Your blog category
ကမ နဲ့ ဆိုကကားသမားမား.. ကမနာမညက သီတာ၊ အသကက ၃၉ ၊ ကမ က အခုခေတအခေါ.. အကိတကီးပေါ့ရင.. အရပက ၅’၃” ရငက ၃၇ ခါးက ၂၇ တင က၃၈ ဆိုတော့ မငသူ တကာ နစခါပနကည့ရတဲ့ကိုယလုံးမိုး..ကမယောကကားက အစိုးရရုံးတင ဠာနမူး ဆိုတော့အလုပက မား..အိမကိုပနရောကတဲ့အခိနက ညမိုးခုပ တစခါတစရံ…
အပိုစင လုံမေခော အိမရောကတော့သူ့ဇနီးသငးသငးကိုမတေ့၍အိမဖေါမသနးရေအားနင့အမဘယသားသလဲဟုမေးလိုကသည။ “အော အကို ပနလာပီလား။အမဟိုဘကတိုကခနးကအဒေါတို့အိမသားနေတယကမသားခေါလိုကရမလား” ဒီအခင့အရေးကိုစောင့နေသော ကိုဇောဝငးသညရတဲ့အခင့အရေးကိုလကမလတစေရန။စဉးစားရငး “မခေါပါနဲ့ဟာ။ နေပလေ့စေ။” “အော။ ဒါဖင့အကိုလဘက ရညသောကမလား။ကမသားဖောလိုကမယလေ” “အေး ကောငးသားဘဲ” ဆို၍သူ၏ဝတထားသောတိုကပုံခတ၍ “ရော့ သနး ရေ။အကိုအကôအခနးထဲမာသားခိတထားစမး” ဟုဆိုရပီးလမးပေးလိုကသည၊ဘာမသိရာသောမသနးရေမာကပာကသီလမး ယူပီး။အိမခနးတငးသို့ဝငသားသောအခါ။အကံယူနေသောကိုဇောဝငးကနောကမထလိုကသားပီးအခနးတံခါးကိုပိတလိုက သောအခါ။မသနးရေခမာ “ဟင အကိုဒါဘာလုပမလို့လဲ” “ဘာမမလုပပါဘူး ညီမကိုအကို ခစမလို့ပါ။” “ဟင့အငး အကိုကမ ကောကတယဒီလိုမလုပပါနဲ့…
အပျိုစင်လေး ထွေးထွေး ခြံဝက ခေါင်းလောင်းသံကြားရလို့ ထွက်ကြည့်လိုက်တာ ခြံဝမှာ မိန်းကလေးသုံးယောက် အထုပ်အပိုးတွေနဲ့ ရောက်နေတာ တွေ့လိုက်ရတယ်။ ဘယ်သူတွေပါလိမ့်ဆိုတဲ့ အတွေးနဲ့ ခြံတခါးသော့ယူပြီး အိမ်ပြင်ထွက် ခြံဝသွားကြည့်လိုက်တာ မေနဲ့ပူစူးအပြင် ကျနော်မသိတဲ့ ခပ်ချောချော အသားဖြူဖြူ ကောင်မလေးတစ်ယောက်။ ဟိုညီအစ်မနှစ်ယောက်က ကျနော့်ကိုမြင်တာနဲ့ ဝမ်းသာသွားပြီး ထခုန်ကြတယ်။ ခြံတံခါးဖွင့်ပေးပြီး အိမ်ထဲခေါ်လာ ဧည့်ခန်းထဲရောက်မှ “သူက ဘယ်သူလဲ” …
ကံတတတော့ သငနသီခငးသံမားကိုနား ထောငရငးအောငပိုင တစယောက စိတတကကစာဖင့ရာကတကလာ မည့ကားကို ကားဂိတမာ စောင့နေ တယ။သိပမကာပါဘူးခကပလကကားကီးကဝငလာတယ။နာရီကို ကည့တော့ကိုးနာရီခန့ရိပီ။ တကယကပိုငပိုငဆို တဲ့ကနောက မို့မာကိုးတနးဆယတနးတကပီး တကသိုလမတကရခငမာဦးလေး ဝပရော့မာကူလုပပေးနေရတယ။ အခုက သကနနားနီးတော့ရာကိုပနလာတယ။ရာဆိုပေမယ့အိမခေ ရစရာနီးနီးရိတဲ့ရာ၊မီးမရိဘူး။လက ဖကရညဆိုငတောငတစဆိုငပဲ ရိ တယ။ဒါပေမယ့ရာမာကနောပော တယ။ကားပေါကကားစပါယယာ ဆငးလာတော့ကနော့သူငယခငး တစယောကဖစ နေတာကောင့ လမးမေးလိုကတယ။ “ဘယအခိနပနထကမလဲယောက ဖ” “ဆယတစ့နာရီထကမယက” “ဟာကာ…
မိနးမထောငဝါဒီ သူဇာတစယောက အိပရာနိုးနိုးခငး နာရီကည့ပီး လန့သားတယ။ ဟုတတယလေ အမနက ၆နာရီ ထရမာ ခု ရနာရီမတတငးတောငဖစနေပီ။ သေခာတယ ဒီနေ့ရုံးနောကကပီ။ သူဇာ အိပရာသိမးရငး ရေခိုးဖို့ပငရငးစဉးစားနေရပီ။သူဇာတို့ရုံးကစညးကမးတငးကပတယ။ ရုံးနောကကတာကိုလုံးဝလကမခံဘူး။ ဆုပေးဒဏပေးစနစကို အမနတကယကင့သုံးတဲ့ရုံးပါ။ သူဇာ ရေခိုးခနးထဲကိုမနပေးဝငလိုကတယ။ ဝတထားတဲ့ ဂါဝနလေးကိုခေါငးပေါ ကနေကောပီးခတလိုကတယ။ ပငတီအဖူလေးရယ ဘရာအဖူလေးရယပဲပါတဲ့ အသားဖူဖူ ကိုယလုံးလလလေးကမနထဲမာပေါလာပါတယ။ သူဇာ့ ကိုယလုံးလေးကအရမးအပိနကီးလညးမဟုတ အကိတကီးလညးမဟုတဘဲ…
အရသာထူး (စ/ဆုံး) ဆန္ဒတွေ ပြင်းထန်လာတဲ့ အေပရယ်က မောင်မောင့်အနမ်းကို ခပ်ကြမ်းကြမ်း တုံ့ပြန်လိုက်ရင်း မောင်မောင့်ဘောင်ဘီကြယ်သီးကို ဖြုတ်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ အောက်ကို ဆွဲချလိုက်တော့ အတွင်းခံထဲကနေ ထောင်ထနေတဲ့ မောင်မောင့်လိင်တံကြီးက နည်းနည်း လွတ်လပ်ရေး ရသွားလေရဲ့။ ဒီမှာပဲ မောင်မောင်က ခပ်တိုးတိုးညည်းလိုက်တယ်။ သူတို့နှစ်ဦးစလုံး အဝတ်မဲ့တဲ့ဘဝကို ပြောင်းလဲသွားဖို့ကတော့ အချိန်သိပ်မယူလိုက်ရပါဘူး။ ခဏနေတော့ သူတို့အဝတ်အစားတွေက မောင်မောင့်အိပ်ယာဘေးမှာ ပြန့်ကျဲလို့နေပြီ။…
ရှမ်းပြည် နယ် တောင်ကြီးမြို့ရဲ့ ဆောင်းတွင်း .။ ခြံထဲမှာ မင်းလတ် ကင်းတာဝန်ကျနေသည် ။ ညဉ့်နက်လာလေ အေးလာလေမို့ မင်းလတ်ဂျာကင်ကို လည်ပင်းအထိ ဇစ်ဆွဲတင်လိုက်သည် ။ သေနတ်ကို ဘယ်လက်နဲ့ ပိုက်ထားရင်း ညာလက်နဲ့ အပြာရင့်ရောင် တောဆောင်းဦးထုပ်ကို ရှေ့ကိုငိုက်ငိုက် ဆွဲချသည် ။ အိမ်ကြီးဆင်ဝင်အောက်မှာ သူရပ်နေရင်း မနေ့က ညဈေးတန်းမှာ တွေ့လိုက်တဲ့ ကောင်မလေးအကြောင်း…
ရေ့သားနောကလိုက မေ နဲ့ ကိုထနး အိမထောကသက ခောကနစရပီ။ သူငယခငးတေက အရမးအားကရတဲ့ လငမယားပေါ့ ။အရမးအတဲညီ အရမးခစကတာ။ ကုတငပေါ ဆို ပိုတောငခစကသေး ။ မလိုးဖူးတဲ့နညးကိုမရိတော့ဘူး ။ ဒါမယ့ နစကာလာတော့ ပငးသလိုလို ရိုးသလိုလိုဖစလာတယ လိုးရတာ။ ကိုထနးမာက fake accရိတယ ညဆို မေနဲ့အတူ သုံးကတာပေါ့ လိုးကားတေကည့ ယုံပဲသုံးဖစကတယ။…
ကိုကို့သဘော (စ/ဆုံး) သူမနာမည်က ‘စန်းစန်းခင်’အသက် ၁၉ ကျော်လို့ ၂၀ ပြည့်တော့မယ် တောသူဆိုတော့ လုံးကြီးပေါက်လှပေါခါးသေးရင်ချီဖင်လုံးကြီးကြီး…နို့အုံထွားထွားပေါ့…ရွာကာလသားတွေအကြိုက်ပေါ့ အမေတစ်ခုသမီးတစ်ခု..သူကတော့ ဘယ်ကာလသားမှစိတ်မဝင်စားဘူးသူသိတာက ‘စနေ’သူနာမည်ကတော့ ‘စနေ’ လို့ခေါ်ပါတယ် မိသားစုတော့မရှိတော့ဘူး အသက် ၂၅ ငယ်ငယ်ထဲကမိဘတွေဆုံးပါးသွားပြီ စနေဆိုရင်တစ်ရွာလုံးကကြောက်တယ်သူကမဟုတ်မခံလေ.. သူဟာသူတစ်ယောက်ထဲနေတယ် ဘယ်သူနဲ့မှမရောဘူး သူကိုစောက်ပြဿနာလာရှာရင်တော့ အဲ့ကောင်ဘဝကိုတော့မတွေးဝန့်စရာ သူကရွာအကြီးအကဲသူကြီးကိုတောင် သိပ်ဂရုမစိုက်ဘူး သူကြီးကလဲသူကိုသိပ်မဟုတ်ပဲနဲ့မစွတ်ဆွဲဘူးပေါ့ သူကြီးပါရှိန်ရတဲ့သူ သူအလုပ်ကတောတက်အမဲလိုက်တဲ့မုတ်ဆိုးလေးပေါ့…“ကိုမဲကြီးထန်ရည်တစ်မြူချဗျာ” ”ဟ..စနေပါလားကွ..မင်းဒီနေ့တောမလယ်ဘူးလား””အခုမှ…
အဖူအစိမးနဲ့ ဆရာမလေး ကနတောကကုမဏီဝနထမးပါ ဇာတိကတော့နယဖကကပါ။ ထုံးစံအတိုငးနယမာအထကတနးအောင ရနကုနရောက အလုပလုပရငးနဲ့အဝေးသငတကနေတာပေါ့ဗာ။ ဝနထမးဆိုတော့လဲ ရနကုနလူနေမုအတိုငးမနကရုံးခိနအမီထ၊ လိုငးကားတိုးစီး၊ ညနေရုံးဆငးတော့လဲကပညပနေတဲ့ကားကို တိုးဝေ့စီးအိမပနပေါ့ဗာ ဒီလိုနဲ့ပဲ သံသရာလညနေရတာပဲလေ။ ဒီလိုပဲလညပတနေရငးနဲ့ တနေ့တော့အရငနေ့တေနဲ့ နဲနဲကဲပားသားတယလို့ပောလို့ရတဲ့ကိစတခုဖစခဲ့တယ။ အဲ့ဒါကတော့ ကနတောစီးနေက ‘ မ.ဝ.တ ‘ မတတိုငမာ အရငကတခါမမတေ့ဖူးတဲ့ ကောငမလေးတယောကကိုစပီးသတိထားမိလိုကတာပဲ။ ” ကောငမလေး ” လို့သာပောတာပါ အဖူအစိမးဝတထားတဲ့ ကောငးဆရာမပေါကစ…
