နှင်းဆီရောင်လွှမ်းသောအချစ်ဇာတ်လမ်း – အပြာစာပေ

×

ဒီနေ့က နငးဆီနဲ့ နငးဆီရဲ့ခစသူတို့ ဒုတိယအကိမ ခိနးပီးတေ့တဲ့နေ့ပေါ့။ သူက နငးဆီ
ပထမဆုံးခစခဲ့ရသူပေါ့။ ရငတေကလညး ခုနနေလိုကတာ။ သူနဲ့နငးဆီ ပထမဆုံးအကိမ ခိနးတေ့ခဲ့တဲ့နေရာက ကူရငမာလေ။ တစယောကနဲ့တစယောကက အရကလနနေကပီး စကားတောင လေလုံးကဲအောင မပောဖစခဲ့ကပါဘူး။ အခုတစကိမတော့ သူကနငးဆီကို ကူရငမတကနဲ့လို့ ပောတာနဲ့ ကနမလညး သဘောတူခဲ့တယလေ။ သူက နငးဆီကို ကူရငရိတဲ့လမးထိပမာ စောင့နေခဲ့တယ။ နငးဆီလညး ကားပေါကဆငးပီးတာနဲ့ သူရိရာကို တနးပီးထကလာခဲ့တယ။ သူက ကနကမကို ပုံးပီးလမးကည့နေလေရဲ့။ အဲဒီခိနထိ
နငးဆီတို့နစယောက လကခငးတောငမကိုငဖစက သေးပါဘူး။

‘ဘယသားခငလဲ’
‘သူ့သဘောပဲလေ. . . အငး..တစနေရာရာသားစားကရငကောငးမလား’
‘ကောငးပီလေ သူ့ဆနအတိုငးပေါ့’ဆိုပီး ပောရငးနဲ့ သူ့ရဲ့ကားပေါတကပီး လဘကရညဆိုငတစဆိုကဘကကို ဦးတညမောငးခဲ့ကတယ။ ပောရငးယုံကပါ့မလား။ အဲဒီအခိန ထိ နငးဆီတို့နစယောက တစယောကနဲ့တစယောက ဘယလိုခစသူ နာမစားမိုးခေါရမယ ဆိုတာတောင မသိကသေးဘူး။ ‘‘ကိုကို လို့ခေါရမလား၊ မောငမောင လို့…’’။ နာမညတေကိုပဲ ခေါပောနေကတာပေါ့။ ကားမောငးနေတဲ့သူ့ကိုကည့ရငး နငးဆီနဲ့လောကသားရလု့ သူ့စိတတေ အရမးလုပရားပောရငနေတယဆိုတာကို နငးဆီ ခံစားရမိတယ။ နငးဆီလား။ အငး… ကနမလညး အရမးကို စိတလုပရားနေမိတယ။ ကားမောငးနေတဲ့တစလောကလုံးမာ နငးဆီတို့ နစယောကလုံး စကားကိုမပောဖစကဘူး။ နစယောကလုံး အရမးရကနေကလို့ပေါ့။

‘သူ ဗိုလအောငကောလမးပေါက ငူလနမ ဥေု ဃေန ကိုသားဘူးလား’
‘ဟင့အငး‘ အိမကနေအမဲတစေကူရငလိုကပို့ပေးနေပီး သူငယခငးတေနဲ့လညး အပငထကလညခင့ မားမားစားစား မရိဘဲ ဘယမကိုမသားဖစ မရောကဖစခဲ့တဲ့ နငးဆီအဖိ့ သူမေးတဲ့နေရာကိုလညး သိနိုငစရာမရိတာ မဆနးပါဘူး။
ငူလနမ ဥေု ဃေန ရဲ့ရေ့မာ ကားကိုရပ။ ကားပေါကဆငးပီးတော့ ဆိုငရဲ့ လတနေ့တဲ့ စားပဲတစလုံးမာ ထိုငလိုကကတယ။ ဃသုန နစဘူးမာတယ။ မာပီးတာနဲ့စားပဲထိုးကောငလေးက
‘အစကိုတို့ သီးသန့ခနးယူမလား’
‘သူယူခငလား’
‘သူ့သဘောဘဲလေ’လို့ နငးဆီက ပနဖေပီးတာနဲ့ သူက စားပဲထိုးကောငလေးကို. .
‘အေး. . ယူမယလေ’ အခနးလေးက ပုံမနစားသောကဆိုငသီးသန့ခနးလေးပါပဲ။ ရောကတတရာရာ စကားတေ ခဏတစဖုတ ပောဖစကတယ။ ပီးတော… နငးဆီကို ဘယလောကခစတယဆိုတဲ့ အကောငး၊ နငးဆီဆီက အဖေကို ဘယလောကတောင စိတလုပရားစာနဲ့ စောင့ရတယဆိုတဲ့အကောငးတေကို သူက နငးဆီကို ပောပတယ။ နငးဆီရငတေလေ ခုနနေလိုကတာအရမးပဲ။ ကိုယ့ကိုကိုယတောင မထိနးနိုငဘူးလို့ ထငရတယ။ ထူပူနေတဲ့ အဲဒီအခိနလေးမာပဲ သူနငးဆီရဲ့ပါးကို နမးလိုကတယ
ဆိုတာကို သိလိုကရတယ။ အရမးကို ရကပီးမနထူသားတာဘဲ။ တောပါသေးရဲ့။
သီးသန့ခနးလေးထဲမာ နငးဆီတို့ နစယောကတညးရိပေလို့။
‘…’ အတေးလေးမဆုံးလိုကခငမာပဲ သူ့နုတခမးတေက နငးဆီနုတခမးတေကို လာပီးထိကပတာကို သိလိုကရတယ။ ဘယလိုပနတုန့ပနရမယဆိုတာကို မသိဘူး ဖစနေတယ။ သူက နငးဆီနုတခမးတေကို စုတယူနမးရုပလိုကပီး သူရဲ့လာက နုတခမးသားတေကို လာထိတယဆိုတာကို ခံစားသိလေးနဲ့ သိလိုကတယ။ ဘယလိုတုန့ပနရမယဆိုတာ ဦးနောကက စဉးစားနေတုနး နငးဆီနုတခမးတေကပဲ သူ့နုတခမးတေကို အလိုအလောက ပနလည စုပနမးနေတယဆိုတာကို သိလိုကရတယ။ သူရဲ့လာက နငးဆီပါးစပထဲကို
ထိုးဝငမေနောကနေတာကို ခံစားရပနရော။ အဆုံးမတော့ နငးဆီနဲ့သူ လာခငးရောယက နမးရုပကတယ။ ‘အို . . .’ အရမးကိုရကမိပါတယ။ ကနမခံစားနေရတာကို ပောမပတတ အောငပါပဲ။ တစခိနတညးမာပဲ သူ့ရဲ့လကတေက နငးဆီရဲ့ ရပအငီအပေါပိုငးကို ရောကလာတယ။ နငးဆီရဲ့နို့တေကို လမးကိုငပီး သာသာလေးဖစညစနယပေးနေပါတော့တယ။ သူ့ကိုစနမးကတညးက ခံစားနေရတာတစမိုးကီး။ ခံစားရမုက အခုပိုတိုး . .လာတယ။ ‘အ. .ဟ. .’။ ဒီလိုမိုး တစခါမကို မခံစားခဲ့ရဘူး။ အခုအခိနထိ နငးဆီခံစားခဲ့ရတာကို အတိအက ပနကိုပောမပ တတပါဘူးရင။ ထူးထူးခားခားခံစားခဲ့ရတာကိုတော့ အမတရနေဆဲပါ။ သူ့ကို
‘တောပီ. ရပတော့’ လို့ပောခငပေမဲ့ ခနအားတေမရိသလိုမိုးခံစားရလို့ ပောမထကခဲ့ပါဘူး။

‘အိုး. . တောပီဆို. . ရပပါတော့’
‘ဟင့အငး . . မရပလိုကပါနဲ့ရငရယ’ လို့ စိတထဲမ ပောနေမိရငး ရငထဲမာ ခံစားနေရတာတေ သကသာလိုသကသာငား သူ့ကိုပဲ အကိမကိမဖိနမးလိုကမိပါတော့တယ။ ရငထဲမာခံစားမုတေက ပိုပိုဆိုးလာတယ။ ကတုံကယငနဲ့ တစကိုယလုံး ရိမးတိမးဖိနးတိမးတေ ဖစလာတယ။
‘အဲဒါ ခစအရသာလားဟင’ ‘ဒါကောင့လူတေခစနေကတာလား’ . . .
နငးဆီနို့လေးတေကို သူ့လကတေရဲ့ညစနယမုတေက တဖညးဖညးပိုကမးလာတယ။ လကတေက နို့ကို ညစနယနေပေမဲ့ သူအနမးတေက နငးဆီရဲ့ နုတခမးတေပေါက မစဲဘူး။ သူလာကီးက ပါးစပထဲမာ ပယပယနယနယဝငရောကဗိုလကနေပီး နငးဆီရဲ့လာကို အတငးလိုကဖမးနေတယလေ။ လာခငးလိုကတမးပေးတမးကစားနေကတယလို့ ပောရငရမလား။ သေခာတာတစခုကတော့ ကမာကီးရဲ့အပငဘကကို ရောကနေသလိုပါပဲ။ ‘အိုး . .’ နငးဆီလညး အားကမခံ သလာကို ပနလိုကထိ။ နို့ပေါကလကတေကလညး အဆကမပတကို လုပရား။
နငးဆီစိတတေလညး အရမးကိုလုပရား၊ နငးဆီရဲ့ အတငးခံဘောငးဘီလေးမာလညး စိုစိစိနဲ့ဖစ။ ဘာဖစလို့ဖစနေမနးကို စဉးစားဖို့ အခိနမရိသလိုပါပဲရင။ ‘ဟင့အငးကာ . . မလုပပါနဲ့’ လို့ပောခင
ပေမဲ့ သူကိုပောလို့မရနိုငဘူးဆိုတာကို သိနေတယ။ နငးဆီရဲ့ရပအငီ ကယသီးတေကို သူဖုတလိုကပနပီ။ ဘရာဇီယာလေးနဲ့ မနငးဆီပေါ့။ နို့တေကို ဘရာအပေါကနေငုံခဲပီးစုပယူ တယ။
’အ. ဟင့. .အား…’ နငးဆီပါးစပက ငီးငူသံလေးတေထကကလာတယ။ ဒီလိုအရသာမိုး တစခါမကို မခံစားခဲ့ရဘူးပါဘူး။ နငးဆီရဲ့ ဘရာဇီယာကိုးတေကို ပုခုံးပေါကလောခတနေတာကို သိလိုကရပနတယ။ သူနငးဆီကို အတငးအကပတိုးဖကပီး ဘရာဇီယာကို အောငမငစာနဲ့ ခတလိုကပါတော့တယ။ သူရေ့မာ အပေါပိုငးဝတလစစလစနဲ့ မနငးဆီလေးပေါ့။ နငးဆီရဲ့ နို့သီးခေါငး နီနီလေးကို သူက စုပယူငုံခဲလိုကပီး လကတစဘကက လတနေတဲ့ နို့တစလုံးကို ပတသပ ဆော့ကစားနေတယလေ။ ‘အိုး. . အား. လား. လား’ သူက အရမးရမးကို မရပတမး အကမးပတမးကို စုပယူနေတာပါပဲ။ အစုပကောငးလနးလို့ နို့သီးခေါငးလေးတေက တောငပီးမာလာကတယ။
နငးဆီလေ ရကလိုကတာ . . . ‘ကေးဇူးပုပီး နငးဆီကို မကည့ပါနဲ့ရငရယ’ မပူပါနဲ့။ သူမာ အလုပတေမားလို့ တကယပဲ နငးဆီကို မကည့နိုငအားပါဘူး။ သူ့လကတေက နငးဆီရဲ့ စကတအောကကိုရောကလာပနတယ။ ပီးတော့ အတငးခံ ဘောငးဘီလေးကို လာစမးတယ။
‘စိုရဲနေပါလား’ လို့ သူက ငငငငသာသာလေးပောတယ။ တကယ့ကိုတိုးတိုးလေး. . .။ နငးဆီလေ ရကရလို့ လဲသေတော့မယအတိုငးပဲ။
‘တောပီကာ. .မလုပနဲ့တော့နော’ လို့ပောပေမဲ့ ဘာမကိုစကားပနမရပဲ နငးဆီရဲ့ အဖိုးတနပစညးလေးကို ထိဖို့ သူ့လကတေက လုပရားနေကပါတော့တယ။ သူ့လကညိုး (နငးဆီအထငနော)နဲ့ နငးဆီလေးကို အထကအောကပတသပပေးနေတယ။ နငးဆီ ဘယလိုမကို
မခံရပနိုငတော့ပါဘူးရငရယ။
‘အိုး . . အား. . ကောငးလိုကတာ.. ကောငးတယ. . အား . ဟင့ အင့ အ.’ ရငထဲမာ တစဆို့ဆို့ကီးဖစပီး မနးကပလာတယ။ တစခုခုဆာင့တကလာသလိုပဲ။ တငးတငးကပကပကီး။
ရငထဲမာ တငးကပနေတဲ့အတက တစခုခုကို စန့ထုတပစခငနေမိတယ။ တစခို့ပောတာတော့ ပီးတယလို့ ကားဘူးတယ။ အငး အဲဒါဆိုရင ‘အား. .အငး .. နငးဆီပီးခင.’ သူ့လကခောငးနဲ့ပတပေးရငးနဲ့တင နငးဆီတစခါပီးသားပီလေ။ ဒါပေမဲ့ သူ့လကတေက မရပသေး ပါဘူး . . .
နငးဆီပီးသားတာကို သူသိပုံရပါတယ။ သူ့လကတေကို နငးဆီအတငးဆဲယူပီး ဖိကပထားမိတာကိုး။ မီးတောငကီးတစခု ရငဘတထဲကနေ လင့စငပေါကကဲသားသလိုပါလား။ ဒီလိုခံစားမုမိုးကို ဘယသူဆီကမ ဘယတုနးကမ မရဘူးခဲ့ပါဘူးရငရယ။ ရငထဲမာ ဘာတေဖစနေတယဆိုတာကို နငးဆီမစဉးစားတတအောငပါပဲ။ သေခာတာတစခုကတော့
အရမးကို အသညးခိုကမိအောငကောငးတာပါပဲရင။
နငးဆီကို ပါးစပခငးလာနမးပနတယ။ နုတခမးသားတေကို စုပယူပီးတော့ နငးဆီရဲ့လညတိုငကော့ကော့လေးဆီကို ဦးတညပနတယ။ တစခါ ပါးစပကိုနမးပီး လာခငးစုတယူပနတယ။ ခစသူလာစစပဲလေး တစခုခငးဖစကသေးတယ။ သူနဲ့အဲဒီလို နေရတာကို နငးဆီပောရငကညနူးမိပါတယ။ လာစစပဲလေးဖစနေတုနး သူ့လကကို နငးဆီရဲ့ အဖိုးတနပစညးလေးပေါကနေ ဖယခာသားတယ။
‘အ အ. အား’ ရငထဲမာ ဖတကနဲကငသလိုဖစသားတယ။ ဒါပေမဲ့
ကာကာကီးမခံစားလိုကရပါဘူး လာခငးစစခငးနေတာကောင့ပေါ့။ သူ့လကကလေးက နငးဆီရဲ့ အဆီမရိတဲ့ ဗိုကကလေးပေါ၊ ရငဘတကနေ. . . နို့သီးလေးကို ဆဲယူလိုကပါတော့တယ။ ဖညးဖညးလေးနိပနယပေးရငး သူ့လကခောငးလေးနဲ့ နို့သီးခေါငးလေးကို ဆော့ကစားနေတယ
လေ။
‘အ. .အို . . ဟင့အင . အ. .အဟ အား’ ‘ဘာထပလုပနေတာပါလိမ့’ ရငထဲမာ
တစမိုးကီးပနခံစားလာရပနပီ။ သူ့နုတခမးတေနဲ့ နငးဆီရဲ့နာခေါငးနဲ့ နာဖူးကို ဖဖလေးနမးတာကို
သိလိုကတယ။ သူ့ရဲ့ငငသာပီးသိမမေ့တဲ့အပုအမူတေရယ၊ ရငထဲမာဖောမပတတအောင တစမိုးကီး ခံစားရတာတေရယကို အရမးကိုကညနူးကေနပပောရငမိရတယ။ နငးဆီလညတိုငကို နုတခမးနဲ့နမးပီး လညတိုငတစလောကလကလကပီး ဆငးသားလိုကတာ နို့သီးလေးတေဆီကို ရောကတဲ့အထိပေါ့။ နို့သီးခေါငးလေးကို နမးပီး လကပေးနေပနပါတယ။ နို့သီးခေါငးလေးကို ပါးစပနဲ့စုပယူတော့ နေးနေးလေးနဲ့ ကောငးလိုကတာ။ ‘အမေ့. . အား’ ပါးစပထဲမာတင လာနဲ့လကနေပနပီ။ လကပီးတော့ စုတယူ။ စုပလိုက လကလိုကနဲ့ နငးဆီတစကိုယလုံးကို တုနယငလာပါတော့တယ။ တဆကတညးမာပဲသိလိုကတာက သူအမိန့တေကို မလနဆနနိုင တော့တဲ့ နငးဆီခနဓာကိုယ . . . သော သူပုသမနုရတော့မာပါလားရငရယ။ သူ့လကတစဘကက နငးဆီပစညးလေးရိရာကိုဦးတညလာပီး ဆုပကိုငထားလိုကပါတယ။ နငးဆီ အရညတေနဲ့စိုရဲတာကို သူသိသားပနပါပီ။ ပီးတော့ . . နငးဆီရဲ့ မေးရာပါအကောငးလေး ထဲဆီကို တစခုခုဝငလာသလိုမိုး . . . ‘အိုး . . အမေ့’။ သူ့လကတစခောငးကို ထိုးသငးနေတာ ကိုး။
‘အား. ရီး . .ရီး . . နာလိုကတာ’
‘ကောငးသားမာပါ . . ခဏလေးနေရငမနာတော့ဘူးနော’ လို့သူကပောပီး ထိုးသငးနေတာကို ရပလိုကပေမဲ့ တစခုခုဝငနေသလိုမိုးခံစားရတာ အနေရခကပါတယရင။ ထိုးသငးထားတဲ့ သူ့လကခောငးကို ရေ့တိုးနောကဆုတလုပပနတယလေ။
‘အား. .အမေ့. .ဟား အား’ တစခိနတညးမာပဲ နငးဆီရဲ့ခနဓာကိုယလေးပေါမာ ခံစားမုသုံးမိုးကို ရနေတယ။ နို့တေကိုလကနဲ့ပတသပဆုပနယနေရာကနေ၊ နုတခမးခငးစုပ လာခငးစစခငးနေရာကနေ၊ ပီးတော့ အောကပိုငးနေရာလေးကနေပေါ့ . .‘အိုး တကယ့ကို ပောမပတတအောငပါပဲ’ ကောငးလိုကတာ။
‘အ . . အာ.. အဟား. .အား . .အိုး’ တစကိုယလုံးလုပခါနေတယ။ ဘာတေဖစနေမနးကို မသိအောငပါပဲ။ နငးဆီလေ သူ့ခေါငးတေရော၊ ထိုငခုံဆိုဖာတေရော တေ့ရာဆဲယူနေတယ။ လေထဲမာလင့နေသလို မိုးဆိုတာမားလား။ သူ့နုတခမးတေက နငးဆီရဲ့ခနဓာကိုယလေးတစလောကရေ့လားနေတယ။ နငးဆီဗိုကသား ခပခပလေးတေ အပေါမာ သူ့နုတခမးအနမးတေက ပေးလားခုနပေါကဆော့ကစားနေလေရဲ့။ နောကတော့. . . သူ့နုတခမးတေ နငးဆီရဲ့နူးညံ့မို့မောကနေတဲ့ အဖိုးတနပစညးလေးပေါကို ရောကလာတာကို သိလိုကရတယ။ ရကလနးလို့ အရမးကိုထူပူသားရငးနဲ့ . . ‘သူ နငးဆီ ဟာလေးကို နမးတော့မလို့လား’ဆိုတဲ့ အတေးလေးတောင မဆုံးသေးဘူး. . ‘အို သူ သူ တစကယကို နမးနေပါလား. . .’ နငးဆီရဲ့ အမေးလေးတေနဲ့ထူထပနေတဲ့ မို့မောကဖောငးကနေတဲ့ တစဝိုကကို သူနမးနေပါတော့တယ.. ရကပီး နငးဆီတစကိုယလုံး တစမိုးကီးဖစလာတယ။ သူ့လကတေက နငးဆီခနဓာကိုယလေးတစခုလုံးကို ပတသပပေးရငးနဲ့ နငးဆီရဲ့နို့သီးလေးကို ရောကလာပီး အသာအယာ နယပေးနေပါတော့တယ။ လကညိုးနဲ့လကမလေးကိုသုံးပီး
ထိပသီးခေါငးလေးတေကို ဖညးဖညးခငးပတလိပပေးနေပနတယ။ အောကနုတခမးအကဲကောငး လေးထဲကို သူ့လာကီးထည့လိုကတယဆိုတာကိုသိလိုကရပနတယ။ နငးဆီရဲ့အတငးနုတခမး သားလေးတေကတစဆင့ သူ့လာကီးရဲ့ပူနေးစတစိုနေမုတေကို ခံစားမိပနတယ။ နုတခမးသား အထကနဲ့အောကကို လကပေးနေတာကို ခံလိုကရတော့ . . ’အ..အ.အား. . ရီး. .အား..’ လကတစဖကက ထိုငခုံက ဆိုဖာကိုညစမိပီးတော့ နငးဆီရဲ့အခားလကတစဖကက သူ့ခေါငးကို ဆဲကိုငမိပါတော့တယ။ ဘာနဲ့မမတူတဲ့ခံစားမမု ိုးကို ခံစားမိနေတဲ့ နငးဆီခနဓာကိုယလေး နတပူးသလို တုနတုနလုပလုပဖစလာတယ။ မအောမိအောင တအားတငးထားရတယလေ။
ဘယလိုမ ထိနးခုပနိုငစမးမရိတဲ့ အဆုံးမတော့ . . .‘အိုး . . အား..ရီး.ရီး. .ဟဟဟား . .အိုး’
အသံတစခို့ ထကကလာတယ။ ထကအောကပတသပပေးရာကနေ အထဲဝငလာတဲ့ သူ့လာကီးနဲ့ မေနောကထိုးကလိနေတာလိုကတာ. . . ‘အား . .. အမေ့ . .ကောငး အ.’ ဘာမနးတော့မသိဘူး။ နငးဆီရဲ့စိတထဲမာ တစခုခုလိုသလိုခံစားလိုကမိတယ။ အဲလိုနငးဆီ တစခုခုလိုအပပါတယဆိုတဲ့ခဏမာပဲ သူကလညး လာနဲ့စုပယကပေးနေခငးကိုရပလိုကတယလေ။ ဘယလိုပောရမနးတောငမသိတော့ဘူး။ နငးဆီနုတခမးတေကို သူပနနမးတယ။ ရပအငီနဲ့ ဘောငးဘီတေကို သူခတပစနေတာသတိထားလိုကမိတယ။ အောကခံဘောငးဘီကိုခတတော့ အနမးခံနေရတဲ့ကားက ခောငးကည့မိတော့ တောင့တငးပီးမာထနနေတဲ့ သူ့ရဲ့ ဖိုအငါ လိငတံကီးကို တေ့လိုကရတယ။ တစဦးတညးသောသမီးဖစတဲ့ နငးဆီဘယမာလာပီး ယောကားအငါအကောငး ဘယလိုလုပ သိမာလဲ။ တောင့တငးကီးထားတဲ့ သူ့ဟာကီးကို တေ့ရတော့ နငးဆီ နညးနညးတော့လန့သားမိတယ။ ခနဓာကိုယ ဗလာကငးနဲ့တဲ့ နငးဆီနဲ့သူ ကိုယခနဓာခငးရော အောကပိုငးခငးရော အကာအကယမရိ ထိတေ့နေကတဲ့ အရသာကို ခံစားရ မိတယ။ သူနဲ့နငးဆီနုတခမးခငးနမးနေတုနး သူ့လကတစဖကက သူ့ဟာကိုကိုငပီး ထိပနဲ့ အကဲကောငးလေးတစလောက ထကအောကပတကစားနေတယ။ ‘အိုး..အငး.. ကောငးလိုကတာ’ နငးဆီဘယလိုမကို မနေနိုငတော့ဘူး။ တစခုခုကို အရမးလိုခငလာတယလို့ခံစားရတယ။ ဘာကိုလိုခငမနးလဲမသိဘူး။ တစခုခုလိုနေတာကတော့ကိနးသေပါပဲရင။ သူ့ဟာနဲ့ အထကအောက ကလိပေးနေတာကို ရပလိုကရငး၊
‘မီးလေး . . ကိုယ့ဟာကီးကို မီးလေးထဲ ထည့လိုကရတော့မလားဟင’ ဆိုပီး တိုးတိုးလေး လာမေးတယ။
‘အာ. . ဘာတေလာမေးနေမနးလဲမသိဘူးကာ’. ဆိုပီး တကယ့ကိုတိုးတိုးလေးရကရံ့စာနဲ့ ပနပောမိတယ။
‘မီးလေး လိုခငနေတယဆိုတာ သိပါတယကာ’
‘တောပီကာ.. အဲလိုမပောပါနဲ့ဆို’
‘အိုး အဲဒါဆိုရင ဆောရီးနော’ ဆိုပီး နငးဆီနုမးခမးတေ ရိရာကို သူကုနးနမးလိုကတယ။ နငးဆီးပေါငတစခောငးကို သူကဘေးကိုကားထုတပီး နောကတစခောငးကိုတော့ သူ့ပုခုနးပေါတင လိုကတယလေ။ သူ့ဟာကီးက နငးဆီရဲ့ဟာလေးကိုလာထိနေတာကို သိလိုကတယ။ ဒါပေမဲ့ ခုနတုနးကလို ထကအောကပတပေးနေတာမဟုတဘဲ သူ့ဟာကီးက နငးဆီဟာလေးထဲကို တနးထိုးဝငရောကလာတော့တယ။ နငးဆီကိုယလုံးလေးတောင့တငးသားပီး ရငခုနသံတေက ဗုံတီးကုနကတယ။ ဖညးဖညးခငးထိုးဝငလာနေတာကို ခံစားသိနေတယ။ နငးဆီဟာလေးထဲမာ တအားကို ပည့ကပတငးနေတယ။ ဒါတောင ထိပပိုငးပဲရိသေးပီး ဆကဝငလာမယဆိုတာသိနေ တယ။ သူထပပီး ထိုးထည့လိုကတယ။
‘အား…အ..အား’ နာလနးလို့ နငးဆီအောလိုကမိတယဆိုရငပဲ သူ့လကတစဖက
နငးဆီပါးစပဆီကို လာအုပပီး . .
‘မီးလေးအောတာနဲ့ တခားလူတေ ကိုယတို့ဘာလုပနေတယဆိုတာ သိကုနကမယလေ’
နငးဆီအတောလညးလန့သားတယ။ ငါတို့လူတေရိတဲ့ စားသောကဆိုငထဲမာပဲ ဆိုတာကို သတိရလိုကမိလို့လေ။ နာလနးလို့အောမိသားတာပါ။ မကရညတေက မကဝနးအိမကနေလိမ့ ဆငးလာတယ။ သူ့ဟာကီးက ဝငလိုကထကလိုကနဲ့ပေါ့။ ဒါပေမဲ့ အဆုံးထိမဝငသေးဘူးလေ။ နငးဆီဟာလေးထဲက အရညလေးတေစိမ့ထကလာသလိုခံစားရပီး တငးကပမနးသိပနေတဲ့ အာသီ သတေ အနညးငယပေလော့လာသလိုမိုးခံစားရမိတယ။ အထဲမာ စိုရဲခောမေ့လာတော့ သူ့ဟာကီး က နငးဆီထဲကို ပိုဝငလာတယလေ။
‘အား . .အမေ့ . . နာတယ. .နာတယ . . ’ လို့အောလိုကပေမဲ့ သူ့လကန ဲ့ ပိတထားမုကောင့ အပငကို အကယကီးထကမလာပါဘူး။
‘အား. . အ. ဟုတ .တယ မီးလေးက အရမးကိုကပနေတာပဲကာ’ သူကငီးငူသံတစဝကနဲ့ပနဖေတော့ နငးဆီတောတောလေးရကသားတယ။ သူ့ဟာကီး ကလညး ပိုပိုတိုးဝငလာတယ။
‘မီးလေး အဆုံးထိဝငသားပီ’
‘ဘာဖစတယ’ အရမးနာကလညးနာ တစခကဆောင့လိုကတိုငးတစမိုးကီးခံစားနေရတော့ နငးဆီ သူပောတာကို ကောငးကောငးမကားလိုကမိဘူး။
‘လီးကီးအဆုံးထိဝငသားပီ’ ဆိုပီး နငးဆီကို တစအားဆောင့သငးပါတော့တယ။
‘အား. .အား. .အာ. ဟား’ ဆောင့ခကတေကလညး အရမးကိုကမးလာတယ။
နငးဆီတစမိုးကီးခံစားလာရပနတယ။ သူ့ဟာကီး အဆုံးထိဝငသားရင ဆီးသားခင သလိုမိုး (အနီးစပဆုံးပောတာနော) ဖစလာတယ။ ဒါပေမဲ့ ခံလို့ကောငးတယ။ အသံမထက မိအောင အတတနိုငဆုံးထိနးပါတယ။ ဒါပေမဲ့လဲ . . ‘အိ ..အ.အိ..ဟား’
နငးဆီခေထောကနစခောငးကို ဘေးကိုကားပီး ဆောင့ပနတယ။ နငးဆီတစကိုယလုံးကို သူလုပခငသလိုလုပနေတော့တာပါပဲ။ နောကခေထောကနစခောငးလုံးကိုကိုငပီး မိုးပေါထောင ပနတယ။ ဘာပုံဖစလို့ဖစနေမနးကို နငးဆီမသိပါဘူး။ တစခားကမာတစခုမာ ရောကနေသလို မိုးဖစနေတယ။ ‘အိုး. .ကောငးတယကာ..မီးလေး..အရမးကိုကောငးလိုကတာကာ. .’ဆိုပီး နငးဆီကို ဖညးဖညးခငးဆောင့လိုက မနမနဆောင့လိုကနဲ့ပေါ့။ တစခကဆောင့လိုကတိုငး နငးဆီကတော့ လေထဲမာဝဲပံနေတော့တယ။ အဲလိုမိနစအနညးငယဆောင့ပီး သူ့ဟာကီးတစခောငးလုံးကို နငးဆီထဲကနေ ဆဲထုတလိုကတယ။
‘အအအအား..’
နငးဆီအရမးနာသားပီး တစခုခုလိုနေသေးတယဆိုတာကို ခံစားရမိတယ။ ဘယလိုပော
ရမလဲ မသိဘူး။ တစခုခုလိုနေတာတေ့ာအမနပါပဲ။ နငးဆီကိုသူကနုတခမးခငးနမးစုပပနတယ။ နငးဆီဟာလေးထဲကနေ စိမ့ပီးယားသလိုကသလိုဖစပီး တစခုခုလိုသလိုခံစားလာရတယလို့ ထငလိုကတယ။ လဲနေတဲ့နငးဆီကိုဆိုဖာခုံပေါကနေဆဲမလိုကတယ။ နငးဆီတစကိုယလုံး ကိုငရိုကထားသလိုပါပဲ။ ပော့ခေနမးလပီး အားအငခိနဲ့နေတယ။ နငးဆီက လေးဘကကုနးနေဖို့ သူကပငပေးနေတယ။ နောကမဒီပုံစံက ခေး-ိုးပုံစံမိုးဆိုတာနငးဆီသိရတယ။ အဲလိုကီးနေရတာ နငးဆီရကပေမဲ့ (နငးဆီခေးဖစသားလို့လေ)၊ ဘယလိုမ ငငးဆနနိုငစမးမရိပါဘူး။ အဲဒီခိနမာ နငးဆီရငထဲကဆနတေပည့ဝဖို့ဆိုရင ဘာပဲလုပရလုပရဆိုသလိုမိုးဖစနေလို့ပေါ့။ သူ့အလိုက အလယတကူကို လိုကလောနေမိတော့တာပါပဲ။ လေးဘကထောကလကနဲ့ စောင့မောနေရတော့
တာပေါ့။ ရကခငး၊ ကောကခငး၊ လိုခငးခငးစတဲ့ ခံစားမုပေါငးစုံကို ပတသိပပီခံစားနေရတယ။ ဘာလို့ ငါ အဲဒီလောကတောင လိုကလောနေလညးဆိုပီး တေးနေမိတယ။ တေးနေတုနး နငးဆီနောကဘကကနေပီး ပုခုံးတေဆီကို လမးကိုငလိုကတယ။ ပီးတော့ သူ့ဟာကီးကို နငးဆီဟာလေးထဲ ထိုးသငးလိုကတာကို ခံလိုကရတယ။ သိပအနာကီးမဟုတတော့ ပေမဲ့ သူ့ဟာကီး အဝငအထကအတိုငးမာ နငးဆီပါးစပကနေ အသံတေထကကလာတယ။
‘အား. .အ..အ .အား.ရီး….အာ.ရီးဟာ .ဟား. .’ သူ့ဟာကီးကလညး အဆုံးထိကိုဝငဝငနေတယ။ သူ့ဟာကီးဝငလာတိုငး ခုန ခံစားနေရတဲ့ ဆီးသားခငသလိုမိုး ခံစားမုက ပိုပီးပငး ထနလာတယ။ နငးဆီပခုနးနစဖကကိုကိုငပီး သူ့ဟာကီးကို အဆုံးထိ ဆောင့ဆောင့သငးနေတယေ လ။ နငးဆီကိုယလုံးလေးတုနယငနေပီးတော့ သူ့တိုးတိုးလေးအောငီးနေတာကိုလညး သတိထားမိတယ။ နငးဆီလညး အသံကိုအတတနိုငဆုံး ထိနးပီး တိုးတိုးလေးငီးငူနေမိတယ။
‘အား ..မီးလေး..ကောငးတယကာ..တကယပဲ. .ရီး. .အား ..ဟား’
‘ဟင့အင့ .ရီး. .အားအား. .အ.အ.ဟား. .ရီးအား’
နငးဆီကိုယလုံးလေးရော၊ အဖိုးတနပစညးလေးပါ ရေ့တိုးနောကငငနဲ့ အရမးကို လုပရမး နေပါတော့တယ။ သူမဆောင့ခငမာပဲ နငးဆီက ကုနးကုနးပီးပေးနောကကို ကော့ထိုးပေးနေ မိတယလေ။ အဲလိုလုပပေးမိတာကို ရကပေမဲ့လညးမတတနိုငပါဘူး။ နငးဆီက ကိုကတာကိုး။ သူ့လကတေကလညး နငးဆီတစကိုယလုံးမာ ပတသပဆော့ကစားနေကတယ။ နငးဆီ
ဖငကီးကိုပတပေးလိုက ဆုပနယလိုက၊ နို့သီးခေါငးလေးတေကို နယပေးလိုကနဲ့ပေါ့။
နငးဆီ နတပညရောကနေတယ။
နငးဆီကိုလဲခခိုငးပနတယ။ ခေထောကနစခောငးကိုမပီး သူ့ပုခုံးပေါကိုမတငတယ။ နငးဆီဖငကီးမောကကနေတယလို့ထငမိတယ။ ဘာလုပအုံးမလဲမသိဘူးဆိုပီးစပစုနေမိတယ။ ဒီတစခေါကတော့ အသငးအထုတကို သူကဖညးဖညးလေးလုပနေတယ။ အဝငတစခါ အထကတစခါတိုငး ကောငးလိုကတဲ့ အရသာကိုခံစားနေမိတယ။ အဝငအထက အကိမတိုငးမာ
နငးဆီကို ဆီးသားစေခငသလိုမိုးကိုဖစစေတယ။
‘ခစလေး . . ခံရတာကောငးလားဟင’
‘မသိဘူး’ . .နငးဆီရကလနးလို့ပောမထကပေမဲ့ . . အသံတေကထကကလာတယ။
‘.ရီး. .အားအား. .အ.အ.ဟား. .ရီးအား’
‘ဘာလို့ ကိယကိုလိမပောရတာလဲကာ‘
‘ဘယမာလိမပောလို့လဲ’
‘ခစလေး ခံလို့ကောငးတာသိနေတာပဲကိုး’
‘သား. . .ဘာမနးလဲမသိဘူး.’
နငးဆီရကရကနဲ့အောမိသလို ကိုယ့ကိုကိုယ အသံမထကအောင မထိနးနိုငလို့လညး အပစတငမိတယ။
‘ခစလေး သေးပေါကခငနေတယမဟုတလား’
‘၊ ၊ ၊ ဘယလိုလုပသိလဲဟင’
‘ဂီ-စပေါ့လို့ခေါတဲ့နေရာကို ကိုယကသားသားထိအောငလုပနေတာကိုး’ တကယတော့ ဂီ-စပေါ့လို့ခေါတဲ့နေရာအမိုးသမီးတေဆီမာရိမနး နငးဆီသိပါတယ။ ဘာအတကနဲ့ ဘယလိုအသုံးဝငလဲဆိုတာသာမသိတာပါ။ အခုတော့နငးဆီ သေခာသိသားပီ –
နငးဆီကိုနတပညပို့ပေးတဲ့နေရာပေါ့။
‘ . . အား. .အာ.အ အ အိုး အို. .ရီး. .အားအား. .အ.အ.ဟား အား’ သူခပပငးပငးဆောင့လေ နငးဆီကတော့ပိုပီးတော့ကို အသံထကခငလေဖစလာတယ။ အဲဒီနောကမာတော့ နငးဆီရဲ့ကိုယလေးကတုနခါသားပီး မီးတောငအသေးစားလေးတစခု ခနဓာကိုယထဲမာ ပေါကထကသလိုမိုးခံစားလိုကရပီး . စိတတေကိုလတပေးလိုကမိတယ။ အရမးကိုလတလပပေါ့ပါးသားပီး မကာခငမာပဲ သူ့ရဲ့ဟာကီးကနေ အရညတစခို့ နငးဆီဟာလေး ထဲကို ပနးထုတတာကိုခံစားရတယ။ ပီးတော့သူ့ဟာကိုဆဲထုတလိုကပီး နငးဆီတို့နစယောက တစယောကနဲ့တစယောက ဖကထားလိုကကတယ။ ပငပနးလိုကတာ။ နငးဆီကိုသူ နမးပနတယ။
ပီးတော့ တငးတငးကပကပကီးဖကထားလိုကတယ။
ဒါပေမဲ့ သိပမကာခငမာဖစလာမယ့ တစစုံတစခုကိုတေးပီးနငးဆီစိုးရိမးပူပနမိလိုကတယ။

တကိုယလုံး ဓါတလိုကသလို ခံစားရပီးမာတော့ အောကပိုငးကပူကနဲခံစားလိုက ရသလို သူကလညး ကိုယ့ကိုယပေါကို ဖညးဖညးလေးမောကခလိုကတယ။ ဘာစကားမ
မပောပဲငိမနေမိတယ။ ဒါပေမဲ့ သူကော ကိုယရော အောကပိုငးမာ ထိကပထားတုံးပဲ။
နငးဆီတကိုယလုံးကိုငရိုကထားသလိုပဲ တကိုယလုံးနာနေတယ မရညရယပဲမကရညတေ ပါးပေါမာလာတယ။ မားသားပီလား။ ကောကလညးကောကသလို ရငထဲကလညး ကိုကသလို ဖစနေသည။ သူကတော့ ကိုယ့အပေါမုာ . . .
ကိုယအတေးနဲ့ကိုယမောနေတုံး ပါးပေါကို သူ့အနမးတေေကကလာသည။ သူ့အနမး တေက နေးထေးနေသည။ တယောကထဲနမးနေတဲ့ သူ့ကိုကိုယ့နူတခမးတေက အလိုကသင့ တုန့ပနလိုကတယ။ သူ့နုတခမးတေက ပါးပေါကနေ ကိုယနုတခမးဆီကိုကူးလာပီး တယောကနဲ့တယောက အနမးတိုကပဲလေး ဆငနဲနေကတယ။
‘သိပခစတယမောငရယ’ သူကော ကိုယကော အနမးကောထဲမာနစမောနေတာ အခိနဘယလောကကာသားလညး သတိမထားမိပေမယ့ ကိုယသတိထားမိခိနမာ တော့ သူ့လကတေက ကိုယ့တကိုယလုံး
ပေးလားနေပီ။
‘မောငရာ . .တောတော့ကာ. . .နော၊ ခစပနခငပီ’
‘ခဏလေးပါခစရာ။ ကဲ မောငမေးမယ၊ ခစကောမကိုကဘူးလား။’
‘မသိဘူးကာ၊ ဘာတေလာမေးနေတာလဲ။’
‘ကိုကပါတယ. . . ဟုတတယဟုတ’
‘ရကစရာတေလာမမေးနဲ့ကာ….တောပီ’
‘ဟိတ’ ‘ကိုယ့ကိုကည့ပါအုံးက’ ခစနငးဆီမကနာတဖကလည့ထားရာမ မောင့ကိုကည့မိလိုကသည။ မောင့ကို ခစမိတာလညး သိပတော့ထူးဆနးလတာမဟုတ မောင့မာသူမတူတဲ့ဆဲဆောငအားရိတဲ့ မကလုံး တစစုံရယ။ ခစဖို့အရမးကောငးတဲ့ နုတခမးတစစုံရယ။ ‘အိုး. . .မောင..ခစကိုစိတပါအောငလုပပနပီကာ’
မောငရဲ့မကီးမသေးလိငတံက နငးဆီရဲ့ အောကနုတခမးသားကို အထကအောက ဆုနကာဆနကာပတပေးနေတယ။
တစခကတစခကပတလိုကတိုငး ပတလိုကတိုငးမာ ရငထဲမာလပခနဲလပခနဲ။ မရညရယပဲနင့ အောကကနေပေါငနစခောငးကို အလိုကသင့လေးကားပေးမိနေပါလား။ မောင့ရဲ့နိုးဆမုက တကိုယလုံးမာရိတဲ့ သေးသားတေကို ကလာအောင ဆဲဆောငနေသည။ ခစနငးဆီလညးအသေးနဲ့အသားနဲ့လူပဲမောငရယ။ ဘာသားနဲ့ထုထားတာမို့လဲ။ တဖညးဖညးနဲ့ မောင့အလိုကိုလိုကနေမိတယ။
‘တီ….တီ…တီ….တီ……’
မောင့ရဲ့အနမးကောမာမောနေတုံး လယအိတထဲမာရိတဲ့ ဖုနးက ထမညနေသည။ မောငကတော့ စိတထဲကနေ ဖုနးကိုကိနဆဲနေမာသေခာသည။ ဘာလို့လဲဆိုတော့ ခစနငးဆီ ကိုယတိုငလညး ဒီလိုပဲကိနဆဲမိတာပဲလေ။ ဖုနးဘဲလသံကိုမောငနဲ့ ခစနငးဆီကအတူတူထားတော့ ဘယသူ့ဖုနးလာမနး ရုတတရကမသိ။ မောငကဖုနးရာဖို့ ခစနငးဆီကိုယပေါကဆငးလိုကပီး အငီပုံနား သားကာ သူ့ဖုနးကိုထုတကည့သည။ မောငတော့ ဘယလိုနေမနးမသိပေမဲ့ ခစနငးဆီရငထဲ မာတော့ ဟာတာတာကီးဖစနေတယ။ မောငကတော့ သူ့အမေနဲ့ဖုနးပောနေဆဲ။ ဖုနးပောပီးတော့ မောငကနငးဆီကို
‘ခစလေး. . မောင့အမေခေါနေလို့ကာ မောငသားခငပီ။’
‘ဒါဆိုလညး သားမယလေမောငရဲ့’ သောမောငရယ။ နငးဆီရငထဲမာ ဘာတေဖစနေတယဆိုတာကိုတော့ ဂရုမစိုကတော့ ဘူးလား မောငရယ။ မောငက ခစနငးဆီအပေါ အတောမားမားကောငးလသည။ ကိုယကင့တရားအပိုငး ပောရရငလညး စိတပူစရာမရိ။ ဒါပေမဲ့ ဒီခစတဲ့သုံးလေးလမာတော့ မောင့အမေက အမဲလို
ဝငရုပနေတတသည။ ကောဖီသောကနေရငးနဲ့လညး မောင့အမေဖုနးလာလို့ ထပေးရတာလညး
ရိသလို သားဖို့ပောထားပီးမ ဖကလိုကရတာတေလညး မနညးတော့။ ကာလာတော့
ဒီအကောငးနဲ့ပဲ စကားတေမားလာကသည။
ဒါပေမဲ့ မောင့ဘကကတော့ သူ့အမေကိုတနဖိုးထားတာကတော့ မလော့။ ခစနငးဆီကိုယတိုငမာလညး အဖေရောအမေရောရိပေမဲ့ သူနဲ့ပတသကလာရင အရာရာကို ရငဆိုငဖို့ဆုံးဖတထားခဲ့သည။ အခုကတော့ မောင့လုပပုံတေက ခစနငးဆီကိုယတိုငက
မနေနိုငမထိုငနိုင တစခိနလုံးတေ့ခငသလိုမိုး ဖစနေသည။
ခစတော့လညး သညးညညးခံရတယလေ။
ရညးစားသကတမးသာ ခောကလသာရိသားသည သုံးလေးနာရီလောကလညတာ
လကခိုးရေလို့ရသည။ အကာဆုံးဆိုလို့ ရငတို့ကိုရေးပတဲ့အဖစအပကကအကာဆုံး။
ဒီလိုနဲ့ ခစနငးဆီနိုငငံခားမာ ကောငးတကဖို့ဖစလာသည။
မောငနဲ့အဖစတေကဒီမာပီးသားပေမဲ့ နောကအဖစအတေကော သိခငကသေးလား။ ရငတို့သိခငရင ဆကပောမယလေ။
ဒီလိုနဲ့ပဲ ခစနငးဆီနိုငငံခားသားရမဲ့ အခိနက နီးလာသည။ ကိုယ့အလုပနဲ့ကိုယရုပနေတာမို့ မောငနဲ့တေဖို့မပောနင့။ ဖုနးတောငမပောအား။ ထငထားသည့အတိုငး ခစနငးဆီဖုနးမဆကမခငး ကိုယတောခောကလညးမဆက။ သားရတော့မာမို့လို့လညး ပောမနေခငတော့။
ဒီလိုနဲ့ပဲခစနငးဆီသားမဲ့ညမဖုနးပောဖစသည။ ရေးလူကီး စကားမားလဲတယမရိ။ ငယခစကို ဘယတော့မမမေ့ဆိုတာ။
ဘယလောကပဲကိုယ့အပေါဆိုးပါစေ သူ့အသံလေးကားရလိုကတာနင့ ဆိုးတာတေ ဘယကိုမေ့သားပီလညး မသိတော့။ ရနတေ့မယ့စကားတေလညး ဘယဆီကိုလင့သားမနးမသိ။ ဖုနးပောပီးသိပမကာသေးခင အခိနမာပဲ သူဖုနးဆကတဲ့ အဖေကိုသိလိုကရပီ။
‘ခစ. .မောငမနကဖနမအားလို့မလိုကပို့နိုငဘူးကာ။ မောင့ကိုခင့လတနော။’
‘မောငက ဘာလို့မအားတာလဲဟင’
‘မောင့မာ အရေးတကီးသားစရာလေး ပေါလာလို့ပါခစရာ။’
‘ဒီမယမောင။ အခုမောငလိုကပို့ရမာ မောငရဲ့ရညးစားဆိုတာ သတိမထားမိရဲ့လား။’
‘သိပါတယကာ။ ဒါကောင့မို့လညး မောငတောငးပနနေတာပေါ့။’
‘မောင့ရဲ့တောငးပနမုက ဘာမအရာမရောကတာသိရဲ့လားမောင။’
‘ကဲ . .ဒါဆိုအရာရောကအောင မောငဘာလုပပေးရမလဲ။’
‘ဘာလုပပေးရမလဲ ဟုတလား။ မောငလုပပေးနိုငရင အခုလို စကားမားစရာတောင
မလိုဘူး မောင။ တောပါပီမောင ဖုနးခလိုကပါတော့။ သားခါနီးလာခါနီး ခစမငိုပါရစေနဲ့။’
‘သဘောပဲလေ။’
‘စကားအဆုံးမာတော့ တစဘကက ဖုနးခသံကို ပီပီသသကားလိုကရသည။’
မငိုနဲ့နငးဆီ။ ယောကားတစယောကအတကနဲ့ မငိုနဲ့။SHARE