သိပ် ချစ်တတ်တဲ့ ကိုကို မို့လေ

သိပ ခစတတတဲ့ ကိုကို မို့လေ

ဘာလိုလိုနဲ့ သငနပဲကီးတောင ရောကလာပီ။ ကိုကို ဦးသဝနကောငကို မရမက ဂီက ပူဆာနေတာ သငနမတိုငခငကတညးကပဲ။. တစရကလောက ရေပကခံ လိုကပို့ပါပေါ့.. လိုကမပို့ရင.. ဘာဘာညာညာ အစုံပေါ့နော။ သူမကိုကတာတေ တနးစီ လုပပစမယပေါ့။ ဘယနေလိမ့မလဲ.. သတိရိရင လုပကည့လိုက ဆိုပီး မကလုံးကီး ပူးပီး အောတာ။ ကမက ကိုကို့ကို ကောကရတယ.. ငယလေးပေါကစ လို့ တယုတယ ခေါနေရာကနေ နံမည အပည့စုံ ခေါလိုကရငကိုပဲ ကိုကို ဒေါကနနေတာသိပီး ဆကမပောရဲတော့ဘူး။ ဒါပေမယ့ ဘာရမလဲ.. သိတယမဟုတလား.. ကိုကိုနဲ့ ပတသကလို့ ကမ အကမးကငဆုံး ဘာသာရပက ဘာဖစမလဲ..။

အရငဆုံး ကိုကို့ ရငခငထဲ ခေါငးတိုးဝငလိုကတယ။ ကိုကို့ မေးစေ့အောက လညတိုငကို ခေါငးလေးတိုးပီး လကကလညး ကိုကိုဝတထားတဲ့ အကီက ကယသီး လေးတေကို ဆော့.. ကိုကို ဘာမ မပောတော့ မေးစေ့လေးကို မော့ပီး ရတကနဲ နမး.. ကယသီးလေးတေကို တစလုံးခငး ဖုတ.. အကီရငဘတ မထိတထိ ပင့သားတော့ ကိုကို့ နို့သီးခေါငး ညိုညိုလေးကို လကသညးထိပနဲ့ ကလိကလိ လုပ.. အဲ့လို လုပရင ကိုကိုခစ ဘယလိုမ မနေတတမနး ကမ အသိဆုံးပေါ့.. ခေါငးလေးကလညး ငိမမနေဘဲ ကိုကို့ လညပငးကို ပူစီတိုးလေး ပေါ့.. ညောငညောင လို့တော့ မအောဘူးနော။ ဒါမယ့ သိလား ပူစီလေး ညောငညောငထက ပို နားဝငခိုတဲ့ အသံ ခိုခို ခဲခဲလေးနဲ့..

“ကိုကို ကလညး.. တစရကကလေးပဲ ဟာကို.. သူမားတေသားတော့ ငယလညး သားခငတာပေါ့.. ကိုကို့ကို ခင့မတောငးဘဲ သူငယခငးတေနဲ့ ခိုးလိုကသားရင ရသားပဲ.. ကိုကို နဲ့ပဲ သားခငလို့ဟာကို.. တကယတမး ငယက ရေပကခံထကခငတာ ဟုတပါဘူး.. လူတေ အမားကီးကားထဲ ကိုကို့ရငခငထဲ တနေကုနနေခငတာ..” အာ့လိုလေးပောလိုကတာ တစကိမ၊ နစကိမ၊ သုံးကိမ မောကအောငတောင ခေါငးမဝေ့လိုကရဘူး.. “တကယ တစရကပဲနော.. နောကထပ ပူဆာကည့ အကောငးသိမယ…” တဲ့.. ခိခိ..။

ပောလနးလို့ ရငခငထဲ ပုဝငပီး ကိတပုံးနေမိတဲ့ ကမ မကနာကို ကိုကို ဆဲမော့ လိုကတယ။ ကိုကို့ အကည့တေ ရီဝေနေပီ။ အရငဆုံး ကမ နဖူးပေါက ဆံစလေးတေကို ကိုကို လေနဲ့ မုတထုတလိုကတယ။ အိုးးး ရငခုနလိုကတာ ကိုကိုရယ။ ကမရဲ့ နဖူးလေးကို သူ့နုတခမးထူထူတေနဲ့ ဖိကပပီး ကိုကို နမးလိုကတယ။ ကမလညး လိုခငတာရသားတဲ့ ကလေးတစယောကလို မကလုံးလေး မေးစငးထားမိတာပေါ့။ ကိုကို့ နုတခမးလေးက ကမ နာသီးဖားပေါ ရောကလာပီ။ ဖဖလေးမ တကယ့ကို ဖဖလေး။ ကိုကို့ နုတခမးတေဆီက ရနံ့လေးကလေ.. အီမေးပီး အရမးကို သဘာဝ ဆနတယ။ ကိုကိုရယ ငယ့ကို နမးပါဦး.. ငယ့ နုတခမးတေကို ခိုမိနတဲ့ အနမးတေပေးးး.. အိုးး.. ကမ စိတထဲက ပောတဲ့စကား တကယပဲ မဆုံးလိုကဘူး.. နေးပီး စိုစတနေတဲ့ အနမးတေ..။ နုတခမး နစလာကို တစလည့စီ စုပယူပီး ဖဖလေး နမးနေတာ..။ တခကတခက ကိုကို့ လာဖားလေး ပါးစပထဲ ရောကလာရင ကမ ဆဲစုပမိတယ..။ အရမးပဲ ကိုကို့ အနမးတေက ကမကို အရမးကိုပဲ ပုစားနိုငလနးတယလေ။

ကမ စိတထဲမာ ကိုကို ကမကို ပင့ပင့လငးလငး ခစပစခဲ့တဲ့ နေ့လေးကိုတောင သတိရသားမိတယ။ ကိုကိုနဲ့ ငယလေးကားမာ ကန့လန့ခံနေတဲ့ စညးလေး ရိနေတယတဲ့။ အဲ့ဒီစညးလေးက အရကနဲ့ မပင့လငးမု တဲ့လေ။ အဲ့ဒီ စညးပါးပါးလေးကို ထိုးဖောကဘို့ ကိုကို ကိုးစားကည့ခငတယ ဆိုပီး ကမ ရဲ့ အပိုစင ပနးလေးကို ကိုကို ခူးခဲ့တာ။ အဲ့ဒီညနေက မိုးတေရာပီး လကစီးမိုးကိုးတေ တဝုနးဝုနး တဒိုငးဒိုငးနဲ့။ ရာသီဥတုက ကိုကို့ ဘကကလေ။ ကမလညး မိုးခိမးသံကို ကောကတာလား.. ကိုကို့ ရဲ့ ညို့ခကပငးလနးတဲ့ ပင့သကရိုကသံ တေကို ကောကတာလား။ ဘာကို ကောကမနး သေသေခာခာ မသိပေမယ့ အဲ့ဒီ အကောကတရားရဲ့နောကမာ တစသက မမေ့နိုငတဲ့ ခိုမိနမုတေ သာယာကညနူးမုတေ ကမ ရခဲ့တယ။ အဲ့ဒီညနေက အခိနတေ လနသားလို့ ကိုကိုနဲ့ ကမ လူကီးတေ မသိအောင ထကပေးကဖို့တောင ဆုံးဖတခဲ့သေးတယ။

အဝေးပေးဂိတကို အသား လမးမာ ကမ စိတတေ ထေပားခဲ့တယလေ။ ဖေဖေနဲ့ မေမေ့မာ တနဘိုးထားပီး ခစရတာ ကမ တစယောကတညး မဟုတ လား။ မိဘ ကယရာမာ ဖစခငတိုငး ဖစပီး လငနောကလိုကပေးတဲ့ သမီး လို့ သူမားတေ ဝိုငး လကညိုးထိုးရင မေမေ ရကလနးလို့ ငိုမား ငိုမလား။  ဖေဖေလညး ဒေါသတေ တအားထကပီး.. အငးး.. ဖေဖေက သေးတိုးရိတယ။ ကမကို သိပခစတဲ့ဖေဖေ ဒေါသတေထက၊ သေးတေ ဆောင့တကပီး  မတောတဆမား.. အတေးနဲ့ ကမ ငိုခငလာတယ။ ကမမကနာကို အရိပလိုကည့နေတဲ့ ကိုကိုက ဒါကို ရိပမိခဲ့တယလေ။ လမးတစဝကက ပနလည့၊ ကမကို အိမအရောက ပနပို့ပီး ဖေဖေမေမေတို့ဆီက တရားဝင ယုံကညမုကို ရအောင ကိုကို ကိုးစားနိုငခဲ့တယ။ လူငယတေရဲ့ သဘာဝကို အထိုကအလောက နားလညပေးတတတဲ့ ဖေဖေမေမေနဲ့ ပငကိုယ အရညအခငးလညးကောငး၊ ရိုးသားကိုးစားပီး စညးကမးရိ အနေတညတဲ့ ကိုကို့ကားမာ တခါတခါဆို ကမက ဘေးလူတောင ဖစသားတတသေးတာ။

ခုဆို ကိုကိုလညး ဖေဖေ့လုပငနးတေမာ အရေးပါတဲ့ လူယုံတော ဝနထမး၊ တစနေ့ ဖေဖေ့ နေရာကို လဲပောငး ဆကခံမယ့သူတစယောက ဖစနေပီ။ ကမ မဟာဝိဇာပီးတာနဲ့ ကိုကိုနဲ့ လကထပဘို့ အားလုံး စီစဉနေကပီ။ တစခုပဲရိတာက ကိုကိုပောဘူးတဲ့ ကမနဲ့ သူ့ကားက စညးပါးပါးလေး ဆိုတာလေ..။ ကမတို့နစယောကလုံး ဒီစညးလေးကို နောကထပ မကောဖစကတော့ဘူး။ အခိနကာလာတာနဲ့အမ ကိုကို့ အပေါ သားအရငးတစယောကလို ယုံကညခဲ့တဲ့ ဖေဖေနဲ့ မေမေရဲ့ အားထားမုတေက ကိုကို့ ခစရမကတေကို အလိုလို ထိနးခုပသားစေတဲ့ ခနးခကတေ ဖစခဲ့တယ။ ကမကို ညီမလေးလိုတစမိုး ခစသူလို တစဖုံ စောင့ရောကမုတေနဲ့ ကိုကို အရမး ပငပနးခဲ့ရာပါတယ။ ပိုဆိုးတာက နညးနညးလေးမ အလိုလိုကလို့ မရတဲ့ ကမရဲ့ ဂစကနကန အကင့ပေါ့။ ဒီအကင့ဆိုးကို နိုငတာ ကိုကို တစယောကပဲ ရိတယ။ ပောသာပောတာပါ.. ကမ ဆိုးနဲ့မိတဲ့သူကလညး ကိုကို တစယောကပဲ ရိတာပါနော။ ခုလညး ကိုကို့ အနမးတေကို ခံယူရငး ဘာကိုမနးမသိ လိုခငလာမိပနတဲ့ ကမစိတတေကို မကာခငပောရမယ့ သငနဆီ အာရုံ ပောငးလိုကတော့တယ။
(၂)
ဒီလိုနဲ့ ရောကရော မဟာသငနပဲတော။ အကိုနေ့ ညနေ ရေပဲတောကီး ဖင့တဲ့ထိ ကိုကို ဘာမ စကားမစဘူး။ ကမကတော့ တစရကလိုကပို့မယ ဆိုပီး ခင့ပေးထားတော့ ကိုတငကံစညနေတာ။ တစရကကနေ နစရက.. နစရကကနေ နေ့တိုငး ဖစသားအောငပေါ့။ ကိုကိုက ကမထက ပိုလညတယ သိလား။ ကမကို ခစလနးလို့သာ အလိုလိုကရတာ၊ သူ သဘောတူခငတဲ့ကိစ မဟုတဘူးလေ။ အကိုနေ့ည မိုးခုပတဲ့ထိ ကမကို ဘာအစီစဉမ မပောတော့ ကမလညး မခင့မရဲ ဖစလာပီပေါ့။ ဘယလိုမ မနေနိုငတဲ့အဆုံး “ကိုကို့.. သငနကနေပီ.. လိုကပို့မယ ဆို လို့.. ” အဲ့လို စူစူဆောင့ဆောင့ အသံလေးနဲ့ ဖုနးဆကလိုကတယ။ ကိုကိုက လေသံအေးအေးနဲ့ သူပဲ မပောခဲ့သလိုလို “ဘယကိုတုနး ကလေးလေးရဲ့..”လို့ ပနမေးပီး ကမကို စ သေးတယသိလား။ ကမဖင့ အသညးတေအူတေ ယားလိုကတာ ပောမနေပါနဲ့တော့။ စိတပောငးပီးမား မသားရတော့ဘူးဆိုမဖင့ ဟင့.. တေးရငနဲ့ ငိုခငသားမိတယ။ ကိုကို မကောငးဘူးကာ.. ဒါလေးတောင ခင့မပုခငဘူး။

“ကိုကို့ ဘာလုပမာလဲလို့.. လိုကပို့မယ ဆို.. ကိုကိုနော ပောပီးစလစ.. ကတိမတညရင ငယ ငိုပစလိုကမာ..” ဒီထကလညး ပို မပောရဲဘူး။ ဒါတောငမ ငယလေး ငိုရင ကိုကို ခော့မာပေါ့နဲ့ ပီးသားလို့ကတော့ သေပီဆရာပဲ။ တောသေးတယ ကိုကိုက “ငယလေးပောတော့ တစရကပဲဆို က..” ဟူး တောသေးတယ.. ဒီလောကဆို ရနိုငသေးတယ။ ကမလညး တတနိုငသလောက စိတရညရညထားပီး ကိုကို့ကို ခဲရတာပေါ့။ စိတကတော့ သူ့ကိုမပောဘဲ ခိုးလုပလိုကတာကမ ကောငးသေးတယ လို့ တေးမိနေပီ။ ဟုတတယလေ နော.. သူမားက လိမလိမမာမာ ခင့တောငးတာကို အလိုမလိုကရင တအား ဒေါသထကမိတယ တကယပဲ။ ကိုကို လူဆိုးကီး။ မုနးပစလိုကခငတယ တကယပဲ။

“ခုမ အကိုနေ့ပဲ ရိသေးတယလေ ကာ..” “အကိုနေ့က ကုနသားပီလေ ကိုကိုရ.. မိုးပဲ ခုပနေပီ ဟာကိုးး..”  ပါးစပက ဒီလောကပဲပောပေမယ့ စိတထဲ ကတော့ တေးနေပီ။ ခုခကခငးမ ကိုကို တစခုခု မစီစဉရင ကိုကို နဲ့ ဖုနးခပီးတာနဲ့ ဆကမယ ကိုလငးတို့ စုတို့ဆီ။ သူတို့ အတဲပဲကောငးတယ.. ကဲတဲ့ နေရာမာ တကညီလကညီ။ သူငယခငးတေ တိုငပငနေကကတညးက ငါလညး ပါမယလို့ ပောလိုကရင တစခနးပဲ ဟာကို။ ဖေဖေနဲ့ မေမေကလညး  ကိုကိုပါမ စိတခမာမို့သာ။ သူ့ကို အရင ခင့တောငးမိတာ မားပီလား မသိပါဘူး.. ဟင့။ ကိုကိုနဲ့ ဖုနးပောရငး ပေါငပေါတငထားတဲ့ အမေးပ အရုပကီးကို  လိမဆဲနေမိတယ။ စိတထဲကလညး “ကိုကို မကောငးဘူး.. လူကီးဖစပီး ကတိလညး မတညဘူး..” လို့ ထပတလဲလဲ ပောနေမိတယ။ အဲ့အခိန ကမ မကနာ စူပုပ ကောကခိတနေမာ အသေအခာပေါ့။

“ကိုကို အကုနစီစဉပီးပါပီ ကလေးရဲ့.. အတကနေ့က လိုကပို့မယလေ ကာ နော..” တေ့လား ကိုကို လူလညကီး။ အကနေ့ ကတညးက ပို့လိုကရင  နောကထပ နစရက ကမ ထပပူဆာတော့မယ ဆိုတာ သူ သိနေတယ။ စိတပေါကပေါကနဲ့ ခေဆောင့မိတာပေါ့။ “ကိုကိုကလညး နကဖန မရဘူးလား  လို့..” လူက တအား ကဲခငနေတော့ ပောလိုကမိရော။ ကမကို ပနပောတဲ့ ကိုကို့လေသံ နဲနဲ တညလာပီ။  “အတကနေ့က အစညဆုံးလေ ငယလေးရယ..  မနက အစောကီးကတညးက ညမိုးခုပထိ ရမယ.. ကေနပ နော.. ကလေးလေး..”  “ဟန့.. ကိုကို ကလညး…” လူ့စိတက တကယပဲ ဆနးတယ သိလား။  ကိုကို့အကင့က ဆုံးဖတပီးရင မပငတတမနး ကမ သိသိကီးနဲ့ မရမက ပောနေမိတာ။ နောကဆုံး ကိုကိုက “ငယပေါကစလေး… အတကနေ့ ကိုကိုနဲ့  လောကလညမလား.. သငနတစတငးလုံး အိမတငးအောငးမလား.. ကိုကတာရေး..” ဟင့ သားပီ။ လေသံနဲ့ စကားလုံးအရ ကိုကို့ကို ဒီထကပို ဈေးဆစ လို့ ဘယလိုမ မရတော့မနး ကမသိလိုကပီပေါ့။ “ပီးရော.. အာ့ဆိုလညး.. ကိုကို့ သဘောပဲ.. အိပတော့မယ.. ဒါဘဲ..” အမငကတကတနဲ့ ဖုနးကို ပါဝါပါ  ပိတပစလိုကတယ အေးရော။ အတကနေ့ မရောကမခငး နောကနေ့တေလညး လာမခော့နဲ့..။

(၃) သငနအကနေ့လေးတစနေ့က ကမအတကတော့ တစကမာပဲ သိလား။ အဲ့ဒါ ကိုကို လူဆိုးကီးကောင့ပေါ့။ ကမ ဖုနးပိတထားတော့ ဖေဖေနဲ့ မေမေ့ ဆီ တလည့စီ ဆကတယလေ။ ကမကလညး ပတသားတယ အဲ့ ဖုနးတေပါ မကိုငတော့ဘူးပေါ့။ ကမ ကောကနေတာ မေမေက ရိပမိတယ။ ဒါပေမယ့  သိတယ မဟုတလား ဖေဖေကော မေမေကော ကိုကို့ ဘကက။ မေမေက “မီးမီး မကိုငဘူးလား ဒီမာ ကိုနိုငခေါနေတာ..” ဆိုပီး မေးသေးတယ။ ကမ လညး “ကိုငဘူး…” လို့ ခပပတပတပဲ ပောပစလိုကတယ။ ခေါပေါ့ တတနိုငရင သုံးစကန့တစခါ ခေါလညး မကိုငဘူး.. ဘာဖစလဲ။ အဲ့လိုနဲ့ အကနေ့  တစရကလုံးကုနရော။ နောကတစရက၊ အကတနေ့ မနက။ ကိုကို အိမရောကလာတယ။ တကိုယလုံး စိုရဲပီး မကနာက ပုံးစိစိနဲ့။ မိဘဆေမိုးတေ မရိရာ တော့တဲ့ ကိုကို၊ သူတစယောကတညး နေတဲ့အိမလေးက ကမတို့ အိမနဲ့ သိပမဝေးဘူးလေ။ ဒီလောက စိုရဲနေတာ လမးလောကလာလို့နေမာပေါ့။ သူက တော့ သငနရေ စိုပီးပီ။ ကမ မကစောငးထိုးရငး “ကကစုတကီး ရေနစလာတဲ့ ရုပ၊ မုနးတယ..” လို့ ပစိစိ ပောပစလိုကတယ။

မေမေ ထုတပေးတဲ့ ဖေ ဖေ့ အဝတအစားတေ လဲဝတပီး ဖေဖေနဲ့ တစမနကလုံး ခကစ ထိုငထိုးနေတယ။ နေ့ခငး ထမငးတောင စားသားလိုကသေးတယလေ။ ထမငးဝိုငးမာ က မကို ပုံးစိစိ ကည့ယုံကလဲပီး ဘာစကားမကို မပောတာ။ ဖေဖေရယ၊ မေမေရယ၊ ကိုကိုရယ သုံးယောကသား ထမငးစားရငး ပောလိုကကတဲ့ စကား၊ ဘာတေမနးကို မသိဘူး။ ကမ ကတော့ ထမငးဝိုငးထဲမာ အသကပဲ မရိတဲ့အတိုငး။ တခါတလေ အကုနလုံးကို မုနးပစခငတယ တကယပဲ။ ထမငးစားပီး ဖေဖေ နေ့လည တရေးအိပခိန ကိုကို ပနသားတယ။ အဲ့ အခိနထိ ကမကို မနကဖန အစီအစဉ ဘာမ မပောဘူး။ ပနခါနီး မေ မေ့ဆီ မနကဖနအတက ခင့တောငးနေတာတော့ ကမ ကားလိုကတယ။ မေမေကလညး ပနပောပါ့ “အနး.. လိုကပို့ ပေးလိုက.. ပောမကောငးရင  ရောကတဲ့ အရပတင ရိုကပစ..” တဲ့။ ဟဟ.. ကမ ရယခငသားတယ။ ကိုကိုလား ကမကို ရိုကရဲမာ။ သတိရိရင ရိုကကည့လိုကလေ။ ပနခော့ရတာနဲ့  မကာမိအောင ကောကပစလိုကမာပေါ့။ သူပနသားပီး ညနေလညးစောငးရော လုံးဝ အသံတိတသားတော့တာပဲ။ ကိုကို ပညာပပီ။ ကမ သိတာပေါ့။  ကမ ဖုနးလေး ပနဖင့ထားမိတယ။ ဒါပေမယ့ ကိုကို ကမဆီ ဖုနးမခေါဘူး။ မေမေ့နား ယောငလညလည သားလုပနေမိတယ.. မေမေ့ဖုနးမား ထ မညမ လားလို့ပါ။ ဖေဖေ့ကိုတော့ ကကကည့ကည့လောကပဲ လုပရဲတယ။ ဖေဖေ သိသားရင ကမရဲ့ မဟာသငနစီမံကိနး ပကဘို့ သေခာသားပီလေ။

အဲ့နေ့က စိတထဲ အလိုမကတာမား ညစာတောင စားမဝငဘူး တကယ။ အိပခါနီးထိ ကိုကို ဖုနးမခေါတော့ ကမ ဘယလိုမ မနေနိုငတော့ဘူး။  တကယတမးကတော့ ဟိုကောငတေဆီလညး မဆကခငပါဘူး။ ကမက ကိုကို ပေးတဲ့ အခင့ရေးပဲ လိုခငတာပါ။ ကမ ဆိုးတယ ကဲတယ ဆိုရငတောင  ကိုကို ခင့ပုနိုငသလောက ဘောငထဲမာပဲ ကမ ဆိုးတာ ကဲတာပါ။ ကိုကို့ကို မရမက ပူဆာတယ ဆိုကတညးက ကိုကို နဲ့ပဲ ပောခငလို့ ဆိုတာ ကိုကို သိ သင့တာပေါ့။ ကိုကို ခင့မပုခငတဲ့ ကိစကို ကိုကိုနဲ့တူတူပောခငမိတာ ကမ မားတယပဲ ပောရမလား မသိတော့ပါဘူး.။ ဘာပဲဖစဖစ ကမ အရမး  ဝမးနညးတယ။ ကိုကို မတရားဘူး။ လူဆိုးကီး။ ကမကိုလညး တကယ မခစဘူး။ ညစာကို ဟုတတိပတတိ မစားဘဲ ဝငအိပပစလိုကတယ။ အိပမကထဲ မာ ကိုကိုရော ကမရော သငနရေတေ စိုစိုရဲ၊ အနမးတေလညး ပိုပိုကဲ လို့ရယ။

(၄) အတကနေ့ မနကစောစော..။ ကမ အစောကီး နိုးနေတာပါ။ ဒါပေမယ့ ကိုကို့ဆီက ဘာမ မမောတော့ဘူး။ ကမ ဘယလောက လိုခငနေမနး ကိုကို မ သိတာမ မဟုတဘဲ။ ဒါလေးမ မလိုကလောခငလညး နေပေ့စေတော့။ ကမ အိပရာထဲမာ ခေါငးအုံးနစလုံး ကား ခေါငးညပပီး ပေကပ အိပနေပစလိုက တယ။ မောကခုံကီး အိပနေတဲ့ ကမတငပါးကို ဖတကနဲ ရိုကရငး မေမေ လာအောတယ.. ဖုနးလာနေတာ မကားဘူးလားတဲ့.. ဘယကားမလဲ ကမ နား တေ ခေါငးအုံးနဲ့ အတငး ဖိထားတာကီး။ မေမေ ထကသားတော့ ကမ ဖုနးကိုငလိုကတယ.. “ကိုကို ရောကနေပီနော.. ကားပါကငကို ဆငးခဲ့တော့..” တဲ့။  အိုးး.. ပောလိုကတာ အရမးပဲ။ မကနာသစရငး ရေပါ ခပသကသက လောငးခိုးလိုကတယ..။ မနတငခုံရေ့ ရောကတော့မ ဘယအကီ ဝတရင ကောငးမ လဲ.. စဉးစားလိုကတော့ ကိုကို့ကို ကလိခငသားတယ။ ကိုကို့ သဘောအတိုငးသာဆို ရပအကီ ထူထူ တစထည နဲ့ ဂငးပန ဖစဖစ ဝတသင့တာလေ။ ဒါ ပေမယ့ ခညသားပော့ပော့ ဂါဝနလေး ကမ ရေးလိုကတယ။ အရညက ဒူး ဖုံးရုံလေး။ ပီးတော့ ဂါဝနက အဖူခံပေါမာ ပနးရောင အဝါရောင အစိမး ရောင လိမောရောင အပင့ နုပနုပလေးတေ ပါတဲ့ အဆင၊ တနညးအားဖင့ ရေစိုစိုနဲ့ ဘယလိုမ မသင့တောတဲ့ အဖော့ဆငပေါ့.. ခိခိ။

ခုပထားတဲ့ ပုံစံကလညး လညပငးပေါက ကယကယ ကပကပလေးနဲ့ လကမောငးက အရငးပိုငး အုပတယဆိုရုံ တိုတိုလေး။ ခါးအောကပိုငးကို ထီးလို  လင့ဝဲဝဲ လေးဖစအောင ပိတစကို အစေသား ယူပီး ကမကိုယတိုင စိတတိုငးက ခုပထားတာလေ။ ဘာ အတန့ ဘာအဆကမကို မပါတော့ ကိုယလုံး  အလက ရငးပီး ပေါနေရော။ ပီးတော့ ကမ ကိုယလုံး ကိုယပေါကက မောဒယလတေလို သယသယပောငးပောငး မဟုတဘူး။ ရင (၃၄)၊ ခါးက (၂၆)၊  တင (၃၈)။ ခု ကမဝတထားတဲ့ ခညသားပော့ဂါဝနနဲ့ ရေစိုသားမယ့ ကမ ကိုယလုံးကို ပနမငကည့တယ.. ခိခိ.. ကိုကို ဘယလောကမား ဒေါတေ ကန လိုကမလဲ။ အခု ကမ အောကဆငးသားတာနဲ့ ခကခငး ပနတကလဲလို့ ပောကိုပောမာ သေခာတာပေါ့။ အဲ့ကရငတော့ ကမ ဟုတကဲ့ ကိုကို ဆိုပီး ပန တကလဲဝတလိုကမာပါ။ ကမက အဲ့လို ကိုကို့ တစခကလတ အမိန့တေ နာခံရတာ အရမးပောတယ။ ကိုကို မဆူ ဆူအောငလညး တမငလုပခင သေးတာ။

အဝတလဲလို့ပီးတော့ ဆံပငရညတေကို ခပသကသကလေး ကစဆံမီး ကစလိုကတယ။ မကနာကိုလညး လိမးနေက နို့ရညကရငမလေးပဲ လိမးလိုက တယ။ ကမအတက နေလောငခံတေ ရေစိုခံတေ ဘာမ မလိုပါဘူး။ နဂိုကတညးက သိပ ပငပငဆငဆင မနေတတတဲ့ကမမာ အလပငပစညးရယလို့  ဘာမ မညမညရရ မရိတာလညး ပါတာပေါ့နော။ သဘာဝကက ပောငးရငးရငး မကနာလေးနဲ့ ကိုယလုံးအတိ ဂါဝနလေး။ မနရေ့မာ ကိုယကို တစပါတ လည့ပီး ကည့လိုကသေးတယ။ ခဏနေ သညပုံစံနဲ့ ရေပကခံထကရမလား ဆိုပီး ကိုကို စိတတိုတော့မယ.. ပောလိုကတာ ခိခိ။ ကုတငပေါမာ ရပအကီ  တစထညနဲ့ ဂငးဘောငးဘီ သရီးကာတားလေးတစထည အသင့ ထုတထားခဲ့လိုကတယ။ ကိုကို ဆူရင ပနတကလဲဝတဘို့ပါ။ ကမရညရယခကက ကို ကို့ကို စိတတိုအောင ဆခငယုံ သကသကပဲလေ နော။ သားဘို့ အသင့ဖစတော့ ကိုကို့ကို ရေလောငးခငစိတ ပေါကသားလို့ ရေခဲသေတာထဲက အေးစိမ့ နေတဲ့ သောကရေတစဗူး ယူလိုကသေးတယ။ စငပေါတငထားတဲ့ ဖိနပတေထဲက ကမ အကိုကဆုံး လေဒီရုး ဖိနပလေး စီးလိုကပီး “မေမေ့ တာ့တာ နော…” ဆိုတော့ မေမေက “ကိုနိုင့စကား နားထောငနော မီးမီး.. လူကားသူကား ပောမရဆိုမရ မလုပနဲ့..” တဲ့။

အောကရောကတော့ ဓါတလေကား ပေါကဝမာ ကိုကို စောင့နေတယ။ ဂငးဘောငးဘီ အပာရင့ရင့နဲ့ ရပအကီ က ကမးရိုးစငးလို အစငးနုတနုတလေး တေ ပါတဲ့ အပာရောငနုနုလေး။ ကိုကိုက ကောငကောင ကားကား အဆငတေ ဝတလေ့ မရိဘူးလေ။ တီရပတေ ဘာတေနဲ့လညး အပင ထကခဲတယ။  ကိုကို အကိုကဆုံးက အရောငဖော့ဖော့ ရပလကရည ပောငလေးတေပေါ့။ ဘောငးဘီကိုလညး ဂငး အကပတေထက စတိုငပန ဒေါကအတန့တေ မပါ တဲ့ ပုံစံမိုးပဲ ရေးဝတတတတယ။ ကမကို တေ့တေ့ခငး ဓါတလေကားထဲ ဖတကနဲ ပနဝငပီး တံခါးကို ပိတလိုကတယ။ အပေါဆုံးထပ ခလုတကို နိပခ လိုကတော့ ကမ အံ့သသားတာပေါ့။ ကိုကို ဘာလုပမလို့လဲ..။ အိမပန အဝတလဲခိုငးရအောငကလညး ကမနေတာ အပေါဆုံးထပမ မဟုတဘဲ။ ကမ  ကောငကည့နေတုနး ကိုကိုက ကမကို နံရံဆီ ဆတကနဲ တနးပီး ကမ နုတခမးတေကို.. “အိုးး ကိုကို့..”

နံရံနဲ့ ကောနဲ့ ဖိကပနေတဲ့ ကမကို ကိုကို နမးတယ။ ခပကမးကမးစုပနမးနေတဲ့ ကိုကို့ နုတခမးတေ ခိုလိုကတာ ကိုကိုရယ။ ကမလကထဲက ရေဗူး ပုတ ကသားတယ။ Lock & Lock ဗူးဆိုတော့ အဖုံးပင့ထကပီး ရေတေလညး ဖိတကုနတာပေါ့။ ရေဗူးထဲက ရေဖိတတာ ပနာ မဟုတပါဘူး။ တကယ့ ပနာက ကမ ပိပိလေးထဲက စိမ့ထကလာတဲ့ ခစဝတရညတေ။ ကိုကိုပေါ့ နုတခမးကို နမးရငး ကမ ရငစိုငတေကို ဆုပနယနေတယ။ သူ့ လကဝါး နေး နေးကီးထဲမာ ကမ နို့အုံ အိအိဖောငးဖောငးလေး စိစိညကညကမား ကေကုနတော့မလားပဲ။ ခုနေမား တစယောကယောကက ဓါတလေကား လာဖင့ရင ဒုက။ တထိတထိတ အတေးနဲ့ပဲ အတကပီးတော့ အဆငး။ ရငခုနစရာ အနမးတေကောင့ ဓါတလေကားရပသားမာတောင ကမကောကမိတယ။ တုန့က နဲ ရပသားတဲ့ ဓါတလေကား တံခါး မပင့ခင လူခငး ခာလိုကပီး   “ဒီရေဗူးက ဘာလုပတာတုနး..” ရေဗူးကို ကုနးကောကရငး ကမကို မေးတယ။

“ကိုကို့ကို ရေလောငးမလို့ပေါ့..” ပနဖေတဲ့ ကမ အသံ ပုံမနမဟုတဘူး သိလား။  “ဟဟ အရူးမလေး.. မနေ့က ကိုကို ရေလောငးခံခငလို့ လာတာလေ.. စူ ပုပကောကခိတနေတာ ဘယသူလဲ ပော.. တခါတညး လူကို စကားတောငပောဖောမရဘူး ကောကတေးမလေး..” ပောရငးနဲ့ ကမပါးကို လိမဆဲလိုက တာ ပါးလေး ဆိုတာ ထူပူ သားတာပဲ။ ကိုကို ဒီနေ့ ကမကို တောတော နိပစကခငနေပုံရတယ။ မုနးတယ လူဆိုးကီး။  “ကိုကိုနော.. နာတယ လို့.. သူ့ အသား မဟုတတိုငး တအားပဲ…”  “စိတကောကလို့ ဒဏပေးတာလေ.. နောကခါ ကောကရဲကောကကည့ ဒီ့ထက နာမယ..”   နာသားတဲ့ ကမ ပါးလေးကို  ဖဖ နမးရငး ကိုကိုပောလိုကတာ။ နာစမးပါလေ့စေ ကိုကိုရာ.. ခုလို အနမးတေနဲ့ ပနခော့မယ ဆိုလို့ကတော့ သေးထကအောင နာလညး ကမကတော့  ကိတခံမာပဲ။ ဆိုးပစဦးမယ။ ကိုကို တကယ လုပမလုပ သိရအောင ဆိုးခငတိုငး ဆိုးပီး ကေးနေအောင ကောကပစဦးမယ။

(၅) အဲ့ဒီလိုနဲ့ ဓါတလေကားထဲက ထကပီး ကိုကို စီစဉထားတဲ့ ကားဆီသားကတယ။ ကိုကို့လကမောငးကို ခိုပီး လမးလောကရတာ ကမ အကိုကဆုံး ပေါ့။ ကိုကို့ မကနာကို မော့ကည့ပီး ပောလိုကတဲ့စကားတေ ဖောငဖောငကို ဖဲ့နေရောပဲလေ။ တကယပဲ ထူးဆနးတယ သိလား ကမမာ ကိုကို နဲ့တေ့တိုငး  ပောစရာစကားတေ ကုနနိုငတယကို မရိဘူး။ ကိုကိုကတော့ ကမပောသမ တဟားဟား သဘောတေက၊ တခါတလေ အနး အနး နဲ့ ကမစကား ဆကဘို့ ထောကပေး။ ကမ ထငပါတယ ကိုကိုလညး ကမကောင့ ပငးရတယကို ရိမာ မဟုတဘူး။ ခုလညး သူ့လကမောငးကို တဲခိုရငး လိုတာထက ပို ပီး ကမ ဖကထားလိုကတယ။ စောစောက သူကမကို ဒုကပေးထားတယလေ။ကိုကို့ လကမောငးနဲ့ ကမ ရငသားတေ ထိနေတယ မဟုတလား။ စကားတ ပောပောနဲ့ သူ့လကမောငးကို ရငသားတေနဲ့ ပတနေပစလိုကတယ။ အောကနုတခမးကို ကိုကပီး ကမကို ငုံ့ကည့တယ။ သူ့အာရုံက ကမပောနေတဲ့  စကားနဲ့ တခားစီ။ ကိုကို့ မကလုံးထဲက အရောငတေကို ကည့ပီး ကိုကိုလေး အသကရုကပနေပီမနး ကမ သိတာပေါ့။ ကိုကို့ကို မော့ကည့ရငးကမ  မကခုံးလေး ပင့ပီး လာတစလစ လုပပလိုကတယ။ စိတထဲကလညး မတပီလားကိုကိုလူဆိုးကီး.. နောကတစခါ ငယ့ကို နာအောငလုပရင ကိုကိုလညး  မလယဘူးမတ..။ ကမကို ငုံ့ကည့နေတဲ့ ကိုကိုက “လူဆိုးမလေး.. နာမယ..” တဲ့။ ခိခိ.. ကမ စိတထဲက စကားကို ကိုကို ကားတယတေ့လား။ ကိုကိုက က မအတက အဲ့လို လူပါ။

စိတကူးနဲ့ကညနူးနေတဲ့ကမ ရပထားတဲ့ ကိုကို့ ကားကို တေ့တော့ “ဟမ.. ကိုကို့ ဒီကားနဲ့ပဲ သားမာလား…” ကိုကို ယူလာတာ သူ့ကားလေ.. Prado..။ ဒါ လား သငနလညဘို့ကား။ ကမက တခားတစစီးစီး စီစဉလာမယ ထငတာပေါ့။ ကည့ဦး ကမ ဘယလောက ဒေါသထကသားသလဲ ဆိုတာ။ ဖကတယ ထားတဲ့ သူ့လကမောငးကို ဆောင့ဆဲဖုတပစလိုကတယ။ ပီးတော့ လမးဆကမလောကဘဲ ခေစုံရပ၊ ကိုကို့ကို ပေစောငစောင မော့ကည့လိုကတာပေါ့။  ကမ ဝတလာတဲ့ အကီကို ဘာလို့ သားပနမလဲခိုငးပါလိမ့လို့ တေးမိနေတာ၊ လတစသတတော့ ဒါကောင့ကိုး။ မနအလုံပိတကားနဲ့ ကောပတရုပတစရုပ လို သငနလညရမယ့ ကမအဖစကို တေးကည့ကပါဦး။ လူက ဒေါသထကလနးလို့ အငေ့တေ ထကလာမလားတောင မတရတယ တကယ။ ကိုကို မ ကောငးဘူး။ ဒါ ကမ ဆနကို လိုကလောတာမ မဟုတတာ။ ဒီပုံစံနဲ့ သငနလညတာထကတော့ ကိုယ့ဘာသာ အိမမာ အိပနေတာကမ အိပရေးဝဦးမယ။  ခုကတော့ သူမားတေ ပောနေတဲ့ ကားထဲမာ ကမက မနလုံပိတကားထဲကနေ ထိုငငေး.. စဉးစားရငး ငိုခငလာတယ။

ရတယလေ.. ကိုကို ငယ့ကို အဲ့လို ခံစားစေခငတယပေါ့.. ငယတောငးမိတဲ့ အခင့ရေးလေးက ဘာမား ကီးကယခနးနားနေလို့ ကိုကို ခုလို လုပရကရတာ လဲ.. ရတယ.. ကည့လိုက.. ငယ စိတထိခိုကရတဲ့ ပုံစံကို ကိုကို ထိုငကည့နေနိုငဘို့ပဲ လိုတာပါ..။ စိတပိုငးဖတပီး ကမ ကားပေါ တကထိုငလိုကတယ။  ပီးတော့ အပငကို ငေးနေလိုကတယ။ ကိုကို့ ဘကကို လုံးဝ လည့မကည့ဘူး။ ကမ မကရညဝဲနေမိပီ.. ဒါပေမယ့ ခုခိနမာ ကမ မငိုသေးဘူး၊ စိတခ။ ခု လောကနဲ့ လုံးဝ မငိုဘူး။ ကတဆက သီခငး ငိမ့ငိမ့လေး ဖင့ပီး ကိုကို ကားမောငးထကလိုကပီ။ ပါရမီလမးနဲ့ ပညလမးထောင့မာတင လမးက စ ကပ နေပီလေ။ သငနရဲ့ပောစရာ မငကငးတေ ကမ မငရပီပေါ့။ အငိုလယတဲ့ကမ မကရညကို မထိနးနိုငတော့ပါဘူး။ ကိုကို့ ဘကကိုတော့ လုံးဝကို မ လည့တာ။ ပညလမးမပေါက မဏပ တစခုနား ရောကတော့ ကားတနးကီးဖစနေပီ။ အငးယားလမးဘက ဝငတဲ့ ကားတေတနးစီလို့ပေါ့။

ကားရပလိုကပီး ကိုကိုက “ဒီမနက ဘာစားခဲ့လဲ ငယလေး..” ဒါက ကိုကိုမေးနေက စကားပါ။ ကမတို့ တေ့လို့ ခကခငး မဟုတတောင ခဏနေရင ကိုကို  အမဲမေးတတတယ။ ကမ ပနမပောဘူး။ ပောစရာလညး မရိဘူးလေ.. ဘာမမ မစားခဲ့ပဲ။ “ကည့ရတာ ဒီကလေးလေး ဘာမ စားရသေးပုံမပေါဘူး..  သငနလညရမယ ဆိုလို့ အပောလနပီး ဘာမ မစားဘဲ ထကလာတယ ဟုတ..” ပောတတတယ တောတော။ တောတော ပောစရာကောငးတဲ့ သငန လညနညးကီး ဆိုတော့။ “ကိုကို မုန့ ယူလာပေးတယ.. နောကမာ ခငးတောငး လမးယူလိုက ကလေးလေး..” ကမနဲ့ အပငသားတိုငး ကမအတက  စားစရာတစခုခု ကိုကို အမဲ စီစဉလာတတတာပါ။ အရငကတော့ ဒါမိုးဆို ကမ ရငထဲ အသညးထဲထိ ကညနူးနေကပေါ့။ ကိုကို မပောရငတောင “ငယ စားဘို့ ဘာပါလဲ ကိုကို…” လို့မေးပီး ကိုကို့ကားပေါ မေနေက။ ခုတော့ စိတက ငိုခငတာပဲ သိတယ။ “ဟေ့.. နောကမာ ခငးတောငး ယူလိုကလို့ ငယ လေး.. အာ..ဟာ ငိုနေတာလား.. အယ ငယကလညး ကာ.. ဘာလို့ ငိုတာတုနး ကလေးရယ.. ပောရမယ့ အခိနကို…” အော ဟုတတယ.. တောတော ပော ရမယ့ အခိန တောတော ပောဘို့ ကောငးတဲ့ ပုံစံ ဆိုတော့။ တကယဆို ကမ အာခါငခစပီးတောင အောငို ပစခငတာပါ။ ကိုကို့ကိုလညး စိတရိလကရိ  ထုရိုက ကုတဆဲပစခငတယ။ ဒါပေမယ့ ကမ မလုပပါဘူး။

“ငယ့.. ငိုပါနဲ့ ကလေးရယနော.. ကိုကိုတို့တူတူ ရေပက မဏပတေ လောကကည့ကမယလေ.. နော.. မပောဘူးလား ကိုကိုနဲ့ သားရတာ.. ဟင ကလေး လေး..”   “ပောပါတယ ကိုကို.. တီဗီထဲကဟာတေ အပငမာ တကယမငရတာပဲ.. ပောပါတယ.. သငနမငကငးကို သရီးဒီ တီဗီနဲ့ ကည့ရသလိုပေါ့..  ဘယသူမတောင ငယ့လို အခင့အရေးမိုး ရဖူးမာ မဟုတဘူးပဲ.. ငယပောပါတယ.. ကေးဇူးတငပါတယ ကိုကို..”   မတထား။ ကမ ကမးကငတဲ့  ဘာသာရပတေထဲမာ အဲ့လို စကားနာထိုးတာလညး ပါတယလေ။ “ငယ ရယ…” ကိုကို စိတမကောငးဖစသားပီ။ ကမ သိတာပေါ့။ “ငယ့.. ကိုကို့ကို ကည့ ဦးကာ ကလေး..” ကမ မကနာလေးကို ဆဲလည့တယ။ အမနတော့ ကိုကို့ လကကို ခါထုတပစခငပေမယ့ ကမ မလုပပါဘူး။ ခုမတော့ ကမ  ကန့လန့တိုကနေလညး ဘာထူးတော့မာလဲနော။ ကိုကိုက ဒီလောကပဲ ပေးရင ဒီလောကနဲ့ပဲ ကမ ကေနပရမာပေါ့။ ကမ ကိုကို့ဘက လည့ကည့လိုက တယ။ “မငိုပါနဲ့ ကလေးရယ.. နော..” ပောရငး ကမ ပါးပေါက မကရညတေ ကိုကို သုတပေးတယ။ အရငကဆို ကမ အကင့က ခော့လေ ငိုလေပါ။ ခု တော့ ကမ တကယပဲ နောကထပထကလာမယ့ မကရညတေ မိုခလိုကတယ။ ပါးပေါကိုလညး လကခုံနဲ့ ခပကမးကမး ပတသုတလိုကတယ။ ပီး တော့ ကိုကို့ကို ပုံးပလိုကတယ။ မကရညကားကနေလညး ကမ ကောငးကောငး ပုံးတတပါတယ။

အငးယားလမးထဲဝငမယကံတော့ ကားက လုံးဝ ရေ့တိုးဘို့ ခကသားပီ။ သူမားတေ ပောနေလိုကကတာလေ။ တစခို့ စုံတဲတေ ကားပေါမာ ပူးလို့ ကပ လို့။ ကမ အကည့တေက ကိုကို့ ဘကအခမးက ကားတစစီးစီ ရောကသားတယ။ ကားပေါမာ စုံတဲတစတဲ။ ကောငမလေးက သူ့ခစသူ ရငခငထဲမာပေါ့။  နောကက ဝိုငးထိုးနေတဲ့ ရေပိုကတေကို သူ့ခစသူက ကောနဲ့ ခံပေးထားတယ။ ကောငမလေးက ကောငလေး ရငခငထဲမာ ပုပုကေးကေးလေး။ အဲ့အတဲကို  ကမ ငေးနေမိတယ။ ကမလညး အဲ့လို ကိုကို့ ရငခငထဲ.. တောပီ ကမ ဆကမစဉးစားတော့ဘူး။ ဒူးလေးကေးပီး ခေထောက တငထိုငလိုကတယ။  ကားတံခါးဘောငကို မီပီး ရေ့က မငကငးတေကို ငေးကည့နေလိုကတယ။ သူမားတေ သငနရေ စိုနေတဲ့ အခိန၊ ကမ ပါးက မကရညတေ စိုလို့ရယ။  ကိုကိုက ကမခေါငးကို လကလေးနဲ့ လာသပတယ။ ကမ သူ့ကို ပနမကည့ဘဲ ရေ့ကိုပဲ ငေးနေလိုကတယ။ တမငစိတကောကပတာ မဟုတပါဘူး။ ကမ  တကယ ဝမးနညးသားတာ။

“ဟလို.. ကိုလငးလား.. အနးး.. ညီရေ.. ကိုယ ရနနိုငပါ.. မငးတို့ သညနေ့ လညဖစကသေးလား..” ကိုလငး ဆိုတာ ကမ သူငယခငးတေထဲကတစ ယောကပေါ့။ ကိုကို ဘာလုပဖို့ ကိုလငးဆီ ဖုနးဆကပါလိမ့။ ကမ မသိမသာ နားစင့လိုကတယ။ “အေးကာ သညမာ မငးတို့ သူငယခငး အကို့ကို  စိတကောကနေတာ.. ခော့မရ ပုမရ.. ” ဖစမ ဖစရလေ။ သူ့ လုပပုံဖင့ မဟုတဘဲနဲ့ ကမ စိတကောကတာကပဲ မားရသေးလားနော။ ကိုကို ဘယတုနးက မား အတငးပောတတသားတာပါလိမ့။ ကမ မကစောငး ထိုးပစလိုကတယ။  “အနးးး.. ဒါဆို ညီတို့ အငးယားလမးထဲ ဝငရင ဖုနးတစခက ပနခေါပေးမ လား..”  “…..”  “ရတယ.. စိမးစိုထဲ ထိုးထားလိုကမယ.. ညနေကမ ပနဝငယူရုံပေါ့ကာ..”   “…..”    “အိုကေ.. ကေးဇူးကာ.. ဒါဆို အကို စောင့နေပီနော..”   “……”    “အေး အေး.. ”   ကမ စိတထဲ အရမး ကေနပသားတယ။ ကိုကိုက ကိုလငးတို့ကားကို လမးခေါနေတာပဲ။ သူတို့ အဖဲ့နဲ့တူတူ လညရမယဆို ရယ ပေါ့။ အစကတညးက တူတူ လိုကခင့ရရငတောင သညလောက ပောမယ မထငဘူး။ ခုက ကမစိတကောကလို့ ကိုကို ခော့တာ။ ဝိုးးး သူငယခငးတေ ကားမာ ဂုဏယူစရာပဲမဟုတလားနော။ သူတို့ရေ့မာ ကိုကို ကမကို ဘယလောက ခစလညး ပခင့ရသားပီ။ ပုံးခငခငဖစသားတဲ့ ကမ ပါးလေးကို  ကိုကို ဖဖလေး လမးကိုငတယ။ ကမ ခေါငးလေးကို တစခက ပုတပီး “ကေနပနော ကလေးလေး.. မကနာလေး ညိုးမနေနဲ့တော့..” တဲ့။ အငးယား ဘက  ကေ့ခ၊ ကားကို နေရာတက ရပပီး ကိုကို အရငဆုံး လုပတာက နောကခနးက စားစရာခငးတောငးကို လမးယူလိုကတာပဲ။ ပီးတော့ ဗူးလေးနဲ့ ထည့လာ တဲ့ ပေါငမုန့ကောတေရယ ကောဖီဓါတဗူးရယ ထုတတယ။ တစယောကတညး နေရတဲ့ကိုကိုက ဖစသလိုစားတတတာ အကင့ပါနေပေမယ့ ကမကိုက တဲ့ ပေါငမုန့ကောနညး တစခုကိုတော့ မေမေ့ဆီက ကောငးကောငး သငထားတာလေ။ ကမစားခဲ့သမ ကိုကို့ လကရာတေထဲမာ သညမနကက အရသာ  အရိဆုံးပဲ။

(၆) “ပိုးစုတမ.. ဘိုးတောကို ဘယလိုမား ကပခဲလိုကလဲ.. ကုပတို့ဖင့ နားရိလို့သာကားရတယနော..”   “ခိခိ.. ကုပ လိုခငတာကို ဘယတုနးကမ နစခါ  မပောဘူး ရေစု.. တောတို့ ခု သိပီမဟုတလား..”   “ဟဟ.. နေမကုနသေးဘူး ပိုးပုလဲဥ.. လေတေ နဲနဲလော့..”    “အစုတပလုတမ.. မနာလိုဖစနေတယ..”   “မဖစပေါင.. ပိုငမလား.. တောနဲ့ကုပ.. ဘယသူက ပို ပိုငလဲ..”  “လုပလိုကလေ.. ရုံးတဲ့လူ တစပါတတိတိ မနကစာ တာဝနယူကေး..”    “အိုကေ.. စိန လိုက..”  အမနတော့ ကမ စု ကို မခံခငလို့သာ ပောမိတာ။ မလယမနးတော့ သိသားပဲ။ အဲ့ဒီလိုနဲ့ ကိုကိုနဲ့ကမ သူငယခငးတေရဲ့ ရေပကခံကားပေါ  ရောကလာခဲ့တယ။ ကမနဲ့ပတသကရင အသေးစိတ ဂရုစိုကတတလနးတဲ့ ကိုကို၊ ဒီတစခါတော့ ဗာမားသားတယလေ။ ဘာလို့ဆို ကမ ဝတလာတဲ့ အ ကီက ခုမ ပနာ စ ပီကိုး။ သူ့အစီစဉထဲမာ ရေစိုစရာ ကိစ မပါတော့ တဘကတေဘာတေ ယူမလာဘူးလေ။ ခုမ အိမပန အဝတလဲခိုငးရအောငက လညး သူမားကားနဲ့ သားတာဆိုတော့ သိတဲ့အတိုငးပေါ့။ သကပငး တခခနဲ့ ကမ ခါးလေးကို တငးနေအောင ဖကထားတယ။ မကနာကတော့ သိပကီး  သာယာလတယ မဟုတဘူးပေါ့။ နောကတစခု ကိုကိုလေး သနားဘို့ကောငးတာက ကမ သူငယခငးတေ ကားမာ သူ အနေရခကရာပါတယ။ သူငယခငး တေကလညး သူ့ကို အရငကတညးက နဲနဲ ရိနတယ။ ကိုကိုက ကိနးကီးခနးကီး မနိုငပေမယ့ အေးအေးဆေးဆေး နေတတတဲ့ စရိုကရိတယလေ။ အလယ ဆုံးပောရရင သငနရေပကခံကားနဲ့ လုံးဝ မလိုကဖကတဲ့ ပုံစံမိုးပါ။

ဒီလိုနဲ့ရေစိုစို လူအုပကီးကားထဲ ကမတို့ကား ရောကသားတယဆိုပါတော့နော။ မဏပ စငမင့တေပေါမာ ဆိုနေကနေကတာတေ၊ စီးခကနဲ့ အညီ  ယိမးထိုးနေတဲ့ ရေပိုကတေ။ ကားပေါမာ ခုနပေါကအောဟစနေတဲ့ ရေပကခံ အဖဲ့တေ။ သူတို့အားလုံး စိတလတလကလတနဲ့ ပောနေကတာပဲ။ ကိုကို့  မကနာကို ကမ မော့ကည့တော့ ကမကို ပုံးပုံးလေး ကည့နေတဲ့ကိုကို။ ခဏနေရင ကမတို့ကား ရေပိုကတေအောက ရောကတော့မယ။ ရငတေ ခုန လိုကတာ။ ကမ အရမးပောတာပဲ။ သူမားတေလို အောဟစ ခုနပေါက ပစလိုကခငတယ။ ဒါပေမယ့ အဲ့လောက မရဲသေးပါဘူး။ ကမအတကက သငန လညတယဆိုတာ ခုမ ပထမဆုံးလေ။  မငမငသမကို ပါးစပလေး အဟောငးသားနဲ့ လိုကကည့ပီး သဘောတေ ကနေတဲ့ ကမကို ကိုကိုက “လာ.. ငယ လေး..” ဆိုပီး သူ့ရငခငထဲ ဆဲသငးလိုကတယ။ ကိုကိုက အမိုးဖင့ထားတဲ့ ကားရဲ့ ခေါငမိုးကိုငးပေါ ထိုငနေတာလေ။ ကမက ကိုကို့ ဒူးနစခောငးကား မတ တပကလေးရပပီး ကိုကို့ရငခငကို ကောကပလကပေါ့။ မကနာလေး မော့ပီး လည့ကည့ရငး ကိုကို့ကို ပုံးပလိုကတယ။ ကမကို ပုံးပီး ကည့နေတဲ့  ကိုကို့ မကလုံးတေက “ကလေးလေး.. ပောနေတယ မဟုတလား..”လို့ မေးနေသလိုပဲ။ ကိုကိုက ခါးလေး ကိုငးပီး ကမ ခေါငးပေါ မေးထောကထား တယ။ တခကတခက သူ့ပါးနဲ့ ကမနားရကလေးကို ပတပတပီး.. ကည့ရတာ သငနရဲ့ အငေ့အသကက အိနေကီးလနးတဲ့ ကိုကို့ စိတကိုလညး နုပို သားစေတယ ထငပါရဲ့။

ဒီလိုနဲ့ ရေတေအောက ရောကပီ။ ကမ လိုခငတဲ့ အနေအထားက တီဗီထဲသာကည့လို့ကောငးပေမယ့ လကတေ့မာ မလယမနး သိလိုကရတယ။ ဝိုငးပုံ စုထိုးလာတဲ့ ရေပိုကတေက နဲမ မနဲပဲ။ သူငယခငး အတဲတေက သငနလညနေက လူတေပီပီ တဘကကီးတေ ကိုယစီခုံပီး ပောကမူးက ခုနပေါက  ကပေါ့။ သငနဆိုတာ ဘာမနးမသိတဲ့ ကမအတက ရေမနးတဲ့ ဒဏက တောတောကီးကို ဆိုးတာပါ။ ကိုကိုက ကမကို ဖကထားပီး ကာပေးထားပေမယ့  အကာအကယ တဘကဘာညာ မပါလို့ပဲလားတော့ မသိဘူး၊ ရေပိုကတေအကုန ကမတို့ အတဲပေါ ရောကနေသလားပဲ။ ဒါပေမယ့ ကမ အရမးပော တယ။ ကိုကို့ရငခငက တစခါမ ခုလောက မနေးသလိုပဲ။ ရေတေ တလဟောနဲ့ ဆူညံခုနပေါကနေတဲ့ လူတေ၊ ဝုနးဒိုငးကဲနေအောင လုပခါနေတဲ့  သငနရေပကခံကား၊ ကိုကိုက ကမကို သူ့နဲ့ မကနာခငးဆိုင ဆဲလည့ပီး တငးနေအောင ဖကထားတယ။ ကမ မကနာက ကိုကို့ ရငဘတနဲ့ တည့တည့  ဖစသားတယလေ။ လကတစဘကက ကောကိုပေ့ထားပီး ကနတဲ့လကတစဘကက ကမနားရကတေကို အုပပေးထားတယ။ ကမကတော့ ကလေးပုစိ လေးတေလို ကိုကို့ အကီရငဘတကို ဆုပကိုငပီး တအား ကုပတယထားတာပေါ့။ အဲဒီအခိန ကမစိတထဲမာလေ.. ရနသူတေဝိုငးနေတဲ့ တိုကပဲကားထဲ  သူရဲကောငးကီးတစယောကရဲ့ ရငခငထဲ ဝငပုနးနေရတဲ့ မငးသမီးလေးလိုမိုး။

(၇) တကယတမး လူအုပကီးတေ ရေပနးတေ အမားကီး ကားထဲရောကသားတော့ ကမ တောတော နေရခကလာတာ။ ဒါပေမယ့ အရမးပောတာပဲ။  ကားပေါပါလာတဲ့ သူငယခငးတေအားလုံး မဏပက ဖင့နေတဲ့ သီခငးသံတေအတိုငး ခုနပေါက ကနေ ကတယ။ ကားတစစီးလုံးလညး သိမ့သိမ့ တုနနေ ရော။ ကိုကို့ ရငခငထဲက ကမလညး သိမ့သိမ့ တုနနေအောင ခမးလာပီပေါ့။ ရေတေနဲ့ မနးကပနေတဲ့ကားက ကိုကို့ မကနာကို ကမ မော့ကည့မိတယ။  ပနပုံးပတဲ့ အပုံးက သိပကီး သကတောင့သကသာ မရိလပေမယ့ ကိုကို စိတညစနေတယလို့တော့ ကမ မတေးမိပါဘူး။ အဲ့ဒီအခိနမာ ရုတတရကကီး  ကမ တငပါးကို တစယောကယောကက လကနဲ့ ညစလိုကသလို ခံစားမိလိုကတယ။ သေခာတာက ကိုကို့ လက မဟုတဘူး။ ဘာလို့ဆို ကိုကို့လက တေက ကမ ကောပေါမာ တစဘက၊ ခေါငးကို အုပကိုငပေးထားတာက တစဘကလေ။

ကမ အလန့တကားဖစသားပေမယ့ လူတေ ကပညပနေလို့ မတောတဆ ထိမိတယပဲ ထငလိုကမိတယ။ ဒါပေမယ့ ကမ အထငမားနေပီမနး ခဏနေ တော့ သိလိုကရတယလေ။ အဲ့လကက ကမ တငသားတေကို ခပဖဖ လာပတနေပနရော။ ကမလညး နေရာ နဲနဲ ရေ့ကည့ရတာပေါ့။ ရေတေက အရမး  မားလာနေပီ။ ကိုကိုကလညး ကမကို အတငးဖကထားပေးနေတော့ လူက ခုပထားသလို ဖစပီး ဘယလိုမ ရေ့မရဘူးရယ။ ကိုကို့ကို ပောလိုကရမလား   စဉးစားမိပေမယ့ စိတတိုပီး ပနာ တစခုခုဖစမာလညး ကောကတယလေ။ အဲ့အခိနမာ ရုတတရကကီး ကိုကိုက ကမကို ငုံ့ နမးတယ။ ရေ တေကောင့ ခိုကခိုကတုနနေတဲ့ ကမ နုတခမးလေး ဖတကနဲ နေးသားတာပေါ့။ ကိုကို့ အနမးက ခဏလေးပါ။ ဒါပေမယ့ အဲ့ခဏလေးကောင့ ကမ စိတ ထဲမာ တစခုခုကို လိုခငလာတယ။ ပိုဆိုးတာကလေ.. ကမ တငပါးပေါက လကပိုငရင တောတောလေး လနလာတယပောရမယ။ ရေတေ လူတေကား ထဲ ကမ ဘယလိုမ မရောငနိုငမနး သိလို့မား အခင့အရေး ယူသလားပဲ။ သူ့လကတေက ကမ တငပါးနစခုကားက အကကဲကောငးထဲ ရဲရဲတငးတငးကို  တိုးဝငလာနေတာ။ ကမ ကိုကို့ကို တငးကပနေအောင ဖကထားမိတယ။ လူက ထူပူလာတယ။ ဘာလုပလို့ လုပရမနးလညး မသိဘူး။ ကမ တငသားတေ ကို တခားတစယောက စိတရိလကရိ အရသာခံဘို့ သူကိုယတိုင ခုပထားပေးသလိုဖစနေတာ ကိုကိုမား သိရင မိုး မီးလောင မလားပဲ။

အဲ့အခိနမာ ကားက နဲနဲခငး ရေ့တိုးလို့ရလာလို့ ကမအတက တောသေးသားတယ ပောရမယ။ ရေတေ နဲနဲ လတလာလို့ ကိုကို့ကို မော့ ကည့တော့ ကမ  မကနာပေါက ရေတေ သပခပေးရငး “ပောလား ကလေးလေး..” လို့ ပုံးပီးမေးတယ။ ကမလညး ကိုကို ဘာမ မရိပမိမနးသိတော့ မပောဘဲ နေလိုက တော့တယပေါ့နော။ ဘယသူ လုပလို့ လုပမနး မသိဘဲ ကမ ပောလိုကမိကာမ ကိုကို စိတဆိုးပီး ရထားတဲ့ အခင့ရေးလေး ဆုံးသားမာ ကောကလို့ပါ။ အဲ့ ဒါနဲ့ပဲ ဇကကလေး ပုပီး “ဟုတ.. အရမးပောပါတယ ကိုကို..” ပေါ့။ မဏပတေနဲ့ နဲနဲ လမးတဲ့နား ရောကသားတော့ လူခငး ခာလိုကပီး ကိုကိုလညး ကား  အမိုးကိုငးပေါက ဆငးလိုကတယ။ အဲ့မာ ပနာ နဲနဲ စ လာတာက ကမ ဂါဝနလေ။ ရေတေ ရဲနစပီး တငသားနဲ့ ပေါငတေက အမို့အမောက အလုံး အတစနဲ့၊ စောစောက ပောခဲ့သလို ကမ ကိုယလုံးကလညး ပစညးမဲ့ မဟုတလေတော့..။ ကမကို ကည့ပီး ကိုကို နဲနဲ စိတအိုက သားပုံပဲ။  သူ ဝတထားတဲ့  ရပအကီကို ခတပီး ကမ ခါးမာ ခညပေးပါလေရော။ ကမ အတက လုံခုံမု ရိမရိ မသိပေမယ့ မငလိုကရတဲ့ ရေစိုကပ စပကယလေးနဲ့ ကိုကို့ ဘော ဒီ တောင့တောင့က ကမ ရငထဲကို သိမ့ကနဲပဲ။ ရားရားပါးပါး တစကိမပဲ ခစတငးနောခဲ့ဖူးတဲ့ မိုးညနေခငးလေးကို ပနတမးတမိသားတယ။ အဲ့ဒီတုနးက  အိမပနခိန လနနေလို့ စိုးရိမစိတရယ.. ဘာကိုမနး မသိ ကောကတဲ့စိတရယ.. လူက ထူပူနေတော့ အခစရဲ့ အရသာကို ကမ တစဝကီး မခံစားခဲ့မိဘူး။ ဒါ ပေမယ့ အဲ့တုနးက ရခဲ့တဲ့ သာယာမုလေးက ကမ အတက တစသက မမေ့စရာပါ။ ကိုကို့ စိတထဲတော့ ဘယလိုနေမယ မသိဘူးပေါ့နော။ ကမ ဝနခံပါ တယ။ တခါတခါ အဲ့နေ့က ခံစားမုမိုး အရမးလိုခငမိတယ။ အထူးသဖင့ ကမရဲ့ ရာသီစကဝနး ပီးကာစ ရကတစခို့မာပေါ့။ ဒါပေမယ့ ကမက အဲ့  အပိုငးမာ လုံးဝ မပင့လငးခဲ့ဘူး။ ကမ လိုခငနေတာကို ကိုကိုသိအောင အရိပပတဲ့ အမူအရာမိုးတောင ကမ မလုပခဲ့ဘူးလေ။ ကိုကိုပေးခဲ့ဖူးတဲ့ ခံစားမု ကို ကမတစယောကတညး ဖေသိမ့ယူခဲ့တဲ့ ညတေ အမားကီးပါ။ ဒါပေမယ့ ကမ အဲ့လို လုပမိတိုငး သာယာမု သေးသေးလေး ရခဲ့ပေမယ့ ပီးသားရင  အပစတစခု ကူးလနမိသလို ခံစားရတာခည့ပဲ။

အဲ့လိုနဲ့ ကားက နောကထပ ရေပကမဏပတစခု ရိတဲ့နား ရောကသားပနတယ။ အစောတုနးကလိုပဲ ကမက ကိုကို့ ရငခငထဲမာပေါ့။ ရေတေ လူတေ   ခုနပေါကနေတဲ့ သူငယခငးတေ အခေအနေက ရုပထေး သားပနတယ။ အဲ့ဒီတုနး အောကကနေ ကမ ခါးမာ ခညထားတဲ့ ရပအကီကို ဆောင့ဆဲခလိုက တာ ကမ အရမး လန့သားသလို ကိုကိုလညး ဒေါသထကပီး တောကခေါကလိုကတာ အကယကီးပဲ။ အကယကီး ဆိုတာက ကမ နားထဲမာကို ပောတာ ပါ။ ဘေးလူတေကတော့ ဘယသိမလဲနော။ ပတဝနးကငက တအားကီး ဆူညံနေတာကိုး။ ဒီလိုနဲ့ ရေတေကားမာ ကိုကို့ အကီ ဘယရောကသားမနး မသိ တော့ဘူး။ ကမရဲ့ ခါးအောကပိုငးလညး အကာအကယ မဲ့သားပနတယ ဆိုပါတော့။ ကိုကိုလညး မကနာ ရစခေါကခိုးနေပီ။ ကမ ကိုကို့ကို မော့မကည့ ရဲတော့ဘူး။ ဒါပေမယ့ ဒါက ကမအမား လုံးလုံးတော့ မဟုတဘူးလေ နော။ ကိုကိုသာ သူ့ကားအစား တခားတစီးစီး ယူလာရင ခုလိုတေ ဘယဖစမလဲ။  ကမက ဂါဝနနဲ့ ရေပကခံထကလာတယဆိုတာ ကိုကို့ကို စ ခငလို့ သကသကပဲဟာကို။

အခိနကလညး နေ့ခငးကောဘက ရောကလာပီ ဆိုတော့ ကမတို့ ကနတောကီး ထောင့ တစနေရာမာ ကားရပပီး ခဏ နားကတယ။ အဲ့မာ ဒီဇာတလမး  ဖစလာဘို့ ပနာ စတော့တာပါပဲ။ သူငယခငးတေက ဘီယာတေ ယူလာတယလေ။ ကမလညး ဗိုကဆာသလိုလို ရေဆာသလိုလို ဖစနေပီ။ ကမ အတက ကိုကို လုပလာပေးတဲ့ စားစရာတေက ဟိုဘကကားပေါ ကနခဲ့တာကီး။ ကိုကိုက ခပလမးလမးက ဗနးနဲ့ ရောငးနေတဲ့ ဈေးသညဆီမာ ရေ နဲ့  စားစရာ တစခုခု ဝယမယ ဆိုပီး ထကသားတယ။ အဲ့မာ ကမ သူငယခငး စုစု က “ပိုးဥ.. တောနဲ့ ကုပ အလောငးအစား ခုမ စ မာနော..” တဲ့။ ကိုကို စိတခု နေပါတယ ဆိုမ သူက တမောင့လေ။ ကမလညး မနကစာလေး တစပတလောက ကေးရမာထက ရုံးတယ ဆိုတာကို လိုကို မလိုခငတာ။ အဲ့ဒါနဲ့ပဲ.. “စိန  လိုက ရေစု.. ခုကနေ ညနေ လူစု ခဲခိနထိ..” လို့ ပောပစလိုကတယ။ အဲ့မာ မိစု ကမကို ပညာပပါလေရော။

“မောင့.. စု လညး သောကမယ.. ရမလား..” သူ့ရညးစားကလညး လကထဲက ဘီယာဗူး ခကခငးကို ဖောကပေးတာ။ ကမ နဲနဲတော့ ဖုနသားတယ။  ကိုကို လုံးဝ ခင့ပုမာ မဟုတဘူးလေ။ ဒါပေမယ့ ကမ ဘယလောက သူမားကို အနိုငလိုခငလဲ သိလား။ “ငါ့လညး တစဗူးပေး ကိုလငး.. ပိုးဥတို့ ပိုငတဲ့ နေရာမာ ခင့ပုခက တောငးမနေဘူးကဲ့…” အမနတော့ ကိုကို့ဆီ ခင့တောငးလို့ ရမာမ မဟုတမနး သိလို့ပါ။ သူ ပနမလာခင ကုနအောငမော့လိုက ပီးတာ ပဲလေ နော့။ ကိုယ့အတေးနဲ့ကိုယ ဟုတသားတဲ့ ကမ၊ တစခါမ မညးတောင မကည့ဘူးတဲ့ ဘီယာကို အသကအောင့ပီး အားရပါးရ မော့လိုကပါလေရော။  “အီးး.. ခီး.. ဖလူးး.. ဖူးး… အမလေး ဆိုးလိုကတဲ့ အရသာဟယ.. ဝေါ့..” ခဉစုပစုပနဲ့ အနံ့ စူးစူးက ပါးစောငထဲမာ အပူလောငသလိုပဲရယ။ ဘာကိုမား  ကိုကကပါလိမ့ လို့ တေးရငး ပါးစောငနဲ့ အပည့ ငုံထားသမ အိုးနငးခကနငး ထကက ကုနတာ အကီတစထညလုံး နံစောသားပါလေရော။

“ပိုး ပု လဲ ဥ…” ကောထဲ စိမ့သားတဲ့ အသိစိတနဲ့ လည့ကည့မိတော့ နောကမာ ခါးထောကလက ရပနေတဲ့ ကိုကို။ ကမ နံမည အပည့အစုံက ပိုးပုလဲဥ ပါ။  ဒါပေမယ့ အားလုံးက ကမကို ပိုးဥ လို့ပဲ ခေါကတယ။ အထူးသဖင့ ကိုကိုပေါ့။ ကမကို ငယ လို့ ကငကငနာနာ ခေါတတတဲ့ကိုကို။ တောရုံ ပောမရလို့  စိတခုလာရငတောင ဒေါပိုးဥ လို့ပဲ ခေါတတတာ။ ခုလို ကမ နံမည အပည့အစုံကို ကိုကို ခေါလိုကတာ ကမ ဘဝမာ ဒါ ပထမဆုံးပဲ။ အဲ မားလို့.. ဒုတိယ လို့ပောရမာ။ ပထမဆုံး ခေါဖစတာက ကမတို့ စတေ့တဲ့ ဧည့ခံပဲတစခုမာ။ သူငယခငးက မိတဆကပေးလို့ လေ။ ကမ နံမည “ပိုးပုလဲဥ..” ဆိုတော့  ကိုကို နစနစ ခိုကခိုက ပုံးတယ။ “ပိုးပုလဲဥ တဲ့လား.. နံမညလေးနဲ့ လူနဲ့ အရမးလိုကတယ.. နောကပီး နစယောက မရိနိုငတဲ့ နံမညလေးပဲ…” လို့ ပော ပီး ကမ နံမညကို ထပတလဲလဲ ရတတယလေ။ ပီးတော့ ကိုကို့ အကည့ ခိုခိုတေပေါ့။ ခုတော့ ဒေါနဲ့ မောနဲ့ အောလိုကတာမား ကမ ရငထဲ ဒိနး ကနဲပဲ။

(၈) ကိုကို စိတတိုပီမနး သိလိုကပေမယ့ ကမ လကထဲက ဘီယာဗူးကိုတော့ ဆကကိုငထားမိတုနးပဲ။ အဲ့အခိန စု က အနားကနေ ထ ထကသားတယ..  ခေလမး ၂ လမး ၃ လမးလောက ရောကပီးမ ကိုယကို တစပါတလည့ပီး ကမကို လာ ထုတပတယလေ။ ကမ ရုံးပီ ဆိုတဲ့ သဘောပေါ့။ စိတတိုလနးလို့  လူက မီးတောက မတတဘဲ။ ကမ အကောကလညး ခပမာမာရယလေ။ ခကခငး ထ ရပပီး စုနောက လိုကမယ ကံတာပေါ့။ ကိုကို့ ကို လည့ကည့မ  နေတော့ဘူး။ ဘီယာလေး သောကမိတာ အပစလား နော့လေ။ ပီးတော့ ကမ မိုမခနိုငလို့ ထေးထုတပစတာလညး သိရကသားနဲ့။ သူငယခငးတေ  ရေ့မာ အဲ့လိုမိုး ကမကို အနိုငယူပတာ မခံခငပေါင။ “ဘယ တုနး အဲ့ဒါ..” “စု တို့ ဆီ..”  “ပနထိုင.. မသားရဘူး.. လာ.. မုန့စား..”  “ဟင့အငး စားခင ဘူး..”  “အာ… ဒီကောငမလေး.. ဟေးး..”  ပောလညးပော ထကလညးသားတဲ့ ကမကို ကိုကို လမးအောတယ။ ကမ စု နားရောကခါနီး နောကက လိုက လာတဲ့ ကိုကို၊ ကမ လကကို ဆောင့ဆဲတယလေ။ လကကောကဝတလေးကို မညာမတာ ညစထားတာ ကမ အရမး နာတာပဲ။ စိတတိုတိုနဲ့ လကကို  ဆောင့ရုနးတော့ ပိုတိုးပီး ညစထားတယ။ သေခာတယ.. ကိုကို့ လက လတလိုကရင ကမ လကလေး နီရဲ နေတော့မာ။ ပီးတော့ စုတို့ အနား အတငး ဆဲ ခေါသားပီး “ကိုယတို့ သညကနေပဲ ပနလည့တော့မယ ညီရေ..” တဲ့။ ကမ နားထဲ မိုးကိုး ပစသလိုပဲ။ လညခင ပတခငလနးလို့ မဟုတပါဘူး။

သူငယခငးတေရေ့ ကိုကို စိတတိုတာ ခံရလို့ ရကတာလညး မဟုတဘူး။ တကယက ကိုကို့ ကို သဘောထား သေးတယလို့ သူမား မငမာ မခံနိုငတာ။  ခကခငးကီး ပနမယ ဆိုတော့ အားလုံးကလညး ဘာပနပောရမနး မသိ ဖစသားတာပေါ့။ စု လညး ကမ အတက စိတမကောငး ဖစသားပုံရတယ။ သူ  စ တဲ့ ပနာ ဖစသားတာကိုးး။ ကိုလငးက အရငဆုံး.. “ဘာ အဆငမပေလို့လဲ အကို..” “ကိုရနနိုငရယ.. ဟိုလေ.. ပိုးဥ တကယသောကတာ မဟုတပါ ဘူး.. စု နောကလိုကလို့ ဖစသားတာပါ..”  “အဲ့ဒါက သိပပနာ မဟုတပါဘူး ညီမ.. အဓိက သူ့ အဝတအစားကောင့လေ.. ဒီနေ့က နောကဆုံးနေ့လညး  ဖစနေတော့ ခဏနေ ညနေပိုငးရောကလာရင လညတဲ့ ပတတဲ့သူ အမားစုက သောကထား စားထားကမာ.. စောစောကပဲ ဖစပီးပီလေ..”  “ကို ကို့…”   “တိတ တိတ နေ…”  “အငး အဲ့ဒါတော့ ဟုတတယ.. ပီးတော့ နင့မာ တဘကတေဘာတေလညး ပါတာ မဟုတဘူး ပိုးဥ.. ဒီညနေက လူတိုငး အပီ ကဲ  မာ..” ကိုလငး အစုတပလုတ၊ အဲ့အကောငက ကူပောမပေးတဲ့အပင ဝငထောကခံ နေသေးတယလေ။

စူပုပကောကခိတနေတဲ့ ကမ ကို တစခကမ  လည့မကည့တဲ့ ကိုကိုက..  “သူလညး ဒီလောက ရေဒဏမခံနိုငပါဘူး.. စိုလိုက ခောကလိုကနဲ့.. တခါမလညး လညဖူးတာမဟုတ.. ဖားနာ နေမယ.. တော ရောပေါ့ ဒီလောက ပောရရင..”  ကိုကို့ ကည့ရတာ သူ့ ဆုံးဖတခကကို ပငမယ့ပုံ လုံးဝ မပေါတော့ဘူး။ နဂို ကတညးက ကမနဲ့ ပတသကရင ဘယသူ  ဘာ ထငထငလညး သိပဂရုစိုကတတတဲ့သူ မဟုတတော့လေ။ ကမလညး ကိုကို့ကို ငိုမဲ့မဲ့ နဲ့ မော့ကည့မိတာပေါ့။ မပနခငသေးတာရယ.. ကိုကို့ကို  သဘောထား သေးတယလို့ သူမား မငမာရယ.. နောကနေ့က မိစု လောငတာ ခံရတော့မာရယ.. စိတက ရုပယက ခတသားတယ။ မဆီမဆိုင မေကီးကို  ခေဦးထိပနဲ့ နငးကန ဖိပတလိုက၊ တဆတဆတ ကနထုတလိုက လုပနေပစလိုကတယ။ ကိုကို ညစကိုငထားတဲ့ လကကိုလညး ဘေးလူတေ မမငသာ အောင အံကိတပီး မရမက ရုနးတာပေါ့။ ရုနးလေ တိုးညစလေဆိုတော့ လကကလေးမာ ထူပူနေအောင နာတာ။

“ပနဘို့ အဆငပေပါ့မလား အကို.. ကနောတို့ ပနပတမောငးပေးရမလား.. စိမးစို ဘကကို..” “ရတယ ညီ.. တကူးတက ဖစနေမယ.. ညီတို့ စီစဉထားတဲ့အတိုငး ဆကသားလိုကပါ..” “ကို ကို့..” “ပောစကား နားထောင ငယလေး.. မနကဖန သားခငတဲ့နေရာ တစခေါကထပပို့မယ.. ဒီနေ့ အဖို့တော့ တောသင့ ပီ..”  ကမ ဘယသူ့မကနာမ မကည့ခငတော့လောကအောင စိတပကသားတယ။ စိတပကတာထက ရကတာပါ။ တကယပဲ စိတရိတိုငးသာဆို မကစိ ရေ့ရိသမ အကုန ရိုကခဲ သောငးကနး ပစခငတာ။ ဒီကားထဲ ကမ ကံဆိုးတယပဲပောရမယ။ တကဆီတစစီး ကမတို့နားမာ လာရပတယလေ။ ကား သမားက ကားပေါက ဆငးပီး ဆေးလိပသောကနေတယ။ ကိုကို အကင့ပုပကီးက အဲ့ကားသမားနား သားပီး စကားပောတယ။ ကမလကကို ဆဲလက  တနးလနးကီးနဲ့လေ။ ကမအဖစက စောငးငနး စောငးငနးနဲ့ ပါသားရတာ မသိရင ဈေးလညခေါင ခါးပိုကနိုကလို့ အဖမး ခံလာရတာ ကနေတာပဲ။ လူက  ရကတာနဲ့ စိတကောကခငတာ ထူပူနေတော့ ကားဆရာနဲ့ ကိုကို ပောနေကတာတေကို မကားတခက ကားတခကပေါ့။ လေကောရညတဲ့ ကားဆရာ  ပောလိုကပုံက မကခကကီး ဆဲထိုးခငစရာ။

“ကနောက ရေစိုတာတော့ မကိုကဘူးဗ.. ဒါပေမယ့ ကားမောငးပီး လောကကည့ရတာ သဘောကလို့ သငနရကတိုငး ကား ထကတယ.. ခုလိုပဲ  ဆရာတို့လို ရေပကခံရငး သီးသန့ နားခငတဲ့ သူတေ ရိတော့လညး ကနော ဆီဘိုးလေး ကေတာပေါ့..”   သူပောမပဲ ကမက သီးသန့ နားခငတယပဲ ဖစရ သေးတယ။ သားတောင မသားရသေးဘူး၊ နားစရာလား နော့လေ။ နောကဆုံးတော့ တကဆီပေါတကပီး ကမရဲ့ မဟာ့မဟာ သငနလညပဲကီး ပုံဆိုး ပနးဆိုးနဲ့ နိဂုံး ခုပရပါရောလား။ ကားပေါအတကမာ ကိုကို ကမလကကို လတပေးတယ။ ထိုငပီးမ ငုံ့ကည့လိုကတော့ လကကလေးဆိုတာ ရဲတတပီး  နာနေလိုကတာ အဲ့နေရာကို ထပ အထိ မခံနိုငတော့လောကအောငပဲ။ ကမက နဲနဲတော့ အကဲဆတတယရင့။ အသားနာတာ လုံးဝ မခံနိုငဘူး။ ပုရတဆိတ  ကိုကရငတောင နာလပီ ထငတတလို့ အနာသကသာအောင ဆရာခိုလေးဖစဖစ တို့လိုကရမ။ ကိုကိုက ကမလကကို ဖဖလေး လာကိုငတယ။ ကမ ရိုက ထုတပစလိုကတာပေါ့။ “ဟိတ..” လို့ တစခက ပနဟန့ပီး ကမ ပုခုံးကို ခပတငးတငး ဖကလိုကတယ။ ဆိုလိုတာက ငိမငိမနေစမး ဆိုတဲ့ သဘောပေါ့။  ကမလညး စိတပေါကပေါကနဲ့ ကမ ပုခုံးပေါက ကိုကို့လကကို ကိုကဆဲပစလိုကတာပေါ့။ “အ.. ကနးးး ခေးမလေး..” ကိုကို တောတောနာသားမာပါ။  ကမ သားမာ အစယသားတက ခနခနလေးတေ ပါတယလေ။ ရယလိုကရင အငမတန ခစစရာကောငးသလို စိတတိုလို့ ကုနးကိုကရငလညး အရမးကို  ထိရောကသပေါ့ရင။

လကမာ အကငးလိုက သားရာကီးပေါလာပေမယ့ ကိုကို့ ကည့ရတာ ပုံးစိစိနဲ့။ ကေနပနေမာပေါ့ သူ အနိုငရသားတာကိုး။ အဲ့ဒီ မထိတထိ မကနာပေး ကောင့ ကမ ဒေါသ ပိုထကသားတယ။ ကိုကို့ကို တစခုခု ထပမလုပရရင ကမ ဘယလိုမ နေနိုငမာ မဟုတဘူးလေ။ ကားထဲ မကလုံးကစားကည့တော့  Driver seat နောကက ကပအိတထဲမာ ရေသန့ဗူးလတတစခု။ အဲ့ ဗူးကို ခပမနမနဆဲထုတပီး ကိုကို့ လကမောငးတေ၊ ရငအုပတေ၊ ပေါင နစဘက၊  မကနာနဲ့ ခေါငးကလဲရင ကနတဲ့နေရာ အကုန ရိုကပစလိုကတယ။ ဗူးကလညး အလတ ဆိုတော့ တဘုနးဘုနး တဂပဂပနဲ့ ရိုကလို့ ကောငးမကောငး။  ကိုကိုက “ဟေ့ဟေ့.. အာ..” ဆိုပီး လကနဲ့ ဟိုကာ သညကာ ကာတယ။ ကားဆရာက ဘကမနကနေ လည့ကည့တယ။ ကမ မရကပါဘူး။ ရကခငးရက  ကိုကို ရကရမာ။ သူစိမးယောကx{1039}x{1004}ားခငးရေ့မာ ကိုယ့ကောငမလေးက ရိုကတာ ခံရတာလေ။ ဒါပေမယ့ အဲ့ကားဆရာက နောကနေ့ပနတေ့မယ့လူ  မဟုတဘူး။ ကမကမ နောကနေ့က သူငယခငးတေ လောငတာ ခံရဦးမာ။ တေးကည့ရင ကမ ဘကက အမားကီး နာသေးတယ။ ဒီတော့ ထုတယ.. ရေ သန့ဗူး ပိနရုံ့သားတဲ့ထိ စိတရိလကရိကို ထုတယ.. ဘာဖစလဲ။

အဲ့နောကတော့ ကိုကိုက ရေသန့ ဗူးကို ဆောင့ဆဲ ယူပီး နောကခနးထဲ ပစခလိုကရော။ ဝုနးဒိုငးကဲနေတဲ့ ကမကိုလညး အတငး ဆဲပီး ဖကလိုကပါလေ ရော။ ဖကတာ မဟုတဘူး၊ ခုပလိုကတာလို့ ပောမ မနမာ။ ဘာလို့ဆို ညငညငသာသာ မမဟုတဘဲ။ ကမ ကိုယလုံးလေးကို တအားကီး ညစထားလိုက တာမား အသားတေ စိစိညကညကကေမတတ၊ အရိုးတေ ကိုးမတတပဲ။ တငစား ပောရရငတော့ ကမတို့ ခစသူနစယောက တကဆီပေါ နပမး သတ ကတယပေါ့ရင။ ကမလညး ရုနးလိုကတိုငး နာတာရယ စောစောက စိတရိလကရိ ထုထားလို့ အားက ကုနနေတာရယနဲ့ လူက တောတော မောနေပီလေ။  စိတကတော့ မလော့ဘူး။ စိမးစိုရောကလို့ သညကားပေါက ဆငးတာနဲ့ တေ့ကရာ တစခုခု ကောကပီး ထပကို ထုဦးမယ။ ခုတော့ ကိုကို့ ရငခငထဲ နုံးခိခိ နဲ့ အားပနမေးနေလိုကတယ။

ကမ မောပီး ငိမကသားတဲ့ အခိနမာ ကိုကိုက ကားဆရာကို လိပစာတစခု ရတပတယ။ စိမးစိုဘက မသားတော့ဘူး ဆိုပီး။ ကိုကို ရတပတဲ့ လိပစာက  အရင ဖေဖေ့ လကအောကမာ ကိုကိုနဲ့တူတူ အလုပလုပသားတဲ့ နိုငငံခားသား ဝနထမးတစယောကကို ငားပေးထားတဲ့ အခနးလေ။ နိုငငံခားသားက  စာခုပပည့လို့ ပနသားပီ ဆိုတော့ အဲ့အခနးက လတနေတာ။ အခု ကိုကိုက အဲ့ကို သားမယတဲ့။ ဒါဆို ကိုကို ကမကို အိမပနမပို့သေးဘူး ဆိုတဲ့ သဘော ပေါ့။ ကိုကို့ မကနာကို ကမ ခိုးကည့လေး ကည့လိုကမိတယ။ မကနာကီးက တညတညကီး။ နုတခမးကို တငးတငး စေ့ပီး ကမကို ပနငုံ့ကည့လိုကတဲ့  ကိုကို့ မကခုံးတစဘက ဆတကနဲ ပင့တကသားသလိုပဲ။ ကိုကို့ရဲ့ စူးရရ အကည့တေထဲမာ တစခုခု ပောဝငနေမနး ကမ သေသေခာခာ သိလိုက တယ။ ကောထဲက စိမ့ကနဲ ဖစသားတဲ့ ခံစားခကက မခောကတခောက ဖစနေတဲ့ အဝတအစားတေကောင့လို့တော့ ကမ မထငမိဘူး။ အသားကုန စူ ပုပပီး ထောထကထားမိတဲ့ နုတခမးကို စုခနပီး ကမ ပနသိမးလိုကမိတယ။ တထိတထိတနဲ့ ခုနနုနးမင့လာတဲ့ ကမ နလုံးသားတေက ကိုကို့ကို ကောက လို့တော့ မဟုတလောကဘူး ထငတာပဲ။ ဒါဆို ကမ.. ကမ ဘာဖစသားတာလဲ..။ ကိုကိုကကော လူမနေတဲ့ အခနးလတတစခုကို ခေါသားပီး.. ကမ ကို.. ?  ? ?

(၉)     ကားပေါက ဆငး၊ ဓါတလေကားထဲ ဝင၊ အခနးရေ့ ရောကတဲ့ထိ ကိုကို ကမ လကကို မလတဘူး။ လည့လညး မကည့၊ စကားလညး မပော။ ကမ  စိတတေကတော့ အရမးကို မငိမမသက ဖစနေပီပေါ့။ စိတကောကကလညး မပေခငသေးတော့ စောငပေပေ လုပရငး ကိုကို့ မကနာကို ကမ ခိုးခိုး  ကည့မိတယလေ။ အတေးထဲမာ စိတဆိုးတာတေ ထုခင ရိုကခငတာတေထက ကိုကို နဲ့ နစယောကတညး အခနးလတတစခုမာ ဆိုတာကိုပဲ ထပတလဲလဲ  တေးနေမိတယ။ ဟိုးတုနးက မိုး ညနေလေးကိုလညး ပနမငယောင နေမိတာပေါ့။ အဲ့တစရကလေး နောကပိုငး ကိုကို လညး ဖေဖေ နဲ့အတူ  အလုပထဲမာ နစ၊ ကမလညး ကောငးစာတေနဲ့ လုံးထေး။ ဒီကားထဲ မိဘက တရားဝင ခင့ပုထားပီ ဆိုတော့ ကမတို့ အနေအထိုငက နေရငးထိုင ရငး စညးတစခုအောကကို ရောကသလို ဖစနေခဲ့တာ။

အခနးတံခါး ဖင့ခါနီးတော့ ကိုကိုက ကမလကကို လတပီး မကနာခငးဆိုင ရပတယ။ ပုခုံးနစဘကကို ကိုငလိုကတော့ ကမ မော့ကည့မိတာပေါ့။ တငး တားထဲ့ ကမ နုတခမးလေး မသိမသာ ဟ မိသားတယ။ ဟိုလေ.. ကမ စိတထဲ ကိုကို ကမကို နမးမလို့မားလားလို့ပါ။ ဒါပေမယ့ ကမ ထငတာ မားသား တယ။ ကမကို စိုကကည့နေတဲ့ ကိုကို့ မကနာထားက တကယ့ကို ခါးပိုကနိုကဖမးလာတဲ့ ရဲလိုလို၊ စာခိုးခတဲ့ကောငးသူကို ရိုကတော့မယ့ ဆရာ လိုလို။  ကမရဲ့ ရငခုနသံဒီလိုငးတေ တကလိုကကလိုက ဖစနေပီ။ ကိုကို နဲနဲတော့ လနသလားလို့လေ။ တကယဆို ကမကို ခပကမးကမး နမးလိုကပါတော့လား နော။ ကိုကိုက ကမ ပုခုံး နစဘကကို တနးလိုကတယ။ နံရံနဲ့ ကောနဲ့ ကပသားရော။ အဲ့အခိနထိ ကမ မကလုံးတေကို ကိုကို စိုကကည့နေတုနး။ အသုံးမ ကတဲ့ ကမလေ.. အဲ့အခိနထိ ကိုကို့ အနမးကို မောမိနေတုနး သိလား။ ပုခုံးနစဘကကို တငးတငး ညစကိုငရငး ကမကို နမးလိုကမလားပေါ့။ ကိုကို့  မကနာ တဖေးဖေး ငုံ့လာတယ။ ကမ လကဖားလေးတေ အေးစကစက ဖစလာ သလိုလိုပဲ။

၂ ရာစုရဲ့ ခစသူနစဦးကားမာ နေးထေးစိုစတတဲ့ အနမးလောကကတော့ ထူးဆနးတဲ့ အရာ မဟုတဘူး မဟုတလားဟင။ ဒါပေမယ့လေ.. ကမ အတက တော့ ကိုကို့ အကည့တိုငး အနမးတိုငးက ရငဖိုမု အသစတေကို ပေးနေတုနးပဲ။ စူးစူးစိုကစိုက ကည့နေတဲ့ ကိုကို မကဝနးတေနဲ့ ကိုကို့ အထိအတေ့တေ က ကမအတကတော့ ဘယတော့မ ရိုးမသားဘူး။ ကမ မကလုံးလေး မေးစငးသားတယ။ ထူထူပည့ပည့ နုတခမးလေးတေလညး မကာခငရာတော့မယ့  အနမးမိုးရေတေ သောကသုံးဘို့ အဆငသင့ ဖစနေပီပေါ့။ အဲ့ဒီအခိန ကမ နားထဲမာ ပီပီသသ ကားလိုကတဲ့ ကိုကို့ အသံ။ သိပမကယပေမယ့  တိုးတိုး ဖဖလေးတော့ မဟုတပါဘူး။ “လကပိုကပီး နံရံမာ ကပနေ.. လုံးဝ မလုပနဲ့..” တဲ့။ ကည့စမး.. ကမ ရကလိုကတာ။ ခပဟဟလေး ပင့အာပီး ရိုက နမးမု တစစုံတစရာကို မောနေမိနဲ့ နုတခမးလေး တဆတဆတ တုန သားတယ။ နာသီးဖားလေးလညး နေးတကလာတယ။ ကမ ငို မိတော့မယ ထင တယ။ ကိုကို အရမး ရကစကတာပဲ။ တံခါး ဖင့ပီးသားတော့ ကမလကကို လာပနဆဲခေါတယ။ ကမ အားရိသလောက ပေကပပီး နံရံနဲ့ ကောနဲ့ မကာ အောင ရပနေပစလိုကတာပေါ့။ ကမက စနေသမီးတော့ မဟုတပါဘူး။ ဒါပေမယ့ ကမ ဒေါသထကလာရင စနေ ခုနစယောကစာလောကကတော့ အသာ လေးပဲ။

“လာလေ..” “……….” ကမ ဘာမ ပနမပောဘူး။ လကပိုကလကနဲ့ပဲ ကိုယကို လည့ပီး ရုနးပစလိုကတယ။   “ငယ.. ဘာဖစနေလဲ.. ကိုကို စိတမတိုခင ဘူးနော.. လာ..”    “လာ ဘူးးး..” တိုခငတို မတိုခငနေ။ ကမ အောပစလိုကတယ။    “အာ ကာ.. လာ စမး…” ဆိုပီး ကမကို စေ့ကနဲ ကောကပေ့ ပီး  အခနးထဲ ဝငသားရော။ “ခ ပေးးး.. ခု ခ ပေးး.. မုနး တယ.. ကိုကို့ ကို အရမး မုနးတယ…”  “ဘယ လို ဖစ နေလဲ ဒီကောငမလေး..”   အဲ့လိုနဲ့ပဲ ကိုကို ခီခေါ သားတဲ့နောက ကမ ပါသားတယ ဆိုပါတော့။ လူက အတငးဇတ ရုနးကနနေပေမယ့ ကမ ကေနပနေမိတယ သိလား။ ကိုကို့ ရငဘတကို တဘုနးဘုနး ထု  ရတာ.. ကိုကို့ရငခငထဲမာ ကလေးဆိုးလေး တစယောကလို ကော့လနပနပီး အောငိုရတာ.. နောကပီးတော့ ကိုကို လုံးဝ မကိုကတဲ့ မုနးတယ ဆိုတဲ့ စကားကို စိတထဲက မပါဘဲ ထပခါထပခါ ပောရတာ.. ကမ အရမးပောတာပဲ။ ခပေးလို့ အောနေပေမယ့ ကိုကို တကယ လတခလိုကမာ တော့ မလိုခင ဘူး သိလား။ အာ့ကောင့မို့လို့ ကိုကို့ လကမောငးကို ကမ ကိုကမဆဲတာလေ။ မတောတဆ လတခလိုကမာ စိုးလို့။ အဲ့လိုနဲ့ အိပခနးထဲရောကတော့ ကု တငပေါ ကမကို ဖဖလေး ခပေးတယ။ တောပါပီ.. ဘာမ မလိုခငတော့ဘူး။

သိပ ခစတတတဲ့ ကိုကို မို့လေ – ဇာတသိမး  SnowFlake (နငးလာ) ရေးသား၍ အခစတကသိုလ မ ကူးယူသည။  ခုခိနမာ ကိုကို့ကို ကန့လန့တိုကဘို့က  လဲပီး ဘာမ မလိုခငတော့ဘူး။ ကိုကိုက ကမကို ကုတငပေါ ခပေးပီး အနားက အဝတဘီဒိုကို ဖင့တယ။ ဘီဒိုထဲမာ အဝတအစား နဲနဲ ရိနေပုံထောကတော့  ဟိုနိုငငံခားသား အပီး ပနသားတာ မဟုတသေးလို့ပဲလား။ ဒါမ မဟုတ မသယခငတော့လို့ ထားပစခဲ့တာလားပေါ့နော။ ကိုကိုက သပသပရပရပ  ခေါကထားတဲ့ အဝတတေထဲက ညဝတစုံလိုလို တစစုံကို ထုတပီး.. “ထ.. ရေ အရင ခိုးခလိုက.. ပီးရင ဒါ ဝတထား..”  “မဝတခငဘူး.. သူမားဟာကီး  ရံတယ..”  “မဝတလို့ ရေစိုကီးနဲ့ ဘယလိုလုပနေမလဲ..”  “အိမ ပန ပို့..”  “မပို့ ဘူး.. ထ အခု..”  ပနပို့လို့သာ ပောတာပါ။ တကယက ကမ မပနခငသေး ဘူး။ ခကတယနော။ ကမ အဖစက ကိုယ့ကိုကိုယတောင နားမလညတော့အောငပဲ။ ကမ ဘာမ ထပမပောဘဲ ထ လိုကတယ။ ပနပို့လို့ ထပပောလိုက ရင တကယ ပနရမာ စိုးလို့လေ။ ခထားတဲ့ ဝတစုံကို ယူကည့လိုကတယ။ ယောကx{1039}x{1004}ား ညဝတစုံ ဆိုတော့ သိကတဲ့အတိုငး ရပအကီနဲ့ ဘောငးဘီရည ပေါ့။ အကီကို ကောကကိုငပီး နမးကည့မိတယ။ သူစိမးယောကx{1039}x{1004}ားတစယောက အကီကီးတော့ ကမ တကယ မဝတခငတာပါ။ ဒါပေမယ့ မတတနိုင ဘူးလေ။ ကမ အကီက ခောကနေပီ ဆိုပေမယ့ ဘီယာဗူး မောကကထားတော့ ခဉစုပစော နံနေတာကိုး။ ကမလညး အနံ့ မခံနိုငလို့ လဲဝတခငနေတာ ပါ။ သေသေခာခာ လောဖပပီး မီးပူတိုကထားတော့ သူမားဟာ ဆိုပေမယ့ မသတီစရာ မကောငးလပါဘူး။ အကီကို ရငဘတမာ ကပကည့တော့ အရည က ပေါငလယလောကထိ ရောကနေတယ။

ကမ စိတထဲက တေးမိသားတယ။ အောကက ဘောငးဘီရညကီး မဝတလညး ရတာပဲ။ ဘောငးဘီကို မကိုင ခငကိုငခင ကိုငကည့လိုကတော့ ကိုကိုက..  “ဟေးး.. သူမား ဘောငးဘီတော့ မနမးနဲ့လေ.. ” ကမလညး အဲ့လောကတော့ သိပါတယ။ ဝတဘို့တောင စိတမကူးပါဘူး ဆိုမ။ ဒါပေမယ့ ကိုကို့ကို  ရဲ့ခငသားလို့ နမးဖစအောင နမးပစလိုကတယ။ နမးတာမ ဂကားနေရာကို အားရပါးရ နမးပစတာ။ “ဟာ.. ဒီကောငမလေး.. ကတ..” ကိုကို တကယ ဒေါ ကနသားပီ။ ဝမးသာလိုကတာ။ ကမလကထဲက ဘောငးဘီကို ဆောင့ဆဲပီး အနားက အမိုကခငးထဲ ပစထည့လိုကတယ။ ကမ အသညးထဲ စိမ့ကနဲပဲ။  အကီလေး ကောကယူပီး ရေခိုးခနးထဲ ခပတညတည ဝငသားလိုကတယ။ ကိုကို ဦးဒေါသ မကမောငကီး ကုံ့ပီး တရုးရုးနဲ့ ခါးထောကကည့ ကနခဲ့ လေရဲ့။ ရေခိုးခနး ထဲက မနပေါမာ မထိတထိပုံးနေတဲ့ ကမ မကနာလေး။ ပောလိုကတာ အရမးပဲ။ ပောလနးလို့ ရေပနးအောကမာ သီခငးလေး ညညး ရငး ဖငပောငပောင ဝိုငးဝိုငးလေး ခါခါပီး က လိုကသေးတယ။ ခုလောကဆို အပငကလူကီး မီးတောက နေလောကပီ။ ရေပနး ပိတပီး ကိုယကို  တဘကကီးနဲ့ ပတ၊ ဆံပငတေ ခပသကသက သုတ။ အဲ့အခိနမာ မကလုံး အကည့က အနားက ကပဘီဒိုလေးဆီ ရောကသားတယ။ ကမရဲ့ အကင့ဆိုး တေထဲမာ စပစုတာ ထိပဆုံးကလေ။ အနားသားပီး ဘီဒိုလေးကို ဖင့ကည့လိုကတာပေါ့။

ဘီယာဗူးတေ အရကပုလငးတေ တေ့လိုကရလို့ ကမ အံ့သသားတယ။ ထူးဆနးတယနော။ တကယဆို ဒါတေက ထမငးစားခနးမာ ရိသင့တာ မဟုတဘူး လား။ ဘယလိုပါလိမ့လို့ တေးရငး ခေါငးလေးတစခက စောငးလိုကမိတယ။ ကမ ခေါငးထဲ လကကနဲ အတေးတစခု ဝငလာတယ သိလား။ ကိုယ့ အတေးကိုယ သဘောကလို့ ဘီယာဗူးကို လမးယူတဲ့ လကတေ တုနနေလေရဲ့။ ဗူးကို ခပသကသကဖောက၊ ဘေစငထဲ သနခ၊ ရေနဲ့ ကငးဆေး၊ ပီးတော့  ရေ ပနထည့.. ခိခိ။ ကမ ဘာကံစညလိုကတာလဲ ရိပမိကတယ မဟုတလား။ တစငုံသောကကည့တော့ ခဉစုတစုတ နံနေပေမယ့ ကမ ကောငးကောငး  မိုခ နိုငတယရင့။ ပောလနးလို့ လကသီးလေး ဆုပပီး မနထဲက ကိုယ့ကိုယကို Fighting လုပပလိုကသေးတယ။ ပီးရင အပငမာ ဆကပီး ဦးစိတတိုနဲ့  Fighting လုပမယ.. ကမက မောကညိုပေါ့.. ခိ ခိ ခိ။

အကီဝတပီး မနထဲ ကည့လိုကတော့ ပေါငလညလောက ရောကတဲ့ အကီ ကို့ယို့ကားယားကီးအောကမာ အတငးခံ မပါတဲ့ ကမ ကိုယလုံးက အရမးကို  ဆကဆီဖစနေပီ။ ရပအကီလညပငးကလညး ညဝတစုံဖစတာရယ၊ နိုငငံခားသား ဝတတဲ့ ဆိုဒ ဆိုတော့ အပေါဆုံး ကယသီးကတင ကမ ရငညန့ ဝငး ဝငးလေး မထိတထိပေါလို့။ နောကပီး အကီက ခညသား၊ အရောငကလညး အဖူခံပေါမာ ခပကဲကဲ ခဲကက မိနမိနလေးတေနဲ့ ဆိုတော့လေ.. ကမရဲ့  ပေါကဆီလေး နစလုံးပေါက ဟိုဟာလေး နစခုက သိသိသာသာ မငနေရတာပေါ့။ သိလား.. ကမရဲ့ အဲ့ဟာလေးတေက ပုစိကေး မဟုတဘူးရင့။ ထနး ညကခဲ ခပသေးသေး လောကတော့ရိတယ။ ပီးတော့ ကမ အသားအရညက အဝါရောကဘကသမးတဲ့ အဖူမိုး မို့လားတော့ မသိဘူး။ ကမရဲ့ ခိုသီးလုံး လေးတေက ပနးရောင မဟုတဘူး။ တကယ့ ထနးညကခဲလို ဝါညိုညို အရောငလေးတေ။

() ရေခိုးခနးထဲက ထကလာတဲ့ ကမကို လမးကည့လိုကတဲ့ ကိုကို မကမောငကီးက ကုံ့နေတုနး။ ကိုကိုလညး ရေခိုးထားပီးပီ ထငပါရဲ့။  အားကစားဘောငးဘီ တစထညဝတထားပီး ရေစိုဆံပငကို တဘကအသေးနဲ့ သုတနေတယ။ အပေါပိုငးက ဗလာကငး နေတဲ့ ကိုကို့ကို ကည့ပီး ကမ  တခကငေးမိသားတယ။ မိုး ညနေ.. ကမအတက ဒီနေ့ညက ဒုတိယ မိုး ညနေ မားလား။ နောကပီး ကမရဲ့ အနေအထားကလညး တငပါးဖုံးရုံသာသာ ရပ အကီ တစထညတညးနဲ့။ ကမ ကိုကိုရေ့ရောကရမာ တကယ မရဲတရဲ ဖစသားတယ။ ကိုကို့ကို စိတတိုအောင ထပလုပဘို့ ရညရယပီး ကိုငလာတဲ့  ဘီယာဗူးလေးက ကမ လကထဲမာ တဆတဆတ တုန လို့ပေါ့။ လကကို နောကကောမာ ဖကထားလို့ ကိုကို မမငသေးဘူး။ ကမ ပေါငလေးနစဘကကို  ခပလိမလိမလေး ပူးကပပီး ရေခိုးခနးပေါကဝမာ ရပနေမိတယ။ လူတစကိုယလုံးက ဟာလာဟငးလငး ဖစနေသလိုပဲ။ “လာ.. ခေါငး သုတပေးမယ..”  ကိုကို့ကည့ရတာ စိတတိုနေသေးပုံပဲ။ ကမကို လမးခေါလိုကပေမယ့ မကမောကက ကုံ့ထားတုနး။ ကမလညး လကထဲက ဘီယာဗူးကို ခုမ သတိရသား တယ။ ကိုကို့ကို ဆခငသေးပေမယ့ ဘာဆကလုပရမယမနး ကမ မစဉးစားတတတော့ဘူး။ အနားမာ တငစရာ ခုံကလညး မရိ။ အောကပစခလို့လညး  မရ။ အဲ့အခိန ကမ စိတတေ ယောကယကခတသားတယ။ ကိုကို့ကို ကောကတာ ဟုတပါဘူး။ ကမ တံတေးတစခက မိုခလိုကမိတယ။

ရေသောက ခငလိုကတာ။ လကထဲက ဘီယာဗူးထဲမာ ရေတေရိသားပဲ။ ကမ သောကလိုကရငကောငးမလား။ လူက တကယ ခီတုန ခတုနနဲ့။ ထူးပါဘူး နော။  စောစောတညးက လုပခငလို့ကို ရညရယခဲ့ပီး ခုမ ဘာလို့ မဝံ့မရဲဖစနေလဲ။ ဘီယာလေး သောကတာလောကကို ပုံကီးခဲ့ခငနေတဲ့လူကီး၊ သူငယခငး တေ ရေ့မာ ကမကို ရကအောင လုပတဲ့လူကီး၊ ကမ အရမးလိုခငနေတဲ့အခိန အနမးတေ မပေးဘဲ ညငးဆဲတဲ့လူကီး၊ မကေနပခကတေ စု ပုံ တေး လိုကတော့ လကက အလိုလို ရဲ သားပီ။ ခပတညတညနဲ့ မော့ခလိုကတယ။ ဘီယာဗူးထဲက ရေတေ တကိုကပီး တကိုက။ “ပိုးပုလဲဥ…”  အောသံနဲ့အတူ သောကနေတဲ့လကကို ဆတကနဲ ဆောင့ဆဲ ခံလိုကရတဲ့ ကမ၊ လကထဲက ဘီယာဗူးလညး ပုတကသားတယ။ အခနးထဲမာ မေးပ  ကောဇော ခငးထားတော့ ဗူးထဲမာ နဲနဲကနနေတဲ့ ရေတေက ခကခငးကိုပဲ ကောဇောထဲ စိမ့သားပါလေရော။ ကမသောကလိုကတာ ဘီယာ မဟုတပါဘူး  ဆိုတဲ့ သကသေ မရိတော့ဘူး။ ကိုကို တကယကီး စိတဆိုးသားပီ။ ကမလညး ကောထဲ စိမ့တကလာအောင လန့သားတယ။ ကိုကိုက ကမလကကို  အစောတုနးကလို ဆောင့ဆဲပီး ကုတငနားထိ ခေါလာတယ။ ပီးတော့ ကမလကကို လတပီး အိပခနး အပငကို ထကသားရော။ ကမလညး ပေ ကောငကောငနဲ့ ရပနေရငး ပောမကောငးရင ရောကတဲ့အရပမာ ဆဲရိုကပစလို့ မေမေ မာလိုကတာ သားသတိရမိတယ။ ကိုကို တကယပဲ ကမကို ရိုကမ လို့ တုတသားကောကသလား မသိ။ ခိခိ အာ့လိုတေးလိုကတော့ ရယခငသားရော။ နောကပီး ထူးထူးဆနးဆနး ကမ တေးမိတာကလေ.. ကိုကို တကယ ရိုကရင ကောငးမာပဲလို့။ တကယတမး ကမက မိနးမတေကို ရိုကတတနကတတတဲ့ ယောကx{1039}x{1004}ားမိုးဆို အရမး မုနးတာပါ။ ဒါပေမယ့ ဒီနေ့ အဖို့ ဘာဖစ နေမနး ကမကိုယကမ နားမလညတာ အမနပဲ။

အခနးထဲကို ပနဝငလာတဲ့ ကိုကို့ လကထဲမာ သားရေကိုးပားတစခု ပါလာတယ။ မတစာဘုရား.. ကိုကို ကမကို ကိုးတုပ ရိုကတော့ မလို့လား။ အဲ့ လောကကီးတော့ မလုပရကလောကဘူး ထငတာပဲ။ ကမ စိတတေ ထိနးမရတော့ဘူး။ အရိုကခံရတော့မာ သိသိကီးနဲ့ ပောသလိုလို ငိုခငသလိုလို၊  နောကတစခု ထူးဆနးတာက ကမ ပိပိလေး ယားကိကိ ဖစလာတယ။ တကယ့ကို ဘာမ မဆိုငတာပဲနော။   “တောတော အရဲ့ တိုကခငနေတယ  ဟုတလား..”  “………….”  “မ လိုက အကီကို..”   ကမ ရငတေ အရမး ခုနနေပီ။ ကိုကို့ကိုတော့ မထီမဲ့မငရုပနဲ့ ကည့နေမိသေးလား မသိဘူး။ ပောတဲ့ အတိုငး အကီကို မ ဘို့ ကိုစားလိုကတယ။ လကက မရဲဘူး။ ကိုကိုနဲ့ ကမ ပထမအကိမ ရငးနီးမု တုနးက မိုးခိမးသံတေ၊ မီးပတသားတာတေက  အလိုလို တနးပို့လို့ အကုနလုံး သူ့ဘာသူ ဖစသားတာလေ။ ပီးတော့ အဲ့တုနးက ကိုကိုက အရမးကငနာတယ။ ကမကို သိမမေ့တဲ့ အနမးတေနဲ့ ဆဲခေါသား တာ။ ပထမဆုံး တေ့အကုံမို့ ကမ အတက နာကငမုမဆိုစလောကလေး ရိခဲ့ပေမယ့ ကိုကို ဦးဆောငသားတဲ့ နောကကို ကမ မောပါသားခဲ့တယ။ ခုက တော့… ကမ သိပမားမား မစဉးစားတော့ပါဘူး။ ရကစရာလညး လိုမ မလိုပဲနော။ ကိုကို ပေးခဲ့ဖူးတဲ့ အခစရဲ့ အရသာကို တစယောကတညး အကိမကိမ ဖေသိမ့ခဲ့ရတယလို့ ကမပောခဲ့သားပဲ။ ခုလညး မကစိ စုံမိတပီး အဲ့ အရသာကို ပနတေးရငး ကမ ဝတထားတဲ့ မတောတရော အကီကီးကို ဆဲမ လိုက တယ။ တငသားပေါက အေးကနဲ ခံစားခကနဲ့ အတူ ကိုကို့ရေ့မာ ဖငလေးလနပီး ရပနေမိပါလား ဆိုတဲ့ အသိစိတက ကမ သေးသားတေကို ပကပက ဆူ လာစေတာ အမနပဲ။ ကိုကိုက သားရေကိုးပားကို နစခေါက ခေါကပီး ကမ တငသားပေါ ကိုကို ရိုကခလိုကတယ။ ဖနးကနဲ.. တကယကီးကို ပဲ။ ကမ  တငပါးပေါမာ ပူကနဲ တစခက ခံစားလိုကရပီး စပဖဉးဖဉး ဝေဒနာက ခကခငး ပေါလာရော။ ကမလညး ခုနဆခုနဆ ဖစသားပီး ဖငလေးကို လကနဲ့  ပတမိတာပေါ့။

“အားး.. ကိုကို့ နာ တယ.. အီးးဟီးးး.. ဘာလို့ တကယ ရိုကတာလဲ…” “ပနလန.. ပနလန.. ”    “ဟင့ အငး.. နာ တယ.. ကိုကို့…”   “ဘာလို့ ကိုကို မကိုက တာတေ တမငလိုက လုပနေလဲ…”  “ကိုကိုကေကာ ဘာလို့…”  “အနးး.. ပော.. ဘာလို့ ဘာဖစလဲ…”  “သိဘူး.. အီးး ဟီးးး…”  “ငယ လုပခငတာ ကိုကို  အကုန လိုကလုပပေးနေတယလေ.. ဆကမသားသင့တဲ့ အခေအနေမို့လို့ ကိုကို တားတယ.. ကိုကို့စကား နားမထောငသင့ဘူးလား.. ” “ငယ ဘာလုပလို့ လဲ..” “တခိနလုံး ဂစကနကနလုပနေတာ လေ.. ဘာလုပတာလဲ စောစောက ဘီယာဗူးက.. တောတော တတနေတယ ဟုတလား..” “မုနး တယ.. ကိုကို့ကို  မုနးတယ.. အီးး ဟီးးး….” “ပောပနပီလား ဒီစကားက.. ကိုကို မကိုကဘူး နော.. ငယ..”  “ပောမာပဲ.. ကိုကို ဘာလို့ လက ပါလဲ..”  “လကပါအောင ဘယ သူ လုပတာလဲ ပော..”  “ဘာဖစလဲ.. သငနလညခငတာ အပစလား.. ဘီယာလေးသောကမိတာ အပစလား.. ငယ ထေး ထုတလိုကတာ ကိုကို မမင လို့လား..”   “ယူသောကစရာကို မလိုတာလေ.. ကိုကို မကိုကလောကဘူးလို့ ငယ ဘာလို့ မတေးလဲ..”    “တမင လုပတာ.. ဘာဖစ လဲ..”  “အာ ကာ….”   “အားးးးးးးး….. မမေ ရေ.. အီးးး ဟီးးး ဟီးးးး”  အမနတော့ ကိုကို ထပမရိုကဖစပါဘူး။ လကကို မောကပီး နောကတစခက ရယတုနး ကမလညး လန့ ပီး အောမိတာ။ ပီးတော့ ကမးပငပေါ ထိုငခပီး ခေဆောင့ ငို ပစလိုကတယ။ ဖငလေးကိုလညး တဖဖ ပတမိတာပေါ့။ တစခကတညး ရိုကတာပေမယ့  အရမး နာတယ။ ကမ ဖငလေး စုတပဲ သားပီလား မသိဘူး။ ကိုကိုလညး လကထဲက သားရေကိုးပားကို လင့ပစလိုကတယ။ “ဟူးး ” ကနဲ သကပငးခ ပီး ကုတငပေါ ပကလက လဲခလိုကတယ။ ကမ လညး ထပမရိုကတော့မနး သေခာ သားမ အသံကို ပိုမင့ပီး အောငို ပစလိုကရော။ ခါလေးလည့ပီး  ကည့လိုကတော့ တငစိုငမို့မို့ အထကနားက ဒိုငးမနးခက အောကခေလေးမာ အနီရောင အရိုးရာကီးက အစဉးလိုက။ ခစတယလညး ဆိုသေးတယ  လုပရကလိုကတာ။ စိတပေါကပေါကနဲ့ ထ ပီး စောစောက ဘီယာဗူးကို သားကောကလိုကတယ။ ကံကောငးတယပောရမယ။ အထဲမာ ရေ နဲနဲ ကနနေ သေးတာပဲ။ ကိုကိုက ကမကို လမးကည့ပီး..

“တောသင့ပီ ငယ ရယ.. မဆိုးပါနဲ့တော့ ကာ နော… ကိုကို စိတမတိုခငဘူး ငယလေး…” ပောရငးနဲ့ ကုတငပေါက ဆငးလာတယ။ ကမလညး ကိုကို ပစ ခလိုကတဲ့ သားရေကိုးပားကို ကုနးကောကပီး လကထဲက ဘီယာဗူးကို ကိုကို့ လကထဲ ထည့ပေးလိုကတယ။  “သောကကည့.. အဲ့မာ.. ဟင့.. ဟင့..”   “မသောက ခငပါဘူး.. တိတတော့.. ကိုကို မရိုကတော့ဘူး နော…”  “မရဘူး.. သောက ဆိုသောက…”   “အာ… ကဲကဲ.. ပေး…”   “…………..”   “အန… ရေ  တေ…” “………”  “ငယလေး…”  “အန့ ထပရိုက.. သေအောငရိုက.. တောတော ရိုကခငနေတယ မတလား.. အန့… အီးး ဟီးးး…”  “ငယ ရယ…” ကိုကို  အရမး စိတမကောငးဖစသားပီ။ ကမကို သူ့ရငခငထဲ ဆဲသငးလိုကတယ။ အပစပေးပီးမ ပနခော့တဲ့ ကိုကို့ ရငခငက ခါတိုငးနဲ့ လုံးဝ မတူဘူး။ ကမ လေ ပောမပတတတဲ့ ခံစားမု တစမိုး ရလိုကတယ။ ကိုကို့ကို အရငကထက ပို တိုးပီး ခစသား သလိုပဲ။ အရမးလညး ခဲနဲ့ခငလာတယ။ ဂစကနကန  ဖစနေတဲ့ ကမ စိတတေ လုံးဝ ပောဆငးသားပီ။ တမငလုပယူထားတဲ့ အခော့ခံခငစိတလညး မရိတော့ဘူး။ ကမ ငို ခလိုကတယ။ ကိုကို့ကို  စိတကောကလို့၊ နာ လို့ မဟုတဘူး။ ခါတိုငး စိတကောကရင လုပနေကလိုမိုး ကိုကို့ကို ထုတာ၊ ကုတဆဲတာ၊ ကိုကတာ တစခုမ ကမ မလုပမိတော့ဘူး။

ကိုကို့ ရငခငထဲ တိုးပီး စိတရိတိုငး ငိုခလိုကတာ။ “အီးး ဟီးး ဟီးးး…” “ဘာလို့ အဲ့လို လုပရတာလဲ ကာ… တိတနော ကလေး.. ကိုကို ခော့တယလေ..  နော…”  “အီး ဟီး.. မုနး လို့ လေ.. ခငဗားကီးကို မုနးလို့.. သိပလား… ဟီးးး ဟင့ ဟင့…”  “ကလေးလေးရယ.. စောစောကတညးက ကိုကို့ကို စတာ လို့  ပောလိုကတာ မဟုတဘူး.. ပီးတော့ ဟိုကောင့ ဘောငးဘီကိုလညး မနမးနဲ့ ပောကာမ တမင..”  “မုနးလို့ လုပတာ.. ဘာဖစလဲ..”   “အာ.. မပောပါနဲ့  ဆို…”  “ပောမာပဲ.. မုနး.. အန့.. အု..”  စိတရိလကရိအောနေတဲ့ ကမ နုတခမးတေ ထိနးသိမး ခံလိုကရတယ။ ခိုမိနတဲ့ အနမးတေနဲ့ပေါ့။ ကမကတော့  ကိုကို့ကို ပန မနမးဖစပါဘူး။ ဒါပေမယ့ လကထဲကိုငထားတဲ့ သားရေကိုးပား ပုတကသားတယ။ အနမးတေ တမေ့တမော ပေးပီးသားတဲ့ ကိုကို က မကို တငးနေအောင ဖကထားတယလေ။ ကမလညး အငို တိတသားခဲ့ပါပီ။ ကိုကိုက ကမ မကနာလေးကို ဆဲမော့လိုကတယ။ အရငဆုံး နဖူးလေးကို စ  နမးတယ။ ပီးတော့ ကမ နာခေါငးလေးကို သူ့ နာခေါငးနဲ့ ပတတယ။ နောကဆုံး ကမ မေးစေ့ လုံးလုံးလေးကို ခပဖဖ ကိုကလိုကတယ။ အဲ့အခိနမာ ကမ  တစကိုယလုံးက အကောတေ စိမ့တကသားတယ။ ကမ တစခုခု လိုခငလာပနပီ။ ကိုကိုက ဘေးမာ တဲလောငး ခထားထားတဲ့ ကမလကနစဘကကို အသာယူပီး သူ့ခါးပေါ တငပေးလိုကတယ။ ပီးတော့ ကမကို အနမးတေ ပေးတော့တာပါပဲ။ ကိုကို့ အနမးတေ ကမးလာသလို လကတေကလညး ကမဝတထားတဲ့ အကီ ကယသီးတေကို တစလုံးခငး ဖုတနေပီ။ အိုးးး ကိုကိုရေ… ငယ အရမး လို ခင လာပီ။

() ကမလေ.. အသကရုမား မတတ ရငတေ ခုနနေမိတယ.. ကိုကို့ ရငခငထဲမာ ကမ ကိုယလုံးတီးလေး ဖစသားပီ။ ရကစိတတေ ဝငပီး ကိုကို့ ရငခင ထဲ အတငး တိုးဝင ပုနးနေလိုကတယ။ ကိုကို ကမကို နမးနေတုနးပဲ။ လကတစဘကက ကမ ရငသားတေကို အားရပါးရ ညစ နယနေတယ။ နောကတစ ဘကက ခါးကို ထိနးကိုငထားတယ။ ကမ မတမတ မရပနိုငတော့ဘူး။ နို့သီးခေါငး ထိပဖားလေးတေမာ ခပတငးတငး ဖစနေသလို ခံစားလာရတယ။ ခု နေ ကိုကို ကမကို… “ရီးးး.. အ…”။ ခံစားခက တစစုံတစရာကို တောင့တ နေမိတဲ့ကမ၊ တငပါးပေါက ဆစကနဲ နာ သားတယ။ ကိုကို့ လကက ကမ  ဒဏရာပေါ ထိသားလို့လေ။ “သိပ နာသားလား.. ကလေးလေး.. ကိုကို အုံဖ လုပပေးမယနော..” ကိုကို့ အသံတေ တုနနေတာ ဘာလို့မားလဲနော။ ကမ လညး ခုမ လာမခော့နဲ့လို့ ကုနးအောလိုကသင့ပေမယ့ ဘာမ ပနမပောဘဲ ရငခငကယကီးထဲ ထပတိုးဝငမိတာ ဘာကောင့မားလဲ။

ကိုကို ကမကို ဖေးဖေးလေး ကောက ခီလိုကတယ။ ပီးတော့ အိပရာပေါ အသာလေး ခတယ။ ကမ နဖူးလေးကို ငုံ့ နမးတယ။ ပီးတော့ ငိုထားလို့ ဖောငး နေတဲ့ မကလုံးလေး နစဘကကို တလည့စီပေါ့။ ကိုကို့ လကတေကတော့ ကမ တကိုယလုံး အနံ့ကို ဖဖ ပတနေပီ။ ကမလေ ပေါငလေးနစဘကကို လိမ ပီး စေ့ထားမိတယ။ ပိပိလေးထဲမာ တဆစဆစ ဖစနေပီလေ။ အဲ့လိုမ ညစမထားရင ဘာတေ ထကကလာမလဲ မသိဘူး။ လကတေကလညး အိပရာခငး ကို ဆုပထားမိတယ။ “မောကလိုက ကလေးလေး..” ကိုကို တိုးတိုးလေး ပောလိုကရငး ကမ ကိုယလုံးလေးကိုလညး ဆဲလည့လိုကတယ။ ကမလညး ခပ တောင့တောင့ ဖစနေတဲ့စိတကို လော့ခလိုကတော့တယ။ လုပခငတာ လုပတော့ ကိုကိုရာ။ မောကခုံလေး အိပလိုကရတော့ လူက လုံခုံသားသလိုပဲ။  ရငသားတေ ဟငးလငး ပင့နေတာထက စာရငပေါ့။ အဲ့အခိနမာ ကမ တငသားမို့မို့တေပေါ အာငေ့ နေးနေးလေးတေ လာဟပတယ။ အမလေး.. ကိုကို ရေ.. လူတစကိုယလုံး ကကသီးတေ အဖိန့လိုက ထ ကုနပါလေရော။ စောစောက အရိုးရာပေါကို အာငေ့လေး ပေးလိုက၊ နုတခမးနဲ့ ဖဖလေး ပတပီး နမး လိုကနဲ့။ ကိုကို လုပပေးနေတာ ငယ သေတော့မယ ကိုကိုရဲ့။ နာလို့ မဟုတပါဘူး။ စိတတေ တအား ထ လာလို့။

“ရီးးး အ… ကိုကို့…” ကမ မနေနိုငတော့ဘူး.. ဆတကနဲ တန့လိုကမိသားတယ။ နာနေတဲ့နေရာကို လာနဲ့ ဖဖလေး လကပေးနေတာကိုး။ စိုနေးနေး အာငေ့ ရယ၊ မထိတထိ တို့နေတဲ့ လာဖားလေးရယ၊ နာခေါငးက ထကလာနေတဲ့ လေရယ ဆိုတော့ လူက အရမးနေလို့ ကောငးတာပဲ။ ပီးတော့လေ.. ကိုကို့  လကတေက အရိုးရာနဲ့ လတတဲ့ ကမ တငပါးပေါကို ခပဖဖ ပတပေးနေသေးတယ။ ကမလညး အနေရခကတဲ့ အရသာကို တမေ့တမော ခံစားနေမိတော့ တာပေါ့။ ခဏနေတော့ ကိုကို့ လကခောငးလေးက တငပါးနစခုကားကို မောငးဖောပါလေရော။ အရိုးရာပေါက အနမးတေ ကောပေါကို ရေ့လာပီ။ အိုးး..  ကိုကို့ လကတေ လနလာပီနော။ စိုရဲနေတဲ့ ကမ ပိပိလေးကို ကိုကို နိုကကစားနေတယ။ ရီးးး အ… ကို ကို့.. ဘာတေ လိုက လုပနေ.. အငးးး… အ..  ကိုကိုရေးး.. ကမ ဖငလေး ခပကက မင့တကလိုကမိသလိုပဲ။ ကိုကိုရယ.. ငယ တအား လိုခငနေပီ။

ကိုကို ထ ထိုငလိုကပီး ကမ ခေထောက နစခုကားမာ နေရာ ယူလိုကတယ။ ခါးကို နဲနဲ ဆဲမ လိုကတော့ ကမ ဖငလေး ခပကုနးကုနး ကလာတာပေါ့။ ကို ကို့.. ဘာ လုပ မလို့… ကမ အတေး မဆုံးခင ကိုကိုက “ထ.. လေးဘကထောကပေးထား.. ” လို့ ပောရငး ကမကို လေးဘက ကုနးလက ပုံစံဖစအောင  ပငယူတယ။ ကမ အဲ့လိုကီး မနေတတဘူးလေ။ ခပကုနးကုနးကီး ဖစနေတဲ့ ကမကောကုနးကို ကိုကို ဖိခလိုကတယ။ အာ ကိုကို့.. ဘယလိုကီးလဲ။ ဖင ထောငပေးထားသလို ဖစသားတော့ ပူထကနေတဲ့ ကမ ပိပိက ကိုကို့ မကနာနား အလိုလိုရောကသားရော။ အဲ့ဒီအခိနမာပဲ “ရီးးး အိုးးး ကိုကို့.. ဟင့  အငး…” ကမ လန့လညး လန့ ကောငးလညး အရမးကောငးသားတယ။ ကိုကိုရယလေ.. ကမ ပိပိလေးထဲက စိမ့ထကနေတဲ့ အရညတေကို တပတပတ နဲ့ စုပယူနေတာ။ တစခကတစခက ကိုကို လာဖားက အတငးထဲ ရောကလာသေးတယ။ “ကိုကို့… အားးး.. အ..” ကိုကိုက ပိပိ အတငးသားလေးတေကို  လကနဲ့ ဖဲကားပီး ယကပေးလိုက ဆဲစုပလိုကနဲ့။ ကမ တကိုယလုံးက အကောတေ အဲ့တနေရာတညး ရောကနေသလိုပဲ။ တခကတခက ကိုကို့ လာ ခန ခနလေးက ကမရဲ့ ဘူဘူးဖငဝလေးကိုပါ လာလာ ကလိတယ။ အာ.. ကိုကိုရယ.. အရမး နေရခကတယ.. ကောငးလညး အရမးကောငးတာပဲ.. ကမကို အဲ့ လောကထိ လုပပေးနေတာကို အားနာတဲ့ စိတကလညး တစဝကတငးခံနေတော့ အခိနက ပိုကာနေသလိုပဲ။ ကမလညး ကိုကို့ကို တခုခု ပနလုပပေးခင လာတယ။ သာယာမုတစခုကို နစယောကအတူ ခံစားမယလေ နော..။

ကမ မနမနပီးသားအောင စိတကို လော့ခလိုကတယ။ ကိုကို့ အထိအတေ့တေကို အပည့အ ခံစားမု ယူလိုကတယ။ သိပခစတတတဲ့ကိုကိုက ကမ  ဖုတဖုတလေးကို မရံမရာ ယကပေးနေတာလေ။ ခုလောကဆို ဖုတဖုတအတငးသားလေးတေ ရဲနေလောကရောပေါ့။ တခကတခက လာဖားနဲ့ ပင့ ကလောလိုက၊ ဆဲ စုပပီး နုတခမးခငး kissing ပေးသလို နမးလိုကနဲ့။ ကမ ပါးစပက တအငးအငး တအားအား ညညးသံတေ ထိနးမရတော့ဘူး။ “ကို  ကို့.. အ.. ရီးးး…” တိတဆိတနေတဲ့ အခနးထဲမာ ကိုကို ကမ ဖုတဖုတလေးကို ယကနေ၊ စုပနေတဲ့ အသံတေက တပတပတ တပပပပနဲ့ ကမ နားထဲ  ပနကားနေရတာ။ အရမးကောငးတယ ကိုကိုရယ.. ယကပေးပါ.. ငယ လေ .. အရမး ကိုကတာပဲ.. ကိုကို ရေ.. ငယ့ ဖုတဖုတလေးကို အားရပါးရ… စိတ ထဲကနေ ကမ ပောနေမိတာပါ။ ပါးစပက ပောထကမလာပေမယ့ ကမ စိတထဲမာ ဗောငးဆနနေအောင အော နေမိတယ။ အဲ့ အခိနမာ ကိုကိုကလညး  ကမ ပေါငရငး နစဘကကို ဆဲ ဟ ပီး လာကို အဖုတအတငးပိုငးထိ တအား ဖိပီး ထိုးထည့မေ ပစတယ။ “အားးး… ကို့.. အင့…ရီးးးး… အို.. အို… အိုးးးး…”  အတငးသားတေကို ပတစစစစ… ကနဲ အရညကီး ဆဲစုပပီး တစခက ဆဲ ခါ လိုကတာမာ ပိပိလေးထဲက ပူ ဆငး သားပီး ကမ စိတထဲမာ လညး တကိုယလုံး လေထဲ လင့ တက သားတော့တာပဲ။ ပီးတော့ လူက ခေခေါကပီး အိပရာပေါ ပုံလကသား ပနကသားသလိုမိုး။ မော လိုကတာ..  ကမ အတက ပငပငပနးပနး လုပပေးရာတဲ့ ကိုကိုက အပုံးမပကပေမဲ့ ကမက ဘယ့နယကောင့ မောရပါလိမ့။

မိုငတရာ အဝေးက ပေးလာရသလို မောပီး တဆတဆတ တုနနေတဲ့ ကမကို ကိုကို ပေ့လိုကတယ။ ကမ ကိုယလုံးလေးက ကိုကို့ ရငခငထဲမာ အဝတ ပော့အရုပလေးလိုပဲ။ ကိုကို့ ရငအုပ ဖောငးဖောငးကီးကို ပတရငး အသားကပ ကယသီးလေး နစလုံးကို လကသညးထိပနဲ့ ဆော့နေမိတယ။ ကိုကို့ နို့သီး ခေါငးလေးတေက အရမး ခစဘို့ကောငးတယ။ ကိုကိုလညး ကမ နဖူးလေးကို နမးရငး လကက ကမ ပနးသီးနစလုံးကို ဆော့နေတာပါပဲ။ ခစတယ ကိုကို ရာ.. အိမမပနခငတော့ဘူး။ ကမ စိတထဲက အတေးကို ကိုသိနေလို့မားလား။ ကိုကိုက…  “လကထပကစို့ ငယရယ.. ကိုကို မခဲခငတော့ဘူး.. ငယ့ သီး ဆစ(စ)လညး ပီးလုနေပီမဟုတလား.. ဖေဖေ့ဆီ ခင့တောငးကရအောငကာ.. နော..”    “ဆရာ ဘာပနပငခိုငးဦးမလဲ မသိဘူး ကိုကိုရ…”    “အငးလေ..  ဘာဖစလဲ.. အဲ့ခါကတော့လညး မိနးမက စာရေး.. ကိုကိုက အိမအလုပတေလုပ၊ စာရေးရလို့ ညောငးနေရာတဲ့ မိနးမလေးကို ဇကကောဆဲပေး.. ကောငး ဘူးလား..”  “ခိ ခိ..”  “အယ.. ရယ တယဗ.. အတညပောတာကို..”  “ပောမကောငးရင သားရေကိုးနဲ့ ရိုက.. ဆိုတာလေး ကနခဲ့လို့..”    “ငယပေါကစ လေးရယ.. နာ နေသေးလား ခုကော..” “ဟင့အငး နာတော့ပါဘူး.. ကောငး သားပီ..”  “ဟဟ.. ဘယနေရာက ကောငး သားတာလဲ..”   “ဟီး.. ကိုကိုနော..”   “ဟား ဟား ဟား..”  “ခိ ခိ.. ကိုကို့..”  “ဗ..”  “ဟိုလေ..”  “အနး.. ပော..”  “ငယလညး ကိုကို့ကို ဟိုလိုမိုး လုပပေးခင တယ..”  “ဘယလိုမိုး လဲ..”  “အာ..  ကိုကို ကလညး သိရကသားနဲ့..” “အာ သိဘူးလေ ကာ.. ငဂစမလေး စိတထဲ ဘာတေ ကံစညနေလညး ကိုကို ဘယသိမလဲ..”  “အာ့ဆို မကစိ မိတထား..”   “အန.. ဘာလုပမလို့လဲ.. သားသား ကောကတယနော..”  “ကိုကိုနော.. ဟနးးး.. အစက ပနကောက ပစလိုကရမလား.. တိတတိတနေပါ ဆိုမ..”  “ဟဟ..  အငးပါ.. ငယ့စိတကိုက.. ငယ့ သဘော နော..”

(၂)  ကမလညး ကိုကို့ရငခငထဲကနေ အောကကို လော ဆငးလိုကတယ။ ကိုကိုက ကုတငခေါငးရငးကို မီပီး ထိုငနေတာလေ။ ကိုကို့ ခေထောကနစ ခောငးကားမာ မောကလကလေး နေရာယူလိုကတယ။ ကမလုပသမ ပုံးပီး ကည့နေတဲ့ ကိုကို့ မကလုံးတေမာ ခစခိုးတေ ဝေလို့ပေါ့။ “ကိုကို့ နဲနဲ က ပေး..” ပောရငးနဲ့ ကိုကို့ ခါးနောကကနေ ဘောငးဘီ သားရေကိုးကို ဆဲခတလိုကတယဆိုရငပဲ စိတတိုနေတဲ့ ကိုကို့ အခောငးကီးက ကမမေးစေ့ကို ဖတ ကနဲ လာထောကပါလေရော။ ကိုကိုလေး သနားပါတယ။ လူကီးက စိတပေသားပေမယ့ ကလေးက ပေသေးဘူးပဲ။ ဒီတစခါ ကမ ခော့ရမယ့အလည့ပေါ့ နော။ ကမလညး ဒူးလေးတုပ၊ ကိုကို့ပေါငကားကို မကနာအပပီး သေသေခာခာ နေရာယူလိုကတယ။ ကမလကနစဘကကို ဒူးနစခောငး ထောငပီး ထိုငနေတဲ့ ကိုကို့ပေါငရငးအောကကနေ သိုငးလိုလိုကတယ။ နေရာ အပီအပငယူပီးတော့ ဘာဆကလုပရမယ မသိတော့ဘူး။ အမနတိုငး ဝနခံရရင ဟို တခါ မိုးညနေတုနးက ကိုကို့ ခာတိတကို ကမ ရဲရဲတောင ကည့ဖစခဲ့ရဲ့လား မသိဘူးလေ။ ခုတော့ သူက ကမ မကနာနားမာ ပတကာသီကာနဲ့ ဆငကီး  နာမောငး ယိမးပ နေသလိုပဲ။

ခစလိုကတာ ကိုကိုရယ။ ကိုကို့ကိုရော ဒီ အခောငးကီးကိုရောပေါ့။ ကိုကို ကောငးအောင ဘယလို နညးပညာတေရိလညး ကမ တကယ မသိပါဘူး။ ဒါ ပေမယ့ ကမရငထဲမာ လတတလော မနထူနေတဲ့ ခစစိတတေ ရိတယလေ။ ဒီခစစိတတေကပဲ ကမကို အလိုလို ဦးဆောင သားပါတော့တယ။ အရငဆုံး  နာမောငးကီးရဲ့ အရငးကို ကမ နာခေါငးနဲ့ တိုးဝေ့ပီး နမးပစလိုကတယ။ အခောငးကီးက ပူနေးပီး တငးမာ နေလိုကတာ အပိုငးပိုငး ထနေတဲ့  သေးကောတေနဲ့ အသညးလိုကအူလိုက ရငခုနစရာပါ။ ကမ ပါးပင ဖောငးဖောငးလေးနဲ့ အတံကီးကို ပတပေးရငး ကိုကို့ ပေါငရငးကားကို နေရာမလပ  နမးနေမိတယ။ အတံကီးအောကက အိတကလေးကိုလညး ဖဖလေး ကိုငလိုက ပတလိုကနဲ့ပေါ့။ အဲ့ဒီအိတထဲက အလုံးလေး နစလုံးကို ကိုငဆော့ပေးရငး  အတံကီးရဲ့ ထိပဖားကို ကမ နုတခမးနဲ့ ပတ ဆို နမးလိုကတယ။ အညိုရောင အရေပားအောကမာ ခေါငးလေး ပူထကနေတဲ့ ထိပဖားလေးက စ တောဘယရီသီး တစလုံးနဲ့ တောင ခပဆငဆင တူသလိုပဲ။ ကိုကို့ လကတေက အတံကီးကို စိတလတကိုယလတ အနမးတေပေးနေမိတဲ့ ကမခေါငးကို  လာကိုငတယ။

“ငယ့.. လာကာ.. ဖငလေး ဒီဘက နဲနဲ တိုးပေး.. ” ကမလညး ကိုကို ပောတဲ့အတိုငး နေပေးလိုကတယ။ ကိုကိုက ကမ ဖင လေးကို သူ့နား ခပစောငး စောငး တိုးလည့ခိုငးပီး ဒူးတစဘကက ကမ ကောပငပေါ ကောခလိုကတယ။ ကမလညး ကိုကို ဒူးထောငထားတဲ့ ပေါငတနရငးကို သိုငးဖကပီး ကိုကို့  အတံကီးကို ပါးစပထဲ ငုံလိုကတာပေါ့။ ကိုကို့ လကတေက ဒူးတုပပီး ထောငပေးထားသလို ဖစနေတဲ့ ကမ တငပါး ဝိုငးဝိုငးလေးကို ပတပေးနေတယ။    “အသဲ ပုံလေး လိုပဲ…”  “အန..”   “ငယ့ ဖငလေးကလေ.. ကိုကို့ ဘကက ကည့ရင အသဲပုံလေးလို ဖစနေလို့..”  ကတသီးကတသတ ပောလိုကတဲ့ ကိုကို့ စကားကောင့ အခောငးကီးကို ငုံထားလကကနေ ကမ ရယလိုကမိတယ။ အဲမာ နဲနဲ ကိုကမိသလိုမား ဖစသားလား မသိဘူး။ ကိုကို့ ခါးလေး တစခက  ကော့ပီး “အ.. ငယ့…”  “အယ.. နာ သားလား ကိုကို..”  “ဟုတဘူး.. ကောငး လို့… ဟူးးးး…”  ကမ နဲနဲ သဘောပေါကသားသလိုပဲ။ ကိုကို့ အတံကီးကို က မပါးလေး ခိုင့ဝငသားတဲ့အထိ အားပါးတရ စုပရငး တခကခက သားနဲ့ ခပဖဖလေး ကိုကတယ ဆိုယုံ ကိုကပေးလိုကတယ။ ကမ ဖငလေးကို ပတပေး နေတဲ့ ကိုကို လကတေ တုနနေသလိုပဲ။ ကမလညး စိတထဲမာ တခုခုကို ပနတောင့တမိလာပနတယ။ စုပပေးရတဲ့ အရသာက ကမအတက ပထမဆုံး ဆို ပေမယ့ ကမ ကောငးကောငး လုပပေးနိုငသားပဲ။ ဒါက မိနးမတစယောကရဲ့ မေးရာပါ အတတပညာ မဟုတဘူး ဆိုရငတော့ ကမကပဲ ပါရမီ ပါနေသလား ပေါ့လေ။ ဒါမ မဟုတ အလနအမငး ယိုဖိတနေတဲ့ ခစစိတတေကပဲ ဦးဆောင သားလေ သလား။ ပါးလေး ခိုင့သားတဲ့အထိ စုပပေးလိုက၊ ပါးညောငးလာ ရင အတံကီး ပတပတလညကို လာနဲ့ လိမ့ပေးရငး နားလိုက၊ ပါးစပထဲမာ စိုစတ အိုငထနးလာတဲ့ သားရညတေကို မိုခလိုက။ နဂိုကမ တုတတုတခဲခဲ  အတံကီး ကမရဲ့ ပါးစပထဲမာ စကန့နဲ့အမ အဆ တိုးပီး ထားလာနေသလိုပဲ။

ကိုကို့ကို မော့ကည့တော့ အရမး ကောငးနေတယ ထငတယ။ တအငးအငး ညညးရငး စိတလတလကလတနဲ့ ကမတငပါးကို အားရပါးရ ညစခေနေ တယ။ ကိုကို့လကက စောစောက အရိုးရာပေါကို တခကတခက ရောကရောကလာလို့ ကမ တန့ကနဲ ဖစဖစသားတာတောင ကိုကို သတိထားမိပုံ မရ ဘူး။ ထူးဆနးတာက အဲ့ဒီ နာကငမုပေါ့။ နာကငမုက ကမ စိတကို ပနဆပေးနေသလိုပဲ။ အဲ့ဒီ နာကငမုကို ကမ မသိခငယောင ဆောငနေလိုကတယ။  ကမ ညညးလိုကရင ကောငးနေတဲ့ကိုကို အရသာ ပကသားမာ စိုးတယလေ။ နောကတစခု၊ အဲ့ဒီ နာကငမုက ကမပိပိလေးထဲကို နစသကစရာ ခံစားမု လေးတစခု ပေးနေသလိုလိုလညး ဖစနေလို့။ သိပတော့ မသေခာဘူးပေါ့နော။ ဘာလို့ဆို ကမစိတတေ နေမရထိုငမရ ပနဖစလာတာ ပါးစပထဲက ကိုကို့  အတံကီးကောင့လညး ဖစနိုငတာပဲကော။ အဲ့အခိနမာ ကိုကိုက ကမ ခေါငးလေးကို ကိုငပီး..    “ငယ့.. ကိုကို မရတော့ဘူး ကာ… ဒီကောငကီးကို ငယ့  ပိပိလေးထဲ ထည့ခငတယ ငယရယ နော..” အိုးးး… ညညးသံလေး တစဝကနဲ့ ကိုကိုပောလိုကတာလေ။ ကမ ရငထဲ နေးပီး နလုံးသားတေ အရည ပော ကသားသလိုပဲ။ သိပ ရတာပေါ့ ကိုကိုရာ.. ငယ့ ပိပိလေးလညး ကိုကို့ အတံကီးကို အရမး လိုခငနေတာပါ.. ဒီစကားကိုတော့ ကိုကို့ကို မကလုံးတေနဲ့ပဲ  ကမ ပောဖစလိုကတယ။ “နော.. ငယ နော.. ခံပေးမယ မဟုတလား..” ကမလညး “ဟုတ..” လို့ပနပောလိုကတယ။ ကိုကိုက ကမကောပေါ ခထားတဲ့  ခေထောကကို ဖယလိုကတယ။ ကမလညး ထ ပေးလိုကတာပေါ့နော။ ကိုကို့ အတံကီးကတော့ တကယ့ကို မိုးပေါ ပံတကတော့မယ့ အတိုငးပဲ။ “အာ့ ဆို  လာ.. ထ… ကိုကို့ပေါ ခလိုက..” အလိုလေး.. ကမ ရငတေ တုနလိုကတာ။ ကိုကို့ပေါကို ခ လိုက ဆိုတော့ ကမက ကိုကို့ကို တကပီးးးး …….. ……. …..  အိုးးး။ နုတခမးလေး ကိုကပီး ပူးကောငကောင ကည့နေမိတဲ့ ကမကို….

“လာ လေ.. ငယလေး.. ခ ခငဘူးလား…”   “ဟုတ ပါ ဘူး… ”  ပောရငးနဲ့ ကမလညး ခါးလေး မတမတ ဆန့၊ ဒူးလေး ထောကထောကပီး ကိုကို့ဆီ ဒူး ထောကလကလေး ရေ့လိုကတယ။ ကမက ဦးဆောငပီး ခစရမယ့ ပုံစံကီးပါလားနော။ ရငတေအရမး ခုနပေမယ့ ဘယကဘယလို ဆက စခနးသားရမ လဲ မသိတော့ဘူး။ ခစတာပဲ သိတယ။ ကမ တခုခု လိုသားခဲ့ရင ကိုကို သငပေးမာပေါ့ နော့။ ကိုကိုက ကမကို ခါးကနေ ထိနးကိုငပေးထားပီး သူ့ကိုယကို နဲ နဲ လောခလိုကတယ။ အိုးတို့ အနးတနး ဖစနေတဲ့ ကမ မကနာကို ရီဝေဝေ ကည့နေသေးတယ။ ကမလညး ကိုကို့ပေါကို ခ ထိုငဘို့ ကိုးစားရငး ဇက ကလေး ပုပီး နာခေါငး ပနရုံ့ပလိုကတာပေါ့။ ကမ လုပပမိတဲ့ အမူအရာက လကရိ အခေအနေနဲ့ ဘာမတော့ မဆိုငဘူးပဲ။ ဆိုငခငဆိုင မဆိုငခငနေ လေ နော..။ ကမ ဘာတေဖစနေလဲ ဆိုတာ ကမရဲ့ သိပခစတတတဲ့ ကိုကိုက နားလည ပီးသား…။

(၃) လိငမုရေးရာ ဆိုတာ သကရိလောကရဲ့ သဘာဝ သကသကပဲနော့။ ကဗာဆနဆနပောရရင တကူးတက သငစရာ မလိုတဲ့ အတတပညာတစခု ထင ပါရဲ့။ သေးသားရဲ့ ဦးဆောငမုကပဲ အလိုလိုသငပေးသားတာလား။ ကမကပဲ တခား မိနးကလေးတေနဲ့ မတူတဲ့ ခပကဲကဲ ကောငမလေး ဖစနေသလား တော့ မသိပါဘူး။ ခစသော မကစိနဲ့ ကည့နေတဲ့ ကိုကိုကတော့ ကမကို ဟနမဆောငတတတဲ့ ပင့လငးတဲ့ မိနးကလေးလို့ မငကောငး မငမာပေါ့လေ။  အဝတဗလာနဲ့ ပကလကလနနေတဲ့ ယောကx{1039}x{1004}ားတစယောကပေါကို လိငဆကဆံဘို့ တက ခ ရတာ ဆိုငကယ စီးသလောက မလယပေမယ့၊ ဆိုငကယစီး  သငကာ စ တုနးက လောကလညး ကောကဘို့ မကောငးလဘူးပဲ။ ကိုကို့ ပခုံးနစဘကပေါ အားပုပီး ကမ ခ လိုကတယ။ ထိုငခရမယ့နေရာကို ကိုကို  က ပငဆငပေးနေတယ။ တကယပဲ ကိုကို့ အတံကီးက ကမ ပိပိလေးကို မော့ကည့ပီး စောင့နေလေရဲ့။ အသညးတေ အူတေ ယားလိုကတာနော။   ကိုကိုက ကမ ခါးကို လကတစဘကနဲ့ ထိနးကိုငထားရငး နောကတစဘက သူ့အတံကီးကို ကမရဲ့ ပိပိတငးဝလေးနဲ့ တေ့ခိနပေးထားတယ။ ကမလညး  ငုံ့ကည့နေမိတာပေါ့။ အပေါကအလမးတည့ဘို့ နဲနဲ ညိယူရတာက ကမ အရမး စိတလုပရားနေလို့ပါ။ ကမက အပေါကနေ ကားယား ခလကကီး ဆို တော့ ပိပိလေးရဲ့ အတငး တံခါးနစခပက ခပဟဟ ပင့နေပီးသားလေ။ သိပကာကာ မကိုးစားလိုကရဘဲ သူတို့ နစယောက မိတဆကမိသားတယ။ “ထိုင  ခ လိုကလေ ငယ..” ကိုကို အဆငသင့ ဖစပီဆိုတော့ ကမလညး အတံ ထောငထောငကီးပေါကို မရတရဲ ထိုငခလိုကတယ။ ဖေးဖေးခငးပေါ့ နော။ ရငတေ ခုနလနးလို့ အသကရုဘို့တောင သတိမရမိဘူး။ ကမ ပိပိလေးက အရမးကီး စိုရဲနေပေမယ့ အလယတကူ ဝငမသားဘူး။ ကိုကို့ အတံကီးက  ကီးလနးနေတာကိုး။ ကမလညး ထူပူပီး တုနနေပီ။ ဟိုး ပထမ တစခါတုနးကလို နာဦးမလား မသိဘူးလို့ တေးမိပီး လန့ သလိုလိုဖစလာပေမယ့ အဲ့ တုနးက နာကငမုနောကမာ ရခဲ့တဲ့ သာယာမုက ကမ တစသက မမေ့နိုငခဲ့ဘူးပဲလေ နော။ ကမ စိတမရဲမနး သိတဲ့ ကိုကိုက သူ့ကိုယကို နဲနဲ မတလိုကပီး  “ကိုကို့ လညပငးကို ဖကလိုက ငယလေး..” လို့ ပောလိုကတယ။ ကမလညး ခါးလေး ညတပီ ကိုကို့လညပငးကို ဖကလိုကတာပေါ့။ အတံကီးရဲ့ ထိပဖူး ကတော့ အဝမာ တေ့လကသားပေါ့နော။

“အိုးးးး…. ကို ကို့….”    “နာ သားလို့လား ငယ…”   “ဟင့ အငး… ”   အောကကနေပီး ကိုကို ဘယလိုမား ကော့ သငးလိုကလညး မသိဘူး။ ကမ ပိပိလေး  ပည့ကပပီး တစဆို့ဆို့ ဖစသားတယ။ “ထိုင ခ ကည့ ငယ… အကုန မဝငသေးဘူး..” မတစာဘုရား.. အကုန မဝငသေးတာတောင ဒီလောကကီး စူး ကပကပ ဖစနေတာ။ ကမ တဆတဆတ တုနနေပီ။ ကောကလာပီ ကိုကိုရယ.. မရလောကဘူးထငတယ.. ကိုကို့ဟာကီးက ကီးလနးနေသလားလို့..  စိတထဲက ပောနေမိပေမယ့ လူကတော့ ခါးလေး နဲ့နဲ့ပီး ထိုငခမိနေတာ ဘာကောင့ပါလိမ့။ ကိုကိုကလညး အောကကနေ အလိုကသင့ ကော့ပေးနေ တယ။ အိုးးး…. အ အ.. တဖညးဖညးခငး အခိတအဆကမိသားတာ အတံကီး တစခုလုံး ပိပိလေးထဲ နစ ဝငသားပီ။ ကိုကိုက ကမ တငပါးပေါက အနာ နေရာကို လကနဲ့ ခပဖဖ ညစလိုကတယ။ အ.. ကမ ခါးလေး တစခက ကော့မိတဲ့ အခိနမာ အောကက အတံကီးက နင့ကနဲ။ အိုးး… ကမ နဲနဲ သိသားပီ။  တငပါးကို မကပဲ လုပတယ ဆိုယုံလေး လုပကည့တယ။ တစခကခငး.. အားး.. ရီးး… ဟုတတယ.. အရမး ကောငးတာပဲ.. ကမ လိုခငတဲ့ ခံစားမု..။  ကိုကိုရယ.. တကယပဲ.. ငယလေ အရမး..။ ကမလေ ဘယလောကထိမား လိုခငနေလိုကသလဲ ဆိုတာ ကိုကို အောကကနေ ကော့ကော့ပေးတာနဲ့ ကမ  ခါးလေးကို နဲ့ပေးမိတာနဲ့ ခဏလေး အတငးမာ စီးခက ညီသားတာ။ ဒီလိုနဲ့ တညိမ့ညိမ့ ခစကရငး…

“ကိုကို့… အ.. မနမန…”  “အနး.. ကိုကို့ လညပငးကို ဖကထား..”  ကမ ပီးတော့မယဆိုတာ သိလိုကတဲ့ကိုကိုက ကမခါးကို တငးတငး ကိုငရငး အောက ကနေ ကော့ကော့ ပီး ဆောင့သငးပေးတယ။ ကမ မကစိတေ ပာလာပီး အသိစိတအားလုံးက တစနေရာတညးမာ။ အတံကီးက ထကမသားဘဲ အထဲထိ  စူးနေအောင တိုးတိုးပီး ဝငလာနေတာလေ။ ကိုကို့ လုပရားမုတေကလညး အံသစရာ ကောငးလောကအောငပဲ။ ကိုကိုရေ.. ကိုကတယ.. အရမး.. လုပ  ပါ.. မနမနလေး… “အားးး ကို ကို့… အင့ အင့.. ရီးးး…” ခုတစခေါက ထပပီး အဝေးကီးရောကသားပုံက စောစောကနဲ့ မတူဘူးရယ။ ပါးစပထဲမာ ပီးရတဲ့   အရသာရယ.. ခုလို အတံ ထားထားကီးနဲ့ ပီးရတဲ့ အရသာရယ။ ကမ မောပီး ပုံကသားပနတယ။ ကိုကိုကတော့ ပီးသေးပုံမရဘူး။ ကမလညး ကိုယ့ဘာ ကိုယ အံသမိပါရဲ့ ဘာလို့မား ကိုကိုနဲ့ တညီတညး မဖစရတာလဲနော။ နစကိမတိတိ ကမ တစယောကတညး ရသားတဲ့ ခံစားမုမိုး ကိုကိုနဲ့တူတူသာဆို  ဘယလောက ကောငးလိုကမလဲ။ မော သားပနတဲ့ ကမကို ဖဖလေး နမးရငး နို့လေးတေကို ခေပေးနေတဲ့ ကိုကို။ သနားပါတယ.. “ကိုကို မပီးသေးဘူး  မဟုတလား ဟင…”   “အနးး…”  “ဘာ အဆငမပေလို့လဲ ကိုကို…”   “ငယလေး ကောငးနေတာ ကည့ရငး ကိုကို ပီးဘို့ မေ့နေတာနေမာပေါ့..”  “ဟန့..  ကိုကိုကလညး ကာ..”  အဲ့လိုကတော့ ကမ ရကသားမိတယ။ အသိစိတတေ ပောကသားလောကအောင ခံစားနေရတဲ့အခိနမာ ကိုကိုက ကမ ကို အဲလို ကီး အရသာခံ ကည့နေတာတော့ ဘယကောငးမလဲ နော့လေ။ နောကပီး ကမကခညးပဲ ရေ့ရောကနေတော့ ကိုကို့ကို အားနာမိတယ။ ကိုကို့ကိုလညး  အပည့အ ခံစား စေခငတယလေ။ “ငယ ဘာလုပပေးရမလဲ ဟင ကိုကို..” ကမ မေးလိုကတော့ ကိုကိုက “ငယလေး အရမး ပငပနးနေမာလညး စိုး တယ..” တဲ့။ ဟင့အငး.. ခစကတာပဲ ကိုကိုရယ.. ငယလညး ကိုကို့ကို ကောငးစေခငတာပေါ့။ စိတထဲက ပောရငး ကိုကို့ နုတခမးလေးတေကို စုပနမး လိုကတယ။ အောကမာ ပိပိထဲက မထကသေးတဲ့ အတံကီး ကိုလညး ခါးလေး နဲ့နဲ့ပီး ခော့ပေးနေမိတယ။

“ငယလေး.. လကခံနိုငသေးရင ကိုကို ထပခစလို့ရဦးမလား..”  “ကိုကိုရယ.. ပောဘို့ လိုလို့လား.. ငယ ဘယလိုနေပေးရမလဲ..”   “စားပဲကို ထောကပီး  ရပပေးမလား ငယ.. ကိုကို နောကကနေ ခစခငလို့လေ.. နော..”

(၄) (ဇာတသိမး)   အိုးးး.. ဒီနေ့ အဘို့တော့ ကိုကို ကမကို ပုံစံမိုးစုံနဲ့ အစမးပနေတော့ တာပဲကိုး။ ကမလညး စားပဲဆီသားလိုကပီး ကိုကိုပောသလို နေ ပေးလိုကတယ။ စားပဲပေါ လကထောကပီး ခါးလေးကော့၊ တငပါးက နောကကို ပစ  လကပေါ့နော။ ကမနောကမာ ကပပါလာတဲ့ ကိုကိုက ခါးလေးကို နဲ နဲ ဖိခ၊ ကမ ပေါငနစခောငးကို လိုသလို ပငယူတယ။ ကမလညး ကိုကို့ စိတကိုကဖစအောင နေပေးတာပေါ့။ ရိုးသားစာ ဝနခံရရင ကမစိတတေ  ရဲတငးမု ပိုလာပီလေ။ ကိုကို့ကိုလညး ပိုပို ရငးနီးလာပီ။ နောကမာ ပူထကနေတဲ့ ပိပိ အဝလေးထဲကို ကိုကို့ အတံကီး ဝငလာပနပီ။ ကိုကို့ လကတေက  ကမ နို့သီးခေါငးလေးတေကို ခေပေးနေတယ။   “ငယ ရယ… ငယ့ ဖငလေးက အရမး လတယ..”   “အိုးး…”   “ပိပိလေးကလညး စီးပိုငနေတာပဲ ကာ…”  “အငးး… ကိုကလား ကိုကို..”  “အနး… အရမးကိုကတယ ငယ ရယ.. အရမး ကောငးတာပဲ…”   “ငယ ကော ပဲ…”  “ကိုကို့ -ီးကီးကိုကော ကိုကလား…”   “အိုးး…” ကိုကို ပောခလိုကပုံကီးက ကမ အသညးကို လပကနဲပဲ။ မဆီမဆိုင ပိပိလေး ကငတက သားပနတယ။ “ဟင.. ငယ့.. ကိုကိုမေးတာ ဖေကာ..”  “ဟုတ… အရမး ကိုကတယ ကိုကို… ငယ အရမး ကိုကပါတယ..”  “ဘာ ကို ကိုကတာလဲ..”   “ဟိုလေ…” “ပော ကာ.. ကိုကို ကားခငလို့..”   “အနး.. ဟိုလေ.. ကိုကို့.. ကိုကို့ -ီး ကို.. ငယ အရမး ကိုကတယလို့…”  “အားးး… ခစတယ ငယရယ… ”  “ငယလညး အရမး ခစတယ ကိုကို…”    “ကိုကို့  မိနးမလေးရယ.. ကောငးလိုကတာ..”  “ရီးး… အားး.. ကိုကိုရေ.. ”   “ကိုကို့ မယားလေးရယ.. ကိုကို ခစလိုကတာ ကာ..”   ကိုကို့ အသံတေက လိုငးထ  နေတယ။ ကမလေ.. စိတတေ ထိနးမရဖစလာပနပီ။

ဖစမာပေါ့နော.. အခု ကမ အ -ိုးခံနေရတာကိုး။ အမလေး အဲ့လိုတေးမိကာမ လူက တုန တကသား လိုကတာ။ ကိုကိုလညး ကော့ပေးထားတဲ့ ကမခါးလေးကို စုံကိုငပီး စိတရိလကရိဆောင့နေလိုကတာ အခနးထဲမာ ကမရဲ့ ညညးရိုကသံတေ၊ ကိုကို့ အားယူသံတေ အပင တဖတဖတ ဆောင့သံတေနဲ့ ပစညးနစခုရဲ့ အဝငအထက ပတတိုကသံတေ ဆူညံနေသလိုပဲ။ ကိုကို့ ဆောင့ခကတေ အားပါလနးလို့  ကမ မကလုံးထဲ ကယတေလတေ မငနေသလိုတောင ခံစားရတယ။ ကမလညး ခုံကို လကထောကပီး တငပါးကို အစမးကုန ကော့ပေးထားမိတယ။ ပိ ပိ လေးကိုလညး တတနိုငသလောက ညစထားမိတာပေါ့။ နောကက ခပပငးပငးဆောင့ပေးနေတဲ့ အရိနကောင့ ကမ ရငသားတေလညး အောကကိုငုံ့ လကကနေ ယိမးကနေလိုကတာ။ သူ့အလေးခိနနဲ့သူ ဆိုတော့ အဲ့လို တဲလောငးကပီး လုပနေတာကတင ကမအတကက အရသာတစမိုးပဲ။

ဆောင့ပါ ကိုကိုရေ.. ဟိုး အတငးထဲထိ နင့ကနဲ နင့ကနဲ နေအောင ဆောင့သငးပေးပါ။ စိတက အဲ့လို တ လိုကတိုငး ကမ ပီးပီးသားတတတာကိုတောင  ကိုယ့ဘာသာ သတိထားမိနေပီ။ ကိုကိုလညး အရမးကီး ပေါကကဲ ပငးထနနေပုံပဲ။ အဆကမပတဆောင့ခကတေနဲ့ ကမကို စိတရိ လကရိ -ိုးနေတာ။  အားးး.. တေးမိပနပီ။ အဲ့ဒီ အသုံးအနုနးက အတေးနဲ့တင ကမစိတကို အရသာ ပိုတိုးပေးနေတယ။ ကိုကို့ ဆောင့ခကတေ အရမးကမးလာတော့ ကမ  အဖုတလေးအတငးပိုငးမာ စူး နင့ပီး တအားကို ထိထိမိမိနဲ့.. အားး… ကိုကို့ အမလေး.. ကိုကို တကယဒေါသကီးနေပီပဲ။ ကည့ရတာ စောစောက ထိနး လိုကရတဲ့ စိတကို ခုမ လတခနေတယ ထငပါရဲ့။ နောကကနေ ဆောင့သငးလိုကတိုငး ကမကိုယလုံးက ရေ့ကို ငိုကကသားတာ ကိုကို အားမရဘူးထင တယ။ ကမ ခါးလေးကို ဆဲညစထားတဲ့ လကတစဘကက ကမ လညကုတကို လမး ကိုငတယ။

ကမလညး စားပဲပေါထောကထားတဲ့ လကတစဘကကို နောကပစပီး ကမ ခါးပေါက ကိုကို့လကကို လမးကိုငလိုကတယ။ ကိုကိုနဲ့ကမ လကခောငးခငး  ဆုပကိုငမိသားတယ။ ကမတို့ ခစသူနစယောက လကခငးယကပီး ခစပဲဝငကတာပေါ့။ ကိုကို ဆောင့လိုကတိုငး ကိုယလုံးလေး ရေ့ကို ငိုကကမ သားအောငလညး ခါးကို တအားကော့ပီး အားရိသလောက တောင့ခံထားပေးလိုကတယ။ လုပ ကိုကိုရာ.. တအားဆိုးတဲ့ ငယ့ကို နာ သားအောင လုပ ပစလိုက..။ ငယ့ ဖုတဖုတလေး ကဲထကသားရငသားပါစေ.. စိတရိလကရိ -ိုး.. အိုးး… ဒီ -ိုး တယ ဆိုတာကီး စဉးစား လိုကမိပနပီ။ ကမ ပီးခငလာပနပီ ပေါ့။ သညတစကိမမာတော့ ကိုကိုနဲ့ တူတူပီးရရင ကောငးမာပဲလို့ တေးနေမိတုနး ကမစိတတေ မထိနးနိုငတော့ပနဘူး။

“အာ.. အ.. ကိုကို့.. မနမနလေး ဆောင့..” “အနး ကိုကိုလညး ပီးခငလာပီ..” “အငးးး.. ဆောင့ပါ ကိုကိုရယ.. ငယ့ကို မညာနဲ့နော..” “တူတူ ပီးရအောင  လေ.. ငယ့.. ညစထားပေး.. အားးး.. ဟုတတယ.. ကောငးတယ မိနးမရယ..” “အငးး..ရီးးး…” “ကိုကို့ အရညတေ ငယ့ပိပိလေးထဲ ထည့ခငတယ ကာ…”   “အငး… လုပ ပါ… လုပပါ ကိုကို စိတကိုက နော…”  “အနးး အရမး ကောငးတယ ငယရယ..”  “အငးးး ဟငးးး… ကိုကို့ မနမန..”  “ငယရယ… ကို့ မယား လေး ပိပိလေးက… -ိုး လို့ အရမးးး ကောငးး…အားး…”  “အိုးးး… ကို ကိုးးး… အင့… ဟင့..”   “ထကလာနေပီ.. ကိုကို့ -ီးရညတေ.. ”   “အငးးး..”   “ငယ့  အဖုတလေးထဲ ကိုကို ပနး ထည့လိုကမယနော..”  “အငးး..ပါ.. လုပ.. ကိုကို့ ..အားး.. ကိုကိုရေး..”  ကိုကိုပောတဲ့ -ီးရည ဆိုတာတေက ကမ ပိပိလေးထဲ  တပတပတထိုးဝငလာတယ။ အဲ့ အရညပူပူတေက ကမ အဖုတလေးထဲကနေ အပငထိမား လံကကုနသလားပဲ။ ကိုကိုက ကမကို ပော့ကသားတဲ့ သူ့ အတံကီးနဲ့ နဲနဲခငး ဆကနဲ့ပေး နေသေးတယ။ ကောငး လိုကတာ ကိုကိုရယ။ နစယောကလုံး အတူရောကခင့ရသားတဲ့ ခရီးဆုံးက တကယ့ကိုပဲ အရသာရိ လပါတယ။ စားပဲပေါ မောကကသားတဲ့ ကမ ကိုယလေးကို ထိနးပေ့ပေးရငး “ပငပနးသားလား ငယလေး..” လို့ တယုတယ မေးတယလေ။ ကိုကို့ တစ ကိုယလုံး ခေးတေ နစနေတာ ကမကို ပငပနးလား ဆိုတော့ ပနဖေရမာတောင အားနာ သလိုလိုပဲ။ ပိပိလေးထဲက ကိုကို့ အတံကီး ဆဲထုတလိုကတော့  ကမ ရငထဲ လပကနဲ ဟာသားတယ။ ကနခဲ့တဲ့ ကမ ပိပိလေးက ရုံ့ပ ရုံ့ပ နဲ့ရယ။ ကေနပတငးတိမမုကတော့ အပည့အ ရလိုကပါတယ။ ကမ  ပေါငရငးကနေ နို့နစရောင အရညတေ စီးကလာတယ။ ကိုကိုက ကမကိုပေ့ခီပီး ကုတငပေါ ပနခပေးတယ။ “ခဏနားပီးမ ကိုကို သန့ရငးရေး လုပပေး မယနော ကလေးလေး…” တဲ့။ နူးညံ့တဲ့ ကိုကို လေသံတေ ပုံမနပန ဖစသားပီပေါ့လေ။ စောစောက စကားလုံးကမးကမးတေ ပောပီး နငးကန ဆောင့ သငးနေတာ သူမဟုတသလိုပဲ။ ကာမ ရမကက လူကို တကယပဲ အသိစိတ ပောကစေသလား။

ကမတို့ နစယောကလုံး ကုတငပေါမာ ခေပစလကပစ လဲခလိုကတယ။ မိနစဝကလောက ပကလက လဲနေကပီးမ ကိုကိုတစယောက ကမကိုယပေါကို  ဝုနးကနဲ လာမောက ခပီး ကမ မကနာ တစခုလုံးကို နေရာလပ မကနအောင တရတရတနဲ့ နမးပါလေရော။ တကယ့ ကိုကို.. သူပဲ မမောတဲ့အတိုငး ပဲ။ ကမကတော့ အခစရဲ့ အရသာကို ထိထိရောကရောက ရသားသလို လူကလညး မလုပခငလောကအောင ခေကုနလကပမး ကနေပီ။ နမးလို့ သား တော့မ..   “လကထပကစို့ မိနးမရယ.. နော.. ကိုကို့ဘို့ သမီးလေး မေးပေး..” “အိုးးး ကလေးလုပရမယမ မကံသေးဘူး.. ဗိုကက တနး ပူရဦးမယ.. နိုး  ပဲ…”    “အံမယ.. လငပဲ ရနေပီ လုပခငသေးတယလား ကလေး က..”  “ကို ကို နော..”  “ဟဟ.. ကဲ ပောပါဦး ငဂစလေး.. လကထပပီးရငကော.. ဒီနေ့ လို ဆိုးဦးမာလား…”   “ခိခိ.. ကိုကိုကကော.. ဒီနေ့လို ရိုကဦးမာလား..”  “ဆိုးရငတော့ ရိုကရမာပေါ့ က..”  “ဟန့… အယ.. နေဦး.. မေးပါဦးမယ.. အဲ့  သားရေကိုးကီးက ဘာလုပတာလဲ ကိုကို.. ငယ့ကို ရိုကဘို့တမင ဝယထားတာလား …”  “အာ ပေါကကရ.. Thomas ကနခဲ့တာ ငယရဲ့.. သူ့မာ အဲ့လို  လကနကတေ စုထားတာ အမားကီး.. သူ့ဝါသနာပေါ့…”  “တကယ…”  “အနး..”  “သူ့ဝါသနာကလညး ထူးဆနးတယနော.. ရေခိုးခနးထဲမာလညး အရက ပုလငးတေထားလိုထား.. ကိုကို့.. သူက အဲ့လကနကတေ စုပီး ဘာလုပတာလဲ ဟင..” “ဟဟ.. သူ့ဘာသူ ဘာလုပလုပပေါ့..”   “ကိုကိုကလညး ငယ သိခင လို့ ဟာကို.. ပော ပ လို့…”  “လူဆိုးမလေးတေကို အပစပေးဘို့ပေါ့..”  “အာ.. အကောငး ပော ကာ.. ကိုကို့..”   “အနး ဟန.. အကောငး ပောတာပဲလေ  ကာ.. ခု သူ့လကနကဂိုဒေါငကို ကိုကို အပိုငစီးလိုကပီ.. ရေ့လောက လူဆိုးထိနးဘို့ ခဏခဏ သုံးရတော့မာ..”

“ကို ကို နော.. ဟနးးး” စူပုပ ထောလနပလိုကတဲ့ ကမ နုတခမးလေးကို ကိုကို ငုံလိုကတယ။ ပီတော့ တစခကခငး ဆဲစုပပီး ဖေးဖေးလေး နမးနေတယ လေ။ ကမလညး ကိုကို့ကို တုန့ပန အနမးတေ ပေးမိတာပေါ့။ စိတထဲကလညး ပောနေမိတယ..။ ဆိုးမာပဲ ကိုကိုရေ.. ကိုကို ရိုကလညး မကောကပေါင..။  ရိုကပီးရင ခုလိုမိုး အုံဖ ပနလုပပေးမယ ဆိုလို့ကတော့ နေ့တိုငးရိုကလညး ရတယ.. ခိ ခိ။ တကယက ငယ ဆိုးတယ ကောကတယ ဆိုတာ ကိုကို့  အတကပါ။ ငယ သိပအေးနေ၊ လိမာနေရင ကိုကို ပငးနေမာပေါ့ လို့..။ နောကပီး ဂစကနကန လုပတယ၊ ဂီကတယ ဆိုတာကလညး တခားကောင့  မဟုတဘူးနော..။ ကိုကို့ အခစကို အကငးမဲ့ ယုံကညလို့ ကဲ့.. ခိ ခိ ခိ…။ သိလား ကိုကို.. တကယတမးကတော့လေ.. ကိုကို့ ခစငယလေး ဆိုးသမ၊  ကောကသမ၊ ဂစတိုကသမ အားလုံးရဲ့ အကောငးရငးက တစခုတညးရယ..။ အဲဒါ ဘာလဲ သိလား..။ ကမရဲ့ ကိုကိုက “သိပခစတတတဲ့ ကိုကို မို့လေ…”  နော…။

 

Zawgyi

 

သိပ္ ခစတဲ့ ကိုကို မိုx{1037}ေလ

ဘာလိုလိုနဲx{1037} သၾကx{1039}x{1004}နဲx{1039}x{101C}ကီးေတာင္ ေရာကာၿပီ။ ကိုကို ဦးသဝန္ေၾကာငို မရမက ဂီက ပူဆာေနတာ သၾကx{1039}x{1004}နတိုငငတည္းကပဲ။. တစက္ေလာက္ ေရပကံ လိုကိုx{1037}ပါေပါ့.. လိုကပိုx{1037}ရင္.. ဘာဘာညာညာ အစုံေပါ့ေနာ္။ သူမx{1039}x{101C}ကိဳကာေတ တန္းစီ လုပစယ္ေပါ့။ ဘယ္ေနလိမ့လဲ.. သတx{1039}x{1011}ိရိရင္ လုပ္ၾကည့ိုက္ ဆိုၿပီး မကုံးx{1039}x{101C}ကီး ပဴးၿပီး ေအာာ။ ကမက ကိုကိုx{1037}ကို ေၾကာကတယ္.. ငယ္ေလးေပါက လိုx{1037} တယုတယ ေခၚေနရာကေန နံမည္ အပည့ုံ ေခၚလိုကငိုပဲ ကိုကို ေဒါကန္ေနတာသိၿပီး ဆကေပာရဲေတာ့ဘူး။ ဒါေပမယ့္ ဘာရမလဲ.. သိတယဟုတား.. ကိုကိုနဲx{1037} ပတကိုx{1037} ကမ အကၽမ္းကငုံး ဘာသာရပ ဘာဖစလဲ..။

အရငုံး ကိုကိုx{1037} ရငငဲ ေခါင္းတိုးဝငိုကယ္။ ကိုကိုx{1037} ေမးေစ့ေအာက္ လညိုငို ေခါင္းေလးတိုးၿပီး လကလည္း ကိုကိုဝတားတဲ့ အကီက ၾကယီး ေလးေတကို ေဆာ့.. ကိုကို ဘာမ မေပာေတာ့ ေမးေစ့ေလးကို ေမာ့ၿပီး x{101B}x{103E}တနဲ နမ္း.. ၾကယီးေလးေတကို တစုံးခင္း ဖဳတ္.. အကီရငတ္ မထိတထိ ပင့ားေတာ့ ကိုကိုx{1037} x{1014}x{103D}ိုx{1037}သီးေခါင္း ညိဳညိဳေလးကို လကည္းထိပဲx{1037} ကလိကလိ လုပ္.. အဲ့လို လုပင္ ကိုကိုခစ္ ဘယိုမ မေနတတန္း ကမ အသိဆုံးေပါ့.. ေခါင္းေလးကလည္း ၿငိမေနဘဲ ကိုကိုx{1037} လညင္းကို ပူစီတိုးေလး ေပါ့.. ေညx{103B}ာင္ေညx{103B}ာင္ လိုx{1037}ေတာ့ မေအာူးေနာ္။ ဒါမယ့္ သိလား ပူစီေလး ေညx{103B}ာင္ေညx{103B}ာငက္ ပို နားဝငိဳတဲ့ အသံ ခိဳခိဳ ခၽဲခၽဲေလးနဲx{1037}..

“ကိုကို ကလည္း.. တစကေလးပဲ ဟာကို.. သူမားေတသားေတာ့ ငယည္း သားခငာေပါ့.. ကိုကိုx{1037}ကို ခင့ေတာင္းဘဲ သူငယင္းေတနဲx{1037} ခိုးလိုကားရင္ ရသားပဲ.. ကိုကို နဲx{1037}ပဲ သားခငိုx{1037}ဟာကို.. တကယမ္း ငယ ေရပကံထကငာ ဟုတါဘူး.. လူေတ အမားx{1039}x{101C}ကီးၾကားထဲ ကိုကိုx{1037}ရငငဲ တေနကုန္ေနခငာ..” အာ့လိုေလးေပာလိုကာ တစ္x{1039}x{101C}ကိမ္၊ x{1014}x{103D}စ္x{1039}x{101C}ကိမ္၊ သုံးx{1039}x{101C}ကိမ္ ေမာက္ေအာင္ေတာင္ ေခါင္းမေဝx{1037}လိုကဘူး.. “တကယ္ တစကဲေနာ္.. ေနာကပ္ ပူဆာၾကည့္ အေၾကာင္းသိမယ္…” တဲ့.. ခိခိ..။

ေပာန္းလိုx{1037} ရငငဲ ပုဝင္ၿပီး ကိတ္ၿပဳံးေနမိတဲ့ ကမ မက္x{1014}x{103D}ာကို ကိုကို ဆဲေမာ့ လိုကယ္။ ကိုကိုx{1037} အၾကည့္ေတ ရီေဝေနၿပီ။ အရငုံး ကမ x{1014}x{103D}ဖူးေပၚက ဆံစေလးေတကို ကိုကို ေလနဲx{1037} မx{103C}တုတိုကယ္။ အိုးးး ရငုနိုကာ ကိုကိုရယ္။ ကမရဲx{1037} x{1014}x{103D}ဖူးေလးကို သူx{1037}x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းထူထူေတနဲx{1037} ဖိကပ္ၿပီး ကိုကို နမ္းလိုကယ္။ ကမလည္း လိုခငာရသားတဲ့ ကေလးတစ္ေယာကို မကုံးေလး ေမးစင္းထားမိတာေပါ့။ ကိုကိုx{1037} x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းေလးက ကမ x{1014}x{103D}ာသီးဖားေပၚ ေရာကာၿပီ။ ဖဖေလးမ တကယ့ို ဖဖေလး။ ကိုကိုx{1037} x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းေတဆီက ရနံx{1037}ေလးကေလ.. အီေမx{103E}းၿပီး အရမ္းကို သဘာဝ ဆနယ္။ ကိုကိုရယ္ ငယ့ို နမ္းပါဦး.. ငယ့္ x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းေတကို ခိဳၿမိနဲ့ အနမ္းေတေပးးး.. အိုးး.. ကမ စိတဲက ေပာတဲ့စကား တကယဲ မဆုံးလိုကူး.. ေx{1014}x{103D}းၿပီး စိုစတ္ေနတဲ့ အနမ္းေတ..။ x{1014}x{103D}x{103C}တမ္း x{1014}x{103D}စာကို တစည့ီ စုပူၿပီး ဖဖေလး နမ္းေနတာ..။ တခကခက္ ကိုကိုx{1037} လာဖားေလး ပါးစပဲ ေရာကာရင္ ကမ ဆဲစုပိတယ္..။ အရမ္းပဲ ကိုကိုx{1037} အနမ္းေတက ကမကို အရမ္းကိုပဲ ပဳစားx{1014}x{103D}ိုငန္းတယ္ေလ။

ကမ စိတဲမာ ကိုကို ကမကို ပင့င့င္းလင္း ခစစဲ့တဲ့ ေနx{1037}ေလးကိုေတာင္ သတိရသားမိတယ္။ ကိုကိုနဲx{1037} ငယ္ေလးၾကားမာ ကနx{1037}နx{1037}ံေနတဲ့ စည္းေလး ရိေနတယဲ့။ အဲ့ဒီစည္းေလးက အရကဲx{1037} မပင့င္းမx{103C} တဲ့ေလ။ အဲ့ဒီ စည္းပါးပါးေလးကို ထိုးေဖာကိုx{1037} ကိုကို x{1039}x{101C}ကိဳးစားၾကည့ငယ္ ဆိုၿပီး ကမ ရဲx{1037} အပိဳစင္ ပန္းေလးကို ကိုကို ခူးခဲ့တာ။ အဲ့ဒီညေနက မိုးေတx{101B}ာၿပီး လကီးမိုးx{1039}x{101C}ကိဳးေတ တဝုန္းဝုန္း တဒိုင္းဒိုင္းနဲx{1037}။ ရာသီဥတုက ကိုကိုx{1037} ဘကေလ။ ကမလည္း မိုးၿခိမ္းသံကို ေၾကာကာလား.. ကိုကိုx{1037} ရဲx{1037} ညx{103B}ိဳx{1037}ခကင္းလန္းတဲ့ ပင့ကx{103C}ိကံ ေတကို ေၾကာကာလား။ ဘာကို ေၾကာကန္း ေသေသခာခာ မသိေပမယ့္ အဲ့ဒီ အေၾကာကရားရဲx{1037}ေနာကာ တစက္ မေမ့x{1014}x{103D}ိုငဲ့ ခိဳၿမိနx{103C}ေတ သာယာၾကည္x{1014}x{103D}ူးမx{103C}ေတ ကမ ရခဲ့တယ္။ အဲ့ဒီညေနက အခိန္ေတ လနားလိုx{1037} ကိုကိုနဲx{1037} ကမ လူx{1039}x{101C}ကီးေတ မသိေအာင္ ထက္ေပးၾကဖိုx{1037}ေတာင္ ဆုံးဖတဲ့ေသးတယ္။

အေဝးေပးဂိတို အသား လမ္းမာ ကမ စိတ္ေတ ေထပားခဲ့တယ္ေလ။ ေဖေဖနဲx{1037} ေမေမ့မာ တနိုးထားၿပီး ခစတာ ကမ တစ္ေယာကည္း မဟုတ္ လား။ မိဘ ကယာမာ ဖစငိုင္း ဖစ္ၿပီး လင္ေနာကိုက္ေပးတဲ့ သမီး လိုx{1037} သူမားေတ ဝိုင္း လကx{103B}ိဳးထိုးရင္ ေမေမ ရကန္းလိုx{1037} ငိုမား ငိုမလား။  ေဖေဖလည္း ေဒါသေတ တအားထက္ၿပီး.. အင္းး.. ေဖေဖက ေသးတိုးရိတယ္။ ကမကို သိပစဲ့ေဖေဖ ေဒါသေတထက္၊ ေသးေတ ေဆာင့က္ၿပီး  မေတာဆမား.. အေတးနဲx{1037} ကမ ငိုခငာတယ္။ ကမမက္x{1014}x{103D}ာကို အရိပိုၾကည့္ေနတဲ့ ကိုကိုက ဒါကို ရိပိခဲ့တယ္ေလ။ လမ္းတစက ပနည့္၊ ကမကို အိမေရာက္ ပနိုx{1037}ၿပီး ေဖေဖေမေမတိုx{1037}ဆီက တရားဝင္ ယုံၾကညx{103C}ကို ရေအာင္ ကိုကို x{1039}x{101C}ကိဳးစားx{1014}x{103D}ိုငဲ့တယ္။ လူငယ္ေတရဲx{1037} သဘာဝကို အထိုကေလာက္ နားလည္ေပးတတဲ့ ေဖေဖေမေမနဲx{1037} ပငိုယ္ အရညခင္းလည္းေကာင္း၊ x{101B}ိုးသားx{1039}x{101C}ကိဳးစားၿပီး စည္းကမ္းရိ အေနတညဲ့ ကိုကိုx{1037}ၾကားမာ တခါတခါဆို ကမက ေဘးလူေတာင္ ဖစားတတ္ေသးတာ။

ခုဆို ကိုကိုလည္း ေဖေဖ့လုပန္းေတမာ အေရးပါတဲ့ လူယုံေတာ္ ဝနမ္း၊ တစ္ေနx{1037} ေဖေဖ့ ေနရာကို လx{103E}ဲေပာင္း ဆကံမယ့ူတစ္ေယာက္ ဖစ္ေနၿပီ။ ကမ မဟာဝိဇx{1039}x{1008}ာၿပီးတာနဲx{1037} ကိုကိုနဲx{1037} လကပိုx{1037} အားလုံး စီစဥ္ေနၾကၿပီ။ တစုပဲရိတာက ကိုကိုေပာဘူးတဲ့ ကမနဲx{1037} သူx{1037}ၾကားက စည္းပါးပါးေလး ဆိုတာေလ..။ ကမတိုx{1037}x{1014}x{103D}စ္ေယာကုံး ဒီစည္းေလးကို ေနာကပ္ မေကာစ္ၾကေတာ့ဘူး။ အခိန္ၾကာလာတာနဲx{1037}အမ ကိုကိုx{1037} အေပၚ သားအရင္းတစ္ေယာကို ယုံၾကညဲ့တဲ့ ေဖေဖနဲx{1037} ေမေမရဲx{1037} အားထားမx{103C}ေတက ကိုကိုx{1037} ခစမၼက္ေတကို အလိုလို ထိန္းခဳပားေစတဲ့ ခၽန္းခက္ေတ ဖစဲ့တယ္။ ကမကို ညီမေလးလိုတစိဳး ခစူလို တစုံ ေစာင့္ေရာကx{103C}ေတနဲx{1037} ကိုကို အရမ္း ပငန္းခဲ့ရာပါတယ္။ ပိုဆိုးတာက နည္းနည္းေလးမ အလိုလိုကိုx{1037} မရတဲ့ ကမရဲx{1037} ဂစနန္ အကင့္ေပါ့။ ဒီအကင့ိုးကို x{1014}x{103D}ိုငာ ကိုကို တစ္ေယာကဲ ရိတယ္။ ေပာသာေပာတာပါ.. ကမ ဆိုးx{1014}x{103D}ဲx{1037}မိတဲ့သူကလည္း ကိုကို တစ္ေယာကဲ ရိတာပါေနာ္။ ခုလည္း ကိုကိုx{1037} အနမ္းေတကို ခံယူရင္း ဘာကိုမန္းမသိ လိုခငာမိပနဲ့ ကမစိတ္ေတကို မၾကာခင္ေပာမယ့္ သၾကx{1039}x{1004}နီ အာx{101B}ုံ ေပာင္းလိုက္ေတာ့တယ္။
(၂)
ဒီလိုနဲx{1037} ေရာက္ေရာ မဟာသၾကx{1039}x{1004}နဲေတာ္။ အx{1039}x{101C}ကိဳေနx{1037} ညေန ေရပဲေတာ္x{1039}x{101C}ကီး ဖင့ဲ့ထိ ကိုကို ဘာမ စကားမစဘူး။ ကမကေတာ့ တစကိုကိုx{1037}မယ္ ဆိုၿပီး ခင့္ေပးထားေတာ့ x{1039}x{101C}ကိဳတင္x{1039}x{101C}ကံစည္ေနတာ။ တစကေန x{1014}x{103D}စက္.. x{1014}x{103D}စကေန ေနx{1037}တိုင္း ဖစားေအာင္ေပါ့။ ကိုကိုက ကမထက္ ပိုလညယ္ သိလား။ ကမကို ခစန္းလိုx{1037}သာ အလိုလိုကတာ၊ သူ သေဘာတူခငဲ့ကိစx{1039}x{1005} မဟုတူးေလ။ အx{1039}x{101C}ကိဳေနx{1037}ည မိုးခဳပဲ့ထိ ကမကို ဘာအစီစဥ မေပာေတာ့ ကမလည္း မခင့ရဲ ဖစာၿပီေပါ့။ ဘယိုမ မေနx{1014}x{103D}ိုငဲ့အဆုံး “ကိုကိုx{1037}.. သၾကx{1039}x{1004}နေနၿပီ.. လိုကိုx{1037}မယ္ ဆို လိုx{1037}.. ” အဲ့လို စူစူေဆာင့္ေဆာင့္ အသံေလးနဲx{1037} ဖုန္းဆကိုကယ္။ ကိုကိုက ေလသံေအးေအးနဲx{1037} သူပဲ မေပာခဲ့သလိုလို “ဘယိုတုန္း ကေလးေလးရဲx{1037}..”လိုx{1037} ပန္ေမးၿပီး ကမကို စ ေသးတယိလား။ ကမဖင့္ အသည္းေတအူေတ ယားလိုကာ ေပာမေနပါနဲx{1037}ေတာ့။ စိတ္ေပာင္းၿပီးမား မသားရေတာ့ဘူးဆိုမဖင့္ ဟင့္.. ေတးရငဲx{1037} ငိုခငားမိတယ္။ ကိုကို မေကာင္းဘူးကာ.. ဒါေလးေတာင္ ခင့ပဳခငူး။

“ကိုကိုx{1037} ဘာလုပာလဲလိုx{1037}.. လိုကိုx{1037}မယ္ ဆို.. ကိုကိုေနာ္ ေပာၿပီးစလစ္.. ကတိမတညင္ ငယ္ ငိုပစိုကာ..” ဒီထကည္း ပို မေပာရဲဘူး။ ဒါေတာင ငယ္ေလး ငိုရင္ ကိုကို ေခာ့မာေပါ့နဲx{1037} ၿပီးသားလိုx{1037}ကေတာ့ ေသၿပီဆရာပဲ။ ေတာ္ေသးတယ္ ကိုကိုက “ငယ္ေလးေပာေတာ့ တစကဲဆို က..” ဟူး ေတာ္ေသးတယ္.. ဒီေလာကို ရx{1014}x{103D}ိုင္ေသးတယ္။ ကမလည္း တတ္x{1014}x{103D}ိုငေလာက္ စိတညညားၿပီး ကိုကိုx{1037}ကို ခၽဲရတာေပါ့။ စိတေတာ့ သူx{1037}ကိုမေပာဘဲ ခိုးလုပိုကာကမ ေကာင္းေသးတယ္ လိုx{1037} ေတးမိေနၿပီ။ ဟုတယ္ေလ ေနာ္.. သူမားက လိမိမာမာ ခင့္ေတာင္းတာကို အလိုမလိုကင္ တအား ေဒါသထကိတယ္ တကယဲ။ ကိုကို လူဆိုးx{1039}x{101C}ကီး။ မုန္းပစိုကငယ္ တကယဲ။

“ခုမ အx{1039}x{101C}ကိဳေနx{1037}ပဲ ရိေသးတယ္ေလ ကာ..” “အx{1039}x{101C}ကိဳေနx{1037}က ကုနားၿပီေလ ကိုကိုရ.. မိုးပဲ ခဳပ္ေနၿပီ ဟာကိုးး..”  ပါးစပ ဒီေလာကဲေပာေပမယ့္ စိတဲ ကေတာ့ ေတးေနၿပီ။ ခုခကင္းမ ကိုကို တစုခု မစီစဥင္ ကိုကို နဲx{1037} ဖုန္းခၿပီးတာနဲx{1037} ဆကယ္ ကိုလင္းတိုx{1037} စုတိုx{1037}ဆီ။ သူတိုx{1037} အတဲပဲေကာင္းတယ္.. ကဲတဲ့ ေနရာမာ တကီလကီ။ သူငယင္းေတ တိုငင္ေနၾကကတည္းက ငါလည္း ပါမယိုx{1037} ေပာလိုကင္ တစန္းပဲ ဟာကို။ ေဖေဖနဲx{1037} ေမေမကလည္း  ကိုကိုပါမ စိတမာမိုx{1037}သာ။ သူx{1037}ကို အရင္ ခင့္ေတာင္းမိတာ မားၿပီလား မသိပါဘူး.. ဟင့္။ ကိုကိုနဲx{1037} ဖုန္းေပာရင္း ေပါင္ေပၚတငားတဲ့ အေမးပ အx{101B}ုပ္x{1039}x{101C}ကီးကို  လိမဲေနမိတယ္။ စိတဲကလည္း “ကိုကို မေကာင္းဘူး.. လူx{1039}x{101C}ကီးဖစ္ၿပီး ကတိလည္း မတညူး..” လိုx{1037} ထပလဲလဲ ေပာေနမိတယ္။ အဲ့အခိန္ ကမ မက္x{1014}x{103D}ာ စူပုပ္ ေကာကိတ္ေနမာ အေသအခာေပါ့။

“ကိုကို အကုနီစဥ္ၿပီးပါၿပီ ကေလးရဲx{1037}.. အတက္ေနx{1037}က လိုကိုx{1037}မယ္ေလ ကာ ေနာ္..” ေတx{1037}လား ကိုကို လူလည္x{1039}x{101C}ကီး။ အကေနx{1037} ကတည္းက ပိုx{1037}လိုကင္  ေနာကပ္ x{1014}x{103D}စက္ ကမ ထပူဆာေတာ့မယ္ ဆိုတာ သူ သိေနတယ္။ စိတ္ေပါက္ေပါကဲx{1037} ေခေဆာင့ိတာေပါ့။ “ကိုကိုကလည္း နကန္ မရဘူးလား  လိုx{1037}..” လူက တအား ကဲခင္ေနေတာ့ ေပာလိုကိေရာ။ ကမကို ပန္ေပာတဲ့ ကိုကိုx{1037}ေလသံ နဲနဲ တညာၿပီ။  “အတက္ေနx{1037}က အစညုံးေလ ငယ္ေလးရယ္..  မနက္ အေစာx{1039}x{101C}ကီးကတည္းက ညမိုးခဳပိ ရမယ္.. ေကနပ္ ေနာ္.. ကေလးေလး..”  “ဟနx{1037}္.. ကိုကို ကလည္း…” လူx{1037}စိတ တကယဲ ဆန္းတယ္ သိလား။  ကိုကိုx{1037}အကင့ ဆုံးဖတ္ၿပီးရင္ မပငတန္း ကမ သိသိx{1039}x{101C}ကီးနဲx{1037} မရမက ေပာေနမိတာ။ ေနာကုံး ကိုကိုက “ငယ္ေပါကေလး… အတက္ေနx{1037} ကိုကိုနဲx{1037}  ေလာကညလား.. သၾကx{1039}x{1004}နစင္းလုံး အိမင္းေအာင္းမလား.. x{1039}x{101C}ကိဳကာေx{101B}း..” ဟင့္ သားၿပီ။ ေလသံနဲx{1037} စကားလုံးအရ ကိုကိုx{1037}ကို ဒီထကို ေဈးဆစ္ လိုx{1037} ဘယိုမ မရေတာ့မန္း ကမသိလိုက္ၿပီေပါ့။ “ၿပီးေရာ.. အာ့ဆိုလည္း.. ကိုကိုx{1037} သေဘာပဲ.. အိပ္ေတာ့မယ္.. ဒါဘဲ..” အမငတတဲx{1037} ဖုန္းကို ပါဝါပါ  ပိတစိုကယ္ ေအးေရာ။ အတက္ေနx{1037} မေရာကခင္း ေနာက္ေနx{1037}ေတလည္း လာမေခာ့နဲx{1037}..။

(၃) သၾကx{1039}x{1004}နကေနx{1037}ေလးတစ္ေနx{1037}က ကမအတက္ေတာ့ တစမာၻပဲ သိလား။ အဲ့ဒါ ကိုကို လူဆိုးx{1039}x{101C}ကီးေၾကာင့္ေပါ့။ ကမ ဖုန္းပိတားေတာ့ ေဖေဖနဲx{1037} ေမေမ့ ဆီ တလည့ီ ဆကယ္ေလ။ ကမကလည္း ပတားတယ္ အဲ့ ဖုန္းေတပါ မကိုင္ေတာ့ဘူးေပါ့။ ကမ ေကာက္ေနတာ ေမေမက ရိပိတယ္။ ဒါေပမယ့္  သိတယ္ မဟုတား ေဖေဖေကာ ေမေမေကာ ကိုကိုx{1037} ဘက။ ေမေမက “မီးမီး မကိုငူးလား ဒီမာ ကိုx{1014}x{103D}ိုင္ေခၚေနတာ..” ဆိုၿပီး ေမးေသးတယ္။ ကမ လည္း “ကိုငူး…” လိုx{1037} ခပတတဲ ေပာပစိုကယ္။ ေခၚေပါ့ တတ္x{1014}x{103D}ိုငင္ သုံးစကx{1039}x{1000}နx{1037}စါ ေခၚလည္း မကိုငူး.. ဘာဖစဲ။ အဲ့လိုနဲx{1037} အကေနx{1037}  တစကုံးကုန္ေရာ။ ေနာကစက္၊ အကတ္ေနx{1037} မနက္။ ကိုကို အိမ္ေရာကာတယ္။ တကိုယုံး စိုx{101B}x{103E}ဲၿပီး မက္x{1014}x{103D}ာက ၿပဳံးစိစိနဲx{1037}။ မိဘေဆမိဳးေတ မရိရာ ေတာ့တဲ့ ကိုကို၊ သူတစ္ေယာကည္း ေနတဲ့အိမ္ေလးက ကမတိုx{1037} အိမဲx{1037} သိပေဝးဘူးေလ။ ဒီေလာက္ စိုx{101B}x{103E}ဲေနတာ လမ္းေလာကာလိုx{1037}ေနမာေပါ့။ သူက ေတာ့ သၾကx{1039}x{1004}န္ေရ စိုၿပီးၿပီ။ ကမ မက္ေစာင္းထိုးရင္း “x{1039}x{101E}ကကုတ္x{1039}x{101C}ကီး ေရနစာတဲ့ x{101B}ုပ္၊ မုန္းတယ္..” လိုx{1037} ပစိစိ ေပာပစိုကယ္။

ေမေမ ထုတ္ေပးတဲ့ ေဖ ေဖ့ အဝတစားေတ လဲဝတ္ၿပီး ေဖေဖနဲx{1037} တစနကုံး ခက္ ထိုငိုးေနတယ္။ ေနx{1037}ခင္း ထမင္းေတာင္ စားသားလိုက္ေသးတယ္ေလ။ ထမင္းဝိုင္းမာ က မကို ၿပဳံးစိစိ ၾကည့ုံကလဲၿပီး ဘာစကားမကို မေပာတာ။ ေဖေဖရယ္၊ ေမေမရယ္၊ ကိုကိုရယ္ သုံးေယာကား ထမင္းစားရင္း ေပာလိုက္ၾကတဲ့ စကား၊ ဘာေတမန္းကို မသိဘူး။ ကမ ကေတာ့ ထမင္းဝိုင္းထဲမာ အသကဲ မရိတဲ့အတိုင္း။ တခါတေလ အကုနုံးကို မုန္းပစငယ္ တကယဲ။ ထမင္းစားၿပီး ေဖေဖ ေနx{1037}လည္ တေရးအိပိန္ ကိုကို ပနားတယ္။ အဲ့ အခိနိ ကမကို မနကန္ အစီအစဥ္ ဘာမ မေပာဘူး။ ပနါနီး ေမ ေမ့ဆီ မနကနတက္ ခင့္ေတာင္းေနတာေတာ့ ကမ ၾကားလိုကယ္။ ေမေမကလည္း ပန္ေပာပါ့ “အန္း.. လိုကိုx{1037} ေပးလိုက္.. ေပာမေကာင္းရင္  ေရာကဲ့ အရပင္ x{101B}ိုကစ္..” တဲ့။ ဟဟ.. ကမ ရယငားတယ္။ ကိုကိုလား ကမကို x{101B}ိုကဲမာ။ သတx{1039}x{1011}ိရိရင္ x{101B}ိုက္ၾကည့ိုက္ေလ။ ပန္ေခာ့ရတာနဲx{1037}  မကာမိေအာင္ ေကာကစိုကာေပါ့။ သူပနားၿပီး ညေနလည္းေစာင္းေရာ လုံးဝ အသံတိတားေတာ့တာပဲ။ ကိုကို ပညာပၿပီ။ ကမ သိတာေပါ့။  ကမ ဖုန္းေလး ပနင့ားမိတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကိုကို ကမဆီ ဖုန္းမေခၚဘူး။ ေမေမ့နား ေယာငညည္ သားလုပ္ေနမိတယ္.. ေမေမ့ဖုန္းမား ထ မည လားလိုx{1037}ပါ။ ေဖေဖ့ကိုေတာ့ ကက္ၾကည့္ၾကည့္ေလာကဲ လုပဲတယ္။ ေဖေဖ သိသားရင္ ကမရဲx{1037} မဟာသၾကx{1039}x{1004}နီမံကိန္း ပကိုx{1037} ေသခာသားၿပီေလ။

အဲ့ေနx{1037}က စိတဲ အလိုမကတာမား ညစာေတာင္ စားမဝငူး တကယ္။ အိပါနီးထိ ကိုကို ဖုန္းမေခၚေတာ့ ကမ ဘယိုမ မေနx{1014}x{103D}ိုင္ေတာ့ဘူး။  တကယမ္းကေတာ့ ဟိုေကာင္ေတဆီလည္း မဆကငါဘူး။ ကမက ကိုကို ေပးတဲ့ အခင့္ေရးပဲ လိုခငာပါ။ ကမ ဆိုးတယ္ ကဲတယ္ ဆိုရင္ေတာင္  ကိုကို ခင့ဳx{1014}x{103D}ိုငေလာက္ ေဘာငဲမာပဲ ကမ ဆိုးတာ ကဲတာပါ။ ကိုကိုx{1037}ကို မရမက ပူဆာတယ္ ဆိုကတည္းက ကိုကို နဲx{1037}ပဲ ေပာငိုx{1037} ဆိုတာ ကိုကို သိ သင့ာေပါ့။ ကိုကို ခင့ပဳခငဲ့ ကိစx{1039}x{1005}ကို ကိုကိုနဲx{1037}တူတူေပာငိတာ ကမ မားတယဲ ေပာရမလား မသိေတာ့ပါဘူး.။ ဘာပဲဖစစ္ ကမ အရမ္း  ဝမ္းနည္းတယ္။ ကိုကို မတရားဘူး။ လူဆိုးx{1039}x{101C}ကီး။ ကမကိုလည္း တကယ္ မခစူး။ ညစာကို ဟုတိပတိ မစားဘဲ ဝငိပစိုကယ္။ အိပကဲ မာ ကိုကိုေရာ ကမေရာ သၾကx{1039}x{1004}န္ေရေတ စိုစိုx{101B}x{103E}ဲ၊ အနမ္းေတလည္း ပိုပိုကဲ လိုx{1037}ရယ္။

(၄) အတက္ေနx{1037} မနက္ေစာေစာ..။ ကမ အေစာx{1039}x{101C}ကီး x{1014}x{103D}ိုးေနတာပါ။ ဒါေပမယ့္ ကိုကိုx{1037}ဆီက ဘာမ မေမာ္ေတာ့ဘူး။ ကမ ဘယ္ေလာက္ လိုခင္ေနမန္း ကိုကို မ သိတာမ မဟုတဲ။ ဒါေလးမ မလိုက္ေလာခငည္း ေနေပ့ေစေတာ့။ ကမ အိပာထဲမာ ေခါင္းအုံးx{1014}x{103D}စုံး ၾကား ေခါင္းညx{103B}ပ္ၿပီး ေပကပ္ အိပ္ေနပစိုက္ တယ္။ ေမာကုံx{1039}x{101C}ကီး အိပ္ေနတဲ့ ကမတငါးကို ဖတနဲ x{101B}ိုကင္း ေမေမ လာေအာယ္.. ဖုန္းလာေနတာ မၾကားဘူးလားတဲ့.. ဘယ္ၾကားမလဲ ကမ နား ေတ ေခါင္းအုံးနဲx{1037} အတင္း ဖိထားတာx{1039}x{101C}ကီး။ ေမေမ ထကားေတာ့ ကမ ဖုန္းကိုငိုကယ္.. “ကိုကို ေရာက္ေနၿပီေနာ္.. ကားပါကငို ဆင္းခဲ့ေတာ့..” တဲ့။  အိုးး.. ေပာိုကာ အရမ္းပဲ။ မက္x{1014}x{103D}ာသစင္း ေရပါ ခပကက္ ေလာင္းခိဳးလိုကယ္..။ မနငုံေရx{1037} ေရာက္ေတာ့မ ဘယကီ ဝတင္ ေကာင္းမ လဲ.. စဥ္းစားလိုက္ေတာ့ ကိုကိုx{1037}ကို ကလိခငားတယ္။ ကိုကိုx{1037} သေဘာအတိုင္းသာဆို ရပကီ ထူထူ တစည္ နဲx{1037} ဂင္းပန္ ဖစစ္ ဝတင့ာေလ။ ဒါ ေပမယ့္ ခညားေပာ့ေပာ့ ဂါဝန္ေလး ကမ ေx{101B}းလိုကယ္။ အရည ဒူး ဖုံးx{101B}ုံေလး။ ၿပီးေတာ့ ဂါဝန အဖဴခံေပၚမာ ပန္းေရာင္ အဝါေရာင္ အစိမ္း ေရာင္ လိေမၼာ္ေရာင္ အပင့္ x{1014}x{103D}ုပ္x{1014}x{103D}ုပ္ေလးေတ ပါတဲ့ အဆင္၊ တနည္းအားဖင့္ ေရစိုစိုနဲx{1037} ဘယိုမ မသင့္ေတာဲ့ အေဖာ့ဆင္ေပါ့.. ခိခိ။

ခဳပားတဲ့ ပုံစံကလည္း လညင္းေပါက္ ကယယ္ ကပပ္ေလးနဲx{1037} လက္ေမာင္းက အရင္းပိုင္း အုပယိုx{101B}ုံ တိုတိုေလး။ ခါးေအာကိုင္းကို ထီးလို  လင့ဲဝဲ ေလးဖစ္ေအာင္ ပိတကို အေစသား ယူၿပီး ကမကိုယိုင္ စိတိုင္းက ခဳပားတာေလ။ ဘာ အတနx{1037}္ ဘာအဆကကို မပါေတာ့ ကိုယုံး  အလက ရင္းၿပီး ေပၚေနေရာ။ ၿပီးေတာ့ ကမ ကိုယုံး ကိုယ္ေပါက ေမာယ္ေတလို သယယ္ေပာင္းေပာင္း မဟုတူး။ ရင္ (၃၄)၊ ခါးက (၂၆)၊  တင္ (၃၈)။ ခု ကမဝတားတဲ့ ခညားေပာ့ဂါဝနဲx{1037} ေရစိုသားမယ့္ ကမ ကိုယုံးကို ပနင္ၾကည့ယ္.. ခိခိ.. ကိုကို ဘယ္ေလာကား ေဒါေတ ကန္ လိုကလဲ။ အခု ကမ ေအာကင္းသားတာနဲx{1037} ခကင္း ပနကဲလိုx{1037} ေပာကိုေပာမာ ေသခာတာေပါ့။ အဲ့ကရင္ေတာ့ ကမ ဟုတဲ့ ကိုကို ဆိုၿပီး ပန္ တကဲဝတိုကာပါ။ ကမက အဲ့လို ကိုကိုx{1037} တစကတ္ အမိနx{1037}္ေတ နာခံရတာ အရမ္းေပာယ္။ ကိုကို မဆူ ဆူေအာငည္း တမငုပင္ ေသးတာ။

အဝတဲလိုx{1037}ၿပီးေတာ့ ဆံပငည္ေတကို ခပကက္ေလး ကစံၿမီး ကစိုကယ္။ မက္x{1014}x{103D}ာကိုလည္း လိမ္းေနက x{1014}x{103D}ိုx{1037}ရညရင္ေလးပဲ လိမ္းလိုက္ တယ္။ ကမအတက္ ေနေလာငံေတ ေရစိုခံေတ ဘာမ မလိုပါဘူး။ နဂိုကတည္းက သိပ္ ပငငငင္ မေနတတဲ့ကမမာ အလပငစx{1039}x{1005}ည္းရယိုx{1037}  ဘာမ မညညရ မရိတာလည္း ပါတာေပါ့ေနာ္။ သဘာဝကက ေပာင္းရင္းရင္း မက္x{1014}x{103D}ာေလးနဲx{1037} ကိုယုံးအတိ ဂါဝန္ေလး။ မန္ေရx{1037}မာ ကိုယို တစါတ္ လည့္ၿပီး ၾကည့ိုက္ေသးတယ္။ ခဏေန သညုံစံနဲx{1037} ေရပကံထကမလား ဆိုၿပီး ကိုကို စိတိုေတာ့မယ္.. ေပာိုကာ ခိခိ။ ကုတင္ေပၚမာ ရပကီ  တစညဲx{1037} ဂင္းေဘာင္းဘီ သရီးကာတားေလးတစည္ အသင့္ ထုတားခဲ့လိုကယ္။ ကိုကို ဆူရင္ ပနကဲဝတိုx{1037}ပါ။ ကမရည္x{101B}ယက ကို ကိုx{1037}ကို စိတိုေအာင္ ဆခငုံ သကကဲေလ ေနာ္။ သားဘိုx{1037} အသင့စ္ေတာ့ ကိုကိုx{1037}ကို ေရေလာင္းခငိတ္ ေပါကားလိုx{1037} ေရခဲေသတx{1039}x{1011}ာထဲက ေအးစိမ့္ ေနတဲ့ ေသာက္ေရတစူး ယူလိုက္ေသးတယ္။ စင္ေပၚတငားတဲ့ ဖိနပ္ေတထဲက ကမ အx{1039}x{101C}ကိဳကုံး ေလဒီရx{103C}း ဖိနပ္ေလး စီးလိုက္ၿပီး “ေမေမ့ တာ့တာ ေနာ္…” ဆိုေတာ့ ေမေမက “ကိုx{1014}x{103D}ိုင့ကား နားေထာင္ေနာ္ မီးမီး.. လူၾကားသူၾကား ေပာမရဆိုမရ မလုပဲx{1037}..” တဲ့။

ေအာက္ေရာက္ေတာ့ ဓါတ္ေလကား ေပါကမာ ကိုကို ေစာင့္ေနတယ္။ ဂင္းေဘာင္းဘီ အပာရင့င့ဲx{1037} ရပကီ က ကမ္းx{101B}ိုးစင္းလို အစင္းx{1014}x{103D}ုတ္x{1014}x{103D}ုတ္ေလး ေတ ပါတဲ့ အပာေရာင္x{1014}x{103D}ုx{1014}x{103D}ုေလး။ ကိုကိုက ေၾကာင္ေၾကာင္ ကားကား အဆင္ေတ ဝတ္ေလ့ မရိဘူးေလ။ တီရပ္ေတ ဘာေတနဲx{1037}လည္း အပင္ ထကဲတယ္။  ကိုကို အx{1039}x{101C}ကိဳကုံးက အေရာင္ေဖာ့ေဖာ့ ရပကည္ ေပာင္ေလးေတေပါ့။ ေဘာင္းဘီကိုလည္း ဂင္း အကပ္ေတထက္ စတိုငန္ ေဒါကတနx{1037}္ေတ မပါ တဲ့ ပုံစံမိဳးပဲ ေx{101B}းဝတတယ္။ ကမကို ေတx{1037}ေတx{1037}ခင္း ဓါတ္ေလကားထဲ ဖတနဲ ပနင္ၿပီး တံခါးကို ပိတိုကယ္။ အေပၚဆုံးထပ္ ခလုတို x{1014}x{103D}ိပ လိုက္ေတာ့ ကမ အံ့ၾသသားတာေပါ့။ ကိုကို ဘာလုပလိုx{1037}လဲ..။ အိမန္ အဝတဲခိုင္းရေအာငလည္း ကမေနတာ အေပၚဆုံးထပ မဟုတဲ။ ကမ  ေၾကာင္ၾကည့္ေနတုန္း ကိုကိုက ကမကို နံရံဆီ ဆတနဲ တန္းၿပီး ကမ x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းေတကို.. “အိုးး ကိုကိုx{1037}..”

နံရံနဲx{1037} ေကာနဲx{1037} ဖိကပ္ေနတဲ့ ကမကို ကိုကို နမ္းတယ္။ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းစုပမ္းေနတဲ့ ကိုကိုx{1037} x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းေတ ခိဳလိုကာ ကိုကိုရယ္။ ကမလကဲက ေရဗူး ပဳတ္ ကသားတယ္။ Lock & Lock ဗူးဆိုေတာ့ အဖုံးပင့က္ၿပီး ေရေတလည္း ဖိတုနာေပါ့။ ေရဗူးထဲက ေရဖိတာ ပx{103F}နာ မဟုတါဘူး။ တကယ့္ ပx{103F}နာက ကမ ပိပိေလးထဲက စိမ့ကာတဲ့ ခစတည္ေတ။ ကိုကိုေပါ့ x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းကို နမ္းရင္း ကမ ရငိုင္ေတကို ဆုပယ္ေနတယ္။ သူx{1037} လကါး ေx{1014}x{103D}း ေx{1014}x{103D}းx{1039}x{101C}ကီးထဲမာ ကမ x{1014}x{103D}ိုx{1037}အုံ အိအိေဖာင္းေဖာင္းေလး စိစိညကကား ေကကုန္ေတာ့မလားပဲ။ ခုေနမား တစ္ေယာက္ေယာက ဓါတ္ေလကား လာဖင့င္ ဒုကx{1039}x{1001}။ တထိတိတ္ အေတးနဲx{1037}ပဲ အတက္ၿပီးေတာ့ အဆင္း။ ရငုနရာ အနမ္းေတေၾကာင့္ ဓါတ္ေလကားရပားမာေတာင္ ကမေၾကာကိတယ္။ တုနx{1037} နဲ ရပားတဲ့ ဓါတ္ေလကား တံခါး မပင့င္ လူခင္း ခာလိုက္ၿပီး   “ဒီေရဗူးက ဘာလုပာတုန္း..” ေရဗူးကို ကုန္းေကာကင္း ကမကို ေမးတယ္။

“ကိုကိုx{1037}ကို ေရေလာင္းမလိုx{1037}ေပါ့..” ပန္ေဖတဲ့ ကမ အသံ ပုံမနဟုတူး သိလား။  “ဟဟ အx{101B}ူးမေလး.. မေနx{1037}က ကိုကို ေရေလာင္းခံခငိုx{1037} လာတာေလ.. စူ ပုပ္ေကာကိတ္ေနတာ ဘယူလဲ ေပာ.. တခါတည္း လူကို စကားေတာင္ေပာေဖာရဘူး ေကာက္ေတးမေလး..” ေပာရင္းနဲx{1037} ကမပါးကို လိမဲလိုက္ တာ ပါးေလး ဆိုတာ ထူပူ သားတာပဲ။ ကိုကို ဒီေနx{1037} ကမကို ေတာ္ေတာ္ x{1014}x{103D}ိပကင္ေနပုံရတယ္။ မုန္းတယ္ လူဆိုးx{1039}x{101C}ကီး။  “ကိုကိုေနာ္.. နာတယ္ လိုx{1037}.. သူx{1037} အသား မဟုတိုင္း တအားပဲ…”  “စိတ္ေကာကိုx{1037} ဒဏ္ေပးတာေလ.. ေနာကါ ေကာကဲေကာက္ၾကည့္ ဒီ့ထက္ နာမယ္..”   နာသားတဲ့ ကမ ပါးေလးကို  ဖဖ နမ္းရင္း ကိုကိုေပာလိုကာ။ နာစမ္းပါေလ့ေစ ကိုကိုရာ.. ခုလို အနမ္းေတနဲx{1037} ပန္ေခာ့မယ္ ဆိုလိုx{1037}ကေတာ့ ေသးထက္ေအာင္ နာလည္း ကမကေတာ့  ကိတံမာပဲ။ ဆိုးပစ္ဦးမယ္။ ကိုကို တကယ္ လုပလုပ္ သိရေအာင္ ဆိုးခငိုင္း ဆိုးၿပီး ေကးေနေအာင္ ေကာကစ္ဦးမယ္။

(၅) အဲ့ဒီလိုနဲx{1037} ဓါတ္ေလကားထဲက ထက္ၿပီး ကိုကို စီစဥားတဲ့ ကားဆီသားၾကတယ္။ ကိုကိုx{1037}လက္ေမာင္းကို ခိုၿပီး လမ္းေလာကတာ ကမ အx{1039}x{101C}ကိဳကုံး ေပါ့။ ကိုကိုx{1037} မက္x{1014}x{103D}ာကို ေမာ့ၾကည့္ၿပီး ေပာလိုကဲ့စကားေတ ေဖာင္ေဖာငို ဖဲx{1037}ေနေရာပဲေလ။ တကယဲ ထူးဆန္းတယ္ သိလား ကမမာ ကိုကို နဲx{1037}ေတx{1037}တိုင္း  ေပာစရာစကားေတ ကုန္x{1014}x{103D}ိုငယို မရိဘူး။ ကိုကိုကေတာ့ ကမေပာသမ တဟားဟား သေဘာေတက၊ တခါတေလ အန္း အန္း နဲx{1037} ကမစကား ဆကိုx{1037} ေထာက္ေပး။ ကမ ထငါတယ္ ကိုကိုလည္း ကမေၾကာင့္ ပင္းရတယို ရိမာ မဟုတူး။ ခုလည္း သူx{1037}လက္ေမာင္းကို တဲခိုရင္း လိုတာထက္ ပို ၿပီး ကမ ဖကားလိုကယ္။ ေစာေစာက သူကမကို ဒုကx{1039}x{1001}ေပးထားတယ္ေလ။ကိုကိုx{1037} လက္ေမာင္းနဲx{1037} ကမ ရငားေတ ထိေနတယ္ မဟုတား။ စကားတ ေပာေပာနဲx{1037} သူx{1037}လက္ေမာင္းကို ရငားေတနဲx{1037} ပတ္ေနပစိုကယ္။ ေအာက္x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းကို ကိုက္ၿပီး ကမကို ငုံx{1037}ၾကည့ယ္။ သူx{1037}အာx{101B}ုံက ကမေပာေနတဲ့  စကားနဲx{1037} တခားစီ။ ကိုကိုx{1037} မကုံးထဲက အေရာင္ေတကို ၾကည့္ၿပီး ကိုကိုေလး အသကx{103C}ၾကပ္ေနၿပီမန္း ကမ သိတာေပါ့။ ကိုကိုx{1037}ကို ေမာ့ၾကည့င္းကမ  မကုံးေလး ပင့္ၿပီး လာတစစ္ လုပလိုကယ္။ စိတဲကလည္း မတ္ၿပီလားကိုကိုလူဆိုးx{1039}x{101C}ကီး.. ေနာကစါ ငယ့ို နာေအာငုပင္ ကိုကိုလည္း  မလယူးမတ္..။ ကမကို ငုံx{1037}ၾကည့္ေနတဲ့ ကိုကိုက “လူဆိုးမေလး.. နာမယ္..” တဲ့။ ခိခိ.. ကမ စိတဲက စကားကို ကိုကို ၾကားတယ္ေတx{1037}လား။ ကိုကိုက က မအတက္ အဲ့လို လူပါ။

စိတူးနဲx{1037}ၾကည္x{1014}x{103D}ူးေနတဲ့ကမ ရပားတဲ့ ကိုကိုx{1037} ကားကို ေတx{1037}ေတာ့ “ဟမ္.. ကိုကိုx{1037} ဒီကားနဲx{1037}ပဲ သားမာလား…” ကိုကို ယူလာတာ သူx{1037}ကားေလ.. Prado..။ ဒါ လား သၾကx{1039}x{1004}နညိုx{1037}ကား။ ကမက တခားတစီးစီး စီစဥာမယ္ ထငာေပါ့။ ၾကည့္ဦး ကမ ဘယ္ေလာက္ ေဒါသထကားသလဲ ဆိုတာ။ ဖကယ္ ထားတဲ့ သူx{1037}လက္ေမာင္းကို ေဆာင့ဲဖဳတစိုကယ္။ ၿပီးေတာ့ လမ္းဆကေလာကဲ ေခစုံရပ္၊ ကိုကိုx{1037}ကို ေပေစာင္ေစာင္ ေမာ့ၾကည့ိုကာေပါ့။  ကမ ဝတာတဲ့ အကီကို ဘာလိုx{1037} သားပနလဲခိုင္းပါလိမ့ိုx{1037} ေတးမိေနတာ၊ လတသတ္ေတာ့ ဒါေၾကာင့ိုး။ မနလုံပိတားနဲx{1037} ေကာတ္x{101B}ုပစ္x{101B}ုပ္ လို သၾကx{1039}x{1004}နညမယ့္ ကမအဖစို ေတးၾကည့္ၾကပါဦး။ လူက ေဒါသထကန္းလိုx{1037} အေငx{1037}ေတ ထကာမလားေတာင္ မတတယ္ တကယ္။ ကိုကို မ ေကာင္းဘူး။ ဒါ ကမ ဆx{1014}x{103D}x{1039}x{1015}ကို လိုက္ေလာတာမ မဟုတာ။ ဒီပုံစံနဲx{1037} သၾကx{1039}x{1004}နညာထက္ေတာ့ ကိုယ့ာသာ အိမာ အိပ္ေနတာကမ အိပ္ေရးဝဦးမယ္။  ခုကေတာ့ သူမားေတ ေပာ္ေနတဲ့ ၾကားထဲမာ ကမက မနုံပိတားထဲကေန ထိုင္ေငး.. စဥ္းစားရင္း ငိုခငာတယ္။

ရတယ္ေလ.. ကိုကို ငယ့ို အဲ့လို ခံစားေစခငယ္ေပါ့.. ငယ္ေတာင္းမိတဲ့ အခင့္ေရးေလးက ဘာမား x{1039}x{101C}ကီးကယန္းနားေနလိုx{1037} ကိုကို ခုလို လုပကတာ လဲ.. ရတယ္.. ၾကည့ိုက္.. ငယ္ စိတိခိုကတဲ့ ပုံစံကို ကိုကို ထိုင္ၾကည့္ေနx{1014}x{103D}ိုငိုx{1037}ပဲ လိုတာပါ..။ စိတိုင္းဖတ္ၿပီး ကမ ကားေပၚ တကိုငိုကယ္။  ၿပီးေတာ့ အပငို ေငးေနလိုကယ္။ ကိုကိုx{1037} ဘကို လုံးဝ လည့ၾကည့ူး။ ကမ မကညဲေနမိၿပီ.. ဒါေပမယ့္ ခုခိနာ ကမ မငိုေသးဘူး၊ စိတ။ ခု ေလာကဲx{1037} လုံးဝ မငိုဘူး။ ကတက္ သီခင္း ၿငိမ့္ၿငိမ့္ေလး ဖင့္ၿပီး ကိုကို ကားေမာင္းထကိုက္ၿပီ။ ပါရမီလမ္းနဲx{1037} ပညမ္းေထာင့ာတင္ လမ္းက စ ၾကပ္ ေနၿပီေလ။ သၾကx{1039}x{1004}နဲx{1037}ေပာရာ မငင္းေတ ကမ မငၿပီေပါ့။ အငိုလယဲ့ကမ မကညို မထိန္းx{1014}x{103D}ိုင္ေတာ့ပါဘူး။ ကိုကိုx{1037} ဘကိုေတာ့ လုံးဝကို မ လည့ာ။ ပညမ္းမေပၚက မx{100F}x{1039}x{100D}ပ္ တစုနား ေရာက္ေတာ့ ကားတန္းx{1039}x{101C}ကီးဖစ္ေနၿပီ။ အင္းယားလမ္းဘက္ ဝငဲ့ ကားေတတန္းစီလိုx{1037}ေပါ့။

ကားရပိုက္ၿပီး ကိုကိုက “ဒီမနက္ ဘာစားခဲ့လဲ ငယ္ေလး..” ဒါက ကိုကိုေမးေနက စကားပါ။ ကမတိုx{1037} ေတx{1037}လိုx{1037} ခကင္း မဟုတ္ေတာင္ ခဏေနရင္ ကိုကို  အၿမဲေမးတတယ္။ ကမ ပနေပာဘူး။ ေပာစရာလည္း မရိဘူးေလ.. ဘာမမ မစားခဲ့ပဲ။ “ၾကည့တာ ဒီကေလးေလး ဘာမ စားရေသးပုံမေပၚဘူး..  သၾကx{1039}x{1004}နညမယ္ ဆိုလိုx{1037} အေပာန္ၿပီး ဘာမ မစားဘဲ ထကာတယ္ ဟုတ္..” ေပာတတယ္ ေတာ္ေတာ္။ ေတာ္ေတာ္ ေပာရာေကာင္းတဲ့ သၾကx{1039}x{1004}န္ လညည္းx{1039}x{101C}ကီး ဆိုေတာ့။ “ကိုကို မုနx{1037}္ ယူလာေပးတယ္.. ေနာကာ ခင္းေတာင္း လမ္းယူလိုက္ ကေလးေလး..” ကမနဲx{1037} အပငားတိုင္း ကမအတက္  စားစရာတစုခု ကိုကို အၿမဲ စီစဥာတတာပါ။ အရငေတာ့ ဒါမိဳးဆို ကမ ရငဲ အသည္းထဲထိ ၾကည္x{1014}x{103D}ူးေနကေပါ့။ ကိုကို မေပာရင္ေတာင္ “ငယ္ စားဘိုx{1037} ဘာပါလဲ ကိုကို…” လိုx{1037}ေမးၿပီး ကိုကိုx{1037}ကားေပၚ ေမx{103E}ေနက။ ခုေတာ့ စိတ ငိုခငာပဲ သိတယ္။ “ေဟ့.. ေနာကာ ခင္းေတာင္း ယူလိုကိုx{1037} ငယ္ ေလး.. အာ..ဟာ ငိုေနတာလား.. အယ္ ငယလည္း ကာ.. ဘာလိုx{1037} ငိုတာတုန္း ကေလးရယ္.. ေပာမယ့္ အခိနို…” ေအာ ဟုတယ္.. ေတာ္ေတာ္ ေပာ္ ရမယ့္ အခိန္ ေတာ္ေတာ္ ေပာိုx{1037} ေကာင္းတဲ့ ပုံစံ ဆိုေတာ့။ တကယို ကမ အာခါငစ္ၿပီးေတာင္ ေအာို ပစငာပါ။ ကိုကိုx{1037}ကိုလည္း စိတိလကိ  ထုx{101B}ိုက္ ကုတဲပစငယ္။ ဒါေပမယ့္ ကမ မလုပါဘူး။

“ငယ့္.. ငိုပါနဲx{1037} ကေလးရယ္ေနာ္.. ကိုကိုတိုx{1037}တူတူ ေရပက္ မx{100F}x{1039}x{100D}ပ္ေတ ေလာက္ၾကည့္ၾကမယ္ေလ.. ေနာ္.. မေပာူးလား ကိုကိုနဲx{1037} သားရတာ.. ဟင္ ကေလး ေလး..”   “ေပာါတယ္ ကိုကို.. တီဗီထဲကဟာေတ အပငာ တကယငတာပဲ.. ေပာါတယ္.. သၾကx{1039}x{1004}နငင္းကို သရီးဒီ တီဗီနဲx{1037} ၾကည့သလိုေပါ့..  ဘယူမေတာင္ ငယ့ို အခင့ေရးမိဳး ရဖူးမာ မဟုတူးပဲ.. ငယ္ေပာါတယ္.. ေကးဇူးတငါတယ္ ကိုကို..”   မတား။ ကမ ကၽမ္းကငဲ့  ဘာသာရပ္ေတထဲမာ အဲ့လို စကားနာထိုးတာလည္း ပါတယ္ေလ။ “ငယ္ ရယ္…” ကိုကို စိတေကာင္းဖစားၿပီ။ ကမ သိတာေပါ့။ “ငယ့္.. ကိုကိုx{1037}ကို ၾကည့္ ဦးကာ ကေလး..” ကမ မက္x{1014}x{103D}ာေလးကို ဆဲလည့ယ္။ အမန္ေတာ့ ကိုကိုx{1037} လကို ခါထုတစင္ေပမယ့္ ကမ မလုပါဘူး။ ခုမေတာ့ ကမ  ကနx{1037}နx{1037}ိုက္ေနလည္း ဘာထူးေတာ့မာလဲေနာ္။ ကိုကိုက ဒီေလာကဲ ေပးရင္ ဒီေလာကဲx{1037}ပဲ ကမ ေကနပမာေပါ့။ ကမ ကိုကိုx{1037}ဘက္ လည့္ၾကည့ိုက္ တယ္။ “မငိုပါနဲx{1037} ကေလးရယ္.. ေနာ္..” ေပာရင္း ကမ ပါးေပၚက မကည္ေတ ကိုကို သုတ္ေပးတယ္။ အရငဆို ကမ အကင့ ေခာ့ေလ ငိုေလပါ။ ခု ေတာ့ ကမ တကယဲ ေနာကပကာမယ့္ မကည္ေတ ၿမိဳခလိုကယ္။ ပါးေပၚကိုလည္း လကုံနဲx{1037} ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ပတုတိုကယ္။ ၿပီး ေတာ့ ကိုကိုx{1037}ကို ၿပဳံးပလိုကယ္။ မကည္ၾကားကေနလည္း ကမ ေကာင္းေကာင္း ၿပဳံးတတါတယ္။

အင္းယားလမ္းထဲဝငယ္x{1039}x{101C}ကံေတာ့ ကားက လုံးဝ ေရx{1037}တိုးဘိုx{1037} ခကားၿပီ။ သူမားေတ ေပာ္ေနလိုက္ၾကတာေလ။ တစိဳx{1037} စုံတဲေတ ကားေပၚမာ ပူးလိုx{1037} ကပ္ လိုx{1037}။ ကမ အၾကည့္ေတက ကိုကိုx{1037} ဘကခမ္းက ကားတစီးစီ ေရာကားတယ္။ ကားေပၚမာ စုံတဲတစဲ။ ေကာငေလးက သူx{1037}ခစူ ရငငဲမာေပါ့။  ေနာက ဝိုင္းထိုးေနတဲ့ ေရပိုက္ေတကို သူx{1037}ခစူက ေကာနဲx{1037} ခံေပးထားတယ္။ ေကာငေလးက ေကာင္ေလး ရငငဲမာ ပုပုေကးေကးေလး။ အဲ့အတဲကို  ကမ ေငးေနမိတယ္။ ကမလည္း အဲ့လို ကိုကိုx{1037} ရငငဲ.. ေတာ္ၿပီ ကမ ဆကစဥ္းစားေတာ့ဘူး။ ဒူးေလးေကးၿပီး ေခေထာက္ တငိုငိုကယ္။  ကားတံခါးေဘာငို မီၿပီး ေရx{1037}က မငင္းေတကို ေငးၾကည့္ေနလိုကယ္။ သူမားေတ သၾကx{1039}x{1004}န္ေရ စိုေနတဲ့ အခိန္၊ ကမ ပါးက မကည္ေတ စိုလိုx{1037}ရယ္။  ကိုကိုက ကမေခါင္းကို လက္ေလးနဲx{1037} လာသပယ္။ ကမ သူx{1037}ကို ပနၾကည့ဲ ေရx{1037}ကိုပဲ ေငးေနလိုကယ္။ တမငိတ္ေကာကတာ မဟုတါဘူး။ ကမ  တကယ္ ဝမ္းနည္းသားတာ။

“ဟလို.. ကိုလင္းလား.. အန္းး.. ညီေရ.. ကိုယ္ ရန္x{1014}x{103D}ိုငါ.. မင္းတိုx{1037} သည္ေနx{1037} လညစ္ၾကေသးလား..” ကိုလင္း ဆိုတာ ကမ သူငယင္းေတထဲကတစ္ ေယာက္ေပါ့။ ကိုကို ဘာလုပိုx{1037} ကိုလင္းဆီ ဖုန္းဆကါလိမ့္။ ကမ မသိမသာ နားစင့ိုကယ္။ “ေအးကာ သညာ မင္းတိုx{1037} သူငယင္း အကိုx{1037}ကို  စိတ္ေကာက္ေနတာ.. ေခာ့မရ ပဳမရ.. ” ဖစ ဖစေလ။ သူx{1037} လုပုံဖင့္ မဟုတဲနဲx{1037} ကမ စိတ္ေကာကာကပဲ မားရေသးလားေနာ္။ ကိုကို ဘယုန္းက မား အတင္းေပာတတားတာပါလိမ့္။ ကမ မက္ေစာင္း ထိုးပစိုကယ္။  “အန္းးး.. ဒါဆို ညီတိုx{1037} အင္းယားလမ္းထဲ ဝငင္ ဖုန္းတစက္ ပန္ေခၚေပးမ လား..”  “…..”  “ရတယ္.. စိမ္းစိုထဲ ထိုးထားလိုကယ္.. ညေနကမ ပနငူx{101B}ုံေပါ့ကာ..”   “…..”    “အိုေက.. ေကးဇူးကာ.. ဒါဆို အကို ေစာင့္ေနၿပီေနာ္..”   “……”    “ေအး ေအး.. ”   ကမ စိတဲ အရမ္း ေကနပားတယ္။ ကိုကိုက ကိုလင္းတိုx{1037}ကားကို လမ္းေခၚေနတာပဲ။ သူတိုx{1037} အဖဲx{1037}နဲx{1037}တူတူ လညမယို ရယ္ ေပါ့။ အစကတည္းက တူတူ လိုကင့ရင္ေတာင္ သည္ေလာက္ ေပာယ္ မထငူး။ ခုက ကမစိတ္ေကာကိုx{1037} ကိုကို ေခာ့တာ။ ဝိုးးး သူငယင္းေတ ၾကားမာ ဂုဏူစရာပဲမဟုတားေနာ္။ သူတိုx{1037}ေရx{1037}မာ ကိုကို ကမကို ဘယ္ေလာက္ ခစည္း ပခင့သားၿပီ။ ၿပဳံးခငငစားတဲ့ ကမ ပါးေလးကို  ကိုကို ဖဖေလး လမ္းကိုငယ္။ ကမ ေခါင္းေလးကို တစက္ ပုတ္ၿပီး “ေကနပ္ေနာ္ ကေလးေလး.. မက္x{1014}x{103D}ာေလး ညx{103B}ိဳးမေနနဲx{1037}ေတာ့..” တဲ့။ အင္းယား ဘက္  ေကx{1037}ခ၊ ကားကို ေနရာတက ရပ္ၿပီး ကိုကို အရငုံး လုပာက ေနာကန္းက စားစရာခင္းေတာင္းကို လမ္းယူလိုကာပဲ။ ၿပီးေတာ့ ဗူးေလးနဲx{1037} ထည့ာ တဲ့ ေပါငုနx{1037}္ေၾကာ္ေတရယ္ ေကာီဓါတူးရယ္ ထုတယ္။ တစ္ေယာကည္း ေနရတဲ့ကိုကိုက ဖစလိုစားတတာ အကင့ါေနေပမယ့္ ကမx{1039}x{101C}ကိဳက္ တဲ့ ေပါငုနx{1037}္ေၾကာည္း တစုကိုေတာ့ ေမေမ့ဆီက ေကာင္းေကာင္း သငားတာေလ။ ကမစားခဲ့သမ ကိုကိုx{1037} လကာေတထဲမာ သညနက အရသာ  အရိဆုံးပဲ။

(၆) “ပိုးစုတ.. ဘိုးေတာို ဘယိုမား ကပၽဲလိုကဲ.. ကဳပိုx{1037}ဖင့္ နားရိလိုx{1037}သာၾကားရတယ္ေနာ္..”   “ခိခိ.. ကဳပ္ လိုခငာကို ဘယုန္းကမ x{1014}x{103D}စါ  မေပာဘူး ေx{101B}x{103E}စု.. ေတာိုx{1037} ခု သိၿပီမဟုတား..”   “ဟဟ.. ေနမကုန္ေသးဘူး ပိုးပုလဲဥ.. ေလေတ နဲနဲေလာ့..”    “အစုတလုတ.. မနာလိုဖစ္ေနတယ္..”   “မဖစ္ေပါင္.. ၿပိဳငလား.. ေတာဲx{1037}ကဳပ္.. ဘယူက ပို ပိုငဲ..”  “လုပိုက္ေလ.. ရx{103C}ံးတဲ့လူ တစါတိတိ မနကာ တာဝနူေၾကး..”    “အိုေက.. စိန္ လိုက္..”  အမန္ေတာ့ ကမ စု ကို မခံခငိုx{1037}သာ ေပာမိတာ။ မလယန္းေတာ့ သိသားပဲ။ အဲ့ဒီလိုနဲx{1037} ကိုကိုနဲx{1037}ကမ သူငယင္းေတရဲx{1037} ေရပကံကားေပၚ  ေရာကာခဲ့တယ္။ ကမနဲx{1037}ပတကင္ အေသးစိတ္ ဂx{101B}ုစိုကတန္းတဲ့ ကိုကို၊ ဒီတစါေတာ့ ဗာမားသားတယ္ေလ။ ဘာလိုx{1037}ဆို ကမ ဝတာတဲ့ အ ကီက ခုမ ပx{103F}နာ စ ၿပီကိုး။ သူx{1037}အစီစဥဲမာ ေရစိုစရာ ကိစx{1039}x{1005} မပါေတာ့ တဘက္ေတဘာေတ ယူမလာဘူးေလ။ ခုမ အိမန္ အဝတဲခိုင္းရေအာင လည္း သူမားကားနဲx{1037} သားတာဆိုေတာ့ သိတဲ့အတိုင္းေပါ့။ သကင္း တခခနဲx{1037} ကမ ခါးေလးကို တင္းေနေအာင္ ဖကားတယ္။ မက္x{1014}x{103D}ာကေတာ့ သိပ္x{1039}x{101C}ကီး  သာယာလတယ္ မဟုတူးေပါ့။ ေနာကစု ကိုကိုေလး သနားဘိုx{1037}ေကာင္းတာက ကမ သူငယင္းေတ ၾကားမာ သူ အေနရခကာပါတယ္။ သူငယင္း ေတကလည္း သူx{1037}ကို အရငတည္းက နဲနဲ ရိနယ္။ ကိုကိုက ကိန္းx{1039}x{101C}ကီးခန္းx{1039}x{101C}ကီး မx{1014}x{103D}ိုင္ေပမယ့္ ေအးေအးေဆးေဆး ေနတတဲ့ စx{101B}ိုကိတယ္ေလ။ အလယ္ ဆုံးေပာရရင္ သၾကx{1039}x{1004}န္ေရပကံကားနဲx{1037} လုံးဝ မလိုကကဲ့ ပုံစံမိဳးပါ။

ဒီလိုနဲx{1037}ေရစိုစို လူအုပ္x{1039}x{101C}ကီးၾကားထဲ ကမတိုx{1037}ကား ေရာကားတယိုပါေတာ့ေနာ္။ မx{100F}x{1039}x{100D}ပ္ စငင့္ေတေပၚမာ ဆိုေနကေနၾကတာေတ၊ စီးခကဲx{1037} အညီ  ယိမ္းထိုးေနတဲ့ ေရပိုက္ေတ။ ကားေပၚမာ ခုန္ေပါက္ေအာစ္ေနတဲ့ ေရပကံ အဖဲx{1037}ေတ။ သူတိုx{1037}အားလုံး စိတတကတဲx{1037} ေပာ္ေနၾကတာပဲ။ ကိုကိုx{1037}  မက္x{1014}x{103D}ာကို ကမ ေမာ့ၾကည့္ေတာ့ ကမကို ၿပဳံးၿပဳံးေလး ၾကည့္ေနတဲ့ကိုကို။ ခဏေနရင္ ကမတိုx{1037}ကား ေရပိုက္ေတေအာက္ ေရာက္ေတာ့မယ္။ ရင္ေတ ခုန္ လိုကာ။ ကမ အရမ္းေပာာပဲ။ သူမားေတလို ေအာစ္ ခုန္ေပါက္ ပစိုကငယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲ့ေလာက္ မရဲေသးပါဘူး။ ကမအတက သၾကx{1039}x{1004}န္ လညယိုတာ ခုမ ပထမဆုံးေလ။  မငငမကို ပါးစပ္ေလး အေဟာင္းသားနဲx{1037} လိုက္ၾကည့္ၿပီး သေဘာေတ ကေနတဲ့ ကမကို ကိုကိုက “လာ.. ငယ္ ေလး..” ဆိုၿပီး သူx{1037}ရငငဲ ဆဲသင္းလိုကယ္။ ကိုကိုက အမိုးဖင့ားတဲ့ ကားရဲx{1037} ေခါငိုးကိုင္းေပၚ ထိုင္ေနတာေလ။ ကမက ကိုကိုx{1037} ဒူးx{1014}x{103D}စ္ေခာင္းၾကား မတ္ တပေလးရပ္ၿပီး ကိုကိုx{1037}ရငငို ေကာကပက္ေပါ့။ မက္x{1014}x{103D}ာေလး ေမာ့ၿပီး လည့္ၾကည့င္း ကိုကိုx{1037}ကို ၿပဳံးပလိုကယ္။ ကမကို ၿပဳံးၿပီး ၾကည့္ေနတဲ့  ကိုကိုx{1037} မကုံးေတက “ကေလးေလး.. ေပာ္ေနတယ္ မဟုတား..”လိုx{1037} ေမးေနသလိုပဲ။ ကိုကိုက ခါးေလး ကိုင္းၿပီး ကမ ေခါင္းေပၚ ေမးေထာကား တယ္။ တခကခက္ သူx{1037}ပါးနဲx{1037} ကမနားx{101B}က္ေလးကို ပတတ္ၿပီး.. ၾကည့တာ သၾကx{1039}x{1004}နဲx{1037} အေငx{1037}အသက အိေx{1014}x{103D}x{1039}x{1015}x{1039}x{101C}ကီးလန္းတဲ့ ကိုကိုx{1037} စိတိုလည္း x{1014}x{103D}ုပိဳ သားေစတယ္ ထငါရဲx{1037}။

ဒီလိုနဲx{1037} ေရေတေအာက္ ေရာက္ၿပီ။ ကမ လိုခငဲ့ အေနအထားက တီဗီထဲသာၾကည့ိုx{1037}ေကာင္းေပမယ့္ လက္ေတx{1037}မာ မလယန္း သိလိုကတယ္။ ဝိုင္းၿပဳံ စုထိုးလာတဲ့ ေရပိုက္ေတက နဲမ မနဲပဲ။ သူငယင္း အတဲေတက သၾကx{1039}x{1004}နည္ေနက လူေတပီပီ တဘက္x{1039}x{101C}ကီးေတ ကိုယီၿခဳံၿပီး ေပာ္ၾကမဴးၾက ခုန္ေပါက္  ၾကေပါ့။ သၾကx{1039}x{1004}နိုတာ ဘာမန္းမသိတဲ့ ကမအတက္ ေရမန္းတဲ့ ဒဏ ေတာ္ေတာ္x{1039}x{101C}ကီးကို ဆိုးတာပါ။ ကိုကိုက ကမကို ဖကားၿပီး ကာေပးထားေပမယ့္  အကာအကယ္ တဘကာညာ မပါလိုx{1037}ပဲလားေတာ့ မသိဘူး၊ ေရပိုက္ေတအကုန္ ကမတိုx{1037} အတဲေပၚ ေရာက္ေနသလားပဲ။ ဒါေပမယ့္ ကမ အရမ္းေပာ္ တယ္။ ကိုကိုx{1037}ရငင တစါမ ခုေလာက္ မေx{1014}x{103D}းသလိုပဲ။ ေရေတ တလေဟာနဲx{1037} ဆူညံခုန္ေပါက္ေနတဲ့ လူေတ၊ ဝုန္းဒိုင္းကဲေနေအာင္ လx{103C}ပါေနတဲ့  သၾကx{1039}x{1004}န္ေရပကံကား၊ ကိုကိုက ကမကို သူx{1037}နဲx{1037} မက္x{1014}x{103D}ာခင္းဆိုင္ ဆဲလည့္ၿပီး တင္းေနေအာင္ ဖကားတယ္။ ကမ မက္x{1014}x{103D}ာက ကိုကိုx{1037} ရငတဲx{1037} တည့ည့္  ဖစားတယ္ေလ။ လကစက ေကာကိုေပx{1037}ထားၿပီး ကနဲ့လကစက ကမနားx{101B}က္ေတကို အုပ္ေပးထားတယ္။ ကမကေတာ့ ကေလးပုစိ ေလးေတလို ကိုကိုx{1037} အကီရငတို ဆုပိုင္ၿပီး တအား ကုပယားတာေပါ့။ အဲဒီအခိန္ ကမစိတဲမာေလ.. ရနူေတဝိုင္းေနတဲ့ တိုကဲၾကားထဲ  သူရဲေကာင္းx{1039}x{101C}ကီးတစ္ေယာကဲx{1037} ရငငဲ ဝငုန္းေနရတဲ့ မင္းသမီးေလးလိုမိဳး။

(၇) တကယမ္း လူအုပ္x{1039}x{101C}ကီးေတ ေရပန္းေတ အမားx{1039}x{101C}ကီး ၾကားထဲေရာကားေတာ့ ကမ ေတာ္ေတာ္ ေနရခကာတာ။ ဒါေပမယ့္ အရမ္းေပာာပဲ။  ကားေပၚပါလာတဲ့ သူငယင္းေတအားလုံး မx{100F}x{1039}x{100D}ပ ဖင့္ေနတဲ့ သီခင္းသံေတအတိုင္း ခုန္ေပါက္ ကေန ၾကတယ္။ ကားတစီးလုံးလည္း သိမ့ိမ့္ တုန္ေန ေရာ။ ကိုကိုx{1037} ရငငဲက ကမလည္း သိမ့ိမ့္ တုန္ေနေအာင္ ခမ္းလာၿပီေပါ့။ ေရေတနဲx{1037} မန္းကပ္ေနတဲ့ၾကားက ကိုကိုx{1037} မက္x{1014}x{103D}ာကို ကမ ေမာ့ၾကည့ိတယ္။  ပန္ၿပဳံးပတဲ့ အၿပဳံးက သိပ္x{1039}x{101C}ကီး သက္ေတာင့ကာ မရိလေပမယ့္ ကိုကို စိတစ္ေနတယိုx{1037}ေတာ့ ကမ မေတးမိပါဘူး။ အဲ့ဒီအခိနာ x{101B}ုတရက္x{1039}x{101C}ကီး  ကမ တငါးကို တစ္ေယာက္ေယာက လကဲx{1037} ညx{103B}စိုကလို ခံစားမိလိုကယ္။ ေသခာတာက ကိုကိုx{1037} လက္ မဟုတူး။ ဘာလိုx{1037}ဆို ကိုကိုx{1037}လက္ ေတက ကမ ေကာေပၚမာ တစက္၊ ေခါင္းကို အုပိုင္ေပးထားတာက တစက္ေလ။

ကမ အလနx{1037}ၾကားဖစားေပမယ့္ လူေတ ၾကပပ္ေနလိုx{1037} မေတာဆ ထိမိတယဲ ထငိုကိတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကမ အထငားေနၿပီမန္း ခဏေန ေတာ့ သိလိုကတယ္ေလ။ အဲ့လက ကမ တငားေတကို ခပဖ လာပတ္ေနပန္ေရာ။ ကမလည္း ေနရာ နဲနဲ ေx{101B}x{103E}x{1037}ၾကည့တာေပါ့။ ေရေတက အရမ္း  မားလာေနၿပီ။ ကိုကိုကလည္း ကမကို အတင္းဖကားေပးေနေတာ့ လူက ခဳပားသလို ဖစ္ၿပီး ဘယိုမ ေx{101B}x{103E}x{1037}မရဘူးရယ္။ ကိုကိုx{1037}ကို ေပာလိုကမလား   စဥ္းစားမိေပမယ့္ စိတိုၿပီး ပx{103F}နာ တစုခုဖစာလည္း ေၾကာကယ္ေလ။ အဲ့အခိနာ x{101B}ုတရက္x{1039}x{101C}ကီး ကိုကိုက ကမကို ငုံx{1037} နမ္းတယ္။ ေရ ေတေၾကာင့္ ခိုကိုကုန္ေနတဲ့ ကမ x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းေလး ဖတနဲ ေx{1014}x{103D}းသားတာေပါ့။ ကိုကိုx{1037} အနမ္းက ခဏေလးပါ။ ဒါေပမယ့္ အဲ့ခဏေလးေၾကာင့္ ကမ စိတ္ ထဲမာ တစုခုကို လိုခငာတယ္။ ပိုဆိုးတာကေလ.. ကမ တငါးေပၚက လကိုငင္ ေတာ္ေတာ္ေလး လနာတယ္ေပာရမယ္။ ေရေတ လူေတၾကား ထဲ ကမ ဘယိုမ မေရာင္x{1014}x{103D}ိုငန္း သိလိုx{1037}မား အခင့ေရး ယူသလားပဲ။ သူx{1037}လက္ေတက ကမ တငါးx{1014}x{103D}စုၾကားက အကဲေၾကာင္းထဲ ရဲရဲတင္းတင္းကို  တိုးဝငာေနတာ။ ကမ ကိုကိုx{1037}ကို တင္းကပ္ေနေအာင္ ဖကားမိတယ္။ လူက ထူပူလာတယ္။ ဘာလုပိုx{1037} လုပမန္းလည္း မသိဘူး။ ကမ တငားေတ ကို တခားတစ္ေယာက္ စိတိလကိ အရသာခံဘိုx{1037} သူကိုယိုင္ ခဳပားေပးသလိုဖစ္ေနတာ ကိုကိုမား သိရင္ မိုး မီးေလာင္ မလားပဲ။

အဲ့အခိနာ ကားက နဲနဲခင္း ေရx{1037}တိုးလိုx{1037}ရလာလိုx{1037} ကမအတက္ ေတာ္ေသးသားတယ္ ေပာရမယ္။ ေရေတ နဲနဲ လတာလိုx{1037} ကိုကိုx{1037}ကို ေမာ့ ၾကည့္ေတာ့ ကမ  မက္x{1014}x{103D}ာေပၚက ေရေတ သပေပးရင္း “ေပာား ကေလးေလး..” လိုx{1037} ၿပဳံးၿပီးေမးတယ္။ ကမလည္း ကိုကို ဘာမ မရိပိမန္းသိေတာ့ မေပာဘဲ ေနလိုက္ ေတာ့တယ္ေပါ့ေနာ္။ ဘယူ လုပိုx{1037} လုပန္း မသိဘဲ ကမ ေပာလိုကိကာမ ကိုကို စိတိုးၿပီး ရထားတဲ့ အခင့္ေရးေလး ဆုံးသားမာ ေၾကာကိုx{1037}ပါ။ အဲ့ ဒါနဲx{1037}ပဲ ဇကေလး ပုၿပီး “ဟုတ္.. အရမ္းေပာါတယ္ ကိုကို..” ေပါ့။ မx{100F}x{1039}x{100D}ပ္ေတနဲx{1037} နဲနဲ လမ္းတဲ့နား ေရာကားေတာ့ လူခင္း ခာလိုက္ၿပီး ကိုကိုလည္း ကား  အမိုးကိုင္းေပၚက ဆင္းလိုကယ္။ အဲ့မာ ပx{103F}နာ နဲနဲ စ လာတာက ကမ ဂါဝန္ေလ။ ေရေတ x{101B}x{103E}ဲနစ္ၿပီး တငားနဲx{1037} ေပါင္ေတက အမိုx{1037}အေမာက္ အလုံး အတစဲx{1037}၊ ေစာေစာက ေပာခဲ့သလို ကမ ကိုယုံးကလည္း ပစx{1039}x{1005}ည္းမဲ့ မဟုတ္ေလေတာ့..။ ကမကို ၾကည့္ၿပီး ကိုကို နဲနဲ စိတိုက္ သားပုံပဲ။  သူ ဝတားတဲ့  ရပကီကို ခၽတ္ၿပီး ကမ ခါးမာ ခည္ေပးပါေလေရာ။ ကမ အတက္ လုံၿခဳံမx{103C} ရိမရိ မသိေပမယ့္ မငိုကတဲ့ ေရစိုကပ္ စပယ္ေလးနဲx{1037} ကိုကိုx{1037} ေဘာ္ ဒီ ေတာင့္ေတာင့ ကမ ရငဲကို သိမ့နဲပဲ။ ရားရားပါးပါး တစ္x{1039}x{101C}ကိမဲ ခစင္းေx{1014}x{103D}ာခဲ့ဖူးတဲ့ မိုးညေနခင္းေလးကို ပနမ္းတမိသားတယ္။ အဲ့ဒီတုန္းက  အိမနိန္ လန္ေနလိုx{1037} စိုးရိမိတယ္.. ဘာကိုမန္း မသိ ေၾကာကဲ့စိတယ္.. လူက ထူပူေနေတာ့ အခစဲx{1037} အရသာကို ကမ တစx{1039}x{101C}ကီး မခံစားခဲ့မိဘူး။ ဒါ ေပမယ့္ အဲ့တုန္းက ရခဲ့တဲ့ သာယာမx{103C}ေလးက ကမ အတက္ တစက္ မေမ့စရာပါ။ ကိုကိုx{1037} စိတဲေတာ့ ဘယိုေနမယ္ မသိဘူးေပါ့ေနာ္။ ကမ ဝနံပါ တယ္။ တခါတခါ အဲ့ေနx{1037}က ခံစားမx{103C}မိဳး အရမ္းလိုခငိတယ္။ အထူးသဖင့္ ကမရဲx{1037} ရာသီစကန္း ၿပီးကာစ ရကစိဳx{1037}မာေပါ့။ ဒါေပမယ့္ ကမက အဲ့  အပိုင္းမာ လုံးဝ မပင့င္းခဲ့ဘူး။ ကမ လိုခင္ေနတာကို ကိုကိုသိေအာင္ အရိပတဲ့ အမူအရာမိဳးေတာင္ ကမ မလုပဲ့ဘူးေလ။ ကိုကိုေပးခဲ့ဖူးတဲ့ ခံစားမx{103C} ကို ကမတစ္ေယာကည္း ေဖသိမ့ူခဲ့တဲ့ ညေတ အမားx{1039}x{101C}ကီးပါ။ ဒါေပမယ့္ ကမ အဲ့လို လုပိတိုင္း သာယာမx{103C} ေသးေသးေလး ရခဲ့ေပမယ့္ ၿပီးသားရင္  အပစစု ကဴးလနိသလို ခံစားရတာခည့ဲ။

အဲ့လိုနဲx{1037} ကားက ေနာကပ္ ေရပကx{100F}x{1039}x{100D}ပစု ရိတဲ့နား ေရာကားပနယ္။ အေစာတုန္းကလိုပဲ ကမက ကိုကိုx{1037} ရငငဲမာေပါ့။ ေရေတ လူေတ   ခုန္ေပါက္ေနတဲ့ သူငယင္းေတ အေခအေနက ရx{103C}ပ္ေထး သားပနယ္။ အဲ့ဒီတုန္း ေအာကေန ကမ ခါးမာ ခညားတဲ့ ရပကီကို ေဆာင့ဲခလိုက္ တာ ကမ အရမ္း လနx{1037}ားသလို ကိုကိုလည္း ေဒါသထက္ၿပီး ေတာက္ေခါကိုကာ အကယ္x{1039}x{101C}ကီးပဲ။ အကယ္x{1039}x{101C}ကီး ဆိုတာက ကမ နားထဲမာကို ေပာတာ ပါ။ ေဘးလူေတကေတာ့ ဘယိမလဲေနာ္။ ပတန္းကင တအားx{1039}x{101C}ကီး ဆူညံေနတာကိုး။ ဒီလိုနဲx{1037} ေရေတၾကားမာ ကိုကိုx{1037} အကီ ဘယ္ေရာကားမန္း မသိ ေတာ့ဘူး။ ကမရဲx{1037} ခါးေအာကိုင္းလည္း အကာအကယ္ မဲ့သားပနယ္ ဆိုပါေတာ့။ ကိုကိုလည္း မက္x{1014}x{103D}ာ ရစ္ေခါကိဳးေနၿပီ။ ကမ ကိုကိုx{1037}ကို ေမာ့မၾကည့္ ရဲေတာ့ဘူး။ ဒါေပမယ့္ ဒါက ကမအမား လုံးလုံးေတာ့ မဟုတူးေလ ေနာ္။ ကိုကိုသာ သူx{1037}ကားအစား တခားတစီးစီး ယူလာရင္ ခုလိုေတ ဘယစလဲ။  ကမက ဂါဝနဲx{1037} ေရပကံထကာတယိုတာ ကိုကိုx{1037}ကို စ ခငိုx{1037} သကကဲဟာကို။

အခိနလည္း ေနx{1037}ခင္းေၾကာဘက္ ေရာကာၿပီ ဆိုေတာ့ ကမတိုx{1037} ကန္ေတာ္x{1039}x{101C}ကီး ေထာင့္ တစ္ေနရာမာ ကားရပ္ၿပီး ခဏ နားၾကတယ္။ အဲ့မာ ဒီဇာတမ္း  ဖစာဘိုx{1037} ပx{103F}နာ စေတာ့တာပါပဲ။ သူငယင္းေတက ဘီယာေတ ယူလာတယ္ေလ။ ကမလည္း ဗိုကာသလိုလို ေရဆာသလိုလို ဖစ္ေနၿပီ။ ကမ အတက္ ကိုကို လုပာေပးတဲ့ စားစရာေတက ဟိုဘကားေပၚ ကနဲ့တာx{1039}x{101C}ကီး။ ကိုကိုက ခပမ္းလမ္းက ဗန္းနဲx{1037} ေရာင္းေနတဲ့ ေဈးသညီမာ ေရ နဲx{1037}  စားစရာ တစုခု ဝယယ္ ဆိုၿပီး ထကားတယ္။ အဲ့မာ ကမ သူငယင္း စုစု က “ပိုးဥ.. ေတာဲx{1037} ကဳပ္ အေလာင္းအစား ခုမ စ မာေနာ္..” တဲ့။ ကိုကို စိတု ေနပါတယ္ ဆိုမ သူက တေမာင့္ေလ။ ကမလည္း မနကာေလး တစတ္ေလာက္ ေကၽးရမာထက္ ရx{103C}ံးတယ္ ဆိုတာကို လိုကို မလိုခငာ။ အဲ့ဒါနဲx{1037}ပဲ.. “စိန္  လိုက္ ေx{101B}x{103E}စု.. ခုကေန ညေန လူစု ခဲခိနိ..” လိုx{1037} ေပာပစိုကယ္။ အဲ့မာ မိစု ကမကို ပညာပပါေလေရာ။

“ေမာင့္.. စု လည္း ေသာကယ္.. ရမလား..” သူx{1037}ရည္းစားကလည္း လကဲက ဘီယာဗူး ခကင္းကို ေဖာက္ေပးတာ။ ကမ နဲနဲေတာ့ ဖဳနားတယ္။  ကိုကို လုံးဝ ခင့ဳမာ မဟုတူးေလ။ ဒါေပမယ့္ ကမ ဘယ္ေလာက္ သူမားကို အx{1014}x{103D}ိုငိုခငဲ သိလား။ “ငါ့လည္း တစူးေပး ကိုလင္း.. ပိုးဥတိုx{1037} ပိုငဲ့ ေနရာမာ ခင့ဳခက္ ေတာင္းမေနဘူးကဲx{1037}…” အမန္ေတာ့ ကိုကိုx{1037}ဆီ ခင့္ေတာင္းလိုx{1037} ရမာမ မဟုတန္း သိလိုx{1037}ပါ။ သူ ပနလာခင္ ကုန္ေအာင္ေမာ့လိုက္ ၿပီးတာ ပဲေလ ေနာ့။ ကိုယ့ေတးနဲx{1037}ကိုယ္ ဟုတားတဲ့ ကမ၊ တစါမ မည္းေတာင္ မၾကည့ူးတဲ့ ဘီယာကို အသက္ေအာင့္ၿပီး အားရပါးရ ေမာ့လိုကါေလေရာ။  “အီးး.. ခီး.. ဖလူးး.. ဖူးး… အမေလး ဆိုးလိုကဲ့ အရသာဟယ္.. ေဝါ့..” ခဥုပုပဲx{1037} အနံx{1037} စူးစူးက ပါးေစာငဲမာ အပူေလာငလိုပဲရယ္။ ဘာကိုမား  x{1039}x{101C}ကိဳက္ၾကပါလိမ့္ လိုx{1037} ေတးရင္း ပါးေစာငဲx{1037} အပည့္ ငုံထားသမ အိုးနင္းခကင္း ထက ကုနာ အကီတစညုံး နံေစာားပါေလေရာ။

“ပိုး ပု လဲ ဥ…” ေကာထဲ စိမ့ားတဲ့ အသိစိတဲx{1037} လည့္ၾကည့ိေတာ့ ေနာကာ ခါးေထာကက္ ရပ္ေနတဲ့ ကိုကို။ ကမ နံမည္ အပည့စုံက ပိုးပုလဲဥ ပါ။  ဒါေပမယ့္ အားလုံးက ကမကို ပိုးဥ လိုx{1037}ပဲ ေခၚၾကတယ္။ အထူးသဖင့္ ကိုကိုေပါ့။ ကမကို ငယ္ လိုx{1037} ၾကင္ၾကငာနာ ေခၚတတဲ့ကိုကို။ ေတာ္x{101B}ုံ ေပာမရလိုx{1037}  စိတုလာရင္ေတာင္ ေဒၚပိုးဥ လိုx{1037}ပဲ ေခၚတတာ။ ခုလို ကမ နံမည္ အပည့စုံကို ကိုကို ေခၚလိုကာ ကမ ဘဝမာ ဒါ ပထမဆုံးပဲ။ အဲ မားလိုx{1037}.. ဒုတိယ လိုx{1037}ေပာရမာ။ ပထမဆုံး ေခၚဖစာက ကမတိုx{1037} စေတx{1037}တဲ့ ဧည့ံပဲတစုမာ။ သူငယင္းက မိတက္ေပးလိုx{1037} ေလ။ ကမ နံမည္ “ပိုးပုလဲဥ..” ဆိုေတာ့  ကိုကို x{1014}x{103D}စ္x{1014}x{103D}စ္ ၿခိဳက္ၿခိဳက္ ၿပဳံးတယ္။ “ပိုးပုလဲဥ တဲ့လား.. နံမည္ေလးနဲx{1037} လူနဲx{1037} အရမ္းလိုကယ္.. ေနာက္ၿပီး x{1014}x{103D}စ္ေယာက္ မရိx{1014}x{103D}ိုငဲ့ နံမည္ေလးပဲ…” လိုx{1037} ေပာ ၿပီး ကမ နံမညို ထပလဲလဲ x{101B}တယ္ေလ။ ၿပီးေတာ့ ကိုကိုx{1037} အၾကည့္ ခိဳခိဳေတေပါ့။ ခုေတာ့ ေဒါနဲx{1037} ေမာနဲx{1037} ေအာိုကာမား ကမ ရငဲ ဒိန္း ကနဲပဲ။

(၈) ကိုကို စိတိုၿပီမန္း သိလိုက္ေပမယ့္ ကမ လကဲက ဘီယာဗူးကိုေတာ့ ဆကိုငားမိတုန္းပဲ။ အဲ့အခိန္ စု က အနားကေန ထ ထကားတယ္..  ေခလမ္း ၂ လမ္း ၃ လမ္းေလာက္ ေရာက္ၿပီးမ ကိုယို တစါတည့္ၿပီး ကမကို လာ ထုတတယ္ေလ။ ကမ ရx{103C}ံးၿပီ ဆိုတဲ့ သေဘာေပါ့။ စိတိုလန္းလိုx{1037}  လူက မီးေတာက္ မတတဲ။ ကမ အေၾကာကလည္း ခပာမာရယ္ေလ။ ခကင္း ထ ရပ္ၿပီး စုေနာက္ လိုကယ္ x{1039}x{101C}ကံတာေပါ့။ ကိုကိုx{1037} ကို လည့္ၾကည့  ေနေတာ့ဘူး။ ဘီယာေလး ေသာကိတာ အပစား ေနာ့ေလ။ ၿပီးေတာ့ ကမ ၿမိဳမခx{1014}x{103D}ိုငိုx{1037} ေထးထုတစာလည္း သိရကားနဲx{1037}။ သူငယင္းေတ  ေရx{1037}မာ အဲ့လိုမိဳး ကမကို အx{1014}x{103D}ိုငူပတာ မခံခင္ေပါင္။ “ဘယ္ တုန္း အဲ့ဒါ..” “စု တိုx{1037} ဆီ..”  “ပနိုင္.. မသားရဘူး.. လာ.. မုနx{1037}ား..”  “ဟင့င္း စားခင္ ဘူး..”  “အာ… ဒီေကာငေလး.. ေဟးး..”  ေပာလည္းေပာ ထကည္းသားတဲ့ ကမကို ကိုကို လမ္းေအာယ္။ ကမ စု နားေရာကါနီး ေနာက လိုက္ လာတဲ့ ကိုကို၊ ကမ လကို ေဆာင့ဲတယ္ေလ။ လက္ေကာကတ္ေလးကို မညx{103B}ာမတာ ညx{103B}စားတာ ကမ အရမ္း နာတာပဲ။ စိတိုတိုနဲx{1037} လကို  ေဆာင့္x{101B}ုန္းေတာ့ ပိုတိုးၿပီး ညx{103B}စားတယ္။ ေသခာတယ္.. ကိုကိုx{1037} လက္ လx{103E}တိုကင္ ကမ လက္ေလး နီရဲ ေနေတာ့မာ။ ၿပီးေတာ့ စုတိုx{1037} အနား အတင္း ဆဲ ေခၚသားၿပီး “ကိုယိုx{1037} သညေနပဲ ပနည့္ေတာ့မယ္ ညီေရ..” တဲ့။ ကမ နားထဲ မိုးx{1039}x{101C}ကိဳး ပစလိုပဲ။ လညင္ ပတငန္းလိုx{1037} မဟုတါဘူး။

သူငယင္းေတေရx{1037} ကိုကို စိတိုတာ ခံရလိုx{1037} ရကာလည္း မဟုတူး။ တကယ ကိုကိုx{1037} ကို သေဘာထား ေသးတယိုx{1037} သူမား မငာ မခံx{1014}x{103D}ိုငာ။  ခကင္းx{1039}x{101C}ကီး ပနယ္ ဆိုေတာ့ အားလုံးကလည္း ဘာပန္ေပာရမန္း မသိ ဖစားတာေပါ့။ စု လည္း ကမ အတက္ စိတေကာင္း ဖစားပုံရတယ္။ သူ  စ တဲ့ ပx{103F}နာ ဖစားတာကိုးး။ ကိုလင္းက အရငုံး.. “ဘာ အဆငေပလိုx{1037}လဲ အကို..” “ကိုရန္x{1014}x{103D}ိုငယ္.. ဟိုေလ.. ပိုးဥ တကယ္ေသာကာ မဟုတါ ဘူး.. စု ေနာကိုကိုx{1037} ဖစားတာပါ..”  “အဲ့ဒါက သိပx{103F}နာ မဟုတါဘူး ညီမ.. အဓိက သူx{1037} အဝတစားေၾကာင့္ေလ.. ဒီေနx{1037}က ေနာကုံးေနx{1037}လည္း  ဖစ္ေနေတာ့ ခဏေန ညေနပိုင္းေရာကာရင္ လညဲ့ ပတဲ့သူ အမားစုက ေသာကား စားထားၾကမာ.. ေစာေစာကပဲ ဖစ္ၿပီးၿပီေလ..”  “ကို ကိုx{1037}…”   “တိတ္ တိတ္ ေန…”  “အင္း အဲ့ဒါေတာ့ ဟုတယ္.. ၿပီးေတာ့ နင့ာ တဘက္ေတဘာေတလည္း ပါတာ မဟုတူး ပိုးဥ.. ဒီညေနက လူတိုင္း အပီ ကဲ  မာ..” ကိုလင္း အစုတလုတ္၊ အဲ့အေကာင ကူေပာမေပးတဲ့အပင္ ဝင္ေထာကံ ေနေသးတယ္ေလ။

စူပုပ္ေကာကိတ္ေနတဲ့ ကမ ကို တစက  လည့ၾကည့ဲ့ ကိုကိုက..  “သူလည္း ဒီေလာက္ ေရဒဏခံx{1014}x{103D}ိုငါဘူး.. စိုလိုက္ ေခာကိုကဲx{1037}.. တခါမလည္း လညူးတာမဟုတ္.. ဖားနာ ေနမယ္.. ေတာ္ ေရာေပါ့ ဒီေလာက္ ေပာရင္..”  ကိုကိုx{1037} ၾကည့တာ သူx{1037} ဆုံးဖတကို ပငယ့ုံ လုံးဝ မေပၚေတာ့ဘူး။ နဂို ကတည္းက ကမနဲx{1037} ပတကင္ ဘယူ  ဘာ ထငငည္း သိပx{101B}ုစိုကတဲ့သူ မဟုတ္ေတာ့ေလ။ ကမလည္း ကိုကိုx{1037}ကို ငိုမဲ့မဲ့ နဲx{1037} ေမာ့ၾကည့ိတာေပါ့။ မပနင္ေသးတာရယ္.. ကိုကိုx{1037}ကို  သေဘာထား ေသးတယိုx{1037} သူမား မငာရယ္.. ေနာက္ေနx{1037}က မိစု ေလာငာ ခံရေတာ့မာရယ္.. စိတ ရx{103C}ပက္ ခတားတယ္။ မဆီမဆိုင္ ေမx{1039}x{101C}ကီးကို  ေခဦးထိပဲx{1037} နင္းကန္ ဖိပတိုက္၊ တဆတတ္ ကနုတိုက္ လုပ္ေနပစိုကယ္။ ကိုကို ညx{103B}စိုငားတဲ့ လကိုလည္း ေဘးလူေတ မမငာ ေအာင္ အံကိတ္ၿပီး မရမက x{101B}ုန္းတာေပါ့။ x{101B}ုန္းေလ တိုးညx{103B}စ္ေလဆိုေတာ့ လကေလးမာ ထူပူေနေအာင္ နာတာ။

“ပနိုx{1037} အဆင္ေပပါ့မလား အကို.. ကေနာိုx{1037} ပနတ္ေမာင္းေပးရမလား.. စိမ္းစို ဘကို..” “ရတယ္ ညီ.. တကူးတက ဖစ္ေနမယ္.. ညီတိုx{1037} စီစဥားတဲ့အတိုင္း ဆကားလိုကါ..” “ကို ကိုx{1037}..” “ေပာစကား နားေထာင္ ငယ္ေလး.. မနကန္ သားခငဲ့ေနရာ တစ္ေခါကပိုx{1037}မယ္.. ဒီေနx{1037} အဖိုx{1037}ေတာ့ ေတာင့္ ၿပီ..”  ကမ ဘယူx{1037}မက္x{1014}x{103D}ာမ မၾကည့င္ေတာ့ေလာက္ေအာင္ စိတကားတယ္။ စိတကာထက္ ရကာပါ။ တကယဲ စိတိတိုင္းသာဆို မကိ ေရx{1037}ရိသမ အကုန္ x{101B}ိုကဲ ေသာင္းကန္း ပစငာ။ ဒီၾကားထဲ ကမ ကံဆိုးတယဲေပာရမယ္။ တကီတစီး ကမတိုx{1037}နားမာ လာရပယ္ေလ။ ကား သမားက ကားေပၚက ဆင္းၿပီး ေဆးလိပ္ေသာက္ေနတယ္။ ကိုကို အကင့ုပ္x{1039}x{101C}ကီးက အဲ့ကားသမားနား သားၿပီး စကားေပာတယ္။ ကမလကို ဆဲလက္  တန္းလန္းx{1039}x{101C}ကီးနဲx{1037}ေလ။ ကမအဖစ ေစာင္းငန္း ေစာင္းငန္းနဲx{1037} ပါသားရတာ မသိရင္ ေဈးလည္ေခါင္ ခါးပိုက္x{1014}x{103D}x{103C}ိကိုx{1037} အဖမ္း ခံလာရတာ ကေနတာပဲ။ လူက  ရကာနဲx{1037} စိတ္ေကာကငာ ထူပူေနေတာ့ ကားဆရာနဲx{1037} ကိုကို ေပာေနၾကတာေတကို မၾကားတခက္ ၾကားတခက္ေပါ့။ ေလေၾကာရညဲ့ ကားဆရာ  ေပာလိုကုံက မကက္x{1039}x{101C}ကီး ဆဲထိုးခငရာ။

“ကေနာ ေရစိုတာေတာ့ မx{1039}x{101C}ကိဳကူးဗ.. ဒါေပမယ့္ ကားေမာင္းၿပီး ေလာက္ၾကည့တာ သေဘာကလိုx{1037} သၾကx{1039}x{1004}နကိုင္း ကား ထကယ္.. ခုလိုပဲ  ဆရာတိုx{1037}လို ေရပကံရင္း သီးသနx{1037}္ နားခငဲ့ သူေတ ရိေတာ့လည္း ကေနာ္ ဆီဘိုးေလး ေကတာေပါ့..”   သူေပာမပဲ ကမက သီးသနx{1037}္ နားခငယဲ ဖစ ေသးတယ္။ သားေတာင္ မသားရေသးဘူး၊ နားစရာလား ေနာ့ေလ။ ေနာကုံးေတာ့ တကီေပၚတက္ၿပီး ကမရဲx{1037} မဟာ့မဟာ သၾကx{1039}x{1004}နညဲx{1039}x{101C}ကီး ပုံဆိုး ပန္းဆိုးနဲx{1037} နိဂုံး ခဳပပါေရာလား။ ကားေပၚအတကာ ကိုကို ကမလကို လx{103E}တ္ေပးတယ္။ ထိုင္ၿပီးမ ငုံx{1037}ၾကည့ိုက္ေတာ့ လကေလးဆိုတာ ရဲတတ္ၿပီး  နာေနလိုကာ အဲ့ေနရာကို ထပ္ အထိ မခံx{1014}x{103D}ိုင္ေတာ့ေလာက္ေအာငဲ။ ကမက နဲနဲေတာ့ အကဲဆတယင့္။ အသားနာတာ လုံးဝ မခံx{1014}x{103D}ိုငူး။ ပုx{101B}တိတ္  ကိုကင္ေတာင္ နာလၿပီ ထငတိုx{1037} အနာသကာေအာင္ ဆရာခိုေလးဖစစ္ တိုx{1037}လိုကမ။ ကိုကိုက ကမလကို ဖဖေလး လာကိုငယ္။ ကမ x{101B}ိုက္ ထုတစိုကာေပါ့။ “ဟိတ္..” လိုx{1037} တစက္ ပနနx{1037}္ၿပီး ကမ ပုခုံးကို ခပင္းတင္း ဖကိုကယ္။ ဆိုလိုတာက ၿငိမ္ၿငိမ္ေနစမ္း ဆိုတဲ့ သေဘာေပါ့။  ကမလည္း စိတ္ေပါက္ေပါကဲx{1037} ကမ ပုခုံးေပၚက ကိုကိုx{1037}လကို ကိုကဲပစိုကာေပါ့။ “အ.. ကန္းးး ေခးမေလး..” ကိုကို ေတာ္ေတာာသားမာပါ။  ကမ သားမာ အစယားတက္ ခၽနၽန္ေလးေတ ပါတယ္ေလ။ ရယိုကင္ အငတန္ ခစရာေကာင္းသလို စိတိုလိုx{1037} ကုန္းကိုကငည္း အရမ္းကို  ထိေရာကေပါ့ရင္။

လကာ အကင္းလိုက္ သားရာx{1039}x{101C}ကီးေပၚလာေပမယ့္ ကိုကိုx{1037} ၾကည့တာ ၿပဳံးစိစိနဲx{1037}။ ေကနပ္ေနမာေပါ့ သူ အx{1014}x{103D}ိုငသားတာကိုး။ အဲ့ဒီ မထိတထိ မက္x{1014}x{103D}ာေပး ေၾကာင့္ ကမ ေဒါသ ပိုထကားတယ္။ ကိုကိုx{1037}ကို တစုခု ထပလုပရင္ ကမ ဘယိုမ ေနx{1014}x{103D}ိုငာ မဟုတူးေလ။ ကားထဲ မကုံးကစားၾကည့္ေတာ့  Driver seat ေနာက ကပိတဲမာ ေရသနx{1037}ူးလတစု။ အဲ့ ဗူးကို ခပနနဲထုတ္ၿပီး ကိုကိုx{1037} လက္ေမာင္းေတ၊ ရငုပ္ေတ၊ ေပါင္ x{1014}x{103D}စက္၊  မက္x{1014}x{103D}ာနဲx{1037} ေခါင္းကလဲရင္ ကနဲ့ေနရာ အကုန္ x{101B}ိုကစိုကယ္။ ဗူးကလည္း အလတ္ ဆိုေတာ့ တဘုန္းဘုန္း တဂပပဲx{1037} x{101B}ိုကိုx{1037} ေကာင္းမေကာင္း။  ကိုကိုက “ေဟ့ေဟ့.. အာ..” ဆိုၿပီး လကဲx{1037} ဟိုကာ သညာ ကာတယ္။ ကားဆရာက ဘကနေန လည့္ၾကည့ယ္။ ကမ မရကါဘူး။ ရကင္းရက္  ကိုကို ရကမာ။ သူစိမ္းေယာကx{1039}x{1004}ားခင္းေရx{1037}မာ ကိုယ့္ေကာငေလးက x{101B}ိုကာ ခံရတာေလ။ ဒါေပမယ့္ အဲ့ကားဆရာက ေနာက္ေနx{1037}ပန္ေတx{1037}မယ့ူ  မဟုတူး။ ကမကမ ေနာက္ေနx{1037}က သူငယင္းေတ ေလာငာ ခံရဦးမာ။ ေတးၾကည့င္ ကမ ဘက အမားx{1039}x{101C}ကီး နာေသးတယ္။ ဒီေတာ့ ထုတယ္.. ေရ သနx{1037}ူး ပိနx{103C}ံx{1037}သားတဲ့ထိ စိတိလကိကို ထုတယ္.. ဘာဖစဲ။

အဲ့ေနာက္ေတာ့ ကိုကိုက ေရသနx{1037}္ ဗူးကို ေဆာင့ဲ ယူၿပီး ေနာကန္းထဲ ပစလိုက္ေရာ။ ဝုန္းဒိုင္းကဲေနတဲ့ ကမကိုလည္း အတင္း ဆဲၿပီး ဖကိုကါေလ ေရာ။ ဖကာ မဟုတူး၊ ခဳပိုကာလိုx{1037} ေပာမ မနာ။ ဘာလိုx{1037}ဆို ညငငာသာ မမဟုတဲ။ ကမ ကိုယုံးေလးကို တအားx{1039}x{101C}ကီး ညx{103B}စားလိုက္ တာမား အသားေတ စိစိညကက္ေကမတတ္၊ အx{101B}ိုးေတ ကိဳးမတတဲ။ တငား ေပာရရင္ေတာ့ ကမတိုx{1037} ခစူx{1014}x{103D}စ္ေယာက္ တကီေပၚ နပမ္း သတ္ ၾကတယ္ေပါ့ရင္။ ကမလည္း x{101B}ုန္းလိုကိုင္း နာတာရယ္ ေစာေစာက စိတိလကိ ထုထားလိုx{1037} အားက ကုန္ေနတာရယဲx{1037} လူက ေတာ္ေတာ္ ေမာေနၿပီေလ။  စိတေတာ့ မေလာ့ဘူး။ စိမ္းစိုေရာကိုx{1037} သညားေပၚက ဆင္းတာနဲx{1037} ေတx{1037}ကရာ တစုခု ေကာက္ၿပီး ထပို ထုဦးမယ္။ ခုေတာ့ ကိုကိုx{1037} ရငငဲ x{1014}x{103D}ုံးခိခိ နဲx{1037} အားပန္ေမးေနလိုကယ္။

ကမ ေမာၿပီး ၿငိမသားတဲ့ အခိနာ ကိုကိုက ကားဆရာကို လိပာတစု x{101B}တတယ္။ စိမ္းစိုဘက္ မသားေတာ့ဘူး ဆိုၿပီး။ ကိုကို x{101B}တတဲ့ လိပာက  အရင္ ေဖေဖ့ လက္ေအာကာ ကိုကိုနဲx{1037}တူတူ အလုပုပားတဲ့ x{1014}x{103D}ိုငံခားသား ဝနမ္းတစ္ေယာကို ငားေပးထားတဲ့ အခန္းေလ။ x{1014}x{103D}ိုငံခားသားက  စာခဳပည့ိုx{1037} ပနားၿပီ ဆိုေတာ့ အဲ့အခန္းက လတ္ေနတာ။ အခု ကိုကိုက အဲ့ကို သားမယဲ့။ ဒါဆို ကိုကို ကမကို အိမနပိုx{1037}ေသးဘူး ဆိုတဲ့ သေဘာ ေပါ့။ ကိုကိုx{1037} မက္x{1014}x{103D}ာကို ကမ ခိုးၾကည့္ေလး ၾကည့ိုကိတယ္။ မက္x{1014}x{103D}ာx{1039}x{101C}ကီးက တညည္x{1039}x{101C}ကီး။ x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းကို တင္းတင္း ေစ့ၿပီး ကမကို ပနုံx{1037}ၾကည့ိုကဲ့  ကိုကိုx{1037} မကုံးတစက္ ဆတနဲ ပင့ကားသလိုပဲ။ ကိုကိုx{1037}ရဲx{1037} စူးရရ အၾကည့္ေတထဲမာ တစုခု ေပာင္ေနမန္း ကမ ေသေသခာခာ သိလိုက္ တယ္။ ေကာထဲက စိမ့နဲ ဖစားတဲ့ ခံစားခက မေခာကေခာက္ ဖစ္ေနတဲ့ အဝတစားေတေၾကာင့ိုx{1037}ေတာ့ ကမ မထငိဘူး။ အသားကုန္ စူ ပုပ္ၿပီး ေထာကားမိတဲ့ x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းကို စုခၽန္ၿပီး ကမ ပနိမ္းလိုကိတယ္။ တထိတိတဲx{1037} ခုန္x{1014}x{103D}x{103C}န္းမင့ာတဲ့ ကမ x{1014}x{103D}လုံးသားေတက ကိုကိုx{1037}ကို ေၾကာက္ လိုx{1037}ေတာ့ မဟုတ္ေလာကူး ထငာပဲ။ ဒါဆို ကမ.. ကမ ဘာဖစားတာလဲ..။ ကိုကိုကေကာ လူမေနတဲ့ အခန္းလတစုကို ေခၚသားၿပီး.. ကမ ကို.. ?  ? ?

(၉)     ကားေပၚက ဆင္း၊ ဓါတ္ေလကားထဲ ဝင္၊ အခန္းေရx{1037} ေရာကဲ့ထိ ကိုကို ကမ လကို မလx{103E}တူး။ လည့ည္း မၾကည့္၊ စကားလည္း မေပာ။ ကမ  စိတ္ေတကေတာ့ အရမ္းကို မၿငိမသက္ ဖစ္ေနၿပီေပါ့။ စိတ္ေကာကလည္း မေပခင္ေသးေတာ့ ေစာင္ေပေပ လုပင္း ကိုကိုx{1037} မက္x{1014}x{103D}ာကို ကမ ခိုးခိုး  ၾကည့ိတယ္ေလ။ အေတးထဲမာ စိတိုးတာေတ ထုခင္ x{101B}ိုကငာေတထက္ ကိုကို နဲx{1037} x{1014}x{103D}စ္ေယာကည္း အခန္းလတစုမာ ဆိုတာကိုပဲ ထပလဲလဲ  ေတးေနမိတယ္။ ဟိုးတုန္းက မိုး ညေနေလးကိုလည္း ပနင္ေယာင္ ေနမိတာေပါ့။ အဲ့တစက္ေလး ေနာကိုင္း ကိုကို လည္း ေဖေဖ နဲx{1037}အတူ  အလုပဲမာ နစ္၊ ကမလည္း ေကာင္းစာေတနဲx{1037} လုံးေထး။ ဒီၾကားထဲ မိဘက တရားဝင္ ခင့ဳထားၿပီ ဆိုေတာ့ ကမတိုx{1037} အေနအထိုင ေနရင္းထိုင္ ရင္း စည္းတစုေအာကို ေရာကလို ဖစ္ေနခဲ့တာ။

အခန္းတံခါး ဖင့ါနီးေတာ့ ကိုကိုက ကမလကို လx{103E}တ္ၿပီး မက္x{1014}x{103D}ာခင္းဆိုင္ ရပယ္။ ပုခုံးx{1014}x{103D}စကို ကိုငိုက္ေတာ့ ကမ ေမာ့ၾကည့ိတာေပါ့။ တင္း တားထဲ့ ကမ x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းေလး မသိမသာ ဟ မိသားတယ္။ ဟိုေလ.. ကမ စိတဲ ကိုကို ကမကို နမ္းမလိုx{1037}မားလားလိုx{1037}ပါ။ ဒါေပမယ့္ ကမ ထငာ မားသား တယ္။ ကမကို စိုက္ၾကည့္ေနတဲ့ ကိုကိုx{1037} မက္x{1014}x{103D}ာထားက တကယ့ို ခါးပိုက္x{1014}x{103D}x{103C}ိကမ္းလာတဲ့ ရဲလိုလို၊ စာခိုးခတဲ့ေကာင္းသူကို x{101B}ိုက္ေတာ့မယ့္ ဆရာ လိုလို။  ကမရဲx{1037} ရငုနံဒီလx{103C}ိင္းေတ တကိုကလိုက္ ဖစ္ေနၿပီ။ ကိုကို နဲနဲေတာ့ လနလားလိုx{1037}ေလ။ တကယို ကမကို ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း နမ္းလိုကါေတာ့လား ေနာ္။ ကိုကိုက ကမ ပုခုံး x{1014}x{103D}စကို တန္းလိုကယ္။ နံရံနဲx{1037} ေကာနဲx{1037} ကပားေရာ။ အဲ့အခိနိ ကမ မကုံးေတကို ကိုကို စိုက္ၾကည့္ေနတုန္း။ အသုံးမ ကတဲ့ ကမေလ.. အဲ့အခိနိ ကိုကိုx{1037} အနမ္းကို ေမာိေနတုန္း သိလား။ ပုခုံးx{1014}x{103D}စကို တင္းတင္း ညx{103B}စိုငင္း ကမကို နမ္းလိုကလားေပါ့။ ကိုကိုx{1037}  မက္x{1014}x{103D}ာ တေဖးေဖး ငုံx{1037}လာတယ္။ ကမ လကားေလးေတ ေအးစကက္ ဖစာ သလိုလိုပဲ။

၂ ရာစုရဲx{1037} ခစူx{1014}x{103D}စ္ဦးၾကားမာ ေx{1014}x{103D}းေထးစိုစတဲ့ အနမ္းေလာကေတာ့ ထူးဆန္းတဲ့ အရာ မဟုတူး မဟုတားဟင္။ ဒါေပမယ့္ေလ.. ကမ အတက္ ေတာ့ ကိုကိုx{1037} အၾကည့ိုင္း အနမ္းတိုင္းက ရငိုမx{103C} အသစ္ေတကို ေပးေနတုန္းပဲ။ စူးစူးစိုကိုက္ ၾကည့္ေနတဲ့ ကိုကို မကန္းေတနဲx{1037} ကိုကိုx{1037} အထိအေတx{1037}ေတ က ကမအတက္ေတာ့ ဘယ္ေတာ့မ x{101B}ိုးမသားဘူး။ ကမ မကုံးေလး ေမးစင္းသားတယ္။ ထူထူပည့ည့္ x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းေလးေတလည္း မၾကာခင္x{101B}ာေတာ့မယ့္  အနမ္းမိုးေရေတ ေသာကုံးဘိုx{1037} အဆငင့္ ဖစ္ေနၿပီေပါ့။ အဲ့ဒီအခိန္ ကမ နားထဲမာ ပီပီသသ ၾကားလိုကဲ့ ကိုကိုx{1037} အသံ။ သိပကယ္ေပမယ့္  တိုးတိုး ဖဖေလးေတာ့ မဟုတါဘူး။ “လကိုက္ၿပီး နံရံမာ ကပ္ေန.. လုံးဝ မလx{103C}ပဲx{1037}..” တဲ့။ ၾကည့မ္း.. ကမ ရကိုကာ။ ခပဟေလး ပင့ာၿပီး ရx{103C}ိက္ နမ္းမx{103C} တစုံတစာကို ေမာ္ေနမိနဲx{1037} x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းေလး တဆတတ္ တုန္ သားတယ္။ x{1014}x{103D}ာသီးဖားေလးလည္း ေx{1014}x{103D}းတကာတယ္။ ကမ ငို မိေတာ့မယ္ ထင္ တယ္။ ကိုကို အရမ္း ရကကာပဲ။ တံခါး ဖင့္ၿပီးသားေတာ့ ကမလကို လာပနဲေခၚတယ္။ ကမ အားရိသေလာက္ ေပကပ္ၿပီး နံရံနဲx{1037} ေကာနဲx{1037} မကာ ေအာင္ ရပ္ေနပစိုကာေပါ့။ ကမက စေနသမီးေတာ့ မဟုတါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ကမ ေဒါသထကာရင္ စေန ခုနစ္ေယာကာေလာကေတာ့ အသာ ေလးပဲ။

“လာေလ..” “……….” ကမ ဘာမ ပနေပာဘူး။ လကိုကကဲx{1037}ပဲ ကိုယို လည့္ၿပီး x{101B}ုန္းပစိုကယ္။   “ငယ္.. ဘာဖစ္ေနလဲ.. ကိုကို စိတတိုခင္ ဘူးေနာ္.. လာ..”    “လာ ဘူးးး..” တိုခငို မတိုခင္ေန။ ကမ ေအာစိုကယ္။    “အာ ကာ.. လာ စမ္း…” ဆိုၿပီး ကမကို ေစx{1037}ကနဲ ေကာက္ေပx{1037} ၿပီး  အခန္းထဲ ဝငားေရာ။ “ခ ေပးးး.. ခု ခ ေပးး.. မုန္း တယ္.. ကိုကိုx{1037} ကို အရမ္း မုန္းတယ္…”  “ဘယ္ လို ဖစ္ ေနလဲ ဒီေကာငေလး..”   အဲ့လိုနဲx{1037}ပဲ ကိုကို ခီေခၚ သားတဲ့ေနာက္ ကမ ပါသားတယ္ ဆိုပါေတာ့။ လူက အတင္းဇတ္ x{101B}ုန္းကန္ေနေပမယ့္ ကမ ေကနပ္ေနမိတယ္ သိလား။ ကိုကိုx{1037} ရငတို တဘုန္းဘုန္း ထု  ရတာ.. ကိုကိုx{1037}ရငငဲမာ ကေလးဆိုးေလး တစ္ေယာကို ေကာ့လနန္ၿပီး ေအာိုရတာ.. ေနာက္ၿပီးေတာ့ ကိုကို လုံးဝ မx{1039}x{101C}ကိဳကဲ့ မုန္းတယ္ ဆိုတဲ့ စကားကို စိတဲက မပါဘဲ ထပါထပါ ေပာရတာ.. ကမ အရမ္းေပာာပဲ။ ခေပးလိုx{1037} ေအာ္ေနေပမယ့္ ကိုကို တကယ္ လx{103E}တလိုကာ ေတာ့ မလိုခင္ ဘူး သိလား။ အာ့ေၾကာင့ိုx{1037}လိုx{1037} ကိုကိုx{1037} လက္ေမာင္းကို ကမ ကိုကဆဲတာေလ။ မေတာဆ လx{103E}တလိုကာ စိုးလိုx{1037}။ အဲ့လိုနဲx{1037} အိပန္းထဲေရာက္ေတာ့ ကု တင္ေပၚ ကမကို ဖဖေလး ခေပးတယ္။ ေတာါၿပီ.. ဘာမ မလိုခင္ေတာ့ဘူး။

သိပ္ ခစတဲ့ ကိုကို မိုx{1037}ေလ – ဇာတိမ္း  SnowFlake (x{1014}x{103D}င္းလx{103E}ာ) ေရးသား၍ အခစကx{1039}x{1000}သိုလ္ မ ကူးယူသည္။  ခုခိနာ ကိုကိုx{1037}ကို ကနx{1037}နx{1037}ိုကိုx{1037}က  လဲၿပီး ဘာမ မလိုခင္ေတာ့ဘူး။ ကိုကိုက ကမကို ကုတင္ေပၚ ခေပးၿပီး အနားက အဝတီဒိုကို ဖင့ယ္။ ဘီဒိုထဲမာ အဝတစား နဲနဲ ရိေနပုံေထာက္ေတာ့  ဟိုx{1014}x{103D}ိုငံခားသား အၿပီး ပနားတာ မဟုတ္ေသးလိုx{1037}ပဲလား။ ဒါမ မဟုတ္ မသယင္ေတာ့လိုx{1037} ထားပစဲ့တာလားေပါ့ေနာ္။ ကိုကိုက သပပပပ္  ေခါကားတဲ့ အဝတ္ေတထဲက ညဝတုံလိုလို တစုံကို ထုတ္ၿပီး.. “ထ.. ေရ အရင္ ခိဳးခလိုက္.. ၿပီးရင္ ဒါ ဝတား..”  “မဝတငူး.. သူမားဟာx{1039}x{101C}ကီး  x{101B}ံတယ္..”  “မဝတိုx{1037} ေရစိုx{1039}x{101C}ကီးနဲx{1037} ဘယိုလုပ္ေနမလဲ..”  “အိမ္ ပန္ ပိုx{1037}..”  “မပိုx{1037} ဘူး.. ထ အခု..”  ပနိုx{1037}လိုx{1037}သာ ေပာတာပါ။ တကယ ကမ မပနင္ေသး ဘူး။ ခကယ္ေနာ္။ ကမ အဖစ ကိုယ့ိုကိုယ္ေတာင္ နားမလည္ေတာ့ေအာငဲ။ ကမ ဘာမ ထပေပာဘဲ ထ လိုကယ္။ ပနိုx{1037}လိုx{1037} ထပ္ေပာလိုက္ ရင္ တကယ္ ပနမာ စိုးလိုx{1037}ေလ။ ခထားတဲ့ ဝတုံကို ယူၾကည့ိုကယ္။ ေယာကx{1039}x{1004}ား ညဝတုံ ဆိုေတာ့ သိၾကတဲ့အတိုင္း ရပကီနဲx{1037} ေဘာင္းဘီရည္ ေပါ့။ အကီကို ေကာကိုင္ၿပီး နမ္းၾကည့ိတယ္။ သူစိမ္းေယာကx{1039}x{1004}ားတစ္ေယာက္ အကီx{1039}x{101C}ကီးေတာ့ ကမ တကယ္ မဝတငာပါ။ ဒါေပမယ့္ မတတ္x{1014}x{103D}ိုင္ ဘူးေလ။ ကမ အကီက ေခာက္ေနၿပီ ဆိုေပမယ့္ ဘီယာဗူး ေမာကထားေတာ့ ခဥုပ္ေစာ္ နံေနတာကိုး။ ကမလည္း အနံx{1037} မခံx{1014}x{103D}ိုငိုx{1037} လဲဝတင္ေနတာ ပါ။ ေသေသခာခာ ေလာပ္ၿပီး မီးပူတိုကားေတာ့ သူမားဟာ ဆိုေပမယ့္ မသတီစရာ မေကာင္းလပါဘူး။ အကီကို ရငတာ ကပ္ၾကည့္ေတာ့ အရည္ က ေပါငယ္ေလာကိ ေရာက္ေနတယ္။

ကမ စိတဲက ေတးမိသားတယ္။ ေအာက ေဘာင္းဘီရည္x{1039}x{101C}ကီး မဝတည္း ရတာပဲ။ ေဘာင္းဘီကို မကိုင္ ခငိုငင္ ကိုင္ၾကည့ိုက္ေတာ့ ကိုကိုက..  “ေဟးး.. သူမား ေဘာင္းဘီေတာ့ မနမ္းနဲx{1037}ေလ.. ” ကမလည္း အဲ့ေလာက္ေတာ့ သိပါတယ္။ ဝတိုx{1037}ေတာင္ စိတကူးပါဘူး ဆိုမ။ ဒါေပမယ့္ ကိုကိုx{1037}ကို  x{101B}ဲx{1037}ခငားလိုx{1037} နမ္းဖစ္ေအာင္ နမ္းပစိုကယ္။ နမ္းတာမ ဂၾကားေနရာကို အားရပါးရ နမ္းပစာ။ “ဟာ.. ဒီေကာငေလး.. ကၽတ္..” ကိုကို တကယ္ ေဒါ ကနားၿပီ။ ဝမ္းသာလိုကာ။ ကမလကဲက ေဘာင္းဘီကို ေဆာင့ဲၿပီး အနားက အမx{103C}ိကင္းထဲ ပစည့ိုကယ္။ ကမ အသည္းထဲ စိမ့နဲပဲ။  အကီေလး ေကာကူၿပီး ေရခိဳးခန္းထဲ ခပညည္ ဝငားလိုကယ္။ ကိုကို ဦးေဒါသ မက္ေမာင္x{1039}x{101C}ကီး ကဳံx{1037}ၿပီး တရx{103C}းရx{103C}းနဲx{1037} ခါးေထာက္ၾကည့္ ကနဲ့ ေလရဲx{1037}။ ေရခိဳးခန္း ထဲက မန္ေပၚမာ မထိတထိၿပဳံးေနတဲ့ ကမ မက္x{1014}x{103D}ာေလး။ ေပာိုကာ အရမ္းပဲ။ ေပာန္းလိုx{1037} ေရပန္းေအာကာ သီခင္းေလး ညည္း ရင္း ဖင္ေပာင္ေပာင္ ဝိုင္းဝိုင္းေလး ခါခါၿပီး က လိုက္ေသးတယ္။ ခုေလာကို အပငလူx{1039}x{101C}ကီး မီးေတာက္ ေနေလာက္ၿပီ။ ေရပန္း ပိတ္ၿပီး ကိုယို  တဘက္x{1039}x{101C}ကီးနဲx{1037} ပတ္၊ ဆံပင္ေတ ခပကက္ သုတ္။ အဲ့အခိနာ မကုံး အၾကည့ အနားက ကပီဒိုေလးဆီ ေရာကားတယ္။ ကမရဲx{1037} အကင့ိုး ေတထဲမာ စပုတာ ထိပုံးကေလ။ အနားသားၿပီး ဘီဒိုေလးကို ဖင့္ၾကည့ိုကာေပါ့။

ဘီယာဗူးေတ အရကုလင္းေတ ေတx{1037}လိုကလိုx{1037} ကမ အံ့ၾသသားတယ္။ ထူးဆန္းတယ္ေနာ္။ တကယို ဒါေတက ထမင္းစားခန္းမာ ရိသင့ာ မဟုတူး လား။ ဘယိုပါလိမ့ိုx{1037} ေတးရင္း ေခါင္းေလးတစက္ ေစာင္းလိုကိတယ္။ ကမ ေခါင္းထဲ လကနဲ အေတးတစု ဝငာတယ္ သိလား။ ကိုယ့္ အေတးကိုယ္ သေဘာကလိုx{1037} ဘီယာဗူးကို လမ္းယူတဲ့ လက္ေတ တုန္ေနေလရဲx{1037}။ ဗူးကို ခပကက္ေဖာက္၊ ေဘစငဲ သန၊ ေရနဲx{1037} ကင္းေဆး၊ ၿပီးေတာ့  ေရ ပနည့္.. ခိခိ။ ကမ ဘာx{1039}x{101C}ကံစညိုကာလဲ ရိပိၾကတယ္ မဟုတား။ တစုံေသာက္ၾကည့္ေတာ့ ခဥုတုတ္ နံေနေပမယ့္ ကမ ေကာင္းေကာင္း  မိဳခ x{1014}x{103D}ိုငယင့္။ ေပာန္းလိုx{1037} လကီးေလး ဆုပ္ၿပီး မနဲက ကိုယ့ိုယို Fighting လုပလိုက္ေသးတယ္။ ၿပီးရင္ အပငာ ဆက္ၿပီး ဦးစိတိုနဲx{1037}  Fighting လုပယ္.. ကမက ေမာကိဳေပါ့.. ခိ ခိ ခိ။

အကီဝတ္ၿပီး မနဲ ၾကည့ိုက္ေတာ့ ေပါငည္ေလာက္ ေရာကဲ့ အကီ ကိုx{1037}ယိုx{1037}ကားယားx{1039}x{101C}ကီးေအာကာ အတင္းခံ မပါတဲ့ ကမ ကိုယုံးက အရမ္းကို  ဆကီဖစ္ေနၿပီ။ ရပကီလညင္းကလည္း ညဝတုံဖစာရယ္၊ x{1014}x{103D}ိုငံခားသား ဝတဲ့ ဆိုဒ္ ဆိုေတာ့ အေပၚဆုံး ကယီးကတင္ ကမ ရင္x{1039}x{100B}နx{1037}္ ဝင္း ဝင္းေလး မထိတထိေပၚလိုx{1037}။ ေနာက္ၿပီး အကီက ခညား၊ အေရာငလည္း အဖဴခံေပၚမာ ခပဲကဲ ခဲကက္ မိနိန္ေလးေတနဲx{1037} ဆိုေတာ့ေလ.. ကမရဲx{1037}  ေပါကီေလး x{1014}x{103D}စုံးေပၚက ဟိုဟာေလး x{1014}x{103D}စုက သိသိသာသာ မင္ေနရတာေပါ့။ သိလား.. ကမရဲx{1037} အဲ့ဟာေလးေတက ပုစိေကး မဟုတူးရင့္။ ထန္း ညကဲ ခပ္ေသးေသး ေလာက္ေတာ့ရိတယ္။ ၿပီးေတာ့ ကမ အသားအရည အဝါေရာကကမ္းတဲ့ အဖဴမိဳး မိုx{1037}လားေတာ့ မသိဘူး။ ကမရဲx{1037} ခိဳသီးလုံး ေလးေတက ပန္းေရာင္ မဟုတူး။ တကယ့္ ထန္းညကဲလို ဝါညိဳညိဳ အေရာင္ေလးေတ။

() ေရခိဳးခန္းထဲက ထကာတဲ့ ကမကို လမ္းၾကည့ိုကဲ့ ကိုကို မက္ေမာင္x{1039}x{101C}ကီးက ကဳံx{1037}ေနတုန္း။ ကိုကိုလည္း ေရခိဳးထားၿပီးၿပီ ထငါရဲx{1037}။  အားကစားေဘာင္းဘီ တစညတားၿပီး ေရစိုဆံပငို တဘကေသးနဲx{1037} သုတ္ေနတယ္။ အေပၚပိုင္းက ဗလာကင္း ေနတဲ့ ကိုကိုx{1037}ကို ၾကည့္ၿပီး ကမ  တခက္ေငးမိသားတယ္။ မိုး ညေန.. ကမအတက္ ဒီေနx{1037}ညက ဒုတိယ မိုး ညေန မားလား။ ေနာက္ၿပီး ကမရဲx{1037} အေနအထားကလည္း တငါးဖုံးx{101B}ုံသာသာ ရပ္ အကီ တစညည္းနဲx{1037}။ ကမ ကိုကိုေရx{1037}ေရာကမာ တကယ္ မရဲတရဲ ဖစားတယ္။ ကိုကိုx{1037}ကို စိတိုေအာင္ ထပုပိုx{1037} ရည္x{101B}ယ္ၿပီး ကိုငာတဲ့  ဘီယာဗူးေလးက ကမ လကဲမာ တဆတတ္ တုန္ လိုx{1037}ေပါ့။ လကို ေနာက္ေကာမာ ဖကားလိုx{1037} ကိုကို မမင္ေသးဘူး။ ကမ ေပါင္ေလးx{1014}x{103D}စကို  ခပိမိမ္ေလး ပူးကပ္ၿပီး ေရခိဳးခန္းေပါကမာ ရပ္ေနမိတယ္။ လူတစိုယုံးက ဟာလာဟင္းလင္း ဖစ္ေနသလိုပဲ။ “လာ.. ေခါင္း သုတ္ေပးမယ္..”  ကိုကိုx{1037}ၾကည့တာ စိတိုေနေသးပုံပဲ။ ကမကို လမ္းေခၚလိုက္ေပမယ့္ မက္ေမာက ကဳံx{1037}ထားတုန္း။ ကမလည္း လကဲက ဘီယာဗူးကို ခုမ သတိရသား တယ္။ ကိုကိုx{1037}ကို ဆခင္ေသးေပမယ့္ ဘာဆကုပမယန္း ကမ မစဥ္းစားတတ္ေတာ့ဘူး။ အနားမာ တငရာ ခုံကလည္း မရိ။ ေအာကစလိုx{1037}လည္း  မရ။ အဲ့အခိန္ ကမ စိတ္ေတ ေယာကကတားတယ္။ ကိုကိုx{1037}ကို ေၾကာကာ ဟုတါဘူး။ ကမ တံေတးတစက္ ၿမိဳခလိုကိတယ္။

ေရေသာက္ ခငိုကာ။ လကဲက ဘီယာဗူးထဲမာ ေရေတရိသားပဲ။ ကမ ေသာကိုကင္ေကာင္းမလား။ လူက တကယ္ ခီတုန္ ခတုနဲx{1037}။ ထူးပါဘူး ေနာ္။  ေစာေစာတည္းက လုပငိုx{1037}ကို ရည္x{101B}ယဲ့ၿပီး ခုမ ဘာလိုx{1037} မဝံ့မရဲဖစ္ေနလဲ။ ဘီယာေလး ေသာကာေလာကို ပုံx{1039}x{101C}ကီးခဲx{1037}ခင္ေနတဲ့လူx{1039}x{101C}ကီး၊ သူငယင္း ေတ ေရx{1037}မာ ကမကို ရက္ေအာင္ လုပဲ့လူx{1039}x{101C}ကီး၊ ကမ အရမ္းလိုခင္ေနတဲ့အခိန္ အနမ္းေတ မေပးဘဲ ညx{103B}င္းဆဲတဲ့လူx{1039}x{101C}ကီး၊ မေကနပက္ေတ စု ၿပဳံ ေတး လိုက္ေတာ့ လက အလိုလို ရဲ သားၿပီ။ ခပညညဲx{1037} ေမာ့ခလိုကယ္။ ဘီယာဗူးထဲက ေရေတ တကိဳက္ၿပီး တကိဳက္။ “ပိုးပုလဲဥ…”  ေအာံနဲx{1037}အတူ ေသာက္ေနတဲ့လကို ဆတနဲ ေဆာင့ဲ ခံလိုကတဲ့ ကမ၊ လကဲက ဘီယာဗူးလည္း ပဳတသားတယ္။ အခန္းထဲမာ ေမးပ  ေကာ္ေဇာ ခင္းထားေတာ့ ဗူးထဲမာ နဲနဲကန္ေနတဲ့ ေရေတက ခကင္းကိုပဲ ေကာေဇာထဲ စိမ့ားပါေလေရာ။ ကမေသာကိုကာ ဘီယာ မဟုတါဘူး  ဆိုတဲ့ သက္ေသ မရိေတာ့ဘူး။ ကိုကို တကယ္x{1039}x{101C}ကီး စိတိုးသားၿပီ။ ကမလည္း ေကာထဲ စိမ့ကာေအာင္ လနx{1037}ားတယ္။ ကိုကိုက ကမလကို  အေစာတုန္းကလို ေဆာင့ဲၿပီး ကုတငားထိ ေခၚလာတယ္။ ၿပီးေတာ့ ကမလကို လx{103E}တ္ၿပီး အိပန္း အပငို ထကားေရာ။ ကမလည္း ေပ ေၾကာင္ေၾကာငဲx{1037} ရပ္ေနရင္း ေပာမေကာင္းရင္ ေရာကဲ့အရပာ ဆဲx{101B}ိုကစိုx{1037} ေမေမ မာလိုကာ သားသတိရမိတယ္။ ကိုကို တကယဲ ကမကို x{101B}ိုက လိုx{1037} တုတားေကာကလား မသိ။ ခိခိ အာ့လိုေတးလိုက္ေတာ့ ရယငားေရာ။ ေနာက္ၿပီး ထူးထူးဆန္းဆန္း ကမ ေတးမိတာကေလ.. ကိုကို တကယ္ x{101B}ိုကင္ ေကာင္းမာပဲလိုx{1037}။ တကယမ္း ကမက မိန္းမေတကို x{101B}ိုကတ္x{1014}x{103D}ကတဲ့ ေယာကx{1039}x{1004}ားမိဳးဆို အရမ္း မုန္းတာပါ။ ဒါေပမယ့္ ဒီေနx{1037} အဖိုx{1037} ဘာဖစ္ ေနမန္း ကမကိုယမ နားမလညာ အမနဲ။

အခန္းထဲကို ပနငာတဲ့ ကိုကိုx{1037} လကဲမာ သားေရx{1039}x{101C}ကိဳးပားတစု ပါလာတယ္။ မတာဘုရား.. ကိုကို ကမကို x{1039}x{101C}ကိဳးတုပ္ x{101B}ိုက္ေတာ့ မလိုx{1037}လား။ အဲ့ ေလာက္x{1039}x{101C}ကီးေတာ့ မလုပက္ေလာကူး ထငာပဲ။ ကမ စိတ္ေတ ထိန္းမရေတာ့ဘူး။ အx{101B}ိုကံရေတာ့မာ သိသိx{1039}x{101C}ကီးနဲx{1037} ေပာလိုလို ငိုခငလိုလို၊  ေနာကစု ထူးဆန္းတာက ကမ ပိပိေလး ယားကိကိ ဖစာတယ္။ တကယ့ို ဘာမ မဆိုငာပဲေနာ္။   “ေတာ္ေတာ္ အx{101B}ဲx{1037} တိုကင္ေနတယ္  ဟုတား..”  “………….”  “မ လိုက္ အကီကို..”   ကမ ရင္ေတ အရမ္း ခုန္ေနၿပီ။ ကိုကိုx{1037}ကိုေတာ့ မထီမဲ့မင္x{101B}ုပဲx{1037} ၾကည့္ေနမိေသးလား မသိဘူး။ ေပာတဲ့ အတိုင္း အကီကို မ ဘိုx{1037} x{1039}x{101C}ကိဳစားလိုကယ္။ လက မရဲဘူး။ ကိုကိုနဲx{1037} ကမ ပထမအx{1039}x{101C}ကိမ္ ရင္းx{1014}x{103D}ီးမx{103C} တုန္းက မိုးၿခိမ္းသံေတ၊ မီးပတားတာေတက  အလိုလို တန္းပိုx{1037}လိုx{1037} အကုနုံး သူx{1037}ဘာသူ ဖစားတာေလ။ ၿပီးေတာ့ အဲ့တုန္းက ကိုကိုက အရမ္းၾကငာတယ္။ ကမကို သိမ္ေမx{1037}တဲ့ အနမ္းေတနဲx{1037} ဆဲေခၚသား တာ။ ပထမဆုံး ေတx{1037}အx{1039}x{101C}ကဳံမိုx{1037} ကမ အတက္ နာကငx{103C}မဆိုစေလာက္ေလး ရိခဲ့ေပမယ့္ ကိုကို ဦးေဆာငားတဲ့ ေနာကို ကမ ေမာပါသားခဲ့တယ္။ ခုက ေတာ့… ကမ သိပားမား မစဥ္းစားေတာ့ပါဘူး။ ရကရာလည္း လိုမ မလိုပဲေနာ္။ ကိုကို ေပးခဲ့ဖူးတဲ့ အခစဲx{1037} အရသာကို တစ္ေယာကည္း အx{1039}x{101C}ကိမ္x{1039}x{101C}ကိမ္ ေဖသိမ့ဲ့ရတယိုx{1037} ကမေပာခဲ့သားပဲ။ ခုလည္း မကိ စုံမိတ္ၿပီး အဲ့ အရသာကို ပန္ေတးရင္း ကမ ဝတားတဲ့ မေတာေရာ္ အကီx{1039}x{101C}ကီးကို ဆဲမ လိုက္ တယ္။ တငားေပၚက ေအးကနဲ ခံစားခကဲx{1037} အတူ ကိုကိုx{1037}ေရx{1037}မာ ဖင္ေလးလန္ၿပီး ရပ္ေနမိပါလား ဆိုတဲ့ အသိစိတ ကမ ေသးသားေတကို ပကက္ ဆူ လာေစတာ အမနဲ။ ကိုကိုက သားေရx{1039}x{101C}ကိဳးပားကို x{1014}x{103D}စ္ေခါက္ ေခါက္ၿပီး ကမ တငားေပၚ ကိုကို x{101B}ိုကလိုကယ္။ ဖန္းကနဲ.. တကယ္x{1039}x{101C}ကီးကို ပဲ။ ကမ  တငါးေပၚမာ ပူကနဲ တစက္ ခံစားလိုကၿပီး စပဥ္းဖဥ္း ေဝဒနာက ခကင္း ေပၚလာေရာ။ ကမလည္း ခုနခုန ဖစားၿပီး ဖင္ေလးကို လကဲx{1037}  ပတိတာေပါ့။

“အားး.. ကိုကိုx{1037} နာ တယ္.. အီးးဟီးးး.. ဘာလိုx{1037} တကယ္ x{101B}ိုကာလဲ…” “ပနန္.. ပနန္.. ”    “ဟင့္ အင္း.. နာ တယ္.. ကိုကိုx{1037}…”   “ဘာလိုx{1037} ကိုကို မx{1039}x{101C}ကိဳက္ တာေတ တမငိုက္ လုပ္ေနလဲ…”  “ကိုကိုေကကာ ဘာလိုx{1037}…”  “အန္းး.. ေပာ.. ဘာလိုx{1037} ဘာဖစဲ…”  “သိဘူး.. အီးး ဟီးးး…”  “ငယ္ လုပငာ ကိုကို  အကုန္ လိုကုပ္ေပးေနတယ္ေလ.. ဆကသားသင့ဲ့ အေခအေနမိုx{1037}လိုx{1037} ကိုကို တားတယ္.. ကိုကိုx{1037}စကား နားမေထာငင့ူးလား.. ” “ငယ္ ဘာလုပိုx{1037} လဲ..” “တခိနုံး ဂစနနုပ္ေနတာ ေလ.. ဘာလုပာလဲ ေစာေစာက ဘီယာဗူးက.. ေတာ္ေတာ္ တတ္ေနတယ္ ဟုတား..” “မုန္း တယ္.. ကိုကိုx{1037}ကို  မုန္းတယ္.. အီးး ဟီးးး….” “ေပာပန္ၿပီလား ဒီစကားက.. ကိုကို မx{1039}x{101C}ကိဳကူး ေနာ္.. ငယ္..”  “ေပာမာပဲ.. ကိုကို ဘာလိုx{1037} လက္ ပါလဲ..”  “လကါေအာင္ ဘယ္ သူ လုပာလဲ ေပာ..”  “ဘာဖစဲ.. သၾကx{1039}x{1004}နညငာ အပစား.. ဘီယာေလးေသာကိတာ အပစား.. ငယ္ ေထး ထုတိုကာ ကိုကို မမင္ လိုx{1037}လား..”   “ယူေသာကရာကို မလိုတာေလ.. ကိုကို မx{1039}x{101C}ကိဳက္ေလာကူးလိုx{1037} ငယ္ ဘာလိုx{1037} မေတးလဲ..”    “တမင္ လုပာ.. ဘာဖစ္ လဲ..”  “အာ ၾကာ….”   “အားးးးးးးး….. မေမ ေရ.. အီးးး ဟီးးး ဟီးးးး”  အမန္ေတာ့ ကိုကို ထပx{101B}ိုကစါဘူး။ လကို ေမx{103B}ာက္ၿပီး ေနာကစက္ x{101B}ယုန္း ကမလည္း လနx{1037}္ ၿပီး ေအာိတာ။ ၿပီးေတာ့ ၾကမ္းပင္ေပၚ ထိုငၿပီး ေခေဆာင့္ ငို ပစိုကယ္။ ဖင္ေလးကိုလည္း တဖဖ ပတိတာေပါ့။ တစကည္း x{101B}ိုကာေပမယ့္  အရမ္း နာတယ္။ ကမ ဖင္ေလး စုတ္ၿပဲ သားၿပီလား မသိဘူး။ ကိုကိုလည္း လကဲက သားေရx{1039}x{101C}ကိဳးပားကို လx{103E}င့စိုကယ္။ “ဟူးး ” ကနဲ သကင္းခ ၿပီး ကုတင္ေပၚ ပကက္ လဲခလိုကယ္။ ကမ လည္း ထပx{101B}ိုက္ေတာ့မန္း ေသခာ သားမ အသံကို ပိုမx{103B}င့္ၿပီး ေအာို ပစိုက္ေရာ။ ခါေလးလည့္ၿပီး  ၾကည့ိုက္ေတာ့ တငိုငိုx{1037}မိုx{1037} အထကားက ဒိုင္းမန္းခက္ ေအာက္ေခေလးမာ အနီေရာင္ အရx{103C}ိးရာx{1039}x{101C}ကီးက အစဥ္းလိုက္။ ခစယည္း ဆိုေသးတယ္  လုပကိုကာ။ စိတ္ေပါက္ေပါကဲx{1037} ထ ၿပီး ေစာေစာက ဘီယာဗူးကို သားေကာကိုကယ္။ ကံေကာင္းတယ္ေပာရမယ္။ အထဲမာ ေရ နဲနဲ ကန္ေန ေသးတာပဲ။ ကိုကိုက ကမကို လမ္းၾကည့္ၿပီး..

“ေတာင့္ၿပီ ငယ္ ရယ္.. မဆိုးပါနဲx{1037}ေတာ့ ကာ ေနာ္… ကိုကို စိတတိုခငူး ငယ္ေလး…” ေပာရင္းနဲx{1037} ကုတင္ေပၚက ဆင္းလာတယ္။ ကမလည္း ကိုကို ပစ္ ခလိုကဲ့ သားေရx{1039}x{101C}ကိဳးပားကို ကုန္းေကာက္ၿပီး လကဲက ဘီယာဗူးကို ကိုကိုx{1037} လကဲ ထည့္ေပးလိုကယ္။  “ေသာက္ၾကည့္.. အဲ့မာ.. ဟင့္.. ဟင့္..”   “မေသာက္ ခငါဘူး.. တိတ္ေတာ့.. ကိုကို မx{101B}ိုက္ေတာ့ဘူး ေနာ္…”  “မရဘူး.. ေသာက္ ဆိုေသာက္…”   “အာ… ကဲကဲ.. ေပး…”   “…………..”   “အန္… ေရ  ေတ…” “………”  “ငယ္ေလး…”  “အနx{1037}္ ထပ္x{101B}ိုက္.. ေသေအာင္x{101B}ိုက္.. ေတာ္ေတာ္ x{101B}ိုကင္ေနတယ္ မတား.. အနx{1037}္… အီးး ဟီးးး…”  “ငယ္ ရယ္…” ကိုကို  အရမ္း စိတေကာင္းဖစားၿပီ။ ကမကို သူx{1037}ရငငဲ ဆဲသင္းလိုကယ္။ အပစ္ေပးၿပီးမ ပန္ေခာ့တဲ့ ကိုကိုx{1037} ရငင ခါတိုင္းနဲx{1037} လုံးဝ မတူဘူး။ ကမ ေလ ေပာမပတတဲ့ ခံစားမx{103C} တစိဳး ရလိုကယ္။ ကိုကိုx{1037}ကို အရငထက္ ပို တိုးၿပီး ခစား သလိုပဲ။ အရမ္းလည္း ခၽဲx{1014}x{103D}ဲx{1037}ခငာတယ္။ ဂစနန္  ဖစ္ေနတဲ့ ကမ စိတ္ေတ လုံးဝ ေပာင္းသားၿပီ။ တမငုပူထားတဲ့ အေခာ့ခံခငိတည္း မရိေတာ့ဘူး။ ကမ ငို ခလိုကယ္။ ကိုကိုx{1037}ကို  စိတ္ေကာကိုx{1037}၊ နာ လိုx{1037} မဟုတူး။ ခါတိုင္း စိတ္ေကာကင္ လုပ္ေနကလိုမိဳး ကိုကိုx{1037}ကို ထုတာ၊ ကုတဲတာ၊ ကိုကာ တစုမ ကမ မလုပိေတာ့ဘူး။

ကိုကိုx{1037} ရငငဲ တိုးၿပီး စိတိတိုင္း ငိုခလိုကာ။ “အီးး ဟီးး ဟီးးး…” “ဘာလိုx{1037} အဲ့လို လုပတာလဲ ကာ… တိတ္ေနာ္ ကေလး.. ကိုကို ေခာ့တယ္ေလ..  ေနာ္…”  “အီး ဟီး.. မုန္း လိုx{1037} ေလ.. ခငားx{1039}x{101C}ကီးကို မုန္းလိုx{1037}.. သိပလား… ဟီးးး ဟင့္ ဟင့္…”  “ကေလးေလးရယ္.. ေစာေစာကတည္းက ကိုကိုx{1037}ကို စတာ လိုx{1037}  ေပာလိုကာ မဟုတူး.. ၿပီးေတာ့ ဟိုေကာင့္ ေဘာင္းဘီကိုလည္း မနမ္းနဲx{1037} ေပာကာမ တမင္..”  “မုန္းလိုx{1037} လုပာ.. ဘာဖစဲ..”   “အာ.. မေပာပါနဲx{1037}  ဆို…”  “ေပာမာပဲ.. မုန္း.. အနx{1037}္.. အု..”  စိတိလကိေအာ္ေနတဲ့ ကမ x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းေတ ထိန္းသိမ္း ခံလိုကတယ္။ ခိဳၿမိနဲ့ အနမ္းေတနဲx{1037}ေပါ့။ ကမကေတာ့  ကိုကိုx{1037}ကို ပန္ မနမ္းဖစါဘူး။ ဒါေပမယ့္ လကဲကိုငားတဲ့ သားေရx{1039}x{101C}ကိဳးပား ပဳတသားတယ္။ အနမ္းေတ တေမ့တေမာ ေပးၿပီးသားတဲ့ ကိုကို က မကို တင္းေနေအာင္ ဖကားတယ္ေလ။ ကမလည္း အငို တိတားခဲ့ပါၿပီ။ ကိုကိုက ကမ မက္x{1014}x{103D}ာေလးကို ဆဲေမာ့လိုကယ္။ အရငုံး x{1014}x{103D}ဖူးေလးကို စ  နမ္းတယ္။ ၿပီးေတာ့ ကမ x{1014}x{103D}ာေခါင္းေလးကို သူx{1037} x{1014}x{103D}ာေခါင္းနဲx{1037} ပတယ္။ ေနာကုံး ကမ ေမးေစ့ လုံးလုံးေလးကို ခပဖ ကိုကိုကယ္။ အဲ့အခိနာ ကမ  တစိုယုံးက အေၾကာေတ စိမ့ကားတယ္။ ကမ တစုခု လိုခငာပန္ၿပီ။ ကိုကိုက ေဘးမာ တဲေလာင္း ခထားထားတဲ့ ကမလက္x{1014}x{103D}စကို အသာယူၿပီး သူx{1037}ခါးေပၚ တင္ေပးလိုကယ္။ ၿပီးေတာ့ ကမကို အနမ္းေတ ေပးေတာ့တာပါပဲ။ ကိုကိုx{1037} အနမ္းေတ ၾကမ္းလာသလို လက္ေတကလည္း ကမဝတားတဲ့ အကီ ကယီးေတကို တစုံးခင္း ဖဳတ္ေနၿပီ။ အိုးးး ကိုကိုေရ… ငယ္ အရမ္း လို ခင္ လာၿပီ။

() ကမေလ.. အသကx{103C}မား မတတ္ ရင္ေတ ခုန္ေနမိတယ္.. ကိုကိုx{1037} ရငငဲမာ ကမ ကိုယုံးတီးေလး ဖစားၿပီ။ ရကိတ္ေတ ဝင္ၿပီး ကိုကိုx{1037} ရငင္ ထဲ အတင္း တိုးဝင္ ပုန္းေနလိုကယ္။ ကိုကို ကမကို နမ္းေနတုန္းပဲ။ လကစက ကမ ရငားေတကို အားရပါးရ ညx{103B}စ္ နယ္ေနတယ္။ ေနာကစ္ ဘက ခါးကို ထိန္းကိုငားတယ္။ ကမ မတတ္ မရပ္x{1014}x{103D}ိုင္ေတာ့ဘူး။ x{1014}x{103D}ိုx{1037}သီးေခါင္း ထိပားေလးေတမာ ခပင္းတင္း ဖစ္ေနသလို ခံစားလာရတယ္။ ခု ေန ကိုကို ကမကို… “ရီးးး.. အ…”။ ခံစားခက္ တစုံတစာကို ေတာင့ ေနမိတဲ့ကမ၊ တငါးေပၚက ဆစနဲ နာ သားတယ္။ ကိုကိုx{1037} လက ကမ  ဒဏာေပၚ ထိသားလိုx{1037}ေလ။ “သိပ္ နာသားလား.. ကေလးေလး.. ကိုကို အုံဖ လုပ္ေပးမယ္ေနာ္..” ကိုကိုx{1037} အသံေတ တုန္ေနတာ ဘာလိုx{1037}မားလဲေနာ္။ ကမ လည္း ခုမ လာမေခာ့နဲx{1037}လိုx{1037} ကုန္းေအာိုကင့္ေပမယ့္ ဘာမ ပနေပာဘဲ ရငငယ္x{1039}x{101C}ကီးထဲ ထပိုးဝငိတာ ဘာေၾကာင့ားလဲ။

ကိုကို ကမကို ေဖးေဖးေလး ေကာက္ ခီလိုကယ္။ ၿပီးေတာ့ အိပာေပၚ အသာေလး ခတယ္။ ကမ x{1014}x{103D}ဖူးေလးကို ငုံx{1037} နမ္းတယ္။ ၿပီးေတာ့ ငိုထားလိုx{1037} ေဖာင္း ေနတဲ့ မကုံးေလး x{1014}x{103D}စကို တလည့ီေပါ့။ ကိုကိုx{1037} လက္ေတကေတာ့ ကမ တကိုယုံး အx{1014}x{103D}ံx{1037}ကို ဖဖ ပတ္ေနၿပီ။ ကမေလ ေပါင္ေလးx{1014}x{103D}စကို လိမ္ ၿပီး ေစ့ထားမိတယ္။ ပိပိေလးထဲမာ တဆစစ္ ဖစ္ေနၿပီေလ။ အဲ့လိုမ ညx{103B}စထားရင္ ဘာေတ ထကလာမလဲ မသိဘူး။ လက္ေတကလည္း အိပာခင္း ကို ဆုပားမိတယ္။ “ေမာကိုက္ ကေလးေလး..” ကိုကို တိုးတိုးေလး ေပာလိုကင္း ကမ ကိုယုံးေလးကိုလည္း ဆဲလည့ိုကယ္။ ကမလည္း ခပ္ ေတာင့္ေတာင့္ ဖစ္ေနတဲ့စိတို ေလာ့ခလိုက္ေတာ့တယ္။ လုပငာ လုပ္ေတာ့ ကိုကိုရာ။ ေမာကုံေလး အိပိုကေတာ့ လူက လုံၿခဳံသားသလိုပဲ။  ရငားေတ ဟင္းလင္း ပင့္ေနတာထက္ စာရင္ေပါ့။ အဲ့အခိနာ ကမ တငားမိုx{1037}မိုx{1037}ေတေပၚ အာေငx{1037} ေx{1014}x{103D}းေx{1014}x{103D}းေလးေတ လာဟပယ္။ အမေလး.. ကိုကို ေရ.. လူတစိုယုံး ၾကကီးေတ အဖိနx{1037}ိုက္ ထ ကုနါေလေရာ။ ေစာေစာက အရx{103C}ိးရာေပၚကို အာေငx{1037}ေလး ေပးလိုက္၊ x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းနဲx{1037} ဖဖေလး ပတ္ၿပီး နမ္း လိုကဲx{1037}။ ကိုကို လုပ္ေပးေနတာ ငယ္ ေသေတာ့မယ္ ကိုကိုရဲx{1037}။ နာလိုx{1037} မဟုတါဘူး။ စိတ္ေတ တအား ထ လာလိုx{1037}။

“ရီးးး အ… ကိုကိုx{1037}…” ကမ မေနx{1014}x{103D}ိုင္ေတာ့ဘူး.. ဆတနဲ တနx{1037}ိုကိသားတယ္။ နာေနတဲ့ေနရာကို လာနဲx{1037} ဖဖေလး လက္ေပးေနတာကိုး။ စိုေx{1014}x{103D}းေx{1014}x{103D}း အာေငx{1037} ရယ္၊ မထိတထိ တိုx{1037}ေနတဲ့ လာဖားေလးရယ္၊ x{1014}x{103D}ာေခါင္းက ထကာေနတဲ့ ေလရယ္ ဆိုေတာ့ လူက အရမ္းေနလိုx{1037} ေကာင္းတာပဲ။ ၿပီးေတာ့ေလ.. ကိုကိုx{1037}  လက္ေတက အရx{103C}ိးရာနဲx{1037} လတဲ့ ကမ တငါးေပၚကို ခပဖ ပတ္ေပးေနေသးတယ္။ ကမလည္း အေနရခကဲ့ အရသာကို တေမ့တေမာ ခံစားေနမိေတာ့ တာေပါ့။ ခဏေနေတာ့ ကိုကိုx{1037} လက္ေခာင္းေလးက တငါးx{1014}x{103D}စုၾကားကို ေမာင္းေဖာါေလေရာ။ အရx{103C}ိးရာေပၚက အနမ္းေတ ေကာေပၚကို ေx{101B}x{1037}လာၿပီ။ အိုးး..  ကိုကိုx{1037} လက္ေတ လနာၿပီေနာ္။ စိုx{101B}x{103E}ဲေနတဲ့ ကမ ပိပိေလးကို ကိုကို x{1014}x{103D}x{103C}ိကစားေနတယ္။ ရီးးး အ… ကို ကိုx{1037}.. ဘာေတ လိုက္ လုပ္ေန.. အင္းးး… အ..  ကိုကိုေရးး.. ကမ ဖင္ေလး ခပက မင့ကိုကိသလိုပဲ။ ကိုကိုရယ္.. ငယ္ တအား လိုခင္ေနၿပီ။

ကိုကို ထ ထိုငိုက္ၿပီး ကမ ေခေထာက္ x{1014}x{103D}စုၾကားမာ ေနရာ ယူလိုကယ္။ ခါးကို နဲနဲ ဆဲမ လိုက္ေတာ့ ကမ ဖင္ေလး ခပုန္းကုန္း x{1039}x{101E}ကလာတာေပါ့။ ကို ကိုx{1037}.. ဘာ လုပ္ မလိုx{1037}… ကမ အေတး မဆုံးခင္ ကိုကိုက “ထ.. ေလးဘက္ေထာက္ေပးထား.. ” လိုx{1037} ေပာရင္း ကမကို ေလးဘက္ ကုန္းလက္ ပုံစံဖစ္ေအာင္  ပငူတယ္။ ကမ အဲ့လိုx{1039}x{101C}ကီး မေနတတူးေလ။ ခပုန္းကုန္းx{1039}x{101C}ကီး ဖစ္ေနတဲ့ ကမေကာကုန္းကို ကိုကို ဖိခလိုကယ္။ အာ ကိုကိုx{1037}.. ဘယိုx{1039}x{101C}ကီးလဲ။ ဖင္ ေထာင္ေပးထားသလို ဖစားေတာ့ ပဴထက္ေနတဲ့ ကမ ပိပိက ကိုကိုx{1037} မက္x{1014}x{103D}ာနား အလိုလိုေရာကားေရာ။ အဲ့ဒီအခိနာပဲ “ရီးးး အိုးးး ကိုကိုx{1037}.. ဟင့္  အင္း…” ကမ လနx{1037}ည္း လနx{1037}္ ေကာင္းလည္း အရမ္းေကာင္းသားတယ္။ ကိုကိုရယ္ေလ.. ကမ ပိပိေလးထဲက စိမ့က္ေနတဲ့ အရည္ေတကို တx{1039}x{101D}ပတ္x{1039}x{101D}ပတ္ နဲx{1037} စုပူေနတာ။ တစကစက္ ကိုကို လာဖားက အတင္းထဲ ေရာကာေသးတယ္။ “ကိုကိုx{1037}… အားးး.. အ..” ကိုကိုက ပိပိ အတင္းသားေလးေတကို  လကဲx{1037} ဖဲကားၿပီး ယက္ေပးလိုက္ ဆဲစုပိုကဲx{1037}။ ကမ တကိုယုံးက အေၾကာေတ အဲ့တေနရာတည္း ေရာက္ေနသလိုပဲ။ တခကခက္ ကိုကိုx{1037} လာ ခၽန္ ခၽန္ေလးက ကမရဲx{1037} ဘူဘူးဖငေလးကိုပါ လာလာ ကလိတယ္။ အာ.. ကိုကိုရယ္.. အရမ္း ေနရခကယ္.. ေကာင္းလည္း အရမ္းေကာင္းတာပဲ.. ကမကို အဲ့ ေလာကိ လုပ္ေပးေနတာကို အားနာတဲ့ စိတလည္း တစကင္းခံေနေတာ့ အခိန ပိုၾကာေနသလိုပဲ။ ကမလည္း ကိုကိုx{1037}ကို တခုခု ပနုပ္ေပးခင္ လာတယ္။ သာယာမx{103C}တစုကို x{1014}x{103D}စ္ေယာကတူ ခံစားမယ္ေလ ေနာ္..။

ကမ မနန္ၿပီးသားေအာင္ စိတို ေလာ့ခလိုကယ္။ ကိုကိုx{1037} အထိအေတx{1037}ေတကို အပည့ ခံစားမx{103C} ယူလိုကယ္။ သိပစတဲ့ကိုကိုက ကမ  ဖုတုတ္ေလးကို မx{101B}ံမရာ ယက္ေပးေနတာေလ။ ခုေလာကို ဖုတုတတင္းသားေလးေတ ရဲေနေလာက္ေရာေပါ့။ တခကခက္ လာဖားနဲx{1037} ပင့္ ကေလာိုက္၊ ဆဲ စုပ္ၿပီး x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းခင္း kissing ေပးသလို နမ္းလိုကဲx{1037}။ ကမ ပါးစပ တအင္းအင္း တအားအား ညည္းသံေတ ထိန္းမရေတာ့ဘူး။ “ကို  ကိုx{1037}.. အ.. ရီးးး…” တိတိတ္ေနတဲ့ အခန္းထဲမာ ကိုကို ကမ ဖုတုတ္ေလးကို ယက္ေန၊ စုပ္ေနတဲ့ အသံေတက တx{1039}x{101D}ပတ္x{1039}x{101D}ပတ္ တပပပဲx{1037} ကမ နားထဲ  ပန္ၾကားေနရတာ။ အရမ္းေကာင္းတယ္ ကိုကိုရယ္.. ယက္ေပးပါ.. ငယ္ ေလ .. အရမ္း x{1039}x{101C}ကိဳကာပဲ.. ကိုကို ေရ.. ငယ့္ ဖုတုတ္ေလးကို အားရပါးရ… စိတ္ ထဲကေန ကမ ေပာေနမိတာပါ။ ပါးစပ ေပာထကလာေပမယ့္ ကမ စိတဲမာ ေဗာင္းဆန္ေနေအာင္ ေအာ္ ေနမိတယ္။ အဲ့ အခိနာ ကိုကိုကလည္း  ကမ ေပါငင္း x{1014}x{103D}စကို ဆဲ ဟ ၿပီး လာကို အဖုတတင္းပိုင္းထိ တအား ဖိၿပီး ထိုးထည့္ေမx{103E} ပစယ္။ “အားးး… ကိုx{1037}.. အင့္…ရီးးးး… အို.. အို… အိုးးးး…”  အတင္းသားေတကို x{1039}x{101D}ပတ္… ကနဲ အရည္x{1039}x{101C}ကီး ဆဲစုပ္ၿပီး တစက္ ဆဲ ခါ လိုကာမာ ပိပိေလးထဲက ပူ ဆင္း သားၿပီး ကမ စိတဲမာ လည္း တကိုယုံး ေလထဲ လင့္ တက္ သားေတာ့တာပဲ။ ၿပီးေတာ့ လူက ေခေခါက္ၿပီး အိပာေပၚ ပုံလကား ပနသားသလိုမိဳး။ ေမာ လိုကာ..  ကမ အတက္ ပငငန္းပန္း လုပ္ေပးရာတဲ့ ကိုကိုက အၿပဳံးမပက္ေပမဲ့ ကမက ဘယ့္x{1014}x{103D}ယ္ေၾကာင့္ ေမာရပါလိမ့္။

မိုငရာ အေဝးက ေပးလာရသလို ေမာၿပီး တဆတတ္ တုန္ေနတဲ့ ကမကို ကိုကို ေပx{1037}လိုကယ္။ ကမ ကိုယုံးေလးက ကိုကိုx{1037} ရငငဲမာ အဝတ္ ေပာ့အx{101B}ုပ္ေလးလိုပဲ။ ကိုကိုx{1037} ရငုပ္ ေဖာင္းေဖာင္းx{1039}x{101C}ကီးကို ပတင္း အသားကပ္ ကယီးေလး x{1014}x{103D}စုံးကို လကည္းထိပဲx{1037} ေဆာ့ေနမိတယ္။ ကိုကိုx{1037} x{1014}x{103D}ိုx{1037}သီး ေခါင္းေလးေတက အရမ္း ခစိုx{1037}ေကာင္းတယ္။ ကိုကိုလည္း ကမ x{1014}x{103D}ဖူးေလးကို နမ္းရင္း လက ကမ ပန္းသီးx{1014}x{103D}စုံးကို ေဆာ့ေနတာပါပဲ။ ခစယ္ ကိုကို ရာ.. အိမပနင္ေတာ့ဘူး။ ကမ စိတဲက အေတးကို x{1039}x{101C}ကိဳသိေနလိုx{1037}မားလား။ ကိုကိုက…  “လကပ္ၾကစိုx{1037} ငယယ္.. ကိုကို မခဲခင္ေတာ့ဘူး.. ငယ့္ သီး ဆစ္(စ္)လည္း ၿပီးလုေနၿပီမဟုတား.. ေဖေဖ့ဆီ ခင့္ေတာင္းၾကရေအာငာ.. ေနာ္..”    “ဆရာ ဘာပနငိုင္းဦးမလဲ မသိဘူး ကိုကိုရ…”    “အင္းေလ..  ဘာဖစဲ.. အဲ့ခါကေတာ့လည္း မိန္းမက စာေရး.. ကိုကိုက အိမလုပ္ေတလုပ္၊ စာေရးရလိုx{1037} ေညာင္းေနရာတဲ့ မိန္းမေလးကို ဇက္ေၾကာဆဲေပး.. ေကာင္း ဘူးလား..”  “ခိ ခိ..”  “အယ္.. ရယ္ တယ.. အတည္ေပာတာကို..”  “ေပာမေကာင္းရင္ သားေရx{1039}x{101C}ကိဳးနဲx{1037} x{101B}ိုက္.. ဆိုတာေလး ကနဲ့လိုx{1037}..”    “ငယ္ေပါက ေလးရယ္.. နာ ေနေသးလား ခုေကာ..” “ဟင့င္း နာေတာ့ပါဘူး.. ေကာင္း သားၿပီ..”  “ဟဟ.. ဘယ္ေနရာက ေကာင္း သားတာလဲ..”   “ဟီး.. ကိုကိုေနာ္..”   “ဟား ဟား ဟား..”  “ခိ ခိ.. ကိုကိုx{1037}..”  “ဗ္..”  “ဟိုေလ..”  “အန္း.. ေပာ..”  “ငယည္း ကိုကိုx{1037}ကို ဟိုလိုမိဳး လုပ္ေပးခင္ တယ္..”  “ဘယိုမိဳး လဲ..”  “အာ..  ကိုကို ကလည္း သိရကားနဲx{1037}..” “အာ သိဘူးေလ ကာ.. ငဂစေလး စိတဲ ဘာေတ x{1039}x{101C}ကံစည္ေနလည္း ကိုကို ဘယိမလဲ..”  “အာ့ဆို မကိ မိတား..”   “အန္.. ဘာလုပလိုx{1037}လဲ.. သားသား ေၾကာကယ္ေနာ္..”  “ကိုကိုေနာ္.. ဟန္းးး.. အစက ပန္ေကာက္ ပစိုကမလား.. တိတိတ္ေနပါ ဆိုမ..”  “ဟဟ..  အင္းပါ.. ငယ့ိတ္x{1039}x{101C}ကိဳက္.. ငယ့္ သေဘာ ေနာ္..”

(၂)  ကမလည္း ကိုကိုx{1037}ရငငဲကေန ေအာကို ေလာ ဆင္းလိုကယ္။ ကိုကိုက ကုတင္ေခါင္းရင္းကို မီၿပီး ထိုင္ေနတာေလ။ ကိုကိုx{1037} ေခေထာက္x{1014}x{103D}စ္ ေခာင္းၾကားမာ ေမာကက္ေလး ေနရာယူလိုကယ္။ ကမလုပမ ၿပဳံးၿပီး ၾကည့္ေနတဲ့ ကိုကိုx{1037} မကုံးေတမာ ခစိုးေတ ေဝလိုx{1037}ေပါ့။ “ကိုကိုx{1037} နဲနဲ x{1039}x{101E}က ေပး..” ေပာရင္းနဲx{1037} ကိုကိုx{1037} ခါးေနာကေန ေဘာင္းဘီ သားေရx{1039}x{101C}ကိဳးကို ဆဲခၽတိုကယိုရငဲ စိတိုေနတဲ့ ကိုကိုx{1037} အေခာင္းx{1039}x{101C}ကီးက ကမေမးေစ့ကို ဖတ္ ကနဲ လာေထာကါေလေရာ။ ကိုကိုေလး သနားပါတယ္။ လူx{1039}x{101C}ကီးက စိတ္ေပသားေပမယ့္ ကေလးက ေပေသးဘူးပဲ။ ဒီတစါ ကမ ေခာ့ရမယ့လည့္ေပါ့ ေနာ္။ ကမလည္း ဒူးေလးတုပ္၊ ကိုကိုx{1037}ေပါင္ၾကားကို မက္x{1014}x{103D}ာအပ္ၿပီး ေသေသခာခာ ေနရာယူလိုကယ္။ ကမလက္x{1014}x{103D}စကို ဒူးx{1014}x{103D}စ္ေခာင္း ေထာင္ၿပီး ထိုင္ေနတဲ့ ကိုကိုx{1037}ေပါငင္းေအာကေန သိုင္းလိဳလိုကယ္။ ေနရာ အပီအပငူၿပီးေတာ့ ဘာဆကုပမယ္ မသိေတာ့ဘူး။ အမနိုင္း ဝနံရရင္ ဟို တခါ မိုးညေနတုန္းက ကိုကိုx{1037} ခာတိတို ကမ ရဲရဲေတာင္ ၾကည့စဲ့ရဲx{1037}လား မသိဘူးေလ။ ခုေတာ့ သူက ကမ မက္x{1014}x{103D}ာနားမာ ပတာသီကာနဲx{1037} ဆင္x{1039}x{101C}ကီး  x{1014}x{103D}ာေမာင္း ယိမ္းပ ေနသလိုပဲ။

ခစိုကာ ကိုကိုရယ္။ ကိုကိုx{1037}ကိုေရာ ဒီ အေခာင္းx{1039}x{101C}ကီးကိုေရာေပါ့။ ကိုကို ေကာင္းေအာင္ ဘယို နည္းပညာေတရိလည္း ကမ တကယ္ မသိပါဘူး။ ဒါ ေပမယ့္ ကမရငဲမာ လတေလာ မx{103E}နူေနတဲ့ ခစိတ္ေတ ရိတယ္ေလ။ ဒီခစိတ္ေတကပဲ ကမကို အလိုလို ဦးေဆာင္ သားပါေတာ့တယ္။ အရငုံး  x{1014}x{103D}ာေမာင္းx{1039}x{101C}ကီးရဲx{1037} အရင္းကို ကမ x{1014}x{103D}ာေခါင္းနဲx{1037} တိုးေဝx{1037}ၿပီး နမ္းပစိုကယ္။ အေခာင္းx{1039}x{101C}ကီးက ပူေx{1014}x{103D}းၿပီး တင္းမာ ေနလိုကာ အၿပိဳင္းၿပိဳင္း ထေနတဲ့  ေသးေၾကာေတနဲx{1037} အသည္းလx{103C}ိကူလx{103C}ိက္ ရငုနရာပါ။ ကမ ပါးပင္ ေဖာင္းေဖာင္းေလးနဲx{1037} အတံx{1039}x{101C}ကီးကို ပတ္ေပးရင္း ကိုကိုx{1037} ေပါငင္းၾကားကို ေနရာမလပ္  နမ္းေနမိတယ္။ အတံx{1039}x{101C}ကီးေအာက အိတေလးကိုလည္း ဖဖေလး ကိုငိုက္ ပတိုကဲx{1037}ေပါ့။ အဲ့ဒီအိတဲက အလုံးေလး x{1014}x{103D}စုံးကို ကိုင္ေဆာ့ေပးရင္း  အတံx{1039}x{101C}ကီးရဲx{1037} ထိပားကို ကမ x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းနဲx{1037} x{1039}x{101D}ပတ္ ဆို နမ္းလိုကယ္။ အညိဳေရာင္ အေရပားေအာကာ ေခါင္းေလး ပဴထက္ေနတဲ့ ထိပားေလးက စ ေတာယီသီး တစုံးနဲx{1037} ေတာင္ ခပငင္ တူသလိုပဲ။ ကိုကိုx{1037} လက္ေတက အတံx{1039}x{101C}ကီးကို စိတတိုယတ္ အနမ္းေတေပးေနမိတဲ့ ကမေခါင္းကို  လာကိုငယ္။

“ငယ့္.. လာကာ.. ဖင္ေလး ဒီဘက္ နဲနဲ တိုးေပး.. ” ကမလည္း ကိုကို ေပာတဲ့အတိုင္း ေနေပးလိုကယ္။ ကိုကိုက ကမ ဖင္ ေလးကို သူx{1037}နား ခပ္ေစာင္း ေစာင္း တိုးလည့ိုင္းၿပီး ဒူးတစက ကမ ေကာပင္ေပၚ ေကာလိုကယ္။ ကမလည္း ကိုကို ဒူးေထာငားတဲ့ ေပါငနင္းကို သိုင္းဖက္ၿပီး ကိုကိုx{1037}  အတံx{1039}x{101C}ကီးကို ပါးစပဲ ငုံလိုကာေပါ့။ ကိုကိုx{1037} လက္ေတက ဒူးတုပ္ၿပီး ေထာင္ေပးထားသလို ဖစ္ေနတဲ့ ကမ တငါး ဝိုင္းဝိုင္းေလးကို ပတ္ေပးေနတယ္။    “အသဲ ပုံေလး လိုပဲ…”  “အန္..”   “ငယ့္ ဖင္ေလးကေလ.. ကိုကိုx{1037} ဘက ၾကည့င္ အသဲပုံေလးလို ဖစ္ေနလိုx{1037}..”  ကတီးကတတ္ ေပာလိုကဲ့ ကိုကိုx{1037} စကားေၾကာင့္ အေခာင္းx{1039}x{101C}ကီးကို ငုံထားလကေန ကမ ရယိုကိတယ္။ အဲမာ နဲနဲ ကိုကိသလိုမား ဖစားလား မသိဘူး။ ကိုကိုx{1037} ခါးေလး တစက္  ေကာ့ၿပီး “အ.. ငယ့္…”  “အယ္.. နာ သားလား ကိုကို..”  “ဟုတူး.. ေကာင္း လိုx{1037}… ဟူးးးး…”  ကမ နဲနဲ သေဘာေပါကားသလိုပဲ။ ကိုကိုx{1037} အတံx{1039}x{101C}ကီးကို က မပါးေလး ခိဳင့ငားတဲ့အထိ အားပါးတရ စုပင္း တခကက္ သားနဲx{1037} ခပဖေလး ကိုကယ္ ဆိုယုံ ကိုက္ေပးလိုကယ္။ ကမ ဖင္ေလးကို ပတ္ေပး ေနတဲ့ ကိုကို လက္ေတ တုန္ေနသလိုပဲ။ ကမလည္း စိတဲမာ တခုခုကို ပန္ေတာင့မိလာပနယ္။ စုပ္ေပးရတဲ့ အရသာက ကမအတက္ ပထမဆုံး ဆို ေပမယ့္ ကမ ေကာင္းေကာင္း လုပ္ေပးx{1014}x{103D}ိုငားပဲ။ ဒါက မိန္းမတစ္ေယာကဲx{1037} ေမးရာပါ အတတညာ မဟုတူး ဆိုရင္ေတာ့ ကမကပဲ ပါရမီ ပါေနသလား ေပါ့ေလ။ ဒါမ မဟုတ္ အလနမင္း ယိုဖိတ္ေနတဲ့ ခစိတ္ေတကပဲ ဦးေဆာင္ သားေလ သလား။ ပါးေလး ခိဳင့ားတဲ့အထိ စုပ္ေပးလိုက္၊ ပါးေညာင္းလာ ရင္ အတံx{1039}x{101C}ကီး ပတတညို လာနဲx{1037} လိမ့္ေပးရင္း နားလိုက္၊ ပါးစပဲမာ စိုစတ္ အိုငန္းလာတဲ့ သားရည္ေတကို ၿမိဳခလိုက္။ နဂိုကမ တုတုတဲခဲ  အတံx{1039}x{101C}ကီး ကမရဲx{1037} ပါးစပဲမာ စကx{1039}x{1000}နx{1037}ဲx{1037}အမ အဆ တိုးၿပီး ထားလာေနသလိုပဲ။

ကိုကိုx{1037}ကို ေမာ့ၾကည့္ေတာ့ အရမ္း ေကာင္းေနတယ္ ထငယ္။ တအင္းအင္း ညည္းရင္း စိတတကတဲx{1037} ကမတငါးကို အားရပါးရ ညx{103B}စ္ေခေန တယ္။ ကိုကိုx{1037}လက ေစာေစာက အရx{103C}ိးရာေပၚကို တခကခက္ ေရာက္ေရာကာလိုx{1037} ကမ တနx{1037}နဲ ဖစစားတာေတာင္ ကိုကို သတိထားမိပုံ မရ ဘူး။ ထူးဆန္းတာက အဲ့ဒီ နာကငx{103C}ေပါ့။ နာကငx{103C}က ကမ စိတို ပနေပးေနသလိုပဲ။ အဲ့ဒီ နာကငx{103C}ကို ကမ မသိခင္ေယာင္ ေဆာင္ေနလိုကယ္။  ကမ ညည္းလိုကင္ ေကာင္းေနတဲ့ကိုကို အရသာ ပကားမာ စိုးတယ္ေလ။ ေနာကစု၊ အဲ့ဒီ နာကငx{103C}က ကမပိပိေလးထဲကို x{1014}x{103D}စကရာ ခံစားမx{103C} ေလးတစု ေပးေနသလိုလိုလည္း ဖစ္ေနလိုx{1037}။ သိပ္ေတာ့ မေသခာဘူးေပါ့ေနာ္။ ဘာလိုx{1037}ဆို ကမစိတ္ေတ ေနမရထိုငရ ပနစာတာ ပါးစပဲက ကိုကိုx{1037}  အတံx{1039}x{101C}ကီးေၾကာင့ည္း ဖစ္x{1014}x{103D}ိုငာပဲေကာ။ အဲ့အခိနာ ကိုကိုက ကမ ေခါင္းေလးကို ကိုင္ၿပီး..    “ငယ့္.. ကိုကို မရေတာ့ဘူး ကာ… ဒီေကာင္x{1039}x{101C}ကီးကို ငယ့္  ပိပိေလးထဲ ထည့ငယ္ ငယယ္ ေနာ္..” အိုးးး… ညည္းသံေလး တစကဲx{1037} ကိုကိုေပာလိုကာေလ။ ကမ ရငဲ ေx{1014}x{103D}းၿပီး x{1014}x{103D}လုံးသားေတ အရည္ ေပာ္ ကသားသလိုပဲ။ သိပ္ ရတာေပါ့ ကိုကိုရာ.. ငယ့္ ပိပိေလးလည္း ကိုကိုx{1037} အတံx{1039}x{101C}ကီးကို အရမ္း လိုခင္ေနတာပါ.. ဒီစကားကိုေတာ့ ကိုကိုx{1037}ကို မကုံးေတနဲx{1037}ပဲ  ကမ ေပာဖစိုကယ္။ “ေနာ္.. ငယ္ ေနာ္.. ခံေပးမယ္ မဟုတား..” ကမလည္း “ဟုတ္..” လိုx{1037}ပန္ေပာလိုကယ္။ ကိုကိုက ကမေကာေပၚ ခထားတဲ့  ေခေထာကို ဖယိုကယ္။ ကမလည္း ထ ေပးလိုကာေပါ့ေနာ္။ ကိုကိုx{1037} အတံx{1039}x{101C}ကီးကေတာ့ တကယ့ို မိုးေပၚ ပံတက္ေတာ့မယ့္ အတိုင္းပဲ။ “အာ့ ဆို  လာ.. ထ… ကိုကိုx{1037}ေပၚ ခလိုက္..” အလိုေလး.. ကမ ရင္ေတ တုနိုကာ။ ကိုကိုx{1037}ေပၚကို ခ လိုက္ ဆိုေတာ့ ကမက ကိုကိုx{1037}ကို တက္ၿပီးးးး …….. ……. …..  အိုးးး။ x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းေလး ကိုက္ၿပီး ပဴးေၾကာင္ေၾကာင္ ၾကည့္ေနမိတဲ့ ကမကို….

“လာ ေလ.. ငယ္ေလး.. ခ ခငူးလား…”   “ဟုတ္ ပါ ဘူး… ”  ေပာရင္းနဲx{1037} ကမလည္း ခါးေလး မတတ္ ဆနx{1037}္၊ ဒူးေလး ေထာက္ေထာက္ၿပီး ကိုကိုx{1037}ဆီ ဒူး ေထာကက္ေလး ေx{101B}x{103E}x{1037}လိုကယ္။ ကမက ဦးေဆာင္ၿပီး ခစမယ့္ ပုံစံx{1039}x{101C}ကီးပါလားေနာ္။ ရင္ေတအရမ္း ခုန္ေပမယ့္ ဘယဘယို ဆက္ စခန္းသားရမ လဲ မသိေတာ့ဘူး။ ခစာပဲ သိတယ္။ ကမ တခုခု လိုသားခဲ့ရင္ ကိုကို သင္ေပးမာေပါ့ ေနာ့။ ကိုကိုက ကမကို ခါးကေန ထိန္းကိုင္ေပးထားၿပီး သူx{1037}ကိုယို နဲ နဲ ေလာခလိုကယ္။ အိုးတိုx{1037} အန္းတန္း ဖစ္ေနတဲ့ ကမ မက္x{1014}x{103D}ာကို ရီေဝေဝ ၾကည့္ေနေသးတယ္။ ကမလည္း ကိုကိုx{1037}ေပၚကို ခ ထိုငိုx{1037} x{1039}x{101C}ကိဳးစားရင္း ဇက္ ကေလး ပုၿပီး x{1014}x{103D}ာေခါင္း ပနx{103C}ံx{1037}ပလိုကာေပါ့။ ကမ လုပမိတဲ့ အမူအရာက လကိ အေခအေနနဲx{1037} ဘာမေတာ့ မဆိုငူးပဲ။ ဆိုငငိုင္ မဆိုငင္ေန ေလ ေနာ္..။ ကမ ဘာေတဖစ္ေနလဲ ဆိုတာ ကမရဲx{1037} သိပစတဲ့ ကိုကိုက နားလည္ ၿပီးသား…။

(၃) လိငx{103C}ေရးရာ ဆိုတာ သကိေလာကရဲx{1037} သဘာဝ သကကဲေနာ့။ ကဗာဆနန္ေပာရရင္ တကူးတက သငရာ မလိုတဲ့ အတတညာတစု ထင္ ပါရဲx{1037}။ ေသးသားရဲx{1037} ဦးေဆာငx{103C}ကပဲ အလိုလိုသင္ေပးသားတာလား။ ကမကပဲ တခား မိန္းကေလးေတနဲx{1037} မတူတဲ့ ခပဲကဲ ေကာငေလး ဖစ္ေနသလား ေတာ့ မသိပါဘူး။ ခစ္ေသာ မကိနဲx{1037} ၾကည့္ေနတဲ့ ကိုကိုကေတာ့ ကမကို ဟနေဆာငတဲ့ ပင့င္းတဲ့ မိန္းကေလးလိုx{1037} မင္ေကာင္း မငာေပါ့ေလ။  အဝတလာနဲx{1037} ပကကန္ေနတဲ့ ေယာကx{1039}x{1004}ားတစ္ေယာက္ေပၚကို လိငကံဘိုx{1037} တက္ ခ ရတာ ဆိုငယ္ စီးသေလာက္ မလယ္ေပမယ့္၊ ဆိုငယီး  သငာ စ တုန္းက ေလာကည္း ေၾကာကိုx{1037} မေကာင္းလဘူးပဲ။ ကိုကိုx{1037} ပခုံးx{1014}x{103D}စက္ေပၚ အားပဳၿပီး ကမ ခ လိုကယ္။ ထိုငရမယ့္ေနရာကို ကိုကို  က ပငင္ေပးေနတယ္။ တကယဲ ကိုကိုx{1037} အတံx{1039}x{101C}ကီးက ကမ ပိပိေလးကို ေမာ့ၾကည့္ၿပီး ေစာင့္ေနေလရဲx{1037}။ အသည္းေတ အူေတ ယားလိုကာေနာ္။   ကိုကိုက ကမ ခါးကို လကစကဲx{1037} ထိန္းကိုငားရင္း ေနာကစက္ သူx{1037}အတံx{1039}x{101C}ကီးကို ကမရဲx{1037} ပိပိတင္းဝေလးနဲx{1037} ေတ့ခိန္ေပးထားတယ္။ ကမလည္း  ငုံx{1037}ၾကည့္ေနမိတာေပါ့။ အေပါကလမ္းတည့ိုx{1037} နဲနဲ ညx{103B}ိယူရတာက ကမ အရမ္း စိတx{103C}ပားေနလိုx{1037}ပါ။ ကမက အေပၚကေန ကားယား ခလက္x{1039}x{101C}ကီး ဆို ေတာ့ ပိပိေလးရဲx{1037} အတင္း တံခါးx{1014}x{103D}စပ ခပဟ ပင့္ေနၿပီးသားေလ။ သိပ္ၾကာၾကာ မx{1039}x{101C}ကိဳးစားလိုကဘဲ သူတိုx{1037} x{1014}x{103D}စ္ေယာက္ မိတကိသားတယ္။ “ထိုင္  ခ လိုက္ေလ ငယ္..” ကိုကို အဆငင့္ ဖစ္ၿပီဆိုေတာ့ ကမလည္း အတံ ေထာင္ေထာင္x{1039}x{101C}ကီးေပၚကို မရတရဲ ထိုငလိုကယ္။ ေဖးေဖးခင္းေပါ့ ေနာ္။ ရင္ေတ ခုနန္းလိုx{1037} အသကx{103C}ဘိုx{1037}ေတာင္ သတိမရမိဘူး။ ကမ ပိပိေလးက အရမ္းx{1039}x{101C}ကီး စိုx{101B}x{103E}ဲေနေပမယ့္ အလယကူ ဝငသားဘူး။ ကိုကိုx{1037} အတံx{1039}x{101C}ကီးက  x{1039}x{101C}ကီးလန္းေနတာကိုး။ ကမလည္း ထူပူၿပီး တုန္ေနၿပီ။ ဟိုး ပထမ တစါတုန္းကလို နာဦးမလား မသိဘူးလိုx{1037} ေတးမိၿပီး လနx{1037}္ သလိုလိုဖစာေပမယ့္ အဲ့ တုန္းက နာကငx{103C}ေနာကာ ရခဲ့တဲ့ သာယာမx{103C}က ကမ တစက္ မေမ့x{1014}x{103D}ိုငဲ့ဘူးပဲေလ ေနာ္။ ကမ စိတရဲမန္း သိတဲ့ ကိုကိုက သူx{1037}ကိုယို နဲနဲ မတိုက္ၿပီး  “ကိုကိုx{1037} လညင္းကို ဖကိုက္ ငယ္ေလး..” လိုx{1037} ေပာလိုကယ္။ ကမလည္း ခါးေလး x{1039}x{100B}x{103E}တ္ၿပီ ကိုကိုx{1037}လညင္းကို ဖကိုကာေပါ့။ အတံx{1039}x{101C}ကီးရဲx{1037} ထိပူး ကေတာ့ အဝမာ ေတ့လကားေပါ့ေနာ္။

“အိုးးးး…. ကို ကိုx{1037}….”    “နာ သားလိုx{1037}လား ငယ္…”   “ဟင့္ အင္း… ”   ေအာကေနၿပီး ကိုကို ဘယိုမား ေကာ့ သင္းလိုကည္း မသိဘူး။ ကမ ပိပိေလး  ပည့္ၾကပ္ၿပီး တစိုx{1037}ဆိုx{1037} ဖစားတယ္။ “ထိုင္ ခ ၾကည့္ ငယ္… အကုန္ မဝင္ေသးဘူး..” မတာဘုရား.. အကုန္ မဝင္ေသးတာေတာင္ ဒီေလာက္x{1039}x{101C}ကီး စူး ၾကပ္ၾကပ္ ဖစ္ေနတာ။ ကမ တဆတတ္ တုန္ေနၿပီ။ ေၾကာကာၿပီ ကိုကိုရယ္.. မရေလာကူးထငယ္.. ကိုကိုx{1037}ဟာx{1039}x{101C}ကီးက x{1039}x{101C}ကီးလန္းေနသလားလိုx{1037}..  စိတဲက ေပာေနမိေပမယ့္ လူကေတာ့ ခါးေလး x{1014}x{103D}ဲx{1037}x{1014}x{103D}ဲx{1037}ၿပီး ထိုငမိေနတာ ဘာေၾကာင့ါလိမ့္။ ကိုကိုကလည္း ေအာကေန အလိုကင့္ ေကာ့ေပးေန တယ္။ အိုးးး…. အ အ.. တဖည္းဖည္းခင္း အခိတဆကိသားတာ အတံx{1039}x{101C}ကီး တစုလုံး ပိပိေလးထဲ နစ္ ဝငားၿပီ။ ကိုကိုက ကမ တငါးေပၚက အနာ ေနရာကို လကဲx{1037} ခပဖ ညx{103B}စိုကယ္။ အ.. ကမ ခါးေလး တစက္ ေကာ့မိတဲ့ အခိနာ ေအာက အတံx{1039}x{101C}ကီးက နင့နဲ။ အိုးး… ကမ နဲနဲ သိသားၿပီ။  တငါးကို မx{1039}x{101E}ကပဲ လx{103C}ပယ္ ဆိုယုံေလး လx{103C}ပ္ၾကည့ယ္။ တစကင္း.. အားး.. ရီးး… ဟုတယ္.. အရမ္း ေကာင္းတာပဲ.. ကမ လိုခငဲ့ ခံစားမx{103C}..။  ကိုကိုရယ္.. တကယဲ.. ငယ္ေလ အရမ္း..။ ကမေလ ဘယ္ေလာကိမား လိုခင္ေနလိုကလဲ ဆိုတာ ကိုကို ေအာကေန ေကာ့ေကာ့ေပးတာနဲx{1037} ကမ  ခါးေလးကို x{1014}x{103D}ဲx{1037}ေပးမိတာနဲx{1037} ခဏေလး အတင္းမာ စီးခက္ ညီသားတာ။ ဒီလိုနဲx{1037} တညိမ့ိမ့္ ခစ္ၾကရင္း…

“ကိုကိုx{1037}… အ.. မနန္…”  “အန္း.. ကိုကိုx{1037} လညင္းကို ဖကား..”  ကမ ၿပီးေတာ့မယိုတာ သိလိုကဲ့ကိုကိုက ကမခါးကို တင္းတင္း ကိုငင္း ေအာက္ ကေန ေကာ့ေကာ့ ၿပီး ေဆာင့င္းေပးတယ္။ ကမ မကိေတ ပာလာၿပီး အသိစိတားလုံးက တစ္ေနရာတည္းမာ။ အတံx{1039}x{101C}ကီးက ထကသားဘဲ အထဲထိ  စူးေနေအာင္ တိုးတိုးၿပီး ဝငာေနတာေလ။ ကိုကိုx{1037} လx{103C}ပားမx{103C}ေတကလည္း အံၾသစရာ ေကာင္းေလာက္ေအာငဲ။ ကိုကိုေရ.. x{1039}x{101C}ကိဳကယ္.. အရမ္း.. လုပ္  ပါ.. မနန္ေလး… “အားးး ကို ကိုx{1037}… အင့္ အင့္.. ရီးးး…” ခုတစ္ေခါက္ ထပ္ၿပီး အေဝးx{1039}x{101C}ကီးေရာကားပုံက ေစာေစာကနဲx{1037} မတူဘူးရယ္။ ပါးစပဲမာ ၿပီးရတဲ့   အရသာရယ္.. ခုလို အတံ ထားထားx{1039}x{101C}ကီးနဲx{1037} ၿပီးရတဲ့ အရသာရယ္။ ကမ ေမာၿပီး ပုံကသားပနယ္။ ကိုကိုကေတာ့ ၿပီးေသးပုံမရဘူး။ ကမလည္း ကိုယ့ာ ကိုယ္ အံၾသမိပါရဲx{1037} ဘာလိုx{1037}မား ကိုကိုနဲx{1037} တညီတည္း မဖစတာလဲေနာ္။ x{1014}x{103D}စ္x{1039}x{101C}ကိမိတိ ကမ တစ္ေယာကည္း ရသားတဲ့ ခံစားမx{103C}မိဳး ကိုကိုနဲx{1037}တူတူသာဆို  ဘယ္ေလာက္ ေကာင္းလိုကလဲ။ ေမာ သားပနဲ့ ကမကို ဖဖေလး နမ္းရင္း x{1014}x{103D}ိုx{1037}ေလးေတကို ေခေပးေနတဲ့ ကိုကို။ သနားပါတယ္.. “ကိုကို မၿပီးေသးဘူး  မဟုတား ဟင္…”   “အန္းး…”  “ဘာ အဆငေပလိုx{1037}လဲ ကိုကို…”   “ငယ္ေလး ေကာင္းေနတာ ၾကည့င္း ကိုကို ၿပီးဘိုx{1037} ေမ့ေနတာေနမာေပါ့..”  “ဟနx{1037}္..  ကိုကိုကလည္း ကာ..”  အဲ့လိုကေတာ့ ကမ ရကားမိတယ္။ အသိစိတ္ေတ ေပာကားေလာက္ေအာင္ ခံစားေနရတဲ့အခိနာ ကိုကိုက ကမ ကို အဲလို x{1039}x{101C}ကီး အရသာခံ ၾကည့္ေနတာေတာ့ ဘယ္ေကာင္းမလဲ ေနာ့ေလ။ ေနာက္ၿပီး ကမကခည္းပဲ ေရx{1037}ေရာက္ေနေတာ့ ကိုကိုx{1037}ကို အားနာမိတယ္။ ကိုကိုx{1037}ကိုလည္း  အပည့ ခံစား ေစခငယ္ေလ။ “ငယ္ ဘာလုပ္ေပးရမလဲ ဟင္ ကိုကို..” ကမ ေမးလိုက္ေတာ့ ကိုကိုက “ငယ္ေလး အရမ္း ပငန္းေနမာလည္း စိုး တယ္..” တဲ့။ ဟင့င္း.. ခစ္ၾကတာပဲ ကိုကိုရယ္.. ငယည္း ကိုကိုx{1037}ကို ေကာင္းေစခငာေပါ့။ စိတဲက ေပာရင္း ကိုကိုx{1037} x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းေလးေတကို စုပမ္း လိုကယ္။ ေအာကာ ပိပိထဲက မထက္ေသးတဲ့ အတံx{1039}x{101C}ကီး ကိုလည္း ခါးေလး x{1014}x{103D}ဲx{1037}x{1014}x{103D}ဲx{1037}ၿပီး ေခာ့ေပးေနမိတယ္။

“ငယ္ေလး.. လကံx{1014}x{103D}ိုင္ေသးရင္ ကိုကို ထပစိုx{1037}ရဦးမလား..”  “ကိုကိုရယ္.. ေပာဘိုx{1037} လိုလိုx{1037}လား.. ငယ္ ဘယိုေနေပးရမလဲ..”   “စားပဲကို ေထာက္ၿပီး  ရပ္ေပးမလား ငယ္.. ကိုကို ေနာကေန ခစငိုx{1037}ေလ.. ေနာ္..”

(၄) (ဇာတိမ္း)   အိုးးး.. ဒီေနx{1037} အဘိုx{1037}ေတာ့ ကိုကို ကမကို ပုံစံမိဳးစုံနဲx{1037} အစမ္းပေနေတာ့ တာပဲကိုး။ ကမလည္း စားပဲဆီသားလိုက္ၿပီး ကိုကိုေပာသလို ေန ေပးလိုကယ္။ စားပဲေပၚ လက္ေထာက္ၿပီး ခါးေလးေကာ့၊ တငါးက ေနာကို ပစ္  လက္ေပါ့ေနာ္။ ကမေနာကာ ကပါလာတဲ့ ကိုကိုက ခါးေလးကို နဲ နဲ ဖိခ၊ ကမ ေပါင္x{1014}x{103D}စ္ေခာင္းကို လိုသလို ပငူတယ္။ ကမလည္း ကိုကိုx{1037} စိတ္x{1039}x{101C}ကိဳကစ္ေအာင္ ေနေပးတာေပါ့။ x{101B}ိုးသားစာ ဝနံရရင္ ကမစိတ္ေတ  ရဲတင္းမx{103C} ပိုလာၿပီေလ။ ကိုကိုx{1037}ကိုလည္း ပိုပို ရင္းx{1014}x{103D}ီးလာၿပီ။ ေနာကာ ပဴထက္ေနတဲ့ ပိပိ အဝေလးထဲကို ကိုကိုx{1037} အတံx{1039}x{101C}ကီး ဝငာပန္ၿပီ။ ကိုကိုx{1037} လက္ေတက  ကမ x{1014}x{103D}ိုx{1037}သီးေခါင္းေလးေတကို ေခေပးေနတယ္။   “ငယ္ ရယ္… ငယ့္ ဖင္ေလးက အရမ္း လတယ္..”   “အိုးး…”   “ပိပိေလးကလည္း စီးပိုင္ေနတာပဲ ကာ…”  “အင္းး… x{1039}x{101C}ကိဳကား ကိုကို..”  “အန္း… အရမ္းx{1039}x{101C}ကိဳကယ္ ငယ္ ရယ္.. အရမ္း ေကာင္းတာပဲ…”   “ငယ္ ေကာ ပဲ…”  “ကိုကိုx{1037} -ီးx{1039}x{101C}ကီးကိုေကာ x{1039}x{101C}ကိဳကား…”   “အိုးး…” ကိုကို ေပာခလိုကုံx{1039}x{101C}ကီးက ကမ အသည္းကို လပနဲပဲ။ မဆီမဆိုင္ ပိပိေလး ကငက္ သားပနယ္။ “ဟင္.. ငယ့္.. ကိုကိုေမးတာ ေဖကာ..”  “ဟုတ္… အရမ္း x{1039}x{101C}ကိဳကယ္ ကိုကို… ငယ္ အရမ္း x{1039}x{101C}ကိဳကါတယ္..”  “ဘာ ကို x{1039}x{101C}ကိဳကာလဲ..”   “ဟိုေလ…” “ေပာ ကာ.. ကိုကို ၾကားခငိုx{1037}..”   “အန္း.. ဟိုေလ.. ကိုကိုx{1037}.. ကိုကိုx{1037} -ီး ကို.. ငယ္ အရမ္း x{1039}x{101C}ကိဳကယိုx{1037}…”  “အားးး… ခစယ္ ငယယ္… ”  “ငယည္း အရမ္း ခစယ္ ကိုကို…”    “ကိုကိုx{1037}  မိန္းမေလးရယ္.. ေကာင္းလိုကာ..”  “ရီးး… အားး.. ကိုကိုေရ.. ”   “ကိုကိုx{1037} မယားေလးရယ္.. ကိုကို ခစိုကာ ကာ..”   ကိုကိုx{1037} အသံေတက လx{103C}ိင္းထ  ေနတယ္။ ကမေလ.. စိတ္ေတ ထိန္းမရဖစာပန္ၿပီ။

ဖစာေပါ့ေနာ္.. အခု ကမ အ -ိုးခံေနရတာကိုး။ အမေလး အဲ့လိုေတးမိကာမ လူက တုန္ တကား လိုကာ။ ကိုကိုလည္း ေကာ့ေပးထားတဲ့ ကမခါးေလးကို စုံကိုင္ၿပီး စိတိလကိေဆာင့္ေနလိုကာ အခန္းထဲမာ ကမရဲx{1037} ညည္းရx{103C}ိကံေတ၊ ကိုကိုx{1037} အားယူသံေတ အပင္ တဖတတ္ ေဆာင့ံေတနဲx{1037} ပစx{1039}x{1005}ည္းx{1014}x{103D}စုရဲx{1037} အဝငထက္ ပတိုကံေတ ဆူညံေနသလိုပဲ။ ကိုကိုx{1037} ေဆာင့က္ေတ အားပါလန္းလိုx{1037}  ကမ မကုံးထဲ ၾကယ္ေတလေတ မင္ေနသလိုေတာင္ ခံစားရတယ္။ ကမလည္း ခုံကို လက္ေထာက္ၿပီး တငါးကို အစမ္းကုန္ ေကာ့ေပးထားမိတယ္။ ပိ ပိ ေလးကိုလည္း တတ္x{1014}x{103D}ိုငေလာက္ ညx{103B}စားမိတာေပါ့။ ေနာက ခပင္းပင္းေဆာင့္ေပးေနတဲ့ အရိန္ေၾကာင့္ ကမ ရငားေတလည္း ေအာကိုငုံx{1037} လကေန ယိမ္းကေနလိုကာ။ သူx{1037}အေလးခိနဲx{1037}သူ ဆိုေတာ့ အဲ့လို တဲေလာင္းကၿပီး လx{103C}ပ္ေနတာကတင္ ကမအတက အရသာတစိဳးပဲ။

ေဆာင့ါ ကိုကိုေရ.. ဟိုး အတင္းထဲထိ နင့နဲ နင့နဲ ေနေအာင္ ေဆာင့င္းေပးပါ။ စိတ အဲ့လို တ လိုကိုင္း ကမ ၿပီးၿပီးသားတတာကိုေတာင္  ကိုယ့ာသာ သတိထားမိေနၿပီ။ ကိုကိုလည္း အရမ္းx{1039}x{101C}ကီး ေပါကဲ ပင္းထန္ေနပုံပဲ။ အဆကပတ္ေဆာင့က္ေတနဲx{1037} ကမကို စိတိ လကိ -ိုးေနတာ။  အားးး.. ေတးမိပန္ၿပီ။ အဲ့ဒီ အသုံးအx{1014}x{103D}x{103C}န္းက အေတးနဲx{1037}တင္ ကမစိတို အရသာ ပိုတိုးေပးေနတယ္။ ကိုကိုx{1037} ေဆာင့က္ေတ အရမ္းၾကမ္းလာေတာ့ ကမ  အဖုတ္ေလးအတင္းပိုင္းမာ စူး နင့္ၿပီး တအားကို ထိထိမိမိနဲx{1037}.. အားး… ကိုကိုx{1037} အမေလး.. ကိုကို တကယ္ေဒါသx{1039}x{101C}ကီးေနၿပီပဲ။ ၾကည့တာ ေစာေစာက ထိန္း လိုကတဲ့ စိတို ခုမ လx{103E}တေနတယ္ ထငါရဲx{1037}။ ေနာကေန ေဆာင့င္းလိုကိုင္း ကမကိုယုံးက ေရx{1037}ကို ငိုကသားတာ ကိုကို အားမရဘူးထင္ တယ္။ ကမ ခါးေလးကို ဆဲညx{103B}စားတဲ့ လကစက ကမ လညုတို လမ္း ကိုငယ္။

ကမလည္း စားပဲေပၚေထာကားတဲ့ လကစကို ေနာကစီး ကမ ခါးေပၚက ကိုကိုx{1037}လကို လမ္းကိုငိုကယ္။ ကိုကိုနဲx{1037}ကမ လက္ေခာင္းခင္း  ဆုပိုငိသားတယ္။ ကမတိုx{1037} ခစူx{1014}x{103D}စ္ေယာက္ လကင္းယက္ၿပီး ခစဲဝင္ၾကတာေပါ့။ ကိုကို ေဆာင့ိုကိုင္း ကိုယုံးေလး ေရx{1037}ကို ငိုကမ သားေအာငည္း ခါးကို တအားေကာ့ၿပီး အားရိသေလာက္ ေတာင့ံထားေပးလိုကယ္။ လုပ္ ကိုကိုရာ.. တအားဆိုးတဲ့ ငယ့ို နာ သားေအာင္ လုပ္ ပစိုက္..။ ငယ့္ ဖုတုတ္ေလး ကဲထကားရငားပါေစ.. စိတိလကိ -ိုး.. အိုးး… ဒီ -ိုး တယ္ ဆိုတာx{1039}x{101C}ကီး စဥ္းစား လိုကိပန္ၿပီ။ ကမ ၿပီးခငာပန္ၿပီ ေပါ့။ သညစ္x{1039}x{101C}ကိမာေတာ့ ကိုကိုနဲx{1037} တူတူၿပီးရရင္ ေကာင္းမာပဲလိုx{1037} ေတးေနမိတုန္း ကမစိတ္ေတ မထိန္းx{1014}x{103D}ိုင္ေတာ့ပနူး။

“အာ.. အ.. ကိုကိုx{1037}.. မနန္ေလး ေဆာင့္..” “အန္း ကိုကိုလည္း ၿပီးခငာၿပီ..” “အင္းးး.. ေဆာင့ါ ကိုကိုရယ္.. ငယ့ို မညx{103B}ာနဲx{1037}ေနာ္..” “တူတူ ၿပီးရေအာင္  ေလ.. ငယ့္.. ညx{103B}စားေပး.. အားးး.. ဟုတယ္.. ေကာင္းတယ္ မိန္းမရယ္..” “အင္းး..ရီးးး…” “ကိုကိုx{1037} အရည္ေတ ငယ့ိပိေလးထဲ ထည့ငယ္ ကာ…”   “အင္း… လုပ္ ပါ… လုပါ ကိုကို စိတ္x{1039}x{101C}ကိဳက္ ေနာ္…”  “အန္းး အရမ္း ေကာင္းတယ္ ငယယ္..”  “အင္းးး ဟင္းးး… ကိုကိုx{1037} မနန္..”  “ငယယ္… ကိုx{1037} မယား ေလး ပိပိေလးက… -ိုး လိုx{1037} အရမ္းးး ေကာင္းး…အားး…”  “အိုးးး… ကို ကိုးးး… အင့္… ဟင့္..”   “ထကာေနၿပီ.. ကိုကိုx{1037} -ီးရည္ေတ.. ”   “အင္းးး..”   “ငယ့္  အဖုတ္ေလးထဲ ကိုကို ပန္း ထည့ိုကယ္ေနာ္..”  “အင္းး..ပါ.. လုပ္.. ကိုကိုx{1037} ..အားး.. ကိုကိုေရး..”  ကိုကိုေပာတဲ့ -ီးရည္ ဆိုတာေတက ကမ ပိပိေလးထဲ  တx{1039}x{101D}ပတ္x{1039}x{101D}ပတိုးဝငာတယ္။ အဲ့ အရညူပူေတက ကမ အဖုတ္ေလးထဲကေန အပငိမား လံကကုနလားပဲ။ ကိုကိုက ကမကို ေပာ့ကသားတဲ့ သူx{1037} အတံx{1039}x{101C}ကီးနဲx{1037} နဲနဲခင္း ဆက္x{1014}x{103D}ဲx{1037}ေပး ေနေသးတယ္။ ေကာင္း လိုကာ ကိုကိုရယ္။ x{1014}x{103D}စ္ေယာကုံး အတူေရာကင့သားတဲ့ ခရီးဆုံးက တကယ့ိုပဲ အရသာရိ လပါတယ္။ စားပဲေပၚ ေမာကသားတဲ့ ကမ ကိုယ္ေလးကို ထိန္းေပx{1037}ေပးရင္း “ပငန္းသားလား ငယ္ေလး..” လိုx{1037} တယုတယ ေမးတယ္ေလ။ ကိုကိုx{1037} တစ္ ကိုယုံး ေခၽးေတ နစ္ေနတာ ကမကို ပငန္းလား ဆိုေတာ့ ပန္ေဖရမာေတာင္ အားနာ သလိုလိုပဲ။ ပိပိေလးထဲက ကိုကိုx{1037} အတံx{1039}x{101C}ကီး ဆဲထုတိုက္ေတာ့  ကမ ရငဲ လပနဲ ဟာသားတယ္။ ကနဲ့တဲ့ ကမ ပိပိေလးက ရx{103C}ံx{1037}ပ ရx{103C}ံx{1037}ပ နဲx{1037}ရယ္။ ေကနပင္းတိမx{103C}ကေတာ့ အပည့ ရလိုကါတယ္။ ကမ  ေပါငင္းကေန x{1014}x{103D}ိုx{1037}x{1014}x{103D}စ္ေရာင္ အရည္ေတ စီးကလာတယ္။ ကိုကိုက ကမကိုေပx{1037}ခီၿပီး ကုတင္ေပၚ ပနေပးတယ္။ “ခဏနားၿပီးမ ကိုကို သနx{1037}င္းေရး လုပ္ေပး မယ္ေနာ္ ကေလးေလး…” တဲ့။ x{1014}x{103D}ူးညံ့တဲ့ ကိုကို ေလသံေတ ပုံမနန္ ဖစားၿပီေပါ့ေလ။ ေစာေစာက စကားလုံးၾကမ္းၾကမ္းေတ ေပာၿပီး နင္းကန္ ေဆာင့္ သင္းေနတာ သူမဟုတလိုပဲ။ ကာမ ရမၼက လူကို တကယဲ အသိစိတ္ ေပာက္ေစသလား။

ကမတိုx{1037} x{1014}x{103D}စ္ေယာကုံး ကုတင္ေပၚမာ ေခပစကစ္ လဲခလိုကယ္။ မိနစက္ေလာက္ ပကက္ လဲေနၾကၿပီးမ ကိုကိုတစ္ေယာက္ ကမကိုယ္ေပၚကို  ဝုန္းကနဲ လာေမာက္ ခၿပီး ကမ မက္x{1014}x{103D}ာ တစုလုံးကို ေနရာလပ္ မကန္ေအာင္ တx{101B}x{103E}တ္x{101B}x{103E}တဲx{1037} နမ္းပါေလေရာ။ တကယ့္ ကိုကို.. သူပဲ မေမာတဲ့အတိုင္း ပဲ။ ကမကေတာ့ အခစဲx{1037} အရသာကို ထိထိေရာက္ေရာက္ ရသားသလို လူကလည္း မလx{103C}ပင္ေလာက္ေအာင္ ေခကုနကမ္း ကေနၿပီ။ နမ္းလိုx{1037} သား ေတာ့မ..   “လကပ္ၾကစိုx{1037} မိန္းမရယ္.. ေနာ္.. ကိုကိုx{1037}ဘိုx{1037} သမီးေလး ေမးေပး..” “အိုးးး ကေလးလုပမယ မx{1039}x{101C}ကံေသးဘူး.. ဗိုက တန္း ပူရဦးမယ္.. x{1014}x{103D}ိုး  ပဲ…”    “အံမယ္.. လငဲ ရေနၿပီ လုပင္ေသးတယား ကေလး က..”  “ကို ကို ေနာ္..”  “ဟဟ.. ကဲ ေပာပါဦး ငဂစ္ေလး.. လကပ္ၿပီးရင္ေကာ.. ဒီေနx{1037} လို ဆိုးဦးမာလား…”   “ခိခိ.. ကိုကိုကေကာ.. ဒီေနx{1037}လို x{101B}ိုက္ဦးမာလား..”  “ဆိုးရင္ေတာ့ x{101B}ိုကမာေပါ့ က..”  “ဟနx{1037}္… အယ္.. ေနဦး.. ေမးပါဦးမယ္.. အဲ့  သားေရx{1039}x{101C}ကိဳးx{1039}x{101C}ကီးက ဘာလုပာလဲ ကိုကို.. ငယ့ို x{101B}ိုကိုx{1037}တမင္ ဝယားတာလား …”  “အာ ေပါကရ.. Thomas ကနဲ့တာ ငယဲx{1037}.. သူx{1037}မာ အဲ့လို  လကက္ေတ စုထားတာ အမားx{1039}x{101C}ကီး.. သူx{1037}ဝါသနာေပါ့…”  “တကယ္…”  “အန္း..”  “သူx{1037}ဝါသနာကလည္း ထူးဆန္းတယ္ေနာ္.. ေရခိဳးခန္းထဲမာလည္း အရက္ ပုလင္းေတထားလိုထား.. ကိုကိုx{1037}.. သူက အဲ့လကက္ေတ စုၿပီး ဘာလုပာလဲ ဟင္..” “ဟဟ.. သူx{1037}ဘာသူ ဘာလုပုပ္ေပါ့..”   “ကိုကိုကလည္း ငယ္ သိခင္ လိုx{1037} ဟာကို.. ေပာ ပ လိုx{1037}…”  “လူဆိုးမေလးေတကို အပစ္ေပးဘိုx{1037}ေပါ့..”  “အာ.. အေကာင္း ေပာ ကာ.. ကိုကိုx{1037}..”   “အန္း ဟန္.. အေကာင္း ေပာတာပဲေလ  ကာ.. ခု သူx{1037}လကကိုေဒါငို ကိုကို အပိုငီးလိုက္ၿပီ.. ေရx{1037}ေလာက္ လူဆိုးထိန္းဘိုx{1037} ခဏခဏ သုံးရေတာ့မာ..”

“ကို ကို ေနာ္.. ဟန္းးး” စူပုပ္ ေထာနလိုကဲ့ ကမ x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းေလးကို ကိုကို ငုံလိုကယ္။ ၿပီေတာ့ တစကင္း ဆဲစုပ္ၿပီး ေဖးေဖးေလး နမ္းေနတယ္ ေလ။ ကမလည္း ကိုကိုx{1037}ကို တုနx{1037}န္ အနမ္းေတ ေပးမိတာေပါ့။ စိတဲကလည္း ေပာေနမိတယ္..။ ဆိုးမာပဲ ကိုကိုေရ.. ကိုကို x{101B}ိုကည္း မေၾကာက္ေပါင္..။  x{101B}ိုက္ၿပီးရင္ ခုလိုမိဳး အုံဖ ပနုပ္ေပးမယ္ ဆိုလိုx{1037}ကေတာ့ ေနx{1037}တိုင္းx{101B}ိုကည္း ရတယ္.. ခိ ခိ။ တကယ ငယ္ ဆိုးတယ္ ေကာကယ္ ဆိုတာ ကိုကိုx{1037}  အတကါ။ ငယ္ သိပ္ေအးေန၊ လိမၼာေနရင္ ကိုကို ပင္းေနမာေပါ့ လိုx{1037}..။ ေနာက္ၿပီး ဂစနန္ လုပယ္၊ ဂီကတယ္ ဆိုတာကလည္း တခားေၾကာင့္  မဟုတူးေနာ္..။ ကိုကိုx{1037} အခစို အx{1039}x{101E}ကင္းမဲ့ ယုံၾကညိုx{1037} ကဲx{1037}.. ခိ ခိ ခိ…။ သိလား ကိုကို.. တကယမ္းကေတာ့ေလ.. ကိုကိုx{1037} ခစယ္ေလး ဆိုးသမ၊  ေကာကမ၊ ဂစိုကမ အားလုံးရဲx{1037} အေၾကာင္းရင္းက တစုတည္းရယ္..။ အဲဒါ ဘာလဲ သိလား..။ ကမရဲx{1037} ကိုကိုက “သိပစတဲ့ ကိုကို မိုx{1037}ေလ…”  ေနာ္…။