Month: September 2024

အားးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးသားးးးးး သားးးးးးးးး ဘာျဖစ္တာလည္းဟင္ သား ဘာျဖစ္လို႔လည္းးးးးးး ဘြားေလးအိပ္မက္ေတြ မက္ၿပီး ထေအာ္ျပန္ၿပီလား သားျပန္အိပ္လိုက္အုံးေနာ္ မနက္အလုပ္သြားရအုံးမယ္ မဟုတ္လား သားဟုတ္ကဲ့ ဘြားေလးသား ေရေသာက္ၿပီး ျပန္အိပ္လိုက္ပါ့မယ္ ဘြားေလးလည္း သားေၾကာင့္ အိပ္ေရးပ်က္သြားၿပီဘြားေလးလည္း အိပ္ေတာ့ေနာ္ သားလည္းအိပ္ၿပီေနာ္ ဘြားေလးဘြားေလး အိပ္ယာထဲျပန္ဝင္သြားေတာ့မွ က်ေနာ္လည္း ၾကမ္းျပင္ကအိပ္ယာေပၚလွဲခ်လိုက္ၿပီး ျခင္ေတာင္ကိုျပန္ခ်ရင္း နဖူးေပၚလက္တင္ရင္း အသိစိတ္ကလြင့္ပ်ံ႕ေနရင္း အတိတ္က ပုံရိပ္တစ္ခ်ိဳ႕မ်က္စိထဲျပန္ျမင္ေယာင္လာမိပါေတာ့တယ္ သား လင္းခန္႔ဗ်ာ အေမ ဘာေျပာမလို႔လည္း သားအိပ္ေတာ့မလို႔ မနက္အလုပ္ဆင္းရအုံးမွာ အေမရယ္ခဏေလးပါ သားရယ္က်ေနာ္ အိပ္ယာကလူးလဲထလိုက္ၿပီးအေမ့ပါးႏွစ္ဖက္ကိုဖ်စ္ညစ္လိုက္ရင္း ေျပာ အေမအသက္ပဲ…

Read More “မုသားမဲ့ အခ်စ္ဒဏ္” »

ရန်ကုန် ဆေးတက္ကသိုလ် တတ်ရတော့မယ်ဆိုတော့ အိမ်ကလည်းကျွန်မကို တရုတ်တန်းမှာ တိုက်ခန်းဝယ်ပေးပြီး သူတို့ချစ်သမီးလေးကိုကျောင်းထားးပေးခဲ့တယ်ရှမ်တရုတ်မလေး ကျွန်မ က ဖြူစွပ်တဲ့အသားအရေ နဲ့ . ပြေပြစ်တဲ့ခန္တာကိုယ်အချိုးအစစ် လေးရှိနေတယ်လေ ရင်၃၆ ခါး၂၁ နဲ့ တင် ၃၈ ဆိုတော့လုံးကြီးပေါက်လှလို့ပဲပြောရမလား ကိုယ်ဟာကိုဂုဏ်ဖော်တာတော့မဟုတ်ပေမဲ့ ပြောရဦးမယ်မိဘတွေရဲ့အုပ်ထိန်းမူမှာနေခဲ့ ရတဲ့ကျွန်မလေ လိင်ကိစ္စမပြောနဲ့ အချစ်ဆိုတာတောင်ဘာမှန်းမသိခဲ့တဲ့အပျိုစစ်လေးပေါ့ဒါပေမဲ့အရွယ်လေးရလာတော့ တစ်ဖက်လိင်ကို စိတ်ဝင်စားလာတတ်ပြီပေါ့ဒီလိုနဲ့ facebook သုံးရင်း စကားပြောကောင်းတဲ့မောင် နဲ့ online ချစ်သူတွေဖြစ်ခဲ့ယ်Online ပေါ်မှာတော့ မောင်ဟာလူလိမ်မာလေးပါ အခစြျကွောငျးကိုမိတျဆကျပေးခဲ့ပမေဲ့ လိငျအကွောငျးတော့တဈခါမှာမဟခဲ့သူပါတဈနေ့တော့ မောငျကအပွငျမှာဆုံရအောငျတဲ့အို ကြှနျမလေ မောငျနဲ့တှေ့ဖို့…

Read More “ချစ်ရသော မောင်” »

ေက်ာ္ေဌးႏွင့္ သီတာတို႔ လင္မယားမွာ အရင္ကလို တက်က္က်က္ စကားမ်ားရန္ျဖစ္ရံုပင္မကေတာ့။ သတ္ပုတ္ရိုက္ႏွက္သည္အထိ ျဖစ္လာသည္။ သားသမီးမရွိေတာ့ တေယာက္ႏွင့္ တေယာက္ သိပ္ၿပီး သံေယာဇဥ္ထားၾကပံုမရေပ။ သူတို႔လင္မယား အိမ္ေထာင္က်တာ သံုးႏွစ္ေက်ာ္ၿပီျဖစ္သည္။ တႏွစ္ေလာက္ပဲ ေသာကကင္းကင္းျဖင့္ ေနခဲ့ရသည္။ တႏွစ္ေက်ာ္ေတာ့ ေက်ာ္ေဌးက ေဗြေဖာက္လာသည္။ ေက်ာ္ေဌးအေၾကာင္းေတြကို သီတာ မၾကားခ်င္လဲ ၾကားရသည္။ မသိခ်င္ပဲ သိရသည္။ ေက်ာ္ေဌး အေပ်ာ္အပါးလိုက္စားသည္တဲ့။ ဒီကိစၥနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး သီတာက ေျဖာင္းဖ်ေျပာဆိုေတာ့ သူကရန္လုပ္သည္။ အိမ္ျပန္လာတိုင္းလည္း မူးမူးလာတတ္သည္။ လုပ္သည့္အလုပ္က လိုင္းကား ဒရိုင္ဘာ။ ဝင္ေငြေကာင္းေတာ့…

Read More “အထာေပးေနမွေတာ့” »

ကျမနာမည်က အိအိငြိမ်း အသက်က ၃၃နှစ် လည်ပြ ကျောင်းဆရာမတစ်ယောက်ဖြစ်ပါတယ်။ မောင်လေးနာမည်က စည်သူ အသက်က၂၀ပါ။ကျမတို့ကမွေးချင်းမောင်နှမ နှစ်ယောက်ထဲသာရှိပြီးမာင်လေးထက်ကျမက ၁၃နှစ်ကြီးပါတယ်။အမေက မောင်လေး ၂နှစ်သားမှာဆုံးပါးသွားခဲ့ပြီး အဖေကတော့ ပြီးခဲ့နှစ်ကပဲလောကီကိုစိတ်ကုန်သွားလို့ဆိုပြီး ရိပ်သာဝင်သွားခဲ့ပါတယ်။အိမ်ကိုတောင်ရံဖန်ရံခါမှလာလည်တတ်တယ်။ ကျမတို့မောင်နှမနှစ်ယောက်ထဲသာတွယ်တာစရာဆိုလို့ ရှိပါတော့တယ်။ကျမကအမကြီးအမိရာဆိုသလို မောင်လေးကိုငယ်စဉ်ထဲမှခုချိန်ထိ ထိန်းကျောင်းပြုစုခဲ့ရပါတယ်။ကျမခင်ပွန်းနဲ့ စိတ်သဘောထားချင်းမတိုက်ဆိုင်လို့ လမ်းခွဲလိုက်တာ ၆လခန့်ရှိပါပြီ။ကျမက ကျောင်းဆရာမပီပီ မြန်မာဆန်ဆန်ဝတ်စုံတွေသာဝတ်စားပြင်ဆင်တတ်ပါတယ်။ကျမအရပ်က ၅ပေ၄ခန့်ရှိပြီး အသားဖွေးပါတယ်။နဲနဲလေးဝတယ်ဆိုပေမယ့် ပြည့်တယ်ပြောရင်ပိုမှန်ပါလိမ့်မယ်။ရင် ၃၆ ခါး၃၀နဲ့ တင် ၃၇ဆိုဒ်ရှိပြီး ဆံပင်က ကျောလည်လောက်ရှည်ပါတယ်။သာမန်ရုပ်ရည်ထက်သာတဲ့လှပချောမွေ့မှုကိုကျမကပိုင်ဆိုင်ထားသူပါ။ကျမတို့မောင်နှမနှစ်ယောက်ကအဖေနဲ့အမေဆီကလှပချောမွေ့မှုကိုအမွေရထားကြတာဖြစ်ပါတယ်။မောင်လေးဆိုအရပ်က၅ပေ၁၁ခန့်မြင့်ပြီးF4ကားထဲကအိုးမင်းသားဆိုရီဂျောင်နဲ့တူပြီးယောက်ကျားပီသစွာခန့်ချောချောသူဖြစ်ပါတယ်။မောင်လေးက ဘွဲ့ရထားတာမကြာသေးခု pagemaker နဲ့ excel စာရင်းကိုင်သင်တန်းတက်နေပါတယ်။ ကျမကမောင်လေးစည်သူကိုအရိပ်လိုကြည့်နေတာ…

Read More “ဆရာမလေး ကျနော်မမ” »

က်မ မသီသီျမင့္ အသက္သုံးဆယ့္ငါးရွိၿပီ။က်မရန္ကုန္ကိုေရာက္လာတယ္။ဇာတိကေတာ့အညာက၊အညာသူဆိုၿပီးမဲမဲသဲသဲမဟုတ္ဘူး။အသားေတာ့ျဖဴယုံမကဝင္းတယ္။ လွလားလို႔ေမးရင္ေတာ့႐ြာမွာေတာ့ကြမ္းေတာင္ကိုင္စာရင္းမဝင္ေပမယ့္႐ြက္ၾကမ္းေရႀကိဳအဆင့္ေပါ့။အသားေဖြးယုံေလးထိန္းထားႏိုင္တယ္။ေျပာစရာအျပစ္ကေတာ့ႏို႔ေသးတာတစ္ခုပဲ။ဒီအသက္အ႐ြယ္အထိအပ်ိဳႀကီးဘဝႏွင့္ေနခဲ့တာ။ဘာစိတ္မွေတာ့မရွိခဲ့ဘူး၊ခုဒီအ႐ြယ္ေရာက္မွက်မစိတ္ကတမ်ိဳးကိုျဖစ္လာတယ္။ျဖစ္ပုံကဒီလို။ေမာင္ေလးကရန္ကုန္မွာအိမ္ေထာင္က်တယ္။သူတို႔ကတိုက္ခန္းငွားေနၾကတာ။သူတို႔မွာသမီးေလးတစ္ေယာက္ရွိတယ္။က်မတူမေလးေပါ့၊က်မတို႔ရဲ႕အသဲေလးေလ။တႏွစ္နီးနီးရွိၿပီ၊အဲဒီကေနၿပီးေတာ့က်မကိုရန္ကုန္ကိုေခၚတယ္။ဘာလို႔ေခၚလဲဆိုရင္သူႏိုင္ငံျခားသြားရမယ့္ရက္နီးလာလို႔တဲ့။သူ႔သမီးႏွင့္သူ႔မိန္းမကိုထားခဲ့ရမွာစိတ္မခ်လို႔ဆိုေတာ့က်မလိုက္သြားရတယ္။႐ြာမွာအေမနဲ႔ညီမကိုထားခဲ့ရတယ္။အဲဒီမွာက်မကသူတို႔ေနတဲ့ၿမိဳ႕ကိုလိုက္လာရတဲ့အခါသူတို႔တိုက္ခန္းကHallခန္း၊ငွားေနတာလဲျဖစ္ေလေတာ့ အခန္းေတြကန္႔မထားဘူးလိုက္ကာခန္းဆီးေလးပဲကာထားတယ္။က်မလည္းခန္းဆီးေရွ႕အိမ္ေရွ႕မွာပဲအိပ္ရတယ္။က်မေမာင္ကႏိုင္ငံျခားထြက္ခါနီးေတာ့အမရွိေနတာေတာင္မေရွာင္ဘူးရွင့္။ညဆိုသူတို႔လိုးသံတဖတ္ဖတ္ႏွင့္က်မေယာက္မကလည္းတအားညည္းတယ္။အမွန္ဆို႐ြာမွာမၾကားဖူးတဲ့အရာေတြ၊အစကေတာ့ရွက္တာေပါ့၊အသံၾကားတိုင္းရင္တုန္ပန္းတုန္အၿမဲျဖစ္ရသည္။။ သူတို႔လုပ္ရင္ၾကားရတဲ့အသံေတြကဒါမ်ိဳးမၾကားဖူးတဲ့က်မအတြက္ေတာ့တမ်ိဳးႀကီးပဲရွင့္။တႁပြတ္ႁပြတ္စုပ္သံေတြလည္းၾကားရတယ္။အမွန္ဆိုရင္က်မရွိေတာ့ေမာင္ေလးေရွာင္ရမွာ၊ဒါေပမယ့္သူႏိုင္ငံျခားသြားရေတာ့မယ္ဆိုေတာ့ရိကၡာယူသည့္သေဘာလားမသိေပ။။က်မအိပ္ေနၿပီဆိုၿပီးလိုးၾကသည္။တႁပြတ္ႁပြတ္ႏွင့္စုပ္သံၾကားရသည္။က်မကခ်က္ခ်င္းအိပ္ေပ်ာ္တတ္တဲ့လူမ်ိဳးမဟုတ္ေတာ့သူတို႔ကမသိပဲလုပ္ၾကတာ က်မစိတ္ထဲတစ္ခါမွမျဖစ္ဖူးတဲ့ခံစားမႈ႕ေတြျဖစ္ေနမိတယ္။အသံေတြၾကားၿပီးက်မအဖုတ္ဆိုလည္းစို႐ႊဲေနသည္မွာအၿမဲတေစလိုျဖစ္ေနသည္။တေျဖးေျဖးနဲ႔က်မစိတ္ေတြေဖာက္ျပန္ေနမိတယ္။တကယ္ကိုမယိုးမယြစိတ္ေတြျဖစ္ေနတယ္၊အဲဒီစိတ္သာျဖစ္တာလင္က်ေတာ့မယူခ်င္ဘူး၊လင္ယူသားေမြးဒုကၡေတြကိုမခံႏိုင္ပါ။စိတ္ပါလာတိုင္းကိုယ့္ဟာကိုပြတ္မိလာသည္။သို႔ေသာ္အားမရေပ။ေမာင္ေလးမရွိေတာ့ေယာင္းမႏွင့္အတူအိပ္ေနရသည္။လြတ္လပ္မႈ႕လည္းမရွိေပ။ေယာင္းမသိ၍အ႐ိုအေသတန္မည္ကိုလည္းစိုးရိမ္ရသည္မဟုတ္ပါလား။ က်မလဲေယာင္းမဆီေရာက္ေနသည္မွာတလျပည့္ေတာ့မည္၊အလုပ္ကမယ္မယ္ရရမရွိ၊ကေလးထိန္းထမင္းခ်က္႐ုံသာျဖစ္ေတာ့က်မလည္းအလုပ္မရွိလွ်င္မေနတတ္ေလရာ၊အလုပ္တစ္ခုလုပ္ရန္ႀကိဳးစားရေတာ့သည္။“ေယာင္းမေရ နင့္ေယာက္်ားလုပ္စာကနင္တို႔မိသားစုအတြက္ေပါ့၊ငါလဲအေမတို႔ကိုေထာက္ပံ့ဖို႔တစ္ခုခုလုပ္ရမယ္” “ေယာင္းမရယ္၊ဒီမွာကဘယ္အလုပ္ရွိလို႔လဲ”“ဒီလိုပဲအရင္က႐ြာမွာငါကြမ္းယာေရာင္းခဲ့တာပဲ၊အဲဒီဟာျပန္လုပ္မယ္”“ေယာင္းမဟိုေရွ႕ကတိုက္ေတြျပန္ျပင္မွာတဲ့လူေတြေရာက္လာၾကတယ္”“ေအးငါလဲျမင္တယ္။အလုပ္သမားေတြလဲေရာက္လာၾကတယ္”“အင္း ေတြ႕တယ္မိသားစုသုံးေလးဦးပဲ”“အဲဒီလူေလာက္နဲ႔ေတာ့မဟုတ္ေလာက္ဘူး၊အမ်ားႀကီးလာၾကမွာ”“အင္းဟုတ္ေလာက္တယ္”“အဲဒါေယာင္းမခ်က္ခ်င္းဆိုင္ဖြင့္လိုက္ရင္အဆင္ေျပမွာပဲ”“ေအးမဆိုးဘူး၊မနက္ျဖန္ပဲဖြင့္မယ္”မသီခ်က္ခ်င္းဆိုင္ဖြင့္ရန္ေနရာကိုရွင္းလင္းလိုက္သည္။ဆိုင္ေဆာက္ရန္အလုပ္သမားမ်ားကိုအထူးရွာရန္မလိုပဲအသစ္ေရာက္ေနေသာအလုပ္သမားမိန္းမကိုသြားေျပာရာလက္သမားမ်ားကခ်က္ခ်င္းလိုက္လာၾကၿပီးဆိုင္ခုံလုပ္ေပးသည္။အလုပ္သမားမိန္းမမ်ားကစပ္စုၾကသည္။မိမိအပ်ိဳႀကီးမွန္းသိၿပီး“အပ်ိဳႀကီးကခြင္ရွာတာေတာ္လိုက္တာ”“ဟင္ဘာလို႔လဲ”“က်မတို႔အလုပ္သမားကေျခာက္ဆယ္ေလာက္ရွိတယ္။ဆရာအပါအဝင္ကြမ္းစားၾကတာေလ၊ဆိုင္ကနီးေတာ့ဒီဆိုင္ပဲအားေပးၾကမွာ”“ဟုတ္လား”မသီအားတက္သြားသည္။ “ဆရာကအေဝးႀကီးကြမ္းဝယ္ထြက္တာမႀကိဳက္ဘူး၊သူကထြက္ဝယ္ခိုင္းမွသြားရဲၾကတာ”“လာပို႔ေပးရင္ေကာင္းမယ္”“ငါးရာဖိုးအထက္ပို႔ေပးမယ္ေဟ့”“အဆင္ေျပတာေပါ့”“ဆရာဆီပို႔ရင္သတိထားေပါ့”“ဘာလို႔ သူကလူပ်ိဳေလ၊ဟီးဆဲတာနဲ႔ႀကဳံမွာစိုးလို႔”“သူကဆဲသလား”“ဆဲတာေပါ့”“နင္တို႔ေတြျပန္မေျပာဘူးလား”“ဘယ္ေျပာရမလဲ၊သူဆဲတာကလဲရယ္ရတယ္”“ဟမ္ ဆဲတာကရီရတယ္ဟုတ္လား”“မနာေအာင္ဆဲတာ”“ဘယ္လိုဆဲတာလဲ”“ညစ္တီးညစ္ပတ္ေတြ”“အယ္”ဆိုင္ဖြင့္ၿပီးႏွစ္ရက္ခန္႔အထိသူတို႔ဆရာႏွင့္မေတြ႕ရေပ။သို႔ေသာ္အခန္းတခန္းရွင္းလင္းေနသည္ကိုေတြ႕ရသည္။ထိုေၾကာင့္စပ္စုၾကည့္ရျပန္သည္။ “နင္တို႔ဟိုအခန္းဘာလို႔ရွင္းတာလဲ”“မန္ေနဂ်ာဆရာရဲ႕႐ုံးခန္းေလ”“သူေဌးကမလာဘူးလား”“ဆရာလားသူကအလုပ္ပိုမ်ားတယ္”မန္ေနဂ်ာဆိုတာလဲဆရာ့ညီေလ”တေျဖးေျဖးႏွင့္အလုပ္သမားမိန္းမမ်ားႏွင့္ရင္းနီးလာသည္၊ထိုအလုပ္သမားမိန္းကေလးထဲတြင္သြက္သြက္လက္လက္နဲ႔တစ္ေယာက္ပါသည္။စကားေျပာလွ်င္ညစ္တီးညစ္ပတ္ေျပာသည္။“ေဟ့ေကာင္မ အခုမွေစ်းသြားတာလား”“ဟုတ္ပါ့အပ်ိဳႀကီး မေန႔ညကငါေယာက္်ားေၾကာင့္မအိပ္ရဘူး”“ဟင္ နင့္ေယာက္်ားမူးေနလို႔လား”“ဟုတ္တယ္ မူးၿပီးမၿပီးေတာ့ဘူး”“ရစ္ေနလို႔လား”“ရစ္တာမဟုတ္ဘူးအပ်ိဳႀကီးေရ၊ဘုတာ၊ဘုတာ”“အမ္ ဘာလဲဘုတာ”“အဝွာလုပ္တာ”“အယ္ ဒီေကာင္မေတာ့”“ဟုတ္တယ္၊မေန႔ညကေတာ့တျပားေသာက္လို႔ပုံမွန္ပဲ၊တလုံးသာေသာက္ရင္ ေမွာက္ေရာ”“အယ္”“က်မေယာက္်ားကတျပားတန္ေလ””ေပါက္ေပါက္ရွာရွာေျပာေတာ့မယ္နင္ေစ်းေနာက္က်ေနၿပီသြားေတာ့”အဲဒီေကာင္မကိုမနည္းႏွင္ထုတ္လိုက္ရသည္။မဟုတ္ရင္ပ်စ္ပ်စ္ႏွစ္ႏွစ္ေျပာေတာ့မည္။ေမာင္ေလးမရွိတာ့အသံေတြမၾကားရေတာ့ေပမယ့္ဒီလိုမ်ိဳးကိစၥေတြျပန္ၾကားရေတာ့စိတ္ကျပန္ႂကြလာသည္။ဆိုင္ျပန္ေရာင္းေနတုန္းကားတစ္စီးဝင္လာၿပီးလူတစ္ေယာက္ဆင္းလာကာ႐ုံးခန္းဆီသို႔သြားသည္ကိုေတြ႕လိုက္ရသည္။အလုပ္သမားေခါင္းေဆာင္မ်ားလည္းေနာက္ကလိုက္သြားၾကရာမန္ေနဂ်ာဆိုသူေရာက္လာမွန္းသိလိုက္သည္။ခနေနၿပီးအလုပ္ထဲကိုသြားၾကသည္။အလုပ္သမားမ်ားလည္းလိုက္ၾကၿပီးနာရီဝက္ခန္႔ၾကာေသာ္ျပန္ဆင္းလာသည္။ခပ္ေဝးေဝးျဖစ္ေန၍ေသခ်ာၾကည့္၍မရေပ၊စပ္စုခ်င္လာသည္။ထိုအခ်ိန္တြင္အလုပ္သမားတစ္ေယာက္၏မိန္းမကကြမ္းတစ္ေထာင္ဖိုးလာမွာရာယာထားလိုက္မည္ဟုေျပာလိုက္ေသာ္လည္း႐ုံးခန္းကိုလာပို႔ရန္ေျပာသြားသျဖင့္႐ုံးခန္းဆီသို႔သြားပို႔ရသည္။စပ္စုခ်င္သည္ႏွင့္အေတာ္ပင္ျဖစ္သည္။က်မကြမ္းသြားပို႔ေသာအခ်ိန္မွာထိုလူဖုန္းဆက္ေနသည္။ထို႔ေၾကာင့္မသီအထဲဝင္မသြားေသးပဲအခန္းဝကေနေစာင့္နားေထာင္ေနလိုက္သည္။ထိုဆရာဆိုသူကဖုန္းဆက္သူအားဆဲေနသည္။ “ေအး ဟုတ္တယ္လီးပဲ၊အဲေလာက္ငတ္ျပတ္ေနရင္မင္းတို႔မိန္းမဟာေတြလွီးၿပီးယူလာခဲ့ပါလား”မသီေက်ာခ်မ္းသြားရသည္။“ငါလိုးေတြေသာက္လုပ္က်လက္ေက်ာမတင္းဘူး၊ဟိုဟာမ်ိဳးက်ေျခဖ်ားပါေထာက္တယ္”ဘာေတြေတာ့မသိေပ၊ေျပာေနတာကေတာ့ေတာ္ေတာ္ေဒါသထြက္ၿပီးဆဲေနပုံပါပဲဖုန္းဆက္ၿပီးေတာ့စာရင္းစာအုပ္ကိုေကာက္ကိုင္ၿပီးၾကည့္ေနခ်ိန္မသီ႐ုံးခန္းအထဲသို႔ဝင္လိုက္သည္။“ဘာကိစၥရွိလို႔လဲဗ်”“ဟိုေလကြမ္းယာလာပို႔တာ”“ေအာ ၊ဟုတ္ကဲ့ထားခဲ့ေလအမ”မသီကြမ္းယာကိုထားၿပီးသုတ္သုတ္နဲ႔ျပန္ထြက္ခဲ့ရသည္။ထိုသူကအသားမျဖဴေသာ္လည္းညိဳသည့္ဘက္မေရာက္၊ေနေလာင္သလိုျဖစ္ေနသည့္မ်က္ႏွာနဲ႔႐ုပ္ကမေခ်ာေသာ္လည္းေယာက္်ားပီပီသသႏွင့္ျဖစ္သည္။ႏႈတ္ခမ္းေမႊးမ်ားရိတ္ထားေပမယ့္အနည္းငယ္စိမ္းေနသည္ဟုထင္သည္။တစ္ခါတစ္ခါလည္းသူ႔အကိုျဖစ္သူသူေဌးလာတတ္သည္။သူေဌးလာလွ်င္လဲနာရီဝက္ခန္႔သာေနတတ္သည္ကိုမသီသတိထားမိသည္။သူ႔အကိုေရာက္သည့္အခ်ိန္ေတာ့မသီကိုကြမ္းလာမပို႔ခိုင္းတတ္ေပ။ဒီလိုနဲ႔ကြမ္းယာပို႔ရင္းရင္းနီးလာသည္။သူ႔နာမည္ကကိုမိုးျမင့္။မသီထက္ငယ္သည္။မသီစကားေျပာရဲလာသည္။တေန႔ေတာ့မသီစပ္စုၾကည့္သည္။“ကိုမိုးျမင့္တို႔ကေျပာေတာ့လဲပညာတတ္ေျပာတာကလဲၾကမ္းလိုက္တာ”“ဟုတ္တယ္ဗ်။က်ေနာ္အုပ္ခ်ဳပ္ေနတဲ့သူေတြကပညာတတ္ေတြမွမဟုတ္တာ။ၾကမ္းၾကမ္းေလးေျပာမွအဆင္ေျပတယ္၊ေတာ္တန္႐ုံေျပာရင္ပန္းနဲ႔ေပါက္သေလာက္ပဲထင္ေနၾကတာ”“မသီေတာ့က်ေတာ့နားေထာင္ရတာတမ်ိဳးႀကီးျဖစ္ေနတာေပါ့”“ခင္မ်ားကမိန္းကေလးေလ၊ၿပီးေတာ့အပ်ိဳႀကီး၊က်ေနာ္တို႔အလုပ္မွာကေယာက္်ားေလးေတြေလ၊ဒီလိုေျပာမွမသာေတြကရတာ၊ေယာက္က်ားေလးရွိတဲ့ေနရာကဒီလိုပါပဲ၊ဟိုကိစၥေတာ့နည္းနည္းပါတာေပါ့”“အမေလးဒီလိုႀကီးလား”“ဟုတ္တယ္”က်မလည္းအားေနရင္သူ႔ဆီကြမ္းယာသြားပို႔တယ္။သူကပိုက္ဆံေပးပါတယ္။က်မကအလကားေကြၽးလည္းမစားပါ။ထို႔ေၾကာင့္ပင္“ကိုမိုးျမင့္က်မေဆးခပ္ထားမွာေၾကာက္လို႔လား”“က်ေနာ္ကေဆးမတိုးဘူး၊ခင္မ်ားေဆးခပ္လဲခင္မ်ားပဲခံရမွာ”“အမေလးမခပ္ရဲပါဘူးရွင္”တကယ္ေတာ့သူ႔အလုပ္သမားမ်ားလာေရာက္ကြမ္းဝယ္ၾက၍သာဆိုင္ကေရာင္းရသည္။ထို႔ေၾကာင့္သူတို႔ကိုေက်းဇူးတင္၍အလကားေကြၽးျခင္းျဖစ္သည္။ကြမ္းယာဆိုင္ဖြင့္ထားတာဆိုေတာ့လဲေယာက္်ားေလးေတြလာၾကတာေပါ့။အပ်ိဳႀကီးဆိုေတာ့လဲရိသဲ့သဲ့ေတာ့အလုပ္ခံရတယ္။လြန္လာတဲ့အခါက်မလဲေအာ္ပစ္တယ္။အဲဒီလိုလူေတြမေရာင္းရလဲေနပါေစေပါ့။တေျဖးေျဖးနဲ႔က်မကြမ္းယာဆိုင္ေလးေရာင္းေကာင္းလာတယ္။ပိုက္ဆံေလးစုမိလာတာေပါ့တေန႔ကိုမိုးျမင့္ဆီကိုကြမ္းယာသြားပို႔ရင္း“အပ်ိဳႀကီးဟိုေန႔ကရန္ျဖစ္ေနတာၾကားလိုက္တယ္”“ဒီလိုပဲေလ”“ဟိုကမူး႐ူးၿပီးတစ္ခုခုလုပ္သြားရင္ဘယ္လိုလုပ္မလဲ”“လုပ္လို႔ရမလား၊ျပန္ခ်မွာေပါ့”က်မလည္းအညာသူပီပီျပန္ေျပာလိုက္တယ္။“ခင္မ်ားေဘာ္ဒီႏွင့္ဗ်ာျပန္လုပ္လို႔ဘယ္လြယ္မလဲ”“အမယ္လူကပိန္ေပမယ့္အားရွိတယ္”“လက္တဖက္ႏွင့္ဆြဲရမ္းလိုက္ရင္ေတာင္လြင့္ထြက္သြားမယ့္ပုံကမ်ား”“လူမ်ားအထင္ေသးလို႔၊ရွင္တို႔လိုဘီယာေဖာေဖာေနသူမွတ္ေနလား”“ေဟာဗ်ာဘီယာေဖာလားဘာလားသိရေအာင္ခင္မ်ားကိုလက္တဖက္ႏွင့္တြန္းလွဲလို႔ရတယ္”“အံမယ္ရမယ္ထင္လို႔လား”ကိုမိုးျမင့္ထလာၿပီးက်မလက္ကိုတခ်က္ကိုင္လိုက္ကာ“႐ုန္းၾကည့္လိုက္ေလ”မည္သို႔မွ်႐ုန္းမရေပ။႐ုန္းရင္းပင္သူ႔ရင္ခြင္ထဲေရာက္သြားသည္။သူ႔ရင္ခြင္ထဲေရာက္ၿပီးက်မဖင္ကိုသူ႔ဟာႀကီးနဲ႔ေထာက္မိျပန္သည္။“အာလႊတ္ေတာ့ကိုမိုးျမင့္၊လူေတြျမင္မယ္”“ဘာမွမစိုးရိမ္နဲ႔က်ေနာ့္႐ုံးခန္းကလူမျမင္ရပါဘူးဗ်ာ”လူျမင္မွာပဲစိုးရိမ္မိသည္။က်မစိတ္ေတြတမ်ိဳးႀကီးျဖစ္သြားရသည္။ကိုမိုးျမင့္က်မအေပၚမ႐ိုးသားမွန္းသိသြားရသည္။သို႔ေသာ္က်မစိတ္မဆိုးမိေပ။ေနာက္ေန႔ေတြလဲကြမ္းယာသြားပို႔ၿမဲပါ။တေန႔ကိုမိုးျမင့္အလုပ္သမားေတြကိုပိုက္ဆံရွင္းသည္ကိုေတြ႕သည္။ATMကဒ္ကိုျမင္လိုက္ၿပီးက်မလည္းပိုက္ဆံကိုစုကာATMကဒ္ထဲထည့္ထားလွ်င္ေကာင္းမည္ဟုေတြးလိုက္သည္။“ကိုမိုးျမင့္ATM ကဒ္လုပ္ရတာလြယ္လား”“လြယ္ပါတယ္၊တခ်ိဳ႕ဘဏ္ကေစာင့္ရတယ္၊တခ်ိဳ႕ဘဏ္ကတစ္ခါတည္းလုပ္ေပးတယ္”“က်မလဲATMကဒ္လုပ္ခ်င္တာ”“ၿမိဳ႕ထဲမွာလုပ္ရမွာပဲ၊ဒီမွာစက္ေတြပဲရွိၿပီး၊ဘဏ္မွမရွိတာ”“က်မဘဏ္ကိုသြားရမွာလား”“ဟုတ္တယ္၊လူကိုယ္တိုင္သြားရမယ္”“ေငြစုရင္ေကာ”“ေငြကလႊဲေပးလို႔ရတယ္ေလ”“ဟုတ္လားက်မလဲATMကဒ္လုပ္ခ်င္တယ္”“ၿမိဳ႕ထဲသြားလုပ္ေလ”“က်မၿမိဳ႕ထဲမသြားတတ္ဘူး”“အဲဒါဆိုရင္က်ေနာ္မနက္ျဖန္ဘဏ္သြားမွာ၊လိုက္ခဲ့ေလ”“မနက္ျဖန္ကိုမိုးျမင့္သြားမယ့္အခ်ိန္ေျပာ၊က်မလိုက္မယ္”“လိုက္ခဲ့ေလ”“က်မဒီကေတာ့မလိုက္ရဲဘူး၊လမ္းထိပ္ကေစာင့္မယ္”“ၿပီးေရာ”ညက်ေတာ့ေယာင္းမကို“ေယာင္းမ ငါေငြစုစာအုပ္လုပ္မလို႔ၿမိဳ႕ထဲခနသြားမယ္၊ဆိုင္ခနေစာင့္ေပး”“ဘဏ္ေတြကၾကာတယ္ေႏွာ္”“ေအးေယာင္းမၿပီးတာႏွင့္ျပန္လာခဲ့မယ္”“အင္းေယာင္းမ”မနက္က်ေတာ့ရွစ္နာရီေလာက္က်မလမ္းထိပ္ကိုထြက္တယ္၊ကိုမိုးျမင့္ဆီဖုန္းဆက္ေတာ့ကိုမိုးျမင့္ကသူလာေနၿပီေျပာတယ္။နာရီဝက္ေလာက္ေနာက္က်ၿပီးမွေရာက္လာတယ္။က်မဗိုက္ထဲမနက္ကစားထားတာကရစ္ေနၿပီ။ကားေပၚေရာက္ၿပီးလမ္းတဝက္ေလာက္မွဝမ္းကသြားခ်င္လာတယ္“ကိုမိုးျမင့္ဒီနားလက္ဖက္ရည္ဆိုင္ေလးဘာေလးရွိလား”“ဒီနားမွာလက္ဖက္ရည္ဆိုင္မရွိဘူးေလ၊ဘာလုပ္မလို႔လဲ”“က်မဗိုက္နာလာလို႔”“ေဟာဗ်ာ”က်ေနာ္တေနရာရပ္ေပးမယ္။“အာလမ္းမႀကီးမွာ”“ႀကံႀကံဖန္ဖန္ ခင္မ်ားကလည္းလမ္းမႀကီးေပၚရပ္မလား”ကိုမိုးျမင့္ကကားေမာင္းရင္းဟိုၾကည့္ဒီၾကည့္ႏွင့္ေမာင္းၿပီးဟိုတယ္တစ္ခုကိုေတြ႕ၿပီးဝင္ရပ္လိုက္တယ္။ဟိုတယ္ကေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ထြက္လာတယ္။“ညီေလးဒီအမကိုအခန္းအရင္လိုက္ျပလိုက္ပါ။ငါReceptionသြားလိုက္မယ္”“ဟုတ္ကဲ့အကို”က်မလည္းေကာက္ေလးေနာက္ကိုလိုက္သြားလိုက္တယ္။ေကာင္ေလးကအခန္းကိုျပေတာ့“ရၿပီေမာင္ေလး”ေကာင္ေလးကိုေျပာၿပီးအခန္းထဲဝင္ကာအိမ္သာခန္းထဲဝင္ရတယ္။အိမ္သာတက္ၿပီးမွေပါ့ပါးသြားတယ္။အားလုံးသန္႔ရွင္းေရးလုပ္ၿပီးအခန္းထဲဝင္လာေတာ့ကိုမိုးျမင့္ကိုေတြ႕ရၿပီး“ဟင္ကိုမိုးျမင့္ဒီအခန္းထဲေရာက္ေနပါလား”“ဟုတ္တယ္ေလ ခင္မ်ားအိမ္သာတက္တာ အခန္းငွားလိုက္ရတယ္”“ေဟာ့ေတာ္”“ငွားၿပီးမွေတာ့မထူးဘူးခနေနဦးမယ္”“ေအာ္ အမ္”ဘာေျပာရမွန္းမသိေတာ့ေပ။“ကိုမိုးျမင့္အခန္းကတေန႔လုံးငွားရတာလား”“မဟုတ္ဘူးေလးနာရီပဲ”“ေအာ”“လာဗ်ာ မသီ”“ဟင္ဘာလုပ္မလို႔လဲ”“ဟိုတယ္ေရာက္မွေတာ့ခနနားၿပီးမွသြားၾကမယ္”“ကိုမိုးျမင့္နားရင္နားေလ”“လာပါဗ်ာ”ကိုမိုးျမင့္က်မကိုအိပ္ရာေပၚဆြဲေခၚေတာ့တယ္“ကိုမိုးျမင့္မျဖစ္ဘူးေႏွာ္”“ဘာျဖစ္လို႔လဲ”“အာ ကိုမိုးျမင့္ေႏွာ္”“လာပါမသီရာ”ကိုမိုးျမင့္ကက်မကိုေပြ႕ခ်ီၿပီးကုတင္ေပၚေခၚသြားကာပက္လက္လွဲခ်လိုက္တယ္။က်မရင္ထဲစိုးရိမ္ထိတ္လန္႔ျခင္းတဝက္ရင္ခုန္ျခင္းတဝက္နဲ႔ေပါ့။က်မေတြးလိုက္ၿပီဒီအေျခအေနေရာက္မွေတာ့က်မအဘုခံရေတာ့မည္ကိုေပါ့အိပ္ရာထဲကိုမိုးျမင့္ကေဘးကအိပ္ၿပီးက်မကိုဖက္ထားတယ္။ေပါင္တေခ်ာင္းေတာင္တင္ထားတယ္။ခက္တာကသူ႔ဟာႀကီးကက်မေပါင္ကိုလာေထာက္ေနတယ္။ၾကက္သီးေတြထၿပီးအာေတြေျခာက္လာတယ္။“အပ်ိဳႀကီး ေၾကာက္ေနတာလား”“အာေၾကာက္တာေပါ့တစ္ခုခုျဖစ္သြားရင္ဘယ္လိုလုပ္မလဲ”“မျဖစ္ရပါဘူး”“ျဖစ္ရင္တာဝန္ယူရမွာ”“အင္းယူမယ္၊ျဖစ္လဲမျဖစ္ေစရဘူး”က်မဘာမွဆက္မေျပာတာ့ေပ။ဒီကိစၥမ်ိဳးကိုႀကဳံဖူးခ်င္တာေတာ့ရွိေပမယ့္ကိုယ္ဝန္ရသြားတာမ်ိဳးကိုမလိုခ်င္။လင္လဲမလိုခ်င္ေပ။ကိုမိုးျမင့္က်မကိုနမ္းသည္။အစကေတာ့ပါးျပင္မွနဖူး၊အဲဒီအထိက်မၿငိမ္ခံႏိုင္သည္။ထိုမွတဆင့္လည္ပင္းေရာက္လာေသာအခါက်မလုံးဝမခံႏိုင္ေပ။ယားလည္းယားသည္။က်မစိတ္ကပါလာသည္။ဤတေလာက်မစိတ္ေတြေဖာက္ျပားေနသည္ကိုေတာ့က်မဝန္ခံပါရေစ။တေျဖးေျဖးႏွင့္ကိုမိုးျမင့္ကက်မအဝတ္ကိုခြၽတ္ရန္ႀကံစည္လာၿပီးအက်ၤၤီေနာက္ေက်ာဇက္အားဆြဲခ်သည္။ေနာက္ေတာ့ဘရာခ်ိတ္ကိုပါျဖဳတ္ေတာ့သည္။အက်ၤၤီကိုမတင္ေတာ့က်မရွက္သည္။က်မႏို႔ပိန္ေသးေသးျပားကပ္ကပ္ကိုဘရာစီယာႏွင့္ႀကီးခ်င္ေယာင္ေဆာင္ထားသည္မဟုတ္ပါလား။သတိရၿပီးအတင္းဆြဲအုပ္ဖုံးေသာ္လည္းမရေတာ့ေပ။ႏို႔ပိန္ေလးေပၚလာသည္။ထိုႏို႔ပိန္ေလးကိုပင္ကိုမိုးျမင့္ကတႁပြတ္ႁပြတ္စို႔သည္။က်မႏို႔စို႔မခံဖူးေပ။ယခုလိုႏို႔စို႔ခံရသည့္အခါၾကက္သီးေမႊးညႇင္းထ႐ုံမကပိပိလည္းစို႐ြဲသြားေတာ့သည္။အတြင္းခံတို႔စိုေလာက္ၿပီကိုမိုးျမင့္ကက်မဝတ္ထားေသာထမီစကပ္အကြဲေၾကာင္းထဲလက္ထည့္ၿပီးက်မအဖုတ္ကိုအတြင္းခံေဘာင္းဘီအေပၚကေနၿပီးလက္ႏွင့္ပြတ္ေလရာ“အာကိုမိုးျမင့္မလုပ္နဲ႔ေတာ့”အတြင္းခံေဘာင္းဘီအျပင္ထိစိုလာ၍က်မကေျပာလိုက္သည္။ကိုမိုးျမင့္ကအတြင္းခံေဘာင္းဘီကိုဆြဲခြၽတ္သည္။ကြၽတ္သြားေသာေဘာင္းဘီကိုကုတင္ေျခရင္းကိုပစ္လိုက္သည္။“မသီ ““ဟင္”က်မအသံတုန္ၿပီးထူးလိုက္သည္။“လုံခ်ည္ညစ္ပတ္သြားမွာစိုးလို႔မို႔ခြၽတ္လိုက္မယ္ေႏွာ္”က်မဘာမွျပန္မေျပာေသးခင္စကပ္ဇက္ကိုဆြဲခ်ၿပီးစကပ္ကိုခြၽတ္ျပန္သည္။က်မစကပ္ကိုဖိထားလွ်င္ၿပဲမည္စိုး၍ခါးႂကြေပးလိုက္ရသည္။ထို႔ေနာက္ကိုမိုးျမင့္ကက်မေပါင္ၾကားဝင္လာၿပီးဒူးေထာက္ထိုင္ကာသူ႔လီးႀကီးကိုကိုင္ၿပီးက်မအဖုတ္ကိုေသခ်ာၾကည့္ေလရာ“အာမၾကည့္နဲ႔ေလကိုမိုးျမင့္”“မသီဟာေလးကေတာ္ေတာ္ေသးတာပဲ”မသီတကယ္ရွက္သည္။ႏို႔ေသးယုံမကအဖုတ္ေလးပါေသးသည္။တအုံလုံးလက္သုံးလုံးခန္႔သာရွိသည္။အလို႔မခံဖူးေသးသျဖင့္ပိပိအကြဲေၾကာင္းကပူးၿပီးကပ္ေနသည္။“ကိုမိုးျမင့္မလုပ္ခ်င္ေနေတာ့၊ေပါက္ကရေတြေျပာမေနနဲ႔က်မရွက္တယ္”“ဒါမ်ိဳးမွႀကိဳက္တာ”ကိုမိုးျမင့္ကသူ႔လီးကိုကိုင္ၿပီးအကြဲေၾကာင္းတေလ်ာက္ေခ်ာ္ထိုးထိုးေလရာအရည္ေတြထြက္ၿပီးေခ်ာကာအေစ့ကိုထိေလသည္။တခါမွ်ဤသို႔မခံစားဖူးေပ။လူကေကာ့ၿပီးအေပၚတက္လာသည္။မသီရွက္သြားရတယ္။သူကမသီႏို႔ကိုလွ်ာဖ်ားေလးႏွင့္ထိေတြ႕လိုက္ေတာ့မသီႏို႔သီးေခါင္းေလးကခြၽန္လာသလိုႏို႔တအုံလုံးၾကက္သီးဖုေတြထသြားရျပန္တယ္။က်င္တက္တက္ခံစားမႈ႕ႏွင့္အတူအထိအေတြ႕ရဲ႕ခံစားမႈ႕့ရသတမ်ိဳးကိုခံစားလိုက္ရျပန္တယ္။အလိုလိုညည္းမိတယ္။“ႁပြတ္ ႁပြတ္ ႁပြတ္”“အာ့ အင္းးဟင္းးဟင္းးး”“အာက်မ မေနတတ္ဘူး၊ေတာ္ၿပီ”ကိုမိုးျမင့္ကက်မႏို႔သီးေခါင္းဖ်ားေလးကိုလွ်ာႏွင့္ထိုးေမႊၿပီး ယက္လိုက္ႏို႔အုံတစ္ခုလုံးကိုစို႔လိုက္နဲ႔လုပ္လိုက္တဲ့အခါမွာေတာ့မသီတစ္ေယာက္ေအာ္ညည္းသံမ်ားထြက္၍ပင္လာသည္။ကိုမိုးျမင့္ရဲ႕လက္ကမသီရဲ႕ပိပိအေပၚကေနအုပ္ကာပြတ္ေပးေလေတာ့မသီတြန္႔ကနဲ႔ျဖစ္သြားၿပီးပိပိတအုံလုံးစိုသြားသလိုခံစားလိုက္ရၿပီးရင္ထဲသိမ့္သိမ့္တုန္သြားရသည္။အေပၚမွပြတ္႐ုံမကအကြဲေၾကာင္းတေလ်ာက္တေျဖးေျဖးပြတ္ေပးရာပိပိတအုံလုံးႂကြတက္လာေလသလားထင္မွတ္ရေအာင္ေဖာင္းႂကြလာခဲ့သည္။အကြဲေၾကာင္းအေလ်ာက္စုံဆန္လႈပ္ရွားၿပီးေနာက္မွာအကြဲေၾကာင္းအေပၚနားအေစ့နာရာနားကိုလက္ခလယ္ျဖင့္ေျဖးေျဖးခ်င္းပြတ္ေလရာ“အာ့!အင္း…

Read More “အပ်ိဳႀကီးရဲ႕အထူးလက္ေဆာင္” »

ႏွာေခါင္းေလးလဲ တစ္မ်ဳိးခ်စ္စရာေလးပဲ။ သူ႕မ်က္ႏွာမွာ အဆိုးဆုံးကေတာ႕ ပါးစပ္ပါပဲ။ ေတာ္ေတာ္ျပဲတယ္ခင္ဗ်။ ႏႈတ္ခမ္းကလည္းထူေနေတာ႕ က်န္ေတာေတြမလွရင္ေတာ႕ သူဟာ သိပ္႐ုပ္ဆိုးသြားလိမ္႕မယ္ထင္တာပဲ…..အခုေတာ႕ သိပ္ခ်စ္စရာေလးေပါ႕ဗ်ာ။ မ်က္ႏွာေလးေထာင္႕က်က်ေလးမို႕ စိတ္ဓါတ္ခိုင္မာမဲ႕ပံုပဲ။ သေဘာက ဘ၀ကိုရဲရဲရင္ဆိုင္မယ္ေပါ႕ဗ်ာ။ အခုေတာ႕…..ကၽြန္ေတာ္နဲ႕ ပူးကပ္ေနလို႕ ရဲရဲရင္မဆိုင္ရဲပဲ…..႐ႈိးတိုး႐ွန္႕တန္႕ျဖစ္ေနတယ္။ သူ႕ရဲ႕လံုးက်စ္တဲ႕ ရင္သားေတြဟာ ကၽြန္ေတာ္႕လက္ေမာင္းကို တင္းတင္းႀကီး ဖိကပ္ထားေလရဲ႕…..အကၤ်ီပါးေလး၀တ္လာခဲ႕တာကိုပဲ ေက်းဇူးတင္ရအံုးမယ္။ သူလဲအကၤ်ီအႏြမ္း႐ွန္သားေလးပဲ။ ေဘာ္လီခံေနလို႕ နဲနဲေထာင္ေနတယ္…..ကားတစ္ခ်က္ေဆာင့္တိုင္း သူ႕ရင္သားအိအိေလးေတြဟာကၽြန္ေတာ္႔ရဲ႕ၾကြက္သားနဲ႕တင္းမာေနတ့ဲ လက္ေမာင္းေတြနဲ႕ဖိၿပီး ေခ်ေပးသလိုျဖစ္ေနပါတယ္။ ေနာက္ဆုတ္လို႕လဲမရ။ေဘးေ႐ွာင္လို႕လဲမရနဲ႕ အခက္အခဲေတြ႕ေန႐ွာတယ္။ အိုး…..ကၽြန္ေတာ္လည္း ေနာက္ဆုတ္ခြင့္ဘယ္ေပးမလဲ…..ကားေပၚမွာ ထုတ္ဆီးတိုးပစ္မယ္ေပါ႕….. ေကာင္မေလးရဲ႕ေပါင္ေတြနဲ႕ ကၽြန္ေတာ္႕ရဲ႕ေပါင္ေတြပူးကပ္ေနတယ္။ က်စ္က်စ္တင္းတင္းေလးေတြမို႕အရသာထူးလွပါတယ္…..မသိမသာေလး သူ႕ေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းၾကားထဲကၽြန္ေတာ့္ေျခေထာက္ကိုရေအာင္ထိုးသြင္းလိုက္မိတယ္။ ေကာင္မေလးကလဲသိတယ္ဗ်…..အထည္႕မခံဘူး။ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းစိထားၿပီး…..ကၽြန္ေတာ္႕ေျခေထာက္ေတြ…

Read More “ခ်ာတိတ္ေလး” »

ဆရာမ မမြတ်နိူးသည်အသက်(၂၆) နှစ်ရှိပြီဖြစ်ပြီး အပျို တစ်ယောက်ဖြစ်သသည်အသားဖြူဖြူကိုယ်လုံးတောင့်တောင့်နှင့် ချောမောလှပသူဖြစ်ပြီး အလုပ်ကလည်းကျောင်းဆရာမဆိုတော့ အိန္ဒြေသိက္ခာ ကလည်းကြီးသည်။ ဝတျစားဆငျယငျပုံကလညျး မကလက်ပဲခောတ်နှင့်အမှီလိုက်သည်။ မျမတ္နိူး တစ်ယောက်စာဖတ်နေစဉ်မှာပင် သူမ၏အနီးသို.လူတစ်ယောက်ဗြုံးကနဲ ရောက်လာသဖြင့် အထိတ်တလန်.ဖြင့်မော့ကြည့်လိုက်သည်။ထိုသို.မော့အကြည့်မှာပင်ထိုသူကလျှင်မြန်စွာဖြင့် သူမ၏ပါးစပ်ကိုပိတ်ကာကုတင်ပေါ်သို.ပွေ.တင်လိုက်လေသည်။ မြတ်နိူး ကိုယ်လုံးလေးကုတင်ပေါ်သို.ရောက်သွားသောအခါ ထိုသူကလည်း ဒူးထောကျကာတကျလိုကျသဖွငျ့ မွတျနိူး ၏ပါးစပျကိုပိတျထားသော လက်ကလျော့ရဲရဲဖွဈသှားခိုကျ မွတျနိူး ကလညျး အတငျးရုနျးကနျလိုကျသဖွငျ့ သူမ၏ပါးစပျမှာထိုသူ.လကျမှလှတျသှားလသေညျ။ ဘယျ….ဘယ်လိုလုပ်တာလဲ…မောငျစိနျမွငျ့….မငျးဟာတောျတောျဆိုးတာပဲ…. မွတျနိူး ကမောဟိုကျသံဖွငျ့ပွောလိုကျသညျ။စိနျမွငျ့ ဆိုသူက မွတျနိုးတို့အိမျနားမှ တက်ကသိုလျနောကျဆုံးနှဈကြောငျးသားတဈဦးဖွဈသညျ။ မွတျနိုး ကြောငျးသှား^ကြောငျးပွနျ စိနျမွငျ့ခိုးခိုးကွညျ့ပွီး မခငြျ့မရဲဖွဈနရေတာ ကွာပွီ။ ဒါကို…

Read More “ဆရာမလေး မြတ်နိုး” »

က်မနာမည္ ခ်မ္းေအးမေအးခ်မ္းတဲ့ ဘဝကို ေျပာျပခ်င္မိတယ္။က်မကို ေမြးၿပီးၿပီးခ်င္း အေမက မီးတြင္းထဲ ဆုံးသြားခဲ့ပါတယ္။အေဖက ေနာက္အိမ္ေထာင္ထူၿပီး က်မကို ေမြးစားမိဘလက္ထဲ ထည့္ခဲ့ၿပီး တၿမိဳ႕တ႐ြာကို ထြက္သြားခဲ့ပါတယ္။ေမြးစားမိဘေတြက ေက်ာင္းထားေပးလို႔ ၁၀တန္းထိေရာက္ခဲ့ေပမယ့္၁၀တန္းႏွစ္မွာ ေမြးစားမိဘေတြ ကားေမွာက္လို႔ ဆုံးသြားက်တယ္။ေအာ္ ေျပာဖို႔က်န္ေနခဲ့တယ္။ ေမြးစားမိဘေတြက အိမ္ဆိုင္ေလး ဖြင့္ထားတယ္။သားအရင္းတစ္ေယာက္ရွိတယ္။သူတို႔ဆုံးသြားေတာ့ က်မ ေက်ာင္းထြက္ၿပီး ဆိုင္တာဝန္ ယူလိုက္ရတယ္။အကိုက တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားႀကီးေက်ာင္းပိတ္ရက္ဆို က်မတို႔ၿမိဳ႕ကိုျပန္လာတယ္ရွင့္။သူပိုင္တဲ့အိမ္ သူပိုင္တဲ့ဆိုင္ သူ႔သေဘာေပါ့။ ေနာက္ဆုံးႏွစ္ စာေမးပြဲၿပီးရင္ မိန္းမခိုးလာမယ္ဆိုၿပီး အခန္းျပင္ခိုင္းထားတယ္။စာေမးပြဲၿပီးေတာ့ ေခါင္းငိုက္စိုက္နဲ႔တစ္ေယာက္တည္း ျပန္လာခဲ့တယ္။က်မတို႔လည္း မေမးရဲဘူးရွင့္။ေန႔ေန႔ညည အရက္ေတြေသာက္လူမွန္သူမွန္းမသိေအာင္မူး႐ူးေနတတ္တယ္။တေန႔မွာေတာ့…………..……………………………………………………………………………….ေလွ်ာက္မေတြးနဲ႔ရွင့္မ်ျု႔မိၿမိဳ႕ဖေဆြမ်ိဳးေတြက သင့္ေတာ္တယ္ဆိုၿပီး…

Read More “ျဖားေယာင္းေသြးေဆာင္ေသာအေမွာင္ည” »

ဒေါ်နန်းအိစံသည် သူမခင်ပွန်းစားရန်အတွက် ညနေစာကို သူမကိုယ်တိုင်စီစဉ်ချက်ပြုတ်နေလေသည်သူမ၏ အသက်မှာ ၃၉ နှစ်ဖြစ်ပီး ခင်ပွန်းသည် ကိုဝင်းမြင့်က အသက်၄၅ဖြစ်ကာ သူမထက် ၆ နှစ်ခန့်ကြီးသည်ကိုဝင်းမြင့်ကတော့ တနေကုန် သူ၏ အလုပ်ထဲမှာပင်ရှိရာ အလုပ်နှင့်သာ ၁၂ ရာသီ နား ပန်းလုံးနေသဖြင့်သူမတို့ လင်မယားသည် ၂ပတ်လောက်နေမှ သာ တစ်ကြိမ် လိင်ဆက်ဆံဖြစ်သည်သူမတို့ရခါစကတော့ တစ်နေ့ထဲကို ၅ကြိမ်လောက်ဆက်ဆံကြသည်တဖြေးဖြေး အိမ်ထောင်သက်ရလာတော့ သူမခင်ပွန်းသည် အလုပ်နှင့်သာ နပန်းလုံးနေတော့ သူမသည်ကြာတော့ မိမိလက်နဲ့သာအာသာ ဖြေခဲ့ရတာများပေသည်သူမသည် ရှမ်းမတစ်ယောက်ဖြစ်၍ အသားရေလှကာအရပ်လည်း ၅ ပေ ၇…

Read More “ဒေါ်နန်းအိစံနှင့်ဂေါ်လီရဲရဲ” »

အခန္းတံခါး ကုိ ဖြင့္လုိက္တာနဲ႕ ခ်ဳီအီေမႊးပ်ံ႕ေနတဲ႕ အနံ႕တစ္ခုႏွင့္အတူ အျဖဴေရာင္ေမႊ႕ရာ ကုတင္ေပၚမွာ တဘက္အျဖဴ နံငယ္ပုိင္းေလးသာ ပတ္ထားသည့္ သူ … မ… လုိ႕ေခၚတဲ႕ သက္ထား က သူ႕ကုိလက္ေလးကမ္းကာ ဆီးျကုိေနသည္။ေမာင္… ျကာတယ္ကြာမီးပြဳိင့္ေတြမိေနလုိ႕ပါ… မ…ပရယ္တီကယ္လဲရွိလုိ႕ေက်ာင္းဆင္းတာလဲ ေနာက္က်တယ္သူမအေရွ့မွာမတ္တပ္ရပ္လ်ွက္ရွိေနတဲ႕ ရဲေလးကုိသက္ထားကလဲခါးကေနေပြ႕ဖက္ထားသည္။မကဒီေန႕ျပန္ေရာက္တာေစာသားပဲအင္း …မ …ေစာေစာျပန္ခဲ႕တယ္အတန္းခ်ိန္လဲမရွိလုိ႕ ေနာက္ျပီး ေမာင့္… အတြက္အဆင္သင့္ျဖစ္ေနေအာင္ေလတကယ္လဲ… မ …က သူ႕အတြက္အဆင့္သင့္ျဖစ္ေနပါျပီဆံပင္အုံေကာင္းေကာင္းျကီးေတြကုိျဖန့္႕ခ်ထားတဲ႕… မ… ကအခါတုိင္း ေက်ာင္းကုိ လာသလူိ ဆံထုံး ထု့ံး့ျပီး အိေျႏၵျကီးတစ္ခြဲသားနဲ႕ မဟုတ္ေခ် … မ…

Read More “ရႈိက္သံေလး” »