မေနှင်း နှင့် ထပ်သွင်းပေးဦး

မေနငးနင့ ထပသငးပေးဦးလေ ရေးသူ၊ ကလေးသား
အခနး ()

“ရၿပီလား”
“ထပသငးပေးဦး”
“ဒီလောကဆိုရငကော”
“ထပသငးပေးဦး”
“ေရာ့”
“ထပသငးပေးဦး”
ဖူးဖူးရောငကာ မို့မောကပီး နီတတနေသော ခိုငနငး၏

စောကဖုတထဲသို့ ဦးရဲနောငက သူ့လီးကို တစဆင့ခငး သငးနေခငး ဖစသည။ ဦးရဲနောငမာ အသက ၅ ကောနေပီ ဖစသော အဘိုးကီးဖစသည။ ခိုငနငးမာ ဦးရဲနောငမ မေးစားထားသော သမီးဖစသည။ ဦးရဲနောငမာ အိမထောငရိစဉကာလက သားသုံးယောက ထနးကားခဲ့သည။ သမီးလိုခငခဲ့သောလညး မိနးမဖစသူမာ သားသုံးယောက မေးပေးပီးနောက ဆုံးသားသည။ သမီးလိုခင၍ ရူးနေသော ဦးရဲနောငအတက တစရကတင အိမရေ့တင မေးကငးစ ကလေးငယလေး ပစခထားသညကို တေ့ရသဖင့ မဖစမနေ မေးစားလိုကရသည။ သမီးလေး လိုခငနေခိုကမို့ နတပေးသည့ သမီးလေးအဖစ မေးစားခဲ့သည။ သမီးလေးကို သားသုံးယောကနင့ တနးတူ ပညာသငပေးခဲ့သည။ သားသုံးယောကမာ သူ၏ စီးပားရေးအရိနအဝါကောင့ ဆိုးခငတိုငးဆိုး ကဲခငတိုငးကဲသလောက သမီးလေးမာ လိမာသည။

သမီးလေး ဆယတနးအောငသားသည့နောက ကနပူတာသငတနးမား အငလိပစာသငတနးမား ပို့ပေးသည။ သမီးလေးက ကိုးစားသဖင့ ကနပူတာလညးတော အငလိပစာလညးတော ဖစနေသည။ ထိုတောလ တတလသော သမီးလေးအပေါ စိတရိုငးဝငမိသူမာ သူကိုယတိုငပင ဖစနေသည။ သဘာဝစညးကမးနဲ့အညီ ဖံ့ဖိုးတိုးတကလာသော ရငသားမား တငလုံးမားမာ သူ့အား ဘယလိုမ ထိနးခုပ၍ မရနိုငတော့သဖင့ တစည သမီးအခနးကို ဝငအိပခဲ့သည။

ခိုငနငး၏ ဘဝထိုညတင ကေးဇူးရငအား အပိုစငဘဝဖင့ ကေးဇူးဆပခင့ရသည။ အကိုကီး အတောလေး ဆာနေသညဟု ထငပါသည။ ထိုညတစညတညး သုံးခီဆဲသည။ သူမက နာပငနာငားသောလညး ကိတမိတအောင့ခံပေးသည။ နောက နစရက သုံးရကအထိ အကိုကီးကို မတေ့ရ။ ရက၍လား။ အားနာ၍လား ဘာကောင့တော့ မသိ။ တစညတင အကိုကီး ခိုးပနလာမနး ခိုငနငးသိသည။ သားဖစကသော သကနောင၊ လတနောင၊ ဆကနောငတို့ မရိက။ ခိုငနငးက အကိုကီး အခနးထဲ ဝငခဲ့သည။ အကိုကီး သိသောလညး မသိခငယောငဆောငနေမနး သူမ သိသည။ ထို့ကောင့ အဝတမား အကုနခတခလိုကသည။ အကိုကီး၏ ဘေးတင အသာလေး ထိုငခကာ ဘောငးဘီဇစကို ဖုတလိုကပီး ဘောငးဘီကို နညးနညးခတသည။ အတငးခံကို ပတသပပေးရာ မကာမီ အကိုကီး ဟာကီးက နေးပီးမာလာသည။ အတငးခံကို ခတလိုကသည။ မာတောငနေသော အကိုကီးလီးကို စစုပပေးသည။ တောတောလေးစိုသောအခါ သူမတကခပီး သငးထည့လိုကသည။ အကိုကီးကို ကည့လိုကတော့ သူမကို ကည့နေသည။ အကိုကီးလကကို ဆဲယူပီး နို့မားကို ကိုငစေသည။ အကိုကီးက နို့ကိုသာသာလေးကိုငထားခိနမ သူမလညး ဆောင့ခပေးသည။ အရိနကောငးလာတော့ အကိုကီးက သူမခါးကို ဖကကာ ဆဲအိပလိုကသည။ အပေါမ ခပပငးပငးလိုးခသည။

“အကိုကီးလို့ ခေါတော့မယနော”
“ကေလးရယ္”
“အကိုကီးအတက ကလေးက ဘာမဆို ပေးဆပဖို့ အသင့ပါ”
“အကိုကီးကို ခင့လတတယ မဟုတလားဟင”
“အို အကိုကီးကလညး ကလေးက ပေးဆပဖို့ အသင့ပါဆိုမ”
အကိုကီးက သူမကို လိုးပီးခိန ရငခငထဲ ထည့ကာ ပါးကို တရတရတနမးရငး ပောသည။ နုတခမးကို ငုံသည။ သူမလညး ပနနမးသည။
“ကလေးက အရမးလလနးလို့ပါ”
“ေကးဇူးပါ အကိုx{1039}x{101C}ကီး”
“ခုနက စုပပေးတော့ မရံဘူးလား”
“ဟင့အငး ရံပါဘူး၊ အကိုကီး အရသာ ပိုရိအောငလို့”
“အကိုကီးလညး ကလေးဟာလေးကို လကပေးမယလေ”
“ဟာ ကလေး ငရဲကီးကုနမာပေါ့”
“ငရဲတေ ဘာတေ မလိုပါဘူးကလေးရာ ကောငးဖို့ပဲလိုတယ”
“သေဘာ သေဘာ”
“ကလေးကို နညးမိုးစုံနဲ့ ပိုကောငးအောင လုပပေးမယနော”
“သေဘာ သေဘာ”
ဦးရဲနောငက သူမကို ခေါငးအုံးတင အိပစေလိုကပီးနောက ပါးမတစဆင့ အောကသို့ ဖညးဖညးခငး နမးဆငးလာသည။ နို့ကိုလညး အားပါးတရစုပသည။ နံရိုးမားကို ပတသပသည။ ခကကို လာဖားဖင့ ကလိသည။ အမေးမပေါကသေးသော သူမစောကပတတစဝိုကဘေးကို နုတခမးဖင့ အရငစုပနမးသည။ အနမးနေးနေး တစခကရတိုငး သူမမာ ကော့တကနေသည။ ရငခေါငးထဲမ ထကလာသော ညညးသံမားလညး ထကကနေသည။ စောကစေ့ကို စုပနမးလိုကတော့ သူမအောသည။
“အား အကိုကီး အား အရမးကောငးတယ အား”

သို့နင့ သမီးနင့ အဖေမ အကိုကီးနင့ ကလေးဘဝကို ပောငးရေ့ခဲ့သည။ သူမအသက ၆ နစမ ယခု ၂၈ နစအထိ ကလေးတေ လစတိုငး အကိုကီးစိတတိုငးက ခံပေးလာခဲ့သည။ ပါးစပနဲ့ ပီးပေးခငး၊ နို့နင့ ပီးပေးခငး၊ ဖငနဲ့ပီးပေးခငးစသည့ နညးမိုးစုံဖင့ အကိုကီး လိုလေသေးမရိအောင ပုစုလာခဲ့ရာ အကိုကီးပင ဘုရားသား ကောငးတကအရယသို့ ကပလာခဲ့ပီ။ သူမကို သမီးအဖစဖင့ ကနပူတာ သငတနးငယလေးတစခု ဖင့ပေးထားသည။ သငတနးဆိုသညမာလညး အမညခံမသာ။ ကောငမလေး နစယောကကို လကထောကခန့ထားပီး အကိုကီးနဲ့ ပောပါးနေသညက မားသည။ သို့သော ခုတလော အကိုကီး နေမကောငး ဖစနေသဖင့ ငတနေသညမာ နစလကောပီ ဖစသည။ ရောဂါက ကောကကပရောဂါ ဖစသည။ လူက ဖညးဖညးခငး ပိနခုံးလာနေသည။ ခါတိုငး ငတလင ငါးရက အမားဆုံးဖစသည။ ငါးရက ငတသောလညး ခင့ရသောနေ့ဆိုလင ငါးရက ငတခဲ့သမ ပေသည။ ခုတော့ ဆကငတတော့မည့ အနေအထားတင ဖစနေသည။ လူကံလင ဘယအရာမ မအောငမငဘူး ဟူသညမာ မရိ။

အခနး(၂)
“ထပသငးပေးဦး”
“မောင ကောကတယ”
“ထပသငးပါဆို ခံတဲ့သူက ထပသငးခိုငးတာ လိုးနေတဲ့သူက ကောကနေရတယလို့”
“ရၿပီလားဟင္”
“ထပသငးဦး ဆုံးအောငသငး”
ကောကော အမညရိသော သငတနးသား ကောငလေးသည ခိုငနငးအမညရိ ကနပူတာ သငတနးပိုငရင ဆရာမ၏ ဖငကို လိုးရာမာ ကောကနေခငး ဖစသည။ လေးဘကထောကကုနးပေးထားသော ခိုငနငး၏က တငကို စင့နေအောင နောကသို့ ပစထားပေးပီး သူက ခါးကို နိုကကာ ဖငပေါကကို လိုးရသည။ ကောကောက သူမားတေလို လညလညဝယဝယကီး မဟုတ။ နညးနညး အူသည။ ထို့ကောင့ ဖငကို တကယလိုး၍ ရ မရ မသိ ဖစနေသည။ လီးကတော့ ဖငပေါကထဲ တောတောလေး မုပဝငနေပီ ဖစသည။ ဆုံးအောငသငး ဆိုသဖင့ သူလညး မရမက ဆကသငးသည။
“စိမထားပီး ထိုးမေပေးစမးပါ”

ခိုငနငး လူရေးမနခဲ့သည။ လူက အူကောငကောငပေမယ့ လီးက သူမလိုခငသည့ အဆင့မီသည။ ကောကောကို သူမ ဘယလိုဖနသနညး။ ကောကောက သငတနးတင နညးနညးထိုငးသည။ ပောပီး ခဏနေ ပနမေ့သည။ သငတနးပီး၍ နောကသငတနး မရိသောအခါ သူမက ကောကောကို ခဏခေါထားသည။
“ကောကော မငးနေခဲ့ဦး”
“ဟုတ္”
အတနးသားမားမားစားစား မရိသော သငတနးလေး ပီးဆုံးသားသောအခါ အားလုံးပနကုနကသည။
“မငး မကလုံးလေး ခဏမိတထားလိုကစမး”
ကောကောက ဘုမသိ ဘမသိ မကလုံးကို မိတလိုကသည။ အကိုကီး စိတတိုငးက ဆုတနယခဲ့သော သူမနို့သည တဲအိကလုနီးပါးဖစကာ စင့ကားနေသည။ ထိုနေ့တင သူမက နဂိုရအကံဖင့ ဘောလီအတငးခံ ဝတမထား။ ကောကောခေါငးကို အသာကိုငကာ ရငအနညးငယဖင့ပီး မကနာကို အုပကာ ပတလိုကသည။ ကောကောက ကောငအအ ဖစကာ နောကဆုတသည။
“ငိမငိမနေ”
ခိုငနငးသည နို့ဖင့ ကောကောမကနာကို ဆကပတသည။ ကောကောကလညး ရိုးသာရိုးသည။ ဒါမိုးကတော့ သိသည။ သိလညး သိပေမပေါ့။ စာသငပေးသောဆရာမ ဟိုဘကလည့လိုကတိုငး ဖငကီးက ကားထကနေသည။ ကားထကနေသော ဖငကိုကည့ရငး လီးကအငိမမနေ။ ခဏ ခဏစိတကူး ကငးထုခဲ့သည့ ဖငကားကားနဲ့ ဆရာမက နို့လာစုပခိုငးနေတော့ ကောကောလညး ဘာပောကောငးမတုနး ဆိုသည့ အနေအထား။ တစခကလောက ကောငသားသည့ အနေအထားမ ခိုငနငးအိုးကို မသိမသာဖင့ မရဲတရဲလမးကိုငသည။ အိုးကို ကိုငရမလိုလို မကိုငရမလိုလိုတော့ ဖစနေသေးသည။
နို့အုံ အိထေးထေးကီး မကနာမာ အငမးမရ အိနေသည။ ကောကောသည ခိုငနငး၏ အိုးကီးကို မိမိရရ ကိုငဆုတသည။ နောကမ ဆရာမ၏ စကဒဇစကို ဖုတလိုကသည။ စကဒခတလိုကပီးနောက ကောကောက ဒူးထောကထိုငခကာ ဖေးအိနေသော ပေါငနစဖကကို ဖကကာ ပတသပပီး ပေါငကားကို လကပေးလိုကသည။ စောကဖုတက ပိုပီး မောကနေသည။ အမေးလညး နညးသည။ စောကစေ့ကတော့ တောတောညိုနေသည။ ခိုငနငးက ကမးပငပေါတင ကားပေးထားရငး ဘောငးဘီခတနေသော ကောကောလီးကို အငမးမရ လမးကည့သည။ ကောကော့လီးကီးကို တေ့လိုကတော့မ ရငထဲက အလုံးကသားသည။ သူမက ခံသာ ခံခငသည။ လီးကလေး သေးသေးလေး ဖစနေမာ။ ပုတိုတိုဖစနေမာ ကောကသည။ ခံသာ ခံပေးရသည အရသာ မရမညကို စိုးသည။ ခုတော့ ကောကော့လီးက သူလိုအပသည့ စံခိနမီသည။
“အ……. ကတ ကတ”
တကယနာလို့ အောတာလား၊ ဖီးလပိုရိလာအောင အောတာလား တော့ ကောကောမသိ။ ခိုငနငး၏ စောကဖုတထဲကို ဒစအရငသငးပီး ကောကောဆကထိုးသငးသည။ အဆုံးထိထိုးပီး ခဏစိမလိုကသည။ နို့ကို စို့လိုကသည။ ဖညးဖညးခငး ညောင့သည။ ခပပငးပငးလေး ဗငးသည။
“အူး ဝူး အုအူး………အူး ဝူး”
ခိုငနငးတောတော ကောငးနေသလို ကောကောလညး တောတောကောငးသည။ ငါးမိနစလောကဆဲလိုကရသည။
“အရညကို တို့ဟာထဲ မထည့နဲ့နော အပငထုတ သိလား”
“ဟုတ္”
ပီးခါနီးတော့ ခိုငးသည့အတိုငး အရညကို အပငထုတသည။ ကမးပင တောတောပေသားသည။ ဆရာမက ထပီး တစရုးယူကာ သူ့ဟာကို သူသုတသည။ သူလညး အကုနညစထုတပီး အကုနလုံးကို လိုကရငးပေးလိုကသည။
“ေမာင္”
“ခငဗာ”
မောင ဟုခေါလိုကသဖင့ ကောကောလန့သားသည။
“မ ကို စိတုိးလား”
“ခငဗာ”
“မောငကလညးကာ ခငဗာခညးပဲ”
“ဟုတဲ့ခင”
“အဲဒါကောင့ မောင့ကို အရမးခစမိသားတာ သိလား”
ကောကောမာ ဘာမနး မသိတော့။ အဝတမား ပနဝတပီးကတော့ နုတခမးခငး တောတောလေး စုပဖစကသည။
“သားတော့နော မောင၊ အရမးခစတယ သိလား”
သညလိုဖင့ နောကတစနေ့ ဆကလိုးသည။ နညးနညး ကမးလာသည။ နောကတစနေ့တော့ နညးတေ စုံလာသည။ တောတောလေးကို နညးပေါငးစုံသိသည့ ဆရာမပင။ ကောကောပင ဖားယူလောကသည။ ထိုအထဲ ယနေ့ ပိုထူးခားသည။ ယနေ့ ထူးခားခကကိုတော့ဖင့ ကောကော စဲလနးသားသည။

“မောင့ကို ဒီနေ့ ထူးထူးခားခားလေး ဖစစေခငတယ”
“ဟုတ္”
“မောင နောကပေါကကို ခတာ မငဖူးလား”
“ဖင ဖငပေါကကိုလား”
“အငးပေါ့က”
“ဗီဒီယိုထဲမာတော့ မငဖူးတယ”
“ဒီနေ့ မရဲ့ ဖငကို ခပေးရမယနော”
“ကနတော အဲ မောင ကောကတယ”
“မောငကလေ ခံတဲ့သူ ခံနေတာတောင ကောကရတယလို့မား”
ထိုကဲ့သို့ အခေအတင စညးဝေးပီးနောက ခိုငနငးဖငပေါကကို ရဲစိုသားအောင လကပေးလိုကသည။ အစကတော့ သူမလကပေးရဲပါ။ ရံလညး ရံသည။ သူရံနေမနးသိသဖင့ ခိုငနငးက ဖငကို စောကပတထက ပောငအောင နေ့တိုငး ဆေးကောငး၊ စောကပတကမ သိပမဆေးဖစကောငး ပောကာ လကခိုငးသည။ စလကခါစတော့ နညးနညး ရံသောလညး ခဏတော့ အရိနတကသားသည။ ကုံ့နေသော ခိုငနငးဖငပေါကလေး စူပပဖစလာသည။ လာနင့ ထိုးမေတော့ ခိုငနငးတစယောက တရီးရီးနင့ကို ဖစနေသည။

လကဝါးထဲ တံတေးထေးထည့ လီးထိပကို သုတပီး သူ့တံတေးဖင့ ရဲနစနေသော ခိုငနငးဖငပေါကထဲသို့ လီးခေါငးကို သိပထည့လိုကသည။
“အ.. အု အ……….”
တောတောကပသည။ မရမက ထိုးထည့သောလညး မရတော့။ လီးကလညး နာလာသဖင့ သူတစဝကလောကနဲ့ လိုးသည။ ထိုအခါ ခိုငနငးက ထပသငးခိုငးပနသည။ ငါးမိနစလောက စိမပီး ဖိသငးလိုကတော့ အထာကသားသည။ စောကဖုတက စုပအားကောငးသောလညး ဖငက ကပတော့ လိုးလို့ကောငးသည။ တစခါပနထုတပီး ဖငပေါကထဲ တံတေးထေးထည့ကာ ပနသငးသည။ ကပမဲကပသည။ တငလုံးကီး ခါထကနေအောင ကောကောဆောင့လိုးတော့သည။ ကောကောစဲသားသည။

ကာမ အရသာကို ခိုငနငးက အပည့အဝခံစားသည။ စောကဖုတ၊ ဖင၊ ပါးစပစုံနေသည။ ဆရာမက ပါးစပဖင့ ပီးပေးတော့ ကောကောမာ အားနာနေသေးသည။ လာပေါ လီးရညတေ အဖေးသား ကငးထုခပေးလိုကသည။ ခိုငနငးက လာပေါဖေးတကနေသော သူ၏ လီးရညကို တကတကစငကုနအောင မိုခပသည။ ပါးစပထဲ လီးရည တစစကမ မကနတော့အောင ကုနသားပီးနောက လီးထိပတင ကပကနနေသော လီးရညကိုလညး စုပပေးသည။ တစလဆိုသော အတောအတငး ကောကော ထိနးသိမးခဲ့သောလညး အရကမူးသောအခါ အဆောငမ အတူနေ သူငယခငးကို ထိုအကောငး မဖင့ဟဘဲ မနေနိုငတော့။

အခနး (၃)
“ထပသငးပေးဦး”
“နစယောကလုံးလား”
“လာရညလိုကတာ၊ တစယောကက ရေ့ပေါက၊ တစယောကက နောကပေါကပေါ့”
ခိုငနငးသည ရတောင့ ရခဲအခင့အရေးလေးကို ရသဖင့ အတောပင ဝမးသာသည။ ယောကားနစယောကကို တပိုငနကတညး ခံပေးရာတင ယောကားမား နညးတော့ နညးသေးသောလညး သိပပီး မိနးမပကတော့ ဆနလို့ မဖစ။ ကောကောက သူ့သူငယခငးမ မဖစမနေ လိုကလာတော့မည ပောတော့ ထိုနေ့ စိတဆိုးခငယောငဆောငပီး ကောကောကို မပေးလိုကတော့။
“ဆ ဆရာမ.. အဲ မ”
“ဘာဖစတာလဲ၊ ဘာလို့ တုနနေတာလဲ”
“ကန ကနတော အ အဲ မောငလေ၊ ဆရာမနဲ့ အကောငးကို သူ သူငယခငးတစယောကကို ဖင့ ဖင့ပောမိတယ”
“ဘာ”
“အဲ အဲဒါ သူ သူငယခငးက မနကဖန လိုကလာမယတဲ့”
“ကောကော နင ငါ့ကို ဘယအစားထဲ အောကမေ့နေလို့လဲဟင၊ အလိုလိုကလို့ နင အမိုကစောကားတာလား”
“အဲ အဲလို မဟုတ မဟုတပါဘူးဗာ၊ အရက အရကမူးပီး စ စကားကံ ကံသားလို့ပါ၊ သူ သူငယခငးက ကနတော့ကို ခိမးခောက နေပီ”
“မငးကာ မငး…”
ခိုငနငး စိတအကီးအကယ ဆိုးပလိုကသည။ သား ဘာညာငေါကထုတလိုကသည။ နောကနေ့ မလာနဲ့တော့ ဆိုသည့ စကားတော့ မပါ။ ကောကော ထိုနေ့ငိုကစိုက ငိုကစိုက ပနသားသည။ အိမရေ့ခံမ ကောကောထကသား သောအခါ ခိုငနငး ကိတပုံးလိုကသည။ နောက အသံထကအောငပါ ရယမိလိုကသည။

ထနးထနးတဲ့ ဆရာမ၊ ဟု ကောကောမ မိတဆကပေးသည။ ထနးထနးက လကသကသည။ သူမ မေးစေ့ကို ကိုငသည။ သူမ ပုတခလိုကသည။
“ငါ ပောမယ၊ ငါက မငးတို့ ထငတဲ့ အတနးစားထဲက မဟုတဘူး၊ အရငက ဘာပဲဖစခဲ့ ဖစခဲ့ အခု မငးတို့ အခနးထဲက ထကသားကပါ”
သူမက ကောကောရငဘတမ တနးလိုကသည။ အခန့မသင့သယောင ဟနဆောငက ရငခငထဲ လဲကသည။ ထနးထနးက နောကမ သိမးဖကသည။ နို့ကီးကို အတငးကိုငကာ နောကကို တေ့ထားသည။ ရုနးမရသည့ အနေအထားသို့ ရောကအောင သူမကိုယတိုင ဖနတီးပီးရုနးသည။ ကောကောက နုတခမးကို စုပသည။ ထနးထနးက တငလုံးကီးကို ဆုတကိုငသည။ ထနးထနးက ပိုကမးသည။ တငလုံးမား စုတပတလောကအောင ကိုငသည။ ထမီကိုခတခသည။
“ကောကောပောတော့ ခငဗားက အစုပကောငးတယတဲ့၊ အရငစုပပေးပေါ့”
ထနးထနးသည သူမကို ထိုငခအောင နိုကခကာ ဘောငးဘီကိုခတသည။ လီးကို ထုတသည။ အားပါး လီးက သူမလိုခငသည့ ပုံစံရိသည။ ထိပခနပီး တုတ၍ ရညသည။ ကောကောလညး ခတသည။ သူမ လီးနစခောငးကို တစဖကစီကိုငကာ ကငးထုပေးလိုကသည။
“ခငဗားကီး လိမာနေရကသားနဲ့ မိုကခငနေတယ၊ လောလောဆယတော့ ကုပဟာ အရငစုပ”
ခိုငနငးလညး မကစိမိတ ပါးစပဟကာ ထနးထနး၏ လီးကို တစခကတညး အာခေါငစိုကအောငငုံလိုကသည။ ပါးစပ အစမးကို ဟပီးငုံသဖင့ လီးတစဝကကော မုပကာ အာခေါငကို လာစိုကသည။ သူမဆကငုံသည။ လညခောငးထဲသို့ပင လီးရောကသားသညဟု ထငရသည။
“မုိကယ္”
ခိုငနငးက ထနးထနးလီးကို ပနကိုငကာ ကောကောလီးကို ထပငုံပေးသည။
“ကိုယ့ဟာကီးကို ကာကာငုံပေးပါ အခစဆုံးကီးရဲ့၊ သူ့ဟာက မငးနညးနညးရိုးနေပီလေ၊ လာပါ ကိုယ့ဟာကို ငုံ”
ကောကောလီးကို ငုံထားသော သူမခေါငးကို ဆဲကာ သူမပါးစပထဲ လီးကို အဆုံးထိုးသငးသည။ ပီးတော့ ရမးလိုကသေးသည။
“အူး ဝူးဝူးးး”
“မုိကယ္”
ထနးထနးက တမိုကတညး မိုကနေတော့သည။ ထနးထနးက လီးစုပခိုငးရာ ကမးသလို စောကပတလကလညး ကမးသည။ စောကစေ့ကို ကိုကပီး ဆဲရမးသဖင့ သူမတောတောလေး အောရသည။ စောကခေါငးထဲကိုလညး လကညိုးသုံးခောငး ထိုးသငးကာ ခပကမးကမးမေသည။ လိုးတော့လညး ခိနပီးနောက ပစလိုးထည့သည။ သူမက ထငမထားသည့အတက တောတောနာသည။ အဆုံးထိကို ပစသငးသည။ အဆုံးထိ ထုတသည။ လေးငါးခက လုပပီးမ ခပသကသကဆဲသည။ ကောကောနေခဲ့တော့ ဖစနေသည။ ပကလကအိပပေးထားသော သူမနို့အား ကောကောက လာစို့သည။ ထနးထနးက သူမပေါငကို အားကုနဖဲကာ စောကပတကို အားကုနဆောနေသည။

“ဝူး မောလိုကတာ၊ ခငဗားကီး အပေါက တကဆောင့တဲ့အလည့ပေါ့”
ကောကောသည ခပကမးကမးပင ဆဲနုတကာ ပကလကအိပပီး လီးကို အထောငလိုကကိုငထားသည။ သူမ တကခလိုကပီး တေ့ကာ ဆောင့ခလိုကသည။ ကောကောကို ခေါလိုကသည။
“ထပသငးပေးဦး”
“နစယောကလား”
တောတောထုံသည့ ကောကောကို စိတတိုမိသေးသည။ သို့သော သူမကို နောကကနေ ခကာ ဖငပေါကထဲ လီးကို စိုကခလိုကတော့ ကောကောကို ကေးဇူးတငပနသည။ ကောကော့ ကေးဇူးကောင့ ခုလို ဇိမအပည့ခံရသည မဟုတပါလား။ ကောကောက ထိုးသငးလိုကသည့နင့ အောကကိုလညး ဆောင့ခပေးသလို ဖစနေပီ။ ထနးထနးက သူမနို့ကို အောကကနေပီး ကေနေအောင ဆုတကိုငသည။
“ငါလညး ဖငခဦးမယ၊ မငးအောကက နေဟေ့ကော”
ထနးထနးက ကောကောကို ပောသည။ သို့ဖင့ နေရာခိနးပေးလိုကသည။ ထနးထနးကို ဖငဇတလိုးမည ကောကနေသေးသောလညး ထနးထနးက ဖငကိုတော့ အကမးကီး မခ။ ဖညးဖညးခငး တော့သည။ ဇိမတမိုး ရိသည။ အတေးတေက ဟိုရောကဒီရောက ဖစနေသည။ ဦးရဲနောင လီးပော့ကီးကို မငလိုက။ ၎ငး၏ သားသုံးယောက မကနာကို မငယောငလိုက ဖစနေသည။ ဘယတတနိုငမလဲလေ။ ကိုယက ဆာနေပီကိုးဟု တကကာ ဖေတေးစဉ ထနးထနးက ဖငထဲကို ခပကမးကမးသငးလာသဖင့ အားလုံးမေ့ကာ ဖီးလအစစတကလာပနသည။ ထနးထနးက သူမပခုံးကိုကိုငကာ ဖငကို အားပါးတရ ဆောင့လိုးသည။ ဖငပေါက အနားစနးမား စုတပတသတသားမညကိုပင ကောကရသေးတော့။

ကောကောလီးရညမားကို ပါးစပဖင့ ခံပေးပီးနောက မိုမခသေးဘဲ ထနးထနးမ ဆကလကကငးထုခသညကို ပါးစပဟကာ စောင့သည။ ထနးထနးလီးရညမား ပါးစပထဲ တဗစဗစဝငလာသည။ သူမ ထနးထနးကို မကလုံးပင့ကည့ပေးသည။ ထနးထနးကလညး သူမကို ငုံ့ကည့သည။ နုတခမးစနးတင ပေသားသော လီးရညကို လကညိုးဖင့ သပကာ စုပလိုကသည။ လကဝါးနစဖကထဲသို့ လီးရညကို ထေးထုတသည။ ထနးထနးလီးတင သုတလိုကသည။ ပီးမ လာနဲ့ ပောငအောင လိုကလကပေးသည။ လီးရညမား ပောငသားတော့ ထနးထနးလီးက ငိုငကမလိုလို ဖစပီးမ ပနတောငလာသည။ ထနးထနးက သူမကို မတတတရပခိုငးရငး နမးကာ နို့မားကို ကိုငသည။
“တငးနေတုနးပဲ၊ ထပဆဲမယနော”
ထနးထနးက သူမနို့ကိုကိုငရငး ပောသည။ သူမကိုယကိုလညး ဆဲလည့သည။ စားပဲကို လကထောကခိုငးသည။
“ဘယပေါကကိုကလဲ”
“ရေ့ပေါကကို အရငသငးပါနော”
သူမ ဖေပေးလိုကသည။ မာတောင စေးထနးနေသော လီးကီး သူမအဖုတထဲ မုပဝငသားပနသည။ နစယောက တစအိပမကကို ပုံစံပေါငးစုံဖင့ ဆဲကသည။ ထိုအိပမကကို ဖကဆီးလိုကသော သူမားက သူမသငတနးတင ရိသော လကထောကဆရာမလေး နစဦးဖစသည့ မိုးယုနင့ ဝတမုံတို့ဖစသည။ ထနးထနးကံကောငးသညလား။ သူမထံတင မဝေခံစားရမည့ ကံပါလာသညလားတော့ မပောတတ။
“ဆရာမ ကိုခောငးနေတာ ကာပီ ဟိဟိ”
“သမီးလညး ပါမယနော ဆရာမ”
“သမီးကတော့ ကည့ရုံပဲ”
စားလို့ မဝသေးခင ခဲစားရသညကို မကေနပသောလညး မတတနိုငပါ။ မိုးယုကတော့ မပါဟု ပောသည။ ဝတမုံကတော့ ပါမညတဲ့။ မိုးယုကော ဘယလောက ကာကာ ခံနိုငမာမို့လို့လဲလေ။

အခနး (၄)
“ထပသငးပေးဦး”
ဝတမုံက သူမစောကဖုတထဲမ လီးကို ဆဲထုတလိုကသော ထနးထနးကို အားမလို အားမရ လမးပောသည။
“သူ့အလည့လေ”
“မနမနသငးလေ”
ကောကောက ဖေးနုလနးလသော အသားအရေပိုငရင ဖစသည့ ဝတမုံအလကို ငေးကည့ရငး ထနးထနးဖောကလိုကစဉက မိုးပကလုမတတအောခဲ့ရသော သူမစောကဖုတ မို့မို့လေးပေါ လီးထိပကို တေ့လိုကရငး မလိုးရကသလို ဖစသားမိသည။
“သငးလေ”
ကောကော့အား ခိုငနငးကို ဆကသငးနေသော ထနးထနးက ပခုံးပုတ အသိပေးသည။

ဝတမုံမာ ဆရာမနင့ ကောကောတို့ လိုးနေသညကို သုံးရကဆကတိုက ခောငးကည့ခဲ့သည။ မငပီးသည့ နေ့နောကပိုငး ဘယလိုမ နေလို့မရတော့။ စောကပတတစခုလုံး ရနေသည။ မိုးယုကို အဖောခေါတော့ မိုးယုက ကောကနေသည။ အဆောငပနရောကလင ညအိပရာဝငပီးနောကပိုငး အမားအိပသားလင ကိုယ့အဖုတကို အသာလေး ညဝတဘောငးဘီထဲ လကသိုကာ ခိုးပတကည့သည။ ကောကောလီးကို မငလိုက၊ ထနးထနးလီးကို မငလိုက ဖစနေသည။ လီးကောကီးမား ထိုးထိုးထောငထောငနင့ ခိုငနငးစောကဖုတထဲ မုပမုပသားသညကို မငမိပနတော့ ကကသီးလေးမားပင ထသည။ ခိုငနငးအားပါးတရ စုပပေးနေသညကို မငပနတော့ တံတေးမိုရ ခကပနသည။ ကုတငဘေးရိ စမးလိုကသောအခါ ဘောလပငကို တေ့သည။ ဘောလပငကို ငုံကည့သည။ တစဖကက ဘောလပငငုံ တစဖကက အဖုတကို ပတကစားသည။ တစရကထက တစရက စောကဖုတက ပိုဆာလာသည။ နို့တေ ပိုတငးလာသည။ နို့သီးကို ခိုးခေကစားရသဖင့ လကတေတောင နာသည။ သို့သော အာသာ မပေပါ။ ထို့ကောင့ အရဲစန့လိုကသည။

တိုကဆိုငသည့ ထူးခားမုတစခုက ရိနေပါသေးသည။ ယနေ့ ဘာနေ့ဆိုလား မသိ။ ကနပူတာ သငတနးပိတသည။ သို့သော ကောငးသားနစယောကတကမည။ ဆရာမသုံးယောကတကမည။ မိုးယု ငငးနေသောလညး ဝတမုံက အတငးခေါသည။ မိုးယုက အတငးခံသုံးထပလောကဝတနေသည။ ဘောလီကိုးကို ခိုငအောငဝတသည။ ဝတမုံကတော့ မဝတခင။ သို့သော ဟနအဖစ ဝတသားသည။ အလပငနေတာ ကာတော့ မိုးယုကပင ငေါကသေးသည။
“နင မငလာပဲတကတာ မဟုတဘူးနော၊ အဲလောက ပငမနေနဲ့၊ ဟိုက နင့စောကဖုတကိုပဲ ဂရုစိုကမာ၊ အလိုးခံဖို့ သားတာမား မငလာပဲတကတာ ကနေတာပဲ”
“မငလာပဲလညး အလိုးခံဖို့ ကေငာတာပဲ မဟုတလား မိုးရယ”
“တောစမးပါ နငတောတော ခံခငနေ ဟုတလား”
နုတခမးနီဆိုးနေရငး လီးထိပကီးကို မငယောငသဖင့ ကကသီးပင ထသားသေးသည။

ဟိုရောကတော့ ကောကောနင့ထနးထနးက နောကကနေသည။ ဆရာမကတော့ ဝတမုံထမီကို ပင့ကာ အပေါမ အဖုတကို ပတသည။ မိုးယုက တစနေရာတင ရောငသည့သဘောဖင့ ကနပူတာ တစလုံးဖင့ကာ စာထိုငရိုကနေလိုကသည။
“မမတောင လုပငနးစနေပီ”
ထနးထနးက ရောကမဆိုက ပောသည။ ဘေးတင ထိုငခကာ အကx{103E}ကယသီးကို ဖုတလိုကပီး ဘရာကိုးကို ပခုံးမ ဆဲဖုတသည။
“ဆရာမ ကနတော သူ့ကို အရငဖိုကလိုကမယ”
“မရဘူးဟေ့ကောင ငါလညး အသစလေးကိုတော့ အရငဖိုကကည့ခငသေးတယ”
“တောကစမး မငးတို့ ဒါကိုပဲ ငငးနေကမယဆိုတာ ငါသိတယ၊ ဒီတော့ ငါဆုံးဖတထားသလို မငးတို့ လိုကနာရမယ၊ တစယောကက ပါကငဖောကမယ၊ ပါကငဖောကဖောကပီးခငး ပနထုတရမယ၊ နောကတစယောကက တစမိနစဆဲမယ၊ ပီးရင ငါးမိနစစီဆကဆဲမယ၊ သဘောတူရင မငးတို့ထဲက ဘယသူပါကင ဖောကမလဲ ဒါပဲ၊ လောလောဆယ ငါစမးကည့သလောကတော့ ပါကငက လုံးဝမဖောကရသေးတဲ့ အသစ”
“ကနတောဖောကမယ”
“ကနတောဖောကမယ”
ကောကောနင့ထနးထနးတို့ ဆုံသားကသည။
“တစယောကတညးပဲ ပောပါ”
ထနးထနးနင့ ကောကော တစယောကမကနာ တစယောကကည့သည။
“ကဲ သူ့စောကဖုတကို အရငလကသူ ဖောကရမယ”
“ကနတောလကမယ”
“ကနတောလကမယ”
“ဟနး….”
ဆရာမက သူတို့နစယောက မကနာကို စေ့စေ့ကည့သည။
“အသစတေ့တော့ အဟောငးကို မေ့ကုနကပီပေါ့လေ”
“မဟုတါဘူး မဟုတါဘူး မမရယ္”
“မဟုတပါဘူးဗာ”
သညလိုဆိုတော့လညး အပိုငငငးကသည။ ရလေ လိုလေအိုတစေပေါ့လေ။ ခိုငနငး စိတထဲ မကေမနပ ဖစမိသောလညး နောကထပ အရသာတမိုးကို မောလင့မိသဖင့ ကိတဝမးသာမိသည။ သူမက အကီးမို့ သူမကသာ ဆုံးဖတပေးရတော့မည။
“ထနးထနးက နောကမ ရောကလာတဲ့သူဆိုတော့ ထနးထနးဖောကလိုက၊ ဖောကဖောကပီးခငး ပနထုတရမာနော၊ လကတာကတော့ နစယောကလုံး လကက”

အဝတကိုဆဲခတလိုကကပီးနောက ကိုယလုံးတီးဖစသားတော့ တမိုးခံစားရသည။ ယောကားနစယောက၏ တစဖကစီမ ကမးရသော အနမးမားနင့ အကိုငအတယမားကောင့ ဝတမုံမာ ကော့နေသည။ ပေါငကောနင့ စောကဖုတကို ပတရငး နို့ကို စုပကတော့ သူမ မူးမိုကမတတ ခံစားရသည။ စောကဖုတကို တစလည့စီလကတော့ သူမမာ ငိုမဲ့မဲ့လေး ဖစနေမိသည။ လကမား ငိမငိမထား၍ ရသောလညး ခေကို ငိမငိမထားမရ။ လုပရမးနေသည။

ဝတမုံမာ အလကခံရတုနးကတော့ ကောငးပီး စုပပေးရမညဆိုတော့ တန့သားသည။ သူမဘယဖကတင တခောငး ညာဘကတင တခောငးကိုငထားသော လီးကို ကငးသာ ထုပေးနေမိသည။ ခုထိ မစုပရဲသေး။
“မနမနစုပလေ”
ထနးထနးကတော့ ထုံးစံအတိုငးပင ခပမနမန ဖစနေသည။ သူမလညး မထူးတော့ပီ။ စောင့နေလင ကာရုံသာ ရိမညမနးသိသဖင့ ခောငးကည့ဖူးသည့ အကိမတိုငး ဆရာမစုပပေးနေကလို အာခေါငထိငုံခလိုကသည။
“စုပမယ့ စုပတော့လညး ဆရာမကီး အထာနဲ့ပါလား၊ အသစသာဆိုတယ ကမးသလိုလိုပဲ”
သူမက ကားသောလညး မကားဟနပုကာ ထနးထနးလီးစုပပီး ကောကောလီးကို စုပလိုကသည။

“၂ နာရီကောနေပီ၊ ငါဗိုကဆာပီ”
ခံလို့ဖင့ အားမရသေးခိနတင အဖကမလေး မိုးယုက ဝငလာသည။ ဟုတတော့ ဟုတပါသည။ မနက ၈ နာရီကတညးက သူတို့ လိုးနေကသည။ ပထမခီဘယခိနပီးလိုကမနး မသိ။ အပိုစငဘဝလညး ဘယလို ကုနသားမနး မသိပါ။ ကောကောနင့ ထနးထနးလညး ဆေးစားထားသည ဟုဆိုသည။ သူမမာလညး ခံနညးတေ နညးနညး သိသားသည။ ဆရာမကလညး သငပေးသည။ ဖငကို တောငးလိုးကသောလညး ဝတမုံက နောကတစပတလောက စောင့ခိုငးသည။ မိုးယုလာခေါခိနမာ ထနးထနးက သူမကို လေးဘကထောကခိုငးပီး နောကမ လိုးနေခငး ဖစသည။ သူမမာ မနကကတညးက ခံနေရသောကောင့ လေးဘကမထောကနိုငတော့ဘဲ ရေ့ကို ငိုကစိုကကနေသည။ ကောကောက တစောငးလိုက ခိုငနငးဖငကို ဆောနေသည။
“ပီးတော့မယ ခဏ”
ထနးထနးက ပောသည။ မိုးယုလညး အောင့သာ နေနေသည။ လိုးသံတေက ဆူညံနေသညမို့ စိတက ခပပါပါ ဖစနေသည။ သို့သော ကောငးကောငးပင မညညးနိုငတော့သော ဝတမုံကို ကည့ကာလညး လန့မိသည။
ထပသငးပေးဦး (ဇာတသိမး)

အခနး(၅)

ကနပူတာ သငတနးခနးမတစခုလုံးကို ပုံစံပောငး၍ ခနးမတင အတငးခံဘောငးဘီသာ ဝတထားကသော ဆကနောင၏ဘေးတင ဘသက၊ ခစမောင၊ ရဲလငနင့ စိုးအောငတို့ တစဘကနစယောကစီ ဆိုဖာဆကတီခုံတင ထိုငနေကသည။ ဘေးတင မိသားစုအိပ ဆိုဖာကုတငကီးတစလုံး ရိသည။ စားပဲခုံနစခုံ ရိသည။ စားပဲ တစလုံးပေါတင လိုးဖို့အသုံးပု၍ ရသည့ ကိုးမား၊ လညပတမား၊ လီးတုမားနင့ စုံစိစာ ရိနေသည။ ဗီဒီယိုကငမရာ ဒေါကတိုငတစခုမ ဗီဒီယိုကငမရာက record မီးနီလေး ပနေသည။ တိုကရိုကပသော ကနပူတာ တစလုံးရိသည။ ဘေးတင အသံတိုးတိုးဖင့ အငလိပကားနင့ အာရကားမား ပနေသော ကနပူတာ နစလုံးရိသည။
“ဒေါခိုငနငး ကပါခငဗာ”
ဒေါင့တစနေရာတင အလပငပစညးမား၊ အဝတအစားမားထားသည့ အခနးကို လိုကကာဖင့ ဖဲ့ထားပေးသည။ ထိုထဲတင ခိုငနငး၊ ဝတမုံနင့ မိုးယုတို့ရိသည။ ထိုထဲမ ခိုငနငး ထကလာသည။ ခိုငနငးသည မနမာ့ရိုးရာ ပဲတက ဝတစုံလေး ဝတထားသည။ ခငးထားသော ကောဇောအတိုငး လမးလောကလာသည။ အပာရင့ရင့ ဝတစုံနင့ ဆံပငမားကို ထုံးနောငထားသည။ မဟာနဖူးမာ ထငးနေသလို ရငမာလညး တငးနေသည။ ကိုယကို တစပတလည့ပသောအခါ တငမာလညး လုံးကစနေသည။ သူတို့ငါးယောကက ဝိုငးဖဲ့၍ စားမတတ ကည့နေမိသည။

ခိုငနငးမာ ယောကားမားကို စိတကိုကကစားခဲ့သမ ယခုတော့ ဝဋလညလေပီ။ သူမ တစကိုယလုံး ပေါငးတငရငး ဝတမုံနင့ မိုးယုကို ခော့ရသည။ အလပငသည။ ဝတစုံမား ဝယသည။ အားဆေးမား ဝယကာ ကေးသည။ ပနရောကတော့ အခနးက ပုံစံပောငးနေသည။ စားပဲပေါတင လီးတုမား၊ ပါးစပပိတဘုလုံးမား၊ ကိုးမား၊ လညပတမားစသည့ ဆကစပပစညးမားကို တေ့ရတော့ ကကသီးနညးနညး ထမိသည။ ခိုငနငးသည ခိုငးသည့ အတိုငး တဝေမသိမး လိုကနာရသည။ သူမဆီးစပတင လိပပာရုပ စတေကာ ကပသည။ မိုးယုတင နငးဆီရုပ စတေကာ ကပသည။ ဝတမုံတင အသညးကဲရုပ စတေကာ ကပသည။ ခဏ ခဏငိုကသော ဝတမုံနင့ မိုးယုကိုလညး ခော့ရသည။ ခိုငနငးသည မနမာ့ရိုးရာ ဝတစုံဖင့ ဝတကာ သကောင့သားမားကို အပငပနး အလပသည။ ကည့ရသညမာ သူမ မကနာတင ပုပငမမးမံရသော အလအပမားကို မငဟနမပေါကပါ။ အဖူရောင အတငးခံမားသာ ဝတထားကသော ဆကနောငတို့ ငါးယောကသည သူမတငဆီကိုသာ အာရုံရောကနေကသည။

“ဝတx{103C}ံx{1039}x{101E}ကပါ”
ဝတမုံကလညး မနမာ့ရိုးရာ ဝတစုံအနီအစငးလေး ဝတလာသည။ အထငတင အမညးရောငလေး ဖစနေသည။ သူမလညး ဆံပငကို နောကသို့ စီးထားသည။ မဟာနဖူးပငကို ရငနင့ တငနဲ့ လိုကဖကအောင ပောငနေအောင ထားသည။ ဖညးဖညးခငး လောကပီး ကိုယကိုလည့ပသည။
“သူတို့ ဘယလောက လိုးနိုငမာလဲ၊ သူတို့ ငါးယောက လီးငါးခောငးပဲပါတယ၊ ဘယသူမ လီးနစခောငး မပါဘူး၊ ငါတို့ သုံးယောကကို တစရကတညး အခီ (၂) သူတို့ မဆဲနိုငပါဘူး၊ ဆဲနိုငလညး မိနးကလေးက အနိုငခညးပါ၊ စစသား နစရာကို မိနးမတစယောကနဲ့ ထိနးတဲ့ ပုံပငတေ သိတယ မဟုတလား”
တငကို ပစပီး လောကလမးဘေးတင ရပနေလိုကတော့ ဆကနောင၏ မိုးယုကို ခေါသံကားရသည။ မိုးယုက ကကသေးရောင ဝမးဆကလေး ဝတလာသည။ ထမီစနးနဲ့ အကx{103E}စနးတင ပနးပင့လေးပါသည။ နဖူးကို ပေါအောင ဆံပငမားကို သပတငကာ ဆံညပဖင့ ညပထားပီး ဆံနယမားကို ဘေးနစဖကသို့ ခထားသည။ သူမလညး တငကို ပကာ ရပနေလိုကသည။

“နညးနညးလေး ကုနးကပါ”
ခိုငနငးက ခါးလေးနညးနညးကိုငးကာ ကုနးပေးသည။ မိုးယုနင့ ဝတမုံလညး ခိုငနငးလုပသဖင့ လိုကလုပသည။
“ရပီ ပနမတလိုကပီး တစပတလည့ပ၊ ပီးရင သားတော့”

ဆကနောငတို့ ကိုယ့ဟာကိုယ ဆုပကိုငထားရငး တီးတိုး သဖနးပိုး ထိုးကသည။ ဘသကအသံက ပိုကယသည။
“အိုးတေကတော့ စစကိုငးအိုးတေခညးပဲ၊ အိုးစိမးကတော့ ပိုအယတယ”
“ဒီကောင ကငးတောင ထုနေပီ ဟဟ”
အနီးရိ ခစမောငက လမးပောသဖင့ ဘသကက သူ့ဟာကို အတငးခံထဲ မရမက ပနသိပထည့သည။ ဆကနောင အသံက လိုကကာ တစဖကရိ အလိုးတောခံရနစောင့နေသော မမသုံးယောကထံသို့ ရောကလာသည။ မမသုံးယောကက တစယောကမကနာ တစယောကကည့လိုကကသည။ စောဒက တကခင့မရိသည့ အခေအနေ။
“မိုးယု ထကလာခဲ့ပါ၊ တစယေကတညးပေါ့”
သစသီးတို့တင မည့သည့အသီးက စားကောငးသောလညး မိနးကလေးတို့တင စိမးသည့အသီးက ပိုကောငးသည မဟုတပါလား။

မိုးယုတစယောက ခေလကမား နညးနညးအေးစကနေသည။ လောက၍သာ သားလိုကရသည။ ဘယကနေ ဘယလို ရောကသားသည မသိ။
“ကိုယ့ဘေးနားလေး လာထိုငပီး ဟိုကားထဲမငနေရသလိုလေး ကိုယ့ဟာကို မုတပေးပါဦး”
မိုးယုသည တံတေးသီးသားသည။ အမိန့ကိုလညး လနဆနလို့ မဖစနိုငတော့။ ဆကနောင ဘေးတင ထိုငကာ ဆကနောင၏ အတငးခံကို ခတလိုကသည။ ရဲလငက သူမနို့ကို လာစမးသည။ စိုးအောငက သူမခေသလုံးကို ပတသည။ ဆကနောငလီးကီးသည ဖီးစိမးငကပောသီးလီးကို ကောကနေသည။ အကောမား ပိနးပိနးထနေသည။ လီးလုံးကို ကိုငကာ လာဖားဖင့ လီးထိပကို ဝိုငးပေးလိုကသည။
“ဝူး ကမးသားပဲ”
ဘေးမ ကည့နေသော ဘသကက ပောသည။ နောကမ အကx{103E}ကို ခတနေကသည။ သူမ ရေ့ကိုသာ မဲလကပေးနေလိုကသည။ စိုးအောငထငပါသည။ သူမတငတစခမးကို ဖဖကိုကသည။ ဘသကနဲ့ ခစမောငလညး ထလာသည။ သူမ ဒဲ့နေကာ လီးကို စုပပေးလိုကသည။ ဆကနောငက လီးကို ကိုငပီး ပင့ထားသဖင့ ဂေးစေ့မားကို တစလုံးစီငုံသည။
“ငုံးဥပုတပူပူလေး”
မိုးယု၏ လကနစဖကကို တစယောကယောကက နောကသို့ ဆဲသိမးထားသဖင့ လီးကို မကိုငရဘဲ စုပပေးရသည။ လီးကောကီးကို လကသည။ လပတကို တစလုံးစီငုံခိုငးသဖင့ ငုံသည။ နို့ကို တစယောကတစလုံးကိုငကာ “နုအိနေတာပဲ” “အယခကကတော့ ကနးကုန” “တငးတယနော” “နို့သီးကိုငကည့ တောတောမာတယ” စသဖင့ ပောနေကသည။ နောကမ တငကို ဖဲပီး စောကဖုတကို ကစားနေကသူကလညး “ခုနက အလိုးခံထားရပေမယ့ စောကဖုတကတော့ လနးလနးလေးပဲ ဟေ့ကောငရေ” “စောကစေ့က ရဲတတနေတာနော” “ဟေ့ စောကစေ့ကို ငါကလိမယ” “ငါ လကမယကာ၊ လကခငစရာလေး” “တငကို ငါဖဲထားပေးမယ” “ငနတယက ထီ” “ဟုတလောကပါဘူးကာ ငါလကကည့မယ” “အလကားပောတာ ငါဆကလကမယ” တစယောကတစပေါကနင့ လုပနေကသည။

မိုးယုသည ဆကနောငကို ခလိုကသည။
“သေခာကည့ကရအောင”
ဟုဆိုကာ ကနလေးယောကက အောကကို ငုံ့ကည့ကသည။ မိုးယုက မာထနနေသော ဆကနောငလီးကို ကိုငလိုကပီး စောကပတအကကောငးတင တေ့လိုကသည။
“စောကပေါကကဉးကဉးနဲ့ လီးကီးကီးဇာတလမး စပါပီခငဗာ”
တစယောကက ပောသည။
“ကိုယတိုငသငးမယ့ ဇာတလမးခငဗ”
တစယောကက ပောပနသည။ ကာမစိတကဆေးသောကထား၍သာ မိုးယုတစယောက မနနေခငး ဖစသည။ သို့မဟုတကတော့ မလယပါ။ လီးထိပကို စောကပတအကကောငးတင ရေ့နောကမေပီး ထိုငခလိုကသည။ ခုနက သူမအလိုမတူဘဲ ဆောင့လိုးခဲ့စဉက ဘာမနးမသိခဲ့သောလညး ခုတော့ နာသည။ သို့သော သူမအားစိုကကာ ဆောင့ထိုငခသည။ လီးလုံးကီးမာ သူမအဖုတထဲ တဖညးဖညး မုပဝငနေသည။
“အ..”
တစဝကလောကရောကတော့ သူမခဏ ပနထုတသည။ သို့သော ဆေးအစမးကောင့ စိတက ကနေသည။ ပနဆောင့ခသည။
“အုိး…….”
ဆုံးအောင မုပဝငသားတော့ ဆကနောငက အောသည။ မိုးယုက ရေ့တိုးနောကဆုတလုပပေးသည။ ဆကနောငသည မိုးယု၏ တငကိုဆုတကိုငကာ အသာလေး ဆကလုပခိုငးသည။ မကလုံးမိတကာ အပည့ခံစားသည။ မိုးယုက ဆကလက၍ ဆောင့ခသည။ တပကပကမညနေသည။ ကနလေးယောကမာ အံ့အားသင့နေသည။ ဆကနောငက မိုးယုတငလုံးကို ကစကစပါအောငဆုတကာ သူကလညး ဆောင့တကသည။ အားလုံးပိုဆာလာကသည။
“ဘသက ပငထား”
ဘသကက ဘေးတင ပကလကလေးဖစအောငနေကာ လီးကို ထောငနေအောင ကိုငထားသည။ “ကဲ သူ့ပေါတက” ဆကနောငက မိုးယုတငလေးကို ပုတလိုကပီး ပောငးခိုငးသည။ မိုးယုက ဘသကပေါတကဆောင့သည။
“အုိး .. အား အုိး…”
ဘသကလကကို နောကသို့ခိတကာ မိုးယုရေ့တိုးနောကဆုတလုပသညကို ငိမခံသည။ မိုးယု ဆောင့ခပီ။ တပကပကနဲ့ မညသည။ မိုးယုနို့အုံလေး အထကအောကလုပခါနေသည။ ဆံပငမားလညး ဝဲလင့နေသည။ ဘသကက မိုးယုနို့ကို လမးကိုငသည။ ခဏကာတော့ မိုးယုမ ကနသုံးယောကဆီသို့ တကကာ ဆောင့ရသည။ ခေးမားပင စို့နေသည။

“မငးက ဒီနားမာပဲ အနားယူလိုကဦး၊ ဟေ့ကောငတေ ပါးကို ဝအောငနမး၊ နို့ကို ဝနေအောင ကိုငကပေါ့၊ ကဲ အခနးထဲက ဝတမုံကပါ”
ဝတမုံတစယောက ကောကကောကနဲ့ ထကလာသည။ သူမတစကိုယလုံး ရိနးဖိနးနေသည။
“ကိုယကို တစပတလည့ပပါဦး”
ဝတမုံသည ဘေးသို့ တစခကစောငးငဲ့ကည့တော့ မိုးယုကို ရဲလငနင့စိုးအောငက အငမးမရ နမးနေကသည။ နို့ကိုလညး ပင့ခေကိုငထားကသည။ ဝတမုံသညကိုယကို တစပတလည့လိုကသည။ ကောကိုပပီး အကx{103E}ကို ခတခသည။ ထမီကို ခတခသည။ ဘောလီနဲ့ စပငဒါကိုလညး တစပါတညး ခတလိုကသည။ နောက ကိုယ့အဖုတကို ကိုယအုပထားကာ ပနလည့ပေးသည။
“မောငတောတို့ လီးနဲ့ မတေ့ရသေးတဲ့ မငးရဲ့ အဖုတကို ကုနးပီး ဖဲပပေးပါဦးလား သခငမဖုရား”
ဆကနောငက သရောသလိုလို ပောသဖင့ ဝတမုံက လည့ကုနးကာ တငကို ဖဲပရသေးသည။
“လနးတောမူတယ မဟုတလား မောငမငးတို့”
ဆကနောငက ရယကာ ပောသည။
“မငးရဲ့ အဖုတကနေ တစဆင့ မငးရဲ့ သားအိမကို ထိုးမေပီး မငးကို နတပညပို့ပေးမယ့ ဟောဒီမောငရဲ့ လီးကို စုပတောမူပေးပါဦး သခငမဖုရား”
ဝတမုံသည ဘသကနင့ ခစမောငလီးကို တစဖကစီကိုငကာ ဆကနောင၏ လီးကို စုပပေးသည။ ခဏသာ စုပခင့ပေးသည။ နောကလည့၍ ဆောင့ခပေးရသည။ ဝတမုံလညး တစယောကစီ နောကလညပီး ဆောင့ခပေးရသည။ ပီးနောက ဘသကနင့ ခစမောင၏ အနမးမားအောက ခဏနားသည။ နုတခမးမားကို စုပသည။ နို့မားကို ကိုငသည။ ဆကနောငက ခိုငနငးကို ခေါသည။ ခိုငနငးရောကလာပီး ဆကနောင လီးကို စုပသည။ ပီးလင ပေါငတစဖကခပီး ထိုငကာ ဆောင့ခပေးသည။ တစယောကပီး တစယောကပေါ ဆောင့ခရသည။

ကုတငပေါသို့ မခောသုံးယောက ပကလကကလေး အိပသည။ စိုးအောင၊ ဘသကနင့ ရဲလငက စောကပတ အသီးသီးသို့ သူတို့လီးကို ခိနလိုကသည။ တပိုငနက ဆောင့ခသည။ နောက ပိုငတူဆဲသည။ ခိုငနငးက သိပမအောသောလညး မိုးယုနင့ ဝတမုံကတော့ အောကသည။ သို့သော ကောငးကောငးတော့ အောလို့မရ။ ဆကနောငနင့ ခစမောငက သူတို့ပါးစပထဲ လီးကို သိပထည့ထားကသည။ ဇာတသိမးတော့ ခိုငနငးကို လကနောကပစထား ဒူးထောကကာ နေခိုငးသည။ မကနာမော့ပီး ပါးစပဟထားသည။ ဘသကက ခပသကသက ကငးထုခသည။ တစယောကပီးတစယောက ကငးထုခသည။ ခိုငနငး ထေးထုတသမ ရငဘတပေါတင ပေကံနေသည။ မကခုံးမေးပေါ ပါးပေါ နာတံပေါတငလညး လီးရညမား ပေကံနေသည။

 

“ထပသငးပေးဦး”
ခိုငနငးတစယေက ထိုကဲ့သို့ မပောနိုင။ ကီးမားတုတခိုငလသော ဘသကလီးပေါ သူမစောကဖုတ သိပထည့ထားရသည။ ဘသကက ခေါငးအုံးလေးပေါ အုံးကာ ပကလကလေး ကမးပေါ အိပနေသည။
သူမ ဖငပေါကထဲသို့ ရဲလင၏ ရညရညမဲမဲနင့ အကောပိုငးပိုငးထကာ ကောကစရာကောငးသော လီးက မုပဝငကာ ခီးအိမထိအောင တဒုတဒုတဆောင့နေသည။ ခစမောငနင့စိုးအောငက ဒူးထောကကာ
သူမကိုယကို တစစောငးဆဲပီးလင ပါးစပထဲသို့ တစယောကတစလည့စီ ထည့ကသည။ အောကမ ဆောင့တကလိုက၊ နောကမ ဖိလိုးလိုကကားမ ခစမောငက သူမမေးစေ့ကိုဆဲကာ လီးကို အာခေါငစိုကအောင
သငးပီး ခေါငးကို ဘယညာယမးသည။ စိုးအောငက နို့ကိုဆဲသည။ ရဲလငက လီးကို အပငထုတလိုကသည။ ဖောကခနဲ မညသားသော အသံနင့အတူ ခိုငနငး၏ ဖငပေါကမာ ဟောငးလောငးကနနေခဲ့သည။
ရဲလငတံတေးတစခက ထေးထည့သည။
“စိ စိ..”
ရဲလငက သူ့လီးခေါငးကို သိပထည့ကာ ထိုးထည့တော့ တံတေးမားဖင့ တစိစိမညနေသည။ ခိုငနငးသည နာသညဟု မညညးအား။ စိုးအောငလီးကို တစလည့ငုံကာ ခစမောငလီးကို ကငးထုပေးရသည။
စိုးအောငက နောကစေ့မ ဆံပငမားကို ပင့ကိုငကာ ပါးစပကို လိုးနေသည။ အောကကလညး ဆောင့တကသည။ ရဲလငကလညး ဖငကို ဆောင့လိုးရာ တငလုံးမာ တုနတုနတကသားသည။ ပါးစပကလညး
ဟထားရသဖင့ နောကကဆောင့လိုကတိုငး ရေ့ကလီးကို အဆုံးငုံပီးသားလို ဖစကာ ပါးစပဖင့ ခံပေးသလို ဖစနေသည။
“ဖငကို ငါဆောဦးမယ”
ဟုဆိုကာ စိုးအောငက နောကသို့ ယနးရာ ရဲလငက တစခကခပပငးပငးဆောင့ပီး ထုတပေးသည။ ရေ့ကိုလမးကာ ပါးစပထဲသိပထည့ဖို့ ပငသည။

ဝတမုံနင့ မိုးယုတို့မာ လကကို အပေါသို့မောကကာ ကိုးဖင့ အခညခံထားရသည။ လကတစဖကနင့ တစဖက မနီး။ ပါးစပကို ဘုလုံးဖင့ ပိတထားသည။ အဝတအစား အပည့အစုံ ပါသည့အပင
ဘောလီလညး အကပ၊ အတငးခံလညး နစအထပထပ ဝတထားပေးသည။ ထို့အပင ခေနစဖကကားတင တစဖကနဲ့ တစဖက မနီးအောင ခေါငးအုံးညပထားပေးသည။ ခေဖဝါးက ကမးပငကို
မထိတထိဖစနေသည။ ဆကနောငက ကိမလုံးဖင့ တငလုံးကို ခပဆတဆတရိုကသည။
“ဖနး……”
“အုဝု”
မိုးယုတစယောက မခံမရပနိုငအောင ဖစနေသည။ စောကရညမား ထကနေသည။ ဆကနောငက ဝတမုံကို ရိုကပနသည။
“ဖနး……..”
“အု……….”
“ဖုတ ဖုတ”
“ဝု ဝု”
ဆကနောငက မိုးယုနင့ ဝတမုံတို့ရဲ့ တငကို ဖုတခနဲပုတပီး ကုတလိုကသည။ မငကငးထဲတင ခိုငနငးကို ယောကားလေးယောကက ပကပကစကစက ဝိုငးလိုးနေကသည။ သို့သောသူမတို့ကလညး
ခံခငလောကအောင ဖီးလကတကနေသည။ သို့သော ဘယလိုမ လုပမရ။ ရိုကလိုက ကုတလိုကလုပတော့ ရုနးကသည။ သညအခိနမာ ဘယလိုလီးလာလာ၊ ဘာပဲ လုပပေးရ လုပပေးရ၊ ဘယလိုပဲ
လုပလုပ၊ ဘယနစယောကပဲလိုးလိုး ခံပေးခငနေခိန ဖစသည။

ခိုငနငးက ဒူးထောကကာ မောကပေးသည။ ရဲလငနင့ ခစမောငက ဖငကို တစခကစီသငးသည။ ခိုငနငးကို မော့ခိုငးသည။ ခိုငနငး၊ ဝတမုံနင့ မိုးယုတို့ အကည့ခငးဆုံထားသည။ ရဲလငက နောကမ
ဒူးတစဖကထောကကာ ခိုငနငးဖငကို လိုးသည။ နာသဖင့ ခိုငနငး ရုံ့မဲ့နေသည။ ရဲလငက ဖငထဲကထုတပီး စောကဖုတကိုတစလည့လိုးသည။ ကနသုံးယောကက နောကမ ရပကာ ကငးထုနေကသည။
ရဲလငနားတော့ ခစမောငဝငသည။ ခပကမးကမး သငးလိုကသဖင့ ခိုငနငးအောညညးသည။ ခစမောငက ခပသကသကလိုးသည။ တဗကဗကမညနေသည။ ခစမောငလညး ဖငလိုးလို့ အားရတော့
စောကဖုတကို သငးသည။ စောကဖုတကိုလိုးပီး နားသည။ ဘသကအလည့ရောကလာသည။ ဘသကက ပင့နေသော ခိုငနငးဖငပေါကကို တံတေးထေးထည့သည။ လီးကို တံတေးဆတသည။
လီးခေါငးအရငသိပထည့လိုကပီး ခါးစောငးကိုငကာ ဆောင့ဆောင့လိုးသည။ ခိုငနငးမာ ခေါငးမားပင စိုကကနေသည။ ဆကနောငက မော့နေဖို့ ပောသည။ ဘသကက ဆကလိုးသည။
တဒုတဒုတနဲ့ မညနေသည။ ဘသကက ဖငသကသကလိုးပီး နားသည။ စိုးအောင ဝငဆဲပနသည။

ခိုငနငးက ပါးစပကို မပင့တပင့ဟထားကာ ဒူးထောက၍ မော့ပေးသည။ စိုးအောငက ဘေးမနေ၍ မကနာပေါ ကငးထုခသည။ တဗကဗကနဲ့ ထုနေသောလညး လီးရညက မထကသဖင့ ခိုငနငးလညး
မောမောနင့ စုပပေးလိုကသည။ ထကခါနီးတော့ ခိုငနငးမကနာကို နညးနညး ဆုတပေးသည။ လီးရညက နုတခမးတစဝိုကနင့ အထက ပါးပငပေါသို့ တဗစဗစပနးထကသည။ အရိနပါသဖင့
နားထငဆံစထိ စိုကုနသည။ လီးရညလညး မားသည။ ပါးပငတစခုလုံး ဖေးသားသည။ ရဲလငက ခိုငနငးမကနာတည့တည့ ကငးထုသည။ သူမပါးပငတင စိုးအောငလီးရညမား ရဲနစကာ
အမားအပားစီးကနေသည။ ရဲလငလီးရညတေလညး တဗစဗစထကသည။ မေးစေ့မ နဖူးထိ တနးခနဲ တနးခနဲ ကသည။ ကုနခါနီးတော့ နုတခမးပေါ ပိုကသည။ သူမမထေး မမိုဘဲ အတိုငးထားသည။
ဘသကက ဆက၍ မကနာပေါ ကငးထုခသည။ ခေါငးကို သေခာကိုငကာ လတနေသော ပါးပငတစဖကပေါသို့ လီးထိပနဲ့ ထောကကာ ကငးထုခသည။ လီးရညမား ပါးပငပေါ ပုံကာ ကသည။ ရဲနစကာ
အောကနို့ပေါထိ စီးကသည။ ခစမောငက ခပလမးလမးကနေသာ ကငးထုခသည။ ခပလမးလမးဆိုသောလညး မကနာနင့ ငါးလကမလောက အကာကသာ ဖစသည။ သူမငိမငိမမော့နေသောလညး
ပထမတစခက နာခေါငး၊ ဒုတိယတစခက နားရက တတိယတစခက နားထငနင့ လညပငးမားသို့ကကုနသည။
“ပါးစပထဲ ဝငတာတေ ထေးလိုက ဒီတိုငးကိုယ့ပါးစပပေါ ကိုယပနထေး”
ခိုငနငးက ပူစီပေါငးမားထနေသော လီးရညကို ထေးထုတသည။ လီးရညမားက နားရကတငလညး တဲကနေသည။ နို့ပေါသို့ တစစကစက ကနေသည။ ဆကနောငက မိုးယုနင့ ဝတမုံတို့ကို လတပေးသည။
သို့သော လညပငးတင ခေးလညပတ ပတပေးလိုကသည။
“ပောငနေအောင စားပေးက”
လီးရညတို့ကို လကခိုငးလေသည။ သူမတို့လညး ဘာဖစဖစ အနေအထားတင ရောကသဖင့ စားလိုကသည။ မိုးယုက နားရကမကပပီး တဲကနေသော ခပခဲခဲ လီးရညကို စလကပေးသည။ နောကပါးပငတင
အစငးလိုက ယိုနေသော လီးရညကို လကသည။ သူမလကရသမကို ဝတမုံပါးစပထဲ ထေးထည့ပေးသည။ ဝတမုံကို မိုခသည။ နောက ဝတမုံက ပနလကသည။ ဝတမုံလက၍ ရသမကို မိုးယုပါးစပထဲ
ထေးထည့သည။ မိုးယုက မိုခသည။ ပထမတစရကဟူသော အနေအထားတင ထိုမ အဆင့ရိနေပီ ဖစရာ သူမတို့ ထိပလန့ရမညလား ဝမးသာရမညလား မတေးတတတော့။

မိုးယုနင့ဝတမုံတို့ အခငးခငး နုတခမးစုပသည။ အခငးခငး အကx{103E}ခတသည။ နို့သီးခငးခငး ပတသည။ ထမီခတကသည။ တစယောကပေါငကားထဲသို့ တစယောကပေါငတစဖကစီထည့ကာ
စောကစေ့ခငးပတသည။ သူမတို့ကို ခိုငနငးအား တစယောကတစလည့ဖကက နမးက ဆဲက ကိုငက နိုကကလုပနေသော ရဲလင၊ ဘသက၊ ခစမောင၊ စိုးအောငနင့အတူ ယခုမ ဘောငးဘီခတပီး ကငးစထုနေသော ဆကနောငတို့ဖစသည။
“လာ”
မိုးယုနင့ ဝတမုံတို့နစယောက ဆကနောငပေါငကားထဲတင ထိုငခပီး လီးကိုစုပပေးသည။ ဝတမုံက စစုပသည။ မိုးယုက လပတကိုပင့ပေးထားသည။ ဝတမုံဖယတော့ မိုးယုက လပတကို စုပပေးသည။
ဝတမုံက ဆကနောငပေါငကို ခက အဖုတနဲ့ပတရငး ကငးထုပေးရငး လာနဲ့လကသည။ မိုးယုက လပတကို စုပရငးဆဲကာ လတသည။ ဝတမုကလညး လီးထိပကို စုပသည။
“မငးတို့နစယောက ကုနးလိုက”
မိုးယုနင့ ဝတမုံတို့က ကုနးလိုကသည။
“ပေါငနညးနညးကား”
သူမတို့ကလညး ခိုငးသည့အတိုငးလုပသည။
“ဟေ့ သူငယခငးတို့ ဘယဖငပေါကက ပိုလနးလဲ ဆနမဲလေး ပေးကပါဦးက”
“ခစ ဆုံးဖတပေးကာ”
ရဲလငက ခိုငနငးကို ဖကရငးထလာပီး ပါးကို တရတရတနမးကာ ပောသည။
“အေး ဟုတတယ၊ ခိုငနငး မငးဆုံးဖတ”
ဟုဆိုကာ ဆကနောငက ပောလိုကသည။ တစဆကတညးပင ဆကနောငက
“မငး လကပေးရမာပဲ၊ မငး လကတဲ့ဖငကို ငါအရငခမယ”
ခိုငနငးက ဝတမုံဖငကို လကရန တငကို ဖဲလိုကသည။

မိုးယုက ခိုငနငးဖဲပေးထားသော ဝတမုံဖငညောင့ရိုးပေါသို့ တံတေးထေးခသည။ တံတေးက ဝတမုံ၏ ဖေးနုနေသော ဖငစီးကောငးအတိုငး စီးဆငးသားပီး ဖငပေါကတည့တည့တင စုသည။
ခိုငနငးက စောကပတအထကမနေ၍ လာကို အပားလိုကထားကာ ဖငပေါကကို လကသည။
“အနးးး”
ဝတမုံသည ဆကနောငလီးကို ငုံရငး ဖငမ ခိုငနငး၏ လာကမးကမးဖင့ လကသညကို ဖီးလတကသဖင့ ညညးမိသည။ စီးထားသော သူမဆံပငကို ကိုငကာ သူမဖငအလကခံသညကို
စောင့ကည့ရငး ပါးစပထဲ လီးကို ထိုးသငးထားသော ဆကနောင၏ ပေါငကို ဖကထားသည။
“အ ကတ ကတ”
ဆကနောင စသငးပီ။ မိုးယုက ဖငကို ဖဲပေးထားသည။ ခိုငနငးက ဖငပေါကထဲတည့အောင သိပထည့ပေးသည။ လီးခေါငးကို အတငးထိုးသိပရသည။ စောကပတထဲဝငသညနင့ မတူသဖင့
ဝတမုံမာ တအငးအငးနဲ့ ညညးရသည။ တောတောလေးကို နာသည။ လီးခေါငးမုပကတညးက နာနေရာ ဇတထိုးထည့သည့ အနေအထားတင ပိုနာသည။
“နာလိုကတာကာ၊ ကိုယ့လီးကို မနးပေးပါဦး”
ဆကနောငက ခိုငနငးကို လီးစုပခိုငးသည။ ခိုငနငးက ဝတမုံဖငမ ထုတလာသော လီးကို စုပပေးသည။
“ဝူးးး”
ဆကနောငက ပနလိုးသည။ မိုးယုက ဖဲပေးသည။ တောတောကာတော့ မုပဝငသားသည။ ဝတမုံတောတော အောရသည။
“ခီးယား”
“ဆရာ့ရဲ့ အောငမငမုအတက”
“နောကနောငလညး ဆရာသမား အသစကလေးတေ မားမား ဖောကနိုငပါစေ”
တစယောကတစပေါက ခီးကူးကပီး အရကခကမကာ သောကကသည။ ဆကနောငက ဖညးဖညးခငးဆဲသည။ ဝတမုံမာ ခေးမားပနနေသည။ ဖငထဲတစခုခုဆို့နေသလို ခံစားရသည။
ဖငကို ငါးမိနစလောက စိမလိုးပီး စောကဖုတကို တယသည။ ပုံစံပောငးကာ ဖငခလိုက စောကပတလိုးလိုကလုပသည။ ဆကနောငပီးတော့ တောတောလေး မိုးခုပနေပီ ဖစသဖင့
မောမောနဲ့ အိပပောသားကသည။ တောတောနဲ့ အိပမပောသူမာ မိုးယုဖစသည။ အိပပောသားတော့လညး ဖငကို ဝိုငးလိုးကသညဟု အိပမကမကသဖင့ လန့နိုးပနသည။ အိပပောအောင
တောတောလေး ကိုးစားသောလညး အိပမရ ဖစနေသည။ ဖတခနဲ အိပပောမညလုပတော့
“အိပယာက နိုးနိုးခငး မကနာမသစသေးခင မငရတဲ့ ပုံစံဟာ မိနးကလေးတေရဲ့ ပကတိပုံစံ အစစက၊ စိုးအောငနဲ့ ခစမောငက ခိုငနငး၊ ရဲလငနင့ ဘသကက ဝတမုံလေးနဲ့ မိနးကလေးေတေရဲ့
ပကတိပုံစံ ဖစတဲ့ သဘာဝအလရဲ့ အရသာကို မကနာ မသစခင တစခီ ခံစားကကာ၊ ငါတော့ အားလုံး ကကသရေ မငလာနင့ ပည့စုံသားအောင သူ့ဖငကို ဟောဒီလီးနဲ့ ဖောကပေးမယ၊ ကေနပကလား မငးကီးမား”
“ကေနပကကောငးပါ ဘုရား”
“သင့လောလောကပတမုကော ရိရဲ့လား”
“သင့လောကောငးပါ ဘုရား”
ဆကနောင၏ သူမတငကို ပုတကာ ပုတကာ ပောသောစကားကို သူတို့ပိုငဆိုငသည့ တစယောကထံ ခဉးကပကရငး ကောငးခီးသဘာ ပေးနေကသည။ မိုးယုမောကအိပနေသည။ ဆကနောငက သူမပေါငကားထဲသို့ လေးဘကထောက ဝငလာသည။
“ပက္”
သူမဖငပေါကပေါတည့တည့ တံတေးစက ကလာသည။
“ဝူးးးးးး ဟူးးးးးးးး”
ဆကနောငက ခေးလို အူကာ သရောသည။ နောက လာပားဖင့ လေးငါးခက ခေးမား အမဲရိုးလကသလို သူမဖငပေါကကို လကသည။
“ထီ”
ဆကနောငက သူ့လီးဆတဖို့ လကဝါးပေါ တံတေးထေးခပီး လီးကို သုတသည။ မနက ခောကနာရီထိုးနေပီ ဖစသောလညး အတောမောငရီနေသေးသည။ သို့သော မိုးယုတစယောက၏ ဖငပေါကထဲ လီးကီး ပူခနဲ ထိုးဆငးလာတော့ ပိုမောငသားသည။

“ၿပီး”