မရှောင်နိုင်သည့်တဏှ

မရောငနိုငသည့တဏာ

ယောကမအိမနေရသည့ကညပာ မာစိတညစမိနေရသည။ယောကား   ဖစသူကိုသူရကိုခစ၍လကထပခဲ့   ပေမယ့တဘဝစာ အတကတော့ဦး  နောကနင့ရေးခယခဲ့သညတော့အ  မန၊ကိုသူရသညရညမနသည။   ဟော့ဟော့ရမးရမးမရိပေ၊မိဘစ  ကား နားထောငတတသောသားအလိမာဖစ၍အိမထောငဖကအဖစ ရေးခယခဲ့လငစိတညစရမညမ   ဟုတဟုတေးမိခဲ့သည။ထို့ အတက  လညးကိုသူရကိုရေးခယခဲ့သည။  ကိုသူရမရကမသောက၊ဖဲမရိုက၊မိနးကလေးမရုပတတပေ။ထို့အတူအ   လုပလညး မယမယရရမရိ၊သို့ပေ မယ့မိသားစုအပေါတငတော့သိ  တတပေသည။မိနးမယူပီးမိနးမကို  မိဘအိမခေါတငခဲ့သည။ကညပာ  တစယောကမိဘအိမတငနေခဲ့စဉကအလုပမလုပခဲ့ပေ။သို့သောအိမ   ထောငကလာတော့ယောကားတင  အလုပမရိသောအခါ  သုံးစရာငေဟူ   ၍မရိပေ။  “ကိုကို အလုပလေးဘာလေးရာဦး” “ဘာလို့လဲကညပာ”  “လကထဲငေမရိဘူးလေ၊မိဘအိမမာ   ပဲတ သကလုံးကပနေလို့မဖစဘူး၊အိမလေးဘာလေးငားနေရအောင”  “ဘာလို့လဲ၊ကညပာကိုဘယသူကဘာပောလို့လဲ”  “ဘာမမပောဘူးလေ၊ဒါပေမယ့အိမ  ထောငပုပီဆိုတော့ကိုယ့ခေ  ထောကပေါကိုယရပရမာပေါ့”

“ငါ့မိဘကငါ့ကိုကညဖူပီးသား၊  ကညပာဘာတေစိတပူနေတာလဲ”  “မောငနမတေလညးရိသေး  တယလေ”   “ငါအငယဆုံး လေ၊မကညဖူစရာ  ဘာမမရိဘူး”  “ခုကညပာပောမယ၊ကညပာတစခုခုစားခငရငကိုကိုမိဘဆီကပိုက   ဆံတောငးရတာ မဟုတလား”  “ကိုယ့မိဘဆီကကိုယတောငးတာ  ပါကာ”   “ကိုကို့ကိုကညဖူပေမယ့ကာရင  ကညပာ့ကိုကညဖူနိုငပါ့မ လား” “ငါ့ကိုခစရငငါ့မိနးမကိုလညး   ကညဖူရမာပဲ”  “ကိုကိုအမဲတမးတောငးနေလို့ဘယ  လိုဖစမလဲ၊ကညပာလဲအားနာရ တာပေါ့”  “အငးပါမိနးမရာ၊ငါအပငသား  လိုကဦးမယ”   မညသို့ပငပောစေကာမူအလုပကို   မရာပေ။အလုပမရိလငဝငငေမရိ   သဖင့ယောကခမအိမနေရသော  ကညပာမာအလိုလိုနေရငးသိမ  ငယလာသည။စားရသောကရမည့ အရေးတအိမသား လုံး၏ဝေယာ   ကိစမားကိုသာလုပပေးနေရငးက  မိမိသညအိမဖောလားဟုတေးလာ  ရသည။မိဘမားကကညပာကိုတေ့လို လငတောငယောကခမမား  ၏အရိပအခေကိုကည့နေရသည့  အနေအထားသို့ရောကလာသည။

သို့အတကလငယောကားအားအလုပရာပါဟုပောလငယောကခမ  မားကမကညဖူခငပေ။  “ငါ့တို့သားကိုတသကလုံးတင ကေး  ထားနိုငတယ” ဆိုသောစကားကကညပာစိတနာလာရသည။ထို့ကောင့ယောကား   အားပောမရသည့အဆုံးမိမိဘာသာ   အလုပလုပရနအတကသူငယခငး  မားကိုအပူကပမေးရတော့သည။  တနေ့တော့အလုပတစခုအတက   အငတာဗူးဖေရန ရိလာသောအ  ခါအလုပလုပရနဟုမပောရဲပဲမိဘ အိမခနသားရနအကောငးပ၍  ထကလာခဲ့ရသည။အငတာဗူးဖေ  ရနကုမဏီ တစခုကိုရောကသောအ ခါအလုပရရိရနသာဆုတောငးနေ ရတော့သည။

“မကညပာအခနးထဲဝငလို့ရပါပီ”  “ဟုတကဲ့ရင့”  မကညပာအခနးထဲဝငလိုကတော့  စားပဲမာလူတစယောကထိုငနေပီး  အသကအားဖင့သုံးဆယ့ငါးပတ  ဝနးကငလောကရိသညဟုထငမတလိုကသည။ရုပရငထဲကလိုသူဌေး  ခောခောပုံမိုးတော့ မဟုတ။  အသားညိုညိုနင့ရုပရညသန့သန့  တော့ရိသည။ကညပာထိုလူရေ့ရိ   ကညပာကစားပဲရေ့ရပလိုက သည၊  “ထိုငပါမ ကညပာ” “ဟုတကဲ့ရင့” “အလုပလာလောကတာနော” “ဟုတကဲ့”   “အလုပမာသေခာလား”  “ဟုတကဲ့”  “ဘာလို့အလုပ လုပ ခငလဲ”  “ရင” “မေးတာကထူးဆနးနေလို့လား၊  ဘာလို့အလုပခငလဲ၊ပိုကဆံလို  ခငလို့လား၊ခနတဖုတစိတလေနေ  လို့လုပခင တာလား”  “ဒီလိုပါကမအလုပမလုပဖူးသေး ဘူး၊သငယူပီးစီးပားလုပတတ  အောငပါရင့”   “ခငမားကဒီမာဘာတေသငယူစရာရိ တယလို့ထငလဲ”  “ယူတတရငတော့ပညာရမာတေ  အမားကီးလို့ကမထငပါတယ”  “ဒါဖင့ခငမားကသငယူပီးပိုကဆံ  မယူဘူး ဆိုတဲ့သဘောလား” “အဲဒီလိုမဟုတပါဘူး၊ကမသငယူ   ပီးတတကမးသလောကတနတဲ့လခမိုးကိုလိုခငပါတယ”  “ဒီမာခငမား ကသငယူခငပေမယ့သငပေးမယ့သူမရိရငဘယလိုလုပမလဲ”  “ကမကသငယူဖို့လာတာဖစတဲ့အ တကကမကသငပေးခငလာ   အောငပုမူနေထိုငပါ့မယ”

“ကိုကသားပီ၊တကယရောလုပ  ခငစိတရိရဲ့လား” “သေခာပါတယရင့” “ဟုတပီလေ၊ဒီကဝနထမးကအ  လုပထကတော့မာ၊မ ကညပာကသူ့ဆီကနေဒီအလုပတေကိုသငယူပီးလုပငနးခငထဲသားရမာ”  “ဟုတကဲ့ရင့” “ခငမားရဲ့မောမနးလစာကိုထည့  ရေး ပီးရေ့ကအမဆီမာကိုတငခဲ့ပါ”“ဟုတကဲ့ရင့” အမကိုမေးပီးစာတငခဲ့ရတယ။အိမကိုပနခဲ့ပေမယ့ရငတ ထိတထိတပါအိမမာကုံ ရမယ့ပသ နာမားအတကကိုကိုတေးထားပီး  သားပါ။အိမကအလုပတေကိုဟနမပကလုပလိုကတယ။ညရောက  တော့ “ယောကားကညပာအလုပရလာ   ပီ” “ဘာပောတယ” “ဒီနေ့အလုပအငတာဗူးတာရခဲ့  တယ”  “နင့ကိုဘယသူကအလုပ လောက ခိုငးလို့လဲ”  “ကညပာ့ဘာသာကညပာလောကခဲ့တာ” “ငါခင့မပုဘူးကညပာ”   “ဘာလို့လဲ”  “ဘာလဲဟ၊ကညပာနင မရိရငအိမ  ကအလုပကိုဘယသူကလုပပေးမ လဲ” “အရငကဘယသူလုပလဲ” “ကညပာ အလုပကလေးရတာနဲ့   ငါကိုခံပောလာ တာပဲ”  “မဟုတဘူးယောကား၊ကမစော  စောထပီးအိမအလုပတေလုပခဲ့  မယ” “အိမကလူတေထမငးစားခိနဘယ   သူလုပပေး မာလဲ”  “ဒါတော့အဆငပေသလိုလုပက   ပေါ့”  “မဖစဘူး၊နငအလုပမသားရဘူး” “မသားလို့မဖစဘူး”  “နင့အလုပကိုငါလိုကခဲ့ မာ”  “အာလိုကလို့ရမလား” “နင့အလုပကဘာအလုပမို့လိုကလို့ မရတာလဲ”  “လိုကခငရငလိုကခဲ့၊ဒါပေမယ့ရုံး  ခနးအထိလိုကလို့ တော့လိုကလို့မ ရဘူး”   “အေးပီးရော”

မနကစောစောထပီးအိမအလုပ တေကိုပီးအောငလုပရတော့တယ။  ထမငးဟငးခကပီးအလုပသား  ရနပငတော့ယောကခမက   “ဘယသားမလို့လဲကညပာ”  “သမီးအလုပသားမလို့အမေ”  “အလုပသားမလို့ဟုတလား၊နငအိမ  မာအေးအေးဆေးဆေး နေရရဲ့လို့   ဘာလို့အလုပသားခငတာလဲ”  “အမေ သမီးတို့လဲငေစုရမယလေ   အမေ”   “နငသုံးဖို့ငါမပေးလို့လား”  “သမီး အမဲတမးတော့တောငးမနေ  ခငဘူး”  “ဟဲ့သားနငကမတားဘူးလား”  “တားတာပဲအမေ”  “ငါ့သားတားနေရဲ့ဘာလို့ဆကလုပ  တာလဲ”  “အမေသမီးတို့ရေ့ရေးအတကပါ  အမေ”  “နငသားရငအိမကအလုပကိုဘယသူလုပမာလဲ”  “အမေသမီးထမငးဟငး  ခကပုတ ပီးပီအမေ ၊ခူးခပစားရုံပဲ”   “သား နင့မိနးမကိုလဲပောဦး၊ငါ့ကို  ပနခိုငးနေတယ”  “ကဲပါကညပာရယ၊အမေစိတမ ကောငးအောငမလုပနဲ့၊အဲဒီအလုပ   မလုပမလုပရလဲထမငးငတမသား ဘူး”

“သားမရမာယောကား” “ဒီလောကတောငပောမရတာ  နငသားရငအိမပနမလာနဲ့” “ရတယ ပနမလာဘူး”  ကညပာပောရငး ထကခဲ့လိုက  တယ။အရမးလညးဝမးနညးသားရ တယ။အလုပထဲရောကတော့အမကကိုရောကနင့ပီ  “အမကမ ဘယအလုပ တေလုပရမလဲ” မကညပာမေးတော့   လောလောဆယအကူအလုပအနေ  နဲ့လုပရမယဆိုတော့  “လောလောဆယဆရာခိုငး  တာလေးတေတော့လုပရမယ” “ဟုတကဲ့အမ၊အမလဲခိုငးစရာရိရင   ခိုငးပါ”  ရုံးကလူတေစုံလာတော့ဆရာလဲ  ရောကလာတယ။  “ကညပာ၊ကိုကီးလာပီငါနဲ့လိုကခဲ့”   “ဟုတကဲ့အမ” “ကမဝငခဲ့မယ”  “ဘာကိစရိလို့လဲ”  “ကညပာကိစပါ”   “ဟုတကဲ့ပော”  လောလောဆယအလုပကသူ့နေရာ   နင့သူအဆငပေနေတော့ကညပာ  ကိုဘယနေရာခိုငးရမနးမသိသေး  ဘူးဆရာ”   “ဒီလို လုပ၊စာအဝငအထက၊မိတူကူးတာ၊စာလာပို့တာကိုသူ့ကိုခိုငး  လိုက၊ပဲဒါတေအရငသငထားပေး  လိုက၊သူကကနပူတာရိုက တတ တယပောတယ၊အဲဒါတေမနိုငတဲ့  လူတေကိုသူ့ဆီပေးပီးရိုကခိုငး၊ စာရငးဇယားတေဘယလိုဆဲလဲသင   ထားပေး ခိုငးလိုက၊သူ့ကိုမခိုငးပဲမ  နေရအောငတစယောကခငးမိတ ဆကပေးလိုကပါ”  “ဟုတကဲ့”   ကညပာအစမနဲ့အပငကိုထကပီး  တစယောကခငးမိတဆကပေးက တယ။ခုတော့ကညပာထိုငရမယ့

နေရာရလာပီ။အဲဒီတော့ခိုငးမယ့  သူတေကကညပာကိုလာပီးခိုငး ကရသလိုသူတို့လိုအပတဲ့ပုံစံကိုပါ  နမူနာပုံစံနင့တကတစခါတညးပ  ကရတယ။လုပနေကမဟုတ၍ ကာသောလညးကညပာအားမ   လော့ပေ။ရအောငကိုးစားလုပ  သည။ ထို့ကောင့ကညပာကိုဂရု ဏာသကရောကပီးသငပကရ   တယ။ဒီကားထဲစာဝငစာထကကို  လကခံရပီးသကဆိုငရာနေရာသို့   ပို့ပေးရပနတယ။နေ့လညရောက   တော့ထမငးစားခိနမာ  ရုံးကအမကီးက   “ကညပာရေခနလာဦး”  “ဟုတကဲ့မမ”   “ကိုကီး အတကထမငးပဲပငပေးရ အောင”   “ဟုတကဲ့မမ”  ကိုကီးအတကထမငးပဲပငပီးတော့  “ကိုကီးထမငးစားလို့ရပီ”   “အော ဟုတကဲ့အမ”  “မကညပာအဆငပေရဲ့လား”  “ပေတယဆရာ”  “ဆရာလို့မခေါပါနဲ့ကညပာ၊ကိုကီးလို့ပဲခေါ”   ဒီနေ့ညနေအိမ ပန၍မဖစ  မိဘအိမကိုပဲပနမဖစတော့မညဟုတေးပီးဝမးနညးသားရသည။

“မကညပာဘာဖစလို့လဲ”  “ဘာမမဖစပါဘူးကိုကီး” “အောအေးပါ၊ဘာမမဖစဘူးဆိုလဲ  ပီးရော”  ညနေရောကတော့ကညပာ အမေ့  အိမကိုပဲပနလိုကသည။အမေက  စိတမကောငးသည့ပုံပေါကနေပီး  “သမီး၊သမီးယာကားလာသားတယ”   “ဟုတလားအ မေ”  “ဟုတတယသမီး၊သူနဲ့ကာရငးပေး  ပါတဲ့”  “ရင၊ေဩာသူကဒီလိုလား”  “ဘယလိုဖစတာလဲသမီး”  “သမီးအလုပလုပလို့အ မေ”  “အောသမီးရယသူတို့ကမလုပစေ  ခငရငမလုပနဲ့ပေါ့”   “အမေသမီးအိမဖောတစယောက  လို၊ကနလိုမလုပနိုငဘူးအမေ၊ သူ  တို့လုပစာထိုငစားနေတယဆိုပီး  သူတို့မကနာအလိုကအထိုကနဲ့သ  မီးမနေနိုငဘူး”  “အငးလေငါသမီးလေးကိုဒီလိုပုံစံ  မိူး တော့မေမေတို့မမငနိုငဘူး၊ဒါ ပေမယ့သမီးစဉးစားပေါ့၊တခုလပ  ဖစတာမိနးကလေးအတကတော့  ဘယကောငးမလဲ”   “ဒါ တော့ဒါပေါ့အမေ၊ဒါပေမယ့သူ  တို့ဘကကမကာရငးဖို့တောငးလာ  ပီဆိုတော့သမီးဘကကလညးကာ   ပေးမရမာပေါ့”   “သမီး လေးစဉးစားပါဦး၊သမီး”  “သမီးအမားမမပါတာအမေ”  “အငး အမေလဲဘာပောရမနးမသိ  တော့ပါဘူးသမီးလေးရယ”

ညခုနစ နာရီခဲတော့ကိုသူရရောကလာပီး “ကညပာနငထကခဲ့”  “ဘာလဲကိုသူရ”  “နငကငါ့စကားကိုနားမထောငရ  အောငနငကလငငယ ရိနေလို့လား”  “ကိုသူရ ရငကမကိုမဟုတတာကိုမစပစဲနဲ့၊  ကမအလုပလုပတာကမရေ့ရေး  အတကပဲ”  “ဘာစောကရေးမပါဘူး၊ နင့လခ  ဘယလောကရိနေလို့နငကငါနင့  ငါမိဘစကားကိုနားမထောငတာလဲ”  “ရငကရောကမစကားနားထောငခဲ့လား၊ရင့ကို အလုပလုပဖို့ပောတော့ရငကဘာအလုပမမလုပဘူး၊ရင  ယောကားဖစပီးကမကိုရင့ဆီ  ကငေဘယမာအပဖူးလဲ”  “လူပါးမဝနဲ့ နငအိမမာစားခငတာ စားလို့ရတယ၊ကောငးကောငးမန   မနနေနိုငအောငငါ့မိဘတေကထား ပေးတာပဲ၊အဲဒါကိုအိမမာကောငး  ကောငးမနေဘဲ၊ဖငယားပီးအပငထကခငလို့အလုပလုပတာ”   “ဒီမာကိုသူရ၊လူဆိုတာအလုပလုပရမယ၊ဒီတော့ကမဘဝ အတကကမအလုပလုပရမယ။ဒီတော့ရငဘာ  ဖစခငလဲသာပော”  “နငနဲ့ငါကာရငးမယ”  “ကာလေ၊ရင့သဘောပဲ၊တရားရုံးမာ    ကာမယ”  “အခုကိုကာမာ”  ဒီလိုနဲ့ရပကကရုံးကိုရောကပီးကာ  ရငးလိုကကတော့တယ။

ကညပာမကရညမကတော့ပါ။  ဝဋကတတယဟုသာထငမတနေ   တော့သည။နောကနေ့အလုပထဲ သားသောကိုကီးမရိပေ။   “အမကိုကီးမလာဘူးလား” “လာ မာညီမဒီနေ့ဆိုဒတေပတဖို့ရိ  တယ”  “ဟုတလား” “ကညပာလိုကရမယထငတယ  အရငကအမလိုကတယ။အခုကအမက စာရငးတေခုပပီးအပရမာမို့  ကနဲ့ရတာ”  “ဟုတအမ၊ဒါနင့အမကဘာလို့အ  လုပထကမာလဲ”  “ဒီလိုကညပာ၊အမယောကကား နယကိုပောငးရမာအမလိုကသား  မရမယ” “အောအဲဒီလိုလား”  “ဟုတတယညီမ” “ဟာညီမကိုကီးလာပီ” “ကိုကီးကညပာကို ခေါမယမဟုတ လား”  “ဟုတတယကညပာ၊အဲဒီကစာ ရငးတေကိုကညပာလုပရမာ”  “ဟုတကဲ့ကိုကီး” ကညပာကိုကီးကား နင့လိုကခဲ့ လိုကသည။အလုပထဲရောကတော့ စာရငးစာအုပမားကိုစစဆေးပီး  လုပလိုကတယ။နစပတခန့မရငးပဲ ထားသော စာရငးမားကိုတောတော လေးရငးမပီးတယ။  “ဗိုကဆာပီလားကညပာ” “ဆာတော့မဆာသေးပါဘူး”   “အားမနာနဲ့ဗိုကဆာရင စား”  “ဟုတကဲ့ကိုကီး” ဒီလိုနဲ့အလုပတေရိရာကိုကညပာ  လိုကခဲ့ရတယ။

တဖေးဖေးနဲ့ကိုကီး  နင့ရငးနီးလာတယ။ကိုကီးက  ကည ပာကိုသငပေးသလိုဂရုစိုကပါတယ။ကညပာတနေ့တော့နေမကောငး   လို့ခင့ယူတဲ့အခါကိုကီးဆီကဖုနး  ဝငလာတယ   “ကညပာနေမကောငးလို့ခင့ယူ တယဆို”  “ဟုတတယကိုကီး”  “ဆေးခနးမပဘူးလား”  “ဟင့အငး မပဖစဘူး”  “တောကာ အဖားတာရညနေမယ လေ” “အာကိုကီးကလဲဖဲဟဲ့လဲပါစေဖယပါစေ၊မပောကောငးမဆိုကောငး” “ဆေးခနးပလေ”  “မသား  တော့ဘူးလို့”“မသားလို့မဖစဘူးလေ” “အာ မသားခငပါဘူးဆေးခနးကို”  “အေးပါ” ညနေရောကတော့ကိုကီးကဖုနး  ဆကပန တယ  “ကညပာငါနငတို့အိမရေ့မာ” “ဟငဘာလို့အိမလိုကလာတာလဲ” “နငဆေးခနးကိုမသားလို့လိုကပို့မလို့”  “အာကိုကီးကလဲ ဒုကရာလို့” ကညပာ့အိမရောကလာခဲ့မတော့ ကညပာထကတေ့လိုကရတော့  တယ။ကညပာ့ကိုဆေးခနးလိုက  ပတော့ဆေး ထိုးကောကတဲ့ကည  ပာမာငိုခငလာတယ။

“ကဲညီမဆေးထိုးမရမယ” “မထိုးလို့မရဘူးလားဆရာ”   “ညီမ ဆေးမထိုးရငရောဂါဖစတာ  ပိုတာရညနေမာ”   “ဟုတကဲ့ပါဆရာ”  ကညပာမာဆေးထိုးခံရမညဆို   တော့ငိုမဲ့မဲ့ဖစလာရတော့တာပေါ့။   “မနာပါဘူးကညပာရယ၊ခနလေး  ပါ”   “ကိုကီးကလေး ကညပာကောကတယ”  “မကောကနဲ့ငါရိတယ”  ဆရာဝနဆေးထိုးရနအတကလုံ  ခညကိုဖေလော့ခပီးတဖကလညနေလိုက ရတယ။ဆေးထိုးလိုက  တော့ပေါငတခောငးလုံးအရမးကို  နာကငသားတော့အောလိုကမိ  တယ။ဆရာဝနကခနလေးသာဆေး  ခေပေးပီး၊  “အကိုကာကာလေးခေပေးလိုက  ပါ”  “ဟုတ ဟုတကဲ့”  ကိုကီးကအနားရောကလာပီး   ကညပာ့တငသားကိုပတ ခေပေး တော့ကညပာမာအားနာမိသလို  ရငထဲတမိုးခံစားလိုကရတယ။  ကညပာ့အတကစားစရာတေဝယ   ပီးအိမကိုလိုကပို့ တယ။  အိမရောကတော့ကညပာစား  သောကပီးဆေးသောကတယ။  အိပပေမယ့အိပမရပါဘူး၊ဘာဖစ   လို့မနးမသိပေ  ကာရငးခဲ့သောလငဖစသူအားသတိရမိသည။မခစလို့မမဟုတတာသူ့ရဲ့မိသားစုနဲ့ရေရညမနေနိုငခဲ့လိုဖစတာ။

သူသာကည   ပာ ပောစကားနားထောငပီးနေခဲ့ ရငအခုလိုမိုးကုံရမညမဟုတပေ။ကိုကီးလိုတဝကလောကသူ့အ   ပေါဂရုစိုကခဲ့လငကောငးမာပဲ တေး  လိုကသည။ကိုကီးထံအလုပလုပ  ပီးကိုကီးကဝနထမးတေအပေါဂရု  စိုကဆကဆံသညကိုတေ့သည။  အထူးသဖင့ ကညပာနင့အလုပထဲ သို့အတူသားလာရသောအခါတင  ကိုကီးကအလုပရငဆိုသောလညး  ငေါကငမးပောဆိုခငးမရိသည့အ ပငမသိမတတသညမားကိုလညး  ပသပေးသည။ကညပာ၏အခက အခဲမားကိုလညးအလုပကိစနင့မသကဆိုငသည့ကိစမား ကိုပါကူညီပေးသည။အနေနီးလာတဲ့အခါမာ ကညပာကိုကီးနင့ရငးနီးပီးကိစ  တောတောမားမားကိုလညးပော  ပဖူးသည။ ကညပာကလညး  ကိုကီးအတကစားစရာကအစစေတနာနင့ပငဆငပေးမိသည။  မိမိယောကားဖစသူရဲ့သတငးကို  လညး ကားမိသည။နိုငငံခားသို့  ထကသားသညဟုသိလိုကရသည့အတကကညပာ့အတကကံကောငးသညဟုထငမိသည။သူရိနေ လင  ကညပာအားနောကယကနိုငသည  ဟုတေးလာသည။

ယခုလိုမိုးဘဝ  တငမိမိအလုပနဲ့မိမိရပတညလာနိုင  နေပီ။သူ့ကို ကညပာမလိုအပပေ။  ကိုကီးနယခရီးထကသည့ရကမား  တငကညပာပငးရိနေသလို၊ကို  ကီးကိုသတိရမိသလိုဖစတတ  သည။ကိုကီးမနမနပနလာစေခင  သည။ညနေတိုငးဖုနးပောဖစသည   မသိစိတကကိုကီးကိုခဲပီးပောမိ  သည။ခုကိုကီးနယ ထကနေသည  မာနစပတခန့ကာသည။ကညပာ ကိုကီးကိုလမးနေမိသည။  “ကိုကီးဘယတော့ပနလာမလဲ” “စနေနေ့ပန ရောကမယ”  “ဟငစနေနေ့လား၊အဲဒါဆိုကိုကီးကိုခကခငးမတေ့ရဘူးပေါ့” “တနငနေရုံးတကခဲ့မယလေ”  “ရုံးမသားခငပါဘူး”  ရုံးမတကခငရငတနေရာသားမယ”  “ဟုတကိုကီး၊မုန့ဝယခဲ့နောကိုကီး”  “ဝယခဲ့မယလေ”   ကိုကီးကိုမတေ့ရသညမာကာပီ ကို ကီးကအပငကိုသားမညဟု ပောသောလညးကညပာမငငးမိ   ပေ၊ကိုကီးနဲ့တေ့ခငလပီ။ဘာကိုမမစဉးမိပေ။ကိုကီဎ၏ကငနာ ယုယမု့ကသာကညပာကိုစိုးမိုးနေသည။ စနေနေ့ညကကိုကီးဖုနးဆကသည  သူရောကပီတဲ့။ကညပာပောနေ  မိသည။ တနငနေနေ့မနကစောစော  တေ့မညတဲ့။

ကညပာရငခုနပီးအလပငနေမိသည။ကိုကီးနဲ့ခိနးထား  သောနေရာကိုရောကတော့ကို ကီး  က “လာလေ ကညပာ” “လာပီကိုကီး”  “ဘယသားမလဲကိုကီး”   “စကားတေအေးအေးဆေးဆေး  ပောလို့ရတဲ့နေရာကို ပေါ့” “ဟုတကိုကီး”  ကိုကီးကကားမောငးရငးကညပာ့ လကကိုကိုငကာ   “ကညပာ” “ဟငကိုကီး”   “အရမးလမးတယ”  “ကညပာလဲအတူတူပါပဲကိုကီး”   ကိုကီးနဲ့စကားပောရငးကိုကီးခေါ  ရာနောကကိုလိုကခဲ့သည။ကိုကီး  ကားရပမအပငကို သတိထားကည့မိရာဟိုတယဖစနေသည။  “ဟင ကိုကီး ဟိုတယပါလား” “ဟိုတယထဲမဝငခငလို့လား”  ကိုကီးမကနာအိုသားပုံ ကည့ပီးသနားမိသည။မဖစနိုငမနးသိနေတော့   လညးခီတုံခတုံဖစရသေးသည။  ဟိုတယရောကလငနောကဆကတဲကဘာ ဖစမညကိုလဲခန့မနးမိသည။  သို့သောလညးနုတကထကသညမာ  “ကိုကီးရေ့ကသားလေ” “အငးလေ”   ဟိုတယဝနထမးပေးထကလာပီး  အခနးကိုလိုကပသသည။ကိုကီး လကကိုဆဲပီးဟိုတယအခနးထဲဝငခဲ့သည။  အခနးထဲရောကတော့ကိုကီးက ကညပာကိုဖကထားသည။

ကည   ပာလညးပနပီးဖကထားသည။  “ကညပာ” “ရငကိုကီး”  ခေါငးမော့ပီးထူးလိုကသည။ကို  ကီးကကညပာ့နုတခမးကိုနမ   းသည။ကညပာရငတဆတဆတ  ခုနသည။ကိုကီးကကညပာတ ကိုယလုံးကိုထေးပေ့ရငးနဲ့ ကည ပာ့ဂုတပိုးသားလေးတေကိုဖဖလေးကိုကပေးသေးတယ။ကိုကီးရငခငထဲမာကညပာတယောကရေရငအစုံသိမ့သိမ့တုန  နေ  မိရပနတယ။တကိုယလုံးပတပေး  ပီးအသာအယာနမးရိုကတဲ့တဲ့အခါ  ကကသီးနေးဖုလေးတေသာမကပိ  ပိထဲကပငအရည တေစီးဆငးလာမိ  တယ။ကညပာ့အဝတတေကိုလာ  ခတတော့ကညပာကကူခတ  လိုကမိတယ။ကညပာ့နို့လေးနစလုံးကို အသာအယာလေးငုံခဲပေး  တော့ကညပာစိတကထိနးခုပမရ  နိုငတော့ပေ။

ပိပိကိုအသာအယာ  ပတပေးတဲ့အခါမာတော့ကည ပာ့  စိတတေကကာမစိတတေဖစလာ  ပီးညညးမိတယ။  “ပတ ပတ ပတ”  “အငးးဟငးးးဟငးးကိုကီးရယ”  ကိုကီးကကည ပာ့နို့ကိုစို့ပေးရငး  သူ့ဘောငးဘီကိုခတခလိုကတယ  မာထနနေတဲ့ကိုကီးလီးကကညပာ  ့ကိုလာထိတယ၊ကညပာကိုကီးလီး   ကိုကိုငလိုကပီးကငးထုသလိုလုပ  ပေးလိုကမိတယရင။တောတော  လေးလီးကီးတဲ့ကိုကီးပါ။  “ကညပာ ကိုကီးနမးမယနော”   “မနမးနဲ့ကိုကီးသမီးနမးပေးမယ” ကညပာကိုကီးလီးကိုငုံခဲကာစုပ  လိုကမိတော့တယ။တပတပတစုပပေးလိုကသည။ဒစကီး ကိုငုံ၍စုပရ သညကိုလညးအားရသည။လာ  ဖားနင့ထိုးမေပေးလိုကသည။

“ပတ ပတ ပတ” “အားးရီးးးရီးးးကောငးလိုကတာ   ကညပာရယ”   တရီးရီးတအားအားညညးနေသ   ဖင့ကိုကီးကိုကသည ဟုထင  လိုကသည။ပိုအားရပီးစုပပေး  လိုကသည။လဥကလေးကိုဆုပ   ကိုငညစရသညကိုလညးအရသာ    တေ့သလိုခံစားရ သည။  အရညတေတစိမ့စိမ့ထကသမမို  ခမိသည၊   “ကညပာကိုကီးလုပခငနေပီ”   “လုပလေကိုကီး”  “ဒါဆိုဒီမာဒီလုအိပ လိုက”  ကိုကီးပောသလိုကညပာအိပ  လိုကသည။   ကုတငမာအတည့မအိပပဲကန့လန့အိပရတာပါ။ပီးမကိုကီးကခေါငးအုံး တစလုံးယူပီးကည  ပာ့ခါးအောကမာခုတယ။ခေနစ  ခောငးမိုးပေါထောငပီးလကတ   ဖကနင့ရငဘတပေါပိုကအပကာ  နောကလကနင့လီးကိုကိုငပီးအ  ဖုတဝမာတေ့ပီးဖိသငးတယ။ဒီတစ   လီးဝငသားတော့မခေနစခောငး  ရေ့တနးပီးလိုးတော့ တယ။  “ဗစ ဗစ ဘတဖတ ဖတ”  “အားးးအိုးး…” ုကီးမားတဲ့ကိုကီးလီးကောင့မခံရတာကာပီဖစတဲ့ကညပာ့အဖုတ  ကတငး ကပကပခံစားမု့ကိုခံစား ရပီးလီးဒစတိုးဝငလာတယ။

ပနထကတော့အတငးသားတေကိုဆဲယူသားသလိုပါပဲ။တထစထစနဲ့အရသာတေ့ရ  ပနတယ။ကိုကီးကဒီကိစမိုးမာ   အတော ကမးကငတဲ့အဆင့ရိမနး  ကညပာတေးမိတယ။ဘယသူတေ  ကိုမားလုပဖူးသလဲတေးနေတုနး  တဒုတဒုတနဲ့တိုးဝငလာတဲ့လီး   ကောင့အတေးကိုပငမေ့ပီးကာမအလိုကပါသားရတယ။လိုးတာကကတောတောကာတယ။  လီးကတဇပဇပနဲ့ဝငထကနေ သလို  ကညပာ့ဖငပောငကီးကိုကိုကီး ဂေးဥကတဖတဖတနဲ့ရိုကနေတယ။  “ဗစ ဖတ ဘတ ဘတ ဘတ”  “အားးရီးးရီးးးရိး”   ကညပာပီးခငသလိုဖစလာတယ။ကိုကီးကတော့မတတပရပလိုးရလို့လားမသိ၊ဒူးညောငးဟနပငမပ၊  ကညပာ့မာသာပီး လုလုဖစလာ ပီးညညးမိတော့တယ   “”ဘတ ဖတ ဖတ..ဖနး ဖနးး” “အာ့!အငးးဟငးးဟငးးးကိုကီူ  ကညပာပီးတော့မယ၊”   “အငး ငါနညးနညးကမးလို့ရမလား”  “အငးကိုကီးသဘော””  ကိုကီးလေကညပာ့ပေါငကိုပန  ကားပီးကောအောကကနေ လက နိုကပီးပုခုံးကိုဆဲကာကမးကမး   လေးလိုးတော့တယ။ဆောင့ခက  တေကမးလာသညနင့အမကည  ပာလဲအောညညး သံတေပိုထက  လာခဲ့တယ။ငါးမိနစခန့ဆကတိုက လိုးလိုကတဲ့အခါကညပာလညး ကိုကီးကောပငကိုလမးဖကလိုက   တယ။

တကယကိုလညးကာမအရ  သာကိုကောငးစာခံစားရပီးနောက  “ဘတ ဖတ ဖနးဖနးးးးး”  “အာ့ အိုးးအီးးးပီးးပီ အိုးးးးး”   ကညပာ တကယကိုပီးသားတယ။   ကိုကီးလညးအခကငါးဆယခန့  မနားတမးလိုးလိုကပီးနောကကို  ကီးရဲ့သုတပူနေးနေးလေးမား  က ညပာ့ အဖုတထဲစီးဝငသားတော့တယ။  ကိုကီးကပီးသားပေမယ့ကညပာ့   ကိုယပေါကမထပါဘူး။လီးကိုအ  ဖုတထဲတပလက သာမေးနေတယ။  ကညပာလဲကိုကီးကိုလတထက  သားမလားစိုးရိမပီးဖကထားမိ   တော့တယ။ကညပာမာယောကားနင့ကဲ ကတညးကကာမနင့ကငးကာ နေရမကိုကီးနင့လုပမကာမအရ  သာကိုပနပီးထိတေ့ခံစားမိရတော့တယ။ကိုကီးနဲ့မဖစခငမာမ စဉးစားမိပေမယ့ဖစပီးမကညပာတော့  ကညပာမစဉးစားတော့ပါဘူး။  ကိုကီးနဲ့နောကတကိမတောငလုပ   လိုကပါသေး တယ”  ဒီလိုနဲ့ကိုကီးနင့ကညပာစနေ့နေ့  တိုငးဟိုတယကိုသားကပီးအတူ  အိပကတယ။တနစခန့ကာခဲ့ပါ   တယ။ယောကား ကိုသတိရမိပေမယ့ကဲခဲ့ရပီမို့မေ့ထားခဲ့ပါသော  လညးမ့ထားခဲ့သမအခုတော့က  တော့ကိုသူရပနရောကလာပီး   ကညပာကို လာတေ့တယ။

“ဘာကိစစလဲကိုသူရ” “ဘာကိစရမာလဲ၊ကိုကိုကညပာ့ကို   မေ့မရလို့”  “ရငနဲ့ကမကာရငးပီးပီလေ”   “ကာရငးထားတာမန တယကည  ပာ၊ဒါပေမယ့ကိုကိုကညပာ့ကို မေ့မရဘူး၊အရငလိုခစနေဆဲပါ”   “ဒါတေပောနေဖို့မလိုတော့ဘူး   ထငတယကိုသူ ရ၊ကိုသူရလဲကိုယ့  လမးကိုလောက၊ကမလဲကိုယ့  လမးကိုကိုယလောက”   “ကညပာစဉးစားပါဦး၊ကိုယအရင  လိုမဟုတတော့ ဘူး၊ငါ့မိဘတေလဲအရငလိုမဟုတတော့ပါဘူး”  “တောပါပီကိုသူရရယ၊ကမတစခါ  ပဲမိုကမဲမယ၊နစခါဆိုရငကမတော   တောတုံး သားပီ”  “ကိုကိုအနူးအညတတောငးပနပါ တယကညပာ၊ကညပာမရိတဲ့   အခါမကိုကိုနောငတရခဲ့ရတာပါ”  “ကိုသူရကမသား စရာရိသေးတယ”   “ဟုတပါပီကညပာ”  ကိုသူရထကသားမစိတမကောငး  စာဖင့   “ကိုကိုရယခုမနောငတရပေမယ့  ကညပာ ကအရငလိုမဟုတတော့ဘူး၊ဘယလိုမမဖစနိုငတော့ပါဘူး”  သံယောဇဉကိုးဆိုတာဖတရခက  ပါတယ။စစပဲမာအလံဖူပတဲ့ ရန  သူကိုတောငသနားရသေးတာပဲလေ  ဒါပေမယ့ကိုကိုရယ ကိုပိုနဲ့ဝေးကာပီးနောကပိုငးမာ  ကညပာလေတဏာမာမရောငနိုင ခဲ့ဘူးကိုကို၊ကညပာ့ဘဝနဲ့ကည  ပာရိပါစေတော့ကိုကို…  ကညပာမာအလုပသို့သားတိုငး လဲစိတမပါပေ။ကိုကီးကတော့ပုံ   မန ပါပဲ။ကညပာ့ကိုဂရုစိုကမဲပါ။

တနေ့တော့အိမပနတဲ့အခါကိုသူရ မိဘမားရောကလာပီး   “သမီးကညပာအမေတို့မားသားပါ  တယကယ။အမေ့တို့ကောင့သမီး တို့အိမထောငရေးပိုကဲခဲ့ရတယ၊  အခုသားလေးကအမေ့တို့ကိုပဲအ  ပစတငပီးလူမနးမသိသူမနးမသိ   မူးရူးနေတယကယ။အ မေတို့ကိုကူ  ညီပီးသားလေးကိုပနလကခံလိုက  ပါကယ၊အမေလေ သမီးနာမညနဲ့    အိမတစလုံးဝယပေးပါ့မယ”  “အနတီ၊ကည ပာကိုငေနဲ့မားလို့မရတော့ဘူး၊ကညပာကိုယ့ခေထောကပေါရပတညနိုငပီ”  “သမီးမာအရညအခငးရိမနးသိပါ  တယ။အနတီ တို့အတကောငးသား   နဲ့သမီးအိမထောငရေးပိုကဲခဲ့ရတာ   ပါ။အနတီတောငးပနတယကယ”  ကိုသူရအမေပနသားမကညပာငို  လိုကသည။ကိုသူရမူးရူးသောငး  ကနးနေသညဆို၍စိတမကောငး  ပေ။မိမိအားစိတပကပီးကိုသူရ   တစယောကလူကောငး ဖစစေခင  သည။ကညပာစိတဒုံးဒုံးခကာ  ကိုသူရဆီကိုဖုနးဆကလိုကသည။   ကိုသူရကမူးနေသောအသံဖင့ဖုနး    ကိုငသည။

“ဟလို ကိုသူရ”   “ကညပာ ကညပာလားဟင”   “ဟုတတယကိုသူရ”  “ကိုကိုကို့ဘာပောမလို့လဲဟင”   “မနကဖနကိုသူရနဲ့တေ့ ခငတယ။  မူးရူးပီးမလာပါနဲ့”  “ဟုတဟုတဝမးသာလိုကတာကညပာရာ”   မနကမိုးလငးတော့ကိုကီးဆီဖုနး   ဆကပီးခင့ယူ လိုကသည။  ကိုကီးဘာကိစမားရိလို့ခင့ယူသလဲ  မေးရာ သားစရာရိလို့ဟုသာပော   လိုကသည။  ကိုသူရနဲ့တေ့တော့   “ကိုသူရ “ “ပောလေကညပာ”   “ကမတစခုပောမယ၊သေခာနား  ထောငပေးပါ”   “အငးကိုကိုသေခာနားထောငပါ့   မယ”   “ကမပောပီး တဲ့ဘယသူ့ကိုမပသ  နာမရာဘူးလို့ကတိပေးပါ”  “ပေးပါတယကညပာ”   “ကိုသူရနင့ကဲပီးတဲ့နောကမာကည   ပာအရငလိုမ ဖူစငတော့ဘူး”  “ဟငဘာပောတာလဲကညပာ၊ရငး   ရငးလငးလငးပောပါ”  “ကမယောကားတစယောကနဲ့ငိ   စနးခဲ့တယကို သူရ”  “ဟင “  ကောသူရခေါငးငိုကစိုကကသား  ပီးတိတဆိတသားသည။

ကိုကို ကညပာ့ကိုစိတပကသားမနး  ကညပာသိလိုကသည။  “အဲဒီတော့ကိုသူရ ကကမကိုပန   ပေါငးဖို့အဆငမပေတော့ဘူး လေ၊   ကညပာဒီလိုမပောခငပါဘူး။  ကညပာကောင့မူးရူးနေလို့ကည  ပာဖင့ပောရတာပါ။ဒီတော့ကိုသူရ   ကညပာ့ကိုမုနး ပီးနောကဆုတ  လိုကပါနော”  “အောကညပာရယ၊ကိုကိုကည   ပာ့ကိုအပစမတငရကပါဘူးကည  ့ပါ။ကိုကိုနားလညပါတယ၊ ဒါပေ  မယ့အဲဒီကိစတစခုတညးနဲ့ကည  ပာကိုကိုကိုလကမလော့ပါရစေနဲ့   ကညပာ”   “ရင”   “ကညပာရငထဲမာကိုကို ရိနေဆဲဆို  တာကိုကိုကိုသိတယ။ကညပာသာ   လကခံမယဆိုရငကိုကိုအဲဒီကိစတေ  အားလုံးကိုကိုခငလတပါတယ။ဖစ   ရတဲ့ ကိစအားလုံးကလဲကိုကို  ကောင့ဖစခဲ့ရတာတေပါကညပာ၊  ကညပာဘာပဲဖစခဲ့ဖစခဲ့ကိုကို   ကညဖူနိုငတယကညပာ”    “မ ဖစနိုငတာပဲကိုကို၊ဘယသူမဒီ ကိစမိုးကိုလကမခံနိုငကဘူးလေ”  “အားလုံးအတကမနခငမနမယ။ကို   ကိုအတကတော့မဟုတ ဘူး၊ကိုကိုနဲ့  ကညပာပီးခဲ့တဲ့ကိစတေကိုမေ့ပစ  ပီဎဘဝသစကိုကိုးစားကရအောင”   “ဟင ကိုကို”  “ကိုကိုအဲဒီကိစတေကိုတေး ပီးသား  ပါ၊ကိုကို့ကိုသာပနလကခံပေးပါ။

ကိုကိုအရငလိုမဆိူးမမိုကပဲ  ကညပာ့ကိုရိုးမေကပေါငးပါ့မယ”  “အောကိုကိုရယ”  ကညပာမကရညမားပငကသား  ပီးမ  ရောငနိုငခဲ့သောတဏာကိုစိတ နာမိသည။သို့သောကိုကီးကိုစိတမ   နာမိပေ။မိမိအခကအခဲဖစစဉက  ကူညီဖေးမကာ စောင့ရောကခဲ့သည  မဟုတလား။ထို့အတကလုံးဝစိတမ  နာမိပေ။ထို့ကောင့   “ကညပာအလုပကထကမယကို   ကီး”   “ဘာလို့ လဲကညပာ”  “ကညပာ့အရငယောကားနင့   ပနပေါငးမလို့ပါ”  “ဗာ ကညပါ၊အဲဒါဆိုကိုကီးက   ကညပာ့အတကကဘာလဲ”   “ကိုကီး ကိုကီးကသူဌေး၊ကညပာကတစခုလပ၊ကိုကီးနဲ့ကညပာဘယလိုမ  မဖစနိုငတဲ့ဘဝပါကိုကီး။ဘယသူ  ကမလဲ  သဘောတူမယ့ကိစမဟုတ လူး၊ဒီတော့ဒီကိစမာ လကတေ့က  ကစဉးစားဖို့လိုတယကိုကီး”  “ဘာမမဆိုငတာပဲ”   “ကိုကီးကကို ကီးမိဘတေကိုလန  ဆနရဲသလား”   “အဲဒါငါ့ကိစပါကညပာ”  “ကိုကီးကိစခညးမဟုတဘူးကိုကီး   ကညပာလဲပါဝင ပတသကနေမာ၊  ဒီတော့ဒီကိစကိုဖတလို့ရတဲ့ဒီအခိန  မာဖတရအောင”

“ဟင့အငး မရဘူးကညပာ”  “မရလို့မဖစဘူးကိုကီး၊ကညပာအတကတေးပေးစမးပါကိုကီး၊  ကညပာအခုဘဝသစပနစလို့ရ တဲ့  အခိနမာကညပာ့ဘဝကိုကိုကီးရဲ့  အသုံးတောခံအဖစနဲ့မထားပါနဲ့ကို  ကီး”  “ကညပာ့ကိုအသုံးတောခံအဖစနဲ့   ကိုကီး ထားခဲ့သလားကညပာအသိဆုံးပါ”  “ဒါပေမယ့ကိုကီးရယ၊ကညပာ့အ  တကတော့ကိုကီးနဲ့ပတသကမု့ဟာ   မရောငနိုငခဲ့တဲ့ တဏာတစခုပါ”  “ဘာပောတယကညပာ၊မငးပော  ရကလိုကတာ”   “ကညပာ့ကိုခငလတပါကိုကီး၊  ကညပာ့ဘဝ ကောငးကောငးမန  မနနေရမယ့အရေးကိုကည့ပီးကို  ကီးကညပာ့ကိုခင့လတပေးပါ  တော့ “   “ကောငးပီလေကညပာ၊ဒီလို ဆို  တော့လဲကိုကီးကဆုတောငးပေး  ရမာပေါ့၊မငးတို့လငမယား  အိုအောငမငးအောငပေါငးနိုငက   ပါစေကာ”   “ကေးဇူးပါကို ကီး” ကညပာကိုကီးထံမပနလာတော့   စိတပေါ့ပါးသားတယ။အခုတော့  ခစခငပနးဆီသို့စိတပေါ့ပါးကာခေ  ဦးတည့လိုက တော့တယ။

 

Zawgyi

 

မေရာင္x{1014}x{103D}ိုငည့ဏာ

ေယာကx{1039}x{1001}မအိမ္ေနရသည့္ၾကညာ မာစိတစိေနရသည္။ေယာက္ား   ဖစူကိုသူရကိုခစ္၍လကပဲ့   ေပမယ့ဘဝစာ အတက္ေတာ့ဦး  ေx{1014}x{103D}ာက္x{1014}x{103D}င့္ေx{101B}းခယဲ့သည္ေတာ့အ  မန္၊ကိုသူရသညညနည္။   ေဟာ့ေဟာ့ရမ္းရမ္းမရိေပ၊မိဘစ  ကား နားေထာငတ္ေသာသားအလိမၼာဖစ္၍အိမ္ေထာငကဖစ္ ေx{101B}းခယဲ့လငိတစမည   ဟုတုေတးမိခဲ့သည္။ထိုx{1037} အတက္  လည္းကိုသူရကိုေx{101B}းခယဲ့သည္။  ကိုသူရမရကေသာက္၊ဖဲမx{101B}ိုက္၊မိန္းကေလးမရx{103C}ပတ္ေပ။ထိုx{1037}အတူအ   လုပည္း မယယရမရိ၊သိုx{1037}ေပ မယ့ိသားစုအေပၚတင္ေတာ့သိ  တတ္ေပသည္။မိန္းမယူၿပီးမိန္းမကို  မိဘအိမ္ေခၚတငဲ့သည္။ၾကညာ  တစ္ေယာကိဘအိမင္ေနခဲ့စဥအလုပလုပဲ့ေပ။သိုx{1037}ေသာိမ္   ေထာငလာေတာ့ေယာက္ားတင္  အလုပရိေသာအခါ  သုံးစရာေငဟူ   ၍မရိေပ။  “ကိုကို အလုပ္ေလးဘာေလးရာဦး” “ဘာလိုx{1037}လဲၾကညာ”  “လကဲေငမရိဘူးေလ၊မိဘအိမာ   ပဲတ သကုံးကပ္ေနလိုx{1037}မဖစူး၊အိမ္ေလးဘာေလးငားေနရေအာင္”  “ဘာလိုx{1037}လဲ၊ၾကညာကိုဘယူကဘာေပာလိုx{1037}လဲ”  “ဘာမမေပာဘူးေလ၊ဒါေပမယ့ိမ္  ေထာငဳၿပီဆိုေတာ့ကိုယ့္ေခ  ေထာက္ေပၚကိုယပမာေပါ့”

“ငါ့မိဘကငါ့ကိုၾကညဴၿပီးသား၊  ၾကညာဘာေတစိတူေနတာလဲ”  “ေမာင္x{1014}x{103D}မေတလည္းရိေသး  တယ္ေလ”   “ငါအငယုံး ေလ၊မၾကညဴစရာ  ဘာမမရိဘူး”  “ခုၾကညာေပာမယ္၊ၾကညာတစုခုစားခငငိုကိုမိဘဆီကပိုက္   ဆံေတာင္းရတာ မဟုတား”  “ကိုယ့ိဘဆီကကိုယ္ေတာင္းတာ  ပါၾကာ”   “ကိုကိုx{1037}ကိုၾကညဴေပမယ့္ၾကာရင္  ၾကညာ့ကိုၾကညဴx{1014}x{103D}ိုငါ့မ လား” “ငါ့ကိုခစငါ့မိန္းမကိုလည္း   ၾကညဴရမာပဲ”  “ကိုကိုအၿမဲတမ္းေတာင္းေနလိုx{1037}ဘယ္  လိုဖစလဲ၊ၾကညာလဲအားနာရ တာေပါ့”  “အင္းပါမိန္းမရာ၊ငါအပငား  လိုက္ဦးမယ္”   မညိုx{1037}ပင္ေပာေစကာမူအလုပို   မရာေပ။အလုပရိလငင္ေငမရိ   သဖင့္ေယာကမအိမ္ေနရေသာ  ၾကညာမာအလိုလိုေနရင္းသိမ္  ငယာသည္။စားရေသာကမည့္ အေရးတအိမား လုံး၏ေဝယာ   ကိစx{1039}x{1005}မားကိုသာလုပ္ေပးေနရင္းက  မိမိသညိမ္ေဖာားဟုေတးလာ  ရသည္။မိဘမားကၾကညာကိုေတx{1037}လို လင္ေတာင္ေယာကမမား  ၏အရိပေခကိုၾကည့္ေနရသည့္  အေနအထားသိုx{1037}ေရာကာသည္။

သိုx{1037}အတကင္ေယာက္ားအားအလုပာပါဟုေပာလင္ေယာကမ  မားကမၾကညဴခင္ေပ။  “ငါ့တိုx{1037}သားကိုတသကုံးတင္ ေကၽး  ထားx{1014}x{103D}ိုငယ္” ဆိုေသာစကားကၾကညာစိတာလာရသည္။ထိုx{1037}ေၾကာင့္ေယာက္ား   အားေပာမရသည့ဆုံးမိမိဘာသာ   အလုပုပနတကူငယင္း  မားကိုအပူကပ္ေမးရေတာ့သည္။  တေနx{1037}ေတာ့အလုပစုအတက္   အငာဗဴးေဖရန္ ရိလာေသာအ  ခါအလုပုပနုမေပာရဲပဲမိဘ အိမနသားရနေၾကာင္းပ၍  ထကာခဲ့ရသည္။အငာဗဴးေဖ  ရနုမx{1039}x{1018}ဏီ တစုကိုေရာက္ေသာအ ခါအလုပရိရနာဆုေတာင္းေန ရေတာ့သည္။

“မၾကညာအခန္းထဲဝငိုx{1037}ရပါၿပီ”  “ဟုတဲ့ရင့္”  မၾကညာအခန္းထဲဝငိုက္ေတာ့  စားပဲမာလူတစ္ေယာကိုင္ေနၿပီး  အသကားဖင့ုံးဆယ့ါးပတ္  ဝန္းကင္ေလာကိသညုထငတိုကည္။x{101B}ုပငဲကလိုသူေဌး  ေခာေခာပုံမိဳးေတာ့ မဟုတ္။  အသားညိဳညိဳx{1014}x{103D}င့္x{101B}ုပညနx{1037}နx{1037}္  ေတာ့ရိသည္။ၾကညာထိုလူေရx{1037}ရိ   ၾကညာကစားပဲေရx{1037}ရပိုက္ သည္၊  “ထိုငါမ ၾကညာ” “ဟုတဲ့ရင့္” “အလုပာေလာကာေx{1014}x{103D}ာ္” “ဟုတဲ့”   “အလုပာေသခာလား”  “ဟုတဲ့”  “ဘာလိုx{1037}အလုပ္ လုပ္ ခငဲ”  “ရင္” “ေမးတာကထူးဆန္းေနလိုx{1037}လား၊  ဘာလိုx{1037}အလုပငဲ၊ပိုကံလို  ခငိုx{1037}လား၊ခနတဖဳတိတ္ေလေန  လိုx{1037}လုပင္ တာလား”  “ဒီလိုပါကမအလုပလုပူးေသး ဘူး၊သငူၿပီးစီးပားလုပတ္  ေအာငါရင့္”   “ခငားကဒီမာဘာေတသငူစရာရိ တယိုx{1037}ထငဲ”  “ယူတတင္ေတာ့ပညာရမာေတ  အမားx{1039}x{101C}ကီးလိုx{1037}ကမထငါတယ္”  “ဒါဖင့ငားကသငူၿပီးပိုကံ  မယူဘူး ဆိုတဲ့သေဘာလား” “အဲဒီလိုမဟုတါဘူး၊ကမသငူ   ၿပီးတတၽမ္းသေလာကနဲ့လခမိဳးကိုလိုခငါတယ္”  “ဒီမာခငား ကသငူခင္ေပမယ့င္ေပးမယ့ူမရိရငယိုလုပလဲ”  “ကမကသငူဖိုx{1037}လာတာဖစဲ့အ တကမကသင္ေပးခငာ   ေအာငဳမူေနထိုငါ့မယ္”

“x{1039}x{101C}ကိဳကားၿပီ၊တကယ္ေရာလုပ္  ခငိတိရဲx{1037}လား” “ေသခာပါတယင့္” “ဟုတ္ၿပီေလ၊ဒီကဝနမ္းကအ  လုပက္ေတာ့မာ၊မ ၾကညာကသူx{1037}ဆီကေနဒီအလုပ္ေတကိုသငူၿပီးလုပန္းခငဲသားရမာ”  “ဟုတဲ့ရင့္” “ခငားရဲx{1037}ေမာန္းလစာကိုထည့္  ေရး ၿပီးေရx{1037}ကအမဆီမာကိုတငဲ့ပါ”“ဟုတဲ့ရင့္” အမကိုေမးၿပီးစာတငဲ့ရတယ္။အိမိုပနဲ့ေပမယ့င ထိတိတါအိမာx{1039}x{101C}ကဳံ ရမယ့သ နာမားအတကိုx{1039}x{101C}ကိဳေတးထားၿပီး  သားပါ။အိမအလုပ္ေတကိုဟနပကုပိုကယ္။ညေရာက္  ေတာ့ “ေယာက္ားၾကညာအလုပလာ   ၿပီ” “ဘာေပာတယ္” “ဒီေနx{1037}အလုပငာဗဴးတာရခဲ့  တယ္”  “နင့ိုဘယူကအလုပ္ ေလာက္ ခိုင္းလိုx{1037}လဲ”  “ၾကညာ့ဘာသာၾကညာေလာကဲ့တာ” “ငါခင့ပဳဘူးၾကညာ”   “ဘာလိုx{1037}လဲ”  “ဘာလဲဟ၊ၾကညာနင္ မရိရငိမ္  ကအလုပိုဘယူကလုပ္ေပးမ လဲ” “အရငဘယူလုပဲ” “ၾကညာ အလုပေလးရတာနဲx{1037}   ငါကိုခံေပာလာ တာပဲ”  “မဟုတူးေယာက္ား၊ကမေစာ  ေစာထၿပီးအိမလုပ္ေတလုပဲ့  မယ္” “အိမလူေတထမင္းစားခိနယ္   သူလုပ္ေပး မာလဲ”  “ဒါေတာ့အဆင္ေပသလိုလုပ္ၾက   ေပါ့”  “မဖစူး၊နငလုပသားရဘူး” “မသားလိုx{1037}မဖစူး”  “နင့လုပိုငါလိုကဲ့ မာ”  “အာလိုကိုx{1037}ရမလား” “နင့လုပဘာအလုပိုx{1037}လိုကိုx{1037} မရတာလဲ”  “လိုကငငိုကဲ့၊ဒါေပမယ့္x{101B}ုံး  ခန္းအထိလိုကိုx{1037} ေတာ့လိုကိုx{1037}မ ရဘူး”   “ေအးၿပီးေရာ”

မနက္ေစာေစာထၿပီးအိမလုပ္ ေတကိုၿပီးေအာငုပေတာ့တယ္။  ထမင္းဟင္းခက္ၿပီးအလုပား  ရနင္ေတာ့ေယာကမက   “ဘယားမလိုx{1037}လဲၾကညာ”  “သမီးအလုပားမလိုx{1037}အေမ”  “အလုပားမလိုx{1037}ဟုတား၊နငိမ္  မာေအးေအးေဆးေဆး ေနရရဲx{1037}လိုx{1037}   ဘာလိုx{1037}အလုပားခငာလဲ”  “အေမ သမီးတိုx{1037}လဲေငစုရမယ္ေလ   အေမ”   “နငုံးဖိုx{1037}ငါမေပးလိုx{1037}လား”  “သမီး အၿမဲတမ္းေတာ့ေတာင္းမေန  ခငူး”  “ဟဲ့သားနငမတားဘူးလား”  “တားတာပဲအေမ”  “ငါ့သားတားေနရဲx{1037}ဘာလိုx{1037}ဆကုပ္  တာလဲ”  “အေမသမီးတိုx{1037}ေရx{1037}ေရးအတကါ  အေမ”  “နငားရငိမအလုပိုဘယူလုပာလဲ”  “အေမသမီးထမင္းဟင္း  ခကဳတ္ ၿပီးပီအေမ ၊ခူးခပားx{101B}ုံပဲ”   “သား နင့ိန္းမကိုလဲေပာဦး၊ငါ့ကို  ပနိုင္းေနတယ္”  “ကဲပါၾကညာရယ္၊အေမစိတ ေကာင္းေအာငလုပဲx{1037}၊အဲဒီအလုပ္   မလုပလုပလဲထမင္းငတသား ဘူး”

“သားမရမာေယာက္ား” “ဒီေလာက္ေတာင္ေပာမရတာ  နငားရငိမနလာနဲx{1037}” “ရတယ္ ပနလာဘူး”  ၾကညာေပာရင္း ထကဲ့လိုက္  တယ္။အရမ္းလည္းဝမ္းနည္းသားရ တယ္။အလုပဲေရာက္ေတာ့အမကx{1039}x{101C}ကိဳေရာက္x{1014}x{103D}င့္ၿပီ  “အမကမ ဘယလုပ္ ေတလုပမလဲ” မၾကညာေမးေတာ့   ေလာေလာဆယကူအလုပေန  နဲx{1037}လုပမယိုေတာ့  “ေလာေလာဆယရာခိုင္း  တာေလးေတေတာ့လုပမယ္” “ဟုတဲ့အမ၊အမလဲခိုင္းစရာရိရင္   ခိုင္းပါ”  x{101B}ုံးကလူေတစုံလာေတာ့ဆရာလဲ  ေရာကာတယ္။  “ၾကညာ၊ကိုx{1039}x{101C}ကီးလာၿပီငါနဲx{1037}လိုကဲ့”   “ဟုတဲ့အမ” “ကမဝငဲ့မယ္”  “ဘာကိစx{1039}x{1005}ရိလိုx{1037}လဲ”  “ၾကညာကိစx{1039}x{1005}ပါ”   “ဟုတဲ့ေပာ”  ေလာေလာဆယလုပသူx{1037}ေနရာ   x{1014}x{103D}င့ူအဆင္ေပေနေတာ့ၾကညာ  ကိုဘယ္ေနရာခိုင္းရမန္းမသိေသး  ဘူးဆရာ”   “ဒီလို လုပ္၊စာအဝငထက္၊မိတx{1039}x{1011}ဴကူးတာ၊စာလာပိုx{1037}တာကိုသူx{1037}ကိုခိုင္း  လိုက္၊ပဲဒါေတအရငငားေပး  လိုက္၊သူကကနဴတာx{101B}ိုက္ တတ္ တယ္ေပာတယ္၊အဲဒါေတမx{1014}x{103D}ိုငဲ့  လူေတကိုသူx{1037}ဆီေပးၿပီးx{101B}ိုကိုင္း၊ စာရင္းဇယားေတဘယိုဆဲလဲသင္   ထားေပး ခိုင္းလိုက္၊သူx{1037}ကိုမခိုင္းပဲမ  ေနရေအာငစ္ေယာကင္းမိတ္ ဆက္ေပးလိုကါ”  “ဟုတဲ့”   ၾကညာအစနဲx{1037}အပငိုထက္ၿပီး  တစ္ေယာကင္းမိတက္ေပးၾက တယ္။ခုေတာ့ၾကညာထိုငမယ့္

ေနရာရလာၿပီ။အဲဒီေတာ့ခိုင္းမယ့္  သူေတကၾကညာကိုလာၿပီးခိုင္း ၾကရသလိုသူတိုx{1037}လိုအပဲ့ပုံစံကိုပါ  နမူနာပုံစံx{1014}x{103D}င့ကတစါတည္းပ  ၾကရတယ္။လုပ္ေနကမဟုတ္၍ ၾကာေသာည္းၾကညာအားမ   ေလာ့ေပ။ရေအာင္x{1039}x{101C}ကိဳးစားလုပ္  သည္။ ထိုx{1037}ေၾကာင့္ၾကညာကိုဂx{101B}ု ဏာသက္ေရာက္ၿပီးသငၾကရ   တယ္။ဒီၾကားထဲစာဝငာထကို  လကံရၿပီးသကိုငာေနရာသိုx{1037}   ပိုx{1037}ေပးရပနယ္။ေနx{1037}လည္ေရာက္   ေတာ့ထမင္းစားခိနာ  x{101B}ုံးကအမx{1039}x{101C}ကီးက   “ၾကညာေရခနလာဦး”  “ဟုတဲ့မမ”   “ကိုx{1039}x{101C}ကီး အတကမင္းပဲပင္ေပးရ ေအာင္”   “ဟုတဲ့မမ”  ကိုx{1039}x{101C}ကီးအတကမင္းပဲပင္ၿပီးေတာ့  “ကိုx{1039}x{101C}ကီးထမင္းစားလိုx{1037}ရၿပီ”   “ေအာ္ ဟုတဲ့အမ”  “မၾကညာအဆင္ေပရဲx{1037}လား”  “ေပတယရာ”  “ဆရာလိုx{1037}မေခၚပါနဲx{1037}ၾကညာ၊ကိုx{1039}x{101C}ကီးလိုx{1037}ပဲေခၚ”   ဒီေနx{1037}ညေနအိမ္ ပန္၍မဖစ္  မိဘအိမိုပဲပနဖစ္ေတာ့မညုေတးၿပီးဝမ္းနည္းသားရသည္။

“မၾကညာဘာဖစိုx{1037}လဲ”  “ဘာမမဖစါဘူးကိုx{1039}x{101C}ကီး” “ေအာ္ေအးပါ၊ဘာမမဖစူးဆိုလဲ  ၿပီးေရာ”  ညေနေရာက္ေတာ့ၾကညာ အေမ့  အိမိုပဲပနိုကည္။အေမက  စိတေကာင္းသည့ုံေပါက္ေနၿပီး  “သမီး၊သမီးယာက္ားလာသားတယ္”   “ဟုတားအ ေမ”  “ဟုတယမီး၊သူနဲx{1037}ကာရင္းေပး  ပါတဲ့”  “ရင္၊ေဩာူကဒီလိုလား”  “ဘယိုဖစာလဲသမီး”  “သမီးအလုပုပိုx{1037}အ ေမ”  “ေအာမီးရယူတိုx{1037}ကမလုပ္ေစ  ခငငလုပဲx{1037}ေပါ့”   “အေမသမီးအိမ္ေဖာစ္ေယာက္  လို၊ကၽနိုမလုပ္x{1014}x{103D}ိုငူးအေမ၊ သူ  တိုx{1037}လုပာထိုငားေနတယိုၿပီး  သူတိုx{1037}မက္x{1014}x{103D}ာအလိုကထိုကဲx{1037}သ  မီးမေနx{1014}x{103D}ိုငူး”  “အင္းေလငါသမီးေလးကိုဒီလိုပုံစံ  မိဴး ေတာ့ေမေမတိုx{1037}မမင္x{1014}x{103D}ိုငူး၊ဒါ ေပမယ့မီးစဥ္းစားေပါ့၊တခုလပ္  ဖစာမိန္းကေလးအတက္ေတာ့  ဘယ္ေကာင္းမလဲ”   “ဒါ ေတာ့ဒါေပါ့အေမ၊ဒါေပမယ့ူ  တိုx{1037}ဘကမကာရင္းဖိုx{1037}ေတာင္းလာ  ၿပီဆိုေတာ့သမီးဘကလည္းကာ   ေပးမရမာေပါ့”   “သမီး ေလးစဥ္းစားပါဦး၊သမီး”  “သမီးအမားမမပါတာအေမ”  “အင္း အေမလဲဘာေပာရမန္းမသိ  ေတာ့ပါဘူးသမီးေလးရယ္”

ညခုx{1014}x{103D}စ္ နာရီခဲေတာ့ကိုသူရေရာကာၿပီး “ၾကညာနငကဲ့”  “ဘာလဲကိုသူရ”  “နငငါ့စကားကိုနားမေထာင  ေအာငငလငယ္ ရိေနလိုx{1037}လား”  “ကိုသူရ ရငမကိုမဟုတာကိုမစပဲနဲx{1037}၊  ကမအလုပုပာကမေရx{1037}ေရး  အတကဲ”  “ဘာေစာက္ေရးမပါဘူး၊ နင့ခ  ဘယ္ေလာကိေနလိုx{1037}နငငါx{1014}x{103D}င့္  ငါမိဘစကားကိုနားမေထာငာလဲ”  “ရငေရာကမစကားနားေထာငဲ့လား၊ရင့ို အလုပုပိုx{1037}ေပာေတာ့ရငဘာအလုပမလုပူး၊ရင္  ေယာက္ားဖစ္ၿပီးကမကိုရင့ီ  ကေငဘယာအပူးလဲ”  “လူပါးမဝနဲx{1037} နငိမာစားခငာ စားလိုx{1037}ရတယ္၊ေကာင္းေကာင္းမန္   မန္ေနx{1014}x{103D}ိုင္ေအာငါ့မိဘေတကထား ေပးတာပဲ၊အဲဒါကိုအိမာေကာင္း  ေကာင္းမေနဘဲ၊ဖငားၿပီးအပငကငိုx{1037}အလုပုပာ”   “ဒီမာကိုသူရ၊လူဆိုတာအလုပုပမယ္၊ဒီေတာ့ကမဘဝ အတကမအလုပုပမယ္။ဒီေတာ့ရငာ  ဖစငဲသာေပာ”  “နငဲx{1037}ငါကာရင္းမယ္”  “ကာေလ၊ရင့ေဘာပဲ၊တရားx{101B}ုံးမာ    ကာမယ္”  “အခုကိုကာမာ”  ဒီလိုနဲx{1037}ရပက္x{101B}ုံးကိုေရာက္ၿပီးကာ  ရင္းလိုက္ၾကေတာ့တယ္။

ၾကညာမကညကေတာ့ပါ။  ဝဋၽတယုသာထငတ္ေန   ေတာ့သည္။ေနာက္ေနx{1037}အလုပဲ သားေသာိုx{1039}x{101C}ကီးမရိေပ။   “အမကိုx{1039}x{101C}ကီးမလာဘူးလား” “လာ မာညီမဒီေနx{1037}ဆိုဒ္ေတပတိုx{1037}ရိ  တယ္”  “ဟုတား” “ၾကညာလိုကမယငယ္  အရငအမလိုကယ္။အခုကအမက စာရင္းေတခဳပ္ၿပီးအပမာမိုx{1037}  က္x{1014}x{103D}x{1039}x{1001}ဲ့ရတာ”  “ဟုတမ၊ဒါx{1014}x{103D}င့မကဘာလိုx{1037}အ  လုပကာလဲ”  “ဒီလိုၾကညာ၊အမေယာကား နယိုေပာင္းရမာအမလိုကား  မရမယ္” “ေအာဲဒီလိုလား”  “ဟုတယီမ” “ဟာညီမကိုx{1039}x{101C}ကီးလာၿပီ” “ကိုx{1039}x{101C}ကီးၾကညာကို ေခၚမယဟုတ္ လား”  “ဟုတယ္ၾကညာ၊အဲဒီကစာ ရင္းေတကိုၾကညာလုပမာ”  “ဟုတဲ့ကိုx{1039}x{101C}ကီး” ၾကညာကိုx{1039}x{101C}ကီးကား x{1014}x{103D}င့ိုကဲ့ လိုကည္။အလုပဲေရာက္ေတာ့ စာရင္းစာအုပားကိုစစ္ေဆးၿပီး  လုပိုကယ္။x{1014}x{103D}စတနx{1037}ရင္းပဲ ထားေသာ စာရင္းမားကိုေတာ္ေတာ္ ေလးရင္းမၿပီးတယ္။  “ဗိုကာၿပီလားၾကညာ” “ဆာေတာ့မဆာေသးပါဘူး”   “အားမနာနဲx{1037}ဗိုကာရင္ စား”  “ဟုတဲ့ကိုx{1039}x{101C}ကီး” ဒီလိုနဲx{1037}အလုပ္ေတရိရာကိုၾကညာ  လိုကဲ့ရတယ္။

တေဖးေဖးနဲx{1037}ကိုx{1039}x{101C}ကီး  x{1014}x{103D}င့င္းနီးလာတယ္။ကိုx{1039}x{101C}ကီးက  ၾကည္ ပာကိုသင္ေပးသလိုဂx{101B}ုစိုကါတယ္။ၾကညာတေနx{1037}ေတာ့ေနမေကာင္း   လိုx{1037}ခင့ူတဲ့အခါကိုx{1039}x{101C}ကီးဆီကဖုန္း  ဝငာတယ္   “ၾကညာေနမေကာင္းလိုx{1037}ခင့ူ တယို”  “ဟုတယိုx{1039}x{101C}ကီး”  “ေဆးခန္းမပဘူးလား”  “ဟင့င္း မပဖစူး”  “ေတာ္ၾကာ အဖားတာရည္ေနမယ္ ေလ” “အာကိုx{1039}x{101C}ကီးကလဲဖဲဟဲ့လဲပါေစဖယါေစ၊မေပာေကာင္းမဆိုေကာင္း” “ေဆးခန္းပေလ”  “မသား  ေတာ့ဘူးလိုx{1037}”“မသားလိုx{1037}မဖစူးေလ” “အာ မသားခငါဘူးေဆးခန္းကို”  “ေအးပါ” ညေနေရာက္ေတာ့ကိုx{1039}x{101C}ကီးကဖုန္း  ဆကန္ တယ္  “ၾကညာငါနငိုx{1037}အိမ္ေရx{1037}မာ” “ဟငာလိုx{1037}အိမိုကာတာလဲ” “နင္ေဆးခန္းကိုမသားလိုx{1037}လိုကိုx{1037}မလိုx{1037}”  “အာကိုx{1039}x{101C}ကီးကလဲ ဒုကx{1039}x{1001}ရာလိုx{1037}” ၾကညာ့အိမ္ေရာကာခဲ့မေတာ့ ၾကညာထက္ေတx{1037}လိုကေတာ့  တယ္။ၾကညာ့ကိုေဆးခန္းလိုက္  ပေတာ့ေဆး ထိုးေၾကာကဲ့ၾကည္  ပာမာငိုခငာတယ္။

“ကဲညီမေဆးထိုးမရမယ္” “မထိုးလိုx{1037}မရဘူးလားဆရာ”   “ညီမ ေဆးမထိုးရင္ေရာဂါဖစာ  ပိုတာရည္ေနမာ”   “ဟုတဲ့ပါဆရာ”  ၾကညာမာေဆးထိုးခံရမညို   ေတာ့ငိုမဲ့မဲ့ဖစာရေတာ့တာေပါ့။   “မနာပါဘူးၾကညာရယ္၊ခနေလး  ပါ”   “ကိုx{1039}x{101C}ကီးကေလး ၾကညာေၾကာကယ္”  “မေၾကာကဲx{1037}ငါရိတယ္”  ဆရာဝန္ေဆးထိုးရနတကုံ  ခညိုေဖေလာ့ခၿပီးတဖကည္ေနလိုက္ ရတယ္။ေဆးထိုးလိုက္  ေတာ့ေပါငေခာင္းလုံးအရမ္းကို  နာကငားေတာ့ေအာိုကိ  တယ္။ဆရာဝနခနေလးသာေဆး  ေခေပးၿပီး၊  “အကိုၾကာၾကာေလးေခေပးလိုက္  ပါ”  “ဟုတ္ ဟုတဲ့”  ကိုx{1039}x{101C}ကီးကအနားေရာကာၿပီး   ၾကညာ့တငားကိုပတ္ ေခေပး ေတာ့ၾကညာမာအားနာမိသလို  ရငဲတမိဳးခံစားလိုကတယ္။  ၾကညာ့အတကားစရာေတဝယ္   ၿပီးအိမိုလိုကိုx{1037} တယ္။  အိမ္ေရာက္ေတာ့ၾကညာစား  ေသာက္ၿပီးေဆးေသာကယ္။  အိပ္ေပမယ့ိပရပါဘူး၊ဘာဖစ္   လိုx{1037}မန္းမသိေပ  ကာရင္းခဲ့ေသာလငစူအားသတိရမိသည္။မခစိုx{1037}မမဟုတာသူx{1037}ရဲx{1037}မိသားစုနဲx{1037}ေရရညေနx{1014}x{103D}ိုငဲ့လိုဖစာ။

သူသာၾကည္   ပာ ေပာစကားနားေထာင္ၿပီးေနခဲ့ ရငခုလိုမိဳးx{1039}x{101C}ကဳံရမညဟုတ္ေပ။ကိုx{1039}x{101C}ကီးလိုတဝက္ေလာကူx{1037}အ   ေပၚဂx{101B}ုစိုကဲ့လင္ေကာင္းမာပဲ ေတး  လိုကည္။ကိုx{1039}x{101C}ကီးထံအလုပုပ္  ၿပီးကိုx{1039}x{101C}ကီးကဝနမ္းေတအေပၚဂx{101B}ု  စိုကကံသညိုေတx{1037}သည္။  အထူးသဖင့္ ၾကညာx{1014}x{103D}င့လုပဲ သိုx{1037}အတူသားလာရေသာအခါတင္  ကိုx{1039}x{101C}ကီးကအလုပငိုေသာည္း  ေငါကမ္းေပာဆိုခင္းမရိသည့ ပငသိမတတညားကိုလည္း  ပသေပးသည္။ၾကညာ၏အခက္ အခဲမားကိုလည္းအလုပိစx{1039}x{1005}x{1014}x{103D}င့သကိုငည့ိစx{1039}x{1005}မား ကိုပါကူညီေပးသည္။အေနနီးလာတဲ့အခါမာ ၾကညာကိုx{1039}x{101C}ကီးx{1014}x{103D}င့င္းနီးၿပီးကိစx{1039}x{1005}  ေတာ္ေတာားမားကိုလည္းေပာ  ပဖူးသည္။ ၾကညာကလည္း  ကိုx{1039}x{101C}ကီးအတကားစရာကအစေစတနာx{1014}x{103D}င့ငင္ေပးမိသည္။  မိမိေယာက္ားဖစူရဲx{1037}သတင္းကို  လည္း ၾကားမိသည္။x{1014}x{103D}ိုငံခားသိုx{1037}  ထကားသညုသိလိုကသည့တက္ၾကညာ့အတကံေကာင္းသညုထငိသည္။သူရိေန လင္  ၾကညာအားေx{1014}x{103D}ာကက္x{1014}x{103D}ိုငည္  ဟုေတးလာသည္။

ယခုလိုမိဳးဘဝ  တငိမိအလုပဲx{1037}မိမိရပညာx{1014}x{103D}ိုင္  ေနၿပီ။သူx{1037}ကို ၾကညာမလိုအပ္ေပ။  ကိုx{1039}x{101C}ကီးနယရီးထကည့ကား  တင္ၾကညာပင္းရိေနသလို၊ကို  x{1039}x{101C}ကီးကိုသတိရမိသလိုဖစတ္  သည္။ကိုx{1039}x{101C}ကီးမနနနာေစခင္  သည္။ညေနတိုင္းဖုန္းေပာဖစည္   မသိစိတကိုx{1039}x{101C}ကီးကိုခၽဲၿပီးေပာမိ  သည္။ခုကိုx{1039}x{101C}ကီးနယ္ ထက္ေနသည္  မာx{1014}x{103D}စတနx{1037}္ၾကာသည္။ၾကညာ ကိုx{1039}x{101C}ကီးကိုလမ္းေနမိသည္။  “ကိုx{1039}x{101C}ကီးဘယ္ေတာ့ပနာမလဲ” “စေနေနx{1037}ပန္ ေရာကယ္”  “ဟငေနေနx{1037}လား၊အဲဒါဆိုကိုx{1039}x{101C}ကီးကိုခကင္းမေတx{1037}ရဘူးေပါ့” “တနဂx{1039}x{1004}ေx{1014}x{103D}x{101B}ုံးတကဲ့မယ္ေလ”  “x{101B}ုံးမသားခငါဘူး”  x{101B}ုံးမတကငငေနရာသားမယ္”  “ဟုတိုx{1039}x{101C}ကီး၊မုနx{1037}ယဲ့ေနာိုx{1039}x{101C}ကီး”  “ဝယဲ့မယ္ေလ”   ကိုx{1039}x{101C}ကီးကိုမေတx{1037}ရသညာၾကာၿပီ ကို x{1039}x{101C}ကီးကအပငိုသားမညု ေပာေသာည္းၾကညာမငင္းမိ   ေပ၊ကိုx{1039}x{101C}ကီးနဲx{1037}ေတx{1037}ခငၿပီ။ဘာကိုမမစဥ္းမိေပ။ကိုx{1039}x{101C}ကီဎ၏ၾကငာ ယုယမx{103C}x{1037}ကသာၾကညာကိုစိုးမိုးေနသည္။ စေနေနx{1037}ညကကိုx{1039}x{101C}ကီးဖုန္းဆကည္  သူေရာက္ၿပီတဲ့။ၾကညာေပာ္ေန  မိသည္။ တနဂx{1039}x{1004}ေx{1014}x{103D}ေနx{1037}မနက္ေစာေစာ  ေတx{1037}မညဲ့။

ၾကညာရငုန္ၿပီးအလပင္ေနမိသည္။ကိုx{1039}x{101C}ကီးနဲx{1037}ခိန္းထား  ေသာေနရာကိုေရာက္ေတာ့ကို x{1039}x{101C}ကီး  က “လာေလ ၾကညာ” “လာၿပီကိုx{1039}x{101C}ကီး”  “ဘယားမလဲကိုx{1039}x{101C}ကီး”   “စကားေတေအးေအးေဆးေဆး  ေပာလိုx{1037}ရတဲ့ေနရာကို ေပါ့” “ဟုတိုx{1039}x{101C}ကီး”  ကိုx{1039}x{101C}ကီးကကားေမာင္းရင္းၾကညာ့ လကိုကိုငာ   “ၾကညာ” “ဟငိုx{1039}x{101C}ကီး”   “အရမ္းလမ္းတယ္”  “ၾကညာလဲအတူတူပါပဲကိုx{1039}x{101C}ကီး”   ကိုx{1039}x{101C}ကီးနဲx{1037}စကားေပာရင္းကိုx{1039}x{101C}ကီးေခၚ  ရာေနာကိုလိုကဲ့သည္။ကိုx{1039}x{101C}ကီး  ကားရပအပငို သတိထားၾကည့ိရာဟိုတယစ္ေနသည္။  “ဟင္ ကိုx{1039}x{101C}ကီး ဟိုတယါလား” “ဟိုတယဲမဝငငိုx{1037}လား”  ကိုx{1039}x{101C}ကီးမက္x{1014}x{103D}ာအိုသားပုံ ၾကည့္ၿပီးသနားမိသည္။မဖစ္x{1014}x{103D}ိုငန္းသိေနေတာ့   လည္းခီတုံခတုံဖစေသးသည္။  ဟိုတယ္ေရာကင္ေနာကကဲကဘာ ဖစညိုလဲခနx{1037}န္းမိသည္။  သိုx{1037}ေသာည္းx{1014}x{103D}x{103C}တထကညာ  “ကိုx{1039}x{101C}ကီးေရx{1037}ကသားေလ” “အင္းေလ”   ဟိုတယနမ္းေပးထကာၿပီး  အခန္းကိုလိုကသသည္။ကိုx{1039}x{101C}ကီး လကိုဆဲၿပီးဟိုတယခန္းထဲဝငဲ့သည္။  အခန္းထဲေရာက္ေတာ့ကိုx{1039}x{101C}ကီးက ၾကညာကိုဖကားသည္။

ၾကည္   ပာလည္းပန္ၿပီးဖကားသည္။  “ၾကညာ” “ရငိုx{1039}x{101C}ကီး”  ေခါင္းေမာ့ၿပီးထူးလိုကည္။ကို  x{1039}x{101C}ကီးကၾကညာ့x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းကိုနမ္   းသည္။ၾကညာရငဆတတ္  ခုနည္။ကိုx{1039}x{101C}ကီးကၾကညာတ ကိုယုံးကိုေထးေပx{1037}ရင္းနဲx{1037} ၾကည္ ပာ့ဂုတိုးသားေလးေတကိုဖဖေလးကိုက္ေပးေသးတယ္။ကိုx{1039}x{101C}ကီးရငငဲမာၾကညာတေယာက္ေx{101B}x{103E}ရငစုံသိမ့ိမ့ုန္  ေန  မိရပနယ္။တကိုယုံးပတ္ေပး  ၿပီးအသာအယာနမ္းရx{103C}ိကဲ့တဲ့အခါ  ၾကကီးေx{1014}x{103D}းဖုေလးေတသာမကပိ  ပိထဲကပငရည္ ေတစီးဆင္းလာမိ  တယ္။ၾကညာ့အဝတ္ေတကိုလာ  ခၽတ္ေတာ့ၾကညာကကူခၽတ္  လိုကိတယ္။ၾကညာ့x{1014}x{103D}ိုx{1037}ေလးx{1014}x{103D}စုံးကို အသာအယာေလးငုံခဲေပး  ေတာ့ၾကညာစိတထိန္းခဳပရ  x{1014}x{103D}ိုင္ေတာ့ေပ။

ပိပိကိုအသာအယာ  ပတ္ေပးတဲ့အခါမာေတာ့ၾကည္ ပာ့  စိတ္ေတကကာမစိတ္ေတဖစာ  ၿပီးညည္းမိတယ္။  “x{1039}x{101D}ပတ္ x{1039}x{101D}ပတ္ x{1039}x{101D}ပတ္”  “အင္းးဟင္းးးဟင္းးကိုx{1039}x{101C}ကီးရယ္”  ကိုx{1039}x{101C}ကီးကၾကည္ ပာ့x{1014}x{103D}ိုx{1037}ကိုစိုx{1037}ေပးရင္း  သူx{1037}ေဘာင္းဘီကိုခၽတလိုကယ္  မာထန္ေနတဲ့ကိုx{1039}x{101C}ကီးလီးကၾကညာ  ့ကိုလာထိတယ္၊ၾကညာကိုx{1039}x{101C}ကီးလီး   ကိုကိုငိုက္ၿပီးကင္းထုသလိုလုပ္  ေပးလိုကိတယင္။ေတာ္ေတာ္  ေလးလီးx{1039}x{101C}ကီးတဲ့ကိုx{1039}x{101C}ကီးပါ။  “ၾကညာ ကိုx{1039}x{101C}ကီးနမ္းမယ္ေx{1014}x{103D}ာ္”   “မနမ္းနဲx{1037}ကိုx{1039}x{101C}ကီးသမီးနမ္းေပးမယ္” ၾကညာကိုx{1039}x{101C}ကီးလီးကိုငုံခဲကာစုပ္  လိုကိေတာ့တယ္။တx{1039}x{101D}ပတ္x{1039}x{101D}ပတုပ္ေပးလိုကည္။ဒစ္x{1039}x{101C}ကီး ကိုငုံ၍စုပ သညိုလည္းအားရသည္။လာ  ဖားx{1014}x{103D}င့ိုးေမx{103E}ေပးလိုကည္။

“x{1039}x{101D}ပတ္ x{1039}x{101D}ပတ္ x{1039}x{101D}ပတ္” “အားးရီးးးရီးးးေကာင္းလိုကာ   ၾကညာရယ္”   တရီးရီးတအားအားညည္းေနသ   ဖင့ိုx{1039}x{101C}ကီးx{1039}x{101C}ကိဳကည္ ဟုထင္  လိုကည္။ပိုအားရၿပီးစုပ္ေပး  လိုကည္။လဥကေလးကိုဆုပ္   ကိုငx{103B}စသညိုလည္းအရသာ    ေတx{1037}သလိုခံစားရ သည္။  အရည္ေတတစိမ့ိမ့ကမၿမိဳ  ခမိသည္၊   “ၾကညာကိုx{1039}x{101C}ကီးလုပင္ေနၿပီ”   “လုပ္ေလကိုx{1039}x{101C}ကီး”  “ဒါဆိုဒီမာဒီလ္ုအိပ္ လိုက္”  ကိုx{1039}x{101C}ကီးေပာသလိုၾကညာအိပ္  လိုကည္။   ကုတငာအတည့အိပဲကနx{1037}နx{1037}ိပတာပါ။ၿပီးမကိုx{1039}x{101C}ကီးကေခါင္းအုံး တစုံးယူၿပီးၾကည္  ပာ့ခါးေအာကာခုတယ္။ေခx{1014}x{103D}စ္  ေခာင္းမိုးေပၚေထာင္ၿပီးလက   ဖက္x{1014}x{103D}င့ငတ္ေပၚပိုကပာ  ေနာကက္x{1014}x{103D}င့ီးကိုကိုင္ၿပီးအ  ဖုတမာေတ့ၿပီးဖိသင္းတယ္။ဒီတစ္   လီးဝငားေတာ့မေခx{1014}x{103D}စ္ေခာင္း  ေရx{1037}တန္းၿပီးလိုးေတာ့ တယ္။  “ဗစ္ ဗစ္ ဘတတ္ ဖတ္”  “အားးးအိုးး…” ုကီးမားတဲ့ကိုx{1039}x{101C}ကီးလီးေၾကာင့ခံရတာၾကာၿပီဖစဲ့ၾကညာ့အဖုတ္  ကတင္း ၾကပ္ၾကပံစားမx{103C}x{1037}ကိုခံစား ရၿပီးလီးဒစိုးဝငာတယ္။

ပနက္ေတာ့အတင္းသားေတကိုဆဲယူသားသလိုပါပဲ။တထစစဲx{1037}အရသာေတx{1037}ရ  ပနယ္။ကိုx{1039}x{101C}ကီးကဒီကိစx{1039}x{1005}မိဳးမာ   အေတာ္ ကၽမ္းကငဲ့အဆင့ိမန္း  ၾကညာေတးမိတယ္။ဘယူေတ  ကိုမားလုပူးသလဲေတးေနတုန္း  တဒုတုတဲx{1037}တိုးဝငာတဲ့လီး   ေၾကာင့ေတးကိုပင္ေမ့ၿပီးကာမအလိုကပါသားရတယ္။လိုးတာကကေတာ္ေတာ္ၾကာတယ္။  လီးကတဇပပဲx{1037}ဝငက္ေန သလို  ၾကညာ့ဖင္ေပာင္x{1039}x{101C}ကီးကိုကိုx{1039}x{101C}ကီး ေဂးဥကတဖတတဲx{1037}x{101B}ိုက္ေနတယ္။  “ဗစ္ ဖတ္ ဘတ္ ဘတ္ ဘတ္”  “အားးရီးးရီးးးရိး”   ၾကညာၿပီးခငလိုဖစာတယ္။ကိုx{1039}x{101C}ကီးကေတာ့မတပပိုးရလိုx{1037}လားမသိ၊ဒူးေညာင္းဟနငပ၊  ၾကညာ့မာသာၿပီး လုလုဖစာ ၿပီးညည္းမိေတာ့တယ္   “”ဘတ္ ဖတ္ ဖတ္..ဖန္း ဖန္းး” “အာ့!အင္းးဟင္းးဟင္းးးကိုx{1039}x{101C}ကီဴ  ၾကညာၿပီးေတာ့မယ္၊”   “အင္း ငါနည္းနည္းၾကမ္းလိုx{1037}ရမလား”  “အင္းကိုx{1039}x{101C}ကီးသေဘာ””  ကိုx{1039}x{101C}ကီးေလၾကညာ့ေပါငိုပန္  ကားၿပီးေကာေအာကေန လက္ x{1014}x{103D}x{103C}ိက္ၿပီးပုခုံးကိုဆဲကာၾကမ္းၾကမ္း   ေလးလိုးေတာ့တယ္။ေဆာင့က္  ေတၾကမ္းလာသည္x{1014}x{103D}င့မၾကည္  ပာလဲေအာည္း သံေတပိုထက္  လာခဲ့တယ္။ငါးမိနစနx{1037}ကိုက္ လိုးလိုကဲ့အခါၾကညာလည္း ကိုx{1039}x{101C}ကီးေကာပငိုလမ္းဖကိုက္   တယ္။

တကယိုလည္းကာမအရ  သာကိုေကာင္းစာခံစားရၿပီးေနာက္  “ဘတ္ ဖတ္ ဖန္းဖန္းးးးး”  “အာ့ အိုးးအီးးးပီးးပီ အိုးးးးး”   ၾကညာ တကယိုၿပီးသားတယ္။   ကိုx{1039}x{101C}ကီးလည္းအခကါးဆယနx{1037}္  မနားတမ္းလိုးလိုက္ၿပီးေနာကို  x{1039}x{101C}ကီးရဲx{1037}သုတူေx{1014}x{103D}းေx{1014}x{103D}းေလးမား  ၾက ညာ့ အဖုတဲစီးဝငားေတာ့တယ္။  ကိုx{1039}x{101C}ကီးကၿပီးသားေပမယ့္ၾကညာ့   ကိုယ္ေပၚကမထပါဘူး။လီးကိုအ  ဖုတဲတပက္ သာေမးေနတယ္။  ၾကညာလဲကိုx{1039}x{101C}ကီးကိုလတက္  သားမလားစိုးရိမ္ၿပီးဖကားမိ   ေတာ့တယ္။ၾကညာမာေယာက္ားx{1014}x{103D}င့ဲ ကတည္းကကာမx{1014}x{103D}င့င္းကာ ေနရမကိုx{1039}x{101C}ကီးx{1014}x{103D}င့ုပကာမအရ  သာကိုပန္ၿပီးထိေတx{1037}ခံစားမိရေတာ့တယ္။ကိုx{1039}x{101C}ကီးနဲx{1037}မဖစငာမ စဥ္းစားမိေပမယ့စ္ၿပီးမၾကညာေတာ့  ၾကညာမစဥ္းစားေတာ့ပါဘူး။  ကိုx{1039}x{101C}ကီးနဲx{1037}ေနာကx{1039}x{101C}ကိမ္ေတာငုပ္   လိုကါေသး တယ္”  ဒီလိုနဲx{1037}ကိုx{1039}x{101C}ကီးx{1014}x{103D}င့္ၾကညာစေနx{1037}ေနx{1037}  တိုင္းဟိုတယိုသားၾကၿပီးအတူ  အိပ္ၾကတယ္။တx{1014}x{103D}စနx{1037}္ၾကာခဲ့ပါ   တယ္။ေယာက္ား ကိုသတိရမိေပမယ့ဲခဲ့ရၿပီမိုx{1037}ေမ့ထားခဲ့ပါေသာ္  လည္းမ့ထားခဲ့သမအခုေတာ့ၾက  ေတာ့ကိုသူရပန္ေရာကာၿပီး   ၾကညာကို လာေတx{1037}တယ္။

“ဘာကိစလဲကိုသူရ” “ဘာကိစx{1039}x{1005}ရမာလဲ၊ကိုကိုၾကညာ့ကို   ေမ့မရလိုx{1037}”  “ရငဲx{1037}ကမကာရင္းၿပီးၿပီေလ”   “ကာရင္းထားတာမန္ တယ္ၾကည္  ပာ၊ဒါေပမယ့ိုကိုၾကညာ့ကို ေမ့မရဘူး၊အရငိုခစ္ေနဆဲပါ”   “ဒါေတေပာေနဖိုx{1037}မလိုေတာ့ဘူး   ထငယိုသူ ရ၊ကိုသူရလဲကိုယ့္  လမ္းကိုေလာက္၊ကမလဲကိုယ့္  လမ္းကိုကိုယ္ေလာက္”   “ၾကညာစဥ္းစားပါဦး၊ကိုယရင္  လိုမဟုတ္ေတာ့ ဘူး၊ငါ့မိဘေတလဲအရငိုမဟုတ္ေတာ့ပါဘူး”  “ေတာါၿပီကိုသူရရယ္၊ကမတစါ  ပဲမိုကဲမယ္၊x{1014}x{103D}စါဆိုရငမေတာ္   ေတာုံး သားၿပီ”  “ကိုကိုအx{1014}x{103D}ူးအx{1039}x{100B}တ္ေတာင္းပနါ တယ္ၾကညာ၊ၾကညာမရိတဲ့   အခါမကိုကိုေနာငရခဲ့ရတာပါ”  “ကိုသူရကမသား စရာရိေသးတယ္”   “ဟုတါၿပီၾကညာ”  ကိုသူရထကားမစိတေကာင္း  စာဖင့္   “ကိုကိုရယုမေနာငရေပမယ့္  ၾကညာ ကအရငိုမဟုတ္ေတာ့ဘူး၊ဘယိုမမဖစ္x{1014}x{103D}ိုင္ေတာ့ပါဘူး”  သံေယာဇဥ္x{1039}x{101C}ကိဳးဆိုတာဖတခက္  ပါတယ္။စစဲမာအလံဖဴပတဲ့ ရန္  သူကိုေတာငနားရေသးတာပဲေလ  ဒါေပမယ့ိုကိုရယ္ ကိုပိုနဲx{1037}ေဝးကာၿပီးေနာကိုင္းမာ  ၾကညာေလတဏာမာမေရာင္x{1014}x{103D}ိုင္ ခဲ့ဘူးကိုကို၊ၾကညာ့ဘဝနဲx{1037}ၾကည္  ပာရိပါေစေတာ့ကိုကို…  ၾကညာမာအလုပိုx{1037}သားတိုင္း လဲစိတပါေပ။ကိုx{1039}x{101C}ကီးကေတာ့ပုံ   မန္ ပါပဲ။ၾကညာ့ကိုဂx{101B}ုစိုက္ၿမဲပါ။

တေနx{1037}ေတာ့အိမနဲ့အခါကိုသူရ မိဘမားေရာကာၿပီး   “သမီးၾကညာအေမတိုx{1037}မားသားပါ  တယယ။အေမ့တိုx{1037}ေၾကာင့မီး တိုx{1037}အိမ္ေထာင္ေရးၿပိဳကဲခဲ့ရတယ္၊  အခုသားေလးကအေမ့တိုx{1037}ကိုပဲအ  ပစင္ၿပီးလူမန္းမသိသူမန္းမသိ   မူးx{101B}ူးေနတယယ္။အ ေမတိုx{1037}ကိုကူ  ညီၿပီးသားေလးကိုပနကံလိုက္  ပါကယ္၊အေမေလ သမီးနာမညဲx{1037}    အိမစုံးဝယ္ေပးပါ့မယ္”  “အနီ၊ၾကည္ ပာကိုေငနဲx{1037}မားလိုx{1037}မရေတာ့ဘူး၊ၾကညာကိုယ့္ေခေထာက္ေပၚရပည္x{1014}x{103D}ိုင္ၿပီ”  “သမီးမာအရညခင္းရိမန္းသိပါ  တယ္။အနီ တိုx{1037}အတx{1039}x{1011}ေၾကာင္းသား   နဲx{1037}သမီးအိမ္ေထာင္ေရးၿပိဳကဲခဲ့ရတာ   ပါ။အနီေတာင္းပနယယ္”  ကိုသူရအေမပနားမၾကညာငို  လိုကည္။ကိုသူရမူးx{101B}ူးေသာင္း  ကန္းေနသညို၍စိတေကာင္း  ေပ။မိမိအားစိတက္ၿပီးကိုသူရ   တစ္ေယာကူေကာင္း ဖစ္ေစခင္  သည္။ၾကညာစိတုံးဒုံးခကာ  ကိုသူရဆီကိုဖုန္းဆကိုကည္။   ကိုသူရကမူးေနေသာအသံဖင့ုန္း    ကိုငည္။

“ဟလို ကိုသူရ”   “ၾကညာ ၾကညာလားဟင္”   “ဟုတယိုသူရ”  “ကိုကိုကိုx{1037}ဘာေပာမလိုx{1037}လဲဟင္”   “မနကနိုသူရနဲx{1037}ေတx{1037} ခငယ္။  မူးx{101B}ူးၿပီးမလာပါနဲx{1037}”  “ဟုတုတမ္းသာလိုကာၾကညာရာ”   မနကိုးလင္းေတာ့ကိုx{1039}x{101C}ကီးဆီဖုန္း   ဆက္ၿပီးခင့ူ လိုကည္။  ကိုx{1039}x{101C}ကီးဘာကိစx{1039}x{1005}မားရိလိုx{1037}ခင့ူသလဲ  ေမးရာ သားစရာရိလိုx{1037}ဟုသာေပာ   လိုကည္။  ကိုသူရနဲx{1037}ေတx{1037}ေတာ့   “ကိုသူရ “ “ေပာေလၾကညာ”   “ကမတစုေပာမယ္၊ေသခာနား  ေထာင္ေပးပါ”   “အင္းကိုကိုေသခာနားေထာငါ့   မယ္”   “ကမေပာၿပီး တဲ့ဘယူx{1037}ကိုမပသ  နာမရာဘူးလိုx{1037}ကတိေပးပါ”  “ေပးပါတယ္ၾကညာ”   “ကိုသူရx{1014}x{103D}င့ဲၿပီးတဲ့ေနာကာၾကည္   ပာအရငိုမ ဖဴစင္ေတာ့ဘူး”  “ဟငာေပာတာလဲၾကညာ၊ရင္း   ရင္းလင္းလင္းေပာပါ”  “ကမေယာက္ားတစ္ေယာကဲx{1037}ၿငိ   စန္းခဲ့တယို သူရ”  “ဟင္ “  ေကာူရေခါင္းငိုကိုကသား  ၿပီးတိတိတားသည္။

ကိုကို ၾကညာ့ကိုစိတကားမန္း  ၾကညာသိလိုကည္။  “အဲဒီေတာ့ကိုသူရ ကကမကိုပန္   ေပါင္းဖိုx{1037}အဆငေပေတာ့ဘူး ေလ၊   ၾကညာဒီလိုမေပာခငါဘူး။  ၾကညာေၾကာင့ူးx{101B}ူးေနလိုx{1037}ၾကည္  ပာဖင့္ေပာရတာပါ။ဒီေတာ့ကိုသူရ   ၾကညာ့ကိုမုန္း ၿပီးေနာကုတ္  လိုကါေx{1014}x{103D}ာ္”  “ေအာ္ၾကညာရယ္၊ကိုကိုၾကည္   ပာ့ကိုအပစတငကါဘူးၾကည္  ့ပါ။ကိုကိုနားလညါတယ္၊ ဒါေပ  မယ့ဲဒီကိစx{1039}x{1005}တစုတည္းနဲx{1037}ၾကည္  ပာကိုကိုကိုလကေလာ့ပါရေစနဲx{1037}   ၾကညာ”   “ရင္”   “ၾကညာရငဲမာကိုကို ရိေနဆဲဆို  တာကိုကိုကိုသိတယ္။ၾကညာသာ   လကံမယိုရငိုကိုအဲဒီကိစx{1039}x{1005}ေတ  အားလုံးကိုကိုခငx{103E}တါတယ္။ဖစ္   ရတဲ့ ကိစx{1039}x{1005}အားလုံးကလဲကိုကို  ေၾကာင့စဲ့ရတာေတပါၾကညာ၊  ၾကညာဘာပဲဖစဲ့ဖစဲ့ကိုကို   ၾကညဴx{1014}x{103D}ိုငယ္ၾကညာ”    “မ ဖစ္x{1014}x{103D}ိုငာပဲကိုကို၊ဘယူမဒီ ကိစx{1039}x{1005}မိဳးကိုလကခံx{1014}x{103D}ိုင္ၾကဘူးေလ”  “အားလုံးအတကနငနယ္။ကို   ကိုအတက္ေတာ့မဟုတ္ ဘူး၊ကိုကိုနဲx{1037}  ၾကညာၿပီးခဲ့တဲ့ကိစx{1039}x{1005}ေတကိုေမ့ပစ္  ၿပီဎဘဝသစိုx{1039}x{101C}ကိဳးစားၾကရေအာင္”   “ဟင္ ကိုကို”  “ကိုကိုအဲဒီကိစx{1039}x{1005}ေတကိုေတး ၿပီးသား  ပါ၊ကိုကိုx{1037}ကိုသာပနကံေပးပါ။

ကိုကိုအရငိုမဆိူးမမိုကဲ  ၾကညာ့ကိုx{101B}ိုးေမကေပါင္းပါ့မယ္”  “ေအာိုကိုရယ္”  ၾကညာမကညားပငသား  ၿပီးမ  ေရာင္x{1014}x{103D}ိုငဲ့ေသာတဏာကိုစိတ္ နာမိသည္။သိုx{1037}ေသာိုx{1039}x{101C}ကီးကိုစိတ   နာမိေပ။မိမိအခကခဲဖစဥ  ကူညီေဖးမကာ ေစာင့္ေရာကဲ့သည္  မဟုတား။ထိုx{1037}အတကုံးဝစိတ  နာမိေပ။ထိုx{1037}ေၾကာင့္   “ၾကညာအလုပထကယို   x{1039}x{101C}ကီး”   “ဘာလိုx{1037} လဲၾကညာ”  “ၾကညာ့အရင္ေယာက္ားx{1014}x{103D}င့္   ပန္ေပါင္းမလိုx{1037}ပါ”  “ဗာ ၾကညါ၊အဲဒါဆိုကိုx{1039}x{101C}ကီးက   ၾကညာ့အတကဘာလဲ”   “ကိုx{1039}x{101C}ကီး ကိုx{1039}x{101C}ကီးကသူေဌး၊ၾကညာကတစုလပ္၊ကိုx{1039}x{101C}ကီးနဲx{1037}ၾကညာဘယိုမ  မဖစ္x{1014}x{103D}ိုငဲ့ဘဝပါကိုx{1039}x{101C}ကီး။ဘယူ  ကမလဲ  သေဘာတူမယ့ိစx{1039}x{1005}မဟုတ္ လူး၊ဒီေတာ့ဒီကိစx{1039}x{1005}မာ လက္ေတx{1037}က  ကစဥ္းစားဖိုx{1037}လိုတယိုx{1039}x{101C}ကီး”  “ဘာမမဆိုငာပဲ”   “ကိုx{1039}x{101C}ကီးကကို x{1039}x{101C}ကီးမိဘေတကိုလန္  ဆနဲသလား”   “အဲဒါငါ့ကိစx{1039}x{1005}ပါၾကညာ”  “ကိုx{1039}x{101C}ကီးကိစx{1039}x{1005}ခည္းမဟုတူးကိုx{1039}x{101C}ကီး   ၾကညာလဲပါဝင္ ပတက္ေနမာ၊  ဒီေတာ့ဒီကိစx{1039}x{1005}ကိုဖတိုx{1037}ရတဲ့ဒီအခိန္  မာဖတေအာင္”

“ဟင့င္း မရဘူးၾကညာ”  “မရလိုx{1037}မဖစူးကိုx{1039}x{101C}ကီး၊ၾကညာအတက္ေတးေပးစမ္းပါကိုx{1039}x{101C}ကီး၊  ၾကညာအခုဘဝသစနလိုx{1037}ရ တဲ့  အခိနာၾကညာ့ဘဝကိုကိုx{1039}x{101C}ကီးရဲx{1037}  အသုံးေတာံအဖစဲx{1037}မထားပါနဲx{1037}ကို  x{1039}x{101C}ကီး”  “ၾကညာ့ကိုအသုံးေတာံအဖစဲx{1037}   ကိုx{1039}x{101C}ကီး ထားခဲ့သလားၾကညာအသိဆုံးပါ”  “ဒါေပမယ့ိုx{1039}x{101C}ကီးရယ္၊ၾကညာ့အ  တက္ေတာ့ကိုx{1039}x{101C}ကီးနဲx{1037}ပတကx{103C}x{1037}ဟာ   မေရာင္x{1014}x{103D}ိုငဲ့တဲ့ တဏာတစုပါ”  “ဘာေပာတယ္ၾကညာ၊မင္းေပာ  ရကိုကာ”   “ၾကညာ့ကိုခငx{103E}တါကိုx{1039}x{101C}ကီး၊  ၾကညာ့ဘဝ ေကာင္းေကာင္းမန္  မန္ေနရမယ့ေရးကိုၾကည့္ၿပီးကို  x{1039}x{101C}ကီးၾကညာ့ကိုခင့x{103E}တ္ေပးပါ  ေတာ့ “   “ေကာင္းၿပီေလၾကညာ၊ဒီလို ဆို  ေတာ့လဲကိုx{1039}x{101C}ကီးကဆုေတာင္းေပး  ရမာေပါ့၊မင္းတိုx{1037}လငယား  အိုေအာငင္းေအာင္ေပါင္းx{1014}x{103D}ိုင္ၾက   ပါေစကာ”   “ေကးဇူးပါကို x{1039}x{101C}ကီး” ၾကညာကိုx{1039}x{101C}ကီးထံမပနာေတာ့   စိတ္ေပါ့ပါးသားတယ္။အခုေတာ့  ခစငန္းဆီသိုx{1037}စိတ္ေပါ့ပါးကာေခ  ဦးတည့ိုက္ ေတာ့တယ္။