အငှားလင် လုပ်ပရစေ

အငားလင လုပပရစေ

မိနးမက အရမးရကတတသည။ အတို အကပတေ ဘယတော့မ မဝတ။ ဒါပေမယ့ လိငစိတ ပငးသည။ နမးရင ကိုယ့လာကို နာတဲ့အထိ စုပနေ ကိုကနေက။ တစရက အပငမထကခင သူ့အဖုတကို ကလိပီး အတငးခံဘောငးဘီကို ပနပေးမဝတဘဲ အပငသားဖို့ ပောသည။ တာမေပလာဇာကို ကားနဲ့ မထကဘဲ လိုငးကား အတူတူ တိုးစီးသည။ လငမယားလို့ မထငအောင သူနဲ့ မလမးမကမးမာ ရပသည။ သူ့ကို တမငထောကလမးတဲ့သူ မပေါလာပေမယ့ တစယောကယောကက ကားတိုးရငး သူ့နောကပိုငးကို ပတမိတိုငး မကနာက နီနီတကလာသည။ အတငးခံဘောငးဘီတစခုက ဘာမမထူပေမယ့ သူ့အတက အကာအကယမဲ့နေသလို ဖစနေသည။ ဒါ ပထမဆုံး သူ့ကို လမးစဖင့ လေ့ကင့ပေးတဲ့နေ့။ မိတီလာကို အလုပကိစ သားရတဲ့အခါ အဆင့ခုနတကသားသည။ ကနတော့သူငယခငး လငမယား ပါလာသည။ သူငယခငးမိနးမက နယခံ။ ဟောတယ အခနး နစခနးယူပေမယ့ ပထမည တစခနးတညးမာပဲ စုပီး မအိပခငအထိ အလုပလုပရငး စကားစုပောကသည။

ဒုတိယညမာတော့ သူငယခငးမိနးမက ကိစတစခုပေါလာပီး သူ့အမေအိမ သားအိပရသည။ သူငယခငးကတော့ ကနတောတို့နင့ ကနခဲ့သည။ သူ့နာမညက သီဟပဲ ထားပါတော့။ ပထမညလိုပဲ ကနတောတို့က အလုပလုပ၊ မိနးမက ဝငအာလူးဖုတသည။ ဒီအထိ ဘာစိတကူးမ မရိသေး။ မိနးမ ရေခိုးပီး ညဝတဂါဝနနဲ့ ကုနးကုနးကက လုပနေတုနး သူငယခငးက သူ့ဖငကို သေခာကည့ပီး ကနတော့ဘကကို လည့ကာ လကမထောငပသည။“ မငးမိနးမ အိုးက ကစနေတာပဲ” လို့ တိုးတိုးပောသည။ သူငယခငးဆီက ဒီစကား ကားလိုကတာနဲ့ ကနတော့စိတထဲမာ ဖိုးဖိုးဖဉးဖဉး ဖစသားသည။ ခေါငးထဲ ဖတကနဲ ပေါလာတဲ့အတိုငး “တစခါကည့ ခမးဘီယာ နစဘူး တစခါကိုင ဘလတ တစလုံး” လို့ ပောလိုကသည။ ဒီလိုပောမ တကသာဆုတသာ လုပလို့ ရမည။ ကိုယ့ကို တမိုးမငမယ့ကောငမိုးဆို စောကခကပောငသလိုလို လောခလို့ ရသည။ သူက “ ဂိုလ ပါပေးမယ ဖငမယားနဲ့ တကယကိုငပစမာနော” လို့ ပောလာသည။ ကနတော ရငတေ ခုနလာသည။

“လေနဲ့တော့ မလုပနဲ့ ပုလငးအရငဝယ” လို့ ပောလိုကတော့ ဒီကောင သားဝယသည။ ပါလာတာက ဘလတ တစလုံး။ “ငါ အားရအောင နယမာနော” လို့ ခိမးခောကသေးသည။ ဒီကောငနဲ့ ကနတော အလုပလုပရငး နညးနညးစီသောကကသည။ မိနးမက ဒီကောင့ကို “ကိုသီဟက မိနးမလစတာနဲ့ သောကတော့တာပဲ… မတိုးတိုးနဲ့ ပနတိုငမယ”လို့ စနေသည။ “မငး ဒီညတော့ အခနးမပနနဲ့ ဒီမာဘဲ အိပလိုကတော့”လို့ ပောပီး မိနးမကို ကည့လိုကတော့ ခေါငးညိမ့ပသည။ သူက ကနတောတို့ အကံကို လုံးလုံး မရိပမိ။ ဒီကောငက မူပီး “မငးတို့ လငမယား မလတလပဘဲ နေဦးမယ” ပောတာတောင မိနးမက ဒီကောင့ကို ဒီဘကခနးမာပဲ အိပဖို့ ပောနေသည။ ကိုယခံရမယ့အကက ကိုယတိုငခငးပေးနေသလိုပဲ။ ဒီလိုနဲ့ မိနးမက စောအိပသားသည။ ကနတောနင့ သီဟ သောကရငး အလုပဆကလုပသည။ သူက တောတော မကိုငခငရာ။ “ဟေ့ရောင ငါတကယကိုငမာနော” တဖဖ ပောသည။

မငးမိနးမ ကိုငရာရင မငးရငးဆိုတာကလညး ပါသေး။ အခနးမီးပိတပီး မိနးမဘေး ဝငလဲကာ စောငခုံလိုကသည။ ဒီကောင ကနတော့ဘေးကို အသာကပလာသည။ ကနတောက မိနးမက ဖကရငး ဂါဝနပေါကနေ ပေါငကို ပတပေးနေသည။ ပေါငကို ပတရငး ဂါဝနပေါကနေ စောကဖုတကို အုပကိုငလိုကတော့ မိနးမ မကလုံးပင့လာသည။ ဟိုကောငရိတယ သိသားဦးမယဆိုတဲ့ သဘောနဲ့ မကစပစသည။ ကနတောက ဂရုမစိုက။ ဂါဝနတန့ကေတဲ့အထိ သူ့စောကဖုတကို ပတရငး သူ့ကို ကည့တော့ မကလုံးတေ ရဲနေပီ။ သူ့နားနားကပပီး “ငိမငိမနေနော မသိခငယောငဆောငနေ၊ ပီးမ ပောပမယ”လို့ တိုးတိုးလေး ပောလိုကသည။ မိနးမက ကောငအမးအမး။ ဘာကို ဆိုလိုသလဲ မသိ။ ကနတော ဒီကောင့လကကို ယူပီး မိနးမ စောကဖုတပေါ အသာတငပေးလိုကသည။

မိနးမ ဆတကနဲတုနသားပီး မကလုံးပူးကည့သည။ ကနတောက အသာနေ မသိခငယောငဆောငနေလို့ ပောတော့ မလုပနဲ့လို့ ခေါငးယမးပသည။ ဒါပေမယ့ ဟိုကောင့လကကို ဆဲမဖယ ကနတော့လကကိုသာ ကစကစပါအောင ဆုပထားသည။ ကနတော ရငတေ ခုနခကက သေလောကသည။ မိနးမကလညး အတူတူပဲ ခုနနေမာ သေခာသည။ ဟိုကောင ဘာလုပနေတယ မမငရ။ မိနးမ မကလုံးက တောတောစငးလာပီး နုတခမးလေးတေဟကာ အသံတိုးတိုးထကလာတော့မ ဒီကောင့လကကို စမးကည့တော့ သကောင့သားက ဂါဝနပေါက မကိုငဘဲ ဂါဝနကို လိပတငပီး မိနးမစောကဖုတကို ပယပယနယနယကို ကလိနေသည။ ဒငးလကကို ဖယပီး ကနတော စမးကည့တော့ သူ့စောကဖုတမာ အရညတေ စိုကာ ပဖောငးနေလေပီ။ မိနးမကို တစဖကလည့ကာ ကောပေးခိုငးလိုကသည။ ဒီတစခါ ပေးကိုငလိုကတော့ ဒီကောငက မိနးမဖငကို ညစညစပီး ကိုငသည။ လကရဲဇကရဲနဲ့ ဖငကားထဲအထိ လကသငးကာ စောကဖုတကိုပါ နိုကတော့သည။ ပကလကတုနးက စောကဖုတကို ကလိရုံလေး ကလိလို့ ရတာ။

အခု သေသေခာခာ နိုကလညးနိုကကော မိနးမ ငီးသံ ရိုကသံတေ တိုးတိုးလေးကနေ ကယလာတော့သည။ စောကဖုတနိုကတာ တစနာရီလောက ကာလာတော့ မိနးမလညး ကော့ပီး မော့နေတော့သည။ ဒီကောငက ငါမရတော့ဘူး ထည့ခငပီကာလို့ ပောတော့ ကနတော လန့သားသည။ ဒီအခိန ဆုံးဖတရတော့မည။ ရေ့ဆကတိုးမာလား ရပသင့ပီလား။ မိနးမကတော့ လကအသစမို့ အရညတေ ထကတာ ဖငတစခုလုံးရဲနေပီ။ ဒီလောက မနမန ခင့ပုရင မိနးမသိကာကသားမာကို သားတေးမိသည။ တောပီလေကာ ကိုယပါကိုယထုတော့လို့ တားလိုကသည။ “ငါ သူ့အပေါ ထုတခငတယကာ အဲ့ဒါတော့ ခင့ပု ”လို့ လုပလာပနသည။ သူ့ကည့တော့လညး အရိနက တကနေပီ။ ဗမာကားတေထဲက မုဒိမးကင့ခါနီး လူကမးရုပမိုး။ မိနးမကတော့ ခါးကို ကေးလိုက ကော့လိုကနဲ့ အိပယာခငးစကို ကိုငကာ ဘေးစောငးလဲနေတုနး။ ခင့ပုသင့မပုသင့ စဉးစားနေတုနး ဒငးက ကနတော့ဘေးကနေ ထပီး ကနတော့ကို ကောခပီး အလယကို ဝငသည။ မထည့နဲ့လို့ ကနတော ခပတငးတငးပောတော့ ခေါငးငိမ့သည။

သူခဏ စောကဖုတကို ဆကနိုကပီး လီးကို မိနးမ ဖငကားထဲ ဖဲထည့ကာ အဖုတဝကို ထိုးဆကလိနေပုံရသည။ တကယ လိုးနေတဲ့အတိုငး ခါးကို ကော့ကော့ထိုးနေတော့ စောကဖုတထဲ တကယသငးနေတာလား ထငပီး ရငတဖိုဖို ဖစရသည။ မိနးမ အသကရုသံတေကလညး စောစောကထက သိသိသာသာ မနလာတာ အတိုငးသားကားရသည။ ဒီကောင ကငးထုရငး ဆတကနဲ ခပကမးကမး ခါးကော့ထိုးလိုကတာကို သတိထားမိလိုကသည။ ကနတောခေါငးထောငကည့တော့ ဒငးက မိနးမ ပခုံးကိုတောင အားယူကိုငထားသည။ စောငကို ကိုကထားတဲ့ကားက မိနးမ အောသံ တစခက ကယကယ ထကလာသည။ နစယောကစလုံး ခဏ ငိမသားပီး သကောင့သားက ကနတော့ကို ဘေးကို ပနကောလာလိုကသည။ လကနဲ့ စမးလိုကတော့ မိနးမ ဖငကားထဲမာ သုကရညတေ အမားကီး။ ဒီကောင့ကို မေးတော့ ဖငကားထဲပဲ ထည့တာ စောကဖုတထဲ လီးမသငးဘူး ပောသည။ တကယက စောကဖုတဝမာလညး အရညတေ အမားကီး။

စောစောက အင့ကနဲ မိနးမ အောလိုကတာ ဒီကောငထည့တာလို့ပဲ ထငသည။ (နောကပိုငး) မိနးမကို ပနမေးတော့လညး မထည့ဘူး လကနဲ့ပဲ ကိုငတာလို့ ပောပနသည။ မိနးမပောတာ လညး မယုံရ။ ဟိုကောငက သူဖငကားထဲအထိ ထည့တယ ဝနခံထားတဲ့ဟာ။ ဒါ ကနတောနဲ့ မိနးမရဲ့ ပထမဆုံး အတေ့အကုံပဲ ဆိုပါတော့။ အလုပကိစ မိတီလာကို ခရီးထကတုနးက အတေ့အကုံနောကပိုငး တံခါးတစခပ ပင့သားသလို။ တံခါးအပငမာ လမးမကီးကို ဖူးနေသည။ မိနးမဘကကတော့ ဒီကိစကို တစခါမ ထပမပောပေမယ့ သူ့စိတထဲမာ စဲနေတယဆိုတာ သေခာသည။ သူ့ကို လိုးနေရငး အရိနရလာတဲ့အခါ ‘ဟိုတခါက သီဟ ညီမကို တကယ လိုးသားတယ မဟုတလား မနမနဖေပါ ကိုကို သိခငလို့’ ဟု မေးကည့သည။ အဲ့လို မေးလိုကတိုငး သူ မကလုံးပင့လာကာ တအငးအငးနဲ့ ပိုပီး အသကရုမနလာသည။ ပါးစပက မဖေဘဲ ခေါငးခါပသည။ တစညမာတော့ ကောငးကောငးလိုးပေးနေရငး တမိုး အရဲစန့ပီး မေးကည့သည။

“ကိုကို့ကို အမနအတိုငး ပောနော… ညီမက သစာဖောကတာမ မဟုတတာ… ကိုကိုပောလို့ ငိမခံနေပေးလိုကရတာပဲ… ညီမကို သီဟနောကကနေ လိုးသားတယ မဟုတလား…” သူနုတခမးကို ခဏကိုကကာ ငိမနေသည။ ကနတော သူ့ကို ဘေးစောငးထားကာ သီဟ နောကမ နေတုနးက ပုံစံမိုး ပောငးလိုကသည။ လီးကို မသငးသေးဘဲ အဖုတဝနင့ တေ့ထားသည။ လကနဲ့ နို့တေကို အသာကိုငရငး လညပငးကို သိုငးဖကလိုကသည။ လီးကို အဖုတထဲ ဒစဝမုပရုံသငးပီး နားနားကို ကပကာ သီဟထည့တာ ဒီလောကဝငလား လို့ မေးလိုကသည။ ပနမဖေ။ လီးကို ပနထုတပီး တစဝကကောကော မုပတဲ့အထိ တဆစဆစ ထပသငးလိုကသည။ သူ တဟင့ဟင့ ဖစလာသည။ “ညီမ ဖေပါဦး… သူထည့တာ ဒီလောက ဝငလား” “ကိုကိုက ညီမကို ဘာလို့ သူမား ပေးလုပတာလဲ… မခစလို့လား… ” သူ့လေသံက ခပတိုးတိုး ခပယဲ့ယဲ့။ “မဟုတပါဘူး ညီမရယ… ခစတာပေါ့… အမနအတိုငးပောနော သူ ဘယလောကထိလုပလဲ… အထဲကို ဝငသလား… ” “ ထည့မတော့… ဟင့… ဝငတာပေါ့ ကိုကိုရယ… ” ကနတော လီးရညပင ထကလုလု ဖစသားသည။ ရငထဲတင အေးခနဲ ရိနးကနဲ။

ကနတော့ သူငယခငးက ကနတော့မိနးမစောကဖုတထဲထိ လီးဝငအောင ထည့သားခဲ့တယတဲ့။ သူ့ကို ခပပငးပငးဆောင့ရငး ပကလကပနလနလိုကတော့ သူက မကနာလဲထားသည။ စောစောကစကားအတက ရကနေတာ ဖစမည။ “သေခာပောပါဦး ကလေးရယ… သူပောတော့ သူက ဖငကားထဲမာ ညပထားရုံပဲတဲ့… တကယ သငးလိုကလို့လား… ” “သငးတယ… … ဟိုးအထဲထိ…။ ကိုကိုက ပေးထည့လိုကတာကိုး… သူမားက ညီမကို အထဲထိဝငအောင သငးသားတာပေါ့လို့… ” သူ့ ညုတုတု အသံအဆုံးမာ ကနတော သူ့ခါးကိုကိုငကာ အပငးဆုံးဆောင့ရငး လီးရညမား အကုနအစင ထကတဲ့အထိ ညစသငးလိုကသည။ သူက ကနတော့ကို ပနဖကရငး ခေထောကက ကနတော့ခါးကို ခလိုကသည။ သူစိတကေနပမ တုန့ပနတတသည့ အမူအရာဖစသည။ သူ့ကို ပထမဦးဆုံးစလိုးရတုနးကလို ရငခုနမုမိုး ခံစားနေရသည။ “ ညီမကို သီဟ လိုးသားတာပေါ့… ” “ ဟုတတယ ကိုသီဟ ညီမကို တကယ လိုးသားတာ… ” “ ဒါဆို သူ့ လီးရညတေ… ညီမ စောကဖုတထဲ ထည့သားလား…” သူက ကနတော့မကနာကို ကည့သည။

မကလုံးမိတကာ ခေါငးငိမ့လိုကပီး ခကခငးပဲ ကနတော့ နုတခမးကို အငမးမရ စုပနမးတော့သည။ ဒီတစခါ သူ့အနမးတေ အရငကထက ရမကပငးလသည။ ကနတောလညး သူ့ကို တငးတငးကပကပ ပေ့ဖကထားလိုကသည။ ကနတော့ ခေါငးထဲမာတော့ အတေးပေါငးမားစာ။ သူမားလငနဲ့နေမည့ ကိစ သူ့ကို စညးရုံးရသညမာ လုံးဝ မလယ။ သီဟနင့ ဖစခဲ့သည့ကိစဖစပီးနောကပိုငး သူ့ကို အထနမိနးမ အဖစနေကည့ဖို့ ပောပလိုကရင လယလယကူကူနင့ ခေါငးငိမ့မည ထငခဲ့သညမာ တကတကစငအောင မားသားသည။ သူ့စပစဲခကအခို့က ကနတောက သူ့ကို မခစလို့ တနဖိုးမထားလို့ ဆိုတာမိုး၊ ကနတောက နောကတစယောကရာခငလို့ သူ့ကို သစာအရငဖောကခိုငးနေတယဆိုတာမိုး၊ သူက ဖောကပနတတတဲ့ မိနးမစားမိုး မဟုတဘူးဆိုတာမိုး။ ဘယမိနးမကောငးမ ဒါမိုး လကခံနိုငမာ မဟုတဘူးဆိုတာမိုး။ အစုံပါပဲ။ ဒီစပစဲခကတေက ပငးထနသည။ ဒီအတက ကနတောလိုတာ စိတရညမုနဲ့ အခိနသာ ဖစသည။

ကနတော သေခာအပိုင သိထားတဲ့အခကက သူက ကိုယ့ယောကားကလဲပီး တစိမးယောကားတေအပေါ လုံးဝ လိငစိတကငးမဲ့နေတဲ့ စကရုပမမဟုတ။ သေးနဲ့သားနဲ့ ခံစားခကတေ ရိတဲ့ကိုယပေါမာ ကိုယကင့တရားနဲ့ ထိနးသိမးထားတဲ့ မိနးမမိုး။ ကနတော့ဆနတစခုတညးအတက သူလိုကလောရရင သူ့ဘဝတစလောကလုံး နာကင ခံစားနေရတော့မည။ ဒါကောင့ ကနတော လိုခငတာက တစိမးယောကားနင့ အတူတူနေရန သူကိုယတိုင ရငခုနလုပရား စိတပါခငး ဖစသည။ သူ့ကို နစဦးတညး အတူတူရိတိုငး ပောပသည။ မားသောအားဖင့ အတူတူနေပီးခိန ရငခငထဲမာ ဖကထားရငး ပောဖစသည။ ဖောကပနတယ မဖောကပနဘူးဆိုတာ စိတက အဓိကကကောငး၊ ကနတောကိုယတိုင ကညဖူသော ယောကားတစယောကက ပုစုယုယတာကို လကခံတာ သစာဖောကရာမကကောငး တဖဖ ပောပသည။

အခိနပိုငးလေး အတူတူနေပီး နောကပိုငး လူမုရေး ပတသကမုမရိရင ဘာအမညးစကမ မဖစနိုငတာကို သူယုံအောင ခဏခဏ ပောရသည။ အကဉးခုပပောရလင ကန့သတခက အခို့နင့ သူ ခေါငးငိမ့ခဲ့သည။ တကယတမးက သူလကခံအောင ကနတော ပောဆို စညးရုံးရတာ တစနစခဲလောက ကာခဲ့သည။ တစခါတလေ စညးရုံးလို့ ရတော့မာ မဟုတဘူးလို့တောင စိတပကခဲ့ရသည။ ကနတောက ရနအဖစ မခံ။ မပောဘဲလညး မနေ။ သူမတတသာလို့ လိုကလောရတဲ့အနေအထားမိုး ဖစအောငလညး ကနတောက လမးကောငးပေးထားသည။ ဒါမ သူ့လိပပာ သူလုံမာ ဖစသည။ သူ့ကို တစဖကက စညးရုံးရငး တစဖကက ပါတနာကို ရာရသည။ တကယဆိုရင ကနတော အရငက လုပလိုကတာ လသာတုနး ဗိုငးငငခဲ့ခငးသာ။ ကိုတငပီး ဘာအစီအစဉမ မရိ။ အခု တကယ ကကနန လုပမယဆိုတော့ ကနတော့ခေါငးထဲ အစစအရာရာအတက တေးပူရသည။ ပထမဆုံး စဉးစားမိတာက အတငးရေး။

သမာရင့ ဆရာသမားမားက အတငးသိ အစငးသိ ဝါသနာတူအတဲကိုသာ ရာဖို့ ရေးထားပေမယ့ ကိုယက ကိစပီးရင ကိုယ့လမးကိုယလောက ကိုယ့ဘဝထဲက ပောကသားမယ့သူကို ပိုလိုခငသည။ နယမတူတဲ့သူ ရရင ပိုကောငးမည။ နောကတစခုက ကိုယ့ပောစကား နားထောငမယ့သူ။ ဒါကတော့ ကိုယ့ထက ငယတဲ့သူကို ရာရင ပိုကောငးမညဟု သေးထဲက ပောနေသည။ ကိုယ့မိနးမကို အနိုငအထက လုပလို့ ကိုယက ကာကယပေးနိုငမည့ အနေအထားမိုး။ နောကတစခုက ရောဂါကငးမကငး။ ဒါကတော့ အနရာယအကီးဆုံးနဲ့ ညိရအခကဆုံး အနေအထား ဖစသည။ ဖေ့ဘုတမ ကိုလငးလငး၊ ကိုဂက စတဲ့သူတေကို အနညးငယ မေးမနးဖစသည။ ကနတဲ့သူတေ အခငးခငးပောကတဲ့ အတေ့အကုံကိုလညး ရသလောက မတသားရသည။ နောကဆုံး ကိုယ့ဘကက မလုံခုံဘဲ ဘာမ မလုပရန ဆုံးဖတထားလိုကသည။ ဂရုတစခုမာ ပို့စအစမး စတငလိုကတော့ လူငယ ခုနစယောက ဆကသယလာသည။ ကနတောက အသကအစိတအောက ကန့သတခကနင့ တငထားတာ ဖစသည။

ဒါမ ကိုယ့ထကငယပီး မိနးမနင့ ရယတူ ဖစသားမည။ မကနာပုံနင့ ကိုယလုံးပုံတေ ပို့ခိုငးသည။ နစခါ သုံးခါ ပို့ခိုငးသည။ အဆငမပေလင နမောမနေ။ ကိုယ့ဘကက ဘာပုံမ မပို့။ အပငမာ ယောကားခငးတေ့မည။ တေ့တဲ့အခါ မိနးမပုံပမည။ ကိုကရင ရေ့ဆကတိုး မကိုကရင ပနရုံ။ ပုံတော့ မပို့ပေးနိုင။ ဒါက မောကမာတာ မဟုတ၊ ကိုယ့မိနးမလုံခုံရေးအတက အပည့အဝ ဦးစားပေးခငးသာ။ တခို့က ဒီလိုတောင မေးသည။ ‘ခငဗား မိနးမကို ကုပက တကယလိုးမာနော တကယပေးလိုးမာလား…’ အဲ့ဒီအကောငတော့ ဂောငးပေတော့။ ဘာမ မလုပဖူးတာ သေခာသည။ အပောအဆို အဆင့ရိတဲ့အထဲက ပငကို ယဉကေးပုံရတဲ့သူ၊ ဟနဆောငစကား မပောတတသူသုံးဦး ကို စိတနဲ့ ယာယီရေးထားလိုကသည။ အရိုငးအစိုငးကို မိနးမ ပေးရလောကအောင မရူးသပသေး။ တကယတမး ရေးလိုကတော့ မိနးမကိုယလုံးပုံကို ရေးလိုကတဲ့ ညီလေးဆီ ပို့ပေးလိုကသည။

အပငမာ အရင ရုပရငအတူတူ ကည့မည။ မိနးမကို အလယမာ ထားပီး ထု ခိုငးမည။ မိနးမ စိတပါလာမ ဟောတယ ဆကသားမည။ အလုပမဖစလို့ ပနရရင စိတမဆိုးကေး။ လူရေးလို့ ရလာတော့ သူ့ကို ကောငလေးဓာတပုံ ပလိုကသည။ အံ့သစရာကောငးလောကအောင သူ့မကနာ ခေးစေးတေပံလာသည။ တကယလကတေ့ မိမိကို လိုးတော့မယ တစိမးယောကားရဲ့ ပုံ။ ကောငလေးက ပစညးက ကိုယ့ထကတုတနေသည။ မလုပပါနဲ့လား ကိုကိုရယ ညီမကို မသနားဘူးလားလို့ ပောသေးသည။ ဒါပေမယ့ တစခါ ခေါငးငိမ့ဖူးထားတော့ ကနတော တစရကနစရက ခဲလိုကရုံနဲ့ လကခံသားသည။ ညီမ အဆငမပေရင ရုပရငကည့ပီး ပနရုံပေါ့လို့ စိတအေးအောင ပောထားသည။ ခိနးထားသည့နေ့ မရောကခင ရကမားတင သူ တစရကမ ဂနာမငိမ။ ကနတောလညး အဲ့ဒီနေ့မ စပီး မလိုးတော့ဘဲ ဆရုံဆပေးပီး အိပယာဝငသည။ သူ့ကို မရိုးမရဖစနေအောင ပုံကို ပပပီး အဖုတကို ကလိပေးသည။ သို့နင့ ခိနးထားသည့ ရကကို ရောကလာတော့သည။ ဒီနေ့အတက ရိသမအလုပကိစတေ အကုန ရငးထားသည။ ဒီနေ့က ကနတောနင့ ခစဇနီးအတက ရငခုနစိတလုပရားစရာ အကောငးဆုံး အမတတရ ဖစမာ သေခာသည။

ရေခိုးပီး အဝတအစား မလဲသေးဘဲ ကုတငစောငးတင ထိုငရငး မိုငနေသည့ သူ့ကို သနားမိသည။ သူ့ကည့ရတာ စိတမသကမသာ ဖစနေပုံ ရသည။ သူသတကုနးဆီ သားရမယ့ သေဒဏက အကဉးသားလို မကနာညိုးနေသည။ ဒီလိုဆိုတော့လညး ကနတော အတငး မတိုကတနးရကပါ။ သူ့ခေရငးမာ ထိုငရငး သူမကနာကို မော့ကည့သည။ လကကလေးကို ဆုပကိုငလိုကတော့ ရေခဲတမ အေးစကနေသည။ “ ညီမ အရမး ကောကနေရင အကို အခိနမရေး ဖကလိုကလို့ ရတယ… စိတမညစနဲ့နော… ရုပရငကည့နေရငး ညီမက Stop ဆိုတာနဲ့ သူ လုံးဝ ရပကို ရပရမယ သိလား… ” ခပယဲ့ယဲ့ကလေး ပုံးရငး သူခေါငးငိမ့သည။ သူ့လကကို နမးရငး ကနတော့ ပါးနင့ ကပထားလိုကသည။ သူသကပငး ခဏခဏ ခနေပနသည။ တစမနကလုံး အသံမထက။ “ ညီမ အခု ဖကခငလညး ရတယနော… အကို ဟနလုပပောတာ မဟုတဘူး… ညီမစိတထဲ အဆငသင့ ဖစတဲ့အထိ အကို ထပစောင့နိုငတယ… ” “ညီမ မကိုကရင မလုပတော့ပါဘူးလို့တော့ မပောဘူး… ဒီနေ့ လကမခံရငလညး မလုပဖစမခငး တစသကလုံး ဂီတိုကနေမာ မဟုတလား…” သူ အသံထကလာသည။

ကနတော့ကို မကစောငးထိုးရငး ပောသည။ သူပောတဲ့အတိုငးလညး မနနေသဖင့ ကနတော စပဖီးဖီး ရယပလိုကသည။ ကနတော ရယတော့ သူပါ ပုံးလာသည။ ကနတော့စိတခမးသာမုကို သူဘယလောက အလေးထားလဲ ကနတော သိလိုကပါသည။ “ကဲ… ညီမရေ ကိုကိုတို့ ကိုရောကအောင သားကမယ… ကားထားခဲ့မာဆိုတော့ ကိုထကမပဲ ကောငးမယ…” သူက ခေါငးငိမ့ကာ အဝတအစား လဲရနပငသည။ ကုတငပေါက အတငးခံဘောငးဘီကို လမးယူတော့ သူ့လကကို ကနတော ဖမးတားထားလိုကသည။ သူက ကနတော့ကို ကည့တော့ အဓိပာယပါပါ ပုံးပလိုကသည။ ‘ကိုကိုက လုပပီ’ ဆိုပီး နုတခမးကို ဆူကာ ကလေးလို ခေဆောင့သည။ ကနတောက အလော့မပေးတော့ သကပငးခပီး မထူးဘူးဆိုတဲ့သဘောနဲ့ ခါးမာပတထားသော သဘကကို ဖညခလိုကတော့သည။ သူမက ဂါဝနအနီအပင့ကလေးနင့ အကx{103E}အနီလကရညခေါငးစပကလေးကို ဝတလိုကသည။ မကနာကို မထူမပါးလေး ခယသသည။ သူအလပငပီး ကနတော့ဘက လည့လာတော့ သူမလကထဲ ပစညးတစခု ထည့ပေးလိုကသည။ လေယာဉပေါ ညအိပလင မကလုံးအုပသော ခေါငးစညး တစခု။

သူမက ဟမးဘကအိပထဲ ထည့လိုကပီး ကနတော့ကို တငးတငးကပကပ ဖကသည။ သူမ ရငခုနသံမားက တဒုတဒုတ။ ဒဂုံစငတာ အပေါဆုံးထပ ရုပရငရုံရောကတော့ ကနတော လကမတဝယဖို့ တနးစီသည။ သူက တစလမးလုံး တိတဆိတပီး ကနတော ပောကသားမာ စိုးရိမနေသလို လကမောငးကိုသာ မလတတမး ဖကတယထားသည။ ကနတော့အလည့မရောကခင သူက တိုးတိုးလေး ကပပောသည။ “ ရုပရင မကည့တော့ဘူး… ” ကနတော လန့သားသည။ အခုပနမလို့လားဆိုတော့ သူ ခေါငးခါသည။ “ ဒါဆို တစခါတညး တနးသားမလို့လား… ညီမ ဖစရဲ့လား… ” “ ရုပရငရုံထဲမာ လောကလုပနေတာ လူတေ မငရင ပိုရကစရာကောငးတယ… ” “ ဒါဆိုလညး ကိုကို သူလာရင ပောလိုကမယနော… ” သူမ ခေါငးငိမ့သည။ ကနတောက သူ့ကို လကတဲဖုတကာ နေရာ ဝေးဝေးမာ ထိုငခိုငးထားသည။ အဆငမပေရင ကနတောနဲ့ပဲ ကိစအပီး ရငးမည။

ပို့ထားသော ဓာတပုံနင့ တူသော ယောကားကို ဓာတလေကား အဝငဝနားကနေ လမးလောကရငး မသိမသာ အကဲခတနေသည။ ထိုစဉ ဓာတပုံနင့ ရုပဆငသော လူငယတစယောကကို တေ့လိုကသည။ အသကက ၂၂၊ ၂၃ အရယ။ သူမနင့ ရယတူ။ ကနတော့ထက ရစနစ ကိုးနစခန့ ငယမည။ ဓာတပုံထဲကထက အမားကီး တုတခိုငပီး ဘောဒီဖစနင့ ဂငးပာဝတထားသည။ အရပလညး ကနတော့လောက နီးနီးမင့ပီး ထုထညက နစဆလောက ကီးနေသည။ သေခာအောင ဓာတပုံထဲမာ မငဖူးသော အမတအသားတစခု မကနာမာ ပါမပါ ခပလမးလမးကနေပဲ အကဲခတလိုကသည။ သေခာပီ။ သူသည ကနတောတို့ လငမယားနင့တေ့ဖို့ ခိနးထားသော လူငယဖစသည။ ရငခေါငးထဲက အေးကနဲ ဖစသားသည။ သူက ဟိုဟိုဒီဒီ ကည့ကာ ကနတောတို့ကို ရာနေပုံရသည။ ကနတောက ‘အကို ညီလေးကို တေ့ရင လာနုတဆကမယ’လို့ ကိုတငခိနးထားခဲ့သည။ ကနတောတို့ ဘာပုံ ဘယလိုဝတလာမယဆိုတာ သူမသိ။

“ ညီလေး ထနးထနးလား… အကိုပါ… ကိုမိုး… ” “ ဟုတကဲ့ အကို… ကနတော အခုပဲ ရောကတာ… လကမတ ကနတောပဲ ဝယလိုကမယနော အကို… ” “ မဝယနဲ့တော့ ညီလေး… ညီလေးအမက ရုပရငမကည့တော့ဘူး… တစခါတညး တနးသားမယတဲ့… ” ‘ညီလေးအမ’တဲ့…။ ကနတော့ပါးစပက မစဉးစားရဘဲ လတကနဲ ပောထကသားသည။ “ ဟုတကဲ့ အကို… အကိုဘယသားခငလဲ… ” ကံကံဖနဖန တေးပူသည ဆိုခငဆို။ သူကိုတငရေးထားသော ဟောတယထက အခု ဆုံပီးမ ရေးသော ဟောတယအခနးကို ပိုစိတခသဖင့ ကိုတငမစီစဉခိုငးခဲ့။ ကနတောတို့ မသားဖူးသော နာမညရိဟောတယတစခုကို ရေးခယဖစသည။ သူ့ကို မိနးမထိုငနေသော နေရာကို ခေါလာလိုကသည။ သုံးဦးသား ဆုံခိနမာ ကနတော သူတို့နစယောကစလုံးကို အကဲခတကည့သည။ မိနးမက မကလာခထားသည။ ပေါငပေါက ဟမးဘကအိတကိုးကို အကောငးမဲ့ ဆုပကိုငနေသည။ မကည့ရဲ ကည့ရဲနင့ မော့ကည့သည။ ထနးထနးက ကနတော့မိနးမကို သေခာကည့နေသည။ သူတို့အကည့ခငး ခဏဆုံသားတော့ မိနးမက ခကခငး မကနာပနလဲသားသည။

သားကောငကို ရေ့မာတေ့နေရသော အဖိုသတဝါ၏ ဆာလောငမု နဲ့ အကာအကယမဲ့ မသတဝါတစဦး၏ အားနဲ့ကောကရံ့မုတို့ကို သူတို့အမူအယာမာ အထငးသား မငရသည။ သူက အလိုကတသိပင မိနးမနင့ မကလုံးခငးဆုံအောင မကည့တော့ဘဲ ကနတောတို့ ရေ့မ ဓာတလေကားဆီ လောကသားတော့သည။ သူလညး ကားမယူလာ။ တကစီတစစီး ငားလိုကသည။ ဟောတယရောကတော့ သူ့မတပုံတငတစခုတညးနင့ အခနးယူသည။ ယောကားနစယောကနဲ့ တညးတော့ သူ့ကို မကောငးတဲ့မိနးမလိုလို အခနးကို လိုကပို့တဲ့ ဟောတယဝနထမးက ခိုးခိုးကည့နေသည။ ထနးထနးက ‘နယက လာတဲ့ အကိုလငမယား နေ့လညခငး ခဏနားခငလို့’ ဆိုပီး ပောနေသည။ မိနးမရဲ့ သိကာအတက ကနတော သူ့ကို အမတပေးလိုကသည။ အခနးထဲရောကတာနဲ့ ကုတငပေါ ကနတောတို့နစဦး ထိုငခလိုကသည။ ထနးထနးက နံရံနားမာ မတတပရပရငး ဝယလာသော အအေးဘူးကို ဖောကနေသည။

မိနးမ ခေါငးမဖောတော့။ ကနတော့လကမောငးကိုလညး အရငကထကပင မလတတမး ဆုပထားသည။ ကနတောလညး သူ့ကို ဖကထားရငး ‘ရရဲ့လား’ တိုးတိုးမေးတော့ ခေါငးငိမ့ပသည။ “ ညီလေး လာထိုငလေ ” ကနတောခေါလိုကတော့ သူက မိနးမဘေးမာလာထိုငသည။ အသားခငးမထိအောင ထိုငပေမယ့ မကလုံးမားက မိနးမကိုယလုံးကို ကည့နေသည။ မိနးမအသကရုသံမား မနလာသည။ လကက ကနတော့လကမောငးကို ဖစညစရငး ကနတော့ဘကကို မကနာလည့ထားသည။ ဒီအတိုငးထိုငနေတာ ငါးမိနစလောကကာသည။ လူသားသုံးဦးရိတဲ့အခနးလို့ မထငရလောကအောင ဆိတငိမနေသည။ မိနးမက စိတကိုတငးကာ စကား စပောသည။ ‘ကိုကို သူ့ကို ထမငးစားပီးပီလား မေးလိုက’တဲ့။ ဒီစကားက မီးစိမးပခငးလို့ပဲ ကနတော သိသည။ “ ညီလေးကို အမက ထမငးစားပီးပီလားတဲ့ မေးနေတယ ” “ ကနတော စားလာတယ အမ… အမတို့ကော စားပီးပီလား ” ကနတောက သူ့ကို ကည့ရငး ခေါငးငိမ့ အခကပေးလိုကသည။ သူက မိနးမရဲ့ လကတစဖကကို အသာလေးဆုပကိုငလိုကသည။ လကကလေး တန့ကနဲ ဖစသားသည။ တန့ရုံသာ တန့နိုငသည။ သူ့လကဖမိုးလေးမာ ခေါဆောငရာသို့ မလူးသာ မလန့သာ လိုကပါသားပီး အနမးတစပင့မာ ရပတန့သားသည။

ထနးထနးလကက မေတစကောငလို သူမပခုံးပေါ တဖညးဖညး တကလာသည။ သူမ ကကသီးထနေတာကို ကနတော သိသည။ ကနတောဖကထားသော လကအပေါမ ကောကာ သူ့လကက သူမပခုံးကို ဖကလိုကသည။ ကနတောက သူမ နုတခမးကို စုပတော့ ကောကစိတကောင့ သူမ မတုန့ပနနိုင။ ကနတော နမးပီးသားတာနဲ့ ထနးထနးက သူမကို သူ့ဘက တဖညးဖညး ဆဲလည့လိုကသည။ သူမ မကလုံးအဝိုငးသားနင့ ထနးထနးကို ကည့ပီး မကနာလဲရန ကိုးစားသည။ ကနတော သူမကို ဖကထားသော လကကို လတပေးလိုကသည။ ထိုအခါ သူမကိုယလုံးလေးမာ ကနတော့လကထဲမ ထနးထနးလကထဲသို့ လုံးလုံးရောကသားတော့သည။ ထနးထနးက ကနတော့ကို မကည့တော့။ သူမမကနာကိုသာ တပမကစာ ကည့နေသည။ ကနတောပိုငဆိုငသော ခစဇနီးကို တစိမးယောကားတစယောကက ကိုယ့ရေ့မာတင ဖကနမးလိုကတော့သည။ သူမ အင့ကနဲ အသံမားထကလာသည။ ထနးထနး၏ အနမးမားက သူမ၏ ပါးပင လညပငး နားရကမားပေါကို တရစပကရောကနေသည။

သူမ၏ နားနားကို ကပကာ ကနတော မကားနိုငသော စကားမားကိုလညး တိုးတိုးပောနေသည။ ဖိုသတဝါတို့၏ ခော့မူစကားမား ဖစတာကို မကားဘဲလညး ကနတော သိသည။ ‘လာကီးနဲ့ မလကနဲ့’လို့ သူမ ပောသံတိုးတိုးလေးကို ကားလိုကသည။ စကားအဆုံးတင သူမကို ထနးထနး သိမးကုံးဖကပီး နုတခမးကို စုပနမးလိုကသည။ သူမ တအငးအငး အသံထကနေသည။ လကနစဘကက ထနးထနး ရငဘကကို မတနးသာ တနးသာ ထောကထားသည။ မိနးမတစယောကက မိမိအရကအတက အလိုအလောက တုန့ပနခငးသာ။ ထနးထနးက သူမ နုတခမးကို နမးလိုက ခာလိုကနင့ လကက ကောပငကို ပတသပနေရငး သူမအကx{103E}ထဲသို့ လကရောကသားကာ ကောပငကို တရရ စမးနေပနသည။ ထောကကနဲ သူမ ဘောလီခိတ ပုတသားသည။ သူမ ပိုပီး လူးလူးလန့လန့ ဖစလာသည။ ထနးထနးက သူမကို အဆကမပတနမးပီး ကုတငပေါလဲခလိုကတော့ သူမ ခေထောကက ကုတငခေရငးမာ တဲလောငးကနေသည။ ထနးထနးလကတစဘကက သူမလညပငးကို ဖကထားသည။ သူမ မကလုံးစုံမိတပီး ထနးထနးအနမးကို ရောငဖို့ မကနာလဲထားသည။ စောစောက ကောဘကကမို့ သေသေခာခာမမငရခဲ့။ ထနးထနးက သူမလညတိုငမ ပါးပငအထိ လာနင့လကနေသည။ ကားကီးတစကောငက သားသမငကို ဖမးပီး လညမိုကို ခဲနေသလို။

ထနးထနးကနလကတစဘကက သူမ ဝမးဗိုကခပခပလေးကို ပတနေရငး အကx{103E}အတငးသို့ တကလာသည။ သူ့လကမားက သူမ၏ ရငသားမားကို ဆုပကိုငနေပနသည။ ကနတောက အခေအနေကို ရငတဖိုဖိုနင့သာ ကည့နေ၏။ သူမအကx{103E}ကို လနတငလိုကသည။ ဖူဝငးလုံးဝိုငးသော ရငသားနစမာမာ အကာအကယမဲ့သားသည။ ထနးထနးက ကနတော့ကို ရိသညဟုပင ထငပုံမရ။ သူမနို့ကို ညစကိုငပီး တစလုံးကို စို့ခလိုကတော့ သူမထံမ အောသံ ပီပီသသ စထကလာသည။ “ အ… အား… ကိုကိုရယ… ” “ ခစလေး… ဘာဖစလို့လဲ… ရရဲ့လား… ” သူမ ပနမဖေနိုင။ ကနတော့လကကို ဖမးကိုငထားသည။ ‘ညီလေး ဖညးဖညးနော’လို့ ကနတော သတိပေးတော့ သူက ခေါငးငိမ့ပသည။ သူမနားကပကာ တစခုခု ပောပနသည။ မိနးမက ခေါငးကို ခါသည။ သို့နင့ နို့ကို ကိုငကာ စို့ပနသည။ လာဖားဖင့ နို့သီးခေါငးမားကို ကလိသည။ ရငသားမားက သူမ၏ ခံစားမူအကောငးဆုံးးနေရာ ဖစတာကို သူသိသားသည။

“ အ… အ… အင့… ဟင့… ” လကတစဘကက သူမ ပေါငကို အသာပတနေရငး ဂါဝနကို တဖညးဖညး လနတငလိုကသည။ ကနတော ရငတေ တုနလာသည။ တဖညးဖညး ပတသပရငး ပေါငရငးနား လကရောကလာတော့ ခဏရပသားသည။ စို့နေသော နို့ကို ခဏလတပီး ငုံ့ကည့သည။ အတငးခံမပါသဖင့ သူမ၏ ဖောငးမို့နေသော အဖုတမာ အထငးသား။ ပေါငခံမာ အရညမားက ရဲစိုနေသည။ ထနးထနးမကနာတင အံ့သမုနင့အတူ ကေနပရိပတေ ပေါလာသည။ ကနတော သူမ စောကဖုတကို ငုံ့လကလိုကသည။ သူမ ဆတကနဲ ကော့သားသည။ ထနးထနး၏ ဆံပငကိုဆုပဆဲလိုကတာကို တေ့ရသည။ နို့ကို စို့တာနင့ စောကဖုတကို လကတာ တစပိုကနကတညး သူမ တစခါမ မခံဖူးဘူး။ နစနေရာစလုံးက သူမအတက အဓိက လိငစိတကို ပငးထနစေတဲ့ နေရာတေ ဖစသည။ အခု စောကဖုတရော နို့ရော ကောငးကောငး နိုးဆခံနေရတဲ့အခါ ငါးတစကောငလို ထန့ထန့လူးနေတော့သည။ သူမ ဖီလငတကနေပေမယ့ အခကတေ့နေသညက ကနတော။ ခါတိုငး သူမအောသံကားတာနဲ့ လီးက တငးကနဲ မတလာသည။

အခု ဘယလိုမ မာအောင လုပလို့ မရဖစနေသည။ လိငတံမတငးတော့ ဒေါသဖစလာသည။ ဒေါသဖစလာတော့ ပိုပီး စိတသငးလို့ မရ ဖစလာတော့သည။ သူမ စောကဖုတကို လကကာ ကနတော လိငတံ ပနမာလာအောင ကိုးစားနေတုနး ထနးထနးက သူမ ရငဘတပေါ ခထိုငလိုကသည။ သူ့ကိုယလုံးကီးနဲ့ နို့ပေါဖိထိုငတော့ အင့ကနဲအသံထကလာသည။ သူမ လကနစဘကကို သူ့လကနစဘကနင့ကိုငကာ ကုတငပေါတင ဖိထားလိုကသည။ ကနတောက စောကဖုတကို လကရငးက ထနးထနး ဘာလုပမညကို ကည့နေသည။ သူမ ညညးသံမား ဆိုငလင့ဇာတပလိုကသလို တိုးသားသည။ “ ညီလေး အတငးမလုပနဲ့နော… ငိုလိမ့မယ… ” ကနတော ခေရငးမ ထပီး သတိပေးလိုကသည။ ထနးထနးက အသာခေါငးငိမ့ပီး ပုံးပသည။ သူ့အပုံးက အဓိပာယ တစခုခုပါသည။ ပိုငနိုငလနးသော အပုံး။ သူမကို ကည့တော့ ပါးစပမာ ထနးထနးလီးက တစဝကဝငနေသည။ လကနစဘကက ကုတငပေါမာ ဖိကပခံနေရသောလညး တကယသာ သူမ ငငးခငလင ခေါငးကို တစဘကစောငးလိုကရုံသာ။ အခုတော့ သူမက အလိုကသင့ ပါးစပဟပေးထားသည။

ထနးထနးက ဒိုကထိုးသလို သူမ လညပငးပေါခပီး လီးကို ပါးစပထဲသို့ ခါးအားနင့ တစခကခငး ဖိသငးနေသည။ ထနးထနး၏လီးမာ သူမပါးစပထဲသို့ တစဝကကောကောအထိ ဝငလိုကထကလိုက ဖစနေသည။ သူမက နုတခမးလေး ဝိုငးကာ ထနးထနးလီးကို သာသာလေး ငုံထားသည။ တစခက တစခက အာခေါငထောကမိသဖင့ အင့ကနဲ ဖစဖစသားသည။ အရိနရလာတော့ ထနးထနးက ခုပထားသော လကကို ဖေပေးလိုကပီး သူမ ခေါငးကို ကိုငလိုကသည။ သူမ၏ လကက ထနးထနး ပေါငကို ခပဖဖ ပနကိုငသည။ ထနးထနးက သူမခေါငးကို ထူကာ လီးကို သူမပါးစပထဲသို့ တဆုံး ကော့သငးလိုကတော့သည။ “ အတ… အင့… အင့… အငး… ” ကနတော တယုတယ အမဲနမးသော နုတခမး။ ကနတော့ကို ကေနပမုရအောင ပုစုတတသော နုတခမး။ အခုတော့ ကနတော လီးမတောငနိုငတာကိုလညး မသိ။ တစိမးယောကား၏ လီးကို ပါးစပဖင့ စုပကာ အသုံးတောခံနေသည။ ကိုယယောကားကို ဘေးမာထားပီး တစိမးယောကား၏ လီးကို စုပနေသညမာ တောရုံ လိငစိတကနေရုံနင့ မဖစ။ ထနးထနးက သူမ ခေါငးကို အသေအခာကိုငပီး ပါးစပကို စိတကိုကလိုးနေသညမာ ကေးစားမိနးမတစယောကကို တနအောင လိုးနေသည့အတိုငးပင။ သူမပေါခထိုငထားသည့ ထနးထနး၏ပေါငကို သူမက မသိမသာ ဆုပညစရငး ပတသပနေခငးက ဒီအခေအနေမာ လုံးဝပောဝငသားပီဆိုတာကို ပနေသည။

တစိမးတစယောကက ကိုယ့မိနးမကို ဖာသညမလို သဘောထားပီး ကင့နေတာကို မငတော့ ကနတော့ရငထဲတင နာကငမုနင့အတူ အမညမသိ ခံစားခကအသစက ဘားကနဲ ပေါလာတော့သည။ ထနးထနးက ‘အကို လိုးတော့လေ’ ဆိုတဲ့ သဘောနဲ့ မေးငေါ့ပတော့ ကနတော ခေါငးကို လေးပငစာ ခါသည။ သူက ဘာကောင့ ကနတော မလိုးတော့တာလဲ သိခငမ သိမည။ ဂရုလညး သိပစိုကမာမဟုတ။ သူက ကနတော့မိနးမကို လိုးဖို့သာ စိတအားထကသနနေသည။ “ ဒါဆို ကနတော အမကို လိုးတော့မယ ” ရငထဲ တဖဉးဖဉးဖစရုံမတပါး ကနတော မတတနိုင။ ထနးထနးက လီးကို သူမပါးစပထဲမ ဆဲထုတလိုကကာ သူမ နုတခမးကို လီးနင့ နစခက သုံးခက တို့ပီးမ သူမ ပေါငကားထဲ ဝငထိုငလိုကသည။ သူမကို ကည့တော့ နုတခမးမာ အရညကညမား စိုရဲနေသည။ သူမကို လိုးမာ တခားလူမနး သိလကနဲ့ သူမ ခေထောကတို့က မလုပမရား ငိမသကနေသည။ ပတငးပေါကတံခါးနစခပကို တနးဖင့လိုကသလို ထနးထနးက သူမ ဒူးနစဘကကို ကိုငကာ ပေါငကို ဖဲခလိုကသည။ သူမက အလိုကသင့ပင ပေါငကို ဖဲကားပေးနေသည။ သစာမရိသော စောကဖုတကီးမာ မကာခငဝငလာမယ့ လီးအသစကို ကိုဆိုနေသလို။ ထနးထနးက ဒစဖားနဲ့ သူမစောကဖုတကို မထိတထိ ကစားတော့ သူမ အသံထကလာသည။

ကနတောလကတုနးက ပေနေတဲ့ တံတေးတေကောင့ ခောဆီမလိုအောင ခောကိနေမာ သေခာသည။ ထနးထနးက လီးမထည့သေးဘဲ စိတရညရညနင့ သူမကို လိငစိတပနထအောင ကလိနေသည။ သူမ၏ အဓိကနေရာမားကို သူလေ့လာသိရိသလို ကောငးကောငးကီး အသုံးခနေတော့သည။ “ အငး… အငး အင့ အဟင့… ” သူမမကနာ မရိုးမရ ဖစလာသည။ မဝငလာသေးသည့ လီးအသစကို စောင့နေသလိုလို။ စောစောကပင လီးမစုပခငလို့ အကောကအကန မိနးကလေးသည အခုတော့ သိသိသာသာ အလိုးခံခငနေပနသည။ တစိမးယောကားနင့ အတူနေပေးရမာကို ရကလို့ ငိုခဲ့သော မိနးကလေးသည အခုတော့ ပုသမ ခံမည့ အသင့အနေအထားမာ ငိမသကလက။ ကနတော သူမကို ကည့ပီး တစစုံတစခုကို ဆုံးဖတလိုကသည။ ထနးထနးနားကပကာ တိုးတိုးလေး ပောလိုကသည။ သူမကတော့ စောကဖုတဝမာ ကလိနေတဲ့ လီးကို အာရုံရောကနေသဖင့ ကားမညမဟုတပါ။

“ အကို မတားမခငး ညီလေး အဆငပေသလောက ရေ့ဆကတိုးတော့… မငးအမကို အရကကုနအောင လုပလိုကတော့… ” “ ကနတော ခပကမးကမး ပောခိုငးမယ အမ မရကတော့အောင… ရလား အကို… ” “ ရတယ… သူဖီးကောငးရင ပီးရော… ” “ အ…အား… အမေ့… ” ကနတော့ စကားမဆုံးသေးခငမာပင သူမ အောညညးပီး ကော့သားသည။ ကည့လိုကတော့ ထနးထနးဒစဖား သငးထားသည။ သူမ ညညးနေတော့ ဒစဖားကို ဆကမသငးဘဲ ပနထုတလိုကသည။ အစိကို ဒစနဲ့ ထိုးဆပီး တစခက ပနသငးသည။ “ ဟင့… ဟင့… အ… အ ” ဒီတစခါ ပနမထုတ။ လီးထိပဝသငးထားပီး သူမပေါ ဖိလဲခလိုကသည။ ထနးထနး၏ ကိုယလုံးကီးအောကတင သူမ ခနာကိုယလေးမာ လုံးဝ ပောကကယနေသည။ ထနးထနးက သူမ နို့မားကို ကုနးစို့ပီး ညစကိုငသည။ ကုတငခေရငးကနေ ကနတော ကည့သည။ ထနးထနးက လီးကို အဖားလေးသာ ထုတခည သငးခညလုပနေသည။ ထနးထနး လီးက သူမ အရင အလိုးခံလိုကရသော သီဟပစညးလို ပုံမနအရယမဟုတ။

ပုပငထားတာ မရိပေမယ့ နဂိုအတိုငးကို တုတခဲ မညးနေသည။ “ ဟင့အငး တောပီ… မပောခငဘူး… ဟင့… ဟင့… အ… အ ” ထနးထနးအသံက တိုးနေသဖင့ ကနတော မကားရ။ သူမက ငငးနေသည။ ဒီတစခါလညး သူမ ကာကာငငးနိုငမာ မဟုတကောငး စောစောက အတေ့အကုံအရ ကနတော သိနေသည။ ထငသည့အတိုငး မိနစပိုငးအတငး သူမ ပောထကလာပနသည။ သူမကို သူဘာတေ ပောခိုငးနေသလဲ ကနတော သိလိုကသည။ “ အား… ဟင့ ဟင့… အမကို လိုး…ပေးပါ… ” “……………. ” “ ဟင့… အလိုး… ခံခင… ပါတယ… အား… အား… အား… ” ထနးထနးသည လီးကို သူမစောကဖုတထဲသို့ စေးစေးပိုငပိုင ဖိသငးလိုကသည။ သူမ ရငကော့သားသည။ ရငသားနစမာကတော့ ခကခငး ပင့အာလာသည့ ကာဖူးမားလို မင့တကလာသည။ ထနးထနး၏ ရငအုပက သူမ ကော့ပံမတကသားအောင သူ့ကိုယလုံးကီးနဲ့ အုပမိုးကာ ဖိခလိုကသည။

ခါးအားဖင့ ဖိကာ လီးကို သူမစောကဖုတထဲ မနမနကီး သငးနေတော့သည။ သူမ၏ လကမား အိပယာခငးစကို ဆုပကိုငနေရာမ ထနးထနး ပခုံးပေါကို အလိုလို ဖကလာသည။ “ အား… အား… ဟင့… အင့… အား… နာတယ… အား… ” အဆုံးစနသော ရငခုနမုမိုးနင့အတူ ကနတော ခေါငးတေ ခာခာလညလာသည။ မငကငးထဲမာ ပီပီသသ တေ့နေရသညက ကနတော့မိနးမနင့ သူစိမးတစယောက ခစရညလူးကာ မူးနေကပုံ။ သူမ ထံမ တစခါမ မကားဖူးသော ညစညမးစကားလုံးမားလညး ထကပေါလာသည။ ဒီလောကထိ သူမ လယလယနင့ ပောဝငသားမယလို့ မထငထားခဲ့။ ခံစားခကမဲ့တဲ့ သစတုံးမဟုတပေမယ့ ဒီအခေအနေကို ဒီလောကမနမန လကခံနိုငမယလို့ မမောလင့ထားခဲ့။ အခုတော့ သူမသည တစိမးတစယောကကို နေ့စဉ လိုးနေက လငယောကားလို လကခံပီး ဆကဆံနေသည။

တစိမးတစယောကအတက ကေကေနပနပ မယားအလုပခံနေသည။ ထနးထနးက အရိနအမိုးမိုး ပောငးကာ သူမကို လိုးသည။ ပုံစံအမိုးမိုး ပောငးကာ ဆကဆံသည။ သူမကို ဆဲထူကာ သူပေါငပေါမာ ထိုငဆောင့ခိုငးသည။ ဘေးစောငးခိုငးပီး နောကမ သငးသည။ မတတပရပကာ သူမကို ခါးထစခငခီပီး ဖကလိုးသည။ ကုတငဘေးက စားပဲပေါ ခေတစဘကတင ရပခိုငးပီး နောကမ ခါးကို ကိုငဆောင့သည။ သုံးလေးမိုးသာ သိမသိမမေ့မေ့ လိုးတတသော ကနတော့မာ အငေးသား။ ဒီကားထဲ တစခကခက သူမ ပောသော စကားမားက ရငတုနပနးတုန ဖစစရာ။ မကနာပူစရာ။ ရကစရာ။ ရမကမီးတို့ တရိနရိန လောငစရာ။ အဲကနးခနးထဲမာပင ကနတော့နဖူးစပတင ခေးမား တဲခိုလက။ မိုးမမငလေမမင ကာမဂုဏတောမာ ပောနေကသူနစဦးမာလညး အရညတို့ ခဲပစကာ တစိုစို။ မနေ့ကအထိ အပငမာ မမငဖူးသော ယောကားနင့ မိနးမသည အရငးနီးဆုံး အခေအနေမာ ယကနယဆကဆံနေကသည။

“ ………………… ” “ အား… အား… ကောငးတယ… ဟင့ဟင့… ခံလို့ ကောငးတယ… အ…. ” “…………………. ” “ ဟင့… ဘာလို့ အဲ့လိုပောခိုငးတာလဲ… အား… မပောခငဘူး… ဟင့အငး… အား… မလုပပါနဲ့… နာတယ… အဟင့… ” “ ………………… ” “ ဟာ… ရကတယ… အား… အား… ဟင့… မဟုတတာ… ဘာတေ… ပောခိုငးနေတာလဲ… အား… သေပီ… အမ အဲ့လို… မဟုတဘူး… အ…. အား…. ” “ …………………… ” “ အား… အား… ဟုတတယ… ဟင့… ဟင့… တူနေပီ… ဟင့… ” “ ……………………… ပောလေ… ပောပါ… တူနေတယမလား… ” “ ဟင့ ဟင့… ဟုတပါတယဆိုကာ… အ… အား… မမေးနဲ့တော့… ” ကနတော သတိထားမိတော့ လိငတံက ပနမာနေလေပီ။ သို့သော အရိနကောငးနေသော စုံတဲကို မနောကယကခငတော့။ ထနးထနးက သူမကို လေးဘကကုနးခိုငးကာ ပုခုံးကို ကိုငအားယူကာ သငးလိုကသည။ ထို့နောက သူမ ခါးသေးသေးလေးကိုငကာ ဆီးစပနင့ သူမတငပါး တစဖတဖတရိုကသညအထိ ဆောင့သငးနေသညမာ လီးတစခုလုံး ဒုံးကညတစစငးလို ကတထက၍ သူမ ဗိုကထဲပေးဝငသားမတတ ပငးထနလသည။

သူမမကနာကတော့ နာကငမု၊ သာယာမု၊ ရငခုနစိတလုပရားမုတို့ ရသစုံပနးခီကားလို အရောငပေးနေသည။ “ ဖနး… ဖနး… ” “ အား… အ… နာတယ… အား… ” သူမဖငကို ထနးထနးက အားမပါ့တပါ ခပစပစပလေး ရိုကလိုကသည။ အရသာပကလောကအောင နာပုံမရတော့ ကနတော မတားမိ။ အတငးစိတသဘောမာ မိနးမတစဦး၏ ယောကားတစဦးနင့ ဆကဆံရသော အရသာကို သူမနေရာမ ဝငခံစားကာ ရူးသပမိခငးလား။ လိငတူစိတဝငစားသော ဂေးတို့၏ စိတမိုးနင့တော့ လားလားမမတူတာ သေခာသည။ “ ဖနး… … ” “ အား… သေပီ… နာတယလို့… မရိုကပါနဲ့… အား… အား… ” “ မရိုကစေခငရင ကယကယပောလိုကလေ… မ… ကနတော စောစောက ပောခိုငးတာ… ” “ ဟင့… ဟင့အငး… မဟုတဘူး… အမ မဟုတဘူး… ” “ ဖနး… ဖနး… ” ထနးထနး သူမ ဆံပငကို ဆောင့ဆဲပီး နောကမ ဒူးနင့တိုကသလို ဖငကို ဆောင့လိုကသည။ သူမ မကလုံးပေါမ မကလုံးအုတ ကတလုမတတ ဖစသားသည။ သူမ ခါးကော့တကလာတော့ ထနးထနးက နောကမ သိုငးဖကကာ ပေ့မလိုကသည။ လကတစဘကက သူမ နို့ကို ညစရငး တစဘကက စောကဖုတကို သာသာ ကလိသည။ သူမ ဂုတပိုးနင့ နားရကကို ရိုကနမးရငး ခော့မူသည။ လီးကိုတော့ ဖညးဖညးသာ သငးရုံလေး သငးနေသည။

“ ပောလိုကပါ… နော… မကလဲ… ” “ ဟင့… ဟင့… အ… အ… မပောရဲဘူးလို့… ဟင့… ” “ ပောလိုကပါ… တကယမဟုတဘူးလေ… ပောလိုကရုံပဲ… မရကနဲ့နော… မ… ” “ အ… အဟင့… အား… အား… ” ” ပောလေ… မ… နော… ” “ ဟင့ဟင့… ဖာသညမလို… လိုးပေးပါ… … … … … ” သူမ နုတခမး လုပရုံကလေး လုပသည။ အသံက မထကပေမယ့ သူမပောလိုကတဲ့ စကားကို လူတိုငး သိနိုငလောကသည။ ကနတော ကကသေသေသားသည။ ရငထဲတင အမိုးအမညမသိသော ခံစားခကမား ရောယကနေသည။ သူမကို ဒီကိစမာ အရကကုနတဲ့အထိ လုပဖို့ ကိုယတိုင တောငးဆိုတာမနသည။ ဒါပေမယ့ သူမက ကနတော ပနးတိုင သတမတမောလင့ထားတာထက အဝေးကီး ခရီးလနသားပီ ဖစသည။ ကနတော မထုရဘဲ အလိုလို သုကထပထကပနသည။ ထနးထနးက ကုတငအောကဆငးပီး သူမကိုပါ ဆဲခလိုကသည။ ကုတငပေါ လကထောက ကုနးခိုငးပီး စောစောကလို မနမနဆောင့လိုးပနသည။ ဒီတစခါ စောစောကထက ပိုမနသည။ သူပီးတော့မည။ သူမ အသံပောကမတတ ပါးစပကို အစမးကုနဟကာ အသကရူနေသည။

“ အား… အား… အား… သေပါပီ… အား… ” အားအပငးဆုံး တစခက ဆောင့အသငး၊ သူမ ကုတငပေါ မောကရကလဲကသားသည။ ထနးထနးက ခကခငးပင ဆဲထူကာ ကုတငအောကကို ဆဲခသည။ သူမ မတတပမရပနိုင။ ထနးထနးခေရငးမာ ဒူးခေထိုငကသားသည။ ထနးထနးက လီးကို သူမ ပါးစပထဲ စပကနဲ ထည့လိုကသည။ သူမ စုပလညး မစုပနိုင၊ ထေးလညး မထေးနိုငအောင မောနေတော့ လီးကို ပနထုတပီး ဂငးထုသည။ အဖစအပကတေက မနဆနလနးသည။ ထနးထနးက သူမမကလုံးပေါမမကလုံးအုတ ကို ဆတကနဲ ဆဲခတလိုကသည။ သူမ မကလုံးဖင့ကည့တော့ ထနးထနးလီးကီးက အရညခဲမား ကပငိလက ဒစနီကီးမာ အရေပားထဲ ဝငခည ခေါငးပူခည ဖစနေတာကို မငသည။ ကာကာကောကခိနမရလိုက။ ထနးထနးက သူမခေါငးကို ဆံပငမ ဆဲယူကာ ပါးစပထဲသို့ လီးကို သငးပေးလိုကသည။ “ အားပါးပါး… အား… အငး… ” ဆီးစပနင့ သူမ မကနာကပနေသည။ လညခောငးအထိ နငနေသဖင့ ထနးထနးပေါငကို လကဖင့ တနးလတသောလညး ကားရဲစိတဝငနေသော ထနးထနးက သူမ ခေါငးကို မလတဘဲ သူ့ဆီးစပမာ ဖိကပထားသည။ သူမ မလူးမလန့သာ ရုနးရငး တစခက နစခကခန့ ကော့တကသားသည။ မကနာလေးမာ သနားစဖယ ရုံ့မဲ့နေသည။ ထနးထနးက မငပုံမရ။

ခေါငးကို မော့ကာ အောငနိုငသူ စစသူကီးတစယောကလို အကောငးဆုံးသော ပီးမောကခငး အရသာထူးကို ခံစားနေသည။ “ မိုခလိုက အမ… မထေးနဲ့နော… မိုခလိုက… ” ထနးထနးလကကို ဖေလော့လိုကသညနင့ သူမ ခေါငးကို ဘေးစောငးကာ သုကရညမားကို ထေးခလိုကသည။ သုကရညမားက တံတေးနင့ရောကာ သူမ ပါးစပတေ ပေရေ စီးကနေသည။ ထနးထနးသုကရညမား သူမ မိုခမိလား မမိုခဘူးလား သူမသာ အသိဆုံး ဖစမည။ ကနတောသိသညက ဒါ သူမဘဝတင ပထမဦးဆုံး သုကရညကို ပါးစပထဲ အပနးခံရခငး ဖစသည။ ရုပရငထဲတင မငနေက မငကငးပေမယ့ အခု မငးသမီးက ကိုယ့မိနးမ ဖစနေသည့အတက ရငထဲတင တဆစဆစ နာကငမိသည။ ထနးထနးက သူပောခိုငးသည့အတိုငး သူမကို ကေးစားပည့တနဆာမတစယောကလို လိုးသားသည။ လိုးရုံမက သူမကိုယတိုင လိုလိုလားလား ဝနခံ ပောထကလာအောင မူဆယနိုငခဲ့သည။ ဒါဟာ လကဝေ့ပဲတစခုဆိုလင ထနးထနး၏ လိငကိစကမးကငမုက နိုင၍ သူမ၏ အရကသိကာက ရုံးသည။ လနဆဲပဲ တစခုဆိုလင သူမ၏ ရမကအငအားက ဆဲရာသို့ သူမ၏ အသိတရားနင့ ခနာတို့ အလော့ပေးလိုကပါသားရသည။

ထနးထနးက သငတနးဆရာဆိုလင သူမသည တစကိမတညးနင့ သငလယတတလယသော သငတနးသူ ဖစပေမည။ ပော့စပုနေပီဖစသော ထနးထနး၏ လီးကို ကိုငပီး သူမ စုပပေးနေသည။ သုကအခဲမား ကုနအောင မိနစအနညးငယ ကာတဲ့အထိ လီးအစုပခံပီးနောက ထနးထနးက သူ့လီးကို သူမ ပါးစပထဲမ ဆဲထုတလိုကသည။ သူမကို ဖညးဖညး မထူကာ ကုတငပေါ တငပေးပီး သူက ရေခိုးခနးထဲ ဝငသားသည။ ‘ အကိုကော အဆငပေရဲ့လား’လို့ ဝတရားကေ မေးသားသည။ သူမ ဘေးကို ကနတော ဝငလဲလိုကတော့ သူမ ကနတော့ဘက လည့လာသည။ ကနတော့မကနာကို အကဲခတကာ စူးစမးကည့သည။ ကနတော့မကနာပေါမာ အဖေတစခုခု ရာဖို့ သူမ ကိုးစားသည။ သူမ စိတလတလကလတ ပောမိတာတေကို နောငတရနေတာ သေခာသည။ မကရညစမား စီးကလာပနသည။ “ ကိုကို ညီမကို ရံသားပီမလား… ” သူမက စမဖကရဲတော့ ကနတောကပဲ စဖကထားလိုကသည။

သူမ နဖူးကို နမးရငး ရုပပနေသော ဆံပငတေကို သပတငပေးလိုကသည။ “ ညီမရယ… ကိုကိုက ညီမကို ဒီလို ခံစားစေခငလို့ ကိုကို ကိုယတိုင စီစဉခဲ့တာလေ… ဘာကို ကိုကိုက ရံရမာလဲ… ညီမက အကို့ဆနကို လိုကလောပီး အဆငပေအောင အတူတူနေပေးတော့ ပိုပီးတောင ခစသေးတယ… တကယပောတာပါ… ” “ ဒါဆို သူလုပနေတော့ ကိုကို ဘာလို့ ဝငမလာတာလဲ… ” “ ကိုကို စိတလုပရားပီး ဘယလိုမ ထောငမရလို့ပါ… ကလေးကို ရံလို့ မဟုတဘူး… နော… ” “ သူလုပနေတုနး ညီမပောတဲ့ စကားတေကို အတညမယူနဲ့နော… ကိုကိုတို့ စိတကေနပအောင ပောပေးတာ… ” ကနတော ပုံးကာ ခေါငးငိမ့လိုကသည။ သူမ၏ အရကသိကာအတက သူမ၏ ကာကယဖေရငးခက မနသမတို့ကို ကနတော မတားဆီး။ အကိုးမရိသော အမနစကားထက သူမ၏ လိပပာလုံမုက ပိုအရေးကီးသည မဟုတပါလား။

“ စောစောက ကောငးလား… ” “ သညနေ့ တစရကက တစသကလုံးအတက နောကဆုံးပဲနော ကိုကို… ကေနပတော့နော… ” ကနတော ဘာမမပောဘဲ အသာပုံးနေသည။ ထနးထနး ပနဝငလာပီး သူမ ဘေးတင ဝငလဲသည။ ကနတောတို့ ခုံထားသော စောငကိုပါ ဆဲယူခုံလိုကသည။ သူမက ထနးထနးဘကကို လည့ကည့တော့ ထနးထနးက သူမပါးကို ရတကနဲ နမးလိုကသည။ သူမကို အလယမာထား ဖကထားကသည။ သူမ၏ နို့နင့ အဖုတကို အာသာပေ ပတသပကရငး ကနတောတို့ သုံးဦး တစရေးအိပကသည။ အားလုံး ပငပနးနေတော့ ခဏလေးနင့ အိပပောသားကသည။ အိပမကထဲတင မောငမညးနေသော လိုဏခေါငးတစခုထဲသို့ ကနတောတို့ စီးသော ရထားက မဆုံးနိုငအောင ခုတမောငးနေသည။ အပငလောကတငကော အလငးမဲ့သည့ ခရီးစဉတစခုက ဘယအခိနမာ လမးဆုံးပါမညနညး။

 

Zawgyi

 

အငားလင္ လုပရေစ

မိန္းမက အရမ္းရကတည္။ အတို အကပ္ေတ ဘယ္ေတာ့မ မဝတ္။ ဒါေပမယ့္ လိငိတ္ ပင္းသည္။ နမ္းရင္ ကိုယ့ာကို နာတဲ့အထိ စုပ္ေန ကိုက္ေနက။ တစက္ အပငထကင္ သူx{1037}အဖုတို ကလိၿပီး အတင္းခံေဘာင္းဘီကို ပန္ေပးမဝတဲ အပငားဖိုx{1037} ေပာသည္။ တာေမပလာဇာကို ကားနဲx{1037} မထကဲ လိုင္းကား အတူတူ တိုးစီးသည္။ လငယားလိုx{1037} မထင္ေအာင္ သူနဲx{1037} မလမ္းမကမ္းမာ ရပည္။ သူx{1037}ကို တမင္ေထာကမ္းတဲ့သူ မေပၚလာေပမယ့္ တစ္ေယာက္ေယာက ကားတိုးရင္း သူx{1037}ေနာကိုင္းကို ပတိတိုင္း မက္x{1014}x{103D}ာက နီနီတကာသည္။ အတင္းခံေဘာင္းဘီတစုက ဘာမမထူေပမယ့္ သူx{1037}အတက္ အကာအကယဲ့ေနသလို ဖစ္ေနသည္။ ဒါ ပထမဆုံး သူx{1037}ကို လမ္းစဖင့္ ေလ့ကင့္ေပးတဲ့ေနx{1037}။ မိတx{1039}x{1013}ီလာကို အလုပိစx{1039}x{1005} သားရတဲ့အခါ အဆင့ုနကားသည္။ ကၽန္ေတာ့ူငယင္း လငယား ပါလာသည္။ သူငယင္းမိန္းမက နယံ။ ေဟာယ္ အခန္း x{1014}x{103D}စန္းယူေပမယ့္ ပထမည တစန္းတည္းမာပဲ စုၿပီး မအိပငထိ အလုပုပင္း စကားစုေပာၾကသည္။

ဒုတိယညမာေတာ့ သူငယင္းမိန္းမက ကိစx{1039}x{1005}တစုေပၚလာၿပီး သူx{1037}အေမအိမ္ သားအိပသည္။ သူငယင္းကေတာ့ ကၽန္ေတာိုx{1037}x{1014}x{103D}င့္ ကနဲ့သည္။ သူx{1037}နာမည သီဟပဲ ထားပါေတာ့။ ပထမညလိုပဲ ကၽန္ေတာိုx{1037}က အလုပုပ္၊ မိန္းမက ဝငာလူးဖုတည္။ ဒီအထိ ဘာစိတူးမ မရိေသး။ မိန္းမ ေရခိဳးၿပီး ညဝတါဝနဲx{1037} ကုန္းကုန္းကက လုပ္ေနတုန္း သူငယင္းက သူx{1037}ဖငို ေသခာၾကည့္ၿပီး ကၽန္ေတာ့ကို လည့ာ လကေထာငသည္။“ မင္းမိန္းမ အိုးက ကစ္ေနတာပဲ” လိုx{1037} တိုးတိုးေပာသည္။ သူငယင္းဆီက ဒီစကား ၾကားလိုကာနဲx{1037} ကၽန္ေတာ့ိတဲမာ ဖိဳးဖိဳးဖဥ္းဖဥ္း ဖစားသည္။ ေခါင္းထဲ ဖတနဲ ေပၚလာတဲ့အတိုင္း “တစါၾကည့္ ခမ္းဘီယာ x{1014}x{103D}စူး တစါကိုင္ ဘလတ္ တစုံး” လိုx{1037} ေပာလိုကည္။ ဒီလိုေပာမ တကာဆုတာ လုပိုx{1037} ရမည္။ ကိုယ့ို တမိဳးမငယ့္ေကာငိဳးဆို ေစာကက္ေပာငလိုလို ေလာခလိုx{1037} ရသည္။ သူက “ ဂိုလ္ ပါေပးမယ္ ဖငယားနဲx{1037} တကယိုငစာေနာ္” လိုx{1037} ေပာလာသည္။ ကၽန္ေတာ္ ရင္ေတ ခုနာသည္။

“ေလနဲx{1037}ေတာ့ မလုပဲx{1037} ပုလင္းအရငယ္” လိုx{1037} ေပာလိုက္ေတာ့ ဒီေကာင္ သားဝယည္။ ပါလာတာက ဘလတ္ တစုံး။ “ငါ အားရေအာင္ နယာေနာ္” လိုx{1037} ၿခိမ္းေခာက္ေသးသည္။ ဒီေကာငဲx{1037} ကၽန္ေတာ္ အလုပုပင္း နည္းနည္းစီေသာက္ၾကသည္။ မိန္းမက ဒီေကာင့ို “ကိုသီဟက မိန္းမလစာနဲx{1037} ေသာက္ေတာ့တာပဲ… မတိုးတိုးနဲx{1037} ပနိုငယ္”လိုx{1037} စေနသည္။ “မင္း ဒီညေတာ့ အခန္းမပနဲx{1037} ဒီမာဘဲ အိပိုက္ေတာ့”လိုx{1037} ေပာၿပီး မိန္းမကို ၾကည့ိုက္ေတာ့ ေခါင္းညိမ့သည္။ သူက ကၽန္ေတာိုx{1037} အx{1039}x{101C}ကံကို လုံးလုံး မရိပိ။ ဒီေကာင မူၿပီး “မင္းတိုx{1037} လငယား မလတပဲ ေနဦးမယ္” ေပာတာေတာင္ မိန္းမက ဒီေကာင့ို ဒီဘကန္းမာပဲ အိပိုx{1037} ေပာေနသည္။ ကိုယံရမယ့ကက္ ကိုယိုငင္းေပးေနသလိုပဲ။ ဒီလိုနဲx{1037} မိန္းမက ေစာအိပားသည္။ ကၽန္ေတာ္x{1014}x{103D}င့္ သီဟ ေသာကင္း အလုပကုပည္။ သူက ေတာ္ေတာ္ မကိုငငာ။ “ေဟ့ေရာင္ ငါတကယိုငာေနာ္” တဖဖ ေပာသည္။

မင္းမိန္းမ ကိဳငာရင္ မင္းရင္းဆိုတာကလည္း ပါေသး။ အခန္းမီးပိတ္ၿပီး မိန္းမေဘး ဝငဲကာ ေစာင္ၿခဳံလိုကည္။ ဒီေကာင္ ကၽန္ေတာ့္ေဘးကို အသာကပာသည္။ ကၽန္ေတာ မိန္းမက ဖကင္း ဂါဝန္ေပၚကေန ေပါငို ပတ္ေပးေနသည္။ ေပါငို ပတင္း ဂါဝန္ေပၚကေန ေစာကုတို အုပိုငိုက္ေတာ့ မိန္းမ မကုံးပင့ာသည္။ ဟိုေကာငိတယ္ သိသားဦးမယိုတဲ့ သေဘာနဲx{1037} မကပစည္။ ကၽန္ေတာ ဂx{101B}ုမစိုက္။ ဂါဝနနx{1037}္ေၾကတဲ့အထိ သူx{1037}ေစာကုတို ပတင္း သူx{1037}ကို ၾကည့္ေတာ့ မကုံးေတ x{101B}ဲေနၿပီ။ သူx{1037}နားနားကပ္ၿပီး “ၿငိမ္ၿငိမ္ေနေနာ္ မသိခင္ေယာင္ေဆာင္ေန၊ ၿပီးမ ေပာပမယ္”လိုx{1037} တိုးတိုးေလး ေပာလိုကည္။ မိန္းမက ေၾကာငမ္းအမ္း။ ဘာကို ဆိုလိုသလဲ မသိ။ ကၽန္ေတာ္ ဒီေကာင့ကို ယူၿပီး မိန္းမ ေစာကုတ္ေပၚ အသာတင္ေပးလိုကည္။

မိန္းမ ဆတနဲတုနားၿပီး မကုံးပဴးၾကည့ည္။ ကၽန္ေတာ အသာေန မသိခင္ေယာင္ေဆာင္ေနလိုx{1037} ေပာေတာ့ မလုပဲx{1037}လိုx{1037} ေခါင္းယမ္းပသည္။ ဒါေပမယ့္ ဟိုေကာင့ကို ဆဲမဖယ္ ကၽန္ေတာ့ကိုသာ ကစစါေအာင္ ဆုပားသည္။ ကၽန္ေတာ္ ရင္ေတ ခုနက ေသေလာကည္။ မိန္းမကလည္း အတူတူပဲ ခုန္ေနမာ ေသခာသည္။ ဟိုေကာင္ ဘာလုပ္ေနတယ္ မမင။ မိန္းမ မကုံးက ေတာ္ေတာင္းလာၿပီး x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းေလးေတဟကာ အသံတိုးတိုးထကာေတာ့မ ဒီေကာင့ကို စမ္းၾကည့္ေတာ့ သေကာင့ားက ဂါဝန္ေပၚက မကိုငဲ ဂါဝနို လိပင္ၿပီး မိန္းမေစာကုတို ပယယယယို ကလိေနသည္။ ဒင္းလကို ဖယ္ၿပီး ကၽန္ေတာ္ စမ္းၾကည့္ေတာ့ သူx{1037}ေစာကုတာ အရည္ေတ စိုကာ ပေဖာင္းေနေလၿပီ။ မိန္းမကို တစကည့ာ ေကာေပးခိုင္းလိုကည္။ ဒီတစါ ေပးကိုငိုက္ေတာ့ ဒီေကာင မိန္းမဖငို ညx{103B}စx{103B}စ္ၿပီး ကိုငည္။ လကဲဇကဲနဲx{1037} ဖင္ၾကားထဲအထိ လကင္းကာ ေစာကုတိုပါ x{1014}x{103D}x{103C}ိက္ေတာ့သည္။ ပကကုန္းက ေစာကုတို ကလိx{101B}ုံေလး ကလိလိုx{1037} ရတာ။

အခု ေသေသခာခာ x{1014}x{103D}x{103C}ိကည္းx{1014}x{103D}x{103C}ိက္ေကာ မိန္းမ ၿငီးသံ ရx{103C}ိကံေတ တိုးတိုးေလးကေန ကယာေတာ့သည္။ ေစာကုတ္x{1014}x{103D}x{103C}ိကာ တစာရီေလာက္ ၾကာလာေတာ့ မိန္းမလည္း ေကာ့ၿပီး ေမာ့ေနေတာ့သည္။ ဒီေကာင ငါမရေတာ့ဘူး ထည့င္ၿပီကာလိုx{1037} ေပာေတာ့ ကၽန္ေတာ္ လနx{1037}ားသည္။ ဒီအခိန္ ဆုံးဖတေတာ့မည္။ ေရx{1037}ဆကိုးမာလား ရပင့္ၿပီလား။ မိန္းမကေတာ့ လကသစိုx{1037} အရည္ေတ ထကာ ဖငစုလုံးx{101B}x{103E}ဲေနၿပီ။ ဒီေလာက္ မနန္ ခင့ဳရင္ မိန္းမသိကx{1039}x{1001}ာကသားမာကို သားေတးမိသည္။ ေတာ္ၿပီေလကာ ကိုယါကိုယုေတာ့လိုx{1037} တားလိုကည္။ “ငါ သူx{1037}အေပၚ ထုတငယာ အဲ့ဒါေတာ့ ခင့ဳ ”လိုx{1037} လုပာပနည္။ သူx{1037}ၾကည့္ေတာ့လည္း အရိန တက္ေနၿပီ။ ဗမာကားေတထဲက မုဒိမ္းကင့ါနီး လူၾကမ္းx{101B}ုပိဳး။ မိန္းမကေတာ့ ခါးကို ေကးလိုက္ ေကာ့လိုကဲx{1037} အိပာခင္းစကို ကိုငာ ေဘးေစာင္းလဲေနတုန္း။ ခင့ဳသင့ပဳသင့္ စဥ္းစားေနတုန္း ဒင္းက ကၽန္ေတာ့္ေဘးကေန ထၿပီး ကၽန္ေတာ့ို ေကာၿပီး အလယို ဝငည္။ မထည့ဲx{1037}လိုx{1037} ကၽန္ေတာ္ ခပင္းတင္းေပာေတာ့ ေခါင္းၿငိမ့ည္။

သူခဏ ေစာကုတို ဆက္x{1014}x{103D}x{103C}ိက္ၿပီး လီးကို မိန္းမ ဖင္ၾကားထဲ ၿဖဲထည့ာ အဖုတကို ထိုးဆကလိေနပုံရသည္။ တကယ္ လိုးေနတဲ့အတိုင္း ခါးကို ေကာ့ေကာ့ထိုးေနေတာ့ ေစာကုတဲ တကယင္းေနတာလား ထင္ၿပီး ရငဖိုဖို ဖစသည္။ မိန္းမ အသကx{103C}သံေတကလည္း ေစာေစာကထက္ သိသိသာသာ မနာတာ အတိုင္းသားၾကားရသည္။ ဒီေကာင္ ကင္းထုရင္း ဆတနဲ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ခါးေကာ့ထိုးလိုကာကို သတိထားမိလိုကည္။ ကၽန္ေတာ္ေခါင္းေထာင္ၾကည့္ေတာ့ ဒင္းက မိန္းမ ပခုံးကိုေတာင္ အားယူကိုငားသည္။ ေစာငို ကိုကားတဲ့ၾကားက မိန္းမ ေအာံ တစက္ ကယယ္ ထကာသည္။ x{1014}x{103D}စ္ေယာကလုံး ခဏ ၿငိမားၿပီး သေကာင့ားက ကၽန္ေတာ့ို ေဘးကို ပန္ေကာာလိုကည္။ လကဲx{1037} စမ္းလိုက္ေတာ့ မိန္းမ ဖင္ၾကားထဲမာ သုကည္ေတ အမားx{1039}x{101C}ကီး။ ဒီေကာင့ို ေမးေတာ့ ဖင္ၾကားထဲပဲ ထည့ာ ေစာကုတဲ လီးမသင္းဘူး ေပာသည္။ တကယ ေစာကုတမာလည္း အရည္ေတ အမားx{1039}x{101C}ကီး။

ေစာေစာက အင့နဲ မိန္းမ ေအာိုကာ ဒီေကာငည့ာလိုx{1037}ပဲ ထငည္။ (ေနာကိုင္း) မိန္းမကို ပန္ေမးေတာ့လည္း မထည့ူး လကဲx{1037}ပဲ ကိုငာလိုx{1037} ေပာပနည္။ မိန္းမေပာတာ လည္း မယုံရ။ ဟိုေကာင သူဖင္ၾကားထဲအထိ ထည့ယ္ ဝနံထားတဲ့ဟာ။ ဒါ ကၽန္ေတာဲx{1037} မိန္းမရဲx{1037} ပထမဆုံး အေတx{1037}အx{1039}x{101C}ကဳံပဲ ဆိုပါေတာ့။ အလုပိစx{1039}x{1005} မိတx{1039}x{1013}ီလာကို ခရီးထကုန္းက အေတx{1037}အx{1039}x{101C}ကဳံေနာကိုင္း တံခါးတစပ္ ပင့ားသလို။ တံခါးအပငာ လမ္းမx{1039}x{101C}ကီးကို ဖဴးေနသည္။ မိန္းမဘကေတာ့ ဒီကိစx{1039}x{1005}ကို တစါမ ထပေပာေပမယ့္ သူx{1037}စိတဲမာ စဲေနတယိုတာ ေသခာသည္။ သူx{1037}ကို လိုးေနရင္း အရိနလာတဲ့အခါ ‘ဟိုတခါက သီဟ ညီမကို တကယ္ လိုးသားတယ္ မဟုတား မနန္ေဖပါ ကိုကို သိခငိုx{1037}’ ဟု ေမးၾကည့ည္။ အဲ့လို ေမးလိုကိုင္း သူ မကုံးပင့ာကာ တအင္းအင္းနဲx{1037} ပိုၿပီး အသကx{103C}မနာသည္။ ပါးစပ မေဖဘဲ ေခါင္းခါပသည္။ တစမာေတာ့ ေကာင္းေကာင္းလိုးေပးေနရင္း တမိဳး အရဲစနx{1037}္ၿပီး ေမးၾကည့ည္။

“ကိုကိုx{1037}ကို အမနတိုင္း ေပာေနာ္… ညီမက သစx{1039}x{1005}ာေဖာကာမ မဟုတာ… ကိုကိုေပာလိုx{1037} ၿငိမံေနေပးလိုကတာပဲ… ညီမကို သီဟေနာကေန လိုးသားတယ္ မဟုတား…” သူx{1014}x{103D}x{103C}တမ္းကို ခဏကိုကာ ၿငိမ္ေနသည္။ ကၽန္ေတာ္ သူx{1037}ကို ေဘးေစာင္းထားကာ သီဟ ေနာက ေနတုန္းက ပုံစံမိဳး ေပာင္းလိုကည္။ လီးကို မသင္းေသးဘဲ အဖုတx{1014}x{103D}င့္ ေတ့ထားသည္။ လကဲx{1037} x{1014}x{103D}ိုx{1037}ေတကို အသာကိုငင္း လညင္းကို သိုင္းဖကိုကည္။ လီးကို အဖုတဲ ဒစမဳပ္x{101B}ုံသင္းၿပီး နားနားကို ကပာ သီဟထည့ာ ဒီေလာကငား လိုx{1037} ေမးလိုကည္။ ပနေဖ။ လီးကို ပနုတ္ၿပီး တစက္ေကာ္ေကာ္ မဳပဲ့အထိ တဆစစ္ ထပင္းလိုကည္။ သူ တဟင့င့္ ဖစာသည္။ “ညီမ ေဖပါဦး… သူထည့ာ ဒီေလာက္ ဝငား” “ကိုကိုက ညီမကို ဘာလိုx{1037} သူမား ေပးလုပာလဲ… မခစိုx{1037}လား… ” သူx{1037}ေလသံက ခပိုးတိုး ခပဲ့ယဲ့။ “မဟုတါဘူး ညီမရယ္… ခစာေပါ့… အမနတိုင္းေပာေနာ္ သူ ဘယ္ေလာကိလုပဲ… အထဲကို ဝငလား… ” “ ထည့ေတာ့… ဟင့္… ဝငာေပါ့ ကိုကိုရယ္… ” ကၽန္ေတာ္ လီးရညင္ ထကုလု ဖစားသည္။ ရငဲတင္ ေအးခနဲ ရိန္းကနဲ။

ကၽန္ေတာ့္ သူငယင္းက ကၽန္ေတာ့ိန္းမေစာကုတဲထိ လီးဝင္ေအာင္ ထည့ားခဲ့တယဲ့။ သူx{1037}ကို ခပင္းပင္းေဆာင့င္း ပကကနနိုက္ေတာ့ သူက မက္x{1014}x{103D}ာလx{103E}ဲထားသည္။ ေစာေစာကစကားအတက္ ရက္ေနတာ ဖစည္။ “ေသခာေပာပါဦး ကေလးရယ္… သူေပာေတာ့ သူက ဖင္ၾကားထဲမာ ညx{103B}ပားx{101B}ုံပဲတဲ့… တကယ္ သင္းလိုကိုx{1037}လား… ” “သင္းတယ္… … ဟိုးအထဲထိ…။ ကိုကိုက ေပးထည့ိုကာကိုး… သူမားက ညီမကို အထဲထိဝင္ေအာင္ သင္းသားတာေပါ့လိုx{1037}… ” သူx{1037} ညဳတုတု အသံအဆုံးမာ ကၽန္ေတာ္ သူx{1037}ခါးကိုကိုငာ အပင္းဆုံးေဆာင့င္း လီးရညား အကုနစင္ ထကဲ့အထိ ညx{103B}စင္းလိုကည္။ သူက ကၽန္ေတာ့ို ပနကင္း ေခေထာက ကၽန္ေတာ့ါးကို ခလိုကည္။ သူစိတ္ေကနပ တုနx{1037}နတည့္ အမူအရာဖစည္။ သူx{1037}ကို ပထမဦးဆုံးစလိုးရတုန္းကလို ရငုနx{103C}မိဳး ခံစားေနရသည္။ “ ညီမကို သီဟ လိုးသားတာေပါ့… ” “ ဟုတယ္ ကိုသီဟ ညီမကို တကယ္ လိုးသားတာ… ” “ ဒါဆို သူx{1037} လီးရည္ေတ… ညီမ ေစာကုတဲ ထည့ားလား…” သူက ကၽန္ေတာ့က္x{1014}x{103D}ာကို ၾကည့ည္။

မကုံးမိတာ ေခါင္းၿငိမ့ိုက္ၿပီး ခကင္းပဲ ကၽန္ေတာ့္ x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းကို အငမ္းမရ စုပမ္းေတာ့သည္။ ဒီတစါ သူx{1037}အနမ္းေတ အရငထက္ ရမကင္းလသည္။ ကၽန္ေတာည္း သူx{1037}ကို တင္းတင္းကပပ္ ေပx{1037}ဖကားလိုကည္။ ကၽန္ေတာ့္ ေခါင္းထဲမာေတာ့ အေတးေပါင္းမားစာ။ သူမားလငဲx{1037}ေနမည့္ ကိစx{1039}x{1005} သူx{1037}ကို စည္းx{101B}ုံးရသညာ လုံးဝ မလယ္။ သီဟx{1014}x{103D}င့္ ဖစဲ့သည့ိစx{1039}x{1005}ဖစ္ၿပီးေနာကိုင္း သူx{1037}ကို အထနိန္းမ အဖစ္ေနၾကည့ိုx{1037} ေပာပလိုကင္ လယယူကူx{1014}x{103D}င့္ ေခါင္းၿငိမ့ည္ ထငဲ့သညာ တကကင္ေအာင္ မားသားသည္။ သူx{1037}စပဲခကခိဳx{1037}က ကၽန္ေတာ သူx{1037}ကို မခစိုx{1037} တနိုးမထားလိုx{1037} ဆိုတာမိဳး၊ ကၽန္ေတာ ေနာကစ္ေယာကာခငိုx{1037} သူx{1037}ကို သစx{1039}x{1005}ာအရင္ေဖာကိုင္းေနတယိုတာမိဳး၊ သူက ေဖာကနတဲ့ မိန္းမစားမိဳး မဟုတူးဆိုတာမိဳး။ ဘယိန္းမေကာင္းမ ဒါမိဳး လကံx{1014}x{103D}ိုငာ မဟုတူးဆိုတာမိဳး။ အစုံပါပဲ။ ဒီစပဲခက္ေတက ပင္းထနည္။ ဒီအတက္ ကၽန္ေတာိုတာ စိတညx{103C}နဲx{1037} အခိနာ ဖစည္။

ကၽန္ေတာ္ ေသခာအပိုင္ သိထားတဲ့အခက သူက ကိုယ့္ေယာက္ားကလဲၿပီး တစိမ္းေယာက္ားေတအေပၚ လုံးဝ လိငိတင္းမဲ့ေနတဲ့ စက္x{101B}ုပမဟုတ္။ ေသးနဲx{1037}သားနဲx{1037} ခံစားခက္ေတ ရိတဲ့ကိုယ္ေပၚမာ ကိုယင့ရားနဲx{1037} ထိန္းသိမ္းထားတဲ့ မိန္းမမိဳး။ ကၽန္ေတာ့x{1014}x{103D}x{1039}x{1015}တစုတည္းအတက္ သူလိုက္ေလာရရင္ သူx{1037}ဘဝတစ္ေလာကုံး နာကင္ ခံစားေနရေတာ့မည္။ ဒါေၾကာင့္ ကၽန္ေတာ္ လိုခငာက တစိမ္းေယာက္ားx{1014}x{103D}င့္ အတူတူေနရန္ သူကိုယိုင္ ရငုနx{103C}ပား စိတါခင္း ဖစည္။ သူx{1037}ကို x{1014}x{103D}စ္ဦးတည္း အတူတူရိတိုင္း ေပာပသည္။ မားေသာအားဖင့္ အတူတူေနၿပီးခိန္ ရငငဲမာ ဖကားရင္း ေပာဖစည္။ ေဖာကနယ္ မေဖာကနူးဆိုတာ စိတ အဓိကကေၾကာင္း၊ ကၽန္ေတာိုယိုင္ ၾကညဴေသာ ေယာက္ားတစ္ေယာက ပဳစုယုယတာကို လကံတာ သစx{1039}x{1005}ာေဖာကာမကေၾကာင္း တဖဖ ေပာပသည္။

အခိနိုင္းေလး အတူတူေနၿပီး ေနာကိုင္း လူမx{103C}ေရး ပတကx{103C}မရိရင္ ဘာအမည္းစက မဖစ္x{1014}x{103D}ိုငာကို သူယုံေအာင္ ခဏခဏ ေပာရသည္။ အကဥ္းခဳပ္ေပာရလင္ ကနx{1037}တက္ အခိဳx{1037}x{1014}x{103D}င့္ သူ ေခါင္းၿငိမ့ဲ့သည္။ တကယမ္းက သူလကံေအာင္ ကၽန္ေတာ္ ေပာဆို စည္းx{101B}ုံးရတာ တစ္x{1014}x{103D}စဲေလာက္ ၾကာခဲ့သည္။ တစါတေလ စည္းx{101B}ုံးလိုx{1037} ရေတာ့မာ မဟုတူးလိုx{1037}ေတာင္ စိတကဲ့ရသည္။ ကၽန္ေတာ ရနဖစ္ မခံ။ မေပာဘဲလည္း မေန။ သူမတတာလိုx{1037} လိုက္ေလာရတဲ့အေနအထားမိဳး ဖစ္ေအာငည္း ကၽန္ေတာ လမ္းေၾကာင္းေပးထားသည္။ ဒါမ သူx{1037}လိပာ သူလုံမာ ဖစည္။ သူx{1037}ကို တစက စည္းx{101B}ုံးရင္း တစက ပါတနာကို ရာရသည္။ တကယိုရင္ ကၽန္ေတာ္ အရင လုပိုကာ လသာတုန္း ဗိုင္းငငဲ့ခင္းသာ။ x{1039}x{101C}ကိဳတင္ၿပီး ဘာအစီအစဥ မရိ။ အခု တကယ္ ကကနန လုပယိုေတာ့ ကၽန္ေတာ့္ေခါင္းထဲ အစစအရာရာအတက္ ေတးပူရသည္။ ပထမဆုံး စဥ္းစားမိတာက အတင္းေရး။

သမာၻရင့္ ဆရာသမားမားက အတင္းသိ အစင္းသိ ဝါသနာတူအတဲကိုသာ ရာဖိုx{1037} ေရးထားေပမယ့္ ကိုယ ကိစx{1039}x{1005}ၿပီးရင္ ကိုယ့မ္းကိုယ္ေလာက္ ကိုယ့ဝထဲက ေပာကားမယ့ူကို ပိုလိုခငည္။ နယတူတဲ့သူ ရရင္ ပိုေကာင္းမည္။ ေနာကစုက ကိုယ့္ေပာစကား နားေထာငယ့ူ။ ဒါကေတာ့ ကိုယ့က္ ငယဲ့သူကို ရာရင္ ပိုေကာင္းမညု ေသးထဲက ေပာေနသည္။ ကိုယ့ိန္းမကို အx{1014}x{103D}ိုငထက္ လုပိုx{1037} ကိုယ ကာကယ္ေပးx{1014}x{103D}ိုငည့္ အေနအထားမိဳး။ ေနာကစုက ေရာဂါကင္းမကင္း။ ဒါကေတာ့ အx{1014}x{103D}x{1039}x{1012}ရာယx{1039}x{101C}ကီးဆုံးနဲx{1037} ညx{103B}ိရအခကုံး အေနအထား ဖစည္။ ေဖ့ဘုတ ကိုလင္းလင္း၊ ကိုဂက္ စတဲ့သူေတကို အနည္းငယ္ ေမးမန္းဖစည္။ ကနဲ့သူေတ အခင္းခင္းေပာၾကတဲ့ အေတx{1037}အx{1039}x{101C}ကဳံကိုလည္း ရသေလာက္ မတားရသည္။ ေနာကုံး ကိုယ့က မလုံၿခဳံဘဲ ဘာမ မလုပန္ ဆုံးဖတားလိုကည္။ ဂx{101B}ုတစုမာ ပိုx{1037}စစမ္း စတငိုက္ေတာ့ လူငယ္ ခုနစ္ေယာက္ ဆကယာသည္။ ကၽန္ေတာ အသကစိတ္ေအာက္ ကနx{1037}တက္x{1014}x{103D}င့္ တငားတာ ဖစည္။

ဒါမ ကိုယ့ကယ္ၿပီး မိန္းမx{1014}x{103D}င့္ x{101B}ယူ ဖစားမည္။ မက္x{1014}x{103D}ာပုံx{1014}x{103D}င့္ ကိုယုံးပုံေတ ပိုx{1037}ခိုင္းသည္။ x{1014}x{103D}စါ သုံးခါ ပိုx{1037}ခိုင္းသည္။ အဆငေပလင္ x{1014}x{103D}ေမာမေန။ ကိုယ့က ဘာပုံမ မပိုx{1037}။ အပငာ ေယာက္ားခင္းေတx{1037}မည္။ ေတx{1037}တဲ့အခါ မိန္းမပုံပမည္။ x{1039}x{101C}ကိဳကင္ ေရx{1037}ဆကိုး မx{1039}x{101C}ကိဳကင္ ပန္x{101B}ုံ။ ပုံေတာ့ မပိုx{1037}ေပးx{1014}x{103D}ိုင္။ ဒါက ေမာကာတာ မဟုတ္၊ ကိုယ့ိန္းမလုံၿခဳံေရးအတက္ အပည့ဝ ဦးစားေပးခင္းသာ။ တခိဳx{1037}က ဒီလိုေတာင္ ေမးသည္။ ‘ခငား မိန္းမကို ကဳပ တကယိုးမာေနာ္ တကယ္ေပးလိုးမာလား…’ အဲ့ဒီအေကာင္ေတာ့ ေဂာင္းေပေတာ့။ ဘာမ မလုပူးတာ ေသခာသည္။ အေပာအဆို အဆင့ိတဲ့အထဲက ပငို ယဥ္ေကးပုံရတဲ့သူ၊ ဟန္ေဆာငကား မေပာတတူသုံးဦး ကို စိတဲx{1037} ယာယီေx{101B}းထားလိုကည္။ အx{101B}ိုင္းအစိုင္းကို မိန္းမ ေပးရေလာက္ေအာင္ မx{101B}ူးသပ္ေသး။ တကယမ္း ေx{101B}းလိုက္ေတာ့ မိန္းမကိုယုံးပုံကို ေx{101B}းလိုကဲ့ ညီေလးဆီ ပိုx{1037}ေပးလိုကည္။

အပငာ အရင္ x{101B}ုပငတူတူ ၾကည့ည္။ မိန္းမကို အလယာ ထားၿပီး ထု ခိုင္းမည္။ မိန္းမ စိတါလာမ ေဟာယ္ ဆကားမည္။ အလုပဖစိုx{1037} ပနရင္ စိတဆိုးေၾကး။ လူေx{101B}းလိုx{1037} ရလာေတာ့ သူx{1037}ကို ေကာင္ေလးဓာတုံ ပလိုကည္။ အံ့ၾသစရာေကာင္းေလာက္ေအာင္ သူx{1037}မက္x{1014}x{103D}ာ ေခၽးေစးေတပံလာသည္။ တကယက္ေတx{1037} မိမိကို လိုးေတာ့မယ္ တစိမ္းေယာက္ားရဲx{1037} ပုံ။ ေကာင္ေလးက ပစx{1039}x{1005}ည္းက ကိုယ့ကုတ္ေနသည္။ မလုပါနဲx{1037}လား ကိုကိုရယ္ ညီမကို မသနားဘူးလားလိုx{1037} ေပာေသးသည္။ ဒါေပမယ့္ တစါ ေခါင္းၿငိမ့ူးထားေတာ့ ကၽန္ေတာ္ တစက္x{1014}x{103D}စက္ ခၽဲလိုက္x{101B}ုံနဲx{1037} လကံသားသည္။ ညီမ အဆငေပရင္ x{101B}ုပင္ၾကည့္ၿပီး ပန္x{101B}ုံေပါ့လိုx{1037} စိတ္ေအးေအာင္ ေပာထားသည္။ ခိန္းထားသည့္ေနx{1037} မေရာကင္ ရကားတင္ သူ တစက ဂနာမၿငိမ္။ ကၽန္ေတာည္း အဲ့ဒီေနx{1037}မ စၿပီး မလိုးေတာ့ဘဲ ဆx{101B}ုံဆေပးၿပီး အိပာဝငည္။ သူx{1037}ကို မx{101B}ိုးမx{101B}ဖစ္ေနေအာင္ ပုံကို ပပၿပီး အဖုတို ကလိေပးသည္။ သိုx{1037}x{1014}x{103D}င့္ ခိန္းထားသည့္ ရကို ေရာကာေတာ့သည္။ ဒီေနx{1037}အတက္ ရိသမအလုပိစx{1039}x{1005}ေတ အကုန္ ရင္းထားသည္။ ဒီေနx{1037}က ကၽန္ေတာ္x{1014}x{103D}င့္ ခစနီးအတက္ ရငုနိတx{103C}ပားစရာ အေကာင္းဆုံး အမတရ ဖစာ ေသခာသည္။

ေရခိဳးၿပီး အဝတစား မလဲေသးဘဲ ကုတင္ေစာင္းတင္ ထိုငင္း မx{103C}ိင္ေနသည့္ သူx{1037}ကို သနားမိသည္။ သူx{1037}ၾကည့တာ စိတသကသာ ဖစ္ေနပုံ ရသည္။ သူသတုန္းဆီ သားရမယ့္ ေသဒဏ အကဥ္းသားလို မက္x{1014}x{103D}ာညx{103B}ိဳးေနသည္။ ဒီလိုဆိုေတာ့လည္း ကၽန္ေတာ္ အတင္း မတိုကန္းရကါ။ သူx{1037}ေခရင္းမာ ထိုငင္း သူမက္x{1014}x{103D}ာကို ေမာ့ၾကည့ည္။ လကေလးကို ဆုပိုငိုက္ေတာ့ ေရခဲတမ ေအးစက္ေနသည္။ “ ညီမ အရမ္း ေၾကာက္ေနရင္ အကို အခိနေx{101B}း ဖကိုကိုx{1037} ရတယ္… စိတညစဲx{1037}ေနာ္… x{101B}ုပင္ၾကည့္ေနရင္း ညီမက Stop ဆိုတာနဲx{1037} သူ လုံးဝ ရပို ရပမယ္ သိလား… ” ခပဲ့ယဲ့ကေလး ၿပဳံးရင္း သူေခါင္းၿငိမ့ည္။ သူx{1037}လကို နမ္းရင္း ကၽန္ေတာ့္ ပါးx{1014}x{103D}င့္ ကပားလိုကည္။ သူသကင္း ခဏခဏ ခေနပနည္။ တစနကုံး အသံမထက္။ “ ညီမ အခု ဖကငည္း ရတယ္ေနာ္… အကို ဟနုပ္ေပာတာ မဟုတူး… ညီမစိတဲ အဆငင့္ ဖစဲ့အထိ အကို ထပ္ေစာင့္x{1014}x{103D}ိုငယ္… ” “ညီမ မx{1039}x{101C}ကိဳကင္ မလုပ္ေတာ့ပါဘူးလိုx{1037}ေတာ့ မေပာဘူး… ဒီေနx{1037} လကခံရငည္း မလုပစခင္း တစကုံး ဂီတိုက္ေနမာ မဟုတား…” သူ အသံထကာသည္။

ကၽန္ေတာ့ို မက္ေစာင္းထိုးရင္း ေပာသည္။ သူေပာတဲ့အတိုင္းလည္း မန္ေနသဖင့္ ကၽန္ေတာ္ စပ္ၿဖီးၿဖီး ရယလိုကည္။ ကၽန္ေတာ္ ရယ္ေတာ့ သူပါ ၿပဳံးလာသည္။ ကၽန္ေတာ့ိတမ္းသာမx{103C}ကို သူဘယ္ေလာက္ အေလးထားလဲ ကၽန္ေတာ္ သိလိုကါသည္။ “ကဲ… ညီမေရ ကိုကိုတိုx{1037} x{1039}x{101C}ကိဳေရာက္ေအာင္ သားၾကမယ္… ကားထားခဲ့မာဆိုေတာ့ x{1039}x{101C}ကိဳထကပဲ ေကာင္းမယ္…” သူက ေခါင္းၿငိမ့ာ အဝတစား လဲရနငည္။ ကုတင္ေပၚက အတင္းခံေဘာင္းဘီကို လမ္းယူေတာ့ သူx{1037}လကို ကၽန္ေတာ္ ဖမ္းတားထားလိုကည္။ သူက ကၽန္ေတာ့ို ၾကည့္ေတာ့ အဓိပx{1039}x{1018}ာယါပါ ၿပဳံးပလိုကည္။ ‘ကိုကိုက လုပ္ၿပီ’ ဆိုၿပီး x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းကို ဆူကာ ကေလးလို ေခေဆာင့ည္။ ကၽန္ေတာ အေလာ့မေပးေတာ့ သကင္းခၿပီး မထူးဘူးဆိုတဲ့သေဘာနဲx{1037} ခါးမာပတားေသာ သဘကို ဖညလိုက္ေတာ့သည္။ သူမက ဂါဝနနီအပင့ေလးx{1014}x{103D}င့္ အကx{103E}အနီလကည္ေခါင္းစပေလးကို ဝတိုကည္။ မက္x{1014}x{103D}ာကို မထူမပါးေလး ခယသည္။ သူအလပင္ၿပီး ကၽန္ေတာ့က္ လည့ာေတာ့ သူမလကဲ ပစx{1039}x{1005}ည္းတစု ထည့္ေပးလိုကည္။ ေလယာဥ္ေပၚ ညအိပင္ မကုံးအုပ္ေသာ ေခါင္းစည္း တစု။

သူမက ဟမ္းဘကိပဲ ထည့ိုက္ၿပီး ကၽန္ေတာ့ို တင္းတင္းကပပ္ ဖကည္။ သူမ ရငုနံမားက တဒုတုတ္။ ဒဂုံစငာ အေပၚဆုံးထပ္ x{101B}ုပင္x{101B}ုံေရာက္ေတာ့ ကၽန္ေတာ္ လကတယိုx{1037} တန္းစီသည္။ သူက တစမ္းလုံး တိတိတ္ၿပီး ကၽန္ေတာ္ ေပာကားမာ စိုးရိမ္ေနသလို လက္ေမာင္းကိုသာ မလတမ္း ဖကယားသည္။ ကၽန္ေတာ့လည့ေရာကင္ သူက တိုးတိုးေလး ကပ္ေပာသည္။ “ x{101B}ုပင္ မၾကည့္ေတာ့ဘူး… ” ကၽန္ေတာ္ လနx{1037}ားသည္။ အခုပနလိုx{1037}လားဆိုေတာ့ သူ ေခါင္းခါသည္။ “ ဒါဆို တစါတည္း တန္းသားမလိုx{1037}လား… ညီမ ဖစဲx{1037}လား… ” “ x{101B}ုပင္x{101B}ုံထဲမာ ေလာကုပ္ေနတာ လူေတ မငင္ ပိုရကရာေကာင္းတယ္… ” “ ဒါဆိုလည္း ကိုကို သူလာရင္ ေပာလိုကယ္ေနာ္… ” သူမ ေခါင္းၿငိမ့ည္။ ကၽန္ေတာ သူx{1037}ကို လကဲဖဳတာ ေနရာ ေဝးေဝးမာ ထိုငိုင္းထားသည္။ အဆငေပရင္ ကၽန္ေတာဲx{1037}ပဲ ကိစx{1039}x{1005}အၿပီး ရင္းမည္။

ပိုx{1037}ထားေသာ ဓာတုံx{1014}x{103D}င့္ တူေသာ ေယာက္ားကို ဓာတ္ေလကား အဝငနားကေန လမ္းေလာကင္း မသိမသာ အကဲခတ္ေနသည္။ ထိုစဥ္ ဓာတုံx{1014}x{103D}င့္ x{101B}ုပင္ေသာ လူငယစ္ေယာကို ေတx{1037}လိုကည္။ အသက ၂၂၊ ၂၃ အx{101B}ယ္။ သူမx{1014}x{103D}င့္ x{101B}ယူ။ ကၽန္ေတာ့က္ ရစ္x{1014}x{103D}စ္ ကိုးx{1014}x{103D}စနx{1037}္ ငယည္။ ဓာတုံထဲကထက္ အမားx{1039}x{101C}ကီး တုတိုင္ၿပီး ေဘာီဖစ္x{1014}x{103D}င့္ ဂင္းပာဝတားသည္။ အရပည္း ကၽန္ေတာ့္ေလာက္ နီးနီးမင့္ၿပီး ထုထည x{1014}x{103D}စေလာက္ x{1039}x{101C}ကီးေနသည္။ ေသခာေအာင္ ဓာတုံထဲမာ မငူးေသာ အမတသားတစု မက္x{1014}x{103D}ာမာ ပါမပါ ခပမ္းလမ္းကေနပဲ အကဲခတိုကည္။ ေသခာၿပီ။ သူသည္ ကၽန္ေတာိုx{1037} လငယားx{1014}x{103D}င့္ေတx{1037}ဖိုx{1037} ခိန္းထားေသာ လူငယစည္။ ရင္ေခါင္းထဲက ေအးကနဲ ဖစားသည္။ သူက ဟိုဟိုဒီဒီ ၾကည့ာ ကၽန္ေတာိုx{1037}ကို ရာေနပုံရသည္။ ကၽန္ေတာ ‘အကို ညီေလးကို ေတx{1037}ရင္ လာx{1014}x{103D}x{103C}တကယ္’လိုx{1037} x{1039}x{101C}ကိဳတငိန္းထားခဲ့သည္။ ကၽန္ေတာိုx{1037} ဘာပုံ ဘယိုဝတာမယိုတာ သူမသိ။

“ ညီေလး ထန္းထန္းလား… အကိုပါ… ကိုမိဳး… ” “ ဟုတဲ့ အကို… ကၽန္ေတာ္ အခုပဲ ေရာကာ… လကတ္ ကၽန္ေတာဲ ဝယိုကယ္ေနာ္ အကို… ” “ မဝယဲx{1037}ေတာ့ ညီေလး… ညီေလးအမက x{101B}ုပငၾကည့္ေတာ့ဘူး… တစါတည္း တန္းသားမယဲ့… ” ‘ညီေလးအမ’တဲ့…။ ကၽန္ေတာ့ါးစပ မစဥ္းစားရဘဲ လတနဲ ေပာထကားသည္။ “ ဟုတဲ့ အကို… အကိုဘယားခငဲ… ” x{1039}x{101C}ကံx{1039}x{101C}ကံဖနန္ ေတးပူသည္ ဆိုခငို။ သူx{1039}x{101C}ကိဳတင္ေx{101B}းထားေသာ ေဟာယက္ အခု ဆုံၿပီးမ ေx{101B}းေသာ ေဟာယခန္းကို ပိုစိတသဖင့္ x{1039}x{101C}ကိဳတငစီစဥိုင္းခဲ့။ ကၽန္ေတာိုx{1037} မသားဖူးေသာ နာမညိေဟာယစုကို ေx{101B}းခယစည္။ သူx{1037}ကို မိန္းမထိုင္ေနေသာ ေနရာကို ေခၚလာလိုကည္။ သုံးဦးသား ဆုံခိနာ ကၽန္ေတာ္ သူတိုx{1037}x{1014}x{103D}စ္ေယာကလုံးကို အကဲခတ္ၾကည့ည္။ မိန္းမက မကx{103E}ာခထားသည္။ ေပါင္ေပၚက ဟမ္းဘကိတ္x{1039}x{101C}ကိဳးကို အေၾကာင္းမဲ့ ဆုပိုင္ေနသည္။ မၾကည့ဲ ၾကည့ဲx{1014}x{103D}င့္ ေမာ့ၾကည့ည္။ ထန္းထန္းက ကၽန္ေတာ့ိန္းမကို ေသခာၾကည့္ေနသည္။ သူတိုx{1037}အၾကည့င္း ခဏဆုံသားေတာ့ မိန္းမက ခကင္း မက္x{1014}x{103D}ာပနx{103E}ဲသားသည္။

သားေကာငို ေရx{1037}မာေတx{1037}ေနရေသာ အဖိုသတx{1039}x{1011}ဝါ၏ ဆာေလာငx{103C} နဲx{1037} အကာအကယဲ့ မသတx{1039}x{1011}ဝါတစ္ဦး၏ အားx{1014}x{103D}ဲx{1037}ေၾကာက္x{101B}ံx{1037}မx{103C}တိုx{1037}ကို သူတိုx{1037}အမူအယာမာ အထင္းသား မငသည္။ သူက အလိုကသိပင္ မိန္းမx{1014}x{103D}င့္ မကုံးခင္းဆုံေအာင္ မၾကည့္ေတာ့ဘဲ ကၽန္ေတာိုx{1037} ေရx{1037}မ ဓာတ္ေလကားဆီ ေလာကားေတာ့သည္။ သူလည္း ကားမယူလာ။ တကx{1039}x{1000}စီတစီး ငားလိုကည္။ ေဟာယ္ေရာက္ေတာ့ သူx{1037}မတုံတငစုတည္းx{1014}x{103D}င့္ အခန္းယူသည္။ ေယာက္ားx{1014}x{103D}စ္ေယာကဲx{1037} တည္းေတာ့ သူx{1037}ကို မေကာင္းတဲ့မိန္းမလိုလို အခန္းကို လိုကိုx{1037}တဲ့ ေဟာယနမ္းက ခိုးခိုးၾကည့္ေနသည္။ ထန္းထန္းက ‘နယ လာတဲ့ အကိုလငယား ေနx{1037}လညင္း ခဏနားခငိုx{1037}’ ဆိုၿပီး ေပာေနသည္။ မိန္းမရဲx{1037} သိကx{1039}x{1001}ာအတက္ ကၽန္ေတာ္ သူx{1037}ကို အမတ္ေပးလိုကည္။ အခန္းထဲေရာကာနဲx{1037} ကုတင္ေပၚ ကၽန္ေတာိုx{1037}x{1014}x{103D}စ္ဦး ထိုငလိုကည္။ ထန္းထန္းက နံရံနားမာ မတပပင္း ဝယာေသာ အေအးဘူးကို ေဖာက္ေနသည္။

မိန္းမ ေခါင္းမေဖာ္ေတာ့။ ကၽန္ေတာ့က္ေမာင္းကိုလည္း အရငထကင္ မလတမ္း ဆုပားသည္။ ကၽန္ေတာည္း သူx{1037}ကို ဖကားရင္း ‘ရရဲx{1037}လား’ တိုးတိုးေမးေတာ့ ေခါင္းၿငိမ့သည္။ “ ညီေလး လာထိုင္ေလ ” ကၽန္ေတာ္ေခၚလိုက္ေတာ့ သူက မိန္းမေဘးမာလာထိုငည္။ အသားခင္းမထိေအာင္ ထိုင္ေပမယ့္ မကုံးမားက မိန္းမကိုယုံးကို ၾကည့္ေနသည္။ မိန္းမအသကx{103C}သံမား မနာသည္။ လက ကၽန္ေတာ့က္ေမာင္းကို ဖစx{103B}စင္း ကၽန္ေတာ့ကို မက္x{1014}x{103D}ာလည့ားသည္။ ဒီအတိုင္းထိုင္ေနတာ ငါးမိနစ္ေလာက္ၾကာသည္။ လူသားသုံးဦးရိတဲ့အခန္းလိုx{1037} မထငေလာက္ေအာင္ ဆိတ္ၿငိမ္ေနသည္။ မိန္းမက စိတိုတင္းကာ စကား စေပာသည္။ ‘ကိုကို သူx{1037}ကို ထမင္းစားၿပီးၿပီလား ေမးလိုက္’တဲ့။ ဒီစကားက မီးစိမ္းပခင္းလိုx{1037}ပဲ ကၽန္ေတာ္ သိသည္။ “ ညီေလးကို အမက ထမင္းစားၿပီးၿပီလားတဲ့ ေမးေနတယ္ ” “ ကၽန္ေတာ္ စားလာတယ္ အမ… အမတိုx{1037}ေကာ စားၿပီးၿပီလား ” ကၽန္ေတာ သူx{1037}ကို ၾကည့င္း ေခါင္းၿငိမ့္ အခက္ေပးလိုကည္။ သူက မိန္းမရဲx{1037} လကစကို အသာေလးဆုပိုငိုကည္။ လကေလး တနx{1037}နဲ ဖစားသည္။ တနx{1037}္x{101B}ုံသာ တနx{1037}္x{1014}x{103D}ိုငည္။ သူx{1037}လကမိုးေလးမာ ေခၚေဆာငာသိုx{1037} မလူးသာ မလနx{1037}ာ လိုကါသားၿပီး အနမ္းတစင့ာ ရပနx{1037}ားသည္။

ထန္းထန္းလက ေx{1039}x{101D}မတစ္ေကာငို သူမပခုံးေပၚ တဖည္းဖည္း တကာသည္။ သူမ ၾကကီးထေနတာကို ကၽန္ေတာ္ သိသည္။ ကၽန္ေတာကားေသာ လကေပၚမ ေကာာ သူx{1037}လက သူမပခုံးကို ဖကိုကည္။ ကၽန္ေတာ သူမ x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းကို စုပ္ေတာ့ ေၾကာကိတ္ေၾကာင့္ သူမ မတုနx{1037}န္x{1014}x{103D}ိုင္။ ကၽန္ေတာ္ နမ္းၿပီးသားတာနဲx{1037} ထန္းထန္းက သူမကို သူx{1037}ဘက္ တဖည္းဖည္း ဆဲလည့ိုကည္။ သူမ မကုံးအဝိုင္းသားx{1014}x{103D}င့္ ထန္းထန္းကို ၾကည့္ၿပီး မက္x{1014}x{103D}ာလx{103E}ဲရန္ x{1039}x{101C}ကိဳးစားသည္။ ကၽန္ေတာ္ သူမကို ဖကားေသာ လကို လx{103E}တ္ေပးလိုကည္။ ထိုအခါ သူမကိုယုံးေလးမာ ကၽန္ေတာ့ကဲမ ထန္းထန္းလကဲသိုx{1037} လုံးလုံးေရာကားေတာ့သည္။ ထန္းထန္းက ကၽန္ေတာ့ို မၾကည့္ေတာ့။ သူမမက္x{1014}x{103D}ာကိုသာ တပကာ ၾကည့္ေနသည္။ ကၽန္ေတာိုငိုင္ေသာ ခစနီးကို တစိမ္းေယာက္ားတစ္ေယာက ကိုယ့္ေရx{1037}မာတင္ ဖကမ္းလိုက္ေတာ့သည္။ သူမ အင့နဲ အသံမားထကာသည္။ ထန္းထန္း၏ အနမ္းမားက သူမ၏ ပါးပင္ လညင္း နားx{101B}ကားေပၚကို တရစပေရာက္ေနသည္။

သူမ၏ နားနားကို ကပာ ကၽန္ေတာ္ မၾကားx{1014}x{103D}ိုင္ေသာ စကားမားကိုလည္း တိုးတိုးေပာေနသည္။ ဖိုသတx{1039}x{1011}ဝါတိုx{1037}၏ ေခာ့မx{103B}ဴစကားမား ဖစာကို မၾကားဘဲလည္း ကၽန္ေတာ္ သိသည္။ ‘လာx{1039}x{101C}ကီးနဲx{1037} မလကဲx{1037}’လိုx{1037} သူမ ေပာသံတိုးတိုးေလးကို ၾကားလိုကည္။ စကားအဆုံးတင္ သူမကို ထန္းထန္း သိမ္းကဳံးဖက္ၿပီး x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းကို စုပမ္းလိုကည္။ သူမ တအင္းအင္း အသံထက္ေနသည္။ လက္x{1014}x{103D}စက ထန္းထန္း ရငကို မတန္းသာ တန္းသာ ေထာကားသည္။ မိန္းမတစ္ေယာက မိမိအရကတက္ အလိုအေလာက္ တုနx{1037}နင္းသာ။ ထန္းထန္းက သူမ x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းကို နမ္းလိုက္ ခာလိုက္x{1014}x{103D}င့္ လက ေကာပငို ပတပ္ေနရင္း သူမအကx{103E}ထဲသိုx{1037} လက္ေရာကားကာ ေကာပငို တx{101B}x{101B} စမ္းေနပနည္။ ေထာကနဲ သူမ ေဘာီခိတ္ ပဳတားသည္။ သူမ ပိုၿပီး လူးလူးလနx{1037}နx{1037}္ ဖစာသည္။ ထန္းထန္းက သူမကို အဆကပတမ္းၿပီး ကုတင္ေပၚလဲခလိုက္ေတာ့ သူမ ေခေထာက ကုတင္ေခရင္းမာ တဲေလာင္းကေနသည္။ ထန္းထန္းလကစက သူမလညင္းကို ဖကားသည္။ သူမ မကုံးစုံမိတ္ၿပီး ထန္းထန္းအနမ္းကို ေရာငိုx{1037} မက္x{1014}x{103D}ာလx{103E}ဲထားသည္။ ေစာေစာက ေကာဘကမိုx{1037} ေသေသခာခာမမငခဲ့။ ထန္းထန္းက သူမလညိုင ပါးပငထိ လာx{1014}x{103D}င့က္ေနသည္။ ကားx{1039}x{101C}ကီးတစ္ေကာင သားသမငို ဖမ္းၿပီး လညိဳကို ခဲေနသလို။

ထန္းထန္းကနကစက သူမ ဝမ္းဗိုကပပ္ေလးကို ပတ္ေနရင္း အကx{103E}အတင္းသိုx{1037} တကာသည္။ သူx{1037}လကားက သူမ၏ ရငားမားကို ဆုပိုင္ေနပနည္။ ကၽန္ေတာ အေခအေနကို ရငဖိုဖိုx{1014}x{103D}င့ာ ၾကည့္ေန၏။ သူမအကx{103E}ကို လနငိုကည္။ ဖဴဝင္းလုံးဝိုင္းေသာ ရငားx{1014}x{103D}စ္x{1039}x{101D}မx{103E}ာမာ အကာအကယဲ့သားသည္။ ထန္းထန္းက ကၽန္ေတာ့ို ရိသညုပင္ ထငုံမရ။ သူမx{1014}x{103D}ိုx{1037}ကို ညx{103B}စိုင္ၿပီး တစုံးကို စိုx{1037}ခလိုက္ေတာ့ သူမထံမ ေအာံ ပီပီသသ စထကာသည္။ “ အ… အား… ကိုကိုရယ္… ” “ ခစ္ေလး… ဘာဖစိုx{1037}လဲ… ရရဲx{1037}လား… ” သူမ ပနေဖx{1014}x{103D}ိုင္။ ကၽန္ေတာ့ကို ဖမ္းကိုငားသည္။ ‘ညီေလး ဖည္းဖည္းေနာ္’လိုx{1037} ကၽန္ေတာ္ သတိေပးေတာ့ သူက ေခါင္းၿငိမ့သည္။ သူမနားကပာ တစုခု ေပာပနည္။ မိန္းမက ေခါင္းကို ခါသည္။ သိုx{1037}x{1014}x{103D}င့္ x{1014}x{103D}ိုx{1037}ကို ကိုငာ စိုx{1037}ပနည္။ လာဖားဖင့္ x{1014}x{103D}ိုx{1037}သီးေခါင္းမားကို ကလိသည္။ ရငားမားက သူမ၏ ခံစားမူအေကာင္းဆုံးးေနရာ ဖစာကို သူသိသားသည္။

“ အ… အ… အင့္… ဟင့္… ” လကစက သူမ ေပါငို အသာပတ္ေနရင္း ဂါဝနို တဖည္းဖည္း လနငိုကည္။ ကၽန္ေတာ္ ရင္ေတ တုနာသည္။ တဖည္းဖည္း ပတပင္း ေပါငင္းနား လက္ေရာကာေတာ့ ခဏရပားသည္။ စိုx{1037}ေနေသာ x{1014}x{103D}ိုx{1037}ကို ခဏလx{103E}တ္ၿပီး ငုံx{1037}ၾကည့ည္။ အတင္းခံမပါသဖင့္ သူမ၏ ေဖာင္းမိုx{1037}ေနေသာ အဖုတာ အထင္းသား။ ေပါင္ၿခံမာ အရညားက x{101B}x{103E}ဲစိုေနသည္။ ထန္းထန္းမက္x{1014}x{103D}ာတင္ အံ့ၾသမx{103C}x{1014}x{103D}င့တူ ေကနပိပ္ေတ ေပၚလာသည္။ ကၽန္ေတာ္ သူမ ေစာကုတို ငုံx{1037}လကိုကည္။ သူမ ဆတနဲ ေကာ့သားသည္။ ထန္းထန္း၏ ဆံပငိုဆုပဲလိုကာကို ေတx{1037}ရသည္။ x{1014}x{103D}ိုx{1037}ကို စိုx{1037}တာx{1014}x{103D}င့္ ေစာကုတို လကာ တစ္ၿပိဳကကည္း သူမ တစါမ မခံဖူးဘူး။ x{1014}x{103D}စ္ေနရာစလုံးက သူမအတက္ အဓိက လိငိတို ပင္းထန္ေစတဲ့ ေနရာေတ ဖစည္။ အခု ေစာကုတ္ေရာ x{1014}x{103D}ိုx{1037}ေရာ ေကာင္းေကာင္း x{1014}x{103D}x{103C}ိးဆခံေနရတဲ့အခါ ငါးတစ္ေကာငို ထနx{1037}နx{1037}ူးေနေတာ့သည္။ သူမ ဖီလငက္ေနေပမယ့္ အခက္ေတx{1037}ေနသည ကၽန္ေတာ္။ ခါတိုင္း သူမေအာံၾကားတာနဲx{1037} လီးက တင္းကနဲ မတာသည္။

အခု ဘယိုမ မာေအာင္ လုပိုx{1037} မရဖစ္ေနသည္။ လိငံမတင္းေတာ့ ေဒါသဖစာသည္။ ေဒါသဖစာေတာ့ ပိုၿပီး စိတင္းလိုx{1037} မရ ဖစာေတာ့သည္။ သူမ ေစာကုတို လကာ ကၽန္ေတာ္ လိငံ ပနာလာေအာင္ x{1039}x{101C}ကိဳးစားေနတုန္း ထန္းထန္းက သူမ ရငတ္ေပၚ ခထိုငိုကည္။ သူx{1037}ကိုယုံးx{1039}x{101C}ကီးနဲx{1037} x{1014}x{103D}ိုx{1037}ေပၚဖိထိုင္ေတာ့ အင့နဲအသံထကာသည္။ သူမ လက္x{1014}x{103D}စကို သူx{1037}လက္x{1014}x{103D}စက္x{1014}x{103D}င့ိုငာ ကုတင္ေပၚတင္ ဖိထားလိုကည္။ ကၽန္ေတာ ေစာကုတို လကင္းက ထန္းထန္း ဘာလုပညို ၾကည့္ေနသည္။ သူမ ညည္းသံမား ဆိုငင့ာတပိုကလို တိုးသားသည္။ “ ညီေလး အတင္းမလုပဲx{1037}ေနာ္… ငိုလိမ့ယ္… ” ကၽန္ေတာ္ ေခရင္းမ ထၿပီး သတိေပးလိုကည္။ ထန္းထန္းက အသာေခါင္းၿငိမ့္ၿပီး ၿပဳံးပသည္။ သူx{1037}အၿပဳံးက အဓိပx{1039}x{1018}ာယ္ တစုခုပါသည္။ ပိုင္x{1014}x{103D}ိုငန္းေသာ အၿပဳံး။ သူမကို ၾကည့္ေတာ့ ပါးစပာ ထန္းထန္းလီးက တစကင္ေနသည္။ လက္x{1014}x{103D}စက ကုတင္ေပၚမာ ဖိကပံေနရေသာည္း တကယာ သူမ ငင္းခငင္ ေခါင္းကို တစက္ေစာင္းလိုက္x{101B}ုံသာ။ အခုေတာ့ သူမက အလိုကင့္ ပါးစပေပးထားသည္။

ထန္းထန္းက ဒိုကိုးသလို သူမ လညင္းေပၚခၿပီး လီးကို ပါးစပဲသိုx{1037} ခါးအားx{1014}x{103D}င့္ တစကင္း ဖိသင္းေနသည္။ ထန္းထန္း၏လီးမာ သူမပါးစပဲသိုx{1037} တစက္ေကာ္ေကာထိ ဝငိုကကိုက္ ဖစ္ေနသည္။ သူမက x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းေလး ဝိုင္းကာ ထန္းထန္းလီးကို သာသာေလး ငုံထားသည္။ တစက္ တစက္ အာေခါင္ေထာကိသဖင့္ အင့နဲ ဖစစားသည္။ အရိနလာေတာ့ ထန္းထန္းက ခဳပားေသာ လကို ေဖေပးလိုက္ၿပီး သူမ ေခါင္းကို ကိုငိုကည္။ သူမ၏ လက ထန္းထန္း ေပါငို ခပဖ ပနိုငည္။ ထန္းထန္းက သူမေခါင္းကို ထူကာ လီးကို သူမပါးစပဲသိုx{1037} တဆုံး ေကာ့သင္းလိုက္ေတာ့သည္။ “ အတ္… အင့္… အင့္… အင္း… ” ကၽန္ေတာ္ တယုတယ အၿမဲနမ္းေသာ x{1014}x{103D}x{103C}တမ္း။ ကၽန္ေတာ့ို ေကနပx{103C}ရေအာင္ ပဳစုတတ္ေသာ x{1014}x{103D}x{103C}တမ္း။ အခုေတာ့ ကၽန္ေတာ္ လီးမေတာင္x{1014}x{103D}ိုငာကိုလည္း မသိ။ တစိမ္းေယာက္ား၏ လီးကို ပါးစပင့္ စုပာ အသုံးေတာံေနသည္။ ကိုယ္ေယာက္ားကို ေဘးမာထားၿပီး တစိမ္းေယာက္ား၏ လီးကို စုပ္ေနသညာ ေတာ္x{101B}ုံ လိငိတ္x{1039}x{101E}ကေနx{101B}ုံx{1014}x{103D}င့္ မဖစ္။ ထန္းထန္းက သူမ ေခါင္းကို အေသအခာကိုင္ၿပီး ပါးစပို စိတ္x{1039}x{101C}ကိဳကိုးေနသညာ ေၾကးစားမိန္းမတစ္ေယာကို တန္ေအာင္ လိုးေနသည့တိုင္းပင္။ သူမေပၚခထိုငားသည့္ ထန္းထန္း၏ေပါငို သူမက မသိမသာ ဆုပx{103B}စင္း ပတပ္ေနခင္းက ဒီအေခအေနမာ လုံးဝေပာငားၿပီဆိုတာကို ပေနသည္။

တစိမ္းတစ္ေယာက ကိုယ့ိန္းမကို ဖာသညလို သေဘာထားၿပီး ကင့္ေနတာကို မင္ေတာ့ ကၽန္ေတာ့ငဲတင္ နာကငx{103C}x{1014}x{103D}င့တူ အမညသိ ခံစားခကသစ ဘားကနဲ ေပၚလာေတာ့သည္။ ထန္းထန္းက ‘အကို လိုးေတာ့ေလ’ ဆိုတဲ့ သေဘာနဲx{1037} ေမးေငါ့ပေတာ့ ကၽန္ေတာ္ ေခါင္းကို ေလးပငာ ခါသည္။ သူက ဘာေၾကာင့္ ကၽန္ေတာ္ မလိုးေတာ့တာလဲ သိခင သိမည္။ ဂx{101B}ုလည္း သိပိုကာမဟုတ္။ သူက ကၽန္ေတာ့ိန္းမကို လိုးဖိုx{1037}သာ စိတားထကန္ေနသည္။ “ ဒါဆို ကၽန္ေတာ္ အမကို လိုးေတာ့မယ္ ” ရငဲ တဖဥ္းဖဥ္းဖစ္x{101B}ုံမတပါး ကၽန္ေတာ္ မတတ္x{1014}x{103D}ိုင္။ ထန္းထန္းက လီးကို သူမပါးစပဲမ ဆဲထုတိုကာ သူမ x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းကို လီးx{1014}x{103D}င့္ x{1014}x{103D}စက္ သုံးခက္ တိုx{1037}ၿပီးမ သူမ ေပါင္ၾကားထဲ ဝငိုငိုကည္။ သူမကို ၾကည့္ေတာ့ x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းမာ အရည္ၾကညား စိုx{101B}x{103E}ဲေနသည္။ သူမကို လိုးမာ တခားလူမန္း သိလကဲx{1037} သူမ ေခေထာကိုx{1037}က မလx{103C}ပရား ၿငိမက္ေနသည္။ ပတင္းေပါကံခါးx{1014}x{103D}စပို တန္းဖင့ိုကလို ထန္းထန္းက သူမ ဒူးx{1014}x{103D}စကို ကိုငာ ေပါငို ၿဖဲခလိုကည္။ သူမက အလိုကင့င္ ေပါငို ၿဖဲကားေပးေနသည္။ သစx{1039}x{1005}ာမရိေသာ ေစာကုတ္x{1039}x{101C}ကီးမာ မၾကာခငငာမယ့္ လီးအသစို x{1039}x{101C}ကိဳဆိုေနသလို။ ထန္းထန္းက ဒစားနဲx{1037} သူမေစာကုတို မထိတထိ ကစားေတာ့ သူမ အသံထကာသည္။

ကၽန္ေတာကုန္းက ေပေနတဲ့ တံေတးေတေၾကာင့္ ေခာဆီမလိုေအာင္ ေခာကိေနမာ ေသခာသည္။ ထန္းထန္းက လီးမထည့္ေသးဘဲ စိတညည္x{1014}x{103D}င့္ သူမကို လိငိတနေအာင္ ကလိေနသည္။ သူမ၏ အဓိကေနရာမားကို သူေလ့လာသိရိသလို ေကာင္းေကာင္းx{1039}x{101C}ကီး အသုံးခေနေတာ့သည္။ “ အင္း… အင္း အင့္ အဟင့္… ” သူမမက္x{1014}x{103D}ာ မx{101B}ိုးမx{101B} ဖစာသည္။ မဝငာေသးသည့္ လီးအသစို ေစာင့္ေနသလိုလို။ ေစာေစာကပင္ လီးမစုပငိုx{1037} အေၾကာကကန္ မိန္းကေလးသည္ အခုေတာ့ သိသိသာသာ အလိုးခံခင္ေနပနည္။ တစိမ္းေယာက္ားx{1014}x{103D}င့္ အတူေနေပးရမာကို ရကိုx{1037} ငိုခဲ့ေသာ မိန္းကေလးသည္ အခုေတာ့ ပဳသမ ခံမည့္ အသင့ေနအထားမာ ၿငိမကက္။ ကၽန္ေတာ္ သူမကို ၾကည့္ၿပီး တစုံတစုကို ဆုံးဖတိုကည္။ ထန္းထန္းနားကပာ တိုးတိုးေလး ေပာလိုကည္။ သူမကေတာ့ ေစာကုတမာ ကလိေနတဲ့ လီးကို အာx{101B}ုံေရာက္ေနသဖင့္ ၾကားမညဟုတါ။

“ အကို မတားမခင္း ညီေလး အဆင္ေပသေလာက္ ေရx{1037}ဆကိုးေတာ့… မင္းအမကို အရကုန္ေအာင္ လုပိုက္ေတာ့… ” “ ကၽန္ေတာ္ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ေပာခိုင္းမယ္ အမ မရက္ေတာ့ေအာင္… ရလား အကို… ” “ ရတယ္… သူဖီးေကာင္းရင္ ၿပီးေရာ… ” “ အ…အား… အေမ့… ” ကၽန္ေတာ့္ စကားမဆုံးေသးခငာပင္ သူမ ေအာည္းၿပီး ေကာ့သားသည္။ ၾကည့ိုက္ေတာ့ ထန္းထန္းဒစား သင္းထားသည္။ သူမ ညည္းေနေတာ့ ဒစားကို ဆကသင္းဘဲ ပနုတိုကည္။ အစိကို ဒစဲx{1037} ထိုးဆၿပီး တစက္ ပနင္းသည္။ “ ဟင့္… ဟင့္… အ… အ ” ဒီတစါ ပနထုတ္။ လီးထိပသင္းထားၿပီး သူမေပၚ ဖိလဲခလိုကည္။ ထန္းထန္း၏ ကိုယုံးx{1039}x{101C}ကီးေအာကင္ သူမ ခx{1014}x{103D}x{1039}x{1016}ာကိုယ္ေလးမာ လုံးဝ ေပာကယ္ေနသည္။ ထန္းထန္းက သူမ x{1014}x{103D}ိုx{1037}မားကို ကုန္းစိုx{1037}ၿပီး ညx{103B}စိုငည္။ ကုတင္ေခရင္းကေန ကၽန္ေတာ္ ၾကည့ည္။ ထန္းထန္းက လီးကို အဖားေလးသာ ထုတည္ သင္းခညုပ္ေနသည္။ ထန္းထန္း လီးက သူမ အရင္ အလိုးခံလိုကေသာ သီဟပစx{1039}x{1005}ည္းလို ပုံမနx{101B}ယဟုတ္။

ပဳပငားတာ မရိေပမယ့္ နဂိုအတိုင္းကို တုတဲ မည္းေနသည္။ “ ဟင့င္း ေတာ္ၿပီ… မေပာခငူး… ဟင့္… ဟင့္… အ… အ ” ထန္းထန္းအသံက တိုးေနသဖင့္ ကၽန္ေတာ္ မၾကားရ။ သူမက ငင္းေနသည္။ ဒီတစါလည္း သူမ ၾကာၾကာငင္းx{1014}x{103D}ိုငာ မဟုတ္ေၾကာင္း ေစာေစာက အေတx{1037}အx{1039}x{101C}ကဳံအရ ကၽန္ေတာ္ သိေနသည္။ ထငည့တိုင္း မိနစိုင္းအတင္း သူမ ေပာထကာပနည္။ သူမကို သူဘာေတ ေပာခိုင္းေနသလဲ ကၽန္ေတာ္ သိလိုကည္။ “ အား… ဟင့္ ဟင့္… အမကို လိုး…ေပးပါ… ” “……………. ” “ ဟင့္… အလိုး… ခံခင္… ပါတယ္… အား… အား… အား… ” ထန္းထန္းသည္ လီးကို သူမေစာကုတဲသိုx{1037} ေစးေစးပိုငိုင္ ဖိသင္းလိုကည္။ သူမ ရင္ေကာ့သားသည္။ ရငားx{1014}x{103D}စ္x{1039}x{101D}မx{103E}ာကေတာ့ ခကင္း ပင့ာလာသည့္ ၾကာဖူးမားလို မင့ကာသည္။ ထန္းထန္း၏ ရငုပ သူမ ေကာ့ပံမတကားေအာင္ သူx{1037}ကိုယုံးx{1039}x{101C}ကီးနဲx{1037} အုပိုးကာ ဖိခလိုကည္။

ခါးအားဖင့္ ဖိကာ လီးကို သူမေစာကုတဲ မနန္x{1039}x{101C}ကီး သင္းေနေတာ့သည္။ သူမ၏ လကား အိပာခင္းစကို ဆုပိုင္ေနရာမ ထန္းထန္း ပခုံးေပၚကို အလိုလို ဖကာသည္။ “ အား… အား… ဟင့္… အင့္… အား… နာတယ္… အား… ” အဆုံးစန္ေသာ ရငုနx{103C}မိဳးx{1014}x{103D}င့တူ ကၽန္ေတာ္ ေခါင္းေတ ခာခာလညာသည္။ မငင္းထဲမာ ပီပီသသ ေတx{1037}ေနရသည ကၽန္ေတာ့ိန္းမx{1014}x{103D}င့္ သူစိမ္းတစ္ေယာက္ ခစညူးကာ မဴးေနၾကပုံ။ သူမ ထံမ တစါမ မၾကားဖူးေသာ ညစမ္းစကားလုံးမားလည္း ထက္ေပၚလာသည္။ ဒီေလာကိ သူမ လယယ္x{1014}x{103D}င့္ ေပာငားမယိုx{1037} မထငားခဲ့။ ခံစားခကဲ့တဲ့ သစုံးမဟုတ္ေပမယ့္ ဒီအေခအေနကို ဒီေလာကနန္ လကံx{1014}x{103D}ိုငယိုx{1037} မေမာင့ားခဲ့။ အခုေတာ့ သူမသည္ တစိမ္းတစ္ေယာကို ေနx{1037}စဥ္ လိုးေနက လင္ေယာက္ားလို လကံၿပီး ဆကံေနသည္။

တစိမ္းတစ္ေယာကတက္ ေကေကနပပ္ မယားအလုပံေနသည္။ ထန္းထန္းက အရိနမိဳးမိဳး ေပာင္းကာ သူမကို လိုးသည္။ ပုံစံအမိဳးမိဳး ေပာင္းကာ ဆကံသည္။ သူမကို ဆဲထူကာ သူေပါင္ေပၚမာ ထိုင္ေဆာင့ိုင္းသည္။ ေဘးေစာင္းခိုင္းၿပီး ေနာက သင္းသည္။ မတပပာ သူမကို ခါးထစငီၿပီး ဖကိုးသည္။ ကုတင္ေဘးက စားပဲေပၚ ေခတစကင္ ရပိုင္းၿပီး ေနာက ခါးကို ကိုင္ေဆာင့ည္။ သုံးေလးမိဳးသာ သိမိမ္ေမx{1037}ေမx{1037} လိုးတတ္ေသာ ကၽန္ေတာ့ာ အေငးသား။ ဒီၾကားထဲ တစကက္ သူမ ေပာေသာ စကားမားက ရငုနန္းတုန္ ဖစရာ။ မက္x{1014}x{103D}ာပူစရာ။ ရကရာ။ ရမၼကီးတိုx{1037} တရိနိန္ ေလာငရာ။ အဲကန္းခန္းထဲမာပင္ ကၽန္ေတာ့ဖူးစပင္ ေခၽးမား တဲခိုလက္။ မိုးမမင္ေလမမင္ ကာမဂုဏ္ေတာမာ ေပာ္ေနၾကသူx{1014}x{103D}စ္ဦးမာလည္း အရညိုx{1037} ခၽဲပစာ တစိုစို။ မေနx{1037}ကအထိ အပငာ မမငူးေသာ ေယာက္ားx{1014}x{103D}င့္ မိန္းမသည္ အရင္းx{1014}x{103D}ီးဆုံး အေခအေနမာ ယက္x{1014}x{103D}ယကံေနၾကသည္။

“ ………………… ” “ အား… အား… ေကာင္းတယ္… ဟင့င့္… ခံလိုx{1037} ေကာင္းတယ္… အ…. ” “…………………. ” “ ဟင့္… ဘာလိုx{1037} အဲ့လိုေပာခိုင္းတာလဲ… အား… မေပာခငူး… ဟင့င္း… အား… မလုပါနဲx{1037}… နာတယ္… အဟင့္… ” “ ………………… ” “ ဟာ… ရကယ္… အား… အား… ဟင့္… မဟုတာ… ဘာေတ… ေပာခိုင္းေနတာလဲ… အား… ေသၿပီ… အမ အဲ့လို… မဟုတူး… အ…. အား…. ” “ …………………… ” “ အား… အား… ဟုတယ္… ဟင့္… ဟင့္… တူေနၿပီ… ဟင့္… ” “ ……………………… ေပာေလ… ေပာပါ… တူေနတယလား… ” “ ဟင့္ ဟင့္… ဟုတါတယိုကာ… အ… အား… မေမးနဲx{1037}ေတာ့… ” ကၽန္ေတာ္ သတိထားမိေတာ့ လိငံက ပနာေနေလၿပီ။ သိုx{1037}ေသာ္ အရိန္ေကာင္းေနေသာ စုံတဲကို မေx{1014}x{103D}ာကကင္ေတာ့။ ထန္းထန္းက သူမကို ေလးဘကုန္းခိုင္းကာ ပုခုံးကို ကိုငားယူကာ သင္းလိုကည္။ ထိုx{1037}ေနာက္ သူမ ခါးေသးေသးေလးကိုငာ ဆီးစပ္x{1014}x{103D}င့္ သူမတငါး တစတတ္x{101B}ိုကညထိ ေဆာင့င္းေနသညာ လီးတစုလုံး ဒုံးကညစင္းလို ကၽတက္၍ သူမ ဗိုကဲေပးဝငားမတတ္ ပင္းထနသည္။

သူမမက္x{1014}x{103D}ာကေတာ့ နာကငx{103C}၊ သာယာမx{103C}၊ ရငုနိတx{103C}ပားမx{103C}တိုx{1037} ရသစုံပန္းခီကားလို အေရာင္ေပးေနသည္။ “ ဖန္း… ဖန္း… ” “ အား… အ… နာတယ္… အား… ” သူမဖငို ထန္းထန္းက အားမပါ့တပါ ခပပပ္ေလး x{101B}ိုကိုကည္။ အရသာပက္ေလာက္ေအာင္ နာပုံမရေတာ့ ကၽန္ေတာ္ မတားမိ။ အတင္းစိတေဘာမာ မိန္းမတစ္ဦး၏ ေယာက္ားတစ္ဦးx{1014}x{103D}င့္ ဆကံရေသာ အရသာကို သူမေနရာမ ဝငံစားကာ x{101B}ူးသပိခင္းလား။ လိငူစိတငားေသာ ေဂးတိုx{1037}၏ စိတိဳးx{1014}x{103D}င့္ေတာ့ လားလားမမတူတာ ေသခာသည္။ “ ဖန္း… … ” “ အား… ေသၿပီ… နာတယိုx{1037}… မx{101B}ိုကါနဲx{1037}… အား… အား… ” “ မx{101B}ိုက္ေစခငင္ ကယယ္ေပာလိုက္ေလ… မ… ကၽန္ေတာ္ ေစာေစာက ေပာခိုင္းတာ… ” “ ဟင့္… ဟင့င္း… မဟုတူး… အမ မဟုတူး… ” “ ဖန္း… ဖန္း… ” ထန္းထန္း သူမ ဆံပငို ေဆာင့ဲၿပီး ေနာက ဒူးx{1014}x{103D}င့ိုကလို ဖငို ေဆာင့ိုကည္။ သူမ မကုံးေပၚမ မကုံးအုတ္ ကၽတုမတတ္ ဖစားသည္။ သူမ ခါးေကာ့တကာေတာ့ ထန္းထန္းက ေနာက သိုင္းဖကာ ေပx{1037}မလိုကည္။ လကစက သူမ x{1014}x{103D}ိုx{1037}ကို ညx{103B}စင္း တစက ေစာကုတို သာသာ ကလိသည္။ သူမ ဂုတိုးx{1014}x{103D}င့္ နားx{101B}ကို ရx{103C}ိကမ္းရင္း ေခာ့မx{103B}ဴသည္။ လီးကိုေတာ့ ဖည္းဖည္းသာ သင္းx{101B}ုံေလး သင္းေနသည္။

“ ေပာလိုကါ… ေနာ္… မကလဲ… ” “ ဟင့္… ဟင့္… အ… အ… မေပာရဲဘူးလိုx{1037}… ဟင့္… ” “ ေပာလိုကါ… တကယဟုတူးေလ… ေပာလိုက္x{101B}ုံပဲ… မရကဲx{1037}ေနာ္… မ… ” “ အ… အဟင့္… အား… အား… ” ” ေပာေလ… မ… ေနာ္… ” “ ဟင့င့္… ဖာသညလို… လိုးေပးပါ… … … … … ” သူမ x{1014}x{103D}x{103C}တမ္း လx{103C}ပ္x{101B}ုံကေလး လx{103C}ပည္။ အသံက မထက္ေပမယ့္ သူမေပာလိုကဲ့ စကားကို လူတိုင္း သိx{1014}x{103D}ိုင္ေလာကည္။ ကၽန္ေတာ္ ၾကက္ေသေသသားသည္။ ရငဲတင္ အမိဳးအမညသိေသာ ခံစားခကား ေရာယက္ေနသည္။ သူမကို ဒီကိစx{1039}x{1005}မာ အရကုနဲ့အထိ လုပိုx{1037} ကိုယိုင္ ေတာင္းဆိုတာမနည္။ ဒါေပမယ့္ သူမက ကၽန္ေတာ္ ပန္းတိုင္ သတတ္ေမာင့ားတာထက္ အေဝးx{1039}x{101C}ကီး ခရီးလနားၿပီ ဖစည္။ ကၽန္ေတာ္ မထုရဘဲ အလိုလို သုကပကနည္။ ထန္းထန္းက ကုတင္ေအာကင္းၿပီး သူမကိုပါ ဆဲခလိုကည္။ ကုတင္ေပၚ လက္ေထာက္ ကုန္းခိုင္းၿပီး ေစာေစာကလို မနန္ေဆာင့ိုးပနည္။ ဒီတစါ ေစာေစာကထက္ ပိုမနည္။ သူၿပီးေတာ့မည္။ သူမ အသံေပာကတတ္ ပါးစပို အစမ္းကုနကာ အသကx{103D}ေနသည္။

“ အား… အား… အား… ေသပါၿပီ… အား… ” အားအပင္းဆုံး တစက္ ေဆာင့သင္း၊ သူမ ကုတင္ေပၚ ေမာကကဲကသားသည္။ ထန္းထန္းက ခကင္းပင္ ဆဲထူကာ ကုတင္ေအာကို ဆဲခသည္။ သူမ မတပရပ္x{1014}x{103D}ိုင္။ ထန္းထန္းေခရင္းမာ ဒူးေခထိုငသားသည္။ ထန္းထန္းက လီးကို သူမ ပါးစပဲ စပနဲ ထည့ိုကည္။ သူမ စုပည္း မစုပ္x{1014}x{103D}ိုင္၊ ေထးလည္း မေထးx{1014}x{103D}ိုင္ေအာင္ ေမာေနေတာ့ လီးကို ပနုတ္ၿပီး ဂင္းထုသည္။ အဖစပက္ေတက မနနန္းသည္။ ထန္းထန္းက သူမမကုံးေပၚမမကုံးအုတ္ ကို ဆတနဲ ဆဲခၽတိုကည္။ သူမ မကုံးဖင့္ၾကည့္ေတာ့ ထန္းထန္းလီးx{1039}x{101C}ကီးက အရညၽဲမား ကပ္ၿငိလက္ ဒစီx{1039}x{101C}ကီးမာ အေရပားထဲ ဝငည္ ေခါင္းပဴခည္ ဖစ္ေနတာကို မငည္။ ၾကာၾကာေၾကာကိနရလိုက္။ ထန္းထန္းက သူမေခါင္းကို ဆံပင ဆဲယူကာ ပါးစပဲသိုx{1037} လီးကို သင္းေပးလိုကည္။ “ အားပါးပါး… အား… အင္း… ” ဆီးစပ္x{1014}x{103D}င့္ သူမ မက္x{1014}x{103D}ာကပ္ေနသည္။ လည္ေခာင္းအထိ နင္ေနသဖင့္ ထန္းထန္းေပါငို လကင့္ တန္းလx{103E}တ္ေသာည္း ကားရဲစိတင္ေနေသာ ထန္းထန္းက သူမ ေခါင္းကို မလx{103E}တဲ သူx{1037}ဆီးစပာ ဖိကပားသည္။ သူမ မလူးမလနx{1037}ာ x{101B}ုန္းရင္း တစက္ x{1014}x{103D}စကနx{1037}္ ေကာ့တကားသည္။ မက္x{1014}x{103D}ာေလးမာ သနားစဖယ္ ရx{103C}ံx{1037}မဲ့ေနသည္။ ထန္းထန္းက မငုံမရ။

ေခါင္းကို ေမာ့ကာ ေအာင္x{1014}x{103D}ိုငူ စစူx{1039}x{101C}ကီးတစ္ေယာကို အေကာင္းဆုံးေသာ ၿပီးေမာကင္း အရသာထူးကို ခံစားေနသည္။ “ မိဳခလိုက္ အမ… မေထးနဲx{1037}ေနာ္… မိဳခလိုက္… ” ထန္းထန္းလကို ေဖေလာ့လိုကည္x{1014}x{103D}င့္ သူမ ေခါင္းကို ေဘးေစာင္းကာ သုကညားကို ေထးခလိုကည္။ သုကညားက တံေတးx{1014}x{103D}င့္ေရာကာ သူမ ပါးစပ္ေတ ေပေရ စီးကေနသည္။ ထန္းထန္းသုကညား သူမ မိဳခမိလား မမိဳခဘူးလား သူမသာ အသိဆုံး ဖစည္။ ကၽန္ေတာိသည ဒါ သူမဘဝတင္ ပထမဦးဆုံး သုကညို ပါးစပဲ အပန္းခံရခင္း ဖစည္။ x{101B}ုပငဲတင္ မင္ေနက မငင္းေပမယ့္ အခု မင္းသမီးက ကိုယ့ိန္းမ ဖစ္ေနသည့တက္ ရငဲတင္ တဆစစ္ နာကငိသည္။ ထန္းထန္းက သူေပာခိုင္းသည့တိုင္း သူမကို ေၾကးစားပည့နာမတစ္ေယာကို လိုးသားသည္။ လိုးx{101B}ုံမက သူမကိုယိုင္ လိုလိုလားလား ဝနံ ေပာထကာေအာင္ မx{103B}ဴဆယ္x{1014}x{103D}ိုငဲ့သည္။ ဒါဟာ လက္ေဝx{1037}ပဲတစုဆိုလင္ ထန္းထန္း၏ လိငိစx{1039}x{1005}ကၽမ္းကငx{103C}က x{1014}x{103D}ိုင္၍ သူမ၏ အရကိကx{1039}x{1001}ာက ရx{103C}ံးသည္။ လနဲပဲ တစုဆိုလင္ သူမ၏ ရမၼကငားက ဆဲရာသိုx{1037} သူမ၏ အသိတရားx{1014}x{103D}င့္ ခx{1014}x{103D}x{1039}x{1016}ာတိုx{1037} အေလာ့ေပးလိုကါသားရသည္။

ထန္းထန္းက သငန္းဆရာဆိုလင္ သူမသည္ တစ္x{1039}x{101C}ကိမည္းx{1014}x{103D}င့္ သငယတယ္ေသာ သငန္းသူ ဖစ္ေပမည္။ ေပာ့စပဳေနၿပီဖစ္ေသာ ထန္းထန္း၏ လီးကို ကိုင္ၿပီး သူမ စုပ္ေပးေနသည္။ သုကခၽဲမား ကုန္ေအာင္ မိနစနည္းငယ္ ၾကာတဲ့အထိ လီးအစုပံၿပီးေနာက္ ထန္းထန္းက သူx{1037}လီးကို သူမ ပါးစပဲမ ဆဲထုတိုကည္။ သူမကို ဖည္းဖည္း မထူကာ ကုတင္ေပၚ တင္ေပးၿပီး သူက ေရခိဳးခန္းထဲ ဝငားသည္။ ‘ အကိုေကာ အဆင္ေပရဲx{1037}လား’လိုx{1037} ဝတx{1039}x{1011}ရားေက ေမးသားသည္။ သူမ ေဘးကို ကၽန္ေတာ္ ဝငဲလိုက္ေတာ့ သူမ ကၽန္ေတာ့က္ လည့ာသည္။ ကၽန္ေတာ့က္x{1014}x{103D}ာကို အကဲခတာ စူးစမ္းၾကည့ည္။ ကၽန္ေတာ့က္x{1014}x{103D}ာေပၚမာ အေဖတစုခု ရာဖိုx{1037} သူမ x{1039}x{101C}ကိဳးစားသည္။ သူမ စိတတကတ္ ေပာမိတာေတကို ေနာငရေနတာ ေသခာသည္။ မကညမား စီးကလာပနည္။ “ ကိုကို ညီမကို x{101B}ံသားၿပီမလား… ” သူမက စမဖကဲေတာ့ ကၽန္ေတာပဲ စဖကားလိုကည္။

သူမ နဖူးကို နမ္းရင္း ရx{103C}ပေနေသာ ဆံပင္ေတကို သပင္ေပးလိုကည္။ “ ညီမရယ္… ကိုကိုက ညီမကို ဒီလို ခံစားေစခငိုx{1037} ကိုကို ကိုယိုင္ စီစဥဲ့တာေလ… ဘာကို ကိုကိုက x{101B}ံရမာလဲ… ညီမက အကိုx{1037}ဆx{1014}x{103D}x{1039}x{1015}ကို လိုက္ေလာၿပီး အဆင္ေပေအာင္ အတူတူေနေပးေတာ့ ပိုၿပီးေတာင္ ခစ္ေသးတယ္… တကယ္ေပာတာပါ… ” “ ဒါဆို သူလုပ္ေနေတာ့ ကိုကို ဘာလိုx{1037} ဝငလာတာလဲ… ” “ ကိုကို စိတx{103C}ပားၿပီး ဘယိုမ ေထာငရလိုx{1037}ပါ… ကေလးကို x{101B}ံလိုx{1037} မဟုတူး… ေနာ္… ” “ သူလုပ္ေနတုန္း ညီမေပာတဲ့ စကားေတကို အတညယူနဲx{1037}ေနာ္… ကိုကိုတိုx{1037} စိတ္ေကနပ္ေအာင္ ေပာေပးတာ… ” ကၽန္ေတာ္ ၿပဳံးကာ ေခါင္းၿငိမ့ိုကည္။ သူမ၏ အရကိကx{1039}x{1001}ာအတက္ သူမ၏ ကာကယ္ေဖရင္းခက္ မနမတိုx{1037}ကို ကၽန္ေတာ္ မတားဆီး။ အကိဳးမရိေသာ အမနကားထက္ သူမ၏ လိပာလုံမx{103C}က ပိုအေရးx{1039}x{101C}ကီးသည္ မဟုတါလား။

“ ေစာေစာက ေကာင္းလား… ” “ သည္ေနx{1037} တစက တစကလုံးအတက္ ေနာကုံးပဲေနာ္ ကိုကို… ေကနပ္ေတာ့ေနာ္… ” ကၽန္ေတာ္ ဘာမမေပာဘဲ အသာၿပဳံးေနသည္။ ထန္းထန္း ပနငာၿပီး သူမ ေဘးတင္ ဝငဲသည္။ ကၽန္ေတာိုx{1037} ၿခဳံထားေသာ ေစာငိုပါ ဆဲယူၿခဳံလိုကည္။ သူမက ထန္းထန္းဘကို လည့္ၾကည့္ေတာ့ ထန္းထန္းက သူမပါးကို x{101B}x{103E}တနဲ နမ္းလိုကည္။ သူမကို အလယာထား ဖကားၾကသည္။ သူမ၏ x{1014}x{103D}ိုx{1037}x{1014}x{103D}င့္ အဖုတို အာသာေပ ပတပ္ၾကရင္း ကၽန္ေတာိုx{1037} သုံးဦး တစ္ေရးအိပ္ၾကသည္။ အားလုံး ပငန္းေနေတာ့ ခဏေလးx{1014}x{103D}င့္ အိပ္ေပာားၾကသည္။ အိပကဲတင္ ေမာငည္းေနေသာ လx{103C}ိဏ္ေခါင္းတစုထဲသိုx{1037} ကၽန္ေတာိုx{1037} စီးေသာ ရထားက မဆုံးx{1014}x{103D}ိုင္ေအာင္ ခုတ္ေမာင္းေနသည္။ အပင္ေလာကတင္ေကာ အလင္းမဲ့သည့္ ခရီးစဥစုက ဘယခိနာ လမ္းဆုံးပါမညည္း။