ကိုစိုးထူး က မကလုံး ခပမေးမေး ပုကာ မယားပါသမီး တငမေခကကို ကည့သည ။ငါးသိနးဆိုတာ အတော့ကို မားသည ။သိုသော ကိုစိုးထူး ကံဖနမည ဆိုလငတော့ ရနိုငသည ။ မမိ ိ လိုခငတာတေ ရမညဆိုရငတော့ ကိုစိုးထူးသည ငေငါးသိနးကို ပေးဖို့ အသင့ ..။
“ ငါးသိနး…မနညးပါလား ..အေးလေ ..ငါလိုခငတာတေ ရမယ ဆိုရငတော့ ငါကံဖနရာပီးပေးနိုငပါတယ ..”အခေအနေကို ပုံဖေါစပုလာသော ကိုစိုးထူးက စကားဖေါကလိုကသည ။“ ဦးလေး ဘာလိုခငလဲ ပောပါ ..ဦးလေး စိတတိုငးက ဖစအောင…ကနော…ဟို…ကနော …….”တငမေခကမာ စကား အဆုံးသတဖို့ ခကနေပနသည ။ ပောလို့ မထက ။“ နင့ကို ငါလိုးခငတယ..ဖစမလား ….”သဘောပေါကစ ပုလာသော ကိုစိုးထူးက ခပရင့ရင့ မေးသည ။ တငမေခက မကနာ ရဲကနဲ ဖစသားသည ။ ခေါငးကိုလညး အတငး ငုံ့ထားသည ။“ အပေးအယူ ဖစမလား…ပောလေ ….”တငမေခကသည အံတငးတငးကိတခါ ခေါငးကို ဆတကနဲ ညိတပသည ။
ပထေး လိုးတာ ခံပါတော့မည ဟု လကခံသဘောတူလိုကရသည့သဘောမို့ တငမေခက မကရညလညသည ။အရမးရကသလို အတောလဲ စိတလုပရားသည ။ ခေါငးကို ပို ငုံ့ထားသည ။ကိုစိုးထူးကတော့ မမိ ိ အပိုငလိုးနိုငတော့မည့ မယားပါသမီးကို အားရပါးရပင တစိမ့စိမ့ ကည့သည ။တငမေခကသည ခေတဆနဆန ခပကော့ကော့ ဝတစားတတသော နစထောင့နစခုနစ သမီးပို ဖစသည ။
ဒီနေ့ ဝတစားထားတာကလညး အတော့ကို ခေတဆနသည ။ ဟော့(တ ) သည ။ ဖေါထားတာ မဟုတသောလညး ပေါတော့နေသည ။ ကော့နေသည ။ ကိုးတခောငး ရငခံအင ီ အဖူရောငပေါမာ အညိုရင့ရောင ခါးတိုအင ီလေး ဝတထားသည ။အပေါဝတ ခါးတို အင ီလေးမာ လညပငး ကယသီးတလုံးသာ ပါသည ။ထိုကယသီးတပထားရာ အက x{1039}x{1004} ီရငဘတသည သာမနအားဖင့ ခပစေ့စေ့ ဖစနေသောလညး ကိုယလုပရားမုတို့ကောင့တခါတခါ မဟတဟ ဖစသည ။ ခပဟဟဖစသားသည့ အခါပင ရိသည ။ထိုအခါ အက x{1039}x{1004} ီရငဘတ အဟကားမနေပီး ဖူဖေး အိစာ ပေါနေသော ရငညန့ကို ပငရသည။နို့အုံသား နစ ခ ရု ဲ့ အညာနေရာလေးကလညး မပေါ့တပေါ အကရဲ ာလေး မငနိုငသည။အောကဖကတငတော့ ဘေးကစဲ ကပထမိန ကပကပကို ဝတထားသည ။
ထိုငခုံတင ထိုငနေသော အခါ စကပထမိနရဲ့ ဘေးကကဲ အလိုလိုပင ဟသားသည ။ ဘေးကသဲည ပေါငအလညနားလောက အထိပင ရိလေရာ အိဖိုးသော ပေါငသားဖေးဖေး တဝကသာသာလောကက ပေါတငကီး ဖစနေသည ။ကိုစိုးထူးသည တငမေခကနဲ့ မကနာခငးဆိုင ထိုငနေရာ သာမနအားဖင့ ဆိုလငတော့ စကပထမိန ဘေးကအဲဟမ ပေါနေသော ပေါငသားဖေးဖေး မားကို မငနိူငစရာ အကောငး မရပိ ါ ။သို့သော အထကတနးစား ဆိုငရဲ့ သီးသန့ခနးထဲတင ဘေးပတလည မနခပကီးမား တပဆငထားလေရာ ထိုမနခပကီးပေါတင ဘေးတိုက အနေအထားဖင့ ပေါနေသော တငမေခကရဲ့ ပရုံ ပိ ကို ပေါငတနတဝကလောက အထိ တေ့မငနေရသည ။
“ နင လိုခငတဲ့ ငေငါးသိနး ငါပေးမယ …နငက ငါစိတကိုက လိုးတာခံရမယ ..သဘောတူလား ..”ကောငမလေးက ခေါငးညိတခဲ့ပီး ဖစသောလညး သေခာအောင ထပမေးသည ။ တငမေခကခေါငးငုံ့ထားရကက ခေါငး ထပညိမ့ပသည ။“ ခေါငးခညးဘဲ ညိမ့ပမနေနဲ့လေ ..ပောစရာ ရိတာကို ပောစမးပါအုံး …ကဲ..ပော…တပတ ဘယနစရကလောက အလိုးခံမာလဲ…”တငမေခက မကနာကီး ရဲတကသားသည ။ မယားပါသမီး ရဲ့ ရကမကနာကို ကိုစိုးထူး ကောငးကောငး မငရသည ။ ကောငမလေးအတက အတော့ကို အဖရခကတဲ့ မေးခနးပါ ။ သို့သောမဖေလို့ကလညး မဖစသောကောင့ တငမေခကသည ရေ့မကနာ နောကထားကာ ရကအားပိုပိုနဲ့ပင လကတခောငးထောငပလိုကရရာသည ။
“ ဟာ..ငေငါးသိနးကီး ပေးထားပီး..တပတတရကပဲလိုးရမာကိုတော့ ..မဟုတသေးပါဘူး …ခကခကရာ ..လေးရကလောကတော့ ခံကာ….ဟုတလား…”လမးဘေးဈေးသည ဆီမာ ဈေးဆစသလိုမိ ုး ငနသဲားက လုပနေသည ။ပထေးနဲ့ အလိုးခံရမယ့ရက အတိုးအလော့ စကားဆိုနေရသည့ မယားပါသမီးမာ မကနာအရမးပူနေသည ။စိတလဲ လုပရားနေသည ။ တငမေခကသည အားတငးကာ လကနစခောငး ထောငပလိုကသည ။“ နစရကကတော့ နညးတယဟာ..သုံးရက ဆိုရငကော …”တငမေခက ခေါငးကို ခါယမးပသည ။ကိုစိုးထူးက တခကတေကာ စဉးစားလိုကပီး ..
“ ဒီလို လုပဟာ ..ယေဘူယအားဖင့ တပတကို နစရက ခဖို့ ငါလကခံတယ ..ဒါပေမယ့ ငါ့စိတသိပထလာပီး နင့ကိုမ မလိုးရရင မနေနိုငအောငဖစနေတဲ့ အခါတေ ဆိုရငတော့ လိုးရမယ့ရက ပည့သားပေမယ့ နငက လိုကကုနးပေးပါ ..ဟုတလား ….”ကိုစိုးထူးရဲ့ ဈေးဆစလာမု နဲ့ ပတသကလို့ တငမေခက အနေဖင့ လကဟနခေဟနမနဲ့ ပနအဖေပေးလို့ မဖစနိုငတော့ ။ ရငးအောင ပောရဆိုရဖို့ လိုအပလာပီ ။“ ဟို..အဲ….အပတတိုငး ..အဲလိုမိ ုး ..ဟိုဒငး ….”အတငး အားခဲကာ ပောသောလညး တိကသော စကားမားကို ပောမထက ။ အထစထစ အငေါ့ငေါ့ ဖစလက မကရညတေလညး ရစဝဲလာသည ။“ ဘာလဲ..ငါက တပတ သုံးရက လိုးဖစသားအောင ဖနမယလို့ ပောခငတာလား ..”တငမေခကလညး မကနာပူလပီ ဖစလို့ ခေါငးကို အမနညိတလိုကရသည ။
“ ဟုတပီ ..ဒီအပေးအယူ ဘယလောကကာတဲ့အထိ အတည ဖစနေမာလဲ..တနစလား..နစနစလား ….”တငမေခက ခိနဆ တကခကရလေပီ …။“ သုံးလ …”ကိုစိုးထူးမာ နာခေါငး ရုံ့သားသည ။“ ဟာ…အဲဒီလောက အခိနလေးက ဘာမား ရိမာလဲဟ ..မဟုတသေးပါဘူး ….”“ ကဲ..လေးလ…အသားကုနဘဲ …”တငမေခက ခပပတပတ ပောရသည ။မိမိကို ပထေးက လိုးခငနေတာကို တငမေခက သိသည ။ တငးထားနိုငလင ပထေး အလော့ပေး လကခံရမညဟုလညး တကမိသည ။“ ကောငးပီ ..နငပောသလို အခိနလေးလဘဲထား ..တပတကိုတော့ သုံးရကအလိုးခံရမယ ..ငါ့စိတကိုက အစုံ လုပခငတာအားလုံး နင လိုကလောရမယ ..ဘယ့နယလဲ..နငလကမခံနိုငရငတော့ ငါ့ကို ဘာမ ဆက ပောစရာ မရိတော့ဘူး …”ကောငမလေး သဘောတူ လကခံလိုကပီးသည့နောက ကိုစိုးထူး အသေအခာ ပငို န ငို ေအာင တုပခညလိုကလေသေးသည ။ တငမေခက ခေါငးညိတရသည ။
ကိုစိုးထူးက စာရကတရကပေါတငအခိန လေးလ ..တပတ၃ရက..စိတကိုက အကုနအစုံ ဟု စာရေးကာ မယားပါသမီးကို လကမတထိုးခိုငးသည ။စရံသတသည့သဘောနဲ့ သူ့ထံတင ပါသော ငေတသိနးကို တငမေခကအား ပေးသည ။ ကနငေမားကို မနကဖနပေးမည ဟု ဆိုကာ နစယောကသား လူခငးခလဲိုကကသည ။ လူခငးမခမဲ ီ အမညးဟုဆိုကာ တငမေခကကို ပေ့ဖက နမးစုတကာ ဖငပတ နို့ကိုင လုပလိုကသေးသည ။~
နောကတနေ့ နေ့လညဘက ကနပူတာသငတနး အဆငးတင တငမေခကသည ခါတိုငးလို အိမသို့ မပနတော့ဘဲ ပထေး ကိုတင ခိနးထားရာသို့ သားရလေသည ။ လမးမတောဘကရိတညးခိုရိပသာတခုသို့ ဖစသည ။မမိ ိ အတက အရမး လိုအပနေတဲ့ ငေကေးအားလုံး ပထေးထံမသညနေ့ရမညကို သိသလို သူမဘကကလညး သူမရဲ့ တကိုယလုံးကို ပထေး လိုရာ သုံးရအောင “ပုံ” အပရတော့မညကိုလညးတငမေခက နားလညသည ။ တညးခိုရိပသာ အခနးတခနးတင ခိနးဆိုခငး သဘောကပင ရငးနေသည မဟုတပါလား ။ သညနေ့တင တငမေခကသည ခါးတိုစပို့ရပ ကိုယကပနဲ့ မီနီစကပတိုလေးဝတထားသည ။
ခါးတို စပို့ရပသည မီနီစကပ ခါးစညးနေရာနင့ အံကိုက ထိမိရုံသာ ရိလေရာ ကိုယဟန အနညးငယမ လုပရားရုံနင့စပို့ရပလေးရဲ့ အောကစ ခပလနလန ဖစကာ ဘိုကသားခါးသားမား ဖေးကနဲ လကကနဲ ပေါသည ။ လုပရားမု မားရငတော့ ခါးပေါ ခကပေါကို ဖစသည။ မီနီစကပကလညး ပေါငလညလောကအထိပင မရည ။ပေါငရငးသားသာသာလောကသာ ဖုံးကာထားလေရာ တုတဖိုးသော ပေါငတနပေါငသားမား ပေါနေသည ။ခေအမောကတင ဆိုလင ဝတထားသော အတငးခံပငတီဘောငးဘီ အနကလေးကိုပင မငနိုငလေသည ။အခနးကိုတင ငားရမးထားသည့ စာရကကို ဧည့ကိုကောငတာတင ပလိုကရာ ခိနးဆိုထားသည့နေရာ ဖစသော တညးခိုခနးသို့ အလယတကူ တကသားခင့ ရသည ။
ထို တညးခိုရိပသာကသုံးထပဖစကာ တငမေခက သားရမည့ အခနးက အပေါဆုံးတင ရိလေသည ။ တညးခိုရိပသာ အပေါဆုံးထပသို့ လေကားမ တကလာရငး တငမေလတရဲ့ စိတအစဉသည ထူးခားစာပင လုပရားနိုးထနေကသည ။ခိနးထားသော တညးခိုခနး အရေ့ကို တငမေလတ ရောကလာသည ။ အခနးတံခါး ပိတနေသည။ အခနးထဲတင ပထေးကိုစိုးထူး ရောကနင့နေကာ မိမိကို စောင့နေသညကို တငမေလတ သိသည။ အခနးတံခါးရေ့တင တငမေလတ ရောကလာကာ တံခါးကိုခေါကရနပင ခီတုံခတုံ နဲ့ မဝံ့မရဲ ဖစနေသညကိုလညး ကိုစိုးထူး တေ့မင သိရိနေသည ။ ထို့ကောင့ တငမေလတတံခါး ခေါကလိုကသည ဆိုသညနင့ အဆငသင့ ရိနေသော ကိုစိုးထူးက ခကခငး တံခါး ဖင့ပေးလိုကခငး ဖစပေတော့သည ။“ လာ..ဝင….”တံခါး ဖင့ပေးပီးနောက ကိုစိုးထူးက ပောလိုကသည ။ သူ့မကလုံးတေကတော့သူလိုးရတော့မည့ မယားပါသမီးရဲ့တကိုယလုံးကို ပိုငနိုငစာ ကည့သည ။
အကည့ရဲရဲမားသညတငမေလတရဲ့ နိုးထနေသော ရမကစိတကို ပမို ို ပငးပလာစေသည ။ကောငမလေးသည ပထေးရေ့မ ခေါငးလေးငုံ့ကာ အခနးထဲ ဝငသည ။ ကိုစိုးထူးက သူ့ရေ့မ ဖတသားသော မယားပါသမီးရဲ့ဖငဆုံကီးကို ညာဖကလကဝါးဖင့ ခပဆတဆတ တခကပုတသည ။“ ဖတ…အို…အမေ့ …”ဖငပုတလိုကသံနဲ့ အတူ တငမေခကရဲ့ ပါးစပမ ရေရတသံလေး ပေါထကလာသည ။ သူလိုးတော့မည့ မိနးမအဖစ ပထေးက အပိုင သတမတကာ မိမိကို ဖငပုတခငး ဖစကောငး အထာပေါကနားလညသည့ တငမေခက ရငတေ ဖိုမောဟိုကသားသည ။ ကိုစိုးထူးသည မယားပါသမီးရဲ့ ဘယဖက ဖငသားခမးကီးကိုလညး ခပတငးတငး ကိုငညစလိုကသည ။“ အို..ဟင့…ဦးလေးကလဲ….”“ သားလေ ခကခကရဲ့ …” လို့ ကိုစိုးထူးက ပောလိုကသည ။ ပီးတော့ ခုတငကီး ရိရာသို့ အသာပင လောကလမးသားသည ။ တငမေခကမာတော့ ရငသိမ့ဖိုမောစာ ဖင့ နေရာတင ရပမဲရပကနခဲ့သည ။
ကောငမလေး စိတအရမး လုပရားနေသလောက ကိုစိုးထူးကတော့ ခပအေးအေးပင ..။“ ခကခက…လာလေ..ခုတငပေါ တက…..”ကိုစိုးထူးရဲ့ လမးခေါလိုကသံသည တငမေလတကို ဆတကနဲ တုနသားစေသည ။ အလိုးခံဖို့ ခေါခငးမို့ ကောငမလေး ရဲ့ မကနာ ရဲကနဲ ဖစသားသည ။“ နင့စပို့ရပ အောကနားကို ဒီနားလောကအထိ လိပတငလိုကစမး…..”ကိုစိုးထူးက ခပပိုငပိုင အမိန့ပေးလိုကသည ။“ ရင ….”တငမေခကသည ပထေးကို အခန့တကား ကည့မိသည ။“ စပို့ရပ အောကနားကို လိပတငလိုကလေ …ခိုငးတာလုပစမး …ငါ့စိတကိုက အကုန လုပပေးမယလို့နငကတိပေးထားတာနော …..”ကိုစိုးထူးရဲ့ စကားတေက ပငို န ငို လာသည ။
တငမေခကလညး အရမး ရကနေသည့ကားကပင ပထေး ခိုငးသည့အတိုငး လုပပေးရသည။ထိုသို့ လိပတငလိုကသောအခါ ဘိုကသားလေးလုံးသာသာလောက အဖေးသားပေါသည ။ခကနကနကလေးကိုလညး မငရသည ။ သညလို ကိုယပေါ ခကပေါဖစအောင လပခငးသည ဘာမ မဟုတလို့ ထငသောလညး တကိုယလုံး ခတပခိုငးခငးသညထကတော့ ပိုလို့ သာသားသည။ ပောငရငးနေအောင ခတပသညက တမိ ုး ရမကထနစေသလို သညလိုမိ ုး မပေါ့တပေါ လစပစေမုကလညး တမူဆနးသော စိတလုပရားမုကို ရစေသည ။ ထို့ပင ဒီလို လုပဆောငမု သညတငမေခကအား မမိ ိ စေခိုငးသမ နာခံကိ ုးနံရန ပမာဏပ ိုး လေ့ကင့သည့ အထာလညး ဖစသည ။
“ စပို့ရပ ခတလိုက …ဘရာစီယာ အနကရောငက နင့အသားနဲ့အပတလိုကတာဘဲ ..အောကခံဘောငးဘီရော ဝတထားလား …”တငမေခက ငမို ဲ့မဲ့ ဖစလက ခေါငးလေးညိမ့ပရာသည ။“ အောကခံဘောငးဘီကကော ဘာရောငလဲ…”“ အနက..အနကရောငပါဘဲ ….”“ ဟုတလား ..ဒါဆို ပိုမိုကတာပေါ့….ကဲ…စကပကို ခတလိုကစမး …”တငမေခကရဲ့ တကိုယလုံး ရဲတတသားရပနသည ။ ပထေးခိုငးသည့အတိုငး လုပရရာသည ။ ခတထားပီး ဖစသော စပို့ရပကို နီးရာ ခုတငခေရငးပေါ ပစတငလိုကသည ။ထို့နောက အောကပိုငးတင ဝတထားသော မီနီစကပလေးရဲ့ ခါးးစညးခိတကို ဖုတသည ။
ဘေးဇစကို ဖင့သည ။ ပီးတော့ အောကကို တနးခ ခတသည ။မီနီစကပလေး သည တိုတိုကပကပလေးဖစပေရာ ခိတဖုတဇစဖင့ထားပီးသညတိုင အတောပင တနးခခတရသည ။ ထိုစကပလေးကိုလဲ ခုတငခေရငးတငပင တငထားလိုကသည ။ဘရာစီယာနဲ့ အောကခံဘောငးဘီကို ခတခိုငး အုံးမာလား ဟု တေးနေရငး မကနာ အထားရ ခကနေသည ။ခတခိုငးရင ငငးရန မဖစ ..။ခတပေးရမညကို သိသည ။ ပထးရဲ့ စူးစူးရဲရဲ ကည့နေသော မကလုံးအောကတငဗလာကိုယလုံးတီး ဖစအောင ခတပရမညကိုတော့ ကောငမလေးမာ အရမးကိုရကကောကလပေသည ။
“ ဟို စားပေဲ ပါမာ ရိနေတဲ့ ပုလငးထဲက ဖောရညတေကို ဖနခကတခကမာ ထည့ပီး ယူလာခဲ့…”“ အဲဒါ မူးကဖောရညလို့ ခေါတယ ..သောကလိုကရင ရကသလိုလို တန့တန့သလို ဖစနေတာတေ ပောကပီး စိတတေ ညမူးကပောရငလာမယ..သောကလိုက…”ဖနခကထဲရိ ဖောရညအားလုံး ကုနအောင သောကခလိုကပီးသောအခါတငတော့ မမိ ရိ ဲ့ တကိုယလုံး ဖိုးကနဲ ဖနးကနဲ ဖစသားသယောငယောင တငမေလ=ခကခံစားလိုကရသည ။စိတလကပေါ့ပါးလာသလိုလိုလညး ရိသည ။“ လာ..ခုတငပေါတကလေ …”ကိုစိုးထူး က ခုတငပေါ တကလာသော မယားပါသမီးကို ဆီးလို့ ပေ့ကာဖကသည ။ ညာလကဖင့ နို့တေကို ဆုပနယသည ။ ဘယလကက တငပါးကို ပေ့သည ။
တငမေခက ရငတေ တဒိနးဒိနး ခုံနေသည ။“ ပါးစပဟထား ..လာလေးလဲ တစလစထုတထား….”ကိုစိုးထူး ငခုံ ဲ စုတနေမုကို ခဏရပကာ ပါးစပခငးလညး အသာခာ ပီး ပောသည ။ ကိုစိုးထူး စေစားသမကိ ုးနံနာခံနေရလေပီ ဖစသော တငမေခကသည ပထေး ခိုငးတဲ့အတိုငး လုပသည ။ပါးစပ ဟကာ လာလေး ထုတသည ။ တစလစလေး ထကလာသော တငမေခကရဲ့ လာနီနီလေးကို ပထေးက ဆတကနဲ စုတသည ။ ပီးတော့ လာခငး ဖိပတသည ။ ထို့နောက သူ့လာကီးကိုမယားပါသမီးရဲ့ပါးစပလေးထဲကို ထိုးထည့ကာ မေကလိလေတော့သည ။ ကောငမလေးမာ အားပငးပီး ရမကထနသော လာသရမးမု အစုတအနမး တင ကကသီးဖနးဖနးထနေရလေသည။
“ နင့နို့ကီးတေက တကယထားတာကိုး..နင့ရငတိုငး ဘယလောကရိလဲ….”လာနင့အပတထိုးကလိ စုတနမးပီးနောက ကိုစိုးထူးက ပါးစပခငးခာကာ ပောသည ။ လကနစဖကကတော့ မယားပါသမီးရဲ့စနေနစခိုင အသားစိုငကီးမားကို ဆုပနယနေသည ။“ ခစခ စ..သုံးဆယ့ငါး ရိတယ..ဦးလေးရ …”တငမေခကက ရယသံလေး ပုကာ ပောသည ။ရကရယရယမုလို့ ဆိုနိုငသလို ပထေးရဲ့ အစုတအနမး အကိုင အပတတို့ ခံရပီးသညမို့ ရဲတငးလာကာ ရယသံထကလာသညဟုဆိုလညး ပောနိုငပါသည ။
“ ဆုံကီးကကော….”“ သုံးဆယ့ခောက….”“ ဒါဆိုရင နင့ခါးက နစဆယ့နစ ရိလိမ့မယ..ဟုတလား ….”ကိုစိုးထူးသည မယားပါသမီး အကီးမ ရဲ့ လုံးကီးပေါကလ ကိုယလုံး ကိုယထညကီးကို ( ၃၅-၂၂၃၆ ) ရိလိမ့မညဟု ခန့မနးထားခဲ့သည ။ ရငနဲ့ တငတို့ကသူခန့မနးသညနင့ကကတိဖစနေရာခါးအတိုငးအတာကိုလညး အပိုငပောခလိုကသည ။“ ဟာ..မဟုတဘူး…နစဆယ့သုံး ရိတာ…”“ နင..အလိုးခံဘူးလား …..”“ ဟာ..ဦးလေးကလဲ..ဘာတေ လာမေးနေတာလဲ မသိပါဘူး ….”“ နင့ကို လိုးတဲ့အခါ အဆငပေရအောင ကိုမေးထားတာပါ ….နငအလိုးခံဘူးပီးသားဆိုရင တမိုးလိုးမာ….အလိုးမခံဘူးသေးဘူး..အခုမ ပထမဦးဆုံး အကိမ စအလိုးခံရတာ ဆိုရငတော့ တမိ ုး လိုးပေးရမယ..ကဲပောစမး..အလိုးခံဘူးလား…မခံဖူးဘူးလား…..”“ အို..ရကစရာကီး….”
“ နငန ဲ့ ငါနဲ့ အခုဆို လိုးကတော့မာ..ငါ့ကိုမား ဘာရကနေစရာ လိုသေးလဲ….”“ ဟို…ပါးစပက ပောမထကဘူး…ဦးလေးရ…တကယဘဲ….”“ ပါးစပက ပောမထကရင ခေါငးငိမ့ ခေါငးခါ လုပပ …..”တငမေခကမာ ခေါငးလေး ခါရမးပသည ။“ အလိုးခံဘူးပီးသား ဆိုရင ငါအကုနခိုငးပီး တနးလိုးပစမလို့….အခု နငက အလိုးမခံဘူးသေးတဲ့ အပိုစစစစလေး ဆိုတော့ နင့ကို အလိုးခံခငတဲ့ စိတတေ ပေါလာအောင အရင လုပမယ…ပီးမတဆင့ခငးသားပီး လိုးမယ..ကိုကလား….”ကောငမလေး ယောငပေါငပီး ခေါငးညိမ့လိုကမိပနသည ။ ကိုစိုးထူးက ဘယလိုလုပမည ဘယလို အဆင့ဆင့တကမည ဆိုခငးကို တငမေခက ကောငးကောငး နားမလညပါ ။
ကိုကသညမကိုကသည ဝေခဲ ဆုံးဖတရနကား ဝေးလေ သည ။“ ပစမး..နင့စောကဖုတ စမးကည့ရအောင …”ပောပောဆဆို ညာလကက မယားပါသမီးရဲ့ ပေါငကားကို နိုကလာသည ။“ ဟိတ..မကိုငနဲ့…အို…ကည့ပါလား…ဖယ…….”တငမေခကသည သူမရဲ့ ပေါငကားကို ကိုငစမးလာသော ကိုစိုးထူးရဲ့ ညာလကကို ဆဖဲ ယတနးသည ။ အလိုးခံရန သဘောတူလို့ခုတငပေါအတူ ရောကနေလေပီ ဖစရာ လိုးမည့စောကပတကိုငစမးတာလောကကို တန့တို ပငးဆနရန အကောငးတော့ မရပိ ါ ။ သညလိုမိ ုး မတေ့ကုံဘူးသေးသည့ အပိ ု ရိုငးစိတကောင့ အလိုလို ငငးမိ ဖယမိခငး ဖစသည ။ပောရမည ဆိုရင တငမေခကရဲ့ စောကပတမာ ကိုစိုးထူးရဲ့ လကနင့ “ အစိမးသကသက ” လို့ပောလို့ မရပါ ။ ဟိုနေ့က ဘတ(စ )ကားပေါတင နိုကကိုငဘူးခဲ့ပီ မဟုတလား …။
ကောငမလေး ဆဖဲ ယ တနးသောလညး ကိုစိုးထူးရဲ့ လကက ပေါငကားက ခာမသား ။ တငမေခကရဲ့ စောကပတကို အတငးခံဘောငးဘီအပေါက နေပီး ကကနန အုပကိုငမိပါသည ။အောကခံဘောငးဘီ ကားခံရိနေသောလညး စောကပတမို့ဖေါငးဖေါငး အရညရမးနေသည့ အထိအတေ့ကိုတော့ကိုစိုးထူး သိရိလိုကသည ။“နင့စောကပတက ဖေါငးပီး စောကရေကညတေ တောတော စိုနေပါလား..ဒါဆို နင့ကို အလိုးခံခငစိတတေ ထလာအောင လုပဖို့ မခကတော့ပါဘူး ….ကဲ ပကလကလနလိုက ….”ပါးစပကလညးပော လကကလညး ကောငမလေးကို ကိုငကာ ခုတငပေါ ဆလဲဲခသည ။ တငမေခကတယောက ကုတငကီးပေါမာ ပကလကကလေး ဖစသားရလေသည ။
မမိ ိ အပေါက တကခ လိုးတော့မာမို့ ပကလကလန အိပခိုငးခငးလား ဟု တငမေခက တေးသည ။ ရငတလပလပ ဖစနေသည ။“ နင့ပေါငကီးနစခောငးကို ကားလိုက..ခပကားကား ထုတလိုကစမးပါ ..ဟောဒီလို မိ ုး . .”မယားပါသမီး က မရဲတရဲနင့ ပေါငတနနစခောငးကို ခပဖညးဖညး မရတဲရဲ ကားပေးရာ ပထေးက ကောငမလေးရဲ့ ခေကငးဝတနစခုကို ပိုငပိုငနိုငနိုင ကိုငကာ ရကရကရောရော ဆဲဖဲကားထုတလိုကသည ။ တငမေခကရဲ့ ပေါငကီး နစခောငး အသားကုန ဆိုသလို ကားထကနေသည ။ အတငးခံဘောငးဘီ အောကက စောကဖုတကီးသည ဖထစလိုက ဖေါငးတကနေသည ။ အတငးခံဘောငးဘီရဲ့ ခကားနေရာ ( စောကဖုတအပေါတည့တည့ )တင အရညကညမား စို့နေသညမာ အပီကို မငသာ သည ။အတငးခံဘောငးဘီ ရိနေသေးသောလညး ပေါငကီးတေ ကားထကအောင အဖဲခံရသောအခါ တငမေခကသည လကဝါးနစခု ဖန့လက ပေါငရငး ခကားတင အုပကာလိုကမိသည ။
“ ဟာ..လကက ဘာကောင့ စောကပတအပေါမာ လာအုပထားရတာလဲ …ရော့ ..ဒီပေါငကီးနစခုကို ကားထကနေအောင ကိုငထိနး ထား ….”ကိုစိုးထူးသည ဖဲထုတထားသော တငမေခကရဲ့ခေထောကနစခောငးကို ကေးလက တနးတငသည ။ ဒူးခေါငးမားကို ကောငမလေးရဲ့ရငဘတတဖကတခကလောကထိသို့ရောကအောငဖိတနးတငလိုကခငး ဖစသည ။ တငမေခကလညး မမိ ရိ ဲ့ ဒူးခေါကကေးမားကားမ လကနစဖကကို လိ ုသငးကာ ကိုယ့ခေဖဝါးနစဖကအပေါ ကိုယ့လကဝါးမားဖင့ ဆုပကိုငထိနးပေးထားလိုကရသည ။ ကိုစိုးထူး က တငမေခကရဲ့ လကမားကို အလိုကသင့ ဆယဲူ ပုပငပေးသည။ပီးတော့ မယားပါ သမီးရဲ့ ခေရငးမာ ဝမးလားမောကခကာ သူ့မကနာကို ပေါငရငးခပေါ အပခသည ။
“ ဟာ…ဦးလေး ….မလုပနဲ့….အဲဒါ မလုပနဲ့ ……ဟာ…..ပောလို့လဲ မရဘူး …..အိုး..အမေ့ ……မလုပပါနဲ့ဦးရာ….ကမ ငရဲကီးကုနတော့မာဘဲ …အို…အို….အို …ရံလဲ မရံဘူး …..ဒုကပါဘဲ ……အား…..အား…..အီး….အီး….အီး……”တငမေခကသည ကာမကိစပိုငးမာ အတေ့အကုံ မရိလသာလညး သူမရဲ့ မိခငနဲ့ ပထေးတို့ ကာမမု ပုကရငး အပနအလနပောဆိုသည့စကားမား…ကားရသော အသံမားကောင့စောကပတ ယကပေးသည့ အထာကို သိနေသည ။ ယခု ပထေးက မမိ ေိ စာကပ တကို ယကတော့မညဟု နားလညသညနင့ ကမနးကတနးပင ကန့ကကစကား ဆိုလိုကရာသေးသည။ထိုသို့ စကား အဆိုမာပင ပထေးရဲ့ ပါးစပက သူမ စောကပတအပေါ ကရောကလာသည ။
ကိုစိုးထူးက အတငးခံဘောငးဘီလေးကို လစကနဲ တိုးထိုးလိုကရာ ဘောငးဘီခဆုံအသားလိပမာ ညာပေါငရငးအနား ကပသည ။ စောကပတသည အကာအကယ လုံးမ မရိဘဲ အပူ းသား ပေါလာကာ ထိုအဖုတပေါသို့ သူ့ပါးစပက ကကနန အပကခငး ဖစလေသည ။ လာကိုလဲ ဆန့ထုတလိုကလေရာ အဖုတနဲ့ ပါးစပ မထိတထိကပင လာဖားက အရငထိသည ။တံတေးမား စိုနေသော လာနင့ စောကရေရမးနေသော စောကပတတို့ ထိတေ့လိုကသောအခါ တငမေခက ခမာ တကိုယလုံးရိ အကော အသေးအသားတေ အီဆိမ့ကုနအောငပငထူးခားပငးထနသော ဖီလငကို ရငလိုကမောဘယရာ ခံစားရလေရာ ကန့ကကငငးဆနသည့ စကားမားနဲ့ အတူ ရမကဇော ဝုနးကနဲ တကလာမုရဲ့ ရေရတမညတမးသံမားကလညးရောယကပါဝငသားသည ။
ကိုစိုးထူးသည မယားပါသမီးရဲ့ စောကပတနုတခမးသားနစခုကို ကကနန ဆဲဖဲကာ လာကိုစောကပတအကေဲ ကာငးပေါထိ အပကာ တဆတဆတ လုပရားရင ယကပေးသည ။တငမေခက ခမာမာ တော့ပံလနနေသည ။ဖငကီးဆိုလငမေ့ယာပေါမ ကတကခက ကော့ကော့ ပင့ပေးသည ။စောကစေ့ဆိုလင အကကေဲ ပါကထကလုမတတ ကော့ထောငတကသည ။ ကိုစိုးထူးက ထောငတကလာသော စေကစေ့ကို နုတခမးကီးတေနဲ့ ညပခါ စုတသည ။“ အားပါးပါး . . .အီး….အား…..ဘယလိုလပနေတာလဲဦးလေးရဲ့ …ယားတယရင့…ယားတယ …..အိုး…ကည့ပါလား…ယားပါတယလို့ဆို…အဟင့ဟင့….အား….အား….အား…..”အပိ ုစစစစ စောကပတလေးမို့ နုသစကာ သန့နေသည ။ထပ ထကလာသော စောကရေကည အနံ့ကလညး ညီတိတိ..မေးတေးတေး ….။
စောကပတနုတခမးကီးမားသည ဖုထစလို့ ဖေါငးနေကသည ။ ထိုစောကပတနုတခမးသား ဖုဖုထစထစမားကို ကိုစိုးထူး က ပါးစပ ဖညင့ ငခုံ ဲ စုတပေးလိုက လာဖင့ လည့မေယကလိုကလုပပေးနေသည ။“ အမယလေးလေး…ကောငးလိုကတာ….ယက..ယက…အိုး…အမေ့..ယကပါ…ယကပါ……”မကာပါ…တငမေခကတယောက..ပထေးရဲ့ စောကပတ ယကပေးမု အောကတင အရကအကောက ကငးမဲ့စာ ဖီလငမား တကလာလေတော့သည ။ ကောငမလေး ထန့ထန့လူး ကော့ပံလေသောအခါ ကိုစိုးထူးက စောကပတ ယကနေသော လာကို အောကသို့ အသာ လောခကာ စူတူတူ စအိုပေါကကို ပပကနဲ မညအောငထိုးယကပေးလိုကသည ။
“ အို..အ….အဲဒါ ဖငကီး…..ဦးလေးရ…….ဟာ….ဟာ………..”စအိုကို အယကခံလိုကရသောအခါ တငမေခက ဖငကရငး ကော့တကပီး အလန့တကားပောသည ။ ကိုစိုးထူးက လာကို ဆန့ထုတကာ စအိုပေါကထဲကို လာ ထိုးသငးပနထုတ အပတထိုးကလိပေးလေရာ တငမေခက မခံနိုငတော့ ။ ခေါငး ဘယညာ ခါယမးကာ လူးလိမ့နေလေတော့သည ။ပါးစပမလညး ရမကပငးပငးနဲ့ မညတမးသံတေ တရစပ ပေါထကနေသည ။တငမေခက ပီးလုလုပင ဖစလာသည ။ ကိုစိုးထူးက မယားပါသမီးကို “ ပီး ”သားအောငအထိ အဖုတယက ဖငယက လုပမပေး….။ ဖငပေါကကို ထိုးမေ ယကနေရာမခကခငးရပကာ ပေါငကားမ မကနာ ခာထုတသည ။“ ယကပေးပါအုံး ဦးလေးရဲ့…ဘာလို့ရပလိုကတာလဲ …ယကပါ…ယကပါရင့…ယကပေးစမးပါအုံး…..ကေငးလနးလို့ပါ …..”တငမေခက အငမးမရ ပောသည ။ကိုစိုးထူးရဲ့ ခေါငးကို လမးကိုငကာ သူ့ပေါငကားထဲ ပနသငးဖို့ပင ကိုးစားသည ။
ကိုစိုးထူးကကောငမလေး ဆယဲူရာသို့ မလိုက ..။ လကကို အသာ ပင့ဖယသည ။တငမေခက က လော့တိလော့ရဲ ဖစနေသော အောကခံဘောငးဘီကို သကလကစာ ခတပစလိုကပါသည ။“ ဟေ့..ဘာဖစလို့ အောကခံဘောငးဘီကို ခတပစလိုကတာလဲ….”ကိုစိုးထူးက စပဖဲဖဲနဲ့ မေးသည ။“ ဟာ..ဦးလေးဘဲ…ဟိုဒငး တော့မယဆို …..”“ ဘာ ဟိုဒငးလဲ က…လိုးတော့မယ လို့ ပောစမးပါ ….”“ အိုး..အဲလိုမိ ုးကီး မပောရဲပါဘူး ….”“ ငါလိုးတော့မယ ဆိုလို့ အောကခံဘောငးဘီ ခတလိုကတာလား ….”ကောငမလေးရဲ့ မကနာ ရဲကနဲ ဖစသားသည ။ ရမကဇောတေ ထနပငးကာ အလိုးခံရန အသင့ ရိနေသောလညး အပိ ု ရိုငးမို့ တစတစခခ စကားကမးကမးတေကောင့ ရကစနိုးတော့ဖစနေသည ။
“ နင့ဖငအောကမာ ခေါငးအုံး ထိုးခုရအောင …ဖငကီးကို အသာကလိုက ……ဖငအောကမာ ခေါငးအုံး ခုတော့ …စောကပတပိုပူးပီး စောကစိလဲ ပိုပေါတယ ….လိုးရတာ ပိုကောငးတာပေါ့ ….နငလဲ အပတဖီလင ရမာ . . . ”ကိုစိုးထူးလဲ မယားပါသမီးရဲ့ ပေါငကားမာ စောကဖုတကို ကုနးကည့ရငး ပောလိုကသည ။“ ကာ..ဦးလေး…အဲလိုတေ မပောနဲ့ ….”“ ငါက နငသိရအောင ပောတာပါကယ ..ကဲ..နင့စောကပတမာ ငါ့လီးကို တေ့ပေးလေ …”ကိုစိုးထူးက မယားပါသမီးရဲ့ ဗိုကအပေါ တကခရငး ပောသည ။တငမေခက လညး ပထေးရဲ့ လီးကို လမးကိုငကာသူမရဲ့စောကပတအဝတငတေ့ပေးလိုကသည ..။
စောကပတတင စောကရေကညတေ စိုရေဲ နကာ လီးရဲ့ ထိပဖက အကဟဲဟနေရာ တဝိုကတင လညး ကာမရေ့ပေး အရေကညလေးမား စို့နေလေရာလီးနဲ့ စောကပတ တေ့ထောကမိသညနင့ စိုတိုတို အထိအတေ့ကို နစယောကစလုံး ခံစားရသည ။ ပထေးကော မယားပါသမီးပါ ရငသိမ့တုနသည ။ ပူထူ ရိနူးဖိနး ကုနသည ။အပိ ုစစစစ ပါကငပိတလေးမို့ ပါကငဖင့ လိုဖူးတာတော့ မရိသေးပါဘူး …။ယခု သူ့လီးတေ့ထောကလိုကမိသည့ စောကပတသည ယငဖိုမ မသနးသေးဘူးသော အပ ုစစစစ အဖုတ နုနုထဋထဋလေး ဖစပေရာ အပိ ုစစစစ အဖုတရဲ့ နုသစသောထိတေ့မုသည ငနသဲားကို ကောငးကောငး ဖမးစားနေသည ။
ထို့ပင မိမိလိုးခငလလို့ ဂငဖနကာ အရကံထားရတဲ့ မယားပါသမီးရဲ့ စောကပတလဲ ဖစနေပနရာ..ကိုစိုးထူးအဖို့ အတိုငးမသိအောငဘဲ အတေ့ထူးကာ အရသာတေ့ ဖီလငတကလို့နေလေသည ။ထို့ကောင့လညး လီးတေ့မိတာနဲ့ အားထည့ကာ ဖိစိုကခသငးလိုကရာ နုနုထတထတ စောကခေါငးပေါက ကဉးကဉးလေးထဲသို့ ဒစပဲလနကီး သည တထစထစ တိုးဝငသည ။ဒစဖူးကီး တိုးဝငလာမုနဲ့ အတူ ကာမစပရကရာ စောကခေါငးပေါကဝသည အာပင့ပီး ဒစပဲကီး တဝကသာသာ လောက ဝငသားသည ။ တငမေခကသည စောကပတတင စစကနဲ ကငသလိုလို စပသလိုလို ဖစသည ။
ယောကားတနဆာ လိငတန ဒစဖားပိုငး တိုးဝငလာလင ဖီလငအရသာကတော့ကာမမု အတေ့အကုံ မရိသေးသော အစိမးသကသက အပိ ုမလေးကို တခိုကခိုက ဖစသားစေပါသည ။“ အား..ကတ…ကတ………အင့ …..”ကိုစိုးထူးရဲ့ လီးက ကီးမား တုတခိုငလနးသည ။ဒစပဲလနကီးကပင သုံးလကမသာသာလောက ရိသည ။ လုံးပတကလညး ဖငတကစီ အခိ ုရညပုလငး ရဲ့ ဖငပိုငးလောကပင တုတလေရာ ထို ဒစပဲလနကီး ထိုးသငးခံရမုကောင့တငမေခကရဲ့ စောကခေါငးပေါကသည အသားကုနနီးပါးပဲအာထကလက အရမးလဲ နာသည ။ကောငမလေး ငိမပီး မိနးမခံနိုငတော့ …။“ အား…..အား..နာလိုကတာ ….သေပါပီဦးလေးရာ….နာတယ..သိပနာတယ ….မရဘူး…မဖစဘူး ….မသငးနဲ့တော့….နာ…နာတယ..နာ တယ…….”အပိ ုမလေးမာ လီးဒစကီး ဝငလာသည့ဒါဏကို မခိမဆန့ခံလက အောဟစညညးညူ ကာ ပထေးရဲ့ ရငဘတကီးကို လကနစဖကဖင့ ဆီးကာ တနးသည ။လီးကိုလညး ဆကကိုငပေးမထားတော့ ။
မကနာမာလညး ရုံ့မဲ့လကရိသည ။“ ဟင့အငး…မလုပပါနဲ့တော့ ဦးလေးရယ …နာလနးလို့ပါ ..ကမမခံနိုငတော့ဘူးရင …အရမးနာလို့ပါ ..တောငးပနတာပါ ….ဆကမသငးပါနဲ့တော့ …ဆကသငး ရင ကမ ဥစာကဲပဲကုနပါလိမ့မယ ….”တငမေခကသည ပထေးကို ဆကမသငးဖို့ တောငးပနရာသည ။နာလဲနာ ကောကလဲ ကောက ဖစနေသော တငမေခကမာ ထိုဖီလင အရသာကို မခံစားတတသေး ..။ သေးသားတေကတော့ လီးရဲ့ အရသာကို ခံစားခေ ရရေိ နကလေပီ ။
“ ဟေ့..ဘာကောင့ ပေါငကီးတေကို လိမထား ရတာလဲ..ပေါငနစခောငး ကားပေးထားမစောကပတပဲလာပီး အသငးရ အဆငပေတာပေါ့ ..ကဲ ပေါငကီးတေ ကားလိုကစမးပါဟာ..”“ မကားပါရစေနဲ့..ဦးလေးရာ ..မဖစဘူး ထငတယရင ..ဆကသငးရင ကမသေလိမ့မယ ..တကယပောတာပါ …”“ လီး အဝငခောပီး အနာသကသာအောင ဆီရဲရဲ ဆတပေးမယလေ ….ဒီ အဆီ ဆတပီး သငးရင ရပါတယ …”ကိုစိုးထူးသည ကေဝိုင ဂယလီဘူးကို ဖင့ကာ ညာလကဝါးပေါတငဆီမားညစခကာ သူ့တောငမာနေသော လီးခောငးကီးတင သုတလိမးသည ။ တငမေခကသည သူမရဲ့စောကပတထဲထိုးသငးရ လယကူခောမေ့စေရန လီးခောငးကို ဆီဆတနေပုံကို ကကကည့ကကကည့ လုပနေသည ။လီးကီးက အကီးကီး…ဆီသုတပေမယ့ ငါ့ဟာထဲ သငးလို့ ရပါ့မလား …ဒါကီးကို ထိုးသငးလိုကတာ ခံရပီးရင ငါ့ဥစာ စုတပဲသားမာဘဲ .
…လမးတောငမ ကောငးကောငး လောကလို့ရပါတော့မလား ….စသဖင့ အမိ ုးမိ ုး တေးတောနေမိသည ။ထို့ပင ကီးမားတုတခိုငလသည့ လီးခောငးကီးရဲ့ ညို့ယူဖမးစားမု ကိုလညး ခံနေရလေရာ ကောငမလေးရဲ့ ကာမ ရမကဇော သေးသားတိ?
Tr
