Your blog category
သားရေ ဒီမာမငး ဦးလေးတို့ လငမယားလာတယဟေ့ ………. ငထကတစယောက ရေခိုးခနးထဲ ရေခိုးရငး ပောငးဆဲနေရာ မလာပီ မေကီးရေ ရေခိုးနေလို့ ခဏ ငထက ပောငးဆဲ ခငးကိုရပပီး မိမိတို့ အတနးပိုင ဆရာမ ဒေါသီတာအိုးကီးကို မနးကာ ခပသကသက ဂငးတိုက ပစလိုကသည။ ရေခိုးပီးရေခိုးခနးထဲမ ရေလဲပုဆိုးတိုနင့ ထကမညအလုပဟဲ့ …ငထက မပီးသေးဘူးလား ဒီမာငါ…
ခိုးစားရတာမို့ နူးဖို့မအားပါ ရေးသားသူ – ????? အသုဘ တစ်ခုတွင်… “ဟီး……ဖေဖေနဲ့မေမေ သမီးတို့ကို ထားခဲ့ပြီလား။” “ဟီး.. မမ မေမေတို့ကို ခေါ်ပါဦး။” “မေမေ ဖေဖေ ထပါဦး သားတို့ကို ကျောင်းလိုက်မပို့တော့ဘူးလား။” ဒေါ်စန်းတင်မှာ မိမိ၏ တူမနဲ့တူ နှစ်ယောက်ကို ဖက်ထားရင်း “ညီမလေးရေ၊ မောင်လေးရေ အဖြစ်ဆိုးလှချည်လား။ နင်တို့သားသမီးတွေကို ဒီအတိုင်းထားသွားတော့မှာလား။ ရပါတယ်…
ထားထား သူမ လုပ်ချင်တာတွေ အားလုံး လုပ်ခဲ့ပေမဲ့ နေစိုးဝေ ကောင်မလေးတယောက်နဲ့ ညိနေတယ် ဆိုတဲ့ သတင်းလဲရရော မခံချိမခံသာ ဖြစ်ပြီး နေစိုးဝေ ကို ဖုန်းဆက် ရန်တွေ့ခဲ့ သည် ..။ သူ့အထက်အရာရှိ မြို့နယ်မွူးကိုလဲ ဖုန်းဆက်တိုင်သည် ..။ သူ့ကို မန်းလေးကို ပြန်ပြောင်းပေးဖို့ တောင်းပန် သည် ..။ ထားထားကို နေစိုးဝေနဲ့…
ခိုးစားရတာမို့ နူးဖို့မအားပါ ရေးသားသူ – ????? အသုဘ တစ်ခုတွင်… “ဟီး……ဖေဖေနဲ့မေမေ သမီးတို့ကို ထားခဲ့ပြီလား။” “ဟီး.. မမ မေမေတို့ကို ခေါ်ပါဦး။” “မေမေ ဖေဖေ ထပါဦး သားတို့ကို ကျောင်းလိုက်မပို့တော့ဘူးလား။” ဒေါ်စန်းတင်မှာ မိမိ၏ တူမနဲ့တူ နှစ်ယောက်ကို ဖက်ထားရင်း “ညီမလေးရေ၊ မောင်လေးရေ အဖြစ်ဆိုးလှချည်လား။ နင်တို့သားသမီးတွေကို ဒီအတိုင်းထားသွားတော့မှာလား။ ရပါတယ်…
မလွှဲသာလို့သာ ရီလေးမှာ စက်ဘီးကို ဆွဲပြီး ထွက်လာရသည်။ ဒီကြည်ကြည်အေး ဆိုသော မိန်းမဆီကို သွားချင်တာမ ဟုတ်ပေ။ ဒီမိန်းမက ရပ်သိရွာသိ နှာဘူးမဖြစ်သည်။ အသက်က သုံးဆယ်လောက်။ လူကတော့ လှသည်။ မိန်းမချင်း မနာလို လောက်အောင် လှသည်။ သူက ဈေးရုံထဲတွင် ကလေးဝတ် အဝတ်အစားလေးတွေ ရောင်းသည်။ ဒါပေမယ့် ဒါက အဓိက အလုပ်မဟုတ်။…
⚠️⚠️⚠️ မှတ်ချက် – အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။ အင်းစက်စာပေဆိုသည်မှာ မိသားစု မောင်နှမ သွေးသားရင်း အချင်းချင်း လိင်းဆက်ဆံသော အကြောင်းအရာကို စိတ်ကူးပုံဖော် ရေးသားထားခြင်း ဖြစ်ပါသည်။ ထို့ကြောင့် မကြိုက် မနှစ်သက်ပါက မဖတ်ရှုပဲ ကျော်သွားပေးပါ။ ယခုဝတ္ထုမှာ စာပေသဘော ရေးသားခြင်း ဖြစ်သဖြင့် လိုက်လံအတုယူ ပြုလုပ်ခြင်းများ မပြုလုပ်ပါရန် မေတ္တာရပ်ခံပါသည်။ ⚠️⚠️⚠️ သူများနဲ့ညားတဲ့…
ကောင်မလေးတစ်ယောက် ဖြူဖြူစင်စင်နဲ့ဖြတ်သန်းနေကျနေ့ရက်တွေကို ရောင်စုံဆေးတွေဖိတ်ကျလာလေသောအခါ နေ့စဉ်နေ့တိုင်း ဆယ့်တစ်နှစ်အရွယ်သာရှိသေးသော “ချောချောငယ်” ဆိုတဲ့ ကိုယ်ဟာ ရပ်ကွက်ထဲမှာတော့ ကလေးတွေနဲ့ဆော့လိုက်…မိဘကူလိုက်နဲ့ ဖြတ်သန်းနေကျဆိုတော့ ငယ်ငယ်တုန်းကသင်ရတဲ့ကဗျာစာလေးလိုပေါ့.. လမ်းထဲကလူတွေအကုန်လုံးဟာ အိမ်နီးနားချင်းတွေဆိုတာထပ်ပိုပီး မိတ်ဆွေအပေါင်းသင်းတွေလို ညီအစ်ကိုနောင်နှမတွေလိုမျိုးပါပဲ..လမ်းထဲအလှူရှိရင် အနည်းဆုံးတစ်အိမ် တစ်ယောက်လောက် ထွက်ကာကူလုပ်လိုက်ကြ …တစ်ယောက်အိမ် တစ်ယောက်ကူးကာကစားလိုက်ကြနဲ့မျိုးစုံပါပဲလေ.. ချောငယ်ဆိုတဲ့ ကိုယ်ဟာလဲ အဆော့ကလဲမက်..အဖော်ကလဲမင်တဲ့အပြင် လမ်းထဲကရွယ်တူတွေလဲရှိသလို မတိမ်းမယိမ်း ညီမအရွယ်မောင်အရွယ် အစ်ကိုအရွယ် လူပေါင်းစုံအပြည့်နဲ့ဆိုတော့ အဖော်မင်ပီးအဆော့သန်တာကတော့…
ညက ကိုသန့်အမူးလွန်ပြီး သူ့ချစ်သူနွယ်ဆိုသော ကောင်မလေးမှတ်ပြီး အတင်းဖက်အတင်းချုပ်လိုးခဲ့တာအတွက် စိတ်ထဲမှာတော့ မတင်မကျ ဒီကောင်လေးနိုးလာတဲ့အခါ စကားတောက်ကြည့်မယ်ဟု တွေးနေတုန်း ကိုသန့်က ထမင်းစားစားပွဲမှာ လာထိုင်တယ် ခေါင်းကို သူ့ဘာသာနှိပ်နေပြီး အရက်နာကျ ခေါင်းကိုက်နေပုံပေါ်တယ် ဒေါ်သန်းဌေး သံပုရာရည်တစ်ခွက်အမြန်ဖျော်ပြီး “” သား ကိုသန့်သံပုရာရည်လေး သောက်လိုက် သား ညကဘယ်လောက်တောင်သောက်ခဲ့လဲဒီခလေး ” ကိုသန့်လည်း သံပုရာရည်ကို သောက်ရင်း ခေါင်းကုတ်စဉ်းစားနေတယ်…
⚠️⚠️⚠️ မှတ်ချက် – အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။ အင်းစက်စာပေဆိုသည်မှာ မိသားစု မောင်နှမ သွေးသားရင်း အချင်းချင်း လိင်းဆက်ဆံသော အကြောင်းအရာကို စိတ်ကူးပုံဖော် ရေးသားထားခြင်း ဖြစ်ပါသည်။ ထို့ကြောင့် မကြိုက် မနှစ်သက်ပါက မဖတ်ရှုပဲ ကျော်သွားပေးပါ။ ယခုဝတ္ထုမှာ စာပေသဘော ရေးသားခြင်း ဖြစ်သဖြင့် လိုက်လံအတုယူ ပြုလုပ်ခြင်းများ မပြုလုပ်ပါရန် မေတ္တာရပ်ခံပါသည်။ ⚠️⚠️⚠️ မိသားစုအတွင်းမှ…
မမမြိုင်မှာ အသက်သုံးဆယ်ခန့်ရှိ ကလေးတစ်ယောက်အမေ မုဆိုးမလေး ဖြစ်သော်လည်း အပျိုစင်ကဲ့သို့ ပင် လှပနေသူလေးဖြစ်၏။ တဆုပ်တခဲကြီးနဲ့ အသက်ရွုလိုက်တိုင်း လွိုင်းထနေသော မမမြိုင်၏ ရွေရင်အစုံမှာ အိစက်လို့သာနေ၏။ အလှပဆုံးကတော့ လမ်းလျှောက်လိုက်တိုင်း နိမ့်ချည်မြင့်ချည် တုံတုံသွားတဲ့ တဆုပ်တခဲ တင်ပါးကြီးများပင် ဖြစ်လေသည်။ မမမြိုင်ကို ရုတ်တရက်နောက်မှကြည့်လျင် အပျိုပင်အရွုံးပေးရလောက်အောင် ကိုလှသည်။ ဒါပေမယ့် ကျွန်တော်ကတော့ မမမြိုင်သည် ဘာကြောင့်ဒီလိုလှသည်၊ ဘာများ…
