ယာ ယီ ခင် ပွန်း
နွေကျောင်းပိတ် ရက် တ ရက်။ ” ကဲ မြေး ဆရာမကြီး ။ သည်နေ့ဘာ ဇာတ် ကား ကြည့်မှာလဲ။ ဇိမ်နဲ့သာ ကြည့်နေရစ်တော့ ။ ကြီးကြီး ဥပုဒ်စောင့် သွားတော့မယ်။ ” ကြီးကြီး မြ ထွက်သွားသည် နှင့် သင်းသင်း သည်လမ်းဘေး အခွေဆိုင် က သေချာ ရွေး…
Month: August 2024
အ စ ပိုင်း မ လို့ပါ
မပုရေ စိုးကိုသံပုရာရည်တစ်ခွက်လောက်ယူခဲ့ပေးပါ” အချိန်အတော်ကြာသော်လည်းမပုကပေါ်မလာချေ၊ထို့ကြောင့်စိုးမိုးခိုင်သည်ထိုင်နေရာမှထ ကာမီးဖိုချောင်သို့ထွက်လာလေသည်၊မီးဖိုချောင်ထဲတွင်လည်းမပုကိုမတွေ့ရသောကြောင့်အလုပ် သမားတန်းလျားဖက်သို့ထွက်လာလေသည်၊မပု၏အခန်းရှေ့တွင်ယောက်ျားဖိနပ်တစ်ရံနှင့်မပု၏ ဖိနပ်ကိုတွေ့လိုက်ရသဖြင့်သူမ၏စိတ်ထဲမှစဉ်းစားလိုက်မိသည်၊ “အင်း ။ မပုမှာယောက်ျားမရှိဘူး ။ သူ့ဧည့်သည်လားမသိဘူး” စိုးမိုးခိုင်သည်တန်းလျားနားသို့တဖြည်းဖြည်းကပ်သွားရင်းလှေခါးနားရောက်သောအခါအိမ် ထဲမှအသံများကိုကြားလိုက်ရလေသည်၊ငယ်ရွယ်သူပီပီစပ်စုလိုသောကြောင့်ထရံအပေါက်မှအသာ ချောင်းကြည့်လိုက်လေသည်၊အခန်းထဲတွင်မပုနှင့်ခြံစောင့်ကိုအေးတို့ကိုမြင်လိုက်ရသည်၊ကိုအေး ကအပေါ်ပိုင်းတွင်အဝတ်မရှိဘဲပုဆိုးကိုကွင်းသိုင်းထားကာမပု၏ပေါင်နှစ်ချောင်းကြားတွင်ဆောင့် ကြောင့်ထိုင်နေလေသည်၊ မပု၏အဝတ်များသည်လည်းဘေးတွင်ပုံကျနေကာတစ်ကိုယ်လုံးဗလာ ဖြစ်နေလေသည်၊ကိုအေးသည်မပု၏ပေါင်နှစ်ချောင်းကိုအသာဆွဲဖြဲလိုက်ပြီးသူမ၏နို့အုံများကိုလက် ဖြင့်ဆုပ်နယ်နေလေသည်၊မပုကကိုအေး၏လီးကြီးကိုလက်ဖြင့်ကိုင်ှုသူမ၏စောက်ဖုတ်အဝတွင် တေ့ပေးလိုက်သည်၊ “ဖြည်းဖြည်းလုပ်နော်ကိုအေး” “အေးပါကွာ” စိုးမိုးခိုင်သည်ထိုမြင်ကွင်းကိုအသည်းတယားယား။ ရင်တဖိုဖိုနှင့်ကြည့်နေမိလေသည်၊ အသက်အရွယ်ကအသိဉာဏ်ပေးသော်လည်းမျက်မြင်တွေ့ရခြင်းသည်ပထမအကြိမ်ဖြစ်လေသည်၊ အိမ်ကလေးသည်တစ်ချက်။နှစ်ချက်မဋသိမ့်ကနဲတုန်သွားသည်၊ကိုအေးကသူ၏တင်ပါးကိုရှေ့သို့ တွန်းလိုက်သောကြောင့်ဖြစ်လေသည်၊ ထို့နောက်ကိုအေးသည်မပု၏နို့ကိုဆုပ်နယ်နေသောသူ၏ လက်များဖြင့်မပု၏ခါးကိုကိုင်လိုက်ပြီးဆွဲယူလိုက်ရာမပုသည်ကော့ပျှုံပါလာလေသည်၊စိုးမိုးခိုင် သည်မျက်လုံးလေးပြှူုးကြည့်နေရင်းတံတွေးကိုအသံမထွက်အောင်မျိုချလိုက်မိသည်၊ကိုအေး…
အ ရွယ် ငယ် အ တွေ့ ဆန်း
“လင်း လဲ့” ဆို လျှင် အ.ထ.က(၅) တစ်ကျောင်းလုံး မသိသူမရှိပေ။ လင်းလဲ့က စာတော်ရုံသာမက အသားဖြူဖြူလေးနှင့် ချောလဲချောလှလဲလှသည်။ ကျောင်းမှာဘာဖွင့်ပွဲအခမ်းအနား ဘဲရှိရှိ လင်းလဲ့က ဗန်းကိုင်အဖြစ် အရွေခံရသည် ချည်းပင်ဖြစ်သည်။ လင်းလဲ့နေတာကလည်း ကိုယ်ပိုင်ခြံဝန်း ကိုယ်ပိုင်တိုက် ကိုယ်ပိုင်ကားနှင့်ဖြစ်၍ ဘဝလှသော လင်းလဲ့ဟု ပင်ဆိုရမည်ဖြစ်ပါသည်။ အလှတရားဟူသည် ရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာ အပြင်ပန်း အနေအထားအရ သုံးသပ်ပြောဆိုနိုင်သော အရာဖြစ်ပေသည်။…
နားခွင့်လေးတော့ပေးပါ💕 (စ/ဆုံး)
သူမနာမည် မိုးစု။ ကျောင်းပြီးတော့ ချစ်သူနဲ့ လက်ထပ်ဖြစ်သည်။ ယောင်နောက် ဆံထုံးပါဆိုသည့် ထုံးစံအတိုင်း သူမ ချစ်သူနောက် အတူလိုက်နေသည်။ သူမက အလုပ်လုပ်ချင်သော်လည်း ချစ်သူက ခွင့်မပြုသဖြင့် အိမ်တွင် ကျန်ရစ်သည်။ အိမ်တွင်တော့ ယောက္ခမနဲ့အတူနေရသည်။ ယောက္ခမက ပင်စင်အငြိမ်းစားတစ်ဦးဖြစ်သဖြင့် ကုလားထိုင်တွင်ထိုင်ကာ စာဖတ်နေသည်က များသည်။ ယောက်ျားကတော့ မနက် ရ နာရီထိုးသည်နှင့် အလုပ်ကို ဆိုင်ကယ်နှင့်သွားသည်။…
အငယ်ချော့တီး (အစ/အဆုံး)
“ ဘာမှန်းလဲမသိဘူး…”လက်ထဲက စာရွက်ပိုင်းလေးကို ခေါက်လိုက်ရာက ဘေးဘီကိုကြည့်လိုက်တော့ စောစောက စာလာပေးသော (၁၉) နှစ် (၂၀)နှစ်လောက်အရွယ် ကောင်လေးကို မတွေ့ရတော့ပေ။ ဒီနေ့သင်တန်းပိတ်ရက်ဖြစ်လို့ ရေမိုးချိုးအဝတ်အစားလဲကာ ခါတိုင်း သင်တန်းပိတ်ရက်များကလို သူငယ်ချင်းဖြစ်သူ သီတာ့ဆီ သွားဖို့ မနက်စာကို စောစောလေးစားပြီး ထွက်၍အလာမှာ ဒီစာတိုလေးကို လမ်းထိပ်ရောက်တဲ့အချိန်မှာ ရရှိလိုက်ရတာဖြစ်သည်။ ဒါဆို သီတာ့ဆီ ငါနောက်ကျမှ ရောက်သွားရင်…အို ခုမှပဲ…
လိုင်းပေါ် ကသူနဲ့မီးဖိုချောင်ထဲကချစ်ဇာတ်လမ်း😘😘
တစ်နေ့မှာတော့ ကျမရေမချိုးခင်ထမိန်ရင်လျားနဲ့ သန့်ရှင်းရေးလုပ်နေတုန်းဗြုန်းဆို fbကနေ သိတာဆိုပြီး မိတ်ဆွေတရောက် ရုတ်တရက်ရောက်လာပါတယ်.. ကျမနည်းနည်းလန့်သွားတယ် အိမ်မှာဘယ်သူမှမရှိကြပေမဲ့အိမ်ထဲမှာတစ်ယောက်ယောက်တွေ့သွားလို့မဖြစ်ဘူး. .ဟဲ့..နင်ဘာလာလုပ်တာလဲ..ကံချားကဘာမှပြန်မဖြေဘဲ..ကျမကိုဖက်လိုက်ပြီးရင်လျားထားတဲ့ထမိန်ကိုဖြေလိုက်ပြီးကျမနို့နှစ်လုံးကိုသူ့လက်ဝါးကြီးနဲ့ဆုပ်နယ်လိုက်ပါတယ်..အိုး..ဘယ်လိုလုပ်တာလဲ.မီးဖိုခန်းထဲမကောင်းဘူး..တစ်ယောက်ယောက်ဝင်လာရင်ခက်လိမ့်မယ်..ကျမဘယ်လိုပြောလဲမရပါဘူး ကံချားရဲ့ပူနွေးတဲ့လက်ဖဝါးနဲ့ကျမရဲ့နို့သီးနှစ်လုံးကိုပွတ်သပ်နယ်ဖတ်နေတာကြောင့် ကျမဟာရှိန်းကနဲဖိန်းကနဲ ဖြစ်လာပြီးကာမစိတ်တွေဝုန်းဆိုထလာပါပြီ သူဟာထမိန်ကိုခါးအထိလျှောချလိုက်ပြီးကျမနို့သီးခေါင်းတွေကိုစုတ်လိုက်ပါတယ်. .အား..ကျမရင်တွေဖိုလာပါတော့တယ်. .သူဟာကျမနို့သီးကိုစုတ်လိုက်သူ့လျှာကြမ်းကြီးနဲ့ လျှက်ပေးလိုက်လုပ်နေတာကြောင့်ကျမလဲသူ့ခေါင်းကိုဖက်ထားပြီးနို့နှစ်လုံးကိုကော့ပေးလိုက်မိပါတယ် အို..ကံချားနင်ဘယ်လိုလုပ်နေတာလဲအဟင့်.ဟင့်..ငါမနေနိုင်တော့ဘူးနော်.ဟင်းဟင်း အဟင့် .အား. ကောင်းလိုက်တာစိတ်တွေထလာပြီကွာ. အိုး..နို့သီးခေါင်းကိုစုတ်ပေးတာအရမ်းကောင်းတယ် အား..အိုး..သူဟာလက်တစ်ဖက်နဲ့နို့ကိုကိုင်ဆုပ်ထားရင်းနောက်တစ်ဖက်က ကျမစောက်ဖုတ်ကိုနှိက်လိုက်ပါတယ်… ကျမထမိန်ကကွင်းလုံးကျွတ်သွားပြီးကျမဟာကိုယ်တုံးလုံးပကတိဖြစ်သွားပါတော့တယ် သူဟာကျမရဲ့သန်စွမ်းမဲနက်တဲ့စောက်မွှေးတွေကိုလက်ချောင်းတွေနဲ့ကစားရင်းက စောက်ပတ်နှတ်ခမ်းကြားထဲကိုလက်ချောင်းတွေနဲ့ထိုးဆွနေပါတော့တယ်..စောက်ရည်တွေဟာဝေါကနဲထွက်လာပြီးကျမစောက်ပတ်တစ်ခုလုံးရွဲနစ်လာပါတော့တယ်ရှင် ကံချား…တံခါးပိတ်ခဲ့ရဲ့လား…စေ့ရုံဘဲစေ့ခဲ့တာ..အဲ..နင်ကတော့လေ. သွားသေချာပိတ်ပြီးကန့်လန့်ချထား.ကျမပြောလိုက်တော့ကံချားလဲ.တံခါးကိုကန်လန့်ထိုးပြီးပြန်လာခဲ့ပါတယ် ကျမဟာထမိန်ကိုကွင်းလုံးချွတ်ချလိုက်ပြီး..ကိုယ်တုံးလုံးအတိုင်းကံချားဆီကိုလျှောက်သွားလိုက်ပြီး…သူ့လီးကိုပုဆိုးပေါ်ကစမ်းကိုင်လိုက်ပါတယ်…အိုး..လီးကြီးကတုတ်ခဲနေတာဘဲ.ကြိုက်လိုက်တာ…ကျမဟာသူ့ပုဆိုးကိုချွတ်ချလိုက်ပါတော့တယ်…အိုး…သူ့လီးကြီးကစင်းပြီးတွဲလောင်းကျနေပါတယ်..ဒစ်ကလန်ထွက်နေတာကြောင့်…
Read More “လိုင်းပေါ် ကသူနဲ့မီးဖိုချောင်ထဲကချစ်ဇာတ်လမ်း😘😘” »
” ကွက်လပ်ဖြည့်ပါ “
ရေးသူ – ဂျူနီယာဝင်းထိန်(အောက်ဖော်ပြပါဇာတ်လမ်းသည် ရသစာပေသာဖြစ်ပီး အတုမယူပညာသာယူရန် မေတ္တာရပ်ခံပါသည်။)တင်ယုနွယ် စိတ်ပျက်လက်ပျက်ဖြစ်နေရသည်။ လူနေထူထပ်သော ရန်ကုန်မြို့ကြီးမှာ လူတန်းစားအမျိုးမျိုးရှိသည့်အနက် အလုပ်သမားလူတန်းစား များပြားခြင်းကြောင့် ညနေစောင်းအလုပ်ဆင်းချိန်များ၌ ကားဂိတ်တွေမှာ လူတွေပုံလို့နေ၏။ ထိုအချိန်မှစ၍ကားတွေလူကျပ်သွားသည်မှာ ညရှစ်နာရီခွဲလောက်အထိ ကားပေါ်တိုးတက်၍ပင် မရနိုင်။ထို့နောက်ပိုင်းတွင်တော့ ကားကရှားသွားပေပြီ။ တင်ယုနွယ်တို့အလုပ်က မော်တာစက်ချုပ်လုပ်ငန်း။ အလုပ်ကျလျှင် ကျသလိုအိမ်ပြန်နောက်ကျတတ်သည်။ တခါတရံဆို ညရှစ်နာရီခွဲ ကိုးနာရီလောက်မှအလုပ်သိမ်းရတတ်သည်။ ထို့ကြောင့် အလုပ်ရှိရာ မင်္ဂလာဒုံမှ…
ပြောပြဖို့ ခက်တယ် (စ / ဆုံး)
( ဘုံခုနှစ်ဆင့် )ကျုပ် အလုပ်က စောစောပြန်လာခဲ့တာ ညပိုင်း အချိန်ပို ဆင်းရမှာတဲ့။ကားဆေးသုပ်လုပ်ငန်းပါ အလုပ်က မနိုင်ဘူးဗျ ဆရာပါ ဝင်လုပ်နေရတာ။ကျုပ်အိမ်ပြန်ရောက်တော့ ဦးမြင့်စိုးနဲ့ မမဖြူကို တွေ့လိုက်ရတယ်။ကျုပ်နာမည်က ကျော်ဦး မမဖြူက ကျုပ်အမ အရင်း နာမည်က ခင်နှင်းဖြူပါ။ဦးမြင့်စိုးက မမဖြူယောင်္ကျားရဲ့ ဦးလေးပါ အသက်က ၅၅ကျော်နေပါပြီ။ယောက္ဖအဖေ ဦးတင်စိုးနဲ့ ဦးမြင့်စိုးက ညီအကိုအရင်းဆိုတော့ အမွေဆိုင်အိမ်မို့ တအိမ်ထဲ…
ရင္နာတယ္ ဧၿပီ
ဧပြီလ၏ အပူဒဏ်ကို အကာအကွယ်ရလိုရငြား စွပ်ကျယ်ပါးကို ဝတ်ထားသော်လည်း အလိုလိုနေရင်း ချွေးများထွက်ကာ လူက စီးကပ်ကပ်နှင့် အိုက်စပ်စပ်နိုင်လှသည်..။ သို့သော် ဗာဒံပင်အောက် ထိုင်နေခြင်း ဖြစ်သဖြင့် လေတိုက်တိုင်း အေးခနဲ ခံစားမှုနှင့်အတူ သီချင်းညည်းနေရသည်က အရသာတစ်မျိုးပင်..။ အဲအဲ တစ်ယောက် အပြင်လည်း လျှောက်မသွားချင် အိမ်မှာလည်း မနေချင်သဖြင့် လ္ဘက်ရည်ဆိုင်ထိုင်နေခြင်း ဖြစ်သည်။ သိပ်မကြာခင်မှာပင် ကိုဦး စက်ဘီးနှင့်…
ကိုယ်ဟန်ပြမယ် စံပြ ကျောင်းသူ
ဇေယျသီရိ တက္ကသိုလ်မှာ လက်ထောက် ပါမောက္ခ ဟန်နရီ ရာဇဝင် ဘာသာရပ်ကို လာပြနေသည်မှာ ဆယ်စုနှစ်တစ်ခုနီးပါး ကြာမြင့်ခဲ့ပြီ။ ပရော်ဖက်ဆာဟု ဆိုသော်လည်း ဟန်နရီမှာ အသက် ၃၀ ကျော်ကျော် ၄၀ မပြည့်သေး၊ အသက်က ငယ်ငယ် အားကစားလိုက်စားသူဖြစ်၍ ဗလတောင့်တောင့်၊ ပါးသိုင်းမွှေးခပ်ရေးရေးနှင့် ဟန်နရီမှာ ကျောင်းဆရာနှင့်မတူပဲ ဘိုင်စကုပ် ဓာတ်ရှင်မင်းသားနှင့် ပိုတူနေသည်။ အမှီအခိုမရှိ၊ လူပျိုလူလွတ်မို့…
