ကိုကို့ကိုယူလိုက်မှာပေါ့

ကိုကို့ကိုယူလိုကမာပေါ့

မေဇငဟာလတယလို့ ပောလို့ရတဲ့ မိနးမတယောကပါ။ သူမရဲ့ နုညံ့တဲ့ အသားအရေနဲ့ မစိုစလောက အနညးငယဝနေတယလို့  ပောလို့ရတ့ ဲ ခနာကိုအလပိုငရငမိနးမတယောကပေါ့..။ ၅ပေါငခန့ ဝိတခထားပီးဘောလဒီကိုပနထိနးထားတာ မကာသေးပါ ဘူး ။ မေဇငတယောက အတောလေးကိုးစားလိုကရတာပေါ့  မိနးမတစယောက အတက ဝိတ ပေါငခဖို့ဆိုတာ တကယကိုမလဲ တဲ့ ကိစပဲလေ…  ယောကားလုပသူ ကိုအောငမငးကတော့ မေဇင့ကို လိုကလို့ မယဉနိုငတော့ဘူး …အရမးဝလာတော့   ဘယလောကလုပလုပ သိပမထိရောကသလို ဖစနေရော …ကိုအောငမငးဆိုတဲ့လူက   အစားအသောကကလဲ ကူးတာကို …  ပေါင၂ဝဝလောက ခနာကို အလေးခိနရိတဲ့ တကယ ဝကကီးပါ…  ဒါပေမဲ့ မေဇင ကိုအောငမငးကို ခစနေဆပဲ ါ… ကိုအောငမငး ကလဲ မေဇင့ကို  ခစနေဆဲပါပဲ..တယောကကိုယောကတော့ သစာလုံးဝ မပကဖူးသေးတဲ့ တကယသာယာတဲ့  အိမထောငရေးကို ပိုငဆိုငတဲ့ လငမယားနစယောကပေါ့….

အားကစားပုံမနလုပတဲ့ မမေဇငကတော့တနေ့တခား သေးသားလညပတမုတေကောငး… နေလို့ထိုငလို့ကောငး နဲ့ မိမိကိုကိုယ ယုံကညမုတေရိပီး ကို့ကိုအပိုလေးတယောကလို သကလကမုတေ ခံစားလာရတဲ့အခိနတေမာ …ကိုအောငမငးတစယောက    အတကတော့ ပိုဝသထကဝပီး အလုပတဖက နဲ့ ငေနောကပဲလိုကနေတော့ ဖိအားတေမားလာတယ…. …  နောကအရေးကီးဆုံး တခုက သူ့ဇနီးခောလေးအပေါ လိငကိစမာ ဆနပည့ဝအောင မလုပပေးနိုငတဲ့   အတက သူ့ကိုသူ နောငတလရဲ နေလေ ရဲ့..ဟုတတော့ဟုတပါတယလေး ကိုအောငမငးခမာ  သူ့ကိုသူတောငအနိုငနိုငပါ …စဉးစားကည့ပါ မိနးမဆိုတာမိုးကလဲ  လငယောကားလုပတဲ့ လူကို  ဘယလောကခစခစ ဒီလို လိငမုကိစမာ ဖည့စမးပေးနိုငခငးမရိတဲ့ ယောကားတယောကကို ဘယ အတိုငးအတာထိစိတရည ပေးနိုငမလဲ ဆိုတာကိုပါ..မေဇငခမာ လိုနေတဲ့ ဆနမီးကီးကို  မငိမးသတနိုငဖစပီး အရမးကို စိတ ဒုကတေ ရောကနေရာတော့တယ။

ဒါကလဲ မေဇင့လို  မိနးမတယောကထဲ မဟုတပါဘူး …အခုခေတ စီးပားရေးဆိုတာကလဲ ကိုမ အပိုင မကဲနိုငလငအမတအစနးဆိုတာကို့အတက ကနဖို့မ မရိတာ …လူတိုင ဒီလိုပဲ ငေနောကကို   လိုကနေရတာဘဲ..မလိုက နိုငရငတော့ ဒီလိုခေတကီးထဲ အစစအရာရာ ပည့စုံတယလို့  ရိမာမဟုတဘူးလေ..။လူတေက ရောင့ရဲတင့တိမနိုငခငးကို မရိ တော့ပါဘူး …ကိုအပါအဝငပေါ့…ဟီဟီ ဒါပေမဲ့ မိသားစုအတက လဲ အခိနတော့ ပေးကရမယလေး။

ဒီလိုနဲ့အတူတူနေလာတာနစတေလဲကာပါပီ….ကိုအောငမငးဟာ ကုမဏီပိုငသူဌေးပါ  တနေ့လုံး ကုမဏီရုံးခနးထဲထိုငပီး ညနေ မ အိမကိုပနပါတယ….မမေဇင ကတော့ သူမသူငယခငးတယောကရ့ ဲ ၅နစအရယ ကလေးငယတဦးကိုထိနးပီး အိမမာပဲလုပ စရာရိသညမားကို   လုပရငးနေ့ရကတေက ို ဖတတနးနေတ့သဲ ူပါ…နောကပီး စာရေးဆရာမ တယောကဖစဖို့ လဲ  အိမမက ထားသူပေါ့…ကစကစကို သူ့သားလေးတယောကလိုပုစုလို့ …ကစကစအိပနေတဲ့အခိနတေမာ စာအုပဖတ..ခေထိုင  ကည့..ကလေးကို သူ့အဖေ အရငးကယူထားတဲ့….. အခိနတေဆိုရငတော့..ရော့ပငထက..အလပငဆိုငသား..ဒါတေလုပရငးနဲ့ပဲ  ကိုအောငမငးက သူ့မိနးမကို   လိုလေသငးမရိအောငထားတာပေါ့။ သူမားကလေးကို ထိနးပေးရတာကလဲ  မေဇငအတကပသ နာမဟုတပါဘူး…ဘာလို့ဆို မေဇငတို့ လငမယား ကလေးမရဘူးလေ မေဇငပဲ  လိုတာလား ကိုအောငမငးပဲ ခတရနးနေတာလာ မ ပောတတ…ဒါပေမဲ့လငမယားသကတနး  ၅နစ၆နစအတင း မေဇင ကိုဝနလုံးဝမရခ့ဖဲ ူးဘူး…ကစကစလေးကလဲ တခားသူ ကလေးတော့ မဟတု ပါဘူး  သူငယငယကနေ တကသလို ရောကတ့အဲ ထိ ဘောဘောကီးတစယောကဖစသလို အခစဆုံး သူငယခငး  လဲဖစတဲ့ တငထေးငယရ့ကဲ လေးပါ။

တငထေးငယဟာ ဒီကလေးမေးပီး၂နစလောကပဲရိအုံးမယ  ရငသားကငဆာ နဲ့ ဆုံးပါးသာ းရာတယ။ ကစကစကို သူတို့လငမယားမေးစားဖို့ ဖအေဖစသူ ကိုငိမးဝငးကို  ပောကည့ဖူးပါတယ…ဒါမေမ့ ဲ  ကို ငိမးဝငးလုံးဝ လကမခံပါဘူး။ ဒီကလေးမာ တငထေးငယရဲ့  အငေ့အ သကတေ အမားကီးပါနေတယတော့ကာ …ကန တော့ကလေးကို အမေစားအမေခံ  အပိုငမေးစားခိုငးဖို့ဆိုတာ လုံးဝမဖစနိုငဘူးဆိုတဲ့ အဖေကို ပဲသူတို့ရပါတယ ။ ဒါကလဲဟုတ တယ  ကစကစရ့မဲ ကနာပေါက အသားအရေဟာ မတငထေးငယနဲ့ တထေရာထဲရယ …ကိုငိမးဝငးဆိုတဲ့လူက   မိနးမကိုအလ န ခစတတတ့လဲ ူပါ။ ပောတာပောတာပါ ဒီကလေးက မမေဇငတို့အိမမာပဲ ၂လလုံး နေ့တိုင  အမရဲ ိနေတာပ…ဲ ကလေး အဖေဖစတဲ့ ကိုငိမးဝငး တယောက တငထေးကညဆုံးသားကတဲ့က  အရကတေအလနအကံသောကပီး အရကသမားလုံးလုံး ဖစလို့နေလေရဲ့ ။ မိနးမကို အလနခစတဲ့  လူဆိုတော့လဲ တသကလုံးဆုံးရုံးလိုကရပီဆိုတဲ့ အသိကီးကို ကိုငိမးဝငတယောက မ ခံစားနိုငခဲ့ဘူး။

ဒီလိုတေဖစတာ အတောကာသားတော့ ..ကို့ကိုယကို ပနအရောငတငဖို့လိုတယဆိုတာကို စဉးစာမိသားခ့တဲ ယ ..လူကောငးပန ဖစခငလာတာကလဲ သူ့သမီးလေးကစကစကောင့လို့ ပောရမာပဲ။   ဟုတတယလေး သူ့မာ သမီးလေးတစယောကရိသေးတဲ့ ဟာ… သူမကို  ပုစုပိုးထောငရမယ..လူအမားကားမာ ကို့သမီးလူရာဝင အဆင့အတနးရိအောင ထားဖို့ဆိုရင ဒီပုံဆံနဲ့  သူ့သမီး ကိုအမားက့ရဲ့ဲမာပေါ့။ သူ့ဒီလိုစိတဓာတကပုံမိုးနဲ့ ..ဘယလလို ုပဒါတေလုပနိုငမလဲ။ ကိုငိမးဝင  အရကအလနအကံသောက ပီး ပေတေနေလို့ သူ့စီးပားရေးကိုတော့ မထိခိုကခဲ့ပါဘူး။ ကိုငိမးဝငဟာ  အတောလေးခမးသာတ့ ဲ မိသားစုမ ပေါကဖားလာတဲ့  သူဌေးသားပေါ့ ။ သူဒီလို့ အခိနတေအမားကီးကို  အရကနဲ့ အခိနကုနနေခ့ေဲ ပမဲ့ သူ့ရဲ့ ကယ ဝမုကတော့ အပိုရေတောငမ ပကဘူးပေါ့လေ…  နောငတရခိနစောတယလို့ပောရမာပဲ ကိုငိမးဝငး သူ့ကိုသူပုပငနိငခဲ့ပါတယ။ မေဇငတို့လငမယားကလဲ အ မဲလို ဆုံးမ တိုကတနးနေတော့ …အကောငးပနဖစအောင လုပရတော့တာပေါ့။ ဒီလိုနဲ့ မေဇငနဲ့ ကိုငိမးဝငးတို့ ကားမာ ဘာမမရိ  ပါဘူး …တယောကအတငးကိစ တယောကသိဆိုတော့ …တဦးပေါတဦးလဲ  နားလမဲ ုတေအ လန ရိတ့ ဲ မိတဆေအ ဆင့ ပါပဲ။  ဒါပေမဲ့ တယောကသောသူကတော့……။

ကိုအောငမငးတယောကကတော့ တနေ့ထကတနေ့ သူ့အိမနဲ့  အလနးဝေးလို့လာပါတယ။ ကုမဏီကိစန့ ဲ ခရီးတေဆကတိုကဆို သလို ထကရတော့တာပဲ ။ တည…  ညလယယံကီးမာ မေဇင တယောကအိမမကမကနေရငးက ရုတတရက ငေါကကနဲထထိုင နေပါတယ…  ဘေးကည့တော့ လငတောမောင ကိုအောငမငးတယောက ဆငအောမနိုးကုလားသေ ကုလားမော  အိပနေလေရ့။ဲ  သူမဘာဖစနေတယဆိုတာကို လငတောမောငတယောက ဘယလ ိုမသိနိုငမယမထငဘူး…  ဒေါသကလဲထက ရမကစိတတေ ကလဲပူလောငနဲ့ တိတဆိတတဲ့ ညနကကီးထဲမာ အသကရူနုနးတေ  ကလတဲ ဖညးဖညးနဲ့မနလာလို့ ဖစပကနေတဲ့ မေဇင့ အဖစကို တလောကလုံးက သိဖို့နေနေသာသာ  ဘေးမာအိပနေတဲ့ လငယေကားကတောငမသိရာဘူး။ ဒါကို မေဇင ဝမးလဲ  ဝမးနညး ကို့အဖစကိုလဲသနားနာမတသံက တရူရူန့ ဲ သနားစရာ သတဝါမလေးကိုဖစလို့… လငတောမောငကို နိုးလို့    မေဇင့ ကိုလုပပါအုံးကိုရယလို့ ပောရအောငကလဲမဟုတသေး…

ဒါနဲ့ ကို့ဟာကိုယပဲပီးအောင လုပမယဆိုပီး  စိတဆုံးဖတကား အိပယာ ပေါပနလဲခလိုကပါတယ…လကတဖကကို ညဝတအိကx{1039}x{1004}ီအပါးလေးသာဖုံးထားတဲ့  ညာဖကနို့အုံလေးကို ဖဖညစရငး …ည  ဝတစကပပါးလေးအောကက ရမက အရိနကောင့ ခောဆီ အရညကညလေးတေထကပီး စိုစတလို့နေတဲ့ အဖုတဖောငးဖောငး လေးရိရာကို ကနလကတဖကက  နိုကထည့ပီး အပေါအောကဘယညာ ဖညးဖညးလေးဆဲပတလိုက အရမးဖိပီးပတလိုကနဲ့ … တခိန   ကိုအောငမငးစမးခ့ခဲ ိနက ယုယမုတေက ို အရုံပုလို့ ကာမဆနရဲ့ လမးဆုံးပနးတိုငကို တယောကထဲ   ကိုးစားလို့ ခီ တကနေရာတော့တယ..။ “ အငး…အငး ဆိုတဲ့ အသံတဲတဲလေးကိုတော့ သူကိုတိုငကလဲပီး  ဘယသူမကားနိုငမာမဟုတ ဘူး….အလနညငသာပီး ဖညးညငးတဲ့ စီးခကတေနဲ့ သူမတစယောကထဲ  ကိုးးစာလို့ ..ဖေသိပနေရရာတာပါ။ “  အငး….အငး….ဟင့…အငးးးးးး……..” ဆိုပီး အသံ ဗောလနး  လေးတဖညးဖညးတကလာပီး အငးးးးးးးး….ဆိုတဲ့ သံဆဲလေး နဲ့  ရုတတရက မေဇငတယောကငိမကသားတော့တယ…။ သူမပီးသားပါပီ အိမထောငသည မိနးမသားတယောကအဖို့   လငတော မောငဘေးနားမာရိလကန့ ဲ မနးပီး စိတကူးနဲ့ ဖေသိမ့လိုကရတဲ့ သူမရဲ့ ဖေသိမ့မုဟာ  ဘယလောကထိ ပည့ဆုံခငးရိမာသတ့ လဲ ။ဲ

ဒီလိုန့မဲ နက မိုးလငးလို့ တခါအလငးရောကခဲပနပါပီ … မေဇင့ မကလုံးလေးတေမိတလကနဲ့ ကိုအောငမငးကို လနးဖက လိုကပါတယ။ ဘာမမရိပါဘူး ကိုအောငမငးအိပတဲ့ဖကခမးက  စောငလေးကိုပဲသားကိုငမိလိုကပါတယ… ကိုအောငမငး ထသား ပါပီ..ဒါနဲ့ မကလုံးလေးဖင့လို ခေါငးရငးက  စာကည့စာပကဲ ကိုအောငမငး ထာခ့တဲ့ ဲ စာတိုလေးကို လနးယူပီး ဖတကညလိုက တယ…“မေ ကိုဒီနေ့ မနလေးကိုသားလိုကပီ..မနကဖနပနလာမယ…ခစတဲ့ ကိုအောင” ကိုအောငမငး တယောကအလုပကိစနဲ့  မနးလေးကို သာ းပါပီ ။ ထူးခားမုမရိတဲ့ နေ့တနေ့ကို ထပပီးဖတတနးရအုံးမာပဲ ဆိုတဲ့ အတေးလေးတေးရင   ပနမေးဆကဖို့  မကလုံးတေပနမိတပီး ခဏမာပဲ…. စာကညစာပဲပေါတငထားတဲ့ သူမဖုနးလေး  တုံခါလာတော့တယ…. သီခငသံတေ  အဆကမပတ ထကပေါလို့ပေါ့။ ဒါနဲ့ ဖုနးကိုကောကယူပီး  ကည့လိုကတော့ ကိုငိမးဝငးစီကဖုနးလေးဝငနေတာပါ။ ကစကစ လေးကို မမေဇငစီလာထားဖို့ ဖုနးလနးဆကတယစိုတာ မေဇငသိလိုကပါပီ..

“ မောနငး ..ကိုငိမး…ကလေးလာထားတော့မလို့လာ” “ဟုတတယ မေဇင …ကလေးက အခုအိပပောနေသေးတယသိလာ….အဲဒါ အကိုခီလာလိုကမယ…   မေဇငကော နိုးသေးရ့လဲ ာ ..အနောကရကမား ဖစသားလား..မသိဘူးမေဇငရေ…”  “ အို့….မဖစပါ ဘူး ကိုငိမးရယ မေဇငထနေပါပီ ..ခေါလာခဲ့လိုကပါ”  “ဒါဆို ကိုလာပီနော ..မေဇင” ကိုငိမးဝငး ကတော့ မေဇငနဲ့ စကားပော ရငးအမဲ ရငရငပပ မူးမူးကကပဲပနပောလေ့ရိပါတယ။  ဒါနဲ့ မေဇငလဲ အိပရာပေါက အလူးအလထဲ ညဝတအိကx{103E}နဲ့ ဆ ကပတိုကို ကငးလုံးပုံခတလို့  ကိုလုံးတီန့ဘဲ ာဝတရမယဆိုတာ စဉးစားရငး အဝတ ဗီရိုကို မေနေပါတော့တယ။  ဆကပတို အိ ကx{1039}x{1004} ီပါးန့ေဲ တာ့ ကိုငိမးဝငးကို ထကတေ့ဖို့မဖစနိုင ဒါကောင့ ညဝတ ပဂားမတစ  အပေါအောကစငတူကောကဝတလိုကပါ ရော…  မကာဘူး အိမရေ့ ဘဲလတီးသံကားလို့ အိမအောကအပေးစငးပီး တံခါးဆဲဖင့ လိုကတော့ …ကိုငိမးဝငးနဲ့  သူ့လကပေါ အိပပောနေတဲ့ ကစကစတို့ရောကနေကပါပီ။ကိုငိမးဝငနဲ့ ကစကစကိုပုံးပလို့  နုတဆကကိုနေရငးက မေဇငတယောက  ရုတတရကဆိုသလို တေတေကီးကည့ပီး မငသကမိနေပါတယ။

ဒါကို ကိုငိမးဝငးက “ မေဇင ကိုငိမးတို့ ဘာမားဖစလို့ လဲ..ဘာမားလိုအပနေလို့လဲမသိဘူးနော”  ကိုငိမးဝငလ ဲ မေဇင သူန့ကဲ  လေးကို ဆူးဆိုကကည့နေတာကို သတိထားမိပီး …သူတို့ ဘာမားလိုအပနေသလေဲ ပါ့…မေဇငတလ့ ဲ ကို့ကိုယက ိုတလဲ့ ပန ကည့နေမိတယ။   ဒါနဲ့ မေဇင သတိပနဝငလာပီး  “ အော…ဘာမမဟုတပါဘူးကိုငိမး လာလာအိမထဲဝင”   ကလေးကို မေဇင  လကလဲယူလိုကပီး …အိပခနးထဲရိ ကုလေးပုခကမာ သားသိပထားလိုကတယ။  မေဇငအခနးထဲဝငလာတော့ …ကိုငိမးဝငးဆိုဖာ ပေါထိုငနေရငးကနေ မေဇငမကနာကိုကညပီး  “ မေဇငအခုမထတာလာ…ဒါမမဟုတနေမကောငးဘူးလာ”  “ နေမကောငးတာ တော့ မဟုတပါဘူး ကိုငိမး …နဲနဲ အားပော့သလို အားမရိသလို တမိုးလေးဖစနေတာ…  အဲလိုကီး အားမရိတာလဲမဟုတဘူး… ဘယလိုပောရမလဲ…ခစခစ” ရီရငးပနဖေသည  သူမဘာဖစနေသညကို…သူမမလဲရ ကိုငိမးဝေ သိနိုငမယမထငဘူး…။ဒီလိုနဲ့   နစယောကသားပောပောဆိုဆိုနဲ့ ..ရီလိုကကပီး နစယောကသား ခေတတိတဆိတ သားကတာပဲ…ကိုငိမး   တစယောက  အစော ရငပနေသောမကနာမာ ရုတတရက ညိုးကသားပီး ကမးပငကို  ငုံ့ကည့နေနေတော့…မေဇင ကိုငိမးဝင ကိုတခက အကဲခကကာ ဆုပထားတဲ့ ကိုငိမးဝငးလကမားကို သူမ   လကနုနုလေးဖင့ ညငသာစာ အုပကိုငလိုကပါတယ။

“ ကိုငိမး မနေ့က ထေး ငယဆုံးတာ ၅နစပည့တ့ေဲ န့နော” “ ဟုတတယ မေဇင” ကိုငိမးပနဖေသည  “ကိုငိမးဒီလို လိမလိမမာ မာနဲ့ ကစကစကို ကောငးကောငးပုစုပေးနေတဲ့ အတက ထေးငယ ကိုငိမးကို  တမလနကနေ ကေးဇူးတငနေမာပါ ကိုငိမး ရယ..ဝမးမနဲပါနဲ့နော..ကိုငိမး” ဟု တိုးတိတညငသာသည့ လေသံဖင့ကိုငိမး၏ သနားဖယကောငးသောမကဝနးအစုံကို မေဇင ဆိုကကည့ကာ ကိုငိမး၏လကမားကို သူမလကနုနုလေးမားဖစဆုပကိုငရငး နစသိမ့စကားပောလို့ မေဇင ကိုငိမးကို အားပေး နေရာတယ …။  သူမမကဝနးမားမလဲ မကရညပူမား ပါးပငထကသို့ စီးလို့ တယောကကိုတယောကသနားခငး  နာလညမုတို့နင့ အတူ နစယောကသား မမငရ မကားရတဲ့ အပေးအယူတေ ခိနငိနေသယောင…..

နေ့စဉတေ့နေရသော မေဇင့ အဖစလေးကို ကိုငိမးဝငးကောငးကောငးသိတလို…ကိုငိမးဘယလိုတေ  ခံစားနေရလို့ ဘာတေကို တောငးတနေသလဲဆိုတာကိုလဲ ကိုငိမး၏ဘဝအစအဆုံးကို သိသော မေဇငကလဲ  ကောငးကောငးသိတယ….ဒါကောင့ အခုလို  စိတကယရာမာ နားလဲမုတေ အပနအလနပေးနေတဲ့ ဖိုမနစဦး  တို့ရဲ့ နောကဆုံးဘူတာဟာဘယမာဆိုကမလဲလို့ ထငလဲ။ ဒါကိုလဲ သူတို့နစဦး သိပီးသားပဲလေ…  တေးကည့စရာမလိုတော့ပါဘူး…ဟုတတယမလား ။  ကိုငိမးလဲ မေဇငကိုငထားသော သူ့ လကဖားနစဖကကို လတပီး မေဇင့ လကလေးမားအပေါမ  ဖညးဖညးအုပကိုငလို့ မေဇငမကနာနားသို့ သူ့မကနာကို တိုးကပ သားလိုကပီး…အနညငယ  တုနရီနေသောလေသံဖင့ ကိုငိမးဝငး ..  “ကိုငိမးရငထဲကစကားတခုလောက ပောပါရစေမေဇင  ကိုအောငမငးက မေဇင့ကို ဂရုစိုကရဲ့လား..ဟင…  မေဇငဘာတေလိုအပနေတာလဲဆိုတာ ကိုငိမးကောငးကောငးသိပါတယ မေ ဇငရယ…သူမဖည့စီးနိုငရငး  ကနတော အဲဒီတာဝနလေးကို ယူပါရစေ ..မေဇင…နော…ခင့ပုပါဗာ”  မေဇင ခေါငးလေးငုတ သားပီး “ ဟုတပါတယ ကိုငိမးရယ….ကိုအောငမငးကလေ အခုဆိုရင မေဇင့ကို ရိသေးတယလို့တောင  ထငသေးရ့လဲ ားမသိ ဘူး…အခိနပည့ ကုမဏီကိစဆိုပီး ခရီးခဏခဏထကနေ တော့တာပဲ…

သူအလုပကိုးစားလို့ ငေတေအမားကီးရတာကို မေဇငမမတမောဘူး …ဒါကိုလဲသူသိတယ…  ဟငး..ဟင့..ရတ..ဟင့” ခံစားနေရ  သညမားကို ပောရငး မကရညမားစီးကလို့လာတော့တယ..ပောရငနဲ့ မကရညမားစီးကလာပါတော့တယ။   မေဇင့ မကရညတေကို ကိုငိမးလကမားဖင့ ပါးပေါမ သုတခပေးလိုကရငး….မေဇငကလဲ အလိုကသင့လေး  ကိုငိမးပုခုံးပေါကို ခေါငး လေးမီထားလိုကပါတော့တယ။  ကိုငိမးပုခုံးပေါမေဇင မီလိုကတော့ မေဇင့ ညဝတအကx{103E}ပါးပါး ရငဟိုကလေးမ မေဇင့နို့လေး မားကို ကိုငိမးမငနေရသည….မေဇင့ အသကရူသံနင့အတူ နို့လေးမားက ဖုတလိုကဖုတလိုကနဲ့ အရမးကို   ခစစရာကောငးပီး ကိုငလို့ အရမးကောငးမာပဲလို့ ကိုငိမးကည့ရငးတေးနေမိတာပေါ့…  ကိုငိမးကို့ကိုယပနထိနးပီး သူအခုတေးနေ ဖီလငယူနေတဲ့  အရာတေကို ခေါငးထဲကထုတပစလိုက  ခငခ့တဲ ယ…..

မိနးမ ဆိုတ့အဲ ရာန့ ဲ နစန့ခဲ ီလို့ ကငးကာနေတဲ့ ကိုငိမးတစယောက တော့ ဒီလိုလပပီး ကာမပိုငလငယောကားရိတ့ ဲ မိနးမတယောကရဲ့ အထိအတေ့ကို လနဆနနိုငခငးမရိခဲ့ပါဘူး။ ပထမ ဘာလုပ ရမနးမသိခင သူလုံးဝ သိလိုကတာ တခုကတော့ သူစပီးစီးကောနေပီဆိုတာကိုပေါ့….  ပည့စုံခငးအထတအထိပကို မရမက၊ အမိအရ လနးယူလိုခငးဆန အလနပငးပနေတဲ့  အိမထောငတညမိနးမ မေဇငအဖို့တော့ ဘာကိုမ ဆငခေ ထိနးကပနိုငစမးမရိ တော့ပါဘူး…ဘယလောကအားပငးတဲ့ အသိတရားပဲ ပနဝငလာပါစေ မေဇငနောကဆုတတော့မာ မဟုတပါ….သူမ ထိုအရာကို   ပုလုပဖို့ သေခာ စဉးစာပီး ဖစတော့ ရပတန့ပစဖို့ ဆိုတာ မေဇင့ အတက ဒီအခိနမိုးမာ ဘယလိုမမဖစနိုငတော့တ့ ဲ အဓိပါ ယမ့ ဲ စကားတခနးဖစသားမာပါ…

သူမလကလေးတေကို ဆုပကိုငထားပီး ခနာကိုယခငးထိကပလို့ နေးထေးမုတေပေးနေတဲ့ ကိုငိမးရဲ့  အသကရူသံ ရငခုနသံတေ ကနေ တဆင့ ကိုငိမးစိတတေအရမးလုပရားနေတယ ဆိုတာကို  မေဇငလဲသိနေတယ…။ မေဇင့ သေးခုနနုနးတေ ပိုမနလာလို့  အသကရူသံတေဟာလဲ  ပိုကမးတမးလာနေတာကို ကိုငိမးထိတေ့ ခံစားနေရငးက …ခနာကိုယပူးကပထားလို့   တယောကကို တယောက ဘယလောကလိုအပနေကတယဆိုတာကို ပိုပိုပီးသိရိလာသလို ခံစားနေရတဲ့  မေဇငန့ ဲ ကိုငိမး……….  သူတို့နစဦး ဖစနေပုံက ဒိုငနမိုကတေ အပည့ထည့ထားတဲ့ ဂိုတောငတစလုံး ဖောကခဲဖစဖို့  ……တရူးရူးန့ေဲ လာငကမးရငး ဂိုတောငရိရာ ကို သားနေတဲ့ စနစတံတခောငးလိုပေါ့…  သာမနုထက ပိုလန တဲ့ ရငးနီးမုမိုးကို ဆကတိုကဆိုသလို ခံစားထိတေ့မိနေကတော့  မေဇငအတက  ရေ့တလမးဆကတိးုဖို့ သတိတေ ပိုရိလာအောင လုံ့ဆောပေးလိုကတလိုဖစသားတော့တယ…

ဒီလိုနဲ့ မေဇငတယောက ကိုငိမးရ့လဲ ကတေကို ကိုငထားရာက ဖုတခလိုကပီး ဖောငးပီးအပေါကို  ထောငတကနေသော  ဘောငဘီဂကားရိ ကိုငိမး၏ လိငတံကီးကို အလိုလို အပေါမအုပကိုငပီးသား  ဖစနေတော့တယ… ဘောငးဘီအပေါမ မမငဖူး သေးသော ကိုငိမး၏ သတဝါလေးကို ဖညးဖညးညစလို့  ဆုပကိုငကည့မိတယ….ကိုငိမးလဲ အသကပငးပငးတခကကို ဆဲလို့ ရူပီး မေဇင့ကို ဖကထားလိုကပါပီ…  “မေ …ကိုအောငမငးက တကယကို မေ့အပေါနားမလည ခဲ့ဘူးနော” ကိုငိမးတယောက  ကဲအကအက  အသံတိုးလေး ဖင့ မနဲ့ အားယူရငး မေဇငကို ပောတော့..  “ကေးဇူးပုပီး ဘားမမပောပါန့ေဲ တာ့ ကိုငိမး ရယ….ကိုအောငမငးက နားမလဲပေမဲ့…ကိုငိမးကတော့ မေ  ဘာတေ ဖစနေတာကို အစောကတ့ကဲ သိနေတယ မဟုတလ ား  ဟင ကိုငိမး …ကိုငိမးလဲ မေ့ စီက  ဘာတေလိုခငနေတယဆိုတာကို မေအရငကတဲက သိပီးသားပါ ကိုငိမးရယ…ကိုအောငမငး  ရေ့မသာ မသင့တောလို့ မေ မကလုံးတေကို ရောငဖယနေပေမဲ့ ….ကိုအောငမငး မေ တို့ အနားမရိတဲ့ အခိန မေ က   ကလေးပေ့ လ ို့ ခော့သိပနေတ့ ဲ အခိနတေဆ ို မေ့ တကိုယလုံးကို ကို ခိုးကည့နေတာ သိပါတယနော…

အလဲ ိုခိုးကည့ပီး မပည့စုံခ့ရဲ တ့ ဲ နေ့တေက ုနသားပါပီ ကိုငိမးရယ…မေ့ ရငထဲကနေ  ကိုလိုသမကိုကိုကတလို ယူလိုကပါ တော့နော…အရာအားလုံးကို ယူလိုကပါတော့..နော..ကိုငိမး…”  ခဲပစ ခိုမိနသော စကားမားကို မေဇငခတတိုးတိုးလေး ပောနေ ရငး ကိုငိမး၏ လိငတံကီးကိုလဲ  ဖညးဖညးခငး အပေါအောကပတသပလို့ ပေးနေမိတယ….မေဇင ယခုလုပနေသော အပုအမူ မားသည  ကိုငိမးအဖို့ လေပေါမာပံဝဲနေရသလိုပါပဲ မ သတဝါနင့ အတောကာကငးကာနေခဲ့သော ကိုငိမးတယောက အရမး ကောငးလို့ မိနးပီး ယူနေတော့တယ…ပါစပမလဲ ညညးညူသံ တဲတဲထကလို့။  ကိုငိမးအဖို့ ဒီလိုခံစားမုရသမိုးကို တငထေးငယ မ ရိတော့သည့ နောကပိုင တခါကလေးတောငမ  မခံစားခ့ရဲ တာကာလို့နေပါပီ…အခုတော့ကည့ပါ အုံး …သူ့မိနးမ ထေးငယရဲ့  သူငယခငး အရငးကီးက  ပုစုလို့ ယုယပေးနေလိုကတာ ပောမပတတအောင ကောငးလနးနေတာပေါ့။  မေဇင့ နုတခမးပါး လေးတေက ကိုငိမးလညတိုငတလောကကို  အနမးနုနုလေးတေေ ပးရငးပေါ့….ကိုငိမးရ့ေဲ သးခုနနုနတေ ပိုပိုမနလာပီး   ကို ခနာအတငးသေးစီးစဉးမုမားလဲ အလနအရိနပငးလို့လာတယ …ကိုငိမးလညတိုငကို မေဇင့  နုတခမးလေး မား လာဖားလေး မားဖင့ ဖဖလေးနမးလိုက ယကလိုကလုပနေမိရငး… ကိုငိမးလညပငးရိ  သေးလတကေားဖောငးဖောငးလေးတခောငးအတငး  အရိနဖင့ ဖတတနးသားသည့ သေးစီးစဉးမုကိုမေဇင့ လာဖားလေးမ ထိတေ့ ခံစာလိုကရသည….

မုတဆိတကငဆယတေ မကာသေးမီကမ ရိတထားသော မေးရိုးတလောကနဲ့ မေးစေ့ တေမာ မေဇငရဲ့  တတေး တေန့ဲ ဖနး ပတထားသလိုပါပ ဲ  မေဇင့ ပေါငကားအတငမာလဲ ပူနေးလို့လာပီး စိုစိုစတစတလေးဖစလို့ လာပါပီး…   ကိုငိမးတယောက  မေဇင့ အပုအမူတေကို သညးမခံနိုငတော့ပဲ မေဇင့နုတခမးပါးလေးတေကို ဆဲယူကာ အားရပါးရကို အနမးမိုးတေရာပေးပါတော့ တယ။ အဲလို ကိုငိမးကစလို့ မေဇင့နုတခမးပါးလေးကို တေ့ပီး  kissing ဆဲလိုကခငးဟာ ….သူတို့နစယောကလုံးကို ဗို့အား အလနပငးတဲ့ ဓာတအလိုကခံလိုကရ သလိုပါပဲ…နာသံတေ အသကရူသံတေကလဲ တိတဆိတနေတဲ့ ဧည့ခမးအကယကီးထဲမာ   တိုးတိုးညငသာစာ ထကလို့နေပရောလား…  ရုတတရက ကိုငိမး မေဇင့ ဂိုငးအောကကနေ မပီး မတတကထရပလိုကတယ… မေဇငက  ဒီအပုအမူကောင့ ကိုငိမးကို အံ့သသလိုကည့နေမိတာပေါ့။ အတနကာသေဆုံးခဲ့ရသော ရမမီးကီးဟာ  အခုတော့  ကိုငိမးစိတအတငးဝဲ တဟုနးဟုနးဖင့ သောကလောငနေတော့တယ။

ဒီလို ရမကငေ့တေ  ရိုကခံထိသားသော ကို ငိမး၏အပုအမူမား ပိုရရဲတငးလို့လာပါတယ။ မပောမဆိုနင့ မေဇင့ ပုခုံးနစဖကကို ကိုငိမးဆုပကိုငပီး အုပနံရံဖကကိုတနး ထုတလိုကပါရော…အုပနံရံမ ကပလို့ ကောငပီးကည့နေတဲ့မေဇင့အနားကို မကတောင့နီ လူမိုကအထာဖင့ တလမးခငးရောက သားပီး လကနစဖကကို အုပနံရံမာ မောကလို့ဆဲကပထားလိုကတာပေါ့…မေဇင့ နုုတခမးပါးလေးကို ကိုငိမးနုတခမးဖစတေ့ ကာ အနမးတခကပေးလိုကတယ…ဖဖလေးနမးလိုကသော ကိုငိမးအနမးကောင့ မေဇငရငထဲမာ   ကညနူးမိနေယုံရိသေး….ကို  ငိမး တယောက သူ့လာကို စေ့နေတဲ့ မေဇင့ပါစပပေါကထဲ ထိုးထည့ပီး…တံတေး နင့ နုုတခမးလာတို့ရ့ ဲ ကမးတမးစာ ရော နောလုပရား ပတသပနေရာမ အသံမားထကသည့တိုင ကစစငဆဲပစလိုကပါရော… ။ တယောကလာ တယောကကလိလိုက  နုတခမးပါးလေးတေကို သာ းလေးတေန့ဖဲ ဖ ေ လး ဆကဲ ိုကလိုကနဲ့ နမးမိနေလို့ပေါ့…။  ညညးသံတဲတဲလေးထကကလာ တယ….

ကိုငိမးကို တငကပစာ မေဇငဖကထားရငး ဘောလီမပါတဲ့   ညဝတအိကx{103E}အောကက သူမနို့တေအပေါ တအားဆဲဖိ ထားလိုကမိတယ။ တရိတရိတတကလာတဲ့  ခံစားမုုဖီလငတေကောင့ မေဇင့ နို့တီးခေါငးလေးမားမာတောငလာပီး ကိုငိမး  ရငဘတကိုသားထောကလို့နေပါရော ….နိ့သီးခေါငးအရသာကောင့ ကိုငိမးမေဇင့ကို အနမးမိုးရာတာရပပီး   …မေဇင့အပေါအ ကx{103E}ကယသီးတေကို တစလုံးပီး တလုံးဖုတနေလေရဲ့… ပူထကလာတဲ့ မေဇင့နို့အုံကို ကည့လို့ မေဇင့မကနာကိုလဲတခကပန ကည့လိုကရာ… ကိုကိုကသလိုလုပနိုငပါတယနော လို့ အထာပေးတဲ့ အပုံးကောကလေး တခုကို မေဇင့မကနာကနေထကကလာတာပေါ့…။

ကိုငိမးရ့လဲ ကတဖကက မေဇင့ နို့တလုံးပေါအုပကိုငလို့ ခကဖဖညစပေးရငး ကနတလုံးကိုတော့ ပါစပနဲ့ ကုနးစုပလိုကတယ…   “ အငး…အင….အားးးးး…..ကို……အငး…အ..အင” ဆိုတဲ့ ညညးသံလေးတေထကလို့လာယော   မေဇင့ပေါငတေ တဖညးဖညး ကားသားပီး ကိုငိမးရဲ့ လတနေတဲ့ လကတဖကကိုလနးယူကာ   သူမပေါငကားအတငး ဖိကပပေးထားလိုကပါရော….ကိုငိမး လကက မေဇင့ ညဝတဘောငးဘီလေးကို  ဆခဲ တပစပီး အမေး အုပအုပန့ ဲ အရညတေစိုလို့နေတဲ့ မေဇင့ အဖုတလေးကို  အုပကိုငပီးဖညးဖညးပတပေးနေတယ…   “ အငး …အား….ကို…ကိုလို့….ကောငးတယ…..အငး…အင” မေဇငပါစပ ဟဟလေး အတငးမ  ညညးသံတေအဆကမပတထကလာရငး…ကိုငိမးကလဲ ပတပေးနေတာကို အရိနတငလို့ အမနပတလိုက   နို့စို့လိုက  န့ ဲ မေဇင့ ညညးသံတေ အသကရူသံတေကလဲ တခနးလုံးကိုပည့လို့….မေဇငကလဲ  ကိုငိမးလကန့ ဲ ပတ ပေးနေတ့ ဲ  စညးခကအတိုင သူမအဖုတလေးကို ကော့ကော့ပေးရင  အားကိုးမနတကပါပဲ.. ”အား….အင…အား…အားးးးးးးးးးးးးးးးးးး……”  ဆိုပီး အရုပကိုးပတ မေဇငတခါပီးသားတာပေါ့။

ကိုငိမးလကတခုလုံး မေဇင့အဖုတရညတေနဲ့ ရဲလို့  မေဇင ပါစပမ အကသံလေးဖင့  “ ကေးဇူးပါပဲ ကိုရယ…မေလေး လန ခ့တဲ့ ဲ  ၂နစ ၃နစအတငး ဒီလောကကောငးတဲ့ အရသာမိုးမေဇင  မရခ့တဲ ာကာပီ…သိလာ…ကိုရယ…ကို့ကိုအရမးခစတယကာ….”  “ ဒီနေ့တနေ့လုံး မေဇင့အနားမာ ကိုငိမးနေပေးနိုငမလား…ဟငး..ကိုငိမး…ကိုအောငမငးက မနကဖနမ  မနလေးက ပန  ရောကမာ ဒီနေ့တနေ့လုံးရော တညလုံးပါ မေဇငကိုငိမးကို ခစပါရစေ..ကာ” မေဇင့ အဖုတကိုကိုငထားသော လကကို ကိုငိမး ပနဆဲ ယူလိုကပီး …လကတငပေနေသော သုတရညနင့  ခောဆီမားရောနောနေသော မေဇင့၏ အဖုတရညမားကို လာနင့ယက  ရငးက “အင..ကိုဒီနေ့ မေဇင့အိမမာ အခိနကုနဖို့တော့ စိတမကူးထားဘူး…ဒါပေမဲ့ ကို မေဇင့ကိုမငငးတော့ပါဘူး…  ကိုလဲ  မေ့ကိုခစလို့မဝသေးဘူး…ဟဲဟဲ” လကခောငမားရိ မေဇင၏ သုတရညမားကို ယကနေရငး  စကားပောနေသော ကိုငိမး  အမူအရာကို မေဇင ကည့ရငမ ရငထဲတင တဏာ မီးမားပနလဲ လောကကမးလို့ လာပါတယ။ မေဇင့အဖို့ တခါပီးသားတာ တောင မိနစ မပည့ သေးဘူး  ထပပီးတောငးနေတော့ တောတော နာကီးတဲ့မိနးမလို့ ကိုငိမးယူဆမိရငယူဆမိပါမယ…ဒါမေမဲ့  သူမ ရဲ့ နစန့ခဲ ညလို့ ကာအောင ပည့စုံမုမရိတ့ ဲ သူတယောကအနေနဲ့   ဘားမပောစရာမရိပါဘူး…တာဘယသူ့အပစလဲ … လငတောမောငမားရဲ့ အပစပဲ  မဟုတဘူးလာ….ဒါန့ကဲ ိုငိမးလကမားကို လ ာဖင့ယကနေရငး မေဇင့ မကနာကို တညကည သော  မကလုံးမားဖင့ တည့တည့ကည့ရငး…

“ ကို တခုပောခငတယ မေ…ဒီလိုပဲ ကိုအောငမငးက ဆကပီးမေ့ကိုနားမလဲနိုငသေးဘူးဆိုရင ကိုမေ့နားမာ အခိနပည့ တာဝနယူ ပေးခငတယကာ…နော” ” ဒီလောကခောပီး အရသာရိတဲ့မိနးမကို သူမို့လို့  ဂရုမစိုကတယ…”ကိုငိမး မေခေးအပုံးတခကပုံး ရငး မေဇင့အား ပောရာ… “အို..ကိုငိမးရယ အဲဒီလူကီးမေဇငဘာဖစနေတယဆိုတာ ဒီတသကသိနိုငတော့မယမထငဘူး… ခစ..ခစ..”ကိလေသ မာယာဖင့ ဆဲဆောငမုအားကောငးပီး လမးဘေး အပတမယတို့၏  ကေနပအားရသော အပုံးတပင့ကိုပုံး ရင..မေဇငတယောက သူကိုသူသဘောကလို့   တခစခစနဲ့ရီနေတော့တယ…ရီနေရငးက  “သူမေဇင့ ကို ကိုငိမးအခုလို  ဖည့ဆညးပေးပုံမိုးနဲ့ မေဇငကေနပအောင လုပပေးနိုငခဲ့မယဆိုရငတောငမ  မေဇင့ အခစတေသူ့အတကမရိနိုငတော့ ပါဘူး ကို ရယ…မေဇင ကို့ကိုအရမးခစနေမိပီ..သိလား ကို”  မေဇင ၏ ခဲပစသော စကားမားကို ကိုငိမးနားထောငနေရငမ မေဇင့အဖုတ အတငသို့ ပနနိုကကာ …  အုံထနေသော အဖုတမေးအုံအုံလေး အားဆဲဆောင့လိုကသည…

“အ….ကို ဘယလိုလုပတာလဲ နာလိုကတာကာ….” ဟုမေဇငပောနေရငးက  “မေ ပဲပီးသေးတာ ကိုငိမးကပီးသေးတာမဟုတဘူး  …ကို မေ့ ကိုလုပခငတယကာ”  မေဇငတစယောက ကိုငိမးစကားမဆုူံးသေး ကိုငိမးအုပမိုးထားသော ရငခငထဲမ ပေးထက လိုကရင   ဆိုဖာရိရာ သို့ တလမးခငးရောကသားရာ…မေဇင့ လမးလောကပုံကို ကိုငိမးခေဆုံးခေါငးဆုံး  မကလုံးကတထကမ  တက လိုက့ကည့နေလေရဲ့။ခေလမးမားကို တလမးခငးလောကလို့ ဆိုဖာရိရာသို့ သားနေသော မေဇင့လမးလောကပုံမာ ကို ငိမးအဖို့   သေးပကမတတ ဆဲဆောငမုရိသောကောင့ ကိုငိမးရငဘတကီးမားမာ တဒုတဒုတ တဒုတဒုတနင့   ….ရမကမီဖင့  အပူပေးထားသော ကာမသးမားကလဲ ဆူပတလို့နေတာပေါ့…ကိုငိမးလဲ မကတောငမခကပဲ  မေဇင့နောကကောအလကို ငေး မောမငသကမိနေရငး ..။ မေဇငမာ အနညးငယဝသယောငရိပေမဲ့…သာမန  ယောကားသား တယောကအဖို့ အလနဆဲဆောငမုရိ တဲ့ ကိုလုံးအခိုးအစား ရိသူလေးပါ…  ဆိုဖာနားကိုရောကသားတော့ မေဇငတယောက ခါပေါရိ ညဝတဘောငးဘီ မော့ကိုးလေး အတငးသို့ လကခောငးလေးမားထိုးခိတကာ ဘောငးဘီလေးကို တဖညးဖညးအောကသို့ဆဲ ခတလိုကတော့တယ…

ဖူဖေးနု အိနေသော ဖငလုံးလုံးလေးသည ကိုငိမးမကလုံးတေကို ပာဝေသားအောင လုပလိုကသလို…  ဘောငးဘီးအား ခတပီး ဆိုဖာရိ ရာကိုလကထောကလိုကကာ ဖငကီးအား ကိုငိမးဘကသို့ လဲ့ပေးပီး  ကုနးပေးထားတာကောင့ ဖငနလုံးကားမ ဖုတမေးမားနင့  ရောနေသော အဖုတဖူဖူအတငးမ  အနီရောငအတငး နုတခမးသားမား ပင့အာရလားတော့တယ  ကိုငိမးလဲ မေဇင့ ဖငဖူဖူ အနောကသို့ ကပသားပီး ဘောငးဘီအတငးမ ထိုးထောငထကနေသည့ … သူ၏လီးကီးဖင့ သားထောကကာ စရ ညောင့ပေး နေ၏ ။ လကမားကလဲ မေဇင့အိကx{1039}x{1004}ီအောကသို့လိုလို့   နို့သီးလုံးမားအား အစုံလိုကဆဲညစကာ အနောကမတေ့ရငး ပုံမနလေး  ညောင့ညောင့လို့နေတော့ …  မေဇငကလဲ သူ့ဖငကို ကိုငိမးရဲ့ ညောင့ခကတေ အတိုငး ကော့ကော့လိုပေးနေလေရဲ့…  အဲလို တ ယောကကိုတယောက ကော့ရငး ညောင့ရငးဖင့ မေဇင ကိုငိမးဘကသို့လဲ့ကာ  ဒူးထောကထိုငခလိုကတော့တယ…

မကနာရေ့ တည့တည့တင ထိုးထကနေသော ကိုငိမးလီးကီးကို လကကလေးနဲ့  တခိနထဲပနပတ ပေးနေလေရ့…ဲ ပတ ပေးရငးက ကို ငိမးဘောငးဘီ ဇစကိုဆဲဖင့လိုကရာ  သေးကောအမငမားဖစ အဖုဖု အထစထစ ညီညာပန့ပူခငးမရိသော ကိုငိမးလီးကီး သည မေဇင့  မကနာရေ့တင တရမးရမးဖစမာနဖီနေတော့တယ…မေဇင့ ပါစပအနညးငယဟသားပီး  ကိုငိမးမကနာလေးကို  အံ့သသော အမူအရာဖင့မော့ကည့ကာ “ ကိုရယ…ကို့ပစညးကီးက ကီးလိုကတာ ကိုအောငမငးပစညးနဲ့မား ရေနဲ့ဆီလိုကို ကာ တာပဲ…”  ကိုငိမးမေဇင့ကို အပေါမပနပုံးပသည…   ကိုငိမးကို ပါစပအဟောငးသားလေးနဲ့ ကည့ပီးပောနေသော မေဇင့ ပါစပ ဟဟလေးသည …  ကိုငိမးရ့လဲ ီးထိပကို အနမးလေးတခကပေးလိုကစဉ…  “အို…မေရယ အဲလိုလုပဖို့မလိုပါဘူးကာ…ထပါ နော..”  မေဇငက ကိုငိမးကိုပနမော့ကည့ရ  “ကို…မေဇင့ကိုခစရင…အလဲ ိုစကားမပောန့ကဲ ာ…”ဟုကိုငိမးကို ပနပောရင  လီးကီအားပါစပပေါက ကငးကငးကလေးထဲသို့ အတငးထိုးထည့ကာ ကိုငိမးကို ပလေပါတော့တယ….

ကိုအောငလဲ မေဇင့ဆုပခက တေအောကမာ မကဖူလေးဆိုက ရငး.. “အား….အား…မေ…အားး….ရီးး…အား..ရီး..ကောငး… လိုက…တာမေရယ…အား”  ကိုငိမးကောငးကငဘုံရောကနေသလားမတတယ….မေဇငကလဲ အောက ကနေ တ   ..ပလတ ..ပ လတ ..ပလပ..ပလပနဲ့ ကေးစား ဖာသညလားအောင့မေ့ရ အောင ပလေအတောထူးခနတဲ့  သူပဲ…   မေဇငတယောက မုတရငး ဆုပရငးကနေ အပေါကိုမော့ကည့တော့ ကိုငိမးအရမးကို ဖီလငတေယူရငး   မေဇငကို ကည့နေတယ…မေဇငလဲ ကိုငိမးကို ဖာ ပုံးလေးတခက ပနပုံးပရငးနစယောကသား အရမးကို  ကောငးလို့ ကမာကီးကိုမေ့နေကတာပေါ့…ကိုငိမးအတေးထဲမာတော့  မေဇငတယောကဒီလောကကောငးအောင ဘယလိုမားတငယူထားသလဲပေါ့…   ကိုအောငမငးနဲ့တော့မဖစနိုင။

တကယတော့ မေဇင ယခုလို ပုစုကမးကငနေခငးမာ အိမမာကိုအောငမငး ပနးဆိုးတနးက ဝယဝယပီး  ကည့ကည့နေက  အပာဇာတလမးမားရ့ ဲ ကေးဇူးတေလို့ ပောရမယ… “ အ..မေ…အား…မေဇင…ကိုအရမးပီးခငနေပီး…အ…အားးးးးးးးးးး”  အနစနစ အလလ စုထားသော  ကိုငိမးရ့ ဲ သုတတေ မေဇင့ ပါစပထကဲ ို ရေပိုကခေါငးဖင့ခလိုက သလို တပတပတနဲ့  ပနး ထကကုနပါရောလား… သုတရညတေန င့ ပည့နေတဲ့ မေဇင့ပါစပကီး ဖောငးကားလို့နေတော့တယ…   ကိုငိမးလဲမေဇင့ခေါငး လေးကိုပတလို့…  “အတ..အငးးးး.” ပါစပထဲက သုတရညအားလုံး မေဇငတယောကမိုခလိုကပါပီ…  ကိုငိမးမေဇငကို အံ့သ  နေတော့တာပေါ့….  “မေ..ဘာလို့ မိုခလိုကတာလဲ မရန မရာနဲ့ ကာ”  မေဇင ကိုငိမးကိုဘာမပနပောနေတော့ဘူး သူ့လုပရက ကို အကေနပကီး ကေနပလို့ ပုံးနေလေရဲ့…  ကိုငိမးမေဇင့ခေါငးကို အသာအယာလေးပတရငး.  “ဒီမနကကတော့ ဖတတနးခ့ ဲ  ဖူးတ့ ဲ မနကခငးတေထဲမာ ကကသရေအရိဆုံးနဲ့ အရသာအရိဆုံး  မနကလေးပဲမေ..” ဟု နုတမ ရေရတရင မေဇင့ အပုအစု  ပေါ ကိုငိမးတယောက အကေနပကီးကေနပလို့နေတာပေါ့..

ဒူထောကထားသော မေဇငတစယောက ပနထရပပီး ကိုငိမးကို မကနာခငးဆိုငရပကာ  “ဒါပေမဲ့ မေ့အတက တော့ မဟုတ သေးဘူး” လို့ပောရငး ကိုငိမးအိကx{103E} ကယသီးတေကို တလုံးခငး  စဖုတနေလေရ့…ဲ  ကယသ ီးမားဖုတပီးသော ရပအိကီ င ို ခတရ စားပဲပေါသို့ပစတငလိုကပီး …ဒူဆစအထိ  ကတကနေသော စတိုငပနကို ခေထောကဖင့ထိုးခတကာ ဘေးတ နေရာသို့ ကနထုတလိုကသည။ကိုငိမလဲ မေဇင့ကိုပုံးကည့ရငး   “ဒီကောငမလေးတောတော စိုး” လို့ပောပီး မေဇင့ ပါးလေးကို  တခကနမးလိုကပါတယ  အိကီင လာဖစနေသော ကိုငိမး၏ ရငအုပမား ဗိုကသားရိ အရစလိုကအရစလိုကဖစ မာတောင  ကစလစပီး ယောကားပီသသော ဘဲလလီသားမားကို ကည့ကာ မေဇငတယောက သဘောခေ့ နေလေရဲ။   ထိုက့သဲ ို ဘလဲ လီသားမား ရငအုပကားကားမားအရငကမရိ ကိုငိမး၏ခနာကိုယမာ အရငကဆို  ခေးပစတ့တဲ ုတသာသာရယ…။ နောကပိုင အရကဖတပီးတော့ ဂငမာ အသဲအတန တစနစလောက  ကစားထားသဖင့ အခိုးအစား အလနကနနေသည့ ဘောဒီ အလကီး ကို မေဇင သဘောကလို့  နေနိုငတာပါ။

မေဇငလဲ သူမအိကီမx{1039}x{1004}ားကို စခတနေရငး…အတေးတခုဝငလာတယ။ “အော…ငါခတလိုကလို့ တုံးလုံးကီးဖစသားရင ကိုငိမး ရေ့ ရကစရာကီး “ ဟု ရမကကားကအရကတရားတေ ရနေဆိုပဲ။ အိကီငေးကို ခတလို့ စားပဲပေါသို့ ပစတငလိုကတယ။  မေ ဇင အနညးငယ စဉးစားရ စိတထင့နေသညကို ကိုငိမးသတိထားမိလိုကတော့ …မေဇင့ အနောကသို့  သားပီး မေဇင့၏ပုခုံးမား ပေါသို့ လကကိုတငခိတထားလိုကတယ။ မေဇငလဲ သူ့လကမားဖင့ ကို  ငိမး၏ခေါငးကို လကပနလနးကိုငကာ အလနဆဲ ဆောငအားကောငးသော ပိုစကရင တခုကို အတူတူ ပိုစ့  ပေးလကသားဖစနေကတာပေါ့။ကိုငိမးလကမား  မေဇင့ပုခုံးပေါမ ဖညးဖညးစငးသားပီးနို့လုံးမားနားအရောကတငတော့….လကခောငလကထိပလေးမားဖင့  မေဇင့နို့အုံ ဘေးခမးမားအား ဖဖ ကုတလို့ ပတဆဲပေနေလေရဲ့…။ ဆကပီး လကမားကို  ဖညးဖညးလော့ခကာ မေဇင့ ခါးရိ ညဝတဘောငးဘီ မော့ကိုးမား အတငးလကနိုကကာ မေဇင့ ညဝတလေးကို အောကသို့ ဆဲခလိုကတယ။။

ကိုငိမးလကမား မေဇင့ ညဝတလေးကို အပေါမ ညငသာစာ ဆဲခနေရငး…. သူ၏နုတခမးမားဖင့ မေဇင့   လညတိုငလေးမစလို့  ကောပင တငပစုံးအထိတိုငအောင ဖဖလေး နမးကာဆငးသားပီး  ဘောငးဘီလေးကိုလဲ အောကသို့ အဆုံးဆခဲ ကာ ခတပစ လိုကတယ။ ဘောငးဘီခတပီး သူနမးခဲ့တဲ့ လမးကောငးအတိုင နမးရငးပနတကသာပနတယ။   ကိုငိမး၏ ပူနေးသောတံတေး ရညမားအရသာကို မေဇငခံစားရငး…. အိမနံရံအားလကဖင့ထောကကာ  ကိုငိမး၏နုတခမးမား ကောပငအတငးသို့ ဆူးဝင သားမတတ ခကကမးကမးနမးစေလိုသညကို  အခကပသောအနေဖင့ ကိုငိမး၏နုတခမးမားကို သူမကောပငနင့ပနရတနး တနးပေးလို့နေတယ။။။  တဆကတညး မေဇင့လကမားက သူမနို့နစလုံးကို အုပကိုငထားသော ကိုငိမးလကပေါသို့ ထပရအုပ ကိုငလိုကပီး… သူမနို့ကိုသူမ အားရစာ ညစခေနေလေရဲ့…။

မေဇင့ ကောပငကို ကိုငိမး ပုဇနတုတကေး ပုံအနေအထားမိုးဖစနောကမသိုငးဖကထားပီး  ….သူ့လိငတံတဆာကီးကိုလဲ မေဇ င့ ဖငနလုံးကားသို့ ထိုးထည့ကာ ညောင့ညောင့လို့ ပေနေပါတော့တယ။ ကိုငိမး တစယောက မေဇင့ စအိုန့ ဲ အဖုတအကဲ ကောငးလေးတလောက ပတဆဲ ဆဲရငက ကိုငိမးလိငတံကီးမာ ပိုပိုပီးတောင့တငးလာသညကို မေဇင့ သတိထားမိနေတယ။  သူမလဲ အလိုကသင့ဖငလုံးလုံးလေးကို ကိုငိမးညောင့နေသော စီးခကအတိုင ကော့ကော့ပေးရငး  မကလုံးမားကလဲမေးစငးလို့ ပေါ့။မေဇင့ တငးဝမထကယိုကလာသော ခောဆီမား ဖင့ ကိုငိမးလီးကီးမာ စိုရဲလို့နေတာပေါ့… ဒါနဲ့ လီးထိပ ဒစလုံးကို အဖုတ  အကေဲ ကာငးတိုငး ဖညးဖညး စရ ကိုငိမးခော့တငးနေစဉ…“ကို…အ..ဖညးဖညးထ့ေဲ နာ …ကို့ ပစညးကီးက မေ အခု လကရိသုံးနေတဲ့ …ကိုအောငမင့ ပစညးထက ၅ စ ၆ စ လောကပိုကီးတယ…ခစ..ခစ…မေဇင လဲမလုပရတာကာပီဆိုတော့  လေ…ဖညးဖညးတငးနော ကို “ ဟုဆို ကာ ကိုငိမးအား သမငလညပနကည့ရငးက ပုံးပီးပောလိုကသည။

ကိုငိမး အသာအယာ ခော့လို့ တငးနေရာမ ဖကကိုငထားသော သူ့လကလေးမားကို မေဇင့နို့လုံးလေးမားမလတကာ နောက အနညးငယဆုပပီး မေဇင့နောကပိုငအလကို အကဲခကနေလေရဲ့… “အင…ဟုတပီ ဝိတလဲတောတောက သားပီ…ဖငလုံးလေး တေကလဲ လခမးလေးတေကနေတာ   လလိုကတာ မေ ရယလို့ ကိုငိမး စိတထဲပောနေမိသည။  ကော့ထားတဲ့ မေဇင့ ဖငနစလုံး ကားမ အဖုတနုတခမးသားဖူဖူလေးမားအတငးတင နီရဲရဲ အတငးသားလေးမား ပူထကနေသည…ကိုငိမးစိတတေ လုံးဝ ထိနးလို့မရတော့တဲ့ အဆုံး လီးကီးအားလကဖင့ ကိုငကာ မေဇင့ အဖုတဝသို့ တေ့ပီး ဖညးဖညးထပသငးပနရာ  မေဇငလဲ အလိုကသင့ပင သူမဖငကို နောကသို့ အနညးငယ ပနတနးပေး လိုက၏  ယောကားရိသောလည လိငတံသေးငယတဲ့ယောကား ကောင့လား …လိငဆကဆံမု သိပမရိလို့လားမသိ  မေဇင့ အဖုတဝသည ကိုငိမး၏ဒစထိပလေးပင ရိသေးသည အနညးငယ ကပနေသဖင့ ရေ့ဆကတငးရန  နဲနဲခကလို့နေသည….

ကိုငိမးဒစကိုပနထုတပီး ထပတခါ ပနသငးကည့တယ..သငးလိုကတိုငး မေဇင့ ပါစပမ တ ..အငး..အငးနဲ့  နာကငလို့ အသံမား ထကထကလာတယ။…. နောကဆုံး ကိုငိမးတယောက မေဇင့ နာကငမုကို မထောကတော့ပဲ တဆုံးစောင့သငးလိုကရာ…   “  အားးးးးးးးးးးးး………………….ကို”ဟူသော မေဇင၏ အောသံသည အိမရေ့လူသားလမးကပင  ကားနိုငလောကအောငပေါထက လာတော့တယ….  ကိုငိမးလီးကို ရေ့တိုးနောကငင ဖညးဖညးလုပပေးနေတော့ပီး….ကိုငိမးရဲ့ လိငတံကီးကတော့ဖင့ မေဇင့   အဖုတနုင့ တိုငးလုပထားသလားအောင့မေ့ရအောင အဖုတနဲ့ တုတနဲ့ က အလန့ကိုလိုကဖကညီတယ…  ပောရရင ကနဒုံးထဲ  ဘယလိငတံ စပစပခောငမနေပဲ ကပကပလေး ကကတိဖစနေသလိုပေါ့….  မေဇငတယောက ဖငကိုကော့ကော့ပေးရငး ကို ငိမးလိငတံကီး အဖုတထဲဝငလိုကထကလိုက ဖစနေတဲ့  အရသာကို မကလုံးလေး မိတ ပါစပလေး ဟလို့ မိန့မိန့ကီးခံစားနေပါ ရောလား….ဘယတုနကမ မတေ့ဖူးတဲ့   လိုးစောင့ခကတေ က မေဇင့အဖို့ ကောငးကငဘုံပဲရောကနေလာ…ကမာပဲပကနေလား မသိ…  ဧည့ခမးတခုလုံးတော့ မေဇင့ညညးညူသံ “ အငး….အငး…..ရီး.းးးးးးးး….အငး….ကို………….ခစတယ….အငး…အား… ကိုရယ..ကောငးတယ….အငး….”   အသံမားနင့…” ဗလတ …ဗလတ..ပတပတ…”ဖင့ အရညမားရမးနေသော မေဇင့   အဖုတ အပေါကဝလေးကို ကိုငိမး ငပဲ့ကီး ဝငတိုငး ထတတိုငး ထတထတလာတဲ့ ကာမဆကရကသံ မားဟာတအိမလုံး ညံစီလို့…..

ကိုငိမးပထမ မေဇင့ကို ပုံမန အထုတအသငးလုပရာမ တဖညးဖညး အစမးကုနကို အားရပါးရဆောင့  လိုးတော့တယ….မေဇင လဲ လတလပစာပဲ အောညညးလိုက …တိုးတိုးလေး ညညးလိုကဖင့နစယောကသား  ပည့ဆုံးခငးရိ ရာ ကာမပနးတိုငတို့  တကညီလကညီ ခီတကလို့ပေါ့…။ဒီအခိန ကိုအောငမငးမားပနလာလို့ကတော့ မတေးရဲစရာ….   “  အားး………..အ…..အ..အားးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးး….” ဟူသောသံဆဲလေးဖင့    မေဇင့ အခေါငးထဲ တငမေဇင ရေကနဖောကခလိုကလေပီး…ကိုငိမးတော့မပီးသေး ကိုငိမးလဲ  အလနပီးခငနေပီ…   “ဗက ..ဗက …ဗက ..ဗက …ဗက “နဲ့ အရိနကုန မေဇင့အားခါးမ ကိုငကာ စောင့ခကပငးပငးဖစ လိုးရငးလိုးရငး……”မေ… မေ..မေ…..အားးးးးးးးးးးးးးးးးး…အ…အ…..” ဆိုသော အကသံရရလေးဖစ မေဇင့   အဖုတထဲသို့ သုတရညမား ဒလဟော ပနး ထုတလိုကပါရော …မေဇငတယောက  မီထားသောနံရံမလတကာ ကိုငိမး၏မထုတရသေးသော လီးတနးလနးဖစ ဆိုဖာပေါသို့ မောကရကလေး  ပစလဲလိုကသည…ကိုငိမးလဲ လီးတနးလနးဖစ မေဇင့ အနောကမ တကရ မောကနေလိုကတော့တယ

ခစသူနစဦး အစငပေစာပဲ တခိနက အလနရောကလိုခဲ့သော ကာမပနးတိုငကို အတူတူပောရငစာနဲ့  ရောကရိလို့ သားပါ တယ….ကိုငိမးကတော့ မောကလကအနေအထားနဲ့ မေဇင့ ကောပငတေ လညတိုငလေးတေ ဂုတသားလေးတေကို ဖဖလေး လိုကနမးလို့ နေတယ…မေဇငကလဲ လကနောကပနပီး   ကိုငိမးဆံပငတေကားထဲ လကခောငးလေးတေထိုးထည့ကာ ဆံပင တေကိုတယုတယ ပတပေးလို့  နေလေရဲ့ ..  “ ကို …ကို့ကိုတော့ မေဇငအရမးခစသားပီကား …မေဇင့ကို တသကလုံး…ဒီလိုပဲခစ ပေးပါလားကို…နော”  “မေ ရယ ကိုအောငမငးသိတော့ဘယလိုလုပမလဲ…”  “ဘာဖစလဲ …သိတော့ သူ့ကို ကဲပီး ကို့ကိုယူလိုကမာ ပေါ့…” နတဆိုး တကောင၏ကေနပနေသော  အပုံးလေးဖင့ ကိုငိမးအားပောစဉ  တဖက အိပခနးအတငးမ ကစကစလေး တ ဝါးဝါး နဲ့ ငိုခလိုကသောအသံ ထကပေါလာတော့သည………………………………………………။

 

Zawgyi

 

ကိုကိုx{1037}ကိုယူလိုကာေပါ့

ေမဇငာလတယိုx{1037} ေပာလိုx{1037}ရတဲ့ မိန္းမတေယာကါ။ သူမရဲx{1037} x{1014}x{103D}ုညံ့တဲ့ အသားအေရနဲx{1037} မစိုစေလာက္ အနည္းငယေနတယိုx{1037}  ေပာလိုx{1037}ရတ့ ဲ ခx{1014}x{103D}x{1039}x{1016}ာကိုအလပိုငငိန္းမတေယာက္ေပါ့..။ ၅ေပါငနx{1037}္ ဝိတထားၿပီးေဘာီကိုပနိန္းထားတာ မၾကာေသးပါ ဘူး ။ ေမဇငေယာက္ အေတာ္ေလးx{1039}x{101C}ကိဳးစားလိုကတာေပါ့  မိန္းမတစ္ေယာက္ အတက္ ဝိတ္ ေပါငဖိုx{1037}ဆိုတာ တကယိုမလဲ တဲ့ ကိစx{1039}x{1005}ပဲေလ…  ေယာကာ္းလုပူ ကိုေအာငင္းကေတာ့ ေမဇင့ို လိုကိုx{1037} မယဥ္x{1014}x{103D}ိုင္ေတာ့ဘူး …အရမ္းဝလာေတာ့   ဘယ္ေလာကုပုပ္ သိပထိေရာကလို ဖစ္ေနေရာ …ကိုေအာငင္းဆိုတဲ့လူက   အစားအေသာကလဲ ကဴးတာကို …  ေပါင္၂ဝဝေလာက္ ခx{1014}x{103D}x{1039}x{1016}ာကို အေလးခိနိတဲ့ တကယ္ ဝက္x{1039}x{101C}ကီးပါ…  ဒါေပမဲ့ ေမဇင္ ကိုေအာငင္းကို ခစ္ေနဆပဲ ါ… ကိုေအာငင္း ကလဲ ေမဇင့ို  ခစ္ေနဆဲပါပဲ..တေယာကိုေယာက္ေတာ့ သစx{1039}x{1005}ာလုံးဝ မပကူးေသးတဲ့ တကယာယာတဲ့  အိမ္ေထာင္ေရးကို ပိုငိုငဲ့ လငယားx{1014}x{103D}စ္ေယာက္ေပါ့….

အားကစားပုံမနုပဲ့ မေမဇငေတာ့တေနx{1037}တခား ေသးသားလညတx{103C}ေတေကာင္း… ေနလိုx{1037}ထိုငိုx{1037}ေကာင္း နဲx{1037} မိမိကိုကိုယ္ ယုံၾကညx{103C}ေတရိၿပီး ကိုx{1037}ကိုအပိဳေလးတေယာကို သကကx{103C}ေတ ခံစားလာရတဲ့အခိန္ေတမာ …ကိုေအာငင္းတစ္ေယာက္    အတက္ေတာ့ ပိုဝသထကၿပီး အလုပဖက္ နဲx{1037} ေငေနာကဲလိုက္ေနေတာ့ ဖိအားေတမားလာတယ္…. …  ေနာကေရးx{1039}x{101C}ကီးဆုံး တခုက သူx{1037}ဇနီးေခာေလးအေပၚ လိငိစx{1039}x{1005}မာ ဆx{1014}x{103D}x{1039}x{1015}ပည့ေအာင္ မလုပ္ေပးx{1014}x{103D}ိုငဲ့   အတက ္ သူx{1037}ကိုသူ ေနာငလရဲ ေနေလ ရဲx{1037}..ဟုတ္ေတာ့ဟုတါတယ္ေလး ကိုေအာငင္းခမာ  သူx{1037}ကိုသူေတာငx{1014}x{103D}ိုင္x{1014}x{103D}ိုငါ …စဥ္းစားၾကည့ါ မိန္းမဆိုတာမိဳးကလဲ  လင္ေယာကာ္းလုပဲ့ လူကို  ဘယ္ေလာကစစ္ ဒီလို လိငx{103C}ကိစx{1039}x{1005}မာ ဖည့မ္းေပးx{1014}x{103D}ိုငင္းမရိတဲ့ ေယာကာ္းတေယာကို ဘယ္ အတိုင္းအတာထိစိတည္ ေပးx{1014}x{103D}ိုငလဲ ဆိုတာကိုပါ..ေမဇငမာ လိုေနတဲ့ ဆx{1014}x{103D}x{1039}x{1015}မီးx{1039}x{101C}ကီးကို  မၿငိမ္းသတ္x{1014}x{103D}ိုငစ္ၿပီး အရမ္းကို စိတ္ ဒုကx{1039}x{1001}ေတ ေရာက္ေနရာေတာ့တယ္။

ဒါကလဲ ေမဇင့ို  မိန္းမတေယာကဲ မဟုတါဘူး …အခုေခတ္ စီးပားေရးဆိုတာကလဲ ကိုမ အၿပိဳင္ မကဲx{1014}x{103D}ိုငငမတစန္းဆိုတာကိုx{1037}အတက္ ကနိုx{1037}မ မရိတာ …လူတိုင္ ဒီလိုပဲ ေငေနာကို   လိုက္ေနရတာဘဲ..မလိုက္ x{1014}x{103D}ိုငင္ေတာ့ ဒီလိုေခတ္x{1039}x{101C}ကီးထဲ အစစအရာရာ ပည့ုံတယိုx{1037}  ရိမာမဟုတူးေလ..။လူေတက ေရာင့ဲတင့ိမ္x{1014}x{103D}ိုငင္းကို မရိ ေတာ့ပါဘူး …ကိုအပါအဝင္ေပါ့…ဟီဟီ ဒါေပမဲ့ မိသားစုအတက ဲ အခိန္ေတာ့ ေပးကရမယ္ေလး။

ဒီလိုနဲx{1037}အတူတူေနလာတာx{1014}x{103D}စ္ေတလဲၾကာပါၿပီ….ကိုေအာငင္းဟာ ကုမၼဏီပိုငူေဌးပါ  တေနx{1037}လုံး ကုမၼဏီx{101B}ုံးခန္းထဲထိုင္ၿပီး ညေန မ အိမိုပနါတယ္….မေမဇင္ ကေတာ့ သူမသူငယင္းတေယာကx{1037} ဲ ၅x{1014}x{103D}စရယ ္ ကေလးငယဦးကိုထိန္းၿပီး အိမာပဲလုပ္ စရာရိသညားကို   လုပင္းေနx{1037}ရက္ေတက ို ဖတန္းေနတ့သဲ ူပါ…ေနာက္ၿပီး စာေရးဆရာမ တေယာကစိုx{1037} လဲ  အိမက္ ထားသူေပါ့…ကစစို သူx{1037}သားေလးတေယာကိုပဳစုလိုx{1037} …ကစစိပ္ေနတဲ့အခိန္ေတမာ စာအုပတ္..ေခထိုင္  ၾကည့္..ကေလးကို သူx{1037}အေဖ အရင္းကယူထားတဲ့….. အခိန္ေတဆိုရင္ေတာ့..ေရာ့ပငက္..အလပငိုငား..ဒါေတလုပင္းနဲx{1037}ပဲ  ကိုေအာငင္းက သူx{1037}မိန္းမကို   လိုေလသင္းမရိေအာငားတာေပါ့။ သူမားကေလးကို ထိန္းေပးရတာကလဲ  ေမဇငတကသ နာမဟုတါဘူး…ဘာလိုx{1037}ဆို ေမဇငိုx{1037} လငယား ကေလးမရဘူးေလ ေမဇငဲ  လိုတာလား ကိုေအာငင္းပဲ ခၽတ္x{101B}x{103E}န္းေနတာလာ မ ေပာတတ္…ဒါေပမဲ့လငယားသကန္း  ၅x{1014}x{103D}စ္၆x{1014}x{103D}စတင ္း ေမဇင္ ကိုဝနုံးဝမရခ့ဖဲ ူးဘူး…ကစစ္ေလးကလဲ တခားသူ ကေလးေတာ့ မဟတု ါဘူး  သူငယယေန တကx{1039}x{1000}သလို ္ေရာက့အဲ ထိ ေဘာ္ေဘာ္x{1039}x{101C}ကီးတစ္ေယာကစလို အခစုံး သူငယင္း  x{1039}x{101C}လဲဖစဲ့ တင္ေထးငယx{1037}ကဲ ေလးပါ။

တင္ေထးငယာ ဒီကေလးေမးၿပီး၂x{1014}x{103D}စ္ေလာကဲရိအုံးမယ္  ရငားကငာ နဲx{1037} ဆုံးပါးသာ းရာတယ္။ ကစစို သူတိုx{1037}လငယားေမးစားဖိုx{1037} ဖေအဖစူ ကိုၿငိမ္းဝင္းကို  ေပာၾကည့ူးပါတယ္…ဒါေမမ့ ဲ  ကို ၿငိမ္းဝင္းလုံးဝ လကခံပါဘူး။ ဒီကေလးမာ တင္ေထးငယဲx{1037}  အေင့အ သက္ေတ အမားx{1039}x{101C}ကီးပါေနတယ္ေတာ့ကာ …ကၽန္ ေတာ့ကေလးကို အေမစားအေမခံ  အပိုင္ေမးစားခိုင္းဖိုx{1037}ဆိုတာ လုံးဝမဖစ္x{1014}x{103D}ိုငူးဆိုတဲ့ အေဖကို ပဲသူတိုx{1037}ရပါတယ္ ။ ဒါကလဲဟုတ္ တယ္  ကစစx{1037}မဲ က္x{1014}x{103D}ာေပါက္ အသားအေရဟာ မတင္ေထးငယဲx{1037} တေထရာထဲရယ္ …ကိုၿငိမ္းဝင္းဆိုတဲ့လူက   မိန္းမကိုအလ x{1014}x{103D} စတ့လဲ ူပါ။ ေပာတာေပာတာပါ ဒီကေလးက မေမဇငိုx{1037}အိမာပဲ ၂လလုံး ေနx{1037}တိုင္  အမရဲ ိေနတာပ…ဲ ကေလး အေဖဖစဲ့ ကိုၿငိမ္းဝင္း တေယာက္ တင္ေထးၾကညုံးသားကတဲ့က  အရက္ေတအလနကၽံေသာက္ၿပီး အရကမားလုံးလုံး ဖစိုx{1037}ေနေလရဲx{1037} ။ မိန္းမကို အလနစဲ့  လူဆိုေတာ့လဲ တသကုံးဆုံးရx{103C}ံးလိုကၿပီဆိုတဲ့ အသိx{1039}x{101C}ကီးကို ကိုၿငိမ္းဝငေယာက္ မ ခံစားx{1014}x{103D}ိုငဲ့ဘူး။

ဒီလိုေတဖစာ အေတာ္ၾကာသားေတာ့ ..ကိုx{1037}ကိုယို ပနေရာငငိုx{1037}လိုတယိုတာကို စဥ္းစာမိသားခ့တဲ ယ္ ..လူေကာင္းပန္ ဖစငာတာကလဲ သူx{1037}သမီးေလးကစစ္ေၾကာင့ိုx{1037} ေပာရမာပဲ။   ဟုတယ္ေလး သူx{1037}မာ သမီးေလးတစ္ေယာကိေသးတဲ့ ဟာ… သူမကို  ပဳစုပိဳးေထာငမယ္..လူအမားၾကားမာ ကိုx{1037}သမီးလူရာဝင္ အဆင့တန္းရိေအာင္ ထားဖိုx{1037}ဆိုရင္ ဒီပုံဆံနဲx{1037}  သူx{1037}သမီး ကိုအမားက့ရဲx{1037}ဲမာေပါ့။ သူx{1037}ဒီလိုစိတာတပုံမိဳးနဲx{1037} ..ဘယလို ုပါေတလုပ္x{1014}x{103D}ိုငလဲ။ ကိုၿငိမ္းဝင္  အရကလနကၽံေသာက္ ၿပီး ေပေတေနလိုx{1037} သူx{1037}စီးပားေရးကိုေတာ့ မထိခိုကဲ့ပါဘူး။ ကိုၿငိမ္းဝငာ  အေတာ္ေလးခမ္းသာတ့ ဲ မိသားစုမ ေပါကားလာတဲ့  သူေဌးသားေပါ့ ။ သူဒီလိုx{1037} အခိန္ေတအမားx{1039}x{101C}ကီးကို  အရကဲx{1037} အခိနုန္ေနခ့ေဲ ပမဲ့ သူx{1037}ရဲx{1037} ၾကယ မx{103C}ကေတာ့ အပိဳေရေတာင ပကူးေပါ့ေလ…  ေနာငရခိန္ေစာတယိုx{1037}ေပာရမာပဲ ကိုၿငိမ္းဝင္း သူx{1037}ကိုသူပဳပငိငဲ့ပါတယ္။ ေမဇငိုx{1037}လငယားကလဲ အ ၿမဲလို ဆုံးမ တိုကန္းေနေတာ့ …အေကာင္းပနစ္ေအာင္ လုပေတာ့တာေပါ့။ ဒီလိုနဲx{1037} ေမဇငဲx{1037} ကိုၿငိမ္းဝင္းတိုx{1037} ၾကားမာ ဘာမမရိ  ပါဘူး …တေယာကတင္းကိစx{1039}x{1005} တေယာကိဆိုေတာ့ …တဦးေပၚတဦးလဲ  နားလမဲ x{103C}ေတအ လx{1014}x{103D} ိတ့ ဲ မိတ္ေဆအ ဆင့္ ပါပဲ။  ဒါေပမဲ့ တေယာက္ေသာသူကေတာ့……။

ကိုေအာငင္းတေယာကေတာ့ တေနx{1037}ထကေနx{1037} သူx{1037}အိမဲx{1037}  အလန္းေဝးလိုx{1037}လာပါတယ္။ ကုမၼဏီကိစx{1039}x{1005}နx{1037} ဲ ခရီးေတဆကိုကို သလို ထကေတာ့တာပဲ ။ တည…  ညလယံx{1039}x{101C}ကီးမာ ေမဇင္ တေယာကိမကက္ေနရင္းက x{101B}ုတရက္ ေငါကနဲထထိုင္ ေနပါတယ္…  ေဘးၾကည့္ေတာ့ လင္ေတာ္ေမာင္ ကိုေအာငင္းတေယာက္ ဆင္ေအာx{1014}x{103D}ိုးကုလားေသ ကုလားေမာ  အိပ္ေနေလရx{1037}။ဲ  သူမဘာဖစ္ေနတယိုတာကို လင္ေတာ္ေမာငေယာက္ ဘယလ္ ိုမသိx{1014}x{103D}ိုငယထငူး…  ေဒါသကလဲထက္ ရမၼကိတ္ေတ ကလဲပူေလာငဲx{1037} တိတိတဲ့ ညနက္x{1039}x{101C}ကီးထဲမာ အသကx{103D}x{1014}x{103D}x{103C}န္းေတ  ကလတဲ ဖည္းဖည္းx{1014}x{103D}ဲ့မနာလိုx{1037} ဖစက္ေနတဲ့ ေမဇင့္ အဖစို တေလာကလုံးက သိဖိုx{1037}ေနေနသာသာ  ေဘးမာအိပ္ေနတဲ့ လင္ေယကာ္းကေတာငသိရာဘူး။ ဒါကို ေမဇင္ ဝမ္းလဲ  ဝမ္းနည္း ကိုx{1037}အဖစိုလဲသနားx{1014}x{103D}ာမတံက တရx{103D}ရx{103D}နx{1037} ဲ သနားစရာ သတx{1039}x{1011}ဝါမေလးကိုဖစိုx{1037}… လင္ေတာ္ေမာငို x{1014}x{103D}ိုးလိုx{1037}    ေမဇင့္ ကိုလုပါအုံးကိုရယိုx{1037} ေပာရေအာငလဲမဟုတ္ေသး…

ဒါနဲx{1037} ကိုx{1037}ဟာကိုယဲၿပီးေအာင္ လုပယိုၿပီး  စိတုံးဖတား အိပာ ေပၚပနဲခလိုကါတယ္…လကဖကို ညဝတိကx{1039}x{1004}ီအပါးေလးသာဖုံးထားတဲ့  ညာဖက္x{1014}x{103D}ိုx{1037}အုံေလးကို ဖဖညစင္း …ည  ဝတကပါးေလးေအာက ရမၼက္ အရိန္ေၾကာင့္ ေခာီ အရည္ၾကည္ေလးေတထက္ၿပီး စိုစတိုx{1037}ေနတဲ့ အဖုတ္ေဖာင္းေဖာင္း ေလးရိရာကို ကနကဖက  x{1014}x{103D}ိုကည့္ၿပီး အေပၚေအာကယာ ဖည္းဖည္းေလးဆဲပတိုက္ အရမ္းဖိၿပီးပတိုကဲx{1037} … တခိန္   ကိုေအာငင္းစမ္းခ့ခဲ ိန ယုယမx{103C}ေတက ို အx{101B}ုံပဳလိုx{1037} ကာမဆx{1014}x{103D}x{1039}x{1015}ရဲx{1037} လမ္းဆုံးပန္းတိုငို တေယာကဲ   x{1039}x{101C}ကိဳးစားလိုx{1037} ခီ တက္ေနရာေတာ့တယ္..။ “ အင္း…အင္း ဆိုတဲ့ အသံတဲတဲေလးကိုေတာ့ သူကိုတိုငလဲၿပီး  ဘယူမၾကားx{1014}x{103D}ိုငာမဟုတ္ ဘူး….အလနငာၿပီး ဖည္းညင္းတဲ့ စီးခက္ေတနဲx{1037} သူမတစ္ေယာကဲ  x{1039}x{101C}ကိဳးးစာလိုx{1037} ..ေဖသိပ္ေနရရာတာပါ။ “  အင္း….အင္း….ဟင့္…အင္းးးးးး……..” ဆိုၿပီး အသံ ေဗာန္း  ေလးတဖည္းဖည္းတကာၿပီး အင္းးးးးးးး….ဆိုတဲ့ သံဆဲေလး နဲx{1037}  x{101B}ုတရက္ ေမဇငေယာက္ၿငိမသားေတာ့တယ္…။ သူမၿပီးသားပါၿပီ အိမ္ေထာငည္ မိန္းမသားတေယာကဖိုx{1037}   လင္ေတာ္ ေမာင္ေဘးနားမာရိလကx{1037} ဲ မန္းၿပီး စိတူးနဲx{1037} ေဖသိမ့ိုကတဲ့ သူမရဲx{1037} ေဖသိမ့x{103C}ဟာ  ဘယ္ေလာကိ ပည့ုံခင္းရိမာသတ့ လဲ ။ဲ

ဒီလိုနx{1037}မဲ နက္ မိုးလင္းလိုx{1037} တခါအလင္းေရာက္ၿခဲပနါၿပီ … ေမဇင့္ မကုံးေလးေတမိတကဲx{1037} ကိုေအာငင္းကို လန္းဖက္ လိုကါတယ္။ ဘာမမရိပါဘူး ကိုေအာငင္းအိပဲ့ဖကမ္းက  ေစာင္ေလးကိုပဲသားကိုငိလိုကါတယ္… ကိုေအာငင္း ထသား ပါၿပီ..ဒါနဲx{1037} မကုံးေလးဖင့ို ေခါင္းရင္းက  စာၾကည့ာပကဲ ကိုေအာငင္း ထာခ့တဲ့ ဲ စာတိုေလးကို လန္းယူၿပီး ဖတ္ၾကညိုက္ တယ္…“ေမ ကိုဒီေနx{1037} မx{1014}x{103D}x{1039}x{1012}ေလးကိုသားလိုက္ၿပီ..မနကနနာမယ္…ခစဲ့ ကိုေအာင္” ကိုေအာငင္း တေယာကလုပိစx{1039}x{1005}နဲx{1037}  မန္းေလးကို သာ းပါၿပီ ။ ထူးခားမx{103C}မရိတဲ့ ေနx{1037}တေနx{1037}ကို ထပ္ၿပီးဖတန္းရအုံးမာပဲ ဆိုတဲ့ အေတးေလးေတးရင္   ပန္ေမးဆကိုx{1037}  မကုံးေတပနိတ္ၿပီး ခဏမာပဲ…. စာၾကညာပဲေပၚတငားတဲ့ သူမဖုန္းေလး  တုံခါလာေတာ့တယ္…. သီခငံေတ  အဆကပတ္ ထက္ေပၚလိုx{1037}ေပါ့။ ဒါနဲx{1037} ဖုန္းကိုေကာကူၿပီး  ၾကည့ိုက္ေတာ့ ကိုၿငိမ္းဝင္းစီကဖုန္းေလးဝင္ေနတာပါ။ ကစစ္ ေလးကို မေမဇငီလာထားဖိုx{1037} ဖုန္းလန္းဆကယိုတာ ေမဇငိလိုကါၿပီ..

“ ေမာနင္း ..ကိုၿငိမ္း…ကေလးလာထားေတာ့မလိုx{1037}လာ” “ဟုတယ္ ေမဇင္ …ကေလးက အခုအိပ္ေပာ္ေနေသးတယိလာ….အဲဒါ အကိုခီလာလိုကယ္…   ေမဇင္ေကာ x{1014}x{103D}ိုးေသးရx{1037}လဲ ာ ..အေနာကကား ဖစားလား..မသိဘူးေမဇင္ေရ…”  “ အိုx{1037}….မဖစါ ဘူး ကိုၿငိမ္းရယ္ ေမဇငေနပါၿပီ ..ေခၚလာခဲ့လိုကါ”  “ဒါဆို ကိုလာၿပီေနာ္ ..ေမဇင္” ကိုၿငိမ္းဝင္း ကေတာ့ ေမဇငဲx{1037} စကားေပာ ရင္းအၿမဲ x{101B}x{103E}င္x{101B}x{103E}ငပ မဴးမဴးx{1039}x{101E}ကx{1039}x{101E}ကပဲပန္ေပာေလ့ရိပါတယ္။  ဒါနဲx{1037} ေမဇငဲ အိပာေပၚက အလူးအလထဲ ညဝတိကx{103E}နဲx{1037} ဆ ကပိုကို ကင္းလုံးပုံခၽတိုx{1037}  ကိုလုံးတီနx{1037}ဘဲ ာဝတမယိုတာ စဥ္းစားရင္း အဝတ္ ဗီx{101B}ိုကို ေမေနပါေတာ့တယ္။  ဆကပို အိ ကx{1039}x{1004} ီပါးနx{1037}ေဲ တာ့ ကိုၿငိမ္းဝင္းကို ထက္ေတx{1037}ဖိုx{1037}မဖစ္x{1014}x{103D}ိုင္ ဒါေၾကာင့္ ညဝတ္ ပဂားမတ္  အေပၚေအာကငူေကာကတိုကါ ေရာ…  မၾကာဘူး အိမ္ေရx{1037} ဘဲလီးသံၾကားလိုx{1037} အိမ္ေအာကေပးစင္းၿပီး တံခါးဆဲဖင့္ လိုက္ေတာ့ …ကိုၿငိမ္းဝင္းနဲx{1037}  သူx{1037}လက္ေပၚ အိပ္ေပာ္ေနတဲ့ ကစစိုx{1037}ေရာက္ေနကပါၿပီ။ကိုၿငိမ္းဝငဲx{1037} ကစစိုၿပဳံးပလိုx{1037}  x{1014}x{103D}x{103C}တက္x{1039}x{101C}ကိဳေနရင္းက ေမဇငေယာက္  x{101B}ုတရကိုသလို ေတေတx{1039}x{101C}ကီးၾကည့္ၿပီး မငကိေနပါတယ္။

ဒါကို ကိုၿငိမ္းဝင္းက “ ေမဇင္ ကိုၿငိမ္းတိုx{1037} ဘာမားဖစိုx{1037} လဲ..ဘာမားလိုအပ္ေနလိုx{1037}လဲမသိဘူးေနာ္”  ကိုၿငိမ္းဝင ဲ ေမဇင္ သူနx{1037}ကဲ  ေလးကို ဆူးဆိုက္ၾကည့္ေနတာကို သတိထားမိၿပီး …သူတိုx{1037} ဘာမားလိုအပ္ေနသေလဲ ပါ့…ေမဇငလ့ ဲ ကိုx{1037}ကိုယက္ ိုတလဲ့ ပန္ ၾကည့္ေနမိတယ္။   ဒါနဲx{1037} ေမဇင္ သတိပနငာၿပီး  “ ေအာ္…ဘာမမဟုတါဘူးကိုၿငိမ္း လာလာအိမဲဝင္”   ကေလးကို ေမဇင္  လကဲယူလိုက္ၿပီး …အိပန္းထဲရိ ကုေလးပုခကာ သားသိပားလိုကယ္။  ေမဇငခန္းထဲဝငာေတာ့ …ကိုၿငိမ္းဝင္းဆိုဖာ ေပၚထိုင္ေနရင္းကေန ေမဇငက္x{1014}x{103D}ာကိုၾကည္ၿပီး  “ ေမဇငခုမထတာလာ…ဒါမမဟုတ္ေနမေကာင္းဘူးလာ”  “ ေနမေကာင္းတာ ေတာ့ မဟုတါဘူး ကိုၿငိမ္း …နဲနဲ အားေပာ့သလို အားမရိသလို တမိဳးေလးဖစ္ေနတာ…  အဲလိုx{1039}x{101C}ကီး အားမရိတာလဲမဟုတူး… ဘယိုေပာရမလဲ…ခစစ္” ရီရင္းပန္ေဖသည္  သူမဘာဖစ္ေနသညို…သူမမလဲရ္ ကိုၿငိမ္းေဝ သိx{1014}x{103D}ိုငယထငူး…။ဒီလိုနဲx{1037}   x{1014}x{103D}စ္ေယာကားေပာေပာဆိုဆိုနဲx{1037} ..ရီလိုကၿပီး x{1014}x{103D}စ္ေယာကား ေခတx{1039}x{1011}တိတိတ္ သားကတာပဲ…ကိုၿငိမ္း   တစ္ေယာက္  အေစာ x{101B}x{103E}ငေနေသာမက္x{1014}x{103D}ာမာ x{101B}ုတရက္ ညိဳးကသားၿပီး ၾကမ္းပငို  ငုံx{1037}ၾကည့္ေနေနေတာ့…ေမဇင္ ကိုၿငိမ္းဝင္ ကိုတခက္ အကဲခကာ ဆုပားတဲ့ ကိုၿငိမ္းဝင္းလကားကို သူမ   လက္x{1014}x{103D}ုx{1014}x{103D}ုေလးဖင့္ ညငာစာ အုပိုငိုကါတယ္။

“ ကိုၿငိမ္း မေနx{1037}က ေထး ငယုံးတာ ၅x{1014}x{103D}စည့့ေဲ နx{1037}ေနာ္” “ ဟုတယ္ ေမဇင္” ကိုၿငိမ္းပန္ေဖသည္  “ကိုၿငိမ္းဒီလို လိမိမာ မာနဲx{1037} ကစစို ေကာင္းေကာင္းပဳစုေပးေနတဲ့ အတက္ ေထးငယ္ ကိုၿငိမ္းကို  တမလနေန ေကးဇူးတင္ေနမာပါ ကိုၿငိမ္း ရယ္..ဝမ္းမနဲပါနဲx{1037}ေနာ္..ကိုၿငိမ္း” ဟု တိုးတိတငာသည့္ ေလသံဖင့ိုၿငိမ္း၏ သနားဖယ္ေကာင္းေသာမကန္းအစုံကို ေမဇင္ ဆိုက္ၾကည့ာ ကိုၿငိမ္း၏လကားကို သူမလက္x{1014}x{103D}ုx{1014}x{103D}ုေလးမားဖစုပိုငင္း x{1014}x{103D}စိမ့ကားေပာလိုx{1037} ေမဇင္ ကိုၿငိမ္းကို အားေပး ေနရာတယ္ …။  သူမမကန္းမားမလဲ မကညူမား ပါးပငကိုx{1037} စီးလိုx{1037} တေယာကိုတေယာကနားခင္း  နာလညx{103C}တိုx{1037}x{1014}x{103D}င့္ အတူ x{1014}x{103D}စ္ေယာကား မမင မၾကားရတဲ့ အေပးအယူေတ ခိန္ၿငိေနသေယာင္…..

ေနx{1037}စဥ္ေတx{1037}ေနရေသာ ေမဇင့္ အဖစ္ေလးကို ကိုၿငိမ္းဝင္းေကာင္းေကာင္းသိတလို…ကိုၿငိမ္းဘယိုေတ  ခံစားေနရလိုx{1037} ဘာေတကို ေတာင္းတေနသလဲဆိုတာကိုလဲ ကိုၿငိမ္း၏ဘဝအစအဆုံးကို သိေသာ ေမဇငလဲ  ေကာင္းေကာင္းသိတယ္….ဒါေၾကာင့္ အခုလို  စိတယာမာ နားလဲမx{103C}ေတ အပနလန္ေပးေနတဲ့ ဖိုမx{1014}x{103D}စ္ဦး  တိုx{1037}ရဲx{1037} ေနာကုံးဘူတာဟာဘယာဆိုကလဲလိုx{1037} ထငဲ။ ဒါကိုလဲ သူတိုx{1037}x{1014}x{103D}စ္ဦး သိၿပီးသားပဲေလ…  ေတးၾကည့ရာမလိုေတာ့ပါဘူး…ဟုတယလား ။  ကိုၿငိမ္းလဲ ေမဇငိုငားေသာ သူx{1037} လကားx{1014}x{103D}စကို လx{103E}တ္ၿပီး ေမဇင့္ လက္ေလးမားအေပၚမ  ဖည္းဖည္းအုပိုငိုx{1037} ေမဇငက္x{1014}x{103D}ာနားသိုx{1037} သူx{1037}မက္x{1014}x{103D}ာကို တိုးကပ္ သားလိုက္ၿပီး…အနညယ္  တုနီေနေသာေလသံဖင့္ ကိုၿငိမ္းဝင္း ..  “ကိုၿငိမ္းရငဲကစကားတခုေလာက ္ေပာပါရေစေမဇင္  ကိုေအာငင္းက ေမဇင့ို ဂx{101B}ုစိုကဲx{1037}လား..ဟင္…  ေမဇငာေတလိုအပ္ေနတာလဲဆိုတာ ကိုၿငိမ္းေကာင္းေကာင္းသိပါတယ္ ေမ ဇငယ္…သူမဖည့ီးx{1014}x{103D}ိုငင္း  ကန္ေတာ္ အဲဒီတာဝန္ေလးကို ယူပါရေစ ..ေမဇင္…ေနာ္…ခင့ဳပါဗာ”  ေမဇင္ ေခါင္းေလးငုတ္ သားၿပီး “ ဟုတါတယ္ ကိုၿငိမ္းရယ္….ကိုေအာငင္းကေလ အခုဆိုရင္ ေမဇင့ို ရိေသးတယိုx{1037}ေတာင္  ထင္ေသးရx{1037}လဲ ားမသိ ဘူး…အခိနည့္ ကုမၼဏီကိစx{1039}x{1005}ဆိုၿပီး ခရီးခဏခဏထက္ေန ေတာ့တာပဲ…

သူအလုပ္x{1039}x{101C}ကိဳးစားလိုx{1037} ေငေတအမားx{1039}x{101C}ကီးရတာကို ေမဇငမတ္ေမာဘူး …ဒါကိုလဲသူသိတယ္…  ဟင္း..ဟင့္..x{101B}တ္..ဟင့္” ခံစားေနရ  သညားကို ေပာရင္း မကညားစီးကလိုx{1037}လာေတာ့တယ္..ေပာရငဲx{1037} မကညားစီးကလာပါေတာ့တယ္။   ေမဇင့္ မကည္ေတကို ကိုၿငိမ္းလကားဖင့္ ပါးေပၚမ သုတေပးလိုကင္း….ေမဇငလဲ အလိုကင့္ေလး  ကိုၿငိမ္းပုခုံးေပၚကို ေခါင္း ေလးမီထားလိုကါေတာ့တယ္။  ကိုၿငိမ္းပုခုံးေပၚေမဇင္ မီလိုက္ေတာ့ ေမဇင့္ ညဝတကx{103E}ပါးပါး ရငိုက္ေလးမ ေမဇင့္x{1014}x{103D}ိုx{1037}ေလး မားကို ကိုၿငိမ္းမင္ေနရသည္….ေမဇင့္ အသကx{103D}သံx{1014}x{103D}င့တူ x{1014}x{103D}ိုx{1037}ေလးမားက ဖုတx{103C}ိကုတိုကဲx{1037} အရမ္းကို   ခစရာေကာင္းၿပီး ကိုငိုx{1037} အရမ္းေကာင္းမာပဲလိုx{1037} ကိုၿငိမ္းၾကည့င္းေတးေနမိတာေပါ့…  ကိုၿငိမ္းကိုx{1037}ကိုယနိန္းၿပီး သူအခုေတးေန ဖီလငူေနတဲ့  အရာေတကို ေခါင္းထဲကထုတစိုက္  ခင့တဲ ယ္…..

မိန္းမ ဆိုတ့အဲ ရာနx{1037} ဲ x{1014}x{103D}စx{1037}ခဲ ီလိုx{1037} ကင္းကာေနတဲ့ ကိုၿငိမ္းတစ္ေယာက္ ေတာ့ ဒီလိုလပၿပီး ကာမပိုငင္ေယာကာ္းရိတ့ ဲ မိန္းမတေယာကဲx{1037} အထိအေတx{1037}ကို လနန္x{1014}x{103D}ိုငင္းမရိခဲ့ပါဘူး။ ပထမ ဘာလုပ္ ရမန္းမသိခင္ သူလုံးဝ သိလိုကာ တခုကေတာ့ သူစၿပီးစီးေကာ္ေနၿပီဆိုတာကိုေပါ့….  ပည့ုံခင္းအထတထိပို မရမက၊ အမိအရ လန္းယူလိုခင္းဆx{1014}x{103D}x{1039}x{1015} အလနင္းပေနတဲ့  အိမ္ေထာငညိန္းမ ေမဇငဖိုx{1037}ေတာ့ ဘာကိုမ ဆင္ေခ ထိန္းကပ္x{1014}x{103D}ိုငမ္းမရိ ေတာ့ပါဘူး…ဘယ္ေလာကားပင္းတဲ့ အသိတရားပဲ ပနငာပါေစ ေမဇင္ေနာကုတ္ေတာ့မာ မဟုတါ….သူမ ထိုအရာကို   ပဳလုပိုx{1037} ေသခာ စဥ္းစာၿပီး ဖစ္ေတာ့ ရပနx{1037}စိုx{1037} ဆိုတာ ေမဇင့္ အတက္ ဒီအခိနိဳးမာ ဘယိုမမဖစ္x{1014}x{103D}ိုင္ေတာ့တ့ ဲ အဓိပါ ယ့ ဲ စကားတခန္းဖစားမာပါ…

သူမလက္ေလးေတကို ဆုပိုငားၿပီး ခx{1014}x{103D}x{1039}x{1016}ာကိုယင္းထိကပိုx{1037} ေx{1014}x{103D}းေထးမx{103C}ေတေပးေနတဲ့ ကိုၿငိမ္းရဲx{1037}  အသကx{103D}သံ ရငုနံေတ ကေန တဆင့္ ကိုၿငိမ္းစိတ္ေတအရမ္းလုပားေနတယ္ ဆိုတာကို  ေမဇငဲသိေနတယ္…။ ေမဇင့္ ေသးခုန္x{1014}x{103D}x{103C}န္းေတ ပိုမနာလိုx{1037}  အသကx{103D}သံေတဟာလဲ  ပိုၾကမ္းတမ္းလာေနတာကို ကိုၿငိမ္းထိေတx{1037} ခံစားေနရင္းက …ခx{1014}x{103D}x{1039}x{1016}ာကိုယူးကပားလိုx{1037}   တေယာကို တေယာက ယ္ေလာကိုအပ္ေနကတယိုတာကို ပိုပိုၿပီးသိရိလာသလို ခံစားေနရတဲ့  ေမဇငx{1037} ဲ ကိုၿငိမ္း……….  သူတိုx{1037}x{1014}x{103D}စ္ဦး ဖစ္ေနပုံက ဒိုငမိုက္ေတ အပည့ည့ားတဲ့ ဂိုေတာငစုံး ေဖာကဲဖစိုx{1037}  ……တရx{103D}းရx{103D}းနx{1037}ေဲ လာငၽမ္းရင္း ဂိုေတာငိရာ ကို သားေနတဲ့ စနစံတေခာင္းလိုေပါ့…  သာမx{1014}x{103D}ုက္ ပိုလx{1014}x{103D} ဲ့ ရင္းx{1014}x{103D}ီးမx{103C}မိဳးကို ဆကိုကိုသလို ခံစားထိေတx{1037}မိေနကေတာ့  ေမဇငတက္  ေရx{1037}တလမ္းဆကိးုဖိုx{1037} သတx{1039}x{1011}ိေတ ပိုရိလာေအာင္ လုံx{1037}ေဆာ္ေပးလိုကလိုဖစားေတာ့တယ္…

ဒီလိုနဲx{1037} ေမဇငေယာက္ ကိုၿငိမ္းရx{1037}လဲ က္ေတကို ကိုငားရာက ဖဳတလိုက္ၿပီး ေဖာင္းၿပီးအေပၚကို  ေထာငက္ေနေသာ  ေဘာငီဂၾကားရိ ကိုၿငိမ္း၏ လိငံx{1039}x{101C}ကီးကို အလိုလို အေပၚမအုပိုင္ၿပီးသား  ဖစ္ေနေတာ့တယ္… ေဘာင္းဘီအေပၚမ မမငူး ေသးေသာ ကိုၿငိမ္း၏ သတx{1039}x{1011}ဝါေလးကို ဖည္းဖည္းညစိုx{1037}  ဆုပိုင္ၾကည့ိတယ္….ကိုၿငိမ္းလဲ အသကင္းပင္းတခကို ဆဲလိုx{1037} ရx{103D}ၿပီး ေမဇင့ို ဖကားလိုကါၿပီ…  “ေမ …ကိုေအာငင္းက တကယို ေမ့အေပၚနားမလည္ ခဲ့ဘူးေနာ္” ကိုၿငိမ္းတေယာက္  ကဲအကက္  အသံတိုးေလး ဖင့္ မနဲx{1037} အားယူရင္း ေမဇငို ေပာေတာ့..  “ေကးဇူးပဳၿပီး ဘားမမေပာပါနx{1037}ေဲ တာ့ ကိုၿငိမ္း ရယ္….ကိုေအာငင္းက နားမလဲေပမဲ့…ကိုၿငိမ္းကေတာ့ ေမ  ဘာေတ ဖစ္ေနတာကို အေစာကတ့ကဲ သိေနတယ္ မဟုတလ္ ား  ဟင္ ကိုၿငိမ္း …ကိုၿငိမ္းလဲ ေမ့ စီက  ဘာေတလိုခင္ေနတယိုတာကို ေမအရငတဲက သိၿပီးသားပါ ကိုၿငိမ္းရယ္…ကိုေအာငင္း  ေရx{1037}မသာ မသင့္ေတာိုx{1037} ေမ မကုံးေတကို ေရာငယ္ေနေပမဲ့ ….ကိုေအာငင္း ေမ တိုx{1037} အနားမရိတဲ့ အခိန္ ေမ က   ကေလးေပ့ လ ိုx{1037} ေခာ့သိပ္ေနတ့ ဲ အခိန္ေတဆ ို ေမ့ တကိုယုံးကို ကို ခိုးၾကည့္ေနတာ သိပါတယ္ေနာ္…

အလဲ ိုခိုးၾကည့္ၿပီး မပည့ုံခ့ရဲ တ့ ဲ ေနx{1037}ေတက ုနားပါၿပီ ကိုၿငိမ္းရယ္…ေမ့ ရငဲကေန  ကိုလိုသမကိုx{1039}x{101C}ကိဳကလို ယူလိုကါ ေတာ့ေနာ္…အရာအားလုံးကို ယူလိုကါေတာ့..ေနာ္..ကိုၿငိမ္း…”  ခၽဲပစ္ ခိဳၿမိန္ေသာ စကားမားကို ေမဇငတိုးတိုးေလး ေပာေန ရင္း ကိုၿငိမ္း၏ လိငံx{1039}x{101C}ကီးကိုလဲ  ဖည္းဖည္းခင္း အေပၚေအာကတပိုx{1037} ေပးေနမိတယ္….ေမဇင္ ယခုလုပ္ေနေသာ အပဳအမူ မားသည္  ကိုၿငိမ္းအဖိုx{1037} ေလေပၚမာပံဝဲေနရသလိုပါပဲ မ သတx{1039}x{1011}ဝါx{1014}x{103D}င့္ အေတာ္ၾကာကင္းကာေနခဲ့ေသာ ကိုၿငိမ္းတေယာက္ အရမ္း ေကာင္းလိုx{1037} မိန္းၿပီး ယူေနေတာ့တယ္…ပါစပလဲ ညည္းညဴသံ တဲတဲထကိုx{1037}္။  ကိုၿငိမ္းအဖိုx{1037} ဒီလိုခံစားမx{103C}ရသမိဳးကို တင္ေထးငယ္ မ ရိေတာ့သည့္ ေနာကိုင္ တခါကေလးေတာင  မခံစားခ့ရဲ တာၾကာလိုx{1037}ေနပါၿပီ…အခုေတာ့ၾကည့ါ အုံး …သူx{1037}မိန္းမ ေထးငယဲx{1037}  သူငယင္း အရင္းx{1039}x{101C}ကီးက  ပဳစုလိုx{1037} ယုယေပးေနလိုကာ ေပာမပတတ္ေအာင္ ေကာင္းလန္းေနတာေပါ့။  ေမဇင့္ x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းပါး ေလးေတက ကိုၿငိမ္းလညိုငေလာကို  အနမ္းx{1014}x{103D}ုx{1014}x{103D}ုေလးေတေ ပးရင္းေပါ့….ကိုၿငိမ္းရx{1037}ေဲ သးခုန္x{1014}x{103D}ုန္ေတ ပိုပိုမနာၿပီး   ကို ခx{1014}x{103D}x{1039}x{1016}ာအတင္းေသးစီးစဥ္းမx{103C}မားလဲ အလနရိနင္းလိုx{1037}လာတယ္ …ကိုၿငိမ္းလညိုငို ေမဇင့္  x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းေလး မား လာဖားေလး မားဖင့္ ဖဖေလးနမ္းလိုက္ ယကိုကုပ္ေနမိရင္း… ကိုၿငိမ္းလညင္းရိ  ေသးလx{103E}တ္ေၾကားေဖာင္းေဖာင္းေလးတေခာင္းအတင္း  အရိနင့္ ဖတန္းသားသည့္ ေသးစီးစဥ္းမx{103C}ကိုေမဇင့္ လာဖားေလးမ ထိေတ့ ခံစာလိုကသည္….

မုတိတငယ္ေတ မၾကာေသးမီကမ ရိတားေသာ ေမးx{101B}ိုးတေလာကဲx{1037} ေမးေစ့ ေတမာ ေမဇငဲx{1037}  တေတး ေတx{1014}x{103D}x{1037}ဲ ဖန္း ပတားသလိုပါပ ဲ  ေမဇင့္ ေပါင္ၾကားအတငာလဲ ပူေx{1014}x{103D}းလိုx{1037}လာၿပီး စိုစိုစတတ္ေလးဖစိုx{1037} လာပါၿပီး…   ကိုၿငိမ္းတေယာက္  ေမဇင့္ အပဳအမူေတကို သည္းမခံx{1014}x{103D}ိုင္ေတာ့ပဲ ေမဇင့္x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းပါးေလးေတကို ဆဲယူကာ အားရပါးရကို အနမ္းမိုးေတx{101B}ာေပးပါေတာ့ တယ္။ အဲလို ကိုၿငိမ္းကစလိုx{1037} ေမဇင့္x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းပါးေလးကို ေတ့ၿပီး  kissing ဆဲလိုကင္းဟာ ….သူတိုx{1037}x{1014}x{103D}စ္ေယာကုံးကို ဗိုx{1037}အား အလနင္းတဲ့ ဓာတလိုကံလိုက သလိုပါပဲ…x{1014}x{103D}ာသံေတ အသကx{103D}သံေတကလဲ တိတိတ္ေနတဲ့ ဧည့မ္းအကယ္x{1039}x{101C}ကီးထဲမာ   တိုးတိုးညငာစာ ထကိုx{1037}ေနပေရာလား…  x{101B}ုတရက္ ကိုၿငိမ္း ေမဇင့္ ဂိဳင္းေအာကေန မၿပီး မတကရပိုကယ္… ေမဇင  ဒီအပဳအမူေၾကာင့္ ကိုၿငိမ္းကို အံ့ၾသသလိုၾကည့္ေနမိတာေပါ့။ အတန္ၾကာေသဆုံးခဲ့ရေသာ ရမၼမီးx{1039}x{101C}ကီးဟာ  အခုေတာ့  ကိုၿငိမ္းစိတတင္းဝဲ တဟုန္းဟုန္းဖင့္ ေသာက္ေလာင္ေနေတာ့တယ္။

ဒီလို ရမၼက္ေငx{1037}ေတ  x{101B}ိုကံထိသားေသာ ကို ၿငိမ္း၏အပဳအမူမား ပိုရဲတင္းလိုx{1037}လာပါတယ္။ မေပာမဆိုx{1014}x{103D}င့္ ေမဇင့္ ပုခုံးx{1014}x{103D}စကို ကိုၿငိမ္းဆုပိုင္ၿပီး အုပံရံဖကိုတန္း ထုတိုကါေရာ…အုပံရံမ ကပိုx{1037} ေၾကာင္ၿပီးၾကည့္ေနတဲ့ေမဇင့နားကို မက္ေတာင့ီ လူမိုကထာဖင့္ တလမ္းခင္းေရာက္ သားၿပီး လက္x{1014}x{103D}စကို အုပံရံမာ ေမx{103B}ာကိုx{1037}ဆဲကပားလိုကာေပါ့္…ေမဇင့္ x{1014}x{103D}x{103C}ုတမ္းပါးေလးကို ကိုၿငိမ္းx{1014}x{103D}x{103C}တမ္းဖစ္ေတ့ ကာ အနမ္းတခက္ေပးလိုကယ္…ဖဖေလးနမ္းလိုက္ေသာ ကိုၿငိမ္းအနမ္းေၾကာင့္ ေမဇငငဲမာ   ၾကည္x{1014}x{103D}ူးမိေနယုံရိေသး….ကို  ၿငိမ္း တေယာက္ သူx{1037}လာကို ေစ့ေနတဲ့ ေမဇင့ါစပ္ေပါကဲ ထိုးထည့္ၿပီး…တံေတး x{1014}x{103D}င့္ x{1014}x{103D}ုုတမ္းလာတိုx{1037}ရx{1037} ဲ ၾကမ္းတမ္းစာ ေရာ ေနာလုပား ပတပ္ေနရာမ အသံမားထကည့ိုင္ ကစငဲပစိုကါေရာ… ။ တေယာကာ တေယာကလိလိုက္  x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းပါးေလးေတကို သာ းေလးေတနx{1037}ဖဲ ဖ ေ လး ဆကဲ ိုကိုကဲx{1037} နမ္းမိေနလိုx{1037}ေပါ့…။  ညည္းသံတဲတဲေလးထကလာ တယ္….

ကိုၿငိမ္းကို တငပာ ေမဇငကားရင္း ေဘာီမပါတဲ့   ညဝတိကx{103E}ေအာက သူမx{1014}x{103D}ိုx{1037}ေတအေပၚ တအားဆဲဖိ ထားလိုကိတယ္။ တရိတိတကာတဲ့  ခံစားမx{103C}ုဖီလင္ေတေၾကာင့္ ေမဇင့္ x{1014}x{103D}ိုx{1037}တီးေခါင္းေလးမားမာေတာငာၿပီး ကိုၿငိမ္း  ရငတိုသားေထာကိုx{1037}ေနပါေရာ ….နိx{1037}သီးေခါင္းအရသာေၾကာင့္ ကိုၿငိမ္းေမဇင့ို အနမ္းမိုးx{101B}ာတာရပ္ၿပီး   …ေမဇင့ေပၚအ ကx{103E}ၾကယီးေတကို တစုံးၿပီး တလုံးဖဳတ္ေနေလရဲx{1037}… ပဴထကာတဲ့ ေမဇင့္x{1014}x{103D}ိုx{1037}အုံကို ၾကည့ိုx{1037} ေမဇင့က္x{1014}x{103D}ာကိုလဲတခကန္ ၾကည့ိုကာ… ကိုx{1039}x{101C}ကိဳကလိုလုပ္x{1014}x{103D}ိုငါတယ္ေနာ္ လိုx{1037} အထာေပးတဲ့ အၿပဳံးေကာက္ေလး တခုကို ေမဇင့က္x{1014}x{103D}ာကေနထကလာတာေပါ့…။

ကိုၿငိမ္းရx{1037}လဲ ကဖက ေမဇင့္ x{1014}x{103D}ိုx{1037}တလုံးေပၚအုပိုငိုx{1037} ခကဖညစ္ေပးရင္း ကနလုံးကိုေတာ့ ပါစပဲx{1037} ကုန္းစုပိုကယ္…   “ အင္း…အင္….အားးးးး…..ကို……အင္း…အ..အင္” ဆိုတဲ့ ညည္းသံေလးေတထကိုx{1037}လာေယာ   ေမဇင့္ေပါင္ေတ တဖည္းဖည္း ကားသားၿပီး ကိုၿငိမ္းရဲx{1037} လတ္ေနတဲ့ လကဖကိုလန္းယူကာ   သူမေပါင္ၾကားအတင္း ဖိကပ္ေပးထားလိုကါေရာ….ကိုၿငိမ္း လက ေမဇင့္ ညဝတ္ေဘာင္းဘီေလးကို  ဆခဲ ၽတစ္ၿပီး အေမး အုပုပx{1037} ဲ အရည္ေတစိုလိုx{1037}ေနတဲ့ ေမဇင့္ အဖုတ္ေလးကို  အုပိုင္ၿပီးဖည္းဖည္းပတ္ေပးေနတယ္…   “ အင္း …အား….ကို…ကိုလိုx{1037}….ေကာင္းတယ္…..အင္း…အင္” ေမဇငါစပ္ ဟဟေလး အတင္းမ  ညည္းသံေတအဆကပတကာရင္း…ကိုၿငိမ္းကလဲ ပတ္ေပးေနတာကို အရိနငိုx{1037} အမနတိုက္   x{1014}x{103D}ိုx{1037}စိုx{1037}လိုက္  နx{1037} ဲ ေမဇင့္ ညည္းသံေတ အသကx{103D}သံေတကလဲ တခန္းလုံးကိုပည့ိုx{1037}….ေမဇငလဲ  ကိုၿငိမ္းလကx{1037} ဲ ပတ ္ေပးေနတ့ ဲ  စည္းခကတိုင္ သူမအဖုတ္ေလးကို ေကာ့ေကာ့ေပးရင္  အားx{1039}x{101C}ကိဳးမနကါပဲ.. ”အား….အင္…အား…အားးးးးးးးးးးးးးးးးးး……”  ဆိုၿပီး အx{101B}ုပ္x{1039}x{101C}ကိဳးပတ္ ေမဇငခါၿပီးသားတာေပါ့။

ကိုၿငိမ္းလကခုလုံး ေမဇင့ဖုတည္ေတနဲx{1037} x{101B}ဲလိုx{1037}  ေမဇင္ ပါစပ အကံေလးဖင့္  “ ေကးဇူးပါပဲ ကိုရယ္…ေမေလး လx{1014}x{103D} ့တဲ့ ဲ  ၂x{1014}x{103D}စ္ ၃x{1014}x{103D}စတင္း ဒီေလာက္ေကာင္းတဲ့ အရသာမိဳးေမဇင္  မရခ့တဲ ာၾကာၿပီ…သိလာ…ကိုရယ္…ကိုx{1037}ကိုအရမ္းခစယာ….”  “ ဒီေနx{1037}တေနx{1037}လုံး ေမဇင့နားမာ ကိုၿငိမ္းေနေပးx{1014}x{103D}ိုငလား…ဟင္း..ကိုၿငိမ္း…ကိုေအာငင္းက မနကန  မx{1014}x{103D}x{1039}x{1012}ေလးက ပန္  ေရာကာ ဒီေနx{1037}တေနx{1037}လုံးေရာ တညလုံးပါ ေမဇငိုၿငိမ္းကို ခစါရေစ..ကာ” ေမဇင့္ အဖုတိုကိုငားေသာ လကို ကိုၿငိမ္း ပနဲ ယူလိုက္ၿပီး …လကင္ေပေနေသာ သုတည္x{1014}x{103D}င့္  ေခာီမားေရာေနာေနေသာ ေမဇင့္၏ အဖုတညားကို လာx{1014}x{103D}င့က္  ရင္းက “အင္..ကိုဒီေနx{1037} ေမဇင့ိမာ အခိနုနိုx{1037}ေတာ့ စိတကူးထားဘူး…ဒါေပမဲ့ ကို ေမဇင့ိုမငင္းေတာ့ပါဘူး…  ကိုလဲ  ေမ့ကိုခစိုx{1037}မဝေသးဘူး…ဟဲဟဲ” လက္ေခာငားရိ ေမဇင္၏ သုတညားကို ယက္ေနရင္း  စကားေပာေနေသာ ကိုၿငိမ္း  အမူအရာကို ေမဇင္ ၾကည့င ရငဲတင္ တဏာ မီးမားပနဲ ေလာကၽမ္းလိုx{1037} လာပါတယ္။ ေမဇင့ဖိုx{1037} တခါၿပီးသားတာ ေတာင္ မိနစ္ မပည့္ ေသးဘူး  ထပ္ၿပီးေတာင္းေနေတာ့ ေတာ္ေတာ္ x{1014}x{103D}ာx{1039}x{101C}ကီးတဲ့မိန္းမလိုx{1037} ကိုၿငိမ္းယူဆမိရငူဆမိပါမယ္…ဒါေမမဲ့  သူမ ရဲx{1037} x{1014}x{103D}စx{1037}ခဲ ညိုx{1037} ၾကာေအာင္ ပည့ုံမx{103C}မရိတ့ ဲ သူတေယာကေနနဲx{1037}   ဘားမေပာစရာမရိပါဘူး…တာဘယူx{1037}အပစဲ … လင္ေတာ္ေမာငားရဲx{1037} အပစဲ  မဟုတူးလာ….ဒါနx{1037}ကဲ ိုၿငိမ္းလကားကို လ ာဖင့က္ေနရင္း ေမဇင့္ မက္x{1014}x{103D}ာကို တည္ၾကည္ ေသာ  မကုံးမားဖင့္ တည့ည့္ၾကည့င္း…

“ ကို တခုေပာခငယ္ ေမ…ဒီလိုပဲ ကိုေအာငင္းက ဆက္ၿပီးေမ့ကိုနားမလဲx{1014}x{103D}ိုင္ေသးဘူးဆိုရင္ ကိုေမ့နားမာ အခိနည့္ တာဝနူ ေပးခငယာ…ေနာ္” ” ဒီေလာက္ေခာၿပီး အရသာရိတဲ့မိန္းမကို သူမိုx{1037}လိုx{1037}  ဂx{101B}ုမစိုကယ္…”ကိုၿငိမ္း ေမေခးအၿပဳံးတခက္ၿပဳံး ရင္း ေမဇင့ား ေပာရာ… “အို..ကိုၿငိမ္းရယ္ အဲဒီလူx{1039}x{101C}ကီးေမဇငာဖစ္ေနတယိုတာ ဒီတသကိx{1014}x{103D}ိုင္ေတာ့မယထငူး… ခစ္..ခစ္..”ကိေလသ မာယာဖင့္ ဆဲေဆာငx{103C}အားေကာင္းၿပီး လမ္းေဘး အပတယိုx{1037}၏  ေကနပားရေသာ အၿပဳံးတပင့ိုၿပဳံး ရင္..ေမဇငေယာက္ သူကိုသူသေဘာကလိုx{1037}   တခစစဲx{1037}ရီေနေတာ့တယ္…ရီေနရင္းက  “သူေမဇင့္ ကို ကိုၿငိမ္းအခုလို  ဖည့ည္းေပးပုံမိဳးနဲx{1037} ေမဇင္ေကနပ္ေအာင္ လုပ္ေပးx{1014}x{103D}ိုငဲ့မယိုရင္ေတာင  ေမဇင့္ အခစ္ေတသူx{1037}အတကရိx{1014}x{103D}ိုင္ေတာ့ ပါဘူး ကို ရယ္…ေမဇင္ ကိုx{1037}ကိုအရမ္းခစ္ေနမိၿပီ..သိလား ကို”  ေမဇင္ ၏ ခၽဲပစ္ေသာ စကားမားကို ကိုၿငိမ္းနားေထာင္ေနရင ေမဇင့ဖုတ္ အတငိုx{1037} ပန္x{1014}x{103D}ိုကာ …  အုံထေနေသာ အဖုတ္ေမးအုံအုံေလး အားဆဲေဆာင့ိုကည္…

“အ….ကို ဘယိုလုပာလဲ နာလိုကာကာ….” ဟုေမဇင္ေပာေနရင္းက  “ေမ ပဲၿပီးေသးတာ ကိုၿငိမ္းကၿပီးေသးတာမဟုတူး  …ကို ေမ့ ကိုလုပငယာ”  ေမဇငစ္ေယာက္ ကိုၿငိမ္းစကားမဆုူံးေသး ကိုၿငိမ္းအုပိုးထားေသာ ရငငဲမ ေပးထက္ လိုကင္   ဆိုဖာရိရာ သိုx{1037} တလမ္းခင္းေရာကားရာ…ေမဇင့္ လမ္းေလာကုံကို ကိုၿငိမ္းေခဆုံးေခါင္းဆုံး  မကုံးကၽတက  တက္ လိုက့္ၾကည့္ေနေလရဲx{1037}။ေခလမ္းမားကို တလမ္းခင္းေလာကိုx{1037} ဆိုဖာရိရာသိုx{1037} သားေနေသာ ေမဇင့မ္းေလာကုံမာ ကို ၿငိမ္းအဖိုx{1037}   ေသးပကတတ္ ဆဲေဆာငx{103C}ရိေသာေၾကာင့္ ကိုၿငိမ္းရငတ္x{1039}x{101C}ကီးမားမာ တဒုတုတ္ တဒုတုတ္x{1014}x{103D}င့္   ….ရမၼကီဖင့္  အပူေပးထားေသာ ကာမသးမားကလဲ ဆူပတိုx{1037}ေနတာေပါ့…ကိုၿငိမ္းလဲ မက္ေတာငခကဲ  ေမဇင့္ေနာက္ေကာအလကို ေငး ေမာမငကိေနရင္း ..။ ေမဇငာ အနည္းငယသေယာငိေပမဲ့…သာမန္  ေယာကာ္းသား တေယာကဖိုx{1037} အလနဲေဆာငx{103C}ရိ တဲ့ ကိုလုံးအခိဳးအစား ရိသူေလးပါ…  ဆိုဖာနားကိုေရာကားေတာ့ ေမဇငေယာက္ ခါေပၚရိ ညဝတ္ေဘာင္းဘီ ေမာ့x{1039}x{101C}ကိဳးေလး အတင္းသိုx{1037} လက္ေခာင္းေလးမားထိုးခိတာ ေဘာင္းဘီေလးကို တဖည္းဖည္းေအာကိုx{1037}ဆဲ ခၽတိုက္ေတာ့တယ္…

ဖဴေဖးx{1014}x{103D}ု အိေနေသာ ဖငုံးလုံးေလးသည္ ကိုၿငိမ္းမကုံးေတကို ပာေဝသားေအာင္ လုပိုကလို…  ေဘာင္းဘီးအား ခၽတ္ၿပီး ဆိုဖာရိ ရာကိုလက္ေထာကိုကာ ဖင္x{1039}x{101C}ကီးအား ကိုၿငိမ္းဘကိုx{1037} လဲ့ေပးၿပီး  ကုန္းေပးထားတာေၾကာင့္ ဖင္x{1014}x{103D}လုံးၾကားမ ဖုတ္ေမးမားx{1014}x{103D}င့္  ေရာေနေသာ အဖုတဴဖဴအတင္းမ  အနီေရာငတင္း x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းသားမား ပင့ာရားေတာ့တယ္  ကိုၿငိမ္းလဲ ေမဇင့္ ဖငဴဖဴ အေနာကိုx{1037} ကပားၿပီး ေဘာင္းဘီအတင္းမ ထိုးေထာငက္ေနသည့္ … သူ၏လီးx{1039}x{101C}ကီးဖင့္ သားေထာကာ စရ္ ေညာင့္ေပး ေန၏ ။ လကားကလဲ ေမဇင့ိကx{1039}x{1004}ီေအာကိုx{1037}လိဳလိုx{1037}   x{1014}x{103D}ိုx{1037}သီးလုံးမားအား အစုံလိုကဲညစာ အေနာကေတ့ရင္း ပုံမန္ေလး  ေညာင့္ေညာင့ိုx{1037}ေနေတာ့ …  ေမဇငလဲ သူx{1037}ဖငို ကိုၿငိမ္းရဲx{1037} ေညာင့က္ေတ အတိုင္း ေကာ့ေကာ့လိုေပးေနေလရဲx{1037}…  အဲလို တ ေယာကိုတေယာက္ ေကာ့ရင္း ေညာင့င္းဖင့္ ေမဇင္ ကိုၿငိမ္းဘကိုx{1037}လဲ့ကာ  ဒူးေထာကိုငလိုက္ေတာ့တယ္…

မက္x{1014}x{103D}ာေရx{1037} တည့ည့င္ ထိုးထက္ေနေသာ ကိုၿငိမ္းလီးx{1039}x{101C}ကီးကို လကေလးနဲx{1037}  တခိန္x{1039}x{101C}ထဲပနတ ္ေပးေနေလရx{1037}…ဲ ပတ ္ေပးရင္းက ကို ၿငိမ္းေဘာင္းဘီ ဇစိုဆဲဖင့ိုကာ  ေသးေၾကာအမငားဖစ္ အဖုဖု အထစစ္ ညီညာပနx{1037}ဴခင္းမရိေသာ ကိုၿငိမ္းလီးx{1039}x{101C}ကီး သည္ ေမဇင့္  မက္x{1014}x{103D}ာေရx{1037}တင္ တရမ္းရမ္းဖစာနီေနေတာ့တယ္…ေမဇင့္ ပါစပနည္းငယသားၿပီး  ကိုၿငိမ္းမက္x{1014}x{103D}ာေလးကို  အံ့ၾသေသာ အမူအရာဖင့္ေမာ့ၾကည့ာ “ ကိုရယ္…ကိုx{1037}ပစx{1039}x{1005}ည္းx{1039}x{101C}ကီးက x{1039}x{101C}ကီးလိုကာ ကိုေအာငင္းပစx{1039}x{1005}ည္းနဲx{1037}မား ေရနဲx{1037}ဆီလိုကို ကာ တာပဲ…”  ကိုၿငိမ္းေမဇင့ို အေပၚမပန္ၿပဳံးပသည္…   ကိုၿငိမ္းကို ပါစပေဟာင္းသားေလးနဲx{1037} ၾကည့္ၿပီးေပာေနေသာ ေမဇင့္ ပါစပ္ ဟဟေလးသည္ …  ကိုၿငိမ္းရx{1037}လဲ ီးထိပို အနမ္းေလးတခက္ေပးလိုကဥ္…  “အို…ေမရယ္ အဲလိုလုပိုx{1037}မလိုပါဘူးကာ…ထပါ ေနာ္..”  ေမဇင ကိုၿငိမ္းကိုပန္ေမာ့ၾကည့္  “ကို…ေမဇင့ိုခစင္…အလဲ ိုစကားမေပာနx{1037}ကဲ ာ…”ဟုကိုၿငိမ္းကို ပန္ေပာရင္  လီးx{1039}x{101C}ကီအားပါစပ္ေပါက္ ကင္းကင္းကေလးထဲသိုx{1037} အတင္းထိုးထည့ာ ကိုၿငိမ္းကို ပေလပါေတာ့တယ္….

ကိုေအာငဲ ေမဇင့ုပက္ ေတေအာကာ မကဴေလးဆိုက္ ရင္း.. “အား….အား…ေမ…အားး….ရီးး…အား..ရီး..ေကာင္း… လိုက္…တာေမရယ္…အား”  ကိုၿငိမ္းေကာင္းကငုံေရာက္ေနသလားမတယ္….ေမဇငလဲ ေအာက္ ကေန တ   ..ပလတ ္..ပ လတ ္..ပလပ္..ပလပဲx{1037} ေၾကးစား ဖာသညားေအာင့္ေမ့ရ ေအာင္ ပေလအေတာူးခၽနဲ့  သူပဲ…   ေမဇငေယာက္ မx{103C}တင္း ဆုပင္းကေန အေပၚကိုေမာ့ၾကည့္ေတာ့ ကိုၿငိမ္းအရမ္းကို ဖီလင္ေတယူရင္း   ေမဇငို ၾကည့္ေနတယ္…ေမဇငဲ ကိုၿငိမ္းကို ဖာ ၿပဳံးေလးတခက္ ပန္ၿပဳံးပရင္းx{1014}x{103D}စ္ေယာကား အရမ္းကို  ေကာင္းလိုx{1037} ကမာၻx{1039}x{101C}ကီးကိုေမ့ေနကတာေပါ့…ကိုၿငိမ္းအေတးထဲမာေတာ့  ေမဇငေယာကီေလာက္ေကာင္းေအာင္ ဘယိုမားတငူထားသလဲေပါ့…   ကိုေအာငင္းနဲx{1037}ေတာ့မဖစ္x{1014}x{103D}ိုင္။

တကယ္ေတာ့ ေမဇင္ ယခုလို ပဳစုကၽမ္းကင္ေနခင္းမာ အိမာကိုေအာငင္း ပန္းဆိုးတန္းက ဝယယ္ၿပီး  ၾကည့္ၾကည့္ေနက  အပာဇာတမ္းမားရx{1037} ဲ ေကးဇူးေတလိုx{1037} ေပာရမယ္… “ အ..ေမ…အား…ေမဇင္…ကိုအရမ္းၿပီးခင္ေနၿပီး…အ…အားးးးးးးးးးး”  အx{1014}x{103D}စ္x{1014}x{103D}စ္ အလလ စုထားေသာ  ကိုၿငိမ္းရx{1037} ဲ သုတ္ေတ ေမဇင့္ ပါစပကဲ ို ေရပိုက္ေခါင္းဖင့လိုက္ သလို တx{1039}x{101D}ပတ္x{1039}x{101D}ပတဲx{1037}  ပန္း ထကုနါေရာလား… သုတည္ေတx{1014}x{103D} င့္ ပည့္ေနတဲ့ ေမဇင့ါစပ္x{1039}x{101C}ကီး ေဖာင္းကားလိုx{1037}ေနေတာ့တယ္…   ကိုၿငိမ္းလဲေမဇင့္ေခါင္း ေလးကိုပတိုx{1037}…  “အတ္..အင္းးးး.” ပါစပဲက သုတညားလုံး ေမဇငေယာကိဳခလိုကါၿပီ…  ကိုၿငိမ္းေမဇငို အံ့ၾသ  ေနေတာ့တာေပါ့….  “ေမ..ဘာလိုx{1037} မိဳခလိုကာလဲ မရx{1014}x{103D} ရာနဲx{1037} ကာ”  ေမဇင္ ကိုၿငိမ္းကိုဘာမပန္ေပာေနေတာ့ဘူး သူx{1037}လုပက္ ကို အေကနပ္x{1039}x{101C}ကီး ေကနပိုx{1037} ၿပဳံးေနေလရဲx{1037}…  ကိုၿငိမ္းေမဇင့္ေခါင္းကို အသာအယာေလးပတင္း.  “ဒီမနကေတာ့ ဖတန္းခ့ ဲ  ဖူးတ့ ဲ မနကင္းေတထဲမာ ကကေရအရိဆုံးနဲx{1037} အရသာအရိဆုံး  မနက္ေလးပဲေမ..” ဟု x{1014}x{103D}x{103C}တ ေရx{101B}တင္ ေမဇင့္ အပဳအစု  ေပၚ ကိုၿငိမ္းတေယာက္ အေကနပ္x{1039}x{101C}ကီးေကနပိုx{1037}ေနတာေပါ့..

ဒူေထာကားေသာ ေမဇငစ္ေယာက္ ပနရပ္ၿပီး ကိုၿငိမ္းကို မက္x{1014}x{103D}ာခင္းဆိုငပာ  “ဒါေပမဲ့ ေမ့အတက ္ေတာ့ မဟုတ္ ေသးဘူး” လိုx{1037}ေပာရင္း ကိုၿငိမ္းအိကx{103E} ၾကယီးေတကို တလုံးခင္း  စဖဳတ္ေနေလရx{1037}…ဲ  ၾကယသ္ ီးမားဖဳတ္ၿပီးေသာ ရပိကီ ကx{1039}x{1004} ို ခၽတ္ စားပဲေပၚသိုx{1037}ပစငိုက္ၿပီး …ဒူဆစထိ  ကၽတေနေသာ စတိုငနို ေခေထာကင့ိုးခၽတာ ေဘးတ ေနရာသိုx{1037} ကနုတိုကည္။ကိုၿငိမဲ ေမဇင့ိုၿပဳံးၾကည့င္း   “ဒီေကာငေလးေတာ္ေတာ္ စိုး” လိုx{1037}ေပာၿပီး ေမဇင့္ ပါးေလးကို  တခကမ္းလိုကါတယ္  အိကီဗx{1039}x{1004} လာဖစ္ေနေသာ ကိုၿငိမ္း၏ ရငုပား ဗိုကားရိ အရစိုကရစိုကစ္ မာေတာင္  ကစစ္ၿပီး ေယာကာ္းၿပီသေသာ ဘဲလီသားမားကို ၾကည့ာ ေမဇငေယာက္ သေဘာေခx{1037} ေနေလရဲ။   ထိုက့သဲ ို ဘလဲ ္ လီသားမား ရငုပားကားမားအရငမရိ ကိုၿငိမ္း၏ခx{1014}x{103D}x{1039}x{1016}ာကိုယာ အရငဆို  ေခးပစ့တဲ ုတာသာရယ္…။ ေနာကိုင္ အရကတ္ၿပီးေတာ့ ဂငာ အသဲအတန္ တစ္x{1014}x{103D}စ္ေလာက္  ကစားထားသဖင့္ အခိဳးအစား အလနနေနသည့္ ေဘာီ အလx{1039}x{101C}ကီး ကို ေမဇင္ သေဘာကလိုx{1037}  ေနx{1014}x{103D}ိုငာပါ။

ေမဇငဲ သူမအိကီမx{1039}x{1004}ားကို စခၽတ္ေနရင္း…အေတးတခုဝငာတယ္။ “ေအာ္…ငါခၽတိုကိုx{1037} တုံးလုံးx{1039}x{101C}ကီးဖစားရင္ ကိုၿငိမ္း ေရx{1037} ရကရာx{1039}x{101C}ကီး “ ဟု ရမၼက္ၾကားကအရကရားေတ ရေနဆိုပဲ။ အိကီေလx{1039}x{1004}းကို ခၽတိုx{1037} စားပဲေပၚသိုx{1037} ပစငိုကယ္။  ေမ ဇင္ အနည္းငယ္ စဥ္းစားရ္ စိတင့္ေနသညို ကိုၿငိမ္းသတိထားမိလိုက္ေတာ့ …ေမဇင့္ အေနာကိုx{1037}  သားၿပီး ေမဇင့္၏ပုခုံးမား ေပၚသိုx{1037} လကိုတငိတားလိုကယ္။ ေမဇငဲ သူx{1037}လကားဖင့္ ကို  ၿငိမ္း၏ေခါင္းကို လကနန္းကိုငာ အလနဲ ေဆာငားေကာင္းေသာ ပိုစကင္ တခုကို အတူတူ ပိုစ့္  ေပးလကားဖစ္ေနကတာေပါ့။ကိုၿငိမ္းလကား  ေမဇင့ုခုံးေပၚမ ဖည္းဖည္းစင္းသားၿပီးx{1014}x{103D}ိုx{1037}လုံးမားx{1014}x{103D}ားအေရာကင္ေတာ့….လက္ေခာငကိပ္ေလးမားဖင့္  ေမဇင့္x{1014}x{103D}ိုx{1037}အုံ ေဘးခမ္းမားအား ဖဖ ကုတိုx{1037} ပတဲေပေနေလရဲx{1037}…။ ဆက္ၿပီး လကားကို  ဖည္းဖည္းေလာ့ခကာ ေမဇင့္ ခါးရိ ညဝတ္ေဘာင္းဘီ ေမာ့x{1039}x{101C}ကိဳးမား အတင္းလက္x{1014}x{103D}ိုကာ ေမဇင့္ ညဝတ္ေလးကို ေအာကိုx{1037} ဆဲခလိုကယ္။။

ကိုၿငိမ္းလကား ေမဇင့္ ညဝတ္ေလးကို အေပၚမ ညငာစာ ဆဲခေနရင္း…. သူ၏x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းမားဖင့္ ေမဇင့္   လညိုင္ေလးမစလိုx{1037}  ေကာပင္ တငစုံးအထိတိုင္ေအာင္ ဖဖေလး နမ္းကာဆင္းသားၿပီး  ေဘာင္းဘီေလးကိုလဲ ေအာကိုx{1037} အဆုံးဆခဲ ကာ ခၽတစ္ လိုကယ္။ ေဘာင္းဘီခၽတ္ၿပီး သူနမ္းခဲ့တဲ့ လမ္းေၾကာင္းအတိုင္ နမ္းရင္းပနကာပနယ္။   ကိုၿငိမ္း၏ ပူေx{1014}x{103D}းေသာတံေတး ရညားအရသာကို ေမဇငံစားရင္း…. အိမံရံအားလကင့္ေထာကာ  ကိုၿငိမ္း၏x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းမား ေကာပငတင္းသိုx{1037} ဆူးဝင္ သားမတတ္ ခက္ၾကမ္းၾကမ္းနမ္းေစလိုသညို  အခကေသာအေနဖင့္ ကိုၿငိမ္း၏x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းမားကို သူမေကာပင္x{1014}x{103D}င့နန္း တန္းေပးလိုx{1037}ေနတယ္။။။  တဆကည္း ေမဇင့ကားက သူမx{1014}x{103D}ိုx{1037}x{1014}x{103D}စုံးကို အုပိုငားေသာ ကိုၿငိမ္းလက္ေပၚသိုx{1037} ထပုပ္ ကိုငိုက္ၿပီး… သူမx{1014}x{103D}ိုx{1037}ကိုသူမ အားရစာ ညစ္ေခေနေလရဲx{1037}…။

ေမဇင့္ ေကာပငို ကိုၿငိမ္း ပုဇနုတ္ေကး ပုံအေနအထားမိဳးဖစ္ေနာကသိုင္းဖကားၿပီး  ….သူx{1037}လိငံတဆာx{1039}x{101C}ကီးကိုလဲ ေမဇ င့္ ဖင္x{1014}x{103D}လုံးၾကားသိုx{1037} ထိုးထည့ာ ေညာင့္ေညာင့ိုx{1037} ေပေနပါေတာ့တယ္။ ကိုၿငိမ္း တစ္ေယာက္ ေမဇင့္ စအိုနx{1037} ဲ အဖုတကဲ ေၾကာင္းေလးတေလာက္ ပတဲ ဆဲရင ကိုၿငိမ္းလိငံx{1039}x{101C}ကီးမာ ပိုပိုၿပီးေတာင့င္းလာသညို ေမဇင့္ သတိထားမိေနတယ္။  သူမလဲ အလိုကင့ငုံးလုံးေလးကို ကိုၿငိမ္းေညာင့္ေနေသာ စီးခကတိုင္ ေကာ့ေကာ့ေပးရင္း  မကုံးမားကလဲေမးစင္းလိုx{1037} ေပါ့။ေမဇင့္ တင္းဝမထကိုကလာေသာ ေခာဆီမား ဖင့္ ကိုၿငိမ္းလီးx{1039}x{101C}ကီးမာ စိုx{101B}x{103E}ဲလိုx{1037}ေနတာေပါ့… ဒါနဲx{1037} လီးထိပ္ ဒစုံးကို အဖုတ္  အေကဲ ၾကာင္းတိုင္း ဖည္းဖည္း စရ္ ကိုၿငိမ္းေခာ့တင္းေနစဥ္…“ကို…အ..ဖည္းဖည္းထ့ေဲ နာ္ …ကိုx{1037} ပစx{1039}x{1005}ည္းx{1039}x{101C}ကီးက ေမ အခု လကိသုံးေနတဲ့ …ကိုေအာငင့္ ပစx{1039}x{1005}ည္းထက္ ၅ စ ၆ စ ေလာကိုx{1039}x{101C}ကီးတယ္…ခစ္..ခစ္…ေမဇင္ လဲမလုပတာၾကာၿပီဆိုေတာ့  ေလ…ဖည္းဖည္းတင္းေနာ္ ကို “ ဟုဆို ကာ ကိုၿငိမ္းအား သမငညန္ၾကည့င္းက ၿပဳံးၿပီးေပာလိုကည္။

ကိုၿငိမ္း အသာအယာ ေခာ့လိုx{1037} တင္းေနရာမ ဖကိုငားေသာ သူx{1037}လက္ေလးမားကို ေမဇင့္x{1014}x{103D}ိုx{1037}လုံးေလးမားမလx{103E}တာ ေနာက္ အနည္းငယုပ္ၿပီး ေမဇင့္ေနာကိုငလကို အကဲခက္ေနေလရဲx{1037}… “အင္…ဟုတ္ၿပီ ဝိတဲေတာ္ေတာ သားၿပီ…ဖငုံးေလး ေတကလဲ လခမ္းေလးေတကေနတာ   လလိုကာ ေမ ရယိုx{1037} ကိုၿငိမ္း စိတဲေပာေနမိသည္။  ေကာ့ထားတဲ့ ေမဇင့္ ဖင္x{1014}x{103D}စုံး ၾကားမ အဖုတ္x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းသားဖဴဖဴေလးမားအတင္းတင္ နီရဲရဲ အတင္းသားေလးမား ပဴထက္ေနသည္…ကိုၿငိမ္းစိတ္ေတ လုံးဝ ထိန္းလိုx{1037}မရေတာ့တဲ့ အဆုံး လီးx{1039}x{101C}ကီးအားလကင့္ ကိုငာ ေမဇင့္ အဖုတသိုx{1037} ေတ့ၿပီး ဖည္းဖည္းထပင္းပနာ  ေမဇငဲ အလိုကင့င္ သူမဖငို ေနာကိုx{1037} အနည္းငယ္ ပနန္းေပး လိုက္၏  ေယာကာ္းရိေသာည္ လိငံေသးငယဲ့ေယာကာ္း ေၾကာင့ား …လိငကံမx{103C} သိပရိလိုx{1037}လားမသိ  ေမဇင့္ အဖုတသည္ ကိုၿငိမ္း၏ဒစိပ္ေလးပင္ ရိေသးသည္ အနည္းငယ္ ကပ္ေနသဖင့္ ေရx{1037}ဆကင္းရန္  နဲနဲခကိုx{1037}ေနသည္….

ကိုၿငိမ္းဒစိုပနုတ္ၿပီး ထပခါ ပနင္းၾကည့ယ္..သင္းလိုကိုင္း ေမဇင့္ ပါစပ တ ..အင္း..အင္းနဲx{1037}  နာကငိုx{1037} အသံမား ထကကာတယ္။…. ေနာကုံး ကိုၿငိမ္းတေယာက္ ေမဇင့္ နာကငx{103C}ကို မေထာက္ေတာ့ပဲ တဆုံးေစာင့င္းလိုကာ…   “  အားးးးးးးးးးးးး………………….ကို”ဟူေသာ ေမဇင္၏ ေအာံသည္ အိမ္ေရx{1037}လူသားလမ္းကပင္  ၾကားx{1014}x{103D}ိုင္ေလာက္ေအာင္ေပၚထက္ လာေတာ့တယ္….  ကိုၿငိမ္းလီးကို ေရx{1037}တိုးေနာကင္ ဖည္းဖည္းလုပ္ေပးေနေတာ့ၿပီး….ကိုၿငိမ္းရဲx{1037} လိငံx{1039}x{101C}ကီးကေတာ့ဖင့္ ေမဇင့္   အဖုတ္x{1014}x{103D}ုင့္ တိုင္းလုပားသလားေအာင့္ေမ့ရေအာင္ အဖုတဲx{1037} တုတဲx{1037} က အလနx{1037}ိုလိုကကီတယ္…  ေပာရရင္ ကနုံးထဲ  ဘယိငံ စပပ္ေခာငေနပဲ ကပပ္ေလး ကကိဖစ္ေနသလိုေပါ့….  ေမဇငေယာက္ ဖငိုေကာ့ေကာ့ေပးရင္း ကို ၿငိမ္းလိငံx{1039}x{101C}ကီး အဖုတဲဝငိုကကိုက္ ဖစ္ေနတဲ့  အရသာကို မကုံးေလး မိတ္ ပါစပ္ေလး ဟလိုx{1037} မိနx{1037}ိနx{1037}္x{1039}x{101C}ကီးခံစားေနပါ ေရာလား….ဘယုနမ မေတx{1037}ဖူးတဲ့   လိုးေစာင့က္ေတ က ေမဇင့ဖိုx{1037} ေကာင္းကငုံပဲေရာက္ေနလာ…ကမာၻပဲပက္ေနလား မသိ…  ဧည့မ္းတခုလုံးေတာ့ ေမဇင့ည္းညဴသံ “ အင္း….အင္း…..ရီး.းးးးးးးး….အင္း….ကို………….ခစယ္….အင္း…အား… ကိုရယ္..ေကာင္းတယ္….အင္း….”   အသံမားx{1014}x{103D}င့္…” ဗလတ္ …ဗလတ္..x{1039}x{101D}ပတ္x{1039}x{101D}ပတ္…”ဖင့္ အရညားx{101B}မ္းေနေသာ ေမဇင့္   အဖုတ္ အေပါကေလးကို ကိုၿငိမ္း ငၿပဲ့ကီး ဝငိုင္း ထတိုင္း ထတတာတဲ့ ကာမဆကကံ မားဟာတအိမုံး ညံစီလိုx{1037}…..

ကိုၿငိမ္းပထမ ေမဇင့ို ပုံမန္ အထုတသင္းလုပာမ တဖည္းဖည္း အစမ္းကုနို အားရပါးရေဆာင့္  လိုးေတာ့တယ္….ေမဇင္ လဲ လx{103E}တပာပဲ ေအာည္းလိုက္ …တိုးတိုးေလး ညည္းလိုကင့္x{1014}x{103D}စ္ေယာကား  ပည့ုံးခင္းရိ ရာ ကာမပန္းတိုငိုx{1037}  တကီလကီ ခီတကိုx{1037}ေပါ့…။ဒီအခိန္ ကိုေအာငင္းမားပနာလိုx{1037}ကေတာ့ မေတးရဲစရာ….   “  အားး………..အ…..အ..အားးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးး….” ဟူေသာသံဆဲေလးဖင့္    ေမဇင့္ အေခါင္းထဲ တင္ေမဇင္ ေရကန္ေဖာကလိုက္ေလၿပီး…ကိုၿငိမ္းေတာ့မၿပီးေသး ကိုၿငိမ္းလဲ  အလန္ၿပီးခင္ေနၿပီ…   “ဗက ္..ဗက ္…ဗက ္ ..ဗက ္…ဗက ္ “နဲx{1037} အရိနုန္ ေမဇင့ားခါးမ ကိုငာ ေစာင့ကင္းပင္းဖစ္ လိုးရင္းလိုးရင္း……”ေမ… ေမ..ေမ…..အားးးးးးးးးးးးးးးးးး…အ…အ…..” ဆိုေသာ အကံရရေလးဖစ္ ေမဇင့္   အဖုတဲသိုx{1037} သုတညား ဒလေဟာ ပန္း ထုတိုကါေရာ …ေမဇငေယာက္  မီထားေသာနံရံမလတာ ကိုၿငိမ္း၏မထုတေသးေသာ လီးတန္းလန္းဖစ္ ဆိုဖာေပၚသိုx{1037} ေမာကက္ေလး  ပစဲလိုကည္…ကိုၿငိမ္းလဲ လီးတန္းလန္းဖစ္ ေမဇင့္ အေနာက တက္ ေမာက္ေနလိုက္ေတာ့တယ္

ခစူx{1014}x{103D}စ္ဦး အစင္ေပစာပဲ တခိန အလန္ေရာကိုခဲ့ေသာ ကာမပန္းတိုငို အတူတူေပာ္x{101B}x{103E}ငာနဲx{1037}  ေရာကိလိုx{1037} သားပါ တယ္….ကိုၿငိမ္းကေတာ့ ေမာကကေနအထားနဲx{1037} ေမဇင့္ ေကာပင္ေတ လညိုင္ေလးေတ ဂုတားေလးေတကို ဖဖေလး လိုကမ္းလိုx{1037} ေနတယ္…ေမဇငလဲ လက္ေနာကန္ၿပီး   ကိုၿငိမ္းဆံပင္ေတၾကားထဲ လက္ေခာင္းေလးေတထိုးထည့ာ ဆံပင္ ေတကိုတယုတယ ပတ္ေပးလိုx{1037}  ေနေလရဲx{1037} ..  “ ကို …ကိုx{1037}ကိုေတာ့ ေမဇငရမ္းခစားၿပီကား …ေမဇင့ို တသကုံး…ဒီလိုပဲခစ္ ေပးပါလားကို…ေနာ္”  “ေမ ရယ္ ကိုေအာငင္းသိေတာ့ဘယိုလုပလဲ…”  “ဘာဖစဲ …သိေတာ့ သူx{1037}ကို ကဲၿပီး ကိုx{1037}ကိုယူလိုကာ ေပါ့…” နတိုး တေကာင္၏ေကနပ္ေနေသာ  အၿပဳံးေလးဖင့္ ကိုၿငိမ္းအားေပာစဥ္  တဖက္ အိပန္းအတင္းမ ကစစ္ေလး တ ဝါးဝါး နဲx{1037} ငိုခလိုက္ေသာအသံ ထက္ေပၚလာေတာ့သည္………………………………………………။