Your blog category
ရေးသားသူ – အမည်မသိ ကျွန်တော်နဲ့သူက လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက်တွေပါပဲ။ ရာထူးနေရာချင်း မတူကြပေမယ့် ညီအစ်ကိုလို ဆက်ဆံတယ်။ လ္ဘက်ရည်ဆိုင်အတူထိုင် ဘောလုံးပွဲတွေ အတူကြည့်ခဲ့ကြတယ်။ ခင်မင်ရင်းနှီးခဲ့ကြတာ ၂ နှစ်ကျော်လို့ ၃ နှစ်နီးပါးတောင် ရှိခဲ့ကြပြီ။ ဘီယာဆိုင်မှာ အမူးသောက် ၊ ဆက်ရှင်ခန်းဝင်နဲ့ အတော်လည်း အတွဲညီကြသေးတာ။ ဒီလိုနဲ့ ပေါင်းသင်းလာရင်း သူ့အမျိူးသမီးအကြောင်းတွေ သူတို့ချစ်သူဘဝကအကြောင်းတွေ ခဏခဏ ပြောလာတယ်။…
စပက် တစ်ခုလုံးယားနေသည်။ ဘာလုပ်လို့ ဘာကိုင်ရမှန်းမသိ။ ဖုန်းလိုင်းဖွင့်ပြီး အပြာကား ကြည့်လိုက်သည်။ လက်ကလေးကလည်း စဖုတ်ကွဲကြောင်းထဲ ထည့်ထားသည်။ တောက်.. အဲ့လက်ကလေးသာ လီးလေးဖြစ်ရင် ဘယ်လောက်ကောင်းလိမ့်မလဲ။ အပြာကားကြည့်ရင်း တော်တော်လည်းယွနေပြီး စဖုတ်ကြီးတစ်ခုလုံး ယားနေစဉ် မက်ဆင်ဂျာမှ “ဘာလုပ်နေလဲ ညီမလေးတဲ့ စာလာပို့တယ်။ ကြည့်လိုက်တော့ ကိုကိုသီဟ။ အို ဒုက်ခပါပဲ ဖီးပျက်ပါပြီ၊ လူစိမ်းသာဆို ဖီးပျက်မခံဘဲ အောကားကြည့်နေတယ်…
အိပ်ယာကနိုးတာနဲ့ စံပယ်ပန်းရနံ့တွေက မွှေးလွန်းလှသည်။ မေမေ ဘုရားပန်းတင်ထားတာပဲ ဖြစ်မည်။ မေမေရဲ့ ဘုရားရှိခိုးသံကိုလည်း ကြားနေရသည်။ ဒါပေမယ့် မေသင်း မထချင်သေး။ ဆက်အိပ်နေချင်သေးသည်။ မိုးအေးအေးနဲ့ အိပ်ယာထဲ ကွေးနေချင်သေးသည်။ “ဟဲ့ မေသင်း မထသေးဘူးလား။ ဒီကလေးမ ကျောင်းနောက်ကျတော့မှာပဲ” ဟု မေမေလှမ်းပြောမှ အိပ်ယာက လူလဲထပြီး အခန်းအပြင် ထွက်လိုက်သည်။ မေမေက မေသင်းကို ပြူးကြည့်နေသည်။…
းခိုင်တစ်ယောက် ဦးလေးအိမ်၌ နေရင်း ကျောင်းတက်ကာ ဘွဲ့ရခဲ့သည်..။ မိဘနှစ်ပါးစလုံးကလည်းဆုံးပါးသွားကြပြီမို့ ကျောင်းပြီးတော့ ရွာမပြန်ဖြစ်တော့ပဲ ဦးလေးနှင့် အတူ နေထိုင်ခဲ့သည်..။ဦးလေးဖြစ်သူကလည်း လူပျိုကြီး..။ ဦးလေးနှင့် အတူ နေထိုင်ရင်း နှစ်နှစ်ခန့်အကြာတွင် ဦးလေးလည်းသေဆုံးသွားခဲ့ရာ တစ်ယောက်တည်း ကျန်ခဲ့ပြီး အိမ်ကို တစ်ခြမ်းပိုင်းကာ အိမ်ငှားခေါ်တင်ထားခဲ့သည်..။အိမ်ငှားနေသော မိသားစုမှာ ပန်းအိဖြူ ဆိုသော သမီးတစ်ယောက်ပါသည်..။ စိုးခိုင်က ဖော်ရွေစွာနေတတ်သူမို့ အိမ်ငှားမိသားစုနှင့် သိပ်မကြာခင်မှာပင်…
အဲဒိတုန်းက ကျနော်၉တန်းအောင်ခါစ နယ်သို့ ဦးလေးလင်မယားအလည်လာကြရင်းက ရန်ကုန်သို့လိုက်လည်ရန်မရမကခေါ်သဖြင့် လိုက်ခဲ့တယ် ဦးလေးတို့လင်မယားကသားသမီးမရှိတော့ ကျနော့်ကို ပိုဂရုတစိုက်လုပ်ပေးတယ် ကျနော့်ဦးလေးဦးရဲထွန်းနှင့်ဒီအရွယ်အထိဆုံဖူးတာဆို၍ ၄ကြိမ်လောက်ဦးလေးမိန်းမအန်တီစန်းစန်းနဲ့ကအခုတခါ ဦးလေးရုံးသွားပြီဆို အန်တီစန်းစန်းကအဖော်ပြုတယ် သို့သော်အစမို့မရင်းနှီး ကျနော့်ပုံကကိုရိုးပုံရိုးအ စကားသိပ်ပြောလေ့မရှိ စိတ်ထဲမှာစကားလုံးတွေစီရင်းသာ အချိန်ကုန်လေ့ရှိတာမျိုး ဒါပေသည့်ကျနော့်မှာအရည်အချင်းတစ်ခုမွေးရာပါပြောရမလားဘယ်သူကဘယ်လိုဘယ်လိုဆက်ဆံဘယ်လိုပြောရတယ်ကအစသိတာ ဦးလေးရုံးသွားပြီးတော့ အန်တီစန်းစန်းကရေအတင်းချိုးခိုင်းတယွ ကျနော်ကဘောလုံးကန်ဘောင်းဘီတိုကပ်ကပ် အန်တီစန်းစန်းကဘောင်းဘီစကပ်ပုံစံအထဲကအသားကိုမြင်ရတဲ့ အဖြူအပါး ရေအတူချိုးတယ် အန်တီစန်းစန်းဒီကနေ့အတော်လောနေတယ် ဒါ့ကြောင့်အတူချိုးတာဖြစ်မယ် သူ့ဘာသာရေတွေတဗွမ်းဗွမ်းလောင်း ပိုက်ကလည်းဖွင့်ထားသေး ခေါင်းလောင်းချိုးနေတာ…
ရေးသားသူ – နရသူ ခြံဝင်းကျယ်ကြီးအနောက်ဖက်က ဒရိုင်ဘာအတွက် သီးသန့်ပေးထားသည့် အခန်းကလေးထဲမှာ ကားဒရိုင်ဘာ မြတ်ထွန်းတစ်ယောက်တည်း သူ့ဖီလင်နှင့်သူ အရက်ထိုင်သောက်နေသည်။ ဒီနေ့ သူ အလုပ်အားသည်။ အိမ်ကြီးရှင်တွေ တစ်ယောက်မှမရှိကြဘဲ မေမြို့ဖက်ကို ခရီးထွက်သွားတာကြောင့် အိမ်မှာမာလီဘိုးစိန်ရယ် အိမ်ဖော်မအုန်းတို့သားအမိရယ်သာ ရှိကြသဖြင့် ပင်ကိုယ်ကပင် အသောက်အစား မက်လွန်းသူပီပီ ဇာတိပြပြီး လမ်းထိပ်ကဆိုင်မှာ အရက်နှစ်လုံး သွားဝယ်လာခဲ့ကာ တစ်ယောက်တည်း ထိုင်ချရင်း…
လွန်ခဲ့တဲ့နှစ်ပိုင်းက ရှမ်းပြည်တိုက်ပွဲတွေဖြစ်တဲ့အချိန် ကျနော်နဲ့အမေနဲ့ ရွှေလီကိုအဝတ်အထည်ထုပ်တွေ သွားသယ်ကြရတယ် ။ ကားတန်းကြီးပိတ်နေလို့ လမ်းမှာတင် ၂ညအိပ် ၃ရက်လောက်ကို ကြာသွားတယ် ။ တိုက်ပွဲကရှိ ကားတန်းကတိုးနဲ့ ကျနော်နဲ့အမေ ၃ရက်လောက်အိပ်ရေးပျက်တာပေါ့ဗျာ ။ မူဆယ်လဲရောက်ရော နေစရာကမရှိ အကုန်လုံးပိတ်နဲ့ အသိတစ်ယောက်အိမ်မှာပဲ သွားနေလိုက်ရတယ် ။ သူများအိမ်ဆိုတော့ အခန်းပိုက တစ်ခန်းထဲ သားအမိနှစ်ယောက် နေ့လည်ရောက်ရောက်ချင်းကို တန်းအိပ်ပစ်တော့တာပဲ ။…
ဒီနေ့မှ ကားကလဲ ကျပ်လိုက်တာထုံးစံအတိုင်း ညနေရုံးဆင်း ချိန်ဆိုတော့ပိုဆိုးနောက်လူတွေအဆင်ပြေအောင် အနောက်ထဲတိုးမှပဲဆိုပြီး အနောက်ထိရောက်အောင်တိုးတယ် ဒါမဲ့အလယ်ကောင်မှာပဲညပ်နေတယ်အဲ့အချိန်မှာပဲ အနောက်ကနေ ဦးလေးကြီးတယောက်လာရပ်တယ် မသိသလိုပဲနေလိုက်မလို့ပဲဒါပေမဲ့ သူက လူကြပ်တာကို အခွင့်ကောင်းယူပြီးအနောက်ကနေ သူ့လီးကြီးနဲ့ လာထောက်ထားတယ် ချိုလဲ ဘယ်လိုမှရှောင်မရတာနဲ့ ငြိမ်နေလိုက်ရတယ်အဲ့တော့မှပိုဆိုးတယ် အနောက်ကနေထောက်ရင်းလက်ကထမီစကပ်အကွဲထဲဝင်လာ ပြီး အဖုတ်ကိုနှိုက်တယ်နောက်လက်တဖက်ကလဲ တင်ပါးတွေကို နယ်နေတယ်နောက်ပြီး နားနား ကိုကပ်ပြီး လေသံနဲ့ပြောတယ်”ကလေးမ နင့်ဖင်က တင်းနေတာပဲ” “စောက်ဖုတ်ကြီးကလဲအကြီးကြီးပဲစောက်ရည်တွေလဲရွှဲနေတာပဲ”ကျွန်မလဲ…
“သမီးကြီး ညည်းအဖေရော” “အိမ်သာသွားတယ်အမေ” “အာ့ဆိုလည်းနေပါစေ အမေ့ကိုအိမ်သော့ ပေး အမေ ဆေးရုံပြန်သွားရအုန်းမယ်” “ရော့အမေ ” ” အအ” “ဟဲ့ဘာဖြစ်တာတုန်း” “ပုရွက်ဆိတ်ကိုက်တာအမေ” “ဆေးဖြုန်းလေသမီး အမေသွားပြီ သမီးအဖေလာရင်ပြောလိုက် ဒီနေ့ည စာရင်းတွေလုပ်ရမှာမို့လို့ ဆေးရုံမှာ အိပ်ရမယ် သမီးတို့သားအဖ ညစာကိုကြည့်ကြပ်သာစားလိုက်တော့” “ပင်ပန်းလိုက်တာအမေရယ်” ”မတတ်နိုင်ဘူးသမီးဆေးရုံမှာလည်း အမေ မရှိရင်မဖြစ်တာသမီးသိလျက်နဲ့နက်ဖြန် လူကြီးလာမှာမို့ ပြင်ဆင်နေရတယ် ”…
“မို့မို့ … ညက အိပ်ပျော်ရဲ့လား … ” “ ဟင် … အို … ” ကုတင်စောင်းတွင် ထိုင်၍ငေါင်နေသော မို့မို့တစ်ယောက် အသံလာရာသို့ ကြည့်လိုက်တော့ အိပ်ခန်းထဲသို့ ဝင်ကာ သူ့ထံ လျှောက်လာသော မျိုးဝင်းသူကိုတွေ့လိုက်ရပြီး ‘အို’ ကနဲ ရှက်သွေးဖြာ၍ ခေါင်းလေးငုံ့ထားလိုက်မိသည်။ ညက မမခင်သီတာနှင့် မျိုးဝင်းသူတို့ဆီမှ အသံများကိုကြားရသဖြင့်…
