ညီညီေအာင္လည္း သူ႔ကို ေဒၚခင္ပက အထာေပးေနတယ္ ဆိုတာကို ရိပ္စားမိလိုက္တယ္ ။ ဗန႔္ေဗြးကုန္းကို မုဒိန္းမႉ အတြက္ သြား စုံစမ္းစစ္ေဆး လို႔ၿပီးရင္ ကြၽန္းေတာကုန္း႐ြာကို လာခဲ့..သူ႔အိမ္မွာ နား..ညေန ထမင္းစားၿပီးမွ ျပန္ဖို႔ ေဒၚခင္ပက ေျပာတယ္ေလ ။ ညီညီေအာင္လည္း မိန္းမ မလုပ္ရတာ ၾကာေနၿပီ ဆိုေတာ့ ႏြားသိုးႀကိဳးျပတ္ ဆိုသလို တအား ထန္ေနေတာ့…
အပိုင်း (၁)—————”သဲ ရောက်တော့မယ်”ကို က အသာလှုပ်နှိုးတော့မှ မိမိ ခါးလေး မတ်လိုက်သည်။အပြင်ဘက် ကြည့်မိတော့ တရိပ် ရိပ်ပြေးနေသော သစ်ပင် တောင်ကုန်းများကို တွေ့နေရသည်။”အင်း”ရှုပ်ပွနေသော ဆံပင် ကိုသပ် တွန့်နေသော အင်္ကျီကို အသာဆွဲချလို့ မိမိတို့ နှစ်ယောက်အပေါ် ခြုံထားသော စောင် ကိုလည်း ဆွဲဖယ်ခေါက်သိမ်းသည်။”ကို ညက အရမ်းဆိုးတာပဲ””သဲ ကလည်းကွာ ချစ်လို့ပေါ့”ပြောရင်းနဲ့ ကိုယ်က…
“နုဖြူ……”“ရှင်”တစိမ့်စိမ့်တိုက်ခတ်နေသော လေနုစိမ်းလေးက ဗြုန်းကနဲအတင်းတိုးဝှေ့ကာ တိုက်ခတ်လိုက်သဖြင့် တလှုပ်လှုပ် ဖြစ်နေသော သစ်ရွက်သစ်ခက်လေးများက ရုတ်ရက် ယိမ်းနွဲ့ယမ်းခါကာ တရှဲရှဲမြည်သံနှင့်အတူ လှုပ်ရှားသွားကြပြီး သူတို့နှစ်ဦး၏ ခန္ဓာကိုယ်နှစ်ခုတို့သည်လည်းရင်ထဲအထိအေးစိမ့်စွာခံစားလိုက်ရသည်။ “ပြောလေ မောင်”“နုဖြူ ဘာလို့မောင့်ကိုချစ်တာလဲဟင်”“မောင်မုန်းတဲ့နေ့ဟာ နုဖြူသေတဲ့နေ့ဆိုတာ နုဖြူပြောရဲတယ် မောင်”ဝင်းကိုသက်ပြင်းတခုကို လေးလေးပင်ပင် ချလိုက်သည်။ မုးိတဖွဲဖွဲကျနေသော ကန်ရေပြင် မှုန်ဝါးဝါးလေးကို အဓိပ္ပါယ်မဲ့ငေးကြည့်နေမိသည်။ နုဖြူက ထီးလေးအား ဝင်းကိုဘက်သို့တိုး၍ ဆောင်းပေးသည်။ ဝင်းကို၏လက်တဖက်က…
ကျနော့်ကို တော်တော် ခေါင်းစားသွားအောင် ဖန်တီးလိုက်သူက တခြားသူ မဟုတ်ဘူး။ ကိုဇော်ကြီးရယ်။ နေပြည်တော်မှာ လုပ်တဲ့ အစည်းအဝေးတစ်ခုကို ကျနော် သွားတက်ပြီး ပြန်လာတာမှ မနေ့ညက ရှိသေး။ ဒီနေ့ မနက် ရုံးခန်းရောက်တော့ ကျနော့်ကို သူ့အခန်းထဲ ခေါ်ပြီး ပြောတာ …။ “ကိုထွန်းထွန်းရာ .. ကျနော်လဲ ရက်ကို သေချာလုပ်တာပဲ .. အခုက…
ဖယ္ေတာ့ … ေဇာ္သူ … နင္ သိပ္အတင္းရဲတာပဲ … ေမာင္ သိသြားရင္ … ငါတို့အိမ္ေထာင္ေရး ပ်က္စီးမွာဟ “ ” ျပီးေတာ့မွပါ … ရွီးးးး းးးး …… ဘြတ္ဘြတ္ …… အားဟား …… အင့္ …… ကိုရဲခိုင္ အေပၚမွာ ေသာက္ေနတာပါ … မပူနဲ႔…
“နီလေး”“မောင်”“လွမ်းလိုက်တာ နီလေးရာ မတွေ့ရတာ ဘယ်လောက်ကြာပလဲ”“အပိုတွေ လွမ်းလဲမလွမ်းဘဲနဲ့”“မလွမ်းဘဲ ဒီလိုလုပ်မလား”“အ အ အ အ သိပ်မကြမ်းနဲ့မောင်ရာ ခုမှ စတာ၊ နီလေး မခံတာကြာပြီ၊ မမှတ်မိဘူးလား ဟိုတခေါက်ကတွေ့တာနဲ့ မောင်ကြမ်းလိုက်တာ သားအိမ်ထိပြီး အောင့်သွားလို့ နောက်ပိုင်း နီလေး ကောင်းကောင်းမခံနိုင်တာလေ”“အင်း အင်း ဟုတ်သားဘဲ၊ မောင်က ၂ ရက်လောက် နေအုံးမှာဆိုတော့ နီလေး ခံနိုင်ဘို့…
ၾကည္သာခင္ ဒီကိုေရာက္လာရသည္က ဒက္ဒီႏွင့္ မာမီတို႔က “ သမီးရယ္…ႀကီးေမက သမီးကို အကူအညီေတာင္း တာပါ…ႀကီးေမႀကီးကို အားနာစရာႀကီး မာမီတို႔က ဘယ္ထားခဲ့ခ်င္ပါ့မလဲ…” ဟူေသာ စကားရပ္ျဖင့္ ၾကည္သာခင္မွာ ႀကီးေမ ႀကီး၏ အိမ္တြင္ ေနရစ္ခဲ့ရျခင္းျဖစ္သည္။ ႀကီးေမဆိုတဲ့ ေဒၚလွႏုက ဒက္ဒီရဲ႕ အမႀကီး။ သူတို႔က ေမာင္ႏွမႏွစ္ေယာက္ထဲရွိ သည္။ ဒက္ဒီငယ္ငယ္ကတည္းက ႀကီးေမႀကီးရဲ႕ ၾသဇာကလႊမ္းမိုးၿပီးသား မာမီဆိုတာက…
ဗလဂျူနီယာ ရေးသည်။“ပြွတ်ပြွတ်–ဒုတ်–အင့်–ပြွတ်–အား”ချောမောလှပသလောက် ဖွံ့ထွားတောင့်တင်းသောအမျိုးကောင်းသမီးလေး မေနွယ်စိုးတယောက် အခုမှတွေ့ဖူးသောသူစိမ်းယောက်က်ျားတစ်ယောက်၏ရင်ခွင်အောက်မှာ တလူးလူးတလွန့်လွန့်ဖြင့် အလိုးခံနေရပေပြီ။သူမကိုတက်လိုးနေသူကတော့အညှာအတာမရှိပဲ စိတ်ရှိလက်ရှိဆောင့်ဆောင့်လိုးနေသည်။သူမကလည်း ကာမအရသာမှာစီးမြောလိုက်ပါနေမိသည်။အပျော်မယ်လည်းမဟုတ်lငွေကြေးလိုအပ်ချက်ကြောင့်လည်းမဟုတ်ပါပဲလျက် တစုံတရာသောငွေကြေးသတ်မှတ်ချက်ဖြင့် သူမ၏ခန္ဓာကိုယ်ကို သူစိမ်းယောက်ျားတယောက်ထံပေးအပ်၍အသုံးတော်ခံနေရခြင်းဖြစ်လေသည်။*တကယ်တော့ ဒီဆုံးဖြတ်ချက်ကိုသူမကိုယ်တိုင်ချခဲ့ခြင်းဖြစ်သော်လည်း နဖူးတွေ့ဒူးတွေ့ကြုံရသည့်အခါ ရင်တွေတဒိန်းဒိန်းခုန်နေခဲ့သလို ခြေဖျားလက်ဖျားတွေအေးစက်လာခဲ့သည်။ဟိုတယ်ထဲအဝင်မှာ ဘေးပတ်ဝန်းကျင်ကိုမကြည့်ရဲပဲ ခေါင်းလေးငုံ့ကာ သူစိမ်းယောက်ျား၏ခေါ်ဆောင်ရာသို့လိုက်ခဲ့ရင်း အိပ်ခန်းထဲရောက်ခဲ့ရသည်။အသင့်ပြင်ဆင်ခင်းကျင်းထားသောကုတင်ကြီးကိုကြည့်ရင်း ဒီကုတင်ကြီးပေါ်မှာ ငါ့ကိုသူတက်လိုးတော့မယ် ဟူသည့်အတွေးကြောင့် ကျောထဲကစိမ့်သွားမိသည်။သူမ၏မင်္ဂလာဦးညတုန်းကလည်း ဒီလိုပင်တွေးခဲ့ဖူးသည်။လိုက်ပို့ပေးသောဟိုတယ်ဝန်ထမ်းလေးက မီးဖွင့် အဲကွန်းဖွင့်ပေးကာပြန်ထွက်သွားပြီးနောက် ချပ်ကနဲမြည်သွားသော တံခါးလော့ချသံသည် မေနွယ်စိုးအဖို့…
ချို မြင်လိုက်ရသော မြင်းကွင်းကြောင့်ငထက်ကို အရမ်းစိတ်ဆိုးသွားသည်မိမိ ပြန်ပေးသော ဘောင်းဘီ ကို တန်ဖိုးမထားတစ်ကယ်ဆိုလျှင် အဲ့ဘောင်းဘီ ပြပြီး မိမိကိုအကျပ်ကိုင် လိုးလို့ ရသည် မဟုတ်လားအဲ့လိုဖြစ်အောင်ကို ဒီက တမင်ပေးထားတာ ဒင်းက နားမလယ်တာပဲလားနားမလယ်လဲမမခိုင်ကရော ဘာလို့ဒါ မျိုးတွေအိုကြာ တွေ့ကြပီ ပေါ့ မနက်ဖြန် လင်ကလဲ ခရီးထွက်မည် အမကလဲ ကျူရှင်ဆိုတော့ချိ မမခိုင် ပြန်အထွက် ဆောင့်ပြီး…
ကၽြန္ေတာ္တို႔ရည္စားသက္ သံုးလေက်ာ္ ဆယ္တန္စာေမးပြဲ ေျဖအၿပီးမွာခိုးေျပးခဲ့ၾကတယ္ ခိုးေျပးတဲ့ေနရာကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္အေဒၚအပ်ိဳးႀကီးဝယ္ထား တဲ့အိမ္ကိုခိုးေျပးခဲ့ၾကတယ္ အေဒၚကတာဝန္နဲ႔နယ္ကိုသြားေနရ တာဆိုေတာ့ အဲ့အိမ္မွာဘယ္သူမွ မရွိ႔ၾကဘူး ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့အဲ့အိမ္ကိုအရင္ထဲက တစ္လကိုတစ္ႀကိမ္ ေလာက္ေတာ့သြားျဖစ္တယ္အေဒၚက အိမ္ရွင္းဖို႔ မီတာေဆာင္ဖို႔ အတြက္ ဆိုၿပီးအိမ္ေသာ့အပိုေပးထားတယ္ အဲ့ေတာ့ကၽြန္ေတာ္တို႔ ခိုးေျပးၾကေတာ့ အဲ့အိမ္ကိုပဲခိုးေျပးခဲ့ၾကတယ္ အိမ္အျပင္ကိုေတာ့ထြက္လို႔မရဘူးေပါ့ ဒါမွကၽြန္ေတာ္တို႔ ဒီေယာက္ေနတယ္ဆိုတာကိုမသိၾကမွာေလ စားဖို႔ေသာက္ဖို႔အတြက္ကို အရင္အဲ့အိမ္ကိုသြားထဲက ဝယ္ျဖည့္ထားတယ္ ညဆိုရင္ေတာ့အိမ္အျပင္မီးေတြက အခ်ိန္အလိုအေလ်ာက္စနစ္တပ္ထားတဲ့အတြက္ညေနေျခာက္နာရီခြဲဆိုရင္လင္းေနၿပီ အိမ္ထဲမွာေတာ့ညအိပ္မီးေလာက္ပဲထြန္းလို႔ရတယ္…
