ဆရာမ ဒေါမတမေကောငးမ နေ့တပိုငးခင့ ယူပီး ထကလာခဲ့တယ ။ ကောငးဆဲခငးတောငးလေး လကတဘကက ဆဲရငး တကစီ တစစီး တားလိုကပီး ကားပေါတကလိုကတယ
“ဘုရင့နောင ကုနးကောတံတား အလနနားလေးက +++ ဟောတယ ကို မောငးပေးပါ ´´
“ဟုတဲ့ ဆရာမ ´´
တကစီ သမား လညး ကားကို ကမးကငစာ မောငးထကလိုကတယ ။ အော .. ပိတလိုကတဲ့ လမးတေ သမိုငးကနေ ဘုရင့နောင ကို တစနာရီကော မောငးလိုကရတယ ။ ဆရာမ ဒောမတမေစိတလော နေလို့လားတော့မသိ အရမးကာသလို ထငမိတယ ။ +++ဟောတယ နားရောကတော့ တကစီ သမား ကို ပိုကဆံရငးပီး ဟောတယထဲ ဝငလာလိုကတယ ။ ဟောတယ ရီစပရငမာ ကောငမလေး တစယောကကို မေးလိုကတယ
“အခနးနံပါတ ၂၃ က ဧည့သည နဲ့ တေ့ခငလို့ပါ ညီမလေး ´´
“အော ဟုတကဲ့ဆရာမ ဒုတိယထပ က ညာဘက နစခနးမောကပါ ဆရာမ အခနးကိုသားမလား ဧည့ခနးမာ တေ့ခငလား ဆရာမ ခေါပေးရမလား ´´
“ရတယ ညီမလေး အဆငပေရင အခနးကို ပဲ သားလိုကမယလေ ဖစတယ မလား ´´
“ဟုတဲ့ဆရာမ ´´
ကောငးစိမး ဝတစုံ နဲ့ ဆိုတော့ ရီစရငက ဝနထမးကောငမလေး ကလညး ရိုရိုသေသေ ပါပဲ ။ တောရုံလူဆို ဧည့သည တေ့ရင အခနးထဲ တေ့ခင့မပေး ။ မိနးကလေး ဆို ပိုဆိုးတယ အခုက ကောငးစိမး ဝတလာတဲ့ ဆရာမဆိုတော့ ခင့ပုလိုကတယ ။ ဆရာမ ဒေါမတမေ အပေါထပကို တကလာပီး ညာဘက ကေ့ကေ့ ဝငလိုကခငးပဲ အခနးနံပါတ ၂၃ ကိုတေ့လိုကတယ ။ အခနးဝ နားမာ ရပနေရငး ဘေးဘီ ကို မကလုံးကစားလိုကတယ ။ လူသူတစယောကမ မတေ့ ။ အခနးတံခါး ကိုခေါကဘို့ လုပလိုကရငး ကိုယ့ကိုကိုယ တေးမိလိုကတယ ။ ရငတေလညး အရမးခုနနေတယ ။ ဒေါမတမေက အခု အသက သုံးဆယ့နစထဲ ဝငလာပီ ။ ခနာကိုယ ပည့ပည့ဖောငးဖောငးရယ ။ ပောရမယဆို အခုခေတ ဖေ့ဘတထဲမာ ခေတစားနေတဲ့ ဆကဆီမောဒယ ဇနသငဇာ တို့လို့ ဘောဒီမိုး တငကီးကီး ရငကားကား
ကောငးစိမး ဝတစုံ နဲ့ ခါးတို အကီ ရငဖုံးလေး ဝတထားတာမား မငရတဲ့သူ နစခါပနကည့ရတယ ။ ကောငးဆရာမ မို့လို့သာ သိပဟော့ဟော့ရမးရမး မနောကရဲကတာ ။ ကောငးစိမး ထမိနအောကက ကားထကနေတဲ့ တငပါးကီးတေ က ပုရိသ တို့အာရုံကို ဖမးစား နိုငတဲ့ အပင အပေါပိုငး ရငဘကထားထားကီးတေကလဲ အတငးခံခါးရညဘောလီ အောကမာ ဝင့ဝင့ထညထညရယလေ ။ ကောအောကခါးနားထိ ရညလား နကမောငသနစမးလတဲ့ ဆံပငတေကို အပေါမာ ဆံထုံးလေးထုံးထားတော့ ခပယဉယဉလေး ဖစနေတယ ။ ဆကဆီဆနဆန ဘောဒီနဲ့ မနမာဆနဆန ကောငးစိမး ဝတစုံ ဟာ လိုကဖကလနးလတယ ။တငပါး အောကအဝိုက နားမာ အောကခံပငတီ ကိုးရာလေးကလညးထငခားလနးလတယ ။တငးရငးလနးတဲ့ တငပါးတေကို မနိုငဝနထမးထားရမနး ထမိနပေါမ ကည့ရုံ နဲ့ သိနိုငတယ ။
“ဒေါက..ဒေါက…ဒေါက ´´
အခနးအတငးမ တံခါး ဂကဖင့သံ ကားလိုကရပီး အခနးတံခါးလေး ပင့သားတယ ။ အခနးထဲ မ ဇေယ အခနးတံခါးဖင့ပေးလိုကတာ နဲ့ အခနးထဲကို တနးဝငလိုကတယ ။ ဝငးနောင တံခါး ကို ဂကပနခလိုကတယ ။ ဆဲခငးတောငးလေး ကို စားပဲခုံပေါမာ တငလိုကကာ ဇေယ ကို ဖကလိုကရငး
“သတိရလိုကတာ မောငရယ … အရမးလမးတာပဲ´´
“မောငလညး သတိရတာပါပဲ မရယ …´´
ဇေယ နဲ့ ဒေါမတမေ တစယောကကို တစယောက တငးကပစာ ဖကထားလိုကတယ ။
“မ အခိန ရရဲ့လား ´´
“အငးး ရတယမောင နေ့တပိုငးခင့ယူပီး ကောငးကနေ တိုကရိုကလာလိုကတာလေ တေ့ဘူးလား ကောငးစိမးတောင မလဲရသေးဘူး ´´
“မ က ကောငးဝတစုံလေး နဲ့ အရမးလတာပဲ ´´
“သားပါ တေ့ မ ခဲနေတယ ´´
ရငခငထဲမာ ခိုနားရငး ဆရာမ ဒေါမတမေ ရငတေ ခုနနေတယ
“ဒါနဲ့ မောင ရနကုနမာ ဘယနစရက ကာမာလဲ ´´
“သုံးလေးရကလောကပဲ ကာမယ အလုပကိစ ပီးတာ နဲ့ ခကခငး ပနရမာ ´´
“ဟင မောငကလညး ခန လေးရယ“
“ဟုတတယ မရဲ့ အခုတောင အလုပကိစ နဲ့ မို့လို့ရနကုနလာရတာ နို့မို့ဆို ရနကုနလာဘို့ ဝေလာဝေးပဲ ´´
“ ဟုတပါပီရင နိုငငံသားကောငး စစဗိုလ ကီး ဆိုတော့လဲ တာဝနတေ မားပားတော့ ဘယအားပါ့မလဲ နော့´´
ဟုတသည ဗိုလကီးဇေယ က တပမတော အရာရိကီး တစဦး ။ လနခဲ့တဲ့ ၅ နစကောကော လောကက ပုသိမမာ တာဝနကခိနတုနးက ဒေါယဉယဉစိုး နဲ့ ဆုံခဲ့တာ ။ အဲ့ဒီတုနးက ဒေါမတမေလဲ ပုသိမ အ.ထ.က ကောငး မာ အလယတနးပ ဆရာမ ။ သူငယခငး တစယောကက မိတဆကပေးရငဲဇေယနဲ့ ခငမငမိရာ က ခစသူတေ ဖစခဲ့ကတယ ။ ခစသူတေ ဖစခဲ့ ရုံတငမက လငမယား အရာ ပငမောကခဲ့တယ ။ ခစသူတေ ဖစပီး ပောရငလို့မ မဆုံးသေး ဇေယလညး တပပောငးပါ ဒေါမတမေ လညး ရနကုနကို အထကတနးပ ဆရာမ အဖစ ရာထူးတိုး ပါရငး နစယောကသား ဝေးခဲ့ရတယ ။ အဆကအသယတော့ မပတခဲ့ ။ ဇေယက လာရိုးဘကမာ တာဝနကတာ မို့ တေ့ ဆုံဘို့ မလယခဲ့ ။ အခု ဇေယ အလုပတာဝန နဲ့ ရနကုနကို ရောကရောကခငး ဖုနးဆကတော့ ဒေါမတမေအံ့သသားခဲ့သလို ဝမးလညးသာရတယ ။ဖုနးရရခငး ပဲ ကောငးအုပဆရာကီးထံ ခင့တိုငပီး အရေးပေါ ကိစ ရိတာမို့ နေ့တပိုငးခင့တောငး ရငး ထကလာခဲ့ရတာ ။
“မောင အသားတေ မဲသားတယနော အရမးပငပနးလို့လား ´´
“အငးး နဲနဲ တော့ ပငပနးတာပေါ့ စစသားပဲ အသားမဲတာ ကိစ မရိပါဘူး´´
“ဟုတပါပီ မောငရယ မောင့ ကို သနားလို့ပါ ´´
“အဲ့ဒါကောင့ မ ကို ခစနေရတာ ´´
ပောရငး ဇေယ က ဆရာမ ဒေါမတမေ နုတခမးလေး ကို မေးစေ့ မ ဆဲယူကာ နမးစုပလိုကတယ
“ပတ ပတ ပတ ´´
“မ မောင အရမး လမးနေပီ ပီးမ စကားတေ ပောမယနော အခု အရမးခစခငနေပီ ´´
“မောင့သဘောပါ ´´
ဇေယ လညး ဒေါမတမေ ရဲ့ တငပါး တေကို ပတရငး နုတခမးတေ ကို အငမးမရ စုပတော့တယ
“ပတ ပတ ပတ ´´
“အငးး ပတ ပတ အူးးး´´
စစသား တစယောက ရဲ့ အနမးတေက အားပငး လတယ ။ ဆရာမ တစယောကရဲ့ အနမးတေကလဲ တကမတမုတေ လမးခုံနေတယ ။ စစသားတစယောကမို့ မိနးမ မား နင့ ဆကဆံမု သိပမရိ ။ တောထဲတောငထဲတငသာ အနေမားလသဖင့ ယခုလို မိနးမသား တစယောက နဲ့ တေ့စဉအခိနမာ အရမးကို ဆာလောင မတသိပနေသလို ဆရာမ တစယောကကလဲ ကောငးပတဝနးကင လူ့ ပတဝနးကငမာ အနေမားလ သဖင့ ရိုးရိုးယဉယဉ နေနေ ရသဖင့ အခု လို အခိန မာ သူမ ရဲ့ အတငးစိတ လိုအငတောငးတ မုတေ ကို လတခလိုကသလို ဖစနေတော့တယ ။ ဇေယ နဲ့မတမေ တို့ ရဲ့ အနမးတေ က ပငးပငးရရ ရိလသည။
“ပတ ပတ ပတ ´´
အောကခံ ဘောငးဘီ မဝတထားသော ဇေယ ရဲ့ လီးတံ ကီး က ပုဆိုး အောကမ ထိုးထိုးထောငထောင ထကလာကာ ဆရာမ ဒေါမတမေ ရဲ့ ဘိုကသား ပငကို ထောကမိထားသည ။ ဇေယ အရပက ငါးပေ ရစ ကောပီး မတမေရဲ့ အရပက ငါးပေသုံးလောက မို့ဇေယလီးက ဒေါမတမေ ရဲ့ ဘိုကသား နား ကိုထောကမိနေခငးဖစသည ။ ဇေယ အရပက ထောငထောငမောငးမောငး ရငအုပကယကယ အသားညိုညို တကယ စစသားစစဗိုလကီး ပီသလပေသည ။ ဇေယ ရဲ့ သနမာ တဲ့ လကတေက လညး ဒေါမတမေ ရဲ့ တငပါး ကားကားကီး တေ ကို ဖစညစနေတယ။ဒေါမတမေ ရဲ့ တငပါးကီးတေက လညး အခားသူတေလို ပော့စိစိ မဟုတ တငးတငးရငးရငး ရိလတယ ။ သူမ ရငဘတမ ဆူဖိုးလနးလတဲ့ နို့အုံကီးတေကလညးဇေယရဲ့ ရငဘကနားလောကမာ ဖိညစထားသလိုဖစနေတယ
`မောင ကောငး ဝတစုံတေ ကေကုနလိမ့မယ အပနဒါပဲ ဝတသားရမာနော တောကာ မငမကောငး ဖစနေရင မကောငးဘူး ´´
“မောငခတပေးမယနော ´´
ခနာကိုယခငး ခန ခာလိုကကာ ဆရာမဒေါမတမေ ရဲ့ ကောငးစိမး အကီ ရငဖုံးလေးမ ဘောကစိ လေး တေ ကို တဗုတဗုတ ဖင့ ခာခလိုကတယ ။အတငးမ ရငမီးအကီလို ခါးရည ဘောလီလေး အတငးမ နို့အုံကီးတေက အပငဘကကိုတောင ထကခငသယောငယောင ။ ရငဖုံး အကီလေး ကို ခတအပီး မတမေ ကောပေးလိုကတော့ နောကဘကက ကောအပည့ ခိတတေ ကို တစခုခငးစီ ဖုတပေးလိုကတယ ။ ခိတတေ ဖုတအပီး ပုခုံးပေါမ ကိုးလေး နစခောငး ကို အသာ မ ကာ ရေ့ သို့ ဆဲ ယူခတပေးလိုတယ ။ ကော ပေးထားတဲ့ မတမေရဲ့ နို့အုံတေ ကို ဇေယ အနောကမ လမးကာ ဆုတကိုငလိုကတယ ။ ဇေယ လကနင့တောင မဆန့ .။ နို့သီးခေါငးလေးတေက အရေ့သို့ ငေါထကနေတယဇေယလ။က ကမးသည ။ ထိုလကကမးကမး ဖင့ နို့သီးခေါငးလေး တေကို အသာ ပတဆဲလိုကတော့မတမေ ကကသီးတေ ပါ ထလာတယ ဲဇေယနဲ့ ဒီလို မနေဖစသညမာ သုံးနစကောကာပီ ။ သူမ အရမးတောင့တ နေခဲ့ရတာ ။
“မ နို့ တေက အရငထကတောင ထားလာတယနော ´´
“ဟငးးးဟငးးး မောငကလဲ မကိုကဘူးလား ´´
“ကိုကတာပေါ့ မ နို့တေကော တင တေ ကော အရငထက ထားလာတယ မောင ပိုစိတပါလာတယကာ ´´
လကတဘကက နို့ အုံကို ပတရငး နောကလကတဘကက တငပါး ကို ပတလိုကတယ ။ဆရာမ ဒေါမတမေ သူမရဲ့ ကောငးစိမးထမိန အထကဆင စလေး ကို ဖုတလိုကကာ ထမိနကို အောကသို့ ကငးလုံးခတခရငး ကုတငပေါသို့ ကောကတငလိုကတယ ။ ထမိနကို အောကကနေလမးအကောက ခပကုနးကုနး ဖစသားတာမို့ တငပါးကီးတေက နောကကို ပူထကသားတယ ။ အတငးမ ဝတထားတဲ့အောကခံပငတီ အပာနုရောငအတငးမ တငပါးကီးတေ မား ကဲထကလာတော့မယ့အလား ။ ဇေယမတမေ ကို အနောကမ သိုငးဖကရငး လညရုတသားလေးတေ ကို နမးလိုကတယ ဇေယရဲ့ ရိတပီး ပနထကကာစ နုတခမးမေး နဲ့ မုတဆိတမေး အခို့က လညဂုတသားလေး တေ လာစူးတာကောင့ဇေယ ကကသီး မားပင ထမိတော့တယ ။ လညတိုင နဲ့ ပုခုံးသားတေ ကို နောကမ သိုငးဖကကာ နမးနေသော ဇေယရဲ့ လီးကီး ကို လကနောကပန လမးကိုငလိုကတယ မတမေ ထမိနခတနေတုနး ဇေယကလညး အဝတအစားတေ အကုနခတထားတာ မို့ နစယောကသား ကိုယလုံးတီးဖစနေပီ ။ အောကခံပငတီ အပာနုရောငလေး တထညသာ ကနတော့တယ ။ရငကားကား တငကားကား ခါးကဉးကဉး မတမေ ရဲ့ အလအပတေကောငံ့ဇေယလီးကီးကလညး အစမးကုန မာတောကနေပီ ။ လီးတံ ကီးက မတမေ ရဲ့ လကထဲမာ ပူပူနေးနေးကီး ။ မတမေ လညဂုတသားလေးတေ ကို နမးနေရာမ တဖညးဖညး အောကသို့ လောဆငးလာကာ ကောပငတဝိုက အနောကမ လာလေး ထုတကာ နမးပေးနေရငး ဒူးကေးကာ ထိုငခလိုကတယ ။ မတမေသိတယ
ဇေယ ဘာလုပတော့မယဆိုတာ ။ ရေ့မ ကုတငဘောငကို ကိုငလိုကကာ မတမေ ခကကုနးကုနး အနေအထားလုပပေးလိုကရငး ခေထောကတေ ကို အနညးငယ ကားပေးလိုကတယ ။ ပငတီ ပေါမ နေ၍ ဇေယနုတခမးမားဖင့ ဆရာမဒေါမတမေ ရဲ့ တငပါးတေ ကို ယကပေးရငး လကမ ပငတီ မော့ကိုးလေး ကို ကိုငကာ အောကသို့လိပကာလိပကာ ခတခလိုကတယ ။မတမေ ဖငကို နောကသို့ ပို ပစပေးလိုကတယ ။ ကီးမားလုံးကား တဲ့ တငပါး ကီး နစခမး ကို ဇေယ လကနစဘက ဖင့ သေခာ ဖဲလိုကတော့ စအိုဝ ညိုတိုတို နင့ စောကဖုတနုတခမးသား မား နောကသို့ ပူထကလာတော့တယ ။ စောကဖုတ အဝ မာတော့ အရညကညလေး တေ ပင ထနေပီ ။ မတမေ ရဲ့ ထူးခားခကမာ အောကမ အမေးအမင သနလနးခငးပင ။ စောကဖုတ အထက မ စောကဖုတ ဘေးသား နားထိပင အမေး တေ ရိနေသလို ဖငစအိုဝ ပတခာလညတငပင အမေးလေးမား ခပရေးရေး ပေါကနေပေသေးသည ဖငနစခမးကားထဲသို့ ဇေယ လာလေး ထိုးထည့လိုကသည ။
“ပတ ပတ ပတ ´´
“အားးး မောင …ကတ ကတ ကတ ´´
“ပတ ပတ ပတ ´´
မနကကတညး က ကောငးသားပီး ကောငးမ ခကခငး ထကလာတာကောင့ သန့ရငးရေး မလုပရသေးသဖင့ အနံအသက တော့ နဲနဲ ထကတယ ။ ညီစို့စို့ စောကဖုတ အနံ့ ၊ ရမတ ထနနေခိန မို့ စိတရဲ့ခေါဆောင ရာ ရောကနေသဖင့ ၎ငး အနံ့လေးက ပင ရမတစိတ ပိုထနနေစေသညလား မသိ ။ တခတခတ တပတပတ ဖင့ စုပပေးနေတယ။မတမေကနညး နောကသို့ တငပါးကီး ကို အစမးကုန ကော့ပေးထားသဖင့ မတတပရပ ဖငကုနး ထားသည့ ပုံစံ မာ ဇေယအကိုက ဖစနေလေတော့တယ ။ ဇေယ ရဲ့ လာ ကလညး စောကဖုတ တငမက စအိုဝ နား အထိ ပင အပေါ အောက ဆဲပေးနေတယ
“ပတ ပလက ပလက ပတ ´´
“အငးးးဟုတတယ မောင အားးးကောငးတယ ´´
ပေါငကီးကို အစမးကုနကားထားတာတောငမ တငပါးမားက စောကဖုတနဲ့စအိုဝ ကို လာလာ ဖုံးခငနေသေးသဖင့ ဇေယ လက နစဘကက တငပါးတေ ကိုဖဲထားရမ ခာလို့မရ တငပါးတေကို ဖဲထားရငး ယကပေးနေတယ
“ပတပတ ပတ ´´
“အားးး အငးးးး အ အ ကောငးတယမောင ယကပေးအားးးး´´
တခကတခကမတမေ ဒူးကို အကေးအဆန့လုပကာ အဖုတနဲ့ လာ ကို လမးလမး ပတလိုကသေးသည ။ ဆယမိနစလောက ဆကတိုက ယကပေးအပီးဇေယ မတတပ ရပလိုကကာမတမေ ရဲ့ တငပါး နောကတည့တည့ မာ နေရာယူလိုကသည ။ လီးတံကို ညာလကဖင့ တခကနစခက ဂငးတိုကလိုကကာ ဇေယ တံတေးတေ ဖင့ စိုရဲနေတဲ့ မတေမေရဲ့စောကဖုတ အဝမာ လီးဒစ ကို တေ့လိုကရငးး
“မ … လိုးတော့မယနော ´´
“အငး မောင ..လိုးလေ´´
တငပါးကီး နစခမး ကို သေခာကိုငကာ လီးတံ ကို ထိုးသငးလိုကသည
“ဗစ …ဗစ …ဗစ …´´
“အ အာအားး ဖေးဖေးမောင မလုပတာ ကာပီ ဖေးဖေး နော ´´
“အငးးး စီးနေတာပဲ မရယ အားးး´´
“ဘတ ဘတ´´
“ဘ ဘ ဘတ ´´
စောကဖုတထဲမ လေအံသံမား ထကလာတယ
“ဇတ ဖတ ဘတ ´´
“အာာာအားးး အားးး မောင အားးး´´
ခပထားထား တငပါးကီး နစခမးကားရိအဖုတအကဲကောငး ကားသို့ ဇေယ လီးတံမာ ဖေးဖေး ခငး တိုးတိုးဝငလာတာ အဆုံးထိ ရောကရိသားသည ။ ဇေယ လီးတံကလညး ရညသည ။ တောငနေသည့ အခိန ၈ လကမ ခန့ပင ရညသည ။လီးကတော့ ခပမဲမဲ ဒစက ကားသည ။လီး အဆုံးဝငသားလို့ သားအိမ နံရံမာ သားထောကမိတော့ မတမေ ခါးလေး ဆကကနဲ တုနသားတာတေ့လိုကတယ ။ မတမေ လီးတံကို ဖေးဖေးခငး ပနဆဲ နုတကာ ဖေးဖေးခငး အထုတအသငး စလုပတော့တယ ။
“ဘတ ဘတ ဘတ ´
“ဖတ ဖတ ဖတ ´´
“အားးး မောင ကောငးတယ အားးး´´
“အားးး လိုးလို့ ကောငးတယ မရယ မလိုးရတာ ကာလို့လားမသိဘူး အားးး´
ၿပီးပါၿပီ။ ။
