Month: August 2024

မောင်နဲ့ကျမကဖင်ပြန်ခေါင်းပြန်အနေအထားပေါ့….ငြင်းဆန်နေလို့လဲဘာမှထူးတော့မှာမဟုတ်ပါဘူးရှင်….ကျမရဲ့တကိုယ်လုံးဟာလည်းရမက်သွေးတွေနဲ့ပေါက်ထွက်လုမတတ်ဖြစ်နေရတာကတကြောင်းသူကလည်းစလာပြီမို့ကျမလည်းတွန့်ဆုတ်မနေတော့ဘဲသူ့လီးကြီးရဲ့ဒစ်ကိုငုံပြီးတပြွတ်ပြွတ်စုပ်ပေးလိုက်မိပါတယ်။ပဲရစ်ဆပ်ပြာမွေးနံ့လေးသင်းနေတဲ့သူ့ဒစ်ကြီးကိုကျမသိပ်ပြီးချစ်သွားမိပါတယ်။တဖြေးဖြေးနဲ့မောင်ရဲ့လီးချောင်းကြီးကိုကျမရဲ့ပါးစပ်ထဲရောက်နိုင်သမျှရောက်အောင်သွင်းလိုက်ပြီးတဲ့နောက်နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာကိုသူ့ရဲ့လီးချောင်းကြီးပေါ်မှာဖိကပ်လိုက်ပြီးလီးချောင်းကြီးကိုကျမရဲ့ပါးစပ်ထဲသို့သွင်းချည်ထုတ်ချည်နဲ့လုပ်ပေးနေမိပါတယ်။ပြီးတော့ဒစ်ဖျားကိုလျှာနဲ့လှိမ့်ပြီးပွတ်လိုက်တေ့ပြီးစုပ်လိုက်နဲ့လုပ်ပေးတော့သူ့လီးကြီးဟာတအားတင်းမာလာပါတယ်။သူ့ဖင်ကြီးကလည်းကော့ကော့တက်သွားလေရဲ့….နောက်သူ့ဂွေးအုတွေဟာလည်းကြုံ့လိုက်ပွလိုက်နဲ့ဖြစ်နေတယ်လေ။အခုလိုကျမတောင်သေသေသပ်သပ်ကိုင်တွယ်နိုင်ရင်သူရောဘယ်လောက်ကောင်းအောင်မှုတ်နိုင်မယ်ဆိုတာခန့်မှန်းကြည့်ပေါ့ရှင်….။တခါထဲကျမစောက်ခေါင်းထဲကိုကျားလျှာကြီးနဲ့တိုက်နေသလိုအောက်မေ့ရအောင်ကိုသူ့လျှာကြီးကစောက်ခေါင်းထဲကိုခပ်ကြမ်းကြမ်းပွတ်တိုက်နေပါတယ်။ကျမရဲ့ဖင်နဲ့ပေါင်ရင်းတဝိုက်ကအသားဆိုင်လေးတွေဟာတဆတ်ဆတ်တုန်နေပါတယ်။ပြီးတော့သူကကျမရဲ့ပေါင်ကြားနဲ့ဖင်ကြားတွေကိုပါလျှာနဲ့လိုက်ယက်နေလေရဲ့….သူလျှာဟာကျမရဲ့စောက်ခေါင်းထဲကိုအတော်နက်နက်တိုးဝင်ပြီးမွှေပေးနေတယ်လေ….။ခံစားဖူးရင်တော့သိမှာပါ….သိပ်အနေရခက်တာပဲ..…အရသာရှိလိုက်တာလည်းလွန်ရောပဲ….။”အိုး…အိုး….”ကျမစောက်ခေါင်းဟာရှုံ့ချီပွချီဖြစ်တဲ့နှုန်းကသိပ်ပြီးမြန်လာပါပြီ….”အ….အ….အား….”ကျမရဲ့စောက်ခေါင်းထဲမှသုတ်ရေတွေဟာဘွမ်းကနဲစောက်ခေါင်းထဲကနေပန်းထွက်သွားပါတယ်။အသက်ပါသွားသလားပင်ထင်ရလောက်အောင်ခံစားလိုက်ရပါတယ်။ကျမဖြင့်တကိုယ်လုံးနုံးခွေကျသွားရတာပါပဲ….။ဒါပေမယ့်ကျမဟာမောင့်လီးကြီးကိုဆက်ပြီးတအားစုပ်ပေးနေမိပါတယ်။သူ့ဂွေးအုကြီးတွေကလည်းကိုင်လို့ကောင်းလိုက်တာရှင်….။ ”အ….အား….အီး…ဟီး….ဟီး….အား…အ….က…ကလျာ….ရယ်….”ကျမနာမည်ကိုတပြီးမောင်ဟာမချိမဆန့်ညီးတွားလိုက်ပါတယ်။ရုတ်တရက်ကျမသီးသွားမိပါတယ်။သူ့သုတ်ရည်တွေဟာကျမရဲ့ပါးစပ်နဲ့မဆန့်လို့နှာခေါင်းထဲကပြန်ထွက်လာတယ်လေ…။တမျိုးအရသာပါပဲပျစ်ချွဲပြီးညှီတဲ့အနံ့လေးနည်းနည်းရှိတယ်။လီးထဲမှာတစ်စက်မှမကျန်တဲ့အထိကျမဟာတစစ်စစ်နဲ့စုပ်ယူနေမိပါတယ်။”ဟား….အား….”နှစ်ယောက်သားဖက်ပြီးအတော်ကြာအောင်နေမိပါတယ်။ခဏကြာတော့မှသူကထပြီးကျမနဲ့ဘေးချင်းယှဉ်ပြီးလှဲချလိုက်ပါတယ်။ဒီလိုလှဲချလိုက်ပြီးတဲ့အချိန်မှာပဲမောင်ကကျမဖက်ကိုစောင်းလိုက်ရာကျမရဲ့ကိုယ်လုံးလေးကိုဖက်လိုက်ပြီးကျမရဲ့နှုတ်ခမ်းလေးတွေကိုစုပ်နမ်းပါတယ်။ကျမလည်းသူ့နှုတ်ခမ်းတွေကိုအလိုက်သင့်ပြန်ပြီးစုပ်နမ်းပေးလိုက်ပါတယ်။ကျမရဲ့လက်တစ်ဖက်ကသူ့ရဲ့ပြောင်သလင်းခါနေတဲ့ကျောပြင်ကြီးကိုပွတ်သပ်ပေးနေသလိုသူ့လက်တစ်ဖက်ကကျမရဲ့နို့နှစ်လုံးပေါ်မှာပြေးလွှားလှုပ်ရှားနေပြီးကျန်တဲ့လက်တစ်ဖက်ကတော့ကျမရဲ့ကိုယ်လုံးတီးလေးတစ်ခုလုံးကိုအနှံ့ပင်ပွတ်သပ်ချေမွနေပါတယ်။ကျမကလျာနဲ့ကျမရဲ့ချစ်သူကိုမျိုးဇင်တို့ဟာချစ်သူတွေဖြစ်ခဲ့ကြတာ(၆)လလောက်ပဲရှိပါသေးတယ်။မလေးရှားမှာအလုပ်ရသွားပြီဖြစ်တဲ့ကိုမျိုးဇင်ဟာမနက်ဖြန်ဆိုလေယာဉ်ပေါ်တက်ရတော့မှာပါ။ဒါကြောင့်လည်းသူ့ကိုကျမကအစွမ်းကုန်လိုက်လျောနေခဲ့ရတာဖြစ်ပါတယ်ရှင်….။ကျမနဲ့မောင်ဟာနှုတ်ခမ်းချင်းမခွာစတမ်းစုပ်ကာတစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက်ပွတ်သပ်ဆုတ်နယ်နေကြပြီးခဏအကြာမှာပဲကျမရဲ့စောက်ဖုတ်ကြီးထဲကစောက်ရည်တွေဟာတကျော့ပြန်ပြီးစိမ့်ထွက်လာရပြီဖြစ်ပါတယ်။ကျမသူ့လီးကြီးကိုကြည့်လိုက်တော့လည်းခေါင်းတဆတ်ဆတ်ငြိမ့်နေပြီးအကြောကြီးတွေအပြိုင်းပြိုင်းထနေတာကိုတွေ့ရပါတယ်။အိပ်ယာပေါ်မှာဘေးတစောင်းလှဲကာမျက်နှာချင်းဆိုင်ပြီးနှုတ်ခမ်းချင်းစုပ်နေတဲ့ကျမရဲ့စောက်ဖုတ်နဲ့မောင်ရဲ့လီးထိပ်တို့ဟာတဲ့တဲ့ကြီးပဲထိုးထောက်မိနေပါတယ်။ဒါကိုကြည့်ခြင်းအားဖြင့်မောင့်ရဲ့အရပ်နဲ့ကျမရဲ့အရပ်ဟာတန်းတူဖြစ်တယ်ဆိုတာကိုသိနိုင်ပါတယ်။မောင့်အရပ်က(၅)ပေ(၇)လက်မကျော်လောက်ရှိပြီးကျမရဲ့အရပ်က(၅)ပေ(၇)လက်မအတိရှိပါတယ်။ကျမဟာကျမရဲ့အရပ်အမြင့်နဲ့လိုက်ဖက်ညီတဲ့၃၆၊၂၃၊၃၈ဆိုတဲ့ပါရမီကောင်းလှတဲ့သူတွေသာပိုင်ဆိုင်ရတဲ့အချိုးအစားကိုပိုင်ဆိုင်ထားသူဖြစ်ပါတယ်။ကျမအသက်ကခုမှ(၂၀)ထဲရောက်ရုံရှိပါသေးတယ်။ဒီအသက်အရွယ်နဲ့ဒီလိုကိုယ်လုံးမျိုးပိုင်ဆိုင်ထားရတာကလည်းကျမအဖေကအီတာလျံနဲ့မွန်ကပြားဖြစ်သလိုကျမရဲ့အမေကလည်းဆစ်နဲ့မွန်ကပြားတစ်ဦးဖြစ်ပါတယ်။ဒီလိုကပြားသွေးတွေနှောနေတဲ့ကျမရဲ့ကိုယ်လုံးဟာထွားထွားကြိုင်းကြိုင်းနဲ့ရှိရုံမျှမဟုတ်သေးဘဲအသားအရည်ကလည်းဖြူဖွေးပြီးမျက်ခုံး၊နှာတံ၊မျက်တောင်တွေကဆစ်ဘက်ကိုနွယ်ပါတယ်။မျက်လုံးနဲ့ဆံပင်တွေကအီတာလျံဘက်နွယ်သွားပြီးတော့အသားအရည်ကျတော့မွန်ဘက်ကိုတခါနွယ်သွားရပါတယ်။ဒီတော့ကျမကိုတွေ့မြင်မိတဲ့ယောက်ျားတွေပျိုပျိုအိုအိုအရွယ်မျိုးစုံတွေဟာသူတို့ရဲ့မျက်လုံးတွေကိုကျမဆီကနေဗြုံးကနဲမခွာနိုင်ကြပါဘူးရှင်….။ ခုဘဲကြည့်မောင်ဆိုလည်းကျမကိုအတင်းကြီးဖြစ်နေပါတယ်။ကျမကိုလိုးချင်လွန်းတဲ့သူ့လီးဟာတဆတ်ဆတ်တုန်နေပြီလေ….။ကျမရဲ့နှုတ်ခမ်းတွေဆီကနေမောင်ဟာသူ့နှုတ်ခမ်းတွေကိုခပ်ကြမ်းကြမ်းပဲဆွဲခွာပြီးထလိုက်ပါတယ်။ကျမကိုအာသာငမ်းငမ်းဖြစ်နေတဲ့သဘောပါပဲ….။ပြီးတာနဲ့မောင်ကကျမရဲ့ကိုယ်လုံးကိုကုတင်ပေါ်မှာကန့်လန့်ဖြတ်ဖြစ်အောင်ရွေ့ပြောင်းပေးလိုက်ပါတယ်။ပြီးတော့ကျမရဲ့ဖင်ကြီးကိုကုတင်စောင်းမှာကျကျနနတင်ပြီးတော့သူကကုတင်အောက်ကိုဆင်းလိုက်ပါတယ်။ပြီးတာနဲ့ကျမရဲ့ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကိုဆွဲကိုင်ကာမြှောက်လိုက်ပြီးသူ့ရဲ့ပုခုံးတဖက်တချက်မှာတင်လိုက်ပါတယ်။သူ့မျက်လုံးတွေကလည်းကျမရဲ့တကိုယ်လုံးကိုမျက်လုံးတွေကျွတ်ထွက်မတတ်စိုက်ကြည့်နေပါတယ်။အဲဒီနောက်မောင်ကသူ့လက်တဖက်နဲ့လီးချောင်းမာမာကြီးကိုကိုင်ပြီးတော့ကျမရဲ့မာတင်းနေတဲ့စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားနှစ်ခုကြားကိုတေ့ထောက်လိုက်ပြီးအကွဲကြောင်းတလျှောက်ဖိပြီးပွတ်ပေးနေပါတယ်။”ဟင့်….ဟင့်….မောင်….မောင်ရယ်….ရှီး….ဟင့်….ဟင့်….အ….အား….”ကျမကသိပ်ခံချင်နေပါတယ်လို့ပြောရင်ကျမကိုအရှက်မရှိတဲ့သူလို့မသတ်မှတ်စေချင်ပါဘူး။ကျမစောက်ခေါင်းထဲကမနေနိုင်အောင်ယားတက်လာပါတယ်။ဖင်ကြီးကိုတကော့ကော့နဲ့သူ့လီးကြီးကိုကြိုလင့်နေမိပါတယ်။ဒါကိုသိတဲ့ကိုမျိုးဇင်ကလည်းကျမရဲ့စောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်းတလျှောက်ဖြေးဖြေးချင်းပွတ်တိုက်ပေးနေတဲ့သူ့ရဲ့လီးကြီးထိပ်ဖူးကိုစောက်ပတ်ဝမှာအသာတေ့လိုက်ပြီးလိုးသွင်းလိုက်ပါတော့တယ်။”ဗြစ်….ဗြစ်….အ….ဗြစ်….အင်း….ဟင်း…ဟင့်….မောင်…ဖြေး…ဖြေး….ဗြစ်….အား….ဗြစ်…ဒုတ်….အမလေး…..လေး….သေပါပြီ….မောင်ရဲ့….”မောင်ကကျမရဲ့စောက်ခေါင်းထဲသို့လီးကိုမနားတမ်းချော့သွင်းရင်းကျမရဲ့အပျိုမှေးကိုထိုးခွဲပစ်လိုက်တယ်လေ…။ပြီးတော့လီးကိုဆက်မသွင်းသေးဘဲရှေ့တိုးနောက်ငင်နဲ့ညှောင့်ပြီးလိုးနေပါတယ်။ကျမနည်းနည်းကျင့်သားရလာတော့မှတအားဆောင့်ချလိုက်တော့တယ်။”ဗြစ်….ပြွတ်….ဒုတ်….အား….ကျွတ်…ကျွတ်….အ….”သူ့လီးထိပ်ကြီးကကျမရဲ့သားအိမ်ကိုပြေးဆောင့်လိုက်တော့ရင်ခေါင်းထဲမှာအောင့်သွားတာပါပဲ….။လီးဟာကျမစောက်ခေါင်းထဲမှာကြပ်သိပ်ပြီးရင်ထဲမှာပြည့်ပြည့်ဝဝကြီးခံစားလိုက်ရပါတယ်။ကျမရဲ့စောက်ဖုတ်ထဲကိုလိုးနေတဲ့သူ့ရဲ့လီးကိုကျမကစောက်ခေါင်းနဲ့စုပ်ပြီးဆွဲထားမိပါတယ်။ဒါကြောင့်လီးသွင်းရင်စောက်ခေါင်းဟာနစ်ဝင်ပြီးလီးပြန်ထုတ်ရင်ကျမရဲ့ဝမ်းထဲကအသဲတွေအူတွေပါသွားပြီးထွက်ကျသွားသလိုခံစားရပါတယ်။သူကကျမရဲ့ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကိုသူ့ပုခုံးပေါ်မှာတင်ထားရက်ပဲသူ့လက်နှစ်ဖက်ကကျမရဲ့နို့အုံနှစ်လုံးကိုဆွဲပြီးဆောင့်လိုးနေပါတယ်။သိပ်ကောင်းတာပဲရှင်….ကျမဟာကုန်းပေါ်ကိုပစ်တင်ခံလိုက်ရတဲ့ငါးတစ်ကောင်လိုပဲကျမရဲ့ပါးစပ်ကဟစိဟစိနဲ့တဟင်းဟင်းငြီးမိနေပါတယ်။တဖြေးဖြေးနဲ့ကျမဟာခံရတာအားမရနိုင်တော့ပါဘူး။ကျမရဲ့ဖင်ကြီးကိုသာတွင်တွင်ကော့ပေးနေမိပါတယ်။ဒါကိုရိပ်မိတဲ့သူကသူ့ပုခုံးတဖက်တချက်မှာထမ်းထားတဲ့ကျမရဲ့ခြေထောက်နှစ်ဖက်ကိုကျမရဲ့ရင်ဘတ်ပေါ်ကိုလှန်ပြီးတင်ပေးလိုက်ပါတယ်။ဒူးတော့နည်းနည်းကွေးသွားပါတယ်။ကျမလည်းလက်နှစ်ဖက်နဲ့ကျမရဲ့ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကိုပြန်ဆွဲပြီးထိန်းပေးထားလိုက်ပါတယ်။ ဒီတစ်ခါမှာတော့ကျမရဲ့ဖင်ကြီးတွေဟာကုတင်စောင်းကနေကြွပြီးတော့တက်လာကာစောက်ဖုတ်ကြီးဟာလည်းဖွင့်ပေးလိုက်သလိုကော့တက်ပြီးပြဲအာသွားတဲ့အချိန်မှာပဲမောင့်ရဲ့လီးဟာရက်ရက်စက်စက်ပဲဆောင့်လိုးလာပါတော့တယ်။”ဒုတ်….အား….ဗြစ်….ပြွတ်….ဗြစ်….ဗြစ်….ဒုတ်….အင့်….အမေ့….အ….အား….ပြွတ်….ပြစ်….ဗြစ်…ဒုတ်…အီး..…ရှီး…ကျွတ်….ကျွတ်…ကောင်းလိုက်တာ….မောင်ရယ်….အား….”အခန်းထဲမှာအသက်ရှုသံငြီးသံလီးနဲ့စောက်ဖုတ်ရိုက်သံတွေဟာဆူညံနေပါတယ်။ကျမရဲ့စောက်ဖုတ်ကလည်းသူ့လီးကိုအတင်းဆွဲစုပ်နေတယ်။အားရလောက်အောင်မာကြောနေတာပဲရှင်….။နောက်ထပ်(၅)မိနစ်လောက်ကြာတဲ့အခါမှာတော့….”အား….အ….မောင်….မောင်….အား….””အား…ရှီး….ကလျာ…အား…အ….အား….”နှစ်ယောက်စလုံးတစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက်တင်းတင်းကြီးဖက်လိုက်ကြရင်းတွန့်လိမ်လှုပ်ရှားသွားရာမှငြိမ်ကျသွားကြပါတော့တယ်ရှင်….။ ကျမကကျောင်းမပြီးသေးပါဘူး….အခုကျောင်းပြန်ဖွင့်ရင်တော့နောက်ဆုံးနှစ်ကိုတက်ရမှာဖြစ်ပါတယ်။ကျောင်းပိတ်ရက်ဖြစ်နေလို့ထုံးစံအတိုင်းပဲကျမဟာသူငယ်ချင်းတွေဆီလျှောက်လည်နေတာပေါ့…။ကျမချစ်သူကိုမျိုးဇင်ကလည်းမလေးရှားထွက်သွားတာ(၃)လတောင်ကျော်သွားပါပြီ…။ဒီနေ့လည်းသူငယ်ချင်းတစ်ယောက်နဲ့ပဲခူးကိုလိုက်လည်မလို့ရှိတာနဲ့ဒက်ဒီရုံးမသွားခင်မှာဘဲဒက်ဒီကိုအကျိုးအကြောင်းပြောပြီးမိုးချုပ်လောက်မှပြန်ရောက်မှာဖြစ်တဲ့အကြောင်းခွင့်တောင်းပြီးထွက်လာခဲ့ပါတယ်။ဒါပေမယ့်သူငယ်ချင်းအိမ်ကိုရောက်တော့သူတို့အဖိုးနဲ့အဖွားနေ့လည်လောက်မှာမန္တလေးကရောက်လာမှာဖြစ်လို့ဒီနေ့ပဲခူးမသွားဖြစ်သေးကြောင်းသိလိုက်ရပါတယ်။ဒါပေမယ့်ကျမကသူငယ်ချင်းအိမ်မှာပဲနေပြီးနံနက်စာပင်စားလိုက်ပါသေးတယ်။သူတို့မိသားစုလေဆိပ်ကိုသွားတော့မယ်ဆိုတော့မှကျမလည်းအိမ်ကိုပြန်လာခဲ့ပါတော့တယ်။ခြံထဲအဝင်မှာပဲအိမ်ရှေ့ဆင်ဝင်အောက်မှာဒက်ဒီရဲ့ကားရပ်ထားတာတွေ့လို့ဒီနေ့ဒက်ဒီအစောကြီးပြန်ရောက်နေတာတွေ့လိုက်ရလို့ကျမဟာဒီနေ့ဒက်ဒီနဲ့အေးအေးဆေးဆေးနေနိုင်ပြီဆိုပြီးပျော်သွားရပါတယ်။ဒက်ဒီကကုမ္ပဏီထောင်ထားပြီးအလုပ်သိပ်များတဲ့သူပါ။မနက်(၇)နာရီသာသာလောက်ကနေအိမ်ကထွက်သွားပြီးည(၉)နာရီ(၁၀)နာရီလောက်မှအိမ်ပြန်ရောက်တတ်တဲ့သူပါ။အခုနေ့လည်(၁၂)နာရီလောက်ပဲရှိသေးတယ်။ဒက်ဒီကအိမ်ကိုပြန်ရောက်နေပါပြီ။ကျမလည်းအိမ်ဘေးမှာပဲကားကိုရပ်လိုက်ပြီးအိမ်ထဲကိုဝင်ခဲ့ပါတယ်။ဒက်ဒီဟာခါတိုင်းသူထိုင်နေကျနေရာမှာမရှိပါဘူး။ကျမစိတ်ပူသွားမိတယ်။ဒက်ဒီနေများမကောင်းလို့လားလို့စိုးရိမ်စိတ်ကလည်းဝင်သွားမိပါသေးတယ်။”ခစ်…ခစ်….ကိုကြီးကလဲ…ဟင့်….”ဒီလိုစကားသံသဲ့သဲ့ကိုကြားလိုက်မိတယ်ဆိုရင်ပဲကျမခေါင်းတွေထူပူသွားမိပါတယ်။ဒက်ဒီမိန်းမပွေနေသလားဆိုတဲ့အတွေးကလည်းရောက်သွားရပါတယ်။ဒါကြောင့်စပ်စုလိုစိတ်နဲ့အိပ်ခန်းတံခါးနားရောက်အောင်သွားပြီးကပ်ပြီးနားထောင်လိုက်တယ်။”အိုး….အကိုကြီးကလဲ….သိပ်ကဲတာပဲ….ဒီမှာအင်္ကျီတွေကြေကုန်ပြီ….”ဟုတ်ပါပြီ….ဟုတ်ပါပြီတံခါးကိုသေချာပိတ်ထားလို့အသံသဲ့သဲ့သာကြားရပေမယ့်ဒက်ဒီတစ်ယောက်ကျမအလစ်မှာကမြင်းကြောထနေပြီ။သေချာပါပြီကျမကလည်းမနက်ကပဲခူးသွားဘို့မိုးချုပ်မှပြန်ရောက်မယ်ပြောခဲ့တယ်မဟုတ်လား။တံခါးဖွင့်ပြီးဝင်သွားမယ်လုပ်ပြီးမှကိုယ်ရှိန်သတ်လိုက်ရတယ်။နင်နဲ့ဘာဆိုင်လဲလို့ပြောရင်ကျမဘာပြောရမလဲ….။ဒက်ဒီကိုယ်တိုင်ကကျမကိုဘာမျှထိန်းသိမ်းချုပ်ချယ်တာမဟုတ်ဘူး….ဟင်း….ဒက်ဒီသိပ်ဆိုးတယ်….။ဒက်ဒီ့ကိုအပိုင်ကိုင်ချင်တဲ့ကောင်မဘယ်သူလဲ…ကျမသိချင်လာတယ်။ဒါကြောင့်ဒက်ဒီ့အခန်းရှေ့ကိုကျမကခြေသံမကြားအောင်ဖွဖွလေးဖြတ်လျှောက်သွားပြီးကျမရဲ့အခန်းကိုအသာလေးဖွင့်ကာဝင်လိုက်ပါတယ်။အဲဒီနောက်ကျမရဲ့အခန်းတံခါးကိုအသေအချာပြန်ပိတ်ပြီးဒက်ဒီအခန်းနဲ့ကျမအခန်းကိုခြားပြီးကာထားတဲ့ကျွန်းပြားတွေနဲ့လုပ်ထားတဲ့နံရံဘေးကိုအသာတိုးကပ်လိုက်ပါတယ်။အဲဒီနံရံမှာကျွန်းပြားနှစ်ချပ်ဟာအရှည်လက်မဝက်နီးပါးနည်းနည်းလေးဟနေတာကိုတွေ့လိုက်ရပါတယ်။အဲဒီနေရာလေးကိုကျမရဲ့မျက်နှာကပ်မယ်အလုပ်မှာပဲကျမဟာစိတ်ထဲမှာသိပ်မရဲဘူးဖြစ်သွားရပါတယ်။ဖအေမယားငယ်နေတာကိုသမီးကချောင်းလို့မကောင်းပါဘူး….။ဒါပေမယ့်ဒါဟာစုံစမ်းတာပဲ…ချောင်းတာမဟုတ်ဘူးလို့ကိုယ့်ကိုကိုယ်အားပေးပြီးအပေါက်လေးဆီကိုကျမမျက်နှာအပ်လိုက်ပါတော့တယ်။”စောက်ကောင်မ….”ဟုတ်တယ်….ကျမအသံမထွက်အောင်ဘဲဆဲလိုက်မိပါတယ်။ကြည့်လေဟိုအခန်းထဲမှာကျမရဲ့ဒက်ဒီကိုမြူဆွယ်နေတဲ့ကောင်မကသီတာမိုးပေါ့….။ ကုတင်စောင်းမှာဖင်တစ်ခြမ်းကိုတင်ပြီးထိုင်နေတယ်။သူ့ဘေးမှာဒက်ဒီကသူ့ခါးကိုဖက်ပြီးထိုင်နေတယ်။ပြီးတော့ဒက်ဒီကသူ့မျက်နှာကိုနမ်းနေပြန်ပါတယ်။”အို…အကိုကြီးရယ်….မိတ်ကပ်တွေပျက်ကုန်ပါအုံးမယ်…ရှင်…””ပြွတ်…ပြွတ်….”ကျမသိပ်ဝမ်းနည်းမိတယ်…။ဒက်ဒီဟာဒီကောင်မရဲ့ခါးကိုကိုင်ပြီးအတင်းစေ့ထားတဲ့နှုတ်ခမ်းကိုအငမ်းမရစုပ်နေလေရဲ့ဖြစ်မှဖြစ်ရလေ….ဒက်ဒီရယ်….။ဒီလိုဆင်းရဲမွဲတေနေတဲ့တောကြုံအုံကြားကကောင်မကိုမှမယားငယ်ထားချင်ရသလား။သီတာမိုးကဒက်ဒီရဲ့အတွင်းရေးမှူးမလေးပါ။ကျမနဲ့သက်တူရွယ်တူဖြစ်ပြီးကျမလောက်နီးနီးလည်းလှပါတယ်။ကျမမျက်လုံးအကြောင်သားနဲ့ကြည့်မိနေတဲ့အချိန်မှာပဲဒက်ဒီကကောင်မလေးရဲ့ခါးသေးသေးကျဉ်ကျဉ်လေးကိုသိုင်းဖက်ပြီးနှုတ်ခမ်းကိုတအားစုပ်နေလေရဲ့….ကောင်မကလည်းကြည့်ပိုင်းလုံးမပီပီအရှက်မရှိဘူးဒက်ဒီလည်ပင်းကိုသိုင်းဖက်ပြီးမျက်နှာကိုအတင်းမော့ပေးနေလေရဲ့…”ပြွတ်…””မောတယ်…ကိုကြီးရယ်…ကိုကြီးကိုချစ်လို့သာဒီလိုအခန်းထဲကိုမိန်းကလေးတန်မဲ့လိုက်ခဲ့ပြီမဟုတ်လား…သီတာဘယ်တုန်းကမှသူများအိမ်မလည်ဖူးခဲ့ဘူး….ကိုကြီးကိုချစ်လို့သာပေါ့….ပြီးတော့လေကိုကြီးကိုသနားတယ်….””သီတာလေးရယ်…သိပ်စကားတတ်တာပဲ….””အို….ကိုကြီးကလည်းသီတာကိုပလီနေတယ်များထင်နေလို့လား….””မဟုတ်ပါဘူးအချစ်ရဲ့…ကိုကြီးကလေသီတာကိုချစ်လွန်းလို့ပါ…ဖြစ်နိုင်ရင်ငုံတောင်ထားချင်တယ်….””ဒါပဲနော်…လိုချင်တာရပြီးရင်တော့တမျိုးမပြောနဲ့…””သီတာကိုအခုကိုကြီးဒီကိုခေါ်လာတာကကိုကြီးရဲ့ဆုံးဖြတ်ချက်ကိုပြောဖို့နဲ့သီတာဆီကခွင့်တောင်းချင်လို့…””ဘာလဲ….ပြောလေ…””ကိုကြီးသီတာကိုလက်ထပ်ဖို့ဆုံးဖြတ်ထားတယ်….ဒီတော့သီတာကကိုကြီးရဲ့ကမ်းလှမ်းချက်ကိုလက်ခံပါ…”ကျမခေါင်းပေါ်ကိုတဲ့တဲ့ကြီးမိုးကြိုးပစ်ချလိုက်သလိုပါပဲ။ဒက်ဒီသိပ်ရက်စက်တယ်….ကျမကိုတောင်ဘာမှအသိမပေးဘူး။မသကာဆိုကျမကိုနည်းနည်းပါးပါးပြောပြထားသင့်တာပေါ့….။”ဖြစ်ပါ့မလားကိုကြီးရယ်…ကလျာကသီတာနဲ့မတိမ်းမယိမ်းလေးနော်….ဘေးလူအမြင်မတော်ဘူးကွယ်….ကလျာကလည်းသဘောတူမယ်မထင်ဘူး….ကိုကြီးရယ်….””အို….သမီးကဒီလောက်သဘောထားမသေးပါဘူးကွယ်…ကိုကြီးပြောရင်ရပါတယ်…ကိုကြီးသိချင်တာအချစ်ရဲ့အဖြေကိုပဲ…””သီတာကြောက်တယ်ကိုကြီးရယ်….ပတ်ဝန်းကျင်ကသီတာ့ကိုဘယ်လိုပြောမလဲ…””အို…ကိုယ့်ထမင်းကိုယ်စားနေတာဘယ်သူ့ကိုဂရုစိုက်ရမှာလဲ…ပေါင်းရမှာကကိုကြီးနဲ့သီတာပါ…””ဟင်း…ကိုကြီးသဘောပါပဲလေ…နောက်မှသာသီတာဒူးနဲ့မျက်ရည်သုတ်မနေပါရစေနဲ့ကိုကြီးရယ်…”ဟွန်း….သိပ်ပြီးသနားဖို့ကောင်းတယ်…ပိုင်းလုံးမစကားသိပ်တတ်….ကျမငိုချင်စိတ်တောင်ပေါက်လာပါတယ်။လွန်ခဲ့တဲ့(၃)နှစ်လောက်ကကွယ်လွန်သွားတဲ့မာမီရဲ့နေရာမှာသူကဝင်လာချင်တယ်…ပြီးတော့ကျမချစ်တဲ့ဒက်ဒီကိုကျမရဲ့ရင်ခွင်ထဲကနေလုယူသွားချင်တယ်….ကျမကိုဘာရန်ငြိုးမှမရှိဘဲဘာလို့ဒီလိုများရက်စက်ရတာလဲ…သီတာစိုးရယ်…ဒီကောင်မအိမ်မှာလာပြီးအရာရာသြဇာလာပေးနေရင်ကျမဘယ်လိုနေရမှာလဲ….ဒက်ဒီရယ်…သမီးအတွက်နည်းနည်းလေးမှထည့်ပြီးမစဉ်းစားတော့ဘူးလား…သမီးကဖြင့်ဒက်ဒီအတွက်အစစအရာရာစဉ်းစားလိုက်ရတာ…ဒက်ဒီမှာသမီးတစ်ယောက်လုံးရှိသေးတယ်ဆိုတာသတိမှရသေးရဲ့လား…ကြည့်လေသူ့ကောင်မနဲ့ကြည်နူးနေလိုက်ကြတာ…ကျမမျက်လုံးအိမ်ထဲကမျက်ရည်တွေဒလဟောကျလာပါတယ်…အရွယ်ရောက်ပြီးမှဒါပထမဆုံးအကြိမ်ကျရခြင်းပါ…မျက်ရည်တွေဟာတားမနိုင်ဆီးမရတွေတွေကြီးကျနေပေမယ့်ရှေ့ကမြင်ကွင်းကတော့ဝေဝါးမသွားပါဘူးရှင်….။ကြည့်လေ….ဒက်ဒီရဲ့လက်တွေကသီတာစိုးရဲ့အင်္ကျီကြယ်သီးတွေကိုတယုတယဖြုတ်ပေးနေတယ်။သီတာစိုးကလည်းမျက်လုံးတွေစုံမှိတ်လို့ကလေးတစ်ယောက်လိုငြိမ်နေလေရဲ့….ကြည်ပြာရင့်ရောင်အိပ်ယာခင်းပေါ်မှာထိုင်နေတဲ့သီတာစိုးရဲ့အလှဟာပြိုင်စံရှားအလှပါလို့ပြောရင်ဘယ်သူမှငြင်းမယ်မထင်ဘူး။နို့နှစ်ရောင်အသားအရေဟာကြည်ပြာရင့်ရောင်အောက်ခံအိပ်ယာခင်းပေါ်မှာထင်းထင်းကြီးလှလို့နေပါတယ်။ကျမကြည့်နေရင်းနဲ့ပဲသီတာစိုးရဲ့အင်္ကျီကြယ်သီးတွေပြုတ်သွားပါတယ်။နည်းတဲ့နို့ကြီးတွေမဟုတ်ဘူး…ကြီးမားမို့မောက်ပြီးထောင်ထနေတယ်။ဒက်ဒီကသူ့ကိုယ်ပေါ်ကအင်္ကျီလေးကိုချွတ်ပစ်လိုက်တယ်။”ကိုကြီးရယ်…”သူ့အသံဟာကျမကိုတောင်လွမ်းမောသွားစေရပါတယ်။ ချွဲသံလည်းမဟုတ်ဘူး…ရှက်သံလည်းမဟုတ်ဘူး။ဘာရယ်လို့ပြောရခက်တဲ့အသံပေါ့…တမျိုးလေးပဲ…။ဒက်ဒီကသူ့ဘရာစီယာကိုဖြုတ်နေတုန်းတိုးတိုးလေးငြီးလိုက်တာလေ…။ကြည့်ပါအုံး…ထိပ်မှာပတ္တမြားပွင့်လေးတွေတင်ထားတဲ့အတိုင်းပဲလှလိုက်တဲ့နို့ကြီးတွေဖွေးဥနေတာပဲ..။ကျမကြည့်နေတုန်းမှာပဲဒက်ဒီဟာသူ့နှုတ်ခမ်းမွှေးကားကားကြီးတွေကိုမှအားမနာဘဲသီတာစိုးရဲ့နို့တစ်ဖက်ကိုငုံလိုက်တယ်။”အင့်…ဟင်း….ယားတယ်ကိုကြီးရဲ့…”ကောင်မလေးခါးကြီးကော့တက်လာပြီးမချိမဆန့်လေးငြီးပြောလေးပြောလိုက်တယ်။ကျမရင်ထဲမှာလေ…မရိုးမရွကြီးကိုဖြစ်လာရပါတယ်။”အား…ဟား…ကိုကြီးရယ်…ဟင်း…ဟင်း….”ဒက်ဒီခေါင်းကိုလက်နဲ့ပွတ်ရင်းမရှုနိုင်မကယ်နိုင်အောင်ငြီးနေလေရဲ့…။မိခင်ကကလေးကိုနို့တိုက်သလိုပဲဒီဖက်တဖက်ပြီးတော့ဟိုဖက်တဖက်ကိုပြောင်းပေးတယ်။ကျမရင်တွေတဒိန်းဒိန်းခုန်လာတယ်။ကိုယ့်နို့ကိုယ်အသာပြန်ပြီးဆုတ်နယ်ကြည့်မိတယ်။အားမရတာနဲ့အင်္ကျီကိုကြယ်သီးဖြုတ်ပြီးဘရာစီယာကိုမတင်လိုက်တယ်။လက်သီးဆုတ်နီးနီးရှိတဲ့နို့နှစ်လုံးကိုကိုင်ပြီးအသာညှစ်တယ်။အိုး…စီးပိုင်နေတာပါပဲ…။ထူးထူးခြားခြားကျမနို့တွေတင်းမာနေတာကိုသတိထားမိတယ်။နို့သီးတွေဟာလည်းသာမန်အချိန်မှာလိုအရေပြားနဲ့တသားတည်းကပ်မနေဘဲအပြင်ကိုသိသိသာသာကြီးထောင်ထပြီးနေတာကိုတွေ့ရပါတယ်။”အို…အို…ရှက်ပါတယ်ဆိုမှပဲ….အကိုကြီး….”ကျမသတိပြန်ဝင်လာပြီးကြည့်လိုက်တော့ကျမရဲ့ရင်ထဲမှာအေးကနဲဖြစ်သွားရပါတယ်။ဒက်ဒီဟာသီတာစိုးရဲ့ထဘီကိုအသာဆွဲချွတ်ပစ်လိုက်ပြီလေ…။ဖြူဖွေးလုံးကျစ်ပြီးဖြောင့်စင်းတဲ့ပေါင်တန်တွေဟာသူမဝတ်ထားတဲ့ပင်တီအနက်ထဲကနေထိုးထွက်နေလေရဲ့…။စောက်ဖုတ်နေရာဟာဖောင်းမို့နေလိုက်တာလေ…ကျမတောင်သီတာစိုးကိုကြည့်ပြီးတပ်မက်စိတ်တွေပေါ်လာတယ်။ဒက်ဒီဆိုတဲ့မုဆိုးဖိုယောက်ျားကြီးတစ်ယောက်တော့ပြောမနေနဲ့တော့…။”ကြည့်…အရမ်းကိုကဲနေပါလား….သီတာကိုမသနားတော့ဘူးလား…ကိုကြီးရယ်….သီတာရှက်လို့သေတော့မယ်..…”ဘယ်လောက်ပဲရှက်နေနေသူ့ပင်တီဘောင်းဘီအနက်လေးဟာလိပ်ပြီးခြေထောက်နှစ်ချောင်းကနေကျွတ်ထွက်သွားပြီလေ…ကျမမြင်ဖူးသမျှစောက်ဖုတ်တွေထဲမှာတော့သီတာစိုးရဲ့စောက်ဖုတ်ဟာအဖောင်းဆုံးအမို့ဆုံးပါပဲ။ရှေ့ဖက်ကိုအတော်လေးရောက်အောင်ဖောင်းမို့နေတာအဆီတဝင်းဝင်းနဲ့ပေါ့…။စောက်စေ့လေးဟာစောက်ပတ်ကြားကနေတိုးထွက်နေတာတွေ့ရတယ်။အမွှေးတွေဟာမဟူရာရောင်တောက်နေတယ်။ဒက်ဒီလက်တွေတုန်နေတယ်…။ကြည့်ရတာရယ်စရာကြီး။ဘာလဲကြောက်လို့လား။ဒက်ဒီကသီတာစိုးရဲ့စောက်ဖုတ်ကိုတုန်တုန်ရင်ရင်နဲ့လက်ဖဝါးနဲ့အုပ်ပြီးပွတ်သပ်နေတယ်။ဟိုကောင်မကလည်းပေါင်ကိုမသိမသာနဲ့ဟဟပေးနေတယ်။သိပ်ခံချင်နေပုံပဲ။ဒါပေမယ့်…ဒက်ဒီကသူ့ကိုမလိုးသေးဘူး။ကောင်မကိုကုတင်ပေါ်ကအိပ်ယာထူကြီးပေါ်ကိုတွန်းလှဲလိုက်တယ်။ဒီကုတင်ကြီးကမာမီရှိစဉ်ကတည်းကဒက်ဒီနဲ့အတူအိပ်တဲ့ကုတင်ကြီးနဲ့မွေ့ယာကြီးလေ။ပြီးတော့ဒက်ဒီကသူမရဲ့ပေါင်နှစ်ဖက်ကိုတဖက်တချက်စီကိုဖြဲချလိုက်တယ်။ဒီတော့မှသီတာစိုးရဲ့စောက်ပတ်ကိုသေသေချာချာမြင်ရတယ်။ပန်းနုရောင်သန်းပြီးစောက်စေ့ကြီးကအရှည်ကြီးအထဲနှုတ်ခမ်းလေးတွေကတွန့်လိပ်နေတယ်။လျှို့ဝှက်စွာပွင့်နေတဲ့နှင်းဆီတစ်ပွင့်ပါပဲ…။ဒက်ဒီဟာသီတာစိုးရဲ့စောက်ဖုတ်ကိုသူ့လက်မနှစ်ဖက်နဲ့ဖြဲပြီးသေချာကြည့်နေတယ်။”အို…ဘာလုပ်နေတာလဲလို့…ဒီမှာရှက်လို့သေတော့မယ်…”တုန်တုန်ရီရီလေးပြောသံကြောင့်သတိဝင်လာဟန်နဲ့ဒက်ဒီကသက်ပြင်းတစ်ချက်ချလိုက်တယ်။”ဟင်း…ဟင်း…လှလို့ပါကလေးရယ်…လှလွန်းလို့ပါ…””လှလည်းမကြည့်နဲ့…ရှက်တယ်…””အိုကွယ်…ချစ်တယ်ဆို…””မလိုချင်ဘူး…သီတာသိပ်ရှက်တယ်…””ကောင်းပါပြီတဲ့ဗျာ…ကောင်းပါပြီတဲ့…”ဒက်ဒီဟာသီတာစိုးစောက်ဖုတ်ကိုမျက်နှာလွှဲလိုက်သလား…ဝေးပါသေးတယ်။တစ်ခါထဲအို…ကျမတောင်ပြောရမှာရှက်မိတယ်။ဒက်ဒီလေ…သီတာစိုးစောက်ဖုတ်ကိုမျက်နှာအပ်ပြီးတပြတ်ပြတ်ယက်ပေးနေလေရဲ့…။ဟိုကောင်မသီတာစိုးကဘာလုပ်သလဲသိလား…ပေါင်နှစ်ဖက်ကိုဖြဲပေးပြီးဖင်ကိုကော့ကော့ပေးနေလေရဲ့…။သူ့လက်သည်းရှည်ကြီးတွေနဲ့အဖိုးတန်အိပ်ယာခင်းကိုအားမနာတမ်းကုတ်ခြစ်နေလေရဲ့…။”ဟင့်…ဟင့်…အိုး…ကိုကြီး…ရှီး….အား….ဟင့်…အဟင့်….အင့်…အိုး…ကွယ်…”ဒက်ဒီဟာစောက်ခေါင်းထဲကိုသူ့ခေါင်းကြီးနဲ့လိုးမတတ်သီတာမိုးစောက်ဖုတ်ကိုယက်ပေးနေပါတယ်။”အိုး…သူ့နှုတ်ခမ်းမွှေးကြီးတွေကသိပ်…သိပ်…အိုး…ဟင်း..ဟင်း….နှုတ်ခမ်းမွှေးနဲ့မကလိပါနဲ့ဆို….ဒီမှာမနေတတ်တော့ဘူး…အိုး…အင်း….ဟင်း….”ကြားရတဲ့အသံကနားမချမ်းသာစရာရမက်သံပေမယ့်ကျမဒူးတွေမခိုင်ချင်တော့ဘူး။ကျမရဲ့ပေါင်ရင်းဆီကယားကျိကျိဝေဒနာကိုခံစားနေရတယ်။ဒါကြောင့်အဓိပ္ပာယ်မဲ့ပေါင်ခြင်းပွတ်နေမိတယ်။”အ…အ…အား…အား…ကိုကြီး…ကိုကြီး…အိ…အင်း…”အံကိုကြိတ်ပြီးအသံစူးစူးလေးနဲ့မချိမဆန့်အော်သံကြောင့်ကျမသူတို့ဆီကိုအာရုံပြန်ရောက်သွားရပါတယ်။သီတာစိုးတစ်ယောက်ဒက်ဒီ့ခေါင်းကိုကိုင်ပြီးအတင်းပဲစောက်ဖုတ်နဲ့ဖိကပ်ပေးထားတယ်။သူကိုယ်တိုင်လည်းတစ်မိနစ်ကျော်ကျော်လောက်ခါးကြီးကော့ပြီးဆတ်ဆတ်ခါနေတယ်။”ဘုန်း…”မွှေ့ယာထူကြီးပေါ်ကိုကောင်မရဲ့ဖင်ကြီးပစ်ကျသွားသံပါပဲ…။ဒက်ဒီမျက်နှာကလည်းသူ့ဖင်နဲ့အတူအောက်ကိုငိုက်ပါသွားတယ်။ဖြစ်မှဖြစ်ရလေဒက်ဒီရယ်…။ဒီလောက်တောင်တဏှာကြီးရသလား…။”ဟား…””အိုး…ကိုကြီးရယ်…ပေကျံနေတာပဲ…””ဒါဆိုသုတ်ပေးလေ…”ဟုတ်ပါတယ်ရှင်…ဒက်ဒီမျက်နှာဟာပေကျံပြီးပြောင်လက်နေပါတယ်။အထူးသဖြင့်ပါးစပ်တဝိုက်နဲ့မေးစေ့မှာပါ။ဒက်ဒီသုတ်ခိုင်းလိုက်တော့သီတာစိုးကဒက်ဒီမေးစေ့ကိုတယုတယကိုင်ပြီးလက်ကိုင်ပုဝါနဲ့သုတ်ပေးမလို့လုပ်တော့…”ဟင့်အင်း…ဒီလိုမသုတ်နဲ့…နှမျောစရာကြီး…””ဒါဖြင့်…””ဟဲဟဲ…ကိုယ့်မျက်နှာကိုနမ်းပြီးသုတ်ပေး…””ဟွန်း….သိပ်တတ်တယ်…”သီတာစိုးဟာဒက်ဒီကိုအပိုင်ကိုင်ထားနိုင်ပြီဆိုတာကျမသိလိုက်ပါတယ်။သိပ်လည်းလှပြီးတော့အယုအယကလည်းကောင်းပါတယ်။ကြည့်လေ…ဒက်ဒီခိုင်းတာကိုမျက်စောင်းလေးတစ်ချက်သာချိတ်ပြီးသူ့ဘေးမှာဝင်လှဲနေတဲ့ဒက်ဒီမျက်နှာကိုလိုက်နမ်းနေတာအနှံ့ပဲ…။ပြီးတော့လျှာနဲ့လည်းလျှောက်ယမ်းနေသေးတယ်။ဒီကောင်မအပျိုမှဟုတ်ရဲ့လားမသိဘူး။ဒက်ဒီဟာသူ့ရဲ့အင်္ကျီကိုချွတ်လိုက်ပြီးတဖန်ဘောင်းဘီကိုလည်းချွတ်လိုက်ပြန်တယ်။ကျမသတိပြန်ဝင်လာပြီးကြည့်လိုက်တော့ကျမရဲ့ရင်ထဲမှာအေးကနဲဖြစ်သွားရပါတယ်။ဒက်ဒီဟာသီတာစိုးရဲ့ထဘီကိုအသာဆွဲချွတ်ပစ်လိုက်ပြီလေ…။ဖြူဖွေးလုံးကျစ်ပြီးဖြောင့်စင်းတဲ့ပေါင်တန်တွေဟာသူမဝတ်ထားတဲ့ပင်တီအနက်ထဲကနေထိုးထွက်နေလေရဲ့…။စောက်ဖုတ်နေရာဟာဖောင်းမို့နေလိုက်တာလေ…ကျမတောင်သီတာစိုးကိုကြည့်ပြီးတပ်မက်စိတ်တွေပေါ်လာတယ်။ဒက်ဒီဆိုတဲ့မုဆိုးဖိုယောက်ျားကြီးတစ်ယောက်တော့ပြောမနေနဲ့တော့…။”ကြည့်…အရမ်းကိုကဲနေပါလား….သီတာကိုမသနားတော့ဘူးလား…ကိုကြီးရယ်….သီတာရှက်လို့သေတော့မယ်..…”ဘယ်လောက်ပဲရှက်နေနေသူ့ပင်တီဘောင်းဘီအနက်လေးဟာလိပ်ပြီးခြေထောက်နှစ်ချောင်းကနေကျွတ်ထွက်သွားပြီလေ…ကျမမြင်ဖူးသမျှစောက်ဖုတ်တွေထဲမှာတော့သီတာစိုးရဲ့စောက်ဖုတ်ဟာအဖောင်းဆုံးအမို့ဆုံးပါပဲ။ရှေ့ဖက်ကိုအတော်လေးရောက်အောင်ဖောင်းမို့နေတာအဆီတဝင်းဝင်းနဲ့ပေါ့…။စောက်စေ့လေးဟာစောက်ပတ်ကြားကနေတိုးထွက်နေတာတွေ့ရတယ်။အမွှေးတွေဟာမဟူရာရောင်တောက်နေတယ်။ဒက်ဒီလက်တွေတုန်နေတယ်…။ကြည့်ရတာရယ်စရာကြီး။ဘာလဲကြောက်လို့လား။ဒက်ဒီကသီတာစိုးရဲ့စောက်ဖုတ်ကိုတုန်တုန်ရင်ရင်နဲ့လက်ဖဝါးနဲ့အုပ်ပြီးပွတ်သပ်နေတယ်။ဟိုကောင်မကလည်းပေါင်ကိုမသိမသာနဲ့ဟဟပေးနေတယ်။သိပ်ခံချင်နေပုံပဲ။ဒါပေမယ့်…ဒက်ဒီကသူ့ကိုမလိုးသေးဘူး။ကောင်မကိုကုတင်ပေါ်ကအိပ်ယာထူကြီးပေါ်ကိုတွန်းလှဲလိုက်တယ်။ဒီကုတင်ကြီးကမာမီရှိစဉ်ကတည်းကဒက်ဒီနဲ့အတူအိပ်တဲ့ကုတင်ကြီးနဲ့မွေ့ယာကြီးလေ။ပြီးတော့ဒက်ဒီကသူမရဲ့ပေါင်နှစ်ဖက်ကိုတဖက်တချက်စီကိုဖြဲချလိုက်တယ်။ဒီတော့မှသီတာစိုးရဲ့စောက်ပတ်ကိုသေသေချာချာမြင်ရတယ်။ပန်းနုရောင်သန်းပြီးစောက်စေ့ကြီးကအရှည်ကြီးအထဲနှုတ်ခမ်းလေးတွေကတွန့်လိပ်နေတယ်။လျှို့ဝှက်စွာပွင့်နေတဲ့နှင်းဆီတစ်ပွင့်ပါပဲ…။ဒက်ဒီဟာသီတာစိုးရဲ့စောက်ဖုတ်ကိုသူ့လက်မနှစ်ဖက်နဲ့ဖြဲပြီးသေချာကြည့်နေတယ်။”အို…ဘာလုပ်နေတာလဲလို့…ဒီမှာရှက်လို့သေတော့မယ်…”တုန်တုန်ရီရီလေးပြောသံကြောင့်သတိဝင်လာဟန်နဲ့ဒက်ဒီကသက်ပြင်းတစ်ချက်ချလိုက်တယ်။”ဟင်း…ဟင်း…လှလို့ပါကလေးရယ်…လှလွန်းလို့ပါ…””လှလည်းမကြည့်နဲ့…ရှက်တယ်…””အိုကွယ်…ချစ်တယ်ဆို…””မလိုချင်ဘူး…သီတာသိပ်ရှက်တယ်…””ကောင်းပါပြီတဲ့ဗျာ…ကောင်းပါပြီတဲ့…”ဒက်ဒီဟာသီတာစိုးစောက်ဖုတ်ကိုမျက်နှာလွှဲလိုက်သလား…ဝေးပါသေးတယ်။တစ်ခါထဲအို…ကျမတောင်ပြောရမှာရှက်မိတယ်။ဒက်ဒီလေ…သီတာစိုးစောက်ဖုတ်ကိုမျက်နှာအပ်ပြီးတပြတ်ပြတ်ယက်ပေးနေလေရဲ့…။ဟိုကောင်မသီတာစိုးကဘာလုပ်သလဲသိလား…ပေါင်နှစ်ဖက်ကိုဖြဲပေးပြီးဖင်ကိုကော့ကော့ပေးနေလေရဲ့…။သူ့လက်သည်းရှည်ကြီးတွေနဲ့အဖိုးတန်အိပ်ယာခင်းကိုအားမနာတမ်းကုတ်ခြစ်နေလေရဲ့…။”ဟင့်…ဟင့်…အိုး…ကိုကြီး…ရှီး….အား….ဟင့်…အဟင့်….အင့်…အိုး…ကွယ်…”ဒက်ဒီဟာစောက်ခေါင်းထဲကိုသူ့ခေါင်းကြီးနဲ့လိုးမတတ်သီတာမိုးစောက်ဖုတ်ကိုယက်ပေးနေပါတယ်။”အိုး…သူ့နှုတ်ခမ်းမွှေးကြီးတွေကသိပ်…သိပ်…အိုး…ဟင်း..ဟင်း….နှုတ်ခမ်းမွှေးနဲ့မကလိပါနဲ့ဆို….ဒီမှာမနေတတ်တော့ဘူး…အိုး…အင်း….ဟင်း….”ကြားရတဲ့အသံကနားမချမ်းသာစရာရမက်သံပေမယ့်ကျမဒူးတွေမခိုင်ချင်တော့ဘူး။ကျမရဲ့ပေါင်ရင်းဆီကယားကျိကျိဝေဒနာကိုခံစားနေရတယ်။ဒါကြောင့်အဓိပ္ပာယ်မဲ့ပေါင်ခြင်းပွတ်နေမိတယ်။”အ…အ…အား…အား…ကိုကြီး…ကိုကြီး…အိ…အင်း…”အံကိုကြိတ်ပြီးအသံစူးစူးလေးနဲ့မချိမဆန့်အော်သံကြောင့်ကျမသူတို့ဆီကိုအာရုံပြန်ရောက်သွားရပါတယ်။သီတာစိုးတစ်ယောက်ဒက်ဒီ့ခေါင်းကိုကိုင်ပြီးအတင်းပဲစောက်ဖုတ်နဲ့ဖိကပ်ပေးထားတယ်။သူကိုယ်တိုင်လည်းတစ်မိနစ်ကျော်ကျော်လောက်ခါးကြီးကော့ပြီးဆတ်ဆတ်ခါနေတယ်။”ဘုန်း…”မွှေ့ယာထူကြီးပေါ်ကိုကောင်မရဲ့ဖင်ကြီးပစ်ကျသွားသံပါပဲ…။ဒက်ဒီမျက်နှာကလည်းသူ့ဖင်နဲ့အတူအောက်ကိုငိုက်ပါသွားတယ်။ဖြစ်မှဖြစ်ရလေဒက်ဒီရယ်…။ဒီလောက်တောင်တဏှာကြီးရသလား…။”ဟား…””အိုး…ကိုကြီးရယ်…ပေကျံနေတာပဲ…””ဒါဆိုသုတ်ပေးလေ…”ဟုတ်ပါတယ်ရှင်…ဒက်ဒီမျက်နှာဟာပေကျံပြီးပြောင်လက်နေပါတယ်။အထူးသဖြင့်ပါးစပ်တဝိုက်နဲ့မေးစေ့မှာပါ။ဒက်ဒီသုတ်ခိုင်းလိုက်တော့သီတာစိုးကဒက်ဒီမေးစေ့ကိုတယုတယကိုင်ပြီးလက်ကိုင်ပုဝါနဲ့သုတ်ပေးမလို့လုပ်တော့…”ဟင့်အင်း…ဒီလိုမသုတ်နဲ့…နှမျောစရာကြီး…””ဒါဖြင့်…””ဟဲဟဲ…ကိုယ့်မျက်နှာကိုနမ်းပြီးသုတ်ပေး…””ဟွန်း….သိပ်တတ်တယ်…”သီတာစိုးဟာဒက်ဒီကိုအပိုင်ကိုင်ထားနိုင်ပြီဆိုတာကျမသိလိုက်ပါတယ်။သိပ်လည်းလှပြီးတော့အယုအယကလည်းကောင်းပါတယ်။ကြည့်လေ…ဒက်ဒီခိုင်းတာကိုမျက်စောင်းလေးတစ်ချက်သာချိတ်ပြီးသူ့ဘေးမှာဝင်လှဲနေတဲ့ဒက်ဒီမျက်နှာကိုလိုက်နမ်းနေတာအနှံ့ပဲ…။ပြီးတော့လျှာနဲ့လည်းလျှောက်ယမ်းနေသေးတယ်။ဒီကောင်မအပျိုမှဟုတ်ရဲ့လားမသိဘူး။ဒက်ဒီဟာသူ့ရဲ့အင်္ကျီကိုချွတ်လိုက်ပြီးတဖန်ဘောင်းဘီကိုလည်းချွတ်လိုက်ပြန်တယ်။”အိုး…”ဒက်ဒီလီးကြီးပေါ့…နည်းတဲ့လီးကြီးမဟုတ်ဘူး။”ကိုင်ကြည့်နော်…ကလေးရယ်….ရင်းနှီးသွားအောင်ပေါ့….””ကြည့်…သိပ်ဆိုးတာပဲ…”ဒက်ဒီအူသိပ်မြူးနေတယ်။မယားအသစ်စက်စက်လေးကသိပ်လိမ္မာနေတယ်လေ။ပြုံးဖြီးဖြီးနဲ့သီတာစိုးလက်ကိုယူပြီးသူ့လီးကြီးပေါ်ကိုအသာတင်ပေးလိုက်တယ်။ကြည့်ပါအုံး…နီရဲပြီးအကြောပြိုင်းပြိုင်းဖြစ်နေတဲ့လီးကြီးနဲ့ဖယောင်းလိုနူးညံ့ဖြူဖွေးနေတဲ့လက်ချောင်းကစ်ကစ်လေးတွေဟာယှဉ်တွဲလို့…။လီးအုံကြီးအထက်နားလီးအရင်းကနေဆုတ်ကိုင်လိုက်တော့အပေါ်မှာလက်သုံးလုံးစာလောက်လွတ်နေတယ်။ပြီးတော့လက်ချောင်းလေးတွေကတပတ်မဆုတ်မိဘူး။လီးလုံးပတ်ကကြီးတော့ကြားမှာလက်နှစ်လုံးလောက်လွတ်နေတယ်။”ချစ်စရာမကောင်းဘူးလား…””ဟင့်အင်း….ကြောက်တယ်…””ကစ်…ပေးလိုက်ပါလားသီတာလေးရယ်…ကလေးကဘယ်လောက်သဘောထားကောင်းတယ်ဆိုတာသိရတာပေါ့…”သီတာစိုးကဒက်ဒီ့ကိုကြာကြည့်လေးကြည့်ပြီးလီးပေါ်မျက်နှာအပ်လိုက်တယ်။သူ့ဆံပင်တွေကထွေးကနဲဒက်ဒီ့ပေါင်ရင်းပေါ်ကိုကျလာလို့ဘာမှမမြင်ရတော့ဘူး။”အ…အား….သီတာရယ်….ကောင်းလိုက်တာ….အား…အိုး…ရှီး…ကျွတ်…ကျွတ်…အား…ဟား….ရှီး…”အို…သိပ်အိန္ဒြေကြီးတဲ့ဒက်ဒီတစ်ယောက်ဘယ်လိုဖြစ်သွားရတာလဲ…ကြည့်လေ…ခါးကြီးကကော့လိပ်ပြီးဖြစ်နေလိုက်တာ…သီတာစိုးခေါင်းကနိမ့်လိုက်မြင့်လိုက်နဲ့…မတော်စိတ်ပေါက်ပြီးဒက်ဒီလီးကိုကိုက်ဖြတ်လိုက်ရင်ဒုက္ခ…။ဒက်ဒီကိုကြည့်အုံး…သူ့ဖက်ဖင်ပေးပြီးကြုံ့ကြုံ့လေးမိန်းမထိုင်ထိုင်နေတဲ့သီတာစိုးရဲ့နောက်ကိုပြူးပြူးလေးထွက်နေတဲ့စောက်ဖုတ်ထဲကိုလက်ခလယ်ထိုးသွင်းပြီးထုတ်ချီသွင်းချီမွှေချီလုပ်နေတယ်။သီတာစိုးကလည်းဖင်လေးတကြွကြွနဲ့ပေါ့။စောက်ဖုတ်ထဲကအရည်တွေထွက်နေတယ်ထင်ပါရဲ့…။”အ…အ….အား…အား….သီတာရယ်…ရှီး…အိုး…သေပါပြီ….သီ..သီတာရယ်….”ပြန်မော့လာတဲ့သီတာစိုးရဲ့ပါးစပ်မှာဒက်ဒီ့အရည်တွေပေနေတယ်ဆိုတာတော့ပြောစရာလိုမယ်မထင်ပါဘူး…။ကောင်မကသူ့နှုတ်ခမ်းကိုသူ့လျှာနဲ့ပြန်ယက်နေတယ်။ဒါကိုဒက်ဒီကကြည်ကြည်နူးနူးနဲ့အားမလိုအားမရငေးကြည့်နေလေရဲ့…။ဒက်ဒီ့လီးကြီးကတဖြည်းဖြည်းနဲ့ပြန်ပျော့သွားပါပြီ။နှစ်ယောက်သားငြိမ်ပြီးအတော်ကြာကြာဖက်ထားကြတယ်။မငြိမ်တာကတော့ကျမပါပဲ…။ကြည့်လေ…ဘယ်လိုကနေဘယ်လိုကျမလက်ကကျမစောက်ဖုတ်ကိုပွတ်မိနေတယ်မသိဘူး။နိုင်လွန်ပင်တီလေးအောက်ကနေစောက်ဖုတ်လေးကနူးညံ့တဲ့အထိအတွေ့ကိုပေးနေတယ်။အားမရပါဘူး…ပူလောင်တဲ့မြင်ကွင်းတွေကိုတွေ့နေရတာကိုး…။ဒါကြောင့်ကျမဟာကျမဘာသာပင်သတိမထားမိဘဲလှန်တင်ထားမိတဲ့ထဘီကိုချွတ်ချလိုက်တယ်။ပြီးတော့ပင်တီကိုအသာချွတ်လိုက်တယ်။စောက်ဖုတ်လေးဟာလန်းသွားသလိုပဲ…။စောက်ဖုတ်နဲ့လက်ဟာဘာမှအခုအခံမရှိဘဲတွေ့မိကြတယ်။ကြက်သီးဖြန်းကနဲထသွားမိတယ်။နှုတ်ခမ်းသားနှစ်ဖက်ကိုလက်ညှိုးနဲ့လက်သူကြွယ်နှစ်ခုနဲ့ဖိပြီးအမွှာနှစ်ခြမ်းကိုဟလိုက်တယ်။ပြီးတော့လက်ခလယ်ကိုမြောင်းထဲဖိချလိုက်တယ်။တကိုယ်လုံးဆတ်ဆတ်တုန်ပြီးတော့ချွေးတွေပျံလာတယ်။စောက်ဖုတ်ကိုအလျားလိုက်လက်ခလယ်နဲ့ဆွဲကြည့်မိတယ်။ဘယ်လိုပြောရမလဲ။လျှပ်စစ်နဲ့အတို့ခံရသလိုခံစားလိုက်ရတယ်။ကျမမနေနိုင်တော့ဘူး။စောက်စေ့ကိုအသာလေးကလိပေးနေမိတယ်။”အင့်…ဟင်း…”အံသြစရာကောင်းလောက်အောင်လက်ချောင်းလေးတွေပေါ်ကိုပူနွေးစေးပြစ်တဲ့အရည်တွေပွက်ကနဲကျလာတယ်။မရဲတရဲနဲ့စောက်ခေါင်းထဲကိုလက်ခလယ်ကိုချော့သွင်းလိုက်မိတယ်။”ဖြစ်ပါ့မလားကိုကြီးရယ်….သီတာကြောက်တယ်….””မကြောက်ပါနဲ့အချစ်လေးရယ်…ကိုကြီးအဆင်ပြေအောင်လုပ်ပေးပါ့မယ်…ကလေးနာအောင်မလုပ်ပါဘူးနော်……””အင်းနော်….သိပ်ကြမ်းရင်ငိုမှာပဲ…””အေးပါ….အပေါ်ရောအောက်ရောငိုပေါ့….””ဘာပြောတယ်…”သီတာစိုးတကယ်ပဲစိတ်ဆိုးသွားပုံရတယ်။မျက်နှာရဲသွားတယ်လေ။”ကြည့်…ချစ်တယ်ဆိုပြီးသိပ်ဆိုးတယ်…အကိုကြီးကချစ်လို့စတာပါ…””အကိုကြီး….သီတာကသဘောလွယ်လို့သီတာ့ကိုကလေကချေလိုဆက်ဆံနေတာလား….””မဟုတ်ရပါဘူးဗျာ…ရင်းရင်းနှီးနှီးဆက်ဆံတာပါ…””ဒါဘဲနော်….ပြီးမှဖျာလိုခင်းပြီးမနင်းနဲ့…””အဟား…”ရယ်ရင်းမောရင်းနဲ့ဒက်ဒီဟာပက်လက်လှန်ပြီးအိပ်နေတဲ့သီတာရဲ့ပေါင်ကြားကိုဝင်ထိုင်ပါတယ်။ပြီးတော့သီတာစိုးကိုတစောင်းအနေအထားလုပ်ပေးလိုက်ပြီးအောက်ဖက်ကခြေတစ်ဖက်ကိုအလျားလိုက်ဆန့်ထားပြီးနောက်တစ်ဖက်ကိုရင်ဘတ်နဲ့ထိတဲ့အထိကွေးပြီးမထားပါတယ်။”အို…အကိုကြီးဘယ်လိုတွေလျှောက်လုပ်နေတာလဲ….ဟင်း…ကိုကြီးရယ်….သီတာအနေခက်လိုက်တာ…””အိုး….ကလေးကလည်းခဏလေး…ကြာရင်ဒီလိုအမြဲနေချင်တယ်လို့ဖြစ်သွားမယ်…””ကြည့်…စကားသိပ်တတ်တာပဲ…”ချစ်သူခေါ်မလားဘာလားတော့မသိဘူး…သူတို့နှစ်ယောက်ပလူးပလဲလုပ်နေတာကျမကြည့်ပြီးအထီးကျန်သလိုခံစားရပါတယ်။ကျမချစ်သူကကျမကိုတစ်ရက်ထဲအားရအောင်လိုးပြီးမလေးရှားမှာအလုပ်သွားလုပ်တာခုဆို(၃)လတောင်ကျော်သွားပါပြီ။ကျမကတော့ဆန့်တငံ့ငံ့နဲ့အထီးကျန်နေခဲ့ရတာပေါ့။ပေါင်တစ်ချောင်းဆန့်တစ်ချောင်းကွေးကာမပြီးဖြဲထားတဲ့သီတာစိုးရဲ့စောက်ဖုတ်ဟာကော့နေတဲ့ဖင်ကြားအောက်ကနေပြူးထွက်နေတယ်။ဒက်ဒီကလက်တစ်ဖက်နဲ့သူ့လီးကြီးကိုကိုင်ပြီးအဲ့ဒီဟတတဖြစ်နေတဲ့စောက်ဖုတ်ဝမှာတေ့လိုက်တယ်။ပြီးတော့ဆက်မသွင်းသေးဘဲအဝမှာတင်ရှေ့တိုးနောက်ငင်နဲ့လုပ်ပေးနေတယ်။သီတာစိုးဟာအားမလိုအားမရနဲ့ဖင်ကြီးကိုကော့ကော့ပေးရင်း…”ဟင်း….ကိုကြီး….ဘာလုပ်နေတာလဲလို့…”ငိုတော့မလိုမဲ့မဲ့လေးပြောလိုက်တဲ့အသံလေးဟာကျမအသွေးအသားတွေကိုဆူဝေစေပါတယ်။ကျမလက်ဖျားတွေဟာတုန်ရီပြီးအာခေါင်တွေဟာခြောက်လာရပါတယ်။ပြီးတော့လည်းဒူးကမခိုင်တော့ပါဘူး။ကျမစောက်ဖုတ်ထဲကတစုံတရာကိုတောင်းတနေတယ်ဆိုတာကျမသိတယ်။ဘယ်လိုလုပ်ရမလဲ…အနားမှာရှိတဲ့ကုလားထိုင်ကိုဆွဲပြီးခြေထောက်တစ်ဖက်ကိုဒူးကွေးပြီးခြေဖဝါးကကုလားထိုင်ပေါ်မှာထောင်ထားလိုက်ပါတယ်။အခုဆိုကျမနဲ့သီတာစိုးဟာလှဲနေတာနဲ့မတ်တပ်ရပ်နေတာပဲကွာတော့တယ်။”အ…အ…ကိုကြီး…”ကျမအာရုံပြန်ပြောင်းလိုက်ရတယ်။ဒက်ဒီဒစ်ကြီးဟာသီတာစိုးရဲ့စောက်ဖုတ်ထဲကိုမြုပ်ဝင်သွားပြီးသီတာစိုးခမျာမွေ့ယာခင်းကိုအတင်းဆုတ်ထားရတယ်။ဒက်ဒီကတော့သူ့ခြေထောက်တစ်ဖက်ကိုကွေးပြီးသီတာစိုးရဲ့ပြောင်လက်နေတဲ့ဖင်သားဖွေးဖွေးကြီးကိုလက်ဝါးနဲ့အသာပွတ်ပေးနေတယ်။သူကတော့တစောင်းဖြစ်နေတဲ့သီတာစိုးရဲ့ဆန့်ထားတဲ့ပေါင်တစ်ချောင်းကိုခွပြီးထိုင်နေလေရဲ့…”အ…အား…ကိုကြီး….ကိုကြီး….”အို…ဒက်ဒီကရက်စက်လိုက်တာရှင်…ဟုတ်တယ်။ကျမသီတာစိုးကိုဘယ်လောက်မုန်းမုန်းမိန်းမချင်းတော့ကိုယ်ချင်းစာတယ်။ဘာဖြစ်လို့လဲဆိုတော့ဒက်ဒီဟာကွေးထားတဲ့သီတာစိုးရဲ့ခြေထောက်ကိုရင်ဘတ်ထိအောင်ကွေးထားရာကနေဘေးတိုက်ဖြဲလိုက်ပြီးသူ့လီးကိုစောက်ခေါင်းထဲကိုအဆုံးထိသွင်းလိုက်လို့ပါပဲ။သီတာစိုးရဲ့အော်သံဟာကျမရဲ့ရင်ထဲမှာပဲ့တင်ထပ်သွားပါတယ်။”ဗြစ်…ပြွတ်…ဗြစ်…ဒုတ်…ပြွတ်…စွပ်…စွပ်….အ…အား…အား….ပြွတ်…ပလွတ်…ဒုတ်…ဗြစ်…စွပ်…စွပ်….အင့်…အင်း…အင်း…ဟင်း…ဟင်း….”အို…မိန်းမဖြစ်ရတာမသက်သာလိုက်တာရှင်…။သီတာစိုးခမျာမချိမဆန့်ခံစားနေရတယ်။ဒက်ဒီကတော့အားရပါးရကြီးကိုလိုးလို့နေတော့တာပါပဲ။သီတာစိုးရဲ့တကိုယ်လုံးဟာဗရမ်းဗတာရမ်းခါပြီးနေတယ်။နို့ကြီးတွေဆိုတာပြုတ်ထွက်တော့မလားပဲ။ဒက်ဒီလီးကြီးကသီတာစိုးစောက်ပတ်ထဲကိုအရှိန်ပြင်းပြင်းနဲ့ဝင်ဝင်သွားတာကြောက်စရာကြီးပါပဲ။မျက်စေ့နှစ်လုံးစုံမှိတ်ထားတဲ့သီတာစိုးရဲ့ပါးစပ်လေးဟာဟဟသွားပြီးလျှာကလေးကတစ်လစ်ကလေးဖြစ်ဖြစ်သွားရပါတယ်။သူတို့ကိုကြည့်ရင်းနဲ့ကျမရဲ့စောက်ခေါင်းထဲကိုလက်ညှိုးနဲ့ထုတ်ချီသွင်းချီလုပ်နေမိတယ်။သိပ်ကောင်းတာပဲရှင်…။ခုတော့သီးခံပြီးဒီလိုပဲကျေနပ်ရတာပေါ့။ကျမရဲ့စောက်ဖုတ်ဟာလက်ညှိုးကိုငုံမိအောင်ကိုကျဉ်းသွားပါတယ်။ပြီးတော့ပူနွေးလာပြီးမကြာခင်မှာပဲကျမရဲ့လက်ညှိုးကိုစောက်ခေါင်းကဆွဲစုပ်ပါတော့တယ်။”ဟင့်…အ…အင်း…ဟင်း…ဟင်း….”ဘယ်လိုပဲကြိတ်မှိတ်နေပေမယ့်ကျမရဲ့ရင်ခေါင်းထဲကပြင်းထန်တဲ့သက်ပြင်းချသံတွေအသက်ရှူသံတွေထွက်နေရပါတယ်။”အိ…အ…အား…”ကျမဘယ်လိုဖြစ်သွားလဲမသိဘူး….။တကိုယ်လုံးအကြောတွေဆွဲပြီးစောက်ခေါင်းထဲကအရည်တွေဟာဝေါကနဲကျသွားပါတော့တယ်။ကြမ်းပြင်မှာအိုင်ထွန်းသွားမှာကတော့သေချာပါတယ်။ကျမသိပ်မောသွားပြီ…ခန္ဓာကိုယ်ထဲကရမက်တွေငြိမ်စပြုတော့ပတ်ဝန်းကျင်ကိုသတိရမိတယ်။”အိ…အိ….အား…ကိုကြီးရယ်…ကောင်းလိုက်တာ….အိ….အား…အင့်…အို…ဗြစ်…စွပ်…ဒုတ်…ဒုတ်…အဟား…..အမေ့…အား….အင်း….”ဒက်ဒီရောသီတာစိုးပါချွေးဒီးဒီးကျနေတယ်လေ။ဒက်ဒီလည်းအံကြီးကြိတ်ပြီးအားပါးတရဆောင့်လိုးနေလိုက်တာမျက်နှာကြီးနီလို့သီတာစိုးဆိုတဲ့မိန်းမကစောစောကလိုမဟုတ်တော့ဘူး….။ဖင်ကိုလိမ်ပြီးကော့ကော့ပေးတယ်…သူ့စောက်ဖုတ်ကိုပိုပြီးပေါ်လွင်အောင်လို့လေ…။လီးကြီးဝင်တိုင်းထွက်တိုင်းစောက်ဖုတ်ဟာကြုံ့ဝင်သွားလိုက်ပွပြီးထွက်လာလိုက်နဲ့ကျမဖြင့်ဖင်တောင်ကျိန်းမိတယ်။သူတော့ဘယ်လိုနေမလဲမသိဘူး…။”အ…အား…အ…အား…”သီတာစိုးတစ်ယောက်တကိုယ်လုံးတွန့်လိမ်ကော့ပျံသွားပါတယ်။ခဏနေမှငြိမ်သွားလေရဲ့။ဒက်ဒီကတော့ဆက်လုပ်နေတုန်းပဲ။ဒီတစ်သက်မှပြီးပါတော့မလားမသိဘူး….အို…”အား…အား….”သီတာစိုးရဲ့ခြေထောက်တစ်ဖက်ကိုလက်မောင်းနဲ့ပိုက်ပြီးကျန်လက်တစ်ဖက်ကဖင်သားကြီးကိုအတင်းဆွဲပြီးလီးကြီးကိုခေါင်းကနေပေါက်ထွက်သွားမတတ်ဆောင့်သွင်းပြီးကျေနပ်သံကြီးနဲ့တအားအားအော်နေတယ်။သီတာစိုးလည်းကော့တက်သွားပြီးဒက်ဒီလီးကြီးကိုစောက်ဖုတ်နဲ့ညှစ်ပေးပြီးစုပ်ယူပေးနေပုံပဲ။”ဟား…”ဒက်ဒီဟာသီတာစိုးရဲ့ကိုယ်ပေါ်ကိုမှောက်ချလိုက်ပြီးဇိမ်ယူပြီးမှိန်းနေတော့တယ်။ခဏအကြာမှာပဲသီတာစိုးကလှုပ်လှုပ်ရွရွဖြစ်လာပြီး…”အကိုကြီး…ထတော့လေ…သီတာကိုပြန်ပို့ပေးအုံးပေါ့….”ဒီလိုပြောလိုက်တော့မှဒက်ဒီကကြုံး၍ထလိုက်ပြီးသီတာစိုးစောက်ဖုတ်ထဲကသူ့လီးကြီးကိုဆွဲထုတ်လိုက်တယ်။ပျော့သွားတယ်ဆိုပေမယ့်ခွေကျမသွားသေးဘဲအရည်တွေတမြားမြားနဲ့ဒက်ဒီလီးကြီးကိုကျမဟာအသေအချာလိုက်ပြီးကြည့်မိနေပါတယ်။အဲ့ဒီနောက်သူတို့နှစ်ယောက်စလုံးဟာဒက်ဒီရဲ့အိပ်ခန်းထဲမှာတဆက်တည်းရှိတဲ့ရေချိုးခန်းထဲကိုဝင်သွားကြပါတယ်။ကျမလည်းကျမအဝတ်အစားတွေကိုသေချာပြင်ဝတ်လိုက်ပါတယ်။ဝတ်ပြီးသွားတဲ့အချိန်မှာပဲတဖက်ခန်းကအသံကြားလို့ချောင်းကြည့်လိုက်တော့သူတို့နှစ်ယောက်စလုံးရေချိုးခန်းကပြန်ထွက်လာခဲ့ပြီးအဝတ်အစားတွေဝတ်နေကြပါပြီ။ဒီအချိန်မှာပဲကျမဟာအခန်းထဲကအသာလေးပြန်ထွက်ခဲ့ပြီးအိမ်ရှေ့ကဆင်းကာအိမ်ဘေးမှာရပ်ထားတဲ့ကားထဲကိုဝင်ထိုင်လိုက်ပါတယ်။ပြီးတော့သုံးလေးမိနစ်လောက်အကြာကျမှကျမကားကိုအိမ်ရှေ့ဆင်ဝင်အောက်ထိမောင်းသွင်းခဲ့ပါတယ်။အခုမှရောက်တဲ့သဘောပေါ့…။ကျမကားရပ်လိုက်တဲ့အချိန်မှာပဲအိမ်ထဲကထွက်လာတဲ့ဒက်ဒီနဲ့သီတာစိုးတို့ကိုတွေ့လိုက်ရတယ်။ကျမကဘာမှမပြောဘဲနားလည်မှုရှိတဲ့သဘောနဲ့သူတို့ကိုပြုံးပြီးလက်ပြကာကားထဲကထွက်လာတဲ့အချိန်မှာပဲသူတို့နှစ်ယောက်ကဒက်ဒီကားထဲကိုရောက်သွားကြပါပြီ။ကျမကခပ်တည်တည်ပဲအိမ်ရှေ့တံခါးကနေအိမ်ပေါ်ကိုတက်လိုက်တဲ့အချိန်မှာပဲဒက်ဒီကားဟာငြိမ့်ကနဲထွက်သွားပါတယ်။ကျမလည်းအိမ်ရှေ့တံခါးကိုသေချာသော့ခတ်ပိတ်ပြီးဝင်လာခဲ့ရာမှဧည့်ခန်းထဲလည်းရောက်ရောခြေပစ်လက်ပစ်ထိုင်ချလိုက်မိပါတော့တယ်ရှင်….။ပြီးပါပြီ။

သိန်းအေး၏ လီးကြီးက ထိပ်ဖူးကြီးနီရဲပြောင်တင်းကာ အရည်ကြည်များပေကျံနေသဖြင့် စိုစွတ်ချောမွေ့နေသည်။ ထိုကြောင့် သွယ်သွယ်၏ စောက်ပတ်နွုတ်ခမ်းသားနှစ်ခုကြားသို့ အလွယ်တကူ ‘ ပြစ် ’ ကနဲ ထိုးဝင်သွားသည်။ သွယ်သွယ်၏ ဖင်ကားကားကြီးက တစ်ချက်တွန့်ကနဲဖြစ်သွားရင်း စောက်ဖုတ်ကြီးက တင်းကနဲ ခုံးထလာသည်။ သွယ်သွယ် ခေါင်းလေး တစ်ချက်ခါယမ်းလိုက်သည်။ “ အ….အား….” “ သိပ်နာနေလား….” “ အင်း….ဟင်း…” မနေ့ညကမှစပြီးခံဖူးသည့် စောက်ပတ်က အခုဒုတိယညရောက်လာပေမယ့် လိုးပြီးရင်း လိုးရင်းလုပ်နေတာကြောင့် နာကျင်ကျိန်းစပ်နေသည်။ “ ဒါဆို မနက်မှဆက်လုပ်မယ်လေ….” “ ဟင့်အင်း….ဝင်နေပြီပဲကွာ….ဖြေးဖြေးလုပ်….နောက်မှကြမ်းချင်ကြမ်းပေါ့….”…

Read More “နာနာလေးဦး (စ/ဆုံး) – ဖူး book ၁၈ စာအုပ်” »

`ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ´´ဖွတ် ဖွတ် ဖွတ်ဖတ် ဖတ် ဖတ် ´´ အားးး အားးအ´´ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ´´ ပက်လက် လှန် လိုးခံနေသော ဝါဝါ စောက်ပတ်ထဲမှ လီးတံ ကို ချွတ်ပစ်လိုက်တယ် ။ အာကိုကြီး လုပ်လေကွာ ဘာလိုချွတ်ပစ်တာလဲ ´´ဝါ့ ဖင်ကိုကြည့်ပီး လိုးချင်လို့ ဖင်ကုန်းပေးပါလားနော် လေးဘက်ထောက်လိုက်လေ ´´ အာ အဲ့လို ကြီး မလုပ်ပေးချင်ဘူးကွာ ´´လုပ်ပါ ဝါ ရယ် ဝါ့…

Read More “ကြာကြာလေးနဲ့ နာနာလိုး (စဆုံး) – ဖူး book ၁၈ စာအုပ်” »

” ကို့သဲလေးက ယူနီဖောင်းလေးနဲ့ လှလိုက်တာကွာ”ခါးတိုအင်္ကျီအဖြူ နီရဲရဲထဘီလေးနဲ့ ယဉ်ယဉ်လေးလှနေတဲ့ ချစ်သူလေးကို ကျနော် ကြည့်ငေးနေမိတယ်။ ပြီးတော့ ကုတင်စောင်းမှာ ထိုင်ရင်း ခါးကိုဆွဲဖက်လိုက်တော့ သက်စုခိုင် အသာရုန်းတယ်။ ”ထဘီလဲလိုက်ဦးမယ်ကိုရယ်””မလဲနဲ့ကွာ။ ဒီယူနီဖောင်းလေးနဲ့မှ ပိုလိုးကောင်းမှာ”သက်စုက ကျနော့်ကိုမျက်စောင်းထိုးတယ်။”ကို့ချစ်သူ သူနာပြုဆရာမလေးကို ယူနီဖောင်းဝတ်လေးနဲ့ ပိုလုပ်ချင်လို့”” ဟွန်း အဝတ်တွေ ပေကုန်မှာပေါ့””ပြန်လျှော်ရင် စင်ပါတယ် သက်ရဲ့”ပြောရင်း ထဘီနီလေးပေါ်က ပေါင်သားအိအိကို လက်နဲ့ပွတ်သပ်ပေးနေလိုက်တယ်။ သက်စုက ခေါင်းပေါ်ဆောင်းထားတဲ့ ကဒ်အဖြူလေးကို ချွတ်ပြီး ကျနော့်ရင်ခွင်ထဲ ခေါင်းလေးတိုးဝင်တယ်။ ထူပြည့်ပြည့် နီနုနု နှုတ်ခမ်းသားလေးကို ပြွတ်ခနဲ…

Read More “ထဘီနီနီ အရည်ရွှန်းတော့ – ဖူး book ၁၈ စာအုပ်” »

အိပ်ခန်းထဲမှာ မုန်တိုင်းကျနေသလိုထင်ရသည်။ ဝါဝါမွန်တစ်ယောက် ကိုတင်မောင်ကျောပြင်ကို တင်းတင်းကြီးဖက်တွယ်ပြီး တဏှာပြင်းပြင်းနှင့် သူမကို တအုန်းအုန်း တဒိုင်းဒိုင်း အသံထွက်အောင် လိုးဆောင့်ပေးနေသော ကိုတင်မောင်၏ဆောင့်ချက်များကို အောက်ကနေ သူမဖင်ကြီးကော့ကာတစ်မျိုး ပင့်ကာတစ်သွယ်ဖြင့် စည်းကိုက်ဝါးကိုက်ဖြစ်အောင် ပြန်လည်ညှောင့်လိုးရင်း ပါရမီဖြည့်ပေးနေပါသည်။ ကိုတင်မောင်ကား နေ့ခင်းကြောင်တောင် အချိန်ကြီးမှာပင် အလုပ်မှနေ၍ ထမင်းစားပြန်လာပြီး မယားချောလေးဖြစ်သူ ဝါဝါမွန်ကို တစ်ချီမရမက ဆွဲနေခြင်းပဲ ဖြစ်သည်။ ဆောင့်ချက်များက တဖြည်းဖြည်းကြမ်းလာသည်။ ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက် အထူးပဲလှပ၍ ခါးသေးရင်ချီ ရင်ထွားထွား တင်ကားကားဖြစ်သော မယားချောလေးကို ပိုင်ဆိုင်သူပီပီ ကိုတင်မောင်ကား ပက်လက်ဒူးထောင်ပေါင်ကား အနေအထားဖြင့်…

Read More “အပေးကြမ်း သူလေး – ဖူး book ၁၈ စာအုပ်” »

ကျွန်တော့်နာမည် အာကာပါ… အင်းစိန်မှာ နေတယ်အင်ဂျင်နီယာနဲ့ ဘွဲ့ရပေမယ့် အလုပ်ကတော့ကားပွဲစားဆိုတော့ဝင်ငွေလဲအသင့်အတင့်ပေါ့… လွန်ခဲ့တဲ့ ၁ နှစ်လောက်မှ အိမ်ထောင်ကျတာမွန်ပြည်နယ်ဘက်ကနေ ရန်ကုန်မှာစါရင်းကိုင်လာလုပ်နေတဲ့ ကောင်မလေးတစ်ယောက်နဲ့ပေါ့ကျွန်တော့်မိန်းမကအသက် ၁၀ နှစ်ငယ်တယ်အခုမှအသက်၂၃ နှစ်… မွန်နဲ့ရှမ်းစပ်ထားတာအသားက ဖြူဝင်းပြီးကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်ကလဲ မြင်သူငေးဘဲ…အပြင်တစ်ယောက်ထဲသွားရင်အပျိုထင်ပြီးလိုက်ငန်းတဲ့သူများလို့သူ့အလုပ်အသွားအပြန်ကို ဖယ်ရီလုပ်ပေးနေရတယ်အရမ်းလှလွန်းလို့ကျွန်တော့တို့ရည်းစားစဖြစ်ပြီးနယ်ကျွံ့ခါစကအငန်းမရ၅ခါတောင်ဆွဲလိုက်တာနေမကောင်းဖြစ်ပြီး ဆေးခန်းပါပြလိုက်ရတယ်။အခုတော့လဲ ၁ နှစ်ကျော်လာပြီဆိုတော့ တစ်ခါတစ်လေ သူကတောင် ကျွန်တော့်ကို ဦးဆောင်ချင်နေပြီ… ကျွန်တော့ အသင်အပြကောင်းတာလဲ ပါတာပေါ့… နေတိုင်းလုပ်နေတော့ အရင်လို ၃-၄ ချီမလုပ်နိုင်ပေမယ့် တစ်ရက်ကို တစ်ချီကောင်းကောင်းတော့ လုပ်ဖြစ်တယ်… ကျွန်တော့်အတွက် ၁ ချီဆိုပေမယ့် သူ့ကို…

Read More “ပန်းအိပ်မက်” »

ကျနော့်မိန်းမနာမည်အေးအေးသင်း၊အသက်နှစ်ဆယ်အရွယ်လောက်၃၄၂၄၃၆ဆိုဒ်ဘော်ဒီလှတဲ့အပျ ို ချောခယ်မနာမည်ကအေးအေးနှင်း၊သင်းသင်းနှင့်နှင်းနှင်းပေါ့။အရှက်ကုန်ဆိုသလောက်ကျနော်တို့လင်မယားကဲခဲ့တာပြောပြမယ်၊၊မင်္ဂလာဦးညမှာကိုသင်းသင်းကိုကျနော်လိုးတာ၊ခလေးတွေအိပ်ပေမယ့်ခယ်မကမအိပ်သေးဘူး၊သူ့အသံမကြားရတော့အိပ်ပြီဆိုပြီးတွယ်တာ၊၊နယ်မှာဆိုတော့လင်မယားခန်းအတွက်သင်းသင်းနှင့်နှင်းနှင်းတို့အိပ်တဲ့အခန်းကိုယူလိုက်ရတယ်ဝါးထရံကာလေးတွေနဲ့ပေါ့မိဘတွေနှင့်ခလေးတွေကအောက်ထပ်မှာအိပ်ကြပြီးကျနော်တို့ကအပေါ်ထပ်ခိုးလေးပေါ်မှာနှင်းနှင်းကတော့ကျနော်တို့အခန်းဘေးကအပြင်မှာခြင်ထောင်ပြီးအိပ်နေတယ်သူကတော့အိပ်ရာပြောင်းလို့မအိပ်နိုင်သေးဘူးကလေးတွေအသံတိတ်သွားမှကျနော်လည်းသင်းသင်းကိုနမ်းပြီးအဝတ်အစားတွေချွတ်လိုက်ကြတယ်၊၊မီးမှောင်နေပေမယ့်ပူမှာစိုးလို့ခေါင်းရင်းကပြူတင်းတံခါးဖွင့်ထားတာလရောင်လေးကအခန်းထဲဝင်နေတာလေ၊၊အဝတ်အစားတွေချွတ်တော့ကျနော့်မိန်းမကိုယ်လုံးလေးကပေါ်လာတယ်၊၊လရောင်လေးနှင့်အရမ်းမိုက်တယ်ဗျ၊၊နို့လေးကလုံးပြီးမာနေတာပဲ၊၊အပေါ်ကခွပြီးနို့စို့ပစ်လိုက်တယ်၊၊” ယားတယ် ကိုကျော်”တဲ့အေးလေသူမှနို့စို့မခံဘူးတာ၊၊သမီးရည်းစားဘဝကကျနော်လည်းလူမလစ်လို့နို့မစို့ခဲ့ရဘူးလေ၊၊နို့လေးကိုအင်္ကျီအောက်ကပဲလက်နှိုကိပြီးပဲကိုင်ခဲ့ရတာကိုး၊၊ကျနော်လည်းအားပါးရစို့တော့သင်းသင်းကအသံလေးတွေထွက်လာတယ်၊ဒီတော့ကျနော်လည်းအောက်ဆင်ပြီးအဖုတ်ကိုယက်ပစ်လိုက်တယ်၊”မရွံဘူးလား…ကိုကျော်”လို့အသံတိုးလေးနှင့်ပြောတော့“မရွံပါဘူးကိုယ့်မိန်းမဟာပဲရွံပါဘူးသင်းသင်းလည်းရွံလို့မရဘူးနှော်” “အင်းပါ..ကိုကျော်တောင်လုပ်ပေးတာ မရွံပါဘူး”ကျနော်လည်းအကွဲကြောင်းတလျောက်ယက်ပေးတာသင်းသင်းကအသံတွေထွက်နေတယ်၊၊အိမ်မှာအဖေအမေတွေနိုးသွားမှာစိုးလို့သာသိပ်အသံမထွက်တာလေ၊၊ကျနော်မိန်းရပြီဆိုတော့ကာမစည်းစိမ်အပြည့်အဝခံချင်တယ်လေ၊၊ကိုယ်ယက်ပေးမှသင်းသင်းကိုနောက်ဆိုစိတ်တိုင်းကျခိုင်းလို့ရမှာမို့ကျနော်ကအပျိုစင်အဖုတ်ကိုအားရပါးရယက်ပေးနေတာ၊၊အဖုတ်ကိုဖြဲပြီးလျှာကိုမွှေပစ်လိုက်တော့ “အင်း ဟင်းအင်းဟင်းနှင့်မြည်တယ်၊၊လျှာနှင့်ယက်တော့လည်းအသံက”ပလပ်..ပလပ်အသံတောင်ထွက်တယ်၊၊ထွက်မှာပေါ့သင်းသင်းကလည်းအရည်တွေထွက်နေတာကိုး၊ကျနော်ကကာမစိတ်နည်းနည်းထန်တယ်၊၊လူပျိုဘဝမှာတောင်ဂွင်းထုရင်အနည်းဆုံးသုံကြိမ်လောက်ထုနိုင်တယ်၊၊လေးကြိမ်မြှောက်ထုတဲ့အချိန်မှာပုံမှန်သွားလာနိုင်ပေမယ့်လှေကားအဆင်းမှာမလွယ်ဘူး၊အတက်မှာတက်နိုင်ပေမယ့်အဆင်းမှာဒူးခွေပြီးလဲချင်သလိုဖြစ်တာကြောင့်လေးကြိမ်မထုတော့ဘူး၊သုတ်ထွက်လည်းထိန်းထားနိုင်တယ်လေ၊၊ကျနော်ကသင်းသင်းအစေ့ကိုလျှာဖျားနှင့်ထိုးဆွပေးတာသင်းသင်းတစ်ယောက်”အီး ဟီး”ဆိုပြီးတုန်တုန်သွားတယ်၊၊အစေ့ကိုနှစ်မိနစ်လောက်စုပ်ပေးတာသင်းသင်းတစ်ယောက်တုန်ပြီးအဖုတ်ထဲကအဖြူနှစ်ကလေးတွေထွက်ပြီးသူမပြီးသွားတယ်။ပြီးတော့ဘာမှမလုပ်ရဘဲ၊၊အသက်ရှူသံတွေထွက်ပြီးမောနေတယ်ဗျို့။ ကျနော်လည်းသင်းသင်းပြီးသွားတော့ရပ်လိုက်ပြီးသင်းသင်းဘေးပက်လက်လှန်လိုက်တယ်”သင်းသင်းကိုကျော်လီးကိုစုပ်ပေးဦ”ဆိုပြီးလီးအရေပြားကိုလှန်လိုက်တယ်၊၊သင်းသင်းလည်းအိပ်ရာကထလာပြီးတပြွတ်ပြွတ်နှင့်စုပ်တယ်၊၊ဘယ်အရသာရှိပါ့မလဲ၊၊တောင်တော့တောင်နေတာပေါ့လီးနှင့်လျှာနှင့်တွေ့တာမတောင်ပဲနေပါ့လား၊အင်းရန်ကုန်ရောက်မှသင်ပေးရမယ်၊၊သုံးမိနစ်လောက်ပဲစုပ်ပြီးအာညောင်းတယ်ဆိုပြီးရပ်လိုက်တယ်၊၊ အဲဒါကြောင့်နှင်းနှင်းကိုလိုးဖို့ကြံရတော့တာပေါ့ကုတင်မရှိတော့မွေ့ယာမှာပဲပက်လက်လှန်ပြီးလှေကြီးထိုးပြီးဆွဲရတယ်၊၊အစေ့နှင့်အဖုတ်ကိုလီးနှင့်ကလော်ပြီးသုံးမိနစ်လောက်အထဲကိုမထည့်ပဲလုပ်လိုက်တယ်၊၊သင်းသင်းဆီကအသံလေးထွက်လာမှအဖုတ်ထဲလီးစသွင်းတာ၊အပျိုဆိုတော့တန်းပြီးသွင်းပစ်လို့ရတယ်အရမ်းနာသွားမယ်၊၊ဒီတော့အဖျားလောက်ပဲသွင်းလိုက်ထုတ်လိုက်နှင့်သုံးမိနစ်လေးမိနစ်လောက်အချိန်ဆွဲပြီးလိုးပေးပြီးသင်းသင်းအသံလေးခပ်စိပ်စိပ်ထွက်လာမှာဆက်ကနဲထိုးသွင်းပစ်လိုက်တာ”အာ့….ကိုကျော်”ဆိုပြီးအသံကျယ်ကျယ်ထွက်သွားတယ်၊၊အပြင်မှာနှင်းနှင်းတောင်အိပ်နေရင်း္ဂလန့်နိုးသွားလောက်တယ်။ပြီးတော့ကျနော့်ရင်ဘတ်ကိုတွန်းသေးတယ်၊၊ကျနော်လည်းခဏတော့ရပ်ပစ်လိုက်ပြီးနို့ပြန်စို့ရတာပေါ့၊၊သင်းသင်းဆီကအသံထွက်လာတော့ထပ်ပြီးအဆုံးထိသွင်းပစ်ရတာပေါ့၊၊ဒီတော့လည်းသင်းသင်းကတဟီးဟီးအသံထွက်လာတာပေါ့၊၊ကျနော်ကအားနှင့်မဆောင့်ရတော့အားမရဘူးဗျ၊၊ဆယ်မိနစ်လောက်တွယ်ထည့်လိုက်ပြီးရပ်လိုက်တယ်၊၊ပြီးတေားသင်းသင်းကိုကုန်းခိုင်းပြီးနောက်ကနေလိုးတော့”နာတယ် ကိုကျော်ဆိုတော့တဖြေးဖြေးကြိတ်လိုးလေးလိုးရတာပေါ့နောက်ထပ်ဆယ်မိနစ်လောက်လိုးပြီးတော့ကျနော်လည်းပြီးချင်လာတာလေ၊၊ကျနော်အဆုံးထိထည့်ပြီးပန်းထုတ်ပစ်လိုက်တာပေါ့ဗျာ၊၊လူလည်းနည်းနည်းတော့ဟိုက်သွားတာပေါ့ဗျာ။”သင်းသင်းကောင်းရဲ့လား””အင်း”ကျနော်တို့နှစ်ယောက်အဝတ်အစားထဝတ်ပြီးဖက်ကာအိပ်လိုက်ကြတာပေါ့။ နောက်တစ်ရက်မိုးလင်းတော့စင်းသင်းတို့အဖေအမေကိုကန်တော့ပြီးရန်ကုန်ကိုလာလိုက်တယ်၊၊ရန်ကုန်မှာကျတော့စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ်လိုးရတော့အရမ်းကောင်းတာပေါ့သင်းသင်းလည်းလီးစုပ်တတ်လာသလိုဖင်တောင်ချလို့ရလာတယ်၊၊ချစ်စခင်စကြင်နာစပဲလေအပီအပြင်ဆော်လို့ရလာတာ့ပေါ့ဗျာ။ကျနော်လည်းအလုပ်ကငွေရနေတော့ပျော်ပျော်ရွှင်ပါပဲ၊၊တစ်လနောက်တော့သင်းသင်းအဖေကားတိုက်ခံရပြီးဒူးခေါင်းရိုးကျိုးတယ်၊၊ကျန်တဲ့နေရာကျိုးပေမယ့်ကျောက်ပတ်တီးစည်းလိုက်တာကောင်းသွားပေမယ့်၊ဒူးခေါင်းရိုးကျိုးတာကျတော့မကောင်းတော့ပဲချိုင်းထောက်ကြီးနှင့်နေရတာဘာအလုပ်မှမလုပ်နိုင်တော့ဘူးခလေးတွေကလူလားမမြောက်သေးတော့အားလုံးကျနော့်တာဝန်ဖြစ်လာတယ်၊၊ငွေရတဲ့ကာလမို့လို့သင်းသင်းတို့မိသားစုကိုထောက်ပံ့ထားနိုင်တယ်လေ၊၊သင်းသင်းကသူ့အဖေအမေမိသားစုကိုထောက်ပံ့ထားတဲ့ကျနော်ကိုရွှေပေါ်မြတင်ဆိုသလိုပဲ၊၊ကျနော်ဘယ်လိုလုပ်လုပ်ခွင့်ပြုတာပဲ၊၊ကျနော်လည်းလိုးရင်းဆော်ရင်းသင်းသင်းကကိုယ်ဝန်ရလာတယ်၊၊အစောပိုင်းခြောက်လအထိကျနော်လုပ်ဖြစ်တယ်၊၊နောက်တော့မလုပ်ရဲတာနှင့်လီးစုပ်ခိုင်းရတာပေါ့၊၊ဒါပေမယ့်သိပ်အားမရတော့ဘူး။သင်းသင်းကဈေးဝယ်ဘာဝယ်တာလမ်းလျောက်တော့ဝယ်နိုင်သေးတယ်၊၊ကျနော်ကရှစ်နာရီလောက်ရုံးသွားရလို့သူနှင့်မလိုက်ဖြစ်ဘူး၊သင်းသင်းပဲမနက်စောစောထတမင်းကြော်ပဲပြုတ်ဝယ်ကော်ဖီဖျော်ပြီးဈေးသွားလေ့ရှိတာပေါ့၊၊ခြောက်လလောက်ကြာတော့သင်းသင်းကိုစောင့်ရှောက်ရအောင်နှင်းနှင်းကိုကျနော်တို့ဆီလွှတ်လိုက်တယ်၊၊ကျနော်လည်းနှင်းနှင်းရောက်လာ့သင်းသင်းပြောတာနှင့်အခန်းတွေကန့်ရတာပေါ့နှစ်ယောက်အိပ်ကုတင်လည်းတစ်လုံးထပ်ဝယ်ရတာပေါ့၊၊နှင်းနှင်းကသူ့အမအိမ်မှာနေရပြီးတိုက်ခန်းဆိုပြီးလုံခြုံတာကြောင့်လွတ်လွတ်လပ်လပ်နေတယ်၊၊သူ့အမဈေးသွားတဲ့အချိန်သူကထမင်းကြော်ကော်ဖီဖျော်ပြီးကျနော်ကိုလည်းကျွေး သူလည်းစားပေါ့၊၊သူကညအိပ်ရင်ဘရာရောပင်တီပါချွတ်အိပ်လေ့ရှိတယ်။သူ့အခန်းဘက်ကပြူတင်းပေါက်မရှိတော့ပူတယ်လေ၊၊အဝတ်ပါးလေးဝတ်ပြီးတော့ပေါ့မနက်ကမှဘရာဝတ်ပြီးအိပ်ခန်းထဲကထွက်လာပြီးမျက်နှာသစ်သွားတိုက်ပြီထမင်းကြော်တာ။ကြာလာတော့ကျနော်နှင့်ပိုပြီးရင်းနှီးလာသလိုကျနော်လည်သွားရည်တမျှားများကျနေမိတယ။် ကျနော်လည်းအချစ်ကတစ်ယောက်တည်းနှင့်မလုံလောက်တော့ဘူးအချစ်များများလိုချင်လာတယ်၊ဒီတော့ခယ်မချောချောလှလှကိုလိုးချင်လာတယ်၊၊ဆိုရိုးစကားတောင်ရှိသေး၊ခဲအိုဆိုတာခယ်မပေါင်တစ်ခြမ်းကိုပိုင်တယ်ဆိုတာ၊ကျနော်ကတစ်ကိုယ်လုံးရအောင်ကြံမယ်ကျနော်လည်းနေမြင့်လေအရူးထလေဆိုသလိုသင်းသင်းကိုယ်ဝန်ရင့်လေတဏှာပိုးထလေပေါ့ဗျာ။ဘာလို့လည်းဆိုရင်တရက်တရက်လီးစုပ်ခံရတာနှင့်အာသာမပြေဘူး၊တညတလေတံခါးလေးစေ့ရုံစေ့ထားပြီးအားမရတဲ့ညဆိုရင်မိန်းမကိုကုန်းခိုင်းပြီးဖင်ကိုဖြေးဖြေးလေးလိုးသေးတယ်၊၊ကိုယ်ဝန်ရှစ်လလောက်အထိသင်းသင်းကိုစည်းရုံးပြီးလိုးတယ်၊၊သင်းသင်းကလည်းကိုယ်ဝန်ရှိပေမယ့်၊ကျနော့်တောင်းဆိုချက်ကိုလိုက်လျောရတယ်၊၊သူကလည်းကျနော်အမြန်ပြီးအောင်အသံလေးတွေထွက်ပြီးအော်ရတာပေါ့လေ၊၊ကျနော်လည်းတမင်တကာနှင်းနှင်းသိအောင်အီးအားအီးအားပေါ့၊နှင်းနှင်းကသိတယ်မသိချင်ယောင်ဆောင်နေတာ၊၊တခါတလေမိန်းမမရှိတုန်းလေးတဏှာစကားတွေပြောပြောနေတော့နှင်းနှင်းကတံခါးပိတ်အိပ်တာဗျ၊ဂျက်ထိုးထားတော့ဝင်မရဘူးပေါ့၊၊တနေ့မှာမနက်အစောကြီးနှင်းနှင်းဝမ်းသွားတယ်။သုံးလေး ကြိမ်သွားတော့ဆေးသောက်ပြီးဆက်အိပ်တယ်၊နှင်းနှင်းတံခါးပိတ်ဖို့မေ့သွားတာပေါ့၊၊သူ့အမသင်းသင်းဈေးသွားတယ်လေ၊ကျနော်လည်းအိပ်ရာကထပြီးထမင်းကြော်ကြော်ပေးမယ့်သူမရှိတော့နှင်းနှင်းအခန်းကိုကြည့်တဲ့အခါတခါးစေ့ထားရုံသာတွေ့တော့ကျနော်ဝင်သွားလိုက်တယ်၊ဒီအကွက်ကကျနော်ကျားချောင်းချောင်းနေတာလေနှင်းနှင်းကိုလီးကြိုက်သွားအောင်လိုးလိုက်ဖို့ဆုံးဖြတ်ထားတာကိုး၊၊ပင်ပန်းလို့လားမသိဘူးပက်လက်ကလေးခြေပစ်လက်ပစ်အိပ်ပျော်နေတယ်၊။လုံချည်ကမကျွတ်ပေမယ့်ဖြေလျော့နေတာပေါ့၊၊အင်္ကျီပါးပါးအောက်မှာစီကာ့လောက်နို့လုံးလုံးကျစ်ကျစ်လေးတွေ့ရတော့စို့ချင်လိုက်တာ၊၊ကျနော်ဆုံးဖြတ်ချက်ကနို့စို့ဖို့မဟုတ်ဘူးလေ၊နောက်ဆိုအဖုတ်ရရင်နို့ကကြိုက်သလောက်စို့လို့ရတယ်မဟုတ်လားဒီတော့အဖုတ်ကိုလုပ်ဖို့ထမီလေးဖြေပြီးအပေါ်ကအောက်ကိုလျောချလိုက်တာပေါ့၊အိပ်ရေးပျက်လို့လားမသိဘူးမနိုးဘူးဗျ၊၊ကျနော်နှင်းနှင်းအဖုတ်ကိုကြည့်တော့သိပ်လှတယ်။အမွှေးကလည်းနုနုလေး၊အဖုတ်အကွဲကြောင်းလေးကသိပ်လှတယ်၊၊ကျနော်လျှာနှင့်အကွဲကြောင်းတစ်လျောက်ယက်ပေးလိုက်တယ်ဗျ။မနိုးသေးဘူး၊ဆယ်ချက်လောက်ယက်ပေးလိုက်တာအဖုတ်မှာကျနော့်သွားရေတွေနှင့်ချွဲလာတယ်။။ကျနော်အားမရဘူးခြေနှစ်ချောင်းထောင်းလိုက်တော့အင်းအင်းဆိုပြီးတချက်လှုပ်သွားတယ်မနိုးသေးဘူး၊လျှာနှင့်ကုန်းပြီးအကွဲကြောင်းထဲမွှေလိုက်တော့နှင်းနှင်းလန့်နိုးလာပြီး“ဟာ….ကိုကျော်ဘာလုပ်တာလဲ”“ဖယ်မမသိရင်အားလုံးပြသနာပဲ”ဆိုပြီးရုန်းထွက်ဖို့လုပ်တယ်၊ဝမ်းသွားထားတော့သိပ်မလှုပ်နိုင်ဘူး၊ကျနော်ကလည်းသိတယ်၊ဒါကြောင့်သူ့ရင်ဘတ်ကိုခွမျက်နှာကိုနှင်းနှင်းခြေဖက်ကိုမျက်မှာမူထိုင်လိုက်တယ်၊၊ကျနော့်ကိုယ်လုံးဖိထားတော့နှင်းနှင်းမလှုပ်နိုင်တော့ဘူး၊၊လူကသာမလှုပ်နိုင်မယ့်လက်ကကျနော့ကျောကိုလက်နှစ်ဘက်နှင့်ရိုက်ပြီး”ကိုကျော် မလုပ်ပါနဲ့သမီးကိုလွှတ်ပါ””မမသိသွားလိမ့်မယ်”ကျနော်ကမလွှတ်တဲ့အပြင်ဖင်ကိုဆွဲမကာဖင်အောက်ခွခေါင်းအုံးသွင်းလိုက်တယ်၊၊ဖင်ကြီးပေါ်ကိုမြောက်တက်လာတယ်၊၊ကျနော်အားရပါးရယက်ပေးလိုက်တယ်၊ငိုနေတဲ့အသံတိတ်သွားတ်၊၊အရည်တွေလည်းထွက်လာတယ်၊၊သူမရုန်းနိုင်တော့ပါဘူး၊အဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားဖြဲပြီးအစေ့ကိုစုပ်ပစ်လိုက်တယ်၊၊ငါးမီနစ်လောက်ယက်ပေးလိုက်တာနှင်းနှင်းတစ်ယောက်တဆက်ဆက်တုန်ပြီးပြီးသွားတယ်၊၊ကျနော်နေရာပြောင်းပြီးပေါင်ကြားဒူးထောက်လိုက်တော့ မလုပ်ပါနဲ့ကိုကျော်မမသိရင်မိုးမီးလောင်ပါ့မယ်၊၊”“ငါရှင်းနိုင်တယ်နှင်း”ဆိုပြီးအဖုတ်ထဲလီးသွင်းလိုက်တယ်၊၊ပြီးတော့အင်္ကျီကိုအပေါ်တွန်းတင်တင်ပြီးနို့သီးခေါင်းသေးသေးလေးတွေကိုစို့ရင်းလီးဒစ်ဖျားလေးနဲ့အဆုံးအထိမသွင်းဘဲအရည်လိုက်လာအေင်တဖြေးဖြေးနဲ့ငါးမီနစ်လောက်အသားကျအောင်လိုးနေလိုက်တယ်၊၊နှင်းနှင်းလဲမရုန်းကန်နိုင်တော့ဘဲမျက်စိပဲမှိတ်ထားရတာပေါ့လေ။ဘယ်လောက်ပဲငြင်းဆန်ဆန်လီးနှင့်အဖုတ်တွေ့ရင်အဖုတ်ကသူ့အလုပ်ကိုသူသိတာပေါ့၊၊မကြာပါဘူးနှင်းနှင်းတယောက်ညည်းသံတိုးတိုးလေးထွက်လာတယ်လေ၊ဒီတော့ကျနော်အချိန်မဖြုန်းတော့ဘူးအမှေးပါးဟိုင်မင်ကိုထိုးခွဲလိုက်တော့နှင်းနှင်းမျက်လုံးလေးပွင့်လာပြီး”အားးးနာလိုက်တာကိုကျော်ရယ်”တဲ့၊”ခဏလေးပါနှင်းနှင်းမကြာခင်ကောင်းသွားမှာပါ”“မမလာလို့မိသွားရင်ကျမပြသနာတက်ပါ့မယ်”“သင်းသင်းလာဖို့အဝေးကြီးပါ”ကျနော်လည်းအေးအေးဆေးလုပ်လို့ရပြီလေဒီတော့လည်းနှင်းနှင်းကောင်းအောင်နို့စို့ရင်းလိုးလိုက်တယ်၊ပထမတော့ဖြေးဖြေးနောက်တော့အားလည်းသုံးရတာပေါ့၊၊နှင်းနှင်းကကျနော့်ခါးကိုခြေထောက်နှစ်ဘက်နှင့်တောင်ချိတ်လိုက်သေးတယ်၊၊ပါးစပ်ကလည်းတအင်းအင်းတဟင်းဟင်းညည့်းလို့ဒါတောင်သူဝမ်းသွားထားလို့အာလျော့နေတာ၊၊သူသာနေကောင်းရင်အရမ်းကောင်မှာအချိန်အေးအေးဆေးဆေးရလို့သုတ်ထိန်းလိုးတာတောင်ကျပ်ထုပ်နေလို့မိနစ်နှစ်ဆယ်လောက်မှာနှင်းနှင်းရောကျနော်ရောပြီးသွားတယ်။ပြီးသွားတော့ရပ်လိုက်တဲ့အခါမှာ”ကိုကျော်ကျမ ဗိုက်ကြီးသွားရင်ဘယ်လိုလုပ်မလဲ”“ဗိုက်ကြီးသွားရင် နင့်ကိုငါယူမယ်”“ဘယ်လိုဖြစ်မှာလဲ ကိုကျော်”“ငါ့တာဝန်ထားစမ်းပါ၊ညနေငါဆေးဝယ်လာခဲ့မယ်”ဆိုပြီးအခန်းအပြင်ထွက်လိုက်တယ်၊သတိရလို့သနပ်ခါးတုံးကိုယူပြီးတခါးဂျက်ထိုးတဲ့ဂွင်းကိုထုပစ်လိုက်တယ်၊၊နောက်နေ့အေးအေးဆေးဆေးဝင်လို့ရအောင်လေ။ကျနော်လည်းရေမိုးချိုးပြီးရုံးကိုလစ်လာလိုက်တယ်၊နှင်းးနှင်းကတော့အိပ်ရာကမထနိုင်တော့ဘူးအိပ်ပြီးကျန်ခဲ့တော့တယ်ညနေပြန်ရောက်တော့ သင်းသင်းမရိပ်မိအောင်နှင်းနှင်းကိုဆေးဝယ်ပေးလိုက်တယ်၊၊နောက်တနေ့နံနက်သင်းသင်းဈေးသွားချိန်ရောက်တော့နှင်းနှင်းကထမင်းကြော်လေးထကြော်တော့ကျနော်နှင်းနှင်းနောက်ကနေဖက်ပြီးမွှေးမွှေးပေးလိုက်တယ်နှင်းနှင်းက“ကိုကျော်ရယ်….ကျမတို့မသင့်တော်ပါဘူး”“ဘာလို့မသင့်တော်ရမှာလည်းနှင်းနှင်း”“ကိုကျော်တစိမ်းမဟုတ်ဘူးလေ..မမယောက်ျားဆိုတော့”“အော်နှင်းနှင်းကလဲ ခယ်မနှင့်ခဲအိုဆိုတာဒီလိုပဲ၊ကိုကျော်ကနှင်းနှင်းကိုချစ်နေတာလေ၊”“မမသိသွားရင်မခက်ဘူးလား”“သိသွားတော့လည်းကိုကျော်နှစ်ယောက်ပေါင်းမှာပေါ့”“ကိုကျော်ကလည်း မနှင်းကရပါ့မလား”“ရအောင်ကြံမှာပေါ့”“ကျမရှက်တယ်ကိုကျော်၊အမယောက်ျားနှင့်ဖြစ်တာ”“အော် ဖြစ်ပြီးမှတော့ဘာလို့ရှက်နေရအုံးမှာလည်း”“ကျမနယ်ပြန်တော့မယ်ကိုကျော်”“မင်းအမဗိုက်ကြီးနှင့်ဘယ်လိုထားခဲ့မှာလည်းနေ့စေ့လစေ့ဖြစ်နေပြီငါအလုပ်သွားတုန်းဗိုက်နာနေရင်ဒုက္ခမဟုတ်လား”“အင်း…ကျမဘယ်လိုလုပ်ရမှန်းတောင်မသိဘူး”ဆိုရင်းမီးဖိုပေါ်ကထမင်းကြော်အိုးကိုချလိုက်တယ်“ကဲလာပါနှင်းရယ်”ဆိုပြီးနှင်းနှင်းအခန်းထဲဆွဲခေါ်လိုက်တော့နှင်းနှင်းလည်းမထူးဇာတ်ခင်းကာပါလာတယ်“ကိုကျော်ကလည်းနေ့တိုင်းပဲလုပ်ချင်နေတာပဲလား”“နှင်းနှင်းကလည်း နင့်အမဗိုက်ကြီးကတည်းကငါ့မှာငတွနေတာလေ”“ကိုကျော်မငတ်ပါဘူး၊ကျမသိပါတယ်”“ဟင်းနှင်းနှင်းကဘယ်လို သိလဲ”“နေ့တိုင်းနီးပါးလောက်အသံကြားနေရတာ”“အဲဒါနင့်အမလီးစုပ်ပေးနေတာလေ”“ငါ့မှာသူလီးစုပ်ပေးရုံနှင့် အားမရဘူး”“ဒါဆို ဟိုတနေ့ကမမအော်သံကြားရတယ်”“ငါလည်းမနေလို့နင့်အမဖင်ကိုလိုးရတာဟ”‘”ဟင် ကိုကျော် မမကဖင်းလည်းအလုပ်ခံတာလား”“သူလည်းအစောတုန်းကတော့မကြိုက်ဘူး၊နောက်နော့ကြိုက်လာတာပေါ့”“အမလေးကြောက်စရာကိုကိုကျော်ရယ်”“သူလည်းနင့်လိုပဲအစပိုင်းတုန်းကကြောက်တယ်နောက်ကျတော့ကောင်းမှန်းသိတော့ဖင်ကိုအမြဲတန်းချခိုင်းတယ်”“ကိုကိုကျော်ကရောမရွံမရှာချတာပဲလား”“ရွံစရာလားကိုယ့်မိန်းမပဲသူကောင်းအောင်ငါဆိုဖင်တောင်ယက်ပေးတာ”“မနေ့တုန်းကကိုကိုကျော်ယက်တုန်းကခံလို့ကောင်းတယ်၊ဒါပေမယ့်ဖင်ချခံမှာတော့ကြောက်တယ်”“ဒါဆိုနှင်းနှင်းကအဖုတ်ယက်ခံရတာကိုကြိုက်တယ်ပေါ့”“အင်း…တခါမှလည်းအဖုတ်အယက်မခံဘူးတော့တမျိုးပဲနောက်ပြီးကိုကိုကျော်အဖုတ်ယက်ပေးလို့သာကျမလည်းအလုပ်ခံလိုက်တာ”‘”ကဲလာဒီနေ့ရှယ်ယက်ပေးမယ်”ကျနော်လည်းနှင်းနှင်းအဖုတ်ကိုအထူးတလည်ရှယ်ယက်ပစ်လိုက်တယ်၊မနေ့ကရုန်းနေလို့သိပ်မလွတ်လပ်ပေမယ့်၊ဒီနေ့ကတော့ရှယ်ယက်လိုက်တယ်၊ဆယ်မိနစ်လောက်ပဲယက်ရသေးတယ်၊နှင်းနှင်းကတအီးအီးတအားအားအော်ပြီးပြီးသွားတာ။”နှင်းနှင်းပြီးသွားပြီလား”“အင်းကိုကိုကျော်”“ကောင်းလား””ကောင်းတယ်”“ဒီလိုဆိုကိုကျော်လီးကိုစုပ်ပေးပါလား”“အင်းစုပ်ပေးပါ့မယ်”ဆိုပြီးစုပ်ပေးတယ်”စုပ်ပေးရင်းအားမရဘူးထင်ပါရဲ့ကျနော့်တင်ပါးကိုဆွဲပြီးသူ့ဘက်ကိုအတင်းကပ်တော့ကျနော်လည်းသဘောက်ပြီးအဆုံးနီးပါးဆောင့်ပေးသေးတယ်။ငါးမိနစ်လောက်အစုပ်ခံပြီးနှင်းနှင်းကိုကုတင်စောင်းပေါ်ခေါင်းအုံးခံပြီးကုန်းခိုင်းလိုက်တယ်၊၊ကျနော်ကပြောလက်စစကားအတိုင်းနှင်းနှင်းဖင်ကုန်းပေးတော့နှင်းနှင်းအဖုတ်နှင့်ဖင်ကိုယက်ပေးသေးတယ်၊၊နှင်းနှင်းကဖင်ယက်ခံရတာပိုကြိုက်တယ်၊တဟင်းဟင်းအသံကိုထွက်လို့။ဒီနေ့တော့ဖင်ကိုမချသေးဘူးအဖုတ်ကိုအီဆိမ့်နေအောင်ချမယ်ဆိုပြီးနောက်ကနေတဖြေးဖြေးချင်းသွင်းလိုက်တယ်၊၊လီးဝင်တာကိုလည်းအားမရဘူးထင်ပါရဲ့၊လက်ကိုနောက်ပြန်နှင့်ကျနော်ကိုဆွဲတယ်၊၊ကျနော်လည်းအားပြင်းပြင်းနှင့်ဆောက်လုပ်တာသိပ်မကြာဘူးဆယ်မိနစ်လောက်မှာသူပြီးသွားတယ်၊၊ကျနော်လည်းနှင်းနှင်းခါးကဆွဲပြီးငါးမိနစ်လောက်မှာပြီးသွားတယ်လေ၊၊နောက်တော့ကျနော်လည်းရေမိုးချိုးထမင်းကြော်စားပြီးရုံးသွားတယ်၊၊အလုပ်ကခွင်ရှိနေတာမို့မအားဘူး၊ကျနော်နဲ့နှင်းနှင်းဟာသင်းသင်းမသိအောင်မနက်ပိုင်းကာမဆားငံရေအတူတူသောက်လာတာပုံစံမျိုးစုံသာမကဖင်ပါချလာနိုင်တယ်၊ဒါပေမယ့်သင်းသင်းကမွေးခါနီးဖြစ်လာတဲ့အခါဈေးမသွားနိုင်တော့ပဲနှင်းနှင်းကိုသာသွားခိုင်းတော့တာကြောင့်ကျနော်လည်းငတ်လာတယ်၊၊ဒီတော့ညဘက်မှာသင်းသင်းအိပ်ချိန်နှင်းနှင်းအခန်းထဲအတင့်ရဲပြီးလုပ်တော့တယ်၊၊နှင်းနှင်းက” အာ….ကိုကိုကျော်မမသိသွားရင်ဘယ်လိုလုပ်မှာလည်းတဲ့ကျနော်က”မကြားအောင်လုပ်မယ်”ဆိုပြီးတွယ်တယ်၊ပထမတော့သင်းသင်းမသိပေမယ့်နောက်တော့ရိပ်မိလာတယ်၊၊လက်ပူးလက်ကြပ်မိအောင်ဖမ်းဖို့ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ်၊တနေ့သူအိပ်ချောင်ယောင်ဆောင်နေတာကိုမသိဘူးဘဲနှင့်ကျနော်ကနှင်းနှင်းကိုလှေကြီးထိုးရိုးရိုးနှင့်လိုးနေတုန်းကျနော့်နောက်ကဝင်လာတာမသိဘူးလေ၊ကျနော်ကကိုယ်ရှူးကိုယ်တာပါတံခါးဂျက်ပေါက်ကိုပိတ်မရအောင်ထုခဲ့တာကိုး“ချောက်”သို့အသံကြားပြီးမီးလင်းလာတော့ကျနော်ရပ်လိုက်ပြီးကြည့်လိုက်တော့သင်းသင်း”ဟင်..မမ”ကျနော်ကစိတ်မပူပါဘူးကျနော်မှာနိုင်ကွက်ရှိတယ်၊ကိုယ်တိုင်အလုပ်လုပ်ပြီးရှာကျွေးထားတဲ့မိန်းမတွေပဲလေ၊“ကိုကိုကျော်..ရှင်အကြံပက်စက်လှချည်လား”နှင်းနှင်းကတော့ငိုနေရှာတယ်”“ငါဘာအကြံပက်စက်လို့လဲ”“ရှင်လက်ပူးလက်ကြပ်မိနေတာတောင်မုံလာဥလုပ်ချင်သေးတယ်”“နှင်းနှင်း ညည်းကလည်းမိုက်လိုက်တာအေ””“ညည်းကအငယ်ကိုကိုကျော်မှာအပြစ်ရှိတာ”“ဟ ငါကနင့်ကိုမလိုးရလို့နင့်နင့်ညီမကိုလိုးတာငါ့အပြစ်လား”“ရှင်လူယုတ်မာ ၊ရှင်ကျမဗိုက်မကြီးခင်ကရှင်ဘယ်လောက်ပဲလုပ်လုပ်ကျမခံခဲ့တာ၊ကျမဗိုက်ကြီးတဲ့ခဏလေးတောင်မစောင့်နိုင်ဘူးလား”အေးလေငါအကြာကြီးမစောင့်နိုင်ဘူးမင်းကလေးမွေးပြီးတော့လည်းတစ်လခွဲနှစ်လစောင့်နေရအုံးမှာ၊“ကိုကိုကျော် ရှင်သာလူယုတ်မာခွေးကျင့်ခွေးကြံကြံတယ်”“အေးငါဟာခွေးမဟုတ်ဘူး၊နွားသိရဲ့လားနွားဟ”“နွားတစ်ကောင်လိုကျင့်ပြီးညည်းတို့တအိမ်သားလုံးကိုထောင်နှုတ်ခမ်းလမ်းလျောက်ပြီးရှာကျွေးနေတာ”“ကျမရှင်နှင့်မပေါင်းနိုင်ဘူး”“မပေါင်းရင်လည်းနေလေ၊နင်တို့ထွက်သွား၊နင်တို့တစ်မိသားစုလုံးငတ်လိမ့်မယ်”“ဟုတ်ပါတယ်မမရယ်..မောင်လေးတွေညီမလေးတွေကိုကြည့်ပါဦး”ဆိုတော့သင်းသင်းကချာကနဲထွက်သွားပြီးသူ့အခန်းထဲဝင်ငိုနေတော့တယ်၊၊ကျနော်လည်း”နှင်းနှင်းခဏနေအုံးဆိုပြီးသင်းသင်းအခန်းထဲလိုက်သွားတယ်။နှင်းနှင်းလည်းငိုကျန်ခဲ့တယ်၊၊သင်းသင်းအခန်းရောက်တော့သင်းသင်းကိုဖက်လိုက်ပြီးသင်းသင်းကို”မငိုပါနဲ့သင်းသင်းကိုယ်တို့သားသမီးလေးဗိုက်ထဲမှာစိတ်ညစ်နေရလိမ့်မယ်၊”“သွား ရှင်ကျမအနားမလာနဲ့”“သင်းသင်း နေ့စေ့လစေ့ကြီးကွာမငိုပါနှင့်တော်ကြာခေါင်းကိုက်စွဲသွားပါ့မယ်”“စွဲစွဲ ..ရှင်ကျမအပေါ်သစ္စာဖောက်ရက်တယ်”“သစ္စာဖောက်တာမဟုတ်ရပါဘူး၊ကိုယ်တကယ်မနေနိုင်လို့ပါ”“ရှင်မနေနိုင်တာကဘာအရေးလည်း…..ကျမညီမလေးဘဝပျက်ပြီ”“ငါမင်းတို့မိသားစုအားလုံးကိုစောင့်ရှောက်ပါ့မယ်”“ရှင်မစောင့်ရှောက်လို့လဲမရဘူး၊ကျမတို့တစ်မိသားစုလုံးဒုက္ခရောက်ကုန်မှာပေါ့၊အဖေကဒုက္ခိတကလေးတွေကအရွယ်မရောက်သေးဘူး”“အေးပါငါ့တာဝန်ထားစမ်းပါ၊မင်းရောနှင်းနှင်းရောငါစောင့်ရှောက်ပြီးမင်းတို့မိဘနှင့်မောင်နှတွေကိုငါ့မိသားစုလိုစောင့်ရှောက်ပါ့မယ်”“ရှင်တကယ်လား”“အော်အရင်ကလည်းထောက်ပံ့နေတာပဲအခုလည်းဘာထူးမှာလည်းအခုလည်းထောင်ပံ့နေတာပဲလေ၊နောက်မင်းမိဘအိမ်ကိုတိုက်သစ်ဖြစ်အောင်ငါပြန်ဆောက်ပေးပါ့မယ်”သင်းသင်းလည်းကျေနပ်သွားတယ်”နောက်မှခလေးအမေဖြစ်သွားမှကျမကိုပစ်မသွားနှင့်”“အေးပါကွာ၊မငိုနဲ့တော့အိပ်တော့နော်“ရှင်ကဘယ်သွားမလို့လည်းဟိုဘက်မင်းညီမငိုနေတယ်ခဏချော့ပြီးပြန်လာခဲ့မယ်”“ကျမကညီမလေးကိုမျက်နှာပူတယ်”“နှင်းနှင်းလည်းအဲလိုဖြစ်နေမှာတော်ကြာစိတ်ညစ်ပြီးမတော်တရော်လုပ်သွားမှာစိုးလို့”“ကျမမျက်နှာပူတယ်ရှင်ဘာသာရှင်သွားပြီးပြော”ကျနော်လည်းဗိုလ်တိုက်ချွန်းထုံးနှလုံးမူပြီးနှင်းနှင်းအခန်းကူးလိုက်တယ်၊၊…

Read More “ကျနော့်မိန်းမနာမည်အေးအေးသင်” »

ကျမနာမည်က ဖြိုးသူဇာ လူမျိုးပေါင်းစုံနေတဲ့ တနသာ်ရီတိုင့်းရဲ့ ရွာလေးတစ်ရွာမှာနေတယ် အဖေဖြစ်သူက ငယ်ငယ်ထဲက ဆုံးသွားတယ် အမေ နဲ့ အမေ့ရဲ့ ညီမဖြစ်သူ အဒေါ်တို့နဲ့နေတယ် အမေက အရက်သမား မိန်းမဆိုးပေါ့ အဒေါ်ဖြစ်သူက ဖဲသမား လေ ကျမကို ရွာက ရပ်မိရပ်ဖတွေက ကျောင်းထားပေးလို့ ကျောင်းဆိုတာ နေခဲ့ရတဲ့ဘဂပေါ့…ဇာတ်လမ်းအစ အသက်၂၀ အရွယ်မှာ အမေအရက်သမားရဲ့ခိုင်းစေမှု့ကြောင့် ရွာမှာရှိတဲ့ အရက်ဆိုင်မှာ စာပွဲထိုးလုပ်ရတယ် ” ဦး အရက်ယူဦးမလား အမြီးပါချလိုက်မယ်လေ ” ” ဒီနေ့တော့ နေအုံးဟေ့ အကြွေးတွေများနေလို့…

Read More “စောက်ဖုတ်လေးသူ့ရဲ့လျှာကြမ်းကြီးနဲ့ အစေ့ကိုလေးကို ဆွဲဆွဲလျက်တာများ ဆွေမျိုးကိုမေ့သွားတာပဲ” »

ကျမလိုမိန်းကလေးတယောက်မှာ အတူနေတဲ့ယောကျာ်းနှစ်ယောက်ရှိတယ်ဆို ယုံမလားဟင်… ထူးခြားတဲ့ကျမဘဝကဒီလိုစခဲ့ပါတယ်လူတိုင်းကိလေသာတဏှာနဲ့မကင်းပါဖူး.. ကျမလဲလူတယောက်ပဲမို့အပြစ်ရှိတယ်လို့မခံစားရပါဖူး.. ကျမ အသက် ၁၉နှစ်အရွယ်မှာ ကိုကိုနဲ့စတွေ့ခဲ့တယ် ကိုကိုက ကျမထက်၆နှစ်ကြီးတယ်လေ.. ဒီအရွယ်ထိ ပိပိပြားပြားနေလာခဲ့တဲ့ကျမ ကိုကိုရဲ့စူးရဲတဲ့အကြည့်တွေမခံနိုင်ပါဖူး.. တိုတိုပြောရရင်ချစ်သူတွေဖြစ်သွားကြတယ် နှစ်သစ် နေ့လေးမှာပေါ့..။ ကျမကအဖြေပေးတာနဲ့ကိုကိုက ကျမကိုမျက်နှာအနှံ့အနမ်းတွေပေးလိုက်တာ ကျမမှာ ရင်ထဲမောပြီးနေရောဘဲလေ.. ကိုကိုကတဆင့်တက်ပြီး ကျမအင်္ကျီအောက်ထဲလက်ရှိုထည့်တယ် နို့ကိုပယ်ပယ်နယ်နယ်စကိုင်ပါတော့တယ်..အထိအတွေ့ကြောင့်သာယာတာရောကြောက်တာကောပေါင်းပြီးလှုပ်တောင်မလှုပ်နိုင်ပါဖူး လူတွေလဲရှိတယ်ကိုကိုဆိုတော့ ကိုကိုက လူကြားထဲမှာနှိုက်ရတာကြိုက်တာတဲ့လေ.. ကိုကိုအမိန့်တိုင်းပါဘဲ ကျမကသိပ်ချစ်တာကိုး…ကျမက ကိုယ်လုံးလှတဲ့မိန်းမတယောက်ပါ ရင်၃၅ ခါး၂၄ တင် ၃၆ နဲ့လုံးကြီးပေါက်လှပေါ့ ကိုကိုကသိပ်ကဲတာဘဲ ကျမနို့ကို ကိုင်ရုံအားမရလို့ ဘော်လီကိုပင့်ပြီးအငမ်းမရစို့တယ်လေ နို့သီးခေါင်းလေးကို…

Read More “ကိုကိုဘယ်လောက်ဆိုးလဲသိလား” »

ကျနော့်နာမည်ကဇေရဲပါ ခင်တဲ့သူတွေက ကိုဇေလို့ခေါ်ကြသလို ကိုရဲလို့လဲခေါ်ကြတယ် ကျနော်ကအလုပ်တော့မယ်မယ်ရရမရှိပေမယ့်အိမ်ကမိသားစုကုန်စုံဆိုင်လေးမှာမိဘတွေကိုကူပြီးဘဝကိုဖြတ်သန်းနေသူတစ်ယောက်ပေါ့ အားတဲ့အချိန်တွေမှာတော့အချစ်တက္ကသိုလ်ကြီးကိုဝင်ပြီးဟိုဖတ်ဒီကြည့်နဲ့ အလုပ်ဝိုင်းလုပ်လိုက်နဲ့တစ်နေ့တစ်နေ့အချိန်တွေကုန်နေတာပေါ့ ကျနော်ကအရင်ကတည်းကဆံပင်ရှည်ကောင်မလေးတွေဆိုအရမ်းသဘောကျတာ အဲလိုဆံပင်ရှည်မလေးတွေကိုသာပိုင်ဆိုင်ရရင်ချစ်ရရင်ဆိုပြီးတစ်နေ့တစ်နေ့ စိတ်ကူးရင်းနေရတာပေါ့ ပြီးတော့တက္ကသိုလ်ထဲကသူတို့ ချစ်သူတွေ မိန်းမတွေကို ပုံတွေမျှပေးတာတွေကိုလဲ အရမ်းသဘောကျတာ အဲလိုနဲ့တစ်နေ့တော့ဆံပင်ရှည်မလေးတစ်ယောက်ရဲ့ပုံကို ကျောင်းထဲက ညီကိုတစ်ယောက်က တင်လိုက်တော့အဲတာကို အရမ်းသဘောကျပြီး ပုံလေးတွေထပ်တင်ပေးဖို့ ကို သွားတောင်ပြောခဲ့သေးတာအဲ့ဒီမှာပဲ ကျနော့်ဘဝထဲကို နှင်းဆိုတဲ့ကောင်မလေး ဝင်ရောက်လာခြင်းရဲ့ အစတစ်ခု ဖြစ်လာတော့တာပေါ့ဗျာကျနော်တင်လိုက်တဲ့ စာကိုကျောင်းထဲက ညီကိုတစ်ယောက်က မြင်သွားပြီ သူလဲ ဆံပင်ရှည်မလေးတွေနဲ့ ကွတ်ကိုး ကို အရမ်သဘောကျတယ်ဆိုတာကို PM ပို့လာခဲ့တာတွေ သူ့နဲ့ကျနော်နဲ့ အပြန်အလှန်စကားပြောရင်းခင်မင်သွားပြီ…

Read More “ပုရိသတို့ရဲ့ နှင်း” »