အပြာစာအုပ်များ
မဆန့မပဲ အလိုလိုပဲ ထောငထားတဲ့ ဒူး၂ဖကကို ရသလောက ထပကားရငး ခါးညတပီး ဖငအတငး ကကသားတေ လော့ထားလိုကတယ။ ဖငကို ထောငပေးလိုကတော့ လီးက ထပဝငမလာပဲ ဖငပေါကရဲ့ အောကဖက အရညကညတေ အိုငနေတဲ့ စောကခေါငးဝထဲ ရောကလာပနရော။ ” ဗစ … အ … ရီးးးးး းးးးး ” ပထမဆုံး လိုးခကမာတင ပည့ အသဲခိုကအောင ကောငးသားခဲ့တာပေါ့။ ဖငထပလိုးမယထငပီး အသင့ပငထားတုနး စောကပတလေး အလိုးခံလိုကရတာလေ။ ဦးမတမောငကို ပည့ နဲနဲတော့…
ဆရာမဒေါတငတငအောင ဆရာမဒေါတငတငအောငမာအသက ၄အတိဖစသည။ ကိုယလုံးကိုယပေါကမာလဲ ရေဆေးငါးကီးဖစပီးတော့ကာ သေး ကဉးသောခါးနင့ စင့ကားသောတငသားမားနင့မို့မောက သော ရငသားမားကို ပိုငဆိုငသောကောင့ အတော့ပငကညကောငး လပေသည။ လမးလောကလငပင စန့ကားနေသောတငသားနင့ ကီးမာလသောဖငတုနကီးကို ရမးခါလောကသလိုဖစနေ တတသဖင့ အတော့ပငခောမောလပပေသည။ ဆရာမဒေါတငတငအောငကို သူ့အိမနောကကောဖကမ နေဇော တစယောက တိတတခိုးစဲလမးနေမိပေပီ။ ဆရာမနင့နောက အိမဝိုငးခငးကပနေသဖင့ ဆရာမနောကဖေးထကအလာမာ ဖငတုန ကီးတေ ကို ကပပေါကကားက ခောငးကည့ခဲ့ပီး မနးထုခဲ့ရသညမာ အခိနကာလေပီ။ အိမနီးနားခငးမို့ မကာခဏ အလညသား ဖစသည။ တစနေ့မာ နေဇော…
နီလေး “နီလေး” “မောင” “လမးလိုကတာ နီလေးရာ မတေ့ရတာ ဘယလောကကာပလဲ” “အပိုတေ လမးလဲမလမးဘဲနဲ့” “မလမးဘဲ ဒီလိုလုပမလား” “အ အ အ အ သိပမကမးနဲ့မောငရာ ခုမ စတာ၊ နီလေး မခံတာကာပီ၊ မမတမိဘူးလား ဟိုတခေါကကတေ့တာနဲ့ မောငကမးလိုကတာ သားအိမထိပီး အောင့သားလို့ နောကပိုငး နီလေး ကောငးကောငးမခံနိုငတာလေ” “အငး အငး ဟုတ သားဘဲ၊ မောငက ၂ ရကလောက နေအုံးမာဆိုတော့ နီလေး ခံနိုငဘို့ အရေးကီးတယ” “အငးပေါ့၊…
ကျမကတောသူပါ ဦး(စ/ဆုံး) ကျမကရွာမှာနေတယ်…ပြောရရင်တောသူပေါ့။ရွာမှာက ပျိုးနှုတ် ကောက်စိုက် လယ်အလုပ်ကလွဲပြီး တခြားမယ်မယ်ရရမရှိ။မွေးချင်းမောင်နှမများတော့ စီးပွားရေးက အဆင်မပြေ။ဒါနဲ့ပဲ အမေတို့ကမြို့မှာရှိတဲ့ အမေ့ညီမဝမ်းကွဲဆီကိုပို့လိုက်တယ်။အမေ့ညီမဝမ်းကွဲဆိုပေမဲ့ ဆွေမျိုးနီးစပ်လောက်ပဲထင်ပါတယ်။ကျမတော့ တခါမှမတွေ့ဖူးဘူး။ မိတ်ဆက်ပေးရဦးမယ်။ကျမနာမည်က အေးအေးနွယ်။မိအေးလို့ပဲအလွယ်ခေါ်ကြတယ်။ အသက်က ၁၉ နှစ်။တောမှာနေ တောမှာကြီးပေမဲ့လို့ ကျမကဖြူဖြူဖွေးဖွေး။အဖေကရှမ်းစပ်တော့ အသားအရည်လဲကောင်းတယ်။ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်ကတော့ ခုခေတ်ကာလသားအကြိုက် မင်းသမီးအိချောပိုလောက်ကတော့ ကျမက သနားတယ်ပဲ။ဆံပင်ကတော့ တင်ပါးလောက်ထိရှည်တယ်။ပြောရရင် ကျမက ကာလသားတွေအကြိုက်ပေါ့။ မြို့ကိုပို့လိုက်တယ်ဆိုတာလဲ အရွယ်လေးရလာတော့ အမေက သူ့သမီးကို ရွာကကောင်တွေနဲ့ဖြစ်မှာစိုးပြီးပို့လိုက်တာ။အမေစိုးလဲစိုးရိမ်စရာပဲ။ကျမက ရတန်းနဲ့ရည်းစားထားတတ်နေပြီ။အာ့နဲ့အမေက ကျောင်းထုတ်လိုက်တယ်။ထုတ်လဲထုတ်ထုတ်ပဲ။ကျမက ရည်းစားထားတဲ့အရသာကိုသိနေပြီလေ။ဒါကိုအမေလဲသိတယ်ထင်ပါရဲ့။သူ့ညီမရှိရာ မြို့ကိုပို့လိုက်ပါရော။အလုပ်လေးလဲရ သူ့သမီးလဲစိတ်ချရအောင်ပေါ့။ မြို့ရောက်တော့ အဒေါ်အိမ်ရောက်တယ်။…
ရေနနးထကက ခယမလေး ဒီနေ့ ကနော ခစရတဲ့သူနင့ ခိနးထားသည။ ကနောတို့ နေ့တိုငးနီးပါး ဆုံနေရပေမယ့ အခုလို အားလပရကလေးမာ အကငနာတေ ဖလယဘို့ ခဏခဏ တေ့ဖစသည။ မနက စောစီးစာ ရေမိုးခိုးပီး ကိုယလုံးတငမနမာ ပေါနေသည့ မိမိ ကိုယကို ကည့ကာ ပီတိဖစနေမိသည။အသက ၃ ကောပေမယ့ ဘီယာဗိုက မထက၊ မေး ၂ ထပ မဖစပဲ သပရပစာ နေတတလို့လညး မိမိမာ မိနးကလေး သူငယခငး မားခငး ဖစသည။ ဆံပငကို…
လယအိတကလေး ကိုကိုမောင (၇)တနးအောငတော့ သူ့ဦးလေးရိရာ မနလေး စိနပနးရပသို့ ရောကလာ၏။ စောစောကတော့ ကောငးဆကတကရန စိတကူးမရိခဲ့။ ဦးလေးဖစသူ ကိုမင့ဟနက ကောငးဆကထားဖို့ တာဝနယူသဖင့ သူ့အမေ မခငဝငးက သဘောတူလိုကခငး ဖစသည။ ဦးလေးဖစသူ ကိုမင့ဟနမာ သံရေကိုလုပငနးဖင့ ကီးပားနေ၏။ အလုပရုံက သတသတ၊ အိမက သတသတ ဖစသည။ ကိုကိုမောငကို မနလေးသို့ပို့ခငးမာ ကောငးဆကထားဖို့ မဟုတဘဲ အသကမေးဝမးကောငးအလုပတစခု သငကား ရနဖစသည။ ဒီရောကမ အစီအ စဉတေ ပောငးကုနခငးဖစ၏။ ကိုမင့ဟန မိနးမ မနငးရီက…
အလဲအလယ လိုးကမယ သငသေး သူငယခငး ဖစသူ ထံ မ ဖုနး ဖင့ ကူးယူ ထားသော အပာကားမား ကို နားကပ တပကာ ဆေးလိပဖာ ရငး ကည့ရန ဆုံးဖတကာ အိမ ခနးဆီး ကို မီပီး ထိုငလိုကသည ။ မိနးမ ဖစသူ အိတုံ က တော့ အခနး ထဲ တင အိပမောက နေလေသည ။ နေ ရာသီ မို့ အိုကစပစပ ဖစနေသည…
အိပမက ဒိုငယာရီ ( ဆုံး ) ခယရီ မို့ကီးမာ မေးဖားခဲ့ပေမယ့ တာဝနကရာတော မိုလေးမာ ပောနေပီ။လေကောငးလေသန့ ရုရငး တောငတနးကီးတေ စိုကခငးတေ သဘာဝ အလတရားတေမာ ကညနူးကေနပနေပီ။ဝါသနာပါရာ ကောငးဆရာမ အလုပမာ ပောမေ့နေပီး ဘဝကို ကေနပစာ ဖတသနးနေသည ။ ခယရီရဲ့ မကလုံးတေကို နောကကနေပီး တစစုံတစယောကက လကခောငးလေးတေနဲ့ ပိတ လိုကသည။ ဘယသူဆိုတာ သိတယနော နဲ့နဲ့။ မခယက တောသားဘဲ ။ ဒါနဲ့ ဘာတေ စဉးစားနေတာလဲ…
ကော့ပေးနေသည ပုံး၍ကည့နေသော မူမူ၏ ပုခုံးနစဖကကို သူ၏လကနစဖကက ဆုတကိုငလိုကမိသည။ ပီးတော့ မူမူ၏ကိုယလုံးလေးကို သူ့ဖက သို့ဆဲယူလိုကရာက မူမူ၏ ပါးဖေါငးဖေါငးလေး နစဖကကို ဘယပနညာပန နမးလိုကသည။ သူ၏အနမးကို ကေနပစာဖင့ ခံယူ နေသော မူမူက သူမ၏မကနာလေးကို မော့၍ပေးထားရုံသာမက ကညနူးစာဖင့ပင သူမ၏မကလုံးလေးမားကို မေး၍ ခထား ပေးသေးသည။ မူမူ၏ပါးပငလေးနစဖကကို နမးပီးလိုကကာမ ကောစာ၏ ကိုယတငးမသေးသား မားက လုပလုပရရဖစလာကသည။ ကော စာ၏လကနစဖကက မူမူ၏ကိုယလုံးလေး ကိုကောမ သိုငး၍ဖကလိုကမိသည။ ပီးသညနင့ မူမူ၏မကနာလေးကို…
စိတ်ထောင်း ရင် အကုန် ကြေ တယ်နော် မပေါ့နဲ့ စိတ်ထောင်း ကိုယ် ကြေ ဆိုတဲ့ ဆိုရိုးစကားလေးနဲ့ ကွီးတို့အားလုံး ရင်းနှီးကြပါလိမ့်မယ်။ အဓိပ္ပါယ်ကတော့ ရိုးရှင်းပါတယ်။ စိတ်ဖိစီးမှုတွေ များပြီး စိတ်ကျန်းမာရေး အားနည်းနေမယ်ဆိုရင် ကွီးတို့ရဲ့ ခန္ဓာကိုယ် ကျန်းမာရေးကလည်း ဖွတ်ဖွတ်ညက်ညက်ကို ကြေသွားမှာပါ။ ထိုနည်းတူစွာပဲ ကွီးတို့အငယ်ကောင်ရဲ့ ကျန်းမာရေးကလည်း နာလန်ထူနိုင်မှာ မဟုတ်တော့ပါဘူး။ လူ့ဘဝကြီးမှာ ပျော်ရွှင် ကျန်းမာစွာနဲ့ အဓိပ္ပါယ် ပြည့်ဝစွာ နေထိုင်နိုင်ဖို့အတွက်ဆိုရင် ခန္ဓာကိုယ် ကျန်းမာရေးနှင့် စိတ်ကျန်းမာရေးတို့သည် တစ်ခုကို တစ်ခု…
