မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္းလိုက္မိသည္ႏွင့္ကိုယ့္ဖက္ကသိမ္ငယ္သ ြားမိ၏ ။ မရယ္မျပဳံးေသာ္လည္း ဝမ္းသာပီတိျဖစ္သည့္မ်က္လုံးမ်ားႏွင့္ စိုက္ၾကည့္ေနသည္ပာုပဲ — ခံစားလိုက္ရသည္။
‘‘ ဗိုလ္ခ်ဴပ္ေစ်းသြားခ်င္လို႔ ’
‘’ ဟုတ္ကဲ့ — တက္ပါ ’’
ကားတံခါးကိုဖ ြင့္ေပးၿပီး — ေနာက္ခန္းအတြက္ထုငိ ္ခုံကိုလွန္ေပးလိုက္စဥ္ — သူမက — ထုံးစံအတိုင္းမရယ္မၿပံဴး ႏွင့္ပင္ေျပာသည္။ ‘’ ရပါတယ္ — ေရွ ့ခုံမွာပဲထိုင္မယ္ ‘’
အသံ — အေျပာေလးေတြက — ဟိုးတုန္းကလိုပင္ျဖစ္ေသာ္လည္း — မ်က္ႏွာအမူအရာကမူအနည္းငယ္ရင့္က်က္သ ြားသည္ထင္၏။ ခန ကိုယ္ကေတာ့ — ယခင္ကထက္ႏွစ္ဆေလာက္ — ပြသြားသလိုပင္။
ယခင္ကသူမထံမွ ျပန့္လြင့္လာေလ့ရွိေသာ ေရေမႊးနံ့မွာ ယခု — ခပ္စူးစူးေရေမႊးနံ့က တစ္ကားလုံးေမႊးႀကိဳင္သြားေအာင္သင္းပ်ံ ့သြားသည္။
‘’ ကားေမာင္းေနတာၾကာၿပီလား — ေအာင္မင္း ‘’
‘’ ဟုတ္ကဲ့ — ငါးႏွစ္ေလာက္ရွိပါၿပီ — မမႏြယ္ ‘’
‘’ မန္းေလးကိုေျပာင္းသြားေသးတယ္ဆို — ဟိုမွာအဆင္မေျပလို ့လား — အို — ေဆာရီး — မမႏ ြယ္မွားသြားတယ္။ ‘’
‘’ ရပါတယ္မမႏ ြယ္ — အဆင္မေျပဘူးလုိ့ပဲဆိုပါေတာ့ — ကၽြန္ေတာ္ေမာင္းတ ဲ့သုံးဘီးေတ ြကိုမန္းေလးမွာေမာင္းခြင့္ရွိေတာ့ ဟိုကိုေျပာင္းေရႊ့သြားတာငါ — ကိုယ္ကနယ္ေျမမွမကၽ ြမ္းတာ ‘’
သည္အထိ — မိတ္ေဆ ြေဟာင္းအျဖစ္တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္အသိအမွတ္ျပဳ — ေနၾကဆ ဲဟု – – စကားေတြကသက္ေသခံေနခ ဲ့သည္။
‘’ မမတို ့အဆင္ေျပတယ္မို ့လား – – ကေလးေတြေရာ – – ‘’
‘’ မင္း – – ဘာေျပာလိုက္တယ္ ‘’
မမႏြယ္က – – ဆတ္ကန ဲတစ္ကိုယ္လုံး ေတာင့္တင္းသြားကာ – – ေအာင္မင္းကိုတအံ့တၾသ ျပန္ေမးလိုက္သည္ ‘’ အဆင္ေျပတယ္မို ့လား – – လို ့ ‘’
‘’ မဟုတ္ပါဘူး – – ေနာက္ဆက္တ ြဲေမးခ ြန္း ‘’
‘’ က – -ေလးေတ ြေရာလို ့ေမးမိတာ – – ပါ ‘’
‘’ ဟင္း ဟင္း ဟင္း – – မငိးဟာေလအခုထိကိုသတိေၾကာင္ – – အသည္းေၾကာင္တတ္ေသးတာပ ဲ – – မင္းသုံးဆယ္ေက်ာ္ၿပီေပါ့ – – ဟုတ္လား ‘’
‘’ ဟုတ္ကဲ့ – – သုံးဆယ့္ႏွစ္ပါ ‘’
‘’ ေျပာင္းလဲဖို ့ေကာင္းၿပီ – – ရင့္က်က္လာဖို ့ေကာင္းၿပီေပါ့ ‘’
‘’ ကၽြန္ေတာ္ – – – ‘’
‘’ ေတာ္ၿပီ – – ေအာင္မင္း – – အဲဒီေရွ ့မွာပဲရပ္ – – ေရာ့ ‘’
‘’ မယူပါဘူး – – မမႏြယ္ ‘’
ရာတန္ကိုင္ထားေသာမမႏ ြယ္လက္မ်ားက တဆတ္ဆတ္တုံေနသလိုပင္ – – ၿပီး မပြင့္တပြင့္ေျပာကာ ရာတန္ကိုေအာင္မင္း ေပါင္ေပၚ – – ခ်ထားခဲ့သည္။ ကားထဲမွဆင္းလိုက္သည္ႏွင့္
ေနာက္ကိုတစ္ခ်က္ကေလးမွလွည့္မၾကည့္။
ေအာင္မင္း – – ရွက္ရႊံ့ေၾကကြ ဲစြာ မ်က္ရည္ဝ ဲသည္။
‘’ မင္းကေလးေတြ နဲ ့မင္းမိသားစုအတြက္ေငြရွာေနတာမလား – – ေမာင္ေမာင္ – ေရာ ့ယူထားလိုက္ ‘’ တဲ့
ေအာင္မင္းကားကို – – ၾကည့္ျမင္တိုင္အထက္လမ္းအတိုင္း ေလးေကြးစြာ ျပန္ေမာင္းခဲ့သည္။ ေၾသာ္သီတာ႐ုံႀကီးကလဲ မေျပာင္းလဲေသး – – ေနာက္ပိုင္းေဆး႐ုံႀကီး အလြန္မွ – – ကုန္းမို ့မို ့ေလးထိပ္တြင္ – –
ဗနာပင္ႀကီးလ ဲ – – ၇ိွျမဲ ။
‘’ ဟယ္ – – – အစ္ကို – – – အေစာႀကီးျပန္လာတယ္ – – – ဟုတ္လား ‘’
‘’ ေပႀကီးကား – – – က်န္လာၿပီ – – – ေပႀကီးကား – – – က်န္လာၿပီ – – – ‘’
တစ္ဦးတည္းေသာသား ႏြယ္ဦးက – – – အိမ္ေရွ ့သစ္ပင္ရိပ္တြင္ကစားေနရာမွ – – ကားဆီသို ့တဟုန္ထိုးေျပးလာသျဖင့္ ဘရိတ္ကိုေဆာင့္နင္းလိုက္ပါသည္။
‘’ မိသစ္ – – တေလးကို – – – ဆြဲထားေလ ‘’
‘’ သား – – – ဟဲ့ – ဟဲ့ — သား – – ႏြယ္ဦး ‘’
သစ္သစ္က – – ေနရာတကာေလးသည္။ သားကေျပးတတ္လႊားတတ္စမို ့ေနရာတကာျမန္သည္။
သားကိုေပြ ့ခ်ီၿပီးေနာက္ – – ေအာင္မင္းကိုအသနားခံသလိုေလးျပဳံးျပသည္။ ေအာင္မင္း က သစ္သစ္မ်က္ႏွာကိုခက္မာစြာ တစ္ခ်က္ၾကည့္ၿပီးကားကို – – ထားေနက်အိမ္ေဘးတြင္ – – – ထိုးရပ္ၿပီး – – – ဒက္
(ရွ္) ဘုတ္ထ ဲမွလိုင္စင္စာအုပ္ႏွင့္ပိုက္ဆံကိုထုတ္ယူၿပီး – – သားဆီလွည့္ခဲ့သည္။
‘’ ေဖႀကီး – – မုန့္မုန့္ – – မုန့္မုန့္’’
‘’ ေဖႀကီး ေရခ်ိဴးၿပီးရင္ – – ညေစ်းသြားမယ္ေလ – – မုန့္လဲစားမယ္ – – ကစားစရာလဲဝယ္မယ္ – – ဟုတ္လား – – – သား ‘’ ‘’ အင္းအင္း – – အင္းအင္း – – မုန့္မုန္ – – – ့ မုန့္မုန့္ ‘’
‘’ သားကလဲေဖႀကီးက – – ႐ုပ္ရွင္လဲျပမွာတဲ့ – – – သိလား – – ေဖေဖနဲ ့ – – သားသား ေရခ်ိဴးမယ္ – – အဝတ္လဲမယ္ – – – ဟုတ္လား ‘’ ‘’ အင္းအင္း – – မုန့္မုန့္ – – – မုန့္မုန့္ ‘’
‘’ သစ္သစ္ – – ကေလးကိုသာေရခ်ိဴးေပးးလိုက္ – မင္းအိမ္ေစာင့္က်န္ရမွာ ‘’
ေအာင္မင္း က ေျပာေျပာဆိုဆိုအိမ္ေပၚလွည့္တတ္သြားသည္။
‘’ ကိုရယ္ – – ‘’ ဟုတိုးတိုးညီးရင္း မ်က္ရည္ဝဲက်န္ရစ္သည္။သည့္ႏွယ္ – – မ်က္ရည္က်ရေသာအႀကီမ္ေပါငိးလ ဲ မနည္းၿပီ – – ရွည္လ်ားစြာက်န္ရစ္ေသာႏွစ္ေပါငိးမ်ားစ ြာကို – – ေက်ာ္ျဖတ္လာသည့္တိုင္
ေအာင္မင္း သစ္သစ္အေပၚအခဲမေၾကနိုင္ပါကလား။
‘’ ပြမ္ – ပြမ္ ‘’
‘’ ေဟ့ – – မၿပီးေသးဘူးလား – – ဒရိုင္ဘာ ‘’
‘’ လာၿပီ – – မမႏ ြယ္ – – လာၿပီ ‘’
ေပၚတီကိုေအာက္မွ – – ဖယ္မလီယာ ဖိုးဒိုးေလး ဟြန္းကိုတပြမ္ပြမ္ႏွိပ္ခါ – – ႏြယ္ကကုန္းေအာ္သည္။
ေအာင္မင္းေက်ာင္းလ ြယ္အိတ္လြယ္ရင္း – – ေဘာင္းဘီခါးပတ္ကိုအေျပးအလႊားပတ္ထြက္လာသည္။ ‘’ လုပ္လာျပန္ၿပီ – – ဗရိုဗရဲ – – ေမာင္ေမာင္ရယ္ ‘’
‘’ ညက – – ဟုမ္းဝပ္ေတ ြ – – မၿပီးလို ့မမႏ ြယ္ရ ဲ့ အဲဒါလုပ္ေနလို ့ ‘’
‘’ ကိုးနာရီထိုးေတာ့မယ္ – – ဒီမွာ – – ေတြ ့လား ‘’
‘’ ဟုတ္ကဲ့ပါ – – မွီေအာင္ေမာင္းေပးပါမယ္ ‘’
‘’ အမေလး ေအးေအးေဆးေအးပဲ ေမာင္းပါ ကိုယ္ေတာ္ကားေမာင္းတတ္တာျဖင့္ႏွစ္ရက္နဲ ့တစ္ပိုင္းးပဲရွိေသးတယ္ ‘’ ၿခံထဲမွကားေလးေမာင္းထြက္ခဲ့သည္။ မမႏ ြယ္ထံမွသင္းျပန့္ေသာ ေရေမႊးနံ့ေလးကို ေအာင္မင္း ရႉရွိက္မိသည္။ ‘’ မေန ့က ဒယဒ္ ီက ေမးတယ္ – – ေမာင္ေအာင္မင္းစာလိုက္နိုင္ရဲ ့လား တဲ့ ‘’
‘’ အသဲအသန္ပဲလို ့မေျပာလိုက္ဘူးလား မမႏ ြယ္ ‘’
‘’ ဒီက အေကာင္းေျပာမလို ့ – – အင္း – – လိုက္နိုင္ပါတယ္ – – လို ့။ ဒါေပမဲ ့ေကာင္ေလးက ပ်င္းခ်င္တယ္ – – – စာမက်က္ဘူးလို ့ – – မေကာင္းတာေလးလ ဲ ထည့္ေျပာရတာေပါ ့ဟ ဲ ့ ‘’
‘’ ဒီ့ျပင္ဟာ ေျပာေရာေပါ ့မမႏြယ္ရယ္ ‘’
’’ စာမက်က္ဘူး ပ်င္းတယ္ဆိုေတာ ့မွတ္ကေရာ ‘’
‘’ အမယ္ – – ဒါေပမယ့္ေဖးေဖးမမေတာ ့ေျပာလိုက္ပါတယ္ – – စာေမးပ ြဲေတာ ့ေအာင္မွာပါလို ့ေလ ‘’ ‘’ ေဟး – – ဒါမွ – – ေမာင့္ – – မမ ‘’
‘’ ဟဲ ့ – – – လုပ္ျပန္ၿပီ – – – ေရွ ့ၾကည့္ေမာင္း ‘’
ေအာင္မင္း မမႏ ြယ္တို ့အိမ္ေရာက္သည္မွာ တစ္ႏွစ္ေက်ာ္ပ ဲရွိအုံးမည္။ မမႏ ြယ္ႏွင့္ေအာင္မင္း တို ့ခ်စ္သူဘဝေရာက္ခဲ ့ၾကသည္။ မမႏြယ္က ႏ ြမ္းပါးေသာ အားကိုးရာမဲ ့ေအာင္မင္း ဘဝ ကိုသနားရာ မွခ်စ္ခဲ ့
ရသည္။
ေအာင္မင္းကေတာ ့မမႏြယ္၏ ၾကင္နာမႈေဖးမမႈႏွင့္အထိအေတြ ့ေလးေၾကင့္ခ်စ္ခဲ ့ရျခင္းျဖစ္သည္။ အသက္ကေတာ ့ကြာသည္။ မမႏြယ္က အစိတ္ေက်ာ္ေနၿပီ။ ေအာင္မင္း က ႏွစ္ဆယ္ပင္မျပည့္
တတ္ေသး။ သို ့ေသာ္ေအာင္မင္း က ထြားႀကိဳင္းလွသည္။ ရ ြာမွာေနစဥ္ကတည္းက ေဘာလီေဘာ အျမဲကစားသည္။ မမႏြယ္၏ ဖခင္ ဦးေသာ္ေကာင္း ႏွင့္ေအာင္မင္းဖခင္ဦးတိုက္ေမာင္း တို ့က
အရင္းႏွီးဆုံးသူငယ္ခ်င္းေတ ြ ျဖစ္ခ ဲ ့ၾကသည္။ ဦးတိုက္ေမာင္း ဆုံးပါးသြားေသာအခါ ေအာင္မင္း ကိုဦးေသာ္ေကာင္း က ေက်ာင္းထားေပးရန္ေခၚလာခဲ ့ျခင္းျဖစ္သည္။
မမႏြယ္ညီမဝမ္းကြဲ သစ္သစ္ကေတာ ့ဆယ့္ႏွစ္ႏွစ္ေလာက္ပဲ ၇ိွအုံးမည္ – – ျဖစ္သည္။ဦးေသာ္ေကာင္း အစ္မ မွေမႊးေသာ တူမျဖစ္လင္ ့ကစား – – သမီးတစ္ေယာ္ႏွယ္အလိုလြဳက္ခဲ ့သည္။ ေအာင္မင္း ကို
သစ္သစ္က လုံးဝ ၾကည့္မရ။ မမႏြယ္က သူ့ထက္ေအာင္ေမာင္း ကိုအေရးေပးသည္ဟျမငု ္၏။ မမႏြယ္ႏွင့္ေအာင္ေမာင္း ခ်စ္သူဘဝ သန့္စင္စြာ ဆက္ဆံခဲ ့ၾကၿပီး အိေၿဒ ရရ ေနခဲ့ၾကသည္မို ့
သစ္သစ္မရိပ္မိခဲ ့။
မမႏြယ္က – – – ေအာင္ေမာင္း တို ့အ-ထ-က တြင္ဆရာမျဖစ္၏။ ေအာင္ေမာင္းဆယ္တန္းေအာင္ေတာ ့သစ္သစ္ရွစ္တန္းေရာကၿပ္ ီ။ယခင္ကလိုပင္မမႏ ြယ္ကိုေအာင္သစ္ေက်င္းပို ့ေပးျမဲအလုပ္တစ္ခုအျပင္
ေက်ာင္းမတူေသာ သစ္သစ္ကိုဆယ္ပို ့ေပးရေသာအလုပ္တစ္ခုပိုလာသည္။
ေအာင္ေမာင္း ဒုတိယႏွစ္ေရာက္လာသည္အထိဘဝသည္စိုေျပစြာ လွပ သန့္ရွင္း ေနခဲ့ၾကသည္။
‘’ ေဟ ့ေကာင္ေအာင္မင္း လာအုံးေျပာစရာရွိလို ့ ‘’
ခင္ေမာင္ဝင္း က ေအာင္မင္း ႏွင့္အတန္းမတူေသာ္လည္း တစ္ခါတစ္ရံေအာင္မင္း ကားႏွင့္ပင္ျပန္လိုက္တတ္သည္။ ခင္ေမာင္ဝင္း က ေျပာစရာရွိလို ့ဆိုလ်င္အနည္းငယ္ေၾကာက္ရသည္။ ဒီေကာင္က
လက္ဖက္ရည္ေသာက္ခ်င္လ်င္လည္း ‘’ ခန လာအုံးေျပာစရာရွိလို ့ ‘’ဆိုကာ ကင္တင္းဝင္တတ္သည္။ ‘’ မင္း – – -ဒီကိုလာ – – ေျပာစရာ ရွိရင္ဒီမွာပဲေျပာ ‘’
‘’ ေဟ ့ေကာင္ – – မင္းအတြက္ – – သတင္းထူးကြ မထူးရင္ေဆးေပါလိပ္ေတာင္ဝယ္မတိုက္န ဲ ့‘’
ခင္ေမာင္ဝင္း က အာမခံရဲရ ဲႀကီးေပးေနျပန္ေသာေၾကာင့္ေအာင္ေမာင္း ခင္ေမာင္ဝင္း ေခၚရာလက္ဘက္ရည္ဆိုင္ထဲ သို ့ဝင္လိုက္သြားရေလသည္။
‘’ လက္ဖက္ရည္ – – ေဟ ့ – – ႏွစ္ခြက္ ‘’
‘’ ေနအုံးေလ – – မင္းသတင္း က ထူးမွန္းမသိမထူးမွန္းမသိန ဲ ့ ‘’ ေအာင္ေမာင္း က တားသည္။
‘’ ဟာကြာ – – မထူးရင္ – – ကိုယ့္ဖာသာရွင္းမယ္ ‘’
စားပြ ဲထိုးေလး လာခ်ေပးေသာ – export ဒူးယားကိုေကာက္ကိုင္လိုက္ရင္း – – စီးကရက္ကေလး ေထာင္ကာ။ ‘’ မင္း – – ညီမ – -သစ္သစ္ – – ရည္းစားထားၿပီ – – ကိုယ့္လူ ‘’
‘’ ဘာ – – သစ္သစ္ – – ရည္းစားထားေနၿပီ – – ဟုတ္လား ‘’
ေအာင္ေမာင္း တအ့ံတၾသသာျဖစ္သည္။ သည္ထက္ေတာ ့ – – ေထြေထြထူးထူး မခံစားရေခ်။ တကယ္ေတာ ့ – -လဲ သစ္သစ္ႏွင္ ့ေအာင္မင္း တို ့ကေသ ြးေဝးလ ြန္း၏။
ဘယ္ႏွဲ႕လဲသတင္း မထူးဘူးလား
ဟာ သစ္သစ္ရည္းစားထားတာ ၾကာလွၿပီဒါသတင္းထူးလားကြ – – – မထူးဘူး – – – သြားမယ္
ေဟ – – မထူးဘူးလား – – ဟ – – ေဟ့ေကာင္ေနအုံးေလ
ခင္ေမာင္ဝင္း လက္ဘတ္ရည္ႏွစ္ခြက္ေဆးလိပ္တစ္ပြဲ နင့္ကန႔္လန႔္ကန႔္လန႔္က်န္ခ ဲ့သည္။
သည္မွာ ေအာင္ေမာင္း သစ္သစ္ကိုလူရာသ ြင္းၿပီး စကားေျပာျဖစ္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။
တကယ္ေတာ့လဲ သစ္သစ္အရြယ္ေရာက္လာၿပီဆိုသည္ကိုတစ္အိမ္တည္း အတူတူေနေသာ ေအာင္ေမာင္းတို႔ကသာ သတိမထားမိခ ဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။
သစ္သစ္တင္ရင္ခါးေလးမ်ားက အခ်ိဳးက်က် နင့္ပူရိသတို႔မ်က္စိက်စရာ အေနအထားေလးထ ဲ ေရာက္လာ၏
အေျပာအဆိုေလးေတ ြက အစ ရွက္ကိုးရွက္ကန္းအမူအရာေလးမ်ားက အပ်ိဳရိုင္းဟန္အျပည့္ျဖစ္လာသည္ ယခင္က ဆိုလ်င္ေအာင္ေမာင္းေရွ႕မွာပင္ထမီျဖန႔္ဝတ္ေနတတ္သူ
” မိသစ္ – – ”
” ရွင္ – – – ”
ကားတံခါးကိုဖ ြင့္ၿပီး တတ္လိုက္သည္ ႏွင့္ေအာင္ေမာင္းက ခပ္မာမာေခၚလိုက္မိသည္။
သစ္သစ္က လန႔္ထူးေလးထူး ရင္း ေအာင္ေမာင္းကို ၾကည့္သည္။ ေအာင္ေမာင္း သူ႔ကိုလိုက္ၾကည့္ေနေသာအခါ သစ္သစ္ ေခါင္းေလးငုံ႔ကာ ေရႊရင္ေလး အစုံတဖ်တ္ဖ်တ္တုန္သည္။ ဘာမ်ားေျပာမလဲဟု
နားေထာင္ေနစဥ္ကားကိုေမာင္းထြက္ခဲ့သျဖင့္သစ္သစ္နားမလည္စြာ ေအာင္ေမာင္းကိုခိုးၾကည့္မိသည္။
မမႏြယ္ကိုဝင္ေခၚရအုံးမည္ျဖစ္၍လည္း ကားကိုေမာင္းေနက်အတိုင္း သမိုင္းလမ္းဆုံအေရာက္အေရွ႕ဖက္သို႔ေထာင္ၿပီး ေမာင္းခဲ့ေလသည္။
ေအာင္ေမာင္းနာရီၾကည့္သည္ – – မမႏြယ္ေက်ာင္းလႊတ္ဖို႔ – – နာရီဝက္ခန႔္လိုေသးသည္။
” နင့္ကို – – – ငါစကားတစ္ခြန္း ေျပာခ်င္လို႔ ”
” ရွန္ – – – ေအာ္ – -အင္း ”
ႏွစ္မိုင္ခန႔္အတြင္က်မွစကားကိုျပန္ဆက္၏ ။
သစ္သစ္ – – ရင္ေတြ တဒိန္းဒိန္းခံုေနဝသည္။ က်ားက်ားယားယား တကသိုလ္ေက်ာင္းသား ေအာင္ေမာင္းကိုသစ္သစ္ သူငယ္ခ်င္းေတြက အျမဲလိုမိတ္ဆက္ခိုင္းၾကသည္။ သစ္သစ္ကလဲ ဟိုလိုလို ဒီလိုလိုႏွင့္
ေဝ့လည္ေၾကာင္ပတ္လုပ္ကာ ေရွာင္ဖယ္ေနမိခ ဲ့သည္။ ၾကာေတာ့သစ္သစ္သူငယ္ခ်င္းေတြ လက္ေလၽွာခဲ့ၾကသည္။
ေအာင္ေမာငး္ ႐ုပ္ရည္က ကုလားမင္းသား အမီတာဘာဂ်မ္း ႏွင့္အေတာ္တူသည္။ မ်တ္လုံးမ်က္ခုံးေတြက ထူထဲေတာက္ေျပာင္ၾကသည္။ ႏွာတံက ထူးထူးျခားျခား ခၽြန္ျမေနၿပီး ဆံပင္ပုံစံက အမီတာဘာဂ်မ္း ပုံ။
လက္ေမာင္း၌ – – အေမြးအျမင္ေတြကလည္း မည္းေနေအာင္ထူ၏ ။ ရင္ဘတ္ေမြးမ်ားက ဘာေၾကာင့္မွန္းမသိသစ္သစ္ရင္ကို ခုန္ေစခဲ့သည္၊ ဟိုေနရာမွာဆိုရင္ဗ်စ္ခ ဲေမွာင္မဲေနမွာပဲ ဟုေတ ြးရင္း မိမိဖာသာလဲ
ရွက္ဖူးသည္။
‘
‘ နင္ရည္းစားထားေနၿပီလား မိသစ္ ”
ကားေလးကိုရ ဲေဘာ္ေဟာင္းရိပ္သာလမ္းေဘးတြင္ရပ္ခါ – – ထိုစကားကိုနိဒါန္းမပါပဲ ေမးသည္။ သစ္သစ္ – – – ဆတ္ကနဲ သူ႔မ်က္ႏွာကိုၾကည့္သည္။
သူ႔မ်က္လုံးညိဳႀကီးမ်ား ႏွင့္သစ္သစ္တစ္ကိုယ္လုံး ကိုေျခဆုံးေခါင္းဆုံး ၾကည့္ေသာအခါ သစ္သစ္မေနတတ္။ ” မထားပါဘူး – – – ဘာျဖစ္လို႔လဲ – – အစ္ကို ”
” ငါ သတင္းၾကားလို႔ေမးတာပါ – – ရွစ္တန္းဆိုတာ ဝိဇာ သိပံခ ြဲတ ဲ့ေနရာ – – – မိသစ္အေရးႀကီးတယ္။ ” ငါတို႔က ဘဝတူေတြေလ – – ဦးေလး ေသာ္ေကာင္းေက်းဇူး ကိုအျမဲသတိရေနရမွာ ”
သစ္သစ္ကိုဆယ္တန္းမွ ျမင့္ေမာင္ဆိုေသာ တ႐ုတ္ကျပားကလိုက္ေနသည္မွာကေတာ့အမွန္ျဖစ္သည္။ျမင့္ေမာင္သာမက ခင္ထြန္း – – စံေရႊတို႔ကလ ဲ လိုက္ေနၾကသည္။ သစ္သစ္ရင္ကခုန္ပဲ
ဘုခ်ည္းျပန္ေတာခဲ့သည္သာ။ မည္သို႔ပင္ျဖစ္ေစ – -သူဟာပထမဆုံး အႀကိမ္မိသစ္ကုိအေရးတယူစိုးရိမ္တႀကီး သတိေပးဆုံးမသည့္ အတြက္ၾကည္ႏူးေက်နပ္သည္။
” အစ္ကို႔စကားကို – – မိသစ္နားေထာင္မွာပါ ”
ေအာင္ေမာင္းေမၽွာ္လင့္မထားေသာ ယဥ္ေက်းသိမ္ေမြ႕သည့္စကားေၾကာင့္ – – မိသစ္ကိုေအာင္ေမာင္းသနားသ ြားမိ၏။
” မိသစ္ – – အရင္ကနဲ႔မတူဘူး ” ဟုေျပာရင္း မိသစ္ေခါင္းေလးကို – – ခ်စ္စနိုးေလး ကိုငဖြျပစ ္ ္လိုက္မိသည္။ မိသစ္ရင္ထ ဲတလွပ္လွပ္ျဖစ္သ ြားကာ သူ႔ကိုခပ္ေစြေစြေလးၾကည့္လ်က္ – – ရွက္ကိုးရွက္ကန္းေလး
ျပဳံးမိသည္။
ၾကည့္ပါအုံး – – ဒီဟာမေလးအျပဳံးက အရင္နဲ႔ဘာဆိုင္သတုံး – – ညိဳ႕ငင္အား ေလးေတြန ဲ႔ပါလား – – – အင္းေလ ဒါေၾကာင့္လည္း ေယာက်္ားေလးေတြ – – – စိတ္ဝင္စားၾကတာေပါ့ – – –
ေခါင္းကေလးငုံ႔ထားေသာ သစ္သစ္လည္ဂုတ္သားေလးမ်ားတ ြင္ေမႊးညင္းႏုေလးမ်ားက – – ေဗြႏွစ္လုံးျဖင့္ရင္ခုန္ဖ ြယ္။
လည္ဆံေမြးႏုေလးေတြ ေပါက္ခါစ – – – ျမင္းရိုင္းမေလးတစ္ေကာင္ပမာ – – ႏုသစ္ပ်ိဳမ်စ္ျခင္းလကဏာ ကိုအနီးကပ္ေတြ႕ရ၏။ လက္ဖ်ံေလး၌လည္း – – – စိမ္းစိမ္းစိုစိုေမ ြးႏုေလးေတြ စိုးမိုးစျပဳေနၿပီပဲ – – –
ေကာင္မေလး မငယ္ေတာ့။
ေအာင္ေမာင္း သက္ျပင္းခ်မိသည္။ ေအာင္ေမာင္း၏ သက္ျပင္းခ်သံကိုသစ္သစ္က – – – ခပ္ျပဳံးျပဳံးေလးမ်က္လုံးေစြၾကည့္ကာ – – – ဇက္ကေလးေစာင္းၿပီး ျပန္ငုံ႔သြားသည္။
ေအာင္ေမာင္း ေခါင္းကိုခါရမ္းျပစ္လိုက္မိသည္။
မမႏြယ္ထံမွ ရေသာ ကိုယ္နံ့ႏွင့္သစ္သစ္ထံမွဆြတ္ပ်ံ႕ေသာ ကိုယ္နံ့တို႔ကက ြာျခားလြန္းလွသည္။ မမႏြယ္ထံမွပင္ကိုယ္ရနံ့တို႔က – – – ဖုံးက ြယ္လ်က္ေရေမႊးနံ့ကသာ – – -ျပန႔္လ ြင့္ေနေလရွိသည္။
သစ္သစ္ထံမွမူ – – – ေအာင္သစ္တခါမွမခံစားဘူးေသာ အီလည္လည္အပ်ိဳစစ္ရနံ့ေလးကိုရႉရွိုက္ေနရသည္မို႔ရင္ထဲ၌ – – – တစ္မ်ိဳးခံစားရ၏။ လက္ဝဲဘတ္ေပါင္ကိုကားကူရွင္ေပၚတင္ကာ – –
သစ္သစ္ဘက္သို႔တေစာင္းလွည့္လ်က္တေတာင္ဆစ္ကိုကားေက်ာေပၚ တင္ထားျခင္းျဖစ္သည္မို႔ – – သက္ျပင္းရွိုက္ၿပီး သည္ႏွင္ ့ေျခေထာက္ကိုကလပ္လီဗာ ေပၚျပန္ခ် လက္ကို ဂီယာတံေပၚ
ျပန္အုပ္လိုက္ရင္း – – ။
” သြားၾကစို႔ – – – မိသစ္ – – – မမႏြယ္ – – ေက်ာင္းလႊတ္ေတာ့မယ္ ”
” ဟုတ္ကဲ့ – – အစ္ကု ” ိ
သစ္သစ္ – – ဘယ္ႏွယ့္ေၾကာင့္ထူးထူးျခားျခားႀကီး ယဥ္ေက်းေနပါလိမ့္ဟု ေအာင္သစ္ဇေဝဇဝါ ေတြးရင္း ကားကိုေမာင္းထ ြက္ခ ဲ့မိသည္။ ႏွစ္ေယာက္စလုံးရင္မွာမူအေတြးကိုယ္စီႏွင့္ပဲျဖစ္သည္။
သစ္သစ္က လည္းတခ်ိန္လုံး – – ဖုတ္ေလသည့္ငပိရွိသည္မၽွမေအာင့္ေမ့ပ ဲ ဂ႐ုမစိုက္သလိုေနလာခဲ့ေသာ ေအာင္ေမာင္း ၏ ႏွလုံးသားေရးရာ ဘာေရးရာ ႏွင့္စပ္လ်င္းသိစကားေလးမ်ားၾကားရမႈေၾကာင့္
ၾကည္ႏူးေနတာ – – ေအာင္ေမာင္း သက္ျပင္းရွိုက္သံေလးကိုပင္မိသစ္ရင္ခုန္ေနမိေသးသည္။
ဪ – – သည္အရြယ္ကလည္း – – သစ္ရြက္ေႂက ြသည္ကိုပင္လက္ခုပ္လက္ဝါးေလးတီးကာ – – ရယ္ေမာတတ္ေသာ အရြယ္ – – ။
” မင္းညီမ – – လိုက္လာတယ္ – – ေဟ့ေကာင္ – – – ဘာအေရးႀကီးလို႔လဲမသိဘးူ – – – ခင္ေမာင္ဝင္းက – – စာသင္ခန္းမွ ထြက္ဆီးႀကိဳေျပာၿပီးေသာ ေၾကာင့္ေအာင္မင္း အျပင္ကို ၾကည့္၏ ။ ေက်ာင္းအက်ီ
အျဖဴလက္ရွည္ထမီအစိမ္း ႏွင့္ေက်ာင္းလ ြယ္အိတ္မပါေသာ သစ္သစ္ကိုတအံ့တဩေတ ြ႕ရသည္။
ခင္ေမာင္ဝင္းကို ေက်ာ္ျဖတ္ၿပီး – – မိသစ္ဆီလာခဲ့၏။
” ဘာျဖစ္လို႔လဲဟင္ – – သစ္သစ္ ”
” ေဖႀကီး – – – အသဲအသန္ျဖစ္လို႔ – – ကိုကို ”’
” ဟာ – – – – – ”
ေအာင္မင္း ခင္ေမာင္ဝင္းကိုအက်ိဳးအေၾကာင္းေျပာၿပီး – – အိမ္သို႔အေျပးသြားရန္ကားဆီသို႔ဦးတည္ခ ဲ့သည္။ သစ္သစ္က မမွီမကမ္းေလး လိုက္လာသည္။
” မမႏြယ္ေရာ – – အေၾကာင္းၾကားၿပီး ၿပီလားဟင္ ”
” မမႏြယ္က အိမ္ကိုအရင္ေရာက္တာ – – – မမႏြယ္ေၾကာင့္ – – မိသစ္သိတာ – -မမႏြယ္ကိုေဒၚႀကးလီ ွ – ဖုန္းဆက္ေခၚတယ္လို႔ေျပာတယ္ ”
ကားကူရွင္ေပၚ ျပစ္ထိုင္လိုက္ၿပီး – – – တစ္ဖက္တံခါးကိုဖြင့္ေပးလိုက္သည္။ မိသစ္ဝင္ – – ထိုင္ကာတံခါးပိတ္သည္။ တံခါးက ဂ်က္မက် – – ကားကို – -တလွိမ့္ႏွစ္လွိမ့္ေမာင္းၿပီးမွ – – သစ္သစ္ဖက္မွ
တံခါးကိုလွမ္းဆြ ဲေဆာင့္ပိတ္၏။ ထိုအခါ ေအာင္ေမာငး္ ၏ ႀကီးမားေသာ လက္ေမာင္းႀကီးက မိသစ္နို႔ေလး ႏွစ္လုံးကိုအိကနဲ
ဖိကပ္မိၾကသည္။ မိသစ္ – – မ်က္ႏွာေလး ရ ဲ ၿပီးေနာက္ကိုတ ြန႔္သည္။
ေအာင္ေမာင္း ရင္ထဲ – – ဒိတ္ကန ဲ ပူသြားကာ သစ္သစ္ကိုအားနာသလိုႀကီးျဖစ္သြားမိသည္။
” ေဆာရီး – – – မိသစ္ – -တံခါးမက်လို႔ ”
” အင္း – – – ပါ ”
သည္စကား ႏွစ္လုံးအေနာက္၌ ႏွစ္ေယာက္ထဲသာ သိသာေသာ အေတြးေလးမ်ားက ျပန႔္လြင့္သ ြားၾကသည။္ ကားက ေဒသေကာလိပ္အတြင္း မွ ျဖတ္ထြက္လာရာ အရွိန္ျပင္းျပင္း ႏွင့္ေတြ႕လိုက္ေလတိုင္း
သစ္သစ္ကိုယ္လုံးေလးက ေအာင္ေမာင္းဘက္သို႔ယိမ္းထိုးသ ြားသည္။
မဟာစည္ေကြ႕နားရွိ – – – ဂ်ိဳင့္ႀကီးတစ္ခုကိုအေရွာင္ – – – ” ဂ်ိဳင္း – -ဒုံး ”
” အေမ့ – -အို – – – ”
ကားေရွ႕ ဘီး တစ္ဖက္ကဂ်ဳငိ ့္ထ ဲက်ၿပီး – – ေရွ႕အိပ္စယ္တန္ႏွင့္ဒုံကနဲ – – ေဆာင့္လိုက္ရာ သစ္သစ္မဟန္နိုင္ပ ဲ ေအာင္ေမာင္း ေပါင္ၾကား သို႔လက္ေထာက္မိၿပီး ေအာင္ေမာင္း ရင္ခြင္ေလးထဲသို႔
ၿပိဳဆင္းတိုးဝင္သ ြားသည္။ ဤမၽွေလာက္ႏွင့္ဆိုျပသနာမရွိ – – ေၾကာက္ေၾကာက္လန႔္လန႔္ႀကီး ဆုပ္လိုက္မိေသာ သစ္သစ္လက္ကေလးက ေအာင္ေမာင္း ၏ ရွည္ရွည္လီးအတန္ႀကီးကို
မိမိရရႀကီးကိုင္လိုက္မိျခင္းေၾကာင့္ပဲ ျဖစ္သည္။
တဒဂ ေလးပါ – -တခဏေလးရယ္ – – ၾကာလွမွႏွစ္စကန႔္ – – သုံးစကန႔္ပဲေပါ့ – -အဲလိုကိုင္လိုက္မိသည္ႏွင့္သဘာဝဆန႔္က်င္ဖက္လိင္ သေဘာအရ လီးႀကီးက ဒိုင္းကန ဲ သစ္သစ္လက္ကေလးကို
”ေတာ့” လိုက္သလို႐ုန္းထြက္လိုက္တာေၾကာင့္သစ္သစ္မ်က္လုံးေတ ြျပာသ ြား၏။ ေအာင္ေမာင္းက သစ္သစ္ပခုံးေလးကို အသာဖက္ၿပီး ေပြ႕ထူ၏။
” ငါ – – – စိတ္ေလာေနလို႔ဟ – – မိသစ္ ”
ေအာင္ေမာင္း အသံက တစ္စုံတစ္ရာ ကိုဖုံးဖိရန္ႀကိဳးစား၏။ မိသစ္ကလဲ ရင္ခုန္ေႏြးေထြးစြာ လႈပ္ရွားေနေသာ အသံႏငွ ့္။ ” ဟုတ္တယ္ – – ေဖႀကီး – – – အေတာ္ျဖစ္ေနတာ”
မိသစ္သူမေနရာေလး၌ ေနသားတက် ျပန္ထိုင္မိခ်ိန္ကားေလးက ဘုရားလမ္း လမ္းဆုံမွေကြ႕ထ ြက္သည္။ မိသစ္သူ႔လက္ဖဝါးေလးကို မသိမသာ ဆုပ္နယ္ေနမိ၏။ ရင္ထဲမွတဒိန္းဒိန္းခုန္ေနရင္း
ေအာင္ေမာင္းကိုခိုးၾကည့္၏။ ေယာက်ားပ္ ီသေခ်ာေမာခန႔္ျငားေသာ ေအာင္ေမာင္း မ်က္ႏွာကေရွ႕ကိုမူထားလင့္ကစား မ်က္လုံးေစ ြအၾကည့္ႏွင့္သစ္သစ္တို႔အၾကည့္ခ်င္းဆုံၾကသည္။
” ဒိတ္ ” ကနဲ ရင္ေတြခုန္ကာ မ်က္ႏွာကိုကားေရွ႕သို႔ ျပန္လွည့္လိုက္မိၾကသည္။ စကားမူမေျပာျဖစ္ေတာ့ – – – ။
ဦးေသာ္ေကာင္းက – – လူႀကီးေရာဂါျဖစ္ၿပီး တေရွာင္ေရွာင္ျဖစ္ေနသည္မွာလည္း ၾကာၿပီျဖစ္သည္။ ကားေလး ေပၚတီကို ေအာက္သို႔ ထိုးလိုက္မိသည္ႏွင့္တံခါးဖြင့္ကာ အိမ္ေပၚအေျပးအလႊားတတ္ၾကသည္။
အိမ္ေရွ႕ခန္း တြင္အိမ္နီးခ်င္းမ်ားေရာက္ေန၏။
” အဲဒါ ဦးေသာ္ေကာင္း သား နဲ႔သမီးေတြေပါ့အႀကီးေကာင္က တကသိုလ္ေက်ာင္းသား။ ”
တစ္စုံတစ္ေယာက္အသံကိုသဲ့သဲ့ၾကားသည္။
” ေမာင္ေမာင္ – – – ”
မမႏြယ္အခန္းဝ၌ ေအာင္ေမာင္း ႏွင့္ဆုံ၏။ မမႏ ြယ္ငိုထားသျဖင့္မ်က္ႏွာေတြနီရဲကာ မို႔အစ္ေနသည္။ ” ေဖေဖ – – – ဆုံးၿပီ ”
” ဗ်ာ – – – ”
”ရွင္ – – – ”
သစ္သစ္ေရာ ေအာင္ေမာင္းပါ ငိုင္ေတြသြားစဥ္သစ္သစ္က ေအာင္ေမာင္းလက္ေမာင္းကိုစုံကိုင္ၿပီးရင္ဘတ္၌ မ်က္ႏွာေလးဝွက္ကာ ၾကဴၾကဴပါေအာင္ငိုေလေတာ့သည္။
မမႏြယ္က – – – သစ္သစ္ပုခုံးေလးကိုဖ ြဖ ြဆုပ္ႏွယ္ေပး၏။
” တိတ္ပါညီမရယ္ – – – တို႔ေမာင္ႏွမ သုံးေယာက္စည္းစည္းလုံးလုံး – – ခ်စ္ခ်စ္ခင္ခင္ေနသြားၾကဖို႔ပဲလိုတာ ” ” မိသစ္ – – – အသက္ေတာင္မမွီဘူး – – မမႏြယ္ ”
ဝမ္းနည္းဆို႔နစ္သံေလးျဖင့္ေျပာရင္း – – -ရင္ခ ြငထ ဲခ ္ ိုဝင္ငိုရွိုက္ျပန္သည္။ ႏြယ္ႏွင့္ေအာင္ေမာင္းက သစ္သစ္ကိုေခ်ာ့ေမာ့ႏွစ္သိမ့္ရင္း တစ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ေယာက္အားကိုးစ ြာ ေၾကကြဲစြာ ၾကည့္ျဖစ္ၾကသည္။
စ်ာပန ကိတ္စ အဝဝကိုေအာင္ေမာင္းဦးစီး ေဆာင္ရြက္ရ၏။ မမႏ ြယ္က ေအာင္ေမာင္းကိုသာ အလုံးစုံပုံအပ္ထား၏။
ေဒၚလွ (ထမင္းခ်က္) အဖြားႀကီးက တေမွာင့္ ” သူ႔သားသမီးေတ ြကို စိတ္မခ်လို႔လားမသိဘူး မေန႔ညက စာၾကည့္ခန္းဝမွာ ေက်ာေပးၿပီးထိုင္ေနတာေတြ႕လိုက္တယ္ – – သိလား – –
ငါျဖင့္ေခါင္းကိုဒီေလာက္ႀကီးသြားတာ ”
သစ္သစ္က သူရဲဆိုလ်င္ေတာ့အေသေၾကာက္သည္။ ႏြယ္က – – ေဒၚလွကိုခပ္စူးစူးေလးၾကည့္ရင္း ” တကယ္ေတြ႕တာေနာ္ – – – ေဒၚလွ ”
” အမေလး – – – မဟုတ္ပ ဲန ဲ႔မေျပာရဲပါဘူး – -ဆရာမရယ္ – – ဘုရားေပးေပးက်မ္းေပးေပး ကၽ ြန္မ လိမ္မေျပာပါဘူး ”
ေဒၚလွစကားနည္းသေလာက္ဆုံး – -တေစ – – ဆိုလဲ ေသးပါေအာင္ေၾကာက္တတ္ေသာ အဖြားႀကီး ျဖစ္သည္။ ႀကိဳးစားရိုးသားသူ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ – – ႏြယ့္ေမေမရွိစဥ္ကတည္းက ႏြယ္တို႔မိသားစုႏွင့္
ေနလာခ ဲ့သည္မွာ သားသမီး မ်ားရွိေသာ က်ဳံမေငး သို႔ပင္မျပန္ေတာ့ပဲ မိသားစုဝင္တစ္ေယာက္ျဖစ္ေနသည္။
ေၾကာက္သည္ဆိုကာ – – ရက္လည္ၿပီး ေနာက္ေန႔ေတြ၌ – – – မမႏြယ္ႏွင့္အတူသစ္သစ္ဝင္ဝင္အိပ္ေတာ့သည္။ ႏြယ္ႏြယ္ႏွင္ ့ေအာင္ေမာင္း တို႔မွာ ကိုးလိုးကန႔္လန႔္ျဖစ္ၾကရသည္။ ေဖေဖ
ဆုံးၿပီးသည့္ေနာက္ – – ႏြယ္ႏွင့္ေအာင္ေမာင္း ညတိုင္းလိုလိုႏ ြယ့္အခန္းမွာ – – ဆုံၾကသည္။
ႏြယ္ကတစ္ခုေတာ့စည္းျခားထားပါသည္။
မင္ဂလာ မေဆာင္ေသးခင္ဘာမွ မလုပ္ရ ဟုေအာင္ေမာင္း ကလည္း ႏြယ့္စကားအတိုင္း အပြတ္အသပ္ေလးမ်ား မွလြဲ၍ပိုၿပီး အခြင့္အေရးမယူခဲ့ရွာပါ။ ထိုေၾကာင့္လည္း ႏြယ္ – – – ေအာင္ေမာင္းအခန္းကို
သစ္သစ္အိပ္ခ်ိန္၌ ေအာင္ေမာင္း အလိုက် တိတ္တဆိတ္ကူးလာခ ဲ့ရသည္။
” မိန္းကေလး က အေဆာင္ကူးရတယ္ – – – ေမာင္ေမာင္ရယ္ – – – ရွက္စရာ ေကာင္းေနၿပီ – -တကယ္ပဲ ”
ႏြယ္က – – ေမာင့္အခန္းထ ဲဝင္မိသည္ႏွင့္ရွက္စရာ မ်က္ႏွာေလး ႏွင့္ေျပာလိုက္သည္။ ေအာင္မင္း က ႏြယ့္ကို မျပဳံးမရယ္ – – – ေလးစိုက္ၾကည့္ေနရင္းတံေတ ြး မ်ိဳခ်သည္။ စ ြပ္က်ယ္ဂ်ိဳင္းျပတ္ေလးသာ
ဝတ္ထားေသာေၾကာင့္ေအာင္ေမာင္း ရင္ဘတ္မွအေမႊးမ်ားကိုအသည္းယားစဖ ြယ္ျမင္ရ၏။
ေအာင္ေမာင္းက အေမႊးထူေျပာေသာ သူ႔ရင္ဘတ္ႀကီး ႏွင့္ႏ ြယ့္ပါးျပင္ေလးဖိကပ္မိသည္အထိသိမ္းဖက္လိုက္သည္။ သင္းပ်ံ႕ေသာ ေရေမႊးနံ့က စူးဝင္သြား၏။
ႏြယ္က အလိုက္သင့္ေလး သူ႔ရင္ခြင္ထ ဲတိုးဝင္လိုက္ရင္း – – –
” ေကာင္မေလး နိုးလာအုံးမယ္ေမာင – – – ” ္
” နိုးနိုး – – မမႏ ြယ္ရယ္ – – ဒီလိုညေလးပဲ ေတြ႕ရတဲ့ဟာကို – – မမႏြယ္က – – ေမာင့္ကိုေရွာင္ဖယ္ေရွာင္ဖယ္န ဲ႔ ”
” အဲလိုမေျပာနဲ႔ – – ေမာင္ေမာင္ – – မမႏ ြယ္ကလူႀကီး သိလား – – တြဲတြ ဲသြားသြား ေလၽွာက္သြားလို႔ေကာင္းတ ဲ့အရြယ္မဟုတ္ဘူး – – ဆရာမ ဆိုတ ဲ့ဂုဏ္သိကာလဲ ရွိေသး ”
” အဲဒါေၾကာင့္ေျပာတာ – – ဒီမွာမေနခ်င္ေတာ့ဘူးလို႔ေတာင္ႀကီးျဖစ္ျဖစ္ – – ေမၿမိဳ႕ျဖစ္ျဖစ္ေျပာင္းၿပီး လက္ထပ္ၾကရေအာင္ဆိုလ ဲ ”
” အလုပ္က ဒီမွာအေျခက်ေနတာ ေမာင္ေမာင္ – – ေဖေဖ့ရွယ္ယာလုပ္ငန္းေတ ြလဲ – – မမပဲ ဆက္လုပ္ေနရတာ – – ဒါေတာင္ အန္ကယ္စိုးရွိေနလို႔ ”
” အဲဒီဦးတင္စိုး ဆိုတဲ့လူႀကီးက မမႏြယ္ကိုၾကည့္တဲ့အၾကည့္ဟာ မရိုးသားဘူးလို႔ထင္တယ္သိလား ”
” အဟင္း – – ဟုတ္မွာေပါ့ ”
ႏြယ္က ေမာင့္ကို – – စ – လိုစိတ္ႏွင့္ခပ္ေပါ့ေပါ့ေလး ေျပာ၏။ ေအာင္ေမာင္းက – – ႏြယ့္ပုခုံးအရိုးက်ိဳးမတတ္ဖ်စ္ညႇစ္ရင္း- – ။ ” မမႏြယ္ေနာ္ – – ကၽြန္ေတာ့စိတ္ကိုမဆ ြ နဲ႔သိလား ”
ကၽြန္ေတာ္အရိပ္တၾကည့္ၾကည့္နဲ႔ – – ဘာမွမလုပ္ပ ဲ အလွၾကည့္ေနတဲ့ပန္းကိုကၽြန္ေတာ့အရင္ခူးလို႔ကေတာ့လား – – မယုံမရွိနဲ႔ ဓားနဲ႔ထိုးမွာ – – အဲဒါ – – အၿပီးေျပာတာ ”
ေအာင္ေမာင္း က – – ကတုံကရီေျပာရင္း ႏ ြယ့္ပါးျပင္မို႔မို႔ေလးကို – – – ေႏြးကနဲ – – ေမႊးလိုက္သည္။ လက္တစ္ဖက္က ႏြယ္ ့ရင္သားတစ္လုံးကိုဖိညႇစ္ရင္း မခ်င့္မရဲ သက္ျပင္းခ်၏။
” ေမာင့္ကို – – မမႏြယ္ကတိေပးထားတာပဲ ေမာင္ရယ္ – – ႏြယ္အပ် ့ ိဳဘဝ ကိုေမာင့္ကိုပဲ ေပးမွာပါ ”
” မမႏြယ္က ပါးစပ္ကပဲေျပာ သိလား ဟိုလူက အံတိုေနၿပီမမႏ ြယ္လိုလူေလာက္ေတာ့ျဖဳတ္ေတာင္စားသြားအုံးမယ္ ” ” ကဲပါ လႊတ္ပါအုံး အသက္ရႉလို႔မရေတာ့ဘူး
ႏြယ္က ေအာင္ေမာင္း ေပါင္ကိုလက္ကေလး ေထာက္ကာ ႐ုန္းရင္းႏႈတ္ခမ္းေလးစူၿပီး ေျပာလိုက္၏။ ေအာင္ေမာင္းက မခ်င့္မရ ဲ ႏြယ္ ့ႏႈတ္ခမ္းေလးကို ႁပြတ္ခနဲ စုပ္ၿပီးမွလႊတ္လိုက္ရင္း။
” မမႏြယ္ကို ဒီစာအုပ္ျပမလို႔ – – ဒီမွာ ”
စာအုပ္ကလက္ႏွစ္လုံးေလာက္ထူသည္။ ေဒါက္တာ ” အီဆာမက္သ႐ူး ” ေရးသားေသာ ” အနရယ္ကင္းသိကာမေျဖေပ်ာက္နည္း ” စာအုပ္ေလးကိုႏြယ္ကခပ္တည္တည္ယူဖတ္လိုက္၏။
” ဒါက အမေနာက္နိုင္ငံက ေဆးပညာအယူအစေတြပဲ – – ဒီထဲမွာ ” ဖတ္ကင္း ” ကိုမမႏြယ္ေလ့လာဖူးလား ” ” ဟင့္အင္း – – လိင္စာအုပ္ေတြမွ မဖတ္ဖူးတာ ”
” ဒါေၾကာင့္အပ်ိဳႀကီး ျဖစ္ေနတာ ဒီမွာၾကည့္ပုံပါတယ္ – – ေတြ႕လား မမႏြယ္ – – ဒါက ေယာက်္ားေလးေရာ မိန္းကေလးေရာ အနရယ္ ကင္းတဲ့နည္းပ ဲ ”
” ဟင္ – – ေမာင္ကလဲ – – – ဘာေတြျပမွန္းမသိဘူး ”
” မမႏြယ္လ ဲ – – ဆရာမတစ္ေယာက္ပဲဗ်ာ ဒါေလးေတာင္မွအေတြ႕အၾကဳံမရွိဘူးဆိုရင္ – – ဘယ္လိုလုပ္မလဲ ” ” အို – – – မဆိုင္တာ – – ဆရာမက – – ဒါေတြသိရမွာလား ”
” ဟာ – – သိပ္သိရတာေပါ့ – – -ဒါမွကိုယ့္ေက်ာင္းသား ေက်ာင္းသူတပည့္ေလးေတြကိုထိန္းသိမ္းနိုင္မွာ ” ” ေပးစမ္းပါ – – တစ္ခါထ ဲ လက္ခ်ာေတြေပးေနျပန္ၿပီ ”
ႏြယ္က ရင့္က်က္ဟန္ေလး ျဖင့္စာအုပ္ကိုဆြ ဲယူၾကည့္၏။ ေယာက်္ားလိင္တန္ကိုမိန္းမက ဂြင္းတိုက္ေပးေနသက ဲ့သို႔
မိန္းမေစာက္ပတ္ကိုေယာက်္ားက လီးသဏန္ပစည္း တစ္ခုႏွင့္ထိုးသ ြင္းေပးေနပုံျဖစ္သည္။
” အဲဒါ – – သမီးရည္းစားေတြေလ – – မမႏ ြယ္ရ ဲ့ ”
” သိပါတယ္သူပ ဲ ဖတ္တတ္တာက်ေနတာပ ဲ မ်က္စိရွက္ဖို႔ေကာင္းလိုက္တာ ”
ႏြယ္က မ်က္စိရွက္တယ္ဟုပါးစပ္က ေျပာရင္း ေနာက္စာမ်က္ႏွာမ်ားကိုေလၽွာက္လွန္ၿပီးၾကည့္လိုက္ျပန္သည္။ သုံးေလးရ ြက္ လွန္ၿပီးေနာက္သ႐ုပ္ေဖာ္ပြံတစ္ပုံေပၚလာ၏၊
” ဟင္း – – ဒီပုံကေတာ့ – – အေတာ္ဆိုးတာ ”
ေအာင္ေမာင္းက ႏြယ့္ပုခုံးမွ ေက်ာ္ကာလက္ကိုႏ ြယ့္နို႔ႀကီးတစ္လုံးအား – – ညႇစ္ကစားရင္း – – စာအုပ္ကိုၾကည့္သည္။
” ဒါက ညားၿပီထင္တယ္မမႏြယ္ရ ဲ့ကၽြန္ေတာ္လဲ အဆုံးထိမဖတ္ရေသးဘူး – – တစ္ခ်ိဳ႕ေဝါဟာရ ေတ ြက်ေတာ့ေဆးပညာ အေခၚအေဝၚေတြလား မသိဘူး – – ေနအုံး – – အဲ – -အဲဒီမွာေတြ႕လား ”
ႏြယ္က အသံေလးမပ ြင့္တစ္ပ ြင့္ႏွင့္ဖတ္ၿပီးရယ္၏။
” အလကား – – – ဘာေတြမွန္းလဲ မသိဘူး ”
” ေျပာစမ္းပါ မမႏြယ္ရ ဲ့သိရင္လ ဲ ဘာသာျပန္ေပးစမ္းပါ ”
” ကြယ္ – – – ညစ္တီးညစ္ပတ္ေတြပါ – – ကေလးမရေအာင္လုပ္တဲ့နညးေပါ ္ ့ – – မိန္းမအဂါ ထဲကို ပလတ္စတစ္စြပ္ၿပီးလုပ္တဲ့ဟာကို – – ေယာက်္ားဆိုလဲ – – ဟိုဒင္းစြပ္ၿပီးလုပ္ေပါ့ – – အဲဒါ – –
ဘာမွမထူးဘူး ဒီမွာ ၾကာလွၿပီ – – အိမ္ေထာင္ရွင္ေတြ သုံးေနတာ ”
” ကၽြန္ေတာ္တို႔လဲ အဲဒီလိုလုပ္လို႔မရဘူးလားဟင္ – – – မမ ”
ေအာင္ေမာင္း က အရဲစြန႔္ၿပီး မမ နားကပ္ေျပာ၏။
” ကၽြတ္ – – မဟုတ္တာေတ ြ ကြယ္ – – – ရွက္စရာႀကီး ”
” ဘာရွက္စရာရွိလဲ မမရယ္ – – ေမာင့္ဟာကိုစ ြပ္ၿပီးလုပ္ၾကမယ္ေလ – – – မေကာင္းဘူးလား ဟင္ ”
”ေဟ့ေအးကြယ္ – – မေကာင္းပါဘူး – – – မေတာ္တဆ ေက်ာ္မေကာင္းၾကားမေကာင္းျဖစ္ကုန္ရင္မမပဲ အရွက္ရမွာ ၿပီးေတာ့လဲ ပတ္ဝန္းက်င္က ေမာင္ႏွမ လို႔သိၾကတာ ”
တဖြဖ ြ – – ဆုပ္နယေနေသာ ္ – – ႏြယ့္နို႔ႀကီးေပၚမွလက္ကို႐ုပ္သိမ္းလိုက္သလို ပူးကပ္ထားေသာ ခနာကိုယ္ႏွစ္ခုကိုလ ဲ ဆတ္ကန ဲ ခြါျပစ္လိုက္ၿပီး ကုတင္ေပၚသို႔ဝက္ႀကီးတစ္ေကာင္ပစ္ခ် လိုက္သလို
ပက္လက္ႀကီးလွဲခ်ရင္း ဟင္းကန ဲ – – – ညီးတ ြားလိုက္သည္။
ႏြယ့္- – ရင္ထဲထိတ္ကန ဲျဖစ္သည္။ ႏြယ့္ကိုခ်စရေသာ ္ ေမာင့္အျဖစ္ကလည္း စိတ္ညစ္စရာေတာ့ေကာင္းသည္။ ခ်စ္သူတို႔သဘာဝ
တြဲသြားတြ ဲလာလဲ မလုပ္ရ – – ။ လက္ပြန္းတတီး ေနဖို႔ကလည္း
မသင့္ေတာ္ – – ဟုတ္ေတာ့လဲ ဟုတ္သည္။ သူ႔ခမ်ာသနားစရာ – – ပုဆိုးေအာက္မွ မတ္ေတာင္ေနေသာ လီးတန္ထိပ္ႀကီးက ႏြယ္ ့ရင္ကိုသိမ့္ကန ဲ တုန္လႈပ္ေစသည္။ သူ႔ရင္ဘတ္ေပၚ ကန႔္လန႔္ေလးေမွးကာ –
- အုပ္မိုးလိုက္ရင္း ။
” ေမာင္ – – – ”
ခပ္တိုးတိုးေလးေခၚသည္။
ေမာင္ကစိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ – – – မ်က္ႏွာျဖင့္မ်က္ႏွာက်က္ကိုသာ ေမာ့ၾကည့္ေနၿပီး လက္ႏွစ္ဖက္ကို ေခါင္းေအာက္သို႔သြင္းထားသည္။ ဂ်ိဳင္းေမႊး မ ဲမဲႀကီးမ်ားက ေရွးလ်ားလွသည္။
” ေမာင္ – – လို႔ဆို – – ထူးေလ ”
” မမျပန္ခ်င္ၿပီမို႔လား – – ျပန္ေတာ့ ”
ေအာင္ေမာင္း အသံက တကယ့္ကိုစိတ္တိုေနသံ။
” ေမာင္ကကြယ္ – – – ကေလးေလးလိုပ ဲ – – မေတာ္တာေတြ ျဖစ္ကုန္မွာစိုးလို႔ – – မ – – ေတာင္းပန္ေနတာ က်န္တာေတြကိုေမာင္ ႀကိဳက္သလိုလုပ္ေနတာပ ဲမို႔လား – ဟင္ ”
ႏြယ့္အသံေလးက ေျဖာင္းဖ်ႏွစ္သိမ့္ရင္း ဝမ္းနည္းဆို႔နင့္သံေလးဝ ဲလာသည္။ ေမာင္ႏြယ့္ကိုဤနယ္စိမ္းစိမ္းကားကား ဆက္ဆံလ်င္ ႏြယ္အငမတန ္ ္ဝမ္းနည္းလ ြယ္သည္။ မ်က္ရည္ခ်က္ျခင္း ဝဲသည္။
ေအာင္ေမာင္း က ႏြယ့္မ်က္ႏွာကို ေဝကန ဲၾကည့္ၿပီး သက္ျပင္းခ်ကာ – – ခြေခါင္းအုံးႀကီးကို – – လွည့္ခြျပစ္လိုက္ကာ – – သိမ္းဖက္လိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ – – ႏြယ့္ကိုမၾကည့္ပဲလည္း ေျပာသည္။
” ဟုတ္ပါၿပီ – – မယ္မင္းႀကီးမရယ္ – – ႂကြပါေတာ့ၾကာရင္ကၽြန္ေတာ္မ်ိဳး – – ဆးေအာင ီ ့္ၿပီးေသေတာ့မွာ မို႔ပါ ” ရက္စက္လြန္း ဥေပခါျပဳလြန္းၿပီး – – အလြန္တရာမေလးမစားနိုင္လြန္းေလျခင္း ဟုေတြးရင္း ေဒါသထြက္၏။ ” မင္း – – -ဘယ္လိုသုံးႏႈန္းလိုက္တာလဲ – – ေမာင္ေမာင္ – – ဟင္ ”
” မမႏြယ္ကၽ ြန္ေတာ့ကိုလာသတ္ေနတာန ဲ႔မတူဘူးလားဗ် ”
ဆတ္ကန ဲ – – လွည့္ေျပာလိုက္ေသာ ေအာင္ေမာင္း မ်က္လုံးအိမ္မွမ်ကရည္ ္ပူမ်ားဒလေဟာ စီးဆင္းလာေနသည္ကို ေတြ႕လိုက္ရေသာ ႏြယ္အရည္ေပ်ာ္သြားသည္။
” ေကာင္ေလး ကလည္းေလ – – အရမ္း – – ဆိုး ”
ႏြယ္က – – ေအာင္ေမာင္းပုခုံးကိုဆြဲလွည့္ၿပီး ေအာင္ေမာင္း ေပါင္ၾကားမွလီးႀကီးကိုဆုပ္ကိုင္ဆြ ဲျဖ ဲ ေပးရင္းေျပာ၏။ ေအာင္ေမာင္း ဒိတ္ကနဲ ဝမ္းသာသြားကာ ထ ထိုင္သည္။ ၿပီးေနာက္ႏြယ့္ႏႈတ္ခမ္းေလးကိုစုပ္သည္။ ႏြယ္က အလိုက္တင့္ေလး ေမာ့ေပးထားကာ မ်က္ေတာင္ႀကီးမ်ားေမွးထား၏။
ေအာင္ေမာင္း က ႏႈတ္ခမ္းကို စုပ္ယူေနရင္း ပုဆိုးကိုခၽြတ္ၿပီး မမႏ ြယ္လက္ကိုသူ႔လီးေပၚ အုပ္ကိုင္ေစကာ ဂြင္းတိုက္သလို စေပးလိုက္သည္။ အရွိန္ရလာ ၿပီးေသာအခါ လႊတ္ေပးလိုက္သည္။ မမႏြယ္
လက္ကေလးက လီးႀကီးကိုမွန္မွန္ဆုပ္ကိုင္လ်က္ – – ဂြင္းတိုက္ေပးေနသည္။
ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္လႊာကမူ – – သံဂေဟဆက္သလို ျမဲေန၏။
ေအာင္ေမာင္းက လီးႀကီးကိုေကာ့ေကာ့ေပးရင္း မမႏြယ္၏ ပူးကပ္ထားေသာ ေပါင္ၾကားထဲသို႔လက္ကိုသၽွိုသြင္း၏။ ႏြယ္က ႏႈတ္ခမ္းအစုံကိုကမန္းကတန္းခ ြါရငး္ – – – ။
” ေဟ့ေအးကြာ – – မ – – ကိုမလုပ္ေပးနဲ႔ – – ေနပေလ့ေစ – ဟင့္အင္း ”
” ဟာ – – အတူတူေပါ့ – – လုပ္ပါ – – မမႏြယ္ရဲ့လွန္ပါ ”
” ဟင့္အင္း – – – ဟင့္အင္း – – အဲဒါေတာ့ – – မရဘူးဆရာ – – ဒီမွာသူ႔ဟာႀကီးကိုလုပ္ေပးေနၿပီပဲ ဟာကို – – – တစ္ခါထဲ ”
မမႏြယ္မ်က္ႏွာက ရွက္ေသြးတို႔ျဖင့္နီရ ဲေနၿပီး ႏႈတ္ခမ္းေလးေတ ြ – – မသိမသာတုန္ေနသည္။ လက္က လီးႀကီးကိုကိုင္ထားေသာ္လည္း မ်က္ႏွာလႊဲထားသည္။
” ဒါဆိုမမဟာကို ၾကည့္႐ုံပ ဲၾကည့္မယ္ – – – ဘယ့္ႏွယ့္လဲ ”
” ဟာ မဟုတ္တာ – – – ကေလးကလား ”
” ေစာက္ပတ္မျမင္ဘူးေသးလို႔ပါ – – မမႏြယ္ရဲ့ – – – လုပ္ပါ ”
” ေမာင္ေနာ္ – – အေျပာအဆိုအရမ္းရိုင္းတာပဲ ”
” ဒါျဖင့္ေမာင္ဘယ္လိုေျပာရမွာလဲ ”
”သြား – – – ဘယ္လိုမွ – – မေျပာနဲ႔ ”
ႏြယ္က လီးႀကီးကိုလွည့္ၾကည့္ရင္း – – –
” မၿပီးေသးဘူးလား – – လက္ေညာင္းလာၿပီ – – – ”
ဟုကေလးေလးတစ္ေယာက္လို ႏႈတ္ခမ္းေလးစူကာေျပာလိုက္သည္။
‘’ ခပ္တင္းကင္း – – အင္း – – ဆုတ္ – – ဆုတ္ထား – – ျမန္ျမန္ေလး – – – ေဆာင့္ – – ေဆာင့္ – – ေဆာင့္ – – အ – -အင့္ ‘’ ႏြယ့္လက္ေပၚမွ – – သူ့လက္ကိုအုပခါ ္ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းႀကီး ကိုင္ေဆာင့္ခိုင္းလိုက္သည္။‘’ ေမာင္ – – မနာဘူးလား – – ဟင္ ‘’
‘’ ဟင့္အင္း – – မနာဘူး – – မမႏြယ္ရဲ ့ – – ေကာင္းတာ ‘’
လီးတန္ႀကီး က ပူေနသည္။ လီးထိပ္မွယိုစီးက်လာေသာ အရည္ၾကည္မ်ား က မမႏြယ္လက္ေခ်ာင္းေလးမ်ား ကိုေစးကပ္ကုန္သည္။ ‘’ အေရေတြ – – ထြက္တယ္ေနာ္ – – ဘယ္လိုလဲမသိဘူး – – အဲဒါ မၿပီးေသးဘူး – -ဟုတ္လား – ေမာင္ ‘’ ‘’ ဟင့္အင္း – – မၿပီးေသးဘူး – – မမႏြယ္ရ ဲ ့သုက္ထြက္မွ ၿပီးမွာ ‘’
‘’ မလြယ္ဘူး ေနာ္ – – ေတာ္ေတာ္ၾကာေနၿပီ – – မ – – လက္ေညာင္းလာၿပီ ‘’
‘’ မမႏြယ္ – – ကၽြန္ေတာ္ေျပာသလိုလုပ္မလား ‘’
‘’ မမႏြယ္ – – ေစာက္ပတ္ကိုကၽ ြန္ေတာ့္ကို ျပ႐ုံေလးၿပ ၿပီး – – ခပ္ျမန္ျမန္ဂြင္းတိုက္ၾကည့္- – အဲဒါ သုံးေလးခ်က္နဲ ့ထြက္ေရာ ‘’ ‘’ အမေလး သူ့ေဆးနည္း က လ ဲတစ္မ်ိဴး ‘’
ႏြယ္က ရွက္ကိုးရွက္ကန္းေလးေျပာၿပီး ေအာင္မင္း နဖူးကိုလက္သီးဆုပ္ေလး ႏွင့္ဖြဖ ြထုလိုက္သည္။ေအာင္မင္း က ႏြယ့္ထမီကို ဆြဲလွန္သည္။ ဒီတစ္ခါေတာ ့ခပ္ပ်က္ပ်က္မ်က္ႏွာေလးျဖင့္သူမ ဖင္ကို ျပန္ငုံ့
ၾကည့္လိုက္သည္။ေအာင္မင္း လီး ႀကီးကိုကိုင္ထားေသာလက္က အမွတ္တမ ဲ ့ရပ္ေန၏ ။
‘’ မမႏြယ္က – – ေစာက္ေမႊး သိပ္မေပါက္ဘူးေနာ္ ‘’
‘’ အင္း – – ဆယ့္ကိုးႏွစ္ေက်ာ္မွေပါက္တာ – – ပါးပါးေလး ‘’
ေအာင္မင္း က ထမီကိုခါးအထိဆြဲတင္ၿပီးၾကည့္သည္။ ေစာက္ပတ္ႀကီး က ဖူးဖူးျပည့္ျပည့္ႀကီးျဖစ္ကာ ေဖာင္းကားလုံးထစ္ေနၿပီး – – အစိႀကီးက ေတာ္ေတာ္ရွည္သည္။
ရွည္သည္ဟုဆိုသည္က အေပၚဘက္သို ့ရွည္ထြက္လာျခင္း မဟုတ္ပဲ – – ေစာက္ပတ္ႏွစ္မႊာၾကား ဍ္ေအာက္ဖက္သို ့- – တစ္လစ္ႀကီးတန္းဆင္းေနျခင္းျဖစ္သည္။ေအာင္မင္း က ေစာက္ပတ္ႏွစ္ျခမ္း တုိ
လက္ညႇိူးလက္မျဖင့္အသာျဖဲၾကည့္ရင္း
‘’ ေဆာင့္ – – မမႏြယ္ – – ေဆာင့္ – – မမႏြယ္ေစာက္ပတ္ႀကီး ကို ျမင္လိုက္တာ န ဲ ့ကၽြန္ေတာ့္လီးႀကီး က အလိုလိုေတာင္သ ြားတာ – – အား – – – ေဆာင့္ – — ေဆာင့္ – – – ေဆာင့္ – –
နာနာေလးေဆာင့္မမႏ ြယ္ေပါင္ကားထားေပးေလ – – အား – အင္း – – မမႏ ြယ္ရယ္ – – ဒီေစာက္ပတ္ႀကီး ကိုတကယ္လိုးရရင္ – – ဘယ္ေလာက္ေကာင္းမလဲ ေနာ္ ‘’
‘’ လုပ္ျပန္ၿပီ – – တဆင့္က ဲမလာနဲ ့- – သိလား ‘’
‘’ အင္းပါ – – မ – – ရယ္ – – အား – – – ထြက္ၿပီထြက္ၿပီ – – အိုးအိုး ‘’ႏြယ္က လီးႀကီးကို ၾကည့္လိုက္သည္။ ေျဖာင္းကနဲ ကန္ထြက္သြားေသာ သုက္ရည္မ်ား က ျခင္ေထာင္အမိုးကိုပင္ထိ၏။ ပထမဆုံးအခ်က္သည္အျပင္းထန္ဆုံး ျဖစ္သည္။ ေရႁပႊတ္ႏွင့္ပန္းထုတ္လိုက္သက ဲ့
သို ့ျမန္သည္။ လီးကိုဆုပ္ကိုင္ထားေသာ ႏ ြယ့္လက္ကေလးထ ဲဍ္သံေခ်ာင္းႀကီးလို မာေတာင္သ ြားေသာ အထိအေတြ ့ႏွင္ ့အေၾကာႀကီးမ်ား ထစ္ထစ္သြားသည္ကိုစမ္းသပ္ကိုင္မိရာ ရင္တစ္ခုလုံး လႈပ္ခါေနမိသည္။
ေယာက်္ားလီးႀကီး ကိုပထမဆုံး ကိုင္ဖူးျခင္းမို ့လ ဲ ပူေႏြးေသာ အထိအေတြ ့က လက္ဖဝါး ဍ္ခၽြဲက်န္ေနသည္။ ‘’ ဟြန့္ – – – ေပကနု ္ၿပီ ‘’
ႏြယ္က – – ေအာင္မင္းပုဆိုး ႏွင့္လက္ကိုသုတ္သည္။ ေအာင္မင္း က ပက္လက္အေနအထား – – ေအာင္မင္း ေဘးတြင္ ကုတင္ေအာက္ေျခတစ္ဖက္ခ် ကာ ဖင္ဘက္က ကုတင္ေပၚ တင္ေပးထားၿပီး
ထမိန္ကိုလွန္ျပထားသည္မို ့ – – ေစာက္ပတ္ႀကီး က ျပဲအာၿပီး လိုးခ်င္စရာ အရည္လဲ ့စိုစ ြတ္ေနသည္။
ႏြယ့္အသားေလး က ပယင္းေရာင္ထကာ ၾကည္လ ဲ ့ေနသည္။ ေစာက္ပတ္ေဘး ႏွစ္ျခမ္းမွာ စပ်စ္သီး စိမ္းညိဳေလးေတြ လိုတင္းလ်က္ အရည္စိုေနသည့္အတြက္လည္း စားခ်င္စဖြယ္ႀကီး လို ျဖစ္ေန၏။
ေအာင္မင္း လီးတန္ႀကီး ကို – – ဒစ္ႀကီးအား ျဖဲလိုက္စုလိုက္ႏွင့္ေလ ့လာေနေသာ အပ်ိဳႀကီး မမႏြယ္ခမ်ာ – – သူ့ေစာက္ပတ္ႀကီး ကို အေသအခ်ာျဖဲ ကာ ၾကည့္ရင္း ဆင္ႀကံႀကံေနေသာ ေအာင္မင္းကို – - သတိမထားလိုက္မိေခ်။
ထိုအခ်ိန္ၾကားကာလေလး ကိုအမိအရ အသုံးျပဳကာ ႏြယ့္ေစာက္ဖုတ္ႀကီး ကိုထမီၾကားသို ့ေခါင္းကိုထိုးသြင္းၿပီး ေစာက္ဖုတ္ႀကီး အလယ္ရွိစုအိ ိေနေသာ အစိရွည္ႀကီး ကိုထိထိမိမိႀကီး လၽွာေစာင္းထိုးကာ
ဖိစုပ္ျပစ္လိုက္ေလ၏။
‘’ ဟဲ့ – – အို ‘’ အင့္အင့္ – – ရွီး – – ကၽႊတ္ကၽႊတ္ ’’
ႏြယ္ – – အလစ္အငိုက္ခံလိုက္ရျခင္းျဖစ္သည္။ ထို ့ေၾကာင့္လည္းကုတင္ေပၚတင္ထားေသာေျခေထာက္က ႐ုတ္တရက္ – – ညႇပ္လိုက္ – – ေစ ့လိုက္မသညိ ္ျဖစ္ရာ – ေအာင္မင္းေခါင္း ကိုထမီႏွင့္အုပ္ၿပီး
ေပါင္ႏွစ္ဖက္ႏွင့္ညႇပ္ထားသလို ႀကီးျဖစ္သြားေလသည္။
ဗိုက္ေၾကာမွစိမ့္ဝင္သြားေသာ ကာမ အရသာထူးႀကီး က အပ်ိဳႀကီး စစ္စစ္ျဖစ္ေသာ ႏြယ့္ခမ်ာ အၾကာအခ်ဥ္ေတြ တြန့္ေကြး ႏုံးခ်ိကာ ေခြယိုင္ေပ်ာ့ႏြဲ ့သြားမိေလသည္။ ‘’ ႁပႊတ္ ‘’ ကနဲ ‘’ ႁပႊတ္ ‘’ ကနဲ
ႏွစ္ခ်က္ဆင့္စုပ္လိုက္ျခင္းေၾကာင့္ကာမ အရသာထူးႀကီး မွာ တစ္ကိုယ္လုံး ကိုလႊမ္းမိုးလ်က္ေမ ့ေမ်ာသြားမတတ္ခံစားလိုက္ရသည္။
ထိုကဲ ့သို ့သတိလက္လ ြတ္ျဖစ္သြားသည္ႏွင့္ေအာင္မင္း က ႏြယ့္ကိုယ္လုံး အိအိေလးကိုတြန္းလွဲၿပီး ႏြယ့္ပါးစပ္ဝေလးသို ့လီးႀကီးကိုေတ ့လိုက္သက ဲ ့သို ့သူကလည္း ႏြယ့္ေစာက္ပတ္ႀကီး ကိုမလႈပ္နိုင္မယွက္နိုင္ျဖစ္ေအာင္ဆက္ခါဆက္ခါ ယက္လိုက္ေလ၏။
‘’ အြန္း – – -အြန္း ‘’ ဆါုေသာ အသံေလး ႏွင့္အတူႏြယ့္ပါးစပ္ေလးထ ဲသို ့ေအာင္မင္း လီးႀကီးကတန္းဝင္သြားေလ၏။ ထိုသို ့ – – မေမၽွာ္လင့္ပဲ ဆန္းျပားေသာ ထူးေထြခန္းနားလွသည့္အေတြ ့
ထူးထူးႀကီးေၾကာင့္ႏွစ္ေယာကသား ္ မွာ ေလာကႀကီး ကိုေမ ့သြားမိၾကသည္။
‘’ မမ – – ‘’
‘’ မမႏြယ္ – – ‘’
အိပ္ယာမွနိုးနိုးျခင္း သစ္သစ္ႏ ြယ့္ကိုစမ္းၾကည့္ရာမေတြ ့သျဖင့္ – – ခပ္တိုးတိုးေခၚၾကည့္မိသည္။မမႏြယ္ထူးသံကို ျပန္မၾကားရေသာအခါ ေၾကာက္စိတ္ႏွင့္ေငါက္ကနဲ ထထိုင္လိုက္မိသည္။
ေဖႀကီးေသာ္ေကာင္း မကၽြတ္ေသးဘးဆူ ိုေသာ ေဒၚႀကီးလွစကား က နားထဲျပန္ဝင္လာၿပီး ေၾကာက္စိတ္က တစ္ကိုယ္လုံး ကိုေတာင္ ့တင္းသြားေစကာ ဆီးသြားခ်င္သလိုလိုဘာလိုလိုျဖစ္လာေသာေၾကာင့္
ထမီဘိုသီဘတ္သီႏွင့္ထ ြက္လာခဲ ့မိသည္။
မမႏြယ္သည္လည္း အိမ္သာသို ့သြားသည္ပဲျဖစ္မည္ဟုထင္ကာ အိမ္သာဘက္သို ့ေျခဦးလွည့္လိုက္၏။ သို ့ေသာ္ႏွစ္ခန္းေက်ာ္ရွိ အစ္ကိုေအာင္ေမာင္း အခန္းထဲမွလက္တစ္လုံးခန့္တံခါးဟေနၿပီး
ေလးေပမီးေခ်ာင္းေရာင္က အျပင္သို ့စူးရွစြာ ထိုးထြက္ေနသည္ကိုေတြ ့လိုက္ရသျဖင့္ေၾကာက္စိတိအနည္းငယ္ေျပကာ အစ္ကို ေအာင္ေမာင္း အခန္းသို ့ကပ္လာခဲ ့ေလသည္။
ေလာကဍ္ျဖစ္လိမ့္မညဟ္ ုထင္မထားေသာ လူႏွစ္ဦးကိုမေမၽွာ္လင့္ပဲ ေတ ြ ့လိုက္သူတိုင္းမွာ ႐ုတ္တရက္ ‘’ ေရွာ ့ ‘’ ဟုေခၚေသာ ေသြးလည္ပတ္မႈေတြရပ္တန့္သြားတတ္ၾကေလသည္။ သစ္သစသ္မွာ ‘’ ေရွာ ့ ‘’
ျဖစ္ျခင္းကို မိမိရရ ခံစားလိုက္ရသည္။ တံခါးၾကား မွအထဲသို ့ၾကည့္လိုက္မိသည္ႏွင့္ႏွစ္ေယာက္စလုံး အဝတ္အစားမရွိၾကေတာ ့ပဲ မမႏြယ္ေစာက္ဖုတ္ႀကီး ကိုအစ္ကိုေအာင္ေမာင္း က ယက္ေပးေနသကဲ ့သို ့
အစ္ကိုေအာင္ေမာင္း လီးႀကီး ကိုလည္း မမႏြယ္က ခုံမင္ႏွစ္ၿခိဳက္စြာ စုပ္ေနျခင္း တို ့ကိုျမင္လိုက္သည္ႏွင့္သစ္သစ္တစ္ကိုယ္လုံး ေက်ာက႐္ ုပ္ႀကီးလိုေတာင့္တင္းသြားသည္။
အစ္ကိုေအာင္ေမာင္း လေမ ြးႀကီးေတြက မ ဲနက္ေမွာင္မဲေနၿပီး အရင္းတြင္ေကာက္ရိုးပုံႀကီးအလား ဟီးထေန၏။ မမႏ ြယ္က သူမ၏ ျဖဴလႊေသာ လက္ေခ်ာင္းေလးမ်ားျဖင့္လေမြးမ်ား ကိုဖိကိုင္ထားၿပီး
လက္တစ္ဖက္က လီးတန္ႀကီး ကို ျဖဲခ်ထား ကာ ရဲရဲႀကီး ျပဲေနေသာ ဒစ္ျဖဲႀကီး ကို မမႏြယ္၏ နီေစြးပါးလႊာေသာ ႏႈတ္ခမ္းေလးျဖင္ ့စုပ္ယူေနသည္။
တစ္ခါတစ္ရံလီးႀကီးကိုေရခဲေခ်ာင္း တစ္ေခ်ာင္း ႏွယ္ပါးစပ္ထဲ စုပ္သြင္းၿပီး အျပင္သို ့ဆြဲထုတ္လိုက္တတ္၏။ ေၾကာႀကီးေတ ြၾအဝိုင္းအရိုင္း ထကာ ေၾကာက္ခမန္းလိလိႀကီးထြားလွေသာ ေအာင္မင္း လီးႀကီးမ်ိဳးကိုသစ္သစ္မျမင္ဖူးေခ်။ အဖ်ားႀကီး က မွိုပြင့္ႀကီးသ႑န္စြင့္ကားေနၿပီး ကိုယ္ထည္ႀကီး က အလုံးထ ြားထ ြား ႏွင့္မို ့အလိုးခံရသူမိန္းကေလး အဖို ့ေတာ ့ – – မသက္သာလွဟုေတြးမိ၏။
သို ့ေသာ္ထိုလီးတန္ႀကီးကိုမမႏြယ္က ပါးစပ္ေလးအျပည့္စုပ္ခါစုပ္ခါ ကလိေနျပန္ေသာ အခါ သစ္သစ္မွာ ထိုလီးႀကီး အလိုးကို ခံခ်င္စိတ္ေတ ြ တဖြားဖ ြားေပၚေပါက္လာၿပီး ေစာက္ပတ္ထဲမွအေရမ်ား ပင္ယိုစိမ့္
က်ဆင္းလာေလေတာ ့သည္။
‘’ ႏြယ္ – – ေမာလား- – ဟင္ ‘’
‘’ ေမာတယ္ – – ေမာင္ရယ္ – – နားၾကဦးစို ့ ‘’
ႏြယ္က ဒယီးဒယိုင္ေလးထရင္း ေမာင့္ေခါင္းကိုခြထားေသာ ေပါင္တန္ႀကီးကိုကားၿပီးေက်ာ္ကာခ်၏။ ထိုသို ့ကားလိုက္စဥ္ ေစာက္ပတ္ႀကီး ရဲခန ဲ ျဖစ္သြားသည္ကိုသစ္သစ္ျမင္လိုက္ျပန္သည္။ မမႏ ြယ္
ေစာက္ပတ္ႀကီး ဒီေလာက္ႀကီးလိမ့္မည္ဟုသစ္သစ္မထင္ခဲ ့ေခ်။
မမႏြယ္ေစာက္ပတ္ႀကီး မွာ အလ်ား အနံသာမက ေဖာက္ပါ နက္ရွိင္းေလမည္ဟု ျမင္႐ုံႏွင့္သိနိုင္သည္။ ေဘးသို ့ကားထြက္ေနေသာ ေစာက္ပတ္ဧရိယာ အသားတစ္ႀကီးမ်ား က လက္ႏွစ္လုံးမက
ထူအမ္းေနသည္။
လက္သီးဆုပ္ႀကီး တင္ထားသလို မို ့ေမာက္ကာ ခုံးထေနျခင္းေၾကာင့္လည္း ေစာက္ပတ္ႀကီး မွာ အဟန့္ေကာင္းလ ြန္းသည္ဟုဆိုရမည္ ထင္သည္။
မမႏြယ္က ထမီကိုေလၽွာခ်ၿပီး ဝတ္သည္။ ေျပက်ေနေသာ ဆံပင္မ်ား ကိုထုံးဖ ြဲ ့သည္။ လက္ႏွစ္ဖက္ေျမႇာက္ကာ ဆံပင္ထုံးေနစဥ္ ေအာင္မင္း က မမႏြယ္နို ့ႀကီးႏွစ္လုံးကိုတႁပႊတ္ႁပႊတ္စို ့သည္။
‘’ ဟိတ္ – – – နို ့မျပတ္ေသးတ ဲ ့ကေလးလား – – ခိခိ – – – ခိခိ ‘’
မမႏြယ္က ေအာင္မင္း နဖူးကိုလက္သီးေလးႏွင့္ဖြဖ ြေလးထုရင္း ရယ္သည္။ နို ့အုံႀကီး ကိုလည္း နို ့ညႇစ္သလိုအရင္းမွကိုင္ကာ ညႇစ္ေပးေနသည္။ေအာင္မင္း လီးႀကီးကမူ – – ေအာင္မင္းတံေတ ြးမ်ား ႏွင့္
စိုစြတ္ေတာက္ပလ်က္မီးေခ်ာင္းအရာင္ေအာက္တြင္တဖိတ္ဖိတ္အရာင္မ်ား လက္ထေနသည္ကိုသစ္သစ္ေတ ြ ့ေနရ၏။ ‘’ ေတာ္ေတာ ့ေမာင္ရယ္ – – နို ့သီးေခါင္းေလးေတ ြလဲ က်ိမ္းစပ္ေနၿပီ – – အလကား – – ဟုတ္တာလဲ မဟုတ္ဘူး – – ေတာ္ေတာ ့ ‘’ ႏြယ္တ ေမာင့္ေခါင္းကိုလက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ညႇပ္ယူကာ ဆြဲေမာ ့ရင္း မ်က္ႏွာခ်င္းကပ္ခါ တိုးေျပာသည္။
‘’ ႏြယ္ – – ေမာင့္လီးကိုစုပ္တာ ေကာင္းလားဟင္ ‘’
‘’ အာ – – – သြား – – မသိဘူး – – သြား – – – မေမးနဲ ့ ‘’
မမႏြယ္က ေခါင္းေလးငဲ ့ေစာင္းကာ ေရွာင္တိမ္းၿပီး ရွက္ျပဳံးေလး ႏွင့္ေမာင့္ကိုတ ြန္းလႊတ္သည္။‘’ ေမာင္ေတာ ့ႏြယ့္ေစာက္ပတ္ႀကီး ကိုယက္ရတာ အရသာကို ရွိသြားတာပဲ – – သိလား ‘’
‘’ ေမာင္ – – မရြံ ့ဘူးလား – – – ဟင္ ‘’
ႏြယ္က မ်က္ႏွာေလး ရႈံရင္း – – ေမာင့္ကိုၾကည့္ကာေမး၏။
‘’ ခ်စ္တာကို – – မရြံပါဘူး ‘’
‘’ တို ့ေတာ ့ရ ြံတယ္ – – သူအတင္း ထိုးထည့္လို ့စုပ္ရတာ ‘’
ႏြယ္က ဆင္ေဝ ့ရန္ေရွာင္ေလးေျပာရင္း ေမာင့္ပခုံးကိုထုျပန္၏။။
‘’ အဲဒီလိုမႈတ္ၿပီးရင လိုးလို ့အေကာင္းဆုံးပဲ ႏြယ္ ‘’
‘’ ေဟ ့ေအး – – မလိုးခ်င္ဘူးကြယ္ – – ႏြယ္ရွက္တယ္ – – – ၿပီးေတာ ့ေမာင့္ဟာႀကီးက နည္းတာႀကီး မဟုတ္ဘူး – – ႏြယ္ေၾကာက္တယ္ ‘’
ႏြယ္တ မူႏြ ဲ ့တဲ ့အိုက္တင္ေလး ႏွင့္ေျပာျပန္သည္။ သစ္သစ္ – – ရင္ထဲ – – တဒိန္းဒိန္း ခုံကာေမာေနသည္။ သူတို ့လိုးမွ မလိုးရေသးပဲ ဟုသိလိုက္သျဖင့္လည္း – – စိတ္ထဲေက်နပ္သလိုလိုဘာလိုလို
ျဖစ္ရသည္။
‘’ ဒါဆို – – ႏြယ့္အဖုတ္ထဲ – – ကိုေတ ့႐ုံေလးေတ ့မယ္ေလ ‘’
‘’ သြားစမ္းပါ – – ယုံမယ္ – – အားႀကီးႀကီး ေတ ့ၿပီးတစ္ခါထ ဲ ေဆာင့္သြင္းလိုက္မွာ မလား – – ဟြန့္မသိတာလိုက္လို ့’’ ေမာင္က ေက်နပ္ၾကည္ႏုးစြာ ရယ္သည္။
‘’ ႏြယ့္ကိုေမးမလို ့ – – သိလား ‘’
‘’ ဘာလဲ ေပါက္ကရ ေတ ြ မေမးန ဲ ့ေနာ္ – – – ဟြန့္ ‘’
‘’ အင္းပါ – – ႏြယ္ရဲ ့- – ေမာင္တကယ္မသိလို ့ေမးမွာပါ ‘’
‘’ ေမးေလ – – ဘာသိခ်င္လို ့လ ဲ ‘’
‘’ ဟိုေလ – – အခုန – – ႏြယ္ေစာက ့ ္ပတ္ကို ျဖဲၾကည့္ေတာ ့အစိႏွစ္ခုေတာင္ေတြ ့တယ္ – – အဲဒါႀကီး က မိန္းမတိုင္း အဲလိုပဲ အရွည္ႀကီးလား – – – ႏြယ္ – -ဟင္ ‘’
‘’ ဟင့္အင္း – – အရပ္ပုတ ဲ ့သူေတြက်ေတာ ့တိုတယ္ေမာင္ရဲ ့ – – ႏြယ္က အရပ္ရွည္တာကိုး – – ၿပီးေတာ ့အစိေအာက္မွာ အသားပိုေလးလို ေတြ ့မိလား – – ဟိုဒင္း – – – အငး္ – -ခပ္မဲမ ဲေလး – – ေလ ‘’
‘’ အင္း – – အင္း – – ေတြ ့တယ္ – – – အဲဒါ က ဘာေခၚလဲ ‘’‘’ အစိပဲေလ – – ဒါေပမယ့္သူက အသားပိုေပါ ့- – သူ့ရဲ ့ေအာက္ကမွ – – – ေသးေပါက္တဲ ့အေပါက္ေလးရွိတာ – – ေမာင္ကလဲ ႀကံႀကံဖန္ဖန္သိပ္ေမးတာပဲ ‘’
‘’ ဘာျဖစ္လဲ အခ်င္းခ်င္း သိထားရတာေပါ ့ ‘’
ႏြယ္က သူမနို ့ႀကီးႏွစ္လုံး တြင္စိုစြတ္ေနေသာ ေမာင့္တံေတ ြးမ်ား ကိုအဝတ္စ ႏွင့္ဖိသုတ္လိုက္ၿပီး မွဘရာစီယာေလး ကိုရင္ဘတ္ေရွ ့တြင္ၾကယ္သီးတပ္ၿပီး မွေနာက္သို ့ဆြဲလွည့္သည္။တင္းအိေနေသာ နို ့
မ်ားကိုဘရာစီယာ ပုံစံခြက္အတြင္းသို ့ေနာက္မွအသားက်ေအာင္သြင္းၿပီး ပခုံးသိုင္းႀကိဳးေလးကို မ တင္လိုက္သည္။ ‘’ ေမာင့္ကိုလဲ ေမးမယ္ေနာ္ ‘’
‘’ ေမး – – – ‘’
‘’ ေမာငတ္ ို ့ကိုအခုလိုမႈတ္ေပးေတာ ့ဘယ္လိုေနလဲ – – ၿပီးေတာ ့ပါးစပ္ထဲေရာက္သြားရင္ေကာ ဘယ္လိုခံစားရလ ဲဟင္ ‘’ ႏြယ္က ေမာင့္ရင္ဘတ္ေမႊးႀကီးမ်ားကိုဖြကစားရင္း ေမာင့္မ်က္ႏွာကိုမၾကည့္ရ ဲ ၾကည့္ရဲ ေလး ႏွင့္ေမးသည္။
‘’ ေယာက်ာ္းတစ္ေယာက္ပန္းေသေနရင္ေတာင္ဒီနည္း နဲ ့ကုရင္တစ္ပတ္အတြင္းသက္သာတယ္တဲ ့ႏြယ္ရဲ ့- – ဟုတ္တာ မဟုတ္တာ ေတာ ့ေမာင္မသိဘူးေနာ္ၾကားဖူးတာ – – ၿပီးေတာ ့ႏြယ့္ပါးစပ္ထဲ
လီးဝင္သြားၿပီဆိုတာနဲ ့ – – ဟို – – အင္း – – ေစာက္ပတ္ကိုလိုးရသလိုပဲေနမွာေပါ ့ – – – မသိဘူး – – ဘာလို ့လဲဆိုေတာ ့ေမာင္က ႏြယ္ ့ကိုလိုးမွမလိုးရေသးတာ ‘’
‘’ အင္း – – ေမာင္ကလဲ – – မင္ဂလာေဆာင္ၿပီးရင္လိုးေပါ ့လို ့- – အခုဟာက ႏြယ္ေၾကာက္လြန္းလို ့ပါဆို ‘’
ႏြယ္က ေမာင့္နားဝ တြင္ကပ္ၿပီး တီတီတာတာေလးခၽ ြဲ၏။ ေမာင္က သက္ျပင္း ကိုတြင္တ ြင္ခ်ရင္း ႏြယ့္ေစာက္ပတ္ႀကီးကိုလက္ႏွင္ ့ထိုးေမႊေနျပန္သည္။
‘’ ေတာ္ေတာ ့ကြယ္ – – ေမာင္ကလဲ – – အေရေတြထပ္က်လာလို ့ – – တစ္ခါထပ္သုတ္ေနရအုံးမယ္ – – အာ – လတႊ ္ေတာ ့လို ့ဆို ‘’ ႏြယ့္ထမီေအာက္မွလၽွိုႏွိုက္ေနေသာ ေမာင့္လက္ႀကီးကိုခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေလးဆြ ဲဖယ္ၿပီး ရပ္လိုက္သည္။ ’ ႏြယ့္အေပၚ အက်ီေရာ – – ေအာ္ဒီမွာေတြ ့ၿပီ – – တစ္ခါထ ဲအဝတ္အစားေတြလဲ – – – ေပပ ြကုန္တာပဲ – – သြား ‘’
ေမာင့္မ်က္ႏွာ ကိုတီရွပ္အက်ီစေလးျဖင့္ပုတ္ခတ္ေဆာ ့ကစားၿပီး မွအက်ီကိုဝတ္သည္။ေအာင္မင္း က ပုဆိုးမဝတ္ေသးပဲ – – ငူငူႀကီးထိုင္ကာ။
‘’ ေတာက္ – – – ေစာက္ဖုတ္ႀကီး ကိုအေသအခ်ာ မႈတ္ၿပီး မွမလိုးရဘူးဆိုတာ တစ္ေလာကလုံးမွာ ငါ တစ္ေယာက္ပဲ ရွိမယ္ထင္တယ္ – – ေတာက္ – – ဟင္းဟင္း
လက္သီးတစ္ဖက္လက္ဝါးတစ္ဖက္ႏွင့္ေျဖာင္းကနဲ ထုကာ ႀကိတ္မနိုင္ခဲမရႀကီးေျပာခ်လိုက္ေလသည္။ ႏ ြယ္က သူ့ကိုယ္လုံးေလးကို ေရွ ့တိုးေနာက္ငင္ျဖစ္သ ြားေအာင္ပင္တခစ္ခစ္ရယ္သည္။ပါးစပ္ကေလးကိုလက္ဝါးေလးႏွင့္ပိတ္ထားၿပီး ရယ္ျပန္သည္။
‘’ ေမာင္ပဲ ပတ္တင္း သေဘာက်တယ္ဆို ‘’
‘’ အင္း – – ပတ္တင္း မလုပ္ပ ဲ – – ဆင္နင္းသြားရင္ေတာင္ဒီေလာက္ခံစားရမွာ မဟုတ္ဘူး သိလား ‘’
မ်က္ႏွာထားတင္းတင္း ႏွင့္ႏြယ့္ကိုတစ္ခ်က္ေမာ ့ၾကည့္ၿပီးေျပာလိုက္ရာ – – ႏြယ္က ေမာင့္ပခုံးကိုကိုင္လႈပ္ရင္း ‘’ လုပ္ၿပီ – – ခုနက တစ္မ်ိဳး – – အခုတစ္မ်ိဳး ‘’
‘’ ဘာ – – – ခုနက တစ္မ်ိဳးလဲ ‘’
ေမာင္က ကေလးဆိုးႀကီးလို ပါးႀကီးေဖာင္းကာ မ်က္ႏွာညိဳညိဳ ႏွင့္စိတ္ေကာက္ျပျပန္ေလသည္။
‘’ ေမာင္ပဲ – – -ခုနက မမအဖုတ္ႀကီးကို ၾကည့္ၿပီးဂြင္းတိုက္ရရင္ေက်နပ္ပါၿပီဆို – – – အခုကိစ ၿပီးျပန္ေတာ ့တစ္မ်ိဳး – – တစ္ခါထဲ သူ ့အလိုႀကီး လိုက္ေနရတာပ ဲ – – တကယ္ ‘’
‘’ ဒီမွာ – – မမ – – ဟိုေလ – – ဒီလိုဗ်ာ – – မမ ေစာက္ပတ္ထ ဲတိုေမာင့္လီးႀကီး နဲ ့စြတ္ကန ဲ – – တစ္ခ်က္ပဲ လိုးမယ္မမရယ္ – – အေရမထ ြက္ေစရပါဘူးေနာ္မမ ‘’
‘’ အလယ္လယ္ – – လူလည္ေလး – – ၀ါးႏုက ၀ါးရင့္ကိုပတ္ခ်င္ေနျပန္ၿပီ – – ေတာ္စမ္းပါကြယ္ – ဟင္း-ဟင္း ‘’
ေတ ့႐ုံေလးဆိုတစ္မ်ိဳး – – သြင္း႐ုံေလးဆိုတာတစ္မ်ိဳး ႏြယ္က ေမာင့္ပါးကိုလိမ္ဆြ ဲရင္းရယ္သည္။ ေအာင္ေမာင္း နဲ ့ေတြ ့မွႏြယ့္အရွက္ – – ႏြယ့္ဂုဏ္သိကာ ေတြ တစ္ျပားသား မွမရွိေတာ ့ေအာင္ခဝါက်ခ ဲ ့
ရတာပါလား ေမာင္ရယ္။
‘’ တကယ္ပါ – – မရယ္ – – တစ္ခ်က္ပဲလိုးမွာ – – တစ္ခ်က္ထက္ပိုသြားရင္ – – မမေမာင့္ကိုပါးရိုက္ ‘’ တဲ ့
ေမာင္က ေျပာေျပာဆိုဆိုႏြယ့္ထမီကိုဆြ ဲလွန္သည္။ ေမာင္သည္တကယ့္ကေလးဆိုးျဖစ္သည္။ ေမာင္ကပုဆိုးမဝတ္ေသးသျဖင့္ေမာင္ ့လီးႀကီးက ဆင္ႏွာေမာင္းႀကီး လိုယမ္းခါေနသည္။
‘’ ကြယ္ – – လုပ္ၿပီ – – – မဟုတ္တာ – – ဟိတ္ – – – ေမာင္ေနာ္ ‘’
တကယ္ေတာ ့လဲ ႏြယ္လ ဲ အေသြးအသား နဲ ့ဖ ြဲ ့စည္းထားတ ဲ ့သာမန္ – – မႏုသ – -လူတစ္ဦးပါ
‘’ ေမာင္ – – – ေဟ ့ေအးက ြယ္ – – ဟင့္အင္း ‘’
နဲ ့ပဲေမာင္က ရင္ခ်င္းဆ ြဲအပ္ၿပီး – – ႏြယ့္ေစာက္ပတ္ကိုလီးႀကီးဆ ြဲသြင္းၿပီး လိုးခဲ ့တာပ ဲ မလား ေမာင့္လီးတန္ႀကီး နင့္နင္ ့နဲန ဲေစာက္ေခါင္းထဲကိုဝင္သ ြားကတည္းက ေမာင္ကတိမတည္ဘူးဆိုတာ
သိၿပီးသားပါေမာင္။ျဗစ္ကန ဲ – – ထိုးခြဲဝင္သြားတဲ ့ေမာင့္လီးရဲ ့ဒဏ္ဟာ ႏြယ့္ေမ ့ေၾကာေတြကိုအကုန္ပိတ္ပစ္လိုက္သလိုပဲေလ။ ႏြယ္မ်က္ေတာင္ေလးမ်ားေမွးစင္းကာ ေမာင့္ေၾကာျပင္ႀကီးကိုတစ္ဖက္က်စ္ေနေအာင္
ဖက္ထားမိလိုက္သည္။ ‘’ တစ္ခ်က္ထဲလိုးမွာ ‘’ ဆိုတဲ ့ေမာင္ဟာဖင္ႀကီးကိုခ ြာခြာၿပီး ေဆာင့္လိုးေနေတာ ့တယ္ေလ။
ႏြယ့္ဖင္ေတ ြဆုပ္ဆြဲထားသလိုပါ ပဲကြယ္။ လီးႀကီး က အလုံးအထည္ထြား အလ်ားကလဲရွည္ဆိုေတာ ့ေလ ႏြယ့္မွာ႐ုန္းနိုင္တဲ ့ ခြန္အားေတြမရွိပါဘူး – – ေမာင္က ႏြယ့္ကိုတြန္းလ်က္ – –
စားပြ ဲေစာင္းတ ြင္တင္ၿပီး ေျခႏွစ္ဖက္ကိုသူ့ခါးတြင္ညႇပ္ထားေစကာ – – ေဆာင့္၏။
စားပြ ဲက စာေရးစားပြဲ။ စားပြဲေပၚ ရွိအထပ္လိုက္အစီအရီတငထားတဲ ္ ့စာအုပ္မ်ား ၿပိဳၾကသည္။ စားပြ ဲေထာင့္စြန္းတ ြင္ တင္ထားေသာဂက္ (စ္) မီးျခစ္ကေလး ေဒါက္ကန ဲ ၾကမ္းျပင္သို ့က်သည္။
ေမာင္က ခ ြန္အားႏွင့္ျပည့္စုံေသာ ေယာက်ာ္းႀကီးျဖစ္၏။ ႏြယ့္မွာသာ ႀကီးမားအိစက္ေသာ တင္ပါးသားႀကီးေတြ မရွိခဲ ့ပါလ်င္ – – ႏြယ္ ့ဖင္အရိုးေတြေၾကမြက်ိဳးအက္ကုန္ေပလိမ့္မည္။
‘’ ႁပြတ္ – – ဖြပ္ – – ႁပြတ္ဖပ္ – – ‘’ ဆါုတဲ ့အသံေတြကလဲ တိုးတိတ္ေနတဲ့ညဥ့္ဦးယံမွာ – – ပီပီသသႀကီး။ ‘’ အား – – ေမာင္ – – ျဖည္းျဖည္း – – – နာတယ္ – – – အ – – ‘’
‘’ ခဏေလး – – ေအာင့္ခံပါမမရယ္ – – မေစာက္ပတ္ကက်ဥ္းေနေသးေတာ ့နယတာပါ – – အင္ – -အင့္ – အား ‘’
ေမာင္က ဒေရာေသာပါႀကီး အလုအယက္လိုး၏။ ႏြယ္ကလ ဲေလ အဲဒီ့လိုအၾကမ္းပတမ္းေလးလုပ္တာကိုပဲ သာယာတတ္တဲ ့မနိ ္းမမ်ိဳးပဲလား မျပာတတ္ေတာ ့ပါဘူးေမာင္ – – ပခုံးႏွစ္ဖက္ေပၚကို
ေျခႏွစ္ေခ်ာင္းစလုံး တင္လိုက္ၿပီး ျဖစ္ခ်င္ရာျဖစ္ေတာ ့ဆိုတဲ ့စိတ္နဲ ့ခနာ ကိုယ္ကို စားပြ ဲေပၚ လွန္ခ်လိုက္မိသည္။
ေခါင္းကအေနေတာ္ၿပိဳက်ေနေသာ စာအုပ္ပုံေပၚေရာက္သ ြားသည္။ဖင္ႏွစ္ျခမ္း က လြတ္လြတ္လပ္လပ္ႀကီး ျဖဲေပးထားသည့္အတြက္ ေစာက္ပတ္ႀကီး က ျပဴးထြက္ေန၏။ တံခါးဘက္သို ့ခပ္ေစာင္းေစာင္း
အေနအထားမ်ိဳး ေလးလွန္ေပးထားသည့္အတြက္ – – သစ္သစ္ရင္သပ္ရႈေမာရၿပီ။
အစ္ကိုေအာင္ေမာင္းလီးႀကီး က ရွည္လ်ားႀကီးထြားလွသည္မို ့ေစာက္ပတ္ႀကီး ထ ဲ ထိုးစိုက္ခ်လိုက္တိုင္း မမႏြယ္ခမ်ာ ခါးေလးေကာ ့ေကာ ့သြားသည္မွာ စားပြ ဲႏွင့္ခါးေလးၾကားတြင – – ္
ေခါင္းအုံးတစ္လုံးစာေလာက္ကိုလြတ္လြတ္သြား၏။
ေယာက်ာ္းေတြ ဒါေၾကာင့္မို ့လို ့လဲ ဖင္ႀကီးတာ ကို ႏွစ္သက္ၾကတာပါလားဟု – – သစ္သစ္ – – မ်က္ျမင္ကိုယ္ေတ ြ ့သင္ခန္းစာရမိသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္အစ္ကိုေအာင္ေမာင္း လီးတန္ႀကီး ကမမႏ ြယ္
ေစာက္ေခါင္းထဲ ‘’ဇြတ္ ‘’ ကနဲတိုးဝင္သြားတိုင္း မမႏ ြယ္ဖင္ႀကီးက စားပြဲေပၚတြင္ျပားက်သြားၿပီး ေဘးသို ့ကားကားသြားေသာ္လည္း – – အိကနဲ – – နိမ့္ဆင္းၿပီး တင္းကနဲ – – တင္းကန ဲ ကန္တတ္လာကာ
အရွိန္ႏွင့္လႊဲရိုက္လိုက္ေသာေဂြးစိႀကီး ႏွင့္ေဖာက္ကနဲ ရင္ဆိုင္မိၾက၏။ထိုနည္းအတိုင္း အိကနဲ ေဖာက္ကနဲ ရင္ဆိုင္လႈပ္ရွားေနၾကေလရာ ေအာင္ေမာင္းဆီးခုံမဲမဲႀကီးက မမႏြယ္ဖင္ႀကီးႏွင့္ျဗဲကန ဲ ၿဗိကနဲ ပြတ္ႀကိတ္သံႀကီးမွာ ျမင္ေတ ြ ့ၾကားသိေနရေသာ သစ္သစ္၏ အသည္းဆိုင္ကို
အညႇာမွကိုင္လႈပ္ေနသလိုတလွပ္လွပ္တသိမ့္သိမ့္ဆတ္ဆတ္တုန္ေနမိေပရာ – – ကာယကံရွင္ႏွစ္ေယာက္၏ ခံစားမႈမွာ ဆိုဖြယ္ရာမရွိေအာင္အရသာအထူးႀကီး ထူးေနၾကေပေတာ ့သည္။
‘’ မ – – ေပါင္တစ္ေခ်ာင္းကို – – ဒီဘက္ေျပာင္း – အင္း ‘’
မမႏြယ္က ေျခေထာက္တစ္ဖက္ကိုအစ္ကိုေအာင္ေမာင္းေခါင္းေပၚမွကၽြမ္းဘားမယ္မ်ားပမာ ေျဖာင့္တန္းစ ြာေကာ္ယူလိုက္၏။ အစ္ကိူေအာင္ေမာင္း က ေျခေထာက္တစ္ဖက္ကိုဂ်ိဳင္းေအာက္ထား တစ္ဖက္ကို
ပခုံးေပၚေမွးထားၿပီး ေစာက္ပတ္ႀကီးထ ဲ သို ့ေဒါင္လိုက္လိုးျပန္ေလသည္။ သစ္သစ္မွာ လီးတန္ႀကီးအဝင္အထြက္ကိုမမွိတ္မသုန္ေလး ၾကည့္ေနမိရာ ေဇာေခၽြးမ်ားပင္ျပန္ေနသည္ကိုသတိမမူမိနိုင္ေအာင္
ခံစားေနမိသည္မို ့သရဲကိုလဲ ေမ ့ေနမိသည္။
တစ္ေစာင္းႀကီး လိုးေနေသာအခါ – – အခုေလာက္ထိမိပုံမေပၚပ ဲ မမႏြယ္က ငုံ့ၾကည့္႐ုံေလးၾကည့္ကာ သိပ္နာက်င္ဟန္မေပၚေပ။ ’ ေညာင္းတယ္ – – ေျခေထာက္ေျမႇာက္ထား ရတာ ‘’
‘’ ဒါဆို – – ခ်လိုက္ေလ – – မမ – – ကုန္းၿပီးလိုးမယ္ ‘’
အံ့ၾသစရာပင္ – – မမႏြယ္က – – အစ္ကိုေအာင္ေမာင္းစကား ကိုကေလးငယ္တစ္ေယာက္ႏွယ္တေသြမသမိ ္း လိုက္နာရင္းစားပြ ဲကို လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ေထာက္ၿပီး ဖင္ႀကီးကိုအေနာက္သို ့ခပ္ေကာ ့ေကာ ့
ေလးကုန္းေပးလိုက္သည္။
သည္ပုံစံသည္လည္း သစ္သစ္ဖက္မွ ျမင္က ြင္းေကာင္းေသာ ပုံစံျဖစ္ေနကာ ေဘးတိုက္အေနအထားျမင္ရ၏။ အစ္ကိုေအာင္ေမာင္း က လီးႀကီးကိုလက္ျဖင့္ကိုင္ၿပးီ ေစာက္ပတ္အဝကိုေတ ့လ်က္မမႏြယ္ပခုံးကို
ေက်ာမွလွမ္းဆ ြဲၿပီး ထိုးသ ြင္းလိုက္စဥ္လီးႀကီးက ၀ါးရင္းတုတ္ႀကီးတစ္ေခ်ာင္းလိုပင္ေကြးကနဲ ျဖစ္ၿပီးမွတန္းဝင္သ ြား၏။
‘’ ႁဗႊတ္ ‘’ ကနဲ အသံကိသစ္သစ္နား နဲ ့ဆတ္ဆတ္ၾကားလိုက္သည္။ မမႏြယ္ေတာ ့ဘယ္လိုခံရမယ္မသိ၊ သစ္သစ္ရင္ထဲမွာမူေအာင္ ့သက္သက္ျဖစ္သြား၏။
‘’ အိုး – – အိုး – – အိုး – – – ေမာင္ရယ္ – – ရွီး – – အား – – – ကၽြတ္ကၽြတ္ ‘’
စားပြ ဲေစာင္းေလးကိုကိုင္ထားေသာ မမႏြယ္လက္ကေလးမ်ား က်စ္လ်စ္ျမဲၿမံစ ြာ ကိုင္ထားရင္း ညီး ရွာသည္။ ဗိုက္သားေအာက္မွ ပြေယာင္းေယာင္းေလး အဖုတ္လိုက္ခၽြန္ေနၾကေသာ အေမႊးစုေလးမွာ
ေဇာငးသြားသည ္ ္။ ဖင္ကုန္းၿပီး အလိုးခံရေသာ အလုပ္သည္အေတာ္ထိသည္ထသ္သည္။ မမႏ ြယ္ႏွာသီးဖ်ားေလးတြင္ ေခၽြးေလးေတ ြပင္သီးလာၾက၏။အစ္ကိုေအာင္မင္းကလည္း ပခုံးကိုမဆ ြဲေတာ ့ပဲ ခါးေလးကိုလက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္စုံကိုင္ကာ တႁပြတ္ႁပႊတ္ေဆာင့္ေတာ ့၏။ ‘’ ႁပႊတ္ – ႁပႊတ္ – ¬ ႁပႊတ္ – ဖတ္ – – ဖတ္ – ႁပႊတ္ – – – စြိ ‘’
‘’ အင့္ – အင့္- အ – အ – အ – အင့္ – – အားလားလားလား ‘’
အခန္းတစ္ခုလုံး လိုးသံညီးသံသက္ျပင္းခ်သံ – – တအင့္အင့္လည္ေခ်ာင္းထဲမွညီးတြားသံတို ့ႏွင့္သာစိုးမိုးေနရာ ေခ်ာင္းၾကည္ ့ေနေသာ သစ္သစ္ခမ်ာ သူမ ေစာက္ဖုတ္ေလး ကိုလက္ျဖင့္
အုပ္ပြတ္ေနမိရာမွအားမရေတာ ့ပဲ ထမီေလးကိုလွန္ကာ ေစာက္ပတ္ထဲသို ့လက္ခလယ္ေလးျဖင့္ထိုးေမႊကလိေနမိေလေတာ ့သည္။
အိစိုေသာ ေစာက္ေခါင္းအတြင္းမွေစာက္ရည္ၾကည္မ်ား စိမ့္ထလာၾကသည္။ ေစာက္ပတ္ေအာက္ဖက္ေထာင့္ခၽ ြန္းေလးမွေနကာ ေစာက္ရည္မ်ားက ဖင္ၾကားမွတဆင့္ေပါင္သို ့ေစးကပ္ေစးကပ္ႏွင့္
ေလ်ာတိုက္ဆင္းသည္။
တံေတ ြးကို မၾကာခဏ မ်ိဳခ်ေနရေသာ လည္ေခ်ာင္းအတြင္းမွအစ္တစ္တစ္ႀကီး ခံစားလိုက္ရသလိုေစာက္ေမြး ပါးပါးႏုႏုေလးမ်ား ေပါက္ေရာက္ရာ စိမ္းစိုစ ဆီးခုံမို ့မို ့ေလးမွာလည္း ေအာင့္သက္နာက်င္စြာ
ဆီးက်င္ေသာ ေဝဒနာကိုခံစားလာမိရသည္။စက္ေသနတ္ပစ္သလို ဒလစပ္ေဆာင့္လိုးလိုက္ၿပီးမွအစ္ကိုေအာင္ေမာင္း က မမႏြယ္ ေက်ာျပင္ေလးေပၚဝမ္းလ်ားေမွာက္ဖိကပ္ကာ ရင္ဘတ္ေမႊးႀကီးမ်ားႏွင့္
ပြတ္ေနၿပီး
‘’ ခ်စ္လိုက္တာ မမ ရာ ‘’
ဟုေမာသံႀကီး ႏွင့္ေျပာကာ မမ ဂုတ္သား ႏုႏုေလးကိုသြားျဖင့္မနာ ့တနာေလးကိုက္ရင္း – – သုက္ရည္ပူပူေႏ ြးေႏြး ခၽြ ဲခၽ ြဲပစ္ပစ္မ်ားကို မမႏြယ္ေစာက္ပတ္ထဲရွိသားအိမ္၏ အနက္ရွိုင္းဆုံး အတြင္းက်ဆုံး
ေနရာေလးထ ဲသို ့ဒလေဟာ ဗ်စ္ကနဲ ဗ်စ္ကန ဲ ေနေအာင္ပန္းထုတ္လိုက္ေလေတာ ့သည္။
ဖင္ႀကီးမွာလည္း ငလ်င္ျပင္းထန္စြာ လႈပ္သလိုဘယ္ညာခါရမ္းသြားၿပီး ေကာ ့ေကာ ့ေဆာင့္လ်က္ေစာက္ပတ္အတြင္း မွ ေစာက္ေရမ်ား ကိုညႇစ္ထုတ္ေပးေနမိ၏။
‘’ ေမာတယ္ – – ‘’ မမက လီးႀကီးကိုျဖဳတ္ကနဲ ဆ ြဲခၽ ြတ္လိုက္သည္ႏွင့္ေမာတယ္ဟုဆိုကာ ကုတင္ေပၚေျခပစ္လက္ပစ္ ေလးလွဲခ်လိုက္ေလသည္။အစ္ကိုေအာင္ေမာင္း က မမႏြယ္ေဘး တြင္ယွဥ္အိပ္လိုက္ၿပီး
မမႏြယ္ကို ျမတ္ျမတ္နိုးနိုးေလး ဖက္ထားရင္း။
‘’ အား – – – ေကာင္းလိုက္တာ မမႏြယ္ရယ္ ‘’
ဟုဆိုတာ ့မမႏြယ္က အစ္ကိုေအာင္ေမာင္း နဖူးကိုလက္ညိဳးေလး အသာေထာက္ကာ – – –‘’ သြား – – – ေသနာေလး – – လူငယ္သေလာက္လီးႀကီးတဲ ့အေကာင္ – ဟြန္း – – ေျပာေတာ ့သြင္း႐ုံေလးဆို – – တစ္ခ်က္တည္း ဆို – – – တစ္ခ်က္ထက္ပိုရင္ပါးရိုက္ဆို – လူပါးေလး – – ဟင္းဟင္း ‘’
ေအာင္မင္း တသိမ့္သိမ့္ရယ္သည္။
‘’ မမ – က ေမာင့္ကိုသိပ္အလိုလိုက္တာပါေနာ္ ‘’ ခံခ်င္မိေတာ ့လည္းဒီလိုပဲေပါ ့ေနာ္၊
‘’ အဟင္း မ- က ေမာင့္ကိုတကယ္ခ်စ္တာပ ဲ ‘’
‘’ အလိုေတာ္ – – မင္းကိုအေပ်ာ္တမ္းခ်စ္တယ္လို ့မ်ား မင္းထင္ခ ဲ ့လို ့လားဟင္ ‘’
‘’ မဟုတ္ပါဘူး မ အခုလို – -အင္း – – လိုးလိုက္ရေတာ ့- ေမာင့္ဘက္ကပိုခ်စ္သြားတာေပါ ့ ‘’
အစ္ကိုေအာင္ေမာင္း မ်က္ႏွာ သည္တစ္ခါမွမျမင္ဘူးေလာက္ေအာင္ပင္ – ကေလးဆန္စြာ ေျပာေနျခင္းေၾကာင့္မမႏြယ္မ်က္ႏွာေလး မွာ ဆယ္ေက်ာ္သက္မိန္းကေလးတစ္ေယာက္၏ မႏူးမနပ္
မ်က္ႏွာေပးေလးျဖစ္ေနရသည္။
မမႏြယ္က အစ္ကိုေအာင္ေမာင္းလည္ပင္းႀကီး ကိုဟီးေလးခိုၿပီး တခစ္ခစ္ရယ္ၿပီး မွတီးတိုးေလးေျပာလိုက္၏။ ‘’ ေမာင္ ေမာၿပီလားဟင္ ‘’
‘’ ဟင့္အင္း – – – ဘာလဲ မကထပ္ေပးမလို ့လား ‘’
‘’ ေမာင့္သေဘာေလ – – ဟုတ္ၿပီလား ‘’
သစ္သစ္မမႏ ြယ္အစားရွက္လိုက္တာ ေတာ္ၿပီေပါ ့ဟုတ္ဘူးလား ကိုယ္က မိန္းကေလး ပဲ ဟာ. အို – – အခုေတာ ့မမႏ ြယ္ကိုၾကည္ ့ရတာ ဆပ္ဆလူးကိုခါေနေတာ ့တာပဲ၊ လက္ကလ ဲ အစ္ကိုေအာင္ေမာင္း
လီးႀကီးကိုေကာက္ညႇင္းေပါင္းဆုပ္သလိုတင္းကနဲ တင္းကနဲ ဆုပ္ေနေလရ ဲ ့။ ေအာင္ေမာင္း ဆိုေသာ သူကလည္း အစကတည္းက ေမာင္းတင္ထားတာ – – သိတယ္မို ့လား။ စိန္ေခၚရင္တိမ္ေပၚအထိလိုက္မ ဲ ့
လူစား – – – ဗလကလည္း ေတာ္႐ုံမိန္းမဆိုဆ ြဲညႇစ္လိုက္တာ န ဲ ့အရိုးအက္သြားေလာက္တဲ ့သူ – -ဒီလိုလူစားကိုမမႏ ြယ္မျဖဳံဘူး ထပ္ၿပီးေတာ ့ေတာင္စိန္ေခၚေနေသး ၊ အံ့လည္းအံ့ပါရဲ ့အရွက္ေတြလဲ
မရွိၾကေတာ ့ဘူး၊ အို – – – သစ္သစ္သူတို ့ကိုၾကည့္ရင္းလႈပ္ရွားေနတဲ ့စိတ္ေတ ြကိုမနိုင္မနင္း စုစည္းသိမ္းဆည္းေနရင္းက – – မမႏြယ္ က ပက္လက္လွန္ၿပီး ကုတင္ေပၚအိပ္ခ်လိုက္တ ဲ ့
ေအာင္မင္းလီးတန္ႀကီးေပၚကိုကားယားခ ြၿပီး လီးတန္ႀကီးကိုကိုင္ၿပီး ေစာက္ပတ္ထဲထည့္ေနတ ဲ ့အခ်ိန္။ သူတို ့ကိုေက်ာခိုင္းလိုက္မိသည္။
ေမာင္ႏွမ – – ေမာင္ႏွမ – – နဲ ့ဘာ ေမာင္ႏွမေတြလည္း – – ဘယ္မလဲ သိကာ – – အရွက္ – -စည္းကမ္း – – – ဟင္းဟင္းဟင္း။ ျဖစ္ပါတယ္ – – မိသစ္ဆိုတာကလည္း ေမ ြးကတည္းက တစ္ေကာင္ႂကြက္တစ္မ်က္ႏွာ တစ္ကိုယ္တည္း ။
ကိုယ္ထင္ရာလုပ္ၾကစတမ္း ေဟ ့ဆိုရင္အစ္ကိုေအာင္ေမာင္းလိုပဲ မိသစ္မိုက္ရဲတာေပါ ့။
စဥ္းစားၾကည့္ေလ အစ္ကိုေအာင္ေမာင္းေပၚ ရင္ခုံစိတ္ဝင္စားခ ဲ ့မိတာက မိသစ္ပါ – – အခုေတာ ့ဘယ္အခ်ိန္က – – ေျခပုန္းခုတ္ေနၾကမွန္းမသိတဲ သ့ ူတို ့ႏွစ္ေယာက္ရ ဲ ့အရႈပ္ထုပ္ကို မိသစ္အသိေနာက္က်ခဲ့ၿပီး
ကိုယ့္ဖာသာပ ဲ တစ္ေယာက္ထဲရွက္ရတယ္။
လူတကာသာ ဒီအေၾကာင္း သိကုန္ရင္ – – မိသစ္တို ့တစ္အိမ္သားလုံး အိမ္အျပင္ေတာင္ထြက္ရဲမွာ မဟုတ္ေတာ ့ဘူး မဟုတ္လား။ အခွေတာ ့အထီးက်န္ဘဝလမ္းမွာ မိသစ္တစ္ေကာင္ႂကြက္မ – – အေဖာ္မဲ ့စ ြာ – – ေလၽွာက္ရၿပီေပါ ့ ——။
က်န္ေနေသးေသာ အပိုင္းမ်ားမွာ မိသစ္၏ဇာတ္လမ္းမ်ားျဖစ္ေနေသာ ေၾကာင့္ဤေနရာတြင္အဆုံးသတ္လိုက္ပါသည္။ – – – – – – ၿပီးပါၿပီ – – – – –
