ချောကလက် မာယာ

ခောကလက မာယာ

ကလင ကလင ကလင…. စကဘီးဘဲလသံကားလို့ ဒေါကော့ခိုငခေါငးလေးမော့ကည့မိသည။ “အနတီရေ ဇဲမာနရိလား” “ရိတယ သမီးရေ အပေါထပမာ ပစညးတေထည့နေတယ သားရေ အောကဆငးခဲ့ဦး ဒီမာ အေးမလေး ရောကနေတယ” “ဟုတ လာပီ အမေရေ” အမေ့ကို အသံလမးပုရငး စာအုပတခို့ကို သေတာထဲထည့ပီး အောကထပသို့ဆငးလာခဲ့သည။ “အေးမ ထူးထူးဆနးဆနး ဘာလဲဟ” “နငမနကဖနကောငးသားတော့မာလေ အဲ့ဒါငါ့ကို မုန့လိုကကေးဦး” “ဟာ…နငကလညး ပစညးတေသိမးလို့မပီးသေးဘူးဟ” “လာပါဟာ ငါလမးနေရမာ ခဏလေး တနေရာသားထိုငရအောငဟာနော လာပါ ဇဲမာနရာ” ခစသူရဲ့ အသံတိမဝငသားပီး မကရညလေးတေဝိုငးလာတော့ ကနောလညး မနေနိုငတော့ပီ။ “အမေရေ သား အေးမနဲ့ အပငခဏသားဦးမယ ” “အေး အေး အရမးမကာနဲ့နော လုပစရာတေရိသေးတယ” “ဟုတ မေမေ… လာ နင့စကဘီးနဲ့ပဲသားရအောင ငါ့ဘီးထုတမနေတော့ဘူး” စကဘီးလေးနငးထကလာတော့ ခစသူလေးက ခါးလေးဖကပီး ကောပငကို ပါးလေးအပကာ ငိမ၍ လိုကလာသည။ “အေးမ နငဘာစားမာလဲ” “ဘာမမစားဘူးဟာ. ငါဖကထားခငတယ ဒီလိုလေး ငါလမးနေရမာသိလား နငက မနကဖနညနေဆိုသားပီ ငါတို့ကောငးက နောကလကုနလောကမတဲ့ ငါလမးနေမာ” ပောရငး တသိမ့သိမ့ရိုကငိုနေသော ခစသူလေးကောင့ ရငထဲဆို့နင့လာသည။

တနးအောငစာရငးတေထကပီး သကဆိုငရာ တကသိုလအသီးသီးကို သားရောကကရမည့ ခစသူနစဦး၏ နုတဆကခိန။ အတေ့ကုံသစတေကို ရငခုနမောလင့ရငး ခစသူလေးကိုလညး သနားမိပနသည။ ” အေးမ ငါတို့ဘယသားကမလဲ” ” ခစသူမားနေ့က ငါတို့ ခောကလကထိုငစားခဲ့တဲ့နေရာသားမယလေ ငါ့မာခောကလကပါတယ နင့ကိုကေးခငလို့ ” ခါးကိုတငးတငးဖကပီးပောလာသော အေးမစကားကောင့ ရငထဲလိုကသားသည။ မိနစလောကစကဘီးနငးလာပီး ထငးရူးတောစပနားရောကတော့ ကုနးစောငးလေးနားမာစကဘီးရပလိုကပီး ထိုငစရာရာကသည။ “အေးမ နငငိုမနေနဲ့လေ” “ဟာ..ငိုခငနေတာကို ငိုမာပဲ” “ဘယမာလဲ ခောကလက ဟိုနားလေး သားထိုငစားရအောင” ထငရူးပငကီး၏ အောကခေတင ထငးရူးဆီထုတထားသောကောင့ အပင၏ ပငစညမာ ခကကီးဖစနေပီး မေအနညးငယနိမ့သဖင့ တောရုံ မမငနိုငသောနေရာလေးကို ရေးလိုကသည။ “လာ အေးမ အပငသားမမီနဲ့ အကီတေမဲကုနမယ” “အငးပါ” မကနာခငးဆိုငထိုငပီး ခောကလကလေးခံ့ကေးရငး မကရညကနေသော ခစသူလေးကို ဆဲပေ့လိုကပီး နဖူးလေးနမးရငး မကရညတေ သုတပေးနေလိုကသည။

ခော့စရာ စကားရာမရ။ “မငိုပါနဲ့အေးမရယ ကောငးမတူပေမယ့ ပိတရကကပနတေ့ရမာပဲ” ခော့မရ အေးမက ငိုနေတုနး ကံမိကံရာနင့ အေးမလကထဲက ခောကလကကို ကိုကပီးအေးမမကနာလေးဆဲမော့ကာ ခံ့ကေးလိုကသည။ ထိုခောကလကအပိုငးလေးကုနသညအထိ ပါးစပနင့ခံ့ကေးပီး သေးသေးလေးသာ ကနတော့သဖင့ အေးမပါးစပထဲ လာနင့ထိုးထည့ပေးလိုကသည။ အေးမရဲ့ ဝငသကထကသကတို့က ပါးပငမာ ရိုကခတလက။ အေးမလညး ခောကလကကို ဖမးယူရငး လာကိုလညး စဲစုပလိုကသည။ ကနောလညးအေးမရဲ့အောကနုတခမးလေးကို စုပနမးလိုကရငး ခါးလေးဖကကာ အေးမကိုယလုံးလေးကို ဆဲယူလိုကတော့ အလိုကသင့လေးလဲခလာသည။ အေးမဖငလေးကိုကိုငပီးပတရငးမကနာကို အနမးမားဆကတိုကခေကာ ခစသူရဲ့မကရညတေကိုနစသိမ့စေတော့သည။ အေးမရဲ့ အကီကယသီးတေကိုဖုတတော့ မကလုံးဝိုငးလေးနင့ငိမပီး ကည့နေသည။ အတငးခံအကီခိတတေ ဖုတမနေတော့ပဲ အပေါသို့လနတငကာ ဖံ့ထားကာစ နို့လေးတေကို တလည့စီစို့ရငး နို့အုံတေကို ဆုပခေပေးလိုကသည။အောကက ဖားဖကတောကလညး အေးမရဲ့ နံကားကိုထောကပီး တငးနေပီ။ အေးမရဲ့လကကိုယူပီး ကိုငခိုငးတော့ ငငးသည။

“အာ..မကိုငဘူး ငါကောကတယ ဒီတိုငးပဲနေဟာ” “ဟာ..အေးမကလညး ကိုငထားပါဆို” “မကိုငဘူးလို့ နင့ကိုဖကထားမယ နော” ပောရငး လညပငးကိုဖကပီး သူ့ရဲ့နို့တေပေါဆဲခတော့ ငုံပီးစို့ရငး စကပရဲ့ဇစကို စမးကာအောကသို့ ဆဲခတော့ သူမ အကောကအကန ငငးတော့သည။ “မလုပနဲ့ ဇဲမာန ဒါတော့မလုပနဲ့ဟာ ငါကောကတယ” “ဘာကောကတာလဲဟ နငကလညး” “မသိဘူး ကောကတယဟာ ငါ့ကိုခစရင မလုပနဲ့နော” “မလုပဘူးကာ ဒီတိုငးပဲ ကိုငထားမယနော ခတလိုက ” “အကုနမခတဘူး နင့လကထည့လိုက” “ပီးရော” အေးမရဲ့နုတခမးတေကို ပနနမးရငး လကတေက စကပအောကမ ဖငလုံးလေးကို အတငးခံပေါကနေ ဆုပကိုငပီး ပေါငကားထဲသို့ လကညိုးလေးဖင့ မထိတထိ ပတပေးနေလိုကသည။ အေးမလညး ကနော့လညပငးကို အတငးဖကရငး ပခုံးပေါ့သို့ မကနာလေးအပကာ တအငးအငးနင့။ ကနောလညး လကကို အရေ့ဖကသို့ပောငးလိုကပီး “အေးမ ပေါငနဲနဲကားကာ” နား နားလေးကပပီးလေသံလေးနင့ပောလိုကသည။ ပေါငလေးနဲနဲကားပေးတော့ အတငးခံထဲ လကနိုကရနပငလိုကစဉ အေးမလကက ကနော့လကကိုဖမးပီး တားဆီးထားကာ ကနော့ နုတခမးတေကိုနမးရငး ခေါငးသာခါနေသည။ “အေးပါ အထဲကမကိုငဘူး အပငကပဲ ကိုငတော့မယ လတနော” လို့ပောလိုကတော့မပဲ ကနောလကကိုလတပီး လညပငးကို ပနဖကလိုကသည။ နုတခမးကိုတော့ နမးနေဆဲ။ ကနောလညး ဘောငးဘီပေါကနေ အေးမအဖုတလေးကို ပတပေးနေရငး ဘောငးဘီလေးစိုထိုငးလာတာကို သတိထားမိနေသည။

ပေါငကားထဲ လကအသာထိုးထည့ရငး ဘောငးဘီဘေးကမော့ကိုးလေးကို ဘေးကပကာ အရညတေတစိမ့စိမ့ထကနေသော အေးမရဲ့ အမေးနုနုနင့ အဖုတလေးကို ပတပေးရငးနဲ့ နို့တေစို့လိုကသည။ ဘယလောကမမကာလိုက အေးမတယောက ကနော့ခေါငးကိုဆဲမပီး နုတခမးတေကို အတငးနမးကာ အဖုတလေး ပစိပစိဖစပီး သကပငးခကာ ငိမပီး ကနော့ကို အတငးဖကထားတော့သည။ ” အေးမ အေးမ နင့အရညတေ ထပထကလာတယဟ” “အာ…ဘာတေပောနေတာလဲ ရကစရာကီးဟာ” “ထဦး ဒီမာကည့လို့” “မကည့ဘူး” ကနော့ရငထဲ မကနာ အတငးထိုးထည့ကာ အရကသညးနေသော ခစသူလေးအား ဆံပငမားကို ငုံ့နမးပီး အရကပေစေရန ကိုးပမးပေးရပနသည။ ကနော့လီးကတော့ တငးသထကတငးလကပေါ့။ ဒီတိုငးငိမနေကရငး ၅ မိနစခန့ကာတော့ “ဇဲမာန ဖယပေးဦး ဟိုဘကလည့နေ” “ဘယလိုဖယရမာလဲဟ နငထမ ရမာပေါ့” “အဲ့ဒါဆိုလညး နငမကည့နဲ့ မကစိမိတထား” “အငး မကည့ဘူး” အေးမလညး ရငခငထဲမ ရုနးထရငး “ဟိုဘကလည့နေနော မကည့နဲ့” ” အေးပါဟာ မကည့ဘူး” “ရပီ ပနလည့တော့” ကနောလညး ပနလည့ရငးနဲ့ “ကည့ရတော့မာလား” လို့မေးလိုကသည။ “မသိဘူးကာ” မကနာလေးနီနီ ရကပုံးလေးနင့ ရငထဲပေးဝငဖကလာသောခစသူလေးကို ဆီးပေ့ရငး ရောကတတရာရာ ခစစကားလေးမားဖင့ ထိုတညနေကုနဆုံးခဲ့ပနသည။ အိမပနလမးမာ စကားမဆိုမိကပဲ လကကလေးဆုပကိုငရငးနဲ့ ငိမသကတိတဆိတစာ။… ဒီနေ့ညဆို အိမနဲ့ခဲပီးအဝေးမနေရတော့မာပါလားဆိုတဲ့အသိနဲ့ ဝမးနညးသလိုလိုနင့ သားအမိနစယောကထိုငစကားပောနေစဉ အေးမထပရောကလာပနသည။

“ဇဲမာနရေ…” “ဟေ့ ငါရိတယ လာခဲ့” “သား ဒီနေ့ဘယသားဦးမလို့လဲ မနေ့ကလညးအကာကီးပဲ ဒီကောငမလေးကလညး လနတယ ခရီးသားခါနီးအထိ မပောခငတော့ဘူး” အမေလညးပောဆိုပီးအိမနောကဘကထကိသားသည။ အေးမလညးအခေအနေရိပမိသညထငသည။ မကရညလေးလညလညနင့ အနားကပခါ “ဇဲမာန ငါဒီနေ့စိတတေထိနးမရလောကတော့ဘူး သိလား” ရပီ ဒီလောကဆို သဘောပေါကပီ ကနောလညး အမနပင “အမေ့ သား အေးမကို အိမလိုကပို့လိုကဦးမယ” “သား ကားဘယခိနလဲ အခိနမီအောငပနခဲ့” “ဟုတ” စကဘီးပေးထုတရငး “လာ အေးမ သားရအောင” နစယောကသားစကဘီးကိုယစီနငးရငး ထကလာစဉ မိုးလေးကတဖဲဖဲ မိုးကလညး အမတတရနေ့ ကိုအားဖည့ပေးသညထငသည။ “ဇဲမာန အိမမာ ဘယသူမမရိဘူး အိမသားရအောင” “အိုကေ ဘယသူအရငရောကလညး ပိုငမယလေ ” ပောရငး စကဘီးကိုဒုနးနငးပေးတော့ အေးမလညးအားကမခံ လိုကနငးရာသည။ စိတတေက စောနေသညလေ။ အိမရေ့ရောကတော့ စကဘီးဒေါကထောကပီး အေးမဆီက အိမသော့ယူကာ ဖင့ဝငလိုကသည။ အေးမက တံခါးကို ကလန့ပနထိုးပီး ကနော့ဆီပေးလာကာ ခါးကိုဖကပီး ရငထဲ ငိမနေသည။ “အေးမ နငသေခာလား” ခေါငးလေးငိမ့ပီး အဖေပနပေးသည။ ကနာလညး သူ့ရဲ့စိုရဲနေတဲ့အကီကို ခတခလိုကပီး နုတခမးကိုငုံနမးလိုကသည။

အေးမလညး အလိုကသိစာ လုံခညကို ဖညခလိုကပီး “ငါမနေ့က တနေကုနနေမရဘူးဟာ ညလညးအိပမပောလို့ နင့ဆီ အရဲစန့ပီးလိုကလာတာ” “ငါသိတယ အေးမ ငါလညးတူတူပဲ” သူမ ဖငလေးတေကိုငရငး နမးရငးနင့ အေးမလကတေက ကနော့ပုဆိုးကို ဆဲဖညခလိုကသည။ အိမနေရငးနဲ့ထကလာတာမို့ အတငးခံဝတမထား လီးက တရမးရမးနင့ထကလာသည။ ကနောလညးအကီခတလိုကပီး အေးမရဲ့ဘရာစီယာကို ဆဲလနမညလုပတော့ အေးမက ကောလည့ပေးသဖင့ ခိတမားကိုဖုတပီး နို့တေကို လတလပစာ ငုံစို့လိုကတော့သည။ ဧည့ခနးထဲရိထိုငခုံပေါတင ထိုငရငး အေးမက အပေါမ ခကာ သူမအဖုတကို အတငးခံဘောငးဘီပေါမ ထိုးဆရငး နို့တေကိုစို့လိုက နုတခမးကိုနမးလိုကနင့အလုပမားလကရိတော့သည။ အေးမကို မတတပရပကာဘောငးဘီလေးကို ခတခပေးရငး အဖုတလေးကို ရတခနဲနမးလိုကသည။ အမေးနုပါးပါးနင့ ဖောငးအိအိ စဖုတလေးက အရေလေးစိုစိစိ နင့။ အေးမက သူ့အခနးထဲ လကဆဲခေါသားပီး ကုတငပေါတင ပကလကကလေးလဲခပီး ပေါငလေးစိကာ လကလမးကိုရာသည။ထေးပိုကရငးနင့ နို့တေစို့ပီး အဖုတဝသို့ လီးတေ့ကာ ဖိထိုးကည့သည။ မရ ။ ” အား…ဇဲမာန နာတယ” “အေး ခဏလေးပါ” တဖညးဖညးခငးလေးဖိထိုးကာ ဝငသလောကကို အသငးအထုတလုပရငး တအိအိနင့ လီးတဝကခန့ရောကလာပီ နစယောကလုံး ဆနတေပငးနေသောလညး ခကခဲလသည။

နုတခမးလေးနမးရငးနင့ပင အဆုံးထိရောကအောငသငးလိုကပီး အသငးအထုတ ကို အသာယာလေးလုပပေးနေလိုကသည။ ကပတညးလသော အေးမရဲ့ အဖုတတငးကလညး အတေ့ထူးကိုပေးနိုငလသောကောင့ ကနော့မာလဲ ထိနးသိမးရပငပနးလ၏။ အရမးလညးမကမးရဲ။ အေးမလညးနာသားနိုငသလို ကနောလညးပီးသားနိုငသည။ စိတကိုအနိုငနိုငထိနးရငး ဖညးဖညးပငလိုးနေလိုကသည။ နို့တေစို့ရငး နုတခမးလေးနမးရငးပေါ့။ “အ့ အ့ ဇဲမာန အရမးကပတယဟာ နာလိုကတာ” “အငးပါ အေးမရယ ခဏပဲ သညးခံနော” “နင့ကို ခစလနးလို့နော သိလား” “အငးပါ ငါနဲနဲမနကည့မယနော” “အငး အ့ အ့ ” “အေးမ နာသေးလား” “အရမးမနာဘူး ရတယ လုပ” “အငး” အတိုငအဖောကမညီစာနင့ပင အေးမလေး ဟိုးအမင့ကီးကနေပုတကသလို လေဟုနစီးခဲ့ရသည။ အေးမလေးပီးတော့ ကနော့ကို အတငးကုတဖကတကရငး အဖုတကလညး လီးကိုတအားညစထားသည။ ညစထားတဲ့အခိန တဆုံးလိုးပေးလိုကရာ အေးမလညး ကော့တကသားပီး ကနောလညး အေးမအဖုတထဲ အရေမားပနးထည့ကာ နစယောကသားဖကရငး မိနးမောနေလိုကကသည။ ” ထ ဇဲမာန ပနဖို့လုပတော့ ၃ နာရီထိုးတော့မယ အဖေတို့ပနလာတော့မယ နငကားဂိတဘယခိန သားမာလဲ” “၅ နာရီခဲလောကမသားမာပါ” “အဲ့ဒါဆို ပနတော့လေ ငါ့ကိုမမေ့နဲ့နော ဇဲမာန” မကရညလေး စမးစမးနင့မာရာသည။

ကနောလညး အဝတတေပနဝတပီး နစယောကသားဖကကာ နမးကပနသည။ “သားတော့ အရမးနောကကနေမယ ငါလမးနေတာ မမေ့နဲ့နော” “အငးပါဟာ စာရေးနော အေးမ” “အငးပါ ငါကောငးရောကလို့ အဆောငသိရရငလညး လိပစာပို့လိုကမယ ငါ့ဆီစာမနမနပို့နော” ပောရငးနဲ့ငိုကနခဲ့သော အေးမကို ကောခိုငးပီး စကဘီးလေးတနးကာ အိမပနခဲ့သည။ ရငထဲက လမးဆတမုတေက ထိုအခိနက နိုငးစရာမရိခဲ့။ အိမရောကပငဆငပီး ကားဂိတဆငး ။ လိုကပို့ကသော သူငယခငးမား ဆေမိုးမားကို နုတဆကရငး သားအမိနစယောက ကားပေါတကနေရာယူကသည။ “သား…ဟိုမာ..” အမေညနပရာကည့လိုကတော့ ဟင အေးမ အဝေးကနေ ငေးကည့နေပါလား ကားမနကို နောကသို့ ဆဲကပလိုကပီး အေးမမငအောင လကပလိုကသည။ တဖညးဖညး နင့ အေးမအရိပကလေးမုနဝါးပောကကယသားတာ ၂၂ ခုနစကနေ အခုထိပါပဲ တခါမပနမတေ့ရတော့ပါဘူး။ တခါတရံအမေ့ဆီက သတငးအခို့ပနကားနေတာက လဲလို့ပေါ့…။ “မဆုံနိုငပီလား…ဘဝတေက…နလုံးသားနုနုအပံသငခါစအရယ..ပုံပငဟောငးလေးတပုဒ…ရငမာရိခဲ့တယ.. လယအိတတလုံးပခုံးထကမာ…အပောဆုံးကောငးတကခိန… ငါတို့ကောငးသားဘဝ……………” ကိုးစားပါဦးမည။

 

Zawgyi

 

ေခာကလက္ မာယာ

ကလင္ ကလင္ ကလင္…. စကီးဘဲလံၾကားလိုx{1037} ေဒၚေကာ့ခိုင္ေခါင္းေလးေမာ့ၾကည့ိသည္။ “အနီေရ ဇဲမာနိလား” “ရိတယ္ သမီးေရ အေပၚထပာ ပစx{1039}x{1005}ည္းေတထည့္ေနတယ္ သားေရ ေအာကင္းခဲ့ဦး ဒီမာ ေအးမေလး ေရာက္ေနတယ္” “ဟုတ္ လာၿပီ အေမေရ” အေမ့ကို အသံလမ္းပဳရင္း စာအုပခိဳx{1037}ကို ေသတx{1039}x{1011}ာထဲထည့္ၿပီး ေအာကပိုx{1037}ဆင္းလာခဲ့သည္။ “ေအးမ ထူးထူးဆန္းဆန္း ဘာလဲဟ” “နငနကန္ေကာင္းသားေတာ့မာေလ အဲ့ဒါငါ့ကို မုနx{1037}ိုက္ေကၽးဦး” “ဟာ…နငလည္း ပစx{1039}x{1005}ည္းေတသိမ္းလိုx{1037}မၿပီးေသးဘူးဟ” “လာပါဟာ ငါလမ္းေနရမာ ခဏေလး တေနရာသားထိုငေအာငာေနာ္ လာပါ ဇဲမာနာ” ခစူရဲx{1037} အသံတိမငားၿပီး မကည္ေလးေတဝိုင္းလာေတာ့ ကေနာည္း မေနနိုင္ေတာ့ၿပီ။ “အေမေရ သား ေအးမနဲx{1037} အပငဏသားဦးမယ္ ” “ေအး ေအး အရမ္းမၾကာနဲx{1037}ေနာ္ လုပရာေတရိေသးတယ္” “ဟုတ္ ေမေမ… လာ နင့ကီးနဲx{1037}ပဲသားရေအာင္ ငါ့ဘီးထုတေနေတာ့ဘူး” စကီးေလးနင္းထကာေတာ့ ခစူေလးက ခါးေလးဖက္ၿပီး ေကာပငို ပါးေလးအပာ ၿငိမ္၍ လိုကာသည္။ “ေအးမ နငာစားမာလဲ” “ဘာမမစားဘူးဟာ. ငါဖကားခငယ္ ဒီလိုေလး ငါလမ္းေနရမာသိလား နင မနကနေနဆိုသားၿပီ ငါတိုx{1037}ေကာင္းက ေနာကကုန္ေလာကတဲ့ ငါလမ္းေနမာ” ေပာရင္း တသိမ့ိမ့ိုကိုေနေသာ ခစူေလးေၾကာင့္ ရငဲဆိုx{1037}နင့ာသည္။

တန္းေအာငာရင္းေတထက္ၿပီး သကိုငာ တကx{1039}x{1000}သိုလသီးသီးကို သားေရာက္ၾကရမည့္ ခစူx{1014}x{103D}စ္ဦး၏ x{1014}x{103D}x{103C}တကိန္။ အေတx{1037}x{1039}x{101C}ကဳံသစ္ေတကို ရငုန္ေမာင့င္း ခစူေလးကိုလည္း သနားမိပနည္။ ” ေအးမ ငါတိုx{1037}ဘယားၾကမလဲ” ” ခစူမားေနx{1037}က ငါတိုx{1037} ေခာကလကိုငားခဲ့တဲ့ေနရာသားမယ္ေလ ငါ့မာေခာကလကါတယ္ နင့ိုေကၽးခငိုx{1037} ” ခါးကိုတင္းတင္းဖက္ၿပီးေပာလာေသာ ေအးမစကားေၾကာင့္ ရငဲလိုကားသည္။ မိနစ္ေလာကကီးနင္းလာၿပီး ထင္းx{101B}ူးေတာစပားေရာက္ေတာ့ ကုန္းေစာင္းေလးနားမာစကီးရပိုက္ၿပီး ထိုငရာရာၾကသည္။ “ေအးမ နငိုမေနနဲx{1037}ေလ” “ဟာ..ငိုခင္ေနတာကို ငိုမာပဲ” “ဘယာလဲ ေခာကလက္ ဟိုနားေလး သားထိုငားရေအာင္” ထငx{103D}းပင္x{1039}x{101C}ကီး၏ ေအာက္ေခတင္ ထင္းရx{103D}းဆီထုတားေသာေၾကာင့္ အပင္၏ ပငညာ ခက္x{1039}x{101C}ကီးဖစ္ေနၿပီး ေမအနည္းငယိမ့ဖင့္ ေတာ္x{101B}ုံ မမငိုင္ေသာေနရာေလးကို ေx{101B}းလိုကည္။ “လာ ေအးမ အပငားမမီနဲx{1037} အကီေတမဲကုနယ္” “အင္းပါ” မက္x{1014}x{103D}ာခင္းဆိုငိုင္ၿပီး ေခာကလက္ေလးခံx{1037}ေကၽးရင္း မကညေနေသာ ခစူေလးကို ဆဲေပx{1037}လိုက္ၿပီး နဖူးေလးနမ္းရင္း မကည္ေတ သုတ္ေပးေနလိုကည္။

ေခာ့စရာ စကားရာမရ။ “မငိုပါနဲx{1037}ေအးမရယ္ ေကာင္းမတူေပမယ့္ ပိတကပန္ေတx{1037}ရမာပဲ” ေခာ့မရ ေအးမက ငိုေနတုန္း x{1039}x{101C}ကံမိx{1039}x{101C}ကံရာx{1014}x{103D}င့္ ေအးမလကဲက ေခာကလကို ကိုက္ၿပီးေအးမမက္x{1014}x{103D}ာေလးဆဲေမာ့ကာ ခံx{1037}ေကၽးလိုကည္။ ထိုေခာကလကပိုင္းေလးကုနညထိ ပါးစပ္x{1014}x{103D}င့ံx{1037}ေကၽးၿပီး ေသးေသးေလးသာ ကန္ေတာ့သဖင့္ ေအးမပါးစပဲ လာx{1014}x{103D}င့ိုးထည့္ေပးလိုကည္။ ေအးမရဲx{1037} ဝငကကကိုx{1037}က ပါးပငာ ရိုကတက္။ ေအးမလည္း ေခာကလကို ဖမ္းယူရင္း လာကိုလည္း စဲစုပိုကည္။ ကေနာည္းေအးမရဲx{1037}ေအာက္x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းေလးကို စုပမ္းလိုကင္း ခါးေလးဖကာ ေအးမကိုယုံးေလးကို ဆဲယူလိုက္ေတာ့ အလိုကင့္ေလးလဲခလာသည္။ ေအးမဖင္ေလးကိုကိုင္ၿပီးပတင္းမက္x{1014}x{103D}ာကို အနမ္းမားဆကိုက္ေခၽကာ ခစူရဲx{1037}မကည္ေတကိုx{1014}x{103D}စိမ့္ေစေတာ့သည္။ ေအးမရဲx{1037} အကီၾကယီးေတကိုဖဳတ္ေတာ့ မကုံးဝိုင္းေလးx{1014}x{103D}င့္ၿငိမ္ၿပီး ၾကည့္ေနသည္။ အတင္းခံအကီခိတ္ေတ ဖဳတေနေတာ့ပဲ အေပၚသိုx{1037}လနငာ ဖံx{1037}ထားကာစ နိုx{1037}ေလးေတကို တလည့ီစိုx{1037}ရင္း နိုx{1037}အုံေတကို ဆုပ္ေခေပးလိုကည္။ေအာက ဖားဖက္ေတာလည္း ေအးမရဲx{1037} နံၾကားကိုေထာက္ၿပီး တင္းေနၿပီ။ ေအးမရဲx{1037}လကိုယူၿပီး ကိုငိုင္းေတာ့ ငင္းသည္။

“အာ..မကိုငူး ငါေၾကာကယ္ ဒီတိုင္းပဲေနဟာ” “ဟာ..ေအးမကလည္း ကိုငားပါဆို” “မကိုငူးလိုx{1037} နင့ိုဖကားမယ္ ေနာ္” ေပာရင္း လညင္းကိုဖက္ၿပီး သူx{1037}ရဲx{1037}နိုx{1037}ေတေပၚဆဲခေတာ့ ငုံၿပီးစိုx{1037}ရင္း စကပဲx{1037}ဇစို စမ္းကာေအာကိုx{1037} ဆဲခေတာ့ သူမ အေၾကာကကန္ ငင္းေတာ့သည္။ “မလုပဲx{1037} ဇဲမာန္ ဒါေတာ့မလုပဲx{1037}ဟာ ငါေၾကာကယ္” “ဘာေၾကာကာလဲဟ နငလည္း” “မသိဘူး ေၾကာကယာ ငါ့ကိုခစင္ မလုပဲx{1037}ေနာ္” “မလုပူးကာ ဒီတိုင္းပဲ ကိုငားမယ္ေနာ္ ခၽတိုက္ ” “အကုနခၽတူး နင့ကည့ိုက္” “ၿပီးေရာ” ေအးမရဲx{1037}x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းေတကို ပနမ္းရင္း လက္ေတက စကပ္ေအာက ဖငုံးေလးကို အတင္းခံေပၚကေန ဆုပိုင္ၿပီး ေပါင္ၾကားထဲသိုx{1037} လကိုးေလးဖင့္ မထိတထိ ပတ္ေပးေနလိုကည္။ ေအးမလည္း ကေနာ့လညင္းကို အတင္းဖကင္း ပခုံးေပါ့သိုx{1037} မက္x{1014}x{103D}ာေလးအပာ တအင္းအင္းx{1014}x{103D}င့္။ ကေနာည္း လကို အေရx{1037}ဖကိုx{1037}ေပာင္းလိုက္ၿပီး “ေအးမ ေပါငဲနဲကားကာ” နား နားေလးကပ္ၿပီးေလသံေလးx{1014}x{103D}င့္ေပာလိုကည္။ ေပါင္ေလးနဲနဲကားေပးေတာ့ အတင္းခံထဲ လက္x{1014}x{103D}ိုကနငိုကဥ္ ေအးမလက ကေနာ့လကိုဖမ္းၿပီး တားဆီးထားကာ ကေနာ့ x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းေတကိုနမ္းရင္း ေခါင္းသာခါေနသည္။ “ေအးပါ အထဲကမကိုငူး အပငပဲ ကိုင္ေတာ့မယ္ လx{103E}တ္ေနာ္” လိုx{1037}ေပာလိုက္ေတာ့မပဲ ကေနာကိုလx{103E}တ္ၿပီး လညင္းကို ပနကိုကည္။ x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းကိုေတာ့ နမ္းေနဆဲ။ ကေနာည္း ေဘာင္းဘီေပၚကေန ေအးမအဖုတ္ေလးကို ပတ္ေပးေနရင္း ေဘာင္းဘီေလးစိုထိုင္းလာတာကို သတိထားမိေနသည္။

ေပါင္ၾကားထဲ လကသာထိုးထည့င္း ေဘာင္းဘီေဘးကေမာ့x{1039}x{101C}ကိဳးေလးကို ေဘးကပာ အရည္ေတတစိမ့ိမ့က္ေနေသာ ေအးမရဲx{1037} အေမx{103E}းx{1014}x{103D}ုx{1014}x{103D}ုx{1014}x{103D}င့္ အဖုတ္ေလးကို ပတ္ေပးရင္းနဲx{1037} နိုx{1037}ေတစိုx{1037}လိုကည္။ ဘယ္ေလာကမၾကာလိုက္ ေအးမတေယာက္ ကေနာ့ေခါင္းကိုဆဲမၿပီး x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းေတကို အတင္းနမ္းကာ အဖုတ္ေလး ပစိပစိဖစ္ၿပီး သကင္းခကာ ၿငိမ္ၿပီး ကေနာ့ကို အတင္းဖကားေတာ့သည္။ ” ေအးမ ေအးမ နင့ရည္ေတ ထပကာတယ” “အာ…ဘာေတေပာေနတာလဲ ရကရာx{1039}x{101C}ကီးဟာ” “ထဦး ဒီမာၾကည့ိုx{1037}” “မၾကည့ူး” ကေနာ့ရငဲ မက္x{1014}x{103D}ာ အတင္းထိုးထည့ာ အရကည္းေနေသာ ခစူေလးအား ဆံပငားကို ငုံx{1037}နမ္းၿပီး အရက္ေပေစရန္ x{1039}x{101C}ကိဳးပမ္းေပးရပနည္။ ကေနာ့လီးကေတာ့ တင္းသထကင္းလက္ေပါ့။ ဒီတိုင္းၿငိမ္ေနၾကရင္း ၅ မိနစနx{1037}္ၾကာေတာ့ “ဇဲမာန္ ဖယ္ေပးဦး ဟိုဘကည့္ေန” “ဘယိုဖယမာလဲဟ နငမ ရမာေပါ့” “အဲ့ဒါဆိုလည္း နငၾကည့ဲx{1037} မကိမိတား” “အင္း မၾကည့ူး” ေအးမလည္း ရငငဲမ x{101B}ုန္းထရင္း “ဟိုဘကည့္ေနေနာ္ မၾကည့ဲx{1037}” ” ေအးပါဟာ မၾကည့ူး” “ရၿပီ ပနည့္ေတာ့” ကေနာည္း ပနည့င္းနဲx{1037} “ၾကည့ေတာ့မာလား” လိုx{1037}ေမးလိုကည္။ “မသိဘူးကာ” မက္x{1014}x{103D}ာေလးနီနီ ရက္ၿပဳံးေလးx{1014}x{103D}င့္ ရငဲေပးဝငကာေသာခစူေလးကို ဆီးေပx{1037}ရင္း ေရာကတာရာ ခစကားေလးမားဖင့္ ထိုတညေနကုနုံးခဲ့ပနည္။ အိမနမ္းမာ စကားမဆိုမိၾကပဲ လကေလးဆုပိုငင္းနဲx{1037} ၿငိမကိတိတာ။… ဒီေနx{1037}ညဆို အိမဲx{1037}ခဲၿပီးအေဝးမေနရေတာ့မာပါလားဆိုတဲ့အသိနဲx{1037} ဝမ္းနည္းသလိုလိုx{1014}x{103D}င့္ သားအမိx{1014}x{103D}စ္ေယာကိုငကားေပာေနစဥ္ ေအးမထပ္ေရာကာပနည္။

“ဇဲမာန္ေရ…” “ေဟ့ ငါရိတယ္ လာခဲ့” “သား ဒီေနx{1037}ဘယားဦးမလိုx{1037}လဲ မေနx{1037}ကလည္းအၾကာx{1039}x{101C}ကီးပဲ ဒီေကာငေလးကလည္း လနယ္ ခရီးသားခါနီးအထိ မေပာခင္ေတာ့ဘူး” အေမလည္းေပာဆိုၿပီးအိမ္ေနာကကကိသားသည္။ ေအးမလည္းအေခအေနရိပိသညငည္။ မကည္ေလးလညည္x{1014}x{103D}င့္ အနားကပါ “ဇဲမာန္ ငါဒီေနx{1037}စိတ္ေတထိန္းမရေလာက္ေတာ့ဘူး သိလား” ရၿပီ ဒီေလာကို သေဘာေပါက္ၿပီ ကေနာည္း အမနင္ “အေမ့ သား ေအးမကို အိမိုကိုx{1037}လိုက္ဦးမယ္” “သား ကားဘယိနဲ အခိနီေအာငနဲ့” “ဟုတ္” စကီးေပးထုတင္း “လာ ေအးမ သားရေအာင္” x{1014}x{103D}စ္ေယာကားစကီးကိုယီနင္းရင္း ထကာစဥ္ မိုးေလးကတဖဲဖဲ မိုးကလည္း အမတရေနx{1037} ကိုအားဖည့္ေပးသညငည္။ “ဇဲမာန္ အိမာ ဘယူမမရိဘူး အိမားရေအာင္” “အိုေက ဘယူအရင္ေရာကည္း ၿပိဳငယ္ေလ ” ေပာရင္း စကီးကိုဒုန္းနင္းေပးေတာ့ ေအးမလည္းအားကမခံ လိုကင္းရာသည္။ စိတ္ေတက ေစာေနသည္ေလ။ အိမ္ေရx{1037}ေရာက္ေတာ့ စကီးေဒါက္ေထာက္ၿပီး ေအးမဆီက အိမ္ေသာ့ယူကာ ဖင့ငိုကည္။ ေအးမက တံခါးကို ကလနx{1037}နိုးၿပီး ကေနာ့ဆီေပးလာကာ ခါးကိုဖက္ၿပီး ရငဲ ၿငိမ္ေနသည္။ “ေအးမ နင္ေသခာလား” ေခါင္းေလးၿငိမ့္ၿပီး အေဖပန္ေပးသည္။ ကနာည္း သူx{1037}ရဲx{1037}စိုx{101B}x{103E}ဲေနတဲ့အကီကို ခၽတလိဳက္ၿပီး x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းကိုငုံနမ္းလိုကည္။

ေအးမလည္း အလိုကိစာ လုံခညို ဖညလိဳက္ၿပီး “ငါမေနx{1037}က တေနကုန္ေနမရဘူးဟာ ညလည္းအိပေပာိုx{1037} နင့ီ အရဲစနx{1037}္ၿပီးလိုကာတာ” “ငါသိတယ္ ေအးမ ငါလည္းတူတူပဲ” သူမ ဖင္ေလးေတကိုငင္း နမ္းရင္းx{1014}x{103D}င့္ ေအးမလက္ေတက ကေနာ့ုဆိုးကို ဆဲဖညလိဳကည္။ အိမ္ေနရင္းနဲx{1037}ထကာတာမိုx{1037} အတင္းခံဝတထား လီးက တရမ္းရမ္းx{1014}x{103D}င့ကာသည္။ ကေနာည္းအကီခၽတိုက္ၿပီး ေအးမရဲx{1037}ဘရာစီယာကို ဆဲလနညုပ္ေတာ့ ေအးမက ေကာလည့္ေပးသဖင့္ ခိတားကိုဖဳတ္ၿပီး နိုx{1037}ေတကို လတပာ ငုံစိုx{1037}လိုက္ေတာ့သည္။ ဧည့န္းထဲရိထိုငုံေပၚတင္ ထိုငင္း ေအးမက အေပၚမ ခကာ သူမအဖုတို အတင္းခံေဘာင္းဘီေပၚမ ထိုးဆရင္း နိုx{1037}ေတကိုစိုx{1037}လိုက္ x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းကိုနမ္းလိုက္x{1014}x{103D}င့လုပားလကိေတာ့သည္။ ေအးမကို မတပပာေဘာင္းဘီေလးကို ခၽတေပးရင္း အဖုတ္ေလးကို x{101B}x{103E}တနဲနမ္းလိုကည္။ အေမx{103E}းx{1014}x{103D}ုပါးပါးx{1014}x{103D}င့္ ေဖာင္းအိအိ စဖုတ္ေလးက အေရေလးစိုစိစိ x{1014}x{103D}င့္။ ေအးမက သူx{1037}အခန္းထဲ လကဲေခၚသားၿပီး ကုတင္ေပၚတင္ ပကကေလးလဲခၿပီး ေပါင္ေလးစိကာ လကမ္းx{1039}x{101C}ကိဳရာသည္။ေထးပိုကင္းx{1014}x{103D}င့္ နိုx{1037}ေတစိုx{1037}ၿပီး အဖုတသိုx{1037} လီးေတ့ကာ ဖိထိုးၾကည့ည္။ မရ ။ ” အား…ဇဲမာန္ နာတယ္” “ေအး ခဏေလးပါ” တဖည္းဖည္းခင္းေလးဖိထိုးကာ ဝငေလာကို အသင္းအထုတုပင္း တအိအိx{1014}x{103D}င့္ လီးတဝကနx{1037}္ေရာကာၿပီ x{1014}x{103D}စ္ေယာကုံး ဆx{1014}x{103D}x{1039}x{1015}ေတပင္းေနေသာည္း ခကဲလသည္။

x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းေလးနမ္းရင္းx{1014}x{103D}င့င္ အဆုံးထိေရာက္ေအာငင္းလိုက္ၿပီး အသင္းအထုတ္ ကို အသာယာေလးလုပ္ေပးေနလိုကည္။ ကပည္းလေသာ ေအးမရဲx{1037} အဖုတင္းကလည္း အေတx{1037}ထူးကိုေပးနိုငေသာေၾကာင့္ ကေနာ့မာလဲ ထိန္းသိမ္းရပငန္းလ၏။ အရမ္းလည္းမၾကမ္းရဲ။ ေအးမလည္းနာသားနိုငလို ကေနာည္းၿပီးသားနိုငည္။ စိတိုအနိုငိုငိန္းရင္း ဖည္းဖည္းပငိုးေနလိုကည္။ နိုx{1037}ေတစိုx{1037}ရင္း x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းေလးနမ္းရင္းေပါ့။ “အ့ အ့ ဇဲမာန္ အရမ္းကပယာ နာလိုကာ” “အင္းပါ ေအးမရယ္ ခဏပဲ သည္းခံေနာ္” “နင့ို ခစန္းလိုx{1037}ေနာ္ သိလား” “အင္းပါ ငါနဲနဲမန္ၾကည့ယ္ေနာ္” “အင္း အ့ အ့ ” “ေအးမ နာေသးလား” “အရမ္းမနာဘူး ရတယ္ လုပ္” “အင္း” အတိုငေဖာကညီစာx{1014}x{103D}င့င္ ေအးမေလး ဟိုးအမင့္x{1039}x{101C}ကီးကေနပဳတသလို ေလဟုနီးခဲ့ရသည္။ ေအးမေလးၿပီးေတာ့ ကေနာ့ကို အတင္းကုတကကင္း အဖုတလည္း လီးကိုတအားညစားသည္။ ညစားတဲ့အခိန္ တဆုံးလိုးေပးလိုကာ ေအးမလည္း ေကာ့တကားၿပီး ကေနာည္း ေအးမအဖုတဲ အေရမားပန္းထည့ာ x{1014}x{103D}စ္ေယာကားဖကင္း မိန္းေမာေနလိုက္ၾကသည္။ ” ထ ဇဲမာန္ ပနိုx{1037}လုပ္ေတာ့ ၃ နာရီထိုးေတာ့မယ္ အေဖတိုx{1037}ပနာေတာ့မယ္ နငားဂိတယိန္ သားမာလဲ” “၅ နာရီခဲေလာကသားမာပါ” “အဲ့ဒါဆို ပန္ေတာ့ေလ ငါ့ကိုမေမ့နဲx{1037}ေနာ္ ဇဲမာန္” မကည္ေလး စမ္းစမ္းx{1014}x{103D}င့ာရာသည္။

ကေနာည္း အဝတ္ေတပနတ္ၿပီး x{1014}x{103D}စ္ေယာကားဖကာ နမ္းၾကပနည္။ “သားေတာ့ အရမ္းေနာကေနမယ္ ငါလမ္းေနတာ မေမ့နဲx{1037}ေနာ္” “အင္းပါဟာ စာေရးေနာ္ ေအးမ” “အင္းပါ ငါေကာင္းေရာကိုx{1037} အေဆာငိရရငည္း လိပာပိုx{1037}လိုကယ္ ငါ့ဆီစာမနနိုx{1037}ေနာ္” ေပာရင္းနဲx{1037}ငိုကနဲ့ေသာ ေအးမကို ေကာခိုင္းၿပီး စကီးေလးတန္းကာ အိမနဲ့သည္။ ရငဲက လမ္းဆတx{103C}ေတက ထိုအခိန x{1014}x{103D}ိုင္းစရာမရိခဲ့။ အိမ္ေရာကငင္ၿပီး ကားဂိတင္း ။ လိုကိုx{1037}ၾကေသာ သူငယင္းမား ေဆမိဳးမားကို x{1014}x{103D}x{103C}တကင္း သားအမိx{1014}x{103D}စ္ေယာက္ ကားေပၚတက္ေနရာယူၾကသည္။ “သား…ဟိုမာ..” အေမx{1039}x{100B}x{103E}နရာၾကည့ိုက္ေတာ့ ဟင္ ေအးမ အေဝးကေန ေငးၾကည့္ေနပါလား ကားမနို ေနာကိုx{1037} ဆဲကပိုက္ၿပီး ေအးမမင္ေအာင္ လကလိုကည္။ တဖည္းဖည္း x{1014}x{103D}င့္ ေအးမအရိပေလးမx{103C}နါးေပာကယားတာ ၂၂ ခုx{1014}x{103D}စေန အခုထိပါပဲ တခါမပနေတx{1037}ရေတာ့ပါဘူး။ တခါတရံအေမ့ဆီက သတင္းအခိဳx{1037}ပန္ၾကားေနတာက လဲလိုx{1037}ေပါ့…။ “မဆုံနိုင္ၿပီလား…ဘဝေတက…x{1014}x{103D}လုံးသားx{1014}x{103D}ုx{1014}x{103D}ုအပံသငါစအx{101B}ယ္..ပုံပင္ေဟာင္းေလးတပုဒ္…ရငာရိခဲ့တယ္.. လယိတလုံးပခုံးထကာ…အေပာုံးေကာင္းတကိန္… ငါတိုx{1037}ေကာင္းသားဘဝ……………” x{1039}x{101C}ကိဳးစားပါဦးမည္။