ရှေ့နေမလေး သီရိနဲ့ သူငယ်ချင်းသုံးယောက်အမှု

×

Incest တော့ မဟုတဖူးဗာ………….
ဝတုကိုကပါတယဆိုတယ့ ပရိသကတေအတက ဝတုရည တစ ခုမို့လို့တငပေးလိုကပါတယ

ယနေ့ရုံးခိနးမရိသဖင့ အမုသစရာရဦးမည ဖစရာ ရုံးမသားဟုဆုံးဖတကာ သီရိတစယောက အပငးကီးကာ ဆကလကအိပနေသည။ သတိရသဖင့ ဘေးကိုလည့ကည့တော့ ကိုအေးမငးက မပနသေး။ သူမ နိုးသားသညကို သိသောအခါ သူမညအိပဝတစုံကို ပင့သည။
“တောပီကာ”
“ပနခါနီး တစခီလောက ဆဲပါရစေ”
“မနေ့ညလညး တစညလုံးနော၊ ဒီမာ အောင့တောငနေပီ”
“တစခီလောကကာ”
“အ.. ဇတပဲ အ.. ဖညးဖညးသငးပါ”

အေးမငးဆိုသူက သူမနောကမနေကာ အဖုတထဲကို သူ့ဟာကီးသိပထည့သည။ အေးမငးဆိုသူမာ ကောငးတုနးက ခစသူဖစသည။ ခစသူဘဝဖင့ အပတဆဲခဲ့ကသည။ နောကတော့ အေးမငးက အခား မိနးကလေးတစယောကနင့ လကထပသားသည။ လကထပပီး အခားမို့သို့ ပောငးသားသည။ သို့သော အလုပသဘောအရ သူမနေထိုငရာမို့သို့ မကာခဏ ရောကလာတတသည။ အစပိုငးရောငခဲ့သည။ နောကတော့ အရငလိုပင သူမငါးနေသော အခနးသို့ ညညရောကလာသည။ သူမ စိတနာစာ မုနးတီးခဲ့သောလညး အတေ့ကို ပနပေးသောအခါ သူမမခံနိုငပန။ မောရပနသည။ တစလလောက အဆကအသယပတသားပီးခါမ မနေ့ညက ရောကလာကာ တစညလုံး “တစလစာ” ဆိုပီး နညးမိုးစုံဆဲရာ သူမအဖုတတောငမ အောင့သားသည။ မနကပနရမာမို့ ဆိုသဖင့ ခံပေးလိုကသည။ ခစသူ အဖစမဟုတပေမယ့ sexy friend အဖစ ဆကလကနေထိုငလာခဲ့သညမာ လအတောပင ကာငောငးလာခဲ့လေပီ ဖစသဖင့ တစယောကအာသာကို တစယောက ဖည့ဆညးကာ အစမးကုန စိတလတကိုယလတ ခဲခဲ့ကသည။ သူမခါးကိုကိုငကာ ဆဲလိုကသဖင့ သူမလညး အလိုကသင့ပင လေးဖကထောက ကုနးပေးလိုကသည။ အေးမငးတစယောက သူမခါးကို ဆုတကိုငကာ ခပကမးကမးပင လိုးလေသည။ လိုးခကမား မနလညး မနလာသည။
“ထည့ထားလိုကရမလား”
“အငး”
သူမစောကဖုတထဲသို့ လီးရညမား တဗစဗစဝငသားသည။ စောကဖုတထဲ နေးခနဲ နေးခနဲ ဖစသားသည။
“စိမမနေနဲ့ ထုတတော့၊ ပနတော့၊ မုနးဖို့ ကောငးလိုကတာ အဖုတကို အောင့သားတာပဲ၊ နို့ကိုလညး သူစို့တာနဲ့ နို့လညးကီး နို့သီးခေါငးတေလညး ကယကုနပီ”
သူမအတငးထတော့ လီးက သူမစောကဖုတမ ဖောကဆို ပုတသားသည။ တစရုးယူကာပေါငကားထဲ သုတလိုကသည။ အေးမငးက သူမကိုယကို လမးဖကကာ ကုတငပေါ ဆဲအိပပီး ရငခငထဲဖကသည။ ပါးပငကို တရတရတနမးသည။ အနမးမားအောကတင သူမသည တပမကကာ ရငခငထဲ ပိုတိုးဝငမိသည။ သူမ၏ မုနးလညးမုနးရသူ ခစလညးခစရသူဖစသော အေးမငးရငခငသည သူမကို ထာဝရနေးထေးစေမဲ ဖစသည။
ကိုးနာရီထိုးတော့ အေးမငးပနသားသည။ မနကစာစားဖို့ လုပရငး ဤနေ့ ရုံးသို့သားရ မသားရ စဉးစားနေမိသည။ အမုကို ထပရာရမညလား။ မနေ့က သူမလိုကခဲ့သော အမုရုံးသည။ ကောငလေးမာ ခုမ ၂၂ နစသာ ရိဦးမည။ ထောင နစကသားသည။ ထို့အတက စိတမကောငးခငးမားစာ ဖစမိသည။ ဝဋကေးဟု သဘောထားခိုငးလိုကရပါသည။ အားနာသညကတော့ ကောငလေး၏ မိဘမားဖစသည။ မတတနိုငပါ။ သကပငးခရငး မနကစာကို စားလိုကသည။ ဗိုကပည့တော့ အားလုံးမေ့သားသည။ အိမမာ ဆကနေလင ပငးစရာမို့ ဟုတဟုတ မဟုတဟုတ ရုံးသို့သားရန ဆုံးဖတလိုကသည။
“ဒေါက ဒေါက”
တံခါးလညးခေါက အခနးထဲလညးဝငလုပမိတော့ သူမမားမနး သိသားသည။ အမုကို လကခံကာ အမုလိုကရေ့နေမားသို့ ရောငးစားသော အမုပဲစားဦးသိုကထနးသည သူ၏ ထံတင စာရေးမလုပနေသော ဝတီမောဆိုသည့ ကောငမလေးတငလုံးကို ပယပယနယနယဆုတကစားနေသည။ ဝတီမောက သူမကို မငတော့ မတတပရပကာ သူမစကဒကို အမနဆဲဖုံးသည။ ဝတီမောသည အရပပုပတပတလေး ဖစသည။ အသားဖေးသောလညး ရူပါမရိပါ။ တငမား ရငမားလညး ရိသင့သလောက ရိသည။ သို့သော ဆဲဆောငမု မရိ။ စုပခနးခနးလေးလညး မဟုတ။ ပငတတ ဆငတတသဖင့ ကည့ပောရုပောလေးတော့ ရိသည။
“အော သီရိလေး လာလေ၊ ကဲကဲ ဝတီရေ ဒီနေ့တော့ နေ့ခငးမ တစခေါကပနလာခဲ့နော”
“သူနဲ့ ဆကဆဲလိုကပါလား၊ ကနမ သိပအဆငမပေလို့ပါ”
“ကိုကီးဘက အဆငပေဖို့ပဲ လိုတာပါ သီရိရယ၊ ဒီနေ့အမုက မငးနာမညကောငးရမည့ အမုက သိလား”
“ရင အဲလိုပဲ ပောပောရောငးနေတာ မဟုတလား”
“ဒီတစခါ ကိုကီးတကယပောတာ ကလေးရဲ့၊ ကဲကဲ ဝတီ မငးသားတော့”
“ဟုတဲ့”
ဝတီထကသားမညလုပတော့ ဦးသိုကထနးက ဆော့ပငတစခုယူကာ ဝတီ၏ စကဒကိုလနလိုကပီး ပေါငပေါတင ကကခေခတလေး ခတလိုကသည။
“တခားလူနဲ့ သားမကဲနဲ့”
“ဟနးးး လူဆိုးကီး”
ဝတီက သူမပေါငပေါမ အမတအသားကို ပနဖကသည။ အနညးငယပကစပုခိနတင ဝတီက အခနးတံခါးကို ဆောင့ပိတကာ ထကသားသည။
“ကၽန…”
သီရိမ ငငးမလို့ လုပသည။ ဦးသိုကထနးက မေးစေ့ကိုကိုငကာ ပါးနစဖကကို နမးသည။ သိုကထနးက သီရိပါးပငပေါ သူ့နာခေါငးကို မုပနေအောင နမးလိုကပီး ကုလားထိုငတင အခန့သား ပနထိုကလိုကသဖင့ သီရိမာ သိုကထနးပေါငကားတင ဒူးထောကထိုငခကာ ပုဆိုးကို ခတလိုကသည။ အတငးခံမာ ပယောငးနေသည။ လကဝါးဖင့ အုပကာ ပတသပပေးသည။ ဦးသိုကထနးသည အသက ၄၅ နစရိပီ ဖစပီး လူပိုကီးဖစသည။ လူပိုကီး ဖစသောလညး မိနးမမားစာကို ပိုငဆိုငသူ ဖစသည။ အမုသညမ လာဘအဖစ သမီးမိနးမပို ရလငရ မရ၍ ရိသည့မိနးမက လလင လာဘအဖစယူတတသူ ဖစသည။ ပိုပိုအိုအို သိပမရေးသည့သူ ဖစသည။ ကားထဲ မတောတဆ ငတနေမညစိုးသဖင့ မာဆတမ ကောငမလေးတစယောကကို ခေါခေါထားတတသူ ဖစသည။ ဝတီမောမာ မာဆတမ ခေါထားသူ ဖစသည။ အမားအမငတော့ စာရေးမလေး။ စုတခနးခနးသော ဘာသော နားလညမညမဟုတသည့ သိုကထနးအတက အပေါကပါပီး ကောငးကောငးပုစုတတလင နတသမီးလို သဘောထားသူ ဖစသည။
“ခစ မစုပခငလေး ပိုဖီးလလာအောင ဟိုဘကလည့ပီး ဖညးဖညးခငး ခတပပါလား”
သီရိက ကငးထုပေးမလို့ လုပရငးမ အသာထကာ ကိုယကို တစပတလည့သည။
“အိုးကတော့ တကယ့ စစကိုငးအိုးပဲ”
သူမတငလုံးကို ကည့ရငး ပောသည။
“No No မခတသေးနဲ့ဦး မငးအိုကီးနဲ့ ငါ့ဟာကို လာပတပေးပါဦး”
သီရိက ခါးကော့ကာ တောငနေသဖင့ တနးမတနေသော သိုကထနးလီးကီးပေါ တငလုံးဖင့ ဖိကာ ပတပေးသည။ ဒူးပေါလကထောကကာ ဘယညာယိမးပေးသည။ လီးလုံးကီးက နေးနေသည။ တငလုံးဖင့ အထကအောကလေး ပတပေးသည။
“ဟူး.. ဟူး … ရီး ရီးးးး”
သူမ လကကို သိုကထနးပေါငပေါထောကကာ တငလုံးဖင့ ဆကပတသည။ သိုကထနးက သူမလကနစဖကကို ဆုတကိုငထားသည။ လီးလုံးက ပိုမာလာသည။ တငသားထဲကို တိုးဝငနေသည။
“မငးအိုးနဲ့ကို တခီပီးလို့ ရတယ”
သူမက ပနရပကာ မလည့ဘဲ ထမီကိုခတခသည။ သိုကထနးက နောကမ ကငးထုနေသည။ သူမအကx{103E}ကို ဆကခတသည။ ဘရာလညး ခတကာ စပငဒါကိုပါ ဆကခတလိုကသည။ သိုကထနးက သူမနောကမထိုငကာ သူမတငလုံးကို ကိုကသည။ လာဖင့ လကသည။ ပေါငမားကို နုတခမးဖင့ လိုကစုပနမးသည။ ခါးစပအထိ နမးတကသည။
“အာ့ နာ တယ္”
သိုကထနးက သူမတငသားကို ကိုကသည။
“စားပစငယာ”
သူမ နညးနညးလေး ကုနးပေးသည။
“အူးးဝူးးးးးးးးးး”
သူမစောကပေါကမ ဖငပေါကသို့ဆဲကာ ဖငညောင့ရိုးထိ လာကို အပားလိုကထားကာ တောကလောကလကသဖင့ သူမတစကိုယလုံးရိ အကောမား ဆိမ့တကသားသည။ သူမဆကကုနးလိုကသည။ သိုကထနးက သူမခေတစဖကကို ခုံပေါတငလိုကသည။ သူမက စားပဲကို တံတောငဖင့ထောကကာ ကုနးပေးလိုကသည။ သိုကထနးက သူမစောကခေါငးထဲကို လာဖင့ ထိုးမေသည။
“အာ့…ဝု ဟူးးးးးးး”
သူမတစကိုယလုံး မောကတကနေသလို ခံစားရသည။ သိုကထနးက သူမစောကဖုတ နုတခမးနစဖကကို ဖဲလိုကသည။ ရဲတတနေသော စောကပတအတငးသားကို ခိုမိနစာ လကသည။ စောကခေါငးထဲသို့ လာကို အလုံးလိုက ထိုးသငးသည။ မနေ့ညက တစညလုံးနီးပါး အဆဲခံထားရသဖင့ အောကနေသော စောကဖုတမာ အတောလေးသကသာသားသည။ တစယောကယောကရဲ့ လီးရာနင့ လီးအနံ့မပောကသေးသော သူမစောကဖုတကို တစယောကကတော့ မိနယကစာ လကနေသည။ လကခောငးနစခောငးထိုးသငးပီး စောကခေါငးထဲထိုးမေသည။
သီရိက စားပဲပေါပကလက အိပပေးလိုကသည။ သိုကထနးက သူမပေါငတစဖကကို ထမးသည။ စောကပတ၏ အကကောငးအစကို လကခောငးဖားဖင့ ထိုးဆသည။ စောကစေ့ကို နုတခမးဖင့ ဆဲစုပသည။
“အုိး အူး အား ဝူး”
စောကစေ့ကို လာဖားဖင့ ကလိပေးသည။ လကနစခောငးဖင့ စောကခေါငးထဲကို ထိုးမေသည။ ကလောသည။ စောကပေါကကိုလညး ကလော စောကဖုတအကကောငးကိုလညး လာဖင့ ထိုးမေသည။ သူမစောကဖုတကို ထိုးမေထားသော လကနစခောငးကို သူမအား စုပခိုငးသည။ သူမစုပပေးလိုကသည။ သိုကထနးက သူမစောကဖုတပေါ တံတေးမား ထေးခသည။ ပီးနောက ပောငအောင ပနလကသည။
သူမ ကမးပငပေါ လေးဘကထောကကုနးလိုကသည။ ပေါငနစဖကကို စုထားသည။ သိုကထနးက သူ့လကဝါးထဲ တံတေးထေးထည့ပီး သူ့လီးကို သုတကာ သူမစောကပတကို လိုးသည။ သိုကထနးလီးမာ မိနးမလိုကစားသူ၏ လီးပီပီ နစလုံးထိုးလကနိပဓာတမီးလောကကို ကီးသည။ ခုနစလကမလောကရညသည။ ထိပလုံးက ခနမနေသည။ လီးခေါငးသူမ စောကဖုတထဲမုပတော့ စူးလို့နေသည။
“အု အာာ့..”
လီးအလုံးလိုကကီးသူမ စောကပတထဲ ဖညးညငးစာ မုပဝငနေသည။ သီရိတစယောက ခါးကို ကော့တကသားသည။ လီးကို တစဝကတင ပနထုတကာ ပနထည့သည။ ဆုံးခါနီးတော့ ပနထုတသည။ သိုကထနးနဲ့ သူမ မကာခဏ အိပဖူးသည။ အိပတိုငးလညး ကေနပအောင ဆဲပေးနိုငစမးရိသူဟု သူမ မတခကခမိသညခညး ဖစသည။ ခုတစခါ ပနသငးတော့ ဆုံးလုလုတင ဆောင့ထည့သည။
“အာာာာ့ာ့ာ့”
အဆုံးထိသငးပီး ထပထပဆောင့သည။ လီးက သူမအဖုတထဲ မုပနေသည။ တစကိုယလုံး ဝငလို့ရလင ဝငမည့သူ ဖစသည။ သူမခေါငးကို ဘယညာယမးကာ ညညးရသည။
“x{101B}x{103C}း တုိးတုိး”
သူမ ပါးစပကို ပိတကာ ဆကညညးသည။ သိုကထနးက သူမခါးကို စုံကိုငကာ တဒုတဒုတ ဆောင့သည။ စိတကိုကဆောင့ပီးနောက သူမနို့ကို လမးကိုငကစားသည။ နို့အိမတစခုလုံးကို ခေဖကသည။ တငးကစနေသော သူမနို့မားကို ပူပေါငးကိုငသလို အတငးဆုတကိုငသည။ နို့နစလုံးကို ကိုငပီးနောက သူမခါးစောငးကို ကိုငကာ စလိုးတော့သည။ အစပိုငးတော့ သူမလကထောကထားနိုငသောလညး နောကတော့ မထောကနိုငတော့ပါ။
သိုကထနးက ကုလားထိုငတင ထိုငသည။ သူမက လီးထိပကို စလကပေးသည။ လီးက သူမစောကရညဖင့ စိုလဲ့နေသည။ လီးတစဝကလောကထိ သူမစုပလိုကသည။ ပါးစပထဲ ရောကနေသော လီးထိပကို လာဖင့ ကလိသည။ လီးအရငးကို ကိုငလိုကသည။ လေးငါးခက ကငးထုပေးပီး လီးထိပကနေ ဖဲခသည။ လီးထိပမ အရေခံမားအားလုံး ပဲကသားသောအခါ လီးရစလေးကို လာဖားဖင့ ရစပေးသည။
“အား ဝူး ကောငးလိုကတာ ကလေးရယ”
လီးကောကီးမားကို လာဖားဖင့လိုက လကသည။ လီးအောကမ ပငမကောကို လကပေးသည။ နောက လီးအလုံးလိုက စုပပေးလိုကသည။ တတနိုငသမ ငုံသည။ သိုကထနးက ဘေးသို့ ဝဲဝဲကသားသော သူမဆံနယကို ပင့သတတငပေးသည။ သူမက လီးလုံးကီးကို ပင့ကာ လပတနစလုံးကို ဆဲငုံသည။ လစေ့သည သူမပါးစပထဲ ဟိုဒီ ပေးလားနေသည။ သူမက လပတကို စုပပေးပီးနောက လီးလုံးကီးကို ပနငုံသည။ သိုကထနးက မတတပရပသည။ သူမဆံပငမားကို ဆုတကိုငကာ သူမပါးစပထဲ လီးကို ထိုးထည့သည။ သူမကလညး လကကို နောကသို့ ပစထားပေးသည။ သိုကထနးက သူမပါးစပထဲသို့ လီးကို မရမကထိုးသိပသည။ မဝင ဝငအောင ခေါငးကို ဘယညာ ယမးပီး ထည့သည။ လီးထိပက သူမအာခေါငကို စိုကကာ လညခောငးထဲသို့ တိုးဝငနေသည။ သူမလညး နောကမတန့ဘဲ မရမကဆုံးအောင ငုံပေးသည။ လီးကို ဆဲထုတသည။ သိုကထနးက သူမပါးစပကို လကဖင့ ထိုးကာ ဖဲကစားသည။ မေးစေ့ကို ခုပကိုငပီး ပါးစပထဲ တံတေး ထေးထည့သည။ သူမလညးလာပေါတံတေးဖင့ လည့သည။ သိုကထနးက သူ့တံတေးကို နစခကသုံးခက ထေးထည့ပီး ပနစုပသည။ ပနထေးထည့သည။ ခေါငးကိုမော့အောငကိုငကာ လီးဖင့ ပါးစောငကို ထိုးမေသည။ ပါးစောငထဲ လီးသိပထည့ထားပီး သီရိ၏ ပါးပငကို ပုတသည။ ပါးနစဖကလုံး လုပပီးနောက ပါးစပကို လိုးသည။ သူမပါးစပကို အစမးကုန ဟထားလိုကသည။
သိုကထနးက ကုလားထိုငတင ပနထိုငသည။ သူမက သိုကထနးကို တကခလိုကပီး လီးကို လကနောကပနကိုငက အဖုတထဲ ထည့လိုကသည။ လောလောရုရုဝငသားသည။ သိုကထနးက သူမအိုးကီးနစလုံးကို ကိုငကာ ပင့တငလိုက ဆဲခလိုကဖင့ လိုးလိုက အောကက ပင့လိုးလိုက လုပသည။ သူမက ကိုယတစစောငးနေပီး ငိမခံပေးသည။ လိုးခကမား မနဆနလာသည။ သူမအိုးကီးကိုတော့ မလတတမးဆုတကိုငထားသည။ နောက သူမကိုယလုံးကို ဖကကာ ဖငညောင့ရိုးကိုငပီး လိုးသည။ သူမညောငးလာသဖင့ ကိုယကို တစဖကလည့သည။ သိုကထနးကတော့ ဆဲနေတာ လုံးဝမရပ။ မနလညး မနလာသည။ သူမကသာ အောညညးနေရသည။ လီးက သူမအဖုတထဲ မုပနေအောင ဝငနေသည။ သိုကထနးလညး ညညးသည။ တရီးရီးနဲ့ မညနေသည။ သို့သော ပိုမနလာသည။ နားလညး မနားပါ။ သူမစောကဖုတလညး တပကပကမညနေသည။ တစခါခါ သိုကထနးက မနမနဆဲသည။ ထိုအခါ ပိုအောရသည။ သားအိမပင အောင့သားသည။
ပုံစံပောငးသည။ သူမ၏ ခေတစဖကကို ခုံပေါတင၍ လကကို စားပဲပေါထောကကာ ကုနးပေးသည။ သိုကထနးခကခငးပင ထည့သည။ လီးကို အစအဆုံးထုတသငးပီးလိုးသည။ သူမခါးကို နိုကထားသည။ သူမစောကပတထဲ ဝငထကနေသည။ နောက သိုကထနးက ပနထိုငသည။ သူမက သိုကထနးပေါငပေါ ခေတစဖက ထောကက အရပလိုက နောကပနသငးသည။ လကကို သိုကထနးပခုံး ပနဖကထားသည။ သိုကထနးက သူမခါးကို တစဖက ပေါငကို တစဖကကိုငပီး မရပရအောင လုပပေးသည။ သိုကထနးက ထိုကားထဲ ကိုယကိုနညးနညးဆဲလည့ကာ နို့ကို စို့သေးသည။
“ရေ့ပေါကက ဒီလောကပဲ”
သိုကထနးသည သူမကို ထစေကာ စားပတင ကုနးခိုငးသည။ သူမဖငပေါကသို့ တံတေးမား ထေးပီး သိပထည့သည။ အကုနးလိုက လိုးလို့ အားရပီးနောက သူမကို စားပဲပေါ တစစောငးအိပခိုငးသည။ တစောငးပီး ပကလကခံရသည။ ပေါငကို ထမးကာ ဖငကိုတောကလောကလိုးသည။ အပီးတင သူမဗိုကသားပေါ လီးရညမား လတခသည။
အားလုံးအပနးဖေနားပီးနောက ပစမုတဲအား ဦးသိုကထနးမ သူမစတစထဲသို့ ကူးပေးလိုကသည။ သူမ ဒီနေ့ ဘယလိုဖစဖစ အနားယူမ ရတော့မညဖစသဖင့ အိမပနအနားယူရငး အမုကို စနညးနာလိုကသည။ အမုသည လူသတမုဖစသည။ သတသူမာ မိနးကလေး ဖစသည။ ခကသညက သတသူက စိတမနံ့သူ။ အသတခံရသူက အသက ၃၅ နစအရယရိ သနမာထားကိုငးသော ယောကား။

ရဲစစခကမားမ အသတခံရသူ ရနနိုင၏ သကသေခံပစညးမား စာရငးကို ဖတကည့သည။ ထိုထဲတင တားဆေးမား ကနဒုံးမားနင့ ကာမအားဆေးမား အမားအပားပါဝငသည။ အသတခံရသူ ရနနိုငသည ဗုဒဘာသာ မဟုတသောလညး သူ့ကုမဏီကို ဗုဒဘာသာကုမဏီ ပုံစံဖင့ထားသည။ သူကိုးကယသည့ ဘာသာမာ အစလာမမစ ဖစသည။ ထို့နောက သူ့အား သတခဲ့သညဟု ထကဆိုသော စိတမနံ့ဟု ယူဆရသည့ စုစုခိုငဆိုသည့ ကောငမလေးကို ထားရာ စိတဇဆေးရုံရိ အခုပခနးသို့ သူမထကခဲ့သည။
“စုစုခိုငနဲ့ တေ့ခငလို့ပါ”
သူနာပုတစဦးက သူမကို ခေါသားသည။
အခနးတစနေရာတင ငုတတုတ ထိုငနေသော စုစုခိုငနင့ တေ့သည။ မဖီးမလိမးဘဲ နေနေသည့ပုံဖင့ ပစိတကနေသည။
“စုစုခိုငလား၊ ကနမ သီရိပါ၊ စုစုရဲ့ အမုကို လိုကပေးမယ့ ရေ့နေပါ”
“ဘယူငါးလဲ”
“ကနမက အဲ ဘယသူမ မငါးပါဘူး၊ မိနးကလေးခငး စာနာလို့ လိုကပေးတာပါ”
“ရငုိx{1037} ဒီလုိပဲ ေပာၾကတာပါပဲ”
“တကယါ”
“သား………”
သီရိပင တောတောလန့သားသည။ တောတောလေးကို ခော့ခကကာ အမုသား အမုလာကို စစရသည။
ကနမနာမည စုစုခိုင။ ကနမ အခု နာမညကီးနေတဲ့ fACEbOOK မာ အလုပလုပတယ။ ကနမကို အလုပခန့သူက မိုးမိုးလငပါ။ သူက ကုမဏီမနနေဂငး ဒါရိုကတာရဲ့ စကရေတေရီပါ။ ကနမ အလုပစစရခငးက ဧည့ကိုပါ။ ကနမကောင့ ဧည့သညတေ အမားကီးလာတယ ဆိုပီး ရာထူးတနးတိုးပါတယ။ တိုးတဲ့နေရာက ရုံးခနးထဲကိုပါ။ ကနမက တကယမတနေခဲ့ပါတယ။ ဒါပေမယ့ တကယတနး ကနမကို Sexy အရံသတို့သမီး အလုပခံရတာပါ။
ရုံးတငလိုကသည။ ထိုတင မိုးမိုးလငနင့ စနီဆိုသည့ ကောငမလေးနစယောက ပါဝငလာသည။ သေးဆောင ဖားယောငးမုဖင့ သူမတို့က ခုနစနစစီကသည။ စုစုခိုငက လူသတမုဖင့ သုံးနစကသည။ စိတမမနသောကောင့ ဟုဖစသည။ သေသားသော ရနနိုငကိုတော့ သေပီးနောက ဝိဉာဏကိုခေါကာ ထောင ၅ နစခသည။ သူတို့ အမု လမးကောကို သေခာစိစစပီးနောက ထကလာသော ဇာတကောငးကို ကနပူတာဖင့ စီခသည။ စာဖတသူမား ဖတလို့ကောငးအောင အနညးငယပောငးလဲ ရေးသားခငးမ အပ အပိုအလိုမရိ တစလုံးမကန ရေးသားလိုကသည။

ရနနိုငသည ကားကို ကိုယတိုင မောငးလာပီးနောက ကားပါတကငတင ကားကို နေရာတက ထိုးကာ ရုံးခနးထဲ တနးဝငလိုကသည။ ရုံးခနးထဲတင မိမိရေ့ကိုရောင့နင့နေသော စနီနင့ မိုးမိုးလငက
“မဂx{1039}x{1004}လာပါကုိကုိ”
“မငလာပါမောင”
ဟု နုတဆကကသည။
ကိုကိုဟု ခေါသူမာ ရနနိုငထက ဆယနစငယသေးသူ စနီဖစပီး မောငဟု ခေါသူမာ ရနနိုငထက ဆယနစကီးသူ မိုးမိုးလင ဖစပါသည။ သူမတို့က အားလုံးရိရငတော့ ဆရာဟု ခေါပါသည။ ယခုလို သုံးယောကတညး ရိလငတော့ သူကလညး မမနဲ့ ခစလေးဟု ခေါပါသည။
“ခစလေးက ဒီနေ့ ရေလည လနးနေပါလား”
“ကားထဲ တစရကကီးမားတောင ဝေးရလို့ ကိုကို့မဒီနဲ့ တေ့ပီး သူမားကို မေ့နေမာစိုးလို့ ပငလာပေးတာ”
“ဟား ဟား မဒီနဲ့ တေ့လညး Sexy Love လေးဖစတဲ့ မငးလောက ဘယသူ့ကိုမ ပိုမခစမိပါဘူးကာ”
“အဲဒီစကားနဲ့ပဲ မမကိုလညး ပောတာပဲမဟုတလား၊ ပီးတော့ မမနဲ့လညး မခဲနိုင သူမားနဲ့လညး မခဲနိုင အိမက မဒီ့ကိုလညး မကာနိုင ဟနး မသိဘူး မတနေ”
ရနနိုငက လကဆဲအိတကို ခကာ တစယောကတစဖကစီ ခါးကိုဖကပီး ရငခငထဲပိုငတူ ထည့ထားလိုကသည။ လနခဲ့သော လေးနစခန့က ရုံးခနးထဲရောကလာခဲ့သော စနီနင့ ယခုစနီတောတောလေးကို ကာခားလပါသည။ မငပါမား၍ လသားသညမဟုတဟု ရနနိုငတစထစခ ယုံကညပါသည။ ပိနပိနပါးပါး မဲခောကခောကအသားအရေနင့ ဖေးဖေးနုနု စိုအိအိ ရေဆေးငါးလို ကိုယလုံးကိုယပေါက ရိလာသော တသေးတမေးလနေသော စနီမာ သူ့လီးရညတေ ဝနေလို့လား သူနဲ့ တည့လို့လား မသိ။ မငသူတကာ ငေးရလောကသည။ ဘယလိုလလ သူကတော့ ယုတမာလသော အဆင့အတနးမရိသော နညးမားဖင့သာ ကာမကို ဆကဆံသည။ တစယောကက မိုးမိုးလင။ သူမကတော့ ဆယနစကို တောတောလေး စနးခဲ့ပီ ထငသည။ သူမလညး အလမပက။ လဆဲ လမဲ။ ကိုယလုံးကိုယပေါက လသလို အဖုတကလညး လအောင ပငမဲ။ ရေ့ပေါကရော နောကပေါကပါ လိုးလို့ကောငးမဲဖစသဖင့ သူ လကမလတနိုင ဖစရပနသည။ မိုးမိုးလင စောကမေးမားမာ အမဲတမးပါးလပညီညာပီး သပသပရပရပရိသည။
“မငးလညး ကိုယ့အမေးကိုယ အဲလို ပငတတအောင ကင့ထား”
စောကမေးမား နညးနညးကမးစပုလာပီ ဖစသော စနီကို သူ ခဏခဏမာရသည။
“အေမးက အဓိကလား အေပါက အဓိကလားလုိx{1037}”
ကလေးပီပီ စိတကောကခငသည။
“အမေးပငထားတော့ ကလေးရယ သူတို့က မငးဟာလေးကို တသသဖစပီး ဆန အမဲဖည့ပေးခငအောငပေါ့”
မိုးမိုးလငက ဝငပောသည။
“ဟနး သူတို့ကောငးဖို့အရေးကို အမေးပါ ပငပေးရဦးမယတဲ့ ဟနး စိတတိုလိုကတာ”
သူက စနီခါးကိုဖကကာ တငလုံးကို ပတဆငးရငး တစခါက စကားမားကို ပနသတိရမိသဖင့ ပုံးမိသည။ နောက သူမ၏ ထူထဲလသော အောကနုတခမးကို ဖိနမးပေးမိသည။ ပတခနဲ မညအောင နမးသည။ သူ့နေရာ ကိုယ့နေရာ ဝငထိုငကသည။ မိုးမိုးလငက ညာဘကစားပဲ။ စနီက ဘယဘကစားပဲနင့ သူက အလယစားပဲတင ထိုငလိုကသည။
“ကိုကိုက အိမဖောမလေးကိုလညး ခေတောတငသေးတယဆို”
“ညညးဘယက ကားခဲ့တာလဲ”
“မမ ေပာတာ”
“အမ ဘယကကားတာတုနး”
ရနနိုငက မိုးမိုးလငဘက လည့မေးသည။
“စောကကောငမပါကာ စားခိုငးတဲ့ဆေး မစားလို့ ပေါကုနတာ၊ တောသေးတာပေါ့၊ သူ့ကိုယဝနရအောင ဖကခခိုငးပီး တခားပို့လိုကနိုငလို့”
“တောတော ကောကစရာပဲနော၊ ကိုယဝနက ဘယနစလလဲ”
“သုံးလတညးပါကာ”
မိုးမိုးလငရော စနီပါ ရနနိုင၏ လူမဆနမုကို တောတောလေး လန့သားသည။ ဘယလိုမ မရောငနိုငသော ကံကမာက ရနနိုင၏ ကာမခစသူအဖစ ဘာကောင့ သူမတို့ကို ဆဲထည့ခဲ့မနးမသိ။ သူ ဆကဆံစေခငသလို ဆကဆံပေးခဲ့လို့လား မသိ။ ရနနိုငက တောတော သဘောကောငးပါသည။
“ငါလညး နညးနညးလနလနကူးကူး ဆကဆံလိုကမိတယ”
ခိုငစိုးလငး။
ဟုတသည။ အိမဖောမနာမညကိုက တငတငစီးစီး။ သို့သော အိမဖောမ ပီသစာ တစနေ့ နညးနညးစီခိုးနေသည။ သူ့ အခနးကို ရငးခိုငးစဉ အိပယာအောက ထားထားသော ငေထုတမ တစခို့တစဝကကို ဆဲ၍ ရငကားထဲ ထိုးထည့သညကို သူနဲ့ ပကပငးမိသည။
“ဘာလုပာလဲ”
ခိုငစိုးလငး ကောငတောငတောငလေး ရပနေသည။ မိနးမဖစသူလညး မရိ။ ထမငးခက အဒေါက ပနပီ။ မာလီက ခံထဲမာ။ သညတော့…
ခိုငစိုးလငးက အကုနခတပီး ရပနေသည။ စောကဖုတ အခေအနေ တစခကကည့လိုကသည။ လိုးလို့ကောငးမည့ ပုံမဟုတပါ။ အသားညိုပီး စောကဖုတက မညးနေသည။ သေးတော့ သေးသေးလေး ဖစသည။ မကစိမိတလိုးရငတော့ ကောငးခငကောငးမည့ပုံ။ မကနာကည့ပနတော့ နဖူးက ကဉးသည့အထဲ အကောက တန့လိုကသေးသည။ ပါးရိုးကလညး မလ။ နုတခမးက စုတခနးခနး။ အလကားရမည့ကိစ ဖစသဖင့ တောမီးကို ခေးထကအောင လုံလိုကဦးမည။ သူ့ခါးပတကို ဖုတခါ လီးကို ဖောလိုကသည။ ခိုငစိုးလငးကို ဒူးထောကခိုငးသည။ နို့တစလုံးကို ဆုတကိုငကာ နောကကောကို ခါးပတကိုးခေါကဖင့ တစခကရိုကသည။
“ဖနး”
“အ”
နို့နောကတစလုံးကိုငပီး ကောကို ခါးပတခေါကဖင့ နောကတစခကရိုကသည။ သူနို့ကို အကောငးမဲ့ ကိုငနေသည မဟုတ။ ခုထိ စိတမလာသေးသဖင့ ကိုငနေခငး ဖစသည။ စောကကောငမက စောကရုပစောကရညကို တစစကမ မရိ။ တိတဆိတသော ကိုယ့အခနးထဲ နစယောကသား ကိုယ့စိတကိုကလုပပိုငခင့ ရိသည့အတိုငးအတာထက လနနေသည့တိုင လီးက မတောင။ တောတောစိတတိုလာသည။
“ငါ့ဟာကို ငုံလိုက၊ လပတပါ အကုနငုံ”
ခိုငစိုးလငးက အပစရိသူ ပီပီ ခိုငးသမ လုပသည။ လောလောဆယတော့ သူမငုံနိုငပါမည။ ငပဲကီးက ဘာမမ မထဘဲကိုး။ တောတော ကကသရေယုတမ။ လတံရော လပတပါငုံထားသည့ ခိုငစိုးလငးခေါငးကို ခုပကိုငထားပီး ကောပငကို ခါးပတဖင့ ရိုကကစားသည။
“ဖတ ဖတ ဖတ ဖတ”
နညးနညးဖစဖစ မားမားဖစဖစ စောကကောငမခိုငစိုးလငးက နာသဖင့ အောသည။ သို့သော အောလို့မရ။ ကိုယ့လီးကီးတစခောငးလုံးနင့အတူ လပတပါ ငုံထားရသည မဟုတလား။ ခိုငစိုးလငးပါးစပထဲရောကနေသော ကိုယ့လီးက ခုမနညးနညး လုပလုပရရဖစလာသည။ ခိုငစိုးလငးမာလညး မနကစာမစားရသေးဘဲ ရိစဉ လီးကီးကို ငုံထားနေရသဖင့ စိတလညးညစ၊ ငိုလညးငို၊ နာလညးနာဖစလာသည။ ငိုသံသဲ့သဲ့ကားတော့ သူစိတနညးနညးကလာသည။ ခိုငစိုးလငးမာ တဖညးဖညးကီးလာသော လီးကောင့ လပတကို ငုံလို့မရ ဖစသားသည။
“စောကကောငမ ရေသာမခိုနဲ့ အကုနပနငုံစမး”
ကောပငကို နညးနညးပငးပငးလေး ရိုကလိုကသည။ ငိုသံသဲ့သဲ့လေး ထကလာသည။ သို့သော လီးကို မရမကငုံသောလညး ဘယလိုမ လပတကို ငုံလို့မရဖစနေသည။ သူ့ဟာက နညးနညးနောနောမ မဟုတတာ။ သို့သော ကောကနေသူကို ဖဲခောကကသညမာ ဓမတာမဟုတလား။
“ပိုနာခငနေလား၊ ရအောငငုံ”
ခိုငစိုးလငးသည သူမအပစနဲ့ သူမမို့ သူ့ပေါငကို ဆုတကိုငက အာခေါငစိုကနေသော သူ့လီးထိပကို ဂရုမစိုကအားဘဲ ကောကကောကနဲ့ လပတကို ရအောငငုံသည။ လတံက အာခေါငကို စိုကဝငနေမနး သူသိသည။ ခိုငစိုးလငးမာ တအတအတနဲ့ အနသည။ မကနာတင မကရညမား နာရညမား လာရညမားနင့ရဲနေသည။ ခိုငစိုးလငး မနေနိုငတော့သဖင့ ရုတတရကနောကဆုတကာ အသကကို ခပပငးပငးရုသည။ သူက ခါးပတကိုးဖင့ လညပငးကို ဆဲယူလိုကသည။ ခိုငစိုးလငးက လကအုပခီလိုကသည။ သူက လညပငးမ ဆဲကာ ပေါငကားသို့ လီးပနစုပရန ဆဲယူလိုကခငးဖစသဖင့ လကအုပက သူ့လီးတည့တည့ ဖစနေသည။
“ဒီမာ ခိုငစိုးလငး မငးလို စောကဆင့မရိတဲ့ စောကကောငမကို ငါ့လီးစုပခိုငးရတာ ငါ့လီး ဘယလောက သနတယထငလဲ၊ ငါ့လီးကို နငစုပခင့ရတာ ကံကောငးတယမတ”
“ရတ ရတ ဟင့ ဟင့”
ခိုငစိုးလငးက သူ့လီးကို လကအုပခီရငး ငိုနေသည။
“ခိုငစိုးလငး”
“ရင္”
“စောကကောငမ”
“အဲ အဲလိုတော့ မခေါပါနဲ့ရင”
“အောငမာ စောကကောငမက ရာရာစစ၊ နင့လို ဟာမကို ငါက တကဆောင့တယဆိုရင ငါသိကာကတယ ဒီတော့ ငါ အေးဆေးအိပနေမယ အပေါကနေ ဆောင့ခ နားလညလား”
“မ မလုပပါနဲ့ ကိုကီးရယ နော တောငးပနပါတယ”
“မထူးပါဘူး၊ ပထမဆုံးအခီတော့ ပါးစပနဲ့ ပီးလိုကတာပဲ ကောငးတယ၊ ပါးစပဟ”
သူက ပောရငးဆိုရငး ခိုငစိုးလငးမေးစေ့ကို ဆဲသည။ ခိုငစိုးလငးမကနာမာ ကောက၍ရော မကရညမားတံတေးမားကောင့ရော တောတောရုပဆိုးနေပါသည။ နဂိုရကမ ရုပဆိုးရတဲ့အထဲ ဟု သူတေးမိသည။ ခိုငစိုးလငး ပါးစပကို မသိမသာဟပေးသည။
“ကယကယဟ လာထုတ”
လာကို မရဲတရဲ ထုတပေးသည။ သူက ပါးစပထဲ တံတေးမားထေးထည့သည။
“ငါ့ တံတေးကို အရငမိုလိုက”
“အတ ဝေါ့”
ခိုငစိုးလငးပထမတော့ ထိနးကာ မိုခသေးသည။ နောကတော့ မရ။ အနသည။ သို့သော သူမလကဝါးပေါ အနခခငး ဖစသဖင့ တံတေးမား လကဝါးတင ပည့နေသည။
“ပနထည့”
ခိုငစိုးလငးမာ ကောကကောကဖင့ တံတေးကို ပနမိုခသည။ သူ ခိုငစိုးလငးလကကို နောကပနခညလိုကသည။ ဒူးထောကထားခိုငးပီး ပါးစပကို ဟခိုငးထားသည။ သူခေါငးကိုငကာ ပါးစပထဲ လီးကို ထိုးထည့လိုကသည။
လီးရညမား ပါးစပထဲ ထည့လိုကသောလညး ပနထေးထုတသဖင့ ရငတစဝိုကဖေးဖေးဖူအောင ပေကံနေသော ခိုငစိုးလငး၏ စောကဖုတကို သူခေမနဲ့ ထိုးသည။
“နောကနေ့ နင့စောကဖုတကို သေခာဆေးထား သား”
မကနာကို ခေဖဝါးနဲ့ တော့လိုကတော့ ခိုငစိုးလငး ဘေးတိုကလဲကသားသည။ နောကမ သတိရကာ နောကပနခညထားသော ကိုးကို ဖုတပေးလိုကသည။ ခိုငစိုးလငး ကုနးရုနးထကာ အဝတမားကောကယူသည။ ထမီကို သူမ နငးထားလိုကသည။ ခိုငစိုးလငးဆဲသည။ မရ။ ထို့ကောင့ သူ့ကိုမော့ကည့သည။
“သား ရေသားခိုး မနမနခိုး နင့ကို ဒီတိုငးထားလို့ မဖစဘူး”
ရနနိုငခဏစောင့နေတော့ ထမီအနမး အကx{103E}အနမးနဲ့ ခိုငစိုးလငး ရောကလာသည။ အလပငမထားဘဲ ပကတိအတိုငးဆိုတော့ လိုးခငစိတ နညးနညးပေါကသားသည။ သို့နင့ …
“အ… ဟုတ ဟုတလို့လားဟင”
“ဟုတတာပေါ့ကာ သိပဟုတတာပေါ့ ငါက ဖငခရတာကို Carzy ဖစတဲ့ကောင”
ခိုငစိုးလငးမာ အဖုတအလိုးခံရမညထငသောလညး ဖငကို စလိုးခံရသဖင့ အောင့သားလောကသည။ သို့သော သူကလညး ခနထားလေ့ရိသူ မဟုတ။ လီးရညကိုတော့ ပါးစပထဲ အကုနသငးသည။ အစပိုငးတော့ ခိုငစိုးလငး ရံသောလညး နောကပိုငး စောကကောငမခိုငစိုးလငးက ပါးစပနဲ့ဘဲ ဇာတသိမးခိုငးတော့သည။ သူလညး အကိုကတေ့ကာ နုံးကသားလောကအောငကို ခဏခဏဆဲဆဲပေးလိုကသည။
“စောကကောငမ”
“ရင္”
“ဖူးကား လာကည့၊ ငါ့လီးပေါ ဖငနဲ့ ထိုငဆောင့စမး”
ခိုငစိုးလငးက ထမီခတကာ ဖူးကားကည့ရငး သူ့လီးပေါ ဖငနဲ့ဆောင့ခသည။ သူက ဆေးလိပဖာရငး ဖူးကားကည့ရငး မနမနဆောင့ကာ ဟု လောလောပေးသည။ ခိုငစိုးလငးမာ တောတောဟိုကသားသညအထိ ဆောင့သည။
“မောရင ထိုငစုပ”
ခိုငစိုးလငးက ကတတနဲ့ ထိုငခကာ လီးကို စုပသည။
“ထကတော့မယ ထကတော့မယ ဟူး ဟူး”
ခိုငစိုးလငးက ထိပကို ငုံထားကာ လကဖင့ ကငးထုသည။ လီးရညမား ပါးစပထဲ တဗစဗစဝငသည။
“ပစမး”
ခိုငစိုးလငးက လီးရညပည့နေသော သူ့ပါးစပကို ဟပသည။
“နင ရုပမလသလောက စုပအားလညး ညံ့တယ၊ င့ါတံတေးတေ ထည့ပေးဦးမယ”
သူက တံတေးလေးငါးခက ထေးထည့ပေးသည။ ပလုပကငးဆိုသဖင့ ခိုငစိုးလငး ပလုပကငးသည။ မိုခဆိုသဖင့ ခိုငစိုးလငး မိုခသည။
“ငါလညး လရညတေကို သိပမသငးဖစဘဲနဲ့ ဘယကနေ ဘယလို ကိုယဝနရသားမနး မသိဘူး၊ အဲဒါ မနညးဖကခိုငးလိုကရတယလေ”
ရနနိုငက မိုးမိုးလငနင့ စနီကို ခိုငစိုးလငးနင့အကောငး ရငးပသည။
“စနီ…”
“ရငုိကုိ”
“မငးရဲ့ နုတခမးအိအိထေးထေး အရသာနဲ့ မငးလာရဲ့ နူးအိတဲ့ အရသာလေးကို ငါ့လီးက ဆာနေပီ လာပီးပုစုပေးလိုကပါဦး”
ရနနိုငက သူ့ထိုငခုံကို အလယသို့ ဘီးလိမ့သားသည။ စနီက ထလာကာ သူ့ပေါငကားထဲ ဝငထိုငသည။ ဘောငးဘီဇစကို ဖုတကာ လီးကိုဆဲထုတလိုကသည။ ပီးတော့ လကဖင့ အသာလေး ဆုတကိုငပေးရာ လီးက ထလာသည။ အောကနုတခမး အိအိဖင့ လီးထိပကို ဖိလိုကတော့ ဆိမ့နေသည။ လီးအောကပိုငး အကောကီးကို လာဖားဖင့ လကလိုကတော့ “ဝူး” ဟု ရနနိုငက ညညးသည။
“မုိးမုိးလင္”
“ရင မောင”
“မရဲ့ ဟိုဇာတလမးကို ပောပပါလား”
“ဘယဇာတလမးတုနး”
“ဟို ကလေးအဖေနဲ့လေ”
“ဟင သူမားရဲ့ အတိတဆိုးကီးကို ပောခငပါဘူး”
“ပောပါ၊ တကယ့အဖစအပကဆိုတော့ နားထောငရတာ ပိုဖီးလဖစတယ၊ အငတာနကပေါ ဖတတဲ့ ဝတုကို နားထောငရတာ လုပဇာတမနးသိတော့ ဖီးလမလာဘူး။ လုပစမးပါ”
“အရငလကလညး ပောရသေးတယနော”
“အငး၊ ခုတလော အသစကို လိုးခငစိတပေါနေတာ၊ အဲဒီလို ဇာတလမးလေးနဲ့ ဖေသိမ့နေရတာ”
“ဟန္x{1037}…”
မိုးမိုးလငက အတိတမ သူမဖစရပကို ပောပသည။

“သားလေးကော”
“သားလေး နေမကောငးဘူးဆရာမ၊ အခနးထဲ သိပထားတယ၊ ဝငကည့သားပါဦး”
“ဟင ဟုတလား”
မိုးမိုးလငက ဘုမသိ ဘမသိ ကလေးငယ အခနးထဲသို့ ဝငလိုကသည။ ကလေးကို စာသငပေးရငး သံယောဇဉတယမိသည။ ကိုရူပကတော့ သူ့ခငထဲ ရောကလာသော မိုးမိုးလင၏ တငလုံးကို ကည့ရငး အခနးထဲ ရောကအောင တောတောလေး စောင့ရသည။ တကယလညး ကလေးက နေမကောငးပါ။ သို့သော ဘားအေဖစသူက စိတမခဖစကာ လာခေါသားသည။ ကလေးက မိတဆိုးလေးမို့ သူ မပုစုတတမာကို စိုးရိမကာ ခေါသားခငး ဖစသည။ ကလေးက သုံးနစဆိုတော့ တောတောငယသည။ မိနးမဆုံးတော့ အိမနီးခငးလညးဖစ နဂိုရလညး ခငရငးစဲရိသမို့ မိုးမိုးလငက ကလေးကို လာထိုငးပေးရငး စာလေးသငပေးသည။ ကလေးကို ငဲ့ညာပီး နောကမိနးမ မယူခဲ့သောလညး ကာတော့ ဟိုဟာကို ဆာလာသည။ မိုးမိုးလငကလညး တစနေ့ထကတစနေ့ ဝတလာသည့ အဝတအစားမားက စိနခေါနေသလို ဖစနေသည။
“ကေလးက ဘယာလဲဟင္”
ရူပ အခနးတံခါးပိတပီး Lock ခလိုကတော့ မိုးမိုးလငက သဘောပေါကလိုကသည။
“ရင မယုတမာနဲ့နော”
မိုးမိုးလင မကနာက ကားရဲမ မကနာသင ခကခငးပောငးသားသည။ ကားရဲမလညး ကားရဲထီးနဲ့တေ့လင ရုံးရမည မလဲပဲ မဟုတလား။
“လတနော လတ”
သူဖကကာ နမးတော့ မိုးမိုးလင ရုနးသည။ ခါးကို ပေ့ထားကာ ပါးကို တရတရတနမးသည။ မိုးမိုးလင ရောငသောလညး မရ။ တငနစလုံးကို ကုံးကိုငဆုတကာ ပင့ထားတော့ သူမ အင့ခနဲကို ဖစသားသည။ သူမလညတိုငကို ကိုကထားလိုကသည့ပုံမာ သူမဘယလိုလုပလုပ မရရအောင ကာမကို ယူတော့မညမနး သေခာသားစေသည။
“ကိုရူပ”
“………..”
ရူပ ဘာမ မပောဘဲ တငနစလုံးကို ဆုတကာ ပင့သည။
“ကိုရူပ”
“…………”
“ကနမ ကနမ ရင့ဆနကို လိုကလောပေးပါ့မယ လတပါရင လတ လတပါနော”
မရပါ။ ရူပ မလတပါ။ သူမကိုယလုံးကို ဆဲယူကာ ကုတငပေါပစအိပသည။ ဆိုဖာမားက အိခနဲ ကိုယထဲ မုပဝငသားသည။ ရုနးရငးဆနခတ အနေအထားထဲမ ရူပက ထမီကို အတငးဆဲခတသည။ သူမက ထမီကို မဲအောင ဝတထားသဖင့ တောတောခတရခကသည။
“ဖညးဖညးခတပါ”
အတငးဆဲခတသဖင့ တောတောနာသည။ အကx{103E}ကိုပင့ပနသည။ ဘရာက အခိုငအမာမို့ နို့ကို ကိုငမရ ဖစပနသည။ ရူပက အတငးဆဲပင့သဖင့ နို့လညး တောတောနာသည။
“ဖယပါ၊ ရင့စိတတိုငးက နေပေးပါ့မယ”
မရပါ။ ရူပက သူကိုယတိုငလုပရမ ကေနပဟနရိပါသည။ ဘရာကို အတငးဆဲခတသည။ နို့တစလုံးပေါတော့ အတငးကိုငသည။ တောတောဆိုးသည့လူ။ စို့သည။ ပေါငကားကို ဆဲပတသည။ ယောကားတစယောက၏ အပုအစုကို မခံဖူးသော မိုးမိုးလငမာ ကမးတမးသော အပုအမူမားအောက တိမးမောကနေပီ ဖစသောလညး ဤအထာကို ရူပက မသိ။ သူသိသညက ဤအပိုမခောခောလေးထံမ ကာမကို ခကခဲစာ ရယူမ ရမညဟုသာ သိထားသည။
မိုးမိုးလင။
အပငအဆငကောင့ မဟုတလညး သူမဝတပုံစားပုံက တောတောအခိုးကသည။ ရငနဲ့တငက ပည့ပည့ကပကပမို့ မငတေ့လိုကတိုငး အသညးယားစေသည။ ယနေ့ သူမက ထမီအနကရောငတင စိနပင့လို အပင့သေးသေးလေးမား ပါသော ပင့ရိုကထမီဝတလာသည။ အကx{103E}က အတငးအကx{103E}အနကဖစပီး အပငမ အဖူရောင အကx{103E}လေး ဖုံးဝတလာသည။ ခုတော့ အကx{103E}မား မရိတော့။ ဘရာအနကရောငနင့ အတငးခံအနကရောငလေးသာ တစကိုယလုံးတင ကနသည။ အရေးထဲ ရူပက သူ့ပုဆိုးသူခတရာတင လဲနေသေးသည။ အထကသို့ခတပီးကာမ အဆငမပေသဖင့ အောကသို့ဆဲခတခရသည။ ထိုအခိန သူမရုနးထလိုကလင ရသောလညး သူမဟနဆောငသာ ရုနးသည။ သူမအတငးခံကို တစဝကလောကခတပီး အပေါမ တကခသည။
“x{1039}x{101D}ပတ္”
“အတ္”
သူမ တောတောအောင့သားသည။ တောသေးသည။ ခုနကတညးက သူမစိတလာကာ စောကရညမားစိုနေသောကောင့ ရောရောရုရုဝငသားသည။ လူပိုမဟုတတော့လညး အပေါကကိုတော့ တည့အောင ထိုးနိုငသညလေ။ မိုးမိုးလငမာ အပိုလညးဖစ ပထမအကိမလညးဖစသော ထိုကိစကို ပီးသားသည့တိုင စောကဖုတနာသညကလဲ၍ ဘာမ ကောငးကောငး မခံစားလိုကရ။ တစခုပဲ ကောငးကောငးသိသည။ သူမ တောတောလေးကို အောရသည။
လိုးလို့ပီးသည့နောက တောတောနဲ့ မထဘဲ သူမပေါ မောကအိပနေသော ရူပကို သူမတနးထုတသည။
“ေဖာက္”
သူမစောကဖုတတင စိမထားသော လီးက ကတထကသားသည။ ရူပက ခုမ ကမနးကတနးထသည။ မိုးမိုးလငက သူမအဝတကို ကောကကာ ပနဝတသည။ ရူပမ ဘာစကားမ မစသဖင့ သူမလညး ဘာမ မပောဘဲ ထကလာခဲ့သည။ ပေါငကားထဲတော့ အောင့လက။ ဟနဆောငကာ အိမပနခဲ့သည။ ရေကို အဝခိုးပစသည။
“မငးလာရဲသေးသားပဲ”
နောကတစနေ့ သူမရောကသားတော့ ရူပက ဆီးကိုပောသည့စကား။ ပါးနားတေ လိမ့ရိုကပစခငစိတကို ပေါကသားသောလညး သူမဟနဆောငလိုကသည။
“ပတဝနးကငက ဘာလဲ ဘာကောင့လဲ ဆိုတာကို အထငမခံနိုငဘူး၊ အမေးမခံနိုငဘူး”
“ကိုယ့ကို ခစလို့ မဟုတဘူးလား”
“ဝေးသေး ရင့လို အူကောငကောငကို စိတကူးထဲတောင မထည့ဘူး၊ မိနးမ ဘယလို ရသလဲကို စဉးစားလို့ကို မရဘူး”
မိုးမိုးလငက ဆပေးသလို ရူပရဲ့ ယောကားမာနကို ထိခိုကလေပီ။ ရူပ မခိုးမခန့လေးပုံးလိုကသည။ ထိုအပံုးအောကတင…
ရူပက မိုးမိုးလငကိုယလုံးကို ပေ့ခီလိုကသည။ သူမလကထဲမ ပိုကဆံအိတကို ယူကာ နေရာတကထားလိုကသည။ အကx{103E}ကို စခတသည။ နားသယစမားကို မထိတထိနမးသည။ နုတခမးခငးနီးနီးကပကပထားကာ လကကို နောကပို့၍ ဘရာကိုးကို ဖုတသည။ မိုးမိုးလငက နမးမညထငသောလညး မနမးသဖင့ မိုးမိုးလင နေရခကသားသည။ နို့နစလုံးကို ပတသည။ နောက လညတိုငမားကို နမးသည။ သူမ မော့တကသားသည။ နို့ကို အပေါယံသာ ပတသည။ သူမနားရကဝနးကငကိုနမးနေသဖင့ သူမက လည့နမးသောလညး ရူပက ရောငကာ နမးသည။ မိုးမိုးလင ဖီးပိုတကလာသည။ ပေါငပေါတငထားသော သူမလကကို ဆဲယူပီးရူပက လီးကို ကိုငခိုငးသည။ သူမက လကပနကိုငပေးသည။ သူမနို့နစလုံးကို ဆဲယူပီး စို့သည။ သူမခေါငးကို သိမးဖကကာ နုတခမးခငးစုပသည။
ရူပက သူမကို ပေါငကားထဲထည့ကာ နောကမ ဖကသည။ နို့နစလုံးကို ပိုငကစားသည။ သူမကော့နေသည။ မိုးမိုးလငက ရူပရငခငထဲကို မီလိုကသည။ ထမီကိုပင့လိုကသည။
“ဒီနေ့တော့ လိမောရောငလေးနဲ့ လလနးတယ”
သူမ ထမီရောငကို ပောခငးဖစသည။ သူမအတငးခံကို အဖူရောင ဝတထားသည။ နောကမဖကကာ အတငးခံထဲ လကနိုကသည။ အဖုတကို လကခောငးမားဖင့ ပတသည။ နောကမ ပခုံးကို နမးသည။ သူမ ပနနမးခငသောလညး နမးမရ ဖစနေသည။ သူမ ပိုဖီးလတကလာသည။ လကခလယဖင့ စောကစေ့ကို ဆတဆတလေး ကုတသည။ နို့ကိုလညး ကိုငဆုတထားသည။ ခုတော့ သူမမောရပီ။ သူမမကနာကို ဆဲမော့ကာ နုတခမးခငးစုပသည။ စောကစေ့ကို ကလိနေခငးကောင့ ဖီးလပိုလာသည။ သူမကို လဲအိပစေသည။ ပေါငတစဖကကို မခီကာ အတငးခံမခတသေးဘဲ နုတခမးဖင့ စောကစေ့ကို စုပသည။ နို့ကိုလညး လမးကိုငထားသည။ သူမလေးဖကထောကသည။ အဖုတကို မပတနိုကသည။
သူမထမီရော အတငးခံပါ အကုနခတသည။ စောကပတထဲ လကခလယသငးကာ တဆတဆတနင့ ထိုးသည။ သူမ တဆတဆတတုနနေသည။ စောကဖုတထဲ လကခလယက အကုနဝငသည မဟုတဘဲ တစဆစကောကောမ သငးကာ ကလောနေခငး ဖစသည။ အောကမ စောကစေ့ကို ကောတကပီး အပေါမ နုတခမးဖင့ စုပကာ တစဖကဖင့ နို့ကို ပတခေသည။ ကိုရူပက သူမစောကစေ့ကို စုပရငး အကx{103E}ကိုခတသည။ သူမခေမားက ကိုရူပကောကို ပတမိသည။ သူမဖငပေါကမ အပေါသို့ လကတကသည။ သူမ စိတမထိနးနိုငအောင ဖစရသည။ သူမခေါငးကို ခါယမးကာ ညညးနေရသည။
“x{1039}x{101C}ကိဳကား”
“အငး အငး”
သူမညညးကာ အဖေပေးရသည။ သူမခေါငးကို မထူကာ နုတခမးခငး စုပသည။ နောက အဖုတကို ပနစုပသည။ သူမပေါငနစဖကကို အထကသို့ပင့ကာ ကားအောင ဖိထားပီး စောကခေါငးထဲကို လာနဲ့ ထိုးထည့ရာ မိုးမိုးလငမာ မူးမိုကနေအောင ခံစားရ၏။ သူမတငလုံးကိုလညး နေရာစုံအောင နမးလေသည။ စောကစေ့ကို နုတခမးဖင့ ဆဲနမးလေရာ မိုးမိုးလငမာ ကော့၍ နေ၏။ ရူပက ပေါငတစဖကကို ထမး၍ စောကဖုတကို စုတသည။ သူမက လကနောကပနထောကကာ တလောကလုံး မောငကနေတော့၏။ မကလုံးမား မဖင့နိုငပါ။ နုတခမးလညး မပိတနိုငပါ။ ရူပမကနာပေါ ခထိုငရငးက သူမမာ တန့လိမနေသည။ ကော့တကနေသည။ ရူပက ဘေးတင ထိုငကာ သူမအဖုတကို နိုကကစားသည။ တစဖကက နို့ကိုငပီး ဖိထားသည။ သို့သော သူမကော့တကနေရသည။
နုတခမးခငးစုပပီး ကိုရူပက သူမခေါငးကို အောကသို့တနးခတော့ လီးစုပခိုငးမနး သူမသိလိုကသည။ သူမ တစခါမ လီးမစုပဖူးပါ။ အလိုးပင မနေ့က တစခါသာ ခံရဖူးသည။ ကားဖူးရုံပဲ ကားဖူးသော ကိစ။ ကားဖူးတာတောင သူငယခငးထဲမ တစယောကက ထိုကိစအားသနပီး ကိုကကုနးလိုကလုပသဖင့ ဘယဘဲက ဘယလို စသဖင့ ပောပီး ဘယလိုပုံစံစသဖင့ ပောပဖူးသောကောင့သာ ကားဖူးခငးဖစသည။ သို့သော မသငဘဲ တတသည့ ကိစမားထဲတင ဤကိစလညး ပါဝငသမို့ မိုးမိုးလငတစယောက မတနေသော လီးအရငးကိုကိုငကာ ငုံခလိုကသည။ နာခေါငးသို့ ဘာအနံ့မနးမသိ တိုးဝငလာသည။ လာတငလညး ငံသလိုလို အရသာ ခံစားရသည။ သို့သော မရံမိပါ။
“မငးက ဒါကောင့ ငါ့ကို အူကောငကောငလို့ ပောတာကိုး”
သူမကို ကမးကငပီးသားဟု ရူပထငသညလေ။ ရပါတယ။ ကိစမရိ။ ရူပက သူမတငလုံးကို ဆဲလိုကသည။ သူမ၏ တငလုံးမားကို စိတကိုကကိုငကာ ဖဲလိုက ပူးလိုကလုပသည။ သူမကတော့ လီးကိုသာ တငတငစုပပေးသည။
ရူပက ပကလကအိပနေသော မိုးမိုးလင၏ ဒူးကို ကေးကာ မေကအိပပီး သငးထည့လိုကသည။ လီးက မလဲမခော ဝငသားသည။ မိုးမိုးလငမာ အဆာလနနေပီ ဖစသဖင့ နာရကောငးမနး မသိ။ သို့သော ညညးတော့ တောတောလေး ညညးမိသည။ နာလို့ ညညးခငး မဟုတဘဲ ကောငးလို့ ညညးခငးဖစသည။ ရူပက သူမကို ဆဲထူသည။ ပီးတော့ နောကကို မီခသည။ သူမက အပေါက ဖစသားသည။ ဒူးတုတအခလိုကဖစသားသည။ ကုတငခေါငးရငး ဘားတနးကို ဆုတကိုငလိုကသည။ ရူပက သူမတငနစလုံးကို ဆုတကိုငပီး ပင့တငလိုက ဆဲခလိုက လုပသည။ လီးက ဖညးညငးစာ သူမစောကဖုတထဲ ဝငလိုက ထကလိုကဖစနေသည။ တငလုံးကို ပင့တငလိုကလင သူမနို့က အပေါရောကသားသဖင့ ရူပက အသင့စို့သည။
“အားလညး မရဘူး ညောငးလညး ညောငးလာပီ”
တကယ အားမရပါ။ သူမတငလုံးကို ဖညးဖညးခငး ပင့တငသည။ ဆဲခသည။ လီးလုံးက စောကဖုတထဲ ဖညးဖညးခငး ဝငထကသည။
“ကိုယတိုင ဆောင့ခလေ”
သူမက ရူပပခုံးကိုကိုငကာ ဆောင့ခသည။ ရူပကော့ထားပေးသောလညး အားမရ။ ရူပက သူမနို့သီးဖားကို ပတခေနေသည။ သူမက အဆာလနနေ၍လား မသိ။ အားမရသလို ဖစနေသည။ သူမ တိတဆိတစာ ဆောင့ခနေသညကို ရူပက ခကခငးသဘောပေါကသည။
မနတငခုံပေါ သူမပေါငတစဖက တငသည။ သူမမကနာကို ဘေးတစစောငး တနးကပထားသည။ သူမစောကဖုတ ဘယလို နေမညနညး။ ရူပက တငတစခမးကို တနးကာ သငးထည့သည။ စောကပတလမးကောငး၏ ဘေးသားမားကို လီးက တောကလောကထိုးဝငသဖင့ တစကိုယလုံး ကဉထကသားသည။ ရူပမ လကတစဖကဖင့ သူမလညပငးကို ခုပထားသည။ သူမပါးပငမာ မနတငကပနေသည။ ဖတခနဲ သူမရုပကို လမးမငမငနေရသည။ တောတောနာသဖင့ ရုံ့မဲ့နေသည့ပုံစံ။
“အ………………”
လေးငါးခကလောက ဇောငးကို ထိုးသဖင့ သူမ တောတောကို အောညညးမိသည။ နောက ခပသကသကပင လိုးသည။ ခုမ အာသာနညးနညးပေလာသလို ရိလာသည။ သူမခပတိုးတိုးညညးသည။ ညညးသံတိုးသဖင့ ရူပက အားကုန လိုးသည။
“အား ဟား အား ဟား အနး ဟား အိုး ဟား”
“ဝူး ရီး ဝူး ရီး”
သညတစကိမတော့ သူမတကယ အံကို ကိတထားရသည။ တောတောကာလာပီ မဟုတလား။ စောကဖုတလညး ပူလာလေပီ။ ရူပက ခါးစောငးကို ကိုငကာ တောကလောကလိုးသည။
မိုးမိုးလင ဇကပုလောကအောင နာသည့ ခံနညးမိုးဖင့ နောကတစကိမပောငးသည။ ရူပက ခုံတငထိုငသည။ သူမက နောကပနဖကကာ ကိုယ့ဟာထဲ ကိုယတိုင ပနကိုငသငးပီး ဆောင့ခရသည။ ရူပက သူမ ဗိုကသားကို တစဖက ပေါငတစဖကကို တစဖက ပေ့ထားသည။ အခကကအောင ဆောင့စေသည။ ခေတစဖကက ရူပပေါငပေါ တငထားသည။ ခေနစဖကတငလိုကသည။ မိုးမိုးလငသည ရူပ၏ ပေါငနစဖကပေါ တကထိုငကာ ဆောင့ကောင့ထိုငလက ဆောင့ခသည။ ဆောင့ခရငး သူမထိနးထားသည့ကားက သူမစောကရညထကသည။

တကယတမး စောကရညထကနေသူမာ အမုသညမား ဖစကသော မိုးမိုးလင၊ စုမတနင့ စနီတို့၏ ထကဆိုခကကို ကနပူတာဖင့ မတတမးတငနေသော ရေ့နေမလေး သီရိဖစသည။ တစခက တစခက သူမစာရိုကမားသည။ မကလုံးမား ပာဝေနေသည မဟုတပါလား။
“ဒီနေ့တော့ ဒီလောကပါပဲနော၊ မနကဖနမ ဆကပောကတာပေါ့”
မိုးမိုးလငက ဟုတကဲ့ဟု ခေါငးညိတကာ တိတသားသည။ ရဲသားနစယောကက မိုးမိုးလငနင့ စနီကို လကထိပခတကာ ခေါသားသည။ သီရိက ကနပူတာကို Shutting down လုပသည။ အခနးထဲတင ရဲတစယောက ကနနေသည။ ထိုရဲက သူမအကx{103E}ပါးပါးလေးကို နောကမ လီးဖင့လာထောကသည။ ထို့နောက သူမနို့အစုံကို လာကိုငသည။ သူမကလညး ဖီးလကအပည့မို့ ငိမနေလိုကသည။ ရဲသားက သူမနို့ကို အတငးဆုတကိုငကာ အထကအောက ပတသည။ တစလုံးက အထက တစလုံးကအောက ပတသည။ သူမ၏ ရေ့နေဝတစုံမာ နဂိုရက အပေါဆုံးကယသီးတစလုံးသာ တပထားသညမို့ အလိုလို ပုတထကသားသည။ အတငးအကx{103E}ကယသီးကိုတော့ ရဲသားက ဖုတလိုကသည။ ဘရာကိုးကို ပခုံးမ ဆဲခသည။ သူမနို့ကို ပတခေသည။ သူမနုတခမးကို ငုံ့စုပသဖင့ သူမလညး ပနစုပသည။ သူမကို ဆဲထူသဖင့ သူမထလိုကသည။ စားပဲပေါသို့ သူမလကထောကလိုကသည။ သူမ၏ ထမီကို ခတခသည။ တငနစလုံးကို တစဆုပကိုငကာ အထကအောက တစလုံးစီဆဲပတသည။

ရဲသားက သူမကို ရုတတရက နောကသို့ဆဲလည့သည။ သူမ ဒူးတုတထိုငခလိုကသညနင့ လီးကီးက သူမမကနာတင တနးမတနေသည။ သူမလညး တနးခနဲ ငုံပစသည။ သူမ ဆာနေပီ။ ပါးပငတငလညး လီးတနဖင့ ပုတကစားသည။ နောက လီးတစဝကလောကထိ ငုံကာ ပါးစပဖင့ ကငးထုပေးသည။
“ကိုသိနးကလညး စားစရာရိတော့ တစယောကတညး ခိုးစားတယ”
ခုနက ရဲသားနစယောက ရောကလာသည။
“အဲလို မဟုတပါဘူး၊ ကိုထေးနဲ ကိုလငး လာလေ၊ အတူတူ ဝေစားမစားပေါ့”
“ေရx{1037}ေနx{1039}x{101C}ကီးက လယါ့မလား”
“လယလား မလယလားတော့ အခေအနေကိုပဲ ကည့လိုကလေ”
“ပါးစပနဲ့စုပပေးတာကီးက ငါခံနိုငပါ့မလား၊ ထကသားမယထငတယ”
“ငါလညး ရမလားလို့စမးကည့တာ သူက တကယစုပတော့ ငါတောင နညးနညးအားနာသားတယ၊ ကောငးလညး ကောငးတော့ ငိမနေလိုကတယ၊ မထကအောငတော့ ထိနးပေါ့ကာ”
သီရိခမာ လီးစုပပေးရငး လီးအစုပမခံဖူးသူနဲ့ လာတေ့နေသဖင့ Roll အောကသလို ခံစားရသည။ သို့သော ဘေးတစဖကစီတင လီးကိုယစီ လာထိုးပေးကသဖင့ သူမကိုငပေးကာ ကငးထုပေးသည။ ကိုထေးဆိုသူက အသားမညးသည။ လီးက နကပောငပီး ရညမောမောဖစနေသည။ နီဂရိုးလီးကို ပေးမငမိသည။ ကိုလငးကလညး လူပိနသလောက လီးကီးသည။ သူက အသားလတသည။ လီးကတော့ ညိုသည။ ထိပပဲနေသောလညး မရဲဘဲ ညိုသလိုလို ဖစနေသည။ ကီးသညကတော့ အတောကီးသည။ ကိုသိနးကတော့ နညးနညးဝသဖင့ လီးက သိပမကီးပါ။ သုံးယောကထဲမာ ကိုသိနးလီးက အငယဆုံး ဖစသည။

ကိုထေးလီးကို လီးထိပတင လာဖင့ ဝိုငးကာ လကပေးသည။ ကိုထေးက လီးအစုပမခံရဖူးသူ ပီပီ တန့သားသည။ သူမက လီးထိပကို အကုနငုံကာ ပါးစပထဲတင လာဖင့ လီးထိပကို ကစားပေးသည။
“အလလေးရယ နမောလညး နမောတယ၊ မငးဘဝနဲ့ မထိုကတနဘူးကာ၊ အိမက ဟာမနဲ့ နေရာခငး လဲထားခငလိုကတာကာ၊ နေ့တိုငး ဒီလိုလေး နစပါးသားနေရရင … ဟူး မိုကလိုကတာ ဇိမပဲ ဒါပေမယ့ အိမက မိနးမကတော့ ကိုယကခစလို့ ယူထားတာဆိုတော့ ဒီလို မလုပခိုငးရကပါဘူး”
“တလောကတော့ မငးမိနးမ အရငရညးစားဟောငးနဲ့ တဲနေတာကို ငါမိနးမက တေ့လိုကတယတဲ့ အဲဒါ မငးကိုလညး ငါပောပီးသားပါ”
ကိုထေးစကားကို ကိုသိနးက ဝငထောကသည။
“အိုး ဖစရဲ ဖစကည့လိုကလေ၊ နစလောငးပိုင လူသတမု ဖစသားမာပေါ့၊ ကားကားခငးတုနးကလညး ငါရိုကလိုက ပီးသားပါ၊ မိနးမတေက အရိုးကဲမ အသညးစဲတယ ထငပါတယကာ၊ ငါရိုကလိုကတာ နညးနညးလနသားလား မသိဘူး တစပတတောင ဖားယူသားတယ၊ ဒါပေမယ့ ငါက မလော့ဘူးဟေ့ကောင၊ နောကတစခါ ကားရင ဒီထကဆိုးစေရမယလို့ ပောထားတယ”
“ကိုယ့မိနးမကတော့ မဖောကပနနဲ့တဲ့၊ ကိုယကတော့”
ကိုလငးက ဝငပောသည။
“ငါက ဘာလုပနေလို့လဲ”
“မငးအခု ဘာလုပနေတာလဲ”
တစယောကနဲ့ တစယောက အပနအလနပောနေကသည။ ပောရငး ကိုလငးက သူမခေါငးကို ဆဲလည့သည။ သူမလညး ကားနေရသညမားကို မကားခငယောငဆောငကာ ကိုလငးလီးကို စုပပေးလိုကသည။ သညကားထဲက သူတို့ ပောသည့စကားမားက သူမ ဘယအဆင့ရောကသားသည မသိ။ ကည့ပါဦး။
“ဟ ဒီကောငမက ဆာလို့ ငါတို့ဆီ လာဖဲခံနေတာ၊ သူ့ဆနကို ငါတို့ မဖည့ဆညးပေးရင ငါတို့က လူမုရေး နားမလညရာ ကမပေါ့က”
ထိုသို့ဖင့ ရေ့နေမလေး သီရိသည လူမုရေးနားလညသော ရဲသားသုံးယောက၏ အပုအစုကို ကောငးမနပည့ဝစာ ခံယူပေးလိုကသည။ သူမက တပိုငတညး အလိုးခံခငသည။ တစယောကက စောကဖုတ၊ တစယောကက ဖင၊ တစယောကက ပါးစပ စသဖင့ ခံခငသောလညး ရဲသားငအူမားက တစယောကစီ တကလိုးကာ လီးရညကို အဖုတထဲ ထည့ထည့ခဲ့ကသည။

ယနေ့တော့ ရုံးတကရနမလို ရဲစခနးသို့သား၍ တရားခံမား၏ ထကဆိုခကမားကို ဝတုသဖယရေးရနသာ ယူရမညဖစ၍ အပငသို့ Shoping Centre ထကသကဲ့သို့ သီရိတစယောက ပငဆငခဲ့သည။ အပငရောကလာမ သူမကို သူမသတိထားမိသညမာ ခရမးပာရောငဖစနေသဖင့ ရဲမေနင့ပင တူနေသေးတော့သည။ စကဒနဲ့လညးဖစတော့ ပိုဆိုးသားသည။ သို့သော အရေးမကီး။ သို့နင့ ရဲစခနးကို ရောကလာခဲ့သည။
“အားတော့ နာပါတယခငဗာ၊ ဒီနေ့ အထကက ရောကမာမို့လို့ ဘယအမုသညနဲ့မ မတေ့ရဘူးတဲ့ခငဗ”
သူမ မနေ့က တေ့ခဲ့သော ရဲသားမား မဟုတ။ ဂူတီပောငးသားပီထင့။
“ဗိုလကီးကတော့ ရေ့နေမလေးလာရင သူရုံးခနးထဲ လာဖို့ မာထားပါတယခငဗ”
သီရိ တောတောစိတညစသားသည။ ရဲတေက တောတောအရစရညသည။ သညကနေ့ အမုစစပီးနောက မနေ့ညလို ဖစခဲ့ပါက ဘယလိုလုပပစမညဟု စိတကူးထားသမ သဲရေက ဖစခဲ့ရသည။ ရောကဖူးနေကမို့ ဗိုလကီးအခနးထဲသို့ တနးဝငသားလိုကသည။ ဘယရဲဘောကမလညး မစစသညကိုတော့ နညးနညး အံ့အားသင့မိသည။ ခါတိုငးဆို ဘာကိစလဲဆိုပီး လေကောတောတောရညသည မဟုတပါလား။ ခုလို မမေးတော့လညး ကောငးပါသည။

“ဟင မနကစောစောစီးစီး အရကဝိုငး”
ဗိုလကီးနဲ့အတူ အခားသူမ မသိသော ဗိုလနစယောကကို တေ့ရသည။ ဘေးတငတော့ ရဲမေသုံးယောကမ အရကငဲ့ပေးနေသည။
“ေရx{1037}ေနမေလးဆုိတာ သူလား”
တစယောကက မေးတော့ ဗိုလကီးက ဖေသည။ ဗိုလကီးနာမညမာ တောကထနးဖစသည။
“ဟုတတယ သူပဲ၊ ကဲ ရေ့နေမလေး သီရိ မငးရဲ့ သတငးကတော့ ငါတို့ စခနးတစခုလုံးမေးနေတာပဲ၊ ဒါက ဗိုလမူးသောကတဲ့။ ဒါက စခနးမူးထူးစိန၊ သူတို့က ဒီစခနးကို လာစစဆေးတာ၊ ဧည့ခံစရာက ရာထူးတကခငတဲ့ ရဲမေသုံးယောကနဲ့ စခနးထဲကို အမုသညလာစစတဲ့ မငးရယပဲရိတော့…”
စခနးမူးထူးစိနက သူမကို ခေစခေါငးဆုံးကည့သည။
“ကိုယလုံးကိုယဖနကတော့ မေသနးနုတို့ ကိုယလုံးမိုးပဲ၊ ဒီလိုမိနးမမိုး ငါနဲ့ မရတာပဲ စိတနာသဟေ့”
“ဟာ ဆရာကလညး ကိုယ့မိနးမ မဟုတလညး ဆရာ့စိတကိုကတေခညး ရနေတာပါပဲ”
“အေးကာ မငးလို တပည့မိုးတေ ရိတော့ ဆရာအဆငပေတယ၊ မငးရာထူးတကစေရပါမယ”
သောကဆိုသူက ရဲမေတစယောက၏ တငကို ပတနေသည။ သီရိက ရဲမေမကခကကို တစခကကည့တော့ ပည့ဖူးဖစနေသည။ အော အပငတင တောတောမောကမာသည့ ရဲမေက အခုတော့လညး အဆိပမရိ ဖစနေရာသည။ သောက ဆိုသူကလညး ကိုငခကပငးလောကသည။ ပည့ဖူးမာ တန့ကာ မကနာညိုးညိုးသားသည။ ဖီးတော့တကမာပေါ့လေ။ နောကတစယောကကည့တော့ ပိုပိုဆိုသည့ ရဲမေ။ ပိုပိုကို ဗိုလကီးတောကထနးက ပေါငမ သိမးဖကထားသည။ တောကထနးက သူ၏ အနီးကပထားသဖင့ နို့ကို ဆဲဆဲစုပသည။ ပိုပိုကလညး စို့ခကကောငးသော ဗိုလတောကထနး၏ ပါးကို ပတသပနေသည။ ရဲမေတစယောကမာ ရနးလဲ့ဖစသည။ သူမကိုတော့ ထူးစိနက ပေါငပေါတငဖကထားသည။

“ကောငမလေးက လေးယောကဖစနေတော့ တစယောကကို နားခိုငးလိုကရမလား ဆရာ”
“အိုး နိုး ကိုယကတော့ နညးတောင နညးနေသေးတယ”
“ဟုတားဆရာ”
“အေး… အရင ဣနေရငတညးခိုရိပသာကို စစဆေးတုနးကဆို ကိုယတို့က သုံးယောက ကောငမလေးက ရစယောကတောငက၊ အဲတုနးကတောင စိတထဲနညးသေးတယလို့ ထငနေတာ၊ ခု ဒီလေးယောကတညးဆို ဝပါ့မလားလို့ တေးနေတာက”
“ဟုတလားဆရာ ဖည့ပေးရဦးမလား ဟင”
“အဲလို သိတတတာကိုပဲ ကေးဇူးတငလပါပီကာ၊ ဒီတစယောကတညးနဲ့တင မငးကို တောတောကေးဇူးတငတာပါ”
စခနးမူးက ဘာမ မခတရသေးသော အနေအထားမ နို့ရိရာကို တစခကလကတကလိုကပီး ပောသည။
“အဲတုနးက အဖစအပကကိုတောင ပနသတိရလာတယဗာ”
ဗိုလမူးက ဝငပောခငးဖစသည။
“အနး အငး”
ဗိုလမူးက ပည့ဖူး၏ တငနစလုံးကားထဲ လကခောငးမားသငးကာ စောကဖုတကို လမးနိုကသည။ ဗိုလကီးက သားရေတမားမားကသည။
တောကထနး၊ သောက နင့ ထူးစိနတို့ တစယောကမကနာ တစယောကကည့ကသည။ သီရိ၊ ပည့ဖူး၊ ပိုပိုနင့ ရနးလဲ့တို့လညး ကိုယ့အဖုတရေ့ရေး ကိုယစီတေးကာ ရငခုနကသည။

တစယောကတစလည့စီဖကက လဲကရငး နောကဆုံး ထူးစိနဆိုသူက သီရိနင့ ရနးလဲ့ကို တစဖကစီရပခိုငးကာ ဖကထားသည။ သောကက ပည့ဖူးကို ဖကထားသည။ တောကထနးက ပိုပိုကို ဖကထားသည။ ထူးစိနက ရနးလဲ့ကိုယကို နောကသို့လည့စေသည။ ရနးလဲ့က အသာလည့လိုကသည။ အနီတင အမညးစငးလိုငးမားပါသော ပါတိတထမီကို ဝတဆငထားသည။
“နညးနညးလေး ကုနးပေးပါဦး”
ရနးလဲ့က အသာကုနးလိုကသည။ ထူးစိနက ရနးလဲ့တငကို ပတသပသည။
“နညးနညးတော့ အိနေပီ၊ စခနးထဲမာတင မငးဘယနစယောကကို ပေးလိုကရပီလဲ”
“ဟုတ… နညးနညးပါးပါး ပါရင့”
“ပောပနိုငမလား”
“ဟင့ ဟင့အငး”
“ဟား ဟား ဟား မငးတို့ မိနးကလေးတေက ဘယလောကခံရခံရ ခံပစလိုကမယ၊ ပောတော့ မပောနိုငဘူး၊ ဆိုတာ မားတယ၊ ဒါပေမယ့ တလောတုနးက ငါရယ သောကရယ အဲဒီ တညးခိုခနးရိတဲ့ နယပိုင သိနးဦးရယကို တညးခိုခနးပိုငရင ဆကသပူဇောတဲ့ မိနးကလေး ခုနစယောက မိနးကလေး ခုနစယောကဆိုတာထက ကောငးသူ ခုနစယောကနင့ တညးခိုခနးပိုငရင နုနုမေကတော့ သူ့တို့ ဖစအငလေးကို ပောပကတယ၊ လိုးခငတဲ့ ကောငမလေးကို တကလိုးလိုက၊ သူတို့ရဲ့ သနားစရာ အားကစရာ ကောငးတဲ့ ဇာတလမးလေးကို နားထောငလိုကနဲ့ သုံးရက သုံးညလုံးလုံး တကယ့ ငရဲခနးထဲက သုခဘုံပဲက သိလား”
“ပော ပောပကည့ပါလားဗာ၊ စိတကူးလေး ယဉကည့ရလဲအောင”
“ပောပါ ကနမ စာတေ ဘာတေ ရေးပါတယ၊ သူတို့ ဖစရပလေးကို ဝတုလေး ဘာလေး ရေးရအောင”
သီရိက ဝငပောသည။
“သောက ဘယလိုလဲ”
“စားမုံပနရတာပေါ့ဗာ၊ ခငဗားပောဗာ၊ခငဗားက အပောကောငးတယ”
“ခငဗားတော့ မောကနေပနပီ၊ ပောပါ့မယဗာ၊ ကုပကလညး ပောခငနေတာပါ၊ မားတဲ့အခါ လိုတဲ့အခါ ခငဗား ဖည့ပောဦးဗ”

ငရဲခနးသား သုခဘုံသားမား
ထူးစိနကို သူ့တပည့မားက ကယရာတင ဘူးစိနဟု ခေါကသည။ သူက တမငယူတာလား၊ တာဝနကလာတာလား ဘယသူမ မသိသော ကိစကတော့ဖင့ “ပည့တနဆာ နိုငနငးရေး” လုပငနးမားတင သူက ထိပဆုံးမ တာဝနကသည။
“ကနမ မိနးမပက မဟုတဘူး၊ ရငတို့ လတ”
“ဘယမိနးမပကမ ကနမ မိနးမပကပါ၊ ကနမကို ဖမးပါလို့ မပောဘူးက”
“လတနော မဟုတဘူးလို့ ကနမ ဘယနစခါ ပောရမလဲ၊ ကနမမာ ယောကားရိတယ၊ ကလေးရိတယ၊ လတ”
“မငးတို့ဟာမတေ ကလိမစေ့ ငမးဆငတော့ အတောကမးတယ ဟုတလား”
အသက ၂၈ နစခန့ရိ အရပအမောငး ကောငးကောငးနင့ အမိုးသမီးတစဦးသည စကဘီးကို ခိနးကိုးငုံ့ပငနေစဉ ရဲမားက ဖမးလိုကခငး ဖစသည။ အတနတန ငငးသည့ကားမ ရဲစခနးသို့ ပါသားခဲ့ရသသည။
“အမည——- နီနီဝငး”
“အသက ——— ၃၂”
“အိမထောင ——- ရိ”
“သားသမီး——– ၂ ေယာက္”
စသဖင့ စစဆေးပီးနောက “လငမသိအောင သားသမီးစရိတကို ပည့တနဆာ ဘဝဖင့ ရာဖေသည” ဟု စပစဲလိုကသည။ နီနီဝငးငိုသည။ ထူးစိနက ထလာပီး နီနီဝငး ပခုံးကို ကိုငသည။
“တစခုတော့ ရိတယ၊ မငး ဒီပစမုက လတကငးအောင တစည ငါ့အခနးထဲ ဝငအိပပေးလိုကရငပေါ့”
“ရင္…”
နီနီဝငး အငိုတိတသားသည။ သူမ ရငခုနလာသည။ ဒါ ထောငခောကလား။ သို့သော သူမယောကားသည သူမကို ငုတတုတထား၍ တစနေ့တင ပုရစဖူးတညခိုခနးမ မိနးကလေး တစယောကနဲ့ ထကလာသညကို သူမ တိုကရိုကတေ့ခဲ့ရသည။ ပုရစဖူး တညခိုးခနးဆိုသညမာ ညတညးခိုခနးမဟုတ။ တစခိနလင ဘယလောကဆိုပီး စုံတဲမားအား လကခံသော တညးခိုခနး။ ကိုယပီသည့ မိနးကလေးမားရိလင ခေါပီး ဖုတသည့ နေရာ။
“အိပပေးပီးရင လတပေးမာလားဟင”
“အိုး ဆယခါလတ ဆယခါလတ”
ထူးစိနသည အငိုတိတစဖစသဖင့ ရိုကကာနေသော နီနီဝငးအား ခါးမ သိမးဖကကာ အခနးထဲ ခေါဝငခဲ့သည။
“မငး အသကက တကယ ၃၂ လား”
“ဟုတဲ့ပါရင္”
“မထငရဘူးကာ၊ ၂၈ တောင ငါက မငးပါးရေလေးကို ကည့ပီး ခန့မနးကည့တာ၊ ငါခန့မနးတာ လနမား သားမလားလို့ တကနေတာ မငးက ငါထငတာထကတောင အသကကီးသေးတယ”
အိပခနး တံခါးသော့ကို ခကဆိုပိတလိုကသည။ ထူးစိနက သိပီးသား ဖစသော ကိစ တစခုရိသည။ ထိုအရာကား ရဲဘောမား သူ့ကို ခောငးကည့မည့ကိစ။ ထို့ကောင့…
နောကမ သိမးဖကကာ ပေါငရငးကို ဆဲ၍ တေ့ထားလိုကပီး ဗိုကသားမား ပတသပကာ နို့ကို ပင့ကိုငလိုကသည။ နို့ကို ပင့၍ ပတရငး လညတိုငမား နမးသည။
“ဖူးကား ကည့ဖူးလား”
“ရင္”
“အပာကားတေ ကည့ဖူးလား”
ထူးစိနက ခပတိုးတိုးလေး ကပမေးသည။
“ကည့ ကည့ဖူးပါတယ”
“x{1039}x{101C}ကိဳကားၿပီ”
ထူးစိနသည တေ့ထားသညကို တော့ရငး ပါးမားကို မတသပစာ နမးကာ ဆကပောသည။
“ကိုယ့ကို ဖူးကားထဲကအတိုငး ပေးရမယနော”
“ရင္…”
“စုပ အဲ လီးစုပတတလား”
“အ. မ.. မလုပရဲဘူး”
“ကိုယ အရင လကပေးမယနော၊ ဖူးကားထဲအတိုငးပေါ့”
နီနီဝငးမာ တံတေးကို ခဏခဏ မိုခမိသည။ အကx{103E}ကယသီးမား တစလုံးခငးစီ ပုတထကသားသည။ ဘောလီကိုးကို ဖုတကာ ထူးစိနက အဝေးသို့ လင့ပစသည။ နို့နစလုံးကို စုံကိုငကာ ပူးလိုက ခာလိုက ပင့လိုက ဆုတလိုကကိုငသည။ လညတိုငမား ပါးမားကိုလညး တရစပနမးသည။ နီနီဝငးမာ ကုတငပေါ မောကလက အိပပေးသည။ ထူးစိနက တငလုံးကို ဆုတလိုကရငး ခါသည။ ထမီကို ခတသည။ အတငးခံ အနီကို ခတသည။ သူမကို တဖညးဖညး ဆဲလည့ပီး ပကလကလနသည။ ယောကားနင့ ညတိုငး လိုးကသောလညး ဒီလို မခတဖူးသဖင့ နီနီဝငးနညးနညး ရကနေသည။
“အမေးတေကတော့ အထူကီးပဲ”
သူမ ရေခိုးရငး နိုကဆေးသညမ လဲ၍ မကည့ခဲ့ဖူးသော စောကမေးမားကို ပောနေသဖင့ သူမရကသည။ ထူးစိန အပေါတကလာကာ သူမလကကို ဆဲဖယကာ
“ကိုယ့ကို ကည့ပါဦးက”
ဟုပောသဖင့ သူမ မကလုံးကို မရဲတရဲ ဖင့သည။
“ခစဖို့ကောငးလိုကတာကာ”
သူမ နဖူးကို စနမးသည။ မကခုံးကားကို နမးသည။ နာတံကို နမးသည။ ပါးတစဖကစီကို နမးသည။ မေးစေ့ကိုငကာ နုတခမးခငး စုပသည။ သူမ မရဲတရဲ ပနနမးသည။ တောတောကာ နမးဖစသည။ သူမနို့ကို ကိုငကာ စို့သည။ တစလုံးပီး တစလုံးစို့သည။ သူမလကကို ယူကာ ထူးစိနက ပေါငကားကို လမးကိုငခိုငးသည။ သူမ ကောကနေမိသည။ ဘောငးဘီ မခတသေးသောလညး လီးလုံးကီးကို ကိုငမိသဖင့ သူမ တန့သားသည။ ထူးစိနက ဒူးထောကကာ အကx{103E}မား ခတသည။ ဘောငးဘီခတသည။ သူမ တစဖကသို့ လည့နေမိသည။
“ကည့ပါက”
သူမ မကနာကို ဆဲလည့သဖင့ ကည့လိုကတော့ လီးက ရညပီး တုတလသည။ ကည့ဖူးသည့ အပာကားထဲက လီးလောကကီးသည။ ခနလညး ခနသည။ သူမ နညးနညး ကောကသားသည။ သူမလကကို လမးယူပီး လီးကို ကိုငခိုငးသဖင့ သူမ ကိုငမိသည။ နေးစိစိကီးက သူမလကတစဆုပစာ လောကရိနေသည။ သူမလကကို ရေ့တိုးနောကဆုတ လုပခိုငးသည။ သူမသိပါသည။ ဒါ ဂငးထုတာ။ ထူးစိနက အမေးမညးမညးအုံအုံအောကက စောကဖုတကို လကခောငးဖင့ ပတသည။ သူမ ကောကနေသည့ကားက ထူးစိနမာ သူမခေါငးကို ထူပီး ပေါငရငးတင တငလိုကသည။ လီးထိပက သူမ ပါးစပဖားတင တေ့နေသည။ သူမ နုတခမးကို မပင့ တပင့ဟပေးသည။
“လူဆိုး သူအရင လကပေးမယ ပောပီး အရငစုပခိုငးတယ”
နီနီဝငးက တေးသည။
“မငးလို အတေ့အကုံမရိတဲ့ ဆောပေါငးမားစာ ငါနညးမိုးစုံနဲ့ ဖုတလာခဲ့တာပါကာ”
ထူးစိနက တေးသည။
လီးထိပက သူမနုတခမးကို ထိုးမေရငး တဖညးဖညး ပါးစပထဲ ဝငလာသည။ အရိပပသဖင့ သူမလာထုပ ပေးသည။ ထူးစိနက သူမလာပေါလီးထိပကို ပုတကစားသည။ နာခေါငးထဲ လီးနံ့ကို အစက ရံသောလညး နောကတော့ ယဉလာသည။ သူမခေါငးကို တစစောငးကိုငပီး လီးကို ပါးစပထဲ တဖညးဖညး ထိုးသငးသည။ ပနနုတသည။ ထိုးသငးသည။ ပနနုတသည။ လကတစဖကကလညး စောကဖုတကို နိုကသည။ နီနီဝငးမာ ဖီးလတကလာသဖင့ ဘာမ သိပမသိတော့။ ဘာမလညး မတေးခငတော့။ ထူးစိန ကုတငအောကဆငးကာ မတတပရပသည။ နီနီဝငး လေးဘကထောကကာ နေပေးတော့ ထူးစိနက ခေါငးကို တစဖကကိုငကာ ပါးစပကို လိုးသည။ လီးတစဝကကော ဝငသည။ သူမလညး တေ့ဖူးသလောက အတတပညာဖင့ စုပပေးသည။ ပါးမား ခိုင့ဝငနေအောင စုပပေးသည။
နီနီဝငး လေးဘကထောကရငး လည့သည။ ထူးစိနသည စောကဖုတကို တံတေးဆတလိုကသည။ တငတခမးကို ပင့ကာ လီးဖင့ စောကဖုတ အကကောငးကို အထကအောက ဆဲပတသည။ တစခက နစခက ဆဲစဉက သူမတတနိုငသောလညး စောကခေါငးထဲ လီးခေါငးမုပဝငပီးနောက ဆကမသငးပဲ ထကထကသားသညကို သူမ သညးမခံနိုငတော့။
“လိုးပါတော့ရင လိုးပါတော့”
သူမ ဆနအတိုငး လီးလုံးကီးမာ သူမစောကခေါငးပေါကမ တစဆင့ သူမ၏ သားအိမရိရာသို့ တဖညးဖညး တိုးဝငလာပနတော့ သူမ အောရသည။ သူမ စောကဖုတမား ပူတကသားသည။ ဖညးဖညး ပနထုတပီး ပနသငးသည။ နောကတစခါသငးတော့လညး ပုံစံတမိုးဖင့ နာသည။ သူမ ညညးရုံဖင့ မရ။ အောသည။ ထူးစိနက သူမဆံထုံးကို ဆုတကိုငကာ ဆောင့သငးလိုကတော့ သူမ အမေကို တမးတမိသည။
“အေမ့”
ခဏ စိမထားသည။ ဆကဆောင့သည။
“အေမ့”
အခနး တစခုလုံး သူမစောကဖုတထဲ လီးတပကပက ဝငနေသည့ အသံနဲ့ သူမ တအားအား အောညညးသံကသာ ပကလောရိုကနေသည။ ကာလာတော့ သူမ လကထောကမထားနိုငတော့။ ထူးစိနကလညး အထာသိသည။ သူမ ဘေးတစစောငး အိပခိုငးပီး ပေါငတစဖကကို ရေ့ပို့ကာ နောကမ ကားယားခပီး စိုကသငးခသည။ ဘယလို သငးသငး နာသဖင့ နီနီဝငး အောသည။ ပီးတော့ ကည့ဖူးသာ ကည့ဖူးပီး တစခါမ မခံဖူးသော နညးဖစသလို အိမက ယောကားပုံစံဖင့ဆိုလင ပီးသားသညမာ ကာလပီ ဖစသော အနေအထား မဟုတပါလား။ သူမကိုယကို တန့လိမနေအောင လည့ထားပီး နောကမ ဆောင့သငးရငး သူမနို့ကို ပတဆဲကိုငရမးသည။
ထူးစိနက လီးကို ဆဲထုတလိုကတော့ သူမ စိတထဲ ဟာကနဲ ဖစသားသည။ သို့သော သူမ မထငသော အကကကို နငးသည။ “ထီ” ဆိုသဖင့ သူမစောကပတ တစဝိုက တံတေးမား စိုကုနသည။ နောက ပူကစသော
လာကမးကမး၏ အရသာကို သူမ၏ နုအိနီရဲနေသော စောကပတအတငးသားမားက သိလိုကရသည။ အဖုတကို အလကခံရသော အရသာက ဘာနဲ့မ မတူ။ အကောမား အားလုံး ဆိမ့တကသားသည။ လကပေးရငး ထူးစိနက ပေါငတစဖက ထမးသည။ လာထိပဖင့ စောကစေ့ကို ထိုးမေသည။
“ရဲမူးရယ ရငကနမကို ခဏခဏ ဖမးပါ ခဏ ခဏ ဖမးပေးပါ” သူမ အတေးထဲမ တောကလောက ပောနေမိသည။ ထူးစိမက ပေါငနစဖကကို မခီကာ ကိုယကို ဇောကထိုး အနေအထားရောကအောင ခီထားသည။ စောကဖုတကို မပတငုံထားသည။ နုတခမးဖင့ တေ့ထားပီး တောကလောက လကသည။
ဖငပါလကပေးသည။ ဖငပေါကကို လာဖားနဲ့ မေတော့ “အားနာလိုကတာ ရဲမူးရယ” ဟု စိတထဲက ပောမိသည။ အပငသို့ မပောမိပါ။ ကောငးလနးသော အရသာမား ဆုံးရုံးရမည့အရေးကို ကောကသည။
“အမေးတေ”
ထူးစိနက သူ့ပါးစပထဲ ကပနေသော နီနီဝငး စောကမေးလား ဖငမေးလား မသိသော အမေးကို ဆဲထုတလိုကသည။ သူမနင့ နုတခမးခငးစုပသည။ နီနီဝငး အရူးအမုးစဲလမးသားသည။
“ဖငကို လိုးမယနော”
“ကိုကို့သဘော ကိုကို့သဘော”
ဟုတပါသည။ သညလောက ထူးခားသော အရသာကို ပေးနိုငစမးသော ကိုကိုအား သူ့စိတကိုက ခံပေးပစမည။ တကယပင ထပမံထူးခားသော အရသာမားကို သူမ ထပရမညဟု ယုံကညပါသည။
“ဖငံဖူးလား”
“သူနော သူမားက ခုမ ထူးထူးဆနးဆနးတေ တေ့ဖူးတာ”
“ဖငခံရင နာမာ မကောကဘူးလား”
“ကိုကို့လီး တိုငလောကကီးလဲ ခံပေးမာပဲ”
“ဒါဆို ဖငမလိုးခင လီးကို အာခေါငထိအောင စုပပေး”
“ဟုတ ကိုကို့သဘော”
ထူးစိနက နီနီဝငးခေါငးကို ကိုငကာ လီးကို ပါးစပထဲ မရမက သိပထည့သည။ နီနီဝငးက ထူးစိနပေါငကို ဖကထားပီး မကရညထကသညအထိ ငုံစုပပေးသည။ ဖငခတော့လညး အဆုံးထိ သငးရန နီနီဝငးပင ပောသည။ သူမ စဲလနးနေပီ မဟုတပါလား။ ဇာတသိမးတော့ လီးရညမား ပါးစပထဲ သငးသည။ သူမ အသာအယာပင ဟထားပေးသည။ လီးရညမား အဖိတအစင မရိစေရ။ နုတခမးတင ပေကံနေသော လီးရညကိုပင သူမလကညိုးဖင့ သပပီး လကကာ မိုခလိုကသည။ နီနီဝငးသည ထူးစိနရငခငထဲတင အခစကို ရငခုနတတစ ကလေးငယလို ပောမူးနေသည။ ထူးစိနကလညး နောကတစခီထပဆဲရန အားမေးနေသည။ ဘားတောက အသက ၃၂ နစသာ ဆိုတယ။ အတောနု မဟုတလား။ ပီးတော့ ဆဲလို့ကောငး ပီး အပေးကမးသည့ ဆောဆိုလို့ သူလိုးဖူးသမ ဆောတောတောမားမားရိသောလညး နညးသည။ မတမတယယ လေးငါးယောကသာ ရိမည။ ထိုထဲမ သိပမကာသေးခငက ကခငမလေး တစယောကကလညး ယခု နီနီဝငးလို ကမးခဲ့ ရမးခဲ့သည။
သူမနာမည ဆိုငးဇီ။ ကခငတေက နာမညတူမားသည။ သူမနာမညမေးတော့ ဆိုငးဇီဟုသာ ဖေသည။ သူမ၏ ကံဆိုးမုမားကို သူက ထပမံကံဆိုးစေခဲ့ပါသည။ သူမ အပောအရ မစကီးနားမ ရထားဖင့ စီးလာစဉ ပစညးအားလုံး အိပမေ့ခဆေးဖင့ အခိုးခံရသညဟု ဆိုသည။ သို့သောလညး ဘာဆို ဘာမ ပါမလာသော ဆိုငးဇီဆိုသည့ သူမအတက ထူးစိန ဖည့ဆညးပေးရမညမာ တာဝန မဟုတပါလား။
“မငးကို ရေးစရာ နစခု ပေးမယ၊ ထောငထဲမာ ဆယနစနေမလား၊ ငါနဲ့ တစပတ နေမလား၊ စဉးစားပါ၊ သေခာ စဉးစားပါ၊ ငါပောလို့ လုပရတယလို့ မငးမဖစစေနဲ့”
“နငနဲ့ တစပတနေပီးရင ငါမစကီးနား ပနဖို့ မီးရထားခ ပေးမလား”
အပော အဆို အတောရိုငးသည့ ဟာမ။
“အိုးပေးမယ၊ လမးစရိတ အပည့အစုံ ထည့ပေးမယ”
“ဒါဆို နငနဲ့ လိုကနေမယ”
“နင ဘာလုပရမယဆိုတာ သိတယနော”
“သိပါတယ၊ နငငါ့စောကပတကို လိုးခငလို့”
“ရငးတယကာ၊ ကိုကသားပီ၊ ဒီနေ့တော့ နင့စောကပတကို ငါမလိုးသေးဘူး၊ ဒီနေ့ အခုပကနေ ထောငထဲပို့ရမယ့ ကောငမလေး တစယောကရိတယ၊ သူ့ကို ငါကိုကတယ၊ ငါလိုးတယ၊ သူက ငိုတယ၊ ငါလိုးပမယ၊ နငမငိုရဘူး၊ ပီးတော့ နငဖူးကားတေ ကည့ရမယ၊ အဲဒီထဲအတိုငး ငါ့ကို ခံပေးရမယ နားလညလား”
“ရတယလေ၊ နင့သဘောပဲ”
“ရဲဘော နေးနေးစိုးကို ဒီခေါခဲ့”
ရဲဘောတစယောကမ နေးနေးစိုးဆိုသည့ ကောငမလေးကို ခေါလာသည။ နေးနေးစိုးကို ဘာကောင့ ဒီလူကီး ကိုကတာလဲဟု ဆိုငးဇီတေးသည။ တေးမရပါ။ ထူးစိနသည မိနးမစုံလိုးဖူးသောလညး ခုလို ဖကတီးဖစလုလု ဝနေသည့ ကောငမလေးမိုးကို မလိုးဖူး။ ထို့ကောင့ စမးလိုးကည့သည။ ငိုလိုကသည့ဖစခငး။ သူ့လီးကီးလို့လား။ အလိုးခံရလို့လား မသိ။ သို့သော ငိုနေသည့ မိနးကလေးကို လိုးရသညမာ အရသာ တမိုး ရိသည။ စားပဲဘေးတင လာရပသော နေးနေးစိုးကောကို တနး၍ ကုနးခိုငးလိုကပီးနောက ထမီကို ခတခလိုကသည။ အတငးခံ မပါ။ ခေနစဖကကို ကားအောင လုပလိုကသည။ ပီးတော့ ထူးစိနက အေးဆေး ခတသည။ လကဝါးထဲ တံတေးထေးထည့ပီး လီးကို ပိုတောငလာအောင ကငးထုသည။
“ဟင့ ရတ ဟင့”
ငိုသံက ကားရပီ။ တငနင့ ရင ပားကပနေသည့ ကောငမလေးကိုလညး လိုးဖူးသည။ တငလညး မရိ။ ရငကလညး ပားကပကာ စုပပါမားသဖင့ နို့သီးခေါငးသာ ကီးလာသော ကောငမလေးပင သူလိုးတုနးက ကေကေနပနပဖင့ တအငးအငး ညညးကာ ခံသည။ သညဟာမကီးကတော့ ဘာကောင့ မသိ။ လီးကို စောကပတအထကအောက ပတလိုကသည။ တစဝကလောက ထိုးထည့ပီး ပနထုတသည။ ခါးကိုငကာ ခပဆတဆတလေး သငးလိုကသည။
“အန္x{1037}”
နေးနေးစိုးမာ စားပဲစနးကို အတငးအကပကိုငကာ ငိုရငး ညညးသည။ ခါတိုငး အခားရဲဘောမားသာ ရိသည။ ခုဆို သညလူကီးနောကလိုးမည့ မိနးကလေးပါ ရိနေသည။ သူမ ရကသည။ လီးဘယလောကကီးကီး သူမ မကောကပါ။ ခုတော့ တကလိုးခငသည့လူ တကလိုးသည့ ဘဝအပင လိုးတိုငး အမားရေ့တင အလိုးခံရသည။ နောကမ ဖငပောငးလိုးသည။ အောကပေါက အပေါပေါက ပောငးနေသည။ ပီးခါနီးတော့ မကနာမော့ကာ ကငးထုခနေသညကို ခံပေးရသည။ ဆိုငးဇီသည နညးနညးရံသလို ဖစသားသည။ နေးနေးစိုးမ မကနာပေါ ပေနေသော လီးရညမားကို လကခောငးဖင့ သုတကာ ပနစားလိုကသော ကောင့ ဖစသည။ ကည့ရသညမာ သူမလညး …

အိမကကကို ခကမစားမီ တစရကအလို
မစကီးနားဆိုသောလညး မို့နဲ့နီး၍သာ ရပကက အမညတငသားသော ရပကကတငးမ ဆငးရဲစာ နေလာခဲ့ဖူးသော ဆိုငးဇီအတက တိုကခနးသညလညးကောငး၊ အိပရာသညလညးကောငး၊ ဆိုဖာမားသည လညးကောငး ခနးနားလသလို စားစရာ သောကစရာမားကလညး အကောငးစားတေ ဖစနေသည။
“ဟင္”
သူမကို ဗီဒီယိုလာပပေးသော ကောငမလေးက ပါးကားကကလေးနဲ့ အတောလပါသည။ ဆံပငလေးကလညး အရည။ ဗီဒီယိုမ လိုးခနးမား တောကလောက လာနေသည။ ဆိုငးဇီသည အတေ့အကုံ မရိသူ မဟုတ။ ရိဖူးပါသည။ သူမတို့ နယဘကက သညလိုကိစကို အထေအထူးလုပနေသည မဟုတ။ သို့သော သူမ၏ သူငယခငးမားကသာ သညကိစတင ပင့လငးခဲ့ကသည။ သူမ အတတနိုငဆုံး ရောငခဲ့ပါသည။ သူငယခငးမား မိမိရေ့တင အိပခနးထဲဝငကာ တဆူညံညံလိုးကသညကို သူမက ဧည့ခနးမ အနေအထား မပက နေခဲ့သည။ သို့သော ဘုရားသခငသည သူမကို ရနကုနရောကမ ပကစီးစေဟု ဖနဆငးခဲ့လေသည။
ထူးစိနသည အမိုးသမီး အခုပခနးအတငး လည့လညနေသည။ အားလုံး လေးဆယကောရိသည။ အရယစုံ ဆိုကစုံရိသည။ ငယသားမားနင့ ဝေစားမစား လုပရငး သူအရငရေးကာ ရယူခဲ့သော မိနးမမားက အလနးတေခညး ဖစသည။ လောလောဆယ သူဆဲထားဖူးသည့ အထဲမ ခပကဲကဲလေးမားကို ရေးမည။
“ဗိုလကီး ညစာအတက အားလုံးရပပီး နံရံမာ မီပါ”
အမိုးသမီးအားလုံး တိတဆိတစာ သကဆိုငရာ နံရံတင လကထောကကာ နညးနညးစီကုနးပီး ရပနေကသည။ ထူးစိနက သူလိုခငသည့ အမိုးသမီးမားကို ရာကာ တငလုံးကို တစခကစီ ဆုပကိုငလိုကသည။ ရဲဘောက မတထားသည။ ထူးစိန ထကခဲ့သည။ အပငရောကတော့
“ကဲ မေဦး၊ ကေသယနင့ မာမာဆေတို့ ဒီည ဗိုလကီးထူးစိနအတက ကိုယ့ကိုယကို အလဆုံး ပငဆငခင့ ပေးမယ”
“အားဆေးတေလညး ကေး၊ အစားအစာတေလညး ကောငးကောငးကေးထားလိုက၊ ရုံးဆငးတော့ ငါ့ကား နောကခနးထဲ သိပလိုကကာ”
“ဟုတ အမိန့အတိုငးပါ အာစိ”
မေဦးက ရေခိုးရငး ပုံးသညကို ကေသယက တေ့သားသည။
“ဟာမ နငကတော့ ပုံးနိုငတာပေါ့”
ကေသယက ငူစူစူ ပောသည။
“ဟုတပါဘူးဟာ ဒါပေမယ့ အဲဒီဘဲဟာကီးနဲ့မ အားရတာ”
“ဟနး နငကတော့ ယောကားတကာ လည့ခံနေတာဆိုတော့ သိတာပေါ့”
“တောကပါဟယ၊ ခု တစယောက ခဏတစယောက လာလာလိုးကတဲ့ ဘဝက လတခငပီ”
မာမာဆေက ဝငပောသည။
“လည့ခံခငတာပေါ့ တောရေ…၊ ခုက မာမာဆေ ပောသလို တစယောကပီး တစယောက လာလာလိုးနေတာ ခကတယ၊ ဟိဟိ ဒါနဲ့ ငါတို့ သုံးယောကကို ဘာမုနဲ့ ဖမးမနး ခုထိ မသိသေးဘူး၊ နစပတကောလာပီ၊ ဘာမသာ မထူးတာ ငါတို့ကို ယောကား အယောက ၂ လောကတော့ လိုးပီးပီနော”
မေဦးက ပောသည။ သူမသည အသားညိုသညဆိုသညထက အမညးဘကနယကာ ပိနသည။ ရငသား ဆို၍ မရိသလို တငကလညး ဖားဖငလို့ ပောရမလိုပင။ ဆံပငကို အရညထားသောလညး ဆံပင မသနသဖင့ ကောလောကသာ ရညသည။ သို့သော မညမရုပဆိုးဆိုး ကိုးရီးယားခေတ မဟုတလား။ ပငတတ ဆငတတတော့ ကည့ပောရုပောရိသည။ ထိုအထဲ နညးနညးလေး ကဲတော့ ဘဲတေ အကိုက ဖစသားသညလား မပောတတပါ။ ဟော့ရော့ သရီး နာမညကီးနေသဖင့ သားကည့ရာမ အပန ကားဘယလိုမ တားမရ။ တစနေရာရောကတော့ ကောငလေးတေက လိုကနောင့ယကသဖင့ အမောငထဲ ဝငနေနေလိုကကသည။ ကံဆိုးခငတော့ ရဲကားမီးအထိုးနဲ့ တည့တည့တိုးလေသည။
“စခနးရောကမ ရငး”
ဘယလိုမ ပောမရသဖင့ ရဲစခနးသို့ပါသားသည။ စခနးတင စစစရာ ရိသညဟုဆိုကာ တစယောကစီ ခေါထကသားသည။
ဗိုလကီး ထူးစိန၏ အခနးထဲအရောက တံခါးကို ပိတလိုကကာ ထူးစိနက မာမာဆေကို စိမးစိမးကည့ကာ ဆံပငကိုဆုတကိုငပီး ပါးကို နမးသည။
“ကၽန အဲဒီ အစားထဲက မဟုတူး”
“ဟား ဟား ဟား၊ မာယာတစသိနး အပလိနး အနနတဲ့၊ မငးတို့ မိနးမတေ တတလညး တတနိုငတယကာ၊ မငး အဲဒီ အစားထဲက ဟုတ ဟုတ မဟုတဟုတ ဒီညတော့ မငးဟာ င့ါအတကပဲ”
“ကနမ တောငးပနပါတယရင ကနမကို လတပေးပါ”
“လတစေခငရင ငါပောတဲ့အတိုငး ငါ့အမိန့ကို တစဝေမသိမးလိုကနာပီး ငါပုသမ နုရတဲ့ ဘဝမာ နေရငတော့ မငး လတမာပေါ့ကာ၊ အဲလိုမ မဟုတဘဲ ကလနကဆနလုပရငတော့ သိတယနော ဒါ ရဲစခနး၊ မငး ဘယမာမ အမုသားဖင့လို့ မရဘူး၊ ကဲ ကဲ မငးအဝတလေးတေ တန့ကေကုနမာ စိုးရတဲ့အတက ခတလိုကပါ။ ဖညးဖညးခငး ခတခလိုကပါ၊ ပီးတော့ ငါသိမးထားတဲ့ ခေတေကို ပမယ၊ အဲဒီထဲက အတိုငးပေါ့၊ တစပုံစံတညး တူရမယ၊ အဲဒါပဲက ပုံစံထိုငတယဆိုတာ၊ စုပဆိုရင စုပ၊ ကုနးဆိုရင ကုနး၊ အဲ ဒါပေမယ့ ငါတော့ ငါ့စိတကူးရမ မငးဟာကို လကပေးမာပေါ့ ဟငး ဟငး ဟငး”
ကံကမာရဟတ တစပတလညလာပီလားဟု မာမာဆေ တေးမိသည။ ဟုတသည။ သူမသည နယက တကလာကာ ရနကုနမို့ကီးတင စီးပားရာခဲ့သည။ ပထမဦးဆုံး လောငးကစားဒိုငတင အလုပရသည။ သူမ ဒိုငနာမညမာ ဦးကောဝငးဖစသည။ ဦးကောဝငးတင မယားရိပါသည။ သို့သော သူမညုခက ကောငးကောငးဖင့ ဦးကောဝငးကို မူဆယနိုငခဲ့သည။ မူးနေသော ဦးကောဝငး ခေတောတငသညကို သူမ ပောပောကီး လညစငးပေးခဲ့သည။ အသကလေးဆယ အရယမသာ ရိသေးသော ဦးကောဝငးက တောတော သနပါသည။ မူးရငး ခသညကို နစခီခနိုငသည။ သူမလညး မငငးပါ။ အရူးအမဲသား ကေးဆိုသလို ဦးကောဝငးသည အခါအခင့ကို သိတတလာပီ။ မူးအောင သောကတတလာသည။ မူးလင ခငရသညကိုး။ ဦးကောဝငးက တစညတင မသိမသာ စမးကည့သည။ အရကကို ဆေးသဘောလောကသာ သောကပီး မာမာဆေကို အိပယာထဲ ဆဲခေါသည။
“မငးက ငါ့ကို သကသကမဲ့ပေးနေတာပဲ၊ မငးဘဝ ရေတိမနစနေပီနော”
“ကနမ ငေ အရမးလိုနေလို့ပါ ကိုကီး”
“ငေ… ဟုတလား၊ ဒါဆိုလညး ရမာပေါ့ကာ၊ တနရာတနကေးပေါ့၊ လာ”
ဦးကောဝငးက ကုတငပေါ ခေခထိုငရငး ရပနေသော မာမာဆေလကကို ဆဲကာ ထိုငခိုငးသည။ မာမာဆေ ဒူးထောကထိုငခလိုကသည။ ဦးကောဝငး ပုဆိုးခတလိုကသည။ သူမအလိုကသိစာပင ကိုငပေးလိုကသည။ ကငးထုတော့ လီးက တောငလာသည။ သူမ အေးဆေးပင ထိပကို လာနဲ့ စလကသည။ ပီးတော့ ငုံခလိုကသည။
“အား ကောငးလိုကတာ အခစရာ ခပပငးပငးလေး”
သူမ အားကုန ဆဲစုပပေးသည။ ပါးမား ခိုင့ဝငနေအောင စုပပေးသည။ ဦးကောဝငးက သူမခေါငးကို ကိုငကာ နိုကခသည။ သူမလညး လီးဆုံးအောင ငုံပေးသည။
“x{1039}x{101C}ကိဳကားၿပီ”
သူမကို ကုတငတင လကထောကပီး အရပလိုက ကုနးခိုငးသည။ ထမီကို ခတခပီး စောကဖုတတင လီးကို တေ့ကာ ဆောင့သငးသည။ သူမ ငိုကကသားသည။ သူမခါးကို ဆုတကိုငကာ သေခာ ဆောင့ထည့တော့ အဆုံးထိ ဝငသားသည။ နောကတစနေ့က အလုပပိတရက ဆိုကာ သူမကို တစညကုန ဆဲသည။ နို့လညး ကေမကုနသလို စောကဖုတလညး အောင့နေသည။ ဖငပေါကကလညး ကယသားသည။ ည ရစနာရီလောကကတညးက မနက ငါးနာရီခဲ အာရုဏကငးလုလုမ အပီး နားသည။ ကားထဲ နားတော့ နားပါသည။ ၅ မိနစ မပည့။ နားသညဆိုသောလညး ရငခငထဲ သူမကို ထည့ကာ နို့မားစုပလိုက၊ ပါးနမးလိုက၊ အဖုတကို ပတလိုကနဲ့ ပနထသညနင့ စုပပေးရသည။ လီးရညကိုလညး စားပရသည။
သူဋေးဦးကောဝငးနဲ့ ကာကာ မကဲလိုကရ။ သူဌေးမ သိသားသဖင့ ဇာတလမးက ပီးသားသည။ သူမကို ငေ မဖစစလောကပေးကာ အလုပထုတသည။ လောငးကစားဒိုင တစဒိုငပောငးသည။ အလုပနားရက ဦးကောဝငးနဲ့ ဟိုတယတစခုတညး သားဆဲကသညကို ကောမရငစားက တေ့သားသည။ ကောမရငစား၏ မထငမရား ဇနီးသညသို့ ရောကသည။ လကထောကက တစခီတောငးဆဲရာတင ကောမရငစားက သူမကို နမောသဖင့ အဝေမတည့ဖစကာ ကောမရငစားဇနီးသိပီး လမးခဲရသည။ သို့နင့ အလုပရာရငး အဆောငတင နေစဉ မေဦး ကေသယနင့ပေါငး၍ ရုပရငသားကည့အပန ခုလို ကုံရသည။ ဖမးသားပီး သုံးရကနေမ သူမတို့ အခငးခငး ပနတေ့ရသည။ တစယောကနဲ့ တစယောက ကိုယ့အဖစနဲ့ကိုယမို့ စကား မပောဖစက။ သူမလညး မပောခင။ ဟိုကားထဲကအတိုငး၊ ဒီကားထဲကအတိုငးဆိုပီး သူမမာ ဖူးမငးသမီးရုံးလောကအောင ခံပေးရသည။ နောကညတော့ တစယောကဆီ ပောငးသည။ ငါတော့ သူ့ကို ဘယလိုဆဲတာ မိုကတယ ဟေ့ကောငနဲ့ အခငးခငးလကတို့ပီး တခားတစယောကဆီ ပောငးအိပရသည။ တတိယညလညး တစယောက။ တစညမ မအိပရ။ နေ့ဘကလညး မအိပတတသဖင့ တောတောနေရဆိုးပါသည။ နို့တေကလညး ပိုကီးလာသညဟု ထငရသည။ အဖုတက အောင့လနးသဖင့ မနာတတတော့။ ဖငကလညး ကိနးစပသားသည။ စားလိုကရသည့ လီးရညတေ။ နို့ဆီတစဗူးစာလောက ရိမည။
ကေသယက မကနာပကနေသောလညး မေဦးက ဘာမ မဖစသည့ဟန နေနေသည။ မာမာဆေလညး မေးမနေခင။ သူမနီးပါး ခံခဲ့ကရမညမာ သေခာသည။ တစည အနားပေးသည့ သဘောမသာ ရိသည။
“ဒီလောကဆို မငးတို့ အခငးခငး ကိုယ့အကောငး ကိုယရငဖင့ပီးကပီ ထငပါတယ၊ ကဲ ဒီညတော့ မငးတို့ကို တာဝနသိတဲ့ ရဲဘောတေအတက ပေးလိုကပါတယ”
ရဲဘော ငါးယောကအတက သူမတို့ တစယောကနုနးဖင့ လိုကသားရသည။ ထိုညတငလညး မာမာဆေ မအိပရ။ သူမပေါ ဘယနစခီစီ တကကမနးလညး မသိ။ သူမမော့မော့လေး ကနသည။ ပထမခီပဲ ကောငးကောငးမတမိသည။ ငါးယောကလုံး သူမကို တစမိုးပီးတစမိုး အပေါကတေ မကနသငးကပီး လီးရညကို ပါးစပထဲ တပိုငတညး လတခကသညကိုပဲ ကောငးကောငး မတမိတော့သည။ သူမအထင ပါးစပ ပည့သားသညဟု တငပါသည။ ရဲဘောတေကလညး အတေ့အကုံရိကသူမားဖစသည။ လီးလညး ပေါငးစုံနေသည။ ကီးသူကကီး တုတသူကတုတ ရညသူကရည ခနသူကခနသည။ တစယောကပီးတစယောက ပါးစပထဲ ကငးထုထည့ကပုံမာ ကမးကငလသည။ နောကတော့ ခဏနားပီး တစယောကစီ ဘယလိုပုံစံစသဖင့ အဆနးထငကာ လိုးကသည။ သူမ သတိရလာတော့ ဘေးတင ကေသယနဲ့ မေဦးမာလညး မော့နေကသည။ ကေသယလေးကိုသာ သနားမိသည။ သူမက ဖူစငသည။ မေဦးကတော့ အစကတညးက နန့တန့တန့နဲ့ တေ့ခငနေသည့ပုံ ရသည။ နောကထပ တစညနားရမည ထငခဲ့သောလညး မနားရခေ။ တစယောကလိုက အဖဲ့လိုက လာခေါသားပနသည။ ဆယရကပည့တော့ သူမတို့ကို အမားနဲ့အတူ အခုပခနးထဲထည့သည။ သူမတို့နင့ မရေးမနောငး အသက ၄ ကောခန့ရိသည့ ခပဝဝအမိုးသမီးတစယောကလညး ရောကလာသည။
“စောကပတကို စခနးထဲ ဖုတထားပေးလို့ရရင ဖုတထားပေးလိုကပါတယ တကတညးတော ဖာခနးတောင သူတို့လောက ခံရမာ မဟုတဘူး”
အမိုးသမီးက ပစိပစိနဲ့ ဝငလာသည။
“အော အသစလေးတေ ရောကနေတာကိုး၊ အသစလညး သူတို့ဝမ ရောကလာတာပါပဲလေ၊ ငါ့လို အိုကီး အိုမကီးကိုတောင သူတို့က လိုးသေးတာ”
မာမာဆေသည စိတပကလကပကစာ ထိုငနေမိသည။ ဘယသူမလညး တစယောကနဲ့ တစယောက သိပမိတမဆကက။ လေးရကလုံးလုံး သူမတို့ကို ဘယသူမ မခေါဘဲ ရိရာမ သညညဇာတလမး ပနစပီဟု တေးမိသည။ သညညတော့ တပိုငတညးပါလား။ ဘာပဲဖစဖစ ဖစသမ အကောငး အကောငးပေါ့ဟု တေးလိုကသည။
ဆိုငးဇီသည ပုံစံအမိုးမိုးဖင့ လာနေသော ဖူးကားကို ကည့ရငး စားစရာမားကို စားရငး ယားလာသဖင့ ကိုယ့အဖုတကို စမးနေမိသည။ ထူးစိနက ဝငလာသည။ သူ့နောကတင ပိနပိနသေးသေး ကောငမလေး တစယောက ပါလာသည။ နံပညစုတကို အမောကနဲ့ ခိနသညဆိုသည့ စကားပုံကို သတိရမိသည။ ထူးစိနက
“ေမဦး”
ဟုခေါလိုကသည။ မေဦးဆိုသူက အကx{103E}ခတသည။ ထမီခတသည။ ကိုယကို တစပတလည့ပသည။ ဆိုငးဇီဘေး လာထိုငသော ထူးစိနပေါငကားဝငကာ ဘောငးဘီခတသည။ ဒူးထောကထားသည့ အနေအထားဖင့ တနးမတနေသော လီးကို လကနောကပစပီး လာဖင့ တုနခါရုံ လကပေးသည။ လီးထိပက တဆတဆတခါသည။ ထူးစိနက ဆံပငမားကို သပကစားပေးသည။ မေဦးက လီးကောမားကို လိုကလကပေးသည။ ထူးစိနက လီးကို ပါးစောငသို့ ထိုးသငးကာ စိမထားပီး ပါးကို ပုတသည။ မေဦး လကနောကပစကာ နေနေဆဲ။ ထူးစိနက ခေါငးကို ဖိကာ ကီးလညးကီး ရညလညးရညလသော သူ့လီးကို အဆုံးထိ သငးလေသည။ ဆိုငးဇီအဖို့မာတော့ လညခောငး နငလေသည။ မေဦးက လကဝါးနစဖကဖင့ သူမတငနစလုံးကို အတငးပနဆုတကိုငထားသည။ သူမားတကာတေ လိုးလို့ကဲသားသော စောကဖုတကို စိတမဝငစားပဲ မိမိနင့ စတေ့ကတညးက စုပဖို့ခညးသာ အားသနသော ထူးစိနအတက မေဦး ပငဆင ထားပီးသား ဖစသည။ ပါးစပဖင့ တောတောကာတော့ မပီးဘဲ ထားကာ နောကတစယောက ခေါသည။
“ေကသယ္”
အရပအမောငး နညးနညးကောငးသော ကောငမလေးတစယောက ရောကလာသည။ ကိုယလုံးကိုယပေါက သယလသည။ မေဦးအဝတပုံတင သူမလညး အဝတခတသည။ ကေသယလာတော့ မေဦးနေရာ ဖယပေးသည။ ကေသယ ကုနးတော့ မေဦးက ဖငကို လကပေးသည။
“မငးလေးရဲ့ ဖငလေးကို တယတော့ တယခငသားကာ၊ ထူးစိနက ဖငကို ခေရာ လကရာ မပက လိုခငတယဆိုလို့၊ သူပီးမပဲ စိတကိုကဆဲတော့မယ၊ တငးဟောငး ရေကညလေးပေါ့”
ဤစခနးသို့ စရောကလာကာစ ညက သူမကို ဘယနစကိမမနး မသိ တကလိုးသော သူ၏စကား။ နောကတစနေ့ သညလူကီးဆီ သူမ ရောကရသည။
“ဟေ့ကောင ငါမာထားတဲ့အတိုငး မငးရောငရဲ့လား”
“စိတ ဆရာ x{1039}x{101C}ကိဳကလုိ ေမးx{1014}x{103D}ုိငါတယရာ”
“အေး အဲဒါကောင့ မငးကို သဘောကတာ၊ ငါ့ဟာကို မငးစိတကိုကဆဲပေတော့ မောငရင”
“ဟုတဲ့ပါဆရာ”
သို့နင့ သူမအခနးထဲသို့ ရောကလာသော ထူးစိနသည သူမကို ကုနးခိုငးထားပီး ဖငကို စစလေသည။
“မငးရဲ့ ဒီအပေါကကို ဟိုကောင ဆဲသေးလား”
“ရင္”
ထူးစိနက ဖငပေါကကို လကဖားဖင့ ကလိရငး မေးတော့ သူမ ဘာမေရမနး မသိ။
“မငးဖငပေါကကို ဟိုကောင သငးသားသေးလား”
“မ… မ..သငး မသငးပါဘူးရင့”
“ဟား ဟား ဟား လိမာလိုကတဲ့ ကောငလေးတေ၊ မငးရဲ့ ဖငပေါကကို ဒီည ငါပါဆယဖောကမယ”
နာလိုကသညဖစခငး။ စောကပတအလိုးခံရတုနးက မနာ။ ဖငကမ နာသည။ လီးကလညး ပိုကီးသည မဟုတပါလား။ ဖငတောတောလိုးသည့ ထူးစိနက ခေါတော့လညး ဖငကိုပဲ ခပနသည။ အကင့ရပီး ဖစသောလညး မခံရတာ နစရကသုံးရကကာတော့ နာသည။ မေဦးက ကေသယတငလုံးကို ဖဲပေးရငး တံတေးလေး ထေးခပေးသည။ တောတောကာတော့ ဆဲထုတကာ
“မာမာဆေ” ဟုခေါလိုကတော့ မာမာဆေရောကလာသည။ သူမနင့အတူ ဗီဒီယိုပပေးသော ကောငမလေးလညး လိုကပါလာသည။ “စုစုပါ တစခါတညး ခတ” ဟုပောတော့ မာမာဆေနင့ စုစုတို့ အဝတခတလိုကကသည။
ဆိုငးဇီမာ လိုးနေသညမားကို အသညးတထိတထိတ ကည့ရငး သူမအလည့ကို စောင့နေခဲ့သည။ ထူးစိနကလညး အရုံးမရိအောင လီးနဲ့ ခတသည မရိရလောကအောင အတတနိုငဆုံး တယလေသည။ နညးမိုးလညး စုံလိုကသည ဖစခငး။
“တီ တီ တီ”
“ဟဲလုိ”
ထူးစိန အတေးစ ပတသားသည။ ဖုနးလာသဖင့ ဆိုငဇီနဲ့ ကိစကို ကောငးကောငး စိတကူး မယဉလိုကရ။ ရငခငထဲမ နီနီဝငးကို ခဏထစေကာ ဖုနးကိုငလိုကသည။ တစဖကက စကားကို နီနီဝငး မကားရသောလညး ခငတောတောကောငးသည့ ဟနတေ့ရသည။ အဘယကောင့ဆိုသော နီနီဝငး ဆာနေသေးသောလညး ထူးစိနမာ သားအိပလိုကပီ ဖစသောကောင့ပင။
ကောငးသူလေးမားနင့
“လဲ မနမနလေးလုပက”
“ဣနေရင” တညးခိုးခနးပိုငရငဖစသည့ မမနု ခေါ နုနုမေ၏ အမနစေခိုငးခကကောင့ တကသိုလ ကောငးသူလေးမား ဖစကသော ညိုညိုမာ၊ ဂူလိုငခင၊ မိုးရတီနယ၊ ဝါဝါကော၊ ဆုရီရီဖိုး၊ မတနိုးကလာနင့ ရေရညတို့သည မဝတဖူးသညမာ ကာပီ ဖစသော ကောငးစိမး ဝတစုံကို ပနဝတနေကသည။ လကရိ သူမတို့ ဝတလာသော အဝတမား ခတနေစဉ သူမတို့၏ ပစညးမားကို မရောငးရသေးခင ကိုတင သုံးဆောငမည့ လူကီးလူကောငး သုံးယောက ရောကလာသည။ တစယောကက သူမတို့၏ မမနုခါးကို ဖကပီး တငကို ပတကာ
“ဆရာမလညး ကောငးစိမးကို ဝတလေ”
ဟုပောသည။
“မားနေပီလေ”
“ဆရာမရောပါမပေါ့။ တပောတပါးပေါ့”
မမနုက နုတခမးလေးစူလက သူမအကx{103E}ကယသီးကို ဖုတသည။
“လူဆိုးတေ လောဘအရမးကီးတာပဲ“
မမနုက ပစိ ပစိ ပောသည။
“ကိုကိုတို့က လူဆိုးတေ မဟုတပါဘူး၊ လူဆိုးတေ ဖမးတဲ့ ရဲတေပါ၊ ပညသူတေ စိတခမးသာမု အပည့အဝ ပေးမယ့ ရဲတေပါ၊ အထူးသဖင့ မိနးကလေးတေကိုဆိုရင စိတခမးသာမု ပိုပည့အောငလို့ ကိုယဖိ ရငဖိ ပုစုတဲ့ ရဲတေပါ၊ ကဲ မငးတို့ကို မငးတို့ မိတဆက မပေးခင ငါတို့ကို အရင မိတဆကပေးမယ၊ သူက ဒီနယပိုင သိနးဦးတဲ့၊ သိပကငနာတတတဲ့ နယပိုငပေါ့၊ ဘယလောကထိ ကငနာတတလဲ ဆိုရင တလောတုနးက သူကငနာရမယ့ မိနးကလေးတေ မားလနးလို့ ငါ့ကိုတောင မကမနနဲ့မို့ဆိုပီး လကဆောငပေးပီး ကငနာ ခိုငးခဲ့သေးတယ”
သိနးဦးက ရယသည။
“မကမနလေးနဲ့က မိုကလနးလို့ လိမာအောင ဆရာသမားဆီ ပို့လိုကတာပါဗာ”
“အေး ဟုတတယ၊ သူက ကငနာတတတဲ့ သူဆိုတော့ အမိုကမလေးတေနဲ့ အတူမနေဘူး၊ ခပမိုကမိုကလေး ဆိုရင သူ့ရာထူးမဲအောငဆိုပီး အထကကို ပို့ဆုံးမခိုငးတော့တာပဲ၊ အထကက နညးမိုးစုံနဲ့ ဆုံးမလတလိုကလို့ လိမာသားရငတောင သူက ဆကဆုံးမသေးတာ၊ ကငနာတတပုံ ပောပါတယ”
မိနးကလေးမားသည မိုကဂုဏမား လာဖောနေကသော ဗိုလတေကို နညးနညး လန့လာသည။
“ဒီတစယောကက သောက တဲ့၊ သောကပနးလေးတေကို သောက မရောကအောင ပုစုပိုးထောငပေးသူပေါ့”
သောကက သူ့လညပငးကောလံကို ပငကာ သူဖစကောငး ပသည။
“ကုပကတော့ ထူးစိနတဲ့၊ တစစိနတညး ရိတယ၊ နစစိနရိရင ရိတဲ့ စိနနဲ့ မိနးမ ထပယူမယ့ ထူးစိနပေါ့”
မမနုပါ ကောငးဝတစုံ ဝတပီးသားတော့ ဇာတလမးစသည။ ထူးစိနက တစဖကတင မမနု၊ ဂူလိုငခင နင့ တစဖကတင ဝါဝါကောနင့ ရေရညကို ဖကထားလိုကသည။ မမနုမာ စားနေကဖစသဖင့ ယူထားခငးဖစသည။ ဂူလိုငခငက အိုးတောတောတငးသဖင့ ယူထားသည။ ဝါဝါကောက ရိုးရိုးအေးအေး ဖစနေသဖင့ ယူလိုကသည။ ရေရညက သေးသေးလေးဖစနေသဖင့ ယူလိုကသည။
“မောင့ကို အရင မေးမေး ဝိုငးပေးကပါဦး”
မမနုကစ၍ သူ့ပါးကို တရတရတနဲ့ ဝိုငးနမးကသညည။ နောကတော့ ခါးကော့နေအောင တငကောငးသည့ ဂူလိုငခငက နမးသည။ ဝါဝါကောက မရဲတရဲ နမးသည။ ရေရညမာ အရပပုသဖင့ ခေဖားထောကကာ နမးသည။ ကောငးစိမးဝတစုံလေးမားနင့ ဖစကသဖင့ တမိုးခံစားရသည။ နုနုမေခေါ မမနုမလဲ၍ ကနကောငမလေးမားမာ ကလေးသာသာ မားသာ ဖစကသည့အတက သူတို့ဘာသာ သူတို့ ဘယလို ဖစနေနေ အသစကလေးမားကို ဖဲ့ရမည့ ပုံစံလေး ဖစနေသည။ ကောငးသူ ဝတစုံလေးမားက အသက ၃၆ ဆိုသော မမနုပင ၂၅ လောက ကနလောကအောင နုသားသည။ တကယကောငးသည့ အစီအစဉလေး ဖစသည။ သူက မမနုနင့ ဂူလိုငခငတို့၏ တငကို ပတသပသည။ ဝါဝါကောက သူ့ဘောငးဘီကို ပတသပသည။ ရေရညက ဝါဝါကောဘေးတင ဘာလိုကလုပရမညလဲ ဆိုသည့ပုံဖင့ ဒူးထောကကာ ထိုငနေသည။ မမနုက ရေရညခေါငးကို သူ့ပေါငကားထဲ ဆဲထည့သည။ ရေရညက အလိုကသိစာပင ဘောငးဘီကို ခတပေးသည။
“အx{1039}x{101C}ကီးx{1039}x{101C}ကီး”
ရေရညပောလညး ပောခငစရာပင။ လိုးရမညဆိုသည့ အသိက သူ့လီးကို တောငနေစေသည။ သူ့လီးကို ကိုင၍ ဝါဝါကောက လာဖင့ တစခကခငးစီ လကသည။ ထိပကိုလညး တစဖကစီ သေခာလကသည။ ရေရညကလညး အားကမခံကာ မီရာ လီးအရငးကို နုတခမးဖင့ စုပသည။ သူကတော့ မမနုနင့ လာခငး
ထိပီး လကကသည။ လာလိုးသူမားနင့ ခံပေးနေသူမားကားတင နေရသော မမနုမာ ဘာသားနဲ့ ထုထားတာ မို့လို့လဲ။ သူမလညး ဆာသည။ သို့သော စေးဝယသူမားက သူမကို ဘယတော့မ မမင။ “အသစလေး မရိဘူးလား အစမ” ဆိုပီးတော့သာ လာကသည။ အသစလေးမားတေ့လင ပခုံးဖကပီး ဝငသားကသည။ သူမကလညး လိုကပီးတော့ အဆငပေမပေ ပုံစံဖင့ ခောငးကည့ပေါကမ လိုကခောငးကည့ရသည။ တခို့ကောငလေးတေ မငတော့ သူမလညး ဆာသည။ ခုလို သူမကို တကူးတက လာပီး ပုစုသူတေ့တော့ သူမလညး ဆာဆာနဲ့ လာခငးပနလကသည။ ထူးစိနက တငလုံးကို ကုတပေးတော့ ပိုလို့ ဖီးလရိသည။ ထူးစိနကလညး ရေရညက လပတကို စုပ၍ ဝါဝါကောက ထိပကို လာဖင့ ဝိုငးကာ ဝိုကကာ လကပေးနေသဖင့ ဖီးလလာနေသည။ ငုံကည့လိုကတော့ ကောငးစိမးလေးမားဖင့ မငတော့ ပို၍ စိတလာသည။ ဂူလိုငခငကို ပောငးနမးသည။
ထူးစိနသည ကုတငစနးတင ရပကာ မမနုကို ကုတငပေါ အိပစေပီး ခေါငးကို ကုတငအောက ခထားစေသည။ မမနုသည ပကလကကလေး ကုတငပေါ အိပကာ ခေါငးကို လန၍ ကုတငအောက ခထားသည။ ထူးစိနက မမနုကို ခကာ လီးကို ပါးစပထဲ သငးလိုကသည။ မမနုကလညး ခေါငးကို နောကလနကာ ပါးစပကို ဟထားပေးသည။ ထူးစိနက ဘေးတင ကုနးနေသော ဂူလိုငခင၏ စောကဖုတကို လကခောငးမားဖင့ ကစားရငး မမနုပါးစပထဲသို့ လီးကို ပုံမနလေး သငးထုတ ကစားပေးသည။ ဂူလိုငခငက ဘေးတင ကုနးကာ အဖုတကို ကိုငကောငးအောင ဟထားပေးပီး မမနု စောကဖုတအပေါမ ဆီးခုံကို လကပေးသည။ မမနု စောကဖုတကို ဝါဝါကောက လကနေသည။ သူမက ပဲရောနေသော စောကစေ့မားကို နုတခမးဖင့ ဆဲဆဲစုပသည။ စောကစေ့အရဲမားက ဖတကနဲ ဖတခနဲ ပါပါလာသည။ နောက စောကပတ စီးကောငးထဲသို့ လာကို အလုံးလိုက ထိုးသငးသည။ ရေရညက တဲကနေသာ မမနုနို့ကို ကိုငကစားရငး စုပပေးသည။ ထူးစိနက သူမနောကစေ့မ ဆံပငမားကို ဆဲကိုငပီး နုတခမးခငး စုပသည။ ထူးစိနက လီးကို မမနုပါးစပထဲ စိုကခရငး ဂူလိုငခငအဖုတကို နိုကကာ ရေရညနုတခမးကို ကာရညစာ ဆဲနမးသည။
ဝါဝါကောက မမနု စောကပတ စီးကောငးနဲ့ တည့အောင တံတေး ထေးခပေးလိုကသည။ ထူးစိနက ယိုကလာသော တံတေးကို သူ့လီးဖင့ သပတငရငး မမနုစောကခေါငးကို သူ့လီးခေါငးဖင့ ထိုးမေသည။ မမနုက တအငး အငးနဲ့ညညးသည။ ဝါဝါကောနင့ ဂူလိုငခငက ပကလကအိပကာ ပေါငကားထားသော မမနုဘေးတင ထူးစိနလီး ဝငပုံထကပုံကို စောင့ကည့နေသည။ ရေရညက မမနုနင့ နုတခမးခငး စုပပေးသည။ ထူးစိနသည ခေခငးဝတမ ကိုင၍ မမနုခေထောကကို မိုးပေါထောငအောင မောကထားရငး လီးကို တစဆုံးသငးထည့လိုကသည။
“အတ္…”
မမနုမာ အလိုးမခံရသညမာ ကာပီ ဖစသဖင့ နာကငစာ အောမိသည။ လီးကလညး ကီးသည။ အဆုံးထိအောင တဖတဖတမညအောင ဆောင့ခက ပငးပငးဖင့လိုးသည။ မမနုမာ မအောင့နိုငဘဲ ညညးရသည။ ရေရညနင့ နုတခမးခငး မစုပနိုငတော့။ ဂူလိုငခငက မမနုနို့အစုံကို စုကိုငကာ နို့သီးခေါငးလေးမားအား စို့ပေးသည။ ဝါဝါကောက သူမစောကဖုတကို သူမပနပတနေသည။ ရေရညကလညး မမနုစောကဖုတထဲ ဝငနေသော လီး၏ ပောငလကနေသော အဆီမားကို ကည့ကာ နို့ကို တစဖက အဖုတကို တစဖက ပတနေသည။ မမနုကို တစစောငးဆဲလည့သည။ ခကခငးပင ဆောင့သငးသည။ ထူးစိနကလညး လိုးခက ပငးပငးဖင့ မလော့ဘဲလိုးသည။ မမနုလညး အတတပညာ မိုးစုံသုံး၍ စဲသားအောင ခံပေးသည။ ထူးစိနက လီးကို ခတလိုကသည။ မမနုကို ပကလကဆဲလည့သည။ စောကဖုတကို လာအပားလိုက ထားကာ လေးငါးခက လကသည။ မမနုမာ ဖီးလတကလနးသဖင့ တအားအားနဲ့ အောသည။ ထူးစိန ပနသငးထည့ကာ ဆကလိုးသည။ မမနုဂိူငးကား လကထောကကာ အပေါမ ခါးကော့ပီး ဆောင့ခသည။ မမနုကလညး ကော့တကပေးထားသည။
ဂူလိုငခငအလည့ ရောကလာသည။ ထူးစိနက သစာရိစာပင သူလိုးမည့ စောကဖုတကို သူလကပေးသည။ ဂူလိုငခငမာ ကိုယ့ကို လိုးတော့မညလညး သိတော့ နညးနညးကောကသလို ဖစလာသည။ လကခောငးဖင့ သူမစောကခေါငးကို ထိုးမေပီး စောကဖုတကို လာကမးဖင့ တစခကခငးစီ လကလကပေးသောအခါ သူမမာ ကော့ကာ ကော့ကာ ညညးမိသည။ ထူးစိန ဂူလိုငခငစောကဖုတကို လကနေပုံမာ ဖငကို ဖကကာ ကိုယကို တစစောငးအိပ၍ စိတတိုငးက လကပေးနေသဖင့ အောကဘကမ ထူးစိနလီးကို ဝါဝါကောက လီးလုံးတောကလောကပေနေသော မမနုစောကရညမားကို ပောငနေအောင လကပေးသည။ မမနုမာ စောကရညမားစာ ထကသားသဖင့ တုနကာ နေသည။ ရေရညက မမနုစောကဖုတကို အနာသကသာအောင လကပေးသည။ ထူးစိန ဂူလိုငခငကို လိုးသည။ ထငထားသညထက ပိုနာသဖင့ ဂူလိုငခငက အောသည။ ထူးစိနကလညး မရမက ထိုးသိပသည။ ခောငခေငလညလညလိုးပီး ခုလို ခပကပကပလေး ဆကလိုးရတော့ ထူးစိနက အားမလို အားမရဖစကာ ပေါငနစဖကကို ဆဲဖကပီး ခါးကို အသားကုန ညတကာ ပငးပငးလေး ဆောင့သငးသည။ ဂူလိုငခငမာ နေရာမ ရေ့ရေ့သားသည။ သို့သော ထူးစိနက ပနပနဆဲထားကာ ဆကဆက လိုးသည။ ဂူလိုငခငနုတခမးကို ကိုကထားသည။ စောကဖုတမား ပူစပနေသည။ လီးလုံးကီးက သူမသားအိမကို လာထိုးနေသည။ အသညးမား ကလီစာမား ကေသားပီဟု ထငရသည။ ထူးစိနလီးကို ရုတတရကဆဲဖုတပီး သူမကို တစစောငးဆဲလည့ကာ နောကမ အဖုတထဲသို့ လီးကို နိုကသငးထည့ကာ တငလုံးမား တဆတဆတခါနေအောင လိုးပနသည။ ဂူလိုငခငမာ အိပယာခငးမားကို တန့ကေနေအောင ဆဲဆုတထားမိသည။
မိနးကလေး နစယောကပီးသားသောလညး ထူးစိနမာ ဘာမ မဖစသေး။ သနလိုကသည ဖစခငး။ ဝါဝါကောကို ပုံစံအတိုငး ဆကလိုးသည။ ဝါဝါကောမာလညး ထူးစိန၏ လီးကီးအောက မော့နေအောင ခံလိုကရသည။ နောက ရေရညကို ဆကလိုးသည။ ရေရညလညး မထူး။ မမနု၊ ဂူလိုငခင၊ ဝါဝါကောနင့ ရေရညတို့ ပိုငတူလာထုတထားကသည။ သိနးဦးက ညိုညိုမာနင့ မိုးရတီနယကို တစဖကတစယောက ဖကကာ နောကမ ရပကည့နေသည။ သောကလညး ဆုရီရီဖိုးနင့ မတနိုးကလာကို တစဖက တစယောကစီ ဖကကာ ကည့နေသည။ ထူးစိနလီးရညထကတော့ အလုအယကပင ပါးစပဖင့ ခံကသည။ တစယောက နညးနညးစီဆိုသောလညး တောတောမားသည။ မမနုနင့ ဂူလိုငခငက လီးရညခငး ပါးစပဖင့ ဖလယသည။ ဝါဝါကောနင့ ရေရညက ကိုယဟာကိုယ မိုခသည။
“ဟူး ဟူး ဟူး”
ထူးစိန ပကလကကုလားထိုငပေါ ထိုငခသည။
“ဖောငး ဖောငး ဖောငး ဖောငး”
သိနးဦးနင့ သောကတို့အဖဲ့လိုက လကခုပတီး အားပေးကသည။
“ကနသေးတယ ပောငအောင သားလကပေးလိုက”
သောက ကဆိုသဖင့ ဝါဝါကောနင့ ရေရညတို့ ထလာကာ တဆတဆတတုနခါနေသော လီးကို လာလကပေးကသည။ ဝါဝါကောက လီးထိပမာ ကပနေသော လီးရညကို ပောငအောင လကသည။
“မငးတို့က မနလခညလား”
ထူးစိနက သောကနင့ သိနးဦးကို လမးပောသည။
“ဆရာ့လောက ဇ မကောငးသေးဘူး ဆရာရေ…”
စားပဲပေါတင ဘီယာမား၊ သစသီးမားခထားသည။ အားလုံး ဝငထိုငကသည။ ထူးစိနက သူ့ကောငမလေး လေးယောကကို တစဖကနစစီ ဖကထားသည။ ကနသည့ သိနးဦးနင့ သောကလညး ကိုယ့ကောငမလေး ကိုယစီနင့ ဖကထားကသည။ သောကကစားက စကားမား ပောကရငး ဘာကောင့ ဒီလို လုပဖစကလဲ စသဖင့ မိနးကလေးမားကို စနညးနာကရာမ ငေကေးကောင့ တစမိုးတညး အဓိပါယထကလာသည။ မိနးကလေးမားကို အရငက ခံဖူး မခံဖူး မေးကည့တော့ အစပိုငး ငငးကသောလညး နောကပိုငးတော့ ဝနခံကသည။ သူတို့အကောငးလေးမားကို မေးကည့တော့ မပောခငက။ သို့သော တိုကတနးဖနမားတော့ နုနုမေက စ၍ ပောသည။
သရဖူဆု၏ နောကကယ
“ဖောငး ဖောငး ဖောငး ဖောငး”
ပရိသတမား၏ လကခုပသံသည နုနုမေ၏ ခေါငးပေါသို့ လယဉကေးမယ သရဖူလေး ဆောငးပေးလိုကခိနတင တဝေါဝေါဆူညံနေသည။ နုနုမေလညး အလဆုံးပုံးကာ မိဘ မကနာကို လမးကည့သည။ မိဘမားကလညး ပီတိ မကရညမား ဝဲ၍ လကခုပတီး အားပေးနေသည။ ကောငးမ ဆရာမား၏ မကနာမားကို လမးကည့တော့လညး ဝမးသာအားရပင လကခုပတီးပေးနေကသည။ နုနုမေကကော သူမလညး အတတနိုငဆုံး အောငနိုငသူ အပံုးဖင့ ပံုးပသည။ သို့သော သူမရငထဲ တခကခက ဆို့နင့လာသည။ သညလိုမနးသိလင သညသရဖူကို သူမ၏ ပိုငဘက လဲ့လဲ့အား ပေးလိုကပါသည။ ခုမတော့ဖင့ မထူးတော့။ ဒီဇငဘာ ကောငးပိတသည့ အားကစားရကအတငး ဆယတနးကောငးသားမားက မောငပိုငပဲ ဝငသည။ ကောငးသူလေးမားက မယပိုငပဲ ဝငသည။ ဆုကို လတလပရေးနေ့တင ပေးသည။ အခား အားကစားမားလညး ကငးပခဲ့ပါသေးသည။ သူမကတော့ ကိုးတနးနစကတညးက မယဘဲ့ရဖူးသူမို့ ဆယတနးတငလညး မယသာ ဝငပိုငသည။ ပိုငပဲအပီးတင သူမကသာ ရရမညဟု သူမယုံကညပါသည။ နောကမ ရောကလာသော လဲ့လဲ့က အနညးငယ သာနေသောလညး သူမသည ဤနယခံ ကောငးသူ ဖစသည မဟုတပါလား။
ဆရာ ဆရာမမား နားနေဆောငသို့ နုနုမေဝငသားတော့ သူမပိုငပဲတင အကဲဖတခဲ့သော ဒိုငမားဖစသည့ ဆရာဦးမိုးမငး၊ ဆရာဇောထက၊ ဆရာလကော၊ ဆရာမသယသယအောငနင့ ဆရာမစိမးစိမးနယတို့ ထိုငနေကသည။
“သမီးကိုခေါရတဲ့ ကိစကတော့ လယဉကေးမယ ပထမဆုနဲ့ ပတသကနေတာပေါ့ကယ”
ဆရာမ သယသယအောငက စကားစသည။ သယသယအောငသည အစိမးရောင ဝမးဆကဝတထားသည။ ဝမးဆကဆိုသောလညး အပေါပိုငးမ အဝတမာ ရငသား တခမးပေါနေသည။ ပခုံးလကပတနင့ ဖစသည။ သူမအထငအရ အတငးဘောလီ ပါမည မထငပါ။ ကောငးလာသညကို သူ့ယောကားက သညလို ဝတလာဖို့ ခင့ပုတာ အံ့ရော ဟု သူမတေးနေသည။
“ဒီလို သမီးရဲ့ သမီးနဲ့ လဲ့လဲ့က အမတတူနေတယ၊ အဲဒါ သမီးကို ပေးရမလား၊ လဲ့လဲ့ကို ပေးရမလားဆိုပီး ဆရာမတို့ တိုငပငဖစကတယ”
ဆရာမ စိမးစိမးနယက ပောသည။ စိမးစိမးနယလညး မထူး။ ဘယလို ဝတထားကပါလိမ့ဟု သူမတေးနေသည။ ဝတထားပုံက ကပိုကယိုနိုငလသည။ ပီးတော့ သညလို အဝတအစားမိုးက အိမထောငရင ကောငးဆရာမမား ဝတသည့ အဝတအစားမိုး မဟုတပါ။ နို့နစလုံးက ပူးထကနေသည။
“ဟုတဲ့ ဆရာမ”
သယသယအောငက ထလာကာ သူမနားကပ၍ တိုးတိုးလေး ပောသည။
“ရင္”
နုနုမေ ကိုယ့နား ကိုယမယုံနိုငအောင ဖစနေသည။
“သမီးကို အတငးကီး မတိုကတနးပါဘူး၊ စဉးစားခင့ပေးပါတယ”
“ကုိ..”
ဦးမိုးမငးက ထလာပီး စိမးစိမးနယက ဖကနမးသဖင့ စိမးစိမးနယက ခေါလိုကခငး ဖစသည။ ဆရာ့ကို “ကို” တဲ့လား။
“စိတကူး မလဲနဲ့နော ခာတိတ”
ဦးမိုးမငးက သူမနားသို့ ကပပောသည။ သူမပနမော့ကည့တော့ စိမးစိမးနယကို ပနနမးနေသည။ စိမးစိမးနယကလညး မရောငပါ။ ဆရာလကောက ထသားသည။ တကယတော့ တံခါးကို ခကခဖို့ ထသားခငး ဖစသည။ တံခါးခကခပီးနောက ဆရာဇောထကက သယသယအောငကို ဖကလေသည။
“လာပါ အစီအစဉအတိုငးပေါ့”
အခနး တစခနး အတငး ထူးဆနးစာ ရောကနေသော ကုတငပေါသို့ နုနုမေ ထိုငခလိုကသည။ သယသယအောငနင့ စိမးစိမးနယက ကိုယလုံးတီးလေး ဖစနေကပီ။ တစဖကတစယောကစီ ဝငထိုငကာ
“သမီးကို ကောငးစေခငတဲ့ စေတနာနဲ့ပါကယ၊ ခတလိုကနော”
ဟု ပောသည။ ခုထိ ဆရာမားတော့ ဝငမလာသေး။ အခနးထဲတင မိနးမမားသာ ရိသေးသည။ အံ့အားသင့တာရော ကောကတာရော ပေါငးကာ သူမဆံ့အနေသည။ ဒါကို သယသယအောငက အလိုတူသညဟု ထငနေသည။ သူမအကx{103E}ကယသီးမားဖုတသည။
“ဟင့အငး”
သူမ နုတကလား ဘယကလား မသိ ထကကလာသည။
“ပင့ပင့လငးလငးပေါ့ သမီးရယ၊ ဆရာမတို့တောင အကုနခတပီးပီပဲနော”
“ေၾကာကယ္”
နုနုမေ ဘာတေ ပောနေမိမနး မသိ။
“ဒီမာကည့ သမီး”
သယသယအောငက ထရပကာ သူမ၏ အဖုတကို ပနဖဲပသည။ အဖုတမာ ထူထဲသော စောကမေးနကနကမားအောကမ စူပီး မို့အစနေသည။
“ဆရာမယောကားကိုရော သူတို့ကိုရော အခားအခားသကဆိုငသူကိုရော ဆရာမသဘောကတဲ့သူတေကိုရော ဆရာမဆနရိသလောက ပေးလာခဲ့တာ ခုပုံစံမပကဘူး၊ အရာမယငးဘူး၊ တကယတော့ ဘာမ သိပထူးခားသားတာ မဟုတဘဲ ကိုယကောငးကောငးခံစားရတဲ့ ကိစကို သူမားစကားတေ နားယောငပီးတော့ ကင့ဝတတေ သိကာတေနဲ့ မရုံးစေနဲ့ သမီးရေ၊ စိမးစိမးနယကိုကည့၊ သူလညး အသိနောကကလို့ ဆိုပီး နောငတတေရနေတာ”
စိမးစိမးနယက သူမအဖုတကို နုနုမေအား စမးစေသည။ နုနုမေမာ ရံသလိုလို ဖစမိသောလညး မငငးမိ။
သယသယအောငက သူမအကောငးပောပသည။ တစနေ့သ၌ သူမကူရငခိနအပီး နောကဖေးထဲအဝင ကောငးသား တစယောကသည သူမထမီဖင့ လီးတစဝိုကကို ပတသပကာ မကလုံးလေးမိတပီး စိတကူးယဉနေသည။ သူမကလညး ကလေးနစယောကသာ ရသားသည။ လီးကို မမငဖူး။ ကောငးသားကီး၏ လီးမာလညး တောတောထားသဖင့ သူမငေးနေမိသည။ ကောငးသားက တစခုခုကို သံသယဝငလာပုံရိကာ မကလုံးဖင့ကည့သည။
“ဟုိက္”
ပုဆိုးစကို အတငးဆဲဖုံးသည။ ထမီကို လနးထားသောတနးပေါ အမနပနတငသည။
“ဘာလုပာလဲ”
ကောငးသားမာ ယောငနနဖင့ ဖေသည။
“ဆရာမ စာသငနေတုနး ဆရာမအိုးကို ကည့ပီး မနေနိုငတော့လို့”
“ဘာ”
“ကနတော သားတော့မယ”
ကောငးသားက သူမဘေးမ ဖတသည။
“ေနဦး”
လကကို ဆန့တနးကာ သူမ တားလိုကသည။
“ငါစာသငနေတော့ မငးက ငါ့ဖငကို ကည့နေတာပေါ့လေ”
“ဟုတဲ့ပါဆရာမ”
“ငါ့ဖငနဲ့ ငါ့ထမီ ဘာဆိုငလို့တုနး”
ကောငးသားမာ ကောကလာသဖင့ ထမီကို ပနယူကာ ပောသည။
“ကနတော ပနလောပေးပါ့မယ ဆရာမ”
“မလုိပါဘူး”
သယသယအောငသည ထိုနေ့က ပထမဆုံး ဖောကပနဖစသည။ ဖငကို ကည့ကာ လီးတောငသော ကောငးသားကို “ငါ့ဖငက မငးကို ဘယလောကဆဲဆောငမု ရိနေလဲဆိုတာ လကတေ့ကည့ကတာပေါ့” ဟုဆိုကာ ကောငးသားလကကို ဆဲခေါပီး ဝိုကဘုတတင လကထောကကာ “လာလေ” ဟုခေါလိုကသည။
“ကနတော ဘာ ဘာလုပပေးရမလဲ ဆရာမ”
“ငါ့ဖငက တကယကည့လို့ကောငးလား”
“ဟုတကဲ့ ကည့ ကည့လို့ကောငးပါတယ ဆရာမ”
သူမက ထမီကို ခတခလိုကသည။
“ဘယလိုလဲ၊ ကည့လို့ကောငးသေးလား”
“ကနတော မနေနိုငတော့ဘူး”
“မနေနိုငတော့ မငးက ဘာလုပခငလဲ”
“လုိး လုိးခငာၿပီ”
“လိုးခငရင လိုးပေါ့”
“ခငဗာ”
မရဲတရဲလိုးနေသော ကောငးသား၏ လိုးခကမားအောကတင သူမစောကဖုတမ ရသော အသိသည “နောငတ” ဖစသည။ သညလို ကောငးသည့ အရသာကို ငါ့ယောကားဆီက ဘာလို့ မရခဲ့တာလဲဟု ဖစသည။
“ကောငးလိုကတာ ကလေးရယ”
ဝိုကဘုတက လုပနေသဖင့ ကောငးသားလေး ဆောင့လိုးလိုကတိုငး တဒုနးဒုနး မညနေသဖင့ သူမက နေရာပောငးရန ပောသည။
“ဆရာမ ဒီဘက ခဏလောက လည့ပေးပါ”
“ဘာလုပလုိx{1037}လဲ”
“ဆရာမရဲ့ အဖုတကို ကနတော လကပေးမယ”
“လုပလိုကလေ”
ကောငးသားလေးက သူမပေါငကို လကတကသည။ နောက အဖုတကို လကခောငးမားဖင့ ပတသည။ စောကစေ့ကို ကလိသည။
“ငါ မနေတတတော့ဘူးကာ”
“ပိုကောငးသားအောငပါ ဆရာမ”
ကောငးသားက စောကစေ့ကို လာဖားဖင့ ထိုးကလိသည။ လာကို အလုံးလိုကလုပကာ စောကပတအကကောငးကို အထကအောက ထိုးသည။ စောကပတပငတစခုလုံးကို လကသည။ စောကစေ့ကို သားဖင့ကိုကသည။
“ရကကုိကာ ကေလးရယ္”
ကောငးသားက မတတပရပပီး သူမအကx{103E}ကို ခတသည။ ပါးမားကို နမးသည။ သညအနမးလောက အဓိပါယပည့စုံ တာမရိ။ နို့အစုံကို ပူးကိုငပီး နို့သီးခေါငးကို စို့သည။
“ခစိုကာ ကေလးရယ္”
ကောငးသားက သူ့လီးကို ကိုငပီး သူမစောကခေါငးထဲ ထိုးမေသည။ အထကအောက ထိုးကစားနေသည။ သယသယအောငမာ မနေတတတော့။ ကောငးသားလေး ပခုံးကို ဖကထားသည။ ကောငးသားလေးက ဖညးဖညးခငးသငးသည။ သူမ၏ တငနစလုံးကို ဆုတကိုငကာ ဆောင့သည။ အိုးကို တငးတငးကပကပကိုငပီး အဖုတကို အားပါးတရဆောင့လိုးခံရငး သယသယအောငမာ သညအရသာကို အလနအမငး သဘောကသားသည။
“မငးကို အရမးခစသားပီကာ”
“အစပဲ ရိသေးတယဆရာမ”
“အုိ”
ကောငးသားသည သူမအိုးကို ဆုပကိုငကာ ပူးလိုက ခာလိုကလုပသည။ တငကို ဆတဆတခါအောင လုပသည။ အလိုးက မပက။
“မငးက ငါ့ရဲ့ အခစဦးပဲက”
ဟုတပါသည။ ယူထားသည့ ယောကားမာ တာဝနတစခုမသာ ဖစသည။ ခုမ သူမအခစကို စတငတေ့ရိသည။ သူမ အရမးခစပါသည။ ထို့ကောင့ ကောငးသားလေးကို သူမက “အခစ” ဟုခေါသည။
“အခစ္”
“ဗာ မ”
“ဒီနေ့ ဘာနညးနဲ့လဲ ဟင”
“ဒီနေ့ မမာ ဘယသူမ မဖောကရသေးတဲ့ ပါကငလေး တစခုရိတယ၊ အဲဒီ ပါကငလေးကို ကနတော့ကို ဖောကခင့ပုပါ”
“အို ဘာမားလဲ အခစရယ၊ မထိတသာ မလန့သာ”
ကောငးသားသည ဆရာမအား ဖကကာ နမးရငး တငကိုပတနေသည။ သယသယအောငမာ သိပမနေနိုငဘဲ ဆာနေသဖင့ ကောငးသား၏ ပေါငကားကို ပတပေးသည။ ကောငးသားက တိုးတိုးလေး ကပပောသည။
“မရဲ့ ဖငကို ဘယသူမ မဖောကရသေးဘူး မဟုတလား”
“အုိ ရလုိx{1037}လားကယ္”
“မ မယုံမာစိုးလို့ ကနတော ဖုနးထဲဗီဒီယိုကလစတေ ထည့လာတယ”
“မကည့တော့ပါဘူး၊ မဆာနေပီ၊ ရတယဆို ပီးတာပဲ အခစအတက အသကပင သေသေပါ အခစရယ”
ကောငးသားလေး ဖငကို တကယလိုးတော့ သူမသေမတတအော မိသည။ တောတောဆိုးသည့ ခစသူ။ ဖငတေ ကဲထကအောင လုပရကတယဟု သူမညညးညူမိသောလညး သူမစဲလနးသားသည။ ကောငးသားက သူမဖငထဲ လီးကို စိုကထည့ထားသည။
“မ ဘယုိ အရသာရိလဲ”
“အစကတော့ ရပါ့မလားဆိုပီးကောကတယ၊ တကယလိုးတော့ နာတယ၊ ကာလာတော့ ဘာကောင့ သူ ဒီလို ထူးခားတဲ့ အရသာကို နောကကမပေးလဲဆိုပီး စိတဆိုးတယ”
“မောငလညး မရဲ့ အိုးကီးထဲ မောင့ဟာလေး စိမထားခငနေတာ ကာလပီ၊ မကို မပောရဲလို့”
“သား လူဆိုး၊ အခစအရင အားရအောငလိုးနော၊ အခစမောရင မက အပေါကနေ ဖငနဲ့ ဆောင့ခပေးမယ”
“ကိုကပီဗား”
ကောငးသားသည သူမဖငကို ဆောင့လိုးသည။ ခါးကို ဆုတကိုငပီး တငလုံးမား တုနတကနေအောင ဆောင့သည။ သူမအိုး တဆတဆတခါနေသည။ ကောငးသားလေး မောတော့ ထိုငခုံတင ထိုငခိုငးပီး ပေါငကားထဲ လကလို၍ လီးကို ပနကိုငကာ ဖငထဲသိပထည့သည။
“မရဲ့ ဖငထဲ လီးဝငတဲ့အရသာလေးကို ပနခံစားမယနော အခစ”
သယသယအောငသည လီးကို ဖငပေါကတင ပတဆဲပီး လီးခေါငးကို သိပထည့သည။ ပနထုတကာ ဖငပေါကတစဝိုက ပတသည။ လီးခေါငးကို ပနသငးသည။ လီးခေါငးက သူမဖငပေါကထဲ ပတဆို ဝငသားသည။ သူမ ဖညးဖညးခငး ထိုငခသည။
“သူမားကို ဘာလို့ စိုကကည့နေတာလဲလို့”
ကောငးသားလေးက သူမကို စိုကကည့နေသဖင့ ရကသားသည။ ကောငးသားမာ ငယသာငယသောလညး အတေ့အကုံက မငယ။ သူမကသာ အသကကီးပီး ဘာမ မသိ။ သူမနို့မာလညး ကောငးသားစို့လို့ တငးကုနပီ။ ကောငးသားသည နို့ကို လီးနဲ့လညး ထိုးသည။ စို့လညးစို့သည။ တငးနေအောငလညး ကိုငသည။
“မ ထိုငခုံကို သေခာကိုငပီး ကုနးထား၊ မောငကိုယတိုင ဆောင့ခငသေးတယ”
“သေဘာ သေဘာ”
သူမ ကုနးပေးလိုကတော့ ကောငးသားလေး တောကလောကဖငကို ဆောင့လိုးလိုကသညမာ သူမခေကသားသည့ အထိ ဖစသည။ သူမကမးပငပေါ လေးဖကထောကမရတော့မ ကောငးသားက ပီးသည။ သူမကို ပကလကဆဲလနကာ လီးထိပကို နုတခမးတင တေ့ပီး ကငးထုသည။ သူမမောနေသဖင့ ပါးစပမပိတနိုငသောလညး ကောငးကောငး မဟပေးနိုငသဖင့ နုတခမးတဝိုကအပင အခို့မာ ကောပီးပါးပေါသို့ ကဆငးသားသည။ တဗစဗစနဲ့ ထကနေသော လီးရညသည လီးက မငိမဘဲ ခါနေရာ မေးရော နာခေါငးတငရောပေကုနပနသည။ ကောငးသားက သူ့လီးထိပတင ပေကံနေသော လီးရညကို လကညိုးဖင့ သုတလိုကသည။ သူမဘေးတင ထိုငခကာ သူမကို ရငခငထဲဆဲမီစေသည။ ပေကံနေသော လီးရညမားကို လကခောငးဖင့ သပကာ သူမပါးစပထဲ သငးသည။ ကနနေသော လီးရညကို လကကာ နုတခမးခငးတေ့ပီး သူမပါးစပထဲ ထေးထည့ပေးသည။ သယသယအောငသည ကောငလေးကောပငကို အတငးဖကထားကာ နုတခမးခငး နမးသည။
“အရမးခစတယ”
သူမ ကပပောသည။
“မောငလညး မကိုခစတယ”
ကူရငပီးတိုငး လိုးရသညကို အားမရသဖင့ သူမကပင ကောငးသားလေးကို တစနေရာ ခိနးကာ ခံသည။ ဘယလိုလိုးလိုး လိုးအားမကသော ကောငးသားလေးကို သူမ အခစကီး ခစမိသည။ သို့သော စာမေးပဲကီးပီးသားတော့ ကောငးသား၏ မိဘမားက နယပောငးသားသည။
လူဆိုးမားနင့ ကခုနခငး
သယသယအောငသည ထမီစကို အနညးငယပငကာ ခေကို ရေ့သို့ဆန့ထုတလိုကသည။ ဦးမိုးမငးသည သူ့ပေါငကားကို တစခုခုလာထိသလို ဖစသဖင့ ငုံ့ကည့လိုကရာ သယသယအောင၏ ခေထောကကို တေ့လိုကရသည။
“ကနမ ဒီအတနးပိုငရာထူး ရမ ဖစမာမို့လို့ပါဆရာ”
“ပေးတော့ ပေးခငတယ ဒါပေမယ့…”
“ခဏ ဆရာ…”
သယသယအောင ထလာသည။ ဦးမိုးမငးထိုငခုံကို ဆဲလည့ကာ ရေ့တည့တည့ ကမးပငတင ဒူးထောက ထိုငခသည။ ဦးမိုးမငးက ဘာမနးမသိ ကောငနေသည။ သယသယအောငက ပုဆိုးစဆဲခတသည။
“ဆော ဆောရီးနော”
“ရပါတယ္”
ဦးမိုးမငးသည လီးအစုပမခံဖူး။ စုပပေးသောအခါမာတော့လညး လီးရညကို မထိနးနိုငဘဲ လတထည့မိသည။ သယသယအောငက ကိုသိပီးသားမို့ မိုခပေးသည။ အလကားရသည့ ကိစကို မူးတငးပဲတငး ဘယသူမ မငငးသည့ ထုံးစံအတိုငး အလနလယသော သယသယအောငကို ဦးမိုးမငးက အခင့သာတိုငး ဆောသည။ အတနးပိုင ဖစတော့လညး ဆောသည။ သညကိစကို သူငယခငးအား ဖင့ပောမိကောငး သယသယအောငအား ပောတော့ သယသယအောငက
“ဆရာကလညး တုံးလိုကတာ၊ ကနမက အပေါကစုံအောင ပေးနေတာပဲ၊ သုံးယောကဆိုတော့ ပိုကောငးတာပေ့ါ၊ တစယောကက ရေ့ပေါက၊ တစယောကက နောကပေါက၊ ဟော နောကတစယောကက ပါးစပပေါ့၊ ဒါပေမယ့ တစခုတော့ ရိတယ”
“ဘာ ဘာလဲဟင္”
“ဒီလုိ…. ဒီလုိ…”
သူမစကားကို မိုးမငးက လကခံသည။
“အိမက ဟာနဲ့ တခားစီ”
သညစကားကို ဒငးတို့သုံးယောကကမ ပောတတသည မဟုတ။ သူမလညး ပောတတပါကောငး သယသယအောင မောငးခတလိုကခငသေးသည။ သူမကမ ထိုအခင့အရေးကို ပိုရခဲ့သေးကောငး ကားခငပါသေးသည။ ဟုတပါသည။ ကောငးသားလေးနဲ့ တေ့ပီးနောကပိုငး အိမကဟာကီးကို ပေးရသညမာ ဆားမပါသည့ဟငးကို စားနေရသလိုပင။ တခါခါ ယောငပီးတော့ပင “ကလေးရယ” ဟု တမးတမိသေးသည။ အိမကဟာကီးက သူ့ဘာသာသူ အားရအောင တကဆောင့ပီး ပီးသားသောအခါ “ကလေးတော့ မရတော့ပါဘူးကာ၊ သားကောဖတထားတာပဲ” ဟုပောပီး အိပပောသားသည။ သူမ မကစောငးထိုးကာ လိုးပီး နားမလညသည့လူ။ ကိုယ့ထမီကို ပနဆဲခကာ အိပလိုကသည။ သညစကားမားကို သူမပေးမ ရဖူးသော ဦးမိုးမငးတို့အုပစုက ပောသညတဲ့။ ပောမာပေါ့လေ။ သူမ ကောငးသားလေး ထံမ ရလိုကသော ပညာက နညးမ မနညးဘဲကိုး။ ဒီပညာကို သယသယအောငက လယလယနဲ့ တော့ ပနမပေး။ မနမာတို့ မညသည ပညာကို လိုတတသည မဟုတလား။ ဒီတော့ …
မိုးမငးသည ကမးပငတင ဒူးထောကက ထိုငနေသည။ သယသယအောငက မိုးမငးခေါငးကို ကိုငကာ သူမပေါငကားထဲ သငးထားပီး ပေါငတစဖကကို ပခုံးပေါ တငထားသည။ မိုးမငးက သူမစောကဖုတကို နုတခမးခငး တေ့စုပသလို စုပပေးနေခိန ဇောထကနင့ လကော ရောကလာသည။
“အား အခစရယ ကောငးလိုကတာ၊ မောင မောင့သူငယခငးတေ ထငတယ”
“ဝူး အူး ဝူး”
မိုးမငးက တစဖကလည့ကည့ခငသောလညး လည့မကည့အားဘဲ ဖေသည။ ဇောထကနင့လကောမာ မမငဖူးသည့ မငကငး မထငမတသည့ မငကငးကောင့ ရံသားသည။
“ငါတို့ ပနတော့မယ ဟေ့ကောင”
သယသယအောငက အမနလေးပင သူတို့ပေါငကားကို ဆဲဖမးလိုကသည။
“ေနၾကပါဦး”
မိုးမငးကလညး ထပီး သူမနောကမနေ၍ လိုးသည။
“အတ္”
သယသယအောင ရေ့သို့ ထိုးယိုငသည။ မိုးမငးက နောကမ ဆကတိုကလိုးသည။
“ခဏ နေဦးကာ ဟေ့ကောငတေ”
မိုးမငးက သယသယအောင ခါးကိုဖကကာ ကုနးပီးဆောသည။
“ခဏပါကာ၊ သူ့နောကပေါကကို ဆောလိုကဦးမယ”
မိုးမငးက ပောပောဆိုဆို သူမဖငကို လိုးသည။
“အ.. အအ.မေလး”
သယသယအောငက နာ၍ အောသောလညး ကိုငထားသော ဇောထကနင့ လကောပေါငကားကို မလတ။ သူတို့က မလတပေးသဖင့ မသားသလိုလိုနဲ့ လကတေ့ဖူးကားဆနဆန လိုးနေသညကိုလညး ကည့ခငကာ မတိုငပငရဘဲ ရပနေကသည။ မိုးမငးက ဖငကို ကုံးလိုးနေသည။ သူငယခငးရေ့မို့ထငသည။ လိုးခကက ပငးသည။
“အ.. အ.. အတ အု အ အ…”
သယသယအောငပင တောတော နာလာသဖင့ ညညးမိသည။ ဇောထကက စကာ သူမကောကို ပတသည။ သူမက မသိခငယောငဆောငနေလိုကသည။ မိုးမငးက ဖငကို အားပါးတရ လိုးနေသည။ မိုးမငးက ခပသကသကလိုးသဖင့ ပီးလုနီးပါး ဖစသားတော့ သူမကို ထိုငခိုငးကာ ပါးစပကို လိုးသည။ သူမငိမနေပေးသည။ နောကမိုးမငးက ကငးထုတော့ သယသယအောင ပါးစပကို ဟထားပေးလိုကသည။ လီးရညမား တဗစဗစဝငလာသည။ သူမက လီးရညမားကို ငုံထားသည။ နောက လကဝါးထဲ ပနထေးထုတကာ အကုန ပနမိုခလိုကသည။ ဇောထကနင့ လကောက စိတဝငစားနေသည။ သူတို့က သယသယအောငကို ဖိုကလို့ရသညဟု မိုးမငးဆီမ ကားထားဖူးသောလညး ဤနညးဤဖုံ ဖိုကလို့ရလိမ့မညဟု ထငမထား။ ကိုယ့ဟာကို ငုံပေးမည့အပင လီးရညလညး မိုခပေးမည့ ဆောမိုးကို ဖာသညမမားကပင သိပလုပပေးလေ့ မရိ။ ခုလို တငကောငးကောငး ရငကောငးကောငးနင့ လတီးလတ ဣနေတခဲသားနဲ့ နေကာ ကကသရေရိလသည့ ရုပရညဖင့ နာမညကီးလသော ဆရာမ၏ အပုအစုကို သူတို့လညး ခမးနားစာ ပါဝငခငလာသည။ စောကဖုတနင့ ဖငကို တရုးဖင့ သုတပီး နုတခမးကိုလညး သုတလိုကသည။ ပီးနောက နုတခမးနီဆိုးသည။
“အုိးကေတာ့ ရယဲ”
ဇောထကက သူမတငကို လာပတသည။
“ကနတော့ကိုလညး မိုးမငးလို သဘောထားပေးပါနော”
သယသယအောင ဘာမ မပောဘဲ ကိုယ့နုတခမးနီကိုသာ ညီအောင မနကည့ဆဲနေသည။ ဇောထကက သူမခါးကို ဖကသည။
“ကိုယ မနေနိုငတော့ဘူး”
သယသယအောင ဘာမ မပောပါ။ ဇောထကက ပခုံးမားကို နမးသည။ နုတခမးအထိအတေ့အရ ဇောထက တောတောဆာနေပီမနး သယသယအောင သိပါသည။ သို့သော သိပလယလို့ မဖစ။ ကောမားကို နမးဆငးသည။ လကောကလညး ဘာသားနဲ့ ထုထားတာမို့လဲ။ သူမရေ့ ဒူးထောကထိုငခသည။ သူမခကလကလေသည။
“ဘာပဲ လုပပေးရ လုပပေးရ ကနတော မနေတတတော့ဘူး”
သူမ စိတထဲ ကိတပုံးရလေပီ။ သို့သော သူမ မသိခငယောငဆောငမဲ။ ဇောထကက ခါးမအောကသို့လောကာ တငကို နမးစုပလေသည။ လကောက စောကဖုတကို လကပေးခငပုံရသောလညး သိကာထိနးက စောကအုံတစဝိုကနင့ ဆီးခုံကို စုပသည။ သူမလညး ရငခုနလာသည။
“ရငတို့က ကနမကို တကယစိတဝငစားလို့လား”
သူမက အနညးငယရောငကာ ဒငးတို့မေးစေ့ကိုငပီး မေးလိုကသည။ အံမာ နားကီးတေက အပိုငအဆိုင ခေါငးညိတကသည။ အလကားလိုးရမည့ ကိစကို သိပငငးခငနေပုံရသည။ သူမကလညး ဝါရင့ သမာရင့ပီပီ သိကာကို ထိနးလိုကသည။
“ကနမက ပီးနေပီ၊ ကနမစိတပနလာအောင ရငတို့ ပနလုပနိုငရငတော့ ရငတို့သဘောပေါ့”
“ဘာလုပပေးရင မငးစိတလာလဲ”
“ကနမကတော့ အဖုတကို ကောငးကောငးလကပေးနိုငရင စိတလာတတတာပဲ”
သယသယအောင နညးနညးကားပေးလိုကတော့ သကောင့သားနစယောကက တစယောကမကနာ တစယောကကည့သည။
“ကောငးကောငး လကပေးနိုငတဲ့သူကို ကနမ ပနစုပပေးမယ”
“ဒုတ္”
အမလေး လီးစုပသိပမခံခငက။ ခေါငးခငးတောင တိုကမိသေးသတဲ့။ တကယတမးကပနတော့ မလကရဲကပန။
“တောပီကာ”
“ေန ေနပါဦးကာ”
ဇောထကက သူမပေါငကို ကိုငထားသည။
“ရငတို့ အကုနခတပီး ကမးပငပေါ ပကလကလေး အိပနေကစမးပါ”
မနလိုကသည ဖစခငး။
သူမက ခေမဖင့ ဇောထကလီးကို ကစားသည။ နောက လကောလီးကို ကစားသည။ လီးတေကတော့ စံခိနမီကသည။ ငယကအခစ အနစတစရာ မမေ့သာဟု ဆိုထားကသည့စကားကောင့လား မသိ။ ကောငးသားလေး လီးကိုတော့ မမီဟု သူမထငသည။ ထငတာ မဟုတ။ လုံးဝကို မမီကပါ။ သို့သော ဒါကလညး ဖေသာသည။ ဇောထကကို ခရပကာ ရေ့သို့တိုးသည။ အသာလေး ကားပီးထိုငခသည။ စောကခကကို ဇောထက မကနာရေ့ အပထားသည။ ဇောထက လာထုတသည။ သူမက လာပေါ စောကပတဖင့ ပတသည။ ရံသလိုလို ဇောထက၏ အပုအမူ အထိအတေ့ကောင့ အရသာက တမိုးရသည။ ဇောထကက မထူးဆိုသည့ သဘောကို ပိုကလိုကသလား မသိ။ သူမတငနစလုံးကို ပင့ကိုငကာ အဖုတကို စုပလေသည။ တပတပတမညနေသည။ စောကစေ့ကို ဆဲစုပသဖင့ စောကကောမတစဆင့ ကိုယခနာအပည့ဆီသို့ ဆိမ့တကသားသည။ သူမက လကောကို ပောငးခသည။ လကောလညး ဇောထကကို အားကမခံ စောကစေ့ကို စုပသည။
ဇောထကနင့ လကော မတတပရပလိုကသည။ သူမက ကားထဲ ဒူးထောကထိုငခသည။ တနးနေသော လီးနစခောငးကို သူမတပိုငနကကိုငကာ ကငးထုသည။ ဇောထကနင့ လကောမာ ဖီးလတကနေသည။ ဇောထကလီးကို အရငစုပပေးလိုကသည။ စတိသဘောစုပပီး လကောလီးကို စုပသည။ ဇောထကလီးက မညးရညရညကီး ဖစပီးပော့သည။ လကောလီးက တုတခိုငခိုငဖစပီး မာသည။ ဇောထကလီးက ထိပခေါငးပိုကီးသည။ လကောလီးက တပေးညီကီးသည။ ဇောထကကို အာရုံလာသဖင့ ဇောထကလီးကို ဆဲကာ ကုတငပေါတကပီး ကားထားပေးလိုကသည။ ဇောထကက ဝမးသာအားရ တကလိုးသဖင့ လီးမာ တစခကတညး မုပဝငသားသည။ တပတပတနဲ့ ဆောင့လိုးသည။ လကညိုးဖင့ ထကခိုငးပီး လကောကို ဝငစေသည။ လကောလညး ဇတသငးသည။ သယသယအောငသည လီးအမိုးမိုး၏ အရသာကို ရလိုကသဖင့ ပီတိဖစသည။ ဖီးလလညး ပိုတကလာသည။ တစယောကစီ တစယောကစီ တကခိုငးသည။ တစယောကတစလည့စီ နစကိမလောကသာ ခသည။ သုံးကိမရောကလာတော့ ဇောထကက အားကုနလိုးသည။ ကုတငတောင ကိုးကတော့မည့ အတိုငး။ သယသယအောငလညး အားရသဖင့ ခေထောကမားဖင့ ကောပငကို လမးဖကကာ ကော့ပေးလိုကသည။ ဇောထကခနာကိုယက ညိုညိုတုတတုတခိုငခိုင ရိလသဖင့ ဖိအားကောငးသည။
“သုတကို အထဲမသငးနဲ့နော”
သူမက တပတပတလိုးနေသည့ကားမ လမးသတိပေးလိုကသည။ ထငသည့အတိုငးပင လီးကို ရုတတရကဆဲထုတကာ ဗိုကပေါ လတခသည။ လကောက သယသယအောင ပေါငနစဖကကို ထောငကားလိုကသည။ ပီးတော့ ကုတငအောကမ လိုးသည။ မောကမလိုး။ တောကာ သယသယအောင ဗိုကသားပေါ ပေပနေသော လီးရညနဲ့ သူ့ကိုယထိမိမာစိုးသည။ လီးရညမားက နညးနညးနောနော မဟုတ။ သူမခေကို ထောငကားပီး ဇတလိုးနေသော လကောလိုးခကမားကလညး ပငးထနသည။ တဖတဖတနဲ့ မညနေသည။ ပီးတော့ လကောက စောကဖုတပေါ လီးရညကို လတခသည။ မိုးမငးယူလာပေးသော တစရုးဖင့ လီးရညမားကို သုတလိုကသည။
အမိုးကောငးသားမားသည သယသယအောငအား တစယောကပီးတစယောက ဖကကသည။ ရငခငထဲထည့ကာ ပါးကိုနမးသည။ နို့ကိုကိုငသည။ အဖုတနိုကသည။ အိုးကို ပုတကစားသည။ တစယောကပီးတစယောက ပောငးရငး ဇောထကရငခငထဲရောကတော့ မိုးမငးက လမးဆဲကာ လီးကို စုပခိုငးသည။ သယသယအောင မိုးမငးလီးစုပနေခိုက ဇောထကက သူမအိုးကို ဆုပကိုငကစားရငး ဖငကားထဲ စတောဘယရီသီးကို ထည့ကာ ညစသည။ စတောဘယရီသီး ကဲသားတော့ လကောက လကပေးသည။ စနေ တနငနေကောငးပိတရကတိုငး ခိနးကာ စိတကိုကလိုးခဲ့ဖူးသော အပတပေါငး ရစပတရိခဲ့ပီးနောက သူတို့အားလုံး ပင့ပင့လငးလငးပင ခစကသည။ သယသယအောငကပဲ ဏာကီးလို့လား ယောကားသုံးယောကကပဲ အားနညးလို့လားမသိ။ သယသယအောငမာ ပငပနးသားသည မရိဘဲ သူတို့ကသာ မလုပနိုငတော့သာ ရိသည။ အလိုးကမးသလို အပေးလညးကမးသည။ သူမကို စိတကိုကလိုးပီးနောက “အိမက ဟာနဲ့ တခားစီဘဲကာ” ဟု လီးရညကို ပါးစပထဲ သငးပီး ပောကသည။
ခံနညးပေါငးစုံဖင့ သူမခံပေးပီးနောက သူမတစယောကတညးကို လိုးရတာ အားမရဟု ဆိုလာသဖင့ သယသယအောငက စိမးစိမးနယကို မူဆယလိုကရသည။ ကလေးအမေခငးမို့ သိပမမူဆယလိုကရ။ ခကသညက စိမးစိမးနယက ဖငကို တောတောနဲ့ အလိုးမခံ။ လီးကို စုပတာတောငမ သူမစောကပတကို လကပေးသဖင့ အားနာကို စုပပေးသည။ နို့ကားကိုလညး တောတောကာမ လီးနဲ့ အထိုးခံသည။ ဖငကိုတောင သူမခံပပါမားမ နာရင မပေးဘူးနောဆိုကာ အစမးအလိုးခံသည။ လိုးသူက ကည့ဦး။ လီးအကီးဆုံး မိုးမငး။ မိုးမငးကလညး အခင့အရေး အလတမခံ။ မရရအောင လိုးသည။ ရုနးမရအောင ခုပလိုးသည။ ရသားတော့ ငနဲနစကောငက စိမးစိမးနယဖငကို တမောမောဖစနေကသည။ စိမးစိမးနယကလညး နာသညဟုဆိုကာ မပေးပန။ အဖုတလကပေးရငး ဖငကိုလကပေးကာ “ဖငခံပေးမယ မဟုတလားဟင” ဟုစကားစသည။
“လုိးခငား”
“လိုးခငတာပေါ့”
“ကိုယ့မိနးမဖင ကိုယပနလိုးလိုက”
“ဟာ အကနခံရမာပေါ့”
“ကနမဖငလိုးရငလညး ကနမကနမာပဲ”
“ခစကလညးကာ မိုးမငးကခံပီးတော့”
“အဲလောက နာမယမနး မသိလို့နော”
“ဒါဆုိ ပါးစပုိ လုိးမယ္”
“လိုးပေါ့ ပါးစပကို ရငတို့ ခဏခဏ လိုးနေတာပဲ”
“နောကပိုငးတော့ ဖငခံခငတယ လာမပောနဲ့နော”
“ဝေးသေး”
လေးငါးခီ ပါးစပကို လိုးပီးနောက စိမးစိမးနယ မနေနိုငတော့ဘဲ ဖငခံပေးသည။ ထိုနေ့ သူတို့ ဖငကိုခညး လိုးပစသည။ စိမးစိမးနယလညး အမငကပကပနဲ့ ဖငခညးတောကလောကလိုးခိုငးသည။ ဖငပဲပေးသည။ ဖငပဲ လကခိုငးသည။ လေးငါးခီကာပနတော့ “အဖုတကို မပေးတော့ဘူးလားဟင” ဟု မေးပနသည။ သူမလညး ဆာပီ ဖစသဖင့ “ရငတို့က အမဲတမး တမိုးလိုနေတာပဲနော” ဟု မာယာမားသည။
“အဖုတုိ လုိးလုိx{1037}ရမလားဟင္”
“ဘေလာ သေဘာ”
“အဲဒါဆို သုံးယောကတဲကော”
“ေလာဘx{1039}x{101C}ကီးလုိကာ”
“မငးကို သုံးယောကတဲ ဖိုကကည့ခငလို့”
“တစယောကစီပဲ လုပပါ”
“တစခါတညးပါ”
“ဖငတောငးလိုးတုနးကလညး အဲလိုပောတာပဲ၊ တစခါတညးဆိုပီး ဟနး”
အခေအနေပေးသဖင့ သုံးယောကသား အပေါကစုံအောင ဝိုငးပလေးကသည။ ပါးစပ၊ စောကဖုတနင့ ဖငသုံးပေါကလုံးကို မလတတမး လီးကီးမားဖင့ သိပထည့ကာ ပလေးပီးနောက လီးရညကို ပါးစပထဲ ဝိုငးသငးသည။ အားလုံး အဆငပေစာ မိနးကလေးနစယောကနင့ ယောကားသုံးယောကတို့ စိတတိုငးက ပလေးနေကစဉ မယရေးပဲကီး ရောကလာခဲ့သည။ ထိုပဲတင ပထမဆုလညးပေး လူလညးယူလုပကလိုကရာ နုနုမေဆိုသည့ ကောငမလေးတစယောက သူတို့၏ ပစကငးထဲ အလူးအလဲခံလိုကရသည။
နုနုမေသည ထိုစဉကအသကမာ ၆ နစစနးစနးသာ ရိသည။ သယသယအောငနင့ စိမးစိမးနယကတော့ တစယောကမာ ၃၂ ဖစပီး တစယောကမာ ၂၈ ဖစသည။ မိနးမသားခငး မညာတာသည့အပင သူတို့ကပါ ဝငကဲသည။ သို့ဖင့ နုနုမေ၏ အပိုစငနိဂုံးမာ စောကဖုတရော ဖငပါ ပင့ခဲ့ရသည။ ရံသောလညး လီးရညကို မိုခခဲ့ရသည။ နစရကသုံးရကမ သူမ အစားပကခဲ့ရသည။ မမနု၏ဇာတလမးကို မမနုက ထိုနေရာတငသာ အဆုံးသတလိုကသည။ အဆုံးမသတလို့လညး မရ။ ထူးစိန၊ သောကနင့ သိနးဦးတို့က ဆောခငးပောငးကာ ဇာတလမးက စနေကပီ ဖစသည။ ထူးစိနက ညိုညိုမာ၊ မိုးရတီနယနင့ ဆုရီရီဖိုးခေါလိုကပီး မမနုကို သိနးဦးရော သောကပါ တဲယူသည။ ကနသည့ ဂူလိုငခင၊ ဝါဝါကော၊ ရေရညနင့ မိုးရတီနယတို့မာလညး မမနုနင့ ကပနေကသည။ သနားသဖင့ နုနုမေကို နစပေါကလုံး ဆဲပေးပီး ကနကောငမလေးမားနင့ စိတတိုငးက တစခီဆဲပီးနောက တစယောကယောက၏ ဇာတလမးကို နားဆငလိုကောငး ပောတော့ ဝါဝါကောနင့ ညိုညိုမာက သူမတို့ အဖစအပကကို ပောပသည။ သူမတို့က နစယောကသား ပိုငကာ ပနးဦးအခေခံရသည။

လူကီးလူကောငး
“နင ဟိုကောငနဲ့ ပတသားပီဆို”
“ဟုတတယ၊ နငဘယကကားလဲ”
“ကားစရာ မလိုဘူးလေ၊ ဒီလောက နာမညကီးနေတာ၊ ဒါနဲ့ ဘာကောင့ ပတသားတာလဲ”
“ေပာခငါဘူးဟာ”
“မိနးမ ငါသိတယ”
“အံမာ ဘာသိတာလဲ နငသိပါဘူး”
“အဲကောင အကောငး ငါသိတယဆိုတာနဲ့ ဘာကောင့ ပတတယဆိုတာ ငါသိပါတယဟာ”
“ဟား ဟား နငသိပါဘူး ညိညိဳရာ”
“ညိုညိုမာတဲ့ တစညိုမာတညးရိတယ၊ ဒီမာ ဝါဝါကော နင့ဘဲက နင့ဟိုဟာကို တောငးလို့ နငဖတလိုကတာ မဟုတလား”
“ဘာဟုိဟာလဲ”
“မိနးမ ရကမနေနဲ့၊ နငနဲ့ ငါပဲရိတယ ဟောဒီတစအိမလုံးမာ မနမနပောစမး၊ အဲဒီဘဲ နင့ဟိုဟာကို တောငးတယ မဟုတလား”
“တောပါဟာ စိတပကပါတယ၊ မပောပါနဲ့”
“အံမာ ခုမ ရကခငဟနဆောငနေပနပီ”
“အပေါပိုငး ငါအကုန ခင့လတတယဟာ၊ ငါတော့ မနမာမိနးကလေးပီပီ အပိုစငဂုဏလေးကို ထိနးထားခငသေးတယ”
“ဟိ ငါတော့ ထိနးမနေခငပါဘူး၊ ငါ့ဘဲက အဲလိုကိစ သိပစိတမဝငစားလို့ ခကနေတာ”
“နင အထာ မပေးတတလို့ နေမာပါ၊ ဘဲတေက ရညးစားထားတာ အဓိကတော့ ဟိုကိစလိုခငလို့ပါပဲ”
“ထငမနေနဲ့ မိနးမရေ..၊ ငါ့ဘဲလေ ငါပေးခငတာ သူနမးတိုငး ငါ့မာ ရစိစိနဲ့ သူ့လကယူပီး ငါ့ခါးကို ဖကခိုငးတာတောင သူက အငတငတငရယ”
“အေးနော တို့နစယောကက လိုတာမရ၊ ရတာမလို ဖစနေသလိုပဲ၊ ငါ့ဘဲကတော့လေ တေ့ပီဆို နမးဖို့ပဲ ခောငးနေတာ၊ ငါ့နို့တေတောင သူကိုငလို့ ကီးကုနတာ”
“ငါထငတော့ ထငသား၊ နင့ရငသားတေ တဖညးဖညးထားလာတယလို့”
“အေးဟာ ငါ့မာ သူမားတေ သတိမထားမိအောင ဘရာကို ကပကပလေး ဝတဝတနေရတာ၊ ရငသား ကငဆာတောင ဖစမာစိုးရသေးတယ”
“ဘယမာလဲ ပကည့ ငါကည့ကည့မယ”
“တောပါ ရကတယ”
“လုပပါ၊ အိမမာ ဘယသူမ မရိဘူး၊ အခုဆို ည ကိုးနာရီတောင ခဲနေပီ၊ ဘယသူမလဲ လာတော့မာ မဟုတဘူး”
သို့ဖစပါသောကောင့ ဝါဝါကောသည သိပရကမနေဘဲ အကx{103E}ကို ခတလိုကသည။ ညိုညိုမာက ကူခတပေးသည။ လမးမပေါမ ကားသံမားက တစခါခါမသာ ကားရတော့သည။ အိမသညလညး အကုနလုံး ခရီးထကသားကသဖင့ ဘယသူမ မရိကဘဲ သူမတို့ နစယောကသာ ရိကတော့သည။ ဒါတောင ဝါဝါကောက ညိုညိုမာအိမတင လာအိပခငး ဖစသည။ သူမတို့မာ သူငယခငးမား ဖစကသဖင့ ညိညိုမာမိဘမောငနမမား ခရီးထကသားသဖင့ အဖောလာစောင့အိပ ပေးခငးဖစသည။ မညသူမ မရိသဖင့ ဘဲအကောငးပောရငး ရောကမိရောကရာ ရောကသား ကသည။
“အေး တောတော့ကို ကီးသားတာပဲ၊ အကိုငကမးပုံရတယ၊ ဒါပေမယ့ နငထားတာလညး ပါမာပါဟာ”
“ထားတယပောရအောင နငနဲ့ငါ့ဘောဒီ ဘာကာတာမတလို့၊ ပပါဦး နင့ဟာ”
မိနးကလေးခငးကပနတော့ ခတတာ လယလိုကတာ။ ညိုညိုမာရငသားက သိပမထား။
“လာ တိုငးကည့မယ”
ညိုညိုမာက နို့အုံကို အောကမ ပင့ကိုငကာ ဝါဝါကောနို့နင့ တိုငးရနပငသည။ ဝါဝါကောလညး ပင့ကိုငကာ တိုငးသည။ ဝါဝါကောနို့က ပိုထားသည။
“တေ့လား၊ ငါ့နို့သီးခေါငးတောင ဟိုဘဲနာဆော့လနးလို့ မညးတောငနေပီ”
“အဟိ အခုတော့ ဘဲနာ ဖစပီပေါ့လေ”
“စကတညးက ငါမကိုကပါဘူးဟာ၊ ခေသလုံး ဖကမတတဖစနေလို့ သနားလို့ ပနခစပေးတာ အဟုတမတနေတယ”
“ယောကားတေက ဘာလို့ အဲဒါကို မကမကမောမော ဖစနေကမနး မသိဘူးနော”
“အေးလေ”
“အဟိ လာနင့နို့သီးခေါငးနဲ့ ငါ့နို့သီးခေါငး ထိကည့ရအောင”
“တောပါဟာ နငကလညး”
“ပငးလို့ပါဟာ လာပါ”
“လုပခငပါဘူးဟာ၊ ငါအကx{103E}ပနဝတတော့မယ”
“လာပါဟာ ငါတို့ အကုနလုံး ခတကည့ရအောင”
“အို.. နငကလညး ရကစရာ”
“လာပါ မိနးကလေးခငး”
အဝတမား အကုနလုံး ခတဖစတော့လညး စိတမား ပောငးသလိုလို ဖစလာသည။ ညိုညိုမာက ဝါဝါကောခေါငးကို ဖကကာ နုတခမးခငး စုပလိုကသည။ ဝါဝါကောလညး ဘယလိုဖစမနး မသိ ပနစုပမိသည။
“နငနော”
ဝါဝါကောက ပောသည။
“လုပစမးပါ”
ညိုညိုမာက ဝါဝါကောခါးကို ဖကလိုကပီး နုတခမးခငး ဆကနမးသည။ သူမတို့နစယောက တစယောကကို တစယောက အလိုလို နားလညသားသည။ နို့ခငးကိုငဖစကသည။ ညိုညိုမာက ဝါဝါကောပေါငကားကို စကိုငသည။
“လုပပါနဲ့ဟာ”
“နငကလညး လာပါဟ”
ညိုညိုမာက ဝါဝါကော၏ နားသယစမားကို နမးကာ ပေါငကားကို ဆကကိုငသည။ နောက ပေါငကားခငး သငးလိုကသည။ သူ့ပေါငကား ကိုယ့ပေါငကား ပတသည။ ဝါဝါကောလညး စိတပါလာသည။ ညိုညိုမာက တဖညးဖညး နမးဆငးသည။ နို့မားကို စို့သည။
“အငး”
ဝါဝါကောထံမ ညညးသံလေး ထကလာသည။ ကုတငပေါ လဲအိပလိုကကသည။ ညိုညိုမာက ဝါဝါကောဗိုကသားမားကို နမးသည။ နို့ကို ကိုငထားသည။ နို့အုံကို ကိုငထားသောလညး လကခောငးဖင့ နို့သီးခေါငးကို မေသည။ ဆီးခုံကို နမးသည။
“အမေးတေတောင တောတောပေါကနေပီ”
“ရကပါတယဆိုမ လာပောနေ”
ဝါဝါကောက သူမအဖုတကို လမးအုပရငး ပောသည။
“ဖယါ”
ညိုညိုမာက ဝါဝါကောလကကို ဆဲဖယကာ စောကပတနုတခမးသားကို လကပေးသည။ စောကပတက လကပေးရငး မို့မို့တကလာသည။ စောကစေ့လညး ပိုနီလာသည။ ညိုညိုမာက လကခောငးဖားဖင့ စောကစေ့ကို ကလိပေးသည။ ဝါဝါကောမာ ခါးကော့လာသည။ ညိုညိုမာကလညး လာဖားဖင့ ထိုးပေးသည။
“အား အနး အား”
“အတုရိတယ ထိုးပေးရမလား”
“ဟာ အဲဒါတော့ မလုပနဲ့နော၊ ငါမကိုကဘူး”
“အစစလား”
“နငနော”
ညိုညိုမာက စောကခေါငးကို လကနစခောငးဖင့ ကလိရငး စောကပတအကကောငး အစကို လာဖင့ ထိုးပေးသည။ ဝါဝါကောမာ ကော့နေသည။ ခေါငးအုံးကို လကပနကိုငကာ တန့လာသည။ ညိုညိုမာက ဝါဝါကော ပေါငတစဖကကို မယူကာ သူမပေါငကိုလညး ဝါဝါကောပေါငကားထဲသငးလိုကပီး အဖုတခငးကပလိုကသည။ ကောငးကောငး သိပမထိသောလညး အဖုတခငးကတော့ ကပနေသည။ အဖုတခငး ပတသည။ ညိုညိုမာအဖုတလညး ဖူးယောငလာသည။
“ကလင ကလင ကလင ကလင”
စူးရသော အသံက သူမတို့နစယောကကို ရုတတရက ရပတန့သားစေသည။
“ကလင ကလင ကလင ကလင”
အသံက ဆကတိုက မညနေသည။
“ခံထိပက ဘဲလမညသံ”
“နငုိx{1037}အေဖ ပနာၿပီထငယ္”
ညိုညိုမာက ရုတတရက အဝတမား အမနကောကဝတသည။ ပီးတော့ ခကခငး ထကပေးခဲ့သည။ ဝါဝါကော တားခိနမရလိုက။ ခံရေ့တင ဧည့စာရငး စစမားဖစနေသည။
“အိမမာ ဧည့သညရိလား”
ညိုညိုမာက ရုတတရကမို့ ဆံ့အနေသည။
“မ မရိပါဘူး”
“ဒီကလေးမ ကည့ရတာ တမိုးပဲ ဆရာ၊ ဝငစစမ ထငတယ”
“ဟို ဘယသူမ မရိပါဘူးရင၊ အဖေ အမေလညး မရိဘူး၊ ခရီးသားပါတယ”
“အေး ခံတခါး ခဏဖင့”
ညိုညိုမာလညး ယူလာမိသော သော့ဖင့ ခံတံခါးကို ယောင၍ ဖင့မိသည။
“မငး ဝတထားတာ အကx{103E}လညး ပောငးပန၊ စကဒလညး ပောငးပန၊ ဘယလို ဖစတာတုနး”
“ဟို အိပပောသားလို့ပါ”
ရဲနစယောက၊ ရပကကလူကီးနစယောကနင့ ရာအိမမုးနစယောကပေါငး ခောကယောကသည သူမအိမထဲ ရောကလာသည။
“မငးရဲ့ အိမထောငစုစာရငးနင့ မတပုံတင ခဏပပါ”
“ဘယနားထားမနး မသိဘူးရင့”
ထိုအခိနတင ဝါဝါကော၏ လမးအောသံသည သူမတို့အတက ကမာဆိုး ဝငရောကဖို့ လမးစ ဖစခဲ့သည။
“ညိုညို ဘယသူတုနး”
လူကီးမား တစယောကနင့ တစယောက မကစပစကာ အပေါထပသို့ တကခဲ့ကသည။ အခနးတံခါးကို ဖင့လိုကတော့ ဝါဝါကော၏ အဖုတကို ပတနေရငး တနးလနးကို မိသည။
“လကစသတတော့ မငးတို့က လူလိုနေတာကိုး၊ ဆရာရေ.. လမးမာ ကကတစကောငကောငလောက ဖမးမိရင စပါယရယတယပစမယဆို၊ အခိုရာ သကာတော့တေ့ပီ”
ဝါဝါကောက စောငကို လုံး၍ ကိုယ့ကိုယကို ကာကယသည။ ညိုညိုမာလညး ဘာလုပလို့ ဘာကိုငရမနး မသိဖစနေသည။ ယောကားခောကယောကက အဆငပေစာ သုံးယောကစီ ခဲထကကာ သူမတို့ တစယောကစီ ဆီသို့ လာနေကသည။
“မလုပပါနဲ့”
ဝါဝါကော၏ ခုံထားသောစောငကို တစယောကက ဆဲယူလင့ပစလိုကသည။ အားလုံး မမတမိသောလညး ဝါဝါကောထံသို ရောကလာသောယောကားတို့မာ ကိုသက၊ ကိုအောငနင့ ကိုဝငးဟု အတိုကောက ခေါကသညကို မတမိပီး ညိုညိုမာဆီ လာသောသူတို့က ကိုလငး၊ ကိုနိုငနင့ ကိုဆေဟု မတမိသည။
ကိုသကမာ ပိနပိနပါးပါး အသားဖူဖူဖစသည။ ကိုအောငမာ အရပထားပီး ခနာကိုယ ထားသည့လူမိုး ဖစသည။ ကိုအောငမာ ထားသလောက အသားညိုကာ ကောကစရာကောငးသော ရုပကို ပိုငဆိုငသည။ ကိုဝငးကတော့ ခပအူအူ ရုပဖစသည။ ဘာအခေအနေ ဘာကို သိပမသိလသောလညး အခင့အရေးကိုတော့ ရအောင ယူမည့သူပုံ။ ကိုအောငက သူမအနား ဝငထိုငသည။ သူမနေရာ အမနရေ့သောလညး ခါးကို လမးဖကမိသည။
“နို့ကတော့ အယနေတာပဲ”
ဝါဝါကောနို့မာ တကယလညး ကီးပါသည။
“အသားတော ညိုပာညကကယနဲ့ဆိုတာ သူလေးပေါ့ဗာ”
ကိုသကကလညး ဘေးတင ဝငထိုငသည။
“ကိုကီးတို့ ကောငးကောငးမနမနလေး အကငနာပေးမာပါ မပေးပါနဲ့ ကလေးရယ”
ဝါဝါကောနောကကို ဆုတသောလညး မရ။ အတငးဖကထားကသည။
“ဟင့အငး ဟင့အငး”
သူမ ခေါငးကို ဇတခါ၍ ငငးသည။
“ခစုိx{1037}ပါ ကေလးရယ္”
“ကနမ ကနမ မိကောငးဖခင သားသမီးပါရင”
“အေး ငါတို့ကလညး လမးဘေးက ဖာသယမတေကို ခေါခရတာ ရိုးနေပီဆိုတော့ မငးတို့လို မိကောငးဖခင သားသမီးကို ခခငနေတာ ကာပီက ဟီးဟီး ဟီး စားရကံကုံခငတော့ မောငသကတို့မား ကံကောငးလိုကပုံ”
သူမကို အတငးဝိုငးနမးကသည။ အနမးမားက ကမးတမးသည။ အရကနံ့က ပိုဆိုးသည။ သူမရုနးသောလညး လကကိုခုပထားကသည။ တစယောကတမိုးကိုငကသည။
“အားးးးးးးးးးး”
သူမ နားပိတကာ အသံကုနအောလိုကသည။ သူတို့ အနညးငယ လန့သလို ဖစသားသည။ သို့သော ဘယသူမ ဘာမ သိပမုဟန မပေါ။ သူတို့အားလုံးကို အဝတခတရန အခကပေးလိုကသလိုပင ဖစသားသေးသည။ သူမ တရုံ့ရုံ့ငိုသည။ တစယောကကို သူမ၏ လကတစဖကစီကို ဆဲကသည။ လကစသတတော့ လီးကိုငခိုငးခငး ဖစသည။ သူမလကသီးကို တငးတငးဆုတကိုငထားသည။ သူမလကသီးကိုပင လီးနဲ့ ထိုးပီးကစားကသည။ သူမလကကောကဝတကို ကိုငထားပီး “ကိုငလိုကပါ ကလေးရဲ့” ဟုပောကာ လကခောငးကို ဖေကာ လီးကို အတငးကိုငခိုငးသည။ တစယောကက သူမ၏ ပေါငကို ပတသပသည။ သူမက ဒူးကို စေ့ထားသည။ ကိုဝငး ဖစသည။ နောက ခေကို ဆဲထုတပီး ဖေဝါးကို လီးဖင့ ထိုးကစားသည။ သူမ ဆကငိုသောလညး ဤလူမားမာ သနားမည့ပုံ မပေါ။ သို့သော ဝမးနညးသည။ သူမ၏ အပိုစငဘဝကို အရကမူးနေသော မညသူမနးမသိသော သူမားထံ အပနငးရမည့ အဖစ။ သူမစိတကို လော့ကာ လီးကိုကိုငပေးလိုကသည။ လီးက သူမလကတစဆုပစာ ကီးကသည။
“ကငးထုပေးလေ”
“ဒီကောငမ နညးနညးရိုငးသေးတယက”
ဝါဝါကောမာ စိတအပကကီး ပကမိသည။ ခေါလိုကပုံက ကောငမ တဲ့။ ကိုဝငးဆိုသူသည လီးကီးသလောက အတေးအခေါက ခပတုံးတုံး ဖစပုံရသည။ သူမခေါငးငုံ့ကာ တတသလောက လီးကို ကငးထုပေးသည။
“ညညးနာမည ဘယလို ခေါလဲ”
ကိုအောငက မေးသည။
“ဖာသယမလကသစလေးပေါ့ကာ”
ကိုဝငးက ပနဖေသည။
ဝမးနညးစာ ငိုနေမိသည့ ကားမ ကိုဝငးဆိုသူကို မီးတောကအကည့ဖင့ ပနကည့မိသည။
“ကောငမက ငါ့ဟာ အရငစုပပေးခငလို့လား”
ကိုဝငးက သူမခေါငးကို တနးကာ ပောသည။
“ကည့ ဟိုကောငမ တောတောလိမာတယ”
သို့နင့ ဝါဝါကောက ညိုညိုမာကို လမးကည့မိသည။
ကိုလငး၊ ကိုနိုငနင့ ကိုဆေတို့သည ညိုညိုမာထံ လောကလာသည။ ညိုညိုမာက နောကသို့ ဆုတသည။ ဆုတရငး နံရံကို ကပမိသည။
“အုိး”
ကိုလငးက ရုတတရက သူမစကဒကို ဆဲခတလိုကသည။ သူမက ပေါငခငးကပကာ အဖုတကို လကနစဖကဖင့ အုပထားမိသည။ ညိုညိုမာက ခနာကိုယသေးသည။ ကိုနိုငက ဆဲခုပကာ အကx{103E}ကို ခတတော့ သူမမရုနးနိုင ဖစရသည။ သူမရုနးသဖင့ လတပေးသည။ သူမလညး ငိုမိသည။ ထိုအခိနအတငး ယောကားမားက အဝတကိုယစီ ခတကသည။ နောက သူမကို ဆဲထူသည။ တစယောကစီ နမးကသည။ နမးကစဉ သူတို့လီးမားက သူမကို လာလာထောကသည။ သူမမာ ပုလညးပုသဖင့ ဗိုကသားကို လီးက လာလာထောကသည။ သူမ ကကသီးတေ ထမိသည။ နို့ကိုလညး ကမးတမးစာ ကိုငကသည။ သူမနို့က သေးသေးလေးသာ ရိသေးသည။ ယောကားကီးမား လကဝါးဖင့ အုပထားလိုကကာမဖင့ နို့အုံတစခုလုံး ပောကသားသည။ ဆိုးသညက လီးတေ လာလာထောကနေသည့ ကိစ။ သူမ ကောကလာသဖင့ ရုနးကာ ဆုတသည။ သို့သော ဆုတစရာ မရိ။ သူမ ထိုငခ ပနတော့ တောငနေသော လီးမားက မကနာနင့ တနးလက။ တစယောကက ဆံပငဆဲကာ သူမခေါငးကို ခုပလိုကပီး လီးထိပဖင့ ပါးစပကို ထိုးသည။ သူမရုနးက ခေါငးခါသောလညး မရ။
“ထီ”
ညိုညိုမာသည နေးစိစိနဲ့ ဘာအနံ့နံမနး မသိသော လီးအနံ့နင့ အထိအတေ့ကောင့ တောတောရံမိသည။
“တံတေးစိုနေမ စုပလို့ကောငးတာပေါ့၊ မငးသိပတောတယ”
ကိုနိုငက သူမခေါငးကို ခုပကာပါးစပထဲ လီးကို အတငးထိုးထည့သည။ သူမခေါငးယမး ရောငသောလညး မရပါ။
“ဝူး အု အု အု ဝု”
သူမ ငိုမိသည။ သို့သောလီးက ပါးစပထဲကို ရောကလေပီ။ ပည့သိပနေသည။
“မငိုနဲ့ တိတတိတ ခောကလကလေးငုံထားနော လိမာတယ”
ခေါငးကိုကိုငကာ လီးကို ပါးစပထဲ မရမက သိပထည့သည။ ကနသည့ နစယောကကလညး ခေါငးကို ခုပထားသဖင့ သူမ ဘာမ မတတနိုင။
“ဒီခောကလကက ပိုကောငးတယ”
ကိုလငးက သူမခေါငးကို လည့၍ ပါးစပထဲ လီးကို ထိုးထည့ပနသည။ ရိုးရိုးလညး မဟုတ။ ထိုးထည့ကာ ဆောင့သည။
“ဝူး အု အူး ဝ ဝု”
ညိုညိုမာ ဝမးနညးစာ ငိုမိသည။ ဘဝတစခုတင ကိုယ့ပါးစပကို သူမားတေ လီးနဲ့ ဝိုငးထိုးလိမ့မညဟု ဘယတော့မ ထငမထားဘူး။ တေးမထားဖူး။ ထားခဲ့ဖူးသော ရညးစားမား ပါးစပကို စုပသညကိုပင ရံတနတနဖစခဲ့ဖူးသော အနေအထားမ လီးကီးတေကို စုပနေရပီ။ ကိုဆေက ဆဲလည့ကာ သူ့လီးကို ပါးစပထဲ သိပထည့ပနသည။ လီးတေက ကီးလနးကသည။ ကိုဆေလီးမာ တိုသောလညး တောတောတုတသည။ ဖီးကမးငကပောသီးနင့ တူသည။ ကိုလငးလီးကတော့ ရညမောမောဖစသည။ ကိုနိုငလီးကတော့ စံခိနမီလီး ဖစသည။ ရညလညးရည တုတလညးတုတကာ ထိပကလညး ခနလိုကသေးသည။
“အငး ဟငး အနး အငး ဟငး ဟငး အငး အူး ဝူး အငး”
“ကားပါဦး ကလေးရဲ့”
ကိုသကက ဝါဝါကောပေါငကို ထပကားခိုငးသည။ မတတနိုငတော့သည့ အထိ ကားပေးထားသည။ ကိုသကသည သူမအဖုတကို လကပေးနေသည။
“ကည့စမး ဖူးငုံ ဖူးငုံ ခစပနးလေးငုံ ဆိုတာ ဒီအစိမိုးကို ပောတာပေါ့”
ဝါဝါကောသည သူမအဖုတကို ဖဲကာ အစိကို လကကလိထိုးပီး ပောသည။
“အေးကာ၊ မခူးရကစရာလေးပေါ့”
“အငး ဟင့ အငး”
သူမနို့ကို ကိုဝငးနင့ ကိုအောငက တစလုံးစီ ကိုငကာ ပတသပနေကသည။ လီးကို ကိုငခိုငးထားသဖင့ ဝါဝါကောက လီးကိုကိုငထားပေးသည။ ကငးလညး ထုပေးရသည။ ပါးကို တရတရတ နမးကသည။ ပါးစပကိုလညး စုပကသည။ ကိုသကကတော့ သူမစောကဖုတကို စောကဖုတစီးကောငးအတိုငး လကညိုးဖင့ ထိုးကစားကာ လာဖင့လညး အကကောငးအတိုင ထိုးမေသည။
“အငးး ဟငးးးးးးး”
ဝါဝါကော ကော့နေအောင ခံစားရသည။ စောကခေါငးထဲ ပော့အိစာ တိုးဝငလာသော လာလိပကောင့ မိုးမမင လေမမင ဖစသားရသည။ လီးမားလညး ကိုငလို့ ကောငးလာသည။ ဘဲမားက အထာနပပီးသားတေ ဖစနေသည။ နို့မားတငးလာသည။ မကခံမားစငးလာသည။ အာခေါငမ ညညးသံမား တားမနိုင ဆီးမရ ထကကလာသည။ မကနာမား မဲ့လာသည။ ဝါဝါကောအဖစက လိုးလို့ရပီဆိုသည့ အနေအထားတင ရိနေပီ ဖစသည။ သို့သော သူတို့သည ဖာသယမပေါငးမားစာကို လိုးခဲ့ဖူးသူမား ဖစကသည။ ဧည့စာရငးလိုလို လည့ကငးလိုလိုနင့ လုပပီး ညစေးထကနေသော လမးဘေး ဖာသယမမားကို ဖမးကာ သူတစခီ ငါတစလည့ဖင့ ဆာတိုငး ဝိုငးဆဲခဲ့ကသညခညး ဖစသည။ ညစာက မခကပါ။ လမးဘေး အလေ့က ဖာသယမခညးပဲ မဟုတ။ ဝငစားနေက အိမမားလညး ရိသည။ သို့အတက စားရပါမားလာသောအခါ ကားမား သားကောငကို ကစားသလို ကစားတတလာခဲ့သည။ ရိုးရိုးလေး ထမီလနလိုးသည့ အဖစမိုးကို မလုပတော့ဘဲ ရယလိုးတတလာသည။ သညလို ရယလိုးတတခဲ့ခငး အစကတော့ ကိုသကက စခဲ့သည။ အရငတုနးက သူတို့အဖဲ့ထဲ ကိုသကမပါ။ ကိုသကလညး ပါလာရော သူတို့မာ ညစာအတက ခိုငမာခဲ့သည။

သရဲမလေးမားအတက မိစာကောငမား
“ရပလိုကစမး”
ကိုသကသည ခေးတိုးပေါကမ ခိုးဝငရန ကံစညနေစဉ နောကမ ဓာတမီးမားနင့ ပငးထနသော အသံကောင့ ရပလိုကမိသည။ ထို့အတူ ဂုတဆဲခံလိုကရသည။
“သူခိုး မငး ဘာခိုးမလို့လဲ”
“ကနတော သူခိုးမဟုတပါဘူးခငဗာ”
“အံမာ လကပူးလကကပမိနေတာတောင သူခိုးက သူခိုး မဟုတပါဘူးဆိုပါလားက”
“မဟုတဘူးခငဗ၊ ကနတော ရငးပပါရစေ”
“စခနးရောကမရငး၊ ဒီကောင့ကို လကထိပခတလိုကစမးကာ”
“ဆရာ ဆရာ့ကို ကနတော တစခု ပောပလို့ရမလား”
“ေဟ့ မလုိဘူးက”
“တိုးတိုးပောလို့ မရရင ကယကယပောတော့မယဗာ၊ ကနတော ခိုးမလို့ မဟုတဘူး ခောငးမလို့ဗ”
“ဘာ ဒီအိမက အပိုကီးတေ နေတဲ့အိမပါက”
“ဟုတတယလေဗာ၊ ဟို သူတို့လေ ဒီအခိနဆို”
“ဟင သူတို့က ဘဲတေနဲ့ တစခုခု လုပတာလား”
“သိခင ကနတော့လကထိပဖုတပေးပါလား၊ ကနတော လိုကပပေးမယ”
“အိုကေ”
ကိုသကနောက ရဲနင့ ရ.ယ.က တို့အဖဲ့သား ငါးယောကတို့ ခေးတိုးပေါကမ တိတတိတလေး ခိုးဝငခဲ့ကသည။
ဇာခညဇော၊ သီတာစိုးနင့ မတနိုးဝေတို့သည အရယတော တစစိတဟိုငးလို့ အပိုကီးတစပိုငး ဖစနေသူမား ဖစသည။ သူမတို့သည ရတုနးက မယူခဲ့မိသည့အတက အသကကီးလာသညနင့ အမ ဒုကလလ တေ့ကရတော့သည။ သူမတို့ မလ၍ မဟုတ။ လလနး၍သာ ဖစကရသည။ သူမတို့သည တကသိုလတင ပိုတိုငးကိုကသည့ နငးဆီခိုငမား ဖစခဲ့ကသဖင့ ကောငလေးတေ ဝိုငးဝိုငးလညနေခဲ့သည။ သို့သော သူမတို့အကား ဘယသူက စလိုကသည မသိ။ ရညးစား မထားရေး ကမးသစာမား ကိနဆိုသည့ အထိ ကိစရပတစခု ဖစပားခဲ့သည။ အစက အပောလိုလို ဘာလိုလို ဖစသောလညး တစယောကနင့ တစယောက မကခေမပတ စောင့ကည့လာခဲ့ရာမ ပညာရေးသာ ဦးစားပေးခဲ့ကသဖင့ မဟာတနးအောငသညအထိ ဘာရညးစား တစယောကမ မရခဲ့။ နောကတော့ အလုပလုပရငး ရညးစားရမည စိုးကသဖင့ အလုပကိုလညး ပူးတဲလုပကိုငခဲ့ကသည။ အစပိုငးတော့ ဟုတတုတတုတ နိုငသောလညး သူမတို့ ယောကားမား လိုအပပီဟု ဆုံးဖတခကခခိနတင အသကမာ ၃၂ ကောလေပီ။
“ ငါခရမးသီး ဝယလာတာ ၂ လုံးပါ။ ခုဘာလို့ ၂ ထဲဖစနေရတာလဲ”
သီတာစိုးက သူ့ခရမးသီးကို ပနတကကာ အသားလီးနေသော မတနိုးဝေကို လမးပောသည။
“အမလေး ခရမးသီး တစလုံးလော့တာ နင့မာလညး ကမာပကတာ ကနေတာပဲ”
မတနိုးဝေက ကောငတောငတောင ပနပောသည။ သီတာစိုးက ဇာခညဇောကို လမးကည့သည။
“နင ယူလား”
“ဟဲ့ ခရမးသီးကို ငါက ဘာလုပရမာလဲ၊ ပေါကပေါကရာရာ ခရမးသီးဝယလာတာမိုး အလုံးရေ တကထားရတယလို့ ကားကားဖူးပေါင”
ထိုကိစက ထိုတင မပီးဘဲ ပောကနေသော ခရမးသီးတစလုံးကို အိမသာထဲ ပနတေ့ခိနတင ပနစသည။
“မနမနပောစမး၊ ခရမးသီးကို ဘယသူသုံးတာလဲ”
“ဟဲ့ ဘာသံုးတာလဲ”
မတနိုးဝေက ပနအောသည။
“နငား”
“အာ ငါနဲ့ ဘာဆိုငလို့လဲ”
“မနမနပောနော မိဇာခည ငါသိတယ”
“ကတ နငကလညးဟာ ထားလိုကစမးပါ”
မတနိုးဝေက ကောငတောငတောင ထလာကာ ဘာပောနေကတာလဲဟု မေးငေါ့သည။ သီတာစိုးက ဇာခညဇောကို မေးငေါ့ပသည။
“ဟုတတယ ငါဆာလာပီ၊ နငတို့ကော မဆာဘူးလား၊ နငတို့ အဖုတတေ မယားဘူးလား၊ ငါ မနေနိုငတော့ဘူး၊ ယောကားနဲ့ တစခေါကလောကတော့ အိပကည့ခငပီ”
မတနိုးဝေက ရယသည။ ပီးနောက အခနးတစခုတညး ခေါသားသည။ အခနးက ကနပူတာ အခနး။ ထိုအခနးထဲမ အံဝကတစခုကို မတနိုးဝေ ဆဲထုတသည။ ထိုအံဆဲထဲတင ရိသော အရာမားကို မငတော့ သီတာစိုးနင့ ဇာခညဇော အံ့အားသင့သားသည။
“ငါလညးလေ ယောကားရခငတယ၊ ယောကားတေနဲ့ အတူ အိပကည့ခငတယ၊ ဒါတေကို ငါနိုငငံခား ခိုးမာထားတာ၊ ဗီဒီယိုခေတေကတော့ ငါတို့ဆိုငက ကောငမလေးတစယောကကနေ ယူခိုငးတယ”
အပိုကီး မမမား တစယောကမကနာ တစယောကကည့ကာ လီးတုအမိုးမိုးနင့ အယားဖေကိရိယာအမိုးမိုးကို တစခုခငးစီကိုငကည့ကာ အမိုးမိုး သုံးသပခကပေးက မေးက မနးက ရယက မောက ဖစနေသည။
တစည တစလည့ထားသည။ ဇာခညဇောက ထိုငးဖူးကား ကိုကသည။ သီတာစိုးက တရုတသရဲဖူးကား ကိုကသည။ မတနိုးဝေကတော့ ကောငးနိုးရာရာကို ကိုကသည။ အမေရိကားလညး ကိုကခင ကိုကလိုကသည။ ကိုးရီယားလညး ကိုကခင ကိုကလိုကသည။ ဂပနလညး ကိုကခငကိုကလိုကသည။ သိပမရေး။ ကိုယ့ညတင ကိုယက မိနးကလေး နေရာ နေရသည။ ကနနစယောကက ယောကားလေးလုပကာ ပုစုပေးပီး လီးတုဝတကာ ကိုယ့စိတကိုက ခံပေးသည။ ထိုည သူမတို့ တရုတသရဲဖူးကား ကည့ဖစကသည။ သီတာစိုးက စကားစသည။
“ကည့လို့ကို မဝဘူးဟာ”
“အေးနော၊ အဲကားထဲကလို ပညာနဲ့ လုပလိုကလို့ ယောကားတေ ရောကလာရင ကောငးမာပဲ”
ကိုသကနင့ အဖဲ့သည လသာဆောငမ လေကားထောငကာ တကလာပီး သူတို့နောကတင ရောကနေပီ ဖစသည။
“ပညာနဲ့ မလိုပါဘူးကာ၊ လာဆို လာပါတယ”
“အား”
“အမေလး လူ လူ”
“သ သရဲ”
အပိုကီးသုံးယောက အလန့တကားဖစကာ ခတထားသော အဝတမားကို အမနအဆနကောကယူပီး ကိုယ့ဟာကိုယ ဖုံးကသည။ သီတာစိုးက တစခုသတိထားမိလိုကသည။ ရပကကထဲမာ ကိုသက ပါနေခငး ဖစသည။ သီတာစိုးက ဒေါသထကလာကာ ကိုသကထံသား၍ ပါးရိုကလိုကသည။
“အယုတတမာကောင”
သီတာစိုး၏ လကဝါးက ကိုသကပါးပငပေါ မရောက။ ကိုသကက လကကောကဝတမ ဖမးကာ လူကိုပါ ခုပထားသည။
“ဒါ လမးလယခေါင ခငဗားကို ရညးစားစကား လိုကပောခနး မဟုတဘူး မသီတာစိုး”
ကိုသကသည သီတာစိုးကို ရညးစားစကား လိုကပောဖူးသည။ ထိုစဉက အပိုကီးမမတို့ သုံးယောကသား သူ့ကို ဝိုငးပောလိုကသညမာ ရစရာ မရိ။ သီတာစိုးက သညအငိုးကောင့ ကိုသက ဂလဲ့စား ခေခငးဟု နားလညလိုကသည။ တကယတမးတော့ ကိုသကက အခင့အရေးရ၍ အခင့အရေးကို အမိအရ ဆုတကိုငလိုကခငး ဖစသည။
“ဆရာတို့ထဲက တစယောကနဲ့ ကနတောနဲ့ သူ့ဆနကို ဖည့ပေးကတာပေါ့၊ ခဲတမးခလိုကရင နစယောက တစယောကရမယဆိုတော့ ကနတဲ့ ဆရာလေးယောက ကိုယ့ဘာသာကိုယ ဝေစုတည့အောင ဝေကပေါ့၊ ဆရာ ကနတောတို့ သူ့အခနးထဲ သားမယ”
“မငးက သူ့အခနး ဘယမာ ရိတယဆိုတာ သိလို့လား”
“ဟာ သူတို့အိမ အပကတာကအစ ကနတော သိတယဆရာ”
သီတာစိုးသည ခုပကိုငခံထားရကာ မိမိအခနးသို့ မိမိကို ဇတဆဲခေါသားနေသဖင့ အတငးရုနးသည။ သို့သော ယောကားအားနဲ့ မိနးမအားကာသည။
“လတ လူယုတမာ လတ”
သီတာစိုး အတငးရုနးသောလညး သူမလကနင့ ခေကို ကုတငတိုငတင ခညလိုကကသည။ သူမသည ကုတငပေါတင ပါးစပကို အဝတဖင့ အပိတခံရကာ ကားကားကီး ဖစနေသည။ အားလုံးပီးသညနင့ ကိုသကလုပလိုကသော အလုပမာ သူမစောကဖုတကို လာအပားလိုကထားကာ အောကမ အထကသို့ လကတကခငး ဖစသည။ သီတာစိုးပင အံ့အားသင့သားသည။
“မောင အလုပခငဆုံး အလုပက မရဲ့ အဖုတကို ဟောဒီလို ဟောဒီလို လကတဲ့ အလုပပဲ”
ပောပောဆိုဆို ကိုသကက သူမအဖုတကို လကပနသည။
“ကောငလေး မငးကတော့ကာ”
သီတာစိုးကို ဖုတရန လိုကပါလာသော ကိုအောငက ကိုသကကို ထူးဆနးစာကည့ကာ ပောသည။ နောက သီတာစိုးကို ကည့သည။
“အေးကာ၊ ကောငမလေးက အရမးလတော့ သူ့အဖုတကို လီးနဲ့ မထိုးခင လကပေးရတာ တနသက၊ ငါတောင လကပေးခငလာပီ၊ ဒါပေမယ့ စောကမေးတေက မညးနကနေတာပဲ”
“ပကတိအတိုငးပဲ ပိုကောငးတယဆရာ”
“အေးငါတော့ သူ့နို့လေးတေကို ခိုခိုစို့ပေးလိုကဦးမယ၊ ပကတိ အရသာလေးပေါ့”
ကိုအောငက သူမနို့ကို ပူးကိုငကာ ကစားပီး စို့သည။ ကိုသကက စောကစိကို လာဖင့ ခလောကတော့ သီတာစိုးမာ ပါးစပကို အဝတဖင့ အပိတခံထားရသည့ကားမ ညညးဖစသည။ တကယ့လာအရသာက အကောမားကို ဆိမ့ဝငနေစေသည။
“ရော့ ခေါငးအုံး သူ့ဖငမာခုပီး မငးအရငဖုတလိုက”
ကိုေအောငက ခေါငးအုံးကို ယူပေးသည။ ကိုသကက သူမအောကကို ခေါငးအုံးခုလိုကသည။ စောကမေး ထောငထောငအောကမ ဖောငးအိနေသော စောကဖုတက ဟကတကကဲကာ စောကစေ့ နီတာရဲလေးက ကိုသကလီးကို ဖိတခေါနေလေပီ။ ကိုသကက လကခုပထဲ တံတေးထေးထည့ကာ လီးထိပကို သုတလိုကသည။ လီးကို ကိုငကာ သီတာစိုး စောကဖုတတင တေ့သည။ တစခကခောထိုးသည။ သီတာစိုးမာ မကလုံးကို ပူးထားသည။ သီတာစိုးသည သူမစောကဖုတထဲ လီးခေါငးဝငလာတော့ ဇတရုနးသည။ ကိုသကက ပနထုတကာ ပနတေ့ထားပီး သီတာစိုးကို ကည့၍ ပနနိပထည့သည။ လီးလုံးက တဖညးဖညး တိုးဝငလာသည။
“အူးဝူး”
သီတာစိုးက နာသဖင့ အောသည။ လီးဆုံးတော့ ဆကဆကဆောင့ထည့သည။ လေးငါးခက ဆောင့သည။ နံကား လကထောကကာ ခပပငးပငးလိုးသည။ စောကဖုတထဲ လီးဝငသံမား ဆူညံနေသည။ သီတာစိုးမာ ကောကလညးကောက ရကလညးရက ဖစနေသဖင့ အရသာကို သိသလိုလို မသိသလိုလိုဖစနေသည။ ကိုသက ဖယတော့ ကိုအောငဝငသည။ ကိုအောငကလညး ခပပငးပငးပင လိုးသည။ တစယောကပီး တစယောက တကဆောင့ကရာ သူမလညး မောလာသည။ ဖီးလလညး တကလာသည။ လီးရညကို ဗိုကသားပေါ လတခကာ နစယောကသား နားနေတော့ သူမက ရုနး၍ ကိုးဖေပေးရန ပောတော့ ကိုသကက ပါးစပစညးထားသညကို ဖုတကာ ကိုးဖေပေးသည။
“ရငုိx{1037} ေမာၿပီလား”
“မောတော့ မောတာပေါ့ ဒါပေမယ့ မမောဘူး”
သီတာစိုးက ဗိုကသားပေါတင ပေနေသော လီးရညကို လကခောငးဖင့ သပကာ ပါးစပထဲ ထည့ပသည။ ပီးနောက ကုတငတင ခေခထိုငနေသော ကိုအောငနင့ ကိုသကလီးကို ကိုငပီး ဒူးထောက ထိုငခသည။
“မမောသေးရင ဆကဆဲကစို့”
သီတာစိုးက ကိုငပေးထားသဖင့ လီးက တောငလာကပနသည။
“ရငက အရငလကပေးသူဆိုတော့ ရင့ကို စုပပေးမယ”
သီတာစိုး စုပခကမားနင့အတူ အမိုးမိုးနေပေးသော ပုံစံအတိုငး သူတို့ နောကတစခီ ထပဆဲကသည။
မနကလငးအားကီးတော့ အားလုံး အခနးကိုယစီက ပနခဲ့ကသည။ လကဘကရညဆိုငတင ပော၍ မကောငးသဖင့သာ တိတနေကသည။ အားလုံး၏ မကနာတင ပီတိမား ပည့နေကသည။ အပိုစင အပိုကီးတို့၏ ဆာလောငမုနင့ သူတို့၏ အားကောငးမုကို သူတို့ သဘောကနေကသည။ တကယတော့ အပိုကီးလညး အပိုကီး၊ အပိုစစလညး အပိုစစ ဖစသလို အပေးလညးကောငးကပီး အစုပလညး ကောငးကသဖင့ အားမား ပိုရိသားကခငး ဖစသည။ သူ့မကနာ ကိုယကည့ ကိုယ့မကနာ သူကည့နင့ ပနအိပကရနပောကာ လမးခဲပနလာကသည။ ကိုဝငးနင့ ကိုလငးက ဇာခညဇော၊ ကိုနိုငနင့ ကိုဆေက မတနိုးဝေတဲအိပဖစကသည။ ည ခုနစနာရီထိုးတော့ အရကဆိုငတင ဆုံကသည။ အရကထဲတင အားဆေးမား ထည့သောကကသည။
“ငါတို့ကောငမ ကောငးခကကတော့ကာ”
မနေနိုငတော့သော ကိုလငးက စကားစသည။ မနေ့ညက ကိုသကက သီတာစိုးကို ခုပကာ ထကသားတော့ ဇာခညဇောနင့ မတနိုးဝေက ကနခဲ့သည။ သူတို့ လေးယောကသား ခဉးကပသားတော့ ဇာခညဇောက ပောသည။
“ကနမတို့တော့ အေးဆေးပဲနော၊ ရငတို့ အတငးအကပမလုပနဲ့”
မတနိုးဝေက ထောကခံသည။
“ဟုတတယ၊ ရငတို့ထဲက နစယောက ကနမနောကလိုကခဲ့”
သူတို့မာ မိုရသည့မကနာမားဖင့ အနီးဆုံးကောငမလေးတေကို ဆဲခေါလိုကကသည။ မတနိုးဝေနောက ကိုနိုငနင့ ကိုဆေ ပါသားသည။ အခနးထဲတင တရုတသရဲဖူးကားနင့ သူတို့ကနခဲ့သည။ ဇာခညဇောကလညး ခတထားပီးသား။ ကိုလငးက ဆိုဖာပေါ ဇာခညဇောကို တနးခသည။ ဇာခညဇောက ပေါငကိုကားကာ ထိုငခသည။ မဲနကသော စောကမေးမားကားမ ဖူဝငးသော စောကပတနုတခမးသားနင့ ရဲတတနေသော စောကစေ့တို့ကို တေ့ရသည။ ကိုဝငးက သူ့အဝတမားကို အမနခတသည။ ကိုလငးကတော့ လီးကို ဆဲဖောက ဇာခညဇောပေါငနစဖကကို ဆဲကား လိုကပီး သူ့လီးကို တံတေးဆတလိုကသည။ ဇာခညဇောက ငုံ့ကည့နေသည။ ကိုလငးက သူ့လီးခေါငးကို စောကဖုတထဲ သိပထည့သည။
“အန္x{1037}”
လီးတု ခဏခဏ ထိုးထည့ဖူးသောလညး နေးခနဲ သကဝငလုပရားမုရိသော ယောကားတစယောက၏ လီးကီး တကယဝငလာတော့ တန့သားမိသညမာ အမန။ ကိုယ့စောကဖုတကို လိုးနေသော သူ၏ မကနာကိုလညး မော့ကည့မိသည။ အကည့ခငးဆုံတော့ ရကသည။ ကိုလငးလညး နညးနညးတော့ ရကသည။ သညအပိုကီးကို လိုးသာလိုးနေသည သူမသိ။ ထို့ကောင့ တဝကတပကနင့ ရပကာ မလိုးဘဲ ခဏကည့နေမိသည။ အို ဘာဖစဖစလေ ဆိုပီး ထိုးထည့သည။ မကနာဝိုငးဝိုငးနင့ မညးနကသော ဆံနယစမား ပခုံးမ ရေ့သို့ရော နောကသို့ပါ ခထားသည။ နို့က သိပအကိုင မခံထားရသဖင့ သိပမကီးသောလညး အခငးခငး ခဏခဏစို့ထားကသဖင့ နို့သီး ညိုနေသည။ ဆကသိပထည့လိုကတော့ နာသဖင့ မကနာလေး ညိုးသားသည။ လီးက ကီးလညးကီးပီး ကောကတကနေသည။ ထိပက ညိုနေသည။ တဝကကောကောမာပင တောတောနာသည။
“ငါ ငါ မနေနိုငတော့ဘူး”
ဆိုကာ ကိုဝငးက ကိုလငးကို ထခိုငးသဖင့ ကိုလငးထလိုကသည။ ပတဆို လီးက သူမစောကပတထဲမ ဆဲထုတလိုကသောအခါ ဟာတာတာ ကနခဲ့သည။ ကိုဝငးက ဖီးကမးငကပောသီးလို တုတခိုငသော လီးဖင့ ထိုးထည့ ပနသည။ စောကခေါငးတစခုလုံး ပည့သိပသားသည။ ကိုဝငးက သူမကို မကည့။ စောကဖုတကိုသာ ကည့ပီး ဇတထိုးထည့သည။ သူမလညး ကိုလငးက လီးကို ပါးစပတင လာတေ့ပေးသဖင့ ပါးစပဟကာ စုပပေးမည လုပပေးပီးမ ရံသလိုလို ဖစလာသဖင့ တစဖကလည့လိုကသည။ ကိုလငးက သူမမကနာကို ဆဲလည့ပီး လီးကို တေ့ပေးသည။ သူမ မကလုံးကို ဝင့ကည့သည။ ကိုလငးက မကလုံးပင့ပသည။ သူမပါးစပကို မပင့တပင့ ဟသည။ နုတခမးတင နေးခနဲ လာထိသော လီးထိပအရသာနင့ အနံ့က သူမ၏ အသိစိတကို ဖုံးသားသည။ ကိုလငးက သူမနုတခမးထူထူကို လီးထိပဖင့ ပတသပသည။ သူမ ဆာလောငလာသည။ စောကဖုတကို ကိုဝငးက ဆောင့ထည့သည။ နုတခမးကို ကိုလငးက လီးထိပဖင့ ပတနေသည။ သူမလာထုတကာ လကပေးသည။ ကိုလငးက လီးထိပဖင့ လာကို ပုတသည။ ကိုဝငးကတော့ လေးငါးခက ဆကတိုက ဆောင့သည။ ကိုလငးလီးကို သူမ စုပဖစသည။ လီးခေါငးစစုပပေးသည။ နောကတော့ ကိုလငးက ထပထိုးထည့သဖင့ စုပပေးသည။ ကိုဝငးလညး လိုးခကမား မနလာသည။ ကိုလငးက ပါးစပထဲ လီးမဆုံးဆုံးအောင ထိုးထည့မုလညး အဆငပေလာသည။ ဇာခညဇောသည အာခေါငလာစိုကနေလောကအောင ဝငလာငား မကောကတော့ဘဲ ပါးစပကို ဟပေးသည။ ကိုလငးကလညး ဆဲထုတကာ ပါးစောငကို ထိုးသည။ လီးထိပဖင့ ပါးစောင ထိုးထားပီး ပါးကို ဇာခညဇောလကယူကာ ပုတခိုငးသည။ ကိုဝငးလညး သူ့လီးကို စုပခိုငးခငလာသည။ ဇာခညဇော တစောငး အိပပေးသည။ ကိုလငးက နောကမနေ၍ စောကဖုတထဲ ထိုးထည့သည။ ကိုဝငးက ရေ့မနေကာ ပါးစပနဲ့ လီးကို တေ့လိုကသည။ သို့ဖင့ ဧည့ခနးထဲတင ကိုလငးနဲ့ ကိုဝငးတို့ ဇာခညဇောကို သုံးခီစီ ဆောဖစသည။