အပြာစာအုပ်များ
၁ရက် မောင်အလုပ်က ပြန်လာတော့ ဂျပ်ဗူးလေး တဗူး ပါလာတာ။ နွေးလည်း ဖုန်းနဲ့ ဆိုင်တဲ့ ပစ္စည်းမှတ်ပြီး မေးမကြည့်ဘူး။ ညပိုင်း ထမင်းအတူစားပြီး တီဗွီကြည့်ပြီး အိပ်ယာ ဝင်တော့ မောင်က ကိုမိုးနဲ့ သူ့ရှေ့ လိုးပြဖို့ စပြောပါလေရော။ နွေး လန့်သွားမိတယ်။ နွေးကို သေချာ သူစိမ်းယောက်ျားနဲ့ လိုးခိုင်းပြီး ဓတ်ပုံရိုက် တရားစွဲ့ လင်မယား ကွဲချင်တာမျိုးလား။ အတွေးတွေ ရှုပ်ပြီး ဝမ်းနည်းသလိုလို တဖက်ကလည်း သာယာသလိုလိုနဲ့ စိတ်လှုပ်ရှားနေတာ။” ဟင် … နွေး…
ထွေးအိ ထိုင်နေတာက ချောင်းစပ်ရှိ တရုတ်စကားပင်ကြီး၏ ခြေရင်းရေစပ်ရှိ သစ်မြစ်ဆုံကြီးပေါ်တွင် ဖြစ်သည်..။ စိမ်းမြကြည်လင်နေသော ချောင်းရေပြင်ကို ထွေးအိ ငုံ့ကြည့်လိုက်သည်..။ ထိုအခိုက် ကြွေကျလာသော စကားပွင့်ကြောင့် ရေမျက်နှာပြင်လှုပ်ခါသွားပြီး ကြည်လင်သောရေ၌ ထင်ဟပ်နေသော ထွေးအိရဲ့ ရုပ်ပုံလွှာမှာ တွန့်လိမ်ကောက်ကွေး၍ လှုပ်ခါသွားရသည်..။ သူမ၏ ရုပ်လွှာမှာ ခုလို တကယ်ပဲ ရုပ်ပျက်ဆင်းပျက် ဖြစ်နေပြီလား…ထွေးအိ တွေးလိုက်မိသည်..။ ကြွေကျလာသော တရုတ်စကားပွင့် ဖြူဖြူလေးက ချောင်းရေပြင်တွင် အခိုက်အတန့်လေးသာ ရပ်တန့်သွားပြီးနောက် ရေစီးနှင့်အတူ မျောပါသွားသည်ကို ထွေးအိ လိုက်ပြီး ကြည့်နေမိသည်..။ တရုတ်စကားပန်းပွင့်ဖြူဖြူလေးက…
“ဦးဇေယျာလင်း ရပါပီခင်ဗျာ တသိန်းငါးသောင်း ရေကြည့်ပါဦးဗျ သုံးလပြည့်ရင် ရွေးပါ မရွေးဖြစ်လဲ အတိုးသတ်ပေးပါခင်ဗျာ”“ကျေးဇူးပါပဲညီလေး”လူကြီး ပိုက်ဆံယူပီးထွက်သွားလေသည်။ “ဟေ့ယောင် ဒီဒေါ်တင်တင်ဦးက ဘာလဲ ရွေးတာလား”“ဟုတ်တယ်အကိုလေးရွေးတာပါ”“အန်တီ ခနလေးစောင့်ပေးပါခင်ဗျ”စည်သူစိုး အထဲဝင်ခဲ့လေသည်။“မေမေရေ ဒါလေးရွေးမလို့တဲ့”“သားကလည်း ဒီမှာ ဟင်းချက်နေတာကို သားဖာသားကြည့်လေကွယ်”“ဟင်း ကြည့်ရတာ မျက်စိလည်ပါတယ်ဆိုမှ”“လူဆိုးလေး မေမေနဲ့ ဖေဖေမရှိရင် မင်းဘယ်လိုလုပ်မလဲ”“အဲ့ချိန်ကျ သူဖာသူဖြစ်ပါလိမ့်မယ်မေမေရာ”စည်သူစိုးက ဒီတိုင်းပင် စိတ်မပါ၍ မလုပ်ချင်ပါဘူးဆိုက ဓားထောက်လုပ်ခိုင်းတောင် အသေသာခံမည် မလုပ်ရေးချာမလုပ်။ စိတ်ဝင်တစား လုပ်ပီဆိုလျှင်လည်း အသေခံကာ လုပ်မည့်လူစား။ ယခုလည်း ဆိုင်ထိုင်ချင်သည်ဆို၍ ထိုင်သည်။ အားလုံး အကုန်ပတ်မလုံးစုံလုပ်တတ်သည်။…
တနေ့ကျော်စွာတယောက် ကျောင်းအုပ်ဆရာကြီးက ကျော်စွာမိဘတွေကို စာပို့ပြီးရုံးခန်း ခေါ်ပါတယ်။ ဘာလို့လဲဆိုတော့ ကျော်စွာကျောင်းပြေးတဲ့အတွက်ပါ။ ကျော်စွာ ကျောင်းဘယ်လောက်ပြေးသလဲဆိုရင် တစ်လမှ သုံးရက်ထဲ ကျောင်းတက်ပါတယ်။ ဆရာကြီးသတိပေးလို့ ကျောင်းပြန်တက်တဲ့အချိန်မှာ ကျော်စွာအတွက် အရမ်းပျော်စရာကောင်းတဲ့နေ့လေးဖြစ်လာပါတယ်။ ဆရာမလေးစိမ်းစိမ်းစိုတယောက် ကျော်စွာတို့အခန်းထဲကို ရောက်လာတော့ သူတခါမှ မမြင်ဘူးတဲ့ ကျောင်းသားလေး ကျော်စွာကို တွေ့လိုက်ပါတယ။် ဆရာမလေးစိမ်းစိမ်းစို ကျော်စွာဆီ လျှောက်လာပါတယ်။ ကျော်စွာဆီ တစ်လှမ်းချင်း လျှောက်လာတဲ့ဆရာမလေး စိမ်းစိမ်းစိုဟာ အရမ်းလှပါတယ်။ အသားအရေက ဝင်းဝါပီး အရမ်းကိုကြည့်ကောင်းပါတယ်။ အဖြူရောင် ရင်ဖုံး အင်္ကျီလေးနဲ့ ကျောင်းစိမ်း ထမီလေးကို…
ဒေါင်….ဒေါင်….ဒေါင်….ဇီးဖြူတောင် (အ.ထ.က) ကျောင်းမှကျောင်းသားများအတွက် သာယာ ဖွယ် ထွက်ပေါ် လာတဲ့ ကျောင်းလွှတ် ခေါင်းလောင်းသံ ပါ။ဇီးဖြူ တောင် ရွာ အဝင် ဝ မှ ကျောင်း ဆိုင်းဘုတ်ကြီး က ရွာ ကို ဝင်လာမည့် မည်သူ့ ကို မဆိုကြိုဆိုလျှက်။သည်ရွာ ၏ ကျက်သရေဂုဏ် ဆောင် များစွာ ထဲ မှ ဤကျောင်းသည်လည်း တစ်ခု အပါဝင် မဟုတ်ပါတကား…..တရွေ့ရွေ့ ထွက် သွားနေကြ သော ကျောင်းသားများကို ကြည့်ရင်း ဦးညီအောင်…
သာယာအေးချမ်းလှတဲ့မြို့ငယ်လေးတစ်ခုမှာနှစ်ပေါင်း၃၀လောက်ကြာအောင်နေထိုင်ခဲ့ကြပြီးနောက်မှာတော့ကျွန်တော့်အမျိုးသမီးရဲ့အလုပ်ကတစ်ခြားနယ်တစ်ခုမှာပြောင်းပြီးတာဝန်ထမ်းဆောင်ဖို့အကြောင်းဖန်လာခဲ့တယ်။ နှစ်ပေါင်း၃၀လောက်တိုင်အောင်နေခဲ့တဲ့ဒီမြို့လေးမှာအိမ်နီးနားခြင်းများနဲ့ဆွေမျိုးတွေလိုဖြစ်နေပေမဲ့လည်း အလုပ်တာဝန်အရတစ်ခြားမြို့လေးတစ်မြို့ကိုပြောင်းရွှေ့ခဲ့ရပါတော့တယ်။ကျွန်တော်တို့မြို့အသစ်လေးမှာပြောင်းရွှေ့နေထိုင်တော့စပြီး သိကျွမ်းခင်မင်ရတဲ့ဘေးခြံကအိမ်နီးနားခြင်းအသစ်ရဲ့နာမည်က အေးမြတ်မူ တဲ့ နီလာနဲ့မေမြတ်နိုးတို့ရဲ့အမေပေါ့။အိမ်အသစ်ပြောင်းတော့အိမ်တက်ပွဲလေးလုပ်ဖြစ်တယ်။အိမ်တတ်ပွဲမှာလာရောက်ကူညီလုပ်ကိုင်ပေးတဲ့အေးမြတ်မူရဲ့ပြောစကားကြောင့်သူမရဲ့အတိတ်အကြောင်းတွေကိုသိလိုက်ရတယ်။သူမရဲ့ယောင်္ကျားနဲ့ ဘယ်လိုကြောင့်ကွာရှင်းပြတ်ဆဲခဲ့ကြတယ် ဘာညာ အစရှိသည်ဖြင့်ပေါ့။ကျွန်တော့်အမျိုးသမီးနဲ့အတိုင်အဖောက်ညီညီစကားပြောနေကြတာကိုကျွန်တော်ကြားရတာပါ။အေးမြတ်မူက သမီးနှစ်ယောက်အမေဆိုပေမဲ့အလှအပတွေကျန်ရှိနေဆဲပါ။တောင့်တောင့်တင်းတင်းနဲ့သူ့နေရာနဲ့သူရှိသင့်ရှိထိုက်တဲ့အလှတရားတွေရှိနေဆဲပါ။အနီးစပ်ဆုံးဥပမာပေးရမယ်ဆိုရင် မင်းသမီးမေပန်းချီလိုကိုယ်လုံးမျိုးပေါ့။သူမရဲ့အသက်ကတော့၃၇နှစ်လောက်ရှိပြီ။အေးမြတ်မူကတွေ့တိုင်းကျွန်တော့်ကိုပြုံးပြလေ့ရှိတယ်။ကျွန်တော့်ရဲ့နှလုံးသားကိုသူမရဲ့အပြုံးတွေအောက်မှာအရည်ပျော်သွားအောင်လုပ်နေသလိုပါပဲ။ တစ်နေ့မှာတော့ကျွန်တော့်အမျိုးသမီးကအလုပ်ကိစ္စနဲ့ခရီးတစ်ခုထွက်ရတယ်။အေးမြတ်မူကသူအိမ်မှာရေစက်မော်တာခလုပ်ပျက်သွားတာအသစ်လဲပေးဖို့အကူအညီတောင်းလာတာနဲ့ကျွန်တော်လဲမဆိုင်းမတွပဲ သွားကာကူညီပေးလိုက်တယ်။ ရေစက်ခလုပ်လဲလို့ပြီးတော့ အိမ်နောက်ဖေးမီဖိုးချောင်မှာ အေးမြတ်မူတစ်ယောက်သူ့သမီးတွေနဲ့အလုပ်ရှုပ်နေတာတွေ့တော့ကျွန်တော်လဲနှုတ်ဆက်မနေတော့ပဲအိမ်ကိုပြန်လာခဲ့လိုက်တယ်။ခဏကြာတော့အေးမြတ်မူကျွန်တော့်ရဲ့အိမ်ကိုရောက်လာတယ်”ကျေးဇူးအများကြီးတင်ပါတယ်ရှင် အိမ်မှာကယောင်္ကျားသားမရှိတော့ ဒီလိုမျိုးအခက်အခဲတွေဖြစ်လာရင်ဒုက္ခရောက်တယ်ကျွန်မကလဲမလုပ်တတ်တော့လေ” ကျွန်တော်က ”ရပါတယ်ဗျာ ကျွန်တော့်အတွက်အပန်းမကြီးပါဘူး” ”ညကျရင်အိမ်မှာညစာလာစားလေ ကျွန်မပြင်ထားလိုက်မယ်” ”အော်ဟုတ်ကဲ့လာခဲ့ပါမယ်ဗျာ” ကျွန်တော်လဲတစ်နေ့လုံးပျင်းပျင်းရှိတာနဲ့ဖုန်းထိုင်ပွတ်နေရင်းအပျင်းဖြေနေရတယ်။ညနေခင်းလောက်ရောက်တော့ရေမိုးချိုးပြီးအင်္ကျီအဝတ်အစားလဲထားလိုက်တယ်။အချိန်ကသိပ်စောလွန်းနေသေးတာကြောင့် ဖုန်းကိုဖွင့်လိုက်ကာဟိုပွတ်ဒီပွတ်နဲ့ပွတ်နေတုန်း အောကားတွေတင်တဲ့ အကောင့်တစ်ခုတွေ့တာနဲ့ဝင်ကြည့်လိုက်မိခဲ့တယ်။အချိန်က ည၇နာရီလောက်ရောက်လာတော့အေးမြတ်မူတို့အိမ်ဘက်ကိုသွားဖို့ပြင်ကာမတ်တပ်ထရပ်လိုက်တော့ အောကားကြည့်ထားမိတဲ့အရှိန်ကြောင့်လီးကတောင်နေတယ်။အဲ့ဒါနဲ့ငါးမိနစ်လောက်ခဏပြန်ထိုင်လိုက်ပြီး စိတ်ထဲမှာတစ်ခြားအကြောင်းအရာတစ်ခုကိုစဉ်းစားကြည့်နေရတယ်။ကျွန်တော်ကအောက်ခံဘောင်းဘီဝတ်လေ့မရှိဘူးလေ။ကျွန်တော့်ရဲ့မွေးရာပါကညိမ်သက်ခြင်းသို့ရောက်တော့မှ အေးမြတ်မူတို့အိမ်ဘက်ကိုချီတက်ခဲ့ရပါတော့တယ်။ ”ဒီကဖြင့်မျှော်နေတာကြာပြီ မလာတော့ဘူးတောင်ထင်တာ””မဟုတ်တာဗျာ မအေးမြတ်မူက ဖိတ်ထားတော့လဲ လာဖြစ်အောင်လာရမှာပေါ့” ”လာ လာအိမ်ပေါ်တက်”…
ဇော်ဇော်မှဖျားနေသဖြင့် အေးအေးနို့ကိုစို့နေသောဇော်ဇော်ပါးစပ် မှပူနွေးနေလေသည်။ဖျားနေသော်လည်းဇော်ဇော်၏ နို့စို့ချက်ကသန်သည်။ပြီတော့လည်းလူသာဖျားနေသည် လီးကဖြင့်တဆတ်ဆတ်တောင်ထနေသည်။အေးအေးက ဇော်ဇော်လီးကိုကိုင်တွယ်ပွတ်သပ်ပေးရင်း အင်း ဒါညိုညိုကိုလိုးပေးနေတဲ့လီးကြီးပါလား ဟုစဉ်းစားလိုက်မိသဖြင့် စိတ်ထဲတွင်တစ်မျိုးကြီးဖြစ်သွားသည်။မနာလိုသဝန်တိုတာမျိုးလည်းမဟုတ်။အဘယ့်ကြောင့်ဆိုသော်ရင်ထဲတွင်လှိုက်ခနဲဖြစ်သွားသလို စောက်ပတ်ထဲတွင်လည်းစစ်ခနဲဖြစ်သွားတော့ကြောင့်ဖြစ်လေသည်။စောက်ရည်ကတော့ဇော်ဇော်နို့များကိုငုံစို့လိုက်ကထဲကရွှဲနေလေပြီ။ ဤတွင်လည်းအေးအေးတစ်ခုစဉ်းစားမိပြန်သည်။အခုနောက်ပိုင်းအောင်အောင်နှင့်လိင်ဆက်ဆံတာအကြိမ်ရေဝေးသွားသလိုအောင်အောင်၏အထိအတွေ့အနမ်းအရှုံ့များတွင်သာယာနေဆဲဖြစ်သော်လည်း အရင်လိုစန်းစန်းတင့် မဖြစ်တော့။အခုတော့ဇော်ဇော်ကကစုပ်အားသန်သန်ဖြင့်နို့ကြီးကိုဆွဲစုပ်နေတာနှင့်အေးအေးစောက်ပတထဲမှာ ရွထနေပေပြီ။စောက်ရည်များကလည်းမတရားရွှဲနေပေပြီ။အောင်အောင့်အကြောင်းစဉ်းစားလိုက်မိတာနှင့် အောင်အောင်ရောက်ချိန်လည်းတန်နေပြီဖြစ်သဖြင့် ဖုန်းဆက်ကြည့်ရန်စိတ်ကူးလိုက်သည်။တော်ကြာဝုန်းဝုန်းဒိုင်းဒိုင်းပေါက်ချလာလျင် ဇော်ဇော်နှင့်မိသွားမှာကိုစိုးရိမ်သည်။ထို့ကြောင့်ကုတင်ဘေးစားပွဲပေါ်မှဖုန်းကိုယူ၍အောင်အောင်ကိုဖုန်းလှမ်းခေါ်လိုက်သည်။ ” ဟယျလို အောငျ အငျး အောငျပွနျလာပွီလား “အေးအေးဖုနျးပွောနခြေိနျတှငျဇောျဇောျကတော့အေးအေးနို့ကွီး ၂ လုံးကိုတဖကျပွီးတဖကျပွောငျးစို့နသေညျ။အေးအေးကသူမနို့မြားကိုစုပျအားသနျသနျဖွငျ့စုပျပေးနသေောဇောျဇောျ ၏ဦးခေါငျးကိုဘယျလကျဖွငျ့ပှေ့ပိုကျထားပွီးညာလကျဖွငျ့ ဖုနျးကိုငျရငျပွောနသေညျ။” အောျ ဘာဖွဈတယျ ကားပကြျနတေယျ ဟုတျလား ဒဂုံတက်ကသိုလျထဲမှာ ဟုတျလား ညိုညိုတို့ကြောငျးမှာပေါ့ အငျးပါ ကားပွငျပွီးရငျညိုညိုပါတခါထဲခေါျခဲ့မယျပေါ့ အငျး အိမျမှာလညျးဇောျဇောျရောကျနေတယျ ဖြားလာတာ…
တခြားယောကျာၤးတွေတော့မသိကျနော်ကတော့ မိန်းမလိုးရမယ်ဆိုရင်အပျိုထက် အိမ်ထောင်သည်မိန်းမ သို့မဟုတ် တစ်ခုလပ်မိန်းမတွေကိုလိုးရတာပိုကြိုက်တယ်ဗျာ။အပျိုရဲ့အဖုတ်ကကျဉ်းတော့လိုးတဲ့အခါကျဉ်းကျပ်တဲ့အတွက် အရသာပိုကောင်းတာတော့မှန်တယ်သို့သော်..အိမ်ထောင်သည်မိန်းမတွေကိုလိုးသလို စိတ်ထင်တိုင်းဆောင့်ဆောင့်လိုးလို့မရဘူးလေ အဲ့လိုစိတ်ထင်တိုင်းဆောင့်ဆောင့်မလိုးရပဲ ညင်ညင်သာသာလေးပဲလိုးပေးရတာကိုယ့်စိတ်ထဲမှာအားမရတဲ့အတွက် အပျိုထက်အအိုကိုပိုလိုးချင်တယ်ပြောတာပါ။ အခုကျနော်ရေးတင်မည့်ဇာတ်လမ်းကတော့စတိုးဆိုင်ပိုင်ရှင်အိမ်ထောင်သည်မိန်းမတစ်ယောက်နဲ့လိုးဖြစ်ပုံဇာတ်လမ်းဆိုကြပါစို့ဗျာ။သူ့နာမည်ကို’မေ’လို့ခေါ်ရလွယ်ခေါ်ရအောင်ဗျာ ကျနော့်ထက်ကြီးတော့’မမမေ’လို့ဆိုကြပါစို့။‘မမမေ’ကကလေး၃ယောက်ရဲ့အမေပါဒါပေမယ့်သူ့အိုးကတောင့်သလိုနို့တွေကလဲတွဲမနေပဲအခုထိဆွဲဆောင်မှုကအပြည့်ရှိတယ်လေဘော်ဒီကအမိုက်စားမို့ကျနော်အရမ်းလိုးချင်လို့လိုက်ခဲ့တာပါ။ဒီနေရာမှာသယ်ရင်းတို့ကိုအကြံပြုလိုတာတစ်ခုရှိပါတယ်သယ်ရင်းတို့အနေနဲ့အိမ်ထောင်ရှိမိန်းမတွေကိုလိုက်မယ်(အရှင်းဆုံးပြောရရင် လိုးရဖို့ကြိုးစားမယ်)ဆိုရင် ပထမဆုံးသူတို့နဲ့ရင်းနှီးအောင်အရင်လုပ်ကြပါနော် အပျိုတွေကိုလိုက်သလိုဘာမှမသိသေးပဲနဲ့လမ်းမှာစကားလိုက်ပြောလို့ကတော့ ပါးကွဲမလားအချုပ်ထဲရောက်မလားတစ်ခုခုသာမျှော်ပေတော့ပဲဟိုကအအိုလေသူ့ဘက်ကစိတ်ပါဦးတော့ပက်ဝန်းကျင်အခြေအနေအရဟန်လုပ်ပြီး ရှက်ရမ်းရမ်းမှာပဲလေ အဲ့ဒါကိုမမေ့ကြပါနဲ့လို့အကြံပေးချင်ပါတယ်။ နောက်ထပ်ပြောချင်တာတစ်ခုကတော့ အိမ်ထောင်ရှိမိန်းမပင်ဖြစ်ပါစေ၁၀ယောက်မှာ ၈ယောက်လောက်ကတော့ ပက်ဝန်းကျင်သာမသိစေမရိပ်မိစေနဲ့ လင်ငယ်ထားချင်ကြတာကများတယ်ဆိုတာ ကျနော့်အတွေ့အကြုံအရသိထားပါတယ်။‘မမမေ’ကိုတွေ့တိုင်းသူ့ရဲ့ဖင်တွေနို့တွေကိုကြည့်ပြီး လီးတောင်ရတာဆိုတာခဏခဏပဲစိတ်ထဲမနေနိုင်တော့ဘူးလိုးရဖို့ကြံမယ်ဆိုပြီး လိုက်တော့တာပဲ။သူကစတိုးဆိုင်ဖွင့်တာဆိုတော့ စကားပြောဖို့အခွင့်အရေးကတပန်းသာတယ်လေ လိုတာလေးတွေရှိရင်‘မမမေ’ရဲ့ဆိုင်ကိုပဲအမြဲသွားဝယ်တယ်သူ့အမျိုးသားနဲ့တခြားလူတွေရှိတဲ့အချိန်ဆိုအလိုက်တသိစကားမပြောပဲနေပြီးသူတစ်ယောက်ထဲရှိချိန်တွေမှကျနော်ကစကားမရှိစကားရှာပြီးရင်းနှီးအောင်လုပ်ရတာပေါ့ ။ဒီလိုနဲ့တဖြေးဖြေးခင်လာပြီဆိုမှph noတောင်းအပြင်မှာမုန့်စားလေးဘာလေးခေါ်‘မမမေ’ကဘယ်လိုလှကြောင်းဘယ်လိုဆွဲဆောင်မှုရှိကြောင်းတွေ့တိုင်းချီးကျူးပေးသလိုသာယာတပ်မက်တဲ့အကြည့်မျိုးတွေနဲ့မကြာခဏကြည့်ပေးဒီလိုနဲ့’မမမေ’ဘက်ကလဲကျနော့်ကိုစိတ်ဝင်စားလာပြီလို့ယူဆရတဲ့အချိန်မှာကျနော်သူ့ကိုချစ်ရေးဆိုတာမှာokတော့တာပဲဗျာ။ပထမဆုံး’မမမေ’နဲ့ဟိုတယ်မှာတွေ့ဖို့ချိန်းတော့ ကျနော်တို့ရပ်ကွက်နဲ့ဝေးတဲ့မြို့သစ်ဘက်ကဟိုတယ်တစ်ခုခုမှာပဲတွေ့ဖို့‘မမမေ’ကပြောတာနဲ့မြို့သစ်ထဲကဟိုတယ်တစ်ခုမှာတွေ့ကြပါတယ်။လိုရင်းသွားကြစို့ဗျာအခန်းထဲရောက်တော့ ကျနော်လဲနောက်ကနေသူ့ကိုဖက်လိုက်ပြီး ‘ပျော်လိုက်တာမမမေရယ်ဒါလောက်လှတဲ့မမနဲ့အခုလိုတွေ့ခွင့်ရတာအရမ်းပျော်တာပဲ’လို့ပြောပြီးနောက်ကဖက်ထားရင်းနို့တွေကိုကိုင်တော့တာပေါ့ ‘မမလဲအရမ်းပျော်တာပါမောင်ရယ်’တဲ့.သူကပြန်ပြောတယ်လေ။ ကျနော်မမမေကိုပွေ့ပြီးကုတင်ပေါ်တင်လိုက်တယ်သူ့ဘေးမှာအတူလှဲအိပ်ရင်းလက်ကခါးကိုဖက်ထားရင်းပါးလေးကိုမွှေးလိုက်တော့မမမေကပြန်မွှေးပေးတယ်လေ။မမမေရဲ့နှုတ်ခမ်းလေးကိုkissingဆွဲတော့ သူကလဲကျနော့်လည်ပင်းကိုဖက်ပြီးအားပါးတရပြန်ပြီးkissingပြန်ဆွဲပေးတာပေါ့ သူ့မျက်လုံးလေးတွေကိုမှေးစင်းထားရင်းကျနော်နှုတ်ခမ်းတွေကိုအားပါးတရပြန်နမ်းပေးတဲ့ ‘မမမေ’ရဲ့မျက်နှာလေးကိုကြည့်မိတော့ စိတ်ထဲမှာအရမ်းကျေနပ်မိတယ်။နှုတ်ခမ်းတွေကိုနမ်းပေးနေချိန်မှာကျနော့်လက်ကအငြိမ်မနေဘူးလေနို့တွေကိုင်ပေးလိုက်အဖုတ်ကိုနှိုက်ပေးလိုက်နဲ့ကလိပေးတော့‘မမမေ’လဲစိတ်ပါလာပြီးတအင်းအင်းနဲ့ငြီးလာပါတော့တယ်။ဒါလောက်နဲ့ကျနော်မမမေရဲ့အဖုတ်ထဲကိုကျနော့်လီးထဲ့ပြီးလိုးမပေးသေးပါဘူးဘာဖြစ်လို့လဲဆိုရင်အိမ်ထောင်ရှိမိန်းမတွေနဲ့လိုးတဲ့အခါ သူတို့ကိုယ့်အပေါ်နောက်ထပ်လဲခံချင်အောင်…
“နီလေး”“မောင်”“လွမ်းလိုက်တာ နီလေးရာ မတွေ့ရတာ ဘယ်လောက်ကြာပလဲ”“အပိုတွေ လွမ်းလဲမလွမ်းဘဲနဲ့”“မလွမ်းဘဲ ဒီလိုလုပ်မလား”“အ အ အ အ သိပ်မကြမ်းနဲ့မောင်ရာ ခုမှ စတာ၊ နီလေး မခံတာကြာပြီ၊ မမှတ်မိဘူးလား ဟိုတခေါက်ကတွေ့တာနဲ့ မောင်ကြမ်းလိုက်တာ သားအိမ်ထိပြီး အောင့်သွားလို့ နောက်ပိုင်း နီလေး ကောင်းကောင်းမခံနိုင်တာလေ”“အင်း အင်း ဟုတ်သားဘဲ၊ မောင်က ၂ ရက်လောက် နေအုံးမှာဆိုတော့ နီလေး ခံနိုင်ဘို့ အရေးကြီးတယ်”“အင်းပေါ့၊ တခေါက် တခေါက် လာဘို့က မလွယ်ဘူး၊ လေယာဉ်လက်မှတ်ကဘဲ ၅၀၀ ကျော်၊ သဘက်ခါ နီ့လေယာဉ်ထွက်ခါနီးမှပြန်နော်…
ပြုံး၍ကြည့်နေသော မူမူ၏ ပုခုံးနှစ်ဖက်ကို သူ၏လက်နှစ်ဖက်က ဆုတ်ကိုင်လိုက်မိသည်။ ပြီးတော့ မူမူ၏ကိုယ်လုံးလေးကို သူ့ဖက်သို့ဆွဲယူလိုက်ရာက မူမူ၏ ပါးဖေါင်းဖေါင်းလေး နှစ်ဖက်ကို ဘယ်ပြန်ညာပြန် နမ်းလိုက်သည်။ သူ၏အနမ်းကို ကြေနပ်စွာဖြင့် ခံယူနေသော မူမူက သူမ၏မျက်နှာလေးကို မော့၍ပေးထားရုံသာမက ကြည်နူးစွာဖြင့်ပင် သူမ၏မျက်လုံးလေးများကို မှေး၍ ချထားပေးသေးသည်။ မူမူ၏ပါးပြင်လေးနှစ်ဖက်ကို နမ်းပြီးလိုက်ကာမှ ကျော်စွာ၏ ကိုယ်တွင်းမှသွေးသား များက လွုပ်လွုပ်ရွရွဖြစ်လာကြသည်။ ကျော်စွာ၏လက်နှစ်ဖက်က မူမူ၏ကိုယ်လုံးလေး ကိုကျောမှ သိုင်း၍ဖက်လိုက်မိသည်။ ပြီးသည်နှင့် မူမူ၏မျက်နှာလေးကို တပ်မက်စွာ ကြည့်နေရင်းကပင် သူ၏မျက်နှာက ငုံ့၍ ဆင်းသွားပြီးလျှင်…
