ဒေါင်….ဒေါင်….ဒေါင်….ဇီးဖြူတောင် (အ.ထ.က) ကျောင်းမှကျောင်းသားများအတွက် သာယာ ဖွယ် ထွက်ပေါ် လာတဲ့ ကျောင်းလွှတ် ခေါင်းလောင်းသံ ပါ။ဇီးဖြူ တောင် ရွာ အဝင် ဝ မှ ကျောင်း ဆိုင်းဘုတ်ကြီး က ရွာ ကို ဝင်လာမည့် မည်သူ့ ကို မဆိုကြိုဆိုလျှက်။သည်ရွာ ၏ ကျက်သရေဂုဏ် ဆောင် များစွာ ထဲ မှ ဤကျောင်းသည်လည်း တစ်ခု အပါဝင် မဟုတ်ပါတကား…..တရွေ့ရွေ့ ထွက် သွားနေကြ သော ကျောင်းသားများကို ကြည့်ရင်း ဦးညီအောင်…
သာယာအေးချမ်းလှတဲ့မြို့ငယ်လေးတစ်ခုမှာနှစ်ပေါင်း၃၀လောက်ကြာအောင်နေထိုင်ခဲ့ကြပြီးနောက်မှာတော့ကျွန်တော့်အမျိုးသမီးရဲ့အလုပ်ကတစ်ခြားနယ်တစ်ခုမှာပြောင်းပြီးတာဝန်ထမ်းဆောင်ဖို့အကြောင်းဖန်လာခဲ့တယ်။ နှစ်ပေါင်း၃၀လောက်တိုင်အောင်နေခဲ့တဲ့ဒီမြို့လေးမှာအိမ်နီးနားခြင်းများနဲ့ဆွေမျိုးတွေလိုဖြစ်နေပေမဲ့လည်း အလုပ်တာဝန်အရတစ်ခြားမြို့လေးတစ်မြို့ကိုပြောင်းရွှေ့ခဲ့ရပါတော့တယ်။ကျွန်တော်တို့မြို့အသစ်လေးမှာပြောင်းရွှေ့နေထိုင်တော့စပြီး သိကျွမ်းခင်မင်ရတဲ့ဘေးခြံကအိမ်နီးနားခြင်းအသစ်ရဲ့နာမည်က အေးမြတ်မူ တဲ့ နီလာနဲ့မေမြတ်နိုးတို့ရဲ့အမေပေါ့။အိမ်အသစ်ပြောင်းတော့အိမ်တက်ပွဲလေးလုပ်ဖြစ်တယ်။အိမ်တတ်ပွဲမှာလာရောက်ကူညီလုပ်ကိုင်ပေးတဲ့အေးမြတ်မူရဲ့ပြောစကားကြောင့်သူမရဲ့အတိတ်အကြောင်းတွေကိုသိလိုက်ရတယ်။သူမရဲ့ယောင်္ကျားနဲ့ ဘယ်လိုကြောင့်ကွာရှင်းပြတ်ဆဲခဲ့ကြတယ် ဘာညာ အစရှိသည်ဖြင့်ပေါ့။ကျွန်တော့်အမျိုးသမီးနဲ့အတိုင်အဖောက်ညီညီစကားပြောနေကြတာကိုကျွန်တော်ကြားရတာပါ။အေးမြတ်မူက သမီးနှစ်ယောက်အမေဆိုပေမဲ့အလှအပတွေကျန်ရှိနေဆဲပါ။တောင့်တောင့်တင်းတင်းနဲ့သူ့နေရာနဲ့သူရှိသင့်ရှိထိုက်တဲ့အလှတရားတွေရှိနေဆဲပါ။အနီးစပ်ဆုံးဥပမာပေးရမယ်ဆိုရင် မင်းသမီးမေပန်းချီလိုကိုယ်လုံးမျိုးပေါ့။သူမရဲ့အသက်ကတော့၃၇နှစ်လောက်ရှိပြီ။အေးမြတ်မူကတွေ့တိုင်းကျွန်တော့်ကိုပြုံးပြလေ့ရှိတယ်။ကျွန်တော့်ရဲ့နှလုံးသားကိုသူမရဲ့အပြုံးတွေအောက်မှာအရည်ပျော်သွားအောင်လုပ်နေသလိုပါပဲ။ တစ်နေ့မှာတော့ကျွန်တော့်အမျိုးသမီးကအလုပ်ကိစ္စနဲ့ခရီးတစ်ခုထွက်ရတယ်။အေးမြတ်မူကသူအိမ်မှာရေစက်မော်တာခလုပ်ပျက်သွားတာအသစ်လဲပေးဖို့အကူအညီတောင်းလာတာနဲ့ကျွန်တော်လဲမဆိုင်းမတွပဲ သွားကာကူညီပေးလိုက်တယ်။ ရေစက်ခလုပ်လဲလို့ပြီးတော့ အိမ်နောက်ဖေးမီဖိုးချောင်မှာ အေးမြတ်မူတစ်ယောက်သူ့သမီးတွေနဲ့အလုပ်ရှုပ်နေတာတွေ့တော့ကျွန်တော်လဲနှုတ်ဆက်မနေတော့ပဲအိမ်ကိုပြန်လာခဲ့လိုက်တယ်။ခဏကြာတော့အေးမြတ်မူကျွန်တော့်ရဲ့အိမ်ကိုရောက်လာတယ်”ကျေးဇူးအများကြီးတင်ပါတယ်ရှင် အိမ်မှာကယောင်္ကျားသားမရှိတော့ ဒီလိုမျိုးအခက်အခဲတွေဖြစ်လာရင်ဒုက္ခရောက်တယ်ကျွန်မကလဲမလုပ်တတ်တော့လေ” ကျွန်တော်က ”ရပါတယ်ဗျာ ကျွန်တော့်အတွက်အပန်းမကြီးပါဘူး” ”ညကျရင်အိမ်မှာညစာလာစားလေ ကျွန်မပြင်ထားလိုက်မယ်” ”အော်ဟုတ်ကဲ့လာခဲ့ပါမယ်ဗျာ” ကျွန်တော်လဲတစ်နေ့လုံးပျင်းပျင်းရှိတာနဲ့ဖုန်းထိုင်ပွတ်နေရင်းအပျင်းဖြေနေရတယ်။ညနေခင်းလောက်ရောက်တော့ရေမိုးချိုးပြီးအင်္ကျီအဝတ်အစားလဲထားလိုက်တယ်။အချိန်ကသိပ်စောလွန်းနေသေးတာကြောင့် ဖုန်းကိုဖွင့်လိုက်ကာဟိုပွတ်ဒီပွတ်နဲ့ပွတ်နေတုန်း အောကားတွေတင်တဲ့ အကောင့်တစ်ခုတွေ့တာနဲ့ဝင်ကြည့်လိုက်မိခဲ့တယ်။အချိန်က ည၇နာရီလောက်ရောက်လာတော့အေးမြတ်မူတို့အိမ်ဘက်ကိုသွားဖို့ပြင်ကာမတ်တပ်ထရပ်လိုက်တော့ အောကားကြည့်ထားမိတဲ့အရှိန်ကြောင့်လီးကတောင်နေတယ်။အဲ့ဒါနဲ့ငါးမိနစ်လောက်ခဏပြန်ထိုင်လိုက်ပြီး စိတ်ထဲမှာတစ်ခြားအကြောင်းအရာတစ်ခုကိုစဉ်းစားကြည့်နေရတယ်။ကျွန်တော်ကအောက်ခံဘောင်းဘီဝတ်လေ့မရှိဘူးလေ။ကျွန်တော့်ရဲ့မွေးရာပါကညိမ်သက်ခြင်းသို့ရောက်တော့မှ အေးမြတ်မူတို့အိမ်ဘက်ကိုချီတက်ခဲ့ရပါတော့တယ်။ ”ဒီကဖြင့်မျှော်နေတာကြာပြီ မလာတော့ဘူးတောင်ထင်တာ””မဟုတ်တာဗျာ မအေးမြတ်မူက ဖိတ်ထားတော့လဲ လာဖြစ်အောင်လာရမှာပေါ့” ”လာ လာအိမ်ပေါ်တက်”…
ဇော်ဇော်မှဖျားနေသဖြင့် အေးအေးနို့ကိုစို့နေသောဇော်ဇော်ပါးစပ် မှပူနွေးနေလေသည်။ဖျားနေသော်လည်းဇော်ဇော်၏ နို့စို့ချက်ကသန်သည်။ပြီတော့လည်းလူသာဖျားနေသည် လီးကဖြင့်တဆတ်ဆတ်တောင်ထနေသည်။အေးအေးက ဇော်ဇော်လီးကိုကိုင်တွယ်ပွတ်သပ်ပေးရင်း အင်း ဒါညိုညိုကိုလိုးပေးနေတဲ့လီးကြီးပါလား ဟုစဉ်းစားလိုက်မိသဖြင့် စိတ်ထဲတွင်တစ်မျိုးကြီးဖြစ်သွားသည်။မနာလိုသဝန်တိုတာမျိုးလည်းမဟုတ်။အဘယ့်ကြောင့်ဆိုသော်ရင်ထဲတွင်လှိုက်ခနဲဖြစ်သွားသလို စောက်ပတ်ထဲတွင်လည်းစစ်ခနဲဖြစ်သွားတော့ကြောင့်ဖြစ်လေသည်။စောက်ရည်ကတော့ဇော်ဇော်နို့များကိုငုံစို့လိုက်ကထဲကရွှဲနေလေပြီ။ ဤတွင်လည်းအေးအေးတစ်ခုစဉ်းစားမိပြန်သည်။အခုနောက်ပိုင်းအောင်အောင်နှင့်လိင်ဆက်ဆံတာအကြိမ်ရေဝေးသွားသလိုအောင်အောင်၏အထိအတွေ့အနမ်းအရှုံ့များတွင်သာယာနေဆဲဖြစ်သော်လည်း အရင်လိုစန်းစန်းတင့် မဖြစ်တော့။အခုတော့ဇော်ဇော်ကကစုပ်အားသန်သန်ဖြင့်နို့ကြီးကိုဆွဲစုပ်နေတာနှင့်အေးအေးစောက်ပတထဲမှာ ရွထနေပေပြီ။စောက်ရည်များကလည်းမတရားရွှဲနေပေပြီ။အောင်အောင့်အကြောင်းစဉ်းစားလိုက်မိတာနှင့် အောင်အောင်ရောက်ချိန်လည်းတန်နေပြီဖြစ်သဖြင့် ဖုန်းဆက်ကြည့်ရန်စိတ်ကူးလိုက်သည်။တော်ကြာဝုန်းဝုန်းဒိုင်းဒိုင်းပေါက်ချလာလျင် ဇော်ဇော်နှင့်မိသွားမှာကိုစိုးရိမ်သည်။ထို့ကြောင့်ကုတင်ဘေးစားပွဲပေါ်မှဖုန်းကိုယူ၍အောင်အောင်ကိုဖုန်းလှမ်းခေါ်လိုက်သည်။ ” ဟယျလို အောငျ အငျး အောငျပွနျလာပွီလား “အေးအေးဖုနျးပွောနခြေိနျတှငျဇောျဇောျကတော့အေးအေးနို့ကွီး ၂ လုံးကိုတဖကျပွီးတဖကျပွောငျးစို့နသေညျ။အေးအေးကသူမနို့မြားကိုစုပျအားသနျသနျဖွငျ့စုပျပေးနသေောဇောျဇောျ ၏ဦးခေါငျးကိုဘယျလကျဖွငျ့ပှေ့ပိုကျထားပွီးညာလကျဖွငျ့ ဖုနျးကိုငျရငျပွောနသေညျ။” အောျ ဘာဖွဈတယျ ကားပကြျနတေယျ ဟုတျလား ဒဂုံတက်ကသိုလျထဲမှာ ဟုတျလား ညိုညိုတို့ကြောငျးမှာပေါ့ အငျးပါ ကားပွငျပွီးရငျညိုညိုပါတခါထဲခေါျခဲ့မယျပေါ့ အငျး အိမျမှာလညျးဇောျဇောျရောကျနေတယျ ဖြားလာတာ…
တခြားယောကျာၤးတွေတော့မသိကျနော်ကတော့ မိန်းမလိုးရမယ်ဆိုရင်အပျိုထက် အိမ်ထောင်သည်မိန်းမ သို့မဟုတ် တစ်ခုလပ်မိန်းမတွေကိုလိုးရတာပိုကြိုက်တယ်ဗျာ။အပျိုရဲ့အဖုတ်ကကျဉ်းတော့လိုးတဲ့အခါကျဉ်းကျပ်တဲ့အတွက် အရသာပိုကောင်းတာတော့မှန်တယ်သို့သော်..အိမ်ထောင်သည်မိန်းမတွေကိုလိုးသလို စိတ်ထင်တိုင်းဆောင့်ဆောင့်လိုးလို့မရဘူးလေ အဲ့လိုစိတ်ထင်တိုင်းဆောင့်ဆောင့်မလိုးရပဲ ညင်ညင်သာသာလေးပဲလိုးပေးရတာကိုယ့်စိတ်ထဲမှာအားမရတဲ့အတွက် အပျိုထက်အအိုကိုပိုလိုးချင်တယ်ပြောတာပါ။ အခုကျနော်ရေးတင်မည့်ဇာတ်လမ်းကတော့စတိုးဆိုင်ပိုင်ရှင်အိမ်ထောင်သည်မိန်းမတစ်ယောက်နဲ့လိုးဖြစ်ပုံဇာတ်လမ်းဆိုကြပါစို့ဗျာ။သူ့နာမည်ကို’မေ’လို့ခေါ်ရလွယ်ခေါ်ရအောင်ဗျာ ကျနော့်ထက်ကြီးတော့’မမမေ’လို့ဆိုကြပါစို့။‘မမမေ’ကကလေး၃ယောက်ရဲ့အမေပါဒါပေမယ့်သူ့အိုးကတောင့်သလိုနို့တွေကလဲတွဲမနေပဲအခုထိဆွဲဆောင်မှုကအပြည့်ရှိတယ်လေဘော်ဒီကအမိုက်စားမို့ကျနော်အရမ်းလိုးချင်လို့လိုက်ခဲ့တာပါ။ဒီနေရာမှာသယ်ရင်းတို့ကိုအကြံပြုလိုတာတစ်ခုရှိပါတယ်သယ်ရင်းတို့အနေနဲ့အိမ်ထောင်ရှိမိန်းမတွေကိုလိုက်မယ်(အရှင်းဆုံးပြောရရင် လိုးရဖို့ကြိုးစားမယ်)ဆိုရင် ပထမဆုံးသူတို့နဲ့ရင်းနှီးအောင်အရင်လုပ်ကြပါနော် အပျိုတွေကိုလိုက်သလိုဘာမှမသိသေးပဲနဲ့လမ်းမှာစကားလိုက်ပြောလို့ကတော့ ပါးကွဲမလားအချုပ်ထဲရောက်မလားတစ်ခုခုသာမျှော်ပေတော့ပဲဟိုကအအိုလေသူ့ဘက်ကစိတ်ပါဦးတော့ပက်ဝန်းကျင်အခြေအနေအရဟန်လုပ်ပြီး ရှက်ရမ်းရမ်းမှာပဲလေ အဲ့ဒါကိုမမေ့ကြပါနဲ့လို့အကြံပေးချင်ပါတယ်။ နောက်ထပ်ပြောချင်တာတစ်ခုကတော့ အိမ်ထောင်ရှိမိန်းမပင်ဖြစ်ပါစေ၁၀ယောက်မှာ ၈ယောက်လောက်ကတော့ ပက်ဝန်းကျင်သာမသိစေမရိပ်မိစေနဲ့ လင်ငယ်ထားချင်ကြတာကများတယ်ဆိုတာ ကျနော့်အတွေ့အကြုံအရသိထားပါတယ်။‘မမမေ’ကိုတွေ့တိုင်းသူ့ရဲ့ဖင်တွေနို့တွေကိုကြည့်ပြီး လီးတောင်ရတာဆိုတာခဏခဏပဲစိတ်ထဲမနေနိုင်တော့ဘူးလိုးရဖို့ကြံမယ်ဆိုပြီး လိုက်တော့တာပဲ။သူကစတိုးဆိုင်ဖွင့်တာဆိုတော့ စကားပြောဖို့အခွင့်အရေးကတပန်းသာတယ်လေ လိုတာလေးတွေရှိရင်‘မမမေ’ရဲ့ဆိုင်ကိုပဲအမြဲသွားဝယ်တယ်သူ့အမျိုးသားနဲ့တခြားလူတွေရှိတဲ့အချိန်ဆိုအလိုက်တသိစကားမပြောပဲနေပြီးသူတစ်ယောက်ထဲရှိချိန်တွေမှကျနော်ကစကားမရှိစကားရှာပြီးရင်းနှီးအောင်လုပ်ရတာပေါ့ ။ဒီလိုနဲ့တဖြေးဖြေးခင်လာပြီဆိုမှph noတောင်းအပြင်မှာမုန့်စားလေးဘာလေးခေါ်‘မမမေ’ကဘယ်လိုလှကြောင်းဘယ်လိုဆွဲဆောင်မှုရှိကြောင်းတွေ့တိုင်းချီးကျူးပေးသလိုသာယာတပ်မက်တဲ့အကြည့်မျိုးတွေနဲ့မကြာခဏကြည့်ပေးဒီလိုနဲ့’မမမေ’ဘက်ကလဲကျနော့်ကိုစိတ်ဝင်စားလာပြီလို့ယူဆရတဲ့အချိန်မှာကျနော်သူ့ကိုချစ်ရေးဆိုတာမှာokတော့တာပဲဗျာ။ပထမဆုံး’မမမေ’နဲ့ဟိုတယ်မှာတွေ့ဖို့ချိန်းတော့ ကျနော်တို့ရပ်ကွက်နဲ့ဝေးတဲ့မြို့သစ်ဘက်ကဟိုတယ်တစ်ခုခုမှာပဲတွေ့ဖို့‘မမမေ’ကပြောတာနဲ့မြို့သစ်ထဲကဟိုတယ်တစ်ခုမှာတွေ့ကြပါတယ်။လိုရင်းသွားကြစို့ဗျာအခန်းထဲရောက်တော့ ကျနော်လဲနောက်ကနေသူ့ကိုဖက်လိုက်ပြီး ‘ပျော်လိုက်တာမမမေရယ်ဒါလောက်လှတဲ့မမနဲ့အခုလိုတွေ့ခွင့်ရတာအရမ်းပျော်တာပဲ’လို့ပြောပြီးနောက်ကဖက်ထားရင်းနို့တွေကိုကိုင်တော့တာပေါ့ ‘မမလဲအရမ်းပျော်တာပါမောင်ရယ်’တဲ့.သူကပြန်ပြောတယ်လေ။ ကျနော်မမမေကိုပွေ့ပြီးကုတင်ပေါ်တင်လိုက်တယ်သူ့ဘေးမှာအတူလှဲအိပ်ရင်းလက်ကခါးကိုဖက်ထားရင်းပါးလေးကိုမွှေးလိုက်တော့မမမေကပြန်မွှေးပေးတယ်လေ။မမမေရဲ့နှုတ်ခမ်းလေးကိုkissingဆွဲတော့ သူကလဲကျနော့်လည်ပင်းကိုဖက်ပြီးအားပါးတရပြန်ပြီးkissingပြန်ဆွဲပေးတာပေါ့ သူ့မျက်လုံးလေးတွေကိုမှေးစင်းထားရင်းကျနော်နှုတ်ခမ်းတွေကိုအားပါးတရပြန်နမ်းပေးတဲ့ ‘မမမေ’ရဲ့မျက်နှာလေးကိုကြည့်မိတော့ စိတ်ထဲမှာအရမ်းကျေနပ်မိတယ်။နှုတ်ခမ်းတွေကိုနမ်းပေးနေချိန်မှာကျနော့်လက်ကအငြိမ်မနေဘူးလေနို့တွေကိုင်ပေးလိုက်အဖုတ်ကိုနှိုက်ပေးလိုက်နဲ့ကလိပေးတော့‘မမမေ’လဲစိတ်ပါလာပြီးတအင်းအင်းနဲ့ငြီးလာပါတော့တယ်။ဒါလောက်နဲ့ကျနော်မမမေရဲ့အဖုတ်ထဲကိုကျနော့်လီးထဲ့ပြီးလိုးမပေးသေးပါဘူးဘာဖြစ်လို့လဲဆိုရင်အိမ်ထောင်ရှိမိန်းမတွေနဲ့လိုးတဲ့အခါ သူတို့ကိုယ့်အပေါ်နောက်ထပ်လဲခံချင်အောင်…
“နီလေး”“မောင်”“လွမ်းလိုက်တာ နီလေးရာ မတွေ့ရတာ ဘယ်လောက်ကြာပလဲ”“အပိုတွေ လွမ်းလဲမလွမ်းဘဲနဲ့”“မလွမ်းဘဲ ဒီလိုလုပ်မလား”“အ အ အ အ သိပ်မကြမ်းနဲ့မောင်ရာ ခုမှ စတာ၊ နီလေး မခံတာကြာပြီ၊ မမှတ်မိဘူးလား ဟိုတခေါက်ကတွေ့တာနဲ့ မောင်ကြမ်းလိုက်တာ သားအိမ်ထိပြီး အောင့်သွားလို့ နောက်ပိုင်း နီလေး ကောင်းကောင်းမခံနိုင်တာလေ”“အင်း အင်း ဟုတ်သားဘဲ၊ မောင်က ၂ ရက်လောက် နေအုံးမှာဆိုတော့ နီလေး ခံနိုင်ဘို့ အရေးကြီးတယ်”“အင်းပေါ့၊ တခေါက် တခေါက် လာဘို့က မလွယ်ဘူး၊ လေယာဉ်လက်မှတ်ကဘဲ ၅၀၀ ကျော်၊ သဘက်ခါ နီ့လေယာဉ်ထွက်ခါနီးမှပြန်နော်…
ပြုံး၍ကြည့်နေသော မူမူ၏ ပုခုံးနှစ်ဖက်ကို သူ၏လက်နှစ်ဖက်က ဆုတ်ကိုင်လိုက်မိသည်။ ပြီးတော့ မူမူ၏ကိုယ်လုံးလေးကို သူ့ဖက်သို့ဆွဲယူလိုက်ရာက မူမူ၏ ပါးဖေါင်းဖေါင်းလေး နှစ်ဖက်ကို ဘယ်ပြန်ညာပြန် နမ်းလိုက်သည်။ သူ၏အနမ်းကို ကြေနပ်စွာဖြင့် ခံယူနေသော မူမူက သူမ၏မျက်နှာလေးကို မော့၍ပေးထားရုံသာမက ကြည်နူးစွာဖြင့်ပင် သူမ၏မျက်လုံးလေးများကို မှေး၍ ချထားပေးသေးသည်။ မူမူ၏ပါးပြင်လေးနှစ်ဖက်ကို နမ်းပြီးလိုက်ကာမှ ကျော်စွာ၏ ကိုယ်တွင်းမှသွေးသား များက လွုပ်လွုပ်ရွရွဖြစ်လာကြသည်။ ကျော်စွာ၏လက်နှစ်ဖက်က မူမူ၏ကိုယ်လုံးလေး ကိုကျောမှ သိုင်း၍ဖက်လိုက်မိသည်။ ပြီးသည်နှင့် မူမူ၏မျက်နှာလေးကို တပ်မက်စွာ ကြည့်နေရင်းကပင် သူ၏မျက်နှာက ငုံ့၍ ဆင်းသွားပြီးလျှင်…
ရွာလမ်းတစ်လျောက် လက်ချင်းချိတ်ပြီး လျှောက်လာတဲ့ သူတို့အတွဲကို တွေ့တဲ့လူတိုင်းက အထူးအဆန်းသဖွယ် ငေးကြည့်နေတာကြောင့် ရဲလေး ရှက်သလိုလိုတောင် ဖြစ်လာသည် ။ ဒီရွာသားဖြစ်တဲ့ သူ့ကြောင့်တော့မဟုတ် သူ မ လို့ခေါ်တဲ့ ခင်ယုလွင် ကြောင့်ဆိုတာလဲ ရဲလေးသိသည်။ ရွာကလူတွေ မြို့သူ မြို့သားဆိုရင် ဇွတ်ကြီးအထင်ကြီး အားကျတတ်တာကို သူမကြိုက်ချင်။ တောသူတောင်သား ဘဝသမားတွေပီပီ ညိုညိုညစ်ညစ် အသားအရောင်တွေကြားမှာ ဖြူဖွေးစိုလဲ့နေတဲ့အသားရည်ကြောင့် ခင်ယုလွင်က ပိုလို့ထင်ပေါ်နေသည်။ ရင်သား အခြေကနေစပီး ခါးအထိ မသိမ်လွန်း မတုတ်လွန်းပဲ ပြေဆင်သွားတဲ့ ကိုယ်လုံးရှပ်ရှပ်လေးရယ် ခါးအောက်ပိုင်းမှာ…
“ကိုညီ..မလုပ်နဲ့တော့…တစ်ယောက်ယောက်တွေ့သွားလိမ့်မယ်”“ခနလေးပါ မီမွန်ရယ်”ကိုညီနောက်ကနေ…ခပ်သွက်သွက်လေးလုပ်ပြီးတော့…တင်ပါးပေါ်ကို..လရည်တွေတင်ပေးလိုက်တယ်။“ကိုကြီး…သုတ်ပေးဦး”“အေးအေး”ကိုညီလဲမြန်မြန်သုတ်ပြီးတော့…ညီတော်မောင်ကိုပါ…မြန်မြန်သန့်ရှင်းရေးလုပ်ပြီးတော့…တံခါးကိုဟပြီး..ချောင်းကြည့်လိုက်တယ်။ဘယ်ဝန်ထမ်းမှကော်ရစ်တာမှာ..မရှိတာသေချာမှTrayကိုယူပြီးထွက်လာလိုက်တယ်။ ဖြစ်ပုံကတော့ဒီလိုလေ….ရန်ကုန်မြို့ရဲ့နာမည်သိပ်မကြီးတဲ့..အတွဲတွေလည်းလာပုံမှန်လာတတ်တဲ့…Hotelအလတ်စားတစ်ခုမှာပေါ့။Waiterလုပ်နေတဲ့ကိုညီဆိုတဲ့ကောင်လေးနဲ့…မီမွန်စိုးဆိုတဲ့Housekeepingကောင်မလေးတို့….Checkoutလုပ်သွားတဲ့အခန်းထဲမှာ…တစ်ယောက်ကလဲအခန်းရှင်းဖို့လာရင်း…ပန်းကန်တွေသိမ်းဖို့လှမ်းခေါ်ရာကနေ…လူလစ်တုန်းအလုပ်ဖြစ်နေတာပါ။အချိန်ကလည်းနေ့ခင်းဆိုတော့…လူလည်းရှင်းပြီးတော့…အလုပ်လုပ်ရတာကလည်း…ကိုယ့်အလွှာနဲ့ကိုယ်ဆိုတော့…ဘယ်သူမှမသိလိုက်ပဲ…အဆင်ပြေသွားတာပေါ့။မီမွန်မှတ်မှတ်ရရပြောရရင်တော့…ပြီးခဲ့တဲ့နှစ်ပါတ်လောက်က…အပြင်မှာ..ကိုညီ့ကိုအဖြေပေးပြီးတော့…သိပ်မကြာဘူး..အချစ်ခံရတော့တာပဲ။ဟိုတယ်မှာလုပ်ရတယ်ဆိုတော့…တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက်…ဂျူတီတွေကလဲမတူကြဘူးလေ။ဒါပေမယ့်…အခုနောက်ပိုင်းကျတော့…နည်းပညာကလဲအကုန်လုံးလိုလို…အသုံးပြူနိုင်ပြီဆိုတော့…ညဖက်ကိုညီနိုက်ဂျူတီကျတာတို့ဆိုလည်း…vdo..callပဲခေါ်မလား..chatမလား…ကြိုက်တာလုပ်လို့ရတယ်လေ။ အဖြေမပေးခင်ကတည်းက…လုပ်ဖေါ်ကိုင်ဖက်ဘဝထဲမှာလည်း…ကိုညီကရောက်နေတာလဲကြာပြီ။အသက်ကလဲ…မီမွန်ထက်ပိုကြီးတော့…အစစအရာရာကူညီပေးရင်းနဲ့…ရင်းနှီးခဲ့ကြတာပါ…Departmentမတူတော့လည်း..ပိုပြီးကောင်းပါတယ်… တူနေရင် ကြိုက်ဖြစ်ချင်မှ ကြိုက်ဖြစ်မှာပါဒီလိုနဲ့အိမ်ပြန်ချိန်ရောက်လာတော့…ယူနီဖေါင်းလဲပြီး..အောက်ကိုဆင်းလာခဲ့တယ်။ကားဂိတ်မှာအသင့်စောင့်နေတဲ့….ဝေမင်းကိုတွေ့တော့ပြုံးပြလိုက်တယ်။သူကTaxiမောင်းတော့… အိမ်အပြန်မပူရဘူးလေ။နေ့တိုင်းတော့မဟုတ်ပေမယ့်….တစ်ပါတ်ကို…လေးငါးရက်လောက်ကြိုတော့…အဆင်ပြေတာပေါ့ ။ပြီးတော့…အိမ်ကအမေကတော့..သူ့ကိုသဘောကျတယ်။မီမွန်လဲအရမ်းချစ်တယ်…ပထမဆုံးချစ်သူမို့လေ။သူနဲ့ပဲအရာအားလုံးကိုသိခွင့်ရခဲ့တာလေ။ဟိုဖက်ရပ်ကွက်ဒီဖက်ရပ်ကွက်ဖြစ်ပေမယ့်….ငယ်ငယ်လေးထဲကအရမ်းသဘောကျခဲ့ရတဲ့အကိုတစ်ယောက်ဆိုလဲဟုတ်တယ်။သူကဟိုဖက်ရပ်ကွက် ကဆိုပေမယ့်….ကိုယ့်ဖက်ရပ်ကွက်မှာပဲ…ဂိမ်းလာလာဆော့နေတတ်တာ။“မောနေပြီလား သဲလေး”“မမောပါဘူး..ဒီနေ့နေ့လည်လောက်ကတည်းက…အခန်းတွေ ရှင်းပြီးသွားတာ”“သြော်…. ကောင်းတာပေါ့…ဘယ်သွားမလဲ…”“ဘယ်သွားချင်လို့လဲ”“မေးကြည့်တာပါ….ကားမဆွဲတော့ဘူးလေ….နေ့လည်က ပွိုင့်တစ်ခုက ရလာသေးတယ်”“အင်းဒါပေမယ့်.ခြောက်နာရီလောက်တော့အိမ်ပြန်မယ်နော်” “အိုကေ”မီမွန်အလုပ်လုပ်တဲ့ဟိုတယ်က…ရွှေဂုံတိုင်ဖက်ကဆိုတော့…နီးနီးနားနားဖြစ်အောင်…အင်းယားလမ်းက ဟိုတယ်တစ်ခုပဲ မောင်းလာလိုက်တယ်။အဲဒီ့မှာက….တစ်ဆက်ရှင်တစ်သောင်းခွဲဆိုတော့..အိုကေပဲ။အခန်းထဲရောက်တော့…ရေချိုးခန်းထဲဝင်ပြီး…အဝတ်ချွတ်ကာတာဝါတစ်ထည်ပတ်ထားလိုက်တယ်။ဒီကိုလာနေကျဆိုတော့…အေးဆေးပါပဲ….သူများအတွဲတွေလိုလဲဝင်တာနဲ့…နမ်းဖက်နေရအောင်လဲ…အငမ်းမရမဟုတ်တော့အေးဆေးပါပဲ။တစ်ခုတော့ရှိတယ်…မီမွန့်ရဲ့ညီမလေးကိုတော့…ရေမဆေးထားဘူး။ဒါကတော့…နောက်ဆိုဘာလဲ သိရမှာပေါ့နော်…ခနတော့စောင့်။ညီမလေးကိုငုံ့ကြည့်လိုက်တော့…အမွှေးလေးတွေတောင်…ထိုးထိုးထောင်ထောင်ငုတ်စိလေးတွေတောင်ဖြစ်နေပြီ….ကုတင်ပေါ်ရောက်တော့…တီဗီဖက်မှာ..ဝေလင်းကPen.Driveတစ်ချောင်းနဲ့တီဗီမှာအလုပ်ရှုပ်နေတယ်။ဒီနေ့သူ့ဖုန်းနဲ့ ဒေါင်းထားတာတွေကိုပြမလို့နေမှာ။(Ps: Pen Drive က Opticalနော်…ဆရာကြီးမဟုတ်တဲ့လူတွေအတွက်ရှင်းပြတာပါ) တီဗီမှာပေါ်လာတာကHomemadeလေ..အလင်းရောင်က HDမဟုတ်ဘူး။သူကProမဟုတ်တဲ့လူတွေ…သရုပ်ဆောင်တာတွေပဲ…သဘောကျတာလေ။သူ့ဖုန်းထဲမှာလဲအပြည့်ပဲ။ဝေလင်းဒီဖက်လှည့်ကြည့်လိုက်တော့…အိချောပိုလိုမျိုး ဘောဒီလိုပုံမျိုးလေးနဲ့…ကုတင်ကိုခြေဆင်းထိုင်ပြီး…တီဗီဖက်ကိုကြည့်နေတဲ့…မီမွန့်ကိုတွေ့လိုက်တော့…စိတ်ထဲကတော့ပြောလိုက်တယ်။ကိုယ့်ကိုကိုယ်အရမ်းကံကောင်းတဲ့လူလို့။ခင်ဗျားတို့ပဲစဉ်းစားကြည့်လေ…အသက်က၁၉နှစ်ကျော်ကျော်..ရုပ်ကလဲကြည့်ကောင်းတဲ့ဖက်ပါတယ်။နှစ်ခမ်းထူလေးကနှာဗူးနုတ်ခမ်းလေ….ပြီးတော့ဘော်ဒီကလဲ..နောက်ကကြည့်ရင်၂၅လောက်တော့…ခန့်မှန်းလို့ရအောင်ကြည့်ကောင်းတယ်။နို့တွေကတော့…လက်တစ်ကိုင်စာလောက်ရှိတယ်။တင်ပါးတစ်ခုထဲကားကားလေးနဲ့တင်းတင်းရင်းရင်းလေး…အရမ်းမိုက်တာ…လေးဖက်လေးများကုန်းပေးလိုက်လို့ကတော့…လုံးဝကိုမိုက်တာ။ပြီးတော့ကျွန်တော်ထပ်ကံကောင်းတာက…သူ့ရဲ့အပျိုစင်ပန်းလေးကို…ကျွန်တော်အရင်ရခဲ့တာရယ်။လိင်ကိစ္စတွေနဲ့ပက်သက်လာရင်…ကျွန်တော်ဘာပြောပြော…ဘာပဲတောင်းဆိုဆို…ဖြစ်အောင်လုပ်ပေးတတ်တာပဲ။သူကမပါစိတ်ပါလက်ပါနဲ့လေ။ဒေါက်ဒေါက်..ဒေါက်……ဝေမင်းကမီမွန့်ကို…မျက်စပြစ်ပြလိုက်တယ်။မီမွန်ကဝေလင်းမျက်စပြစ်တာကို..အထာသိတော့…ချစ်စဖွယ်မျက်စောင်းထိုးပြီးတော့..ပေါင်ရင်းနီးပါးထိရောက်နေတဲ့…ပတ်ထားတဲ့ သဘတ်ကို..အပေါ်ထိနည်းနည်းတင်းအောင်ဆွဲပြီးတော့…အပေါ်ပိုင်းကိုတော့…သဘတ်နည်းနည်းချောင်သွားအောင် ရင်ညွှန့်ထဲလက်ချောင်းလေးထည့်ပြီး..လှုပ်လိုက်တော့သဘတ်နည်းနည်းပြေသွားတယ်။တင်ပါးအပြည့်ထိုင်ထားပြီးနောက်ကိုလှန်ချလိုက်တယ်။ပေါင်နှစ်ချောင်းကို..နည်းနည်းကားလိုက်တယ်…..လက်ကိုခေါင်းအောက်ထိုးထည့်လိုက်ကာ…ခုတင်ခြေရင်းမှာပက်လက်လှန်ပြီးတော့..တီဗီကြည့်နေတဲ့..ဆက်စီကျကျပေါင်လုံးလှလှကောင်မလေးတစ်ယောက်အဖြစ်…တံခါးမဖွင့်ခင်…စက္ကန့်ပိုင်းလောက်အတွင်းမှာ လုပ်ပလိုက်တာ။တံခါးဖွင့်လိုက်တော့…ဝိတ်တာကောင်လေးဝင်လာပြီး….မျက်လုံးတွေက..မီမွန့်ဆီမှာပဲဆိုတာသိနေတယ်….ဘယ်ယောက်ကျားမှ…ဒီဘော်ဒီ ဒီပို့စ်နဲ့ကတော့ နှစ်ယောက်ထဲကဆိုရင် အတင်းကျင့်ခံရမှာ။မီမွန်လဲ…ကြည့်နေမှန်းသိတော့မသိချင်ယောင်ဆောင်ပြီး…တီဗီထဲမှာအာရုံရောက်နေသလို..လုပ်နေလိုက်တယ်။အခန်းထဲမှာလဲ…ယောက်ကျားကဖုန်းတစ်လုံးကိုင်ပြီးVDO ရိုက်နေတာ…နောက်တစ်ယောက်ကကောင်မလေးကို…မျက်နှာဖုံးစွပ်ပြီး ဗျင်းနေတာ။ဝေမင်းကတော့မသိသလိုနဲ့… ဖုန်းကြည့်ပြီးတော့…ဝိတ်တာလေးလာပို့တဲ့Blcakshield ကိုလှမ်းယူလိုက်တယ်။“တစ်ခါတည်းရှင်းပေးရမှာလား…”“ရတယ် အကို Check out…
” မောင်က မိန်းမ အပေါ် အချစ်မလျော့ပါဘူးကွာ … မိန်းမစိတ်ပျော်သလိုနေ … မောင်တို့ အိမ်ထောင်ရေးခိုင်မြဲဖို့ အရေးကြီးတာ ”” တကယ်နော် … မောင် … သင်းသင်း ဝမ်းသာလိုက်တာ အရမ်းပဲ … ဒီရက်ထဲ မောင်မသိအောင် အလိုးခံနေမိလို့ စိတ်မကောင်း ဖြစ်နေတာ မောင်ရဲ့ ”” တခုတော့ရှိတယ် မိန်းမရယ် … ဖိုးဇော်နဲ့ ကြိုက်သလောက် လိုး … မောင့်ကို အစ အဆုံး ပြန်ပြောပြပေးရမယ် …… မောင်လည်း…
ကျွန်နော့် မန်နေဂျာ ( ဂျာကြီး ) ကိုတော်တော် တင်းနေပီဗျာ ။ ကျွန်နော့် ပရောဂျက် တစ်ခု ကို တင်ပြတယ် ။ သူသဘောကျတယ် ဒါကို သဘောမကျသလို ကလဲ ပြောသေးတယ် ဘာလိုတယ် ညာလိုတယ် နဲ့ ။ ထားပါ ဒီလိုပြောတာကတော့ လူကြီးတော်တော် များများ ရဲ့ စိတ်ဓါတ်ဆိုတာ ကျွန်နော် သဘောပေါက်တယ်တယ် ။ ဒါပေမယ့် ဗျာ အမ်ဒီ တင်ပြတဲ့ အခါ ဒီပရောဂျက် ကို သူပဲ…
