ကြောင်အိုကြီး

ကောငအိုကီး

” အား ရီး ကတ “  သငဇာ့ပါးစပကနေ ညညးညူ သံတေတရစပထကပေါနေသည။   ယောကားဖစသူ ကိုမငးနင့လကထပပီးလို့  သုံးနစလောကကာတာတောင ဒီလောကထူးကဲတဲ့ အရသာကို သငဇာမခံစားဖူးသေး။  အဘိုးကီးဦးရဲဝငး၏လာစမးက ကောငးလသည။ တစနစလောကအိပယာထဲလဲနေပီး လနခဲ့သည့တစလလောကမ နာလနပနထူလာသည့ ခောကဆယကော  အဖိုးကီးဆိုတာ ယုံနိုငစရာမရိ။ သငဇာ့ပေါငကားက အမေးပောငအောငရိတထားသည့ အဖုတအကကဲကောငးတစလောကကို  လာဖားလေးကိုစုပီးထိုးသငးလိုက လာပားကီးနင့ ထိုးယကလိုကနင့ ပညာစမးပနေလေသည။  သငဇာကတော့ အဖုတယကမ ခံဖူးသူပီပီ စိတမထိနးနိုငပဲ အဘိုးကီးဦးရဲဝငး၏ဖေးဖေးဖူ နေသည့ ခေါငးကို သူမပေါငကားထဲအတငးဖိသငးနေမိသည။   ဒီ  ကားထဲအားမလိုအားမရ ဦးရဲဝငး၏ဆံပငဖူ တေကိုပတသပနေမိသေးသည။ ယောကားရပီးသူပီပီ သငဇာ လငဖစသူကိုရဲလိုး တာခံဖူးပေမဲ့ ဒီလိုတော့ အဖုတယကမခံဖူးသေး။  အပာကားတေထဲမာပဲ အဖုတယကတာကိုမငဖူးသည။

ယခုတော့ အသကခောကဆယကော အိပယာထဲကနာလနထူခါစ သူစိမးအဘိုးကီးတစယောက၏ပယပယနယနယအဖုတယက တာကိုခံနေရသည။   သို့သောလဲ သငဇာ့မာငငးဆနနိုငစမးမရိတော့။  ရကလဲမရကနိုငပဲ အသေးအသားဆနတေက အသိစိတကို အနိုငယူသားပီမို့ သူမ၏ပေါငကားကို အစမးကုနဖဲထားပေးရငး အဖုတယကခံနေမိသည။   သငဇာ့၏ အဖူ ရောငအတငးခံ ဘောငးဘီလေးက ဒူးခေါငးနားထိဆဲခတခံထားရသည။  သငဇာ့ခါးကထဘီမာလဲ ဗိုကပေါထိလနတငခံထားရပီး သငဇာ ကိုယတိုငလဲ နံရံကိုကောမီကာ အဖုတယကခံနေရခငးဖစသည။ ဒီလိုထဘီလနတငပီး အဖုတယကတာမိုးကို ယောကကားဖစ သူ ကိုမငးဆီကရဖို့မလယ။  အဘိုးကီးဦးရဲဝငးကတော့ ဘုနးနိမ့မာလဲ ကောကမည့ပုံမပေါ။  နို့ဆီငတနေသည့ ကောငကလေး  နို့ဆီယကသလို သငဇာ့အဖုတကို အတငးယကနေလေသည။  အဘိုးကီးဦးရဲဝငး၏လာစမးက တဖညးဖညးကမးလာသလို  သငဇာတစယောကလဲ အသေးအသားတေဗောငးဆနနေပီး ခေါငးကိုဘယညာရမးရငးတစကိုယလုံးတန့လိမနေသည။

သငဇာအဖုတယကမခံဖူးမနး ရိပမိသည့ အဘိုးကီးဦးရဲဝငးကလဲ ပညာကုနသုံးရငး သငဇာ့စအိုဝလေးကိုပါ လကခောငးလေးထိုး သငးလိုကလုပနေရာ မကာမီသငဇာတစယောက ထူးကဲသည့အတေ့အကုံသစတေကိုခံစားရငး တစခီပီးသားလေတော့သည။  အဘိုးကီး၏ခေါငးကိုသူမပေါငကားထဲ အတငးဖိသငးထားမိရာ သူမ၏ကာမရညကညတေက အဘိုးကီးမကနာမာပေကံ  ကုနသည။    ဦးရဲဝငးကတော့ စိတဆိုးဟနမတူ။   သငဇ့ာပေါငကားကကာမရညကညတေကို တစစကမကနလာနင့ယကနေရာ  သငဇာအားနာသလိုလို ရံသလိုလိုဖစသားသည။   စောစောကတော့ မခံစားဖူးသည့အရသာကိုခံစားနေရသည့အတက  ရကလို့ရကရကောငးမနးမသိဖစနေပီး ယခုအထတအထိပရောကပီးသားတော့မ သငဇာမကနာတေပူထူကုနပီး တစကိုယလုံး ရကစိတကစိုးမိုးနေသည။

အထာနပသည့ အဘိုးကီးဦးရဲဝငးကပဲ ဒူးထောကပီး အဖုတယကနေရာကထလာကာ ဘာလုပရမနးမသိဖစနေသည့ သငဇာ၏နို့ တေကို အကီပေါကနေဆုပနယလေသည။   စောစောကမ အဖုတယကခံရပီး ယခုနို့ကိုငခံရသည့အတက သငဇာအသိစိတပန ဝငလာပီး ရုနးဖို့ကိုးစားပေမဲ့ မရ။  အဘိုးကီးဦးရဲဝငးက လိမာပါးနပစာပင သငဇာ့၏အပေါအကီကယသီးတေကို  အလငအမနခတကာ နို့တေကို ကလေးတစယောကလို တပတပတမညအောငစုပလေသည။  လကနစဖကကိုလဲ အနားမပေး ပဲ သငဇာ့ဖငတေကိုအတငးပတသပဆုပနယနေလေရာ သငဇာတစယောက အထိအတေ့မာသာယာပီး ရုနးမထကနိုငဖစနေ လေသည။  သငဇာ့နို့တေကလဲ ထားလသည။

ဘောလီအကီဝတလကသားနဲ့တောင တငးထကနေလေ့ရိရာ ယခုလို ဘောလီ ခတခံထားရသည့အခိနမာတော့ မနးမို့တောပေါကစီသဖယ ဖူ ဖေးတငးရငးနေလေသည။   ခဏနေတော့ အဘိုးကီးဦးရဲဝငး လဲ စိတမထိနးနိုငတော့။  သငဇာ့လို အသကနစဆယ့ငါးကောကော ဖူ ဖူ ဖေးဖေး တငးတငးရငးရငးလေးကို ထိတေ့နေရသည ဖစရာ စိတကိုခုပတညးမထားနိုငတော့ပဲ သူ့ပုဆိုးကိုဆဲလနတငလိုကလေသည။  အိမနေရငးမို့ အတငးခံမဝတထား သည့အတက ဦးရဲဝငး၏ဂေါလီလီးကီးက ဘားခနဲပေါလာတော့သည။  အထိအတေ့မာသာယာပီး အသိညဏနင့ တဏာအာရုံ လနဆဲနေသည့ သငဇာကတော့ ရကရကနင့ မကလုံးကိုဇတမိတထားလေရာ ဂေါလီလီးကီးကိုမတေ့သေး။

တေ့သာတေ့လိုကရလင ကောကဖားတောငဖားသားနိုငလေသည။ ဦးရဲဝငးမာငယစဉထဲက အပောအပါးလိုကစားသည့သူဌေး သားပီပီ မိနးမတစကာနင့ပောပါးဖူးသလောက ဆေးကောငးဝါးကောငးလဲစုံခဲ့သလို လီးမာလဲ ဂေါလီတေတပခဲ့ဖူးသူဖစသည။     ထို့ကောင့လဲ ယခုလို အသကခောကဆယကောအရယမာတောင လီးအရယအစားက တောရုံလူငယတေဖုံသားလောကသည့ အနေအထားဖစသည။   ဒီကားထဲ ဂေါလီခောကလုံးကလဲ တပထားသေးရာ အဖုအထစတေနင့ အသညးယားစရာကောငးနေ တော့သည။   အသကကီးပီမို့ လီးကခကခငးတော့ တောငမလာသည့အတက ဦးရဲဝငး သငဇာ့ညာလကကိုသူ့လီးပေါအသာ လေးတငပေးလိုကလေသည။  ထိုအခါမ သငဇာတစယောကမကလုံးဖင့ကည့လိုကမိလေရာ လန့ဖန့သားတော့သည။  ဦးရဲ ဝငး၏ဂေါလီခောကလုံးတပလီးကီးက မတောငသေးသည့အနေအထားမာတောင အိပပောနေသည့ မေကီးတစကောငသဖယ ကောကဖို့ကောငးနေတော့သည။

တစခိနထဲမာပင ဦးရဲဝငးက သငဇာ့၏အဖုတအကကဲကောငးတစလောကိုလဲ သူ့လကခောငးတေနင့ကစားနေရာ သငဇာ့စိတ တေမရိုးမယဖစလာပီး ဦးရဲဝငး၏လီးကီးကိုမသိမသာစမးကည့နေမိသည။   အပာစာအုပတေထဲမာသာဖတဖူးသည့ ဂေါလီလီး ကီးကိုစူးစမးခငစိတတေတဖားဖားပေါလာသလို ခံကည့ခငစိတလဲ ဖစပေါနေပီး ဦးရဲဝငးနူးနပထားသည့ အစမးကောင့လဲ  အဖုတကယားနေလေသည။  ထို့ကောင့ လကကမသိမသာ ခပပော့ပောသာရိသေးသည့ လီးကီးကိုကိုငတယစမးကည့ရငး မ ကာမီပင လီးကီးမာသိသိသာသာတောငလာလေသည။  လူငယလူရယတေလောကတော့ မတောငတော့ပေမဲ့ အရယအစား ကတော့ သငဇာ့ယောကားကိုမငးလီး၏နစဆလောကပငရိမညဟု သငဇာမတယူလိုကမိသည။  ဦးရဲဝငးလဲ သငဇာ့သူ့လီးကို စိတဝငစားနေမနးရိပမိသည့အတက သငဇာ့ပေါငတစဖကကိုဆဲမကာ သူ့လီးကီးကိုသငဇာ့ပေါငကားကအဖုတထဲ ဖညးဖညး ခငးထိုးထည့လိုကလေသည။

ရုတတရကအငိုကမိသားသည့ သငဇာတစယောကလီးကီး၏အထိအတေ့ကိုစတငခံစားလိုကရပီး လန့ဖန့သားကာ ရုနးရန ကိုးစားလေသည။   သို့သော နဂိုထဲက အဘိုးကီးဦးရဲဝငး၏အထိအတေ့မာသာယာပီး ညတခငသလိုလိုဖစနေသညမို့ အဖုတ ထဲတစရစပီးတစရစ မူလီစုပသလိုတိုးဝငလာသည့ လီးကီးကိုမငငးဆနနိုငဖစနေရပနသည။   အဖုတထဲမာ လီးကီးက ပည့ကပနေသည့အတက ဒငပည့ကပပည့လီးအရသာကိုခံစားရစေလေသည။   စောစောက တစခီပီးထားသညမို့ အရမးလဲ ကပမနေပဲ ကာမရညကညတေက လီးဝငသကသာစေပီး လီးပတလညကဂေါလီတေ အဖုတအတငးသားတေကိုပတဆဲသား သည့အရသာကလဲ အဖုတတစခုလုံးကိုယားယံနေစေလေသည။  သငဇာလောကကီးကိုပငမေ့ခငသလိုလိုဖစလာပီး ပေါငတေ ကိုဖဲကားထားရငး လီးဝငလယအောငလုပပေးနေမိသည။

လီးတစဝကကောကောလောကဝငသားသညနင့ ဦးရဲဝငးခဏရပလိုကပီး လီးကိုအပငနညးနညးပနထုတလိုကသည။    နောကတစဖနပနသငးလိုက ပနထုတလိုကနင့ တဖညးဖညးခငးလိုးရငး အရိနကိုဖညးဖညးခငးတငနေလေသည။    မကာမီ လီးကီးမာတစဆုံးထိဝငလာပီး သားအိမကိုပငသားထောကနေလေရာ သငဇာတစယောကအသကရူ မားမတတဖစသားရ သည။  ကိုမငးလိုးတာသာခံဖူးလေရာ ဒီလောကကီးသည့ လီးကီးနင့ သငဇာမခံဖူးသေး။    အခုတော့ အဖုတတစခုလုံးပည့ကပ နေသည့ လီးကီးကောင့ နာကငမုထက တငးကပကပအရသာကကောငးလနးလသည။   နာတာကိုတောင အမုမထားနိုင။   လီး ကီးအဖုတထဲကထကသားမာကိုတောင စိုးရိမနေမိသည။  ဦးရဲဝငးမာ အသကကကီးပီမို့ ငယတုနးကလောကတော့ ထငတိုငးမ ကဲနိုငတော့လေရာ ကာကာမတတပမလိုးနိုင။  ထို့ကောင့ လီးကီးကို သငဇာ့အဖုတထဲကပနဆဲထုတကာ အနားကကုတင စောငးမာထိုငလေသည။

အဖုတထဲက လီးကီးထကသားသည့ အားမလိုအမရဖစသားသည့ သငဇာလဲမကလုံးဖင့ကည့လိုကရာ ကုတငစောငးမာပေါင ကားပီးထိုငနေသည့ ဦးရဲဝငးက သူ့လီးပေါတကဆောင့ရင အခကပလေသည။   လီးကီး၏အရသာကိုစဲလမးနေပီဖစသည့  သငဇာလဲ မရကနိုငတော့ပဲ ဦးရဲဝငးခိုငးသည့အတိုငး ဦးရဲဝငး၏ပေါငပေါခထိုငကာ ဦးရဲဝငးလီးကီးကိုတဖညးဖညးတက ဆောင့လေသည။  ဦးရဲဝငးကလဲ အောကကနေအလိုကသင့ ပနကော့ပေးရင သငဇာ့ရငသားထားထားတေကိုလဲ စို့ပေးနေလေရာ  သငဇာတစယောက အပာကားထဲကမငးသမီးတစယောကလိုခံစားနေရလေသည။  အကောငးမာ ယောကားဖစသူကိုမငးန င့လိုးသည့အခါတေမာ ပကလကလနပေါငဖဲ၍သာအလိုးခံရလေ့ရိပီး အခုလိုအပေါကတကဆောင့ရငး နို့စို့ခံရတာမိုးကို အပာ ကားထဲမာသာကည့ဖူး၍ဖစသည။  ခဏနေတော့ သငဇာစိတမထိနးနိုငတော့ပဲ အရိနမင့ပီးဆောင့လေရာ နာလဲနာကောငးလဲ ကောငးနင့ မကာခင သငဇာရော ဦးရဲဝငးပါ အထတအထိပကိုရောကသားကလေတော့သည။

ဦးရဲဝငး၏သုတရညတေကိုလဲ သငဇာ့အဖုတထဲပနးထည့လိုကလေရာ သုတရညတေမာမားလနးသဖင့ အပငသို့ပငစီးကလာ  လေသည။  ဦးရဲဝငးလဲ အသကကီးသူပီပီ အနညးငယမောသားပီး ကုတငပေါပစလဲကာအနားယူလေသည။   သငဇာလဲဦးရဲဝငး ကိုယပေါပစလဲရငး ဦးရဲဝငး၏သုတရညတေပေကံနေသည့လီးကီးကိုဆော့ကစားနေမိသည။  အမနတော့ ဦးရဲဝငးမာ လနခဲ့ သည့တစနစလောကက အိပယာထဲလဲသားပီး သားသမီးတေက လဲပလုပမအားကသည့အတက အခိနပည့အနီးကပသူနာပု ငားထားလေ့ရိသည။  ဦးရဲဝငးနာလနပနထူလာပီးနောက ယခငသူနာပုက ထကသားသည့အတက ယောကားရပီးနောကပိုငး  အိမမာပဲ အခိနကုနနေသည့ သငဇာကအပိုဝငငေရအောငဆိုကာ လူနာစောင့သဘောမိုးလာလုပနေခငးဖစသည။

ဦးရဲဝငး၏သားသမီးတေမာ ဖအေဖစသူနင့သိပမတည့သည့အတက ဦးရဲဝငးအတက သီးသန့တိုကတစလုံးနင့ထားပီး အိမခဲနေ ကလေရာ ဦးရဲဝငးအတက လတလပလသည။    ဒါကောင့လဲ ယခုလို ဦးရဲဝငးက သငဇာ့ကိုအပိုငကံခဲ့ခငးဖစသည။    ခဏနေ လို့ ဦးရဲဝငးအမောပေသားပနတော့ နောကတစမိုးစပနသည။  သငဇာက ကုတငပေါ လေးဘကထောကဖငကုနးကာ ဦးရဲဝငး က နောကကနေလိုးခငးဖစသည။  လိုးနေရငးကလဲ သငဇာ့နို့တေကိုလမးကိုငသည။  ထိုနေ့ညနေက အိမပနခိနရောကသည အထိ သငဇာနင့ အဘိုးကီးဦးရဲဝငးလိုးဖစကသည။  အိမပနခါနီးမာ သငဇာ့ယောကားကိုမငးက နယကိုအလုပကိစပေါလာလို့  ခရီးသားရမညဟုဖုနးဆကလာလေရာ သငဇာအကိုကတေ့သားပီး အိမမပနတော့။  ဦးရဲဝငးနင့ တစညလုံးနညးမိုးစုံလိုးကလေ သည။  နာလနထူခါစပေမဲ့ တဏာစိတကီးလသည့ ဦးရဲဝငးက ကကဥတေ ငကပောသီးတေစားကာ သငဇာ့ကိုတစခီပီးတစခီ   နားလိုကလိုးလိုကနင့ ပညာကုနသုံးကာပုံစံမိုးစုံလိုးလေသည။

ခံစောင့လငမယားရိပေမဲ့ ဦးရဲဝငးမခေါလင အိမထဲသို့မလာရဲပဲ ခံထဲမာပဲနေရလေရာ ဦးရဲဝငးနင့သငဇာ့အတက လတလပလ သည။  ဒီလိုနင့ နောကနေ့တေမာလဲ သငဇာနင့ ဦးရဲဝငးနေ့စဉလိုးကလေတော့သည။  ပီးပါပီ။

 

Zawgyi

 

ေၾကာငိုx{1039}x{101C}ကီး

” အား ရီး ကၽတ္ “  သငာ့ပါးစပေန ညည္းညဴ သံေတတရစပက္ေပၚေနသည္။   ေယာက္ားဖစူ ကိုမင္းx{1014}x{103D}င့ကပ္ၿပီးလိုx{1037}  သုံးx{1014}x{103D}စ္ေလာက္ၾကာတာေတာင္ ဒီေလာကူးကဲတဲ့ အရသာကို သငာမခံစားဖူးေသး။  အဘိုးx{1039}x{101C}ကီးဦးရဲဝင္း၏လာစမ္းက ေကာင္းလသည္။ တစ္x{1014}x{103D}စ္ေလာကိပာထဲလဲေနၿပီး လနဲ့သည့စေလာက နာလနနူလာသည့္ ေခာကယ္ေကာ္  အဖိုးx{1039}x{101C}ကီးဆိုတာ ယုံx{1014}x{103D}ိုငရာမရိ။ သငာ့ေပါင္ၾကားက အေမx{103E}းေပာင္ေအာငိတားသည့္ အဖုတကဲေၾကာင္းတစ္ေလာကို  လာဖားေလးကိုစုၿပီးထိုးသင္းလိုက္ လာပားx{1039}x{101C}ကီးx{1014}x{103D}င့္ ထိုးယကိုက္x{1014}x{103D}င့္ ပညာစမ္းပေနေလသည္။  သငာကေတာ့ အဖုတက ခံဖူးသူပီပီ စိတထိန္းx{1014}x{103D}ိုငဲ အဘိုးx{1039}x{101C}ကီးဦးရဲဝင္း၏ေဖးေဖးဖဴ ေနသည့္ ေခါင္းကို သူမေပါင္ၾကားထဲအတင္းဖိသင္းေနမိသည္။   ဒီ  ၾကားထဲအားမလိုအားမရ ဦးရဲဝင္း၏ဆံပငဴ ေတကိုပတပ္ေနမိေသးသည္။ ေယာက္ားရၿပီးသူပီပီ သငာ လငစူကိုရဲလိုး တာခံဖူးေပမဲ့ ဒီလိုေတာ့ အဖုတကခံဖူးေသး။  အပာကားေတထဲမာပဲ အဖုတကာကိုမငူးသည္။

ယခုေတာ့ အသက္ေခာကယ္ေကာ္ အိပာထဲကနာလနူခါစ သူစိမ္းအဘိုးx{1039}x{101C}ကီးတစ္ေယာက္၏ပယယယယဖုတက္ တာကိုခံေနရသည္။   သိုx{1037}ေသာဲ သငာ့မာငင္းဆန္x{1014}x{103D}ိုငမ္းမရိေတာ့။  ရကဲမရက္x{1014}x{103D}ိုငဲ အေသးအသားဆx{1014}x{103D}x{1039}x{1015}ေတက အသိစိတို အx{1014}x{103D}ိုငူသားၿပီမိုx{1037} သူမ၏ေပါငားကို အစမ္းကုန္ၿဖဲထားေပးရင္း အဖုတကံေနမိသည္။   သငာ့၏ အဖဴ ေရာငတင္းခံ ေဘာင္းဘီေလးက ဒူးေခါင္းနားထိဆဲခၽတံထားရသည္။  သငာ့ခါးကထဘီမာလဲ ဗိုက္ေပၚထိလနငံထားရၿပီး သငာ ကိုယိုငဲ နံရံကိုေကာမီကာ အဖုတကံေနရခင္းဖစည္။ ဒီလိုထဘီလနင္ၿပီး အဖုတကာမိဳးကို ေယာကားဖစ္ သူ ကိုမင္းဆီကရဖိုx{1037}မလယ္။  အဘိုးx{1039}x{101C}ကီးဦးရဲဝင္းကေတာ့ ဘုန္းနိမ့ာလဲ ေၾကာကည့ုံမေပၚ။  x{1014}x{103D}ိုx{1037}ဆီငတ္ေနသည့္ ေၾကာငေလး  x{1014}x{103D}ိုx{1037}ဆီယကလို သငာ့အဖုတို အတင္းယက္ေနေလသည္။  အဘိုးx{1039}x{101C}ကီးဦးရဲဝင္း၏လာစမ္းက တဖည္းဖည္းၾကမ္းလာသလို  သငာတစ္ေယာကဲ အေသးအသားေတေဗာင္းဆန္ေနၿပီး ေခါင္းကိုဘယာရမ္းရင္းတစိုယုံးတနx{1037}ိမ္ေနသည္။

သငာအဖုတကခံဖူးမန္း ရိပိသည့္ အဘိုးx{1039}x{101C}ကီးဦးရဲဝင္းကလဲ ပညာကုနုံးရင္း သငာ့စအိုဝေလးကိုပါ လက္ေခာင္းေလးထိုး သင္းလိုကုပ္ေနရာ မၾကာမီသငာတစ္ေယာက္ ထူးကဲသည့ေတx{1037}အx{1039}x{101C}ကဳံသစ္ေတကိုခံစားရင္း တစီၿပီးသားေလေတာ့သည္။  အဘိုးx{1039}x{101C}ကီး၏ေခါင္းကိုသူမေပါင္ၾကားထဲ အတင္းဖိသင္းထားမိရာ သူမ၏ကာမရည္ၾကည္ေတက အဘိုးx{1039}x{101C}ကီးမက္x{1014}x{103D}ာမာေပကံ  ကုနည္။    ဦးရဲဝင္းကေတာ့ စိတိုးဟနတူ။   သင့ာေပါင္ၾကားကကာမရည္ၾကည္ေတကို တစကကနာx{1014}x{103D}င့က္ေနရာ  သငာအားနာသလိုလို x{101B}ံသလိုလိုဖစားသည္။   ေစာေစာကေတာ့ မခံစားဖူးသည့ရသာကိုခံစားေနရသည့တက္  ရကိုx{1037}ရကေကာင္းမန္းမသိဖစ္ေနၿပီး ယခုအထတထိပ္ေရာက္ၿပီးသားေတာ့မ သငာမက္x{1014}x{103D}ာေတပူထူကုန္ၿပီး တစိုယုံး ရကိတစိုးမိုးေနသည္။

အထာနပည့္ အဘိုးx{1039}x{101C}ကီးဦးရဲဝင္းကပဲ ဒူးေထာက္ၿပီး အဖုတက္ေနရာကထလာကာ ဘာလုပမန္းမသိဖစ္ေနသည့္ သငာ၏x{1014}x{103D}ိုx{1037} ေတကို အကီေပၚကေနဆုပယ္ေလသည္။   ေစာေစာကမ အဖုတကံရၿပီး ယခုx{1014}x{103D}ိုx{1037}ကိုငံရသည့တက္ သငာအသိစိတန္ ဝငာၿပီး x{101B}ုန္းဖိုx{1037}x{1039}x{101C}ကိဳးစားေပမဲ့ မရ။  အဘိုးx{1039}x{101C}ကီးဦးရဲဝင္းက လိမၼာပါးနပာပင္ သငာ့၏အေပၚအကီၾကယီးေတကို  အလငမနၽတာ x{1014}x{103D}ိုx{1037}ေတကို ကေလးတစ္ေယာကို တx{1039}x{101D}ပတ္x{1039}x{101D}ပတည္ေအာငုပ္ေလသည္။  လက္x{1014}x{103D}စကိုလဲ အနားမေပး ပဲ သငာ့ဖင္ေတကိုအတင္းပတပုပယ္ေနေလရာ သငာတစ္ေယာက္ အထိအေတx{1037}မာသာယာၿပီး x{101B}ုန္းမထက္x{1014}x{103D}ိုငစ္ေန ေလသည္။  သငာ့x{1014}x{103D}ိုx{1037}ေတကလဲ ထားလသည္။

ေဘာီအကီဝတကားနဲx{1037}ေတာင္ တင္းထက္ေနေလ့ရိရာ ယခုလို ေဘာီ ခၽတံထားရသည့ခိနာေတာ့ မန္းၿမိဳx{1037}ေတာ္ေပါကီသဖယ္ ဖဴ ေဖးတင္းရင္းေနေလသည္။   ခဏေနေတာ့ အဘိုးx{1039}x{101C}ကီးဦးရဲဝင္း လဲ စိတထိန္းx{1014}x{103D}ိုင္ေတာ့။  သငာ့လို အသက္x{1014}x{103D}စယ့ါးေကာ္ေကာ္ ဖဴ ဖဴ ေဖးေဖး တင္းတင္းရင္းရင္းေလးကို ထိေတx{1037}ေနရသည္ ဖစာ စိတိုခဳပည္းမထားx{1014}x{103D}ိုင္ေတာ့ပဲ သူx{1037}ပုဆိုးကိုဆဲလနငိုက္ေလသည္။  အိမ္ေနရင္းမိုx{1037} အတင္းခံမဝတား သည့တက္ ဦးရဲဝင္း၏ေဂၚလီလီးx{1039}x{101C}ကီးက ဘားခနဲေပၚလာေတာ့သည္။  အထိအေတx{1037}မာသာယာၿပီး အသိညဏ္x{1014}x{103D}င့္ တဏာအာx{101B}ုံ လနဲေနသည့္ သငာကေတာ့ ရကက္x{1014}x{103D}င့္ မကုံးကိုဇတိတားေလရာ ေဂၚလီလီးx{1039}x{101C}ကီးကိုမေတx{1037}ေသး။

ေတx{1037}သာေတx{1037}လိုကလင္ ေၾကာကားေတာငားသားx{1014}x{103D}ိုင္ေလသည္။ ဦးရဲဝင္းမာငယဥဲက အေပာပါးလိုကားသည့ူေဌး သားပီပီ မိန္းမတစာx{1014}x{103D}င့္ေပာါးဖူးသေလာက္ ေဆးေကာင္းဝါးေကာင္းလဲစုံခဲ့သလို လီးမာလဲ ေဂၚလီေတတပဲ့ဖူးသူဖစည္။     ထိုx{1037}ေၾကာင့ဲ ယခုလို အသက္ေခာကယ္ေကာx{101B}ယာေတာင္ လီးအx{101B}ယစားက ေတာ္x{101B}ုံလူငယ္ေတၿဖဳံသားေလာကည့္ အေနအထားဖစည္။   ဒီၾကားထဲ ေဂၚလီေခာကုံးကလဲ တပားေသးရာ အဖုအထစ္ေတx{1014}x{103D}င့္ အသည္းယားစရာေကာင္းေန ေတာ့သည္။   အသက္x{1039}x{101C}ကီးၿပီမိုx{1037} လီးကခကင္းေတာ့ ေတာငလာသည့တက္ ဦးရဲဝင္း သငာ့ညာလကိုသူx{1037}လီးေပၚအသာ ေလးတင္ေပးလိုက္ေလသည္။  ထိုအခါမ သငာတစ္ေယာကကုံးဖင့္ၾကည့ိုကိေလရာ လနx{1037}နx{1037}ားေတာ့သည္။  ဦးရဲ ဝင္း၏ေဂၚလီေခာကုံးတပီးx{1039}x{101C}ကီးက မေတာင္ေသးသည့ေနအထားမာေတာင္ အိပ္ေပာ္ေနသည့္ ေx{1039}x{101D}မx{1039}x{101C}ကီးတစ္ေကာငဖယ္ ေၾကာကိုx{1037}ေကာင္းေနေတာ့သည္။

တစိနဲမာပင္ ဦးရဲဝင္းက သငာ့၏အဖုတကဲေၾကာင္းတစ္ေလာကိုလဲ သူx{1037}လက္ေခာင္းေတx{1014}x{103D}င့စားေနရာ သငာ့စိတ္ ေတမx{101B}ိုးမယဖစာၿပီး ဦးရဲဝင္း၏လီးx{1039}x{101C}ကီးကိုမသိမသာစမ္းၾကည့္ေနမိသည္။   အပာစာအုပ္ေတထဲမာသာဖတူးသည့္ ေဂၚလီလီး x{1039}x{101C}ကီးကိုစူးစမ္းခငိတ္ေတတဖားဖားေပၚလာသလို ခံၾကည့ငိတဲ ဖစ္ေပၚေနၿပီး ဦးရဲဝင္းx{1014}x{103D}ူးx{1014}x{103D}ပားသည့္ အစမ္းေၾကာင့ဲ  အဖုတယားေနေလသည္။  ထိုx{1037}ေၾကာင့္ လကမသိမသာ ခပ္ေပာ့ေပာသာရိေသးသည့္ လီးx{1039}x{101C}ကီးကိုကိုငယမ္းၾကည့င္း မ ၾကာမီပင္ လီးx{1039}x{101C}ကီးမာသိသိသာသာေတာငာေလသည္။  လူငယူx{101B}ယ္ေတေလာက္ေတာ့ မေတာင္ေတာ့ေပမဲ့ အx{101B}ယစား ကေတာ့ သငာ့ေယာက္ားကိုမင္းလီး၏x{1014}x{103D}စေလာကငိမညု သငာမတူလိုကိသည္။  ဦးရဲဝင္းလဲ သငာ့သူx{1037}လီးကို စိတငားေနမန္းရိပိသည့တက္ သငာ့ေပါငစကိုဆဲမကာ သူx{1037}လီးx{1039}x{101C}ကီးကိုသငာ့ေပါင္ၾကားကအဖုတဲ ဖည္းဖည္း ခင္းထိုးထည့ိုက္ေလသည္။

x{101B}ုတရကငိုကိသားသည့္ သငာတစ္ေယာကီးx{1039}x{101C}ကီး၏အထိအေတx{1037}ကိုစတငံစားလိုကၿပီး လနx{1037}နx{1037}ားကာ x{101B}ုန္းရန္ x{1039}x{101C}ကိဳးစားေလသည္။   သိုx{1037}ေသာ္ နဂိုထဲက အဘိုးx{1039}x{101C}ကီးဦးရဲဝင္း၏အထိအေတx{1037}မာသာယာၿပီး x{1039}x{100B}တငလိုလိုဖစ္ေနသညိုx{1037} အဖုတ္ ထဲတစစ္ၿပီးတစစ္ မူလီစုပလိုတိုးဝငာသည့္ လီးx{1039}x{101C}ကီးကိုမငင္းဆန္x{1014}x{103D}ိုငစ္ေနရပနည္။   အဖုတဲမာ လီးx{1039}x{101C}ကီးက ပည့ပ္ေနသည့တက္ ဒငည့ပည့ီးအရသာကိုခံစားရေစေလသည္။   ေစာေစာက တစီၿပီးထားသညိုx{1037} အရမ္းလဲ ကပေနပဲ ကာမရည္ၾကည္ေတက လီးဝငကာေစၿပီး လီးပတညေဂၚလီေတ အဖုတတင္းသားေတကိုပတဲသား သည့ရသာကလဲ အဖုတစုလုံးကိုယားယံေနေစေလသည္။  သငာေလာကx{1039}x{101C}ကီးကိုပင္ေမ့ခငလိုလိုဖစာၿပီး ေပါင္ေတ ကိုၿဖဲကားထားရင္း လီးဝငယ္ေအာငုပ္ေပးေနမိသည္။

လီးတစက္ေကာ္ေကာ္ေလာကငားသည္x{1014}x{103D}င့္ ဦးရဲဝင္းခဏရပိုက္ၿပီး လီးကိုအပငည္းနည္းပနုတိုကည္။    ေနာကစနနင္းလိုက္ ပနုတိုက္x{1014}x{103D}င့္ တဖည္းဖည္းခင္းလိုးရင္း အရိနိုဖည္းဖည္းခင္းတင္ေနေလသည္။    မၾကာမီ လီးx{1039}x{101C}ကီးမာတစုံးထိဝငာၿပီး သားအိမိုပငားေထာက္ေနေလရာ သငာတစ္ေယာကသကx{103D} မားမတတစားရ သည္။  ကိုမင္းလိုးတာသာခံဖူးေလရာ ဒီေလာက္x{1039}x{101C}ကီးသည့္ လီးx{1039}x{101C}ကီးx{1014}x{103D}င့္ သငာမခံဖူးေသး။    အခုေတာ့ အဖုတစုလုံးပည့ပ္ ေနသည့္ လီးx{1039}x{101C}ကီးေၾကာင့္ နာကငx{103C}ထက္ တင္းကပပရသာကေကာင္းလန္းလသည္။   နာတာကိုေတာင္ အမx{103C}မထားx{1014}x{103D}ိုင္။   လီး x{1039}x{101C}ကီးအဖုတဲကထကားမာကိုေတာင္ စိုးရိမ္ေနမိသည္။  ဦးရဲဝင္းမာ အသကx{1039}x{101C}ကီးၿပီမိုx{1037} ငယုန္းကေလာက္ေတာ့ ထငိုင္းမ x{1039}x{101C}ကဲx{1014}x{103D}ိုင္ေတာ့ေလရာ ၾကာၾက္ာမတပလိုးx{1014}x{103D}ိုင္။  ထိုx{1037}ေၾကာင့္ လီးx{1039}x{101C}ကီးကို သငာ့အဖုတဲကပနဲထုတာ အနားကကုတင္ ေစာင္းမာထိုင္ေလသည္။

အဖုတဲက လီးx{1039}x{101C}ကီးထကားသည့္ အားမလိုအမရဖစားသည့္ သငာလဲမကုံးဖင့္ၾကည့ိုကာ ကုတင္ေစာင္းမာေပါင္ ကားၿပီးထိုင္ေနသည့္ ဦးရဲဝင္းက သူx{1037}လီးေပၚတက္ေဆာင့င္ အခကေလသည္။   လီးx{1039}x{101C}ကီး၏အရသာကိုစဲလမ္းေနၿပီဖစည့္  သငာလဲ မရက္x{1014}x{103D}ိုင္ေတာ့ပဲ ဦးရဲဝင္းခိုင္းသည့တိုင္း ဦးရဲဝင္း၏ေပါင္ေပၚခထိုငာ ဦးရဲဝင္းလီးx{1039}x{101C}ကီးကိုတဖည္းဖည္းတက္ ေဆာင့္ေလသည္။  ဦးရဲဝင္းကလဲ ေအာကေနအလိုကင့္ ပန္ေကာ့ေပးရင္ သငာ့ရငားထားထားေတကိုလဲ စိုx{1037}ေပးေနေလရာ  သငာတစ္ေယာက္ အပာကားထဲကမင္းသမီးတစ္ေယာကိုခံစားေနရေလသည္။  အေၾကာင္းမာ ေယာက္ားဖစူကိုမင္းx{1014}x{103D} င့ိုးသည့ခါေတမာ ပကကန္ေပါင္ၿဖဲ၍သာအလိုးခံရေလ့ရိၿပီး အခုလိုအေပၚကတက္ေဆာင့င္း x{1014}x{103D}ိုx{1037}စိုx{1037}ခံရတာမိဳးကို အပာ ကားထဲမာသာၾကည့ူး၍ဖစည္။  ခဏေနေတာ့ သငာစိတထိန္းx{1014}x{103D}ိုင္ေတာ့ပဲ အရိနx{103B}င့္ၿပီးေဆာင့္ေလရာ နာလဲနာေကာင္းလဲ ေကာင္းx{1014}x{103D}င့္ မၾကာခင္ သငာေရာ ဦးရဲဝင္းပါ အထတထိပိုေရာကားၾကေလေတာ့သည္။

ဦးရဲဝင္း၏သုတည္ေတကိုလဲ သငာ့အဖုတဲပန္းထည့ိုက္ေလရာ သုတည္ေတမာမားလန္းသဖင့္ အပငိုx{1037}ပငီးကလာ  ေလသည္။  ဦးရဲဝင္းလဲ အသက္x{1039}x{101C}ကီးသူပီပီ အနည္းငယ္ေမာသားၿပီး ကုတင္ေပၚပစဲကာအနားယူေလသည္။   သငာလဲဦးရဲဝင္း ကိုယ္ေပၚပစဲရင္း ဦးရဲဝင္း၏သုတည္ေတေပကံေနသည့ီးx{1039}x{101C}ကီးကိုေဆာ့ကစားေနမိသည္။  အမန္ေတာ့ ဦးရဲဝင္းမာ လနဲ့ သည့စ္x{1014}x{103D}စ္ေလာက အိပာထဲလဲသားၿပီး သားသမီးေတက လဲပလုပအားၾကသည့တက္ အခိနည့နီးကပူနာပဳ ငားထားေလ့ရိသည္။  ဦးရဲဝင္းနာလနနူလာၿပီးေနာက္ ယခငူနာပဳက ထကားသည့တက္ ေယာက္ားရၿပီးေနာကိုင္း  အိမာပဲ အခိနုန္ေနသည့္ သငာကအပိုဝင္ေငရေအာငိုကာ လူနာေစာင့ေဘာမိဳးလာလုပ္ေနခင္းဖစည္။

ဦးရဲဝင္း၏သားသမီးေတမာ ဖေအဖစူx{1014}x{103D}င့ိပတည့ည့တက္ ဦးရဲဝင္းအတက္ သီးသနx{1037}ိုကစုံးx{1014}x{103D}င့ားၿပီး အိမဲေန ၾကေလရာ ဦးရဲဝင္းအတက္ လတပသည္။    ဒါေၾကာင့ဲ ယခုလို ဦးရဲဝင္းက သငာ့ကိုအပိုင္x{1039}x{101C}ကံခဲ့ခင္းဖစည္။    ခဏေန လိုx{1037} ဦးရဲဝင္းအေမာေပသားပန္ေတာ့ ေနာကစိဳးစပနည္။  သငာက ကုတင္ေပၚ ေလးဘက္ေထာကငုန္းကာ ဦးရဲဝင္း က ေနာကေနလိုးခင္းဖစည္။  လိုးေနရင္းကလဲ သငာ့x{1014}x{103D}ိုx{1037}ေတကိုလမ္းကိုငည္။  ထိုေနx{1037}ညေနက အိမနိန္ေရာကည္ အထိ သငာx{1014}x{103D}င့္ အဘိုးx{1039}x{101C}ကီးဦးရဲဝင္းလိုးဖစ္ၾကသည္။  အိမနါနီးမာ သငာ့ေယာက္ားကိုမင္းက နယိုအလုပိစx{1039}x{1005}ေပၚလာလိုx{1037}  ခရီးသားရမညုဖုန္းဆကာေလရာ သငာအကိုက္ေတx{1037}သားၿပီး အိမပန္ေတာ့။  ဦးရဲဝင္းx{1014}x{103D}င့္ တစလုံးနည္းမိဳးစုံလိုးၾကေလ သည္။  နာလနူခါစေပမဲ့ တဏာစိတ္x{1039}x{101C}ကီးလသည့္ ဦးရဲဝင္းက ၾကက္ဥေတ ငက္ေပာသီးေတစားကာ သငာ့ကိုတစီၿပီးတစီ   နားလိုကိုးလိုက္x{1014}x{103D}င့္ ပညာကုနုံးကာပုံစံမိဳးစုံလိုးေလသည္။

ၿခံေစာင့ငယားရိေပမဲ့ ဦးရဲဝင္းမေခၚလင္ အိမဲသိုx{1037}မလာရဲပဲ ၿခံထဲမာပဲေနရေလရာ ဦးရဲဝင္းx{1014}x{103D}င့ငာ့အတက္ လတပ သည္။  ဒီလိုx{1014}x{103D}င့္ ေနာက္ေနx{1037}ေတမာလဲ သငာx{1014}x{103D}င့္ ဦးရဲဝင္းေနx{1037}စဥိုးၾကေလေတာ့သည္။  ၿပီးပါၿပီ။