အပျိုကြီးမခင်သက်

အပိုကီးမခငသက ( စ / ဆုံး)

မိုးတငးကီးမာ ထူးထူးဆနးဆနး နေတေမား သာလို့၊ ပင့လို့…၊ ဈေးခငးကို စားပဲပေါ တငလိုကရငး နဖူး၌ သီးနေသော ခေးစက မားကို သုတလိုကသည..။  ပီး.. အခနးထဲ ဝငကာ ခေးစို အဝတမားကို တစခုမကန ခတပစလိုက၏။ ၃၈ လကမ ဆိုကကီး  ဘရာစီယာကို နမးကည့လိုကတော့ ခေးစောနံနေပီ..။ အငး… ရေခိုးရငး လောရအုံးမည..။ ခနာကိုယ၌ တစခုတညးသာ ကန တော့သည့ ဆပစမိုငနာ နီရဲရဲလေးကို ဒူးပင့၍ ခတလိုကသည..။   သူလညး ခေးနံ့ရော ဟိုအနံ့ရော မနထူနေလေပီ..။ တဘက တစထညကို တနးပေါမ ယူကာ ကိုယလုံးပေါမနရေ့မာ ရပရငး တစကိုယလုံးကို သန့စငလိုက၏။  မနခပရေ့မာ ကိုယလုံးပည့  လုံးတီးပေါနေသော မိမိ၏ ကိုယလုံးအလကို ငေးမောရငး တစကိုယတညး ပီတိ တေ ဖာနေမိသေး၏။

ကိုယကို ဘယလည့ညာလည့၊ သမငလညပနလည့ အလည့မိုးစုံဖင့ ကည့၍ အားရကာမ ခေးစုပမည့ စပို့ရပ လကတိုနင့ တေ့ရာ ထမီတစထညကို ကောကဝတလိုကသည..။ ထို့နောက မီးဖိုခောငသို့ ဝငလာခဲ့လိုကသည..။  ခငးထဲက ခကပုတစရာတေကို  တစခုခငး ခပီး ခုတထစစရာတေကို ခုတထစနေခိုက ရပရက..ရပရပ ခေသံမားနင့အတူ …  “ အပိုကီး…….အပိုကီး ရေ…   ဟု ကယလောင ကယလောင အသံပေး၍ ဒေါနီမာ ဝငလာသည..။  “ အော……ဘယသူလဲလို့… မမမာ….လာလေ… ထိုင….”   သိလကနင့ ဧည့ဝတစကားဆိုကာ ဖိတခေါလိုကသည..။ ဒေါနီမာက ယောကားလုပစာ ထိုငစား၊ အတငးပော  အိမလည၊ ဒါသညသာ သူမအလုပ..။ အောငသယက ဝါသနာ ကီးလိုကသေး..၊ အပိုလေး…အပိုဖနးတေဆို ဒေါနီမာနင့ ကာ ကာမနေရဲ..။

အောငသယလုပရငလုပ၊ မလုပရင လငကိစ သားကိစတေကို တစတစခခ မိနရေယကရေ ပောတတသည..။ ဝါသနာကီးသော  မီးကောငပေါကမလေးတေကတော့ ရကတတသော အမူအယာဖင့ ဒေါနီမာ ပောသော မစားရဝခမနး ခငထောငဇာတလမး တေကို ဖုတလိုက ဖုတလိုကနင့ ရငတခုနခုန အာသာမပေ နားထောငခငတတကသည..။  ဒေါနီမာက မခငသကဘေးမ  ဖငထိုငခုံ တစလုံးကို ဆဲယူပီး နံရံ၌ မီကာ မကနာခငးဆိုင ထိုငလိုကသည..။ ပီးတော့… သိလကနင့ ကကသားတေလားဟု မေး လိုကသေး၏။  “ ဟုတတယ…မမမာရေ… ဒီနေ့ စနေနေ့ဆိုတော့ သငတနးတကနေတဲ့ ဆေဆေတို့ လာမာမို့ ဟငးကောငးလေး  ခကကေးခငလို့ ဆိုပါတော့….”

“ အော….ဟုတပါ့..၊ ကောငးပါ့….၊ ဒါနဲ့ ထားအိလေးကော မတေ့ပါလား…”   “ ထားအိ သူတို့  ကုမဏီကိစနဲ့ မနလေးတဲ့..၊ အခုမနကပဲ ထကသားတယ…လေ…”   “ ဟင….ဒါဆို..အိမမာ အပိုကီး တစယောကတညး ပေါ့…”    “ အငး…အပိုကီးတို့ပဲ ကောငးတယ..၊ လငယူသားမေး ကိစလဲ မလုပမရုတတော့ဘူး..၊ ကိုယ့ဘာသာ တစယောကတညး  လတလတလပလပ နော.. စားခငမ ကိုယကိုကသလို…..ဟငးဟငး…”ဟု အကဲစမးသည့အနေဖင့ ဆိုလိုကသည..။ အပိုကီး  က ဘာမ မပောပဲ အောကငုံ့၍ ခုတထစစရာ အသားမားကို သာ ရေးရငး ပုံးနေလိုကသည..။ အတငးခံမပါပဲ စပို့ရပ အိအိတိုတို ကိုသာ ဝတထားသမို့ ရငသားမား အထငးသား ပုံပေါနေကာ အသားတုံးကို ခုတလိုကတိုငး တုနတုန .. တုနတုနနင့ လုပခါနေသော  မခငသက၏ နို့ကီးနစလုံးကို တစခကကည့ရငး …

“ ဝါကတတော့မယနော… ”  ဟု မဆီမဆိုင ဆိုလေသည..။ အပိုကီးက …အငး ဟု သံယောငလိုက၏..။ အေးလေ… အပိုကီး ဘဝနဲ့ နေတာပဲ ကောငးတယ မသကရေ… သိလား..၊ ယောငလို့မားတော့ လငယူမယ စိတမကူးလေနဲ့…”  “ ဟငး….မမမာက  ကောငးတာက ထည့မပောဘူး..ခနထားတယ..”  ဒေါနီမာ ဆငသော အကကထဲသို့ တည့တည့ကီး ဝငလိုကသည..။ ဒေါနီမာ က ခောငးတစခက ဟန့လိုကကာ…   “ အေးလေ… ကောငးတာတော့ ကောငးတာပေါ့..ဒါပေမယ့ ခဏပါ…မသကရယ..၊ ကောငး တာကတော့ မသကလညး အပိုကီးပေမယ့ ဟငးဟငး…..”   “ အလိုတော… မမမာနော….ဟငး………”   “ သဘောပောတာပါ တော၊ ခုကာလ… အပိုကီး အပိုကီး ပေါငလနကည့ လီးရာခညး…ဆိုတဲ့ အထဲမား ကိုယ့ညီမ ပါမလားလို့ပါ၊ ဘာပဲဖစဖစ မ သကကိုမို့ ပောရအုံးမယ၊ ဒီမယ…ပါတော့ကော ဘာဖစသေးလဲ အေ..နော…၊ ဘယသူမ မသိပီးတာပဲဟာ..ကိုယတို့ကတော့  ရငးရငးပဲ ဒါမိုးဆို လကမနေးထဲကပဲ…၊ ကိုယတို့မား ဆိုလေ ဒီမယ…ဒီမယ… ဒါသာကည့..(၄) နစသမီးကထဲက အတေ့အကုံ  ရိခဲ့တာ.. ”  ပောပောဆိုဆို သူ့ပေါငကား ပုတပုတပသည..။

ဒေါနီမာ၏ သဘာဝကို မကိုကလသောလညး ဒီတစခါတော့  အပိုကီးကိုယနိုကက စိတပါသလိုလိုမို့ သူပောသမ မေး၍  နားထောငနေလိုကသည..။   “ မသက… ဘယလိုမ တော့ မအောငးမေ့နဲ့နော.. မိနးမခငး ကိုယခငးစာလို့ ပောတာ…၊ မသက ဆန ရိရင ပော..၊ မမမာက ပိုငတယ၊ ပိုငတဲ့ ယောကားတေ အမားကီး … ငယငယလား၊ ရယတူလား၊ ဦးဦးအရယလား၊ ပော…  အပောလဲရတယ၊ ရေရညလဲ ရတယ.. ရညရယထားရင လကထပခငလဲ ရတယ သိလား…”  ဟု တစယောကယောက ကားသား မညကို စိုးရိမဟနဖင့ အသံကို အုပ၍ ပောလေသည..။   “ ရပါတယ…မမမာရဲ့……”   “ ဘာ…ရပါတယ…ဟုတလား…၊ အပိုကီး၊  ခေါခဲ့လို့ ရပါတယလားဟင…”  “ ဟုတပါဘူး…. မမမာရဲ့.. ဒီလိုပဲ နေနေကပဲ ဥစာ…”   “ အဲဒါပောတာပေါ့… မသကတို့ ..အဲဒါ တေ ခကတာ၊ ဒီမယ .. မမမာကို မယုံလို့လား..”   “ ဟုတပါဘူး… အေးဆေးပဲ နေခငလို့…”    “ ဖစရပီ.. ဒီမယ… မသကက  အပိုကီးဆိုပေမယ့ တကယ့ကို လုံးကီးပေါကလကီးမို့ ကိုယတို့က ပောတာ..၊ ဒီအတိုငးကီး ပစထားလိုကတော့မာလား… ၊ န မောစရာ….”

မခငသကက ဘေးသို့ စငသားသော ကကသားတုံးကို မမီမကမး လမးဆဲလိုကရာ စောငးလဲမလို ဖစသားပီးမ ထိုငခုံပေါ ဖငထိုင ရငး ကနသော အသားတေကို ခုတနေပနသည..။   လဲမလိုလို ဖစသားသောကောင့ သူမ၏ ထမီက ဖရိုဖရဲ အနားစ ပုံပကသား  ကာ ပနထိုငလိုကတော့ အောကစလတ၍ နေတော့သည..။ လကမာလဲ ဟငးကိုငနေခိုကမို့ ပေပနေသည..။ ပငမထိုငအား…။     ဒေါနီမာက ဟောငးလောငးကီး ပေါနေသော မခငသက ပေါငခကားကို ကည့ရငး စိတထဲက ပုံးမိသည..။ မခငသကကတော့  သိဟနမတူ..၊ သိလညး မိနးမခငးမို့ အရေးမကီးသလို ဆကနေလိုကဟန တူပါရဲ့..။   ဝါဝငးသော ပေါငတငးသားနစဖကကို  အလငးရောငဖင့ အထငးသား မငနေရသည..။ စောကဖုတကို အပီအပင မမငရသောလညး စောကခုံနင့ စောကမေးတေကို တော့ မဲမဲခိတခိတ လိမလိမရုတရုတကီး တေ့နေရသည..။ ဟငးခကနေရငး ဒေါနီမာက စကားလုံးဖင့ လာပီး ဆခဲ့သညမို့ ကုံ ဖူးခဲ့သော အဖစအပကတို့ကို တေးမိရငး မခငသကတစယောက တစကိုယတညး ရငဖိုနေမိရတော့သည..။

တစမနကလုံး အခကအပုတ ကိစမားနင့ နပမးလုံးနေရသည..။ မီးဖိုခောငကိစတေ ပီးသားကာမ လောဖပစရာတေ လောဖပ၊  ရေခိုးပီး သနပခါးလေး ဘာလေး လူးရန မနတငခုံရေ့ ထိုငဖစရတော့သည..။   ရငရားထားသော ရေစိုထမီကို လဲလိုကပီး  အခောကလဲလိုကသည.။ ဝတပီးကာမ ထမီကလညး ကဲထားတာ အကီးကီး..။ မတတနိုင..၊ ဘယသူရိတာမတလို့…။ ထမီအကဲ ကို လည့ဝတလို့လဲ မလုံ..၊ အကဲက နစကဲ၊ ရေ့ပို့တော့ နောကက မလုံ၊ နောကပို့တော့ ရေ့ကမလုံ၊ ကဲဟယ..ဟု ဆိုကာ ရေ့နောက  တစကဲစီ ပို့ရငး ရငရားလိုကသည..။ ပီး.. သနပခါး သေးလိုက၏။ မကနာကို လူးပီး ကိုယလုံးကို လူးရန ထမီစကို ဖညခလိုက  သည..။

ဖံ့ဖိုးဝိုငးစကသော နို့ကီးနစလုံးက ခန့ခန့ကီး ပေါလာ၏။ မနထဲမာ ဖေးဖေးမို့မို့ကီး ပူထကနေသော ကိုယ့နို့နစလုံးကို ငေးစိုက နေရငးက ကောကပငပေါမ သနပခါးကို လကဝါးဖင့ ပတ၍ ဆဲလိုကကာ လကမောငးသား အိအိနင့ ကောပင ဂုတသားတေကို  လူးနေခိုက… ရပရပ..ရပရပ ခေသံက ပေါလာပန၏။   “ အငး……..မမမာတစယောက ပောရတာ အားမရသေးလို့ တစခါလာ ပနပီ ထငပါရဲ့..”  ဟု တေးရငး ကုနသားသော သနပခါးအတက နောကတစကော့ သေးလိုကပနသည..။

ခေသံက အခနးဝ၌ ရပသား၏။ ထိုခေသံသည မခငသက ထငထားသလို ဒေါနီမာ၏ ခေသံ မဟုတဘဲ ပိုငစိုး၏ ခေသံဟု သိခဲ့ လင မခငသကတစယောက ဤသို့ ပရမးပတာကီး နေမည့ပုံ မပေါပါ..။   ခုတော့… သူတို့နစယောက ကုံရပနခေပီ..။  တိုကတိုကဆိုငဆိုင………..။ ပိုငစိုးသည အရငတစခါ ကုံခဲ့ဖူးသညမို့ ဒီတစခါ ဘာသံမ မပေးတော့ဘဲ ဝငလာခဲ့သည..။ စငစစ  ပိုငစိုး မရိုးသား…၊ မရိုးသားခငးက ယခု ထိုကထိုကတနတန ဂုဏပုလေပီဟု ဆိုရမညလား မသိ၊ တံခါးဝသို့ ပိုငစိုး အရောက မ ခငသကတစယောက ခေါငးကိုငုံ့၍ စိတပါလကပါ သနပခါး သေးနေသည..။

အသံမပေးသေးဘဲ ထိုမငကငးကို ကည့နေမိ၏။ ဒေါခငသကက ရေ့ကိုသာ အားစိုကပီး သေးနေသညမို့ ပိုငစိုး ရောကနေတာ  မသိ၊ သူမ၏ ထမီအကဲထဲမ မို့အစ ပူထကနေသော ညာဘကခမး တငသားဖေးဖေးကီးနင့ အားစိုက၍ ကုနးသေးလိုကတိုငး  လုပလုပနေသော မနထဲမတဆင့ မငရသော နို့ကီးနစလုံးကို ပိုငစိုး ငေးကည့နေရငး အာခေါငမား ခောကလာပါတော့သည..။  ခဏကာမ ဒေါခငသကတစယောက စိတကူးဝငသည..။ စောစောက ခေသံကားပါတယဟု တေးမိရငး ခေါငးကို ဆတခနဲအ မော့၊ မနရိပထဲ ပေါလာသော ပိုငစိုး၏ မကနာကို တေ့လိုကရသည..။

မခငသက ပာပာသလဲ ဖစသားကာ ပေါငရငးအထိ လောကနေသော ထမီကို ကမနးကတနး ကောကဝတသည..။ သို့ပေမယ့ …  ဖစသလိုကီး…။   “ မောင….မောင..ပိုငစိုး…ဘယ….ဘယတုံးက………”  ဟု ပလုံးပထေး ရေရတသလိုကီး မေးလိုကရငး …  ဒိနးဒိနးခုနသားသော ရငကို ငိမသားအောင ကိုးစားရသည..။   “ ခု…ခုပဲ..ဒေါ…အဲလေ… မမသက…ဒီနေ့ ဆေဆေ့ သားခေါရငး  လမးလဲကုံနေတာနဲ့ ဒီ…ဒီကို ဝငလာတာပါ…”   ဟု ပိုငစိုးကလညး အထစထစအငေါ့ငေါ့ ဆိုလေသည..။   မခငသကတစယောက  ပိုငစိုးရေ့၌ မလုံမလဲ အဝတဖင့ ရငခုနလုပရားနေကာ ဘာလုပလို့ ဘာကိုငရမနးပင မသိတတအောင ဖစနေသည..။    “ မောင…မောငပိုငစိုး… အပင…အပင ကပဲ ခဏ….စောင့နော….”    ဟု တုနဟိုကစာ ဆိုသောလညး ပိုငစိုးက မလုပ..၊  ကောကရုပ…။ သူမကိုသာ စူးစူးနစနစကီး စိုကကည့နေတော့သည..။ ခငသက ဗုနးကနဲ ရပလိုကမိသည။ ဒီတော့မ သူ့ထမီက  ကဲနေတာ သတိရပီး ခုတငခေရငး၌ လားတငထားသည့ ထမီတစထညကို ကုနး၍ ဆဲလိုကရာ ကောပငနင့ နောကပိုငးတစခုလုံး  တငးသားပီး တငပါးနစခုကားနင့ တည့နေသော အကဲစကားမ သေးကစူအကနေသော သူမစောကဖုတကီးမာ မို့ခုံးပူ ထကလာတော့သည..။

ပေါ့စေလိုလို့ ကောငရုပထိုးကာမ ဆေးအတက လေးရလေပီ.။  ပိုငစိုး စိတတေ အရမးလုပရားနေသည..။ ရငထဲမာ ပူကနဲ ဖစ သားကာ ကိုယ့ကိုယကို ဘယလိုမ မထိနးနိုငတော့ဘဲ ခပကုနးကုနးကီး ဖစနေသော မခငသကရိရာသို့ သကသကကီး လမးသား မိလေ၏။ သူမ ဆတကနဲ မတတတအရပ ပိုငစိုးက နောကမ ဝင၍ အပေ့၊ မခငသက၏ နောကမ သိုငး၍ ပေ့ဖကထားလိုက မိသည.။ မထငမတသော အဖစအပကမားကောင့ အပိုကီးလညး ကောငသားကာ ပိုငစိုးကို တတောငဖင့ တကလိုကလေ  သည..။အတကနဲ မညသားပီး သိုငးထားသော လကနစဖကမာ ပေကသား၏။ ရငခုနတာရော စိတဆိုးတာရော ပေါငးပီး  အပိုကီးခမာ တဆတဆတ တုနနေသည..။  “ ပိုင….ပိုငစိုး…မငး…….မငး…….”   ဟု ဆိုကာ ပါးကိုရိုကမညဟု လကကိုမောက လိုကပီးကာမ ဘယလိုက ဘယလိုဖစသညမသိ၊ မခငသကတစယောက မကနာကို လကဝါးဖင့ အုပကာ ရိုကနေပါတော့သည.။   ပိုငစိုးလညး ပာပာသလဲ ဖစသားကာ…   “ မမသက…က..ကနော…ကနော တောငးပနပါတယ… ကနော့စိတထဲမာ ဘယလို မနး မသိ ဖစသားလို့ပါ… ကနော့အပစပါ… မမသကရယ… ကနော့ကို ရိုကပါ…ရိုကလိုကစမးပါဗာ….”

ပိုငစိုးက မခငသကရေ့သို့ တိုး၍ ပါးကို အပလေသည။ တကယတော့ အပိုကီးကိုယတိုငလညး ဘာဖစ၍ ဘာဖစမနး သူ ကိုယတိုင မသိ၊ သူ့ကိုလညး မရိုကရကပါ..။ ရိုကရနလညး မရညရယပါ။ စိတထဲမာ ထူပူသားပီး အရကရော ရမကပါ ပေါငးစပ မိပီး ဒေါသဘကသို့ ကူးသားခငးသာ ဖစပါခေ၏။  အတနကာမ မခငသက အငိုတိတကာ စိတဆိုးပေသားသည။ မခငသကက  လကထဲပါလာသော ထမီကို လဲ၍ ဝတရနပငပီးမ….  “ မငး……… ဟိုဘကခနး သားနေကာ…..”   ဟု ဆို၏။ “ ကာ ” ဟူသော  စကားလုံးကို မခငသက တမငတကာ သုံးလိုကခငး ဖစ၏။ စိတမဆိုးတော့ဘူး ဟူသည့သဘော၊ ခကဆို နားခကက မီးတောက သော ပိုငစိုးက .. “ သားဘူး” ဟု ညုတုတု ဆိုလိုက၏။  “ ဒါဆို…….. ဟိုဘကလည့…” ဟု ဆိုတော့လညး … “ လည့ဘူး ” … တဲ့…။  တစယောကနဲ့ တစယောက ဈေးဆစနေကသည..။   စောစောက သူ့ကို ရိုကမလို လုပခဲ့တာ သူမပင မဟုတတော့သလို … မခင သကတစယောက မပင့တပင့ ပုံးကာ ထမီကို လဲလိုကတော့သည..။ ရပကနဲ လပကနဲ ပင့သားသော ရငသား အညန့ဖေးဖေးကို  မငဖစအောင မငလိုကသော ပိုငစိုးကလညး ငါးဖယပုံး ပုံးလို့…….။

“ သား……. လူကို လိုကကည့နေ… ဆေဆေလာမ နင့ယောကား နငနိုငအောငထိနးလို့ ပောရအုံးမယ…ဟငး…” ပိုငစိုးက ဘာမမ ပောပဲ ရေ့သို့ တိုးလာသည..။ တစလမးနစလမး မခငသကလညး ဘာရယမဟုတ ဆုတ ဆုတပေးနေမိသည။ ခုတငဘောငနင့ ထိ သားတော့ ဆကဆုတလို့ မရတော့။ ပိုငစိုးက မခငသကနင့ ကပသားအောင မကနာခငးဆိုငလိုကပီး သူမ ပခုံးနစဖကကို ဖဖ  ဆုပကိုငလိုကရငး….  “ မမ….မ…..သက……”  ပိုငစိုးက လိုကဖိုစာ ဆိုလိုက၏။   “ သား…သားကာ…. မောငပိုငစိုး မလုပနဲ့……”   “ ဖယ…….ဖယ ပါ…..”   မခငသကက မောလသော အသံဖင့ ရေရတရငး လကကို ဖယသောလညး လကက ပုတမသားပါ ခေ..။ ပို၍ ပင တငးကပသား၏။  “ လူတေ ဝငလာရင မကောငးဘူးကာ…. ဖယပါ…ပီးတော့ မငးက ငါ့တူမ ယောကားလေ၊ ပိုင စိုး…. ဒေါဒေါ တောငးပနပါတယကာ… နော… လတနော…”  မခငသကက အခိုသတကာ ငငး၏။

ပိုငစိုးက နောကမဆုတပါခေ။ သူမ၏ ကောပငကို လကပောငးပီး ခပတငးတငး ဆဲယူလိုကရာ မခငသက၏ ရေဆေးငါးကီးပမာ တစလုံးတစခဲနင့ အိစကနေသော မထိရကစရာ ကိုယလုံးကီးကို ဖကမိလကသား ဖစရခေပီ..။  “ ပိုငစိုး….မမသက ပော နေတယ..၊ ဒေါလေး ပောနေတယနော… ဖယပါလို့ဆို.. မသင့ပါဘူး..ဖယကာ…”  ဒေါလေးရော၊ ဒေါဒေါရော၊ မမသကရော  ဝေါဟာရမိုးစုံ သုံးကာ မခငသက ရုနးရာပါသေး၏။ လုပခတနေသော ရငက တဒိုငးဒိုငး ခုနနေသည။ ပီးတော့ ပိုငစိုး ရငအုပနင့  ပိညပနေတော့ ရုနး၍လညး မလယပါတကား..။  ပိုငစိုးက သူမ၏ ခါးနင့ မို့ကားထားအိသော တငပါးကီးနစဖကကို ခပကမး ကမးလေး ဖိဆုပနိပနယရငး….   “ မမ….မ မသက… ကနော့ကို စိတဆိုးလား…ဟင…”   ဟု မေးတော့..၊ “ အငး…” ဟု တစခနး သာ ဆိုရငး ရုနးကနလိုကပနသည။  ထိုသို့ ရုနးမိကာမ ခေမခိုငသလို ဖစပီး ယိုငကသားတော့သည.။

ပိုငစိုးက အခင့ကောငးကို အလတမပေးဘဲ ယိုငသားသော မခငသက ကိုယလုံးကို ခုတငပေါ လဲသိပလိုကကာ သူမထကသို့ တက ပီး မောကလိုကလေသည..။ သူမ မကနာပေါ အုပမိုးကာ ပါးပငနစဖကကို အငမးမရ နမးပစလိုကမိတော့သည..။   ရငးသန့ပီး  သနပခါးလိမးပီးစမို့ မေးလို့ ကိုငလို့ … သူ့ကိုယကတော့ ခေးနံ့တေနဲ့ နံစောနေမလား…။ ဒေါခငသက ရငတေ အရမးဖိုသားရ သည..။ ခုလို ယောကားတစယောကရဲ့ အနမး မခံရတာ ကာပီလေ..။ အောကမ မလုပသာ လုပသာ လုပရငး ရုနးနေမိ သောလညး မိနးမနင့ ယောကား အားခငး မမပါခေ..။

တကယတော့ ရုနးသာ ရုနးနေရသည စိတထဲက သိပမပါလခေ..။ ပိုငစိုးက သူမနုတခမးကို ငုံခဲ၍ စုပလိုကလေသောကား  အပိုကီးခမာ တစကိုယလုံး ရိနးဖိနးသားကာ ထန့ထန့လူးလူး ဖစသားရသည..။   “ ပိုငစိုး…. တောကာ…နော… ဒီလောကဆို  ကေနပပါတော့..၊ နေ့ခငးကောငတောငကီး..၊ ပီးတော့ တံခါးကီးကလဲ ပင့လို့….”   ပိုငစိုးက ခုတငပေါမ ခုနဆငးကာ အပငသို့  ထကသားသည..။ တစမိနစ မကာလိုက..၊ ပနရောကလာပနသည..။ ပိုငစိုး ပနရောကလာတော့ မခငသကက ခုတငပေါမာ  ပကလကကလေး မိနးနေရာသည..။ ရငရားထားသော ထမီကို အထကသို့ရောကအောင ဆဲတငလိုကရငး ဝငလာသော ပိုငစိုးကို  ကည့ကာ ….   “ ဘာလုပတာလဲ…..” ဟု ဆို၏။   “ တံခါး ပိတခဲ့ပီလေ…”   ပိုငစိုး ပောပောဆိုဆို ခုတငပေါ တကလဲလိုကကာ  လညပငးရောကအောင မတငထားသော ထမီစကို ဆတကနဲ ဆဲပီး လောခလိုကလေရာ ရငသားနစမာ ဘားကနဲ ပေါသား သည..။

“ ပိုငစိုး…ကာ……မငး ပောစကားလဲ နားမထောငဘူး…ဟငး….”  ရီဝေသော မကဝနးမားဖင့ မကစောငးလလ ထိုးနေခိုက ပိုငစိုး က အကx{103E}နင့ ပုဆိုးကို ခပသကသက ခတပစလိုကလေတော့သည..။   သူ့ပေါငကား၌ ဆတတောက ဆတတောကနင့ မာနဖီနေ သော နီညိုတုတခိုငလသည့ လီးကီးကို တစခက ဝေ့ကည့ပီးမ ……..  “ မကည့ရဲဘူး ကာ…”   ဟု ဆိုကာ မကနာကို လကဝါး ဖင့ အုပလိုကလေသည..။   ပိုငစိုးက သူမကောပငကို သိုငးဖကပင့မကာ ထမီကို အောကသို့ ဆဲခလိုကလေရာ တငပါးနင့ ထစ ငိနေသညမို့ မခငသကက တငကို က၍ ပေးလိုကမိသည..။   ပိုငစိုးက ထမီကို ကငးလုံးကတသညအထိ ဆဲခတပီး ခုတင အောက ပုံထားလိုကသည..။ ခုတော့ မမသက တစယောက ဆေဆေ့တာဝနကို ထမးရခေတော့မည..။  ဆေဆေ့နေရာမာ ငါပဲ  ဖစလိုကခငရဲ့ဟု မခင့မရဲ ပေါခဲ့ဖူးသော စိတကူးတို့ တကယဖစလာခေတော့မည ထငပါရဲ့…။  သင့၏ မသင့၏ မစဉးစားခင တော့ပါ..။ ယခုအခိန၌ ရမကမီးလံက ဝါးမိုတောကလောငနေသညမို့ ဒီမီးကိုသာ ငိမးပစလိုကခင၏။ ဒါပဲသိတော့သည..။

ဆေဆေ သငတနးနားရကတေမာ ပိုငစိုးက အိမခေါ ခေါလာပီး သူတို့လငမယား တစပတတစခေါက အိပကသည..။ ခဲနေရသော  တစပတစာကို အတိုးခ၍ လိုးကတိုငး တစဖကခနးမ ဒေါလေးသကတစယောက စိတတေ ဂနာမငိမ ဖစရသည..။   အပိုကီးတနမဲ့ ခောငးကည့ဖစခဲ့ရသညမာ ကာပီ..။ အဲဒီကတညးက မငရဖနမားခဲ့သော ပိုငစိုးလီးထစ နီညိုကီးကို မေ့မရ…  ဖောကမရ ဖစခဲ့ရသည..။  ပိုငစိုးလညး ထူးမခားနားပါပေ..။ ဆေဆေ့ကို သငတနးကိစနင့ ပစညးတေ သယပို့ပေးစဉ အခေါက က ဖတကနဲ အိမထဲ ဝငလာခိုက ဒူးပေါပေါငပေါ ရုံမက တငပါးကီးနစလုံးပါ ပူးနေအောင ပေါနေသည့ မခငသက၏ စဲမကစရာ  ခနာကိုယအလကို မငခဲ့ရခိနမစ၍ ထိုမငကငးက လမးမိုးနေခဲ့သည..။ ဆေဆေတို့ ညီအစမနစယောကစလုံး တစမိုးစီ လ ကပါ၏။ ထားအိက အေရိုးဗစလညး ကစားထားသူမို့ အဟိုကအရိုက အဖိုတေက တငးတငးပည့ပည့ စဲမကဖယ ကောငးသလို  ဆေဆေကလညး အိမထောငကပီးတာတောငမ အခိုးအစားမပကပဲ လိုး၍ မဝအောငဖစခဲ့ရသည့ မယား..။  အငး….ဒေါလေး…..မမသကက ကော…..။

အပိုကီး စာရငးဝငနေသောလညး အစမကီး အရယမသာ..။ တညတညခန့ခန့၊ ထားထားမို့မို့၊ အိအိစကစက တစလုံးတစခဲကီး  လသော အလပိုငရငတစယောက..။ စိတထဲကတော့ စိတကူးနေခဲ့တာ ကာပီ..။ ကာပီဆို… သူမ၏ အားမနာစတမး ကမးပစခင စရာ ကောငးလသော ရေဆေးငါး ခနာကို အတငးကက သိခဲ့မငခဲ့ရပီးကတညးက ဆိုပါတော့..။  ယခုတော့ .. ထိုရေဆေးငါးကီး ကို စားဖို့ ကိနးကုံပါပီ..။ ပိုငစိုးသည ရေဆေးငါးကီးကို စိတတိုငးက စားရန အကေးခံခာသည့ အနေဖင့ ပကလကကီး ဖစနေ သော မခငသက၏ ကိုယလုံးအိအိကီးပေါသို့ အားပါပါ ပစ၍ မောကလိုကသည..။  အိ..ကနဲ အသံထကသားပီး….   “ မကမးနဲ့ ကာ…၊ နားသိုးကိုးပတ….တကထဲမ……ဟင့………”  မခငသကက မကစောငးလလ တစခကထိုးလိုကလေရာ သကောင့သား  ပိုငစိုးတစယောက သဘောတေ့ မနောခေ့ သားရပီ…   “ မမသကကို အပိုကီးဘဝက ခတပေးခငလို့ပါ…မမရဲ့……”  ပောပောဆိုဆို လေးငါးခကမ ဆက၍ ဆောင့နေရာ မခငသကခမာ သဘောကလကကပင….  “ ကည့……… ပောလေကဲ လေ..နားသိုးလေးတော့လား…..”  ဤသို့ ဆိုကာ သူ့ကောကို လကသီးဆုတနင့ ထုကာ ထုကာ မကာခငဖစလာတော့မည့ အရေး အတက ရငတေခုန ဖငတေတုနလက ပုံးနေမိတော့သည..။

ပိုငစိုးက မခငသက၏ နို့ကီးနစလုံးကို မကနာအပလက ဘယညာလူးလိုကသည..။ လကနစဖကဖင့ တစလုံးစီ လူးလိမ့ ပေးလိုကသည..။ နို့သီးခေါငးကလေးမားကို လာဖင့ ကလိ၍ သားဖင့ မနာအောင ငုံခဲပေးသည.။   အတေ့အကုံ ရိခဲ့ဖူး သောလညး ယောကားတစယောက၏ ခုလိုမိုး ကလိတိတိဖင့ စိတတိုငးက ဆပေးနေသော အရသာကို မခံစားရသညမာ ကာပီ ဖစ၍ မခငသကခမာ မနေတတလောကအောင မရိုးမရဖစကာ တစကိုယလုံး ကကရရ တန့လိမနေသဖင့ ပိုငစိုးက သူ့ကိုယ လုံးဖင့ ဖိကာ ဖိကာ ဆောင့ပေးထိနးပေးနေရသည..။  ခလုတကို ဖင့လိုကပီမို့ မီးကလညး ပင့ခဲ့ခေပီ..။ မခငသက၏ ပေါငနစ လုံးအရငးပိုငး၌ စိုစတသော အရညကညတို့ စိမ့ကနဲ စိုလာပီမို့ အပေါမကပ၍ ဖိထားသော ပိုငစိုး၏ ပေါငရငးဆီးစပတို့၌ အစို ဓာတ ကူးစကခဲ့သည..။  ယခုလိုအခိန၌ ကိုယက မလုပခငပါဘူး ပောလငတောင ထိုငရိခိုးကာ လိုးပေးဘို့ တောင တောငးပန တော့မညကို သိသော ပိုငစိုးသည အပိုကီးကို ရသညထက ရလာအောင အစမးကုန နိုးဆပေးနေတော့သည..။

ဝမးပငသားတစလောက ပတပတလည သားအောင လာဖင့ လက၍ ကလိပေးသည..။ ခကတငးနကနကကလေးကို ပါးစပ ဖင့ ကလေးမူသလို မူနမးပေးလိုကရာ ဒေါခငသကခမာ ခိုးခိုးခစခစ ရယလက ဖတဖတလူးကာ ကကသီးတေ ထသားရ တော့သည..။  ပိုငစိုးက မကနာကို ဖေးဖေးခငး အောကသို့ ဆဲခလာရငး မခငသက၏ မိနးမအငါစပ လငပငပေါ မောက၍  ပတပေးလိုကသည..။ ရေခိုးသန့စငပီးစမို့ အညစအကေး ကငးစင၍ လပလနးသော မမသက၏ စောကဖုတကီးက သူ့ကို  ကိုဆိုနေသည…။  သူက မမသက စောကဖုတကီးကို မကနာအနညးငယ ခာလက အနီးကပ ကည့ရငး တံတေးကို မိုခလိုက သည..။   မခငသကကမူ လကကို ပတာယကသလို ယက၍ ခေါငးတငကာ သူမ၏ လို့ဝကရတနာကို တပမကစာ စူးစိုကကည့ နေသော ပိုငစိုး၏ မကနာကို ကည့နေမိသည..။  “ အငး…..ပိုငစိုးလေး….ပိုငစိုးလေး…ဒီနေ့ည ဆေဆေလာတဲ့အထိတောင မ စောင့နိုငတော့ဘူး…အေးလေ…..သူ့ခမာလဲ မိနးမနဲ့ ကာကာခဲနေရတော့ ဆာနေရာမာပေါ့….”   မိနးမပီပီ ကရုဏာ စိတကလေး  ဖစကာ သူစိတရိသလို လိုးပစေတော့၊ သူ့စိတတိုငးက ငါ အလိုဖည့လိုကမယ…ဟူသော သဘောဖင့ ကေနပစာပင မေး၍ နေ လေတော့သည..။

ပိုငစိုးက မခငသက၏ အရညကညမား စိုရဲနေပီး ဖူးဖူးမို့မို့ကီး ခုံးကနေသော စောကဖုတကီးကို တဝကီး ကည့ပီး အစေ့လေး ကို လာဖင့ တို့ထိကစားပေးလိုကရာ အပိုကီးခမာ တစကိုယလုံး ထူပူသားကာ ဘေးသို့ကားစင့လံကနေသော တငပါးသားကီး  မား ကုံ့၍တကသားသညအထိ နေမထိ ထိုငမသာ လူးလန့သားရရာသည..။ ပိုငစိုးက တဆကတညးပင စောကပတအကဲ ကောငးကီး ပေါသားအောင လကခောငးမားဖင့ ခပကမးကမးပင ဆဲဖဲလိုကပီး လာကိုလိပကာ ပေါလာသည့ အတငးသားနုနု ထဲသို့ သငး၍ ကစားလိုကသည..။ ပိုငစိုး၏ ကလိခက ထိခကမားက မခငသက၏ အဓိက ခလုပမားကိုခညး ကိုငနေသလို ဖစ  ရကား အစာငတနေသော ကားသစမတစကောင အစာကောငးကို တေ့ရာ၌ ဣနေမရအောင ဖစသားသကဲ့သို့ ပတလပ နေသညမာ ကာပီဖစသည့ မမသကတစယောက ပိုငစိုး၏ အကောငးစား ပုစုပေးမုကို ဖငတကက ရငတမမဖင့ တစကိုယလုံး  တန့လိမကော့ပံကာ ဖတဖတလူး ဆတဆတခါဖင့ ဖီလငတေ အဆင့ဆင့ တကရပါခေပီ..။

အားမလို အားမရဖစလစာ ပိုငစိုး ခေါငးကို မမီမကမး ဆဲ၍ ဆံပငတေကို ဖခေပေးနေမိသည..။ အပိုကီးတစယောက  နေမထိထိုငမသာ ဖစနေပီကို သိသော ပိုငစိုးက အရိနကို မလော့ပဲ လကနစဖကကို ရငညန့ဆီသို့ လမးလိုကသည..။   သူ့လက နစဖကထဲ ပည့လံနေအောင ဆုတကိုငမိသော မမသက၏ အိစကထားကိုငးလသော နို့ကီးနစလုံးကို အားမနာတမး ဆုတခေ ပတလိမ့ပေးရငး သူမ စောကဖုတကီးကိုလညး စိတတိုငးက မေ၍ လကလိုက၊ ကလိလိုက၊ သားဖင့ ခပဆတဆတလေး ကိုက ပေးလိုက လုပနေလေရာ ခငေ့မငးပုသမ နုနေရရာသည့ သမငငယလေးပမာ အသကရူသံ ပငးပငးမုတ၍ လူးကာလန့ကာ ဖင့ မမသကတစယောက ကိတမိတ ခံစားနေရရာပါလေ၏..။ ပိုငစိုးကမူ မလော့ရေးခ မလော့..။

ကာသော မမသကတစယောက မနေနိုငလနးတော့ပီမို့ သူပုသမ အကောငးခညး ဖစနေသောလညး ဒီလောကကီး ကောငး လနးနေခငးကို လုံးဝ သညးမခံနိုငတော့ပါ..။   ပါးစပမ တအီးအီး၊ တအငးအငး ညညးညူနေရာမ ….  “ မောင….မောငလေး …ပိုင  …စိုး……အား…….အား…..ရီး…ကတ ကတ…အ….ရီး မောငလေး…တော……တောတော့ကာ… မမသက… အီး….ဟီး….ဘယလိုမ မနေနိုငတော့ဘူးကယ…”  မခငသကတစယောက ဤကဲ့သို့ တားမစရသညအထိ ဖစလာပါတော့၏။    ဒါ တောင ပိုငစိုးက မလော့သေးဘဲ နစမိနစသာသာမ ဆက၍ ဆုတပေး စုပပေး မုတပေး နေပနရာ မမသကခမာ ဘာမ မတတနိုင တော့သလို ဆက၍သာ အဆ ခံနေရရာသည..။  “ မောငလေး…မ…..မမ ကို သနား ပါကယ… နော…အ..အား… ဘယ.လိုမ မနေ  နိုငတော့ဘူး…လိုး ….လိုးတော့နော…လိုးပါတော့ ကာ နော…..မောင….မောငလေး…အား…..အငး…ရီး ကတ…ကတ…”  “  မမ..ကနော မုတပေးတာ ကိုကလား ဟင…ကောငးလား…”   မခငသကတစယောက တောတောနင့ စကားမပနနိုငရာ…။  အတနကာမ ဟငး ခနဲ သကပငးရညကီး မုတထုတကာ….   “ သေ…..သေတော့မယ… ဒီမာ မ….မမ ဘယလောကထိ ကောငး  ကောငးနေလဲ မငး …မသိဘူး.. ဟငး ဟငး……ဟဲ….အငး…ဟငး…လိုး လိုးပေးပါတော့ မောငလေးရယနော…. နောလို့….ဟငး… တကထဲမ လူကို ဣနေမရအောငကို မုတတော့တာပဲ…တောတောဆိုးတယ… လုပ…လုပတော့ မနမနလေး…ဟငး အငး…”

“ မောငလေးက မမသက အရသာ ရိသထက ရိအောငလို့ပါ..၊ မမကလဲ ဒီလောကကောငးနေတာကိုမား စိတဆိုးရတယ..လို့…”     “ အငး ….ဟငး…စိတဆိုးလို့ ပောတာ မဟုတဘူးဟဲ့..၊ သေနာလေးရဲ့.. ဒီက သိပပီး အလိုးခံခငလနးလို့ ပောနေတာ…အငး…..အ မေ့..အဲ့…….ဟငး ကည့ပါလားလို့…၊ ဟင….လိုးတော့လို့…”  ပိုငစိုးက အမုတကိစကို ရပနား၍ အလုပကိစဝငရန ပငဆငလေ သည..။ ခပမနမနပင သူမ ဒူးနစဖကကို ကိုငဖဲလိုကကာ ဟပီး ခဲပီးဖစသားသော ပေါငနစလုံးကား ဒူးထောက၍ ထိုငလိုကပီး   လကနစဖကဖင့ ဆုပကိုငထားသော ဒူးကောကကေးကို ပင့၍ တနးတငလိုကသည..။  ဒူးကောကကေးမ အထကပိုငး ပေါငတံ နစခောငးက ဘေးသို့ ကားနေရာမ စုထောငသားကာ ဒူးကေးမ အောက ခေသလုံးပိုငးသည အောကသို့ ညတကနေရကား မခင သက၏ တငပါးအောကပိုငးသည အငလိပအကရာ ပုံစံဖစနေလေသည..။  ပိုငစိုးက လိငတံထိပဖူးကို မခငသက စောကဖုတ  နုတခမးဝနင့တေ့ဆက ဆကနေရာ တောတောနင့ မတည့..။ စိတမရညတော့သော မမသကက … ..  “ ဟနး….တကထဲမ ..ပဲ….”   ဟု ခပပုံးပုံးလေးဆိုရငး ပိုငစိုး လီးတံထိပဖူးကို လကခောငးနုနုလေးမားဖင့ ဆုတကိုငကာ သူမစောကခေါငးဝနင့ ဆက ပေးလိုကတော့မ ပိုငစိုးက တငပါးကို ဖိ၍ အားစိုကကာ နစလိုကတော့သည..။ ဇိ…ဇိ….ဇိ….. မညသံပေး၍ သူ့လထစကီး နစဝင သားသမို့ မခငသကတစယောက စောစောကလို မပုံးနိုငတော့ရာပဲ မကလုံးလေးကို မေး ပါးစပလေးကို ဟကာ ကာမအရသာကို  ယစမူးခံစားနေပါတော့သည..။

လိုးထည့လိုကရသညမာ စီးစီးပိုငပိုင ရိလနးလပါ၏။ အနမးအရုပ အမုတ အလက စုံလငစာဖင့ စိတတိုငးက နူးထား၍ နူးအိ  ဖောငးရနေတာတောငမ ပိုငစိုး လထစကီးတစခောငးလုံး ခပစီးစီး ခပကပကပ ဝငသားရသည..။   ရပခနဲ လယလယကူကူ ဝင ခငး မဟုတပါ..။ ဇိကနဲ တနး၍ ဝငသားခငး ဖစသည..။   ရငသားတေ ဖငသားတေက ဆေဆေ့ထက ထား၍ ကားကားမို့မို့  ဖောငးဖောငးကကကီးမို့ လိုးမကောငးလောကဘူး ထငထားခဲ့သညမာ မားပီ..။   ဆေဆေက မမသကထက ရငတေ တငတေ  နညးနညးငယသောလညး စောကဖုတကမူ ထားကိုငးလခေသည..။  မမသကမတော့ ပည့တငး အိကားသော အသားဆိုငမား ကောင့ စောကဖုတက ညပသလို ဖစနေ၍လား မသိ..။ ကီးမားသော တငပါးကီးနစဖကနင့ ဘာမပင မဆိုင..။ စီးစီးပိုငပိုငကီး  …လိုး၍ ကောငးလနးလောကရုံ အနေတောလေး ဖစနေသည..။ ပိုငစိုး လီးတံကီးက ပောယူရလောကအောင ကီးမားတုတခိုင လနး၍လားတော့ဖင့ မဆိုသာပါခေ..။

ဖစတော့ ဖစနိုငပါ၏.။ ဆေဆေလဲ ခုမသာပါ..။ ညားကာစကမားဆို..တောပါတော့ဟု တားယူရလောကအောင သူမခမာ  နာကငစာ အလိုးခံခဲ့ရသည..။   အခုတော့ နေ့တိုငးညတိုငး ဝငနေက ထကနေကမို့ ဒီလီးကီး၏ လုံးပတနင့ အရညဒဏကို ခံနိုင ရည ရိနေခေပီ..။  မမသကကတော့ တစခါမ မခံရသေးတဲ့ စောကဖုတမို့လား၊ ဒါမမဟုတ မခံရတာ ကာလို့လားတော့ မသိ… လိုး ရတာ ကပကပသပသပ ရိလနးလသည..။  ပိုငစိုးက အဆုံးထိ ဝငသားသော သူ့လီးကီးကို ပနနုတ၊ ပနထိုးလိုကဖင့ အသာလေး  မေးပီး လိုးဆောင့နေလေသည..။   “ လိုးကာ….အငး ဟငး….ခပသကသကလေး လိုးပေးပါနော… အငး ဟင့…..အမ လေး…ကောငး …. ကောငးလိုကတာ…ဟုတ…ဟုတတယ…အငး ဟုတပီ…၊ ကတ..ကတ…ရီး…….ရီး….အီး အင့..အား… ဆောင့…ဆောင့……. နာနာလေး ဆောင့… အေး …အေးကယ….လိုး …လိုး…အားရပါးရသာ လိုး…မမ စောကဖုတကီး ကဲခင ကဲ သားပစေ… အား…အငး …ကတ..ကတ….ရီး…အား…အင့ ဟင့…. ဟ…အား…အီး….ဟီး….အ…….”

မခငသကတစယောက ဟနဆောငမုတေ တစခုမကန ကာကသားပီး.. သူမဆနကို ဘယလိုမ မထိနးခုပနိုငတော့ဘဲ နုတမ ဖင့ ဟရတော့၏..။  သူမ၏ မကနာ အမူအယာကလညး ရမကအခိုးအလံ မားဖင့ ရီဝေ တကက၍ ထူးထူးကဲကဲ တပမကခငစရာ  လပလနးနေတော့သည..။  မိနမတစယောက၏ စောကဖုတထဲ လီးဝငနေခိုက ထိုမိနးမ၏ မကနာ၌ တေ့ရသော အမူအယာမာ ထို အခိန၌သာ တေ့ရသည့ အလနရားပါးလသော အလတစမိုး မဟုတပါလား…။  ပိုငစိုးက စိတလုပရားစရာ ကောငးလသော မမ သက၏ ရမကလိုငးက မကနာပေးကို တစိမ့စိမ့ ရုစားရငး ရာဂစိတတို့ ကသထက ကလာကာ မမသက အလိုက အစမးကုန  အားသငးပီး ခပသကသက ဆောင့ပေးတော့သည..။ ကောငခံတငးပကနင့ ဇရကတောငပံကိုးတို့ တေ့ကသည့ပဲမို့လား မသိ၊ ဖို နင့မတို့ အခစနယကံပီး ကာမဂုဏ ခံစားနေကပုံမာ ထိတလန့စရာ ကောငးလတော့သည..။   အတနကာမ စိတရိလကရိ  ဆောင့ ဆောင့လိုးနေပီးမ ခဏရပကာ မမသက၏ ကိုယလုံးကီးကို ဘယဖကသို့ စောငးပစလိုကသည..။   ပီးတော့ သူမ၏  ညာဘက ပေါငတံကို ပင့၍ တနးကပလိုကရာ စငးထားသော ဘယခေထက၌ အားကစား လေ့ကင့ခနး လုပသလိုမိုး ကေး၍  တငမောကထားသည့ ပုံစံ ဖစသား၏..။

မမသက ပိုငစိုး ပငဆငပေးသမ ငိမ၍ ခံနေလိုကသည..။ သူ့အလိုက ကကသားမားကို ဖေလော့၍ ပေးထားလိုကသည..။  ကိုကသလိုသာ ပငဆင ၊ ကိုကသည့ပုံစံဖင့သာ လိုးပေတော့ ကောငဆိုးလေး……မောငပိုငစိုးလေးရေ…။ တစဖကသို့  စောငးထားသညမို့ မခငသက၏ ခါးက နိမ့ဆငးနေပီး တငပါးကီးတစဖကက ခုံး၍ ကေးကာ မင့ကားနေသည။  စူကား မို့မောက နေသော ဖငသားဆိုငနစမာက အိစကကာ နောကသို့ ပစထား၏။ တုတခိုငအိဖေးသော ပေါငတံလုံးကီးနစခုက ပူးဆင့နေသည။  အရငးပိုငးခငးမာတော့ ခပကာကာဟလို့ နေ၏။ ဘယခမး ပေါငးလုံးရငးက နောကသို့ အနညးငယ ပစထားကာ ညာခမးပေါင လုံးရငးက ရေ့သို့ တနးပို့ခံထားရသမို့ ပေါငရငးခဆုံရိ လီးနုတပီးကာစ မမသက၏ စောကဖုတကီးခမာ စူအကစူအက ရစိရစိ ဖစကာ လီးကီးဝငလာတော့မညကို အဆငသင့ စောင့ကိုနေဟနဖင့ အသားနီမားပင လနထကတော့မလောက မတသိပနေ ရာသည။

ပိုငစိုးက မမသက၏ တငပါးခုံးခုံးပေါ လကတငကာ ဖငပောငပောငနောက၌ ကပလိုကပီး အံကဖစနေသော စောကဖုတစူစူထဲ သို့ ထိပဖူးကို တေ့၍ နစလိုကသည။ ဒီတစခါတော့ လောကနဲ ဝငသားပါ၏။ အနေအထားကလညး ပေါငနစခမးကို ဖဲဟထား  သလိုမို့ စောကဖုတကီးက စူစူမို့မို့ကီး ဖစနေပါတော့သည။ အဆုံးအထိ သငးထားရာမ ဆတကနဲ ပနထုတလိုကပီး ကတလု ကတခင ဖစမ အားစိုက၍ ဆောင့လိုးပေးလိုကပနသည။ တစစတစစ ဆောင့ခကမားက ပငးထနလာသည။ သူက အားစိုက၍  ဆောင့လိုကတိုငး ဆောင့လိုကတိုငး မမသက၏ အိစကထားမို့သော ရငသားကီး နစမာက ယမးခါ၍ တအိအိ ဖစနေတော့သည

သူမကလညး အငိမမနေပဲ တငကို နောကသို့ ပစပစပေးရငး ညာလကဖင့ သူ့ကိုယလုံးကို စမးမိစမးရာ စမး၍ ဆိတဆဲညစလိမ ကာ အားမလိုအားမရ ဖစကောငး ညနးဆိုနေသညသို့ ရိ၏။   ပိုငစိုးကလညး အိထားကားပန့သော အပိုကီး၏ ဖငသားဆိုငကီး မားနင့ သူ့ဆီးခုံရငးတို့ အားရိပါးရိ ပစပစဆောင့လိုကတိုငး ဖတခနဲ ဖတခနဲ မညကာ တုနခနဲ တုနခနဲ အိတကသားသော နူးညံ့ဝငး ဝါသည့ တငသားဆိုငကီးမားကို ကည့ရငးကည့ရငး ကာမစိတတေ ပငးထနသညထက ပငးထနလာသည။   ဆောင့ခကက လညး အားပါလနးလသဖင့ ခံရသူမာ မသကသာပါ။ မမသကတစကိုယလုံးလညး မညာမတာ ဆဲယမး၍ အလုပခံနေရသော  သစပငငယလေးပမာလို ဖစနေရာသည။  မမသက၏ နုတမ ကောငးလနးလသော ကာမစညးစိမကောင့ တအိအိ…တအအ… ညညးသံလေးမားကလညး စညးခကပမာ ထကပေါလို့ နေပါ၏။

ပိုငစိုးက ထကလုထကခငဖစနေသော သုတကို ထိနးသည့အနေဖင့ ဇပကနဲ အသံမညအောင လီးတနကီးကို ဆဲနုတလိုကသည။  တငးကပနေအောင ရိုကထားသည့ ခပတုတတုတ စို့ကီးတစခောငး မရိတော့သလိုဖစကာ မမသက စောကဖုတကီးမာ ဟာက နဲ ဖစသားရပီး အ၇ိနမသတနိုငပဲ ပစိပစိ ဖင့ ရစိထိုးနေလေတော့သည။   “ မောင….မောငလေး ….. ပီးခငပီလား…”  မမသက က တုံရီဟိုကသော အသံဖင့ မေးလာသည။   “ ဟုတတယ မမသက .. စိတထဲမာ မထိနးနိုငတော့လို့ ခဏနားလိုကရတာ… ဆက သာ လိုးနေလို့ကတော့ လရေတေ ထကကုနတော့မာ…”   “ ဟင့အငး…ဟင့အငး… ထကထက ဆောင့သာဆောင့ကာ..၊ မမ  အရမးကောငးနေတာ…မောငရဲ့….”  မမသကက မတသိပဆာလောငစာ သူမဆနတေကို ထုတဖောလာပါသည။

ပိုငစိုးက ….  “ အငးပါ မမရ…ဒီတစခါ အပေါကမောကပီး အားရပါးရ လိုးမယလေ…. အပီးသတပေါ့..မမကော ပီးကာနီးပီလား  ”  မခငသကက စိတမရညတော့သော အသံဖင့ … အငး .. ဟု တစခနးဆိုပီးနောက…  “ ဒီက အရမးကောငးနေပီ ဥစာ၊ မငးလီး ကီးသာ ဆကဆောင့နေရင ခုလောကဆို ပီးနေရောပေါ့… လုပ…လုပတော့…၊ စိတရိလကရိသာ ဆောင့လိုးတော့…မမကို မညာ  နဲ့… မမလဲ ပီးတော့မာ အငး………ဟင့….ဟငး…” မခငသကက ပိုငစိုး အလိုက ကိုယကို ပကလကလနပီး ပေါငနစခောငး ကား ကားစငးစငး ဖစသားအောင အိပနေလိုကသည။   ပိုငစိုးက မခငသက၏ ကိုယလုံးအိအိကီးပေါသို့ တည့တည့မောကလိုကရာ  သူ့လီးတနရညကီးက ဆီးစပပေါထိ မေး၍ ပူနေးနေး စိုအိအိကီး မေးတငနေသည။  “ ဟငး……လုပတော့လေကယ…..လို့….”မ ခငသကက မောလစာ ဆိုရငး သူ့ကို ရီဝေစာ ကည့နေ၏။ သူက သူမနုတခမးကို ခပကာကာလေး ငုံလိုကကာ မေး၍ ခေတ နား နေသည။ ပီးမ ခါးကိုကလိုကပီး သူမ၏ ဖဲကားထားသော ပေါငကီးနစလုံးကားရိ စောကဖုတကီးနင့ တည့တည့ခိနကာ ထိုး ထည့လိုကသောလညး ငနဲသား မောငရေလီးက ခောခောထကနေသည..။

မခငသကက တခစခစဖင့ သဘောတေကကာ…..  “ လဲနေတယဟဲ့…မောငလေးရဲ့..၊ ဖယဖယ…မငးဟာကီး မထား၊ အငး…ပေး ပါဟာ…ကဲ..ဟုတ..ဟုတပီ…ထည့လိုကတော့…ဒီအတိုငးပဲ ထည့လိုက…ဟုတတယ…အား….အိ..အီး…ကတ..ကတ…  ဆောင့..ဆောင့ကယ… အီး…ရီး…..မောင..မောငလေး…အား…ဆောင့…ဆောင့..နာ နာလေး…အငး..အ….အဲ…ဟုတပီ…  ရီး….ကတ..ကတ…အမေ့…အင့…ဟီး…..ဟငး…အား..ကောငး..ကောငးလိုကတာ..အား…..” မခငသကက ပိုငစိုးလီးကီးကို   ကိုယတိုငကိုငပီး သူမစောကဖုတထဲ ထည့ပေးရငး ခပကမးကမး ဆောင့ခကမား၌ ယစမူးစာ ရိနေပါတော့သည..။  ပိုငစိုးက လညး ဆောင့ကောငးကောငးနင့ မီးကုနယမးကုန ပစပစ ဆောင့တော့သည..။  အားပါလသော သူ့လိုးဆောင့ခကမားကောင့ မမ သကခမာ အံကိုကိတကာ မကလုံးမား စုံမေးလက ပါးစပမ တကစကစ တရီးရီး မညအောင စုပသပရငး ခေါငးကို ဘယညာ လူးပီး သူ့ကောပငကို လကသညးမားဖင့ ကုတခစကာ တန့လိန ကော့လနနေပါတော့သည..။

သူမ၏ လုပရားမုမားအရ အထတအထိပသို့ သူမ ရောကနေပီဟု ပိုငစိုး အတတသိလိုက၏။ သူက မမသက၏ နို့အုံကီးနစလုံးကို  အုံအရငးမ ပယပယနယနယ ဆုပကိုငလိုကသည..။ ပီးမ အသကကို ဝအောငရူလိုကကာ ခါးကို မောကကာ ပင့ကာ  အားရိပါးရိ အသားကုနကုံး၍ လိုးလေတော့သည..။  ပိုငစိုး ဆောင့ခကမားက အားမာနပါလသလို အောကမနေ၍ စကောဝိုငး မေ့သလို ဖငဆုံကီးနစဖကကို လည့ကာ ဝိုကကာ စိတတိုငးက လုပ၍ အလိုးခံပေးနေသော မမသက၏ အပင့..အရိုက အဟိုက အဝေ့တို့ကလညး မာနပါလခေ၏..။ ဘာမ မကာလိုက…။  ပိုငစိုး၏ လခောငးကီးတစခုလုံး ယားကိကိနင့ ကငတငတင  ဖစလာကာ တငးတောင့လာပီး တစပတစာ သိုလောငထားခဲ့သော ဆေဆေ့အတက သုတရညတေကို ဒေါလေးသက စောကဖုတ ထဲသို့ ပနးထုတလိုကရတော့သည..။

ပူနေးစေးပစသော သုတရညတို့က သူမ၏ သားအိမဝကို အရိနဖင့ ပကဖနးလေပီတကား..။  ခပဝေးဝေး လမးမဆီမ ကားသံ ၊  ကလေးမား၏ ဆော့ကစားသံ၊ လူသံ အခို့ကို ကားနေရ၏။ ဘာလိုလိုနင့ ပိုငစိုးနင့ မခငသကတို့၏ ကာမလနဆဲပဲကီး ဆငနဲခိန  မာ တစနာရီကောကောမ ကာလေသည..။ ကာဆို မမသက ကညကညဖူဖူ ပေးခငလာသညအထိ စောင့စားရ နူးနပရတာ ကိုက နာရီဝကနီးပါး ရိခဲ့သညကိုး..။   စောင့စားရကိုး၊ ကိုးစားရကိုး နပပါလေ၏။ ပိုငစိုး အိမက ထကသားသောအခါ ၃ နာရီ တောင ထိုးလုပီ..။ သူက မမသကကို အနမးဖင့ နုတဆကကာ ခပသကသကကလေး ထကသားလေသည..။  ပီး….မမသက၏  ဆနအရ တံခါးကို အပငမ ကန့လန့ခသားပေးခဲ့သည.။ သူမကတော့ မစားရတာကာပီ ဖစသော အနစသကဆုံးသော ကာမအ ဟာရကို မတသိပ ဆာလောငနေခိန၌ တဝကီး စားလိုကရသဖင့ အစမးကုန ကေနပ၍ နေလေတော့သည..။   သို့ပေမယ့…..    ပိုငစိုး၏ အဆုတအနယ အဖိအဆောင့တို့က တစခါဆို ဆိုသလောက အားပါလနးလသဖင့ လကမောငး၊ နို့အုံ၊ ဖငဆုံ၊ ခါးစပတို့၌  နာကငနေလေတော့သည..။

အနာဆုံးနင့ အကောငးဆုံးကတော့ သူမ၏ လကရေးစင စောကဖုတကီး ဖစကောငး ပောဖို့ပင လိုမညမထငပါ..။   မခငသက တစယောက သူ အားရပါးရ လိုးပီး ထားပစခဲ့သည့ ပုံစံအတိုငး ကိုယတုံးလုံး အနေအထားကီးဖင့ပင ကုတငပေါတင ပကလက  ကားယားကီး အိပလက မေးနေလိုကသည..။  တစခက မေးခနဲ ဖစသားပီးမ အအေးပတမညစိုး၍ ခုတငအောက ရောကနေ သော ခုံစောငပါးပါးလေးကို ဖစသလို လမးကာ နစနစခိုကခိုက အိပပစလိုကလေရာ အစာဝသားပီဖစသော မခငသကတစ ယောက အပိုကီး စညးစိမ အပည့ဖင့ ခပကားကားကီး အိပပောသားလေသည..။ အိပရာကနိုးတော့ နေတောတောခိုနေပီ..။  အိပရေးဝဝ အိပလိုကရသဖင့ လနးဆနးသားသလို ရိ၏။ လနးသညထက လနးစေရန ရေခိုးပစလိုကသည..။ သူ စန့ပစထားခဲ့ သည့ ကိခဲခဲ အဖူရညမား ပေပနေသော စောကဖုတကီးထဲသို့ လကနိုက၍ သန့စငအောင အထူးဂရုစိုကလေသည..။ တစ ကိုယလုံး စိမ့သားအောင လောငးခိုးလိုကတော့မ လနးဆနးရုံမက အားပါပည့သားသလို ခံစားလိုကရသည..။

တငးပည့ကပပည့ ကာမဂုဏ ခံစားလိုကရသဖင့ စိတထဲမာ အလိုလို ကေနပနေသည..။  ရေခိုး အဝတအစားလဲပီး သနပခါး  ပါးပါးလိမးကာ ကောငအိမထဲမ ဖီးကမးငကပောသီး ပော့ပော့နစလုံးကို စားလိုကသေး၏။ ပကလကကုလားထိုင၌ ခေတ  အနားယူနေစဉ အပငမ ခေသံမားကား၍ မောငစပုနေသော အခနးကို မီးဖင့လိုကသည..။  “ အငး…ဒီညတော့ သူနဲ့ ဆေဆေတို့ ရဲ့ ပဲကို ကည့စရာ မလိုလောကအောင ဝသားပီ… ဟငး…..ကောငဆိုးလေး…နေ့ခငးက ငါ့ကိုလိုးပီး ညက ငါ့တူမကို လိုးအုံးတော့ မယ… ဆေဆေကတော့ သိရာမာ မဟုတဘူး သိမားသိရင တော့ နောကဆို သူ့ယောကား…အိမကို တစယောကထဲ မသားရ ဆိုပီး  တစခကလတ အမိန့ ထုတမယ ထငပါရဲ့…”  ဤသို့…တောငစဉရေမရ တေးနေခိုက ကပကပအိတဖင့ စားစရာတေ ဆဲပီး  ခပသကသက ဝငလာသော ပိုငစိုးကို တေ့လိုကရသဖင့ မခငသကက…  “ ဟဲ့…..ဆေဆေ ရော…ဟင…”   အလောသုံးဆယ ပုံစံ ဖင့ မေးလိုကရာ သူက ပုံးစိစိဖင့ လကညိုးကိုထောငကာ လီးတောငသလို တဆတဆတ လုပပရငး …   “ ကုလားကီးနောက  လိုကသားပီ….”   ဟု စလိုကသည..။

“ ဟာ….ဟုတပါဘူး….ဒီကောငလေး……အကောငးပောတာ…”  မခငသကက မငတညတည ဆိုလိုကတော့မ….  “ တကထဲ…မမ ကလဲ ..ဒေါခည့ပဲ..၊ ဖေးဖေးပေါ့….ပောမာပေါ့..မမရဲ့..”   ပိုငစိုးက လကထဲမ အထုပတေကို ကမးပေါပစခလိုကကာ မခင သက၏ ခေရငး၌ ထိုငလိုကပီး ကုလားထိုငပေါ၌ မေးနေသော အပိုကီးကို မေးမေးပေးလိုကသည..။  “ အား……အမောကို ပေ သားတာပဲ…..မမရာ…”   “ သား….သူခိုးလေး… မေးတာဖင့ မဖေဘူး…ဆေဆေမပါဘူးမို့လား…ဒါကောင့ ..သူ အူမူး နေ….ဟငး….”   မခငသကကလညး ကိတ၍ ကေနပနေလကကပင စိတဆိုးဟန တမငပု၍ နုတခမးကို စူထားလိုကလေ သည..။   ပိုငစိုးက သူမကို ခိုငးကားမ ဆဲမထူလိုကသည..။ အပိုကီးက ပေကပကပပုံစံဖင့ တငးခံနေ၏။ သူက မရမက ဆဲယူ လိုကရာ မပါခင့ပါခင ပုံစံဖင့ မတတတကီး ပါသားပီး ပိုငစိုး ရငခငထဲ ရောကသားရလေသည..။  “ ဟန့….တောတောကဲ…၊ ဒီ ကဖင့ စောကဖုတတေ နာလို့ကောငးတုနး…၊ ဒါက ဘာလုပအုံးမလို့လဲ…..၊ လိုးခငပနပီလား…ဒီလီးက…”   မခငသကက ဆေ ဆေမပါမနး အသေအခာ သိလိုကရာ ကရလာသော ကာမစိတအဟုနဖင့ ညစတီးညစပတလေး ခပရငရင ခပမူးမူး ပော လိုကပီး ပိုငစိုး ကောပငကို တအုနးအုနး ထုလေတော့သည..။

သူက တဟားဟားရယရငး သူမ၏ ကောပငကို သိုငးဖကထားရာမ ရေခိုးပီးစမို့ အေးစကစကဖင့ နေးနေသညဟု ဆိုခငစရာ  ဓါတတစမိုး စိမ့ဝငနေသော မမသက၏ တငပါးကီးကို ခပတငးတငးဆုတ၍ လိမ့ခေ ပတသပပေးနေသည..။    “ လူဆိုးလေး…  ဖယကာ…မမ ရငတေ ခုနလာပနပီ…ခဏလေးမား အမောဖေပါအုံးတော့လား..ကာ…”  ” တကထဲ မစားရတာ ကနေတာပဲ… သား …ရေခိုးလိုကအုံး၊ သူ့ကိုယကဖင့ ခေးစောတေကို နံလို့…..”  ဤသို့ ဆိုကာ တနးလတလိုကသည..။   “ ဟဲဟဲ…. မမဖုရားရဲ့  အမိန့တောမတ အတိုငးပါပဲ..”  ပိုငစိုးက ရတတီးရတနောက ဆိုရငး ရေခိုးရန ပငလိုကသည..။ ဆပပာ ၊ သဘက စသညကို ယူ ပီးမ မမသကရိရာသို့ တစခေါကပနလာကာ….  “ ဟဲ..ဟဲ… မမဖုရား…ရေခိုးပီးပီးခငးနော….ဖုရာ့….”  ဤသို့ ပောဆိုကာ မခင သက၏ အိစကထားကားနေသော တငသားဆိုငကီးကို တစခက ပုတ၍ ထကသားလေတော့သည..။  မခငသကခမာလညး  နေ့ခငးက စားထားဘူးသည့ ပိုငစိုး၏ လီးအရသာကီးကို တေးလိုကမိပီး ရငတေခုန၊ ဖငတေတုနကာ စောကဖုတကီး တစခုလုံး  ယားကလာလေတော့သတညး။

 

Zawgyi

 

အပိဳx{1039}x{101C}ကီးမခငက္ ( စ / ဆုံး)

မိုးတင္းx{1039}x{101C}ကီးမာ ထူးထူးဆန္းဆန္း ေနေတမား သာလိုx{1037}၊ ပင့ိုx{1037}…၊ ေဈးခင္းကို စားပဲေပၚ တငိုကင္း နဖူး၌ သီးေနေသာ ေခၽးစက္ မားကို သုတိုကည္..။  ၿပီး.. အခန္းထဲ ဝငာ ေခၽးစို အဝတားကို တစုမကန္ ခၽတစိုက္၏။ ၃၈ လက ဆိုက္x{1039}x{101C}ကီး  ဘရာစီယာကို နမ္းၾကည့ိုက္ေတာ့ ေခၽးေစာံေနၿပီ..။ အင္း… ေရခိဳးရင္း ေလာအုံးမည္..။ ခx{1014}x{103D}x{1039}x{1016}ာကိုယ္၌ တစုတည္းသာ ကန္ ေတာ့သည့္ ဆပမိုငာ နီရဲရဲေလးကို ဒူးပင့္၍ ခၽတိုကည္..။   သူလည္း ေခၽးနံx{1037}ေရာ ဟိုအနံx{1037}ေရာ မx{103E}နူေနေလၿပီ..။ တဘက္ တစညို တန္းေပၚမ ယူကာ ကိုယုံးေပၚမန္ေရx{1037}မာ ရပင္း တစိုယုံးကို သနx{1037}ငိုက္၏။  မနပ္ေရx{1037}မာ ကိုယုံးပည့္  လုံးတီးေပၚေနေသာ မိမိ၏ ကိုယုံးအလကို ေငးေမာရင္း တစိုယည္း ပီတိ ေတ ဖာေနမိေသး၏။

ကိုယို ဘယည့ာလည့္၊ သမငညနည့္ အလည့ိဳးစုံဖင့္ ၾကည့္၍ အားရကာမ ေခၽးစုပည့္ စပိုx{1037}ရပ္ လကိုx{1014}x{103D}င့္ ေတx{1037}ရာ ထမီတစညို ေကာကတိုကည္..။ ထိုx{1037}ေနာက္ မီးဖိုေခာငိုx{1037} ဝငာခဲ့လိုကည္..။  ခင္းထဲက ခကဳတရာေတကို  တစုခင္း ခၿပီး ခုတစရာေတကို ခုတစ္ေနခိုက္ ရပက္..ရပပ္ ေခသံမားx{1014}x{103D}င့တူ …  “ အပိဳx{1039}x{101C}ကီး…….အပိဳx{1039}x{101C}ကီး ေရ…   ဟု ကယ္ေလာင္ ကယ္ေလာင္ အသံေပး၍ ေဒၚနီမာ ဝငာသည္..။  “ ေအာ္……ဘယူလဲလိုx{1037}… မမမာ….လာေလ… ထိုင္….”   သိလက္x{1014}x{103D}င့္ ဧည့တကားဆိုကာ ဖိတ္ေခၚလိုကည္..။ ေဒၚနီမာက ေယာက္ားလုပာ ထိုငား၊ အတင္းေပာ  အိမည္၊ ဒါသညာ သူမအလုပ္..။ ေအာငယ ဝါသနာ x{1039}x{101C}ကီးလိုက္ေသး..၊ အပိဳေလး…အပိဳဖန္းေတဆို ေဒၚနီမာx{1014}x{103D}င့္ ၾကာ ၾကာမေနရဲ..။

ေအာငယုပငုပ္၊ မလုပင္ လငိစx{1039}x{1005} သားကိစx{1039}x{1005}ေတကို တစစခ ၿမိန္ေရယက္ေရ ေပာတတည္..။ ဝါသနာx{1039}x{101C}ကီးေသာ  ၿမီးေကာင္ေပါကေလးေတကေတာ့ ရကတ္ေသာ အမူအယာဖင့္ ေဒၚနီမာ ေပာေသာ မစားရဝခမန္း ခင္ေထာငာတမ္း ေတကို ဖုတx{103C}ိက္ ဖုတx{103C}ိက္x{1014}x{103D}င့္ ရငခုနုန္ အာသာမေပ နားေထာငငတ္ၾကသည္..။  ေဒၚနီမာက မခငက္ေဘးမ  ဖငိုငုံ တစုံးကို ဆဲယူၿပီး နံရံ၌ မီကာ မက္x{1014}x{103D}ာခင္းဆိုင္ ထိုငိုကည္..။ ၿပီးေတာ့… သိလက္x{1014}x{103D}င့္ ၾကကားေတလားဟု ေမး လိုက္ေသး၏။  “ ဟုတယ္…မမမာေရ… ဒီေနx{1037} စေနေနx{1037}ဆိုေတာ့ သငန္းတက္ေနတဲ့ ေဆေဆတိုx{1037} လာမာမိုx{1037} ဟင္းေကာင္းေလး  ခက္ေကၽးခငိုx{1037} ဆိုပါေတာ့….”

“ ေအာ္….ဟုတါ့..၊ ေကာင္းပါ့….၊ ဒါနဲx{1037} ထားအိေလးေကာ မေတx{1037}ပါလား…”   “ ထားအိ သူတိုx{1037}  ကုမx{1039}x{1018}ဏီကိစx{1039}x{1005}နဲx{1037} မx{1014}x{103D}x{1039}x{1012}ေလးတဲ့..၊ အခုမနကဲ ထကားတယ္…ေလ…”   “ ဟင္….ဒါဆို..အိမာ အပိဳx{1039}x{101C}ကီး တစ္ေယာကည္း ေပါ့…”    “ အင္း…အပိဳx{1039}x{101C}ကီးတိုx{1037}ပဲ ေကာင္းတယ္..၊ လငူသားေမး ကိစx{1039}x{1005}လဲ မလုပရx{103C}တ္ေတာ့ဘူး..၊ ကိုယ့ာသာ တစ္ေယာကည္း  လတတပပ္ ေနာ္.. စားခင ကိုယ္x{1039}x{101C}ကိဳကလို…..ဟင္းဟင္း…”ဟု အကဲစမ္းသည့ေနဖင့္ ဆိုလိုကည္..။ အပိဳx{1039}x{101C}ကီး  က ဘာမ မေပာပဲ ေအာကုံx{1037}၍ ခုတစရာ အသားမားကို သာ ေx{101B}းရင္း ၿပဳံးေနလိုကည္..။ အတင္းခံမပါပဲ စပိုx{1037}ရပ္ အိအိတိုတို ကိုသာ ဝတားသမိုx{1037} ရငားမား အထင္းသား ပုံေပၚေနကာ အသားတုံးကို ခုတိုကိုင္း တုနုန္ .. တုနုန္x{1014}x{103D}င့္ လx{103C}ပါေနေသာ  မခငက္၏ x{1014}x{103D}ိုx{1037}x{1039}x{101C}ကီးx{1014}x{103D}စုံးကို တစက္ၾကည့င္း …

“ ဝါကၽတ္ေတာ့မယ္ေနာ္… ”  ဟု မဆီမဆိုင္ ဆိုေလသည္..။ အပိဳx{1039}x{101C}ကီးက …အင္း ဟု သံေယာငိုက္၏..။ ေအးေလ… အပိဳx{1039}x{101C}ကီး ဘဝနဲx{1037} ေနတာပဲ ေကာင္းတယ္ မသက္ေရ… သိလား..၊ ေယာငိုx{1037}မားေတာ့ လငူမယ္ စိတကူးေလနဲx{1037}…”  “ ဟင္း….မမမာက  ေကာင္းတာက ထည့ေပာဘူး..ခနားတယ္..”  ေဒၚနီမာ ဆင္ေသာ အကကဲသိုx{1037} တည့ည့္x{1039}x{101C}ကီး ဝငိုကည္..။ ေဒၚနီမာ က ေခာင္းတစက္ ဟနx{1037}ိုကာ…   “ ေအးေလ… ေကာင္းတာေတာ့ ေကာင္းတာေပါ့..ဒါေပမယ့္ ခဏပါ…မသကယ္..၊ ေကာင္း တာကေတာ့ မသကည္း အပိဳx{1039}x{101C}ကီးေပမယ့္ ဟင္းဟင္း…..”   “ အလိုေတာ္… မမမာေနာ္….ဟင္း………”   “ သေဘာေပာတာပါ ေတာ္၊ ခုကာလ… အပိဳx{1039}x{101C}ကီး အပိဳx{1039}x{101C}ကီး ေပါငန္ၾကည့္ လီးရာခည္း…ဆိုတဲ့ အထဲမား ကိုယ့ီမ ပါမလားလိုx{1037}ပါ၊ ဘာပဲဖစစ္ မ သကိုမိုx{1037} ေပာရအုံးမယ္၊ ဒီမယ္…ပါေတာ့ေကာ ဘာဖစ္ေသးလဲ ေအ..ေနာ္…၊ ဘယူမ မသိၿပီးတာပဲဟာ..ကိုယိုx{1037}ကေတာ့  ရင္းရင္းပဲ ဒါမိဳးဆို လကေx{1014}x{103D}းထဲကပဲ…၊ ကိုယိုx{1037}မား ဆိုေလ ဒီမယ္…ဒီမယ္… ဒါသာၾကည့္..(၄) x{1014}x{103D}စမီးကထဲက အေတx{1037}အx{1039}x{101C}ကဳံ  ရိခဲ့တာ.. ”  ေပာေပာဆိုဆို သူx{1037}ေပါင္ၾကား ပုတုတသည္..။

ေဒၚနီမာ၏ သဘာဝကို မx{1039}x{101C}ကိဳကေသာည္း ဒီတစါေတာ့  အပိဳx{1039}x{101C}ကီးကိုယ္x{1014}x{103D}x{103C}ိက စိတါသလိုလိုမိုx{1037} သူေပာသမ ေမး၍  နားေထာင္ေနလိုကည္..။   “ မသက္… ဘယိုမ ေတာ့ မေအာင္းေမ့နဲx{1037}ေနာ္.. မိန္းမခင္း ကိုယင္းစာလိုx{1037} ေပာတာ…၊ မသက္ ဆx{1014}x{103D}x{1039}x{1015} ရိရင္ ေပာ..၊ မမမာက ပိုငယ္၊ ပိုငဲ့ ေယာက္ားေတ အမားx{1039}x{101C}ကီး … ငယယား၊ x{101B}ယူလား၊ ဦးဦးအx{101B}ယား၊ ေပာ…  အေပာဲရတယ္၊ ေရရညဲ ရတယ္.. ရည္x{101B}ယားရင္ လကပငဲ ရတယ္ သိလား…”  ဟု တစ္ေယာက္ေယာက္ ၾကားသား မညို စိုးရိမနင့္ အသံကို အုပ္၍ ေပာေလသည္..။   “ ရပါတယ္…မမမာရဲx{1037}……”   “ ဘာ…ရပါတယ္…ဟုတား…၊ အပိဳx{1039}x{101C}ကီး၊  ေခၚခဲ့လိုx{1037} ရပါတယားဟင္…”  “ ဟုတါဘူး…. မမမာရဲx{1037}.. ဒီလိုပဲ ေနေနကပဲ ဥစx{1039}x{1005}ာ…”   “ အဲဒါေပာတာေပါ့… မသကိုx{1037} ..အဲဒါ ေတ ခကာ၊ ဒီမယ္ .. မမမာကို မယုံလိုx{1037}လား..”   “ ဟုတါဘူး… ေအးေဆးပဲ ေနခငိုx{1037}…”    “ ဖစၿပီ.. ဒီမယ္… မသက  အပိဳx{1039}x{101C}ကီးဆိုေပမယ့္ တကယ့ို လုံးx{1039}x{101C}ကီးေပါကx{1039}x{101C}ကီးမိုx{1037} ကိုယိုx{1037}က ေပာတာ..၊ ဒီအတိုင္းx{1039}x{101C}ကီး ပစားလိုက္ေတာ့မာလား… ၊ x{1014}x{103D} ေမာစရာ….”

မခငက ေဘးသိုx{1037} စငားေသာ ၾကကားတုံးကို မမီမကမ္း လမ္းဆဲလိုကာ ေစာင္းလဲမလို ဖစားၿပီးမ ထိုငုံေပၚ ဖငိုင္ ရင္း ကန္ေသာ အသားေတကို ခုတ္ေနပနည္..။   လဲမလိုလို ဖစားေသာေၾကာင့္ သူမ၏ ထမီက ဖx{101B}ိုဖရဲ အနားစ ပုံပကား  ကာ ပနိုငိုက္ေတာ့ ေအာကလတ္၍ ေနေတာ့သည္..။ လကာလဲ ဟင္းကိုင္ေနခိုကိုx{1037} ေပပေနသည္..။ ပငထိုငား…။     ေဒၚနီမာက ေဟာင္းေလာင္းx{1039}x{101C}ကီး ေပၚေနေသာ မခငက္ ေပါငၾကားကို ၾကည့င္း စိတဲက ၿပဳံးမိသည္..။ မခငကေတာ့  သိဟနတူ..၊ သိလည္း မိန္းမခင္းမိုx{1037} အေရးမx{1039}x{101C}ကီးသလို ဆက္ေနလိုကန္ တူပါရဲx{1037}..။   ဝါဝင္းေသာ ေပါငင္းသားx{1014}x{103D}စကို  အလင္းေရာငင့္ အထင္းသား မင္ေနရသည္..။ ေစာကုတို အပီအပင္ မမငေသာည္း ေစာကုံx{1014}x{103D}င့္ ေစာက္ေမx{103E}းေတကို ေတာ့ မဲမဲခိတိတ္ လိမိမx{103C}တx{103C}တ္x{1039}x{101C}ကီး ေတx{1037}ေနရသည္..။ ဟင္းခက္ေနရင္း ေဒၚနီမာက စကားလုံးဖင့္ လာၿပီး ဆခဲ့သညိုx{1037} x{1039}x{101C}ကဳံ ဖူးခဲ့ေသာ အဖစပကိုx{1037}ကို ေတးမိရင္း မခငကစ္ေယာက္ တစိုယည္း ရငိုေနမိရေတာ့သည္..။

တစနကုံး အခကပဳတ္ ကိစx{1039}x{1005}မားx{1014}x{103D}င့္ နပမ္းလုံးေနရသည္..။ မီးဖိုေခာငိစx{1039}x{1005}ေတ ၿပီးသားကာမ ေလာပရာေတ ေလာပ္၊  ေရခိဳးၿပီး သနပါးေလး ဘာေလး လူးရန္ မနငုံေရx{1037} ထိုငစေတာ့သည္..။   ရငားထားေသာ ေရစိုထမီကို လဲလိုက္ၿပီး  အေခာကဲလိုကည္.။ ဝတ္ၿပီးကာမ ထမီကလည္း ကဲထားတာ အx{1039}x{101C}ကီးx{1039}x{101C}ကီး..။ မတတ္x{1014}x{103D}ိုင္..၊ ဘယူရိတာမတိုx{1037}…။ ထမီအကဲ ကို လည့တိုx{1037}လဲ မလုံ..၊ အကဲက x{1014}x{103D}စဲ၊ ေရx{1037}ပိုx{1037}ေတာ့ ေနာက မလုံ၊ ေနာကိုx{1037}ေတာ့ ေရx{1037}ကမလုံ၊ ကဲဟယ္..ဟု ဆိုကာ ေရx{1037}ေနာက္  တစဲစီ ပိုx{1037}ရင္း ရငားလိုကည္..။ ၿပီး.. သနပါး ေသးလိုက္၏။ မက္x{1014}x{103D}ာကို လူးၿပီး ကိုယုံးကို လူးရန္ ထမီစကို ဖညလိုက္  သည္..။

ဖံx{1037}ၿဖိဳးဝိုင္းစက္ေသာ x{1014}x{103D}ိုx{1037}x{1039}x{101C}ကီးx{1014}x{103D}စုံးက ခနx{1037}နx{1037}္x{1039}x{101C}ကီး ေပၚလာ၏။ မနဲမာ ေဖးေဖးမိုx{1037}မိုx{1037}x{1039}x{101C}ကီး ပဴထက္ေနေသာ ကိုယ့္x{1014}x{103D}ိုx{1037}x{1014}x{103D}စုံးကို ေငးစိုက္ ေနရင္းက ေကာကင္ေပၚမ သနပါးကို လကါးဖင့္ ပတ္၍ ဆဲလိုကာ လက္ေမာင္းသား အိအိx{1014}x{103D}င့္ ေကာပင္ ဂုတားေတကို  လူးေနခိုက္… ရပပ္..ရပပ္ ေခသံက ေပၚလာပန္၏။   “ အင္း……..မမမာတစ္ေယာက္ ေပာရတာ အားမရေသးလိုx{1037} တစါလာ ပန္ၿပီ ထငါရဲx{1037}..”  ဟု ေတးရင္း ကုနားေသာ သနပါးအတက္ ေနာကစ္ေကာ့ ေသးလိုကနည္..။

ေခသံက အခန္းဝ၌ ရပား၏။ ထိုေခသံသည္ မခငက္ ထငားသလို ေဒၚနီမာ၏ ေခသံ မဟုတဲ ပိုငိုး၏ ေခသံဟု သိခဲ့ လင္ မခငကစ္ေယာက္ ဤသိုx{1037} ပရမ္းပတာx{1039}x{101C}ကီး ေနမည့ုံ မေပၚပါ..။   ခုေတာ့… သူတိုx{1037}x{1014}x{103D}စ္ေယာက္ x{1039}x{101C}ကဳံရပန္ေခၿပီ..။  တိုကိုကိုငိုင္………..။ ပိုငိုးသည္ အရငစါ x{1039}x{101C}ကဳံခဲ့ဖူးသညိုx{1037} ဒီတစါ ဘာသံမ မေပးေတာ့ဘဲ ဝငာခဲ့သည္..။ စငစ္  ပိုငိုး မx{101B}ိုးသား…၊ မx{101B}ိုးသားခင္းက ယခု ထိုကိုကနန္ ဂုဏဳေလၿပီဟု ဆိုရမညား မသိ၊ တံခါးဝသိုx{1037} ပိုငိုး အေရာက္ မ ခငကစ္ေယာက္ ေခါင္းကိုငုံx{1037}၍ စိတါလကါ သနပါး ေသးေနသည္..။

အသံမေပးေသးဘဲ ထိုမငင္းကို ၾကည့္ေနမိ၏။ ေဒၚခငက ေရx{1037}ကိုသာ အားစိုက္ၿပီး ေသးေနသညိုx{1037} ပိုငိုး ေရာက္ေနတာ  မသိ၊ သူမ၏ ထမီအကဲထဲမ မိုx{1037}အစ္ ပဴထက္ေနေသာ ညာဘကမ္း တငားေဖးေဖးx{1039}x{101C}ကီးx{1014}x{103D}င့္ အားစိုက္၍ ကုန္းေသးလိုကိုင္း  လx{103C}ပx{103C}ပ္ေနေသာ မနဲမတဆင့္ မငေသာ x{1014}x{103D}ိုx{1037}x{1039}x{101C}ကီးx{1014}x{103D}စုံးကို ပိုငိုး ေငးၾကည့္ေနရင္း အာေခါငား ေခာကာပါေတာ့သည္..။  ခဏၾကာမ ေဒၚခငကစ္ေယာက္ စိတူးဝငည္..။ ေစာေစာက ေခသံၾကားပါတယု ေတးမိရင္း ေခါင္းကို ဆတနဲအ ေမာ့၊ မနိပဲ ေပၚလာေသာ ပိုငိုး၏ မက္x{1014}x{103D}ာကို ေတx{1037}လိုကသည္..။

မခငက္ ပာပာသလဲ ဖစားကာ ေပါငင္းအထိ ေလာကေနေသာ ထမီကို ကမန္းကတန္း ေကာကတည္..။ သိုx{1037}ေပမယ့္ …  ဖစလိုx{1039}x{101C}ကီး…။   “ ေမာင္….ေမာင္..ပိုငိုး…ဘယ္….ဘယုံးက………”  ဟု ပလုံးပေထး ေရx{101B}တလိုx{1039}x{101C}ကီး ေမးလိုကင္း …  ဒိန္းဒိန္းခုနားေသာ ရငို ၿငိမားေအာင္ x{1039}x{101C}ကိဳးစားရသည္..။   “ ခု…ခုပဲ..ေဒၚ…အဲေလ… မမသက္…ဒီေနx{1037} ေဆေဆx{1037} သားေခၚရင္း  လမ္းလဲx{1039}x{101C}ကဳံေနတာနဲx{1037} ဒီ…ဒီကို ဝငာတာပါ…”   ဟု ပိုငိုးကလည္း အထစစေငါ့ေငါ့ ဆိုေလသည္..။   မခငကစ္ေယာက္  ပိုငိုးေရx{1037}၌ မလုံမလဲ အဝတင့္ ရငုနx{103C}ပားေနကာ ဘာလုပိုx{1037} ဘာကိုငမန္းပင္ မသိတတ္ေအာင္ ဖစ္ေနသည္..။    “ ေမာင္…ေမာငိုငိုး… အပင္…အပင္ ကပဲ ခဏ….ေစာင့္ေနာ္….”    ဟု တုနိုကာ ဆိုေသာည္း ပိုငိုးက မလx{103C}ပ္..၊  ေကာက္x{101B}ုပ္…။ သူမကိုသာ စူးစူးနစစ္x{1039}x{101C}ကီး စိုက္ၾကည့္ေနေတာ့သည္..။ ခငက္ ဗဳန္းကနဲ ရပိုကိသည္။ ဒီေတာ့မ သူx{1037}ထမီက  ကဲေနတာ သတိရၿပီး ခုတင္ေခရင္း၌ လx{103E}ားတငားသည့္ ထမီတစညို ကုန္း၍ ဆဲလိုကာ ေကာပင္x{1014}x{103D}င့္ ေနာကိုင္းတစုလုံး  တင္းသားၿပီး တငါးx{1014}x{103D}စုၾကားx{1014}x{103D}င့္ တည့္ေနေသာ အကဲစၾကားမ ေသးx{1039}x{101E}ကစူအက္ေနေသာ သူမေစာကုတ္x{1039}x{101C}ကီးမာ မိုx{1037}ခုံးပဴ ထကာေတာ့သည္..။

ေပါ့ေစလိုလိုx{1037} ေၾကာင္x{101B}ုပိုးကာမ ေဆးအတက္ ေလးရေလၿပီ.။  ပိုငိုး စိတ္ေတ အရမ္းလx{103C}ပားေနသည္..။ ရငဲမာ ပူကနဲ ဖစ္ သားကာ ကိုယ့ိုယို ဘယိုမ မထိန္းx{1014}x{103D}ိုင္ေတာ့ဘဲ ခပုန္းကုန္းx{1039}x{101C}ကီး ဖစ္ေနေသာ မခငကိရာသိုx{1037} သကက္x{1039}x{101C}ကီး လမ္းသား မိေလ၏။ သူမ ဆတနဲ မတတရပ္ ပိုငိုးက ေနာက ဝင္၍ အေပx{1037}၊ မခငက္၏ ေနာက သိုင္း၍ ေပx{1037}ဖကားလိုက္ မိသည္.။ မထငတ္ေသာ အဖစပကားေၾကာင့္ အပိဳx{1039}x{101C}ကီးလည္း ေၾကာငားကာ ပိုငိုးကို တေတာငင့္ တကိုက္ေလ  သည္..။အတနဲ မညားၿပီး သိုင္းထားေသာ လက္x{1014}x{103D}စကာ ေပကသား၏။ ရငုနာေရာ စိတိုးတာေရာ ေပါင္းၿပီး  အပိဳx{1039}x{101C}ကီးခမာ တဆတတ္ တုန္ေနသည္..။  “ ပိုင္….ပိုငိုး…မင္း…….မင္း…….”   ဟု ဆိုကာ ပါးကိုx{101B}ိုကညု လကိုေမx{103B}ာက္ လိုက္ၿပီးကာမ ဘယိုက ဘယိုဖစညသိ၊ မခငကစ္ေယာက္ မက္x{1014}x{103D}ာကို လကါးဖင့္ အုပာ ရx{103C}ိက္ေနပါေတာ့သည္.။   ပိုငိုးလည္း ပာပာသလဲ ဖစားကာ…   “ မမသက္…က..ကေနာ္…ကေနာ္ ေတာင္းပနါတယ္… ကေနာ့ိတဲမာ ဘယို မန္း မသိ ဖစားလိုx{1037}ပါ… ကေနာ့ပစါ… မမသကယ္… ကေနာ့ို x{101B}ိုကါ…x{101B}ိုကိုကမ္းပါဗာ….”

ပိုငိုးက မခငက္ေရx{1037}သိုx{1037} တိုး၍ ပါးကို အပ္ေလသည္။ တကယ္ေတာ့ အပိဳx{1039}x{101C}ကီးကိုယိုငည္း ဘာဖစ္၍ ဘာဖစန္း သူ ကိုယိုင္ မသိ၊ သူx{1037}ကိုလည္း မx{101B}ိုကကါ..။ x{101B}ိုကနည္း မရည္x{101B}ယါ။ စိတဲမာ ထူပူသားၿပီး အရက္ေရာ ရမၼကါ ေပါင္းစပ္ မိၿပီး ေဒါသဘကိုx{1037} ကူးသားခင္းသာ ဖစါေခ၏။  အတန္ၾကာမ မခငက္ အငိုတိတာ စိတိုးေပသားသည္။ မခငက  လကဲပါလာေသာ ထမီကို လဲ၍ ဝတနင္ၿပီးမ….  “ မင္း……… ဟိုဘကန္း သားေနကာ…..”   ဟု ဆို၏။ “ ကာ ” ဟူေသာ  စကားလုံးကို မခငက္ တမငကာ သုံးလိုကင္း ဖစ္၏။ စိတဆိုးေတာ့ဘူး ဟူသည့ေဘာ၊ ခကို နားခက မီးေတာက္ ေသာ ပိုငိုးက .. “ သားဘူး” ဟု ညဳတုတု ဆိုလိုက္၏။  “ ဒါဆို…….. ဟိုဘကည့္…” ဟု ဆိုေတာ့လည္း … “ လည့ူး ” … တဲ့…။  တစ္ေယာကဲx{1037} တစ္ေယာက္ ေဈးဆစ္ေနၾကသည္..။   ေစာေစာက သူx{1037}ကို x{101B}ိုကလို လုပဲ့တာ သူမပင္ မဟုတ္ေတာ့သလို … မခင္ သကစ္ေယာက္ မပင့ပင့္ ၿပဳံးကာ ထမီကို လဲလိုက္ေတာ့သည္..။ ရပနဲ လပနဲ ပင့ားေသာ ရငား အx{1039}x{100B}နx{1037}္ေဖးေဖးကို  မငစ္ေအာင္ မငိုက္ေသာ ပိုငိုးကလည္း ငါးဖယ္ၿပဳံး ၿပဳံးလိုx{1037}…….။

“ သား……. လူကို လိုက္ၾကည့္ေန… ေဆေဆလာမ နင့္ေယာက္ား နင္x{1014}x{103D}ိုင္ေအာငိန္းလိုx{1037} ေပာရအုံးမယ္…ဟင္း…” ပိုငိုးက ဘာမမ ေပာပဲ ေရx{1037}သိုx{1037} တိုးလာသည္..။ တစမ္းx{1014}x{103D}စမ္း မခငကည္း ဘာရယဟုတ္ ဆုတ္ ဆုတ္ေပးေနမိသည္။ ခုတင္ေဘာင္x{1014}x{103D}င့္ ထိ သားေတာ့ ဆကုတိုx{1037} မရေတာ့။ ပိုငိုးက မခငက္x{1014}x{103D}င့္ ကပားေအာင္ မက္x{1014}x{103D}ာခင္းဆိုငိုက္ၿပီး သူမ ပခုံးx{1014}x{103D}စကို ဖဖ  ဆုပိုငိုကင္း….  “ မမ….မ…..သက္……”  ပိုငိုးက လx{103C}ိကိုစာ ဆိုလိုက္၏။   “ သား…သားကာ…. ေမာငိုငိုး မလုပဲx{1037}……”   “ ဖယ္…….ဖယ္ ပါ…..”   မခငက ေမာလေသာ အသံဖင့္ ေရx{101B}တင္း လကို ဖယ္ေသာည္း လက ပဳတသားပါ ေခ..။ ပို၍ ပင္ တင္းကပား၏။  “ လူေတ ဝငာရင္ မေကာင္းဘူးကာ…. ဖယါ…ၿပီးေတာ့ မင္းက ငါ့တူမ ေယာက္ားေလ၊ ပိုင္ စိုး…. ေဒၚေဒၚ ေတာင္းပနါတယာ… ေနာ္… လx{103E}တ္ေနာ္…”  မခငက အခိဳသတာ ငင္း၏။

ပိုငိုးက ေနာကဆုတါေခ။ သူမ၏ ေကာပငို လက္ေပာင္းၿပီး ခပင္းတင္း ဆဲယူလိုကာ မခငက္၏ ေရေဆးငါးx{1039}x{101C}ကီးပမာ တစုံးတစဲx{1014}x{103D}င့္ အိစက္ေနေသာ မထိရကရာ ကိုယုံးx{1039}x{101C}ကီးကို ဖကိလကား ဖစေခၿပီ..။  “ ပိုငိုး….မမသက္ ေပာ ေနတယ္..၊ ေဒၚေလး ေပာေနတယ္ေနာ္… ဖယါလိုx{1037}ဆို.. မသင့ါဘူး..ဖယာ…”  ေဒၚေလးေရာ၊ ေဒၚေဒၚေရာ၊ မမသက္ေရာ  ေဝါဟာရမိဳးစုံ သုံးကာ မခငက္ x{101B}ုန္းရာပါေသး၏။ လx{103C}ပတ္ေနေသာ ရင တဒိုင္းဒိုင္း ခုန္ေနသည္။ ၿပီးေတာ့ ပိုငိုး ရငုပ္x{1014}x{103D}င့္  ပိညx{103B}ပ္ေနေတာ့ x{101B}ုန္း၍လည္း မလယါတကား..။  ပိုငိုးက သူမ၏ ခါးx{1014}x{103D}င့္ မိုx{1037}ကားထားအိေသာ တငါးx{1039}x{101C}ကီးx{1014}x{103D}စကို ခပ္ၾကမ္း ၾကမ္းေလး ဖိဆုပ္x{1014}x{103D}ိပယင္း….   “ မမ….မ မသက္… ကေနာ့ို စိတိုးလား…ဟင္…”   ဟု ေမးေတာ့..၊ “ အင္း…” ဟု တစန္း သာ ဆိုရင္း x{101B}ုန္းကနိုကနည္။  ထိုသိုx{1037} x{101B}ုန္းမိကာမ ေခမခိုငလို ဖစ္ၿပီး ယိုငသားေတာ့သည္.။

ပိုငိုးက အခင့္ေကာင္းကို အလတေပးဘဲ ယိုငားေသာ မခငက္ ကိုယုံးကို ခုတင္ေပၚ လဲသိပိုကာ သူမထကိုx{1037} တက္ ၿပီး ေမာကိုက္ေလသည္..။ သူမ မက္x{1014}x{103D}ာေပၚ အုပိုးကာ ပါးပင္x{1014}x{103D}စကို အငမ္းမရ နမ္းပစိုကိေတာ့သည္..။   ရင္းသနx{1037}္ၿပီး  သနပါးလိမ္းၿပီးစမိုx{1037} ေမx{103E}းလိုx{1037} x{1039}x{101C}ကိဳငိုx{1037} … သူx{1037}ကိုယေတာ့ ေခၽးနံx{1037}ေတနဲx{1037} နံေစာ္ေနမလား…။ ေဒၚခငက္ ရင္ေတ အရမ္းဖိုသားရ သည္..။ ခုလို ေယာက္ားတစ္ေယာကဲx{1037} အနမ္း မခံရတာ ၾကာၿပီေလ..။ ေအာက မလx{103C}ပာ လx{103C}ပာ လx{103C}ပင္း x{101B}ုန္းေနမိ ေသာည္း မိန္းမx{1014}x{103D}င့္ ေယာက္ား အားခင္း မမပါေခ..။

တကယ္ေတာ့ x{101B}ုန္းသာ x{101B}ုန္းေနရသည္ စိတဲက သိပပါလေခ..။ ပိုငိုးက သူမx{1014}x{103D}x{103C}တမ္းကို ငုံခဲ၍ စုပိုက္ေလေသာား  အပိဳx{1039}x{101C}ကီးခမာ တစိုယုံး ရိန္းဖိန္းသားကာ ထနx{1037}နx{1037}ူးလူး ဖစားရသည္..။   “ ပိုငိုး…. ေတာာ…ေနာ္… ဒီေလာကို  ေကနပါေတာ့..၊ ေနx{1037}ခင္းေၾကာင္ေတာင္x{1039}x{101C}ကီး..၊ ၿပီးေတာ့ တံခါးx{1039}x{101C}ကီးကလဲ ပင့ိုx{1037}….”   ပိုငိုးက ခုတင္ေပၚမ ခုနင္းကာ အပငိုx{1037}  ထကားသည္..။ တစိနစ္ မၾကာလိုက္..၊ ပန္ေရာကာပနည္..။ ပိုငိုး ပန္ေရာကာေတာ့ မခငက ခုတင္ေပၚမာ  ပကကေလး မိန္းေနရာသည္..။ ရငားထားေသာ ထမီကို အထကိုx{1037}ေရာက္ေအာင္ ဆဲတငိုကင္း ဝငာေသာ ပိုငိုးကို  ၾကည့ာ ….   “ ဘာလုပာလဲ…..” ဟု ဆို၏။   “ တံခါး ပိတဲ့ၿပီေလ…”   ပိုငိုး ေပာေပာဆိုဆို ခုတင္ေပၚ တကဲလိုကာ  လညင္းေရာက္ေအာင္ မတငားေသာ ထမီစကို ဆတနဲ ဆဲၿပီး ေလာခလိုက္ေလရာ ရငားx{1014}x{103D}စx{103E}ာ ဘားကနဲ ေပၚသား သည္..။

“ ပိုငိုး…ကာ……မင္း ေပာစကားလဲ နားမေထာငူး…ဟင္း….”  ရီေဝေသာ မကန္းမားဖင့္ မက္ေစာင္းလလ ထိုးေနခိုက္ ပိုငိုး က အကx{103E}x{1014}x{103D}င့္ ပုဆိုးကို ခပကက္ ခၽတစိုက္ေလေတာ့သည္..။   သူx{1037}ေပါင္ၾကား၌ ဆတ္ေတာက္ ဆတ္ေတာက္x{1014}x{103D}င့္ မာနီေန ေသာ နီညိဳတုတိုငသည့္ လီးx{1039}x{101C}ကီးကို တစက္ ေဝ့ၾကည့္ၿပီးမ ……..  “ မၾကည့ဲဘူး ကာ…”   ဟု ဆိုကာ မက္x{1014}x{103D}ာကို လကါး ဖင့္ အုပိုက္ေလသည္..။   ပိုငိုးက သူမေကာပငို သိုင္းဖကင့ကာ ထမီကို ေအာကိုx{1037} ဆဲခလိုက္ေလရာ တငါးx{1014}x{103D}င့္ ထစ္ ၿငိေနသညိုx{1037} မခငက တငို x{1039}x{101E}က၍ ေပးလိုကိသည္..။   ပိုငိုးက ထမီကို ကင္းလုံးကၽတညထိ ဆဲခၽတ္ၿပီး ခုတင္ ေအာက္ ပုံထားလိုကည္..။ ခုေတာ့ မမသက္ တစ္ေယာက္ ေဆေဆx{1037}တာဝနို ထမ္းရေခေတာ့မည္..။  ေဆေဆx{1037}ေနရာမာ ငါပဲ  ဖစိုကငဲx{1037}ဟု မခင့ရဲ ေပၚခဲ့ဖူးေသာ စိတူးတိုx{1037} တကယစာေခေတာ့မည္ ထငါရဲx{1037}…။  သင့္၏ မသင့္၏ မစဥ္းစားခင္ ေတာ့ပါ..။ ယခုအခိန္၌ ရမၼကီးလံက ဝါးၿမိဳေတာက္ေလာင္ေနသညိုx{1037} ဒီမီးကိုသာ ၿငိမ္းပစိုကင္၏။ ဒါပဲသိေတာ့သည္..။

ေဆေဆ သငန္းနားရက္ေတမာ ပိုငိုးက အိမ္ေခၚ ေခၚလာၿပီး သူတိုx{1037}လငယား တစတစ္ေခါက္ အိပ္ၾကသည္..။ ခဲေနရေသာ  တစတာကို အတိုးခ၍ လိုးၾကတိုင္း တစကန္းမ ေဒၚေလးသကစ္ေယာက္ စိတ္ေတ ဂနာမၿငိမ္ ဖစသည္..။   အပိဳx{1039}x{101C}ကီးတနဲ့ ေခာင္းၾကည့စဲ့ရသညာ ၾကာၿပီ..။ အဲဒီကတည္းက မငဖနားခဲ့ေသာ ပိုငိုးလီးထစ္ နီညိဳx{1039}x{101C}ကီးကို ေမ့မရ…  ေဖာကရ ဖစဲ့ရသည္..။  ပိုငိုးလည္း ထူးမခားနားပါေပ..။ ေဆေဆx{1037}ကို သငန္းကိစx{1039}x{1005}x{1014}x{103D}င့္ ပစx{1039}x{1005}ည္းေတ သယိုx{1037}ေပးစဥ္ အေခါက္ က ဖတနဲ အိမဲ ဝငာခိုက္ ဒူးေပၚေပါင္ေပၚ x{101B}ုံမက တငါးx{1039}x{101C}ကီးx{1014}x{103D}စုံးပါ ပဴးေနေအာင္ ေပၚေနသည့္ မခငက္၏ စဲမကရာ  ခx{1014}x{103D}x{1039}x{1016}ာကိုယလကို မငဲ့ရခိနစ၍ ထိုမငင္းက လx{103E}မ္းမိုးေနခဲ့သည္..။ ေဆေဆတိုx{1037} ညီအစx{1014}x{103D}စ္ေယာကလုံး တစိဳးစီ လ ၾကပါ၏။ ထားအိက ေအx{101B}ိုးဗစည္း ကစားထားသူမိုx{1037} အဟိုကရx{103C}ိက္ အဖိုေတက တင္းတင္းပည့ည့္ စဲမကယ္ ေကာင္းသလို  ေဆေဆကလည္း အိမ္ေထာငၿပီးတာေတာင အခိဳးအစားမပကဲ လိုး၍ မဝေအာငစဲ့ရသည့္ မယား..။  အင္း….ေဒၚေလး…..မမသက ေကာ…..။

အပိဳx{1039}x{101C}ကီး စာရင္းဝင္ေနေသာည္း အစx{1039}x{101C}ကီး အx{101B}ယသာ..။ တညညနx{1037}နx{1037}္၊ ထားထားမိုx{1037}မိုx{1037}၊ အိအိစကက္ တစုံးတစဲx{1039}x{101C}ကီး  လေသာ အလပိုငငစ္ေယာက္..။ စိတဲကေတာ့ စိတူးေနခဲ့တာ ၾကာၿပီ..။ ၾကာၿပီဆို… သူမ၏ အားမနာစတမ္း ၾကမ္းပစင္ စရာ ေကာင္းလေသာ ေရေဆးငါး ခx{1014}x{103D}x{1039}x{1016}ာကို အတင္းကက သိခဲ့မငဲ့ရၿပီးကတည္းက ဆိုပါေတာ့..။  ယခုေတာ့ .. ထိုေရေဆးငါးx{1039}x{101C}ကီး ကို စားဖိုx{1037} ကိန္းx{1039}x{101C}ကဳံပါၿပီ..။ ပိုငိုးသည္ ေရေဆးငါးx{1039}x{101C}ကီးကို စိတိုင္းက စားရန္ အေၾကးခံခာသည့္ အေနဖင့္ ပကက္x{1039}x{101C}ကီး ဖစ္ေန ေသာ မခငက္၏ ကိုယုံးအိအိx{1039}x{101C}ကီးေပၚသိုx{1037} အားပါပါ ပစ္၍ ေမာကိုကည္..။  အိ..ကနဲ အသံထကားၿပီး….   “ မၾကမ္းနဲx{1037} ကာ…၊ x{1014}x{103D}ားသိုးx{1039}x{101C}ကိဳးပတ္….တကထဲမ……ဟင့္………”  မခငက မက္ေစာင္းလလ တစကိုးလိုက္ေလရာ သေကာင့ား  ပိုငိုးတစ္ေယာက္ သေဘာေတx{1037} မေနာေခx{1037} သားရၿပီ…   “ မမသကို အပိဳx{1039}x{101C}ကီးဘဝက ခၽတ္ေပးခငိုx{1037}ပါ…မမရဲx{1037}……”  ေပာေပာဆိုဆို ေလးငါးခက ဆက္၍ ေဆာင့္ေနရာ မခငကမာ သေဘာကလကပင္….  “ ၾကည့္……… ေပာေလကဲ ေလ..x{1014}x{103D}ားသိုးေလးေတာ့လား…..”  ဤသိုx{1037} ဆိုကာ သူx{1037}ေကာကို လကီးဆုတ္x{1014}x{103D}င့္ ထုကာ ထုကာ မၾကာခငစာေတာ့မည့္ အေရး အတက္ ရင္ေတခုန္ ဖင္ေတတုနက္ ၿပဳံးေနမိေတာ့သည္..။

ပိုငိုးက မခငက္၏ x{1014}x{103D}ိုx{1037}x{1039}x{101C}ကီးx{1014}x{103D}စုံးကို မက္x{1014}x{103D}ာအပက္ ဘယာလူးလိုကည္..။ လက္x{1014}x{103D}စကင့္ တစုံးစီ လူးလိမ့္ ေပးလိုကည္..။ x{1014}x{103D}ိုx{1037}သီးေခါင္းကေလးမားကို လာဖင့္ ကလိ၍ သားဖင့္ မနာေအာင္ ငုံခဲေပးသည္.။   အေတx{1037}အx{1039}x{101C}ကဳံ ရိခဲ့ဖူး ေသာည္း ေယာက္ားတစ္ေယာက္၏ ခုလိုမိဳး ကလိတိတိဖင့္ စိတိုင္းက ဆေပးေနေသာ အရသာကို မခံစားရသညာ ၾကာၿပီ ဖစ္၍ မခငကမာ မေနတတ္ေလာက္ေအာင္ မx{101B}ိုးမx{101B}ဖစာ တစိုယုံး x{1039}x{101E}ကx{1039}x{101E}ကx{101B}x{101B} တနx{1037}ိမ္ေနသဖင့္ ပိုငိုးက သူx{1037}ကိုယ္ လုံးဖင့္ ဖိကာ ဖိကာ ေဆာင့္ေပးထိန္းေပးေနရသည္..။  ခလုတို ဖင့ိုက္ၿပီမိုx{1037} မီးကလည္း ပင့ဲ့ေခၿပီ..။ မခငက္၏ ေပါင္x{1014}x{103D}စ္ လုံးအရင္းပိုင္း၌ စိုစတ္ေသာ အရည္ၾကညိုx{1037} စိမ့နဲ စိုလာၿပီမိုx{1037} အေပၚမကပ္၍ ဖိထားေသာ ပိုငိုး၏ ေပါငင္းဆီးစပိုx{1037}၌ အစို ဓာတ္ ကူးစကဲ့သည္..။  ယခုလိုအခိန္၌ ကိုယ မလုပငါဘူး ေပာလင္ေတာင္ ထိုငိခိုးကာ လိုးေပးဘိုx{1037} ေတာင္ ေတာင္းပန္ ေတာ့မညို သိေသာ ပိုငိုးသည္ အပိဳx{1039}x{101C}ကီးကို x{101B}သညက္ x{101B}လာေအာင္ အစမ္းကုန္ x{1014}x{103D}x{103C}ိးဆေပးေနေတာ့သည္..။

ဝမ္းပငားတစ္ေလာက္ ပတတည္ သားေအာင္ လာဖင့္ လက္၍ ကလိေပးသည္..။ ခကင္းနကကေလးကို ပါးစပ္ ဖင့္ ကေလးမx{103B}ဴသလို မx{103B}ဴနမ္းေပးလိုကာ ေဒၚခငကမာ ခိုးခိုးခစစ္ ရယက္ ဖတတူးကာ ၾကကီးေတ ထသားရ ေတာ့သည္..။  ပိုငိုးက မက္x{1014}x{103D}ာကို ေဖးေဖးခင္း ေအာကိုx{1037} ဆဲခလာရင္း မခငက္၏ မိန္းမအဂx{1039}x{1004}ါစပ္ လငင္ေပၚ ေမာက္၍  ပတ္ေပးလိုကည္..။ ေရခိဳးသနx{1037}င္ၿပီးစမိုx{1037} အညစေၾကး ကင္းစင္၍ လပလန္းေသာ မမသက္၏ ေစာကုတ္x{1039}x{101C}ကီးက သူx{1037}ကို  x{1039}x{101C}ကိဳဆိုေနသည္…။  သူက မမသက္ ေစာကုတ္x{1039}x{101C}ကီးကို မက္x{1014}x{103D}ာအနည္းငယ္ ခာလက္ အနီးကပ္ ၾကည့င္း တံေတးကို မိဳခလိုက္ သည္..။   မခငကမူ လကို ပတx{1039}x{1011}ာယကလို ယက္၍ ေခါင္းတငာ သူမ၏ လိဳx{1037}ဝကတနာကို တပကာ စူးစိုက္ၾကည့္ ေနေသာ ပိုငိုး၏ မက္x{1014}x{103D}ာကို ၾကည့္ေနမိသည္..။  “ အင္း…..ပိုငိုးေလး….ပိုငိုးေလး…ဒီေနx{1037}ည ေဆေဆလာတဲ့အထိေတာင္ မ ေစာင့္x{1014}x{103D}ိုင္ေတာ့ဘူး…ေအးေလ…..သူx{1037}ခမာလဲ မိန္းမနဲx{1037} ၾကာၾကာခဲေနရေတာ့ ဆာေနရာမာေပါ့….”   မိန္းမပီပီ ကx{101B}ုဏာ စိတေလး  ဖစာ သူစိတိသလို လိုးပေစေတာ့၊ သူx{1037}စိတိုင္းက ငါ အလိုဖည့ိုကယ္…ဟူေသာ သေဘာဖင့္ ေကနပာပင္ ေမး၍ ေန ေလေတာ့သည္..။

ပိုငိုးက မခငက္၏ အရည္ၾကညား စိုx{101B}x{103E}ဲေနၿပီး ဖူးဖူးမိုx{1037}မိုx{1037}x{1039}x{101C}ကီး ခုံးx{1039}x{101E}ကေနေသာ ေစာကုတ္x{1039}x{101C}ကီးကို တဝx{1039}x{101C}ကီး ၾကည့္ၿပီး အေစ့ေလး ကို လာဖင့္ တိုx{1037}ထိကစားေပးလိုကာ အပိဳx{1039}x{101C}ကီးခမာ တစိုယုံး ထူပူသားကာ ေဘးသိုx{1037}ကားစင့ံကေနေသာ တငါးသားx{1039}x{101C}ကီး  မား ကဳံx{1037}၍တကားသညထိ ေနမထိ ထိုငသာ လူးလနx{1037}ားရရာသည္..။ ပိုငိုးက တဆကည္းပင္ ေစာကတကဲ ေၾကာင္းx{1039}x{101C}ကီး ေပၚသားေအာင္ လက္ေခာင္းမားဖင့္ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းပင္ ဆဲၿဖဲလိုက္ၿပီး လာကိုလိပာ ေပၚလာသည့္ အတင္းသားx{1014}x{103D}ုx{1014}x{103D}ု ထဲသိုx{1037} သင္း၍ ကစားလိုကည္..။ ပိုငိုး၏ ကလိခက္ ထိခကားက မခငက္၏ အဓိက ခလုပားကိုခည္း ကိုင္ေနသလို ဖစ္  ရကား အစာငတ္ေနေသာ ကားသစတစ္ေကာင္ အစာေကာင္းကို ေတx{1037}ရာ၌ ဣေx{1014}x{103D}x{1039}x{1015}မရေအာင္ ဖစားသကဲ့သိုx{1037} ပတပ္ ေနသညာ ၾကာၿပီဖစည့္ မမသကစ္ေယာက္ ပိုငိုး၏ အေကာင္းစား ပဳစုေပးမx{103C}ကို ဖငx{1039}x{101E}ကx{1039}x{101E}က ရငမမဖင့္ တစိုယုံး  တနx{1037}ိမ္ေကာ့ပံကာ ဖတတူး ဆတတါဖင့္ ဖီလင္ေတ အဆင့င့္ တကပါေခၿပီ..။

အားမလို အားမရဖစစာ ပိုငိုး ေခါင္းကို မမီမကမ္း ဆဲ၍ ဆံပင္ေတကို ဖေခေပးေနမိသည္..။ အပိဳx{1039}x{101C}ကီးတစ္ေယာက္  ေနမထိထိုငသာ ဖစ္ေနၿပီကို သိေသာ ပိုငိုးက အရိနို မေလာ့ပဲ လက္x{1014}x{103D}စကို ရင္x{1039}x{100B}နx{1037}ီသိုx{1037} လမ္းလိုကည္..။   သူx{1037}လက္ x{1014}x{103D}စကဲ ပည့ံေနေအာင္ ဆုတိုငိေသာ မမသက္၏ အိစကားx{1039}x{101C}ကိဳင္းလေသာ x{1014}x{103D}ိုx{1037}x{1039}x{101C}ကီးx{1014}x{103D}စုံးကို အားမနာတမ္း ဆုတ္ေခ ပတိမ့္ေပးရင္း သူမ ေစာကုတ္x{1039}x{101C}ကီးကိုလည္း စိတိုင္းက ေမx{103E}၍ လကိုက္၊ ကလိလိုက္၊ သားဖင့္ ခပတတ္ေလး ကိုက္ ေပးလိုက္ လုပ္ေနေလရာ ခေၾသx{1039}x{1004}့မင္းပဳသမ x{1014}x{103D}ုေနရရာသည့္ သမငယ္ေလးပမာ အသကx{103D}သံ ပင္းပင္းမx{103C}တ္၍ လူးကာလနx{1037}ာ ဖင့္ မမသကစ္ေယာက္ x{1039}x{101C}ကိတိတ္ ခံစားေနရရာပါေလ၏..။ ပိုငိုးကမူ မေလာ့ေရးခ မေလာ့..။

ၾကာေသာ္ မမသကစ္ေယာက္ မေနx{1014}x{103D}ိုငန္းေတာ့ၿပီမိုx{1037} သူပဳသမ အေကာင္းခည္း ဖစ္ေနေသာည္း ဒီေလာက္x{1039}x{101C}ကီး ေကာင္း လန္းေနခင္းကို လုံးဝ သည္းမခံx{1014}x{103D}ိုင္ေတာ့ပါ..။   ပါးစပ တအီးအီး၊ တအင္းအင္း ညည္းညဴေနရာမ ….  “ ေမာင္….ေမာင္ေလး …ပိုင္  …စိုး……အား…….အား…..ရီး…ကၽတ္ ကၽတ္…အ….ရီး ေမာင္ေလး…ေတာ္……ေတာ္ေတာ့ကာ… မမသက္… အီး….ဟီး….ဘယိုမ မေနx{1014}x{103D}ိုင္ေတာ့ဘူးကယ္…”  မခငကစ္ေယာက္ ဤကဲ့သိုx{1037} တားမစသညထိ ဖစာပါေတာ့၏။    ဒါ ေတာင္ ပိုငိုးက မေလာ့ေသးဘဲ x{1014}x{103D}စိနစာသာမ ဆက္၍ ဆုတ္ေပး စုပ္ေပး မx{103C}တ္ေပး ေနပနာ မမသကမာ ဘာမ မတတ္x{1014}x{103D}ိုင္ ေတာ့သလို ဆက္၍သာ အဆ ခံေနရရာသည္..။  “ ေမာင္ေလး…မ…..မမ ကို သနား ပါကယ္… ေနာ္…အ..အား… ဘယ္.လိုမ မေန  x{1014}x{103D}ိုင္ေတာ့ဘူး…လိုး ….လိုးေတာ့ေနာ္…လိုးပါေတာ့ ကာ ေနာ္…..ေမာင္….ေမာင္ေလး…အား…..အင္း…ရီး ကၽတ္…ကၽတ္…”  “  မမ..ကေနာ္ မx{103C}တ္ေပးတာ x{1039}x{101C}ကိဳကား ဟင္…ေကာင္းလား…”   မခငကစ္ေယာက္ ေတာ္ေတာ္x{1014}x{103D}င့္ စကားမပန္x{1014}x{103D}ိုငာ…။  အတန္ၾကာမ ဟင္း ခနဲ သကင္းရည္x{1039}x{101C}ကီး မx{103C}တုတာ….   “ ေသ…..ေသေတာ့မယ္… ဒီမာ မ….မမ ဘယ္ေလာကိ ေကာင္း  ေကာင္းေနလဲ မင္း …မသိဘူး.. ဟင္း ဟင္း……ဟဲ….အင္း…ဟင္း…လိုး လိုးေပးပါေတာ့ ေမာင္ေလးရယ္ေနာ္…. ေနာိုx{1037}….ဟင္း… တကထဲမ လူကို ဣေx{1014}x{103D}x{1039}x{1015}မရေအာငို မx{103C}တ္ေတာ့တာပဲ…ေတာ္ေတာိုးတယ္… လုပ္…လုပ္ေတာ့ မနန္ေလး…ဟင္း အင္း…”

“ ေမာင္ေလးက မမသက္ အရသာ ရိသထက္ ရိေအာငိုx{1037}ပါ..၊ မမကလဲ ဒီေလာက္ေကာင္းေနတာကိုမား စိတိုးရတယ္..လိုx{1037}…”     “ အင္း ….ဟင္း…စိတိုးလိုx{1037} ေပာတာ မဟုတူးဟဲ့..၊ ေသနာေလးရဲx{1037}.. ဒီက သိပ္ၿပီး အလိုးခံခငန္းလိုx{1037} ေပာေနတာ…အင္း…..အ ေမ့..အဲ့…….ဟင္း ၾကည့ါလားလိုx{1037}…၊ ဟင္….လိုးေတာ့လိုx{1037}…”  ပိုငိုးက အမx{103C}တိစx{1039}x{1005}ကို ရပား၍ အလုပိစx{1039}x{1005}ဝငန္ ပငင္ေလ သည္..။ ခပနနင္ သူမ ဒူးx{1014}x{103D}စကို ကိုင္ၿဖဲလိုကာ ဟၿပီး ခဲၿပီးဖစားေသာ ေပါင္x{1014}x{103D}စုံးၾကား ဒူးေထာက္၍ ထိုငိုက္ၿပီး   လက္x{1014}x{103D}စကင့္ ဆုပိုငားေသာ ဒူးေကာက္ေကးကို ပင့္၍ တန္းတငိုကည္..။  ဒူးေကာက္ေကးမ အထကိုင္း ေပါငံ x{1014}x{103D}စ္ေခာင္းက ေဘးသိုx{1037} ကားေနရာမ စုေထာငားကာ ဒူးေကးမ ေအာက္ ေခသလုံးပိုင္းသည္ ေအာကိုx{1037} x{1039}x{100B}တေနရကား မခင္ သက္၏ တငါးေအာကိုင္းသည္ အဂx{1039}x{1004}လိပကx{1039}x{1001}ရာ ပုံစံဖစ္ေနေလသည္..။  ပိုငိုးက လိငံထိပူးကို မခငက္ ေစာကုတ္  x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းဝx{1014}x{103D}င့္ေတ့ဆက္ ဆက္ေနရာ ေတာ္ေတာ္x{1014}x{103D}င့္ မတည့္..။ စိတရည္ေတာ့ေသာ မမသက … ..  “ ဟန္း….တကထဲမ ..ပဲ….”   ဟု ခပ္ၿပဳံးၿပဳံးေလးဆိုရင္း ပိုငိုး လီးတံထိပူးကို လက္ေခာင္းx{1014}x{103D}ုx{1014}x{103D}ုေလးမားဖင့္ ဆုတိုငာ သူမေစာက္ေခါင္းဝx{1014}x{103D}င့္ ဆက္ ေပးလိုက္ေတာ့မ ပိုငိုးက တငါးကို ဖိ၍ အားစိုကာ x{1014}x{103D}စိုက္ေတာ့သည္..။ ဇိ…ဇိ….ဇိ….. မညံေပး၍ သူx{1037}လထစ္x{1039}x{101C}ကီး နစင္ သားသမိုx{1037} မခငကစ္ေယာက္ ေစာေစာကလို မၿပဳံးx{1014}x{103D}ိုင္ေတာ့ရာပဲ မကုံးေလးကို ေမး ပါးစပ္ေလးကို ဟကာ ကာမအရသာကို  ယစူးခံစားေနပါေတာ့သည္..။

လိုးထည့ိုကသညာ စီးစီးပိုငိုင္ ရိလန္းလပါ၏။ အနမ္းအရx{103C}ပ္ အမx{103C}တ္ အလက္ စုံလငာဖင့္ စိတိုင္းက x{1014}x{103D}x{103D}းထား၍ x{1014}x{103D}ူးအိ  ေဖာင္းx{101B}ေနတာေတာင ပိုငိုး လထစ္x{1039}x{101C}ကီးတစ္ေခာင္းလုံး ခပီးစီး ခပ္ၾကပ္ၾကပ္ ဝငားရသည္..။   x{101B}x{103E}ပနဲ လယယူကူ ဝင္ ခင္း မဟုတါ..။ ဇိကနဲ တန္း၍ ဝငားခင္း ဖစည္..။   ရငားေတ ဖငားေတက ေဆေဆx{1037}ထက္ ထား၍ ကားကားမိုx{1037}မိုx{1037}  ေဖာင္းေဖာင္းx{1039}x{101E}ကx{1039}x{101E}ကx{1039}x{101C}ကီးမိုx{1037} လိုးမေကာင္းေလာကူး ထငားခဲ့သညာ မားၿပီ..။   ေဆေဆက မမသကက္ ရင္ေတ တင္ေတ  နည္းနည္းငယ္ေသာည္း ေစာကုတမူ ထားx{1039}x{101C}ကိဳင္းလေခသည္..။  မမသကေတာ့ ပည့င္း အိကားေသာ အသားဆိုငား ေၾကာင့္ ေစာကုတ ညx{103B}ပလို ဖစ္ေန၍လား မသိ..။ x{1039}x{101C}ကီးမားေသာ တငါးx{1039}x{101C}ကီးx{1014}x{103D}စက္x{1014}x{103D}င့္ ဘာမပင္ မဆိုင္..။ စီးစီးပိုငိုင္x{1039}x{101C}ကီး  …လိုး၍ ေကာင္းလန္းေလာက္x{101B}ုံ အေနေတာ္ေလး ဖစ္ေနသည္..။ ပိုငိုး လီးတံx{1039}x{101C}ကီးက ေပာယူရေလာက္ေအာင္ x{1039}x{101C}ကီးမားတုတိုင္ လန္း၍လားေတာ့ဖင့္ မဆိုသာပါေခ..။

ဖစ္ေတာ့ ဖစ္x{1014}x{103D}ိုငါ၏.။ ေဆေဆလဲ ခုမသာပါ..။ ညားကာစကမားဆို..ေတာါေတာ့ဟု တားယူရေလာက္ေအာင္ သူမခမာ  နာကငာ အလိုးခံခဲ့ရသည္..။   အခုေတာ့ ေနx{1037}တိုင္းညတိုင္း ဝင္ေနက ထက္ေနကမိုx{1037} ဒီလီးx{1039}x{101C}ကီး၏ လုံးပတ္x{1014}x{103D}င့္ အရညဏို ခံx{1014}x{103D}ိုင္ ရည္ ရိေနေခၿပီ..။  မမသကေတာ့ တစါမ မခံရေသးတဲ့ ေစာကုတိုx{1037}လား၊ ဒါမမဟုတ္ မခံရတာ ၾကာလိုx{1037}လားေတာ့ မသိ… လိုး ရတာ ၾကပ္ၾကပပပ္ ရိလန္းလသည္..။  ပိုငိုးက အဆုံးထိ ဝငားေသာ သူx{1037}လီးx{1039}x{101C}ကီးကို ပန္x{1014}x{103D}x{103C}တ္၊ ပနိုးလိုကင့္ အသာေလး  ေမးၿပီး လိုးေဆာင့္ေနေလသည္..။   “ လိုးကာ….အင္း ဟင္း….ခပကက္ေလး လိုးေပးပါေနာ္… အင္း ဟင့္…..အမ ေလး…ေကာင္း …. ေကာင္းလိုကာ…ဟုတ္…ဟုတယ္…အင္း ဟုတ္ၿပီ…၊ ကၽတ္..ကၽတ္…ရီး…….ရီး….အီး အင့္..အား… ေဆာင့္…ေဆာင့္……. နာနာေလး ေဆာင့္… ေအး …ေအးကယ္….လိုး …လိုး…အားရပါးရသာ လိုး…မမ ေစာကုတ္x{1039}x{101C}ကီး ကဲခင္ ကဲ သားပေစ… အား…အင္း …ကၽတ္..ကၽတ္….ရီး…အား…အင့္ ဟင့္…. ဟ…အား…အီး….ဟီး….အ…….”

မခငကစ္ေယာက္ ဟန္ေဆာငx{103C}ေတ တစုမကန္ ကာကသားၿပီး.. သူမဆx{1014}x{103D}x{1039}x{1015}ကို ဘယိုမ မထိန္းခဳပ္x{1014}x{103D}ိုင္ေတာ့ဘဲ x{1014}x{103D}x{103C}တ ဖင့္ ဟရေတာ့၏..။  သူမ၏ မက္x{1014}x{103D}ာ အမူအယာကလည္း ရမၼကခိုးအလံ မားဖင့္ ရီေဝ တက္x{1039}x{101E}က၍ ထူးထူးကဲကဲ တပကငရာ  လပလန္းေနေတာ့သည္..။  မိနတစ္ေယာက္၏ ေစာကုတဲ လီးဝင္ေနခိုက္ ထိုမိန္းမ၏ မက္x{1014}x{103D}ာ၌ ေတx{1037}ရေသာ အမူအယာမာ ထို အခိန္၌သာ ေတx{1037}ရသည့္ အလနားပါးလေသာ အလတစိဳး မဟုတါလား…။  ပိုငိုးက စိတx{103C}ပားစရာ ေကာင္းလေသာ မမ သက္၏ ရမၼကx{103C}ိင္းx{1039}x{101E}က မက္x{1014}x{103D}ာေပးကို တစိမ့ိမ့္ ရx{103C}စားရင္း ရာဂစိတိုx{1037} x{1039}x{101E}ကသထက္ x{1039}x{101E}ကလာကာ မမသက္ အလိုက အစမ္းကုန္  အားသင္းၿပီး ခပကက္ ေဆာင့္ေပးေတာ့သည္..။ ေၾကာငံတင္းပက္x{1014}x{103D}င့္ ဇရက္ေတာငံကိဳးတိုx{1037} ေတx{1037}ၾကသည့ဲမိုx{1037}လား မသိ၊ ဖို x{1014}x{103D}င့တိုx{1037} အခစယၽံၿပီး ကာမဂုဏ္ ခံစားေနၾကပုံမာ ထိတနx{1037}ရာ ေကာင္းလေတာ့သည္..။   အတန္ၾကာမ စိတိလကိ  ေဆာင့္ ေဆာင့ိုးေနၿပီးမ ခဏရပာ မမသက္၏ ကိုယုံးx{1039}x{101C}ကီးကို ဘယကိုx{1037} ေစာင္းပစိုကည္..။   ၿပီးေတာ့ သူမ၏  ညာဘက္ ေပါငံကို ပင့္၍ တန္းကပိုကာ စင္းထားေသာ ဘယ္ေခထက္၌ အားကစား ေလ့ကင့န္း လုပလိုမိဳး ေကး၍  တင္ေမx{103B}ာကားသည့္ ပုံစံ ဖစား၏..။

မမသက္ ပိုငိုး ပငင္ေပးသမ ၿငိမ္၍ ခံေနလိုကည္..။ သူx{1037}အလိုက x{1039}x{101E}ကကားမားကို ေဖေလာ့၍ ေပးထားလိုကည္..။  x{1039}x{101C}ကိဳကလိုသာ ပငင္ ၊ x{1039}x{101C}ကိဳကည့ုံစံဖင့ာ လိုးေပေတာ့ ေကာငိုးေလး……ေမာငိုငိုးေလးေရ…။ တစကိုx{1037}  ေစာင္းထားသညိုx{1037} မခငက္၏ ခါးက နိမ့င္းေနၿပီး တငါးx{1039}x{101C}ကီးတစက ခုံး၍ ေကးကာ မင့ားေနသည္။  စူကား မိုx{1037}ေမာက္ ေနေသာ ဖငားဆိုင္x{1014}x{103D}စ္x{1039}x{101D}မာက အိစကာ ေနာကိုx{1037} ပစား၏။ တုတိုငိေဖးေသာ ေပါငံလုံးx{1039}x{101C}ကီးx{1014}x{103D}စုက ပူးဆင့္ေနသည္။  အရင္းပိုင္းခင္းမာေတာ့ ခပာကာဟလိုx{1037} ေန၏။ ဘယမ္း ေပါင္းလုံးရင္းက ေနာကိုx{1037} အနည္းငယ္ ပစားကာ ညာခမ္းေပါင္ လုံးရင္းက ေရx{1037}သိုx{1037} တန္းပိုx{1037}ခံထားရသမိုx{1037} ေပါငင္းခဆုံရိ လီးx{1014}x{103D}x{103C}တ္ၿပီးကာစ မမသက္၏ ေစာကုတ္x{1039}x{101C}ကီးခမာ စူအကူအက္ x{101B}စိx{101B}စိ ဖစာ လီးx{1039}x{101C}ကီးဝငာေတာ့မညို အဆငင့္ ေစာင့္x{1039}x{101C}ကိဳေနဟနင့္ အသားနီမားပင္ လနက္ေတာ့မေလာက္ မတိပ္ေန ရာသည္။

ပိုငိုးက မမသက္၏ တငါးခုံးခုံးေပၚ လကငာ ဖင္ေပာင္ေပာင္ေနာက္၌ ကပိုက္ၿပီး အံကဖစ္ေနေသာ ေစာကုတူစူထဲ သိုx{1037} ထိပူးကို ေတ့၍ x{1014}x{103D}စိုကည္။ ဒီတစါေတာ့ ေလာကနဲ ဝငားပါ၏။ အေနအထားကလည္း ေပါင္x{1014}x{103D}စမ္းကို ၿဖဲဟထား  သလိုမိုx{1037} ေစာကုတ္x{1039}x{101C}ကီးက စူစူမိုx{1037}မိုx{1037}x{1039}x{101C}ကီး ဖစ္ေနပါေတာ့သည္။ အဆုံးအထိ သင္းထားရာမ ဆတနဲ ပနုတိုက္ၿပီး ကၽတု ကၽတင္ ဖစ အားစိုက္၍ ေဆာင့ိုးေပးလိုကနည္။ တစတစ ေဆာင့ကားက ပင္းထနာသည္။ သူက အားစိုက္၍  ေဆာင့ိုကိုင္း ေဆာင့ိုကိုင္း မမသက္၏ အိစကားမိုx{1037}ေသာ ရငားx{1039}x{101C}ကီး x{1014}x{103D}စ္x{1039}x{101D}မာက ယမ္းခါ၍ တအိအိ ဖစ္ေနေတာ့သည္

သူမကလည္း အၿငိမေနပဲ တငို ေနာကိုx{1037} ပစစ္ေပးရင္း ညာလကင့္ သူx{1037}ကိုယုံးကို စမ္းမိစမ္းရာ စမ္း၍ ဆိတဲညx{103B}စိမ္ ကာ အားမလိုအားမရ ဖစ္ေၾကာင္း x{1039}x{100B}x{103E}န္းဆိုေနသညိုx{1037} ရိ၏။   ပိုငိုးကလည္း အိထားကားပနx{1037}္ေသာ အပိဳx{1039}x{101C}ကီး၏ ဖငားဆိုင္x{1039}x{101C}ကီး မားx{1014}x{103D}င့္ သူx{1037}ဆီးခုံရင္းတိုx{1037} အားရိပါးရိ ပစစ္ေဆာင့ိုကိုင္း ဖတနဲ ဖတနဲ မညာ တုနနဲ တုနနဲ အိတကားေသာ x{1014}x{103D}ူးညံ့ဝင္း ဝါသည့္ တငားဆိုင္x{1039}x{101C}ကီးမားကို ၾကည့င္းၾကည့င္း ကာမစိတ္ေတ ပင္းထနညက္ ပင္းထနာသည္။   ေဆာင့က လည္း အားပါလန္းလသဖင့္ ခံရသူမာ မသကာပါ။ မမသကစိုယုံးလည္း မညx{103B}ာမတာ ဆဲယမ္း၍ အလx{103C}ပံေနရေသာ  သစငယ္ေလးပမာလို ဖစ္ေနရာသည္။  မမသက္၏ x{1014}x{103D}x{103C}တ ေကာင္းလန္းလေသာ ကာမစည္းစိမ္ေၾကာင့္ တအိအိ…တအအ… ညည္းသံေလးမားကလည္း စည္းခကမာ ထက္ေပၚလိုx{1037} ေနပါ၏။

ပိုငိုးက ထကုထကငစ္ေနေသာ သုတို ထိန္းသည့ေနဖင့္ ဇပနဲ အသံမည္ေအာင္ လီးတန္x{1039}x{101C}ကီးကို ဆဲx{1014}x{103D}x{103C}တိုကည္။  တင္းကပ္ေနေအာင္ x{101B}ိုကားသည့္ ခပုတုတ္ စိုx{1037}x{1039}x{101C}ကီးတစ္ေခာင္း မရိေတာ့သလိုဖစာ မမသက္ ေစာကုတ္x{1039}x{101C}ကီးမာ ဟာက နဲ ဖစားရၿပီး အရိနသတ္x{1014}x{103D}ိုငဲ ပစိပစိ ဖင့္ x{101B}စိထိုးေနေလေတာ့သည္။   “ ေမာင္….ေမာင္ေလး ….. ၿပီးခင္ၿပီလား…”  မမသက္ က တုံရီဟိုက္ေသာ အသံဖင့္ ေမးလာသည္။   “ ဟုတယ္ မမသက္ .. စိတဲမာ မထိန္းx{1014}x{103D}ိုင္ေတာ့လိုx{1037} ခဏနားလိုကတာ… ဆက္ သာ လိုးေနလိုx{1037}ကေတာ့ လေရေတ ထကုန္ေတာ့မာ…”   “ ဟင့င္း…ဟင့င္း… ထကက္ ေဆာင့ာေဆာင့ာ..၊ မမ  အရမ္းေကာင္းေနတာ…ေမာငဲx{1037}….”  မမသက မတိပာေလာငာ သူမဆx{1014}x{103D}x{1039}x{1015}ေတကို ထုတ္ေဖာာပါသည္။

ပိုငိုးက ….  “ အင္းပါ မမရ…ဒီတစါ အေပၚကေမာက္ၿပီး အားရပါးရ လိုးမယ္ေလ…. အၿပီးသတ္ေပါ့..မမေကာ ၿပီးကာနီးၿပီလား  ”  မခငက စိတရည္ေတာ့ေသာ အသံဖင့္ … အင္း .. ဟု တစန္းဆိုၿပီးေနာက္…  “ ဒီက အရမ္းေကာင္းေနၿပီ ဥစx{1039}x{1005}ာ၊ မင္းလီး x{1039}x{101C}ကီးသာ ဆက္ေဆာင့္ေနရင္ ခုေလာကို ၿပီးေနေရာေပါ့… လုပ္…လုပ္ေတာ့…၊ စိတိလကိသာ ေဆာင့ိုးေတာ့…မမကို မညx{103B}ာ  နဲx{1037}… မမလဲ ၿပီးေတာ့မာ အင္း………ဟင့္….ဟင္း…” မခငက ပိုငိုး အလိုက ကိုယို ပကကန္ၿပီး ေပါင္x{1014}x{103D}စ္ေခာင္း ကား ကားစင္းစင္း ဖစားေအာင္ အိပ္ေနလိုကည္။   ပိုငိုးက မခငက္၏ ကိုယုံးအိအိx{1039}x{101C}ကီးေပၚသိုx{1037} တည့ည့္ေမာကိုကာ  သူx{1037}လီးတနည္x{1039}x{101C}ကီးက ဆီးစပ္ေပၚထိ ေမး၍ ပူေx{1014}x{103D}းေx{1014}x{103D}း စိုအိအိx{1039}x{101C}ကီး ေမးတင္ေနသည္။  “ ဟင္း……လုပ္ေတာ့ေလကယ္…..လိုx{1037}….”မ ခငက ေမာလစာ ဆိုရင္း သူx{1037}ကို ရီေဝစာ ၾကည့္ေန၏။ သူက သူမx{1014}x{103D}x{103C}တမ္းကို ခပ္ၾကာၾကာေလး ငုံလိုကာ ေမး၍ ေခတx{1039}x{1011} နား ေနသည္။ ၿပီးမ ခါးကိုx{1039}x{101E}ကလိုက္ၿပီး သူမ၏ ၿဖဲကားထားေသာ ေပါင္x{1039}x{101C}ကီးx{1014}x{103D}စုံးၾကားရိ ေစာကုတ္x{1039}x{101C}ကီးx{1014}x{103D}င့္ တည့ည့ိနာ ထိုး ထည့ိုက္ေသာည္း ငနဲသား ေမာင္ေx{101B}x{103E}လီးက ေခာ္ေခာက္ေနသည္..။

မခငက တခစစင့္ သေဘာေတကကာ…..  “ လဲေနတယဲ့…ေမာင္ေလးရဲx{1037}..၊ ဖယယ္…မင္းဟာx{1039}x{101C}ကီး မထား၊ အင္း…ေပး ပါဟာ…ကဲ..ဟုတ္..ဟုတ္ၿပီ…ထည့ိုက္ေတာ့…ဒီအတိုင္းပဲ ထည့ိုက္…ဟုတယ္…အား….အိ..အီး…ကၽတ္..ကၽတ္…  ေဆာင့္..ေဆာင့ယ္… အီး…ရီး…..ေမာင္..ေမာင္ေလး…အား…ေဆာင့္…ေဆာင့္..နာ နာေလး…အင္း..အ….အဲ…ဟုတီ…  ရီး….ကၽတ္..ကၽတ္…အေမ့…အင့္…ဟီး…..ဟင္း…အား..ေကာင္း..ေကာင္းလိုကာ..အား…..” မခငက ပိုငိုးလီးx{1039}x{101C}ကီးကို   ကိုယိုငိုင္ၿပီး သူမေစာကုတဲ ထည့္ေပးရင္း ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ေဆာင့ကား၌ ယစူးစာ ရိေနပါေတာ့သည္..။  ပိုငိုးက လည္း ေဆာင့္ေကာင္းေကာင္းx{1014}x{103D}င့္ မီးကုနမ္းကုန္ ပစစ္ ေဆာင့္ေတာ့သည္..။  အားပါလေသာ သူx{1037}လိုးေဆာင့ကားေၾကာင့္ မမ သကမာ အံကိုx{1039}x{101C}ကိတာ မကုံးမား စုံေမးလက္ ပါးစပ တကစစ္ တရီးရီး မည္ေအာင္ စုပပင္း ေခါင္းကို ဘယာ လူးၿပီး သူx{1037}ေကာပငို လကည္းမားဖင့္ ကုတစာ တနx{1037}ိန္ ေကာ့လန္ေနပါေတာ့သည္..။

သူမ၏ လx{103C}ပားမx{103C}မားအရ အထတထိပိုx{1037} သူမ ေရာက္ေနၿပီဟု ပိုငိုး အတတိလိုက္၏။ သူက မမသက္၏ x{1014}x{103D}ိုx{1037}အုံx{1039}x{101C}ကီးx{1014}x{103D}စုံးကို  အုံအရင္းမ ပယယယယ္ ဆုပိုငိုကည္..။ ၿပီးမ အသကို ဝေအာငx{103D}လိုကာ ခါးကို ေမx{103B}ာကာ ပင့ာ  အားရိပါးရိ အသားကုန္x{1039}x{101C}ကဳံး၍ လိုးေလေတာ့သည္..။  ပိုငိုး ေဆာင့ကားက အားမာနါလသလို ေအာကေန၍ စေကာဝိုင္း ေမx{103E}x{1037}သလို ဖငုံx{1039}x{101C}ကီးx{1014}x{103D}စကို လည့ာ ဝိုကာ စိတိုင္းက လx{103C}ပ္၍ အလိုးခံေပးေနေသာ မမသက္၏ အပင့္..အရx{103C}ိက္ အဟိုက္ အေဝ့တိုx{1037}ကလည္း မာနါလေခ၏..။ ဘာမ မၾကာလိုက္…။  ပိုငိုး၏ လေခာင္းx{1039}x{101C}ကီးတစုလုံး ယားကိကိx{1014}x{103D}င့္ ကငငင္  ဖစာကာ တင္းေတာင့ာၿပီး တစတာ သိုေလာငားခဲ့ေသာ ေဆေဆx{1037}အတက္ သုတည္ေတကို ေဒၚေလးသက္ ေစာကုတ္ ထဲသိုx{1037} ပန္းထုတိုကေတာ့သည္..။

ပူေx{1014}x{103D}းေစးပစ္ေသာ သုတညိုx{1037}က သူမ၏ သားအိမကို အရိနင့္ ပကန္းေလၿပီတကား..။  ခပ္ေဝးေဝး လမ္းမဆီမ ကားသံ ၊  ကေလးမား၏ ေဆာ့ကစားသံ၊ လူသံ အခိဳx{1037}ကို ၾကားေနရ၏။ ဘာလိုလိုx{1014}x{103D}င့္ ပိုငိုးx{1014}x{103D}င့္ မခငကိုx{1037}၏ ကာမလနဲပဲx{1039}x{101C}ကီး ဆင္x{1014}x{103D}x{103E}ဲခိန္  မာ တစာရီေကာ္ေကာ ၾကာေလသည္..။ ၾကာဆို မမသက္ ၾကည္ၾကညဴဖဴ ေပးခငာသညထိ ေစာင့ားရ x{1014}x{103D}x{103D}းx{1014}x{103D}ပတာ ကိုက နာရီဝကီးပါး ရိခဲ့သညိုး..။   ေစာင့ားရကိဳး၊ x{1039}x{101C}ကိဳးစားရကိဳး နပါေလ၏။ ပိုငိုး အိမ ထကားေသာအခါ ၃ နာရီ ေတာင္ ထိုးလုၿပီ..။ သူက မမသကို အနမ္းဖင့္ x{1014}x{103D}x{103C}တကာ ခပကကေလး ထကားေလသည္..။  ၿပီး….မမသက္၏  ဆx{1014}x{103D}x{1039}x{1015}အရ တံခါးကို အပင ကနx{1037}နx{1037}သားေပးခဲ့သည္.။ သူမကေတာ့ မစားရတာၾကာၿပီ ဖစ္ေသာ အx{1014}x{103D}စကုံးေသာ ကာမအ ဟာရကို မတိပ္ ဆာေလာင္ေနခိန္၌ တဝx{1039}x{101C}ကီး စားလိုကသဖင့္ အစမ္းကုန္ ေကနပ္၍ ေနေလေတာ့သည္..။   သိုx{1037}ေပမယ့္…..    ပိုငိုး၏ အဆုတနယ္ အဖိအေဆာင့ိုx{1037}က တစါဆို ဆိုသေလာက္ အားပါလန္းလသဖင့္ လက္ေမာင္း၊ x{1014}x{103D}ိုx{1037}အုံ၊ ဖငုံ၊ ခါးစပိုx{1037}၌  နာကင္ေနေလေတာ့သည္..။

အနာဆုံးx{1014}x{103D}င့္ အေကာင္းဆုံးကေတာ့ သူမ၏ လက္ေx{101B}းစင္ ေစာကုတ္x{1039}x{101C}ကီး ဖစ္ေၾကာင္း ေပာဖိုx{1037}ပင္ လိုမညထငါ..။   မခငက္ တစ္ေယာက္ သူ အားရပါးရ လိုးၿပီး ထားပစဲ့သည့္ ပုံစံအတိုင္း ကိုယုံးလုံး အေနအထားx{1039}x{101C}ကီးဖင့င္ ကုတင္ေပၚတင္ ပကက္  ကားယားx{1039}x{101C}ကီး အိပက္ ေမးေနလိုကည္..။  တစက္ ေမးခနဲ ဖစားၿပီးမ အေအးပတညိုး၍ ခုတင္ေအာက္ ေရာက္ေန ေသာ ၿခဳံေစာငါးပါးေလးကို ဖစလို လx{103E}မ္းကာ x{1014}x{103D}စ္x{1014}x{103D}စ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္ အိပစိုက္ေလရာ အစာဝသားၿပီဖစ္ေသာ မခငကစ္ ေယာက္ အပိဳx{1039}x{101C}ကီး စည္းစိမ္ အပည့င့္ ခပားကားx{1039}x{101C}ကီး အိပ္ေပာားေလသည္..။ အိပာကx{1014}x{103D}ိုးေတာ့ ေနေတာ္ေတာိဳေနၿပီ..။  အိပ္ေရးဝဝ အိပိုကသဖင့္ လန္းဆန္းသားသလို ရိ၏။ လန္းသညက္ လန္းေစရန္ ေရခိဳးပစိုကည္..။ သူ စနx{1037}စားခဲ့ သည့္ ကိခၽဲခၽဲ အဖဴရညား ေပပေနေသာ ေစာကုတ္x{1039}x{101C}ကီးထဲသိုx{1037} လက္x{1014}x{103D}x{103C}ိက္၍ သနx{1037}င္ေအာင္ အထူးဂx{101B}ုစိုက္ေလသည္..။ တစ္ ကိုယုံး စိမ့ားေအာင္ ေလာင္းခိဳးလိုက္ေတာ့မ လန္းဆန္းx{101B}ုံမက အားပါပည့ားသလို ခံစားလိုကသည္..။

တင္းပည့ပည့္ ကာမဂုဏ္ ခံစားလိုကသဖင့္ စိတဲမာ အလိုလို ေကနပ္ေနသည္..။  ေရခိဳး အဝတစားလဲၿပီး သနပါး  ပါးပါးလိမ္းကာ ေၾကာငိမဲမ ဖီးၾကမ္းငက္ေပာသီး ေပာ့ေပာ့x{1014}x{103D}စုံးကို စားလိုက္ေသး၏။ ပကကုလားထိုင္၌ ေခတx{1039}x{1011}  အနားယူေနစဥ္ အပင ေခသံမားၾကား၍ ေမာငပဳေနေသာ အခန္းကို မီးဖင့ိုကည္..။  “ အင္း…ဒီညေတာ့ သူနဲx{1037} ေဆေဆတိုx{1037} ရဲx{1037} ပဲကို ၾကည့ရာ မလိုေလာက္ေအာင္ ဝသားၿပီ… ဟင္း…..ေကာငိုးေလး…ေနx{1037}ခင္းက ငါ့ကိုလိုးၿပီး ညက ငါ့တူမကို လိုးအုံးေတာ့ မယ္… ေဆေဆကေတာ့ သိရာမာ မဟုတူး သိမားသိရင္ ေတာ့ ေနာကို သူx{1037}ေယာက္ား…အိမို တစ္ေယာကဲ မသားရ ဆိုၿပီး  တစကx{103E}တ္ အမိနx{1037}္ ထုတယ္ ထငါရဲx{1037}…”  ဤသိုx{1037}…ေတာငဥ္ေရမရ ေတးေနခိုက္ ကၽပၽပိတင့္ စားစရာေတ ဆဲၿပီး  ခပကက္ ဝငာေသာ ပိုငိုးကို ေတx{1037}လိုကသဖင့္ မခငက…  “ ဟဲ့…..ေဆေဆ ေရာ…ဟင္…”   အေလာသုံးဆယ္ ပုံစံ ဖင့္ ေမးလိုကာ သူက ၿပဳံးစိစိဖင့္ လကိဳးကိုေထာငာ လီးေတာငလို တဆတတ္ လုပရင္း …   “ ကုလားx{1039}x{101C}ကီးေနာက္  လိုကားၿပီ….”   ဟု စလိုကည္..။

“ ဟာ….ဟုတါဘူး….ဒီေကာင္ေလး……အေကာင္းေပာတာ…”  မခငက မငညည္ ဆိုလိုက္ေတာ့မ….  “ တကထဲ…မမ ကလဲ ..ေဒါခည့ဲ..၊ ေဖးေဖးေပါ့….ေပာမာေပါ့..မမရဲx{1037}..”   ပိုငိုးက လကဲမ အထုပ္ေတကို ၾကမ္းေပၚပစလိုကာ မခင္ သက္၏ ေခရင္း၌ ထိုငိုက္ၿပီး ကုလားထိုင္ေပၚ၌ ေမးေနေသာ အပိဳx{1039}x{101C}ကီးကို ေမx{103E}းေမx{103E}းေပးလိုကည္..။  “ အား……အေမာကို ေပ သားတာပဲ…..မမရာ…”   “ သား….သူခိုးေလး… ေမးတာဖင့္ မေဖဘူး…ေဆေဆမပါဘူးမိုx{1037}လား…ဒါေၾကာင့္ ..သူ အူမဴး ေန….ဟင္း….”   မခငကလည္း x{1039}x{101C}ကိတ္၍ ေကနပ္ေနလကပင္ စိတိုးဟန္ တမငဳ၍ x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းကို စူထားလိုက္ေလ သည္..။   ပိုငိုးက သူမကို ခိဳင္းၾကားမ ဆဲမထူလိုကည္..။ အပိဳx{1039}x{101C}ကီးက ေပကပပုံစံဖင့္ တင္းခံေန၏။ သူက မရမက ဆဲယူ လိုကာ မပါခင့ါခင္ ပုံစံဖင့္ မတတ္x{1039}x{101C}ကီး ပါသားၿပီး ပိုငိုး ရငငဲ ေရာကားရေလသည္..။  “ ဟနx{1037}္….ေတာ္ေတာဲ…၊ ဒီ ကဖင့္ ေစာကုတ္ေတ နာလိုx{1037}ေကာင္းတုန္း…၊ ဒါက ဘာလုပုံးမလိုx{1037}လဲ…..၊ လိုးခငန္ၿပီလား…ဒီလီးက…”   မခငက ေဆ ေဆမပါမန္း အေသအခာ သိလိုကာ x{1039}x{101E}ကx{101B}လာေသာ ကာမစိတဟုနင့္ ညစီးညစတ္ေလး ခပ္x{101B}x{103E}င္x{101B}x{103E}င္ ခပဴးမဴး ေပာ လိုက္ၿပီး ပိုငိုး ေကာပငို တအုန္းအုန္း ထုေလေတာ့သည္..။

သူက တဟားဟားရယင္း သူမ၏ ေကာပငို သိုင္းဖကားရာမ ေရခိဳးၿပီးစမိုx{1037} ေအးစကကင့္ ေx{1014}x{103D}းေနသညု ဆိုခငရာ  ဓါတစိဳး စိမ့င္ေနေသာ မမသက္၏ တငါးx{1039}x{101C}ကီးကို ခပင္းတင္းဆုတ္၍ လိမ့္ေခ ပတပ္ေပးေနသည္..။    “ လူဆိုးေလး…  ဖယာ…မမ ရင္ေတ ခုနာပန္ၿပီ…ခဏေလးမား အေမာေဖပါအုံးေတာ့လား..ကာ…”  ” တကထဲ မစားရတာ ကေနတာပဲ… သား …ေရခိဳးလိုကုံး၊ သူx{1037}ကိုယဖင့္ ေခၽးေစာ္ေတကို နံလိုx{1037}…..”  ဤသိုx{1037} ဆိုကာ တန္းလx{103E}တိုကည္..။   “ ဟဲဟဲ…. မမဖုရားရဲx{1037}  အမိနx{1037}္ေတာတ္ အတိုင္းပါပဲ..”  ပိုငိုးက x{101B}x{103E}တီးx{101B}x{103E}တ္ေနာက္ ဆိုရင္း ေရခိဳးရန္ ပငိုကည္..။ ဆပာ ၊ သဘက္ စသညို ယူ ၿပီးမ မမသကိရာသိုx{1037} တစ္ေခါကနာကာ….  “ ဟဲ..ဟဲ… မမဖုရား…ေရခိဳးၿပီးၿပီးခင္းေနာ္….ဖုရာ့….”  ဤသိုx{1037} ေပာဆိုကာ မခင္ သက္၏ အိစကားကားေနေသာ တငားဆိုင္x{1039}x{101C}ကီးကို တစက္ ပုတ္၍ ထကားေလေတာ့သည္..။  မခငကမာလည္း  ေနx{1037}ခင္းက စားထားဘူးသည့္ ပိုငိုး၏ လီးအရသာx{1039}x{101C}ကီးကို ေတးလိုကိၿပီး ရင္ေတခုန္၊ ဖင္ေတတုနာ ေစာကုတ္x{1039}x{101C}ကီး တစုလုံး  ယားx{1039}x{101E}ကလာေလေတာ့သတည္း။