ဒါ အက္ဆီးဒင္႕ ၿဖစ္သြားတာဘဲ….ေအာင္ ..မင္းနဲ႕ငါ ထပ္ေတြ႕စရာ အေၾကာင္း မရွိေတာ႕ဘူး….” မမရိန္ရဲ႕စကားလံုးေတြက က်ေနာ္႕ရင္ဘတ္ကို ၿပင္းၿပင္းထန္ထန္ နာက်င္သြားေစပါတယ္ ။ “ မမ…က်ေနာ္႕ကို ဒင္နာစားဖို႕ ေခၚတာကေကာ အက္ဆီးဒင္႕ဘဲလားဟင္……” “ အိိုကြယ္…မင္း ထင္ခ်င္ရာထင္….မေတာ္တဆၿဖစ္သြားတာ..အက္ဆီးဒင္႕.ၿဖစ္သြားတာ…..လူဆိုတာ အမွားမကင္းဘူး… တသက္တခါ မွားသြားတာေလးေတြ ရွိၾကတာေပါ႕…ကဲ…မင္း…မမ ကို ေမ႕လိုက္ေတာ႕….” မမရိန္ သည္ ေအာင္႕ကို ေက်ာခိုင္းၿပီး…
ရန်ကုန် ဆေးတက္ကသိုလ် တတ်ရတော့မယ်ဆိုတော့ အိမ်ကလည်းကျွန်မကို တရုတ်တန်းမှာ တိုက်ခန်းဝယ်ပေးပြီး သူတို့ချစ်သမီးလေးကိုကျောင်းထားးပေးခဲ့တယ်ရှမ်တရုတ်မလေး ကျွန်မ က ဖြူစွပ်တဲ့အသားအရေ နဲ့ . ပြေပြစ်တဲ့ခန္တာကိုယ်အချိုးအစစ် လေးရှိနေတယ်လေ ရင်၃၆ ခါး၂၁ နဲ့ တင် ၃၈ ဆိုတော့လုံးကြီးပေါက်လှလို့ပဲပြောရမလား ကိုယ်ဟာကိုဂုဏ်ဖော်တာတော့မဟုတ်ပေမဲ့ ပြောရဦးမယ်မိဘတွေရဲ့အုပ်ထိန်းမူမှာနေခဲ့ ရတဲ့ကျွန်မလေ လိင်ကိစ္စမပြောနဲ့ အချစ်ဆိုတာတောင်ဘာမှန်းမသိခဲ့တဲ့အပျိုစစ်လေးပေါ့ဒါပေမဲ့အရွယ်လေးရလာတော့ တစ်ဖက်လိင်ကို စိတ်ဝင်စားလာတတ်ပြီပေါ့ဒီလိုနဲ့ facebook သုံးရင်း စကားပြောကောင်းတဲ့မောင်…
” က်ြီ … ပြမ္ပြမ္…ပြမ္ပြမ္ “” ဦးစိုင္းလုံ … တံခါးလာဖြင့္ပါဦး “” လာျပီ လာျပီ ဆရာ “စကားသံႏွင့္ အတူ ျခံဝင္းအတြင္း ေလးထပ္တိုက္ျကီးေရွ႔ဘယ္ဘက္ပန္းျခံေလးထဲ အလုပ္ရႈပ္ေနေသာ အသက္၆၀ခန့္ လူျကီးတဦးေျပးထြက္လာျပီး ျခံတံခါး လာဖြင့္ေပးလိုက္သည္။အနက္ေရာင္ဇိမ္ခံကားျကီးမွာ ျခံထဲ ေမာင္းဝင္လာရင္း တိုက္ျကီး၏ ဆင္ဝင္ေအာက္၌ ထိုးရပ္လိုက္သည္။ကားရပ္ျပီး ခဏအတြင္း ဦးစိုင္းမွာ ကားနားေရာက္ရွိေနေတာ့သည္။အသက္ျကီးေပမယ့္ က်မ္မာေရးလိုက္စားသျဖင့္…
ဒေါ်နန်းအိစံသည် သူမခင်ပွန်းစားရန်အတွက် ညနေစာကို သူမကိုယ်တိုင်စီစဉ်ချက်ပြုတ်နေလေသည်သူမ၏ အသက်မှာ ၃၉ နှစ်ဖြစ်ပီး ခင်ပွန်းသည် ကိုဝင်းမြင့်က အသက်၄၅ဖြစ်ကာ သူမထက် ၆ နှစ်ခန့်ကြီးသည်ကိုဝင်းမြင့်ကတော့ တနေကုန် သူ၏ အလုပ်ထဲမှာပင်ရှိရာ အလုပ်နှင့်သာ ၁၂ ရာသီ နား ပန်းလုံးနေသဖြင့်သူမတို့ လင်မယားသည် ၂ပတ်လောက်နေမှ သာ တစ်ကြိမ် လိင်ဆက်ဆံဖြစ်သည်သူမတို့ရခါစကတော့ တစ်နေ့ထဲကို ၅ကြိမ်လောက်ဆက်ဆံကြသည်တဖြေးဖြေး အိမ်ထောင်သက်ရလာတော့ သူမခင်ပွန်းသည်…
ကၽြန္ေနာ္ နယ္ျမိဳ႕ေလး တစ္ျမိဳ႕ မွာ တာ၀န္က်စေပါ့ ။ ထံုးစံ အတိုင္း ကၽြန္ေနာ္က တစ္ေယာက္တည္းသမား မို႕ ရံုးအိပ္ရံုးစားပဲေနတယ္ ။ ရံုးမွာ ကၽြန္ေနာ္ နဲ႕ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ သူငယ္ခ်င္း သီဟ ဆိုတာရွိတယ္ ။ သူက ေတာ့ အိမ္ေထာင္သည္တစ္ေယာက္ ။ သူ႕ မိန္းမနာမည္က စုမြန္ ။ သူတို႕…
ရန်ကုန်မြို့၌ ခုနစ်ထွေ တီးဟောက်စ် ဆိုလျင် သားသားနားနားနှင့် အကောင်းဆုံးဆိုင်ဟု လူသိများသည်..။ ပိုင်ရှင်မှာ ဦးမြမောင် နှင့် ဒေါ်သန်း တို့ဖြစ်ပြီး သမီး ချိုမာဆိုသော အပျိုမလေး သာရှိသည်..။ ကလေးစိတ်မကုန်သေးသော အပျိုမလေး မြီးကောင်ပေါက်မလေး အရွယ်ပင်…။ မောင်မောင်မှာ ပွင့်ဆိုတဲ့ အစ်မတစ်ယောက်ရဲ့ ဆက်သွယ်ပေးမှုကြောင့် ထိုဆိုင်တွင် ကတ်ရှာ ဟုခေါ်သော ငွေသိမ်းကောင်တာ ထိုင်ရသော အလုပ်ကို…
” က်ြီ … ပြမ္ပြမ္…ပြမ္ပြမ္ “ ” ဦးစိုင္းလုံ … တံခါးလာဖြင့္ပါဦး “ ” လာျပီ လာျပီ ဆရာ “ စကားသံႏွင့္ အတူ ျခံဝင္းအတြင္း ေလးထပ္တိုက္ျကီးေရွ႔ဘယ္ဘက္ပန္းျခံေလးထဲ အလုပ္ရႈပ္ေနေသာ အသက္၆၀ခန့္ လူျကီးတဦးေျပးထြက္လာျပီး ျခံတံခါး လာဖြင့္ေပးလိုက္သည္။အနက္ေရာင္ဇိမ္ခံကားျကီးမွာ ျခံထဲ ေမာင္းဝင္လာရင္း တိုက္ျကီး၏ ဆင္ဝင္ေအာက္၌ ထိုးရပ္လိုက္သည္။ကားရပ္ျပီး ခဏအတြင္း…
တင်ဇာနွယ်မှာ ပထမဦးဆုံးအလိုးခံဘုးသည်ဖြစ်ရာ ဦးသာထွန်း၏လီးကြီးဖြင့်အလိုးခံလိုက်ရသည်ဖြစ်ရာ အားမရှိသလိုပင်ဖြစ်နေကာ ဦးသာထွန်းပြုသမျှ ငြိမ်ခံနေလိုက်ရတော့သည် ။ တင်ဇာနွယ်ကိုဘေးတစောင်းရွှေ့လိုက်မှ သူမ၏တင်ကြီးက လွန်စွာပင်ကားထွက်နေရာ လိုးချင်စိတ်တွေပိုပြင်းထန်လာတော့သည် ။ ထို့ကြောင့်လီးကြီးကိုစောက်ဖုတ်ဝသို့တေ့ကာထိုးထည့်လိုက်သော်လဲ စောက်ဖုတ်ကကျဉ်းနေသဖြင့်မဝင် ထိုအခါဦးသာထွန်းကလီးထိပ်ကို တံတွေးစွတ်ပြီးထပ်ထည့်လိုက်သည် ။ ဒါတောင်တော်တော်နဲ့မဝင်သေးသဖြင့် ဖိထည့်လိုက်ရာ ” ဗြစ် ဗြစ် ဗြစ် ” ဆိုသည့်အသံပင်ထွက်လာပြီး လထစ်ကြီးဝင်သွားလေရာ” အမလေး သေပါပြီ အ အား…
ေနမ်ိဳးတို႕အိမ္သြားေတာ့ တီေဌးက ေရွာင္ေနတုန္းပါပဲ။ ၃၄ ႏွစ္ထိ ေစာင့္စည္းလာတဲ႔ အပ်ိဳႀကီး ခုေတာ့ ရွက္ေနရွာမွာ။ ေနမ်ိဳးက တီေဌးကို ၾကည္႕ျပီး မ်က္စိမွိတ္ျပတယ္။ သိပ္မၾကာဘူး သားအမိႏွစ္ေယာက္ ေစ်းဝယ္ထြက္သြားတယ္။ တီေဌးကို ဖန္လို႔ရေအာင္ ေနမ်ိဳးက ေရွာင္ေပးတာပဲ။ တီေဌးနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ပဲ အိမ္မွာ က်န္ခဲ႔တယ္။ “တီေဌး ဟိုညက ေပ်ာ္ရဲ႕လား”မေျဖပါဘူး။ မ်က္ႏွာႀကီးနီျပီး တီဗီထဲ စိတ္ဝင္စားသလို…
ဒီနေ့ ကျမစိတ်တွေ ဘယ်လိုဖြစ်နေတယ်မသိပါဘူး။ ကိုယ့်ကိုကိုယ်လည်း ဒီလိုတွေဖြစ်နေလိ့ု ဒေါသထွက်နေမိတယ်။ ကိုယ့်သားအရွယ် ကိုယ့်တပည့်ကိုမှ စိတ်က ဒီလိုဖြစ်စရာလား၊ ကောင်လေးကြည့်ရတာသူ့ဆရာမဖြစ်နေတာတွေ ဘာမှသိပုံမရဘူး။ အပစ်ကင်းတဲ့ ကလေးမျက်နှာလေးနဲ့ ကျမမှာသာ လူကြီးတန်မဲ့ မကြံအပ်မစီရာတွေဖြစ်နေတာ၊ ကိုယ့်ကိုကိုယ် စိတ်ဆိုးဆိုးနဲ့ သူ့ကိုဖိဆူနေတော့ သူ့ခမျာ မျက်လုံးလေးပေကလတ် ပေကလတ်နဲ့ ကျမကိုပြူးကြည့်နေရှာပါတယ်။ “ကဲ ငဇော်၊ ငါ့ကိုပြူးကြည့်မနေနဲ့ ပြန်တော့ နောက်နေ့မှဘဲ စာဆက်သင်တော့မယ်”…
