က်မ အိမ့္ခ်ိဳ။ေတာင္ဒဂုံမွာေနတယ္။အသက္၂၈ႏွစ္၊အပ်ိဳမဟုတ္ဘူးတစ္ခုလပ္။ကေလးေတာ့မရွိဘူး၊မိသားစုေတာ့ရွိတယ္။ေမာင္ႏွမေလးေယာက္ရွိတယ္။အကိုေတြကလူဆိုးေတြမို႔အိမ္မလာၾကဘူး။အိမ့္ခ်ိဳလည္းအကိုေတြၾကားေနခဲ့တာေပ်ာ့စိေပ်ာ့ညံ့ေတာ့မဟုတ္ဘူး။အပ်ိဳမဟုတ္ေတာ့ဘူးဆိုေပမယ့္အထင္မေသးၾကနဲ႔။႐ုပ္အခံရွိတယ္။အသားေဖြးတယ္။လုံးႀကီးေပါက္လွဆိုတာက်မလိုပုံမ်ိဳးပဲ။မ်က္ခုံးေကာင္းႏွာတံေပၚတယ္။ႏို႔ထြားတယ္။တင္ႀကီးကေကာက္ခ်ိတ္ေနတာ။။ရွင္တို႔ျမင္ေအာင္ေျပာရရင္ဇြန္သၪၨာလိုပုံမ်ိဳးပဲ။
လူအိုေတြလည္းသေဘာက်သလိုလူပ်ိဳေတြလည္းသေဘာၾကတယ္။လမ္းသြားရင္ေယာက္်ားေလးေတြအေျပာဆုံးကနည္းတဲ့ဖင္ႀကီးမဟုတ္ဘူး။ဖင္ေထာင္လိုးခြဲလိုက္ရရင္ေတာ့ရွယ္ပဲတဲ့။တစ္ခုလပ္ေပမယ့္လိုးခ်င္ေနသူေတြတစ္ပုံႀကီး၊အင္းေလအိမ့္ခ်ိဳလိုလူမ်ိဳးမွသေဘာမက်ရင္အဲလူကအာသေဝါကုန္ၿပီးတဲ့လူပဲ။ဟုတ္တယ္မလား။ေယာက်ားဆုံးေတာ့စားဝတ္ေနေရးအတြက္အလုပ္လုပ္ခ်င္တယ္။တစ္ခုေတာ့ရွိတယ္။က်မကတခုလပ္ဆိုေတာ့လူေတြကရိသဲ့သဲ့ေတာ့အေျပာခံရတယ္။က်မကလည္းအရင္ကတည္းကေဖာ္ေဖာ္ေ႐ြေ႐ြသမားဆိုေတာ့လူေတြႏွင့္အဆင္ေျပတယ္။က်မအလုပ္ကိုပင္ပင္ပန္းပန္းရွာေဖြရတာ့မလုပ္ခ်င္ဘူးေလ။အဲဒါႏွင့္က်မႏွစ္လုံးသုံးလုံးေလးလက္ခြဲေရာင္းတယ္။လဘ္ေကာင္းတယ္ရွင္။ကံၾကမၼာအက်ိဳးေပးထူး
ျခားတယ္။က်မဆီကအေလ်ာ္ဆိုတာအရမ္း
နည္းတယ္။ေပါက္ရင္လည္းအကြက္ေသးေတြခ်ည္းပဲ။လက္ခြဲဒိုင္ေရာင္းရေတာ့က်မမွာျပသနာမရွိဘူး၊ဒိုင္ႀကီးေတြကရွင္းရတယ္။ေကာ္မရွင္ခမ်ိဳးမ်ိဳးျမက္ျမက္ရတယ္။ရဲေတြႏွင့္လည္းရင္းနီးလာတယ္။အဲရဲေတြကေငြေပးရင္ရတယ္။သူတို႔ေငြလာယူရင္က်မကိုအေသအခ်ာၾကည့္တယ္။တဏွာမ်က္လုံးေတြႏွင့္ေပါ့။က်မစီးပြားေရးလုပ္တာ။ဒီေလာက္ေတာ့ခံရမွာေပါ့ေလ။ဒီလိုႏွင့္တႏွစ္ေလာက္ေရာင္းရေတာ့ေငြေတာ္ေတာ္ေလးစုမိတဲ့အခါက်မေလာဘတက္လာ
တယ္။ဒိုင္လုပ္ခ်င္တယ္။အဲဒါဆိုပိုျမတ္မယ္
ေလ။အဲဒိမွာ က်မ အတြက္အေရးႀကီးတာကခ်ဲဒိုင္ျဖစ္တဲ့အတြက္
ရဲႏွင့္ပတ္သက္ရမယ္။က်မတို႔ၿမိဳ႕နယ္ကစခန္းမူးအသစ္ေရာက္တဲ့အတြက္စနည္းနာရတယ္။
ခုေရာက္တဲ့ရဲနာမည္ကကိုရဲေနာင္တဲ့။မိန္းမရွိတယ္။ေက်ာင္းဆရာမမို႔ရန္ကုန္မွာမရွိတာပါ။
သေဘာေကာင္းတယ္လို႔အသံထြက္တယ္။ရဲသေဘာေကာင္းတယ္ဆိုတာက်မတို႔ေစတနာမရွိသေလာက္ပါပဲ။အဲဒါႏွင့္ရဲတစ္ေယာက္ကိုအကူအညီေတာင္းၿပီးစခန္းမူးႏွင့္စားေသာက္ဆိုင္မွာစကားေျပာခ်င္လို႔ဆိုၿပီးခ်ိန္းလိုက္တယ္။က်မလည္းအလွျပင္ၿပီးစားေသာက္ဆိုင္မွာေစာင့္လိုက္တယ္။ကိုရဲေနာင္ေရာက္လာၿပီးေတာ့က်မကိုတခ်က္လမ္းၾကည့္ၿပီးၿပဳံးျပတယ္။သူကေတာ့ယူနီေဖာင္းဝတ္မလာပဲ႐ိုး႐ိူးအဝတ္အစားႏွင့္ပါပဲ။႐ုပ္ရည္သန္႔သန္႔ပဲ။ဗိုက္ပုနံကားမဟုတ္ပဲစမတ္က်တယ္။
“ႂကြပါစခန္းမႉးႀကီးရွင့္”
“ဟုတ္ကဲ့ပါဗ်ာဒါႏွင့္စခန္းမူႀကီးလို႔မေခၚပါႏွင့္ကိုရဲေနာင္လို႔ပဲေခၚပါဗ်ာ”
“ဟုတ္ကဲ့ရွင့္၊ေလးစားမႈ႕ႏွင့္ေခၚတာပါရွင္”
“ကဲဗ်ာဒီကညီမက ဘာကိစၥမ်ားရွိလို႔လဲ”
“ေအးေအးေဆးေဆးေျပာၾကတာေပါ့ရွင္”
“ဟုတ္ကဲ့ ပါဗ်ာ”
“ကိုရဲေနာင္ႀကိဳက္တာမွာပါ”
“ေသာက္လို႔ရလား”
“ရတာေပါ့ ႀကိဳက္တာေျပာ အဆင္ေျပေအာင္လုပ္ေပးမယ္”
ကိုရဲေနာင္စားစရာ၊ေသာက္စရာေတြမွာၿပီးေတ ာ့ေသာက္ၾကတာေပါ့။အရက္ေသာက္လာၿပီဆိုရင္လူေတြသေဘာေကာင္းတတ္ၾကသလိုေျပာရဲဆိုရဲလည္းရွိလာတယ္။ကိုရဲေနာင္က
“ကဲညီမေျပာ ဘာကိစၥလဲ”
“ဒီလို..ကိုရဲေနာင္၊က်မခ်ဲေရာင္းခ်င္တာ”
“အခုလည္းေရာင္းေနတာပဲမဟုတ္လား”
“အခုကလက္ခြဲေလ၊က်မကိုင္တိုင္လုပ္ခ်င္တာ”
“က်ေနာ္ဘာကူညီရမလဲေျပာ”
“႐ိုင္းတယ္လို႔မထင္ပါနဲ႔ကိုရဲေနာင္၊ကိုရဲေနာင္တို႔အတြက္က်မလိုင္းေၾကးေလးေပးခ်င္တာပါ”
“အင္း..အခုတေလာစီမံခ်က္ေတြမ်ားတာညီမသိတယ္မလား”
“က်မသိတယ္ေလ၊သူတို႔လာမယ္ဆိုရင္က်မေျပာေပါ့၊က်မမေရာင္းပဲေနမယ္”
‘”အင္း…က်ေနာ္လည္းအခုမွရာထူးတိုးနဲ႔လာတာျပသနာမျဖစ္ခ်င္ဘူးဗ်”
“မျဖစ္ရပါဘူး၊အရင္ကဒိုင္ခ်ဳပ္ေတြေပးတာထက္မနည္းေစရပါဘူး”
“အင္းးးက်ေနာ့္အတြက္ေငြမလိုဘူးဗ်”
“ရွင္ အဲဒါဆိုက်မဘာလုပ္ေပးရမလဲ”
“အင္းဒီလိုဗ်။ဒီအလုပ္မ်ိဳးဆိုတာက်ေနာ္တစ္
ေယာက္တည္းမၿပီးဗ်။က်ေနာ္ေငြမလိုေပမယ့္
ေအာက္ကလူေတြအတြက္လိုျပန္တယ္။ေနာက္လည္းတျခားက်န္ေသးတာေပါ့ဗ်ာ”
“ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေျပာပါကိုရဲေနာင္”
“က်ေနာ့္အတြက္ေတာ့ေငြမလိုဘူ၊တပည့္ေတြမတိုင္ရေအာင္ေငြလိုတယ္ေျပာတာ”
“ေအာ အဲဒါဆို ကိုရဲေနာင္အတြက္က်မဘာလုပ္ေပးရမလဲ”
“”အင္းးးးး”
“ေျပာပါကိုရဲေနာင္လိုတာေျပာ က်မစီစဥ္ေပးမယ္
“တကယ္လားဗ်”
“တကယ္ပါ”
“ညီမစဥ္းစားေႏွာ္ “
“ဘာမို႔လို႔..ကိုရဲေနာင္”
“က်ေနာ္ညီမကိုျမင္ေတာ့ ဗ်ာ။စိတ္ထဲမွာ တမ်ိဳးျဖစ္တယ္။မိန္းမကိုသတိရတယ္။အဲဒါ ညီမႏွင့္အတူေနခ်င္လို႔”ဒီယန္ျမင္လို႔ဒီၿခဳံကိုထြင္လိုက္တာ။အိမ့္ခ်ိဳဆိုတဲ့မိန္းမကရင္ႀကီးႀကီး
ဒင္ႀကီးႀကီးေလ။အိမ့္ခ်ိဳျမင္ကတည္းကလိုးခ်င္လို႔စားေသာက္ဆိုင္မွာခ်ိန္းတာလိုက္ခဲ့တာ
ေပါ့။အခုေတာ့ကိုလိုခ်င္တဲ့ဂြင္ေရာက္ၿပီေလ။
“အမ္ ကိုရဲေနာင္ က်မကအပ်ိဳမဟုတ္ဘူးေႏွာ္”
“သိတယ္..အဲဒါေၾကာင့္က်ေနာ္ေျပာရဲတာပါ”
“အင္း က်မဘာေျပာရမွန္းေတာင္မသိေသးဘူး”
“ညီမ အိမ့္ခ်ိဳရယ္ ညီမလည္းေယာက္က်ားဆုံးေတာ့တစ္ေယာက္တည္းျဖစ္သလိုအကိုလည္းအခုတစ္ေယာက္တည္းျဖစ္ေနတာ။အခုကိစၥကႏွစ္ဘက္လုံးအဆင္ေျပမယ့္ကိစၥေလ”
“အင္း..ကိုရဲေနာင္ကိုသေဘာမက်စရာမရွိေပ
မယ့္က်မအဲဒါမ်ိဳးကိုယ့္ေယာက္်ားကလြဲၿပီးမလုပ္ဖူးဘူးေလ”
“အင္း ဗ်ာ အိမ့္ခ်ိဳ..အဆင္ေျပမွပါ”
အိမ့္ခ်ဳေတာ္ေတာ္စဥ္းစားလိုက္ရတယ္။လင္မရွိလို႔အလိုးမခံရတာၾကာၿပီ။တဏွာႀကီးတဲ့မိန္းမမဟုတ္ေပမယ့္။အခုကအဆင္ေျပရင္ေငြအ
ရမ္းဝင္မွာေပါ့။က်မေတြးရင္းရင္ခုန္လာတယ္။
“ကိုရဲေနာင္ဖက္ကအဆငိေျပပါ့မလား”
“က်ေနာ့္ဖက္ကစိတ္ခ်”
“ေပါက္ၾကားလို႔မျဖစ္ဘူးရွင့္က်မအကိုေတြရွိတယ္”
“စိတ္ခ်က်ေနာ္ကပိုေၾကာက္တယ္”
“ဒါဆိုလည္းျဖစ္တယ္လို႔သေဘာထားလိုက္ၾက
တာေပါ့”
“ျဖစ္တယ္ဆိုရင္ဒီေန႔ပဲလုပ္မယ္ဗ်ာ၊ညီမျမင္ကတည္းကအရမ္းတင္းေနၿပီ”
“အာ ကိုရဲေနာင္ကလည္း”
“တကယ္ပါဗ်ာ ။ဒီေန႔ပဲလိုက္ခဲ့ပါ။
စားေသာက္ၿပီးေတာ့ ကိုရဲေနာင္ေခၚရာေနာက္အိမ့္ခ်ိဳလိုက္ခဲ့တယ္။ကိုရဲေနာင္ေခၚတာကဟိုတယ္တစ္ခုပဲ။က်မ
ေတြးၿပီးရင္ခုန္လာတယ္။ကိုယ့္ေယာက္်ားကဆုံးၿပီးကတည္းကလိင္ကိစၥမလုပ္ျဖစ္ဘူး၊အခုလုပ္ရေတာ့မယ္ဆိုေတာ့တဏွာစိတ္ေလးႂကြလာတယ္။မရွိေတာ့တဲ့လင္ေယာက္်ားကိုသစၥာမရွိတာမဟုတ္ဘူး၊စီးပြားေရးအတြက္ အိမ့္ခ်ိဳလုပ္တာလို႔ေတြးလိုက္ရင္းကိုရဲေနာင္သေဘာက်ရင္အားလုံးကအဆင္ေျပၿပီမို႔အစြမ္းကုန္ျပဳစုဖို႔လည္းစဥ္းစားထားတယ္။။အပ်ိဳမဟုတ္ေတာ့ရွက္စရာေတာ့သိပ္မရွိဘူးေလ။လုပ္ဖူးေနတဲ့အလုပ္ပဲ။အင္းေျပာသာေျပာရတာအိမ့္ခ်ိဳစိတ္ေတြျဖစ္လာၿပီ။အဖုတ္ထဲေတာင္စို
ခ်င္လာၿပီ။
“ညီမ အိမ့္ခ်ိဳ”
“ရွင္ “
“ဘာေတြေတြးေနတာလဲ’”
“အင္း အိမ့္ခ်ိဳစဥ္းစားတာကအိမ့္ခ်ိဳဘဝ ဖြတ္မရဓားမလည္းဆုံးျဖစ္မွာစိုးတယ္”
“စိတ္ခ် ပါကြာ၊စိတ္မပူနဲ႔ပါႏွင့္အိမ့္ခ်ိဳရယ္”
“ဟုတ္ကဲ့ ပါကိုရဲရယ္”
“လာပါအိမ္ခ်ိဳရယ္ကိုရဲတို႔အိပ္ရေအာင္”
အိမ့္ခ်ိဳလည္း ဟန္ေဆာင္ၿပီးကိုရဲေနာင္ဆီကဂတိစကားေလးရေအာင္သာေတာင္းလိုက္တယ္။မလုပ္ျဖစ္တာၾကာၿပီမိုအခုလိုလိုးရမယ္ဆိုေတာ့စိတ္ကအ
ရမ္းျဖစ္ေနၿပီ။
ကိုရဲေနာင္အဝတ္ေတြခြၽတ္ေနတယ္။ကိုရဲ
ေနာင္ကိုၾကည့္မိေတာ့ကိုရဲေနာင္လီးကေတာင္ေနၿပီ။ကိုရဲေနာင္လီးလည္းစံခ်ိန္မွီလီးႀကီးပါပဲ။အိမ့္ခ်ိဳလည္းအဝတ္အစားေတြခြၽတ္လိုက္ၿပီး
ေရခ်ိဳးခန္းဝင္ၿပီးသန္႔ရွင္းေရးလုပ္လိုက္တယ္။ေရခ်ိဳးခန္းကျပန္ထြက္လာေတာ့ကိုရဲေနာင္ကကုတင္ေအာက္ေျခခ်ထိုင္ေနရင္း
“လာ အိမ့္ခ်ိဳငါ နင့္ႏို႔ႀကီးေတြကိုစို႔ခ်င္တယ္”
“ႏို႔ပဲလားကိုရဲ”
“ဟားးဟား..အကုန္ပဲလုပ္မယ္”
“အိမ့္ခ်ိဳေျပာရင္းကိုရဲေနာင္ ဒူးႏွစ္ေခ်ာင္းၾကား
ဝင္ၿပီးမတ္တပ္ကေလးရပ္လိုက္တယ္။ကိုရဲ
ေနာင္အိမ္ခ်ိဳ႕ခါးလွမ္းဖက္ၿပီးအိမ့္ခ်ိဳႏို႔ေတြကိုတႁပြတ္ႁပြတ္စို႔လိုက္တယ္
“ႁပြတ္ …ႁပြတ္..ႁပြတ္
“အားးအင္းးးဟင္းးးကိုရဲရယ္ေကာင္းလိုက္တာ
မစို႔မခံရတာလည္းၾကာၿပီအၾကာႀကီးစို႔ေပး’”
ညဳတုတုေလးေျပာၿပီး တဟင္းဟင္းညည္းလိုက္တယ္”
ကိုရဲေနာင္ကခါးဖက္ၿပီးရာကေနတင္သား
ႏွစ္ဖက္ကိုဆုပ္နယ္ရင္းႏို႔ေတြကိုတႁပြတ္ႁပြတ္စို႔တယ္။အိမ့္ခ်ိဳစိတ္ေတြဆူေဝလာၿပီ။အခုလိုအလုပ္မခံရတာေတာ္ေတာ္ေလးၾကာၿပီမို႔အဖုတ္ထဲကအရည္ေတြတစိမ့္စိမ့္ထြက္လာၿပီးေပါင္ၿခံတေလ်ာက္စီးဆင္းလို႔ေနတယ္။
“အိမ့္ခ်ိဳ ငါ့လီးစုပ္ေပးပါလား”
“အင္းစုပ္ေပးမယ္ေလ”
ရဲေနာင္ထိုင္ေနရာကပက္လက္လွန္ခ်လိုက္ဧတာ့လီးႀကီးကမိုးေပၚေထာင္ေနေတာ့တာပဲ။
အိမ့္ခ်ိဳလည္းကုတင္ေပၚတက္ၿပီးကိုရဲလီးကိုမစုပ္ခင္ကိုရဲႏို႔ေတြကိုလွ်ာဖ်ားႏွင့္ယက္လိုက္ေသးတယ္။ၿပီးမွကိုရဲလီးလက္ျဖင့္ဂြင္းတိုက္ကာလီးဒစ္ႀကီးကိုငုံၿပီးတႁပြတ္ႁပြတ္စုပ္လိုက္ရာအသံေတြထြက္လာတယ္။
“ႁပြတ္ ႁပြတ္ ႁပြတ္”
“အိုး..အားးေကာင္းလိုက္တာအိမ့္ခ်ိဳရာ”
လီးဒစ္ႀကီးကိုငုံစုပ္ရင္း အားရလာတယ္။လီးဒစ္ပတ္လည္ကိုလွ်ာဖ်ားႏွင့္ယက္လိုက္တယ္။ဒါေတြကလင္ရဖူးတဲ့အိမ့္ခ်ိဳအတြက္အေသးအဖြဲ။လိးဒစ္ႀကီးကိုအဝင္အထြက္ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းစုပ္လိုက္ေဂြးဥေတြကိုဖြဖြေလးညႇစ္လိုက္ႏွင့္လုပ္လိုက္တယ္။လီးကအရည္ေတြႏွင္တံေတြးေတြေရာၿပီးပါးစပ္ထဲျပည့္လာလို႔အိမ့္ခ်ိဳတဂြပ္ဂြပ္ၿမိဳခ်လိုက္ၿပီး ေဂြးဥေတြပါတစ္လုံးခ်င္းငုံေပးေတာ့ကိုရဲလီးကမူလထက္ပိုႀကီးပိုရွည္လာေသးတယ္။
“ႁပြတ္ ႁပြတ္ ႁပြတ္”
“အားေကာင္းလိုက္တာအိမ့္ခ်ိဳရာကိုလိုးခ်င္ၿပီ”
“လိုးေလ ကိုရဲ”
“ဖင္ေထာင္ကုန္းေပးစမ္းကြာ အိမ္ခ်ိဳဖင္ႀကီးကို
လိုးခြဲပစ္ခ်င္တာ”
“ရတယ္ အဖုတ္ကြဲရင္ကြဲပါေစ၊အိမ့္ခ်ိဳလည္းဆာလွၿပီ”
အိမ္ခ်ိဳဖင္ေထာင္ကုန္းေပးရင္းေျပာလိုက္ေတာ့
ကိုရဲလည္းေနာက္ကေနမတ္တပ္ရပ္ဒူးေကြးၿပီး
ေစာက္ဖုတ္ထဲလီးကို ႏွစ္ထည့္လိုက္တယ္။
“ႁပြတ္ ဗ်ိ ျဗစ္ ဗ်စ္ ဗ်စ္”
“အာ့ အိုး အင္းအင္းးးးဟင္းးးဟင္းး”
“ေကာင္းလိုက္တာ အီဆိမ့္ေနတာပဲအိမ့္ခ်ိဳေရ”
“ေကာင္းရင္လိုးေပးေတာ့အိမ့္ခ်ိဳအရမ္းျဖစ္ေန
ၿပီ”
“”ႁပြတ္ ဗ်ိ ျဗစ္ ဗ်စ္ ဗ်စ္ဖန္းးဖန္းးဖန္းး”
“အာ့အိုး ေကာင္းတယ္ အင့္ဟင့္အင့္”
“ဇြိ ဗ်ိ ၿဗိ ဗ်စ္ ၿဗိ ဗ်စ္ ဘြတ္ဖတ္ ဖတ္”
အာ့ အိုးးးၾကမ္းေပးစမ္းပါ ကိုရဲ”
ကိုရဲတစ္ေယာက္အိမ့္ခ်ိဳခါးကိုင္ၿပီးအိမ္ခ်ိဳဖင္လုံးႀကီးေတြလႈပ္ေနေအာင္တဖ်င္းဖ်င္းလိုးေနလိုက္တယ္။ဖင္လုံးႀကီးေတြကလည္းအားရစရာမို႔အရမ္းလည္းစိတ္လာေနတယ္။မိန္းမနဲ႔ေဝးငြာၿပီးဒီလိုဂြင္ေတြကအမ်ားႀကီးႀကဳံႀကိဳက္ဖူးလို႔ကိုရဲအတြက္ကေတာ့မထူးဆန္းဘူး။ဒါေပမယ့္ဒီလိုအိုးလုံးႀကီးမ်ိဳးကိုလိုးခ်င္ေနတာမႀကဳံေသးလို႔။အခုႀကဳံရၿပီဆိုေတာ့အားရပါးရဆြဲပစ္လိုက္တယ္။ခါးဆြဲလိုးေနခ်ိန္မွာအိမ္ခ်ိဳကလည္းေနာက္ျပန္ေဆာင့္ေပးေတာ့ကိုရဲအတြက္ကဇိမ္ပါပဲ။ဖင္သားႏွစ္ဘက္ႏွင့္ႏွင့္ဆုပ္ကိုင္ၿဖဲကာစအီုေပါက္ပါၿဖဲၾကည့္ေသးတယ္။အိမ့္ခ်ိဳလည္းမခံရတာၾကာၿပီမို႔အရမ္းလီးဇိမ္ရွိေနတယ္။ေနာက္ျပန္ေဆာင့္ေပးရင္းဖီးတက္လာတဲ့အတြက္စအိုဝေတာင္ပြစိပြစိျဖစ္ေနတယ္။ကိုရဲလည္းအိမ့္ခ်ိဳဆိုတာသူ႔အတြက္ပလိုင္းထဲကာူဖားျဖစ္သြားၿပီ။ေနာက္အေခါက္ေတာ့ဖင္ပါခ်မယ္ရည္မွန္းရင္းအသားကုန္လိုးလိုက္တယ္။ဒါေပမယ့္ဒီေန႔အတြက္ကေတာ့တႀကိမ္သာလိုးၿပီးေနာက္က်ရင္စခန္းရွိအိမ္ေခၚလိုးဖို႔ပါေတြးထားလိုက္ရင္း
“”ႁပြတ္ ဗ်ိ ျဗစ္ ဗ်စ္ ဗ်စ္ဖန္းးဖန္းးဖန္းး”
“အာ့အိုး ေကာင္းတယ္ အားရွီးရွီးအင့္ဟင့္အင့္”
အလိုးမခံရတာၾကာၿပီျဖစ္တဲ့အိမ့္ခ်ိဳတစ္
ေယာက္တဏွာစိတ္အရင္းျပင္းျပၿပီးၿပီးခါနီး
ေလေအာ္ညည္းေလ
“”ဘြတ္ ဗ်ိ ျဗစ္ ဗ်စ္ ဗ်စ္ဘြတ္ဖန္းးဖန္းးဖန္းး”
“အာ့အိုး အားရွီးရွီးအင့္ဟင့္အင့္ၿပီးေတာ့မယ္
အိမ့္ခ်ိဳၿပီးေတာ့မယ္”
“”ႁပြတ္ ဗ်ိ ျဗစ္ ဗ်စ္ ဗ်စ္ဘြတ္ဖန္းးဖန္းးဖန္းး”
ကိုရဲလည္းအိမ့္ခ်ိဳၿပီးေတာ့မယ္ဆိုေတာ့ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းပဲလိုးေပးတယ္။အခန္းထဲလိုးသံႏွင့္အိမ့္ခ်ိဳေအာ္သံေတြဆူညံေနၿပီးကိုရဲေမာဟိုက္သံပါထြက္လာတယ္။
“”ႁပြတ္ ဗ်ိ ျဗစ္ ဗ်စ္ ဗ်စ္ဘြတ္ဖန္းးဖန္းးဖန္းး”
“အားး ရွီးးရွီးၿပီးၿပီ အားးးၿပီးၿပီးအား”
အိမ့္ခ်ိဳၿပီးသြားေတာ့ကိုရဲလည္းစိတ္ကိုေလ်ာ့
ခ်ကာသုတ္ေတြပန္းထည့္ၿပီး
“အားးးးေကာင္းလိုက္တာအိမ့္ခ်ိဳရာအရမ္း
ေကာင္းတယ္။”.ေျပာရင္းေနာက္ထပ္အခ်က္
ငါးဆယ္ခန္႔ထပ္လိုးလိုက္ၿပီးလီးေပ်ာ့သြားမွဆြဲထုတ္ကာအိမ့္ခ်ိဳေဘးနားအေမာေျဖရင္း
“ေကာင္းလိုက္တာအိမ့္ခ်ိဳရယ္၊ငါစြဲသြားၿပီ”
“တကယ္လားကိုရဲ”
“အင္းေနာက္တပတ္က်ငါ့အိမ္မွာတညလုံးလိုးမယ္”
“အင္း လိုးေလ ကိုရဲ၊အိမ့္ခ်ိဳလည္းကိုရဲလီးႀကိဳက္သြားၿပီ”
“အင္း အိမ့္ခ်ိဳ ငါစခန္းမွာလုပ္စရာရွိလို႔ျပန္ၾကရေအာင္”
“ဟုတ္ကိုရဲ “
ကိုရဲႏွင့္အိမ့္ခ်ိဳအဝတ္ေတြျပန္ဝတ္ၿပီးဟိုတယ္ထဲကထြက္လာခဲ့ၾကတယ္
အိမ့္ခ်ိဳတစ္ေယာက္ကိုရဲေနာင္ကိုအေၾကာင္းျပဳၿပီးခ်ဲဒိုင္အျဖစ္သို႔ကူေျပာင္းလိုက္ေတာ့တယ္။
ရဲစခန္းေပးရတဲ့လိုင္းေၾကးေလ်ာ့တယ္။အႏၲရယ္ကင္းကင္းနဲ႔လုပ္ႏိူင္တယ္ေလ။ရဲစခန္းကရဲ
ေတြအတြက္ကိုယ္တိုင္လိုင္းေၾကးေပးရတယ္။အဲဒီအခါကိုရဲေနာင္ကစခန္းထဲကသူ႔အိမ္ေခၚေလ့ရွိတယ္။ကိုရဲေနာင္ကေက်းဇူးရွင္ျဖစ္သြားၿပီေလသူေခၚရင္ အိမ့္ခ်ိဳ မျငင္းမဆန္ပဲသြားရတာေပါ့။
“ေမာင္ေလးစခန္းမႉးရွိလား”တာဝန္က်ရဲကင္းကိုသြားၿပီးေမးလိုက္တယ္။တာဝန္က်ရဲကလည္းအိမ့္ခ်ိဳကိုေျခဆုံးေခါင္းဆုံးေခၚေတာတစ္ေထာင္အားႏွင့္ၾကည့္ၿပီး
“အမ သူ႔အိမ္မွာရွိတယ္ဗ်”
“ဟုတ္ကဲ့ရွင့္”
အိမ့္ခ်ိဳလည္း ကိုရဲေနာင္အိမ္ဘက္ကိုလွမ္းလာလိုက္တယ္
“ေဟ့ေကာင္ညိဳႀကီး”
“ဘာလဲကြ ဆရာမိုးေအာင္”
“ခုန..ကအိမ့္ခ်ိဳလား”
“ဟုတ္တယ္ဗ်”
“ဘာေမးတာလဲ ညနက္မွ”
“စခန္းမႉးအိမ္တဲ့ဆ”
“ဟုတ္လား ေအး..ငါတို႔စခန္းမႉးေခၚႀကိတ္တာလားမသိဘူး”
“ဟုတ္တယ္ျဖစ္ႏိုင္တယ္၊ဒီအခ်ိန္ႀကီးဆိုေတာ့”
“ေအးကြာ ငါလည္းဒီေဆာ္ႀကီးကိုဖင္ေထာင္လိုးခ်င္ေန
တာ”
“ေအး မင္းတစ္ေယာက္ထဲမွတ္ေနလား ။ဟိုေကာင္ရဲေလးပါေသးတယ္”
“ဟုတယ္ ငါသြားေခ်ာင္းမယ္”
“လီးဘဲကြာ ငါဒီမွာကင္းတာဝန္က်ေနတာ လိုက္လို႔မရဘူး”
“ေအးက်န္ခဲ့ေပါ့။ငါရဲေလးကိုေခၚလိုက္မယ္”
သူငယ္ခ်င္းသုံးေယာက္ စခန္းတစ္ခုထဲေနၾကတာ။ရာထူးကြာေပမယ့္ဆိုးေဖာ္ဆိုးဖက္ေတြ။အားလုံးကလီးႀကီးတယ္။ ညိဳႀကီးႏွင့္မိုးေအာင္ကေဂၚလီထည့္ထားၾကတာ။မိန္းမဝါသနာကေတာ့မေျပာႏွင့္အရမ္းႀကီး
ၾကတယ္။ျပည့္တန္ဆာမႈ႕မ်ားတက္လာရင္သူတို႔ကအမႈ႕စစ္တယ္။ၿပီးလိုးလႊတ္တယ္။ပိုက္ဆံလဲေတာင္းတယ္။အမႈ႕့လိုရင္ျပည့္တန္ဆာအိမ္သြားတယ္။အေယာင္ေဆာင္ၿပီးဖမ္းတယ္။လိုးလည္းလိုးရပိုက္ဆံလည္းရ။မိုးေအာင္ရဲေလးဆီသြားၿပီး
“”ရဲေလး”
“ေဟ..မိုးေအာင္ဘာလဲကြ”
“အိမ္ခ်ိဳေလစခန္းမႉးအိမ္သြားတာျမင္လိုက္တယ္”
“ေအးဒီအခ်ိန္ႀကီးၾကမွ”
“ေအး ငါးသြားေခ်ာင္းမယ္။မင္းလိုက္မလား”
“ေအးလိုက္ခဲ့မယ္ ။ငါလည္း အဲဒီေဆာ္ခ်ေနတာကြ”
မိုးေအာင္ရဲေလးအေဖာ္ညႇိေတာ့ရဲေလးဝမ္းသာအားရလိုက္ခဲ့တယ္။
စခန္းမႉးအိမ္ဖက္ကိုေၿခံလုံေအာင္ေလ်ာက္ၿပီးခိုးၾကည့္ဖို႔အေပါက္ရွာလိုက္တယ္။ ဝန္ထမ္းအိမ္ရာကေဟာင္းေနၿပီ။ေနာက္ႏွစ္မွ
အေဆာက္အဦးေတြအသစ္ေဆာက္မွာမို႔အိမ္ေတြကသိပ္မလုံဘူး။မိုးေအာင္နဲ႔ရဲေလးမီးေရာင္ျမက္တဲ့အေပါက္ေတြလိုက္ေခ်ာင္းေတာ့အိမ့္ခ်ိဳႏွင့္ကိုရဲေနာင္အလုပ္စေနၿပီ။ကိုရဲေနာင္လီးကို
အိမ့္ခ်ိဳ အားရပါးရစုပ္ေနၿပီ။ကိုရဲေနာင္ကကုတင္ေပၚပက္လက္လွန္အိပ္ၿပီး အိမ္ခ်ိဳကထိုင္ကာဂြင္းတိုက္လိုက္လီးစုပ္လိုက္
လုပ္ေနခ်ိန္၊ဘယ္ေလာက္ေတာင္အားရပါးရပါးရစုပ္ေနသလဲဆိုရင္အခန္းအျပင္ကေခ်ာင္းေနတဲ့သူေတြကအကုန္ၾကားေနရတယ္
“ရဲေလး”
“ရႉး တိုးတိုး”
“ေအး အိမ့္ခ်ိဳ ကငထန္ႀကီးေတြ႕လား။လီးစုပ္တာၾကည့္စမ္း
တႁပြတ္ ႁပြတ္နဲ႔ကြာ”
“ေအး ဟုတ္တယ္ ကြ၊ကုန္းၿပီးစုပ္တာကြာဖင္ႀကီးကိုအယ္ေနတာပဲ”
“ေအးကြာ ငါလိုးခ်င္လာၿပီ၊ဒီေကာင္မကို”
“လီး စခန္းမႉးပစၥည္းကြာ “
“ေဟ့ေကာင္ ရဲေလး စခန္းမႉးမရွိရင္ငါတို႔ႀကံၾကမယ္”
“ေအးလုပ္လိုက္ေလ ၾကာသလားလို႔”
“ေဟ့ေကာင္ အိမ့္ခ်ိဳအေပၚတက္ေဆာင့္ေနတာကြ”
“ေအး မိုက္တယ္ကြာ၊တဖန္းဖန္းျမည္ေနေသးတယ္”
“ေသခ်ာၾကည့္ႏို႔ႀကီးေတြကလည္းအယ္ေနတာ
“
“ေအးကြာႏို႔ႏွစ္လုံးၾကားလီးထည့္လိုးလိုက္ရ”
“ေအးကြာ ေဟ့ေကာင္ၾကည့္စမ္းေမွာက္ခ်ၿပီးစခန္းမႉးႏွင့္ကစ္ဆြဲေနပါလား”
“ေအးးေဆာ္ေတာ္ေတာ္ထန္တယ္”
အိမ့္ခ်ိဳႏွင့္ကိုရဲေနာင္မွာအျပင္ဘက္ကေခ်ာင္းေနတာသတိမထားမိဘဲတဏွာထေနၾကဆဲ။
ကိုရဲေနာင္ႏွင့္လုပ္တိုသ္းအိမ့္ခ်ိဳမွာၿပီးတဲ့အရသာခံစားရလို႔အိမ့္ခ်ိဳကိုရဲေနာင္ကိုစြဲေနၿပီ။အခုအေပၚကအားရပါးရေဆာင့္ေနတယ္။လီးကအဖုတ္ထဲတဇြိ ဇြိ တဗ်ိ ၿဗိ ဝင္ေနတာ။
“ဖြတ္ဖတ္ ဖတ္ ဘြတ္”
“အားးအင့္ဟင့္ အားးးအင့္ အင့္ . အင့္”
“ဗ်ိ ၿဗိ ဘြတ္ ဘြတ္ ဖတ္ ဖတ္”
“အာ့ရွီးရွီးးးရွီးး အိုးးအင့္အင့္”
အခ်က္တရာေက်ာ္ေလာက္ေဆာင့္ၿပီး။ေမာလာလို႔ေရွ႕တိုးေနာက္ဆုတ္ေလးႀကိတ္လိုက္တယ္
“အားးေကာင္းလိုက္တာ အိမ့္ခ်ိဳရာ၊ေမာသြားၿပီလား”
“အင္း ကိုရဲ”
“အဲဒါဆို ကိုရဲ ကိုဖင္ကုန္းေပးကိုရဲလိုးအုံးမယ္”
“ဟုတ္ကဲ့ကို ရဲ”
“အိမ့္ခ်ိဳလည္း ကိုရဲသေဘာက်ကုန္းလိုက္တယ္”
ကိုရဲေနာင္အိပ္ရာကလူးလဲထၿပီး အိမ့္ခ်ိဳ အဖုတ္ထဲလီးထိုးထည့္တယ္”
“ဘြတ္ ဖြတ္ ဖတ္ ဖတ္ ဖြတ္ ဖန္းဖန္း”
“အာ့ အင့္အင့္ အင့္ ဟ၊ားးးး အကိုျပည့္က်ပ္ေနတယ္ကြာ၊အရမ္းေကာင္းတယ္”
“ဗ်ိ ၿဗိ ဇြိ ဇြိ ဗ်စ္ ဘြတ္ ဇြပ္ ဖန္းဖန္းးဖန္း”
“အာ့ အင့္အင့္ အင့္ ဟ၊ားးးး ေကာင္းတယ္
အားေဆာင့္ေဆာင့္”
ရဲေနာင္လိုးေနတုန္း အိမ့္ခ်ိဳ ေနာက္ျပန္ေဆာင့္တယ္။ရဲေနာင္အိမ္ခ်ိဳဖင္ႀကီးဆြဲၿဖဲေနတယ္။ၿပီးဖင္ဝကိုတံေတြးေထြးထည့္တယ္။ၿပီးေတာ့
“အိမ့္ ခ်ိဳ ငါဖင္လိုးခ်င္တယ္”
“လိုးေလ အကို လိုးအကို႔စိတ္တိုင္းက်လုပ္”
“ရဲေနာင္အိမ့္ခ်ိဳေစာက္ဖုတ္ထဲကလီးထုတ္လိုက္ၿပီးဖင္ထဲထိုးထည့္တယ္။
“ဗ်စ္ ဗ်စ္ ၿဗိ”
လီးကတဆုံးထိဝင္သြားတယ္။
“အားးးေျဖးေျဖး ကိုရဲ အာ့အရမ္းၾကပ္ေနတာ
ဖင္မခံရတာၾကာၿပီ”
“ကိုရဲလည္းေျဖးေျဖးခ်င္း လိုးလိုက္တယ္”
“ဗ်စ္ ဘြတ္ဖတ္ ဘြတ္ဖန္းဖန္းးဖန္း”
“အာ့ အအာ့ အင့္အင့္ အင့္ ဟ၊ားးးး ေကာင္းတယ္”
အခန္းထဲမွာေတာ့အိမ့္ခ်ိဳအသံကဆူညံေနၿပီအိန္ခ်ိဳစိတ္အရမ္းထေနတာေၾကာင့္စိတ္မထိန္းေတာ့ပဲအားရပါးရစိတ္ရွိသမွ်ေအာ္ေနတာ
“ရဲေလး ဖင္ခ်တာကြ”
“ေအးကြာ အားရစရာႀကီး”
“ေအးဒီေဆာ္ဖင္ခံဖူးေနၾကကြ”
“ေအး ဟုတ္တယ္ ကြ”
“ငါလည္းအဲေဆာ္ဖင္လိုးခ်င္လိုက္တာ”
“ေအးလိူးရမယ္ ငါႀကံမယ္ေဟ့ေကာင္”
ေခ်ာင္းၾကည့္ၿပီးသူငယ္ခ်က္းႏွစ္ေယာက္လီးကတအားေတာင္းလာတယ္။ဝင္လိုးခ်င္ေပမယ့္စခန္းမႉးကိုေၾကာက္ရလို႔သာ။စခန္းမႉးကလာ္းသူပဲလိုးတယ္၊၊အက်ေလးဘာေလးမေပးဘူး
အိမ့္ခ်ိဳႏွင့္ကိုရဲေနာင္က အသားကုန္လိုးေဆာ္ေနၾကၿပီးပတ္ဝန္းက်င္ပါေမ့ေနၾကတယ္။ အိမ့္ခ်ိဳဖင္ႀကီးကလိုးရတာဇိမ္အရမ္းရွိတာေၾကာင့္ရဲေနာင္လည္း အိမ့္ခ်ိဳခါးကိုကိုင္ၿပီးအသားကုန္ေဆာင့္လိုက္တယ္။အိမ့္ခ်ိဳလည္းေခါင္းကိုအိပ္ရာေပၚေမွာက္ခ်ၿပီးလက္တဖက္ႏွင့္အေစ့ကိုပြတ္ေနလိုက္တယ္။ဖင္ေရာအဖုတ္ပါဇိမ္ရွိေနတယ္။
“ဗ်စ္ ဘြတ္ဖတ္ ဘြတ္ဖန္းဖန္းးဖန္း”
“အာ့ အအာ့ အင့္အင့္ အင့္ ဟ၊ားးးးရွီးရွီး”
အိမ့္ခ်ိဳအရမ္းဖီးရွိေနၿပီ ။ၿပီးလည္းၿပီးခ်င္ေနၿပီ
“ဗ်စ္ ဘြတ္ဖတ္ ဘြတ္ဖန္းဖန္းးဖန္း”
“အာ့ အအာ့ အင့္အင့္ အားရွီးရွီး အိမ့္ခ်ိဳ ၿပီးၿပီ
ၿပီးၿပီ’”အိမ့္ခ်ိဴဖင္ဝပြစိပြစိလုပ္ကာညႇစ္လာတယ္။ကိုရဲလည္းဖင္ရဲ႕ေစးက်ပ္က်ပ္အရသာ
ေၾကာင့္မိနစ္ႏွစ္ဆယ္ေလာက္သာလိုးႏိုင္ၿပီး
သုတ္ထြက္သြားတယ္။သုတ္ထြက္ေတာ့အခ်က္ႏွစ္ဆယ္ေလာက္ ထပ္ေဆာင့္ၿပီးလီးကိုထုတ္လိုက္ေတာ့အိမ့္ခ်ိဳဖင္ထဲကသုတ္အခ်ိဳ႕အျပင္ကိုစီးထြက္လာတယ္။ကိုရဲေနာင္ေရခ်ိဳးခန္းထဲဝင္ကာလီးကိုေဆးလိုက္တယ္။
မိုးေအာင္ႏွင့္ရဲေလးလည္းစခန္းမႉးေရခ်ိဳးခန္းဖက္ထြက္လာလို႔ အျပင္ကိုအသာအယာထြက္လိုက္တယ္။
“ကိုရဲေနာင္ႏွင့္အိမ့္ခ်ိဳတို႔ခဏနားၿပီးေနာက္တႀကိမ္ျပန္လိုးၾကတယ္။မနက္သုံးနာရီေလာက္မွအိမ့္ခ်ိဳကိုျပန္ပို႔ေပးလိုက္တယ္အိမ့္ခ်ိဳလည္းတညလုံးခံခဲ့ရေတာ့ အိမ္ေရာက္တာႏွင့္အိပ္ရာ
ထဲဝင္ၿပီးအိပ္လိုက္တာ ေနျမင့္မွႏိုးေတာ့တယ္။
အိမ့္ခ်ိဳတစ္ေယာက္ေတာ္ေတာ္ေလးအဆင္
ေျပေနၿပီ။ေျခာက္လေလာက္ထိဒိုင္ကိုင္လို႔
ေတာ္ေတာ္စီးပြားျဖစ္တယ္။စီမံခ်က္လာရင္
ခဏေလးၿငိမ္ေနတယ္။ၿပီးျပန္ေရာင္းတယ္။
ကိုရဲေနာင္ဆီလည္းအေပ်ာ္မယားအျဖစ္အသုံးေတာ္ခံေနလိုက္တယ္။ကိုရဲေနာင္ကၾကင္နာပါတယ္။လိုးရင္သာအေပါက္စုံလိုးတာ။အိမ့္ခ်ိဳလာၿပီဆိုရင္လည္းစားစရာေတြစီစဥ္ေပးတယ္။အိမ္ခ်ိဳလည္းကိုရဲေနာင္နဲ႔ေနရတာေပ်ာ္တယ္။မယားငယ္လို႔လူေတြထင္ေအာင္ေနေပးတယ္။အဆင္ေျပေတာ့ဝတ္တာစားတာကအစ
ေျပာင္ေျပာင္ေရာင္ေရာင္ျဖစ္လာတယ္။အလွ
ေတြတိုးလာေပါ့။မနာလိုသူေတြေျပာလဲဂ႐ုမ
စိုက္ဘူး။အဓိကကိုယ္အဆင္ေျပဖို႔ပဲ။
မိုးေအာင္၊ညိဳႀကီးႏွင့္ရဲေလးအံတႀကိတ္ႀကိတ္ႏွင့္ႀကံစည္ေနၾကတယ္။ပိုၿပီးလွလာတဲ့အိမ့္ခ်ိဳကိုအရမ္းလိုးခ်င္ေနၾကတယ္။စခန္းမႉးရဲေနာင္အလစ္ကိုေခ်ာင္းေနၾကတာ။သူတို႔ကအိမ့္ခ်ိဳကိုႀကံစည္ေနတာလူမသိေအာင္ေနရတယ္။မ
ေတာ္လို႔ကိုရဲေနာင္သိသြားရင္အႀကီးအက်ယ္
ျပသနာတက္လာႏိုင္တယ္ေလ။
ဒီလိုႏွင့္ခ်ဲဖြင့္ဖို႔နီးလာတဲ့တရက္မွာေတာ့ကိုရဲ
ေနာင္ေနျပည္ေတာ္ခရီးထြက္ရတယ္။ကိုရဲေနာင္ကမိုးေအာင္ကိုတာဝန္မႈးအျဖစ္လႊဲခဲ့တယ္
မိုးေအာင္တို႔စိတ္ရွည္ရွည္ေစာင့္ေနတဲ့ရက္
ေရာက္ၿပီ။ေန႔ကၾကာသာပေတးေန႔အခ်ိန္တြက္ၿပီးမိုးေအာင္တို႔နဲ႔ရင္းနီးတဲ့ရပ္ကြက္လူႀကီးေတြေခၚကာအိမ့္ခ်ိဳတို႔အိမ္ကိုသြားလိုက္ေတာ့ခ်ဲစာ႐ြက္ေငြလက္ခံျဖတ္
ပိုင္းတို႔နဲ႔အတူမိေတာ့တယ္။
“မအိမ့္ခ်ိဳ ခင္မ်ားကိုေလာင္းကစားမႊုနဲ႔ဖမ္းလိုက္ၿပီ”
“ေဟ့ မိုးေအာင္ နင္တို႔ဆရာေကာ”
“ခင္မ်ားဘာေတြေျပာေနတာလဲ”
“နင္တို႔စခန္းမႉးေျပာတာ”
“ခင္မ်ားစခန္းေရာက္မွရွင္းေတာ့”
“ငါ နင့္တို႔ဆရာဆီဖုန္းဆက္မယ္”
“က်ဳပ္တို႔အခ်ိန္မရဘူး၊စီမံခ်က္နဲ႔ဖမ္းတာ။စခန္းေရာက္ရင္စခန္းမႉးဆီအေၾကာင္းၾကားေပးမယ္”
“ေဟ့ေကာင္ေတြသက္ေသခံစာ႐ြက္သိမ္း၊လက္ထိပ္ခပ္”
အိမ့္ခ်ိဳတစ္ေယာက္ အခ်ဳပ္ခန္းထဲေရာက္ၿပီ
မိုးေအာင္ကစခန္းမႉးဆီဆက္သလိုလုပ္ရင္း
“စခန္းမႉးကိုေခၚမရဘူးမအိမ့္ခ်ိဳ”
“ဟင္”
“ခင္မ်ားမနက္ျဖန္ အင္းစိန္ေထာင္သြားရမယ္”
“ဟင္ နင္တို႔ ..နင္တို႔”
အိမ့္ခ်ိဳတစ္ေယာက္အသံထြက္မလာေတာ့ေပ
ညေနေရာက္ေတာ့စားစရာေပးရင္းက
“မအိမ့္ခ်ိဳ က်ေတာ္ခင္မ်ားအမႈ႕တြဲေတာ့မတင္ရေသးဘူး”
“အင္း ကိုမိုးေအာင္မတင္ရေသးရရင္ တစ္ခုစီစဥ္ေပးပါလား”
“ဘာစီစဥ္ေပးရမလဲ မ အိမ့္ခ်ိဳ”
“က်မလြတ္ေအာင္လုပ္ေပး၊ေပးရမယ့္ကိစၥအကုန္တာဝန္ယူတယ္”
“မအိမ့္ခ်ိဳ ဒီအထဲေရာင္မွေငြေပးထြက္လို႔မရဘူးေလ၊
မအိမ့္ခ်ိဳသိပါတယ္”
“က်မ အရမ္းညစ္ေနၿပီ ၊ဘာလုပ္ရမွန္းမသိဘူး”
“အင္းက်ေနာ္ကူညီလို႔ရရက္ကူညီပါ့မယ္”
မိုးေအာင္
မအိမ့္ခ်ိဳတကိုယ္လုံးစူးစိုက္ၾကည့္ၿပီးေျပာ
လိုက္တယ္။ကိုယ္လိုခ်င္တာရဖို႔ကစိတ္ဓာတ္
စစ္ဆင္ေရးအရင္လုပ္ရမွာပဲ။ဘာလို႔လဲဆို
ေတာ့အိမ့္ခ်ိဳကစခန္းမူးမယားငယ္ဆိုၿပီးေသြးနထင္ေရာက္ေနတာေလ။မာနေတြခဝါခ်ၿပီး ကိုယ့္ဂြင္ထဲအေရာက္လိုလိုခ်င္ခ်င္နဲ႔ေပးမယ့္အခ်ိန္ကိုေစာင့္ရတာေပါ့။အိမ့္ခ်ိဳတစ္ေယာက္စိတ္ဓာတ္အႀကီးအက်ယ္က်လာၿပီ။ကိုရဲ
ေနာင္ဆီကအဆက္အသြယ္မရ။စိတ္လည္းတိုလာသလိုအားငယ္လာတယ္။အခ်ဳပ္ခန္းထဲ
လည္းမေနဖူးတဲ့အတြက္စိတ္အရမ္းညစ္တယ္။အနံ႔အသက္လည္းမေကာင္းဘူး။လူေတြကလည္းကြၽတ္စီကြၽတ္စီႏွင့္။အေရးထဲျပည့္တန္ဆာမႈ႕ထင္ၿပီးၾကည့္ေနတဲ့လူေတြရွိေသးတယ္။စိတ္ဓာတ္ကေျမခလာၿပီ။အခုေလာေလာဆယ္အားကိုးရသူကမိုးေအာင္ပဲရွိေတာ့မိုးေအာင္ပဲအကူအညီေတာင္းရေတာ့တယ္။
“ကိုမိုးေအာင္ က်မဘယ္လိုလုပ္ရမလဲက်မအင္းစိန္ေထာသ္ေတာ့မသြားခ်င္ဘူး”
“အင္း မအိမ့္ခ်ိဳက်ေနာ္တစ္ခုေျပာမယ္။အဆင္ေျပမေျပကိုယ့္ဘာသာဆုံးျဖတ္၊ေပါက္ၾကားရင္မနက္ျဖန္
အင္းစိန္ပဲ”
“ေျပာပါ ကိုမိုးေအာင္ရယ္က်မဘာပဲလုပ္ရလုပ္ရ ဒီအထဲကလြတ္ၿပီးေရာ”
“ဒီလိုဗ် က်ေနာ္ကလႊတ္ခ်င္တယ္၊ဒါေပမယ့္”
“ကိုမိုးေအာင္ေငြလား ရတယ္”
“ေငြမလိုခ်င္ဘူး”
“ရွင္ဘာလိုခ်င္လဲ”
“အင္း မအိမ့္ခ်ိဳ ကိုက်ေနာ္တို႔ကသေဘာက်ေနတာ”
“အိုး….”
“မအိမ့္ခ်ိဳ စဥ္းစားပါ။ညကိုးနာရီေလာက္ဆိုအေျဖေပး”
“ရွင္”
“ရွင္ေျပာေတာ့က်ေနာ္တို႔ကဆိုလို႔”
“လာဖမ္းတဲ့သူေတြေလ၊သူတို႔ဆီမွာလည္း
သက္ေသခံေတြရွိေနတယ္”
“ရွင္ “
“အဲဒါေၾကာင့္ပါ၊ကဲက်ေနာ္ျပန္အုံးမယ္၊ကိုးနာရီေလာက္ဆိုအဆင္ေျပမေျပ အေၾကာင္းျပန္”
မိုးေအာင္ေျပာၿပီးထြက္ခဲ့တယ္။အိမ့္ခ်ိဴတစ္
ေယာက္စဥ္းစားရၿပီ။တညအိပ္ေပး႐ုံႏွင့္တႏွစ္
ေျခာက္လအထဲဝင္ရမယ့္အေရးေတြးမိၿပီ။
ေထာင္ထဲမသြားခ်င္ဘူး၊အိမ္မွာမိဘေတြဘယ္လိုေနရမလဲ၊အကိုေတြကအိမ္လာတာမဟုတ္ဘူးေလ။”အိမ့္ခ်ိဴ ..စဥ္းစားး….စဥ္းစားစမ္း”
ေနာက္ဆုံးေတာ့အိမ့္ခ်ိဳမထူးဇာတ္ခင္းရၿပီ။
“ညကိုးနာရီေလာက္မိုးေအာင္ောက္လားၿပီး
ေခါင္းညိတ္ျပတယ္။အိမ့္ခ်ိဳလည္းေခါင္းျပန္ညိတ္ျပလိုက္တယ္။သေဘာကအဆင္ေျပ
တယ္ေပါ့။ခနၾကာေတာ့
“မအိမ့္ခ်ိဳ အမႈ႕စစ္မယ္”
“ထြက္ခဲ့”
ညိဳႀကီးအခ်ဳပ္ခန္းေသာ့ဖြင့္ေပးလိုက္တယ္။ၿပီးေတာ့အိမ့္ခ်ိဳကိုေခၚၿပီးစခန္းအျပင္ဘက္ေခၚ
လာတယ္။စခန္းအျပင္မွာ ကားေပၚမွာမိုးေအာင္ႏွင့္ရဲေလးကေစာင့္ေန
တာေတြ႕လိုက္ရတယ္။
“မအိမ့္ခ်ိဳတက္”
“ဟုတ္ကဲ့”
အိမ့္ခ်ိဳတစ္ေယာက္ေျခသုတ္ပုဆိုးေႁမြစြယ္
က်ိဳးလိုၿငိမ္က်သြားၿပီ။မိုးေအာင္တို႔စိတ္ဓာတ္စစ္ဆင္ေရးေအာက္ ဒူးေထာက္လိုက္ရၿပီေလ။
ကားေပၚတိတ္ဆိပ္စြာလိုက္ရင္းသုံးေယာက္
ႀကီးမ်ားေတာင္ေပါ့။ေတြးရင္းေၾကာက္လည္း
ေၾကာက္တယ္လန္႔လဲလန္႔ေနၿပီ။
တိတ္ဆိပ္မႈ႕ကိုၿဖိဳခြဲလိုက္သူကမိုးေအာင္”
“အိမ့္ခ်ိဳ ခင္မ်ားအမႉ႔က မပိတ္ေသးဘူး၊အခ်ိန္မေ႐ြးတင္လို႔ရတယ္။”
“ဟုတ္ကဲ့”
“အခုလည္းခင္မ်ားၾကားလားအမႉ႔စစ္ရေအာင္လို႔ေခၚခဲ့တာ”
“ၾကားပါတယ္”
“ခင္မ်ားက်ဳပ္တို႔သုံေယာက္ႏွင့္အဆင္ေျပရင္
အမႈ႕ကြင္းလုံးကြၽတ္လြတ္မယ္”
“ဟုတ္ကဲ့”
က်ေနာ္တို႔ကစိတ္ႀကိဳက္လုပ္မွာ ခင္မ်ားျငင္းဆန္လို႔ရတယ္”
“မျငင္းဆန္ရဲပါဘူး”
“ဟုတ္တယ္ျငင္းဆန္ရင္လည္း ခင္မ်ားအင္းစိန္ေရာက္မွာပဲ”
“ဟုတ္ကဲ့ “
“က်ေနာ္တို႔သုံးေယာက္တၿပိဳင္တည္းလိုးမွာ”
“ရွင္..တစ္ေယာက္ၿပီးမွတစ္ေယာက္လုပ္ပါ
လားရွင္”
“ခင္မ်ားျငင္းဆန္တာလား အိမ့္ခ်ိဳ”
“မဟုတ္ပါဘူးရွင္”
“အဲဒါဆို ခင္မ်ားဘာမွမေျပာနဲ႔၊ခင္မ်ားနဲ႔စခန္းမူးလိုးေနတာက်ဳပ္တို႔ေခ်ာင္းၾကည့္လို႔အကုန္သိၿပီးၿပီ”
“ရွင္”
“ဟင္းးဟင္း က်ဳပ္တို႔လည္းလိုးခ်င္တယ္
ခင္မ်ားမေက်နပ္ရပ္အခုကားျပန္လွည့္မယ္”
“မလွည့္ပါႏွင့္ရွင့္တို႔သေဘာပါပဲလုပ္ပါ”
“အိမ့္ခ်ိဳတစ္ေယာက္ ေပါက္တဲ့နဖူးမထူးေတာ့ပါေလ။သူတို႔ေခၚရာ
ေနာက္မျငင္းမဆန္ပဲလိုက္ခဲ့ရၿပီေပါ့။
အိမ့္ခ်ိဳ ကို မိုးေအာင္ကအိမ္အလြတ္တစ္ခုဆီေခၚသြားၿပီး
အထဲကိုေရာက္ေတာ့
“အိမ့္ခ်ိဳ ခင္မ်ားအခန္းထဲမွာဘာမွစားခဲ့ပုံမရဘူး”
“ဘယ္လိုလုပ္စားႏိုင္မွာလဲ:”
“ဒီမွာစားစရာေတြစီစဥ္ထားတယ္”
“ဟုတ္ကဲ့”
“ေရာ့ဒါေလးေသာက္”
“က်မအရက္မေသာက္ခ်င္ဘူး”
“နည္းနည္းေသာက္လိုက္ပါ။ခင္မ်ားေသာက္ထားမွအဆင္ေျပမယ္၊သုံးေယာက္ကမိုးအလင္းဆြဲမွာ”
“အိမ့္ခ်ိဳေတြးမိတာက မခံခ်င္လည္းခံရေတာ့မွာ။မူးေနေတာ့သိပ္မခံစ ားရဘူးေပါ့”
“အင္း ဒါဆိုလည္းနည္းနည္းေသာက္မယ္”
“ဝီစကီႏွင့္ေဆာ္ဒါေရာထားတဲ့ခြက္ကိုေမာ့ၿပီးေသာက္လိုက္တယ္။လည္ေခ်ာင္းထဲပူဆင္းသြားၿပီးရွိန္းတိန္းဖိန္းတိန္းျဖစ္လာတယ္။
“စားစရာရွိတာလဲစား အိမ့္ခ်ိဳ”
“ဟုတ္ကဲ့”
အမွန္ကေခါက္ဆြဲေၾကာ္ႏွစ္ပြဲကို ေလးေယာက္စားဖို႔စီစဥ္ထားခဲ့တာ။အမ်ားႀကီးစားၿပီးဗိုက္ေလးၿပီးအိမ့္ခ်ိဳအိပ္ငိုက္ၿပီးစိတ္မပါျဖစ္ေနမွာေၾကာင့္စီစဥ္ထားခဲ့တယ္။သုံးေယာက္ဝိုင္းလိုးရင္မခံႏိုင္မွာစိုးလို႔ကာမစိတ္ႂကြေစတဲ့ေဆးကိုေရာေပးခဲ့တာ။
“အိမ့္ခ်ိဳ ေရာ့ထပ္ေသာက္ဦး”
“ဟုတ္ကဲ့”
အိမ့္ခ်ိဳေနာက္ထပ္တစ္ခြက္ထပ္ေသာက္လိုက္တယ္။ေခါင္းထဲရီေဝျဖစ္လာၿပီးအာသြက္လွ်ာသြက္ျဖစ္လာတဲ့အခါ
“အိမ့္ခ်ိဳေရခ်ိဳးလိုက္ပါလား၊အခ်ဳပ္ခန္းကညစ္ပတ္ေနေတာ့ခင္မ်ားစိတ္ရႈပ္ေနမွာ၊စိတ္ထဲလန္းသြားမယ္။”
“ဟုတ္ကဲ့ အိမ့္ခ်ိဳေရခ်ိဳးလိုက္မယ္”
“အိမ့္ခ်ိဳေရ ခ်ိဳးခန္းထဲဝင္ၿပီးအဝတ္ခြၽတ္ကာေရခ်ိဳးလိုက္တယ္။ခႏၶာကိုယ္ပြတ္သပ္ခ်ိဳးရင္းစိတ္ေတြကတမ်ိဳးႀကီးျဖစ္လာတယ္။အိမ့္ခ်ိဳတဏွာစိတ္
ေတြထလာတယ္။ဘာျဖစ္လို႔ျဖစ္မွန္းမသိဘူး။
ေသြးသားကေတာင္းဆိုေနသလိုပဲ။အလိုးခံခ်င္ေနၿပီေလ။
“အိမ့္ခ်ိဳ နင္ေရခ်ိဳးၿပီးအဝတ္မဝတ္နဲ႔ေတာ့
ငါတို႔အဆင္သင့္ျဖစ္ေနၿပီ”
“အင္းပါ”
အိမ့္ခ်ိဳေရခ်ိဳးခန္းထဲကထြက္လာတယ္။ရဲသုံး
ေယာက္ကတုံးလုံးကြၽတ္ႀကီးေတြနဲ႔အျပင္ကေစာင့္ေနတာ။လီးႀကီးေတြကတရမ္းရမ္း။အ
ႀကီးႀကီးေတြၿပီးေတာ့လီးေတြမွာဘုထစ္ေတြနဲ႔။အိမ့္ခ်ိဳေၾကာက္သြားေပမယ့္ျငင္းဆန္မရတဲ့အ
ေျခအေနေရာက္ေနၿပီ
“လာအိမ့္ခ်ိဳ ဒီမွာေတြ႕လားနင့္ကိုေကာင္းေအာင္လိုးေပး
မယ့္လီးေတြ၊ဟားးးဟားးနင္ေဆြမ်ိဳးေမ့သြားမယ့္ေဂၚလီလီးေတြ”
“အင္း ရွင္တို႔အလွည့္ပဲေလလုပ္ၾကေပါ့”
“ကဲပါ နင္လည္းေကာင္းေအာင္ငါတို႔ႏို႔စို႔ေပးမယ္။လာအိပ္လိုက္”
အိမ့္ခ်ိဳအိပ္ရာထဲလွဲခ်ျ၅ီးအိပ္လိုက္တယ္။ရဲ
ေလးႏွင့္မိုးေအာင္ကတလက္တခ်က္ေနၿပီးႏို႔
ေတြတႁပြတ္ႁပြတ္စို႔တယ္။ညိဳႀကီးကအိမ့္ခ်ိဳ
ေပါင္ၿဖဲကားၿပီးအေစ့ကိုပြတ္ေခ်ေတာ့တယ္။အိမ့္ခ်ိဳစိတ္ေတြႏို႔စို႔ခံရေလဆူေဝေလ။ေဆးစြမ္းကျပေနၿပီ။မညည္းခ်င္ေပမယ့္ညည္းရၿပီ။
“ႁပြတ္ ႁပြတ္ ႁပြတ္”
“အားး အင့္ဟင့္အင့္”
ညိဳႀကီးလက္ၾကမ္းႀကီးေတြနဲ႔အေစ့ကိုပြတ္ေတာ့အိမ့္ခ်ိဳမွာ တဏွာမီး ေတာက္အရမ္းေတာက္လာေတာ့တယ္။သုံးေယာက္တၿပိဳင္နက္လုပ္ရတဲ့အရသာကထူးျခားလြန္းတာလဲပါတယၤ
“ႁပြတ္ ႁပြတ္ ႁပြတ္”
“အာ့ အင္းဟင္းးးဟင္းးး”
စိတ္ေတြထလိုက္တာထိမ္းမႏိုင္သိမ္းမႏိုင္ပဲ။ေအာ္ညည္းေနမိတယ္။
မိုးေအာင္တို႔အခ်င္းခ်င္းအခ်က္ျပလိုက္ၿပီး
“အိမ့္ခ်ိဳငါတို႔အလွည့္ေရာက္ၿပီ”
“ဟုတ္ ကဲ့ “
“ကဲလာ..တစ္ေယာက္ခ်င္းစုပ္”
“သူတို႔သုံးေယာက္အိမ့္ခ်ိဳေရွ႕ဒူးေထာက္ထိုင္ခ်ကာမိုးေအာင္လီးစစုပ္တယ္”လီးႀကီးကႀကီးမားလြန္းလို႔ပါးစပ္ထဲမဆန္႔မၿပဲထည့္စုပ္ရတာအာေညာင္းေပမယ့္တဏွာစိတ္ထေနတဲ့အတြက္
စုပ္ရတာအရသာေကာင္းေနတယ္။လီးဒစ္ႀကီးကိုလွ်ာႏွင့္ယက္ေပးၿပီးေဂြးဥေလးကိုအသာအ
ယာညႇစ္ေပးၿပီးစုပ္ေပးလိုက္တယ္။မိုးေအာင္လီးအေၾကာတပ်ိဳင္ပ်ိင္းးထၿပီးေမြေဟာက္တစ္ေကာင္ပမာ ေခါင္းတရမ္းျဖစ္ေနေတာ့တယ္။
“ႁပြတ္ ႁပြတ္ ႁပြတ္”
“အားး…..ဟားးးဟားးးရွယ္ပဲကြာ။ေဟ့ေကာင္ေတြအရမ္းေကာင္းတယ္ကြာ”
“လုပ္ပါ ဒီပြဲမွာမင္းကဆရာပဲ ၊မင္းကိုဦးစားေပးတယ္”
“ေအးပါကြာ.မင္းတို႔ေက်းဇူးငါလီးေတာင္မေမ့ဘူး”
“ဟားးဟားးးးဟားး’”
“ကဲအိမ့္ခ်ိဳ ငါ နင့္ကိုဖင္ေထာင္လိုးမယ္”
“အင္းလိုးေလ ရတယ္”
အိမ့္ခ်ိဳဖင္ဘူးေတာင္းေထာင္ေပးလိုက္တယ္
မိုေအာင္က ေဟ့ေကာင္ေတြေတြ႕လားဒီဖင္ႀကီးကိုဒီလိုလိုးခ်င္ေနတာ အခုေတာ့ အားရပါးရတြယ္ရၿပီ”
မိုးေအာင္ လီးႀကီးကိုင္ၿပီး အိန္႔ခ်ိဳအဖုတ္ကိုေတ့ၿပီးလိုးလိုက္ေတာ့
“ႁပြတ္ ဗ်စ္ ဗ်စ္ ဘြတ္”
“အာ့ လားး အိုးး”
ေစာက္ရည္ေတြစို႐ႊဲေနတဲ့အဖုတ္ထဲလီးကျပည့္က်ပ္ေနၿပီးေဂၚလီကဖုတ္အတြင္းနံရံကိုပြတ္ဆြဲသြားေတာ့အိမ့္ခ်ိဳမွာၾကက္သီးေမႊးညင္းထၿပီး
ေအာ္လိုက္မိတယ္ေလ
“ဗ်စ္ ဗ်စ္ ဘြတ္ ဖြတ္ ဖြတ္”
“အာ့အင္းးအားးအမေလး”
“ဗ်စ္ ဗ်စ္ ဘြတ္ ဖြတ္ ဖြတ္ဖန္းဖန္းဖန္း”
“အာ့..အိုး..အင့္ ဟင္းဟင့္ အိုးရွီးရွီး”
ေစာက္ဖုတ္ကေစာက္ဖုတ္အလုပ္လုပ္ေနၿပီ။
ဝင္လာတဲ့လီးႀကီးကိုညႇစ္ေပးၿပီးအရည္ေတြထြက္လာတယ္။အရမ္းလည္းေကာင္းတယ္။
အိမ့္ခ်ိဳဖီလ္းအျပည့္အဝရလို႔ေအာ္ေနတာကို
ညိဳႀကီးႏွင့္ရဲေလးၾကည့္ရင္းလီးကအရမ္း
ေတာင္လာတာေၾကာင့္ဂြင္းထုေနၾကတယ္။
မိုးေအာင္လိုးေနခ်ိန္အတြင္းရဲေလးေစာင့္မေနႏိုင္ေတာ့ဘူးစိတ္တအားထန္လာတာေၾကာင့္
အိမ္ခ်ိဳေရွ႕သြားၿပီး
“အိမ့္ခ်ိဳ ငါ့လီးစုပ္ေတာ့ဟာ”
အိမ့္ခ်ိဳမျငင္းမဆန္ပဲရဲေလးလီးကိုစုပ္ေပး
လိုက္တယ္။ေနာက္ကခါးကိုင္ၿပီးေဆာင့္ေနေတာ့လီးကပါးစပ္ထဲကိုအဝင္မ်ားလာတယ္။
လည္ေခ်ာင္းအထိေရာက္လို႔
“အြတ္ ေအာ့ အားးအြတ္အီးးး”
“မရဘူး ရဲေလးးမရဘူး”
“ရဲေလးလည္းလီးအေသအခ်ာမခံရမႈ႕ေၾကာင့္စိတ္ကတိုလာတယ္”
“ေဟ့ေကာင္ မၿပီးေသးဘူးလား “
“လီး ပဲအခုမွလိုးေကာင္းတုန္း”
“ငါအရမ္းတင္းေနၿပီငါလည္းလိုးမယ္”
“အဲဒါဆို မင္းအိပ္လိုက္ေလ”
“ေအးး ငါအိပ္မယ္ အိမ့္ခ်ိဳအေပၚကတက္”
ရဲေလးအိပ္ရာေပၚလွဲခ်လိုက္ၿပီး အိမ့္ခ်ိဳကိုေျပာေတာ့ မိုးေအာင္လိုးေနတာကရပ္လိုက္တယ္
အိမ့္ခ်ိဳလည္းရဲေလးအေပၚကတက္ၿပီးခြကာလီးကိုကိုင္ၿပီးအဖုတ္နဲ႔ေတ့ကာသြင္းလိုက္တယ္။လီးအဆုးထိထိုင္ခ်လိုက္ေတာ့
“ဗ်စ္ ဗ်စ္ ၿဗိ ၿဗိ ဗ်စ္”
“အာ့ အားးရွီးးရွီးးး”
“အိမ့္ခ်ိဳ ငါနမ္းခ်င္တယ္ဟာ”
“အိမ့္ခ်ိဳလည္းစိတ္ပါေနတာမို႔ရဲေလးေျပာသလိုအနမ္းခံဖို႔ေရွ႕ကုန္းေပးတဲ့အခါရဲေလးကဖက္ၿပီးႏႈတ္ခမ္းကိုစုပ္နမ္းလိုက္တယ္။
“ႁပြတ္ ႁပြတ္”လွ်ာခ်င္းေတြ႕ၿပီးစုပ္နမ္းေနစဥ္မွာရပ္ေနတဲ့မိုးေအာင္ေနာက္ကေနၿပီး အိမ့္ခ်ိဳ ဖင္ႀကီးကိုၿဖဲကာတံေတြးေထြးထည့္ေတာ့ အိမ့္ခ်ိဳေတြးၿပီးလန္႔သြားတယ္
“အားးးကိုမိုးေအာင္ တစ္ေယာက္ၿပီးမွတစ္ေယာက္လုပ္ပါလား”
“နင္ေသာက္စကားမ်းျပန္ၿပီအိမ့္ခ်ိဳ ႏွစ္ေပါက္လုံးအလိုးခံရတာဘယ္ေလာက္ေကာင္းလဲနင္ခံၾကည့္”ေျပာရင္းႏွင့္လီးကိုဖင္ဝထဲေတ့ၿပီးထည့္တယ္။လီးဒစ္ႀကီးဝင္လာေတာ့
“အားးးး နာလိုက္တာ..မလုပ္ပါနဲ႔အကို “
“နင္ ကိုရဲေနာင္နဲ႔က်ဖင္လိုးခံတယ္မလား”
“သူ႔လီးကအကို႔လီးေလာက္မႀကီးဘူး”
“မိုးေအာင္ေရ ဒီမွာအုန္းဆီပုလင္း”
“ေအးညိဳႀကီးပစ္လိုက္”
မိုးေအာင္လီးမခြၽတ္ပဲညိဳႀကီးဆီကအုန္းဆီပု
လင္းလွမ္းေတာင္းလိုက္တယ္။
“ညိဳႀကီးပစ္ေပးတဲအုန္းဆီပုလင္းကိုလွမ္းဖမ္းၿပီးအိမ့္ခ်ိဳဖင္ဝထဲေလာင္းထည့္ကာလီးကိုထပ္သြင္းလိုက္ေတာ့ေခ်ာကနဲဝင္သြားတယ္
“ဗ်စ္ ဗ်ိ ၿဗိ ဇြိ ဇြိ”
“အု အာ့ အင္းဟင္းးဟင္းအင့္”
လီးကဖင္ထဲတင္းဆို႔ဆို႔ႀကီးဝင္လာတယ္
မိုးေအာက္လည္းမညႇာတာေတာ့ဘူး၊လီးက
အုန္းဆီေၾကာင့္ေခ်ာေခ်ာေမာေမာဝင္ေနၿပီေလ
လီးႀကီးႏွစ္ေခ်ာင္းကအရမ္းကိုထိေနတယ္။အလႊာေလးတစ္ခုသာျခားတယ္။အိမ့္ခ်ိဳမွာ ဖင္ထဲမွာအုန္းဆီေၾကာင့္မနာေတာ့ဘဲလီးအဝင္အထြက္ေၾကာင့္ေကာင္းေနတယ္။အရင္ကဖင္လိုးရင္ကာမဖူးေစာက္ေစ့ကိုပြတ္ရေပမယ့္။အခုက်ေတာ့ေစာက္ဖုတ္ထဲမွာလီးကဝင္ေနတယ္။ႏွစ္ေနရာလုံးဖီးအျပည့္ရေနတယ္။ေအာ္ညည္းသံေတြကအဆက္မျပတ္ညည္းေနမိတယ္။
ဗ်စ္ ဗ်ိ ၿဗိ ဇြိ ဇြိ ဖန္းဖန္းးဖန္းး”
“အာ့ အားအားးရွီးရွီးး အားအရမ္းေကာင္းတယ္အားၿပီးေတာ့မယ္
အား”
“ဇြပ္ ဇြိ ဘြတ္ဗ်စ္ ဗ်ိ ၿဗိဇြိဇြိဖန္းဖန္းးဖန္းး”
“အာ့ အားအားးရွီးရွီးးအားးၿပီဳးၿပီအား”
လိုးခ်ိန္နာရီဝက္ေလာက္လိုးၿပီးေတာ့မိုးေအာင္ဖင္လိုးရတာအရမ္းေကာင္းလို႔ၿပီးခ်င္လာတယ္
“အားရွီးရွီးေကာင္းလိုက္တာ အိုးးး”
မိုးေအာင္ေအာ္ညည္းရင္းသုတ္ေတြပန္းထည့္လိုက္တယ္
“ညိႀကီးလိုးမလား”
“ေအးလိုးမယ္”
“ညိဳႀကီးမိုးေအာင္ေနရာကိုတလွည့္ဝင္လာျပန္တယ္။အိမ့္ခ်ိဳမွာသူၿပီးေပမယ့္ညိဳႀကီးကိုတလွည့္ခံရအုံးမယ္ေလ။
မိုးေအာင္ကအေမာေျဖအရက္ေသာက္ရင္း
အိမ့္ခ်ိဳတို႔လိုးပြဲႀကီးကိုတစိမ့္စိမ့္ၾကည့္ေနၿပီး
လီးကိုျပန္ဆြေနတယ္ေလ။
“ေဟ့ ေကာင္ညိဳႀကီးငါတလွည့္ခ်မယ္”
“ဟာၾကာ”
“လီးလားေအာက္ကခ်ည္းေနရတာသက္သာတယ္မွတ္လား”
“ဟားးးဟားးးး”
“အိမ့္ခ်ိဳ ခဏဆင္းအုံး”
“အင္း “အိမ့္ခ်ိဳ ရဲေလးအေပၚကေနဆင္းလိုက္တယ္
“အိမ့္ခ်ိဳ ငါ့လီးစုပ္ေပးဦးေလ”
“ေအးပါ ညိဳႀကီး”
“ေဟ့ေကာင္ေနာက္မွစုပ္ခိုင္းငါအရွိန္ပ်က္တယ္”
“ငါလိုးမသားမင္းတို႔အလွည့္ခ်ည္းပဲ”
“လုပ္ပါကြာဒီမွာတိုးလို႔တန္းလန္းႀကီး”
“ေအးပါကြာေအးပါ”
ညိဳႀကီး အိပ္ရာေပၚလွအိပ္လိုက္တယ္။အိမ့္ခ်ိဳအေပၚကခြၿပီးလီးကိုင္ကာအဖုတ္ေန႔ေတ့ၿပီးထိုင္ခ်လိုက္တယ္။လီးရည္ေတြေစာက္ရည္ေတြထြက္
ေနလို႔လီးကႁပြတ္ကနဲဝင္သြားတယ္။အိမ့္ခ်ိဳ
ညိဳႀကီးအေပၚေမွာက္ခ်မယ္လုပ္ေတာ့
“အိမ့္ခ်ိဳ အရွိန္ေသသြားလို႔ျပန္စုပ္ေပးအုံး”
ရဲေလးကအိမ့္ခ်ိဳမ်က္ႏွာနားလီးကပ္ေပးတယ္။လီးရည္ေတြေရာေစာက္ရည္ေတြေပက်ံၿပီးခြၽဲေနတဲ့လီးကိုအိမ့္ခ်ိဳစုပေပးရျပန္တယ္။
“ႁပြတ္ ႁပြတ္ ႁပြတ္”
“အားေကာင္းလိုက္တာ အိမ့္ခ်ိဳရာ”
“ငါလိုးမသားေကာင္းမေနနဲ႔ ငါလည္းအလိုးခံခ်င္ေနၿပီ”
“ငါလီး မင္ဖင္ငါလိုးရမလား ညိဳႀကီး”
“ဟာဒီမေအလိုးေတာ့ အိမ့္ခ်ိဳကုန္းေပးလိုက္’
အိန္႔ခ်ိဳကုန္းေပးလိုက္တယ္။ရဲေလးလီးႀကီးကိုက္ၿပီး အိမ့္ခ်ိဳဖင္ထဲလိုးထည့္လိုက္တယ္။
‘”ဇြိ ဗ်ိ ဘူ ဘြတ္ ဘြတ္ ဘြတ္”
ဖင္ထဲကေလအန္သံထြက္လာတယ္။မိုးေအာင္သုတ္ရည္ႏွင့္အုန္းဆီေတြပါရွိေနလို႔ဖင္လိုးရတာအဆင္ေျပေနတယ္။
“ဘြတ္ ဖတ္ ဖတ္ ဘြတ္ ဗ်စ္ ဗ်စ္ ဗ်စ္”
“အာ့ အားးအမေလး အာ့အိုးး”
ရဲေလးအားရွိသမွ်က်ဳံးလိုးေတာ့တယ္။
ကာမေဆးအရွိန္မေသေသးတဲ့အိမ့္ခ်ိဳေနာက္တႀကိမ္ တဏွာစိတ္ျပန္ႂကြလာတယ္။
“ဇြပ္ ဖတ္ဘြတ္ ဖတ္ ဖတ္ ဘြတ္ ဗ်စ္ ဗ်စ္ ဗ်စ္”
“အာ့ အိုးရွီး လိုး…လိုးေပး အားးေကာင္းေနၿပီ”
“
အိမ့္ခ်ိဳစိတ္ေတြအရမ္းႂကြေနတယ္။ရဲေလး
လည္းအသားကုန္က်ဴံးလိုးလိုးေပးတယ္။
ရဲေလးအားကုန္သုံးလိုးေတြာညိဳႀကီးလည္း
ေတာ္ေတာ္ေကာင္းေနုၿပီ။အိမ့္ခ်ိဴတဏွာသံ
ေတြဆူပြက္ေနလို႔ေဘးကၾကည့္ေနတဲ့မိုးေအာင္လီးကျပန္ေတာင္လာတယ္။လီးကိုလုံးဝေရမ
ေဆးဘူး။အရည္ေတြေျခာက္ေနၿပီ။အရက္
ေသာက္ရင္းေနာက္တစ္ခ်ီလိုးဖို႔ေတြးေနၿပီးလီးကိုျပန္ဆြေနတယ္။
“ဇြပ္ ဖတ္ဘြတ္ ဖတ္ ဖတ္ ဘြတ္ ဗ်စ္ ဗ်စ္ ဗ်စ္”
“အာ့ အိုးရွီး လိုး…လိုးေပး အားၿပီးေတာ့မယ္”
ဒုတိယအႀကိမ္ အိမ့္ခ်ိဳၿပီးေတာ့မွာမို႔အဖုတ္ေရာဖင္ပါညႇစ္ေၿပီ။ရဲေလးလည္းညႇစ္အားေၾကာင့္ၿပီးခ်င္သလိုျဖစ္လာတယ္။ေနာက္ဆုံးအခ်ိန္မိုးအားကုန္သုံးၿပီး
လိုးေပးလိုက္ေတာ့တယ္
“ဇြပ္ ဖတ္ဘြတ္ ဖတ္ ဖတ္ ဖန္းးဖန္းးဖန္း”
“”အာ့ အိုးရွီး..အားအင့္အင့္ၿပီးၿပီ ၿပီးၿပီ အား”
အိမ့္ခ်ိဳလည္းအၿပီးရဲေလးလည္းသုတ္ေတြထြက္သြားေတာ့တယ္။သုတ္ေတြဖင္ထဲပန္းထည့္
ၿပီးလီးကိုခြၽတ္လိုက္တယ္။ၿပီးေတာ့မိုးေအာင္ေဘးထိုင္ၿပီးအေမာေျဖအရက္ထပ္ေသာက္ေနတယ္။အိမ့္ခ်ိဳမွာဖင္ဝကဟစိဟစိျဖစ္ေနလို႔သုတ္ေတြအျပင္ဖက္စီးေနေတာ့တယ္
“အိမ့္ခ်ိဳဆင္းဟ”
“အင္းပါညိဳႀကီး”
အိမ့္ခ်ိဳညိဳႀကီးအေပၚကဆင္းလိုက္ၿပီးထထိုင္ေတာ့ညိဳႀကီးလည္းအိပ္ရာကထလာကာအိမ့္ခ်ိဳကို
“ငါ့လီးစုပ္ေပးအုံးအိမ့္ခ်ိဳ”
အိမ့္ခ်ိဳမွာညိဳႀကီးလီးကိုတႁပြတ္ႁပြတ္စုပ္ေပးမိတယ္။
“ေဂြးဥေတြပါယက္”
ညိဳႀကီးအမိန္႔ေၾကာင့္အိမ့္ခ်ိဳ ေဂြးဥေတြပါယက္ေပးရျပန္တယ္
“ကဲရၿပီငါလိုးမယ္ကုန္းေပးဦး”
အိမ့္ခ်ိဳကုန္းေပးေတာ့ညိဳႀကီးလည္းအိမ္ခ်ိဳဖင္နဲ႔အဖုတ္တလွည့္စီလိုးေပးတယ္။
“ဇြပ္ ဖတ္ဘြတ္ ဖတ္ ဖတ္ ဘြတ္ ဗ်စ္ ဗ်စ္ ဗ်စ္”
“အာ့ အားးအမေလး အာ့အိုးးအား”
အိမ့္ခ်ိဳဖင္သားၿဖဲကာမီးကုန္ယမ္းကုန္လိုးတယ္။ဖင္တလွည့္ ေစာက္ဖုတ္တလွည့္လိုးတယ္။ဆယ္မိနစ္ေလာက္လိုးၿပီးညိဳႀကီးၿပီးသြားတယ္။လီးရည္ေတြကိုအဖုတ္ထဲပန္းထည့္လိုက္တယ္။အိမ့္ခ်ိဳလည္းႏွစ္ႀကိမ္ၿပီးသြားေတာ့လူလည္းႏႉံးခ်ိေနၿပီ
အဖုတ္ေရာဖင္ေရာက်ိမ္းေနၿပီ။ထထိုင္ရင္ေတာင္အဖုတ္ထဲကအရည္မေျပာႏွင့္ဖင္ထဲကအရည္ေတြပါစိမ့္ထြက္ေနတယ္။စအိုႂကြက္သားကထိန္းမႏိုင္ေလာက္ေအာင္ျဖစ္ေနၿပီ
“အိမ့္ခ်ိဳ ေမာေနၿပီလား”
“ရွင္တို႔သုံေယာက္ေတာင္လိုးမွေတာ့မေမာပဲေနမလား”
“ေရာ့အေမာေျပေသာက္အုံး”
အိမ့္ခ်ိဳလည္းအနာသက္သာအရွက္သာေအာင္တခြက္ယူေသာက္လိုက္ၿပီးမွိန္းေနစဥ္မွာပဲမိုး
ေအာင္က
“အိမ့္ခ်ိဳ ငါ့လီးစုပ္ေပးအုံး”
“ခဏနားပါရေစရွင္”
“အခ်ိန္မရဘူး အိမ့္ခ်ိဳ”
“လုပ္ေတာ့”
မိုးေအာင္အိမ့္ခ်ိဳဖင္ခ်ထားၿပီးမေဆးပဲထားေသာလီးကိုအိမ့္ခ်ိဳမွာျပန္စုပ္ေပးရတယ္။အရက္ေသာက္ထားလို႔သာစိတ္ကရဲေနတာ။မဟုတ္ရင္အိမ့္ခ်ိဳအန္ထြက္မိမယ္။ မူလကတည္းကေတာင္ေနတဲ့လီးမို႔လို႔သာခဏစုပ္ေပးရတယ္။မိုးေအာင္ကအိမ့္ခ်ိဳကို
“ေဘးတစ္ေစာင္းလွဲအိပ္လိုက္အိမ့္ခ်ိဳ”
“အိမ့္ခ်ိဳလည္း မိုးေအာင္ခိုင္းသလိုက်ိဳးႏြံစြာလုပ္ေပးရျပန္တယ္။မိုးေအာင္ဒူးေထာက္ၿပီးေဘးတစ္ေစာင္းလိုးျပန္တယ္။ဒုတိယအႀကိမ္မို႔လို႔မိုးေအာင္နာရီဝက္ေလာက္လိုးသြားတယ္။ဖင္ေရာအဖုတ္ေရာတလွည့္စီလိုးေပးၿပီးသုတ္ေတြပန္းထည့္သြားတယ္။ရဲေလးႏွင့္ညိဳႀကီးလည္းတလွည့္စီလိုး
ၾကေသးတယ္။အိမ့္ခ်ိဳရပ္ေတာင္မရပ္ႏိုင္ဘူး။သူတို႔လိုးၿပီးသြားေတာ့ခဏနားရတယ္။အိမ့္ခ်ိဳေရခ်ိဳးခန္းထဲဝင္ကာေရခ်ိဳးၿပီးအဝတ္လဲကာ အိမ့္ခ်ိဳျပန္ထြက္ခဲ့တယ္။မနက္ေလးနာရီေလာက္ထြက္ခဲ့ၾကတယ္။ကားေပၚမွာထိုင္ေတာ့
အဖုတ္ႏွင့္ဖင္ထဲကအရည္ေတြတစိမ့္စိမ့္ထြက္ေနၿပီးေနရတာစိတ္က်ဥ္းက်ပ္ေနရတယ္။အိမ္ေရာက္ၿပီးအိမ့္ခ်ိဳ လွဲအိပ္ေနရတယ္။ညေနမွျပန္ႏိုးေတာ့။ခ်ဲေပါက္တဲ့သူေတြကိုအေလ်ာ္မေပးႏိုင္ေသးဘူး၊ေနာက္ရက္မွျပန္လာထုတ္ဖို႔ေျပာရတယ္။ေနာက္တရက္ကိုရဲေနာင္ေရာက္မွန္းသိတယ္။ရဲေနာင္လည္းအဆက္အသြယ္မလုပ္ဘူး။အိမ့္ခ်ိဳစိတ္နာေနတယ္။မိုေအာင္တို႔သူံးေယာက္ကဆိုင္ကယ္စီးၿပီးအိမ္ေရွ႕ရစ္သီရစ္သီလုပ္ေလေဒါသထြက္ေလျဖစ္ေနရတယ္။အိမ္လာၿပီး လိုင္းေၾကးေတာင္းတယ္။မေပးႏိုင္ေသးဘူးလို႔ေျပာလိုက္တယ္။သူတို႔လူပါးဝတာစီမံခ်က္တကယ္မရွိဘဲလူကိုရေအာင္ႀကံၿပီးလိုးသြားတာမွန္းသိရေတာ့ေဒါသအလိပ္လိုက္ထြက္တယ္။ဖင္လိုးထားတဲ့လီးစုပ္ေပးခဲ့ရတာေတြးေလရဲေတြကိုသတ္ပစ္ခ်င္ေလာက္ေအာင္မုန္းတီးလာတယ္။ညီမအခ်ဳပ္က်တယ္ၾကားလို႔အကိုသုံး
ေယာက္အိမ္ေရာက္လာတဲ့အခါ
“အိမ့္ခ်ိဳ နင္အခ်ဳပ္က်တယ္ဆို”
“ဟုတ္တယ္အကို”
“ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲ”
“ဟိုရဲသုံးေယာက္လူပါးဝသြားတာ”
“နင္ဘယ္လိုလုပ္ၿပီးလြတ္လာတာလဲ”
“ဒီေကာင္ေတြ ေငြလည္းေတာင္းတယ္လူလည္းယူတယ္”
“ဘာ ..လူပါးဝလွခ်ည္လား”
“ဟုတ္တယ္အကို”
“ဒီေကာင္ေတြလာအုံးမလား”
“ညေနေငြေတာင္းလိမ့္မယ့္”
“ေအးေတြ႕ၾကေသးတာေပါ့ကြာ”
အကိုသုံးေယာက္အျပင္ထြက္သြားၿပီးတိုက္ပင္ေနၾကတယ္။အိမ့္ခ်ိဳလည္းအိပ္ရာထဲျပန္ဝင္ကာလွဲေနလိုက္တယ္
ညေနေရာက္ေတာ့အိမ့္ေရွ႕ဆိုင္ကယ္သံၾကား
တယ္
:”အိမ့္ခ်ိဳ .အိမ့္ခ်ိဳ”
“ေအးေျပာ ထြက္လာခဲ့”
“ေအး ငါမထႏိုင္ဘူး၊နင္တို႔ဝင္လာခဲ့”
“ေအးဝင္လာၿပီ”
အိမ္ထဲကို သုံးေယာက္ဝင္လာခ်ိန္မွာေတာ့
“မင္းတို႔လားကြ ငါညီမကို လူပါးဝတာ”
“ဇြပ္”
“အားးး”
“ခြပ္ “
“အားးး”
ေဟ့ေကာင္ထိုးလိုက္ေတာ့”
မိုးေအာင္အရင္ဗိုက္ထဲဓားဝင္သြားတယ္။
ရဲေလးေမွာက္သြားတယ္။ဓားႏွင့္လွမ္းထိုးေတာ့
ခ်က္ေကာင္းမထိလိုက္ဘူး၊ေရေျမာင္းထဲလွဲခ်လိုက္ၿပီးေသခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနလိုက္တယ္။
ေနာက္မွာညိဳႀကီးလည္း ဗိုက္ထဲအနီးကပ္ဓားႏွင့္ထိုးခံရၿပီးေမႊခံလိုက္ရတယ္။
“ေဟ့ေကာင္ေတြစမ္းၾကည့္လိုက္”
“ဖုန္း ဖုန္းဖုန္း’”
ရဲေလးနံေစာင္းေျခႏွင့္ကန္ၿပီး ေသမေသစမ္းၾကည့္တယ္။ရဲေလးမေအာ္ရဲဘူး
ေအာ္ရင္ထပ္ၿပီးဓားႏွင့္ထိုးမွာေၾကာင့္ႀကိတ္ခံရတယ္
“ကိုႀကီးသုံးေကာလုံးေသၿပီ”
“ေအးအဲဒီေကာင္ေတြဆိုင္ကယ္ယူၿပီးလစ္မယ္”
ဆိုင္ကယ္ႏွစ္စီးလုံးေမာင္းထြက္သြားမွရဲေလး
ဆိုက္ကားေခၚၿပီးရဲစခန္းလစ္ရေတာ့တယ္။
ရဲေသတဲ့အမႈ႕ေၾကာင့္ရဲေနာင္လည္းျပသနာတက္ရာထူးခ်ၿပီးနယ္ေျပာင္းရတယ္။ရဲေလးလည္းေထာင္က်ေတာ့တယ္။အိမ္ခ်ိဳလည္းလူပါးဝတတ္လာတယ္ေပါ့ရွင္။
