မတောပါဘူးငါ့မောငရယ
” ဖိုးညီရေ…….. ” ခေါသံနဲ့ အတူ အိမထဲဝငလာတဲ့ လူနစယောကကို လမးကည့လိုကတော့ မမမနတို့ လငမယားဖစနေသည။ သူတို့လငမယားနဲ့တောငမတေ့တာ နစနစလောကရိပီ။ မမမနကဖိုးညီရဲ့ အစမ တစဝမးကဲ ၊ ဖိုးညီ အဖေရဲ့ညီမရဲ့ သမီးအငယ ဆုံးဖစသည။ ဖိုးညီ တို့အဖေက တရုတစပသည။ အဒေါ့ ယောကားကလဲ တရုတဆိုတော့ မမမနက ပီဘိတရုတမလေးတစ ယောကနယ။ အရပမင့မင့ ရငသားတေကထားထား ၊ တငသားတေကလဲကီးသည၊ ရုပကလဲတောတောခောသည။ သူ့ယော ကားဖစသူယောကဖတစဝမးကဲက ကိုခမးသာ တဲ့။ ကားပစညးတေ အကီးအကယရောငးတဲ့သူဌေးသား။ ရုပကလဲ ခောသည။ ဒီလိုပဲ မမမနနဲ့ကိုကပီး လကထပကတာ နစ နစတောငကောပေါ့။ ဖိုးညီ အတေးစတေကိုဖတလိုကပီး ဧည့သညနစယောက ကိုအိမထဲခေါလိုကသည။ ”လာ….အကို နဲ့ မမ ဘယကိုလာတာလဲ။” ” ဒီလိုပါပဲ နင့အကိုအကောငးမသိသေးဘူးလား။ သူတီဘီ ဖစတာလေ နောကဆုံးအဆင့ ဆေးယဉပါး ရောဂါဖစတာ။ ပထမဖစတုနးက ဆေးမနမနမသောကတာနဲ့ နောကပိုငးဆေးမတိုး တော့ပဲ ဖစသားတာ။ အခုလဲ နေမကောငးဘူး။ တစခါတစခါထထဖောကသေးတယ။ သေးတေအနတာမ မပောပါနဲ့။ ” ဘေး နားက ယောကဖတောကတော့ တစခကသာကည့ပီး ယဲ့ယဲ့ပုံးပသည။ အပုံးကနမးလနေသည။ “ဒါနဲ့ မမတို့ ဘာကိစနဲ့လာ တာလဲ။ ခဏလေးနော ။အဖေနဲ့ အမေဈေးခဏသားတယ။ ပနရောကတော့မာပါ ။ မကာပါဘူး ။ “
“နင့ကို ဆေးအကောငးလေးမေးခငလို့လာတာပါ။ သူလဲဆေးတေ သောကနေတော့။ ဆေးဖိုးကလဲ တစလကိုငါးသိနးလောက ကုနတယဟယ။ ဘာဆေးတေလဲဆိုတာရယ ။နောကရော အကောငးအတိုငးပနဖစပါ့မလားလို့မေးခငလို့။ “ ဓာတမနကိုကည့ လိုကတော့ အဆုတတင စပေါ့တေက ဇကာပေါကနယ။ အော……. ပေလိုကတဲ့ ငါ့ယောကဖ ။ ဘာလို့ အဲဒီလောကတောငဆိုးဝါး သားပါ့လိမ့။ ဖိုးညီ တစယောကမခိတင ကဲပငတေးမိလိုကသေးသည။ သို့သော လူနာတစယောကကိုစိတဓာတကအောငမ ပောသင့သောကောင့ ” ကောငးမာပါ မမ ဆေးကိုပုံမနသောကလေ။ ဒီအစကအပောကတေကတော့ ပနပောကတော့မာမဟုတ ဘူး။ ကနတာတော့ သူ့ဆေးပတလညအောငသောကလို့ တီဘီ bacilli တေကုနသားရင ပောကမာပါ။ နောကပိုငးတော့ ဆေးလိပ မသောကနဲ့ ။ အပငပနးမခံနဲ့တော့ပေါ့။ သကတောင့သကသာပဲနေရမာပေါ့။”
” ဒါတောငနင့အကို က ဆေးလိပပနသောကခငသေးတယ ။ မနညးတားထားရတာ ။အရငထဲက ဖငမီးခိုးထကအောငသောကတဲ့ လူလေ။ ” ပောရငးဆိုရငး ဖေဖေနဲ့မေမေပနရောကလာလို့ စကားစပတသားသည။ သူတို့ နစယောကနဲ့ မိဘနစပါး စကား ကောငးနေကသည။ အာလာပ သလာပတေကို ဆကနားမထောငခငတော့တာ နဲ့ အခနးထဲဝငပီး ကိုနတသားရေးထားတဲ့ ” ပနပောပဖို့တောတောခကလိမ့မယ” ဆိုတဲ့ စာအုပကိုပဲပနဖတနေမိသည။ ဖတကောငးကောငးနဲ့ဖတလိုကတာ အခိန ဘယလောကကာသားသညမသိ။ဧည့ခနးထဲက ”သားရေ ခဏလာဦးပောစရာရိလို့ ။ ” အမေရဲ့ ခေါသံကိုကားလို့ အပငကို ထကကည့မိသည။
” သားကိုရနကုနထည့ပေးလိုကမလို့ ။ သားအထုတသားပငခေ ။ နေ့လည နင့ အစမတို့ပနရငတစခါထဲလိုကသား နငကောငး ပိတတဲ့ နစလ ဒီမာလဲအားနေတာပဲ လတလား လတလားနဲ့ ဘာမလဲမဟုတဘူး ။ဟိုမာအကူညီလိုနေတာ သားကူညီခေ။ ” ဖိုး ညီလဲ ဖတလကစ စာအုပကိုပိတလိုကပီး အထုတအပိုးတေပငဆငနေလိုကသည။ နေ့လညထမငးစားပီးတော့ အစမတို့ကားနဲ့ ရနကုနလိုကခဲ့သည။ ယောကဖက ကားတောငသိပမမောငးနိုင။ ပဲခူးလာတုနးကတောင အစမ မောငးခဲ့တာ ။ အပနတော့ ကနတောမောငးမယ မမဆိုပီးသူကိုယတိုင မောငးပီးလာခဲ့လိုကသည။ အိမက စဥ့အိုးတနးလမး ခောကလာ ။ ယောကဖက သုံး လာလောကပဲတကရသေးသည … ဟောဟဲ …ဟောဟဲ ဖစနေလို့ သူ့ကိုစောင့စောင့ပီးခေါရသည။
အပေါရောကတော့ ယောကဖ မောပီးဖလကပသားသည။ အခနးထဲသားနားနေသည ။ ”မောငလေးရေ ………. အထုတတေဝိုငး ကူထားပါဦး ။ နင့အကိုအထုတကို သူ့ အခနးထဲထား ။ မမအထုတကိုတော့ ဒီကိုယူလာခဲ့ ။ ” ” မမက အကိုနဲ့တစခနးထဲအတူတူ အိပတာမဟုတဘူးလား” ” နင့အကိုဆီကပိုးကူးမာစိုးလို့ ခဲအိပတာ တစနစကောလောကရိပီ။ သူကလဲ ဆေးပငးတေသောကရ တော့ ညညဆို တနးပီးအိပပောတာပါပဲဟယ။ လငမယားကိစလဲသိပမရိတော့ပါဘူး။ ” အိမထောငကတာမ နစနစလောကပဲရိ သေးသည။ တစနစကောလောကခဲအိပရသော မမကိုလဲ သနားမိသည။ သို့သော ဘာစိတမ မဖစမိပေ။
ဒီလိုနဲ့ မနကစောစောထတဲ့ သူ့အကင့ကောင့ မနကစောစောရေနေးတည၊ ထမငးအိုးတစလုံးခကပီး ဈေးသားလိုကသည။ ဈေး ကပနလာတော့ မမမနတစယောက ရေခိုးခနးထဲက ထကလာတာနဲ့တနးတိုးသည။ ရငလားပေါမာတဘကလေးလားထားသည။ ”အော……. မမမန နိုးနေပီလား။ ကနတောတောငဈေးကပနလာပီ ။ ကကသားနဲ့ အာလူးရယ ၊ ကငပနးခဉရကနဲ့ ပဒတစာ လေးပဲခကပီး ငပိရညနဲ့ တို့စရာလေး တို့မလို့စီစဉထားတယ။” ဖိုးညီတစယောကရေပကမဝင စကားတေကိုဖောဖောသီသီပင ပောမိသည။ ” ဒါနဲ့ မမမနမကနာမကောငးပါလား။ ညက အိပမပောလို့လား။ ဘာဖစလို့လဲမမရဲ့။” သေခာမေးကည့တော့မ..
” ဘာမမဟုတပါဘူး။ ညက မမမနခေဆစလကဆစတေကိုကလို့အိပလို့မရဘူးလေ။ မိုးအေးတော့ပိုဆိုးတာပေါ့။ ဆရာဝန ကတော့ လေးဘကနာလို့ပောတာပဲ။ အဲဒါ မိုးအေး တိုငးဖစနေတော့ စိတညစနေတာပါ။ ” ” ဒါမားမမမနရယ ညထဲက ပောပါ လား ။ ကနတော ဆေးပေးပီး ကုပေးမာပေါ့။ ဘာလဲ ကိုယ့မောငလေးကို ကောငးမပီးသေးဘူးဆိုပီးမယုံဘူးလား။ ” ”လာ… ဒီမာထိုင ။ ကနတောရငးပမယ။ အဲဒါ Rheumatoid arthritis လို့ခေါတယ ။ ဘာမမဖစပါဘူး။ အကိုကအခဲပောကဆေး သောကပေါ့။ နောကတစခါဖစရငကနတော့ကိုခေါလေ။ ” ” အငး “ ”ကနတောမနကစာပငထားတယ။ အကို့ကိုနိုးလိုကဦးလေ။ တူတူစားရအောင။” ”ရတယမောငလေး သူကနေမင့မထတာ ။ သူ့ကို နိုးရငလဲမကိုကဘူး။ ” ” မောငလေးနဲ့ မမပဲအရငစား ထားနင့မယ ။ နောကမခကပေါ့ ။ ဝီရိယကောငးနေလိုကတာနော။” ” ခဏလေး မမအဝတအစားသားလဲလိုကဦးမယ။ ” ပော ရငးဆိုရငးထကသားသော မမမနရဲ့ နောကပိုငးကို တစခကလမးကည့လိုကမိသည။
တငသားတေက ထားပီး အယနေသည။ အသားက ရေစို တော့ ထမိနက တခို့နေရာတေ အသားမာကပနေသည၊ တငသားတေ လုပတာ ထမိနက ကပပါသားတော့ တဖကတခက စီ၊ တကလိုကကလိုကက ကည့လို့ကောငးနေသည၊ကာမမုလဲ ကောငးကောငးမပုဖစတော့ ကမသား။ ဒီကားထဲ အိမအလုပတေကို သူတစယောကထဲဒိုငခံလုပရတော့ လေ့ကင့ခနးလုပ သလိုဖစပီး ရငသား ၊ တငသားတေက ကစလစနေသည။ နေ့လည အိမနောကဖေးမာဟငးခကရငး မမမနနောကမာရောက တာမသိပဲ လည့လိုကတော့ ရငခငးအပသလိုဖစသားပီး မမမနရဲ့ နို့ကီးတေနဲ့ ပတမိသားသည။ အိစက နေသောအတေ့အထိ ကောင့ ကတုနကရငတောငဖစသားသည။ မနဲစိတနစပီး ဟငးအိုးထဲအာရုံစိုကလိုကရသည။ နေ့လညစာ ဖိုးညီလကရာကို ခီးကူးကသည။
ဖိုးညီလဲ နေ့လညစာစားပီး သူ့အခနးထဲဝငကာတစရေးတမောအိပလိုကသည။ ညနေစောငးလောကနိုးတော့ လေ့ကငခနးလုပ သည့ အနေနဲ့ ဒိုကထိုးပီး ဘောငးဘီတိုနင့ပင ရေခိုးခနးထဲဝငပီး ရေပနးအောကမာအားရပါးရရေခိုးလိုကသည။ ညနေစာစား ၊ ပီးတော့ ယောကဖနဲ့ဘောလုံးပဲကည့ ။ ပထမပိုငးပီးတော့ ယောကဖက မကည့နိုငတော့ ။ အားနညးတာရော ၊ အိပရေးပကမခံ နိုငတာရောကောင့ အိပတော့မညပောသည။ မမမနက အိပယာခငးပေး စောငခုံပေးသည။ ယောကဖအိပသားပီးမ ပနထက လာသည။ ”ငါ့မောငလေး မအိပသေးဘူးလား။ မမတော့ အိပတော့မယ ။” ” ရတယ မမ ကနတောက နစပဲဆကကည့မာ ။ ၉ခဲပဲ ပီးရင ၂နာရီပဲလာဦးမာဆိုတော့ ၂နာရီကောလောကမ အိပဖစမာ ။” ” ဂတနိုကနော မမ။ ” ဒုတိယပဲကည့ရငး ပထမပိုငးအပီး ခဏနားတော့ ဘောလုံးဂာနယဖတဖို့လိုကရာမ ဂာနယက ခငးတောငးထဲထည့လိုကမိမနးသိသည။
ဒီကိုလာတုနးက အ ထုတမဆန့တာ နဲ့ ခငးတောငးထဲထည့ထားတာ ။ ခငးတောငးက မမမနအခနးထဲမာ ။ မထူးပါဘူးလေ ။ဘယ သူမမ မဟုတတာ ကိုယ့အစမပဲ ဆိုပီး အခနးထဲဝငလိုကသည။ နိုးသားမာကောကလို့ ခေဖနငးပီး အခနးထဲဝင ၊ ကုတငအောက က ခငးတောငးကို ငုံ့ယူနေစဉ ”မောငလေး ဘောလုံးပဲပီးပီလား။” ” အော မမ မအိပသေးပဲကို ၊ မပီးသေးဘူးမမ ။ ပထမပိုငး ပီးပီ ပငးနေလို့ ဘောလုံးဂာနယဖတမလို့ဟာ ဘောလုံးဂာနယကခငးတောငးထဲပါသားလို့ လာယူတာ။” “ အော အေးအေး “ ” မမ မအိပသေးဘူးလား ။ ဘာဖစလို့လဲ ။ ” ”အဆစအမစတေကိုကပနပီငါ့မောငရယ။ လကဆစခေဆစတေကိုကနေတာ။” ”အော….. ဒါလေးမားမမရယ ။ ကနတော့ဆီမာဆေးပါလာတယ ခဏစောင့။ ” အခနးထဲပနပီး အသင့ရိနေတဲ့ အစာအိမမထိတဲ့ အကိုကအခဲပောကဆေးကိုပဲ Antacid လေးနဲ့တဲပီးပေးလိုကသည။ဆေးတိုကပီးတော့ ”မမ..လကဆစတေကိုကနေတယ ဆိုရင ကနတောနိပပေးရဦးမလား။”
”အငး နိပပေးလေ ။ ကောငးတာပေါ့ ငါ့မောငရယ။ မမကတော့ အရမးကိုကတာပဲသိတယ။ ” ဖိုးညီ တစယောကမမမနရဲ့ လကဆစတေကိုစိတပါလကပါနဲ့ နိပပေးနေမိသည။ လကခောငးလေးတေက သယလနေသည။ ဖော့ဖယောငးလိုနူးညံ့နေသည။ ကုတငက နံရံကပထားတာဆိုတော့ နံရံဘကနင့ ဝေးသည့ ဒီဘကလကကို နိပပေးတုနးက ဘာမမ ဖစ။ ဟိုဘကလကကို ကတော့ မမက သူ့ရငဘတပေါတငပေးထားသည။ လကကိုနိပရငး တစခကတစခကရငသားကီးတေကို ထိမိတော့ အိစကသည့အထိအတေ့ကောင့ အောကကညီတောမောငက ခေါငးထောငခငလာသည။ ပုဆိုးပဲဝတထားတာရယ ၊ ညဘကအိပခါနီးဆိုတော့ အတငးခံဘောငးဘီကဝတမထားတော့ ပုဆိုးအောကမာငေါထကနေသည။ မမနကတော့ မသိ လောက။ ခဏကာတော့ ”ရပီငါ့မောင လကကတော့ တောတောလေးသကသာသားပီ။ လုပပေးလကစနဲ့ ခေဆစလေးတေနိပ ပေးဦး။ ဒူးခေါငးရောပဲ။ ခစခစ ” ဖိုးညီ ခေခောငးလေးတေကို ညငညငသာသာနိပပေးသည။ ကော့လိုက ကုတလိုကခိုး ပေးသည။ အဆစလေးတေပေါမာလကနဲ့ဖိပေးသည။ ခေရငးကနေ အပေါကိုမော့ကည့တော့ အောကခံမဝတထားတဲ့ ညဝတအ ကီx{1039}x{1004}ပေါမာ နို့သီးခေါငးလေးတေကို မငလိုကရတော့ အာခေါငတေတောငခောကလာသည။
ခဏနေတော့ မမက အပေါကိုဆဲ တငပီး ” ဒူးခေါငးလေးပဲနောကဆုံးနိပပေးတော့ ငါ့မောငရေ။ မောငလေးလဲတောတောညောငးနေတော့မယ။ မမ လဲဆေး သောကလိုကတော့ တောတောကောငးသားတယ။” ဒူးခေါငးကို နိပပေးရငး ခေသလုံးသားဖူဖူလေးတေကိုကည့ပီး စိတမ ထိနးနိုငတော့။ ဖိုးညီ့ လကဖဝါးတေက နိပနေတာ မဟုတတော့ပဲ ဖဖလေး ဆုပပီး ပတသတနေမိ မနးတောင ကိုယ့ကိုကိုယ သတိမထားမိတော့ပေ။ ဖိုးညီ ခေါငးထဲ မာ တခားဟာတေ ဘာမ မရိတော့ဘူး၊ အခု မငနေရတဲ့ ဒူးခေါငးလောက အဆင့ကနေ ပို ပီး မငခငလာမိပီ။ ဖိုးညီ လကတေက မမမနရဲ့ ဒူးဆစကလေးကို ဆုပကိုငပတပေးရငးက ပေါငလုံးတေပေါကို ရောကသား သည၊ ထမိနစက ဒူးလောကထိပဲ ရိသေးတော့ မမမနရဲ့ ပေါငတန တေကို မတေ့ ရပေမဲ့ ဖိုးညီလကဖဝါးတေက ခောမတ တောင့တငး နေတဲ့ အသားတေကို ထမိနအောကက ပဲ လကလို ပတလို့ကောငးကောငး နဲ့ မို့ တဖေးဖေးခငး ပေါငရငးနားထိ တိုးပတသပ လာမိသည။
ဖိုးညီ လကဖဝါးက ပေါငရငးနားထိ ရောကလာတာမို့ ဖိုးညီရဲ့ လကကောကဝတတေက သူ့ အလိုလို မမမနရဲ့ ထမိနအနားစ ကို တနးတငပေး လာသလိုဖစလာတော့၊ မမမနရဲ့ ပေါငတန ဝငးဝငးကို စမငနေရပီ။ ဖိုးညီ မမမနရဲ့ မကနာကို လမးကည့လိုကတော့ မကလုံးအစုံပိတထားတာ တေ့ရ သည၊ မကစေ့လေးပိတပီး နူတခမး မဟတဟ နဲ့ မမမန ရဲ့ မကနာလေး မာ နဖူးကောလေး သိမသာကုံ့နေတာ လညး တေ့လိုကရသည။ မမမန သိရကနဲ့ ဘာမ မပောတာ ကို တေ့ရတော့ ဖိုးညီ ပိုရဲလာသည၊ လကတေက ပေါငအပေါတေ ဘေးတေကို စကဝိုငးလို ပတနေရငး သူ့ လကဖံဖင့ ထမိနကို ပိုလနအောင တနးပို့ပေးလာခဲ့သည၊ ဖုဝငးမတ ခောနေသော ပေါငလုံး နစလုံးကို တဝကလောကမငရတော့ ဖိုးညီ ရဲ့ ညီတောမောငက မာတောင့တငးနေတာ နာတောငနာလာပီ။ အဲဒါနဲ့ ညာဘကက ဆကပတပေးနေရငး ဘယဘကလကနဲ့ ထမိနကို မမမန ဗိုကပေါ ထိရောကအောငလနတငလိုကသည။
ဘားကနဲ ပေါလာတဲ့ မမမနရဲ့ စောကဖုတ ဖောငးဖောငးကီးက အမေးအမငတေ သန့စင ထားလို့ ပောင ပီး အကဲကောငးမာ တန့လိမလိမ နူတခမးဖတလေး တခုက ညိုညို မဲမဲလေးနဲ့ ၊ ဘေးနားက ပနးရောငရင့ရင့ အတငးသား လေးတေက အရညကညတေ စို ပီး မီးရောငအောကမာ အရောငပနလဲ့နေသည။ ဖိုးညီ ဟနဆောငပနဆောငနဲ့ ပတနေတဲ့ လကတဘကကို ပါ ရပလိုကပီး မမမနရဲ့ ပေါငနစလုံးကားထဲ ဝင ဒူးထောကလိုကတယ၊ ပီးတော့ ပေါငနစလုံးကို အသာလေး တနးပီး ကားလိုကတယ၊ အဲတော့မ မမမနက ရုတတရကလန့နိူးသလိုနဲ့ မကလုံးအစုံပင့လာပီး၊
” အာ…… ငါ့မောင ဘာတေ လုပနေ တာလဲကယ။ မတောပါဘူး။” “ ကနတော စိတမထိနးနိူငတော့ လို့ပါ မမ ရယ၊ ခင့လတပါတော့ “ မမ မနက သူထမိနကို ပနဆဲဖုံး ပီး ပေါငနစခောငးကို စေ့ဖို့ ကိုးစားသည။ ဒါပေမဲ့ ဖိုးညီက သူ့ပေါငနစလုံး ကားထဲ မာရောကနေပီ ဆိုတော့ ပေါငနစလုံးက ဖိုးညီကို ညပထားလိုကသလိုဖစနေသည။ ဒါ့ အပင ပေါငနစလုံးကို ညပဖို့ ဒူးနစလုံးကို ထောငလိုကရ တော့ အခု မ ဒူးထောငပေါငကား ဆိုတော့ လိုးပါတော့ လို့ ဖိတခေါနေသလိုပင။ ဖိုးညီတစယောက မမမနပနဖုံးလိုကတဲ့ ထမိန ကို အနားက ကိုငအသာဆဲလနပီး အဖုတကီးကို ကုနးလကလိုကသည။
“ အို ဟဲ့ အား ရီး အိုး မကောငးဘူးထငတယနော..အို့ ခကတော့တာပဲ ကတစကတစ” မတောပါဘူးသာပောနေတာ အဖုတထဲမာ အရညတေရဲနေသည။ အရညကညလေးတေကိုလာကီး နဲ့ တစခါထဲ သိမးကုံး လကလိုကသည။အဖုတနုတခမးသား နစ လာကို နုတခမးနဲ့ စုငုံပီး ခိုခဉစုတသလို ဆဲစုတလိုကသည။ ” ရုး……….. အား………….ဘယလိုမားလုပနေတာလဲ ငါ့မောင ရယ….အင့.” မမမနတစယောက ကော့ပနနေသည ။ ခါးကော့ပီး အဖုတကီးကို ကော့ပေးသည။ အဖုတကီးကို ဖိုးညီမကနာ နင့ကပပေးသည။ အစေ့လေးကို ဆဲစုတပေးသည။ အဖုတနုတခမးနစလာကို ဖဲပီး ပနးရောင အတငးနံရံထဲကို လာကိုခေါကကာ ပို့လတလိုကသည။
” အ…..အ……. နာနာလေးလက….. ကောငးလိုကတာ…. ” အစေ့ကို စုတလိုက၊ လာနဲ့ထိုးမေလိုက၊ အဖုတနုတခမးနဲ့ ဖိုးညီ နုတခမး တေ့ပီးစုတလိုက လုပနေတုနး မမမန လကနစဖကက ဖိုးညီလကနစဖကကိုယူပီး သူ့နို့အုံပေါမာတငပေးသည။ တငးအိ ပီးနူးညံ့နေတဲ့ နို့ကီးနစလုံးကို ညဝတအကီx{1039}x{1004}ပေါကပဲ နာနာနယမိသည။ ” ညစ နာနာ ညစ ကောငးနေပီ ။ ကောငးလိုကတာ။ အောကကလဲ ပီးတော့မယ..။ ” ”အား …… အား……….. ပီးပီ ပီးပီ …။ ” ခါးလေးကိုကော့ ပီး အရညတေ ဒလဟော ထကကာ ပီးသားသည။ ဖိုးညီမကနာမာလဲ အရညတေလူးနေသည။ ထကလာတဲ့ အရညတေတစခါထဲမိုခ လိုကသည။ မမမန အရညက အခဉဓာတမမား ။ အနညးငယ ငနသည့ဘကကဲသည။ သိပမခဉဘူးဆိုတော့ အကဆစဓာတနညးတယ ။ PH နိမ့မာ ပေါ့ ။ ဖိုးညီ စိတထဲကပင စောကရညကို ဓာတခဲကည့မိသည။ စိတကူးနေလို့ မပီးသေး ။ အလုပဖစအောငလုပရဦးမယ ဆိုပီး ။ ပုဆိုးကိုတစခါထဲ ဆဲခတလိုကသည။ အောကက စောင့ဆိုငးနေတဲ့ ညီတောငမောငက ဘားကနဲ ထကလာသည။ မမမနကတော့ လာနဲ့တင တစခီပီးသားလို့ မကလုံးလေးမေးနေသည။
ဖိုးညီ ဒူးထောကကာ ထောကကာနဲ့ ခေါငးရငးဘကကိုသားလိုကသည။ ညီတောမောငကို ပါးစပနားလေးကပပီး ။ …မမမန…. လို့ညငညငသာသာခေါလိုကသည။ မမမန မကလုံးဖင့ ကည့လိုကတော့ ပါးစပနားမာ တရမးရမးဖစနေတဲ့ ညီတောမောငကို တေ့ပီး မကလုံးလေးဝိုငးသားသည။ ” အာ …… အကီးကီးပဲ ။ နင့အကိုဟာ တောင အဲလောကမကီးဘူး။” ” ကနတောက အဆောငမာပငးနေတာနဲ့ အားအားရိ ပန့ဆဲထားတာလေ။ အဲဒါကောင့ပါ။ ” “ အားရ ပါးရကီးနော ..ငါ့မောငက မခေဘူးပဲ” ”ကနတော့ကိုလဲ တစလည့လုပပေးပါဦးမမရယ။ ” စကားဆုံးတော့ လကလေးတစဖကကိုကပီးညီတောမောငကိုလမးကိုင လိုကသည။ ခေါငးလေးကိုကပီး ဒစထိပဖားလေးကိုငုံသည။ ဒစတစခုလုံးပါးစပထဲတငထည့ပီး လာလေးနဲ့လည့ပတ ကစားသည။ ဒစအနားသားလေးတေကို လကသည။ နောက ခေါငးကိုကပီး လီးတစဝကလောကထိရောကအောငငုံပီး ကကာ ကကာနဲ့ မုတပေးသည။ လီးပတလညကို လာလေးနဲ့ ရေခဲခောငးလကသလို လကသည။
အရမးကောငးတာကောင့ ဖိုးညီ တစယောကပီးခငခငပငဖစသားသည။ ” ကဲ မမ ရပီ။ လုပတော့မယ ။” “ ဟုတကဲ့ ပါ ကိုယတောခော ရယ..တခါထဲ ကိုယ့အမ ကို ပောလိုကတာမား..” ”ပေါငလေးကိုနညးနညးကားပီး ဒူးထောငပေးနော။” ပါးစပ ကသာပောနေသာ မမမနခမာ ဖိုးညီပောတဲ့ အတိုငးလိုကလုပပေးရာသည။ ဖိုးညီ ထောငထားတဲ့ ဒူးနစလုံးကားတင ဒူး ထောကပီးနေရာယူလိုကသည။ အဖုတ တငလီးကိုတေ့ပီးခကခငးမထည့သေးပဲ အဖုတအကဲကောငးတစလောကပတ ပေးလိုကတော့ မမမနတစယောကကော့တကသားသည။ ” အ…… လုပပါတော့ ငါ့မောငရယ ။ မမစိတတေပနကလာပနပီ။” “ မမမန ဒါဆိုထည့လိုကတော့မယနော။” “ အငး အငး ကာ..မငးကလညး ရကစရာကီး ဘာတေ ပောနေမေးနေမနးမသိဘူး “ ဖိုးညီ သူ့လီးကီးကိုဖညးဖညးခငးထိုးထည့လိုကသည။မလုပတာကာတော့ အပေါကက တောတောကပနေသည။ ဖိုးညီ အားနညးနညးစိုကပီး ဖိထိုးလိုကတော့ မမမနဆီမ ညညးသံ နညးနညးထကလာသည။
”မောငလေး ဖညးဖညးလုပပါနော ။ မမကမလုပဖစတာကာပီ။” ”ဟုတကဲ့ မမ။ ” ဒစဝငပီးသားတော့ တဖညးဖညးနဲ့ ဆက ထိုးထည့လိုကတာ တစဝကလောကဝငသားသည။ အပငမာသုံးလကမလောကသာကနတော့သည။ ကနတဲ့ သုံးလကမကို အဆုံးထိဆောင့ထည့လိုကသည။ ”ဒုတ……. လီးထိပ နဲ့ သားအိမခေါငးသားဆောင့သည။” ”အား ……. နာတယ မောငလေး ဖညးဖညးလုပ။” ”ဟုတ …… မမ” ဖိုးညီ တစဝကလောကပနထည့လိုက ထုတလိုကနဲ့ အသားကသားအောင ဖညးဖညး ခငးလုပနေမိသည။ ခကလောကလုပပီးသားတော့ အသငးအထုတကို နညးနညးအရိနမင့လိုကသည။ ”အ…. အ…… ကောငးလာပီ မောငလေး လုပလုပ” ” ဗတ ….ဗတ ….. ဖတ ….ဖတ ……. ဖပ ………. ဖပ……….” အဖုတထဲက အရညတေနဲ့ လီးအသငးအထုတလုပတဲ့ အသံတေ ဆူညံနေသည။ တောသေးတာပေါ့။ တိုကခနးက အသံလုံလို့ ။ ဖိုးညီစိတထဲက တေး မိသည။ ပီးတော့ ကိုယ့ အစမ တစဝမးကဲတစယောကကို ပယပယနယနယ လိုးနေရပါလားဆိုတဲ့ အသိက အသစအဆနးတစမိုး ဖစစေသည။
” ဖပ ……. ဖပ …………. ဖပ …………ဖပ………….” ဖိုးညီ ဥ နဲ့ မမမနဖငနဲ့ရိုကသံတေဆူညံ နေသည။ အဖုတကတငးကပစီးပိုင နေပီး လီးကိုသားရေကငးနဲ့ ဆုတညစထားသလို ခံစားရသည။ စိတထဲတောတောကောငးလာသောကောင့ နို့ကိုဆဲရငးနာနာ ဆောင့လိုးလိုကတာ ကာကာ မလိုးလိုကရ ခဏနဲ့ပီးခငလာသည။ ကနဒုံးလဲမပါသောကောင့ လီးကိုအပငကိုပဲဆဲထုတလိုကပီး သုကရညတေကို ဗိုကပေါပဲပနးခလိုကသည။ ” အား……….. ရုး……….. ကောငးလိုကတာမမရယ…..” ဖိုးညီ မမမနရဲ့ နုတခမးသားလေးကို မတမတနိုးနိုးပဲ နမးလိုကသည။ ခဏနေတော့ မမမနဆီကမတသိပသော အနမးတေ ပနလညရရိသည။ ” ဒီလိုမိုးမနေရတာကာပီငါ့မောငရယ……….. အခုလိုလုပမိတာ မကောငးပေမဲ့ မမရဲ့ ဆန ပည့ဝအောငလုပပေးတဲ့အတက ကေးဇူးပါ။” ”မမဆနပည့ပေမဲ့ ကနတော့ ဆန မပည့သေးဘူးမမရယ ။ ကနတောလုပလို့မဝသေးဘူး။” ”ဟုတလား ….. လုပ ဦးမလို့….. လား…” စကားဆုံးခင မကလုံးက ပေါငကားထဲကလီးကီးကိုတေ့ပီး စကားတစပိုငးတစစနဲ့ပငရပသားသည။ ” အို……. တောငနေတုနးပဲ။ မငးကလဲကာ ခစခစ ။” ” လုပပါမမရယ ။ လာ …. လေးဘကထောကပီးဖငကုနးပေး။” ကိုခမးသာ နဲ့ ရကာစ တုနးက ပုံစံမိုးစုံနဲ့ လုပခဲ့ဖူးသောကောင့ သိပပနာမရိ ။
ဖိုးညီပောတဲ့ပုံစံအတိုငးပင သေခာကုနးပေးလိုကသည။ ခါးကိုကော့ပီးဖငကိုသေခာကုနးပေးထားသောကောင့ ကီးမားဖူ ဖေးသည့ ဖငကီး နစလုံးအောကက အဖုတကီးက ပူးထကလာသည။ ဖငကားထဲပူးထကနေသည့ အဖုတကီးကိုကည့ရငး ဖိုးညီတစယောကစိတတေဆူဝေလာပီး အဖုတကီးကို သကားလုံးစုတသလို ပတ ခနဲ ငုံပီး ကုနးစုတလိုကသည။ ” အား………. ကောငးတယ ……. ခပကမးကမးလေး စုတပေး” မမန တယောကလညး အပောတေ ကမးလာပီ၊ သုံးလေးခက လောက စုတပီးတော့ ဖိုးညီ သူ့လီးကို မမမနအဖုတဝမာတေ့ပီး လကတစဖကက ဖငကိုကိုင နောကတစဖကကခါးကိုကိုငပီး တစခါထဲ တစဆုံးသငးလိုကသည။ လီးကရညသည့အပင ဖငကုနးထားသောကောင့ တစခါထဲနဲ့ သားအိမခေါငးကိုသား တိုကသည။
”ဒုတ ………. အ ……… ” မမမန ဆီကအသံထကလာသည။ ”မောငလေး နာနာဆောင့တော့ ။ မမမနခံခငနေပီ။ အတငးထဲထိမ ဆောင့နဲ့ ဗိုကထဲကအောင့တယ။” ” အပငနားတငနာနာဆောင့ ။” ဖိုးညီလဲ မမမနရဲ့ အယနေတဲ့ဖငကီးနစလုံးကို အကအန ကိုငပီး နာနာပငဆောင့လိုးတော့သည။ ဗတ ……. ဗတ ………. ဘတ ……. ဘတ…………….. အား…………ကောငးတယ ……. မောငလေးဆောင့ ခဏနေတော့ ဖငကိုမကိုငတော့ပဲ မမမနခါးပေါကို မောကခလိုကပီး နို့ ကိုလကကဆဲရငး နုတခမးတေက ကိုယသငးနံ့မေးနေသည့ ဂုတသားလေးတေကို ဆဲဆဲ စုတရငးဆောင့လိုးမိသည။ ”ငါ့မောင…. စုပတဲ့ အရာတေမထငစေနဲ့ …….. နင့အကိုမငရင တစမိုးထငလိမ့မယ။” ”နာနာဆောင့လေကာ ……. ငါ့မောငက အပေါကိုအာရုံရောကတာနဲ့ အောကက အရိနနေးသားတာကိုး။” ” ကိုခမးသာဆိုအဲလိုမဟုတဘူး။ သူဆောင့ရင မီးပင့မတတပဲ။ အပေါမာ နမးပေမယ့ အောကကလဲ ဘယတော့မ မနေးဘူး။ ” ဖိုးညီအဲလိုပောသံကားတော့ ။ မခံခငစိတလဲဖစသားတာနဲ့ ခါးကိုကိုငပီး ပသကသကဆောင့လိုး လိုကသည။ တောတောကာအောင အားရပါးရလိုးပီးတော့ နညးနညးမောလာတာနဲ့ ”မမအပေါက တစခါလောကတကဆောင့ပါ လား။”
”အငး…… ဆောင့မယ။” လီးကို အဖုတကီးထဲကဆဲထုတပီး ကုတငပေါမာပကလကအိပလိုကသည။ မမမနကမဆောင့ခင လီး ကီးကိုတစခကကည့ပီး စိတတေကလာလို့ထငသည။ လီးအရငးကနေကိုငပီး စောကရညတေနဲ့ စိုရဲပီးပောငလကနေတဲ့ လီး ကီးကို စိတပါလကပါပငစုတပေးသည။ ကိုခမးသာဘယလောကတောငသငပေးထားလဲမသိ။ ပုလေ နဲ့တင ပီးခငခငဖစလာ တာနဲ့ အရမးလုပခငနေသလိုလို ပောလိုကရသည။ ” မမဆောင့မယဆိုအပေါတကဆောင့တော့လေ ။ ကနတောမစောင့နိုင တော့ဘူး။ အရမးလုပခငလပီ။” ”ဟုတပါပီ ……. လုပမာပါ။ ဒီကလဲ လီးတုတတုတကီး ကို ကည့ပီးမနေနိုငတာနဲ့ ကုနးစုတ မိတာပါ။ တကယပါပဲနော။” မမမနစကားပောရငး အပေါကတကခသည။ လီးကိုလကတစဖကကထိနးကိုငပီး အဖုတဝမာတေ့ ကာဖညးဖညးခငးထိုငခသည။လီးကီးက တုတတော့ အဖုတနံရံနဲ့ နေရာလတမရိ အောငပည့ကပသတနေသည။
တဖညးဖညးခငးအသငးအထုတလုပနေရာကနေ မမမနစိတပါလာပီး စိတရိလကရိ ဆောင့လိုကသည။ အောကကနေတဲ့ ဖိုး ညီလဲ မမမနခါးကိုထိနးကိုငပီး အားရပါးရ ကော့တငမိသည။ အခကငါးဆယလောကလုပပီးတော့ မမမနတစယောက အသံစုံ မညပီး ဖိုးညီကိုယပေါမောကကသားသည။ မမမနအဖုတထဲက ဆဲဆဲညစတဲ့ ညစအားကောင့ အဖုတထဲမာတငပီးသားမာစိုး လို့ မမမနကို ကိုယပေါကတနးခပီး ကမနးကတနးလီးကို ဆဲထုတလိုကရသည။ ”မမမန အမောလဲဖေရငးတစခကလောက စုတလိုကပါဦး။ ပီးတော့မာမို့လို့။” မမမနလဲ လီးထိပဖားကို တစခကနစခကစုတလိုကပီးတော့ ရုတတရက လီးတစခေါငးလုံး လညခောငးထဲထိ ဝငသားအောင ထိုးထည့ပီးစုတလိုကသည။ မမမနရဲ့ ပညာစမးအောကမာ ဖိုးညီတစယောကဘယလိုမ မ နေနိုငပဲ ခေါငးကိုဆဲကိုငထားပီး လညခေါငးထဲကို သုတတေပနးထုတလိုကသည။ မမမနလဲ ပနမထေးထုတတော့ပဲ သုကတေကို တစခါထဲ မိုခလိုကသည။
ဖိုးညီ မမမနပါးစပထဲကလီးကိုဆဲထုတပီးတော့ မမမနမေးစေ့လေးကို လကနဲ့ မပီး မမမနမကနာလေးကိုကည့မိသည။ လီး က အာခေါငကိုထောငထားသည့ ဒဏကောင့မကရညလေးတေ ဝဲနေတာတေ့တော့ သနားမိပနသည။ မမမန နဖူးလေးကိုညင ညငသာသာလေးနမးလိုကသည။ ” မမရယ ခစမိပီ။ ” ဖိုးညီလညး မမမနအခနးထဲမထကကာ ဘောလုံးပဲပနကည့နေမိသည။ မကလုံးက တီဗီဖနသားပငကိုကည့နေရသောလညးစိတမပါလ။ မမမန၏ ဖူဖေးဝိုငးစကသောရငသားမား၊ ဖောငးတငးနေ သောအဖုတ၊ နောကကိုကော့ကော့ ပေးတတသော တငသားဝိုငးဝိုငးကီးတို့ကိုသာမငယောငနေမိသည။ ထို့ကောင့ ဘောလုံးပဲ ဆကမကည့တော့ပဲ အခနးထဲသို့သာပနအိပလိုကသည။ ဖိုးညီ နောကနေ့မနကစောစောထပီး မနကစာကိုပငဆငပီးတာနဲ့ ဈေးသားလိုကသည။ ဈေးကပနလာတော့ မမမနနဲ့တေ့သည။ မကနာနညးနညးပူနေတာကောင့ တစယောကနင့တစယောက ဘာမမပောမိပေ။ မနကစာစားပီးတော့ အရာရာကနဂိုအတိုငးပနဖစသားသည။
ထမငးဝိုငးတင ဖိုးညီတစယောကမမမနကို မကနာပူနေမိသောလညး မမမနက ဘယလိုမမဖစသလိုနေသောကောင့ စိတလကပေါ့ပါးသားသည။ မမမနကို မနေ့ညကလိုအဖစမိုးထပမဖစအောငနေတော့မညဟု ဖိုးညီတစယောက ဆုံးဖတခကခလိုကသည။ ထမငးစားပီးတော့ မမမနကကိုခမးသာအတကဆေးမားကို မို့ထဲတင သားထုတရမညဖစ သောကောင့နေ့လညလောကမပနရောကမညဖစကောငးပောသည။ နေ့လညစာကိုလဲသူ့ကိုမစောင့ရနနင့ကိုခမးသာကိုလညး နေ့လညစာပငပီးကေးရန သေသေခာခာပငမာပီး ထကသားသည။
မနကတစမနကခငးလုံး ဖိုးညီတစယောက စကိုငးနကကလာတဲ့ တီဗီလိုငးတေကိုသာတစလိုငးပီးတစလိုငးပောငးကည့ရငးနဲ့ အခိနကုနသားသည။ နေ့လညစာစားခိနရောကတဲ့အထိ မမမနပနမရောကသေးတာနဲ့ ယောကဖတောကို ထမငးခူးခပပငဆင ပီးကေးလိုကသည။ ဖိုးညီ ယောကဖနဲ့ထမငးအတူတူစားရငး ယောကဖမကနာကို တစခကတစခကမသိမသာ ခိုးကည့ မိသည။ ဘာပဲပောပော ဖိုးညီ ယောကဖကိုအားနာမိတာတော့အမနပဲဖစသည။ ဘာမမသိတဲ့ယောကဖကတော့ ရောဂါကူးမာမ ကောကပဲသူနဲ့ထမငးတူတူစားတဲ့ ဖိုးညီကို ကေးဇူးတငကောငးသာတဖဖပောနေသည။ ထမငးစားပီး တအောင့လောကနေ တော့ မမမန အပငသားရာကပနလာသည။ မမမနရဲ့ မကနာလလမာ ခေးစကလေးတေတဲလဲခိုနေသည။ ဖိုးညီ ကိုခမးသာနဲ့ ထိုငစကားပောရာကနေ အသာထပီး မမမနကို ရေတစခကခပတိုကလိုကသည။
”ကေးဇူးပဲ မောငလေးရာ…။ မမလညး နေပူ တာနဲ့ တောတောပငပနးလာတယ။” ”ရပါတယ မမရယ။” ဖိုးညီ တစယောက မမမနကို မကနာပူတာနဲ့ ဘာပောရမနးတောငမ သိပဲ ငိမနေမိသည။ ”မောငလေး… ဘယတော့ပနမာလဲ။ ကောငးပိတတယမလား။ ကာကာနေသားပါလား။” ”ဟင့အငး….။ မ နေတော့ဘူးမမ။ ကနတော ဒီညနေပဲပနတော့မယ။” ဖိုးညီ ညဘကကရင ဖစလာမဲ့ ကိစတေကို ဆကမဖစခငတာနဲ့ ပနဖို့ ဆုံးဖတလိုကသည။ ”တစပတတနသညလောကတော့ နေပါဦးလားငါ့မောငရယ…။ မမလညး ဒီမာ နင့အကိုနဲ့ မမအပငသားရင အိမစောင့မရိဘူး။” ”မဖစဘူးမမ။ ကနတော ဒီမာဆကပီးနေရင မမနဲ့ ထပပီးမားမိနေလိမ့မယ။ မနေ့ညက ဖစခဲ့တဲ့ ကိစကို စိတထဲမာမကောငးဘူး။” ဖိုးညီ ခေါငးကိုငုံ့ထားရငး ပောလိုကသည။
”အော … မောငလေးရယ…။ ဒါက မတောတဆဖစသားတာပဲဟာကို..။ ဘယလိုမ စိတထဲမထားနဲ့ကာ။ နောကထပ မဖစကရင ပီးတာပဲ မဟုတလား။ ဒီအတကနဲ့ ဆိုရငတော့ မပနပါနဲ့ မောငလေးရယ။” မမမန ဖိုးညီရဲ့ ခေါငးကဆံပငတေကို အသာပတရငး ပောသည။ ”မဟုတဘူး မမမန …။ ဒီမာ ဆကပီးသားရင ကနတော မမကို မငနေရရင ဘယလိုမထိနးနိုငမာမဟုတဘူး။ ကနတောပနပါရစေ မမရာ ။ နော….” ”ဟုတပါပီလေ။ ငါ့မောငက အရမးပနခငနေတယ ဆိုရငတော့ မမ မတားတော့ပါဘူး။ ” ”အရမးပနခငတယတော့ မဟုတပါဘူးမမမနရာ၊ တကယသာဆိုရင ကနတောမမမနနဲ့ အမဲတမးအတူတူနေခငတာပါ။” ”………………” မမမနဆီက ဘာစကားသံမထကမလာတော့…။
မမမန မကလုံးရဲကီးတေနဲ့ ဖိုးညီကို စိုကကည့နေသည။ ဖိုးညီ မမမနရဲ့ အကည့ဒဏကို ရငမဆိုငနိုငတာ ကောင့ ခေါငးကိုသာ တငတငငုံ့ထားမိသည။ ”ကဲ ….. ငါ့မောငပနမယဆိုလညး ပနလေ။ အိမအတကဘာဝယသားဦးမလဲ။” မမမန နစယောကကားက တိတဆိတမုကို အဆုံးသတလိုကသည။ ”မဝယတော့ ဘူး မမ။ ကနတော အိမရေ့သားတော့မယနော။ ခိုငးစရာရိရင အောခေါလိုကပါ မမ။” ”အေးအေး….။” ဖိုးညီ အထုတတေ ပငဆငပီး မမမနတို့ အိမကနေ ပနလာခဲ့သည။ ယောကဖဖစသူကတော့ ဖိုးညီကို မပနစေခငသေး..။ နေမကောငးဖစနေသူ အတက စကားပောဖောတစယောကလိုတယမဟုတပါလား။ ဖိုးညီ အိမပနရောကတော့ မမမနအကောငးကို မေ့ပစနိုငအောင ကိုးစားခဲ့သည။ တစရက … နစရက….. သုံးရက…… တစလ …. တစလ ပည့ခါနီးအခိနမာ မမမနဆီက ဖုနးဝငလာသည။
ကားရတဲ့သတငးကတော့ စိတမကောငးစရာ…။ ကိုခမးသာဆုံးပီဆိုတဲ့ သတငးပဲဖစသည။ ဒီလောက ရောဂါဆိုးနေတာတောင မမမနအလစမာ ဆေးလိပခိုးခိုးသောကသညဟုဆိုသည။ မနေ့ညက အိပနေရင ရုတတရကသေးတေအနပီး တစခါထဲ အသကပါ ပါသားခငးဖစသည။ ဖိုးညီတို့ တစအိမသားလုံး မမမန တို့ ရိရာကို သားကသည။ ဟိုရောကတော့ မမမန မကနာက ငိုထားလနးလို့ မို့အစနေသည။ ဖိုးညီ မမမနကို ကည့ရငး သနားမိသည။ ငယငယခောခောလေးနဲ့ မုဆိုးမဖစသားရရာပီ။ ဆယရကလောကအကာ နာရေးကိစတေအားလုံးပီးတော့ ဖိုးညီအဖေနဲ့ အမေကတော့ အလုပရိလို့ဆိုပီးပနသားသည။ ဖိုးညီ ကိုတော့ မမမနတစယောကထဲ ညရေးညတာ စောင့ပေးရအောငဆိုပီး ထားခဲ့သည။ တစကိမကုံဖူးသော အဖစအပကနဲ့ တူ တစအိမလုံးမာ နစယောကထဲရိနေတယဆိုတဲ့ အသိက နစဦးစလုံးရဲ့ ရငကို မသိမသာ လုပခတစေသည။
မတောပါဘူးငါ့မောငရယ (2) ဖိုးညီရော မမမနရော တစယောကနဲ့ တစယောက မကလုံးခငးမဆုံဖစအောင တမငကို ရောငလဲ ကသည။ ဖစခငတိုငးမဖစသော လောကသဘာဝအရ ဖိုးညီမိဘတေပနသားပီး နောကတစနေ့မာတော့……. မနကစောစော ဖိုးညီမနကစာစားဖို့ ပငဆငသည။ ပငဆငသညဆိုတာထက မနကစားစားဖို့ အပငမာသားဝယရနလုပခငး ဖစသည။ မမမနကတော့မနိုးသေး။ ” ဒေါကဒေါကဒေါက ” မမနိုးပီလား။ ”ပောမောငလေး ၊ ဘာကိတ။” အခနးထဲက အိပခငမူးတူးနဲ့ မမမနအသံထကပေါလာသည။ ”ကနတောအပငသားမလို့ ၊ လမးထိပမာ မုန့ဟငးခါးသားဝယမလို့ ၊ အဲဒါ…” ”သားဝယလေ၊ ဘာဖစလို့လဲ။” ”မဟုတဘူးလေ၊ အဲဒါ တံခါးဖင့ထားခဲ့ရမလားလို့။” ”မဖင့ခဲ့နဲ့လေ၊ မမနတစယောကထဲကနခဲ့ မာဆိုတော့၊ အပငက သော့ခတသားလိုက၊” ”ဟုတကဲ့ မမမန ၊ ဒါဆို ကနတောလစပီ၊ ဆကအိပနေတော့။” မမမနအခနးထဲက ဘာမပနဖေသံမကားတော့လို့ ဖိုးညီ မုန့ဟငးခါးဝယဖို့ထကလာခဲ့သည။
တိုကခနးထဲက အထကမာ မမမနပောတဲ့အတိုငး အပငကနေသော့ခတခဲ့သည။ လမးထိပကမုန့ဟငးခါးဆိုငရောကတော့ မုန့ဟငးခါးဆိုငမာလူတေကပနေသည။ ”အဒေါကီး ၊ မုန့ဟငးခါး ပါဆယနစပဲလောကမနမနလေး၊ ဗိုကဆာနေလို့ပါ။” ”ပါဆယဆိုရငတော့ တောတောနဲ့ ရဦးမာမဟုတဘူး။ ဒီမာ စားပဲတေကနေလို့…။ ဗိုကဆာရင ဒီမာပဲ တစခါထဲထိုငစားသားလေ။” ”ဒါဆိုလညး ငါးဖယနဲ့ အိုးဘဲဥ ထည့ဗာ၊ အကောက ဘူးသီးကောထည့။” ဖိုးညီ အနားကလတနေတဲ့ခုံမာအသာထိုငစောင့နေ လိုကသည။ တအောင့လောကကာမ သူမာထားတဲ့ မုန့ဟငးခါးရောကလာသည။ ဗိုကတောတောဆာနေတာနဲ့ နောကထပတစပဲ ထပမာပီးစားလိုကသည။ စားလို့ပီးမ မမမနအတက မုန့ဟငးခါးတစပဲပါဆယထုတပီး ပနလာခဲ့လိုကသည။ မမမနတို့ တိုကခနးကိုပနရောကတော့ အပငကခတထားတဲ့သော့ကိုဖင့ပီး ဝငခဲ့သည။ မုန့ဟငးခါးထုတကို မီးဖိုခနးအဝက နံရံမာခိတ ထားလိုကပီး အပေါ့သားဖို့ အိမသာဆီလာခဲ့သည။
မနကစောစောအေးတာရော ၊ မုန့ဟငးခါးဆိုငမာ ရေနေးကမးတေသောကခဲ့တာကောင့ရော ဖိုးညီ တောတောလေး တငးနေပီ။ တငးနေတယဆိုတာက အပေါ့သားခငလို့ တောတောလေး ဆီးအိမတငးနေပီလို့ပောတာဖစသည။ ဖိုးညီ စေ့ထားတဲ့ အိမသာ တံခါးကို ဆဲဖင့လိုကသည။ ဝုနးကခနဲမညသံနဲ့ အတူ အိမသာတံခါးပင့သားသည။ အထဲမာ မငလိုကရတဲ့ မငကငးကောင့ ဖိုး ညီ ကောငပီး ရပကည့နေမိသည။ မမမန အိမသာမာဆောင့ကောင့ထိုငနေတာ။ အိမသာကအထဲဝငရင လေကားနစထစ လောကထပတကရသည။ အောကခေထကတောတောလေးမင့သညလို့ပောရမည။ အထဲက မမမန အိမသာထဲမာငိုကနေရာက နေ အလန့တကားမော့ကည့သည။ မမမနလညး ဖိုးညီကို ကောငပီးကည့နေတာနဲ့ ပေါငဂကားနေရာကို ပနမအုပမိပေ။ ထမိနကို အပေါဆဲတငထားတော့ ပေါငနစလုံးကားက အငါစပကီးကို ရငးရငးလငးလငးမငရသည။ မမမနအဖုတကီးက ဖောငးတငးနေသည။ အဖုတ အပေါနားမာ အမေးတေက ရေးရေးလေးပေါကနေသည။
အသားဖူသူမို့ အဖုတက ဖူဖေးပီးဖောငးတငးနေသည။ ဖိုးညီ မမမန အဖုတကီးကို ကောငငေးပီးကည့နေတာတောတော ကာသားသည။ မမမနအဖုတကီးကိုကည့ရငး ဝတထားတဲ့ပုဆိုးအောကက ညီတောမောငကလညး ခေါငးထောငလာသည။ ခဏလောကကာမ မမမန ပေါငဂကားကို ထမိနနဲ့ ပနဖုံးလိုကသည။ ”တံခါးပနပိတလေ မောငလေးရဲ့… ” မမမနရဲ့ အသံတေက တုနခါနေသည။ အဲဒီတော့မ ဖိုးညီလညး သတိဝငလာပီး တံခါးပနပိတလိုကသည။ ”မမမန ဆောရီးနော… ” အသံကိုထိနး ပီးပောလိုကပေမဲ့ ဖိုးညီအသံတေလညး တုနခါနေမာသေခာသည။ ဖိုးညီ မီးဖိုခနးထဲမာ မမမနမုန့ဟငးခါးစားဖို့ ပငဆငနေရ ပေမဲ့ မကလုံးထဲမာ မမမနရဲ့ အဖုတဖောငးဖောငးကီးကိုပဲမငယောငနေသည။ အောကကညီတောမောငကလညး မမမန အဖုတလလကီးကိုမငလိုကရလို့ တောငးဆိုနေပီ။ မမမန အိမသာထဲကတောတောနဲ့ ထကမလာသေးဘူး။ ဖိုးညီ အိမသာတံခါး ဝကို ခဏခဏလည့ကည့နေမိသည။ တအောင့လောကကာမ မမမန ထကလာသည။ အိမသာနဲ့ ကပရကရေခိုးခနးလေးထဲမာ မကနာသစ၊ သားတိုက၊ ကိုယလကသန့စငနေသည။ ရေခိုးခနးတံခါးဖင့ထားတာကောင့ မမမနရေခိုးခနးထဲမာ လုပနေတာ တေကို မငရသည။ မမမန ခါးလေးကုနးပီး မကနာသစနေတာကောင့ တငပါးကီးတေက နောကဘကကို ကော့ထကနေသည။
မမမနရဲ့ နောကပိုငးအလကို ကည့ရငးဖိုးညီ စိတမထိနးနိုငတော့ …။ ရေခိုးခနးထဲ ဝငလိုကမိပီ။ ဖိုးညီရေခိုးခနးထဲကို ဘယလိုခေလမးလမးပီးသားလိုကလဲမသိလောကအောငပဲ ရေခိုးခနးထဲကို လစခနဲရောကသားသည။ ကုနးပီး မကနာသစနေ တဲ့ မမမနရဲ့ နောကကောကို သိုငးဖကလိုကမိသည။ ”အို့… ကိုဖိုး….” မမမန မကနာသစရာကနေ အလန့တကားထအောသည။ ကုနးထားတဲ့ခါးကို ပနကော့တငလိုကတာမို့ မမမနတစကိုယလုံးက ဖိုးညီရငခငထဲရောကလာပီ။ မမမနရဲ့ ဖငကီးနစလုံးရဲ့ ဖိုး ညီ ပုဆိုးအောကက အတနကီးနဲ့ ထောကမိနေပီ။ ဖိုးညီ စိတတေအတောပဲထကလာပီ။ အခိနမဆဲတော့ပဲ မမမနရဲ့ ထဘီလေး ကို ခတခလိုကသည။ မမမန ထဘီကို ဆဲထားပေမဲ့ လကတစဘကက ရေခကကို ကိုငထားတာကောင့ မမီလိုကတော့ဘူး။
ညဝတအိပတဲ့ ထမိနအနမးလေးက ရေခိုးခနးကမးပငပေါမာပုံလကလေးကသားပီ။ ဖိုးညီလညးဝတထားတဲ့ ပုဆိုးကို ခေမနဲ့ ညပပီး အမနဆဲခတလိုကသည။ အောကက ထောငနေပီးတဲ့ အတနကီးက တရမးရမးနဲ့ ထကပေါလာသည။ ဖိုးညီ ဒူးကို အလိုကသင့လေးကေးလိုကပီးတော့ မမမနရဲ့ ပေါငကားထဲက အဖုတအကဲကောငးနေရာကို သူ့အတနနဲ့တေ့ပီး အသာထိုးထည့ လိုကသည။ မမမန သန့စငခနးထဲက ထကလာကာစမို့ အဖုတက ခောကကပမနေပဲ အနညးငယစိုနေသည။ ဖိုးညီရဲ့ အတန ကီးက မမမနအဖုတလေးထဲကို တရစရစနဲ့တိုးဝငသားသည။ မမမန အဖုတအတငးသားတေက နူးညံ့လသည။ ဖိုးညီ အခိနမ ဆဲတော့ပဲ မမမနကို ရေကနဘောငမာ လကထောကခိုငးပီး နောကကနေဆောင့တော့သည။ ကားစင့နေတဲ့ တငပါး အထကက ခါးသိမသိမလေးကို စုံကိုငပီးဆောင့သည။ ဖိုးညီဆီးခုံနဲ့ မမမန တငပါးဆောင့သံတဖောငးဖောငးက ရေခိုးခနးထဲမာဆူညံ နေသည။
တအောင့လောကကာတော့ ဖိုးညီ ဆကမထိနးနိုငတော့ပဲ ညီတောမောငကို အဖုတထဲအဆုံးထိထိုးထည့လိုကပီး အောငးထားတဲ့ အရညတေ တဖောဖောနဲ့ ပနးထုတလိုကတော့သည။ ဖိုးညီ သူ့ညီတောမောငကို မမမနအဖုတလေးကထဲပနမထုတသေးပဲ စိမထားလိုကသည။ မမမနအဖုတအတငးသားတေက တရရနဲ့ ဖိုးညီဟာကို ဆုတညစနေကသည။ ုဖိုးညီ မမမနကို နောက ကနေသိုငးဖကရငး အမောဖေနေမိသည။ ခဏလောကကာမ မမမနဆီက စကားသံထကလာသည။ ”ကိုဖိုး အရမးဆိုးတယ ကာ…။ လူကို ဘာမပောညာမပောနဲ့။” ”ခစလို့ပါ မမရယ…။ ကနတောလညး ဒီလိုမဖစအောင အတတနိုငဆုံးထိနးတာပဲ။ စောစောက မမမနကို မငလိုကပီး ဘယလိုဖစသားမနးမသိဘူး။ ဘယလိုမမထိနးနိုငတော့ဘူးဖစသားတယ။” ”တောငးပန တယနော မမ။” ”လုပတုနးကလုပပီးတော့မ လာတောငးပနနေသေးတယ။ ” ”ဒီမာပေပကုနပီ ၊ ရေခိုးမရတော့မယ။”
”ကနောလညး ရေခိုးလိုကမယလေ။ မမမနနဲ့ တစခါထဲ အတူတူခိုးလိုကမယ။” ဖိုးညီပါးစပကပောလိုကရငး လကကလညး ဝတထားတဲ့ တီရပကိုဆဲခတလိုကသည။ ”မမလဲခတ …၊ ခဏလေး၊ ကနတောခတပေးမယ။” မမမနရဲ့ အကီကယသီးတေကို နောကနေဆဲဖုတလိုကသည။ နိပကယသီးဆိုတော့ တစခကဆဲလိုကရုံနဲ့ တဖုတဖုတနဲ့ ပုတထကသားသည။ မမမန ရေကန ဘောငကို လကထောကထားရာကနေ ထပီး ခါးကို ပနမတလိုကတော့ အဖုတထဲစိမထားတဲ့ ဖိုးညီအတနကီးက ဗတခနဲမညပီး ထကသားသည။ ဖိုးညီ ပနးထုတထားတဲ့ သုတရညတေက အဖုတထဲကနေ တစစကစကနဲ့ ရေခိုးခနးကမးပငပေါကလာ သည။ ”ခတတော့လေ…။” မမမန လကနစဘကကို အောကစိုကရငး မကားတကားလေးလုပပေးရငးပောသည။ ဖိုးညီလညး နောကဘကကနေပဲ အကီကို အသာထိနးပီးခတလိုကသည။ အကီကတအသားမာတော့ မမမနရဲ့ ဖူဖေးပီး ဝငးဝါစိုပေနေတဲ့ ကောပငတစခုလုံးကပေါထကလာသည။ ဖိုးညီ ခေါငးကို ငုံ့ပီး မမမနကောကုနးကို ငုံစုတလိုကသည။ ”ပတ……” အသံထက အောငခပကမးကမးစုတလိုကတော့ ဖူဖေးနေတဲ့ မမမနကောပငမာ အနီကကတစခုပေါလာသည။
”မမ …ဒီဘကလည့….” မမမန လကနစဘကကို အသာယကရငး ဖိုးညီဘကကို လည့လာသည။ ဖိုးညီ နို့နစလုံးပေါမာကာ ထားတဲ့ မမမနရဲ့ လကနစဖကကို ကိုငပီး ဘေးကို ဆဲထုတလိုကသည။ ”ဝား…. လလိုကတာမမရယ။ ” လကဖယလိုကလို့ ပေါလာတဲ့ မမမနရဲ့ နို့ကီးနစလုံးကိုကည့ရငး ဖိုးညီ ရေရတမိသည။ ဖိုးညီ ရေခိုးဖို့ စဉးစားထားပေမဲ့ အရမးလလနးတဲ့ မမမန ရဲ့ ရငသားအစုံကို ကည့ရငး စိတမထိနးနိုငတော့..။ ခေါငးကို အသာငုံ့ရငး နို့သီးခေါငး နီညိုညိုလေးတေကို ငုံပီး စုတမိပနပီ။ ”အို့….. ကိုထက … ဘယလိုလုပနေတာလဲကာ….၊ ရေခိုးရအောငနော….။” မမမနရဲ့ အသံတေက တုနခါနေသည။ ဖိုးညီ …. မမမနရဲ့ နို့ကီးနစလုံးဆီကနေသူ့မကနာကို ခာလိုကတော့သည။ ဒါမ မနမနရေခိုးပီးရငအခနးထဲမာ အားရပါးရလုပရမာ မဟုတပါလား။
ဖိုးညီတစယောကမမမနရဲ့ တစကိုယလုံးကို အားရပါးရကိုငတယပတသတရငး ရေခိုးပေးသလို မမမနကလညး ဖိုးညီတစ ကိုယလုံးကို သေခာဆပပာတိုကပီးရေခိုးပေးသည။ မမမနတစယောက မတတပရပနေတဲ့ ဖိုးညီရဲ့ ခေရငးမာ ဆောင့ကောင့ထိုငရငး ဖိုးညီပေါငတေကို ဆပပာတိုကပေးနေသည။ မမမနစိတထဲမာ ဖိုးညီအပေါ မောငလေးတစယောက လိုခစတဲ့ စိတအပင ခစသူတစယောကကိုတယတာတဲ့ စိတတေပါ ဖစပေါနေသည။ မောငနမတေမို့ မဖစသင့ဟုစိတထဲက ထိနးနေသောလညး အစစအရာရာသူမအပေါ အလိုကတသိကူညီပေးသော ဖိုးညီအပေါလညး သူမနဲ့မပတသကမိအောင ပစပစခါခါမပောနိုငသညက မနမန့ဘကကအားနညးခကပင…။ အခုလညးကည့ … ၊ သူမက ကိုယ့မောငလေးမို့ ယုယုယယနဲ့ သူ့ပေါငတေကို ဆပပာတိုကပေးနေတာကို ကိုယတောခောက ကိုယ့အမကိုယပစမားနေပနပီ။ ”ကိုဖိုးကာ…. အရမးဆိုးတာ ပဲ…။” တောငနေတဲ့ ဖိုးညီရဲ့ အတနကီးကို လကနဲ့ ခပသာသာပုတရငးပောသည။
”မမ…. စုတပေးပါလား….” ”အာ…. တောတော့ကာ… ရေခိုးပီး အခနးထဲရောကမ…. နောနော…. ” သူ့ကို မကလုံးလေးဝင့ ကည့ရငးပောနေတဲ့ မမမနမကနာလေးကိုကည့ရငး အရမးခစလာတာနဲ့ ဖိုးညီ တစယောက မမမနရဲ့ နုတခမးထူထူအိအိလေးကိုငုံ့ပီးနမးလိုကသည။ အနမးတေကတောတောနဲ့မရပ….၊ ကာသည။ နုတခမးခငး ကာသားတဲ့အခိနမာ မမမနက… ”တော တော့ကာ…. အခနးထဲရောကမ မောငလေးစိတတိုငးကလုပပါဆို….။” ”ဟုတပါပီမမရယ….၊ ညီလေးကိုတစခကလောက Kiss ပေးပါဦး…။” ဖိုးညီ ဆပပာမုပတေနဲ့ တယမးယမးဖစနေတဲ့ သူ့အတနကီးကိုလကညိုးထိုးပရငးပောလိုကသည။ မမမန ဘာ မပနမပောတော့ပဲ ဖိုးညီအတနပေါက ဆပပာမုပတေကို ရေနဲ့သေခာပောငအောငဆေးပီး ပါးစပလေးနဲ့ သုံးလေးငါးခက လောကစုတပေးသည။
”အား…. ကောငးလိုကတာမမရယ။” ဖိုးညီ မမမနကို လုပခငစိတတေ တောတောလေးပငးပနေတာနဲ့ ရေကိုခပမနမနခိုးပီး အိပခနးထဲဝငမိတော့သည။ အခနးထဲရောကတာနဲ့ ရေတောငပောငအောငမသုတအား…. နစယောက သား ကုတငပေါကိုရောကသားလေပီ။ ဒီတစခါတော့ နစဦးသားတိုငပငစရာတောငမလိုပဲ 69 ပုံစံနဲ့ လုပကသည။ ဖိုးညီရဲ့ လိင တနထားထားကီးကို မမမနက အားရပါးရစုတပေးနေသလို မမမနရဲ့ အဖုတဖောငးဖောငးကီးကို လညး ဖိုးညီ အားရပါးရလကပေးနေသည။ တစခါ တစခါ မမမနရဲ့ အားပါတဲ့စုတခကတေကောင့ဖိုးညီတစယောက မမမနအဖုတကိုတောငကောငးကောငးမလကနိုငတော့ပဲရပ ထားရသည။
မမမန ရဲ့ အစိလေးကို ဖိုးညီ လာနဲ့ ခပနာနာစုတပေးလိုကရငလညး မမမနဆီက တရီးရီးနဲ့ ငီးသံတေ ထကလာတတသည။ နစ ယောကသား အားရအောင စုတပေးလကပေးပီးတော့မ မမမနက အပေါကနေပီး အားရပါးရ တကခပီးဆောင့ပေးပနသည။ မမမနတစယောက ဆံပငရညလေးတေကို ဘယညာရမးရငး ဖိုးညီပေါမ မငးစီးပေးနေပုံက အားရစရာ…။ ဖိုးညီ မမမနရဲ့ နို့အုံ ဆူဆူဖိုးဖိုးကီးတေကို အားရပါးရ ဆုတကိုငညစရငး မမမနရဲ့ အပေါက ဆောင့ခကတေကို အရသာခံနေမိသည။ တောတော ကာလို့ မမမန မောလာပီဆိုမ ဖိုးညီ မမမနကို လေးဘကထောကခိုငးပီး နောကကနေအားရပါးရဆောင့ပီး ပီးလိုကတော့သည။
ဖိုးညီ မမမနအိမမာ စောင့အိပတဲ့ တစပတလုံးလိုလို အိမအလုပတေပီးတာနဲ့ ထမငးစားသောကပီး အိပရာပေါမာပဲ အခိနကုန လေ့ရိသည။ ကုနကုနပောရရင တစပတလုံးလိုလို ဖိုးညီနဲ့ မမမနလုပဖစကသည။ တစခါတလေ ဧည့ခနးထဲမာ ရုပရငကည့ ရငတောင ဖိုးညီပေါငပေါမာ မမမနက တကထိုငပီး မမမနရဲ့ နို့ကီးတေကို ဖိုးညီက ရုပရငကည့တဲ့တစလောကလုံးလိုလို ထိုင ပီးညစနေတတသည။ မမမနရဲ့ တငသားအိအိထားထားတေကလညးဖိုးညီပေါငကားထဲမာ မာနေတဲ့ အတနကီးပေါမာ တ လုပလုပနဲ့ ဖစနေတတပီး ပေါငကားထဲမာ အရညတေ ရဲရဲစိုနေတတသည။ အဲဒီလိုဖစလာပီဆိုရငတော့ ရုပရငပီးတာနဲ့ နစ ယောကလုံးကုတငပေါကို အမနပေးတကပီး မီးကုနယမးကုန လိုးဖစကသည။ ဒီလိုနဲ့ သငနကောငးပိတခိနတေပီးလို့ဖိုးညီ ကောငးပနတကရတော့မည။ ဖိုးညီပနခါနီးရကမာ ဖိုးညီနဲ့ မမမန တစနေ့လုံးလိုလိုလုပဖစကသည။ ထမငးဟငးတောင မ ခကတော့ပဲ ဆိုငကနေ ပါဆယဝယစားသည။ တစနေ့လုံးလိုလိုနစယောကလုံးအဝတအစားမကပက၊ မမမနကလညး အိမထဲမာ ကိုယလုံးတုံးနဲ့နေသည။
ဖိုးညီကလညး ကိုယတုံးလုံးနဲ့ အောကကအတနကီးတယမးယမးနဲ့။ တစနေ့လုံး အခီပေါငးအမားကီးလုပနိုငတဲ့ ဖိုးညီကို အရမးသနတာပဲလို့ မမမနက အောခရတဲ့အထိပါပဲ။ နောကဆုံးပနခါနီး နစယောကသားအားရအောငလုပပီးလို့ ဖိုးညီရငခငထဲ မာ မမမနမကနာလေးအပပီးအိပနေသည။ ဖိုးညီ မမမနရဲ့ နဖူးပေါမာ ဝဲကနေတဲ့ ဆံနယစလေးတေကို သပတငပေးရငး ပော လိုကသည။ ”မမ…. တကယလို့ သင့တောတဲ့လူတစယောကယောကက လာကမးလမးတယဆိုရငနောကအိမထောငပုပါလား ဟင…။ မိနးမသားဆိုတာ တစယောကထဲနေလို့မကောငးဘူးမမရဲ့…။” ”အငးပါ….၊ အဲဒါကို မမလညးတေးမိပါတယ။ ဒါပေမဲ့ မမ ငါ့မောငမသိဘဲ ဘာမမလုပဘူး၊ နောကအိမထောငပုမယဆိုရငလညး အဲဒီလူကိုငါ့မောငနဲ့ပေးတေ့ပီး ငါ့မောငသဘောတူမပဲ ယူ မယကာ..။” ”ဒါမ ငါ့မမ…။” ဖိုးညီ မမမနရဲ့ နဖူးလေးကို မတမတနိုးနိုးနမးမိသည။ ဖိုးညီ အရမးခစရတဲ့ မမမနကို တခားလူ တစယောကရငခငထဲမာ မမငရကသလိုလိုဖစနေသည။ စိတကူးထဲမာ တေးကည့တာတောင ရငထဲမာ ဆို့နင့လာသလိုလိုကီး ဖစနေရသည။ ဒီလိုနဲ့ ကောငးတေဖင့လို့ ဖိုးညီလညး ကောငးဆကတကဖစသည။ မမမနနဲ့ကတော့ အဆကအသယမပတ ၊ ညတိုငးလိုလို ဖေ့စဘတပေါမာတေ့ပီးခကဖစသည။ ခောကလလောကကာတော့ မမမနက သူ့ကို အနလိုငးမာတေ့ပီး လကထပခင့တောငးထားသူ တစယောကရိတဲ့အကောငးပောလာသည။
နာမညက ကိုသုတလို့ဆိုသည။ အသကနညးနညးကီးတဲ့လူပိုကီးတစယောကဖစပီး စီးပားရေးလညး အဆငပေတယလို့ ပောသည။ ဖိုးညီကလညး တေ့ခငတယဆိုတာနဲ့ အဲဒီလူကို မမမနအိမမာခိနးခိုငးလိုကသည။ ဖိုးညီလညး မနလေးကနေ ရန ကုနကို ညကားစီးပီး မမမနအိမကိုသားသည။ မမမနရဲ့ ခငပနးလောငးကီးကို ရငနာနာ နဲ့ ကည့ပီး ဆုံးဖတပေးဖို့ဖစသည။ မနကအစောကီး မမမနနေတဲ့တိုကခနးကိုရောကတော့ ခရီးပနးလာတာနဲ့ တစရေးတမောအိပလိုကသည။ ”မောငလေး …. ထ…. ထ….. ကိုသုတ လာပီ…။ ” ဖိုးညီ အိပနေရာကနေ ကမနးကတနးထပီး အိပခနးထဲကနေ ဧည့ခနးရိရာကိုခောငးကည့ လိုကသည။ ”ဟာ….. မဗိုက….” ဖိုးညီ ကိုသုတဆိုတဲ့ လူကီးကို ကည့ရငးကည့ရငးတေ့ဖူးသလိုဖစလာတာနဲ့သေခာတေး ကည့တော့မ ကီးမိုကဗိုကပူဆိုတဲ့ လူကီးဖစနေသည။ သူနဲ့ ကီးမိုကဗိုကပူ အပငမာ မတေ့ဖူးသေးသောလညး ဖေ့ဘတပေါမာ မမငခငမ အဆုံးမငမငနေရတဲ့ ဒီမကနာကီးကိုတော့ သေသေခာခာမတမိနေသည။
ဖိုးညီ အိပခနးနံရံက အပေါကကနေ ခောငးကည့လိုကတော့ ဒီလူကီး မမမနဖောတိုကတဲ့ ကောဖီသောကရငး မမမနကို လကထပခင့တောငးနေသည။ မမမနလညး ခဏလေးနော ဆိုပီး ဖိုးညီအိပခနးထဲဝငလာသည။ အခနးထဲရောကတော့ ဘယလိုနေလဲဆိုပီး တိုးတိုးလေးမေးသည။ ဖိုးညီလညး မဆိုးပါဘူးဆိုပီး ရငနာနာနဲ့ပဲ ခေါငးညိမ့ပလိုကရသည။ မမမန အပင ကို ပနသားပီး ကိုသုတဆိုတဲ့ လူကီးပောတာကို လကခံတဲ့အနေနဲ့ ခေါငးငိမ့ပလိုကတာကိုတေ့ရသည။ ဒီလူကီးက လကခံ တယဆိုတာနဲ့ ခကခငးပဲ မမမနအနားကိုတိုးကပပီး မမမနကို ဆဲဖကသည။ ပီးတော့ မမမနရဲ့ နုတခမးလေးတေကို နမးသည။ လကတေကလညး မမမန ကိုယလုံးပေါမာ တရရနဲ့ ပေးလားပီးပတသတနေသည။ ဖိုးညီ ဒီမငကငးကို မမငခငပေမဲ့ ဘယလို ကောင့မနးမသိ ၊ မကလုံးအစုံကို လဲဖယလို့မရပဲ ဆကပီးကည့နေမိသည။ တဖညးဖညးနဲ့ ကိုသုတရဲ့လကတေက မမမန ရင အစုံပေါမာအုပကိုငပီး ဆုတနယနေသည။ တအောင့လောကကာတော့ မမမနရဲ့ အကီကယသီးတေကို ဖုတပီးပေါလာတဲ့ ရငသားအစုံကိုဘောလီပေါကနေ ကိုငသည။
ပီးနောက မမမနရဲ့ဘောလီကိုခတပီး ပေါလာတဲ့ နို့အုံဖေးဖေးကို စို့သည။ မမမနလညး ခေါငးကို အပေါမော့ပီး မကလုံးလေး မေးနေသည။ တစခကတစခကဖိုးညီခောငးကည့တဲ့ အပေါကရိရာကိုလည့လည့ကည့သည။ ဖိုးညီနဲ့ မမမနနဲ့ မကလုံးခငး ဆုံသားတဲ့အခါတိုငး မမမနရဲ့ မကဝနးတေထဲမာ သူ့ကိုအားနာတဲ့အကည့တေပါတယဆိုတာကို တေ့ရသည။ တအောင့လောက ကာတော့ ကိုသုတရဲ့လကတေက မမမနရဲ့ ထဘီလေးကို ဆဲခတလိုကတော့သည။ မမမနရဲ့ ပေါငသားဖေးဖေးနဲ့ ပေါငကားထဲက အဖုတဖောငးဖောငးကီးကပေါလာသည။ ကိုသုတ သူ့ပုဆိုးကို ခပသကသကဆဲခတပီး မမမနရဲ့ ပေါငနစခောငးကို အသာ ဖဲကားပီး သူ့ရဲ့ ညိုညိုတုတတုတ အတနကီးကိုထိုးထည့လိုကတော့သည။ ဖိုးညီ တစယောက ကိုသုတရဲ့ အတနညိုတုတတုတ ကီး မမမနရဲ့ အဖုတလေးထဲမာ တပတပတနဲ့ ဝငထကနေတာကိုကည့ရငး တစဖကကလညး နမောနေမိသလို တစဖကက လညး လိငစိတတေထကနေတော့သည။ ဆိုဖာပေါမာ မမမနကို တောတောလေးကာအောင တဖတဖတနဲ့လိုးပီး ကိုသုတပီး သားသည။
တအောင့လောကကာတော့ နစယောကသားအဝတအစားတေပနဝတ စကားနညးနညးပါးပါးပောပီး ကိုသုတပနသားသည။ ကိုသုတပနပီးပီးခငးပဲ ဖိုးညီ အိပခနးထဲကနေထကပီး မမမနဆီကို သားလိုကသည။ ဖိုးညီကိုတေ့တော့ မမမန ဖိုးညီကို ကည့ရငးမကရညတေဝဲလာသည။ သူ့မောငလေးရေ့မာ တစိမးယောကားတစယောကနဲ့ ကာမဆကဆံလိုကတာကို ရကတာပဲ လား၊ မောငလေးတစယောကလိုရော ခစသူလိုပါခစတဲ့ ဖိုးညီရေ့မာ ဒီလိုလုပရပ လုပမိတာကို ဝမးနညးတာလားဆိုတာကိုတော့ မမမနကိုယတိုငပဲသိပါလိမ့မည။ မမမနရဲ့ကိုယလုံးလေးကို ဖိုးညီအသာပေ့ဖကလိုကသည။ ဖိုးညီရငခငထဲရောကမ မမ မနတစယောက ရိုကကီးတငင ငိုတော့သည။ ဖိုးညီ မမမနရဲ့မေးလေးကို လကနဲ့ အသာမော့ရငး မမမနရဲ့နုတခမးလေးကိုနမး လိုကသည။ ဖိုးညီ တစယောက ကိုသုတနဲ့ မမမနတို့ ကာမစပယကနေတာကိုခောငးကည့နေကတညးက စိတတေထကခဲ့ သည။ အခုလို မမမနနဲ့ နုတခမးခငးနမးမိတဲ့အခိနမာတော့ စိတကို ထိနးထားလို့မရတော့..။ မမမနရဲ့ ထမိနလေးကို ဆဲခတ လိုကသလို သူဝတထားတဲ့ ပုဆိုးကိုလဲ ခေထောကနဲ့ညပပီး ဆဲခတလိုကသည။ ထမိနကတသားလို့ အောကပိုငးမာ ဗလာ ဟငးလငးနဲ့ ဖငပောငလေးဖစသားတဲ့ မမမနကို ခီမပီး အိပခနးထဲက ကုတငပေါကို ခေါလာခဲ့သည။
ကုတငပေါမာ မမမနကို ပကလကလေးထားလိုကပီး ပေါငနစခောငးကို လကနဲ့ဖဲကားလိုကပီး ပေါငကားထဲမာပေါလာတဲ့ အဖုတဖောငးဖောငးကီးထဲကို ထိုးသငးဖို့ ဖိုးညီတစယောကသူ့ အတနကီးနဲ့ တေ့နေဆဲ မမမနက…. ”ကိုဖိုး….. ခဏနေဦး ကာ… ဟိုတစယောကအရညတေနဲ့… မမန ရေသားဆေးလိုကဦးမယ။” ”မအောင့နိုငတော့ဘူးမရာ…. ကနတောလုပတော့ မယ…။ ” ဖိုးညီတစယောက ဆေးမိနေသူတစယောကလို ဗလုံးဗထေးပောရငး ပထမတစယောကလုပထားလို့ သုတရညဖူဖူ ပေကံနေတဲ့ အဖုတဝမာ သူ့အတနကိုတေ့ပီးထိုးထည့လိုကသည။ ကိုသုတရဲ့ သုတရညတေနဲ့ ခောမေ့နေတဲ့ မမမနရဲ့ အဖုတကီး က အရမးကီးတငးကပမနေပေမဲ့ မမမနနဲ့ လပေါငးမားစာခဲထားရတဲ့ ဖိုးညီအတကတော့ လုပလို့ကောငးလသည။ ဖိုးညီတစ ယောက ဝမးနညးစိတနဲ့လိငစိတ ပေါငးစပပီး မမမနရဲ့ အဖုတကိုသာ အပေါကနေ နာနာဖိပီးဆောင့ဆောင့လိုးနေမိသည။
မမမနကတော့ ဖိုးညီလုပသမ ….. တအီးအီးနဲ့ ငီးငူရငးအောကကနေ့ ကော့ကော့တငပေးရာသည။ ဖိုးညီ မမမနရဲ့ ရငသား ထားထားတေကို လကနဲ့ညစရငး တဖောငးဖောငးမညအောင ဆောင့ – ိုးပီး မမမနအဖုတထဲမာ သုတရညတေပနးထုတရငး တစခီပီးသားတော့သည။ ဖိုးညီ တစနေ့လုံးလိုလို မမမနနဲ့ သုံးလေးခီထကမနညး လုပပီး ပနလာခဲ့သည။ တစလလောက ကာတော့ မမမနဆီက ဖုနးဝငလာသည။ ကိုသုတနဲ့ လကထပတော့မည။ ဖိုးညီကိုလညးလာစေခငသညတဲ့…။ ဖိုးညီတစ ယောက မမမနဆီ ကိုသားရပနသည။ ဖိုးညီ မငလာဆောငမတိုငခင ရေ့တစရကမာ မမမနဆီရောကသားသည။ ဖိုးညီရဲ့ အဒေါတို့လငမယား… မမမနရဲ့ အဖေနဲ့အမေလညးရောကနေကပီ။ ဖိုးညီနဲ့ မမမန မောငနမနစဦးသားကားတစစီးနဲ့ မို့ထဲမာ ဖိတစာတေလောကဝေကသည။ ဖိတစာတေဝေပီး အပနလမးမာ ဖိုးညီ တစယောကကားမောငးရငးနဲ့ မမမနကိုမေးမိသည။
”မမ….ကနနောမရိတုနး ဟိုတစယောကနဲ့ထပပီး ဖစသေးလားဟင….။” မမမန ပတငးပေါကကနေ အပငဘကကို အဓိပာယမဲ့ စာ ငေးကည့နေသည။ တအောင့လောကကာမ….. ဖိုးညီရဲ့ အမေးကို မမမနပနဖေသည။ ”မလုပဖစပါဘူးကာ….၊ မမန ထပ မဖစအောင ရောငပါတယ။ အဲဒီနေ့က ကိစအတကလညး ငါ့မောငကို အရမးအားနာတယ၊ တောငးပနတယနော…၊ မောင လေး…။” ”ရပါတယမမနရယ၊ ဒါပေမဲ့ လကမထပခင မမနကို တစခါလောက ခစခငသေးတယ။ ခင့ပုပါလားဟင…။” ”မ တောပါဘူးငါ့မောငရယ…၊ မမနက မနကဖန မငလာဆောငရတော့မာကိုကာ…။” ”ဒီတစခါနောကဆုံးပါပဲ မမရယ….၊ ခင့ပုပါ နော….။” မောငလေး ဖိုးညီရဲ့ သနားစရာတောငးဆိုသံကိုကားတော့ မနမန စိတတေတငးမထားနိုငတော့.. ခပလေးလေးပဲ အငး လို့ပောပီး ခေါငးကိုငုံ့ထားလိုကတော့သည။
မမမနဆီက ခင့ပုခကရတာနဲ့ ဖိုးညီ အနီးဆုံး ဟိုတယတစခုကို ဝငပီး အခနးယူလိုကသည။ အခနးထဲရောကတာနဲ့ မမမနနဲ့ ဖိုးညီ တစယောကနဲ့တစယောကပောစရာတောငမလိုဘဲ အဝတအစားတေကို ခတခာကသည။ နစယောကလုံး ဝတလစစလစ နဲ့ မိမေးတိုငးဖမေးတိုငးဖစသားကလေပီ။ နစဦးသားခနာကိုယခငး ပူးကပသားကသည။ မမမနရဲ့လကတေကဖိုးညီ ကိုယလုံး ကို တရရနဲ့ ပတသပနေသလို ဖိုးညီတစယောက သူနဲ့ ခဲရတော့မဲ့ မမမနကို လတထကသားမာစိုးတဲ့အလား တငးတငးကပကပ ဖကထားမိသည။ ပီးတာနဲ့ မမမနရဲ့ပေါငကားထဲမာနေရာယူပီး မမမနရဲ့ အဖုတလလကီးကိုနောကဆုံးအနေနဲ့ အားရပါးရလက ပေးလိုကသည။ မမမနတစယောက ကော့ပံပီး ကိစပီးသားတဲ့ အထိအောငပါပဲ။ မမမနကလညး ဖိုးညီရဲ့အတနထားထားကီး ကို အနမးတေပေးသလို နုတခမးလလလေးနဲ့ ကောငးကောငးပုလေပေးသည။ မမမနအားရအောင စုတပီးတာနဲ့ မမမနရဲ့ တငသားကားကားတေကိုကည့ရငး ဖိုးညီ လေးဘကထောကအနေအထားနဲ့ မမမနကို လုပသည။
မမမနရဲ့ အဖုတစီးစီးလေးထဲမာ တငးတငးကပကပ အဝငအထကလုပနေတဲ့ ညီတောမောငပေါမာ ဖိုးညီစိတကို နစထားလိုက ပီးဖညးဖညးမနမနလုပသည။ ”အား…. ကောငးတယ…၊ ကိုဖိုး…. နာနာလေး ဆောင့…” မမမနဆီက မပင့တပင့ တောငးဆိုတဲ့ အသံကိုကားရတော့ ဖိုးညီ ဆောင့ – ိုး နေတဲ့ အရိနကို မင့တငပီး တဖနးဖနးမညအောင ဆောင့တော့သည။ မမမနရဲ့ အဖုတအတငးအသားလေးတေရဲ့ ညစအားအောကမ ဖိုးညီကာကာတောင့ခံမထားနိုငတော့ပါ။ နောကထပအခကငါးဆယ လောက ဆောင့အပီးမာပဲ လိငတနတစခောငးလုံးပလာသလိုခံစားရပီး ဖိုးညီအတနကို အဖုတအဆုံးထိထိုးထည့ပီး ပနမထုတ တော့ပဲ အရညတေကို ပနးထုတမိတော့သည။ အခိနတောတောလေးကာအောင မမမနရဲ့ အဖုတထဲမာ စိမထားပီးတော့ အနညးငယပော့သားတဲ့ ညီတောမောငကို အဖုတထဲကနေပနပီး ဆဲထုတလိုကသည။ ပီးတော့ မမမနရဲ့ မကနာနားကို တရေ့ရေ့ တိုးကပသားရငး အရညတေနဲ့ ပောငလကပီးခောမေ့နေတဲ့ညီတောမောငကို မမမနပါးစပနဲ့တေ့ပေးရငး ပောလိုကသည။
”မမ… စုတပေးဦး…။” ”အရညတေနဲ့ မစုတခငဘူးကာ…။” အာ….။ ဖိုးညီ တစခကညညးရငး မကမောငကုပပလိုကတော့ မမမန ခကခငးပဲ ခေါငးကို အသာက ပါးစပဟပီး ဖိုးညီရဲ့ – ီးကို စုတလိုကသည။ မမမနတစယောက ဖိုးညီ မကနာမညို ရအောင အလိုလိုကတာဖစသည။ ဖိုးညီရဲ့ အတနမာပေပနေတာတေအကုနပောငစငအောင စုတပေးလို့အပီးမာပဲ ဖိုးညီရဲ့ လိငတနကပနပီး နိုးကလာတော့သည။ ”အာ….. တောငလာပီ။ တောတောသနတဲ့ ငါ့မောင….။” ”မမ နဲ့ တူလို့လေ…။ အ ဟီး….” ”အာ…. ကိုယ့အမကိုယပနပီး သိကာခနေတယ….။” ”ခိခိ… ဟုတပါဘူး….။ မမ ကနတော့ကို ဟိုဟာ ပေးလုပပါလား ဟင…။” ”အင…. ဘယအဝာလဲ…။ ကိုဖိုး မဟုတတရုတတေ မစမးနဲ့နော… မမနမကိုကဘူး…။ မမနတစခါမ မလုပဖူးဘူး။” ”အာ… မမနကလညးကာ…။ နောကဆုံးလကဆောငအနေနဲ့ ကိုယခစရတဲ့ မောငလေးကိုပေးသားပါနော…။” ဖိုးညီရဲ့ စကား အဆုံးမာ မမမနတစခကတေဝေသားပီး ရီဝေတဲ့မကဝနးအစုံနဲ့ ဖိုးညီကို စိုကကည့နေသည။ ပီးမ….
”မသိဘူးကာ…။ လုပခငလညး လုပ …. လုပ….။” မမမန ဇိုးဇိုးဇတဇတနဲ့ အိပနေရာကနေ ကုနးထပီး ကုတငပေါမာလေးဘက ထောကပေးသည။ လေးဘကထောကပေးထားလို့ နောကကို ကော့ပီး အယနေတဲ့ မမမနရဲ့ တငဆုံကီးတေနောကမာ ဖိုးညီ နေရာယူလိုကပီး တငသားနစခမးကားက ခရေပင့နီညိုညိုလေးကို မကမကမောမောကည့နေမိသည။ ခရေလေးကိုဖင့ဖို့ libricant မရိ။ ဒါပေမဲ့ သဘာဝကပေးထားတဲ့ ခောဆီကိုပဲသုံးရပေတော့မည။ မမမနရဲ့ အဖုတဝကနေ စီးကနေတဲ့ အရညလေး တေကို လကနဲ့သိမးကုံးယူပီး ဖငပေါကလေးဆီကိုပို့လိုကသည။ ပီးတော့ ဖိုးညီ လကကို တံတေးအနညးငယဆတလိုကပီး မမမနရဲ့ ဖငဝလေးကို ခောမေ့သားအောင လကနဲ့ အသငးအထုတလုပလိုကသည။ အတနကာအောင လကညိုးနဲ့ အသငးအ ထုတလုပပီးလို့ ခောမေ့သားပီဆိုမ ညီတောမောငကို မမမနရဲ့ ဖငပေါကလေးနဲ့တေ့ထားလိုကသည။ ”မမန…. စိတကို လော့ ထားနော…။ ဖငဝကို ကုံ့မထားနဲ့…။ ” မမမနကို ပောပီးတာနဲ့ ဖငဝလေးမာ တေ့ထားတဲ့ သူ့အတနကို ဖညးဖညးခငးထိုးထည့ လိုကသည။
အရညတေနဲ့ခောမေ့နေတာကောင့ တောတောလေးတငးကပနေပေမဲ့ သငးလို့ရသည။ ဖိုးညီ ဖညးဖညးခငး အခိနယူပီး ညီ တောမောငကို မမမန ခရေပင့လေးထဲ တရစခငးစီထိုးသငးလိုကတော့သည။ မမမန ဆီက အာ့…. ခနဲ အောသံကားရပီး ခေါငးအုံးပေါမာ မကနာအပပီး ခေါငးအုံးကို လကနဲ့ညစထားသည။ ”မမ… နာလား….၊ ရရဲ့လား….။” မမမန ဘာမ ပနမပောပဲ လကကို အသာမောကပီး ဆကလုပဆိုတဲ့သဘောနဲ့ လုပပသည။ ဖိုးညီလညး မမမနဆီက ခင့ပုခကရတာနဲ့ တစဝကလောက ဝငနေပီးတဲ့ ညီတောမောငကို အသငးအထုတဖညးဖညးခငးလုပတော့သည။ တစဖညးဖညးနဲ့ ဖိုးညီ အတနကီးက မမမန ဖငပေါကလေးထဲကို တစခောငးလုံးဝငသားခေပီ။ ဖိုးညီ တစခကခငးပဲ အသငးအထုတလုပရငး အခကနစဆယလောက လုပပီးတော့ မမမနဆီက တရီးရီး ညညးသံနဲ့ အတူ တငဆုံကီးကို ကော့ကော့တငပေးလာသည။ ”မမန … ကောငးလား…၊ နာ သေးလား….။” ”အငး….. နာလညးနာတယကောငးလညးကောငးတယ….။ လုပပါတော့… မနမနလေး….။”
ဖိုးညီ မမမနရဲ့ တငပါးနဲ့ ဆီးခုံတဖတဖတမညအောင ဆောင့ပီး လုပမိတော့သည။ မမမနလညးကောငးလာပီမဟုတပါလား။ မမမနရဲ့ စအိုကကသားလေးက ဖိုးညီ လိငတနကို တငးတငးကပကပ ဆဲညစထားတာမို့ ဖိုးညီတစယောကကိစမပီးအောင မ နဲပငထိနးထားရသည။ မမမနကိုလညး ပိုပီးကောငးသားအောင လကတစဖကနဲ့ မမမနရဲ့ အစိလေးကို ကလိပေးလိုကသည။ ခရေပင့လေးထဲ တစပစပနဲ့ ဝငထကနေတဲ့ ဆောင့ခကကိုတော့ မရပ….။ တအောင့လောကကာတော့ မမမနတစယောက တ အားအား.. နဲ့ အောရငး တငပါးအစုံတို့ တုနတကပီး ငိမသားသည။ ဖိုးညီလညး စိတကိုတငးမထားတော့ပဲ ညီတောမောငရဲ့ ကမးသီးခေါငးလေးကို ရုံ့ပရုံ့ပနဲ့ ညစပေးနေတဲ့ မမမနရဲ့ တငးကပလတဲ့ စအိုကကသားလေးတေညစတာကို အားပါးရခံစားရငး သုတရညတေကို ဖငနဲ့အပည့ပနးထုတလိုကလေတော့သည။
ဆီဒိုးနားဟိုတယ…. မငးတုနးခနးမတင မငလာပဲတစခု ကငးပနေသည။ ဖိုးညီ မမမနမငလာဆောငမာ သတို့သားအရံလုပ သည။ မမမနလညး တစဝိုငးပီးတစဝိုငး ဧည့သညတေကို လိုကလံနုတဆကနေသည။ နစဦးသား မကလုံးခငးမဆုံမိအောင အတတနိုငဆုံး ရောငနေကသည။ မဖစသင့တာတေဆကမဖစအောင နစဦးသားစောင့ထိနးရမညမဟုတပါလား။ ဒီနေ့မငလာ အခမးအနားရဲ့ သတို့သမီးကို သတို့သားအရံက မငလာပဲမတိုငခငတစရကတင ရေ့ရောနောကပါဖင့ခဲ့သညဆိုသညကိုတော့ ကာယကံရငနစဦးမတစပါး….. ပီးပါပီ
Zawgyi
မေတာါဘူးငါ့ေမာငယ္
” ၿဖိဳးညီေရ…….. ” ေခၚသံနဲx{1037} အတူ အိမဲဝငာတဲ့ လူx{1014}x{103D}စ္ေယာကို လမ္းၾကည့ိုက္ေတာ့ မမမနိုx{1037} လငယားဖစ္ေနသည္။ သူတိုx{1037}လငယားနဲx{1037}ေတာငေတx{1037}တာ x{1014}x{103D}စ္x{1014}x{103D}စ္ေလာကိၿပီ။ မမမနၿဖိဳးညီရဲx{1037} အစ တစမ္းကဲ ၊ ၿဖိဳးညီ အေဖရဲx{1037}ညီမရဲx{1037} သမီးအငယ္ ဆုံးဖစည္။ ၿဖိဳးညီ တိုx{1037}အေဖက တx{101B}ုတပည္။ အေဒၚ့ ေယာကာ္းကလဲ တx{101B}ုတိုေတာ့ မမမန ပီဘိတx{101B}ုတေလးတစ္ ေယာက္x{1014}x{103D}ယ္။ အရပင့င့္ ရငားေတကထားထား ၊ တငားေတကလဲx{1039}x{101C}ကီးသည္၊ x{101B}ုပလဲေတာ္ေတာ္ေခာသည္။ သူx{1037}ေယာ က္ားဖစူေယာကတစမ္းကဲက ကိုခမ္းသာ တဲ့။ ကားပစx{1039}x{1005}ည္းေတ အx{1039}x{101C}ကီးအကယ္ေရာင္းတဲ့သူေဌးသား။ x{101B}ုပလဲ ေခာသည္။ ဒီလိုပဲ မမမနဲx{1037}x{1039}x{101C}ကိဳက္ၿပီး လကပ္ၾကတာ x{1014}x{103D}စ္ x{1014}x{103D}စ္ေတာင္ေကာ္ေပါ့။ ၿဖိဳးညီ အေတးစေတကိုဖတိုက္ၿပီး ဧည့ည္x{1014}x{103D}စ္ေယာက္ ကိုအိမဲေခၚလိုကည္။ ”လာ….အကို နဲx{1037} မမ ဘယိုလာတာလဲ။” ” ဒီလိုပါပဲ နင့ကိုအေၾကာင္းမသိေသးဘူးလား။ သူတီဘီ ဖစာေလ ေနာကုံးအဆင့္ ေဆးယဥါး ေရာဂါဖစာ။ ပထမဖစုန္းက ေဆးမနနေသာကာနဲx{1037} ေနာကိုင္းေဆးမတိုး ေတာ့ပဲ ဖစားတာ။ အခုလဲ ေနမေကာင္းဘူး။ တစါတစါထထေဖာက္ေသးတယ္။ ေသးေတအနာမ မေပာပါနဲx{1037}။ ” ေဘး နားက ေယာကေတာေတာ့ တစကာၾကည့္ၿပီး ယဲ့ယဲ့ၿပဳံးပသည္။ အၿပဳံးကx{1014}x{103D}မ္းလေနသည္။ “ဒါနဲx{1037} မမတိုx{1037} ဘာကိစx{1039}x{1005}နဲx{1037}လာ တာလဲ။ ခဏေလးေနာ္ ။အေဖနဲx{1037} အေမေဈးခဏသားတယ္။ ပန္ေရာက္ေတာ့မာပါ ။ မၾကာပါဘူး ။ “
“နင့ို ေဆးအေၾကာင္းေလးေမးခငိုx{1037}လာတာပါ။ သူလဲေဆးေတ ေသာက္ေနေတာ့။ ေဆးဖိုးကလဲ တစကိုငါးသိန္းေလာက္ ကုနယယ္။ ဘာေဆးေတလဲဆိုတာရယ္ ။ေနာက္ေရာ အေကာင္းအတိုင္းပနစါ့မလားလိုx{1037}ေမးခငိုx{1037}။ “ ဓာတနိုၾကည့္ လိုက္ေတာ့ အဆုတင္ စေပါ့ေတက ဇကာေပါက္x{1014}x{103D}ယ္။ ေအာ္……. ေပလိုကဲ့ ငါ့ေယာက ။ ဘာလိုx{1037} အဲဒီေလာက္ေတာငိုးဝါး သားပါ့လိမ့္။ ၿဖိဳးညီ တစ္ေယာကခိတင္ ကဲပင္ေတးမိလိုက္ေသးသည္။ သိုx{1037}ေသာ္ လူနာတစ္ေယာကိုစိတာတေအာင ေပာသင့္ေသာေၾကာင့္ ” ေကာင္းမာပါ မမ ေဆးကိုပုံမန္ေသာက္ေလ။ ဒီအစကေပာက္ေတကေတာ့ ပန္ေပာက္ေတာ့မာမဟုတ္ ဘူး။ ကနာေတာ့ သူx{1037}ေဆးပတည္ေအာင္ေသာကိုx{1037} တီဘီ bacilli ေတကုနားရင္ ေပာကာပါ။ ေနာကိုင္းေတာ့ ေဆးလိပ္ မေသာကဲx{1037} ။ အပငန္းမခံနဲx{1037}ေတာ့ေပါ့။ သက္ေတာင့ကာပဲေနရမာေပါ့။”
” ဒါေတာငင့ကို က ေဆးလိပန္ေသာကင္ေသးတယ္ ။ မနည္းတားထားရတာ ။အရငဲက ဖငီးခိုးထက္ေအာင္ေသာကဲ့ လူေလ။ ” ေပာရင္းဆိုရင္း ေဖေဖနဲx{1037}ေမေမပန္ေရာကာလိုx{1037} စကားစပတားသည္။ သူတိုx{1037} x{1014}x{103D}စ္ေယာကဲx{1037} မိဘx{1014}x{103D}စါး စကား ေကာင္းေနၾကသည္။ အာလx{1039}x{1021}ာပ သလx{1039}x{1021}ာပေတကို ဆကားမေထာငင္ေတာ့တာ နဲx{1037} အခန္းထဲဝင္ၿပီး ကိုနတားေရးထားတဲ့ ” ပန္ေပာပဖိုx{1037}ေတာ္ေတာကိမ့ယ္” ဆိုတဲ့ စာအုပိုပဲပနတ္ေနမိသည္။ ဖတ္ေကာင္းေကာင္းနဲx{1037}ဖတိုကာ အခိန္ ဘယ္ေလာက္ၾကာသားသညသိ။ဧည့န္းထဲက ”သားေရ ခဏလာဦးေပာစရာရိလိုx{1037} ။ ” အေမရဲx{1037} ေခၚသံကိုၾကားလိုx{1037} အပငို ထက္ၾကည့ိသည္။
” သားကိုရနုနည့္ေပးလိုကလိုx{1037} ။ သားအထုတားပင္ေခ ။ ေနx{1037}လည္ နင့္ အစတိုx{1037}ပနငစါထဲလိုကား နင္ေကာင္း ပိတဲ့ x{1014}x{103D}စ ဒီမာလဲအားေနတာပဲ လတား လတားနဲx{1037} ဘာမလဲမဟုတူး ။ဟိုမာအကူညီလိုေနတာ သားကူညီေခ။ ” ၿဖိဳး ညီလဲ ဖတက စာအုပိုပိတိုက္ၿပီး အထုတပိုးေတပငင္ေနလိုကည္။ ေနx{1037}လညမင္းစားၿပီးေတာ့ အစတိုx{1037}ကားနဲx{1037} ရနုနိုကဲ့သည္။ ေယာကက ကားေတာငိပေမာင္းx{1014}x{103D}ိုင္။ ပဲခူးလာတုန္းကေတာင္ အစ ေမာင္းခဲ့တာ ။ အပန္ေတာ့ ကၽန္ေတာ္ေမာင္းမယ္ မမဆိုၿပီးသူကိုယိုင္ ေမာင္းၿပီးလာခဲ့လိုကည္။ အိမ စဥ့ိုးတန္းလမ္း ေခာကx{103E}ာ ။ ေယာကက သုံး လx{103E}ာေလာကဲတကေသးသည္ … ေဟာဟဲ …ေဟာဟဲ ဖစ္ေနလိုx{1037} သူx{1037}ကိုေစာင့္ေစာင့္ၿပီးေခၚရသည္။
အေပၚေရာက္ေတာ့ ေယာက ေမာၿပီးဖလကသားသည္။ အခန္းထဲသားနားေနသည္ ။ ”ေမာင္ေလးေရ ………. အထုတ္ေတဝိုင္း ကူထားပါဦး ။ နင့ကိုအထုတို သူx{1037} အခန္းထဲထား ။ မမအထုတိုေတာ့ ဒီကိုယူလာခဲ့ ။ ” ” မမက အကိုနဲx{1037}တစန္းထဲအတူတူ အိပာမဟုတူးလား” ” နင့ကိုဆီကပိုးကူးမာစိုးလိုx{1037} ခဲအိပာ တစ္x{1014}x{103D}စ္ေကာ္ေလာကိၿပီ။ သူကလဲ ေဆးပင္းေတေသာက ေတာ့ ညညဆို တန္းၿပီးအိပ္ေပာာပါပဲဟယ္။ လငယားကိစx{1039}x{1005}လဲသိပရိေတာ့ပါဘူး။ ” အိမ္ေထာငတာမ x{1014}x{103D}စ္x{1014}x{103D}စ္ေလာကဲရိ ေသးသည္။ တစ္x{1014}x{103D}စ္ေကာ္ေလာကဲအိပေသာ မမကိုလဲ သနားမိသည္။ သိုx{1037}ေသာ္ ဘာစိတ မဖစိေပ။
ဒီလိုနဲx{1037} မနက္ေစာေစာထတဲ့ သူx{1037}အကင့္ေၾကာင့္ မနက္ေစာေစာေရေx{1014}x{103D}းတည္၊ ထမင္းအိုးတစုံးခက္ၿပီး ေဈးသားလိုကည္။ ေဈး ကပနာေတာ့ မမမနစ္ေယာက္ ေရခိဳးခန္းထဲက ထကာတာနဲx{1037}တန္းတိုးသည္။ ရငားေပၚမာတဘက္ေလးလx{103E}ားထားသည္။ ”ေအာ္……. မမမန္ x{1014}x{103D}ိုးေနၿပီလား။ ကၽန္ေတာ္ေတာင္ေဈးကပနာၿပီ ။ ၾကကားနဲx{1037} အာလူးရယ္ ၊ ကငန္းခဥ္x{101B}ကဲx{1037} ပဒတာ ေလးပဲခက္ၿပီး ငပိရညဲx{1037} တိုx{1037}စရာေလး တိုx{1037}မလိုx{1037}စီစဥားတယ္။” ၿဖိဳးညီတစ္ေယာက္ေရပကဝင္ စကားေတကိုေဖာေဖာသီသီပင္ ေပာမိသည္။ ” ဒါနဲx{1037} မမမနက္x{1014}x{103D}ာမေကာင္းပါလား။ ညက အိပေပာိုx{1037}လား။ ဘာဖစိုx{1037}လဲမမရဲx{1037}။” ေသခာေမးၾကည့္ေတာ့မ..
” ဘာမမဟုတါဘူး။ ညက မမမန္ေခဆစကစ္ေတကိုကိုx{1037}အိပိုx{1037}မရဘူးေလ။ မိုးေအးေတာ့ပိုဆိုးတာေပါ့။ ဆရာဝန္ ကေတာ့ ေလးဘကာလိုx{1037}ေပာတာပဲ။ အဲဒါ မိုးေအး တိုင္းဖစ္ေနေတာ့ စိတစ္ေနတာပါ။ ” ” ဒါမားမမမနယ္ ညထဲက ေပာပါ လား ။ ကၽန္ေတာ္ ေဆးေပးၿပီး ကုေပးမာေပါ့။ ဘာလဲ ကိုယ့္ေမာင္ေလးကို ေကာင္းမၿပီးေသးဘူးဆိုၿပီးမယုံဘူးလား။ ” ”လာ… ဒီမာထိုင္ ။ ကၽန္ေတာင္းပမယ္။ အဲဒါ Rheumatoid arthritis လိုx{1037}ေခၚတယ္ ။ ဘာမမဖစါဘူး။ အကိုကခဲေပာက္ေဆး ေသာက္ေပါ့။ ေနာကစါဖစငၽန္ေတာ့ိုေခၚေလ။ ” ” အင္း “ ”ကၽန္ေတာနကာပငားတယ္။ အကိုx{1037}ကိုx{1014}x{103D}x{103C}ိးလိုက္ဦးေလ။ တူတူစားရေအာင္။” ”ရတယ္ေမာင္ေလး သူကေနမင့ထတာ ။ သူx{1037}ကို x{1014}x{103D}x{103C}ိးရငဲမx{1039}x{101C}ကိဳကူး။ ” ” ေမာင္ေလးနဲx{1037} မမပဲအရငား ထားx{1014}x{103D}င့ယ္ ။ ေနာကခက္ေပါ့ ။ ဝီရိယေကာင္းေနလိုကာေနာ္။” ” ခဏေလး မမအဝတစားသားလဲလိုက္ဦးမယ္။ ” ေပာ ရင္းဆိုရင္းထကားေသာ မမမနဲx{1037} ေနာကိုင္းကို တစကမ္းၾကည့ိုကိသည္။
တငားေတက ထားၿပီး အယ္ေနသည္။ အသားက ေရစို ေတာ့ ထမိန တခိဳx{1037}ေနရာေတ အသားမာကပ္ေနသည္၊ တငားေတ လx{103C}ပာ ထမိန ကပါသားေတာ့ တဖကခက္ စီ၊ တကိုကလိုက ၾကည့ိုx{1037}ေကာင္းေနသည္၊ကာမမx{103C}လဲ ေကာင္းေကာင္းမပဳဖစ္ေတာ့ ကမသား။ ဒီၾကားထဲ အိမလုပ္ေတကို သူတစ္ေယာကဲဒိုငံလုပေတာ့ ေလ့ကင့န္းလုပ္ သလိုဖစ္ၿပီး ရငား ၊ တငားေတက ကစစ္ေနသည္။ ေနx{1037}လည္ အိမ္ေနာက္ေဖးမာဟင္းခကင္း မမမန္ေနာကာေရာက္ တာမသိပဲ လည့ိုက္ေတာ့ ရငင္းအပလိုဖစားၿပီး မမမနဲx{1037} x{1014}x{103D}ိုx{1037}x{1039}x{101C}ကီးေတနဲx{1037} ပတိသားသည္။ အိစက္ ေနေသာအေတx{1037}အထိ ေၾကာင့္ ကတုနရင္ေတာငစားသည္။ မနဲစိတ္x{1014}x{103D}စ္ၿပီး ဟင္းအိုးထဲအာx{101B}ုံစိုကိုကသည္။ ေနx{1037}လညာ ၿဖိဳးညီလကာကို ခီးကဴးၾကသည္။
ၿဖိဳးညီလဲ ေနx{1037}လညာစားၿပီး သူx{1037}အခန္းထဲဝငာတစ္ေရးတေမာအိပိုကည္။ ညေနေစာင္းေလာက္x{1014}x{103D}ိုးေတာ့ ေလ့ကငန္းလုပ္ သည့္ အေနနဲx{1037} ဒိုကိုးၿပီး ေဘာင္းဘီတိုx{1014}x{103D}င့င္ ေရခိဳးခန္းထဲဝင္ၿပီး ေရပန္းေအာကာအားရပါးရေရခိဳးလိုကည္။ ညေနစာစား ၊ ၿပီးေတာ့ ေယာကနဲx{1037}ေဘာလုံးပဲၾကည့္ ။ ပထမပိုင္းၿပီးေတာ့ ေယာကက မၾကည့္x{1014}x{103D}ိုင္ေတာ့ ။ အားနည္းတာေရာ ၊ အိပ္ေရးပကခံ x{1014}x{103D}ိုငာေရာေၾကာင့္ အိပ္ေတာ့မည္ေပာသည္။ မမမန အိပာခင္းေပး ေစာင္ၿခဳံေပးသည္။ ေယာကအိပားၿပီးမ ပနက္ လာသည္။ ”ငါ့ေမာင္ေလး မအိပ္ေသးဘူးလား။ မမေတာ့ အိပ္ေတာ့မယ္ ။” ” ရတယ္ မမ ကၽန္ေတာ x{1014}x{103D}စဲဆက္ၾကည့ာ ။ ၉ခဲပဲ ၿပီးရင္ ၂နာရီပဲလာဦးမာဆိုေတာ့ ၂နာရီေကာ္ေလာက အိပစာ ။” ” ဂတ္x{1014}x{103D}ိုက္ေနာ္ မမ။ ” ဒုတိယပဲၾကည့င္း ပထမပိုင္းအၿပီး ခဏနားေတာ့ ေဘာလုံးဂာနယတိုx{1037}လိုကာမ ဂာနယ ခင္းေတာင္းထဲထည့ိုကိမန္းသိသည္။
ဒီကိုလာတုန္းက အ ထုတဆနx{1037}ာ နဲx{1037} ခင္းေတာင္းထဲထည့ားတာ ။ ခင္းေတာင္းက မမမနခန္းထဲမာ ။ မထူးပါဘူးေလ ။ဘယ္ သူမမ မဟုတာ ကိုယ့စပဲ ဆိုၿပီး အခန္းထဲဝငိုကည္။ x{1014}x{103D}ိုးသားမာေၾကာကိုx{1037} ေခဖနင္းၿပီး အခန္းထဲဝင္ ၊ ကုတင္ေအာက္ က ခင္းေတာင္းကို ငုံx{1037}ယူေနစဥ္ ”ေမာင္ေလး ေဘာလုံးပဲၿပီးၿပီလား။” ” ေအာ္ မမ မအိပ္ေသးပဲကို ၊ မၿပီးေသးဘူးမမ ။ ပထမပိုင္း ၿပီးၿပီ ပင္းေနလိုx{1037} ေဘာလုံးဂာနယတလိုx{1037}ဟာ ေဘာလုံးဂာနယခင္းေတာင္းထဲပါသားလိုx{1037} လာယူတာ။” “ ေအာ္ ေအးေအး “ ” မမ မအိပ္ေသးဘူးလား ။ ဘာဖစိုx{1037}လဲ ။ ” ”အဆစမစ္ေတကိုကန္ၿပီငါ့ေမာငယ္။ လကစ္ေခဆစ္ေတကိုက္ေနတာ။” ”ေအာ္….. ဒါေလးမားမမရယ္ ။ ကၽန္ေတာ့ီမာေဆးပါလာတယ္ ခဏေစာင့္။ ” အခန္းထဲပန္ၿပီး အသင့ိေနတဲ့ အစာအိမထိတဲ့ အကိုကခဲေပာက္ေဆးကိုပဲ Antacid ေလးနဲx{1037}တဲၿပီးေပးလိုကည္။ေဆးတိုက္ၿပီးေတာ့ ”မမ..လကစ္ေတကိုက္ေနတယ္ ဆိုရင္ ကၽန္ေတာ္x{1014}x{103D}ိပ္ေပးရဦးမလား။”
”အင္း x{1014}x{103D}ိပ္ေပးေလ ။ ေကာင္းတာေပါ့ ငါ့ေမာငယ္။ မမကေတာ့ အရမ္းကိုကာပဲသိတယ္။ ” ၿဖိဳးညီ တစ္ေယာကမမနဲx{1037} လကစ္ေတကိုစိတါလကါနဲx{1037} x{1014}x{103D}ိပ္ေပးေနမိသည္။ လက္ေခာင္းေလးေတက သယေနသည္။ ေဖာ့ဖေယာင္းလိုx{1014}x{103D}ူးညံ့ေနသည္။ ကုတင နံရံကပားတာဆိုေတာ့ နံရံဘက္x{1014}x{103D}င့္ ေဝးသည့္ ဒီဘကကို x{1014}x{103D}ိပ္ေပးတုန္းက ဘာမမ ဖစ္။ ဟိုဘကကို ကေတာ့ မမက သူx{1037}ရငတ္ေပၚတင္ေပးထားသည္။ လကိုx{1014}x{103D}ိပင္း တစကစကငားx{1039}x{101C}ကီးေတကို ထိမိေတာ့ အိစကည့ထိအေတx{1037}ေၾကာင့္ ေအာကညီေတာ္ေမာင ေခါင္းေထာငငာသည္။ ပုဆိုးပဲဝတားတာရယ္ ၊ ညဘကိပါနီးဆိုေတာ့ အတင္းခံေဘာင္းဘီကဝတထားေတာ့ ပုဆိုးေအာကာေငါထက္ေနသည္။ မမနေတာ့ မသိ ေလာက္။ ခဏၾကာေတာ့ ”ရၿပီငါ့ေမာင္ လကေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလးသကာသားၿပီ။ လုပ္ေပးလကနဲx{1037} ေခဆစ္ေလးေတx{1014}x{103D}ိပ္ ေပးဦး။ ဒူးေခါင္းေရာပဲ။ ခစစ္ ” ၿဖိဳးညီ ေခေခာင္းေလးေတကို ညငငာသာx{1014}x{103D}ိပ္ေပးသည္။ ေကာ့လိုက္ ကုတိုကိဳး ေပးသည္။ အဆစ္ေလးေတေပၚမာလကဲx{1037}ဖိေပးသည္။ ေခရင္းကေန အေပၚကိုေမာ့ၾကည့္ေတာ့ ေအာကံမဝတားတဲ့ ညဝတ ကီx{1039}x{1004}ေပၚမာ x{1014}x{103D}ိုx{1037}သီးေခါင္းေလးေတကို မငိုကေတာ့ အာေခါင္ေတေတာင္ေခာကာသည္။
ခဏေနေတာ့ မမက အေပၚကိုဆဲ တင္ၿပီး ” ဒူးေခါင္းေလးပဲေနာကုံးx{1014}x{103D}ိပ္ေပးေတာ့ ငါ့ေမာင္ေရ။ ေမာင္ေလးလဲေတာ္ေတာ္ေညာင္းေနေတာ့မယ္။ မမ လဲေဆး ေသာကိုက္ေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေကာင္းသားတယ္။” ဒူးေခါင္းကို x{1014}x{103D}ိပ္ေပးရင္း ေခသလုံးသားဖဴဖဴေလးေတကိုၾကည့္ၿပီး စိတ ထိန္းx{1014}x{103D}ိုင္ေတာ့။ ၿဖိဳးညီ့ လကဝါးေတက x{1014}x{103D}ိပ္ေနတာ မဟုတ္ေတာ့ပဲ ဖဖေလး ဆုပ္ၿပီး ပတတ္ေနမိ မန္းေတာင္ ကိုယ့ိုကိုယ္ သတိမထားမိေတာ့ေပ။ ၿဖိဳးညီ ေခါင္းထဲ မာ တခားဟာေတ ဘာမ မရိေတာ့ဘူး၊ အခု မင္ေနရတဲ့ ဒူးေခါင္းေလာက္ အဆင့ေန ပို ၿပီး မငငာမိၿပီ။ ၿဖိဳးညီ လက္ေတက မမမနဲx{1037} ဒူးဆစေလးကို ဆုပိုငတ္ေပးရင္းက ေပါငုံးေတေပၚကို ေရာကား သည္၊ ထမိနက ဒူးေလာကိပဲ ရိေသးေတာ့ မမမနဲx{1037} ေပါငန္ ေတကို မေတx{1037} ရေပမဲ့ ၿဖိဳးညီလကဝါးေတက ေခာမတ္ ေတာင့င္း ေနတဲ့ အသားေတကို ထမိန္ေအာက ပဲ လကိဳ ပတိုx{1037}ေကာင္းေကာင္း နဲx{1037} မိုx{1037} တေဖးေဖးခင္း ေပါငင္းနားထိ တိုးပတပ္ လာမိသည္။
ၿဖိဳးညီ လကဝါးက ေပါငင္းနားထိ ေရာကာတာမိုx{1037} ၿဖိဳးညီရဲx{1037} လက္ေကာကတ္ေတက သူx{1037} အလိုလို မမမနဲx{1037} ထမိနနားစ ကို တန္းတင္ေပး လာသလိုဖစာေတာ့၊ မမမနဲx{1037} ေပါငန္ ဝင္းဝင္းကို စမင္ေနရၿပီ။ ၿဖိဳးညီ မမမနဲx{1037} မက္x{1014}x{103D}ာကို လမ္းၾကည့ိုက္ေတာ့ မကုံးအစုံပိတားတာ ေတx{1037}ရ သည္၊ မက္ေစ့ေလးပိတ္ၿပီး x{1014}x{103D}ူတမ္း မဟတဟ နဲx{1037} မမမန္ ရဲx{1037} မက္x{1014}x{103D}ာေလး မာ နဖူးေၾကာေလး သိမသာx{1039}x{101C}ကဳံx{1037}ေနတာ လည္း ေတx{1037}လိုကသည္။ မမမန္ သိရကဲx{1037} ဘာမ မေပာတာ ကို ေတx{1037}ရေတာ့ ၿဖိဳးညီ ပိုရဲလာသည္၊ လက္ေတက ေပါငေပၚေတ ေဘးေတကို စကိုင္းလို ပတ္ေနရင္း သူx{1037} လကံဖင့္ ထမိနို ပိုလန္ေအာင္ တန္းပိုx{1037}ေပးလာခဲ့သည္၊ ဖဳဝင္းမတ္ ေခာေနေသာ ေပါငုံး x{1014}x{103D}စုံးကို တဝက္ေလာကငေတာ့ ၿဖိဳးညီ ရဲx{1037} ညီေတာ္ေမာင မာေတာင့င္းေနတာ နာေတာငာလာၿပီ။ အဲဒါနဲx{1037} ညာဘက ဆကတ္ေပးေနရင္း ဘယကကဲx{1037} ထမိနို မမမန္ ဗိုက္ေပၚ ထိေရာက္ေအာငနငိုကည္။
ဘားကနဲ ေပၚလာတဲ့ မမမနဲx{1037} ေစာကုတ္ ေဖာင္းေဖာင္းx{1039}x{101C}ကီးက အေမx{103E}းအမင္ေတ သနx{1037}င္ ထားလိုx{1037} ေပာင္ ၿပီး အကဲေၾကာင္းမာ တနx{1037}ိမိမ္ x{1014}x{103D}ူတမ္းဖတ္ေလး တခုက ညိဳညိဳ မဲမဲေလးနဲx{1037} ၊ ေဘးနားက ပန္းေရာငင့င့္ အတင္းသား ေလးေတက အရည္ၾကည္ေတ စို ၿပီး မီးေရာင္ေအာကာ အေရာငနဲ့ေနသည္။ ၿဖိဳးညီ ဟန္ေဆာငန္ေဆာငဲx{1037} ပတ္ေနတဲ့ လကဘကို ပါ ရပိုက္ၿပီး မမမနဲx{1037} ေပါင္x{1014}x{103D}စုံးၾကားထဲ ဝင္ ဒူးေထာကိုကယ္၊ ၿပီးေတာ့ ေပါင္x{1014}x{103D}စုံးကို အသာေလး တန္းၿပီး ကားလိုကယ္၊ အဲေတာ့မ မမမန x{101B}ုတရကနx{1037}္x{1014}x{103D}ိူးသလိုနဲx{1037} မကုံးအစုံပင့ာၿပီး၊
” အာ…… ငါ့ေမာင္ ဘာေတ လုပ္ေန တာလဲကယ္။ မေတာါဘူး။” “ ကၽန္ေတာ္ စိတထိန္းx{1014}x{103D}ိူင္ေတာ့ လိုx{1037}ပါ မမ ရယ္၊ ခင့x{103E}တါေတာ့ “ မမ မန သူထမိနို ပနဲဖုံး ၿပီး ေပါင္x{1014}x{103D}စ္ေခာင္းကို ေစ့ဖိုx{1037} x{1039}x{101C}ကိဳးစားသည္။ ဒါေပမဲ့ ၿဖိဳးညီက သူx{1037}ေပါင္x{1014}x{103D}စုံး ၾကားထဲ မာေရာက္ေနၿပီ ဆိုေတာ့ ေပါင္x{1014}x{103D}စုံးက ၿဖိဳးညီကို ညx{103B}ပားလိုကလိုဖစ္ေနသည္။ ဒါ့ အပင္ ေပါင္x{1014}x{103D}စုံးကို ညx{103B}ပိုx{1037} ဒူးx{1014}x{103D}စုံးကို ေထာငိုက ေတာ့ အခု မ ဒူးေထာင္ေပါငား ဆိုေတာ့ လိုးပါေတာ့ လိုx{1037} ဖိတ္ေခၚေနသလိုပင္။ ၿဖိဳးညီတစ္ေယာက္ မမမနနုံးလိုကဲ့ ထမိန္ ကို အနားက ကိုငသာဆဲလန္ၿပီး အဖုတ္x{1039}x{101C}ကီးကို ကုန္းလကိုကည္။
“ အို ဟဲ့ အား ရီး အိုး မေကာင္းဘူးထငယ္ေနာ္..အိုx{1037} ခက္ေတာ့တာပဲ ကၽတၽတ္” မေတာါဘူးသာေပာေနတာ အဖုတဲမာ အရည္ေတx{101B}ဲေနသည္။ အရည္ၾကည္ေလးေတကိုလာx{1039}x{101C}ကီး နဲx{1037} တစါထဲ သိမ္းx{1039}x{101C}ကဳံး လကိုကည္။အဖုတ္x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းသား x{1014}x{103D}စ္ လx{103E}ာကို x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းနဲx{1037} စုငုံၿပီး ခိဳခဥုတလို ဆဲစုတိုကည္။ ” ရx{103C}း……….. အား………….ဘယိုမားလုပ္ေနတာလဲ ငါ့ေမာင္ ရယ္….အင့္.” မမမနစ္ေယာက္ ေကာ့ပန္ေနသည္ ။ ခါးေကာ့ၿပီး အဖုတ္x{1039}x{101C}ကီးကို ေကာ့ေပးသည္။ အဖုတ္x{1039}x{101C}ကီးကို ၿဖိဳးညီမက္x{1014}x{103D}ာ x{1014}x{103D}င့ပ္ေပးသည္။ အေစ့ေလးကို ဆဲစုတ္ေပးသည္။ အဖုတ္x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းx{1014}x{103D}စx{103E}ာကို ၿဖဲၿပီး ပန္းေရာင္ အတင္းနံရံထဲကို လာကိုေခါကာ ပိုx{1037}လx{103E}တိုကည္။
” အ…..အ……. နာနာေလးလက္….. ေကာင္းလိုကာ…. ” အေစ့ကို စုတိုက္၊ လာနဲx{1037}ထိုးေမx{103E}လိုက္၊ အဖုတ္x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းနဲx{1037} ၿဖိဳးညီ x{1014}x{103D}x{103C}တမ္း ေတ့ၿပီးစုတိုက္ လုပ္ေနတုန္း မမမန္ လက္x{1014}x{103D}စက ၿဖိဳးညီလက္x{1014}x{103D}စကိုယူၿပီး သူx{1037}x{1014}x{103D}ိုx{1037}အုံေပၚမာတင္ေပးသည္။ တင္းအိ ၿပီးx{1014}x{103D}ူးညံ့ေနတဲ့ x{1014}x{103D}ိုx{1037}x{1039}x{101C}ကီးx{1014}x{103D}စုံးကို ညဝတကီေပx{1039}x{1004}ၚကပဲ နာနာနယိသည္။ ” ညx{103B}စ္ နာနာ ညx{103B}စ္ ေကာင္းေနၿပီ ။ ေကာင္းလိုကာ။ ေအာကလဲ ၿပီးေတာ့မယ္..။ ” ”အား …… အား……….. ၿပီးၿပီ ၿပီးၿပီ …။ ” ခါးေလးကိုေကာ့ ၿပီး အရည္ေတ ဒလေဟာ ထကာ ၿပီးသားသည္။ ၿဖိဳးညီမက္x{1014}x{103D}ာမာလဲ အရည္ေတလူးေနသည္။ ထကာတဲ့ အရည္ေတတစါထဲမိဳခ လိုကည္။ မမမန္ အရည အခဥာတမား ။ အနည္းငယ္ ငနည့ကဲသည္။ သိပခဥူးဆိုေတာ့ အကစာတည္းတယ္ ။ PH နိမ့ာ ေပါ့ ။ ၿဖိဳးညီ စိတဲကပင္ ေစာကညို ဓာတဲၾကည့ိသည္။ စိတူးေနလိုx{1037} မၿပီးေသး ။ အလုပစ္ေအာငုပဦးမယ္ ဆိုၿပီး ။ ပုဆိုးကိုတစါထဲ ဆဲခၽတိုကည္။ ေအာက ေစာင့ိုင္းေနတဲ့ ညီေတာင္ေမာင ဘားကနဲ ထကာသည္။ မမမနေတာ့ လာနဲx{1037}တင္ တစီၿပီးသားလိုx{1037} မကုံးေလးေမးေနသည္။
ၿဖိဳးညီ ဒူးေထာကာ ေထာကာနဲx{1037} ေခါင္းရင္းဘကိုသားလိုကည္။ ညီေတာ္ေမာငို ပါးစပားေလးကပ္ၿပီး ။ …မမမန္…. လိုx{1037}ညငငာသာေခၚလိုကည္။ မမမန္ မကုံးဖင့္ ၾကည့ိုက္ေတာ့ ပါးစပားမာ တရမ္းရမ္းဖစ္ေနတဲ့ ညီေတာ္ေမာငို ေတx{1037}ၿပီး မကုံးေလးဝိုင္းသားသည္။ ” အာ …… အx{1039}x{101C}ကီးx{1039}x{101C}ကီးပဲ ။ နင့ကိုဟာ ေတာင္ အဲေလာကx{1039}x{101C}ကီးဘူး။” ” ကၽန္ေတာ အေဆာငာပင္းေနတာနဲx{1037} အားအားရိ ပနx{1037}ဲထားတာေလ။ အဲဒါေၾကာင့ါ။ ” “ အားရ ပါးရx{1039}x{101C}ကီးေနာ္ ..ငါ့ေမာင မေခဘူးပဲ” ”ကၽန္ေတာ့ိုလဲ တစည့ုပ္ေပးပါဦးမမရယ္။ ” စကားဆုံးေတာ့ လက္ေလးတစကိုx{1039}x{101E}ကၿပီးညီေတာ္ေမာငိုလမ္းကိုင္ လိုကည္။ ေခါင္းေလးကိုx{1039}x{101E}ကၿပီး ဒစိပားေလးကိုငုံသည္။ ဒစစုလုံးပါးစပဲတငည့္ၿပီး လာေလးနဲx{1037}လည့တ္ ကစားသည္။ ဒစနားသားေလးေတကို လကည္။ ေနာက္ ေခါင္းကိုx{1039}x{101E}ကၿပီး လီးတစက္ေလာကိေရာက္ေအာငုံၿပီး x{1039}x{101E}ကကာ x{1039}x{101E}ကကာနဲx{1037} မx{103C}တ္ေပးသည္။ လီးပတညို လာေလးနဲx{1037} ေရခဲေခာင္းလကလို လကည္။
အရမ္းေကာင္းတာေၾကာင့္ ၿဖိဳးညီ တစ္ေယာက္ၿပီးခငငငစားသည္။ ” ကဲ မမ ရၿပီ။ လုပ္ေတာ့မယ္ ။” “ ဟုတဲ့ ပါ ကိုယ္ေတာ္ေခာ ရယ္..တခါထဲ ကိုယ့မ ကို ေပာလိုကာမား..” ”ေပါင္ေလးကိုနည္းနည္းကားၿပီး ဒူးေထာင္ေပးေနာ္။” ပါးစပ္ ကသာေပာေနသာ မမမနမာ ၿဖိဳးညီေပာတဲ့ အတိုင္းလိုကုပ္ေပးရာသည္။ ၿဖိဳးညီ ေထာငားတဲ့ ဒူးx{1014}x{103D}စုံးၾကားတင္ ဒူး ေထာက္ၿပီးေနရာယူလိုကည္။ အဖုတ္ တငီးကိုေတ့ၿပီးခကင္းမထည့္ေသးပဲ အဖုတကဲေၾကာင္းတစ္ေလာကတ္ ေပးလိုက္ေတာ့ မမမနစ္ေယာက္ေကာ့တကားသည္။ ” အ…… လုပါေတာ့ ငါ့ေမာငယ္ ။ မမစိတ္ေတပန္x{1039}x{101E}ကလာပန္ၿပီ။” “ မမမန္ ဒါဆိုထည့ိုက္ေတာ့မယ္ေနာ္။” “ အင္း အင္း ကာ..မင္းကလည္း ရကရာx{1039}x{101C}ကီး ဘာေတ ေပာေနေမးေနမန္းမသိဘူး “ ၿဖိဳးညီ သူx{1037}လီးx{1039}x{101C}ကီးကိုဖည္းဖည္းခင္းထိုးထည့ိုကည္။မလုပာၾကာေတာ့ အေပါက ေတာ္ေတာပ္ေနသည္။ ၿဖိဳးညီ အားနည္းနည္းစိုက္ၿပီး ဖိထိုးလိုက္ေတာ့ မမမနီမ ညည္းသံ နည္းနည္းထကာသည္။
”ေမာင္ေလး ဖည္းဖည္းလုပါေနာ္ ။ မမကမလုပစာၾကာၿပီ။” ”ဟုတဲ့ မမ။ ” ဒစင္ၿပီးသားေတာ့ တဖည္းဖည္းနဲx{1037} ဆက္ ထိုးထည့ိုကာ တစက္ေလာကငားသည္။ အပငာသုံးလကေလာကာကန္ေတာ့သည္။ ကနဲ့ သုံးလကကို အဆုံးထိေဆာင့ည့ိုကည္။ ”ဒုတ္……. လီးထိပ္ နဲx{1037} သားအိမ္ေခါင္းသားေဆာင့ည္။” ”အား ……. နာတယ္ ေမာင္ေလး ဖည္းဖည္းလုပ္။” ”ဟုတ္ …… မမ” ၿဖိဳးညီ တစက္ေလာကနည့ိုက္ ထုတိုကဲx{1037} အသားကသားေအာင္ ဖည္းဖည္း ခင္းလုပ္ေနမိသည္။ ခက္ေလာကုပ္ၿပီးသားေတာ့ အသင္းအထုတို နည္းနည္းအရိနင့ိုကည္။ ”အ…. အ…… ေကာင္းလာၿပီ ေမာင္ေလး လုပုပ္” ” x{1039}x{101D}ဗတ္ ….x{1039}x{101D}ဗတ္ ….. ဖတ္ ….ဖတ္ ……. ဖပ္ ………. ဖပ္……….” အဖုတဲက အရည္ေတနဲx{1037} လီးအသင္းအထုတုပဲ့ အသံေတ ဆူညံေနသည္။ ေတာ္ေသးတာေပါ့။ တိုကန္းက အသံလုံလိုx{1037} ။ ၿဖိဳးညီစိတဲက ေတး မိသည္။ ၿပီးေတာ့ ကိုယ့္ အစ တစမ္းကဲတစ္ေယာကို ပယယယယ္ လိုးေနရပါလားဆိုတဲ့ အသိက အသစဆန္းတစိဳး ဖစ္ေစသည္။
” ဖပ္ ……. ဖပ္ …………. ဖပ္ …………ဖပ္………….” ၿဖိဳးညီ ဥ နဲx{1037} မမမနငဲx{1037}x{101B}ိုကံေတဆူညံ ေနသည္။ အဖုတတင္းကပီးပိုင္ ေနၿပီး လီးကိုသားေရကင္းနဲx{1037} ဆုတx{103B}စားသလို ခံစားရသည္။ စိတဲေတာ္ေတာ္ေကာင္းလာေသာေၾကာင့္ x{1014}x{103D}ိုx{1037}ကိုဆဲရင္းနာနာ ေဆာင့ိုးလိုကာ ၾကာၾကာ မလိုးလိုက ခဏနဲx{1037}ၿပီးခငာသည္။ ကနုံးလဲမပါေသာေၾကာင့္ လီးကိုအပငိုပဲဆဲထုတိုက္ၿပီး သုကည္ေတကို ဗိုက္ေပၚပဲပန္းခလိုကည္။ ” အား……….. ရx{103C}း……….. ေကာင္းလိုကာမမရယ္…..” ၿဖိဳးညီ မမမနဲx{1037} x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းသားေလးကို မတတ္x{1014}x{103D}ိုးx{1014}x{103D}ိုးပဲ နမ္းလိုကည္။ ခဏေနေတာ့ မမမနီကမတိပ္ေသာ အနမ္းေတ ပနညရိသည္။ ” ဒီလိုမိဳးမေနရတာၾကာၿပီငါ့ေမာငယ္……….. အခုလိုလုပိတာ မေကာင္းေပမဲ့ မမရဲx{1037} ဆx{1014}x{103D}x{1039}x{1015} ပည့ေအာငုပ္ေပးတဲ့အတက္ ေကးဇူးပါ။” ”မမဆx{1014}x{103D}x{1039}x{1015}ပည့္ေပမဲ့ ကၽန္ေတာ့္ ဆx{1014}x{103D}x{1039}x{1015} မပည့္ေသးဘူးမမရယ္ ။ ကၽန္ေတာုပိုx{1037}မဝေသးဘူး။” ”ဟုတား ….. လုပ္ ဦးမလိုx{1037}….. လား…” စကားဆုံးခင္ မကုံးက ေပါင္ၾကားထဲကလီးx{1039}x{101C}ကီးကိုေတx{1037}ၿပီး စကားတစိုင္းတစနဲx{1037}ပငပားသည္။ ” အို……. ေတာင္ေနတုန္းပဲ။ မင္းကလဲကာ ခစစ္ ။” ” လုပါမမရယ္ ။ လာ …. ေလးဘက္ေထာက္ၿပီးဖငုန္းေပး။” ကိုခမ္းသာ နဲx{1037} ရကာစ တုန္းက ပုံစံမိဳးစုံနဲx{1037} လုပဲ့ဖူးေသာေၾကာင့္ သိပx{103F}နာမရိ ။
ၿဖိဳးညီေပာတဲ့ပုံစံအတိုင္းပင္ ေသခာကုန္းေပးလိုကည္။ ခါးကိုေကာ့ၿပီးဖငိုေသခာကုန္းေပးထားေသာေၾကာင့္ x{1039}x{101C}ကီးမားဖဴ ေဖးသည့္ ဖင္x{1039}x{101C}ကီး x{1014}x{103D}စုံးေအာက အဖုတ္x{1039}x{101C}ကီးက ပဴးထကာသည္။ ဖင္ၾကားထဲပဴးထက္ေနသည့္ အဖုတ္x{1039}x{101C}ကီးကိုၾကည့င္း ၿဖိဳးညီတစ္ေယာကိတ္ေတဆူေဝလာၿပီး အဖုတ္x{1039}x{101C}ကီးကို သၾကားလုံးစုတလို x{1039}x{101D}ပတ္ ခနဲ ငုံၿပီး ကုန္းစုတိုကည္။ ” အား………. ေကာင္းတယ္ ……. ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေလး စုတ္ေပး” မမန္ တေယာကည္း အေပာေတ ၾကမ္းလာၿပီ၊ သုံးေလးခက္ ေလာက္ စုတ္ၿပီးေတာ့ ၿဖိဳးညီ သူx{1037}လီးကို မမမနဖုတမာေတ့ၿပီး လကစက ဖငိုကိုင္ ေနာကစကခါးကိုကိုင္ၿပီး တစါထဲ တစုံးသင္းလိုကည္။ လီးကရညည့ပင္ ဖငုန္းထားေသာေၾကာင့္ တစါထဲနဲx{1037} သားအိမ္ေခါင္းကိုသား တိုကည္။
”ဒုတ္ ………. အ ……… ” မမမန္ ဆီကအသံထကာသည္။ ”ေမာင္ေလး နာနာေဆာင့္ေတာ့ ။ မမမနံခင္ေနၿပီ။ အတင္းထဲထိမ ေဆာင့ဲx{1037} ဗိုကဲကေအာင့ယ္။” ” အပငားတငာနာေဆာင့္ ။” ၿဖိဳးညီလဲ မမမနဲx{1037} အယ္ေနတဲ့ဖင္x{1039}x{101C}ကီးx{1014}x{103D}စုံးကို အကအန ကိုင္ၿပီး နာနာပင္ေဆာင့ိုးေတာ့သည္။ ဗတ္ ……. ဗတ္ ………. ဘတ္ ……. ဘတ္…………….. အား…………ေကာင္းတယ္ ……. ေမာင္ေလးေဆာင့္ ခဏေနေတာ့ ဖငိုမကိုင္ေတာ့ပဲ မမမနါးေပၚကို ေမာကလိုက္ၿပီး x{1014}x{103D}x{103C}ိx{1037} ကိုလကဆဲရင္း x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းေတက ကိုယင္းနံx{1037}ေမx{103E}းေနသည့္ ဂုတားေလးေတကို ဆဲဆဲ စုတင္းေဆာင့ိုးမိသည္။ ”ငါ့ေမာင္…. စုပဲ့ အရာေတမထင္ေစနဲx{1037} …….. နင့ကိုမငင္ တစိဳးထငိမ့ယ္။” ”နာနာေဆာင့္ေလကာ ……. ငါ့ေမာင အေပၚကိုအာx{101B}ုံေရာကာနဲx{1037} ေအာက အရိန္ေx{1014}x{103D}းသားတာကိုး။” ” ကိုခမ္းသာဆိုအဲလိုမဟုတူး။ သူေဆာင့င္ မီးပင့တတဲ။ အေပၚမာ နမ္းေပမယ့္ ေအာကလဲ ဘယ္ေတာ့မ မေx{1014}x{103D}းဘူး။ ” ၿဖိဳးညီအဲလိုေပာသံၾကားေတာ့ ။ မခံခငိတဲဖစားတာနဲx{1037} ခါးကိုကိုင္ၿပီး ပကက္ေဆာင့ိုး လိုကည္။ ေတာ္ေတာ္ၾကာေအာင္ အားရပါးရလိုးၿပီးေတာ့ နည္းနည္းေမာလာတာနဲx{1037} ”မမအေပၚက တစါေလာကက္ေဆာင့ါ လား။”
”အင္း…… ေဆာင့ယ္။” လီးကို အဖုတ္x{1039}x{101C}ကီးထဲကဆဲထုတ္ၿပီး ကုတင္ေပၚမာပကကိပိုကည္။ မမမနမေဆာင့င္ လီး x{1039}x{101C}ကီးကိုတစက္ၾကည့္ၿပီး စိတ္ေတx{1039}x{101E}ကလာလိုx{1037}ထငည္။ လီးအရင္းကေနကိုင္ၿပီး ေစာကည္ေတနဲx{1037} စိုx{101B}ဲၿပီးေပာငက္ေနတဲ့ လီး x{1039}x{101C}ကီးကို စိတါလကါပငုတ္ေပးသည္။ ကိုခမ္းသာဘယ္ေလာက္ေတာငင္ေပးထားလဲမသိ။ ပုေလ နဲx{1037}တင္ ၿပီးခငငစာ တာနဲx{1037} အရမ္းလုပင္ေနသလိုလို ေပာလိုကသည္။ ” မမေဆာင့ယိုအေပၚတက္ေဆာင့္ေတာ့ေလ ။ ကၽန္ေတာေစာင့္x{1014}x{103D}ိုင္ ေတာ့ဘူး။ အရမ္းလုပငၿပီ။” ”ဟုတါၿပီ ……. လုပာပါ။ ဒီကလဲ လီးတုတုတ္x{1039}x{101C}ကီး ကို ၾကည့္ၿပီးမေနx{1014}x{103D}ိုငာနဲx{1037} ကုန္းစုတ္ မိတာပါ။ တကယါပဲေနာ္။” မမမနကားေပာရင္း အေပၚကတကသည္။ လီးကိုလကစကထိန္းကိုင္ၿပီး အဖုတမာေတ့ ကာဖည္းဖည္းခင္းထိုငသည္။လီးx{1039}x{101C}ကီးက တုတ္ေတာ့ အဖုတံရံနဲx{1037} ေနရာလတရိ ေအာငည့္ၾကပတ္ေနသည္။
တဖည္းဖည္းခင္းအသင္းအထုတုပ္ေနရာကေန မမမနိတါလာၿပီး စိတိလကိ ေဆာင့ိုကည္။ ေအာကေနတဲ့ ၿဖိဳး ညီလဲ မမမနါးကိုထိန္းကိုင္ၿပီး အားရပါးရ ေကာ့တငိသည္။ အခကါးဆယ္ေလာကုပ္ၿပီးေတာ့ မမမနစ္ေယာက္ အသံစုံ မည္ၿပီး ၿဖိဳးညီကိုယ္ေပၚေမာကသားသည္။ မမမနဖုတဲက ဆဲဆဲညx{103B}စဲ့ ညx{103B}စားေၾကာင့္ အဖုတဲမာတင္ၿပီးသားမာစိုး လိုx{1037} မမမနို ကိုယ္ေပၚကတန္းခၿပီး ကမန္းကတန္းလီးကို ဆဲထုတိုကသည္။ ”မမမန္ အေမာလဲေဖရင္းတစက္ေလာက္ စုတိုကါဦး။ ၿပီးေတာ့မာမိုx{1037}လိုx{1037}။” မမမနဲ လီးထိပားကို တစက္x{1014}x{103D}စကုတိုက္ၿပီးေတာ့ x{101B}ုတရက္ လီးတစ္ေခါင္းလုံး လည္ေခာင္းထဲထိ ဝငားေအာင္ ထိုးထည့္ၿပီးစုတိုကည္။ မမမနဲx{1037} ပညာစမ္းေအာကာ ၿဖိဳးညီတစ္ေယာကယိုမ မ ေနx{1014}x{103D}ိုငဲ ေခါင္းကိုဆဲကိုငားၿပီး လည္ေခါင္းထဲကို သုတ္ေတပန္းထုတိုကည္။ မမမနဲ ပနေထးထုတ္ေတာ့ပဲ သုက္ေတကို တစါထဲ မိဳခလိုကည္။
ၿဖိဳးညီ မမမနါးစပဲကလီးကိုဆဲထုတ္ၿပီးေတာ့ မမမန္ေမးေစ့ေလးကို လကဲx{1037} မၿပီး မမမနက္x{1014}x{103D}ာေလးကိုၾကည့ိသည္။ လီး က အာေခါငိုေထာငားသည့္ ဒဏ္ေၾကာင့ကည္ေလးေတ ဝဲေနတာေတx{1037}ေတာ့ သနားမိပနည္။ မမမန္ နဖူးေလးကိုညင္ ညငာသာေလးနမ္းလိုကည္။ ” မမရယ္ ခစိၿပီ။ ” ၿဖိဳးညီလည္း မမမနခန္းထဲမထကာ ေဘာလုံးပဲပန္ၾကည့္ေနမိသည္။ မကုံးက တီဗီဖနားပငိုၾကည့္ေနရေသာည္းစိတပါလ။ မမမန္၏ ဖဴေဖးဝိုင္းစက္ေသာရငားမား၊ ေဖာင္းတင္းေန ေသာအဖုတ္၊ ေနာကိုေကာ့ေကာ့ ေပးတတ္ေသာ တငားဝိုင္းဝိုင္းx{1039}x{101C}ကီးတိုx{1037}ကိုသာမင္ေယာင္ေနမိသည္။ ထိုx{1037}ေၾကာင့္ ေဘာလုံးပဲ ဆကၾကည့္ေတာ့ပဲ အခန္းထဲသိုx{1037}သာပနိပိုကည္။ ၿဖိဳးညီ ေနာက္ေနx{1037}မနက္ေစာေစာထၿပီး မနကာကိုပငင္ၿပီးတာနဲx{1037} ေဈးသားလိုကည္။ ေဈးကပနာေတာ့ မမမနဲx{1037}ေတx{1037}သည္။ မက္x{1014}x{103D}ာနည္းနည္းပူေနတာေၾကာင့္ တစ္ေယာက္x{1014}x{103D}င့စ္ေယာက္ ဘာမမေပာမိေပ။ မနကာစားၿပီးေတာ့ အရာရာကနဂိုအတိုင္းပနစားသည္။
ထမင္းဝိုင္းတင္ ၿဖိဳးညီတစ္ေယာကမမနို မက္x{1014}x{103D}ာပူေနမိေသာည္း မမမန ဘယိုမမဖစလိုေနေသာေၾကာင့္ စိတက္ေပါ့ပါးသားသည္။ မမမနို မေနx{1037}ညကလိုအဖစိဳးထပဖစ္ေအာင္ေနေတာ့မညု ၿဖိဳးညီတစ္ေယာက္ ဆုံးဖတကလိုကည္။ ထမင္းစားၿပီးေတာ့ မမမနကိုခမ္းသာအတက္ေဆးမားကို ၿမိဳx{1037}ထဲတင္ သားထုတမညစ္ ေသာေၾကာင့္ေနx{1037}လည္ေလာကပန္ေရာကညစ္ေၾကာင္းေပာသည္။ ေနx{1037}လညာကိုလဲသူx{1037}ကိုမေစာင့န္x{1014}x{103D}င့ိုခမ္းသာကိုလည္း ေနx{1037}လညာပင္ၿပီးေကၽးရန္ ေသေသခာခာပငာၿပီး ထကားသည္။
မနကစနကင္းလုံး ၿဖိဳးညီတစ္ေယာက္ စကိုင္းနကလာတဲ့ တီဗီလိုင္းေတကိုသာတစိုင္းၿပီးတစိုင္းေပာင္းၾကည့င္းနဲx{1037} အခိနုနားသည္။ ေနx{1037}လညာစားခိန္ေရာကဲ့အထိ မမမနနေရာက္ေသးတာနဲx{1037} ေယာကေတာို ထမင္းခူးခပငင္ ၿပီးေကၽးလိုကည္။ ၿဖိဳးညီ ေယာကနဲx{1037}ထမင္းအတူတူစားရင္း ေယာကမက္x{1014}x{103D}ာကို တစကစကသိမသာ ခိုးၾကည့္ မိသည္။ ဘာပဲေပာေပာ ၿဖိဳးညီ ေယာကကိုအားနာမိတာေတာ့အမနဲဖစည္။ ဘာမမသိတဲ့ေယာကကေတာ့ ေရာဂါကူးမာမ ေၾကာကဲသူနဲx{1037}ထမင္းတူတူစားတဲ့ ၿဖိဳးညီကို ေကးဇူးတင္ေၾကာင္းသာတဖဖေပာေနသည္။ ထမင္းစားၿပီး တေအာင့္ေလာက္ေန ေတာ့ မမမန္ အပငားရာကပနာသည္။ မမမနဲx{1037} မက္x{1014}x{103D}ာလလမာ ေခၽးစက္ေလးေတတဲလဲခိုေနသည္။ ၿဖိဳးညီ ကိုခမ္းသာနဲx{1037} ထိုငကားေပာရာကေန အသာထၿပီး မမမနို ေရတစကပိုကိုကည္။
”ေကးဇူးပဲ ေမာင္ေလးရာ…။ မမလည္း ေနပူ တာနဲx{1037} ေတာ္ေတာငန္းလာတယ္။” ”ရပါတယ္ မမရယ္။” ၿဖိဳးညီ တစ္ေယာက္ မမမနို မက္x{1014}x{103D}ာပူတာနဲx{1037} ဘာေပာရမန္းေတာင သိပဲ ၿငိမ္ေနမိသည္။ ”ေမာင္ေလး… ဘယ္ေတာ့ပနာလဲ။ ေကာင္းပိတယလား။ ၾကာၾကာေနသားပါလား။” ”ဟင့င္း….။ မ ေနေတာ့ဘူးမမ။ ကၽန္ေတာ္ ဒီညေနပဲပန္ေတာ့မယ္။” ၿဖိဳးညီ ညဘကရင္ ဖစာမဲ့ ကိစx{1039}x{1005}ေတကို ဆကဖစငာနဲx{1037} ပနိုx{1037} ဆုံးဖတိုကည္။ ”တစတနည္ေလာက္ေတာ့ ေနပါဦးလားငါ့ေမာငယ္…။ မမလည္း ဒီမာ နင့ကိုနဲx{1037} မမအပငားရင္ အိမ္ေစာင့ရိဘူး။” ”မဖစူးမမ။ ကၽန္ေတာ္ ဒီမာဆက္ၿပီးေနရင္ မမနဲx{1037} ထပ္ၿပီးမားမိေနလိမ့ယ္။ မေနx{1037}ညက ဖစဲ့တဲ့ ကိစx{1039}x{1005}ကို စိတဲမာမေကာင္းဘူး။” ၿဖိဳးညီ ေခါင္းကိုငုံx{1037}ထားရင္း ေပာလိုကည္။
”ေအာ္ … ေမာင္ေလးရယ္…။ ဒါက မေတာဆဖစားတာပဲဟာကို..။ ဘယိုမ စိတဲမထားနဲx{1037}ကာ။ ေနာကပ္ မဖစ္ၾကရင္ ၿပီးတာပဲ မဟုတား။ ဒီအတကဲx{1037} ဆိုရင္ေတာ့ မပနါနဲx{1037} ေမာင္ေလးရယ္။” မမမန္ ၿဖိဳးညီရဲx{1037} ေခါင္းကဆံပင္ေတကို အသာပတင္း ေပာသည္။ ”မဟုတူး မမမန္ …။ ဒီမာ ဆက္ၿပီးသားရင္ ကၽန္ေတာ္ မမကို မင္ေနရရင္ ဘယိုမထိန္းx{1014}x{103D}ိုငာမဟုတူး။ ကၽန္ေတာနါရေစ မမရာ ။ ေနာ္….” ”ဟုတါၿပီေလ။ ငါ့ေမာင အရမ္းပနင္ေနတယ္ ဆိုရင္ေတာ့ မမ မတားေတာ့ပါဘူး။ ” ”အရမ္းပနငယ္ေတာ့ မဟုတါဘူးမမမနာ၊ တကယာဆိုရင္ ကၽန္ေတာမမနဲx{1037} အၿမဲတမ္းအတူတူေနခငာပါ။” ”………………” မမမနီက ဘာစကားသံမထကလာေတာ့…။
မမမန္ မကုံးx{101B}ဲx{1039}x{101C}ကီးေတနဲx{1037} ၿဖိဳးညီကို စိုက္ၾကည့္ေနသည္။ ၿဖိဳးညီ မမမနဲx{1037} အၾကည့ဏို ရငဆိုင္x{1014}x{103D}ိုငာ ေၾကာင့္ ေခါင္းကိုသာ တငငုံx{1037}ထားမိသည္။ ”ကဲ ….. ငါ့ေမာငနယိုလည္း ပန္ေလ။ အိမတကာဝယားဦးမလဲ။” မမမန္ x{1014}x{103D}စ္ေယာက္ၾကားက တိတိတx{103C}ကို အဆုံးသတိုကည္။ ”မဝယ္ေတာ့ ဘူး မမ။ ကၽန္ေတာ္ အိမ္ေရx{1037}သားေတာ့မယ္ေနာ္။ ခိုင္းစရာရိရင္ ေအာ္ေခၚလိုကါ မမ။” ”ေအးေအး….။” ၿဖိဳးညီ အထုတ္ေတ ပငင္ၿပီး မမမနိုx{1037} အိမေန ပနာခဲ့သည္။ ေယာကဖစူကေတာ့ ၿဖိဳးညီကို မပန္ေစခင္ေသး..။ ေနမေကာင္းဖစ္ေနသူ အတက္ စကားေပာေဖာစ္ေယာကိုတယဟုတါလား။ ၿဖိဳးညီ အိမန္ေရာက္ေတာ့ မမမနေၾကာင္းကို ေမ့ပစ္x{1014}x{103D}ိုင္ေအာင္ x{1039}x{101C}ကိဳးစားခဲ့သည္။ တစက္ … x{1014}x{103D}စက္….. သုံးရက္…… တစ …. တစ ပည့ါနီးအခိနာ မမမနီက ဖုန္းဝငာသည္။
ၾကားရတဲ့သတင္းကေတာ့ စိတေကာင္းစရာ…။ ကိုခမ္းသာဆုံးၿပီဆိုတဲ့ သတင္းပဲဖစည္။ ဒီေလာက္ ေရာဂါဆိုးေနတာေတာင္ မမမနလစာ ေဆးလိပိုးခိုးေသာကညုဆိုသည္။ မေနx{1037}ညက အိပ္ေနရင္ x{101B}ုတရက္ေသးေတအန္ၿပီး တစါထဲ အသကါ ပါသားခင္းဖစည္။ ၿဖိဳးညီတိုx{1037} တစိမားလုံး မမမန္ တိုx{1037} ရိရာကို သားၾကသည္။ ဟိုေရာက္ေတာ့ မမမန္ မက္x{1014}x{103D}ာက ငိုထားလန္းလိုx{1037} မိုx{1037}အစ္ေနသည္။ ၿဖိဳးညီ မမမနို ၾကည့င္း သနားမိသည္။ ငယယ္ေခာေခာေလးနဲx{1037} မုဆိုးမဖစားရရာၿပီ။ ဆယက္ေလာကၾကာ နာေရးကိစx{1039}x{1005}ေတအားလုံးၿပီးေတာ့ ၿဖိဳးညီအေဖနဲx{1037} အေမကေတာ့ အလုပိလိုx{1037}ဆိုၿပီးပနားသည္။ ၿဖိဳးညီ ကိုေတာ့ မမမနစ္ေယာကဲ ညေရးညတာ ေစာင့္ေပးရေအာငိုၿပီး ထားခဲ့သည္။ တစ္x{1039}x{101C}ကိမ္x{1039}x{101C}ကဳံဖူးေသာ အဖစပကဲx{1037} တူ တစိမုံးမာ x{1014}x{103D}စ္ေယာကဲရိေနတယိုတဲ့ အသိက x{1014}x{103D}စ္ဦးစလုံးရဲx{1037} ရငို မသိမသာ လx{103C}ပတ္ေစသည္။
မေတာါဘူးငါ့ေမာငယ္ (2) ၿဖိဳးညီေရာ မမမန္ေရာ တစ္ေယာကဲx{1037} တစ္ေယာက္ မကုံးခင္းမဆုံဖစ္ေအာင္ တမငို ေရာငx{103E}ဲ ၾကသည္။ ဖစငိုင္းမဖစ္ေသာ ေလာကသဘာဝအရ ၿဖိဳးညီမိဘေတပနားၿပီး ေနာကစ္ေနx{1037}မာေတာ့……. မနက္ေစာေစာ ၿဖိဳးညီမနကာစားဖိုx{1037} ပငငည္။ ပငငညိုတာထက္ မနကားစားဖိုx{1037} အပငာသားဝယနုပင္း ဖစည္။ မမမနေတာ့မx{1014}x{103D}ိုးေသး။ ” ေဒါက္ေဒါက္ေဒါက္ ” မမx{1014}x{103D}ိုးၿပီလား။ ”ေပာေမာင္ေလး ၊ ဘာကိတ္။” အခန္းထဲက အိပငူးတူးနဲx{1037} မမမနသံထက္ေပၚလာသည္။ ”ကၽန္ေတာပငားမလိုx{1037} ၊ လမ္းထိပာ မုနx{1037}င္းခါးသားဝယလိုx{1037} ၊ အဲဒါ…” ”သားဝယ္ေလ၊ ဘာဖစိုx{1037}လဲ။” ”မဟုတူးေလ၊ အဲဒါ တံခါးဖင့ားခဲ့ရမလားလိုx{1037}။” ”မဖင့ဲ့နဲx{1037}ေလ၊ မမနစ္ေယာကဲကနဲ့ မာဆိုေတာ့၊ အပင ေသာ့ခတားလိုက္၊” ”ဟုတဲ့ မမမန္ ၊ ဒါဆို ကၽန္ေတာစ္ၿပီ၊ ဆကိပ္ေနေတာ့။” မမမနခန္းထဲက ဘာမပန္ေဖသံမၾကားေတာ့လိုx{1037} ၿဖိဳးညီ မုနx{1037}င္းခါးဝယိုx{1037}ထကာခဲ့သည္။
တိုကန္းထဲက အထကာ မမမန္ေပာတဲ့အတိုင္း အပငေနေသာ့ခတဲ့သည္။ လမ္းထိပမုနx{1037}င္းခါးဆိုင္ေရာက္ေတာ့ မုနx{1037}င္းခါးဆိုငာလူေတၾကပ္ေနသည္။ ”အေဒၚx{1039}x{101C}ကီး ၊ မုနx{1037}င္းခါး ပါဆယ္x{1014}x{103D}စဲေလာကနန္ေလး၊ ဗိုကာေနလိုx{1037}ပါ။” ”ပါဆယိုရင္ေတာ့ ေတာ္ေတာဲx{1037} ရဦးမာမဟုတူး။ ဒီမာ စားပဲေတကေနလိုx{1037}…။ ဗိုကာရင္ ဒီမာပဲ တစါထဲထိုငားသားေလ။” ”ဒါဆိုလည္း ငါးဖယဲx{1037} အိုးဘဲဥ ထည့ာ၊ အေၾကာ ဘူးသီးေၾကာည့္။” ၿဖိဳးညီ အနားကလတ္ေနတဲ့ခုံမာအသာထိုင္ေစာင့္ေန လိုကည္။ တေအာင့္ေလာက္ၾကာမ သူမာထားတဲ့ မုနx{1037}င္းခါးေရာကာသည္။ ဗိုက္ေတာ္ေတာာေနတာနဲx{1037} ေနာကပစဲ ထပာၿပီးစားလိုကည္။ စားလိုx{1037}ၿပီးမ မမမနတက္ မုနx{1037}င္းခါးတစဲပါဆယုတ္ၿပီး ပနာခဲ့လိုကည္။ မမမနိုx{1037} တိုကန္းကိုပန္ေရာက္ေတာ့ အပငခတားတဲ့ေသာ့ကိုဖင့္ၿပီး ဝငဲ့သည္။ မုနx{1037}င္းခါးထုတို မီးဖိုခန္းအဝက နံရံမာခိတ္ ထားလိုက္ၿပီး အေပါ့သားဖိုx{1037} အိမာဆီလာခဲ့သည္။
မနက္ေစာေစာေအးတာေရာ ၊ မုနx{1037}င္းခါးဆိုငာ ေရေx{1014}x{103D}းၾကမ္းေတေသာကဲ့တာေၾကာင့္ေရာ ၿဖိဳးညီ ေတာ္ေတာ္ေလး တင္းေနၿပီ။ တင္းေနတယိုတာက အေပါ့သားခငိုx{1037} ေတာ္ေတာ္ေလး ဆီးအိမင္းေနၿပီလိုx{1037}ေပာတာဖစည္။ ၿဖိဳးညီ ေစ့ထားတဲ့ အိမာ တံခါးကို ဆဲဖင့ိုကည္။ ဝုန္းကခနဲမညံနဲx{1037} အတူ အိမာတံခါးပင့ားသည္။ အထဲမာ မငိုကတဲ့ မငင္းေၾကာင့္ ၿဖိဳး ညီ ေၾကာင္ၿပီး ရပ္ၾကည့္ေနမိသည္။ မမမန္ အိမာမာေဆာင့္ေၾကာင့ိုင္ေနတာ။ အိမာကအထဲဝငင္ ေလကားx{1014}x{103D}စစ္ ေလာကပကသည္။ ေအာက္ေခထက္ေတာ္ေတာ္ေလးမင့ညိုx{1037}ေပာရမည္။ အထဲက မမမန္ အိမာထဲမာငိုက္ေနရာက ေန အလနx{1037}ၾကားေမာ့ၾကည့ည္။ မမမနည္း ၿဖိဳးညီကို ေၾကာင္ၿပီးၾကည့္ေနတာနဲx{1037} ေပါငၾကားေနရာကို ပနအုပိေပ။ ထမိနို အေပၚဆဲတငားေတာ့ ေပါင္x{1014}x{103D}စုံးၾကားက အဂx{1039}x{1004}ါစပ္x{1039}x{101C}ကီးကို ရင္းရင္းလင္းလင္းမငသည္။ မမမနဖုတ္x{1039}x{101C}ကီးက ေဖာင္းတင္းေနသည္။ အဖုတ္ အေပၚနားမာ အေမx{103E}းေတက ေရးေရးေလးေပါက္ေနသည္။
အသားဖဴသူမိုx{1037} အဖုတ ဖဴေဖးၿပီးေဖာင္းတင္းေနသည္။ ၿဖိဳးညီ မမမန္ အဖုတ္x{1039}x{101C}ကီးကို ေၾကာင္ေငးၿပီးၾကည့္ေနတာေတာ္ေတာ္ ၾကာသားသည္။ မမမနဖုတ္x{1039}x{101C}ကီးကိုၾကည့င္း ဝတားတဲ့ပုဆိုးေအာက ညီေတာ္ေမာငလည္း ေခါင္းေထာငာသည္။ ခဏေလာက္ၾကာမ မမမန္ ေပါငၾကားကို ထမိနဲx{1037} ပနုံးလိုကည္။ ”တံခါးပနိတ္ေလ ေမာင္ေလးရဲx{1037}… ” မမမနဲx{1037} အသံေတက တုနါေနသည္။ အဲဒီေတာ့မ ၿဖိဳးညီလည္း သတိဝငာၿပီး တံခါးပနိတိုကည္။ ”မမမန္ ေဆာရီးေနာ္… ” အသံကိုထိန္း ၿပီးေပာလိုက္ေပမဲ့ ၿဖိဳးညီအသံေတလည္း တုနါေနမာေသခာသည္။ ၿဖိဳးညီ မီးဖိုခန္းထဲမာ မမမနုနx{1037}င္းခါးစားဖိုx{1037} ပငင္ေနရ ေပမဲ့ မကုံးထဲမာ မမမနဲx{1037} အဖုတ္ေဖာင္းေဖာင္းx{1039}x{101C}ကီးကိုပဲမင္ေယာင္ေနသည္။ ေအာကညီေတာ္ေမာငလည္း မမမန္ အဖုတလx{1039}x{101C}ကီးကိုမငိုကလိုx{1037} ေတာင္းဆိုေနၿပီ။ မမမန္ အိမာထဲကေတာ္ေတာဲx{1037} ထကလာေသးဘူး။ ၿဖိဳးညီ အိမာတံခါး ဝကို ခဏခဏလည့္ၾကည့္ေနမိသည္။ တေအာင့္ေလာက္ၾကာမ မမမန္ ထကာသည္။ အိမာနဲx{1037} ကပက္ေရခိဳးခန္းေလးထဲမာ မက္x{1014}x{103D}ာသစ္၊ သားတိုက္၊ ကိုယကနx{1037}င္ေနသည္။ ေရခိဳးခန္းတံခါးဖင့ားတာေၾကာင့္ မမမန္ေရခိဳးခန္းထဲမာ လုပ္ေနတာ ေတကို မငသည္။ မမမန္ ခါးေလးကုန္းၿပီး မက္x{1014}x{103D}ာသစ္ေနတာေၾကာင့္ တငါးx{1039}x{101C}ကီးေတက ေနာကကို ေကာ့ထက္ေနသည္။
မမမနဲx{1037} ေနာကိုင္းအလကို ၾကည့င္းၿဖိဳးညီ စိတထိန္းx{1014}x{103D}ိုင္ေတာ့ …။ ေရခိဳးခန္းထဲ ဝငိုကိၿပီ။ ၿဖိဳးညီေရခိဳးခန္းထဲကို ဘယိုေခလမ္းလမ္းၿပီးသားလိုကဲမသိေလာက္ေအာငဲ ေရခိဳးခန္းထဲကို လစနဲေရာကားသည္။ ကုန္းၿပီး မက္x{1014}x{103D}ာသစ္ေန တဲ့ မမမနဲx{1037} ေနာက္ေၾကာကို သိုင္းဖကိုကိသည္။ ”အိုx{1037}… ကိုၿဖိဳး….” မမမန္ မက္x{1014}x{103D}ာသစာကေန အလနx{1037}ၾကားထေအာည္။ ကုန္းထားတဲ့ခါးကို ပန္ေကာ့တငိုကာမိုx{1037} မမမနစိုယုံးက ၿဖိဳးညီရငငဲေရာကာၿပီ။ မမမနဲx{1037} ဖင္x{1039}x{101C}ကီးx{1014}x{103D}စုံးရဲx{1037} ၿဖိဳး ညီ ပုဆိုးေအာက အတန္x{1039}x{101C}ကီးနဲx{1037} ေထာကိေနၿပီ။ ၿဖိဳးညီ စိတ္ေတအေတာဲထx{1039}x{101E}ကလာၿပီ။ အခိနဆဲေတာ့ပဲ မမမနဲx{1037} ထဘီေလး ကို ခၽတလိုကည္။ မမမန္ ထဘီကို ဆဲထားေပမဲ့ လကစက ေရခကို ကိုငားတာေၾကာင့္ မမီလိုက္ေတာ့ဘူး။
ညဝတိပဲ့ ထမိနx{1014}x{103D}မ္းေလးက ေရခိဳးခန္းၾကမ္းပင္ေပၚမာပုံလက္ေလးကသားၿပီ။ ၿဖိဳးညီလည္းဝတားတဲ့ ပုဆိုးကို ေခမနဲx{1037} ညx{103B}ပ္ၿပီး အမနဲခၽတိုကည္။ ေအာက ေထာင္ေနၿပီးတဲ့ အတန္x{1039}x{101C}ကီးက တရမ္းရမ္းနဲx{1037} ထက္ေပၚလာသည္။ ၿဖိဳးညီ ဒူးကို အလိုကင့္ေလးေကးလိုက္ၿပီးေတာ့ မမမနဲx{1037} ေပါင္ၾကားထဲက အဖုတကဲေၾကာင္းေနရာကို သူx{1037}အတနဲx{1037}ေတ့ၿပီး အသာထိုးထည့္ လိုကည္။ မမမန္ သနx{1037}ငန္းထဲက ထကာကာစမိုx{1037} အဖုတ ေခာကပေနပဲ အနည္းငယိုေနသည္။ ၿဖိဳးညီရဲx{1037} အတန္ x{1039}x{101C}ကီးက မမမနဖုတ္ေလးထဲကို တရစစဲx{1037}တိုးဝငားသည္။ မမမန္ အဖုတတင္းသားေတက x{1014}x{103D}ူးညံ့လသည္။ ၿဖိဳးညီ အခိန ဆဲေတာ့ပဲ မမမနို ေရကန္ေဘာငာ လက္ေထာကိုင္းၿပီး ေနာကေနေဆာင့္ေတာ့သည္။ ကားစင့္ေနတဲ့ တငါး အထက ခါးသိမိမ္ေလးကို စုံကိုင္ၿပီးေဆာင့ည္။ ၿဖိဳးညီဆီးခုံနဲx{1037} မမမန္ တငါးေဆာင့ံတေဖာင္းေဖာင္းက ေရခိဳးခန္းထဲမာဆူညံ ေနသည္။
တေအာင့္ေလာက္ၾကာေတာ့ ၿဖိဳးညီ ဆကထိန္းx{1014}x{103D}ိုင္ေတာ့ပဲ ညီေတာ္ေမာငို အဖုတဲအဆုံးထိထိုးထည့ိုက္ၿပီး ေအာင္းထားတဲ့ အရည္ေတ တေဖာေဖာနဲx{1037} ပန္းထုတိုက္ေတာ့သည္။ ၿဖိဳးညီ သူx{1037}ညီေတာ္ေမာငို မမမနဖုတ္ေလးကထဲပနထုတ္ေသးပဲ စိမားလိုကည္။ မမမနဖုတတင္းသားေတက တx{101B}x{101B}နဲx{1037} ၿဖိဳးညီဟာကို ဆုတx{103B}စ္ေနၾကသည္။ ုၿဖိဳးညီ မမမနို ေနာက္ ကေနသိုင္းဖကင္း အေမာေဖေနမိသည္။ ခဏေလာက္ၾကာမ မမမနီက စကားသံထကာသည္။ ”ကိုၿဖိဳး အရမ္းဆိုးတယ္ ကာ…။ လူကို ဘာမေပာညာမေပာနဲx{1037}။” ”ခစိုx{1037}ပါ မမရယ္…။ ကၽန္ေတာည္း ဒီလိုမဖစ္ေအာင္ အတတ္x{1014}x{103D}ိုငုံးထိန္းတာပဲ။ ေစာေစာက မမမနို မငိုက္ၿပီး ဘယိုဖစားမန္းမသိဘူး။ ဘယိုမမထိန္းx{1014}x{103D}ိုင္ေတာ့ဘူးဖစားတယ္။” ”ေတာင္းပန္ တယ္ေနာ္ မမ။” ”လုပုန္းကလုပ္ၿပီးေတာ့မ လာေတာင္းပန္ေနေသးတယ္။ ” ”ဒီမာေပပကုန္ၿပီ ၊ ေရခိဳးမရေတာ့မယ္။”
”ကေနာည္း ေရခိဳးလိုကယ္ေလ။ မမမနဲx{1037} တစါထဲ အတူတူခိဳးလိုကယ္။” ၿဖိဳးညီပါးစပေပာလိုကင္း လကလည္း ဝတားတဲ့ တီရပိုဆဲခၽတိုကည္။ ”မမလဲခၽတ္ …၊ ခဏေလး၊ ကၽန္ေတာၽတ္ေပးမယ္။” မမမနဲx{1037} အကီၾကယီးေတကို ေနာက္ေနဆဲဖဳတိုကည္။ x{1014}x{103D}ိပ္ၾကယီးဆိုေတာ့ တစကဲလိုက္x{101B}ုံနဲx{1037} တဖဳတဳတဲx{1037} ပဳတကားသည္။ မမမန္ ေရကန္ ေဘာငို လက္ေထာကားရာကေန ထၿပီး ခါးကို ပနတိုက္ေတာ့ အဖုတဲစိမားတဲ့ ၿဖိဳးညီအတန္x{1039}x{101C}ကီးက ဗတနဲမည္ၿပီး ထကားသည္။ ၿဖိဳးညီ ပန္းထုတားတဲ့ သုတည္ေတက အဖုတဲကေန တစကကဲx{1037} ေရခိဳးခန္းၾကမ္းပင္ေပၚကလာ သည္။ ”ခၽတ္ေတာ့ေလ…။” မမမန္ လက္x{1014}x{103D}စကို ေအာကိုကင္း မကားတကားေလးလုပ္ေပးရင္းေပာသည္။ ၿဖိဳးညီလည္း ေနာကကေနပဲ အကီကို အသာထိန္းၿပီးခၽတိုကည္။ အကီကၽတသားမာေတာ့ မမမနဲx{1037} ဖဴေဖးၿပီး ဝင္းဝါစိုေပေနတဲ့ ေကာပငစုလုံးကေပၚထကာသည္။ ၿဖိဳးညီ ေခါင္းကို ငုံx{1037}ၿပီး မမမန္ေကာကုန္းကို ငုံစုတိုကည္။ ”x{1039}x{101D}ပတ္……” အသံထက္ ေအာငပ္ၾကမ္းၾကမ္းစုတိုက္ေတာ့ ဖဴေဖးေနတဲ့ မမမန္ေၾကာပငာ အနီကကစုေပၚလာသည္။
”မမ …ဒီဘကည့္….” မမမန္ လက္x{1014}x{103D}စကို အသာယကင္း ၿဖိဳးညီဘကို လည့ာသည္။ ၿဖိဳးညီ x{1014}x{103D}ိုx{1037}x{1014}x{103D}စုံးေပၚမာကာ ထားတဲ့ မမမနဲx{1037} လက္x{1014}x{103D}စကို ကိုင္ၿပီး ေဘးကို ဆဲထုတိုကည္။ ”ဝား…. လလိုကာမမရယ္။ ” လကယိုကိုx{1037} ေပၚလာတဲ့ မမမနဲx{1037} x{1014}x{103D}ိုx{1037}x{1039}x{101C}ကီးx{1014}x{103D}စုံးကိုၾကည့င္း ၿဖိဳးညီ ေရx{101B}တိသည္။ ၿဖိဳးညီ ေရခိဳးဖိုx{1037} စဥ္းစားထားေပမဲ့ အရမ္းလလန္းတဲ့ မမမန္ ရဲx{1037} ရငားအစုံကို ၾကည့င္း စိတထိန္းx{1014}x{103D}ိုင္ေတာ့..။ ေခါင္းကို အသာငုံx{1037}ရင္း x{1014}x{103D}ိုx{1037}သီးေခါင္း နီညိဳညိဳေလးေတကို ငုံၿပီး စုတိပန္ၿပီ။ ”အိုx{1037}….. ကိုထက္ … ဘယိုလုပ္ေနတာလဲကာ….၊ ေရခိဳးရေအာင္ေနာ္….။” မမမနဲx{1037} အသံေတက တုနါေနသည္။ ၿဖိဳးညီ …. မမမနဲx{1037} x{1014}x{103D}ိုx{1037}x{1039}x{101C}ကီးx{1014}x{103D}စုံးဆီကေနသူx{1037}မက္x{1014}x{103D}ာကို ခာလိုက္ေတာ့သည္။ ဒါမ မနန္ေရခိဳးၿပီးရငခန္းထဲမာ အားရပါးရလုပမာ မဟုတါလား။
ၿဖိဳးညီတစ္ေယာကမမနဲx{1037} တစိုယုံးကို အားရပါးရကိုငယတတင္း ေရခိဳးေပးသလို မမမနလည္း ၿဖိဳးညီတစ္ ကိုယုံးကို ေသခာဆပာတိုက္ၿပီးေရခိဳးေပးသည္။ မမမနစ္ေယာက္ မတပပ္ေနတဲ့ ၿဖိဳးညီရဲx{1037} ေခရင္းမာ ေဆာင့္ေၾကာင့ိုငင္း ၿဖိဳးညီေပါင္ေတကို ဆပာတိုက္ေပးေနသည္။ မမမနိတဲမာ ၿဖိဳးညီအေပၚ ေမာင္ေလးတစ္ေယာက္ လိုခစဲ့ စိတပင္ ခစူတစ္ေယာကိုတယာတဲ့ စိတ္ေတပါ ဖစ္ေပၚေနသည္။ ေမာင္x{1014}x{103D}မေတမိုx{1037} မဖစင့ုစိတဲက ထိန္းေနေသာည္း အစစအရာရာသူမအေပၚ အလိုကသိကူညီေပးေသာ ၿဖိဳးညီအေပၚလည္း သူမနဲx{1037}မပတကိေအာင္ ပစစါခါမေပာx{1014}x{103D}ိုငည မနနx{1037}ကအားနည္းခကင္…။ အခုလည္းၾကည့္ … ၊ သူမက ကိုယ့္ေမာင္ေလးမိုx{1037} ယုယုယယနဲx{1037} သူx{1037}ေပါင္ေတကို ဆပာတိုက္ေပးေနတာကို ကိုယ္ေတာ္ေခာက ကိုယ့မကိုယစားေနပန္ၿပီ။ ”ကိုၿဖိဳးကာ…. အရမ္းဆိုးတာ ပဲ…။” ေတာင္ေနတဲ့ ၿဖိဳးညီရဲx{1037} အတန္x{1039}x{101C}ကီးကို လကဲx{1037} ခပာသာပုတင္းေပာသည္။
”မမ…. စုတ္ေပးပါလား….” ”အာ…. ေတာ္ေတာ့ကာ… ေရခိဳးၿပီး အခန္းထဲေရာက…. ေနာ္ေနာ္…. ” သူx{1037}ကို မကုံးေလးဝင့္ ၾကည့င္းေပာေနတဲ့ မမမနက္x{1014}x{103D}ာေလးကိုၾကည့င္း အရမ္းခစာတာနဲx{1037} ၿဖိဳးညီ တစ္ေယာက္ မမမနဲx{1037} x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းထူထူအိအိေလးကိုငုံx{1037}ၿပီးနမ္းလိုကည္။ အနမ္းေတကေတာ္ေတာဲx{1037}မရပ္….၊ ၾကာသည္။ x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းခင္း ကာသားတဲ့အခိနာ မမမန… ”ေတာ္ ေတာ့ကာ…. အခန္းထဲေရာက ေမာင္ေလးစိတိုင္းကလုပါဆို….။” ”ဟုတါၿပီမမရယ္….၊ ညီေလးကိုတစက္ေလာက္ Kiss ေပးပါဦး…။” ၿဖိဳးညီ ဆပာမဳပ္ေတနဲx{1037} တယမ္းယမ္းဖစ္ေနတဲ့ သူx{1037}အတန္x{1039}x{101C}ကီးကိုလကx{103B}ိဳးထိုးပရင္းေပာလိုကည္။ မမမန္ ဘာ မပနေပာေတာ့ပဲ ၿဖိဳးညီအတန္ေပၚက ဆပာမဳပ္ေတကို ေရနဲx{1037}ေသခာေပာင္ေအာင္ေဆးၿပီး ပါးစပ္ေလးနဲx{1037} သုံးေလးငါးခက္ ေလာကုတ္ေပးသည္။
”အား…. ေကာင္းလိုကာမမရယ္။” ၿဖိဳးညီ မမမနို လုပငိတ္ေတ ေတာ္ေတာ္ေလးပင္းပေနတာနဲx{1037} ေရကိုခပနနိဳးၿပီး အိပန္းထဲဝငိေတာ့သည္။ အခန္းထဲေရာကာနဲx{1037} ေရေတာင္ေပာင္ေအာငသုတား…. x{1014}x{103D}စ္ေယာက္ သား ကုတင္ေပၚကိုေရာကားေလၿပီ။ ဒီတစါေတာ့ x{1014}x{103D}စ္ဦးသားတိုငငရာေတာငလိုပဲ 69 ပုံစံနဲx{1037} လုပ္ၾကသည္။ ၿဖိဳးညီရဲx{1037} လိင္ တနားထားx{1039}x{101C}ကီးကို မမမန အားရပါးရစုတ္ေပးေနသလို မမမနဲx{1037} အဖုတ္ေဖာင္းေဖာင္းx{1039}x{101C}ကီးကို လည္း ၿဖိဳးညီ အားရပါးရလက္ေပးေနသည္။ တစါ တစါ မမမနဲx{1037} အားပါတဲ့စုတက္ေတေၾကာင့္ၿဖိဳးညီတစ္ေယာက္ မမမနဖုတိုေတာင္ေကာင္းေကာင္းမလက္x{1014}x{103D}ိုင္ေတာ့ပဲရပ္ ထားရသည္။
မမမန္ ရဲx{1037} အစိေလးကို ၿဖိဳးညီ လာနဲx{1037} ခပာနာစုတ္ေပးလိုကငည္း မမမနီက တရီးရီးနဲx{1037} ၿငီးသံေတ ထကာတတည္။ x{1014}x{103D}စ္ ေယာကား အားရေအာင္ စုတ္ေပးလက္ေပးၿပီးေတာ့မ မမမန အေပၚကေနၿပီး အားရပါးရ တကၿပီးေဆာင့္ေပးပနည္။ မမမနစ္ေယာက္ ဆံပငည္ေလးေတကို ဘယာရမ္းရင္း ၿဖိဳးညီေပၚမ မင္းစီးေပးေနပုံက အားရစရာ…။ ၿဖိဳးညီ မမမနဲx{1037} x{1014}x{103D}ိုx{1037}အုံ ဆူဆူၿဖိဳးၿဖိဳးx{1039}x{101C}ကီးေတကို အားရပါးရ ဆုတိုငx{103B}စင္း မမမနဲx{1037} အေပၚက ေဆာင့က္ေတကို အရသာခံေနမိသည္။ ေတာ္ေတာ္ ၾကာလိုx{1037} မမမန္ ေမာလာၿပီဆိုမ ၿဖိဳးညီ မမမနို ေလးဘက္ေထာကိုင္းၿပီး ေနာကေနအားရပါးရေဆာင့္ၿပီး ၿပီးလိုက္ေတာ့သည္။
ၿဖိဳးညီ မမမနိမာ ေစာင့ိပဲ့ တစတုံးလိုလို အိမလုပ္ေတၿပီးတာနဲx{1037} ထမင္းစားေသာက္ၿပီး အိပာေပၚမာပဲ အခိနုန္ ေလ့ရိသည္။ ကုနုန္ေပာရရင္ တစတုံးလိုလို ၿဖိဳးညီနဲx{1037} မမမနုပစ္ၾကသည္။ တစါတေလ ဧည့န္းထဲမာ x{101B}ုပင္ၾကည့္ ရင္ေတာင္ ၿဖိဳးညီေပါင္ေပၚမာ မမမန တကိုင္ၿပီး မမမနဲx{1037} x{1014}x{103D}ိုx{1037}x{1039}x{101C}ကီးေတကို ၿဖိဳးညီက x{101B}ုပင္ၾကည့ဲ့တစ္ေလာကုံးလိုလို ထိုင္ ၿပီးညx{103B}စ္ေနတတည္။ မမမနဲx{1037} တငားအိအိထားထားေတကလည္းၿဖိဳးညီေပါင္ၾကားထဲမာ မာေနတဲ့ အတန္x{1039}x{101C}ကီးေပၚမာ တ လx{103C}ပx{103C}ပဲx{1037} ဖစ္ေနတတ္ၿပီး ေပါင္ၾကားထဲမာ အရည္ေတ x{101B}x{103E}ဲx{101B}x{103E}ဲစိုေနတတည္။ အဲဒီလိုဖစာၿပီဆိုရင္ေတာ့ x{101B}ုပင္ၿပီးတာနဲx{1037} x{1014}x{103D}စ္ ေယာကုံးကုတင္ေပၚကို အမန္ေပးတက္ၿပီး မီးကုနမ္းကုန္ လိုးဖစ္ၾကသည္။ ဒီလိုနဲx{1037} သၾကx{1039}x{1004}န္ေကာင္းပိတိန္ေတၿပီးလိုx{1037}ၿဖိဳးညီ ေကာင္းပနကေတာ့မည္။ ၿဖိဳးညီပနါနီးရကာ ၿဖိဳးညီနဲx{1037} မမမန္ တစ္ေနx{1037}လုံးလိုလိုလုပစ္ၾကသည္။ ထမင္းဟင္းေတာင္ မ ခက္ေတာ့ပဲ ဆိုငေန ပါဆယယားသည္။ တစ္ေနx{1037}လုံးလိုလိုx{1014}x{103D}စ္ေယာကုံးအဝတစားမကပ္ၾက၊ မမမနလည္း အိမဲမာ ကိုယုံးတုံးနဲx{1037}ေနသည္။
ၿဖိဳးညီကလည္း ကိုယုံးလုံးနဲx{1037} ေအာကအတန္x{1039}x{101C}ကီးတယမ္းယမ္းနဲx{1037}။ တစ္ေနx{1037}လုံး အခီေပါင္းအမားx{1039}x{101C}ကီးလုပ္x{1014}x{103D}ိုငဲ့ ၿဖိဳးညီကို အရမ္းသနာပဲလိုx{1037} မမမန ေအာခရတဲ့အထိပါပဲ။ ေနာကုံးပနါနီး x{1014}x{103D}စ္ေယာကားအားရေအာငုပ္ၿပီးလိုx{1037} ၿဖိဳးညီရငငဲ မာ မမမနက္x{1014}x{103D}ာေလးအပ္ၿပီးအိပ္ေနသည္။ ၿဖိဳးညီ မမမနဲx{1037} နဖူးေပၚမာ ဝဲကေနတဲ့ ဆံx{1014}x{103D}ယေလးေတကို သပင္ေပးရင္း ေပာ လိုကည္။ ”မမ…. တကယိုx{1037} သင့္ေတာဲ့လူတစ္ေယာက္ေယာက လာကမ္းလမ္းတယိုရင္ေနာကိမ္ေထာငဳပါလား ဟင္…။ မိန္းမသားဆိုတာ တစ္ေယာကဲေနလိုx{1037}မေကာင္းဘူးမမရဲx{1037}…။” ”အင္းပါ….၊ အဲဒါကို မမလည္းေတးမိပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ မမ ငါ့ေမာငသိဘဲ ဘာမမလုပူး၊ ေနာကိမ္ေထာငဳမယိုရငည္း အဲဒီလူကိုငါ့ေမာငဲx{1037}ေပးေတx{1037}ၿပီး ငါ့ေမာငေဘာတူမပဲ ယူ မယာ..။” ”ဒါမ ငါ့မမ…။” ၿဖိဳးညီ မမမနဲx{1037} နဖူးေလးကို မတတ္x{1014}x{103D}ိုးx{1014}x{103D}ိုးနမ္းမိသည္။ ၿဖိဳးညီ အရမ္းခစတဲ့ မမမနို တခားလူ တစ္ေယာကငငဲမာ မမငကလိုလိုဖစ္ေနသည္။ စိတူးထဲမာ ေတးၾကည့ာေတာင္ ရငဲမာ ဆိုx{1037}နင့ာသလိုလိုx{1039}x{101C}ကီး ဖစ္ေနရသည္။ ဒီလိုနဲx{1037} ေကာင္းေတဖင့ိုx{1037} ၿဖိဳးညီလည္း ေကာင္းဆကကစည္။ မမမနဲx{1037}ကေတာ့ အဆကသယပတ္ ၊ ညတိုင္းလိုလို ေဖ့စတ္ေပၚမာေတx{1037}ၿပီးခကစည္။ ေခာကေလာက္ၾကာေတာ့ မမမန သူx{1037}ကို အနိုင္းမာေတx{1037}ၿပီး လကပင့္ေတာင္းထားသူ တစ္ေယာကိတဲ့အေၾကာင္းေပာလာသည္။
နာမည ကိုသုတလိုx{1037}ဆိုသည္။ အသကည္းနည္းx{1039}x{101C}ကီးတဲ့လူပိဳx{1039}x{101C}ကီးတစ္ေယာကစ္ၿပီး စီးပားေရးလည္း အဆင္ေပတယိုx{1037} ေပာသည္။ ၿဖိဳးညီကလည္း ေတx{1037}ခငယိုတာနဲx{1037} အဲဒီလူကို မမမနိမာခိန္းခိုင္းလိုကည္။ ၿဖိဳးညီလည္း မx{1014}x{103D}x{1039}x{1012}ေလးကေန ရန္ ကုနို ညကားစီးၿပီး မမမနိမိုသားသည္။ မမမနဲx{1037} ခငန္းေလာင္းx{1039}x{101C}ကီးကို ရငာနာ နဲx{1037} ၾကည့္ၿပီး ဆုံးဖတ္ေပးဖိုx{1037}ဖစည္။ မနကေစာx{1039}x{101C}ကီး မမမန္ေနတဲ့တိုကန္းကိုေရာက္ေတာ့ ခရီးပန္းလာတာနဲx{1037} တစ္ေရးတေမာအိပိုကည္။ ”ေမာင္ေလး …. ထ…. ထ….. ကိုသုတ လာၿပီ…။ ” ၿဖိဳးညီ အိပ္ေနရာကေန ကမန္းကတန္းထၿပီး အိပန္းထဲကေန ဧည့န္းရိရာကိုေခာင္းၾကည့္ လိုကည္။ ”ဟာ….. မဗိုက္….” ၿဖိဳးညီ ကိုသုတဆိုတဲ့ လူx{1039}x{101C}ကီးကို ၾကည့င္းၾကည့င္းေတx{1037}ဖူးသလိုဖစာတာနဲx{1037}ေသခာေတး ၾကည့္ေတာ့မ x{1039}x{101C}ကီးမိုကိုကူဆိုတဲ့ လူx{1039}x{101C}ကီးဖစ္ေနသည္။ သူနဲx{1037} x{1039}x{101C}ကီးမိုကိုကူ အပငာ မေတx{1037}ဖူးေသးေသာည္း ေဖ့ဘတ္ေပၚမာ မမငင အဆုံးမငင္ေနရတဲ့ ဒီမက္x{1014}x{103D}ာx{1039}x{101C}ကီးကိုေတာ့ ေသေသခာခာမတိေနသည္။
ၿဖိဳးညီ အိပန္းနံရံက အေပါကေန ေခာင္းၾကည့ိုက္ေတာ့ ဒီလူx{1039}x{101C}ကီး မမမန္ေဖာိုကဲ့ ေကာီေသာကင္း မမမနို လကပင့္ေတာင္းေနသည္။ မမမနည္း ခဏေလးေနာ္ ဆိုၿပီး ၿဖိဳးညီအိပန္းထဲဝငာသည္။ အခန္းထဲေရာက္ေတာ့ ဘယိုေနလဲဆိုၿပီး တိုးတိုးေလးေမးသည္။ ၿဖိဳးညီလည္း မဆိုးပါဘူးဆိုၿပီး ရငာနာနဲx{1037}ပဲ ေခါင္းညိမ့လိုကသည္။ မမမန္ အပင္ ကို ပနားၿပီး ကိုသုတဆိုတဲ့ လူx{1039}x{101C}ကီးေပာတာကို လကံတဲ့အေနနဲx{1037} ေခါင္းၿငိမ့လိုကာကိုေတx{1037}ရသည္။ ဒီလူx{1039}x{101C}ကီးက လကံ တယိုတာနဲx{1037} ခကင္းပဲ မမမနနားကိုတိုးကပ္ၿပီး မမမနို ဆဲဖကည္။ ၿပီးေတာ့ မမမနဲx{1037} x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းေလးေတကို နမ္းသည္။ လက္ေတကလည္း မမမန္ ကိုယုံးေပၚမာ တx{101B}x{101B}နဲx{1037} ေပးလx{103E}ားၿပီးပတတ္ေနသည္။ ၿဖိဳးညီ ဒီမငင္းကို မမငင္ေပမဲ့ ဘယို ေၾကာင့န္းမသိ ၊ မကုံးအစုံကို လx{103E}ဲဖယိုx{1037}မရပဲ ဆက္ၿပီးၾကည့္ေနမိသည္။ တဖည္းဖည္းနဲx{1037} ကိုသုတရဲx{1037}လက္ေတက မမမန္ ရင္ အစုံေပၚမာအုပိုင္ၿပီး ဆုတယ္ေနသည္။ တေအာင့္ေလာက္ၾကာေတာ့ မမမနဲx{1037} အကီၾကယီးေတကို ဖဳတ္ၿပီးေပၚလာတဲ့ ရငားအစုံကိုေဘာီေပၚကေန ကိုငည္။
ၿပီးေနာက္ မမမနဲx{1037}ေဘာီကိုခၽတ္ၿပီး ေပၚလာတဲ့ x{1014}x{103D}ိုx{1037}အုံေဖးေဖးကို စိုx{1037}သည္။ မမမနည္း ေခါင္းကို အေပၚေမာ့ၿပီး မကုံးေလး ေမးေနသည္။ တစကစက္ၿဖိဳးညီေခာင္းၾကည့ဲ့ အေပါကိရာကိုလည့ည့္ၾကည့ည္။ ၿဖိဳးညီနဲx{1037} မမမနဲx{1037} မကုံးခင္း ဆုံသားတဲ့အခါတိုင္း မမမနဲx{1037} မကန္းေတထဲမာ သူx{1037}ကိုအားနာတဲ့အၾကည့္ေတပါတယိုတာကို ေတx{1037}ရသည္။ တေအာင့္ေလာက္ ၾကာေတာ့ ကိုသုတရဲx{1037}လက္ေတက မမမနဲx{1037} ထဘီေလးကို ဆဲခၽတိုက္ေတာ့သည္။ မမမနဲx{1037} ေပါငားေဖးေဖးနဲx{1037} ေပါင္ၾကားထဲက အဖုတ္ေဖာင္းေဖာင္းx{1039}x{101C}ကီးကေပၚလာသည္။ ကိုသုတ သူx{1037}ပုဆိုးကို ခပကကဲခၽတ္ၿပီး မမမနဲx{1037} ေပါင္x{1014}x{103D}စ္ေခာင္းကို အသာ ၿဖဲကားၿပီး သူx{1037}ရဲx{1037} ညိဳညိဳတုတုတ္ အတန္x{1039}x{101C}ကီးကိုထိုးထည့ိုက္ေတာ့သည္။ ၿဖိဳးညီ တစ္ေယာက္ ကိုသုတရဲx{1037} အတနိဳတုတုတ္ x{1039}x{101C}ကီး မမမနဲx{1037} အဖုတ္ေလးထဲမာ တx{1039}x{101D}ပတ္x{1039}x{101D}ပတဲx{1037} ဝငက္ေနတာကိုၾကည့င္း တစကလည္း x{1014}x{103D}ေမာေနမိသလို တစက လည္း လိငိတ္ေတထx{1039}x{101E}ကေနေတာ့သည္။ ဆိုဖာေပၚမာ မမမနို ေတာ္ေတာ္ေလးၾကာေအာင္ တဖတတဲx{1037}လိုးၿပီး ကိုသုတၿပီး သားသည္။
တေအာင့္ေလာက္ၾကာေတာ့ x{1014}x{103D}စ္ေယာကားအဝတစားေတပနတ္ စကားနည္းနည္းပါးပါးေပာၿပီး ကိုသုတပနားသည္။ ကိုသုတပန္ၿပီးၿပီးခင္းပဲ ၿဖိဳးညီ အိပန္းထဲကေနထက္ၿပီး မမမနီကို သားလိုကည္။ ၿဖိဳးညီကိုေတx{1037}ေတာ့ မမမန္ ၿဖိဳးညီကို ၾကည့င္းမကည္ေတဝဲလာသည္။ သူx{1037}ေမာင္ေလးေရx{1037}မာ တစိမ္းေယာက္ားတစ္ေယာကဲx{1037} ကာမဆကံလိုကာကို ရကာပဲ လား၊ ေမာင္ေလးတစ္ေယာကိုေရာ ခစူလိုပါခစဲ့ ၿဖိဳးညီေရx{1037}မာ ဒီလိုလုပပ္ လုပိတာကို ဝမ္းနည္းတာလားဆိုတာကိုေတာ့ မမမနိုယိုငဲသိပါလိမ့ည္။ မမမနဲx{1037}ကိုယုံးေလးကို ၿဖိဳးညီအသာေပx{1037}ဖကိုကည္။ ၿဖိဳးညီရငငဲေရာက မမ မနစ္ေယာက္ ရx{103C}ိက္x{1039}x{101C}ကီးတငင္ ငိုေတာ့သည္။ ၿဖိဳးညီ မမမနဲx{1037}ေမးေလးကို လကဲx{1037} အသာေမာ့ရင္း မမမနဲx{1037}x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းေလးကိုနမ္း လိုကည္။ ၿဖိဳးညီ တစ္ေယာက္ ကိုသုတနဲx{1037} မမမနိုx{1037} ကာမစပက္ေနတာကိုေခာင္းၾကည့္ေနကတည္းက စိတ္ေတထx{1039}x{101E}ကခဲ့ သည္။ အခုလို မမမနဲx{1037} x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းခင္းနမ္းမိတဲ့အခိနာေတာ့ စိတို ထိန္းထားလိုx{1037}မရေတာ့..။ မမမနဲx{1037} ထမိန္ေလးကို ဆဲခၽတ္ လိုကလို သူဝတားတဲ့ ပုဆိုးကိုလဲ ေခေထာကဲx{1037}ညx{103B}ပ္ၿပီး ဆဲခၽတိုကည္။ ထမိနၽတားလိုx{1037} ေအာကိုင္းမာ ဗလာ ဟင္းလင္းနဲx{1037} ဖင္ေပာင္ေလးဖစားတဲ့ မမမနို ခီမၿပီး အိပန္းထဲက ကုတင္ေပၚကို ေခၚလာခဲ့သည္။
ကုတင္ေပၚမာ မမမနို ပကက္ေလးထားလိုက္ၿပီး ေပါင္x{1014}x{103D}စ္ေခာင္းကို လကဲx{1037}ၿဖဲကားလိုက္ၿပီး ေပါင္ၾကားထဲမာေပၚလာတဲ့ အဖုတ္ေဖာင္းေဖာင္းx{1039}x{101C}ကီးထဲကို ထိုးသင္းဖိုx{1037} ၿဖိဳးညီတစ္ေယာကူx{1037} အတန္x{1039}x{101C}ကီးနဲx{1037} ေတ့ေနဆဲ မမမန…. ”ကိုၿဖိဳး….. ခဏေနဦး ကာ… ဟိုတစ္ေယာကရည္ေတနဲx{1037}… မမန္ ေရသားေဆးလိုက္ဦးမယ္။” ”မေအာင့္x{1014}x{103D}ိုင္ေတာ့ဘူးမရာ…. ကၽန္ေတာုပ္ေတာ့ မယ္…။ ” ၿဖိဳးညီတစ္ေယာက္ ေဆးမိေနသူတစ္ေယာကို ဗလုံးဗေထးေပာရင္း ပထမတစ္ေယာကုပားလိုx{1037} သုတညဴဖဴ ေပကံေနတဲ့ အဖုတမာ သူx{1037}အတနိုေတ့ၿပီးထိုးထည့ိုကည္။ ကိုသုတရဲx{1037} သုတည္ေတနဲx{1037} ေခာေမx{1037}ေနတဲ့ မမမနဲx{1037} အဖုတ္x{1039}x{101C}ကီး က အရမ္းx{1039}x{101C}ကီးတင္းၾကပေနေပမဲ့ မမမနဲx{1037} လေပါင္းမားစာခဲထားရတဲ့ ၿဖိဳးညီအတက္ေတာ့ လုပိုx{1037}ေကာင္းလသည္။ ၿဖိဳးညီတစ္ ေယာက္ ဝမ္းနည္းစိတဲx{1037}လိငိတ္ ေပါင္းစပ္ၿပီး မမမနဲx{1037} အဖုတိုသာ အေပၚကေန နာနာဖိၿပီးေဆာင့္ေဆာင့ိုးေနမိသည္။
မမမနေတာ့ ၿဖိဳးညီလုပမ ….. တအီးအီးနဲx{1037} ၿငီးငဴရင္းေအာကေနx{1037} ေကာ့ေကာ့တင္ေပးရာသည္။ ၿဖိဳးညီ မမမနဲx{1037} ရငား ထားထားေတကို လကဲx{1037}ညx{103B}စင္း တေဖာင္းေဖာင္းမည္ေအာင္ ေဆာင့္ – ိုးၿပီး မမမနဖုတဲမာ သုတည္ေတပန္းထုတင္း တစီၿပီးသားေတာ့သည္။ ၿဖိဳးညီ တစ္ေနx{1037}လုံးလိုလို မမမနဲx{1037} သုံးေလးခီထကနည္း လုပ္ၿပီး ပနာခဲ့သည္။ တစေလာက္ ၾကာေတာ့ မမမနီက ဖုန္းဝငာသည္။ ကိုသုတနဲx{1037} လကပ္ေတာ့မည္။ ၿဖိဳးညီကိုလည္းလာေစခငညဲ့…။ ၿဖိဳးညီတစ္ ေယာက္ မမမနီ ကိုသားရပနည္။ ၿဖိဳးညီ မဂx{1039}x{1004}လာေဆာငတိုငင္ ေရx{1037}တစကာ မမမနီေရာကားသည္။ ၿဖိဳးညီရဲx{1037} အေဒၚတိုx{1037}လငယား… မမမနဲx{1037} အေဖနဲx{1037}အေမလည္းေရာက္ေနၾကၿပီ။ ၿဖိဳးညီနဲx{1037} မမမန္ ေမာင္x{1014}x{103D}မx{1014}x{103D}စ္ဦးသားကားတစီးနဲx{1037} ၿမိဳx{1037}ထဲမာ ဖိတာေတေလာက္ေဝၾကသည္။ ဖိတာေတေဝၿပီး အပနမ္းမာ ၿဖိဳးညီ တစ္ေယာကားေမာင္းရင္းနဲx{1037} မမမနိုေမးမိသည္။
”မမ….ကၽန္ေနာရိတုန္း ဟိုတစ္ေယာကဲx{1037}ထပ္ၿပီး ဖစ္ေသးလားဟင္….။” မမမန္ ပတင္းေပါကေန အပငကို အဓိပx{1039}x{1018}ာယဲ့ စာ ေငးၾကည့္ေနသည္။ တေအာင့္ေလာက္ၾကာမ….. ၿဖိဳးညီရဲx{1037} အေမးကို မမမနန္ေဖသည္။ ”မလုပစါဘူးကာ….၊ မမန္ ထပ္ မဖစ္ေအာင္ ေရာငါတယ္။ အဲဒီေနx{1037}က ကိစx{1039}x{1005}အတကည္း ငါ့ေမာငို အရမ္းအားနာတယ္၊ ေတာင္းပနယ္ေနာ္…၊ ေမာင္ ေလး…။” ”ရပါတယမနယ္၊ ဒါေပမဲ့ လကထပင္ မမနို တစါေလာက္ ခစင္ေသးတယ္။ ခင့ဳပါလားဟင္…။” ”မ ေတာါဘူးငါ့ေမာငယ္…၊ မမန မနကန္ မဂx{1039}x{1004}လာေဆာငေတာ့မာကိုကာ…။” ”ဒီတစါေနာကုံးပါပဲ မမရယ္….၊ ခင့ဳပါ ေနာ္….။” ေမာင္ေလး ၿဖိဳးညီရဲx{1037} သနားစရာေတာင္းဆိုသံကိုၾကားေတာ့ မနန္ စိတ္ေတတင္းမထားx{1014}x{103D}ိုင္ေတာ့.. ခပ္ေလးေလးပဲ အင္း လိုx{1037}ေပာၿပီး ေခါင္းကိုငုံx{1037}ထားလိုက္ေတာ့သည္။
မမမနီက ခင့ဳခကတာနဲx{1037} ၿဖိဳးညီ အနီးဆုံး ဟိုတယစုကို ဝင္ၿပီး အခန္းယူလိုကည္။ အခန္းထဲေရာကာနဲx{1037} မမမနဲx{1037} ၿဖိဳးညီ တစ္ေယာကဲx{1037}တစ္ေယာက္ေပာစရာေတာငလိုဘဲ အဝတစားေတကို ခၽတာၾကသည္။ x{1014}x{103D}စ္ေယာကုံး ဝတစလစ္ နဲx{1037} မိေမးတိုင္းဖေမးတိုင္းဖစားၾကေလၿပီ။ x{1014}x{103D}စ္ဦးသားခx{1014}x{103D}x{1039}x{1016}ာကိုယင္း ပူးကပားၾကသည္။ မမမနဲx{1037}လက္ေတကၿဖိဳးညီ ကိုယုံး ကို တx{101B}x{101B}နဲx{1037} ပတပ္ေနသလို ၿဖိဳးညီတစ္ေယာက္ သူနဲx{1037} ခဲရေတာ့မဲ့ မမမနို လတကားမာစိုးတဲ့အလား တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ ဖကားမိသည္။ ၿပီးတာနဲx{1037} မမမနဲx{1037}ေပါင္ၾကားထဲမာေနရာယူၿပီး မမမနဲx{1037} အဖုတလx{1039}x{101C}ကီးကိုေနာကုံးအေနနဲx{1037} အားရပါးရလက္ ေပးလိုကည္။ မမမနစ္ေယာက္ ေကာ့ပံၿပီး ကိစx{1039}x{1005}ၿပီးသားတဲ့ အထိေအာငါပဲ။ မမမနလည္း ၿဖိဳးညီရဲx{1037}အတနားထားx{1039}x{101C}ကီး ကို အနမ္းေတေပးသလို x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းလလေလးနဲx{1037} ေကာင္းေကာင္းပုေလေပးသည္။ မမမနားရေအာင္ စုတ္ၿပီးတာနဲx{1037} မမမနဲx{1037} တငားကားကားေတကိုၾကည့င္း ၿဖိဳးညီ ေလးဘက္ေထာကေနအထားနဲx{1037} မမမနို လုပည္။
မမမနဲx{1037} အဖုတီးစီးေလးထဲမာ တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ အဝငထကုပ္ေနတဲ့ ညီေတာ္ေမာင္ေပၚမာ ၿဖိဳးညီစိတို x{1014}x{103D}စားလိုက္ ၿပီးဖည္းဖည္းမနနုပည္။ ”အား…. ေကာင္းတယ္…၊ ကိုၿဖိဳး…. နာနာေလး ေဆာင့္…” မမမနီက မပင့ပင့္ ေတာင္းဆိုတဲ့ အသံကိုၾကားရေတာ့ ၿဖိဳးညီ ေဆာင့္ – ိုး ေနတဲ့ အရိနို မx{103B}င့င္ၿပီး တဖန္းဖန္းမည္ေအာင္ ေဆာင့္ေတာ့သည္။ မမမနဲx{1037} အဖုတတင္းအသားေလးေတရဲx{1037} ညx{103B}စားေအာက ၿဖိဳးညီၾကာၾကာေတာင့ံမထားx{1014}x{103D}ိုင္ေတာ့ပါ။ ေနာကပခကါးဆယ္ ေလာက္ ေဆာင့ၿပီးမာပဲ လိငနစ္ေခာင္းလုံးပလာသလိုခံစားရၿပီး ၿဖိဳးညီအတနို အဖုတဆုံးထိထိုးထည့္ၿပီး ပနထုတ္ ေတာ့ပဲ အရည္ေတကို ပန္းထုတိေတာ့သည္။ အခိန္ေတာ္ေတာ္ေလးၾကာေအာင္ မမမနဲx{1037} အဖုတဲမာ စိမားၿပီးေတာ့ အနည္းငယ္ေပာ့သားတဲ့ ညီေတာ္ေမာငို အဖုတဲကေနပန္ၿပီး ဆဲထုတိုကည္။ ၿပီးေတာ့ မမမနဲx{1037} မက္x{1014}x{103D}ာနားကို တေx{101B}x{1037}ေx{101B}x{1037} တိုးကပားရင္း အရည္ေတနဲx{1037} ေပာငက္ၿပီးေခာေမx{1037}ေနတဲ့ညီေတာ္ေမာငို မမမနါးစပဲx{1037}ေတ့ေပးရင္း ေပာလိုကည္။
”မမ… စုတ္ေပးဦး…။” ”အရည္ေတနဲx{1037} မစုတငူးကာ…။” အာ….။ ၿဖိဳးညီ တစကည္းရင္း မက္ေမာင္ၾကဳပလိုက္ေတာ့ မမမန္ ခကင္းပဲ ေခါင္းကို အသာx{1039}x{101E}က ပါးစပၿပီး ၿဖိဳးညီရဲx{1037} – ီးကို စုတိုကည္။ မမမနစ္ေယာက္ ၿဖိဳးညီ မက္x{1014}x{103D}ာမညိဳ ရေအာင္ အလိုလိုကာဖစည္။ ၿဖိဳးညီရဲx{1037} အတနာေပပေနတာေတအကုန္ေပာငင္ေအာင္ စုတ္ေပးလိုx{1037}အၿပီးမာပဲ ၿဖိဳးညီရဲx{1037} လိငနပန္ၿပီး x{1014}x{103D}ိုးx{1039}x{101E}ကလာေတာ့သည္။ ”အာ….. ေတာငာၿပီ။ ေတာ္ေတာနဲ့ ငါ့ေမာင္….။” ”မမ နဲx{1037} တူလိုx{1037}ေလ…။ အ ဟီး….” ”အာ…. ကိုယ့မကိုယန္ၿပီး သိကx{1039}x{1001}ာခေနတယ္….။” ”ခိခိ… ဟုတါဘူး….။ မမ ကၽန္ေတာ့ို ဟိုဟာ ေပးလုပါလား ဟင္…။” ”အင္…. ဘယဝာလဲ…။ ကိုၿဖိဳး မဟုတx{101B}ုတ္ေတ မစမ္းနဲx{1037}ေနာ္… မမနx{1039}x{101C}ကိဳကူး…။ မမနစါမ မလုပူးဘူး။” ”အာ… မမနလည္းကာ…။ ေနာကုံးလက္ေဆာငေနနဲx{1037} ကိုယစတဲ့ ေမာင္ေလးကိုေပးသားပါေနာ္…။” ၿဖိဳးညီရဲx{1037} စကား အဆုံးမာ မမမနစက္ေတေဝသားၿပီး ရီေဝတဲ့မကန္းအစုံနဲx{1037} ၿဖိဳးညီကို စိုက္ၾကည့္ေနသည္။ ၿပီးမ….
”မသိဘူးကာ…။ လုပငည္း လုပ္ …. လုပ္….။” မမမန္ ဇိုးဇိုးဇတတဲx{1037} အိပ္ေနရာကေန ကုန္းထၿပီး ကုတင္ေပၚမာေလးဘက္ ေထာက္ေပးသည္။ ေလးဘက္ေထာက္ေပးထားလိုx{1037} ေနာကို ေကာ့ၿပီး အယ္ေနတဲ့ မမမနဲx{1037} တငုံx{1039}x{101C}ကီးေတေနာကာ ၿဖိဳးညီ ေနရာယူလိုက္ၿပီး တငားx{1014}x{103D}စမ္းၾကားက ခေရပင့ီညိဳညိဳေလးကို မကက္ေမာေမာၾကည့္ေနမိသည္။ ခေရေလးကိုဖင့ိုx{1037} libricant မရိ။ ဒါေပမဲ့ သဘာဝကေပးထားတဲ့ ေခာဆီကိုပဲသုံးရေပေတာ့မည္။ မမမနဲx{1037} အဖုတကေန စီးကေနတဲ့ အရည္ေလး ေတကို လကဲx{1037}သိမ္းx{1039}x{101C}ကဳံးယူၿပီး ဖင္ေပါက္ေလးဆီကိုပိုx{1037}လိုကည္။ ၿပီးေတာ့ ၿဖိဳးညီ လကို တံေတးအနည္းငယတိုက္ၿပီး မမမနဲx{1037} ဖငေလးကို ေခာေမx{1037}သားေအာင္ လကဲx{1037} အသင္းအထုတုပိုကည္။ အတန္ၾကာေအာင္ လကိဳးနဲx{1037} အသင္းအ ထုတုပ္ၿပီးလိုx{1037} ေခာေမx{1037}သားၿပီဆိုမ ညီေတာ္ေမာငို မမမနဲx{1037} ဖင္ေပါက္ေလးနဲx{1037}ေတ့ထားလိုကည္။ ”မမန္…. စိတို ေလာ့ ထားေနာ္…။ ဖငကို x{1039}x{101C}ကဳံx{1037}မထားနဲx{1037}…။ ” မမမနို ေပာၿပီးတာနဲx{1037} ဖငေလးမာ ေတ့ထားတဲ့ သူx{1037}အတနို ဖည္းဖည္းခင္းထိုးထည့္ လိုကည္။
အရည္ေတနဲx{1037}ေခာေမx{1037}ေနတာေၾကာင့္ ေတာ္ေတာ္ေလးတင္းၾကပ္ေနေပမဲ့ သင္းလိုx{1037}ရသည္။ ၿဖိဳးညီ ဖည္းဖည္းခင္း အခိနူၿပီး ညီ ေတာ္ေမာငို မမမန္ ခေရပင့္ေလးထဲ တရစင္းစီထိုးသင္းလိုက္ေတာ့သည္။ မမမန္ ဆီက အာ့…. ခနဲ ေအာံၾကားရၿပီး ေခါင္းအုံးေပၚမာ မက္x{1014}x{103D}ာအပ္ၿပီး ေခါင္းအုံးကို လကဲx{1037}ညx{103B}စားသည္။ ”မမ… နာလား….၊ ရရဲx{1037}လား….။” မမမန္ ဘာမ ပနေပာပဲ လကို အသာေမx{103B}ာက္ၿပီး ဆကုပိုတဲ့သေဘာနဲx{1037} လုပသည္။ ၿဖိဳးညီလည္း မမမနီက ခင့ဳခကတာနဲx{1037} တစက္ေလာက္ ဝင္ေနၿပီးတဲ့ ညီေတာ္ေမာငို အသင္းအထုတည္းဖည္းခင္းလုပ္ေတာ့သည္။ တစည္းဖည္းနဲx{1037} ၿဖိဳးညီ အတန္x{1039}x{101C}ကီးက မမမန္ ဖင္ေပါက္ေလးထဲကို တစ္ေခာင္းလုံးဝငားေခၿပီ။ ၿဖိဳးညီ တစကင္းပဲ အသင္းအထုတုပင္း အခက္x{1014}x{103D}စယ္ေလာက္ လုပ္ၿပီးေတာ့ မမမနီက တရီးရီး ညည္းသံနဲx{1037} အတူ တငုံx{1039}x{101C}ကီးကို ေကာ့ေကာ့တင္ေပးလာသည္။ ”မမန္ … ေကာင္းလား…၊ နာ ေသးလား….။” ”အင္း….. နာလည္းနာတယ္ေကာင္းလည္းေကာင္းတယ္….။ လုပါေတာ့… မနန္ေလး….။”
ၿဖိဳးညီ မမမနဲx{1037} တငါးနဲx{1037} ဆီးခုံတဖတတည္ေအာင္ ေဆာင့္ၿပီး လုပိေတာ့သည္။ မမမနည္းေကာင္းလာၿပီမဟုတါလား။ မမမနဲx{1037} စအိုx{1039}x{101E}ကကားေလးက ၿဖိဳးညီ လိငနို တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ ဆဲညx{103B}စားတာမိုx{1037} ၿဖိဳးညီတစ္ေယာကိစx{1039}x{1005}မၿပီးေအာင္ မ နဲပငိန္းထားရသည္။ မမမနိုလည္း ပိုၿပီးေကာင္းသားေအာင္ လကစကဲx{1037} မမမနဲx{1037} အစိေလးကို ကလိေပးလိုကည္။ ခေရပင့္ေလးထဲ တစပပဲx{1037} ဝငက္ေနတဲ့ ေဆာင့ကိုေတာ့ မရပ္….။ တေအာင့္ေလာက္ၾကာေတာ့ မမမနစ္ေယာက္ တ အားအား.. နဲx{1037} ေအာင္း တငါးအစုံတိုx{1037} တုနက္ၿပီး ၿငိမားသည္။ ၿဖိဳးညီလည္း စိတိုတင္းမထားေတာ့ပဲ ညီေတာ္ေမာငဲx{1037} ကမ္းသီးေခါင္းေလးကို ရx{103C}ံx{1037}ပရx{103C}ံx{1037}ပနဲx{1037} ညx{103B}စ္ေပးေနတဲ့ မမမနဲx{1037} တင္းၾကပတဲ့ စအိုx{1039}x{101E}ကကားေလးေတညx{103B}စာကို အားပါးရခံစားရင္း သုတည္ေတကို ဖငဲx{1037}အပည့န္းထုတိုက္ေလေတာ့သည္။
ဆီဒိုးနားဟိုတယ္…. မင္းတုန္းခန္းမတင္ မဂx{1039}x{1004}လာပဲတစု ကင္းပေနသည္။ ၿဖိဳးညီ မမမနဂx{1039}x{1004}လာေဆာငာ သတိုx{1037}သားအရံလုပ္ သည္။ မမမနည္း တစိုင္းၿပီးတစိုင္း ဧည့ည္ေတကို လိုကံx{1014}x{103D}x{103C}တက္ေနသည္။ x{1014}x{103D}စ္ဦးသား မကုံးခင္းမဆုံမိေအာင္ အတတ္x{1014}x{103D}ိုငုံး ေရာင္ေနၾကသည္။ မဖစင့ာေတဆကဖစ္ေအာင္ x{1014}x{103D}စ္ဦးသားေစာင့ိန္းရမညဟုတါလား။ ဒီေနx{1037}မဂx{1039}x{1004}လာ အခမ္းအနားရဲx{1037} သတိုx{1037}သမီးကို သတိုx{1037}သားအရံက မဂx{1039}x{1004}လာပဲမတိုငငစကင္ ေရx{1037}ေရာေနာကါဖင့ဲ့သညိုသညိုေတာ့ ကာယကံရင္x{1014}x{103D}စ္ဦးမတစါး….. ၿပီးပါၿပီ