Month: September 2024

မထွေး တစ်ယောက် လူအခြေအနေကြည့်ပြီး တဖြေးဖြေး သွားနေမိသည်။ဆူးတောများအတွင်းကို တိုးဝင်ပြီး အရိပ်အခြေ ကြည့်နေလိုက်သည်။ရေကန် အပျက်ကြီးအနားကို သွားပြီး အုတ်ရိုးကျိုးနေသော ကြာဇံလုပ်ဖို့ ပဲများစိမ်ကြသော ရေကန်အပျက်ကြီး က မြေကြီးထဲ အထိ လူတစ်ရပ်ကျော်ပြီး အောက်ခြေ က နက်သေးသည်။ ခါးအထိ ရှိသော အုပ်ရိုးများ စီထားသည်။ဆူးခြုံများ မိုးနှံခြုံများ ထန်းပင်ကြီးများ စက်အတွင်းမှာ နေကြသော ကလေးများ နဲ့ အီးပါဖို့ လာကြသူများ ရှိတတ်သည်။မိုးနှံခြုံ တစ်ခုကို အကာအကွယ်ယူပြီး မထွေး အုပ်များကျိုးနေသော ရေကန်အပျက်ကြီးထဲ ကို…

Read More “အိမ်မက်ကလေး တစ်ခုနောက်မှာ” »

ကျွန်တော် နာမည်အောင်ချမ်းသာဖြစ်ပြီး အသက်ကတော့ ၂၂နှစ်ပါ ကျွန်တော်ဟာ ငယ်ငယ်ကတည်းကရပ်ကွက်ထဲက အကြီးတွေအရက်သမားတချို့တွေနဲ့ပေါင်း ပြီးငယ်ငယ်ကတည်းကဆေးလိပ်သောက် အရက်သောက် ဖာချ နဲ့အချိန်ကုန်လွန်လာသူဖြစ်ပါတယ် ..ငယ်ဘဝဆေးလိပ်ကွမ်းအရက်ကို၁၇နှစ်လောက်ကတည်းက စသုံးလာတဲ့အတွက်ကြောင့် ရူနာရိူက်ကုန်းပုံစံဖြစ်ကာ အသိမိုက်ကာ ဆိုးသွမ်းနေမိပါတယ်….သူငယ်ချင်းတွေလာခေါ်လျှင်အရက်ဝိုင်း အသုဘအိမ်ဖဲဝိုင်း တခါတလေ တံတားအောက်ဖာခေါင်းများနဲ့ပေါင်းကာ ဖာချလိုက်နဲ့မိဘအပေါ်မသိတတ်မလိမ်မာ ဘုရားတရားမသိနဲ့ အချိန်ကုန်လျက်ရှိပါသည်။ ထိုစဉ် ကျွန်တော်ဧ။်ဘဝကိုပြောင်းလဲပေးသောသူမှာ ဦးဇေယျဆိုသော အသက်၅၆နှစ်ခန့်လူကြီးတစ်ဦးဖြစ်သည်။သူသည် စံပြဈေးအနီးနား စီမံကိန်းတွင်နေထိုင်ပြီးကျန်းမာရေးအရ ပင်စင်စားတစ်ဦးဖြစ်သည် ။ ကျွန်တော်ငမိုးရိပ်ချောင်းတဖက်ကမ်း ထန်းရည်သွားသောက်ပြီးအပြန်တွင်မူး ပြီး၇ဆူဘုရားအနီးအရိပ်ရခုံတစ်ခုတွင်ထိုင်နေရာ ဦးဇေယျမှာလည်း ထိုနားက ဘုန်းကြီးကျောင်းတစ်ကျောင်းသို့လာရာမှ ဆုံဖြစ်ရာ အသိမိတ်ဆွေဖြစ်သွားခဲ့ကြပါတယ် ထို့နောက်ကျွန်တော်ဟာအားလပ်ရပ်သူ့ဆီသွားကာ သူအပြောများနားထောင်ကာ…

Read More “သူကောင်း ကိုယ်ကောင်း – အပြာစာပေ” »

ကျွန်မဧ။်အမည်မှာ မဇင်မာဖြစ်ပြီး အသက်မှာ ၃၅နှစ်ခန့်ဖြစ်သည်….ကျွန်မသည်..ရန်ကုန်မြို့ဆင်ခြေဖုံးရပ်ကွက် ရှိကျူးကျော်ရပ်ကွက်တစ်ခုတွင်နေထိုင်ပြီး သားတစ်ယောက်သမီးတစ်ယောက်မိခင်ဖြစ်သည်…ကျွန်မဧ။်ခန္ဓာကိုယ်မှာယောကျာ်းသားများအားဆွဲမက်ဖွယ်ကောင်းလောက်အောင်မပြည့်စုံသောလည်း စွဲမက်ဖွယ်ကောင်းသောအကြည့် များကိုပိုင်ဆိုင်သူဖြစ်ပါသည်…ကျွန်မဧ။်လင်တော်မောင်မှာ အသက် ၄၀နှစ်ခန့်ရှိပြီး ကျွန်မတို့ဇနီးမောင်နှံတို့ချစ်ခင်စုံမက်သောကြောင်ဘဝတစ်ခုဆိုးတူကောင်းးဖက်ပေါင်းသင်းနေထိုင်နေခြင်းဖြစ်ပြီး ..လင်တော်မောင်မှာ .ညားခါစတွင် အလုပ်အဆင်ပြေ၍မိမိတို့မိသားစုမှာချောင်လည်ခြင်း..သားသမီးများအားကောင်းမွန်စွာကျွေးမွေးထားနိုင်ပြီး…ငယ်စဉ်အခါက ပျော်ရွင်စွာသုံးဖြုန်းခဲ့ပြိး ယခုအချိန်တွင် လင်တော်မောင်မှာဆေးလိပ်သောက်ခြင်း ကြောင့်နှလုံးသွေးကြောကျဉ်း၍ လေငန်းရောဂါခံစားနေရပါသည်..ထိုကြောင့်အိပ်ရာထဲလဲနေကာ ဝင်ငွေမရှိခြင်း ဝင်ငွေထွက်ငွေမညီခြင်းတို့ကြောင့် ကျွန်မတို့မိသားစုမှာဆင်းရဲနွမ်းပါးနေခဲ့လေသည်..ထို့ကြောင့်ကျွန်မသည်ဈေးထဲတွင် အသီးအရွက်ရောင်းခြင်း အဝတ်လျှော်ခြင်းစသောအောက်ခြေအလုပ်များသိမ်းကျုံးလုပ်ကာမိသားစုတာဝန်ကိုထမ်းဆောင်လျက်ရှိပါသည်….ထို့သို့ခက်ခဲကြမ်းတမ်းသောဘဝကိုကျော်ဖြတ်ရင်းးး လင်တော်မောင်ဆေးရုံဆေးခန်းစရိတ်ကလည်းများပြား ကျွန်မရှာသမျှသည်လည်းနည်းပါးသောကြောင့် …..ကလေးတွေစားစရိတ်ပါ မလောက်ငှာဖြစ်ကာ ကျွန်မသည်ကိုယ်ကိုကိုယ်သတ်သေချင်စိတ်များပါပေါ်ပေါက်လာလေတော့သည်….ထို့ကြောင့် ကျွန်မလည်းမိသားစုနဲ့ဝေးရာသို့သွားကာ မြစ်ကမ်းဘေးတွင်တစ်ယောက်တည်းငူငူငိုင်ငိုင်ဆောက်တည်ရာမရထိုင်နေမိလေသည်…ထိုအချိန် ကျွန်မတို့ရပ်ကွက်ထဲက ကျွန်မအဝတ်လျှော်နေကြဖြစ်သော သူငှေးအိမ်မှာ မောင်မောင်ဆိုသော ကောင်လေးမှာလည်းမြစ်ကမ်းနံဘေးတွင်စက်ဘီးတစ်စီးနဲ့သီချင်းအော်ဆိုကာနေသောကြောင့်အလွန်အင်မတန်မှစိတ်ရူပ်ထွေးနေမိသောအချိန်ဖြစ်သောကြောင့်ဒေါသထွက်နေမိလေတော့သည် ကျွန်မ……ဟဲ့ မောင်မောင် နင် ဟယ်…

Read More “အောက်ခြေဘဝ ( အစ/အဆုံး )” »

“ေဒါက္ ေဒါက္ ေဒါက္”“ဆရာ၊ ဆရာ၊ ဆရာကိုတာရာ၊ ၿခံေရွ႕မွာ ဧည့္သည္ေရာက္ေနတယ္။”ထမင္းခ်က္ အိမ္ထိန္း အေဒၚႀကီး မနန္းပုံရဲ႕ အခန္းတံခါးကို ဆက္တိုက္ေခါက္သံနဲ႔အတူ ၿခံေရွ႕က လူေခၚဘဲလ္ကိုအဆက္မျပတ္ တီးသံေၾကာင့္ က်ေနာ္လန႔္ႏိုးလာတယ္။ က်ေနာ့္လက္ေမာင္းေပၚ ေခါင္းအုံးၿပီးအိပ္ေနတဲ့ ခမ္းစုမီလဲ မ်က္လုံးပြင့္လာတယ္။ “မနန္းပုံ၊ မနက္အေစာႀကီး ဘယ္ကဧည့္သည္လဲဗ်။”“ခမ္းစုမီရည္းစား ဟိုအဆိုေတာ္ေကာင္ေလးေရာက္ေနတာ။”က်ေနာ္ ဝုန္းဆိုၿပီး ခုတင္ေပၚကခုန္ဆင္းလိုက္မိတယ္။ အခန္းတံခါးကို ဆြဲဖြင့္ၿပီး ေလွ်ာက္လမ္းကေန ဧည့္ခန္းထဲ ဝင္ၿပီး ေသာ့တြဲကိုယူတယ္။ ၿပီးေတာ့ အိမ္တံခါးဖြင့္ၿပီး ၿခံထဲကို ေျခလွမ္းက်ဲက်ဲနဲ႔ျဖတ္ေလွ်ာက္လာတယ္။ ၿခံဝမွာ သံပန္းတံခါးကိုကိုင္လႈပ္လိုက္၊ ဘဲလ္တီးလိုက္ လုပ္ေနတဲ့…

Read More “ညီမေလး” »

နောက်တနေ့ မနက်မှာ နိုးနေပေမယ့် အိပ်ရာထဲက သူ မထွက်ချင်လို့ ဆက်အိပ်နေတဲ့အချိန် ဖုန်း လာလို့ ကုတင်ဘေး ကပ်ရက် စားပွဲပေါ်က ဖုန်းကို လှမ်းကောက်ကိုင်လိုက်တယ် ။ “ ထင်အောင်ကျော်လားဟင် …” “ ဟုတ်ကဲ့…မမ ” ဒေါ်ရွေဖြူသန့် ..ခေါ်တာ ….။ “ ထင်အောင်ကျော် ရေ..နိုးပြီလား..စောစောစီးစီး ခေါ်ရတာတော့ အားနာတယ်ကွယ်…ဒါပေမယ့် ရွေနန်း အိမ်က တယောက်ထဲ ထွက်သွားလို့..မမတို့ စိတ်ပူနေကြတယ် …ထင်အောင်ကျော် လိုက်ရှာပေးပါအုံးကွယ်….ဒီကောင်မလေး ညလဲ မအိပ်ဘူး..ငိုလိုက်တာလည်း အရမ်းဘဲ…” “…

Read More “သူ့ကို မုန်းလို့ မေ့လို့ မရဘူးကွာ – အပြာစာပေ” »

ေနမင္း တေယာက္ မိမိ တို႕ ရပ္ကြက္နားက တန္ေဆာင္တိုင္ ပြဲကို သတိရမိေသာ္လည္း ခရီး သိပ္မသြားဘူးသူ မို႕ ရထားစီး ၿပီး ရထားဂိတ္ ဆံုးေတာ့ ေမာ္ေတာ္ တဆင့္ထပ္ စီးၿပီးမွ သူတို႕ သြားေနေသာ ျမိဳ႕ ေလးကို ေရာက္သျဖင့္၊ သူ႕အတြက္ အားလံုးက အသစ္ အဆန္းျဖစ္ေနသည္၊ သြားေနမက် ေတာ့ လည္း နည္းနည္း ပင္ပန္းသလို ခံစားရသည္။ မဂၤလာေဆာင္မွာက ၂ရက္ေလာက္လိုေသး ေသာ္လည္း ျမိဳ႕မွ မိတ္ေဆြ မ်ား၊ သူ႕အမ်ိဳးသား…

Read More “အပ်ိဳႀကီးမ၀ိုင္း” »

ဖြူလေး အသက် ၂၇ လောက်မှာ အိမ်ထောင်ကျတယ်ပေါ့နော်။ ဖြူလေး ယောင်္ကျားနာမည်က ကိုစိုး။ ဖြူလေးယောင်္ကျားက လိင်စိတ် အရမ်းထန်တယ် ။ မင်္ဂလာဦးညကစလို့ ပုံစံ မျိုးစုံ လုပ်ကြရင်းနဲ့ ဖြူလေးလဲ ထန်မှန်းမသိ ထန်လာရတယ်။ ဒီလိုနဲ့အိမ်ထောင်ကျပီး သုံးနှစ်လောက်မှာ ယောင်္ကျား ရဲ့ ငယ်သူငယ်ချင်းဖြစ်သူတို့ ပြန်ဆုံဖြစ်ကြရင်း သူတို့နဲ့ စီးပွားရေးအတူတူ လုပ်ဖြစ်ကြတယ်။ ယောက်ျားနဲ့ သူ့သူငယ်ချင်းက တက္ကသိုလ်မှာ အတူတူ တက်ခဲ့ကြတာ။ သူမှာလဲ အိမ်ထောင်ရှိတယ်။ သူ့ နာမည်က ကိုရဲ ။ ကိုရဲ…

Read More “ခံစားမွု ကိုယ္စီ” »

အဲဒီေလာက္ႀကီးမၾကမ္းနဲ႔ကြာ .. နာတယ္”” ပူကနဲ နားထဲတိုး၀င္လာေသာ အသံေၾကာင့္ ေျခ အစုံကို ဖ်တ္ကနဲ ရပ္လိုက္ရသည္။ ““ဘြတ္ စြပ္ ဘြတ္ ဘြပ္ စြပ္ စြိ ျပတ္”” ““ဟို႔ အိုး အိုး ကြၽတ္ကြၽတ္ အရမ္းၾကပ္တာပဲ ကြယ္”” ““နာေရာ နာေသးလား ဟင္”“ ““အ အ အခုန ေလာက္ေတာ့ မနာေတာ့ဘူး”” သုံးထပ္သား ခန္းစည္း ေလးအတြင္းမွ တီးတိုးသံေလးမ်ားကို သူ႔နားက သဲသဲ ကြဲကြဲဠၾကားေနရသည္။ ““ေကာင္းလိုက္တာ အင္း…

Read More “ကုန္းပါ့မယ္” »

ကျွန်နော့် မရီး နာမည်က မစု နာမည် အရှည်တော့ မပြောတော့ဘူးဗျာ ကျွန်နော် က ကျွန်နော့် အကို အိမ်မှာ အလုပ်လုပ်ရင်းနေတယ် ကျွန်နော် နဲ့ မစု ဖြစ်ပျက်တာလေး တချို့ ပြောချင်လို့ပါ ။ နာမည်အရင်းတွေ အလုပ်အကိုင်တွေ တော့ အကုန်မပြောတော့ဘူးဗျာ ။ ကျွန်နော့် နာမည် ကို ဖိုးဇော်လို့ ပဲ မှတ်ထားလိုက်တော့ ။ကျွန်နော့် အကို အလုပ် နဲ့ နယ်ဆင်းသွားပီး တစ်ပတ်လောက် အကြာပေါ့ ။ မနက်ပိုင်း…

Read More “ရာဇဝင်တွေနဲ့ ငါ – အင်းဆက်စာပေ” »

“အားးး သေပါပြီ ရဲကျော်ရယ် အဟင့်” ကျနော့်ဟာကို ဆွဲထုတ်လိုက်တယ်။ အရည်တွေ ဝေါကနဲ ထွက်လာတာပေါ့။ စွဲစွဲ သူ့အဖုတ်လေးကို အုပ်ကိုင်ပြီး ခွေခွေလေး အိပ်နေတာပေါ့။ သူလဲ တော်တော်မောသွားရှာမှာပဲ။ မျက်နှာလေးက တော်တော်ပင်ပန်းသွားတဲ့ပုံပဲ။ နွမ်းကျသွားတယ်။ ချွေးတွေလဲ စို့လို့။ ကျနော် စွဲစွဲကိုယ်လုံးလေးကို ဖက်ထားပြီး စွဲစွဲ နှဖူးပေါ်က ဆံပင်လေးတွေကို သပ်ပေးလိုက်တယ်။ “ချစ်တယ် စွဲစွဲရယ်” “အဟင့်” စွဲစွဲ ငိုနေတယ်။ စွဲစွဲက တော်တော့်ကို အငိုသန်တာ။ အဖုတ်လေးကို လက်နဲ့ အုပ်ပြီး စွဲစွဲ…

Read More “နင့်ဟာက အရမ်းကြိးတယ် – အပြာစာပေ” »