ချစ်ပြီးမှတော့ လိုးပြီပေါ့

ခစပီးမတော့ လိုးပီပေါ့

မသာ “ဆရာ လုပခိုငးထားတဲ့ အဝငအထက စာရငးတေပါခငဗာ”    “အေးကာ ကောထကအောငကို ခိုငးမပဲ စိတခရတယကာ  ရုံးဆငးတော့မာမလား ပန ပန”   ကေနပစာ ခီးကူးပောဆိုနေသော ဖိုငးနိုကမနနေဂာကို နုတဆကကာ ကောထကအောင ရုံး ခနးမထကလာခဲ့သည။   “ကိုကော ပနပီလားဗ”  “အေး ညီလေးရေပနပီ”   “လကဖကရညလေး ဘာလေးသောကပါဦး အကို ရဲ့”  “နောကနေ့မကာ ဒီနေ့ အိမမာ လုပစရာလေးတေရိလို့က”   ရုံးမအိမအပနတင အိမအတက ရေပိုကခေါငးလဲဖို့နဲ့ မီးခောငး ခုပလဲရန လပစစပစညးဆိုငနင့ ပိုကဆိုငသို့ ဝငကာ လိုအပသော ပစညးမားဝယယူ၍ ပနလာခဲ့သည။  “သားပနရောကပီ လား”  “ဟုတ အနတီငယ ပိုကခေါငးလဲဖို့ရော ခုပလဲဖို့ပါ သားဝယလာခဲ့တယ”   “အေး ကောငးတယသား မနမနသာ လဲလိုက ကယ”  ကောထကအောင အခနးထဲဝငကာ အငီလဲလိုကသည။ ကောထကအောငက စီးပားရေးဖင့ ဘဲ့ရသူတစဦးဖစကာ ကုမ ဏီတစခုတင စီနီယာ စာရငးကိုင ရာထူးဖင့ အလုပလုပနေသူဖစသည။ အမေက သူဆယတနးဖေပီးကာစတင ဆုံးပါးသားခဲ့ ကာ အဖေကတော့ သူတကသိုလ တကနေဆဲမာပင ကယလနခဲ့လေသည။

အဖေက စီးပားရေးလဲ အဆငမပေ အသဲရောဂါလဲ ဖစနေသော နယမသူ့ညီကို မိသားစုလိုက အိမသို့ခေါယူကာ ထောကပံ့ထားခဲ့ သည။ အဖေဆုံးတော့ ဦးလေးမိသားစုမာ သူ့အတက အစစအရာရာ အဖောအဖကဖစခဲ့ရလေသည။ အဖေက ကား အရောငးအဝယသမားဖစကာ နေနေသောတိုကခနးအပင အပိုတိုကခနး သုံးခနးနင့ ဘဏမာ ငေမားအပနံထားခဲ့ပေးခဲ့သည။  ပိုငဆိုငမုအားလုံးကို သူ့နာမညဖင့ မဆုံးခငကထဲက လဲပေးသားခဲ့သဖင့ အဆငပေခဲ့လေသည။  အဖေဆုံးပီး တစလအကာတင  ဦးလေးဖစသူမာလညး အဖေ့စိတဖင့ ဆုံးပါးခဲ့တော့သည။ ဦးလေးဆုံးပီးတော့ ဦးလေးမိနးမ အနတီမတသူဇာနင့ သမီဖစ သူ မတနနာတို့ နေရေးအတက စကားပောစရာ ဖစလာသည။  သို့သော ကောထကအောငက ဘယမမပောငးစေပဲ သူ့အိမမာ ပင ဆကနေစေကာ ညီမဖစသူ ပညာရေးအတကကိုပါ အားလုံး တာဝနယူပေးခဲ့သည။ အသက၃၈နစရယ မတသူဇာနင့ ကလေး သာသာ ရိသေးသော မတနနာတို့အတက အခေမပက အိနေရရ နေထိုငနိုငခဲ့လေသည။ နေလာခဲ့သညမာ သုံးလေးနစရိပီဖစ ကာ မတနနာပင နစတနးသို့ ရောကနေပီဖစသည။

အပိုတိုကခနးသုံးခနးကို အငါးခထား၍ ရသောလခဖင့ပင သူတို့သုံးယောက စားစရိတအတက လုံလောကလေသည။ ကော ထကအောငက တတသည့ပညာ အလကားမဖစရအောင အလုပလုပခငးဖစကာ ဟော့ဟော့ရမးရမး နေတတသူ မဟုတသဖင့ လညး ပိုငဆိုငမုမား တိုးပားလာခဲ့သည။   အဝတအစားလဲပီးနောက လဲစရာ ပငစရာမားလုပရန လကနကကိရိယာ  တနဆာပလာမားယူကာ လုပငနးစလေတော့သည။ ရေတံခါးပိတကာ ရေယိုနေသော ပိုကခေါငးကို ဖုတလိုကသည။ ပိုကခေါငး အသစကို အရစတိပအနညးငယပတခါ တပလိုကလေသည။ မီးဖိုခနးက မီးခောငးခုပ လဲရနအတက ခုံယူလာခဲ့သည။ ခုံပေါ တကကာ မီးခောငးအိမလိုက ဖုတလိုကလေသည။ ခုပအဟောငးဖုတကာ ခုပအသစလဲနေတုနး အနတီမတသူဇာဝငလာ သည။

“သားရရဲ့လား”  “ဟုတရပီ အနတီငယ အခု ခုပလဲပီး ပနတပရုံပါပဲ”     “အေးအေး အနတီငယ ထမငးအိုး တညလိုကဦးမယ”     “ဟုတ အနတီငယ ညီမလေး ပနမလာသေးဘူးနော”    “အေး စာမေးပဲရိလို့တဲ့ အခိနပို ခေါထားတယ ခနနေမ သားကိုရမာ”   အနတီငယက ပောရငး ဆနဆေးနေသည။ သူလညး ခုပလဲပီး မီးခောငးပနတပရန ခုံပေါတကလိုကသည။ လကတစဖကဖင့  မီးခောငးအိမကို မကနာကကတင ကပကာ ကနလကတစဖကဖင့ စကူဆဲနေတုနး ခါးဆီမ ဇတခနဲ့ ပုဆိုးက ဂငးလုံးပုံကာ  ကတကလေတော့သည။ အောကခံဘောငးဘီ ခံဝတလေ့မရိသော သူ့အတက တကယ့ပဲပငဖစတော့သည။   “ဟာ ကာ”   “ဟင”   ဆနဆေးပီး ထမငအိုးခိတရန လည့လာသော အနတီငယကလညး အံအားသင့ကာ ကောငကည့နေမိသည။ ပေါငကား ထဲမ ဆငအနငကပောသီးက အလေးပုရလောကသော ဖားဖကတော ညိုညိုကီးက ထငးထငးကီး ထကပေါနေသည။ ပထဆုံး  သတိဝငလာသူက အနတီငယ ဖစသည။

“သား မီးခောငးကီး အနတီငယ့ကို လမးပေးထားလိုက”    ပောပောဆိုဆိုဖင့ ထမငးအိုးခပီး ထိုငခုံခေရငးမ အပေါမော့ကည့ ကာ လကလမးပေးနေသည။ သူ့ဖားဖကတောကီးကိုလညး အနီးကပ မငနေရလေသည။ သူ့က မီးခောငးကို လမးပေးကာ  ကောကလည့နင့ စကူကိုပါ လမးပေးလိုကသည။ နောကမ ပုဆိုးကောကဝတကာ မီးခောငး ပနယူ၍ တပနေတော့သည။ တစ ကိုယလုံးကတော့ ထူပူနေကာ ဘာပောရမနးမသိအောငပင ဖစနေတော့သည။  မတသူဇာ တစယောက  ကောထကအောငကို တေ့ရတိုငး ရကတာလိုလို မကနာပူတာလိုလို ခံစားနေရသည။ အလုပသာ လုပနေရသောလညး  စိတနဲ့ကိုယနဲ့ မကပဖစနေသည။ ကောထကအောငက လူပုံက ရညမနခန့ညားက ရုပရညရငးသန့သလို လီးကလညး စံခိနစံ ညနးထကကို သာလနလသည။ ထိုငဝမပောငးဖူးလို ညိုညိုတုတတုတရညရညကီး တစခါမငရုံဖင့ စိတထဲစဲနေတော့သည။

သားလေသူ ခငပနး ဇငအောငတောင သူ့ကိုမမီ။ ပီးတော့ ဇငအောငက တကပီးထကတာမားသည။ လေးလကမသာသာ   တောင့တငးမုမရိသော ဇငအောင၏ စမးဆောငမုမားက မတသူဇာအဖို့ နူးနပရုံသာရိခဲ့သည။ ထိုအခေအနေကိုသိသော ဇင  အောငကလညး ဆေးဝါးမား အကူညီယူ၍ လိုးလေသည။ သို့သော ဆေးသုံးပါမားလာတော့ လူထိကာ ကနးမာရေး ခို့ယငးလာ သည။ နောကဆုံး အသဲထိကာ အသဲရောဂါဖစလာတော့သည။ ရောဂါဖစလာတော့ လူမမာပုစုခငးဆိုသော ခေါငးစဉအာက ဝယ လိငမုကိစက ငုပလိုးပောကကယနေလေသည။ ကောထကအောင လီးကီးမငလိုကရတော့ ငုပလိုးနေသော ရာဂမီးမား က လောငမိုကကာ စိတဒုက ပေးလေတော့သည။

အသကကငယငယ အသားဖူဖူခောခော ဗလတောင့တောင့ ယောကားပီသလသော ကောထကအောငကို တေ့နေရသညမာ  ယခငက ဘာခံစားမုမ မရိပေမယ့ ယခုအခါမာတော့ တနုံ့နုံ့ခံစားနေရသည။ ထိုခံစားမုမားအပင စိုးရိမမုတစခုကို တေးမိသည့ အခါမာတော့ မတသူဇာသည ကောထကအောငကို ပိုငဆိုငရမညဟု ဆုံးဖတလိုကလေသည။ ပိုငဆိုငအောငမလုပပဲ ဒီအတိုငး သာနေပါက ကောထကအောင အိမထောငကခိနဝယ သူတို့ သားအမိနစယောကသည အခေပကကာ လကမဲ့ဖစပေလိမ့မည။

အသကသည ၄၃ နစအရယ ရလာပီဖစသော မတသူဇာသည အသကကီးလာခဲ့သောလညး မပကစီးသေးပါ။ ငယရယစဉထဲ က သူမ၏ အလအပမားကောင့ မတသူဇာကို တေ့လေသမ ပုရိသအပေါငးတို့မာ ပားပိတုနးမားပမာ တရစဝဲဝဲဖင့ ရိခဲ့က သည။ ဝငးဝါသော ရေဝါရောင အသားအရညလေးနင့ အရပအမင့က   ၅ ပေ လကမလောကရိပီး အရပအမင့နင့  လိုကလောညီထေသော လပတောင့တငးသည့ အခိုးအစား ကနလသော ကိုယလုံးပိုငရငတစယောက ဖစခဲ့သောကောင့လညး  ဖစသည။   အိမထောငကပီးသည့ အခိနတငလညး ကနးမာရေးကို အထူးပင ဂရုစိုကကာ လကလမးမီသမ ကာယအလ     လေ့ကင့ခနးမားကိုလညး ပုလုပခဲ့ခငးဖင့ မတသူဇာသည သူမ၏ အလအပမားနင့ ခနာကိုယကို ထိနသိမးထားနိုငခဲ့လေ သည။

မတသူဇာသည လကရိအခိနဝယ   အငါစုံလငစာဖင့ အစမးကုန ပင့နေသည့ ပနးတစပင့နယ ငါးငါးစင့စင့ဖင့ လပတင့တယ နေသောလညး သူမ၏ အပငအဆင အနေထိုင ရိုးရငးမုကောင့ သိပမပေါလငလပါ။ သူမကိုယတိုငကလညး ပငပငဆငဆငနေ ရန မလိုတော့ဟု ခံယူထားမိ၍လညး ဖစပေသည။   အခုခိနမာတော့ ပငပငဆငဆငနေဖို့ရာက လိုအပလာလေပီ။ ကောထက အောင အလုပပနလာခါနီးအခိနတင ရေခိုးလိုကသည။ ရေခိုးပီး သနပခါးလိမးရန.သနပခါးသေးနေတုနးမာပင ကောထက အောင ပနရောကလာသော အသံကားလိုကရသည။ သနပခါလိမးနေတုနး မနထဲရိမငကငးတင အခနးဝဆီမ ရိပခနဲ့ လုပရားမု တစခု သတိပုမိခိနတင မတသူဇာတစယောက စိတထဲမ ကိတပုံးလိုကမိလေသည။

ရငလားထားသော ရေသနုတထမိနကို ဖေခလိုကသည။ မနထဲတင သူမ၏ ဖူဖေးတငးရငးသော ရငနစမာအစုံက ထငးထငး ကီး ပေါနေတော့သည။ ခောငးနေသော ကောငလေး မရိုးမယဖစမာ အသေခာပငဖစသည။ လညပငးတေ ရငဘတတေကို ခန ကာ အခိနဆဲလိမးပီးမ ထရပလိုကသည။   ရေသနုတထမိန ဂငးလုံးပုံကာ သူမက ကိုယလုံးတီဖင့ ရပလကသားဖစလေသည။  မနဗီရိုရေ့ကို အသာဖေးညငးစာ ကကယယလေး လောကသားလိုကသည။ ဗီရိုမနကို ကောပေးခါ နောကပနလည့၍ ကည့ လိုကသည။ တကယက သူမ၏ ရေ့ပိုငး ခနာကိုယ အလအပမားကို ကောထကအောင မငစေလို၍ဖစသည။  သူမ၏ရညရယခက အောငမငပါသည။ ကောထကအောငမာ ကည့နေရငး စိတလုပရားလာကာ လီးတောငလာသည။ သူက  တမငခောငးကည့တာမဟုတ။ အလုပကပနလာပီး စာအုပသားငါးရန ပနအထကမာ အနတီငယ့အခနးတံခါး ဟနေတာကို  အမတတမဲ့ ကည့မိရာမာ အနတီငယ သနပခါးလိမးနေသည တေ့ကာ ခဏရပကည့မိခငး ဖစလေသည။    အနတီငယက အငီ ထုတဝတနေပီဖစ၍ ကောထကအောငမာ တောငနေသောလီးကို ပနကစေရန စိတထိနးကာ စာအုပဆိုငသို့ ထကလာခဲ့လေ သည။

စာအုပဆိုငအကောငး တေးမိတော့လညး တောငနေသော လီးက တောတောနဲ့ပနမက။  စာအုပဆိုငမ မနနးဖေးဖေးအောင ကောင့ ဖစလေသည။ နနးဖေးဖေးအောငဆိုတာ စာအုပဆိုငပိုငရင ကိုဇငဌေး၏ မိနးမဖစသည။ ကိုဇငဌေးက ကီးမဝကသက ပေါကကာ သူမေးမ သူ့သမီးအရယသာရိသော နနးဖေးဖေးအောငကို ဆေးပေးမီးယူအဖစ ယူလိုကသည။ ယူပီး လေးငါးနစကာ သောအခါ ကိုဇငဌေးတစယောက လေဖတကာ အိပယာထဲ လဲနေတော့သည။ ကိုဇငဌေး မလုပနိုငတော့ မမဖေးကပဲ  အစစအရာရာ လုပရတော့သည။  ရမးမဖစ၍ အသာဖူဖူ ရုပကလေးကလညး ငယငယခောခော ဖငတေရငတေက မကီး သောလညး ကစကစလစလစ တောင့တောင့တငးတငးရိသော မမဖေးကို ကားကား ဝငဆဲခငသူမား ရပကကထဲမာ ထုနဲ့ဒေးရိ သည။ စာအုပဆိုငက ကိုဇငဌေး ထိုငတုနးကထက ပို၍အငါးသကလာသည။ သို့သော မမဖေးက အနေတညသည။ လူတိုငးနင့မ ရော။

သို့သော သူ့ကိုက သိသိသာသာကို ရောသည။ သိတဲ့သူတေက ဆဲစိပစဖို့မောကပေးကသည။ တစဖကက ရေလာစေခင၍  မောငးအကယကီး ပေးပါသောလညး ရေကိုဖင့ခဖို့ရာ မဖင့ရဲ မဖင့တတ ဖစနေသညမာ ဂကလသည။ ယခု အနတီငယက ဒုက ပေးလိုက၍ လုပရားနေသော စိတကိုထိနးရငး တေးမိတေးရာ တေးကာ လောကလမးလာခဲ့သည။ ပတဝနကင သတိပုလိုက တော့ စာအုပဆိုငရေ့ ရောကနေပီ။  ဆိုငထဲ လမးဝငကာ အပမည့စာအုပကို စားပဲပေါတငရငး မမဖေးကို လမးနုတဆကလိုက သည။ မမဖေးက စာအုပစငပေါကို စာအုပမား ပနတင စီနေသည။  “မမ”   “ကိုထက စောတယနော”   “ဟုတတယ မမ  နောကကရင လူမားလို့”  “လူဘယလောကမာမား မမက မငးဆို အရငလုပပေးတာပါနော”   “ဟုတ သိပါတယမမ”     “ရော့ဒီမာ  ရငမအသစထကတယ ယူသားလိုကတော့ မငးအတက သေခာဖယထားတာ ဘယသူမ မယူရသေးဘူး”   မမဖေးက အရေ လဲ့ကာ တဖိတဖိတတောကနေသော မကလုံးရဲကီးမားဖင့ မကလုံးခငးဆုံအောင စိုကကည့ရငး လမးပေးလိုကလေသည။  စာအုပနာမည ကည့လိုကတော့ ရငခုနသားမိသည။ နာမညက “ရင့ကိုခစတယ” စာအုပကိုကည့ပီး ပနအမော့တင ပုံးစိ ပုံးစိ ဖင့ သူ့ကိုကည့နေသော မမဖေးကို မငလိုကရလေသည။

“ဟငး ဟငး မငးလေးကရော ဘယလိုသဘောရလဲဟင”   မကစခီ၍ ကာကည့လေးကည့ကာ လေးသံတိုးတိုးလေးဖင့ မေးပီး  နောကလည့ကာ သူမ၏ လုံးကစသော ဖငလေးမားကို တစလုံးခငးတုနခါစေလက စာအုပစငအကယ အိမနောကသို့ ဝငသား လေသည။ ကောထကအောင စိတထဲတငးခနဲ့ဖစကာ မမဖေးနောကသို့ လိုကဝငလာခဲ့သည။ စာအုပစငနောကတင ကောပေးနေ သော မမဖေးကို ဇတခနဲ့ ဆဲလည့ကာ ပုရိသအပေါငး အရေပောစေသော နုတခမး ဖောငးဖောငးလေးအား ဖိကပကာ နမး ပစလိုကသည။ နောကပနာ နောကရငး နောကဆုံး မုဒိနးမုကလဲ ဘာမမရိ ရလငအမတဟု သဘောထားကာ အရဲစန့လိုက ခငးဖစသည။   ထငမတမထားအောငပင မမဖေးက တုံ့ပနနမးလာသည။ နမးတာကလညး တကယ့ပငးပငးရရ မကမကမော မော ရိလသည။ ကောထကအောင နောကထပ ကံထူးတာက မာနဖီထောငထနေသော သူ၏ လီးကီးကို မမဖေးက သူမ၏ လက သေးသေးသယသယလေးဖင့ ပုဆိုးပေါမ အုပကိုငကာ ရေ့တိုးနောကငငလုပကာ ဂငးတိုကကစားပေးနေသည။ သူကလညး မမ ဖေး၏ ကစလစတငးအိသော ဖငမားကို အားမနာတမး ကိုငတယရင နမးနေမိသည။

“ပတ”   အနမးရညကီး အဆုံးမာတော့ နုတခမးခငးခာသံက ကယလောငစာ ထကပေါလာသည။ မမဖေးက စတငကာ    “သူ သိပကမးတာပဲ လူဆိုးလေး”  “မမက လတာကိုး”   ဟုပောကာ ထပနမးရန တိုးလာသော သူ့ကို မမဖေးက လကဖင့တနးထား ရငး  “တောပီ လူတေရောကလာဦးမယ”  “ရောကရောက မရဘူးမမရာ”   “မရလဲ ရလိုကတော့ မနကဖန နေ့လညကရင အား လား”  “မမအတကဆို အခိနပည့အားတယ”  “မနကဖနနေ့လည မမပောတဲ့ လိပစာအတိုငးလာခဲ့ အခုလိပစာရေးပေးလိုကမယ  အဲ့တော့မ မငးလေး သဘောရိ”   “အိုကေ စိနလိုကလေ မမ”  လူခငးခဲပီး ဆိုငရေ့ပနထကခဲ့ကသည။ ဆိုငရေ့ရောကပီး ပီးခငး စာအုပငါးသူမား ဝငလာ၍ နစယောကသား သကပငးကိတခမိသည။ ထကအောငလညး စာအုပကိုယူကာ ထကလာခဲ့ လိုကသည။ လမးမာ စာအုပဖင့ကည့တော့ စာအုပကားမာ ညပပေးလိုကသော စာရကသေးသေးလေးပေါ၌ လိပစာနင့ ဟိုတယ နာမညကို တေ့လိုကရတော့သည။

အိမသို့ပနရောကသောအခါ ကောထကအောငမာ အနတီငယ့ကိုမငပီး တမိုးရငခုနရပနသည။ အနကရောင ဆဲသားလကပတ  အငီနင့ စတော့ကင အနီရောငကို ဝတဆငထားသော အနတီငယသည ကောထကအောင မကလုံးထဲဝယ အရမး  ဆကဆီကနေသည။ အားမနာတမး စိုကကည့ကာ “အနတီငယက ဒီနေ့အရမးလတယဗာ”  ဟုပောလိုကတော့ အနတီငယက  မပင့တပင့ပုံးရငး   “သားက ဘာစားခငလို့လဲကယ အနတီငယဖင့ မိုးပေါတောင မောကခငလာပီ”   “တကယပောတာပါ အန တီငယရဲ့”  “အငးပါ တစရကရကကမ သားစားခငတာ အနတီငယ ကေးပါ့မယကာ အခု ညီမလေးကို သားကိုလိုကဦးမယနော”   ဟုပောကာ လည့ထကသားလေသည။ အနတီငယ့နောကပိုငးအလကို ကည့ရငး သကပငးကီးသာ ခမိတော့သည။ “ဟငး”  ခုတငပေါအိပနေရငး စာသာဖတနေရသောလညး စာထဲစိတမရောက အတေးထဲဝယ မမဖေးနင့ အနတီငယတို့ကိုသာ တ ဝဲလယလယ မငနေရသည။ အိမရေ့ဆီမ အသံကားရ၍ အနတီငယ ပနလာပီဖစကောငး သိလိုကသည။

အနတီငယ့ အကောငး စဉးစားမိသောအခါ အနတီငယ့ကို မငခဲ့ရသော ပုံစံမားကို ပနမငယောငလာကာ စိတကထိနးမရတော့။ တငးနေ သောစိတမား ဖေလော့ရန ငါးဦးကောမတီထိုငကာ ဂေကိုငဂငးထုမိတော့သည။ မကစိမိတ ဂငးထုနေရငး ထူးခားသော အာရုံံ ခံစားမိလာသောကောင့ မကစိဖင့လိုကသောအခါ လုပရားနေသော လကမား အလိုလိုရပတန့သားမိသည။ ဘယခိနက ရောက နေမနးမသိသော အနတီငယက ခုတငဘေးမရပကာ သေခာစိုကကည့နေသောကောင့ဖစသည။ တေးနေမိသော စိတကူးယဉ အတေးမား ကကပောကငကပောက ပောကကုနသည။ ရေခိနကိုကနေတုနး အမူးပေကာ ပောကကုနသလိုမိုး ဘာဆကလုပ ရမနးမသိ လီးကိုငကာ အနတီငယ့ကို ကောငကည့နေမိသည။ “ဟငး ဒီကောငလေးတော့နော အတတကောငးတေ တတနေတာ  ဒီမာ မငးအငီ မီးပူတိုကပီးသားတေ ကိစပီးမသိမးတော့” ဟုပောကာ တောင့တငးသော သူ့ဖငမားကို တုနခါစေလက လည့ ထကသားလေသည။ ကောထကအောငမာတော့ ဟိုမရောကဒီမရောကဖင့ ဖီးလအောကသားတော့သည။

“မငလာပါရင”  “ညီမရေ အကို ကောထကအောငပါ”   “ဟုတကဲ့ပါရင ငမတရေ ဒီအကို့ကို အခနး(၉၉)ကို လိုကပို့ပေးလိုကပါ”   “ကနော့နောကက လိုကခဲ့ပါဗာ”  ကောငလေးကပောကာ ရေ့ကနေ လမးပပေးသည။ ကောထကအောင အလုပကို ခင့ယူ လိုကကာ တစနာရီအရောက ထကလာခဲ့ခငးဖစသည။ ဒုတိယထပသို့ ရောကသောအခါ  “ဒီအခနးပါအကို”   ဟုပောကာ ထက သားလေသည။ အခနထဲဝငလိုကတော့ အေးခနဲ့ဖစကာ အဲယားကနး ဖင့ထားကောငး သိလိုကရသည။ အခနးထဲ ကည့လိုက တော့ ခုတငပေါတင တငပါးလဲထိုငနေသော မမဖေးကို တေ့လိုကရသည။ မမဖေးက ရပအငီ လကရညနင့ ဂငးဘောငးဘီကို  ဝတထားသည။ အခနးထဲ သူဝငလာတော့ မတတပရပကာ ဆီးကိုနေသည။

သူက စကားပောမနေတော့ပဲ မမဖေးကို အသာပေ့ဖကကာ မမဖေး၏ နုတခမး ဖောငးဖောငးလေးအား စုပနမးလိုကသည။ မမ ဖေး၏ တုံ့ပနမုကာ ပငးထနသည။ သူ့ကို ခပတငးတငး ပနဖကကာ အငမးမရ ပနနမးသည။ နမးနေရငး သူက မမဖေး၏ အငီ ကိုခတတော့ မမဖေးကလဲ သူ့အငီ ပနခတပေးနေသည။   ခနာကိုယနစခုလုံး အဝတမဲ့သားသောအခါ သူက မမကို ခုတငပေါသို့  တနးလဲလိုကလေသည။ ထို့နောက မမ၏ ပေါငနစဖကကားသို့ မကနာအပကာ အမးအမငမရိ ရငးသန့ကာ စိခရက ရေမေးနံ့  သငးပံ့နေသော မမစောကပတကီးအား လာဖင့ အပားလိုက ပင့ယကပါတော့သည။ မမဖေး၏ ပေါငကားကို စိခရက     ရေမေးစတထားသော အဖစက ကောထကအောငကို စိတထဲမ ကေနပစေသလို ပို၍လညး စိတကလာစေသည။ မမဖေး၏ ကို ရီးယားကားထဲက ကောငမလေးမား ငီးသလို ငီးသံလေးမားကလညး စညးခကညီညီ ထကပေါလာတော့သည။

“အင အင အာ အာ အာ အာ အင အင အင ဟင အင “  သူက စေတနာထားကာ စိတပါလကပါ ဘာဂာမုတပေးနေသည။ မမ လညး တစကိုယလုံး ခါယမးနေကာ အထတအထိပ ရောကနေသည။ စောကရေမားက အိုငထနးနေသည။ ဒီအခိနသည လိုးရန အသင့တောဆုံးအခိန ဖစကောငး စာတေ့ဗဟုသုတမ သိရိသည့အတက မမ ပေါငကားမ သူ့မကနာကို အသာခာကာ ထလိုက လေသည။  “အငး ကောငးနေပါတယဆိုမ မောငကကာ”  “မမ ပိုကောငးအောင လိုးပေးမလို့”   ဟုဆိုကာ မမ စောကပတဝမာ  လီးကီးကို အသာတေ့လိုကသည။ မမ ကိုယလေး တစခကတုနကာ မကလုံးလေးတေ မေးစငးသားလေသည။ သူက ခါးကို  အသာရေ့တိုးတော့ လီးကီးက မမ စောကပတလေးကို ဖဲ၍ဝငလာသည။ စိုရဲနေသော စောကရေမားကောင့ လီးဝငလမး ကောငးကတော့ ဖောင့ဖူးနေလေသည။ ဖေးဖေးခငး အသာထိုးသငးတော့ လီးတဆုံးဝငကာ ဆီးခုံခငး ပူးကပနေတော့သည။

ကောထကအောငက အသာငိမ၍ နုတခမးခငးပဲ နမးနေရာ အောကက မမဖေးမာ မရိုးမယဖစပီး ကော့ပေးလာသည။ ထိုအခါ  ကောထကအောငက ကိုယခနာ အသာကကာ ခါးအားပငးပငးဖင့ ဆောင့လိုးပါတော့သည။ လီးကကီးကီး ခါးအားသနသနဖင့  အလိုးခံရတော့ မမဖေးတစယောက လောကကီးကို မေ့သားအောင ကောငးနေသည။ အသံထက ငီးငူဖို့ကို မနဲအားယူရသည။    “အ ..အ ….အာ ….အို အ အ အို အာ အအ”   လီးကီးက စောကခေါငးတစခုလုံး အပည့အသိပပင ထိခကကလညး အပည့။ ငတ ခဲ့ရသမ အခုမ အတိုးခ စားရတော့သည။ ကောထကအောငက ဆောင့ခကမားကို အားထဲ့ဆောင့ရငး နို့အုံမားကို ညစဆဲသည။  နုတခမးမားကိုလညး စုပသည။ ထို့နောက ပခုံးသားကို လကနစဖကဖင့ ဆဲကာ လိုးသည။ မေ့ယာကို လကထောကပီး ကိုယ လုံးခငးခာ၍ လိုးသည။ မီးကုနယမးကုန နားသိုးကိုးပတ လိုးခငးဖစရကား နနးဖေးဖေးအောငမာ ရငပင့မတတ အလိုးခံရလေ သည။

အသကရုခိနမရအောင လိုးခကစိတစိတဖင့ အလိုးခံနေရသည့ ကားကပင သူမက အောကမ ဖငကော့ပေးခငး၊ ကောထက အောင၏ နုတခမးမားကို အငမးမရ ပနလညစုပယူခငးမားကို လုပပေးနေသည။ အရိနတကလာသော အခစရေတမံသည  ဆောင့ခက နစရာကောသောအခါဝယ ပိုငတူပည့လံကာ ပီးဆုံးခငးသို့ ရောကရိကလေသည။   စောကပတထဲ လီးတဆုံးထဲ့ ကာ လရေမား အပနးခံရသညမာ မမဖေးအဖို့ ဘာနင့မ မလဲနိုငသော စညးစိမဖစသလို ပီးဆုံး၍ လရေထကသည့အခိန လီးတစ ခောငးလုံး စောကပတ အတငးသားမားက ဆဲစုပခံထားရသညမာ ကောထကအောငအဖို့ တစသကမာတစခါ ကုံတေ့ရသော  အရသာကောငး ဖစလေသည။ အရေတေ ပေါငးစပသားရသည့နညးတူ စိတခငးဆကသယကာ တစယောကကိုတစယောက  ယခငထကပို၍ နားလညသားကတော့သညဟု ခံစားမိကသည။

ထိုနေ့က တစညနေလုံး ခစပဲဝငကသည။ မမဖေးက ပုံစံမိုးစုံ သူ့ကိုသငပေးသလို သူကလညး သငပေးသမ အမီ လိုကနိုငသည။  ကောထကအောငအတက ပို၍ကေနပစရာကောငးသညက မမဖေးက သူ့အား ခစခငးမေတာတေမပါပဲ ဘာနောငကိုးမ မ ထားပဲနေဖို့ ပင့ပင့လငးလငးပောသည။ သူကလညး သေးသားတောင့တလို့ တစယောကကိုတစယောက ကူညီပေးသော ဆကစ  ပါတနာတေ အနေနဲ့ပဲ နေသားကရန သဘောတူလိုကလေသည။ တစနေကုန အားရပါးရ ခစပဲဆငပီးသောအခါ နစယောကသား  လမးခဲကာ အိမပနခဲ့ကတော့သည။

ဒီရကတေမာ မတသူဇာတစယောက စိတနဲ့ကိုယနဲ့မကပ ရညးစားပူထကဆိုးသော လီးပူမိနေသညဟုပဲ ဆိုရပေတော့မည။ ဘာ လုပလုပ အလုပသာ လုပနေသောလညး စိတထဲမာ စဲနေသညကား ကောထကအောင၏ လီးကီးပငဖစသည။ ဟိုတစနေ့ညနေ က ကောထကအောင အလုပနောကကမ ပနလာသည။ ယခုလညး သမီးကူရငပို့ခဲပီး အိမမာ တစယောကထဲရိနေခိုက စိတထ လာတော့သည။ ထကနေသောစိတမား ငိမသကစေရန အခနးထဲဝငကာ ထမိနခတ၍ တောငနေသော စောကစိအားပတကာ  စိတလတကိုယလတ အာသာဖနေမိသည။ မကစိမိတကာ လကတစဖကက ပေါငကားရိ အစိကိုပတပီး နောကတစဖကက  လကညိုး လကခလယ နစခောငးပူးကာ ကောထကအောင လီးကီးကို မငယောငရငး လီးကီးအမတဖင့ စုပနေသည။  ပတဝနးကငကို မေ့ထားကာ တစယောကထဲ ဟော့နေသည။

ထိုအခိနမာပင ကောထကအောငသည အလုပမ ပနရောကလာလေသည။ အိမထဲသို့ ဝငလာသောအခါ လူကမရိ အနတီငယ့ အခနးရေ့ ရောကသောအခါ အောကပိုငး ဗလာကငးလက ရာဂမီး တောကလောငနေသော အနတီငယ့ကို မငလိုကရ တော့သည။ အဆငသင့နေသော အခေအနေကို မငရသည့နောက ကောထကအောင တစယောက သိပစဉးစားမနေတော့ပဲ  အငီ လုံခည ခတလိုကကာ အနတီငယ့အခနးထဲ ဝငလာလိုကလေသည။  ခဲထားသော အနတီငယ့ပေါငကားတင မကနာအပ ကာ စောကစိပတနေသော အနတီငယ့လကကို ဆဲဖယလိုကကာ အနတီငယ့စောကပတတစခုလုံး လာဖင့ အပားလိုက ပင့ယက ပါတော့သည။ မတသူဇာမာ ရုတတရက သူမ၏လကကို ဆဲဖယခံလိုကရတော့ အလန့တကား ဖစသားလေသည။ သို့သော  စောကပတကို အယကခံလိုကရသောအခါ ငိမးလုနီးနီး ရာဂမီးမားက ပနလည တောကလောငလာတော့သည။

ကောထကအောငက စောကစိကို လာဖင့ယကကာ စောကပတထဲသို့ လကညိုး ဖငထဲသို့ လကခလယထဲ့ပီး အသငးအ ထုတလုပ ကစားပေးသည။ စောကစိအယကခံရပီး စောကပတနင့ဖင တပိုငထဲ ကလိခံရသော မတသူဇာမာတော့ လောကကီး ကိုမေ့ကာ ကော့ပံနေလေသည။ စောကစိဆီမ စိမ့ကဉသော အရသာ ခံစားနေရခိနတင စောကပတထဲရိ လကညိုးက ဝငလိုက ထကလိုကဖစနေပီး ဖငထဲရိ လကခလယကလဲ ပတထိုးပေးနေရာ ခါတိုငးထက ပိုကောငးနေသည။ ပါးစပထဲမာရိသော လကကို လဲ အားရပါးရ စုပနေမိသည။ ကောငးလနးမက ကောငးနေသောကောင့ ခဏလေးဖင့ နစခီခနပီးသားခေပီ။ ယခု တတိယ အကိမ အရိနပနတကလာသောအခါ ကောထကအောငက လိုးရနအတက ထလိုကတော့သည။ မတသူဇာမာ အရိနပကသား သဖင့ မကလုံးဖင့ကာ ကည့မိလေသည။

“ဟင့ ဟင့ သား ဘာလို့ရပလိုကတာလဲ ဟင”   “အနတီငယ့ကို လိုးမလို့လေ ခံမာလား သားလိုးပေးတာ ခံမာလား”   ကောထက အောငက ပောလဲပော လီးကီးကိုလဲ စောကပတဝမာ တေ့လိုကလေသည။ မတသူဇာမာ စောကရေတောကတောကကကာ  စိတထနေသည့အခိနတင အထိအတေ့ကောငးသော လီးကီးဖင့ အတေ့ခံလိုကရသောအခါ တစကိုယလုံး ကတုနကယင ဖစ သားတော့သည။ စကားပင မပောနိုင ခေါငးကိုသာ ငိမ့ပလိုကသည။  ထိုအခါ ကောထကအောငက စောကပတထဲသို့ လီးကီးကို  ထိုးသငးလိုကတော့သည။ အသငးအထုတ အသာလုပကာ ညောင့ပေးနေရငး အနတီငယ၏ အပေါအငီကို ဆဲခတလိုက တော့သည။ လီးတဆုံးဝငသားခိနမာတော့ အနတီငယ၏ နို့နစလုံးကိုဆဲကာ တဖနးဖနး ဆောင့လိုးလေသည။ အနတီငယ၏  နုတခမးသားမားကို ဆဲစုပနမးပေးသည။ နို့သီးခေါငးလေးမားကို ခေပေးသည။ အနတီငယကလညး အားကမခံ ခေနစဖကကို  ခါးသိုငးခိတက အောကကနေ ကော့ပေးခငး၊ စောကပတ အတငးသားမားဖင့ ကောထကအောင၏ လီးကီးအား ညပဆဲပေး ခငးမားကို ပုလုပပေးလေသည။ မီးကုနယမးကုန အခစပဲကီးကို ဆငနဲကလေရာ အနတီငယ့ ငီးငူသံမား တဖနးဖနး ဆောင့ သံမားဖင့ စညဝေနေလေသည။

“အ…အ…သား…အန…တီ…အား…အ ဟငး…ငယ…ဟငး…ကောငး…ကောငး…ကောငး”   အနတီငယမာ တစကိုယလုံး တန့လိမ လူးလန့ ကော့ပံကာ မငိမသကနိုငပဲ လုပရားလကရိသည။ ကောထကအောငမာ အကေနပကီး ကေနပနေသည။ တစပတ အတငး မမဖေးကိုရော အနတီငယ့ကိုပါ လိုးရသညမာ အငမတနကံကောငးသညဟု တေးထငမိသည။ ခနကာသောအခါ အနတီ ငယက ပီးခါနီးပီဟု ပောလာရာ သူက နစဆတို၍ တစကိုယလုံး အားကုနသုံးကာ ဆောင့လိုးတော့သည။ အစပထမ အားကုနမ သုံးသေးပဲ ပီးခါနီးမ တကကုနရကကုန ဖင့ခငးသည အလိုးခံရသည့ မိနးမအဖို့ ကောငးသညသာမက ဆဲလနးစေသညဟု မမဖေး က သငပေးခဲ့လေသည။

“အ…အ…သား…အန…တီ…အား…အ ဟငး…ငယ…ပီး…ကောငး…ပီး…ကောငး…နီး…အ…ပီးခါ…နီး..ကောငး”   အားကုနသုံး  ဆောင့နေရာ သူဆောင့လိုကတိုငး အနတီငယ့ တစကိုယလုံးမာ အင့ခနဲ့ နေအောင တစကိုယလုံး လုပခါသားလေသည။ မကာခင မာပဲ သူ့၏ လီးတစခုလုံးအား စောကပတအတငးသားမားက ညစဆဲကာ တစကိုယလုံး ဆန့တငငငငဖစရငး အနတီငယတစ ယောက ပီးဆုံးသားတော့သည။ သူက မရပသေးပဲ ဆကဆောင့ပေးနေရာ ခနအကာတင အနတီငယ့ စောကပတထဲသို့ သူ၏လီး ကီးမ လရေမား တထုတထုတပနးထဲ့ကာ ပီးသားလေသည။

အနတီငယ့ကိုယပေါမောကကာ ခန အနားယူနေမိသည။ အတနကာမ ထ၍ အနတီငယ့နုတခမးမားကို စုပနမးလိုကသည။ အန တီငယကလဲ အလိုကသင့ ပနနမးလေသည။ အားရအောငနမးပီးမ နုတခမးခငး ခာလိုကသည။   “လူဆိုးလေး သူမားကို  အတငးတကလိုးတယ”  “လိုးရုံတငမကဘူး မငလာပါဆောငဦးမာ မမရေ”   “အနတီငယက အသကကီးပါပီကာ”   “ကီးကီးဗာ  မမကို လကထပယူမာ လကထပခင့ပေးပါ မမရယ”  “ဇတပါလားကယ”   “မရဘူး မမကို ခစခဲ့ပီးပီ”   “အဲ့ဒါဘာဖစလဲ အခုလဲ  ခစလို့ရတာပဲဟာကို”  “ခစပီးမတော့ မငလာဆောငရတယမမရေ”  ကောထကအောငက ပောလဲပော မတသူဇာကို ပခုံပေါ ကောငထမးကာ ရေခိုးခနးဆီသို့ ထကလာလေသည။ မတသူဇာမာ ကောထကအောငက သူ့ကို အမနတကယ တနဖိုးထား သည့အတကရော နောငရေးပါ စိတခရသည့အတကပါ ကေနပကာ ပီတိဖစနေမိသည။ ကောထကအောငမာလဲ မမမတကို  ထမးရငး မမမတနင့ မမဖေးတို့ကို တပိုငထဲ လိုးရန ကံရမညဟု တေးကာ စဉးစားခနးဝငနေတော့လေသည။

 

Zawgyi

 

ခစ္ၿပီးမေတာ့ လိုးၿပီေပါ့

မသာ “ဆရာ လုပိုင္းထားတဲ့ အဝငထက္ စာရင္းေတပါခငာ”    “ေအးကာ ေကာက္ေအာငို ခိုင္းမပဲ စိတရတယာ  x{101B}ုံးဆင္းေတာ့မာမလား ပန္ ပန္”   ေကနပာ ခီးကဴးေပာဆိုေနေသာ ဖိုင္းx{1014}x{103D}ိုကန္ေနဂာကို x{1014}x{103D}x{103C}တကာ ေကာက္ေအာင္ x{101B}ုံး ခန္းမထကာခဲ့သည္။   “ကိုေကာ္ ပန္ၿပီလားဗ”  “ေအး ညီေလးေရပန္ၿပီ”   “လကကည္ေလး ဘာေလးေသာကါဦး အကို ရဲx{1037}”  “ေနာက္ေနx{1037}မကာ ဒီေနx{1037} အိမာ လုပရာေလးေတရိလိုx{1037}က”   x{101B}ုံးမအိမပနင္ အိမတက္ ေရပိုက္ေခါင္းလဲဖိုx{1037}နဲx{1037} မီးေခာင္း ခဳပဲရန္ လပစစx{1039}x{1005}ည္းဆိုင္x{1014}x{103D}င့္ ပိုကိုငိုx{1037} ဝငာ လိုအပ္ေသာ ပစx{1039}x{1005}ည္းမားဝယူ၍ ပနာခဲ့သည္။  “သားပန္ေရာက္ၿပီ လား”  “ဟုတ္ အနီငယ္ ပိုက္ေခါင္းလဲဖိုx{1037}ေရာ ခဳပဲဖိုx{1037}ပါ သားဝယာခဲ့တယ္”   “ေအး ေကာင္းတယား မနနာ လဲလိုက္ ကယ္”  ေကာက္ေအာင္ အခန္းထဲဝငာ အကx{103E}လဲလိုကည္။ ေကာက္ေအာင စီးပားေရးဖင့္ ဘဲx{1037}ရသူတစ္ဦးဖစာ ကုမၼ ဏီတစုတင္ စီနီယာ စာရင္းကိုင္ ရာထူးဖင့္ အလုပုပ္ေနသူဖစည္။ အေမက သူဆယန္းေဖၿပီးကာစတင္ ဆုံးပါးသားခဲ့ ကာ အေဖကေတာ့ သူတကx{1039}x{1000}သိုလ္ တက္ေနဆဲမာပင္ ကယနဲ့ေလသည္။

အေဖက စီးပားေရးလဲ အဆငေပ အသဲေရာဂါလဲ ဖစ္ေနေသာ နယသူx{1037}ညီကို မိသားစုလိုက္ အိမိုx{1037}ေခၚယူကာ ေထာကံ့ထားခဲ့ သည္။ အေဖဆုံးေတာ့ ဦးေလးမိသားစုမာ သူx{1037}အတက္ အစစအရာရာ အေဖာဖကစဲ့ရေလသည္။ အေဖက ကား အေရာင္းအဝယမားဖစာ ေနေနေသာတိုကန္းအပင္ အပိုတိုကန္း သုံးခန္းx{1014}x{103D}င့္ ဘဏာ ေငမားအပ္x{1014}x{103D}ံထားခဲ့ေပးခဲ့သည္။  ပိုငိုငx{103C}အားလုံးကို သူx{1037}နာမညင့္ မဆုံးခငထဲက လဲေပးသားခဲ့သဖင့္ အဆင္ေပခဲ့ေလသည္။  အေဖဆုံးၿပီး တစအၾကာတင္  ဦးေလးဖစူမာလည္း အေဖ့စိတင့္ ဆုံးပါးခဲ့ေတာ့သည္။ ဦးေလးဆုံးၿပီးေတာ့ ဦးေလးမိန္းမ အနီမတူဇာx{1014}x{103D}င့္ သမီဖစ္ သူ မတx{1014}x{103D}x{1039}x{1015}ာတိုx{1037} ေနေရးအတက္ စကားေပာစရာ ဖစာသည္။  သိုx{1037}ေသာ္ ေကာက္ေအာင ဘယမေပာင္းေစပဲ သူx{1037}အိမာ ပင္ ဆက္ေနေစကာ ညီမဖစူ ပညာေရးအတကိုပါ အားလုံး တာဝနူေပးခဲ့သည္။ အသက္၃၈x{1014}x{103D}စ္x{101B}ယ္ မတူဇာx{1014}x{103D}င့္ ကေလး သာသာ ရိေသးေသာ မတx{1014}x{103D}x{1039}x{1015}ာတိုx{1037}အတက္ အေခမပက္ အိေx{1014}x{103D}x{1039}x{1015}ရရ ေနထိုင္x{1014}x{103D}ိုငဲ့ေလသည္။ ေနလာခဲ့သညာ သုံးေလးx{1014}x{103D}စိၿပီဖစ္ ကာ မတx{1014}x{103D}x{1039}x{1015}ာပင္ x{1014}x{103D}စန္းသိုx{1037} ေရာက္ေနၿပီဖစည္။

အပိုတိုကန္းသုံးခန္းကို အငါးခထား၍ ရေသာလခဖင့င္ သူတိုx{1037}သုံးေယာက္ စားစရိတတက္ လုံေလာက္ေလသည္။ ေကာ္ ထက္ေအာင တတည့ညာ အလကားမဖစေအာင္ အလုပုပင္းဖစာ ေဟာ့ေဟာ့ရမ္းရမ္း ေနတတူ မဟုတဖင့္ လည္း ပိုငိုငx{103C}မား တိုးပားလာခဲ့သည္။   အဝတစားလဲၿပီးေနာက္ လဲစရာ ပငရာမားလုပန္ လကကိရိယာ  တနာပလာမားယူကာ လုပန္းစေလေတာ့သည္။ ေရတံခါးပိတာ ေရယိုေနေသာ ပိုက္ေခါင္းကို ဖဳတိုကည္။ ပိုက္ေခါင္း အသစို အရစိပနည္းငယတါ တပိုက္ေလသည္။ မီးဖိုခန္းက မီးေခာင္းခဳပ္ လဲရနတက္ ခုံယူလာခဲ့သည။ ခုံေပၚ တကာ မီးေခာင္းအိမိုက္ ဖဳတိုက္ေလသည္။ ခဳပေဟာင္းဖဳတာ ခဳပသစဲေနတုန္း အနီမတူဇာဝငာ သည္။

“သားရရဲx{1037}လား”  “ဟုတၿပီ အနီငယ္ အခု ခဳပဲၿပီး ပနပ္x{101B}ုံပါပဲ”     “ေအးေအး အနီငယ္ ထမင္းအိုး တညိုက္ဦးမယ္”     “ဟုတ္ အနီငယ္ ညီမေလး ပနလာေသးဘူးေနာ္”    “ေအး စာေမးပဲရိလိုx{1037}တဲ့ အခိနို ေခၚထားတယ္ ခနေနမ သားx{1039}x{101C}ကိဳရမာ”   အနီငယ ေပာရင္း ဆန္ေဆးေနသည္။ သူလည္း ခဳပဲၿပီး မီးေခာင္းပနပန္ ခုံေပၚတကိုကည္။ လကစကင့္  မီးေခာင္းအိမို မက္x{1014}x{103D}ာကကင္ ကပာ ကနကစကင့္ စကူဆဲေနတုန္း ခါးဆီမ ဇတနဲx{1037} ပုဆိုးက ဂင္းလုံးပုံကာ  ကၽတေလေတာ့သည္။ ေအာကံေဘာင္းဘီ ခံဝတ္ေလ့မရိေသာ သူx{1037}အတက္ တကယ့ဲပငစ္ေတာ့သည္။   “ဟာ ၾကာ”   “ဟင္”   ဆန္ေဆးၿပီး ထမငိုးခိတန္ လည့ာေသာ အနီငယလည္း အံအားသင့ာ ေၾကာင္ၾကည့္ေနမိသည္။ ေပါင္ၾကား ထဲမ ဆငနက္ေပာသီးက အေလးပဳရေလာက္ေသာ ဖားဖက္ေတာ္ ညိဳညိဳx{1039}x{101C}ကီးက ထင္းထင္းx{1039}x{101C}ကီး ထက္ေပၚေနသည္။ ပထဆုံး  သတိဝငာသူက အနီငယ္ ဖစည္။

“သား မီးေခာင္းx{1039}x{101C}ကီး အနီငယ့ို လမ္းေပးထားလိုက္”    ေပာေပာဆိုဆိုဖင့္ ထမင္းအိုးခၿပီး ထိုငုံေခရင္းမ အေပၚေမာ့ၾကည့္ ကာ လကမ္းေပးေနသည္။ သူx{1037}ဖားဖက္ေတာ္x{1039}x{101C}ကီးကိုလည္း အနီးကပ္ မင္ေနရေလသည္။ သူx{1037}က မီးေခာင္းကို လမ္းေပးကာ  ေကာကည့္x{1014}x{103D}င့္ စကူကိုပါ လမ္းေပးလိုကည္။ ေနာက ပုဆိုးေကာကတာ မီးေခာင္း ပနူ၍ တပ္ေနေတာ့သည္။ တစ္ ကိုယုံးကေတာ့ ထူပူေနကာ ဘာေပာရမန္းမသိေအာငင္ ဖစ္ေနေတာ့သည္။  မတူဇာ တစ္ေယာက္  ေကာက္ေအာငို ေတx{1037}ရတိုင္း ရကာလိုလို မက္x{1014}x{103D}ာပူတာလိုလို ခံစားေနရသည္။ အလုပာ လုပ္ေနရေသာည္း  စိတဲx{1037}ကိုယဲx{1037} မကပစ္ေနသည္။ ေကာက္ေအာင လူပုံက ရညနနx{1037}ားက x{101B}ုပညင္းသနx{1037}လို လီးကလည္း စံခိနံ x{1039}x{100B}န္းထကို သာလနသည္။ ထိုငမ္ေပာင္းဖူးလို ညိဳညိဳတုတုတညည္x{1039}x{101C}ကီး တစါမင္x{101B}ုံဖင့္ စိတဲစဲေနေတာ့သည္။

သားေလသူ ခငန္း ဇင္ေအာင္ေတာင္ သူx{1037}ကိုမမီ။ ပီးေတာ့ ဇင္ေအာင တက္ၿပီးထကာမားသည္။ ေလးလကသာသာ   ေတာင့င္းမx{103C}မရိေသာ ဇင္ေအာင္၏ စမ္းေဆာငx{103C}မားက မတူဇာအဖိုx{1037} x{1014}x{103D}ူးx{1014}x{103D}ပ္x{101B}ုံသာရိခဲ့သည္။ ထိုအေခအေနကိုသိေသာ ဇင္  ေအာငလည္း ေဆးဝါးမား အကူညီယူ၍ လိုးေလသည္။ သိုx{1037}ေသာ္ ေဆးသုံးပါမားလာေတာ့ လူထိကာ ကန္းမာေရး ခိဳx{1037}ယင္းလာ သည္။ ေနာကုံး အသဲထိကာ အသဲေရာဂါဖစာေတာ့သည္။ ေရာဂါဖစာေတာ့ လူမမာပဳစုခင္းဆိုေသာ ေခါင္းစဥာက္ ဝယ္ လိငx{103C}ကိစx{1039}x{1005}က ငုပိဳးေပာကယ္ေနေလသည္။ ေကာက္ေအာင္ လီးx{1039}x{101C}ကီးမငိုကေတာ့ ငုပိဳးေနေသာ ရာဂမီးမား က ေလာင္ၿမိဳကာ စိတုကx{1039}x{1001} ေပးေလေတာ့သည္။

အသကငယယ္ အသားဖဴဖဴေခာေခာ ဗလေတာင့္ေတာင့္ ေယာက္ားပီသလေသာ ေကာက္ေအာငို ေတx{1037}ေနရသညာ  ယခင ဘာခံစားမx{103C}မ မရိေပမယ့္ ယခုအခါမာေတာ့ တx{1014}x{103D}ုံx{1037}x{1014}x{103D}ုံx{1037}ခံစားေနရသည္။ ထိုခံစားမx{103C}မားအပင္ စိုးရိမx{103C}တစုကို ေတးမိသည့္ အခါမာေတာ့ မတူဇာသည္ ေကာက္ေအာငို ပိုငိုငမညု ဆုံးဖတိုက္ေလသည္။ ပိုငိုင္ေအာငလုပဲ ဒီအတိုင္း သာေနပါက ေကာက္ေအာင္ အိမ္ေထာငခိနယ္ သူတိုx{1037} သားအမိx{1014}x{103D}စ္ေယာကည္ အေခပကာ လကဲ့ဖစ္ေပလိမ့ည္။

အသကည္ ၄၃ x{1014}x{103D}စx{101B}ယ္ ရလာၿပီဖစ္ေသာ မတူဇာသည္ အသက္x{1039}x{101C}ကီးလာခဲ့ေသာည္း မပကီးေသးပါ။ ငယ္x{101B}ယဥဲ က သူမ၏ အလအပမားေၾကာင့္ မတူဇာကို ေတx{1037}ေလသမ ပုရိသအေပါင္းတိုx{1037}မာ ပားပိတုန္းမားပမာ တရစဲဝဲဖင့္ ရိခဲ့ၾက သည္။ ဝင္းဝါေသာ ေx{101B}x{103E}ဝါေရာင္ အသားအရည္ေလးx{1014}x{103D}င့္ အရပမင့   ၅ ေပ လကေလာကိၿပီး အရပမင့္x{1014}x{103D}င့္  လိုက္ေလာညီေထေသာ လပေတာင့င္းသည့္ အခိဳးအစား ကနလေသာ ကိုယုံးပိုငငစ္ေယာက္ ဖစဲ့ေသာေၾကာင့ည္း  ဖစည္။   အိမ္ေထာငၿပီးသည့္ အခိနငည္း ကန္းမာေရးကို အထူးပင္ ဂx{101B}ုစိုကာ လကမ္းမီသမ ကာယအလ     ေလ့ကင့န္းမားကိုလည္း ပဳလုပဲ့ခင္းဖင့္ မတူဇာသည္ သူမ၏ အလအပမားx{1014}x{103D}င့္ ခx{1014}x{103D}x{1039}x{1016}ာကိုယို ထိနိမ္းထားx{1014}x{103D}ိုငဲ့ေလ သည္။

မတူဇာသည္ လကိအခိနယ္   အဂx{1039}x{1004}ါစုံလငာဖင့္ အစမ္းကုန္ ပင့္ေနသည့္ ပန္းတစင့္x{1014}x{103D}ယ္ ငါးငါးစင့င့င့္ လပတင့ယ္ ေနေသာည္း သူမ၏ အပငဆင္ အေနထိုင္ x{101B}ိုးရင္းမx{103C}ေၾကာင့္ သိပေပၚလငပါ။ သူမကိုယိုငလည္း ပငငငင္ေန ရန္ မလိုေတာ့ဟု ခံယူထားမိ၍လည္း ဖစ္ေပသည္။   အခုခိနာေတာ့ ပငငငင္ေနဖိုx{1037}ရာက လိုအပာေလၿပီ။ ေကာက္ ေအာင္ အလုပနာခါနီးအခိနင္ ေရခိဳးလိုကည္။ ေရခိဳးၿပီး သနပါးလိမ္းရန္.သနပါးေသးေနတုန္းမာပင္ ေကာက္ ေအာင္ ပန္ေရာကာေသာ အသံၾကားလိုကသည္။ သနပါလိမ္းေနတုန္း မနဲရိမငင္းတင္ အခန္းဝဆီမ ရိပနဲx{1037} လx{103C}ပားမx{103C} တစု သတိပဳမိခိနင္ မတူဇာတစ္ေယာက္ စိတဲမ ကိတ္ၿပဳံးလိုကိေလသည္။

ရငားထားေသာ ေရသx{1014}x{103D}ုတမိနို ေဖခလိုကည္။ မနဲတင္ သူမ၏ ဖဴေဖးတင္းရင္းေသာ ရင္x{1014}x{103D}စx{103E}ာအစုံက ထင္းထင္း x{1039}x{101C}ကီး ေပၚေနေတာ့သည္။ ေခာင္းေနေသာ ေကာင္ေလး မx{101B}ိုးမယဖစာ အေသခာပငစည္။ လညင္းေတ ရငတ္ေတကို ခန ၾကာ အခိနဲလိမ္းၿပီးမ ထရပိုကည္။   ေရသx{1014}x{103D}ုတမိန္ ဂင္းလုံးပုံကာ သူမက ကိုယုံးတီဖင့္ ရပကားဖစ္ေလသည္။  မနီx{101B}ိုေရx{1037}ကို အသာေဖးညင္းစာ x{1039}x{101E}ကx{1039}x{101E}ကယယေလး ေလာကားလိုကည္။ ဗီx{101B}ိုမနို ေကာေပးခါ ေနာကနည့္၍ ၾကည့္ လိုကည္။ တကယ သူမ၏ ေရx{1037}ပိုင္း ခx{1014}x{103D}x{1039}x{1016}ာကိုယ္ အလအပမားကို ေကာက္ေအာင္ မင္ေစလို၍ဖစည္။  သူမ၏ရည္x{101B}ယက္ ေအာငငါသည္။ ေကာက္ေအာငာ ၾကည့္ေနရင္း စိတx{103C}ပားလာကာ လီးေတာငာသည္။ သူက  တမင္ေခာင္းၾကည့ာမဟုတ္။ အလုပပနာၿပီး စာအုပားငါးရန္ ပနထကာ အနီငယ့ခန္းတံခါး ဟေနတာကို  အမတမဲ့ ၾကည့ိရာမာ အနီငယ္ သနပါးလိမ္းေနသည္ ေတx{1037}ကာ ခဏရပ္ၾကည့ိခင္း ဖစ္ေလသည္။    အနီငယ အကx{103E} ထုတတ္ေနၿပီဖစ္၍ ေကာက္ေအာငာ ေတာင္ေနေသာလီးကို ပနေစရန္ စိတိန္းကာ စာအုပိုငိုx{1037} ထကာခဲ့ေလ သည္။

စာအုပိုငေၾကာင္း ေတးမိေတာ့လည္း ေတာင္ေနေသာ လီးက ေတာ္ေတာဲx{1037}ပနက။  စာအုပိုင မနန္းေဖးေဖးေအာင္ ေၾကာင့္ ဖစ္ေလသည္။ နန္းေဖးေဖးေအာငိုတာ စာအုပိုငိုငင္ ကိုဇင္ေဌး၏ မိန္းမဖစည္။ ကိုဇင္ေဌးက x{1039}x{101C}ကီးမဝကက္ ေပါကာ သူေမးမ သူx{1037}သမီးအx{101B}ယာရိေသာ နန္းေဖးေဖးေအာငို ေဆးေပးၿမီးယူအဖစ္ ယူလိုကည္။ ယူၿပီး ေလးငါးx{1014}x{103D}စ္ၾကာ ေသာအခါ ကိုဇင္ေဌးတစ္ေယာက္ ေလဖတာ အိပာထဲ လဲေနေတာ့သည္။ ကိုဇင္ေဌး မလုပ္x{1014}x{103D}ိုင္ေတာ့ မမေဖးကပဲ  အစစအရာရာ လုပေတာ့သည္။  ရမ္းမဖစ္၍ အသာဖဴဖဴ x{101B}ုပေလးကလည္း ငယယ္ေခာေခာ ဖင္ေတရင္ေတက မx{1039}x{101C}ကီး ေသာည္း ကစစစစ္ ေတာင့္ေတာင့င္းတင္းရိေသာ မမေဖးကို ၾကားကား ဝငဲခငူမား ရပကဲမာ ထုနဲx{1037}ေဒးရိ သည္။ စာအုပိုင ကိုဇင္ေဌး ထိုငုန္းကထက္ ပို၍အငါးသကာသည္။ သိုx{1037}ေသာ္ မမေဖးက အေနတညည္။ လူတိုင္းx{1014}x{103D}င့ ေရာ။

သိုx{1037}ေသာ္ သူx{1037}ကိုက သိသိသာသာကို ေရာသည္။ သိတဲ့သူေတက ဆဲစိပစိုx{1037}ေမာက္ေပးၾကသည္။ တစက ေရလာေစခင္၍  ေမာင္းအကယ္x{1039}x{101C}ကီး ေပးပါေသာည္း ေရကိုဖင့ဖိုx{1037}ရာ မဖင့ဲ မဖင့တ္ ဖစ္ေနသညာ ဂကလသည္။ ယခု အနီငယ ဒုကx{1039}x{1001} ေပးလိုက္၍ လx{103C}ပားေနေသာ စိတိုထိန္းရင္း ေတးမိေတးရာ ေတးကာ ေလာကမ္းလာခဲ့သည္။ ပတနင္ သတိပဳလိုက္ ေတာ့ စာအုပိုင္ေရx{1037} ေရာက္ေနၿပီ။  ဆိုငဲ လမ္းဝငာ အပည့ာအုပို စားပဲေပၚတငင္း မမေဖးကို လမ္းx{1014}x{103D}x{103C}တကိုက္ သည္။ မမေဖးက စာအုပင္ေပၚကို စာအုပား ပနင္ စီေနသည္။  “မမ”   “ကိုထက္ ေစာတယ္ေနာ္”   “ဟုတယ္ မမ  ေနာကရင္ လူမားလိုx{1037}”  “လူဘယ္ေလာကာမား မမက မင္းဆို အရငုပ္ေပးတာပါေနာ္”   “ဟုတ္ သိပါတယမ”     “ေရာ့ဒီမာ  ရငအသစကယ္ ယူသားလိုက္ေတာ့ မင္းအတက္ ေသခာဖယားတာ ဘယူမ မယူရေသးဘူး”   မမေဖးက အေရ လဲ့ကာ တဖိတိတ္ေတာက္ေနေသာ မကုံးx{101B}ဲx{1039}x{101C}ကီးမားဖင့္ မကုံးခင္းဆုံေအာင္ စိုက္ၾကည့င္း လမ္းေပးလိုက္ေလသည္။  စာအုပာမည္ ၾကည့ိုက္ေတာ့ ရငုနားမိသည္။ နာမည “ရင့ိုခစယ္” စာအုပိုၾကည့္ၿပီး ပနေမာ့တင္ ၿပဳံးစိ ၿပဳံးစိ ဖင့္ သူx{1037}ကိုၾကည့္ေနေသာ မမေဖးကို မငိုကေလသည္။

“ဟင္း ဟင္း မင္းေလးကေရာ ဘယိုသေဘာရလဲဟင္”   မကခီ၍ ၾကာၾကည့္ေလးၾကည့ာ ေလးသံတိုးတိုးေလးဖင့္ ေမးၿပီး  ေနာကည့ာ သူမ၏ လုံးကစ္ေသာ ဖင္ေလးမားကို တစုံးခင္းတုနါေစလက္ စာအုပငကယ္ အိမ္ေနာကိုx{1037} ဝငား ေလသည္။ ေကာက္ေအာင္ စိတဲတင္းခနဲx{1037}ဖစာ မမေဖးေနာကိုx{1037} လိုကငာခဲ့သည္။ စာအုပင္ေနာကင္ ေကာေပးေန ေသာ မမေဖးကို ဇတနဲx{1037} ဆဲလည့ာ ပုရိသအေပါင္း အေရေပာ္ေစေသာ x{1014}x{103D}x{103C}တမ္း ေဖာင္းေဖာင္းေလးအား ဖိကပာ နမ္း ပစိုကည္။ ေနာကx{103F}နာ ေနာကင္း ေနာကုံး မုဒိန္းမx{103C}ကလဲ ဘာမမရိ ရလငမတု သေဘာထားကာ အရဲစနx{1037}ိုက္ ခင္းဖစည္။   ထငတထားေအာငင္ မမေဖးက တုံx{1037}ပနမ္းလာသည္။ နမ္းတာကလည္း တကယ့င္းပင္းရရ မကက္ေမာ ေမာ ရိလသည္။ ေကာက္ေအာင္ ေနာကပ္ ကံထူးတာက မာနီေထာငေနေသာ သူ၏ လီးx{1039}x{101C}ကီးကို မမေဖးက သူမ၏ လက္ ေသးေသးသယယ္ေလးဖင့္ ပုဆိုးေပၚမ အုပိုငာ ေရx{1037}တိုးေနာကငုပာ ဂင္းတိုကစားေပးေနသည္။ သူကလည္း မမ ေဖး၏ ကစစင္းအိေသာ ဖငားကို အားမနာတမ္း ကိုငယင္ နမ္းေနမိသည္။

“ပတ္”   အနမ္းရည္x{1039}x{101C}ကီး အဆုံးမာေတာ့ x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းခင္းခာသံက ကယ္ေလာငာ ထက္ေပၚလာသည္။ မမေဖးက စတငာ    “သူ သိပ္ၾကမ္းတာပဲ လူဆိုးေလး”  “မမက လတာကိုး”   ဟုေပာကာ ထပမ္းရန္ တိုးလာေသာ သူx{1037}ကို မမေဖးက လကင့န္းထား ရင္း  “ေတာ္ၿပီ လူေတေရာကာဦးမယ္”  “ေရာက္ေရာက္ မရဘူးမမရာ”   “မရလဲ ရလိုက္ေတာ့ မနကန္ ေနx{1037}လညရင္ အား လား”  “မမအတကို အခိနည့ားတယ္”  “မနကန္ေနx{1037}လည္ မမေပာတဲ့ လိပာအတိုင္းလာခဲ့ အခုလိပာေရးေပးလိုကယ္  အဲ့ေတာ့မ မင္းေလး သေဘာရိ”   “အိုေက စိနိုက္ေလ မမ”  လူခင္းခဲၿပီး ဆိုင္ေရx{1037}ပနကဲ့ၾကသည္။ ဆိုင္ေရx{1037}ေရာက္ၿပီး ၿပီးခင္း စာအုပါးသူမား ဝငာ၍ x{1014}x{103D}စ္ေယာကား သကင္းကိတမိသည္။ ထက္ေအာငည္း စာအုပိုယူကာ ထကာခဲ့ လိုကည္။ လမ္းမာ စာအုပင့္ၾကည့္ေတာ့ စာအုပ္ၾကားမာ ညx{103B}ပ္ေပးလိုက္ေသာ စာx{101B}က္ေသးေသးေလးေပၚ၌ လိပာx{1014}x{103D}င့္ ဟိုတယ္ နာမညို ေတx{1037}လိုကေတာ့သည္။

အိမိုx{1037}ပန္ေရာက္ေသာအခါ ေကာက္ေအာငာ အနီငယ့ိုမင္ၿပီး တမိဳးရငုနပနည္။ အနက္ေရာင္ ဆဲသားလကတ္  အကx{103E}x{1014}x{103D}င့္ စေတာ့ကင္ အနီေရာငို ဝတငားေသာ အနီငယည္ ေကာက္ေအာင္ မကုံးထဲဝယ္ အရမ္း  ဆကီကေနသည္။ အားမနာတမ္း စိုက္ၾကည့ာ “အနီငယ ဒီေနx{1037}အရမ္းလတယာ”  ဟုေပာလိုက္ေတာ့ အနီငယ  မပင့ပင့္ၿပဳံးရင္း   “သားက ဘာစားခငိုx{1037}လဲကယ္ အနီငယင့္ မိုးေပၚေတာင္ ေမာကငာၿပီ”   “တကယ္ေပာတာပါ အန္ တီငယဲx{1037}”  “အင္းပါ တစကကမ သားစားခငာ အနီငယ္ ေကၽးပါ့မယာ အခု ညီမေလးကို သားx{1039}x{101C}ကိဳလိုက္ဦးမယ္ေနာ္”   ဟုေပာကာ လည့ကားေလသည္။ အနီငယ့္ေနာကိုင္းအလကို ၾကည့င္း သကင္းx{1039}x{101C}ကီးသာ ခမိေတာ့သည္။ “ဟင္း”  ခုတင္ေပၚအိပ္ေနရင္း စာသာဖတ္ေနရေသာည္း စာထဲစိတေရာက္ အေတးထဲဝယ္ မမေဖးx{1014}x{103D}င့္ အနီငယိုx{1037}ကိုသာ တ ဝဲလယယ္ မင္ေနရသည္။ အိမ္ေရx{1037}ဆီမ အသံၾကားရ၍ အနီငယ္ ပနာၿပီဖစ္ေၾကာင္း သိလိုကည္။

အနီငယ့္ အေၾကာင္း စဥ္းစားမိေသာအခါ အနီငယ့ို မငဲ့ရေသာ ပုံစံမားကို ပနင္ေယာငာကာ စိတထိန္းမရေတာ့။ တင္းေန ေသာစိတား ေဖေလာ့ရန္ ငါးဦးေကာတီထိုငာ ေဂကိုငင္းထုမိေတာ့သည္။ မကိမိတ္ ဂင္းထုေနရင္း ထူးခားေသာ အာx{101B}ုံံ ခံစားမိလာေသာေၾကာင့္ မကိဖင့ိုက္ေသာအခါ လx{103C}ပားေနေသာ လကား အလိုလိုရပနx{1037}ားမိသည္။ ဘယိန ေရာက္ ေနမန္းမသိေသာ အနီငယ ခုတင္ေဘးမရပာ ေသခာစိုက္ၾကည့္ေနေသာေၾကာင့စည္။ ေတးေနမိေသာ စိတူးယဥ္ အေတးမား ၾကက္ေပာကက္ေပာက္ ေပာကုနည္။ ေရခိနိုက္ေနတုန္း အမူးေပကာ ေပာကုနလိုမိဳး ဘာဆကုပ္ ရမန္းမသိ လီးကိုငာ အနီငယ့ို ေၾကာင္ၾကည့္ေနမိသည္။ “ဟင္း ဒီေကာင္ေလးေတာ့ေနာ္ အတတ္ေကာင္းေတ တတ္ေနတာ  ဒီမာ မင္းအကx{103E} မီးပူတိုက္ၿပီးသားေတ ကိစx{1039}x{1005}ၿပီးမသိမ္းေတာ့” ဟုေပာကာ ေတာင့င္းေသာ သူx{1037}ဖငားကို တုနါေစလက္ လည့္ ထကားေလသည္။ ေကာက္ေအာငာေတာ့ ဟိုမေရာကီမေရာကင့္ ဖီးလ္ေအာကားေတာ့သည္။

“မဂx{1039}x{1004}လာပါရင္”  “ညီမေရ အကို ေကာက္ေအာငါ”   “ဟုတဲ့ပါရင္ ငမတ္ေရ ဒီအကိုx{1037}ကို အခန္း(၉၉)ကို လိုကိုx{1037}ေပးလိုကါ”   “ကေနာ့္ေနာက လိုကဲ့ပါဗာ”  ေကာင္ေလးကေပာကာ ေရx{1037}ကေန လမ္းပေပးသည္။ ေကာက္ေအာင္ အလုပို ခင့ူ လိုကာ တစာရီအေရာက္ ထကာခဲ့ခင္းဖစည္။ ဒုတိယထပိုx{1037} ေရာက္ေသာအခါ  “ဒီအခန္းပါအကို”   ဟုေပာကာ ထက္ သားေလသည္။ အခနဲဝငိုက္ေတာ့ ေအးခနဲx{1037}ဖစာ အဲယားကန္း ဖင့ားေၾကာင္း သိလိုကသည္။ အခန္းထဲ ၾကည့ိုက္ ေတာ့ ခုတင္ေပၚတင္ တငါးလဲထိုင္ေနေသာ မမေဖးကို ေတx{1037}လိုကသည္။ မမေဖးက ရပကx{103E} လကည္x{1014}x{103D}င့္ ဂင္းေဘာင္းဘီကို  ဝတားသည္။ အခန္းထဲ သူဝငာေတာ့ မတပပာ ဆီးx{1039}x{101C}ကိဳေနသည္။

သူက စကားေပာမေနေတာ့ပဲ မမေဖးကို အသာေပx{1037}ဖကာ မမေဖး၏ x{1014}x{103D}x{103C}တမ္း ေဖာင္းေဖာင္းေလးအား စုပမ္းလိုကည္။ မမ ေဖး၏ တုံx{1037}ပနx{103C}ကာ ပင္းထနည္။ သူx{1037}ကို ခပင္းတင္း ပနကာ အငမ္းမရ ပနမ္းသည္။ နမ္းေနရင္း သူက မမေဖး၏ အကx{103E} ကိုခၽတ္ေတာ့ မမေဖးကလဲ သူx{1037}အကx{103E} ပနၽတ္ေပးေနသည္။   ခx{1014}x{103D}x{1039}x{1016}ာကိုယ္x{1014}x{103D}စုလုံး အဝတဲ့သားေသာအခါ သူက မမကို ခုတင္ေပၚသိုx{1037}  တန္းလဲလိုက္ေလသည္။ ထိုx{1037}ေနာက္ မမ၏ ေပါင္x{1014}x{103D}စက္ၾကားသိုx{1037} မက္x{1014}x{103D}ာအပာ အမးအမx{103B}ငရိ ရင္းသနx{1037}ာ စိခရက္ ေရေမx{103E}းနံx{1037}  သင္းပံx{1037}ေနေသာ မမေစာကတ္x{1039}x{101C}ကီးအား လာဖင့္ အပားလိုက္ ပင့ကါေတာ့သည္။ မမေဖး၏ ေပါင္ၾကားကို စိခရက္     ေရေမx{103E}းစတားေသာ အဖစ ေကာက္ေအာငို စိတဲမ ေကနပ္ေစသလို ပို၍လည္း စိတ္x{1039}x{101E}ကလာေစသည္။ မမေဖး၏ ကို ရီးယားကားထဲက ေကာငေလးမား ၿငီးသလို ၿငီးသံေလးမားကလည္း စည္းခကီညီ ထက္ေပၚလာေတာ့သည္။

“အင္ အင္ အာ အာ အာ အာ အင္ အင္ အင္ ဟင္ အင္ “  သူက ေစတနာထားကာ စိတါလကါ ဘာဂာမx{103C}တ္ေပးေနသည္။ မမ လည္း တစိုယုံး ခါယမ္းေနကာ အထတထိပ္ ေရာက္ေနသည္။ ေစာက္ေရမားက အိုငန္းေနသည္။ ဒီအခိနည္ လိုးရန္ အသင့္ေတာုံးအခိန္ ဖစ္ေၾကာင္း စာေတx{1037}ဗဟုသုတမ သိရိသည့တက္ မမ ေပါင္ၾကားမ သူx{1037}မက္x{1014}x{103D}ာကို အသာခာကာ ထလိုက္ ေလသည္။  “အင္း ေကာင္းေနပါတယိုမ ေမာငကာ”  “မမ ပိုေကာင္းေအာင္ လိုးေပးမလိုx{1037}”   ဟုဆိုကာ မမ ေစာကတမာ  လီးx{1039}x{101C}ကီးကို အသာေတ့လိုကည္။ မမ ကိုယ္ေလး တစကုနာ မကုံးေလးေတ ေမးစင္းသားေလသည္။ သူက ခါးကို  အသာေရx{1037}တိုးေတာ့ လီးx{1039}x{101C}ကီးက မမ ေစာကတ္ေလးကို ၿဖဲ၍ဝငာသည္။ စိုx{101B}ဲေနေသာ ေစာက္ေရမားေၾကာင့္ လီးဝငမ္း ေၾကာင္းကေတာ့ ေဖာင့ဴးေနေလသည္။ ေဖးေဖးခင္း အသာထိုးသင္းေတာ့ လီးတဆုံးဝငာ ဆီးခုံခင္း ပူးကပ္ေနေတာ့သည္။

ေကာက္ေအာင အသာၿငိမ္၍ x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းခင္းပဲ နမ္းေနရာ ေအာက မမေဖးမာ မx{101B}ိုးမယဖစ္ၿပီး ေကာ့ေပးလာသည္။ ထိုအခါ  ေကာက္ေအာင ကိုယx{1014}x{103D}x{1039}x{1016}ာ အသာx{1039}x{101E}ကကာ ခါးအားပင္းပင္းဖင့္ ေဆာင့ိုးပါေတာ့သည္။ လီးကx{1039}x{101C}ကီးx{1039}x{101C}ကီး ခါးအားသနနင့္  အလိုးခံရေတာ့ မမေဖးတစ္ေယာက္ ေလာကx{1039}x{101C}ကီးကို ေမ့သားေအာင္ ေကာင္းေနသည္။ အသံထက္ ၿငီးငဴဖိုx{1037}ကို မနဲအားယူရသည္။    “အ ..အ ….အာ ….အို အ အ အို အာ အအ”   လီးx{1039}x{101C}ကီးက ေစာက္ေခါင္းတစုလုံး အပည့သိပင္ ထိခကလည္း အပည့္။ ငတ္ ခဲ့ရသမ အခုမ အတိုးခ စားရေတာ့သည္။ ေကာက္ေအာင ေဆာင့ကားကို အားထဲ့ေဆာင့င္း x{1014}x{103D}ိုx{1037}အုံမားကို ညစဲသည္။  x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းမားကိုလည္း စုပည္။ ထိုx{1037}ေနာက္ ပခုံးသားကို လက္x{1014}x{103D}စကင့္ ဆဲကာ လိုးသည္။ ေမx{1037}ယာကို လက္ေထာက္ၿပီး ကိုယ္ လုံးခင္းခာ၍ လိုးသည္။ မီးကုနမ္းကုန္ x{1014}x{103D}ားသိုးx{1039}x{101C}ကိဳးပတ္ လိုးခင္းဖစကား နန္းေဖးေဖးေအာငာ ရငင့တတ္ အလိုးခံရေလ သည္။

အသကx{103C}ခိနရေအာင္ လိုးခကိတိတင့္ အလိုးခံေနရသည့္ ၾကားကပင္ သူမက ေအာက ဖင္ေကာ့ေပးခင္း၊ ေကာက္ ေအာင္၏ x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းမားကို အငမ္းမရ ပနညုပူခင္းမားကို လုပ္ေပးေနသည္။ အရိနကာေသာ အခစ္ေရတမံသည္  ေဆာင့က္ x{1014}x{103D}စာေကာ္ေသာအခါဝယ္ ၿပိဳငူပည့ံကာ ၿပီးဆုံးခင္းသိုx{1037} ေရာကိၾကေလသည္။   ေစာကတဲ လီးတဆုံးထဲ့ ကာ လေရမား အပန္းခံရသညာ မမေဖးအဖိုx{1037} ဘာx{1014}x{103D}င့ မလဲx{1014}x{103D}ိုင္ေသာ စည္းစိမစလို ၿပီးဆုံး၍ လေရထကည့ခိန္ လီးတစ္ ေခာင္းလုံး ေစာကတ္ အတင္းသားမားက ဆဲစုပံထားရသညာ ေကာက္ေအာငဖိုx{1037} တစကာတစါ x{1039}x{101C}ကဳံေတx{1037}ရေသာ  အရသာေကာင္း ဖစ္ေလသည္။ အေရေတ ေပါင္းစပားရသည့ည္းတူ စိတင္းဆကယာ တစ္ေယာကိုတစ္ေယာက္  ယခငကို၍ နားလညားၾကေတာ့သညု ခံစားမိၾကသည္။

ထိုေနx{1037}က တစေနလုံး ခစဲဝင္ၾကသည္။ မမေဖးက ပုံစံမိဳးစုံ သူx{1037}ကိုသင္ေပးသလို သူကလည္း သင္ေပးသမ အမီ လိုက္x{1014}x{103D}ိုငည္။  ေကာက္ေအာငတက္ ပို၍ေကနပရာေကာင္းသည မမေဖးက သူx{1037}အား ခစင္းေမတx{1039}x{1011}ာေတမပါပဲ ဘာေx{1014}x{103D}ာင္x{1039}x{101C}ကိဳးမ မ ထားပဲေနဖိုx{1037} ပင့င့င္းလင္းေပာသည္။ သူကလည္း ေသးသားေတာင့လိုx{1037} တစ္ေယာကိုတစ္ေယာက္ ကူညီေပးေသာ ဆက္  ပါတနာေတ အေနနဲx{1037}ပဲ ေနသားၾကရန္ သေဘာတူလိုက္ေလသည္။ တစ္ေနကုန္ အားရပါးရ ခစဲဆင္ၿပီးေသာအခါ x{1014}x{103D}စ္ေယာကား  လမ္းခဲကာ အိမနဲ့ၾကေတာ့သည္။

ဒီရက္ေတမာ မတူဇာတစ္ေယာက္ စိတဲx{1037}ကိုယဲx{1037}မကပ္ ရည္းစားပူထကိုးေသာ လီးပူမိေနသညုပဲ ဆိုရေပေတာ့မည္။ ဘာ လုပုပ္ အလုပာ လုပ္ေနေသာည္း စိတဲမာ စဲေနသညား ေကာက္ေအာင္၏ လီးx{1039}x{101C}ကီးပငစည္။ ဟိုတစ္ေနx{1037}ညေန က ေကာက္ေအာင္ အလုပ္ေနာကမ ပနာသည္။ ယခုလည္း သမီးကဴရငိုx{1037}ခဲၿပီး အိမာ တစ္ေယာကဲရိေနခိုက္ စိတ လာေတာ့သည္။ ထx{1039}x{101E}ကေနေသာစိတား ၿငိမက္ေစရန္ အခန္းထဲဝငာ ထမိနၽတ္၍ ေတာင္ေနေသာ ေစာကိအားပတာ  စိတတိုယတ္ အာသာဖေနမိသည္။ မကိမိတာ လကစက ေပါင္ၾကားရိ အစိကိုပတ္ၿပီး ေနာကစက  လကိဳး လကလယ္ x{1014}x{103D}စ္ေခာင္းပူးကာ ေကာက္ေအာင္ လီးx{1039}x{101C}ကီးကို မင္ေယာငင္း လီးx{1039}x{101C}ကီးအမတင့္ စုပ္ေနသည္။  ပတန္းကငို ေမ့ထားကာ တစ္ေယာကဲ ေဟာ့ေနသည္။

ထိုအခိနာပင္ ေကာက္ေအာငည္ အလုပ ပန္ေရာကာေလသည္။ အိမဲသိုx{1037} ဝငာေသာအခါ လူကမရိ အနီငယ့္ အခန္းေရx{1037} ေရာက္ေသာအခါ ေအာကိုင္း ဗလာကင္းလက္ ရာဂမီး ေတာက္ေလာင္ေနေသာ အနီငယ့ို မငိုက ေတာ့သည္။ အဆငင့္ေနေသာ အေခအေနကို မငသည့္ေနာက္ ေကာက္ေအာင္ တစ္ေယာက္ သိပဥ္းစားမေနေတာ့ပဲ  အကx{103E} လုံခည္ ခၽတိုကာ အနီငယ့ခန္းထဲ ဝငာလိုက္ေလသည္။  ခဲထားေသာ အနီငယ့္ေပါင္ၾကားတင္ မက္x{1014}x{103D}ာအပ္ ကာ ေစာကိပတ္ေနေသာ အနီငယ့ကို ဆဲဖယိုကာ အနီငယ့္ေစာကတစုလုံး လာဖင့္ အပားလိုက္ ပင့က္ ပါေတာ့သည္။ မတူဇာမာ x{101B}ုတရက္ သူမ၏လကို ဆဲဖယံလိုကေတာ့ အလနx{1037}ၾကား ဖစားေလသည္။ သိုx{1037}ေသာ္  ေစာကတို အယကံလိုကေသာအခါ ၿငိမ္းလုနီးနီး ရာဂမီးမားက ပနည္ ေတာက္ေလာငာေတာ့သည္။

ေကာက္ေအာင ေစာကိကို လာဖင့ကာ ေစာကတဲသိုx{1037} လကိဳး ဖငဲသိုx{1037} လကလယဲ့ၿပီး အသင္းအ ထုတုပ္ ကစားေပးသည္။ ေစာကိအယကံရၿပီး ေစာကတ္x{1014}x{103D}င့င္ တၿပိဳငဲ ကလိခံရေသာ မတူဇာမာေတာ့ ေလာကx{1039}x{101C}ကီး ကိုေမ့ကာ ေကာ့ပံေနေလသည္။ ေစာကိဆီမ စိမ့ဥ္ေသာ အရသာ ခံစားေနရခိနင္ ေစာကတဲရိ လကိဳးက ဝငိုက္ ထကိုကစ္ေနၿပီး ဖငဲရိ လကလယလဲ ပတိုးေပးေနရာ ခါတိုင္းထက္ ပိုေကာင္းေနသည္။ ပါးစပဲမာရိေသာ လကို လဲ အားရပါးရ စုပ္ေနမိသည္။ ေကာင္းလန္းမက ေကာင္းေနေသာေၾကာင့္ ခဏေလးဖင့္ x{1014}x{103D}စီခန္ၿပီးသားေခၿပီ။ ယခု တတိယ အx{1039}x{101C}ကိမ္ အရိနနကာေသာအခါ ေကာက္ေအာင လိုးရနတက္ ထလိုက္ေတာ့သည္။ မတူဇာမာ အရိနကား သဖင့္ မကုံးဖင့ာ ၾကည့ိေလသည္။

“ဟင့္ ဟင့္ သား ဘာလိုx{1037}ရပိုကာလဲ ဟင္”   “အနီငယ့ို လိုးမလိုx{1037}ေလ ခံမာလား သားလိုးေပးတာ ခံမာလား”   ေကာက္ ေအာင ေပာလဲေပာ လီးx{1039}x{101C}ကီးကိုလဲ ေစာကတမာ ေတ့လိုက္ေလသည္။ မတူဇာမာ ေစာက္ေရေတာက္ေတာကကာ  စိတေနသည့ခိနင္ အထိအေတx{1037}ေကာင္းေသာ လီးx{1039}x{101C}ကီးဖင့္ အေတ့ခံလိုကေသာအခါ တစိုယုံး ကတုနယင္ ဖစ္ သားေတာ့သည္။ စကားပင္ မေပာx{1014}x{103D}ိုင္ ေခါင္းကိုသာ ၿငိမ့လိုကည္။  ထိုအခါ ေကာက္ေအာင ေစာကတဲသိုx{1037} လီးx{1039}x{101C}ကီးကို  ထိုးသင္းလိုက္ေတာ့သည္။ အသင္းအထုတ္ အသာလုပာ ေညx{103B}ာင့္ေပးေနရင္း အနီငယ္၏ အေပၚအကx{103E}ကို ဆဲခၽတိုက္ ေတာ့သည္။ လီးတဆုံးဝငားခိနာေတာ့ အနီငယ္၏ x{1014}x{103D}ိုx{1037}x{1014}x{103D}စုံးကိုဆဲကာ တဖန္းဖန္း ေဆာင့ိုးေလသည္။ အနီငယ္၏  x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းသားမားကို ဆဲစုပမ္းေပးသည္။ x{1014}x{103D}ိုx{1037}သီးေခါင္းေလးမားကို ေခေပးသည္။ အနီငယလည္း အားကမခံ ေခx{1014}x{103D}စကို  ခါးသိုင္းခိတ ေအာကေန ေကာ့ေပးခင္း၊ ေစာကတ္ အတင္းသားမားဖင့္ ေကာက္ေအာင္၏ လီးx{1039}x{101C}ကီးအား ညx{103B}ပဲေပး ခင္းမားကို ပဳလုပ္ေပးေလသည္။ မီးကုနမ္းကုန္ အခစဲx{1039}x{101C}ကီးကို ဆင္x{1014}x{103D}x{103E}ဲၾကေလရာ အနီငယ့္ ၿငီးငဴသံမား တဖန္းဖန္း ေဆာင့္ သံမားဖင့္ စည္ေဝေနေလသည္။

“အ…အ…သား…အန္…တီ…အား…အ ဟင္း…ငယ္…ဟင္း…ေကာင္း…ေကာင္း…ေကာင္း”   အနီငယာ တစိုယုံး တနx{1037}ိမ္ လူးလနx{1037}္ ေကာ့ပံကာ မၿငိမက္x{1014}x{103D}ိုငဲ လx{103C}ပားလကိသည္။ ေကာက္ေအာငာ အေကနပ္x{1039}x{101C}ကီး ေကနပ္ေနသည္။ တစတ္ အတင္း မမေဖးကိုေရာ အနီငယ့ိုပါ လိုးရသညာ အငတနံေကာင္းသညု ေတးထငိသည္။ ခနၾကာေသာအခါ အနီ ငယ ၿပီးခါနီးၿပီဟု ေပာလာရာ သူက x{1014}x{103D}စတို၍ တစိုယုံး အားကုနုံးကာ ေဆာင့ိုးေတာ့သည္။ အစပထမ အားကုန သုံးေသးပဲ ၿပီးခါနီးမ တကုန္x{101B}ကုန္ ဖင့င္းသည္ အလိုးခံရသည့္ မိန္းမအဖိုx{1037} ေကာင္းသညာမက ဆဲလန္းေစသညု မမေဖး က သင္ေပးခဲ့ေလသည္။

“အ…အ…သား…အန္…တီ…အား…အ ဟင္း…ငယ္…ၿပီး…ေကာင္း…ၿပီး…ေကာင္း…နီး…အ…ၿပီးခါ…နီး..ေကာင္း”   အားကုနုံး  ေဆာင့္ေနရာ သူေဆာင့ိုကိုင္း အနီငယ့္ တစိုယုံးမာ အင့နဲx{1037} ေနေအာင္ တစိုယုံး လx{103C}ပါသားေလသည္။ မၾကာခင္ မာပဲ သူx{1037}၏ လီးတစုလုံးအား ေစာကတတင္းသားမားက ညx{103B}စဲကာ တစိုယုံး ဆနx{1037}ငငငစင္း အနီငယစ္ ေယာက္ ၿပီးဆုံးသားေတာ့သည္။ သူက မရပ္ေသးပဲ ဆက္ေဆာင့္ေပးေနရာ ခနအၾကာတင္ အနီငယ့္ ေစာကတဲသိုx{1037} သူ၏လီး x{1039}x{101C}ကီးမ လေရမား တထုတုတန္းထဲ့ကာ ၿပီးသားေလသည္။

အနီငယ့ိုယ္ေပၚေမာကာ ခန အနားယူေနမိသည္။ အတန္ၾကာမ ထ၍ အနီငယ့္x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းမားကို စုပမ္းလိုကည္။ အန္ တီငယလဲ အလိုကင့္ ပနမ္းေလသည္။ အားရေအာငမ္းၿပီးမ x{1014}x{103D}x{103C}တမ္းခင္း ခာလိုကည္။   “လူဆိုးေလး သူမားကို  အတင္းတကိုးတယ္”  “လိုးx{101B}ုံတငကဘူး မဂx{1039}x{1004}လာပါေဆာင္ဦးမာ မမေရ”   “အနီငယ အသက္x{1039}x{101C}ကီးပါၿပီကာ”   “x{1039}x{101C}ကီးx{1039}x{101C}ကီးဗာ  မမကို လကပူမာ လကပင့္ေပးပါ မမရယ္”  “ဇတါလားကယ္”   “မရဘူး မမကို ခစဲ့ၿပီးၿပီ”   “အဲ့ဒါဘာဖစဲ အခုလဲ  ခစိုx{1037}ရတာပဲဟာကို”  “ခစ္ၿပီးမေတာ့ မဂx{1039}x{1004}လာေဆာငတယမေရ”  ေကာက္ေအာင ေပာလဲေပာ မတူဇာကို ပခုံေပၚ ေကာငမ္းကာ ေရခိဳးခန္းဆီသိုx{1037} ထကာေလသည္။ မတူဇာမာ ေကာက္ေအာင သူx{1037}ကို အမနကယ္ တနိုးထား သည့တက္ေရာ ေနာင္ေရးပါ စိတရသည့တကါ ေကနပာ ပီတိဖစ္ေနမိသည္။ ေကာက္ေအာငာလဲ မမမတို  ထမ္းရင္း မမမတ္x{1014}x{103D}င့္ မမေဖးတိုx{1037}ကို တၿပိဳငဲ လိုးရန္ x{1039}x{101C}ကံရမညု ေတးကာ စဥ္းစားခန္းဝင္ေနေတာ့ေလသည္။