ဒေါလေးနင့တစထောင့တစည (စ/ဆုံး)
ပကီးတစယောက တနးဖေပီးတညးက အိမမဲနေသည။ ကောငးတကကတညးက အိမမကောငး၊ ကောငးမကူရင၊ ကူရငမအိမ ဤသုံးနေရာဖင့ သာ အခိနကုနနေခဲ့သည။ မိဘမားက အပငထကခငးကို ခင့မပုသည့အပင ပကီးကိုယတိုငကလညး အိမမာပဲ အိမတငးပုနးနေရသညကိုသာ သဘောက၏။ တနးပီးတော့ သူငယခငးမားက ခရီးထကဖို့ခေါတာတောင မလိုကပဲဇတကနနေခဲ့၏။ အိမကအမေက တောငမ “သားရယ ပငးနေ မာပေါ့ လိုကသားလိုကပာ” လို့ပောတာတောင မလိုကပဲနေခဲ့သည။ အခုလညး ပကီးအဖေ သငောထကလို့လေဆိပပို့ဖို့ကို မလိုကခငဘူးဟုဇတငငး နေသညကို အမေက “ဟဲ့သား ကိုယ့အဖေခရီးထကမာကို စိတညစအောငလို့၊ တောက သညးခံတာလနလာပီနော ပကီး” “ကလေးကိုမဆူပါနဲ့ မိနးမ ရယ” “ဒီမာသား သားမလိုကခငရငနေခဲ့၊ အဖေမရိတုနး မငးအမေကို ဂရုစိုကနောသား ကားလား” “ဟုတ အဖေ” အမေလညး မတတသာ၍ ဘာမ ဆကမပောတော့ပေ။ဒီလိုနဲ့ အဖေခရီးထကပီးကတညးက အိမမာပကီးတို့ သားအမိ နစယောကသာကနနေခဲ့၏။ “ကလင…..ကလင….” “သားရေ ဖုနးလာနေတယ ကိုငလိုကအုံး အမေ ဒီမာ ဟငးကိုငနေလို့” “ဟုတ.. ဟုတ” ပကီးတစယောကအခနးထဲအပာကားကည့ပီး ဂငးတိုကနေရာမ အောက ထပသို့ဆငးကာ ဖုနးကိုငလိုက၏။
” ဟဲလို…ဟဲလို ဘယသူလဲ” “ပကီးလား…” တစဖကကဖုနးသံကောင့ပကီး ဇဝေဇဝါ ဖစနေသည။ “ဟုတ ကနတောပကီးပါ “ “အေး ငါ့တူ ဦးပါက မ င့ဦးလေး လေးသိနးလေကာ” “သော လေးသိနး ပောလေ” ” အေး ဦးတို့မိသားစု နကဖနမငးတို့ဆီလာဖို့ ဖုနးဆကတာ ဒါနဲ့ငါ့အစမ မငးအမေရော” “အ မေကအခုဟငးကိုငနေလို့ သားပဲဖုနးကိုငလိုကတာ အမေနဲ့ပောအုံးမလား” “နေ နေ ငါ့တူ ဦးတို့လာမယဆိုတာသာ မငးအမေကိုပောပေးထား ဟုတပီ လား” “ဟုတ..ဟုတ” “အေး..အေး ဒါပဲ ငါ့တူ” ဦးလေးသိနး ဖုနးခလိုကပီးနောက ပကီးလညး အိမပေါထပသို့တကရန ပငလိုကပီးမ နောကဖေးသို့ လည့ဝငကာ “အမေရေ ဦးလေးသိနးတို့လငမယား နကဖနလာမယတဲ့” “အေး အေး သူတို့ နေဖို့အခနးရငးလိုကအုံး” “ဟုတ အမေ” ပကီးလညးစကား ဖတ၍အခနးထဲဝငကာ ကည့လကစ ဖူးကားကိုဆကကည့၍ဂငးတိုကလိုက၏။ ထိုစဉ အရိုငးဆနသော စိတအတငးသို့ လေးသိနးမိနးမ ဒေါလေး ဝေ၏ပုံရိပသည တစစ တစစနင့ တိုးဝငလာလေသည။ ။
ပကီးအမေနင့ဦးလေးသိနးတို့မာ ဖေမတူမေကဲ တစဝမးကဲမောငနမဖစသလို ဆေမိုးထဲတငလညး အရငးနီးဆုံး၊ အခေါအပောရိဆုံးပင။ပကီးတို့ အဘိုးအဘားတေကလညးနယတငနေထိုငကပီးတခါတလေသာအလညလာကသည။ဦးလေးသိနးတို့ကတော့မကာခဏ ဆိုသလို ရနကုနအလညလာ ပီး လာတိုငး လာတိုငး ရာလကဆောင တစခုမဟုတတစခုက ပါလာတတသည။ လနခဲ့သော၂ နစကမနဖူးစာလညပီး ရနကုနသူ ကရငမတစယောက နင့ညားကာ ရနကုနမာပဲ အခေခနေကသည။ အခုဆို လေးသိနးသားတောငမ ဆယလပည့တော့မည။ လေးသိနးမိနးမ ဒေါလေးဝေသည ဦးလေးနင့မယူ ခငက အပခုပဆိုငမ အပခုပသမ ဘဝနင့ လုပကိုငနေခဲ့သည။ လေးသိနးနင့ယူပီးမ အလုပထကကာ ကိုယပိုငအပခုပဆိုငတစခုထောငထား၏။ ဒေါလေးဝေသည ၃၂နစသာရိသေးသောလုံးကီးပေါကလ ဖစသလို ကရငကပားဖစသဖင့ အသားမာလညး ဖူစတလသည။ တငသားမားမာ လုံးဝနး ပီး ဘေးဘကသို့ စင့စင့ငားငား ကားထကနေ၏။ ထမိနဝတတိုငး တငသားမာကားထကနေပီး ဘေးမကည့လင လနတရာမကောကခိတလ၏။ အို တစခါလောကတော့ လိုးခငစမးပါဘိ။ မငလာဆောငမာကတညးက မငလိုကရသော ဒေါလေးဝေ၏တငမာ အခုခိနထိ မနးထုနေမိဆဲပင။
“သားရေ အိမရေ့မာကားသံကားတယ ထကကည့လိုကအုံး” “ဟုတ..ဟုတ” ပကီးတစယောက TV ကည့နေရာမအိမပငသို့ ထကကည့လိုက၏။ “အ မေရေ လေးသိနးတို့လာပီ” “လာ..လာ လေးသိနး” ပကီးလညးနောကခနးတံခါးဖင့ကာ အိတမားကူသယနေ၏။ ထိုစဉ ကားထဲမ ဒေါလေးဝေကလေးခီ ကာဆငးလာသည။ အိတသယသလိုနင့ ဒေါလေးအား မသိမသာခိုးခိုးကည့နေသညမာ ပကီးသာ။ ကီးလိုကတဲ့အိုး မငလာဆောငတုနးတောင ဒီလောက ကီးမယမထင။ အခုအနေအထားသညစကောလောကတော့ အနညးဆုံးရိလောကမည။ ဒီထကပိုအံ့သသညက ကလေးစို့နေသောရငသားမားပင။ တေ့စ တုံးက တငသာကီးတာ ရငကတော့ သူလိုငါလို။ မကီးမသေးပဲအနေတောပင။ အခုမငနေရသညမာလေမုတပူဖောငးအရယလောက။လကတစဖကနင့မ ဆန့ နစဖကပေါငးမဆုံမယထင။တစသားမေးပီး တစသေးလလာသော ဒေါလေးအားငေးရငး စိတထဲ၌ အကိမတစရာလောကလိုးနေမိ၏။ ဒေါလေး နောကကလိုကရငးငပဲမာ သိသိသာသာတောငမတလာ၏။ အမေတို့မမငခင အမနဖုံးကာအိမထဲသို့ဝငခဲ့၏။
ပကီးတစယောက ပုံမနအတိုငး အိပရာဝငခဲ့သောလညး ထူးထူးဆနးဆနးအိပမပောပေ။ မကစိကိုစုံမိတပီး အိပနေသောလညးဒေါလေးဝေ ကောကကောငးမားကအိပမရအောငနိုးဆပေးနေ၏။မကစိမိတလိုကတိုငး ထမိနခတပီး ဖငကုနးပေးနေသော ဒေါလေးဝေပုံရိပမားကညီတောမောင င ပဲအား အစနးကုနထောငမတစေသည။ ထမိနကိုအောကစမ အသာအယာလနတငပီး အတငးခံလေးကိုခတ စောကဖုတကိုလကကလေးနင့ဖဲကာဖငကုနးပေးနေသော ဝေကိုမနးရငးအနီးရိကပကပအိတခံကာဂေးကိုတရစပထုနေ၏။ ဂငးတိုကနေစဉ ခေရငးခနးရိလေးသိနးတို့ထံမ အသံသဲ့သဲ့ကိုပကီး တစယောကနားစနနားဖား ကားလိုကရ၏။ ဒီလငမယားနစယောက ဇာတလမးစနေပီနဲ့ တူတယ။ ပကီးဂငးတိုကနေရာမထကာလေးသိနးအခနးတံခါး သို့နားကပလိုက၏။ “ပတ…ပတ” ဟင…ဒါကလေးနို့တိုကနေတာပဲ။ တောပီကာ ဂငးပဲပနတိုကတော့မညဟုလည့အထက “ကိုသိနး…တောတော့ ကာ..ကလေးနဲ့လုစို့နေတယ” “ကိုယ့မိနးမကလညးကာ ညဆိုကိုယကကလေးပဲပေါ့.. ဟဲ…ဟဲ” ပကီးလညးအသံနင့သာမက အမငနင့ပါကည့ခငလာ သည။ ပကီးတို့အိမသည သစသားနစထပအိမပီပီ အခနးမားကိုသုံးထပသားပားဖင့သာခားထားသည။
ဆောကထားသညကလညးကာ ကကတေကလညးပေါတာကောင့ အခို့သုံးထပသားမားတင အပေါကငယလေးမားမာလကညိုးတစခောငးစာဝင ဆန့၏။ ပကီးတစယောကခောငးပေါကရာရငး လကသနးရယအပေါကလေးတစခုကို သားတေ့သည။ မငကငးရငးအောင အပေါကကိုလကသနးဖင့ ထိုးခဲ့လိုကသည။ ထိုစဉ ပကီးမငလိုကရသောမငကငးမာ ဒေါလေးဝေ၏ နို့တစဖကတင ကလေးစို့၍ ကနတစဖကကို လေးသိနးက အငမးမရကုနးစုပ နေ၏။ လေးသိနး အစုပကောငး မုကောင့ဒေါလေးဝေခမာ ခေါငးလေးမော့ မကလုံးကလေးစငးပီး တစခကတစခက နုတခမးကိုကိုကဖဲ့နေ၏။ ပကီး ကတော့ ကည့မဲကည့ဆဲပင။ “ဝေ…သားလေးအိပသားပီလား” “ရူး…တိုးတိုး…အိပပောနေပီ” “အာ့ဆိုကိုယ့ပေး ပုခကထဲထည့သိပလိုကမယ” ဒေါလေးဝေဆီမကလေးကိုတယုတယခီကာ ပုခကထဲထည့ပီး အနညးငယလဲပေး၏။ ထို့နောက ဒေါလေးဝေဘကလည့ကာ “ဝေ…လုပငနးစရအောင” “မဖစဘူးထငတယ ကိုသိနး အောကမာအမရိတယ ပီးတော့ သားလေးနိုးသားလိမ့မယ” “မနိုးပါဘူးကာ…အိပနေတာမကိုးနေတာပဲ အမမကားအောင တော့ အသံမထကနဲ့ပေါ့ လာပါ” “ကိုသိနး…မဖစဘူးနော… ကိုသိနး… မဖစဘူး…. အား….ရိ….အား… ကိုသိနး” ဒေါလေးဝေတားခိနမရလိုကပေ။ လေး သိနးကဒေါလေးဝေ ထပမငငးခငထမိန လနကာစောကဖုတအား ကုနးယကလေ၏။ ဒေါလေးဝေကတားသာတားနေတာ တကယတော့ သူကိုယတိုငက လညး အယကခံခငနေသည။ လေးသိနးခေါငးကိုကိုငကာ စောကဖုတနင့ မကနာမလတအောငကပထားလိုက၏။ လေးသိနးတစခါယကလိုကတိုငး ဒေါလေးခမာ ကော့ကော့တကကာ တဟီးဟီးနင့ညဉးနေ၏။
လေးသိနးမာ တောသားဆိုသောလညးခေပုံမပေါ။ မယူယုံတမယ ထညလဲတဲခဲ့သူမို့ ဘာဂာပေးရာတငတစဖကကမးခတကမးကငလသည။ စောကစိ ကလေးကိုနုတခမးဖင့ ဆဲစုပကာ အတငးသားမားကို လာဖင့ ကလောပေး၏။ ဒေါလေး လကတစဖကက လေးသိနးခေါငးကိုကိုငပီး ကနတစဖကက သူနို့သူ ညစခေနေ၏။ “ကိုသိနးရယ….ဝေ့ နို့တေခေပေးစမးပါ… ခေ..ခေ.. ဟုတပီ..ခေ….အား….ရိ…..အား” ဒေါလေးတစယောက ရမကကီးထန နေ၏။ လေးသိနးကုနးယကနေသော အဖုတတစဝိုက ကမးပငတင အရညမား စိုရဲနေ၏။ လေးသိနးလညး လာဖင့ယကနေရုံမက လကညိုးနင့ လကခလယပူးကာ အဖုတထဲသို့ တရစပ သငးလိုက ထုတလိုက သငးလိုက ထုတလိုကလုပနေ၏။ ” ကိုသိနး…ဝေ..မရတော့ဘူး” ဆိုကာလေးသိနးအား တနးဖယလိုကပီး ကောပေးကာ ထမိနလနပီး ဖငကုနးနေ၏။ ဒေါလေးဝေသည အသားဖူရုံမက ဖငသားမားမာလညးဖူဖေးပီး တစခကရိုကလိုက တိုငး တုနခါသား၏။ “ကိုသိနး….ဝေ့ကို လိုးပေးစမးပါ..ဝေအရမးခံခငနေပီ” လငမယားမို့လို့လားမသိ အငမတနမ ပင့လငးနေ၏။ကာမစိတ၏တောငး ဆိုမုကို ဒေါလေးတစယောက ခါးစီးခံနေရ၏။ “နေအုံးလေ…ဝေ…ကိုယ့ပနစုပပေးအုံးလေ” ဒေါလေးဝေ ဖငကုနးနေရာမ နောကပနလည့ကာ လေးသိနး ပုဆိုးအားဆဲခတလိုကလေ၏။ ဟိုက….။ပကီးမကလုံးပူးသားလေ၏။ ရညလားပီး မဲသညးနေသော လေးသိနးလီးကီးမာ ၆ လကမပေတံတစခောငး စာလောကရိမည။ ရာသားလီး ရညသညကို မငဖူးယုံ ကုံဖူးမလကခံမိသည။ ထို့ထကပိုအံ့သသညကဒေါလေးဝေ ဖငကီး။ အစက ဖငကုနးနေစဉ ပကီး ခောငးပေါကဆီသို့မကနာမူရာမ တစဖကလည့သောအခါ ဒေါလေးဝေ ဖငကီးမာ ပကီး ခောငးပေါကနင့ကကကက ကငးကငး တနးနေ၏။
ပကီးတစယောကပပေါကတိုးကာဖငကီးကိုကည့ရငး ဂငးတိုကနေ၏။ မနးဆသမ တနးရခကကတော့ ပောမပောခင။ ထမိနအောကက မိမေးဖမေး စောကဖုတလေးကို မငခငခဲ့သညမာ ရူးမတတပေ။ အခုတော့ ကကကကကငးကငး ကငးကငးကကကကကို မငနေရသည။ “ဒေါလေးရယ” ဟု တစ ခကညဉးကာ တစဖကကကပကပအိတခံ ကနတစဖကက အရညထကမစောရန ဖညးဖညးခငးထုနေ၏။ ဒေါလေးမာမေးရာပါ လီးစုပကမးသညမ သိ။ ဒေါလေး၏စုပခကအောကတင လေးသိနးတစယောကအသားကုနဖီးတကနေ၏။ လီးစုပရုံသာမက လဥကိုပါ ငုံပီးလာဖင့ ကလိပေးနေ၏။ ထို့နောက ခေါငးကိုကိုငကာ အဖုတကို လိုးသလို အဆတမပတစောင့ပေး၏။ ဆောင့ခကတိုငးမာ တအုအု နင့ စညးခကညီလသည။ ဒေါလေးဝေ လီးစုပ နေရာမာ တစဖကလည့ကာ ဖငပနကုနးနေ၏။
“ကိုရယ….လိုးပေးတော့ကာ…” လေးသိနးတစယောက ထိုငနေရာမ ကုနးထကာ ဒူးထောကပီး လီးကိုအဖုတဝသို့တေ့လိုက၏။ သို့သော ခကခငးမ သငးသေး အဖုတကဲကောငးတစလောက လီးဖင့ပတဆဲနေ၏။ “ဝေ…ကို လိုးတော့မယနော” “အငးပါ လိုး..လိုး…စောကဖုတကဲအောငလိုး..ဝေ ခံခင လပီ..အီး..” အရေးထဲလေးသိနးတစယောက နားအရသာခံနေ၏။ ဒေါလေးဝေ တဏာစိတကောင့ အသနားခံနေသံမာ လေးသိနးသာမက ပကီး ရမက စိတကိုပါ အုံကလာစေသည။ လေးသိနးလညး သူ့ရစလကမ လီးရညကီးကိုဒေါလေးဝေ စောကဖုတအတငးသို့ဖညးဖညးခငး ထိုးသငး၏။ မကာမီ လေးသိနးလီးမာစောကဖုတထဲသို့အဆုံးထိ မုပသား၏။ အစ တငဖေးဖေးခငး ရေ့တိုးနောကဆုတလုပနေပီး နောကပိုငးတင အရိနရလာသညနင့အမ စညးခကမနလာသည။ ဒေါလေးမာ အပေးကောငးသလို လေးသိနးမာ အလိုးကောငးသောကောင့ အတိုငအဖောကညီစာ ကာမအရသာကို ကောငးစာ ခံစားနေကသည။ “ကိုသိနး…ခပကမးကမးလေးစောင့လိုး…ဝေ့ မညာနဲ့… လိုးသာလိုး..ဝေပီးခါနီးပီ….အား… အား…ကောငးလိုကတာ ကိုရယ…အား… အား..” “ဖတ…….ဖတ……ဖတ……..ဖတ….. ဘလတ…..ပတ…အား…အား….” ဒေါလေးဝေ ကမာပကနေသည။ အိမအောကတင အမေရိသညကို သတိမရတော့။ ကာမစိတက ကီးစိုးနေသည။ အရိနရလာသညနင့အမ လီးတံကီးမာ အဖုတအတငးသို့အငမးမရ တိုးသငးနေ၏။ ဆောင့ခကတို့မနလာ သည။ ကမးလညးကမးလာသည။ တဲကနေသော နို့အုံမားကိုဆဲကာ အသာကုနမောငးတငနေ၏။
“ကိုသိနး…စောင့..စောင့…အား… အား…” မကာမီပင အသားကုနလိုးနေရာမလငမယားနစယောက ပိုငတူပီးသားလေ၏။ လေးသိနးလညး လရညမား ကို ဒေါလေးအဖုတထဲသို့ ပနးထည့လိုကပီး တစခိနတညးမာ ပကီးလညး ကပကပအိတထဲသို့ သုတရညအမောကအမား ပနးထည့လိုက၏။ လေး သိနးမာ ဒေါလေးအပေါမမိုးကာ နုတခမးခငးနမးရိုကရငး နို့အုံမားကို ဆဲညစကာ အမောဖေနေက၏။ ပကီးလညး ပေနေသော သုတရညမားကို တစ သုးဖင့ သုတပီးနောက အိပယာထဲလဲကာ ပနအိပနေလိုက၏။ ပကီးတစနေ့လုံးတစစကကလေးမ အိနေရေမရပေ။ မနေ့ညကလေးသိနးတို့ လငမယား ပကပကစကစကလိုးခနးကိုမငပီးကတညးက တစသကစားမကုနသော ဒေါလေးဝေ ဖငတုံကီးကို လိုးခငလိုကတာမ ရပိုးထိုးနေသည။ပကီး ကံကောငးခငတော့နယကအဘားအရေးပေါဆေးရုံတတရမညဖစ၍အမေဖစသူကခရီးထကရမည ဦးလေးသိနးကလညးသူပါလိုကမညဆိုတော့အမေ ကသူ့တယောကထညးစိတမခနိုငပေ။ထို့ကောင့ဒေါလေးဖစသူကိုပါအိမစောင့အတူထားခဲ့ပေသည။ပကီးယောကညမနမနရောကစေခငပီလူကလညး တတကနေပီ သူ့အဒေါ ဒေါဝေကိုလညးအရမးလိုးခငနေပီ။ ဘယလာကပဲ ပော့ခေနေပါစေ ဖူလပီး လုံးကစသော တငပဆုံကီးကို မငလိုကတိုငး လီး ကဆကခနဲ ဆကခနဲ တောငမတလာသည။ လိုးခငသညမာလညး လူးလိမ့နေပီ။ ဒီထကဆိုးရငရူးတောငသားနိုငတယ။မဖစသေးဘူး။ နစခါပနမရနိုငတဲ့ အခင့အရေးကို ပကီးဘယလိုမလကမလတနိုငဘူး။ ဒီတော့ ပကီးတစယောက မကံကီးစညရာတေ ဘာတေမသိ။ ဖငကီးမဒေါလေးကို ဒီည အသားကုန လိုးရနကံစညတော့၏။
“ဒေါလေး” “ဟေ…ဘာပောမလို့လဲသား ပောလေ” “ဒီမာ ဒေါလေးအတက နားနို့ဖောလာတယ” “သော…အေး အေး..သားရော မသောကဘူးလား” “ကနတောသောကပီးပီ ဒေါလေး” “အေး.. အေး..ကေးဇူးပဲကယ” ပကီး နားနို့ပေးပီးနောက မီးဖိုခောငသို့ပေးဝငပီး ဒေါလေး သောကမသောကကို သေခာအောင ခောငးကည့နေ၏။ အကောငးကား ဖောထားသော နားနို့ထဲတင ဒေါလေးအတက စပါယရယအိပဆေးမား ပါသောကောင့ပင။ တစ ကိုကပီးတစကိုက မော့သောက နေသော ဒေါလေးအား ငေးကည့ရငး စိတထဲတင ဒီညတော့ အမုန့းဆဲပစမည ဟုကုံးဝါးနေ၏။နာရီဝကခန့ကာ သော…. “သားရေ…ဒေါလေးအိပငိုကလာလို့ မင့ညီသိပပီး အိပတော့မယ.. တံခါးတေသေခာပိတနော” “ဟုတကဲ့ ဒေါလေး” ဟိုက…. ဆေးစမးကတော့ ပနေပီ ပနေပီ။ ကနတာ နစပါးသားကဖို့ အခိနစောင့ဖို့ပဲလိုတော့တယ။ ဒေါလေးအိပပောမအခေအနေကည့ပီး စခနးသားရမယ။ ပကီးတစယောက မိန့မိန့ကီးပုံးကာ နာရီစကသံ တစခကတစခကကို လိုကလံမတသားနေ၏။ အို..။ အခိနကုနသညမာနေးလနးလသည။ နာရီဝကခန့ကာသော ဒေါလေး အိပပောနေပီအထငနင့အရဲစန့ကာ အိမပေါသို့တစလမးခငးတိတဆိတစာတကလာ၏။
အိပခနးထဲတငညီလေးမာပုခကထဲအိပပောနေပီး ဒေါလေးမာဖာပေါတင ဘေးစောငးလကအိပပောနေသည။ အခနးထဲအဝငတံခါးပေါကဘကခမးသို့ ကောပေးအိပနေသောကောင့ စူကားပီးပူထကနေသောဖငတုံကီးမာပကီးအားစိနခေါနေ၏။ ပကီးရမကစိတက အသိစိတကိုလမးခုံသားလေ၏။ ခေသံမကားရအောင တိတတိတလေး လမးကာ အခနးထဲဝင၍ ဒေါလေးနောကဘကတင လဲကာနေရာယူလိုက၏။ နစနစခိုကခိုကအိပပောနေ သောလညး ပိုသေခာအောင ဒေါလေးအားလုပနိုးကာ အိပပောမပောအရငစမး၏။ သေခာမ လညဂုတနားကပကာတစခကနမးရိုကလိုက၏။ မေးလိုက တဲ့ကိုယသငးနံ့။ ဒေါလေးရဲ့ပငကိုအမေးနံ့တို့ကပကီးအားပို၍စိတကလာစေသည။ ပကီးလကကဒေါလေးခါးနားသို့ကပကာ ခညထားသောထမိနစကို အသာအယာလေး နောကဘကမလမးဖညလိုက၏။ ပီးနောက အကx{103E}အတငးသို့လက လိုကာ နို့ရညပည့တငးနေသော ရငသားကို ဖဖလေး ဆုပလိုက ညစလိုက လုပနေ၏။
“အငး…..” ထိုစဉ ဒေါလေးဆီမညဉးသံထကပေါလာသည။ နို့ကိုကိုငပီး ညစနေသောပကီးညဉးသံကားသညနင့လန့ဖန့ပီး ဇောခေးပနကာ ညစနေ သောလကကိုရကတန့လိုက၏။ ဒေါလေးမာ တစခကသာညဉးပီး ရူး…ရူးနင့ပနအိပပောသား၏။ ပကီးလညးပနအိပပောအောငစောင့ပီးမ လကကို ထုတကာ ပေနေသောထမိနစအတငးသို့ ဗိုကသားပေါမ တိုးဝငသား၏။အထဲတင အတငးခံမပါသောအဖုတနင့ပကီးလကတို့မာ တဖညးဖညး မိတ ဆကသား၏။ ပကီးလကမာ ဆီးခုံပေါရိ အမေးပါးလေးတေကို စမးရငးအကကောငးတစလောကပတဆဲနေသည။ ဒေါလေး အဖုတကိုပတဆဲနေသော အထိအတေ့မာ ကကသီးမေးညငးထလာပီး လီးမာတဆကဆက တောငမတလာသည။ လိုးခငလနး၍ အရညကညမား ထပတငစို့လာသည။ ဒေါလေး ဝေမာဘာမမသိ အိပဆေးကောင့ကိုးနေသည။ ပကီးလညး တောငမတနေသောပုဆိုးထဲမ လီးကို ထုတကာ ဖငအကကောငးတစလောက ပတ ပေး၏။ ပတရငးပတရငး ထနလာကာ အဆင့တကပီး ဒေါလေးဝေ ထမိနကို အောကစမဆဲ လနတငလိုက၏။ ပီးနောက လီးကိုပေါငနစလုံးကားထည့ ကာ ရေ့တိုးနောကဆုတလုပနေ၏။
“အီး….အား….အီး….” ဒေါလေးဝေ ညဉးသံ တစစတစစ ကယလာသည။ သို့သောလူကမနိုးသေး။ အိမမကထဲ၌အလိုးခံနေပုံရတယ။ မသိစိတက ဖီး တကနေတာလားမသိ အဖုတအတငးမ အရညမားစိမ့ထကလာသည။ ပကီးစလိုးရငပငလိုက၏။ သူ့လီးအား တံတေးစတကာ အဖုတထဲမထည့ခင ခော နေအောင ဂငးတိုကလိုက၏။ ပီးနောကလီးကိုအရငးမကိုင၍ အဖုတဝနားနင့လီးထိပကိုတေ့ကာ ဖညးဖညးခငး ထိုးသငး၏။ လေးသိနး ညတိုငးလိုး သညကတစကောငး၊ အဖုတထဲတင ရဲစိုနေသညကတစကောငး လီးမာဇတမသငးရပဲ သူ့အလိုလို လောခနဲတိုးဝငသားသည။ သငးရငးသငးရငး လီး လညးတစဆုံးဝငနေခိန ဒေါလေးမာရုတတရက လန့နိုးလာလေ၏။ နိုးနိုးခငး အဖုတထဲလီးဝငနေသညကို သိသညနင့ အတငးပင နငးကနရုနးလေ၏။ “ဟဲ့ ပကီး နင….နင…လတ ငါ့ကိုလတ…ခေးကောင….ဖယလို့…” အိပမကထဲ၌လေးသိနးလိုးနေသညဟုထငနေသော ဒေါလေးဝေတစယောက ပကီး မနးသိသော နငးကနရုနးလေ၏။ အမနကမူ နေ့လညကတညးက ပကီးလီးကို မငပီး ခံခငနေသညမာ စောကဖုတထဲ လီးထည့စိမထားခငလောက အောငပင။ သို့သော လကတေ့တင လငပါတူ ဖစနေသညက ဒေါလေးဝေအား ရုနးကနစေ၏။ ပကီးမနးသိသော အတငးပငအိပနေရာမ ကုနးထ၏။ ရုတတရကထလိုကသောကောင့ စောကဖုတထဲတငစိမထားသောပကီးလီးမာ ပတခနဲ ကတထကသား၏။
ပကီးကား ခေသူမဟုတ။ အောကားပေါငး သောငးခောကထောငကို ကည့ဖူးသူမို့ ဒေါလေးဝေ ဘယယုနမင၍ ဘယခုံထငနေမနး တနးခနဲရိပမိ၏။ ဒါ ဟာ အစမို့ မူနေတာ နောကကရင သူဟာသူအလိုလို ပါလာမာ။ အရေးကီးတာက ဒေါလေးဖီးတကအောငလုပဖို့ဘဲ။ ရုတတရကထရပသော ဒေါလေး လကကို စောင့ဆဲလိုကသောကောင့ ဒေါလေးခမာ အရုပကိုးပက ကမးပငပေါသို့ ဘုနးခနဲ လဲက၏။ ပကလကလန လဲကသားသောဒေါလေးကိုယ ပေါအတငးတကကာ သူ့ခနာကိုယဖင့ ဖိ၏။ ဒေါလေးကလညးအတငးရုနး၏။ တကဖိလကနင့ပင လကတစဖကက ထမိနကိုအတငးလနတငကာ စောကဖုတထဲလကထည့၍ ရေ့တို့နောကဆုတလုပ၏။ ဒေါလေးကလညး အငိမမခံ ခနအားရိသမ တနးဖယ၏။ “ပကီး…..လတပါတော့…..ဒေါလေး တောငးပနပါတယ….. မလုပပါနဲ့တော့….အား…အား…. မလုပနဲ့…အား….ယား……..အငး……” ပကီး စောကဖုတနိုကနေရာမ ထမိနကို ဗိုကထိဆဲတင ကာ ခေါငးကိုစောကဖုတကားထဲ လိုသငး၍ ကုနးယကလေ၏။ တကစမးသမ လာကို အတငးသားထဲ သငးကာ လကစုပ၏။ ပကကားအက တစလောက အပေါအောကလကလိုက၊နုတခမးသားလေးတေကို စုပဆဲလိုကလုပရငး ဒေါလေး၏ ခနအားလညးတစစတစစ လော့နညးသား၏။ ခါး သညလညးတဖညးဖညး ကော့ကော့တကလာသည။ တနးနေသောလကတို့ကလညး ပကီးခေါငးကို စောကဖုတနင့ဖိကပနေသည။
ပကီး အခေအနေကို ရိပမိ၏။ ထို့ကောင့ စောကဖုတကို အသားကုနယကလေရာ အဖုတမအရညမား စိမ့ထကလာသည။ ဒေါလေးမာ မလုပနိုငဘဲငိမ ကသားသည။ ပကီးလညး ဒေါလေးပနမရုနးခင ဘေးစောငးလေးခေနေသော ဒေါလေး နောကမနေ၍ လီးကို အဖုတအတငးသို့ လိသငး၏။ “အား……..” တုတခိုငသောလီးမာ စောကဖုတတငးသို့ လမးကောငးအတိုငး တိုးဝငသား၏။ စောနက တစခါပီးထားသောကောင့လီးမာထစမနေပဲ လောဝငသား၏။ လကတစဖကက အကx{103E}စကို လနကာ စူထားသောနို့အုံကီးမားကို ပတခေ၏။ ဓမတာကို မလနဆနနိုငသော ဒေါလေးတစယောက ပ ကီးလုပသမကို မရုနးကနတော့ပေ။ ပကီးကလညး နောကဘကမ တစဖောငး ဖောငးနဲ့ ဆောင့ခကပငးလာသည။ဒေါလေးမာလညးခံရငးခံရငး ပကီး ဘကသို့ ခါးကိုကောက၍ ဖငကိုကော့ကော့ ပေးလာသည။ ကောကခိတပီး ဆူတငးသော တငသားကီးမာ ပကီး လိုးသမကို တဖတဖတနင့ မုတမုတ ညကညကကေအောင ခံနေရသည။ လိုးရငးလိုးရငး ဦးလေးမိနးမကို လိုးနေသညဆိုသောအသိက ပကီးအား ပို၍ဆောင့ခကပငးလာစေသည။ “ဖတ……ဖတ……..ဘတ…..ပတ…..အား…. အား……အဟငး……. ဘတ…..ပတ…..ဘတ.. ဘတ.ဘတ..အား……အား….” “တူလေးမနမနလိုး မန လေးလိုးပေး ဒေါလေးပီးခငနေပီ” ပကီးလညး ဒေါလေးဖငကီးကိုအားရပါးရကိုငလိုးရငး အခကသုံးဆယလောက မနားတမး ဆကတိုကလိုးရာ ကာမ စိတမာ ထိပဆုံးသို့ရောကလာပီး စောကဖုတထဲသို့ သုတရညပူမား ပည့လံအောင ပနးထည့လိုကလေ၏။ ဒေါဝေလညးအားရပီးနောကတခီထပလိုးရငး ညလုံးပေါကသူ့တူပကီးလိုးသမကိုပုံစံမိုးစုံနဲ့ခံနေလေတော့သည။ ပီးပါပီ
Zawgyi
ေဒၚေလးx{1014}x{103D}င့စ္ေထာင့စ (စ/ဆုံး)
ပx{1039}x{101C}ကီးတစ္ေယာက္ တန္းေဖၿပီးတည္းက အိမ္ၿမဲေနသည္။ ေကာင္းတကတည္းက အိမေကာင္း၊ ေကာင္းမကဴရင္၊ ကဴရငအိမ္ ဤသုံးေနရာဖင့္ သာ အခိနုန္ေနခဲ့သည္။ မိဘမားက အပငကင္းကို ခင့ပဳသည့ပင္ ပx{1039}x{101C}ကီးကိုယိုငလည္း အိမာပဲ အိမင္းပုန္းေနရသညိုသာ သေဘာက၏။ တန္းၿပီးေတာ့ သူငယင္းမားက ခရီးထကိုx{1037}ေခၚတာေတာင္ မလိုကဲဇတန္ေနခဲ့၏။ အိမအေမက ေတာင “သားရယ္ ပင္းေန မာေပါ့ လိုကားလိုကာ” လိုx{1037}ေပာတာေတာင္ မလိုကဲေနခဲ့သည္။ အခုလည္း ပx{1039}x{101C}ကီးအေဖ သေဘx{1039}x{1004}ာထကိုx{1037}ေလဆိပိုx{1037}ဖိုx{1037}ကို မလိုကငူးဟုဇတင္း ေနသညို အေမက “ဟဲ့သား ကိုယ့ေဖခရီးထကာကို စိတစ္ေအာငိုx{1037}၊ ေတာက္ သည္းခံတာလနာၿပီေနာ္ ပx{1039}x{101C}ကီး” “ကေလးကိုမဆူပါနဲx{1037} မိန္းမ ရယ္” “ဒီမာသား သားမလိုကငင္ေနခဲ့၊ အေဖမရိတုန္း မင္းအေမကို ဂx{101B}ုစိုက္ေနာား ၾကားလား” “ဟုတ္ အေဖ” အေမလည္း မတတာ၍ ဘာမ ဆကေပာေတာ့ေပ။ဒီလိုနဲx{1037} အေဖခရီးထက္ၿပီးကတည္းက အိမာပx{1039}x{101C}ကီးတိုx{1037} သားအမိ x{1014}x{103D}စ္ေယာကာကန္ေနခဲ့၏။ “ကလင္…..ကလင္….” “သားေရ ဖုန္းလာေနတယ္ ကိုငိုကုံး အေမ ဒီမာ ဟင္းကိုင္ေနလိုx{1037}” “ဟုတ္.. ဟုတ္” ပx{1039}x{101C}ကီးတစ္ေယာကခန္းထဲအပာကားၾကည့္ၿပီး ဂင္းတိုက္ေနရာမ ေအာက္ ထပိုx{1037}ဆင္းကာ ဖုန္းကိုငိုက္၏။
” ဟဲလို…ဟဲလို ဘယူလဲ” “ပx{1039}x{101C}ကီးလား…” တစကဖုန္းသံေၾကာင့x{1039}x{101C}ကီး ဇေဝဇဝါ ဖစ္ေနသည္။ “ဟုတ္ ကၽန္ေတာx{1039}x{101C}ကီးပါ “ “ေအး ငါ့တူ ဦးပါက မ င့္ဦးေလး ေလးသိန္းေလကာ” “ေၾသာ္ ေလးသိန္း ေပာေလ” ” ေအး ဦးတိုx{1037}မိသားစု နကနင္းတိုx{1037}ဆီလာဖိုx{1037} ဖုန္းဆကာ ဒါနဲx{1037}ငါ့အစ မင္းအေမေရာ” “အ ေမကအခုဟင္းကိုင္ေနလိုx{1037} သားပဲဖုန္းကိုငိုကာ အေမနဲx{1037}ေပာအုံးမလား” “ေန ေန ငါ့တူ ဦးတိုx{1037}လာမယိုတာသာ မင္းအေမကိုေပာေပးထား ဟုတ္ၿပီ လား” “ဟုတ္..ဟုတ္” “ေအး..ေအး ဒါပဲ ငါ့တူ” ဦးေလးသိန္း ဖုန္းခလိုက္ၿပီးေနာက္ ပx{1039}x{101C}ကီးလည္း အိမ္ေပၚထပိုx{1037}တကန္ ပငိုက္ၿပီးမ ေနာက္ေဖးသိုx{1037} လည့ငာ “အေမေရ ဦးေလးသိန္းတိုx{1037}လငယား နကနာမယဲ့” “ေအး ေအး သူတိုx{1037} ေနဖိုx{1037}အခန္းရင္းလိုကုံး” “ဟုတ္ အေမ” ပx{1039}x{101C}ကီးလည္းစကား ဖတ္၍အခန္းထဲဝငာ ၾကည့က ဖူးကားကိုဆက္ၾကည့္၍ဂင္းတိုကိုက္၏။ ထိုစဥ္ အx{101B}ိုင္းဆန္ေသာ စိတတင္းသိုx{1037} ေလးသိန္းမိန္းမ ေဒၚေလး ေဝ၏ပုံရိပည္ တစ တစx{1014}x{103D}င့္ တိုးဝငာေလသည္။ ။
ပx{1039}x{101C}ကီးအေမx{1014}x{103D}င့္ဦးေလးသိန္းတိုx{1037}မာ ေဖမတူေမကဲ တစမ္းကဲေမာင္x{1014}x{103D}မဖစလို ေဆမိဳးထဲတငည္း အရင္းx{1014}x{103D}ီးဆုံး၊ အေခၚအေပာရိဆုံးပင္။ပx{1039}x{101C}ကီးတိုx{1037} အဘိုးအဘားေတကလည္းနယင္ေနထိုင္ၾကၿပီးတခါတေလသာအလညာၾကသည္။ဦးေလးသိန္းတိုx{1037}ကေတာ့မၾကာခဏ ဆိုသလို ရနုနလညာ ၿပီး လာတိုင္း လာတိုင္း x{101B}ာလက္ေဆာင္ တစုမဟုတစုက ပါလာတတည္။ လနဲ့ေသာ၂ x{1014}x{103D}စမနဖူးစာလည္ၿပီး ရနုနူ ကရငတစ္ေယာက္ x{1014}x{103D}င့ားကာ ရနုနာပဲ အေခခေနၾကသည္။ အခုဆို ေလးသိန္းသားေတာင ဆယပည့္ေတာ့မည္။ ေလးသိန္းမိန္းမ ေဒၚေလးေဝသည္ ဦးေလးx{1014}x{103D}င့ယူ ခင အပဳပိုင အပဳပမ ဘဝx{1014}x{103D}င့္ လုပိုင္ေနခဲ့သည္။ ေလးသိန္းx{1014}x{103D}င့ူၿပီးမ အလုပကာ ကိုယိုငပဳပိုငစုေထာငား၏။ ေဒၚေလးေဝသည္ ၃၂x{1014}x{103D}စာရိေသးေသာလုံးx{1039}x{101C}ကီးေပါက ဖစလို ကရငပားဖစဖင့္ အသားမာလည္း ဖဴစတသည္။ တငားမားမာ လုံးဝန္း ၿပီး ေဘးဘကိုx{1037} စင့င့ားငား ကားထက္ေန၏။ ထမိနတိုင္း တငားမာကားထက္ေနၿပီး ေဘးမၾကည့င္ လနရာမေကာကိတ၏။ အို တစါေလာက္ေတာ့ လိုးခငမ္းပါဘိ။ မဂx{1039}x{1004}လာေဆာငာကတည္းက မငိုကေသာ ေဒၚေလးေဝ၏တငာ အခုခိနိ မန္းထုေနမိဆဲပင္။
“သားေရ အိမ္ေရx{1037}မာကားသံၾကားတယ္ ထက္ၾကည့ိုကုံး” “ဟုတ္..ဟုတ္” ပx{1039}x{101C}ကီးတစ္ေယာက္ TV ၾကည့္ေနရာမအိမငိုx{1037} ထက္ၾကည့ိုက္၏။ “အ ေမေရ ေလးသိန္းတိုx{1037}လာၿပီ” “လာ..လာ ေလးသိန္း” ပx{1039}x{101C}ကီးလည္းေနာကန္းတံခါးဖင့ာ အိတားကူသယ္ေန၏။ ထိုစဥ္ ကားထဲမ ေဒၚေလးေဝကေလးခီ ကာဆင္းလာသည္။ အိတယလိုx{1014}x{103D}င့္ ေဒၚေလးအား မသိမသာခိုးခိုးၾကည့္ေနသညာ ပx{1039}x{101C}ကီးသာ။ x{1039}x{101C}ကီးလိုကဲ့အိုး မဂx{1039}x{1004}လာေဆာငုန္းေတာင္ ဒီေလာက္ x{1039}x{101C}ကီးမယထင္။ အခုအေနအထားသညေကာေလာက္ေတာ့ အနည္းဆုံးရိေလာကည္။ ဒီထကိုအံ့ၾသသည ကေလးစိုx{1037}ေနေသာရငားမားပင္။ ေတx{1037}စ တုံးက တငာx{1039}x{101C}ကီးတာ ရငေတာ့ သူလိုငါလို။ မx{1039}x{101C}ကီးမေသးပဲအေနေတာင္။ အခုမင္ေနရသညာေလမx{103C}တူေဖာင္းအx{101B}ယ္ေလာက္။လကစက္x{1014}x{103D}င့ ဆနx{1037}္ x{1014}x{103D}စက္ေပါင္းမဆုံမယင္။တစားေမးၿပီး တစ္ေသးလလာေသာ ေဒၚေလးအားေငးရင္း စိတဲ၌ အx{1039}x{101C}ကိမစာေလာကိုးေနမိ၏။ ေဒၚေလး ေနာကလိုကင္းငပဲမာ သိသိသာသာေတာငတာ၏။ အေမတိုx{1037}မမငင္ အမနုံးကာအိမဲသိုx{1037}ဝငဲ့၏။
ပx{1039}x{101C}ကီးတစ္ေယာက္ ပုံမနတိုင္း အိပာဝငဲ့ေသာည္း ထူးထူးဆန္းဆန္းအိပေပာ္ေပ။ မကိကိုစုံမိတ္ၿပီး အိပ္ေနေသာည္းေဒၚေလးေဝ ေကာက္ေၾကာင္းမားကအိပရေအာင္x{1014}x{103D}x{103C}ိးဆေပးေန၏။မကိမိတိုကိုင္း ထမိနၽတ္ၿပီး ဖငုန္းေပးေနေသာ ေဒၚေလးေဝပုံရိပားကညီေတာ္ေမာင္ င ပဲအား အစန္းကုန္ေထာငတ္ေစသည္။ ထမိနိုေအာကမ အသာအယာလနင္ၿပီး အတင္းခံေလးကိုခၽတ္ ေစာကုတိုလကေလးx{1014}x{103D}င့္ၿဖဲကာဖငုန္းေပးေနေသာ ေဝကိုမန္းရင္းအနီးရိx{1039}x{101E}ကပ္x{1039}x{101E}ကပိတံကာေဂးကိုတရစပုေန၏။ ဂင္းတိုက္ေနစဥ္ ေခရင္းခန္းရိေလးသိန္းတိုx{1037}ထံမ အသံသဲ့သဲ့ကိုပx{1039}x{101C}ကီး တစ္ေယာကားစနားဖား ၾကားလိုက၏။ ဒီလငယားx{1014}x{103D}စ္ေယာက္ ဇာတမ္းစေနၿပီနဲx{1037} တူတယ္။ ပx{1039}x{101C}ကီးဂင္းတိုက္ေနရာမထကာေလးသိန္းအခန္းတံခါး သိုx{1037}နားကပိုက္၏။ “ပတ္…ပတ္” ဟင္…ဒါကေလးx{1014}x{103D}ိုx{1037}တိုက္ေနတာပဲ။ ေတာ္ၿပီကာ ဂင္းပဲပနိုက္ေတာ့မညုလည့ထက္ “ကိုသိန္း…ေတာ္ေတာ့ ကာ..ကေလးနဲx{1037}လုစိုx{1037}ေနတယ္” “ကိုယ့ိန္းမကလည္းကာ ညဆိုကိုယကေလးပဲေပါ့.. ဟဲ…ဟဲ” ပx{1039}x{101C}ကီးလည္းအသံx{1014}x{103D}င့ာမက အမင္x{1014}x{103D}င့ါၾကည့ငာ သည္။ ပx{1039}x{101C}ကီးတိုx{1037}အိမည္ သစားx{1014}x{103D}စပိမီပီ အခန္းမားကိုသုံးထပားပားဖင့ာခားထားသည္။
ေဆာကားသညလည္းၾကာ x{1039}x{101E}ကက္ေတကလည္းေပါတာေၾကာင့္ အခိဳx{1037}သုံးထပားမားတင္ အေပါကယ္ေလးမားမာလကိဳးတစ္ေခာင္းစာဝင္ ဆနx{1037}္၏။ ပx{1039}x{101C}ကီးတစ္ေယာက္ေခာင္းေပါကာရင္း လကန္းx{101B}ယေပါက္ေလးတစုကို သားေတx{1037}သည္။ မငင္းရင္းေအာင္ အေပါကိုလကန္းဖင့္ ထိုးခဲx{1037}လိုကည္။ ထိုစဥ္ ပx{1039}x{101C}ကီးမငိုကေသာမငင္းမာ ေဒၚေလးေဝ၏ x{1014}x{103D}ိုx{1037}တစကင္ ကေလးစိုx{1037}၍ ကနစကို ေလးသိန္းက အငမ္းမရကုန္းစုပ္ ေန၏။ ေလးသိန္း အစုပ္ေကာင္း မx{103C}ေၾကာင့္ေဒၚေလးေဝခမာ ေခါင္းေလးေမာ့ မကုံးကေလးစင္းၿပီး တစကစက္ x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းကိုကိုကဲ့ေန၏။ ပx{1039}x{101C}ကီး ကေတာ့ ၾကည့္ၿမဲၾကည့ဲပင္။ “ေဝ…သားေလးအိပားၿပီလား” “ရx{103D}း…တိုးတိုး…အိပ္ေပာ္ေနၿပီ” “အာ့ဆိုကိုယ့္ေပး ပုခကဲထည့ိပိုကယ္” ေဒၚေလးေဝဆီမကေလးကိုတယုတယခီကာ ပုခကဲထည့္ၿပီး အနည္းငယx{103E}ဲေပး၏။ ထိုx{1037}ေနာက္ ေဒၚေလးေဝဘကည့ာ “ေဝ…လုပန္းစရေအာင္” “မဖစူးထငယ္ ကိုသိန္း ေအာကာအမရိတယ္ ၿပီးေတာ့ သားေလးx{1014}x{103D}ိုးသားလိမ့ယ္” “မx{1014}x{103D}ိုးပါဘူးကာ…အိပ္ေနတာမကိဳးေနတာပဲ အမမၾကားေအာင္ ေတာ့ အသံမထကဲx{1037}ေပါ့ လာပါ” “ကိုသိန္း…မဖစူးေနာ္… ကိုသိန္း… မဖစူး…. အား….ရိ….အား… ကိုသိန္း” ေဒၚေလးေဝတားခိနရလိုက္ေပ။ ေလး သိန္းကေဒၚေလးေဝ ထပငင္းခငမိန္ လနာေစာကုတား ကုန္းယက္ေလ၏။ ေဒၚေလးေဝကတားသာတားေနတာ တကယ္ေတာ့ သူကိုယိုင လည္း အယကံခင္ေနသည္။ ေလးသိန္းေခါင္းကိုကိုငာ ေစာကုတ္x{1014}x{103D}င့္ မက္x{1014}x{103D}ာမလတ္ေအာငပားလိုက္၏။ ေလးသိန္းတစါယကိုကိုင္း ေဒၚေလးခမာ ေကာ့ေကာ့တကာ တဟီးဟီးx{1014}x{103D}င့ဥ္းေန၏။
ေလးသိန္းမာ ေတာသားဆိုေသာည္းေခပုံမေပၚ။ မယူယုံတမယ္ ထညဲတဲခဲ့သူမိုx{1037} ဘာဂာေပးရာတငစကမ္းခတၽမ္းကငသည္။ ေစာကိ ကေလးကိုx{1014}x{103D}x{103C}တမ္းဖင့္ ဆဲစုပာ အတင္းသားမားကို လာဖင့္ ကေလာ္ေပး၏။ ေဒၚေလး လကစက ေလးသိန္းေခါင္းကိုကိုင္ၿပီး ကနစက သူx{1014}x{103D}ိုx{1037}သူ ညx{103B}စ္ေခေန၏။ “ကိုသိန္းရယ္….ေဝ့ x{1014}x{103D}ိုx{1037}ေတေခေပးစမ္းပါ… ေခ..ေခ.. ဟုတ္ၿပီ..ေခ….အား….ရိ…..အား” ေဒၚေလးတစ္ေယာက္ ရမက္x{1039}x{101C}ကီးထန္ ေန၏။ ေလးသိန္းကုန္းယက္ေနေသာ အဖုတစိုက္ ၾကမ္းပငင္ အရညား စိုx{101B}x{103E}ဲေန၏။ ေလးသိန္းလည္း လာဖင့က္ေနx{101B}ုံမက လကိဳးx{1014}x{103D}င့္ လကလယူးကာ အဖုတဲသိုx{1037} တရစပ္ သင္းလိုက္ ထုတိုက္ သင္းလိုက္ ထုတိုကုပ္ေန၏။ ” ကိုသိန္း…ေဝ..မရေတာ့ဘူး” ဆိုကာေလးသိန္းအား တန္းဖယိုက္ၿပီး ေကာေပးကာ ထမိနန္ၿပီး ဖငုန္းေန၏။ ေဒၚေလးေဝသည္ အသားဖဴx{101B}ုံမက ဖငားမားမာလည္းဖဴေဖးၿပီး တစက္x{101B}ိုကိုက္ တိုင္း တုနါသား၏။ “ကိုသိန္း….ေဝ့ကို လိုးေပးစမ္းပါ..ေဝအရမ္းခံခင္ေနၿပီ” လငယားမိုx{1037}လိုx{1037}လားမသိ အငတန ပင့င္းေန၏။ကာမစိတ္၏ေတာင္း ဆိုမx{103C}ကို ေဒၚေလးတစ္ေယာက္ ခါးစီးခံေနရ၏။ “ေနအုံးေလ…ေဝ…ကိုယ့နုပ္ေပးအုံးေလ” ေဒၚေလးေဝ ဖငုန္းေနရာမ ေနာကနည့ာ ေလးသိန္း ပုဆိုးအားဆဲခၽတိုက္ေလ၏။ ဟိုက္….။ပx{1039}x{101C}ကီးမကုံးပဴးသားေလ၏။ ရညားၿပီး မဲသည္းေနေသာ ေလးသိန္းလီးx{1039}x{101C}ကီးမာ ၆ လကေပတံတစ္ေခာင္း စာေလာကိမည္။ x{101B}ာသားလီး ရညညို မငူးယုံ x{1039}x{101C}ကဳံဖူးမလကံမိသည္။ ထိုx{1037}ထကိုအံ့ၾသသညေဒၚေလးေဝ ဖင္x{1039}x{101C}ကီး။ အစက ဖငုန္းေနစဥ္ ပx{1039}x{101C}ကီး ေခာင္းေပါကီသိုx{1037}မက္x{1014}x{103D}ာမူရာမ တစကည့္ေသာအခါ ေဒၚေလးေဝ ဖင္x{1039}x{101C}ကီးမာ ပx{1039}x{101C}ကီး ေခာင္းေပါက္x{1014}x{103D}င့ကက္ ကင္းကင္း တန္းေန၏။
ပx{1039}x{101C}ကီးတစ္ေယာကေပါကိုးကာဖင္x{1039}x{101C}ကီးကိုၾကည့င္း ဂင္းတိုက္ေန၏။ မန္းဆသမ တန္းရခကေတာ့ ေပာမေပာခင္။ ထမိန္ေအာက မိေမးဖေမး ေစာကုတ္ေလးကို မငငဲ့သညာ x{101B}ူးမတတ္ေပ။ အခုေတာ့ ကကကင္းကင္း ကင္းကင္းကကကို မင္ေနရသည္။ “ေဒၚေလးရယ္” ဟု တစ္ ခကဥ္းကာ တစကx{1039}x{101E}ကပ္x{1039}x{101E}ကပိတံ ကနစက အရညကေစာရန္ ဖည္းဖည္းခင္းထုေန၏။ ေဒၚေလးမာေမးရာပါ လီးစုပၽမ္းသည သိ။ ေဒၚေလး၏စုပက္ေအာကင္ ေလးသိန္းတစ္ေယာကသားကုနီးတက္ေန၏။ လီးစုပ္x{101B}ုံသာမက လဥကိုပါ ငုံၿပီးလာဖင့္ ကလိေပးေန၏။ ထိုx{1037}ေနာက္ ေခါင္းကိုကိုငာ အဖုတို လိုးသလို အဆတပတ္ေစာင့္ေပး၏။ ေဆာင့ကိုင္းမာ တအုအု x{1014}x{103D}င့္ စည္းခကီလသည္။ ေဒၚေလးေဝ လီးစုပ္ ေနရာမာ တစကည့ာ ဖငနုန္းေန၏။
“ကိုရယ္….လိုးေပးေတာ့ကာ…” ေလးသိန္းတစ္ေယာက္ ထိုင္ေနရာမ ကုန္းထကာ ဒူးေထာက္ၿပီး လီးကိုအဖုတသိုx{1037}ေတ့လိုက္၏။ သိုx{1037}ေသာ္ ခကင္းမ သင္းေသး အဖုတဲေၾကာင္းတစ္ေလာက္ လီးဖင့တဲေန၏။ “ေဝ…ကို လိုးေတာ့မယ္ေနာ္” “အင္းပါ လိုး..လိုး…ေစာကုတဲေအာငိုး..ေဝ ခံခင္ လၿပီ..အီး..” အေရးထဲေလးသိန္းတစ္ေယာက္ နားအရသာခံေန၏။ ေဒၚေလးေဝ တဏာစိတ္ေၾကာင့္ အသနားခံေနသံမာ ေလးသိန္းသာမက ပx{1039}x{101C}ကီး ရမက္ စိတိုပါ အုံx{1039}x{101E}ကလာေစသည္။ ေလးသိန္းလည္း သူx{1037}ရစက လီးရည္x{1039}x{101C}ကီးကိုေဒၚေလးေဝ ေစာကုတတင္းသိုx{1037}ဖည္းဖည္းခင္း ထိုးသင္း၏။ မၾကာမီ ေလးသိန္းလီးမာေစာကုတဲသိုx{1037}အဆုံးထိ မဳပား၏။ အစ တင္ေဖးေဖးခင္း ေရx{1037}တိုးေနာကုတုပ္ေနၿပီး ေနာကိုင္းတင္ အရိနလာသည္x{1014}x{103D}င့မ စည္းခကနာသည္။ ေဒၚေလးမာ အေပးေကာင္းသလို ေလးသိန္းမာ အလိုးေကာင္းေသာေၾကာင့္ အတိုငေဖာကီစာ ကာမအရသာကို ေကာင္းစာ ခံစားေနၾကသည္။ “ကိုသိန္း…ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေလးေစာင့ိုး…ေဝ့ မညx{103B}ာနဲx{1037}… လိုးသာလိုး..ေဝပီးခါနီးပီ….အား… အား…ေကာင္းလိုကာ ကိုရယ္…အား… အား..” “ဖတ္…….ဖတ္……ဖတ္……..ဖတ္….. ဘလတ္…..x{1039}x{101D}ပတ္…အား…အား….” ေဒၚေလးေဝ ကမာၻပက္ေနသည္။ အိမ္ေအာကင္ အေမရိသညို သတိမရေတာ့။ ကာမစိတ x{1039}x{101C}ကီးစိုးေနသည္။ အရိနလာသည္x{1014}x{103D}င့မ လီးတံx{1039}x{101C}ကီးမာ အဖုတတင္းသိုx{1037}အငမ္းမရ တိုးသင္းေန၏။ ေဆာင့ကိုx{1037}မနာ သည္။ ၾကမ္းလည္းၾကမ္းလာသည္။ တဲကေနေသာ x{1014}x{103D}ိုx{1037}အုံမားကိုဆဲကာ အသာကုန္ေမာင္းတင္ေန၏။
“ကိုသိန္း…ေစာင့္..ေစာင့္…အား… အား…” မၾကာမီပင္ အသားကုနိုးေနရာမလငယားx{1014}x{103D}စ္ေယာက္ ၿပိဳငူၿပီးသားေလ၏။ ေလးသိန္းလည္း လရညား ကို ေဒၚေလးအဖုတဲသိုx{1037} ပန္းထည့ိုက္ၿပီး တစိနည္းမာ ပx{1039}x{101C}ကီးလည္း x{1039}x{101E}ကပ္x{1039}x{101E}ကပိတဲသိုx{1037} သုတညေမာကမား ပန္းထည့ိုက္၏။ ေလး သိန္းမာ ေဒၚေလးအေပၚမမိုးကာ x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းခင္းနမ္းရx{103C}ိကင္း x{1014}x{103D}ိုx{1037}အုံမားကို ဆဲညx{103B}စာ အေမာေဖေနၾက၏။ ပx{1039}x{101C}ကီးလည္း ေပေနေသာ သုတညားကို တစ္ သဳးဖင့္ သုတ္ၿပီးေနာက္ အိပာထဲလဲကာ ပနိပ္ေနလိုက္၏။ ပx{1039}x{101C}ကီးတစ္ေနx{1037}လုံးတစကေလးမ အိေx{1014}x{103D}x{1039}x{1015}ေရမရေပ။ မေနx{1037}ညကေလးသိန္းတိုx{1037} လငယား ပကကကကိုးခန္းကိုမင္ၿပီးကတည္းက တစကားမကုန္ေသာ ေဒၚေလးေဝ ဖငုံx{1039}x{101C}ကီးကို လိုးခငိုကာမ x{101B}ပိုးထိုးေနသည္။ပx{1039}x{101C}ကီး ကံေကာင္းခင္ေတာ့နယအဘားအေရးေပၚေဆးx{101B}ုံတတမညစ္၍အေမဖစူကခရီးထကမည္ ဦးေလးသိန္းကလည္းသူပါလိုကညိုေတာ့အေမ ကသူx{1037}တေယာကည္းစိတခx{1014}x{103D}ိုင္ေပ။ထိုx{1037}ေၾကာင့္ေဒၚေလးဖစူကိုပါအိမ္ေစာင့တူထားခဲ့ေပသည္။ပx{1039}x{101C}ကီးေယာကမနန္ေရာက္ေစခငီလူကလည္း တတ္x{1039}x{101E}ကေနပီ သူx{1037}အေဒၚ ေဒၚေဝကိုလည္းအရမ္းလိုးခင္ေနပီ။ ဘယာကဲ ေပာ့ေခေနပါေစ ဖဴလၿပီး လုံးကစ္ေသာ တငဆုံx{1039}x{101C}ကီးကို မငိုကိုင္း လီး ကဆကနဲ ဆကနဲ ေတာငတာသည္။ လိုးခငညာလည္း လူးလိမ့္ေနၿပီ။ ဒီထကိုးရင္x{101B}ူးေတာငားx{1014}x{103D}ိုငယ္။မဖစ္ေသးဘူး။ x{1014}x{103D}စါပနရx{1014}x{103D}ိုငဲ့ အခင့ေရးကို ပx{1039}x{101C}ကီးဘယိုမလကလတ္x{1014}x{103D}ိုငူး။ ဒီေတာ့ ပx{1039}x{101C}ကီးတစ္ေယာက္ မx{1039}x{101C}ကံx{1039}x{101C}ကီးစညာေတ ဘာေတမသိ။ ဖင္x{1039}x{101C}ကီးမေဒၚေလးကို ဒီည အသားကုန္ လိုးရန္x{1039}x{101C}ကံစည္ေတာ့၏။
“ေဒၚေလး” “ေဟ…ဘာေပာမလိုx{1037}လဲသား ေပာေလ” “ဒီမာ ေဒၚေလးအတက္ x{1014}x{103D}ားx{1014}x{103D}ိုx{1037}ေဖာာတယ္” “ေၾသာ္…ေအး ေအး..သားေရာ မေသာကူးလား” “ကၽန္ေတာ္ေသာက္ၿပီးၿပီ ေဒၚေလး” “ေအး.. ေအး..ေကးဇူးပဲကယ္” ပx{1039}x{101C}ကီး x{1014}x{103D}ားx{1014}x{103D}ိုx{1037}ေပးၿပီးေနာက္ မီးဖိုေခာငိုx{1037}ေပးဝင္ၿပီး ေဒၚေလး ေသာကေသာကို ေသခာေအာင္ ေခာင္းၾကည့္ေန၏။ အေၾကာင္းကား ေဖာားေသာ x{1014}x{103D}ားx{1014}x{103D}ိုx{1037}ထဲတင္ ေဒၚေလးအတက္ စပါယယိပ္ေဆးမား ပါေသာေၾကာင့င္။ တစ္ ကိဳက္ၿပီးတစိဳက္ ေမာ့ေသာက္ ေနေသာ ေဒၚေလးအား ေငးၾကည့င္း စိတဲတင္ ဒီညေတာ့ အမုနx{1037}္းဆဲပစည္ ဟုx{1039}x{101C}ကဳံးဝါးေန၏။နာရီဝကနx{1037}္ၾကာ ေသာ္…. “သားေရ…ေဒၚေလးအိပိုကာလိုx{1037} မင့ီသိပ္ၿပီး အိပ္ေတာ့မယ္.. တံခါးေတေသခာပိတ္ေနာ္” “ဟုတဲ့ ေဒၚေလး” ဟိုက္…. ေဆးစမ္းကေတာ့ ပေနၿပီ ပေနၿပီ။ ကနာ x{1014}x{103D}စါးသားကဖိုx{1037} အခိန္ေစာင့ိုx{1037}ပဲလိုေတာ့တယ္။ ေဒၚေလးအိပ္ေပာအေခအေနၾကည့္ၿပီး စခန္းသားရမယ္။ ပx{1039}x{101C}ကီးတစ္ေယာက္ မိနx{1037}ိနx{1037}္x{1039}x{101C}ကီးၿပဳံးကာ နာရီစကံ တစကစကို လိုကံမတားေန၏။ အို..။ အခိနုနညာေx{1014}x{103D}းလန္းလသည္။ နာရီဝကနx{1037}္ၾကာေသာ္ ေဒၚေလး အိပ္ေပာ္ေနၿပီအထင္x{1014}x{103D}င့ရဲစနx{1037}ာ အိမ္ေပၚသိုx{1037}တစမ္းခင္းတိတိတာတကာ၏။
အိပန္းထဲတငီေလးမာပုခကဲအိပ္ေပာ္ေနၿပီး ေဒၚေလးမာဖာေပၚတင္ ေဘးေစာင္းလကိပ္ေပာ္ေနသည္။ အခန္းထဲအဝငံခါးေပါကကမ္းသိုx{1037} ေကာေပးအိပ္ေနေသာေၾကာင့္ စူကားၿပီးပဴထက္ေနေသာဖငုံx{1039}x{101C}ကီးမာပx{1039}x{101C}ကီးအားစိန္ေခၚေန၏။ ပx{1039}x{101C}ကီးရမကိတ အသိစိတိုလx{103E}မ္းၿခဳံသားေလ၏။ ေခသံမၾကားရေအာင္ တိတိတ္ေလး လမ္းကာ အခန္းထဲဝင္၍ ေဒၚေလးေနာကကင္ လဲကာေနရာယူလိုက္၏။ x{1014}x{103D}စ္x{1014}x{103D}စ္ၿခိဳက္ၿခိဳကိပ္ေပာ္ေန ေသာည္း ပိုေသခာေအာင္ ေဒၚေလးအားလx{103C}ပ္x{1014}x{103D}x{103C}ိးကာ အိပ္ေပာေပာရငမ္း၏။ ေသခာမ လညုတားကပာတစကမ္းရx{103C}ိကိုက္၏။ ေမx{103E}းလိုက္ တဲ့ကိုယင္းနံx{1037}။ ေဒၚေလးရဲx{1037}ပငိုအေမx{103E}းနံx{1037}တိုx{1037}ကပx{1039}x{101C}ကီးအားပို၍စိတ္x{1039}x{101E}ကလာေစသည္။ ပx{1039}x{101C}ကီးလကေဒၚေလးခါးနားသိုx{1037}ကပာ ခညားေသာထမိနကို အသာအယာေလး ေနာကကလမ္းဖညိုက္၏။ ၿပီးေနာက္ အကx{103E}အတင္းသိုx{1037}လက္ လိဳကာ x{1014}x{103D}ိုx{1037}ရညည့င္းေနေသာ ရငားကို ဖဖေလး ဆုပိုက္ ညx{103B}စိုက္ လုပ္ေန၏။
“အင္း…..” ထိုစဥ္ ေဒၚေလးဆီမညဥ္းသံထက္ေပၚလာသည္။ x{1014}x{103D}ိုx{1037}ကိုကိုင္ၿပီး ညx{103B}စ္ေနေသာပx{1039}x{101C}ကီးညဥ္းသံၾကားသည္x{1014}x{103D}င့နx{1037}နx{1037}္ၿပီး ေဇာေခၽးပနာ ညx{103B}စ္ေန ေသာလကိုရကနx{1037}ိုက္၏။ ေဒၚေလးမာ တစကာညဥ္းၿပီး ရx{103D}း…ရx{103D}းx{1014}x{103D}င့နိပ္ေပာား၏။ ပx{1039}x{101C}ကီးလည္းပနိပ္ေပာ္ေအာင္ေစာင့္ၿပီးမ လကို ထုတာ ေပေနေသာထမိနအတင္းသိုx{1037} ဗိုကားေပၚမ တိုးဝငား၏။အထဲတင္ အတင္းခံမပါေသာအဖုတ္x{1014}x{103D}င့x{1039}x{101C}ကီးလကိုx{1037}မာ တဖည္းဖည္း မိတ္ ဆကား၏။ ပx{1039}x{101C}ကီးလကာ ဆီးခုံေပၚရိ အေမx{103E}းပါးေလးေတကို စမ္းရင္းအက္ေၾကာင္းတစ္ေလာကတဲေနသည္။ ေဒၚေလး အဖုတိုပတဲေနေသာ အထိအေတx{1037}မာ ၾကကီးေမx{103E}းညင္းထလာၿပီး လီးမာတဆကက္ ေတာငတာသည္။ လိုးခငန္း၍ အရည္ၾကညား ထပငိုx{1037}လာသည္။ ေဒၚေလး ေဝမာဘာမမသိ အိပ္ေဆးေၾကာင့ိဳးေနသည္။ ပx{1039}x{101C}ကီးလည္း ေတာငတ္ေနေသာပုဆိုးထဲမ လီးကို ထုတာ ဖငက္ေၾကာင္းတစ္ေလာက္ ပတ္ ေပး၏။ ပတင္းပတင္း ထနာကာ အဆင့က္ၿပီး ေဒၚေလးေဝ ထမိနို ေအာကမဆဲ လနငိုက္၏။ ၿပီးေနာက္ လီးကိုေပါင္x{1014}x{103D}စုံးၾကားထည့္ ကာ ေရx{1037}တိုးေနာကုတုပ္ေန၏။
“အီး….အား….အီး….” ေဒၚေလးေဝ ညဥ္းသံ တစတစ ကယာသည္။ သိုx{1037}ေသာူကမx{1014}x{103D}ိုးေသး။ အိမကဲ၌အလိုးခံေနပုံရတယ္။ မသိစိတ ဖီး တက္ေနတာလားမသိ အဖုတတင္းမ အရညားစိမ့ကာသည္။ ပx{1039}x{101C}ကီးစလိုးရငငိုက္၏။ သူx{1037}လီးအား တံေတးစတာ အဖုတဲမထည့င္ ေခာ ေနေအာင္ ဂင္းတိုကိုက္၏။ ၿပီးေနာကီးကိုအရင္းမကိုင္၍ အဖုတနားx{1014}x{103D}င့ီးထိပိုေတ့ကာ ဖည္းဖည္းခင္း ထိုးသင္း၏။ ေလးသိန္း ညတိုင္းလိုး သညတစ္ေၾကာင္း၊ အဖုတဲတင္ x{101B}x{103E}ဲစိုေနသညတစ္ေၾကာင္း လီးမာဇတသင္းရပဲ သူx{1037}အလိုလို ေလာခနဲတိုးဝငားသည္။ သင္းရင္းသင္းရင္း လီး လည္းတစုံးဝင္ေနခိန္ ေဒၚေလးမာx{101B}ုတရက္ လနx{1037}္x{1014}x{103D}ိုးလာေလ၏။ x{1014}x{103D}ိုးx{1014}x{103D}ိုးခင္း အဖုတဲလီးဝင္ေနသညို သိသည္x{1014}x{103D}င့္ အတင္းပင္ နင္းကန္x{101B}ုန္းေလ၏။ “ဟဲ့ ပx{1039}x{101C}ကီး နင္….နင္…လx{103E}တ္ ငါ့ကိုလx{103E}တ္…ေခးေကာင္….ဖယိုx{1037}…” အိပကဲ၌ေလးသိန္းလိုးေနသညုထင္ေနေသာ ေဒၚေလးေဝတစ္ေယာက္ ပx{1039}x{101C}ကီး မန္းသိေသာ္ နင္းကန္x{101B}ုန္းေလ၏။ အမနမူ ေနx{1037}လညတည္းက ပx{1039}x{101C}ကီးလီးကို မင္ၿပီး ခံခင္ေနသညာ ေစာကုတဲ လီးထည့ိမားခင္ေလာက္ ေအာငင္။ သိုx{1037}ေသာ္ လက္ေတx{1037}တင္ လငါတူ ဖစ္ေနသည ေဒၚေလးေဝအား x{101B}ုန္းကန္ေစ၏။ ပx{1039}x{101C}ကီးမန္းသိေသာ္ အတင္းပငိပ္ေနရာမ ကုန္းထ၏။ x{101B}ုတရကလိုက္ေသာေၾကာင့္ ေစာကုတဲတငိမားေသာပx{1039}x{101C}ကီးလီးမာ x{1039}x{101D}ပတနဲ ကၽတကား၏။
ပx{1039}x{101C}ကီးကား ေခသူမဟုတ္။ ေအာကားေပါင္း ေသာင္းေခာက္ေထာငို ၾကည့ူးသူမိုx{1037} ေဒၚေလးေဝ ဘယုနင္၍ ဘယဳံထင္ေနမန္း တန္းခနဲရိပိ၏။ ဒါ ဟာ အစမိုx{1037} မူေနတာ ေနာကရင္ သူဟာသူအလိုလို ပါလာမာ။ အေရးx{1039}x{101C}ကီးတာက ေဒၚေလးဖီးတက္ေအာငုပိုx{1037}ဘဲ။ x{101B}ုတရကရပ္ေသာ ေဒၚေလး လကို ေစာင့ဲလိုက္ေသာေၾကာင့္ ေဒၚေလးခမာ အx{101B}ုပ္x{1039}x{101C}ကိဳးပက္ ၾကမ္းပင္ေပၚသိုx{1037} ဘုန္းခနဲ လဲက၏။ ပကကန္ လဲကသားေသာေဒၚေလးကိုယ္ ေပၚအတင္းတကာ သူx{1037}ခx{1014}x{103D}x{1039}x{1016}ာကိုယင့္ ဖိ၏။ ေဒၚေလးကလည္းအတင္းx{101B}ုန္း၏။ တကိလက္x{1014}x{103D}င့င္ လကစက ထမိနိုအတင္းလနငာ ေစာကုတဲလကည့္၍ ေရx{1037}တိုx{1037}ေနာကုတုပ္၏။ ေဒၚေလးကလည္း အၿငိမခံ ခနားရိသမ တန္းဖယ္၏။ “ပx{1039}x{101C}ကီး…..လx{103E}တါေတာ့…..ေဒၚေလး ေတာင္းပနါတယ္….. မလုပါနဲx{1037}ေတာ့….အား…အား…. မလုပဲx{1037}…အား….ယား……..အင္း……” ပx{1039}x{101C}ကီး ေစာကုတ္x{1014}x{103D}x{103C}ိက္ေနရာမ ထမိနို ဗိုကိဆဲတင္ ကာ ေခါင္းကိုေစာကုတ္ၾကားထဲ လိဳသင္း၍ ကုန္းယက္ေလ၏။ တကမ္းသမ လာကို အတင္းသားထဲ သင္းကာ လကုပ္၏။ ပက္ၾကားအက္ တစ္ေလာက္ အေပၚေအာကကိုက္၊x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းသားေလးေတကို စုပဲလိုကုပင္း ေဒၚေလး၏ ခနားလည္းတစတစ ေလာ့နည္းသား၏။ ခါး သညည္းတဖည္းဖည္း ေကာ့ေကာ့တကာသည္။ တန္းေနေသာလကိုx{1037}ကလည္း ပx{1039}x{101C}ကီးေခါင္းကို ေစာကုတ္x{1014}x{103D}င့ိကပ္ေနသည္။
ပx{1039}x{101C}ကီး အေခအေနကို ရိပိ၏။ ထိုx{1037}ေၾကာင့္ ေစာကုတို အသားကုနက္ေလရာ အဖုတအရညား စိမ့ကာသည္။ ေဒၚေလးမာ မလx{103C}ပ္x{1014}x{103D}ိုငဲၿငိမ္ ကသားသည္။ ပx{1039}x{101C}ကီးလည္း ေဒၚေလးပနx{101B}ုန္းခင္ ေဘးေစာင္းေလးေခေနေသာ ေဒၚေလး ေနာကေန၍ လီးကို အဖုတတင္းသိုx{1037} လိသင္း၏။ “အား……..” တုတိုင္ေသာလီးမာ ေစာကုတင္းသိုx{1037} လမ္းေၾကာင္းအတိုင္း တိုးဝငား၏။ ေစာနက တစါၿပီးထားေသာေၾကာင့ီးမာထစေနပဲ ေလာဝငား၏။ လကစက အကx{103E}စကို လနာ စူထားေသာx{1014}x{103D}ိုx{1037}အုံx{1039}x{101C}ကီးမားကို ပတ္ေခ၏။ ဓမၼတာကို မလနန္x{1014}x{103D}ိုင္ေသာ ေဒၚေလးတစ္ေယာက္ ပ x{1039}x{101C}ကီးလုပမကို မx{101B}ုန္းကန္ေတာ့ေပ။ ပx{1039}x{101C}ကီးကလည္း ေနာကက တစ္ေဖာင္း ေဖာင္းနဲx{1037} ေဆာင့ကင္းလာသည္။ေဒၚေလးမာလည္းခံရင္းခံရင္း ပx{1039}x{101C}ကီး ဘကိုx{1037} ခါးကိုေကာက္၍ ဖငိုေကာ့ေကာ့ ေပးလာသည္။ ေကာကိတ္ၿပီး ဆူတင္းေသာ တငားx{1039}x{101C}ကီးမာ ပx{1039}x{101C}ကီး လိုးသမကို တဖတတ္x{1014}x{103D}င့္ မx{103C}တx{103C}တ္ ညကက္ေကေအာင္ ခံေနရသည္။ လိုးရင္းလိုးရင္း ဦးေလးမိန္းမကို လိုးေနသညိုေသာအသိက ပx{1039}x{101C}ကီးအား ပို၍ေဆာင့ကင္းလာေစသည္။ “ဖတ္……ဖတ္……..ဘတ္…..x{1039}x{101D}ပတ္…..အား…. အား……အဟင္း……. ဘတ္…..x{1039}x{101D}ပတ္…..ဘတ္.. ဘတ္.ဘတ္..အား……အား….” “တူေလးမနနိုး မန္ ေလးလိုးေပး ေဒၚေလးပီးခင္ေနပီ” ပx{1039}x{101C}ကီးလည္း ေဒၚေလးဖင္x{1039}x{101C}ကီးကိုအားရပါးရကိုငိုးရင္း အခကုံးဆယ္ေလာက္ မနားတမ္း ဆကိုကိုးရာ ကာမ စိတာ ထိပုံးသိုx{1037}ေရာကာၿပီး ေစာကုတဲသိုx{1037} သုတညူမား ပည့ံေအာင္ ပန္းထည့ိုက္ေလ၏။ ေဒၚေဝလည္းအားရပီးေနာကခီထပိုးရင္း ညလုံးေပါကူx{1037}တူပx{1039}x{101C}ကီးလိုးသမကိုပုံစံမိဳးစုံနဲx{1037}ခံေနေလေတာ့သည္။ ၿပီးပါၿပီ
