလဲx{101B}ာကမက္x{1014}x{103D}ာဖုံးဆိုေတာ့လူလည္းစညယ္
“ေဟ့..ေမာင္ေလး ဆရာမေလးေတလာတယ္” “ဟုတမx{1039}x{101C}ကီး” “ဆရာမေလးေတလာဗ။ထိုင္ၾကပါ” “ေမာင္ေလးေရ ဆရာမ ေလးေတကိုဧည့ံလိုက္ဦး၊မမလာခဲ့မယ္”ခင္ေလးကလာၿပီးဧည့ံတဲ့လူကိုၾကည့ိုက္ေတာ့ခင္ေလးထကုံးx{1014}x{103D}စ္ေလာက္x{1039}x{101C}ကီးမယ့္ လူ ပါ။အသားညိဳညိဳx{1014}x{103D}င့ိုယx{1014}x{103D}x{1039}x{1016}ာေတာင့င္းတဲ့လူငယစ္ေယာက္ေပါ့” “ဆရာမေလးတိုx{1037}စားၾကပါ” “မမလည္းလာေနၿပီ” “ဆရာမေလး စားေx{1014}x{103D}ာားမနာx{1014}x{103D}င့္၊ဒါကမ ေမာင္ေလးအငယုံး” “ဟုတမ ၊အရငမေတx{1037}မိဘူးေx{1014}x{103D}ာ္x{101B}ာမာ” “အခုမx{1014}x{103D}ိုငံခား ကပနာတာကယ္၊မသားနဲx{1037}အိမအလုပ္ေတလုပါဆိုတာမရဘူး၊သုံးx{1014}x{103D}စ္ေလာကငာပူမာလုပ္ၿပီးပနာတာ” “ကဲေမာင္ ေလး၊သူကမခငင္ေလးတဲ့” “ဟုတဲ့ ကေနာေကာ္ေကာန္းပါ” “ဟုတဲ့ရင့္ေတx{1037}ရတာဝမ္းသာပါတယ္” “ကေနာည္း ဝမ္းသာပါတယ္” ေကာ္ေကာန္းဆရာမေလးခငင္ေလးကို သေဘာကသားတယ္။အရမ္းလလိုx{1037}စိတငားမိတယ္။ခနခန ဆရာမေလးကိုေခာင္းၾကည့ိတယ္။ခင္ေလးမာကိုေကာ္ေကာန္းx{1014}x{103D}င့ၾကည့ုံၿပီးရငဲတမိဳးဖစားတယ္။
“ခင္ေလး ကေနာိုx{1037}အိမိုလာလည္x{1014}x{103D}ိုငါတယ” “ဟုတ္ ကဲ့ကိုေကာ္ေကာန္း ကမတိုx{1037}ေဆးခန္းဖကဲလာလည္x{1014}x{103D}ိုငါတယ္” “လိုတာရိရင္ေပာပါ။ကေနာမ္းသေလာက္ ကူညီပါ့မယ္” “ဟုတဲ့ရင့္” ခင္ေလးမာကိုေကာ္ေကာန္းရဲx{1037}ပင့င္းတဲ့အေပာ x{1014}x{103D}င့ၿပဳံးကိုသေဘာကသားတယ္ အၾကည့ူးစူးေတေၾကာင့ငုနလိုဖစာတယ္။ကိုမင္းနဲx{1037}ေတx{1037}တဲ့ခံစားမx{103C}x{1037}မိဳးမဟုတဲ ထူးဆန္းတဲ့ခံစားမx{103C}x{1037}မိဳးကိုx{1039}x{101C}ကဳံရတယ္“အင္း ငါဘာလိုx{1037}ဒီလိုေတဖစိတာလဲမသိဘူး” စားေသာက္ၿပီး ေတာ့ “ကိုေကာ္ေကာန္း ကမတိုx{1037}ပန္ေတာ့မယ္ ေဆးခန္းမာလူမရိလိုx{1037}” “ဟုတဲ့ပါဗ” “မမ ညီမေလးတိုx{1037}ပန္ေတာ့မယ္” “ေအးကယ္ ဆရာမေလး” “ေမာင္ေလးေရ အသီးအx{1014}x{103D}ံေတထည့္ေပးလိုကါကယ္” “မမေရ မယူေတာ့ဘူးေလ၊အလx{103D}x{1039}x{101C}ကီးမာ” “ေအးကယ္ ညေနကမေမာင္ ေလးကိုလိုကိုx{1037}ခိုင္းေတာ့မယ္’”
“ရပါတယမရဲx{1037}” “အမေလးကယ္ အားနာစရာကေနတာပဲ၊ကဲ ပနန္ ေနာကေနမယ္” ခင္ေလးအလx{103D}အိမပနာလိုက္ တယ္။အပနမ္းတစ္ေလာကိုေကာ္ေကာန္းရဲx{1037}မက္x{1014}x{103D}ာပဲမင္ေယာငိၿပီးၿပဳံးမိတယ္။ “အမယင္ေလးဘာေတၿပဳံးေနတာ” “ဟုတါဘူး အမရယ္” “ဟင္းဟင္းးးငါသိပါတယ္ေအ ၊ကိုေကာ္ေကာန္းေၾကာင့လား” “အို အမကလဲ” “အင္း ခင္ေလးခင္ ေလး ငရံx{1037}x{1014}x{103D}စ္ေကာင္ေၾကာင့ယေကာငမ္းရမလဲစဥ္းစားရခက္ေနၿပီထငယ္” “အာအမရယ္ အဲဒီလိုမဟုတါဘူး” ခင္ေလး ဘယိုပငင္းပါေစ ခင္ေလးဘာသာအသိဆုံးပါပဲ။ခင္ေလးကိုေကာ္ေကာန္းတိုx{1037}ရဲx{1037}မိသားစုအမူအကင့ိုသိတယ္။အကယ္၍ အိမ္ေထာငကဖစ္ေx{101B}းခယငင္းရကရာ လူမိဳးမဟုတူးေလ။ဒါေပမယ့ခုေတာ့ခင္ေလးမာ ကိုမင္းကရိေနၿပီ။ကိုမင္း လိုလူမိဳးx{1014}x{103D}င့္ေတာ့အိမသေဘာမတူဘူးလိုx{1037}အရိပမတ္ေပာထားၿပီးၿပီ။ခင္ေလးေတးရင္ၿပဳံးလိုကယ္ “မုနx{1037}ီေၾကာဘယ္ေန မန္းမသိဘူး၊x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းနာx{1014}x{103D}င့ည့ါ့မလားဆိုၿပီးေတာ့ေလ” ညေနေရာက္ေတာ့ကိုေကာ္ေကာန္းေရာကာတယ္။
“ခင္ေလး ၊ ဟိုမာကိုေကာ္ေကာန္း” “အယ္ ကိုေကာ္ေကာန္းအားနာစရာရင္” “အားနာစရာမလိုပါဘူးဗာ၊ကေနာိုယိုင္ ကလာခင္ေနတာ”“ေဟာ့ေတာ့” “မအံ့ဩနဲx{1037}ေလ ကေနာ္ ကခင္ေလးမင္ၿပီးကတည္းကလာခင္ေနတာ” “ေအာိုေကာ္ေကာန္း ရယ္” “ေရာ့ အမေပးလိုကဲ့အသီးအနံေတ လတ္ ဆတယ” “ေကးဇူးပါရင္” “လုပန္ၿပီ၊ကေနာိုx{1037}x{101B}ာကိုကန္းမာေရး ေစာင့္ေရာကx{103C}x{1037}ေတလုပ္ေပးတဲ့ခင္ေလးကိုကေနာိုx{1037}ကေကးဇူးတငမာပါ” “အမယိုေကာ္ေကာန္းအေပာေကာင္းတယ္” “မေကာင္းပါဘူးဗာ” “ကမဘာေကၽးရမလဲ၊အေပာေကာင္းလန္းလိုx{1037}” “မလိုပါဘူးဗာ၊ဒါေပမယ့ီကိုခဏခဏေတာ့လာခင့္ေပးပါ” “ရင္ ဘာလုပိုx{1037}လဲရင့္” “ကေနာ့ငဲခံစားခက္ေတဖင့မလိုx{1037}” “အမ္ ကိုေကာ္ေကာန္းေx{1014}x{103D}ာ္” “ဘာလဲခင္ေလးက မယုံလိုx{1037}လား၊ လူx{1039}x{101C}ကီးစုံရာx{1014}x{103D}င့ာေတာင္းပမယ္ေလ” “ေဟာ့ေတာ္ ဒုကx{1039}x{1001}ပါပဲ” “ဘာမဒုကx{1039}x{1001}မေရာက္ေစရဘူး၊ေတာသားဆိုေပမယ့ရညခင္းရိ ပါတယ္။ခင္ေလးကိုဝမ္းဝx{101B}ုံမကစိတမ္းသာေအာငားx{1014}x{103D}ိုငယ္”
“ေဟာ့ေတာ္ ကိုေကာ္ေကာန္းx{1039}x{101C}ကီးေx{1014}x{103D}ာ္” “ဟုတယင္ေလးမငငင္းခစယိုတာ x{101B}ူးတဲ့လူေတလိုx{1037}ထငဲ့တာအခုက ေနာx{101B}ူးဖစ္ေနၿပီ” “ခစ္ ခစ္ ခစ္” “ရယါဗာ၊ရယါ။ခင္ေလးတစကုံး စိတမ္းခမ္းသာသာx{1014}x{103D}င့ယ္x{1014}x{103D}ိုင္ေအာငင္ေလးကို လကပငါတယ္” “ခင္ေလးစဥ္းစားပါရေစ ကိုေကာ္ေကာန္း” ခင္ေလးမာတကယမ္းအခစိုတာကိုေတx{1037}လိုကတဲ့ အခိနဴးလနဲ့တဲ့အမားတစ္ ခုေၾကာင့င္ေလးစိတစိတယ္။တခိနမေတးမိဘဲကိုမင္းx{1014}x{103D}င့ာယာခဲ့တာအမားတစုလို ထင္ေနရၿပီေလ။ေဆးခန္းကထကားတဲ့ ကိုေကာ္ေကာန္းေကာပင္ေလးကိုၾကည့္ၿပီးခင္ေလးသကင္းခလိုကယ္“ဟူးး… ကိုေကာ္ေကာန္းရယ္၊အစကသာေတx{1037}ခဲ့ရင္ ခင္ေလးရင္ေမာရမာမဟုတူး” ကိုေကာ္ေကာန္းေဆးခန္းကထကားၿပီး ေနာကိုမင္းေရာကာကာ “ေကာ္ေကာန္းဘာလာလုပာလဲခင္ေလး” “အသီးအx{1014}x{103D}ံေတလာပိုx{1037}တာ” “ေအာ .”တခကာ အသံထကိုက္ၿပီးကိုမင္း စဥ္းစားလိုကယ္။ၿပီးမ “ဘာေတေပာသားတာလဲ” ူး”ဘာမမေပာဘူး” ဒီကိစx{1039}x{1005}မိဳးဆိုတာေx{1039}x{101D}မေx{1039}x{101D}မ ခင္းေခမငယ္။ ဒီေကာငိုလူမိဳးကစိတဲကမပါဘဲဒီလိုေဆးခန္းလာစရာမရိဘူး၊။ငယတည္းကသိၿပီးသားေလ။ေကာ္ ေကာန္းလိုလူမိဳးက ဘယိန္းကေလးမစိတငားခဲ့တာမဟုတူး။စီးပားေရးေပလည္ေပမယ့ိုယ့္ေခေထာက္ေပၚရပည္ မယိုၿပီး စငာပူကိုထကားတာ။အခုေဆးခန္းကိုလာတယိုေတာ့ခင္ေလးကိုဒီေကာင္x{1039}x{101C}ကိဳကိုx{1037}ဖစယ္
“ခင္ေလးညေနဘာစားမလဲ” “အားလုံးစီစဥ္ၿပီးၿပီ” “ဒီညလာေတx{1037}လိုx{1037}ရမလား” “မရဘူးဆို” “ခင္ေလးရယ္ ကိုမင္းအရမ္းေတx{1037}ခင္ေန တာ” “ကိုမင္းရယင္ေလးဘကဲၾကည့ုံးေလ” “ဟင္းးး ခင္ေလးရယ္၊ကိုမင္းစိတခဘူးကာ” “အမ္ ကိုမင္းေx{1014}x{103D}ာ္ ပန္ေတာ့ခင္ ေလးလုပရာရိေသးတယ္” ကိုမင္းအx{1014}x{103D}ငံရေတာ့စိတုသားတယ္။ အမနခါတိုင္းလဲဒီလိုပါဘဲ။ဒါေပမယ့္ေကာ္ေကာန္းလာ ၿပီးကတည္းက ကိုမင္းစိတ္ေတတိုေနမိတယ္။ဆက္ေပာရငိတိုရမာမိုx{1037}ကိုမင္းအိမနိုကယ္။ခင္ေလးလ ဲကိုမင္း ပနား ေတာ့သကင္းေလးခလိုကိတယ္။ ဖုန္းမညံၾကားလိုx{1037} ခင္ေလးထကိုငိုက္ေတာ့ကန္းမာေရးx{101B}ုံးက “ဆရာမ ခင္ေလး” “ဟုတဲ့ရင့္” “ဆရာမေလးၿမိဳx{1037}ကိုေပာင္းရမယ္” “ရင္” “ဟုတယ၊ေအာါထက္ေနၿပီ” “ဟုတဲ့ရင့္” ခင္ေလးထက္ေပါက္ တစုရသလိုခံစားရၿပီး ေပာားတယ္။မနကိုးလင္းေတာ့x{101B}ာကလူေတကိုx{1014}x{103D}x{103C}တကယ္။အားလုံးကၿမိဳx{1037}ေပၚေပာင္းရေတာ့စိတ္ မေကာင္းၾကေပမယ့္ေတx{1037}လိုx{1037}ရေနတာမိုx{1037}အဆင္ေပေသးတယိုၿပီးလိုကိုx{1037}ၾကတယ္။ကိုမင္းကိုယိုငိုကိုx{1037}ပါတယ္။ၿမိဳx{1037}ေရာက္ ေတာ့ကိုေကာ္ေကာန္းဖုန္းဆကယ္
“ခင္ေလး” “ရင္ ကိုေကာ္ေကာန္း” “ကေနာာခင္ေလးနဲx{1037}ေတx{1037}လိုx{1037}ေပာ္x{101B}ုံပဲရိေသးတယင္ေလးကေပာင္းရၿပီဆိုေတာ့ကေနာ့္ x{101B}ာ မာမေပာူးဗာ” “ေအာိုေကာ္ေကာန္းရယ္” “ကေနာင္ေလးကိုခစယာ” “ခင္ေလးသိပါတယ္” “ခင္ေလး ကေနာို လကပါလားဗာ” “ဟင္း ကိုေကာ္ေကာန္းရယ္” ” ကမ..မိဘေတကိုေပာရအုံးမယ္၊ သူတိုx{1037}သေဘာတူမဖစာပါ” “ဟာဒီ လိုဆို ခင္ေလးကေနာ့မကိုအဲဒီလx{103E}တ္ၿပီးအကိဳးအေၾကာင္းေပာပခိုင္းလိုကယာ” “ဟုတဲ့ကိုေကာ္ေကာန္း” “ကေနာ္ အရမ္းေပာားၿပီဗာ၊မနကနင္ေလးဆီလာခဲ့မယ္”“ဟုတ္ ကဲ့” ေကာ္ေကာန္းကသူx{1037}အမx{1039}x{101C}ကီးကိုေပာေတာ့ “ငါ့ေမာင္ မမ x{1039}x{101C}ကီးကမိန္းကေလးခင္း ကိုယင္းစာလိုx{1037}သိပေပာခငူး” “ဘာဖစိုx{1037}လဲမမ” “ဘာဖစမလဲ မင္းမင္းနဲx{1037}သူသမီးရည္းစား ဖစ္ ေနတယိုx{1037}သတင္းၾကားတယ္’ “မမကလည္းဗာ၊ခုေခတာသမီးရည္းစားေတဘာေတကအေရးမx{1039}x{101C}ကီးဘူးေလ” “ငါ့ေမာင္… အိမ္ေထာငဳ၊ဘုရားတည္၊ေဆးမငညုတိုး၊ခကပိုငငခကည့မိဳးတဲ့။ေမာင္ေလးသတိထားရမာေx{1014}x{103D}ာ္ ေနာင္ေပၚလာ မယ့သနာအတက္ေမာင္ေလးစဥ္းစားအုံး”
“မမရယ္ လူတိုင္းကေခာကစင္းသဲလဲစငိုတာမရိဘူး၊ဘာပဲဖစစ္ ကေနာစိုx{1037}လကပာပါ” “ေအးပါ မမသတင္းေမး မန္းၾကည့ါမယ္” ေမာငိုခစည့မမိုx{1037}ေမာင္ေပာသလိုပဲ ခင္ေလးတိုx{1037}x{101B}ာကိုခရီးထကားတယ္။ ကိုမင္းတိုx{1037}x{101B}ာဆိုတာတစ္ဦး ကတစုခုလုပင္ တဦးကသိေနေတာ့ ကိုမင္းစိတဲမေနx{1014}x{103D}ိုငထိုင္x{1014}x{103D}ိုငစၿပီ။ရည္းစားလူလုအူx{1014}x{103D}ုကၽဲခတိုသလိုပါပဲ။ေကာ္ ေကာန္းဆီသားလိုက္ၿပီး“ေကာ္ေကာ္” “ဘာလဲမင္းမင္း” “ေအး ငါx{1014}x{103D}င့င္ေလးကသမီးရည္းစားဖစဲ့တယ္ေx{1014}x{103D}ာ္” “ေအးဖစဲ ဘာဖစဲကာ၊ငါလကကဖစင္ၿပီးတာပဲ” “မင္းစဥ္းစားေလ ငါထကာတဲ့မင္းx{1014}x{103D}င့္ေတx{1037}ေတာ့ငါ့ကိုပစ္ၿပီးမင္းေနာကိုက္ တာ။ဘယာလဲသစx{1039}x{1005}ာ” “အင္း..ေလ သူလဲသူx{1037}အေၾကာင္းတရားx{1014}x{103D}င့ူမိုx{1037}လိုx{1037}ေလ” “ေအးမင္းကို ငါမေပာမရိx{1014}x{103D}င့္။တစ္x{101B}ာတည္းသားမိုx{1037} ေပာပတာ” “ေအးငါသိၿပီးၿပီ” “ငါx{1014}x{103D}င့ယဆင့ိေရာကဲ့လဲမင္းသိလား” “ဒါေတငါသိစရာမလိုဘူး၊ငါx{1014}x{103D}င့ကပ္ၿပီး ငါ ၾကညဴရင္ၿပီးတာပဲ” “ေအးပါကာ၊မင္းသိေအာငါလာေပာတာပါ” “ေအးပါေကးဇူးပဲ” ကိုမင္း ေကာ္ေကာန္းကိုအံ့ဩသင့္ သားတယ္။ဒီေလာကိx{101B}ူးလိမ့ယိုx{1037} မထငတဲ့ဘူး။သူx{1037}ထိုက္x{1014}x{103D}င့ူx{1037}ကံလိုx{1037}ပဲေတးလိုက္ေတာ့တယ္။ ေကာ္ေကာန္း ခင္ေလး ပိတကိုx{1037}ဆီသားလိုကယ္။
“လာေလ ကိုေကာ္ေကာ္” “အင္း ခင္ေလးx{1014}x{103D}င့္ေအးေအးေဆးေဆးစကားေပာခငယ္” “ေပာေလ ကိုေကာ္” “ကိုေကာ့္ သူငယင္းအိမိုသားမယ္”“အင္း လိုကဲ့မယိုေကာ္” ေကာ္ေကာန္းခင္ေလးx{1014}x{103D}င့ကားကိုလတပာေပာဖိုx{1037}ရာသူငယင္း အိမ္ေခၚခဲ့တယ္ “ေဟ့ေကာင္ေကာ္x{1039}x{101C}ကီးအခုမလာတယ္” “ေအးကာ ဒါ ငါယူမယ့ိန္းကေလးခင္ေလးတဲ့” “ေအာ မခင္ေလးဘာမ အားမနာx{1014}x{103D}င့ီေကာငဲx{1037}ကငယူငယင္းေတ၊အခုကဒီအိမာကေနာစ္ေယာကည္းေအးေဆးေန” “ေဟ့ေကာင္ေကာ္x{1039}x{101C}ကီးငါ အပငစယ္၊မင္းပနါနီးမဖုန္းဆက္ေတာ့” “အိုေက သူငယင္း” ေကာ္ေကာန္းသူငယင္းအပင္ေရာငကားမ “ခင္ ေလး ကိုေမးစရာရိတယ္” “ေမးေလ ကိုေကာ္” “ခင္ေလးကိုယ့ိုခစား” “ဘာလိုx{1037}ဒီစကားေမးတာလဲကိုေကာ္” “အေၾကာင္းရိ လိုx{1037}”“အင္းဘယိုေပာရမလဲဆိုရင္၊ခင္ေလးကို ေကာ္x{1014}x{103D}င့ကပိုx{1037}အထိေတးထားတာ၊ကိုေကာ့ိုခစိလိုx{1037}ပဲ” “ခင္ေလးကိုက ေနာစယ္” “ဟုတဲ့” “ခင္ေလးခစယိုx{1037}ေဖေပးေလ” “ဟုတါၿပီရင္ ကမလဲရင့ိုခစါတယ္” “ခင္ေလးကို ေပာစရာရိ တာကခင္ေလးဘာေတပဲဖစဲ့ဖစဲ့ ကေနာ္ၾကညဴတယ္” “အင္း ကိုေကာ္ ခင္ေလးကိုေမးခငာေတ ရိတယလား” “အင္း ” “ခင္ေလးသိပါတယ္” “အင္းေပာပလိုx{1037}ရမလား” “ခင္ေလး ကိုမင္းမင္းx{1014}x{103D}င့ိစန္းခဲ့တယ္” “အင္း ရၿပီခင္ေလးရၿပီ”
“ကိုေကာ့ခစို ယုံတယလား” “အင္းယုံတယ္ေလ” “အင္းကိုယ္ေလးခင္ေလးကိုလည္းယုံပါတယ္” “ဟုတိုေကာ္” “ခင္ ေလးအရမ္းခစယာ” ကိုေကာ္ ခင္ေလးကိုဖက္ၿပီးနမ္းလိုက္ေတာ့။ခင္ေလးလဲပနမ္းလိုကယ္။ခင္ေလး မာေကာ္ေကာ္ ထန္းအနမ္းေတတုနx{1037}နင္း ေကနပိတယ္။တဘဝစာအားကိုးရမယ့ူ မိမိခစတဲ့သူ၊မိမိအေပၚနားလညင့x{103E}တ္ၿပီးခစမယ့္ သူဆိုတာမိုx{1037}ခင္ေလးအရမ္းပဲေကနပိတယ္။ေကာ္ေကာန္းခင္ေလးကိုအရမ္းခစယ္။တူx{1014}x{103D}စိုယစx{1039}x{1005}ာၿပိဳငိုလိုကင္ေသး တယ္။မင္းမင္းကခင္ေလးအနားကပရေတာ့ေအာင္ ခင္ေလးကိုအx{1014}x{103D}ိုငူခဲ့ခငာေၾကာင့စ္ေလးကို လိုးဖိုx{1037}ဆုံးဖတိုကယ္ ခင္ေလးအကx{103E}ကိုအသာအယာေလးခၽတိုက္ၿပီးခင္ေလးဘရာကိုပါခၽတူခလိုက္ၿပီးဝိုင္းစက္ၿပီးအလနတဲ့ခင္ေလးရဲx{1037}x{1014}x{103D}ိုx{1037}ေတ ကိုတx{1039}x{101D}ပတ္x{1039}x{101D}ပတိုx{1037} လိုကယ္။”x{1039}x{101D}ပတ္ x{1039}x{101D}ပတ္ x{1039}x{101D}ပတ္” “အာ့ရီး ကိုကို အင္း..ဟင္းးဟင္းးး” ခင္ေလးစိတ္ေတထx{1039}x{101E}ကေနၿပီ။ဒီတစါ ကို ကိုလိုးရမယ့ေရးကစိတလုံၿခဳံသလိုခံစားေနရတယ္။စိတဲရဲမိတယ္။x{1014}x{103D}ိုx{1037}ခိဳခိဳေတကိုစိုx{1037}ေနတဲ့ကိုကိုေၾကာင့္ စိတိန္းမထားပဲ ညည္းတားမိလိုကယ္။ကိုေကာည္း ခင္ေလးရဲx{1014}x{103D}ိုx{1037}ထားထားေတကို စိုx{1037}ရင္းလကေစာကုတ္ေမးေတကိုဖဖေလး ဆဲလိုက္ တယ္။
“အာ့ ကို ကို အင္းးးဟင္းးး”နာကငx{103D}x{1037}ေလးx{1014}x{103D}င့တူကာမစိတ္ေတတအားတိုးၿပီးကိုကိုx{1037}လည္းပင္းကိုခင္ေလးဆဲဖကိုကလိုပိပိ ထဲအရည္ေတစီးဆင္းသားရပနယ္။ေကာ္ေကာန္းလည္းခင္ေလးေစာကုတကဲေၾကာင္းထဲအရညိုလက္x{1014}x{103D}င့ေလာာ အေစ့ကေလးကိုပတ္ေပးလိုကယ္ “အာ့ရီးးးရီး အိုး ကိုကိုရယ္ ” တစတစတိုးပားေနတဲ့ကာမစိတ္ေၾကာင့င္ေလးညည္းသံပို ထကာတယ္။အေစ့ကိုပတံရတဲ့ခင္ေလးေနမထိထိုငသာဖစ္ေနၿပီးၿပီးထငိတ္ေတဖစ္ေနၿပီ။အလိုးခဲခင္ေနၿပီ။ ေကာ္ ေကာန္းခင္ေလးေစာကုတိုအားရပါးရနမ္းရx{103C}ိကိုက္ၿပီးေစာကုတကဲေၾကာင္းတေလာကာကိုအပားလိုကုပာ ယကိုကယ္။ “ပလပ္ ပလပ္ ပလပ္” “အားးရီးးးအိုး ကိုကို မလုပဲx{1037} အားး”x{1039}x{101C}ကိဳက္ေပမယ့န္ေဆာင္ၿပီးတားလိုကယ္။ ေကာ္ေကာန္းကေတာ့ခင္ေလးအေပၚမာမင္းမင္းထကါပိုစမ္းေဆာင္x{1014}x{103D}ိုငယိုတာသက္ေသပရေအာင္ x{1039}x{101C}ကိဳးစားၿပီး တတၽမ္းသမကာမပညာကိုအသုံးခကာလာကိုစုခၽန္ၿပီးထိုးေမx{103E}လိုကယ္။ၿပီးမအေစ့ကေလးကိုတx{1039}x{101D}ပတ္x{1039}x{101D}ပတုပယ္ “x{1039}x{101D}ပတ္ x{1039}x{101D}ပတ္ x{1039}x{101D}ပတ္” “အာ့ရီးးရီးးးရီးးအိုးး ကိုကိုအိုးးးးးအားးရီးး” အေစ့ကေလးစုပင္းေစာကတ္x{1039}x{101C}ကိဳလကလယ္x{1014}x{103D}င့ဝငထက္ ၾကမ္းၾကမ္းလုပိုကယ္။ခင္ေလးလည္းကာမစိတ္ေတအရမ္းx{1039}x{101E}ကလာကာခါးေလးကိုေလေပၚေမx{103B}ာက္ၿပီးအရသာယူလိုကယ္။ ကိုကိုရဲx{1037}စုပ္ေပးယက္ေပးမx{103C}x{1037}ေၾကာင့င္ေလးၾကာၾကာမထိန္းx{1014}x{103D}ိုင္ေတာ့ပဲခင္ေလးမာ ၿပီးသားရေတာ့တယ္။ “ခင္ေလးကိုကိုလိုးခင္ေန ၿပီ”
“ကိုကိုx{1037}သေဘာပါ ကိုကို” “ကိုကိုx{1037}သေဘာဆိုရငိုကိုလီးစုပိုင္းလိုx{1037}ရမလားဟငင္ေလး ကိုကိုလဲလီးစုပံခငယ္” “ကိုကိုလုပ္ ေပးပါဆိုရငင္ေလးအသင့ါပဲကိုကို” “အင္းဒါဆို ကိုကိုလီးစုပ္ေပး” ေကာ္ေကာန္းမတပပေလးx{1014}x{103D}င့္ေနေပးေတာ့ခင္ ေလးကိုကိုနားဒူးေထာကိုကာကိုကိုလီးကိုစုပိုကယ္ “x{1039}x{101D}ပတ္ x{1039}x{101D}ပတ္ x{1039}x{101D}ပတ္” “အားးးးးရီးးးအိုးးေကာင္းလိုကာခင္ေလးရာ” အေတx{1037}အx{1039}x{101C}ကဳံရိးၿပီးသားမိုx{1037}ခင္ေလးအတကခကဲလဘူး။လီးကိုအဆုံးထိဝင္x{1014}x{103D}ိုငမဝင္ေအာငဒx{1039}x{1016}ါပိုစာလုပ္ေပးလိုကယ္။ ခင္ေလးလီးစုပက္ေၾကာင့ိတါေနတဲ့ေကာ္ေကာန္းၿပီးမသားရေအာငိတာx{101B}ုံကိုတေနရာပိုx{1037}လိုကတယ္။လီးထိပေလး ေတကိုလာဖားေလးx{1014}x{103D}င့ိုးဆေပးေတာ့ ေကာ္ေကာန္း ရင္ေတတသိနx{1037}ိမ့ုန္ေစတယ္။လီးဒစ္x{1039}x{101C}ကီးကိုလာဖားx{1014}x{103D}င့စတဲ x{101B}ုံမက လီးအရင္းကိုပါလာx{1014}x{103D}င့ကိုက္ေသးတယ္။ေဂးဥေလးကိုပါမနာမကင္ေစပဲလပ္x{1014}x{103D}င့x{103B}စ္ေပးၿပီးစုပဲလိုကာ “အားးရီးးး ရီးးးအိုးးခင္ေလးကိုကို မရေတာ့ဘူးၿပီးသားမယ္”
“ဟုတိုကို” “ခင္ေလးကိုလိုးခင္ေနၿပီ” ”ကိုကိုေသဘာပါကိုကို” “လာခင္ေလးကုတင္ေပၚပကကနိုကိုကိုေအာက ေနမတပိုးမယ္” ခင္ေလးကိုကိုေပာသလိုကုတင္ေပၚထိုင္ေနရာကကုတင္ေအာက္ေခဆင္းလိုက္ၿပီးပကကနလိုက္ တယ္။ေကာ္ေကာန္းလဲကုတင္ေအာကေနၿပီးခင္ေလးေပါငိုတန္းတငာေစာကုတဲလီးေတ့ၿပီးလိုးလိုကာ ခင္ေလး ေပါင္x{1014}x{103D}စ္ေခာင္းကိုပုခုံးေပၚတင္ၿပီး တဖတတိုးလိုကာလီးကလည္းအတားအဆီးမရိေပမယ့္ၾကပည္းၿပီးတဇိဇိ တဖတတ္ ဝငားေတာ့တယ္ “ဗစ္ ဘတ္ ဖတ္ ဖတ္ ဖတ္ ဖတ္” ‘”အာ့ရီးးအိုးးအင္းးဟင္းးးဟင္းး” “ဘတ္ ဖတ္ ဖန္းးဖန္းးဖန္းးးဖန္းးး” “အာ့ အိုးးအားးးရီးးရီးးးးအိုးး” ကိုမင္းx{1014}x{103D}င့ိုးရတာx{1014}x{103D}င့တူေသာအရာတမိဳးကိုခံစားလိုကတယ္။ေဂးဥကတဖတတ္x{1014}x{103D}င့င္ေလး ဖငိုx{101B}ိုကိေနတယ္။ခံစားရတဲ့အထိအေတx{1037}ေၾကာင့င္ေလးလည္းအရမ္းအရသာရိေနတယ္။ေကာ္ေကာန္းလည္းခင္ေလး ေစာကုတိုးရသဖင့ိတ္ေတအရမ္းx{1039}x{101E}ကကာနည္းနည္းၾကမ္းၿပီးလိုးလိုကယ္။ထိန္းထားတဲ့စိတ္ေတကိုလx{103E}တိုကိသဖင့္ ဆယိနစ္ေလာကိုးလိုကဲ့အခါမာ “အားးရီးးရိးးးအိုးးးအားးး” ခင္ေလးေစာကုတဲx{1037}ညx{103B}စားကိုခံစားလာရၿပီးခင္ေလးၿပီး ေတာ့မယိုတာကိုသိလိုကတဲ့အတက္ေကာ္ေကာန္းလဲသုတထိန္းပဲလိုးလိုကာx{1014}x{103D}စ္ေယာကားၿပိဳငူၿပီးသားေတာ့ တယ္။ခင္ေလးေစာကုတဲလီးရည္ေx{1014}x{103D}းေx{1014}x{103D}းေတဝင္ေရာကားေတာ့ကိုကိုၿပီးသားမန္း ခင္ေလးသိလိုကယ္။
“ကိုကို ၿပီးသားၿပီလား” “အင္း ခင္ေလး” “ခင္ေလးအိပဲကတစx{103D}းေလးေပးပါကိုကို” ေကာ္ေကာန္းလဲခင္ေလးအိပဲက တစx{103D}း စကx{1039}x{1000}ဴေလးယူေပးလိုကယ္။ခင္ေလးကတစx{103D}းစယူၿပီးေစာကုတိုသုတယ္ၿပီးမ “ကိုကိုလာေလ ညစတ္ေနၿပီ ခင္ေလးသုတ္ ေပးမယ္”ေကာ္ေကာန္းလဲခင္ေလးအနားကပ္ေပးလိုက္ေတာ့ခင္ေလးကလီးကိုယုယစာသနx{1037}င္းေပးလိုကယ္။ “ၿပီးၿပီ ကိုကို” ခင္ေလးကေမာ့ၿပီးေပာေတာ့ေကာ္ေကာန္းလဲခင္ေလးနဖူးေလးအားနမ္းလိုက္ၿပီးဖကားလိုကယ္ “ကိုကို ေတာ္ၿပီကာ၊ကိုကိုသူငယင္းအားနာစရာ” “အင္းပါခင္ေလးရာ၊အိမာသားမလား” “အင္းကိုကို” ခင္ေလးကိုအိမာဖက္ေခၚ ၿပီးသားခိုင္းလိုကယ္။ခင္ေလးလဲေစာကုတ္x{1014}x{103D}င့ငိုေရေဆးၿပီးသနx{1037}င္းေရးလုပာထကဲ့တယ္။ အဝတစားေတပနတ္ ၿပီးေကာ္ေကာန္းသူငယင္းကိုဖုန္းဆက္ေတာ့သူငယင္းက ဆိုငာဝင္ေပးပါဆိုလိုx{1037}ေသာ့ဝင္ေပးၿပီးခင္ေလးကိုလိုကိုx{1037}လိုက္ တယ္။ ခင္ေလးတိုx{1037}ဘဝေရx{1037}ဆက္ေလာကိုx{1037}ရာအဆင္ေပေနၿပီ။ခင္ေလးမိဘကိုသားေပာတဲ့မမx{1039}x{101C}ကီးက ခင္ေလးကိုတင္ေတာင္းဖိုx{1037}ရာ လယ္ဧကသုံးဆယ္၊ထနက္x{1014}x{103D}စီး၊ခင္ေလးအတက္ေx{101B}x{103E}တဆငာအပငိန္းတစာလကဲx{1037}ဖိုx{1037}ေပာၾကားေတာ့ခင္ေလးမိဘက ခကင္းသေဘာတူလိုက္ၿပီးရက္ေကာင္းေx{101B}းခဲ့တယ္။ခင္ေလးx{1014}x{103D}င့္ေကာ္ေကာန္းမာအရမ္းဝမ္းသာၿပီးမဂx{1039}x{1004}လာေဆာငနတက္ x{1039}x{101C}ကိဳတငငငေတာ့တယ္။
မဂx{1039}x{1004}လာဖိတာေတx{101B}ိုက္ၿပီး၊ေဝငေတာ့မ မင္းမင္း ေဒါသထက္ေတာ့တယ္။ “ေတာက္ ကာ ငါဒီေလာက္ေပာထားရကဲx{1037}” ေကာ္ ေကာန္းအေပၚမာလည္းေဒါသထကလို ခင္ေလးအေပၚလည္းနာကည္းမိတယ္။ခင္ေလးရိရာၿမိဳx{1037}ေပၚသားေတာ့ ခင္ေလးခင့ူ ၿပီးၿမိဳx{1037}ပနားတယ္။ဓေလ့ထုံးစံအရခင္ေလးအိမာမဂx{1039}x{1004}လာေဆာင္ၿပီး သတိုx{1037}သားကx{101B}ာကေနသတိုx{1037}သမီးအိမိုသားေရာကမာ ဖစဲ့အတကင္ေလးကx{1039}x{101C}ကိဳၿပီး ခင့ူသားခဲ့တာ။ခင္ေလးကိုဖုန္းဆက္ေတာ့လည္းခင္ေလးကမကိုင္ေတာ့ပါ။မဂx{1039}x{1004}လာရကီးေလ ေကာ္ေကာန္းတိုx{1037}အိမလူစည္ေလ မင္းမင္းစိတဲမခံခိမခံသာဖစ္ေလx{1014}x{103D}င့ိုx{1037} မင္းမင္းကx{1014}x{103D}စ္ေယာကုံးအရကေစဖိုx{1037}x{1039}x{101C}ကံစည္ လိုက္ေတာ့တယ္။ မဂx{1039}x{1004}လာအခါေပးအသံခဲx{1037}စက္ေတကားေပၚတင္ၿပီးခင္ေလးတိုx{1037}ၿမိဳx{1037}ဘကို ကားေတတသီတသန္းx{1039}x{101C}ကီးထက္ေတာ့မ မင္းမင္းၿပဳံးလိုကာ “ေသာကကရိတဲ့ေကာင္x{1014}x{103D}င့္ေငမကဲ့မိန္းမ နငိုx{1037}ေသာကကဲၿပီ”ဆိုၿပီး fbေပၚမာခင္ေလးx{1014}x{103D}င့င္းမ င္းလိုးခဲ့ၾကတဲ့မူဗီဖိုငိုတငိုကယ္။
မဂx{1039}x{1004}လာပဲကx{101B}ာရဲx{1037}မက္x{1014}x{103D}ာဖုံးဆိုေတာ့လူစညယ္။fbေပၚမာ ပုံတငနတကာတုံေတx{101B}ိုက္ၾကlive လx{103E}င့္ၾကရင္းx{1014}x{103D}င္း မင္းမင္းရဲx{1037} postx{1014}x{103D}င့ူဗီကတကာတယ္။တစ္ေယာက္x{1014}x{103D}င့စ္ေယာက္ေပာရင္းကေကာ္ေကာန္းအမx{1039}x{101C}ကီးသိသားတဲ့အခါ “ေမာင္ေလး ေကာ္ေကာ္” “ဗာ မမ ဘယိုလုပလဲေမာင္ေလး” “ကေနာ္ ဘာေပာရမလဲမမရယ္” “ေမာင္ေလး မမကသိၿပီးသားပါ၊ဒါေပ မယ့္ သိသာသိေစ လူမမင္ေစx{1014}x{103D}င့ဲ့၊အခုေတာ့မမ ေလ ေမာင္ေလးx{1014}x{103D}င့င္ေလးကိုသေဘာမတူ ေတာ့ဘူး” “ဟုတဲ့မမ ကေနာ္ သိပါတယ္။ကေနာိုx{1037}ရဲx{1037}ဂုဏိကx{1039}x{1001}ာအရ၊ခင္ေလးကိုကေနာစ္ေပမယ့နx{1037}x{103E}တိုကယမ” “အင္းဟုတ္ၿပီ၊ဒီေတာ့ေမာင္ေလး ပန္ေတာ့ ကနာမမစီစဥိုကါ့မယ္” “ဟုတဲ့မမ” “အားလုံးပနည့္ေတာ့” “ဟုတဲ့” အားလုံးကစိတေကာင္းသလို မင္းမင္းအေပၚလည္းေဒါသထက္ၾကတယ္။ခင္ေလးကိုလဲ မုန္းၾကတယ္။ေကာ္ေကာန္းကိုအားေပးရင္းx{101B}ာကိုပနည့ာသား ၾကတယ္။ေကာ္ေကာန္းအမက ခင္ေလးဆီဖုန္းဆကိုကယ္ “ဟလို ” “ဟုတဲ့မမ ခင္ေလးပါ”
“ခင္ေလး မမေပာမယ္၊ခင္ေလးခဏနားေထာင္” “ဟုတဲ့မမ” “အခုမဂx{1039}x{1004}လာပဲပက္ၿပီခင္ေလး” “ရင္! မမ၊ဘာ ဘာ ဖစိုx{1037}လဲ မမ” “ခင္ေလး မင္းမင္းက ခင္ေလးx{1014}x{103D}င့စဲ့တာေတကိုအငာနက္ေပၚတငိုက္ၿပီခင္ေလး၊မမက သိေပမယ့္ေမာင္ေလးကိုစိတ္ ခမ္းသာေစခငိုx{1037}မသိခင္ေယာင္ေဆာင္ၿပီးခင္ေလးx{1014}x{103D}င့ကပ္ေပးခငဲ့တာ၊အခုလိုတx{1014}x{103D}ိုငံလုံးသိၿပီးေတာ့ ကိုယ့္ေမာင္ေလးx{1014}x{103D}ား ကခံေနရမယ့ဖစိုမမမခံx{1014}x{103D}ိုငူး၊ဒီေတာ့ခင္ေလးမမကိုနားလည္ေပးပါ၊ခင္ေလးx{1014}x{103D}င့မတိုx{1037}ေရစကဟီေလာကဲပါတယ္ မတ္ လိုက္ေတာ့”“ခင္ေလးသေဘာေပါကိုက္ၿပီ အစစအရာရာကိုသတိမထားပဲကာမအလိုလိုကာ မင္းမင္းကိုခင့ဳခဲ့လိုx{1037} ခင္ေလး ဘဝအမည္းစက္ေတx{1014}x{103D}င့ိဘေတလည္းသူမားတံေတးခကကက္ေမာရေတာ့မယ္။ခင္ေလးအရမ္းရကယ္။မဂx{1039}x{1004}လာဝတုံ ေပၚခင္ေလးမကညက္ေတတစကကလာတယ္။ခင္ေလးဆုံးဖတကစုခလိုကယ္။အဲဒါကေတာ့လူx{1037}ေလာကကို စနx{1037}x{103E}တိုx{1037}ပါပဲ
