သူတို့အကြောင်း

သူတို့အကောငး

အေးမောငရေ.. လာအုံး… အိမရေ့မ ခေါနေသော အမေ့အသံကောင့ အိမနောကဖေးတင နားစာစငးနေရာမ ကမနးကတနး  လကဆေးကာ အိမနောကပေါကမ တကသားသည။   အိမရေ့ ဧည့ခနးမာ အမေနင့ အတူ ထိုငနေသော အမိုးသမီး တစယောက ကို တေ့လိုကရသည။ ထိုအမိုးသမီး မကနာကို အေးမောင စေ့စေ့စပစပ ကည့မိသည။ ဘယနေရာမာ မငဖူးလို့ပါလိမ့။ တစ နေရာ ရာမာ ရငးရငးနီးနီး မငဖူးနေသလိုပဲ။ ဘယနေရာမာမနးတော့ မသိ။ သား…. သူ့ကို မတမိလား….   အေးမောင  သေသေခာခာ မကမောငကုပ စဉးစားသည။ သိတော့ သိနေသလိုပဲ။ ဘယမာလဲသာ မသိတာ။   ဟဲ့…. ဖေပါအုံး… မေးနေတာ  ကို….အမေ့ အသံကောင့ လန့ဖပသားသည။

အငး…. သိတော့ သိသလိုပဲ အမေ။ သေသေခာခာ မသိဘူး….  သော…. သူက အရငတုနးက ရာမာ အမေတို့နဲ့ အတူတူ နေခဲ့ဖူးတဲ့  သားဖားဆရာမလေးလေ သားရဲ့…   အဲ…. မတမိသလိုတော့ ရိတယအမေ…. မေ့တေ့တေ့ ဖစနေလို့…..  အေးမောင၏  အူလညလညစကားကောင့ သားဖားဆရာမလေးဟု အမေပောသော ထိုခပခောခော အမိုးသမီးက ပုံးသည။ အေး…. မမတမိ ရငလညး…. နင့အနတီလေးဝယလာတဲ့…. မုန့လညး… မစားနဲ့တော့….   (တိန….. ငတပီဟ)  အေးမောင ဘာမ ပနမပောဘဲ စပ ဖီးဖီးသာ နေလိုကရသည။  နင… ငယငယက… တစနစသားလေးပဲ ရိအုံးမာပေါ့…. နင့အနတီလေးက ရာမာတာဝနကတော့ အ မေတို့အိမမာ အတူတူလာနေတာလေ… အခုတော့ သူ့သမီးလေးတောင နင့ထကငယလ တစနစ နစနစ လောကပဲ ရိမာ… နင့ကို  ရေမိုးခိုး သနပခါးလိမးပေတာ သူပေါ့….    အမေ ပောပလိုကတော့လညး အေးမောင အားတုံ့အားနာ ဖစသားမိသေးသည။ အ မေတို့နင့ စကားစမည ခဏလောက သားပောပီးတော့ အေးမောင အိမအောကသို့ ဆငးကာ နားစာ ဆကစဉးနေလိုကသည။  ဧည့ ခနးထဲမာ နေရတာ အနေအထိုင ကဉးကပသလို ဖစလာလို့ပါ။

ခံထဲမာ လုပစရာရိတဲ့ အလုပမား ဆကတိုကလုပပီးတော့ ဘေးက ကောကရိုးပုံပေါမာ အမိုင့သား နပနေလိုကသညမာ ညနေ  သုံးနာရီခဲလောက သူ့အမေ နိုးမ နိုးတော့သည။ ဟိုအနတီက ပနသားလေပီ။  ထိုအနတီလေးနာမညက အိအိမန။ အေးမောငတို့  ငယငယလောကတုနးက အမေတို့နင့အတူ အိမ မာ လိုကနေဖူးသည။ ခောကလလောက နေပီးတော့ အိမထောငကသားသဖင့  သူမ၏ ဇာတိမို့သို့ ပနသားကာ မို့အနီး ရာတစရာမာ သားဖားဆရာမ လုပနေသည။ ယခုတော့ အလုပထကလိုကပီး အိမဆိုင လေးဖင့ထား သည။   သူမ၏ အမိုးသားဖစသူ ကိုမိုးဇောက ထိုငးနိုငငံဘကသို့ ကူးကာ အလုပသားလုပရငး ထိုအလုပတင တေ့ သည့ ကောငမလေးတစယောကနင့ ညိစနးကာ မနမာဘကသို့ ပနမလာတော့ဘဲ ထိုနိုငငံမာပင အခေ ခလိုကသညမာ ယနေ့ ထကတိုငပင။

အနတီလေးကတော့ သူမ၏ သမီးလေးနင့အတူ နောကအိမထောင ထပမပုတော့ဘဲ နေလိုကသည။ အမေတို့နင့ လာနေစဉက  အေးမောငက သုံးနစသားအရယ၊ အမေ့အသက နစဆယ့နစနစလောကမာ အေးမောငကို မေးသည။ ထိုအခိနတင ထိုအနတီ လေးက ၈ နစ လောကသာ ရိအုံးမည။  ယခုတော့ အေးမောင အသက ၆ နစထဲ ရောကနေပီ။ အေးမောင ငယငယက စာ တ အားညံ့သည။ သူငယတနးနေ သုံးတနးလောကအထိ ပုံမနလေး အောငသောလညး လေးတနးမာ နစနစ ၊ ရစတနးမာ နစနစ နေ လိုကရသည။ ကောငးစတကတာတောင ခောကနစသားအရယမ စတကသည ဖစရာ အသက ၆ နစမာမ ရစတနးသာ ရိသေး  သည။ သူ့အရပ သူ့ဒေသမာတော့ ဒီအရယက လယထဲ အလုပလုပနိုငနေပီ ဆိုတော့ ကောငးထုတကာ လယထဲဝိုငးကူလုပရ သညသာ မားသည။ အေးမောင အမေက အေးမောငကို ကောငးဆကနေစေလိုသည။ သူမားတေ ဆယ့ခောကနစမာ ဆယတနး  အောငသောလညး အေးမောင ဆယ့ခောကနစကောမ ကိုးတနး တကရအုံးတော့မည။ အခုလညး ကောငးပိတရကမို့ အ မေ့ကို ဝိုငးကူနေခငးသာ။

ထိုအနတီလေးလာလညတော့ အမေလညး အေးမောငကို ကိုးတနး ဘယမာထားရမလဲ တိုငပငမိ သည။ ထိုအနတီလေးက သူ့အိမ မာ လာနေပီး ကောငးတကခိုငးလင အိမလခရော စားစရိတပါ မပေးပါနဲ့။ သူ့ကောငးမုန့ဖိုးနဲ့ အဝတအစားဖိုးလောကပဲ ပေးပါ  ဆိုပီး ပောသားသညဟု အမေက ပောပသည။ အေးမောင သူ့အမေ ပောနေသည့ စကားမားကို နားထောငရငး အတေးပငလယ ထဲ မောပါသားလေတော့ သည။   ဟဲ့… ကောငလေး… ငါပောတာကားလား…. စိတက ဘယရောကနေမနး မသိဘူး…. နင့ကို တော့ အိအိမနလကထဲ မနမနအပမ ဖစတော့မယ။ ရာမာထားလို့တော့…. စောစော မိနးမရမလားပဲ….   ဟာ…. အမေက လညး…. သားက အဲဒါတေ.. စိတမဝငစားပါဘူး….  အောငမယ…. စိတဝငစားလို့ရော… ရမလား…   အငးပါ…. အမေရာ…..     အ မေက သူပောခငတာမား ပောပီး အိမပေါသို့ ပနတကသားတော့သည။ အေးမောငလညး တစကိုယလုံး ပေလူးနေသညမားကို  ရေခိုးသန့စငကာ ထမငးစားရန အိမပေါသို့ လိုကတကသားရတော့ သည။ အဖေက ပိုးထိပီး ပီးခဲ့သည့ ငါးနစလောကက ဆုံးပါး သားခဲ့ရာ အမေလညး အမေ၊ အဖေလညး အမေ မဟုတပါလား။ အမေ့ကို အေးမောင ကောကပါသည။

မိုးဦးကစ၊ မေလ၏ အကုနပိုငးလောကဖစသည…..  အေးမောငနင့ သူ့အမေ ရာမ မို့ကို ပေးဆဲသော ပဲ့ထောငသငောလေးနင့  အနတီလေးဆီ သားကသည။ အေးမောငကို ကောငးအပရတော့မညလေ။   အနတီလေးအိမကို ရောကတော့ အထုပအပိုးတေ  နေရာခရသည။ အနတီလေးက အေးမောငကို အပေါထပက အခနးမာ နေရာခပေးသည။ ထငးရူးသေတာတစလုံးနင့ ခေါက စားပဲလေးတစလုံးသာပါသော အေးမောငအဖို့ နေရာကယကယဝနးဝနး ရိလသည။  နေရာခပေးပီးတော့ အောကထပကို ပန ဆငးလာသည။ အမေက အေးမောငကို မလိမာတာရိ ဆုံးမပါ ဘာညာသာရကာ ပောကာ အနတီလေးထံ အပသည။ အနတီလေး ကလညး ပုံးပုံးရယရယပင အေးမောငက လိမာမာပါ။ ကမတာဝနသာ ထားဟု ပော သည။

အေးမောင အမေ သငောနင့ ရာပနသားတော့ အေးမောငရငထဲ ဟာတာတာကီး ဖစနေမိသည။ မိဘနင့ခဲကာ တစခါမ မနေစဖူး လေ။ ညနေပိုငးလောကကတော့ အေးမောင ကူရငတကဖို့ အနတီလေး လိုကအပပေးသည။ ကူရငစရိတတေလညး တစနစ စာ တစခါတညး ကိုရငးပေးထားသည။  အိမမာ နေတုနးကထကတော့ အလုပသကသာသည။ အနတီလေးတို့အိမက ရေတငးရိ သဖင့ အိမ နောကရေတငးမ ရေကို ပုံးလေးမားနင့ ထမးကာ ဆေးဖို့ကောဖို့ စညပိုငးထဲ ထည့ပေးရသည။ သောကရေ ကိုတော့  ရပကကထိပက ရေကနမာ သားယူရသည။ ကနတာကတော့ ကိုယ့ တစကိုယရညတစကာယ တာဝနအပင လုပစရာမရိလပါ။

ကူရငကိုတကထားသဖင့ ကောငးဖင့တော့ သိပတော့ အခကအခဲမရိလ။ စာတောတောမားမားက ဖတဖူးပီးသားတေတော့  ဖစနေသဖင့ အဆငပေပါသည။ သို့သော အေးမောငသည အသက ၇ နစရိနေပီ ဖစသည့အပင လူကောငလညး ထားသဖင့  အတနးဖောအားလုံးတင အကီးဆုံးဖစနေသည။ ထို့ကောင့ နညးနညးတော့ အနေရခကသည။ သူထက ခောကလလောကသာ  ငယသည့ ကောငးသား လေးငါးယောက ရိသညဖစရာ သိပတော့ အခကအခဲမရိလခေ။  အေးမောင ကောငးဆငးလင အိမပန  ရေမိုးခိုးထမငးစား၊ ပီးလင ကူရငပနသား၊ ကူရငကပနလင စာနညးနညးကကပီး အိပရုံသာ။ တစပတလောကကာတော့  အသားကသားသည။ သိပ မကာမီ ရနကုနက ဆေမိုးမားနင့ ဘုရားဖူး ထကသားသော အနတီလေး၏သမီးဖစသူ အိဖူ ပန ရောကလာ သည။ သူမက အိဖူဆိုသည့ နာမညနင့ လိုကအောငပင ကိုယလုံးကိုယပေါကက အိအိပုံ့ပုံ့လေးနင့ ဖူဝငး သော  အသားအရညပိုငဆိုငထားသည။ အနတီလေးက အိဖူကို အေးမောငနင့ မိတဆကပေးသည။ အိဖူက အေးမောငထက တစနစ သာ ငယသည။ ဆယ့ခောကနစလောက ရိပီဖစသောလညး ကလေးဆနဆန သူ့ ရုပဟနလေးက ခစစရာ အလနကောငးနေ သလိုပင။ အေးမောငကို သူက ကိုကို ဟုခေါပီး အေးမောငက သူမ ကို ညီမလေးလို့ခေါသည။ အိအိလို့လညး တစခါတလေ  ခေါသည။

အေးမောင မို့ကောငးမာ တကရတော့ အပေါငးအသငးတေလညး စုံလာသည။ အပေါငးအသငး စုံ သောလညး ကမးတေ  ဆေးလိပတေ အရကတေ သူမလုပရဲ။ အနတီလေးက အမေကို ပနတိုငလိုကလင နား ရိုကသည့ ကိမနင့ အဆောခံရမညကို  ကောကလသည။ တစရကတင သူ့သူငယခငးတစယောကက စာအုပ ကလေး တစအုပ လာပေးသည။ ပနးရောငစာအုပကလေး ဖစကာ ပါးပါးလေးဖစသဖင့ သီခငးစာအုပဟု ထငလိုကကာ ငါမ သီခငးမဆိုတတတာဟ ဟု ပနပောလိုကသည။     သူငယခငးက သီခငးစာအုပမဟုတဘူး၊ မငးသေခာဖတကည့ ပီးရငကောငးမနးသိလာလိမ့မည ဟု ပောသည။ အေးမောင  လညး ယူပီး လယအိတထဲထည့ထားလိုကသည။ ထုတမဖတရဲခေ။ အရေ့တင စာသငနေသည့ ဆရာကီးက သခx{1039}x{1004}ာတော သလောက အရိုကကမးသညဟု နာမညကီးသော ဆရာကီး ဦးမဝငး ဖစနေသောကောင့…..။

ညနေ ရေခိုး ထမငးစား ကူရငသားနင့ အလုပမားလိုကသဖင့ ထိုစာအုပ ကိုလညး မေ့မေ့လော့လော့ ဖစသားသည။ အိမပန ရောကတော့ ပငပနးသဖင့ အတောလေး နမးနယ နေပီ။ အိဖူကတော့ ဆယတနးဖေထားပီးပီမို့ အောငစာရငးထကဖို့ စောင့ နေသည။ အိဖူက တစနစကလို့ ပနဖေထားခငးဖစသည။ သိပတော့ မဖေနိုငဟု ပောသည။ သူက လောလေဆယ စာမကက သေး။ ကလင တော့ ကကမညဟု ပောသည။ သော သိပပောတတတဲ့ ကောငမလေး။ ကမတော့ နောကတစနစတကရင  ကကရတော့မညပေါ့။ အေးမောင သူ့အခနးသို့ တကသားသည။ အခနးထဲရောကတော့ စာအုပမားကို လယအိတထဲက ထုတကာ  စားပဲပေါတငလိုကခိနတင နေ့လညက သူငယခငးပေးသားသည့ စာအုပကလေးက ထကက လာသည။ ကနသည့စာအုပ မားကို မဖတရသေးခငမာပင ထိုစာအုပကလေးကို လကက လနမိသည။

စာအုပက စဖတလိုကသညနင့ ဇာတလမးတစပုဒဆိုတာ သိလိုကသည။ စိတဝငတစားနင့ ဖတလိုက သညမာ စာအုပအလယ ပိုငးလောက ရောကတော့ အစက ဆီးသားခင၍ တောငလာသညဟု သိထားသော ငယပါညီတောမောငမာ ဆီးမသားခငဘဲ  တငးမာလာခေပီ။ တစခါမ မဖစဖူးသော (သတိမထားမိသော) ကာမ ဆနမားသည နိုးကလာခေပီ။ စာအုပဖတပီး ဇာတလမး ဆုံးသားသောလညး ထပကာထပကာ ဖတမိ သည။ ကောငးက သငလိုကသော စာမားကို ဖတဖို့ပင စိတမပါတော့။  သို့သောလညး မဖတလင ကိမလုံးစာ မိမညကို ကောကရသေးသညဖစရာ ကိတမိတဖတလိုကရသည။ အိပကာနီး ပနးရောင  စာအုပ လေး တစခေါကဖတပီး တော့ အိပလိုကသည။ အိပမကထဲတင ဘယကမနးမသိသော ကောငမလေးတစ ယောကနင့  ကညနူးနေလိုကသည။ မနက အိပရာထလိုကတော့ ပုဆိုးတင စိုနေသည။ ဘာဖစမနးမသိခေ။  ကောငးပနရောကတော့  သူငယခငးကို သူ့စာအုပလေး ပနပေးလိုကသည။ သူ့သူငယခငးက နောက တစအုပ ထပပေးသည။

ဟောင့ ဂငးကောင…. မနေ့ညက ဘယနခီပီးသားလဲ….   ဘာ… ဘယနခီလဲဟ….   အာ…… မငး… ဂငးမထုတတဘူးလား….   ဟေ့အေး….. ဘာလဲ ဂငးထုတာ….  သူငယခငးက ဘေးဘယညာကို မကစိဝေ့ကည့လိုကသည။ သူတို့က အနောကက ထောင့ ဆုံးခုံဖစနေ သဖင့ ဘေးတစဖကက နံရံဖစနေသည။ ကနတဲ့ ဘေးတစဖကကလညး ခုံအလတတေခညး။ ခုံတနးပိုနေ သဖင့ ခပအေးအေးနေတတသည့ သူတို့နစယောကကို နောကဆုံးတနးမာ ထားပေးခငးဖစသည။  ဟောင့…. ငါပမယ ဒီမာကည့….  သူငယခငးက သူ့ကောငးစိမးပုဆိုးအောကက ငယပါကို လကနင့ ဆုပကိုငကာ ရေ့တိုးနောကဆုတ လုပပ သည။ အေးမောင  တစခါမ မလုပဖူးပါ။ သူလုပသလို လိုကလုပမလို့ ကံတုနး အရေ့က အငလိပစာ ဆရာကီး အနောကကို လောကလာသဖင့   ကိုယရိနသတလိုကရသည။

အတနးပီးလို့ ဆရာထကသားတော့ ကောငးလဲ လတပီမို့ သူငယခငးက…. အေးမောင… ညက ခုန ပောသလိုလုပကည့…. မငး ကိုကသားလိမ့မယ….   အေးမောင သူငယခငးဖစသူစကားကို အကောငအထညဖောရန စိတကူး ယဉလာသညမာ အိမကို ဘယလို ရောကသားသညပငမသိ။ အိမရောကရောကခငး စမးသပမလို့ ကံစညသေးသည။ အခိနမ ရသဖင့ ကူရင ကို အမနပေးရသည။ ကူရငမာ ဆရာမ စာသငသညကိုလညး လိုကသာမတနေရသည။ စိတတော့ သိပမဝင  စားတော့။ အိမပနရောကတော့ အနတီလေးကို နုတဆကပီး အခနးထဲတကသားသည။ အခနးထဲရောက တော့ အခနးတံခါးကို  သေခာပိတကာ ဂကခသည။ ထို့နောက စာအုပမားကို စားပဲပေါတငကာ အသစထပရ လာသည့ စာအုပကလေးကို စားပဲခုံပေါ  တငလိုကပနသည။ စာအုပကို တစခေါကဖတကည့သည။

မနေ့က ဇာတလမးထက ပိုကောငးသလို ထငရသည။ ထို့နောက ပကလကလနခလိုကကာ သူငယခငးဖစသူ ပောသလို ငယပါ ကို လကနင့ ဆုပကိုငလိုကသည။ စာအုပဖတထားပီး မတမတထောငနေသညဖစရာ လက နင့ဆုပကိုငပီး ရေ့တိုးနောကဆုတ  လုပကည့(ဂငးတိုကကည့)ရာ စိတထဲတင တမိုးခံစားနေရသည။ တစခု ခု ဆီသို့ ရောကအောငသားနေရသကဲ့သို့။ ရငထဲမာ လညး လိုကမောလာသည။ ရငခုနသံတေ တဒိနးဒိနး မနလာကာ မကနာတစပငလုံး ပူရိနးရိနးဖစလာသည။ တဖညးဖညးနင့  အရိနတကလာပီးနောက ထိပဖားမ သည့ အရငးတိုငအောင၊ ထိုမသည ဟိုးအတငးပိုငးအထိ ကငတကလာသည။

အေးမောင လန့သားသည။ ဘာဖစလာသညမသိသောကောင့ပင။ သို့သော ရပပစလိုကခငစိတကို ရေ့ဆကခငစိတက ဖုံးလမး သား သည။ ထိုစိတနစမိုး ဒနတဲကာ လနဆဲနေစဉမာပင ငယပါတစခုလုံး ကငတကလာပီး ပူနေးသော သုကရည မား ဝတထား သည့ ပုဆိုးထဲသို့ ထကသားလေတော့သည။ ဒီလောက ကောငးသည့ အရသာ အေးမောင တစခါမ မခံစားဖူးခေ။ နုနးခေသား သလိုလညး ခံစားရသည။  အိပရာပေါတင ပိုးလိုးပကလက လဲခလိုကရ သည။ ဝတထားသော ပုဆိုးကို ကည့လိုကတော့  စိမးရေရေအနံ့ရိသော အရညဖူဖူမားကို တေ့ရသည။ အေးမောင ပထမဆုံး အကိမမို့ လန့နေသည။ ဟိုကောငတေလုပတာ ဒီ လိုရော ဖစကရဲ့လား။ ငါ့ကမ အရညတေထကပီး လူကနုနးသားတာဆိုတော့ အထဲမာ ဒဏရာတေ ဘာတေမား ရိလို့လား လန့ သားခငး ဖစသည။

နောကတစနေ့ ကောငးရောကတော့ သူငယခငးလဲဖစ ဒီနေရာမာဆရာလညး ဖစသူကို စာအုပ ပန အပရငး အတေ့အကုံ ရငးလငးပဲ လုပရသည။   သယယငးကလညး….. အဲဒါ… ပုံမနပဲက… အဲဒီအရညမထကတော့မသာ… ပုံမနမဟုတတော့မာ….  သိ ပုလေကာ…. ငါက တခါမ မကုံဖူးတော့…. လန့သားတာ…. ဟဲဟဲ…..   ရော့….. ဒီမာ နောကတစအုပ…..    အေးမောင အရငနေ့ တေလိုပဲ စာအုပကို လယအိတထဲ ထည့သယကာ အိမပနသားသည။ ကူရငသား အိမပနပီးတော့ ထုံးစံအတိုငး မနေ့က  လုပငနး ဆကလုပသည။ အေးမောင ဒီအရသာကို သဘောက နစခိုကစာ စဲလနးသားသည။ စာအုပထဲကလို အပငမာလညး  လုပကည့ခငတဲ့ စိတတေလညး ပေါကလာရ သည။ အပငမာ လုပကည့ဖို့က မလယလ။ ရညးစားထားတာ မိသားရငလညး  ကောငးထုတခံရမည။ ကောငးအုပကီးက ထုတမညထက အမေလာထုတမညကို စိုးရိမရသည။

ကောငးအုပကီးထုတလိုက တာ တစခားကောငး သားတကလို့ရသေးသည။ အမေလာထုတသားရငတော့ ဘယကောငးမာမ တကလို့ ရတော့မညမဟုတ  ပေ။ကောငးက မိနးကလေးတေကို စိတကူးယဉကည့သည။ ယခငက သတိမထားမိသည့ အလတေက မကစိထဲမာ  ကကကကကငးကငး ပေါလာကသည။ စိတ ဆိုတော့လညး ခကသားကလား။ ထိနးလို့ သိမးသို့ လယသည့အရာ မဟုတ။ တစ ခကတစခက အိဖူဆီလညး ရောကသားသည။ တီလေးဆီလညး ရောကသားသည။ အိမမာ အနီးဆုံး ရိနေပီး အမားဆုံး တေ့ နေရသည့ မိနးမသားနစဦး မဟုတပါလား။ တီလေးကိုတော့ ကောကသည့ အားနာသည့စိတနင့ အတေးထဲက အမနပနထုတပစ ရသည။ ညီမလေး အိအိကိုလညး မပစမားလို။

သို့သော ဆယ့ခောကနစ အရယရောကနေသည့ အိဖူ၏ ဖံ့ထားသည့ ရငနစ မာ၊ စင့ကားသည့ တငနစမာ၊ အဆီကငးသည့ ခါး သိမသိမကလေးမားနင့ စကတတိုတိုလေးမား ဝတခိနတင မငရတတသည့ ဖူဝငးမတစငးနေသည့ ပေါငတံသယသယလေး မားကောင့ အာရုံထဲမ ထုတပစလို့ မရနိုင ဖစနေသည။ ထို့ကောင့ပင အတနးထဲမ ကောငမလေးမားအား မနးဆကာ ဂငးတိုက နေခိနတင ပီးကာနီးတင အိဖူ၏ ပုံရိပလာက အလိုလို ဝငလာပီး ပီးသားသညသာ မားသည။ ကာတော့ အိဖူကိုပင အားမနာ တမး မနးတတလာသည။ တစခါတရံ ဘယသူ့ကိုမ မမနးဘဲ အိဖူတစယောကတညးကိုသာ မနးပီး ထုလိုကမိတတသည။

သူငယခငးဖစသူနင့ အတေ့အကုံဖလယတိုငး နညးစနစ အသစတစမိုး အမဲရသည။ နောကဆုံး တော့ ကောငးကအိမသာ၊  အိမက အိမသာ၊ ရေစင(အပေါ့သားရနလုပထားသည့နေရာ)မားတင မကန ထု တတလာသည။ ဆေးဆိုငမာလညး မုနညငးဆီ  သားဝယကာ ဆောငထားတတလာသည။ ပညာရေးတင မညံ့ရအောငလညး ထိနးတတလာသည။ ဒါက ဘယအခိနလုပလုပ ရ သညဆိုတာ သိသားတော့ စာသငခိနမာ စိတထဲက ထုတပစလိုကနိုငပီ၊ စာကကခိန ဖောင့ဖောင့ ကကနိုငပီဖစသည။  စာကကပီးရင တော့ အားလုံးသိမးဆညးပီးခိနမ အိပရာထဲဝင တစခီတစမောငး ဆဲတတလာသည။ စာသငခိနမာ စိတပေါ လာ လငပင ခင့တောငးကာ အိမသာထဲဝငပီး စိတဖေတတနေပီကိုး။

မိုးလေး တဖဲဖဲ ရာသနးနေသော ညတစည။ အေးမောင ထုံးစံအတိုငး စာမားကကပီးသဖင့ လုပငနး စဖို့ ဟနပငနေတုနးရိသေး  အောကက အောခေါသံကားလိုကရသည။    အိမန….. အိမနရေ…. တံခါးဖင့အုံးဟေ့ ဧည့စာရငးစစခငလို့…. (ထိုစဉက  ဧည့စာရငးဥပဒေမဖက သေးပါ)   ဘယသူမ ကားဟနမတူ။ မိုးဖဲဖဲနင့ အနတီလေးရော အိအိပါ အိပမောကနေပီ ထငသည။  အေးမောင အောကကခေါသံကောင့ ခုနက တငးမာနေသော စိတမား လော့ပါးသားသည။ ပုဆိုးပငဝတကာ အောကကို ဆငး သားပီး အနတီလေး အခနးရေ့အရောက တံခါးခေါကလိုကသည။ ထူးသံမကား။ ဝငနိုးမ ရတော့မည။ အခနးတံခါးဘုသီးကို  လည့ဖင့လိုကတော့ အနတီလေး အိပရာမ နိုးလာဟနတူသည။     အေးမောင…. ဘာလဲ ဖိုးသား (အေးမောငကို ဖိုးသားဟု အနတီ လေးက ခစစနိုးခေါတတသည)  ဧည့စာရငးစစမလို့တဲ့…အနတီလေး…. လူကီးတေ ရောကနေတယ….

အေး… ခဏစောင့ ဖိုး သား…. လာမယ….  အနတီလေး အိပရာထဲမာ အိပနေရာမာ ခငထောငကို မ ကာ ခေနစခောငးကို အပငသို့ တဲလောငးခလိုက  သည။ အေးမောင မကလုံးထဲ မငလိုကရသည့ မငကငးကောင့ ကကသေသေသားမိသည။ လပစီးလက လိုကသလို စိတထဲ ခံစားမိကာ ဗလောငဆူသားသည။ တီလေး၏ ထဘီက ခါးအထိ လနတကနေကာ ပေါင နစခောငးကားက အဖုတကို  ရငးရငးလငးလငး မငလိုကရသည။ တီလေးက ညအိပလင မီးလငးမ အိပတတ သည။ တီလေးက မကလုံးမဖင့သေး။ အေး မောင သေသေခာခာ စိုကကည့နေမိကာ ဘာလုပရမနး မသိ ဖစ နေသည။ ထိုအခိနတင တီလေး မကလုံးပင့သားရာ အေး မောင သူမ အောကပိုငးကို စိုကကည့နေသညကို မငရပီး သူမကိုယသူမ ပနငုံ့ကည့လိုကရာ အဖေမနကို သားတေ့သည။

ဟဲ့…. ကောငလေး….. ဘာကို လာပီး အပူးအပဲကည့နေတာတုနး…. သေခငလို့လား….. သား…..  တီလေး ရကကိုးရကကနး  မောငးထုတသဖင့ အေးမောင ကမနးကတနး အိမပေါထပသို့ တကပေးရလေ တော့သည။ ရငထဲတငလညး တဒိနးဒိနး ခုနနေ မိသည။ သူ မိနးမတစယောက၏ လို့ဝက အစိတအပိုငးတေ ကို သေသေခာခာ မမငဖူးခေ။ ရုပပစာအုပမားတင ဆဲထားသည ကလညး မဆန့မပဲ ဟဲဗီးကီးတေ ဖစရာ သိပမပီပငလ။   ယခုတော့ တီလေး၏ အဖုတကိုမ ရငးရငးလငးလငး တေ့လိုကရ သည။ ထိုည စိတကူးယဉ ဇာတလမးထဲမာတော့ တစခားအကောငးစဉးစားလို့မရတော့။ တီလေး၏ ရေတိဂံနယမေမ ရုနးထက လို့ မရ နိုငအောငဖစနေသည။ အိပမကထဲအထိပါ လိုကစိုးမိုးနေတော့သည။  ဆယတနးအောငစာရငးတေထကတော့ အိဖူ မ အောငပါ။ မအောငသောလညး အိဖူ သိပဝမးမနညး လ။ ငိုလညး မငိုမိ။ ဖေစဉကတညးက မအောငနိုငဘူးဆိုတာ သိထားပီးပီ ဆိုတော့ သိပမခံစားရခငးဖစသည။ အမေဖစသူက ကောငးလိုကအပပေးကာ စာအုပမား ကောငးဝတစုံမား ဝယပေးရသည။  အိဖူ ကောငးတက တော့ ကိုကို အေးမောင ဆိုငကယနင့ အတူတူ လိုကရသည။

အေးမောငကလညး ပောပါသည။ သူ့ထက တစတနးကီးသောလညး တစနစငယသော ညီမလေး အိဖူကို ဆိုငကယပေါတင  ကာ ကောငးသားရသညလေ။ ကူရငတကရတော့လညး အတူတူဖစသည။ အေး မောငက ကူရငပီးသားလို့ အိဖူ စာသငနေ  တုနးဆိုလညး စောင့နေရသည။ အိဖူက အရငပီးသားရငလညး အေးမောင အခနးရေ့က စောင့နေသည။ အေးမောငရငထဲတင  ကညနူးနေသည။ သူ ညစဉညတိုငး ပစမား နေက ညီမလေး အိဖူက သူ့ဆိုငကယနောကတင တကထိုငကာ အကx{1039}x{1004} ီစကို ကိုင ပီး လိုကသည။ ခါးတော့ မဖကပါ။ အေးမောင အိဖူ၏ အလကို သေသေခာခာကို ကည့ဖစသည။ အိဖူ ဘာအဝတအစား   ဝတဝတ အေးမောငက မကလုံးဖင့ ဓာတပုံရိုကထားသည။ အစက ကောငးက သူငယခငးမလေးမားနင့ ရုပရတခက နေသော   စိတကူးယဉနယမေတင လူရငးသားပေပီ။ တီလေးနင့ အိဖူသာ တစလည့စီ ကီးစိုးနေသည။

တီလေး၏ အဖုတကို မငရပီးတော့ သူ့မငးသမီးလေး အိဖူ၏ အဖုတကို မငခငလသည။ သို့သော မငခင့မသာသေး။ အိဖူက  အခနးတံခါးကို ဂကထိုးပီး အိပတတသည။ အေးမောင အကံပေါငးစုံ ထုတတော့ လညး အခင့မသာလ။ တစရကတင  ဆငကံကံနေရငး အကံတစခု ဖပကနဲ ရလိုကသည။ ဟိုတခါ တီလေးကို မငရတုနးက တီလေး ညဘကအိပလင ပိုးစိုးပကစက  အိပတတသညကို သိသားသည။ ထိုအကံ ရလိုကသညမာလညး အခားမဟုတ။ သူ့အခနး ဘေးနံရံမာ ပိုးပေါကသဖင့ အပေါက ဖစနေသညကို ကည့ နေရင အကံပေါလာခငး ဖစသည။   တီလေးရော အိဖူရော သူ့အခနးအောကမာ နေတာဖစသည။  အောကထပမာ တီလေးနင့ အိဖူက အခနးနစခနးကို အကယယူထားသည။ အပေါထပတင အခနးသုံးခနး ဖဲ့ထားကာ ထိပ ဆုံးခနးကို အလတထားသည။ လေကားနားက အခနးကိုတော့ ပစညးအပိုတေ သိမးထားသည။ အေးမောငအခနးက တီလေး အခနးနင့ အိဖူအခနး၏ အပေါတင ခကာ ဆောကထားသဖင့ ခေါငးရငးပိုငးက တီလေးအခနးဘကတင ရိပီး ခေရငးပိုငးက အိ ဖူအခနးဘကတင ရိသည။

ကောငးပိတ ရကတစရကတင အေးမောင ခဲတံခနဓားနင့ တီလေး အခနးဘကခမးဖစသည့ ခေါငးရငးဘက ခေါငးအုံးဘေးနား တင အပေါကတစပေါက ဖောကသည။ ကနးပားတေ ခငးထားသညဖစရာ တောတော ဖောကယူရသည။ ကိုးစားပမးစား ဖောကလိုက တော့ အပေါကတစပေါက ကောငးကောငးဖစသားသည။ အစမး ခောငးကည့သည။ အဆငပေသည။ တီလေးက  မီးဖိုခောငထဲတင ရိမညထငသည။ အခနးထဲတင မရိ။ အပေါစီးကနေ အနတီလေး တစခနးလုံးကို သေသေခာခာ မငရသည။    အေးမောင ဖောကလိုကသည့ နားက အဝတဘီရို အရေ့ဘကကို ကသည။ ဟိုဘကက တီလေး အိပရာ တစခုလုံးကိုလညး  ရငးရငးလငး လငး မငရသည။ သို့သော ယနေ့တော့ လကတေ နာလနးသဖင့ ရေကညဘု ထလာကာ နားလိုကရသည။ နောက တစနေ့ရောကတော့ အေးမောင အိဖူအခနးဘကကို ဖောကဖို့ကံပနသည။ ဖာခပ၏ ခေရငးအဖား ပိုငးလောကတင လပကာ  အပေါကဖောကသည။ ဒီတစခါ ဖောကတော့ အေးမောင၏ အခိနအဆ မနသားသည။ အိဖူ၏ ခုတငအပေါတည့တည့ကို  ဖောကမိသားသည။ တစခနးလုံးကိုတော့ ခုံငုံ မိသားသည။

ညနေ အိဖူနင့ ကူရငအတူတူ သားသည။ ဒီည အိဖူက ကူရငအတနးပီးတာ နောကကသည။ အေးမောင ပနစောင့နေရ သည။ ထို့နောက အိဖူအတနးပီးသားသဖင့ သူမကို ဆိုငကယပေါတငကာ အိမ သို့မောငးလာခဲ့သည။ တစနေရာအရောကတင  လမးဘေးမ ဝစကနဲ ပေးဝငလာသော ခေးတစကောင ကောင့ ဘရိတကို ဆောင့နငးလိုကသည။ ထိုအခါ အနောကမ အိဖူ၏  ကိုယကလေးသည အေးမောငကော သို့ စေ့ကနဲ ပေးကပလာပီး ရေရငနစမာနင့ အမတတံဆိပ ခတနိပလိုကလေတော့သည။     ဆကလက မောငး နငလာရာ အိဖူ အေးမောင၏ ခါးကို ခပတငးတငးဖကကာ လိုကပါလာတော့သည။ ခုနက ဘရိတ ဆောင့  အုပလိုကသဖင့ ရငတုနပနးတုန ဖစသားပုံရသည။ အိမကိုရောကတော့ ကိုကို ဂတနိုကဟု ဆိုကာ လကကလေးပကာ အိပခနး ထဲဝငသားသော အိဖူကိုကည့ကာ အေးမောင အသညးယားသားသည။

အေးမောင အိမပေါထပသို့ တကလာခဲ့ပီး ဖောကထားသော အပေါကကလေးမားကို အသုံးခရန ပင ဆငလိုကသည။ ပထမ ဦးစာ ခေါငးရငးဘကမ ခေါငးအုံးကိုဖယကာ ဖာကို လနပီး အနတီလေးဘကခမးကို ကည့လိုကသည။ အနတီလေးကို မတေ့ရ သေး။ အိမရေ့ခနးထဲတင ရိနေပုံရသည။ ထို့ကောင့ အိဖူအခနး ဘက ခေရငးဘကက အပေါကကို ဖာလနကာ ကည့လိုက သည။ မငရသော မငကငးကောင့ အေးမောင မကစိမခာနိုငဖစသားသည။ အေးမောင ကည့လိုကခိနဝယ အိဖူသည သူမ  ကူရငသားစဉဝတခဲ့သော ထဘီနင့ တီရပကလေးကို ခတပီးနေပီ။ ပနးနုရောင ဝမးဆက ဘရာကလေးနင့ ပငတီလေးသာ ရိ သည။  သူမနင့ အနတီလေးအခနးသည အလုံပိတဖစသည။ တံခါးပိတထားလင ကကပင ဝငနိုငသညမဟုတ။ ပတငး ပေါက မားကိုလညး မနအနကမား တပထားသဖင့ ပိတထားလင အပငဘကကို မငနိုငသောလညး အပငဘကက သူမတို့ကို မငရန  ခကခဲသညဖစရာ ကိုယ့အခနးထဲအရောက စိတလတလကလတ နေပုံရသည။ အိဖူ ဘာဆကလုပမညကို အေးမောင စိတဝင တစား ကည့လိုကမိသည။ အိဖူ ဝတထားသည့ ဘရာကလေးကိုလညး ခတလိုကရာ ဖံ့ထားသည့ ရငသားနစမာသည လတလပ စာ ထကပေါလာသည။ ထို့ နောက သူမ၏ ပငတီလေးကိုလညး ခတခလိုကပနသည။

အိဖူ၏ မိမေးတိုငး ဖမေးတိုငး ကိုယလုံးလေးအား အထငးသား မငနေရသည။ ဘီရိုကို ဖင့ကာ အိဖူ ဂါဝနတစထည ယူလိုက သည။ ထို့နောက ဘာအခုအခံမ မဝတတော့ဘဲ ထိုဂါဝနကိုသာ ခေါငးမ စပခလိုကသည။ ဂါဝနကလညး ဒူးအထကနားလောက အထိသာ ရည မည ထငသည။ ထို့နောက အိဖူ အိပရာထကသို့ တကကာ ခေပစလကပစ လဲခလိုကသည။ ခေကားယား   လကကားယား လဲခလိုကသောကောင့ ပော့ပောငးပါးလာသည့ ဂါဝနလေးက အိဖူ၏ တစကိုယလုံးကို ပေါ လငစေသည။  ပေါငတံသယသယလေးနစခောငး၊ ထိုပေါငတနနစခောငး ပေါငးဆုံရာနေရာမ အဖုတကလေး နေရာကို မမငရသောလညး မင  ရသကဲ့သို့ပင၊ ရငနစမာကိုလညး တစလုံးစီပင မငနေရသညသာ။

အေးမောင ထိုမငကငးကို ကည့နေရငးပင ငါးဦးကောမတီဖဲ့လိုကရာ တစခီတစမောငး ပီးသားရသည။ ထိုအခိနတင အိဖူ  ပကလကလနနေရာမ မောကလိုကကာ စာအုပတစအုပကိုယူကာ စာကကနေသည။ မောကလိုကတော့လညး အိဖူ၏ တငနစ မာကားထဲတင ဂါဝနစ ညပနေသညဖစသဖင့ တငအလဖံ့ဖံထား ထား လုံးလုံးကစကစကလေးကို အားရပါးရရုစားရသည။        အေးမောင စိတကေနပသားသဖင့ စာကကဖို့ အသိဝငကာ စာအုပထုတကကလိုကသည။ ကကစရာ စာမား ကုနသားတော့  စာအုပမား သိမးလိုကပီး တီလေးဘက အခနးကို ခောငးကည့လိုကသည။ ထိုအခါ မငကငးတစမိုးကို ထပမငရပနသည။ တီ လေးက ပကလကလနအိပနေသည။ ခငထောငအမိုးက လညး ပါးပါးလာလာလေးဖစရာ ထငထငရားရား မမငရသောလညး  အနေအထားဘယလိုရိနေသညကို ကက ကကကငးကငး မငရသည။  ခေနစခောငးကို ဆန့ကာ လကနစဖကကို ရငဘတပေါ ယကတငပီး တီလေး အိပမောကနေပီ။ ဝတထားသော ထဘီက ဆီးခုံလောကအထိ လနတကနေရာ တီလေး၏ ရေတိဂံ  နယမေကို မညးမညးလေး မငနေရသည။ သူဖောကထားသည့ အပေါကက အဝတလဲသည့ နေရာ ရောက နေသဖင့ အိပသည့ နေရာကို သေသေခာခာ မမငရ။ တီလေး အိပသည့နေရာလောကကို မနးဆကာ အမတ အသားလုပထားလိုကရသည။ ဒီည တော့ အပေါကဖောကလို့ မဖစ။ မတောတဆ အမုနတေဘာတေ ကသား လင ရိပမိသားနိုငသည။

အေးမောင ညမအိပခငမာပင တီလေးကို ကည့ကာ ငါးဦးကောမတီ ဒုတိယမိ ထပဖဲ့လိုကရသည။ မနးနေစရာမလိုတော့ခေ။  လကတေ့မငကငးကိုပင ကည့ရသညက ပိုကောငးနေသည။   ကောငးတစပတပိတတော့ အပေါကဖောကရေးစီမံကိနးကို  အကောငအထညဖောရသည။ နညးနညး လေး ထငးလိုက အမုနဖယလိုက အိပရာတည့တည့တင အပေါက ဖောကရသည။  အိပရာတည့တည့ကတော့ အေးမောင၏ ခေါငးရငး စာအုပစငနားတင ဖစသည။ စာအုပစငနင့ နီးနေသဖင့ ကည့ရသညမာ တော့ သိပ သကတောင့သကသာ မရိလ။ အေးမောင စောငတစထညကို ထိုနားတင ခငးထားသည။ စာကည့စားပဲကို လညး ထို နားသို့ ရေ့ပစလိုကသည။ အိပရာပေါတင စာမကကတော့ဘဲ စာကကသည့နေရာကို ပောငးလိုက ခငး ဖစသည။ ညစဉ ည တိုငး အိဖူကို ခောငးလိုက၊ အနတီလေးကို ခောငးလိုကနင့ အဆငပေလနးလသည။

အေးမောင တဖညးဖညး လောဘ တကလာသည။ အိပခနးထဲကို ခောငးရသညကို အားမရတော့။ အနတီလေးနင့ အိဖူတို့  ရေခိုးသညကိုလညး ကည့ခငသည။ ရေခိုးခနးနင့ ရေစင(အပေါ့သားသည့နေရာ) မာ ဆကနေသဖင့ အေးမောင ရေခိုးရငး၊  အပေါ့သားရငး သူ့အခနးရိရာဘကသို့ လမးကည့လိုကသည။ ထို နေရာကို စိတနင့ မတထားလိုကသည။ ထိုနေရာအတကလညး  အပေါက ဖောကလိုကသည။ သို့သော ရေခိုး ခိနနင့ ရေအိမဝငခိနကို ခောငးရသညမာ မလယကူလ။ သူ့အိပခနးလညး မဟုတ ဘဲ လေကားပေါက လက ရနးနားတင ဖစနေသဖင့ တစယောကကို ခောငးနေခိန တစယောကတကလာလင ကိကနဲ မိသားနိုင  သည။ သေခာမသာ ခောငးရဲသည။  အနတီလေး ရေခိုးခိနနင့ အရငတိုးသည။ အနတီလေးကလညး ရေခိုးခနး အလုံဖစသဖင့  ကိုယလုံး တီး ခတကာ ခိုးသညပဲ။ အနတီလေးသည ကလေးတစယောက အမေဖစသောလညး ခနာကိုယ အခိုး အစား  မပကစီးသေးခေ။ အေးမောငထက ဆယ့ငါးနစလောက အသကကီးသောလညး အသက သုံးဆယ ဝနးကငလောကသာ ဖစ သဖင့ နုပိုလပနေဆဲဖစသည။ ကလေးအမေ ရငသားမားကို တစခါတရံ တေ့ဖူး သည။ ဘယလိုမ စိတကူးယဉလို့ မရ။  (အိမထောငသညဆိုသည့အတေးကောင့လညး ပါသည)။

သို့သော အနတီလေး၏ ရငသားမာ ဘတလပကီး တဲကနေသညမဟုတဘဲ အနညးငယလေး တဲကသယောငလောက သာ ရိပီး  အပိုနီးပါးပင တငးရငး လပနေခငးဖစသည။ တငသားမာလညး စင့ကားကာ တငးနေသည။ အိဖူ လို လုံးလုံးကစကစကလေး  မဟုတစေကာမူ အခား မိနးမကီးမားကဲ့သို့ ပရမးပတာကီး အယထကမနေခေ။  ဗိုကသားလေးတစခုသာ အနညးငယ  အဆီမားကာ အစနေသောလညး ဗိုကပူသညဟု ပောရမည့အဆင့ အထိ မရိခေ။ အနတီလေး ရေခိုးကာ ဆပပာတိုကပီး သူ့ ပေါငခံခကားမ အဖုတကို ပတသပဆေးကော နေ သည့အခိနတင အေးမောင ခကခငး ထုပစလိုကမလို့ စဉးစားသည။  သို့သော ဒီနေရာမာ လုပလို့မဖစ။ ပေ ကံသားလင ရငးရခကလိမ့မည။  အနတီလေး အပငထကသားသည့ တစနေ့ အိဖူ  ရေခိုးခိနကို စောင့နေသည။ အိဖူ ထဘီလေး ရင ရားပီး ရေခိုးခနးထဲ ဝငသားသညနင့ အပေါထပသို့ အသညးအသန တက ကာ ခောငးတော့သည။ အိဖူလညး အနတီလေးလိုပင ဝတလစစားလစသာ ခိုးသည။ အိဖူကတော့ အပိုပေါကကလေးမို့  ရငသား နစမာသည ပနးကနလုံးနစလုံး မောကထားသည့နယ တငးရငးနေသည။ ခါးကလညး အဆီပို လုံးဝမရိ ခပယပနေသည။  ညစဉ သေသေခာခာမမငရသည့ အဖုတကလေးကို ထငထငရားရား မငလိုကရသည။ အနတီလေးကဲ့သို့ အမေးသိပမမားလပါ။  အပေါ ဆီးခုံနားလေးတငသာ စုစုလေး ပေါကနေသည။ ထိုမငကငး ကောင့ အသကပင ရူမိရဲ့လား မသိတော့ပေ။

ကောငးဖင့ရက တစရကတင အေးမောငရော အိဖူပါ ကောငးသားနေခိန အနတီလေး သူတို့၏ ခငထောင မား လောဖပပေး ခငသဖင့ အိဖူအခနးက ခငထောငတေ စောငတေယူပီး ရေစိမလိုကသည။ ထို့နောက အပေါ ထပ တကကာ အေးမောငအခနး သို့ ဝငယူသည။ အေးမောငအခနးက သော့မခတပါ။ ဒီအတိုငးသာ ထားသည။ ယောကားလေးဖစသဖင့ သော့ခတစရာမလိုပေ။ အေးမောင အခနးထဲ ဝငလိုကသညနင့ သူမ သိသော အနံ့တစခု ထောငးကနဲထကလာသည။ အေးမောင ခငထောငအနားစမား တငလညး မာ နေသည။ သူ့ပုဆိုးမားကို ယူကည့တော့လညး အကကလိုက အကကလိုက ခောကသေ့လို့ပင နေသည။ သော ဒီ ကောငလေး ဒါတေ လုပတတနေမကိုး….. သော သူလညး ကိုးတနးကောငးသားသာ ပောတာ အသကက ဆယ့ခုနစနစထဲ ဝငနေ ပီဆိုတော့ လုပတတနေပီပေါ့….  အနတီလေး စိတထဲတင အတေးမား ယောကယကခတသားသည။ ဟိုး ပီးခဲ့တဲ့ လ လောက တုနးက ဧည့စာရငးစစခိန အေးမောငလာနိုးတော့ သူမထဘီလနတကနေသညကို အေးမောင မကလုံးအပူးသားလေး နင့  ကောငကည့နေသညကို အမတရမိသည။ ဒီကောငလေး သူမကိုမား ပစမားနေရော့သလား။ ဟုတခင မလညး ဟုတမာပါ။ သူ့ ထက အသကကီးကီး အဒေါလေးအရယကိုတော့ မပစမားလောကပါဘူး ဟုသာ စိတဖေသိမ့လိုကရသည။

သူ့အတနးမာ ငယငယရယရယလေးတေ အမားကီးရိတာ ပစမားခငလညး အဲဒါ လေးတေ ပစမားမာပေါ့ဟု စိတထဲ တေးလိုက မိသည။ ထိုအတေးမားနင့အတူ ရခဲ့သည့ လူပိုအနံ့ကောင့ ကငးကာခဲ့သညမာ ကာပီဖစသည့ ကာမအရသာကို တောင့တသည့  ကာမစိတမား နိုးကားသားမိသည။ အေးမောင၏ လူလုံးလူဖန တောင့တငးသည့အသငကိုလညး မငယောငလာခဲ့သည။  သော ကိုယ့တူ ကိုယ့ မောငလေး အရယပါလေ ဟု စိတပောငးသားလိုက၊ ကိုယနင့ဘာမသေးသားမတောပါလားဟု စိတရိုငးဝင  လိုကနင့ စိတတေ ထေပားသားမိသည။    အေးမောင ကူရငက ပနလာတော့ ထုံးစံအတိုငး လုပငနးစသည။ အိဖူကို ခောငးပီး သားတော့ အနတီလေး အခနးဘကကို ဖင့ကည့လိုကသည။ အနတီလေးက အိပရာပေါ ရောကနေသည။ အိပရာဘက ကို  ခောငးကည့လိုကတော့ သာမနနင့ မတူသော မငကငးတစခုကို မငလိုကရသည။ အနတီလေး ထိုညက ခငထောင မ ထောငထားခေ။ အနတီလေး လကတစဖကက သူမ၏ ပေါငကားကို ပတသပနေသည။ အေးမောင သေခာကည့နေသည။  ထဘီပေါမ ပတသပခငးဖစသဖင့ အဖုတကိုတော့ မမငရပေ။ သို့သော ခဏ အကာတင အနတီလေး သူမ၏ ထဘီကို ထခတ ပစလိုကကာ ခေရငးသို့ ကနထုတလိုကသည။ထို့နောက ပကလက ပနလနလိုကသညကို တေ့ရသည။ ဒူးနစခောငးကို ထောင  လိုကကာ ပေါငကို ကားလိုကသဖင့ အဖုတကီးကို ရငးရငးလငးလငး မငနေရသည။

အနတီလေး မကလုံး မိတသားသည။ ထို့နောက သူမ၏ လကတစဖကက အဖုတကို ပတသပနေသည။ ဖညးဖညး ပတသပရာမ  မနဆနလာသည။ လတနေသည့လကတစဖကက သူမရငသားကို ပတနယနေသည။ အကx{1039}x{1004} ီ ကို မခတ သဖင့ ရငသားကို တော့ မမငရခေ။ တဖညးဖညး အတောလေး မနဆနလာပီး ရငသားကို ပတနေသည့ လကတစဖကက အောကက အိပရာခငး စကို တငးတငးဆုပကိုငထားသည။ မကနာလညး ရံ့မဲ့နေကာ အောကနုတခမးကို ကိုကထားသည။ ထို့နောက အိပရာခငးစကို  ဆုပကိုငထားသည့ လကက ပိုတငးတငး ဆုပကိုငလိုကကာ သူမတစကိုယလုံး ဆတကနဲ တုနခါသားပီး တငပါးက မေ့ယာပေါမ  မောကတကသား ကာ ဘုနးကနဲ ပနပုတကသားသည။

ထိုအတိုငး ဆန့ငင ဆန့ငင ဖစနေပီး အခုအကာတင အရုပကိုး ပတ ခေကားယားလကကားယား ဖစသားသည။ အေးမောင  တစခါမမမငဖူးပေ။ အနတီလေးလဲ သူ့လိုပင လကနင့ အာသာပေ လုပခငးဖစမညဟုသာ တေးလိုကသည။ အေးမောင ခောငး နေရာမ မကနာကို အပေါကမ ပနခာလိုကသည။ အနတီလေး ဒီလို လုပသညဆိုတော့ အိဖူရော ဒီလိုလုပတတလား မသိ။ အိဖူ  လုပတာတော့ မမငဖူးသေး။ ဘယအခိနလုပသလဲမသိ။ လုပရော လုပတတရဲ့လားမသိ။ အတေးတေ မား နေသည။  အနတီ လေး နေ့လညကတညးက နိုးကနေသည့ စိတမားက ရေမိုးခိုးလိုကပီး လနးဆနးသားတော့ တစဖနနိုးကားလာပနခေပီ။  နေ့ခငးဘက ကလေးမား ကောငးသားခိန ကိုယ့ဘာသာ လကဖင့ အာသာ ဖေမိသည။ အပိုဘဝကတညးကလညး ဒီလိုမိုး  လုပခဲ့ဖူးသည။ သငတနးတကခိန စီနီယာမမကီးမားက သငပေးခငး ဖစသည။ အိမထောငကပီးမ ဒီလို မလုပဖစတော့ပေ။  သို့သော သူမ အမိုးသားနင့ ကာရငး ပတစဲပီးသည့ နောကပိုငးတင ကာမစိတမား အလိုလို ကုနခမးနေသည။ သူမသမီးလေးကို  ပုစုပိုးထောင ရ သည့အလုပနင့ လုံးလညခာလည လိုကနေရာ ဒီစိတ တစခါတရံ ဝငလာသောလညး သိပပငးပငးထနထန  မဟုတ။ လကနင့ပင မဖေမိခေ။

ယခုကမ အတောလေးကို သညးသညးထနထန စိတမား နိုးထနေပီး အဖုတဝတင အရညကညမား ရဲနစနေသည။ မခံမရပနိုင  တော့သဖင့ လုပမိခငးဖစသည။ အနီးဆုံး ယောကားလေးမာ အေးမောငသာ ဖစသဖင့ သူ့ကိုသာ စိတထဲ မငယောငပီး လုပ မိသည။ ကိုယလညး ကလေးတစယောက အမေဆိုပေမဲ့ လငမ မရိတော့တာ။ အပစမရိဟု စိတထဲ ဖေသိမ့လိုကသောအခါ  အားရ ပါးရပင ပတသပကာ အာသာဖေမိသည။ အခု ညအိပကာနီးတော့လညး နေ့လညက အရသာကို ပနလိုခင မိပနသဖင့  ထပလုပမိသည။ အားလုံး အိပမောကနေခိန ဖစသဖင့ ထဘီပေါက ပတရတာကို အားမရဖစကာ ထဘီကငးလုံးခတကာ  အားရပါးရ အရသာခံမိသည။  တစခီ ပငးပငးထနထန ပီးသားပီး နုနး ခိသားသည။ စိတလညး ကေနပသားသည။ သော  နစရညလမား ငတပတနေလို့လားမသိ၊ ကောငးလိုကတဲ့ အရသာလေ။ မကစိ မိတထားရာမ မကစိဖင့လိုကစဉ အပေါမကနာ ကကမ အလငးရောငတစခု တေ့လိုက ရသည။ အပေါမာက အေးမောင၏ အိပခနးသာ ရိသည။ ထိုအလငးရောငက ပောကသား လိုက၊ ပေါလာ လိုက၊ အစက ပောကသားသညက ကာသည၊ ပေါလာတာက ခဏလောကသာ၊ ပောကသားပနသည။ နောကဆုံး တစကိမ ပနပေါလာပီးနောက ပောကသားလိုကသညမာ ပေါမလာတော့ပေ။

စိတထဲ သိပမသေ ခာသေးသဖင့ အပေါဘကမကနာကကကို ဓာတမီးနင့ထိုးကည့လိုကတော့ အပေါကလိုလို ဘာလိုလို တစခု  တေ့ရသည။ အငး…. ဟိုကောငလေး… ငါ လုပနေတာတေမား ခောငးကည့နေသေးလား… မနကကရငတော့ အပေါကရိမရိ   သားကည့အုံးမယဟု တေးထားလိုကသည။ မနကမိုးလငး ကလေးတေ ကူ ရငသားခိန ဝငကည့တော့ ဟုတပေသပ။ ဒီကနး ပားတေ အပေါကမရိဘူးဆိုတာ ခဏခဏ ကမးတိုကခဲ့ဖူး သည့ သူမ ကောငးကောငး သိသညပေါ့။ ဒီကောငလေး ဖောကထား တာ သေခာပီဟု သိလိုကရသည။   ညဘက အိပတော့ သူမ သတိထားကည့မိလာသည။ မနေ့ညကလိုပင ခောငးနေပနပီ။ သူမ ကို ခောငးကည့နေမနးသိကာမ စိတက ပိုထလာသည။ ခောငးကည့နေသညကိုပင ကညနူးသလို ဖစမိသည။ ဒီညတော့ သူမ  ခငထောငလညး မထောငတော့။ ရိသမအဝတတေ ခတခလိုကကာ တနးပေါမာတငလိုကပီး အိပယာပေါတင ပကလကလန ကာ လုပငနးစလိုကသည။ မနေ့ညကထကပင ပိုးစိုးပကစက အာသာဖေ ပစလိုကသည။

အေးမောင ခောငးနေသညကို သိနေသောကောင့လားမသိ တောတော အရသာရိလသည။ အဖုတ အတငးပိုငးနင့ သားအိမဝက ပင လုပလုပရားရား ဖစလာကာ ကငစိမ့နေအောင ကောငးလနးလသည။ ပတ သပရုံမနင့ မတငးတိမနိုငတော့။ အစေ့ကို ဖဖ လေး ပတကာ လကခလယကိုပါ နိုကသငးလိုကမိသည။ လင နင့ ဝေးရသညမာ ကာလပီဖစသဖင့ အပိုလေးနင့ မခား ကပ နေသည။ မနညးပင ဝငအောင နိုကလိုကရ သည။ နစခီသုံးခီ ဆကတိုက ပီးအောင ပတလိုက နိုကလိုကနင့ အတောလေး နုနးခိ သားမပင အိပပောသား ရတော့သည။ ပနလညး မဝတဖစတော့ပေ။ ဒီအတိုငးပင ပိုးလိုးပကလက အိပလိုကရသည။  အေး မောငလညး မနေ့ကထကပင ပိုကောငးသားသည။ အနတီလေးက မနေ့ကထကပင ပိုကမး လာသည။ မနေ့က ခဏလောကသာ။  ဒီနေ့တော့ တန့လိမကောကကေးသားလိုက၊ ငိမကသားလိုက၊ ထပ ပတလိုကနင့ အတောကာသည။ ဒေါလေး အိပသားတော့  အိဖူအခနးဘကကို ကည့သေးသည။ အိဖူ အိပ မောကနေပီ။ ဘေးတစစောငး အိပသဖင့ ဘာမ သိပမမငရသောကောင့  လကလော့ကာ အေးမောင အိပ လိုကရသည။ ဒီညကတော့ အနတီလေးနင့ပင တောတော လုံလောကနေပေပီ။

အေးမောင စာအုပအသစတစအုပ ထပရလာသည။ စာကကပီး စာအုပဖတလိုကသည။ စာအုပဖတ တော့ စိတက ထလာ ပနသည။ ထို့ကောင့ အပေါကကလေးမားကို ဖင့ကာ မကစိအစာ ရာလိုကသည။ မတေ့။ အိဖူက စာထိုငကကနေသည။ အန တီလေးက အခနးထဲမာ မရိ။ အိမရေ့မာ တီဗီ ကည့နေသည ထငသည။ ဒါနဲ့ စာအုပကို နောကတစခေါက ထပဖတလိုကသည။  ထို့နောက မကစိထဲတငသာ မငယောင ပီး ငါးဦးကောမတီ ဖဲ့လိုကရသည။ ပါးစပမလညး အား …. အိအိ…. အိဖူ…. ညီမ လေး…. ကိုကို ကောငး လိုကတာ ဟု အသံထကမိသည။  တစခါတလေလညး ဒီလိုလေး အသံထကလိုကရတာ ပို ဖီးလ ရိသညဟု  ထငမိသည။ ထိုအခိနတင သူ့အခနးတံခါးမာ စေ့ရုံစေ့ထားရာ ဟနေပီး တစစုံတစယောကက ခောငးကည့ နေသညကို မသိ လိုကခေ။ ပီးသားတော့ သတိပနဝငလာသည။ အနောကနားမ ဖတလောကသားသည့ ခေ သံ ကားလိုကရသလို။ စိတထဲ  စနောင့စနငးဖစသဖင့ အနတီလေးမားလားဟု သူ့အခနးဘကကို ကည့ လိုကသည။ မဟုတနိုင။ ဒါနဲ့ ကမနးကတနး အိဖူအခနး ဘက ကည့လိုကသည။ ဟား.. အိဖူ မရိတော့။ ဒါဆို သေခာပီ။ အိဖူပဲ။ မငမား မငသားသလားမသိ ဆိုသည့ စိုးရိမစိတ မန တကလာသည။ အိဖူအခနးကို လညး ရဲရဲ မခောငးရဲတော့။ တောကာ နောကတစခေါက ထပတကလာလင ခကတော့မည။

အိဖူ စာကကနေရငး ယခငနစက စာအုပတစအုပ ရာခငတော့ အပေါထပ တကသားလိုကသည။ ကိုကို့အခနးရေ့အရောက ကို ကို့ကို နုတဆကမလို့ တံခါးခေါကမညအလုပ တံခါးက ဟနေသဖင့ မခေါက တော့ဘဲ ခောငးကည့လိုကသည။ ကိုကို့ရေ့မာ  စာအုပတစအုပတော့ ဖင့ထားသည။ ကိုကို လကက ဘာလုပနေသညမသိ။ တလုပလုပနင့ ပေါငကားထဲထည့ကာ လုပနေသည။  ကိုကို့နုတမ ထကလာသည့ စကားက သူမနာမညပါလာတော့ အံ့သသားရသည။ ဟင… ကိုကို အိဖူကို မနးပီး အာသာဖေနေ တာပဲ…   အိဖူ လိုခငသည့စာအုပပင မယူဖစတော့။ ကမနးကတနးပနဆငးကာ အပေါ့သားပီး ရငတဖိုဖိုနင့ အခနးထဲသာ ပန ဝငလိုကရသည။ သူမလညး အတေ့အကုံရိပါသည။ ယောကားနင့ အတေ့အကုံတော့ မဟုတ။ အမပီဖိုးထဲတင အပာကားထည့ ကာ သူမသူငယခငးတေပသဖင့ ကည့ဖူးသည။ လကနင့အာသာ ဖေရသညကိုလညး သိသည။ တစခါတရံတော့ လကနင့  အာသာဖေမိသည။ အမဲတမး မလုပဖစ။ ဒီတစည တော့ ကိုကိုက သူမအပေါ မရိုးသည့စိတတေ ဝငနေသညဆိုတာ သိသားကာ  ကာမစိတတေ နိုးကားလာမိ သည။

အငး မေးရာပါလယကကကလေးတော့ ထနလိုကအုံးမပါ(ကနတော၏အာဘော) ဟု စဉးစားမိသည။ ဒီ တစညတော့ ရငတုနပနး တုန ဖစနေသည။ ဘေးတစောငးလေး စောငးလိုကကာ လကကို ပေါငကားထဲ ထည့ အာသာဖေမိသည။ လူမိသားမာ ကောက သည့စိတကောင့ ပကလကတော့ မလုပရဲ။ ကောငးလာတော့ လညး သိပမထိနးသိမးနိုငတော့။ ခေမတေ ကုပကေးလာကာ  အသံထကညညးမိပီး ဆန့ကနဲဖစကာ ပီးသား ရတော့သည။ တစခါတလေတော့လဲ ခေပစလကပစ အရသာအပည့ ခံစားကည့ ခငသည။ သို့သော တစ ယောကယောက မမငနိုငသညမနး သိပါလက ကောကနေမိသောကောင့ သိုသိုသိပသိပသာ လုပ မိသည။တစယောကယောက မမငနိုငဘူးဟု ထငရသောလညး သူမကို မငနိုငသည့ အေးမောငရိနေသည ဆိုတာကိုတော့ မသိ သေးခေ။

ပင့ပင့လငးလငး ပောတတသည့ အိဖူသည အေးမောင သူမ နာမညခေါကာ အာသာဖေနေသညကို သိရိကောငး  အေးမောငကို ပောပလိုသည။ သို့သော ရကလညး ရကသည။ တစရကတငတော့ ကူရငသားရငး ပောမိလိုကသည….   ကိုကို… ညီမလေးကို ဘယလိုမငလဲဟင….   ဘယလိုမငရမလဲ ညီမလေးရဲ့…. ကိုကို့ညီမလေးလို မငတာပေ့ါ…   ဟုတပါဘူး… ကိုကိုရာ… မညာပါနဲ့…. အဲလို ဟုတလို့လား….  ဟုတပါတယ….ညီမလေးရဲ့…. ဘာလို့….   အဲဒါဆို….. ဟိုတနေ့ညက…. ဘာလို့….  ညီမလေးနာမညခေါပီး…. ဟိုဟာ..လုပနေတာလဲ(လေသံတိုးတိုး ဖင့)  အဲ….. ဟို….. အဲဒါက…..  ဟငးနော…. ကိုကို….. ညီမ လေးကို.. လာပစမားနေတယ….  ကဲ…. အဲဒါဆို…. ညီမလေးကရော…. ကိုကို့ကို မနးပီး….. ဘာလို့…. ဟာ လုပတာလဲ….  အဲဒါ က…. ဟာ… ကိုကိုကာ…. မကောငးဘူး….  ဟုတတယမို့လား….ညီမလေးရဲ့…. ကိုကို…. ဘယလိုသိလဲ….. ည ကူရငပနရောကတော့ အိဖူကို အေးမောင  သူ့အခနးထဲခေါကာ အိဖူကို ခောငးနေက အပေါကကို ပလိုကသည။ မထူးတော့ပီ။ သိသားမတော့ လိမနေစရာ မလိုတော့။ အိ  ဖူကလညး စိတဆိုးပုံ မပေါတာ ပါသည။

ထိုညမ စကာ အိဖူက ညတိုငး အာသာဖေဖစတော့သည။ အရငလို ကေးကေးလေး ဘေးတစောငး မလုပဖစတော့။ ကိုကို  ကည့ကာ အာသာဖေနေမနး သိသဖင့ ကိုယလုံးတီးခတပစကာ စိမပေနပေ အာသာ ဖေသည။ ကည့ခံနေရသညကို သိတော့ ပို ပီး ဖီးလလာသည။ သူမကတော့ သူမကို ခောငးနေသည ဆိုတာ ကိုကိုအေးမောင ဝနခံထားသဖင့ စိတမပူတော့။ တစခါတစခါ  ပောငပသေးသည။ လကနစခောငးထောင ပ လိုက၊ သူမ ဖုတဖုတကလေးကို ပတကာ ဖီးလလာသညပုံ လုပပလိုက လုပနေ သေးသည။ ဆယတနး တစနစ ကထားသောလညး ကလေးစိတမကုနသေးသည့ ဟနလေးက ခစဖို့ ကောငးသလို ရမကကဖယ  လညး ကောငးလသည။ အေးမောငက သူမကိုသာမက သူမအမေကိုလညး ခောငးနေသညကိုတော့ မသိရာ ပေ။  အေးမောငက  ကိုးတနးဖစသဖင့ အေးအေးဆေးဆေး နေနိုငသောလညး အိဖူက ဆယတနး ဖစရာ ပထမအစမးစာမေးပဲနီးတော့ အခိနပို  ဆကတိုက တကရသည။ အေးမောင ကောငးပိတလညး သူမကတော့ မပိတခေ။ အေးမောငက သူမကို ကောငးပို့ပီးသညနင့  အိမပနလာရသည။ ညနေမ တစခေါက သားကို ရသည။ ညကူရငကတော့လညး အေးမောငက ခုနစနာရီဆို ပီးပီ။ အိဖူက  ဆယ့တစနာရီအထိ ကူရငမာ စာကကရသည။ ထို့ကောင့ အေးမောင ဆယ့တစနာရီထိုးမ တစခေါကသားကိုရသည။

အေးမောင ကံကောငးသည။ ညစဉပင အနတီလေးကို တစခေါက၊ အိဖူကို တစခေါက ကည့နိုင သည။ နစယောကစလုံးက လညး အေးမောငကည့နေသညကို သိနေကသညသာ။ အိဖူက တရားဝငပင ဝနခံထားသောကောင့ သိသည။ အနတီလေးက မ သိခငယောငဆောငသောလညး သိသည။ သိကသဖင့ လညး ကိုယစီအာသာဖေနေခငးဖစသည။ အနတီလေးက အေးမောင  အခနးပေါတကသားသညနင့ လုပ ငနးစသည။ ပီးသားသညနင့ စောစောအိပလိုကသည။  အေးမောင စာကကပီးခိနတင အိဖူ အခနးသို့ ကည့ လိုကသည။ အိဖူကလညး ထိုအခိနလောကကို မနးပီး လုပငနးစသည။ အေးမောငနင့ အိဖူ အခိနးအခက မ လုပထားသောလညး အိဖူက အခိနဇယားနင့ စာကကသူဖစရာ ဆယနာရီဆို ပီးပီဆိုတာ အေးမောင သိသည။ တခါတရံ သူမ  စာမရသေးလငလညး လကခါပလိုကသည။ ဒါဆိုရငတော့ အေးမောင စောင့နိုငရင စောင့၊ မစောင့နိုငရင အိပပေတော့ပေ့ါ။  အေးမောင သတိတော့ ထားလိုကရသည။ တံခါးကို သေသေခာခာ ဂကထိုးရသည။ အိဖူနင့ မိသားတာ အရေးမကီး၊ အနတီ လေးနင့ မိသားလင ဘာဖစလာမည မပောနိုင။

အိဖူ စာတေနင့ လုံးလညခာလညလိုကနေတော့ ဟိုစိတဒီစိတတေလညး နညးနေပီထငသည။ အရငလို အာသာဖေတာတေ  ဇောငးတိုကတာတေ မတေ့ရတော့။ အိဖူကိုယတိုငကလညး စာတေ မားသည ဟု ညညးသည။ အိဖူ အိမသိပမကပဖစတော့ ဘဲ အေးမောငက အိမမဲနေတော့ အနတီလေး လို့ဝက အကံ အစညတစခု ကံစညရသည။ အေးမောင သူမကို ကိတပီး ပစမား နေသညကိုလညး သိသည။ သို့သော လာ ငါ့ကိုတကလုပစမးကာဟု ခိုငးရအောငကလညး မဟုတသေး။ သို့သော အနတီလေး  တောတော ခံခငစိတ တေ ပငးပနေသည။ သို့နင့ အိဖူ အခိနပိုတကနေသော ဒီဇငဘာ ကောငးပိတရကတင …..  ဖိုးသားလေး ရေ…. ခဏ….   ဟုတ….အနတီလေး…. လာပီ…..   အနတီလေး. အကောတေ တကနေလို့ နငးပေးပါလား…..  ဟုတကဲ့… အနတီ လေး….  လာ…. အနတီလေးအခနးထဲမာ…. ဝငနငးပေး…. အပငမာဆို…. လူမငမကောငးဘူး…..  ဟုတ….   အေးမောင အနတီ လေး အခနးထဲသို့ ဝငလိုကသားသည။ အနတီလေးက အိမနေရငး လကပတ ဂါဝနပပကို ဝတ ထားသည။ ပထမတော့ ခုတငပေါ က တနးကို ကိုငပီး ခေသလုံး၊ ထိုမ ပေါငအထိ နငးပေးသည။ ပေါင လယလောက ရောကတင အနတီလေးက ခဏဆငးခိုငးကာ  မောကပေးသည။ ခေသလုံးမ ပေါငရငးအထိ နငးပေးရပနသည။ တငပါးဆုံအရငးနားအထိ ရောကသားတော့ အိစကနေသည့  တငပါး အောကပိုငး၏ အထိ အတေ့ကောင့ စိတလုပရားလာသည။ ငယပါက တငးမာလာသောလညး အောကခံဘောငးဘီ ပါ သော ကောင့သာ ထောငထမလာခငးဖစသည။

ထို့နောက ပကလကပနလနပီး အပူထုတပေးအုံး ဆိုသဖင့ ပေါငရငး သေးလတကောကို ခေဖားလေးနင့ ဖဖလေး ဖိပေးထားရ သည။ တီလေး၏ အဖုတနင့ အနီးဆုံးနေရာကို ထိတေ့နေရရာ အဖုတ ၏ ဘေးနုတခမးသားမားကိုပင ထိနေသဖင့ စိတအလန  လုပရားလာကာ အာခေါငတေပင ခောကလာသည။ ထိုညကတော့ နငးပေးပီးတော့ အေးမောင အိမပေါပနတကသားခဲ့ရသည။  ညနေ အိဖူကို ကောငးမသား ကိုကာ ကူရငပို့ပေးရသည။ အေးမောင အိဖူကို စာကိုးစားရန၊ ကနတဲ့စိတတေ ဘာမမထား ရန စေတနာ အရငးဖင့ အားပေးမိသည။ အိဖူကလညး ခေါငးလေး ငိမ့ပသည။   အိဖူ ကူရငပနသားပို့ပီး ပနလာတော့  အေးမောင ရေခိုးကာ အနတီလေးနင့အတူ ထမငးစား သည။ ကောငးပိတထားသဖင့ အေးမောင စာလဲ မကကဖစတော့ပါ။  ထမငးစားပီး ခဏကာတော့ အနတီ လေးက နိပပေးဖို့ပောသဖင့ အေးမောင အိပခနးထဲ လိုကသားသည။   ဖိုးသား…. မနကက  နငးတာ…. အကောတေ တောတောပေတယ သိလား…. ဒါပေမဲ့…. အသားတေ…. နာတယ…   ဟုတကဲ့… အနတီလေး…. နိပပေး မယလေ….  အငး….   အနတီလေးက ပကလကလနပေးကာ အေးမောငက ခေသလုံးကနေ စနိပသည။ ခေသလုံးမ ဒူးဆစ၊  ဒူးဆစမ.. ပေါငလယ…. ထိုမ ပေါငရငးရောကကာနီးတင အေးမောင စိတတေ ကရောကကယက ဖစလာ သည။ အနတီလေးက   မောကပေးလိုကမ နညးနညး ရငအေးသားသည။ သို့သောလညး တငပါးနား ရောကကာ နီးတော့ မကလုံးက တငပါးကနေ မခာ နိုငတော။ အနတီလေးက အေးမောငကို တစခက လမး ကည့လိုကသည။

ဖိုးသားလေး…. အနတီလေး ဖငကိုကည့ပီး…. ပစမားနေတယ… ဟုတ.   အန…. ဟုတပါဘူး…. အနတီလေးရဲ့….   ဟန့…. ဟုတ သာမဟုတတယ…. မကလုံးက… အဲဒီနားမာခညးပဲ….  အဲ…..  အဲ… မနေနဲ့… ဟန့… အခနးထဲမာလဲ လူပိုနံ့တေကို မနနေတာပဲ…    အာ… ဟုတပါဘူး အနတီလေးရဲ့….   ဘာ… မဟုတရမာလညး…. ပီး ကမးပငကို အပေါကက ဖောကထားသေးတယ….  ဖိုးသား တောတော ဆိုးနေပီ… ဟငး…  ဟို…. အဲ… ဟိုဒငး…   ကဲ…. ဆရာလေး…. ဝနခံလိုကရင အကိုးရိမယ…. ဝနမခံရင တော့….  ဟုတ…. အနတီလေး…. သား မားပါတယ….  ဖိုးသား…မားတယလို့…. အနတီလေး.. မပောပါဘူးရင။   ဗာ… အဲဒါဆို…   ဖိုးသားက အခုမ လူပိုပေါကအရယလေးပဲ ရိသေးတာ…. ဒါတေ လုပတာ သဘာဝပဲလေ…   ဟုတ…. အနတီလေး….   ဖိုးသား က… အနတီလေးကို… ဘယအခိနကစပီး ပစမားနေတာပါလိမ့….   ဟို…. ဟိုတခါ… အနတီလေးကို လာနိုးတုနးက….  ဟိုး…  ဆရာ… ရပီ ရပီ… အဲဒါမငပီး နေ့တိုငး လကဆော့နေတယပေါ့လေ…

ဟုတ…အနတီလေးကို ညဘကခောငးကည့တော့ … ဖိုးသား…. ဘာတေတေ့လို့လဲ….ဟို… အနတီလေး…. ညအိပကာနီးရင….  ဟိုဒငးကို ပတတာတေ့တယ…. ပီးတော့…. အကုနမငရတယ….ဖိုးသားလဲ စိတတေ ထလာရင အဲလို…. လုပတယ… မို့လား။  အနတီလေးလဲ…. လုပတာပေါ့….. ဖိုးသား…. အနတီလေးဟာကို ကိုငကည့ခငလို့လား…..ဟို…. အဲ….အငးပါ…. မကိုငခငလဲ နေ ပါတော့….ဟို…. ဟုတဘူး…. ကိုငခငတယ…. အဲဒါ … ပောမလို့….အငး… ဒါဆို… ကတိတစခုပေး…. ကတိပေးရင…. ဖိုးသားဖစ  ခငတာ အကုနဖစရမယ….ဟုတကဲ့အနတီလေး… သား ကတိပေးပါ့မယ….ဖိုးသားကို အခု နငးနိပခိုငးတာက စပီး ဘာပဲဖစဖစ  ဘယသူမ မသိအောင နေရမယ၊ ပနမပောရဘူး၊ ပီးတော့ အဓိက မငးညီမလေး အိဖူ မသိအောင နေရမယ… တီလေး မခေါဘဲနဲ့  မလာရဘူး…. အရငလိုပဲ.. ခပတညတည… နေရမယနော….ဟုတ…ကဲ ကတိတကယပေးလား… ကတိဖကရင…. ရာပနလတ မာနော….

ဖိုးသားအမေနဲ့လညး တိုငပောမာ….အငးပါ… မဖကပါဘူး….ကဲ… အဲဒါဆို ပီးတာပဲ…. သား… ဟိုမာ တံခါး ဂက ခထားသလား မထားသလား အရငကည့….ဂကခထားတယ….တီလေး….ကဲ… ကိုယတောလေး…. ဒီဘကကို…ကအနတီလေး  သူမ၏ လကယာဘကသို့ အေးမောငအား ရေ့ထိုငခိုငးလိုကသည။ကဲ ပေါငကို အရငဖဖလေး နိပပေး…. အပေါကို ကောမတကနဲ့ အုံး….ရပီ… အပေါနဲနဲတက…ရပီ…. ထပတကအုံး….အနတီလေး၏ အမိန့နင့အတူ လကက တဖညးဖညး ပေါငရငးကို  ရောကလာသည….အငး…. အပေါကို ဆကမတကနဲ့… ရေ့နားကို တိုးပီးနိပလိုက….ရေ့တိုးလိုကတော့ အနတီလေး၏ အဖုတ နုတခမးသား လုံးလုံးမို့မို့ပေါရောကသားသည။အငးဟငး… ဟုတပီ… အဲဒီနားကိုပတပေး….ထိုနုတခမးသားလေးကို ရရလေးပတပေးရာ တစခကတစခက အလယမောငးကို သားသားထိသည။ တစခကတငတော့ အနတီလေးကိုယတိုင အေးမောင၏ ညာလကကို ကိုငကာ အဖုတကို တည့တည့ အုပကိုငခိုငးသည။

ထို့နောက လကခလယနင့ အမောငးလေးအတိုငး သာသာယာယာ အထကအောက ပတ ခိုငးသည။အငး…အငး… ဟင့…. ဟုတတယ… ဖိုးသား…အဲဒီအတိုငး ဖညးဖညးခငးပတ…. အငး… ဟုတပီ… ကောငး တယ…. အား… ရီး…. မနမနလေး ပတတော့…. တီလေး ပီးတော့မယ…. ဟာ့…. အား….. အမေ့…. ရီး…. ပီးပီ….အာ့…..အနတီလေး ပါးစပမ သံစုံညညးသံတေ ထကလာကာ ကော့ပံလာပီး သူမ၏ ဂါဝနပေါတင အဖုတမောငးအတိုငး အရညတေ စိုလာတော့သည။ ထို့နောက ငိမကသားတော့သည။ကဲ… ဖိုးသား… ဒီလောကဆို… ရပီ…. နောကနေ့မ…. နောကတစမိုးပေါ့…. သားကိုတော့… ညီမလေးကို..အေးမောင အိဖူကို သားကိုခဲ့သည။ ထို့နောက အပေါရောကတော့ အနတီလေး အိပခနးဘကဆီသို့ ခောငးကည့သည။ အနတီလေးက ရူးတိုးတိုး ဆိုသည့ပုံစံလေး လုပပသည။ ထို့နောက သူမဘာသာ တစခါ ကိုယတုနးလုံးတီးဖင့ လုပပသည။ တီလေးပီးသားတော့ အေးမောငလညး အိပလိုကရတော့သည။ အိဖူကို အခုတလော အေးမောင ခောငးခငစိတသိပမရိ။

အိဖူ စာတေမားပီး ပငပနးနေသဖင့ အဝတပင မလဲတော့ဘဲ အိပသားတာကို သနားတာလညးပါသည။ အနတီလေးနင့ အဆငပေနေတာလညး ပါသည။ နောကတစနေ့ညတငတော့ အေးမောငကို တီလေး ဘာမ မပောတော့။ အသာလေးသာ သူမအခနး ထဲ ခေါသငးသားသည။ ဒီည နောကတစမိုးဟုတော့ ပောထားတာ ရိသည။ ဘာလဲတော့မသိ။ဖိုးသား…. မနေ့ကလိုပဲ…. လုပအုံးမလား…. ဖိုးသား ဘယလို လုပပေးခငလဲ ပောကည့ကည့….အနတီလေး…. သား အနတီလေးကို…. ဟိုဟာ လုပခငတာ…ဘာလဲ…. လိုးခငတာလား…တစတစခခ အနတီလေးစကားကောင့ အေးမောင ဖငးကနဲပင ဖစသားရသည။ဟုတကဲ့… အနတီလေး….မလိုးနဲ့အုံး…. အနတီလေး…. ဆေးမထိုးရသေးဘူး…. ဆေးထိုးပီးမ… စိတခရမာ…. ဗိုကကီးမာစိုးလို့နော….ဟုတကဲ့… အနတီလေး….လကနဲ့ပဲ လုပအုံး….. လကနဲ့ ဘယလိုမိုး လုပခငသေးလဲ….အနတီလေးဟာကို မမငရဘူးလေ…. အဲဒါကို လနပီး ပတပေးခငတာ…..အောငမယလေး…. လူလညလေး…. သူ့စိတကူးထဲကအတိုငးသာ အကုနဖစရရင…. မတေးဝံ့စရာ… ကဲ… ဆရာ… အဲဒါဆို… အနတီလေးအဝတတေ… ကိုယ့ဘာသာ ခတတော့….အနတီလေးက လကကို မောကပေးသည။ ထို့နောက မတတပရပပေးသည။

အေးမောင အနတီလေး၏ ဂါဝန ကို အောကခေမ မတငကာ ခေါငးမ ခတပစလိုကတော့ အနတီလေး မိမေးတိုငး ဖမေးတိုငး ဖစသားသည။ အနတီလေး ကုတငပေါ ပနလဲကာ ပကလကလနလိုကသည။ ပေါငကိုလညး ကားပေးထားသည။ အေးမောင က အဖုတကို ကိုငမညပုတော့.ဟာ…. ဖိုးသားကလညး…. အဲဒါကို အရငသားမကိုငနဲ့လေ…. မနေ့ကလို နညးနညးပါးပါး ပတအုံး သပအုံး.. မပေါ့….ဟီး…အေးမောင တစခက ရယပလိုကကာ လကက ပေါငကို ပနပတလိုကရသည။ပေါငရငးနားရောကကာနီးတင….ဖိုးသား…. နို့စို့ခငလား….အငး….လာ… အဲဒါကို မပတနဲ့အုံး….. ဒါကို အရငလုပ….သူမ နို့နစလုံးကို ကိုငစေကာ ပတသပနယခိုငပီး ပါးစပဖင့ စို့ခိုငးသည။အငး…. ကောငးတယ…. ဖဖလေး စို့…. ဖိုးသားရဲ့….လကက… ဗိုကကို ပတပေး….အနတီလေး၏ လမးညနမုဖင့ ဖိုးသား နို့နစလုံးကို တစလည့စီ စို့နေရငး လကက ဗိုကသားပငကို ပတပေး နေမိသည။ ထို့နောက အမိန့ပင မစောင့တော့ဘဲ ဗိုကမ တဆင့ ဆီးခုံကိုရောကကာ အမေးမားကို ဖပေး နေသည။ ထို့နောက အဓိကနေရာကို သိမးပိုကလိုကတော့သည။ အနတီလေးလဲ ဘာမ မပောတော့ပေ။ မနေ့ကလိုပင စုနခညဆနခည လုပရားပေးရာ အရညမား တစိုစိုနင့ အနတီလေး တစခီပီးသားသည။ သို့ သော အေးမောင ပနမရုပမိ။ သူက အထဲကို နညးနညးနိုကကည့ခငသေးသည။

လကတစဆစလောက ဝငသားတော့..ဖိုးသား… အထဲကို နိုကခငလို့လား… ဒီလို့လေးလုပပေး….အနတီလေးက နညးလမးပပေးသည။ လကမကို အစေ့လေးပေါတငကာ လကခလယကို အထဲသို့ နိုက စေသည။ ထို့နောက သူမကိုယတိုင လကကို ကိုငကာ အထုတအသငး လုပပေးသည။ လကခလယက ဝငလိုကထကလိုက လုပနေခိနတင လကမက အစေ့ကို ပတနေသည။အား…. ဖိုးသား…. ပီးတော့မယထငတယ… မရပနဲ့…. အနတီလေးပီးကာနီးပီ…. အား…. ပီးပီ…. အား… ရီး…. ကောငးလိုကတာ… အငး..ဟငး… ဟင့.. အနတီလေး ဒီတစကိမ ပီးသားတာ ပိုပငးသည။ အထဲက လကကို ပနဆဲထုတလို့ မရအောငပင ညပထားကာ အရညတေကလညး အမားကီး ယိုစီးထကလာသည။ ထို့နောက အနတီလေးလညး တစကိုယ လုံး ပော့ခေသားကာ ခဏ အမောဖေနေရသည။ကောငးတယ…. ဖိုးသားရယ…. တကယပဲ….. ဖိုးသားကိုလညး ကောငးအောင လုပပေးခငတယ…. ဒီနား တိုး… အေးမောင သူမ ပသည့နေရာကို တိုးသားလိုကသည။ သူမဘယဘကဘေးမာ ဘေးခငးယဉထိုင လိုကသည။ အနတီလေး ဘာမပော ညာမပောနင့ အေးမောင ပုဆိုးကို ဆဲခတခလိုကသည။

ပုဆိုးပေကသားတော့ အောကခံဘောငးဘီကို ဖောကထကမတတ တငးမာနေသော ငယပါကို တေ့လိုကရ သည။အာ… ဖိုးသား… ဘောငးဘီ ခတလိုကလေ…. အေးမောင ဘောငးဘီ ခတလိုကသည။ ထို့နောက ခုနနားကို ပနသားထိုငသည။ အနတီလေးက အေးမောင ဒုတကို ဖဖလေး ဆုပကိုငကာ ကငးတိုကပေးသည။ ကိုယတုနးလုံး ခတကာ သူကိုယတိုင ပယပယနယနယ နိုကပေးပတပေးခဲ့သော အနတီလေးက လကဝါးနုနုဖင့ ဂငးတိုကပေးရာ အေးမောင ကာကာ မထိနးနိုင။ အနတီလေး လကထဲ သုကရညတေ ထကသားသည။အာ…. ဖိုးသားက…. စိတတေ တအားထနနေတာကိုး….. ပီးသားပီပေါ့….. ခဏနားလိုက…. ပီးရင ရေခိုး ခနးထဲသားပီး ဆပပာနဲ့ ရေသားဆေးလာခဲ့….အနတီလေး သူ့ကို ဂငးတိုကပေးလိုကရပေမဲ့ ရံပုံတော့ ရသည။ အဲဒါနဲ့ ရေခိုးခနးထဲသားပီး ရေသားဆေး လိုကသည။ အခိနကို ကည့တော့လညး ကိုးနာရီသာ ရိသေးသည။ အိဖူကို သားကိုရမည့ အခိန မရောက သေး။ အနတီလေးအခနးထဲ ရောကတော့ ပုဆိုးပနခတကာ သားထိုငသည။ အနတီလေးက သူ့ကို ကုတင ပေါ ပကလကလနအိပခိုငးသည။ ထို့နောက သူ့လီးကို ပနထလာအောင ဆပေးလိုကရာ ခကခငးလိုလိုပင အဆငသင့အနေအထား ဖစသားသည။ ထို့နောက ဂငးတိုကပေးသည။ ခုနက ပီးထားသဖင့ နောကတစခီ တောတောနင့ မပီးပေ။

ပီးခငစိတလညး ပေါမလာသေး။ အနတီလေး လကအရသာကိုသာ ဇိမခံနေလိုက သည။ အနတီလေးက မကလုံး မိတထားခိုငးသဖင့ မိတလိုကသည။မကာမီပင တစခါမ မခံစားဖူးသည့ အရ သာကို ခံစားလိုကရသည။ မကလုံးကို ယောငကာ ပိုတငးတငးပင စေ့လိုကသည။ အံပါကိတမိသည။ တငပါး ကောတေပါ ရုံ့သားလောကအောင ကောငးနေသည။ ငယပါက ပူနေးစတစိုသည့ အပေါကတစခုထဲသို့ ဝင သားသည။ တီလေး အဖုတထဲကို ရောကသားတာ မဖစနိုင။ သူ့ငယပါက အကီးတနးစားကီး မဟုတစေကာ မူ ယောကား တစယောက ရိသင့ရိအပသည့ အတိုငးအတာလောက ပည့ဝသညပဲ။ အခုက ကပကပတညး တညး မဟုတလ။ မနေနိုငမထိုငနိုင မကလုံးဖင့ကည့မိတော့….အနတီလေးက သူ့ငယပါကို ပါးစပနင့ ငုံထားခငးပင….အားလညး အားနာသားသည။ဟာ…. အနတီလေး….ရူး….. တိုးတိုး…. ဖိုးသား စကားမပောနဲ့…. ငိမငိမနေ….အနတီလေးက ငုံထားရာမ ခေါငးကို ငုံ့လိုက ကလိုကလုပရာ ငယပါတစခောငးလုံး ဝငလိုက ထကလိုက ဖစ နေသည။ အရသာကလညး ကောငးလနးနေသည။ တဖညးဖညးနင့ ကငတကလာသည။ ပီးတော့မည။အနတီလေး….တီလေး….. ပီးတော့မယ…..အနတီလေးခေါငးကို တနးလိုကသောလညး အနတီလေးက လကကို ပနဖယခလိုကပီး ခပပငးပငး တစခက စုပယူလိုကသည။

ဘယလိုမ ထိနးမထားနိုငတော့။ စိတအကုန လတထကသားပီ။ သုကရညမား အနတီလေး ပါးစပထဲသို့ တထုတထုတနင့ ပနးထကသားသည။ အနတီလေးက အဲဒါတေ အကုန စုပယူကာ ဒစတစဝိုကကိုပင ပောငစငအောင လာနင့ လကပေးပီး မိုခပစလိုကသည။ အားနာလိုကသည့ဖစခငး။အနတီလေးကလညး…. ဘာလို မိုခလိုကတာလဲ….ထေးလိုကပေါ့….. မရံဘူးလား…..မရံပါဘူး….. မိုခလိုကတာက ဖိုးသားအရသာပကမာစိုးလို့လေ…. မကိုကလို့လား….ဟုတပါဘူး…. ကိုကတော့ ကိုကတာပေါ့…. အားနာလို့…..အားမနာနဲ့….. တီလေးကိုရော ဖိုးသား ရံလား…..အေးမောင ခေါငးကိုသာ ခါလိုကရသည။ တကယတော့ ဘယလိုအရသာရိတယဆိုတာ မသိသေးပါ။ သို့သော သူကိုယတိုငပင မစမးသပကည့ဖူးသည့ သူ၏ သုကရညမားကို အနတီလေးက မိုခလိုကပီ။ အနတီလေး ဆီက ဘယလိုအရသာပဲ ရိရိ မရံတော့ပါ။အနတီလေး အခနးထဲမ ထကသားကာ သူမ၏ အဖုတကို ရေသားဆေးသည။ အခနးထဲ ပနရောကတော့ အေးမောင ဘယလိုမ သငပေးစရာမလိုတော့ပဲ အနတီလေးပေါငကားထဲ အလိုလို နေရာယူလိုကမိသည။ ထို့ နောက အနတီလေး၏ အဖုတ တစခုလုံးကို လာနင့ အနံ့လကပစလိုကသည။ ဘာအရသာမတော့ မရိ။အနံ့ ကတော့ နံသညဟုလညး မဆိုသာ၊ မေးတာတော့ မဟုတတာသေခာသည။

ထို့နောက အကဲကောငး တစလောကကို လကပေးလိုကပနသည။ လကနစဖကနင့ ဖဲကာ အတငးသားမားကိုလညး လကပေး လိုက သည။ အနတီလေးကတော့ တစဟင့ဟင့ နင့ ညညးကာ ခေါငးကိုသာ ဘယညာ ယမးနေသည။ အစေ့လေး ကို လာဖားနင့ ထိုးမေပေးလိုကသည။ ဘယသူမ သငပေးလို့တော့ မဟုတ။ သူ့ဘာသာသူ စိတကူးတည့ရာ လုပခငနေခငး ဖစသည။ အနတီလေး၏ ညညးညူသံမား ပိုမို ကယလောငလာသည။ ထို့နောက အား…. ဖိုးသား…. ပီးတော့မယ….. အီး….. ထိုအသံကားသညနင့ အေးမောင အဖုတတစခုလုံးကို ငုံပစလိုကကာ ပါးနစဖက ခိုင့သညအထိ တ အား စုပယူပစလိုကပီး လာကလညး ခပသကသက ကစားပေးလိုကသည။ အနတီလေး ဖငကီးတစခုလုံး ကော့တကသားကာ လေထဲတင ဆန့ငငဆန့ငင လုပနေပီး ဘုနးကနဲ ပနကသားသည။ အား….. ကောငးလိုကတာ…. ဖိုးသားရယ…..တီလေး…. တစခါမ ….. အဲလောက…. မကောငးဖူးဘူး… အနတီလေး ကောငးသားသဖင့ အေးမောင ပောပါသည။ ကာကာ ပောခိနမရ။ အိဖူကို သားကို ရ သေးသည။ နောကတစနေ့ညကတော့ အနတီလေး ဆေးတစလုံးနင့ ဆေးထိုးအပ တစခောငး ယူလာသည။

အနတီလေး….. အဲဒါ…. ဘာဆေးလဲ…..အဲဒါ…. ဗိုကမကီးအောင…. တားတဲ့ဆေးလေ….ဘယသူက ထိုးပေးမာလဲ…..ဟင…. ဖိုးသားပဲ… ထိုးပေးပေါ့…. ထိုးပုံထိုးနညးပမယ…. လယလယလေး…..အနတီလေးက အားလုံးခတပစလိုကကာ မောကလိုကပီး တငပါး၏ အထကပိုငး အပငဘကခမးကို လကပန ထောကပသည။ အေးမောင တစခါမ မထိုးဖူးသောလညး အနတီလေးပသလို ထိုးပေးလိုကပီး ပတခေပေး လိုကသည။အာ… ကတကတ…. နာနာလေးခေ ဖိုးသားရဲ့… ဆေးခဲသားမယ….ကဲ ကိုယတောလေး…. စိတရိသလို လုပလို့ရပါပီတော….. တကယဆို ဆေးထိုးပီးပီးခငး စိတမခရဘူး…. ဒါပေမဲ့ ရကလတတယ….ဘာလဲ…. တီလေးရဲ့…. ရကလတတယဆိုတာ…. (အနတီလေး သံယောငလိုကကာ တီလေးဟု ပောငးခေါ လိုကသည)တီလေးတို့… မိနးကလေးတေက… တစလတစခါ… ရာသီလာရတယ…. ဒီအထဲကနေ … သေးဆငးတာလေ…တစလမာ ဆယ့လေးရကလောကက စိတခလကခ လုပခငတာ…. လုပလို့… ရတယ…. ကနတဲ့ရကတေ… လုပရင…. ကိုယဝနရတတတယ…. ဆေးထိုးထားတော့ ဘယတော့လုပလုပ… ဘာမ မဖစတော့ဘူးပေါ့….အငး….ကဲ…. ကိုယတော…. ဒီအတိုငးလုပမလို့လား…. ခတလေ….အေးမောင သူ့အဝတအစားတေ ခတကာ ခုတငခေါငးရငးတင ပုံလိုကသည…..လာ… ဒီနားကို….တီလေးက သူမဘေးနားတင ဘေးခငးယဉ အိပခိုငးလိုကကာ အေးမောင၏ နုတခမးကို စုပနမးသည။

ထို့နောက သူမ လာကို နုတခမးကားသို့ ထိုးသငးလိုကသည။ အေးမောငလညး ပါးစပဟလိုကက သူမ လာ ကို စုပယူလိုကသည။ ထို့နောက တီလေးက စကားမပောဘဲ လာလာခငး သငကားပေးရာ ခဏလေးနင့ ကစဆင နညးပညာ တတကမးသားရသည။ ထို့နောက အေးမောင လကကို သူမ နို့မားအား အကိုငခိုငး သည။ နမးနေရာမ နို့မားကို စို့ခိုငးသည။ အေးမောငကလညး အထာပေါကသည။ ယခငနေ့ကအတိုငး ပတ သပ ကိုငတယကာ လကကို အဖုတဆီကို ရောကအောင ဖညးဖညးခငး ပို့ကာ နိုကပေးလိုကသည။ကဲ…. တီလေးလဲ…. အောကက အရညတေရဲနစနေပီ….. ဖိုးသား လိုးခငနေပီမဟုတလား….လာ….. ဒီနားကို…..အေးမောငကို သူမ၏ ပေါငကားထဲတင နေရာယူခိုငးသည။ ထို့နောက အေးမောင၏ ငယပါအား လကဖင့ ကိုငပေးကာ သူမ၏ စောကဖုတ အဝသို့ တေ့ပေးလိုကသည။အငး…. ဖိုးသား…. ဖညးဖညး ထိုးထည့ကည့လေ…..အေးမောင ဖိသငးကည့သည… မဝငခေ… ခောထကသားကာ အပေါက အစေ့လေးကို ဒုတကနဲ သား တိုကမိသည….အာ့…. ဖိုးသား…. ခောသားပီ….ပနတေ့ပေးကာ ထပသငးခိုငးသည။ ဒီတစခါ ခောမထကအောင လကပနမလတဘဲ ထိနးပီးကိုငကာ တေ့ပေးထားသည။ ထို့နောက အေးမောင တငပါးကို သူမခေထောကနစဖကဖင့ ခိတကာ ဝိုငးဝနး ဖိသငး ပေးသည။

ဒစအဖားပိုငးက စီးစီးပိုငပိုငပင ဝငသားသည။ ခေါငးဝင ကိုယဆန့ ဆိုသလို တအိအိနင့ ဝင သားတော့သည။ တီလေး၏ မခိမဆန့ ညညးသံ ထကလာသည။အငး….. အငး…. ဖိုးသား နညးနညး ပနဆဲထုတပေး…..အငး…. ရပီ…. အကုနမထုတနဲ့…. ပနထည့လိုကအုံး…. အဲလို သငးလိုက ထုတလိုက ဖညးဖညး လုပနော…..အေးမောင တီလေးပောသလိုပင သငးလိုက ထုတလိုက လုပပေးကည့သည။ မိနးမ တစခါမ မကုံဖူးသော အေးမောင ကာကာ မထိနးနိုင တစခောငးလုံး ကငတကလာကာ သုကရညပူပူနေးနေးမား တီလေး စောကဖုတထဲသို့ ပနးထည့လိုကတော့သည။ဖိုးသားက…. တစခါမ မလုပဖူးတော့…. ခဏလေးပီးသားတာကိုး…. ခဏနားလိုက….. ပီးရင ပနလုပမယ….အေးမောင အတောကာကာနားပီးတော့ အနတီလေးက ရေပနမဆေးခိုငးတော့ဘဲ ပါးစပနင့စုပကာ ပန တောငလာအောင ဆပေးသည။ ပနတောငလာသောအခါရပီ ဖိုးသား….. ခုနလို လုပကည့….. တေ့မပေးတော့ဘူးနော….. ကိုယ့ဘာသာ လုပတော့…..ဒီတစခါတော့ အေးမောင အဆငပေသားသည။ တငးမခောတော့ပေ။ ဖညးဖညး အထုတအသငး လုပပေး နေရာမ မနမန အထုတအသငးလုပပေးနေသည။

အား…. ရီး….. အငး…. ကောငးတယ…. ဖိုးသား… နာနာလေး…. ဆောင့ပေး…..အဟင့…. ကောငးလိုကတာ….မောငလေးရယ…. လုပပါ… ဆောင့ပေး…. နာနာလေး… မမပီးတော့မယ….. အား…. ပီးပီ…. မောငလေး…. ပီးလိုကတော့…. အားးး….. ရီးးး…. အားးးး….ခဏခငးပင အခေါအဝေါလေးမား ပောငးသားသည။ အေးမောငလညး ပီးခငလာသည။အား…. မမ…. မမ… မောငလေး…. ပီးပီ….သုကရညမားကို တီလေး စောကဖုတအတငးသို့ ပနးထုတလိုကပနတော့သည။ တီလေး စောကဖုတအတငး သားမားက အေးမောင လီးထဲရိ သုကရည အကုန စုပယူနေသလို ခံစားလိုကရသည။ကဲ…. မောငလေး…. ကေနပသားပီလား…. မမလဲ တအား ကောငးတယ…. ဒီအခနးထဲမာ ရောကရင မမလို့ ခေါနော။ မမကလညး မောငလေးလို့ခေါမယ။ အပငရောကရင အရငလိုပဲခေါ။ မမားစေနဲ့နော။ ကဲ ညီမလေးကို သားကိုတော့။ မမလညး အိပတော့မယ။ ဒီညတော့ ခောငးကည့ပီး လကမဆော့နဲ့တော့ နော။ အား ကုနလိမ့မယ။ သားတော့…. အေးမောင အိဖူကို ကိုရန ထကသားရသည။

မနကဖနဆို အိဖူတို့ စာမေးပဲ ဖေရတော့မည။ အိဖူ လညး စာကကရတာ မားတော့ အအိပပက အစားပကနင့ မကတငးလေးမားပင ခိုင့နေသည။ အိဖူ စာမေးပဲကာလ တစလောကလုံး တီလေးနင့ အဆငပေနေသည။ တီလေးကလညး အိဖူ ကောငးသားပီ ဆို သညနင့ အေးမောငကို ခေါသည။ နစယောကစလုံးအတက အဆငပေပါသည။တီလေးက အေးမောငကို နညးစနစ အမိုးမိုး သငကားပေသည။ အပငတင အိနေကီးသလောက အိပခနးထဲတင တီလေး တစတစ ခခတေ အရမးပောသည။ ဒီလို ပင့ပင့လငးလငး ပောပီး လုပရတာ ဖီးလလာတယဟု ပောသည။ သူမ လို ခငသလို ပုံသငးပေးလို့ ရနေသဖင့ အေးမောငကို အရမးစဲနေသည။ တစခါတရံ လေးဘကထောကပီး လုပ ဖစသည။ တစခါတရံလညး မုံညငးဆီနင့ မကဆကခ လုပခိုငးသေးသည။ အေးမောငကလညး တီလေး သင ပေးသမ မမားမယငး လုပပေးတတသည။ အိဖူ စာမေးပဲ ပီးသားပီ။ ဒီတော့ အနတီလေး ကိုယရိနပနသပရသည။ ဒါမိုးကိစတေက သမီး သိလို့ မဖစသေး။ သမီးသိသားလင အမိုးမိုး ဖစသားနိုငသည။ သူမနင့ အေးမောင အဖစကို သိကာ ရက သားပီး စိတထငရာ လောကလုပနိုငသည။

ဒါမမဟုတလဲ အတုယူတေ လဲမားသားပီး တဏာစိတတေ ထ လာကာ လမးကောငးလဲ ပကစီးသားနိုငသည။ ရညးစားသနာ ထားလိုကလို့ အေးမောငနင့ ဖစသားလင ပနာ မရိလ။ သဘောမတူနိုငစရာလညး မရိ။ သို့သော တစခား ကာလသားလူလညမားနင့ တေ့လင ဘဝပကသားနိုငသည။ ပီးတော့ ဒါ ကငယာရာရမည့ အရယလညး မဟုတသေး။ မတော လငနောကလိုက သားလင ပညာရေးတစပိုငးတစစနင့ ဒုကပေရအုံးတော့မည။ အိဖူ စာမေးပဲပီးတော့ သူ့အမေထံ ရုပရငကည့ခငသညဟု ခင့တောငးသည။ အနတီလေးက လညး အသာတကညပင ခင့ပုသည။ အိဖူ ရုပရငကည့မညဆိုတော့ အေးမောငအတကပါ ခင့တောငးပေးသည။ အနတီလေးက သားကည့ခင့ပုသည့အပင နစယောကစလုံးအတက မုန့ဖိုးမားပင ပေးလိုကသေးသည။ အိမက စထကသည့ အခိနမာက စောသေးသည။ရုပရငက ည ခုနစနာရီမ ပမာ။ အိမမ အဝတအစားမား လဲပီး ထကတော့ လေးနာရီခဲသာ ရိသေးသည။ ထို့ကောင့ ရုပရငမပမီ လေငငးခံရအောင ဆိုသဖင့ မစတနးဘက မောငးသားလိုကသည။ နီးစပရာ အအေးဆိုငမားမ အအေးမား၊ မုန့မား ဝယပီး မစကမးဘေး က ထိုငခုံတနးလေးမားမာ ထိုငကသည။

ညနေခငးဖစသဖင့ လူသားလူလာမားနင့ စညကားကာ မစထဲမ လေငယလေးမား၊ သငောကီးမားကို ကည့ရသညမာ စိတကညနူးဖယ ကောငးလသည။အိဖူကတော့ နစဝက စာမေးပဲ ပီးသားသဖင့ ပောနေသည။ကိုကို…. ညီမလေး…. နစဝကဖေတာ အကုနဖေနိုငတယ သိလား….အငး… ကောငးတာပေါ့…. ညီမလေးရဲ့….. ကိုးစားနော…. ကိုကိုက ကိုးတနးပဲ ရိသေးတော့ ညီမလေး ထက.. အတနးငယပေမဲ့… ညီမလေး ဆယတနး အောငစေခငတာပဲ…..အငးပါ… ကိုကိုရဲ့…. ကိုးစားမာပေါ့… ဒါပေမဲ့…. ညီမလေးက သခx{1039}x{1004}ာညံ့တယ…. အခုပထမပိုငးက စာတေက… နားလညတယ…. နောကဆုံးနစဝကကရင… တီဂိုပိုငးတေက…. ခကလာတော့မာ…..အငး…. ကိုကိုလညး…. မသငရသေးတော့…. အဲဒါ မသိသေးဘူး…. ညီမလေးနဲ့ အတနးတူရင…. စာပပေး ခငတာ…. ကိုကိုက သခx{1039}x{1004}ာစိတဝငစားတယ….အာ…. တောပီ ကိုကိုရာ…. စာတေအကောငး ခဏမေ့ထားအုံးမယ…. အခု ဒီည မုန့တေ တဝကီးစားမယ…. ရုပရငကည့မယ…… ပီးရင ညကမ…. ဟီးးး…ညကမ… ဘာဖစလဲ…. ညီမလေးရဲ့….ဟမ….. သူပဲ…. ညတိုငးခောငးကည့နေပီးတော့….

ကိုကိုနော….. ဟန့…..အယ….မအယနဲ့…. ကိုကိုလညး ပငးနေမာပဲ…. ညီမလေးလဲ စာတေနဲ့ အလုပမားနေတာ…ကာပီ….အငးပေါ့…. ပငးတာပေါ့…. ဒါပေမဲ့…. ဒီည မပငးတော့ဘူး….အငး…. ကိုကိုက ညီမလေးနဲ့ တစအိမထဲနေတာဆိုတော့…. ဒီဟာတေက…. ကိုကို့ကိုပဲ ပောပခငမိတာ…. ကိုကို… ဘယသူ့ကိုမ မပောနဲ့နော… မေမေ့လဲ မပောနဲ့ကာ…. ရကစရာကီး….သော…. ညီမလေးကလညး ကိုကိုက ဘာလို့ မေမေ့ကို ပောရမာလဲ။ ဘယသူ့မလဲ မပောဘူး…. စိတမပူ နဲ့။ ကိုကိုကလေ…. တတနိုငရင…. …. ….ဟင…. ကိုကိုကလညး….. တတနိုငရင…. ဘာဖစလဲ…. ဆကပောလေ….မပောတော့ဘူး…. ညီမလေး စိတဆိုးမာ ကောကတယ…..ဟေ့အေး…. မဆိုးဘူးကာ….. မပောရင စိတဆိုးမာ…. နောကမခေါတော့ဘူး….ကဲ…. ပောပါ့မယ… ကိုကိုကလေ…. ညီမလေး… ကိုယ့ဘာသာ… ဟိုဒငးလုပနေတာ ကည့ပီး…. ကိုကို… အဲလို… လာလုပပေးခငတာ…. သိလား…..ဟာ…. ကိုကိုကလညး…. ရကစရာကီး….အငးလေ… ဒါတော့ ဒါပေါ့…. ဒါပေမဲ့ အခုလညး ညီမလေး ဘာလုပလုပ မငနေရတာပဲကို….အငး…. ဟုတတော့ ဟုတတယလေ…. ဒါပေမဲ့… ကိုယ့ဘာသာ လုပနေကကို… သူမားလုပပေးတော့ တမိုးကီး ဖစနေမာလားလို့….ကိုကိုက ဘာလို့…. အဲလို လုပပေးခငတာလဲ…

ကိုကိုလုပပေးလဲ ကောငးတော့ ညီမလေးပဲ ကောငးမာလေ…ကိုကိုလဲ ညီမလေးကို ကည့ပီး ကိုယ့ဘာသာကို လုပတာပဲ…. ဒါပေမဲ့… စိတထဲမာ…. ကိုယ့ဘာသာကို… လုပရတာထက…. သူမားလုပပေးတာ ပိုကောငးမလားလို့ ….. ထငနေတာ….။ ညီမလေးလဲ…. ကိုယ့ဘာသာ လုပရတာထက…. ကိုကိုလုပပေးရင…. ပိုမား ကောငးမလားလို့လေ….။အိဖူ တေတေလေး စဉးစားလိုကသည။ ထို့နောက…ဒါဆို ဒီလိုလုပ.. ကိုကို… ဘယသူ့မတော့ မသိစေနဲ့နော….အငး… ပောပါအုံး… ဘယလိုလုပရမာတုနး….ကိုကိုက ညီမလေးကို လုပပေး…. ပီးရင ညီမလေးက ကိုကို့ကို လုပပေးမယ…တကယလား… ညီမလေး….တကယပေါ့… ကိုကိုကလညး…ညီမလေးက… အရမးခစဖို့ကောငးတယ…ဟန့…. လာမောကမနေနဲ့…. အေးမောင ပောသားသည။ မရယဘဲ စောကဲမငးဖစသည့ အပေါကပါပဲလေ။ သူ ဘာမတောင စညးရုံးရေးဆငးစရာ မလို။ စကားပောရငးနဲ့ သူမ အလိုလိုပါလာခငး ဖစသည။ ရုပရငရုံကို ညနေ ခောကနာရီခဲလောက ရောကသားသည။ ဒီည ပသမည့ ရုပရငက လူအမားသိပီး ဖစသည့ TITANIC ကား ဖစသည။ ယခုတော့ မနမာစာတမးထိုးကားတေပင ထကနေပါပီ။

ထိုအခိနကတော့ မထကသေး။ ရုပရငလကမတဝယတော့ ရုပရငရုံမာ လူနညးနညး ရငးနေသည။ သိပမရိလ။ မို့ထဲမာလညး စတိတရိုး ရိနေသည။ ထို့ကောင့ တောတောမားမားက စတိတရိုး ရောကနေသည။ အေးမောငရော အိဖူပါ စတိတရိုးကို သိပစိတမဝငစားသဖင့ ရုပရငရုံ ရောကလာခငးဖစသည။ စားစရာသောကစရာ တစပုံ တစပငနင့ ရုံထဲဝငသားကာ သားထိုငကသည။ ရုပရငရုံဆိုသောလညး မို့ငယ လေးဖစသဖင့ သိပခမးခမးနားနား မရိလပါ။ အနောကဆုံးတနးတင နစယောကတဲ ခုံလေးတေ လုပပေး ထား သည။ ရုပရင မစသေးသဖင့ ပါလာသည့ နေကာစေ့မား မုန့မား စားနေကသည။ ရုပရငစတော့ မီးအားလုံး မောငသားသဖင့ နစယောကစလုံး စိတထဲတငပင မရိုးမရ ဖစနေသည။ ကနသည့ ရုပရငကည့သူမားက လညး ဟိုနားတစစု၊ ဒီနားတစစုနင့ နေရာယူထားကသည။

သူတို့ ထိုငသည့အတနး ဘယဘကထိပနားမာ တစတဲ၊ ညာဘကထိပနားမာ နစတဲ ထိုငနေကသည။ သူတို့ဘေးနားမာ ဘယသူမ မရိ။ အေးမောင ဘေးဘယညာ လည့ကည့လိုကသည။ ဘယသူမမရိ သဖင့ ဘာမပော ညာမပောနင့ အိဖူပါးကလေးကို ရတကနဲ နမးလိုကသည။ အိဖူ ရုတတရကမို့ အငိုကမိ သားဟနရိသည။ဟာ… ကိုကိုကလညး…. ဘာလို့နမးတာလညး…. သူ့ရညးစားကနေတာပဲ….ကိုကို့မာ… ရညးစားမရိပါဘူး…. ခစစရာဆိုလို့…. ညီမလေးတစယောကပဲရိတာကို… ခစလို့နမးတာပေါ့….ညီမလေးမာလညး…. ရညးစားမရိပါဘူး…. ကိုကိုကလဲ….အငးပါ….စကားရောဖောရောနင့ နေကာစေ့လေးမား အခံနာကာ အိဖူလကထဲ ထည့ပေးလိုကသည။ အိဖူကလညး တစစေ့ခငးစားသညမဟုတ၊ လကထဲမားလာသညနင့ အကုန စားပစလိုကသည။ ထည့ပေးလို့ မလောက သဖင့ အေးမောင လကထဲထည့မပေးတော့ဘဲ အခံနာကာ တစစေ့ခငး ခံ့ပေးသည။ဇာတလမးကလညး ကောငးသဖင့ နစယောကစလုံး ဇာတရိနထဲ မောသားသည။

ဇာတလမး အလယပိုငး လောက ရောကတော့ သငောကုနတငခနးထဲက ကားပေါမာ ရိုကထားသည့ လပဖဆငး နေရာ အရောကတင နစယောကစလုံး အာခေါငမား ခောကလာကာ ကတုနကရငဖစလာသည။ အေးမောငက အိဖူဘကသို့ လည့ကည့ရာ အိဖူကလညး အေးမောငဘကသို့ လည့ကည့သည။ တိုကတိုကဆိုငဆိုငပင။ညီမလေး… ကိုကို့စိတထဲမာ တမိုးကီးပဲ….အငး…. ကိုကို…. ညီမလေးလဲ… အဲလိုမိုးပဲ….အေးမောင အိဖူ၏ ခါးကငကငလေးကို သူ့ဘကသို့ဆဲကာ ဖကလိုကပီး အိဖူ၏ နုတခမးသားဖူးဖူးလေးကို စုပငုံကာ နမးလိုကမိသည။ အိဖူ ပနမရုနးပါ။ သူ့ဘကသို့ အလိုကသင့ပါလာသည။ ကာကာလေး နမးလိုက မိတော့ အိဖူကလညး မတသိပစာ အနမးမား တုန့ပနလာသည။ အေးမောင သူမ၏ ပုခုံးအိအိလေးကို ဆုတကိုငထားရာမ လကကို အောကသို့ လောခကာ ရငသားပေါ တငလိုကသည။ နူးညံ့ဖံ့ထားသည့ ရငသားလုံးလုံးကစကစကလေးပေါတင လကကို အလုပပေးထားလိုကသည။ အိဖူကလညး အေးမောင၏ လညပငးကို သိုငးဖကကာ နုတခမးခငး တရိုကမကမက စုပနမးနေသည။

ရငသားပေါမ လကတစဖကသည ဝမးပဉးသားလေးပေါတင ခဏလောက ပတသပရငး အောကပိုငးသို့ စုနဆငးသားသည။ စကတ အတို လေး ဝတထားသဖင့ အေးမောင လက ဘယနားက ဝငရမလဲ လိုကရာတော့ ဒူးဆစအထကနားလေးမာ အတားအဆီးက အဆုံးသတသားသည။ အေးမောင စကတကလေးကို လနတငဖို့ ကိုးစားသည။ မရ။ အိဖူ ဒူးနစဖကကို အတငး စေ့ထားသည။ ဘယလိုမ ခာထုတလို့မရ။ ပါးစပက ပောဖို့ကတော့ လညး လာနစခု တိုကစစဆငနေကရာ မအား။ ဒါနင့ စကတကို လနတငမည့ အစီအစဉကို လကလော့ကာ လကကို ဆီးခုံပေါသို့ ပနတငကာ ဖဖလေးပတပေးရငး လကခလယတစခောငး ပေါငခဆုံကားထဲ ဝငအောင ကိုးစားကည့ရသည။ အိဖူထံမ တဏာထနသော ညညးသံ သဲ့သဲ့လေး တစခကတစခက ထကလာပီး တငးတငးစေ့ထား သော့ ပေါငတနနစဖက၏ အားမား လော့လာကာ နညးနညး ဟ လာသည။ အေးမောငလညး အခင့ကောငးကို လကလတမခံဘဲ ဒူးနစဖကကားကို ခေသလုံးတစဖက ထည့ညပကာ ဂမးတုံး ခုလိုကသည။ သူမ ယောငယမးကာ ပနစေ့သောလညး မရနိုငတော့ခေ။

ထိုအခါမ အေးမောင စကတအောကနားစလေးကို တဖညးဖညး မ တငကာ လကကို အဓိက ဦးတည ထားသည့နေရာသို့ အရောကပို့လိုကသည။ အိဖူ ဝငဆငထားသည့ ပငတီလေးက ပါးလာလနးသဖင့ နူးညံ့ ပော့ပောငးလသည့ အဖုတကလေး၏ အထိအတေ့ကို ခံစားရသည။ အေးမောင အဖုတအကဲကောငးလေး တစလောကကို စုနခညဆနခည ပတသတပေးသည။ အေးမောငသည အနတီလေးနင့ အဆုံးစနအထိ စခနး သားပီး ဖစသဖင့ ဘယနေရာကို ထိလင မိနးကလေးတေ ကိုကတတသညကို သိပီး ဖစသည။ ထို့ကောင့ စုနဆနပတသပနေရငးမ အပေါပိုငးရိ အစေ့လေးရိရာကို အရောကသားသည။ အစေ့လေးကို ထိတေ့မိသော အခါတငတော့အိဖူ တစကိုယလုံး တုနတကသားပီး အေးမောငကို အတငးဖကထားသည။ ပါးစပကလညး..အာ့…. ကိုကို…. ဘာတေ လုပနေတာလဲ….တဏာသံလေးနင့ ဘာလုပနေမနး သိသိကီး မေးသညဖစရာ အေးမောင ဘာမနပနမဖေတော့ဘဲ ဘာလုပ နေမနး ပိုမို သိသာစေရန ပငတီလေး၏ ဘေးသားအစနးကို ဆဲဖယကာ တစဖကသို့ ကပလိုကသည။

အမေး ပါးပါးလေးသာ ပေါကနေသော အဖုတ ဖောငးဖောငးမို့မို့လေးက မငဖူးရုံသာ မငဖူးရာမ လကထဲသို့ ပိုငပိုင နိုငနိုင ရောကနေပီဖစသောကောင့ အေးမောင တေဝေမနေတော့ပါ။ နုတခမးသားလေးမားကို တယုတယ ပတသပပေးနေရငး လကခလယဖင့ အရညကညမား ရဲနေပီဖစသော အကဲကောငးလေးထဲသို့ ခပနကနက ကလေး ဖိကာ တံမကစညးလညးပေးလိုကသည။ ထို့နောက အစေ့သေးသေးလေးပေါသို့ လကမဖင့ ဖဖလေး ပတသပလိုကသည။ အရညမား စိုနေ သဖင့ ပိုပတလို့ကောငးနေသည။အား…. ကိုကို…. တအားမလုပနဲ့… ကငတယ… ဖညး ဖညး… အ… အိဖူ၏ အသံစုံမား ဝေဆာလာခိနတင အေးမောင လကခလယကို ထပမံ နယခဲ့ဖို့ ကိုးစားရသည။ အိဖူ၏ အဖုတကလေးက အနတီလေးထက ပိုမို ကဉးကပကာ လကပင သငးရခကနေသည။ တောတော လေး အားစိုကပေးလိုကရာ လကတစဆစလောက ဝငသားသည။ အိဖူ ကောကအားလန့အား ညစထားတာ လညး ပါသည။ ထိုအခိနဝယ…ကိုကို…. သိပမနိုကနဲ့…. နာတယ…. ဖညးဖညးလေး…. အဲဒီလောကကလေးပဲ… လုပပေးနော….ညီမလေး… ကောငးနေပီ…. အင့.. ဟင့…အေးမောင ထပတိုးဖို့ မကိုးစားတော့ဘဲ လကမနင့ လကခလယကို ဟနခကညီညီ အသုံးခလိုကရာ အိဖူ လကအစုံသည အေးမောင၏ ကောကုနးကို အတငး ဆုပကိုင ဖစညစကာ တစကိုယလုံး တစဆတဆတ တုနခါသားသည။

အဖုတထဲ ထည့ထားသော လကကလညး အရညတေ ပိုမို စိုရဲလာသလို ခံစားလိုကရသည။အား…. ပီးသားပီ… ကိုကို…. တောတော့နော…. တအားကောငးတယ သိလား….အေးမောင နိုကထားသော လကကို ပနထုတလိုကရသည။ အိဖူက ပီးသားသောလညး အေးမောငက အနေရ ခကနေသည။ အောကခံဘောငးဘီအောကက ညီတောမောငက ဒေါကနနေပီ။ ထို့နောက အိဖူ၏ စကတကလေးအား လနတကနေရာမ ပုံမနဖစအောင ပနပငပေးလိုကရသည။ အိဖူ၏ ခါးလေးကိုသာ ပန သိုငး ဖကထားလိုကသည။ သို့သော အိဖူ၏ ညာလကတစဖကသည အေးမောင၏ ပေါငကားထဲသို့ ဝငလာကာ တစစုံတစခုကို ရာဖေနေသည။ သူမ ဘာရာနေသညကို အေးမောင သိပါသည။ သူမလကကလေးကို ကိုငကာ တငးမာနေ သော ညီတောမောင အပေါဘကမ အုပကိုငခိုငးလိုကသည။ ထို့နောက အောကက အတငးခံဘောငးဘီစကို ဘေးဖယပေးလိုကကာ ညီတောမောငကို လမးဖင့ပေးလိုကသည။ စတိုငပငန ဇစကိုလညး ဖင့ပေးလိုကရာ အပငသို့ ဖောငးကနဲ ကနထကလာသည။

အိဖူ အုပကိုငထားသော လက လန့ဖပကာ နောကပနရုပသားသဖင့ ကမနးကတနး ပနလိုကဖမး ကာ ညီတောမောငနင့ မိတဆကပေးရသေးသည။ ထိုတော့မ မကိုငရဲ ကိုငရဲနင့ လာ ဆုပကိုငသည။ဟင့… ကိုကို…. အကီးကီးပဲနော… အေးမောင အိဖူလကကို ကိုငကာ ရေ့တိုးနောကဆုတ နမူနာလုပပသည။ အိဖူကလညး မခေပါ။ သူသငပေးသည့အတိုငး လိုကလုပသည။ညီမလေး… ဖညးဖညးလေး အရငလုပ….ဟုတ… ကိုကို….သူမ တကယတော့ အေးမောင၏ လီးကို ငုံ့မကည့ပါ။ မကလုံးကို မိတထားကာ အေးမောင၏ ရငခငထဲသို့ မီ ထားခငး ဖစပါသည။အား…. ညီမလေး…. မနမနလေးလုပတော့ …. ပီးတော့မယ….ပီးပီ…. အား… ကောငးလိုကတာကာ….ဟာ…. ကိုကို…. ဘာတေလညး…. အရညတေအမားကီးပဲ…. ပေကုနပီ….အဲဒါ…. ညီမလေး လုပပေးတာ ကောငးလို့…. ထကတဲ့ အရညတေပေါ့… အေးမောင တစသူးထုပထဲမ တစသူစ ထုတပေးပီး သူမလကကလေးကို တယုတယ သုတပေး သည။ ထို့နောက အရေ့က ရုပရငကားကို ကည့ရာ ရုပရငကားပီးသားသဖင့ စာတမးပင ထိုးနေပီ။ အောငမလေး.. ကံကောငးပေလို့။ တိုကတနးနစသငောကီး ဘယအခိန ရေခဲတောငနင့ တိုကပီး ဘယ အခိန နစသားလိုကသလဲပင မသိလိုကကခေ။ အခစပငလယကီးထဲ မောနေကသည။

ရုပရငပီးလို့ ရုံပိတ သားကာ ပနထကမရရင ဒုက။ အဲဒီဒုကမတိုငခင မီးတေ ဗုနးကနဲ ပင့လာမ အရကလုံးလုံးကဲနိုငသည။ ဘာမနးမသိသော ရုပရငကို မကလုံးမဖင့ဘဲ တစကားလုံးပီးအောငကည့ကာ ရုပရငရုံထဲမ ပနထက လာသည။ ရုံရေ့တငရောငးသော အသုပစုံ ဝယစားကာ အိမပနလာခဲ့ကသည။ အနတီလေးက အိမရေ့တံခါး သော့ကို ပနးအိုးအောကတင ဖိထားတတသဖင့ သော့ဖင့ဝငကာ အိဖူကို သူမအိပခနးလိုကပို့ပီး သူ့အခနး ပေါ တကလာခဲ့သည။ အေးမောင သူ့အခနးထဲတင ပုဆိုးဟောငးတစထညနင့ စပကယတစထည ကောကစပကာ ခဏ လဲ ခလိုကသည။ ထိုစဉ အခနးတံခါးမ တံခါးခေါကသံ ကားလို့ ထဖင့ကည့လိုကတော့ အိဖူ။ သူမလညး အဝတ အစား လဲပီးသားပီ။ ပေါငလယလောကရိသော ဂါဝနအဖူလေးကို ခါးစညးကိုးစညးထားတော့ ခါးကငကင လေး၏ အလက ပေါလငနေသည။ ကိုးတစလုံးတညးသာ ရိသဖင့ ပုခုံးသားနင့ ရငကားမောငးကို ထငထင ရားရား ပေါလငနေစေပနသည။

ညီမလေး…. မအိပသေးဘူးလား…..မအိပသေးဘူး…. ကိုကို့ကို သတိရလို့ တကလာတာ…..ဟင…. အနတီလေး အိပသားပီလား…. ညီမလေးကို ဆူနေအုံးမယ…..အိပသားပါပီ….. ခုနက အိပဆေးသောကနေတာတေ့တယ…. အနတီလေးလဲ အိဖူ အိမမာရိနေတော့ စောစောစီးစီး အိပဆေးသောကပီး အိပလိုကပုံရသည။အငး…. အိပသားရငလညး… ပီးတာပဲ…..ညီမလေး… အိပမရဘူး.. ကိုကိုရာ…ဟင… ဘာလို့ အိပမရတာလဲ….နေ့လညက… ကိုကိုကောင့လေ… အဲဒါ သတိရပီး အိပမရတာပေါ….သော….ဘာ သောလဲ… ကိုကို နော….ဟောဗာ… ကိုကိုလဲ ဘာမ မပောရသေးပါလား…. အိဖူက အေးမောငနား ကပသားပီး နုတခမးခငး တေ့ကာ နမးပစလိုကသည။ အိဖူက စနမးတော့ လညး အေးမောင မနေသာတော့ပီ။ အိဖူကို သိုငးဖကလိုကကာ ရငသားလေးပေါသို့ လကနင့ အုပကိုင လိုကပီး နုတခမးက စစမကနာ တစခုဖင့ထားခိနတင ညာလကကလညး စစမကနာတစခု ထပဖင့လိုက ပနသည။ လကက ပေါငတံသယသယလေးမားကို ပတသပပေးနေရငး ဂါဝနသားပေါမ ပေါငရငးနားထိ ပတ သပပေးလိုကသည။ အိဖူကလညး အလိုကတသင့ပင ပေါငလေး ဟပေးလိုကသည။ ဂါဝနပေါမ ပတသပပေး နေရငး ဂါဝနကို အပေါထိ လနတငလိုကသည။ ဝိုး…. လလိုကသည့ အဖုတကလေး။ မညးသဲ မနေပါ။

ဖူဖူ ဖေးဖေးလေးဖစနေပီး အပေါပိုငး ဆီးစပနားတငသာ အမေးနုနုလေးမား ပေါကနေသည။အကဲကောငးလေး တစလောကတင စိုနေပီဖစသော အရညကညလေးမားက မီးရောငအောကတင အသကရူမားဖယ တစလကလက ထနေသည။ အေးမောင ထိုအကဲကောငးလေးထဲသို့ လကနင့ ပတသပပေးလိုကသည။ အထဲထိ နိုကပစလိုကခငသောလညး အထဲက အမေးပါးလေး ပါကငပေါကသားမည စိုးသည။ (စာအုပတေ ဖတထားတော့လညး ဒီလိုဒီလိုရိတယ ဆိုတာ အေးမောငသိနေသည၊ ကောငမလေး အပို စစလား မစစလား တော့ သူမသိခေ)။ ထို့ကောင့ အထဲထိ အတငး မနိုကတော့ဘဲ လကတစဆစ မမုတတမုတကလေးသာ ဖိဖိလေး ပတ ဆဲပေးနေသည။ အစေ့လေးကိုလညး ညငညငသာသာ ပတသပပေးနေသည။ အရညတေကလညး တစဖညး ဖညး မားလာကာ စီးကနေပီ။ အေးမောင ကနသည့ လကတစဖကက ခါးစညးကိုးကို ဖညလိုကကာ ဂါဝန ကို ခေါငးမ ခတရန ကိုးစားသည။

ကိုကို…. မခတနဲ့ကာ…. ညီမလေး ရကတယ…. (ငယ…. ဂါဝနကဖင့ ဖုံးထားသမ အဖုတပေါသည သာမက နို့ပင ပေါနေပီ။ သူက အခုမ ထရကနေသေးသည) အငးပါ…. မခတတော့ပါဘူး….(ခတစရာလညး မလိုတော့ပါလေ၊ အဓိက အစိတအပိုငးတေ အကုနလုံး ပေါကာ လကထဲပင ရောကနေပီ မဟုတလား)အေးမောင လကတစဖကက အောကမာ ကစားနေရငး ပါးစပက နို့သီးပနးသေးရောင ရဲရဲဖုဖုလေးမားကို တစ လည့စီ စို့ပေးလိုကသည။ အိဖူ ကာကာမခံနိုငရာ။ တောတောကာတော့ ကော့ပံတကလာကာ တစခီ ပီးသားတော့သည။ အခိနကလညး ညဥ့နကနေပီ။ သူမ ပီးသားတော့ အေးမောငကို ပနလုပပေးအုံးမည ဟု ပောသည။ အေးမောငကတော့ ရကမနေတော့ပီ။ ပုဆိုးကို ကငးလုံးခတကာ အောကတင ပုံလိုကသည။ မတ မတထောငနေသော ဒုံးပံကီးကို အိဖူ ရဲရဲတငးတငးပင လာကိုငသည။ ရုပရငရုံထဲမာကတညးက အတေ့အကုံရိပီး ဖစရာ အိဖူကို သငပေးနေစရာ မလိုတော့ပါ။ သူ့ဘာသာပင လုပစရာရိသညကို ဖောင့ ဖောင့တနးတနး လုပသားသည။

အေးမောငကတော့ အိဖူကို ဖကထားရငး ဇိမခံနေသည။ အေးမောင ပီးသားသည့အခါ..ဟင… ကိုကို့အရညတေက … အဖူတေနော… (အရညအစိမးတေ၊ အနီတေ မငဖူးထားလို့လား မသိ)အငးပေါ့…. ညီမလေးရဲ့…. မမငဖူးဘူးလား….အာ…. ကိုကိုနော… ညီမလေးက…. ကိုကို့ကိုပဲ… ဒီလို လုပပေးဖူးတာ… ဘယယောကားလေးမ ပတသက ဖူးတာ မဟုတဘူး….အာ… အငးပါ ညီမလေးရာ… ကိုကို စကားပော လောသားလို့ပါ…ကဲ…. ကိုကို…. ညီမလေး သားအိပတော့မယ… ဂတနိုက….ညီမလေး…. မနကဖနကရင…. ဗီဒီယိုတေ ကူးလာခဲ့မယ… ကိုကိုတို့ အတူကည့မယနော…ဘာခေလဲ ကိုကို….ကည့တော့…. သိမာပေါ့….ဟန…. ကိုကိုကလညး… တအား လို့ဝကတယ…. မုနးစရာကီး….ကဲပါ… သားအိပတော့… ဂတနိုကအိဖူ လကပနုတဆကပီး ပနထကသားသည။ အေးမောငလညး မောမောပနးပနးနင့ အိပလိုကရသည။

နောကတစနေ့ကတော့ အပေါငးအသငးတေဆီက လူကီးဇာတလမးတေ အမပီဖိုးလေးနင့ ကူးလာသည။ ညဘကကတော့ အနတီလေးအခနးဘကက ဖောကထားသော အပေါကကို အိဖူကို ပလိုကပီး ညဘကက အနတီလေး အိပ မအိပ ကည့လို့ရအောင ဖောကထားတာဟု ပောရသည။ အနတီလေးကို ပနမပောဖို့လညး နုတပိတရသည။ တကယတော့ အနတီလေးက သိထားပီးသားပါ။ အိဖူကို သကသက ဖိန့ခငး ဖစသည။ အိဖူကလညး အေးမောငနင့ အဆငပေနေသဖင့ ပနတိုငမညမဟုတသောကောင့လညး ပလိုက ခငး ဖစသည။ နို့မို့ဆို သူ့အမေ မအိပသေးဘူးဟုထငကာ တကမလာရဲမာ စိုးသဖင့ ဖစသည။ လကတေ့ ပင ပလိုကသည။ အိဖူ အိမပေါတကလာသည့အခိနက အနတီလေး အိပပောနေပီ ဖစသဖင့ အိဖူ ကေ နပသားသည။ ဒီလောကဆို ဘာလုပလုပ အနတီလေး သိမညမဟုတတော့ခေ။ ဒီတစညတော့ အိဖူ တစကိုယလုံးကို မငခငသညဟု ပူဆာသည။ ပထမ အိဖူက အငတငတင လုပ နေသေးသည။

မမငသင့တာ အကုနမငရပီးသညကို အကုနခတဖို့ကတော့ ရကနေသေးသည။ သူမက လညး လူတစမိုးပင။ နောကတော့ သေခာ သူမပနစဉးစားကာ သဘောတူလိုကသည။ ဝတလာသညကလညး မနေ့ညက ဝတသည့ ဂါဝနလေးပင။ အေးမောငကိုယတိုင ခတပေးလိုကသည။ အိဖူ က အေးမောငကိုလညး ကေးတိုကကာ ခတခိုငးသည။ အေးမောငကလညး ခတသညပေါ့။နစယောကသား ပေ့ဖက နမးရုတပီးတော့ ကူးလာသော ကားမားကို နားကပ တစယောကတစဖကစီတပကာ ပါးခငးအပကာ ကည့ကသည။ အေးမောငကလညး ဉာဏနီဉာဏနက မားသည။ သူ လုပခငသော ပိုဇေရငမားကို စုံအောင ကူးလာသည။ ကစစဆငပေးသည့အခနးမား၊ ဘလိုးဂော့အခနးမား၊ ဘာဂာအခနးမား၊ လကနဲ့လိုးပေးသည့ အခနးမား၊ အရုပတု သုံးသည့အခနးမားနင့ လိုးသည့အခနးမားလညး ပါသည။

ကဏစုံလင အပာရုပရင ဆိုပါတော့။ဇာတကားခေမား ကည့နေစဉမာပင အိဖူ ရငဘတ(နို့)ကလေးမားကို ဖိလိုက၊ အဖုတကလေးကို လကနင့ အုပလိုက၊ မကလုံးပူးသားလိုကနင့ မိုးစုံ ဖစနေသည။ ကည့ပီးသားတော့…ကိုကို…. အဲဒီထဲမာ… လုပကတာလေ… ပါးစပတေနဲ့လုပတာ…မရံဘူးလား မသိဘူးနော….သော…. ညီမလေးကလညး…. ဘာရံစရာရိလို့လဲ…. ဆပပာတိုကပီး ရေနဲ့ပောငအောငဆေးထားမာပေါ့…ဟင… ကိုကိုကလညး…. အရညတေလညး…. ထကတဲ့ဟာကို…ကိုကိုကတော့….. မရံပါဘူး…..ဟမ…. တကယကီးလား….တကယပေါ့….

အေးမောင တအံ့တသ ဖစနေသော အိဖူလေးကို ကည့ကာ အူယားလာသဖင့ အခိနကို အကိုးရိစာ အမန အသုံးခလိုကသည။ အိဖူလညး ကော့ပံနေသည။ ပေါငနစဖကကိုလညး အစမးကုန ကားပေး ထား သည။ ဒီလိုဆို အိဖူ အေးမောငကို သိပရကပုံ မရိတော့။ သူမဖစခငသည့ အရသာကို ပင့ပင့လငးလငးပင ရယူနေပေပီ။ အိဖူ တစခီပီးသားတော့ တောတော ပငပနးသားပုံရသည။ ခုနက အတိုငးပင ပေါငကားလက ပင အမောဖေနေသည။ညီမလေး မကလုံး ခဏမိတလိုက….ကိုကို…. ဘာလုပမလို့လဲ….ဘာမမလုပဘူး…. မကလုံးခဏပဲ မိတ….မိတပီဟာ…..အေးမောင ခပသကသကပင သူမ ပေါငနစလုံးကားထဲ ခေါငးဝငလိုကကာ အဖုတကလေး တစခုလုံးကို ငံုံ ပစလိုကသည။ရီး….. ကိုကို….. ဘာတေလုပတာလဲ…. ညီမလေး… ငရဲကီးမာပေါ့….ငိမငိမနေ… ညီမလေး…အာ့… ကိုကို… တမိုးကီးပဲ…. ရီး…. အမေ့…အေးမောငကလညး အဖုတတစခုလုံးကို ပါးစပအပည့ ငုံထားရာမ လာကို အကဲကောငးတစလောက အနံ့ ကစားသည။ အဖုတတစခုလုံးကိုလညး လကပေးသည။ အစေ့လေးကို လာနင့ လိုကရာရာ တေ့သားတော့ လာဖားနင့ အစေ့ကိုသာ တညပီး ထိုးပေးတော့သည။

ဒီတော့လညး အိဖူ မခံနိုငရာ။ အဖုတတစပငလုံး ကင စိမ့ တကလာပီး အထဲပိုငးက ယားကိကိဝေဒနာ တိုးလာသည။ တစခါမ မခံစားဖူးသည့ အတေ့အကုံကောင့ လေထဲတင လင့မောနေသလို ခံစားနေရသည။ ထို့နောက အမညဖောမရသည့ အရသာတစခုက တစကိုယ လုံးကို ကီးစိုးနေပီး ခဏအကာတင တစကိုယလုံး ပင့ထကသားသလို ခံစားလိုကရသည။ သတိထားမိတော့ ကိုကို့ ခေါငးကို တအား ဆုပကိုငထားသညကို သတိရမိသဖင့ အိဖူ ကမနးကတနး လတလိုကကာ…အယ… ကိုကို… တအားနာသားလား…အုံဖ…အုံဖ… ညီမလေး တအားကောငးသားလို့…. ဟီး…သားဖီးလေးနင့ ရီပနေသော အိဖူကို ကည့ရတာ အူယားဖို့ ကောငးလသည။တအားကောငးသားလား….အငး… ကောငးတယကိုကို…ညီမလေး ကောငးသားတယဆို…. ပီးတာပဲ…ကိုကို့ကိုလညး… ပနလုပပေးခငတယ…မရံဘူးလား….. ညီမလေးက…ဟင့… အငး… မရံပါဘူး…. ကိုကိုတောင… ညီမလေးဟာကို မရံမရာ လကပေးတာပဲ…. အိဖူက ပောပောဆိုဆို အေးမောင ပေါငကားထဲသို့ ဝငလိုကကာ အေးမောငကို ပကလက လန စေသည။

ထို့နောက မတမတထောငနေသော ဒုံးပံကီးအား လကနင့ နစခက သုံးခက ဂငးတိုကလိုကပီး ပါး စပနင့ ငုံလိုကသည။ ထိုသို့ ငုံလိုကပီးနောက လာဖင့ ဒစတစဝိုကကို ပတကာ လကပေးသည။ အေးမောင အနတီလေးနင့ အတေ့အကုံ ရိခဲ့ဖူးသည။သို့သော အရသာက တစမိုးစီဖစနေသည။ အနတီလေးက အတေ့အကုံရိတော့ အရသာ အစုံ ခံစားရသညကား မန၏။ သို့သော စိတထဲတင အနတီလေးက အတေ့ အကုံရိသညဟု စိတထဲတင ရိနေတော့ အရသာက တစမိုး။ ယခု အိဖူလေးကပနတော့ အတေ့အကုံ မရိတော့ အနတီလေးလိုတော့ ပါးစပထဲကလီးကို ဘယလို အမိုးမိုး လာနင့ကစားရမညကို မသိသောလညး စိတထဲက အရိုငးဆနဆန အရသာလေးတစခု ပိုတိုးနေသလို။(ဥပမာ လေးငါးခောကထောင ပေးရသည့ ဆငးဒဝစခက ကောငးသောလညး တစခါတလေ အခဉပေါငး ငါးဆယတနလေးကို စားရတာက တစမိုးတစ ဘာသာ ထူးခားသလိုမိုးပါ… ကနတောအာဘော ဖစပါသည။ အေးမောငက တောသားလေး ဖစသဖင့ ဆငးဒဝစခ မစားဖူးသေးပါ။ တောသားမားကို ထိခိုကစေလိုခငး မရိပါ။ ကနတောလညး တစခိနက တောသားသာ ဖစပါသည)အိဖူက ဗီဒီယိုအခေ ခုနလေးမ ကည့ထားသဖင့ အပည့ငုံလိုက ပနထုတလိုကနင့ လုပငနးတာဝန အပည့ထမးဆောငနေပီ။ နုနယခောမောလသော အပိုပေါကမလေး၏ ဘလိုးဂော့ဘ ဒဏကို အေးမောင ကာကာမခံနိုငတော့ပါ။

လိငတံတစလောက ကငတကလာပီး သုကရညမားကို အိဖူ၏ အာခေါငထဲသို့ အပည့ ဖနးထုတလိုကကာ ကာမအရသာထူးကို ခံစားလိုကရလေတော့သည။အိဖူ အေးမောင၏ သုကရညမားကို ထေးမထုတဘဲ မိုခလိုကသည။ကိုကို…. ငံကိကိနဲ့…. ဟီးးး (ကနတော အဲဒီအရသာ မသိပါ၊ သူမားစာအုပမားထဲက အရသာအတိုငးသာ)ညီမလေးဟာရော… အဲလိုပဲလား….အငး…. ညီမလေးအရညတေလညး… ငံကိကိနဲ့ပဲ…. ဒီလောကတော့ မမားပါဘူး….ကောငးလိုကတာ ညီမလေးရာ… ညတိုငး… ဒီလိုပဲ လုပကမယနော…အငး… ကိုကို့သဘော.. (သူမ သဘောမပါသည့အတိုငးပင)ညီမလေး….ရန့…. (ဆဲဆဲငငငငလေး ထူးသံ)ကိုကို ဖစခငတာ ပောရင… စိတဆိုးမာလား…လာပနပီ… သူမားကို လာခညနေတာ… တတနိုငသမ စိတမဆိုးအောင ကိုးစားမယ… ပောကည့(အောငမယ.. သူလေးကလညး အလာသားပါလား….)ကိုကိုလေ…. ညီမလေးကို… …. ….ဘာဖစလဲ… ညီမလေးကို….လိုးခငတယ… (ခပတိုးတိုးလေး နားနားကပပောလိုကသည)အိဖူ မကနာ ရဲတကသားသည။

ထို့နောက နုတခမးစူကာ..အာ….. ကိုကိုကလညး… နားရကလိုကတာ…ဟမ… အဲဒါကို နားမရကအောင… ဘယလိုပောရမာဒုနး….ကိုကိုကလညး… ပိနးလိုကတာ… အတူတူနေခငတယတို့… လုပခငတယတို့ လောကဆို လုံလောကပါ တယ…..(အိမး…. သူလေးက အသုံးအနုနးတေ တောတောကမးနေပီပဲ။ စစရော စစသေးရဲ့လားမသိ ဆိုသည့ အတေးက ဝငလာသဖင့)သိပုလေ… ကိုကိုမ မပောတတတာ… ညီမလေးကို… ဘယသူ သငပေးတာလဲ…အပငဖေ ဖေတဲ့…. အစမကီးတေ… ပောပတာပေါ့….သော… တောသေးတာပေါ့….အာ… ကိုကိုနော… ဘာ… တောသေးတာပေါ့လဲ…အာ… ရုပကုနပါပီကာ… မဟုတပါဘူး…အဲဒါ ညီမလေး ကောကတယ ကိုကိုရယ… မလုပနဲ့နော… ဒီအတိုငးလေးပဲ… ညီမလေး… ညတိုငး ကောငး အောင… လုပပေးမယလေ……… ….. …..အေးမောင နုတဆိတသားပီး မကနာ ညိုးသားသဖင့ အိဖူ သနားသားသည။ကဲပါ… ကိုကိုရာ…. မနကဖနညမ… ကိုးစားကည့ကတာပေါ့…. အဲဒါက နာတယလို့ပောတယ… ကိုကိုရဲ့…ညီမလေးကလညး… အစပိုငးလေး ခဏပဲ နညးနညးနာတာတဲ့…. နောကဆို မနာတော့ဘူးတဲ့…အငးပါ… အငးပါ… ကိုကိုရယ… ကိုကို့သဘော… ဟုတပီလား… ညီမလေး ဆငးအိပတော့မယ…မနကဖနညမ… နော… နော..အငး… ညီမလေးက လိမာလိုကတာ… ဂတနိုကနော… အိဖူ သူ့အခနး ပနဆငးအိပသည။ အေးမောငကတော့ နောကနေ့ ကုံရမည့ကိစ အတက အူ မူး နေမိသည။

အနတီလေးက သူတို့ ကိစ လုံး မရိပမိ။ မရိပမိအောငလညး အေးမောငက အနတီလေးရေ့မာဆို အိဖူအပေါ ခပတညတညသာ ဆကဆံသည။ ကောငး အတူတူ သားခိနမသာ လမးမာ တတထိုးသည။ ည ဆယ့တစနာရီလောကကတော့ အနတီလေး အခနးဘက ခောငးလိုကသည။ အနတီလေး ပိုးလိုး ပကလက ထဘီ အပေါလနတကကာ အိပပောနေသညကို ကည့မိသောလညး ဖီးလ မလာတော့။ ငါးစိမးလေး မငထားတော့ ငါးကငကို အနံ့မခံခငသလို ဖစနေမိသည။ အိပပောနေသညမာ သေခာသဖင့ အေးမောင ခဲတံနင့ အိဖူ အခနးဘကခမးကို ခပဖဖလေး တောကတောကတောက ဟု သုံးခက ခေါကလိုက သည။ နေ့လညကတညးက အခိနးအခက လုပထားသညပဲ။

ဗဟုသုတ ရိထားသော အိဖူက သတိပေး သဖင့ အေးမောင လေးတနးကကောငးသားလေး တစဦးကို ဆေးအမညပောကာ အမေဝယခိုငးတယပော ဝယဟု သငပေးလိုကပီး တားဆေးတစလုံး ဝယခိုငးထားတာ ရိသည။ အနတီလေးအား ထိုးပေးဖူးသဖင့ ဆေး အမညကို အေးမောင သိသည။ အိဖူက အေးမောငဆီက တောကတောကသံ ကားလိုကတော့ အပေါ တကလာသည။ အခနးထဲ ရောကသညနင့ တံခါးကို သူမဘာသာ ဂကထိုးပီး သူမအမေ အိပမအိပ သားခောငးသည။ ထို့နောက အပေါကကို ကမနးကတနး ပနပိတပီး..ကိုကို… မေမေ့ကို ကည့ပီးပီလား…အငးလေ….အယ… ဒုက…ဘာလို့လဲ…မေမေအိပနေတာကီးက…. ဟီး….ကိုကိုကည့တုနးကတော့ စောငထဲမာ… ကေးနေတာပဲ…. အိပနေပါပီ… သေခာပါတယ(လိမလိုကတာပါ)အငး… အငး… ဘာမမဟုတတော့ဘူး… ရပီ… ရပီ…ကဲ…. ဆရာဝနကီး ဆေးထိုးပါတော့မယ… ကပါခငဗာ…ဟန့… သူ ဟာလုပတာ မနာခင.. ဆေးထိုးတာ အရငနာရအုံးမယ….လာပါ… ပစိပစိ လုပမနေနဲ့… မနာအောင ထိုးပေးမယ… အိဖူ ဒီည ဝတလာသညက စကတ ဒူးဖုံးလေးနင့ တီရပကလေးဖစသည။ မောကခိုငးလိုကပီး စကတကို တငပါးပေါအောင လနလိုကသည။

ပငတီ ဝတမလာသဖင့ ဖူဝငးသော တငပါးလေးပေါလာသည။ အေးမောင ဆေးထိုးပီး သေခာ ဖိခေပေးလိုကသည။ မခေလို့ မဖစ။ ဆေးထိုးတာ ဆေးခဲပီး အနာဖစလင ပနာကီးတော့မည။ သေခာခေပီးတော့မ….အောငမလေး…. နာလိုကတာကိုကိုရာ…. မနာအောင ထိုးပေလို့သာပဲ… ဆရာဝနလုပရန… လူနာပေးမာ…ကဲပါ… ရပါပီ… စကားအိုးလေးရဲ့…. သုံးလမ တစခါဘဲ ထိုးရမာကို…အယ… သူပောပုံက… တစနစပတလုံး သုံးလတစခါ ဆေးထိုးပီး… အဝာပုမယပေါ့လေ… ဆယတနး မနမန အောငပါစေတော…ဆယတယအောငရငလညး… တကသိုလအထိ လိုကပီး…. အဟီး…ဟန့… တောတောဆိုးနေတာ…အိဖူက ဆေးထိုးပီးတော့ အေးမောငနား ကပထိုငသည။ အေးမောငလညး တာဝနအရ ဘာမမခတသေး ခင နမး၊ စုပ၊ နုးနပပေးရသည။ ထို့နောက အဝတမား အကုန ခတပေးလိုကပီး အေးမောင ကိုယတိုငလညး အဝတမား ခတလိုကသည။ အိဖူက အိပရာပေါမာ ဆန့ဆန့လေး လဲနေသည။ အေးမောင အိဖူ၏ ပေါငတံ နစခောငးကို ဆဲဟလိုကကာ အဖုတကို ပါးစပအပည့ငုံ၍ အရသာလေး အရငပေးလိုကသည။ အိဖူ ပီးကာနီး လို့ သံစုံမညလာတော့မ ရပလိုကသည။

တောကာ ပီးသားလို့ မခံခငတော့ဘူးဆိုရင ငတတော့မညလေ။ ထို့နောက..ညီမလေး.. ကိုကို နညးနညးကိုးစားကည့မယနော…အငး… ကိုကို… ဖညးဖညးလေး… လုပနော…. တအားနာရင… မလုပနဲ့တော့နော…အငးပါ…အေးမောင ပောပောဆိုဆိုပင ဒစဖားနင့ အကဲကောငးလေးတစလောက ရေဘောထိုးပေးလိုကကာ အစေ့လေးကို ဒုံးကညနင့ ပစလိုကပီး နညးနညးထိုးသငးကည့သည။ အရညမား ရဲအိုငနေသောလညး မဝင နိုင။ အနတီလေး ကပသညဆိုသညမာ အိဖူကို မမီ။ အိဖူဟာလေးက စိနေအောင ကပလသည။ အေးမောင နညးနညး အားစိုကသငးကည့သည… ခောထကသားပနသည…အာ… ကိုကို… ဘယလိုတေ… လုပနေတာလဲ… အနေရခကလိုကတာ… အဟင့…အေးမောင တစခက ဖိသငးလိုကပနသည။ ဒီတစခါတော့ ထိပဖား ကမးသီးခေါငးက ဝငသားပီ။ တစခုခုက ကားထဲမ ခံနေပနသည။အားး… နာတယ… ကိုကို… တောပီ… တောပီ….ညီမလေးကလညး… နေပါအုံး… ခဏလေးကို…ဟင့အငး… နာတယ… ကိုကိုရယ…အငးပါ… ညီမလေးရယ…. ကိုကို မလုပတော့ပါဘူး… (ပနမခတသေးဘဲ ခဲလိုကခငးဖစသည)ကိုကိုုရယ… ညီမလေး နာလို့ပါ… တအားကီးမလုပနဲ့နော.. ဖညးဖညးလေး… လုပကည့နော…အငးပါ… ညီမလေးရယ… ခဏလေးပဲ… အောင့ခံလိုကနော…အေးမောင ရေ့ကို နညးနညး ထပဖိသငးကည့သေးသည။

မဝငတော့ပေ။ ထစကာ ခံနေသည။ တစခကတော့ ရငးရမည။ အေးမောငတငပါးတင အားထည့ကာ တစခက အားကုန သငးလိုကသည…အားးးးး ကိုကိုရေ… နာလိုကတာ… အီး… (အောသည့အသံက ကယလသည.. အခနးလုံလို့သာ ဘယသူမ မကားတာဖစသည)ညီမလေး… ညီမလေး…. မငိုနဲ့တော့နော…. အဆုံးအထိ ရောကသားပီ… ညီမလေး မခံနိုငရင ပနထုတ လိုကမယ…ဟာ… ကိုကိုကလညး… အဆုံးထိရောကမတော့… ထုတမနေပါနဲ့တော့… ထပမနာတော့ဘူးထငတယ…အငး… ညီမလေး အနာသကသာသားပီလား…ခုနကတော့.. နာတယ… ကိုကိုရ… တအားပဲ… အခုတော့.. သိပမနာတော့ဘူး… တစဆို့ဆို့ကီး… တစမိုးကီး ဖစနေတယ…အဲဒါဆို.. ကိုကို နညးနညး လုပကည့မယလေ…အငး… အေးမောင အဆုံးအထိ သငးထားသော လိငတံကို ဖညးဖညး ပနဆဲထုတသည။ အိဖူ၏ အဖုတက လညး တငးနေအောင ကပလသည။ အေးမောင၏ လိငတံနောက မခဲမခာ ကပလိုကလာပီးမ တဖညးဖညး အပင ပနထကလာသည။ အေးမောင အောကကို ငုံ့ကည့လိုကသည။

လိငတံတင သေးစလေးမား ရဲနေသည။ အခုမ စိတခမးသာသားသည။ အိဖူ အပိုစစစစကလေးပါလား။ သနားလညး သနားသားသည။ စိတထဲတင အိမထောငပုရမည့အရယရောကလင အိဖူကိုပဲ ယူမညဟု တေးလိုကသည။ တစဝကလောက ရောကတော့ ပနထိုးသငးသည။ ထိုအခိနတင အိဖူ၏ အဖုတအတငးမ သဘာဝခောဆီမား ထကလာပီ။ အသငးအထုတက ခုနကလောက မခကတော့။ နညးနညးတော့ သကလာပီဖစသည။ အိဖူလညး နာကင သည့အသံမားအစာ တဏာမငသည့ အသံမား ပောငးလဲလာပီ။အား… ကိုကို… ကောငးလာပီ… နညးနညးလေး မနမနလေး..လုပပေးနော…အေးမောင အထုတအသငးကို မနမနလေး ကစားပေးလိုကသည။ သူငယခငးမားက မိနးမ ပထမဆုံးလိုးလင တပတာနဲ့ထကမာဘဲဟု သငထားတော့ တပတာနဲ့ မထကခငသဖင့ တပထကမဖစစေရေး ည ကိုးနာရီ လောကကတညးက လကနင့ တစခေါက ထုတထားသဖင့ ပီးခငသည့စိတတော့ မပေါသေး။ အပိုစငမလေး ၏ အဖုတအရသာ စီးစီးပိုငပိုငလေးကိုသာ အပည့အဝခံစားနေသည။ အိဖူလညး အရိနတကလာကာ ပန ပင့ဆောင့ပေးတတလာသည။

ဒါကိုတော့ ဘယသူမ သငပေးစရာမလိုဘဲ သူ့ဘာသာ အလိုလို တတလာခငး ဖစမည ထငရသည။ ဆယမိနစလောက အရိနမနမနနင့ ဆောင့ပေးနေရာ..ဟင့.. ကိုကို… အိ ပီးတော့မယ… ပီးတော့မယ…. အာ့… ရီး…. ကောငးလိုကတာ… ပီးတော့မယ… ပီးပီ… အား… ပီးပီ…အိဖူပီးသားသောလညး အေးမောင မပီးဘဲ ကနခဲ့သည။ ဒါနဲ့ မနမနပီးစေရန အရိနကို တငဆောင့ သည။ မိနးကလေးမား ပီးပီ ဆိုသောလညး စိတက လော့ပါးသားသညမဟုတဘဲ အရိနလေးတော့ ရိနေရာ အေး မောငကို အတငးဖကကာ အဖုတကလညး ဇိကနဲ ဇိကနဲ ညစပေးနေသည။ အေးမောင ဆယခကလောက ထပ ဆောင့လိုကတော့မ သုကရညမားကို အိဖူ အဖုတထဲသို့ ပကဖနးပေးလိုကနိုငတော့သည။အာ့…. ကောငးလိုကတာ…. ရီး…ပူပူနေးနေးအရညမား အဖုတထဲသို့ တရဟောစီးဝငသားရာ ခုနက ပီးနေတာတောင အရိနမပကသေးသဖင့ နောကတစခီ အရသာကောငးကောငး ခံစားလိုကရသည။အား… ကောငးလိုကတာညီမလေးရာ…. တကယ…အငး… ညီမလေးလဲ… ကောငးတယ ကိုကို…. တစခါမ မကုံဖူးဘူး….ကဲ ကိုကို ညီမလေး သားအိပတော့မယ… ဂတနိုက… နောကညမ… ခစခစ.. အိဖူက ဘယလောကကိုကသားသညတော့ မပောတတ။ နောကတစညစာပင ဘတကင ခိတသား သေးသည။

နောကပိုငး ညမားတငလညး အိဖူ ပုံမန တကလာမဲပင။ ဒီအရသာကို အိဖူရော အေးမောငပါ စဲလနးနေပီ။ သောကလေ ငတမပေ ဆားငံရေကဲ့သို့ ဖစနေသည။ နေ့စဉ သငခနးစာတေ အသစတက သည။ အိဖူ ပုဇနတုပကေးလညး ခံပေးတတနေပီ။ လေးဘကလဲ ထောကပေးတတနေပီ။ အပေါမလညး တကဆောင့ပေးတတနေပီ။ တစညတစမိုး မရိုးအောင လိုးဖစကသည။ ဆောဖစကသည။ သူတို့က အနေ အထိုင ပိရိလေတော့ အနတီလေးကလညး မရိပမိတာ တစပနးသာသည။ တစလလောက စခနးသားပီးတော့ အိဖူ စာမေးပဲဖေရန ကိစနင့ ရုပသားသဖင့ အေးမောင အကို အပို့ လုပပေးရုံကလဲလို့ ဘာမ အလုပမဖစတော့။ အိဖူကတော့ စာမေးပဲ ပီးလင ကိုကို့သဘော ဟု နစ သိမ့သည။ ကိုးတနးက စောဖေသဖင့ အေးမောင စာမေးပဲပီးသားသောလညး ရာမပနဘဲ ဆယတနးအတက ကူရငကိုအပမညဆိုကာ အေးမောငကို ရာပနမလတပေ။ အမေ့ကို လမးသောလညး အနတီလေးစကား ကို နားထောငလိုကသည။ အမေလုပသူကလညး ပနမလာစေလို။ ရာရောကလင ပကစီးမာကိုစိုးသည။ အနတီလေးဆီမာ ထားလိုကတော့ အေးမောင လိမမာလာသညဟု ပောသည။ တစခေါကတလေ လာလည ရုံကလဲလို့ အမေက သိပမလာဖစပါ။ အမေပောတာ မနပါသည။ အေးမောင လိမမာလာပါသည။

အနတီလေး၏ ဆုံးမမုကောင့။ တကယတော့ လိမာတာက နညးနညး၊ လိငမာတာက မားမား ဖစမလားပဲ။ အိဖူ စာမေးပဲကာလတင ပစထားသည့ ငါးကငကို ပနမကမောရတော့သည။ အိဖူ ကောငးသားသညနင့ အနတီလေးက အေးမောငကို ခေါတော့သည။သမီးရိနေတာ့… မလတလပဘူး မောငလေးရယ… လမးတယ သိလား…အနတီလေး အေးမောငကို ခဲနေသည။မောငလေးလဲ မမကို လမးတာပေါ့… မမ အရငလို မလုပတာကာပီနော…လကနဲ့လုပတာကိုပောတာလား.. မောငလေး..အငး….မောငလေးနဲ့… တေ့ပီးတော့… လကနဲ့ လုပရတာ အာသာမပေလို့…. မလုပတော့တာ… ဒီလိုပဲပေါ့… ညီမလေးမရိတဲ့အခိနကတော့… မောငလေးနဲ့ ပောရမာပဲ… နော့…နေ့တိုငး တေ့နေရသောလညး ယခုလို မတေ့တာ ကာပီဖစသဖင့ အိဖူ ကောငးသားစဉ နေ့ခငးကောင တောင… အလမးသယနေကသည…အနတီလေးက အေးမောငကို ဘယလိုလုပခငလဲဟု မေးသဖင့….မမ… မောငလေး… ဗီဒီယိုကားကည့ဖူးတယ… သိလား… အဲဒီထဲကလို အနောကကနေ.. လုပခငတယ…အနတီလေးက အေးမောင စိတတိုငးက လေးဘကထောကကလေး နေပေးသည။ အေးမောင အနောက ကနေ စိတတိုငးက ဆောင့ပစလိုကသည။ အနတီလေးလညး ကေနပပါသည။ ဒီပိုဇေရငက မိနးကလေး အတက ပိုထိသညပဲ။

တစခီပီးတော့ နောကတစခီ ထပလုပဖို့ အရိနယူရပနသည။ ရယဒီဖစလာတော့ အေး မောင အတတ ဆနးထငတော့သည။ လီးကို အဖုတဝတင မတေ့ဘဲ စအိုဝတင သားတေ့သည။ဟဲ့… အို… မောငလေး… အဲဒီကို မလုပနဲ့လေ…မမကလဲ… မောငလေး… လုပကည့ခငတယ…မောငလေးကလညး… အဲဒါလုပရင… မမ ခံနိုငပါ့မလား မသိဘူးရယ…လုပပါ… မမကလညး… မောငလေး… တစခါပဲ လုပမယ… မမနာတယဆို… မလုပတော့ဘူး…နေအုံး… အဲဒါဆို… ဒီအတိုငး မလုပနဲ့… မမ လုပပေးမယ…အနတီလေးက သူမခုတငဘေးနားမ အံဆဲကို ဖင့လိုကကာ ဘူးလေးတစဘူးနင့ အထုပကလေးတစထုပ ယူလာသည။ဒါ ဘာလဲသိလား…အဲဒါ ကနဒုံးလေ…. လိုးရင စပတဲ့ဟာ မဟုတလား…ဟဲ့… မောငလေး… ဘယလိုသိ….မမကလဲ… အေအိုငဒီအကစပညာပေးစာစောငမာ… ပါတယလေ…သော… တောသေးတာပေါ… အနတီလေးက အဖောဂယလဘူးမ ဂယမား ယူလိုကကာ အေးမောင လိငတနကို ရဲနေအောင သုတပေးပီး အေးမောငကို ဘူးပေးကာ သူမ စအိုထဲသို့ရော စအိုတစဝိုကသို့ပါ သုတခိုငသည။ ထို့နောက အေးမောငလိငတံတင ကနဒုံးကို သူမကိုယတိုင စပပေးပီး စအိုဝတင တေ့ပေးလိုကသည။

ဒီအတိုငး လုပလို့ရသောလညး ညစပတကုနမာစိုးလို့ဟု ပောသည။ အေးမောင တေ့ထားသော လိငတံအား အားထည့ကာ ဖိသငးလိုကသည။ အနတီလေးကတော့ သိပ မအောပါ။ အီး….. နာလိုကတာ… ဟင့.. ဟု တစခကညညးက တအိအိ နင့ အဆုံးဝငသားသည။ ခေါငးဝငရင ကိုယဆန့သညပဲ။ ဒါကတော့ တောတောကပလသည။ အိဖူ၏ အဖုတလောကပင ကပသည။ ပထမတော့ ဖညးဖညးခငး ဆောင့နေရငး မနမန ဆောင့ပေးလိုကသည။ အနတီလေးလကက သူမအစေ့ကို သူမဘာသာ ကစားသည။ အေးမောင ပီးသားတော့ သူမလညး တစပိုငတညး လိုကပီးသားကာ အရညအနညးငယက အဖုတထဲမ မေ့ယာပေါသို့ တောကကနဲ ကသားသည။အနတီလေးနင့ ညတိုငးလိုလို နေ့တိုငးလိုလို အိဖူ စာမေးပဲကာလအတငး အလုပဖစသည။ အိဖူနင့မတူသည့အခကက အနတီလေးက ဘယလိုလုပရင ကောငးတယဆိုတာ သိသည။ သူမကိုယတိုင ကောငးအောင ခံတတသလို အေးမောငကိုလညး ကောငး အောင လုပပေးတတသည။ ထို့အပင တစတစခခ စကားလုံးမားလညး ပောရဲသည။

သို့သော အသက အရယအပိုငးအခားတစခုကို ကောလာပီဖစသဖင့ တငးကပမုတော့ သိပမရိတော့။အေးမောငမာ လိငတံမ လော့ပါးသားသည့အရသာနင့ သူ့အား အလိုလိုကအကိုက ဆောငတတသော ယုယမုကို တစပိုငတညး ခံ စားနေရတော့ အိဖူကို သတိရသောလညး သိပ မတမးတဖစခငးဖစသည။ အိဖူက အပိုလေး ဖစသဖင့ စေးစေးပိုငပိုင ကပထုပကာ အားသန လသောလညး သူ့ထကအငယဖစသဖင့ ကလေးဆိုးဆိုးသညကို ယုယမုပေးရတာကလညး အရသာတစမိုးရိသည။ တစယောက တစမိုးစီပေါ့လေ။အိဖူ ဆယတနးစာမေးပဲဖေတော့ သခx{1039}x{1004}ာဖေသည့နေ့တင မကနာ မကောငး။ သူမက နဂိုကတညးက သခx{1039}x{1004}ာ ညံ့ပါသညဆိုမ ဒီနစ သခx{1039}x{1004}ာ သတသညတဲ့။ တကယတော့ တစအုပလုံး ကုနအောင တကနိုင လေ့ကင့နိုငရင သတသညဆိုတာ မရိပါ။ သို့သော သူမက သခx{1039}x{1004}ာကို အလနကောကသညဖစရာ ဒီနစလဲ အောငမတသာသာလေးသာ ဖေနိုငသည။ အောငဖို့ပင မသေခာဟု ဆိုသည။နောကပိုငးရကတေမာတော့ ဖေနိုငသညဟု ဆိုသည။

အိဖူ စာမေးပဲရကမားတငတော့ ဘယကူရင မ မသားတော့ပေ။ အိမတငသာ စာတေ လိမ့ကကနေသည။ အေးမောငနင့ အနတီလေးအဖို့ အခင့လညး မသာ၊ အခင့သာလညး စိတသိပမပါကလပါ။ စာကကနေသည့ အိဖူအတကသာ လကဖကရညဖောတိုက လိုက၊ လကဖကသုပကေးလိုကနင့ အခိနကုနသားကသည။ သို့သော ကံကောငးတာလား ကံဆိုးတာလား မပောတတခေ၊ အိဖူ ရူပဗေဒ ဖေသည့နေ့တငပင အနတီလေး၏ တစဦးတညးသော အစကိုကီး အသညး အသန ဖစလို့ဆိုပီး ကေးနနးစာ ဝငလာသဖင့ အေးမောငကိုပင အိဖူလေးကို ဂရုစိုကစောင့ရောကဖို့၊ အိမကိုလညး ဂရုစိုကဖို့၊ လောကမသားဖို့ မာစရာတစပုံတစပင မာကားပီး သငောနင့ ထကသားရတော့ သည။အနတီလေး၏ အစကိုကီးက ကော့သောငးဘကမာ နေတာဖစရာ လမးပနးဆကသယရေးက ခကခဲ လသည။ ထိုအခိနက ရထားတေ ကားတေကလညး အလယတကူ သားလို့မရသေး။ ရထားနင့ သားရသည မာလညး စိတမခရ။

ဓားပတေက ရထားလမးကို ခဏခဏ မိုငးခဲကသဖင့ စိတမခရ။ ကားနင့ သားပနလင လညး ခရီးစရိတ တအား ထောငးသည့အပင တစဆင့တညး မရောက၊ သူမတို့နေသည့မို့မ ရနကုနသို့ သငောစီး၊ ရနကုနမ မောလမိုငသို့ ကား(သို့မဟုတ)ရထားစီး၊ မောလမိုငရောကမ ရေး အထိ ကားစီး၊ ရေး မ ထားဝယ၊ ထိုမတစဆင့ မိတ- ကော့သောငးအထိ နညးသည့ခရီးမဟုတခေ။အိဖူ ရူပဗေဒပီးလို့ ထကလာတော့ အိဖူကို ပောပလိုကသည။ အိဖူ မကနာလေး ညိုးသားသည။ သူမလညး မိခငဖစသူ ခရီးထကသားတော့ အားငယပေမပေါ့။ အိဖူကို အေးမောင တတသမမတသမ အား ပေးရသည။ ကိုယတိုင ခကပုတ ကေးမေးရတော့သည။ ထိုရကပိုငးအတငး အေးမောင အိဖူကို စိတနင့ ပစ မားမိသောငား အနောကအယကမဖစစေလို။ ကိုယ့ဘာသာကိုသာ စိတဖေသိမ့ရသည။စာမေးပဲပီးသားသည့နေ့တင အိဖူ ပောရငမူးတူးကာ ခုနပေါကထကလာသည။ စာမေးပဲဖေနိုငလို့ မဟုတ။ စာတေဖိစီးထားရာမ လတလပပေါ့ပါးသားခငး ဖစသည။ အေးမောင သားကိုလာတော့ အိဖူ ဆိုင ကယနောကမ ခါးကို တငးတငးဖကကာ လိုကပါလာသည။ အိမကို ရောကသညနင့ ထမငးစားပီး အိပခငသညဟု ဆိုသည။

အေးမောင သူမအိပခနးရေ့ကို လိုကပို့သည။ အိဖူက ဒီညက စပီး မေမေပန မလာမခငး သူမအခနးထဲမာ လာအိပပေးပါ။ အောကထပမာ တစယောကတညး အိပရတာ ကောကတယ ဟု ပောသည။ အေးမောငကို ပနမလတတော့။ သူမအိပခနးထဲခေါသားပီး ကောငးမ ပနလာသည့ အဖူအစိမး ပင မခတတော့ဘဲ အေးမောင လကမောငးကို ခေါငးအုံးကာ နစနစခိုကခိုက အိပတော့သည။အေးမောင ရငထဲတင တဒိနးဒိနး ခုနနေသည။ အိဖူနင့ မကာခဏ ကိုယလကနီးနောဖူးသောလညး အိမတင နစယောကတညး မဟုတ၊ အနတီလေး ရိနေသည။ ယခုမူ အိမတင သူတို့နစယောကတညးသာ ရိ သညဖစသဖင့ စိတမား လုပရားနေခငး ဖစသည။ သို့သော ယခုမ စာမေးပဲပီးလာသည့ အိဖူကို နဖူးလေး ကို တစခကသာ နမးလိုကကာ သူမသဘောက နစနစခိုကခိုက အိပစေလိုကသည။ညနေစောငးတော့ အိပရာ နိုးလာသည။ကိုကို… ကိုကို… ထတော့…. မိုးခုပတော့မယ…. အိဖူ လုပနိုးသဖင့ အေးမောငလညး နိုးလာသည။

ကိုကို… ဒီည … အပငမာ… ထကကဲမယလေ…ဟင… ညီမလေးကလညး….ဟာ… ကိုကိုရာ…. တစရကတစလေပဲ….ကဲတာ ဟုတပါပီ…. ဘယကိုသားမာလဲ….အငး….. ဘယကိုသားရပါ…. ဟာ.. သိပီ… ဒီလိုလုပ… ကိုကို…ဘာမားပါလိမ့….ကိုကို ထမငးမခကရသေးဘူးမို့လား…. အပငထကပီး…. ထမငးစားမယ… အအေးဆိုငထိုငမယ… ဒါပေမဲ့ အပငမာ ကိုကို ဘာမ မလုပရဘူးနော….ဘာကိုလဲ… ညီမလေးရ…ဟာ… မသိခငယောငဆောငနေပနပီ…. ညီမလေးကို… ဘာမ… မလုပရဘူး… အဲဒါ… အဲဒါ…ညီမလေးကို… ကိုကိုက….ဟာ့…. ကိုကို…. အ ခငယောင ဆောငမနေနဲ့… ညီမလေး…. ဆယတနးစာမေးပဲပီးတာနဲ့… ဘာညာ… သာရကာ… လုပမယ… စိတကူးနေတာမို့လား….ဘာလဲ… ဘာညာသာရကာ…ဟာ… ကိုကို… တောပီ… မပောတော့ဘူး…မသိလို့ပါဆို…အပငသားရင… ညီမလေးကို… ဟိုကိုငဒီကိုင… ဟိုနိုကဒီနိုက… မလုပရဘူး… အိမပနရောကမ… ကိုကို့ သဘောရိ….ဘာကိုကိုငပီး…. ဘာကို…(ဘုနး !!!!!) အေးမောငကောကို အိဖူ တအားထုပစလိုကသည…. အေးမောငနင့ အိဖူ ဆိုငကယတစစီးနင့ မို့တစပတ ပါတသည။ အိဖူက တောတောပောနေသည။ မိခင အိမမာမရိတော့ စိတလတလပကာ ပေါ့ပါးနေသညလညး ဖစသည။ အေးမောငတငလညး စုဆောငး ထားသော မုန့ဖိုးမား ရိသည။ အိဖူတငလညး စုထားသည့ငေမား ရိသည။

နစယောကသား စိတကိုက ကဲ လို့ ရသည။ ထမငးဆိုငဝငကာ ညစာ စားသည။ ထို့နောက အအေးဆိုငလေး တစဆိုင ဝင ထိုငသည။ အအေးဆိုင နာမညက လရိပငိမ။ ဆိုင၏ နာမညနင့ လိုကဖကအောငပင တိတဆိတ ငိမသကလနးလသည။ ငိမ့ ငောငးသော တီးလုံးလေးတစခုသာ ပံ့လင့နေသည။ တစခုံနင့ တစခုံကား အတောလေး ဝေးသည။ ခံ ကယကီးထဲမာ  ဆောကလုပထားကာ မိနပပ အောတိုမကတစမီးဆိုငးလေးမား ခိတဆဲထားသညမာ ကယ ပင့လေးမား လငးလကနေသကဲ့သို့  ရိလသည။ မကနာခငးဆိုင ထိုငကာ ဖာလူဒါ တစခကစီ မာသောကသည။ အေးမောင အိဖူ၏ လကကလေးကို ရုတတရက  အုပကိုငလိုကသည။ညီမလေး…. ကိုကို… ပောစရာရိတယ….အငး…. ပောလေ ကိုကို..ညီမလေး… စိတမဆိုးဘူး မလား….ဟင…  ဘာပောမယမနးလဲ… မသိဘဲနဲ့….အငးလေ…. စိတဆိုးမာစိုးလို့.. ကိုပောထားတာပေါ့….မသိဘူး…. ဆိုးသင့ဆိုး မာပေါ့…. ပော…ညီမလေးကို…. ကိုကို…. ခစတယ….ဟင…. ကိုကို…. ညီမလေးကို… ရညးစားစကားပောတယ… မေမေနဲ့…  တိုငမယ…ဟဲ့…. ရူး…. တိုးတိုး…. မလုပနဲ့လေ…ဟုတတယ…. မောငနမခငး… ရညးစားစကားပောတယ… တိုငမာ…ဟာ… ညီမ လေးကလဲ… အဲလိုဆို… မပောတော့ဘူး…ဟမ… မရဘူးလေ… ပောပီးတာ ပောပီးသားပီ… တိုငမာညီမလေးကလဲကာ… လိမ မာပါတယ…

ဟင့အငး…. မလိမမာဘူး…. တိုငမာပဲ….ညီမလေးကလဲ…. ကိုကိုပောပမယ… ညီမလေးနဲ့ ကိုကိုက ခစသူအဆင့ ထကတောင ကောနေပီပဲကို…ကိုကိုကလဲ… ညီမလေးက… အခုမ.. ကောငးတကတုနး…. ယောကားမယူခငသေးဘူး….အာ…. ဘယသူက ယောကားယူခိုငးနေလို့လဲ….အဲဒါဆို ဒီလိုလုပ… ညီမလေး… ရညးစားမရိဘူးမို့လား….မရိဘူးလေ… ဘာဖစလဲ…ညီမလေး ရညးစားထားတော့မယဆို… ကိုကို့ကိုပဲ..ရညးစားထားပေါ့….မထားခငပါဘူး… ရညးစား… ဘာလုပဖို့… ကိုကိုနဲ့အတူတူနေရတာ ပောစရာကောငးတာပဲ… ရညးစား ထားရင စိတမခရတာနဲ့… သူမားနောကပါမာ စိုးရတာနဲ့…အငးလေ… ကိုကို့ကတော့ရော… စိတမခရဘူးလား…ဟင့အင… ကိုကိုလညး စိတမခရဘူး… အခိနတနရင… ရညးစားရသားမာ…ဟင့အငး… မထားဘူး… ကိုကိုပောပမယ… ညီမလေး ကိုကို့ကို ရညးစားအဖစ မထားရငနေ… တကယလို့ အိမထောငပုမယဆိုရင ကိုကိုနဲ့ပဲ ယူရမယ… ကိုကိုလညး ရညးစားတစခားတစယောကမထားဘူး… မိနး မယူရမဲ့ အခိနရောကရင ညီမလေးကိုပဲ… ယူမယ… ညီမလေးလဲ ရညးစားမထားနဲ့…

ကဲ… ဘယလိုလဲ..အိုကေ… ကိုကိုပောတဲ့အတိုငး တညပစေ… ကိုကိုရညးစားထားတာနဲ့… ကိုကို့ရညးစားကို လိုကသတမာ… ညီမလေး ရညးစားထားရင… ညီမလေးရညးစားကို သတပစလိုက…(ဟိုက… ကမးကုနပီ…. တမိုးကီးနော…. ဟိုဒငးဟိုဟာ လုပပီးပီ… ရညးစားအဖစတော့လညး မဟုတပန ဘူး…. ရညးစားလညး မထားရဘူးဆိုတော့ကာ.. ဘာထူးမလဲ… အိဖူ၏ အတေးကို အေးမောင မတေးတတ လောကအောင ဖစမိသည၊ အငးလေ… ရိစေတော့… အခုလညး ရညးစားထားရတာနင့ ဘာမ မကာခားတော့ ခေ)ကဲ… ညီမလေး… ပနကစို့… ဆယနာရီထိုးတော့မယ…ဟငး. ဟငး… ကိုကိုနော… သိနေတယ…ဟဲ… ဟဲ…. :-X အေးမောငတို့ အိမပနလာကသည။ အနတီလေး အိပမအိပ ခောငးကည့စရာ မလိုတော့။ စိတလတ ပေ့ါပါးစာ အိမထဲသို့ ဝငလိုကသည။ ထို့နောက အိဖူ အခနးထဲသို့ လိုကသားသည။ အခနးထဲသို့ ရောကသညနင့ အိဖူကိုယလုံး အိအိလေးကို အေးမောင အတငးပေ့ဖကကာ ဆာလောငမတသိပသော အနမးကမးကမးမား ပေးလိုကမိသည။

အိဖူက စပန့သားအကx{1039}x{1004} ီ နင့ ဘောငးဘီ ဝမးဆက ပပကို ဝတထားသညဖစရာ သူမ၏ ခနာကိုယတစခုလုံးကို ထိတေ့နေရသလို ဖစနေသည။မတတပရပလကနင့ပင အိဖူ၏ ခါးကငကငလေးကို ပေ့ဖကထားကာ ရငခငးအပ နမးစုပနေရင လကတစဖက က တငပါးအစုံကို ဆုပနယပတသပပေးနေသည။ တငပါးနစလုံးကားကို လကခောငးမားနင့ စုနခညဆနခည ကစားပေးလိုကသည။အိဖူ မောဟိုကစာ အေးမောင၏ အနမးမားကို တုန့ပနမိသည။ မကလုံးမားကလညး ရမကဆန ပငးပနေဟန ရီဝေနေသည။ အေးမောင သူမကို ခုတငပေါသို့ တနးလဲလိုကသည။ အိဖူကလညး အလိုကသင့ ပါသားသည။ အိဖူက မေ့ယာအထူကီးနင့ အိပစကသညဖစရာ ကိုယလုံးလေး မုပဝငသား ပီး ပနခုနတကလာသည။ အေးမောင အိဖူ၏ စပန့သား အကx{1039}x{1004} ီလေးကို အောကနားစမ ကိုငကာ ဆဲခတလိုက သည။ အိဖူ ဘာမ ငငးဆနခငးမပုဘဲ အလိုကသင့ လကကလေး မောကပေးသည။ဘောငးဘီကိုလညး ဆဲခတပစလိုကသည။

ထို့နောက ကာမခလုတမားကို တစခုခငး ဖင့ထုတ တော့သည။ အိဖူ တအား ထနနေမနး သိတော့ အေးမောင သိပအခိနဆဲမနေလိုတော့ပီ။ အိဖူ၏ ပေါငတံ သယသယလေး နစခောငးကို ဆဲခာလိုကပီး ဝငရောကနေရာယူလိုကကာ လာဖားဖင့ အရညကညလေးမား တစိမ့စိမ့ ထကကနေသော အဖုတကလေးအား အားရပါးရ လကပစလိုကသည။အစေ့လေးကို လာနင့ထိုးလိုက၊ အကဲကောငးလေးထဲ စုနခညဆနခည လကလိုက လုပနေရာ အိဖူ သိပ စိတမရညခငတော့။အာ.. ကိုကို.. အဲဒီလို မလုပနဲ့တော့… ညီမလေး မနေနိုငတော့ဘူး… လုပတော့လေ…အိဖူက ဒီလို တောငးဆိုလာတော့လညး အေးမောင နူးနပနေစရာ မလိုအပတော့သဖင့ ပရိုစီဂာတေ အားလုံးကို ကောလားလိုကပီး ညီတောမောငကို တငးဝတင တေ့ကာ ဖညးဖညးခငး ဖိသငးလိုကတော့ သည။ အနတီလေး အိမတင မရိသဖင့ ခါတိုငးလို တိုးတိုးလေး မညညးတော့ခေ၊ အိဖူ စိတထဲ ရိသလောက ဖင့အနထုတတော့သည၊ တစခနးလုံးလညး လိုးသံ ဆောင့သံ ကကကကညံလက အောသံ ညညးသံ ပကလောညံနေတော့သည။

အေးမောငနင့ အိဖူ ပိုငတူလိုလိုပင ပီးသားသဖင့ တစယောကပေါ တစယောက ထပကာ အမောဖေနေသည။ အိဖူကလညး လောငအိမထဲမ လတသည့ငကကလေးလို ဖစနေ ရသည့အထဲ မိခငဖစသူ ခရီးသားနေသဖင့ လင့လိုရာလင့ ပံလိုရာ ပံနိုငသည့အနေအထားဖစနေရာ အေး မောငနင့ စိတတူကိုယတူ ဖစနေသည။ညီမလေး…. ကိုကို… အကံပေးမယ…ဘာအကံလဲ… ကိုကို…ဒီအမေးလေးတေ…. ရိတပစလိုကပါလား…. အေးမောငက အိဖူ၏ အဖုတမေးလေးတေကို လကနင့ ဖနေရငး ပောလိုကခငး ဖစသည…ဟမ့… ကိုကိုကလညး… အဲဒီအတိုငးက… ဘာဖစလို့လဲလို့…သားကားညပလို့….အာ… ကိုကိုက… ညစစုတပီ….တကယပါဆို…..ညီမလေး မရိတရဲဘူး၊ ဓားရမာစိုးလို့… ကိုကို ရိတပေးလေ…. အေးမောင ရေငတတုနး ရေတငးထဲ ကသားသည။ တောရငးလငးရေး စီမံကိနး စတငရန ဂုတဘူး ပေးယူသည။ ဒါက သူ နုတခမးမေး ရိတနေကဂုတဘူး၊ ဘလိတဓား အသစရိသေးသည။ ဒီနေရာမာ အဆင ပေဖို့… ကမနးကတနး ပေးယူ အသုံးခလိုကရတော့မည။ ဒါနဲ့ ထပရိတတော့ ဘာဖစသေးလဲ။ ပါးစပထဲတောင တစခုလုံး ဝငနေပီးမတော့ ဂုတဘူး သုံးဖို့လောက တန့တို မနေတော့ပါ။

ဂုတဘူး ယူလာပီး အခနးထဲ ပနဝငလာတော့ အိဖူက အနေအထားမပက ရိနေသေးသည။ ပီးမ သတိရလို့ ရေခကနင့ ဆပပာခက ရေခိုးခနးထဲမ ပနဝငယူရသေးသည။ ပစညးကိရိယာ စုံလငတော့မ လုပ ငနး စတငရသည။ အိဖူက ပေါငနစခောငးကို အစမးကုန ကားထုတပေးထားကာ ငိမငိမလေး နေပေးသည။ ဓားထိမာ ကောကလို့ ငိမနေတာဖစသည။ အေးမောင ဆပပာမုပတေ တဖားဖားနင့ ရိတပေးလိုကရာ အမေးမား ပောငစငသားကာ ဖူဖေးလပစာ မို့မို့လေး ဖောငးအိနေသော အဖုတကလေးကို မငရတော့သည။ကဲ…. ညီမလေး…. ကည့လိုက…. လသားပီ…..အငးပါ…. ကိုကို သဘောကရငပီးတာပါပဲ….ညီမလေးက… မကိုကဘူးလား….ကိုကိုကိုကတော့… ညီမလေးလဲ ကိုကတာပေါ့လို့… အေးမောငနင့ အိဖူတို့ သောကလေ ငတမပေသည့ ဆားငံရေကိုသာ မကမောစာ မီဝဲကသည။ အခိနတေ ဘယလောကကုနသားသညမသိ။ နစယောကစလုံး မဟနနိုငသည့ အဆုံးတင တစဦးပေါတစဦး ထပကာ ပငပနးနမးနယစာ အိပမောကသားကတော့သည။

နောကနေ့တေမလညး ထို့အတူပင။ အနတီလေးအခနးထဲမ လဲ၍ ကနသည့ ရေခိုးခနး၊ မီးဖိုခနး ပါ မကန သူတို့နစဦးအတက သာယာသည့ ဘုံဗိမာနလေးမား ဖစလို့နေကသညသာ။ အိမထဲက အိမပငပင သိပမထကကတော့။ သူတို့နစဦးမာ ခစသူရညးစား အဆင့ကိုပင ကောလနနေကာ ခစစ ကငစ ဇနီးမောငနံ လို ဖစနေကတော့သည။ အေးမောငကလညး အနတီလေးနင့ အတေ့အကုံ စုံပီးဖစနေရာ အနတီလေးက အေးမောငကို သူမ လိုခငသလို ပုံသငးခဲ့သလို သူကလညး အိဖူကို လိုခငသလို ပုံသငးယူသည။ အိဖူကလညး အေးမောင လိုခငသမ ဘာတစခုမ ငငးဆနသညမရိခေ။ တစနေ့တင အေးမောငက သူမအား တောငးဆိုသည။ညီမလေး… ကိုကို… ပူဆာမလို့….ဘာလဲ… ကိုကိုရဲ့…ညီမလေးကို…. အနောကကနေ…. လုပခငတယ…ဟငးနော… ကိုကို… ဘယကနေ အတတဆနးတေ တတလာလဲ….ညီမလေးကလဲ… ဟိုတစခါ ကည့တဲ့ အခေထဲကလိုမိုးလေ….အာ.. ကိုကိုကလဲကာ… အဲဒါ တိရစာနတေ လုပသလိုမိုးကီးကို…ညီမလေးကလဲ… မဆိုငပါဘူး…အငးပါ… ကိုကို့သဘော… ဟုတပီလား… အိဖူက ခါးခါးသီးသီး မငငးဆနပါ။ အေးမောင အလိုကပင ခုတငပေါတင လေးဘကကလေး ထောကပေးသည။ အေးမောငကလညး သူမ၏ ခါးလေးကို ပိုငပိုငနိုငနိုင ဆုပကိုငကာ အနောကမ အဖုတ သို့ တေ့လိုကသည။

ထို့နောက ဖညးဖညးခငးပင ထိုးသငးလိုကသည။ မဆတခငက ညတခင၊ မခူးခငက ကေခင၊ မစားခငက ဝါးခငစရာအရညရမးနေသဖင့ ခဲရာခဲဆစ မဟုတဘဲ လောလောရူရူပင ဝငသားသည။အာ့… ကိုကို… ဖညးဖညး… တအားထိတယ…အငးပါ… ညီမလေးရဲ… ဖညးဖညးပဲ လုပမယ…အား… ကိုကို… ထုံးစံအတိုငးပင ခစတေးသံစဉမား ဆူညံသားသည။ အေးမောငက ညတိုငး စားနေရသဖင့ သုကကို တတနိုငသမ ထိနးထားနိုငသည။ အိဖူက တစနေ့တစမိုး မရိုးရအောငဖစနေသဖင့ အကိမကိမအခါခါ ပီး သားရလေသည။ အဖုတထဲမ လံထကလာသော အရညမားသည မေ့ရာပေါသို့တိုငအောင စီးယိုကလာ သည။အိဖူ နစခါသုံးခါ ဆကတိုကပီးသားပီးနောက အိဖူကောပေါတငမောကကာ တငးစိမထားလိုက သည။ အမောပေမ အဖုတထဲမ လီးကို ဖညးဖညး ဆဲနုတလိုကရာ လေခိုနေသဖင့ ရူးကနဲပင အသံထကသားသည။ အိဖူလညး တစနေ့ထကတစနေ့ ထူးကဲလာသော ကာမအရသာစကကငးမ မရုနးထကနိုငတော့ဘဲ ဒီအရသာကိုသာ အစဲလနးကီး စဲလနးနေရာသည။အေးမောင နောကတစကိမ လုပငနးစတငရန ပငဆငလိုကသည။

သူကလညး သူ့အကံနင့ သူမို့ အိဖူကို တစဖကသို့ စောငးအိပစေလိုကသည။ ထို့နောက အနောကမ သိုငးဖကကာ လီးထိပနင့ အိဖူ၏ အနောကသို့ဖောငးအယကာ ထကနေသည့ အဖုတကို ထိုးဆပေးလိုကသည။ ခုနကမ ငိမးသားသော အိဖူ၏ ကာမမီးအဟုနသည ပနလည တောကလောငလာပနသည။ အိဖူကိုယတိုင တောငးဆိုလာခိနတင အေးမောင သူ၏ လီးကို အပေါကဝသို့ ထောကလိုကသည။ထောကနေက အပေါကဝကား မဟုတခေ။ ဖံ့ထားလသည့ တငပါးဖူဖူ နစလုံးကားတင ညိုတိုတို လေး ဖစနေသော စအိုဝလေးကို ထောကလိုကခငးဖစသည။ အိဖူ တန့ကနဲ တစခက ဖစသားသည။အာ…. ကိုကို…. မားနေပီ…. အဲဒါ မဟုတဘူးလေ…ညီမလေး… စိတလော့ပီး ငိမငိမလေးနေနော…. ဒီဟာက ပိုကောငးတယပောတယ (တကယတော့ သူကောငးခငတာသာ ဖစပါသည)ဟာ… ကိုကို… ဖစပါ့မလား… အဲဒါ… တစခါမ မလုပဖူးဘူးနော….ဖစပါတယ… ညီမလေးကလညး… ဟို ရုပရငကားတေထဲမာ ပစညးကီးတေက အကီးကီးတေနဲ့ လုပတာ၊ ကိုကိုက အဲလောက မကီးပါဘူး…. အေးမောင… ပောပောဆိုဆိုနင့ အိဖူ၏ စအိုဝလေးကို ထောကထားသည့ လီးကို နညးနညး ဖိသငး ကည့လိုကသည။

ခုန အဖုတကို ထိုးဆထားသဖင့ အရညမားဖင့ ခဲနေသည။ သို့သော ကဉးကပလသည့ စအိုပေါကကို ထိုးသငးဖို့ကား တောတော ခကခဲလသည။ ထိုစဉ အေးမောင တစခုခုကို သားသတိရ လိုက သည။ ညီမလေး.. ခနနေအုံး ဟု ပောကာ ကနဒုံးတစခုကို ဖောကလိုကသည။ထို့နောက သေသေခာခာ စပ လိုကပီးမ ဂယလဘူးထဲမ ဂယလကို ရဲရဲလေး သုတလိုကသည။ အိဖူ စအိုဝကိုလညး သုတပေးလိုကသည။ အိဖူကတော့ အေးမောင ဘာတေ လုပနေသညကို ကောခိုငးထားသဖင့ မမငရပေ။ သူမ၏ စအိုဝကို ပူပူနေးနေး အဆီတစမိုး သုတလိုကသညကိုသာ ခံစားမိလိုကသည။ (တကယတော့ ဂယလက အေးစကစက ပါ၊ အေးမောင အိတကပထဲ ထည့ထားတာ ကာသဖင့ နေးနေခငးဖစသည) ထို့နောက သူမ၏ စအိုထဲသို့ အေးမောင၏ လီးကီး တိုးဝငလာသညကို မခိမဆန့ ခံစား လိုကရသည။အားး.. ကိုကို…. တောပါတော့…. ညီမလေး.. မခံနိုငဘူး… အရမးနာတယ…. ကာမဘီလူးစီးနေသော အေးမောင အိဖူ၏ အသံကို မကားတော့ပေ။

အဖုတထဲကို ထည့ရတာထက ပိုခကသောလညး ဂယလသုတထားသဖင့ ကဉးကဉးကပကပနင့ပင ထိပဖားဝငအောင အားစိုက သငးလိုကနိုငသည။ အိဖူ၏ ခါးကို တအား ခုပကာ ဖကထားသည။ ထို့နောက ခေါငးဝငသားသော အခါတင သိပ မခကတော့ခေ။ တအိအိနင့ပင တစဆုံး ဝငသားတော့သည။ အေးမောင လကတစဖကဖင့ အိဖူ၏ ပေါငအောကမ လိုကာ အဖုတကလေးကို ကစားပေးသည။ စအိုကို ဆကဆံမညဆိုလင အဖုတကို ကောငးကောငးကစားနိုငမ မိနးကလေးဘကက အရသာ ရိနိုငသည ကို အေးမောင နားလညထားသည။ တစဆုံးဝငသားပီးတော့ ခဏ နားထားလိုကသည။ အိဖူလညး ဝငကာစ ကလောက သိပမနာတော့။ တငးကပကပ အောင့တောင့တောင့ အနေခကလသညသာ ရိတော့သည။ ထိုစဉ အဖုတကို ဆခံနေရသဖင့ ကာမမီးတောကမား ပနလည တောကလောငလာသည။ အဖုတထဲမ အရညမား ထပထကလာခိနတငတော့ အေးမောင တဖညးဖညး ပနဆဲထုတလိုကကာ ဖညးဖညးခငး ပနသငးသည။ အိဖူ နာနေမနးသိသဖင့ တဆုံး မထုတတော့၊ တစဝကလောကသာ ဆဲထုတ လိုက ပနသငးလိုက၊ ကပညောင့လိုကနင့ မိုးစုံ လုပပေးနေသည။

အိဖူလညး နာကငတာနင့ ကောငးတာ ဒနတဲကာ တစခါမ မခံစားဖူးသော အရသာကို ထိထိမိမိ ခံစားနေသည။ ခုနက ဆူညံနေသော နာကငသံမား သည ရမကသေးကသော အသံအဖစသို့ တစဖညးဖညးခငး ပောငးသားသည။ အေးမောငလညး ကဉး ကဉးကပကပ စအိုပေါကထဲတင နေးထေးသော အရသာကို ကောငးကောငးကီးခံစားနေရာ ကာကာ ထိနး ဖို့ မလယခငတော့။ ဒါ့ကောင့ အိဖူ မနမန ပီးသားအောင အစေ့ကို သကသကကလေး ပတခေပေးလိုက သည။ အိဖူ အကောတေ တနးကနရုနးကပီး တစကိမ ပီးသားစဉမာပင ထိနးထားသော သုကကို လတပေး လိုကတော့သည။ ကနဒုံးစပထားသဖင့ အထဲအထိ ဝငမလာသောလညး ပူနေးသော အရသာကို အိဖူ ခံစား လိုကရသဖင့ ကာမအထဋအထိပတင ရောကနေခိနမို့ ပိုမိုကောငးမနသည့အရသာထူးဖင့ ဖုံးလမးကာ လော ကကီးကို မေ့သားမိသလိုပင ဖစနေတော့သည။သူတို့၏ အခစဘုံကလေးသည ရက(၂)လောကသာ ခံလိုကသည။ တစရက အိဖူအခနးထဲတင နစဦးသား အခစဗိမာနလေး တညဆောကနေခိနတင အိမရေ့မ ကားဟနးသံ ကားလိုကရသည။ အခနးက လုံနေသဖင့ သဲ့သဲ့မသာ ကားသောလညး အေးမောင စိတထဲ မသငာဖစသားသဖင့ အိဖူကို အဝတမား အမနပနဝတစေပီး အေးမောင အခနးပငထကကည့လိုကသည။

အနတီလေး၏ ခေါသံနင့ တံခါးခေါကသံ ကို ကားရသည။ အိဖူအား အနတီလေးပနရောကကောငးပောကာ တံခါးသားဖင့ပေးလိုကရသည။ အိဖူက လညး သူ ဘာမ မသိသလိုပင သူမအမေအား ထကကိုသည။ အနတီလေး လကထဲမ အထုပအပိုးမားကို ဝိုငး သယပေးကပီး အနတီလေး အခနးထဲသို့ လိုကပို့ကသည။ အနတီလေး၏ အစကိုဖစသူကား ထူထူထောငထောင ပနဖစလာပီဟု သိရသည။ အနတီလေးက အိဖူနင့ အေးမောငအတက မုန့မား ဝယလာသည။ တနငာရီတိုငးဘကက ဒူးရငးသီးပေါသဖင့ ဒူးရငးသီး တေလညး ပါလာသည။ နစဦးသား မုန့မားခဲဝေကာ ဧည့ခနးထဲတင ထိုငစားကသည။ အနတီလေးကတော့ ခရီးပနးလာသဖင့ ဝငအိပသားလေပီ။ သူတို့နစဦးသာ တစယောကမကနာ တစယောကကည့ကာ ရယခင သလိုလို၊ လမးသလိုလို၊ စိတညစသလိုလို ဘာလိုလိုမနးမသိသည့ ခံစားခကကိုယစီဖင့ မအီမလည ဖစနေ ကတော့သည။ ဒီ့နောကပိုငးတငတော့ အိဖူရော အေးမောငရော နစယောကစလုံး ကောငးပိတထားသဖင့ အိမမာ သာ အနေမားကသည။ ဘယမလညး သိပမထကဖစက။ သူတို့နစဦး ဆုံနေတော့ အနတီလေး အလိုလိုပင ကိုယရိနသတထားရသည။

တစခါတစခါ သေးသား တောင့တမိသောလညး မသင့တောသညမို့ သမီးဖစသူ ရေ့တင ပုံမနလေးသာ နေရသည။ အိဖူကလညး မိခင ရိနေတော့ ယခငလို မလတလပတော့ပီ။ အေးမောင အတကတော့ အဆငပေသေးသည။ အနတီလေး ပနရောကနေသဖင့ အိဖူအခနးကို သားလို့ မရတော့ သောလညး အရငလိုပင ဘောပငလေးနင့ ခေါကကာ အိဖူကို ခေါနိုငသည။ အိဖူကလညး ခေါလင အေး မောငအခနးသို့ တကသားသညသာ။ သို့သော အနတီလေး ခရီးသားစဉကကဲ့သို့ အားရပါးရ လိုးလို့ မရ။ အိဖူလညး အားရပါးရ မအောရဲ။ မတောတဆ ကားသားလင ပနာတကသားနိုငသည။ အေးမောငရော အိဖူပါ ဘယလောကသောက သောက ငတမပေနိုငသည့ ဆားငံရေကိုသာ သောကနေမိကပီ ဖစသည။ အေးမောငက တစခါတစလေ အနတီလေးနင့ စခနးသားခငမိသည (ဒါတော့ လနလနးတယ ထငတာပဲ) သို့သော အနတီလေးနင့ ဖစဖို့ အခင့မသာလ။ တစခါတစရံတော့ အိဖူ သူငယခငးမားနင့ အပငသားခိနမိုး ဆိုလင အေးမောငနင့ အနတီ လေးတို့ ဇာတလမးဖစကသည။ ဒါကလညး ကုံတောင့ကုံခဲပေါ့။ အေးမောင စိတအလိုမကတာ တစခုရိသည။

အေးမောင ကာမနင့ ပတသကသမ အိဖူဆီက အပည့အ ရနေသည။ အဘယ့ကောင့ဆိုသော အိဖူက ခစတယ ဆိုသည့ အဖေကို ပေးဖို့ ငငးဆနနေ သောကောင့ဖစသည။ ဆားမပါသည့ ဟငးကို စားရသလိုမိုးဖစနေသည။ အေးမောငက အိဖူကို အရမးခစ သည။ အိဖူ မကနာညိုးသညနင့ မနေနိုငတော့။ အိဖူက သူ့အပေါ ဘယလို သဘောထားသညကို မသိ သဖင့သာ စိတထဲ ခုလုခုလု ဖစနေခငးဖစသည။ အိဖူကလညး အေးမောငအပေါ ဘယလိုစိတမိုး ရိသညကို သူမကိုယတိုငပင ရေရေရာရာ မသိ။ သေခာသညကတော့ သူမ အေးမောငအပေါ သံယောဇဉကီးမားသည။ စေတနာရိသည။ ထို့အပင ကာမ ကိစမားတင အေးမောငအလိုက လိုကလောသည။ သို့သော အခစဆိုတာ ဘာမနးတော့ သူမလညး မသိ။ အေးမောငက အဖေတောငးလိုကတိုငး ခစတယ ဆိုသည့ စကားတစခနး ပောဖို့ ငငးဆနမိသည။ နေရာသီကောငးပိတရက ကုနဆုံးကာ မိုးဦးကာလ ကောငးမား ဖင့ခိနကို ရောကပီ။ အေးမောင ဆယတနး စတကပီ။ အိဖူတို့ကတော့ ဆယတနးအောငစာရငး မထကသေး။

သို့သော အိဖူ သူမကိုယ သူမ သိပါသည။ မအောငနိုငပါ။ ဒါနဲ့ပဲ အေးမောင ဆယတနး စတကသည့အခိနတင အိဖူ အပငဖေ ဖေ ဖို့အတက ကူရင စတင တကတော့သည။ အောငစာရငးထကလာတော့ အိဖူမပါသေး။ သူမ ဆယတနးဖေတာ နစနစရိပီ။ အခု ထပဖေမညဆို သုံးနစ။ သူမထက အသကကီးသောလညး အတနးငယသည့ ကိုကို အေးမောငပင ဆယတနးတကနေပီ။ သူမ၏ အားနညးခကကို သူမ ပနလည သုံးသပမိသည။ သူမ ဆယတနး စတကသည့နစမာ Repeater အစမ မားနင့ တဲမိသည။ သူမနင့ တဲသည့ အစမကီးတေနင့ တအားခငသားသည။ ထိုအစမကီးတေ ဘာတေပောပော သူမယုံကညမိသည။ ထိုအစမကီးမား၏ လမးညနမုနင့ ပထမဆုံး အပာစာအုပ ဖတဖူးမိသည။ သူမ တစသကနင့တစ ကိုယ မဖစဖူးသည့ ကာမစိတမား တဟုနးဟုနး နိုးကလာမိသည။ ထိုအစမကီးမားက သူမကို ရညးစားထား ခိုငးသည။ ရညးစားထားရသည့ အရသာက အလနကောငးသညဟု ဆိုသည။ ရညးစား၏ အလိုဆနကို လိုက လောရသည့ ခံစားမုသည့ ဘာနင့မ မတူဟု ဆိုသည။ ပထမတော့ အိဖူ စိတ ယိုငသားသေးသည။သို့သော သူမပင ကံကောငးသညလားတော့ မသိ။

သူမနင့ ညီအစမလို ခငသော အစမကီး နောကတစယောကက အပိုစငဘဝဆိုတာ မိနးကလေးရဲ့ ထူးမတတဲ့ ဂုဏပဲ။ အပိုစငကိုပဲ ယောကားတေ လိုခငကတာ။ တကယ လကထပကမယဆို အပိုစငကိုပဲ လိုခငကတာ။ ရညးစားထားလို့ အပိုစငဘဝကို ပေးဆပလိုကမိပီဆိုရင ပနပငလို့မရတော့ဘူး။ အပိုမစစတော့ဘူးလို့ သိကတာနဲ့ အမိုးမိုး လကတည့စမးခငကလိမ့မယ။ အပိုစငတစယောကရဲ့ ဘဝကို အလယတကူ မပေးလိုကနဲ့။ အပိုစငဘဝကို စန့လတတဲ့ အခိနဟာ မငလာ ဦး ညမာ ဖစပါစေ။ မငလာဦးညမာ အပိုစငဘဝကို စန့လတရခငးဟာ လောကဓမတာအရဖစပီး ဂုဏသရေ ရိတဲ့ စန့လတခငးဖစတယ ဟု ဆုံးမသည။အိဖူ ယိမးယိုငနေသည့ အတေးမား ပနတည့သားသည။ ထိုအစမကီးနင့ ရညးစားထားရန ပောသော အစမကီးက မတည့။ ပထမတော့ မတည့လို့ ဆန့ကငဘက သေးထိုးတာလားဟု ထငမိသေး သည။ သေခာစဉးစားကည့တော့ သူမဆုံးမတာ မနနေသည။ ထိုအစမကီးနင့ တတဲတဲ ပေါငးမိတော့ ပထမ ခငသည့ အစမကီးနင့ သိပအစေးမကပတော့ဘဲ နောကဆုံး အပေါငးအသငးပင မလုပတော့သဖင့ သူမနင့ ဝေးသားတော့သည။

သူမအား ဆုံးမသည့ အစမကီးနာမညက သီရိမေ။ အိဖူထက အသက နစနစလောက ပိုကီးပီး အပငပနးတင တညကညကာ မကနာကောတငးလသဖင့ တောရုံကောငးသားမားက စကားမပောရဲက။ စကားပောဖူးသည့ ကောငးသားမားလညး နောကဆုံး နောကဆုတခဲ့ကသည။ သူမက သူမကို လာစကား ပောသည့ ကောငးသားတိုငးကို စကားတစခနးမေးသည။ နင ငါ့ကို တကယယူနိုငသလားဟု။ သူတို့ ပနဖေ ကသည။ တကယယူမာပါ။ တကယခစတာပါ။ သီရိမေ စကားတစခနး ထပပောသည။ သေခာလား တဲ့။ သူတို့ ထပဖေကသည။ သေခာပါတယ။ တကယပါ။ အဟုတပါ။ သီရိမေ စညးကမးခက ထုတတော့သည။ ကောငးပီ ငါစဉးစားပေးမယ၊ မစဉးစားခင ငါ့ကို ကတိတစခုပဲပေး၊ ခစသူဘဝမာ လကကိုတောငမကိုငရ၊ လူ အမားသားလာသည့နေရာတငသာ ခိနးတေ့မည၊စကားပောမည၊ ဘဲ့ရပီးလင လကထပမည ဟု ပော သည။ ခဉးကပသော ကောငးသားမား လကလော့သားသည။ ခစသူဖစပီး လကကလေးတောင မကိုငရ တော့ ဘာလုပမညနညးဟု စိတညစသားခငး ဖစသည။

သူမလညး မိနးမထဲက မိနးမသားတစယောကသာ။ သူမသညလညး အသက ဆယ့ခောက၊ ဆယ့ ခုနစ ဝနးကင ဖစရာ တောင့တောင့ဖောင့ဖောင့ ယောကားလေးတေ တေ့လင ရငခုနဖူးသည၊ စိတကူးယဉ ဖူးသည။ ဒီအရယဆိုတာ သစရကလေးတေ လေမာလုပရားရငတောင စိတလုပရားတတသည့ အရယပေပဲ။ သို့သော သူမတေ့ဖူးသည့ ယောကားလေး တောတောမားမားက ဂငကလေးတေဖစနေသည။ လူလညလေးတေ ဖစနေသည။ သူတို့နင့ ရညးစားထားမိလင ဘယလိုဖစနိုငသညကိုလညး သူမ သိသဖင့ ဒီလိုလုပနေခငးဖစသည။သူမလညး သူမားတေနညးတူ ကာမစိတမား ခဏခဏ လုပရားဖူးသည။ တစခါတလေ ရညးစား ထားပီး စိတကို လတပေးလိုကခငမိသည။ သို့သော သူမ၏ စိတမားကို ဖေသိမ့နိုငသည့ နညးလမးကို သူမ ကိုယတိုငပင ရာဖေတေ့ရိသားသည။ သူမကို ရညးစားစကားလာပောသည့ ယောကားလေးမားထဲတင သူမ ထက တစနစခန့ကီးသော အစကိုကီး တစယောက ပါသည။ သူမကလညး ထုံးစံအတိုငး ပောလတသည။

ထို့ကောင့ နောကဆုတသားသည။ သို့သော သူမရငထဲတင ရငခုနသံမနဆနမုက ရပတန့မသားခဲ့။ သူ၏ ယောကားပီသသည့ ဟနပနနင့တောင့တငးသည့ ခနာကိုယ အခိုးစားက သူမ၏ စိတကို ညို့ငငနေသလို ရိ သည။သူ့အကောငး စိတကူးလိုကတိုငး ခနာကိုယအောကပိုငးက လုပရားထကလာသည။ အဖုတထဲမ တစခုခုကို လိုအပနေမိသလိုမိုး။ တစခါတလေလဲ တစခုခု ထိုးထည့ပစလိုကခငလောကအောင ဖစနေမိ သည။ ယားယံခငးမိုးလညး မဟုတ သို့သော လိုအပနေသလိုလို ဖစနေမိသည။ ထိုအတေးမား ပေါလာတိုငး တင အရညကညလေးမား စိုလာတတသည။ တစရကတင သူမ စာအုပတစအုပ ဖတနေသည။ ထိုစာအုပသည အခစဇာတလမးဖစပီး ဆငဆာ လတအောင ရေးသားထားသောလညး နဂိုကမ စိတက မခိုင သည ဖစနေရာ စာအုပထဲမ ဇာတကောငမိနးကလေး နေရာမာ ဝငရောက ခံစားနေမိသည။

သူမက ညဘက အိပကာနီးလင စပန့သားဂါဝန ပော့ပော့လေးကို ဝတဆငပီး အိပလေ့ရိသည။ ထို ညတငလညး စာဖတရငး ဇာတကောငနေရာမာ သူမနင့အတူ ဟိုအစကိုကီးကိုပါ စိတကူးထဲတင သရုပ ဆောငကည့ရာ အဖုတထဲမ စိုတိုတို ယားကိကိ ဖစလာသည။ သူမ ယောငယမးကာ နို့ကလေးကို လကနင့ အုပမိသည။ ခါတိုငး ရေခိုးစဉ ပတသပခိုးသောလညး ဘာမမဖစသောငား ယခု ရုတတရက ကိုငမိရာတင ဖိနးကနဲ ရိနးကနဲဖစကာ ထိလိုကသညနင့ပင မကလုံးလေး မေးသားသညအထိ စညးစိမရိနေသည။ ထိုသို့ ဖစနေရာမ ယားကိကိဖစနေသော အဖုတကလေးကို လကနင့ အုပမိသည။အခနးထဲမာ တစယောကတညး မီးအုပဆောငးကလေးနင့ စာဖတနေရာ တိတဆိတငိမသကမုက လညး သူမကို ကလူကီစယနေသည။ အဖုတကလေးကို လကနင့ ကိုငမိလိုကသညနင့ တစကိုယလုံး ဖငး ကနဲ ဖစသားသည။ ကကသီးမေးညငးမားလညး ထောငထသားသည။ အထိအတေ့နောကကို ပါသားတော့ လညး အုပကိုငမိရာမ ပတသပမိပနသည။ တစခကပတလိုကတိုငးမာ ပါးစပမ ဟင့ကနဲ အသံထကသည အထိ ဖစလာသည။ သူမ ဂါဝနပေါမ အုပကိုငပတသပရသညကို အားမရတော့။မီးအုပဆောငးကို ပိတလိုကသည။ ခငထောငထဲကို ဝငလိုကသည။ အမောငကို ပိုသဘောကနေ မိသည။

ယခင မီးအလငးရောငရိမ အိပတတသောလညး ယခုမူ မီးအလငးရောငထဲမာ မနေလိုတော့ပီ။ အမောငထဲမာ ဂါဝနကို ဗိုကအထိ လနတငလိုကသည။ လကခောငးလေးမားဖင့ အဖုတကို ရရလေး ပတသပမိပနသည။ ပိုမိုစိတလုပရားလာတော့ အရညမား စိမ့ကနေသည့ အကဲကောငးထဲကို ဖိပတမိသည။ တစခကတစခက အစေ့ကို သားထိမိတော့ ပိုပီး ကောငးလာသည။ အစေ့ကိုထိလင အရသာတအားရိသည ကို ခံစားသိရိသားသည။ အစေ့ကိုခညးပဲ ပတပနတော့ မခံနိုင တအား ကငသည။ ဒီတော့ အစေ့နင့ အကဲ ကောငးတစလောကကို လကခလယနင့ စုနခညဆနခည ပတမိသည။ အရညတေကလညး တဖညးဖညး ရဲနစလာသည။အရညတေရဲလာသညနင့အမ အရသာစညးစိမကလညး တဖညးဖညး မင့လာသည။ တစနေရာကို ရောကအောင ပေးသားနေသညနယ မောနေသောလညး ထိုနေရာသို့ ရောကခငနေသည။ ထိုနေရာရောက လင ဘယလိုဖစသားမညကို သိခငနေသည။ ပတသပနေသည့ အရိနကို တဖညးဖညး မင့သည။ ပါးစပမ ညညးသံ ကယကယမထကအောင ထိနးထားရသည။ လကကလညး မောငးထဲသို့ ခပနကနကလေး ဖိကာ ပတမိလာသည။

နောကဆုံးတငတော့ ခောကကမးပါးကီးတစခုပေါမ လင့ကသားသလို တစကိုယလုံး တနးကန ရုနးကကာ လေဟာနယထဲ လင့သားသလိုလို၊ အသညးတေ ပုတကသားသလိုလို အမညဖောပ မတတနိုငသော စညးစိမတစခုကို ရရိသားတော့သည။တစကိုယလုံး မလုပနိုင မရားနိုင ဖစလောကသညအထိ အားအငမား ကုနခမးကာ မောပနးသား တော့သည။ ခုန သူမစိတထဲမာ ဖစနေသော အာသာဆနမား ပည့ဝသားသလို ခံစားလိုကရသည။ သူမ ဒီအရ သာကို အရမးသဘောကသားသည။ အိပခငစိတမားလညး မရိ။ နောကတစကိမ ခံစားလိုသေးသည။ တစည တညးနင့ သုံးကိမလောကအထိကို အာသာဖေပစလိုကမိသည။သူမ ရညးစားမထားခငသဖင့ ဒီလိုနင့ လကဖင့အာသာဖေသည့နညးစနစကို ကင့သုံးလာခဲ့သည။ နောကပိုငးတင သူငယခငးတေ ရာရာဖေဖေ ယူလာသော အပာကားမားကိုလညး အမပီဖိုးနင့ နားကပတပ စောငခုံကာ ကည့ပီး အာသာဖေတတလာသည။ သူမ ညီမလေးလို ခငရသော အိဖူနင့ တေ့တော့ ဒီ အကောငးတေ မိနးကလေးခငး ပင့ပင့လငးလငး ပောပသည။ အိဖူက ခငဖို့ကောငးသည။ သူမ၏ အကံပု ဆုံးမစကားမားကိုလညး လကခံသည။

အိဖူက ရညးစားမားမားထားကာ ထညလဲတဲတတသော မိနးကလေးမားနင့ ပေါငးမိတော့ လမးမား မရောကအောင တားမိသည။ အိဖူကလညး လကခံသည။ နောကဆုံးတော့ သူမလိုပင လကနင့အာသာဖေ သည့နညးကိုသာ ကင့သုံးတော့သည။ အိဖူလညး ရညးစားမထားဖစတော့ခေ။ ဒီကောငမလေးက သခx{1039}x{1004}ာ တအားညံ့သည။ သီရိမေ ဆယတနးအောငသားခိနတင အိဖူ ကသားသည။အိဖူ စာမေးပဲကသညမားတင ဒါတေလညးပါသည။ သီရိမေက နညးလမးသာ ပခငးဖစသည။ အိဖူက နေ့စဉ ပုံမန အလုပဖစသည။ အိဖူ၏ အားနညးခကက ဒီလိုလုပပီးလို့ ပီးသားသညနင့ နုနးသား လင စာဆကမကကတော့ဘဲ အိပခငး ဖစသည။ ဒီအားနညးခကကို အိဖူ ယခငနစတေမာ သိသောလညး စိတကို အလိုလိုကကာ ကခဲ့သည။ ရညးစားထားပီး စာမေးပဲကရသညဆို တနသေးသည။ ယခုတော့ ကနတာတေ ဘာမမလုပဘဲနင့ စာမကကဖစအောငနေလို့ ကခငး ဖစသညကို အိဖူ နောငတ ရမိတော့ သည။အိဖူ အောငစာရငးထကသညနင့ စာမားကို ကိုးစားကကတော့သည။

အေးမောငလညး စာကို ကိုး စားသည။ အနတီလေးက အေးမောင ဆယတနးရောကသားပီဖစသဖင့ ယခငလို လစလင လစသလို မခေါ တော့ပေ။ အိဖူရော အေးမောင နစယောကစလုံးကို အောငစေခငသည။ စာမေးပဲ အောငရေးကိုသာ ရေ့တနးတငပေးသည။ အေးမောငက အိဖူ ညံ့သည့ သခx{1039}x{1004}ာကို ကူညီရငးပကာ တကပေးသည။ အိဖူ အေးမောငနင့ အတူတူ တကတော့လညး ကာမစိတမား သိပဖစမလာတော့။ စာမေးပဲအောငခငစိတကောင့ ခိုးနိမထားသည။အေးမောငနင့ အိဖူ နားလညမု ယူထားကသည။ ကောငးဖင့ရကတင အိဖူ စာကက မည။ စာကကခိနတင အေးမောငနင့ အတူတူကကသည။ ဧည့ခနးထဲတင ကကကသည။ နစဦးလုံး စာကကပီးသညနင့ အေးမောငက အိမပေါထပ တကသားသည။ အိဖူက သူမအခနးထဲ ဝငသားသည။ ကောငးဖင့ရကတင အေးမောငက အိဖူကို သူ့အခနးသို့ မခေါတော့။ အိဖူကလညး အေးမောင ခောငး ကည့နေမညစိုးသဖင့ မီးပိတကာ အိပသည။ အေးမောငလညး စာကကပီးသညနင့ အိပသည။

ငါးဦးကောမတီလညး မဖဲ့ဖစ။ စာကကပီးခိနတင ဆယ့တစနာရီခဲလောက ဖစသည့အပင မနကစောစော ထရမာလညးဖစ၊ စာတေကလညး မားသဖင့ ဒီစိတတေ သိပမရိ။သောကာနေ့နင့ စနေ့နေ့ညမားတငတော့ စာသိပမကကက။ နေ့ခငးပိုငးကို အခိနယူကာ ကက သည။ ညဘကတင ဦးဏောကဆေးသညဟုဆိုကာ နစယောကသား ဧည့ခနးထဲတင တီဗီကည့သည။ နေ့ ခငး စာကကသဖင့ အနတီလေးကလညး တီဗီကည့သညကို ခင့ပုထားသည။ ကိုးနာရီလောက ရောကလင တီဗီအစီအစဉတေလညး ပီးသဖင့ ကိုယ့အခနး ကိုယဝငကသည။ (ထိုစဉက စကိုငးနကမား မရိသေး) အေးမောငက အနတီလေး အရိပအခည ခောငးကည့သည။ အနတီလေး အိပသညနင့….တောက…. တောက…. တောက…..ဒီအသံကားလင အိဖူ အိမပေါ တိတတိတကလေး တကလာသည။ ထို့နောက အားရပါးရ လိုးက ဆောကတော့သည။ ကောငးပနဖင့ရကမားနင့ စာမေးပဲရကမားတငတော့ ဆောရီးပါ။ အိဖူက လုံးဝမပေး သလို အေးမောငကလညး မခေါပါ။ တစခါတစရံတော့ အိဖူ ကူရငအခိနပို ရိလင အေးမောင အရိပအခည ကို အနတီလေး ကည့သည။

အေးမောင စာမကကဘဲ အားအားလားလား ဖစနေပီ ဆိုလင အနတီလေး ခေါပီ။ အေးမောငကို ဦးဏောကဆေးခိုငးခငးဖစသည။ အေးမောငကလညး အနတီလေးကို မစားရသညမာ ကာပီ ဖစသဖင့ အသားကုန ကုံးဆောသညပဲ။စာမေးပဲကီးပီးတော့ အေးမောင အိမပနရတော့သည။ အေးမောင အိမမပနခငသေးပါ။ သို့သော မပနလို့ မဖစတော့ပီ။ သူ့အမေကိုလညး သူဝိုငးကူရအုံးမည။ စာမေးပဲ အောငစာရငး ထကပီးတော့ အေးမောငထံ အိဖူလာလညသေးသည။ အနတီလေးတော့ ပါမလာ။ သူမအိမတင နေစဉ နစနစလုံး အေးမောငနင့ အိဖူ ဇာတလမးကို အနတီလေးမသိသလို အနတီလေးနင့ ဇာတလမးကိုလညး အိဖူမသိပါ။ ထို့ကောင့လညး အိဖူအား စိတခလကခ လတခငး ဖစသည။အိဖူလာလညသည့အခိနမာ အငိမ့ပဲမား ခိမ့ခိမ့သညးသည့ ဆောငးတငးကာလ ဖစသည။ ထိုကိစကို သီးခား ဇာတလမးတစပုဒ တငဆကမညဖစသဖင့ ခနလပထားခဲ့ပါသည။အိဖူ အေးမောငတို့အိမမာ တစလလောကနေပီးတော့ မို့ကို ပနသားသည။

မားမကာမီ အနတီလေး ရာသို့ ရောကလာသည။ သူမ အလုပကိစဖင့ ခရီးသားလိုကောငး၊ မိနးမသားတစယောကတညး ခရီးသားရသညမာ အဆငမခောလသဖင့ အေးမောငကို ခေါသားလိုကောငး ပောကာ ဘောဒီဂတ ခန့၍ ခေါ သားလေသည။ ထိုအကောငးကိုလညး သီးခား ဇာတလမးတစပုဒဖင့ တငဆကမညဖစသဖင့ ခနလပ ထားခဲ့ပါမည။အေးမောငတို့ ဆယတနးစာမေးပဲအောငစာရငးထကတော့ နစယောကစလုံးအောငကသည။ အေးမောငက သခx{1039}x{1004}ာအထူးပု၊ အိဖူက ဓာတုဗေဒအထူးပုဖင့ တကသိုလ အတူတကကရသည။ တကသိုလ ရောကတော့ အိဖူ အေးမောငလိုခငသည့ အဖေကို ပေးလိုကသည။ နစယောကအတူ တကသိုလတကက ရငးနင့ ဘာတေဖစကမညဆိုသညမာ ဗေဒငမေးနေစရာပင မလိုတော့ခေ။ဘဲ့ရပီးသညနင့ အိဖူက အနတီလေးကို သူမနင့အေးမောငအကောငး ဖင့ပောလိုကသည။ အနတီလေး ဒါတေ ကိုတေးထားပီးပါပီ။ သူမအသကလညး လေးဆယဝနးကင ဖစနေပီပဲလေ။ သို့သော လညး လူ့စိတသည ဆနးကယလနးသည။ သူမသမီးကို အေးမောငနင့ သဘောလညးတူသည၊ အေးမောင ကိုလညး နမောမိပနသည။

သူမ ဒီသမီး ငယငယလေးကတညးက ဖခငနေရာ မိခငနေရာပါ တစယောက တညး ရုနးကနနေခဲ့ရသညသာ။ယခု သမီးကို အေးမောငနင့ လကထပမပေးနိုငရလောကအောငလညး အကောငးပခက မရိ။ သို့သော လကထပပေးလိုကပီး သမီးကို အေးမောငနင့ ထည့ပေးလိုကရအောငလညး သူမတစယောက တညး အိမတင ဘယလိုဆကနေရမညနညး။ အထီးကနဘဝနင့တော့ မနေလိုပီ။ ဒါဆို သမီး ကိုထည့မပေးဘဲနင့ အေးမောငကို အိမပေါတငထားလငရော။ သားမကနင့ ယောကမ ဇာတလမး ဖစမလာ ဘူးလို့ ဘယသူပောနိုငမလဲ။ သူမ အေးမောငနင့ ကာမအမုမား ပုခဲ့ဖူးသညဖစရာ အေးမောငက ဇာတလမး ပနလာစ နိုငသလို သူမစိတကိုရော ထိနနိုငပါ့မလား။ သူမလညး လောကီသားပေပဲလေ။အေးမောငနင့ အိဖူကို နစဖကမိဘသဘောတူ မို့မာပင ထိမးမားလကထပပေးလိုကသည။ ထို့နောက အသစစကစက ဇနီးမောငနံ နစယောကက သူမအား ကနတော့သည့အခိနတင မကရညမား တေတေ ကဆငးလာခဲ့သည။

ဘာ့ကောင့ကသည့ မကရညလဲ၊ ဝမးနညးခငးလား၊ ဝမးသာခငးလား၊ ပီတိလား၊ သောကကောင့လား၊ ပရိဒေဝမီးလား သူမကိုယတိုငသာ သိပါလိမ့မည။ ကနတောလညး မသိပါ။ သူမ ရုတတရက ထကာ ဘီရိုထဲမ ဖိုငတစခု ဆဲထုတလိုကသည။ လကရိ နေအိမအား အေးမောငနင့ အိဖူ တို့အတက လကဖဲ့လိုကကောငးပောကာ အိမဂရနကို အေးမောငလကထဲသို့ ပေးအပလိုကသည။ ထို့နောက ဘီရိုသော့အား အိဖူထံ ပေးလိုကပီး သားနင့ သမီး ရငးနီးစားသောကရန ငေအလုံအလောက လကဖဲ့သညဟု ဆိုသည။နောကတစနေ့ မနက မိုးလငးလငးခငး ထူးခားမု တစခု တေ့လိုကသည။ အိမရေ့တံခါးဝမာ ညပထားသော စာတစစောင။ နစယောကသား ကမနးကတနး ဖင့ကာ ဖတကည့လိုကတော့ အနတီလေး တရားဓမမာ ပောမေ့ဖို့အတက ထကသားပီ။ သားစဉမေးဆက ထူးခနပောငမောကအောင ပုစု ပိုးထောင ကပါဟု အကဉးအားဖင့ အဓိပာယရသော စာရညကီးတစစောငအား တေ့လိုကရလေတော့သည။ဤတင ဆနနင့ ဘ ဇာတလမးကို နိဂုံး ကမတ အဆုံးသတပါသည။ ခစဦးမောငမောင

 

Zawgyi

 

သူတိုx{1037}အေၾကာင္း

ေအးေမာင္ေရ.. လာအုံး… အိမ္ေရx{1037}မ ေခၚေနေသာ အေမ့အသံေၾကာင့္ အိမ္ေနာက္ေဖးတင္ x{1014}x{103D}ားစာစင္းေနရာမ ကမန္းကတန္း  လက္ေဆးကာ အိမ္ေနာက္ေပါက တကားသည္။   အိမ္ေရx{1037} ဧည့န္းမာ အေမx{1014}x{103D}င့္ အတူ ထိုင္ေနေသာ အမိဳးသမီး တစ္ေယာက္ ကို ေတx{1037}လိုကသည္။ ထိုအမိဳးသမီး မက္x{1014}x{103D}ာကို ေအးေမာင္ ေစ့ေစ့စပပ္ ၾကည့ိသည္။ ဘယ္ေနရာမာ မငူးလိုx{1037}ပါလိမ့္။ တစ္ ေနရာ ရာမာ ရင္းရင္းx{1014}x{103D}ီးx{1014}x{103D}ီး မငူးေနသလိုပဲ။ ဘယ္ေနရာမာမန္းေတာ့ မသိ။ သား…. သူx{1037}ကို မတိလား….   ေအးေမာင္  ေသေသခာခာ မက္ေမာင္ၾကဳပ္ စဥ္းစားသည္။ သိေတာ့ သိေနသလိုပဲ။ ဘယာလဲသာ မသိတာ။   ဟဲ့…. ေဖပါအုံး… ေမးေနတာ  ကို….အေမ့ အသံေၾကာင့္ လနx{1037}ပားသည္။

အင္း…. သိေတာ့ သိသလိုပဲ အေမ။ ေသေသခာခာ မသိဘူး….  ေၾသာ္…. သူက အရငုန္းက x{101B}ာမာ အေမတိုx{1037}နဲx{1037} အတူတူ ေနခဲ့ဖူးတဲ့  သားဖားဆရာမေလးေလ သားရဲx{1037}…   အဲ…. မတိသလိုေတာ့ ရိတယေမ…. ေမ့ေတ့ေတ့ ဖစ္ေနလိုx{1037}…..  ေအးေမာင္၏  အူလညညကားေၾကာင့္ သားဖားဆရာမေလးဟု အေမေပာေသာ ထိုခပ္ေခာေခာ အမိဳးသမီးက ၿပဳံးသည္။ ေအး…. မမတိ ရငည္း…. နင့နီေလးဝယာတဲ့…. မုနx{1037}ည္း… မစားနဲx{1037}ေတာ့….   (တိန္….. ငတ္ၿပီဟ)  ေအးေမာင္ ဘာမ ပနေပာဘဲ စပ္ ၿဖီးၿဖီးသာ ေနလိုကသည္။  နင္… ငယယ… တစ္x{1014}x{103D}စားေလးပဲ ရိအုံးမာေပါ့…. နင့နီေလးက x{101B}ာမာတာဝနေတာ့ အ ေမတိုx{1037}အိမာ အတူတူလာေနတာေလ… အခုေတာ့ သူx{1037}သမီးေလးေတာင္ နင့ကယ တစ္x{1014}x{103D}စ္ x{1014}x{103D}စ္x{1014}x{103D}စ္ ေလာကဲ ရိမာ… နင့ို  ေရမိုးခိဳး သနပါးလိမ္းေပတာ သူေပါ့….    အေမ ေပာပလိုက္ေတာ့လည္း ေအးေမာင္ အားတုံx{1037}အားနာ ဖစားမိေသးသည္။ အ ေမတိုx{1037}x{1014}x{103D}င့္ စကားစမည္ ခဏေလာက္ သားေပာၿပီးေတာ့ ေအးေမာင္ အိမ္ေအာကိုx{1037} ဆင္းကာ x{1014}x{103D}ားစာ ဆကဥ္းေနလိုကည္။  ဧည့္ ခန္းထဲမာ ေနရတာ အေနအထိုင္ ကဥ္းၾကပလို ဖစာလိုx{1037}ပါ။

ၿခံထဲမာ လုပရာရိတဲ့ အလုပား ဆကိုကုပ္ၿပီးေတာ့ ေဘးက ေကာက္x{101B}ိုးပုံေပၚမာ အၿမိဳင့ား x{1014}x{103D}ပ္ေနလိုကညာ ညေန  သုံးနာရီခဲေလာက္ သူx{1037}အေမ x{1014}x{103D}x{103C}ိးမ x{1014}x{103D}ိုးေတာ့သည္။ ဟိုအနီက ပနားေလၿပီ။  ထိုအနီေလးနာမည အိအိမန္။ ေအးေမာငိုx{1037}  ငယယ္ေလာကုန္းက အေမတိုx{1037}x{1014}x{103D}င့တူ အိမ္ မာ လိုက္ေနဖူးသည္။ ေခာကေလာက္ ေနၿပီးေတာ့ အိမ္ေထာငသားသဖင့္  သူမ၏ ဇာတိၿမိဳx{1037}သိုx{1037} ပနားကာ ၿမိဳx{1037}အနီး x{101B}ာတစ္x{101B}ာမာ သားဖားဆရာမ လုပ္ေနသည္။ ယခုေတာ့ အလုပကိုက္ၿပီး အိမိုင္ ေလးဖင့ား သည္။   သူမ၏ အမိဳးသားဖစူ ကိုမိုးေဇာ ထိုင္းx{1014}x{103D}ိုငံဘကိုx{1037} ကူးကာ အလုပားလုပင္း ထိုအလုပင္ ေတx{1037} သည့္ ေကာငေလးတစ္ေယာက္x{1014}x{103D}င့္ ညိစန္းကာ မနာဘကိုx{1037} ပနလာေတာ့ဘဲ ထိုx{1014}x{103D}ိုငံမာပင္ အေခ ခလိုကညာ ယေနx{1037} ထကိုငင္။

အနီေလးကေတာ့ သူမ၏ သမီးေလးx{1014}x{103D}င့တူ ေနာကိမ္ေထာင္ ထပပဳေတာ့ဘဲ ေနလိုကည္။ အေမတိုx{1037}x{1014}x{103D}င့္ လာေနစဥ  ေအးေမာင သုံးx{1014}x{103D}စားအx{101B}ယ္၊ အေမ့အသက္ x{1014}x{103D}စယ့္x{1014}x{103D}စ္x{1014}x{103D}စ္ေလာကာ ေအးေမာငို ေမးသည္။ ထိုအခိနင္ ထိုအနီ ေလးက ၈ x{1014}x{103D}စ္ ေလာကာ ရိအုံးမည္။  ယခုေတာ့ ေအးေမာင္ အသက္ ၆ x{1014}x{103D}စဲ ေရာက္ေနၿပီ။ ေအးေမာင္ ငယယ စာ တ အားညံ့သည္။ သူငယန္းေန သုံးတန္းေလာကထိ ပုံမန္ေလး ေအာင္ေသာည္း ေလးတန္းမာ x{1014}x{103D}စ္x{1014}x{103D}စ္ ၊ ရစန္းမာ x{1014}x{103D}စ္x{1014}x{103D}စ္ ေန လိုကသည္။ ေကာင္းစတကာေတာင္ ေခာက္x{1014}x{103D}စားအx{101B}ယ စတကည္ ဖစာ အသက္ ၆ x{1014}x{103D}စာမ ရစန္းသာ ရိေသး  သည္။ သူx{1037}အရပ္ သူx{1037}ေဒသမာေတာ့ ဒီအx{101B}ယ လယဲ အလုပုပ္x{1014}x{103D}ိုင္ေနၿပီ ဆိုေတာ့ ေကာင္းထုတာ လယဲဝိုင္းကူလုပ သညာ မားသည္။ ေအးေမာင္ အေမက ေအးေမာငို ေကာင္းဆက္ေနေစလိုသည္။ သူမားေတ ဆယ့္ေခာက္x{1014}x{103D}စာ ဆယန္း  ေအာင္ေသာည္း ေအးေမာင္ ဆယ့္ေခာက္x{1014}x{103D}စ္ေကာ ကိုးတန္း တကအုံးေတာ့မည္။ အခုလည္း ေကာင္းပိတကိုx{1037} အ ေမ့ကို ဝိုင္းကူေနခင္းသာ။

ထိုအနီေလးလာလည္ေတာ့ အေမလည္း ေအးေမာငို ကိုးတန္း ဘယာထားရမလဲ တိုငငိ သည္။ ထိုအနီေလးက သူx{1037}အိမ္ မာ လာေနၿပီး ေကာင္းတကိုင္းလင္ အိမခေရာ စားစရိတါ မေပးပါနဲx{1037}။ သူx{1037}ေကာင္းမုနx{1037}ိုးနဲx{1037} အဝတစားဖိုးေလာကဲ ေပးပါ  ဆိုၿပီး ေပာသားသညု အေမက ေပာပသည္။ ေအးေမာင္ သူx{1037}အေမ ေပာေနသည့္ စကားမားကို နားေထာငင္း အေတးပငယ္ ထဲ ေမာပါသားေလေတာ့ သည္။   ဟဲ့… ေကာင္ေလး… ငါေပာတာၾကားလား…. စိတ ဘယ္ေရာက္ေနမန္း မသိဘူး…. နင့ို ေတာ့ အိအိမနကဲ မနနပ ဖစ္ေတာ့မယ္။ x{101B}ာမာထားလိုx{1037}ေတာ့…. ေစာေစာ မိန္းမရမလားပဲ….   ဟာ…. အေမက လည္း…. သားက အဲဒါေတ.. စိတဝငားပါဘူး….  ေအာငယ္…. စိတငားလိုx{1037}ေရာ… ရမလား…   အင္းပါ…. အေမရာ…..     အ ေမက သူေပာခငာမား ေပာၿပီး အိမ္ေပၚသိုx{1037} ပနကားေတာ့သည္။ ေအးေမာငည္း တစိုယုံး ေပလူးေနသညားကို  ေရခိဳးသနx{1037}ငာ ထမင္းစားရန္ အိမ္ေပၚသိုx{1037} လိုကကားရေတာ့ သည္။ အေဖက ပိုးထိၿပီး ၿပီးခဲ့သည့္ ငါးx{1014}x{103D}စ္ေလာက ဆုံးပါး သားခဲ့ရာ အေမလည္း အေမ၊ အေဖလည္း အေမ မဟုတါလား။ အေမ့ကို ေအးေမာင္ ေၾကာကါသည္။

မိုးဦးကစ၊ ေမလ၏ အကုနိုင္းေလာကစည္…..  ေအးေမာင္x{1014}x{103D}င့္ သူx{1037}အေမ x{101B}ာမ ၿမိဳx{1037}ကို ေပးဆဲေသာ ပဲ့ေထာငေဘx{1039}x{1004}ာေလးx{1014}x{103D}င့္  အနီေလးဆီ သားၾကသည္။ ေအးေမာငို ေကာင္းအပေတာ့မည္ေလ။   အနီေလးအိမို ေရာက္ေတာ့ အထုပပိုးေတ  ေနရာခရသည္။ အနီေလးက ေအးေမာငို အေပၚထပ အခန္းမာ ေနရာခေပးသည္။ ထင္းရx{103D}းေသတx{1039}x{1011}ာတစုံးx{1014}x{103D}င့္ ေခါက္ စားပဲေလးတစုံးသာပါေသာ ေအးေမာငဖိုx{1037} ေနရာကယယန္းဝန္း ရိလသည္။  ေနရာခေပးၿပီးေတာ့ ေအာကပို ပန္ ဆင္းလာသည္။ အေမက ေအးေမာငို မလိမၼာတာရိ ဆုံးမပါ ဘာညာသာရကာ ေပာကာ အနီေလးထံ အပည္။ အနီေလး ကလည္း ၿပဳံးၿပဳံးရယယင္ ေအးေမာင လိမၼာမာပါ။ ကမတာဝနာ ထားဟု ေပာ သည္။

ေအးေမာင္ အေမ သေဘx{1039}x{1004}ာx{1014}x{103D}င့္ x{101B}ာပနားေတာ့ ေအးေမာငငဲ ဟာတာတာx{1039}x{101C}ကီး ဖစ္ေနမိသည္။ မိဘx{1014}x{103D}င့ဲကာ တစါမ မေနစဖူး ေလ။ ညေနပိုင္းေလာကေတာ့ ေအးေမာင္ ကဴရငကိုx{1037} အနီေလး လိုကပ္ေပးသည္။ ကဴရငရိတ္ေတလည္း တစ္x{1014}x{103D}စ္ စာ တစါတည္း x{1039}x{101C}ကိဳရင္းေပးထားသည္။  အိမာ ေနတုန္းကထက္ေတာ့ အလုပကာသည္။ အနီေလးတိုx{1037}အိမ ေရတင္းရိ သဖင့္ အိမ္ ေနာက္ေရတင္းမ ေရကို ပုံးေလးမားx{1014}x{103D}င့္ ထမ္းကာ ေဆးဖိုx{1037}ေၾကာဖိုx{1037} စညိုင္းထဲ ထည့္ေပးရသည္။ ေသာက္ေရ ကိုေတာ့  ရပကိပ ေရကနာ သားယူရသည္။ ကနာကေတာ့ ကိုယ့္ တစိုယညစာယ တာဝနပင္ လုပရာမရိလပါ။

ကဴရင္x{1039}x{101C}ကိဳတကားသဖင့္ ေကာင္းဖင့္ေတာ့ သိပ္ေတာ့ အခကခဲမရိလ။ စာေတာ္ေတာားမားက ဖတူးၿပီးသားေတေတာ့  ဖစ္ေနသဖင့္ အဆင္ေပပါသည္။ သိုx{1037}ေသာ္ ေအးေမာငည္ အသက္ ၇ x{1014}x{103D}စိေနၿပီ ဖစည့ပင္ လူေကာငည္း ထားသဖင့္  အတန္းေဖာားလုံးတင္ အx{1039}x{101C}ကီးဆုံးဖစ္ေနသည္။ ထိုx{1037}ေၾကာင့္ နည္းနည္းေတာ့ အေနရခကည္။ သူထက္ ေခာကေလာကာ  ငယည့္ ေကာင္းသား ေလးငါးေယာက္ ရိသညစာ သိပ္ေတာ့ အခကခဲမရိလေခ။  ေအးေမာင္ ေကာင္းဆင္းလင္ အိမန္  ေရမိုးခိဳးထမင္းစား၊ ၿပီးလင္ ကဴရငနား၊ ကဴရငပနင္ စာနည္းနည္းကက္ၿပီး အိပ္x{101B}ုံသာ။ တစတ္ေလာက္ၾကာေတာ့  အသားကသားသည္။ သိပ္ မၾကာမီ ရနုန ေဆမိဳးမားx{1014}x{103D}င့္ ဘုရားဖူး ထကားေသာ အနီေလး၏သမီးဖစူ အိဖဴ ပန္ ေရာကာ သည္။ သူမက အိဖဴဆိုသည့္ နာမည္x{1014}x{103D}င့္ လိုက္ေအာငင္ ကိုယုံးကိုယ္ေပါက အိအိပုံx{1037}ပုံx{1037}ေလးx{1014}x{103D}င့္ ဖဴဝင္း ေသာ  အသားအရညိုငိုငားသည္။ အနီေလးက အိဖဴကို ေအးေမာင္x{1014}x{103D}င့္ မိတက္ေပးသည္။ အိဖဴက ေအးေမာငက္ တစ္x{1014}x{103D}စ္ သာ ငယည္။ ဆယ့္ေခာက္x{1014}x{103D}စ္ေလာက္ ရိၿပီဖစ္ေသာည္း ကေလးဆနန္ သူx{1037} x{101B}ုပန္ေလးက ခစရာ အလန္ေကာင္းေန သလိုပင္။ ေအးေမာငို သူက ကိုကို ဟုေခၚၿပီး ေအးေမာင သူမ ကို ညီမေလးလိုx{1037}ေခၚသည္။ အိအိလိုx{1037}လည္း တစါတေလ  ေခၚသည္။

ေအးေမာင္ ၿမိဳx{1037}ေကာင္းမာ တကေတာ့ အေပါင္းအသင္းေတလည္း စုံလာသည္။ အေပါင္းအသင္း စုံ ေသာည္း ကမ္းေတ  ေဆးလိပ္ေတ အရက္ေတ သူမလုပဲ။ အနီေလးက အေမကို ပနိုငိုကင္ x{1014}x{103D}ား x{101B}ိုကည့္ x{1039}x{101C}ကိမ္x{1014}x{103D}င့္ အေဆာံရမညို  ေၾကာကသည္။ တစကင္ သူx{1037}သူငယင္းတစ္ေယာက စာအုပ္ ကေလး တစုပ္ လာေပးသည္။ ပန္းေရာငာအုပေလး ဖစာ ပါးပါးေလးဖစဖင့္ သီခင္းစာအုပု ထငိုကာ ငါမ သီခင္းမဆိုတတာဟ ဟု ပန္ေပာလိုကည္။     သူငယင္းက သီခင္းစာအုပဟုတူး၊ မင္းေသခာဖတ္ၾကည့္ ၿပီးရင္ေကာင္းမန္းသိလာလိမ့ည္ ဟု ေပာသည္။ ေအးေမာင္  လည္း ယူၿပီး လယိတဲထည့ားလိုကည္။ ထုတဖတဲေခ။ အေရx{1037}တင္ စာသင္ေနသည့္ ဆရာx{1039}x{101C}ကီးက သခx{1039}x{1004}ာေတာ္ သေလာက္ အx{101B}ိုက္ၾကမ္းသညု နာမည္x{1039}x{101C}ကီးေသာ ဆရာx{1039}x{101C}ကီး ဦးမဝင္း ဖစ္ေနေသာေၾကာင့္…..။

ညေန ေရခိဳး ထမင္းစား ကဴရငားx{1014}x{103D}င့္ အလုပားလိုကဖင့္ ထိုစာအုပ္ ကိုလည္း ေမ့ေမ့ေလာ့ေလာ့ ဖစားသည္။ အိမန္ ေရာက္ေတာ့ ပငန္းသဖင့္ အေတာ္ေလး x{1014}x{103D}မ္းနယ္ ေနၿပီ။ အိဖဴကေတာ့ ဆယန္းေဖထားၿပီးၿပီမိုx{1037} ေအာငာရင္းထကိုx{1037} ေစာင့္ ေနသည္။ အိဖဴက တစ္x{1014}x{103D}စလိုx{1037} ပန္ေဖထားခင္းဖစည္။ သိပ္ေတာ့ မေဖx{1014}x{103D}ိုငု ေပာသည္။ သူက ေလာေလဆယ္ စာမကက္ ေသး။ ကလင္ ေတာ့ ကကညု ေပာသည္။ ေၾသာ္ သိပ္ေပာတတဲ့ ေကာငေလး။ ကမေတာ့ ေနာကစ္x{1014}x{103D}စကင္  ကကေတာ့မည္ေပါ့။ ေအးေမာင္ သူx{1037}အခန္းသိုx{1037} တကားသည္။ အခန္းထဲေရာက္ေတာ့ စာအုပားကို လယိတဲက ထုတာ  စားပဲေပၚတငိုကိနင္ ေနx{1037}လည သူငယင္းေပးသားသည့္ စာအုပေလးက ထက လာသည္။ ကနည့ာအုပ္ မားကို မဖတေသးခငာပင္ ထိုစာအုပေလးကို လက လနိသည္။

စာအုပ စဖတိုကည္x{1014}x{103D}င့္ ဇာတမ္းတစုဒိုတာ သိလိုကည္။ စိတငစားx{1014}x{103D}င့္ ဖတိုက္ သညာ စာအုပလယ္ ပိုင္းေလာက္ ေရာက္ေတာ့ အစက ဆီးသားခင္၍ ေတာငာသညု သိထားေသာ ငယါညီေတာ္ေမာငာ ဆီးမသားခငဲ  တင္းမာလာေခၿပီ။ တစါမ မဖစူးေသာ (သတိမထားမိေသာ) ကာမ ဆx{1014}x{103D}x{1039}x{1015}မားသည္ x{1014}x{103D}ိုးx{1039}x{101E}ကလာေခၿပီ။ စာအုပတ္ၿပီး ဇာတမ္း ဆုံးသားေသာည္း ထပာထပာ ဖတိ သည္။ ေကာင္းက သငိုက္ေသာ စာမားကို ဖတိုx{1037}ပင္ စိတပါေတာ့။  သိုx{1037}ေသာည္း မဖတင္ x{1039}x{101C}ကိမုံးစာ မိမညို ေၾကာကေသးသညစာ x{1039}x{101C}ကိတိတတိုကသည္။ အိပာနီး ပန္းေရာင္  စာအုပ္ ေလး တစ္ေခါကတ္ၿပီး ေတာ့ အိပိုကည္။ အိပကဲတင္ ဘယမန္းမသိေသာ ေကာငေလးတစ္ ေယာက္x{1014}x{103D}င့္  ၾကည္x{1014}x{103D}ူးေနလိုကည္။ မနက္ အိပာထလိုက္ေတာ့ ပုဆိုးတင္ စိုေနသည္။ ဘာဖစန္းမသိေခ။  ေကာင္းပန္ေရာက္ေတာ့  သူငယင္းကို သူx{1037}စာအုပ္ေလး ပန္ေပးလိုကည္။ သူx{1037}သူငယင္းက ေနာက္ တစုပ္ ထပ္ေပးသည္။

ေဟာင့္ ဂင္းေကာင္…. မေနx{1037}ညက ဘယ္x{1014}x{103D}ခီၿပီးသားလဲ….   ဘာ… ဘယ္x{1014}x{103D}ခီလဲဟ….   အာ…… မင္း… ဂင္းမထုတတူးလား….   ေဟ့ေအး….. ဘာလဲ ဂင္းထုတာ….  သူငယင္းက ေဘးဘယာကို မကိေဝ့ၾကည့ိုကည္။ သူတိုx{1037}က အေနာက ေထာင့္ ဆုံးခုံဖစ္ေန သဖင့္ ေဘးတစက နံရံဖစ္ေနသည္။ ကနဲ့ ေဘးတစကလည္း ခုံအလတ္ေတခည္း။ ခုံတန္းပိုေန သဖင့္ ခပ္ေအးေအးေနတတည့္ သူတိုx{1037}x{1014}x{103D}စ္ေယာကို ေနာကုံးတန္းမာ ထားေပးခင္းဖစည္။  ေဟာင့္…. ငါပမယ္ ဒီမာၾကည့္….  သူငယင္းက သူx{1037}ေကာင္းစိမ္းပုဆိုးေအာက ငယါကို လက္x{1014}x{103D}င့္ ဆုပိုငာ ေရx{1037}တိုးေနာကုတ္ လုပ သည္။ ေအးေမာင္  တစါမ မလုပူးပါ။ သူလုပလို လိုကုပလိုx{1037} x{1039}x{101C}ကံတုန္း အေရx{1037}က အဂx{1039}x{1004}လိပာ ဆရာx{1039}x{101C}ကီး အေနာကို ေလာကာသဖင့္   ကိုယိနတိုကသည္။

အတန္းၿပီးလိုx{1037} ဆရာထကားေတာ့ ေကာင္းလဲ လx{103E}တ္ၿပီမိုx{1037} သူငယင္းက…. ေအးေမာင္… ညက ခုန ေပာသလိုလုပ္ၾကည့္…. မင္း x{1039}x{101C}ကိဳကားလိမ့ယ္….   ေအးေမာင္ သူငယင္းဖစူစကားကို အေကာငထည္ေဖာန္ စိတူး ယဥာသညာ အိမို ဘယို ေရာကားသညငသိ။ အိမ္ေရာက္ေရာကင္း စမ္းသပလိုx{1037} x{1039}x{101C}ကံစည္ေသးသည္။ အခိန ရသဖင့္ ကဴရင္ ကို အမန္ေပးရသည္။ ကဴရငာ ဆရာမ စာသငညိုလည္း လိုကာမတ္ေနရသည္။ စိတ္ေတာ့ သိပဝင္  စားေတာ့။ အိမန္ေရာက္ေတာ့ အနီေလးကို x{1014}x{103D}x{103C}တက္ၿပီး အခန္းထဲတကားသည္။ အခန္းထဲေရာက္ ေတာ့ အခန္းတံခါးကို  ေသခာပိတာ ဂကသည္။ ထိုx{1037}ေနာက္ စာအုပားကို စားပဲေပၚတငာ အသစပ လာသည့္ စာအုပေလးကို စားပဲခုံေပၚ  တငိုကနည္။ စာအုပို တစ္ေခါကတ္ၾကည့ည္။

မေနx{1037}က ဇာတမ္းထက္ ပိုေကာင္းသလို ထငသည္။ ထိုx{1037}ေနာက္ ပကကနလိုကာ သူငယင္းဖစူ ေပာသလို ငယါ ကို လက္x{1014}x{103D}င့္ ဆုပိုငိုကည္။ စာအုပတားၿပီး မတတ္ေထာင္ေနသညစာ လက္ x{1014}x{103D}င့ုပိုင္ၿပီး ေရx{1037}တိုးေနာကုတ္  လုပ္ၾကည့္(ဂင္းတိုက္ၾကည့္)ရာ စိတဲတင္ တမိဳးခံစားေနရသည္။ တစု ခု ဆီသိုx{1037} ေရာက္ေအာငားေနရသကဲ့သိုx{1037}။ ရငဲမာ လည္း လx{103C}ိက္ေမာလာသည္။ ရငုနံေတ တဒိန္းဒိန္း မနာကာ မက္x{1014}x{103D}ာတစငုံး ပူရိန္းရိန္းဖစာသည္။ တဖည္းဖည္းx{1014}x{103D}င့္  အရိနကာၿပီးေနာက္ ထိပားမ သည့္ အရင္းတိုင္ေအာင္၊ ထိုမသည္ ဟိုးအတင္းပိုင္းအထိ ကငကာသည္။

ေအးေမာင္ လနx{1037}ားသည္။ ဘာဖစာသညသိေသာေၾကာင့င္။ သိုx{1037}ေသာ္ ရပစိုကငိတို ေရx{1037}ဆကငိတ ဖုံးလx{103E}မ္း သား သည္။ ထိုစိတ္x{1014}x{103D}စိဳး ဒနဲကာ လနဲေနစဥာပင္ ငယါတစုလုံး ကငကာၿပီး ပူေx{1014}x{103D}းေသာ သုကည္ မား ဝတား သည့္ ပုဆိုးထဲသိုx{1037} ထကားေလေတာ့သည္။ ဒီေလာက္ ေကာင္းသည့္ အရသာ ေအးေမာင္ တစါမ မခံစားဖူးေခ။ x{1014}x{103D}ုန္းေခသား သလိုလည္း ခံစားရသည္။  အိပာေပၚတင္ ပိုးလိုးပကက္ လဲခလိုက သည္။ ဝတားေသာ ပုဆိုးကို ၾကည့ိုက္ေတာ့  စိမ္းေx{101B}x{103E}ေx{101B}x{103E}အနံx{1037}ရိေသာ အရညဴဖဴမားကို ေတx{1037}ရသည္။ ေအးေမာင္ ပထမဆုံး အx{1039}x{101C}ကိမိုx{1037} လနx{1037}္ေနသည္။ ဟိုေကာင္ေတလုပာ ဒီ လိုေရာ ဖစ္ၾကရဲx{1037}လား။ ငါ့ကမ အရည္ေတထက္ၿပီး လူကx{1014}x{103D}ုန္းသားတာဆိုေတာ့ အထဲမာ ဒဏာေတ ဘာေတမား ရိလိုx{1037}လား လနx{1037}္ သားခင္း ဖစည္။

ေနာကစ္ေနx{1037} ေကာင္းေရာက္ေတာ့ သူငယင္းလဲဖစ္ ဒီေနရာမာဆရာလည္း ဖစူကို စာအုပ္ ပန္ အပင္း အေတx{1037}အx{1039}x{101C}ကဳံ ရင္းလင္းပဲ လုပသည္။   သယင္းကလည္း….. အဲဒါ… ပုံမနဲက… အဲဒီအရညထက္ေတာ့မသာ… ပုံမနဟုတ္ေတာ့မာ….  သိ ပုေလကာ…. ငါက တခါမ မx{1039}x{101C}ကဳံဖူးေတာ့…. လနx{1037}ားတာ…. ဟဲဟဲ…..   ေရာ့….. ဒီမာ ေနာကစုပ္…..    ေအးေမာင္ အရင္ေနx{1037} ေတလိုပဲ စာအုပို လယိတဲ ထည့ယာ အိမနားသည္။ ကဴရငား အိမန္ၿပီးေတာ့ ထုံးစံအတိုင္း မေနx{1037}က  လုပန္း ဆကုပည္။ ေအးေမာင္ ဒီအရသာကို သေဘာက x{1014}x{103D}စိဳကာ စဲလန္းသားသည္။ စာအုပဲကလို အပငာလည္း  လုပ္ၾကည့ငဲ့ စိတ္ေတလည္း ေပါကာရ သည္။ အပငာ လုပ္ၾကည့ိုx{1037}က မလယ။ ရည္းစားထားတာ မိသားရငည္း  ေကာင္းထုတံရမည္။ ေကာင္းအုပ္x{1039}x{101C}ကီးက ထုတညက္ အေမလာထုတညို စိုးရိမသည္။

ေကာင္းအုပ္x{1039}x{101C}ကီးထုတိုက္ တာ တစားေကာင္း သားတကိုx{1037}ရေသးသည္။ အေမလာထုတားရင္ေတာ့ ဘယ္ေကာင္းမာမ တကိုx{1037} ရေတာ့မညဟုတ္  ေပ။ေကာင္းက မိန္းကေလးေတကို စိတူးယဥ္ၾကည့ည္။ ယခင သတိမထားမိသည့္ အလေတက မကိထဲမာ  ကကကင္းကင္း ေပၚလာၾကသည္။ စိတ္ ဆိုေတာ့လည္း ခကားကလား။ ထိန္းလိုx{1037} သိမ္းသိုx{1037} လယည့ရာ မဟုတ္။ တစ္ ခကစက္ အိဖဴဆီလည္း ေရာကားသည္။ တီေလးဆီလည္း ေရာကားသည္။ အိမာ အနီးဆုံး ရိေနၿပီး အမားဆုံး ေတx{1037} ေနရသည့္ မိန္းမသားx{1014}x{103D}စ္ဦး မဟုတါလား။ တီေလးကိုေတာ့ ေၾကာကည့္ အားနာသည့ိတ္x{1014}x{103D}င့္ အေတးထဲက အမနနုတစ္ ရသည္။ ညီမေလး အိအိကိုလည္း မပစားလို။

သိုx{1037}ေသာ္ ဆယ့္ေခာက္x{1014}x{103D}စ္ အx{101B}ယ္ေရာက္ေနသည့္ အိဖဴ၏ ဖံx{1037}ထားသည့္ ရင္x{1014}x{103D}စ္ မx{103E}ာ၊ စင့ားသည့္ တင္x{1014}x{103D}စx{103E}ာ၊ အဆီကင္းသည့္ ခါး သိမိမေလးမားx{1014}x{103D}င့္ စကတိုတိုေလးမား ဝတိနင္ မငတတည့္ ဖဴဝင္းမတင္းေနသည့္ ေပါငံသယယ္ေလး မားေၾကာင့္ အာx{101B}ုံထဲမ ထုတစိုx{1037} မရx{1014}x{103D}ိုင္ ဖစ္ေနသည္။ ထိုx{1037}ေၾကာင့င္ အတန္းထဲမ ေကာငေလးမားအား မန္းဆကာ ဂင္းတိုက္ ေနခိနင္ ၿပီးကာနီးတင္ အိဖဴ၏ ပုံရိပx{103E}ာက အလိုလို ဝငာၿပီး ၿပီးသားသညာ မားသည္။ ၾကာေတာ့ အိဖဴကိုပင္ အားမနာ တမ္း မန္းတတာသည္။ တစါတရံ ဘယူx{1037}ကိုမ မမန္းဘဲ အိဖဴတစ္ေယာကည္းကိုသာ မန္းၿပီး ထုလိုကိတတည္။

သူငယင္းဖစူx{1014}x{103D}င့္ အေတx{1037}အx{1039}x{101C}ကဳံဖလယိုင္း နည္းစနစ္ အသစစိဳး အၿမဲရသည္။ ေနာကုံး ေတာ့ ေကာင္းကအိမာ၊  အိမ အိမာ၊ ေရစင္(အေပါ့သားရနုပားသည့္ေနရာ)မားတင္ မကန္ ထု တတာသည္။ ေဆးဆိုငာလည္း မုနင္းဆီ  သားဝယာ ေဆာငားတတာသည္။ ပညာေရးတင္ မညံ့ရေအာငည္း ထိန္းတတာသည္။ ဒါက ဘယခိနုပုပ္ ရ သညိုတာ သိသားေတာ့ စာသငိနာ စိတဲက ထုတစိုက္x{1014}x{103D}ိုင္ၿပီ၊ စာကကိန္ ေဖာင့္ေဖာင့္ ကက္x{1014}x{103D}ိုင္ၿပီဖစည္။  စာကက္ၿပီးရင္ ေတာ့ အားလုံးသိမ္းဆည္းၿပီးခိန အိပာထဲဝင္ တစီတစ္ေမာင္း ဆဲတတာသည္။ စာသငိနာ စိတ္ေပၚ လာ လငင္ ခင့္ေတာင္းကာ အိမာထဲဝင္ၿပီး စိတ္ေဖတတ္ေနၿပီကိုး။

မိုးေလး တဖဲဖဲ x{101B}ာသန္းေနေသာ ညတစ။ ေအးေမာင္ ထုံးစံအတိုင္း စာမားကက္ၿပီးသဖင့္ လုပန္း စဖိုx{1037} ဟနင္ေနတုန္းရိေသး  ေအာက ေအာ္ေခၚသံၾကားလိုကသည္။    အိမန္….. အိမန္ေရ…. တံခါးဖင့ုံးေဟ့ ဧည့ာရင္းစစငိုx{1037}…. (ထိုစဥ  ဧည့ာရင္းဥပေဒမဖက္ ေသးပါ)   ဘယူမ ၾကားဟနတူ။ မိုးဖဲဖဲx{1014}x{103D}င့္ အနီေလးေရာ အိအိပါ အိပ္ေမာကေနၿပီ ထငည္။  ေအးေမာင္ ေအာကေခၚသံေၾကာင့္ ခုနက တင္းမာေနေသာ စိတား ေလာ့ပါးသားသည္။ ပုဆိုးပငတာ ေအာကို ဆင္း သားၿပီး အနီေလး အခန္းေရx{1037}အေရာက္ တံခါးေခါကိုကည္။ ထူးသံမၾကား။ ဝင္x{1014}x{103D}x{103C}ိးမ ရေတာ့မည္။ အခန္းတံခါးဘုသီးကို  လည့င့ိုက္ေတာ့ အနီေလး အိပာမ x{1014}x{103D}ိုးလာဟနူသည္။     ေအးေမာင္…. ဘာလဲ ဖိုးသား (ေအးေမာငို ဖိုးသားဟု အနီ ေလးက ခစx{1014}x{103D}ိုးေခၚတတည္)  ဧည့ာရင္းစစလိုx{1037}တဲ့…အနီေလး…. လူx{1039}x{101C}ကီးေတ ေရာက္ေနတယ္….

ေအး… ခဏေစာင့္ ဖိုး သား…. လာမယ္….  အနီေလး အိပာထဲမာ အိပ္ေနရာမာ ခင္ေထာငို မ ကာ ေခx{1014}x{103D}စ္ေခာင္းကို အပငိုx{1037} တဲေလာင္းခလိုက္  သည္။ ေအးေမာင္ မကုံးထဲ မငိုကသည့္ မငင္းေၾကာင့္ ၾကက္ေသေသသားမိသည္။ လပီးလက္ လိုကလို စိတဲ ခံစားမိကာ ဗေလာငူသားသည္။ တီေလး၏ ထဘီက ခါးအထိ လနက္ေနကာ ေပါင္ x{1014}x{103D}စ္ေခာင္းၾကားက အဖုတို  ရင္းရင္းလင္းလင္း မငိုကသည္။ တီေလးက ညအိပင္ မီးလင္းမ အိပတ္ သည္။ တီေလးက မကုံးမဖင့္ေသး။ ေအး ေမာင္ ေသေသခာခာ စိုက္ၾကည့္ေနမိကာ ဘာလုပမန္း မသိ ဖစ္ ေနသည္။ ထိုအခိနင္ တီေလး မကုံးပင့ားရာ ေအး ေမာင္ သူမ ေအာကိုင္းကို စိုက္ၾကည့္ေနသညို မငၿပီး သူမကိုယူမ ပနုံx{1037}ၾကည့ိုကာ အေဖမနို သားေတx{1037}သည္။

ဟဲ့…. ေကာင္ေလး….. ဘာကို လာၿပီး အပဴးအၿပဲၾကည့္ေနတာတုန္း…. ေသခငိုx{1037}လား….. သား…..  တီေလး ရကိုးရကန္း  ေမာင္းထုတဖင့္ ေအးေမာင္ ကမန္းကတန္း အိမ္ေပၚထပိုx{1037} တက္ေပးရေလ ေတာ့သည္။ ရငဲတငည္း တဒိန္းဒိန္း ခုန္ေန မိသည္။ သူ မိန္းမတစ္ေယာက္၏ လိဳx{1037}ဝက္ အစိတပိုင္းေတ ကို ေသေသခာခာ မမငူးေခ။ x{101B}ုပစာအုပားတင္ ဆဲထားသည္ ကလည္း မဆနx{1037}ၿပဲ ဟဲဗီးx{1039}x{101C}ကီးေတ ဖစာ သိပပီပင။   ယခုေတာ့ တီေလး၏ အဖုတိုမ ရင္းရင္းလင္းလင္း ေတx{1037}လိုက သည္။ ထိုည စိတူးယဥ္ ဇာတမ္းထဲမာေတာ့ တစားအေၾကာင္းစဥ္းစားလိုx{1037}မရေတာ့။ တီေလး၏ ေx{101B}x{103E}x{1039}x{101C}တိဂံနယ္ေမမ x{101B}ုန္းထက္ လိုx{1037} မရ x{1014}x{103D}ိုင္ေအာငစ္ေနသည္။ အိပကဲအထိပါ လိုကိုးမိုးေနေတာ့သည္။  ဆယန္းေအာငာရင္းေတထက္ေတာ့ အိဖဴ မ ေအာငါ။ မေအာင္ေသာည္း အိဖဴ သိပမ္းမနည္း လ။ ငိုလည္း မငိုမိ။ ေဖစဥတည္းက မေအာင္x{1014}x{103D}ိုငူးဆိုတာ သိထားၿပီးၿပီ ဆိုေတာ့ သိပခံစားရခင္းဖစည္။ အေမဖစူက ေကာင္းလိုကပ္ေပးကာ စာအုပား ေကာင္းဝတုံမား ဝယ္ေပးရသည္။  အိဖဴ ေကာင္းတက္ ေတာ့ ကိုကို ေအးေမာင္ ဆိုငယ္x{1014}x{103D}င့္ အတူတူ လိုကသည္။

ေအးေမာငလည္း ေပာါသည္။ သူx{1037}ထက္ တစန္းx{1039}x{101C}ကီးေသာည္း တစ္x{1014}x{103D}စယ္ေသာ ညီမေလး အိဖဴကို ဆိုငယ္ေပၚတင္  ကာ ေကာင္းသားရသည္ေလ။ ကဴရငကေတာ့လည္း အတူတူဖစည္။ ေအး ေမာင ကဴရင္ၿပီးသားလိုx{1037} အိဖဴ စာသင္ေန  တုန္းဆိုလည္း ေစာင့္ေနရသည္။ အိဖဴက အရင္ၿပီးသားရငည္း ေအးေမာင္ အခန္းေရx{1037}က ေစာင့္ေနသည္။ ေအးေမာငငဲတင္  ၾကည္x{1014}x{103D}ူးေနသည္။ သူ ညစဥတိုင္း ပစား ေနက ညီမေလး အိဖဴက သူx{1037}ဆိုငယ္ေနာကင္ တကိုငာ အကx{1039}x{1004} ီစကို ကိုင္ ၿပီး လိုကည္။ ခါးေတာ့ မဖကါ။ ေအးေမာင္ အိဖဴ၏ အလကို ေသေသခာခာကို ၾကည့စည္။ အိဖဴ ဘာအဝတစား   ဝတတ္ ေအးေမာင မကုံးဖင့္ ဓာတုံx{101B}ိုကားသည္။ အစက ေကာင္းက သူငယင္းမေလးမားx{1014}x{103D}င့္ ရx{103C}ပတက္ ေနေသာ   စိတူးယဥယ္ေမတင္ လူရင္းသားေပၿပီ။ တီေလးx{1014}x{103D}င့္ အိဖဴသာ တစည့ီ x{1039}x{101C}ကီးစိုးေနသည္။

တီေလး၏ အဖုတို မငၿပီးေတာ့ သူx{1037}မင္းသမီးေလး အိဖဴ၏ အဖုတို မငငသည္။ သိုx{1037}ေသာ္ မငင့သာေသး။ အိဖဴက  အခန္းတံခါးကို ဂကိုးၿပီး အိပတည္။ ေအးေမာင္ အx{1039}x{101C}ကံေပါင္းစုံ ထုတ္ေတာ့ လည္း အခင့သာလ။ တစကင္  ဆင္x{1039}x{101C}ကံx{1039}x{101C}ကံေနရင္း အx{1039}x{101C}ကံတစု ဖပနဲ ရလိုကည္။ ဟိုတခါ တီေလးကို မငတုန္းက တီေလး ညဘကိပင္ ပိုးစိုးပကက္  အိပတညို သိသားသည္။ ထိုအx{1039}x{101C}ကံ ရလိုကညာလည္း အခားမဟုတ္။ သူx{1037}အခန္း ေဘးနံရံမာ ပိုးေပါကဖင့္ အေပါက္ ဖစ္ေနသညို ၾကည့္ ေနရင္ အx{1039}x{101C}ကံေပၚလာခင္း ဖစည္။   တီေလးေရာ အိဖဴေရာ သူx{1037}အခန္းေအာကာ ေနတာဖစည္။  ေအာကပာ တီေလးx{1014}x{103D}င့္ အိဖဴက အခန္းx{1014}x{103D}စန္းကို အကယူထားသည္။ အေပၚထပင္ အခန္းသုံးခန္း ဖဲx{1037}ထားကာ ထိပ္ ဆုံးခန္းကို အလတားသည္။ ေလကားနားက အခန္းကိုေတာ့ ပစx{1039}x{1005}ည္းအပိုေတ သိမ္းထားသည္။ ေအးေမာငခန္းက တီေလး အခန္းx{1014}x{103D}င့္ အိဖဴအခန္း၏ အေပၚတင္ ခကာ ေဆာကားသဖင့္ ေခါင္းရင္းပိုင္းက တီေလးအခန္းဘကင္ ရိၿပီး ေခရင္းပိုင္းက အိ ဖဴအခန္းဘကင္ ရိသည္။

ေကာင္းပိတ္ ရကစကင္ ေအးေမာင္ ခဲတံခၽနားx{1014}x{103D}င့္ တီေလး အခန္းဘကမ္းဖစည့္ ေခါင္းရင္းဘက္ ေခါင္းအုံးေဘးနား တင္ အေပါကစ္ေပါက္ ေဖာကည္။ ကၽန္းပားေတ ခင္းထားသညစာ ေတာ္ေတာ္ ေဖာကူရသည္။ x{1039}x{101C}ကိဳးစားပမ္းစား ေဖာကိုက္ ေတာ့ အေပါကစ္ေပါက္ ေကာင္းေကာင္းဖစားသည္။ အစမ္း ေခာင္းၾကည့ည္။ အဆင္ေပသည္။ တီေလးက  မီးဖိုေခာငဲတင္ ရိမညငည္။ အခန္းထဲတင္ မရိ။ အေပၚစီးကေန အနီေလး တစန္းလုံးကို ေသေသခာခာ မငသည္။    ေအးေမာင္ ေဖာကိုကည့္ နားက အဝတီx{101B}ို အေရx{1037}ဘကို ကသည္။ ဟိုဘက တီေလး အိပာ တစုလုံးကိုလည္း  ရင္းရင္းလင္း လင္း မငသည္။ သိုx{1037}ေသာ္ ယေနx{1037}ေတာ့ လက္ေတ နာလန္းသဖင့္ ေရၾကညု ထလာကာ နားလိုကသည္။ ေနာက္ တစ္ေနx{1037}ေရာက္ေတာ့ ေအးေမာင္ အိဖဴအခန္းဘကို ေဖာကိုx{1037}x{1039}x{101C}ကံပနည္။ ဖာခပ္၏ ေခရင္းအဖား ပိုင္းေလာကင္ လပာ  အေပါက္ေဖာကည္။ ဒီတစါ ေဖာက္ေတာ့ ေအးေမာင္၏ အခိနဆ မနားသည္။ အိဖဴ၏ ခုတငေပၚတည့ည့ို  ေဖာကိသားသည္။ တစန္းလုံးကိုေတာ့ ၿခဳံငုံ မိသားသည္။

ညေန အိဖဴx{1014}x{103D}င့္ ကဴရငတူတူ သားသည္။ ဒီည အိဖဴက ကဴရငတန္းၿပီးတာ ေနာကသည္။ ေအးေမာင္ ပန္ေစာင့္ေနရ သည္။ ထိုx{1037}ေနာက္ အိဖဴအတန္းၿပီးသားသဖင့္ သူမကို ဆိုငယ္ေပၚတငာ အိမ္ သိုx{1037}ေမာင္းလာခဲ့သည္။ တစ္ေနရာအေရာကင္  လမ္းေဘးမ ဝစနဲ ေပးဝငာေသာ ေခးတစ္ေကာင္ ေၾကာင့္ ဘရိတို ေဆာင့င္းလိုကည္။ ထိုအခါ အေနာက အိဖဴ၏  ကိုယေလးသည္ ေအးေမာင္ေကာ သိုx{1037} ေစx{1037}ကနဲ ေပးကပာၿပီး ေx{101B}x{103E}ရင္x{1014}x{103D}စx{103E}ာx{1014}x{103D}င့္ အမတံဆိပ္ ခတ္x{1014}x{103D}ိပိုက္ေလေတာ့သည္။     ဆကက္ ေမာင္း x{1014}x{103D}ငာရာ အိဖဴ ေအးေမာင္၏ ခါးကို ခပင္းတင္းဖကာ လိုကါလာေတာ့သည္။ ခုနက ဘရိတ္ ေဆာင့္  အုပိုကဖင့္ ရငုနန္းတုန္ ဖစားပုံရသည္။ အိမိုေရာက္ေတာ့ ကိုကို ဂတ္x{1014}x{103D}ိုကု ဆိုကာ လကေလးပကာ အိပန္း ထဲဝငားေသာ အိဖဴကိုၾကည့ာ ေအးေမာင္ အသည္းယားသားသည္။

ေအးေမာင္ အိမ္ေပၚထပိုx{1037} တကာခဲ့ၿပီး ေဖာကားေသာ အေပါကေလးမားကို အသုံးခရန္ ပင္ ဆငိုကည္။ ပထမ ဦးစာ ေခါင္းရင္းဘက ေခါင္းအုံးကိုဖယာ ဖာကို လန္ၿပီး အနီေလးဘကမ္းကို ၾကည့ိုကည္။ အနီေလးကို မေတx{1037}ရ ေသး။ အိမ္ေရx{1037}ခန္းထဲတင္ ရိေနပုံရသည္။ ထိုx{1037}ေၾကာင့္ အိဖဴအခန္း ဘက္ ေခရင္းဘက အေပါကို ဖာလနာ ၾကည့ိုက္ သည္။ မငေသာ မငင္းေၾကာင့္ ေအးေမာင္ မကိမခာx{1014}x{103D}ိုငစားသည္။ ေအးေမာင္ ၾကည့ိုကိနယ္ အိဖဴသည္ သူမ  ကဴရငားစဥတဲ့ေသာ ထဘီx{1014}x{103D}င့္ တီရပေလးကို ခၽတ္ၿပီးေနၿပီ။ ပန္းx{1014}x{103D}ုေရာင္ ဝမ္းဆက္ ဘရာကေလးx{1014}x{103D}င့္ ပငီေလးသာ ရိ သည္။  သူမx{1014}x{103D}င့္ အနီေလးအခန္းသည္ အလုံပိတစည္။ တံခါးပိတားလင္ x{1039}x{101E}ကကင္ ဝင္x{1014}x{103D}ိုငညဟုတ္။ ပတင္း ေပါက္ မားကိုလည္း မနနကား တပားသဖင့္ ပိတားလင္ အပငကို မင္x{1014}x{103D}ိုင္ေသာည္း အပငက သူမတိုx{1037}ကို မငန္  ခကဲသညစာ ကိုယ့ခန္းထဲအေရာက္ စိတတကတ္ ေနပုံရသည္။ အိဖဴ ဘာဆကုပညို ေအးေမာင္ စိတင္ တစား ၾကည့ိုကိသည္။ အိဖဴ ဝတားသည့္ ဘရာကေလးကိုလည္း ခၽတိုကာ ဖံx{1037}ထားသည့္ ရငားx{1014}x{103D}စx{103E}ာသည္ လတပ္ စာ ထက္ေပၚလာသည္။ ထိုx{1037} ေနာက္ သူမ၏ ပငီေလးကိုလည္း ခၽတလိုကနည္။

အိဖဴ၏ မိေမးတိုင္း ဖေမးတိုင္း ကိုယုံးေလးအား အထင္းသား မင္ေနရသည္။ ဘီx{101B}ိုကို ဖင့ာ အိဖဴ ဂါဝနစည္ ယူလိုက္ သည္။ ထိုx{1037}ေနာက္ ဘာအခုအခံမ မဝတ္ေတာ့ဘဲ ထိုဂါဝနိုသာ ေခါင္းမ စပလိုကည္။ ဂါဝနလည္း ဒူးအထကားေလာက္ အထိသာ ရည္ မည္ ထငည္။ ထိုx{1037}ေနာက္ အိဖဴ အိပာထကိုx{1037} တကာ ေခပစကစ္ လဲခလိုကည္။ ေခကားယား   လကားယား လဲခလိုက္ေသာေၾကာင့္ ေပာ့ေပာင္းပါးလx{103E}ာသည့္ ဂါဝန္ေလးက အိဖဴ၏ တစိုယုံးကို ေပၚ လင္ေစသည္။  ေပါငံသယယ္ေလးx{1014}x{103D}စ္ေခာင္း၊ ထိုေပါငန္x{1014}x{103D}စ္ေခာင္း ေပါင္းဆုံရာေနရာမ အဖုတေလး ေနရာကို မမငေသာည္း မင္  ရသကဲ့သိုx{1037}ပင္၊ ရင္x{1014}x{103D}စx{103E}ာကိုလည္း တစုံးစီပင္ မင္ေနရသညာ။

ေအးေမာင္ ထိုမငင္းကို ၾကည့္ေနရင္းပင္ ငါးဦးေကာတီဖဲx{1037}လိုကာ တစီတစ္ေမာင္း ၿပီးသားရသည္။ ထိုအခိနင္ အိဖဴ  ပကကန္ေနရာမ ေမာကိုကာ စာအုပစုပိုယူကာ စာကက္ေနသည္။ ေမာကိုက္ေတာ့လည္း အိဖဴ၏ တင္x{1014}x{103D}စ္ မx{103E}ာၾကားထဲတင္ ဂါဝန ညပ္ေနသညစဖင့္ တငလဖံx{1037}ဖံထား ထား လုံးလုံးကစစေလးကို အားရပါးရရx{103C}စားရသည္။        ေအးေမာင္ စိတ္ေကနပားသဖင့္ စာကကိုx{1037} အသိဝငာ စာအုပုတကိုကည္။ ကကရာ စာမား ကုနားေတာ့  စာအုပား သိမ္းလိုက္ၿပီး တီေလးဘက္ အခန္းကို ေခာင္းၾကည့ိုကည္။ ထိုအခါ မငင္းတစိဳးကို ထပငပနည္။ တီ ေလးက ပကကနိပ္ေနသည္။ ခင္ေထာငမိုးက လည္း ပါးပါးလx{103E}ာလx{103E}ာေလးဖစာ ထငငားရား မမငေသာည္း  အေနအထားဘယိုရိေနသညို ကက္ ကကင္းကင္း မငသည္။  ေခx{1014}x{103D}စ္ေခာင္းကို ဆနx{1037}ာ လက္x{1014}x{103D}စကို ရငတ္ေပၚ ယကင္ၿပီး တီေလး အိပ္ေမာကေနၿပီ။ ဝတားေသာ ထဘီက ဆီးခုံေလာကထိ လနက္ေနရာ တီေလး၏ ေx{101B}x{103E}x{1039}x{101C}တိဂံ  နယ္ေမကို မည္းမည္းေလး မင္ေနရသည္။ သူေဖာကားသည့္ အေပါက အဝတဲသည့္ ေနရာ ေရာက္ ေနသဖင့္ အိပည့္ ေနရာကို ေသေသခာခာ မမင။ တီေလး အိပည့္ေနရာေလာကို မန္းဆကာ အမတ္ အသားလုပားလိုကသည္။ ဒီည ေတာ့ အေပါက္ေဖာကိုx{1037} မဖစ္။ မေတာဆ အမx{103C}န္ေတဘာေတ ကသား လင္ ရိပိသားx{1014}x{103D}ိုငည္။

ေအးေမာင္ ညမအိပငာပင္ တီေလးကို ၾကည့ာ ငါးဦးေကာတီ ဒုတိယမx{1039}x{1018}ိ ထပဲx{1037}လိုကသည္။ မန္းေနစရာမလိုေတာ့ေခ။  လက္ေတx{1037}မငင္းကိုပင္ ၾကည့သည ပိုေကာင္းေနသည္။   ေကာင္းတစတိတ္ေတာ့ အေပါက္ေဖာက္ေရးစီမံကိန္းကို  အေကာငထည္ေဖာသည္။ နည္းနည္း ေလး ထင္းလိုက္ အမx{103C}နယိုက္ အိပာတည့ည့င္ အေပါက္ ေဖာကသည္။  အိပာတည့ည့ေတာ့ ေအးေမာင္၏ ေခါင္းရင္း စာအုပငားတင္ ဖစည္။ စာအုပင္x{1014}x{103D}င့္ နီးေနသဖင့္ ၾကည့သညာ ေတာ့ သိပ္ သက္ေတာင့ကာ မရိလ။ ေအးေမာင္ ေစာငစညို ထိုနားတင္ ခင္းထားသည္။ စာၾကည့ားပဲကို လည္း ထို နားသိုx{1037} ေx{101B}x{103E}x{1037}ပစိုကည္။ အိပာေပၚတင္ စာမကက္ေတာ့ဘဲ စာကကည့္ေနရာကို ေပာင္းလိုက္ ခင္း ဖစည္။ ညစဥ္ ည တိုင္း အိဖဴကို ေခာင္းလိုက္၊ အနီေလးကို ေခာင္းလိုက္x{1014}x{103D}င့္ အဆင္ေပလန္းလသည္။

ေအးေမာင္ တဖည္းဖည္း ေလာဘ တကာသည္။ အိပန္းထဲကို ေခာင္းရသညို အားမရေတာ့။ အနီေလးx{1014}x{103D}င့္ အိဖဴတိုx{1037}  ေရခိဳးသညိုလည္း ၾကည့ငည္။ ေရခိဳးခန္းx{1014}x{103D}င့္ ေရစင္(အေပါ့သားသည့္ေနရာ) မာ ဆက္ေနသဖင့္ ေအးေမာင္ ေရခိဳးရင္း၊  အေပါ့သားရင္း သူx{1037}အခန္းရိရာဘကိုx{1037} လမ္းၾကည့ိုကည္။ ထို ေနရာကို စိတ္x{1014}x{103D}င့္ မတားလိုကည္။ ထိုေနရာအတကည္း  အေပါက္ ေဖာကိုကည္။ သိုx{1037}ေသာ္ ေရခိဳး ခိန္x{1014}x{103D}င့္ ေရအိမငိနို ေခာင္းရသညာ မလယူလ။ သူx{1037}အိပန္းလည္း မဟုတ္ ဘဲ ေလကားေပါက္ လက္ ရန္းနားတင္ ဖစ္ေနသဖင့္ တစ္ေယာကို ေခာင္းေနခိန္ တစ္ေယာကကာလင္ ကိကနဲ မိသားx{1014}x{103D}ိုင္  သည္။ ေသခာမသာ ေခာင္းရဲသည္။  အနီေလး ေရခိဳးခိန္x{1014}x{103D}င့္ အရငိုးသည္။ အနီေလးကလည္း ေရခိဳးခန္း အလုံဖစဖင့္  ကိုယုံး တီး ခၽတာ ခိဳးသညဲ။ အနီေလးသည္ ကေလးတစ္ေယာက္ အေမဖစ္ေသာည္း ခx{1014}x{103D}x{1039}x{1016}ာကိုယ္ အခိဳး အစား  မပကီးေသးေခ။ ေအးေမာငက္ ဆယ့ါးx{1014}x{103D}စ္ေလာက္ အသက္x{1039}x{101C}ကီးေသာည္း အသက္ သုံးဆယ္ ဝန္းကင္ေလာကာ ဖစ္ သဖင့္ x{1014}x{103D}ုပိဳလပေနဆဲဖစည္။ ကေလးအေမ ရငားမားကို တစါတရံ ေတx{1037}ဖူး သည္။ ဘယိုမ စိတူးယဥိုx{1037} မရ။  (အိမ္ေထာငညိုသည့ေတးေၾကာင့ည္း ပါသည္)။

သိုx{1037}ေသာ္ အနီေလး၏ ရငားမာ ဘတပ္x{1039}x{101C}ကီး တဲကေနသညဟုတဲ အနည္းငယ္ေလး တဲကသေယာင္ေလာက္ သာ ရိၿပီး  အပိဳနီးပါးပင္ တင္းရင္း လပေနခင္းဖစည္။ တငားမာလည္း စင့ားကာ တင္းေနသည္။ အိဖဴ လို လုံးလုံးကစစေလး  မဟုတ္ေစကာမူ အခား မိန္းမx{1039}x{101C}ကီးမားကဲ့သိုx{1037} ပရမ္းပတာx{1039}x{101C}ကီး အယကေနေခ။  ဗိုကားေလးတစုသာ အနည္းငယ္  အဆီမားကာ အစ္ေနေသာည္း ဗိုကူသညု ေပာရမည့ဆင့္ အထိ မရိေခ။ အနီေလး ေရခိဳးကာ ဆပာတိုက္ၿပီး သူx{1037} ေပါင္ၿခံခၾကားမ အဖုတို ပတပ္ေဆးေၾကာ ေန သည့ခိနင္ ေအးေမာင္ ခကင္း ထုပစိုကလိုx{1037} စဥ္းစားသည္။  သိုx{1037}ေသာ္ ဒီေနရာမာ လုပိုx{1037}မဖစ္။ ေပ ကံသားလင္ ရင္းရခကိမ့ည္။  အနီေလး အပငကားသည့္ တစ္ေနx{1037} အိဖဴ  ေရခိဳးခိနို ေစာင့္ေနသည္။ အိဖဴ ထဘီေလး ရင္ ရားၿပီး ေရခိဳးခန္းထဲ ဝငားသည္x{1014}x{103D}င့္ အေပၚထပိုx{1037} အသည္းအသန္ တက္ ကာ ေခာင္းေတာ့သည္။ အိဖဴလည္း အနီေလးလိုပင္ ဝတစားလစာ ခိဳးသည္။ အိဖဴကေတာ့ အပိဳေပါကေလးမိုx{1037}  ရငား x{1014}x{103D}စx{103E}ာသည္ ပန္းကနုံးx{1014}x{103D}စုံး ေမာကားသည့္x{1014}x{103D}ယ္ တင္းရင္းေနသည္။ ခါးကလည္း အဆီပို လုံးဝမရိ ခပပ္ေနသည္။  ညစဥ္ ေသေသခာခာမမငသည့္ အဖုတေလးကို ထငငားရား မငိုကသည္။ အနီေလးကဲ့သိုx{1037} အေမx{103E}းသိပမားလပါ။  အေပၚ ဆီးခုံနားေလးတငာ စုစုေလး ေပါက္ေနသည္။ ထိုမငင္း ေၾကာင့္ အသကင္ ရx{103D}မိရဲx{1037}လား မသိေတာ့ေပ။

ေကာင္းဖင့က္ တစကင္ ေအးေမာင္ေရာ အိဖဴပါ ေကာင္းသားေနခိန္ အနီေလး သူတိုx{1037}၏ ခင္ေထာင္ မား ေလာပ္ေပး ခငဖင့္ အိဖဴအခန္းက ခင္ေထာင္ေတ ေစာင္ေတယူၿပီး ေရစိမိုကည္။ ထိုx{1037}ေနာက္ အေပၚ ထပ္ တကာ ေအးေမာငခန္း သိုx{1037} ဝငူသည္။ ေအးေမာငခန္းက ေသာ့မခတါ။ ဒီအတိုင္းသာ ထားသည္။ ေယာက္ားေလးဖစဖင့္ ေသာ့ခတရာမလိုေပ။ ေအးေမာင္ အခန္းထဲ ဝငိုကည္x{1014}x{103D}င့္ သူမ သိေသာ အနံx{1037}တစု ေထာင္းကနဲထကာသည္။ ေအးေမာင္ ခင္ေထာငနားစမား တငည္း မာ ေနသည္။ သူx{1037}ပုဆိုးမားကို ယူၾကည့္ေတာ့လည္း အကကိုက္ အကကိုက္ ေခာက္ေသx{1037}လိုx{1037}ပင္ ေနသည္။ ေၾသာ္ ဒီ ေကာင္ေလး ဒါေတ လုပတ္ေနမကိုး….. ေၾသာ္ သူလည္း ကိုးတန္းေကာင္းသားသာ ေပာတာ အသက ဆယ့ုနစ္x{1014}x{103D}စဲ ဝင္ေန ၿပီဆိုေတာ့ လုပတ္ေနၿပီေပါ့….  အနီေလး စိတဲတင္ အေတးမား ေယာကကတားသည္။ ဟိုး ၿပီးခဲ့တဲ့ လ ေလာက္ တုန္းက ဧည့ာရင္းစစိန္ ေအးေမာငာx{1014}x{103D}x{103C}ိးေတာ့ သူမထဘီလနက္ေနသညို ေအးေမာင္ မကုံးအပဴးသားေလး x{1014}x{103D}င့္  ေၾကာင္ၾကည့္ေနသညို အမတမိသည္။ ဒီေကာင္ေလး သူမကိုမား ပစားေနေရာ့သလား။ ဟုတင္ မလည္း ဟုတာပါ။ သူx{1037} ထက္ အသက္x{1039}x{101C}ကီးx{1039}x{101C}ကီး အေဒၚေလးအx{101B}ယိုေတာ့ မပစားေလာကါဘူး ဟုသာ စိတ္ေဖသိမ့ိုကသည္။

သူx{1037}အတန္းမာ ငယယ္x{101B}ယ္x{101B}ယ္ေလးေတ အမားx{1039}x{101C}ကီးရိတာ ပစားခငည္း အဲဒါ ေလးေတ ပစားမာေပါ့ဟု စိတဲ ေတးလိုက္ မိသည္။ ထိုအေတးမားx{1014}x{103D}င့တူ ရခဲ့သည့္ လူပိဳအနံx{1037}ေၾကာင့္ ကင္းကာခဲ့သညာ ၾကာၿပီဖစည့္ ကာမအရသာကို ေတာင့သည့္  ကာမစိတား x{1014}x{103D}ိုးၾကားသားမိသည္။ ေအးေမာင္၏ လူလုံးလူဖန္ ေတာင့င္းသည့သငိုလည္း မင္ေယာငာခဲ့သည္။  ေၾသာ္ ကိုယ့ူ ကိုယ့္ ေမာင္ေလး အx{101B}ယါေလ ဟု စိတ္ေပာင္းသားလိုက္၊ ကိုယ္x{1014}x{103D}င့ာမေသးသားမေတာါလားဟု စိတ္x{101B}ိုင္းဝင္  လိုက္x{1014}x{103D}င့္ စိတ္ေတ ေထပားသားမိသည္။    ေအးေမာင္ ကဴရင ပနာေတာ့ ထုံးစံအတိုင္း လုပန္းစသည္။ အိဖဴကို ေခာင္းၿပီး သားေတာ့ အနီေလး အခန္းဘကို ဖင့္ၾကည့ိုကည္။ အနီေလးက အိပာေပၚ ေရာက္ေနသည္။ အိပာဘက္ ကို  ေခာင္းၾကည့ိုက္ေတာ့ သာမန္x{1014}x{103D}င့္ မတူေသာ မငင္းတစုကို မငိုကသည္။ အနီေလး ထိုညက ခင္ေထာင္ မ ေထာငားေခ။ အနီေလး လကစက သူမ၏ ေပါင္ၾကားကို ပတပ္ေနသည္။ ေအးေမာင္ ေသခာၾကည့္ေနသည္။  ထဘီေပၚမ ပတပင္းဖစဖင့္ အဖုတိုေတာ့ မမငေပ။ သိုx{1037}ေသာ္ ခဏ အၾကာတင္ အနီေလး သူမ၏ ထဘီကို ထခၽတ္ ပစိုကာ ေခရင္းသိုx{1037} ကနုတိုကည္။ထိုx{1037}ေနာက္ ပကက္ ပနနိုကညို ေတx{1037}ရသည္။ ဒူးx{1014}x{103D}စ္ေခာင္းကို ေထာင္  လိုကာ ေပါငို ကားလိုကဖင့္ အဖုတ္x{1039}x{101C}ကီးကို ရင္းရင္းလင္းလင္း မင္ေနရသည္။

အနီေလး မကုံး မိတားသည္။ ထိုx{1037}ေနာက္ သူမ၏ လကစက အဖုတို ပတပ္ေနသည္။ ဖည္းဖည္း ပတပာမ  မနနာသည္။ လတ္ေနသည့ကစက သူမရငားကို ပတယ္ေနသည္။ အကx{1039}x{1004} ီ ကို မခၽတ္ သဖင့္ ရငားကို ေတာ့ မမငေခ။ တဖည္းဖည္း အေတာ္ေလး မနနာၿပီး ရငားကို ပတ္ေနသည့္ လကစက ေအာက အိပာခင္း စကို တင္းတင္းဆုပိုငားသည္။ မက္x{1014}x{103D}ာလည္း ရံx{1037}မဲ့ေနကာ ေအာက္x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းကို ကိုကားသည္။ ထိုx{1037}ေနာက္ အိပာခင္းစကို  ဆုပိုငားသည့္ လက ပိုတင္းတင္း ဆုပိုငိုကာ သူမတစိုယုံး ဆတနဲ တုနါသားၿပီး တငါးက ေမx{103E}x{1037}ယာေပၚမ  ေမာကကား ကာ ဘုန္းကနဲ ပနဳတသားသည္။

ထိုအတိုင္း ဆနx{1037}င္ ဆနx{1037}င္ ဖစ္ေနၿပီး အခုအၾကာတင္ အx{101B}ုပ္x{1039}x{101C}ကိဳး ပတ္ ေခကားယားလကားယား ဖစားသည္။ ေအးေမာင္  တစါမမမငူးေပ။ အနီေလးလဲ သူx{1037}လိုပင္ လက္x{1014}x{103D}င့္ အာသာေပ လုပင္းဖစညုသာ ေတးလိုကည္။ ေအးေမာင္ ေခာင္း ေနရာမ မက္x{1014}x{103D}ာကို အေပါက ပနာလိုကည္။ အနီေလး ဒီလို လုပညိုေတာ့ အိဖဴေရာ ဒီလိုလုပတား မသိ။ အိဖဴ  လုပာေတာ့ မမငူးေသး။ ဘယခိနုပလဲမသိ။ လုပ္ေရာ လုပတဲx{1037}လားမသိ။ အေတးေတ မား ေနသည္။  အနီ ေလး ေနx{1037}လညတည္းက x{1014}x{103D}ိုးx{1039}x{101E}ကေနသည့္ စိတားက ေရမိုးခိဳးလိုက္ၿပီး လန္းဆန္းသားေတာ့ တစန္x{1014}x{103D}ိုးၾကားလာပန္ေခၿပီ။  ေနx{1037}ခင္းဘက္ ကေလးမား ေကာင္းသားခိန္ ကိုယ့ာသာ လကင့္ အာသာ ေဖမိသည္။ အပိဳဘဝကတည္းကလည္း ဒီလိုမိဳး  လုပဲ့ဖူးသည္။ သငန္းတကိန္ စီနီယာမမx{1039}x{101C}ကီးမားက သင္ေပးခင္း ဖစည္။ အိမ္ေထာငၿပီးမ ဒီလို မလုပစ္ေတာ့ေပ။  သိုx{1037}ေသာ္ သူမ အမိဳးသားx{1014}x{103D}င့္ ကာရင္း ပတဲၿပီးသည့္ ေနာကိုင္းတင္ ကာမစိတား အလိုလို ကုနမ္းေနသည္။ သူမသမီးေလးကို  ပဳစုပိဳးေထာင္ ရ သည့လုပ္x{1014}x{103D}င့္ လုံးလညာလည္ လိုက္ေနရာ ဒီစိတ္ တစါတရံ ဝငာေသာည္း သိပင္းပင္းထနန္  မဟုတ္။ လက္x{1014}x{103D}င့င္ မေဖမိေခ။

ယခုကမ အေတာ္ေလးကို သည္းသည္းထနန္ စိတား x{1014}x{103D}ိုးထေနၿပီး အဖုတတင္ အရည္ၾကညား x{101B}x{103E}ဲနစ္ေနသည္။ မခံမရပ္x{1014}x{103D}ိုင္  ေတာ့သဖင့္ လုပိခင္းဖစည္။ အနီးဆုံး ေယာက္ားေလးမာ ေအးေမာငာ ဖစဖင့္ သူx{1037}ကိုသာ စိတဲ မင္ေယာင္ၿပီး လုပ္ မိသည္။ ကိုယည္း ကေလးတစ္ေယာက္ အေမဆိုေပမဲ့ လင မရိေတာ့တာ။ အပစရိဟု စိတဲ ေဖသိမ့ိုက္ေသာအခါ  အားရ ပါးရပင္ ပတပာ အာသာေဖမိသည္။ အခု ညအိပာနီးေတာ့လည္း ေနx{1037}လည အရသာကို ပနိုခင္ မိပနဖင့္  ထပုပိသည္။ အားလုံး အိပ္ေမာကေနခိန္ ဖစဖင့္ ထဘီေပၚက ပတတာကို အားမရဖစာ ထဘီကင္းလုံးခၽတာ  အားရပါးရ အရသာခံမိသည္။  တစီ ပင္းပင္းထနန္ ၿပီးသားၿပီး x{1014}x{103D}ုန္း ခိသားသည္။ စိတည္း ေကနပားသည္။ ေၾသာ္  x{1014}x{103D}စညမား ငတတ္ေနလိုx{1037}လားမသိ၊ ေကာင္းလိုကဲ့ အရသာေလ။ မကိ မိတားရာမ မကိဖင့ိုကဥ္ အေပၚမက္x{1014}x{103D}ာ ကက အလင္းေရာငစု ေတx{1037}လိုက္ ရသည္။ အေပၚမာက ေအးေမာင္၏ အိပန္းသာ ရိသည္။ ထိုအလင္းေရာင ေပာကား လိုက္၊ ေပၚလာ လိုက္၊ အစက ေပာကားသည ၾကာသည္၊ ေပၚလာတာက ခဏေလာကာ၊ ေပာကားပနည္။ ေနာကုံး တစ္x{1039}x{101C}ကိမ္ ပန္ေပၚလာၿပီးေနာက္ ေပာကားလိုကညာ ေပၚမလာေတာ့ေပ။

စိတဲ သိပေသ ခာေသးသဖင့္ အေပၚဘကက္x{1014}x{103D}ာကကို ဓာတီးx{1014}x{103D}င့ိုးၾကည့ိုက္ေတာ့ အေပါကိုလို ဘာလိုလို တစု  ေတx{1037}ရသည္။ အင္း…. ဟိုေကာင္ေလး… ငါ လုပ္ေနတာေတမား ေခာင္းၾကည့္ေနေသးလား… မနကရင္ေတာ့ အေပါကိမရိ   သားၾကည့ုံးမယု ေတးထားလိုကည္။ မနကိုးလင္း ကေလးေတ ကဴ ရငားခိန္ ဝင္ၾကည့္ေတာ့ ဟုတ္ေပသပ။ ဒီကၽန္း ပားေတ အေပါကရိဘူးဆိုတာ ခဏခဏ ၾကမ္းတိုကဲ့ဖူး သည့္ သူမ ေကာင္းေကာင္း သိသည္ေပါ့။ ဒီေကာင္ေလး ေဖာကား တာ ေသခာၿပီဟု သိလိုကသည္။   ညဘက္ အိပ္ေတာ့ သူမ သတိထားၾကည့ိလာသည္။ မေနx{1037}ညကလိုပင္ ေခာင္းေနပန္ၿပီ။ သူမ ကို ေခာင္းၾကည့္ေနမန္းသိကာမ စိတ ပိုထလာသည္။ ေခာင္းၾကည့္ေနသညိုပင္ ၾကည္x{1014}x{103D}ူးသလို ဖစိသည္။ ဒီညေတာ့ သူမ  ခင္ေထာငည္း မေထာင္ေတာ့။ ရိသမအဝတ္ေတ ခၽတလိုကာ တန္းေပၚမာတငိုက္ၿပီး အိပာေပၚတင္ ပကကန္ ကာ လုပန္းစလိုကည္။ မေနx{1037}ညကထကင္ ပိုးစိုးပကက္ အာသာေဖ ပစိုကည္။

ေအးေမာင္ ေခာင္းေနသညို သိေနေသာေၾကာင့ားမသိ ေတာ္ေတာ္ အရသာရိလသည္။ အဖုတ္ အတင္းပိုင္းx{1014}x{103D}င့္ သားအိမက ပင္ လx{103C}ပx{103C}ပားရား ဖစာကာ ကငိမ့္ေနေအာင္ ေကာင္းလန္းလသည္။ ပတ္ သပ္x{101B}ုံမx{1014}x{103D}င့္ မတင္းတိမ္x{1014}x{103D}ိုင္ေတာ့။ အေစ့ကို ဖဖ ေလး ပတာ လကလယိုပါ x{1014}x{103D}x{103C}ိကင္းလိုကိသည္။ လင္ x{1014}x{103D}င့္ ေဝးရသညာ ၾကာလၿပီဖစဖင့္ အပိဳေလးx{1014}x{103D}င့္ မခား ကပ္ ေနသည္။ မနည္းပင္ ဝင္ေအာင္ x{1014}x{103D}x{103C}ိကိုက သည္။ x{1014}x{103D}စီသုံးခီ ဆကိုက္ ၿပီးေအာင္ ပတိုက္ x{1014}x{103D}x{103C}ိကိုက္x{1014}x{103D}င့္ အေတာ္ေလး x{1014}x{103D}ုန္းခိ သားမပင္ အိပ္ေပာား ရေတာ့သည္။ ပနည္း မဝတစ္ေတာ့ေပ။ ဒီအတိုင္းပင္ ပိုးလိုးပကက္ အိပိုကသည္။  ေအး ေမာငည္း မေနx{1037}ကထကင္ ပိုေကာင္းသားသည္။ အနီေလးက မေနx{1037}ကထကင္ ပိုၾကမ္း လာသည္။ မေနx{1037}က ခဏေလာကာ။  ဒီေနx{1037}ေတာ့ တနx{1037}ိမ္ေကာက္ေကးသားလိုက္၊ ၿငိမသားလိုက္၊ ထပ္ ပတိုက္x{1014}x{103D}င့္ အေတာ္ၾကာသည္။ ေဒၚေလး အိပားေတာ့  အိဖဴအခန္းဘကို ၾကည့္ေသးသည္။ အိဖဴ အိပ္ ေမာကေနၿပီ။ ေဘးတစ္ေစာင္း အိပဖင့္ ဘာမ သိပမငေသာေၾကာင့္  လက္ေလာ့ကာ ေအးေမာင္ အိပ္ လိုကသည္။ ဒီညကေတာ့ အနီေလးx{1014}x{103D}င့င္ ေတာ္ေတာ္ လုံေလာက္ေနေပၿပီ။

ေအးေမာင္ စာအုပသစစုပ္ ထပလာသည္။ စာကက္ၿပီး စာအုပတိုကည္။ စာအုပတ္ ေတာ့ စိတ ထလာ ပနည္။ ထိုx{1037}ေၾကာင့္ အေပါကေလးမားကို ဖင့ာ မကိအစာ ရာလိုကည္။ မေတx{1037}။ အိဖဴက စာထိုငက္ေနသည္။ အန္ တီေလးက အခန္းထဲမာ မရိ။ အိမ္ေရx{1037}မာ တီဗီ ၾကည့္ေနသည္ ထငည္။ ဒါနဲx{1037} စာအုပို ေနာကစ္ေခါက္ ထပတိုကည္။  ထိုx{1037}ေနာက္ မကိထဲတငာ မင္ေယာင္ ၿပီး ငါးဦးေကာတီ ဖဲx{1037}လိုကသည္။ ပါးစပလည္း အား …. အိအိ…. အိဖဴ…. ညီမ ေလး…. ကိုကို ေကာင္း လိုကာ ဟု အသံထကိသည္။  တစါတေလလည္း ဒီလိုေလး အသံထကိုကတာ ပို ဖီးလ္ ရိသညု  ထငိသည္။ ထိုအခိနင္ သူx{1037}အခန္းတံခါးမာ ေစ့x{101B}ုံေစ့ထားရာ ဟေနၿပီး တစုံတစ္ေယာက ေခာင္းၾကည့္ ေနသညို မသိ လိုက္ေခ။ ၿပီးသားေတာ့ သတိပနငာသည္။ အေနာကားမ ဖတ္ေလာကားသည့္ ေခ သံ ၾကားလိုကသလို။ စိတဲ  စေနာင့နင္းဖစဖင့္ အနီေလးမားလားဟု သူx{1037}အခန္းဘကို ၾကည့္ လိုကည္။ မဟုတ္x{1014}x{103D}ိုင္။ ဒါနဲx{1037} ကမန္းကတန္း အိဖဴအခန္း ဘက္ ၾကည့ိုကည္။ ဟား.. အိဖဴ မရိေတာ့။ ဒါဆို ေသခာၿပီ။ အိဖဴပဲ။ မငား မငားသလားမသိ ဆိုသည့္ စိုးရိမိတ္ မx{103E}န္ တကာသည္။ အိဖဴအခန္းကို လည္း ရဲရဲ မေခာင္းရဲေတာ့။ ေတာ္ၾကာ ေနာကစ္ေခါက္ ထပကာလင္ ခက္ေတာ့မည္။

အိဖဴ စာကက္ေနရင္း ယခင္x{1014}x{103D}စ စာအုပစုပ္ ရာခင္ေတာ့ အေပၚထပ္ တကားလိုကည္။ ကိုကိုx{1037}အခန္းေရx{1037}အေရာက္ ကို ကိုx{1037}ကို x{1014}x{103D}x{103C}တကလိုx{1037} တံခါးေခါကညလုပ္ တံခါးက ဟေနသဖင့္ မေခါက္ ေတာ့ဘဲ ေခာင္းၾကည့ိုကည္။ ကိုကိုx{1037}ေရx{1037}မာ  စာအုပစုပ္ေတာ့ ဖင့ားသည္။ ကိုကို လက ဘာလုပ္ေနသညသိ။ တလx{103C}ပx{103C}ပ္x{1014}x{103D}င့္ ေပါင္ၾကားထဲထည့ာ လx{103C}ပ္ေနသည္။  ကိုကိုx{1037}x{1014}x{103D}x{103C}တ ထကာသည့္ စကားက သူမနာမညါလာေတာ့ အံ့ၾသသားရသည္။ ဟင္… ကိုကို အိဖဴကို မန္းၿပီး အာသာေဖေန တာပဲ…   အိဖဴ လိုခငည့ာအုပင္ မယူဖစ္ေတာ့။ ကမန္းကတန္းပနင္းကာ အေပါ့သားၿပီး ရငဖိုဖိုx{1014}x{103D}င့္ အခန္းထဲသာ ပန္ ဝငိုကသည္။ သူမလည္း အေတx{1037}အx{1039}x{101C}ကဳံရိပါသည္။ ေယာက္ားx{1014}x{103D}င့္ အေတx{1037}အx{1039}x{101C}ကဳံေတာ့ မဟုတ္။ အမီဖိုးထဲတင္ အပာကားထည့္ ကာ သူမသူငယင္းေတပသဖင့္ ၾကည့ူးသည္။ လက္x{1014}x{103D}င့ာသာ ေဖရသညိုလည္း သိသည္။ တစါတရံေတာ့ လက္x{1014}x{103D}င့္  အာသာေဖမိသည္။ အၿမဲတမ္း မလုပစ္။ ဒီတစ ေတာ့ ကိုကိုက သူမအေပၚ မx{101B}ိုးသည့ိတ္ေတ ဝင္ေနသညိုတာ သိသားကာ  ကာမစိတ္ေတ x{1014}x{103D}ိုးၾကားလာမိ သည္။

အင္း ေမးရာပါလယကေလးေတာ့ ထနိုကုံးမပါ(ကၽန္ေတာ္၏အာေဘာ္) ဟု စဥ္းစားမိသည္။ ဒီ တစေတာ့ ရငုနန္း တုန္ ဖစ္ေနသည္။ ေဘးတေစာင္းေလး ေစာင္းလိုကာ လကို ေပါင္ၾကားထဲ ထည့္ အာသာေဖမိသည္။ လူမိသားမာ ေၾကာက္ သည့ိတ္ေၾကာင့္ ပကက္ေတာ့ မလုပဲ။ ေကာင္းလာေတာ့ လည္း သိပထိန္းသိမ္းx{1014}x{103D}ိုင္ေတာ့။ ေခမေတ ကုပ္ေကးလာကာ  အသံထကည္းမိၿပီး ဆနx{1037}နဲဖစာ ၿပီးသား ရေတာ့သည္။ တစါတေလေတာ့လဲ ေခပစကစ္ အရသာအပည့္ ခံစားၾကည့္ ခငည္။ သိုx{1037}ေသာ္ တစ္ ေယာက္ေယာက္ မမင္x{1014}x{103D}ိုငညန္း သိပါလက္ ေၾကာက္ေနမိေသာေၾကာင့္ သိုသိုသိပိပာ လုပ္ မိသည္။တစ္ေယာက္ေယာက္ မမင္x{1014}x{103D}ိုငူးဟု ထငေသာည္း သူမကို မင္x{1014}x{103D}ိုငည့္ ေအးေမာငိေနသည္ ဆိုတာကိုေတာ့ မသိ ေသးေခ။

ပင့င့င္းလင္း ေပာတတည့္ အိဖဴသည္ ေအးေမာင္ သူမ နာမည္ေခၚကာ အာသာေဖေနသညို သိရိေၾကာင္း  ေအးေမာငို ေပာပလိုသည္။ သိုx{1037}ေသာ္ ရကည္း ရကည္။ တစကင္ေတာ့ ကဴရငားရင္း ေပာမိလိုကည္….   ကိုကို… ညီမေလးကို ဘယိုမငဲဟင္….   ဘယိုမငမလဲ ညီမေလးရဲx{1037}…. ကိုကိုx{1037}ညီမေလးလို မငာေပ့ါ…   ဟုတါဘူး… ကိုကိုရာ… မညာပါနဲx{1037}…. အဲလို ဟုတိုx{1037}လား….  ဟုတါတယ္….ညီမေလးရဲx{1037}…. ဘာလိုx{1037}….   အဲဒါဆို….. ဟိုတေနx{1037}ညက…. ဘာလိုx{1037}….  ညီမေလးနာမည္ေခၚၿပီး…. ဟိုဟာ..လုပ္ေနတာလဲ(ေလသံတိုးတိုး ဖင့္)  အဲ….. ဟို….. အဲဒါက…..  ဟင္းေနာ္…. ကိုကို….. ညီမ ေလးကို.. လာပစားေနတယ္….  ကဲ…. အဲဒါဆို…. ညီမေလးကေရာ…. ကိုကိုx{1037}ကို မန္းၿပီး….. ဘာလိုx{1037}…. ဟာ လုပာလဲ….  အဲဒါ က…. ဟာ… ကိုကိုကာ…. မေကာင္းဘူး….  ဟုတယိုx{1037}လား….ညီမေလးရဲx{1037}…. ကိုကို…. ဘယိုသိလဲ….. ည ကဴရငန္ေရာက္ေတာ့ အိဖဴကို ေအးေမာင္  သူx{1037}အခန္းထဲေခၚကာ အိဖဴကို ေခာင္းေနက အေပါကို ပလိုကည္။ မထူးေတာ့ၿပီ။ သိသားမေတာ့ လိမ္ေနစရာ မလိုေတာ့။ အိ  ဖဴကလည္း စိတိုးပုံ မေပၚတာ ပါသည္။

ထိုညမ စကာ အိဖဴက ညတိုင္း အာသာေဖဖစ္ေတာ့သည္။ အရငို ေကးေကးေလး ေဘးတေစာင္း မလုပစ္ေတာ့။ ကိုကို  ၾကည့ာ အာသာေဖေနမန္း သိသဖင့္ ကိုယုံးတီးခၽတစာ စိမ္ေပနေပ အာသာ ေဖသည္။ ၾကည့ံေနရသညို သိေတာ့ ပို ၿပီး ဖီးလာသည္။ သူမကေတာ့ သူမကို ေခာင္းေနသည္ ဆိုတာ ကိုကိုေအးေမာင္ ဝနံထားသဖင့္ စိတပူေတာ့။ တစါတစါ  ေပာငေသးသည္။ လက္x{1014}x{103D}စ္ေခာင္းေထာင္ ပ လိုက္၊ သူမ ဖုတုတေလးကို ပတာ ဖီးလာသညုံ လုပလိုက္ လုပ္ေန ေသးသည္။ ဆယန္း တစ္x{1014}x{103D}စ္ ကထားေသာည္း ကေလးစိတကုန္ေသးသည့္ ဟန္ေလးက ခစိုx{1037} ေကာင္းသလို ရမၼက္x{1039}x{101E}ကဖယ္  လည္း ေကာင္းလသည္။ ေအးေမာင သူမကိုသာမက သူမအေမကိုလည္း ေခာင္းေနသညိုေတာ့ မသိရာ ေပ။  ေအးေမာင  ကိုးတန္းဖစဖင့္ ေအးေအးေဆးေဆး ေနx{1014}x{103D}ိုင္ေသာည္း အိဖဴက ဆယန္း ဖစာ ပထမအစမ္းစာေမးပဲနီးေတာ့ အခိနို  ဆကိုက္ တကသည္။ ေအးေမာင္ ေကာင္းပိတည္း သူမကေတာ့ မပိတ္ေခ။ ေအးေမာင သူမကို ေကာင္းပိုx{1037}ၿပီးသည္x{1014}x{103D}င့္  အိမနာရသည္။ ညေနမ တစ္ေခါက္ သားx{1039}x{101C}ကိဳ ရသည္။ ညကဴရငေတာ့လည္း ေအးေမာင ခုနစာရီဆို ၿပီးၿပီ။ အိဖဴက  ဆယ့စာရီအထိ ကဴရငာ စာကကသည္။ ထိုx{1037}ေၾကာင့္ ေအးေမာင္ ဆယ့စာရီထိုးမ တစ္ေခါကားx{1039}x{101C}ကိဳရသည္။

ေအးေမာင္ ကံေကာင္းသည္။ ညစဥင္ အနီေလးကို တစ္ေခါက္၊ အိဖဴကို တစ္ေခါက္ ၾကည့္x{1014}x{103D}ိုင္ သည္။ x{1014}x{103D}စ္ေယာကလုံးက လည္း ေအးေမာင္ၾကည့္ေနသညို သိေနၾကသညာ။ အိဖဴက တရားဝငင္ ဝနံထားေသာေၾကာင့္ သိသည္။ အနီေလးက မ သိခင္ေယာင္ေဆာင္ေသာည္း သိသည္။ သိၾကသဖင့္ လည္း ကိုယီအာသာေဖေနခင္းဖစည္။ အနီေလးက ေအးေမာင္  အခန္းေပၚတကားသည္x{1014}x{103D}င့္ လုပ္ ငန္းစသည္။ ၿပီးသားသည္x{1014}x{103D}င့္ ေစာေစာအိပိုကည္။  ေအးေမာင္ စာကက္ၿပီးခိနင္ အိဖဴ အခန္းသိုx{1037} ၾကည့္ လိုကည္။ အိဖဴကလည္း ထိုအခိန္ေလာကို မန္းၿပီး လုပန္းစသည္။ ေအးေမာင္x{1014}x{103D}င့္ အိဖဴ အခိန္းအခက္ မ လုပားေသာည္း အိဖဴက အခိနယားx{1014}x{103D}င့္ စာကကူဖစာ ဆယာရီဆို ၿပီးၿပီဆိုတာ ေအးေမာင္ သိသည္။ တခါတရံ သူမ  စာမရေသးလငည္း လကါပလိုကည္။ ဒါဆိုရင္ေတာ့ ေအးေမာင္ ေစာင့္x{1014}x{103D}ိုငင္ ေစာင့္၊ မေစာင့္x{1014}x{103D}ိုငင္ အိပ္ေပေတာ့ေပ့ါ။  ေအးေမာင္ သတိေတာ့ ထားလိုကသည္။ တံခါးကို ေသေသခာခာ ဂကိုးရသည္။ အိဖဴx{1014}x{103D}င့္ မိသားတာ အေရးမx{1039}x{101C}ကီး၊ အနီ ေလးx{1014}x{103D}င့္ မိသားလင္ ဘာဖစာမည္ မေပာx{1014}x{103D}ိုင္။

အိဖဴ စာေတx{1014}x{103D}င့္ လုံးလညာလညိုက္ေနေတာ့ ဟိုစိတီစိတ္ေတလည္း နည္းေနၿပီထငည္။ အရငို အာသာေဖတာေတ  ေဇာင္းတိုကာေတ မေတx{1037}ရေတာ့။ အိဖဴကိုယိုငလည္း စာေတ မားသည္ ဟု ညည္းသည္။ အိဖဴ အိမိပကပစ္ေတာ့ ဘဲ ေအးေမာင အိမ္ၿမဲေနေတာ့ အနီေလး လိဳx{1037}ဝက္ အx{1039}x{101C}ကံ အစညစု x{1039}x{101C}ကံစညသည္။ ေအးေမာင္ သူမကို x{1039}x{101C}ကိတ္ၿပီး ပစား ေနသညိုလည္း သိသည္။ သိုx{1037}ေသာ္ လာ ငါ့ကိုတကုပမ္းကာဟု ခိုင္းရေအာငလည္း မဟုတ္ေသး။ သိုx{1037}ေသာ္ အနီေလး  ေတာ္ေတာ္ ခံခငိတ္ ေတ ပင္းပေနသည္။ သိုx{1037}x{1014}x{103D}င့္ အိဖဴ အခိနိုတက္ေနေသာ ဒီဇငာ ေကာင္းပိတကင္ …..  ဖိုးသားေလး ေရ…. ခဏ….   ဟုတ္….အနီေလး…. လာၿပီ…..   အနီေလး. အေၾကာေတ တက္ေနလိုx{1037} နင္းေပးပါလား…..  ဟုတဲ့… အနီ ေလး….  လာ…. အနီေလးအခန္းထဲမာ…. ဝငင္းေပး…. အပငာဆို…. လူမငေကာင္းဘူး…..  ဟုတ္….   ေအးေမာင္ အနီ ေလး အခန္းထဲသိုx{1037} ဝငိုကားသည္။ အနီေလးက အိမ္ေနရင္း လကတ္ ဂါဝနပကို ဝတ္ ထားသည္။ ပထမေတာ့ ခုတင္ေပၚ က တန္းကို ကိုင္ၿပီး ေခသလုံး၊ ထိုမ ေပါငထိ နင္းေပးသည္။ ေပါင္ လယ္ေလာက္ ေရာကင္ အနီေလးက ခဏဆင္းခိုင္းကာ  ေမာက္ေပးသည္။ ေခသလုံးမ ေပါငင္းအထိ နင္းေပးရပနည္။ တငါးဆုံအရင္းနားအထိ ေရာကားေတာ့ အိစက္ေနသည့္  တငါး ေအာကိုင္း၏ အထိ အေတx{1037}ေၾကာင့္ စိတx{103C}ပားလာသည္။ ငယါက တင္းမာလာေသာလည္း ေအာကံေဘာင္းဘီ ပါ ေသာ ေၾကာင့ာ ေထာငမလာခင္းဖစည္။

ထိုx{1037}ေနာက္ ပကကနန္ၿပီး အပူထုတ္ေပးအုံး ဆိုသဖင့္ ေပါငင္း ေသးလx{103E}တ္ေၾကာကို ေခဖားေလးx{1014}x{103D}င့္ ဖဖေလး ဖိေပးထားရ သည္။ တီေလး၏ အဖုတ္x{1014}x{103D}င့္ အနီးဆုံးေနရာကို ထိေတx{1037}ေနရရာ အဖုတ္ ၏ ေဘးx{1014}x{103D}x{103C}တမ္းသားမားကိုပင္ ထိေနသဖင့္ စိတလန္  လx{103C}ပားလာကာ အာေခါင္ေတပင္ ေခာကာသည္။ ထိုညကေတာ့ နင္းေပးၿပီးေတာ့ ေအးေမာင္ အိမ္ေပၚပနကားခဲ့ရသည္။  ညေန အိဖဴကို ေကာင္းမသား x{1039}x{101C}ကိဳကာ ကဴရငိုx{1037}ေပးရသည္။ ေအးေမာင္ အိဖဴကို စာx{1039}x{101C}ကိဳးစားရန္၊ ကနဲ့စိတ္ေတ ဘာမမထား ရန္ ေစတနာ အရင္းဖင့္ အားေပးမိသည္။ အိဖဴကလည္း ေခါင္းေလး ၿငိမ့သည္။   အိဖဴ ကဴရငနားပိုx{1037}ၿပီး ပနာေတာ့  ေအးေမာင္ ေရခိဳးကာ အနီေလးx{1014}x{103D}င့တူ ထမင္းစား သည္။ ေကာင္းပိတားသဖင့္ ေအးေမာင္ စာလဲ မကကစ္ေတာ့ပါ။  ထမင္းစားၿပီး ခဏၾကာေတာ့ အနီ ေလးက x{1014}x{103D}ိပ္ေပးဖိုx{1037}ေပာသဖင့္ ေအးေမာင္ အိပန္းထဲ လိုကားသည္။   ဖိုးသား…. မနက  နင္းတာ…. အေၾကာေတ ေတာ္ေတာ္ေပတယ္ သိလား…. ဒါေပမဲ့…. အသားေတ…. နာတယ္…   ဟုတဲ့… အနီေလး…. x{1014}x{103D}ိပ္ေပး မယ္ေလ….  အင္း….   အနီေလးက ပကကန္ေပးကာ ေအးေမာင ေခသလုံးကေန စx{1014}x{103D}ိပည္။ ေခသလုံးမ ဒူးဆစ္၊  ဒူးဆစ.. ေပါငယ္…. ထိုမ ေပါငင္းေရာကာနီးတင္ ေအးေမာင္ စိတ္ေတ ကေရာကယက္ ဖစာ သည္။ အနီေလးက   ေမာက္ေပးလိုက နည္းနည္း ရင္ေအးသားသည္။ သိုx{1037}ေသာည္း တငါးနား ေရာကာ နီးေတာ့ မကုံးက တငါးကေန မခာ x{1014}x{103D}ိုင္ေတာ။ အနီေလးက ေအးေမာငို တစက္ လမ္း ၾကည့ိုကည္။

ဖိုးသားေလး…. အနီေလး ဖငိုၾကည့္ၿပီး…. ပစားေနတယ္… ဟုတ္.   အန္…. ဟုတါဘူး…. အနီေလးရဲx{1037}….   ဟနx{1037}္…. ဟုတ္ သာမဟုတယ္…. မကုံးက… အဲဒီနားမာခည္းပဲ….  အဲ…..  အဲ… မေနနဲx{1037}… ဟနx{1037}္… အခန္းထဲမာလဲ လူပိဳနံx{1037}ေတကို မx{103E}န္ေနတာပဲ…    အာ… ဟုတါဘူး အနီေလးရဲx{1037}….   ဘာ… မဟုတမာလည္း…. ၿပီး ၾကမ္းပငို အေပါက ေဖာကားေသးတယ္….  ဖိုးသား ေတာ္ေတာ္ ဆိုးေနၿပီ… ဟင္း…  ဟို…. အဲ… ဟိုဒင္း…   ကဲ…. ဆရာေလး…. ဝနံလိုကင္ အကိဳးရိမယ္…. ဝနခံရင္ ေတာ့….  ဟုတ္…. အနီေလး…. သား မားပါတယ္….  ဖိုးသား…မားတယိုx{1037}…. အနီေလး.. မေပာပါဘူးရင္။   ဗာ… အဲဒါဆို…   ဖိုးသားက အခုမ လူပိဳေပါကx{101B}ယ္ေလးပဲ ရိေသးတာ…. ဒါေတ လုပာ သဘာဝပဲေလ…   ဟုတ္…. အနီေလး….   ဖိုးသား က… အနီေလးကို… ဘယခိနစၿပီး ပစားေနတာပါလိမ့္….   ဟို…. ဟိုတခါ… အနီေလးကို လာx{1014}x{103D}x{103C}ိးတုန္းက….  ဟိုး…  ဆရာ… ရၿပီ ရၿပီ… အဲဒါမင္ၿပီး ေနx{1037}တိုင္း လက္ေဆာ့ေနတယ္ေပါ့ေလ…

ဟုတ္…အနီေလးကို ညဘက္ေခာင္းၾကည့္ေတာ့ … ဖိုးသား…. ဘာေတေတx{1037}လိုx{1037}လဲ….ဟို… အနီေလး…. ညအိပာနီးရင္….  ဟိုဒင္းကို ပတာေတx{1037}တယ္…. ၿပီးေတာ့…. အကုနငတယ္….ဖိုးသားလဲ စိတ္ေတ ထလာရင္ အဲလို…. လုပယ္… မိုx{1037}လား။  အနီေလးလဲ…. လုပာေပါ့….. ဖိုးသား…. အနီေလးဟာကို ကိုင္ၾကည့ငိုx{1037}လား…..ဟို…. အဲ….အင္းပါ…. မကိုငငဲ ေန ပါေတာ့….ဟို…. ဟုတူး…. ကိုငငယ္…. အဲဒါ … ေပာမလိုx{1037}….အင္း… ဒါဆို… ကတိတစုေပး…. ကတိေပးရင္…. ဖိုးသားဖစ္  ခငာ အကုနစမယ္….ဟုတဲ့အနီေလး… သား ကတိေပးပါ့မယ္….ဖိုးသားကို အခု နင္းx{1014}x{103D}ိပိုင္းတာက စၿပီး ဘာပဲဖစစ္  ဘယူမ မသိေအာင္ ေနရမယ္၊ ပနေပာရဘူး၊ ၿပီးေတာ့ အဓိက မင္းညီမေလး အိဖဴ မသိေအာင္ ေနရမယ္… တီေလး မေခၚဘဲနဲx{1037}  မလာရဘူး…. အရငိုပဲ.. ခပညည္… ေနရမယ္ေနာ္….ဟုတ္…ကဲ ကတိတကယ္ေပးလား… ကတိဖကင္…. x{101B}ာပနx{103E}တ္ မာေနာ္….

ဖိုးသားအေမနဲx{1037}လည္း တိုင္ေပာမာ….အင္းပါ… မဖကါဘူး….ကဲ… အဲဒါဆို ၿပီးတာပဲ…. သား… ဟိုမာ တံခါး ဂက္ ခထားသလား မထားသလား အရင္ၾကည့္….ဂကထားတယ္….တီေလး….ကဲ… ကိုယ္ေတာ္ေလး…. ဒီဘကို…x{1039}x{101E}ကအနီေလး  သူမ၏ လကာဘကိုx{1037} ေအးေမာငား ေx{101B}x{103E}x{1037}ထိုငိုင္းလိုကည္။ကဲ ေပါငို အရငဖေလး x{1014}x{103D}ိပ္ေပး…. အေပၚကို ေကာတကဲx{1037} အုံး….ရၿပီ… အေပၚနဲနဲတက္…ရၿပီ…. ထပကုံး….အနီေလး၏ အမိနx{1037}္x{1014}x{103D}င့တူ လက တဖည္းဖည္း ေပါငင္းကို  ေရာကာသည္….အင္း…. အေပၚကို ဆကတကဲx{1037}… ေရx{1037}နားကို တိုးၿပီးx{1014}x{103D}ိပိုက္….ေရx{1037}တိုးလိုက္ေတာ့ အနီေလး၏ အဖုတ္ x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းသား လုံးလုံးမိုx{1037}မိုx{1037}ေပၚေရာကားသည္။အင္းဟင္း… ဟုတ္ၿပီ… အဲဒီနားကိုပတ္ေပး….ထိုx{1014}x{103D}x{103C}တမ္းသားေလးကို x{101B}x{101B}ေလးပတ္ေပးရာ တစကစက္ အလယ္ေမာင္းကို သားသားထိသည္။ တစကင္ေတာ့ အနီေလးကိုယိုင္ ေအးေမာင္၏ ညာလကို ကိုငာ အဖုတို တည့ည့္ အုပိုငိုင္းသည္။

ထိုx{1037}ေနာက္ လကလယ္x{1014}x{103D}င့္ အေမာင္းေလးအတိုင္း သာသာယာယာ အထက္ေအာက္ ပတ္ ခိုင္းသည္။အင္း…အင္း… ဟင့္…. ဟုတယ္… ဖိုးသား…အဲဒီအတိုင္း ဖည္းဖည္းခင္းပတ္…. အင္း… ဟုတ္ၿပီ… ေကာင္း တယ္…. အား… ရီး…. မနန္ေလး ပတ္ေတာ့…. တီေလး ၿပီးေတာ့မယ္…. ဟာ့…. အား….. အေမ့…. ရီး…. ၿပီးၿပီ….အာ့…..အနီေလး ပါးစပ သံစုံညည္းသံေတ ထကာကာ ေကာ့ပံလာၿပီး သူမ၏ ဂါဝန္ေပၚတင္ အဖုတ္ေမာင္းအတိုင္း အရည္ေတ စိုလာေတာ့သည္။ ထိုx{1037}ေနာက္ ၿငိမသားေတာ့သည္။ကဲ… ဖိုးသား… ဒီေလာကို… ရၿပီ…. ေနာက္ေနx{1037}မ…. ေနာကစိဳးေပါ့…. သားx{1039}x{101C}ကိဳေတာ့… ညီမေလးကို..ေအးေမာင္ အိဖဴကို သားx{1039}x{101C}ကိဳခဲ့သည္။ ထိုx{1037}ေနာက္ အေပၚေရာက္ေတာ့ အနီေလး အိပန္းဘကီသိုx{1037} ေခာင္းၾကည့ည္။ အနီေလးက ရx{103D}းတိုးတိုး ဆိုသည့ုံစံေလး လုပသည္။ ထိုx{1037}ေနာက္ သူမဘာသာ တစါ ကိုယုန္းလုံးတီးဖင့္ လုပသည္။ တီေလးၿပီးသားေတာ့ ေအးေမာငည္း အိပိုကေတာ့သည္။ အိဖဴကို အခုတေလာ ေအးေမာင္ ေခာင္းခငိတိပရိ။

အိဖဴ စာေတမားၿပီး ပငန္းေနသဖင့္ အဝတင္ မလဲေတာ့ဘဲ အိပားတာကို သနားတာလည္းပါသည္။ အနီေလးx{1014}x{103D}င့္ အဆင္ေပေနတာလည္း ပါသည္။ ေနာကစ္ေနx{1037}ညတင္ေတာ့ ေအးေမာငို တီေလး ဘာမ မေပာေတာ့။ အသာေလးသာ သူမအခန္း ထဲ ေခၚသင္းသားသည္။ ဒီည ေနာကစိဳးဟုေတာ့ ေပာထားတာ ရိသည္။ ဘာလဲေတာ့မသိ။ဖိုးသား…. မေနx{1037}ကလိုပဲ…. လုပုံးမလား…. ဖိုးသား ဘယို လုပ္ေပးခငဲ ေပာၾကည့္ၾကည့္….အနီေလး…. သား အနီေလးကို…. ဟိုဟာ လုပငာ…ဘာလဲ…. လိုးခငာလား…တစစခ အနီေလးစကားေၾကာင့္ ေအးေမာင္ ဖင္းကနဲပင္ ဖစားရသည္။ဟုတဲ့… အနီေလး….မလိုးနဲx{1037}အုံး…. အနီေလး…. ေဆးမထိုးရေသးဘူး…. ေဆးထိုးၿပီးမ… စိတရမာ…. ဗိုက္x{1039}x{101C}ကီးမာစိုးလိုx{1037}ေနာ္….ဟုတဲ့… အနီေလး….လကဲx{1037}ပဲ လုပုံး….. လကဲx{1037} ဘယိုမိဳး လုပင္ေသးလဲ….အနီေလးဟာကို မမငဘူးေလ…. အဲဒါကို လန္ၿပီး ပတ္ေပးခငာ…..ေအာငယ္ေလး…. လူလည္ေလး…. သူx{1037}စိတူးထဲကအတိုင္းသာ အကုနစရင္…. မေတးဝံ့စရာ… ကဲ… ဆရာ… အဲဒါဆို… အနီေလးအဝတ္ေတ… ကိုယ့ာသာ ခၽတ္ေတာ့….အနီေလးက လကို ေမx{103B}ာက္ေပးသည္။ ထိုx{1037}ေနာက္ မတပပ္ေပးသည္။

ေအးေမာင္ အနီေလး၏ ဂါဝန္ ကို ေအာက္ေခမ မတငာ ေခါင္းမ ခၽတစိုက္ေတာ့ အနီေလး မိေမးတိုင္း ဖေမးတိုင္း ဖစားသည္။ အနီေလး ကုတင္ေပၚ ပနဲကာ ပကကနိုကည္။ ေပါငိုလည္း ကားေပးထားသည္။ ေအးေမာင္ က အဖုတို ကိုငညဳေတာ့.ဟာ…. ဖိုးသားကလည္း…. အဲဒါကို အရငားမကိုငဲx{1037}ေလ…. မေနx{1037}ကလို နည္းနည္းပါးပါး ပတုံး သပုံး.. မေပါ့….ဟီး…ေအးေမာင္ တစက္ ရယလိုကာ လက ေပါငို ပနတိုကသည္။ေပါငင္းနားေရာကာနီးတင္….ဖိုးသား…. x{1014}x{103D}ိုx{1037}စိုx{1037}ခငား….အင္း….လာ… အဲဒါကို မပတဲx{1037}အုံး….. ဒါကို အရငုပ္….သူမ x{1014}x{103D}ိုx{1037}x{1014}x{103D}စုံးကို ကိုင္ေစကာ ပတပယိုင္ၿပီး ပါးစပင့္ စိုx{1037}ခိုင္းသည္။အင္း…. ေကာင္းတယ္…. ဖဖေလး စိုx{1037}…. ဖိုးသားရဲx{1037}….လက… ဗိုကို ပတ္ေပး….အနီေလး၏ လမ္းx{1039}x{100B}x{103E}နx{103C}ဖင့္ ဖိုးသား x{1014}x{103D}ိုx{1037}x{1014}x{103D}စုံးကို တစည့ီ စိုx{1037}ေနရင္း လက ဗိုကားပငို ပတ္ေပး ေနမိသည္။ ထိုx{1037}ေနာက္ အမိနx{1037}င္ မေစာင့္ေတာ့ဘဲ ဗိုက တဆင့္ ဆီးခုံကိုေရာကာ အေမx{103E}းမားကို ဖေပး ေနသည္။ ထိုx{1037}ေနာက္ အဓိကေနရာကို သိမ္းပိုကိုက္ေတာ့သည္။ အနီေလးလဲ ဘာမ မေပာေတာ့ေပ။ မေနx{1037}ကလိုပင္ စုနညနည္ လx{103C}ပားေပးရာ အရညား တစိုစိုx{1014}x{103D}င့္ အနီေလး တစီၿပီးသားသည္။ သိုx{1037} ေသာ္ ေအးေမာင္ ပနx{101B}ုပိ။ သူက အထဲကို နည္းနည္းx{1014}x{103D}x{103C}ိက္ၾကည့င္ေသးသည္။

လကစစ္ေလာက္ ဝငားေတာ့..ဖိုးသား… အထဲကို x{1014}x{103D}x{103C}ိကငိုx{1037}လား… ဒီလိုx{1037}ေလးလုပ္ေပး….အနီေလးက နည္းလမ္းပေပးသည္။ လကကို အေစ့ေလးေပၚတငာ လကလယို အထဲသိုx{1037} x{1014}x{103D}x{103C}ိက္ ေစသည္။ ထိုx{1037}ေနာက္ သူမကိုယိုင္ လကို ကိုငာ အထုတသင္း လုပ္ေပးသည္။ လကလယ ဝငိုကကိုက္ လုပ္ေနခိနင္ လကက အေစ့ကို ပတ္ေနသည္။အား…. ဖိုးသား…. ၿပီးေတာ့မယငယ္… မရပဲx{1037}…. အနီေလးၿပီးကာနီးၿပီ…. အား…. ၿပီးၿပီ…. အား… ရီး…. ေကာင္းလိုကာ… အင္း..ဟင္း… ဟင့္.. အနီေလး ဒီတစ္x{1039}x{101C}ကိမ္ ၿပီးသားတာ ပိုပင္းသည္။ အထဲက လကို ပနဲထုတိုx{1037} မရေအာငင္ ညx{103B}ပားကာ အရည္ေတကလည္း အမားx{1039}x{101C}ကီး ယိုစီးထကာသည္။ ထိုx{1037}ေနာက္ အနီေလးလည္း တစိုယ္ လုံး ေပာ့ေခသားကာ ခဏ အေမာေဖေနရသည္။ေကာင္းတယ္…. ဖိုးသားရယ္…. တကယဲ….. ဖိုးသားကိုလည္း ေကာင္းေအာင္ လုပ္ေပးခငယ္…. ဒီနား တိုး… ေအးေမာင္ သူမ ပသည့္ေနရာကို တိုးသားလိုကည္။ သူမဘယက္ေဘးမာ ေဘးခင္းယဥိုင္ လိုကည္။ အနီေလး ဘာမေပာ ညာမေပာx{1014}x{103D}င့္ ေအးေမာင္ ပုဆိုးကို ဆဲခၽတလိုကည္။

ပုဆိုးေပကသားေတာ့ ေအာကံေဘာင္းဘီကို ေဖာကကတတ္ တင္းမာေနေသာ ငယါကို ေတx{1037}လိုက သည္။အာ… ဖိုးသား… ေဘာင္းဘီ ခၽတိုက္ေလ…. ေအးေမာင္ ေဘာင္းဘီ ခၽတိုကည္။ ထိုx{1037}ေနာက္ ခုနနားကို ပနားထိုငည္။ အနီေလးက ေအးေမာင္ ဒုတို ဖဖေလး ဆုပိုငာ ကင္းတိုက္ေပးသည္။ ကိုယုန္းလုံး ခၽတာ သူကိုယိုင္ ပယယယယ္ x{1014}x{103D}x{103C}ိက္ေပးပတ္ေပးခဲ့ေသာ အနီေလးက လကါးx{1014}x{103D}ုx{1014}x{103D}ုဖင့္ ဂင္းတိုက္ေပးရာ ေအးေမာင္ ၾကာၾကာ မထိန္းx{1014}x{103D}ိုင္။ အနီေလး လကဲ သုကည္ေတ ထကားသည္။အာ…. ဖိုးသားက…. စိတ္ေတ တအားထန္ေနတာကိုး….. ၿပီးသားၿပီေပါ့….. ခဏနားလိုက္…. ၿပီးရင္ ေရခိဳး ခန္းထဲသားၿပီး ဆပာနဲx{1037} ေရသားေဆးလာခဲ့….အနီေလး သူx{1037}ကို ဂင္းတိုက္ေပးလိုကေပမဲ့ x{101B}ံပုံေတာ့ ရသည္။ အဲဒါနဲx{1037} ေရခိဳးခန္းထဲသားၿပီး ေရသားေဆး လိုကည္။ အခိနို ၾကည့္ေတာ့လည္း ကိုးနာရီသာ ရိေသးသည္။ အိဖဴကို သားx{1039}x{101C}ကိဳရမည့္ အခိန္ မေရာက္ ေသး။ အနီေလးအခန္းထဲ ေရာက္ေတာ့ ပုဆိုးပနၽတာ သားထိုငည္။ အနီေလးက သူx{1037}ကို ကုတင္ ေပၚ ပကကနိပိုင္းသည္။ ထိုx{1037}ေနာက္ သူx{1037}လီးကို ပနလာေအာင္ ဆေပးလိုကာ ခကင္းလိုလိုပင္ အဆငင့ေနအထား ဖစားသည္။ ထိုx{1037}ေနာက္ ဂင္းတိုက္ေပးသည္။ ခုနက ၿပီးထားသဖင့္ ေနာကစီ ေတာ္ေတာ္x{1014}x{103D}င့္ မၿပီးေပ။

ၿပီးခငိတည္း ေပၚမလာေသး။ အနီေလး လကရသာကိုသာ ဇိမံေနလိုက္ သည္။ အနီေလးက မကုံး မိတားခိုင္းသဖင့္ မိတိုကည္။မၾကာမီပင္ တစါမ မခံစားဖူးသည့္ အရ သာကို ခံစားလိုကသည္။ မကုံးကို ေယာငာ ပိုတင္းတင္းပင္ ေစ့လိုကည္။ အံပါx{1039}x{101C}ကိတိသည္။ တငါး ေၾကာေတပါ ရx{103C}ံx{1037}သားေလာက္ေအာင္ ေကာင္းေနသည္။ ငယါက ပူေx{1014}x{103D}းစတိုသည့္ အေပါကစုထဲသိုx{1037} ဝင္ သားသည္။ တီေလး အဖုတဲကို ေရာကားတာ မဖစ္x{1014}x{103D}ိုင္။ သူx{1037}ငယါက အx{1039}x{101C}ကီးတန္းစားx{1039}x{101C}ကီး မဟုတ္ေစကာ မူ ေယာက္ား တစ္ေယာက္ ရိသင့ိအပည့္ အတိုင္းအတာေလာက္ ပည့သညဲ။ အခုက ၾကပ္ၾကပည္း တည္း မဟုတ။ မေနx{1014}x{103D}ိုငထိုင္x{1014}x{103D}ိုင္ မကုံးဖင့္ၾကည့ိေတာ့….အနီေလးက သူx{1037}ငယါကို ပါးစပ္x{1014}x{103D}င့္ ငုံထားခင္းပင္….အားလည္း အားနာသားသည္။ဟာ…. အနီေလး….ရx{103D}း….. တိုးတိုး…. ဖိုးသား စကားမေပာနဲx{1037}…. ၿငိမ္ၿငိမ္ေန….အနီေလးက ငုံထားရာမ ေခါင္းကို ငုံx{1037}လိုက္ x{1039}x{101E}ကလိုကုပာ ငယါတစ္ေခာင္းလုံး ဝငိုက္ ထကိုက္ ဖစ္ ေနသည္။ အရသာကလည္း ေကာင္းလန္းေနသည္။ တဖည္းဖည္းx{1014}x{103D}င့္ ကငကာသည္။ ၿပီးေတာ့မည္။အနီေလး….တီေလး….. ၿပီးေတာ့မယ္…..အနီေလးေခါင္းကို တန္းလိုက္ေသာည္း အနီေလးက လကို ပနယလိုက္ၿပီး ခပင္းပင္း တစက္ စုပူလိုကည္။

ဘယိုမ ထိန္းမထားx{1014}x{103D}ိုင္ေတာ့။ စိတကုန္ လတကားၿပီ။ သုကညား အနီေလး ပါးစပဲသိုx{1037} တထုတုတ္x{1014}x{103D}င့္ ပန္းထကားသည္။ အနီေလးက အဲဒါေတ အကုန္ စုပူကာ ဒစစိုကိုပင္ ေပာငင္ေအာင္ လာx{1014}x{103D}င့္ လက္ေပးၿပီး မိဳခပစိုကည္။ အားနာလိုကည့စင္း။အနီေလးကလည္း…. ဘာလို မိဳခလိုကာလဲ….ေထးလိုက္ေပါ့….. မx{101B}ံဘူးလား…..မx{101B}ံပါဘူး….. မိဳခလိုကာက ဖိုးသားအရသာပကာစိုးလိုx{1037}ေလ…. မx{1039}x{101C}ကိဳကိုx{1037}လား….ဟုတါဘူး…. x{1039}x{101C}ကိဳက္ေတာ့ x{1039}x{101C}ကိဳကာေပါ့…. အားနာလိုx{1037}…..အားမနာနဲx{1037}….. တီေလးကိုေရာ ဖိုးသား x{101B}ံလား…..ေအးေမာင္ ေခါင္းကိုသာ ခါလိုကသည္။ တကယ္ေတာ့ ဘယိုအရသာရိတယိုတာ မသိေသးပါ။ သိုx{1037}ေသာ္ သူကိုယိုငင္ မစမ္းသပ္ၾကည့ူးသည့္ သူ၏ သုကညားကို အနီေလးက မိဳခလိုက္ၿပီ။ အနီေလး ဆီက ဘယိုအရသာပဲ ရိရိ မx{101B}ံေတာ့ပါ။အနီေလး အခန္းထဲမ ထကားကာ သူမ၏ အဖုတို ေရသားေဆးသည္။ အခန္းထဲ ပန္ေရာက္ေတာ့ ေအးေမာင္ ဘယိုမ သင္ေပးစရာမလိုေတာ့ပဲ အနီေလးေပါင္ၾကားထဲ အလိုလို ေနရာယူလိုကိသည္။ ထိုx{1037} ေနာက္ အနီေလး၏ အဖုတ္ တစုလုံးကို လာx{1014}x{103D}င့္ အx{1014}x{103D}ံx{1037}လကစိုကည္။ ဘာအရသာမေတာ့ မရိ။အနံx{1037} ကေတာ့ နံသညုလည္း မဆိုသာ၊ ေမx{103E}းတာေတာ့ မဟုတာေသခာသည္။

ထိုx{1037}ေနာက္ အကဲေၾကာင္း တစ္ေလာကို လက္ေပးလိုကနည္။ လက္x{1014}x{103D}စက္x{1014}x{103D}င့္ ၿဖဲကာ အတင္းသားမားကိုလည္း လက္ေပး လိုက္ သည္။ အနီေလးကေတာ့ တစင့င့္ x{1014}x{103D}င့္ ညည္းကာ ေခါင္းကိုသာ ဘယာ ယမ္းေနသည္။ အေစ့ေလး ကို လာဖားx{1014}x{103D}င့္ ထိုးေမx{103E}ေပးလိုကည္။ ဘယူမ သင္ေပးလိုx{1037}ေတာ့ မဟုတ္။ သူx{1037}ဘာသာသူ စိတူးတည့ာ လုပင္ေနခင္း ဖစည္။ အနီေလး၏ ညည္းညဴသံမား ပိုမို ကယ္ေလာငာသည္။ ထိုx{1037}ေနာက္ အား…. ဖိုးသား…. ၿပီးေတာ့မယ္….. အီး….. ထိုအသံၾကားသည္x{1014}x{103D}င့္ ေအးေမာင္ အဖုတစုလုံးကို ငုံပစိုကာ ပါးx{1014}x{103D}စက္ ခိဳင့ညထိ တ အား စုပူပစိုက္ၿပီး လာကလည္း ခပကက္ ကစားေပးလိုကည္။ အနီေလး ဖင္x{1039}x{101C}ကီးတစုလုံး ေကာ့တကားကာ ေလထဲတင္ ဆနx{1037}ငနx{1037}င္ လုပ္ေနၿပီး ဘုန္းကနဲ ပနသားသည္။ အား….. ေကာင္းလိုကာ…. ဖိုးသားရယ္…..တီေလး…. တစါမ ….. အဲေလာက္…. မေကာင္းဖူးဘူး… အနီေလး ေကာင္းသားသဖင့္ ေအးေမာင္ ေပာါသည္။ ၾကာၾကာ ေပာိနရ။ အိဖဴကို သားx{1039}x{101C}ကိဳ ရ ေသးသည္။ ေနာကစ္ေနx{1037}ညကေတာ့ အနီေလး ေဆးတစုံးx{1014}x{103D}င့္ ေဆးထိုးအပ္ တစ္ေခာင္း ယူလာသည္။

အနီေလး….. အဲဒါ…. ဘာေဆးလဲ…..အဲဒါ…. ဗိုကx{1039}x{101C}ကီးေအာင္…. တားတဲ့ေဆးေလ….ဘယူက ထိုးေပးမာလဲ…..ဟင္…. ဖိုးသားပဲ… ထိုးေပးေပါ့…. ထိုးပုံထိုးနည္းပမယ္…. လယယ္ေလး…..အနီေလးက အားလုံးခၽတစိုကာ ေမာကိုက္ၿပီး တငါး၏ အထကိုင္း အပငကမ္းကို လကန္ ေထာကသည္။ ေအးေမာင္ တစါမ မထိုးဖူးေသာည္း အနီေလးပသလို ထိုးေပးလိုက္ၿပီး ပတ္ေခေပး လိုကည္။အာ… ကၽတၽတ္…. နာနာေလးေခ ဖိုးသားရဲx{1037}… ေဆးခဲသားမယ္….ကဲ ကိုယ္ေတာ္ေလး…. စိတိသလို လုပိုx{1037}ရပါၿပီေတာ္….. တကယို ေဆးထိုးၿပီးၿပီးခင္း စိတခရဘူး…. ဒါေပမဲ့ ရကတယ္….ဘာလဲ…. တီေလးရဲx{1037}…. ရကတယိုတာ…. (အနီေလး သံေယာငိုကာ တီေလးဟု ေပာင္းေခၚ လိုကည္)တီေလးတိုx{1037}… မိန္းကေလးေတက… တစတစါ… ရာသီလာရတယ္…. ဒီအထဲကေန … ေသးဆင္းတာေလ…တစမာ ဆယ့္ေလးရက္ေလာက စိတလက လုပငာ…. လုပိုx{1037}… ရတယ္…. ကနဲ့ရက္ေတ… လုပင္…. ကိုယနတတယ္…. ေဆးထိုးထားေတာ့ ဘယ္ေတာ့လုပုပ္… ဘာမ မဖစ္ေတာ့ဘူးေပါ့….အင္း….ကဲ…. ကိုယ္ေတာ္…. ဒီအတိုင္းလုပလိုx{1037}လား…. ခၽတ္ေလ….ေအးေမာင္ သူx{1037}အဝတစားေတ ခၽတာ ခုတင္ေခါင္းရင္းတင္ ပုံလိုကည္…..လာ… ဒီနားကို….တီေလးက သူမေဘးနားတင္ ေဘးခင္းယဥ္ အိပိုင္းလိုကာ ေအးေမာင္၏ x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းကို စုပမ္းသည္။

ထိုx{1037}ေနာက္ သူမ လာကို x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းၾကားသိုx{1037} ထိုးသင္းလိုကည္။ ေအးေမာငည္း ပါးစပလိုက သူမ လာ ကို စုပူလိုကည္။ ထိုx{1037}ေနာက္ တီေလးက စကားမေပာဘဲ လာလာခင္း သင္ၾကားေပးရာ ခဏေလးx{1014}x{103D}င့္ ကစင္ နည္းပညာ တတၽမ္းသားရသည္။ ထိုx{1037}ေနာက္ ေအးေမာင္ လကို သူမ x{1014}x{103D}ိုx{1037}မားအား အကိုငိုင္း သည္။ နမ္းေနရာမ x{1014}x{103D}ိုx{1037}မားကို စိုx{1037}ခိုင္းသည္။ ေအးေမာငလည္း အထာေပါကည္။ ယခင္ေနx{1037}ကအတိုင္း ပတ္ သပ္ ကိုငယာ လကို အဖုတီကို ေရာက္ေအာင္ ဖည္းဖည္းခင္း ပိုx{1037}ကာ x{1014}x{103D}x{103C}ိက္ေပးလိုကည္။ကဲ…. တီေလးလဲ…. ေအာက အရည္ေတx{101B}x{103E}ဲနစ္ေနၿပီ….. ဖိုးသား လိုးခင္ေနၿပီမဟုတား….လာ….. ဒီနားကို…..ေအးေမာငို သူမ၏ ေပါင္ၾကားထဲတင္ ေနရာယူခိုင္းသည္။ ထိုx{1037}ေနာက္ ေအးေမာင္၏ ငယါအား လကင့္ ကိုင္ေပးကာ သူမ၏ ေစာကုတ္ အဝသိုx{1037} ေတ့ေပးလိုကည္။အင္း…. ဖိုးသား…. ဖည္းဖည္း ထိုးထည့္ၾကည့္ေလ…..ေအးေမာင္ ဖိသင္းၾကည့ည္… မဝင္ေခ… ေခာကားကာ အေပၚက အေစ့ေလးကို ဒုတနဲ သား တိုကိသည္….အာ့…. ဖိုးသား…. ေခာားၿပီ….ပန္ေတ့ေပးကာ ထပင္းခိုင္းသည္။ ဒီတစါ ေခာထက္ေအာင္ လကနလx{103E}တဲ ထိန္းၿပီးကိုငာ ေတ့ေပးထားသည္။ ထိုx{1037}ေနာက္ ေအးေမာင္ တငါးကို သူမေခေထာက္x{1014}x{103D}စကင့္ ခိတာ ဝိုင္းဝန္း ဖိသင္း ေပးသည္။

ဒစဖားပိုင္းက စီးစီးပိုငိုငင္ ဝငားသည္။ ေခါင္းဝင္ ကိုယနx{1037}္ ဆိုသလို တအိအိx{1014}x{103D}င့္ ဝင္ သားေတာ့သည္။ တီေလး၏ မခိမဆနx{1037}္ ညည္းသံ ထကာသည္။အင္း….. အင္း…. ဖိုးသား နည္းနည္း ပနဲထုတ္ေပး…..အင္း…. ရၿပီ…. အကုနထုတဲx{1037}…. ပနည့ိုကုံး…. အဲလို သင္းလိုက္ ထုတိုက္ ဖည္းဖည္း လုပ္ေနာ္…..ေအးေမာင္ တီေလးေပာသလိုပင္ သင္းလိုက္ ထုတိုက္ လုပ္ေပးၾကည့ည္။ မိန္းမ တစါမ မx{1039}x{101C}ကဳံဖူးေသာ ေအးေမာင္ ၾကာၾကာ မထိန္းx{1014}x{103D}ိုင္ တစ္ေခာင္းလုံး ကငကာကာ သုကညူပူေx{1014}x{103D}းေx{1014}x{103D}းမား တီေလး ေစာကုတဲသိုx{1037} ပန္းထည့ိုက္ေတာ့သည္။ဖိုးသားက…. တစါမ မလုပူးေတာ့…. ခဏေလးၿပီးသားတာကိုး…. ခဏနားလိုက္….. ၿပီးရင္ ပနုပယ္….ေအးေမာင္ အေတာ္ၾကာၾကာနားၿပီးေတာ့ အနီေလးက ေရပနေဆးခိုင္းေတာ့ဘဲ ပါးစပ္x{1014}x{103D}င့ုပာ ပန္ ေတာငာေအာင္ ဆေပးသည္။ ပန္ေတာငာေသာအခါရၿပီ ဖိုးသား….. ခုနလို လုပ္ၾကည့္….. ေတ့မေပးေတာ့ဘူးေနာ္….. ကိုယ့ာသာ လုပ္ေတာ့…..ဒီတစါေတာ့ ေအးေမာင္ အဆင္ေပသားသည္။ တင္းမေခာ္ေတာ့ေပ။ ဖည္းဖည္း အထုတသင္း လုပ္ေပး ေနရာမ မနန္ အထုတသင္းလုပ္ေပးေနသည္။

အား…. ရီး….. အင္း…. ေကာင္းတယ္…. ဖိုးသား… နာနာေလး…. ေဆာင့္ေပး…..အဟင့္…. ေကာင္းလိုကာ….ေမာင္ေလးရယ္…. လုပါ… ေဆာင့္ေပး…. နာနာေလး… မမၿပီးေတာ့မယ္….. အား…. ၿပီးၿပီ…. ေမာင္ေလး…. ၿပီးလိုက္ေတာ့…. အားးး….. ရီးးး…. အားးးး….ခဏခင္းပင္ အေခၚအေဝၚေလးမား ေပာင္းသားသည္။ ေအးေမာငည္း ၿပီးခငာသည္။အား…. မမ…. မမ… ေမာင္ေလး…. ၿပီးၿပီ….သုကညားကို တီေလး ေစာကုတတင္းသိုx{1037} ပန္းထုတိုကန္ေတာ့သည္။ တီေလး ေစာကုတတင္း သားမားက ေအးေမာင္ လီးထဲရိ သုကည္ အကုန္ စုပူေနသလို ခံစားလိုကသည္။ကဲ…. ေမာင္ေလး…. ေကနပားၿပီလား…. မမလဲ တအား ေကာင္းတယ္…. ဒီအခန္းထဲမာ ေရာကင္ မမလိုx{1037} ေခၚေနာ္။ မမကလည္း ေမာင္ေလးလိုx{1037}ေခၚမယ္။ အပင္ေရာကင္ အရငိုပဲေခၚ။ မမားေစနဲx{1037}ေနာ္။ ကဲ ညီမေလးကို သားx{1039}x{101C}ကိဳေတာ့။ မမလည္း အိပ္ေတာ့မယ္။ ဒီညေတာ့ ေခာင္းၾကည့္ၿပီး လကေဆာ့နဲx{1037}ေတာ့ ေနာ္။ အား ကုနိမ့ယ္။ သားေတာ့…. ေအးေမာင္ အိဖဴကို x{1039}x{101C}ကိဳရန္ ထကားရသည္။

မနကနို အိဖဴတိုx{1037} စာေမးပဲ ေဖရေတာ့မည္။ အိဖဴ လည္း စာကကတာ မားေတာ့ အအိပက္ အစားပက္x{1014}x{103D}င့္ မကင္းေလးမားပင္ ခိဳင့္ေနသည္။ အိဖဴ စာေမးပဲကာလ တစ္ေလာကုံး တီေလးx{1014}x{103D}င့္ အဆင္ေပေနသည္။ တီေလးကလည္း အိဖဴ ေကာင္းသားၿပီ ဆို သည္x{1014}x{103D}င့္ ေအးေမာငို ေခၚသည္။ x{1014}x{103D}စ္ေယာကလုံးအတက္ အဆင္ေပပါသည္။တီေလးက ေအးေမာငို နည္းစနစ္ အမိဳးမိဳး သင္ၾကားေပသည္။ အပငင္ အိေx{1014}x{103D}x{1039}x{1015}x{1039}x{101C}ကီးသေလာက္ အိပန္းထဲတင္ တီေလး တစစ္ ခခေတ အရမ္းေပာသည္။ ဒီလို ပင့င့င္းလင္း ေပာၿပီး လုပတာ ဖီးလာတယု ေပာသည္။ သူမ လို ခငလို ပုံသင္းေပးလိုx{1037} ရေနသဖင့္ ေအးေမာငို အရမ္းစဲေနသည္။ တစါတရံ ေလးဘက္ေထာက္ၿပီး လုပ္ ဖစည္။ တစါတရံလည္း မုံညင္းဆီx{1014}x{103D}င့္ မကက္ လုပိုင္းေသးသည္။ ေအးေမာငလည္း တီေလး သင္ ေပးသမ မမားမယင္း လုပ္ေပးတတည္။ အိဖဴ စာေမးပဲ ၿပီးသားၿပီ။ ဒီေတာ့ အနီေလး ကိုယိနနပသည္။ ဒါမိဳးကိစx{1039}x{1005}ေတက သမီး သိလိုx{1037} မဖစ္ေသး။ သမီးသိသားလင္ အမိဳးမိဳး ဖစားx{1014}x{103D}ိုငည္။ သူမx{1014}x{103D}င့္ ေအးေမာင္ အဖစို သိကာ ရက္ သားၿပီး စိတငာ ေလာကုပ္x{1014}x{103D}ိုငည္။

ဒါမမဟုတဲ အတုယူေတ လဲမားသားၿပီး တဏာစိတ္ေတ ထ လာကာ လမ္းေၾကာင္းလဲ ပကီးသားx{1014}x{103D}ိုငည္။ ရည္းစားသနာ ထားလိုကိုx{1037} ေအးေမာင္x{1014}x{103D}င့္ ဖစားလင္ ပx{103F}နာ မရိလ။ သေဘာမတူx{1014}x{103D}ိုငရာလည္း မရိ။ သိုx{1037}ေသာ္ တစား ကာလသားလူလညားx{1014}x{103D}င့္ ေတx{1037}လင္ ဘဝပကားx{1014}x{103D}ိုငည္။ ၿပီးေတာ့ ဒါ ၾကငာရာရမည့္ အx{101B}ယည္း မဟုတ္ေသး။ မေတာ္ လင္ေနာကိုက္ သားလင္ ပညာေရးတစိုင္းတစx{1014}x{103D}င့္ ဒုကx{1039}x{1001}ေပရအုံးေတာ့မည္။ အိဖဴ စာေမးပဲၿပီးေတာ့ သူx{1037}အေမထံ x{101B}ုပင္ၾကည့ငညု ခင့္ေတာင္းသည္။ အနီေလးက လည္း အသာတၾကညင္ ခင့ဳသည္။ အိဖဴ x{101B}ုပင္ၾကည့ညိုေတာ့ ေအးေမာငတကါ ခင့္ေတာင္းေပးသည္။ အနီေလးက သားၾကည့င့ဳသည့ပင္ x{1014}x{103D}စ္ေယာကလုံးအတက္ မုနx{1037}ိုးမားပင္ ေပးလိုက္ေသးသည္။ အိမ စထကည့္ အခိနာက ေစာေသးသည္။x{101B}ုပင ည ခုနစာရီမ ပမာ။ အိမ အဝတစားမား လဲၿပီး ထက္ေတာ့ ေလးနာရီခဲသာ ရိေသးသည္။ ထိုx{1037}ေၾကာင့္ x{101B}ုပငပမီ ေလငင္းခံရေအာင္ ဆိုသဖင့္ မစန္းဘက္ ေမာင္းသားလိုကည္။ နီးစပာ အေအးဆိုငားမ အေအးမား၊ မုနx{1037}ား ဝယ္ၿပီး မစမ္းေဘး က ထိုငုံတန္းေလးမားမာ ထိုင္ၾကသည္။

ညေနခင္းဖစဖင့္ လူသားလူလာမားx{1014}x{103D}င့္ စညားကာ မစဲမ ေလငယ္ေလးမား၊ သေဘx{1039}x{1004}ာx{1039}x{101C}ကီးမားကို ၾကည့သညာ စိတ္ၾကည္x{1014}x{103D}ူးဖယ္ ေကာင္းလသည္။အိဖဴကေတာ့ x{1014}x{103D}စက္ စာေမးပဲ ၿပီးသားသဖင့္ ေပာ္ေနသည္။ကိုကို…. ညီမေလး…. x{1014}x{103D}စက္ေဖတာ အကုန္ေဖx{1014}x{103D}ိုငယ္ သိလား….အင္း… ေကာင္းတာေပါ့…. ညီမေလးရဲx{1037}….. x{1039}x{101C}ကိဳးစားေနာ္…. ကိုကိုက ကိုးတန္းပဲ ရိေသးေတာ့ ညီမေလး ထက္.. အတန္းငယ္ေပမဲ့… ညီမေလး ဆယန္း ေအာင္ေစခငာပဲ…..အင္းပါ… ကိုကိုရဲx{1037}…. x{1039}x{101C}ကိဳးစားမာေပါ့… ဒါေပမဲ့…. ညီမေလးက သခx{1039}x{1004}ာညံ့တယ္…. အခုပထမပိုင္းက စာေတက… နားလညယ္…. ေနာကုံးx{1014}x{103D}စကရင္… x{1039}x{101C}တီဂိုပိုင္းေတက…. ခကာေတာ့မာ…..အင္း…. ကိုကိုလည္း…. မသငေသးေတာ့…. အဲဒါ မသိေသးဘူး…. ညီမေလးနဲx{1037} အတန္းတူရင္…. စာပေပး ခငာ…. ကိုကိုက သခx{1039}x{1004}ာစိတငားတယ္….အာ…. ေတာ္ၿပီ ကိုကိုရာ…. စာေတအေၾကာင္း ခဏေမ့ထားအုံးမယ္…. အခု ဒီည မုနx{1037}္ေတ တဝx{1039}x{101C}ကီးစားမယ္…. x{101B}ုပင္ၾကည့ယ္…… ၿပီးရင္ ညကမ…. ဟီးးး…ညကမ… ဘာဖစဲ…. ညီမေလးရဲx{1037}….ဟမ္….. သူပဲ…. ညတိုင္းေခာင္းၾကည့္ေနၿပီးေတာ့….

ကိုကိုေနာ္….. ဟနx{1037}္…..အယ္….မအယဲx{1037}…. ကိုကိုလည္း ပင္းေနမာပဲ…. ညီမေလးလဲ စာေတနဲx{1037} အလုပားေနတာ…ၾကာၿပီ….အင္းေပါ့…. ပင္းတာေပါ့…. ဒါေပမဲ့…. ဒီည မပင္းေတာ့ဘူး….အင္း…. ကိုကိုက ညီမေလးနဲx{1037} တစိမဲေနတာဆိုေတာ့…. ဒီဟာေတက…. ကိုကိုx{1037}ကိုပဲ ေပာပခငိတာ…. ကိုကို… ဘယူx{1037}ကိုမ မေပာနဲx{1037}ေနာ္… ေမေမ့လဲ မေပာနဲx{1037}ကာ…. ရကရာx{1039}x{101C}ကီး….ေၾသာ္…. ညီမေလးကလည္း ကိုကိုက ဘာလိုx{1037} ေမေမ့ကို ေပာရမာလဲ။ ဘယူx{1037}မလဲ မေပာဘူး…. စိတပူ နဲx{1037}။ ကိုကိုကေလ…. တတ္x{1014}x{103D}ိုငင္…. …. ….ဟင္…. ကိုကိုကလည္း….. တတ္x{1014}x{103D}ိုငင္…. ဘာဖစဲ…. ဆက္ေပာေလ….မေပာေတာ့ဘူး…. ညီမေလး စိတိုးမာ ေၾကာကယ္…..ေဟ့ေအး…. မဆိုးဘူးကာ….. မေပာရင္ စိတိုးမာ…. ေနာကေခၚေတာ့ဘူး….ကဲ…. ေပာပါ့မယ္… ကိုကိုကေလ…. ညီမေလး… ကိုယ့ာသာ… ဟိုဒင္းလုပ္ေနတာ ၾကည့္ၿပီး…. ကိုကို… အဲလို… လာလုပ္ေပးခငာ…. သိလား…..ဟာ…. ကိုကိုကလည္း…. ရကရာx{1039}x{101C}ကီး….အင္းေလ… ဒါေတာ့ ဒါေပါ့…. ဒါေပမဲ့ အခုလည္း ညီမေလး ဘာလုပုပ္ မင္ေနရတာပဲကို….အင္း…. ဟုတ္ေတာ့ ဟုတယ္ေလ…. ဒါေပမဲ့… ကိုယ့ာသာ လုပ္ေနကကို… သူမားလုပ္ေပးေတာ့ တမိဳးx{1039}x{101C}ကီး ဖစ္ေနမာလားလိုx{1037}….ကိုကိုက ဘာလိုx{1037}…. အဲလို လုပ္ေပးခငာလဲ…

ကိုကိုလုပ္ေပးလဲ ေကာင္းေတာ့ ညီမေလးပဲ ေကာင္းမာေလ…ကိုကိုလဲ ညီမေလးကို ၾကည့္ၿပီး ကိုယ့ာသာကို လုပာပဲ…. ဒါေပမဲ့… စိတဲမာ…. ကိုယ့ာသာကို… လုပတာထက္…. သူမားလုပ္ေပးတာ ပိုေကာင္းမလားလိုx{1037} ….. ထင္ေနတာ….။ ညီမေလးလဲ…. ကိုယ့ာသာ လုပတာထက္…. ကိုကိုလုပ္ေပးရင္…. ပိုမား ေကာင္းမလားလိုx{1037}ေလ….။အိဖဴ ေတေတေလး စဥ္းစားလိုကည္။ ထိုx{1037}ေနာက္…ဒါဆို ဒီလိုလုပ္.. ကိုကို… ဘယူx{1037}မေတာ့ မသိေစနဲx{1037}ေနာ္….အင္း… ေပာပါအုံး… ဘယိုလုပမာတုန္း….ကိုကိုက ညီမေလးကို လုပ္ေပး…. ၿပီးရင္ ညီမေလးက ကိုကိုx{1037}ကို လုပ္ေပးမယ္…တကယား… ညီမေလး….တကယ္ေပါ့… ကိုကိုကလည္း…ညီမေလးက… အရမ္းခစိုx{1037}ေကာင္းတယ္…ဟနx{1037}္…. လာေမx{103B}ာကေနနဲx{1037}…. ေအးေမာင္ ေပာားသည္။ မx{101B}ယဲ ေစာဲမင္းဖစည့္ အေပါကါပဲေလ။ သူ ဘာမေတာင္ စည္းx{101B}ုံးေရးဆင္းစရာ မလို။ စကားေပာရင္းနဲx{1037} သူမ အလိုလိုပါလာခင္း ဖစည္။ x{101B}ုပင္x{101B}ုံကို ညေန ေခာကာရီခဲေလာက္ ေရာကားသည္။ ဒီည ပသမည့္ x{101B}ုပင လူအမားသိၿပီး ဖစည့္ TITANIC ကား ဖစည္။ ယခုေတာ့ မနာစာတမ္းထိုးကားေတပင္ ထက္ေနပါၿပီ။

ထိုအခိနေတာ့ မထက္ေသး။ x{101B}ုပငကတယ္ေတာ့ x{101B}ုပင္x{101B}ုံမာ လူနည္းနည္း ရင္းေနသည္။ သိပရိလ။ ၿမိဳx{1037}ထဲမာလည္း စတိတx{103C}ိး ရိေနသည္။ ထိုx{1037}ေၾကာင့္ ေတာ္ေတာားမားက စတိတx{103C}ိး ေရာက္ေနသည္။ ေအးေမာင္ေရာ အိဖဴပါ စတိတx{103C}ိးကို သိပိတဝငားသဖင့္ x{101B}ုပင္x{101B}ုံ ေရာကာခင္းဖစည္။ စားစရာေသာကရာ တစုံ တစင္x{1014}x{103D}င့္ x{101B}ုံထဲဝငားကာ သားထိုင္ၾကသည္။ x{101B}ုပင္x{101B}ုံဆိုေသာည္း ၿမိဳx{1037}ငယ္ ေလးဖစဖင့္ သိပမ္းခမ္းနားနား မရိလပါ။ အေနာကုံးတန္းတင္ x{1014}x{103D}စ္ေယာကဲ ခုံေလးေတ လုပ္ေပး ထား သည္။ x{101B}ုပင္ မစေသးသဖင့္ ပါလာသည့္ ေနၾကာေစ့မား မုနx{1037}ား စားေနၾကသည္။ x{101B}ုပငေတာ့ မီးအားလုံး ေမာငားသဖင့္ x{1014}x{103D}စ္ေယာကလုံး စိတဲတငင္ မx{101B}ိုးမx{101B} ဖစ္ေနသည္။ ကနည့္ x{101B}ုပင္ၾကည့ူမားက လည္း ဟိုနားတစု၊ ဒီနားတစုx{1014}x{103D}င့္ ေနရာယူထားၾကသည္။

သူတိုx{1037} ထိုငည့တန္း ဘယကိပားမာ တစဲ၊ ညာဘကိပားမာ x{1014}x{103D}စဲ ထိုင္ေနၾကသည္။ သူတိုx{1037}ေဘးနားမာ ဘယူမ မရိ။ ေအးေမာင္ ေဘးဘယာ လည့္ၾကည့ိုကည္။ ဘယူမမရိ သဖင့္ ဘာမေပာ ညာမေပာx{1014}x{103D}င့္ အိဖဴပါးကေလးကို x{101B}x{103E}တနဲ နမ္းလိုကည္။ အိဖဴ x{101B}ုတရကိုx{1037} အငိုကိ သားဟနိသည္။ဟာ… ကိုကိုကလည္း…. ဘာလိုx{1037}နမ္းတာလည္း…. သူx{1037}ရည္းစားကေနတာပဲ….ကိုကိုx{1037}မာ… ရည္းစားမရိပါဘူး…. ခစရာဆိုလိုx{1037}…. ညီမေလးတစ္ေယာကဲရိတာကို… ခစိုx{1037}နမ္းတာေပါ့….ညီမေလးမာလည္း…. ရည္းစားမရိပါဘူး…. ကိုကိုကလဲ….အင္းပါ….စကားေရာေဖာေရာx{1014}x{103D}င့္ ေနၾကာေစ့ေလးမား အခံx{1014}x{103D}x{103E}ာကာ အိဖဴလကဲ ထည့္ေပးလိုကည္။ အိဖဴကလည္း တစ္ေစ့ခင္းစားသညဟုတ္၊ လကဲမားလာသည္x{1014}x{103D}င့္ အကုန္ စားပစိုကည္။ ထည့္ေပးလိုx{1037} မေလာက္ သဖင့္ ေအးေမာင္ လကဲထည့ေပးေတာ့ဘဲ အခံx{1014}x{103D}ာကာ တစ္ေစ့ခင္း ခံx{1037}ေပးသည္။ဇာတမ္းကလည္း ေကာင္းသဖင့္ x{1014}x{103D}စ္ေယာကလုံး ဇာတိနဲ ေမာသားသည္။

ဇာတမ္း အလယိုင္း ေလာက္ ေရာက္ေတာ့ သေဘx{1039}x{1004}ာကုနငန္းထဲက ကားေပၚမာ x{101B}ိုကားသည့္ လပင္း ေနရာ အေရာကင္ x{1014}x{103D}စ္ေယာကလုံး အာေခါငား ေခာကာကာ ကတုနရငစာသည္။ ေအးေမာင အိဖဴဘကိုx{1037} လည့္ၾကည့ာ အိဖဴကလည္း ေအးေမာငကိုx{1037} လည့္ၾကည့ည္။ တိုကိုကိုငိုငင္။ညီမေလး… ကိုကိုx{1037}စိတဲမာ တမိဳးx{1039}x{101C}ကီးပဲ….အင္း…. ကိုကို…. ညီမေလးလဲ… အဲလိုမိဳးပဲ….ေအးေမာင္ အိဖဴ၏ ခါးကငင္ေလးကို သူx{1037}ဘကိုx{1037}ဆဲကာ ဖကိုက္ၿပီး အိဖဴ၏ x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းသားဖူးဖူးေလးကို စုပုံကာ နမ္းလိုကိသည္။ အိဖဴ ပနx{101B}ုန္းပါ။ သူx{1037}ဘကိုx{1037} အလိုကင့ါလာသည္။ ၾကာၾကာေလး နမ္းလိုက္ မိေတာ့ အိဖဴကလည္း မတိပာ အနမ္းမား တုနx{1037}နာသည္။ ေအးေမာင္ သူမ၏ ပုခုံးအိအိေလးကို ဆုတိုငားရာမ လကို ေအာကိုx{1037} ေလာခကာ ရငားေပၚ တငိုကည္။ x{1014}x{103D}ူးညံ့ဖံx{1037}ထားသည့္ ရငားလုံးလုံးကစစေလးေပၚတင္ လကို အလုပ္ေပးထားလိုကည္။ အိဖဴကလည္း ေအးေမာင္၏ လညင္းကို သိုင္းဖကာ x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းခင္း တရx{103C}ိကကက္ စုပမ္းေနသည္။

ရငားေပၚမ လကစကည္ ဝမ္းပဥ္းသားေလးေပၚတင္ ခဏေလာက္ ပတပင္း ေအာကိုင္းသိုx{1037} စုနင္းသားသည္။ စကတ္ အတို ေလး ဝတားသဖင့္ ေအးေမာင္ လက္ ဘယားက ဝငမလဲ လိုကာေတာ့ ဒူးဆစထကားေလးမာ အတားအဆီးက အဆုံးသတားသည္။ ေအးေမာင္ စကတေလးကို လနငိုx{1037} x{1039}x{101C}ကိဳးစားသည္။ မရ။ အိဖဴ ဒူးx{1014}x{103D}စကို အတင္း ေစ့ထားသည္။ ဘယိုမ ခာထုတိုx{1037}မရ။ ပါးစပ ေပာဖိုx{1037}ကေတာ့ လည္း လာx{1014}x{103D}စု တိုကစင္ေနၾကရာ မအား။ ဒါx{1014}x{103D}င့္ စကတို လနငည့္ အစီအစဥို လက္ေလာ့ကာ လကို ဆီးခုံေပၚသိုx{1037} ပနငာ ဖဖေလးပတ္ေပးရင္း လကလယစ္ေခာင္း ေပါငဆုံၾကားထဲ ဝင္ေအာင္ x{1039}x{101C}ကိဳးစားၾကည့သည္။ အိဖဴထံမ တဏာထန္ေသာ ညည္းသံ သဲ့သဲ့ေလး တစကစက္ ထကာၿပီး တင္းတင္းေစ့ထား ေသာ့ ေပါငန္x{1014}x{103D}စက္၏ အားမား ေလာ့လာကာ နည္းနည္း ဟ လာသည္။ ေအးေမာငည္း အခင့္ေကာင္းကို လကတခံဘဲ ဒူးx{1014}x{103D}စက္ၾကားကို ေခသလုံးတစက္ ထည့x{103B}ပာ ဂမ္းတုံး ခုလိုကည္။ သူမ ေယာငမ္းကာ ပန္ေစ့ေသာည္း မရx{1014}x{103D}ိုင္ေတာ့ေခ။

ထိုအခါမ ေအးေမာင္ စကတ္ေအာကားစေလးကို တဖည္းဖည္း မ တငာ လကို အဓိက ဦးတည္ ထားသည့္ေနရာသိုx{1037} အေရာကိုx{1037}လိုကည္။ အိဖဴ ဝငငားသည့္ ပငီေလးက ပါးလx{103E}ာလန္းသဖင့္ x{1014}x{103D}ူးညံ့ ေပာ့ေပာင္းလသည့္ အဖုတေလး၏ အထိအေတx{1037}ကို ခံစားရသည္။ ေအးေမာင္ အဖုတကဲေၾကာင္းေလး တစ္ေလာကို စုနညနည္ ပတတ္ေပးသည္။ ေအးေမာငည္ အနီေလးx{1014}x{103D}င့္ အဆုံးစနထိ စခန္း သားၿပီး ဖစဖင့္ ဘယ္ေနရာကို ထိလင္ မိန္းကေလးေတ x{1039}x{101C}ကိဳကတညို သိၿပီး ဖစည္။ ထိုx{1037}ေၾကာင့္ စုနနတပ္ေနရင္းမ အေပၚပိုင္းရိ အေစ့ေလးရိရာကို အေရာကားသည္။ အေစ့ေလးကို ထိေတx{1037}မိေသာ အခါတင္ေတာ့အိဖဴ တစိုယုံး တုနကားၿပီး ေအးေမာငို အတင္းဖကားသည္။ ပါးစပလည္း..အာ့…. ကိုကို…. ဘာေတ လုပ္ေနတာလဲ….တဏာသံေလးx{1014}x{103D}င့္ ဘာလုပ္ေနမန္း သိသိx{1039}x{101C}ကီး ေမးသညစာ ေအးေမာင္ ဘာမနနေဖေတာ့ဘဲ ဘာလုပ္ ေနမန္း ပိုမို သိသာေစရန္ ပငီေလး၏ ေဘးသားအစန္းကို ဆဲဖယာ တစကိုx{1037} ကပိုကည္။

အေမx{103E}း ပါးပါးေလးသာ ေပါက္ေနေသာ အဖုတ္ ေဖာင္းေဖာင္းမိုx{1037}မိုx{1037}ေလးက မငူးx{101B}ုံသာ မငူးရာမ လကဲသိုx{1037} ပိုငိုင္ x{1014}x{103D}ိုင္x{1014}x{103D}ိုင္ ေရာက္ေနၿပီဖစ္ေသာေၾကာင့္ ေအးေမာင္ ေတေဝမေနေတာ့ပါ။ x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းသားေလးမားကို တယုတယ ပတပ္ေပးေနရင္း လကလယင့္ အရည္ၾကညား x{101B}x{103E}ဲေနၿပီဖစ္ေသာ အကဲေၾကာင္းေလးထဲသိုx{1037} ခပကက္ ကေလး ဖိကာ တံမကည္းလည္းေပးလိုကည္။ ထိုx{1037}ေနာက္ အေစ့ေသးေသးေလးေပၚသိုx{1037} လကဖင့္ ဖဖေလး ပတပိုကည္။ အရညား စိုေန သဖင့္ ပိုပတိုx{1037}ေကာင္းေနသည္။အား…. ကိုကို…. တအားမလုပဲx{1037}… ကငယ္… ဖည္း ဖည္း… အ… အိဖဴ၏ အသံစုံမား ေဝဆာလာခိနင္ ေအးေမာင္ လကလယို ထပံ နယဲx{1037}ဖိုx{1037} x{1039}x{101C}ကိဳးစားရသည္။ အိဖဴ၏ အဖုတေလးက အနီေလးထက္ ပိုမို ကဥ္းၾကပာ လကင္ သင္းရခက္ေနသည္။ ေတာ္ေတာ္ ေလး အားစိုက္ေပးလိုကာ လကစစ္ေလာက္ ဝငားသည္။ အိဖဴ ေၾကာကားလနx{1037}ား ညx{103B}စားတာ လည္း ပါသည္။ ထိုအခိနယ္…ကိုကို…. သိပx{1014}x{103D}x{103C}ိကဲx{1037}…. နာတယ္…. ဖည္းဖည္းေလး…. အဲဒီေလာကေလးပဲ… လုပ္ေပးေနာ္….ညီမေလး… ေကာင္းေနၿပီ…. အင့္.. ဟင့္…ေအးေမာင္ ထပိုးဖိုx{1037} မx{1039}x{101C}ကိဳးစားေတာ့ဘဲ လကx{1014}x{103D}င့္ လကလယို ဟနကီညီ အသုံးခလိုကာ အိဖဴ လကစုံသည္ ေအးေမာင္၏ ေကာကုန္းကို အတင္း ဆုပိုင္ ဖစx{103B}စာ တစိုယုံး တစတတ္ တုနါသားသည္။

အဖုတဲ ထည့ားေသာ လကလည္း အရည္ေတ ပိုမို စိုx{101B}x{103E}ဲလာသလို ခံစားလိုကသည္။အား…. ၿပီးသားၿပီ… ကိုကို…. ေတာ္ေတာ့ေနာ္…. တအားေကာင္းတယ္ သိလား….ေအးေမာင္ x{1014}x{103D}x{103C}ိကားေသာ လကို ပနုတိုကသည္။ အိဖဴက ၿပီးသားေသာည္း ေအးေမာင အေနရ ခက္ေနသည္။ ေအာကံေဘာင္းဘီေအာက ညီေတာ္ေမာင ေဒါကန္ေနၿပီ။ ထိုx{1037}ေနာက္ အိဖဴ၏ စကတေလးအား လနက္ေနရာမ ပုံမနစ္ေအာင္ ပနင္ေပးလိုကသည္။ အိဖဴ၏ ခါးေလးကိုသာ ပန္ သိုင္း ဖကားလိုကည္။ သိုx{1037}ေသာ္ အိဖဴ၏ ညာလကစကည္ ေအးေမာင္၏ ေပါင္ၾကားထဲသိုx{1037} ဝငာကာ တစုံတစုကို ရာေဖေနသည္။ သူမ ဘာရာေနသညို ေအးေမာင္ သိပါသည္။ သူမလကေလးကို ကိုငာ တင္းမာေန ေသာ ညီေတာ္ေမာင္ အေပၚဘက အုပိုငိုင္းလိုကည္။ ထိုx{1037}ေနာက္ ေအာက အတင္းခံေဘာင္းဘီစကို ေဘးဖယ္ေပးလိုကာ ညီေတာ္ေမာငို လမ္းဖင့္ေပးလိုကည္။ စတိုငင္ ဇစိုလည္း ဖင့္ေပးလိုကာ အပငိုx{1037} ေဖာင္းကနဲ ကနကာသည္။

အိဖဴ အုပိုငားေသာ လက္ လနx{1037}ပာ ေနာကန္x{101B}ုပားသဖင့္ ကမန္းကတန္း ပနိုကမ္း ကာ ညီေတာ္ေမာင္x{1014}x{103D}င့္ မိတက္ေပးရေသးသည္။ ထိုေတာ့မ မကိုငဲ ကိုငဲx{1014}x{103D}င့္ လာ ဆုပိုငည္။ဟင့္… ကိုကို…. အx{1039}x{101C}ကီးx{1039}x{101C}ကီးပဲေနာ္… ေအးေမာင္ အိဖဴလကို ကိုငာ ေရx{1037}တိုးေနာကုတ္ နမူနာလုပသည္။ အိဖဴကလည္း မေခပါ။ သူသင္ေပးသည့တိုင္း လိုကုပည္။ညီမေလး… ဖည္းဖည္းေလး အရငုပ္….ဟုတ္… ကိုကို….သူမ တကယ္ေတာ့ ေအးေမာင္၏ လီးကို ငုံx{1037}မၾကည့ါ။ မကုံးကို မိတားကာ ေအးေမာင္၏ ရငငဲသိုx{1037} မီ ထားခင္း ဖစါသည္။အား…. ညီမေလး…. မနန္ေလးလုပ္ေတာ့ …. ၿပီးေတာ့မယ္….ၿပီးၿပီ…. အား… ေကာင္းလိုကာကာ….ဟာ…. ကိုကို…. ဘာေတလည္း…. အရည္ေတအမားx{1039}x{101C}ကီးပဲ…. ေပကုန္ၿပီ….အဲဒါ…. ညီမေလး လုပ္ေပးတာ ေကာင္းလိုx{1037}…. ထကဲ့ အရည္ေတေပါ့… ေအးေမာင္ တစဴးထုပဲမ တစဴစ ထုတ္ေပးၿပီး သူမလကေလးကို တယုတယ သုတ္ေပး သည္။ ထိုx{1037}ေနာက္ အေရx{1037}က x{101B}ုပငားကို ၾကည့ာ x{101B}ုပငားၿပီးသားသဖင့္ စာတမ္းပင္ ထိုးေနၿပီ။ ေအာငေလး.. ကံေကာင္းေပလိုx{1037}။ တိုကန္းနစေဘx{1039}x{1004}ာx{1039}x{101C}ကီး ဘယခိန္ ေရခဲေတာင္x{1014}x{103D}င့္ တိုက္ၿပီး ဘယ္ အခိန္ နစားလိုကလဲပင္ မသိလိုက္ၾကေခ။ အခစငယ္x{1039}x{101C}ကီးထဲ ေမာေနၾကသည္။

x{101B}ုပင္ၿပီးလိုx{1037} x{101B}ုံပိတ္ သားကာ ပနကရရင္ ဒုကx{1039}x{1001}။ အဲဒီဒုကx{1039}x{1001}မတိုငင္ မီးေတ ဗဳန္းကနဲ ပင့ာမ အရကုံးလုံးကဲx{1014}x{103D}ိုငည္။ ဘာမန္းမသိေသာ x{101B}ုပငို မကုံးမဖင့ဲ တစားလုံးၿပီးေအာင္ၾကည့ာ x{101B}ုပင္x{101B}ုံထဲမ ပနက္ လာသည္။ x{101B}ုံေရx{1037}တင္ေရာင္းေသာ အသုပုံ ဝယားကာ အိမနာခဲ့ၾကသည္။ အနီေလးက အိမ္ေရx{1037}တံခါး ေသာ့ကို ပန္းအိုးေအာကင္ ဖိထားတတဖင့္ ေသာ့ဖင့ငာ အိဖဴကို သူမအိပန္းလိုကိုx{1037}ၿပီး သူx{1037}အခန္း ေပၚ တကာခဲ့သည္။ ေအးေမာင္ သူx{1037}အခန္းထဲတင္ ပုဆိုးေဟာင္းတစည္x{1014}x{103D}င့္ စပယစည္ ေကာကပာ ခဏ လဲ ခလိုကည္။ ထိုစဥ္ အခန္းတံခါးမ တံခါးေခါကံ ၾကားလိုx{1037} ထဖင့္ၾကည့ိုက္ေတာ့ အိဖဴ။ သူမလည္း အဝတ္ အစား လဲၿပီးသားၿပီ။ ေပါငယ္ေလာကိေသာ ဂါဝနဖဴေလးကို ခါးစည္းx{1039}x{101C}ကိဳးစည္းထားေတာ့ ခါးကငင္ ေလး၏ အလက ေပၚလင္ေနသည္။ x{1039}x{101C}ကိဳးတစုံးတည္းသာ ရိသဖင့္ ပုခုံးသားx{1014}x{103D}င့္ ရင္ၾကားေမာင္းကို ထငင္ ရားရား ေပၚလင္ေနေစပနည္။

ညီမေလး…. မအိပ္ေသးဘူးလား…..မအိပ္ေသးဘူး…. ကိုကိုx{1037}ကို သတိရလိုx{1037} တကာတာ…..ဟင္…. အနီေလး အိပားၿပီလား…. ညီမေလးကို ဆူေနအုံးမယ္…..အိပားပါၿပီ….. ခုနက အိပ္ေဆးေသာက္ေနတာေတx{1037}တယ္…. အနီေလးလဲ အိဖဴ အိမာရိေနေတာ့ ေစာေစာစီးစီး အိပ္ေဆးေသာက္ၿပီး အိပိုကုံရသည္။အင္း…. အိပားရငည္း… ၿပီးတာပဲ…..ညီမေလး… အိပရဘူး.. ကိုကိုရာ…ဟင္… ဘာလိုx{1037} အိပရတာလဲ….ေနx{1037}လည… ကိုကိုေၾကာင့္ေလ… အဲဒါ သတိရၿပီး အိပရတာေပါ….ေၾသာ္….ဘာ ေၾသာဲ… ကိုကို ေနာ္….ေဟာဗာ… ကိုကိုလဲ ဘာမ မေပာရေသးပါလား…. အိဖဴက ေအးေမာငား ကပားၿပီး x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းခင္း ေတ့ကာ နမ္းပစိုကည္။ အိဖဴက စနမ္းေတာ့ လည္း ေအးေမာင္ မေနသာေတာ့ၿပီ။ အိဖဴကို သိုင္းဖကိုကာ ရငားေလးေပၚသိုx{1037} လက္x{1014}x{103D}င့္ အုပိုင္ လိုက္ၿပီး x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းက စစက္x{1014}x{103D}ာ တစုဖင့ားခိနင္ ညာလကလည္း စစက္x{1014}x{103D}ာတစု ထပင့ိုက္ ပနည္။ လက ေပါငံသယယ္ေလးမားကို ပတပ္ေပးေနရင္း ဂါဝနားေပၚမ ေပါငင္းနားထိ ပတ္ သပ္ေပးလိုကည္။ အိဖဴကလည္း အလိုကသင့င္ ေပါင္ေလး ဟေပးလိုကည္။ ဂါဝန္ေပၚမ ပတပ္ေပး ေနရင္း ဂါဝနို အေပၚထိ လနငိုကည္။ ဝိုး…. လလိုကည့္ အဖုတေလး။ မည္းသဲ မေနပါ။

ဖဴဖဴ ေဖးေဖးေလးဖစ္ေနၿပီး အေပၚပိုင္း ဆီးစပားတငာ အေမx{103E}းx{1014}x{103D}ုx{1014}x{103D}ုေလးမား ေပါက္ေနသည္။အကဲေၾကာင္းေလး တစ္ေလာကင္ စိုေနၿပီဖစ္ေသာ အရည္ၾကည္ေလးမားက မီးေရာင္ေအာကင္ အသကx{103D}မားဖယ္ တစကက္ ထေနသည္။ ေအးေမာင္ ထိုအကဲေၾကာင္းေလးထဲသိုx{1037} လက္x{1014}x{103D}င့္ ပတပ္ေပးလိုကည္။ အထဲထိ x{1014}x{103D}x{103C}ိကစိုကင္ေသာည္း အထဲက အေမx{103B}းပါးေလး ပါကင္ေပါကားမည္ စိုးသည္။ (စာအုပ္ေတ ဖတားေတာ့လည္း ဒီလိုဒီလိုရိတယ္ ဆိုတာ ေအးေမာငိေနသည္၊ ေကာငေလး အပိဳ စစား မစစား ေတာ့ သူမသိေခ)။ ထိုx{1037}ေၾကာင့္ အထဲထိ အတင္း မx{1014}x{103D}x{103C}ိက္ေတာ့ဘဲ လကစစ္ မမဳတမဳတေလးသာ ဖိဖိေလး ပတ္ ဆဲေပးေနသည္။ အေစ့ေလးကိုလည္း ညငငာသာ ပတပ္ေပးေနသည္။ အရည္ေတကလည္း တစည္း ဖည္း မားလာကာ စီးကေနၿပီ။ ေအးေမာင္ ကနည့္ လကစက ခါးစည္းx{1039}x{101C}ကိဳးကို ဖညိုကာ ဂါဝန္ ကို ေခါင္းမ ခၽတန္ x{1039}x{101C}ကိဳးစားသည္။

ကိုကို…. မခၽတဲx{1037}ကာ…. ညီမေလး ရကယ္…. (ငယ္…. ဂါဝနဖင့္ ဖုံးထားသမ အဖုတ္ေပၚသည္ သာမက x{1014}x{103D}ိုx{1037}ပင္ ေပၚေနၿပီ။ သူက အခုမ ထရက္ေနေသးသည္) အင္းပါ…. မခၽတ္ေတာ့ပါဘူး….(ခၽတရာလည္း မလိုေတာ့ပါေလ၊ အဓိက အစိတပိုင္းေတ အကုနုံး ေပၚကာ လကဲပင္ ေရာက္ေနၿပီ မဟုတား)ေအးေမာင္ လကစက ေအာကာ ကစားေနရင္း ပါးစပ x{1014}x{103D}ိုx{1037}သီးပန္းေသးေရာင္ ရဲရဲဖုဖုေလးမားကို တစ္ လည့ီ စိုx{1037}ေပးလိုကည္။ အိဖဴ ၾကာၾကာမခံx{1014}x{103D}ိုငာ။ ေတာ္ေတာ္ၾကာေတာ့ ေကာ့ပံတကာကာ တစီ ၿပီးသားေတာ့သည္။ အခိနလည္း ညဥ့က္ေနၿပီ။ သူမ ၿပီးသားေတာ့ ေအးေမာငို ပနုပ္ေပးအုံးမည္ ဟု ေပာသည္။ ေအးေမာငေတာ့ ရကေနေတာ့ၿပီ။ ပုဆိုးကို ကင္းလုံးခၽတာ ေအာကင္ ပုံလိုကည္။ မတ္ မတ္ေထာင္ေနေသာ ဒုံးပံx{1039}x{101C}ကီးကို အိဖဴ ရဲရဲတင္းတင္းပင္ လာကိုငည္။ x{101B}ုပင္x{101B}ုံထဲမာကတည္းက အေတx{1037}အx{1039}x{101C}ကဳံရိၿပီး ဖစာ အိဖဴကို သင္ေပးေနစရာ မလိုေတာ့ပါ။ သူx{1037}ဘာသာပင္ လုပရာရိသညို ေဖာင့္ ေဖာင့န္းတန္း လုပားသည္။

ေအးေမာငေတာ့ အိဖဴကို ဖကားရင္း ဇိမံေနသည္။ ေအးေမာင္ ၿပီးသားသည့ခါ..ဟင္… ကိုကိုx{1037}အရည္ေတက … အဖဴေတေနာ္… (အရညစိမ္းေတ၊ အနီေတ မငူးထားလိုx{1037}လား မသိ)အင္းေပါ့…. ညီမေလးရဲx{1037}…. မမငူးဘူးလား….အာ…. ကိုကိုေနာ္… ညီမေလးက…. ကိုကိုx{1037}ကိုပဲ… ဒီလို လုပ္ေပးဖူးတာ… ဘယ္ေယာက္ားေလးမ ပတက္ ဖူးတာ မဟုတူး….အာ… အင္းပါ ညီမေလးရာ… ကိုကို စကားေပာ ေလာသားလိုx{1037}ပါ…ကဲ…. ကိုကို…. ညီမေလး သားအိပ္ေတာ့မယ္… ဂတ္x{1014}x{103D}ိုက္….ညီမေလး…. မနကနရင္…. ဗီဒီယိုေတ ကူးလာခဲ့မယ္… ကိုကိုတိုx{1037} အတူၾကည့ယ္ေနာ္…ဘာေခလဲ ကိုကို….ၾကည့္ေတာ့…. သိမာေပါ့….ဟန္…. ကိုကိုကလည္း… တအား လိဳx{1037}ဝကယ္…. မုန္းစရာx{1039}x{101C}ကီး….ကဲပါ… သားအိပ္ေတာ့… ဂတ္x{1014}x{103D}ိုကိဖဴ လကx{1014}x{103D}x{103C}တက္ၿပီး ပနကားသည္။ ေအးေမာငည္း ေမာေမာပန္းပန္းx{1014}x{103D}င့္ အိပိုကသည္။

ေနာကစ္ေနx{1037}ကေတာ့ အေပါင္းအသင္းေတဆီက လူx{1039}x{101C}ကီးဇာတမ္းေတ အမီဖိုးေလးx{1014}x{103D}င့္ ကူးလာသည္။ ညဘကေတာ့ အနီေလးအခန္းဘက ေဖာကားေသာ အေပါကို အိဖဴကို ပလိုက္ၿပီး ညဘက အနီေလး အိပ္ မအိပ္ ၾကည့ိုx{1037}ရေအာင္ ေဖာကားတာဟု ေပာရသည္။ အနီေလးကို ပနေပာဖိုx{1037}လည္း x{1014}x{103D}x{103C}တိတသည္။ တကယ္ေတာ့ အနီေလးက သိထားၿပီးသားပါ။ အိဖဴကို သကက္ ဖိနx{1037}င္း ဖစည္။ အိဖဴကလည္း ေအးေမာင္x{1014}x{103D}င့္ အဆင္ေပေနသဖင့္ ပနိုငညဟုတ္ေသာေၾကာင့ည္း ပလိုက္ ခင္း ဖစည္။ x{1014}x{103D}ိုx{1037}မိုx{1037}ဆို သူx{1037}အေမ မအိပ္ေသးဘူးဟုထငာ တကလာရဲမာ စိုးသဖင့္ ဖစည္။ လက္ေတx{1037} ပင္ ပလိုကည္။ အိဖဴ အိမ္ေပၚတကာသည့ခိန အနီေလး အိပ္ေပာ္ေနၿပီ ဖစဖင့္ အိဖဴ ေက နပားသည္။ ဒီေလာကို ဘာလုပုပ္ အနီေလး သိမညဟုတ္ေတာ့ေခ။ ဒီတစေတာ့ အိဖဴ တစိုယုံးကို မငငညု ပူဆာသည္။ ပထမ အိဖဴက အငငင္ လုပ္ ေနေသးသည္။

မမငင့ာ အကုနငၿပီးသညို အကုနၽတိုx{1037}ကေတာ့ ရက္ေနေသးသည္။ သူမက လည္း လူတစိဳးပင္။ ေနာက္ေတာ့ ေသခာ သူမပနဥ္းစားကာ သေဘာတူလိုကည္။ ဝတာသညလည္း မေနx{1037}ညက ဝတည့္ ဂါဝန္ေလးပင္။ ေအးေမာငိုယိုင္ ခၽတ္ေပးလိုကည္။ အိဖဴ က ေအးေမာငိုလည္း ေၾကးတိုကာ ခၽတိုင္းသည္။ ေအးေမာငလည္း ခၽတည္ေပါ့။x{1014}x{103D}စ္ေယာကား ေပx{1037}ဖက္ နမ္းရx{103C}တ္ၿပီးေတာ့ ကူးလာေသာ ကားမားကို နားၾကပ္ တစ္ေယာကစကီတပာ ပါးခင္းအပာ ၾကည့္ၾကသည္။ ေအးေမာငလည္း ဉာဏီဉာဏက္ မားသည္။ သူ လုပင္ေသာ ပိုေဇရငားကို စုံေအာင္ ကူးလာသည္။ ကစင္ေပးသည့ခန္းမား၊ ဘလိုးေဂာ့အခန္းမား၊ ဘာဂာအခန္းမား၊ လကဲx{1037}လိုးေပးသည့္ အခန္းမား၊ အx{101B}ုပု သုံးသည့ခန္းမားx{1014}x{103D}င့္ လိုးသည့ခန္းမားလည္း ပါသည္။

ကx{100F}x{1039}x{100D}စုံလင္ အပာx{101B}ုပင္ ဆိုပါေတာ့။ဇာတားေခမား ၾကည့္ေနစဥာပင္ အိဖဴ ရငတ္(x{1014}x{103D}ိုx{1037})ကေလးမားကို ဖိလိုက္၊ အဖုတေလးကို လက္x{1014}x{103D}င့္ အုပိုက္၊ မကုံးပဴးသားလိုက္x{1014}x{103D}င့္ မိဳးစုံ ဖစ္ေနသည္။ ၾကည့္ၿပီးသားေတာ့…ကိုကို…. အဲဒီထဲမာ… လုပ္ၾကတာေလ… ပါးစပ္ေတနဲx{1037}လုပာ…မx{101B}ံဘူးလား မသိဘူးေနာ္….ေၾသာ္…. ညီမေလးကလည္း…. ဘာx{101B}ံစရာရိလိုx{1037}လဲ…. ဆပာတိုက္ၿပီး ေရနဲx{1037}ေပာင္ေအာင္ေဆးထားမာေပါ့…ဟင္… ကိုကိုကလည္း…. အရည္ေတလည္း…. ထကဲ့ဟာကို…ကိုကိုကေတာ့….. မx{101B}ံပါဘူး…..ဟမ္…. တကယ္x{1039}x{101C}ကီးလား….တကယ္ေပါ့….

ေအးေမာင္ တအံ့တၾသ ဖစ္ေနေသာ အိဖဴေလးကို ၾကည့ာ အူယားလာသဖင့္ အခိနို အကိဳးရိစာ အမန္ အသုံးခလိုကည္။ အိဖဴလည္း ေကာ့ပံေနသည္။ ေပါင္x{1014}x{103D}စကိုလည္း အစမ္းကုန္ ကားေပး ထား သည္။ ဒီလိုဆို အိဖဴ ေအးေမာငို သိပကုံ မရိေတာ့။ သူမဖစငည့္ အရသာကို ပင့င့င္းလင္းပင္ ရယူေနေပၿပီ။ အိဖဴ တစီၿပီးသားေတာ့ ေတာ္ေတာ္ ပငန္းသားပုံရသည္။ ခုနက အတိုင္းပင္ ေပါငားလက္ ပင္ အေမာေဖေနသည္။ညီမေလး မကုံး ခဏမိတိုက္….ကိုကို…. ဘာလုပလိုx{1037}လဲ….ဘာမမလုပူး…. မကုံးခဏပဲ မိတ္….မိတ္ၿပီဟာ…..ေအးေမာင္ ခပကကင္ သူမ ေပါင္x{1014}x{103D}စုံးၾကားထဲ ေခါင္းဝငိုကာ အဖုတေလး တစုလုံးကို ငံုံ ပစိုကည္။ရီး….. ကိုကို….. ဘာေတလုပာလဲ…. ညီမေလး… ငရဲx{1039}x{101C}ကီးမာေပါ့….ၿငိမ္ၿငိမ္ေန… ညီမေလး…အာ့… ကိုကို… တမိဳးx{1039}x{101C}ကီးပဲ…. ရီး…. အေမ့…ေအးေမာငလည္း အဖုတစုလုံးကို ပါးစပပည့္ ငုံထားရာမ လာကို အကဲေၾကာင္းတစ္ေလာက္ အx{1014}x{103D}ံx{1037} ကစားသည္။ အဖုတစုလုံးကိုလည္း လက္ေပးသည္။ အေစ့ေလးကို လာx{1014}x{103D}င့္ လိုကာရာ ေတx{1037}သားေတာ့ လာဖားx{1014}x{103D}င့္ အေစ့ကိုသာ တည္ၿပီး ထိုးေပးေတာ့သည္။

ဒီေတာ့လည္း အိဖဴ မခံx{1014}x{103D}ိုငာ။ အဖုတစငုံး ကင္ စိမ့္ တကာၿပီး အထဲပိုင္းက ယားကိကိေဝဒနာ တိုးလာသည္။ တစါမ မခံစားဖူးသည့္ အေတx{1037}အx{1039}x{101C}ကဳံေၾကာင့္ ေလထဲတင္ လင့္ေမာေနသလို ခံစားေနရသည္။ ထိုx{1037}ေနာက္ အမည္ေဖာရသည့္ အရသာတစုက တစိုယ္ လုံးကို x{1039}x{101C}ကီးစိုးေနၿပီး ခဏအၾကာတင္ တစိုယုံး ပင့ကားသလို ခံစားလိုကသည္။ သတိထားမိေတာ့ ကိုကိုx{1037} ေခါင္းကို တအား ဆုပိုငားသညို သတိရမိသဖင့္ အိဖဴ ကမန္းကတန္း လx{103E}တိုကာ…အယ္… ကိုကို… တအားနာသားလား…အုံဖ…အုံဖ… ညီမေလး တအားေကာင္းသားလိုx{1037}…. ဟီး…သားၿဖီးေလးx{1014}x{103D}င့္ ရီပေနေသာ အိဖဴကို ၾကည့တာ အူယားဖိုx{1037} ေကာင္းလသည္။တအားေကာင္းသားလား….အင္း… ေကာင္းတယိုကို…ညီမေလး ေကာင္းသားတယို…. ၿပီးတာပဲ…ကိုကိုx{1037}ကိုလည္း… ပနုပ္ေပးခငယ္…မx{101B}ံဘူးလား….. ညီမေလးက…ဟင့္… အင္း… မx{101B}ံပါဘူး…. ကိုကိုေတာင္… ညီမေလးဟာကို မx{101B}ံမရာ လက္ေပးတာပဲ…. အိဖဴက ေပာေပာဆိုဆို ေအးေမာင္ ေပါင္ၾကားထဲသိုx{1037} ဝငိုကာ ေအးေမာငို ပကက္ လန္ ေစသည္။

ထိုx{1037}ေနာက္ မတတ္ေထာင္ေနေသာ ဒုံးပံx{1039}x{101C}ကီးအား လက္x{1014}x{103D}င့္ x{1014}x{103D}စက္ သုံးခက္ ဂင္းတိုကိုက္ၿပီး ပါး စပ္x{1014}x{103D}င့္ ငုံလိုကည္။ ထိုသိုx{1037} ငုံလိုက္ၿပီးေနာက္ လာဖင့္ ဒစစိုကို ပတာ လက္ေပးသည္။ ေအးေမာင္ အနီေလးx{1014}x{103D}င့္ အေတx{1037}အx{1039}x{101C}ကဳံ ရိခဲ့ဖူးသည္။သိုx{1037}ေသာ္ အရသာက တစိဳးစီဖစ္ေနသည္။ အနီေလးက အေတx{1037}အx{1039}x{101C}ကဳံရိေတာ့ အရသာ အစုံ ခံစားရသညား မန္၏။ သိုx{1037}ေသာ္ စိတဲတင္ အနီေလးက အေတx{1037} အx{1039}x{101C}ကဳံရိသညု စိတဲတင္ ရိေနေတာ့ အရသာက တစိဳး။ ယခု အိဖဴေလးကပန္ေတာ့ အေတx{1037}အx{1039}x{101C}ကဳံ မရိေတာ့ အနီေလးလိုေတာ့ ပါးစပဲကလီးကို ဘယို အမိဳးမိဳး လာx{1014}x{103D}င့စားရမညို မသိေသာလည္း စိတဲက အx{101B}ိုင္းဆနန္ အရသာေလးတစု ပိုတိုးေနသလို။(ဥပမာ ေလးငါးေခာက္ေထာင္ ေပးရသည့္ ဆင္းဒဝစ ေကာင္းေသာည္း တစါတေလ အခဥ္ေပါင္း ငါးဆယန္ေလးကို စားရတာက တစိဳးတစ္ ဘာသာ ထူးခားသလိုမိဳးပါ… ကၽန္ေတာာေဘာ္ ဖစါသည္။ ေအးေမာင ေတာသားေလး ဖစဖင့္ ဆင္းဒဝစ္ မစားဖူးေသးပါ။ ေတာသားမားကို ထိခိုက္ေစလိုခင္း မရိပါ။ ကၽန္ေတာည္း တစိန ေတာသားသာ ဖစါသည္)အိဖဴက ဗီဒီယိုအေခ ခုနေလးမ ၾကည့ားသဖင့္ အပည့ုံလိုက္ ပနုတိုက္x{1014}x{103D}င့္ လုပန္းတာဝန္ အပည့မ္းေဆာင္ေနၿပီ။ x{1014}x{103D}ုနယ္ေခာေမာလေသာ အပိဳေပါကေလး၏ ဘလိုးေဂာ့ဘ္ ဒဏို ေအးေမာင္ ၾကာၾကာမခံx{1014}x{103D}ိုင္ေတာ့ပါ။

လိငံတစ္ေလာက္ ကငကာၿပီး သုကညားကို အိဖဴ၏ အာေခါငဲသိုx{1037} အပည့္ ဖန္းထုတိုကာ ကာမအရသာထူးကို ခံစားလိုကေလေတာ့သည္။အိဖဴ ေအးေမာင္၏ သုကညားကို ေထးမထုတဲ မိဳခလိုကည္။ကိုကို…. ငံကိကိနဲx{1037}…. ဟီးးး (ကၽန္ေတာ္ အဲဒီအရသာ မသိပါ၊ သူမားစာအုပားထဲက အရသာအတိုင္းသာ)ညီမေလးဟာေရာ… အဲလိုပဲလား….အင္း…. ညီမေလးအရည္ေတလည္း… ငံကိကိနဲx{1037}ပဲ…. ဒီေလာက္ေတာ့ မမားပါဘူး….ေကာင္းလိုကာ ညီမေလးရာ… ညတိုင္း… ဒီလိုပဲ လုပ္ၾကမယ္ေနာ္…အင္း… ကိုကိုx{1037}သေဘာ.. (သူမ သေဘာမပါသည့တိုင္းပင္)ညီမေလး….ရနx{1037}္…. (ဆဲဆဲငငင္ေလး ထူးသံ)ကိုကို ဖစငာ ေပာရင္… စိတိုးမာလား…လာပန္ၿပီ… သူမားကို လာခည္ေနတာ… တတ္x{1014}x{103D}ိုငမ စိတဆိုးေအာင္ x{1039}x{101C}ကိဳးစားမယ္… ေပာၾကည့္(ေအာငယ္.. သူေလးကလည္း အလာသားပါလား….)ကိုကိုေလ…. ညီမေလးကို… …. ….ဘာဖစဲ… ညီမေလးကို….လိုးခငယ္… (ခပိုးတိုးေလး နားနားကပ္ေပာလိုကည္)အိဖဴ မက္x{1014}x{103D}ာ ရဲတကားသည္။

ထိုx{1037}ေနာက္ x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းစူကာ..အာ….. ကိုကိုကလည္း… နားရကိုကာ…ဟမ္… အဲဒါကို နားမရက္ေအာင္… ဘယိုေပာရမာဒုန္း….ကိုကိုကလည္း… ပိန္းလိုကာ… အတူတူေနခငယိုx{1037}… လုပငယိုx{1037} ေလာကို လုံေလာကါ တယ္…..(အိမ္း…. သူေလးက အသုံးအx{1014}x{103D}x{103C}န္းေတ ေတာ္ေတာၽမ္းေနၿပီပဲ။ စစ္ေရာ စစ္ေသးရဲx{1037}လားမသိ ဆိုသည့္ အေတးက ဝငာသဖင့္)သိပုေလ… ကိုကိုမ မေပာတတာ… ညီမေလးကို… ဘယူ သင္ေပးတာလဲ…အပင္ေဖ ေဖတဲ့…. အစx{1039}x{101C}ကီးေတ… ေပာပတာေပါ့….ေၾသာ္… ေတာ္ေသးတာေပါ့….အာ… ကိုကိုေနာ္… ဘာ… ေတာ္ေသးတာေပါ့လဲ…အာ… ရx{103C}ပုနါၿပီကာ… မဟုတါဘူး…အဲဒါ ညီမေလး ေၾကာကယ္ ကိုကိုရယ္… မလုပဲx{1037}ေနာ္… ဒီအတိုင္းေလးပဲ… ညီမေလး… ညတိုင္း ေကာင္း ေအာင္… လုပ္ေပးမယ္ေလ……… ….. …..ေအးေမာင္ x{1014}x{103D}x{103C}တိတားၿပီး မက္x{1014}x{103D}ာ ညိဳးသားသဖင့္ အိဖဴ သနားသားသည္။ကဲပါ… ကိုကိုရာ…. မနကနမ… x{1039}x{101C}ကိဳးစားၾကည့္ၾကတာေပါ့…. အဲဒါက နာတယိုx{1037}ေပာတယ္… ကိုကိုရဲx{1037}…ညီမေလးကလည္း… အစပိုင္းေလး ခဏပဲ နည္းနည္းနာတာတဲ့…. ေနာကို မနာေတာ့ဘူးတဲ့…အင္းပါ… အင္းပါ… ကိုကိုရယ္… ကိုကိုx{1037}သေဘာ… ဟုတ္ၿပီလား… ညီမေလး ဆင္းအိပ္ေတာ့မယ္…မနကနမ… ေနာ္… ေနာ္..အင္း… ညီမေလးက လိမၼာလိုကာ… ဂတ္x{1014}x{103D}ိုက္ေနာ္… အိဖဴ သူx{1037}အခန္း ပနင္းအိပည္။ ေအးေမာငေတာ့ ေနာက္ေနx{1037} x{1039}x{101C}ကဳံရမည့ိစx{1039}x{1005} အတက္ အူ မဴး ေနမိသည္။

အနီေလးက သူတိုx{1037} ကိစx{1039}x{1005} လုံး မရိပိ။ မရိပိေအာငည္း ေအးေမာင အနီေလးေရx{1037}မာဆို အိဖဴအေပၚ ခပညညာ ဆကံသည္။ ေကာင္း အတူတူ သားခိနသာ လမ္းမာ တတိုးသည္။ ည ဆယ့စာရီေလာကေတာ့ အနီေလး အခန္းဘက္ ေခာင္းလိုကည္။ အနီေလး ပိုးလိုး ပကက္ ထဘီ အေပၚလနကာ အိပ္ေပာ္ေနသညို ၾကည့ိေသာည္း ဖီးလ္ မလာေတာ့။ ငါးစိမ္းေလး မငားေတာ့ ငါးကငို အနံx{1037}မခံခငလို ဖစ္ေနမိသည္။ အိပ္ေပာ္ေနသညာ ေသခာသဖင့္ ေအးေမာင္ ခဲတံx{1014}x{103D}င့္ အိဖဴ အခန္းဘကမ္းကို ခပဖေလး ေတာက္ေတာက္ေတာက္ ဟု သုံးခက္ ေခါကိုက္ သည္။ ေနx{1037}လညတည္းက အခိန္းအခက္ လုပားသညဲ။

ဗဟုသုတ ရိထားေသာ အိဖဴက သတိေပး သဖင့္ ေအးေမာင္ ေလးတန္းကေကာင္းသားေလး တစ္ဦးကို ေဆးအမည္ေပာကာ အေမဝယိုင္းတယ္ေပာ ဝယု သင္ေပးလိုက္ၿပီး တားေဆးတစုံး ဝယိုင္းထားတာ ရိသည္။ အနီေလးအား ထိုးေပးဖူးသဖင့္ ေဆး အမညို ေအးေမာင္ သိသည္။ အိဖဴက ေအးေမာငီက ေတာက္ေတာကံ ၾကားလိုက္ေတာ့ အေပၚ တကာသည္။ အခန္းထဲ ေရာကည္x{1014}x{103D}င့္ တံခါးကို သူမဘာသာ ဂကိုးၿပီး သူမအေမ အိပအိပ္ သားေခာင္းသည္။ ထိုx{1037}ေနာက္ အေပါကို ကမန္းကတန္း ပနိတ္ၿပီး..ကိုကို… ေမေမ့ကို ၾကည့္ၿပီးၿပီလား…အင္းေလ….အယ္… ဒုကx{1039}x{1001}…ဘာလိုx{1037}လဲ…ေမေမအိပ္ေနတာx{1039}x{101C}ကီးက…. ဟီး….ကိုကိုၾကည့ုန္းကေတာ့ ေစာငဲမာ… ေကးေနတာပဲ…. အိပ္ေနပါၿပီ… ေသခာပါတယ္(လိမိုကာပါ)အင္း… အင္း… ဘာမမဟုတ္ေတာ့ဘူး… ရၿပီ… ရၿပီ…ကဲ…. ဆရာဝန္x{1039}x{101C}ကီး ေဆးထိုးပါေတာ့မယ္… x{1039}x{101E}ကပါခငာ…ဟနx{1037}္… သူ ဟာလုပာ မနာခင္.. ေဆးထိုးတာ အရငာရအုံးမယ္….လာပါ… ပစိပစိ လုပေနနဲx{1037}… မနာေအာင္ ထိုးေပးမယ္… အိဖဴ ဒီည ဝတာသည စကတ္ ဒူးဖုံးေလးx{1014}x{103D}င့္ တီရပေလးဖစည္။ ေမာကိုင္းလိုက္ၿပီး စကတို တငါးေပၚေအာင္ လနိုကည္။

ပငီ ဝတလာသဖင့္ ဖဴဝင္းေသာ တငါးေလးေပၚလာသည္။ ေအးေမာင္ ေဆးထိုးၿပီး ေသခာ ဖိေခေပးလိုကည္။ မေခလိုx{1037} မဖစ္။ ေဆးထိုးတာ ေဆးခဲၿပီး အနာဖစင္ ပx{103F}နာx{1039}x{101C}ကီးေတာ့မည္။ ေသခာေခၿပီးေတာ့မ….ေအာငေလး…. နာလိုကာကိုကိုရာ…. မနာေအာင္ ထိုးေပလိုx{1037}သာပဲ… ဆရာဝနုပန္… လူနာေပးမာ…ကဲပါ… ရပါၿပီ… စကားအိုးေလးရဲx{1037}…. သုံးလမ တစါဘဲ ထိုးရမာကို…အယ္… သူေပာပုံက… တစ္x{1014}x{103D}စတုံး သုံးလတစါ ေဆးထိုးၿပီး… အဝာပဳမယ္ေပါ့ေလ… ဆယန္း မနန္ ေအာငါေစေတာ္…ဆယယ္ေအာငငည္း… တကx{1039}x{1000}သိုလထိ လိုက္ၿပီး…. အဟီး…ဟနx{1037}္… ေတာ္ေတာိုးေနတာ…အိဖဴက ေဆးထိုးၿပီးေတာ့ ေအးေမာငား ကပိုငည္။ ေအးေမာငည္း တာဝနရ ဘာမမခၽတ္ေသး ခင္ နမ္း၊ စုပ္၊ x{1014}x{103D}x{103C}းx{1014}x{103D}ပ္ေပးရသည္။ ထိုx{1037}ေနာက္ အဝတား အကုန္ ခၽတ္ေပးလိုက္ၿပီး ေအးေမာင္ ကိုယိုငည္း အဝတား ခၽတိုကည္။ အိဖဴက အိပာေပၚမာ ဆနx{1037}နx{1037}္ေလး လဲေနသည္။ ေအးေမာင္ အိဖဴ၏ ေပါငံ x{1014}x{103D}စ္ေခာင္းကို ဆဲဟလိုကာ အဖုတို ပါးစပပည့ုံ၍ အရသာေလး အရင္ေပးလိုကည္။ အိဖဴ ၿပီးကာနီး လိုx{1037} သံစုံမညာေတာ့မ ရပိုကည္။

ေတာ္ၾကာ ၿပီးသားလိုx{1037} မခံခင္ေတာ့ဘူးဆိုရင္ ငတ္ေတာ့မည္ေလ။ ထိုx{1037}ေနာက္..ညီမေလး.. ကိုကို နည္းနည္းx{1039}x{101C}ကိဳးစားၾကည့ယ္ေနာ္…အင္း… ကိုကို… ဖည္းဖည္းေလး… လုပ္ေနာ္…. တအားနာရင္… မလုပဲx{1037}ေတာ့ေနာ္…အင္းပါ…ေအးေမာင္ ေပာေပာဆိုဆိုပင္ ဒစားx{1014}x{103D}င့္ အကဲေၾကာင္းေလးတစ္ေလာက္ ေx{101B}x{103E}ေဘာိုးေပးလိုကာ အေစ့ေလးကို ဒုံးကည္x{1014}x{103D}င့္ ပစိုက္ၿပီး နည္းနည္းထိုးသင္းၾကည့ည္။ အရညား x{101B}x{103E}ဲအိုင္ေနေသာည္း မဝင္ x{1014}x{103D}ိုင္။ အနီေလး ကပညိုသညာ အိဖဴကို မမီ။ အိဖဴဟာေလးက စိေနေအာင္ ၾကပသည္။ ေအးေမာင္ နည္းနည္း အားစိုကင္းၾကည့ည္… ေခာကားပနည္…အာ… ကိုကို… ဘယိုေတ… လုပ္ေနတာလဲ… အေနရခကိုကာ… အဟင့္…ေအးေမာင္ တစက္ ဖိသင္းလိုကနည္။ ဒီတစါေတာ့ ထိပား ကမ္းသီးေခါင္းက ဝငားၿပီ။ တစုခုက ၾကားထဲမ ခံေနပနည္။အားး… နာတယ္… ကိုကို… ေတာ္ၿပီ… ေတာ္ၿပီ….ညီမေလးကလည္း… ေနပါအုံး… ခဏေလးကို…ဟင့င္း… နာတယ္… ကိုကိုရယ္…အင္းပါ… ညီမေလးရယ္…. ကိုကို မလုပ္ေတာ့ပါဘူး… (ပနခၽတ္ေသးဘဲ ခၽဲလိုကင္းဖစည္)ကိုကိုုရယ္… ညီမေလး နာလိုx{1037}ပါ… တအားx{1039}x{101C}ကီးမလုပဲx{1037}ေနာ္.. ဖည္းဖည္းေလး… လုပ္ၾကည့္ေနာ္…အင္းပါ… ညီမေလးရယ္… ခဏေလးပဲ… ေအာင့ံလိုက္ေနာ္…ေအးေမာင္ ေရx{1037}ကို နည္းနည္း ထပိသင္းၾကည့္ေသးသည္။

မဝင္ေတာ့ေပ။ ထစာ ခံေနသည္။ တစက္ေတာ့ ရင္းရမည္။ ေအးေမာငငါးတင္ အားထည့ာ တစက္ အားကုန္ သင္းလိုကည္…အားးးးး ကိုကိုေရ… နာလိုကာ… အီး… (ေအာည့သံက ကယသည္.. အခန္းလုံလိုx{1037}သာ ဘယူမ မၾကားတာဖစည္)ညီမေလး… ညီမေလး…. မငိုနဲx{1037}ေတာ့ေနာ္…. အဆုံးအထိ ေရာကားၿပီ… ညီမေလး မခံx{1014}x{103D}ိုငင္ ပနုတ္ လိုကယ္…ဟာ… ကိုကိုကလည္း… အဆုံးထိေရာကေတာ့… ထုတေနပါနဲx{1037}ေတာ့… ထပနာေတာ့ဘူးထငယ္…အင္း… ညီမေလး အနာသကာသားၿပီလား…ခုနကေတာ့.. နာတယ္… ကိုကိုရ… တအားပဲ… အခုေတာ့.. သိပနာေတာ့ဘူး… တစိုx{1037}ဆိုx{1037}x{1039}x{101C}ကီး… တစိဳးx{1039}x{101C}ကီး ဖစ္ေနတယ္…အဲဒါဆို.. ကိုကို နည္းနည္း လx{103C}ပ္ၾကည့ယ္ေလ…အင္း… ေအးေမာင္ အဆုံးအထိ သင္းထားေသာ လိငံကို ဖည္းဖည္း ပနဲထုတည္။ အိဖဴ၏ အဖုတ လည္း တင္းေနေအာင္ ၾကပသည္။ ေအးေမာင္၏ လိငံေနာက္ မခဲမခာ ကပိုကာၿပီးမ တဖည္းဖည္း အပင္ ပနကာသည္။ ေအးေမာင္ ေအာကို ငုံx{1037}ၾကည့ိုကည္။

လိငံတင္ ေသးစေလးမား ရဲေနသည္။ အခုမ စိတမ္းသာသားသည္။ အိဖဴ အပိဳစစစေလးပါလား။ သနားလည္း သနားသားသည္။ စိတဲတင္ အိမ္ေထာငဳရမည့x{101B}ယ္ေရာကင္ အိဖဴကိုပဲ ယူမညု ေတးလိုကည္။ တစက္ေလာက္ ေရာက္ေတာ့ ပနိုးသင္းသည္။ ထိုအခိနင္ အိဖဴ၏ အဖုတတင္းမ သဘာဝေခာဆီမား ထကာၿပီ။ အသင္းအထုတ ခုနကေလာက္ မခက္ေတာ့။ နည္းနည္းေတာ့ သကာၿပီဖစည္။ အိဖဴလည္း နာကင္ သည့သံမားအစာ တဏာမငည့္ အသံမား ေပာင္းလဲလာၿပီ။အား… ကိုကို… ေကာင္းလာၿပီ… နည္းနည္းေလး မနန္ေလး..လုပ္ေပးေနာ္…ေအးေမာင္ အထုတသင္းကို မနန္ေလး ကစားေပးလိုကည္။ သူငယင္းမားက မိန္းမ ပထမဆုံးလိုးလင္ တပာနဲx{1037}ထကာဘဲဟု သငားေတာ့ တပာနဲx{1037} မထကငဖင့္ တပကဖစ္ေစေရး ည ကိုးနာရီ ေလာကတည္းက လက္x{1014}x{103D}င့္ တစ္ေခါက္ ထုတားသဖင့္ ၿပီးခငည့ိတ္ေတာ့ မေပၚေသး။ အပိဳစငေလး ၏ အဖုတရသာ စီးစီးပိုငိုင္ေလးကိုသာ အပည့ဝခံစားေနသည္။ အိဖဴလည္း အရိနကာကာ ပန္ ပင့္ေဆာင့္ေပးတတာသည္။

ဒါကိုေတာ့ ဘယူမ သင္ေပးစရာမလိုဘဲ သူx{1037}ဘာသာ အလိုလို တတာခင္း ဖစည္ ထငသည္။ ဆယိနစ္ေလာက္ အရိနနန္x{1014}x{103D}င့္ ေဆာင့္ေပးေနရာ..ဟင့္.. ကိုကို… အိ ၿပီးေတာ့မယ္… ၿပီးေတာ့မယ္…. အာ့… ရီး…. ေကာင္းလိုကာ… ၿပီးေတာ့မယ္… ၿပီးၿပီ… အား… ၿပီးၿပီ…အိဖဴၿပီးသားေသာည္း ေအးေမာင္ မၿပီးဘဲ ကနဲ့သည္။ ဒါနဲx{1037} မနန္ၿပီးေစရန္ အရိနို တင္ေဆာင့္ သည္။ မိန္းကေလးမား ၿပီးၿပီ ဆိုေသာည္း စိတ ေလာ့ပါးသားသညဟုတဲ အရိန္ေလးေတာ့ ရိေနရာ ေအး ေမာငို အတင္းဖကာ အဖုတလည္း ဇိကနဲ ဇိကနဲ ညx{103B}စ္ေပးေနသည္။ ေအးေမာင္ ဆယက္ေလာက္ ထပ္ ေဆာင့ိုက္ေတာ့မ သုကညားကို အိဖဴ အဖုတဲသိုx{1037} ပကန္းေပးလိုက္x{1014}x{103D}ိုင္ေတာ့သည္။အာ့…. ေကာင္းလိုကာ…. ရီး…ပူပူေx{1014}x{103D}းေx{1014}x{103D}းအရညား အဖုတဲသိုx{1037} တရေဟာစီးဝငားရာ ခုနက ၿပီးေနတာေတာင္ အရိနပက္ေသးသဖင့္ ေနာကစီ အရသာေကာင္းေကာင္း ခံစားလိုကသည္။အား… ေကာင္းလိုကာညီမေလးရာ…. တကယ္…အင္း… ညီမေလးလဲ… ေကာင္းတယ္ ကိုကို…. တစါမ မx{1039}x{101C}ကဳံဖူးဘူး….ကဲ ကိုကို ညီမေလး သားအိပ္ေတာ့မယ္… ဂတ္x{1014}x{103D}ိုက္… ေနာကမ… ခစ္.. အိဖဴက ဘယ္ေလာက္x{1039}x{101C}ကိဳကားသည္ေတာ့ မေပာတတ္။ ေနာကစစာပင္ ဘတင္ ခိတား ေသးသည္။

ေနာကိုင္း ညမားတငည္း အိဖဴ ပုံမန္ တကာၿမဲပင္။ ဒီအရသာကို အိဖဴေရာ ေအးေမာငါ စဲလန္းေနၿပီ။ ေသာက္ေလ ငတေပ ဆားငံေရကဲ့သိုx{1037} ဖစ္ေနသည္။ ေနx{1037}စဥ္ သငန္းစာေတ အသစက္ သည္။ အိဖဴ ပုဇနုပ္ေကးလည္း ခံေပးတတ္ေနၿပီ။ ေလးဘကဲ ေထာက္ေပးတတ္ေနၿပီ။ အေပၚမလည္း တက္ေဆာင့္ေပးတတ္ေနၿပီ။ တစတစိဳး မx{101B}ိုးေအာင္ လိုးဖစ္ၾကသည္။ ေဆာစ္ၾကသည္။ သူတိုx{1037}က အေန အထိုင္ ပိရိေလေတာ့ အနီေလးကလည္း မရိပိတာ တစန္းသာသည္။ တစေလာက္ စခန္းသားၿပီးေတာ့ အိဖဴ စာေမးပဲေဖရန္ ကိစx{1039}x{1005}x{1014}x{103D}င့္ ရx{103C}ပားသဖင့္ ေအးေမာင္ အx{1039}x{101C}ကိဳ အပိုx{1037} လုပ္ေပးx{101B}ုံကလဲလိုx{1037} ဘာမ အလုပဖစ္ေတာ့။ အိဖဴကေတာ့ စာေမးပဲ ၿပီးလင္ ကိုကိုx{1037}သေဘာ ဟု x{1014}x{103D}စ္ သိမ့ည္။ ကိုးတန္းက ေစာေဖသဖင့္ ေအးေမာင္ စာေမးပဲၿပီးသားေသာည္း x{101B}ာမပနဲ ဆယန္းအတက္ ကဴရင္x{1039}x{101C}ကိဳအပညိုကာ ေအးေမာငို x{101B}ာပနလx{103E}တ္ေပ။ အေမ့ကို လမ္းေသာည္း အနီေလးစကား ကို နားေထာငိုကည္။ အေမလုပူကလည္း ပနလာေစလို။ x{101B}ာေရာကင္ ပကီးမာကိုစိုးသည္။ အနီေလးဆီမာ ထားလိုက္ေတာ့ ေအးေမာင္ လိမာလာသညု ေပာသည္။ တစ္ေခါကေလ လာလည္ x{101B}ုံကလဲလိုx{1037} အေမက သိပလာဖစါ။ အေမေပာတာ မနါသည္။ ေအးေမာင္ လိမာလာပါသည္။

အနီေလး၏ ဆုံးမမx{103C}ေၾကာင့္။ တကယ္ေတာ့ လိမၼာတာက နည္းနည္း၊ လိငာတာက မားမား ဖစလားပဲ။ အိဖဴ စာေမးပဲကာလတင္ ပစားသည့္ ငါးကငို ပနက္ေမာရေတာ့သည္။ အိဖဴ ေကာင္းသားသည္x{1014}x{103D}င့္ အနီေလးက ေအးေမာငို ေခၚေတာ့သည္။သမီးရိေနတာ့… မလတပူး ေမာင္ေလးရယ္… လမ္းတယ္ သိလား…အနီေလး ေအးေမာငို ခၽဲေနသည္။ေမာင္ေလးလဲ မမကို လမ္းတာေပါ့… မမ အရငို မလုပာၾကာၿပီေနာ္…လကဲx{1037}လုပာကိုေပာတာလား.. ေမာင္ေလး..အင္း….ေမာင္ေလးနဲx{1037}… ေတx{1037}ၿပီးေတာ့… လကဲx{1037} လုပတာ အာသာမေပလိုx{1037}…. မလုပ္ေတာ့တာ… ဒီလိုပဲေပါ့… ညီမေလးမရိတဲ့အခိနေတာ့… ေမာင္ေလးနဲx{1037} ေပာမာပဲ… ေနာ့္…ေနx{1037}တိုင္း ေတx{1037}ေနရေသာည္း ယခုလို မေတx{1037}တာ ၾကာၿပီဖစဖင့္ အိဖဴ ေကာင္းသားစဥ္ ေနx{1037}ခင္းေၾကာင္ ေတာင္… အလမ္းသယ္ေနၾကသည္…အနီေလးက ေအးေမာငို ဘယိုလုပငဲဟု ေမးသဖင့္….မမ… ေမာင္ေလး… ဗီဒီယိုကားၾကည့ူးတယ္… သိလား… အဲဒီထဲကလို အေနာကေန.. လုပငယ္…အနီေလးက ေအးေမာင္ စိတိုင္းက ေလးဘက္ေထာကေလး ေနေပးသည္။ ေအးေမာင္ အေနာက္ ကေန စိတိုင္းက ေဆာင့စိုကည္။ အနီေလးလည္း ေကနပါသည္။ ဒီပိုေဇရင မိန္းကေလး အတက္ ပိုထိသညဲ။

တစီၿပီးေတာ့ ေနာကစီ ထပုပိုx{1037} အရိနူရပနည္။ ရယီဖစာေတာ့ ေအး ေမာင္ အတတ္ ဆန္းထင္ေတာ့သည္။ လီးကို အဖုတတင္ မေတ့ဘဲ စအိုဝတင္ သားေတ့သည္။ဟဲ့… အို… ေမာင္ေလး… အဲဒီကို မလုပဲx{1037}ေလ…မမကလဲ… ေမာင္ေလး… လုပ္ၾကည့ငယ္…ေမာင္ေလးကလည္း… အဲဒါလုပင္… မမ ခံx{1014}x{103D}ိုငါ့မလား မသိဘူးရယ္…လုပါ… မမကလည္း… ေမာင္ေလး… တစါပဲ လုပယ္… မမနာတယို… မလုပ္ေတာ့ဘူး…ေနအုံး… အဲဒါဆို… ဒီအတိုင္း မလုပဲx{1037}… မမ လုပ္ေပးမယ္…အနီေလးက သူမခုတင္ေဘးနားမ အံဆဲကို ဖင့ိုကာ ဘူးေလးတစူးx{1014}x{103D}င့္ အထုပေလးတစုပ္ ယူလာသည္။ဒါ ဘာလဲသိလား…အဲဒါ ကနုံးေလ…. လိုးရင္ စပဲ့ဟာ မဟုတား…ဟဲ့… ေမာင္ေလး… ဘယိုသိ….မမကလဲ… ေအအိုငီအကညာေပးစာေစာငာ… ပါတယ္ေလ…ေၾသာ္… ေတာ္ေသးတာေပါ… အနီေလးက အေဖာယူးမ ဂယား ယူလိုကာ ေအးေမာင္ လိငနို x{101B}x{103E}ဲေနေအာင္ သုတ္ေပးၿပီး ေအးေမာငို ဘူးေပးကာ သူမ စအိုထဲသိုx{1037}ေရာ စအိုတစိုကိုx{1037}ပါ သုတိုငည္။ ထိုx{1037}ေနာက္ ေအးေမာငိငံတင္ ကနုံးကို သူမကိုယိုင္ စပ္ေပးၿပီး စအိုဝတင္ ေတ့ေပးလိုကည္။

ဒီအတိုင္း လုပိုx{1037}ရေသာည္း ညစတုနာစိုးလိုx{1037}ဟု ေပာသည္။ ေအးေမာင္ ေတ့ထားေသာ လိငံအား အားထည့ာ ဖိသင္းလိုကည္။ အနီေလးကေတာ့ သိပ္ မေအာါ။ အီး….. နာလိုကာ… ဟင့္.. ဟု တစကည္းက တအိအိ x{1014}x{103D}င့္ အဆုံးဝငားသည္။ ေခါင္းဝငင္ ကိုယနx{1037}ညဲ။ ဒါကေတာ့ ေတာ္ေတာ္ၾကပသည္။ အိဖဴ၏ အဖုတ္ေလာကင္ ၾကပည္။ ပထမေတာ့ ဖည္းဖည္းခင္း ေဆာင့္ေနရင္း မနန္ ေဆာင့္ေပးလိုကည္။ အနီေလးလက သူမအေစ့ကို သူမဘာသာ ကစားသည္။ ေအးေမာင္ ၿပီးသားေတာ့ သူမလည္း တစ္ၿပိဳငည္း လိုက္ၿပီးသားကာ အရညနည္းငယ အဖုတဲမ ေမx{103E}x{1037}ယာေပၚသိုx{1037} ေတာကနဲ ကသားသည္။အနီေလးx{1014}x{103D}င့္ ညတိုင္းလိုလို ေနx{1037}တိုင္းလိုလို အိဖဴ စာေမးပဲကာလအတင္း အလုပစည္။ အိဖဴx{1014}x{103D}င့တူသည့ခက အနီေလးက ဘယိုလုပင္ ေကာင္းတယိုတာ သိသည္။ သူမကိုယိုင္ ေကာင္းေအာင္ ခံတတလို ေအးေမာငိုလည္း ေကာင္း ေအာင္ လုပ္ေပးတတည္။ ထိုx{1037}အပင္ တစစခ စကားလုံးမားလည္း ေပာရဲသည္။

သိုx{1037}ေသာ္ အသက္ အx{101B}ယပိုင္းအခားတစုကို ေကာာၿပီဖစဖင့္ တင္းၾကပx{103C}ေတာ့ သိပရိေတာ့။ေအးေမာငာ လိငံမ ေလာ့ပါးသားသည့ရသာx{1014}x{103D}င့္ သူx{1037}အား အလိုလိုကx{1039}x{101C}ကိဳက္ ေဆာငတ္ေသာ ယုယမx{103C}ကို တစ္ၿပိဳငည္း ခံ စားေနရေတာ့ အိဖဴကို သတိရေသာည္း သိပ္ မတမ္းတဖစင္းဖစည္။ အိဖဴက အပိဳေလး ဖစဖင့္ ေစးေစးပိုငိုင္ ၾကပုပာ အားသန္ လေသာည္း သူx{1037}ထကငယစဖင့္ ကေလးဆိုးဆိုးသညို ယုယမx{103C}ေပးရတာကလည္း အရသာတစိဳးရိသည္။ တစ္ေယာက္ တစိဳးစီေပါ့ေလ။အိဖဴ ဆယန္းစာေမးပဲေဖေတာ့ သခx{1039}x{1004}ာေဖသည့္ေနx{1037}တင္ မက္x{1014}x{103D}ာ မေကာင္း။ သူမက နဂိုကတည္းက သခx{1039}x{1004}ာ ညံ့ပါသညိုမ ဒီx{1014}x{103D}စ္ သခx{1039}x{1004}ာ သတညဲ့။ တကယ္ေတာ့ တစုပုံး ကုန္ေအာင္ တက္x{1014}x{103D}ိုင္ ေလ့ကင့္x{1014}x{103D}ိုငင္ သတညိုတာ မရိပါ။ သိုx{1037}ေသာ္ သူမက သခx{1039}x{1004}ာကို အလန္ေၾကာကညစာ ဒီx{1014}x{103D}စဲ ေအာငတာသာေလးသာ ေဖx{1014}x{103D}ိုငည္။ ေအာငိုx{1037}ပင္ မေသခာဟု ဆိုသည္။ေနာကိုင္းရက္ေတမာေတာ့ ေဖx{1014}x{103D}ိုငညု ဆိုသည္။

အိဖဴ စာေမးပဲရကားတင္ေတာ့ ဘယဴရင္ မ မသားေတာ့ေပ။ အိမငာ စာေတ လိမ့က္ေနသည္။ ေအးေမာင္x{1014}x{103D}င့္ အနီေလးအဖိုx{1037} အခင့ည္း မသာ၊ အခင့ာလည္း စိတိပပါၾကလပါ။ စာကက္ေနသည့္ အိဖဴအတကာ လကကည္ေဖာိုက္ လိုက္၊ လကကုပ္ေကၽးလိုက္x{1014}x{103D}င့္ အခိနုနားၾကသည္။ သိုx{1037}ေသာ္ ကံေကာင္းတာလား ကံဆိုးတာလား မေပာတတ္ေခ၊ အိဖဴ x{101B}ူပေဗဒ ေဖသည့္ေနx{1037}တငင္ အနီေလး၏ တစ္ဦးတည္းေသာ အစိုx{1039}x{101C}ကီး အသည္း အသန္ ဖစိုx{1037}ဆိုၿပီး ေၾကးနန္းစာ ဝငာသဖင့္ ေအးေမာငိုပင္ အိဖဴေလးကို ဂx{101B}ုစိုက္ေစာင့္ေရာကိုx{1037}၊ အိမိုလည္း ဂx{101B}ုစိုကိုx{1037}၊ ေလာကသားဖိုx{1037} မာစရာတစုံတစင္ မာၾကားၿပီး သေဘx{1039}x{1004}ာx{1014}x{103D}င့္ ထကားရေတာ့ သည္။အနီေလး၏ အစိုx{1039}x{101C}ကီးက ေကာ့ေသာင္းဘကာ ေနတာဖစာ လမ္းပန္းဆကယ္ေရးက ခကဲ လသည္။ ထိုအခိန ရထားေတ ကားေတကလည္း အလယကူ သားလိုx{1037}မရေသး။ ရထားx{1014}x{103D}င့္ သားရသည္ မာလည္း စိတခရ။

ဓားပေတက ရထားလမ္းကို ခဏခဏ မိုင္းခဲၾကသဖင့္ စိတခရ။ ကားx{1014}x{103D}င့္ သားပနင္ လည္း ခရီးစရိတ္ တအား ေထာင္းသည့ပင္ တစင့ည္း မေရာက္၊ သူမတိုx{1037}ေနသည့္ၿမိဳx{1037}မ ရနုနိုx{1037} သေဘx{1039}x{1004}ာစီး၊ ရနုန ေမာၿမိဳငိုx{1037} ကား(သိုx{1037}မဟုတ္)ရထားစီး၊ ေမာၿမိဳင္ေရာက ေရး အထိ ကားစီး၊ ေရး မ ထားဝယ္၊ ထိုမတစင့္ ၿမိတ္- ေကာ့ေသာင္းအထိ နည္းသည့ရီးမဟုတ္ေခ။အိဖဴ x{101B}ူပေဗဒၿပီးလိုx{1037} ထကာေတာ့ အိဖဴကို ေပာပလိုကည္။ အိဖဴ မက္x{1014}x{103D}ာေလး ညx{103B}ိဳးသားသည္။ သူမလည္း မိခငစူ ခရီးထကားေတာ့ အားငယ္ေပမေပါ့။ အိဖဴကို ေအးေမာင္ တတမမတမ အား ေပးရသည္။ ကိုယိုင္ ခကဳတ္ ေကၽးေမးရေတာ့သည္။ ထိုရကိုင္းအတင္း ေအးေမာင္ အိဖဴကို စိတ္x{1014}x{103D}င့္ ပစ္ မားမိေသာား အေx{1014}x{103D}ာကယကဖစ္ေစလို။ ကိုယ့ာသာကိုသာ စိတ္ေဖသိမ့သည္။စာေမးပဲၿပီးသားသည့္ေနx{1037}တင္ အိဖဴ ေပာ္x{101B}x{103E}ငဴးတူးကာ ခုန္ေပါကကာသည္။ စာေမးပဲေဖx{1014}x{103D}ိုငိုx{1037} မဟုတ္။ စာေတဖိစီးထားရာမ လတပ္ေပါ့ပါးသားခင္း ဖစည္။ ေအးေမာင္ သားx{1039}x{101C}ကိဳလာေတာ့ အိဖဴ ဆိုင္ ကယ္ေနာက ခါးကို တင္းတင္းဖကာ လိုကါလာသည္။ အိမို ေရာကည္x{1014}x{103D}င့္ ထမင္းစားၿပီး အိပငညု ဆိုသည္။

ေအးေမာင္ သူမအိပန္းေရx{1037}ကို လိုကိုx{1037}သည္။ အိဖဴက ဒီညက စၿပီး ေမေမပန္ မလာမခင္း သူမအခန္းထဲမာ လာအိပ္ေပးပါ။ ေအာကပာ တစ္ေယာကည္း အိပတာ ေၾကာကယ္ ဟု ေပာသည္။ ေအးေမာငို ပနလx{103E}တ္ေတာ့။ သူမအိပန္းထဲေခၚသားၿပီး ေကာင္းမ ပနာသည့္ အဖဴအစိမ္း ပင္ မခၽတ္ေတာ့ဘဲ ေအးေမာင္ လက္ေမာင္းကို ေခါင္းအုံးကာ x{1014}x{103D}စ္x{1014}x{103D}စိဳကိဳက္ အိပ္ေတာ့သည္။ေအးေမာင္ ရငဲတင္ တဒိန္းဒိန္း ခုန္ေနသည္။ အိဖဴx{1014}x{103D}င့္ မၾကာခဏ ကိုယက္x{1014}x{103D}ီးေx{1014}x{103D}ာဖူးေသာည္း အိမင္ x{1014}x{103D}စ္ေယာကည္း မဟုတ္၊ အနီေလး ရိေနသည္။ ယခုမူ အိမင္ သူတိုx{1037}x{1014}x{103D}စ္ေယာကည္းသာ ရိ သညစဖင့္ စိတား လx{103C}ပားေနခင္း ဖစည္။ သိုx{1037}ေသာ္ ယခုမ စာေမးပဲၿပီးလာသည့္ အိဖဴကို နဖူးေလး ကို တစကာ နမ္းလိုကာ သူမသေဘာက x{1014}x{103D}စ္x{1014}x{103D}စိဳကိဳက္ အိပ္ေစလိုကည္။ညေနေစာင္းေတာ့ အိပာ x{1014}x{103D}ိုးလာသည္။ကိုကို… ကိုကို… ထေတာ့…. မိုးခဳပ္ေတာ့မယ္…. အိဖဴ လx{103C}ပ္x{1014}x{103D}x{103C}ိးသဖင့္ ေအးေမာငည္း x{1014}x{103D}ိုးလာသည္။

ကိုကို… ဒီည … အပငာ… ထကဲမယ္ေလ…ဟင္… ညီမေလးကလည္း….ဟာ… ကိုကိုရာ…. တစကစ္ေလပဲ….ကဲတာ ဟုတါၿပီ…. ဘယိုသားမာလဲ….အင္း….. ဘယိုသားရပါ…. ဟာ.. သိၿပီ… ဒီလိုလုပ္… ကိုကို…ဘာမားပါလိမ့္….ကိုကို ထမင္းမခကေသးဘူးမိုx{1037}လား…. အပငက္ၿပီး…. ထမင္းစားမယ္… အေအးဆိုငိုငယ္… ဒါေပမဲ့ အပငာ ကိုကို ဘာမ မလုပဘူးေနာ္….ဘာကိုလဲ… ညီမေလးရ…ဟာ… မသိခင္ေယာင္ေဆာင္ေနပန္ၿပီ…. ညီမေလးကို… ဘာမ… မလုပဘူး… အဲဒါ… အဲဒါ…ညီမေလးကို… ကိုကိုက….ဟာ့…. ကိုကို…. အ ခင္ေယာင္ ေဆာငေနနဲx{1037}… ညီမေလး…. ဆယန္းစာေမးပဲၿပီးတာနဲx{1037}… ဘာညာ… သာရကာ… လုပယ္… စိတူးေနတာမိုx{1037}လား….ဘာလဲ… ဘာညာသာရကာ…ဟာ… ကိုကို… ေတာ္ၿပီ… မေပာေတာ့ဘူး…မသိလိုx{1037}ပါဆို…အပငားရင္… ညီမေလးကို… ဟိုကိုငီကိုင္… ဟိုx{1014}x{103D}x{103C}ိကီx{1014}x{103D}x{103C}ိက္… မလုပဘူး… အိမန္ေရာက… ကိုကိုx{1037} သေဘာရိ….ဘာကိုကိုင္ၿပီး…. ဘာကို…(ဘုန္း !!!!!) ေအးေမာင္ေကာကို အိဖဴ တအားထုပစိုကည္…. ေအးေမာင္x{1014}x{103D}င့္ အိဖဴ ဆိုငယစီးx{1014}x{103D}င့္ ၿမိဳx{1037}တစတ္ ပါတည္။ အိဖဴက ေတာ္ေတာ္ေပာ္ေနသည္။ မိခင္ အိမာမရိေတာ့ စိတတပာ ေပါ့ပါးေနသညည္း ဖစည္။ ေအးေမာငငည္း စုေဆာင္း ထားေသာ မုနx{1037}ိုးမား ရိသည္။ အိဖဴတငည္း စုထားသည့္ေငမား ရိသည္။

x{1014}x{103D}စ္ေယာကား စိတ္x{1039}x{101C}ကိဳက္ ကဲ လိုx{1037} ရသည္။ ထမင္းဆိုငငာ ညစာ စားသည္။ ထိုx{1037}ေနာက္ အေအးဆိုင္ေလး တစိုင္ ဝင္ ထိုငည္။ အေအးဆိုင္ နာမည လရိပ္ၿငိမ္။ ဆိုင္၏ နာမည္x{1014}x{103D}င့္ လိုကက္ေအာငင္ တိတိတ္ ၿငိမကန္းလသည္။ ၿငိမ့္ ေငာင္းေသာ တီးလုံးေလးတစုသာ ပံx{1037}လင့္ေနသည္။ တစုံx{1014}x{103D}င့္ တစုံၾကား အေတာ္ေလး ေဝးသည္။ ၿခံ ကယ္x{1039}x{101C}ကီးထဲမာ  ေဆာကုပားကာ မိနပ ေအာိုမကစီးဆိုင္းေလးမား ခိတဲထားသညာ ၾကယ္ ပင့္ေလးမား လင္းလက္ေနသကဲ့သိုx{1037}  ရိလသည္။ မက္x{1014}x{103D}ာခင္းဆိုင္ ထိုငာ ဖာလူဒါ တစကီ မာေသာကည္။ ေအးေမာင္ အိဖဴ၏ လကေလးကို x{101B}ုတရက္  အုပိုငိုကည္။ညီမေလး…. ကိုကို… ေပာစရာရိတယ္….အင္း…. ေပာေလ ကိုကို..ညီမေလး… စိတဆိုးဘူး မလား….ဟင္…  ဘာေပာမယန္းလဲ… မသိဘဲနဲx{1037}….အင္းေလ…. စိတိုးမာစိုးလိုx{1037}.. x{1039}x{101C}ကိဳေပာထားတာေပါ့….မသိဘူး…. ဆိုးသင့ိုး မာေပါ့…. ေပာ…ညီမေလးကို…. ကိုကို…. ခစယ္….ဟင္…. ကိုကို…. ညီမေလးကို… ရည္းစားစကားေပာတယ္… ေမေမနဲx{1037}…  တိုငယ္…ဟဲ့…. ရx{103D}း…. တိုးတိုး…. မလုပဲx{1037}ေလ…ဟုတယ္…. ေမာင္x{1014}x{103D}မခင္း… ရည္းစားစကားေပာတယ္… တိုငာ…ဟာ… ညီမ ေလးကလဲ… အဲလိုဆို… မေပာေတာ့ဘူး…ဟမ္… မရဘူးေလ… ေပာၿပီးတာ ေပာၿပီးသားၿပီ… တိုငာညီမေလးကလဲကာ… လိမ္ မာပါတယ္…

ဟင့င္း…. မလိမာဘူး…. တိုငာပဲ….ညီမေလးကလဲ…. ကိုကိုေပာပမယ္… ညီမေလးနဲx{1037} ကိုကိုက ခစူအဆင့္ ထက္ေတာင္ ေကာ္ေနၿပီပဲကို…ကိုကိုကလဲ… ညီမေလးက… အခုမ.. ေကာင္းတကုန္း…. ေယာက္ားမယူခင္ေသးဘူး….အာ…. ဘယူက ေယာက္ားယူခိုင္းေနလိုx{1037}လဲ….အဲဒါဆို ဒီလိုလုပ္… ညီမေလး… ရည္းစားမရိဘူးမိုx{1037}လား….မရိဘူးေလ… ဘာဖစဲ…ညီမေလး ရည္းစားထားေတာ့မယို… ကိုကိုx{1037}ကိုပဲ..ရည္းစားထားေပါ့….မထားခငါဘူး… ရည္းစား… ဘာလုပိုx{1037}… ကိုကိုနဲx{1037}အတူတူေနရတာ ေပာရာေကာင္းတာပဲ… ရည္းစား ထားရင္ စိတခရတာနဲx{1037}… သူမားေနာကါမာ စိုးရတာနဲx{1037}…အင္းေလ… ကိုကိုx{1037}ကေတာ့ေရာ… စိတခရဘူးလား…ဟင့င္… ကိုကိုလည္း စိတခရဘူး… အခိနနင္… ရည္းစားရသားမာ…ဟင့င္း… မထားဘူး… ကိုကိုေပာပမယ္… ညီမေလး ကိုကိုx{1037}ကို ရည္းစားအဖစ္ မထားရင္ေန… တကယိုx{1037} အိမ္ေထာငဳမယိုရင္ ကိုကိုနဲx{1037}ပဲ ယူရမယ္… ကိုကိုလည္း ရည္းစားတစားတစ္ေယာကထားဘူး… မိန္း မယူရမဲ့ အခိန္ေရာကင္ ညီမေလးကိုပဲ… ယူမယ္… ညီမေလးလဲ ရည္းစားမထားနဲx{1037}…

ကဲ… ဘယိုလဲ..အိုေက… ကိုကိုေပာတဲ့အတိုင္း တညေစ… ကိုကိုရည္းစားထားတာနဲx{1037}… ကိုကိုx{1037}ရည္းစားကို လိုကတာ… ညီမေလး ရည္းစားထားရင္… ညီမေလးရည္းစားကို သတစိုက္…(ဟိုက္… ၾကမ္းကုန္ၿပီ…. တမိဳးx{1039}x{101C}ကီးေနာ္…. ဟိုဒင္းဟိုဟာ လုပ္ၿပီးၿပီ… ရည္းစားအဖစ္ေတာ့လည္း မဟုတန္ ဘူး…. ရည္းစားလည္း မထားရဘူးဆိုေတာ့ကာ.. ဘာထူးမလဲ… အိဖဴ၏ အေတးကို ေအးေမာင္ မေတးတတ္ ေလာက္ေအာင္ ဖစိသည္၊ အင္းေလ… ရိေစေတာ့… အခုလည္း ရည္းစားထားရတာx{1014}x{103D}င့္ ဘာမ မကာခားေတာ့ ေခ)ကဲ… ညီမေလး… ပန္ၾကစိုx{1037}… ဆယာရီထိုးေတာ့မယ္…ဟင္း. ဟင္း… ကိုကိုေနာ္… သိေနတယ္…ဟဲ… ဟဲ…. :-X ေအးေမာငိုx{1037} အိမနာၾကသည္။ အနီေလး အိပအိပ္ ေခာင္းၾကည့ရာ မလိုေတာ့။ စိတတ္ ေပ့ါပါးစာ အိမဲသိုx{1037} ဝငိုကည္။ ထိုx{1037}ေနာက္ အိဖဴ အခန္းထဲသိုx{1037} လိုကားသည္။ အခန္းထဲသိုx{1037} ေရာကည္x{1014}x{103D}င့္ အိဖဴကိုယုံး အိအိေလးကို ေအးေမာင္ အတင္းေပx{1037}ဖကာ ဆာေလာငတိပ္ေသာ အနမ္းၾကမ္းၾကမ္းမား ေပးလိုကိသည္။

အိဖဴက စပနx{1037}ားအကx{1039}x{1004} ီ x{1014}x{103D}င့္ ေဘာင္းဘီ ဝမ္းဆက္ ပပကို ဝတားသညစာ သူမ၏ ခx{1014}x{103D}x{1039}x{1016}ာကိုယစုလုံးကို ထိေတx{1037}ေနရသလို ဖစ္ေနသည္။မတပပက္x{1014}x{103D}င့င္ အိဖဴ၏ ခါးကငင္ေလးကို ေပx{1037}ဖကားကာ ရငင္းအပ္ နမ္းစုပ္ေနရင္ လကစက္ က တငါးအစုံကို ဆုပယတပ္ေပးေနသည္။ တငါးx{1014}x{103D}စုံးၾကားကို လက္ေခာင္းမားx{1014}x{103D}င့္ စုနညနည္ ကစားေပးလိုကည္။အိဖဴ ေမာဟိုကာ ေအးေမာင္၏ အနမ္းမားကို တုနx{1037}နိသည္။ မကုံးမားကလည္း ရမၼကx{1014}x{103D}x{1039}x{1015} ပင္းပေနဟန္ ရီေဝေနသည္။ ေအးေမာင္ သူမကို ခုတင္ေပၚသိုx{1037} တန္းလဲလိုကည္။ အိဖဴကလည္း အလိုကင့္ ပါသားသည္။ အိဖဴက ေမx{103E}x{1037}ယာအထူx{1039}x{101C}ကီးx{1014}x{103D}င့္ အိပကညစာ ကိုယုံးေလး မဳပငား ၿပီး ပနုနကာသည္။ ေအးေမာင္ အိဖဴ၏ စပနx{1037}ား အကx{1039}x{1004} ီေလးကို ေအာကားစမ ကိုငာ ဆဲခၽတိုက္ သည္။ အိဖဴ ဘာမ ငင္းဆနင္းမပဳဘဲ အလိုကင့္ လကေလး ေမx{103B}ာက္ေပးသည္။ေဘာင္းဘီကိုလည္း ဆဲခၽတစိုကည္။

ထိုx{1037}ေနာက္ ကာမခလုတားကို တစုခင္း ဖင့ုတ္ ေတာ့သည္။ အိဖဴ တအား ထန္ေနမန္း သိေတာ့ ေအးေမာင္ သိပခိနဲမေနလိုေတာ့ၿပီ။ အိဖဴ၏ ေပါငံ သယယ္ေလး x{1014}x{103D}စ္ေခာင္းကို ဆဲခာလိုက္ၿပီး ဝင္ေရာက္ေနရာယူလိုကာ လာဖားဖင့္ အရည္ၾကည္ေလးမား တစိမ့ိမ့္ ထကေနေသာ အဖုတေလးအား အားရပါးရ လကစိုကည္။အေစ့ေလးကို လာx{1014}x{103D}င့ိုးလိုက္၊ အကဲေၾကာင္းေလးထဲ စုနညနည္ လကိုက္ လုပ္ေနရာ အိဖဴ သိပ္ စိတရညင္ေတာ့။အာ.. ကိုကို.. အဲဒီလို မလုပဲx{1037}ေတာ့… ညီမေလး မေနx{1014}x{103D}ိုင္ေတာ့ဘူး… လုပ္ေတာ့ေလ…အိဖဴက ဒီလို ေတာင္းဆိုလာေတာ့လည္း ေအးေမာင္ x{1014}x{103D}x{103D}းx{1014}x{103D}ပ္ေနစရာ မလိုအပ္ေတာ့သဖင့္ ပx{101B}ိုစီဂာေတ အားလုံးကို ေကာx{103E}ားလိုက္ၿပီး ညီေတာ္ေမာငို တင္းဝတင္ ေတ့ကာ ဖည္းဖည္းခင္း ဖိသင္းလိုက္ေတာ့ သည္။ အနီေလး အိမင္ မရိသဖင့္ ခါတိုင္းလို တိုးတိုးေလး မညည္းေတာ့ေခ၊ အိဖဴ စိတဲ ရိသေလာက္ ဖင့နုတ္ေတာ့သည္၊ တစန္းလုံးလည္း လိုးသံ ေဆာင့ံ ကၽကၽကံလက္ ေအာံ ညည္းသံ ပက္ေလာညံေနေတာ့သည္။

ေအးေမာင္x{1014}x{103D}င့္ အိဖဴ ၿပိဳငူလိုလိုပင္ ၿပီးသားသဖင့္ တစ္ေယာက္ေပၚ တစ္ေယာက္ ထပာ အေမာေဖေနသည္။ အိဖဴကလည္း ေလာငိမဲမ လတည့ကေလးလို ဖစ္ေန ရသည့ထဲ မိခငစူ ခရီးသားေနသဖင့္ လင့ိုရာလင့္ ပံလိုရာ ပံx{1014}x{103D}ိုငည့ေနအထားဖစ္ေနရာ ေအး ေမာင္x{1014}x{103D}င့္ စိတူကိုယူ ဖစ္ေနသည္။ညီမေလး…. ကိုကို… အx{1039}x{101C}ကံေပးမယ္…ဘာအx{1039}x{101C}ကံလဲ… ကိုကို…ဒီအေမx{103E}းေလးေတ…. ရိတစိုကါလား…. ေအးေမာင အိဖဴ၏ အဖုတ္ေမx{103E}းေလးေတကို လက္x{1014}x{103D}င့္ ဖေနရင္း ေပာလိုကင္း ဖစည္…ဟမ့္… ကိုကိုကလည္း… အဲဒီအတိုင္းက… ဘာဖစိုx{1037}လဲလိုx{1037}…သားၾကားညပိုx{1037}….အာ… ကိုကိုက… ညစုတ္ၿပီ….တကယါဆို…..ညီမေလး မရိတဲဘူး၊ ဓားရမာစိုးလိုx{1037}… ကိုကို ရိတ္ေပးေလ…. ေအးေမာင္ ေရငတုန္း ေရတင္းထဲ ကသားသည္။ ေတာရင္းလင္းေရး စီမံကိန္း စတငန္ ဂဳတူး ေပးယူသည္။ ဒါက သူ x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းေမx{103E}း ရိတ္ေနကဂဳတူး၊ ဘလိတား အသစိေသးသည္။ ဒီေနရာမာ အဆင္ ေပဖိုx{1037}… ကမန္းကတန္း ေပးယူ အသုံးခလိုကေတာ့မည္။ ဒါနဲx{1037} ထပိတ္ေတာ့ ဘာဖစ္ေသးလဲ။ ပါးစပဲေတာင္ တစုလုံး ဝင္ေနၿပီးမေတာ့ ဂဳတူး သုံးဖိုx{1037}ေလာက္ တနx{1037}ို မေနေတာ့ပါ။

ဂဳတူး ယူလာၿပီး အခန္းထဲ ပနငာေတာ့ အိဖဴက အေနအထားမပက္ ရိေနေသးသည္။ ၿပီးမ သတိရလိုx{1037} ေရခက္x{1014}x{103D}င့္ ဆပာခက္ ေရခိဳးခန္းထဲမ ပနငူရေသးသည္။ ပစx{1039}x{1005}ည္းကိရိယာ စုံလင္ေတာ့မ လုပ္ ငန္း စတငသည္။ အိဖဴက ေပါင္x{1014}x{103D}စ္ေခာင္းကို အစမ္းကုန္ ကားထုတ္ေပးထားကာ ၿငိမ္ၿငိမ္ေလး ေနေပးသည္။ ဓားထိမာ ေၾကာကိုx{1037} ၿငိမ္ေနတာဖစည္။ ေအးေမာင္ ဆပာမx{103B}ဳပ္ေတ တဖားဖားx{1014}x{103D}င့္ ရိတ္ေပးလိုကာ အေမx{103E}းမား ေပာငငားကာ ဖဴေဖးလပစာ မိုx{1037}မိုx{1037}ေလး ေဖာင္းအိေနေသာ အဖုတေလးကို မငေတာ့သည္။ကဲ…. ညီမေလး…. ၾကည့ိုက္…. လသားၿပီ…..အင္းပါ…. ကိုကို သေဘာကရင္ၿပီးတာပါပဲ….ညီမေလးက… မx{1039}x{101C}ကိဳကူးလား….ကိုကိုx{1039}x{101C}ကိဳက္ေတာ့… ညီမေလးလဲ x{1039}x{101C}ကိဳကာေပါ့လိုx{1037}… ေအးေမာင္x{1014}x{103D}င့္ အိဖဴတိုx{1037} ေသာက္ေလ ငတေပသည့္ ဆားငံေရကိုသာ မက္ေမာစာ မီဝဲၾကသည္။ အခိန္ေတ ဘယ္ေလာကုနားသညသိ။ x{1014}x{103D}စ္ေယာကလုံး မဟန္x{1014}x{103D}ိုငည့္ အဆုံးတင္ တစ္ဦးေပၚတစ္ဦး ထပာ ပငန္းx{1014}x{103D}မ္းနယာ အိပ္ေမာကသားၾကေတာ့သည္။

ေနာက္ေနx{1037}ေတမလည္း ထိုx{1037}အတူပင္။ အနီေလးအခန္းထဲမ လဲ၍ ကနည့္ ေရခိဳးခန္း၊ မီးဖိုခန္း ပါ မကန္ သူတိုx{1037}x{1014}x{103D}စ္ဦးအတက္ သာယာသည့္ ဘုံဗိမာန္ေလးမား ဖစိုx{1037}ေနၾကသညာ။ အိမဲက အိမငင္ သိပထက္ၾကေတာ့။ သူတိုx{1037}x{1014}x{103D}စ္ဦးမာ ခစူရည္းစား အဆင့ိုပင္ ေကာန္ေနကာ ခစ ၾကင ဇနီးေမာင္x{1014}x{103D}ံ လို ဖစ္ေနၾကေတာ့သည္။ ေအးေမာငလည္း အနီေလးx{1014}x{103D}င့္ အေတx{1037}အx{1039}x{101C}ကဳံ စုံၿပီးဖစ္ေနရာ အနီေလးက ေအးေမာငို သူမ လိုခငလို ပုံသင္းခဲ့သလို သူကလည္း အိဖဴကို လိုခငလို ပုံသင္းယူသည္။ အိဖဴကလည္း ေအးေမာင္ လိုခငမ ဘာတစုမ ငင္းဆနညရိေခ။ တစ္ေနx{1037}တင္ ေအးေမာင သူမအား ေတာင္းဆိုသည္။ညီမေလး… ကိုကို… ပူဆာမလိုx{1037}….ဘာလဲ… ကိုကိုရဲx{1037}…ညီမေလးကို…. အေနာကေန…. လုပငယ္…ဟင္းေနာ္… ကိုကို… ဘယေန အတတန္းေတ တတာလဲ….ညီမေလးကလဲ… ဟိုတစါ ၾကည့ဲ့ အေခထဲကလိုမိဳးေလ….အာ.. ကိုကိုကလဲကာ… အဲဒါ တိရစာx{1039}x{1006}န္ေတ လုပလိုမိဳးx{1039}x{101C}ကီးကို…ညီမေလးကလဲ… မဆိုငါဘူး…အင္းပါ… ကိုကိုx{1037}သေဘာ… ဟုတ္ၿပီလား… အိဖဴက ခါးခါးသီးသီး မငင္းဆနါ။ ေအးေမာင္ အလိုကပင္ ခုတင္ေပၚတင္ ေလးဘကေလး ေထာက္ေပးသည္။ ေအးေမာငလည္း သူမ၏ ခါးေလးကို ပိုငိုင္x{1014}x{103D}ိုင္x{1014}x{103D}ိုင္ ဆုပိုငာ အေနာက အဖုတ္ သိုx{1037} ေတ့လိုကည္။

ထိုx{1037}ေနာက္ ဖည္းဖည္းခင္းပင္ ထိုးသင္းလိုကည္။ မဆတင x{1039}x{100B}x{103E}တင္၊ မခူးခင ေx{1039}x{101E}ကခင္၊ မစားခင ဝါးခငရာအရည္x{101B}x{103E}မ္းေနသဖင့္ ခဲရာခဲဆစ္ မဟုတဲ ေလာေလာရx{103D}ရx{103D}ပင္ ဝငားသည္။အာ့… ကိုကို… ဖည္းဖည္း… တအားထိတယ္…အင္းပါ… ညီမေလးရဲ… ဖည္းဖည္းပဲ လုပယ္…အား… ကိုကို… ထုံးစံအတိုင္းပင္ ခစ္ေတးသံစဥား ဆူညံသားသည္။ ေအးေမာင ညတိုင္း စားေနရသဖင့္ သုကို တတ္x{1014}x{103D}ိုငမ ထိန္းထားx{1014}x{103D}ိုငည္။ အိဖဴက တစ္ေနx{1037}တစိဳး မx{101B}ိုးရေအာငစ္ေနသဖင့္ အx{1039}x{101C}ကိမ္x{1039}x{101C}ကိမခါခါ ၿပီး သားရေလသည္။ အဖုတဲမ လံထကာေသာ အရညားသည္ ေမx{103E}x{1037}ရာေပၚသိုx{1037}တိုင္ေအာင္ စီးယိုကလာ သည္။အိဖဴ x{1014}x{103D}စါသုံးခါ ဆကိုက္ၿပီးသားၿပီးေနာက္ အိဖဴေကာေပၚတင္ေမာကာ တင္းစိမားလိုက္ သည္။ အေမာေပမ အဖုတဲမ လီးကို ဖည္းဖည္း ဆဲx{1014}x{103D}x{103C}တိုကာ ေလခိုေနသဖင့္ ရx{103D}းကနဲပင္ အသံထကားသည္။ အိဖဴလည္း တစ္ေနx{1037}ထကစ္ေနx{1037} ထူးကဲလာေသာ ကာမအရသာစကင္းမ မx{101B}ုန္းထက္x{1014}x{103D}ိုင္ေတာ့ဘဲ ဒီအရသာကိုသာ အစဲလန္းx{1039}x{101C}ကီး စဲလန္းေနရာသည္။ေအးေမာင္ ေနာကစ္x{1039}x{101C}ကိမ္ လုပန္းစတငန္ ပငငိုကည္။

သူကလည္း သူx{1037}အx{1039}x{101C}ကံx{1014}x{103D}င့္ သူမိုx{1037} အိဖဴကို တစကိုx{1037} ေစာင္းအိပ္ေစလိုကည္။ ထိုx{1037}ေနာက္ အေနာက သိုင္းဖကာ လီးထိပ္x{1014}x{103D}င့္ အိဖဴ၏ အေနာကိုx{1037}ေဖာင္းအယာ ထက္ေနသည့္ အဖုတို ထိုးဆေပးလိုကည္။ ခုနကမ ၿငိမ္းသားေသာ အိဖဴ၏ ကာမမီးအဟုနည္ ပနည္ ေတာက္ေလာငာပနည္။ အိဖဴကိုယိုင္ ေတာင္းဆိုလာခိနင္ ေအးေမာင္ သူ၏ လီးကို အေပါကသိုx{1037} ေထာကိုကည္။ေထာက္ေနက အေပါကကား မဟုတ္ေခ။ ဖံx{1037}ထားလသည့္ တငါးဖဴဖဴ x{1014}x{103D}စုံးၾကားတင္ ညိဳတိုတို ေလး ဖစ္ေနေသာ စအိုဝေလးကို ေထာကိုကင္းဖစည္။ အိဖဴ တနx{1037}နဲ တစက္ ဖစားသည္။အာ…. ကိုကို…. မားေနၿပီ…. အဲဒါ မဟုတူးေလ…ညီမေလး… စိတ္ေလာ့ၿပီး ၿငိမ္ၿငိမ္ေလးေနေနာ္…. ဒီဟာက ပိုေကာင္းတယ္ေပာတယ္ (တကယ္ေတာ့ သူေကာင္းခငာသာ ဖစါသည္)ဟာ… ကိုကို… ဖစါ့မလား… အဲဒါ… တစါမ မလုပူးဘူးေနာ္….ဖစါတယ္… ညီမေလးကလည္း… ဟို x{101B}ုပငားေတထဲမာ ပစx{1039}x{1005}ည္းx{1039}x{101C}ကီးေတက အx{1039}x{101C}ကီးx{1039}x{101C}ကီးေတနဲx{1037} လုပာ၊ ကိုကိုက အဲေလာက္ မx{1039}x{101C}ကီးပါဘူး…. ေအးေမာင္… ေပာေပာဆိုဆိုx{1014}x{103D}င့္ အိဖဴ၏ စအိုဝေလးကို ေထာကားသည့္ လီးကို နည္းနည္း ဖိသင္း ၾကည့ိုကည္။

ခုန အဖုတို ထိုးဆထားသဖင့္ အရညားဖင့္ ခၽဲေနသည္။ သိုx{1037}ေသာ္ ကဥ္းၾကပသည့္ စအိုေပါကို ထိုးသင္းဖိုx{1037}ကား ေတာ္ေတာ္ ခကဲလသည္။ ထိုစဥ္ ေအးေမာင္ တစုခုကို သားသတိရ လိုက္ သည္။ ညီမေလး.. ခနေနအုံး ဟု ေပာကာ ကနုံးတစုကို ေဖာကိုကည္။ထိုx{1037}ေနာက္ ေသေသခာခာ စပ္ လိုက္ၿပီးမ ဂယူးထဲမ ဂယို x{101B}x{103E}ဲx{101B}x{103E}ဲေလး သုတိုကည္။ အိဖဴ စအိုဝကိုလည္း သုတ္ေပးလိုကည္။ အိဖဴကေတာ့ ေအးေမာင္ ဘာေတ လုပ္ေနသညို ေကာခိုင္းထားသဖင့္ မမငေပ။ သူမ၏ စအိုဝကို ပူပူေx{1014}x{103D}းေx{1014}x{103D}း အဆီတစိဳး သုတိုကညိုသာ ခံစားမိလိုကည္။ (တကယ္ေတာ့ ဂယ ေအးစကက္ ပါ၊ ေအးေမာင္ အိတပဲ ထည့ားတာ ၾကာသဖင့္ ေx{1014}x{103D}းေနခင္းဖစည္) ထိုx{1037}ေနာက္ သူမ၏ စအိုထဲသိုx{1037} ေအးေမာင္၏ လီးx{1039}x{101C}ကီး တိုးဝငာသညို မခိမဆနx{1037}္ ခံစား လိုကသည္။အားး.. ကိုကို…. ေတာါေတာ့…. ညီမေလး.. မခံx{1014}x{103D}ိုငူး… အရမ္းနာတယ္…. ကာမဘီလူးစီးေနေသာ ေအးေမာင္ အိဖဴ၏ အသံကို မၾကားေတာ့ေပ။

အဖုတဲကို ထည့တာထက္ ပိုခက္ေသာည္း ဂယုတားသဖင့္ ကဥ္းကဥ္းၾကပ္ၾကပ္x{1014}x{103D}င့င္ ထိပားဝင္ေအာင္ အားစိုက္ သင္းလိုက္x{1014}x{103D}ိုငည္။ အိဖဴ၏ ခါးကို တအား ခဳပာ ဖကားသည္။ ထိုx{1037}ေနာက္ ေခါင္းဝငားေသာ အခါတင္ သိပ္ မခက္ေတာ့ေခ။ တအိအိx{1014}x{103D}င့င္ တစုံး ဝငားေတာ့သည္။ ေအးေမာင္ လကစကင့္ အိဖဴ၏ ေပါင္ေအာက လိဳကာ အဖုတေလးကို ကစားေပးသည္။ စအိုကို ဆကံမညိုလင္ အဖုတို ေကာင္းေကာင္းကစားx{1014}x{103D}ိုင မိန္းကေလးဘက အရသာ ရိx{1014}x{103D}ိုငည္ ကို ေအးေမာင္ နားလညားသည္။ တစုံးဝငားၿပီးေတာ့ ခဏ နားထားလိုကည္။ အိဖဴလည္း ဝငာစ ကေလာက္ သိပနာေတာ့။ တင္းၾကပ္ၾကပ္ ေအာင့္ေတာင့္ေတာင့္ အေနခကသညာ ရိေတာ့သည္။ ထိုစဥ္ အဖုတို ဆခံေနရသဖင့္ ကာမမီးေတာကား ပနည္ ေတာက္ေလာငာသည္။ အဖုတဲမ အရညား ထပကာခိနင္ေတာ့ ေအးေမာင္ တဖည္းဖည္း ပနဲထုတိုကာ ဖည္းဖည္းခင္း ပနင္းသည္။ အိဖဴ နာေနမန္းသိသဖင့္ တဆုံး မထုတ္ေတာ့၊ တစက္ေလာကာ ဆဲထုတ္ လိုက္ ပနင္းလိုက္၊ ကပ္ေညx{103B}ာင့ိုက္x{1014}x{103D}င့္ မိဳးစုံ လုပ္ေပးေနသည္။

အိဖဴလည္း နာကငာx{1014}x{103D}င့္ ေကာင္းတာ ဒနဲကာ တစါမ မခံစားဖူးေသာ အရသာကို ထိထိမိမိ ခံစားေနသည္။ ခုနက ဆူညံေနေသာ နာကငံမား သည္ ရမၼက္ေသးx{1039}x{101E}ကေသာ အသံအဖစိုx{1037} တစည္းဖည္းခင္း ေပာင္းသားသည္။ ေအးေမာငည္း ကဥ္း ကဥ္းၾကပ္ၾကပ္ စအိုေပါကဲတင္ ေx{1014}x{103D}းေထးေသာ အရသာကို ေကာင္းေကာင္းx{1039}x{101C}ကီးခံစားေနရာ ၾကာၾကာ ထိန္း ဖိုx{1037} မလယင္ေတာ့။ ဒါ့ေၾကာင့္ အိဖဴ မနန္ ၿပီးသားေအာင္ အေစ့ကို သကကေလး ပတ္ေခေပးလိုက္ သည္။ အိဖဴ အေၾကာေတ တန္းကန္x{101B}ုန္းx{1039}x{101E}ကၿပီး တစ္x{1039}x{101C}ကိမ္ ၿပီးသားစဥာပင္ ထိန္းထားေသာ သုကို လx{103E}တ္ေပး လိုက္ေတာ့သည္။ ကနုံးစပားသဖင့္ အထဲအထိ ဝငလာေသာည္း ပူေx{1014}x{103D}းေသာ အရသာကို အိဖဴ ခံစား လိုကသဖင့္ ကာမအထဋထိပင္ ေရာက္ေနခိနိုx{1037} ပိုမိုေကာင္းမနည့ရသာထူးဖင့္ ဖုံးလx{103E}မ္းကာ ေလာ ကx{1039}x{101C}ကီးကို ေမ့သားမိသလိုပင္ ဖစ္ေနေတာ့သည္။သူတိုx{1037}၏ အခစုံကေလးသည္ ရက္(၂)ေလာကာ ခံလိုကည္။ တစက္ အိဖဴအခန္းထဲတင္ x{1014}x{103D}စ္ဦးသား အခစိမၼာန္ေလး တည္ေဆာက္ေနခိနင္ အိမ္ေရx{1037}မ ကားဟန္းသံ ၾကားလိုကသည္။ အခန္းက လုံေနသဖင့္ သဲ့သဲ့မသာ ၾကားေသာည္း ေအးေမာင္ စိတဲ မသကx{1039}x{1004}ာဖစားသဖင့္ အိဖဴကို အဝတား အမနနတ္ေစၿပီး ေအးေမာင္ အခန္းပငက္ၾကည့ိုကည္။

အနီေလး၏ ေခၚသံx{1014}x{103D}င့္ တံခါးေခါကံ ကို ၾကားရသည္။ အိဖဴအား အနီေလးပန္ေရာက္ေၾကာင္းေပာကာ တံခါးသားဖင့္ေပးလိုကသည္။ အိဖဴက လည္း သူ ဘာမ မသိသလိုပင္ သူမအေမအား ထက္x{1039}x{101C}ကိဳသည္။ အနီေလး လကဲမ အထုပပိုးမားကို ဝိုင္း သယ္ေပးၾကၿပီး အနီေလး အခန္းထဲသိုx{1037} လိုကိုx{1037}ၾကသည္။ အနီေလး၏ အစိုဖစူကား ထူထူေထာင္ေထာင္ ပနစာၿပီဟု သိရသည္။ အနီေလးက အိဖဴx{1014}x{103D}င့္ ေအးေမာငတက္ မုနx{1037}ား ဝယာသည္။ တနသx{1039}x{1004}ာရီတိုင္းဘက ဒူးရင္းသီးေပါသဖင့္ ဒူးရင္းသီး ေတလည္း ပါလာသည္။ x{1014}x{103D}စ္ဦးသား မုနx{1037}ားခဲေဝကာ ဧည့န္းထဲတင္ ထိုငားၾကသည္။ အနီေလးကေတာ့ ခရီးပန္းလာသဖင့္ ဝငိပားေလၿပီ။ သူတိုx{1037}x{1014}x{103D}စ္ဦးသာ တစ္ေယာကက္x{1014}x{103D}ာ တစ္ေယာက္ၾကည့ာ ရယင္ သလိုလို၊ လမ္းသလိုလို၊ စိတစလိုလို ဘာလိုလိုမန္းမသိသည့္ ခံစားခကိုယီဖင့္ မအီမလည္ ဖစ္ေန ၾကေတာ့သည္။ ဒီ့ေနာကိုင္းတင္ေတာ့ အိဖဴေရာ ေအးေမာင္ေရာ x{1014}x{103D}စ္ေယာကလုံး ေကာင္းပိတားသဖင့္ အိမာ သာ အေနမားၾကသည္။ ဘယလည္း သိပထကစ္ၾက။ သူတိုx{1037}x{1014}x{103D}စ္ဦး ဆုံေနေတာ့ အနီေလး အလိုလိုပင္ ကိုယိနတားရသည္။

တစါတစါ ေသးသား ေတာင့မိေသာည္း မသင့္ေတာညိုx{1037} သမီးဖစူ ေရx{1037}တင္ ပုံမန္ေလးသာ ေနရသည္။ အိဖဴကလည္း မိခင္ ရိေနေတာ့ ယခငို မလတပ္ေတာ့ၿပီ။ ေအးေမာင္ အတက္ေတာ့ အဆင္ေပေသးသည္။ အနီေလး ပန္ေရာက္ေနသဖင့္ အိဖဴအခန္းကို သားလိုx{1037} မရေတာ့ ေသာည္း အရငိုပင္ ေဘာပင္ေလးx{1014}x{103D}င့္ ေခါကာ အိဖဴကို ေခၚx{1014}x{103D}ိုငည္။ အိဖဴကလည္း ေခၚလင္ ေအး ေမာငခန္းသိုx{1037} တကားသညာ။ သိုx{1037}ေသာ္ အနီေလး ခရီးသားစဥကဲ့သိုx{1037} အားရပါးရ လိုးလိုx{1037} မရ။ အိဖဴလည္း အားရပါးရ မေအာဲ။ မေတာဆ ၾကားသားလင္ ပx{103F}နာတကားx{1014}x{103D}ိုငည္။ ေအးေမာင္ေရာ အိဖဴပါ ဘယ္ေလာက္ေသာက္ ေသာက္ ငတေပx{1014}x{103D}ိုငည့္ ဆားငံေရကိုသာ ေသာက္ေနမိၾကၿပီ ဖစည္။ ေအးေမာင တစါတစ္ေလ အနီေလးx{1014}x{103D}င့္ စခန္းသားခငိသည္ (ဒါေတာ့ လနန္းတယ္ ထငာပဲ) သိုx{1037}ေသာ္ အနီေလးx{1014}x{103D}င့္ ဖစိုx{1037} အခင့သာလ။ တစါတစံေတာ့ အိဖဴ သူငယင္းမားx{1014}x{103D}င့္ အပငားခိနိဳး ဆိုလင္ ေအးေမာင္x{1014}x{103D}င့္ အနီ ေလးတိုx{1037} ဇာတမ္းဖစ္ၾကသည္။ ဒါကလည္း x{1039}x{101C}ကဳံေတာင့္x{1039}x{101C}ကဳံခဲေပါ့။ ေအးေမာင္ စိတလိုမကတာ တစုရိသည္။

ေအးေမာင္ ကာမx{1014}x{103D}င့္ ပတကမ အိဖဴဆီက အပည့ ရေနသည္။ အဘယ့္ေၾကာင့ိုေသာ္ အိဖဴက ခစယ္ ဆိုသည့္ အေဖကို ေပးဖိုx{1037} ငင္းဆန္ေန ေသာေၾကာင့စည္။ ဆားမပါသည့္ ဟင္းကို စားရသလိုမိဳးဖစ္ေနသည္။ ေအးေမာင အိဖဴကို အရမ္းခစ္ သည္။ အိဖဴ မက္x{1014}x{103D}ာညx{103B}ိဳးသည္x{1014}x{103D}င့္ မေနx{1014}x{103D}ိုင္ေတာ့။ အိဖဴက သူx{1037}အေပၚ ဘယို သေဘာထားသညို မသိ သဖင့ာ စိတဲ ခုလုခုလု ဖစ္ေနခင္းဖစည္။ အိဖဴကလည္း ေအးေမာငေပၚ ဘယိုစိတိဳး ရိသညို သူမကိုယိုငင္ ေရေရရာရာ မသိ။ ေသခာသညေတာ့ သူမ ေအးေမာငေပၚ သံေယာဇဥ္x{1039}x{101C}ကီးမားသည္။ ေစတနာရိသည္။ ထိုx{1037}အပင္ ကာမ ကိစx{1039}x{1005}မားတင္ ေအးေမာငလိုက လိုက္ေလာသည္။ သိုx{1037}ေသာ္ အခစိုတာ ဘာမန္းေတာ့ သူမလည္း မသိ။ ေအးေမာင အေဖေတာင္းလိုကိုင္း ခစယ္ ဆိုသည့္ စကားတစန္း ေပာဖိုx{1037} ငင္းဆနိသည္။ ေx{1014}x{103D}ရာသီေကာင္းပိတက္ ကုနုံးကာ မိုးဦးကာလ ေကာင္းမား ဖင့ိနို ေရာက္ၿပီ။ ေအးေမာင္ ဆယန္း စတက္ၿပီ။ အိဖဴတိုx{1037}ကေတာ့ ဆယန္းေအာငာရင္း မထက္ေသး။

သိုx{1037}ေသာ္ အိဖဴ သူမကိုယ္ သူမ သိပါသည္။ မေအာင္x{1014}x{103D}ိုငါ။ ဒါနဲx{1037}ပဲ ေအးေမာင္ ဆယန္း စတကည့ခိနင္ အိဖဴ အပင္ေဖ ေဖ ဖိုx{1037}အတက္ ကဴရင္ စတင္ တက္ေတာ့သည္။ ေအာငာရင္းထကာေတာ့ အိဖဴမပါေသး။ သူမ ဆယန္းေဖတာ x{1014}x{103D}စ္x{1014}x{103D}စိၿပီ။ အခု ထပ္ေဖမညို သုံးx{1014}x{103D}စ္။ သူမထက္ အသက္x{1039}x{101C}ကီးေသာည္း အတန္းငယည့္ ကိုကို ေအးေမာငင္ ဆယန္းတက္ေနၿပီ။ သူမ၏ အားနည္းခကို သူမ ပနည္ သုံးသပိသည္။ သူမ ဆယန္း စတကည့္x{1014}x{103D}စာ Repeater အစ မားx{1014}x{103D}င့္ တဲမိသည္။ သူမx{1014}x{103D}င့္ တဲသည့္ အစx{1039}x{101C}ကီးေတx{1014}x{103D}င့္ တအားခငားသည္။ ထိုအစx{1039}x{101C}ကီးေတ ဘာေတေပာေပာ သူမယုံၾကညိသည္။ ထိုအစx{1039}x{101C}ကီးမား၏ လမ္းx{1039}x{100B}x{103E}နx{103C}x{1014}x{103D}င့္ ပထမဆုံး အပာစာအုပ္ ဖတူးမိသည္။ သူမ တစက္x{1014}x{103D}င့စ္ ကိုယ္ မဖစူးသည့္ ကာမစိတား တဟုန္းဟုန္း x{1014}x{103D}ိုးx{1039}x{101E}ကလာမိသည္။ ထိုအစx{1039}x{101C}ကီးမားက သူမကို ရည္းစားထား ခိုင္းသည္။ ရည္းစားထားရသည့္ အရသာက အလန္ေကာင္းသညု ဆိုသည္။ ရည္းစား၏ အလိုဆx{1014}x{103D}x{1039}x{1015}ကို လိုက္ ေလာရသည့္ ခံစားမx{103C}သည့္ ဘာx{1014}x{103D}င့ မတူဟု ဆိုသည္။ ပထမေတာ့ အိဖဴ စိတ္ ယိုငားေသးသည္။သိုx{1037}ေသာ္ သူမပင္ ကံေကာင္းသညားေတာ့ မသိ။

သူမx{1014}x{103D}င့္ ညီအစလို ခင္ေသာ အစx{1039}x{101C}ကီး ေနာကစ္ေယာက အပိဳစငဝဆိုတာ မိန္းကေလးရဲx{1037} ထူးမတဲ့ ဂုဏဲ။ အပိဳစငိုပဲ ေယာက္ားေတ လိုခင္ၾကတာ။ တကယ္ လကပ္ၾကမယို အပိဳစငိုပဲ လိုခင္ၾကတာ။ ရည္းစားထားလိုx{1037} အပိဳစငဝကို ေပးဆပိုကိၿပီဆိုရင္ ပနငိုx{1037}မရေတာ့ဘူး။ အပိဳမစစ္ေတာ့ဘူးလိုx{1037} သိၾကတာနဲx{1037} အမိဳးမိဳး လကည့မ္းခင္ၾကလိမ့ယ္။ အပိဳစငစ္ေယာကဲx{1037} ဘဝကို အလယကူ မေပးလိုကဲx{1037}။ အပိဳစငဝကို စနx{1037}x{103E}တဲ့ အခိနာ မဂx{1039}x{1004}လာ ဦး ညမာ ဖစါေစ။ မဂx{1039}x{1004}လာဦးညမာ အပိဳစငဝကို စနx{1037}x{103E}တခင္းဟာ ေလာကဓမၼတာအရဖစ္ၿပီး ဂုဏေရ ရိတဲ့ စနx{1037}x{103E}တင္းဖစယ္ ဟု ဆုံးမသည္။အိဖဴ ယိမ္းယိုင္ေနသည့္ အေတးမား ပနည့ားသည္။ ထိုအစx{1039}x{101C}ကီးx{1014}x{103D}င့္ ရည္းစားထားရန္ ေပာေသာ အစx{1039}x{101C}ကီးက မတည့္။ ပထမေတာ့ မတည့ိုx{1037} ဆနx{1037}ငက္ ေသးထိုးတာလားဟု ထငိေသး သည္။ ေသခာစဥ္းစားၾကည့္ေတာ့ သူမဆုံးမတာ မန္ေနသည္။ ထိုအစx{1039}x{101C}ကီးx{1014}x{103D}င့္ တတဲတဲ ေပါင္းမိေတာ့ ပထမ ခငည့္ အစx{1039}x{101C}ကီးx{1014}x{103D}င့္ သိပေစးမကပ္ေတာ့ဘဲ ေနာကုံး အေပါင္းအသင္းပင္ မလုပ္ေတာ့သဖင့္ သူမx{1014}x{103D}င့္ ေဝးသားေတာ့သည္။

သူမအား ဆုံးမသည့္ အစx{1039}x{101C}ကီးနာမည သီရိေမ။ အိဖဴထက္ အသက္ x{1014}x{103D}စ္x{1014}x{103D}စ္ေလာက္ ပိုx{1039}x{101C}ကီးၿပီး အပငန္းတင္ တည္ၾကညာ မက္x{1014}x{103D}ာေကာတင္းလသဖင့္ ေတာ္x{101B}ုံေကာင္းသားမားက စကားမေပာရဲၾက။ စကားေပာဖူးသည့္ ေကာင္းသားမားလည္း ေနာကုံး ေနာကုတဲ့ၾကသည္။ သူမက သူမကို လာစကား ေပာသည့္ ေကာင္းသားတိုင္းကို စကားတစန္းေမးသည္။ နင္ ငါ့ကို တကယူx{1014}x{103D}ိုငလားဟု။ သူတိုx{1037} ပန္ေဖ ၾကသည္။ တကယူမာပါ။ တကယစာပါ။ သီရိေမ စကားတစန္း ထပ္ေပာသည္။ ေသခာလား တဲ့။ သူတိုx{1037} ထပ္ေဖၾကသည္။ ေသခာပါတယ္။ တကယါ။ အဟုတါ။ သီရိေမ စည္းကမ္းခက္ ထုတ္ေတာ့သည္။ ေကာင္းၿပီ ငါစဥ္းစားေပးမယ္၊ မစဥ္းစားခင္ ငါ့ကို ကတိတစုပဲေပး၊ ခစူဘဝမာ လကိုေတာငကိုင၊ လူ အမားသားလာသည့္ေနရာတငာ ခိန္းေတx{1037}မည္၊စကားေပာမည္၊ ဘဲx{1037}ရၿပီးလင္ လကပည္ ဟု ေပာ သည္။ ခဥ္းကပ္ေသာ ေကာင္းသားမား လက္ေလာ့သားသည္။ ခစူဖစ္ၿပီး လကေလးေတာင္ မကိုင ေတာ့ ဘာလုပညည္းဟု စိတစားခင္း ဖစည္။

သူမလည္း မိန္းမထဲက မိန္းမသားတစ္ေယာကာ။ သူမသညည္း အသက္ ဆယ့္ေခာက္၊ ဆယ့္ ခုနစ္ ဝန္းကင္ ဖစာ ေတာင့္ေတာင့္ေဖာင့္ေဖာင့္ ေယာက္ားေလးေတ ေတx{1037}လင္ ရငုနူးသည္၊ စိတူးယဥ္ ဖူးသည္။ ဒီအx{101B}ယိုတာ သစ္x{101B}က္ေလးေတ ေလမာလx{103C}ပားရင္ေတာင္ စိတx{103C}ပားတတည့္ အx{101B}ယ္ေပပဲ။ သိုx{1037}ေသာ္ သူမေတx{1037}ဖူးသည့္ ေယာက္ားေလး ေတာ္ေတာားမားက ဂငေလးေတဖစ္ေနသည္။ လူလည္ေလးေတ ဖစ္ေနသည္။ သူတိုx{1037}x{1014}x{103D}င့္ ရည္းစားထားမိလင္ ဘယိုဖစ္x{1014}x{103D}ိုငညိုလည္း သူမ သိသဖင့္ ဒီလိုလုပ္ေနခင္းဖစည္။သူမလည္း သူမားေတနည္းတူ ကာမစိတား ခဏခဏ လx{103C}ပားဖူးသည္။ တစါတေလ ရည္းစား ထားၿပီး စိတို လx{103E}တ္ေပးလိုကငိသည္။ သိုx{1037}ေသာ္ သူမ၏ စိတားကို ေဖသိမ့္x{1014}x{103D}ိုငည့္ နည္းလမ္းကို သူမ ကိုယိုငင္ ရာေဖေတx{1037}ရိသားသည္။ သူမကို ရည္းစားစကားလာေပာသည့္ ေယာက္ားေလးမားထဲတင္ သူမ ထက္ တစ္x{1014}x{103D}စနx{1037}္x{1039}x{101C}ကီးေသာ အစိုx{1039}x{101C}ကီး တစ္ေယာက္ ပါသည္။ သူမကလည္း ထုံးစံအတိုင္း ေပာလx{103E}တည္။

ထိုx{1037}ေၾကာင့္ ေနာကုတားသည္။ သိုx{1037}ေသာ္ သူမရငဲတင္ ရငုနံမနနx{103C}က ရပနx{1037}သားခဲ့။ သူ၏ ေယာက္ားပီသသည့္ ဟနန္x{1014}x{103D}င့္ေတာင့င္းသည့္ ခx{1014}x{103D}x{1039}x{1016}ာကိုယ္ အခိဳးစားက သူမ၏ စိတို ညx{103B}ိဳx{1037}ငင္ေနသလို ရိ သည္။သူx{1037}အေၾကာင္း စိတူးလိုကိုင္း ခx{1014}x{103D}x{1039}x{1016}ာကိုယ္ေအာကိုင္းက လx{103C}ပားထx{1039}x{101E}ကလာသည္။ အဖုတဲမ တစုခုကို လိုအပ္ေနမိသလိုမိဳး။ တစါတေလလဲ တစုခု ထိုးထည့စိုကင္ေလာက္ေအာင္ ဖစ္ေနမိ သည္။ ယားယံခင္းမိဳးလည္း မဟုတ္ သိုx{1037}ေသာ္ လိုအပ္ေနသလိုလို ဖစ္ေနမိသည္။ ထိုအေတးမား ေပၚလာတိုင္း တင္ အရည္ၾကည္ေလးမား စိုလာတတည္။ တစကင္ သူမ စာအုပစုပ္ ဖတ္ေနသည္။ ထိုစာအုပည္ အခစာတမ္းဖစ္ၿပီး ဆငာ လတ္ေအာင္ ေရးသားထားေသာည္း နဂိုကမ စိတ မခိုင္ သည္ ဖစ္ေနရာ စာအုပဲမ ဇာတ္ေကာငိန္းကေလး ေနရာမာ ဝင္ေရာက္ ခံစားေနမိသည္။

သူမက ညဘက္ အိပာနီးလင္ စပနx{1037}ားဂါဝန္ ေပာ့ေပာ့ေလးကို ဝတင္ၿပီး အိပ္ေလ့ရိသည္။ ထို ညတငည္း စာဖတင္း ဇာတ္ေကာင္ေနရာမာ သူမx{1014}x{103D}င့တူ ဟိုအစိုx{1039}x{101C}ကီးကိုပါ စိတူးထဲတင္ သx{101B}ုပ္ ေဆာင္ၾကည့ာ အဖုတဲမ စိုတိုတို ယားကိကိ ဖစာသည္။ သူမ ေယာငမ္းကာ x{1014}x{103D}ိုx{1037}ကေလးကို လက္x{1014}x{103D}င့္ အုပိသည္။ ခါတိုင္း ေရခိဳးစဥ္ ပတပိဳးေသာည္း ဘာမမဖစ္ေသာား ယခု x{101B}ုတရက္ ကိုငိရာတင္ ဖိန္းကနဲ ရိန္းကနဲဖစာ ထိလိုကည္x{1014}x{103D}င့င္ မကုံးေလး ေမးသားသညထိ စည္းစိမိေနသည္။ ထိုသိုx{1037} ဖစ္ေနရာမ ယားကိကိဖစ္ေနေသာ အဖုတေလးကို လက္x{1014}x{103D}င့္ အုပိသည္။အခန္းထဲမာ တစ္ေယာကည္း မီးအုပ္ေဆာင္းကေလးx{1014}x{103D}င့္ စာဖတ္ေနရာ တိတိတ္ၿငိမကx{103C}က လည္း သူမကို ကလူကီစယ္ေနသည္။ အဖုတေလးကို လက္x{1014}x{103D}င့္ ကိုငိလိုကည္x{1014}x{103D}င့္ တစိုယုံး ဖင္း ကနဲ ဖစားသည္။ ၾကကီးေမx{103E}းညx{103B}င္းမားလည္း ေထာငသားသည္။ အထိအေတx{1037}ေနာကို ပါသားေတာ့ လည္း အုပိုငိရာမ ပတပိပနည္။ တစကတိုကိုင္းမာ ပါးစပ ဟင့နဲ အသံထကည္ အထိ ဖစာသည္။ သူမ ဂါဝန္ေပၚမ အုပိုငတပသညို အားမရေတာ့။မီးအုပ္ေဆာင္းကို ပိတိုကည္။ ခင္ေထာငဲကို ဝငိုကည္။ အေမာငို ပိုသေဘာကေန မိသည္။

ယခင္ မီးအလင္းေရာငိမ အိပတ္ေသာည္း ယခုမူ မီးအလင္းေရာငဲမာ မေနလိုေတာ့ၿပီ။ အေမာငဲမာ ဂါဝနို ဗိုကထိ လနငိုကည္။ လက္ေခာင္းေလးမားဖင့္ အဖုတို x{101B}x{101B}ေလး ပတပိပနည္။ ပိုမိုစိတx{103C}ပားလာေတာ့ အရညား စိမ့ေနသည့္ အကဲေၾကာင္းထဲကို ဖိပတိသည္။ တစကစက္ အေစ့ကို သားထိမိေတာ့ ပိုၿပီး ေကာင္းလာသည္။ အေစ့ကိုထိလင္ အရသာတအားရိသည္ ကို ခံစားသိရိသားသည္။ အေစ့ကိုခည္းပဲ ပတန္ေတာ့ မခံx{1014}x{103D}ိုင္ တအား ကငည္။ ဒီေတာ့ အေစ့x{1014}x{103D}င့္ အကဲ ေၾကာင္းတစ္ေလာကို လကလယ္x{1014}x{103D}င့္ စုနညနည္ ပတိသည္။ အရည္ေတကလည္း တဖည္းဖည္း x{101B}x{103E}ဲနစာသည္။အရည္ေတx{101B}x{103E}ဲလာသည္x{1014}x{103D}င့မ အရသာစည္းစိမလည္း တဖည္းဖည္း မင့ာသည္။ တစ္ေနရာကို ေရာက္ေအာင္ ေပးသားေနသည္x{1014}x{103D}ယ္ ေမာေနေသာည္း ထိုေနရာသိုx{1037} ေရာကင္ေနသည္။ ထိုေနရာေရာက္ လင္ ဘယိုဖစားမညို သိခင္ေနသည္။ ပတပ္ေနသည့္ အရိနို တဖည္းဖည္း မx{103B}င့ည္။ ပါးစပ ညည္းသံ ကယယထက္ေအာင္ ထိန္းထားရသည္။ လကလည္း ေမာင္းထဲသိုx{1037} ခပကက္ေလး ဖိကာ ပတိလာသည္။

ေနာကုံးတင္ေတာ့ ေခာကမ္းပါးx{1039}x{101C}ကီးတစုေပၚမ လင့သားသလို တစိုယုံး တန္းကန္ x{101B}ုန္းx{1039}x{101E}ကကာ ေလဟာနယဲ လင့ားသလိုလို၊ အသည္းေတ ပဳတသားသလိုလို အမည္ေဖာ မတတ္x{1014}x{103D}ိုင္ေသာ စည္းစိမစုကို ရရိသားေတာ့သည္။တစိုယုံး မလx{103C}ပ္x{1014}x{103D}ိုင္ မရားx{1014}x{103D}ိုင္ ဖစ္ေလာကညထိ အားအငား ကုနမ္းကာ ေမာပန္းသား ေတာ့သည္။ ခုန သူမစိတဲမာ ဖစ္ေနေသာ အာသာဆx{1014}x{103D}x{1039}x{1015}မား ပည့သားသလို ခံစားလိုကသည္။ သူမ ဒီအရ သာကို အရမ္းသေဘာကသားသည္။ အိပငိတားလည္း မရိ။ ေနာကစ္x{1039}x{101C}ကိမ္ ခံစားလိုေသးသည္။ တစ တည္းx{1014}x{103D}င့္ သုံးx{1039}x{101C}ကိမ္ေလာကထိကို အာသာေဖပစိုကိသည္။သူမ ရည္းစားမထားခငဖင့္ ဒီလိုx{1014}x{103D}င့္ လကင့ာသာေဖသည့ည္းစနစို ကင့ုံးလာခဲ့သည္။ ေနာကိုင္းတင္ သူငယင္းေတ ရာရာေဖေဖ ယူလာေသာ အပာကားမားကိုလည္း အမီဖိုးx{1014}x{103D}င့္ နားၾကပပ္ ေစာင္ၿခဳံကာ ၾကည့္ၿပီး အာသာေဖတတာသည္။ သူမ ညီမေလးလို ခငေသာ အိဖဴx{1014}x{103D}င့္ ေတx{1037}ေတာ့ ဒီ အေၾကာင္းေတ မိန္းကေလးခင္း ပင့င့င္းလင္း ေပာပသည္။ အိဖဴက ခငိုx{1037}ေကာင္းသည္။ သူမ၏ အx{1039}x{101C}ကံပဳ ဆုံးမစကားမားကိုလည္း လကံသည္။

အိဖဴက ရည္းစားမားမားထားကာ ထညဲတဲတတ္ေသာ မိန္းကေလးမားx{1014}x{103D}င့္ ေပါင္းမိေတာ့ လမ္းမား မေရာက္ေအာင္ တားမိသည္။ အိဖဴကလည္း လကံသည္။ ေနာကုံးေတာ့ သူမလိုပင္ လက္x{1014}x{103D}င့ာသာေဖ သည့ည္းကိုသာ ကင့ုံးေတာ့သည္။ အိဖဴလည္း ရည္းစားမထားဖစ္ေတာ့ေခ။ ဒီေကာငေလးက သခx{1039}x{1004}ာ တအားညံ့သည္။ သီရိေမ ဆယန္းေအာငားခိနင္ အိဖဴ ကသားသည္။အိဖဴ စာေမးပဲကသညားတင္ ဒါေတလည္းပါသည္။ သီရိေမက နည္းလမ္းသာ ပခင္းဖစည္။ အိဖဴက ေနx{1037}စဥ္ ပုံမန္ အလုပစည္။ အိဖဴ၏ အားနည္းခက ဒီလိုလုပ္ၿပီးလိုx{1037} ၿပီးသားသည္x{1014}x{103D}င့္ x{1014}x{103D}ုန္းသား လင္ စာဆကကက္ေတာ့ဘဲ အိပင္း ဖစည္။ ဒီအားနည္းခကို အိဖဴ ယခင္x{1014}x{103D}စ္ေတမာ သိေသာည္း စိတို အလိုလိုကာ ကခဲ့သည္။ ရည္းစားထားၿပီး စာေမးပဲကရသညို တန္ေသးသည္။ ယခုေတာ့ ကနာေတ ဘာမမလုပဲx{1014}x{103D}င့္ စာမကကစ္ေအာင္ေနလိုx{1037} ကခင္း ဖစညို အိဖဴ ေနာင ရမိေတာ့ သည္။အိဖဴ ေအာငာရင္းထကည္x{1014}x{103D}င့္ စာမားကို x{1039}x{101C}ကိဳးစားကက္ေတာ့သည္။

ေအးေမာငည္း စာကို x{1039}x{101C}ကိဳး စားသည္။ အနီေလးက ေအးေမာင္ ဆယန္းေရာကားၿပီဖစဖင့္ ယခငို လစင္ လစလို မေခၚ ေတာ့ေပ။ အိဖဴေရာ ေအးေမာင္ x{1014}x{103D}စ္ေယာကလုံးကို ေအာင္ေစခငည္။ စာေမးပဲ ေအာင္ေရးကိုသာ ေရx{1037}တန္းတင္ေပးသည္။ ေအးေမာင အိဖဴ ညံ့သည့္ သခx{1039}x{1004}ာကို ကူညီရင္းပကာ တက္ေပးသည္။ အိဖဴ ေအးေမာင္x{1014}x{103D}င့္ အတူတူ တက္ေတာ့လည္း ကာမစိတား သိပစလာေတာ့။ စာေမးပဲေအာငငိတ္ေၾကာင့္ ခိဳးx{1014}x{103D}ိမားသည္။ေအးေမာင္x{1014}x{103D}င့္ အိဖဴ နားလညx{103C} ယူထားၾကသည္။ ေကာင္းဖင့ကင္ အိဖဴ စာကက္ မည္။ စာကကိနင္ ေအးေမာင္x{1014}x{103D}င့္ အတူတူကကည္။ ဧည့န္းထဲတင္ ကက္ၾကသည္။ x{1014}x{103D}စ္ဦးလုံး စာကက္ၿပီးသည္x{1014}x{103D}င့္ ေအးေမာင အိမ္ေပၚထပ္ တကားသည္။ အိဖဴက သူမအခန္းထဲ ဝငားသည္။ ေကာင္းဖင့ကင္ ေအးေမာင အိဖဴကို သူx{1037}အခန္းသိုx{1037} မေခၚေတာ့။ အိဖဴကလည္း ေအးေမာင္ ေခာင္း ၾကည့္ေနမညိုးသဖင့္ မီးပိတာ အိပည္။ ေအးေမာငည္း စာကက္ၿပီးသည္x{1014}x{103D}င့္ အိပည္။

ငါးဦးေကာတီလည္း မဖဲx{1037}ဖစ္။ စာကက္ၿပီးခိနင္ ဆယ့စာရီခဲေလာက္ ဖစည့ပင္ မနက္ေစာေစာ ထရမာလည္းဖစ္၊ စာေတကလည္း မားသဖင့္ ဒီစိတ္ေတ သိပရိ။ေသာၾကာေနx{1037}x{1014}x{103D}င့္ စေနx{1037}ေနx{1037}ညမားတင္ေတာ့ စာသိပကက္ၾက။ ေနx{1037}ခင္းပိုင္းကို အခိနူကာ ကက္ သည္။ ညဘကင္ ဦးေဏာက္ေဆးသညုဆိုကာ x{1014}x{103D}စ္ေယာကား ဧည့န္းထဲတင္ တီဗီၾကည့ည္။ ေနx{1037} ခင္း စာကကဖင့္ အနီေလးကလည္း တီဗီၾကည့ညို ခင့ဳထားသည္။ ကိုးနာရီေလာက္ ေရာကင္ တီဗီအစီအစဥ္ေတလည္း ၿပီးသဖင့္ ကိုယ့ခန္း ကိုယင္ၾကသည္။ (ထိုစဥ စကိုင္းနကား မရိေသး) ေအးေမာင အနီေလး အရိပခည္ ေခာင္းၾကည့ည္။ အနီေလး အိပည္x{1014}x{103D}င့္….ေတာက္…. ေတာက္…. ေတာက္…..ဒီအသံၾကားလင္ အိဖဴ အိမ္ေပၚ တိတိတေလး တကာသည္။ ထိုx{1037}ေနာက္ အားရပါးရ လိုးၾက ေဆာ္ၾကေတာ့သည္။ ေကာင္းပနင့ကားx{1014}x{103D}င့္ စာေမးပဲရကားတင္ေတာ့ ေဆာရီးပါ။ အိဖဴက လုံးဝမေပး သလို ေအးေမာငလည္း မေခၚပါ။ တစါတစံေတာ့ အိဖဴ ကဴရငခိနို ရိလင္ ေအးေမာင္ အရိပခည္ ကို အနီေလး ၾကည့ည္။

ေအးေမာင္ စာမကကဲ အားအားလားလား ဖစ္ေနၿပီ ဆိုလင္ အနီေလး ေခၚၿပီ။ ေအးေမာငို ဦးေဏာက္ေဆးခိုင္းခင္းဖစည္။ ေအးေမာငလည္း အနီေလးကို မစားရသညာ ၾကာၿပီ ဖစဖင့္ အသားကုန္ x{1039}x{101C}ကဳံးေဆာညဲ။စာေမးပဲx{1039}x{101C}ကီးၿပီးေတာ့ ေအးေမာင္ အိမနေတာ့သည္။ ေအးေမာင္ အိမပနင္ေသးပါ။ သိုx{1037}ေသာ္ မပနိုx{1037} မဖစ္ေတာ့ၿပီ။ သူx{1037}အေမကိုလည္း သူဝိုင္းကူရအုံးမည္။ စာေမးပဲ ေအာငာရင္း ထက္ၿပီးေတာ့ ေအးေမာငံ အိဖဴလာလည္ေသးသည္။ အနီေလးေတာ့ ပါမလာ။ သူမအိမင္ ေနစဥ္ x{1014}x{103D}စ္x{1014}x{103D}စုံး ေအးေမာင္x{1014}x{103D}င့္ အိဖဴ ဇာတမ္းကို အနီေလးမသိသလို အနီေလးx{1014}x{103D}င့္ ဇာတမ္းကိုလည္း အိဖဴမသိပါ။ ထိုx{1037}ေၾကာင့ည္း အိဖဴအား စိတလက လx{103E}တင္း ဖစည္။အိဖဴလာလညည့ခိနာ အၿငိမ့ဲမား ၿခိမ့္ၿခိမ့ည္းသည့္ ေဆာင္းတင္းကာလ ဖစည္။ ထိုကိစx{1039}x{1005}ကို သီးခား ဇာတမ္းတစုဒ္ တငကညစဖင့္ ခနပားခဲ့ပါသည္။အိဖဴ ေအးေမာငိုx{1037}အိမာ တစေလာက္ေနၿပီးေတာ့ ၿမိဳx{1037}ကို ပနားသည္။

မားမၾကာမီ အနီေလး x{101B}ာသိုx{1037} ေရာကာသည္။ သူမ အလုပိစx{1039}x{1005}ဖင့္ ခရီးသားလိုေၾကာင္း၊ မိန္းမသားတစ္ေယာကည္း ခရီးသားရသညာ အဆငေခာလသဖင့္ ေအးေမာငို ေခၚသားလိုေၾကာင္း ေပာကာ ေဘာီဂတ္ ခနx{1037}္၍ ေခၚ သားေလသည္။ ထိုအေၾကာင္းကိုလည္း သီးခား ဇာတမ္းတစုဒင့္ တငကညစဖင့္ ခနပ္ ထားခဲ့ပါမည္။ေအးေမာငိုx{1037} ဆယန္းစာေမးပဲေအာငာရင္းထက္ေတာ့ x{1014}x{103D}စ္ေယာကလုံးေအာင္ၾကသည္။ ေအးေမာင သခx{1039}x{1004}ာအထူးပဳ၊ အိဖဴက ဓာတုေဗဒအထူးပဳဖင့္ တကx{1039}x{1000}သိုလ္ အတူတက္ၾကရသည္။ တကx{1039}x{1000}သိုလ္ ေရာက္ေတာ့ အိဖဴ ေအးေမာငိုခငည့္ အေဖကို ေပးလိုကည္။ x{1014}x{103D}စ္ေယာကတူ တကx{1039}x{1000}သိုလက္ၾက ရင္းx{1014}x{103D}င့္ ဘာေတဖစ္ၾကမညိုသညာ ေဗဒင္ေမးေနစရာပင္ မလိုေတာ့ေခ။ဘဲx{1037}ရၿပီးသည္x{1014}x{103D}င့္ အိဖဴက အနီေလးကို သူမx{1014}x{103D}င့္ေအးေမာငေၾကာင္း ဖင့္ေပာလိုကည္။ အနီေလး ဒါေတ x{1039}x{101C}ကိဳေတးထားၿပီးပါၿပီ။ သူမအသကည္း ေလးဆယန္းကင္ ဖစ္ေနၿပီပဲေလ။ သိုx{1037}ေသာ္ လည္း လူx{1037}စိတည္ ဆန္းကယန္းသည္။ သူမသမီးကို ေအးေမာင္x{1014}x{103D}င့္ သေဘာလည္းတူသည္၊ ေအးေမာင္ ကိုလည္း x{1014}x{103D}ေမာမိပနည္။

သူမ ဒီသမီး ငယယ္ေလးကတည္းက ဖခင္ေနရာ မိခင္ေနရာပါ တစ္ေယာက္ တည္း x{101B}ုန္းကန္ေနခဲ့ရသညာ။ယခု သမီးကို ေအးေမာင္x{1014}x{103D}င့္ လကပေပးx{1014}x{103D}ိုငေလာက္ေအာငည္း အေၾကာင္းပခက္ မရိ။ သိုx{1037}ေသာ္ လကပ္ေပးလိုက္ၿပီး သမီးကို ေအးေမာင္x{1014}x{103D}င့္ ထည့္ေပးလိုကေအာငည္း သူမတစ္ေယာက္ တည္း အိမင္ ဘယိုဆက္ေနရမညည္း။ အထီးကနဝx{1014}x{103D}င့္ေတာ့ မေနလိုၿပီ။ ဒါဆို သမီး ကိုထည့ေပးဘဲx{1014}x{103D}င့္ ေအးေမာငို အိမ္ေပၚတငားလင္ေရာ။ သားမက္x{1014}x{103D}င့္ ေယာကx{1039}x{1001}မ ဇာတမ္း ဖစလာ ဘူးလိုx{1037} ဘယူေပာx{1014}x{103D}ိုငလဲ။ သူမ ေအးေမာင္x{1014}x{103D}င့္ ကာမအမx{103C}မား ပဳခဲ့ဖူးသညစာ ေအးေမာင ဇာတမ္း ပနာစ x{1014}x{103D}ိုငလို သူမစိတိုေရာ ထိန္x{1014}x{103D}ိုငါ့မလား။ သူမလည္း ေလာကီသားေပပဲေလ။ေအးေမာင္x{1014}x{103D}င့္ အိဖဴကို x{1014}x{103D}စကိဘသေဘာတူ ၿမိဳx{1037}မာပင္ ထိမ္းမားလကပ္ေပးလိုကည္။ ထိုx{1037}ေနာက္ အသစကက္ ဇနီးေမာင္x{1014}x{103D}ံ x{1014}x{103D}စ္ေယာက သူမအား ကန္ေတာ့သည့ခိနင္ မကညား ေတေတ ကဆင္းလာခဲ့သည္။

ဘာ့ေၾကာင့သည့္ မကညဲ၊ ဝမ္းနည္းခင္းလား၊ ဝမ္းသာခင္းလား၊ ပီတိလား၊ ေသာကေၾကာင့ား၊ ပရိေဒဝမီးလား သူမကိုယိုငာ သိပါလိမ့ည္။ ကၽန္ေတာည္း မသိပါ။ သူမ x{101B}ုတရက္ ထကာ ဘီx{101B}ိုထဲမ ဖိုငစု ဆဲထုတိုကည္။ လကိ ေနအိမား ေအးေမာင္x{1014}x{103D}င့္ အိဖဴ တိုx{1037}အတက္ လကဲx{1037}လိုက္ေၾကာင္းေပာကာ အိမရနို ေအးေမာငကဲသိုx{1037} ေပးအပိုကည္။ ထိုx{1037}ေနာက္ ဘီx{101B}ိုေသာ့အား အိဖဴထံ ေပးလိုက္ၿပီး သားx{1014}x{103D}င့္ သမီး ရင္းx{1014}x{103D}ီးစားေသာကန္ ေငအလုံအေလာက္ လကဲx{1037}သညု ဆိုသည္။ေနာကစ္ေနx{1037} မနက္ မိုးလင္းလင္းခင္း ထူးခားမx{103C} တစု ေတx{1037}လိုကည္။ အိမ္ေရx{1037}တံခါးဝမာ ညx{103B}ပားေသာ စာတစ္ေစာင္။ x{1014}x{103D}စ္ေယာကား ကမန္းကတန္း ဖင့ာ ဖတ္ၾကည့ိုက္ေတာ့ အနီေလး တရားဓမၼမာ ေပာ္ေမx{1037}ဖိုx{1037}အတက္ ထကားၿပီ။ သားစဥ္ေမးဆက္ ထူးခၽန္ေပာင္ေမာက္ေအာင္ ပဳစု ပိဳးေထာင္ ၾကပါဟု အကဥ္းအားဖင့္ အဓိပx{1039}x{1018}ာယေသာ စာရည္x{1039}x{101C}ကီးတစ္ေစာငား ေတx{1037}လိုကေလေတာ့သည္။ဤတင္ ဆx{1014}x{103D}x{1039}x{1015}x{1014}x{103D}င့္ ဘ ဇာတမ္းကို နိဂုံး ကမx{1039}x{1018}တ္ အဆုံးသတါသည္။ ခစ္ဦးေမာင္ေမာင္