နောကတနေ့ မနကမာ နိုးနေပေမယ့ အိပရာထဲက သူ မထကခငလို့ ဆကအိပနေတဲ့အခိန ဖုနး လာလို့ ကုတငဘေး ကပရက စားပဲပေါက ဖုနးကို လမးကောကကိုငလိုကတယ ။ “ ထငအောငကောလားဟင …” “ ဟုတကဲ့…မမ ” ဒေါရေဖူသန့ ..ခေါတာ ….။ “ ထငအောငကော ရေ..နိုးပီလား..စောစောစီးစီး ခေါရတာတော့ အားနာတယကယ…ဒါပေမယ့ ရေနနး…
⚠️⚠️⚠️ မှတ်ချက် – အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။ အင်းစက်စာပေဆိုသည်မှာ မိသားစု မောင်နှမ သွေးသားရင်း အချင်းချင်း လိင်းဆက်ဆံသော အကြောင်းအရာကို စိတ်ကူးပုံဖော် ရေးသားထားခြင်း ဖြစ်ပါသည်။ ထို့ကြောင့် မကြိုက် မနှစ်သက်ပါက မဖတ်ရှုပဲ ကျော်သွားပေးပါ။ ယခုဝတ္ထုမှာ စာပေသဘော ရေးသားခြင်း ဖြစ်သဖြင့် လိုက်လံအတုယူ ပြုလုပ်ခြင်းများ မပြုလုပ်ပါရန် မေတ္တာရပ်ခံပါသည်။ ⚠️⚠️⚠️ ရာဇဝင်ထဲက…
“ကောကကီးရေ …ကောကကီး´´ “အော…ရေခိုးနေတာပဲ´´ “အော မငးကငါခေါတာမထူးဘဲဘာလုပနေတာလဲ´´ “ဟေ့ရောင မငးဂငးထုနေတာလား´´ ကနောလညးစိတတို၍အောပောလိုကရငးရေခိုးခနးရေ့မာ ထိုငစောင့နေသည။တံခါးဖင့သံကားသောအခါ ကနောမော့ကည့လိုကသည။ “ဗာ……အနတီမေ´´ “ငါ့သားဘာတေအောနေတာလဲ´´ ကနောခကခငးမဖေနိုငဘဲ မကလုံးမားပူး၍ကောငတောငတောငဖစနေသည။ကနော့ရေ့တငရပနေသောသူမာတခားသူမဟုတ။ကနော့သူငယခငးကောကကီး၏အမေအနတီမေဖစသည။အနတီမေ၏တစကိုယလုံးမာ ရငလားထားသော ထဘီပါးပါးတစကငးသာပါရိသည။ကိုယလုံးမာရေစိုနေ၍ ထဘီနင့အသားမာကပနေသည။ဆံပငပေါမရေစကကလေးမားကကလညး ဖူဖေးမို့မောကသော နို့အုံကီးနစခုကားသို့ တစစကစကစီးနေသညမာ ဆယကောသကပိုးထခါစအရယမပောနင့ မငသူတကာပင စိတထိနး၍ရနိုငမညမဟုတပေ။ထဘီခားမထိုးထကနေသောနို့သီးခေါငးလေးမားမာလညး မငသူတကာစို့ခငအောင စူထငနေသည။ကနောလညး အနတီမေ့မကနာကိုမမငတော့ဘဲ နို့အုံဖေးဖေးလေးနင့ စူထကနေသောနို့သီးခေါငးလေးမားကိုသာစိုကကည့နေခဲ့သည။ “ဟဲx{1037} ခေလး…´´…
⚠️⚠️⚠️ မှတ်ချက် – အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။ အင်းစက်စာပေဆိုသည်မှာ မိသားစု မောင်နှမ သွေးသားရင်း အချင်းချင်း လိင်းဆက်ဆံသော အကြောင်းအရာကို စိတ်ကူးပုံဖော် ရေးသားထားခြင်း ဖြစ်ပါသည်။ ထို့ကြောင့် မကြိုက် မနှစ်သက်ပါက မဖတ်ရှုပဲ ကျော်သွားပေးပါ။ ယခုဝတ္ထုမှာ စာပေသဘော ရေးသားခြင်း ဖြစ်သဖြင့် လိုက်လံအတုယူ ပြုလုပ်ခြင်းများ မပြုလုပ်ပါရန် မေတ္တာရပ်ခံပါသည်။ ⚠️⚠️⚠️ အမှောင်စိတ်…
မာမာနွယ်ကုတင်ပေါ်တွင် ခေါင်းအုံးကို ကျောမှီထိုင်ကာပေါင်နှစ်ချောင်းကိုခပ်ကားကားလုပ်ထားစဉ် သူမထမီအောက်မှ ခေါင်းတစ်ခုကို အသာပွတ်ပေးနေပြီး ဆေးလိပ်တစ်လိပ်ကို အရသာခံသောက် နေ၏။ဆေးလိပ်ငွေ့ကို အဆုတ်ထဲသို့ရွိုက်သွင်းလိုက်ပြီး တစ်ချက်အဖုတ်ထဲမှ ကျင်ခနဲဖြစ်သွားသဖြင့်မျက်နှာတစ်ချက်ရွုံ့လိုက်သည်။တုတ်ခိုင်သော ပေါင်နှစ်ချောင်းကို အတင်းညှပ်ထားလိုက်ပြီး ခေါင်းကိုအတင်းပွတ်သပ်နေလိုက်သည်။နောက်မှ ဘေးရှိစားပွဲပေါ်မှ ဆေးလိပ်ပြာခွက်ထဲ ဆေးလိပ်ကို ထိုးထည့်လိုက်ပြီး ထမီအောက်စကို ဆွဲလှန်လိုက်သောအခါ သူမပေါင်ကြားမှ နုနယ်လွန်းသော မျက်နှာပေါက်နှင့် အသားအရေဖြူဖွေးနေသော ခပ်ချောချောကောင်လေးတစ်ယောက်မှာ မျက်နှာတစ်ခုလုံးရွဲနစ်လျက် ခေါင်းမော့လာလေ၏။ “ကောင်လေး..နင့်ကိုဘယ်သူကရပ်ခိုင်းလို့ရပ်လိုက်တာလည်း..” သူမအမေးကြောင့်…
လွန်ခဲ့တဲ့နှစ်ပိုင်းက ရှမ်းပြည်တိုက်ပွဲတွေဖြစ်တဲ့အချိန် ကျနော်နဲ့အမေနဲ့ ရွှေလီကိုအဝတ်အထည်ထုပ်တွေ သွားသယ်ကြရတယ် ။ ကားတန်းကြီးပိတ်နေလို့ လမ်းမှာတင် ၂ညအိပ် ၃ရက်လောက်ကို ကြာသွားတယ် ။ တိုက်ပွဲကရှိ ကားတန်းကတိုးနဲ့ ကျနော်နဲ့အမေ ၃ရက်လောက်အိပ်ရေးပျက်တာပေါ့ဗျာ ။ မူဆယ်လဲရောက်ရော နေစရာကမရှိ အကုန်လုံးပိတ်နဲ့ အသိတစ်ယောက်အိမ်မှာပဲ သွားနေလိုက်ရတယ် ။ သူများအိမ်ဆိုတော့ အခန်းပိုက တစ်ခန်းထဲ သားအမိနှစ်ယောက် နေ့လည်ရောက်ရောက်ချင်းကို တန်းအိပ်ပစ်တော့တာပဲ ။…
သူမနာမည်က ‘စန်းစန်းခင်’အသက် ၁၉ ကျော်လို့ ၂၀ ပြည့်တော့မယ် တောသူဆိုတော့ လုံးကြီးပေါက်လှပေါခါးသေးရင်ချီဖင်လုံးကြီးကြီး…နို့အုံထွားထွားပေါ့…ရွာကာလသားတွေအကြိုက်ပေါ့ အမေတစ်ခုသမီးတစ်ခု..သူကတော့ ဘယ်ကာလသားမှစိတ်မဝင်စားဘူးသူသိတာက ‘စနေ’သူနာမည်ကတော့ ‘စနေ’ လို့ခေါ်ပါတယ် မိသားစုတော့မရှိတော့ဘူး အသက် ၂၅ ငယ်ငယ်ထဲကမိဘတွေဆုံးပါးသွားပြီ စနေဆိုရင်တစ်ရွာလုံးကကြောက်တယ်သူကမဟုတ်မခံလေ.. သူဟာသူတစ်ယောက်ထဲနေတယ် ဘယ်သူနဲ့မှမရောဘူး သူကိုစောက်ပြဿနာလာရှာရင်တော့ အဲ့ကောင်ဘဝကိုတော့မတွေးဝန့်စရာ သူကရွာအကြီးအကဲသူကြီးကိုတောင် သိပ်ဂရုမစိုက်ဘူး သူကြီးကလဲသူကိုသိပ်မဟုတ်ပဲနဲ့မစွတ်ဆွဲဘူးပေါ့ သူကြီးပါရှိန်ရတဲ့သူ သူအလုပ်ကတောတက်အမဲလိုက်တဲ့မုတ်ဆိုးလေးပေါ့…“ကိုမဲကြီးထန်ရည်တစ်မြူချဗျာ” ”ဟ..စနေပါလားကွ..မင်းဒီနေ့တောမလယ်ဘူးလား””အခုမှ တောကပြန်ထွက်လာတာကိုမဲကြီးရေ””စကားမများနဲ့ဗျာထန်းတစ်မြူသာအရင်ချပေး””အေးအေး..အေးပါစနေရာ.. အမြီးရောဘာစားမလဲ..””ငရံခြောက်ဖုတ်ရှိရင်ချဗျာ”ခဏနေတော့…
ဖြစ်ရပ်မှန်ပါ ကျနော်ညဆိုရင် အဒေါ်တို့ဆီသွားသွညးပြီး ရုပ်ရှင်ကြည့်တက်တယ်။ တကယ်က လွတ်လွတ်လပ်လပ်နေရလို့ပါ အိမ်မှာနေရင် အမေကဟိုခိုင်းဒီခိုင်းနဲ့ ။ ဟိုမှာဆို ခိုင်းမဲ့သူမရှိ။ ခိုင်းရင် မတရားမုန်းတာ။ တစ်ရက် ကျနော် ကြိုက်တဲ့ tv seriesကြည့်နေတုန်း အဒေါ်က ကျနော့်ကို ကော်ဖီသွားဖျော်ခိုင်းတာ။ ကျနော်ကလည်း ဘယ်သွားဖျော်ပေးမလဲ။ ဒါပေမယ့် သိတဲ့အတိုင်း အဲ့ဒီနားက ထိုင်နေတဲ့ လူကြီးတွေက ကလေးဆိုတာ လူကြီးခိုင်းရင်လုပ်ရတယ်…
⚠️⚠️⚠️ မှတ်ချက် – အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။ အင်းစက်စာပေဆိုသည်မှာ မိသားစု မောင်နှမ သွေးသားရင်း အချင်းချင်း လိင်းဆက်ဆံသော အကြောင်းအရာကို စိတ်ကူးပုံဖော် ရေးသားထားခြင်း ဖြစ်ပါသည်။ ထို့ကြောင့် မကြိုက် မနှစ်သက်ပါက မဖတ်ရှုပဲ ကျော်သွားပေးပါ။ ယခုဝတ္ထုမှာ စာပေသဘော ရေးသားခြင်း ဖြစ်သဖြင့် လိုက်လံအတုယူ ပြုလုပ်ခြင်းများ မပြုလုပ်ပါရန် မေတ္တာရပ်ခံပါသည်။ ⚠️⚠️⚠️ ရာဇဝင်ထဲက…
ကျွန်နော့် မရီး နာမည်က မစု နာမည် အရှည်တော့ မပြောတော့ဘူးဗျာ ကျွန်နော် က ကျွန်နော့် အကို အိမ်မှာ အလုပ်လုပ်ရင်းနေတယ် ကျွန်နော် နဲ့ မစု ဖြစ်ပျက်တာလေး တချို့ ပြောချင်လို့ပါ ။ နာမည်အရင်းတွေ အလုပ်အကိုင်တွေ တော့ အကုန်မပြောတော့ဘူးဗျာ ။ ကျွန်နော့် နာမည် ကို ဖိုးဇော်လို့ ပဲ…
