ရင်နှင့်အမျှ…မောင်

ရငနင့အမ…မောင (စဆုံး)

အသားညိုညို မကနာကအမဲပုံးခိုနေပီး သဘောကောငးမနးမငရုံနဲ့သိသာစေတယ။ လုပငနးရငပေါကစ အိမထောငမရိ သမီး ရငတေမကစိကတဲ့အပင သူ့အနား ဘာပဲလုပရလုပရဆိုတဲ့ စကီတေအမားကီး။ အနေတညပီး မိနးကလေးတေနဲ့အလုပကိစက လဲပီးမပောတတသူမို့ ရိနကတယ။ တစခုတော့ ရိတယ ကိုဇောမိုး မာ အပငလူတေမသိအောင စိတဖိစီးတာ တေ ပောကဖို့ အတက စတိဗဂော့ဆိုတဲ့ ဖေ့စဘတအကောင့လေးဖင့ပီး ဖစရပမနတေရေးတငတဲ့အကောင့ပေါ့။ လူကုံတနတေ လူလတတနး စား ဆငးရဲသား လူတနးစားအမိုးမိုးတေကားမာ ဖစလေ့ရိတဲ့ အခစရေး အိမထောငရေးဖောကပနမု ဆကစကိစတေ ရေးတင တော့ စာလညးအရေးကောငးသူဖစတော့ လူသိမားတဲ့စာရေးသူဖစလာတယ။

နနီ အသားဖူဖူ အရပမနိမ့မမင့ ခပပည့ပည့အမိုးသမီးတစယောက။ သူက မိသားစုဖိစီးတာတေမားလို့ ဖေ့စဘတအကောင့ တစခုကို ခယရီဇော ဆိုတဲ့နာမညနဲ့ဖင့ပီး ဆကစဆီ ဆနဆနပုံတေတင ခကဘောကစမာ ရိသလိုထေ့သလို တုတပခဲပတာဇံ တေကို Ss တငဆဲပီး စိတထကပေါကရာနေသူ ကမးလနးလို့ တဖညးဖညး လူသိမား လာတယ။ တစခါတလေ အမငကတလာ ရင ပောနေကစကားက ၈ လကမရိမ ငါ့လာပကဟဲ့ တဲ့။

မခယက အခစတကသိုလမာကောငးတောသူတစယောကဖစလာခဲ့တယ။ ဖိုရမထဲဝင ပိုစ့တေတငရငး မောကနးထိနး ကငပုံး၊  ကောငးအုပကီးဖီဖီထနး၊ ခစစရာကောငးသလိုအပောပတတဲ့မသိမ့၊ သူ့ကိုခစတဲ့သူတေအပေါကလေးဆနပီးခဲနဲ့တတတဲ့ ငေ မနးလေး၊ပီဒီအကဖဖိုငတေလုပပေးတဲ့အကိုရီဆာ့ခာ၊ နောက မီးမီးဆိုပီး ခစစရာကောငးတဲ့အစမ တေနဲ့ လူရောစိတပါရငးနီးလာ ကတယ။

တစနေ့တော့ ကိုဇောမိုး က ခယရီဇော ဆိုတာကို သူနဲ့ခငတဲ့သူနဲ့နာမညတူနေတော့ လာမိတဖဲ့ စကားပောပီး ခငမငသားက တယ။   အဲ့ဒီလိုနဲ့ပေါ့ ခငမငမုသကတမးတေ ကာလာတဲ့အခါ ကိုဇောမိုး က သူ ပထမဆုံး ရေးဖူးတဲ့ စာအုပဖတကည့မလားလို့ မေးတယ။   ဖတပီးရင ဝေဖနပေးပါမခယတဲ့။ သူ့စာအုပလေးနာမညက ငပေး တဲ့။ မခယတစယောက ရုံးမာ ငပေးစာဖတမိတာ  အရမးရယနေလို့ သူမားတေကစိတဝငစားပီး လည့ကည့မိတဲ့အဖစရောကခဲ့တယ။ ဒီလိုနဲ့ ကိုဇောမိုး ရယ မခယရယ တစရစ ပီးတစရစခငမငမုတေတိုးလာသလို သံယောဇဉ လေးပါ မသိမသာလေး တယလာကတယ။တစယောကမတေ့ရငတစယောက က နေကောငးလား… မအားဘူးလား စသဖင့ message လေးတေခနထားတဲ့အကင့တေ ဖစလာခဲ့ကတယ။ မခယက ကိုဇောမိုး ရဲ့   ငပေး ဆိုတဲ့စာ ဖတပီး pdf file လေး မသေမသပနဲ့ထုတပေးဖစတယ။ သူအကိုကဆုံးစာအုပလေးဖစသလိုမခယသဘော အကဆုံးစာလညးဖစနေပနတယ။ ဒုတိယအကိမ pdf ကို လလပပ ပငပီး ထုတပေးဖို့ ငေမနးက ခယခယနဲ့အူးစတိ အမတတရဆိုပီး ပငပေးခဲ့တယ။တကယ့ကိုအမတတရဖစစေ ခဲ့တယ။

တစယောကရဲ့ခံစားခကကိုတစယောက ရငဖင့ခံစားရငး နီးမနးမသိနီးလာခဲ့ကတယ။တစယောကနဲ့တစယောကစလိုက နောကလိုကနေလာရငး ကိုဇောမိုးရဲ့ သူငယခငး တေဖစတဲ့ ကိုဖိုကနဲ့ကိုယတောကီးတို့ကောငးမုနဲ့ ခစသူတေဖစလာကတယ။  အမနတော့ သူမားမောကပေးတာထက မစနးရငးကလညးရိ ကနစနးခငးကလညးငိ ဆိုတာမိုးပါ။ ဆိုးတိုငပငကောငးတိုငပငနဲ့ နေလာကတယ။ ကိုဇောမိုး က အနေအေးသလောက မခယက ဆတဆတထိမခံ။ တစခုခုဆို သူ့ကို ကောတယ ထငရင ပနခေဖို့   ရယဒီဖစနေသူ။ တောရုံလူနဲ့လညးသိပမရောသလို စီဘီမာ မခငပဲ ယောငလို့စကားမပောသူ ကိုယ့ကိုရိုငးရင ဆယဆပိုရိုငး တတသူဖစလာတယ။

ကိုဇောမိုးရဲ့ ခစသူဖစတဲ့ အခိနမာ မခယဖကက စိတပူတဲ့သူရိသလို မခယလို ဂမးဒေါမနဲ့မကိုကစေခငတဲ့သူတေရိကတယ။  သူတို့မသိတာတစခုက မခယနဲ့ကိုဇောမိုး နစယောကကားမာ ဖတဖို့မလယတဲ့ ကိုးတစခောငး ခညနောငနေတာကိုပါပဲ။ မခယ ဆိုးသမရစသမ ဂီသမ အတောသညးခံနိုငသူပါ။  မခယရဲ့အကင့က တစခုခုကို စိတဆိုးမိရင မပေလယသူ။ အတေးအမတ ထားတတသူမို့ ကိုဇောမိုး အစစအရာရာ ထိနးပေးနေရတယ။  မခယရဲ့မိသားစုအရေးသိလာတော့ ကိုဇောမိုး ပေလညအောင မ ခယကို စိတလော့ဖို့  အဆငပေစေဖို့ အကိုလိုမိုး ဆုံးမသနသငလိုက နားလညအောင ဖောငးဖလိုကနဲ့ မခယက အရငလို  စိတကမးလူကမးကနေ တဖညးဖညး ခစတတ နူးညံ့စပုလာခဲ့တယ။

မခယက ကိုဇောမိုးနဲ့ခစကတညးက ဘယလိုအကောငးမိုးနဲ့မ မထားခဲ့ဖို့ ကတိတောငးထားတယ။ ကတိတညသူမနးသိလို့  ကတိတောငးခဲ့တာပေါ့။ တဖညးဖညး နဲ့ ကိုဇောမိုးရဲ့အလုပတေမားလာတယ။ ပည၊ မုံရာ၊မကေးထိပါ စီးပားရေး နယကယလာ ခဲ့တယ။ ရနကုနမာ နေရတာထက နယမာနေရတာမားလာတာမို့ မခယနဲ့ တတတီးတတတာပောဖို့ အခိန မရိသလောကဖစလာ တယ။ သူ့ရဲ့မကောငးတဲ့အခကတော့မဟုတပေမယ့ အလုပလုပနေရရင အရာအားလုံးမေ့ထားနိုငတဲ့ သူမို့ မခယရဲ့ စိတဆိုး စိတကောက အရစတကတာတေ ခံလာရတော့ ကိုဇောမိုး စိတညစစပုလာတယ။  ကိုဇောမိုး က ကနးမာရေးသိပမကောငးဘူး။ ခေါငးကိုက ဝေဒ နာကောင့ အလုပကိုနားမယအထိ သူ စဉးစားခဲ့တယ။ မခယက ဒါကိုသိတော့ ကိုဇောမိုး ကို ကတိတစခုထပ တောငး ခဲ့တယ။ မောင ကနးမာအောင နေမယလို့ ကတိပေးပါ ဆိုပီးလေ။ “မောင” ဆိုတဲ့ စကားလုံးကို မခယဘဝမာ ဘယသူ့ကို မမခေါဘူးလို့ဆုံးဖတထားတဲ့အသုံးအနုနးတစခု။ ငယငယက အရမးမနတဲ့ ဗေဒငဆရာက ဟောဖူးတယ အရမးခစမိသူတစ ယောကကို မောင လို့ မခေါပါနဲ့ တဲ့ ရငကဲနာ ကပီး ရငကဲကဲရမယတဲ့ လေ။

ကိုဇောမိုး နဲ့ ခစကတော့ သူ့ကို မောင လို့ ခေါပါတဲ့။  မခေါပဲနေလို့မရဘူးလားမေးတော့  သူ့ကို တစကယခစရင ခေါပါတဲ့လေ။ ကိုယက  ဒါနဲ့ပတသကရင ဆိုကကိုရိတာမို့ ကိုပော ပပေမယ့ မောငက တဲရယ အစဲအလနးမထားပါနဲ့တဲ့လေ။  ဒီလိုနဲ့ ခစလိုက အရစခံလိုကနဲ့နေနေရငး ခစသူသကတမးကာလာခဲ့ တယ။ နစယောကလုံးအားလို့ တေ့တဲ့အခိနမာ မောင့ဆီက အနမးရယ လကကိုငတာကလဲပီး နယမကောခဲ့ဘူး။ လကထပမယ  ဆိုတဲ့စကား မပောဖစကဘူး။ မခယက နုတခမးနီ ကိုကသူမို့ မောငက ဆောငးလေးရောငးတဲ့ ခီခီ နုတခမးနီ ငါးခောငး မုန့တေ နဲ့ ဝယပီး လကဆောငပေးခဲ့တယ။ မခယ လကဆောင ရလို့ပောတာထက ခစသူက အသေးစိတဂရုစိုကတာမို့ ကညနူးရတယ လေ။ မခယမောင့ကို အားလုံးအမနတေ ပောပခဲ့ပေမယ့ မောင့ကိုလုံးဝ မသိစေခငတဲ့အရာတစခုကို လုံးဝမပောခဲ့ဘူး။ မခယ မာ ငယစဉက ကားပေါကပုတကခဲ့လို့ ခေါငးထဲသေးခဲပိတပီး ခဏခဏ သတိလစတဲ့ ရောဂါ အဲ့ရောဂါရဲ့အကိုးဆကက ပောနေ ရငးစကားကိုမေ့ပီး ဘာမစဉးစားမရတာ ကမောကကမဖစတာမိုး… ကီးလာရင ပိုဆိုးမယဆိုတာမို့ အဲ့တစခုမပောပရကခဲ့ဘူး။  စိတရငးအမန က သူ့ကို ပောစေခငခဲ့တာ။

ကိုဇောမိုးရဲ့ အခစကထူးဆနးတယ။ ရငထဲရိသလောကထုတမပတတဘူး။ သူ့အတေးက နလုံးသားခငး သိနားလညပီးသားမို့ တဲ့။ မခယကတော့ အခစခံခငတယ။ ခစသူရဲ့ဂရုစိုကတာခံခငတယ။ အသေးအဖဲလေးတေကို ခစသူကို တိုငပင ပလီပလာ တီတီတာတာပောခငတယ။ ကိုဇောမိုး ကို စိတတိုစိတဆိုးခငပေမယ့ အဲ့စိတထကအခစစိတကသာနေတော့ မဆိုးရကဘူး။ မ ခယက ကိုဇောမိုး နဲ့ ခစပီးမ နဲ့တတ လာသလို အားကိုးစရာ မီတယစရာ ရငခငကီး ရလာတယလေ။ ကိုယ့ထက အစစအရာရာ  ပည့စုံသူမို့ သူဌေးကိုကေးပ ရမယ့အစား တနဖိုးနညးပေမယ့ အမတတရ ရိစေမယ့ Handmade အရုပလေး လကဆောင ပေးခဲ့ တယ ခစသူမားနေ့အမတတရပေါ့။

တဖညးဖညးနဲ့ မခယရဲ့မေးနေ့နီးလာတယ။ တစရကမာ အစောကီး ဟကပီးဘတဒေးပါတဲရေ တဲ့ ရကမားပီး ဘတဒေးဝစရ ပေးလို့ အံ့ဩ မိပီး ရယရသေးတယ။ တကယကရောကတဲ့မေးနေ့မာတော့ မထငမတထားတဲ့ လကဆောင တစခုက အမတတရ  အနေနဲ့ ရောကလာခဲ့တယ။ မောင့ကို အခိနတိုငး သတိရပေးပါ တဲ့ လေ။ ဘဝမာ ရညးစားတေ   ထားခဲ့ဖူးပေမယ့ ဒီလို ပီတိမိုး  ဂရုစိုကခငးမိုး မရခဲ့ဖူးဘူး။   မခယလညး ရုံးအလုပတေရဲ့ ပရကရာတေ မခံနိုငလနးလို့ လုပသကခင့ယူပီး အမေ့ကို ဘုရားဖူးပို့။  အားတဲ့အခိနလေး မောငနဲ့လညမယဆိုပီး Master Plan တေခနေတဲ့အခိနမာ မပောမဆိုနဲ့ မောငက နယဆိုကထဲ ခရီးထက သားတယ။ အလုပကိစနဲ့ မနးသိပေမယ့ စိတဆိုးမိပီး မောင့ကို မခေါပဲ သူငယခငး တေနဲ့ ဘုရားဖူး ရတဲ့အခိနမာ ရသလိုလည နေပီး မောင့ကို မဆကသယပဲနေလိုကတယလေ။

မတမတရရ ကိုကထီးရိုးက အသား မောင့ဆီက ဖုနးဝငလာတယ…. “တဲ ဘယတေသား ဘယတေရောကနေတာလဲ” တဲ့     မောငမအားဘူးမလား လိုကမပို့အားဘူးထငလို့ ကိုယ့ကိုယကိုယ သူငယခငး တေစုပီး လောကလညနေတာပောတော့ အိမမာပဲ  နေ ညကရင မောငလာခေါမယတဲ့။ ခေါမနေပါနဲ့ ခညားနဲ့ ပတပီ။ ကိုယ့ကို အရေးမလုပတဲ့သူမိုး မခစတာပဲကောငးတယဆို ပီး ရနလုပ ဖုနးခလိုကတယ။ သူဖုနးခေါနေပေမယ့ မကိုငတော့ဘူး။ ညမိုးခုပမ အိမပနရောကတယ။ သားအမိတေ ညစာစား ပီးတဲ့အခိန ဖုနးဝငလာတယ ။ တဲရေ မောင အိမပောကနေလို့တဲ့။ အဝိုငးပတကို ကောနေတာ နစခါ ရိပီတဲ့။ စိတကောကနေတဲ့  ကားက သနားမိပီး တဲဆငးလာခဲ့မယမောင လို့ပောမိသားတယ။ အိမအောကဆငး မလို့လုပတော့ အမေကဘယလဲတဲ့….  ကိုဇောမိုး လာခေါနေတာအမေလို့ လိုကသားမယလို့ ခင့တောငးပီး အပေးဆငးခဲ့တယ။( မောငနဲ့ပတသကရငအကာကီးပစမ ထားရကသူပါမောင)  မောင့ကား ကိုယ့ဘေးမာလာရပ တဲ တကလေ တဲ့။ မကစောငးထိုးပီး တကလိုကတယ။

“တဲ ယူကီမူဂီ  မုန့စားခငတယဆို” သားစို့တဲ့။ လူကို စိတဆိုးနေမနးသိသားနဲ့ မသိသလို စကားရောဖဲရောလုပတာလေ။ မုန့ဆိုငရောကတော့စား ခငတဲ့မုန့တေက ကုနတာခပမားမားမို့ ရိတာပဲ ပါဆယဝယခဲ့ရတယ။  မုန့ဆိုငမာ တနးစီတော့ သူ့လက တံတောငက ကိုယ့ရဲ့ ရေ ရငဖိုးမောကကိုထ ခဏခဏ ထိမိတယ။ ဆောရီးနော တဲ မောငမတောတဆထိမိတာနော။ “တဲ” ကနဘောငသားထိုငစို့…. ထိုငစရာနေရာမရိ…. ရခိုငဆိုငသားမယတဲ(စိတဆိုးရနတေ့မစိုးလို့ပါးစပထဲအပည့မုန့ထည့နေတာ… အကံဆိုးနက)… ရခိုငဆိုငရောကတော့ တဲ ပုစနစားကမလား တဲကပုစနကိုကတယလေ ဆိုပီး ခံ့မကေးရုံတမည ဂရုစိုကနေတော့ စိတပေမိရောပေါ့လေ။ သူနဲ့ အတူရိတဲ့ အခိနက မခယအတက အကုနမနနေသလိုခံစားရတယ။ အလုပအကောငးကို အားကိုးမာနတက ပောပနေ တဲ့ မောင့မကနာကို ကည့ နေရငး နားထောငလိုက သူ့အခကအခဲတေ ပောပတာကို စကားထောကလိုကနဲ့ ဆယနာရီခဲပါလေရော။

ပနကစို့တဲ  ကားတံခါးကိုဆိုငကကောငလေးကဖင့မလို့ပေးအလာ သူက ရတယညီလေး ကိုယဖင့မယဆိုပီး တဲတကတော့ တဲ့  တံခါးဖင့ပေးတယ။   လမးမာ မောငက အနမးတစပင့လကဆောငပေးတယ။ ပီးတော့ မနကဖန အမေတို့ပါခေါ ပီး ရေတိဂုံသား ကစို့တဲ့လေ။ ကားပေါကဆငးခါနီး မောငက အာဘား ပေးတယ အိပမကလလမကပါစေ တဲ့   ညအိပတော့ အတေးထဲ မောင ရောကလာတယ။  တံတောငနဲ့တတမိတဲ့နေရာလေးကနာနေတော့ စိတထဲ တစမိုးကီး ခံစားရတယ ။ မောင့ဆီက မကဆေ့ခ ရောကလာတယ…တဲ မုန့ဆိုငမာ အရမးနာသားလားတဲ့။ မောင တမငလုပတာမဟုတရပါဘူးဗာတဲ့။ သူပောမ လူက စိတထဲ ရိနး ခနဲ ဖစရောလေ။ အိပတော့မယ မောင ဆိုပီး နုတဆကလိုကတယ။မနကလာခေါမယနောတဲ့။  သူအဲ့လိုပောမ စိတထဲ က တစ မိုးဖစပီး ရငသားကို ကိုငကည့မိလိုကတယ။ နို့သီးခေါငးကို ထိမိတော့ ထောငနေတာ ။ ပိပိလေးစမးမိတော့ အရညလေးတေစို နေတော့ လကကလေးနဲ့ အစေ့လေးကို ပတ လကခောငး လေးထည့ဆကစားရငး အာသာဖေမိတော့တယ။

မနကကတော့ အစောလာခေါမယဆိုတဲ့မောငက သူ့ဆိုကတေထဲပတကည့ပီးမလာတော့ ကိုးနာရီကောနေပီ။ ရေတိဂုံဘုရားကို  အမေ့ကို အေးဆေး ဖူးစေပီး မောငနဲ့ကိုယက တစပတပတ အရိပရတဲ့နေရာလေးမာ အတူထိုငကနတော့ဖစတယ။ မောငနဲ့အတူ  သားရတဲ့အခိနက ရားပါးလနးတော့ အတူရိနေရတဲ့အခိနက မောင့ မေတာ ရိပနဲ့ အေးခမးနေတာမိုး ခံစားရတယ။ ရေပလငမာ  မနကစာ အတူစား ပီးတော့ အမေ့ကို အိမပနပို့တော့ မောငက ကိုယ့ကို သူနဲ့လိုကစေခငတဲ့ပုံမို့….အမေ သမီး ကိုဇောမိုး နဲ့ ဘဏ ခဏလိုကကူမို့။ နေ့လယစာလညး အပငမာပဲ စားမယအမေလို့ပောပီး ပနလိုကခဲ့တယ။ မောင့အလုပတေပီးတော့ ညနေစောငး နေပီ။ တဲ ပငးနေပီလား တဲ့လေ။ ညနေစာတဲဘာစားခငလဲ…ဘယသား ကမလဲတဲ့။

ကားပေါတကတော့ မောငက ကိုယ့လကကို ကိုငပီး သူ့ရငဘတမာဆဲကပထားတယ။ ကိုယကစနောကနေကပုံအတိုငး မောင့ကို  ဆဲဆိတလိုက နေလောငလို့ညိုနေ တဲ့ မောင့အသားအရညနဲ့ နဂိုဖူကိုယ့အသားခငး ယဉပီး တေ့လား မောင တဲကို ပိုငဖူမ လားဆိုပီး စနောကနေကတယ။ ကားမောငး နေ တဲ့ မောင့ပခုံးကိုမီပီး ပေါငပေါမာမောင့လကနဲ့ကိုယ့လကတငထားရငး မောင က ဂီယာထိုးဖို့ လကအဖုတ ကိုယ့လကက မတောတဆ မောင့ပုဆိုးထဲ ခောကသားပီး မောင့ညီလေးကိုငမိသလိုဖစသားရ တယ။ ထူပူပီး မောင့မကနာကိုမော့အကည့ မောငက ရုတတရက ကိုယ့ကို အနမး  လန့ပီး မောင ဂရုစိုကမောငးလေ ဆိုးနေပါ လား   “တဲ မုန့စားပီးရင ရုံးခနး ခဏလိုကခဲ့ဦးနော”  “ရတယလေမောင…အရငသားပီးမ မုန့စားမယလေ…”   သူ့ရုံးခနးလိုက သားတယ။ မရောကဖစတာ ကာပီမို့ အခနးအဆငအပငကပောငးနေတယ။ “ဟယ မောငက အိပခနး တောင ပငထားတာပဲ။  အိမသာ ရေခိုးခနး နဲ့ ရယပါလားမောင”  “ဟုတတယ တဲ မောင ခဏတဖုတနားဖို့လေ။

တဲ ခဏထိုငဦးနော။ မောင အလုပလေးလကစသတမို့။ ဒါမမဟုတ တဲ ညောငးရင ခဏ ဝငနားလိုကလေ…. ဟုတ မောင   အခနး ထဲ ဝင ခုတငပေါ တက ခေလေးဆန့ပီး နားတာ မေးကနဲ အိပပောသားတယ ။  တဲရေ ထတော့ ညနေစောငးကီး အိပပောသား တာ လား။ ဖားလိမ့မယတဲရေ ဆိုပီး ဆဲထူတာ  ကိုယက ခလေးဆိုးလို မောငဆဲထူကာ လို့ဂီတယ။ မောင့ခမာ ဆဲထူရရာတယ။  ကိုယက ညစပီး ဆဲထားတော့ မောင့ခမာ ကိုယ့အပေါ ပိကလာပါရော  “မောင” ထကာ…တဲကစတာကို ဖိထားတယ   စကားမ ဆုံးခင မောင့ဆီက အနမးတေ ဝငလာတယ။ ပါးကို ဖဖလေးကိုကပီး မောင အူယားလာပီနောတဲ မရတော့ဘူး  အသကရူကပ တယမောင ခဏလတပါ ဆိုမ မောငက ဖကထားတာလော့လေရဲ့  တဲ…မောင့ကိုခစတယ မလားဟင   ခညားဂိကို မခစပါဘူး  လူကို မတရားဖစညစပီး ကိုကပီး မ  နာသားလား…. မောငက ဖဖလေးကိုကတာ ဆိုပီး လကမောငး သားကို ထပကိုကတယ။  ကကသီးတေ ထပီး သူ့ပေါငတငးကော ဆဲလိမပစတော့ မောငက လကကို အတငးဆဲပီး ပေါငကိုစေ့လိုကတယ။

တဲ ခစတယကာ သိလား မောငအူယားအောငမလုပနဲ့ နော တဲ့  မောင့ရငဘတစမးကည့ဆိုပီး ရငဘတနားလကကပထားတယ။  ကိုယကလညး စခငလာတာနဲ့ မောင့ရငဘတကအသံ တဲနားထောငကည့မယဆိုပီး ရငဘတနား ကပနားထောငပီး သူ့မေးစေ့ကို  ရတ ကနဲ လမး နမးလိုကတာ မောငက တဲရယ မောင့စိတတေ ထိနးမရအောင တဲ ရယ ဆိုပီး နုတခမးခငး စုပနမး လက တေက စနေနစခိုငပေါပေးလားပတသပနေလိုက… တငပါးကို ဖစခေနေလိုကလုပနေတော့ ညီမလေးက စိုသလိုလို ရုံ့ပပ ညစ ခငသလိုလို ဖစလာတယ။   အို….မောင့  လို့ အာမေဋိတသံထကသားတယ။ မောငရဲ့လကက ညီမလေးကို အပေါကနေအုပကိုင ထားပီးသားဖစနေတယ။ ကိုယဝတထားတာက ဆဲသားစကတ အတို ဆိုတော့ မောငက အပေါကနေ ဖိပတကစားနေတော့ ညီမ လေးငိုစပုနေပီလေ။

တဲ… မောင့ ညီလေး သနားပါတယတဲ့။ အပငကိုထကခငလို့ တဲခဏကိုငပီး လေပေးရူပါလား တဲ့… ပောပီး လကကို သူ့ညီ လေးဆီပို့တယ။   အမလေးလို့စိတထဲကနေ တမိလိုကတယ။ မောင့ညီလေးကတငးတငးကီး။ မောငက ပုဆိုးကို ခတ အနဒါဝဲ ကို ခတလိုကတာ မောင့ညီလေးက ခုနထကလာသလားအောကမေ့ရတယ။  မူဗီတေထဲမာသာ မငဖူးတဲ့ ကိုယ အပငမာ  နဖူးတေ့ဒူးတေ့မငလိုကရတာ အကောတေထောငပီး နီရဲပောငတငးနေ တဲ့ မောင့ရဲ့ညီလေး ပါပဲ။ တဲ မောင့ညီလေးက တဲညီမ လေးနဲ့ တေ့ခငတယ တဲ့လေ။ ကိုယ ငငးခငတယ   ငငးဆနဖို့စကားလုံးကထကမလာပဲ အာစေးမိထားသလိုပါပဲ။   တဲ  လကမောကလိုက….. အမိန့နာခံတဲ့စစသား တစယောကလို မောငခိုငးတဲ့အတိုငး လိုကလုပ နေမိတယ။ ဘရာဇီယာခိတကို  မောငဖုတလိုကတယ။ တဲရယ ဖူဝငးနေတာပဲဗာ တဲ့။  ရငသားတေ ပတသပဆုပနယ နို့သီးခေါငးကို ခေလိုကတော့ နေရခက လာတယ။ မောငက နို့ကို စို့ပေးတော့ အဲ့ဒီလို ခံစားခကမိုးမရဖူးတော့ ရငထဲ ခားရဟတစီးရသလို လိုကဖိုမောလာတယ။ မောင က တဲ ထိုငလိုကဦးတဲ့။

ထိုငလိုက တော့ မောငကပါထိုငခတယ။ ပီးတော့ ပေါငကိုဆဲကားပီး ခေါငးကို ပေါငကားဝငပီး ညီမလေးကို နမးတယ။   ဟာ  မောင တဲ ကို ငရဲကီး အောငလား   ကောငးစေခငလို့ ပါ တဲရယ   ပိပိထဲ မောင့လာ နေးနေး ဝငလာတဲ့အသိ   ငါ့ကို မောငက ဒါ တေလုပပေးနေတာပါလားဆိုတဲ့ ပီတိ… မောင့ကိုအားနာတဲ့အသိတေက မောင့အယုအယကားမာ အလိုကသင့မောပါနေ ခဲ့ တယ။ မောင လုပပေးတဲ့အရာတေက ဘဝမာ တစခါမမရဖူးတဲ့အထိအတေ့မိုး ဒီလိုခံစားခကမိုးက ခဏခဏ ခံစားခငတဲ့စိတ တေ ဖစနေ ခဲ့တယ။  မောငထလာပီး ကိုယ့ကို နုတခမးခငး စုပနမးပနတယ။ မောင့ဆီက ကိုယ့ညီမလေးရဲ့ ကညနူးမကရညနံ့ လေးရနေတာကိုက ဖီးလတစမိုးပေးစမးတယ။ တဲ မောင့ညီလေးကို ပုစုပေးမယ မလားတဲ့။ မငငးရကသူပါ မောင  မောင တဲ ဘယလိုလုပရမလဲဟင…ဆိုတော့   စိတထဲရိသလိုသာ လုပပါတဲရယတဲ့။ မကိုကမိရငတောပါပီ… ဒါလေးပဲ ခမးသာတာမလို့ပါ တဲ့။

ထိုငခလိုကပီး မောင့ညီလေးကို လာဖားလေးနဲ့ အရင တို့ထိလိုကတယ။ ထိပကလေးက ရဲပီးတငးပောငနေတယ။ အပေါက ကလေးထိပမာ အရညကညလေးတေစို့နေတာ။ မောင့ရဲ့ ညီလေးက မူဗီထဲကလို ဆိုဒလနမဟုတပေမယ့   လုံးပတထားတယ။ ညီ လေးကို ခိုခဉစုပသလို   စုပလကကည့တာ မောင့ဆီက အာ့ ဆိုတဲ့အသံ ထကလာတယ။  လိငတံဘေးပတလညကို လာနဲ့ယက  မူဗီထဲကလို မငယောငကည့ပီး မောင့ကို ကေနပစေတယ။မောင့ရဲ့ညီလေးမာရိတဲ့ ဥလေးကို ကိုငကည့ကစားမိနေတယ။တဲ  အပေါတက တော့တဲ့…ကုတငပေါတကလိုကတယ လဲအိပလိုကတဲ တဲ့…. ပကလကလနအိပတော့ မောငက ညီမလေးကို ပတပီး  လကခလယ ကို မသိမသာထိုးထည့တော့….အား…မောင အရမးမထည့နဲ့  နာတယ ။ တဲ မာစတာဘိတလုပရငမထည့ဘူး လား။ ဟင့အငး မောင အပေါကပဲ ပတတာ။

ပောနေရငး မောငက သူ့ညီတောမောငကို ပိပိထဲ ထည့တော့…. အား နာတယမောင….မနာစေဘူးတဲ ပောပီး ခော့ထည့တော့  လညခောငးထိဝငသလို တစဆို့ဆို့နဲ့မာတငးတငးအရာတစခုက ထိုးဝငလာတယ။ မောငက တငးမထားနက အရမးနာမယ တငး ထားရင တဲ စိတကို လော့ အသကရူ တဲ့။ မရဘူးမောင နာတယဆိုတော့ မနာစေရဘူး မောင လုပပေးမယတဲ တဲ့။    မောငက  ပနထုတပီး ညီမလေးကို လာနဲ့လကပေးပနတယ။ ပိပိထဲကအရညတေထကလာတယ။ မောငက ဒစထိပလေးနဲ့ အစေ့လေးရိ တဲ့မောငးလေးထဲ ထိုးကော ပတလိုကနဲ့ လုပပေးနေတော့ အစိလေးကိုထိလိုကရင ပိပိက ညစခင မောင့ရဲ့ ညီလေးကို ထည့ပေး ရငပိုကောငး မယဆိုတဲ့ အတေးဝငလာတယ။ ကိုယ့ရဲ့လကတေက မောင့ရဲ့ ဖငလုံးလုံးလေးကို ဆဲဖစညစမိရကသားဖစနေတယ လေ။

အ့…..ရုတတရက မောငက ခစရညပည့နေ တဲ့ ညီမလေးထဲကို မောင့ရဲ့ ညီလေးကို ထည့လိုက တယ။ မောင့ရဲ့ အပုအစုအယုအ ယကောင့ ခုနကလို နာတယလို့ မခံစားမိတော့ပဲ ပေါငကိုကား မောင့ခါးကို လမးခိတပီး မောင့ကို ဆဲဖကထားလိုကမိတော့တယ။  မောငက အသာအယာ အသငးအထုတလုပနေရငး ခိုခို ကို တပတပတနဲ့ဘယညာစို့လိုက နုတခမးကိုစုပလိုကနဲ့ လုပပေးနေ တော့ ကာမအရသာထူးတယဆိုတာ ဒါပါလား ဆိုပီး စိတတေက ပိုပိုထလာမိတယ။ မောငက ခါးကိုမတလိုကပီး ကိုယ့ခါးကို  လမးဆဲ အဝငအထက ကို ပုံမနလေးလုပပေးနေတယ။ တဲရယ ကပကပကလေးစေးစေးလေးနဲ့ လိုးလို့ကောငးလိုကတာတဲ့။

ဗစ ဖတ ဖတ ဖတ  အငး..ဟငး..ဟင့ မောငရယ အား…ရီး ဆိုပီး အသံထကတဲ့အထိပဲ။ မောငက တဲ ပီးခငနေပီလား တဲအဖုတ က အရမးညစနေတယ။ မောငလညး ပီးခငနေပီဆိုပီး အသငးအထုတ အရိနမင့လာပီး အခကနစရာလောကဆောင့အပီးမာ  သုတရညတေပနးထကသားပီးတော့   နစယောကသား ပိုငတူပီးသားတယ။  တဲ ကောငးလား ဟင တဲ့။ သူ့ညီလေးကို ပိပိထဲက  မထုတပဲ တပထားရငး မေးတယ။   တဲ လမးကောလောကနိုငပါ့မလားတဲ့။ မောင့ အခစကမးသားလို့ တဲ ညကရင ပိပိနာနေ တော့မာပဲတဲ့လေ။   မောငနဲ့အတူ ညစာသားစားကတယ။ ဗိုကလညး အရမးဆာနေသလို အိပလညး အရမး အိပခငနေပီ။ လူ လညး ပငပနးနေပေမယ့ ထုတဖောပောဖို့ခကခဲတဲ့ ကညနူးခငးခံစားရတယ။ အိမအပနလမးမာ မောင့ပခုံးကို မီပီး ပနရတာ  ကညနူးစရာတေအပည့ နဲ့ပေါ့။ အိမရေ့ကားရပပီး မောငက တဲရေ အိပမကလလမကပါစေ ဆိုပီး အနမးတစပင့ခေခခဲ့တယ။

မောင ခဏလောကငုံ့ပါဦး ဆိုပီး မောင့နဖူးကို ပနနမးလိုကတယ။ အိမရောကတော့   အမေက ငါထငသားတဲ့ ဟို မအားတဲ့ ခရိုနီ ကို အတောမ နိပစကခဲ့ရဲ့လားတဲ့။ အမေ့ကို စိတထဲကတော့ သူကနိပစကတာ အမေလို့ ပနပောပီး   တစကယတမးကတော့  အသံထကတာ ဟီးဟီး တဲ့။  ဒီလိုနဲ့ မောငအားတဲ့ရက ကိုယအားတဲ့ရက တိုကဆိုငရင ခရီးတိုလေးထက မောငနဲ့ ခစရညလူးလိုက  နဲ့ အခစကာမတောမာပောနေကတယ။ တစရကမာ ဝမးသာဝမးနညးသတငး ရုံးမာ Fax ဝငလာတယ။ ရာထူးတိုးနဲ့  နေပညတောကို ပောငးရမယတဲ့။ မောင့ကို ပောပီး ငိုတော့ မောငက တဲရယ မောငက နေပညတောကို အလုပကိစ ခဏခဏ လာနေရမာလေ။ မောင့နလုံးသားထဲမာ တဲပဲရိတာ မောင တဲကို ပစမထားပါဘူးကာ တဲ့။ အမေ့ကိုလညး စိတခ မောငရိနေတယ လေ တဲ့။ မောင့ကို ခစလနးလို့ ဖကပီး ငိုမိတယ။

နေပညတောကို ပောငးတဲ့နေ့က မောငလိုကပို့တယ။ မောင့မကနာကို တမော့မော့နဲ့ လစရင မေးဖားကို လမးနမးလိုက မောင့ လကမောငးကို ဖဖလေးကိုက မောင့ပေါငပေါ လကတင မောင့ညီလေးကို ဖဖလေးကိုင ဂငးထုလိုကလုပနေတော့ မောငက လူဇိုး မလေးနော…မောငအူယားလာပီ…. ညကရင သတိထားတဲ့   ဟိုတယရောကတော့ နစယောကအတူ ရေခိုးခနး ဝင မောငက ပိပိ လေးကို ရေဆေးပေး ပီးတဲ ပေါငကားလိုကကာတဲ့။ မောငက ပေါငကားထဲဝငပီး လာအပားလိုက ပိပိထဲထည့ ယကပေးတာ  ကောငးလိုကတာ မောငရယလို့ မောငအကင့လုပပေးတာ တဲ အဲ့အရသာကို အရမးကိုကမိနေတာလို့ပောမိတဲ့အထိပဲ။   မောင့ ကို နို့သီးခေါငးကို ဖဖလေးကိုက တဖညးဖညး အောကကိုလောလာပီး မောင့ရဲ့ ဥ နစလုံးလေးကို ပတ လီးဒစလေးကို လာလေး နဲ့ယကပေး မောငကိုကတဲ့ ထိပအပေါကလေးထဲ လာထိပလေးထည့ လုပပေးနေတော့ မောငက ကောငးလိုကတာ တဲရယ မော င့ညီလေး တဲပါးစပထဲ ထည့လိုက တဲ့။ ပါးစပထဲထည့တာ မောင့ညီလေးက အကုနမဝငဘူးလေ။ မောငက အရမးမထည့နဲ့တဲ  အနတတတယတဲ့။ ပောပီး မောငက ခေါငးကို ဆဲ ပါးစပထဲ ထိုးညောင့တယ။ တဲရေ ထတော့ ဟိုဖကလည့ကုနးလိုကတဲ့။ မောင က ဖငဝလေးကို လာနဲ့ယကပေး။လကက ပိပိထဲကိုထည့မေနေတယ။

အ့ မောင  နောကကနေ ပိပိထဲကို မောင့ညီလေးထည့ လကက နို့အုံကို လမးညစပီး အသငးအထုတ လုပေ န တဲ့ အရသာအသစ ကို ဖီးလတကမိနေတယ။ မောငက တဲ မောင နောကပေါကလေး စမးကည့ခငတယတဲ့။ ပောပီးထည့တာ အရမးနာလို့  အသံထကအောမိတယ။ နာလနးလို့မကရညကတော့ မောငက တဲ မငိုနဲ့ မောင မလုပတော့ဘူးနော စိတမဆိုးနဲ့နော ခစတယ  နော သိလားဆိုပီး နမးတယ။ အဲ့ညက မောငနဲ့ သုံးခီလောက ဆဲဖစကတယ။ မောငက တောတော လုပနိုငတဲ့သူ။ လေးဆယ့ငါး မိနစလောကအသာလေးပဲ။ ကိုယက မောငနော တပထကလို့ တငလိုကမယလို့ ခဏခဏစလို့ မားမခံခငစိတနဲ့လုပသလား အောကမေ့ရတယ   စနေ တနဂနေ နစရကလုံး မောငနဲ့ အပငထကလညလိုက ညကရင အခစပဲနဲလိုကနဲ့ မနးဒေးက ရုံး လိုကပို့..ရုံးမာသတငးပို့ပီး ရုံးကပေးတဲ့ ယာယီအခနးကို မောငလိုကပို့ပီး ညနေခငးမာ မောငပနသားခဲ့တယ။ အလုပတေမား ရင မောင့ကို ခဏလောကမေ့ထားလို့ရနေပေမယ့ အလုပပါး တဲ့ အခိန နားတဲ့အခိနေ တေမာ   မောင့အကောငးတေးမိတယ။

ညအိပရင မောင နဲ့ ပောရငကညနူးခဲ့တာတေ  သတိရ အာသာဖေရငးနဲ့ နေ့ကိုလစား လကို နစစားခဲ့တယ။   တစရက အိမမာ  ပိတရကမို့ နေနေရငး ရုတတရက အသကရူ ကပသလိုလိုဖစ သတိလသားခဲ့တယ၂ မိနစလောကပေါ့။   ငယငယက အဲ့လို ဖဈ ခဲ့ဖူးတာ   သတိရလို့ ပငပဆေးခနးမာ သားပတော့ ဆရာဝနက ရာဇဝငမေးလို့ ပောပရငး ဓာတမနရိုကဖစတော့ ရောဂါဟောငး ပနစခငနေတာတေ့ရတယ   ဆရာကရငးပတယ သမီး စကားပောနေရငး စကားကို မေ့သားတာမိုး…ခဏခဏ သတိလစသလို မိုးတေ ငယငယကလို ဖစလာဦးမာပဲ တဲ့  သမီးတခားဘာတေဖစသေးလဲမေးတော.   ဆရာ သမီး ဗိုကလညး ခဏခဏနာတယ။  ရငဘတအောင့တယပောတော့ ဆရာက သကဆိုငရာ နလုံးအထူးကုနဲ့လဲပေးတယ။

Medical check up လုပပီးလို့ အဖေ သိရ   တဲ့အခါပထမဆုံး သတိရတာ မောင နဲ့ အမေ   ဘယသူ့ကိုမ မ ပော ရကခဲ့ဘူး။    အ မေက အိပမကမကလို့ သမီးလေး နေမ ကောငးရဲ့လားတဲ့။အခိနသိပမကာပဲ မောင့ဆီက ဖုနးဝငလာတယ ။တဲရေ နေကောငးရဲ့ လား တဲ့လေ။  ညတိုငး ငိုမိတာ ရငဘတပိုအောင့လာတယ  စိတမငိမလို့ ခလုတထိမ အမိတဆိုသလို ဘုရားကိုအမဲနားပူတိုကမိ လာတယ။ တရားတေနာမိတော့စိတတေအနညထိုငစပုလာတယ။ ကိုယ့ကောင့ သူမားတေ စိတမဆငးရဲစေခငတော့ဘူး။ နေ့  တိုငး Diary ရေး ဖစခဲ့တယ။ မောင့ကိုသတိရတိုငး ရေးဖစတယ။ မောင့မေးနေ့ရောကခါနီးမို့ မစကီးနားက မောငလေးတစ ယောကနားက ပုဆိုးမာပီး လကဆောငထုပလေးပငထားတယ။

ဒီကာလကားထဲမ တ စခုခုမားငါ ဖစခဲ့ရင ဆို တဲ့စိတ နဲ့ အရာရာကိုပငဆငထားဖို့ကိုးစားမိလာတယ။ အတူနေသူငယခငးတေ ကို မာထားတယ။ ကိုယ သာ တစခုခုဖစရင အမေ့ဆီပို့ဖို့ရယ မောင့ဆီပို့ဖို့ရယကို လိပစာနဲ့တက  ပောပထားခဲ့တယ။ မောင့ ဖက က  ကိုယ့ကို စိတကုနစေမယ့ဖစရပမိုး လုပဖို့ကိုးစားနေတုနး တိုကဆိုငစာပဲ ဝေ ဆိုတဲ့ အမိုးသမီးက ကိုယတေဘဝထဲ ရောကလာတယ။ အမနတော့ သူ့ကို အစက သတိမထားမိဘူး။ သူက ကိုယ့ကို မမကို ခငလို့ ပါရောပီး သူတစကယခငခငတဲ့ကို ဇောမိုးရဲ့ အကောင့ကို အက အသညးလေးတေပေး အတနရညယူ အမမုန အထီးလငးမလေး ဖစနေတယ။ သူ့ခံယူခကက Fake   မာ RS ဖစတာ အပငမာ ဖစတာမဟုတဘူး။ ဒါကောင့ ဂရုစိုကဖို့မလိုဘူးတဲ့လေ။ သူက အိမထောငမပုပဲ အပိုကီးလုပမာတဲ့။  လငယူသားမေးစိတကုနတယမား ထငမိတာရယ။ တကယတမးက မောငရေးတဲ့  စာ အသညးပေးလိုက Care ပေးလိုကနဲ့ ပိုစ့  တစခုမအလတမပေးတဲ့ သူ ရိုးသားတဲ့ဖိုးသခားမ လေးဖစ နေ တာကိုသ ိလာရတယ။

မောင သူ့ကို မကိုကမနးသိပေမယ့ မောငကိုယ့ကိုစိတနာစေဖို့က သူနဲ့သမုတမရမယ့အခေအနေဖစလာတယ။ ဝေ့ရဲ့  အနေအထိုငမတတမုတေလညးပံ့ပိုးပေးနေတယ။   မောင့ကို ပေးစားလိုက စပစဲလိုက ခဏခဏလုပနေတော့ မောင ကိုယ့ကို  စိတကုနလာပီး   စကားမပောပဲ နေလာတယ။ ညတိုငး လူမသိသူမသိ ခိုးငိုရတဲ့ရက တေ မားလာခဲ့တယ။   ကိုယနေ တဲ့လေးလာ  ပတငးပေါကကနေ ခုနခ လိုကခငစိတတေဖစ လာ ခဲ့ တယ။ မောင ကိုယ့ကို ပစထားတာခံနိုငရညရိခငယောငဆောငရတာ  အရမးပငပနးရတယ။ မောင့ဆီက အရငလို တဲ နေကောငးရဲ့လား… တဲရေ အလုပတေဖိလုပမနေနဲ့….တဲ…တဲရေ….ဒီလို  ဂရုစိုကခငးတေ ကဲလာ ခဲ့ ပီလေ။ မိနနီ နင့အပစနငခံဆိုပီး အံကိတခံခဲ့ရပါတယ မောင။ မောင့အတက နေ့စဉ ကုသိုလဒါနပု ပေးဖစတယ။ ဘုရားရိပက အေးခမးတယ။ မောငအဆငပေဖို့ဆုတောငး ပေးဖစတယ။   မောင့ကို ဒီ့ထကပိုပီး စိတပတသား စေခငတယ။ မောင ပေးထားတဲ့ အမတတရ ခစသကလကဆောင အားလုံးကို ကားဂိတကနေပနပို့ပေးလိုကတယ။

မောင့ကိုလညး ပတကဖို့ တောငးဆိုတယ။ မောငက အသစတေ့နေပီလား တဲ တဲ့     ရငထဲကအောင့နေပေမယ့ အပုံးမပက  မောငလညး အသစရနေသလို မခယကောမရဘူးထငလားလို့။ မောငပေးခဲ့တဲ့ လကဆောငတေအတက ကနမ ခနာကိုယတစခု လုံးပုံအပခဲ့ ပီးပီမို့ အလကားမဖစပါဘူးလို့…စိတနာအောင  ပောခဲ့မိတယ။ စိတတိုလို့ အသားတဆတဆတတုနနေ တဲ့ မောင့ မကနာကို မငယောငပီး စိတထဲကနေ ခင့မလတပါနဲ့မောငလို့   တောငးပနရငး….မောငနဲ့ ဇာတလမးဖတခဲ့တယ။  မောင့ကို မ ခစလို့မဟုတပါဘူးမောငရယ  မောင့ကို ခစလနးလို့ ထားခဲ့ရသူပါ။ အရမးပဲ ခစပါတယ…  မောင    ဒီစာလေးကို မောငဖတနေ  တဲ့ အခိနမာ တဲက မောငနဲ့အဝေးဆုံးမာ ရောကနေပါပီမောင။

တဲ မောင့ကို မထားခဲ့ခငပေမယ့ တဲရဲ့ကုသိုလ ကံနညးခဲ့တော့ ကနးမာသကရညဆိုတဲ့ ဆုမပါခဲ့ဘူးကယ။ မောငနဲ့အတူ  အသကကီးပီး အိုမငး သားတဲ့အထိ ဘေးမာ ဆေးပေးမီးယူ တိုငပငဖောအနေနဲ့ နေသားခငခဲ့သူပါမောင။   မောင့ကို ရငနဲ့အမ  ခစခဲ့ပါတယ။ နောကဘဝဆိုတာ ရိခဲ့မယဆိုရင မောငနဲ့တဲ သကဆုံးတိုင ပေါငးဖကခင့လေးရပါရစေ မောင။ မခစလို့ ထားရကခဲ့ တာမဟုတပါဘူးမောငရယ။ မောင့ ကို ခစလနးလို့ ထားခဲ့တာပါ။ မောငနဲ့ ခစခင့ရခဲ့တာ ဘုရားပေးတဲ့ဆုလာဘလို့ဆိုရင မောင နဲ့  ကဲကာခဲ့ရတာ ဘုရားပေးတဲ့ ပစဒဏပေါ့နော။ တဲ မောင့ကို အမနအတိုငး မသိစေခငခဲ့လို့ မောင့ကို ညာခဲ့မိတာ ခင့လတပါ မောင ရယ။ တဲ မရိတော့ပေမယ့ တဲကို ပေးထားတဲ့ကတိအတိုငး မောငကနးကနးမာမာနဲ့ နေပေးပါ။ တိုကဆိုငမုရိတဲ့အခါ တဲကို  သတိရပေးပါ မောင။ မောင့ကို အရမး ခစပါတယရင။ အသေးအသားထဲကခစရသလို နလုံးသားနဲ့ရငးပီးလညး ခစခဲ့ပါ  တယ..မောင

 

Zawgyi

 

ရင္x{1014}x{103D}င့မ…ေမာင္ (စဆုံး)

အသားညိဳညိဳ မက္x{1014}x{103D}ာကအၿမဲၿပဳံးခိဳေနၿပီး သေဘာေကာင္းမန္းမင္x{101B}ုံနဲx{1037}သိသာေစတယ္။ လုပန္းရင္ေပါက အိမ္ေထာငရိ သမီး ရင္ေတမကိကတဲ့အပင္ သူx{1037}အနား ဘာပဲလုပလုပဆိုတဲ့ စကီေတအမားx{1039}x{101C}ကီး။ အေနတည္ၿပီး မိန္းကေလးေတနဲx{1037}အလုပိစx{1039}x{1005}က လဲၿပီးမေပာတတူမိုx{1037} ရိန္ၾကတယ္။ တစုေတာ့ ရိတယ္ ကိုေဇာိုး မာ အပငူေတမသိေအာင္ စိတိစီးတာ ေတ ေပာကိုx{1037} အတက္ စတိဗ္ေဂာ့ဆိုတဲ့ ေဖ့စတေကာင့္ေလးဖင့္ၿပီး ဖစပန္ေတေရးတငဲ့အေကာင့္ေပါ့။ လူကုံတန္ေတ လူလတန္း စား ဆင္းရဲသား လူတန္းစားအမိဳးမိဳးေတၾကားမာ ဖစ္ေလ့ရိတဲ့ အခစ္ေရး အိမ္ေထာင္ေရးေဖာကနx{103C} ဆကိစx{1039}x{1005}ေတ ေရးတင္ ေတာ့ စာလည္းအေရးေကာင္းသူဖစ္ေတာ့ လူသိမားတဲ့စာေရးသူဖစာတယ္။

နx{1014}x{103D}x{1039}x{1015}ီ အသားဖဴဖဴ အရပနိမ့မင့္ ခပည့ည့မိဳးသမီးတစ္ေယာက္။ သူက မိသားစုဖိစီးတာေတမားလိုx{1037} ေဖ့စတေကာင့္ တစုကို ခယီေဇာ္ ဆိုတဲ့နာမညဲx{1037}ဖင့္ၿပီး ဆကီ ဆနနုံေတတင္ ခက္ေဘာကာ ရိသလိုေထ့သလို တုတခဲပတာဇံ ေတကို Ss တငဲၿပီး စိတက္ေပါကာေနသူ ၾကမ္းလန္းလိုx{1037} တဖည္းဖည္း လူသိမား လာတယ္။ တစါတေလ အမငတာ ရင္ ေပာေနကစကားက ၈ လကရိမ ငါ့လာပၾကဟဲ့ တဲ့။

မခယ အခစကx{1039}x{1000}သိုလာေကာင္းေတာူတစ္ေယာကစာခဲ့တယ္။ ဖိုရမဲဝင္ ပိုစ့္ေတတငင္း ေမာန္းထိန္း ကင္ၿပဳံး၊  ေကာင္းအုပ္x{1039}x{101C}ကီးဖီဖီထန္း၊ ခစရာေကာင္းသလိုအေပာပတဲ့မသိမ့္၊ သူx{1037}ကိုခစဲ့သူေတအေပၚကေလးဆန္ၿပီးခၽဲx{1014}x{103D}ဲx{1037}တတဲ့ ေင မန္းေလး၊ပီဒီအကိုင္ေတလုပ္ေပးတဲ့အကိုရီဆာ့ခာ၊ ေနာက္ မီးမီးဆိုၿပီး ခစရာေကာင္းတဲ့အစ ေတနဲx{1037} လူေရာစိတါရင္းx{1014}x{103D}ီးလာ ၾကတယ္။

တစ္ေနx{1037}ေတာ့ ကိုေဇာိုး က ခယီေဇာ္ ဆိုတာကို သူနဲx{1037}ခငဲ့သူနဲx{1037}နာမညူေနေတာ့ လာမိတဲx{1037} စကားေပာၿပီး ခငငားၾက တယ္။   အဲ့ဒီလိုနဲx{1037}ေပါ့ ခငငx{103C}သကမ္းေတ ၾကာလာတဲ့အခါ ကိုေဇာိုး က သူ ပထမဆုံး ေရးဖူးတဲ့ စာအုပတ္ၾကည့လားလိုx{1037} ေမးတယ္။   ဖတ္ၿပီးရင္ ေဝဖန္ေပးပါမခယဲ့။ သူx{1037}စာအုပ္ေလးနာမည ငေပး တဲ့။ မခယစ္ေယာက္ x{101B}ုံးမာ ငေပးစာဖတိတာ  အရမ္းရယ္ေနလိုx{1037} သူမားေတကစိတငားၿပီး လည့္ၾကည့ိတဲ့အဖစ္ေရာကဲ့တယ္။ ဒီလိုနဲx{1037} ကိုေဇာိုး ရယ္ မခယယ္ တစစ္ ၿပီးတစစငငx{103C}ေတတိုးလာသလို သံေယာဇဥ္ ေလးပါ မသိမသာေလး တယာၾကတယ္။တစ္ေယာကေတx{1037}ရငစ္ေယာက္ က ေနေကာင္းလား… မအားဘူးလား စသဖင့္ message ေလးေတခနားတဲ့အကင့္ေတ ဖစာခဲ့ၾကတယ္။ မခယ ကိုေဇာိုး ရဲx{1037}   ငေပး ဆိုတဲ့စာ ဖတ္ၿပီး pdf file ေလး မေသမသပဲx{1037}ထုတ္ေပးဖစယ္။ သူအx{1039}x{101C}ကိဳကုံးစာအုပ္ေလးဖစလိုမခယေဘာ အကဆုံးစာလည္းဖစ္ေနပနယ္။ ဒုတိယအx{1039}x{101C}ကိမ္ pdf ကို လလပပ ပင္ၿပီး ထုတ္ေပးဖိုx{1037} ေငမန္းက ခယယဲx{1037}အူးစတိ အမတရဆိုၿပီး ပင္ေပးခဲ့တယ္။တကယ့ိုအမတရဖစ္ေစ ခဲ့တယ္။

တစ္ေယာကဲx{1037}ခံစားခကိုတစ္ေယာက္ ရငင့ံစားရင္း နီးမန္းမသိနီးလာခဲ့ၾကတယ္။တစ္ေယာကဲx{1037}တစ္ေယာကလိုက္ ေနာကိုက္ေနလာရင္း ကိုေဇာိုးရဲx{1037} သူငယင္း ေတဖစဲ့ ကိုဖိုကဲx{1037}ကိုယ္ေတာ္x{1039}x{101C}ကီးတိုx{1037}ေကာင္းမx{103C}နဲx{1037} ခစူေတဖစာၾကတယ္။  အမန္ေတာ့ သူမားေမx{103B}ာက္ေပးတာထက္ မစန္းရင္းကလည္းရိ ကနန္းခင္းကလည္းၿငိ ဆိုတာမိဳးပါ။ ဆိုးတိုငင္ေကာင္းတိုငငဲx{1037} ေနလာၾကတယ္။ ကိုေဇာိုး က အေနေအးသေလာက္ မခယ ဆတတိမခံ။ တစုခုဆို သူx{1037}ကို ေၾကာတယ္ ထငင္ ပန္ေခဖိုx{1037}   ရယီဖစ္ေနသူ။ ေတာ္x{101B}ုံလူနဲx{1037}လည္းသိပေရာသလို စီဘီမာ မခငဲ ေယာငိုx{1037}စကားမေပာသူ ကိုယ့ိုx{101B}ိုင္းရင္ ဆယပိုx{101B}ိုင္း တတူဖစာတယ္။

ကိုေဇာိုးရဲx{1037} ခစူဖစဲ့ အခိနာ မခယက စိတူတဲ့သူရိသလို မခယို ဂမ္းေဒါမနဲx{1037}မx{1039}x{101C}ကိဳက္ေစခငဲ့သူေတရိၾကတယ္။  သူတိုx{1037}မသိတာတစုက မခယဲx{1037}ကိုေဇာိုး x{1014}x{103D}စ္ေယာက္ၾကားမာ ဖတိုx{1037}မလယဲ့ x{1039}x{101C}ကိဳးတစ္ေခာင္း ခည္ေx{1014}x{103D}ာင္ေနတာကိုပါပဲ။ မခယ္ ဆိုးသမရစမ ဂီသမ အေတာည္းခံx{1014}x{103D}ိုငူပါ။  မခယဲx{1037}အကင့ တစုခုကို စိတိုးမိရင္ မေပလယူ။ အေတးအမတ္ ထားတတူမိုx{1037} ကိုေဇာိုး အစစအရာရာ ထိန္းေပးေနရတယ္။  မခယဲx{1037}မိသားစုအေရးသိလာေတာ့ ကိုေဇာိုး ေပလည္ေအာင္ မ ခယို စိတ္ေလာ့ဖိုx{1037}  အဆင္ေပေစဖိုx{1037} အကိုလိုမိဳး ဆုံးမသနငိုက္ နားလည္ေအာင္ ေဖာင္းဖလိုကဲx{1037} မခယ အရငို  စိတ္ၾကမ္းလူၾကမ္းကေန တဖည္းဖည္း ခစတ္ x{1014}x{103D}ူးညံ့စပဳလာခဲ့တယ္။

မခယ ကိုေဇာိုးနဲx{1037}ခစတည္းက ဘယိုအေၾကာင္းမိဳးနဲx{1037}မ မထားခဲ့ဖိုx{1037} ကတိေတာင္းထားတယ္။ ကတိတညူမန္းသိလိုx{1037}  ကတိေတာင္းခဲ့တာေပါ့။ တဖည္းဖည္း နဲx{1037} ကိုေဇာိုးရဲx{1037}အလုပ္ေတမားလာတယ္။ ပည္၊ မုံx{101B}ာ၊မေကးထိပါ စီးပားေရး နယယာ ခဲ့တယ္။ ရနုနာ ေနရတာထက္ နယာေနရတာမားလာတာမိုx{1037} မခယဲx{1037} တတီးတတာေပာဖိုx{1037} အခိန္ မရိသေလာကစာ တယ္။ သူx{1037}ရဲx{1037}မေကာင္းတဲ့အခက္ေတာ့မဟုတ္ေပမယ့္ အလုပုပ္ေနရရင္ အရာအားလုံးေမ့ထားx{1014}x{103D}ိုငဲ့ သူမိုx{1037} မခယဲx{1037} စိတိုး စိတ္ေကာက္ အရစကာေတ ခံလာရေတာ့ ကိုေဇာိုး စိတစပဳလာတယ္။  ကိုေဇာိုး က ကန္းမာေရးသိပေကာင္းဘူး။ ေခါင္းကိုက္ ေဝဒ နာေၾကာင့္ အလုပိုနားမယထိ သူ စဥ္းစားခဲ့တယ္။ မခယ ဒါကိုသိေတာ့ ကိုေဇာိုး ကို ကတိတစုထပ္ ေတာင္း ခဲ့တယ္။ ေမာင္ ကန္းမာေအာင္ ေနမယိုx{1037} ကတိေပးပါ ဆိုၿပီးေလ။ “ေမာင္” ဆိုတဲ့ စကားလုံးကို မခယဝမာ ဘယူx{1037}ကို မမေခၚဘူးလိုx{1037}ဆုံးဖတားတဲ့အသုံးအx{1014}x{103D}x{103C}န္းတစု။ ငယယ အရမ္းမနဲ့ ေဗဒငရာက ေဟာဖူးတယ္ အရမ္းခစိသူတစ္ ေယာကို ေမာင္ လိုx{1037} မေခၚပါနဲx{1037} တဲ့ ရငဲနာ ကၿပီး ရငဲကဲရမယဲ့ ေလ။

ကိုေဇာိုး နဲx{1037} ခစ္ၾကေတာ့ သူx{1037}ကို ေမာင္ လိုx{1037} ေခၚပါတဲ့။  မေခၚပဲေနလိုx{1037}မရဘူးလားေမးေတာ့  သူx{1037}ကို တစယစင္ ေခၚပါတဲ့ေလ။ ကိုယ  ဒါနဲx{1037}ပတကင္ ဆိုကိုရိတာမိုx{1037} x{1039}x{101C}ကိဳေပာ ပေပမယ့္ ေမာင တဲရယ္ အစဲအလန္းမထားပါနဲx{1037}တဲ့ေလ။  ဒီလိုနဲx{1037} ခစိုက္ အရစံလိုကဲx{1037}ေနေနရင္း ခစူသကမ္းၾကာလာခဲ့ တယ္။ x{1014}x{103D}စ္ေယာကုံးအားလိုx{1037} ေတx{1037}တဲ့အခိနာ ေမာင့ီက အနမ္းရယ္ လကိုငာကလဲၿပီး နယေကာဲ့ဘူး။ လကပယ္  ဆိုတဲ့စကား မေပာဖစ္ၾကဘူး။ မခယ x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းနီ x{1039}x{101C}ကိဳကူမိုx{1037} ေမာင ေဆာင္းေလးေရာင္းတဲ့ ခီခီ x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းနီ ငါးေခာင္း မုနx{1037}္ေတ နဲx{1037} ဝယ္ၿပီး လက္ေဆာင္ေပးခဲ့တယ္။ မခယ္ လက္ေဆာင္ ရလိုx{1037}ေပာာထက္ ခစူက အေသးစိတx{101B}ုစိုကာမိုx{1037} ၾကည္x{1014}x{103D}ူးရတယ္ ေလ။ မခယ္ေမာင့ို အားလုံးအမန္ေတ ေပာပခဲ့ေပမယ့္ ေမာင့ိုလုံးဝ မသိေစခငဲ့အရာတစုကို လုံးဝမေပာခဲ့ဘူး။ မခယ္ မာ ငယဥ ကားေပၚကပဳတခဲ့လိုx{1037} ေခါင္းထဲေသးခဲပိတ္ၿပီး ခဏခဏ သတိလစဲ့ ေရာဂါ အဲ့ေရာဂါရဲx{1037}အကိဳးဆက ေပာေန ရင္းစကားကိုေမ့ၿပီး ဘာမစဥ္းစားမရတာ ကေမာကမဖစာမိဳး… x{1039}x{101C}ကီးလာရင္ ပိုဆိုးမယိုတာမိုx{1037} အဲ့တစုမေပာပရကဲ့ဘူး။  စိတင္းအမန္ က သူx{1037}ကို ေပာ္ေစခငဲ့တာ။

ကိုေဇာိုးရဲx{1037} အခစထူးဆန္းတယ္။ ရငဲရိသေလာကုတပတတူး။ သူx{1037}အေတးက x{1014}x{103D}လုံးသားခင္း သိနားလည္ၿပီးသားမိုx{1037} တဲ့။ မခယေတာ့ အခစံခငယ္။ ခစူရဲx{1037}ဂx{101B}ုစိုကာခံခငယ္။ အေသးအဖဲေလးေတကို ခစူကို တိုငင္ ပလီပလာ တီတီတာတာေပာခငယ္။ ကိုေဇာိုး ကို စိတိုစိတိုးခင္ေပမယ့္ အဲ့စိတကခစိတသာေနေတာ့ မဆိုးရကူး။ မ ခယ ကိုေဇာိုး နဲx{1037} ခစ္ၿပီးမ x{1014}x{103D}ဲx{1037}တတ္ လာသလို အားကိုးစရာ မီတယရာ ရငင္x{1039}x{101C}ကီး ရလာတယ္ေလ။ ကိုယ့က္ အစစအရာရာ  ပည့ုံသူမိုx{1037} သူေဌးကိုေၾကးပ ရမယ့စား တနိုးနည္းေပမယ့္ အမတရ ရိေစမယ့္ Handmade အx{101B}ုပ္ေလး လက္ေဆာင္ ေပးခဲ့ တယ္ ခစူမားေနx{1037}အမတရေပါ့။

တဖည္းဖည္းနဲx{1037} မခယဲx{1037}ေမးေနx{1037}နီးလာတယ္။ တစကာ အေစာx{1039}x{101C}ကီး ဟကီးဘတ္ေဒးပါတဲေရ တဲ့ ရကားၿပီး ဘတ္ေဒးဝစ္ ေပးလိုx{1037} အံ့ဩ မိၿပီး ရယေသးတယ္။ တကယေရာကဲ့ေမးေနx{1037}မာေတာ့ မထငတားတဲ့ လက္ေဆာင္ တစုက အမတရ  အေနနဲx{1037} ေရာကာခဲ့တယ္။ ေမာင့ို အခိနိုင္း သတိရေပးပါ တဲ့ ေလ။ ဘဝမာ ရည္းစားေတ   ထားခဲ့ဖူးေပမယ့္ ဒီလို ပီတိမိဳး  ဂx{101B}ုစိုကင္းမိဳး မရခဲ့ဖူးဘူး။   မခယည္း x{101B}ုံးအလုပ္ေတရဲx{1037} ပရကာေတ မခံx{1014}x{103D}ိုငန္းလိုx{1037} လုပကင့ူၿပီး အေမ့ကို ဘုရားဖူးပိုx{1037}။  အားတဲ့အခိန္ေလး ေမာငဲx{1037}လညယိုၿပီး Master Plan ေတခေနတဲ့အခိနာ မေပာမဆိုနဲx{1037} ေမာင နယိုကဲ ခရီးထက္ သားတယ္။ အလုပိစx{1039}x{1005}နဲx{1037} မန္းသိေပမယ့္ စိတိုးမိၿပီး ေမာင့ို မေခၚပဲ သူငယင္း ေတနဲx{1037} ဘုရားဖူး ရတဲ့အခိနာ ရသလိုလည္ ေနၿပီး ေမာင့ို မဆကယဲေနလိုကယ္ေလ။

မတတရ ကိဳကီးx{101B}ိုးက အသား ေမာင့ီက ဖုန္းဝငာတယ္…. “တဲ ဘယ္ေတသား ဘယ္ေတေရာက္ေနတာလဲ” တဲ့     ေမာငအားဘူးမလား လိုကပိုx{1037}အားဘူးထငိုx{1037} ကိုယ့ိုယိုယ္ သူငယင္း ေတစုၿပီး ေလာကည္ေနတာေပာေတာ့ အိမာပဲ  ေန ညကရင္ ေမာငာေခၚမယဲ့။ ေခၚမေနပါနဲx{1037} ခညားနဲx{1037} ပတ္ၿပီ။ ကိုယ့ို အေရးမလုပဲ့သူမိဳး မခစာပဲေကာင္းတယို ၿပီး ရနုပ္ ဖုန္းခလိုကယ္။ သူဖုန္းေခၚေနေပမယ့္ မကိုင္ေတာ့ဘူး။ ညမိုးခဳပ အိမန္ေရာကယ္။ သားအမိေတ ညစာစား ၿပီးတဲ့အခိန္ ဖုန္းဝငာတယ္ ။ တဲေရ ေမာင္ အိမ္ေပာက္ေနလိုx{1037}တဲ့။ အဝိုင္းပတို ေကာ္ေနတာ x{1014}x{103D}စါ ရိၿပီတဲ့။ စိတ္ေကာက္ေနတဲ့  ၾကားက သနားမိၿပီး တဲဆင္းလာခဲ့မယ္ေမာင္ လိုx{1037}ေပာမိသားတယ္။ အိမ္ေအာကင္း မလိုx{1037}လုပ္ေတာ့ အေမကဘယဲတဲ့….  ကိုေဇာိုး လာေခၚေနတာအေမလိုx{1037} လိုကားမယိုx{1037} ခင့္ေတာင္းၿပီး အေပးဆင္းခဲ့တယ္။( ေမာငဲx{1037}ပတကငၾကာx{1039}x{101C}ကီးပစ ထားရကူပါေမာင္)  ေမာင့ား ကိုယ့္ေဘးမာလာရပ္ တဲ တက္ေလ တဲ့။ မက္ေစာင္းထိုးၿပီး တကိုကယ္။

“တဲ ယူကီမူဂီ  မုနx{1037}ားခငယို” သားစိုx{1037}တဲ့။ လူကို စိတိုးေနမန္းသိသားနဲx{1037} မသိသလို စကားေရာဖဲေရာလုပာေလ။ မုနx{1037}ိုင္ေရာက္ေတာ့စား ခငဲ့မုနx{1037}္ေတက ကုနာခပားမားမိုx{1037} ရိတာပဲ ပါဆယယဲ့ရတယ္။  မုနx{1037}ိုငာ တန္းစီေတာ့ သူx{1037}လက္ တံေတာင ကိုယ့ဲx{1037} ေx{101B}x{103E} ရင္ၿဖိဳးေမာကိုထ ခဏခဏ ထိမိတယ္။ ေဆာရီးေနာ္ တဲ ေမာငေတာဆထိမိတာေနာ္။ “တဲ” ကန္ေဘာငားထိုငိုx{1037}…. ထိုငရာေနရာမရိ…. ရခိုငိုငားမယဲ(စိတိုးရန္ေတx{1037}မစိုးလိုx{1037}ပါးစပဲအပည့ုနx{1037}ည့္ေနတာ… အx{1039}x{101C}ကံဆိုးနက္)… ရခိုငိုင္ေရာက္ေတာ့ တဲ ပုစနားၾကမလား တဲကပုစန္x{1039}x{101C}ကိဳကယ္ေလ ဆိုၿပီး ခံx{1037}မေကၽးx{101B}ုံတမည္ ဂx{101B}ုစိုက္ေနေတာ့ စိတ္ေပမိေရာေပါ့ေလ။ သူနဲx{1037} အတူရိတဲ့ အခိန မခယတက္ အကုနန္ေနသလိုခံစားရတယ္။ အလုပေၾကာင္းကို အားx{1039}x{101C}ကိဳးမာနက္ ေပာပေန တဲ့ ေမာင့က္x{1014}x{103D}ာကို ၾကည့္ ေနရင္း နားေထာငိုက္ သူx{1037}အခကခဲေတ ေပာပတာကို စကားေထာကိုကဲx{1037} ဆယာရီခဲပါေလေရာ။

ပန္ၾကစိုx{1037}တဲ  ကားတံခါးကိုဆိုငေကာင္ေလးကဖင့လိုx{1037}ေပးအလာ သူက ရတယီေလး ကိုယင့ယိုၿပီး တဲတက္ေတာ့ တဲ့  တံခါးဖင့္ေပးတယ္။   လမ္းမာ ေမာင အနမ္းတစင့က္ေဆာင္ေပးတယ္။ ၿပီးေတာ့ မနကန္ အေမတိုx{1037}ပါေခၚ ၿပီး ေx{101B}x{103E}တိဂုံသား ၾကစိုx{1037}တဲ့ေလ။ ကားေပၚကဆင္းခါနီး ေမာင အာဘား ေပးတယ္ အိပကလမကါေစ တဲ့   ညအိပ္ေတာ့ အေတးထဲ ေမာင္ ေရာကာတယ္။  တံေတာငဲx{1037}တတိတဲ့ေနရာေလးကနာေနေတာ့ စိတဲ တစိဳးx{1039}x{101C}ကီး ခံစားရတယ္ ။ ေမာင့ီက မက္ေဆ့ခ္ ေရာကာတယ္…တဲ မုနx{1037}ိုငာ အရမ္းနာသားလားတဲ့။ ေမာင္ တမငုပာမဟုတပါဘူးဗာတဲ့။ သူေပာမ လူက စိတဲ ရိန္း ခနဲ ဖစ္ေရာေလ။ အိပ္ေတာ့မယ္ ေမာင္ ဆိုၿပီး x{1014}x{103D}x{103C}တကိုကယ္။မနကာေခၚမယ္ေနာဲ့။  သူအဲ့လိုေပာမ စိတဲ က တစ္ မိဳးဖစ္ၿပီး ရငားကို ကိုင္ၾကည့ိလိုကယ္။ x{1014}x{103D}ိုx{1037}သီးေခါင္းကို ထိမိေတာ့ ေထာင္ေနတာ ။ ပိပိေလးစမ္းမိေတာ့ အရည္ေလးေတစို ေနေတာ့ လကေလးနဲx{1037} အေစ့ေလးကို ပတ္ လက္ေခာင္း ေလးထည့ကစားရင္း အာသာေဖမိေတာ့တယ္။

မနကေတာ့ အေစာလာေခၚမယိုတဲ့ေမာင သူx{1037}ဆိုက္ေတထဲပတ္ၾကည့္ၿပီးမလာေတာ့ ကိုးနာရီေကာ္ေနၿပီ။ ေx{101B}x{103E}တိဂုံဘုရားကို  အေမ့ကို ေအးေဆး ဖူးေစၿပီး ေမာငဲx{1037}ကိုယ တစတတ္ အရိပတဲ့ေနရာေလးမာ အတူထိုငန္ေတာ့ဖစယ္။ ေမာငဲx{1037}အတူ  သားရတဲ့အခိန ရားပါးလန္းေတာ့ အတူရိေနရတဲ့အခိန ေမာင့္ ေမတx{1039}x{1011}ာ ရိပဲx{1037} ေအးခမ္းေနတာမိဳး ခံစားရတယ္။ ေx{101B}x{103E}ပလx{1039}x{1021}ငာ  မနကာ အတူစား ၿပီးေတာ့ အေမ့ကို အိမနိုx{1037}ေတာ့ ေမာင ကိုယ့ို သူနဲx{1037}လိုက္ေစခငဲ့ပုံမိုx{1037}….အေမ သမီး ကိုေဇာိုး နဲx{1037} ဘဏ္ ခဏလိုကူမိုx{1037}။ ေနx{1037}လယာလည္း အပငာပဲ စားမယေမလိုx{1037}ေပာၿပီး ပနိုကဲ့တယ္။ ေမာင့လုပ္ေတၿပီးေတာ့ ညေနေစာင္း ေနၿပီ။ တဲ ပင္းေနၿပီလား တဲ့ေလ။ ညေနစာတဲဘာစားခငဲ…ဘယား ၾကမလဲတဲ့။

ကားေပၚတက္ေတာ့ ေမာင ကိုယ့ကို ကိုင္ၿပီး သူx{1037}ရငတာဆဲကပားတယ္။ ကိုယစေနာက္ေနကပုံအတိုင္း ေမာင့ို  ဆဲဆိတိုက္ ေနေလာငိုx{1037}ညိဳေန တဲ့ ေမာင့သားအရညဲx{1037} နဂိုဖဴကိုယ့သားခင္း ယဥ္ၿပီး ေတx{1037}လား ေမာင္ တဲကို ၿပိဳငဴမ လားဆိုၿပီး စေနာက္ေနၾကတယ္။ ကားေမာင္း ေန တဲ့ ေမာင့ခုံးကိုမီၿပီး ေပါင္ေပၚမာေမာင့ကဲx{1037}ကိုယ့ကငားရင္း ေမာင္ က ဂီယာထိုးဖိုx{1037} လကဖဳတ္ ကိုယ့က မေတာဆ ေမာင့ုဆိုးထဲ ေခာသားၿပီး ေမာင့ီေလးကိုငိသလိုဖစားရ တယ္။ ထူပူၿပီး ေမာင့က္x{1014}x{103D}ာကိုေမာ့အၾကည့္ ေမာင x{101B}ုတရက္ ကိုယ့ို အနမ္း  လနx{1037}္ၿပီး ေမာင္ ဂx{101B}ုစိုက္ေမာင္းေလ ဆိုးေနပါ လား   “တဲ မုနx{1037}ားၿပီးရင္ x{101B}ုံးခန္း ခဏလိုကဲ့ဦးေနာ္”  “ရတယ္ေလေမာင္…အရငားၿပီးမ မုနx{1037}ားမယ္ေလ…”   သူx{1037}x{101B}ုံးခန္းလိုက္ သားတယ္။ မေရာကစာ ၾကာၿပီမိုx{1037} အခန္းအဆငပငေပာင္းေနတယ္။ “ဟယ္ ေမာင အိပန္း ေတာင္ ပငားတာပဲ။  အိမာ ေရခိဳးခန္း နဲx{1037} ရယါလားေမာင္”  “ဟုတယ္ တဲ ေမာင္ ခဏတဖဳတားဖိုx{1037}ေလ။

တဲ ခဏထိုင္ဦးေနာ္။ ေမာင္ အလုပ္ေလးလကသတိုx{1037}။ ဒါမမဟုတ္ တဲ ေညာင္းရင္ ခဏ ဝငားလိုက္ေလ…. ဟုတ္ ေမာင္   အခန္း ထဲ ဝင္ ခုတင္ေပၚ တက္ ေခေလးဆနx{1037}္ၿပီး နားတာ ေမးကနဲ အိပ္ေပာားတယ္ ။  တဲေရ ထေတာ့ ညေနေစာင္းx{1039}x{101C}ကီး အိပ္ေပာား တာ လား။ ဖားလိမ့ယဲေရ ဆိုၿပီး ဆဲထူတာ  ကိုယ ခေလးဆိုးလို ေမာငဲထူကာ လိုx{1037}ဂီတယ္။ ေမာင့မာ ဆဲထူရရာတယ္။  ကိုယ ညစ္ၿပီး ဆဲထားေတာ့ ေမာင့မာ ကိုယ့ေပၚ ပိကလာပါေရာ  “ေမာင္” ထကာ…တဲကစတာကို ဖိထားတယ္   စကားမ ဆုံးခင္ ေမာင့ီက အနမ္းေတ ဝငာတယ္။ ပါးကို ဖဖေလးကိုက္ၿပီး ေမာင္ အူယားလာၿပီေနာဲ မရေတာ့ဘူး  အသကx{103D}ကပ္ တယ္ေမာင္ ခဏလx{103E}တါ ဆိုမ ေမာင ဖကားတာေလာ့ေလရဲx{1037}  တဲ…ေမာင့ိုခစယ္ မလားဟင္   ခညားဂိကို မခစါဘူး  လူကို မတရားဖစx{103B}စ္ၿပီး ကိုက္ၿပီး မ  နာသားလား…. ေမာင ဖဖေလးကိုကာ ဆိုၿပီး လက္ေမာင္း သားကို ထပိုကယ္။  ၾကကီးေတ ထၿပီး သူx{1037}ေပါငင္းေၾကာ ဆဲလိမစ္ေတာ့ ေမာင လကို အတင္းဆဲၿပီး ေပါငိုေစ့လိုကယ္။

တဲ ခစယာ သိလား ေမာငူယားေအာငလုပဲx{1037} ေနာ္ တဲ့  ေမာင့ငတမ္းၾကည့ိုၿပီး ရငတားလကပားတယ္။  ကိုယလည္း စခငာတာနဲx{1037} ေမာင့ငတအသံ တဲနားေထာင္ၾကည့ယိုၿပီး ရငတား ကပားေထာင္ၿပီး သူx{1037}ေမးေစ့ကို  x{101B}x{103E}တ္ ကနဲ လမ္း နမ္းလိုကာ ေမာင တဲရယ္ ေမာင့ိတ္ေတ ထိန္းမရေအာင္ တဲ ရယ္ ဆိုၿပီး x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းခင္း စုပမ္း လက္ ေတက စေနx{1014}x{103D}စိုင္ေပၚေပးလx{103E}ားပတပ္ေနလိုက္… တငါးကို ဖစ္ေခေနလိုကုပ္ေနေတာ့ ညီမေလးက စိုသလိုလို ရx{103C}ံx{1037}ပပ ညx{103B}စ္ ခငလိုလို ဖစာတယ္။   အို….ေမာင့္  လိုx{1037} အာေမဋိတံထကားတယ္။ ေမာငဲx{1037}လက ညီမေလးကို အေပၚကေနအုပိုင္ ထားၿပီးသားဖစ္ေနတယ္။ ကိုယတားတာက ဆဲသားစကတ္ အတို ဆိုေတာ့ ေမာင အေပၚကေန ဖိပတစားေနေတာ့ ညီမ ေလးငိုစပဳေနၿပီေလ။

တဲ… ေမာင့္ ညီေလး သနားပါတယဲ့။ အပငိုထကငိုx{1037} တဲခဏကိုင္ၿပီး ေလေပးရx{103D}ပါလား တဲ့… ေပာၿပီး လကို သူx{1037}ညီ ေလးဆီပိုx{1037}တယ္။   အမေလးလိုx{1037}စိတဲကေန တမိလိုကယ္။ ေမာင့ီေလးကတင္းတင္းx{1039}x{101C}ကီး။ ေမာင ပုဆိုးကို ခၽတ္ အနါဝဲ ကို ခၽတိုကာ ေမာင့ီေလးက ခုနကာသလားေအာက္ေမ့ရတယ္။  မူဗီေတထဲမာသာ မငူးတဲ့ ကိုယ္ အပငာ  နဖူးေတx{1037}ဒူးေတx{1037}မငိုကတာ အေၾကာေတေထာင္ၿပီး နီရဲေပာငင္းေန တဲ့ ေမာင့ဲx{1037}ညီေလး ပါပဲ။ တဲ ေမာင့ီေလးက တဲညီမ ေလးနဲx{1037} ေတx{1037}ခငယ္ တဲ့ေလ။ ကိုယ္ ငင္းခငယ္   ငင္းဆနိုx{1037}စကားလုံးကထကလာပဲ အာေစးမိထားသလိုပါပဲ။   တဲ  လက္ေမx{103B}ာကိုက္….. အမိနx{1037}ာခံတဲ့စစား တစ္ေယာကို ေမာငိုင္းတဲ့အတိုင္း လိုကုပ္ ေနမိတယ္။ ဘရာဇီယာခိတို  ေမာငဳတိုကယ္။ တဲရယ္ ဖဴဝင္းေနတာပဲဗာ တဲ့။  ရငားေတ ပတပုပယ္ x{1014}x{103D}ိုx{1037}သီးေခါင္းကို ေခလိုက္ေတာ့ ေနရခက္ လာတယ္။ ေမာင x{1014}x{103D}ိုx{1037}ကို စိုx{1037}ေပးေတာ့ အဲ့ဒီလို ခံစားခကိဳးမရဖူးေတာ့ ရငဲ ခားရဟတီးရသလို လx{103C}ိကိုေမာလာတယ္။ ေမာင္ က တဲ ထိုငိုက္ဦးတဲ့။

ထိုငိုက္ ေတာ့ ေမာငပါထိုငတယ္။ ၿပီးေတာ့ ေပါငိုဆဲကားၿပီး ေခါင္းကို ေပါင္ၾကားဝင္ၿပီး ညီမေလးကို နမ္းတယ္။   ဟာ  ေမာင္ တဲ ကို ငရဲx{1039}x{101C}ကီး ေအာငား   ေကာင္းေစခငိုx{1037} ပါ တဲရယ္   ပိပိထဲ ေမာင့ာ ေx{1014}x{103D}းေx{1014}x{103D}း ဝငာတဲ့အသိ   ငါ့ကို ေမာင ဒါ ေတလုပ္ေပးေနတာပါလားဆိုတဲ့ ပီတိ… ေမာင့ိုအားနာတဲ့အသိေတက ေမာင့ယုအယၾကားမာ အလိုကင့္ေမာပါေန ခဲ့ တယ္။ ေမာင္ လုပ္ေပးတဲ့အရာေတက ဘဝမာ တစါမမရဖူးတဲ့အထိအေတx{1037}မိဳး ဒီလိုခံစားခကိဳးက ခဏခဏ ခံစားခငဲ့စိတ္ ေတ ဖစ္ေန ခဲ့တယ္။  ေမာငလာၿပီး ကိုယ့ို x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းခင္း စုပမ္းပနယ္။ ေမာင့ီက ကိုယ့ီမေလးရဲx{1037} ၾကည္x{1014}x{103D}ူးမကညံx{1037} ေလးရေနတာကိုက ဖီးလစိဳးေပးစမ္းတယ္။ တဲ ေမာင့ီေလးကို ပဳစုေပးမယ္ မလားတဲ့။ မငင္းရကူပါ ေမာင္  ေမာင္ တဲ ဘယိုလုပမလဲဟင္…ဆိုေတာ့   စိတဲရိသလိုသာ လုပါတဲရယဲ့။ မကိုကိရင္ေတာါၿပီ… ဒါေလးပဲ ခမ္းသာတာမလိုx{1037}ပါ တဲ့။

ထိုငလိုက္ၿပီး ေမာင့ီေလးကို လာဖားေလးနဲx{1037} အရင္ တိုx{1037}ထိလိုကယ္။ ထိပေလးက ရဲၿပီးတင္းေပာင္ေနတယ္။ အေပါက္ ကေလးထိပာ အရည္ၾကည္ေလးေတစိုx{1037}ေနတာ။ ေမာင့ဲx{1037} ညီေလးက မူဗီထဲကလို ဆိုဒနဟုတ္ေပမယ့္   လုံးပတားတယ္။ ညီ ေလးကို ခိဳခဥုပလို   စုပက္ၾကည့ာ ေမာင့ီက အာ့ ဆိုတဲ့အသံ ထကာတယ္။  လိငံေဘးပတညို လာနဲx{1037}ယက္  မူဗီထဲကလို မင္ေယာင္ၾကည့္ၿပီး ေမာင့ို ေကနပ္ေစတယ္။ေမာင့ဲx{1037}ညီေလးမာရိတဲ့ ဥေလးကို ကိုင္ၾကည့စားမိေနတယ္။တဲ  အေပၚတက္ ေတာ့တဲ့…ကုတင္ေပၚတကိုကယ္ လဲအိပိုကဲ တဲ့…. ပကကနိပ္ေတာ့ ေမာင ညီမေလးကို ပတ္ၿပီး  လကလယ္ ကို မသိမသာထိုးထည့္ေတာ့….အား…ေမာင္ အရမ္းမထည့ဲx{1037}  နာတယ္ ။ တဲ မာစတာဘိတုပငထည့ူး လား။ ဟင့င္း ေမာင္ အေပၚကပဲ ပတာ။

ေပာေနရင္း ေမာင သူx{1037}ညီေတာ္ေမာငို ပိပိထဲ ထည့္ေတာ့…. အား နာတယ္ေမာင္….မနာေစဘူးတဲ ေပာၿပီး ေခာ့ထည့္ေတာ့  လည္ေခာင္းထိဝငလို တစိုx{1037}ဆိုx{1037}နဲx{1037}မာတင္းတင္းအရာတစုက ထိုးဝငာတယ္။ ေမာင တင္းမထားနက္ အရမ္းနာမယ္ တင္း ထားရင္ တဲ စိတို ေလာ့ အသကx{103D} တဲ့။ မရဘူးေမာင္ နာတယိုေတာ့ မနာေစရဘူး ေမာင္ လုပ္ေပးမယဲ တဲ့။    ေမာင  ပနုတ္ၿပီး ညီမေလးကို လာနဲx{1037}လက္ေပးပနယ္။ ပိပိထဲကအရည္ေတထကာတယ္။ ေမာင ဒစိပ္ေလးနဲx{1037} အေစ့ေလးရိ တဲ့ေမာင္းေလးထဲ ထိုးေကာ္ ပတိုကဲx{1037} လုပ္ေပးေနေတာ့ အစိေလးကိုထိလိုကင္ ပိပိက ညx{103B}စင္ ေမာင့ဲx{1037} ညီေလးကို ထည့္ေပး ရငိုေကာင္း မယိုတဲ့ အေတးဝငာတယ္။ ကိုယ့ဲx{1037}လက္ေတက ေမာင့ဲx{1037} ဖငုံးလုံးေလးကို ဆဲဖစx{103B}စိရကားဖစ္ေနတယ္ ေလ။

အ့…..x{101B}ုတရက္ ေမာင ခစညည့္ေန တဲ့ ညီမေလးထဲကို ေမာင့ဲx{1037} ညီေလးကို ထည့ိုက္ တယ္။ ေမာင့ဲx{1037} အပဳအစုအယုအ ယေၾကာင့္ ခုနကလို နာတယိုx{1037} မခံစားမိေတာ့ပဲ ေပါငိုကား ေမာင့ါးကို လမ္းခိတ္ၿပီး ေမာင့ို ဆဲဖကားလိုကိေတာ့တယ္။  ေမာင အသာအယာ အသင္းအထုတုပ္ေနရင္း ခိဳခိဳ ကို တx{1039}x{101D}ပတ္x{1039}x{101D}ပတဲx{1037}ဘယာစိုx{1037}လိုက္ x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းကိုစုပိုကဲx{1037} လုပ္ေပးေန ေတာ့ ကာမအရသာထူးတယိုတာ ဒါပါလား ဆိုၿပီး စိတ္ေတက ပိုပိုထလာမိတယ္။ ေမာင ခါးကိုမတိုက္ၿပီး ကိုယ့ါးကို  လမ္းဆဲ အဝငထက္ ကို ပုံမန္ေလးလုပ္ေပးေနတယ္။ တဲရယ္ ၾကပ္ၾကပေလးေစးေစးေလးနဲx{1037} လိုးလိုx{1037}ေကာင္းလိုကာတဲ့။

ဗစ္ ဖတ္ ဖတ္ ဖတ္  အင္း..ဟင္း..ဟင့္ ေမာငယ္ အား…ရီး ဆိုၿပီး အသံထကဲ့အထိပဲ။ ေမာင တဲ ၿပီးခင္ေနၿပီလား တဲအဖုတ္ က အရမ္းညx{103B}စ္ေနတယ္။ ေမာငည္း ၿပီးခင္ေနၿပီဆိုၿပီး အသင္းအထုတ္ အရိနx{103B}င့ာၿပီး အခက္x{1014}x{103D}စာေလာက္ေဆာင့ၿပီးမာ  သုတည္ေတပန္းထကားၿပီးေတာ့   x{1014}x{103D}စ္ေယာကား ၿပိဳငူၿပီးသားတယ္။  တဲ ေကာင္းလား ဟင္ တဲ့။ သူx{1037}ညီေလးကို ပိပိထဲက  မထုတဲ တပားရင္း ေမးတယ္။   တဲ လမ္းေကာေလာက္x{1014}x{103D}ိုငါ့မလားတဲ့။ ေမာင့္ အခစ္ၾကမ္းသားလိုx{1037} တဲ ညကရင္ ပိပိနာေန ေတာ့မာပဲတဲ့ေလ။   ေမာငဲx{1037}အတူ ညစာသားစားၾကတယ္။ ဗိုကည္း အရမ္းဆာေနသလို အိပည္း အရမ္း အိပင္ေနၿပီ။ လူ လည္း ပငန္းေနေပမယ့္ ထုတ္ေဖာ္ေပာဖိုx{1037}ခကဲတဲ့ ၾကည္x{1014}x{103D}ူးခင္းခံစားရတယ္။ အိမပနမ္းမာ ေမာင့ခုံးကို မီၿပီး ပနတာ  ၾကည္x{1014}x{103D}ူးစရာေတအပည့္ နဲx{1037}ေပါ့။ အိမ္ေရx{1037}ကားရပ္ၿပီး ေမာင တဲေရ အိပကလမကါေစ ဆိုၿပီး အနမ္းတစင့္ေx{1039}x{101D}ခခခဲ့တယ္။

ေမာင္ ခဏေလာကုံx{1037}ပါဦး ဆိုၿပီး ေမာင့ဖူးကို ပနမ္းလိုကယ္။ အိမ္ေရာက္ေတာ့   အေမက ငါထငားတဲ့ ဟို မအားတဲ့ ခx{101B}ိုနီ ကို အေတာ x{1014}x{103D}ိပကဲ့ရဲx{1037}လားတဲ့။ အေမ့ကို စိတဲကေတာ့ သူကx{1014}x{103D}ိပကာ အေမလိုx{1037} ပန္ေပာၿပီး   တစယမ္းကေတာ့  အသံထကာ ဟီးဟီး တဲ့။  ဒီလိုနဲx{1037} ေမာငားတဲ့ရက္ ကိုယားတဲ့ရက္ တိုကိုငင္ ခရီးတိုေလးထက္ ေမာငဲx{1037} ခစညူးလိုက္  နဲx{1037} အခစာမေတာမာေပာ္ေနၾကတယ္။ တစကာ ဝမ္းသာဝမ္းနည္းသတင္း x{101B}ုံးမာ Fax ဝငာတယ္။ ရာထူးတိုးနဲx{1037}  ေနပည္ေတာို ေပာင္းရမယဲ့။ ေမာင့ို ေပာၿပီး ငိုေတာ့ ေမာင တဲရယ္ ေမာင ေနပည္ေတာို အလုပိစx{1039}x{1005} ခဏခဏ လာေနရမာေလ။ ေမာင့္x{1014}x{103D}လုံးသားထဲမာ တဲပဲရိတာ ေမာင္ တဲကို ပစထားပါဘူးကာ တဲ့။ အေမ့ကိုလည္း စိတ ေမာငိေနတယ္ ေလ တဲ့။ ေမာင့ို ခစန္းလိုx{1037} ဖက္ၿပီး ငိုမိတယ္။

ေနပည္ေတာို ေပာင္းတဲ့ေနx{1037}က ေမာငိုကိုx{1037}တယ္။ ေမာင့က္x{1014}x{103D}ာကို တေမာ့ေမာ့နဲx{1037} လစင္ ေမးဖားကို လမ္းနမ္းလိုက္ ေမာင့္ လက္ေမာင္းကို ဖဖေလးကိုက္ ေမာင့္ေပါင္ေပၚ လကင္ ေမာင့ီေလးကို ဖဖေလးကိုင္ ဂင္းထုလိုကုပ္ေနေတာ့ ေမာင လူဇိုး မေလးေနာ္…ေမာငူယားလာၿပီ…. ညကရင္ သတိထားတဲ့   ဟိုတယ္ေရာက္ေတာ့ x{1014}x{103D}စ္ေယာကတူ ေရခိဳးခန္း ဝင္ ေမာင ပိပိ ေလးကို ေရေဆးေပး ၿပီးတဲ ေပါငားလိုကာတဲ့။ ေမာင ေပါင္ၾကားထဲဝင္ၿပီး လာအပားလိုက္ ပိပိထဲထည့္ ယက္ေပးတာ  ေကာင္းလိုကာ ေမာငယိုx{1037} ေမာငကင့ုပ္ေပးတာ တဲ အဲ့အရသာကို အရမ္းx{1039}x{101C}ကိဳကိေနတာလိုx{1037}ေပာမိတဲ့အထိပဲ။   ေမာင့္ ကို x{1014}x{103D}ိုx{1037}သီးေခါင္းကို ဖဖေလးကိုက္ တဖည္းဖည္း ေအာကိုေလာလာၿပီး ေမာင့ဲx{1037} ဥ x{1014}x{103D}စုံးေလးကို ပတ္ လီးဒစ္ေလးကို လာေလး နဲx{1037}ယက္ေပး ေမာင္x{1039}x{101C}ကိဳကဲ့ ထိပေပါက္ေလးထဲ လာထိပ္ေလးထည့္ လုပ္ေပးေနေတာ့ ေမာင ေကာင္းလိုကာ တဲရယ္ ေမာ င့ီေလး တဲပါးစပဲ ထည့ိုက္ တဲ့။ ပါးစပဲထည့ာ ေမာင့ီေလးက အကုနဝငူးေလ။ ေမာင အရမ္းမထည့ဲx{1037}တဲ  အနတယဲ့။ ေပာၿပီး ေမာင ေခါင္းကို ဆဲ ပါးစပဲ ထိုးေညx{103B}ာင့ယ္။ တဲေရ ထေတာ့ ဟိုဖကည့ုန္းလိုကဲ့။ ေမာင္ က ဖငေလးကို လာနဲx{1037}ယက္ေပး။လက ပိပိထဲကိုထည့္ေမx{103E}ေနတယ္။

အ့ ေမာင္  ေနာကေန ပိပိထဲကို ေမာင့ီေလးထည့္ လက x{1014}x{103D}ိုx{1037}အုံကို လမ္းညx{103B}စ္ၿပီး အသင္းအထုတ္ လုပ္ေ န တဲ့ အရသာအသစ္ ကို ဖီးလကိေနတယ္။ ေမာင တဲ ေမာင္ ေနာက္ေပါက္ေလး စမ္းၾကည့ငယဲ့။ ေပာၿပီးထည့ာ အရမ္းနာလိုx{1037}  အသံထက္ေအာိတယ္။ နာလန္းလိုx{1037}မကညေတာ့ ေမာင တဲ မငိုနဲx{1037} ေမာင္ မလုပ္ေတာ့ဘူးေနာ္ စိတဆိုးနဲx{1037}ေနာ္ ခစယ္  ေနာ္ သိလားဆိုၿပီး နမ္းတယ္။ အဲ့ညက ေမာငဲx{1037} သုံးခီေလာက္ ဆဲဖစ္ၾကတယ္။ ေမာင ေတာ္ေတာ္ လုပ္x{1014}x{103D}ိုငဲ့သူ။ ေလးဆယ့ါး မိနစ္ေလာကသာေလးပဲ။ ကိုယ ေမာင္ေနာ္ တပကိုx{1037} တငိုကယိုx{1037} ခဏခဏစလိုx{1037} မားမခံခငိတဲx{1037}လုပလား ေအာက္ေမ့ရတယ္   စေန တနဂ္ေx{1014}x{103D} x{1014}x{103D}စကုံး ေမာငဲx{1037} အပငကညိုက္ ညကရင္ အခစဲx{1014}x{103D}x{103E}ဲလိုကဲx{1037} မန္းေဒးက x{101B}ုံး လိုကိုx{1037}..x{101B}ုံးမာသတင္းပိုx{1037}ၿပီး x{101B}ုံးကေပးတဲ့ ယာယီအခန္းကို ေမာငိုကိုx{1037}ၿပီး ညေနခင္းမာ ေမာငပနသားခဲ့တယ။ အလုပ္ေတမား ရင္ ေမာင့ို ခဏေလာက္ေမ့ထားလိုx{1037}ရေနေပမယ့္ အလုပါး တဲ့ အခိန္ နားတဲ့အခိန္ေ ေတမာ   ေမာင့ေၾကာင္းေတးမိတယ္။

ညအိပင္ ေမာင္ နဲx{1037} ေပာ္x{101B}x{103E}င္ၾကည္x{1014}x{103D}ူးခဲ့တာေတ  သတိရ အာသာေဖရင္းနဲx{1037} ေနx{1037}ကိုလစား လကို x{1014}x{103D}စားခဲ့တယ။   တစက္ အိမာ  ပိတကိုx{1037} ေနေနရင္း x{101B}ုတရက္ အသကx{103D} ၾကပလိုလိုဖစ္ သတိလားခဲ့တယ္၂ မိနစ္ေလာက္ေပါ့။   ငယငယက အဲ့လို ဖဈ ခဲ့ဖူးတာ   သတိရလိုx{1037} ပငေဆးခန္းမာ သားပေတာ့ ဆရာဝန ရာဇဝင္ေမးလိုx{1037} ေပာပရင္း ဓာတန္x{101B}ိုကစ္ေတာ့ ေရာဂါေဟာင္း ပနခင္ေနတာေတx{1037}ရတယ္   ဆရာကရင္းပတယ္ သမီး စကားေပာေနရင္း စကားကို ေမ့သားတာမိဳး…ခဏခဏ သတိလစလို မိဳးေတ ငယယလို ဖစာဦးမာပဲ တဲ့  သမီးတခားဘာေတဖစ္ေသးလဲေမးေတာ.   ဆရာ သမီး ဗိုကည္း ခဏခဏနာတယ္။  ရငတ္ေအာင့ယ္ေပာေတာ့ ဆရာက သကိုငာ x{1014}x{103D}လုံးအထူးကုနဲx{1037}လx{103E}ဲေပးတယ္။

Medical check up လုပ္ၿပီးလိုx{1037} အေဖ သိရ   တဲ့အခါပထမဆုံး သတိရတာ ေမာင္ နဲx{1037} အေမ   ဘယူx{1037}ကိုမ မ ေပာ ရကဲ့ဘူး။    အ ေမက အိပကကိုx{1037} သမီးေလး ေနမ ေကာင္းရဲx{1037}လားတဲ့။အခိနိပကာပဲ ေမာင့ီက ဖုန္းဝငာတယ္ ။တဲေရ ေနေကာင္းရဲx{1037} လား တဲ့ေလ။  ညတိုင္း ငိုမိတာ ရငတိုေအာင့ာတယ္  စိတၿငိမိုx{1037} ခလုတိမ အမိတဆိုသလို ဘုရားကိုအၿမဲနားပူတိုကိ လာတယ္။ တရားေတနာမိေတာ့စိတ္ေတအနညိုငပဳလာတယ္။ ကိုယ့္ေၾကာင့္ သူမားေတ စိတဆင္းရဲေစခင္ေတာ့ဘူး။ ေနx{1037}  တိုင္း Diary ေရး ဖစဲ့တယ္။ ေမာင့ိုသတိရတိုင္း ေရးဖစယ္။ ေမာင့္ေမးေနx{1037}ေရာကါနီးမိုx{1037} မစ္x{1039}x{101C}ကီးနားက ေမာင္ေလးတစ္ ေယာကားက ပုဆိုးမာၿပီး လက္ေဆာငုပ္ေလးပငားတယ္။

ဒီကာလၾကားထဲမ တ စုခုမားငါ ဖစဲ့ရင္ ဆို တဲ့စိတ္ နဲx{1037} အရာရာကိုပငငားဖိုx{1037}x{1039}x{101C}ကိဳးစားမိလာတယ္။ အတူေနသူငယင္းေတ ကို မာထားတယ္။ ကိုယ္ သာ တစုခုဖစင္ အေမ့ဆီပိုx{1037}ဖိုx{1037}ရယ္ ေမာင့ီပိုx{1037}ဖိုx{1037}ရယို လိပာနဲx{1037}တက  ေပာပထားခဲ့တယ္။ ေမာင့္ ဖက္ က  ကိုယ့ို စိတုန္ေစမယ့စပိဳး လုပိုx{1037}x{1039}x{101C}ကိဳးစားေနတုန္း တိုကိုငာပဲ ေဝ ဆိုတဲ့ အမိဳးသမီးက ကိုယ္ေတဘဝထဲ ေရာကာတယ္။ အမန္ေတာ့ သူx{1037}ကို အစက သတိမထားမိဘူး။ သူက ကိုယ့ို မမကို ခငိုx{1037} ပါေရာၿပီး သူတစယငငဲ့ကို ေဇာိုးရဲx{1037} အေကာင့ို အက္ အသည္းေလးေတေပး အတနညူ အမမx{103C}န္ အထီးလင္းမေလး ဖစ္ေနတယ္။ သူx{1037}ခံယူခက Fake   မာ RS ဖစာ အပငာ ဖစာမဟုတူး။ ဒါေၾကာင့္ ဂx{101B}ုစိုကိုx{1037}မလိုဘူးတဲ့ေလ။ သူက အိမ္ေထာငပဳပဲ အပိဳx{1039}x{101C}ကီးလုပာတဲ့။  လငူသားေမးစိတုနယား ထငိတာရယ္။ တကယမ္းက ေမာင္ေရးတဲ့  စာ အသည္းေပးလိုက္ Care ေပးလိုကဲx{1037} ပိုစ့္  တစုမအလတေပးတဲ့ သူ x{101B}ိုးသားတဲ့ဖိုးသခားမ ေလးဖစ္ ေန တာကိုသ ိလာရတယ္။

ေမာင္ သူx{1037}ကို မx{1039}x{101C}ကိဳကန္းသိေပမယ့္ ေမာငိုယ့ိုစိတာေစဖိုx{1037}က သူနဲx{1037}သမုတရမယ့ေခအေနဖစာတယ္။ ေဝ့ရဲx{1037}  အေနအထိုငတတx{103C}ေတလည္းပံ့ပိုးေပးေနတယ္။   ေမာင့ို ေပးစားလိုက္ စပဲလိုက္ ခဏခဏလုပ္ေနေတာ့ ေမာင္ ကိုယ့ို  စိတုနာၿပီး   စကားမေပာပဲ ေနလာတယ္။ ညတိုင္း လူမသိသူမသိ ခိုးငိုရတဲ့ရက္ ေတ မားလာခဲ့တယ္။   ကိုယ္ေန တဲ့ေလးလx{103E}ာ  ပတင္းေပါကေန ခုန လိုကငိတ္ေတဖစ္ လာ ခဲ့ တယ္။ ေမာင္ ကိုယ့ို ပစားတာခံx{1014}x{103D}ိုငညိခင္ေယာင္ေဆာငတာ  အရမ္းပငန္းရတယ္။ ေမာင့ီက အရငို တဲ ေနေကာင္းရဲx{1037}လား… တဲေရ အလုပ္ေတဖိလုပေနနဲx{1037}….တဲ…တဲေရ….ဒီလို  ဂx{101B}ုစိုကင္းေတ x{1039}x{101C}ကဲလာ ခဲ့ ၿပီေလ။ မိနx{1014}x{103D}x{1039}x{1015}ီ နင့ပစငံဆိုၿပီး အံx{1039}x{101C}ကိတံခဲ့ရပါတယ္ ေမာင္။ ေမာင့တက္ ေနx{1037}စဥ္ ကုသိုလါနပဳ ေပးဖစယ္။ ဘုရားရိပ ေအးခမ္းတယ္။ ေမာငဆင္ေပဖိုx{1037}ဆုေတာင္း ေပးဖစယ္။   ေမာင့ို ဒီ့ထကိုၿပီး စိတတား ေစခငယ္။ ေမာင္ ေပးထားတဲ့ အမတရ ခစကက္ေဆာင္ အားလုံးကို ကားဂိတေနပနိုx{1037}ေပးလိုကယ္။

ေမာင့ိုလည္း ပတ္ၾကဖိုx{1037} ေတာင္းဆိုတယ္။ ေမာင အသစ္ေတx{1037}ေနၿပီလား တဲ တဲ့     ရငဲကေအာင့္ေနေပမယ့္ အၿပဳံးမပက္  ေမာငည္း အသစေနသလို မခယ္ေကာမရဘူးထငားလိုx{1037}။ ေမာင္ေပးခဲ့တဲ့ လက္ေဆာင္ေတအတက္ ကၽန ခx{1014}x{103D}x{1039}x{1016}ာကိုယစု လုံးပုံအပဲ့ ၿပီးၿပီမိုx{1037} အလကားမဖစါဘူးလိုx{1037}…စိတာေအာင္  ေပာခဲ့မိတယ္။ စိတိုလိုx{1037} အသားတဆတတုန္ေန တဲ့ ေမာင့္ မက္x{1014}x{103D}ာကို မင္ေယာင္ၿပီး စိတဲကေန ခင့လx{103E}တါနဲx{1037}ေမာငိုx{1037}   ေတာင္းပနင္း….ေမာငဲx{1037} ဇာတမ္းဖတဲ့တယ္။  ေမာင့ို မ ခစိုx{1037}မဟုတါဘူးေမာငယ္  ေမာင့ို ခစန္းလိုx{1037} ထားခဲ့ရသူပါ။ အရမ္းပဲ ခစါတယ္…  ေမာင္    ဒီစာေလးကို ေမာငတ္ေန  တဲ့ အခိနာ တဲက ေမာငဲx{1037}အေဝးဆုံးမာ ေရာက္ေနပါၿပီေမာင္။

တဲ ေမာင့ို မထားခဲ့ခင္ေပမယ့္ တဲရဲx{1037}ကုသိုလ္ ကံနည္းခဲ့ေတာ့ ကန္းမာသကညိုတဲ့ ဆုမပါခဲ့ဘူးကယ္။ ေမာငဲx{1037}အတူ  အသက္x{1039}x{101C}ကီးၿပီး အိုမင္း သားတဲ့အထိ ေဘးမာ ေဆးေပးမီးယူ တိုငင္ေဖာေနနဲx{1037} ေနသားခငဲ့သူပါေမာင္။   ေမာင့ို ရငဲx{1037}အမ  ခစဲ့ပါတယ္။ ေနာကဝဆိုတာ ရိခဲ့မယိုရင္ ေမာငဲx{1037}တဲ သကုံးတိုင္ ေပါင္းဖကင့္ေလးရပါရေစ ေမာင္။ မခစိုx{1037} ထားရကဲ့ တာမဟုတါဘူးေမာငယ္။ ေမာင့္ ကို ခစန္းလိုx{1037} ထားခဲ့တာပါ။ ေမာငဲx{1037} ခစင့ခဲ့တာ ဘုရားေပးတဲ့ဆုလာဘိုx{1037}ဆိုရင္ ေမာင္ နဲx{1037}  ကဲကာခဲ့ရတာ ဘုရားေပးတဲ့ ပစဏ္ေပါ့ေနာ္။ တဲ ေမာင့ို အမနတိုင္း မသိေစခငဲ့လိုx{1037} ေမာင့ို ညာခဲ့မိတာ ခင့x{103E}တါ ေမာင္ ရယ္။ တဲ မရိေတာ့ေပမယ့္ တဲကို ေပးထားတဲ့ကတိအတိုင္း ေမာငန္းကန္းမာမာနဲx{1037} ေနေပးပါ။ တိုကိုငx{103C}ရိတဲ့အခါ တဲကို  သတိရေပးပါ ေမာင္။ ေမာင့ို အရမ္း ခစါတယင္။ အေသးအသားထဲကခစသလို x{1014}x{103D}လုံးသားနဲx{1037}ရင္းၿပီးလည္း ခစဲ့ပါ  တယ္..ေမာင္